CAMENA Early Modern Latin Texts

BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA, in qua Hebraeorum, Chaldaeorum, Syrorum, Arabum, Persarum, Aegyptiorum, Graecorum & Latinorum per universum terrarum orbem Scriptorum, Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum, Historicorum, Geographorum, Philologorum, Oratorum, Poetarum, etc. Patria, Aetas, Nomina, Libri, saepius etiam Eruditorum de iis Elogia, Testimonia et Judicia Summa fide atque diligentia ex quotidianâ Autorum Lectione depromta a prima Mundi origine ad Annum usque M. DC. LXXIIX. Ordine Alphabetico digesta gratissima brevitate recensentur et exhibentur a GEORGIO MATTHIA KÖNIGIO, Graec. Lingv. et Poes. in Acad. Altdorfina Prof. Publ. nec non Bibliothecario. [gap: illustration] ALTDORFII Impensis WOLFFGANGI MAURITII et Haeredum JOHANNIS ANDREAE ENDTERORUM, Bibliopol. Norimb. Typis HENRICI MEYERI, Typographi Acad. ANNO CIC ICC LXXVIII.

MACALDUS (J. Bapt.) Jesuita Gallus, exaravit notationes in historiam Thuani sub nomine Joh. Bapt. Galli, teste Alegambe, pag. 224.

MACAREUS, [gap: Greek word(s)] , Athenaeo testante, [gap: Greek word(s)] composuit.

MACARIUS, [gap: Greek word(s)] , S. Antonii discipulus, An. Chr. 340. claruit. Reliquit 50. homilias ad monachos. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 40. Olearius, pag. 298.

MACARIUS (Joh.) Grevelinganus, Flander, An. 1604. obiit. Paulum Leopardum praeceptorem habuit. Romae 20. annis egit in eruendis et scrutandis veterum monumentis et bibliothecis. Composuit disquisitionem de gemmis Basilidianis, quibus titulus Abraxas: item, comment. de picturis et sculpturis sacris antiquioribus. Vid. Sweertius, pag. 445. Hallervordius in B. C. pag. 187.

MACCABAEUS (Joh.) Scotus, An. 1557. obiit, relicta enarratione in Deuteronomium.

MACCAEUS (Bacharius) Britannus, S. Patricii discipulus, circa A. C. 460. librum de prognosticis nativitatis exaravit.

MACCIUS (Lucill. Philalth.) medicus, duo volumina consiliorum de morbis gravissimis: item, theoricam et practicam medendi edidit, teste Ghilino vol. 1. pag. 155. Vide, LUCILLUS.

MACCIUS (Sebast.) superiori seculo claruit. Nicius Erythraeus part. 1. Pinacoth. pag. 277. memorat, eum tam multa opera scribendo fecisse, ut in dexterae manus pollice atque indice, qua ab ejus parte calamus adstringitur, ex assidua illius tractatione duo quasi sulci alte impressi conspicerentur. Vitam ejus celebravit P. Gibelinus. Inter scripta ejus liber de scribenda historia: tract. de bello Asdrubalis: liber de historia Liviana: variae lectiones: inscriptiones antiquae, ex tota Italia collectae: Soteris, etc. maxime eminent.

MACCOVIUS (Joh.) Theologus reformatae religionis, dispp. Theologicas, An. 1640. publicavit.

MACEDUS (Franc.) Lusitanus, hoc tempore claret et Patavii philosophiam moralem docet. Quadraginta septem voluminum autor esse praedicatur. Edidit inter alia elogia Gallorum: Palladem togatam: artem poeticam: encyclopaediam: theatrum meteorologicum: controversias selectas: scholas Theologicas positivas: concentum euchologicum: tract. de conciliis: medullam historiae ecclesiasticae: picturam urbis Venetae: collationem Thomae et Scoti, 3. Tomis: tract. de clavibus Petri: myrothecium morale in textum Aristotelis de amicitia, etc. Conf. Alegambe pag. 126. et Greg. Letum in Ital. regn. pag. 192. 214.

MACER (AEmilius) JCtus, imperante Alexandro Mammaeae claruit. Scripsit de militaribus publicis, officio praesidis, vicesima haereditatum et appellationibus. Vid. Panzirolus in JCt. 1, 60. et Bertrandus, pag. 176.

MACERATEN (Marc. Ant.) JCtus, reliquit resolutiones rerum practicabilium, quae prodierunt Genevae Anno 1614. in 4.

MACHABAEUS (Christ.) Alpinus, natus est, Anno 1541: obiit, Anno 1598. Vitam et obitum Herl. Trolle stilo expressit.

MACHADUS (Pet.) elaboravit annulum Christianum sive exegesin Evangel. Anno 1608.

MACHELLUS (Nic.) Mutinensis medicus, Rhazae, librum de peste, An. 1586. latine transtulit. Extat ejusdem tracta, tus de morbo Gallico.

MACHIAVELLUS (Nicol.) Florentinus, tempore Leonis X. pontificis vixit. Composuit historiam Florentinam: discursus in Livium: item, librum de principe. Jovius in elog. num. 87. irrisorem et atheum appellat. Alii Achitophelem Florentinum nuncupant. Vid. Carpzov. ad Mispat Hammelech Schickardi pag. 226. Thomasius de plagio, §. 502. De morte ejus Tollius in tr. de Infel. literat. pag. 24. legi poterit. Multi eum laudant, inter quos Albericus Gentilis et Christoph. Forstnerus in Hypomnem. pag. 109. Vid. Rupertus in Valer. Max. pag. 50. Funccius in orbe imperante, T. 2. pag. 37.

MACHON, [gap: Greek word(s)] , Sicyonius vel Corinthius, Comicus, dramatibus lusit.

MACINIUS (Joh.) Siradiensis Polonus, Lexicon latino-Polonicum construxit, Anno 1564. fol. Starovolscius pag. 87. exactam Hebr. Graecae, latinae aliarumque linguarum scientiam habuisse refert.

MACOLLONE (Joh.) excogitavit jatriam chymicam luis Venereae, Lond. in 8. An. 1622.

MACRINUS (Charil.) Salmonii filius, in laniena Parisiensi periit. In poesi et graeca literatura plurimos sui aevi superavit. Vid. Tullius, de Inf. lit. pag. 70.

MACRINUS (Salmonius) Juliodunensis, poeta, Anno 1557. obiit. Carmina ejus habentur T. 2. Delit. Gall. pag. 453. Vid. Sammarthanus, pag. 20.

MACROBIUS (Aurel.) tempore Theodosii Imp. floruit. Reinesius in epist. ad Rup. p. 462. in summa dignitate vel praefecturae praetorianae vel proconsulatus Africae eum vixisse existimat. In [?]omnium Scipionis commentatus est. Edidit etiam libros Saturnaliorum. Caelius Rhodiginus autorem excellentissimum et virum reconditissimae scientiae nominat. Erasmus in Ciceroniano pag. 148. Macrobius (inquit) AEsopica cornicula ex aliorum pannis suos contexuit centones. Itaque sua lingua non loquitur, et, si quando loquitur, Graecum latine balbutire credas. Vid. Colomesius in Cimeliis, c. 38. pag. 90. Barthius in Claud. pag. 791. Thomasius de plagio, §. 403.

MACROBIUS, Diaconus, Afer, centum capitula de DEI patris majestate, et filii DEI adventu, incarnatione, passione, resurrectione et ascensione in coelos, etc. reliquit, teste Isidoro in viris illustr. cap. 2.

MACROPEDIUS (Georg.) Gemertanus, Anno 1558. obiit. Fertur fuisse rarae felicitatis poeta et exactae diligentiae Grammaticus. Plurima cum sacra tum profana argumenta comico stilo exornavit et utriusque linguae rudimenta literarum monumentis complexus est. Vid. Sweertius, pag. 274.

MADANATHUS (Henr.) edidit aureum seculum redivivum. Linden pag. 236. Adrianum Mynsicht verum autorem esse prodit.

MADERUS (Joach. Joh.) hoc tempore vivit et de re literaria optime meretur, dum non tantum veterum monumenta in lucem profert, sed et sua Scripta, multa curâ el[?]borata, cum orbe literato communicat. Veterum scripta, quantum scio, seqq. vulgavit: Polycarpi epistolam ad Philippens. Anno 1652. Clementis ad Corinthios, Anno 1654. Barnabae, Anno 1656. Centuriam scriptorum illustrium, Anno 1660. Chronicon montis Severi, An. 1665. Chronicon Dietmari Merspurgens. An. 1667. historiam ecclesiast. Adami Bremensis, An. 1670. Chronicon Theod. Engelhusii, An. 1671. compendium hist. ecclesiasticae Haymonis, Anno 1671. Geruasium Tilberiensem de imperio Rom. Germ. An. 1673. Onuphrium Panvinium de triumphis, An. 1675. De suis vero seqq. tractatus edidit, disput. de conciliis, An. 1650. dissertationem de S. Laurentio, A. 1656. antiquitates Brunswicenses, An. 1661. tract. de coronis, An. 1662. librum de bibliothecis, Anno 1666. epistolam de scholarum antiquitate, Anno 1674.

In posterum etiam Martinum Polonum: item, Johannis Chraw, Ratisb. presbyteri, qui An. 1459. vixisse creditur, chronicon sese publicaturum esse, in literis ad amicum pollicitus est.

MADRIDIUS (Christ.) scr. de frequenti sacramenti usu, Col. An. 1604. Vid. Alegambe, pag. 76.

MAENAVINUS (Joh. Ant.) de Turcarum legibus et religione Anno 1578. scribere coepit.

MAERATIUS (Lud.) Trecensis, Anno 1640. claruit. Edidit tria volumina disputationum in summam Thomae Aquinatis, Paris. Anno 1613. fol. Videatur Alegambe, pag. 313.

MAESERIUS (Phil.) Caroli V. Galliae R. minister, sub nomine Philothei Achillini scr. de jurisdictione regia et sacerdotali: item, vitam Petri Thomae, patriarchae Constantinopolitani. Vid. Placcius pag. 135.

MAESTLINUS (M.) celebris mathematicus, condidit tabulas chronologicas. Vide. MOESTLINUS.

MAFANAFUS (Dan.) edidit confutationem defensionis Pilati, a Stellero susceptae, Anno 1675. Verum autoris nomen est Dan. Hartneccius.

MAFFEIUS (Bernh.) Bergomas, Card. natus est An. 1514: obiit. Anno 1553. Scripsit comm. in Cic. epistolas: item, historiam de antiquoram toreumatum inscriptionibus. Vid. Donatus Calvus, pag. 78.

MAFFEIUS (Joh. Pet.) Bergomas, Anno 1603. vivere desiit. Struxit sedecim libros rerum Indicarum: item, epistolas de rebus Indicis et Japonicis. Emanuelis Acostae commentarium quoque de rebus Indicis latine reddidisse dicitur Vid. Zeillerus part. 3. pag. 140. Alegambe, pag. 263. Donatus Calvus pag. 266.

MAFFEUS (Joh.) Pisanus, suscepit propugnationem Aristotelis adv. Gassendum, Anno 1675. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 479.

MAGALIANUS (Cosmus) Bracarensis, An. 1624. obiit. In Josuam, in libros Judicum, in epist. Pauli ad Tim. et Titum commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 86.

de MAGALOTTIS (Greg.) Romanus, JCtus, scripsit de salvo conductu et securitate. Extat T. 11. Tract. tract.

MAGATUS (Caesar) Scandianensis, tractavit de vulnerum curatione, Anno 1616. fol.

MAGDEBURGUS (Joh.) Annaebergens. An. 1595. obiit, aetatis 77. Scripsit elegias Graecas evangelicas: item, libtum de investigatione thematum ex postremis nominum verborumque syllabis.

MAGELLANEUS (Pet.) emisit tract. de praedestinationis executione, Lugd. Anno 1676.

MAGENHORST (Julius) commentatus est ad ordinationem Camerae Imp. An. 1661. Vide, KOCH.

MAGENTINUS, [gap: Greek word(s)] , Nicaenus Metropolitanus, juxta nonnullos 6. seculo a C. N. clatuit. Alii recentiorem faciunt. Scripsit in priora analytica: item, in libr. [gap: Greek word(s)] .

MAGGIUS (Fr. Maria) composuit syntagma linguarum orientalium, quae in Georgiae regionibus audiuntur, Romae, Anno 1643. fol.

obiit. In artem poeticam Horatii commentari coepit. Scripsit etiam de ridiculis. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 240.

MAGINUS (Joh. Ant.) Patavinus, professione mathematicus, An. 1617. obiit. Edidit comm. in 3. libr. Hippocratis de diebus criticis, una cum lib. de legitimo astrologiae usu in medicina: item, tabulas secundorum mobilium, tomis 2. Ptolemaei quoque geographiam comm. et tabulis illustravit: Italiae vero regiones formis aereis elegantissime expressit.

MAGIRUS (Georg.) edidit enchiridion variarum historiarum, carmine redditarum, An. 1676.

MAGIRUS (Joh.) Confluentinus, Anno 1609. obiit. Physiologiam peripateticam sex libris complexus est, An. 1603. Vid. Alegambe, pag. 255.

MAGIUS (Barth.) Bonon. medicus, An. 1541. floruit. Tractavit de bombardarum vulnerum curatione. Hier. Magius l. 3. misc. c. 3. eum fratrem suum appellat.

MAGIUS (Hieron.) Anglariensis, Famagusta Anno 1571. a Turcis capta, una cum aliis in Asiam abductus est. In captivitate sua, libris destitutus, sola memoria adjutus libellum de tintinnabulis et alium de equuleo exaravit. Illum Fr. Sweertius: hunc Thomus Segethus in lucem exire permisit Tandem a Mahomete Bassa crudeliter strangulatus est. Ante captivitatem annotationes in Corn. Nep. conscripserat, ut et librum de mundi exustione et die judicii. Ipse l. 3. misc. c. 5. se de sepulcris et ritu sepeliendi scripsisse memorat. Extant ejusdem quatuor libri miscellaneorum in Lamp. Critica Gruteri. Vid. Thuanus lib. 49.

MAGIUS (Virgin.) hoc tempore claret. Videatur Greg. Letus in Ital. regn. pag. 503.

MAGLIABECHUS (Ant.) vel Malabeccus, Serenissimi Principis Florentini bibliothecarius vir doctissimus et celeberrimus, hodie vivit, et a multis ob summam eruditionem et humanitatem merito celebratur. Literas enim et literatos omnibus modis juvat atque promovet. Vid. Aspasius in Biblioth. Aprosiana, pag. 450. Gregorius Letus in Ital. regn. pag. 423, etc.

MAGNANIMUS (Andr.) vel Magnanus, poeta, Anno 1500. floruit. Scripsit rythmorum juncturas, syllabas facili dictamine ad votum connectens, teste Bumaldo.

MAGNANUS (Fulv.) inter viros doctos numeratur a Greg. Leto in Ital. regn. pag. 127.

MAGNENUS (Joh. Chrysost.) Ticinensis professor, edidit Democritum reviviscentem, Anno 1658: item, lib. de tabaco et manna, An. 1648.

MAGNES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, veteris comoediae poeta, Olympiade LXXII. claruit. Meminit ejus Aristophanes in Equitibus. Pollux eum in [gap: Greek word(s)] allegat.

MAGNESIUS (Hugo) Minorita, apologiam apologiae Scoti exaravit. Vid. Maresius T. 2. contra Tirin. pag. 586.

MAGNETIUS (Lud.) paraphrasin Psalmorum adornavit, An. 1632. Vid. Alegambe, pag. 313.

MAGNI (Joh.) Gothus, reliquit opus historicum de regibus Suecorum atque Gothorum, Romae, Anno 1554. fol.

MAGNINUS, Mediolanensis, medicus, ante CC. et quod excurrit, annos claruit. Extat ejus regimen sanitatis, Argent. An. 1503. impressum, in 4.

MAGNO, archiepiscopus Senonensis, tempore Caroli M. claruit, ad quem collectionem et explicationem notarum antiquarum perscripsit praemisso ejusmodi disticho:

tempore Juliani et Valentis Impp. floruit. Scripsit de urinis dignoscendis, ceu docet Theophilus in praef. lib. de exact. urinae notitia. Ejus vitam descripsit Eunapius, pag. 138.

MAGNUS (Alex.) Bononiens. medicus, in Aristotelis libros de physico auditu, Bonon. Anno 1657. in 4. commentatus est.

MAGNUS (Aloys.) Bononiensis, A. 1668. sripsit de arte aptae argumentationis secundum formam inveniendae. Vid. Greg. Letus in It. regn. pag. 171.

MAGNUS (Dominicus) emisit notitiam rituum et vocum ecclesiasticarum, teste Chimentellio de honore bisellii, pag. 89.

MAGNUS (Gilb.) Anglus, Anno 1280. obiit. Fe[?]it notas in Psalmos. Pro Christianis contra gentiles versu elegiaco dimicavit. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 115.

MAGNUS (Jac.) Toletanus, universam ferme S. Scripturam annotationibus illustravit. Extat etiam ejus volumen, titulo Sophologii insignitum et 10. libris distinctum. Quidam Jacobum Magnum de Parisiis nuncupant.

MAGNUS (Pet. Paulus) medicus, librum emisit de missione sanguinis, Romae, An. 1584.

MAGNUS (Valerianus) Mediolanensis, A. 1650. claruit. Librum de regula credendi construxit. Multa contra Aristotelem protulit, quibus ejusdem errores detexit. Vid. Waddingus in Scr. O. Min. pag. 328. Carolus Visch in Bibl. Cist. pag. 187.

MAGO, Carthaginensis, scripsit lingua Punica de agricultura. Varro l. 1. cap. 1. Hos (inquit) nobilitate Mago Carthaginensis praeteriit Poenica lingua, quod res dispersas comprehendit 28. libris: qvos Cassius Dionysius, Uticensis, vertit libris 10. ac Graeca lingua Sextilio praetori misit: in quae volumina de Graecis libris eorum, quae dixi, adjecit non pauca, et de Magonis demsit instar librorum octo. Hosce ipsos utiliter ad 6. libros redegit Diophanes in Bithynia et misit Deiotaro regi. Haec ille. Confer Columellam. l. 1. c. 1.

MAGONIUS (Hieron) JCtus, collegit decisiones Florentinas et Lucenses, Anno 1610.

MAGONIUS (Joh. B.) JCtus, edidit lucernam moralem, An. 1602: item, cynosuram advocatorum, A. 1610.

MAGRUS (Dominicus) concinnavit Hierolexicon seu dictionarium sacrum, Romae, Ann. 1677. Item, librum contradictionum Sacrae Scripturae, Lov. Anno 1671.

MAGUINUS (Gilbertus) Gallus, Anno 1674. obiit. Reliquit refutationem fabulae praedestinat.

MAHARIL (R.) alias Jacoh Movilin Saiel dictus, A. M. 5187. obiit. Is una cum praeceptoribus suis R. Salom et R. Kadesch primus nomine Morenu vel doctoris nostri insignitus est. Scripsit librum ritualem, qui vocatur [?]. Vid. Ganz in Zemach David, pag. 147. Buxtorf. in Abbrev. pag. 201.

MAHSIUS (Conr.) emisit examen Cath. et Calvin. congregationis, Duaci, Anno 1601.

MAHUSIUS (Joh.) Aldenardensis, Auno 1577. obiit. Franc. Titelmanni commentarium in Psalmos in compendium contraxit, teste Sweertio. Annotationes etiam Erasmi in Novum Testamentum epitomavit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 213.

MAIER (Christ.) Augustanus, An. 1626. obiit. Octo controversias, ob quas plerique a Rom. ecclesia abhorrent, discutere conatus est. Alegambe pag. 76. vocat disputatorem egregium, acrem et jucundum.

MAIER (Joh.) Brabantus, Ann. 1577. vivis excessit. Scripsit in decalogum et S. Pauli epistolas. Extant e[?]iam ejus orationes, Latine et Graece exaratae. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 82.

MAIER (Matth.) Constantiensis poeseos professor, historias Sanctorum Graecis et latinis versibus, ut audio, describere laborat. In Graecis verlibus Nonnum imitari dicitur.

MAIER (Mich.) de legibus fraternitatis, Anno 1618. nonnulla meditatus est. Extant etiam ejus arcana arcanissima seu hieroglyphica.

MAIER (Wolfg.) de vulneribus ecclesiae Romanae nondum curatis, A. 1619. scribere coepit.

MAIGNAN (Eman.) perspectivam horariam, Romae, Anno 1648. fol. edi curavit: item, cursum philosophicum.

MAIGRETIUS (G.) Bulloniensis Belga, Anno 1633. mortuus est. Composuit lacrimas Heracliti Christiani, ab inferis suscitati ac baptizati, ut omnes et singulos homines doceat artem deflendi suam miseriam secundum utrumque hominem: item, martyrographiam Augustinianam. Videatur Sweertius, pag. 275. et Valerius Andreae in fast. Lovan.

MAIHEW (Eduard.) Anglus, monachus ord. Benedict. edidit trophaea congregationis Anglicanae ord. Bened. Anno 1625. in 4.

MAILLARDUS (Oliv.) Britannus, Parisiensis Theologus, A. 1502. obiit. Reliquit opus quadragesimale, Anno 1515. impressum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 270.

MAILROSIUS (Joh.) Scotus, sub Carolo M. circa An. Domini 800. claruit. Condidit librum de Eucharistia.

MAIMONIDES (Moses) celebris Judaeus, Cordubensis, Anno Christi 1262. obiit, juxta Hotting. in bibliothec. quadripart. pag. 288. In AEgypto scholam erexit: unde a nonnullis Moses AEgyptius dictus est. Calluit linguam hebraicam, Chaldaicam, Arabicam, Turcicam, Grarcam. Philosophiae etiam, Theologiae, jurisprudentiae et medicinae peritissimus fuit. Anno aetatis 20. commentarium scripsit in Misnaioth: Anno 42. absolvit [?]: Anno 50. conscripsit librum [?] [?], i. e. doctorem perplexorum. A Judaeis magnis laudibus afficitur. Quidam eum [?], i. e. lucernam Israelis appellant: aliis [?], i. e. lumen orientis et occidentis: a nonnullis [?], id est, sapiens Hebraeorum et Arabum nuncupatur. Elias in Thisbi ita de eo scribit: [?], i. e. a Mose propheta usque ad hunc Mosen non surrexit sicut Moses. Vide Buxtorfii praefationem, libro More Nevochim praemissam, in qua Maimonidis vita prolixe describitur. Confer Dietericum, part. 1. Antiq. Bibl. pag. 171. Hornbeck. de conv. Jud. pag. 32. Quenstadium, pag. 7.

MAINOLDUS (Jac.) Cremonensis, An. 1612. obiit. Extat ejus opus de titulis Austrii regis Catholici. Videatur Ghilinus, vol 1. pag. 71. Rhodius de script. suppos. pag. 9.

MAJOLUS (Laur.) Genuensis, librum de gradibus medicinarum, Venet. An. 1497. edi curavit.

MAJOLUS (Simon) Vultuariensis episcopus, composuit tractatum de irregularitatibus. Ei etiam liber, titulo dierum Canicularium tribuitur et continet 7. tomos, quorum primi autor est Maiolus, reliquorum vero Georgius Draudius, pastor Ortenburgensis, quemadmodum patet ex ejus Catalogo universali, pag. 349. et 1076. Confer Quenstadium pag. 287.

MAJOR, [gap: Greek word(s)] , Arabius Sophista, sub Philippo Caesare et ante floruit. Tredecim libros de statibus teste Suida, construxit.

MAJOR (Georgius) condidit libellum de vitis Patrum, teste Zeillero part. 2. pag. 207.

MAJOR (Georg.) Norimbergensis, natus est Anno 1502: obiit. Anno 1574. Witebergae Theologiam professus est. Commentatus est in praecipuos evangelicos et apostolicos libros. Adversarios nactus est, quod diceret, fieri non posse, ut, qui non studeant bonis operibus, salutem consequantur aeternam: item, bonorum operum studium esse necessarium ad salutem. Scripta ejus tribus tomis continentur.

MAJOR (Joh.) Joachimicus, poêta et professor Witebergensis, natus est An. 1533: obiit. Anno 1600. Psalterium versibus heroicis expressit, Carmina ejus habentur Tom. 4. Delit. Germ. pag. 2. Videatur Joh. Pet. Lotichius, Tom. 3. B. P. pag. 92.

MAJOR (Joh.) Hadingtonensis, Scotus, Anno 1520. floruit. Erat Graece et latine perquam eruditus. Reliquit historiam majoris Britanniae: item, comm. in 4. Evangelistas. Opera ejus Ph. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 590. enumerat. Confer Olearium, pag. 259.

MAJOR (Joh.) Reinstadensis, celebris Theologus, natus est An. 1564: obiit Anno 1654. aetatis nonagesimo. Jenae 43. annis docuit.

MAJOR (Joh. Daniel) medicus et professor Chiloniensis, edidit lithologiam curiosam, Anno 1662: item, prodromum chirurgiae in fusoriae, Anno 1665.

MAJOR (Joh. Tobias) Theologus et professor Jenensis, natus est Anno 1615: obiit. Anno 1655. Scripsit de natura et cultu angelorum: de. 3. symbolis: de precibus pro defunctis: de filiatione Christi ut hominis: de sabbato: de natura et constitutione ecclesiae: de scientia media, etc. Vid. Hadrianus Beier in Rect. Jen. pag. 493.

MAJORAGIUS (Marcus Ant.) An. 1555. vivere desiit. Antea Antonius Maria dictus erat: ipse vero a vico Majoragio, in quo pater ipsius habitabat, Majoragius dici maluit. Unde a Fabio Lupo et Maximo Nigro accusatus est: verum is luculenta oratione in senatu Mediolanensi habita sese purgavit, et non absque exemplo hoc factum esse ostendit. Multum eloquentiâ valuit, et Aristotelis ac Ciceronis de ea arte libros maxime illustravit: hunc etiam adv. Calcagnini calumnias defendit. Vid. Thuanus l. 16. Imperialis, pag. 126. Hanckius part. 1. de scr. R. R. pag. 215.

MAJORANUS (Nicol.) vir Graece eruditus, Anno 1550. claruit. Eustathii comm. in Homerum una cum ipso Homeri textu Romae excudi curavit, cum indice copioso.

MAJORETUS (Joh.) JCtus, in 4. libros institutionum juris, Tolos. Anno 1669. commentatus est.

MAJUS (Ant.) Brixiensis, circa An. Chr. 1515. vixit. Exaravit historiolam de spiritibus, qui apparuerant in Garda, Veronensis dioecesis villa: item, epistolam philologicam.

MAJUS (Henr.) natus est Anno 1545: obiit. Anno 1607. Primo Theologiam Witebergae docuit: inde dimissus Heidelbergae in senatum ecclesiasticum adscitus est Struxit comment. in Danielem.

MAJUS (Junianus) Parthenopaeus, Anno 1480. claruit. Scripsit de priscorum verborum proprietate.

MAKDOWEL (Guilh.) Teviotia Scotus, JCtus, A. 1590. natus est. Groningae philosophiam docuit. Vid. Autor vitarum. Proff. Gröningens. pag. 71.

MALABAYLA (Phil.) Astensis, monachus ord. Cisterc. Anno 1649. vixit. Texuit historiam S. Mariae Virg. prope montem regalem in Subalpinis miraculis coruscantis, Paris. Anno 1622.

MALABRANQUE (Jacobus) Audomarensis, Anno 1600. innotuit. Scripsit, de Morinis eorumque rebus, Anno 1639. tribus voluminibus. Vid. Alegambe, pag. 206.

MALACHIAS, Hibernus, Anno 1148. obiit. Reliquit prophetiam de futuris Romanis pontificibus, quam edidit Arnoldus Wion in Ligno vitae, l. 2. c. 40. cum adjuncta expositione Alfonsi Ciacconii usque ad Urbanum VII. Carriere tamen in hist. Pontif. illam prophetiam elevat nec pro genuino Malachiae partu agnoscere audet. Vid. Waraeus in scr. Hibern. pag. 55. Bucelinus in chronologia, sub finem: Carolus Visch in B. Cisterc. pag. 244.

MALACREDA (Laur.) Vincentinus, JCtus Patavinus, Gregorio Leto in Ital. regn. pag. 548. celebratur.

MALACUS, [gap: Greek word(s)] , poeta Syracusanus, Aristoteli in quaestionibus memoratur, qui refert, eum tum maxime in pangendis versibus valuisse, cum minus esset mentis suae compos. Malacus, historicus, [gap: Greek word(s)] allegatur ab Athenaeo.

MALAFOSSIUS (Jacob.) Bargius, scrips. enarrationem in sententias Scoti, Patav. Anno 1560. Waddingus in S. O. M. pag. 183. ait, fuisse disputatorem acerrimum: ingenium vero habuisse subagreste.

MALALA (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Chronographus, a Joh. Tzetze, chiliad. 5. hist. 29. et 30. laudatur. Vossius Joh. Antiochenum et Johannem Malalam pro eodem habet: cujus sententiae etiam Reinesius in epist. ad Hofm. pag. 584. subscribit. Montacutius tamen vocat blennum, fungum, fatuum. Ajunt, eum Becmannum editurum esse.

MALAPERTIUS (Car.) Montensis, An. 1630. obiit. Compoluit poemata: Sedekiam tragoediam: duos libros de ventis. Vid. Alegambe, pag. 68.

MALASPINA composuit emendationes et suspiciones in epistolas Ciceronis ad Atticum, teste H. Magio l. 2. miscell. c. 2.

MALATERRA (Gaufr.) res gestas Rob. Giuscardi 4. libris persecutus est, Anno 1578.

MALAXUS, [gap: Greek word(s)] , congessit historiam aliquot Patriarcharum Constantinopolitanorum. Ea extat in Turco-Graecia Crusii. Videatur Mallincrot, pag. 40.

MALCHIAVELLUS (Hier.) Bononiens. Anno 1496. floruisse et insignis geometra fuisse traditur.

MALCHUS, [gap: Greek word(s)] , Philadelphiensis Sophista, tempore Anastasii Imp. claruit. Composuit septem libros historiae Byzantinae. Photius, Cod. LXXIIX. stilum ipsius admodum commendat. Videatur Hanckius in Byzant. Script. pag. 671.

MALCOLMUS (Joh.) Polonus, An. 1624. obiit. In Acta apostolorum commentari aggressus est.

MALCORPIUS (Mich.) Hellissemensis, vitam S. Norberti carmine elegiaco complexus est, An. 1599.

MALCOTIUS (Odo) Bruxellens. Romae mathesin docuit. Vid. Sweertius pag. 587. Alegambe, pag. 360.

MALCOTIUS (Rob.) Lovaniens. Anno 1578. obiit. Tractavit de ecclesia et veneratione sanctorum.

MALDERUS (Joh.) Bruxellensis, A. 1633. obiit. Scripsit animadversiones in Synodum Dordrechtanam: item, tractat. de sigillo confessionis: et alium, de restrictionum mentalium abusu. Extant ejusdem comm. in Cant. Canticorum: item, praelectiones in Thomam. Videatur Valer. Andr. in Fastis Lovaniens. pag. 131.

MALDONATUS (Joh.) Hispanus, Anno 1583. obiit. Struxit commentarium in quatuor Evangelistas: item, alium in Jeremiam. Circumferuntur etiam ipsius disputationes de septem Sacramentis. Lectionibus ejus nec ipsi Calvinistarum ministri abstinebant. Duabus quotidie tribusve horis subsellia certatim inbant, quam ludum ille ingrederetur excluderentur. Saepe in aperto atq[?] adeo in viis publicis docere coactus [?] ob multitudinem auditorum, quos nu[?]lae exhedrae capiebant. Vid. Thuanus l. 78. Rivetus T. 2. oper. pag. 329. Alegambe, pag. 255.

MALDURA (Pet.) Bergomas, An. 1470. obiit. Extat ejus tabula in omnia opera Thomae Aquinatis.

de MALETIS (Alb.) Papiensis, tractat. de testibus composuit. Videatur Tomus 4. Tract. tract.

MALEVOLTUS (Horat.) inter poetas reponi meruit. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 5.

MALHERBE (Franc.) Cadomensis, Anno 1628. aetatis 73. obiit. Carmina reliquit. In conversatione paulo morosior, verborum parcus, aliorum contemtor fuisse dicitur. Vid. Hofm. in L. U. pag. 975.

MALINAEUS (Guil.) Brugensis, commentarium Lud. ab Avila de bello Germanico, a Carolo V. gesto, latine vertit, An. 1550.

a MALINIS (Joh.) condidit speculum historiale Carmelitarum libris decem, teste Sweertio.

MALLETUS (Ant.) Rhedonensis, composuit historiam virorum illustrium, qui religiosi fuerunt in convent. S. Jacobi Parisiensis, An. 1634.

MALLIAEUS (Simon) archiepiscopus Turonensis, Anno 1597. aetatis 82. obiit. Vertit homilias S. Basilii. Vid. Sammarth. pag. 186.

a MALLINCROT (Bernh.) Monasteriensis Decanus, Anno 1640. claruit. Reliquit tractat. de ortu et progressu artis typographicae: alium, de archicancellariis Rom. imperii: quinque centurias de historicis Graecis, etc.

MALLONIUS (Daniel) Brixianus, disputator acerrimus fuisse dicitur. Collegit bibliothecam Scholasticam: item, librum de stigmatibus Christi. Videatur Nicius part. 1. Pinacoth. pag. 134. et Sausay, pag. 138.

MALMESBURIENSIS (Guilh.) tempore Conradi Suevi Imp. floruit. De eo ita Henr. Savilius: Guil. Malmesburiensis (inquit) homo, ut erant illa tempora, literate doctus, qui septingentorum plus minus annorum res tanta fide et diligentia pertexuit, ut e nostris prope solus historici munus explevisse videatur. Vid. Zeillerus part. 1. Scr. histor. pag. 89.

MALPAEUS (Pet.) Bruxellensis, A. 1628. floruit. Bibliothecam de scriptoribus ordinis Praedicatorum collegit, teste Sweertio.

MALPIGHIUS (Marcell.) philosophus et medicus Bononiensis, h. t. claret Scripsit de lingua: de cerebro: de externo sensus organo: de polypo cordis: de bombyce: de formatione pulli in ovo: de hepate: de viscerum structura, etc. Videatur Greg. Letus, in Ital. regn. pag. 103.

MALTRAIT (Claud.) Jesuita Tholosanus, Procopii opera omnia, 2. tomis distincta, Graece et latine notis illustrata edidit, Parisiis, An. 1663.

speculi verum monstrantis, in quo instruitur in fide Christiana Hamet ben zin Elabedin, princeps Persarum, et refellitur liber, a doctoribus Persis editus, sub titulo: Politor speculi verum monstrantis. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 64. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 82. Bumaldus pag. 41.

MALVASIA (Carolus) composuit expositionem inscriptionis, AELIA, LAELIA, CRISPIS: confutationem subtilitatum Vaconii a Vacuna: institutiones juris civilis: tractatum de jure tertii. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 113.

MALVENDA (Thomas) Setabitanus, Anno 1610. vixit. Scripsit de antichristo. Opera ejus 7. tomis comprehensa, Lugd. An. 1650. prodierunt.

MALVETIUS (Troilus) Bononiens. JCt. Anno 1446. claruit, Scripsit de sortibus: item, de sanctorum cano nisatione.

MALVEZZUS (Virg.) Anno 1616. inclarescere coepit. Struxit discursus in Tacitum. Videatur Ghilinus vol. 1. pag. 222. Bumaldus, pag. 232.

MALUMBRA (Rich.) Gremonensis, JCt. Anno 1334. obiit. Vid. Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 54.

MAMBRUNUS (Pet.) edidit horti Circaei descriptionem: item, dissertationem de carmine epico, Paris. An. 1652.

MAMERANUS (Henr.) Luxemburgengensis, libellum de prisca moneta, Anno 1551. publicavit.

MAMERANUS (Nicol.) Luxemb. Anno 1547. iter Caroli V. ad bellum Smalcaldicum: item, in vestituram Mauricii Electoris stilo persecutus est. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. scr. pag. 504. Extat ejusdem venatio, in qua omnia vocabula a litera C. incipiunt.

MAMERTINUS (Claudius) fecit panegyricum Maximiano Augusto: item, gratiarum actionem pro consulatu ad Julianum.

MAMMOTHREPTUS, Mutinensis, An. 1450. vixit. Collegit dictionarium vocabulorum ex Bibliis. Invenio, eum etiam scripsisse de mensibus, festivitatibus, vestibus sacerdotalibus, divinationibus, nominibus DEI apud Hebraeos: item, de interpretibus S. Scripturae. Aliis Mammotrectus dicitur. Videatur Reiserus in Ind. MS. Bibl. August. pag. 97. Quaere, MARCHESINUS

MAMPHRASIUS (Wolfg.) concinnavit panopliam seu praxin Theologicam, methodum de fide, sacramentis et adiaphoris, etc.

MANAECHMUS, [gap: Greek word(s)] , Alopeconnesius, philosophus Platonicus, in Platonis [?]remp. tres libros exaravit, teste Suida.

MANARDUS (Joh.) Ferrariensis, medicus Ladislai Hungariae regis, An. 1531. obiit. Struxit librum epistolarum, medicis et pharmacopolis perutilem. Vid. Jovius in elog. num. 81.

MANASSES (Constant.) [gap: Greek word(s)] , scriptor non aspernandus, tempore Manuelis Commeni, Constantinopolitani Imp. A. C. 1150. claruit. [gap: Greek word(s)] versibus politicis adornavit, quam primus Joh. Meursius typis exscribi curavit. Comprehendit autem res a C. O. usque ad initium. Alexii Comneni. Vid. Olearius in Abaco, pag. 119.

MANASSES, ben Israel, celebris Judaeus, An. 1659. obiit. Reliquit conciliatorem: librum de termino vitae: tract. de creatione: et alium de resurrectione. Extat ejusdem opusculum de fragilitate humana. B. Dilherrus vocabat Judaeum singulari modestia et laudabili S. Scripturas Vet. Testamenti explicandi studio praeditum. Vid. Spizelius in specimine bibl. pag. 380. etc.

MANCINELLUS (Ant.) Grammaticus, Anno 1490. floruit. Multa scripsit, quae ad literas elegantiores faciunt. Vid. Norweg. in Nomencl. autorum pag. 103. Carmina ejus Tomo 2. Delit. Ital. pag. 6. inveniuntur.

MANCINELLUS (Ascan.) Anglonensis, de morsu canis rabidi An. 1587. commentatus est.

MANCINELLUS (Julius) Maceratensis, natus est Anno 1537: obiit 1618. aetat. 81. Scripsit de facie DEI, secundum Scripturas: apprehensionem status beatorum: de 4. novissimis, etc. Alegambe, pag. 289. stupenda de eo refert.

MANCINUS (Car. Ant.) edidit perspicilium pro oculo, Bonon. Anno 1640. in 4. tabulam primi mobilis: stellam Gonzagam, Anno 1650. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 155.

MANCINUS (Cels.) Ravennas, Anno 1586. claruit. Tractavit de somniis et risu: item, de cognitione hominis, quae lumine naturali haberi potest, Anno 1587.

MANCINUS (Dominic.) condidit libellum de prudentia, justitia, magnanimitate et temperantia.

MANCINUS (Joh. Bapt.) JCtus, Anno 1623. floruit. Casum Sejani peculiari scripto exposuit. Vid. Chilinus vol. 1. pag. 99. Bumaldus pag. 128.

MANCINUS (Leop.) de passione Christi Anno 1663. commentari coepit. Extat ejusdem Viridarium morale principis Christiani.

MANCINUS (Vincent.) egit de confessione, Romae, Anno 1604: de juramento, Anno 1501: de tutela et cura minorum.

de MANDAGOTO (Guilh.) Nemausensis, JCtus, tractat. de praelatorum electione, An. 1573. composuit Vid. Tomus 15. Tract. tract.

MANDELLUS (Jac.) JCtus, Anno 1555. obiit. Scripsit de verborum obligatione. Videatur Guid. Panzirolus in JCt. 2, 182.

a MANDER (Car.) Flander, natus est An. 1548: obiit Anno 1606. Vitas pictorum Italorum, Germ. et Belgarum stilo expressit. Vid. Sweertius, pag. 172.

van MANDER (Car.) Danus, Apelles Regius, poema de pulvere Tabaci elaboravit, An. 1665.

de MANDERSTON (Guilh.) philosophiam moralem, Paris. An. 1528. item, dialecticam publicari curavit. Vid. Thomasius de plagio, §. 504.

MANDEVILLIUS (Joh.) nobilis Anglus. An. 1372. obiit. Triginta quatuor annis in Asia et Africa peregrinatus est. Domum reversus itinerarium edidit, in quo, quae viderat apud AEgyptios, Arabes, Persas, Graecos, Illyricos, Tartaros, etc. pluribus exposuit Vid. Zeillerus part. 2. pag. 91.

MANDOSIUS (Quint.) Romanus, JCtus, edidit praxin signaturae gratiae, Venet. Anno 1585: item, 2. tomos commentariorum in regulas Cancellariae apostolicae. An. 1606. fol.

MANDUGASINUS (Albert.) Brixianus, Anno 1340. claruit. Reliquit summam casuum conscientiae: librum variorum sermonum, et alia.

de MANELFIS (Joh.) Eretano Sabinus An. 1621. claruit. De febribus, An. 1625. de fletu et lacrimis: de helleboro commentatus est. Extant ejusdem annotationes in aphorismos Hippocratis: item, mensa Romana. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 162. Ghilinus vol. 2. pag. 131.

MANENSIUS (Joseph.) medicus, collegit responsiones et defensiones, Panormi, Anno 1650.

MANERBA (Alex.) Brixianus, peregrinationem Ruth Moabitidis notis illustrare coepit, An. 1614. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 11.

MANETHOS, [gap: Greek word(s)] , Mendesius, physiologica versibus exposuit: item, [gap: Greek word(s)] sive ad siderum scientiam pertinentia. Diogenes Laertius ejusdem epitomen physicorum allegat. Juxta Suidam (in [gap: Greek word(s)] ) de confectione [gap: Greek word(s)] quaque librum elaboravit Est autem [gap: Greek word(s)] suffimenti genus sacerdotibus usitatum.

Ptolemaei Philadelphi floruit. Struxit historiam, orsus ab antiquissimis et fabulosis temporibus, progressus usque ad Darium Codomanum. Eruit Vero istam, teste Eusebio, partim e columnis, in Seriadica terra positis, partim ex libris sacris. De columnis illis in terra Seriadica, Isaacus Vossius in dissert. de aetate mundi cap. 10. pag. 251. legi poterit. Meminit Manethonis etiam Josephus l. 1. Ant. Jud. c. 3. et l. 1. contra Apionem: item, Eusebius in chronico pag. 6. et 10. Epitomen totius Manethonis Africani beneficio habemus. Quae Annius Viterbiensis Manethonis nomine venditat, ficta Sunt et mala fide ambulant. Vid. Simsonius in Parasceve Chronici, pag. 8. Borremans. pag. 43.

MANETTUS (Joh.) Florentinus, natus est An. 1396: obiit Anno 1459. Erat vir trium linguarum peritus. Transtulit Graeca et hebraea in latinum. Composuit sex libros de longaevis illustribus: item, vitam Socratis, Senecae, Plutarchi, Dantis, Petrarchae, Boccacii, etc. Videantur Moncaeius de vitulo aureo, pag. 10. Vossius de hist. lat. lib. 3. pag. 529.

MANFREDUS (Hieron.) Bononiensis, JCtus, An. 1550. claruit. Scripsit summarium de Rom. pontifice: item, de appellationibus.

MANFREDUS (Hier.) medicus, Anno 1455. floruit. Edidit centiloquium de medicis et infirmis. Quidam omnium astrologorum sui temporis sapientissimum faciunt. Videatur Bumaldus pag. 90.

MANFREDUS (Paulus) Lucensis, medicus et philosophus Romanus, Anno 1668. claruit. Tractavit de nova et inaudita medico-chirurgica operatione sanguinem transfundente de. individuo in individuum.

de MANGANELLIS (Ludov.) Franciscanus monachus, edidit discursus praedicabiles in Cant. Canticor. Madriti, Anno 1619.

MANGILIUS (Anton.) Bergomas, Anno 1644. obiit. Scripsit in universam Aristotelis philosophiam. Vid. Donat. Calvus, pag. 52.

MANGILIUS (Joh. Ant.) An. 1636. tractavit de subhastationibus. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 145.

MANGINUS (Clem. Cyriacus) Cabilonensis, Anno 1620. claruit. Erat 3. linguarum peritissimus. Videatur Lud. Jacobus a S. Carolo in opere de claris scriptoribus Cabilonensibus. Confer Colomesium in G. O. pag. 271.

MANGIONIUS (Valent.) Perusinus, Anno 1639. vixit. Condidit Theoricam Astri inextincti, Colon. An. 1639. in 4. item, tractat. de religiosa paupertate. Vid. Alegambe, pag. 440.

MANGOTIUS (Adr.) Goudanus, natus est An. 1554. Collegit monitorum sacrorum quatuor Tomos. Vid. Sweertius, pag. 99. Alegambe, pag. 6.

MANGOTIUS (Jac) Juliodunensis, An. 1587. obiit. Reliquit carmina, quae habentur T. 2. Delit. Gall. pag. 575. Vid. Thuanus l. 88. qui eum a facundia et eruditione commendat.

MANIALDUS (Steph.) medicus Burdigalensis, Hippocratis chirurgiam, Anno 1619. edi curavit.

MANILIUS historicus, tempore Marii et Syllae floruit. Plinius in hist. nat. 10, 2. vocat primum atque diligentissimum togatorum, senatorem maximis nobilem doctrinis. Allegatur a Varrone lib. 4. de lat. ling. et Amobio l. 3. contra Gentes.

MANILIUS, poeta, cujus Astronomicon habemus, juxta qvosdam tempore Theodosii senioris, juxta alios extrema Augusti aetate claruit. Ch. Ad. Rupertus in Val. Max. pag. 5. posterioribus subscribit: Gevartius pnoribus. Cum Gevartio G. J. Vossius, part. 1. Gramm. pag. 257. aliqvando fecit: verum postea in lib. de Poetis latinis sententiam hanc retractavit. Manilium Julius Firmicus secutus est. Vid. Glandorpius in Onomast. pag. 568. Scal. in Manil. pag. 20. 21. 370. Barth. in Claud. pag. 60. 1190. Borrichius in Cogit. ad Voss. pag. 10.

MANILIUS, Chrestus, librum de deorum hymnis composuit, teste Fulgentio. Vid. Glandorp. l. c.

MANILILIS (Am.) Gandav. medicus, reliquit elegias, epigrammata et epitaphia, teste Sandero.

MANILIUS (Corn.) Gandensis, condidit drama de morte, re omnium terribilium terribilissima, teste Sweertio.

MANILIUS (Marcus) JCtus, tempore deletae Carthaginis floruit. Pomponius de Orig. Juris eum cum P. Mutio et Bruto jus civile fundaffe memorat. Composuit leges quasdam de venalibus vendendis, quae Manilianae leges dictae sunt. Vid. Bertrandus in JCtis, pag. 208.

MANINUS (Octavian.) Utinensis, carminibus famam aucupavit. Vid. Tom. 2. Del. Ital. pag. 11.

MANLIUS (theodorus) An. Christ. 399. Claruit. Edidit librum de rerum natura et causis naturalibus, de astris et aliis ejusmodi sermone pedestri, qui extat in bibliothecis manu exaratus. Is eft Theodorus Manilius, cujus Consulatum Claudianus carmine celebravit. Vid. Salmasius in praefat. ad Ampel. pag. 301. Scripta Manlii nonnulla apud Cujacium superfuisse memorant, qui viderunt. Auctorem de metris et ratione carminum Manlium Theodorum citat venerabilis Beda. Vid. Barthius in notis major. ad Claudian. pag. 60. 65. 84.

MANLIUS (Christ.) Gorlicensis, carmina construxit, quae habentur Tom. 2. Delit. Germ. pag. 244. Fertur etiam scripsisse Lusatiam.

MANLIUS (Joh. Jac.) de Bosco, Alexandrinus, collegit luminare majus et luminare minus ex Serapione et Pandectario.

MANNAGETTA (Joh Guil.) coronam duodecim Caesarum e domo Austriaca construxit, An. 1654. Vid. Carolus Visch in Bibl. Cist. pag. 187.

MANNIUS (Florianus) Cassius, catenam argenteam a seholasticis theologis ad universam ferme scripturam spectantibus contexuit, Bononiae, Anno 1587.

MANNUS (August.) condidit historiam rerum memorabilium in ecclesia gestarum, Romae, An. 1612.

MANOLESSIUS (Car.) vir Graec doctus, An. 1644. claruit. Dionysium Longinum [gap: Greek word(s)] notis illustratum Bononiae edidit.

MANRIQUE (Mich. Ferr.) quaestiones morales et vicariales decisas, Lugd. An. 1640. edi curavit.

MANRIQUFZ (Ang.) Burgensis. A. 1640. floruit. Struxit quatuor tomos annalium Cisterciensium: item, gesta Eugenii III. et Alexandri III. Vid. Card. Visch, p. 21.

a MANSFELT (Carolus) Luxenburgens. JCtus, Anno 1625. canonicorum originem promulgavit: item, castra DEI sive parochiam religiosam militum, Anno 1650.

MANSUERUS (Christ.) amonte Claro, vitam Catharinae Senensis ex variis collectam, An. 1597. inlucem protulit.

MANSUS (Josephus) composuit promtuarium sacrum et morale, A. 1666. item, bibliothecam praedicabilem tomis 4. fol. An. 1670.

MANTELIUS (Joh.) Hasseletanus, natus est, A. 1599. Reliquit speculum peccatorum adspirantium ad solidam vitae

emendationem sive historicam S. Augustini conversionem: artem artium five diatriben de regimine sanctimonialium: tract. de officio pastorali: compendium hist. Loffensis, etc.

MANTICA (Franc.) JCtus, de conjecturis ultimarum Voluntatum commentatus est. Prodiit hic liber Genevae, An. 1631.

MANTIGHELLUS (Marsil.) de Ceretolo, JCtus, Anno 1260. floruit. Extant ejus quaestiones.

MANTINUS (Jac.) Hebraeus, Avicennae Fen. 4. primi, de universali ratione medendi, latine vertit, Venet. An. 1530.

MANTONUS, Anglus, epistolam Jacobi et Judae commentario illustrare aggressus est.

MANTUANUS (J. Bapt.) Carmelita, natus est Anno 1444: obiit Anno 1516. Jovius num. 61. ex damnato coitu natum affirmat. Condidit 12. libros fastorum: Bucolicon contra poetas impudice scribentes: epigrammata, etc. Opera ejus 4. tomis Antverpiae Anno 1576. excusa sunt. Desiderius Erasmus ipsum plurimi fecit, ut patet ex ejus epistola ad Jac. Wimphelingium, ubi ait: Malim hemistichium Mantuani, quam Marullicas myriades Fridericus princeps, teste Jovio, ipsi marmoream effigiem cum laurea posuit, quae in arcu lapideo juxta Virgilii Maronis simulacrum conspicitur. Quidam J. B. Hispaniolum appellant. Vid. Saussay de S. E. pag. 12. Labbe T. 1. dissert. pag. 173. Olearius in Abaco, pag. 64.

MANUEL, [gap: Greek word(s)] , Palaeologus, Imp. Constantinopolitanus, An. 1180. obiit. Composuit praecepta educationis regiae ad Johannem filium. Ea Graece et latine edidit Leunclavius, An. 1578.

MANUEL (August.) Vasconcelas, vitam et res gestas Johannis II. Portugalliae Regis, literis mandavit, Madriti, Anno 1639. in 4.

MANUTIUS (Aldus) senior, Anno 1520. claruit. Composuit institutiones grammat. Graecae: notas in Horatium et Homerum, etc.

MANUTIUS (Aldus) Pauli filius, Aldi nepos, Anno 1597. obiit. Bononiae literas humaniores professus est, et scriptis tam propriis, quam paternis in lucem editis maximam ab omnibus gratiam meruit. Exaravit tres libros quaesitorum per epistolam: orthographiam: notas ad Censorinum de die natali, etc. Nulla Ciceronis pars est (inquit Nicius part. 1. ) quam ille commentariis vel notis non illustravit. Thuanus l. 119. refert, ipsum, repetita ad Florentinam familiam gentis suae origine, pro Manutio Manuccium dici maluisse. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 5. Tollius, de Inf. lit. pag. 29.

MANUTIUS (Paulus) Aldi filius, natus est An. 1512: obiit An. 1574. Struxit commentarios in epistolas Ciceronis: librum de legibus Roman. tractat. de dierum apud vet. Rom. ratione: opus de senatu, civitate, et comitiis Romanorum. Carmina ejus extant T. 2. Delit. Ital. pag. 22. Thuanus lib. 59. ipsius industriam exactamque puritatis latinae et antiquitatis Rom. cognitionem magnopere dilaudat. Videatur Ghilinus vol. 1. pag. 187.

MANZIUS (Casp.) commentarium confecit in 4. libros institutionum juris, An. 1645: item, tract. de testamentis, An. no 1661.

MANZONUS (Hieron.) Bergomas, scripsit in artem poeticam Horatii ingeniose et eleganter, An. 1604. Vid. Donat. Calvus pag. 334.

MANZUS (Joh. Galeacius) emisit oculum iatrophysicum. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 164.

MAPA (Stylianus) [gap: Greek word(s)] , episcopus Neocaesariensium, Anno 886. vixit et de rebus Constantinopolitanorum ecclesiasticis epistolam reliquit. Vid. Hanckius in Scr. Byz. pag. 399.

MAPELLUS (Joh.) Bergomas, collegit quaestiones quodlibetales, teste Donato Calvo pag. 316.

MAPES (Gualt.) Anno 1192. inclaruit. Ab eruditione singulari et curialibus facetiis eum commendat Silv. Giraldus. Reliquit compendium topographiae.

Lusit quoque versibus in papae et cardinaliu mores, qui reperiuntur inter poemata veterum de corrupto ecclesiae statu.

MAPHAEUS (Raph.) Volaterranus, Anno 1524. aetat. 70. obiit. Condidit II. libros anthropologiae, in quibus recesentur clari homines omnium temporum et gentium: item, librum de sacerdotiis Rom.

MAPPUS (Marc.) scripsit [gap: Greek word(s)] five tractatum de calido potu, An. 1674.

de MARA (Guil.) Neustrius, An. 1526. claruit. Tractavit de Ventre, Venere et ingluvie. Vid. Simlerus.

MARACCIUS (Hipp.) Lucensis, collegit bibliothecam Marianam, ordine alphabetico digestam et in 2. partes distincta, in quibus autores, qui de Maria deipara virgine scripserunt, cum recensione operum continentur tomis 2. An. 1648.

MARAFINIOTUS (Hier.) Polistinensis Calaber, An. 1601. claruit. Libellum de artereminiscentiae exaravit: item, chronicon et antiquitates Calabriae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 171.

MARANTA (Barth.) Venusinus, exaravit tres libros methodi cognoscendorum simplicium, An. 1559. item, 5. libros Lucullianarum quaestionum, A. 1564. Extat ejusdem tractatus de Theriaca et Mithridatio.

MARANUS (Guil.) paratitla in 42. priores digestorum libros edi curavit. Prodiit ejus tract. de aequitate et justitia. Tolosae, An. 1622.

MARATHUS (Julius) res Augusti Imp. de scripsit Meminit ejus Suetonius in August. cap. 79. et 94.

MARAVIGLIA (Joseph. Maria) Mediolanensis, An. 1663. philosophiam in academia Patavina professus est. Extat ejus Proteus politicus de multi formi hominum ftatu: legatus ad principes Christianos: pseudomantia veterum et recentiorum.

MARBACHIUS (F. rasm.) Johannis filius, vixit An. 1569. In Pentateuchum commentatus est.

MARBACHIUS (Joh.) Lindaviensis, natus est An. 1521: obiit A. 1581. Argentinae Theologi munere functus est. Edidit de coena Domini duo volumina: item, tract de miraculis veris et falsis, ex verbo DEI dijudicandis.

MARBACHIUS (Phil.) Argentinensis, natus est Anno 1550: obiit An. 1611. Argentinae Theologiam per 19. annos professus est. Composuit apologiam libri concordiae. Vid. Henn Witte, in Theol. p. 61.

MARBODAEUS, Gallus, Rhedonensis episcopus, Anno 1050. obiit, et The baeorum passionem carmine expressit. Vossius eundem esse autumat cum illo, qui de gemmarum natura et viribus carmen condidit. Salmuth in Panciroll. pag. 46. vocat Mardebanum. Casp. Barthius in Claudian. pag. 704. Marbodaei libellum (inquit) non indocte illustravit Alardus Amstelrodamius olim, quem ante eodem titulo ediderat quidam Pictorius. Johannes Cornarius nec quid nec quar[?] conturbato toto auctore, Macro de herbis affixit, mali exempli temeritate. Edidetunt alii Evacis vocabulo, quo citatum memini ante aliquot secula ab Henrico Mediolanensi l. 1. de controv. hominis et fortunae. Sane potuit ex Arabum libris quaedam addiscere non ineruditus vetsificator eo aevo. Idem pag. 1035. Cornarius nullo judicio Macri nomine eum libellum edidit. Cum vero in membranis priscis Coenomanensi Marbodaeo inscribatur, suspicati nos aliquando sumus, doctissimum ejus civitatis episcopum, Hildebertum, cum legisset in Plinio, Evacem Arabum regem tale aliquid scripti ad Neronem misisse, eo nomine commentatum hunc librum, etc. Confer Daum. epist. ad Reines. pag. 12. Bartholinum in med. poet. pag. 128.

a MARCA (Carol.) Gandensis, Juditham seu tragoediam de nece Holofenis Graecis versibus expressit, teste Sweertio.

de MARCA (Fr.) de Prado, expositionem Thomisticam in physicam Aristotelis Venet. An. 1636. fol. edi curavit.

de MARCA (Petr.) archiepiscopus Parisiensis, An. 1662. obik. Scrips. 2. tomos de concordia regni et sacerdotii Vid. Maresius T. 1. contra Tirin. pag. 221. Hallervordius in B. C. pag. 323.

MARCELLANUS (Seb.) Patavinus, scr. de differentiis et causis morborum, Anno 1564.

MARCELLINUS, [gap: Greek word(s)] reliquit dissertationem de vita Thucydidis et ejus genere dicendi. Gesnerus eundem putat cum Ammiano Marcellino; quod Vossio haud arridet, qui mavult eum pro illo habere, cujus commentarii in Hermogenem de statibus ab Aldo Manutio editi sunt.

MARCELLINUS, Illyrici Comes, vixit tempore Justiniani Imp. An. 535. Composuit chronicon, quod a Cassiodoro valde laudatur librô de div. lect. c. 17. et 25. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 45. Olearius, pag. 299.

MARCELLINUS, Brigantius, Presb. An. 770. floruit. Vitam S. Willibrordi et Suitberti exaravit.

MARCELLINUS, Italiae presbyter, ad Theodosium et Arcadium Impp. opusculum exaravit de gestis episcoporum, qui Arimini ad destructionem Homousii convenerant. Vid. Isid. in viris illustrib. cap. 14.

MARCELLINUS (Ammianus) historicus. Erasmus in Cicer. p. 146. Difficilis est Marcellinus in eloquendo, ac subinde compositio carmen moliri videtur. Vide, AMMIANUS.

MARCELLINUS (Evangelista) Italus, An. 1593. obiit. In librum Judicum, Psalmos, Danielem, Habakuk, etc. commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 107.

MARCELLIUS (Henr.) edidit artem disputandi: item, comm. in librum Josuae, An. 1661. Vid. Alegambe, pag. 176.

MARCELLUS, Burdigalensis, aetate Theodosii Magni floruit. Scripsit libros de medicamentis empiricis, physicis et rationalibus. Vulgo Empiricus vocatur, siquidem remedia etiam a rusticis et plebejis hominibus collegit, ut ipse fatetur in operis praefatione. Barth. in 4. Thebaid. Papin. pag. 1222. Marcellus (inquit) Theodosianorum aut praeter propter temporum scriptor, non indignus autor est, a quo usurpata multa singularia augere possint latinae linguae si minus eloquentiam, at loquentiam tamen.

MARCELLUS, [gap: Greek word(s)] , Sidites, Marco Antonino imperante, claruit. Artem medicam 42. libris, versibus heroicis perscripsit. Meminit ejus Hieronymus contra Jovinianum. G. Joh. Vossius inter Graecos poetas refert.

MARCELLUS (Casp.) Montagnensis, An. 1551. viginti duobus libris contra Proelum de mundi aeternitate decertavit.

MARCELLUS (Christ.) Venetus, Corcyrensium episcopus, misere excarnificatus periit, teste Pierio Valeriano de Inf. lit. pag. 16. Reliquit exercitationes in septem priores Psalmos, Romae Anno 1525. editas.

MARCELLUS (Petr.) edidit summam Seraphicam, Massiliae, An. 1669: item, vitas Principum Venetorum.

MARCELLUS (Tullius) Carthaginensis, de categoricis et hypotheticis syllogismis, quod a diversis philosophis latissime dictum est, septem libris breviter subtiliterque tractavit, teste Cassiodoro de dialect. pag. 1044.

MARCELLUS (Valerius) inter historiae Augustae scriptores a Capitolino in Maximo et Balbino collocatur.

MARGELLUS (Ulp.) JCtus, Antonino Pio Imp. familiaris erat. Composuit 3. libros digestorum: item, libros de officio Consulis. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 101.

MARCHANTIUS (Jac.) exaravit 4. libros de Flandria, An. 1596. resolutiones pastorales: hortum pastorum, etc.

MARCHANTIUS (Joh.) tractavit de febri purpurata. Vid. Hedovill. Tom. 2. Ephem. pag. 347.

MARCHANTIUS (Pet.) ord. Francisc. monachus, Anno 1645. vixit. Composuit tribunal sacramentale, An. 1672. item, tribunal animarum tribus tomis, Anno 1645. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 284.

de MARCHE (Lud.) edidit apologiam pro constitutione Innocentii X. Leodii, An. 1654.

MARCHESANUS (J. Bapt.) Tiphernas, JCtus Romanus, tractatum de sententiarum speciebus earumque differentiis et quomodo cognoscantur, Romae, An. 1583. edi curavit.

MARCHESILLUS (Jac.) JCtus, collegit silvam quaestionum practicarum, fol. A. 1646.

MARCHESINUS, a Regio Lepidi, librum struxit, cui titulus Mammotreptus. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 247.

MARCHESINUS (Franc. AEg.) habuit orationem in obitum Fr. Hier. Scripandi, An. 1563.

MARCHESIUS (Alb.) de Cottignola, scr. soliloquium morale, Bonon. An. 1529. Vid. Waddingus pag. 6.

MARCHESIUS (Marc.) episcopus Signinus, reliquit 5. libros de modo pugnandi contra Turcas, teste Naudaeo.

de MARCHETTIS (Dominicus) Patavinus, edidit anatomiam, Anno 1652: item, observationes medicochymicas, Anno 1672. Vid. Greg. Letus in Ital. reg. pag. 329.

de MARCHETTIS (Pet.) syllogen observationum medicochirurgicarum, Anno 1665. typis tradidit.

MARCHETTUS (Alex.) philosophiae professor in academia Pisana, Anno 1674. claruit. Scripsit de motu: item, de resistentia solidorum. Extant quoque ejus theoremata geometrica: item, exercitationes mechanicae. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 495.

MARCHETTUS (Seraph.) Bergomas, natus est A. 1603. Condidit 4. libros de rep. ecclesiastica, Anno 1647. Vid. Don. Calvus pag. 55.

MARCHETUS (Jac. Basilicus) Morini et Hedini expugnationem, Anno 1555. stilo expressit. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. scr. pag. 577.

de MARCHIA (Ant.) Picenus, libros Dantis in metrum latinum transtulit, teste Waddingo in S. O. M.

de MARCHIA (Jacobus) Piconus, Anno 1476. decessit. In beatorum numerum ab Urbano IIX. relatus est. Reliquit tractatum de sanguine Christi, nondum impressum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 184.

MARCHIANENSIS (Andreas) An. 1194. obiit. Composuit tres libros de origine gestisque Francorum.

MARCHINELLUS (Joh.) Anno 1410. floruit. Adornavit 3. libros ad omnium hominum status.

MARCI (Corn.) natus est An. 1594: obiit An. 1646. Altdorfii Theologiam docuit: inde Norimbergam vocatus est, ut gregi dominico praeesset. Habuit sermones in epistolam Judae.

MARCI (Joh. Marcus) natus est Anno 1595: obiit Anno 1667. Pragae medicinam professus est. Erat Hebraice, Graece, Syriace egregie doctus. Emisit philosophiam vet. restauratam: libr. de arcu coelesti: de ideis operatricibus: de gener. et corruptione, etc. Eum magnopere commendat Caramuel a Lobkowiz in Theol. fundamentali, pag. 461. Vid. Carolus Visch pag. 187. M. X. Volckman in elog. Prag. pag. 121.

MARCIANUS (AEl.) JCtus, sub Antonino Pio floruit. Struxit 16. libros institutionum: quinque libros regularum, etc. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 45. Bertrandus pag. 164.

MARCIANUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, [gap: Greek word(s)] carmine jambico complexus est: item, [gap: Greek word(s)] maris eoi et occidentalis. Utrumque opus in lucem protraxit Dav. Höschelius.

MARCIANUS, Smyrnaeus, composuit librum de simplicibus effectibus, teste Plinio 24, 4.

MARCILIUS (Theod.) Arnheimensis Gelder, Anno 1617. obiit. Parisiis regii professoris munere functus est. Symbolum ejus erat: deficiam aut efficiam. Confecit notas in Horatium, Persium, Agellium, Juvenalem, Martialem, Suetonium et 12. Tabulas. Aliquando sub nomine Musambertii latere voluit. Vid. Sweertius, pag. 790. Dieter. part. 1. Ant. Bibl. pag. 92.

MARCKGRAVIUS (Georg.) de Liebstad, Misnicus, texuit historiam Brasiliensem, Anno 1648. Vid. Linden, pag. 207.

MARCUCIUS (Casp.) Lucensis, quaestiones de morbo melancholiae Romae, Anno 1645. edi fecit. Videatur Linden, pag. 200.

libros reliquit, quos Bignonius Anno 1613. vulgavit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 300.

MARCUS, [gap: Greek word(s)] , Evangelista, historiam Christi literis mandavit. Videantur Rivetus Tom. 2. operum, pag. 1072. Bruschius de Monasteriis, pag. 8. b.

MARCUS, S. Benedicti discipulus, Anno 610. floruit et vitam praeceptoris sui carmine hexametro exaravit. Hoc carmen An. 1590. libro 3. poematum Prosp. Martinengi insertum est.

MARCUS, Byzantinus, sophistarum numerum auget. Vid. Philostratus in Sophist. pag. 542.

MARCUS, Eremita, Ascetes dictus, Chrysostomo synchronus fuit, judice Labbeo. Tractavit de paradiso et lege spirituali. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 50. Olearius pag. 301.

MARCUS (Fr.) JCtus, decisiones parlamenti Delphinalis, Anno 1600. fol. promulgavit.

MARDOCHAI, ben Hillel, An. C. 1310. Norimbergae supplicio affectus est. Composuit librum, quem Mardochaeum vocavit. Vid. Ganz, pag. 143. Buxtorf. in Bibl. Rabb. pag. 308.

MARDOCHAI Jophi, A. M. 5352. vixit. Dav. Ganz in Zemach David, pag. 159. vocat doctorem magnum et excellentem sapientia. Synagogae Lublinensi et Cremnizensi multis annis praefuit. Extat ejus syntagma magnum libri Lebusch Malchut, in quo continentur omnia judicia Talmudica et testimonia: comm. in legem: in More Nebuchim: item in Hircanath, etc.

MARDOCHAI Nathan, A. M. 5198. innotuit. Librum concordantiarum ex lingua latina in Hebraeam transtulit. Vid. Ganz pag. 148.

de la MARE (Phil.) senator Divionensis, vitam Jac. Guijonii in literas retulit, An. 1658.

MARESCALCUS (Marc. Ant.) Bonon. condidit 2. libros humanae perfectionis secundum naturam.

MARESCALCUS (Ob. Annib.) inter viros doctos hujus seculi refertur. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 168.

MARESCALCUS (Vinc. Maria) h. t. claret. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 133.

MARESCOTTUS (Agesil.) patricius Bononiens. Anno 1618. obiit, aetatis 41. Condidit opus singulare de personis et larvis, earumque apud veteres usu et origine.

MARESCOTTUS (Hercules) JCtus, An. 1596. floruit. Resolutiones confecit, quae prodierunt An. 1617.

MARESCOTTUS (Vinc.) inter viros doctos numeratur. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 142.

MARESIUS (Rolandus) duos libros epistolarum philologicarum, Lutet. Anno 1650. emisit.

MARESIUS (Samuel) Avimontensis Picardus, natus est An. 1599: obiit Anno 1675. Gröningae Theologiam professus est. Occulta quadam antipathia poma, pira, cerasa, fraga semper aversatus est. Amusica et poesi maxime alienus erat. Scriptis pugnavit contra Tirinum pontificium, et contra Volkelium Photinianum. Extant duo ejus tomi variarum dispp. item, notae in distinctiones Castanaei. Vid. Autor vitarum proff. Gröning. pag. 154. et Hofm. in lex Univ. part. 1. pag. 992.

des MARETS (Jod.) Antverpiens. Anno 1637. obiit. Vir fuit Latinis Graecisque literis egregie instructus. Edidit Horatium repurgatum. Composuit etiam onomasticon latinum. Vid. Alegambe pag. 281.

MARGANIUS (Lud. Gratus) Romanus, Anno 1531. aetatis 20. obiit. In Epitaphio utriusque linguae eruditissimus, astrorum ac totius rei mathematicae scinentia doctissimus dicitur.

MARGARINUS (Joh.) Gerundensis episcopus, paralipomena Hispaniae decem libris complexus est. Claruit Anno 1480.

MARGARITA (Antonius) Judaeus conversus, scripsit de fide Judaica. Vid. Buxtorf. in Inst. epist. pag. 194. Olearius in Abaco, pag. 42. Wagenseil in Sota, pag. 1105. 1115.

MARGUNIUS (Maximus) [gap: Greek word(s)] , Citherensis episcopus, natione Graecus, An. 1602. Venetiis obiit. Is aliquot S. Patrum scripta, quae a communi naufragio servaverat, publico bono evulgavit. In poesi Graeca non parum excelluit, quemadmodum ex anacreonticis hymnis apparet, quos Conr. Rittershusius latine transtulit editosque Davidi Höschelio An. 1601. inscripsit. Videatur Thuanus lib. 127.

MARIA (Angel.) Ariminensis, edidit proverbia Vet. et Novi Testamenti, Venet. Anno 1563.

de S. MARIA (Franc.) Granatensis, scr. de viris illustribus Carmelitarum excalceatorum, 1644. fol.

a S. MARIA (Jacob Suarez) Lusitanus, An. 1614. obiit, aet. 62. Reliquit thesaurum quadragesimalem. Waddingus in S. O. M. pag. 286. vocat eum vehemens haereticorum flagelsum.

MARIALES (Xantes) adornavit bibliothecam interpretum ad universam summam Theologiae Thomae Aquinatis, 4. tomis, Venet. An. 1660.

MARIANA (Joh.) Talabricensis, celebris Jesuita, An. 1624. obiit, fere nonagenarius. Reliquit 3. libros de rege et regis institutione: 30. libros rerum Hispanicarum: scholia in V. et N. Testamentum: ut et 7. tract. de adventu S. Jacobi in Hispaniam. Gramondus refert lib. 1. hist. pag. 10. damnatam Parisiis Marianae doctrinam, ejusque librum de regis institutione, poenali judicio, flamma absumtum esse. Vid. Alegambe, pag. 258. Funccius T. 1. orb. imperant. pag. 336.

MARIANUS, [gap: Greek word(s)] , Marsi filius, sub Anastasio Imp. claruit. Scripsit metaphrasin Theocriti, Apollonii Rhodii, Callimachi, Arati, Nicandri versibus jambicis. Vid. Suidas.

MARIANUS, Genezanensis, a Politiano in epistolis et Jovian. Pontano in AEgid. dialogo plurimum commendatur. Vid. Jovius in elog. num. 85.

MARIANUS, Scotus, An. 1086. Moguntiae obiit. Struxit chronicon, quod incipit a nativitate Christi et desinit in An. 1082. Psalmos Davidicos quoque commentariis exposuit. Cujacius ei praeclarum illud opus, quod Notitia imperii Romani dicitur, adscribere non dubitat. Videatur Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 52. Waraeus in scr. Hibern. pag. 50. Olearius in Abaco, pag. 302.

MARIANUS (Ang.) medicus, An. 1618. floruit. De peste commentatus est. Collegit etiam 3. libros epigrammatum ruinarum Romae.

MARICIUS (Simon.) Pilna Polonus JCt. A. 1551. clar. Condidit 2. libros de scholis vel academiis, Cracov. Anno 1551. Staravolsc. pag. 54. vocat virum eruditum Graecarumque literarum apprime gnarum.

MARILIANUS (Hieron.) JCtus, scr. in legem, Quoties, Cod. de rei vendit. Anno 1598.

MARILLIUS, rhetor, paucissima belle, sed non vulgato genere dicebat. Vid. Seneca, controv. lib. 1. prooemio, pag. 42.

MARINARIUS (Anton.) consonantiam JESU Christi et prophetarum, An. 1541. promulgavit.

MARINELLUS (Curt.) Venetus philosophus et medicus, emisit pharmacopoeiam, An. 1617. item, tract. de morbis nobiliores animae facultates obsidentibus, An. 1615.

MARINGUS (Mar.) JCtus, practicam in ritus Siciliae composuit, Panormi, Anno 1629. fol.

MARINUS, [gap: Greek word(s)] , Neapolitanus, Procli discipulus, tempore Zenonis Imp. vixit. Descripsit vitam praeceptoris sui, idque, ut Suidas ait, [gap: Greek word(s)] , i. e. prosa et versu. Ejus comment. in Data Euclidis Claud. Hardiaeus Paris. An. 1635. vulgavit. Vid. Jonsius in S. H. Ph. 3, 19.

MARINUS, Tyrius, Geographus, inter omissos ab aliis numeratur a Mallincrot. pag. 40.

MARINUS (Joh. Bapt.) Neapolitanus, A. 1625. stranguria obiit. Fertur fuisse excellens poeta, sed obscoenus. Vid. Nicius Erythr. l. 1. Pinacoth. numero 16. Imperialis in Museo, pag. 156. Ghilinus, vol. 1. pag. 102. Toll. de Inf. lit. pag. 36.

MARINUS (Marcus) Brixianus, lexicon Hebraeum duobus voluminibus absolvit, Venet. An. 1593. fol.

MARIOTTUS (Bened.) institutionem elogisticam, encomiasticam et acclamatoriam, Pisis An. 1638. typis imprimendam tradidit.

MARIOTTUS (Carolus) de febribus scribere aggressus est, Neapoli, Anno 1654. fol.

MARIPETRUS (Hieron.) Venetus, vitam S. Francisci exaravit, A. 1532. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 172.

a MARISCO (Adamus) Anglus, 1260. claruit. Vulgo doctoris Illustrati nomen obtinuit. Wilh. Eisengreinius vocat moribus et doctrina insignem, omni literatura sua aetate nobilissimum. Reliquit elucidarium sacrae scripturae. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 2.

MARISCOTTUS (Bernh.) Bononiens. Anno 1610. floruit. Videatur Bumaldus pag. 38.

MARISCOTTUS (Joh. Aloys.) Bonon. An. 1574. vixit. Scripsit de veteri eloquentiae cultu.

MARISCOTTUS (M. Ant.) JCtus, An. 1506. claruit. De jure patronatus commentatus est.

a MARIVORDA (Adeodatus) Brugensis, An. 1576. obiit. Carmina ejus servantur T. 3. Delit. Belg. pag. 400. Vid. Sweertius, pag. 91.

MARIUS Maximus, historicus, post tempora Severi Imp. claruit. Composuit vitas Trajani, Hadriani, M. Antonini, Commodi, Seueri, Heliogabali, etc. Vopiscus vocat hominem omnium verbosissimum et qui se mythistoricis voluminibus implicarit.

MARIUS, Aventicensis sive Lausanensis episcopus, chronicon ad An. 581. usque perduxit. Extat Tomo 1. corp. hist. Francicae.

MARIUS Victorinus, Rhetor, compos. comm. in libros rhetoricorum Ciceronis. Vulgo praeceptor creditur S. Hieronymi: sed eam opinionem in vita S. Patris satis refellunt Desid. Erasmus et Hieronymus Reatinus, qua de re Voss. de nat. Rhet, pag. 95. Vide, VICTORINUS.

MARIUS (Georg.) alias Mejerus dictus, An. 1606. obiit. Marpurgi, Norimbergae et Heidelbergae artem medicam feliciter tractavit. Condidit satiram in Judaeos et librum de terra sigillata.

MARIUS (Hadr.) Machliniensis. An. 1568. obiit. Luciani aliquot dialogos carmine reddidit. Reliquos ejus versiculos Ranutius Gherus Tomo 3. Delit. Belg. pag. 402. inseruit.

MARIUS (Leonh.) Zelandus, Anno 1624. floruit. In universam S. Scripturam commentatus est. Emisit etiam Catholicam

ecclesiasticae hierarchiae assertionem, adversus M. Anton. de Dominis. Vid. Sweertius.

MARKIEVITZ (Joh.) scripsit de carcere Romano: item, de decima in regno Poloniae contra exemtiones defenia, Paris. Anno 1644.

MARLIANUS (Bernhardinus) Mantuanus, inter doctos refertur a Ghilino vol. 2. pag. 45.

MARLIANUS (Joh.) Mediol. An. 1430. floruit. Scripsit de febribus: de caliditate corporum: de antiperistasi, etc. Vid. Ghilinus, pag. 132.

MARLIANUS (Joh. Barth.) construxit topographiam urbis Romae, An. 1539. Videatur Hanckius pag. 2. de S. R. R. pag. 138.

MARLORATUS (Aug.) natus est Anno 1506: obiit Anno 1562. strangulatus a Guisianis in expugnatione urbis Rhotomagi. Reliquit catholicam expositionem ecclesiasticam in Genesin, Psalmos et Novum Testamentum: item, thesaurum locorum communium: quem a Marlorato coeptum, non vero absolutum, postea Guilh. Feuguercius feliciter absolvit. Vid. Jacobus Verheiden in elog. praest. Theol. pag. 123.

MARMERIUS (Claud.) scr. in §. nihil commune ex L. naturaliter, digest. de acquirenda possess.

MARNAUITIUS (Joh. Tomaeus) edidit explicationem doctrinae Christianae, Illyrice, Romae, An. 1627. in 8.

MARNIXIUS (Phil.) de Aldegonde, natus est An. 1538: obiit An. 1598. Erat Theologus et politicus cum paucis conferendus. Scripsit Alvearium Romanum, opus varietate historiarum et acumine sententiarum refertissimum, jocis facetiisque mire conditum. Idem Psalterium ex Hebraea in Belgicam lingvam transtulit et rythmis expressit. Drusius scribit, eum cum theologica scientia ita hebraicarum linguarum cognitionem conjunxisse, ut, in utra magis excelluerit, dijudicari vix possit. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. praest. Theol. pag. 141. Meursius in Ath. Bat. pag. 179. Placcius, pag. 241.

MARO (Andr.) Brixianus, cum summa eruditorum admiratione ex tempore ad quamvis quaestionem latinos versus variis modis et numeris fundere potuit. Vid. Jovius in Elog. num. 72. Pierius Valerianus de Infel. lit. pag. 128.

MAROLDUS (Ortholf.) Francus, carmina elucubravit: item, practicam medicam. Carmina ejus leguntur T. 4. Delit. Germ. pag. 254.

MAROLOIS (Samuel) opera mathematica duobus voluminibus, Amsterd. Anno 1633. edi curavit.

MARONEA (Nicol.) Veronensis medicus, syntagma adornavit de amomo. Vid. Chioccus, pag. 114.

MARONUS (Nic.) Gualdensis, JCtus, tractavit de treuga et pace. Vid. T. XI. Tract. tract.

MAROQUINUS (Andr.) An. 1606. vixit. Gesta martyrum collegit et in 4. tomos digessit.

MAROSTICUS (Ant.) peste periit. Scripta ejus, quae vitam illi dubio procul reparatura erant, una cum reliquo instrumento concremata sunt, ut moris est, ad expurgandam morbi ejus contagiem. Videatur Pierius Valerianus de Inf. Lit. pag. 38.

MAROTUS (Clem.) Gallus, partem Psalmorum Davidis metro reddidit. Erat homo facetus et natura ad poesin factus. Vid. Sammarth. pag. 23. Sleidanus lib. 15. pag. 393.

MARQUART (Joh.) med. condidit practicam theoricam empiricam morborum interiorum, An. 1589.

MARQUIS (Guilh.) Antverp. decadem pestifugam, A. 1627. item, aloen morbifugam An. 1633. in lucem prodire jussit.

MARSELAER (Frid.) Antv. struxit 2. libros de legato, Anno 1626. Videatur Sweertius, pag. 261.

MARSHAMUS (Joh.) Anglus, scr. de canone chronico AEgyptiorum, Italicorum et Graecorum, Lond. Anno 1672. opus diffusae eruditionis potissimas Scaligeri et aliorum hypotheses subvertens.

MARSILIUS, Patavinus, circa An. 1324. librum edidit, titulo: defensor pacis, quo papam Imperatori subesse probare nititur. Liber impressus est Basileae, Anno 1522. Vid. Olearius, pag. 303.

MARSILIUS (Ant.) Neapolitanus, Anno 1633. obiit. Orationem de passione dominica habuit. Vid. Alegambe pag. 40.

MARSILIUS (Ant. Felix) inter viros doctos locum occupat. Vid. Gr. Letus in Ital. Reg. pag. 130.

MARSILIUS (Caes.) Bonon. An. 1625. floruit. Tabulas astronomicas circa secundomobiles sphaeras, teste Bumaldo pag. 43. publicavit.

MARSILIUS (Hipp.) JCt. Bononiens. An. 1528. aetatis 78. obiit. Scr. de rebus criminalibus: item, de falsariis. Extat etiam ejus tract. de Bannitis.

MARSMANNUS (G.) JCtus, tractatum de jurisdictione: de mero et mixto imperio, Anno 1665. item, de miliologia et metrologia, An. 1673. composuit.

MARSUS (Domitius) poeta, tempore Augusti claruit. Scripsit Amazonidem et alia. Superest ejus epigramma in Tibullum. Vide, DOMITIUS.

MARSUS (Paulus) Piscinensis, in Fastos Ovidii commentatus est. Autor Dialogi de reparat. Ling. lat. apud Gifanium p. 411. Ausim propemodum affirmare (inquit) plus illius lectionem, quam Nasonis, cui se interpretem exhibuit, ad eruditionem conferre. Mira in homine dicendi facultas atque eo majore admimiratione digna, quo natura illa ad carmen multo quam ad pedestrem orationem fuit promtior: nullus nostra tempestate extemporalior poeta. Illius carmen est Fastis insertum, ex quo datur intelligi, quantus in poetica futurus fuisset, si temperare voluisset ingenio.

MARSUS (Petrus) Cesensis, Pauli conterraneus, celebris philologus fuisse dicitur. Autor citati dialogi pag. 411. Petrus Marsus (inquit) non ad poetas solum explicandos, sed ad oratores, quoque et phiosophos studium adjecit. Extant ejus in Silium Italicum commentarii, multa eruditione referti: sed longe utiliora, quae in Ciceronis opera conscripsit: eloquens, ut Pomponii auditorem agnoscas, et, quod plus est, propemodum philosophus: sed quantuscunque in philosophia est, eum Argyropuli contubernium effecit. Epitaphium ejus tale mihi sese obtulit:

MARSYAS, [gap: Greek word(s)] , Pellaeus, frater Antigoni ejus, qui post Alexandrum regnavit, tempore Alex. Magni claruit. Reliquit librum de educatione Alexandri. Edidit praeterea 12. libros de rebus Atticis: item, decem libros rerum Macedonicarum, teste Suida. Harpocration invoce [gap: Greek word(s)] appellat.

MARSYAS, Philippensis, etiam [gap: Greek word(s)] conscripsit. Harpocrationi in [gap: Greek word(s)] vocatur. Est et tertius Marsyas, Tabenus, historicus, qui 12. libros antiquitatum et septem libros rerum fabulosarum collegit, ceu videre est apud Suidan. Confer Constant. Porphyrogennetam de Themat. pag. 85.

MARTA, Neapolitanus JCtus, scripsit in digesta, sex. vol. Venet. An. 1620. item, Consilia, An. 1628.

MARTELLINUS (Hugolinus) in Horatii oden 2. lib. 4. Carm. Anno 1579. commentatus est.

MARTELLUS (Petrus) Florentinus, inter aetatis suae literatos non ultimum locum obtinuit: sive Graeca, sive Latina, sive etiam Hebraica quis posceret. Epistolam eleganter, epigrammata acute et erudite conscripsit. Quatuor libros exactissimae interpretationis in mathematicas disciplinas absolvit, qui, cum in Petri Alcyonii manus incidissent, ita suppressi sunt, ut nuspiamamplius apparuerint. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 147.

MARTHA (Jac. Ant.) Taruisinus, An. 1599. obiit. Reliquit tract. de quatuor anni temporibus. Videatur Alegambe, pag. 192.

MARTIALIS (Valerius) Bilbilitanus, tempore Domitiani Imp. claruit. Reliquit epigrammata lepore et facetiis plena, quae AElius Severus Imp. in deliciis habuisse dicitur. Idem Martialem Virgilium suum vocare solebat. De morte hujus poetae videatur Plinius l. 3. ep. 21. Quidam, ut Joh. Sarisb. l. 8. cap. 13. et alii Cocum vocitare amant, quod nomen a paterno opificio ipsi adhaesisse G. J. Vossius judicat. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 873.

MARTIALIS (Gargilius) a Vopisco inter secundae notae historicos, qui imperatorum vitas non tam diserte, quam vere memoriae tradiderunt, reponitur. Vide, GARGILIUS.

MARTIALIS, Lemovicensis episcopus, floruit seculo primo a Christo nato. Clemens Alex. l. 4. Stromat. eum Cepham cognominatum et unum ex 72. Christi discipulis fuisse dictitat. Fertur esse autor duarum epistolarum, quae superiori seculo in urbe Lemovica repertae sunt in arca saxea sub terra, quarum una est ad Burdegalenses: altera ad Tolosanos. Bellarminus in Catal. Scr. eccl. epistolas dictas confictas et supposititias esse pronunciat. Vid. Sixtus Sen. pag. 49. Ph. Labbe T. 2. pag. 58. Rivetus T. 2. oper. pag. 1074. Olearius, pag. 304.

MARTIANUS (Prosper) Saxolensis, Hippocratem annotationibus exposuit, Romae, An. 1652.

MARTIGNA (Joh. Bapt.) Gallus, Anno 1527. obiit. Collegit silvam radicum hebraicarum.

MARTINENGUS (Ambros.) Bergomas, scripsit in omnes Psalmos Davidis, teste Donato Calvo pag. 39.

MARTINENGUS (Ascanius) Brixianus, collegit glossas magnas in S. Scripturam, Patav. An. 1597. fol.

MARTINENGUS (Celsus) medicus, tractavit de methodis: item, de providendis morborum eventibus, An. 1584.

MARTINENGUS (Titus Prosp.) Brixianus, An. 1504. obiit. Reliquit poemata sacra Graeca et Latina: Parthenodiam: item, 3. tomos poematum, in quibus varia antiqua nondumque edita opuscula, ex MSS. eruta, primum divulgantur, An. 1590. in 4. Vid. Ghil. vol. 1. pag. 215.

MARTINEZ (Did.) Cordubensis, adornavit descriptionem Idumaeae tomis duobus. Vid. Alegambe, pag. 91.

MARTINEZ (Eman.) Complutensis, tractavit de rebus naturalibus, non naturalibus, et contra naturam, Compl. An. 1637. fol.

MARTINEZ (Eugenius) Cisterciensis monachus, vitam S. Agnetis carmine heroico celebravit, Toleti, An. 1590.

MARTINEZ (Ferdin.) Mascarenhas, exaravit 3. libros de auxiliis divinae gratiae ad actus supernaturales, Lugd. An. 1605.

MARTINEZ (Joh.) Cordubensis, edidit sub nomine Joh. Sanchez artem grammaticae, teste Alegambe. pag. 259.

MARTINEZ (Martin.) Cantapratensis, struxit libros hypotheseon. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 895.

MARTINEZ (Matth.) composuit Philotheamvel introductionem ad vitam devotam, Colon. An. 1654.

MARTINEZ (Mich.) scripsit de vera et legitima aloes electione, Pompejopoli, An. 1644.

MARTINI (Bernhard.) quatuor libros variarum lectionum adornavit, Paris. An. 1605.

MARTINI (Corn.) Antv. celebris philosophus, An. 1621. obiit. Helmstadii philosophiam docuit. Extat ejus metaphysica et analysis logica. Vid. Sweertins, pag. 193. Calixtus de Utraque, p. 351.

MARTINI (Jac.) Halberstadiensis, natus est Anno 1570: obiit Anno 1649. Wittebergae philosophiam et Theologiam. diu professus est. Scripsit tract. de tribus Elohim: librum de loco: disputationes de cognitione sui: partitiones metaphysicas, etc. Vid. Spitzelius in templo Honor. pag. 176. Henning. Witte in Theol. pag. 714.

MARTINI (Nicol.) profess. Kiloniensis, compos. schediasma, sub titulo libertatis aquilae triumfantis de jure, quod in imperium regi Galliarum competit nullum. Vid. Funccius Tom. 1. Orb. imp. pag. 496.

MARTINI (Raym.) Gotalanus, seculo XIV. claruit. Exaravit librum, titulo Pugionis fidei Christianae adversus Mauros et Judaeos. Hic liber diu suppressus fuit, donec tandem, curante Josepho de Voisin, in lucem Anno 1651. prodiret. Videantur Hoornebeck de Convers. Jud. pag. 7. Olearius in Abaco, pag. 398. Quaere, RAYMUNDUS.

MARTINIUS (Georg.) emisit conciliationes omnium antinomiarum, quae in instit. imperat. occurrunt, A. 1608.

MARTINIUS. (Henr.) Dantiscanus, anatomiam urinae Galenospagiricam vulgavit, An. 1659.

MARTINIUS (Martinus) Cantapetrensis, professor hebr. linguae, edidit hypotheses theologicas ad intelligendas scripturas divinas, Salmant. An. 1563. Vid. Biblioth. Hisp. pag. 572.

MARTINIUS (Martinus) Tridentinus, apud Chinenses longo tempore versatus est. Extat ejus Decas I. historiae Chinensis, Anno 1658. Monachii impressa, in quarto: item, descriptio belli inter Tartaros et Chinenses ante paucos annos gesti.

MARTINIUS (Matthias) Freienhagensis, Theologus Bremensis, An. 1628. obiit. Synodo Dordrechtanae interfuit. Collegit etymologicon linguae latinae: item, memoriale biblicum metricum.

MARTINIUS (Petrus) Morentinus Navarrus, Anno 1594. obiit. Reliquit [gap: Greek word(s)] grammaticae Hebraeae. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 67.

MARTINIUS (Valer.) Venetus, correctionem totius medicinae confecit, fol. An. 1628. Vid. Linden pag. 573.

a S. MARTINO (Simplicianus) vitas S. Augustini, Fulgentii et aliorum, Tolosae An. 1641. fol. typis tradidit.

MARTINONUS inter viros doctos numeratur. Meminit ejus Honoratus Faber in Euphyandro.

MARTINUS, Bononiens. JCtus, Irnerii discipulus, An. 1158. floruit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 14.

MARTINUS, Pannonius, Braccarensis praepositus, Anno 580. obiit. Quidam eum etiam Dumiensem cognominant. Reliquit librum de moribus: item, collectionem canonum. Vid. Olearius in Abaco pag. 305. Ph. Labbe T. 1. pag. 60.

MARTINUS (Cremonensis) JCtus, in magno precio habetur. Oldendorpius fatetur, se Martini opiniones in disputationibus maximarum rerum verissimas expertum esse, teste Spigelio in Append. lex. Jurid. Confer Boccacium in Geneal. Deor. l. 12. c. 67.

MARTINUS, Turonensis episcopus, An. C. 402. obiit. Extat ejus fidei professio in Bibliotheca Patrum tomo 4. Vitam ejus et res gestas Severus Sulpicius, Venantius Fortunatus et Paulinus exposuerunt. Videatur Olearius in Abaco, pag. 398.

MARTINUS (Guib.) Gemblacensis, An. 1208. obiit. Apologiam pro Severo Sulpicio composuit.

MARTINUS (Guilh.) Dunkerkanus, exposuit ecphrasi elegiaca titulum de diversis regulis juris antiqui, teste Sandero.

MARTINUS (Joh.) Gallus, medicus, An. 1600. claruit. Scripsit in Hippocratis librum de vulneribus capitis. Vid. Colomesius in G. O. pag. 93.

MARTINUS (Matth.) philologus, vir multijugae doctrinae audit apud Chimentellium de hon. subs. pag. 90.

MARTINUS (Wern. Theod.) JCtus, jurisprudentiam criminalem, Anno 1669. publicavit.

MARTIUS Salutaris, inter Virgilii interpretes numeratur a Charisio et vir perfectissimus dicitur.

MARTORELLUS (August.) Lusitanus, scr. in Galenum de pulsibus et urinis. Vid. Linden, pag. 48.

MARTYR (Petrus) Anglariensis, Anno 1502. floruit. Erat Ferdinando, Hispaniae Regi, a consiliis. Conscripsit triginta libros de navigatione oceani et terris suo tempore repertis. Epistolae ejus, Anno 1670. Amstelrodami, fol. impressae sunt. Vid. Jovius in Elog. numer. 124. Schottus in Bibl. Hisp. pag. 246.

MARTYR (Petrus) Vermilius, Florentinus, An. 1499. natus, et Anno 1663. iterum denatus est. Is, relictis pontificiorum superstitionibus, in Germaniam sese contulit et primo Argentinae S. literas exponere coepit. Inde in Angliam vocatus est. Redux ex Anglia, primo Argentinae substitit: mox Tigurum abiit, ubi reliquum vitae spatium ad mortem usque transegit. Erat Graece et hebraice doctus philosophiaeque bene peritus. Reliquit comm. in libros Judicum et epistolam ad Rom. tractatum de Coena contra Gardinerum, etc. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. Theol. pag. 166. Quenstad. pag. 311.

de MARTYRIBUS (Barthol.) archiepiscopus Braccarensis, condidit compendium spiritualis doctrinae, Anno 1603. item, stimulum pastorum, ex sententiis Patrum concinnatum.

MARTYRIUS (Adamantius) Grammaticus, allegatur a Cassiodoro, lib. de orthogr. c. 5. 6. 7. 8.

MARULLUS, mimographus, sub Antonino philosopho floruit. Hujus est illud: Tu ut Hector ab Ilio nunquam recedis. Meminit ejus S. Hieronymus contra Rufinum. Vid. Glandorpius pag. 591.

MARULLUS, Calaber, poeta, cum Attilam, R. Hunnorum, per adulationem Deum et divinae stirpis prolem nominasset, propemodum vivus ab ipso una cum carmine exustus est, teste Callimacho in Attila.

MARULLUS (Marcus) Spalatensis, An. 1510. vixit. Reliquit evangelistarium de fide, spe et charitate libris septem: item, libros sex dictorum et factorum memorabilium.

MARULLUS (Mich.) Trachaniota, Graecus, toga et sago inclaruit. Quamvis Graecus esset, latina tamen carmina scribere non erubuit. Misere periit, in amne Caecinna suffocatus Anno 1500. De eo ita Jul. Caes. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 769. Marullus totus durus, morosus, aliorum obtrectator, sui admirator simul et diffidens. Anxius enim, quo dicat modo, haeret negotiosus, omnino invenustus. Erasmus in Ciceron. pag. 161. Marulli pauca legi, tolerabilia, si minus haberent paganitatis. Uxor ejus, Alexandra, literis Graecis et latinis, perinde ut maritus, exculta, Anno 1506. obiit. Vid. Jovius in Elog. num. 28. Pierius Valerius de

Inf. lit. pag. 134. Joseph. Scaliger in Castig. ad Catull. pag. 106. 131. Lansius in Mantiss. pag. 794.

MARZAL (Fr.) Minoricensis, An. 1645. edidit artem generalem ultimam Raym. Lulli. Vid. Wadding. pag. 122.

de MARZILLA (Pet. Vinc.) Caesaraugustanus, An. 1630. vixit. In Pentateuchum commentatus est.

MASARELLUS (Ang.) scripsit de synodo oecumenica epistolam ad Jac. Scioppium, Romae, An. 1582.

MASCARDUS (August.) teste Nicio Erythraeo part. 1. Pinacoth. pag. 112. doctissimos in tabulam Cebetis commentarios elucubravit: item, librum de arte historica, ut et dissertationem de affectibus. Extant ejusdem quatuor libri silvarum. Vid. Imperialis in Museo pag. 200. Zeillerus part. 3. pag. 147. Naudaeus in Bibl. Pol. pag. 55. 109.

MASCARDUS (Joh.) de probationibus quatuor voluminibus, An. 1593. commentatus est.

MASCARENIA (Pet.) Lusitanus, Anno 1570. obiit. Reliquit epistolam de rebus Moluccensibus. Videatur Alegambe, pag. 386.

MASCULUS (Joh. Bapt.) Neapol. struxit ponderationes concionales in opera S. Augustini, An. 1652. fol. Encomia coelicum, digesta per singulos anni dies, una cum Vett. Fastis, An. 1638. in 4. Extant et ejus odae Antverpiae impressae Anno 1645. Vid. Alegambe, pag. 224.

MASENIUS (Jac.) Anno 1661. floruit. Extat ejus palaestra eloquentiae ligatae tribus libris.

MASINUS (Nicol.) Caesenas, medicus, Jibrum edidit de gelidi potus abusu, An. 1587.

de MASIS (Cyprius) Florentinus, tractavit de praedestinatione et reprobatione, An. 1621.

MASIUS (Andr.) Bruxellensis, JCtus, An. 1573. obiit. Thuanus l. 56. virum sincero, candido et aperto ingenio, adhaec rara ac recondita doctrina praeditum appellat. Elaboravit in Josuam doctissimos et accurata diligentia compositos commentarios. Simeon de Muis, T. 2. oper. pag. 207. Andreas Masius (inquit) vir peracri et limato judicio, quod testari possunt, quotquot ejus legerunt scripta. Est autor unus inter paucissimos dignusque, cujus commentaria aeternum excudantur ac recudantur: quae tamen, si DEO placet, jacent neglecta et tantum non pro nihilo penduntur, quia referta eruditione et doctrina sunt. Vid. Sweertius pag. 123. Rivetus Tom. 2. oper. pag. 900. 903. Olearius, pag. 34. Bruschius de monast. pag. 13. b.

MASIUS (Guil.) JCtus, compos. sex libros singularium opinionum: item, tractat. de rei debitae aestimatione, An. 1653.

MASONIUS (Laurent.) Neapol. natus est An. 1556: obiit An. 1631. Multus est in ejus laudibus Alegambe, pag. 296.

MASONIUS (Franc.) Anglus, lib. de ministerio et conscientia: item, vindicias ecclesiae Anglicanae, An. 1638. vulgavit.

MASSA (Ant.) Gallesius, JCtus, scrips. de origine et rebus Faliscorum. Vid. P. Manutius, part. 2. in epist. famil. Cicer. pag. 34.

MASSA (Nic.) Venetus, Anno 1538. claruit. Exaravit 2. tomos epistolarum medicinalium, An. 1558: item, librum introductorium ad anatomiam, Anno 1536.

MASSACUS (Raem.) tractavit de lymphis Pugeacis, Paris. An. 1605. Vid. Bartholinus in med. poet. pag. 135.

MASSAEUS (Christ.) Cameracenas, An. 1546. obiit. Chronicon universale 20. libris complexus est. In eo concinnando 50. annos impendisse dicitur. Calendarium quoque quadruplex, AEgyptium, Hebraicum, Macedonicum et Romanum

MASSAINUS (Henr.) Hetruscus, vir multae lectionis et emunctissimi judicii vocatur a Pierio Valeriano de J. L. pag. 138.

MASSANUS (Ant.) Hetruscus, vixit An. 1430. A Martino V. pontifice Byzantium missus erat ad stabiliendam unionem in Graecos et Latinos. Scripsit librum de erroribus Graecorum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 35.

MASSARIA (Alex.) Ventinus, medicus et philosophus, An. 1598. obiit. Dicere solebat, malle se cum Galeno errare, quam cum aliis sapere. Reliquit tractatum de peste: item, responsa et consilia medica. Vid. Tomasinus part. 1. Elog. Patav. pag. 166. Ghilinus, vol. 1. pag. 8.

MASSARIUS (Barth.) medicus, An. 1625. floruit. Struxit dialogum consolationis et ejus apologiam.

MASSARIUS (Hieron.) Vicentinus, medicus, An. 1564. fato functus est. Argentinae docuit.

MASSINIUS (Phil.) ab Innocentiis, JCtus, obiit An. 1617. Emisit comment. in secundam Infortiati partem, fol. item, centuriam distinctionum, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 54.

HASSOBRIUS (Joh. Ant.) edidit praxin episcoporum: item, tract. de conservatoribus religionum. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 93.

MASSONIUS (Joh. Papyrius) Gallus, JCtus, Anno 1544. natus est: obiit An. 1611. Possevinus in Appar. sacr. virum peracris judicii atque doctrinae nominat. Edidit descriptionem fluminum Italiae: 4. volumina decisionum: quatuor libros annalium: notitiam episcopatuum Galliae: gesta pontificum Romanorum: duas partes elogiorum, etc. Vid. Henning. Witt in Philosoph. pag. 46.

MASSUTIUS (Thom.) Recinetensis, An. 1636. obiit. Exaravit vitam S. Pauli historice et dogmatice consideratam, Anno 1633. Vid. Alegambe, pag. 434.

a MASTRICHT (Gerh.) lib. de susceptoribus infantum exbaptismo, An. 1670. alium, de ortu et progressu juris ecclesiastici et pontificii, An. 1677. reliquit.

a MASTRICHT (Pet.) confecit vindicias S. Scripturae contra Wittichium, An. 1655: item, gangraenam seu theologiam Cartesianam, Amsterd. A. 1677. in 4.

MASTRILLUS (M. Fr.) Nolanus, A. 1637. a Japonibus interfectus est. Descripsit. iter suum et sociorum in Indiam, Vid. Alegambe, pag. 320.

MASTRIUS (Barth.) in metaphysicam duobus tomis commentatus est. Extant ejusdem dispp. in libros Sententiarum. Erat Scotista. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 50.

MASURIUS Sabinus, celebris JCtus, tempore Augusti Imp. et deinceps floruit. Masurium, non Massurium scribendum esse, illud Persii evincit Sat. 5. Excepto, si quid Masur I rubricanotavit. Athenaeo audit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Condidit libros juris civilis: et alios de indigitamentis. Macrobius ejus libros fastorum allegat. A Paulo JCto, lib. de verb. signif. ejusdem memorialia laudantur: Agellius memorabilia appellat: quae duo tamen maxime inter se differunt, qua de re Vossius in hist. Lat. pag. 97. Confer Colerum in Parerg. cap. 23. pag. 54. Rupertum in Pompon. de O. J. pag. 435. Guid. Panzirolum in JCt. 1, 24. Bertrandum, pag. 38.

MASURIUS (Lud.) Nervius, Anno 1579. floruit. Reliquit varia poemata. Scripsit inter alia de Babylonis ruina. Carmina ejus prodierunt Basileae, An. 1574.

MATAMORUS (Alf. Garcias) Hisp. edidit narrationem apologeticam de doctis Hispaniae viris, An. 1553.

MATENESIUS (Joh. Frid.) composuit syntagma criticum de ritu bibendi super sanitate principum, Anno 1637: item, de luxu et abusu vestium, Anno 1649.

MATERNUS (Curiatius) scr. Medeam et Thyesten, ceu patet ex Autore dialogi de causis corruptae eloquentiae, C. 2. et 3. Vide, CURIATIUS.

MATHEACIUS (Angel.) JCtus, tractavit de legatione et fideicommissis, A. 1602. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 2, 195.

MATHESIUS (Joh.) natus est Anno 1504: obiit Anno 1665. tribus horis post concionem habitam de filio viduae Naimicae, a Christo suscitato. Ecclesiae orthodoxae in valle Joachimica 30. annis praefuit. Struxit Sareptam: chronicon vallis Joachimicae: vitam Christi: vitam Lutheri, etc. Ejus Epitaphium tale invenio:

MATHISIUS (Conr. Henr.) Brugensis, medicus, An. 1526. claruit. Actuarii sex libros de arte medendi in latinum sermonem transtulit, teste Sweertio.

MATHISIUS (Gerh.) Gelder, An. 1574. obiit. Fecit scholia in organum Aristotelis. Extat ejusdem expositio in epist. S. Pauli ad Romanos.

MATHISIUS (Henr.) medicus, An. 1565. vivere desiit. In aphorismos Hippocratis commentari aggressus est.

MATIENCIUS (Joh.) JCtus, composuit dialogum relatoris et advocati, Anno 1604. item, repetitiones.

MATIENZUS (Seb.) Burgensis, scr. commentarium in Virg. AEneidem. Vid. Alegambe, pag. 420. Placcius, pag. 170.

MATIEVICA (Steph.) edidit directorium sacerdotum charactere Serviano, Romae, An. 1630.

MATINA (Leo) Parthenopoeus, professor S. Scripturae in acad. Patavina, An. 1663. claruit. Declamationes, Venet. An. 1669. varia elogia, Ticini Anno 1654. Lazarium Ducalis Regiae sive reip. Venetae principum icones et elogia, An. 1659. fol. publicavit. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 316.

MATIUS (C.) scripsit de re culinaria. Sic enim Columella 12, 4. Quoddam tributum victui humano conferre dedignati non sunt, ut M. Ambivius et Maenas Licinius, tum etiam C. Matius: quibus studium fuit pistoris et coci nec minus cellarii diligentiam suis praeceptis instituere. Et iterum, l. 12. c. 44. Nec ignoro, plurima in hunc librum non esse collata, quae C. Matius diligentissime persecutus est. Illi enim propositum fuit urbanas mensas et lauta convivia instruere. Libros tres edidit, quos inscripsit nominibus coci et cetarii et salgamarii, Confer G. J. Vossium in Theol. Gent. 9, 38.

MATMAN (Rud.) Lucernensis, An. 1612. obiit. Scripsit de tribus capellis contra Joseph. Scaligerum. Vid. Alegambe, p. 417.

de MATOS (Joh.) Olyssiponensis, An. 1640. vixit. Adornavit 2. tomos theologiae moralis, in quorum uno de judiciis humanis, in altero de judiciis divinis tractatur. Vid. Alegambe, pag. 259.

MATRANGA (Hier.) Panormitanus, septem syntagmata de Academia, Anno 1637. elaboravit.

a MATRE DEI (Ant.) emisit praeludia ad intelligentiam sanctorum Bibliorum, Lugd. An. 1669. fol.

MATREAS, [gap: Greek word(s)] , cognomine [gap: Greek word(s)] , aenigmata confinxit. Mentio eorum apud Athenaeum habetur.

MATRON, [gap: Greek word(s)] , poeta, parodiam Homericam composuit, ubi prior versus est Homericus leviter immutatus, alter Matronis. Ejus poemation plane venustum apud Athenaeum legitur.

MATTARELLUS (Nicol.) Mutinensis JCtus, An. 1314. floruit. Vid. Guid. Panzirolus, pag. 181.

MATTHAEI (Casp.) Smalcald. haereticorum sententias et nomina in tabulas congessit.

MATTHAEI (Franc.) Corcagiensis Hibernus, Anno 1644. suspensus est. Reliquit tractat. de stigmatibus Francisci. Vid. Waddingus pag. 122.

MATTHAEI (Joh.) Smalcaldensis, Anno 1588. obiit. Scripsit contra Amlingum, Calvinistam: homilias in evangelia: quaestiones de doctrina Phil. Melanchthonis. Vid. Micraelius, pag. 392.

MATTHAEUS, [gap: Greek word(s)] , Evangelista, teste Eusebio l. 3. c. 18. evangelium suum patrio sermone composuit. Idem Theophylactus asserit, dum in prooermio ad Matth. ita annotat: Matthaeus omnium primus scripsit evangelium hebraico idiomate ad eos, qui ex Hebraeis crediderant, post octo annos assumti in coelos Christi: Johannes vero Graece, ut ferunt, interpretatus est. Sanctus Hieronymus in catalogo eccl. Script. testatur, hebraicum Matthaei evangelium in Caesariensi bibliotheca, quam Pamphilus martyr confecerat, mansisse suo tempore, atque a Nazaraeis Beroeensibus sibi factam esse describendi potestatem. Vid. G. J. Vossius in diss. de genere Jesu Christi c. 2. pag. 14. Rivetus T. 2. operum, pag. 1072. Ligtfoot in Horis Hebr. pag. 12, etc.

MATTHAEUS, Camariothensis, praeceptor Gennadii, reliquit synopsin rhetoricam. Vid. Reiser. in Bibl. Augustana, p. 42.

MATTHAEUS [gap: Greek word(s)] , monachus, composuit duo opuscula, unum de officiis ecclesiae Constantinopolitanae: alterum de officiis palatii Constantinopolitani, et quidem versibus politicis. Vid. Hanckius in Script. Byzant. pag. 680.

MATTHAEUS, Vindocinensis, juxta Reinesium An. 1059. vixit. Historiam Tobiae carmine elegiaco expressit. Extat apud Barthium in Adversariis l. 15. c. 16. Vid. Olearius in Abaco, pag. 310. Hallervordius in B. C. pag. 268.

MATTHAEUS (Ant.) Francoberga Hassus, natus est An. 1564: obiit An. 1637. Primo Herbornae, deinde Marpurgi, tandem Groningae jura docuit. Composuit notas in 4. libros Institutionum. Vid. Autor vitarum proff. Gröningens. pag. 85.

MATTHAEUS (Conr.) Herbornensis, Antonii filius, natus est An. 1603: obiit A. 1639. Groningae medicinam professus est. Vid. Autor vitarum proff. Gröning. pag. 115.

MATTHAEUS (Joh.) medicus, scripsit discursus de febri pestilenti: item, centuriam difficultatum medicarum, Anno 1616.

MATTHAEUS (Joh.) Lunensis, Hetruscus, libellum de rerum inventoribus exaravit, qui curante August. Justiniano, Nebiensi episcopo, Anno 1520. lucem aspexit. Extat ejusdem peplus Italiae, in quo illustres viri, quotquot a 300. abhinc annis in Italia floruerunt, cum carmine, tum soluta oratione recensentur.

MATTRAEUS (Petrus) Sequanus, Anno 1621. peste periit. Ejus scripta, judice Grammondo lib. 11. sub fin. magis panegyricum sapiunt, quam severam historici majestatem, ut scripsisse eleganter et docte in rhetoris et philosophi morem dici possit, vana citatione autorum effusus. Vid. Imperialis in museo, pag. 167. Zeillerus part. 2. pag. 94. et part. 3. pag. 148. Naudaeus in B. Pol. pag. 95.

MATTHAEUS (Phil.) JCtus, scripsit de regulis juris civilis: item, de rebus creditis, An. 1617.

MATTHESILLANUS (Matth.) JCtus, An. 1404. claruit. De successionibus ab intestato commentatus est. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 2, 81.

MATTHIAE (Jac.) natus est Anno 1532: obiit An. 1586. Erat vir Graece et hebraice doctus. Condidit 2. libros de literis: rhetoricam et dialecticam sacram: comment. in Joelem et Ecclesiast. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 136.

MATTHIAE (Jac.) Arhusia Cimber, natus est An. 1602: obiit An. 1660. Scripsit de usu philologiae in omni studiorum genere. Vid. Vindingius l. c. pag. 324.

MATTHIAS (Christianus) Ditmarsus, An. 1640. claruit. Altdorfii aliquando Theologiam docuit: inde in Daniam sese contulit, tandem in Belgium. Construxit theatrum historicum: systema theologicum: systema politicum, ethicum, logicum: collegium antiphotinianum, etc. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 203. Thomasius de plagio, §. 506. Bartholinus in Danis, pag. 26.

MATTHIAS (Petr.) Hanno Montensis, edidit paradisum coelestem, Anno 1640. Vid. Alegambe, pag. 387.

MATTHIOLUS (Pet. Andr.) Senensis, celebris botanicus, An. 1577. obiit. Extat ejus opus de plantis: item, quinque libri epistolarum medicarum. Vid. Thuanus, l. 64.

MATTIOLUS (Hercl.) inter viros doctos locum obtinet. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 164.

MATTIUS (Cn.) poeta, tempore Julii Caes. claruit. Agellius 10, 24. hominem impense doctum et 15, 14. virum eruditum appellat. Apud Priscianum ejus nomen in Trimatrum corruptum est. Mimijambos scazonte Hipponacteo composuit. Carmine quoque Iliadem Homeri expressit. Vid. Glandorp. in Onom. Rom. p. 593.

MATTIUS (Joh. Marius) Alexandrinus, Italus, An. 1600. obiit. Mediolani Graecas et latinas literas docuit. Scripsit 3. libros opinionum, in quibus plurima loca lat. et Graec. authorum explicantur: librum de orthographia, etc. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 110.

MATTUGLIANUS (Paul.) Anno 1457. floruit. In omnes epistolas S. Pauli commentatus est.

MATURANTIUS (Franc.) aliquot orationes Ciceronis commentariis illustrare aggressus est. Autor Dialogi de Ling. Lat. reparat. pag. 412. Statii Achillem (in quit) Fr. Maturantius tractabiliorem reddidit, Papiniana illa duritate candido sermone emollita. Sed in Verrinis actionibus explicandis majorem utilioremque se praestitit, quanquam materiam diligentius quam artem tractaverit. Velles et poeticae vacasse: nihil ejus musâ cultius.

MATURUS (Pet.) Arvernus, An. 1611. aet. 66. obiit. Antonini, Florentini archiepiscopi, historiam collatione aliorum autorum locupletavit. Vid. Alegambe, pag. 387.

MAUBURNUS (Joh.) An. 1090. claruit. Condidit rosetum spiritualium exercitationum: item, librum de viris illustribus S. Augustini. Alias Joh. de Bruxella: item Joh. Temporalis dictus est. Confer Hallerv. in B. C. pag. 189. Vide, MAMBURNUS.

MAUCLERUS (Mich.) de monarchia divina, ecclesiastica et seculari tractavit, Paris. An. 1622.

a MAUDEN (David) Antverpianus, An. 1641. obiit. Exaravit discursus morales in decalogum: item, tract. de vita Tobiae, quem aureum speculum vitae moralis inscripserat, fol. An. 1631.

MAUGENBERTUS (Gall.) composuit practicam prudentiae politicae et militaris, Anno 1645.

MAUGUIN (Gilb.) vindicias praedestinationis et gratiae 2. voluminibus, Paris. An. 1650. publicavit.

MAUKISCK (Joh.) Freiberga Misnicus, Theologus Dantiscanus, natus est An. 1617: obiit Anno 1669. Struxit anti-Spanhemium sive exercitationes de universali gratia: antizwickerum: librum de notitia DEI naturali, etc.

MAULBERGIUS (Joh.) Basileensis, concionator insignis, An. 1414. obiit. Basileensis ecclesiae reformationem piae dixisse dicitur et quidem his formalibus: Exultate, quotquot puri estis corde, quoniam gloria Dei appropinquat. Reformatione omnino opus est, quam si magnates praesulesque morabuntur, lapides promovebunt. Vid. Hosm. in Lex. Univ. part. 1. pag. 1010.

MAULLIUS (Thom.) JCtus, tractavit de homagio, A. 1632. de emtione et venditione: de pace publica: de pace religiosa: de mandatis sine clausula, etc.

MAUMONTIUS (Janus) Lemovix, An. 1584. floruit. Videatur Colomesius in G. O. pag. 62.

MAURACH (Matth.) Posoniensis, Anno 1630. Calepinulum ad praelum adornavit. Vid. Alegambe, pag. 334.

MAURICCIUS (Joh Bapt.) JCtus Bononiensis, An. 1600. clatuit. Vid. Bumaldus, pag. 128.

MAURICIANUS (Junius) JCtus, tempore Antonini Pii Imp. claruit. Reliquit notas in Julianum: item, sex libros ad leges. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 44. Bertrandus, pag. 96.

MAURICIUS, [gap: Greek word(s)] , Imperator Constantinopolitanus, Anno 602. a Phoca interfectus est. Confecit 12. libros Strategicorum, quos Joh. Scheferus una cum Arrhiani Tacticis Graece et latine edidit, Upsaliae Anno 1664.

MAURICIUS, Hassiae Landgravius, Apollo Germanicus, natus est Anno 1572. Conscripsit admodum adolescens opus Davidicorum psalmorum poetica paraphrasi ad amussim elaboratum. Vid. J. P. Lotichius part. 3. Bibl. poet. pag. 1.

MAURICIUS (Ericus) celebris JCtus, de principiis juris publici An. 1662. commentari coepit.

MAURICIUS (Georg.) Norimbergensis, An. 1610. obiit. Extant ejus carmina. Vid. T. 4. Delit. Germ. pag. 282.

MAURICIUS (Georg.) Georgii filius, Witebergensis, natus est Anno 1570: obiit Anno 1631. tempore rectoratus. Altdorfii eloquentiam et poesin professus est. Condidit carmina.

MAURICIUS (Petrus) de monte Buxerio, abbas Cluniacensis, circa An. 1157. obiit. Ejus epistolae, sermones, prosae, hymni, etc. Anno 1614. prodierunt. Casp. Barthius in Claud. pag. 75. vocat scriptorem barbaro aevo eruditum et mire eloquentem. Videatur Olearius, pag. 369.

de MAURO (Marcellus) reliquit allegationes feudales: quae impressae sunt fol. An. 1614.

MAUROCENUS (Andr.) senator Venetus, condidit historiam Venetam ab An. 1612. usque ad An. 1615. Prodiit ea Venetiis, fol. An. 1623.

MAUROCENUS (P.) Venetus, An. 1424. floruit. In sextum Decretalium commentatus est.

MAUROCORDATUS (Alex.) edidit instrumentum pneumaticum circulandi sanguinis, de motu et usu pulmonum, An. 1612.

MAUROLYCUS (Franc.) Syracusanus, An. 1575. vivere desiit. Texuit martyrologium: computum ecclesiasticum: tres libros cosmographiae: tres libros arithmetices: et unum de lineis secantibus. Vid. Thuanus l. 61.

MAUROLYCUS (Silvester) Massanensis patricius, An. 1613. claruit. Condidit quinque libros de initiis et progressibus omnium religionum, quod opus mare oceanum vocavit et Philippo III. Hisp. Regi dicavit. Vid. Carolus Visch, in scr. ord. Cist. pag. 298.

MAUROY (Henr.) Hisp. apologiam pro Judaeis adornavit, Paris. An. 1553. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 165.

MAURUS (Franc.) Hispellas vel Speliensis, struxit Francisciaden sive vitam et gesta Francisci, l. 13. carmine, An. 1572. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 123.

MAURUS (Hartm.) librum composuit de coronatione Caroli Quinti, quem Simon Schardius volumini secundo script. Germ. pag. 17. inseruit.

MAUSSACUS (Ph. Joh) An. 1614. claruit. Erat Graece doctissimus. Edidit Harpocrationem: item, Plutarchum de fluminibus una cum notis. Vid. Meursius in lect. Att. 2, 5.

MAUTINUS (Hier.) Narniensis, Anno 1632. obiit, aetatis 70. Habuit sermones in sacr. palatio apostolico, qui An. 1631. fol. in lucem prodierunt. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 172.

MAXENTIUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Scytha, vixit seculo sexto. Edidit catholicae fidei professionem: item, dialogorum 2. libros contra Nestorianos, nec non responsionem ad epistolam Hormisdae papae. Vid. Calixtus in disp. de persona Christi p. 133. et seqq. Olearius in Abaco, pag. 259.

MAXIMIANUS, poeta, confinio seculi VI. et VII. vixisse existimatur Reinesio ad Daumium pag. 203. 207. Feruntur ejus carmina de senectute, virtute, ira, invidia, patientia, avaritia. Pomponius Gauricus ea edidit nomine Corn. Galli. Hodie Propertio accuduntur. Alias Maximiani cujusdam versus in Virg. et Cicer. inter 12. scholasticorum poetarum carmina quoque reperiuntur: item, de 4. annis temporis, de iride, etc.

MAXIMILIANUS 1. Imperator, res suas gestas carmine Teutonico conscripsit, libro titulum Theurdanck praescribens, teste Th. Wagnero in Instit. hist. 7, 8. Vide infra, PFINTZING.

MAXIMUS, [gap: Greek word(s)] , AEgiensis, scripsit, teste Philostrato, res ab Apollonio gestas in AEgis, civitate sic dicta. Vossius eum tempore Domitiani vixisse autumat.

MAXIMUS, Caesaraugustae episcopus, tempore Phocae Imp. claruit. Gesta Gothorum in Hispaniis historico et composito sermone exposuit, quemadmodum Isidorus in Catalogo illust. vir. c. ult. memorat.

MAXIMUS, monachus et martyr, An. 641. floruit. Reliquit computum ecclesiasticum: item, eclogas sententiarum. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 72. Olearius pag. 310.

MAXIMUS, Sophista, tempore Juliani Imp. vixit. Tandem, Valente imperante, jugulatus est. Videatur Eunapius pag. 66.

MAXIMUS, Taurinensis, sub Honorio et Theodosio Juniore Impp. obiit: Extant ejus homiliae. Videantur Phil. Labbe l. cit. pag. 68. Rivetus T. 2. oper. pag. 1145. Olearius pag. 311.

MAXIMUS, Tyrius, Platonicus philosophus, tempore Commodi Imp. floruit, teste Suida. Maximum Tyrium primus latine redidit Cosmas Pactius Florentinus. Versionem illam postea expurgavit Dan. Heinsius et commentario illustravit, Anno 1614. Vid. Jonsius de S. h. ph. 3, 9.

MAYER (Chr.) Mengelrodensis, Anno 1634. obiit. Reliquit diarium meditationum anniversariarum. Videatur Alegambe, pag. 73.

de MAYERNE (Theod.) composuit epistolam de gonorrhaeae inveteratae et carunculae et ulceris inmeatu urinario curatione.

MAYERUS, Anglus, in Pentateuchum: in prophetas: in Nov. Testam. item, in loca difficiliora commentatus est.

MAYFARTUS (Matth.) Theologus celebris, Anno 1630. claruit. Edidit anti-Becanum: hodum Gordium resolutum: suscitabulum clericorum: Grawerum continuatum: distinctiones theologicas: arcem Sionis: absurda Jesuitica: meletemata theologica: academicam disciplinam: tractat. de paco concilianda inter evangelicos, etc.

MAYNARD (Gerh.) JCtus, collegit decisiones Tolosanas, An. 1610: item, illustres conversias forenses.

MAYNARDUS (Pet.) Veronensis, medicus, An. 1574. floruit. Construxit 2. tract. de morbo Gallico. Vid. Chioccus, pag. 124.

MAYNETTUS (Maynett.) medicus, An. 1539. vixit. Scripsit in libb. Aristotelis de coelo, Bonon. An. 1570. item, de sensu et sensilibus, Florent. An. 1555.

MAYNUS (Jason) Mediolan. JCtus, natus est An. 1435: obiit An. 1519. Commentatus est in totum jus civile. Jovius in Elog. num. 66. memorat, eum omnia sua simul et semel decoxisse, postea tamen resipuisse tantosque progressus fecisse, ut omnes eum adeo celeriter et feliciter profecisse mirarentur. Epitaph.

ejus breve est et ita sonat: Jason maxi mus JCtus, eques et comes, quisquis ille fuerit, hic requiescit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 7, 127. Thomasius de plagio, §. 479.

MAYOW (Joh.) JCtus et medicus, Oxonii collegii omnium animarum socius, condidit quinque tractatus, 1. de salni tro et spiritu nitri aereo. 2. derespiratione. 3. de respiratione foetus in utero et ovo. 4. de motu musculari et spiritibus animalibus. 5. de rachitide, Anno 1674.

MAYR (Georg.) An. 1631. vixit. Edidit exercitationem grammaticam in Jonam cum institutionibus linguae hebraicae. Vid. Alegambe, pag. 157.

MAYR (Joh. Frid.) struxit speculum tragicum eruditorum, A. 1671. it. librum de salute diabolorum.

MAYRHOVIUS (Matth.) Monachiensis, Ann. 1620. claruit. Scripsit de peccato mortali, veniali et originali: de rerum dominio: derestitutione: de sacramento eucharistiae, etc. Videatur Alegambe, pag. 337.

MAYRONIS (Franc.) Scotus, Johannis Scotidiscipulus, An. 1325. obiit. Waddingus tamen in S. O. M. pag. 123. Gallum facit. Vulgo Doctor illuminatus nominatur. Primus An. 1315. certamen Sorbonicum in Academiam Parisiensem inuexit, quo in aestate per singulos dies Veneris respondetur a quinta matutina usque ad septimam vespertinam sine praeside, sinesocio, sine prandio et pastu, sine ulla emigratione, in eadem perpetua corporis sede et animi contentione, donec cunctis Opponentibus satisfactu sit, qui sunt ad minimum 60. et argumenta circiter centum agitant. Reliquit commentarium in 4. libros Sententiarum. Vid. Olearius, pag. 165.

MAYVARTIUS (Franc.) Gandavens. natus est, An. 1585: obiit, An. 1640. Gröningae philosophiam docuit. Videatur Autor vitarum profess Gröningens. pag. 83.

MAZARINUS (Jul.) Panormitanus, Anno 1622. aetatis 78. obiit. Emisit centum conciones in psalmum 51. Colon. An. 1611. colossum Babylonicum 2. tomis: quatuor tomos sermonum super sermone Domini in monte. Vid. Alegambe, pag. 291.

MAZARINUS (Julius) Siculus, Cardinalis, An. 1661. decessit. Extat ejus ministerium.

MAZOCHIUS (Jac.) collegit inscriptiones antiquae urbis Romae, Anno 1521. Vid. Martinus Hanckius, part, 2. S. R. R. pag. 125.

MAZONIUS (Jac.) Caesenas, An. 1603. et deinceps claruit. Construxit quaestiones de triplici hominum vita. Affirmavit inter alia, Platonis et Aristotelis inventa ab uno eodemque sapientiae jugo, velut plura ex uno capite flumina, derivari ac defluere, propterea mire inter se convenire congruereque. Joh. Imperialis in Museo hist. pag. 137. tale de eo judicium profert: In cunctis scientiis tantum eum scire, quantum reminisceretur: reminisci autem, quantum legisset: legisse autem; quicquid uspiam legeretur. Confer Nicium part. 1. Pinacoth. pag. 65. Prodigio simile est, quod Nicius laudatus memorat, ipsum menses non amplius sex studio theologico dedisse atque sic doctoris nomen meruisse.

MAZOTTA (Bened.) fcripsit de philosophia naturali, astrologica et minerali, Bononiae, An. 1653.

MAZURIUS (Luc.) Nervius, carmina componere in deliciis habuit. Vid. T. 3. Del. Belg. pag. 479.

MAZZOLENUS (Dav.) Bergomas, scrips. de morbis, qui medicorum opprobria creduntur, teste Don. Calv. pag. 120.

MAZZOLENUS (J. Bapt.) Bergomas, A. 1660. claruit. Struxit iconem oratoris aurei, h. e. Chrysostomi vitam et virtutes: libros 2. de epigrammate: praxin oratoriam: tractat. de impresiis, teste Don. Calvo.

de MEAN (Carolus) adstruxit observationes ad jus civile Leodiense, fol. Anno 1670.

a MEARA (Edmundus) Ormoniensis Hibernus, edidit examen diatribes Willisianae de febribus, An. 1667.

de MECHLINIA (Joh.) Anno 1460. vixit. In parva naturalia Aristotelis commentatus est.

MECHOVIUS (Guilh.) Gymnasii Lüneburgens. professor, edidit ethicam paraeneticam: item, libr. de recta institutione juventutis scholasticae, An. 1673.

MECIUS, JCtus, Papiniani collega fuit. Meminit ejus Paulus in L. fin. de jure fisci. Vid. Bertrandus pag. 294.

MECOENAS (C.) Augusti Octaviani tempore claruit. Inter poetas referri solet. Supersunt septem ejus Glyconii versus de vitae dulcedine. Dictionem ejus. ut mollem Seneca et Tacitus exagitant. Vid. Suetonius in vita Horatii: item, Glandorpius in Onom. Rom. pag. 390. 392. De Mecoenate singularem libellum composuit J. H. Meibomius, A. 1653.

MEDE. (Joseph.) Essexiensis, Anno 1638. obiit, aetatis 52. Exaravit clavim apocalypticam ex innatis et insitis visionum characteribus erutam et demonstratam.

a MEDIAVILLA (Rich.) Anglus, Anno 1300. circiter obiit. Scripsit in 4. Evangelistas: in epistolas Pauli: in libros Sententiarum. Quidam asserunt, eum universam S. Scripturam interpretatum esse. Inter Parisienses Dd. legendo et disputando magnum nomen consecutus est. Doctor solidus, copiosus, fundatissimus et authoratus salutari solet, teste Willoto. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 291. Waddingus in S. O. M. pag. 305. Olearius, pag. 407.

MEDICES (Hieron.) Summam Thomae Aquinatis commentario illustravit, Paris. Anno 1657. Constat opus tribus voluminibus.

MEDICES (Pet.) Laurentii filius, Florentinus, in mari periit. Erat Graecis et latinis literis sufficienter excultus, quemadmodum ea, quae ex Plutarcho de amore conjugali traduxerat, locupletissime id testantur. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 133.

MEDICES (Sebast.) Florentinus, JCtus, composuit lummam peccatorum, An. 1579: item, tractatum, titulo, mora omnia solvit, Anno 1573. Fertur etiam. scripsisse de venatione, piscatione et aucupio, Colon. An. 1598.

MEDINA (Barth.) Anno 1581. obiit. Scripsit in 1. 2. 3. Thomae Aquinatis, Anno 1618. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 36. Schottus in Bibl. Hisp. pag. 230. Saussay pag. 77.

MEDINA (Joh.) JCtus, tractavit de rerum dominio: item, de cambiis, Anno 1607. Vid. Schottus l. c. pag. 572. Saussay, pag. 45.

MEDINA (Mich.) apologeticum composuit pro Joh. Fero adversus Dominicum a Soto, in quo 67. loca Feri, quae ille antea calumniatus fuerat, sunt restituta, Anno 1578. fol. Vid. Schottus. l. c. pag. 255. Saussay, pag. 76. Waddingus in S. O. M. pag. 260.

de MEDIOLANO (Joh.) Anno 1100. floruit. Struxit nomine collegii medici scholae Salernitanae versibus Leoninis librum, qui inscribitur Salernitana medicina sive de conservanda bona valetudine.

versibus: at hodie solum 373. reperiuntur. Dictum librum Renatus Moreau editis animad versionibus illustravit. Confer Placcium, pag. 42. Bartholinum in poet. med. pag. 138. Vide supra, JOHANNES.

MEDIUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, a Luciano in macrobiis, pag. 823. allegatur.

MEDOLAGUS (Lact.) Bergomas, Anno 1611. obiit. Reliquit comm. in universam Aristotelis philosophiam: item, in 4. libb. Sententiarum. Vid. Don. Calvus pag. 344.

MEDUS (Josephus) Anglus, Anno 1638. obiit. Composuit clavem apocalypticam: item, diatriben in varia S. Scripturaeloca. Opera ejus duobus tomis distincta prodierunt Londini, Anno 1664.

MEELFUHRERUS (Joh.) Theologus, scripsit vindicias evangeliorum: postillam Davidicam: notas in aliquot S. Pauli epistolas.

MEELFUHRERUS (Joh. Christoph.) construxit museum antiquitatis ecclesiasticae, An. 1673.

MEERBECANUS (Adrianus) Antv. Anno 1620. chronicon rerum in toto orbe gestarum evulgavit.

MEERMANNUS (Arnold.) Alostanus, An. 1578. obiit. Extat ejus theatrum conversionis gentium: libellus de cruce: Davus perduellis, etc. teste Sandero in Flandris scr. pag. 24. Vide, MERMANNUS.

MEFFRET, A. 1443. vixit. Sermones ejus 3. voluminibus prodierunt, Colon. An. 1625. Vid. Olearius, pag. 211.

MEGACLES [gap: Greek word(s)] i. e. de viris illustribus scripsit, teste Athenaeo lib. 10. Vid. Jonsius de Scr. hist. Phil. lib. 4. pag. 338.

MEGACLIDES, [gap: Greek word(s)] , peripateticus, de Homero commentatus est. Meminere ejus Tatianus [gap: Greek word(s)] , Suidas in [gap: Greek word(s)] , Athenaeus 12, 1. Vid. Jonsius l. alleg. pag. 338.

MEGANDER (Casp.) Helvetius, Anno 1536. vixit. In 4. Evangelistas: item, in utramque ad Timoth. commentari coepit.

MEGANGUS (Pet.) Flander, tabulas Grammatices carmine expressit. I. N. Loensis in Epiphyll. 2, 1. sub. fin. vocat virum emunctissimi ingenii et de re literaria praeclare meritum.

MEGASTHENES, [gap: Greek word(s)] , tempore Alexandri M. et deinceps vixit. Apud Indos diu versatus est. Composuit Indica, ex quibus Strabol. 15. multa mutuatus est. Fragmentum ejusdem adducitur a Josepho l. 1. contra Apionem. Quae sub Megasthenis nomine ab Annio Viterbiensi edita sunt, omnia conficta sunt. Et, quod mireris, Annius ille verum historici hujus nomen nequidem scivit, alioquin eum Metasthenem haud vocasset. AElianus in hist. anim. eum aliquot vicibus allegat, l. 8. c. 7. l. 16. c. 41. l. 13. c. 39. Adde Eusebium in chronico pag. 32.

MEGERLINUS (Pet.) celebris JCtus et mathematicus, natus est An. 1623. Basileae mathesin profitetur. Extant ejus dissertatio de cyclis planetarum et eclipsium: tabula mathematica historica: patrocinium astrologiae. Promisit etiam astrologiam Cartesianam.

MEGILLUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, a Strabone l. 15. pag. 692. allegatur.

MEGINFRIDUS, monachus Fuldensis, tempore Henrici II. Imp. vixit. Vitam Emmeramni in literas redegit. Vid. Canisius T. 2. antique lect. Olearius in Abaco pag. 313.

MEGISERUS (Hier.) Stutgardianus, scr. de lingua Turcica: thesaurum polyglottum: theatrum Caesareopoeticum, etc. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 95.

MEIBOMIUS (Henr.) Lemgovia Lippiaco Westphalus, natus est An. 1555: obiit An. 1625. Helmstadii historiam et poesin professus est. Struxit notas in Sleidanum de quatuor monarchiis. Edidit quoque scriptores Saxonicos antiquiores. Carmina ejus occurrunt T. 4. Del. Germ. pag. 310. Vid. Joh. Pet. Lotichius part. 3. Bibl. poet. pag. 173. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 90.

MEIBOMIUS (Joh. Henr.) medicus, scripsit epistolam de [?]agrorum usu in re venerea, Lugd. An. 1643: Moecenatis historiam, An. 1653: librum de vino et cerevisia, Anno 1668.

MEIBOMIUS (Marcus) edidit septem authores muficae antiquae, An. 1652: item, dialogum de novis proportionibus. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 98.

MEIER (Albert.) Strantfrisius, geographus et historicus, struxit methodum apodemicam, qua docetur, quid in peregrinando Studiosi observare debeant, An. 1591.

MEIER (Gebh. Justus) JCtus, de investitura Saxonica, Anno 1663. commentatus est.

MEIER (Jac.) Brugens. Anno 1552. obiit. Chronicon Flandriae confecit. Vid. Thuanus l. 88.

MEIER (Joh.) Cimber, manes Udalrici Principis Anno 1634. publicavit. Vid. Bartholinus in Danis scr. pag. 76.

MEIER (Justus) Noviomagius, natus est An. 1566: obiit An. 1622. Argentinae jura professus est. Tractavit de quaest. Sintne Protestantes jure Caesareo haeretici et ultimo supplicio afficiendi?

MEIER (Wolfg.) Basileensis, natus est An. 1577: obiit Anno 1653. Synodo Dordracenae, An. 1618. interfuit Ejus scripta extant varia, quorum indicem exhibet Sam. Kesslerus in delineatione vitae et mortis ejus. Vid. Hofm. in L. II. part. 1. pag. 1023.

MEIR (R.) doctor Talmudicus, R. Akibae discipulus, A. M. 3881. vixit. Judaei tradunt, eum fuisse ex nepotibus Neronis Imp. Vid. David Ganz, in Zemach David, pag. 105. Wagenseilad Sota, pag. 974.

MEIR (R.) Mittidros, Toletanus, A. M. 5005. obiit. Fecit expositionem legit magna cum subtilitate et solido acumine, inquit Dav. Ganz lib. cit. pag. 141.

MEIR (R.) Rotenburgensis, A. M. 5046. vixit. Composuit Agahot Maimoni, teste Ganzio pag. 142.

MEIR (R.) Aben Adelbi, scripsit librum Schebile Amuna A. M. 5120. Vid. Ganz l. c. pag. 145.

MEIR (Don) medicus Regis Castiliensis, transtulit librum ethicae Aristotelis in linguam sanctam, A. M. 5165. referente Ganzio pag. 147.

MEIR (Rab.) Paduensis, A. M. 5318. obiit. Construxit quaestiones, responsiones et observationes in librum Maimonidae. Ganz, pag. 154. vocat insignem et pium doctorem.

MEISNERUS (Balth.) magnae famae Theologus, natus est An. 1587: obiit An. 1628. Witebergae Theologiam professus est. Symbolo, Beati mites, usus erat. Edidit [gap: Greek word(s)] : philosophiam sobriam: tractatum de purgatorio. Vid. Spizelius in Templo Honor. pag. 60. Henning: Witte, in Theol. pag. 215.

MEISNERUS (Joh.) celebris Theologus, Witebergensem cathedram hoc tempore illuminat. Prodierunt ejus exercitationes in evangelium Matthaei, An. 1664.

MEISNERUS (Michael) Anno 1623. elegantem libellum de Stigmatis publicae luci exposuit, approbante Casp. Barthio.

MEISTERUS (Joachimus) Gorliciensis, natus est An. 1532: obiit Anno 1587. Graecarum literarum ita fuit peritus, ut, cum nati Graeci ejus promtitudinem in sermone Graeco audirent, exclamarint: [gap: Greek word(s)] , i. e. Italia nil nisi barbaries est, ad Germanorum in Graeca lingua diligentiam comparata. Vid. Melchior. Adamus in elog. Philolog. pag. 387. Scripsit de Eutyche et erroris ejus sectatoribus. Vitam Rudolfi Habspurgici Imp. carmine heroico expressit et quidem 3. libris. Carmina ejus occurrunt T. 4. Delit. Germ. pag. 321.

MELAMPUS, [gap: Greek word(s)] , de divinatione ex naevis corporis ad Ptolemaeum regem epistolam exaravit, quam Graece et latine Claudius Martinus de Laurendiere una cum Cardani metoposcopia in lucem protulit.

MELANCHTHON (Philippus) Bretta Palatinus, natus est An. 1497: obiit An. 1560. Witebergae philosophiam et theologiam cum omnium admiratione et fructu insigni docuit. Saepe ternas et quaternas lectiones uno die absolvit. Auditores interdum mille quingentos habuisse dicitur. Thuanus l. 26. animi ejus moderationem et quietis studium plurimum commendat. Nicolao Gerbelio solus et unus fere omnia acute et docte et brevissime agere visus est. Reliquit locos communes theologicos: Augustanam Confess. commentarium in epist. ad Rom. orationes: carmina et epistolas. Opera ejus 4. tomis continentur. Erasmus in Ciceroniano, pag. 181. Phil. Melanchthonis ingenio (inquit) nihil felicius, si totum vacasset musis. Nunc hanc laudem leviter affectavit, ac naturae felicitate contentus nec artis nec curae multum ad scribendum adhibuit, et haud scio an affectantem nervi fuerint defecturi: extemporali dictioni natus videtur: nunc aliis intentus eloquentiae studium magna ex parte videtur abjecisse. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 798. Illius ingenium magnum atque ad omnia comparatum intelligimus ex iis poematiis, quibus Solis Lunaeque defectus cecinit. Idem in epigrammate jucundus atque festivus. Eleganter Taubmannus part. 2. sched. sacr. pag. 146.

Plura de Melanchthone apud Verheiden in Elog. praest. Theol. pag. 29. Melch. Adamum, in Theologis, et alios legere licet. Vitam ejus Joach. Camerarius prolixe descripsit.

MELANDER (Otto) scripsit jocoseria, Anno 1617: item, processum criminalem, An. 1601.

MELANELIUS (Joh. Theod.) Antverp. anonymi autoris libellum de melancholia, ex Galeni, Rufi et Aetii scriptis collectum, An. 1540. edi curavit.

MELANIPPIDES, [gap: Greek word(s)] , Melius, Olympiade LXV. claruit Fecit dithyrambos, elegias et epigrammata.

MELANNIPIDES, prioris e sorore nepos, LXXX. Olympiade floruit. Composuit itidem dithyrambos.

MELANOPUS, [gap: Greek word(s)] , Cumanus, antiquus poeta, a Pausania in Eliacis pag. 154. allegatur.

MELANTHIUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de rebus Atticis: item, de mysterlis Eleusiniis, teste Harpocratione et Athenaeo.

MELANTHIUS, pictor, de arte sua libros condidit, ceu refert Laertius in Polemone, l. 4. pag. 264.

MELANTHIUS, Rhodius, philosophus, Diogeni Laertio in AEschine memoratur. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 100.

MELANTHIUS, Tragicus, Olymp. XCV. claruit. Ejus Medeam Aristophanis Scholiastes pag. 472. allegat. Meminit Melanthii semel iterumque Plutarchus in Cimone, ubi et distichon ejus in laudem Cimonis legitur.

MELCHIOR (Joh.) tractavit de religionis natura et principio, Ultraject. Anno 1672.

MELEAGER, [gap: Greek word(s)] , Gadarensis, Cynicus, Menippi Cynici aequalis fuisse

perhibetur. Ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus 11, 14. allegat Confer eundem 4, 14.

MELEAGER, philosophus, [gap: Greek word(s)] , i. e. opinionibus aliquot libros composuit. Vid. Jonsius de S. H. Ph. pag. 338.

MELECIUS (J. B.) monstravit edito scripto viam compendiosam lustrandi Germaniam.

MELESAGORAS, [gap: Greek word(s)] , a Clemente Alex. l. 6. Stromat. allegatur. Vid. Meursius in Antig. Caryst. pag. 150. Quaere, AMELESAGORAS.

MELETIUS, [gap: Greek word(s)] , apologiam contra Judaeos pro fide Christiana adornavit. Edita est Leopoli, An. 1593.

MELILLUS (J. Jac.) Vigibiensis, JCtus, scr. de vicarii praecedentia et de synodo dioecesana. Venet. An. 1582.

MELINUS (Celsus) contra Longolium causam Romanorum agendo vehementis et ingeniosi oratoris nomen meruit. In torrente, tertio ab urbe Roma lapide, misere suffocatus est. Vid. Pierius Valerian. de Inf. lit. pag. 116.

MELINUS, Sangelasius, carminibus nomen suum celebre fecit. Vid. T. 2. Delit. Gall. pag. 573.

MELISSUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, philosophus, Parmenidis auditor, OIympiade LXXXIV. claruit. Meminit ejus Aristoteles.

MELISSUS, Euboicus, tractavit de apibus, si Servio pag. 1147. standum. Fulgentius l. 2. mythol. eum omnium physiologorum sententias disputasse refert. Vid. Meursius in Chalcid. pag. 40.

MELISSUS (Cajus) Mecoenatis libertus, sub Augusto Imp. floruit et ab eodem bibliothecae in porticu Octaviae praefectus est. Ab Ovidio, eleg. ult. Pont. inter Comicos numeratur. Hic novum genus Togatarum fabularum reperiit, quas Trabeatas inscripsit, ut est apud Suetonium in Grammaticis. Videatur Glandorpius pag. 392. Nic Heinfius part. 3. Not. in Ovid. pag. 418.

MELISSUS (Helius) Grammaticus, tempore Hadriani Caesaris claruit. Memini[?] ejus Agellius l. 18. Videatur Glandorpius, pag. 392.

MELISSUS (Paul.) Schedius, Melrichstatensis Francus, natus est An. 1539: obiit Anno 1602. Erat in eo artificium usurpandi archaismos non vulgare. Scite enim et tantum ornandi gratia, raro et parce priscis uti solebat, doctus, propriis verbis dignitatem dari ab antiquitate, et magis admirabilem orationem fieri et grandiorem, quibus non quilibet erat usurus. Nonnulli eum latinae linguae Pindarum vocant. Reliquit schediasmatae poetica. Carmina ejus ex parteleguntur T. 4. Del. Germ. pag. 340. Vid. Crusius in Germano-Graec. pag. 128. 136. 138. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 124.

MELITANUS (Joh.) Albertini emblemata hieropolitica versibus et prosa illustravit, Colon. An. 1649.

MELITO, [gap: Greek word(s)] , Sardensis episcopus, tempore Marci Aurelii floruit et pro Christianis apologiam obtulit. Ei a nonnullis liber de transitu B. Virginis tribuitur, qui legitur in Bibliotheca Patrum, T. 6. Verum S. Hieronymus librum istum inter opera Melitonis non recenset. Bellarmini judicio liber iste indignus est, qui tanto viro tribuatur. Beda scribit, in eo multa contineri, quae Actis apostolicis repugnent. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 86. Olearius pag. 313.

MELLEMANNUS (Alb. Frid.) Berolinensis, natus est Anno 1568. Carmina ejus Tomo 4. Delit. Germ. pag. 493. illata sunt. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 183.

MELLERSTADIUS (Mart. Pollichius) An. 1512. obiit. Edidit cursum physicum et logicum. Videatur Bismarcus in vit. Theol.

MELLETUS (Joh.) struxit theologiam naturalem, An. 1662: item, artis conjugativae artificium, anno eodem.

MELLINIUS (Dominicus) scripsit in obtrectatores veteres nominis Christiani, Flor. An. 1577.

MELLINUS (Benedictus) vir optimus et omnis Rom. antiquitatis intelligentissimus appellatur a Spanheimio in Numism. pag. 405. Confer eundem l. c. pag. 859.

a MELO (Casp.) Hisp. vixit Anno 1589. Exaravit comm. in Matthaeum, Lucam et Apocalypsin.

a MELPHIO (Santorus) Italus, Anno 1650. claruit. Composuit morales comment. in statuta et observationes ord. Minorum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 314.

MELTZIUS (Lud.) Mediolanensis, Anno 1617. obiit. Videatur Ghilinus vol. 2. pag. 177.

MELVINUS (Andr.) Scotus, carmen de antichristo elaboravit. Extat T. 2. Delit. Scot. pag. 124.

MEMMIUS (Isaac) Ultrajectinus, carmina modulatus est. Vid. Tomus 3. Delit. Belg. pag. 548.

MEMMIUS (Luc.) Fremiotus, poesi famam sibi conciliavit. Vid. T. 2. Delit. Gall. pag. 579.

MEMMOLUS (Dec.) Arianensis, A. 1631. floruit. Dialogum de basilica Mariae majoris construxit.

MEMNON, [gap: Greek word(s)] , sub Augusto Imp. claruit. Scripsit historiam de rebus Heracleae Ponticae, quae 16. libris constabat. Eos pene universos in compendium redegit Photius Cod. CCXXIV.

MEMUS (Joh. Maria) Venetus, Anno 1553. vixit. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 109.

MENA (Ferd.) fuit Philippi II. et III. medicus. Scripsit in Galeni libros de missione sanguinis et purgatione, An. 1589. Videantur Schottus in Bibl. Hisp. pag. 333. Linden, pag. 173.

MENABENUS (Apollonius) Insuber, de Alce, cervo Rangifero et Gulone commentari coepit.

MENAECHMUS, [gap: Greek word(s)] , Sicyonius, sub Ptolemaeo I. vixit et res Alexandri Magni literis consignavit. Ejusdem librum [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] Athenaeus citat.

MENAGIUS (AEgid.) Anno 1664. claruit. Condidit Gallicas origines, teste Nicol. Heinfio part. 2. Not. in Ov. pag. 281: item, amoenitates juris universi, Paris. Anno 1664. Extant etiam ejus poemata Graeca et latina, An. 1663. edita. Chimentellius de Hon. Bis. pag. 177. vocat virum amoenissimi ingenii politissimaeque literaturae.

MENAHEM (R.) Racanatensis vel Recinensis, An. Chr 1290. obiit. Scripsit [?] vel rationes praeceptorum Mosis. Videatur Ganz in Zemach David, pag. 143.

MENAHEM, Aben Serach, An. C. 1375. obiit. Edidit [?], i. e. viaticum pro via: et saepe ab historicis allegatur. Vid. Ganz, l. c. pag. 146.

MENANDER, Comicus, natus est Olympiade CIX: obiit Olympiadis CXXI anno ultimo. Inter novae comoediae scriptores habetur pro principe. Menandri versiculum, [gap: Greek word(s)] , dignum judicavit S. Paulus, ut epistolae suae I. Cor. XV, 33. insereretur. Docuit fabulas 108. Mihi sequentes observatae sunt, [gap: Greek word(s)] ,

[gap: Greek word(s)] . Menandri et Philistionis [gap: Greek word(s)] extat apud Jan. Rutgersium in Variis l. 4. c. 12. Vid. Thomasius de plagio, §. 507.

MENANDER, Ephesius, collegit acta regum apud Graecos et barbaros. Fragmentum ejus de Hiramo, Phoenicum rege, et Salomone apud Josephum l. 1. contra Apionem legitur. Meminit ejusdem Tertullianus in Apolog. c. 19.

MENANDER, Hercaleotes, et MENANDER, Priaeneus, de agricultura scripserunt, teste Varrone 1, 1.

MENANDER, medicus, [gap: Greek word(s)] edidit. Laudatur a Plinio. Vid. Reinesius in Var. lect. 2, 1. pag. 127.

MENANDER, Pergamenus, res Phaenicias in literas redegit. Mentio ejus apud Clem. Alexand. l. 1. Strom. occurrit.

MENANDER, Protector, tempore Mauricii Imp. claruit. Reliquit historiam, quam ab obitu Agathiae exorsus est, teste Suida. Vid. Mart. Hanckius in Byz. Script. pag. 184.

MENANDER, rhetor, composuit libellum de divisione causarum in genere demonstrativo. Eum MS. Joh. Meursius habuit. A G. J. Vossio in oratoriis partitionibus allegatur. Vid. Valesius in Eusebium pag. 28.

MENANDER (Arrhius) JCtus, tempore Severi Imp. claruit. Texuit quatuor libros militarium. Videantur Guido Panzirolus in JCtis. l. 1. c. 56. Bertrandus, pag. 163.

MENARDUS, monachus, ad Jacobum de Isenaco scripsit generalem et compendiosam sacrorum librorum notitiam, quae Norimbergae Anno 1478. impressa est, fol.

MENARDUS (Hugo) Benedictinus monachus, confecit notas in Gregorianum de sacramentis librum, An. 1642.

MENCELIUS (Ph.) quatuor libros carminum reliquit, Ingolst. A. 1596. Drexelius libro de Jejunio vocat medicum aeternante memoria dignissimum.

MENCO (Hieron.) contexuit flagellum daemonum. Prodiit Venetiis, An. 1593. Vide, MENGUS.

MENDEZ (Alphonsus) Lusitanus, AEthiopiae patriacha a Greg. XV. constitutus est. Vid. Alegambe, pag. 18.

MENDEZ (Eman.) JCtus edidit repetitionem legis, cum oportet, etc Augustae, An. 1619.

MENDEZ (Joh.) Hispalens Anno 1640. vixit. Oeconomiam tripartitam in conjugalem, filialem et servilem adornavit, teste Alegambe, pag. 259.

MENDO (Andr.) Lucronensis, Anno 1668. vixit. Emisit crisin de societatis Jesu pietate, doctrina et fructu: tractatum de ordinibus militaribus, fol. et alium, de jure Academico, An. 1668.

de MENDOZA (Alf. Hojeda) scr. de beneficiorum compatibilitate et incompatibilitate, An. 1579.

de MENDOZA (Ferdinand.) Pincianus, de judiciis et judicibus tract. construxit. Vid. Alegambe, pag. 110.

MENDOZA (Franc.) Olyssiponens. Anno 1626. obiit. In libros et Samuelis et regum commentatus est, 3. tomis. Extat ejusdem Viridarium sacrae et profanae eruditionis. Vid. Alegambe, pag. 126.

a MENDOZA (Greg. Hurtadus) Lusitanus, annotationes in evangelia totius anni, An. 1638. edi curavit. Vid. Waddigus in S. O. M pag. 147.

de MENDOZA (Ildef.) Hisp. Salmanticensis professor, quaestiones quotlibetales, An. 1588. emisit.

de MENDOZA (Pet. Hurtadus) tractavit de universa philosophia, An. 1624. Vid. Alegambe, pag. 383.

historiam. teste Athenaeo. Meneclem [gap: Greek word(s)] Harpocration in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] allegat. Vid. Meursius in Athenis Att. 1, 1.

MENECLES, Alabandensis, orator, Straboni l. 14. memoratur. Confer supra, HIEROCLES.

MENECRATES, [gap: Greek word(s)] , Elaita, exaravit [gap: Greek word(s)] , e qua Strabo l. 12. pag. 551. quaedam in medium adfert. Idem Strabo l. 13. pag. 621. ejus scriptum [gap: Greek word(s)] allegat.

MENECRATES, Ephesius, carmen de re rustica composuit, quemadmodum Varro l. 1. de rerust. c. 1. refert.

MENECRATES, medicus, tempore Philippi Macedonum Regis vixit. De ejus insolentia AElianus inVaria hist. 12, 51. legi poterit.

MENECRATES, medicus, alius a priore, tempore Tiberii et Claudii Impp. claruit. Eum Galenus l. 5. de compos. med. simpl. c. 3. et alii allegare solent. Extat de eodem vetus inscriptio apud Hieronym. Mercurialem in Var. lect. 3, 22. pag. 186.

MENECRATES, Syracusius, Comicus, Manectorem aut Hermionea composuit. Videatur Athenaeus. Stobaeus ejusdem [gap: Greek word(s)] citat.

MENECRATES, Xanthius, [gap: Greek word(s)] edidit, ex quibus Antoninus Liberalis, in Metamorph. fab. 35. quaedam adducit. Confer Stephanum in [gap: Greek word(s)] .

MENEDEMUS, philosophus, Olympiade CXXII. floruit. Ab hoc Eretriaca secta dicta est. Vid. Diogenes Laertius l. 2.

MENELAUS, [gap: Greek word(s)] , Anaeus, peripateticus philosophus et summus historicus, Stephano [gap: Greek word(s)] allegatur.

MENELAUS, tempore Trajani Imp. claruit. Ejus tres libros sphaericorum Mersennius edi curavit.

MENENSIUS (Guilh.) medicus, edidit tres libros aurei velleris, Antv. Anno 1604. Vide, MENNENS.

MENESIUS (Garcias) Eborensis episcopus, Romae orationem habuit, qua bellum infidelibus indicendum esse, persuadere voluit. Prodiit ea oratio, An. 1561. Salamanticae. Vid. Schottus in Bibl. Hisp. pag. 478.

MENESTRATUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de agricultura, teste Varrone 1, 2.

MENETREIUS (Claud.) Bisuntinus, collegit 6. tabulas numismatum, ad religionem Dianae Ephesiae spectantium, teste Labbeo in bibliotheca nummaria. Rhodius de Acia pag. 40. vocat verum anti quitatis condum.

MENGERINGUS (Arnold.) Halensis, natus est An. 1596. obiit An. 1647. Edidit inter alia Tobiam conscientiosum: item, scrutinium conscientiae catecheticum. Vid. Henning. Witte in Theolog. pag. 648.

MENGINUS (Dominicus) emisit enchiridion precum, Colon. An. 1628. Vid. Alegambe, pag. 93.

MENGOLIUS (Pet.) Bononiensis, Anno 1655. floruit. Struxit geometriam speciosam: arithmeticam realem: planimetriam, etc Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 98.

MENGUS (Hieron.) Vitellianensis, scripsit de exorcismis daemonum, Venet. Anno 1587. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 172.

MENIPPUS, Pergamenus, geographus, [gap: Greek word(s)] exaravit, teste Stephano. Fortassis idem est, qui de stadiis scripsit et allegatur a Const. Porphyrogenn. lib. de Themat. pag. 11. et 102.

MENIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Stratonicensis, disertissimus sui temporis orator Ciceroni dicitur in Bruto. Strabol. 14. pag. 660. hunc Menippum Catocan vocatum fuisse tradit.

MENIPPUS, Phoenix, Cynicus philosophusfuisse traditur. Strabo l. 16. pag. 759. Gadarensem facit et [gap: Greek word(s)] vocat. Libri ejus risu pleni erant: hinc scripta [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] Menippea dici solent. Vid. Laertius, l. 4. pag. 429. et Gatakerus in Antonin. pag. 252.

MENIUS (Justus) Fuldensis, An. 1558. obiit. In Samuelem et Acta apostolorum commentatus est.

MENLIUS (Jacob.) scripsit de majorum Maximiliani II. Imp. vita functorum monumentis, Aug. An. 1592.

MENNENIUS (Franc.) Antv. natus est Anno 1582. Edidit origines ordinum equestrium, Anno 1623. Vid. Sweertius, pag. 246.

MENNENS (Guilh.) Antverp. natus est Anno 1525: obiit Anno 1608. Condidit tres libros sacrae philosophiae, naturae et artis admirabilium, teste Sweertio, pag. 315. Vide, MENENSIUS.

MENOCHIUS (Jac.) JCtus, Anno 1607. obiit. Patavii Caesareum jus et pontificium feliciter interpretatus est. Tandem inter regios Mediolanensium senatores relatus, imo praeses et consiliarius regius factus est. Collegit 13. tomos confiliorum: item, tres tomos de praesumtionibus, conjecturis, signis et indiciis, etc Videantur Guido Panzirolus in JCtis 2, 194. Ghilinus, vol. 1. pag. 73.

MENOCHIUS (Joh. Steph.) Mediolanensis, theologus, Anno 1656. obiit. Reliquit opus de rep. Hebraeorum: tres libros hieropoliticon sive institutionis politicae e S. Scripturâ depromtae: institutionem oeconomicam: notas in universa Biblia, etc Videatur Alegambe, pag. 274. Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 165.

MENODOTUS, [gap: Greek word(s)] , Nicomediensis, a Laertio in Timone, pag. 704. allegatur.

MENODOTUS, Samius, scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de viris excellentibus in Samo: item, de iis, quae pertinent ad templum Junonis Samiae. Vid. Athenaeus l. 14. et 15. Confer Jonsium de S. H. Ph. pag. 339.

MENOTUS (Mich.) Franciscanus famosus, conciones de passione Christi, Paris. emisit, Anno 1525. Vid. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 329. 939.

MENSSIK (Jac.) JCtus, libro de juribus limitum, Pragae edito, nomen aeternitati consecravit.

MENTELIUS (Jac.) patricius Castro-Theodoricensis, physicus Parisiensis, emisit paraenesin de vera typographices origine, Paris. An. 1650. in 4. Vid. Placcius, pag. 266.

MENTZERUS (Balth.) Allendorfensis, magni nominis Theologus, Anno 1565. natus est: obiit Anno 1627. Mortuum laudavit Meno Hannekenius. Reliquit exegesin August. Confessionis: anti-Crocium: anti Steinium: anti Pistorium, etc Videantur Spitzelius in Templo Hon. pag. 68. Henning. Witte in Theolog. pag. 224.

MENTZIUS (Balth.) Nimecensis, Anno 1604. syntagma epitaphiorum et rerum Witebergensium contexuit. Vide, MENCIUS.

MERBITZIUS (Joh. Val.) fecit librum de varietate faciei humanae, Anno 1676. in 4.

MERCADO (Pet.) Hisp. tractavit de febrium differentiis, causis, signis et remediis, An. 1583.

MERCATOR (Gerhardus) Flander, natus est An. 1512: denatus An. 1594. aetatis 82. Habitus est geographorum sui temporis princeps. Geographiam Ptolemaei fere restituit, nec non Atlantem composuit, quo universi orbis tabulas complexus est. Inclinata aetate (inquit Thuanus l. 109. ) ad theologica studia animum adjecit et harmoniam evange licam conscripsit: cum chronologiam antea scripsisset ad Solis et Lunae cursum exactissime putatam, quam Onuphr. Panvinius, acerrimus harum rerum judex, tanti fecit, ut omnibus ab aliis ubicunque editis praeferre non dubitaverit. Vid. Sweertius, pag. 285.

MERCATOR (Marius) tempore S. Augustini, An. 430. vixit. Multum occupatus fuit contra Pelagium, Coelestium et Julianum: et quaedam Cyrilli, Nestorii, Theodori et Theodoreti e Graeco in latinum transtulit.

MERCATOR (Nicol.) Holsatus, e societate Regia, An. 1676. claruit. Edidit 2. libros institutionum astronomicarum, in 8: item, Logarithmotechnicam, An. 1668. in 4.

MERCATUS (Lud.) Philippi II. et III. Regum Hisp. medicus et professor Vallisoletanus, An. 1604. claruit. Opera ejus omnia in 4. tomos digesta, Francof. An. 1608. fol. prodierunt. Vid. Schottus in B. H. pag. 328. Linden, pag. 430.

MERCATUS (Mich.) protonotarius apostolicus, fertur theatrum metallicum elucubrasse. An prodierit, non constat.

MERCENARIUS (Archang.) a monte sancto, edidit dilucidationes in complura Aristotelis loca obscuriora, Anno 1574.

MERCERIUS (Guilh.) natus est An. 1572: obiit An. 1639. In 3. partem Thomae, An. 1630. fol. commentatus est.

MERCERIUS (Joh.) JCtus, collegit II. libros opinionum et observationum, An. 1598.

MERCERUS, (Joh.) Uticensis, JCtus et philologus percelebris, An. 1570. obiit. Francisco Vatablo in cathedra Paris. successit. Genesin, Jobum, Salomonem et sex minores priores prophetas eruditissimis commentariis illustravit: Pagnini quoque thesaurum recognovit variisque annotationibus locupletavit. Videantur Thuanus l. 47. Colomesius in G. O. pag. 47.

MERCERUS (Josias) Johannis filius, notas in Tacitum confecit. Vid. Casaubonus in Spartianum pag. 70. Barthius in Claudian. pag. 1244. vocat virum acutissimum et eruditissimum.

MERCERUS (Saul.) Augustanus, condidit Virgilium Proteum, qui impressus est Helmst. Anno 1600. studio et opera Henr. Meibomii.

MERCHAN (Pet.) Hisp. Lexicon hebraicum concinnasse dicitur. Vid. Alegambe, pag. 387.

MERCHISTONIUS (Baron.) arcana supputationis arithmeticae, Lugd. Anno 1650. publicavit.

MERCURIALIS (Hieron.) Foroliviensis, Anno 1604. obiit. Patavii, Bononiae et Pisis medicinam professus est. Edidit Gymnasticam: varias lectiones: tract. de ponderibus antiquorum: praxin medicinalem: consilia medica in 3. volumina distributa, etc Mortuum Forolivienses cives statua honorarunt. Post mortem 120. aureorum millia reliquisse dicitur. Videantur Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 150. Thomasinus part. 1. Elog. pag. 155. Ghil. vol. 1. pag. 123.

MERENDA (Ant.) edidit controversias juris, Anno 1626. item, libr. de cambio nundinali.

MERGILETUS (Andr.) Francus, theologus et poeta, Anno 1603. floruit. Sententias quasdam insignes Patrum ecclesiasticorum versibus elegiacis inclu sit. Videatur J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 193.

MERIANUS (Matth.) theatru Europaeum adornavit. De eo ita Anonymus: Primus et 2. tomi satis boni propter acta publica: reliqui deteriores: quintus omnium deterrimus, eque solis novellarum schedis compilatus.

MERIGONUS (Joh. Bertr.) Anno 1630. claruit. Grammaticam Graecam Clenardi aliquot accessionibus locupletavit. Graecam et Hebr. linguam Parisiis docuit, teste Colomesio, pag. 175.

MERILLIUS (Edmundus) Gallus, JCtus, passionem Christi notis illustravit. Extant ejusdem notae in 4. libros institutionum.

MERINERUS (Joh.) Madritensis, Anno 1629. claruit. In dialecticam Aristotelis juxta mentem Scoti commentatus est. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 215.

MERLINUS (Mercurius) JCtus, scripsit de legitima: item, de pignoribus, Anno 1626.

MERMANNUS (Arn.) Alostanus, scr. de quatuor plaustris haereticarum fabularum: de rogationibus: de peregrinationibus: de hymnis. Confer Ghilinum, vol 2. pag. 30. Vide supra, MEERMANNUS.

MERRETTUS (Chr.) adornavit pinacem rerum naturalium botanicarum, Lond. An. 1667. Confer, NERUS.

MERSSAEUS (Pet.) Crataepolius, comp. annales episcoporum Treuirensium. Vide, GRATAEPOLIUS.

de MERSENNE (Pet.) edidit brevem destructionem responsionis Joh. Riolani ad experimenta anatomica Joh. Pecqueti, An. 1654. Vid. Placcius, pag. 211.

MERSENNUS (Marinus) Cenomanens. An. 1648. aetatis 60. obiit. Scripsit in Genesin: contra atheos: libros harmonicorum: cogitata physicomathematica, etc Vid. Colomesius in G. O. pag. 270.

MERULA (Gaudent.) collegit antiquitates Galliae Cisalpinae, Anno 1538. Vid. Hieronymus Magius l. 3. miscell. cap. 5.

MERULA (Georg.) Alexandrinus, philologus, An. 1494. obiit. Erat vir doctissimus, sed maledicus et qui censuram in doctissimorum virorum, Galeotti, Calderini et Politiani, scripta exercere haud erubuit. Quadraginta amplius annis cum Venetiis tum Mediolani juventutem docuit. Reliquit libros annotationum. Erasmus in Ciceroniano pag. 161. G. Merulam Alexandrinum esse scio, an Graecus fuerit, nescio: vir in reddendis Graecis splendidus et elegans, ut cum veteribus multis conferri queat. Vid. Jovius in elog. num. 37. Ghilinus vol 1. pag. 77.

MERULA (Paul.) Dordrechtanus, JCtus et historicus, An. 1607. obiit. Historiam Romanam Lugduni Batavor. professus est Lipsii successor factus. Condidit Cosmographiam. Vid. Sweertius pag. 593. Meursius in Ath. Bat. pag. 159. Vossius de mathem. pag. 262. Ghilinus vol 1. pag. 209.

MERUS (Pasq.) Germanus apostolicus, scr. de mirifica DEI vittute et operibus: item, paraphrasin Psalm. An. 1513.

de MERY (Ant.) edidit periochen 7. priorum librorum methodi Galeni, Paris. Anno 1534.

MESOMEDES, [gap: Greek word(s)] , Cretensis, lyricus, tempore Hadriani Imp. claruit. Antinoum, Caesaris delicias, carmine celebravit. Versus quosdam anacreonticos Mesomedis Claudius Salmasius in Not. ad hist. Aug. script. pag. 69. restituit et seq. pagina ejusdem aenigma [gap: Greek word(s)] in medium adducit. Vid. Meursius in Creta, pag. 242. Epigramma Mesomedis etiam in Anthol l. 4. c. 32. occurrit.

MESQUITA (Mart.) Lusitanus, canonicas et civiles leges paraphrasi metrica exposuit.

de MESSA (Did. Lopez) Anno 1615. obiit. Adornavit mensam spiritualium ciborum. Vid. Alegambe, pag. 91.

MASSALINUS (Walo) scripsit dissertationem de episcopis et presbyteris adv. Dion. Petavium, An. 1641. Sub hoc nomine Claud. Salmasius latere voluit.

MESSALLA (Valer.) tempore Augusti Imp. claruit. Senecae judicio (controvers. 12. pag. 116. ) vir exactissimi ingenii in omnes studiorum partes et latini sermonis diligentissimus aestimatus est. Biennio ante mortem omnium plane, etiam nominis proprii oblitus dicitur, teste Plinio 7, 24. Struxit amatoria, teste Plinio jun. l. 5. epist. item, libros de auspiciis, ex quibus Agellius l. 13. C 14. quaedam affert. Praeterea senex de familiis Rom. libellum edidisse fertur. Extat hodie sub Messallae nomine libellus de progenie Augusti Caes. quem tamen fictitium et supposititium esse sagaciores pronunciant. Vid. Vossius de nat rhet. pag. 103. Glandorpius pag. 865. Hanckius part. 1. de S. R. R pag. 49.

de MESSANA (Franc.) monachus Hieronymianus, in Zachariam et reliquos undecim ininores prophetas commentatus est, Anno 1597. Emisit eriam difficilia loca S. Hieronymi, Madriti, Anno 1593.

MESSENIUS (Joh.) Suecus, regnante Christina, conjurationis una cum filio reus factus et publico supplicio affectus est. Edidit theatrum Suecanae nobilitatis, Anno 1610: item, tumbas vel inscriptiones sepulcrales, Anno 1611. Vid. Zeillerus part. 2. hist. pag. 210. Scheferus in Upsal. pag. 261. 403.

MESSIAS (Pet.) Caroli V. historiographus, silvam variae lectionis composuit. Confer Ghilinum vol. 1. pag. 196. Vide, MEXIAS.

MESSIER (Rob.) ord. minorum monachus, sermones quadragesimales habuit, qui prodierunt Paris. A. 1531.

MESSINGHAMUS (Thomas) exaravit vitas et acta sanctorum Hiberniae, Paris. Anno 1624. Vid. Marefius T. 2. contra Tirinum, pag. 946.

MESSIUS Rusticus, JCtus, tempore Hadriani Imp. claruit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 2.

MESSIUS (Arusianus) elocutionis libellum excerpsit e Virgilio. Vid. Glandorpius, pag. 122.

MESTREUS (Mart.) Gallus, vir Graece doctus, An. 1608. claruit. Ignatii epistolas latine transtulit.

MESUE (Joh.) Senior, Anno Christi 826. mortuus est. Vid. Hottingerus in biblioth. quadrip. pag. 246.

MESVE (Johannes) Damascenus, fide Nestorianus, professione medicus, Anno 1028. obiit, teste Hottingero in bibl. quadripart. pag. 261, Reliq. 2. libros Arabice scriptos. Prior continet canones universales: posterior agit de simplicibus. Ante sesquiseculum quidam magni nominis medici eum suum evangelistam dicere ausi sunt. Verum libros ejus obscuritate laborare et non paucos continere errores, ostendit Joh. Manardus in epist. 1, 1. ubi inter alia ait, nec bonum esse Galenistam nec medicum bonum, Vid. Vossius de philosoph. cap. 14. pag. 111.

METAGENES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus, fabulas docuit, quarum nomina erant [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

METELLUS, Tegerseensis monachus tempote Friderici Barbarossae Imp. claruit. Condidit vitam S. Quirini carmine lyrico, quod habetur Tom. 1. Antiq. lection. Canisii. Vid. Olearius in Abaco pag. 314.

METERANUS (Eman.) Antverp. natus est Anno 1535: obiit Anno 1612. A quibusdam Emanuel Demetrius vocatur. Extat ejus historia Belgica. Vid. Sweertius pag. 227. Zeillerus part. 2. pag. 98.

METHODIUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus patriarcha, vitam Dionysii Areopagitae in literas misit teste Anastasio.

METHODIUS, Tyri episcopus et martyr, tertio seculo floruit S. Hieronymus sub Diocletiano passum asserit Adornavit librum contra Porphyrium: item, commentarium in Genesin, Canticum et Apocalypsin. Opera ejus omnia, curante Fr. Combefio, Paris. Anno 1644. fol. prodierunt. Circumfertur etiam libellus revelationum sub nomine Methodii, qui supposititius censetur. Epiphanius eum Eubulium appellat. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 87. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 1099. Hallervord. in B. C. p. 271.

METHODIUS, teste Naudaeo in B. P. pag. 70. de ortu et occasu Imp. Romani eleganti libello sapienter admodum disseruit.

METIUS (Adrianus) Alcmarianus, Anno 1620. in academia Franeckerana mathesin docuit. Edidit sex libros geometriae et unum de trigonometria: nec non alium de usu circini et regulae proportionalis. Fratrem habuit Jac. Metium, qui telescopium Batavum reperiit. Vid. Sweertius pag. 100.

METKERCHUS (Adolf.) Brugensis, JCtus, Anno 1591. obiit. Thuanus l. 100. virum literis egregie instructum appellat. Scripsit tractatum de vera pronunciationelinguae Graecae. Carmina ejus leguntur T. 3. Delit. Belg. pag. 543. Vid. Sweertius, pag. 92.

METON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, celebris astrologus, Olympiade LXXXVI. floruit. Is circulum decemno vennalem excogitavit, quem aureum numerum vocare solemus. Est autem haec [gap: Greek word(s)] dierum solidorum 6940. Vulgo annum magnum Metonis nuncupant. Vid. Censorinus de natali c. 18. AElianus in var. hist. 10, 7. Tzetz. in Chil. pag. 194. 226. Inscripsit autem columnae [gap: Greek word(s)] . Aquiliciis et aquarum librationibus nobilem quoque fuisse Metonem multi affirmant. Confer Scaligerum in l. 4. Manil. Aldum Manut. in quaesit. per epist. l. 1. c. 6.

METOCHITA (Theodorus) [gap: Greek word(s)] , magnus Logotheta, Anno 1332. obiit. In physicam Aristotelis commentatus est. Comment. istum Gentianus Heruetus latine transtulit. Vide, THEODORUS.

METOUS, [gap: Greek word(s)] , Metapontinus, Pythagoricus philosophus, a Stobaeo serm. 1. pag. 7. allegatur.

METOSCITA (Pet.) Cyprius, Anno 1625. obiit. Edidit institutiories linguae Arabicae. Vid. Alegambe, pag. 387.

METROCLES, [gap: Greek word(s)] allegatur a Laertio in Diogene, l. 6. p. 385.

METRODORUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, erat Epicuri discipulus. Scripta ejus Diogenes Laert, lib. 10. pag. 722. enumerat. Confer Jonsium in Scr. hist. Ph. 1, 20. pag. 108.

tempore Artaxerxis Mnemonis floruit. Philosophus et medicus fuit multaque ad artem suam pertinentia composuit. Athenaeus ei [gap: Greek word(s)] quoque tribuit.

METRODORUS, Figeticus, a Lutatio Placido in 3. Theb. Papinii allegatur. Vossius Periegeticum vocatum autumat. Vide Mallincrot, pag. 92.

METRODORUS, Sceptius, Plinio 3, 16. memoratur. Libros ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus l. 12. citat.

METROPHANES, Phryx, sophista, praeter comm. in Hermogenem et Aristidem, item volumen de statibus ac ideis, scripsit quoque libros duos de Phrygia, teste Suida.

METROPHANES, Smyrnaeus. A. C. 869. vixit et res a Photio gestas brevi historia perstrinxit. Vid. Mart. Hanckius in Byzant. Script. pag. 263.

METROPHANES Critopulus, Berrhoeâ Macedo, a Cyrillo Lucari, Constantinopolitano patriarcha, in Angliam et Germaniam missus est, ut in ecclesiae Christianae doctrinam passim inquireret. Vixit Tubingae, Helmstadii, Altdorfii, etc. et passim viris literatis innotuit. Tandem patriarchatu Alexandrino potitus est. Scripram reliquit Confessionem ecclesiae orientalis stilo puro et elegante, quam Joh. Hornejus, Anno 1661. latinetranstulit. Vid. Erasmus Smidius in N. T. pag. 900.

METZLERUS (Thom.) tractavit de consolatione staurosophiae, A. 1650. Extant quoque ejus 4. libri epigrammatum sacrorum, Friburgi editi, Anno eodem.

METZNERUS, (Laur.) Luneburgensis, natus est An. 1571: obiit Anno 1629. Hafniae jura professus est. Scripsit de adulterio et stupro: de rerum divisione: de sponsalibus: de nuptiis: de jure gentium et civili: de injuriis et famosis libellis. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 97. Vindingius, pag. 221.

MEVIUS (Dav.) natus est A. 1609: obiit A. 1670. Emisit Tacitum politicum resolutum: item, comm. in jus Lubecense, An. 1664. Vid. Witte, in JCtis, pag. 495.

van der MEULEN (Gerh.) scripsit de veritate religionis reformatae, Lugd. Anno 1667.

MEURSIUS (Joh.) Losdunô Batavus, philologus eximius, natus est Anno 1579: obiit, Anno 1639. Primo Lugduni literas elegantiores docere coepit. Inde Soram migravit et regius historiographus factus est. Graecos autores plurimos edidit, quos aut latine vertit aut notis eruditis illustravit, ut Alypium, Aristoxenum, Antigonum Carystium, Apollonium Alex. Constantinum Porphyrogennetam, Const. Manassem, Codinum, Eusebium in Cant. Hesychium Milesium, Lycophronem, Leonem Imp. Methodium, Nicomachum, Palladium, Philostratum, Polychronium et Psellum in Cant. Procopium Gazaeum, Phlegontem Trallianum, Theodorum Metochitam, Theophylactum, Theocritum, etc De Atheniensium rebus imprimis bene mereri voluit, edendo Regnum Atticum, Archontes Athen. Fortunam Atticam, Cecropiam, Areopagum, Populos Atticos, Athenas Atticas, Pisistratum, Solonem, Eleusinia, Panathenaea, Graeciam feriatam, etc. Adhaec Lat. autores, ut Arnobium, Apulejum, Catonem, Macrobium, Phaedrum, Plautum, etc annotationibus doctissimis meliores reddidit. Extant insuper ejus Lexicon Graecobarbarum, Orchestra, Graecia ludibunda, Miscellanea Laconica, libri de puerperio et funere, tractat. de luxu Romanorum, Guilh. Auriacus, Ferdinandus Albanus, Historia Danica, etc. scripta certe dignissima,

ut de novo recudantur et in certos tomos distribuantur. Epitaphium ei Sorae e lapidea columna tale suspensum est: Aspice heic Johahnem Meursium, nec majora quaere elogia; testantur viri scripta, quod majus hoc nomine nihil habuerit Sora. Sic Cl. Billbergius me docuit. Praeclare de eo Imperialis in Museo, pag. 204. Unus hic verendus antiquitatis arbiter ac delitescentium ejus scriptotum indagator et heluo plura ex Graecis revocavit in lucem latineque reddidit, quam alii centenis retro annis praestitisse dicantur. Plura de Meursio apud Sweertium in Belg. Ath. pag. 448. Jonsium in S. H. Ph. 3, 20. pag. 313. Bartholinum in Danis pag. 76. Henning. Witte in philosophis pag. 478. in venies.

MEURSIUS (Joh.) Johannis filius, Danus, Anno 1640. claruit. Edidit librum singularem de coronis: observationes politicas: arboretum sacrum: librum de tibiis veterum, etc.

MEUSCHIUS (Theob.) edidit Anno 1604. harmoniam evangelicam: Anno 1612. systema chronologicum Vet. Testamenti.

MEXIAS (Pet.) composuit silvam variarum lectionum. Vid. Schotti Bibl. Hisp. pag. 457. Vide, MESSIAS.

de MEY (Joh.) physiologiam sacram. 4. partibus complexus est, Venet. Anno 1602. Videatur Borremansius de poet. pag. 72.

MEYERE (Hieron.) Ahtverp. An. 1646. obiit. Extremam coenationem Domini Jesu Christi carmine Jambico expressit. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 173.

MEYERUS (Ant.) Uleteranus, An. 1597. obiit. Paraenesin Isocratis ad Demonicum, Nili Gnomas, etc. latinis versibus reddidit Comites Flandriae heroico carmine celebravit. Extant et ejus epigrammata. Vid. Sweertius, pag. 135.

MEYERUS (Jac.) Baliolanus, natus est An. 1491: obiit An. 1552. Condidit 17. libros annalium rerum Flandricarum: item, Philippeidem: notas in nonnulla Prudentii. Vid. Sweertius pag. 367. Zeillerus part. 1. hist. pag. 96.

MEYERUS (Phil.) Atrebas, An. 1613. claruit. Res in Belgio gestas An. 1613. describere aggressus est. Composuit etiam 8. libros elegiarum: vitam Mahometis carmine: item, Valesium et Phaethontem, tragoedia. Videatur Sweertius, pag. 644.

MEYERUS (Sebast.) adornavit syllogen selectorum physicorum, medicinalium et politicorum, An. 1617. Adhaec commentatus est in utramque ad Corinthios.

MEYER (Herm.) JCtus, sctipsit de testamentariis successionibus, An. 1608: item, de praeferentiis creditorum, Anno. 1607.

MEYSONNIERIUS (Laz.) Matisconensis, medicus, reliquit paraeneticam velitationem de abditis epidemiorum causis, An. 1644.

MEZAMICUS (Caes.) inter viros doctos refertur. Vid. Greg. Letus in Ital. reg. pag. 170.

MEZERIACUS (Cl. Bachetus) Anno 1620. claruit. Condidit lib. de AEsopo et ejus fabulis. Paravit etiam comment. in Apollodorum. Vid. Sarrav. in Epistolis.

MICANUS (Steph.) Leopoliens. dialecticam et rhetoricam struxit. Vid. Starovolscius, pag. 55.

MICHAEL, [gap: Greek word(s)] , Acominatus, Choniates, Athenarum archiepiscopus, An. 1206. claruit. Reliquit monodiam de vita Nicetae Choniatae fratris. Vid. Hanckius in Byz. Scr. pag. 539.

MICHAEL, Ephesius, in 4. libros Aristotelis de partibus animalium commentatus est. Eum Dominicus Monthesaurus latine transtulit, An. 1559.

patriarchae Constantinopolitani composuit. Vid. Hanckius in Byz. Scr. pag. 676.

a S. MICHAELE (Ant.) Gallus, An. 1625. vixit. Edidit catechesin theolog. in Apocalypsin.

a S. MICHAELE (Casp.) Indus orientalis, conscripsit duos libros Indice de re bus fidei Christianae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 144.

MICHAEL (M. Ant.) Venetus, An. 1516. flor[?]it. Reliquit historiam urbis et agri Bergomatis, An. 1532.

de MICHAELIS monte (Rob.) Normannus, chronicorum opus reliquit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 414.

MICHAELIUS, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus et poeta, inter epigrammatistas Graecos refertur in Anthol. l. 4. c. 31.

MICHAELIUS (Joh.) Danus, natus est An. 1578: obiit An. 1651. Composuit tabellas in examen Philippi. Extat ejusdem tract. de oculi fabrica. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 272.

MICHAELIUS (Nicol.) Aalburgensis, in Apocalypsin Joh. commentatus est. Extat ejusdem medicina Danica. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 108.

MICHAELIUS (Pet.) Venetus, inter viros doctos locum occupat. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 215.

MICHALORUS (Jac.) Urbinas, An. 1624. claruit. Edidit disputationem de sphaera mundiali. Judicium quoque tulit de cyclo Urbanico Erycii Puteani, cui cum apocrisin suam Puteanus oppofuifiet, antapocrisin statim reposuit, in qua cyclum illum erroribus 70. refertum ostendit. Vid. Nicius part. 1. Pinacoth. p. 286.

MICHELINUS (Famianus) celebris, mathematicus, a Chimentellio de Hon. Bisellii pag. 207. commendatur.

MICHELSPACHERUS (Steph.) Tirolensis, medicus, exaravit pinacem microcosmographicum, An. 1615. in 4.

MICHINUS (Fr.) de S. Archangelo, emisit observationes anatomicas, Venet. Anno 1554.

MICHOVIUS (Matth.) medicus et canonicus Cracoviensis, An. 1521. vixit. Reliquit. chronicon rerum Polonicarum: item, 2. libr. de Sarmatia, in quorum primo agit de Sarmatia Asiatica: in altera, de Europaea. Vid. Starovolsc. pag. 61.

MICHOVIENSIS (Justinus) collegit discursus praedicabiles in litanias B. Virginis, Lugd. An, 1660. Opus constat 2. voluminibus.

MICRAELIUS (Joh.) celebris Theologus et philosophus, natus est An. 1597: obiit An. 1658. Condidit Pomeranica: syntagma historiarum: ethnophronium: lexicon philosophicum, carmina, etc. Vid. Zeillerus part. 2. hist. pag. 99. et part. 3. pag. 155.

MICROLOGUS (Joh.) seculo XI. vel An. 1080. floruit. Reliquit librum de ecclesiasticis observationibus, quem Jac. Pamelius, Brugensis, primus in lucem protulit et a mendis repurgavit. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 91.

MICRONIANUS (Arnulf.) Lingonensis. carminibus famam quaesivit. Vid. Tom. 2. Delit. Gall. pag. 580.

MICRONIUS (Mart.) Gandav. medicus, Anno 1549. floruit. In plerosque Galeni libros anatomicos commentatus est, teste Sandero.

MICTON, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Nicandri Scholiaste, pag. 4.

MICYLLUS (Jac.) aliter Motzlerus dictus, Argentinensis, natus est Anno 1503: obiit Anno 1558. Micyllus vocatus est, quod puer scite admodum repraesentasset personam Micylli, unius ex interlocutoribus in dialogo Luciani, qui [gap: Greek word(s)] inscribitur. Heidelbergae Graecas literas docere coepit. Recensione Ovidii, variisque Luciani dialogis latine redditis, uti et poesi non mediocrem famam meruit. Est et ejus de re metrica opus, quo nihil in eo genere [?]ruditius scriptum esse Melanchthon judicabat.

Collegit quoque arithmeticae logisticae libros duos ex variis autoribus, quos utilissimis exemplis illustravit. Carmina ejus habentur T. 4. Del. Germ. pag. 515. Jul. Scaliger de re poet. l. 6. p. 788. Micyllus Ovidio similior, eodem in poemate sui dissimilis: ut existimem fuisse eum ingenio tam alieno, quam suo.

MICYLLUS (Jul.) Palatinus, poemata construxit. Vid. Tom. 4. Delit. German. pag. 833.

MIDDELBURGIUS (Paulus) episcopus Semproniensis, Anno 1534. obiit. Struxit 19. libros de die passionis Christi et 14. libros de paschali observatione. Extat ejusdem prognosticon ad Maximi lianum Austriacum. Vid. Sweertius, pag. 595. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 173. Olearius pag. 358.

de MIDDELBURGO (Barth.) An. 1564. claruit. Composuit tres tomos concionum. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 51.

de MIDDELBURGO (Nic. Evernardus) JCtus, reliquit topica legalia. Vide, EVERHARDUS.

MIDDENDORPIUS (Jac.) Transiselanus, An. 1611. aetatis 73. obiit. Extant octo ejus libri de celebribus academiis: item, duo libri de officiis scholasticis. Vid. Sweertius, pag. 369.

MIDDURA (Isaac) vel Durensis, An. M. 5094. vixit, Composuit librum Sahare Durae dictum. Vid. Ganz in Zemach David, pag. 145.

MIEDE (Bernh. Gomesius) archidiaconus Saguntinus, scripsit 4. libros de Sale physico sive naturali: medico sive empirico: geniali sive jocoso: mystico, Anno 1572. fol. Videatur Bibl. Hisp. pag. 589.

de MIGNANELLIS (Beltramus) historiam Tamerlanis literis mandavit An. 1416. Extat MS. inter codices bibliothecae Viennensis.

MIKUS (Franc.) vindicare conatus est Bellarminum advetsu Sam. Maresium, Vilnae An. 1638.

MILESIUS (Dav.) Silesius, montes Germaniae descripsit. Carmina ejus extant T. 4. Delit. Germ. pag. 841.

MILETUS (Vitus) collegit milie sexcentos errores haereticorum de sacramentis, An. 1593.

MILICHIUS (Jac.) Friburgensis, medicus Witebergensis, natus est Anno 1501: obiit An. 1559. Struxit practicam medicam: item, orationes de rebus ad medicinam pertinentibus: ut et comment. in librum 2. Plinii. Meminit ejus Thuanus l. 21.

de MILITONA (Guilh.) Anno 1260. floruit. Summae theologiae Alexandri Alensis, jussu Alexandri IV. pontificis, supplementum addidit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 154.

MILIUS (Joseph.) Voltolina, tres libros de hortorum cultura, Anno 1574. typis tradidit.

de MILLANIS (Andromachus) Theologus, JCtus, medicus et philosophus, An. 1449. floruit. Composuit orationes. Vid. Bumaldus, pag. 17.

de MILLLARES (Alex. Luzon) edidit ideam politicam veri Christiani, Anno 1665. fol.

MILLET (Germ.) vindicatam ecclesiae Gallicanae gloriam, Paris. Anno 1638. publicavit.

MILLETERIUS (Theoph. Brachetus) adomavit consilium de instituenda concordia Christiana, Anno 1636. Cui respondit Joh. Dallaeus, An. 1637. De eo multa Sarravius in epistolis.

MILLETOTUS (Benign.) tractavit de delicto communi et casu privilegiato, An. 1612.

MILLIAEUS (Anton.) scripsit passionem Christi carmine: item, Mosen viatorem Anno 1636. Videatur Alegambe, pag. 40.

MILO, Elnonensis monachus, Anno 875. claruit. Exaravit vitam S. Amandi carmine et prosa. Extat ejusdem tract. de sobrietate ad Carolum Calvum Imp. Vide supra, GALLUS.

MILTONUS (Joh.) librum edidit, cui titulus: defensio pro populo Anglicano contra Claud. Salm. defensionem regiam. Idem Miltonus secundam defensionem pro populo Anglicano Anno 1654. emisit. Summa horum librorum eo tendit, quod summa potestas soli debeatur populo, quodque penes illum jure naturae summa sit potestas, et quod quicquid contra admittatur, sit iniquum. Breviter existimavit ille, statum democraticum in rep. esse optimum. Vid. Funccius T. 1. orb. pag. 552.

MIMNERMUS, [gap: Greek word(s)] , Colophonius, lyricus et elegiacus poeta, Olympiade XXXVII. claruit. Strabo l. 14. [gap: Greek word(s)] vocat. Celebrant eum AElianus in V. H. 12, 36. Pausanias in Boeoticis, Athenaeus l. 14. et 15. Plutarchus l. 1. de musica, et virt. morali, ubi distichon ejus adducit de amore, sine quo nec se vivere velle ait. Nimirum tota fere ejus poesis amatoria erat. Unde Propertius 1, 9. Plus in amore valet Mimnermi versus Homero. Confer Horatium 1. epist. ad Numic. Solinus cap. 43. eum inter inclita Asiaticorum ingenia reponit. Fragmenta ejus Fulv. Ursinus collegit.

MINADOUS (Joh. Thom.) scrips. 2. libros de febri maligna: tractatum de ptisana, Anno 1584: item, belli Turcopersici historiam.

MINDANUS (P. Franc.) JCtus, de processibus, mandatis et monitoriis, Anno 1618. commentatus est.

MINDERERUS (Raym.) reliquit aloetarium; tract. de alcantho: medicinam militarem, An. 1616.

MINIATES (Almericus) ab Horatio Balione stangulatus est, quod potentiores quosdam maledico carmine prosciderat. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 151. promtam et elegantem extemporalitatem in versu faciendo ei tribuit. MINIATUS (Alf.) edidit 30. orationes Graece et latine.

de MINIS (Thom.) confecit catalogum sanctorum et beatorum totius ordinis Camaldulensis, Florent. An. 1606.

MINIUS (Joh.) Picenus, An. 1312. obiit. Reliquit sermones in sesta. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 215.

MINOZZIUS (Pet. Fr.) Monsavinensis, JCtus et poeta, An. 1630. claruit. Coronam virginitatis 7. centuriis complexus est. Extant ejusdem epigrammata. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 190.

a MINSICHT (Adrianus) struxit thesaurum et armamentarium medicochymicum, An. 1645.

MINTANOR, [gap: Greek word(s)] , in libro [gap: Greek word(s)] allegatur a Fulgentio in mythologia.

MINUCIANUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis sophista, tempore Galeni vixit, teste Suida. Scripsit artem rhetoricam, progymnasmata et varias orationes. Vid. Scheferus ad Rhet. Anonymi pag. 63. 83. Confer Tzetzem in Chil. pag. 114. 235.

MINUS (Paulus) peripateticus philosophus, inter viros claros refertur. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 141.

MINUTIUS Felix, An. Chr. 206. claruit. Erat causidicus Romanus insignis, teste S. Hieronymo. Reliquit dialogum, inter Christianum Octavium et ethnicum Caecilium institutum, qui dialogus Octavius inscribitur. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 92.

MINUTIUS Natalis, JCtus, tempore Trajani Imp. claruit. Bertrandus, in JCtis, pag. 266. eum de re hautica scripsisse existimat.

MINUTIUS Plancus, Ciceronis discipulus, orator insignis. Olympiad. CLXXXIIX claruit, et teste Hieronymo in chronico, cum Galtiam comatam regeret, Lugdunum condidit.

MINUTIUS (Gabr.) edidit curatiohem morbi Gallos infestantis, An. 1587. Vid. Linden pag. 193.

MINYES, [gap: Greek word(s)] , historicus, Diogeni Laertio in Thalete pag. 18. memoratur.

MIRABELLIUS (Dominicus Nanus) collegit Polyantheam. Ea Genevae prodiit, An. 1539. fol.

de MIRABILIBUS (Nicol.) Claudiopolitanus, An. 1493. floruit. Scripsit tractatum de praeaestinatione: item, alium de vera felicitate, teste Sigism. Ferrario in Hung. pag. 456.

MIRAEUS (Aubertus) Bruxellensis, Anno 1630. claruit Natus erat Anno 1573. Lipssi in historia auditor fuit: in theologia Colvenerii. Post varias functiones, a sacris fuit Principum Alberti et Isabellae. Struxit fastos sacros Belgicos ac Burgundicos: item, chronicon rerum Belgicarum a Jul. Caesaris adventu usque ad Annum 1635. Videantur Sweertius, pag. 146. Ph. Labbe in Bibl. bibl. pag. 16. Ghilinus vol 2. pag. 32. Thomasius de plagio, §. 508. Bosius in Not. scr. eccl. cap. 3. pag. 30.

MIRANDULA (Franc. Picus) Anno 1533. interfectus est cum Alberto filio a Galeotto fratris filio, cum nocturnis insidiis, capta arce, Mirandulae dominatum ex paterno jure invadendum existimasset. Condidit poemata sacra: libros de veritate fidei Christianae, in quibus disciplinarum omnium acervus continetur: item, duos libellos de optimo imitationis genere ad Bembum. Carmina ejus occurrunt Tom. 2. Delit. Ital. pag. 201. Vid. Jovius in elog. num. 87. Olearius pag. 253.

MIRANDULA (Joh. Picus) natus est Anno 1463: obiit Anno 1494. Doctorum nobilissimus, nobilium doctissimus, ac, cum Picus diceretur, vere sui seculi Phoenix fuit, Composuic 12. libros diaputationum adversus astrologos. Epitaphium ejus tale legitur:

Vid. Jovius in elog. num. 39. Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 92. Olearius, pag. 262. Autor dialogi de L. L. reparat. pag. 402. Vide, PICUS.

MIRANDULANUS (Bernh.) Casertanus episcopus, dialogos de honore conscripsit, teste Naudaeo, pag. 84.

MIRCHONDUS, Persa, alias Emir Choand dicitur. Condidit historiam Asiaticam, 7. libris constantem, linguâ Persica. Eam MS. habuit Erpenius. In Viennensi bibliotheca quoque extare traditur.

MIRICA (Andr.) Frisius, medicus, Anno 1585. obiit. Erat quatuor linguarum, Lat. Graecae, Hebr. et Chaldaicae callentissimus. Habuit plurima tam in medicina, quam in sacris ad praelum parata: sed haec omnia, cum sibi mortem imminere vidisset, flammis absumi voluit. Videatur Sufridus Petri dec. 13 de Scr. Frisiae.

a MIRICA vel MIRICAEUS (Joh.) Lovaniensis, Anno 1582. obiit. Medicinam errantium duobus libris complexus est.

MIRO (Jac.) Valentinus, Hisp. An. 1590. obiit. Summarium constitutionum societatis JESU confecit. Videatur Alegambe, pag. 207.

MIRTAEUS (Rol.) comment. rerum in Belgio gestatum a P. Henriquez, A. 1610. Madriti vulgavit.

MIRULAEUS (Hehr.) Frahckenthalensis, natus est Anno 1551: obiit Anno 1621. Erat in boesi rythmica (latino praesertim

idiomate) facilis, lepidus ac expeditus. Videatur J. P. Lotichius, part. 4. B. P. pag. 103.

MISLENTA (Coelestinus) theologus, natus est An. 1558: obiit An. 1653. Vide, MYSLENTA.

MISLERUS (Joh. Hartm.) edidit cursum moralem methodicum: item, disputatorem extemporaneum, An. 1674.

MISLERUS (Joh Nic.) adornavit speculum anti Jesuiticum, Anno 1660: item, scrutinium S. Scripturae, Anno 1654: ut et 14. dissertationes de articulis nonnullis contro versis, An. 1677.

MITRAECUS, [gap: Greek word(s)] , grammaticus, scripsit [gap: Greek word(s)] , etc. quemadmodum Suidas tradit. Meminit ejus Plato in Gorgia, pag. 310.

MITHOBIUS (Burcard.) medicus, Anno 1565. obiit. Reliquit [gap: Greek word(s)] . Extat ejusdem quoque compositio annuli astronomici.

MITHRIDATES, [gap: Greek word(s)] , rex Ponti et Bithyniae, Olympiade CLXXIII. et seq. vixit. De arcanis morborum remediis commentarios composuit, quos in thesauri sui scrinio reconditos diligentissime servavit: eos postmodum Pompejus, regia praeda potitus, Lenaeum libertum suum sermone latino transferre jussit, ceu Plinius 24, 2. refert. De eruditione et scriptis Mithridatis Agellius 17, 17. et Appianus l. debello Mithrid. consuli poterunt.

MITIO (Gothofr.) JCtus, edidit centuriam contro versiarum juris publici et civilis.

MITTERNACHT (Joh. Sebast.) scripsit de Pontio Pilato: item, de Joh. Baptista, An. 1666.

MIVERUS (D.) formavit apologiam pro Lansbergio contra Christmannum, Anno 1602.

MIZALDUS (Ant.) Gallus, professione medicus, An. 1578. obiit. Emisit complura rarae doctrinae et judicii scripta, quae a rerum peritis nunquam negligentur, inquit Thuanus l. 65. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 17.

MNASALCES, [gap: Greek word(s)] , Plataeensis, poeta, Strabonil 9. pag. 412. memoratur. Epigrammata ejus nonnulla apud Athenaeum occurrunt: item, in Anthologia. Gr.

MNASEAS, [gap: Greek word(s)] , Berytius, juxta Suidam, de arte dicendi: item, de verbis Atticis libros confecit.

MNASEAS, Patarensis, historicus, tempore Ptolemaei Physconis R. admodum celebris evasit. Scaliger ad Varronem de L. L. pag. 120. Mnaseae nomen ex Hebraeo Manassis nomine factum autumat. Scr. [gap: Greek word(s)] five [gap: Greek word(s)] : item, libr. [gap: Greek word(s)] . Imprimis celebrantur [gap: Greek word(s)] , unde locum adducit Suidas in [gap: Greek word(s)] . Meminit Mnaseae etiam Josephus l. 1. contra Apionem, ubi eum Judaeorum ait memionem facere. Varro de re Rust. 1, 1. eundem de agricultura allegat. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 179. Berkelius ad fragm. Steph. pag. 32.

MNESAGORAS, [gap: Greek word(s)] , apud Apollodorum in Bibl. l. 3. pag. 115. adducitur.

MNESIMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Olymp. CI. claruit. Ex ejus fabulis [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] celebrantur. Vid Athenaeus.

MNESIMACHUS, Phaselites, [gap: Greek word(s)] a Scholiaste Apollonii l. 4. allegatur.

MNESIPHILUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Themistocle, teste Plutarcho in Themist.

MNESITHEUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, medicus, vir tum in rebus omnibus, quae ad artem spectant, abunde doctus, tum, quantum methodo artem medicam exercere oporteat, nulli peritia secundus erat, judice Galeno l. 1. [gap: Greek word(s)] . ad Glauconem. Libros ejus [gap: Greek word(s)] , a Romanis diligenter lectitatos fuisse, Athenaeus l. 3. testatur. Idem libro 11. epistolae ipsius [gap: Greek word(s)] meminit. Videatur Reinesius in Var. lect. 2, 6. pag. 163.

MOCCIUS (Jac.) Friburgensis, medicus, Anno 1594. claruit. Scripsit de morbis humani corporis ex bolari et sabulosa substantia excitatis.

MOCENICUS (Andr.) Anno 1523. ftoruit BeIlum Cameracense sex libris prosecutus est. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 11.

MOCENICUS (M. Ant.) nobilis Venetus, scr. de divino raptu animae ad DEUM, Venet. An. 1581.

MOCHINGERUS (Joh.) Dantiscanus professor, Anno 1652. obiit. Reliquit Florida rhetorica, in 4.

MOCHIUS (J. Raph.) Gerundensis. edidit methodum medendi per venaesectionem morbos muliebres acutos, Anno 1612.

MOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Phoenix, lingua Phoenicia res patrias consignavit. Meminit ejus Athenaeus l. 3. c. 36. Mentio ipsius apud Josephum quoque l. 1. Ant. cap. 8. occurrit, ubi inter Berosum et Histiaeum medius collocatur: item apud Tatianum, orat. contragent. et Eusebium l. 10. de praeparat. Evangel. Vid. Scheferus in Ital. philos. pag. 19.

MOCKERUS (Ant.) JCtus, edidit orationes, Erfurti An. 1591: item, regulas utriusque juris versibus inclusas, A. 1574.

MOCKIUS (Jac.) de causis concretionis et dissolutionis, A. 1596: item de aquarum affectionibus, An. 1569. commentatus est.

MOCQUETIUS (Joh.) Lotharingus, professor Ingolstad. An. 1620. claruit. Edidit methodum Gonterianam seu modum disputandi ex solo DEI verbo: item, tract. de sponsalibus et matrimonio. Vid. Alegambe, pag. 259.

MODERATIUS, [gap: Greek word(s)] , Gadareus, scripsit [gap: Greek word(s)] . Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] . Porphyrius de vita Pythag. pag. 202. [gap: Greek word(s)] , etc. Allegatur a Stobaeo in physicis, pag. 3. Videantur Jonsius in Scr. H. Ph. 3, 5. Tennulius ad Jambl. pag. 60. Valesius ad Euseb. pag. 122. Scheferus in Ital. Phil. pag. 4. 6. 179.

MODESTINUS (Herennius) JCtus, sub Alexandro et Gordiano Impp. floruit. Composuit duos libros de excusationibus tutorum Graeca lingua ad Ignatium Dextrum. Periochas etiam in libros Virgilii construxit. Vid. Guido Panzirol. in JCt. l. 59. Bertrandus, pag. 171.

MODESTUS, scr. epitomen rei militaris. C. Barthius in Claudianum, pag. 1218. Modesti (inquit) epitomen Vegetio excerptam dicas, nisi Vegetio antiquiorem esse ex fine suspicari possis.

MODICIUS (Guilh.) Monteferratensis, carmina struxit. Vid T. 2. Del. Ital p. 32.

MODIUS (Franc.) Brugensis, natus est An. 1556: obiit An. 1597. Aliquando ita calamitatibus succubuit, ut DEUM et divinam providentiam in dubium Vocaverit. Quamobrem Lipsius permotus epistolam composuit, in qua validis et arduis argumentis ad mentis sanitatem miserum reducere conatus est. Scripsit poemata: novantiquas lectiones: notas in Livium, Curtium, Justinum, Vegetium, etc. Lectiones ejus Lampadi Criticae Gruterianae insertae sunt. Carmina habentur T. 3. Del. Belg. p. 597. Vid. Sweertius, pag. 247. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 176. Thomasius de plagio, §. 510.

MODREVIUS (Andr.) Regis Poloniae secretarius, Lutheri partes secutus est. Scripsit de schola et ecclesia: 3. libros de emendanda republica: libellum de moribus; tract. de legibus: et alium, de bello ad Regem, in quo ingentem facundiae suae vim et ingenii vires declaravit. teste Starovolsc. in Hecat. p. 81. Vide, FRICIUS.

MODUINUS, episcopus Augustodunens. reliquit epistolas ad Theodulfum. Vid. Olearius in Abaco pag. 317.

MODZIANOWSKI (Thom.) edidit praelectiones metaphysicas et logicas, Gedani, An. 1671. fol. item, tract. de DEO et Trinitate, An. 1666. fol.

MOEBIUS (Georg.) Theologus, emisit historiam prophetiae Bileami, Lips. Anno 1676. Extat etiam ejus asylologia.

MOERAGENES, [gap: Greek word(s)] , composuit 4. libros de Apollonio Tyaneo, quibus fidem habendam negat Philostratus 1, 4. Meminit ejus etiam Tzetzes in Chiliad. 3, 60.

MOERMANNUS (Joh.) Antverp. Anno 1621. obiit. Apologos creaturarum carmine expressit, additis iconibus. Vid. Sweertius.

MOESTLINUS (Mich.) celebris mathematicus, An. 1550. obiit. Heidelbergae mathesin publice docuit. Cum in Italia al[?]quando orationem habuisset pro sen tentia Coperniciana, Galilaeus Galilaeus, perpensis argumentis, manibus pedi busque ipsius sententiam amplexus est, licet ante Aristoteli et Ptolemaeo penitus addictus esset.

MOGIOROSUS (Alex.) adornavit Panopliam Christianam ad potiora dicta V. et N. Testamenti, Franeckerae, A. 1651.

MOHR (Andr.) emisit portiunculam parvam portiunculae Assisiatis, Salisb. An 1670.

MOHR (G.) JCtus, scrips. de jure divortiorum: item, de jure venandi, aucupandi, piscandi, An. 1602.

MOHY (Erh.) Eburo, de pulvere sympathetico, An. 1660. nonnulla meditatus est. Vid. Linden, pag. 165.

MOIBANUS (Joh.) medicus, Anno 1562. obiit. Erat primus una cum Joh. Hesso Uratislaviae reformator Dioscoridis [gap: Greek word(s)] latine transtulit.

MOINE (Jac) medicus, deliramenta haemophobi publicavit. Vid. Rhodius in suppos. script. pag. 24.

MOLANUS (Joh.) Lovaniensis, natus est An. 1533: obiit An. 1585. Scripsit 4. libros de picturis et imaginibus sacris; de medicis sanctis: tres libros de canonicis: tres itidem libros de fide haereticis servanda, etc. Vid. Sweertius, pag. 452. Thuanusl. 82. Rivetus T. 2. Oper. pag. 409. Saussay pag. 135.

MOLCHU (Salomo) A. M. 5293. vivus combustus est, quod Garolo V. Imp. Judaismum persuadere vellet. Reliquit librum cabalisticum. Videatur Ganz pag. 152.

MOLERIUS (Elias) syncrisin eclipsium cum S. Scripturae locis, Genev. An. 1607. typis mandavit.

MOLES (Vincent.) Hisp. pathologiam morborum, quorum in S. Scripturis mentio fit, exaravit, Madriti, An. 1642. item, philosophiam naturalem corporis Christi, An. 1639. Vid. Linden, pag. 581.

MOLETIUS (Joh.) Messinensis mathemeticus, An. 1588. obiit. Reliquit ephemerides coelestium motuum ab Anno 1563. usque ad An. 1580. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 136.

MOLIGNATUS (Joh. Pet.) JCtus, de retentione et reconventione, An. 1604. commentatus est.

a MOLINA (Alf.) Hisp. An. 1580. obiit. Linguae Mexicanae Grammaticam et vocabularium: catechismum doctrinae Christianae: preces et evangelia totius anni Mexicano idiomate construxit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 13.

MOLINA (Ant.) instructionem sacerdotum ex Patribus, Antverp. Anno 1644. adornavit.

de MOLINA (Basil.) Hisp. theologus A. 1617. oblit. Scrips. de immunitate eccle siastica, Madriti, An. 1607. fol.

MOLINA (Lud.) Conchensis, An. 1600. obiit. Reliquit librum de concordia gratiae et lib. arbitrii: item, tractatum

de justitia et jure. De ea ita Silvester Maurolycus: Molina in theologia morali tantae est autoritatis tantaecque aestimationis in tribunalibus et apud juristas, ut sine ullo adminiculo aut copia aliorum autoru adferat lumenveritati, decisionem causis, terminum litigiis. Vid. Alegambe, pag. 314.

de MOLINA (Pet. Fel.) Peruarius, syritaxin concinnavit carmine latino. Vid. Alegambe, pag. 380.

MOLINEUS (Carolus) JCtus, An. 1566. obiit, Edidit consultationem in concilium Tridentinum, in qua contendit, concilium nullum, vitio indictum, habitum et determinatum contra antiqua Patrum decreta et regni Francici dignitatem et libertatem. Augustanam Confessionem, quae in Germania obtinet, Helvetica tolerabiliorem esse affirmabat. Scripsit etiarn notas in jus consuetudinarium Gallicum, et alias doctissimas lucubrationes, quae apud Gallos, teste Thuano, pro ratis juris decisionibus habentur. Vid. Tollius de Inf. lit. pag. 60. Placcius pag. 171. Funccius Tom. 1. orb. pag. 477.

MOLINAEUS (Joh.) Gandensis, JCtus, An. 1575. obiit. Vulgavit decretum Ivonis 17. tomis constans, teste Sandero. Tantam hic utriusque linguae cognitionem consecutus est, ut ex tempore epiftolas utroque idiomate dictaret: tanta memoria, ut ad duas tresve horas cum audientium admiratione memoriter diceret. Vid. Sweertius, pag. 453.

MOLINAEUS (Lud.) scripsit apologiam pro epistola Irenaei Philadelphi, Genev. Anno 1667. Videatur Placcius, pag. 21. et 178.

MOLINAEUS (Petrus) natus est A. 1568. Lugduni Batavorum philosophiam docuit: a philosophia deinde ad theologiam transiit. Initio elementa logica vulgavit. Ut Armihianis aegre faceret, Arminiarismi anatomiam consiscripsit, quam postea J. Corvinus refutavit. Vid. Meursius in Athen. Batav. pag. 173. Placcius, pag. 197.

MOLINAEUS (Pet.) Petri filius, tres libros parergorum poeticorum composuit. Vid. Paccius pag. 197.

MOLINERIUS de rep. commentatus est. Naudaeus in B. P. p. 62. Molinerius (inquit) presbyter Tholosas lectorem suum catenulis eloquentiae vel nolentem etiam, quocuncque vult, trahit ac mulcedine quadam vehementer reficit ac recreat.

MOLINETTUS (Ant.) Veronensis medicus et philosophus, edidit dissertationes anatomicas et pathologicas, Anno 1669. Patav. Videatur Greg. Letus in Ital. reg. pag. 292.

MOLITOR (Christ.) Norimbergens. natus est An. 1627: obiit An. 1674. Altdorfii linguam Hebr. et oratoriam docuit. B. Dilherro parentavit.

MOLITOR (Ulricus) JCtus, scripsit de pythonicis mulieribus. Vid. Reiserus in B. A. pag. 103.

MOLL (Pet.) Snecanus, Longi [gap: Greek word(s)] , i. e. pastoralia notis illustravit, Anno 1660.

MOLLENBECIUS (Ant. Henr.) collegit tres centurias divisionum juridicarum, Anno 1673.

MOLLENBROCCIUS (Val. And.) scripsit de arthritide vaga scorbutica, Anno 1661. Extat ejusdem Cochlearia curiosa, Anno 1674. impressa.

MOLLERUS (Bernh.) Mohasteriensis, An. 1571. Rheni descriptionem carmine elegiaco edidit.

MOLLERUS (Dan.) JCtus, semestria publicavit An. 1631. Scripsit etiam in constitutiories Saxonicas.

MOLLERUS (Dan. Guilh.) Posoniensis Hungarus, natus est An. 1643. Hoc tempore Altdorfii historias et Metaphysicam publice profitetur. Edidit varia opuscula, quorum tituli sunt isti: Modesta refutatio novae Logicae Eliae Schneegassii: justissima retorsio ad criminationes dicti Schneegassii: aedificatio Evae: Bohemicum nihil alchymisticum: pedis admiranda: meditatio Stoica de conditione temporis praesentis: meditatio de prodigiosis insectis Hungaricis: schediasma de mulieribus hominibus: meditatio quaestionis: num S. Pauli caput primum ad Rom. sine prophanorum

autorum, maxime Petronii, cognitione intelligi queat? Curriculum poeticum: Metaphysica du Valiana: dissertatio de salamandra: oratio de confusione singuarum Babylonica. Nec intra haec stabit singularis Viri industria. sequentur plura cum tempore doctissima ejusmodi scripta, quae partim habet affecta, partim etiam ad praelum parata.

MOLLERUS (Frid.) Brabantus, An. 1600. floruit. Struxit carmen elegiacum de creatione et lapsu Angelorum. Vid. Sweertius, pag. 261.

MOLLERUS (Henricus) Hessus, celebris Theologus, Anno 1589. obiit. In Esaiam et plalmos commentatus est. Carmina ejus habentur T. 4. Delit. Germ. pag. 845. Thuanus, l. 96. Witebergae et Hamburgi vixisse et hebraice doctissimum fuisse memorat.

MOLLERUS (Mart) edidit praxin evangeliorum, Anno 1601. MOLLERUS (Vitus) Tubingensis professor, tractavit de deitate filii DFI per Lutherum asserta.

MOLO, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Olymp. 185. claruit. Cicero in Bruto vocat, eum actore in causis veris scriptoremque praestantem, tum in notandis vitiis et in instituendo docendoque prudentissimum. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 85.

MOLOSSUS (Tranq) Cassalensis, poetis connumeratur. Scaliger de re poet. pag. 790. Molossi spiritus ingens, nihil sonans plebejum: multa bona in eo poematio, quo duorum certamen quoddam scripsit. Malim tamen aliqua non potuisse. Hoc plerique vitio laboramus, ut libros grandiores atque offertiores nostros velimus. Confer Pignorium in symb. epist. pag. 123. 129.

MOLPEUS (Joh.) confecit tabulas, quibus tres libri prognosticorum Hippocratis comprehenduntur.

MOLPIS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de rep. Lacedaemoniorum, ceu patet ex Athenaeil. 4.

MOLSA (Fr. Marius) Mutinensis, Anno 1548. obiit Carmina ejus habentur T. 2. Delit. Ital. pag. 38. Vid. Manut. part. 2. not. in epist. Cic. famil. pag. 191. Thuanus l. 5.

MOLTHERUS (Joh.) Marpurgi Theologi munere functus est. Quatuor filios in medica arte doctores habuisse dicitur. Malleum obstinationis Judaicae An. 1600. publicae luci commisit.

MOLTKEN (Lev. Nic.) Eques, scr. de diverso hominum proposito, Anno 1661. Extant ejusdem annotationes in religionem medici Thomae Brovune.

MOMBRITIUS (Boninus) Mediolanens A. 1430. clar. Passionem Domini verlibus celebravit. J. C. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 770. Mombritius (inquit) generosioribus utitur dicendi legibus: et, cum multa admittit, constat sibi tamen neque dejicitur de animi contentione. Confer Reines. ad Daum. pag. 28.

MOMMA (Wilh.) scripsit de statu Patriarchatum: item, oeconomiam temporum, Lugd An. 1668.

MOMMORIUS (Pet.) varia exaravit. Opera ejus in 2. tomos divisa prodierunt, Lutetiae, An. 1643.

MONACHIUS (Steph.) Cadomensis, Theologus Rothomagensis, An. 1665. claruit. E Gallia ad theologicae professionis Spartam Leidae adornandam evocatus est. Meditatur novam Flav. Josephi editionem. Nili Doxopatrii libellum de Synodis e tenebris eruit. Confer Colomesium in Gallia Orient. pag. 262.

MONACHUS (Franc.) Mechlimensis, edidit epistolam de sicu orbis. Anno 1565: item, epistolam de presbyteri Johannis ditione et situ paradisi. Vid. Waddingus pag. 125.

del MONACO (Franc.) Drepanitanus, in universam Aristotelis philosophiam Paris. An. 1652. fol. commentatus est.

MONAEUS (Joh. Conr.) Crucenacensis, JCtus, jura Groningae interpretatus est. Elaboravit tractacum de jure. publico. Vid. Autor vitarum Proff. Gröningens pag. 202.

MONALDUS, Dalmata, Anno 1332. floruit. Condidit summam juris canonici, quae Aurea vocatur: item, quaestiones in 4. libros Sententiarum. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 95. Olearius pag. 317. Waddingus pag. 261.

MONANTHOLIUS (Henr.) tractavit de puncto. Emisit etiam Aristotesis mechanica, Lugd. An. 1600.

MONANTHOLIUS (Pet.) in rhetoricam Aristotelis commentatus est. Paris. Anno 1599.

MONARDES (Nicol.) scrips. de simplicibus medicamentis ex India allatis, An. 1574.

MONARDUS (Joh. Jac.) composuit [gap: Greek word(s)] sive curiam medicam, Anno 1611.

a MONASTERIO (Arturus) struxit martyrologium Franciscanum, Paris. Anno 1653. fol. item, martyrologium sanctarum mulierum, Anno 1657. fol. Vid. Waddingus, pag. 41.

MONASTERIO (Theod.) Westphalus, An. 1515. obiit. Extat ejus speculum Christianorum. Videatur Waddingus pag. 321.

de MONCADA (Joh.) Madridiensis, in epistolam S. Judae commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 259.

MONCAEIUS (Franc.) Atrebas, An. 1590. floruit. Condidit vitulum aureum non aureum: historiam apparitionum divinarum: syntagma de Claudia Rufina: librum singularem de portis civitatis. Judaeae et de fori judiciorumque in iis exercendorum prisco more. Extat ejusdem paradisus: templum justitiae: Hesdinum carmine elegiaco constructum: item, Laban sive tract. de lucis. Carmina ejus ex parte leguntur T. 2. Del. Belg. pag. 631. Vid. Sweertius pag. 148. Rivetus T. 1. oper. pag. 1177.

MONCAEUS (Phil.) scripsit in Thomam Aquinatem, An. 1622. Vid. Alegambe, pag. 405.

MONCIACENUS (Ant.) Noviomensis, Anno 1560. vixit. De missae sacrificio commentatus est adversus Calvinum. Vid. Saussay, pag. 102.

MONEGLIA (Joh. Andr.) Florentinus, medicus, An. 1657. claruit Tractavit de viribus arcani aurei podagrici, An. 1666. Videatur Gr. Letus in Ital. regn. pag. 403.

MONERIUS (Martial.) Lemovicensis, inter poetas locum habet. Vid. Tomus 2. Del. Gall. pag. 584.

MONETA, Cremoncnsis, monachus ord. Dominic. inter alia Summam casuum edidit, quam Monetanam vocant. Vid. Quenstadius, pag. 292.

MONETA (Joh. Pet.) Mediolanensis, scr. de distributionibus quotidianis, Romae, An. 1621.

MONETUS (Phil.) construxit geographiam Galliae, An. 1633. delectum latinitatis, An. 1641. item, captam rupeculam, Cracinam serratam. Vid. Alegambe, pag. 404.

MONEZ (Franc.) tractavit de ratiociniis et computationibus administratorum, An. 1606.

MONFORTIUS (Gratianus) collegit axiomata philosophica, An. 1626. Videatur Waddingus pag. 147.

MONGAILLARDUS (Ant.) Gallus, An. 1626. obiit. Reliquit historiam Vasconicam. Vid. Alegambe, pag. 40.

MONGAJUS (Andr.) Bellunensis, medi cus, Damascum profectus, perquilitis antiquis codicibus iisque diligenter excussis, totum Avicennam meliorem et correctiorem effecit, quemadmodum Pierius Valerianus de I. L. pag. 65. memorat.

MONGIORGIUS (Nic.) Bonon. JCtus, Anno 1588. floruit. Composuit tractatum in pact. francandi et super incisione arborum ab emphyt. facienda, Vid. Bumaldus.

MONHEMIUS (Joh.) septem libros elementorum physiologiae, Col. An. 1542. edi curavit.

MONIARDUS (Joseph) in rubricam C. publ. laet. Venet. An. 1563. commentari coepit.

MONIMUS, [gap: Greek word(s)] , scr. de rebus admirabilibus, teste Clem. Alex. et Eusebio de P. E. 4, 16.

du MONIN (AEgid.) Belga, edidit sacrarium comitatus Namurcensis, Anno 1619. Vid. Alegambe, pag. 8.

de MONIN (Joh. Edoard.) Burgundus, erat juvenis in omni scibili versatissimus, testante Naudaeo in syntagmate de stilo liberali. Vixit An. 1579. Reliquit Beresithiadem, quo nomine opus creationis sex dierum insignire voluit. Carmina ejus nonnulla habentur T. 2. Delit. Gall. pag. 581. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 268.

MONINGERUS (Joh.) Onolsbacensis, An. 1584. obiit. Librum carminum construxit: item, genealogiam familiae Juliae. Vid. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 158.

MONITTOLA (Aug.) edidit theoremata logica, physica et metaphysica, Paris. An. 1586.

MONLORIUS (Joh. Bapt.) Valent. philosophus, in Aristotelis priora analytica commentatus est. Extat ejusdem tract. de entelechia et universis Anno 1593. excusus. Confer Vossium de nat. log. pag. 74.

MONLUCIUS (Joh.) A. 1579. obiit. Edidit praescriptionem adv. Furnesterium, Paris An. 1575. Vid. Thuanus l. 68.

MONODUS (Pet.) Camberiensis Allobrox, Anno 1631. vixit. Scripsit Amedeum pacificum, in quo continetur Basileensis concilii historia. Vid. Alegambe, pag. 388.

MONOSINIUS (Angel.) vulgavit novem libros florum Italicae linguae, An. 1594. Venet.

de MONREAL (Ant.) Belmontanus, Anno 1602. obiit. Reliquit comment. in S. Scripturam tribus voluminibus distinctos. Vid. Alegambe, pag. 41.

MONSALVENSIUS (Jac.) de benedictionibus patriarcharum, Salam. An. 1635. commentatus est.

MONSELICIUS (Laur.) Veronens. medicus, An. 1544. floruit. Vid. Chioccus, pag. 133.

MONSENUS (Joh.) Amstelr. Anno 1540. claruit. Obscura aliquot loca S. Scripturae interpretatus est, teste Sweertio.

MONSTRELETUS (Enguerrandus) descripsit bella inter domum Aurelianensem et Burgundicam: Anglorum in Gallia progressus: et reliqua memorabilia sui temporis ab An. 1400. usque ad An. 1467. teste Verderio.

MONTACUTIUS (Rich.) Anglus, Anno 1641. obiit. Texuit exercitationes contra Baronium: item, antidiatribas contra J. C. Bullingerum pro Casaubono Extat ejusdem tractatus de Originibus ecclesiasticis, Lond. Anno 1640. fol. editus.

MONTAGNANA (Barth.) medicus et philosophus Bononiensis, An. 1440. claruit. A nonnullis alter Hippocrates dicitur. Vid. Quenstadius, pag. 279.

MONTAGNANA (M. Ant.) de herpete, phagedaena, gangraena, sphacelo, Venet. Anno 1559. scribere aggressus est.

MONTAGNANA (Pet.) opus edidit, in quo picturis et imaginibus interiora hominis accurate expressa sunt. Vid. Quenstadius l. c.

MONTAGNOLUS (Joh. Domin.) emisit defensionem phisolophiae Angelicae et Thomisticae, Venet. An. 1609.

MONTAIGNE (Joh.) JCtus, tractavit de bigamia: item, de Parlamentis. Prior tractatus extat T. 9. Tract. tract. posterior, Tom. 16.

de MONTAIGNES (Mich.) de morali doctrina scripsisse perhibetur. Vid. Naudaeus in B. P. pag. 53.

MONTALBANUS (Joh. Bapt.) philosophus et medicus, An. 1613. vixit. Scripsit commentar. de moribus Turcarum: Item, grammaticam Turcicam. Bumaldus pag. 130. vocat Italicum Ulyssem. Confer Leon. Allatium in A. U. pag. 151.

MONTALBANUS (Marcus) inter viros claros numeratur. Vid. Greg. Letus in It. regn. pag. 163.

MONTALBANUS (Ovid.) Bononiensis, celebris Botanicus. Anno 1641. inclarescere coepit. Edidit sub Joh. Antonii Bumaldi nomine bibliothecam Bononiensem: bibliothecam botanicam: hortum botanographicum: dendrologiam, etc. Videantur Bumaldus, pag. 180. Ghilinus, vol. 2. pag. 206. Placcius, pag. 170.

de MONTALDO (J. B. Aurelius) scripsit de resurrectione mortuorum. Videatur Barth. adv 60, 12.

de MONTALDO (Barn.) Cisterciensis monachus, edidit 5. libros chronicorum Cisterciensium, Madriti, Anno 1602. fol.

MONTALTO (Philoth. Elianus) Ludovici XIII. Galliarum R. medicus, archipathologiam de capitis affectionibus A. 1614. typis tradidit.

MONTALTUS (Lud.) Siculus, JCtus, scripsit de reprobatione sententiae Pilati. Continetur ea Tomo 14. Tract. tract.

MONTANARIUS (Geminianus) Mutinensis, Bononiensis mathematicus, An. 1668. claruit. Collegit meditationes physicomathematicas super qvaedam experimenta a Car. Ant. Sampieri erecta, circa diversos effectus liqvorum in cannulis vitreis etaliis vasis facta. Vid. Greg. Letus in Ital. reon. pag. 187.

MONTANUS Votienus, thetor, teste Seneca in Controv. 29. pag. 213. habet hoc vitium: sententias suas repetendo corrumpit, dum non est contentus unam rem semel bene dicere, efficit, nebene dixerit, etpropter hoc et alia, quibus orator potest poetae similis videri, solebat Scaurus Montanum inter oratores Ovidium vocare. Num et Ovidius nescit, quod bene cessit, relinquere. Glandorpius in Onomast. pag. 881.

MONTANUS (Arn.) scripsit de esu carnium et quadragesima pontificiorum, A. 1662: item, Forbesium contractum vel institutionum historico-ecclesiasticarum compendium, An. 1663. Vid. Quenstad. pag. 5.

MONTANUS (Bened. Arias) Andalusius, An. 1598. obiit. Condidit novem libros antiquitatum Judaicarum. A Philippo II. Hispaniar. rege, editioni Bibliorum Complutensium praeesse jussus est: quae res multum illi invidiae peperit. Itaque saepius ad causam dicendam Romam ire coactus est. Qua in re maximam ei molestiam exhibuit Leo Castrius, qui de LXX. Interpretibus coroment. scripsit. Vid. Thuanus, l. 120. Scioppius in Inf. Famiani, pag. 137. Ghilinus, vol. 2. pag. 41. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 915. Vossius de mathemat. pag. 303. 400. Colomesius in Cimeliis cap. 34.

MONTANUS (Gerh.) Belga, Anno 1632. obiit. Extat ejus metaphrasis poetica in Cant. Cant. Vid. Alegambe, pag. 161.

MONTANUS (Henr.) plura conscripsit. Opera ejus theologica prodierunt, Londini, An. 1675.

MONTANUS (Jac.) Spirensis, carmina reliquit. Vid. Tomus 4. Delit. Germ. pag. 865.

MONTANUS (J. Bapt.) Veronens. medicus, An. 1551. obiit. Tantae autoritatis erat, ut in eum Galeni animam transvolasse, creditum pene fuerit. Tractavit de medicina universa. Vid. Thuanus l. 8. Chioccus, pag. 39. Ghilinus vol, 2. pag. 140.

MONTANUS (Joh. Fabr.) Helvetius, An. 1566. claruit. Scripsit contra Pontidonium et Cardillum, HiSs. Concilii Tridentini propugnatores: item, carmen elegiacum de motu Monasteriensi. Extant quoque ejus carmina Tom. 2. Delit. Germ. pag. 101. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 107.

MONTANUS (Julius) poeta, tempore Tib. Imp. vixit. Meminit ejus Ovid. de Ponto 4, ult.

Item, Seneca, epist. 122. Recitabat Montanus Julius carmen, tolerabilis poeta et amicitia Tiberii notus et frigore. Ortus et occasus libentissime inserebat. Itaque cum indignaretur quidam, illum toto die recitasse, et negaret, accedendum ad recitationes ejus, Natta Pinarius ait: numqiud liberalius possum agere? paratus sum illum audlre ab ortu ad occasum.

MONTANUS (Mich.) Anno 1592. obiit. Vid. Thuanus l. 104. Baudius in not. ad poemata sua, pag. 662.

MONTANUS (Paul.) Ultraject. JCtus, natus est An. 1530: obiit Anno 1587. Construxit commentarium de tutelis, teste Sweertio.

MONTANUS (Pet.) Gandens. An. 1617. luculentam Belgii descriptionem edidit, teste eodem.

MONTANUS (Phil.) Armenterius, Anno 1576. obiit. Recensuit Theophylacti enarrationes in prophetas, evangelia et epistolas. Vid. Sweertius, pag. 645.

MONTAUREUS (Petrus) Aurelianens. medicus et philosophus, An. 1557. obiit. Mortuum versibus Mich. Hospitalius celebravit. Thuanus l. 47. vocat vitum magni et excellentissimi ingenii. Edidit comment. in 10. Euclidis Carmina ejus lervantur T. 2. Gall, Delit. pag. 711. Vid. Tollius de Inf. Lit pag. 62.

de MONTE (Joh.) Anno 1361. claruit. Extant ejus monumenta historica, titulo, manipulus florum.

de MONTE (Pet.) Venetus, episcopus Brixiensis, scripsit de primatu papae et Imperatoris.

de MONTE ACUTO (Henr.) edidit daemonis mimicam in progressu magiae, Paris. An. 1612.

a MONTE MAJORE (Joh.) Hisp. natus est Anno 1549: obiit Anno 1641. De ejus scriptis Alegambe, pag. 259. legi poterit.

a MONTE MARTYRUM (Claud.) An. 1550. claruit. Apocalypsin commentario illustravit.

MONTECALVUS (Honorat.) An. 1630. floruit. Trium barbarorum, Abaris Hyperborei, Anacharsis Scythae et Asclepii Imutis vitas literis consignavit. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 168.

MONTECALVUS (Jac.) medicus, Anno 1350. vixit. Scripsisse dicicus super nonum Almansoris.

MONTECALVUS (Vincent.) natus eft, An. 1573: obiit, An. 1637. Patavii philosophiam professus est. Edidit de primis et secundis intetionibus metaphysicas speculationes, in quibus torius entis tam realis, quam rationis naturam, praedicationes, passionesque luci dissime explicavit. Vid. Thomasinus part. 2. Elog. p. 104. Ghilinus vol. 2. pag. 241.

MONTECATINUS (Ant.) An. 1597. claruit. Comment. in Aristotelis tres libros politicorum: in 8. libros physicorum: in 3. libros de anima, An. 1587. adornavit. Videatur Naudaeus in B. P. 67.

MOSTEFALCHIUS (Pet. Jac.) Anno 1497. daruit. Liber ejus de cognominibus deorum, Perusiae Anno 1525. prodiit.

MONTERENTIUS (Annibal) Bonon. JCtus, An. 1535. floruit. Ad statuta Bon. commentatus est.

MONTERUS (Mart.) a Cueva, Hispan. JCtus, collegit decisiones regni Arragonum, An. 1601.

a MONTESA (Bernh.) Celtiber, Anno 1458. claruit, et elucidationes confecit in librum Phil. Ribotti de gestis Carmelitarum. Videatur Hallerv. de histor. pag. 43.

MONESDOCA (Jac.) Hispalens. Patavii annuo sexcentorum ducatorum salario naturalem doctrinam docuit. Videatur Schottus in bibl. bisp. pag. 539.

de MONTGAILLARD (Bernh.) abbas aureae vallis, Anno 1628. obiit. Habuit varias orationes de rebus variis, quas tamen omnes ante obitum in ignem conjecit. Vid: Carol. Visch. pag. 51.

MONTHESAURUS (Dominicus) Veronensis medicus, Michaelem Ephesium in primum de partibus animal. e Graeco transtulit: ut et Simeonem Sethum de alimcntorum facultate, An. 1561. Vid. Chioccus, pag. 57.

MONTICELLUS (Joh. Maria) de Bobio, scr. de testibus, An. 1575. Vid. Tomus 4. Tract. tract.

MONTICULUS (Sebast.) JCtus Vicentinus, scr. de inventario haeredis: item, de patria potestate. Vid. T. 8. Tract. tract. Extat et ejus carmen epicum, An. 1556. impressum.

MONTISIANUS (M. Ant.) Geminianensis, An. 1555. claruit. Tractavit de sanguinis missione in morbo laterali.

MONTIUS (Pamphilus) medicus, Anno 1509. floruit. Elaboravit methodum medendi. Vid. Bumaldus.

MONTIUS (Pet.) Mediolanens. egit de unius legis veritate et sectarum falsitate, Anno 1509.

MONTMORENCIUS (Franc.) Ariensis, An. 1640. obiit. Canticorum sacrorum poeticam expositionem adornavit. Vid. Alegambe, pag. 127.

MONTMORENCY (Nicol.) Comes Stegriae in Flandria, Anno 1617. obiit. Struxit librum titulo, flos campi, Anno 1604: item, manna absconditum, duobus tomis. Vid. Sweertius pag. 579.

MONTOYA (Alf.) Ocantensis Hisp. An. 1590. obiit. Exaravit tract. de votis societatis. Vid. Alegambe, pag. 19.

de MONTOYA (Ant. Ruiz) Peruanus, Anno 1640. floruit. Condidit grammaticam, vocabularium et catechismum lingua Guaranica. Idem, pag. 44.

de MONTOYA (Did. Ruiz) Hispalensis, Anno 1632. decessit, aetatis 70. In 1. partem Thomae Aquinatis sex tomos commentariorum construxit. Idem, pag. 92.

MONTURSIUS (Ang. Maria) in primum Sententiarum commentatus est, Florent. An. 1579.

MONTUUS (Hiet.) Mirabelli Dominus, novem libros de febribus An. 1588. imprimi curavit.

MOQUOTUS (Steph.) Nivernensis Gallus, An. 1628. obiit, aetatis 57. Erat Graece et latine doctus. Grammaticam Graecam Nic. Clenardi in meliorem formam redegit, quae jam totâ fere Gallia in usu est. Luciani dialogos quosdam castiglossaque

de MORAES (Ant.) An. 1630. innotuit. Scripsit de ornatu summi pontificis. Vid. Alegambe, pag. 41.

MORAGUEZ (Andr.) Majoricensis, elegiaca poemata typis tradidit. Vid. Alegambe, pag. 28.

MORAINES (Ant.) a Caramuele inter eximios et celebres Theologos refertur. Edidit anti Jansenium, Paris. Anno 1652. fol.

MORAINVILLERUS (Ludov.) struxit examen philosophiae Platonicae duobus tomis, An. 1650.

MORALES (Ambros.) Cordubensis, An. 1590. humanis excessit. Cum ab initio Dominicanorum sodalitio nomen dedisset, a sodalibus ordine motus est, quod vesano irapetu ad refrenandas libidines sibi virilia amputasset. Compluti oratoriam professus est. Historiam patriam valde illustravit, quam a Floriano Compensi inchoatam usque ad A. 1037. prosecutus est. Vid. Thuanus l. 99. Schottus in B. H. pag. 347.

MORALES (Pet.) Valdepennensis, quinque libros confecit in cap. 1. Matthaei, Lugduni Anno 1614. Vid. Alegambe, pag. 389.

de MORANDIS (Nestor) Anno 1466. floruit. Disputandi peritia et arte neminis secundus fuit. Reliquit quaestiones in logica et philosophica.

MORANDUS (Bened.) Bonon. An. 1480. floruit. Habuit orationem de laudibus Bononiae.

MORANDUS (Franc.) Sirena, carmina modulatus est. Videatur T. 2. Del. Ital. pag. 79.

MORANUS (Did.) Lusitanus, medicus, edidit 3. apologias, de epileplia hysterica: de venaesectione in fluore haemorthoidum: de ventris tumore, Anno 1626. in 4.

MORASINUS (Thomas) Aberdonanus Scotus, tractavit de metallorum causis et transmutatione.

MORATINUS (Isidorus) musas miscell. An. 1667. edidit. MORATTUS (Pet.) An. 1630. claruit.

MORBACHIUS (Ach.) scr. dialogum, in quo philosophus medicastrum quendam super erroribus in medendo commissis coram praetore accusat.

de MORBECA (Pet.) medicus, An. 1646. floruit. Composuit prognostica et epigrammata, teste Sweertio.

de MORBECTA (Guil.) Anno 1268. vixit. Procli institutionem philosophiae Platonicae, 3. capitibus comprehensam, latine transtulit. Extat in Viennensi Bibliotheca.

MORBETUS (Guil.) Anno 1540. claruit. Simplicii commentarios in 4. libros Aristotelis de coelo latinos reddidit. Vid. Simlerus.

MOREAU (Carol.) paravit vindicias quadripartitas pro Augustino, Antv. Anno 1650.

MOREAU (Phil.) Burdigalens. librum de insigniis gentilitiis, Anno 1609. composuit.

MOREAU (Renatus) Andegavens. exaravit epistolam de Laryngotomia. Extat ejusdem commentarius in scholam Salernitanam, An. 1625. impressus. Vid. Linden, pag. 523.

MORELLES (Cosmas) opera Thomae Aquinatis 12. tomis edi curavit Anno 1612. Videatur Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 77.

MORELLIUS (Guilh.) Tilianus, A. 1564. Collegit thesaurum latino-Graeco-Gallicum. Vid. Thuanus l. 36.

MORELLUS (Joh.) Ebrodunensis, Anno 1581. obiit. Erat vir Graece et latine doctissimus. Vid. Sammarthanus in elog. pag. 151.

MORELLUS (Frid.) edidit Pisidem, Graecum scriptorem: comment. in Statium: Libanii orationes duobus tomis, Anno 1606. fol.

MORELLUS (Greg.) Bergomas, Anno 1567. claruit. Scripsit de aquis medicatis agri Patavini. Extat et ejus dialogus de febri pestilenti.

MORELLUS (Joh.) librum adornavit de ecclesia ab antichristo liberanda, Lond. An. 1594.

MORELLUS (Pet.) monstravit methodum praescribendi remediorum formulas, An. 1639.

MORESINUS (Thom.) Aberdonanus, Scotus, tractavit de metallorum causis et transsubstantiatione, An. 1593.

MORESTELLUS (Pet.) scripsit de priscorum Roman. feriis, An. 1605: item, de pompa ferali, An. 1621. Extat ejusdem regina omnium scientiarum.

MORETUS (Theod.) Antverpiensis, tractatum physicomathematicum de aestu maris Anno 1665. elaboravit. Vid. Funccius Tom. 1. Orb. Imp. pag. 513. Alegame, pag. 430.

MORGALANTUS (Guido) philosophus et medicus eruditissimus vocatur ab H. Magio in misc. 2, 4.

MORGENSTERN (Georg.) de Odern, JCt. paravit sermones contra perversum mundi statum, quem DEUS et aequitas naturalis damnat. Prodierunt Augustae, An. 1505.

MORHOFIUS (Dan. G.) condidit comm. de ungue: polypragmonem: librum Venerum et funerum, etc. An. 1667.

MORIGIUS (Paul.) Mediolanensis, Anno 1604. obiit. Multa scripsit. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 187.

MORILLONUS (Ant.) vir multiuga doctrina et omnifaria lectione, humanitatis et philosophiae omnis [gap: Greek word(s)] appellatur ab Hadr. Junio in animadv. 4, 19.

MORINGUS (Gerard.) Gelder, An. 1556. obiit, relicto in Ecclesiasten commentario. Vid. Sweertius, pag. 248.

MORINUS (Joh.) Blesensis, Anno 1650. obiit, aetatis 68. Edidit Biblia Graeca LXX. Interpretum: item, exercitationes ecclesiasticas in utrumque Samaritanorum pentateuchum: de illorum religione et moribus: de antiquis hebr. literis et siclis: cabbalisticis Script. S. interpretationibus, ejusque obscuris locis, Samaritarto codice illustratis: variis Masorae et Judaicorum Bibliorum corruptelis, etc. Paris. An. 1631. in 4. Vid. Colomesius in G. O. pag. 167.

MORINUS (Joh. Bapt.) mathematicus, An. 1656. aetatis 74. obiit, cum jam in eo esset, ut astrologiam Gallicam, opus 30. annorum, ederet. Scripsit de nova mundi sublunaris anatomia: item, de atomis et vacuo contra Gassendum, An. 1651.

MORISANUS (Bernh.) apotelesma in logicam, ethicam et physicam Aristotelis, An. 1646. publicavit.

MORISON (Rob.) professor medicinae in academia Oxoniensi, hortum regium elaboravit, An. 1669. Prior pars continet catalogum omnium plantarum, quae in regio Blesensi horto extant: pars 2. autem observationes in Bauhini pinacem, et in Joh. Baubini stirpium historiam. Fertur etiam scripsisse de plantis umbelliseris.

MORISOTUS (Claud. Barth.) Divionensis, sex posteriores libros Fastorum Ovidio addidit, Anno 1649. in 4. Eos valde commendat Const. Hugenius l. 11. Epigr, pag, 379. sub finem. Scripsit praeterea historiam orbis maritimi, Anno 1643. Epistolae ejusdem prodierunt An. 1656. Vid. Placcius pag. 141.

MORISOTUS (Joh.) vir Graece doctus, An. 1550. claruit. Ciceronis paradoxa, exemplo Gazae et Planudis, in Graecam linguam convertit, Vid. Simlerus et Hadr. Junius l. 2. animadv. c. 10.

MORLANDINUS (Joh.) Lemovicensis, tractavit de sanguine JESU Christi, An. 1352. contra nonnullos, qui asserebant, sanguinem Christi in cruce fusum non esse adorandum.

MORLINUS (Joach.) Witeberg. Anno 1571. obiit. Enarrationem in Ps. confecit. Vid. Thuanus l. 50. Colbius in Presbyterolog. Boruss. pag. 9.

MORMILIUS (Joh. Evang.) monachus Casinensis, An. 1590. claruit. Scripsit hymnos, libros tristium, eclogas, epigrammata.

MORNACIUS (Ant.) JCtus, composuit observationes ad Theocritum, teste Bourdelotio ad Heliodorum, pag. 106. item, observationes ad 24. libros Digest. et 4. Codicis, Paris. An. 1631.

MORNAEUS (Phil.) Plessiaci Dominus, Theologus, JCtus et philologus, non minus eruditione quam virtute militari inclaruit. Tanti fuit nominis inter reformatos Galliae, ut vix quisquam pontificiorum cum eo congredi in religionis negotio ausus fuerit. Condidit librum, titulo mysterii iniquitatis: alium de eucharistia: opus item de religione Chriitiana. Exaravit etiam admonitionem de Messia ad Judaeos. Obiit Anno 1623. Videatur Colomesius in Gall. Or. pag. 247.

MOROCURTIUS (Joh.) Tornacensis, An. 1548. obiit. Struxit 4. libros Bruniados sive de vita S. Brunonis carmine heroico. Vid. Sweertius, pag. 454.

MORONUS (Albert.) Cremonensis, recitavit orationem de passione Domini, Anno 1639. Adornavit etiam historiam ecclesiasticam. Videatur Alegambe, pag. 9.

MORONUS (Bonavent.) scr. 6. libros Cataldiados sive de S. Cataldo, Romae, An. 1614. Vid. Waddingus pag. 83.

MORONUS (Illuminatus) Bergomas, JCtus, edidit centum responsa moralia ad centum quaesita, Venet. An. 1645. fol. Vid. Don. Calvus pag. 339.

MORONUS (Joh. Bapt.) Bergomas, obiit Anno 1645. Scripsit veritatis somnium, satiram in prosa. Vid. Don. Calvus in Bergom. pag. 227.

MORTARIUS (Barth.) de viris illustribus ord. praedicat. Bonon. Anno 1515. scribere instituit.

MORTIERIUS (Rob.) Duacenus, Anno 1660. floruit. Habuit orationem de querimoniis professionis literariae.

MORTONUS (Thomas) Anglus, scripsit de autoritate et dignitare principum contra Bellarminum, Anno 1620. item, de eucharistia. Commentatus etiam est Anno 1596. in 1. epistolam S. Pauli ad Corinthios. Gatakerus in Cinno vocat acutum et accuratum S. Scripturae interpretem.

MORUS (Alex.) Anno 1670. obiit. Emisit notas in loca quaedam Novi Testamenti: item, ad caput 53. Esaiae. Liber ejusdem de gratia et lib. arbitrio, adv. Dionys Petavium in multorum manibus versatur.

MORUS (Henr.) in academia Cantabrigiensi collegii Christi socius. edidit Cabbalam philosophicam: item, explicationem magni mysterii pietatis, libris decem, An. 1660. Opera ejus chronologica cum synchronismo apocalyptico prodiere, Londini, An. 1675. fol.

MORUS (Horat) Florentinus, struxit tabulas universam chirurgiam miro ordine complectentes, An. 1572.

MORUS (Thomas) Anglus, regius Cancellarius, Maximiliano I. imperante floruit. Is cum Henrici IIX. regis sui consiliis gravius sese opponeret, in carcerem conjectus ac tandem securi percussus est, An. 1535. Scripsit carmina: item, Utopiam, in qua agit de optimo reip. statu. De Utopiâ epistola G. J. Vossii, quae habetur in epist. eccles. praestantium virorum pag. 768. legi meretur. Idem dialogos nonnullos Luciani elegantissime transtulit. De eo ita Erasmus in Ciceroniano pag. 174: ingenium (inquit) felicissime

natum et quod nihil non potuisset efficere, si totum his studiis vacare licuisset. Caeterum isto puero vix tenuis odor literaturae melioris demigravit in Angliam. Deinde parentum autoritas ad leges ejus gentis discendas, quibus nihil illiteratius, adegit: mox in causis agendis exercitatus, hinc ad reip. munia vocatus, vix succisivis horis respicere potuit ad eloquentiae studia. Tandem in regiam protractus et regni regiorumque negotiorum undis immersus magis amare potuit studia quam colere. Et tamen dicendi genus, quod assecutus est, magis vergit ad Isocraticam structuram et dialecticam subtilitatem, quam ad fusum illud Ciceronianae dictionis flumen, quanquam urbanitate M. Tullio nihilo inferior est. Quoniam autem adolescens diversatus est in poematibus scribendis, poetam agnoscas et in oratione prosa. Haec ille. Vid. Jovius in elog. num. 89. pag. 209. in Britann. pag. 100. Phil. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 445. Lotichius part. 4. B. P. pag. 13. Naudaeus in B. P. pag. 65.

MOSANDER (Jac.) Flander, Anno 1589. obiit. In septimo tomo Sanctorum adornando laboravit. Edidit etiam Adonis martyrologium. Videatur Sweertius, pag. 369.

MOSCARDINUS (Paulus) inter viros doctrina illustres refertur a Gr. Leto in Ital. regn. pag. 164.

MOSCATELLUS (Jord.) Vicentinus, A. 1631. obiit. Philippum Fabrum, Scotistam, adversus Marialem duobus libris defendit. Tractatum etiam de potentia neutra adversus eundem elucubravit, teste Thomasino.

MOSCICENSIS (Matth.) An. 1623. peste extinctus est. Starovolsc. pag. 101. vocat poetam haud contemnendum.

MOSCHION, [gap: Greek word(s)] , de navi Hieronis librum composuit, teste Athenaeô 5. 9. Fuit et alius Moschion, qui scripsit de passionibus mulierum. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 337.

MOSCHIUS (Joh.) praedicator Basileensis, tractatum de horis canonicis exaravit. Prodiit is Augustae, An. 1489.

MOSCHOPULUS (Manuel) [gap: Greek word(s)] , scrips. libellum de ratione examinandae orationis. Vid. Simlerus.

MOSCHUS, [gap: Greek word(s)] , Siculus, Bucolicus poeta, tempore Ptolemaei VI. floruit.

MOSCHUS, Sidonius, vixit ante tempora Trojana. Vid. Strabo l. 15. pag. 757. et Scheferus de Ital. Philos. pag. 20.

MOSCHUS (Fr.) Nivellensis Brabantus, An. 1600. vixit. Vitas S. Arnulfi Villariensis, Simonis Alnensis, et Mariae Oigniacensis in lucem protulit.

MOSCHUS (Joh.) seculo septimo vel A. C. 630. juxta Bellarm. floruit. Scripsit Pratum spirituale ad Sophronium, Patriarcham Constantinopolitanum. Vid. Photius Cod. CXCIX. Ph. Labbe Tom. 1. dissert. pag. 564. C. Barthius in Claudian. pag. 89.

MOSCONIUS (Isid.) Perusinus, JCtus, tractavit de majestate militantis ecclesiae, Venet. An. 1602.

MOSELLANUS (Petrus) Anno 1524. vivere desiit. Lipsiae Graecam linguam docuit. Composuit notas in A. Gellium: item, in Quintilianum. Et, quia Graece doctissimus fuit, Nazianzeni quinque libros ex Graeco in latinum transtulit. Erasmus in Ciceroniano pag. 171: Petri Mosellani admiror parem utriusque linguae peritiam, ingenium candidum, minimeque sordidum, industriam indefatigabilem, dictionem vividam, floridam ac dilucidam. Nihil ab eo non erat expectandum, nisi juvenem praepropera mors sustulisset. Sepulcro ejus Graecus ille versus incisus est:

MOSES, Judaeorum legislator, merito inter antiquissimos scriptores refertur. Quidam tamen Jobum Mose vetustiorem faciunt. Pentateuchum Mosen scripsisse, extra dubium est. Abenesra ipsi etiam [?] tribuit, i. e. verba dierum Mosis. Serarius ex Abulensi refert, esse librum quendam a Mose conscriptum de praeteritis futurisque rebus,

Apocalypsi nostrae consimilem. Origenes quoque [gap: Greek word(s)] 3, 2. libri Ascensionis Mosis dicti meminit, qui forte idem est ac ille, quem Epiphanius [gap: Greek word(s)] in synopsi nominat. Fictitios esse omnes et singulos nemo cordatus ambigit. Plura de Mose apud Marsamum in Chronolog. pag. 141. Langbainium ad Longinum pag. 52. Ottonem in Lex Rabb. pag. 386. Hofm. in Lex. Univ. in Moses, invenies.

MOSES, Aben Tibbon, An. M. 5030. Euclidis librum ex lingua Arabica in Hebraicam transtulit, teste Ganz in Zemach David, pag. 142. Vide, ABEN TIBBON.

MOSES, ben Nachman, Gerundensis, A. Chr. 1212. floruit. Exaravit comment. in legem, comm. in aliquot tractat. Talmudicos: Thorat Adam: Sepher Zechot: Schulchan arbah: Bitchon: Milchamot: Asagot et annotationes novas in Gemaram. Vid. Ganz l. c. p. 140. Quaere, NACHMANIDES.

MOSES Cohen, A. M. 4958. Vixit. Ganz l. c. pag. 140. Ramech vocatum esse refert.

MOSES Dathrani, An. M. 5335. docuit. Composuit Kriat sepher et Beit Elohim. Vid. Ganz pag. 156.

MOSES Iserles, A. M. 5332. obiit. In coetu Cracoviensi per 20. ferme annos legem exposuit. Reliquit librum Thorat bahola, Thorat Chataat, et Schulchan aruch. Vid. Ganz pag. 155.

MOSES Luria, praeses scholae et pater domus judicii in coetu Wormaciensi, An. M. 5351. obiit. Ganz pag. 158. vocat excellum sapientem in scientia et senectute.

MOSES Mikkotsi, A. C. 1236. floruit. Scripsit librum Smag, qui prodiit Venetiis An. 1547. fol. teste Dassovio. Vid. Ganz in Zemach David, pag. 141. Buxtorf. in Synagog. pag. 48.

MOSNERIUS (Pet.) tria volumina de rebus philosophicis, Lugd. An. 1646. edi curavit.

de MOTA VAYERII, (Franc.) Parisinus, historiographus regius, multa scripsit, quibus principem informare conatus est, ut geographiam principum: physicam et logicam principum: rhetoricam principum, etc. Opera ejus omnia, 3. tomis inclusa, Parisiis prodierunt, An. 1662. fol.

MOTOLINUS (Turibius) Hisp. Mexici religionem Christianam praedicavit. Scripsit de ritibus et moribus Indorum: item, catechismum linguâ Mexicana. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 328.

MOTORIUS (Arn.) struxit carmen elegiacum in C. Julium Caesarem, teste Sandero.

MOUFETTUS (Thom.) Londinas, theatrum insectorum, olim ab Ed. Wottone, Gesnero et Pennio inchoatum, feliciter absolvit. Prodiit id opus, Lond. Anno 1634. fol. Exaravit etiam epistolas medicinales.

MOVIUS (Casp.) demonstrationem evidentem et orthodoxam, Bergio oppositam, Regiomonti, An. 1622. evulgavit. Extat ejusdem anti Crocius, An. 1625. editus. Erat gymnasii Stralsundini prorector. Obiit An. 1671.

MOXIUS (J. Raph.) Gerundensis, compos. methodum medendi morbos muliebres per venaesectionem, An. 1612. Vide, MOCHIUS.

MOYA (Joh. Peresius) Portuensis, medicus, scripsit de claris Hispaniae mulieribus, Madriti, Anno 1583: item, silvam eutrapelias, teste Lindenio.

de MOYNE (Alf.) doctor Sorbonicus, tractatum degratia, An. 1647: item, de dono orandi An. 1650. adornavit.

le MOYNE (Joh.) An. 1303. claruit. Ei tribuitur comm. in 6. Decretalium. Vid. Olearius, pag. 260.

MOZOLINUS (Silv.) Dominicanus, An. 1510. innotuit. Is primus calamum in B. Lutherum stringere ausus est. Composuit insuper Summam moralem, quae. Silvestrina et Summa summarum dicitur: item, Rosam auream seu evangeliorum expositionem. Videatur Quenstadius, pag. 268.

MUCIANUS Gaudentii tract. de musica in latinum transtulit, teste Cassiodoro de div. lect. pag. 1112.

MUDAEUS (Gabriel) Brechtanus, natus est An. 1500: obiit An. 1561. Docuit Lovanii. Cujacius de eo ad quendam Belgam dixisse fertur: Ante illum talem in Belgio non habuistis, nec post illum habituri estis. Wesenbecius refert, ipsum quinquies hebdomatim legisse duabus continue horis sine fastidio audientium. Ejus tempore duo Studiosorum juris millia Lovanii numerata fuisse, idem Wesenbecius affirmabat. Scripsit de contractibus: item, de pignoribus et hypothecis, etc. Vid. Sweertius, pag. 263.

MUDSEARTUS (Dionys.) texuit historiam ecclesiasticam a nato Christo usque ad An. 1622.

MUGELLANUS (Dynus Rossanius) JCt. An. 1303. obiit. Bononiae jus civile professus est. Scripsit in titulum de regulis juris. Vid. Ph. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 256. Panzirolus in JCtis, 2, 45.

MUHAMMED, filius Abdallae, A. C. 631. obiit. Ab hoc Mahummedanorum, id est, Arabum, Turcarum et Persarum religio orta est. Alcoranus, impius et fabulosus liber, huic impostori originem debet. De Alcorani significatione Salmasius in Prolegom. ad Solin. legi potest.

MUHAMMED, ben Isaac, Arabs, scripsit de secta Manichaeorum. MS. habuit Hottingerus. Videatur Hallervord. in B. C. pag. 279.

MUISIUS (AEg.) vixit An. 1348. Condidit chronicon a nato Christo usque ad annum memoratum.

MUISIUS (Simon) Aurelianensis, Anno 1644. obiit. Hebraeam linguam Parisiis docuit. Saepe auditoribus carere visus est. Sed non mirum (inquit Colomesius in Gall. Orient. pag. 159. ) Sorbonae scholasticos linguam sanctam floccifacere, cum absque hujus cognitione sacerdotes quotidie fiant. Scripsit comm. in Psalmos: item, triplicem assertionem veritatis hebraicae contra exercitationes Joh. Morini. Joh. Tarinus tale ei epitaphium construxit: Simon Muisius, Aurelianensis, archidiaconus Suessionensis, sacrarum hebraicarum literarum apud Parisios in regio Franciae collegio lector et professor Regius, vir omni laude cumulatus, nullius loci hospes, quia in ejus ore omnes linguae: nullius hominis inimicus, quia in ejus vultu omnes gratiae: nullius rei inscius, quia in ejus animo omnes scientiae: nullius vitii conscius, quia in ejus moribus omnes virtutes eminebant.

MULDENERUS (Chr. Nicol.) JCtus, de concursu creditorum An. 1633. commentari coepit.

MULDRAC (Ant.) Cisterciens. monachus, circa An. 1655. Chronicon coenobii de longo Ponte adornavit, teste Vischio.

MULENIUS (Janus) medicus, condidit historiam febris, An. 1598. Vid. Barthonus in Danis, pag. 65.

MULERIUS (Nic.) Brugensis, natus est An. 1564: obiit An. 1630. Erat medicus et mathematicus excellens. Edidit opus tabularum Frisicarum Lunae. Solarium: libros duos astronomicarum institutionum: item, librum de anno Judaico et Turcico, etc. Extat ejusdem Calendarium Rom. una cum Isagoge. G. J. Vossius vocat opus eruditum atque accuratum. Vid. Autor vitarum profess. Gröningens. pag. 65.

MULERIUS (Pet.) Harlingensis, Nicolai Mylerii filius, natus est An. 1599: obiit Anno 1647. Gröningae medicinam docuit. Vid. Autor vitar. cit. pag. 113.

MULERTUS (Ger.) Ultrajectinus, JCtus, collegit additiones in flores ultim. voluntatum Rolandi.

MULHUSINUS (Joh.) Thuringus, alias Spitznas dictus, An. 1609. obiit. Scriptis decertavit contra Dav. Pareum. Vid. Alegambe, pag. 260.

MULLERUS (Andr.) Greiffenh. edidit excerpta Turcici MS. de cognitione DEI et hominis, An. 1665: item, examen monumenti Chinici, quod Athan. Kircherus in China illustrata, An. 1673. prodiderat.

MULLERUS (Dav.) collegit lexicon medico-Galeno-chymico-pharmaceuticum, fol. An. 1661.

MULLERUS (Frid.) composuit 3. libros de sepulcris Hebraeorum veterum: 11. libros de statuis Romanorum, Anno 1666: item, resolutiones juris Berolini, An. 1673.

MULLERUS (Henr.) Anno 1675. obiit. Scripsit de baptismo pro mortuis et sabbato deuteroproto, Anno 1660: item, historiam Berengarianismi.

MULLERUS (Joh.) Rostochiensis, JCtus, tractavit de injuriis: item, de emtione et venditione. Vid. Vindingius in Hafn. pag. 391.

MULLERUS (Joh.) Tigurinus concionator, hoc tempore claret. Disputationes multas, varias et elegantes composuit, quarum nonnullas commemorare placet. A. 1653. quaestiones miscellaneas de Muhammedanorum DEO: Persico Tawasi pentateucho: de Sadducaeis: Anno 1654. dyadem quaestionum de nomine JESU et versione AEthiopica: A. 1659. disput. de historiae definitione: de sacris scriptoribus in genere: A. 1660. de evangelica magorum historia: de scriptis S. Matthaei: An. 1672. heptadem quaestionum de nativitatis Christi festo: An. 1673. vindicias locorum Vet. Testam. Genes. 1, 3, 11. Gen. 17, 11. publicavit. Extant et alia ejus scripta, ex. gr. Decas concionum: horologium poenitentiale: tuba Joelis: speculum poenitentiale: tract. de monachatu et eucharistia.

MULLERUS (Joh.) Hamburg. theologus, An. 1642. claruit. Extat ejus Judaismus refutatus.

MULLERUS (Laur.) scripsit de variis rebus in Polonia, Livonia, Moscovia, Suecia, etc. gestis.

MULLERUS (Mart.) pastor Gorlicensis, postillam et alia practica scripta promulgavit.

MULLERUS (Phil.) Friburg. miracula et et mysteria chymico-medica quinque libris complexus est, Anno 1614.

MULLERUS (Rom.) edidit olorem laureatum sive S. Simonis triumphale, Salisb. An. 1664.

MULLERUS (Sam.) pastor Muchlae in Thuringia, spem vanam papisticam Pet. Cutsemio opposuit.

MULLERUS (Seb.) pastor Coloniensis in Marchia, homilias de resurrectione edidit.

MULMANNUS (Joh.) Theologus, natus est An. 1573: obiit An. 1613. Lipsiae theologiam professus est. Scr. de veritate et integritate coenae Dominicae. Vid. Henning. Witte in memor. Theol pag. 73.

MULTZIUS (Jac. Bernh.) JCtus, de vera et genuina majestatis imperatoriae repraesentatione commentari aggressus est, An. 1673.

MUNARENUS (Ant.) tractavit de animae creatione et immortalitate, Venet. An. 1646.

MUNARIUS (David) edidit Davidem contritum, ex Psalmis poenitentialibus, Cracov. An. 1641.

MUNATIUS Plancus, fuit orator et discipulus Ciceronis. Plinius in praefat. refert, cum Asinius Pollio diceretur orationes in eum parare, sed post mortem primum edendas, nerespondere posset, dixisse Plancum, cum mortuis non nisi larvas luctari, quo dicto sic repressit adversarios,

ut apud eruditos nihil impudentius judicaretur. Ejus statua visitur Basileae in curia, cum inscriptione a B. Rhenano concepta. Vid. Vossius de nat. Rhet. pag. 103.

MUNATIUS Rufus, quemadmodum ex Valerio Max. l. 4. c. 3. colligitur, Cypriacam Catonis expeditionem literis mandavit. A dicto Valerio Cypriacae expeditionis fidus comes appellatur.

MUNCKIUS (Joh.) An. 1650. descripsit navigationem ad fretum Hudsons institutam, cum explicatione vet. et novae Groenlandiae.

a MUNDELHAIM (Nebridius) composuit Antiquarium monasticum, A. 1650. fol. item, falciculum nymphae, Anno 1648.

MUNDELLA (Aloys.) Brixiensis, struxit theatrum Galeni, Anno 1568. Extant ejusdem epistolae medicae. Vid. Quenstadius pag. 301.

MUNDINUS de Luciis, Mediolanensis, An. 1290. floruit. A medicis magni aestimatur. Statuta Patavina jubent, ut anatomici Patavini explicationem textualem ipsius Mundini sequantur. Condidit anatomiam de omnibus humani corporis interioribus membris. Vid. Bumaldus, pag. 170.

MUNDINUS Mundinius, Vicent. habuit disputationem, in qua ea, quae de semine sunt controversa inter peripateticos et veteres medicos et neotericos, discutiuntur An. 1609.

MUNDINUS (Trypho) adornavit Isagogen ad omnes Aristotelis libros, Venet. An. 1614.

MUNDIUS (Georg.) Francus, JCtus, An. 1616. floruit. Tractavit de diffamationibus, An. 1628: item, de Comitibus Palatinis Caesareis. Extant etiam ejus parodiae et amores.

MUNFORDIUS (Jac.) librum composuit de misericordia fidelibus defunctis exhibenda, An. 1649.

MUNIER (Joh.) advocatus regius apud Haeduos, commentarios historiae Augustodunensis An. 1660. confecit.

MUNNIGK (Joh.) medicus, de urinis et earum inspectione disseruit, Traject. A. An. 1674.

MUNNOZ (Franc.) Hisp. de ratiociniis administratorum, Anno 1664. commentari coepit.

a MUNSTER (Joh.) scripsit de regeneratione et reformatione ecclesiae, Anno An. 1621.

MUNSTERUS (Joh.) Heilbronnensis, emisit 5. libros dispp. de paedophlebotomia, An. 1604. Vid. Linden, pag. 375.

MUNSTERUS (Sebast.) natus est Anno 1489: obiit An. 1552. Basileae linguam sanctam professus est. Matheseos fuit quam peritissimus. Edidit horologiographiam: organum uranicum: opus cosmographicum, etc. Primus Chaldaicam grammaticam conscripsit: Mosis Kimchi grammaticam ex hebraeo in latinum transtulit: Gorjonidis quinque historiarum libros latino idiomate expressit: Biblia hebraica de novo convertit et annotationibus haud poenitendis illustravit. Ob merita non immerito Germanorum Esdras et Strabo indigitatus est. Vid. Thuanus l. 11. Rivetus T. 2. oper. pag. 916. Placcius, pag. 267.

MUNTING (Henr.) gazophylacium universae materiae medicae Anno 1646. edi curavit.

MURATORIUS (Franc.) struxit apologiam adversus calumniatores therapiae, quam ipse in vulnere brachii ex sclopeto adhibuit, Bononiae, An. 1600.

MURCIA, condidit cursum philosophicum: item, selecta in libb. de generat. et corruptione.

est An. 1526: obiit An. 1585. In Gallia primum literas humaniores et jus civile docuit: ex Gallia postea in Italiam concessit sedemque Romae posuit, ubi 21. annos philosophiam et jurisprudentiam professus est. Edidit varias lectiones, quibus nihil uberius, nihil elegantius fingi potest: orationes et poemata: dispp. in quatuor libri primi pandectaram titulos de orig. Juris: de legg. et senatusconsultis: de constitutionibus principum: de officio ejus, cui mandata est jurisdictio, etc. Mortuum Fr. Bencius laudavit. Confer Nicium Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 11. Imperialem in Museo, pag. 111. Ghilinum, vol. 1. pag. 165.

de MURGA (Pet.) AEmilianensis, struxit disquisitiones morales et canonicas, tomis duobus, Lugd. An. 1666. fol.

MURILLUS (Did.) vitas illustrium Caesaraugustanorum virorum stilo expressit. Prodierunt ejusdem conciones quadragesimales, An. 1612. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 101.

MURMELLIUS (Joh.) Ruraemundanus, An. 1517. obiit. Scripsit scoparium ad profligendam e scholis barbariem: comment. in Boethium de consolat. scholia in versilogum Mancinelli: protrepticon poetantium: epigrammata: notas in rusticum Politiani, etc. Vid. Barth. Adv. 56, 2. Ghilinus vol. 2. pag. 133.

MURNERUS (Thomas) Argentoratensis, Theol. D. composuit chartiludium annis abhinc centum et quod excurrit, cujus ope intra spatium unius mensis etiam indoctos et rudes, artis logicae ad miraculum usque peritos effecisse se jactabat.

MURNERUS (Th.) JCtus, scripsit de pythonico quaestu. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 325.

MURSCHELIUS (Isr.) antichristologiam Argentinae publicavit, An. 1634. item, apocalypsin foetorum Romae papalis, An. eodem.

MURDATY, Gaphiphae fil. Arabs, de miraculis AEgypti commentatus est. Pet. Vatterius eum edidit Paris. An. 1666.

MURTOLA (Casp.) Genuensis, inter viros doctos refertur a Ghilino vol. 2. pag. 104.

MUSA, rhetor, multum habuit ingenii, nihil cordis, inquit M. Seneca controvers. l. 5. pag. 222.

MUSA (Ant.) medicus, tempore Aug. claruit. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 97. Quaere, ARTORIUS.

MUSAEUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Orpheo coaevus fuisse traditur. Ejus [gap: Greek word(s)] praeter Herodotum, Aristophanes in Ranis meminit. Vid. Palmerius in Emendat. pag. 690.

MUSAEUS, Eresius, poeta, decem libros Perseidos exaravit, teste Suida. Quidam septem Musaeos numerant, Vid. Meursius in lect. Att. 2, 19.

MUSAEUS, Grammaticus, judice G. J. Vosfio, post 4. seculum, sub Anastasio Imp. fortasse floruit. J. C. Scaliger, in libr. de re poet. carmen de amoribus Herüs et Leandri Musaeo Atheniensi, tanquam antiquiori, tribuit, Rectius alii Musaeo grammatico id adscribunt, quos juvat vetus inscriptio poematis, [gap: Greek word(s)] , quam in vett. Codd. Michael Sophianus invenerat.

MUSAEUS (Joh.) Longopratensis, insignis Theologus, An. 1613. natus est. Hodie Jenae Theologicam cathedram illustrat. Scripsit de usu philosophiae in controversiis theologicis, Anno 1661. Vid. Hadr. Beier in rect. Jen. pag. 492.

MUSAEUS (Simon) An. 1577. obiit. Reliquit postillam. Videatur Hadr. Beier l. c. pag. 455.

MUSAMBERTIUS (Claud.) scripsit contra Ramiresium, Anno 1607. Quaere supra, MARCILIUS.

MUSART (Carol.) Ariensis Belga, Anno 1631. claruit. Texuit manuale parochorum. Vid. Alegambe, pag. 69.

MUSATUS (Albertinus) Patavinus, An. 1329. obiit. Reliquit 16. libros de gestis Henrici VII. Imperatoris: 12. libros de gestis Italicorum. Opera ejus Felix Osius e tenebris in lucem produxit et notis illustriora reddidit. G. J. Vossius vocat historicum gravem, disertum et veritatis amantem.

MUSCATUS, Judaeus, est commentator Cosri. Vid. Simon de Muis in castig. animadvers. Joh. Morini, pag. 159.

MUSCULUS (Andr.) Snebergensis, Theologus, An. 1580. obiit. Scr. compendium doctrinae Christianae et tractatum contra necessitatem physicae locationis in corpore Christi glorioso. Vid. Becmann. in proleg. bibl. Francof. pag. 40. 50. Justus in Chronico, pag. 27.

MUSCULUS (Barth.) JCtus, tractavit de successione conventionali et anomala, 1608.

MUSCULUS (Wolfg.) Dusanus, Lotharingus, natus est An. 1497: obiit Anno 1563. Augustae Vindelicorum concionatoris munere functus est. Postea Bernam se contulit, ibique theologum egit. Reliquit locos communes: comm. in Genesin, Psalmos, Esaiam et Pauli epistolas. Eusebii, Socratis et Sozomeni ecclesiasticam historiam latinam fecit. In Basilio, Chrysostomo, Cyrillo et Athanasio plurima transtulit. Erat latine, Graece, Hebraice et Arabice peritissimus. Vid. Thuanus l. 36. Jac. Verheiden in elog. praest. Theol. pag. 100.

MUSIUS (Corn.) Delphensis, natus est An. 1503: obiit An. 1572. Composuit carmen de laude solitudinis. Vid. Tomus 3. Delit. Belg. pag. 667: item, Sweertius, pag. 194.

MUSLADINUS Sadus, Persa, scripsit Kulestan, i. e. rosarium politicum, Persice. Prodiit An. 1651.

MUSONIUS Rufus, [gap: Greek word(s)] , dialecticus et Stoicus philosophus, tempore Neronis floruit. Propter nimiam in dicendo licentiam a Nerone coesus est, teste Suida. Glandorpius tamen Suidam errare affirmat, siquidem Musonius ab exilio per Tiberium revocatus est, teste Eusebio. Ei orationes et epistolae philosophicae tribuuntur.

MUSONIUS, Pamphylius, bonorum virorum et honestatis admodum amans fuisse traditur. Ferunt, ob amicitiam Musonii statim aliquem bonum virum aestimatum esse. Videatur Glandorpius, pag. 615.

MUSSATUS (Albert.) An. 1329. obiit. Condidit tragoediam de Accialino tyranno. Vide, MUSATUS.

MUSSONIUS (Pet.) Virdunensis, Anno 1621. claruit. Composuit tragoedias. Vid. Alegambe, pag. 389.

MUSSUS (Corn.) Placentinus, Bitontinus episcopus, An. 1574. obiit. A 12. aetatis anno publicum sacrarum declamationum munus aggressus est. A nonnullis Italorum Chrysostomus dictus fuit. Composuit comment. in omnes Pauli epistolas: item, duos tomos concionum in Symbolum Apostol. Vitam ejus Bernardinus Tomitanus illustri panegyrico celebravit. In epitaphio suo incomparabilis concionator et catholicae fidei acerrimus propugnator nominatur. Vid. Imperialis in Museo pag. 67. Ghilinus vol. 1. pag. 39. Waddingus in Scr. Ord. Minor. pag. 95.

MUSTELIUS (Vinc.) admonitionem adornavit de vitanda pestis contagione Paris. An. 1545.

MUSURUS (Marcus) [gap: Greek word(s)] , Cretensis, exactae diligentiae grammaticus et rarae felicitatis poeta, Anno 1517. obiit. In gymnasio Patavino aliquamdiu Graecospoetas interpretatus est. Ingenium hominis testantur Graeca nonnulla epigrammata, inter alia illud, quod in limine operum Platonis legitur, cujus ergo a Leone XI. pontifice factus putatur archiepiscopus Epidaurensis. Epitaphium ejus ita habet:

Erasmus in Ciceron. pag. 161. M. Musurum propius novi, virum insigniter eruditum

in omni disciplinarum genere, in carmine subobscurum et affectatum: oratione prosa praeter unam alteramve praefationem nihil, quod sciam, reliquit: mirabar, hominem Graecum tantum scire latine. Et hunc fortuna retraxi[?] a Musis: dum Leonis favore Romam accitus incipit archiepiscopus esse, fato praereptus est. Vid. Jovius in elog. num[?] 30. Crusius in Germano Graecia, pag. 156. Pierius Valerianus de Infel. literat, pag. 18.

MUTA (Marius) in antiquissimas S. P. Q. R. consuetudines commentatus est, Panormi, An. 1605.

a MUTIIS (Don.) Ragusaeus, reliquit epistolam de terebinthinae resinae facultatibus, An. 1534.

MUTIUS (Ach.) Bergomas, An. 1594. obiit. Condidit theatrum 6. partibus distinctum, quo illustrium Bergomatum monumenta poetice referuntur. Vid. Donatus Calvus, pag. 5.

MUTIUS (Bernh.) Bergomas, obiit Anno 1623. Composuit comment. in 4. libros Sentenuarum ad mentem Bonaventurae.

MUTIUS (Hier.) Bergomas, An. 1570. claruit. Edidit crucis victoriam. Vid. Don. Calv. pag. 275.

MUTIUS (Joh. Aurel.) Mantuanus, carmina exaravit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. pag. 91.

MUTIUS (Macarius) Bergomas, Anno 1639. floruit. Scripsit de recta poeseos ratione: de Christiana poesi: Sicelidem, parthenodiam: triumphum Christi. Vid. Don. Calv. pag. 380.

MUTIUS (Pius) Bergomas, natus est An. 1574: obiit An. 1659. Emisit considerationes in Corn. Tacitum. Hinc quidam ita ludebat:

MUTIUS (Quintus) Anno Urb. conditae 658. floruit. Jus civile primus constituit et in 18. libros digessit. Ex his unus [gap: Greek word(s)] , id est, regularum inscriptus erat. Vid. Panzirolus in JCtis, 1, 11.

MUTONUS (Nicol.) Mediolanens. scripsit luminare majus et [gap: Greek word(s)] .

MUTTA (Matth.) catechismum Graecobarbarum edi curavit, Hafniae, An. 1638. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 100.

MUZIUS (Pius) Mediolanensis, natus est Anno 1574. teste Ghilino vol. 1. pag. 199.

MYDORGIUS (Claud.) Parisinus, edidit quatuor libros Conicorum, Paris. Anno 1648: item, prodromum catoptricorum et dioptricorum, ibid. Anno 1641.

van der MYE (Frid.) Delphensis, scripsit de arthritide et gemino calculo, Hagae, Anno 1624: item de morbis et symptomatibus Bredanis tempore obsidionis, Anno 1626. Videatur Linden, pag. 183.

van der MYL (Abr.) Anno 1611. claruit. Librum construxit de lingua Belgica et illius communitate cum aliis: item, meditationes in testament. Jacobi et Mosis. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 2.

MYLAEUS (Christoph.) de scribenda universitatis rerum historia, An. 1551. fol. tractare aggressus est.

MYLERUS (Nic.) ab Ehrenbach, JCtus, elaboravit metrologiam, Anno 1667. item, hyparchologiam, An. 1677.

MYLIUS (Georg.) Augustanus, natus est An. 1548: obiit Anno 1607. In patria Superintendentis officio functus est. Verum cum calendarium pontificium recipere nollet, jussu Senatus Augustani urbe exactus est. Inde Witebergae et Jenae docere coepit. Edidit explicationem epistolae Pauli ad Romanos: volumen dispp. theologicarum: expositionem Augustanae Confessionis, etc. Vid. Hadr. Beier in Rect. Jenens. pag. 478.

MYLIUS (Joh.) Libenrodens. A. 1568. clar. Reliquit 2. libros hieronicarum, S. Polycarpi martyrium, hymnos, etc. Vid. T. 4. Delit. Germ. pag. 883.

MYLIUS (Joh. Dan.) Wetteranus, emisit antidotarium medicochymicum, Anno 1620. Vid. Linden, pag. 337.

MYLIUS (Mart.) Silesius, inter poetas referri meruit. Videatur Tom. 4. Delit. Germ. pag. 917.

MYLIUS (Tilem.) annales Hebraeorum carmine heroico 65. libris complexus est, Anno 1600. Vid. G. J. Vossius in Etymologico lat. in Obedio.

MYLLERUS (Joh. Jac.) instituit [gap: Greek word(s)] concilii Nicaeni et Tridentini.

MYLON, [gap: Greek word(s)] , inter [gap: Greek word(s)] numeratur. Vid. Zenobius, pag. 38.

MYNSINGERUS (Joach.) JCtus, natus est Anno 1514. cum dente: obiit Anno 1588. Friburgi mortuo Udalrico Zasio suffectus fuit. Inde Brunswicensis Ducis cancellarius factus est. AEtate ad senium vergente quietis cupidus, dimisso Cancellariatu, reliquum vitae Helmstadii in otio literario transegit. Julio Principi [?]uasor fuit, ut An. 1576. Academiam ibi erigeret. Poesi excelluit et 2. libros Austriados elaboravit. Vid. Tomus 4. Delit. Germ. pag. 924. In jure commentarium in Institutiones edidit. Extant quoque ejus centuriae observationum Cameralium: decades consiliorum, etc.

MYREPSUS (Nicol.) [gap: Greek word(s)] , qui et Praepositus dici solet, inter recentiores Graecorum medicos collocatur. Superest ejus liber de compositione medicamentorum particularium secundum genera, ordine literarum.

a MYRIACA (Balth.) Anno 1573. obiit. Composuit 85. sermones in Cantica. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 46.

MYRINCA (Joh.) Lovaniensis, condidit tres libros sermonum de conjugio Christiano carmine heroico, test Gesnero.

MYRINUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus epigrammatarius, in Anthol. Gr. Epigr. l. 2. c. 9. et l. 3. c. 27. allegatur.

MYRMEX, [gap: Greek word(s)] , inter dialecticos locum occupat. Videatur Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

MYRON, [gap: Greek word(s)] , Prienensis, Messeniaca condidit. Ex secundo libro ejus operis quaedam Athenaeus allegat. Confer Pausaniam in Messeniacis, qui eum soluta oratione scripsisse aff.

MYRONIANUS, [gap: Greek word(s)] , Amastrianus, [gap: Greek word(s)] . Vid. Laertius in Polemone, pag. 262.

MYRSILUS, [gap: Greek word(s)] , antiquus scriptor, paradoxa historica reliquit. Ea Antigonus Carystius allegat. Apollonii Scholiastes eundem [gap: Greek word(s)] citat. Meminit ipsius etiam Dionysius Halicarnass. l. 1. et Strabo l. 13. Myrsili Lesbii liber de origine Italiae et Tyrrhenorum Annii Viterbiensis foetus est et quidem supposititius. Vid. Mart. Hanckius part. 1. S. R. R. pag. 299.

MYRTEUS (Pet.) Forojuliensis, carminibus nomen suum celebre fecit. Vid. T. 2. Delit. Ital. pag. 97.

MYRTILUS, [gap: Greek word(s)] , veteris comoediae poeta, Hermippo comico coaevus fuit. Edidit Amores et Tetanopanes.

MYSLENTA (Coelestinus) Theologus, natus est Anno 1558: obiit An. 1653. Scripsit contra Rathmannum, Movium, Bergium, etc. Mortuo parentavit D. Calovius.

NABINALIS (Elias de) Gallus, An. 1363. obiit. In libros Sententiarum et Apocalypsin commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. p. 104.

NACHMANIDES (Moses) Gerundensis, circa An. Chr. 1212. inclarescere coepit. Composuit [?], librum spei: [?], animadversiones: [?], librum meritorum: et [?], dispositionem hominis. Vid. Ganz in Z. D. pag. 113.

NACLANTUS (Jac.) Clodiensis episcopus, Anno 1569. obiit. Sixtus Senensis vocat philosophum et theologum sui temporis celebratissimum. Reliquit enarrationes in epist. Pauli ad Rom. et Ephesios: medullam S. Scripturae et theoremata theologica. Extat ejusdem tractat. de origine contingentiae. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 73.

NADASIUS (Joh.) Hungarus, struxit 2. volumina dierum memorabilium Societatis Jesu, Antv. An. 1665: item, Mariam matrem agonizantium. Vid Alegambe, pag. 260.

de NAELDWICK (Pet.) Bacavus, medicus Gothoburgensis in Suecia, confecit 2. libros philippicorum sive de equorum natura, electione, educatione, disciplina et curatione, Lugd. Batav. An. 1631. in 4.

NAERANUS (Sam.) Dordracensis, Anno 1611. claruit. Reliquit carmina. Vid. T. 3. Delit. Belg. pag. 680. Sweertius in A. B. pag. 671.

NAEVIUS (Casp.) Chemnitius, collegit consilia et epistolas medicas. Vid. Linden, pag. 200.

NAEVIUS (Cn.) Anno U. C. 549. obiit. Stipendia fecit bello Punico primo, teste Agellio l. 17. cap. ult. Carmine descripsit celebre illud bellum, uti testatur Cicero in Catone majore. Ob maledicentiam in carcerem conjectus est, in quo duas fabulas, Leontem puta et Ariolum elaboravit, uti iterum Agellius refert l. 3. cap. 5. Hieronymus in chronico Româ pulsum, Uticae tandem mortuum esse memorat. Videantur Glandorpius in O. R. pag. 621. Casp. Sagittarius in vitis script. Rom. pag. 8.

NAEVIUS (Joh.) medicus, natus est Anno 1499. Videatur Albinus in Chr. Misn. pag. 366.

NAEVIUS (Joh.) Mechliniensis, An. 1627. floruit. Vitam S. Monicae literis propagavit.

NAGONIUS (J. Mich.) Antonianus, gesta Joh. Bentivoli 4. libris carminum expressit. Videatur Gr. Letus in Ital. regn. pag. 179.

NAHUM (Jodocus) struxit homilias in evangelia, An. 1627: item, comment. in epist. ad Hebraeos.

NAIBODA (Valent.) Coloniensis, mathematicus, multis doctissimis scriptis inclaruit. Occisus inter libros repertus est. Ferro se periturum esse aliquoties amicis praedixerat. Causam mortis fuisse invidiam eorum, qui se ab illo multis partibus superari videbant, Tomasinus part. 1. Elog. pag. 183. existimat. Scripsit comment. in Alchabitium et sphaeram Sacrobosci: tres libros institutionum astronomicarum: comm. in Ptolemaei quadripartitum.

de NAIERA (Franc. Perez.) Anno 1623. obiit. Tractavit de orthographia linguae Castellanae. Vid. Alegambe, pag. 130.

NALDINUS (Joh. Maria) Florentinus, inter viros doctos locum habet. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 418.

NALDUS (Ant.) corpus juris canonici, in 3. partes distinctum et diversorum glossis illustratum, novissime edidit,

Lugd. An. 1671. Extant ejusdem quaestiones in foro poenitentiae frequentes, An. 1646. impressae.

NANCELIUS (Nic.) Noviodunensis, condidit analogiam microcosmi et macrocosmi Anno 1611: item, vitam Petri Rami.

de NANGIACO (Guilh.) Anno 1301. floruit. Reliquit triplex chronicon, teste Zeillero part. 1. Scr. hist. pag. 97.

NANI (Bapt.) tractavit de rebus Venetis. Extat et ejus philosophia peripatetica dogmatica, Anno 1671. Patavii edita.

NANNINUS (Remigius) Florentinus, Anno 1581. obiit. Condidit annales in Vet. et Novi Testament. libros, quibus historiam illustrium virorum et descriptionem animalium, plantarum, lapidum, montium, fluminum, urbium, opidorum, etc. complexus est. Vid. Gbilinus, vol. 1. pag. 204.

NANNIUS (Pet.) Alcmariensis, An. 1557. obiit. Humaniores literas Lovanii in Buslidiano collegio octodecim annos professus est, uti habetur in ejiis epitaphio. Erat Graece et latine doctissimus. Multa Patrum scripta feliciter transtulit. Reliquit miscellanea, orationes, dialogos. Miscellanea Tomo 1. Lamp. Crit. Gruteri continentur. Scripsit etiam in Cant. Cant. et Salomonis sapientiam scholia: notas item ad Ambrosii adversus Symmachum relationem. Meminit ejus Thuanus l. 19. Vid. Sweertius pag. 625. Ghilinus vol. 2. pag. 216.

NANNO, Stauriensis Friso, philosophus, Anno 1380. floruit. In ethicam universam, teste Sweertio, commentatus est.

NANSIUS (Franc.) Isembergensis Flander, JCtus, Anno 1595. septuagenarius obiit. Exaravit notas ad Nonni paraphrasin in Johannem. Vid. G. J. Vossius part. 1. rhet. pag. 88.

NANUS (Dominicus) Albensis, collegit Monotessaron Evangeliorum, in quo una cum sententiis evangelicis omnes autoritates et sententias gentilium philosophorum, poetarum et oratorum contulit, quae cum singulis evangeliorum locis concordare videntur. Vid. Sixtus Senensis l. 4. pag. 224.

NAPHTHALI, ben Jacob Elchanan, Francofurtensis, edidit Sepher emek hammelech, librum Cabbalisticum, Amsterd. An. 1653. fol.

NAPHTHALI, alias Hirsch Altschuler dictus, Judaeus, librum Aijala Schelucha, Cracoviae typis exscribi curavit. Est comment. in libros biblicos, ubi textus hebraicus adjectus est cum punctis.

NARDIUS (Balth.) collegit explicationes locorum de papatu contra Antonium de Dominis, Anno 1618.

NARDIUS (Joh.) Florentinus, disquisitionem de rore, Anno 1642: item, noctes geniales conscripsit, Anno 1656. Extat et ejus commentarius in Lucretium cum figuris, Florent. Anno. 1648. excusus.

NARVATIUS (Matth.) Curvaequercus, collegit silvam rerum ad chirurgiam pertinentium, An. 1576.

NASIREDDINUS, Tusius Persa, recensuit Euclidem Arabicum, Romae impressum, teste Ravio.

NASIUS (Seb.) speculum methodi medendi, Brixiae, An. 1633. fol. edi curavit. Vid. Linden, pag. 538.

NASSANDER, [gap: Greek word(s)] , allegatur ab Hesychio in [gap: Greek word(s)]

NASUS (Joh.) Francus, monachus, Lutheranorum hostis acerrimus, An. 1562. vixit. Composuit sex centurias controversiarum theologicarum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 215.

de NATALIBUS (Pet.) An. 1470. claruit. Collegit Sanctorum historias. Vid. Olearius pag. 374.

NATALIS (Hervaeus) Brito, juxta Bellarm. An. 1325. obiit. Gondidit librum adversus Durandum et Henr. a Gandavo: tractatum de potestate Papae etc. Elaboravit etiam scripta philosophica, qualia sunt de aeternitate mundi, de relationibus, et de secundis intentionibus. Vid. G. J. Vossius in Thesib. Theol. pag. 354. Olearius in Abaco, pag. 207.

NATALIS (Hier.) Majoricensis, Anno 1581. obiit. Extant ejus annotationes et meditationes in evangelia, cum iconibus, Antv. An. 1607. editae, fol. Vid. Alegambe, pag. 185.

NATALIS (Minutius) JCtus, tempore Trajani Imp. floruit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 31.

NATHAN, Babylonius, circa A. Chr. 130. vixit. Collegit [?], i. e. capitula patrum, quae nihilaliud sunt, quam apophthegmata moralia et alia pie dicta patrum ecclesiae Judaicae. Vid. Ganz, pag. 106.

NATHAN, ex Hordana, A. M. 5337. obiit. Reliquit comm. in Raschi, et comm. in R. Isaac Medura. Videatur Ganz pag. 156.

NATHAN, Jechielides, A. C. 1106. Romae obiit. Discipulus fuit R. Mosis Haddarsan, Narbonensis. Scripsit lexicon Talmud. et Chaldaicum, [?] dictum.

NATOLIUS (Justus) tractavit de fide hominis, qui in mundo recte vivere velit, Lugd. An. 1605.

NATTA (G.) JCtus, An. 1475. floruit. Composuit tractat. de statutis foeminas excludentibus.

NATTA (M. Anton.) Astensis, JCtus, edolavit 9. libros de principum doctrina: item, librum de passione Christi: et alium de pulcro. Extant etiam 15. ejus libri de DEO. Videatur Guido Panzirolus in JCt. 2, 132. Quenstad. pag. 287.

NATUS (Pet.) Florent. medicus, observationes de malo limonia citrata aurantia, An. 1674. edere coepit. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 413.

NAVARCHUS (Jac.) Flander, An. 1576. obiit. Reliquit epistolam de sectis in religione orientalium populorum. Vid. Alegambe, pag. 208.

NAVARRO (Vinc.) Valentinus, A. 1640. claruit. Habuit ad praelum paratam theologiam Marianam. Vid. Alegambe, p. 443.

NAVARRUS (Pet. Paul.) Calaber, Anno 1622. a Japonibus combustus est. Composuit apologiam fidei Christianae advers. calumnias gentilium Japonice. Vid. Alegambe, pag. 392.

NAUCLERUS (Joh.) alias Vergenhans dictus, Theologus et JCtus, Anno 1490. floruit. In Tubingensi academia, recens erectâ, primus rector constitutus est Anno 1477. Composuit chronicon, in 2. volumina distinctum, quorum prius 63. generationes, Vet. Testament. scilicet: posterius 63. easque Novi Testament. continet. Vid. Olearius in Abaco pag. 260.

NAUCRATES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, [gap: Greek word(s)] , Athenaeo l. 9. allegatur.

NAUCRATES, Erythraeus, a Stephano in [gap: Greek word(s)] et a Scholiaste Hom. adducitur.

NAUDAEUS (Gabr.) medicus, natus est An. 1606: obiit An. 1653. Edidit pentadem quaestionum jatrophilologicarum: item, bibliographiam politicam. Ejus epistolae An. 1667. prodierunt. Anonynus in Bibliogr. In Naudaeo (inquit) observare licet, eum interdum studio partium odioque nationis aut religionis quibusdam iniquiorem esse, multos etiam autores egregios ob easdem causas, ut videtur, plane praeterire. Exemplo est possunt,

quae de Clapmario, Grutero, Forstnero, Scipione Gentili et quibusdam aliis satis frigide aut etiam maligne scripsit. Vid. Imperialis in Museo, pag. 202. Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 114. Labbe in Bibl. Bibl. pag. 47.

NAUGERIUS (Andr.) Sabellici discipulus, scripsit orationes et epigrammata. Carmina ejus habentur T. 2. Delit. Ital. pag. 104. J. C. Scaliger de re poet. pag. 796. Naugerii stilus (inquit) generosus totus. Semper enim aliquid vult, quantum potest. Ecloga tamen ad Julium pontificem minus suavis est: nihil enim adfert novi, quod excitet. Vid J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 37. Jovius in Elog. num. 78. Pierius Valer. de J. L. pag. 99. vocat Andr. Navagerium.

NAVIS (Francisc. Simson) Brixianus, Anno 1499. obiit, aetatis 85. Extant ejus commentaria in ethica Aristotelis. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 135.

NAUMACHIUS, [gap: Greek word(s)] , poeta incertae aetatis, laudatur ab Arsenio, Monembasiae episcopo, qui et varios ejus versus adducit. Vossius Christianum poetam existimat.

NAURATH (Mart.) JCtus, de rationariis, An. 1656: item, de vita et morte hominis, An. 1666. commentatus est.

NAUSEA (Frid.) Blancicampianus, Anno 1552. in concilio Tridentino obiit. Vid. Saussay, in Scr. eccl. pag. 29.

NAUSICRATES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, reliquit comoediam [gap: Greek word(s)] , cujus Athenaeus l. 7. meminit.

NAXERA (Eman.) Anno 1610. claruit. Fecit comment. in librum Judicum: item, in libros Regum tomis quatuor.

NAZARIUS, insignis rhetor, panegyricum composuit Constantino Imper. Meminit ejus Eusebius in chronico, Ausonius in profess. Burdigal. et epigr. ad Censor. Att. Habuit filiam, Eunomiam nomine, de qua S. Hieronymus in Chronico, in principio.

NAZARIUS (Joh. Paul.) Cremonensis; natus est Anno 1556. Extant sex ejus volumina in Thomam. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 149.

NAZARUS (J. B.) Brixiensis, emisit discursum de futura et sperata contra Turcas victoria, e sacris prophetiis, aliisque vaticiniis, prodigiis et prognosticis desumtum. Videatur Wolfius in memorab. cent. 16. pag. 884.

NEAGEORGIUS (Thomas) Straubingensis, natus est An. 1511. Alias Kirchmaier dictus erat. Lusit satiris. Fecit etiam Pammachium et Pyrgopolinicem tragoedias. Vid. Tomus 4. Delit. Germ. pag. 997.

NEANDER (Christoph.) edidit orationes funebres, Anno 1614. item, dispp. physicas.

NEANDER (Joh.) Bremens. scripsit tabacologiam, Anno 1622: item, medicinae natalitia. Videatur Labbe in B. B. pag. 98.

NEANDER (Mich.) Soraviâ Silesius, natus est An. 1525: obiit An. 1595. Ilfeldensi scholae totos 40. annos cum laude et commodo studiosae juventutis praefuit. Compos. [gap: Greek word(s)] , in quo veterum Graecorum scriptorum sententiae pleraeque continentur. Coluthum, Tryphiodorum[?] et Cointum latine transtulit. Poesin Graecam summo ftudio promovere conatus est, editis eum in finem 4. libris de re poet. Graecorum, Hebraeam linguam quoque exacte calluit, ceu ex erotematibus hebraicis ab eo editis satis apparet. Confer Lundorpium T. 3. hist. pag. 23. et Thuanum l. 113.

NEANDER (Sam.) JCtus, scr. de jure personarum, Anno 1626: item, de patria, potestate.

NEANTHES, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus orator, tempore Ptolemaei Philadelphi claruit. Ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus l. 13. citat. Scripsit quoque librum [gap: Greek word(s)] : alium [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Neanthes etiam Parthenio c. 33. item, Porphyrio [gap: Greek word(s)] l. 4. memoratur. Ejus nomen S. Hieronymo l. 2. contra Jovinianum Mallincrot pag. 23. restituit, apud quem Eanthes male hactenus lectum est. Vid. Voss. de hist. Graec. 1, 15. Jonsius de Scr. hist. Phil. 1, 2. et 2, 4.

NEAPOLIS (Carolus) composuit anaptyxin ad fastos Ovidii, Antverp. Anno 1639. fol.

NEARCHUS, [gap: Greek word(s)] , classis Indicae praefectus, tempore Alexandri M. floruit. De India commentatus est. Arrhianus l. 5. de Exped. Alex. Nearchum inter eos ponit, quos fide dignos judicat: Strabo contra omnem pene fidem illius relationibus derogat.

NEBIENSIS (Augustinus) An. 1530. obiit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 60. Quaere, AUGUSTINUS: item, JUSTINIANUS.

NEBRISSENSIS (Anton.) pene octogenarius An. 1544. obiit. Salamanticae primum multos annos docuit: exinde Complutum a Franc. Ximenio vocatus est, qui Biblia edidit coto orbe celebrata. In iis divulgandis Ximenius etiam Ant. Nebrissensis opera usus est. Reliquit cosmographiam cum isagoge: item, tres Quinquagenas, quas ita vocavit, quod singulis 50. explicaret Scripturae vocabula. Tertia Quinquagena extat: duae priores adhuc desiderantur. Scripsit etiam lexicon trilingue. Jovius in elog. num. 64. natura mulierosum et ad supremum usque diem venereis usum affirmat. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 71.

NECEPSO, Rex AEgypti, composuit de sorte fortunae libros, quorum decimus tertius allegatur a Valente. Vid. Seldenus ad Marm. Arundell. pag. 130. 131. Marsamus in chronolog. pag. 474. Borrichius de Hermete, pag. 176. 319.

NECHONIAS, ben Hakkana, annis 30. aut 40. ante natum Christum vixit et Jonathanis paraphrastae coaevus fuit. Condidit librum cabbalisticum, [?] dictum, magnae autoritatis apud Judaeos et in quo multa arcana contineri dicuntur. Hic est ille Nechonias, cujus dictum celebratur in Pirke Avoth: Quicunque recipit in se jugum legis, ab eo tollitur jugum regni et jugum viae tetrae: quicunque autem abjicit a se jugum legis, super eo decernitur, ut ferat jugum regni et jugum viae terrae. Vid. Buxt. in Bibl. Rabb. pag. 278.

NECKERIUS (Guilh.) scripsit propaegnion, quo viam ad caeteras Grammat. partes sternere voluit.

NECTARIUS, [gap: Greek word(s)] , hieromonachus, condidit carmen de Abbatibus, qui ante ipsum claruerunt. Videatur Mallincrot.

NECTARIUS, Patriarcha Constantinopolitanus, Anno 397. obiit. Reliquit homilias. Videantur Phil. Labbe Tom. 2. dissert. de S. E. pag. 98. Olearius in Abaco, pag. 318.

NECTARIUS, Pictaviensis, floruit seculo III. et imperante Diocletiano martyrio affectus est. Struxit comm. in Apocalypsin. Quidam Victorinum cognominant.

NEELSIUS (Nic.) Brabantus, An. 1601. obiit. In Genesin et Cant. Cant. commentatus est.

NEGRONIUS (Joh. Bapt.) Corsus, Patavii philosophiam professus est. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 544.

NEHEMIAS (Abrah.) Lusitanus, libros 2. methodi medendi universalis per sanguinis missionem et purgationem, An. 1591. publicavit.

NEIPEJUS (Melch.) Bredâ Flander, collegit adagia post Erasmum, Junium et alios, An. 1571.

NELDELIUS (Joh.) Glogoviensis, Anno 1612. obiit. Lipsiae philosophiam docuit. Confecit synopsin in analytica posteriora. Vid. Henn. Witte in philosoph. pag. 53.

NEMESIANUS (Aurel.) Carthaginensis, tempore Cari Imp. claruit. Reliquit Cynegeticon et quatuor eclogas. Meminit ejus Vopiscus. Vid. Glandorpius in Onomast. pag. 641. C. Barthius in Claudian. pag. 1212.

NEMESIUS, [gap: Greek word(s)] , Emisenus episcopus, quando vixerit, non certo constat. Quidam quinto seculo vixisse autumant. Scripsit de natura hominis: item, de conjunctione animae et corporis. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 100. Barthius in Claud. pag. 859. Olearius in Abaco, pag. 318. Ejus 8. libri de philosophia Graece et latine prodierunt Oxonii, An. 1671.

NEMIUS (Joh.) Silvaeducensis, A. 1553. floruit. Composuit Tyli Saxonis historiam vel humanae stultitiae triumphum versu Jambico: poema, cui titulus: Parens et noverca, etc. Vid. Sweertius, pag. 456.

NEMORARIUS (Jordanus) juxta nonnullos A. C. 700. vixit, et arithmeticam 10. libris consignavit quos Jac. Stabulensis commentario illustravit.

NEOCLES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, frater Epicuri, [gap: Greek word(s)] , inquit Suidas.

NEOMAGUS (Joh.) Gelder, An. 1537. floruit. In Rostochiensi Academia mathesin professus est. Scripsit arithmeticam libris duobus: Bedam vero de ratione temporum, natura rerum, et loquela per gestum digitorum scholiis illustravit: Claud. Ptolemaei geographiam latine vertit, eique regionum et urbium indicemadiecit. Vid. Sweertius, pag. 457.

NEON, [gap: Greek word(s)] , vixit tempore Marci Aurelii Imp. Vitas Speusippi, Eleusippi et Meleusippi literis consignavit. Vid. Surius Tom. 2. de Sanctis.

NEOPHON, [gap: Greek word(s)] , vel NEOPHRON, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, sub Alexandro M. claruit, a quo etiam interfectus est, quod Callistheni philosopho amicus esset. Edidit CXX. Tragoedias. Ejus quoque credita est Medea, quae Euripidi tribui solet. Primus introduxit in scenam paedagogos et servorum tormenta. Videatur Suidas.

NEOPTOLEMUS, [gap: Greek word(s)] , Parius, Glossographus, Straboni l. 13. pag. 589. memoratur.

NEOSTADIUS (Corn.) JCtus, natus est, An. 1549: obiit, An. 1606. De pactis antenuptialibus commentatus est. Extant ejusdem decisiones Hollandiae. Vid. Meurfius in Ath. Batav. pag. 258. Sweertius, pag. 194.

NEOVILLAEUS (Joh.) Genvillanus, vixit, An. 1550. Scripsit in Psalmos poenitentiales: item, quinque libros de pulcritudine animi.

NEPOS (Joh.) Silvanus, episcopus Hierosolymitanus, tempore S. Hieronymi et Augustini vixit. Opera ejus omnia cura Pet. Wastelii prodierunt Bruxellis, An. 1643. fol.

NEQUAM (Alex.) five, ut postea vocari voluit, NECKAM, An. Ch. 1127. vixit. Scripsit de tropis et schematibus. Tumulo ejus sequens versiculus inscriptus erat: Dictus erat Nequam, vitam duxit tamen aequam. Vid. Balaeus cent. 3. c. 86. Vossius de nat. rbet. pag. 96.

NERATIUS (Priscus) JCtus, claruit sub Adriano et Marco Aurelio, Impp. Composuit regularum quindecim: responsorum tres libros, etc. Vid. Panzirolus in JCt. 1, 35. Bertrandus. pag. 70.

NERIUS (Laur.) Emporiensis, medicus, Gregorio Leto in Ital. regn. pag. 501. memoratur.

NERIUS (Phil.) An. 1580. claruit. Scripsit nonnulla, quae tamen morte jam instante flammis tradidit. Vitam ejus P. Jac. Baccius stilo expressit. Videatur Saussay, pag. 126.

NERO, Imperator, Troica scripsisse fertur. Vid. Servius ad l. 5. AEneid. pag. 925. Aulus Persius sat. 1. v. 99. sequentes versiculos ex ejus Bacchis allegat:

Scripsit praeterea satiram in Quinctianum, teste Tac. annal. 15. item, Ilii halosin, teste Orosio 7, 7.

NERVA (Coccejus) JCtus, senior, Tiberio Imp. familiaris fuit. Is tantae probitatis erat, ut vitam abstinentia cibi finire maluerit, quam crudelitatem, qua Tib. in cives bonos grassabatur, diutius perpeti. Filium habuit sibi cognominem Cocc. Nervam, qui de usufructu et usucapionibus commentatus est. Vid. Bertrandus, p. 317. Quaere, COCCEIUS.

NERUS (Ant.) Florentinus, de arte vitraria 7. libris commentatus est. Editus est ille tractatus Amsterd. Anno 1668. cum observationibus et notis Christ. Merretti.

NESSELIUS (Mart.) Moravus, exaravit poemata, An. 1643: item, exercitationes miscellas, Anno 1666.

NESTOR, [gap: Greek word(s)] , Larendensis, poeta epicus, tempore Severi Imp. claruit. Hic, teste Suida, fecit Iliadem [gap: Greek word(s)] , cujus liber primus nullam A. habuit, liber secundus nullam B. liber tertius nullum r. et sic deinceps. Stephanus laudat etiam ejus [gap: Greek word(s)] : et Menander rhetor allegat ejusdem [gap: Greek word(s)] . Fertur etiam Nestor quidam scripsisse [gap: Greek word(s)] versibus elegiacis, teste Constantino Caes. de re rust. l. 12. cap. 16. et 17.

NESTOR Dionysius, Novariensis, dictionarium composuit ordine alphabetico, Anno 1507. Videantur Merula in Enn. pag. 549. Waddingus in Scr. Ord. M. pag. 262.

NESTOR, Ruthenicus, condidit [gap: Greek word(s)] , librum Slavonicum, in quo patrum Kyoviensium in cryptis sepultorum res gestae prolixe enarrantur. Impressus est Kyoviae Anno 1661. fol. Latine quaedam ex eo reddidit Joh. Herbinius. Vid. Hallerv. in B. C. pag. 282.

NESTOR, Tarsensis, Academicus, Augusteo aevo floruit. Erat praeceptor Marcelli, Octaviae filii, qui a Virgilio laudatus est. Testis Strabo l. 14. Struxit [gap: Greek word(s)] . Lucianus in Macrobiis Stoicum facit et 92. annis vixisse perhibet.

NETHENUS (Matth.) tractavit de transsubstantiatione, An. 1666. Amst. item, de interpretatione scripturae, An. 1674.

NETTELET (AEgid.) Anno 1494. vixit. Compilavit opus ex Hieronymi epistolis collectum et quatuor libris distinctum.

NETTERUS (Thom.) Anglus, An. 1430. obiit. Scripsit in Genesin, Exodum, Leviticum, epistolam ad Romanos, Acta, etc. item, contra Wiclefistas, Hussitas et similes. Videatur Ghilinus vol. 2. pag. 236.

NEUBRIGENSIS (Guilh.) cognomine Litle dictus, natus est Anno 1135. Edolavit libros duos de regibus Anglorum: item, quinque libros de gestis Anglorum. Eos primus in lucem protraxit Guilb. Silvius. Polydoro Virgilio veridicus autor nuncupatur. Vid. Zeillerus part. 1. scr. hist. pag. 99.

NEUCRANTZIUS (Paulus) exercitationem edidit de harengo, Anno 1654: item, librum de purpura et febri purpurata, An. 1660.

NEVELLETUS (Joh. Nicol.) [gap: Greek word(s)] AEsopicam, An. 1610. edi curavit.

NEVELLETUS (Pet.) Trecensis, versibus innotuit. Videatur Tomus 2. Delit. Gall. pag. 814.

NEVENARIUS (Herm.) Comes, de Gallia Belgica commentari coepit. Extat ejusdem libellus de febri sudatoria, quam vulgo sudorem Britannicum vocare solent.

de NEUFVILLE (Gerh.) struxit arithmethicam theoreticam et practicam, Anno 1624. item, cosmologiam et anthropologiam.

NEUGEBAUERUS (Salomo) Prutenus, condidit libellum de peregrinatione, Anno 1605: quinque libros rerum Polonicarum, Anno 1611: item, symbola heroica, An. 1619.

de NEUHOVEN (Franc.) Anno 1572. obiit. Opera ejus tribus tomis constant, teste Sweertio pag. 249.

NEUHUSIUS (Edo) concinnavit theatrum ingenii humani: item, fatidica. Videatur Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 185.

NEVIANUS (Marc.) Gerardimontanus, medicus, A. 1563. claruit. Composuit poematium de plantarum viribus, Lovan. Anno 1563: item, carmen de curandis morbis, An. 1572. Vid. Barthol. in med. poet. pag. 140.

NEVIZANUS (Joh.) Astensis, JCtus, An. 1540. obiit. Scripsit silvam nuptialem. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 2, 155.

NEUMEYER (Joh. Wilh.) Anno 1626. vixit. Reliquit itinerarium Hispaniae et Italiae.

NEUSERUS (Adamus) ex Reformato Socinianus et tandem Muhammedanus factus est. Vid. Hoornbeck T. 1. Socinianism. ref. pag. 49. Kempius pag. 383.

NEUSER (Bruno) librum elaboravit de horis canonicis, qui prodiit Mogunt. Anno 1699: item, prodromum pro Augustino, adv. Henricum de Noris, An. 1676. fol.

de NEUVILLE (Franc.) scripsit de personis illustribus ex stirpe genealogica Domini nostri JESU Christi, Parisiis, Anno 1577.

NEUWALD (Herm.) edidit transformationem hominis veteris in novum, An. 1631. item, tract. de purgatione sagarum per aquam frigidam, An. 1584.

NEZENIUS (Abel) An. 1610. claruit. Composuit exercitationes in Pentateuchum, Josuam, Judices, Ruth, libros Samuelis, Regum et Paralip.

NICAENETUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, in [gap: Greek word(s)] allegatur a Parthenio, cap. 1. Meminit[?]ejus etiam Athenaeus 13, 15. Nicaeneti epigramma l. 3. Anth. c. 22. occurrit.

NICAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Sophista, tempore Philippi Imp. vixit. Vitas clarorum virorum et legatorum stilo expressit, teste Suida. Vid. Jonsius ut S. H. Ph. 3, 14.

NICANDER, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Suida teste, librum confecit de Aristotelis discipulis. Videatur Jonsius lib. cit. pag. 339.

NICANDER, Chalcedonius, si Athenaeo l. 11. credimus, [gap: Greek word(s)] scripto mandavit.

NICANDER, Colophonius, tempore Attali, extremi regis Pergameni, floruit. Struxit quinque libros [gap: Greek word(s)] opus non absimile Ovidianae metamorphosi. Ex iis Antoninus Liberalis hist. 1, 2. quaedam allegat. Item, [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] , quorum Athenaeus meminit. In historicis [gap: Greek word(s)] exaravit. Scholiastes Nicandri pag. 38. ejus [gap: Greek word(s)] citat. Suidas ipsi [gap: Greek word(s)] quoque tribuit: ut taceam [gap: Greek word(s)] et alia. Hodie nihil ejus extat praeter [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

NICANDER, Thyatirenus, [gap: Greek word(s)] , i. e. depopulis Atticis citatur Harpocrationi in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)]

NICANDER (Ambros.) Toletanus poeta, An. 817. claruit. In singulos Silii Italici libros argumenta versibus composuit. Idem S. Cyriaci martyrium carmine celebravit. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 282.

NICANOR, [gap: Greek word(s)] , res gestas Alexandri M. conscripsisse traditur Lactantio l. 1. de F. R. c. 6.

NICANOR, Alexandrinus, Grammaticus, [gap: Greek word(s)] dictus, tempore Adriani Imp. claruit. Scripsit de Alexandria: item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Puteanus in facula distinct. 2, 7. Ejusdem [gap: Greek word(s)] Athenaeus et Stephanus collaudant.

NICARCHUS, [gap: Greek word(s)] , l. 1. Anthol. c. 38. inter epigrammatistas refertur.

NICAS, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus, Etymologici M. autor existimatur Isaaco Vossio in Notis ad Pomponium Melam, pag. 99.

NICASIUS, a Woerda, JCtus, An. 1492. obiit. Tertio aetatis anno oculis captus est. Leges, semel auditas, firma mente tenuit et publice et privatim recitare potuit. Dictavit commentarium in 5. libros institutionum Juris. Vid. Sweertius, pag. 575.

NICELLUS (Ant.) JCtus, reliquit compendium glossarum. Extat T. 18. Tract. tract.

NICELLUS (Christ.) Placentinus, Anno 1482. aetatis 93. obiit. Scripsit in 2. partem digesti novi: item, conciliationes 333. locorum Bartoli. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, 2, 105.

NICEPHORUS, [gap: Greek word(s)] , rethorices professor, An. Ch. 1182. floruit. Ejus fabulae, narrationes et ethopoeiae inter excerpta Graec. rhetorum, a Leone Allatio edita, comparent. Vide, BASILACES.

NICEPHORUS, Bryennius, hist. An. Ch. 1118. vixit. Reliquit 4. libros commentariorum de rebus Byzantinis. Vid. Hanck. in Byzant. Script. pag. 492.

NICEPHORUS, Callisti fil. Xanthopulus, tempore Emanuelis, Imp. Constantinop. juxta Sixtum Senensem vixit. Reliquit 18. libros historiae ecclesiasticae, quibus interdum putidas et prodigiosas fabulas immiscet. Videatur Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 101. Olearius in Abaco, pag. 319.

NICEPHORUS, chartophylax, juxta nonnullos An. 830. epistolas scripsisse fertur. Vid. Olearius l. c. pag. 319.

NICEPHORUS, Constantinopolitanus Patriarcha, Anno 828. obiit. Texuit [gap: Greek word(s)] a Mauricii Imp. caede usque ad Constantini Copronymi et Irenes nuptias. Eam primus publicavit Dionys. Petavius. Vid. Phil. Labbe T. 2. diss. pag. 103. Hanckius in Scr. Byzant. pag. 223. Olearius pag. 320. Confer Hallerv. B. C. pag. 283.

NICEPHORUS, philosophus, A. C. 895. vixit. Antonii Cauleae, patriarchae Constantino politani, vitam oratione complexus est. Vid. Hanckius in Scr. Byzant. pag. 397.

NICERATUS, [gap: Greek word(s)] , medicus, Dioscoridi memoratur, pag. 1. Nicerati poetae epigramma l. 1. Anth. c. 59. in venies.

NICESIUS, [gap: Greek word(s)] , Maronita, de agricultura commentatus est, teste Varrone 1, 1.

NICETAS, [gap: Greek word(s)] , Choniates, initio seculi XIII. claruit. Reliquit thesaurum orthodoxiae: item, 21. libros historiarum, quibus 85. annorum res gestas complexus est, nempe ab obitu Alexii Comneni, ubi Zonaras desierat, usque ad captam a Balduino Constantinopolin. Lipsius in notis ad Polit. 1, 9. purum rectumque ingenium ipsi tribuit, et addit: narrationem ejus esse fidam, monita crebra et oportuna, judicia libera et sana. Vid. Phil. Labbe T. 2. dissert. pag. 108. Olearius pag. 321. Mart. Hanckius in script. Byzant. pag. 522.

NICETAS, Dabrydensis, philosophus, An. 873. floruit. Scholiis Greg. Nazianzenum illustravit. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 111. Quaere, DAVID.

NICETAS, Heracleae episcopus, construxit catenam in Jobum: quae prodiit Londini An. 1637. fol.

NICETAS, Nicaenus, scevophylax, de dissidiis orientalis et occidentalis ecclesiae scripsisse fertur.

NICETES, Smyrnaeus, sophista, judiciale genus sophistico exornavit et sophisticum roboravit judiciali. Vid. Philostratus in vitis sophist. pag. 537. Vossius de nat. rhet. pag. 86.

NICIARIUS, [gap: Greek word(s)] , autor est dialogi, qui habetur in Glossis Graecolatinis Stephani, pag. 294.

NICIAS, [gap: Greek word(s)] , Mallotes, Plutarcho in parallelis minoribus allegatur.

NICIAS, Nicaenus, [gap: Greek word(s)] consignavit, teste Athenae l. 4. et 6. Videatur Jonsiu de Scr. hist. phil. pag. 340.

NICIAS [gap: Greek word(s)] scripsisse fertur. Vid. Athenaeus l. 14. [gap: Greek word(s)] Plutarchus libro de fluminibus allegat. Confer Stobaeum serm. 98. pag. 540.

NICIUS Erythraeus, Romanus, paucis abhinc annis claruit. Scripsit Eudemiam, pinacothecam, orationes, dialogos et epistolas. De eo ita Reinesius, epist. 67. ad Rupertum: Nicii epistolis delector ideo, quod res urbanas et doctos hac aetate homines ex iis possim cognoscere. Videtur hoc solum quaesisse isto scribendi genere, ut quantum lingua latina valeat, experiretur. In vitis multa memorabilia observat: in exemplis [gap: Greek word(s)] suae superstitioni accommodat. Haec ille. Verum ejus nomen est Victorius Rossus. Vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 75. Confer Placcium, pag. 230.

NICOCHARES, [gap: Greek word(s)] , Comicus Atheniensis, Olymp. XCVII. claruit. Inter dramata ejus sequentia occurrunt, [gap: Greek word(s)] Vid. Suidas.

NICOCLES, [gap: Greek word(s)] , itidem Comicus, Icarios, fabulam sic dictam, docuit. Fuit et NICOCLES, Lacedaemonius, cujusmeminit Autor Etymologici magni in [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Misc. Lacon. 4, 17.

NICODEMUS, [gap: Greek word(s)] , Pharisaeus, qui noctu Christum accesserat, Evangelium de Christi passione et resurrectione, cujus initium erat, Annas et Caiphas, juxta nonnullos reliquisse putatur. Vid. Hallervor dius in B. C. pag. 284. Figmentum esse hominis otio suo abutentis, quivis, qui vel leviter judicare potest, deprehendet.

NICODEMUS, Heracleota, antistrephonta carmina exaravit. Vid. Anthol. l. 6. c. 4.

NICOLAI (Christoph.) Norimbergensis, medicus, natus est An. 1618: obiit, Anno 1662. Medicinam Altdorfii professus est.

NICOLAI (Gilb.) Aquitanus, An. 1532. obiit. Reliquit regulam ordinis Annunciatarum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 146.

NICOLAI (Herm.) Selandus, natus est An. 1570: obiit, A. 1629. Instituit comparationem linguae Aramaeae cum Hebraea. Videatür Vindingius in Rect. Hafn. pag. 229.

NICOLAI (Jerem.) Theologiam, e S. Scriptura concinnatam, Anno 1604. edi curavit.

NICOLAI (Melch.) celebris Theologus, natus est An. 1578: obiit, An. 1659. Tubingae theologiam docuit et contra Förerum scriptis fortiter dimicavit. Vid. Spizelius in Templo Honor. pag. 244.

NICOLAI (Phil.) Theologus, natus est, An. 1556: obiit, An. 1608. Hamburgi Verbum divinum magna frequentia docuit. Scripsit de regno Christi. Opera ejus omnia quatuor Tomis constant. Vid. Henningus Witte in Theol. pag. 32. Spizelius in T. H. pag. 17.

NICOLAIUS (Nicol.) Grudius, Henrici II. Galliarum R. geographus, itinerarium reliquit. Videatur C. Barthius in 4. Theb. Papinii pag. 977. Vide, GRUDIUS.

NICOLART (Laur.) emisit compendiosam praxin beneficiorum, Colon. Anno 1650. in 4.

NICOLAUS, [gap: Greek word(s)] , Damascenus, peripateticus et historicus, tempore Octaviani Augusti floruit. Herodi Regi Jud. a legationibus fuit. Historiam universalem

centum et quadraginta quatuor librorum reliquit, ceu constat ex Athenaei libro 6. Fragmenta ejus in Excerptis Peirescianis, pag. 414. occurrunt. Vid. elegantissima Hugonis Grotii epistola ad Peiresc. pag. 249. Comoedias etiam et tragoedias easque [gap: Greek word(s)] confecit. Inter eas erat tragoedia Susanna, cujus Eustatbius in comment. ad Dionysium meminit. Vid. Simplicius in Epictet. pag. 194. Jonsius in S. hist. Phil. 3, 2. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 37.

NICOLAUS, IV. pontifex, alias Hier. Picenus dictus, An. 1292. obiit. In libros Sententiarum commentatus est. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 173.

NICOLAUS, Cataniensis, abbas Siculus, JCtus, AEneae Silvio comment. 2, II. memoratur.

NICOLAUS, Rievallensis, Regiae vallis in agro Eboracensi monachus, vixit seculo decimo tertio. Scripsit encomium Ealredi, II. abbatis Rievall. rythmicum, quod vulgavit Picardus in Notis ad Guil. Neubrigensem, et Chrysostomus Henriquez in Phoenice reviviscente. Carmina ejus MS. extare feruntur in bibliotheca S. Victoris, Paris. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 160.

NICOLAUS (Jacobus) Loensis, celebris philologus, reliquit 9. libros epiphyllidum, qui continentur T. 5. Lampadis Criticae Gruterianae. A Paulo Leopardo vocatur vir ad olfaciendas mendas sagacissimus. Vid. Casp. Barthius ad l. 4. Theb. Papinii pag. 1009. Vide, LOENSIS.

de NICOLINIS (Hannib.) Eugubinus, scr. de curativis et mittendi sanguinem scopis, Anno 1591.

NICOLINUS (Hieron.) JCtus, de modo procedendi judiciario commentatus est, Neapol. Anno 1656.

NICOLUS (Nicol.) Florentinus, totam artem medicam tribus vastis voluminibus complexus est, An. 1507.

NICOMACHUS, [gap: Greek word(s)] librum construxit. Videatur Athenaeus l. 11.

NICOMACHUS vitam Apollonii Tyanei exaravit, de quo Sidonius Apollinaris in epist. 8, 3.

NICOMACHUS, Gerasenus, arithmeticam duobus libris illustravit. Vid. Cassiodorus, pag. 1111. In priorem librum Joach. Camerarius explicationem adornavit. Idem Nicomachus [gap: Greek word(s)] reliquit. In arithmeticam Jamblichus commentatus est. Eum Tennulius vertit notisque illustravit, An. 1668.

NICOMACHUS, Atheniensis, Tragicus, Olymp. LXXXVII. claruit. Suidas sequentes ejus fabulas recenset, [gap: Greek word(s)] .

NICOMEDES, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo, librum de Orpheo concinnavit.

NICON, [gap: Greek word(s)] , incertae aetatis scriptor, de Armeniorum religione quaedam literis mandavit. Vid. Olearius pag. 335.

NICOPHON, [gap: Greek word(s)] , vel NICOPHRON, [gap: Greek word(s)] , veteris comoediae poeta, olympiade XCVII. claruit. Ejus dramata erunt, [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

NICOSTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Censorino vel autori de musica cap. 10. librum de Musico, fratre Rythmonii, conscripsisse dicitur.

NICOSTRATUS, Comicus, eo quod histrioniam optime exerceret (unde in proverbium abiit, [gap: Greek word(s)] ) [gap: Greek word(s)] nuncupatus est. Complures fabulas ejus invenio, sequentes videlicet, [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

NICOSTRATUS, Macedo, AEsopicis et dramaticis fabulis delectatus est, teste Hermogene. Nicostrati philosophi fragmentum

NICOTIUS, reliquit lexicon Gallicum. Videatur Casp. Barthius in Briton. pag. 491.

NICQUETIUS (Honoratus) Avenionensis, An. 1630. claruit. Edidit nomenclatorem Marianum: physiognomiam humanam: historiam tituii S. crucis: tractatum de angelo Gabriele: item, Lyrica. Vid. Alegambe, pag. 189.

NIDERUS (Joh.) tempore Sigismundi Imp. claruit. Scripsit rudi, sed aperto sermone in cap. 20. Exodi eruditum et grande volumen: item, in evangelia totius anni duos tomos sermonum.

NIDESCIUS (An et Patr.) An. 1583. obiit. Composuit librum parallelorum ecclesiae orthodoxae cum synagoga haereticorum: quinque libros de vera et falsa ecclesia: fragmenta Ciceronis, etc. Vid. Starovolscius, pag. 27.

NIELLIUS (Joh.) Vesaliensis, Ctus, Anno, 1597. obiit. Tractavit controversias juris feudalis.

NIEM (Theod.) Nihetnio, opido agri Paderbornensis oriundus, teste Conringio in dedic. pag. 451. Anno 1400. claruit. Historiam schismatis universalis condidit.

NIEMAN (Sebast.) Lubecensis, natus est An. 1625. Scripsit de merito bonorum operum: item, de miraculis. Videatur Adrianus Bejer in Rect. Jen. pag. 497.

NIEMCHANIUS vel NIEMCZANIUS (Joh.) Hunnobrodae natus, obiit An. 1611. Sacra Biblia in Bohemicam linguam transtulit.

NlEREMBERGIUS (Joh. Euseb.) Madritensis, natus est Anno 1595. In acade mia Madritensi primus historiae naturalis prosessor constitutus suit. Condidit. 4. libros de arte voluntatis: Sigalionem libris 8: de adoratione in spiritu et veritate libros quatuor: nistoriam naturae maxime peregrinae, libris 16: de origine S. Scripturae libros quinque: curiosae philolophiae et thesauri mirabilium libros sex, etc. Vid. Alegambe, pag. 238.

NIES (Joh.) Holtzensis, An. 1634. obiit Scripsit de ortu et occasulatinae linguae: item, alphabetum Christi. Vid. Alegambe, pag. 260.

NIEULANTIUS (Guil.) Antverp. Anno 1626. claruit. Struxit sex tragoedias, Saulem, Neronem, Liviam, Cleopatram, Sophonisbam et Salomonem. Extat ejusdem poema de homine.

NIFANIUS (Christianus) confecit tract. de fide infantum baptizatorum, A. 1662. item, mataeologiam Labadianam, Anno 1673.

NIGELLUS Wirecker Brunellum sive speculum stultorum elaboravit. BaLaeus Johannem Sarisberiensem in Nigelli Brunellum commentatum esse memorat. Prodiit Brunellus iste Wolferbyti cum Vetula Ovidii, Anno 1662. sed falso Vigelli nomine. Videatur Reinesius in epist. ad Daumium. pag. 300.

NIGELLUS (Ermoldus) exul, ut exilii sui remissionem impetraret, in honorem Ludovici Pii Imp. poema elegiacum de vita et rebus gestis ejus composuit: cujus editionem Lambecius se procuraturum recepit.

NIGER (Alex.) Bononiensis, edidit Maniliani Bononiensis monumenti historicomysticam lectionem, An. 1661.

NIGER (Ant.) medicus, An. 1555. obiit. Medicinam aliquamdiu Marpurgi docuit: inde Brunswigam abiit. Emisit consilium de tuenda valetudine: item, tract. de erroribus et abusibus, propter quos medicina insamari solet. Psalmos Davidicos aliquot Graecis versibus ex pressit.

NIGER (Anton.) Patavinus, medicus, in Patavino gymnasio per 26. annos Avicennam interpretatus est. Vid. Tollius de Ins. lit. pag. 46.

NIGER (Dominicus Marius) Anno 1557. geographiam publicavit. Vid. Hofm. in Lex. Univ. in Dominicus.

NIGER (Franc.) de modo epistolandi, An. 1489. commentatus est. Autor dialogide repar. Lat. L. p. 414. ita de eo judicat:

NIGER. (Pet.) ord. praedicat. monachus, Anno 1475. floruit. Hebraicam linguam in Hispania didicit. Clypeum Thomisticum pro arte Veteri Aristotelis: item, tract. contra Judaeos construxit. Videatur Sigisin. Ferrarius in Hung. pag. 449.

NIGER (Steph.) Cremonensis, An. 1517. vixit. Mediolani per multos annos Graecas literas docuit. Dialogum reliquit, quo, auicquid memorabile de Graeciae rebus Pausanias prodiderat, complexus est. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 127.

NIGETTUS (Franc.) Florentinus, h. t. claret. Videatur Greg. Letus in Ital. regn. pag. 410.

NIGIDIUS (P.) Figulus, celebris astrologus, Ciceroni [gap: Greek word(s)] fuit. Scripsit commentarios grammaticos, Agellio aliquoties laudatos: libros de animalibus, Plinio plus vice simplici allegatos: librum de diis: devento: de sphaera: de extis: item, tonitruale. Fragmenta Nigidii Janus Rutgersius in Var. lect. 3, 16. studiose collegit, digessit, emendavit. Vid. Glandorp. pag. 625. N. Graevius part. 1. not. in epist. sam. Cic. pag. 217.

NIGONIUS (Mich.) Garatarius, JCtus fuisse fertur Vid. Spigelius in append. lex. Juris.

NIGRI (Phil.) de Campo, Boloniensis, Anno 1562. obiit. Composuit tractat. de exemptione canonica. Liber post autoris obitum prodiit, Antv. Anno 1593. fol.

NIGRINUS (Ant. Beffa) Anno 1602. de cessit. Texuit elogium gentis Castillioneae. Videatur Ghilinus, volum. 2. pag. 24.

NIGRINUS (Georg.) Battenburgensis, Anno 1603. vivere desiit Scripsit anticalvinianismum: tractat. de antichri, sto: explicationem Danielis et Apocaly pseos.

de NIGRIS (Alex.) exaravit epistolam ad J. B. Capponium de vetustissimae lapideae cujuidem inscriptionis erasione Bonon. An. 1660. in 4.

de NIGRIS (jac.) Bononien. JCtus, Anno 1516. floruit. Videatur Bumaldus, pag. 103.

de NIGRIS (Syllanus) Papiensis composuit expositionem in librum 9. R hasis ad Almansorem. Liber prodiit Venetiis An. 1483.

NIGRONIUS (Julius) Geriuensis, Anno 1625. aetatis 71. obiit. Elaboravit tractatum de caliga veterum. Extant ejusdem tractatus ascetici. Vid. Alegambe, pag. 291.

NIHUSIUS (Bartholdus) vir multarum literarum, jani Nicii Erytbraei amicitiâ suisque propriis libris clarus, cum. in Belgio apud Leonardum Marium Lutheri secessionem ejurasset atque ibi diu inter Catholicos latuisset, ab Archiepiscopo Moguntino Erfordiam est evocatus, esset. ejus in pontificalibus vicarius esset. Quare episcopi insignibus ornatus, antistitis Mysiae nomen ac titulum susce pit, eoque vicariatu et vita An. 1657. sub Martii nonas defunctus est. Haec Tuldenus part. 3. hist. pag. 165.

NILUS, [gap: Greek word(s)] Constantinopolitanus monachus, Chrysostomi discipulus, An. Chr. 445. floruit. Exaravit institutionem ad mohachos: asceticurn; paraenetica et alia. De Nilo et ejus scriptia legantur Nicephorus in Hist. eccles. l 14: c. 14. et 53. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 123. Olearius pag. 336.

NILUS, alias Damylas dictus, monachus Cretensis, circa An. 1400. vixit Scripsit contra Latinos de processiohe Spiritus S. Fettur extare MS. in Bibliotheca Regia, Parisiis.

NILUS, Doxopatrius, archimandrita, An. 1043. floruit. Reliquit tractatum de quindue thronis patriarchalibus, teste L. A[?]latio.

NINGUARDA (Felicianus) fertur scripsisse contra fidem et falsum marty rium Annae Burgensis, Venet. Anno 1563.

NIPHUS (August) Suessanus, philosophus insignis fuisse traditur. Composuit perampla commentaria in omnes Aristotelis libros rudi et incondita quadam ubertate, ut tum mos erat. Luculentius ejus operum existimatur, quod pro Averroe adv. Algazelem disputante publicaverat. Opera ejus in 6. tomos distincta prodierunt Venet. An. 1559. Septuagenarius (inquit Jovius in elog. num. 92. ) puellae impotenti amore correptus est usque ad insaniam, ut plerique philosophum fenem atque upodagricum ad tibiae modos saltantem miserabili cum pudore conspexerint. Vid. Minos in Alciatum pag. 391. Tollius de Infel. lit. pag. 14.

NISSE[?]IUS (J. G.) librum Ruth AEthiopice edidit, Anno 1654. Extat ejusdem Cant. Canticorum, Lugduni An. 1656. impressum.

NISSENIUS (Didacus) struxit vitam Abrahae tribus tomis. Sermones ejusdem in evangelia 4. voluminibus, An. 1646. prodierunt.

NISSIM, discipulus R. Mosis Nachmanidis, An. C. 1268. obiit Reliquit [gap: Greek word(s)] vel homilias. Videatur Ganz in Z. D. pag. 145.

NISUS, Grammaticus, Arnobio laudatur libro 1. Ejus autoritatem celebres grammatici, Charisius, Servius, Priscianus, sequi non verentur. Velius Longus artigraphum appellat. Confer Lud. Carrionem, in Ant. tect. 2, 11.

NITHARDUS, Angilberti filius, Caroli M. exfilia nepos, An. 843. floruit. Reliquit quatuor libros de dissidio filiorum. Ludovici Pii. Edidit autem Nithardum Pithoeus in Annalibus Francorum. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 126. Olearius pag. 337.

NITSCHIUS (Fr.) transtulit ephemerides eruditorum e Gallico in latinum, An. 1667.

NIZOLIUS (Marius) struxit apparatum lat. linguae e scriptis Tullii Ciceronis collectum. Videatur Norwegus in promt. pag. 120.

NOALIS (Nic.) JCtus, tractavit de transmissione fideicommissorum legatorum, An. 1626.

NOALIUS (Joh.) Patavinus, de constructione urbis Patavinae atque 120. ejus familiis scripsisse perhibetur. Opus MS. apud Felicem Osium extare ajunt.

NOBILIUS (Flaminius) Lucensis. philosophus et theologus, Anno 1590. obiit. Editioni Bibliorum lat. a Sixto V. procuratae egregiam operam navavit. Scripsit etiam degen. et corruptione. Vid. Thuanus l. 99.

NOCITO (Girardus) Siculus, exposuit lib. primum simplicium medicinarum, Neap. An. 1511.

NOCTINOT (Ausonius) aliter Ant. Cotonius dici solet. Texuit summam Dianae Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 44.

NODINUS (joh.) edidit victoriam Hebraeorum adversum AEgyptios, Anno 1611. fol. Videatur Waddingus lit. cit. pag. 216.

NOGAROLA (Ludov.) Veronens. Comes, Anno 1552. claruit. Quaestiones Platonicas ex Plutarcho: item, Ocelli Lucani libellum de universo latine transtulit. Texuit etiam epistolam de illustri bus Italis qui Graece scripserunt. Extat ejusdem dialogus de Nilo, Venet. Anno eodem impressus.

NOGUERA (Jac.) scr de ecclesia Christia conciliabulo haereticorum dignoscenda, Diling. An. 1650.

de NOIR (Phil.) Gallus, Anno 1663. vixit. Exaravit paraphrasin in 4. ev. angelia.

NOLDIUS (Chr.) natus est Anno 1626. Scripsit de virtute et vitio distinctionis, Anno 1657. Extat quoque ejus logica recognita: item, microscopium hebraicarum particularum. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 27. Vinding. in R. H. pag. 442.

NOMIUS (Frid.) Anno 1672. claruit. Videatur Greg. Letus in Ital regn. pag. 503.

NONIUS Marcellus, grammaticus et peripateticus Tiburiensis, Scripsit de proprietate latini sermonis. Vid. Lipsius in Variis 2, 4.

NONlUS (Ferd.) Pintianus, Anno 1552. octogenario major obiit. In Complutensi et Salmanticensi academia Graecas literas professus est. Tumulo suo 4. tantum verba inscribi curavit: Maximum vitae bonum, mors. Vid. Lipsius in Elect. 2, 8. Thuanus l. 11. Quaere, PINTIANUS.

NONIUS (Pet.) Salaciensis, Lusitanus, medicus et mathematicus, Anno 1577. octogenarius obiit. Conimbricae artes mathematicas professus est. Edidit doctissimos libros de arithmetica abstrusiore: optica: astronomica: item, de crepusculis et arte navigandi. Notae ejus in Purbachium laudantur tum ab acumine et perspicuitate: tum etiam, quod multa dicat aliis indicta variosque aliorum castiget errores. Vid. Thuanus. l. 64.

NONIUS (Tob.) collegit interpretationes in nonnullos institutionum titulos, Venet. An. 1566.

NONNIUS (Alvarus) Hisp. annotationes ad libros 2. Fr. Arcaei de recta vulnerum curatione edi curavit, An. 1574.

NONNIUS (Ludov.) Antverp. medicus, compos. Hispaniam: ichthyophagiam: quatuor libros de re cibaria: poemata, etc Carmina exhibet Tomus 3. Delit. Belg. pag. 693. Vid. Sweertius pag. 541. C. Barthius in l. 2. Theb. Papinii, pag. 630.

NONNOSUS, [gap: Greek word(s)] tempore Justiniani Imp. claruit. Historiam edidit, qua legationem suam ad AEthiopes et Saracenos complexus est. Ex eo opere excerpsit nonnulla Photius, Cod. III. Videatur Mart. Hanckius in Byzant. Scr. pag. 141.

NONNUS, [gap: Greek word(s)] Panopolites, poeta, si Vossio stamus, tempore Theodosii Junioris Imp. floruit. Extant ejus [gap: Greek word(s)] item, paraphrasis evangelii S. Johannis. Meminit ejus Agathias l. 8. Josephus Scaliger in epist. 276. fanaticum poetam nominat. Idem in epist. 247. de eo ita scribit: Nonni redundantiam excusaret materia, nisi in evangelii paraphrasi majorem immodestiam, ut ita loquar, professus esset. Eum ita soleo legere, quomodo mimos spectare solemus, qui nulla alia re magis nos oblectant quam quod ridiculi sunt. Confer Dan. Heinsium in Aristarcho. Vid. Bartbius in Claudian. pag, 13. In l. 3. The. baid. Pap. pag. 798. in l. 4. pag. 1047. Olearius, pag. 338.

NONUS, Constantini Porphyrogennetae coaevus, medicus, seculo X. claruit. Scripsit de curatione morborum particularium.

NOPPIUS (Joh.) chronicon urbis Aquisgrani, Anno 1630. Vulgavit, teste Zeillero.

NORBERTUS, Praemonstratensium monachorum fundator, Anno 1134. obiit. Ejus reliquiae An. 1627. Magdeburgo Pragam delatae sunt. Reliquit 3. libros de suis visionibus. Videatur Sweertius, pag. 585.

serenissimi Magni Hetruric [?] Ducis, Cosmi III. theologus et in academia Pisana ecclesiasticae historiae professor, edidit historiam Pelagianam, A. 1673: item, duplicem dissertationem de duobus nummis Diocletiani et Licinii An. 1675. in 4. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 453.

NORITIUS (Silv.) Somersetensis Anglus, Anno 1630. obiit. Exaravit antidotum controvers[?]arum contra sectarios. Vid. Alegambe, pag. 421.

NORTHOVIUS (Levoldus) nobilis Germanus, reliquit origines Marcanas. Eas Meibomius edidit An. 1613. fol. cum notis. Vid. Casp Barthius in Briton. pag. 314. 722.

NORTONUS (Joh.) Anglus, struxit evangelicum orthodoxum: item, responsiones ad quaestiones ab Apollonio propositas, Londini, An. 1645. Vid. G. Richteri epistolae selectae, pag. 493.

NORTANUS (Sam.) Bristollensis composuit catholicon physicorum et alchymiae complementum. Videatur Linden, pag. 535.

NORWEGUS (Joh.) Sunglesiensis Hassus, ernisit promtuarium grammaticum, An. 1621.

NORWEGUS (Laur. Nic.) nomine et patria, A. 1622. obiit. Scripsit confessionem Christianam de via domini, quam christianus populus in Dantia, Norwegia et Suecia plus annis 600. confessus est. Vid Alegambe, pag. 299.

NOSLERUS (Georg.) Berolinensis, medicus, Altdorfii medicinam professus est. Habuit varias dispp. medicas et philosophicas. Epitaphium ejus. tale invenio: Georgius Noslerus, Berolin. Marchicus, cum charitatibus suis hic situs est. Natus d. 10. Maij, Anno 1591. denatus Altdorfii d. 9. Jul. A. M DC L. Vitae sanctimoniam, eruditionis copiam, insignia merita quibus artem medicam et philosoph. per annos 31. summe sibi devin xit viroptimus, in famae templo quam in hoc cippo legi maluit. Mortuum laudavit Nicolaus Rittershusius. Vid. G. Ricbter. JCt. in decad 3. Orat. pag. 204.

NOSTRADAMUS (Mich.) San-Remigius, An. 1566. aetatis 72. obiit. Fuit praestantissimus mathematicus et Henrico II. Galliarum Regi diem fatalem praedixit. Vid. Weberus in Curios. pag. 726.

NOTHIPPUS, [gap: Greek word(s)] Tragicus, cognomine [gap: Greek word(s)] Athenaeo memoratur.

NOTKERUS, vixit tempore Ottonis I. et II. Impp. Vitarri S. Fridolini et S. Galli calamo exaravit. Extat ejusdemmartyrologium. Videantur Casp. Barthius in Claud. pag. 202. Olearius pag. 339.

NOTTINGHAMUS (Guilh) Anglus, Anho 1336. obiit. In Pauli epistolas et magistsum sententiarum commentatus est. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 154.

NOVARINUS (Aloys.) Veronensis, Anno 1640. claruit. Emisit adagia ecclesiastica, fol. electa sacra: commentar. in Joh. et Paulum: risum sardonium sive tract. de ficta mundi laetitia. Opera ejus septem Voluminibus constant. Videantur Leo Allatius pag. 24. Ghilinus, vol. 2. pag. 186.

NOVARIUS (Joh. Maria) scripsit de vasallorum gravaminibus, Genev. Anno 1634. fol.

NOVATERRANUS (Franc.) doctrinam christiaham Graeco et Latino stilo expressit, An. 1560.

NOVELLUS (Bald. Bartholinus) JCtus, Anno. 1479. claruit. Extat ejus tract. de dote.

NOVELLUS (Jac.) Venetu JCtus, tractatum criminalem confecit Vid. Tom. XI. Tract. tract.

NOVICAMPIANUS (Alb.) Anno 1558. obiit. Tractavit de scopo utriusque testamenti An. 1559. Extant ejusdem annotationes in fabricationem hominis) a Cic. l. 2. de. nat. deor. descriptam.

de NOVIOMAGO (Rudolfus) Gelder, vitam Alberti Magni 4. libris complexus est. Prodiit Colon. An. 1490.

NOVIOMAGUS (Joh.) vitas praestantium aliquot virorum stilo expressit Vide, NEOMAGUS.

NOVIUS (Quintus) Atellanarum scriptor, Olymp. CLXXI. claruit. Macrobius sat. 1, 10. Vocat in eo argumenti genere probatissimum. Complures fabulas reliquit, quemadmodum ex Festo et Nonio patet. Vid. Glandorpius in O. R pag. 629.

NOUZENUS (Seb. Aug.) Flander, Anno 1532. floruit. Marpurgi hebraicas lireras docuit et de lectione sermonis hebraei librumemisit.

NOWELLUS (Alex.) Lancestrensis, An. 1601. obiit. Reliquit catechismum, lat Graec. et hebraice.

NOYEN (Joh.) Turnhoutanus, JCtus, A. 1492. obiit. Edidit casus. breves ad corpus juris civilis: item, librum de dogmatibus Seripturae.

de la NUE vel NUAEUS (G.) scripsit de militia, Naudaeus in B. P. pag. 115. Nuaei discursus (inquit) devium a vera fide et militarem autoris animum ardore ipso ac libertate loquendi prae se ferunt.

NUCERINUS (Sebast.) Polonus, habuit orationem de laudibus et utilitate moralis theologiae Starovolscius in Hecatont. pag. 120. vocat undequoque doctum et eloquentem.

NUMA Pompilius, post excessum Romuli, regno praefectus est. Sapientiae perstudiosus fuisse traditur. Condidit 7. libros de jure pontificio et totidem Graecos de doctrina sapientiae. Hi libri post annos complures, Cornelio et Baebio Cost in agro L. Petilii scribae in arca lapidea in venti sunt. Latinos (inquit Valer. Max. 1, 1. ) magna diligentia asservandos curaverunt. Graecos, quia aliqua ex parte ad solvendam religionem pertinere existimabantur, Q. Petilius, Praetor urbanus, ex autoritate senatus per victimarios igne facto in conspectu populi cremavit. Confer Plinium, 13, 13. Augustinumde C. D. 7, 14. Lactantium in Inst. div. 1, 22.

NUMANNUS (Phil.) Bruxellens. Anno 1617. obiit Struxit Varia poemata, teste Sweertio.

NUMENIUS, [gap: Greek word(s)] Apameensis, inter Pythagoricos philosophos excelluit Scripsit Epopem: item, libr [gap: Greek word(s)] Origenes autor est l. 4. contra Celsum pag. 198. ipsum multa suis commentariis inserere solitum depromta e Mosis et prophetarum libris. Hesychius Milesius hoc dictum ei tribuit: [gap: Greek word(s)] i. e. quid aliud est Plato, quam Moses atticissans? Frequentissima ejus mentio extat apud Porphyrium in vita Plotini. Vid. Jonsius in Scr. hift. phil. 3, 10. Valesius in Eusebium, pag. 121.

NUMENIUS, rhetor, tempore Hadriani Imp. claruit, ad quem consolationem exaravit de Antinoo. Vid. Suidas.

NUMENIUS, [gap: Greek word(s)] composuit, teste Suida in [gap: Greek word(s)] Confer Schol. Nicandri, pag. 18. 42. Meursio idem esse videtur cum illo, cujus [gap: Greek word(s)] allegat Athenaeus l. 7.

NUMIUS Crassus, mediocris ingenii poeta, scripsit Iliadem, cujus 23. librum citat Priscianus. Videatur Glandorpius, pag. 631.

NUNNESIUS (August.) de Delgadillo, Hisp. An. 1630. claruit Struxit methodum, qua sine difficultate et magno studio de quacunque re moralem doctrinam

NUNNESIUS (Pet. Joh.) Hisp. An. 1602. obiit. In Barcinonensi academia plurimos annos eloquentiam Graecasque literas magno juventutis emolumento publice docuit. Edidit grammatisticam. institutionem peripateticae philosophiae: Phrynichum de vocibus Atticis, etc. Videatur G. J. Vossius part. 1. Rhet. pag. 178.

NUNNEZ (Pet) Hispam scripsit de exequendis mandatis regum Hispan. Anno 1620. fol.

NUNNIUS (Greg.) librum concinnavit de Vera Christi ecclessa, Romae, Anno 1597. fol.

de NUYSEMENT (Dominic.) de vero sale philosophorum et universali mundi spiritu commentatus est, Lugd. Anno 1651.

de la NUZA (Hier. Bapt.) Aragonius, edidit discursas super Evangelia duobus volumihibus, Col. An. 1617.

NYMPHIDIANUS, [gap: Greek word(s)] Smyruaeus, tempore Juliani Imp. claruit. Eunapius, pag. 137. vocat magis appositum conscribendis declamationibus et disceptationibus, quam epistolis contexendis.

NYMPHIS, [gap: Greek word(s)] Heracleotes, tempore Ptolemaei Evergetae claruit. Scripsit de Alexandro et successoribus ejus et successorum posteris libros 14: item, de Heraclea 13. libros. Sic Suidas.

NYMPHODORUS, [gap: Greek word(s)] Amphipolites, composuit [gap: Greek word(s)] Hoc opusplurimis constitisse libris, e Sophoclis Scholiaste in Oedip. Colon. colligere licet, a quo liber 13. [gap: Greek word(s)] allegatur. Meminit ejus Clemens Alex. in Adhort. et l. 1. Stromat.

NYMPHODORUS, Syracusanus, [gap: Greek word(s)] texuit, teste Athenaeo l. 6. Idem Athenaeus l. 13. Nymphodorilibrum de Siciliae mirabilibus allegat.

NYPHUS (August.) Suessanus, de diebus criticis scribere aggressus est, An. 1519. Vide, NIPHUS.

NYSE (Nicol.) reliquit librum praedicantium. Videatur Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 942. Olearius, pag. 330. Quaere supra, NISSE.

OATESIUS, Anglus, inepistolam Judae commentatus est. Extat ejusdem tract. de origine animae.

OBADIAS (R.) fecit comment. in Kiddusch Chodesch Rambam, A. M. 5085. Vid. Ganz in Z. D. pag. 144.

OBADIAS, Ziphronaeus, composuit librum Or Adonai, obiitque A. M. 5310. Vid. Ganz, pag. 153.

de L'OBEL (Matth.) Insulanus, condidit plantarum seu stirpium historiam. Vid. Linden, pag. 448. Quaere, LOBELIUS.

OBENHEIM (Christ.) Ottingensis, Anno 1562. vixit. Edidit expositionem locorum pugnantium in Novo Testamento: item, exempla virtutum et vitiorum.

OBERASCHER (Maurus) arcam coeli, Anno 1669. emisit: item tract. de sacramentis, An. 1676.

OBERTUS (Ant.) Audomarensis medicus, lib. de venaesectione in pleuritide confecit. Vid. Linden, pag. 52.

OBICINUS (Bernh.) ab Orta, An. 1612. clatuit. Edidit speculum confessionis. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. 56.

OBICINUS (Thom.) Novariensis, Anno 1638. obiit. Arabicam grammaticam, Anno 1631. edi curavit. Extat ejusdem logica Arabica Videatur Leo Allatius in Apib. Urb. pag. 244. Waddingus lib. cit. pag. 325.

OBICIUS (Hippol.) Ferrariensis, scr. de nobilitate medici, An. 1619. Ejusdem staticomastix vel medicinae staticae deomolitio, Ferrariae An. 1615. prodiit.

OBRECHT (Georg.) Argentoratensis, natus est An. 1547: obiit Anno 1612. In academia patria 40. annis jura felicissime docuit, fecitque, ut juventus in juris studio citatis posset passibus progredi. Edidit oeconomiam juris: topicam legalem: Jus feudale, etc.

OBRECHT (Ulric.) scripsit de vexillo imperiali, An. 1674: item, de nummo Domitiani Isiaco, An. 1665. Idem historiae Augustae scriptores recensuit et notis eruditis illustravit.

OBRYSIUS (Rob.) Hermopagita Atrebas, A. 1584. obiit. Struxit sacrorum Idylliorum in utrumque Testamentum libros duodecim: hymnorum septem, etc Vid. Sweertius, pag. 659.

OBSEQUENS (Julius) libro de prodigiis inclaruit: cujus hodie tantum fragmentum superest. Primus hoc fragmentum a Jucundo Weronensi sibi donatum edidit Aldus An. 1508. Defectum supplere conatus est Conr. Lycosthenes.

OBUGAEUS (David) An. 1320. claruit. Condidit regulas juris et comm. in S. Biblia. Vid. Waraeus, pag. 67.

OCCAM (Guilh.) Anglus, An. 1347. obiit. Is, quod pontificum acta interdum improbaret, a pontifice Romano anathemate notatus est. Unde ad Ludovicum Bavarum aeque excommunicatum sese contulit, cui dixisse fertur: Defendeme gladio et ego te scriptis defendam. Edidit librum de potestate pontificum et Imperatorum Appellatus est venerabilis inceptor: doctor singularis: item, doctor invincibilis. Scaliger limam veritatis vocabat. Ab hoc Occamo Occamistarum secta originem traxit. Occamistae etiam nominales dicuntur. Vid Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 407. Waraeus in Scr. Hibern. pag. 66. Waddingus in S. O M. pag. 155. Olearius in Abaco, pag. 193.

OCCAM (Nicol.) Anglus, An. 1320. claruit. Scr. de latitudine oppositionum. Vid. Waddingus l c pag. 267.

OCCO (Adolph.) Frisius, natus est Anno 1524: obiit An. 1605. Collegit Imperatorum Rom. numismata a Pompejo Magno usque ad Heraclium Imp. Extat ejusdem pharmacopoeja.

OCHINUS (Bernhardinus) Italus, Anno 1563. innotuit. Confecit triginta dialogos, quos Sebast. Castellio latine reddidit. In eorum uno polygamiam defendere omnibus viribus conatus est. Ob hoc scriptum urbe agroque Tigurino excedere jussu[?] est. Inde Basileam venit: sed nec ibi locus ei concessus. Itaque in Poloniam abiit, quo ut venit, dicitur palam hypostasin Spiritus S. oppugnasse. Sed nec ibi commorari ei diutius licuit. Quare in Moraviafn ad Anabaptistarum conventicula se recepit: ubi et obiit, Vid. Rhodius in Scr. suppos. pag. 33.

OCELLUS, [gap: Greek word(s)] , Lucanus, antiquus philosophus, libellum reliquit de universo. Versus is est a Nogarola. Vid. Barthius in Adv. 42. 1.

OCLERIUS (Franc.) in aphorismos Hippocratis commentari coepit, Vincent. An. 1610. Vid. Linden, pag. 183.

OCRICULARIUS (Bernh.) Florentinus, historias elaboravit. Erasmus in apophthegm. pag. 709. Itali quidam eruditi (inquit) licet pulcre calleant latine, tamen vix unquam adduci possunt, ut in familiari congressu latine loquantur. Ac si quando compellit necessitas, dicunt exacte quasique de scripto. Novi Venetiae Bernh. Ocricularium, civem Florentinum, cujus historias si legisses, dixisses alterum Salustium aut certe Salustii temporibus scriptas. Nunquam tammen ab homine impetrare licuit, ut mecum latine loqueretur.

OCTACILIUS (L.) Pilutus, Marii Syllaeque temporibus fioruit. Suetonius lib. de Gramm. eum Cn. Pompejum cognomine Magnum docuisse patrisque ejus res gestas nec minus ipsius compluribus libris exposuisse memorat. In chronico S. Hieronymi corrupte Vultacilius Plotus Vocatur. Videatur Glandorpius in Onom. pag. 649.

OCTAVENUS, JCtus, quando vixerit, non certo constat. Meminit ejus Pomponius. Vid. Bertrandus pag. 286.

OCTAVIANUS (Vestrius) scr. practicam, introductionem in aulae Rom. actionem et mores continentem, Colon. Anno

OCTAVIUS Cleophilus, Fanensis An. 1490. obiit. Vitam ejus Franc. Polyardus literis consignavit. Extant ejus duo itineraria. Vid. Pierius Valer. de Inf. lit. pag. 156. Confer, CLEOPHILUS.

OCTAVIUS Hersennius. libro de satfaribus Tiburtium sacris innotuit. Meminit ejus Macrobius, Saturn. l. 3. cap. ult.

OCTAVIUS Horatianus, tempore Imp. Gratiani claruit. Reliquit duos libros de curationibus morborum: unum de aegritudinibus mulierum: unumque experimentorum. Praeceptorem habuit Vindicianum, medicum percele-brem, uti patet ex ejus praefatione ad filiurn. Vide, HORATIANUS.

OCTAVIUS (Franc.) Italus, carminibus se illustrem reddidit. Ejus carmina prodierunt Argentinae An. 1509. una cum carminibus Gregorii Tipherni. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 136.

OCYORUS (Tarq.) scr de 25. radicibus pesti resistentibus, An 1589. Vid. Linden, pag. 551.

ODASIUS vel ODAXIUS (Ludov.) Bergomas, An. 1448. obiit. Cebetis tabulam latine transtulit, teste Merico Casaubono. Reliquit etiam epistolas et orationes. Videatur Donatus Calvus pag. 358.

ODDO, Astensis, monachus Benedictinus, expositionem in Psalmos adornavit. Vid. Olearius pag. 342.

ODDO (Joh.) JCtus, tractavit de restitutione in integrum, An. 1627: item, de fideicommissis, Ven. An. 1626. fol.

ODDONIS (Girald.) Ruthenensis Gallus, An. 1349. obiit Vulgo Doctor moralis dictus est. Commentarios reliquit in decem libros ethicorum Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 145.

ODDUS de Oddis, Patavinus, celebris medicus et Galenista fuisse dicitur. Quidam eum animam Galeni appellaverunt. Docuit Patavii. Edidit apologiam pro Galeno: item, novem libros de peste. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 176.

ODDUS (Mutius) mathematicus, Anno 1639. vivis excessit. In carcere libros de norma de fabrica usuque circini polymetri: de horologiis solaribus composuit, nullo librorum auxilio sublevatus. Dicti libri postmodum Mediolani et Venetiis impressi sunt. Vid. Nicius part. 1. Pinacoth. pag. 174.

ODERBORNIUS (Paulus) minister ecclesiae Rigensis, condidit homilias: item, vitam Basilidis Moscorum tyranni, An. 1585.

ODESCALCUS (Aloys.) Comensis, philosophiam Romae multis annis exposuit. Collegit praeclarum opus ex omnibus Graecis philosophis atque Aristotelis interpretibus, in quo doctrinam peripateticam plurimum illustravit. ODESCHALCUS (Pet. Georg.) Anno 1620. obiit. Videatur Gbilinus, vol. 1. pag. 198.

ODILO, Abbas, Anno 1048. obiit. Reliquit epistolas, hymnos, sermones. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 127. Olearius, pag. 340.

ODO, medicus, autor est libelli de herbis, qui vulgo Macro. AEmilio tribuitur. Vid. Placcius, pag. 221.

ODO, Cluniacensis Abbas, An. 942. obiit. Extant ejus hymni et sermones. Moralia ejus in Jobum, Anno 1617. Parisiis prodierunt. Vid. Ph. Labbe lib. cit. pag. 129. Barthius in Claudian. pag. 1080. Olearius, pag. 343.

ODO, Soliacensis, An. 1208: obiit. Reliquit constitutiones et praecepta Synodalia de 7. sacramentis. Vid. Olearius, pag. 344.

ODO, Tornacensis, An. 1113. vivere desiit. Canonem missae primus commentariis illustrasse dicitur. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 128.

ODOARDUS, Cameracensis episcopus, An. 1113. obiit. Scripsit demysterio incarnationis: de peccato orig. de blasphemia in Spiritum S. Videatur Olearius, pag. 342.

ODOFREDUS, JCtus, An. 1266. obiit. Commentarium in Pandectas et Codicem elaboravit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 35.

ODOFREDUS, secundus, Bononiens. Odofredi I. nepos, JCtus, An. 1246. floruit. Struxit summam de feudis. Vid. Bumaldus, pag. 179.

ODOFREDUS (Alb.) Odofredi nepos, An 1280. claruit. Composuit varias quaestiones legales.

ODOFREDI (Honestus) Bonon. JCtus, Anno 1240. floruit. Videatur Bumaldus pag. 94.

ODONTIUS (Casp.) Weisenburgensis, alias Zahn dictus, natus est An. 1547: obiit An. 1584. Altdorfii literas humaniores docere coepit Historiam Petri et Pauli carmine decantavit, teste. J. L a Carolo in bibl. pontif. pag. 319. Extat ejusdem mythologia Musarum, Anno 1581. excusa.

ODONTIUS (Joh. Casp.) natus est Anno 1580: obiit An. 1626. Altdorfii mathesin professus est. Scripsit de Cometis.

ODONUS (Caesar) Bonon. medicus An. 1554. claruit. Sententias Theophrasti de plantis publicavit. Videatur Bumaldus, pag. 44.

ODRY (Steph.) adornavit poemation Christi nascentis, An. 1644. Vid. Waddingus in. S. O. M. pag. 320.

ODULPHUS, An. 1330. floruit. Composuit amuletum adversus striges, incubos, succubos et sirbiles daemonum praestigias.

ODZKO (Alb.) libros de affectionibus corporis humani egregios reliquit, teste Starovolscio. pag. 99.

OECOLAMPADIUS (Joh.) alias Hausschein dictus. natus est An. 1482: obiit An. 1531. Basileae concinatoris et theologi numere functus est Fecit commentar. in Genesin, Jobum, Psalmos et Prophetas plerosque. In epitaphio primus evangelicae doctririae autor et templi Basileensis Verus episcopus nuncupatur. Videatur Jovius in elog. pag. 292. Jac. Verbeiden in elog. praest. Theol. pag. 56. Dietericus part. 2. Ant. Bibl. pag. 91.

OECUMENIUS, [gap: Greek word(s)] juxta quosdam nono seculo: juxta alios vero, An. 1070. claruit. Confecit explicationem in acta apostolorum et epistolas S. Pauli. Transtulit hoc opus in linguam lat. Johannes Hentenius Vid. Phil. Labbe T. 2. dissert. pag. 132. Olearius pag. 344.

OELHAFIUS (Pet.) JCtus, exaravit 16. dispp. in 4. libros Institut. Dantisci, An. 1648.

OELHAFIUS (Tobias) Norimb. JCtus, An. 1666. obiit. Munete Pro-Cancellarii Unives. Altdorfinae laudabiliter perfuuctus est. Habuit varias orationes, rem monetariam. concernentes, quae An. 1665. impressae sunt. Vid. Henningus Witte in memoriis JCtor. pag. 432.

OENOMAUS, [gap: Greek word(s)] , Gadarensis, scr. de Cynica secta: item, de Homerica philosophia. Vid. Suidas et Valesius in in Socratem et Sozomen. pag. 44.

OENOMAUS, Tragicus Atheniensis; Olympiade; XCV. et sequenti clatuit. Suidas octo fabulas ei tribuit.

OENOMAUS, boêta, carmina fecit. In Anthol. l. 4. c. 17. distichon ejus in Cupidinem adfertur.

OENOPIDES, [gap: Greek word(s)] Chius, egit de rebus physicis. Vid. Seneca in N. Q. l. 4. c. 2. Simocattal 7, 17. de gestis Mauric.

OETHAEUS (jac.) habuit orationes duas, quarum una erat de optima medicrum secta: altera de laudibus diaeteticae. Vid. Linden, pag. 296.

OETINGERUS (Joh.) Anno 1609. vixit Reliquit tractatum de jure et controversiis limitum, et finibus regundis.

OEXLINUS (Joh.) physicus Goppingensis, epigrammata sacra elucubravit. Vid. Tomus 4. Delit. Germ. pag. 1161.

OFFILLIUS (A.) JCtus, tempore Augusti Imp. floruit Plurimos de jure civili libros composuit. Ad Atticum de jure

scripsit: de jurisdictione etiam tractatum exaravit Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 1. 17. Bertrandus, pag. 235.

OFFREDUS (Apollin.) Cremonensis, in Aristotelem ae anima commentatus est. Liber prodiit Venetiis, An. 1496. Extat ejusdemcomm. in libellum posterior. Aristotelis.

OFFREDUS (Carol.) inter viros eruditos refertur a Greg. Leto in Ital. regn. pag. 260.

OGERIUS (Simon) Audomaropolitanus, An. 1597. floruit. Carmina elaboravit, quae habentur Tomo 3. Delit. Belg. p. 706. Vid. Sweertius pag. 676.

OGILBEUS (Joh.) Scotus, Anno 1615. laqueô periit. Vid. Alegambe, pag. 260. Bisselius in 3. septennio pag. 57. 113.

OHACAN (Did. Alvar.) edidit commentum novum in parabolas Arnaldi de Villa nova, An. 1514. fol.

OJEDA (Pet.) Marcensis Hisp. An. 1627. obiit. In epistolas canonicas commentatus est. Vid. Alegambe pag. 389.

OISELIUS (Ant.) Bellovacus, versibus celebris factus est. Extat ejusdem dialogus, titulo Paschasius, de advocatis supremae curiae Parisiensis. Vid. Tomus. 2. Delit. Gall. pag. 836.

OISELIUS (Jac.) struxit notas in institutiones juris, An. 1658: item, thesaurum selectorum numismatum, Anno 1676.

OLAI (Andreas) Danus, fecit carmen in comoediam electionis Salomonis, Anno 1585.

OLAVIUS (Joh.) Danus, scripsit epigrammata ad poetas, qui in Dania eminent, A. 1650: item, carmen gratulatorium ad Fridericum III. An. 1660. Vid. Bartholinus in Danis pag. 85.

OLAVIUS (Mart.) Cantaber, Anno 1556. obiit. Composuit assertiones de conditione, lapsu et reparatione hominis. Vid. Alegambe, pag. 329.

OLBERTUS, Gemblacensis abbas, Anno 1148. obiit. Exaravit vitam S. Veroni confessoris.

OLDEKOP (Just.) edidit observationes criminales, An. 1654: item, lib. de jurejurando in alterius animam.

OLDENBURG (Henr.) societatis Regiae Londinensis secretarius, emisit acta philosophica Annorum 1665. 1666. 1667. 1668. quatuor tomis, An. 1674.

OLDENBURG (Ph. Andr.) sub nomine P. A. Burgoldensis notitiam rerum illustrium imperii Rom. Germ. tractatum de elementis juridice consideratis: item, manuale principum Christian. edi curavit. Vid. Placcius, p. 171. Prodiit ejusdem tract. de Rebusp. in tranquillum statum reducendis, An. 1677.

OLDENDORPIUS (Henning.) Hamburgensis, An. 1589. obiit. Argentinae linguam hebraicam docuit.

OLDENDORPIUS (Joh.) JCtus, Anno 1561. defunctus est. Coloniae Agrippinae et Marpurgi jura publice interpretatus est. Audit JCtus acris judicii et singularis in praxi dexteritatis. Scripsit practicam actionum forensium: libros variarum lectionum et varios commentarios. De eo ita Spigelius in lex. Jurid. in dict. rest[?]ari: Noster Oldendorpius minime ad somnia nugamentaque scribenda natus, imo, ut res ipsa manifestat, a DEO missus, ut, quod Erasmus pro bonarum artium studio repurgando praestitit, ipse quoque Oldendorpius in nostra jurisprudentia recte tradenda efficeret.

OLDERICUS Vitalis, An. 1120. claruit. Reliquit tredecim libros historiae ecclesiasticae. Eum una cum aliis rerum Normannicarum scriptoribus edidit Andr. Duchesnius, An. 1619.

OLDRADUS, e Laude Pompeja, JCtus, conscripsit consilia: item, quaestiones aureas. Hieronymus Balbus, Gurzensis episcopus, testatur in libro de coronatione Caroli V. ipsum admodum iniquum fuisse in Imp. dignumque esse, ut culeo insueretur. Guido Panzirolus 2, 52. Olradum vocat et An. 1320. obiisse memorat.

de OLEA (Alf.) JCtus, scripsit tract. de cessione jurium et actionum. Prodiit Genevae, Anno 1665. fol.

OLEARIUS (Adamus) composuit itinerarium in Persiam, An. 1663: item, Persicum rosetum.

OLEARIUS (Gottefridus) S. Theol. D. et Superintendens Halensis, Anno 1677. annotationes Biblicas theoretico-practicas: item, theologiam positivam, polemicam, exegeticam, moralem, An. 1676. in 4. edi curavit. Agit jam annum aetatis 73.

OLEARIUS (Joh.) Theol. Licentiatus et Professor Lipsiensis, orationes et epistolas Herodoti in unum volumen redegit et luci publicae An. 1675. exposuit. Extat ejusdem elegans tractatus de stilo Novi Testamenti, in 4. Observationes autem philologicae in epist Dominicales, An. 1671. prodierunt. Praeterea oratoriam ecclesiasticam An. 1665. publicavit.

OLEARIUS (Joh. Gottfridus) Halensis, abacum Patrologicum conscripsit, An. 1673. in 8. est parvus quidem ille liber, sed in quo multa continentur non Studiosis tantum, sed et Theologis scitu pernecessaria. Ego me ex eo non parum profecisse ingenue fateor atque agnosco.

ab OLEASTRO (Hieron.) Lusitanus, An. 1563. obiit, relicto in Pentateuchum et Esaiam commentario.

OLEMANNUS (Conr.) JCtus, edidit dispp. juridicas ex lectionibus Gifanii collectas, An. 1605.

OLEN, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, inter hymnographos recensetur. Struxit hymnum in Junonem, cujus Pausanias in Atticis et Corinthiacis meminit. Ex eodem Pausania in Phocicis discimus, [gap: Greek word(s)] . Confer Herodotum l. 4.

OLEVIANUS (Casp.) Trevirensis, natus est An. 1536: obiit An. 1587. Heidelbergae et Herbornae Theologi partibus functus est. Reliquit epitomen institutionum Calvini: notas in evangelia et in epistolam ad Galatas. Vid. Jac. Verheiden in elog. Theol. pag. 162.

OLEVITANUS (Pet. Rob.) Parisiens. An 1538. Ferrariae obiit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 258.

OLIBANUS (Ant.) JCtus, de actionibus commentatus est. Liber prodiit Barcinone, fol. An. 1606.

OLIVA (Albericus) scripsit in Institut. Syn. Curiae Neapolitanae, Venet. Anno 1601.

OLIVA (Anellus) Neapolitanus, Anno 1630. vixit. Condidit historiam regni Peruani. Vid. Alegambe, pag. 32.

OLIVA (Joh. Paulus) edidit conciones habitas ad pontificem max. Anno 1668. Videatur Honoratus Faber in Euphyandro l. 3. c. 14.

OLIVARIUS (Joh.) Gandensis, JCtus, vix septemdecim annos natus Graecas literas Gandavi docuit. Composuit varia poemata: item, duas comoedias, Michaeam et Nabuchodonosorem. Vid. Sweertius, pag. 457.

OLIVARIUS (Pet. Joh.) Valent Hispanus, An. 1536. claruit. Tractavit de prophetia et spiriti prophetico. Vid. Simlerus.

OLIVARIUS (Seraph.) collegit decisiones, Anno 1615. Videatur Saussay, pag. 175.

OLIVUS (J. B.) de praecipuis collectaneis, a Calceolario in museo adservatis, Anno 1593. publico scripto testari voluit.

OLIZAROVIUS (Aaron Alex.) tres libros de politica hominum societate, Gedani An. 1651. imprimi curavit.

OLLER (Raph.) Majoricensis, An. 1621. obiit. Edidit repertorium in 7. tomos historiae Hier. Suritae. Vid. Alegambe, pag. 406.

OLLERIUS (Bernh.) Hisp. An. 1388. vivere desiit Librum fecit de ordinis Carmelitarum origine. Vid. Hallerv. de hist. pag. 44.

OLLICINUS (Pet.) Senensis, JCtus, An. 1551. claruit. Edidit comm. in Aristotelis categorias: libr. de Platonica et Aristotelica diatriba, in quo exponitur differentia inter Platonem et Aristotelem:

de OLMOS (Andr.) Hisp. An. 1571. obiit. Quadraginta tribus annis Indis convertendis operam dedit. Lingua Mexicanae, Totonacae et Vastacae, quas expedite loquebatur, dictionaria composuit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 18.

de OLMOS (Didacus) Cuscensis, grammaticam Indicam elaboravit. Videatur Waddingus l. c. pag. 102.

OLMUS vel ULMUS (Fortunatus) Casinensis, historiam Venetam de Friderico Imp. et Alexandro III. papa reliquisse dicitur. Vid. Lud. Jac. a Carolo in Biblioth. ponti[?]. pag. 305.

OLMUS (Franc.) Bergomas, Anno 1612. obiit. Scr. quatuor libros de ratione judicandi ex urinis: de ebrietate fugienda: item, de occultis in re medica proprietatibus. Vid. Donatus Calvus pag. 164. Ghilinus vol. 1. pag. 59.

OLMUS (Paulus) Bergomas, An. 1484. defunctus est. Egit de spirituali ascensu ad Deum.

OLMUS (Valer.) Bergomas, Anno 1560. mortuus est. In quatuor libros Sententiarum: item, in Matthaeum et Johannem commentatus est. Vid. Don. Calvus pag. 495.

OLYMPIANUS, [gap: Greek word(s)] , Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

OLYMPICHUS, [gap: Greek word(s)] , Samiaca stilo per[?]ecutus est. Videatur Clem. Alex. pag. 30.

OLYMPIODORUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Platonicus philosophus, A. C. 470. claruit. In Platonis Alcibiadem commentatus est. Extat ejus libellus de vita Platonis.

OLYMPIODORUS, Alex. junior, seculo 6. floru[?]t. Meteorologicos Aristotelis libroscommentario illustravit.

OLYMPIODORUS, theologus, An. 1076. claruit. Catenam in Jobum confecit. Ea integra extare dicitur in bibliotheca Vaticana. Vulgavit eam Laur. Cumdius, Lugd. An. 1586. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 133. Olearius pag. 344.

OLYMPIODORUS, historicus, tempore Theodosii junroris Imp. claruit. Reliquit 22. libros historiarum. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 182.

OLYMPIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Ammonii discipulus, Plotini aemulus, Porphyrio in vita Plotini memoratur.

OLYMPUS, [gap: Greek word(s)] , Marsyae discipulus, [gap: Greek word(s)] , teste Suida in [gap: Greek word(s)] .

OMEIS (Magnus Daniel) Norimbergensis, natus est An. 1646. Altdorfii h. t. eloquentiam et moralem philosophiam publice profitetur. Edidit schediasma de 4. Paradisi fluminibus: prolusiones academicas: et commentationem de scriptoribus epistolicis.

OMPHALIUS (Jac.) JCtus, An. 1570. expiravit. Coloniae jurisprudentiam professus est. Condidit comment. de civili politia: libros 10. de officio potestateque principis in rep. bene sancteque gerenda: item, nomologiam.

ONASIMUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, tempore Constantini claruit. Scripsit statuum divisiones, artem judicialem ad Apsinem, progymnasmata, declamationes, encomia, teste Suida.

ONATUS, [gap: Greek word(s)] , a Scholiaste Theocriti pag. 179. allegatur. Confer Scholiasten Apollonii, pag. 159. 161.

ONCALCHUS (Joh. Bapt,) consilium exaravit de laesione motus digitorum et macie brachii sinistri.

ONESICRITUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Alex. magni vixit et res Indicas literis mandavit. Strabol. 15. ex eo multa adducit. Meminit ipsius Agellius etiam l. 9. c. 4. item, Plutarchus in Alex. Suidas refert, Onesicritum Xenophontem sibi imitandum proposuifse, sed elegantiam ejus assequi minime potuisse. AElianus in hist. animal. l. 16. c. 30. Astypalaeum facit.

ONESIMUS, Probi Imp. tempore vixit ejusdemque vitam diligentissime perscripsit, teste Vopisco.

ONESTES, [gap: Greek word(s)] , Corinthius, inter Graecos poetas refertur, ceu videre est in Anthol. l. 1. c. 8. et 73.

ONETOR, [gap: Greek word(s)] , librum composuit, cujus titulus, an pecuniosum oporteat esse sapientem? Videatur Laert. l. 3. in Platone.

ONKELOS, Chaldaeus paraphrastes, quinque libros Mosis in linguam Chaldaicam transtulit. Fertur fuisse filius sororis Titi Vespasiani et ad Judaismum conversus. Vid. R. Ganz, in Z. D. pag. 100. Buxt. in abbrev. pag. 105. 180. Is. Vossius de aetate mundi contra Hornium pag. 17. Otto in lex. Rabb. pag. 431.

ONOMACRITUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Olympiade LXV. claruit. Hujus Onomacriti poemata esse feruntur, quae Orpheo vulgo tribuuntur: item, [gap: Greek word(s)] sive responsa, quae Musaeo adscribebantur. Ipsum ab Hipparcho, Pisistrati filio, Athenis ejectum esse, quod sortes Musaei corrupisset, Herodotus. l. 7. memorat.

ONOMARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Andrius, sophista, Philostrato in vitis Sophist. pag. 562. memoratur.

ONOSANDER, [gap: Greek word(s)] , Platonicus philosophus, scripsit, teste Suida, [gap: Greek word(s)] , de stratagematibus, et comm. in libros Platonis de rep.

OONSELIUS (Guil.) Antv. natus est An. 1571. Exaravit officinam Biblicam: victoriam et triumphum Rom. ecclesiae: item, hieroglyphica sacra. Vid. Sweertius, pag. 316.

OPALENIUS (Lucas) tractavit de officiis. Erat Marescalcus Curiae regni Poloniae. Per anagramma Paulus Neocoelus vocari solet.

OPHELIO, [gap: Greek word(s)] , Comicus poeta, Athenaeo et Suidae memoratur. Ejus comoediae erant, [gap: Greek word(s)] .

OPICELLUS (Jac. Phil.) Mediolan. collegit monumenta bibliothecae Ambrosianae. An. 1618.

OPILIUS (Aur.) grammaticus, rhetoricam et philosophiam docuit et libros Musarum concinnavit. Videatur Suet. et Agellius.

OPITIUS (Mart.) Silesius, Anno 1639. obiit. Mortuum laudavit C. Colerus. Reliquit librum variarum lectionum: epitomen rerum Sarmaticarum: Daciam, etc. Casp. Barthio audit Phoebeja Siren, Germani princeps carminis Opitius. Videatur Henning. Witte in philosoph. pag. 439.

de OPIZONIBUS (Ambros.) scrips. in legem, si quis arbitratu, dig. de verbor. obligat.

OPMEERUS (Pet.) natus est Anno 1525: obiit Anno 1595. Jurisprudentiae et medicinae singularem cognitionem [gap: Greek word(s)] consecutus est. Memoria tenacissima fuisse dicitur, adeo, ut septuagenarius omnes Terentii comoedias et Flacci odas, quas puer didicerat, absque ulla haesitatione recitaret. Struxit historicam assertionem missae: item, orbis universi opus chronographicum. Vid. Sweertius pag. 628. Melchior Adamus in Philolog. pag. 405.

OPORINUS (Joh.) alias Herbst dictus, Anno 1507. natus est: obiit An 1568. Primo Basileae Graecas literas professus est: postea relicta professione ad typographiam transiit. Aristotelis opera omnia ut latine edereritur, primus curavit, doctissimorum virorum translationibus undique conquisitis et in ordinem redactis. Ipse scholia in Solinum composuit. Vid. Thuanus l. 63. Crusius in Germano-Graecia pag. 114.

OPPERMANN (Casp. Henr.) JCtus, de jurisdictione Anno 1627. scribere aggressus est.

Caracalla Imp. claruit. Caracallae sua [gap: Greek word(s)] , vivo adhuc patre Severo, dedicavit: [gap: Greek word(s)] vero eidem, patre mortuo, obtulit. Ita Scaliger in animadv. ad Euseb. pag. 202. Dicitur etiam [gap: Greek word(s)] , i. e. libros de aucupio exarasse. In haec Eutecnius scholia adornavit. Vid. Glandorpius in Onomast, Rom. pag. 647. et Lambecius in catalog. propr. script.

OPPIUS (Cajus) Cajo Julio Caesari coaevus erat. Condidit libellum de bello Hispaniensi: item, vitas illustrium virorum. Vitam Africani superioris Agellius 7, 1. allegat: Charisius vitam Cassii: Plinius 11, 45. vitam C. Marii laudat.

OPSERSENUS (Pet.) confecit catalogum omnium totius orbis episcoporum et archiepiscoporum.

OPSOPOEUS (Joh.) Bretta Palatinus, natus est Anno 1556: obiit Anno 1596. Heidelbergae physiologicam medicinam docere jussus est. Nonnulla Hippoeratis scripta edidit et quidem emendate.

OPSOPOEUS (Vinc.) Francus, scripsit de arte bibendi carmine. Vid. Tomus 4. Delit. Germ. pag. 1202.

OPTATOVIUS (Adam) tractatum de Sacramentis, Cracoviae, An. 1642. in 4. edi curavit.

OPTATUS Milevitanus episcopus, An. 365. floruit. Septem libris Donatistas oppugnavit. Hunc autorem Carolus Albaspinaeus commentario illustravit: item, Mericus Casaubonus, cujus annotationes, Londini, An. 1631. in folio lucem viderunt. Videantur Phil. Labbe Tom. [?]. dissert. de Scr. eccl. pag. 135. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 1120. Olearius, pag. 346.

OPTATUS (Caes.) Neapolitanus, edidit opusculum de febri hectica, An. 1562. Vid. Linden, pag. 108.

ORAEUS (Henr.) Afenheinensis, nomenclatorem praecipuorum scriptorum An. 1619. contexuit.

ORANUS (Joh.) Leodic. librum P. Ribadineirae de principe Christiano adversus Nic. Machiavellum ex Hispanico in latinum fermonem transtulit, teste Sweertius. Vid. Alegambe, pag. 260.

ORANUS (Nicol.) conversionem Cornelii centurionis adornavit. Prodiit ejusdem tract. de Judae proditoris apostasia, An. 1611.

ORAPION, [gap: Greek word(s)] , de diis AEgyptiis commentatus est, teste Tatiano. Vid. Mallincrot pag. 92.

de ORBELLIS (Nicol.) Andegavensis, philosophus et theologus, Anno 1455. claruit. Scripsit in libros physicorum libros octo: in libros metaphysicorum libros 12: in libros ethicorum libros decem. In 3. libros Sententiarum quoque comm. composuisse dicitur. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 268. Olearius in Abaco. pag. 331.

ORBILIUS Pupillus, grammaticus, Ciceroni coaevus erat. Vixit prope ad centesimum aetatis annum, amissa jam pridem memoria. Horatius plagosum appellat. Juxta Suetonium librum edidit, cui erat titulus perialogus, continentem querelam de injuriis, quas professores negligenter ab ambitione parentum acciperent.

ORCHAMUS (Jan.) tractat. de generatione animantium, Colon. Anno 1667. publicavit.

ORDONNEZ (Pet.) de Cevallos, descriptionem Indiae orientalis reliquit. Prodiit Amsterd. An. 1622.

de ORE (Lud. Hier.) Peruanus, Anno 1598. floruit. Symbolum Indianum, in quo mysteria doctrinae Christianae continentur: item, catechismum et rituale Peruanum composuit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 243.

ORECHOVIUS (Stanisl.) Anno 1561. vixit. Vulgo ob dicendi vehementiam Demosthenes Roxolanus dictus est. Reliquit orationes de notis ecclesiae: de dignitate sacerdotali: pro et contra coelibatum: institutionem principis: librum de summa regni etc. Videatur Starovolscius, pag. 78.

ORENSIUS, Illiberitanus episcopus, carmen commonitorium reliquit. Vid. Olearius pag. 347. Quaere. ORIENTIUS.

ORESIESIS, monachus, An. 420. claruit. Condidit regulas de iustitutione monachorum divino sale conditas, teste Gennadio. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 138.

ORESIUS, abbas, libellum de sex cogitationibus Sanctorum exaravit. Videatur Olearius pag. 347.

ORESMIUS (Nicol.) Lexoviensis episcopus, Caroli sapientis, Francorum Regis, praeceptor, Anno 1378. floruit. Reliquit tractatum de mutatione monetae. Vid. Olearius, pag. 331. Naudaeus in B. P. pag. 66.

ORIBANTIUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, si AEliano in V. H. 12, 2. stamus, ante Homerum claruit.

ORIBASIUS, [gap: Greek word(s)] , Pergamensis, celebris medicus, tempore Juliani Imp. floruit et deinceps. Vulgo Sardianum vocant, quod Sardis habitaverit. A Valente et Valentiniano I. omnibus bonis spoliatus et in hostilem terram ejectus est, ut necaretur: sed, cum magno in honore apud barbaros reges esset ac ingens viri desiderium in imperio Rom. ab imperatoribus revocatus est. Haec Eunapius pag. 139. Suidas refert, Oribasium ad Julianum Imp. libros 72: item, librum de regno et affectibus scripsisse. Oribasius vulgo simia Galeni dici solet

ORICELLARIUS (Bernh.) de urbe Roma aliquot libros contexuit, teste Crinito. Vid. Hallerv. de hist. pag. 44.

ORIENTIUS, Tarraconensis episcopus, A. C. 517. floruit. De eo ita Sigebertus Gemblacensis in Catal. c. 24. Orientius commonitorium fidelibus scripsit metro heroico, ut mulceat legentem suavi breviloquio. Hoc commonitorium A. Rivinus notis illustravit Anno 1651. Videatur Reinesius ad Daumium, pag. 200.

ORIGANUS (Dav.) celebris mathematicus, Anno 1609. claruit et ephemerides reliquit. Videantur Becmannus in proleg. Bibl. Francof. pag. 53. Thomasius de plagio, §. 511. Adde epistolas selectas Richteri pag. 205.

ORIGENES, [gap: Greek word(s)] , Adamantius, Clementis Alexandrini discipulus, tertio seculo claruit. Erat in omni disciplinarum genere versatissimus adeo, ut ipsis Christiani nominis hostibus admirationi fuerit. Porphyrius arcem totius eruditionis tenuisse largitur. Didymus secundum post Apostolos ecclesiarum magistrum nominat. Epiphanius et Rufinus sex millia voluminum in S. Scripturas elaborasse referunt. De ejus scriptis Bellarminus in Catalogo script. eccles. pag. 38. et Sixtus Senensis, l. 4. B. S. pag. 278. legi poterunt. Libros octo contra Celsum una cum Philocalia Guilh. Spencerus Anno 1658. edidit et notis necessariis illustravit. Propter perversas quasdam sententias a nonnullis inter haereticos relatus et scripta ejus ut impia et heterodoxa damnata sunt. Eum tamen ex veteribus Eusebius et Rufinus: e recentioribus Picus Mirandulanns, Merlinus Victuriensis et Gilb. Genebrardus editis apologiis defendere conati sunt. Confer A. Rivetum Tom. 2. Oper. pag. 897. 1092. Phil. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 139. Valesium in Euseb. pag. 120. Olearium, pag. 348.

de ORIO (Ferd.) in Tertullianum de patientia, Antverp. Anno 1648. commentatus est.

ORION, [gap: Greek word(s)] , Thebanus, grammaticus, tempore Leonis M. Imp. claruit, et Eudociam in rhetoricis informavit Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. florilegium vel collectionem sententiarum ad Eudociam, Theodosii Junioris Imp. uxorem, libris tribus. Ita Suidas. Confer Joh. Tzetzem in Cbiliad. pag. 183.

ORLANDINUS (Nicol.) edidit 2. partes historiae societatis Jesu, An. 1615. Vid. Alegambe, pag. 355.

ORLANDIUS (Caesar) tractatum elucubravit de urbis Senae et ejus episcopatus antiquitate.

ORLANDUS (Alemannus) JCtus, Anno 1559. floruit. Reliquit tractat. de Rom. ecclesiastica rnajestate; An. 1572: item, orationes.

d'ORLEANS (Lud.) edidit novas cogitationes in annales Corn. Taciti, Paris. Anno 1622. fol.

OROSCIUS (Christophorus) Pintiani discipulus, medicus, edidit annotationes in Albert. Torinum et Guinterium, Aetii et Pauli AEginetae interpretes, simulque varios medicorum errores ostendit.

OROSIUS (Paulus) Hispanus, tempore, Arcadii et Honorii Impp. claruit. Struxit apologiam de libertate arbitrii, cui septem integra Augustini folia cum parte octavi inserta sunt, quae ex illo opusculo plane debent furcillari. Qua de re G. J. Vossius l. 2. de hist. lat. cap. 13. et l. 1. hist. Pelag. cap. 17. legi poterit. Idem Orosius, suasu S. Augustini, septem libros historiarum composuit, quibus ostendit, ab O. C. usque ad suam aetatem maximas semper atque atrocissimas calamitates passim contigisse. Hoc opus a quibusdam Hormestes inscribitur. Vossius putat, [gap: Greek word(s)] vel [gap: Greek word(s)] vocari: Barthius statuit, epigraphen hanc ex verbis tituli: Oros. de miser. hom. natam esse. Steph. Vignandus Pighius in Hercule Prodicio pag. 112. verum et genuinum titulum, Orchestram mundi, fuisse existimat. Pighii sententiam ut rationabilem Reinesius in Var. lect. 3, 3. pag. 386. amplectitur. Videantur Casaubonus in Exercit. pag. 85. Phil. Labbe Tom. 2. diss. pag. 184. Olearius, pag. 359. Hallerv. in B. C. pag. 307.

OROSIUS (Pet.) Hisp. grammaticam lingua Ottomina composuit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 287.

ORPHEUS, [gap: Greek word(s)] , Thrax, poeta, una generatione bello Trojano antiquior fuisse dicitur Theodoreto. Eum hymnos scripsisse: item [gap: Greek word(s)] : ut et carmen [gap: Greek word(s)] nonnulli existimant. Verum carmina ista [gap: Greek word(s)] esse, dudum viri doctissimi subodorati sunt. Quidam ea Onomacrito cuidam vel Cecropi tribuunt. Imo Aristoteles apud Ciceronem l. 1. de nat. Deor. Orpheum aliquando fuisse prorsus negat. Confer G. Joh. Vossium de nat. et constit. artis poet. cap. 13. pag. 78. Interim plures fuisse, qui Orphei dicti fuerint, admodum verisimile est. Plinius certe l. 25. cap. 2. Orphei cujusdam meminit, qui de herbis curiose scripserit. Orphei [gap: Greek word(s)] Suidas in [gap: Greek word(s)] allegat. Orpheum etiam [gap: Greek word(s)] scripsisse Reinesius in Var. lect. 2, 1. pag. 126. ostendit Orpheum Crotoniatam, epicum poetam, Argonauticorum autorem, Olympiade LI. Pisistrati aetate vixisse Suidas memorat. Videatur Eusebius in Chronico, pag. 4.

ORRIGONIUS (Car. Joseph.) Mediolanensis, inter viros eruditos locum habet. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 55.

de ORSCELAR (Martinus) librum elaboravit, titulo, JESUS omnia, Monachii, Anno 1622.

ORSUS (Aurelius) carminibus famam sibi peperit. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 147.

de ORTEGA (Christ.) scripsit duos tomos de DEO uno, fol. item, de Trinitate et incarnatione. Lugd. An. 1664.

ORTELIUS (Abraham) Antv. natus est Anno 1527: obiit Anno 1598. Edidit orbis theatrum: item, thesaurum geographicum, opus eruditum lectuque jucundum. A Philippo II. Hispp. Rege geographi regii insignibus ornatus est Septuagenario major coelebs decessit, teste Thuano l. 120. Videatur Sweertius in Athen. Bat. pag. 89. Ghilinus, vol. 2. pag. 1.

ORTELIUS (Hier.) Augustanus, condidit historiam rerum in Ungaria et Transilvania gestarum.

ORTH (Phil. Alb.) Remlinga Francus, JCtus, natus est An. 1643. Commentari coepit de regali conducendi jure, Anno 1672. Brevi editurus est ecclesiasten zeloten.

ORTHAGORAS, [gap: Greek word(s)] , de rebus Indiae volumen condidit. Ejus AElianus

in hist. anim. 16, 35. et 17, 6. meminit. Philostratus autor est Orthagoram quoque de mari rubro scripsisse. Vid. Is. Vossius in Pomp. Melam, pag. 133. et 286.

ORTIZ (Didac.) cursum philosophicum, Angelico-Thomisticum, An. 1667. tribus voluminibus complexus est.

ORUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, grammaticus (inquit Suidas ) Constantinopoli docuit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de anticipitibus vocalibus: [gap: Greek word(s)] , i. e. de encliticis particulis: de [gap: Greek word(s)] diphthongo: solutiones propositionum, et alia. Vid. Berkelius ad fr. Steph. pag. 44.

ORWEGEN (Joh.) JCtus, tractavit de probatione, quae sit per testes, Marp. An. 1639.

OSCUS, rhetor, nihil sine schemate dicere voluit. Seneca lib. 5. controvers. pag. 223. Ipse (inquit) ab eloquentia multum aberat, natus ad contumelias omnium ingeniis inurendas. Nulli non impressit aliquid, quod effugere non posset.

OSEHIA Rabah, juxta nonnullos, Beresit rabba composuisse dicitur. Vid. Ganz in Z. D. pag. 109.

OSIANDER. (Andr.) Bavarus, natus est Anno 1498: obiit Anno 1552. Norimbergae in aede Laurentiana concionatorem egit. Relicta Norimberga, in Borussiam sese contulit, ubi dogma illud spargere coepit, nos sola essentiali justitia DEI justos esse: quod postea maximas turbas peperit. Reliquit librum de magistratu politico: qui liber aliquoties diversis in locis excusus est sine nomine autoris. Vid. Thuanus l. 11.

OSIANDER (Andr.) Lucae filius, Suevus, natus est Anno 1562: obiit Anno 1617. Erat ecclesiae Tubingensis praepositus et academiae cancellarius. Ferunt, fuisse robustum elenchticum, perspicuum exegeticum, et artificiosum orthotomicum. Edidit Biblia cum emendationibus superiorum versionum et observationibus doctorum virorum: assertiones de conciliis: et responsionem ad analysin Gregorii a Valentiâ de ecclesia. Mortuo parentavit Matthias Hafenreferus Doctor.

OSIANDER (Lucas) Andreae senioris filius, theologus tubingensis, An. 1604. obiit. Composuit enchiridion controversiarum: epitomen historiae ecclesiasticae: commentarium in universa Biblia[?]: institutionem religionis Christianae, etc.

OSIANDER (Joh. Adamus) theologus Tubingensis, hoc tempore claret. Edidit specimen Jansenianismi: libellum de asylis: observationes in Grotium de J. B. et P. comment. in Pentateuchum, etc. Promittit etiam. notas perpetuas in totum Vet. et Nov. Testamentum.

OSIUS, Cordubensis episcopus, Anno 347. claruit Epistolam ad sororem suam exaravit de laude virginitatis: item, tractatum de interpretatione vestium sacerdotalium, quae sunt in Vet. Testament. Ad extremum a fide orthodoxa deficere et Arianorum impietati adhaerescere coepit, damnans [gap: Greek word(s)] Homousion, cujus antea strenuus assertor fuerat. Videatur Isidorus in Vir. Ill. cap. 5. et 14.

OSIUS (Felix) Italus, Anno 1631. obiit. Vossius alicubi dissertissimum professorem appellat. Condidit sex libros de sepulcris et epitaphiis ethnicorum: et totidem de sepulchris et epitaphii[?] Christianorum: elogia scriptorum illustrium: adagiographiam novantiquis proverbiis refertam: poetarum et historicorum vindicias: Romano-Graeciam: et alia plura, quae Thomasinus part. 2. elog. pag. 252. enumerat. Confer Ghilinum vol. 2. pag. 75.

OSIUS (Hieron.) Thuringus, Anno 1558. floruit. Edidit historiam belli Dithmarsici. Carmina ejus leguntur Tom. 4. Delit. German. pag. 1273. Videantur J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 93. Simon Schardius volum. 3. German. script. pag. 48.

OSIUS (Stanisl.) Polonus, An. 1579. obiit. Scripsit de verbo DEI expresso: de sacerdotum conjugio: de actis Elbingensibus. etc. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 228. Quaere, HOSIUS.

OSIUS (Theodatus) Mediolanensis, edidit meditationes rythmicas, in duas partes distinctas, quarum una theoricam, altera praxin facultatis sciendi per numeros sive restitutam Pythagoraeorum doctrinam pollicetur: item, silvam novarum opinionum, Anno 1669. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 213.

OSORIUS (Hieron.) Hisp. senior, Anno 1580. obiit. Exaravit librum de nobilitate civili et Christiana: alium degloria: alium de justitia: et rursus alium de sapientia. Commentatus etiam est in epistolam ad Romanos libris quatuor. Vid. Thuanus l. 71. Lundorpius Tom. 2. pag. 428.

OSORIUS (Hier.) junior, vixit An. 1580. Scripsit in Psalmos, Proverbia, Ecclesiast. Sapientiam, etc. Opera utriusque Osorii quatuor tomis constant.

OSORIUS (Joh.) Burgensis, Anno 1594. obiit. Struxit sex tomos concionum. Vid. Alegambe, pag. 261.

OSSA (Barth.) Bergomas, An. 1340. mortuus est. Trithemius vocat philosophum et historicum insignem. Reliquit 16. libros historiarum. Vid. Donatus Calvus pag. 67.

OSSA (Joh.) Bergomas, pontifex, natus est Anno 1244: obiit Anno 1334. Elaboravit quaestiones in jus canonicum et civile, teste eodem pag. 207.

OSSATUS (Arnold.) Cardinal. An. 1604. decessit. Is natalibus adeo obscuris natus erat, ut nullum posset neque cognatum neque affinem monstrare, nullamque gentilitiam haereditatem cernere. Juvenis in schola Ramaea exercitatus fuit et cum Jac. Carpentario acerrimas contentiones exercuit. Vid. Thuanus l. 92. et 131. Saussay, pag. 155. Naudaeus in B. P. pag. 110.

ab OSSUNA (Franc.) Baeticus, Hisp. An. 1530. claruit. Reliquit ingentem commentar. in passionem Domini.

OSTENFELD (Christianus) Viburgensis Cimber, An. 1619. natus est. Promisit Pharum latinitatis. Vid. Vindingius in R. H. pag. 419.

ab OSTERHAUSEN (Christianus) de ordine Melitensi prolixam narrationem edidit, An. 1650.

OSTERMANNUS (Pet.) JCtus, scripsit ad legem, Stigmata, Colon. An. 1629: item, artem parendi et imperandi. Extat ejusdem clavis et avis bifida, Viennae Anno 1644. excusa.

OSTERMARIUS (Joh. Conr.) JCtus, synopsin institutionum Manzianarum, A. 1648. in lucem protulit.

OSTHANES, primus de magia commentatus est, teste Pliniol. 30. c. 1. Vid. Hadr. Junius l. 1. Animadv. c. 7.

OSULLEVANUS (Phil.) de S. Patricii vita, purgatorio et miraculis, Madriti, An. 1629. scribere aggressus est.

OSWALDUS (Pelbartus) Temeswariensis, An. 1500. claruit. Condidit aureum Rosarium: Stellarium B. Virginis: sermones de tempore, etc. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 274. Quaere, PELBARTUS.

OTBERTUS, Leodiensis, exaravit vitam Henrici IV. Imperatoris. Casp. Barthius in Claudian. pag. 1055. vocat mirandum prudentiae et ingenii scriptorem.

OTFRIDUS vixit seculo nono. Evangelium Germanicis versibus expressit. Videantur Olearius in Abaco, pag. 350. Hallerv. in B. C. pag. 299.

OTHO, vetus gnomologus, allegatur ab Alano in Sententiis. Vid. Barthius in Claud. pag. 515.

OTHO (Joh.) Brugensis, Anno 1581. obiit. Isagogen elaboravit in historiam Romanam, teste Sweertio. Videatur

OTTLERUS (Servat.) edidit encomiasticam ethologiam de S. Francisco, Colon. An. 1651.

OTTO, Fossatensis, vitam S. Mauri prosa et carmine descripsit: item, vitam S. Benedictae martyris et B. Wilfridi. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 192.

OTTO, Frisingensis, aetate Friderici Barbarossae Imp. claruit. AEneas Silvius male Frisiensem vel Frisium fuisse autumat. Frisingensis a Frisingensi episcopatu dictus est. Obiit Anno 1150. teste Radevico. Otto iste universale chronicon octo libris complexus est. Eos primus in lucem protraxit Joh. Cuspinianus: auctiores edidit Christ. Urstisius. Scripsit etiam 2. libros de gestis Friderici. Epitaphium ejus tale invenio:

Vid. Olearius in Abaco pag. 351. Ph. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 149. Carol. Visch. in Cist. pag. 255.

OTTO (Joh. Henricus) Bernas Helvetius, edidit historiam doctorum Misnicorum, An. 1672: item, lexicon Rabbinico-philologicum, An. 1676. In scriptis Rabbinorum admodum versatus esse videtur.

OTTO (Jul. Conr.) Judaeus, prius Naphthali Margolith dictus, aliquando Christianum sese simulavit. Unde Altdorfii sacras literas profiteri jussus est. Verum non diu ibi substitit, Nam praeter spem et opinionem inde discessit, nec constat, quo pervenerit. Librum reliquit, cui Gali Razia titulum imposuit. Extat et ejus grammatica hebraica. De hominis nequitia et fraude Cl. Wagenseilius in Sota, pag. 705. legi poterit. Confer Casaubonum, epist. 436. et Colomesium in Cimeliis, pag. 175.

OTTUS (Joh.) Schaphusio Helvetius, cogitationes physico-mechanicas denatura visionis, Heidelb. Anno 1670. edi curavit.

de OVALLE (Pet. Hernand.) Placentinus, compos. 2. partes obligationum, ex quibus tenemur colere Angelos custodes. Vid. Alegambe, pag. 383.

de OVANDO (Joh.) scripsit discursus praedicabiles, An. 1606. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 216.

OUDARTUS (Nicol.) Bruxellensis, Anno 1608. obiit. Reliquit fastos sacros et alia poemata, teste Sweertio, pag. 581. Carmlna ejus habentur T. 3. Delit. Belg. pag. 699.

ab OUDENHOVEN (Ant.) laudationem Alexandri Scagliae, Antverp. An. 1641. concinnavit.

OVERSTADIUS (Rol.) Bruxellensis, An. 1568. natus est. Videatur Alegambe, pag. 416.

OUGTRED (Wilh) vulgavit trigonometriam, An. 1657: item, clavem mathematicam, Oxonii, An. 1669.

OVIDIUS Naso, poeta, natus est Anno secundo Olympiadis CLXXXIV: obiit A. primo Olympiadis CXCIX. Confecit libros transformationum, epistolas Heroidum, artem amandi, sex libros fastorum, Medeam tragoediam, etc. Sunt etiam quaedam, quae falso ei tribuuntur, qualia sunt carmen panegyricum ad Pilonem,

Philomela, pulex etc. Quaedam etiam Ovidio prorsus indigna sunt, ut tres libri de Vetula, quae Ovidium minus referunt, quam simius hominem. Librum tamen de medicamine faciei aliqui Ovidio male abjudicant. De Ovidii halieuticis C. Barthium in Celestin. pag. 312. consule. Confer Glandorptum in O. R. pag. 650. Vossium l. 5. Inst. rhet. c. 3. pag. 287. Epitaphium Ovidii tale circumfertur:

OVIDIUS (Alb.) Juventinus, fuit autor Philomelae carminis. Vid. C. Barthius, part. 3. in Papin. pag. 11. item, Goldastus, praefat. in Pseudovidiana-opuscula, Francof. Anno 1610. edita. Adde Reiens. ad Daum. pag. 204. 205. 207.

OVIEDUS (Andr.) Castellanus, An. 1577. extinctus est. Condidit librum de Rom. ecclesiae primatu: deque erroribus Abyssinorum, ad quos Ovicdus ille a Lusitaniae Rege missus fuerat. Vid. Alegambe, pag. 28.

de OVIEDO (Franc.) Anno 1657. obiit. Struxit cursum philosophicum. Vid. Alegambe, pag. 128.

d'OULTREMANNUS (Pet.) Valencianus Hanno, An. 1657. vivere desiit. Scripsit de Amore increato. Extat ejusdem Constantinopolis Belgica, h. e. libri quinque de rebus gestis a Balduino et Henrico, Impp. Constantinopolitanis, ortu Valencinianensibus, unâ cum libro de excidio Graecorum, An. 1613. Vid. Alegambe, pag. 390. 405.

d'OULTREMANN (Phil.) paedagogum Christianum. 2. Tomis, Anno 1654. complexus est.

OWENUS (Joh.) Britannus, concinnavit tres libros epigrammatum, An. 1614. Notetur proprram ejus de seipso judicium:

Barlaeus in epist. pag. 888. Multa (inquit) ingeniose scripsit Owenus in isto carminum genere: sed intercurrunt non pauca vilioris monetae. Magno applausu apud Anglos leguntur.

OWENUS (Joh.) Oxomensis theologus, scr de justitia divina contra Socinum, Anno 1653. item, vindicationem textus Hebraei in Vet. et Graeci in N. Testamento.

de OXONIO (Henr.) Anglus, sermones Dominicales et Feriales reliquit. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 166.

de OXONIO (Joh.) vel OXFORD, Anno 1199. floruit. Itinerarium in Siciliam exaravit.

PAAW (Pet.) medicus, natus est An. 1564: obiit An. 1617. Condidit tractatum de exercitiis, lacticiniis et bellariis. Vid. Meurs. in Ath. Bat. p. 264.

PACAEUS (Rich.) Anglus, Anno 1532. obiit. Reliquit praefationem in Ecclesiast. Erasmus in Ciceroniano pag. 173. Rich. Pacaeus (inquit) inter Tulianae facundiae candidatos censeri poterat, nisi nimium illi placuisset extemporalis illa scribendi celeritas, et nisi mox juvenem e medio studiorum cursu poutificum ac regum hegotia profanis curis propemodum obruissent. Vid. Jovius in Britann. pag. 96.

PACATUS (Minucius) [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, grammaticus, struxit 7. libros de dialecto Alexandrinorum ordine alphabetico: similiter tres libros de Attica consuetudine, etc Vid. Suidas.

PACCONUS (Franc.) Capuanus, edidit duos catechismos AEthiopico sermone. Vid. Alegambe, pag. 128.

PACHOMIUS, [gap: Greek word(s)] , An. C. 340. floruit. Ex milite monachus factus est. Struxit regulam monachorum Angelo, ut ferunt, ad calamum dictante. Videatur Phil. Labbe Tom. 1. diss. de scr. eccles. pag. 150.

PACHYMERIUS (Geor.) [gap: Greek word(s)] . incipit suam historiam a tempore Michaelis Palaeologi, qui imperare coepit An. 1261. et desinit in A. 23. senioris Andronici, sub quo vixit. Edidit ejus nonnulla cum Nicephori breviario Dionys. Petavius Paris. An. 1616. Vid. Tomus 2. Ephem. Hedov. pag. 455. Hanckius in Byz. script. pag. 566.

PACIANUS, Barcinonensis episcopus, An. 360. claruit. Reliquit tres epistolas adversus Novatianos: paraenesin ad poenitentiam: libellum de Baptismo. Filium habuit, Dextrum nomine, cui S. Hieronymus catalogum suum de scriptoribus ecclesiasticis dedicavit. Videantur Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 151. Olearius in Abaco, pag. 352.

PACICHELLUS (J. B.) Apocrisiarius apostolicus, edidit chiroliturgiam sive tractatum de manus officio, An. 1673.

PACIFICUS, Minorita, An. 1470. vixit. Struxit summam, nomine Pacificam. Videatur Phil. Labbe Tom. 2. pag. 152. Olearius, pag. 352.

PACIFICUS, Asculanus, fecita 2. libros de Lucretia: 2. de Virginia carmine: septem de bello Cyri: undecim, de bello Syllae et Marii: sex de bello setuili. Ejus scripta prodietunt An. 1500. Vid. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 169.

PACIFICUS (Herm.) tractavit de vera et reali manducatione veri corporis Christi in coena Dom. A. 1581.

PACIFICUS (Statilius) JCtus, de Salviano interdicto commentatus est. Prodiit liber Genevae, An. 1619.

PACINUS (Jac.) Bononiensis, scripsit de tenuis humoris, febrim facientis, ante purgationem perartem incrassatione, An. 1558.

PACIUCHELLUS (Ang.) de monte Politiano, An. 1659. vixit. Composuit exercitationes in Psalm. 86. fol. Venet. An. 1659.

PACIUS (Ang.) JCt. elucubravit consilia: item, historiam belli Cenomanici. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 19.

PACIUS (Fabius) Vicentinus, medicus et philosophus, An. 1614. obiit. Extat ejus comment. in septem libros Galeni de methodo medendi: pro quo labore aureum torquem consecutus est. Vid. Thomasinus part. 2. pag. 162.

PACIUS (Jul.) Fabii frater, JCtus et philosophus, natus est An. 1550. obiit Anno 1635. In academia Heidelbergensi organum Aristotelis interpretatus est. Inde in Pannoniam abiit ad juris civilis professionem. In Galliam vocatus primo in Sedanensi academia, deinde Nemausi, post in Montispessulano gymnasio cathedram obtinuit. Tandem Valentiam profectus, ibidem ingenii et doctrinse radios latissime spargere coepit. A Venetis etiam Patavium in vitatus est, ubi tamen non diu substitit: sed Valentiam rediit ibique reliquum vitae stadium in summo honore absolvit. Scripta ejus tam philosophica quam juridica J. Phil. Thomasinus part. 2. elog. pag. 176. enumerat. Vid. etiam Imperialis in Museo, pag. 175.

PACTIUS (Alex.) Florentin. A. 1537. clar. Libros Aristotelis de poetica non inepte transtulit, judice Jovio in elog. numero 146.

PACTIUS (Cosmus) Alexandri frater, Florentinus archiepiscopus, Maximum Tyrium, Platonicae sectae philosophum,

PACUVIUS, Tragicus larinus, Olympiade CL VI. claruit. S. Hieronymus in Chronico Brundusinum facit et Tarenti nonagenarium obiisse perhibet. Erat vero Pacuvius ex sorore Ennii natus: qui avunculi vestigiis insistens arrem poeticam scenae gloria fecit clariorem, ut ait Plinius 35, 4. Fabulam Orestem magno cum spectatorum plausu habuit, An. U. 624. Laudatur Ciceroni, Varroni, Horatio et Quintiliano. Fragmenta ejus Rob. Stephanus collegit. Vid. Glandorpius pag. 653. Sagittarius in Vitis Rom. Vet. pag. 36.

PACUVIUS (C. Atejus) JCtus, Servii auditor, partem Edicti de commodato interpretatus est. Videatur Bertrandus pag. 240.

de PADILLA (Mich. Vasq.) Hispalens. Anno 1624. aetatis 65. obiit. Reliquit tract. de myfterio Trinitatis. Vid. Alegambe, pag. 345.

PADOANUS (Helidaeus) Foroiviensis medicus, Anno 1535. floruit. Emistit processus, curationes et consilia in curandis particularibus morbis, quae prosperos habuerunt eventus.

de PADUA (Ant.) Ulyssiponensis, Anno 1231. obiit et sequenti anno a Gregorio IX. inter Sanctos relatus est, teste Bellarmino. Reliquit conciones de tempore et Sanctis. Trithemius vocat excellentissimum praedicatorem et testatur, summum pontificem cum ideo Arcam Testamenti appellare consuevusse. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 94. Quenst ad. pag. 15.

PADUANUS (Fabr.) scr. de ventis et terraemotu: item, catenam temporis. Vid. Dietericus part. 2. Antiq. Bibl. pag. 58.

PADUANUS (Joh.) Lusitanus, commentatus est de vero die passionis dominicae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 216.

PADUS (Sebast.) Genuens. tractavit de cortice Peruviae febrium profligatore, Anno 1656.

PAEANIUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, Eutropil breviarium e latino in Graecum transtulit. Metaphrasis ista a Frid. Sylburgio una cum aliis Rom. hist. scriptoribus edita estin fol. Alii Capitoni Lycio eam tribuunt, qua de re Cujacius in Obs. 74. 7. At erant diversae. Suidas Capiconis versione aliquoties usus est.

PAEON, [gap: Greek word(s)] , Amathusius, librum de Theseo et Ariadna condidit, teste Plutarcho in Theseo. Vid. Meursius in Cypro, pag. 167.

PAES (Balth.) Lusitanus, epistolam S. Jacobi, Anno 1617. commentario illustravit.

PAESMAN (AEgid.) Anno 1541. natus est. Composuit tractatum de septem Sacramentis.

PAETUS (Lucas) Anno 1581. aetat. 69. obiit. Scripsit de mensuris et ponderibus Rom. et Graec item, librum variarum lectionum, Venet. Anno 1573. fol. Vid. Thuanus l. 74.

de PAEZ (Ferd.) librum de excusandis parentibus a publicis muneribus ob numerum liberorum confecit.

PAEZ (Pet.) Hisp Anno 1622. Gorgorrae in AEthiopia obiit. Elucubravit justum volumen, quo copiose de rebus disserit AEthiopicis: item, tractatum de Abyssinorum erroribus linguâ Amarana. Vid. Alegambe, pag. 390.

PAFFENRODIUS (Joh.) tractavit de militia Graeca et Romana, teste Borremansio in Var. lect. pag. 239.

PAFRADIUS (Gasp.) Theol. compos. commentarium de praedicationibus sacramentalibus, lib. arbitrio et praedestinatione.

de PAGANICA (Nicol.) circa An. 1330. claruit. Reliquit compendium medicinalis astrologiae. Extat Ms. Venetiis inter libros Pecrarchae, teste Thomasino.

PAGANUS (M. Ant.) Venetus, scr. de ordine et residentia episcoporum Venet Anno. 1570. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 36.

PAGANUS (Jac.) Bellunensis, literatura non incelebris Pierio Valeriano de J. L. pag. 72. dicitur.

PAGANUS (Pet.) Wanfridia Hessus, Anno 1576. obiit. Historiam tergeminorum Rom. et Albanorum fratrum carmine

epico expressit. Carmina ejus occurrunt T. 5. Del. Germ. pag. 1. J. P. Lotichius part. 3. Bibl. poet. pag. 96. ait, fuisse omnium horarum arbitrum mire festivum, salium leporumque mercurialium aequales inter amicosque temperatorem scitissimum, vatem imprimis excellentem, elegantem et disertum.

PAGETIUS (Guilh.) scripsit historiam Bibliorum: item, haeresiographiam et Christianographiam.

PAGGUS (Carol.) Genev. struxit enchiridion medico-astro. chymicum, Olyssip. Anno 1664.

PAGNINUS (Sanctes) Lucensis, Anno 1541. mortuus est. Hortante Leone X. pontifice, novam Vet. Testamenti versionem juxta veritatem hebraicam edidit. Sixtus Senens. l. 4. B. S. pag. 297. tradit, eam versionem a peritissimis Hebraeorum Rabbinis caeteris transiationibus omnibus praeferri. Publicavit etiam thesaurum linguae sanctae: item, isagogen in S. literas: ut taceam ejus catenam argenteam geminam, unam in Pentateuchum: alteram in psalmos. Vid. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 915. Ghilinus, vol. 2. pag. 224. Saussay pag. 149. Quenstad. pag. 317.

PAGNIUS (Joh.) Pisartus, medicus, h. t. claret. Videatur Greg. Letus in Ital. regn. pag. 482.

PAGNONIUS (Ang.) Bononiensis, Anno 1591. floruit. Satiras Horatii commentario exornavit.

PAIESIUS (Maginus) An. 1630. vixit et cursum universae philosophiae adornavit. Vid. Alegambe, pag. 320.

le PAIGE (Joh.) collegit bibliothecam ordinis Praemonstratensis, Paris. Anno 1633. fol.

de PALACIOS Ruvios (Joh. Lupus) Segobiensis JCtus, emisit varia politica et Juridica scripta, Antv. Anno 1618.

de PALACIOS (Mich.) Theologus Granatensis, circa Annum 1584. claruit. Extat ejus commentarius in Esaiam, Johannem et in epistolam ad Hebraeos: item, comm. in tres libros Aristotelis de anima.

de PALACIOS (Paulus) Granatens. frater Michaelis, comp. brevem, sed eruditum in Matthaeum commentarium, Anno 1569.

PALEONYDORUS (Joh.) sive de Aqua Veteri, Belgii opido, ord. Carmelitarum monachus Anno 1507. obiit; Texuit triplicem fasciculum de origine, statu et profectu otdinis sui. Liber prodiit Moguntiae, Anno 1497. Videatut Olearius, pag. 269.

PALAEOTTUS (Alf.) JCtus et theologus, Anno 1557. claruit. Tractavit de stigmatibus Jesu Christi, Duaci, Anno 1616.

PALAEOTTUS (Camillus) Bonoiehsis, poeta, Anno 1503. floruit. Carmina ejus inveniuntur T. 2. Delit. Ital. pag. 163. Videatur Reinesius in epist. ad Daum. pag. 17. item, Pierius Valerianus, de J. L. pag. 47.

PALAEBOTTUS (Gabr.) Bononiens. Anno 1597. obiit. Collegit acta concilii Tridentini: librum de ratione consultandi: alium, de bono sertectutis, etc. Videatur Thuanus l. 119. Panzirolus in JCtis 2, 149. Bumaldus p. 75. Naudaeus in B. P. pag. 94.

PALAEOTTUS (Vinc.) JCtus, An. 1448. floruit Mortuus filiorum humeris elatus est. Tractavit de dote. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 149.

PALAEPHATUS, [gap: Greek word(s)] Abydenus, tempore Alex. Magni claruit. Suidas autor est, eum Cypriaca, Attica et Arabica composuisse.

PALAEPHATUS, AEgyptius, Grammaticus, scripsit, secundum Suidam, philosophiam AEgyptiam: argumenta in Simonidem: librum [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] Huic etiam nonnulli [gap: Greek word(s)] tribuunt. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

PALAEPHATUS, Atheniensis, antiquis simus poeta fuisse traditur. Suidas [gap: Greek word(s)] appellat et Phemonoae [gap: Greek word(s)] facit aut supparem. Condidit [gap: Greek word(s)] : Apollinis et Diartae partum: Veneris et Cupidinis sermortes: Minervae et Neptuni contentionem: et Latonaae comam.

Ex Suida discimus, eum scripsisse quinque libros [gap: Greek word(s)] , ex quibus hodie tantum primus superest. Meminit ejus Virgilius in Ciri: Docta Palaephatia testatur voce papyrus.

de PALAFOX (Joh.) edidit chartam pastoralem, in qua notitia Gratiae divinae et nostrarum calamitatum renudatur, Anno 1667.

PALAMAS (Greg.) [gap: Greek word(s)] , seculo undecimo vixit. Erat archiepiscopus Thessalonicensis et struxit animae contra corpus in judicio contendentis prosopopoeiam stilo dialogico et maxime judiciali. Edidit Turnebus GraeceAnno 1553. Videatur Olearius in Abaco, pag. 188.

PALAMEDES, [gap: Greek word(s)] , Eleates, scripsit, teste Suida, [gap: Greek word(s)] : ut et [gap: Greek word(s)] . Autori Etymologici magni in [gap: Greek word(s)] vocatur [gap: Greek word(s)] .

PALANTERIUS (Joh. Paulus) a Caftro Bononiensi, Anno 1580. claruit. Composuit commentariorum in Psalmos 2. volumina: lectiones aureas in libros Sententiarum: explanationem in hymnos ecclesiasticos. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 217.

de PALAO Castro, (Franc.) multa scripsit. Opera ejus septem tomis fol. prodierunt. Vid. CASTRO.

PALATIUS (Joh.) Aquilam Saxonicam, Venet. Anno 1673. edi curavit. Extat ejusdem tractatus de dominio maris, Anno 1663. excusus.

PALAZZOLUS (Andr.) Tarvisinus, dissertationem instituit de thermis Capheronianis, Venet. An. 1610.

PALCZOVIUS (Paul.) Polonus, exaravit tract. de ratione instituendi hominis nobilis et modo consequendi perfectionem eam, quae in eum cadere possit Vid. Staravolscius, pag. 103.

PALEA, Gratiani discipulus, sacras constitutiones collegit. Vid. Micraelius in Lex. Philos. pag. 176.

PALEARIUS (Aonius) Verulamius, Anno 1566. Romae combustus est. Struxit carmen de immortalitateanimae. Vid, Tomus 2. Del. Ital pag. 149. et Thuanus l. 39. De eo J. C. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 796. Aonii materia illustris eademque difficilis: quare stilum quoque sul ipsius dissimilem fuisse, par est. Assurgit igitur interdum neque negligit figuras: alias serpit humi docere contentus. Adeo vero fuit superstitiosus, ut etiam hemistichia quaedam reliquerit impersecta.

PALEDORPIUS (Joh.) Mechliniensis, An. 1500. floruit. Adornavit speculum historiale.

PALERMUS (Polyc.) scr. de vera Plinii patria adversus Cigalinum, Veronae, Anno 1608. Vid. Tollius de Inf. lit. pag. 34.

PALIARINUS (Bapt.) vixit tempore Friderici III. Imp. Anno 1435. Condidit sex libros de urbis Vicentiae origine, amplitudine, imperio.

PALINGENIUS (Marcellus) Stellatus, Anno 1531. flotuit. Exaravit Zodiacum vitae, in 12. libros distributum, opus non contemnendum. J. C. Scaliger l. 6. de repet. pag. 792. ita de eo judicat: Palingenii poema totum satira est: sed sobria, non insana, non faeda. Ejus dictio pura. Versus ac stilus in imogenere dicendi. Non placet tamen consilium in scripdonis. Et deinde: Hominem non ignarum bonarum literarum arbitratus sum: sed levis ingenii et plusquam poetam esse susbicor. Si quid semel arripuit ad dicendum, omnes illius rei vicinias, omnes excutit affnitates. Neque prius quiescit aut abstinet, quam exhauserit omnia vel minima quaeque.

PALASSY (Bernh.) Gallus, artificio figulus, scr. de natura aquarum et fontium: de sale: de lapidibus: de agricultura. Nec Graece doctus erat nec Latine, et tamen de rebus naturalibus ingeniose locutus est. Vid. Sorellus de hominis perfect. pag. 470.

PALLADAS, [gap: Greek word(s)] , poeta, epigrammata docta et erudita composuit, quae in Antbologia passim conspiciuntur. Eum valde commendat Petrus Victorius in Var. lect. 16, 15.

PALLADIUS Rutilius Taurus AEmilianus, latinus rei rusticae scriptor, Columellam sequi, saepius etiam exscribere solet. Casp. Barthius ad l. 2. Theb. Pap. pag. 630. Rutilium Palladianum in vet. membranis dici memorat.

PALLADIUS, [gap: Greek word(s)] , Galata, tempore Theodosii Magni Imp. claruit. Condidit historiam Lausiacam, quam Lauso praefecto dedicavit, et in qua vitae aliquot sanctorum continentur. Hunc scriptorem primus Joh. Meursius Graece edidit Anno 1616. Vide, an idem sit ac ille, qui de Brachmanibus scripsit prodiitque Anno 1665. curante Edoardo Bissaeo. Vid. Niceph. Callistus in hist. eccl. 11, 44. Olearius pag. 353. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 152.

PALLADIUS (Methonaeus) tempore Constantini et Irenes matris vixit. Struxit, praeter orationes et disputadones varias, librum de festis Romanorum. Vid. Suidas.

PALLADIUS, Sophista. adornavit Graecum commentarium in sextum librum Hippocratis de morbis popularibus. Eum Graece scriptum ex bibliotheca Joh. Sambuci accepit Hieron. Mercurialis: Latine transtulit Julius Paulus, professor Patavinus: a cujus obitu vulgavit Celsus Crassus filius.

PALLADIUS (Andr.) Italus, emisit antiquitates Romanas, una cum discursu de focis antiquorum, An. 1599.

PALLADIUS (Pet.) Ripensis, episcopns Roschildiae, Anno 1560. obiit. Texuit librum de poenitentia: comment. in Genes. et Threnos, etc. Vid. Vindingius in R. H. pag. 65. Bartholinus in Dan. scr. p. 122.

PALLARIENSIS (Jac.) Senensis, JCtus, An. 1321. floruit. Vid. Guid. Panzirolus, in JCt. 2, 68.

PALLAS, [gap: Greek word(s)] , de mysteriis Mithrae scripsisse fertur. Allegatur a Porphyrio l. 2. [gap: Greek word(s)] , pag. 94. item, l. 4. pag. 166. Confer Eusebium de praep. evang. 4, 16.

PALLAVICINUS (August.) paraphrasin adornavit in libros physicorum Aristotelis. Vid. Nicius Erythraeus part. 2. Pinacoth. pag. 146.

PALLAVICINUS (Fabr.) Genuensis, A. 1600. mortuus est. Tractavit de cambiis mercatorum. Vid. Alegambe, pag. 107.

PALLAVICINUS (Ferrantes) Placentinus, Anno 1636. floruit. Avenione ob scripta nonnulla prohibita decollatus est. Opera ejus duobus tomis Anno 1660. impressa sunt. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 77. Placcius, pag. 118.

PALLAVICINUS (Sfortia) Romanus, emisit historiam concilii Tridentini: artem perfectionis Christianae, Anno 1676. comm. in primam secundae Thomae, An. 1653. fol. Vid. Alegambe, pag. 421.

PALLIOT (Pet:) Paris. collegit indicem Armorialem, A. 1660. Vid. Labbe in B. B. pag. 139.

PALMA (Blasius) edidit tractatum de actibus internis virtutum, Lublini, Anno 1646.

PALMA (Georg.) medicus Norimberensis, An. 1591. obiit. Reliquit consilia, nondum excusa, quae servantur in Bibliotheca Norimbergensi, teste Sauberto in Orat. de Biblioth. pag. 83.

de PALMA (Lud.) Toletanus, An. 1641. obiit, aet. 81. Elaboravit praxin vitae spiritualis: item, historiam passionis Dominicae. Vid. Alegambe, pag. 314.

de PALMA (Nic. Ant.) JCtus, composuit praxin rerum notabilium juris communis, Neapol. An. 1629.

PALMA (Pet. Victor) Cajetanus, Anno 1610. obiit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 144.

PALMERIUS (Fr.) Romanus, philosophlam Pisis et Romae publice professus est. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 109.

PALMERIUS (Jac.) a Grentemesmil, Gallus. edidit exercitationes in Graecos veteres scripcores, Anno 1668. in 4. in quibus multa difficilia loca emendat atque illustrat.

PALMERIUS (Janus Mellerus) Burgensis, celebris philologus, spicilegium condidit, quod habetur T. 4. lamp. Crit. Gruterianae. Carmina ejus leguritur T. 3. Delit. Belg. pag. 545. Vid. Acidalius in Velleium pag. 465. Modius in novant. lect. pag. 198.

PALMERIUS (Matth.) Florentinus, Anno 1448. claruit. Interfuit Concilio Florentino. Scripsit quatuor libros de vita civili. Paulus Jovius in Elog. n. 132. memorat, eum de divinis perperam incauteque locutum in haeresis Arianae suspicionem incidisse, ejusque librum ex Theologorum sententia. damnatum esse atque crematum. Trithemius in Catalogo, ipsum Palmerium, eo quod revocare nollet quae libro de Angelis scripsisset, flammis exustum fuisse tradit. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 107. et seq.

PALMIUS (Bened.) Parmensis, natus est Anno 1525: obiit Anno 1598. Vid. Alegambe, pag. 60. Quenstad. pag. 304.

PALMUCCIUS (Annib.) JCtus, vulgavit triumphum pietatis de S. Juone, advocato paupetum, An. 1629.

PALMYRENUS (Laur.) Alcanizensis, Anno 1593. obiit. Confecit Lexicon de animalibus omnis gerieris, nec non campum eloquentiae.

PALONIUS (Marcellus) Romanus, vixit Anno 1500. De clade Raverinati a Gallis accepta duos libros carmine epico composuit. Vid. Tom. 2. Delit. Ital. p. 175.

PALTRONUS (Car. Lanc.) medicus, edivdit Hippocratis oracula Anno 1667. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 169.

PALUDANUS (Joh.) Machliniens. Anno 1630. obiit. Struxit vindicias theologicas adversus verbi DEI corruptelas, Anno 1620. teste Sweertio: item, apologeticum Marianum.

PALUDANUS (Mich.) Ganderisis, natus est Anno 1593. In Lovaniensi academia Theologiam professus est. Edidit An. no 1628. chronologiam regum Judae et Israel. Vid. Sanderus in Gandav. Script. pag. 100. Val. Andr. in fast. Lovan. p. 140.

PALUDANUS (Pet.) Anno 1441. obiit. In quatuor libros Sententiarum comentatus est. Extat ejusdem tract. de causa immediata ecclesiasticae potestatis. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. p. 209. Olearius pag. 375.

PALUDIUS. (Joh.) Silesius, elaboravie carmina. Vid. Tomus 5. Delit. Germ. p. 22.

PAMELIUS (Jac.) Brugensis, Anno 1587. mortuus est. De. Tertulliani et Cypriani scriptis optime meruit, quae partim emendare, partim notis illustrare conatus est. Ejus Rituale sanct. Patrum, Col. Anno 1676. duobus volminibus prodiit. Vid. Sweertius pag: 370. et Sanderus in Brug. scr. pag. 42.

PAMMENES, [gap: Greek word(s)] , tractavit [gap: Greek word(s)] , teste AEliano in hist. anim. l. 16. c. 13.

PAMPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus grammaticus, [gap: Greek word(s)] , id est, pratum. [gap: Greek word(s)] , inquit Suidas: item, libros 205. de glossis: [gap: Greek word(s)] , etc.

PAMPHILUS, Amphipolica, philosophus, cognomine [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] : [gap: Greek word(s)] : libros tres de re rustica: item, de pictura et illustribus pictoribus. Vid. Suidas.

PAMPHILUS, Tragicus, reliquit tragoedias. Vid. Suidas, [gap: Greek word(s)] .

PAMPHILUS, Maurilianus, edidit carmen elegiacum de amore, quod Goldastus An. 1610. vulgavit. Vid. Reines. ad Daum. pag. 200. Barthius in Briton. pag. 349.

PAMPHILUS (Joseph.) Veronensis, condidit chronicon ordinis eremitarum S. Augustini, An. 1581: item, 3. libros de S. ritibus. PAMPHOS, [gap: Greek word(s)] , vetustissimus poeta, Atheniensibus hymnos composuit. Idem de Cereris erroribus et raptu Proserpinae scripserat, teste Pausania in Atticis, pag. 37. Vid. Palmerius in emendat. ad Gr. script. pag. 690.

PAMPOLITANUS (Rich.) Anglosaxo, An. 1349. obiit. Scripsit comm. in Psalmos: item, encomium nominis JESU. Vid. Olearius in Abaco, pag. 406.

PAMPREPIUS, [gap: Greek word(s)] , Panopolita, tempore Zenonis Imp. claruit. Athenas veniens ab Atheniensibus grammaticus factus et juventuti docendae praefectus est. Suidas [gap: Greek word(s)] appellac, additque, eum a Proclo in omnibus reconditae sapientiae partibus eruditum fuisse. Scripsit [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] soluta oratiune.

PANAETIUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Stoicus philosophus, Olymp. CLIIX. claruit. Erat discipulus Antonii Sidonii, et Laelii et Scipionis Africani familiaris, quem etiam in Africam et AEgyptum secutus est. Magnum nomen retulit libris de officiis, quibus scriptis 30. annis superfuit, teste Cicer. l. 3. de. off. Laertius in Aristippo ejus librum [gap: Greek word(s)] et in Parmenide ejusdem lib. [gap: Greek word(s)] allegat. Vid. Jonsius de S. H. P. 2, 13. Meursius in Rhodo, pag. 101.

ANAETIUS (Franc.) Ferrariensis, An. 1494. floruit. Scripsit de ruina imperii Romani: item, de monte Sinai. Extat ejusdem chronicon Ferrariensium, teste Zeillero.

PANAGATHUS (Laevinus) Gandensis, A. 1547. Ulmae obiit. Reliquit orationes et carmina, teste Sandero.

PANAROLA (Dominic.) collegit jatrologismos sive medicas observationes, Romae, An. 1643. Vid. Rhodius in script. supp. pag. 32.

PANCHENIUS (Andr.) adornavit responsionem ad Palmerii protestationes, formulae concordiae oppositas Anno 1579.

PANCIATICUS (Laur.) Florentinus, ante paucos annos claruit. Vid. Chimentellius de hon. Bisell. pag. 144. Greg. Letus in Ital. regn. 359.

PANCIROLA (Octav.) Rhegiensis, An. 1610. vixit. Is librum, ab Hippolyto fratre compositum, in quo de omnium, quae sunt Romae, ecclesiarum origine et nominibus, sanctorum reliquiis, nosocomiis, Xenodochiis, etc. agebatur, pro suo edidit. Videatur Nicius Erythr. Pinacoth. 3. num. 53.

PANCIROLUS (Guido) Rnegiensis, JCtus Patavinus, natus est An. 1523: obiit An. 1599. aetatis 76. Composuit 2. libros rerum memorabilium: commentar. in notitiam imperii: thesaurum variarum lectionum: notas in Tertul. lianum: libell. de origine equitum: 4. libros de claris juris interpretibus, et alia, quorum catalogum apud Thomasinum part. 1. elog. pag. 193. invenies. Libros memorabilium Panciroli Henr. Salmuth ex Italico latine transtulit notisque illustravit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 140. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 252.

PANCRATIUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Leonis et Zenonis Impp. floruit. Reliquit [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

PANCRATIUS, poeta, in Anthol. epigr. Graec. l. 3. c. 22. et l. 6. c. 27. allegatur.

PANDOLPHINUS (Horat.) imaginem naturae, Patav. Anno 1593. typis imprimendam dedit.

PANDOLPHINUS (Josephus) a S. Martiano, scripsit de ventositatis spinae gravissimo morbo. Eum edidit G. A. Mercklinus An. 1674.

PANDULPHUS, Pisaurensis, JCtus, laqueo vitam finire coactus est. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 154.

PANDULPHUS (Alf.) Comaclensis episcopus, exaravit tract. de fine mundi, Bonon. An. 1658.

PANETIANUS (Joh.) Bohemus, ab imperatore Maximiliano poeta laureatus creatus est, An. 1505. teste Edero.

PANHUSIUS (Pet.) JCtus, tractavit de mutatione ultimae voluntatis, Hagae, An. 1653.

PANIGAROLA (Franc.) Mediolanensis, An. 1548. natus est: obiit An. 1594. In arte concionandi prae omnibus excelluisse traditur: unde a quibusdam concionatorum norma dictus est. Alii Demosthenem Christianum vocabant. Eum omnes imitari cupiebant: atque ille quidem se praedicatorem dici putabat, qui Panigarolae posset censeri discipulus. Eloquentiâ omnia obtinebat. Una concione Neapoli habita duodecim aureorum millia aliquando collegisse fertur. Scripsit vitam S. Petri per modum aureae catenae contextam: praedicatorem sive paraphrasin in Demetrium Phalereum: disputationes 18. tripartitas contra Calvinianos: cersuram in Constitutiones Paris. Molinaei, etc. Carmina ejus leguntur T. 2. Delit. Ital. pag. 175. Vid. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 81. Wadding. in S. O. M. pag. 128. Imperialis in Museo, pag. 105. Ghilinus vol. 1. pag. 61.

PAMSCOTIUS (Jac.) Amalfitanus. An. 1550. vixit, et in decalogum commenta. tus est. Vid. Wadding. in S. O M. pag. 184.

PANITZA (Lud.) Mantuanus medicus, scr. de venaesectione in infiammatione An. 1544: item, de mintoratione facienda, An. 1561. fol. Vid. Linden, pag. 432.

PANNONIUS (Coel.) vero nomine Franc. Gregorius, Hungarus, An. 1540. claruit. In Apocalypsin commentari coepit, An. 1547. Venet.

PANNONIUS (Janus) episcobus Quinauecclesiensis, celebris poeta, An. 1508. foruit. In utroque genere scribendi admodum excelluit. Si latine peroraret. Romae: si Graece, ipsis Athenis natum dixisses. Reliquit panegyricos, elegias et epigraminata. Fertur etiam annales Hungariae versibus heroicis, quibus seipsum superavit, composuisse. Epitaphium ei tale factum:

PANODORUS, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, monachus, tempore Arcadii Imp. claruit. Condidit [gap: Greek word(s)] . Ex hoc Panodoto multa Synecllus adducit: atque ex eo Scaliger in animadvers. ad Eusebium.

PANOLBIUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, elaboravit epitaphium Hypatiae, Erythrii filiae. Vid. Suidas.

PANORMITA (Anton.) Siculus, Anno 1460. floruit. Struxit epistolas: item, quatuor libros de dictis et factis Alfonsi Regis, quos AEneas Silvius aliis exemplis intertextis locupletiores reddidit. Cum Laurentio Valla scriptis certavit, A Joviniano Pontano, qui eleganti carmine mortuum laudavit, elegantiarum pater appellari meruit. Anonynus in dialo go de L. L. repar. pag. 399. dure de eo judicat. quando ait: Dulcis, candidus et facetiis Panormita, sed lascivi carminis amator, atque ob id probis viris minime legendus. Confer Jovium in elog. num. 12.

PANSA (Mart.) An. 1609. claruit. Consilium aritipodagricum edi fecit: item, consilium aritinephriticum.

PANSA (Mutius) scripsit de consensu ethnicae et Chrisrianae philosophiae, Anno 1605.

PANTAENUS, [gap: Greek word(s)] , Stoicus philosophus et Christianus, A. C. 200. claruit, et post conversiohem suam scholae Alexandrinae praefuit. Post a Demetriano in Indiam missus est, ut Christum apud Brachmanes et Gymnosophistas praedicaret. Commentaria ipsius permulta in S. Sctipturas suo tempore extitisse, S. Hieronymus autor est. De Pantaeno

Eusebius in H. E. 5, 9. legi potest. Discipulum sibi similem reliquit Clementem Alexandrinum.

PANTAGATHUS (Octavianus) qui et Pacatus dicivoluit, Brixianus, An. 1567. obiit. Antiquitatis et omnis literaturae apprime gnarus fuit. Inter alios doctrinae suae admiratores et sectatores habuit Onufrium Panvinium, Ant. Augustinum et Fulv. Ursinum; qui plurima se ab humanissimo viro hausisse et in publicum ab illo accepta communicasse in genue professi sunt. Ipse praeter literas officiis etia adeo in cunctos propensus fuit, ut vulgo Patris cognomine in urbe coleretur. Haec et plura Thuanus, l. 41. Vid. etiam Manutius part. 1. in Cic. fam. epist. pag. 430.

PANTALEON, [gap: Greek word(s)] , sermonem de luminibus sanctis, (i. e. de Christo ejusque praecursore) reliquit, qui inter orthodoxographa Grynaei pag. 396. occurrit Vid. Olearius in Abaco, pag. 353.

PANTALEON (Henricus) Helvetius, natus est An. 1522: obiit Anno 1595. Basileae primo theologiam, postea medicinam professus est. Struxit librum de peste: prosopographiam: chronographiam: acta martyrum, etc. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 109.

PANTHEUS (Joh. Ant.) Veronens. Anno 1488. floruit. Scripsit de thermis Calderinis et Pliniorum patria.

PANTHEUS (Joh. August.) Venetus sacerdos, reliquit Voarchdumiam contra Alchymiam, quae impressa est, Venet. A. 1530.

PANTINUS (Pet.) Tiletanus, An. 1611. aetatis 56. obiit. Toleti Graecas literas aliquando docuit. Michaelis Apostolii paroemias latine transtulit: et commentar. de dignitatibus et officiis Gothorum edidit. Carmina ejus occurrunt T. 2. Del. Belg. pag. 796. Vid. Sweertius, pag. 609.

PANTOCIUS (Hipp.) Perusinus, poeta, Grittiaden et Feltriaden composuisse scribitur. Vid. Waddingus in S. O. M. p. 176.

PANTOGIA (Jac.) An. 1602. vixit. Hic primus orbi Europaeo imperium Chinense literis prodidit. Literae ejus Anno 1670. latine versae et Moguntiae imprerssae sunt, ex quibus descriptio reip. Chinensis desumta, quae in thesauro politico Casp. Ens, inque dissertationibus Nic. Beli reperitur. Vid. Funccius T. 1. orb. imp. pag. 313. Credoeundem esse cum Didaco Pantoja, qui An. 1618. obiit. Hic. teste Alegambe, pag. 92. Chinensibus una cum Matth. Riccio fidem Christianam annunciavit: in quorum gratiam etiam Chinica linguâ conscripsit tractatum in symbolum Apostol.

PANVINIUS (Onufr.) Veronensis, Anno 1568. aetat. 39. obiit. Platinam notis minime contemnendis illustravit et praeterca vitas sequentium pontificum usque ad Pium V. addidit: Extant ejusdem libri 2. de ludis circensibus: item, descriptio triumphi Romanorum Thuanus l. 43. virum ad omnes et Romanas et ecclesiasticas antiquitates e tenebris eruendas natum appellat. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 177. Mart. Hanckius, part. 1. de S. R. R. pag. 224. Maderus de triumph pag. 38.

PANVINIUS (Pantal.) edidit notas in varia utriusque Testam loca duriora, Vicent. An. 1612: item, speculum animae, Anno 1606.

PANYASIS, [gap: Greek word(s)] , poeta, juxta quosdam Olympiade LXXVII. juxta alios LXXII. claruit. Erat aruspex sive, ut Suidas ait, [gap: Greek word(s)] nec non poeta nobilis. Occisus est a Lygdamide, tertio Halicarnassi tyranno, teste eodem. Refertur inter sex illos, qui, ut Oppiani interpres ait, [gap: Greek word(s)] poetae nominantur. Ii sunt Homerus, Hesiodus, Eupolis, Amimachus, Nicander et Panyasis. Condidit Heracleidem versibus novies mille: item, Jonica versu pentametro. Vid. Thomasius de plagio, §. 513.

PANYASIS, alias a priore, de somniis 2. libros composuit, teste Suida. Eum Artemidorus in Onirocriticis allegat.

PANZIROLUS (Hippol.) Italus, Anno 1624. obiit. Thesauros absconditos urbis Romae fratri Octavio edendos concessit: qua de re supra in PANCIROLA dictum est. Videatur Alegambe, pag. 189.

PAOLETTUS (Aug.) exaravit viridarium sacrarum conciorium in dominicas et festa, 4. voluminibus, An. 1660.

PAPA (Guido) JCtus, An. 1483. floruit. In jus utrumque, Caesareum et ponrificium. commentatus est Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 132. et 401.

PAPA (Jac.) Iprensis, compos. elegias de certamine Galli cum Aquila: item. 2. libros de mendicis.

PAPAEUS (Pet.) Flander, An. 1542. claruit Samariten, comoediam, et 2. libros elegiarum adornavit, teste Sweertio. Vide, PAPPAEUS.

PAPARELLA (Sebast.) a Monte sancto, medicus et philosophus Perusinus, scripsit duos libros de catarrho, An. 1562: librum unum de efficientia primi motoris: tres libros de calido: septem tractatus de judicationibus curativis, etc. Vid. Linden, pag. 538.

PAPAZZONIUS (Flam.) vel de Vulpe, medicus, Anno 1572. floruit. Habuit orationes.

PAPEBROCHIUS (Dan.) Jesuita, exaravit comment. de gestis Sanctorum; cujus labores aeternum orbis mirabitur, inquit Bartholinus, lib. de puerper. pag. 44.

PAPHIUS (Hieron.) Saxolensis, struxit libellum de resurrectione, Bon. Anho 1589.

PAPIAS, [gap: Greek word(s)] , antiquus autor, S. Polycarpo familiaris fuisse dicitur. Quidam Johannis presbyteri discipulum faciunt. Eusebio in hist. eccl. 3, 33. dicitur [gap: Greek word(s)] quinque libris complexus est. In scriptis suis multas peregrinas Christi parabolas et novas doctrinas protulit. Inter alia etiam asserere ausus est, regnum Christi post universalem resurrectionem mille annos humano et corporeo more in hac terra futurum esse. Vid. A. Varenius in rationario de scr. eccl. sec. 2. pag. 17.

PAPIAS, Lombardus, Anno Chr. 1200. tempore Innocentii III. pontif. floruit: id quod ex Platina, pag. 474. colligo, qui ita: Sunt, qui scribant, et Gratianum tompilatorem decreti et Papiam Lombardum, qui vocabula latina in ordinem redegit tempore Innocentii fuisse. De Papia non ambigitur, etc. Haec ille. G. Barthius in Adv. 3, 3. non diu post tempora Henrici II. vixisse existimat. Nam (inquit) in vocabulo AEtas ordine omnes retro principes numerans in hoc desinit. Non dubitat laudatus Barthius, Papiam plerisque bonorum autorum interpreribus usum esse. Curiosissime enim omnia corrasit. Virgilii, Horatii, Juvenalis, Martiani commentatores laudat nominatim in praefatione: inter grammaticos vero Suerium (quem ille se nosse negat) et Luctatium Placidum.

PAPINIANUS (AEmil.) JCtus, tempore Severi Imp. claruit. Vulgo Juris asylum et doctrinae legalis thesaurus appellatus est. Severus Augustus, quod virum summopere probaret, praefectum praetorio fecit eique moriens liberos suos commendavit. Interemtus est ab Antonino Caracalla, quod parricidium ejus excusare nollet, teste Lampridio. Libros reliquit quaestionum 37: responsionum 19: definitionum 2: singulares de adulteriis; et [gap: Greek word(s)] . In fragmento responsorum ejus, quod Jac. Cujacius vulgavit, Papianus vocatur. Plura de Papinlano vide apud Jac. Lectium in orat. pag. 68. Panzirolum in JCtis, 1, 55. Salmuth in Panciroll. part. 2. pag. 222. Bertrandum, pag. 14.

PAPINIUS Statius, poeta sub Domitiano Augusto floruit. Reliquit 5. libros Silvarum: 12. Thebaidos: quinque Achilleidos. In Thebaidem et Achilleidem

Lutatius Placidus commentatus est. Casp. Barthius etiam prolixum comment. in eundem poetam composuit, quem Christ. Daumius. defuncto Barthio, edi curavit. J. C. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 843. vocat cultissimum atque ingeni osissimum poetam. Neque enim (addit) allus veterum aut recentiorum propius ad Virgilianam majestatem accedere valuit. Etiam propinquior futurus, si tam prope esse noluisset. Siquidem naturâ sua elatus, sicubi excellere conatus est, excrevit in tumorem. Est profecto heroicorum poetarum (si Phoenicem illum nostrum eximas) tum latinorum; tum etiam Graecorum facile princeps. Nam et meliores versus facit, quam Homerus, etc. Vid. Glandorp. pag. 812.

PAPINIUS (Nicol.) Blesensis, de pulvere sympathetico, An. 1646: item, de aurium ceraminibus, Salmur. Anno 1648. commentatus est.

PAPIUS (Andr.) Gandensis, Anno 1581. in aquis submersus est, cum per dies caniculares natando sese exerceret. Thuanus. l. 74. utriusque linguae et musicae poeticaeque peritissimum vocat. Decimo octavo aetatis anno Dionysii librum de situ orbis carmine heroico a se redditum emisit. Adhaec latinam Prisciani vel Rhemnii Fannii paraphrasin cum MS. eontulit, emendavit, notisque illustravit. Vid. Sweertius pag. 124. Modius in elog. novant. epist. 66.

PAPIUS (Joh.) Regiomontanus, scripsit de medicamentorum praeparationibus, An. 1612.

PAPO (Joh.) contexuit 4. libros in praeceptum decalogi de non moechando, An. 1552.

PAPONIUS (Joh.) JCtus, construxit decisiones: item, corpus juris Francici, An. 1624.

PAPPAEUS (Joh.) Flander, edidit comoediam, Samariten, in quam erudita scholia confecit Alex. Vanegus, Toletanus, teste Sweertio. Vide, PAPAEUS.

a PAPPENHEIM (Matth.) An. 1488. claruit. Scripsit de origine et familia Dominorum a Calatin. Vide, BAPPENHEIM.

PAPPUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Theodosio M. imperante, floruit. Reliquit [gap: Greek word(s)] : librum de fluviis Africae: et 8. libros mathematicarum collectionum: ex quibus tamen duo priores perierunt. Sex superstites latine reddidit et uberi commentario exornavit Frid. Commandinus.

PAPPUS (Joh.) Lindoviensis, natus est An. 1549: obiit An. 1610. Argentorati theologica professione functus est. Exaravit historiam ecclesiasticam: anti-Sturmiana, et al[?]. Vid. Micraelius pag. 401.

PAPYRIANUS, grammaticus, de orthographia scripsit. Aurelius Cassiodorus multa ex hoc Papyriano in c. 4. de orthogr. p. 965. transtulit. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 663.

PAPYRIUS Fabianus, philosophus, libros civilium reliquit. Seneca epistola 101. genus ejus dicendi commendat: et inter sui temporis declamatores numerat, l. 2. prooem. Plinius l. 35, c. 15. eundem allegat. Vid. Glandorp pag. 660.

PAPYRIUS Justus, JCtus, sub Severo et Antonino Impp. vixit et viginti libros constitutionum composuit. Videantur Guido Panzirolus in JCtis 1, 51. Bertrandus, pag. 139.

PARABOSCUS (Hieron.) inter viros litetis claros refertur a Ghilino vol. 1. pag. 124.

PARACELSUS (Theophrastus) alias Bombast dictus, natus est Anno 1493: obiit An. 1544. Oratio latina ejus barbara fuit: igitur Basileae medicinam in vernacula lingua docere coepit. Erat Aristotelis, Galeni et Avicennae maximus contemtor, quem postremum etiam Basileae publice combussit. Spiritu familiari usus fertur, quem capulo ensis inclusum habuisse putabatur.

Scripsit libros 230. in philosophia, et 46. in medicina. Scripta ejus tanti aestimata sunt, ut a nonnullis in latinum, Italicum et Gallicum sermonem translata fuerint. Rambdius etiam medicos libros Graece convertit. Varia variorum judicia de Theophrasto Christ, Becmannus collegit in Exercit. Theol. exerc. 21. pag. 346. Confer Ernesti Soneri orationem, quae philosophiae Altdorfinae addita est sub finem: Salmuth, part. 2. in Panzirol. p. 140. Borrichium in Hermete pag. 217. 282. 420. Thomasium de plagio, §. 514.

PARADINUS (Guil.) Anno 1555. claruit. Scripsit de antiquo Burgundiae statu: historiam Lugdunensem: lib. de Itio expugnato. Vid. Simon Schardius vol. 3. Germ. scr. pag. 9.

de PARADISO (Jacob.) alias Jacobus a Clutza, scr. de ecclesiae autoritate et reformatione. Vid. Carolus Visch, pag. 165.

PARAEUS (Ambros) medicus, de chirurgia tractavit. Opera ejus An. 1582. prodierunt.

a PARANO (Ludov.) canonicus Legionensis, struxit 3. libros de officio inquisitionis Hispaniae, Madriti, Anno 1598. fol.

PARASCANDALUS (Juniperus) edidit spicilegium evangelicum, An. 1647. fol. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 233.

a PARASIN (Matth. Max.) adornavit petram salutis, An, 1639: item, orationes et poemata.

PARCEVALLUS (Joh.) An. 1450. claruit. Reliquit compendium divini amoris. Vid. Olearius pag. 261.

PARDUS (Joh.) inter poetas locum obtinet. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 182.

de PARENTINIS (Bernh.) ord. praedic. monachus, Lilium missae emisit. Liber prodiit Parisiis An. 1517.

PARENTUCELLUS (Ant. Maria) Sarzanensis, An. 1589. obiit. Reliquit commentaria in Aristotelem. Vid. Alegambe, pag. 40.

PAREUS (David) Francosteino Bohemus, theologus reformatae religionis, natus est An. 1548: obiit Anno 1622. Ejus commentarii in epist. ad Roman. quod de monarchico regimine liberius scripsisset, Londini combusti sunt, Vid. J Laetus in Compend. hist. pag. 754.

PAREUS (Joh. Phil.) natus est An. 1576. Concinnavit lexicon Plautinum: calligraphiam: electa Plautina, etc.

PAREXA (Franc.) Hisp. catechismum et grammaticam in lingua Timuquana conscripsit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 131.

de PAREYA (Gabr.) reliquit duos tomos de universa instrumentorum editione, An. 1668.

PARIS (Matthaeus) vel Parisiensis, Albanensis monachus, An. 1259. obiit. Condidit historiam Anglicanam ab Anno Chr. 1067. usque ad annum 1250. Vid. Lipsius cent. 5. misc. epist. ep. 83. Ph. Labbe T. 2. diss pag. 67. Olearins in Abaco pag. 309. Funccius in O. J pag. 578.

PARIS (Steph.) expositionem dicti, Verbum caro factum est, An. 1555. adornavit: item, Christiani hominis institutum, Paris. An. 1552.

PARISANUS (AEmil.) Romanus, scripsit contra Guil. Harvejum de motu cordis, Anno 1647. item, de subtilitate microcosmica, Venet. Anno 1613. Vid. Linden pag. 11.

PARISETUS (Hier.) Regiensis, natus est Anno 1520: obiit An. 1600. Romae jus pontificium cum laude professus est. Vid. Guido Panzirol in JCt. 3, 59.

PARISIUS (P. P.) JCtus, An. 1521. floruit. Consulentibus singulas responsorum chartas aureo vendere corisuevit. Reliquit quatuor consiliorum volumina. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 158.

PARKERUS (Matth.) Ariglus, An. 1574. obiit. De antiquitate Cantuariensis ecclesiae nonnulla prodidit.

PARKERUS (Thomas) edidit politiam ecclesiasticam, de cujus mutilata editioneAn. 1638. Hoornbeck in summa controvers. l. 16. pag. 762. legi poterit. Confer Placcium pag. 146.

PARKINSONUS (Joh.) Londinensis, confecit paradisum terrestrem, Anno 1629. fol. item, theatrum botanicum, An. 1640.

PARLISTANEUS (Joseph.) conscripsit poemata. Videatur Tomus 2. Delit. Ital. pag. 182.

de PARMA (Ugolinus) grammaticus, Philogenium comoediam exaravit. Miminit ejus Philelphus l. 4. epist. ult. equitem auratum et JCtum nominans, carpens etiam, quod exteros Italis suis praetulisset. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 167.

PARMENIDES, [gap: Greek word(s)] , physicus philosophus, Xenophanis discipulus, Olymp. LXXXVI. floruit. Statuit duo tantum elementa, ignem et terram. Idem primus terram globosam affirmavit. Vitam ejus videre est apud Diogenem Laertium. Philosophiam carmine tractavit. Fragmenta ejus apud Aristotelem, Clementem Alex. et Stobaeum occurrunt.

PARMENIO, [gap: Greek word(s)] , in jambis a Scholiaste Nicandri pag. 53. allegatur.

PARMENISCUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de sideribus. Allegat ex eo nonnulla Hyginus in Astronomico, quo loco de Arcto minore, et iterum ubi de Heniocho sive auriga agit.

PARMENON, [gap: Greek word(s)] , Byzantius, jambos composuit. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

PARMENON, Rhodius, scr. [gap: Greek word(s)] teste Athenaeo l. 10. Ejusdem [gap: Greek word(s)] laudatus Athenaeus allegat. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 102.

PARNASIUS, [gap: Greek word(s)] , inter sophistas locum obtinuit. Videatur Eunapius pag. 130.

PAROLINUS (Ant. Maria) Ferrariensis, condidit consilium de tumore hypochondriorum. Vid. Linden, pag. 48.

PARRAEUS (Henr.) sermones exaravit de regno DEI et victoria Christiana, Lond. An. 1616.

PARRHASIUS (Janus) struxit quaesita per epistolas, quae extant T. 1. Lamp. Crit. Vid. Jovius in elog. num. 127. Pierius Valerianus de J. L. pag. 46. Erycius Puteanus in orat. pag. 76.

PARRICIUS (J. Seb.) Darocerisis Aragonius, natus est An. 1546; obiit An. 1622. Scripsit de bono, excellentiis et obligationibus status clericalis et sacerdotalis libros quatuor. Videatur Alegambe, pag. 272.

de PARRIVAL (J. Nic.) historiam hujus seculi tribus voluminibus, Anno 1675. complexus est.

PARTHENIANUS (AEmil.) historicus, a Vulcatio Gallicano in vita Avidii Cassii allegatur.

PARTHENIUS, [gap: Greek word(s)] , Nicaenus, tempore Augusti Imp. claruit. Eo in Graecis praeceptore Virgilius usus est, teste Macrobio, sat. 5, 17. Scripsit Aretes, conjugis suae, encomium: item, elegias in Venetem. Archelaidem ejus laudat Hephaestion. Praeterea [gap: Greek word(s)] composuit, ut ex Plutarcho discimus: quas Ovidium secutum esse admodum est probabile. Libellus [gap: Greek word(s)] hodie superest et continet narrationes collectas ex scriptoribus

antiquis et deperditis. Eum dicavit Cornelio Gallo, primo AEgypti praefecto. Sunt, qui scribant, Parthenium moretum Graece struxisse, idque Virgilium latine expressisse. Suetonius refert, Tiberium Imp. eum imitari lolitum in pangendis versibus.

PARTHENIUS, Chius, Chaos cognomine, de patre suo Thestore librum conscripsit, teste Suida.

PARTHENIUS, Dionysii discipulus, grammaticus, tempore Trajani vivere desiit. Scripsit [gap: Greek word(s)] . Laudat eum Athenaeus l. 11.

PARTHENIUS, Phocensis, Stephano in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] memoratur.

de PARTIBUS (Jacobus) Tornacensis, commentariis in Avicennam inclaruit, An. 1497. Vid. Linden, pag. 207.

PARUTA (Paulus) Venetus, An. 1599. obiit, Thuanus l. 122. virum vocat rara in explicandis negotiis solertia et eloquentia, cujus scripta magno in precio habeantur inter prudentiae civilis sectatores. Reliquit historiam belli Cyprii: libros de perfectione politica: et politicos in Tacitum commentarios. Vid. Ghilinus volum. 1. pag. 189. Naudaeus in B. P. pag. 63. 114.

del PAS (Angel.) nacus est An. 1540: obiit An. 1596. Scripsit in symbolum Apostolicum, 14. libris digestum. Vid. Ghilinus vol 1. pag. 13. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 23.

PASCHALIS (Pet.) adornavit responsionem ad epistolam Lubenicii de statu Christi, An. 1638.

PASCHALIS (Phil.) JCtus, de viribus patriae potestatis commentatus est. Liber prodiit Augustae Taurinor. An. 1619.

PASCHALIS (Val.) Utinensis, edidit librum de rebus Moschisis: alium, de fluminibus Italiae: item, poematium, quod inscribitur, Cometis nulla fides, factum ab eo, ut Paulo V. adularetur. Vid. Nicius Erythraeus part. 1. Pinacoth. pag. 255.

PASCHALIUS (Carol.) vitam Vidi Pibracii exaravit. Extatetiam ejus tract. de coronis: item, censura animi ingrati, An, 1601. edita. Videatur Naudaeus in B. P. pag. 96.

PASCHALIUS (P.) An. 1565. obiit. Res gestas Henrici II. Gall. Regis literis consignavit.

PASCHARIUS (Jac.) Locharingus, inter poetas referri meruit. Vid. T. 2. Delit. Gall. pag. 841.

PASCHASINUS, Siciliensis episcopus, sub Theodosio juniore vixit. Edidit epistolam ad Leonem Papam. Vid. Isid. de vir. illustr. c. 24.

PASCHASIUS, Diaconus, An. Chr. 512. obiit. Reliquit duos libros de Spiritu S. Vid. Phil. Labbe T. 2. de S. E. pag. 154. Olearius in Abaco pag. 354.

PASCHASIUS (Henr.) medicus Hafniens. struxit purgatorium medicum, An. 1631. Vid Bartholinus in Danis, pag. 55.

PASCHASIUS (Steph.) carminibus inclarescere studuit. Vid. Tomus 2. Del. Gall. pag. 843. item, Zeillerus part. 2. de hist. pag. 111.

PASCHETTUS (Barth.) Veronensis, scripsit de catarrhi cognitione et curatione 3. libros, Venet. An. 1615.

PASICRATES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Aristotelis discipulus, in librum [gap: Greek word(s)] scribere coepit, teste Galeno de libr. propriis. Vid. Vossius denat. Log. pag. 57.

PASIPHON Lucianus, [gap: Greek word(s)] , Diogen[?] Laertio, in Diogen. pag. 411. memoratur. Idem Diogenes in AEschine pag. 128. Pasiphontis Eretrici meminit.

PASITELES, [gap: Greek word(s)] , a nonnullis omissus, a Mallincrot. pag. 55. observatus est.

PASIUS (Gur. Laur.) librum elaboravit de literatura non vulgari, Parmae, Anno 1514.

PASOR (G.) Ellaranus, theologiae et linguae Hebr. profess. Herbornae, grammaticam Graecam et Lexicon Graecum Novi Testam. composuit.

PASOR (Matthias) Herbornensis, Georgii filius, natus est Anno 1599: vixit adhuc An. 1645. Primum Heidelbergae mathemata profiteri coepit: verum bello graffante inde ejectus in Angliam transiit et Oxonii orientalium linguarum professor constitutus est. Inde Groningam venit, ubi philosophiam moralem docere jussus est: tandem theologica professio ei concessa est. Vid. Autor Vitt. proff. Gröning. pag. 109.

PASQUALIGUS (Zach.) An. 1634. metaphysica. dispp. Romae habuit. Anno 1655. ejusdem tractat. de eunuchis, et An. 1662. alius tract. de sacrificio novae legis prodiit 2. voluminibus.

PASQUALIUS (Raym.) ord. praedic. monachus, in 8. priora capp. epistolae ad Rom. commentatus est Anno 1597. fol. item, in cap. 9. An. 1601.

PASQUALUS (Joh.) inter philosophos locum h. t. occupat. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 155.

PASSAGERIUS (Roland.) Bononiens. JCtus, An. 1255. floruit. Summam artis notariae, Rolandinam dictam, elaboravit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 37. Bumaldus pag. 205.

PASSARUS (Felix) Neapolitanus, Cassinensis monachus, Anno 1590. claruit. Vitam Placidi Abbatis et martyris carmine heroico decantavit.

PASSERA (J. Pet.) Bergomas, scripsit de causis mortis in vulneribus capitis et recta eorum curatione, An. 1590. teste Calvo pag. 321.

PASSERATIUS (Joh.) Trecensis, Anno 1603. obiit. Reliquit absolutissimum commentarium in Catullum, Tibullum, Propertium: item, orationes et carmina. De eo ita Thuanus l. 129. Magnam laudem in academia Parisiensi meruit homo emunctae naris et cui aliena vix placerent. Ultimo elogio vovit, ne manes sui malis carminibus onerarentur; itaque pauci mortuum laudaverunt, dum verentur, ne voto ejus minus respondeant. Carmina ejus habentur T. 3. Delit. Gall. pag. 1. Vid. J. P. Lotichius part. 4. B. P. pag. 69. Henning. Witte in mem. philos. pag. 18.

de PASSERIBUS (M. Ant.) philosophus, compos. commentar. in libros de anima, de coelo, de generatione: item, in metaphysicam. Videatur Thomasius in elog. part. 1. pag. 102.

de PASSERIBUS (Nic.) natus est Anno 1585: obiit An. 1615. Vulgavit comm. in libros institutionum: tractatus duos de scriptura privata: de verbis enunciativis: conciliationem legum, et alia. Vid. Thomasinus l. c. pag. 257.

PASSERINUS (Franc.) theologus et JCtus, Anno 1661. claruit. Scripsit de pollutione ecclesiarum: de hominum statibus et officiis: de electione canonica.

PASSERINUS (P. Maria) de Sextula, edidit tract. de electione summi pontificis, An. 1670. fol.

PASSEUS (Crispinus) medicus, construxit librum de creatione hominis et humani generis propagatione, An. 1612.

PASSIENUS (Mevaniensis) sub Flaviis Impp. et deinceps claruit. Poeta fuit elegiacus, Propertii nepos vel pronepos, eumque in elegiis, in lyricis vero Horatium imitabatur. Meminit ejus Plinius in epist. 6. ad Rom. et 9. ad Severum. De tribus Passienis, avo, patre, filio nonnulla affert Andr. Schottus in dissert. de claris apud Marcum Senecam Rhetoribus. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 104.

PASSIPOVERUS a Passipoveris, JCtus, An. 1246. floruit. Collegit consilia et quaestiones.

PASSUS (Joh. Aug.) Bergomas, An. 1513. obiit. Scripsit de DEO Uno et Trino, juxta principia Gregorii Ariminensis: comment. in 4. libros Sententiarum: ecclesiasticas traditiones, teste Calvo pag. 214.

PASTA (Andr.) Bergomas, Anno 1630. obiit. Extant ejus exercitationes grammaticae: oratio de voluptate: et poema de partu virgineo. Videatur Donatus Calvus, pag. 46.

PASTORIUS (Joach.) edidit Theodosium Magnum, A. 1662: item, bellum Scytho Cosacicum, An. 1652. Vid. Bartholinus in med. poet. pag. 144.

PASTREGICUS (Guil) Veronensis, composuit libellum de originibus rerum. Prodiit is Venetiis An. 1547.

PATAECUS, [gap: Greek word(s)] , AEsopi animam se habere affirmabat. Eum Plutarchus in vita Solonis allegat.

PATERNUS, JCtus, tempore Commodi Imp. claruit. Vegetius l. 1. c. 8. vocat diligentissimum juris assertorem. Scripsit de re militari. Vid. Stewechius ad Veget. pag. 20. Quaere, TARRUNTENUS.

PATERNUS (Bernhardinus) Salonensis, medicus, An. 1592. obiit. Contexuit tractatum de humorum purgatione in morborum initiis tentanda: et alium, quo probabat, coenam uberiorem esse debere prandio. Vulgo Galeni anima vocatus est. Vid. Thomasinus vol. 1. pag. 151. Chioccus pag. 93.

PATHERIUS, Gregorii I. discipulus, An. C. 600. floruit. Collegit ex omnibus S. Gregorii operibus libros tres explanationum in varios locos utriusque Testamenti. Sixtus Senensis ait hoc opus Romae excusum esse.

PATIENS (Pet.) Superintendens in Palatinatu, Anno 1580. obiit. Emisit resolutionem aliquot locorum S. Scripturae, An. 1577.

PATINA (Bened.) An. 1577. obiit, relicto tract. de venenis. Vid. Ghilinus, vol. 1. p. 28.

PATINUS (Carolus) Parisiensis, Guidonis filius, h. t. claret. Familias Romanas Ursini et Augustini emendavit et auxit, An. 1663. Extat ejusdem tractat. de numismatibus Impp. An. 1671. editus: ut et notae in Suetonium, quae An. 1675. prodierunt. Vid. Wagenseil. in Sota pag. 576. Bartholinus in med. poet. pag. 135.

PATRICIUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus, librum, [gap: Greek word(s)] nomine, composuit.

PATRICIUS, vetus autor, A. C. 431. obiit. Reliquit tractatum de tribus habitaculis, qui extat T. 9. Operum S. Augustini. Vid. Waraeus, et pag. 101. Kempius pag. 514.

PATRICIUS (Franc.) An. 1597. Romae decessit, anno aetatis 67. Juxta Barthium in l. 1. Thebaid. Papinii pag. 437. securi capite truncatus est. Ferrariae totos 17. annos philosophiam Platonicam professus est. Totus in eo erat, ut Aristotelicae philosophiae fabricam sunditus everteret atque dirueret. Adversarios habuit Theod. Angelutium et Jac. Mazzonum, qui editis libris eum fortiter impugnarunt. Scripsit parallela militaria, quae Jos. Scaliger plurimum commendat: item, discussiones peripateticas et novam de universis philosophiam. Ut taceam novam geometriam: novam rhetoricam: dialogos tres de scribenda historia, etc. Vid. Thuanus, l. 119. Sorellus de Hom. perf. pag. 421. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 203. Quenst. pag. 271.

PATROCCIUS (Barthol.) Polonus, An. 1614. obiit. Leges connubiales carmine expressit. Reliquit etiam 2. tomos de armis seu insignibus tam Polonae quam Bohemicae nobilitatis. Videatur Starovolsc. pag. 119.

PATROCLES, [gap: Greek word(s)] , tempore Seleuci Nicatoris et filii ejus Antiochi floruit. Scripsit de rebus Indicis. Huic Strabo prae aliis omnibus fidem haben dam esse affirmat.

PATROPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Scythopolita, An. Chr. 300. claruit. S. Scripturam hebraicam universam Graece transtulit. Meminit hujus translationis Gregorius, Laodicenus episcopus, in vita Eusebii Emeseni.

PAVILLONIUS (Nic. G.) Parisiensis, carmina contexuit. Vid. Tomus 3. Del. Gall. pag. 172.

de PAVINIS (Joh. Franc.) Patavinus, JCtus, An. 1460. floruit. Scripsit de officio et potestate Capituli, sede vacante:

de decimis: de subsidio charitativo. Vid. Tom. 13. Tract. tract. Item, Panzirolus in JCtis, pag. 472.

PAVISIUS (Joh. Jac.) Calaber. in prologum Averrois super analytica commentatus est, Patav. An. 1552.

PAULACCIUS (Dominic.) ord. praedic. monachus, edidit conceptus praedicabiles in Dominicas et festa, Olomucii, An. 1676. in 4.

de PAULHACO (Bereng.) JCtus, scrips. in legem, Unicam C. de sententia, quae pro eo, qui injur. perfer.

PAULINUS (Eutropius Meropius) Aquitanicus, A. C. 431. obiit. Cum Senatoriae dignitatis esset, ut Christianae religioni magis vacare posset, omnia sua divendidit et Nolam concessit. Aliquanto post episcopus Nolanus factus est. Ejus epistolae et carmina extant. Septem libris natalem (i. e. obitum) Felicis Nolani decantavit. Ausonio teste, epist. 19. tres Suetonii libros, quos ille de regibus fecetat, in epitomen redegit tanta elegantia, ut solus videatur assecutus, ut brevitas obscura non esset. Paulini vitam scripsit Franc. Sacchinus. Vid. Glandorp. pag. 707. Ph. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 61. Olearius pag. 356. Cassiodorus de div. lect. c. 21. Rivetus T. 2. oper. pag. 1134.

PAULINUS, Aquilegiensis patriarcha, An. 802. obiit. Reliquit tres libros contra Felicem Urgelitanum. Vid. Phil. Labbe l. c. pag. 159.

PAULINUS, Mediolanensis presbyter, exaravit vitam S. Ambrosii ad Augustinum: item, librum de benedictionibus patriarcharum. Vid. Isidorus in viris illustr. c. 17.

PAULINUS (Bened.) Petrocorius, composuit 6. libros de vita S. Martini, carmine. In hunc Paulinum Juretus animadversiones elaboravit: item, C. Barthius, quae tamen lucem nondum viderunt.

PAULINUS, Pellaeus, carmen eucharisticon construxit, quod habetur in appendice Biblioth. Patrum Bignaei.

PAULINUS (Marcus Fab.) Utinensis, praelectiones adornavit in Thucydidis historiam de peste Athen. Venet. Anno 1603: item, 7. libros de numero septenario, An. 1589.

PAULINUS (Laur.) Suecus, scripsit ethicam et politicam Christianam, doctrinae Aristotelis oppositam: historiam arctoam: limoscopiam: libr. de cometis: alium de spectro Kumlensi. Vid. Scheferus in Upsalia pag. 402.

PAULINUS (Steph.) dictionarium Georgianum sive Ibericum emisit Romae, An. 1629. in. 4.

PAULI (Jac. Henr.) anatomen anatomiae Bilsianae protulit, An. 1665. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 540. Barthol. in med. poet. pag. 148.

PAULI (Menel.) pastor Hafn. quaedam de vulneribus Christi meditatus est, Anno 1631. Videatur Bartholinus in Danis, pag. 101.

PAULI (Simon) Swerinensis, An. 1581. obiit. Reliquit homilias et methodum doctrinae.

PAULI (Simon) medicus Hafn. edidit quadripartitum de simplicium medicamentorum facultatibus, Anno 1639. syntagma de anatomiae origine et utilitate: Floram Danicam, etc Vid. Barth. in Danis, pag. 133. Vide, PAULUS.

a S. PAULO (Carolus) episcopus Abrincensis, An. 1642. claruit. Emisit geographiam sacram sive notitiam episcopatuum universae ecclesiae, Paris. An. 1641. fol. item, templum felicitatis. Vid. Carolus Visch, pag. 161.

a S. PAULO (Eustath.) summam philosophiae quatuor partibus complexus est, Paris. An. 1609. Extant ejusdem duo tomi theologiae scholasticae, Paris. An. 1613. impressi. Vid. Car. Visch, pag. 100.

a S. PAULO (Laurent.) confessionem veritatis catholicae ecclesiae, An. 1652. publicavit.

PAULUCIUS (Anton.) Patav. professor, comp. jurisprudentiam sacram et ecclesiasticam. Videatur Greg. Letus in I. R. pag. 214.

PAULUS, [gap: Greek word(s)] , Apostolus Jesu Christi, sub Nerone Imp. martyrio coronatus est. Vid. Placcius, pag. 6.

PAULUS, Brugensis, Anno 1435. obiit. Reliquit scrutinium Scripturarum. Vid. Hoornebeck, de Conv. Jud. pag. 8. Olearius, pag. 357. Quaere, BRUGENSIS.

Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 170. enumerat. Vide, DIACONUS et WARNEFRID.

PAULUS, Genuensis, ab infantia fertur fuisse coecus. Vixit tempore Henrici III. Imp. Dictavit in Psalmos, Jeremiam et 4. Evangelistas.

PAULUS Geometra, Florentinus, Boccatio in Geneal. Deor. l. 8. c. 2. et l. 15. c. 5. methoratur.

PAULUS, Perusinus, An. 1344. claruit Commentatus est in libros Sententiarum. Meminit ejus Boccatius in Geneal. Deor. praefat. et l. 15. c. 6. Confer Olearium in Abaco, pag. 359.

PAULUS, philosophus, edidit isagogen astrologiae et [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

PAULUS, Silentiarius, tempore Justiniani Imp. claruit. Struxit poema de augustissimo S. Sophiae templo, quod [gap: Greek word(s)] inscribitur. Testis est Agathias l. 5. In Anthologia Graec. epigr. in singulis pene libris et capitibus hujus Pauli mentio occurrit. Vid. Reinesius in Var. lect. 3, 7. Hanckius in Byzant. script. pag. 163.

PAULUS, Tyrius, tempore Adriani Imp. vixit. Scripsit, teste Suida, artem rhetoricam, progymnasmata et declamationes.

PAULUS (Gualt.) Huensis, An. 1630. claruit. Adornavit Summam humanae et divinae sapientiae. Vid. Alegambe, p. 167.

PAULUS (Hier.) An. 1491. vixisse traditur. Reliquit librum de Hispaniae fluminibus et montibus: itern, descriptionem urbis Barcinonis.

PAULUS (Julius) Patavinus, JCtus, tempore Severi Imp. flor. Plurima, quoc nullus alius JCtus, opera reliquit, ferme ad 70. volumina, ex quibus soli extant quinque libri sententiarum ad filitum. Vid. Panzirolus in JCtis, 1, 58. Bertrandus, pag. 140.

PAULUS (P. Fr.) Florent. medicus, scrips. de venaesectione adv. Avicennam An. 1534.

PAULUS (Simon) Rostochiensis, medicus regis Daniae, natus est Anno 1603. Condidit Quadripartitum de simplicium medicamentorum facultatibus: item, tractat. de abusu tabaci et herbae Thee, Anno 1666. Vid. Vindingius in R. H. pag. 358. Quaere, PAULI.

PAULUTIUS (Fabr.) Foroliviensis, An. 1619. claruit. Commentatus est in Pentateuchum et totum Nov. Testament.

PAVONUS (Franc.) Italus, An. 1637. obiit. Edidit commentarium dogmaticum in Pentateuchum. Vid. Alegambe, pag. 128.

PAURMEISTERUS (Tob.) Magdeburg. JCtus, librum de jurisdictione Romani imperii, An. 1616. elaboravit.

PAUSANIAS, [gap: Greek word(s)] , tempore Antonini philosophi Imp. vixit. Patria ei erat Caesarea Cappadociae. Discipulus fuit Herodis Attici; qua de re Philostratus l. 2. de vitis Sophistarum, pag. 561. Extat ejus eruditum opus de Graecia, 10. libris constans, quo totius Graeciae antiquitates et quicquid ea memorabile habuit, magno philologiae et historiae studiosorum bono, complexus est. Stephanus etiam Pausaniae librum de Antiochia allegat, in [gap: Greek word(s)] . Adde Tzetzem in Chil. pag. 122. Barthium in 1. Theb. Pag. 120. et librum 4. pag. 1234.

PAUSANIAS, Damascenus, a Constantino Porphyrog. in Themat. pag. 12. inter geographos refertur.

PAUSANIAS, Laco, teste Suida, scripsit de Hellesponto: Laconica: de festis Lacedaemoniorum: de Amphictyonibus, etc.

PAUWIUS (Pet.) Amstelrod. medicus, natus est A. 1564: obiit A. 1617. Reliquit a liquot tractatus de exercitiis, lacticiniis, bellariis, etc. item, notas in Galenum de cibis. Vid. Sweertius, pag. 630.

PAXAMUS, [gap: Greek word(s)] , teste Suida, [gap: Greek word(s)] composuit. Vid. Athenaeus l. 9. c. 6. Pollux 6, 10. Columella 12, 4.

PAXILLUS (Bernh.) defensionem S. Trinitatis, Cracov. Anno 1616. publicavit. Vid. Starovolsc. pag. 96.

PAYSSACETUS carmine doctrinam de moribus expressit. Alii Facetum nominant. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 211.

de PAZ (Angel.) Perpinianus, commentatus est in Marcum tomis duobus, Romae, An. 1628.

de PAZ (Jac. Alvarez) Toletanus, Anno 1620. aetatis 60. exspiravit. Scripsit de vitiorum excinctione: de humilitate: de vita spirituali, etc. Vid. Alegambe, pag. 191.

PAZMANY (Pet.) Hungarus, Card. Anno 1637. obiit. Edidit diatribam de visibili Christi in terris ecclesia adversus Witakerum. Vid. Alegambe, pag. 392.

PEARSON (Joh.) Anglus, edidit vindicias epistolarum S. Ignatii, Cantabrig. in 4. item, notas in Diogenem Laertium, An. 1673. Mericus Casaub. in Hieroclem p. 181. Joh. Pearson (inquit) vir doctissimus et in Graecis literis et libris omne genus (quod ex luculentis Hesychii et Suidae, quas dudum molitur, editionibus, si vita superat, qua dignissimus est, literatis aliquando constabit) eximie versatus.

PECCETIUS (Francisc.) Cortonensis, chirurgiam in 4. libros digessit, An. 1616. Vid. Linden, pag. 183.

PECCHAMUS (Joh.) Cantuariensis episcopus, Bonaventurae discipulus, Anno 1292. obiit. Perspectivam communem libro uno: altero item perspectivam particularem consignavit Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 217.

PECHECUS (Mich.) vitam et miracula S. Anconii in literas redegit. Prodiit liber Lucernae, An. 1659.

PECHLINUS (Joh. Nic.) medicus, scripsit de medicamentis purgantibus, A. 1672: item, de habitu et colore AEthiopum.

PECKIUS (Pet.) Zirizaeus, JCtus, natus est Anno 1529: obiit An. 1589. Lovanii jura publice interpretatus est. Reliquit varios libros de re nautica: commentarium de testamentis conjugum et regulis juris canonici: item, de amortisa tione bonorum. Videatur Sweertius, pag. 631.

PECORARUS (Joh.) Neapolitanus, An. An. 1600. claruit. Edidit tract. de legatis et debitis: item, 2. tomos moralium probabilitatum. Videatur Alegambe, pag. 186.

PECQUETIUS (Joh.) Diepensis. medicus Paris. primus lactearum thoracicarum inventor, protulit experimenta nova anatomica, An. 1651.

PEDEMONTANUS (Franc.) Veronensis, medicus, composuit quaedam de balneis: item, additiones ad Mesuen.

PEDIASIMUS (Joh.) in aula Constantipolitana [gap: Greek word(s)] condidit librum de musices harmoniis: geometricae compendium, de dimensi one terrae.

PEDIONAEUS (Joh.) Rhaetus, confecit 2. libros de claris oratoribus, teste Mich. Neandro. Carmina ejusdem leguntur T. 5. Delit. Germ. pag. 24.

PEDIUS (Sextus) JCcus, ante tempora Ulpiani claruit. Scripsit ad edictunu Vid. Bertrandus, pag. 282.

PEGAS (Eman. Alvarez) JCtus, de competentiis inter episcopos, archiepiscopos et nuntium apostolicum, An. 1675. scribere instituit.

PEGASUS, [gap: Greek word(s)] , JCtus, tempore Velpasiani Imp. floruit. Autor erat Senatusconsulti Pegasiani Meminit ejus Juvenalis, Sat. 4. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 1, 30.

PEGIUS (Mart.) JCtus scripsit de jure [gap: Greek word(s)] congruique retractus.

a PIGUERA (Lud.) Hisp. collegit decisiones regii consilii Cataloniae, Anno 1609.

PEILIUS (Joh.) JCtus, tractavit de privilegiis senum. Liber prodiit Vesaliae, An. 1643.

PEIRERIUS (Isaac) epistolam elaboravit de Gronlandia, quam semel atque iterum allegat Pet. Gassendus de philosophia Epicuri ad l. 10. Diog. Laert. pag. 1139. Vide, PEYRERIUS.

PEIRESCIUS (Nic. Cl. Fabr.) An. 1637. obiit, aetatis 57. Adornavit historiam Galliae Narbonensis. Mortuum laudavit Joh. Jac. Buccardus. Vid. Colomesius in Gall. Orientali pag. 175. Henning. Witte in memor. Philosoph. pag. 420.

PEISSONEL (Joh.) de temporibus partus humani commentari coepit. Vide, PEYSSONEL.

PELAGIUS, Scotus, ob haeresin, quae ab ipso Pelagiana dicta erat, An. 405. innotuit. Scripta ejus enumerat Gerard. Joh. Vossius in hist. Pelag. 1, 4. pag. 11.

PELAGIUS, [gap: Greek word(s)] patricius, tempore Zenonis Imp. claruit. et [gap: Greek word(s)] sive centones Homericos de CHRISTO composuit. Alii hoc opus Eudociae Augustae adscribunt. Videatur Mallincrot, pag. 50.

PELAGIUS (Alvar.) Hisp. Anno 1340. claruit. Reliquit insigne opus, cui titulum indidit de planctu ecclesiae: in quo ecclesiasticorum omniumque reip. Christianae statuum ordines reprehendit, adjunctis ferme ad singula verba textibus utriusque juris et sacrae Scripturae locis. Videantur Schottus in B. Hisp. pag. 222. Waddingus in Scr. Ord. M. pag. 15.

PELANDUS (Clem.) Bergomas, Anno 1638. claruit. Exaravit candelabrum animae sive septem lucernas de scientia dialectica. Videatur Donatus Calvus, pag. 24.

PELARGUS (Christ.) Silesius, natus est An. 1565. In Genesin, Exodum, Numeros, Leviticum, Matthaeum, Johannem, etc. commentatus est. Vid. Micraelius pag. 401. Quenstad. pag. 192. Becmann. in proleg. Bibl. Francof. pag. 50.

PELBARTUS (Osw.) Themeswariensis, An. 1500. claruit. Scripsit in Psalmos: item, pomerium de Sanctis: ut et quadragesimale triplex. Vid. Olearius, pag. 361. Quaere, OSWALDUS.

PELECYUS (Joh.) Ulmensis, An. 1623. aetatis 78. obiit. Scripsit de infinita gravitate peccati mortalis, Monach. Anno 1617. Vid. Alegambe, pag. 262.

PELEGRINUS, Laureacensis, circa An. 970. vixit. Condidit confessionem fidei. Videatur Olearius in Abaco, pag. 361.

PELEGRINUS (Alex.) Picenus, paradoxa in Matthaeum evangelistam elaboravit, Romae, Anno 1638. fol. Vid. Alegambe, pag. 13.

PELEGRINUS (Jer.) confecit decisiones Gratiani redivivi de pontificali catholomania, An. 1607.

PELEUFIUS (Julianus) gesta Henrici M. Galliarum regis, quatuor voluminibus complexus est, An. 1604.

PELICCIOLUS (Joh.) Bergomas, Anno 1612. claruit. Edidit artem oratoriam in orat. Ciceronis pro Milone.

PELLA (Pet.) de castroMazziani, JCtus, tract. de tortura emisit Romae Anno 1584.

PELLENS (Joh.) Leodicens. Anno 1604. obiit. Reliquit 3. libros de virtutibus moralibus. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 219.

PELLERUS (Christ.) Norimbergensis, adornavit animadversiones in Politicum sceleratum, An. 1669.

PELLETARIUS (Jac.) Caenomanus, medicus, An. 1582. obiit. Scripsit de dimensione circuli: de contactu linearum, nec non de duabus lineis in eodem plano neque concurrentibus neque parallelis. Struxit etiam commentarium in Euclidem. Vid. Thuanus pag. 76.

PELLEUS (Lud.) Carnutensis, JCtus, condidit librum, quo aff. jus civile artem esse et scientiam. Extat T. 1. Tract. tract.

PELLICANUS (Conr.) Rubeacensis, natus est An. 1478: An. 1555. Primo monachus fuit, deinde relicto cucullo puriorem religionem amplexus est. Tiguri hebraica docuit magno auditorum commodo. Scripsit doctissimos commentarios in Vet. et Nov. Testamenti libros. Multa etiam Judaeorum scripta latino idiomate expressit, cum hebraice admodum peritus esset. Cujus linguae desiderio a puero fere exarsit, maxime cum videret aliquando, theologum quendam doctorem cum Judaeo de fide Christiana disputantem non solum a Judaeo, sed et a Judaea confusum esse. Cum praeceptorem non haberet, propria industria versiones inter se conferendo, insignem ejus linguae notitiam, omnibus stupentibus, consecutus est. Vid. Thuanus l. 16.

PELLICERIUS (Guilh.) composuit annotationes in Plinium. Vid. Jovius pag. 301. Tollius pag. 74. Thuanus l. 39.

PELLINGERUS (Actius Phil.) Trojanus, egit de contradictionibus Avicennae in peculiari libello, Venet. Anno 1552. impresso.

PELLIUS (Joh.) Britannus, acutissimus mathematicus vocatur Vossio de scient. math. pag. 37. Is Diophancum promittere visus est.

PELLIZARIUS (Franc.) condidit manuale regularium 2. Voluminibus, Anno 1665. fol.

PELOPS, [gap: Greek word(s)] , medicus, tempore Hadriani Imp. claruit, Agnoscit [?]um Galenus praeceptorem Suum.

PELTANUS (Joh. Ant.) An. 1606. obiit. In 1. et 2. partem Thomae commentatus est. Ligata oratione celebravit pleraque Dei - Hominis mysteria, teste Sweertio.

PELTANUS (Theod.) Anno 1584. obiit. Proverbia Salomonis notis exornavit. Vid. Sweertius pag. 687. Quenst. pag. 142. Alegambe, pag. 430.

PEMBELIUS (Guilh.) Anglus, philosophus et theologus, tractavit de formarum origine: desensibus: de creatione et providentia.

PEMPELUS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, de parentibus allegatur a Stobaeo, serm. 77.

PENDASIUS (Frid.) Mantuanus, Anno 1603. obiit. Bononiae philosophiam professus est. Paravit censuram physicae auditionis.

PENIA (Franc.) collegit decisiones S. Rotae, Anno 1648. Vid. Saussay pag. 168.

PENIA (Henr.) An. 1514. claruit. Descripsit res a Sophi Rege Persarum gestas adversus Turcas.

PENIA (Joh.) Gallus, An. 1558. mortuus est. Euclidis monumenta plurima, non anteavisa, latinitate donavit et explicuit, catoptrica imprimis, in quorum praefatione de usu cylindrici speculi multa dictu vix credibilia doctissime demonstravit. Vid. Thuanus l. 21.

PENNAFIEL (Atfonsus) Peruanus, Anno 1630. claruit et cursum philosophicum condidit. Vid. Alegambe, pag. 19.

PENNAFIEL (Leonh.) Peruanus, Alsonsi frater, duos tomos de uno DEO, An. 1665. publicavit. Videatur Alegambe, pag. 305.

de PENNAFORTI (Raym.) An. 1265. obiit. A Clemente IIX. An. 1601. inter Sanctos relatus est. Composuit quinque libros decretalium. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 280. Olearius, pag. 399. Bisselius in 1. septennio, pag. 36. Quaere, RAYMUNDUS

de PENNALOSA (Ambros.) Mondejarensis, An. 1640. claruit. Edidit vindicias Deiparae Virginis a peccato oriignali. Item, tractatum de Christi et Spiritus S. divinitate contra Judaeos, Photinum, Socinum, et Eniedinum, An. 1635. Vid. Alegambe, pag. 24.

PENNEQUIN (Pet.) Insulensis, Anno 1640. fioruit. Struxit isagogen ad amorem divinum, Anno 1662. Vid. Alegambe, pag. 394.

PENNOTUS (Gabr.) Novariensis, elabovit historiam tripartitam Glericorum canonicorum ordinis, teste Nicio Erythraeo part. 2. Pinacoth. pag. 169: item, propugnaculum humanae libertatis, fol.

PENOTUS (Bernh. Georg.) Aquitanus, studio chrysopoejas ad incitas redactus est. Scripsit de vera praeparatione et usu medicamentorum chymicorum, A. 1608. Extat ejusdem tract. de denario medico.

PENSA (Joh. Maria) ord. Carm. monachus, tractatum de illustribus Carmelitis conventus Mantuani publicavit, An. 1618.

PENSABENIUS (Christ.) JCtus, Anno 1382. claruit. Condidit constitutiones recentiores totius archiconfraternitaris S. Mariae de morte. Vid. Bumaldus, pag. 51.

PENSONIUS (Franc.) de beneficiis ecclesiasticis, Paris. Anno 1654. tractare coepit.

PENTADIUS, veterum poetarum non postremus dicitur Casp. Barthio ad Claudian. pag. 629.

PEPAGOMENUS (Demetrius) [gap: Greek word(s)] , medicus, scripsit de arthritide. Liber prodiit Parisiis, An. 1558. item, Audomari, An. 1619.

PEPINUS (Guilh.) Gallus, An. 1527. obiit. Erat concionator facundus et cui parem temporibus illis Gallica lingua non habuit. Composuit conciones in Genesin, Exodum et septem Psalmos poenitentiales. Opera ejus omnia An. 1656. Antverpiae prodierunt 9. tomis.

PEPPUS, An. 980. floruit. Juris glossatorum primus esse et Irnerio viam stravisse traditur. Vid. Bumaldus, pag. 187.

de PEPULIS (Tadaeus) JCtus, An. 1347. obiit. Bononiensibus leges posuit. Vid. Panzirolus in JCt. 2, 63.

PERA (Ermengildus) Foroliviensis, medicus Patavinus, h. t. claret. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 331.

de PERA (Georg.) Byzantinus, paravit quaestiones in metaphysicam. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 145.

PERALDUS (Guilh.) Gallus, vixit Anno 1492. teste Trithemio. Scripsit Summam virtutum et vitiorum, quae Anno 1629. in lucem prodire coepit. Quidam Peraldum episcopum Lugdunensem faciunt. Vid. Olearius in Abaco p. 194.

PERALES (Christ-) edidit vitam S. Bernhardi, 5. libris distinctam, Vallisoleti, A. 1601.

PERARDUS (Jac.) Gallus, A. 1637. vixit Scripsit Pacificum ad episcopos et parochos. Vid. Alegambe, p. 208.

PERDIGCAS, [gap: Greek word(s)] , protonotarius Ephesinus, scr de situ et distantiis Hierosolymitanae urbis. Extat in Symmictis Leonis Allatii.

PEREDA (Pet. Paulus) fecit scholia in Mich. Joh. Paschalii methodum curandi, A. 1587.

PEREGRINUS (Alex.) Capuanus, JCtus, Anno 1628. claruit. Scripsit de privilegiis clericorum regularium: item, de duello.

PEREGRINUS (Barth.) Bergomas, Anno 1591. obiit De antiquis Bergomi monumentis disseruit.

PEREGRINUS (Camillus) Campanus, Alexandri filius, edidit historiam Longobardicam, An. 1643.

PEREGRINUS (Constant.) Condidit theatrum principum Vet. et Novi Testamenti, An. 1627.

PEREGRlNUS (Franc. Ariostus) medicus Italus, tractatum reliquit de petrelaeo. MS. habuit Joh. Rhodius.

PEREGRINUS (Freder.) An. 1550. floruit. Psalmos poenitentiales commentario dilucidavit.

PEREGRINUS (J. B.) medicus, Anno 1542. vixit. Scripsit de ratione cognoscendi signa et causas morborum.

PEREGRINUS (M. Ant.) JCtus, natus est An. 1530: obiit An. 1618. Contexuit 8. libros de jure fisci: sex volumina cousiliorum: tractatum de pactis et conventionibus. Videatur Thomasinus T. 1. elog. pag. 277.

PEREGRINUS (Pomp.) medicus, Anno 1519. claruit. Reliquit librum de nobibilitate medicinae.

PEREIRA (Barth.) Lusitanus, An. 1630. claruit. Adornavit 12. libros depersecutione Japonica: item, 12. libros Paciecidos vel poema de morte Fr. Pacleci, provincialis in Japonia: comm. in Tobiam. Vid. Alegambe pag. 57.

PEREIRA (Bened.) alter, Lusitanus, An. 1640. claruit. Composuit comment. in Horatium duobus tomis: librum de moribus omnium gentium, tam veteribus quam recentibus: librum problematum, qui inscribitur Pallas togata et armata. Vid. Alegambe, pag. 61.

PEREIRA (Georg. Gomezius) Methymna Duellensis, Hisp. homo acutus et doctus, bruta sensu praedita esse, opere operoso et 30. annis elaborato, cui titulus, Antoniana Margarita, ostendere conatus est. Ex eo omnia Cartesium hausisse, quae de brutorum anima commentatus est, Olaus Borrichius in epistola quadam aff. Vid. Vossius in Theol. Gentil. pag. 934. Hallerv. in B. C. pag. 103.

PEREIRA (Hieron.) Lusitanus, obiit An. 1578. Tractavit de sacramentis et Christi resurrectione. Vid. Schottus in B. H. pag. 241.

PERELLUS (Joh.) Gallus, An. 1535. claruit. Gazae librum de mensibus Atticis latine transtulit. Vid. Simlerus.

PERERIUS (Bened.) Valentinus, Anno 1610. aetatis 75. obiit. Elaboravit comm. in Genesin et Danielem: tomos quatuor dispp. in Genesin: tomum unum dispp. in Exodum: tomos 2. dispp. in epistolam ad Romanos, et tres tomos in Apocalypsin. Extant etiam 15. libri ejus physicorum. Videatur Alegambe, pag. 60.

PERERIUS (Guilh.) Tolosanus, condidit carmina. Vid Tomus. 3. Del. Gall. pag. 172. Quaere, PERRERIUS.

PERESIUS (Jac.) Concinnavits 8. libros de ratione concionandi, Antverp. Anno 1598.

PERESIUS (Mart.) tractavit de Trinitate, An. 1639: item, de incarnatione, boenitentia et matrimonio.

PEREZ (Ant.) Cantaber, JCtus, scripsit in 12. libros Codicis Justiniani Imp. An. 1653. Extat ejusdem jus publicum, An. 1668.

PEREZ (Christ.) de Herrera, Madritensis, medicus, edidit clypeum puerorum sive de sanitate eorum tuenda, Pinciae, An. 1604.

PEREZ (Didacus) de Salamanca, JCtus, struxit 2. tomos commentariorum in 4. libros ordinationum regni Gastellae, Anno 1574. fol. Videatur Schottus in B. H. pag. 463.

PEREZ (Mich.) de Heredia, Aragonensis, An. 1626. claruit. Reliquit librum unum concionum quadragesimalium: tomum concionum de Sanctis: librum de fuga B. Virginis in AEgyptum.

de PERGAMO (Phil.) ord. Bened. monachus, exaravit expositionem in sententias morales Catonis. Claruit Anno 1400.

PERIANDER, [gap: Greek word(s)] , unus e septem Graeciae sapientibus, Olympiade XLVI. claruit et Corinthi tyrannidem 44. annis obtinuit, ceu Aristoteles, polit. 5, 12. testatur. Scripsit elegias. Unde Athenaeus [gap: Greek word(s)] appellat.

PERIANDER (AEgid.) Bruxellensis, compos. elogia doctorum virorum, Anno 1567. Carmina ejus comparent T. 3. Del. pag. 800.

PERICLES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, ob facundiam [gap: Greek word(s)] , i. e. coelestis dictus est. [gap: Greek word(s)] , i. e. primus scriptam orationem in judicio habuit, inquit Suidas. Vid Vossius de nat. rhet. pag. 67.

PERIERIUS (Thom.) Parisiens. edidit lexicon Arabicum, teste Colomesio in G. O. pag. 261.

PERILLIUS (Ang.) Perusinus, JCtus, An. 1446. obiit. Reliquit opusculum de suitate, et alterum de societate. Vid. Panzirolus in JCt. 2, 92.

PERINUS (Leonh.) Lotharingus, natus est An. 1567: obiit An. 1637. Vitam S. Nicolai, Myrensis: item, hilaria Mussipontana publicavit. Vid. Alegamb. p. 305.

PERINUS (Paschal.) Bergomas, Anno 1512. obiit Condidit 7. libros de septem vitiis capitalibus.

PERIONIUS (Joach.) Cormeriacenus, An. 1559. humanis valedixit. Magna illi pro Aristotele contentio fuit cum Petro Ramo. Aristotelem latino sermone expressit; in quo exprimendo magis elegantioris stili, quam veri rationem, Ciceroni addictior, habuit: unde aliorum censuras gravissimas expertus est. Transtulit in lat. sermone 10. lib. Aristotelis de moribus ad Nicomachum, quos et commentariis illustravit: in quibus de optima imitandi ratione ac de convertendis conjungendisque Graecis cum latinis praecepta traduntur. Octo libros politicorum Aristotelis itidem latinitate donavit. Vid. Thuanus, l. 23.

PERISTERUS (Wenc. Georg.) instituit disp. inter ethnicum, Judaeum et Christianum de Christo DEO homine nato.

PERITUS, [gap: Greek word(s)] , epigramma fecit in imaginem Priapi, quod servatur in Anth. Gr. epigr. l. 4. c. 12. pag. 198.

PERIZZONIUS (Christ.) Lippiensis, natus est An. 1609: obiit An. 1650. Medicinae professionem Groningae nactus est. Vid. Autor vitarum proff. Gröningens. pag. 220.

PEKINSUS (Guilh.) Varnicensis, theologus reformatae religionis, Anno 1602. obiit. Dexteram manum mutilam et ad scribendum ineptam habuit. Nihilominus sinistra manu multa volumina conscripsit, inter quae erant catholicus reformatus: oeconomia Christiana: Bascarologia sive de arte venefica tractatio. Opera ejus constant tribus voluminibus.

PERLA (Fr.) Calviensis, dissertationem de orientali opobalsamo, in theriacae confectione adhibito, Romae An. 1641. vulgari fecit.

PERLINUS (Hieron.) historiam medicam, Romae, Anno 1604. elaboravit. Extat etiam ejus tract. de alexeteriis et alexipharmacis, An. 1610. excusus.

PERLINUS (Joh.) Madritanus, An. 1638. obiit. Adornavit apologiam scholasticam, Lugd. An. 1630. Vid. Alegambe, pag. 262.

PERNUMIA (Joh. Paul.) Patav. edidit therapeuticen sive rationem medendi affectus omnes praeter naturam, Anno 1564.

PEROLS (Dan.) exaravit 3. libros elegiacorum exegematum de gloria filii hominis, An. 1624.

PEROTTUS (AEmil.) JCtus, in legem Gallus, digest. de lib. et post. commentatus est.

PEROTTUS (Nicol.) Saxofertatensis, An. 1460. claruit. Jovius in elogiis num. 18. Sentinum (inquit) Umbriae opidum, cui hodie Saxoferrato nomen est, Bartolo JCto nobile, secundam a Nic. Perotto claritatem accepit. Romae Graecas literas pertinaci studio consectatus fretusque Bessarione, generoso Mecoenate, adeo exacte feliciterque profecit, ut ab eo Polybius, gravissimus historiarum scriptor, latinitate donaretur. Non defuere tamen ex aemulis, qui ejus autoris traductionem antiquissimam fuisse furtoque surreptam existimarint, quod Thucydidem, Diodorum, Plutarchum et Appianum, clarissimo ingeniorum certamine conversos, unus Polybius egregia fide latinus aequabili et praedulci Romani sermonis puritate prorsus antecedat. Haec ille. Confer Casaubonum in Polyb. pag. 115. Composuit quoque comment. in Martialem, quem Cornucopiae appellavit. Tandem episcopus Sipontinus creatus est. Excessit e vita senex apud Sentinum, in villa peramoena, quam a pingui otio Fugicuriam appellabat. Casaubonus ita alicubi de eo judicat: Erat in hoc viro non vulgaris industria in Graecis ita vertendis (quae quidem intelligeret) ut nullum persaepe Graeci idiomatis in latina ejus versione vestigium appareret, quam interdum opus esse [gap: Greek word(s)] dicas, non alieni interpretationem. Vid. Autor dialogi de L. L. reparat. pag. 400. Borremansius, pag. 116. Quenstad. pag. 344.

PEROTTUS (Tarquin.) inter viros literis claros refertur a Leone Allatio in A. U. pag. 246.

de PERPINIANO (Guido) Catalanus, Anno 1340. claruit. Reliquit concordiam evangelicam, cum opere de haeresibus. Utrumque opus Coloniae prodiit An. 1631. fol.

PERPINIANUS (Pet. Joh.) Valentinus, Anno 1566. decessit. Condidit orationes: historiam Elisabetae, Lusitaniae reginae: tractatum de secretario. Vid. Alegambe, pag. 383.

PERRERIUS (Guil.) Tholosas, morosophiam centum latinis et totidem Gallicis tetrastichis expressit, teste Minoe in Alciat. embl. pag. 14. Vide, PERERIUS.

PERRONIUS (Jac.) Cardinalis, natus est An. 1556: obiit An. 1618. Scripta ejus Saussay pag. 203. recenset.

PERSAEUS, [gap: Greek word(s)] , Citiensis, Stoicus philosophus, Zenonis sectator fuit. Laertius in Zenone ejus [gap: Greek word(s)] allegat. Idem Lacedaemoniorum rempub. literis mandavit, autore Athenae 4, 8. Plura ejus scripta Laertius pag. 459. enumerat. Vid. Jonsius in S. H. Ph. 1, 2. Meursius in Cypro, pag. 167.

PERSAEUS (Mart.) poeta Caesareus, Anno 1618. claruit. Exaravit otia poetica. Vid. Heideri carmina, part. 2. pag. 368.

PERSES, [gap: Greek word(s)] , frater Hesiodi, a Suida inter [gap: Greek word(s)] numeratur.

PERSES, poeta, in Anthol. l. 3. c. 6. et l. 4. c. 12. inter epigrammatarios adducitur.

PERSICUS (Pamph.) epistolas construxit. Naudaeus in B. P. pag. 98. Elatior est (inquit) et a vulgi sensibus remotior Pamphilus Persicus: quem unum eruditione, judicio, facilitate. caeteris praeferendum, imo vero instar omnium habendum esse existimo.

PERSICUS (Pet. Anell.) Italus, An. 1600. ciaruit. Reliquit 3. libros de officio sacerdotis. Vid. Alegambe, pag. 370.

PERSIUS (Aulus) Flaccus, natus est Anno Christi 34: obiit Anno 62. Patrem habuit Persium Flaccum, matrem Fusiam Sisenniam: praeceptores Rhemmium Palaemonem grammaticum, Virginium Flaccum rhetorem, et Annaeum Cornutum Stoicae sectae philosophum. Fuisse fertur morum lenissimorum, verecundiae virginalis, formae pulcrae, pius in matrem, frugi atque pudicus. Mox, ut a scholis et magistris diverterat, lecto Lucilii libro 10. vehementer satiras componere studuit: cujus libri principium imitatus est. Scripserat etiam in pueritia Praetextam, et [gap: Greek word(s)] librum unum, et paucos in sororem Thraseae Arriae matrem versus, quae se ante virum occiderat. Haec Pseudo - Cornutus. Persii Satirici mentionem facit Quintilianus l. 10. Instit. orat. Multum et verae gloriae, quamvis uno libro, Persius meruit. Et Martialis, 4, 29.

In Persium commentati sunt Acron, Autumnus, Bondus, Britannicus, Casaubonus, Foquelinus, Marcilius, Stellutus, aliique complures. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 670.

PERSIUS (Ant.) philosophus et JCtus, edidit tractatum novarum positionum in rhetoricis, dialecticis, ethicis, jure civili, jure pontificio adversus Aristotelem, Venet. An. 1575.

PERSIUS (Ascanius) suscepit defensionem Criticorum adv. Petrellae logicam, Bonon. An. 1587. Vid. Rhodius in Scr. suppos. pag. 33.

PERSONA (Christoph.) Romanus, Anno 1486. peste obiit. Graecam linguam in ipsa Graecia didicit. Procopium et Agathiam ex Graeco in latinum convertit. Nonnulli Porsenam appellant. Vid. Jovius in Elog. num. 116.

PERSONA (J. Bapt.) Bergomas, Anno. 1613. claruit. Edidit noctes solitarias, sive de iis, quae scripta sunt ab Homero in Odyssea: in quibus praeter non pauc[?] theologica multa etiam physica, metaphysica, ethica, medica, geometrica, astronomica, et physiognomica tractantur: item, tractatum, cur filii similes reddantur parentibus. Vid. Donatus Calvus in Bergomat. pag. 232.

PERSONIUS (Rob.) Somersetensis, Anglus, An. 1610. obiit. Scripsit de sacris alienis non adeundis. Vid Alegambe, pag. 412.

PERUSINUS (Paulus) aliter Theodontius dictus, aliquot annis Boccatio superior fuit. Collegit fabulas Graecorum et latinorum de Diis, operam praestante Barlaamo, Caesariensi monacho, teste Boccatio de gene al. Deor. 15, 6. Vid. C. Barthius ad 9. librum Theb. Papinii pag. 1100.

PESCENNIUS Festus, in libris historiarum per satiram, Lactantio l. 1. c. 21. allegatur. Historias per satiram Graeci vocant [gap: Greek word(s)] .

PESENTUS (Elisaeus) Bergomas, natus est Anno 1564. Erat hebraice doctus. Edidit Sal Elisaei, in 4. tomos dissectum: item, favum mellis ex floribus delibatis horti clausi. Vid. Donatus Calvus, pag. 122.

PESENTUS (Joh. Paulus) Bergomas, natus An. 1579: obiit An. 1658. Reliquit iter Hierosolymitanum. Vid. Calvus, pag. 262.

les PESSIER (Joh.) Tornacensis, natus est An. 1596. Adornavit 3. orationes de Luna, quarum 1. est: sitne Luna orbis habitabilis? 2. Sintne in luna montes et cavitates? 3. Qualis sit lunaris regio, quae dierum et noctium vices, quales in colae et animalia? Vid. Alegambe, pag. 263.

PESSINA (Th. Joh.) edidit phosphorum septicornem de gloria et majestate ecclesiae S. Viti Pragensis, Pragae Anno 1673. in 4.

PETANTIUS (Felix) An. 1480. claruit. Edidit tractatum, quibus itineribus Turci sint aggrediendi: item, genealogias Turcicas.

PETAVIUS (Dionys.) Aurelianensis, celebris Jesuita, An. 1652. obiit. Erat insignis philologas, historicus et theologus. Emisit 13. libros de doctrina temporum, quos duobus tomis complexus est: item rationarium temporum. Composuit etiam ingens opus de dogmatibus theologicis, quinque tomis constans. Synesii, Themistii, Epiphanii, Juliani, aliorumque opera latine transtulit et utilissimis notis illustravit. Extat ejusdem paraphrasis Psalmorum Graecis versibus expressa: item, lyrica, etc. Claud. Salmasius eum Cercoetium salutare solebat, Vid. Colomesius in G. O. pag. 217. Alegambe, pag. 96.

PETAVIUS (Paulus) Aurelianensis, edidit [gap: Greek word(s)] veterum nummorum, Paris. An. 1610: dissertationem de epocha annorum incarnationis Christi, An. 1607: syntagma de Nithardo, Caroli M. nepote, etc.

PETELLIDES, [gap: Greek word(s)] Gnosius, historiarum scriptor, ab Hygino in astronomico poetico, quo loco de arctophylace tractat, allegatur. Vid. Meursius in Creta, pag. 242.

PETILIUS (M. Ant.) Montecorvinas, JCtus, compos. libros decem de exterioris principis munere, An. 1620. Vitam ejus descripsit Nicius Erythraeus l. 2. Pinacoth. num. 14.

PETITUS (Petr.) medicus Paris. ante paucos annos claruit. Scripsit de motu animalium spontaneo, An. 1660: de lucis et ignis natura: de extensione animae, An. 1665: de nova Renati Cartesii philosophia, An. 1670.

PETITUS (Samuel) Nemausensis, Anno 1642. flor. Reliquit variarum lectionum 4. libros: commentarium in leges Atticas: miscellaneorum libros 9: observationum libros tres: eclogas chronologicas: diatriben de edictis principum, etc. Vid. Colomesius in Gall. orient. pag. 170. Ferunt, eum Copticae linguae admodum fuisse peritum. Reinesius in Var. lect. 1, 25. honorifice ejus meminit.

PETOSIRIS, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius philosophus, scripsit astrologica: librum de AEgyptiorum mysteriis: et quomodo Graeci et AEgyptii deorum delectus instituerint. Meminit ejus Juvenalis in Sat. Plinius 2, 23. et 7, 49. Vid. Suidas et Marsamus in chronolog. pag. 477.

de PETRA (Guilh.) Lausannae Graecam linguam docuit Anno 1612. Longinum latine transtulit.

de PETRA (Herm.) Santdorpius, Anno 1428. obiit. Conscripsit quinquaginta sermones in orationem Dominicam, qui prodierunt An. eodem.

de PETRA (Pet. Ant.) JCtus, tractavit de potestate Principis, An. 1610: item, de fideicommissis.

a PETRA Sancta (Silvest.) An. 1646. obiit. Extatejus tract. de tesseris gentilitiis et symbolis heroicis: alius de metaphoris Bibliorum: verbero Calvinianus. Vid. Nicius Erythr. pag. 3. Pinacoth. num. 73. Alegambe, pag. 421.

PETRACCIUS (Barth.) Mamertinus Siculus, Anno 1622. obiit. Vid. Alegambe, pag. 57.

PETRAEUS (Andr.) professor Hafn. An. 1673. claruit. Scripsit de anno: horis: diebus: septimana, etc. item, arborem consanguinitatis et affinitatis. Videatur Bartholinus in Danis, pag. 7.

PETRAEUS (Henr.) exaravit [gap: Greek word(s)] harmonicam, dogmaticam et Hermeticam, An. 1615.

PETRAEUS (Nicol.) Aurilesiensis, natus est Anno 1601: obiit Anno 1634. Erat Graece et hebraice doctissimus. Struxit lexicon hebraicum: animadversiones in Galatinum, etc. Videantur Vindingius in R. H. pag. 310. Bartholinus in Danis, pag. 109.

PETRAEUS (Sever.) Calinburgius, natus est An. 1607: obiit An. 1657. Erat Graece et hebraice callentissimus. Emisit hebr. grammaticam: item, synopsin Graecae grammat. Vid. Vinding. in R. Hafn. pag. 375. Bartholinus in Danis pag. 132.

PETRAEUS (Theod.) prophetiam Jonae ex AEthiopico in latinum vertit notisque illustravit. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 136.

PETRARCHA (Franc.) natus est Anno 1304: obiit An. 1374. ceu constat ex ejus epitaphio. Jacobus Bergomensis coelestem virum appellat. Erasmus in Ciceroniano pag. 155. Reflorescentis eloquentiae (inquit) princeps apud Italos videtur fuisse Fr. Petrarcha, suae aetatis celebris et magnus, nunc vix est in manibus: ingenium ardens, magna rerum cognitio, nec mediocris eloquenti vis. Atque est, ubi desideres in eo linguae latinae peritiam, et tota dictio resipit seculi prioris harrorem. Haec ille. Scripsit epistolas, carmina, novem libros de bello Punico et alia. Opera ejus Bellarminus in catal. eccles. script. pag. 176. recenset. De Petrarcha prolixe agit Thomasinus in peculiari libro, quem inscripsit Petrarcham redivivum. Epitaphium ejus tale circumfertur:

Vid. Boccacius in Geneal. Deor. praefat. item, l. 14. c. 10. et 19. l. 15. c. 6. Bernegg. in idolo Laurent.. pag. 120. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 192.

PETREJUS (Joh.) Toletanus, apud Complutenses eloquentiae professor, tempore Caroli V. floruit. Paravit rhetoricae progymnasmata, et scholia in Senecae declamationes. Extat ejusdem heroicum poema Magdalena quatuor libris.

PETREIUS (Pet.) Upsal. Anno 1614. claruit. Condidit 4. libros rerum Suecicarum: item, chronicon rerum Moscoviticarum. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 400.

PETREIUS (Roland.) JCtus, scripsit An. 1564. comment. in. epistolas Tullii ad Quintum fratrem de ratione bene gerendae. provinciae, Paris. in 4.

PETREIUS (Sufrid.) Leovardrensis, JCtus, natus est An. 1527: obiit Anno 1597. Athenagorae legationem. pro Christianis latine transtulit doctoque et laboriolo commentario illustravit. Frisiae etiam historiam stilo subjecit. Vid. Zeillerus part. de hist. pag. 176.

PETREIUS (Theod.) Transiselanus, An. 1610. floruit. Collegit bibliothecam Carthusianam: catalogum haereticorum, etc. Historiam Jonae versu heroico expressit. Vid. Sweertius pag. 690.

PETRELLA (Bernhardinus) philosophus Patavinus, An. 1576. claruit. Edidit 7. libros dispp. logicarum, An. 1571.

PETRELLUS (Eug.) tractat. de fruticibus, floribus et fructibus in occidentalibus Indiis nascentibus, Colon. Anno 1610. typis tradidit.

PETRI (Laur.) Suecus, Lutheri discipulus, S. Biblia in linguam Suecicam transtulit,

PETRI (Olaus) frater Laurentii, pastor Holmensis, fidem Lutheranam variis scriptis defendit.

PETRI (Sebast.) Amstelrodamensis, An. 1533. floruit. Struxit Carthusiasticon, 4. distinctum elogiis, teste Sweertio.

a PETRICA (Angelus) a Sonnino, edidit librum, cujus inscriptio, Turris David, Romae, Anno 1647. item, tract. de nobilitate, An. 1659. Vid. Fehlav. ad Angelum, in praefat. lit. N. Waddingus in S. O. M. pag. 26.

PETRICHUS, [gap: Greek word(s)] allegatur a Scholiaste Nicandri, pag. 37. 41.

PETRICIUS (Sebast.) Pilsnensis, Anno 1583. vixit. Struxit varia epigrammata. Politica Aristotelis in Polonicum sermonem vertit. Vid. Starovolscius pag. 103.

PETRIDIUS, Ophiaca scripsit, teste Plinio 20, 23. Videtur idem esse cum Petricho.

PETRIERIUS (Renatus) Parisiensis, Orphei opera latinitate donavit. Vid. Simlerus.

PETRIMICHAEL (Caesar) tractavit de proportione papae ad concilium, Paris. An. 1550.

de PETRIS (Franc.) JCtus Neapolitanus, condidit 3. libros festivarum lectionum, Neapol. An. 1622.

de PETROGONE (Vincent.) Neapolitanus, edidit duellum literarium inter Neapolitanos medicos agitatum de intestinorum phlegmone et hepatis inflammatione, An. 1647.

PETRONIUS Arbiter, tempore Neronis claruit. Tacitus l. 16. Annal. elegantiae arbitrum vocat et narrat, ut sese erudito luxu perdiderit. Alii nequitiaearbitrum: item, scriptorem purissimae impuritatis appellant. Extat ejus Satiricon, sed mutilum. Allegatur a Terentiano Mauro, Servio et Macrobio. De eo ita Salmasius in praefat. ad Ampelium: Conservatus est elegantiorum nequitiarum curiosis Petronius Arbiter. Quod enim ex ejus Satirico habemus, mera excerpta sunt alicujus studiosi, qui, quae ad gustum suum in illo autore invenerat, eodem quo opus legebat ordine adversariis suis commendavit. Qui putant, a monachis sic eviratum esse, vehementer errant. Qualis haec castratio foret, quae resectis a reliquo corpore membris, vel potius ipso corpore abjecto, solas pudendas partes reliquisse videatur? Certe, quae defiderantur, vix videri possunt salaciora ac nequiora fuisse his, quae relicta sunt. Imo ista nullam procacitatis et protervitatis [gap: Greek word(s)] vel ipsis lenonibus usurpandam reliquam faciunt. Haec Salmasius. Videantur Glandorpius in O. R. pag. 675. Lotichius part. 4. B. P. pag. 1. In Fragmentum Petronii Traguriense Scheferus, Reinesius et alii commentati sunt. Nicolaum Heinsium quoque novam Petronii editionem adornare ajunt, utinam brevi prodituram.

PETRONIUS, [gap: Greek word(s)] , medicus, a Dioscoride in prooemio [gap: Greek word(s)] inter botanicographos refertur.

PETRONIUS, Bononiensis episcopus, vixit tempore Valentiniani III. Collegisse fertur S. Patrum apophthegmata. Videantur Glandorp. pag. 677. Bumaldus, pag. 188.

PETRONIUS, Constantinopolitanus, Anno 450. floruit. Vitas AEgyptiorum patrum et monachorum Graece et Latine descripsisse existimatur.

PETRONIUS Diodotus, medicus, [gap: Greek word(s)] exaravit. Citatur a Plinio l. 20. cap. 8.

PETRONIUS (Alex. Trojan.) Citacastellanus, compos. librum de morbo Gallico. Vid. Linde, pag. 18.

PETRONIUS (Lael.) condidit diarium rerum antiquarum urbis Romae. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 228.

PETRONIUS (Rich.) Senens. JCtus, An. 1311. vixit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis. 2, 49.

PETROWSKI (Casp.) Polonus, Anno 1612. obiit. Ob memoriae praestantiam vulgo Calepinus dictus est. Concilium Florentinum e Graeco in Polonicum transtulit. Vid. Alegambe, pag. 150.

PETRUCCIUS (Feder.) Senensis, JCtus, Anno 1320. claruit. Composuit librum de permutatione beneficiorum. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, 3, 23.

PETRUS, [gap: Greek word(s)] , Apostolus JESUCHRISTI, duas epistolas reliquit. Nonnulii apocalypsin ei quandam tribuunt. Videatur Zimmermannus in Analect. menstr. pag. 459.

PETRUS, Diaconus, An. Chr. 503. claruit. Exaravit librum de incarnatione et gratia Christi ad Fulgentium et alios episcopos Africanos. Liber ille inter opera Fulgentii reperitur. Videantur Vossius in hist. Pelag. 1, 22. Olearius in Abaco, pag. 371.

PETRUS Hispanus, An. 1250. vixit. Hunc sibi magistrum olim logicae studiosi delegerunt, docebaturque Summa ejus in scholis.

PETRUS Ilerdensis episcopus, edidit diversis solennitatibus congruentes sermones, teste Isidoro in viris Illustr. c. 13.

PETRUS Parvus, Rosaefontanus, Anno 1559. obiit. Semina Lutheranae doctrinae primus in Dania spargere coepit. Pontanus eum vocat virum elegantis ingenii. Reliquit historiam Joh. Regis: item, scholia in Gnaphei Acolastum Videatur Vindingius in R. H. pag. 70.

PETRUS, Patricius, Thessalonicensis, temporibus Justiniani Imp. claruit. Videatur Martinus Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 189.

PETRUS, Pictaviensis, poeta Anno 1205. obiit. Sequioris temporis non spernendus autor dicitur Casp. Barthio in Claudian. pag. 599. Vid. Olearius in Abaco pag. 375.

PETRUS, Ravennas, JCtus, collegit libros sermonum, qui prodierunt Anno 1505. Vid. Olearius l. 3. pag. 376.

PETRUS, rhetor, tempore Mauritii Imp. claruit. Scripsit historias: item, de statu reipublicae, teste Suida.

PETRUS, Siculus, Anno Christi 870. floruit. Condidit historiam de Manichaeorum ortu, progressu et occasu. Ea operâ Matth. Raderi primo in lucem prodiit.

PETRUS, Tripolitanus, Anno Christo 497. commentarios e scriptis S. Augustini in epistolas Paulinas confecit. Videatur Cassiodorus in lect. div. cap. 8. pag. 876.

PETRUS (Barthol.) Lintrensis, Brabantus, Anno 1630. obiit. Extant ejus commentarius in acta Apostolorum: item, notae in Vincentii Lirinensis libellum contra haereses.

PETRUS (Corn.) Leydensis, medicus, An. 1533. claruit. Struxit annotationes in Dioscoridis l. 4. de herbis.

PETRUS (Cunerus) Zelandus, An. 1580. obiit. Scripsit de gratia, lib. arbitrio, praedestinatione, justificatione, etc. Vid. Valerius Andr. in Fastis Lovan. et Sweertius, pag. 200.

PETRUS (Hieron.) Bononiensis, Anno 1626. obiit. Videatur Chilinus vol. 1. pag. 125.

PETRUS (Rudolph.) Amstelrod. composuit 4. libros, quibus Christi, Spiritus S. verbi DEI et ecclesiae nomina exornavit.

PETSCHACHERUS (Bened.) scripsit de sacramentis, Anno 1671: item, de restitutione.

PEUCERUS (Casp.) natus est An. 1525: obiit Anno 1602. Witebergae medicinam publice professus est. Cum rebus theologicis sese immisceret, ob suspicionem Calvinismi introducendi in

carcerem conjectus est, in quo per decennium detentus fuit. Texuit eruditissimum commentarium de divinationibus: hypotheses astronomicas, et alia. Historiam carceris sui et ex eodem liberationem fuse ipse perscripsit, quae edita est Tiguri A. 1615. Meminit ejus Thuanus l. 127. Vid. Ruhelius, part. 4. Concil. pag. 643.

PEUERNAGE (Andr.) Antverp. Anno 1626. obiit. Edidit libellum de immaculata B. Virginis Mariae conceptione. Vid. Alegambe, pag. 29.

PEUTINGERUS (Conr.) patricius Augustanus, natus est Anno 1465: obiit An. 1547. Condidit sermones convivales: epitomen de gentium emigratione: item, tractatum de fortuna. Videantur Simon Schardius volum. 1. script. Germ. pag. 200. Thuanus l. 3. Minos in Alciat. embl. pag. 29.

PEXENFELDER (Mich.) edidit apparatum lat. linguae, An. 1670: item, ethicam symbolicam, An. 1674. in 4.

PEYRERIUS (Isaac) Gallus, Praeadamitas asserere ausus est: qua de re tractatum composuit An. 1656. Verum hunc errorem postmodum ejuravit. Extat ejus epistola, in qua exponit rationes, cur ejurarit dogma de Praeadamitis, quae prodiit Romae An. 1658. Ejusdem tractatum de Gronlandia, A. 1647. Parisiis editum, laudat Bochartus in Hierozoico l. 3. c. 27.

de PEYRINIS (Laur.) multa scripsit et varia. Opera ejus omnia, tribus tomis distincta, Lugduni prodierunt Anno 1668.

PEYRIUS (Jac. Auzdius) Arvernus, An. 1642. obiit. Texuit chronologiam sanctam, fol.

PEZELIUS (Christ.) theologus Bremensis, An. 1604. obiit. Struxit mellificium historicum. Vid. Zeillerus part. 2. hist. pag. 114.

PEZZOLUS (Pet. Ant.) Bergomas, edidit librum titulo, Annus scientialis, ad instar anni solennis per theoremata compactus, An. 1590.

PFAFFRADIUS (Casp.) egit de thethodo Calvinismi in doctrina de S. Coena, An. 1595. Vide, PAFRADIUS.

PFALERUS (Georg.) Norimbergens. natus est An. 1550: obiit An. 1584. Epitaphium ejus tale erat: M. Georgius Pfalerus, Norimb. diaconus hujus ecclesiae et professor sanctae Hebraeae linguae in hac celeberrima academia Altdorfina fidelis et diligens, moritur in Christo placide 30. Septemb. An. 1584. aetatis suae 35.

PFANKUCH (Gerh.) JCtus, tractavit de summarissimo possessorio, Anno 1666: item, de prohibitis verbalium injuriarum retorsionibus, An. 1673.

PFAUSERUS (Joh. Sebast.) theologus et Maximiliani II. Imp. concionator aulicus, natus est Anno 1520: obiit An. 1569.

PFEFFERKORN (Joh.) primo a Judaeis ad Papistas, hinc ad Judaeos relapsus, Halae Saxonum tandem combustus est. Composuit varia, ex. gr. speculum adhortationis Judaicae: lib. contra Judaeorum usuras: de Jud. paschate: de abolendis Judaeorum scriptis, ad Maximilianum Imp. Vid. Hoornbeck de Convers. Judaeor. pag. 8. Dietericus part. 1. Ant. Bibl. pag. 173. Confer Sleidanum libro 2. comment.

PFEFFINGERUS (Joh.) Bavarus, natus est An. 1494: obiit An. 1573. Lipsiae Theologiam docuit. Scripsit de ministerio et adiaphoris: item, historiam JESU Christi. Vid. H. Salmuth, ad part. 2. Panciroll. pag. 226.

PFEIFFER (August.) Lawenburgo Saxo, hoc tempore claret. Edidit dissertationem de Targumim, Anno 1665: aliam de festis Hebraeorum: fasciculum de Talmude ad Alcorano: examen Abarbinelis ad Obadiam, An. 1666. librum Judaicum de lusu: disput. de cognomine Josephi patriarchae, Anno 1669.

PFEIL (Joh.) medicus, Anno 1544. obiit. Videatur Albinus in Chron. Misnensi, pag. 348.

PFINZING (Melch.) Norimbergensis, praepositus ad D. Sebaldi, autor esse fertur historiae de rebus gestis Maximiliani I. Imp. quae Theurdanck inscribitur. Vid. Cyr. Spangenberg, part. 2. de Nob. l. 11. cap. 48. Placcius, pag. 91. Hallerv. in B. C. pag. 387.

PFLACHERUS (Moses) pastor Kemptensis, An. 1589. obiit. Reliquit analysin S. Scripturae.

PFLUG (Julius) Numburgensis episcopus, scripsit de ordinanda rep. Germaniae. Librum INTERIM etiam una cum Mich. Sidonio et Joh. Islebio consarcinavit, A. 1548. Vid. Albinus in Chron. Misnensi pag. 357.

PFOCHENIUS (Sebast.) composuit libellum de stilo Novi Testamenti, Anno 1629. In hoc libello hebraismos ex N. Testam. proscribere conatus est: verum Pfochenio Thom. Gatakerus Anglus, integrum tractatum opposuit An. 1648. in 4. in quo ejus sententia doctissime refutatur.

PHAEDIMUS, [gap: Greek word(s)] , elegiacus poeta, a Stephano in [gap: Greek word(s)] allegatur.

PHAEDRO (Georg.) de Geleinen, struxit Chirurgiam minorem sive methodum perfectae omnium ulcerum curationis: librum de balneis Puteolanis: opuscula jatrochymica quatuor, etc. Vid. Linden, pag. 209.

PHAEDON, [gap: Greek word(s)] , Eliensis, primo servus erat, deinde aere redemtus, philosophus factus est: qua de re Agellius 2, 18. Scripsit sermones de Socrate. Suidas ei Zopyrum, Medium, Simonem, Antimachum, Niciam, Simmiam, Alcibiadem et Critolaum, dialogos ita dictos, tribuit. Confer Meursium in Not. ad Hesychium Illustr. pag. 211.

PHAEDRUS, Thrax, Augusti libertus, tempore Tiberii claruit. Reliquit quinque libros fabularum AEsopicarum versibus jambicis conscriptos. Notas in eas ediderunt Rigaltius, Rittershusius, Ursinus; Freinshemius, Axenius, etc. Videatur Borrichius in cogit. ad Voss. pag. 9.

PHAEDRUS (Thom.) affluentissimum eloquentiae flumen, quo non alius suo tempore clarior neque vehementior fuit, Romanae cathedrae decus et ornamentum dicitur Pierio Valeriano de Inf. lit. pag. 46.

PHAESTUS, [gap: Greek word(s)] , poeta Graecus, a Scholiaste Pindari, Pyth. od. 4. allegatur et quidem in [gap: Greek word(s)] . Alibi tamen in [gap: Greek word(s)] ab eodem allegari solet. Vid. Meursius in Laconicis miscell. l. 4. cap. ult. pag. 336.

PHALARIS, [gap: Greek word(s)] , tyrannus, Olymp. LIV. vixit. Ejus nomine epistolae circumferuntur, quas tamen a Luciano conscriptas esse, viri eruditissimi statuunt. Videantur Parrhasius praefat. in epist. Cicer. ad Attic. Billius in formulis, Vossius, Jac. Capellus in Chronol. sacr. pag. 249, etc.

PHANIAS, [gap: Greek word(s)] , Eressius, peripateticus philosophus, Aristotelis discipulus, varia composuit. Diogenes Laertius ejus opus [gap: Greek word(s)] allegat. Videantur Parthenius, cap. 7. Vossius de nat. log. pag. 70. Casaubon. in Athen. pag. 105. Jonsius de script. histor. Phil. 1, 15. pag. 84.

PHANIAS, Lesbius, historicus, Plutarcho in Solone et Themistocle commemoratur. Phanias quidam, poeta, l. 1. Anthol. cap. 40. citatur.

PHANOCLES, [gap: Greek word(s)] , poeta, condidit carmen de Ganymedis raptu a Tantalo facto. Ejus versiculos aliquot habemus apud Stobaeum, Serm. 62.

PHANOCRITUS, [gap: Greek word(s)] , teste Dionysio Halicarnasseo, [gap: Greek word(s)] construxit: item, [gap: Greek word(s)] , cujus librum 2. et 7. laudat Athenaeus.

PHANODEMUS, [gap: Greek word(s)] , Deliaca exarasse fertur. Citatur a Laertio et Apollonii Scholiaste. Confer Harpocrationem in [gap: Greek word(s)] .

PHAPANES (Joseph. Dom.) a Cupertino, edidit stillulas Castalias, Parmae, A. 1662.

PHARETRATUS (Mich.) tractavit de nobilitate in honore et precio habenda, An. 1632.

PHARNUCHUS, [gap: Greek word(s)] , Asibenius, Persicam historiam condidit. Testis Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

PHASGON, [gap: Greek word(s)] , in libro de longvis allegatur a Laertio in Epimenide pag. 79.

PHASIANINUS (Phil.) An. 1512. vixit. A quibusdam auratus Cycnus nominatur. Palaephatum et Horapollinem latine interpretatus est.

PHAVORINUS, [gap: Greek word(s)] , Arelatensis, philosophus, tempore Hadriani Imp. floruit. Si Suidae credimus, [gap: Greek word(s)] erat: si aliis, eunuchus. Ipse tria haec in se miranda esse dicebat, 1. quod homo Gallus Graece loqueretur: 2. quod eunuchus adulterii causam ageret: 3. quod cum imperatore disceptaret et viveret. Scripsit libros [gap: Greek word(s)] et alia. Demonax in ejus sermonibus [gap: Greek word(s)] subsannabat, teste Luciano. Plura de Phavorino habet Philostratus in vitis Sophist. pag. 352. Confer Phrynichum Atticistam, pag. 41. 43.

PHAVORINUS Varinus, Camers, collegit lexicon Graecum, idque Julio de Medices Card. dedicavit. Compilator fuit, et Suidam, Hesychium, Eustathium, aliosque passim exscripsit. Prodiit Romae, An. 1523.

PHAVORINUS (Joseph.) a Clavariis, edidit tract. de hominis excellentia, Perusiae, Anno 1607: item, exercitationes medicas et philosophicas, A. 1599.

PHEIFFIUS (Daniel) natus est An. 1618: obiit An. 1662. Vid. Vindingius in R. H. pag. 439.

PHELIPPEUS (Johan.) Andegavensis, An. 1633. inclarescere coepit. Quatuor tomos commentariorum in XII. prophetas minores elaboravit. Vid. Alegambe, pag. 263.

PHERECRATES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Olymp. LXXXIX. claruit. Ex comoediis erant [gap: Greek word(s)] etc.

PHERECYDES, [gap: Greek word(s)] , Syrius, sic dictus a Syro, una Cycladum, physicus et theologus, Olymp. LXIX. floruit. Plerique eum Pythagorae praeceptorem faciunt. Apulejus ait, ipsum primum, versuum nexu repudiato, conscribere ausum esse passivis verbis, soluta libera oratione. Juxta alios eclipses et lunac periodos invenisse dicitur. Theopompus autor est, Pherecyden primum de natura et Diis scripsisse. Liber [gap: Greek word(s)] dictus erat et decem libris constabat, Teste Cicerone, animas immortales esse primus affirmavit. Si Suidae credimus, Pherecydes sua ex occultis Phoenicum scriptis hausit. Lucianus in Macrobiis, pag. 830. octoginta quinque annos ei tribuit. Obiit morbo pediculari, teste AEliano in V. H. 4, 18. Videantur Antonius Liberalis, hist. 32. Palmerius in emendat. pag. 449.

PHERECYDES, Lerius, qui et Atheniensis, Olymp. LXXIV. claruit. Condidit decem libros antiquitatum Atticarum. Quidam [gap: Greek word(s)] appellant. Lerium et Atheniensem unum et eundem fuisse, G. J. Vossius de H. Gr. 4, 4. affirmat.

PHERENICUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, inter eos, qui versu de monstrosis et fabulosis hominum formis tractarunt, a Tzetze Chiliad. 7. pag. 132. 133. adducitur. Ex eodem Athenaeus l. 3. nonnulla allegat.

PHILAGRIUS, [gap: Greek word(s)] , Lycius. medicus, M. Aurelio Probo imperante claruit. Medicinam fecit Thessalonicae et reliquit comment. in Galenum: item, [gap: Greek word(s)] sive libros singulares septuaginta. Vid. Suidas et Vossius lib. de Philosophia c. 12. §. 27.

PHILAGRIUS, Rhodius, inter rhetotes refertur. Meminit ejus Dionysius Halicarnasseus in Dinarcho.

PHILAGRUS, [gap: Greek word(s)] , Cilix, sophista, Lolliani discipulus, Philostrato in Vit. sophist. pag. 556. memoratur.

PHILALETHES, Polytopiensis, Forcianas quaestiones, in quibus varia Italorum ingenia explicantur, adornavit, An. 1591.

PHILALETHES (Cand.) epigrammate expressit mores pios et amores sanctos, Anno 1652. Struxit etiam tractarum de scientia DEI et praedestinatione: item, de cambio, An. 1662.

PHILALTHEUS (Lucillus) in Aristotelem de coelo et mundo comentatus est, Venet. An. 1565. Extat ejusdem methodus recitandi curas et consilia tomisduobus. Vide, LUCILLUS et MACCIUS.

PHILANDER (Guilh.) Castilioneus, An. 1565. aetatis 60. obiit. Erat in antiquitate Romana et rebus mathematicis versatissimus Reliquit nonnulla in Vitruvium. Fertur etiam quaedam composuisse de pictura et statuaria antiquorum. Vid. Thuanus l. 38.

PHILARCHAEUS, [gap: Greek word(s)] , tractavit [gap: Greek word(s)] , teste Porphyrio in vita Plotini.

PHILARETUS (Gilbert.) medicus, Anno 1567. obiit. Extat ejus tractatus de pulsibus. Vid. Sweertius, pag. 28[?]. Linden, pag. 215.

PHILASTRIUS, Brixiensis episcopus, An. Chr. 380. claruit. Fecit librum de haeresibus ad sua usque tempora. Sed multa in eo inter haereses refert, quae haereses non sunt, ut recte Bellarminus observat. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 211.

PHILEAS, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, scripsit de laude martyrum, teste S. Hieronymo de Scr. Eccl.

PHILEAS, geographus, librum de Asia construxit. Macrobius, Saturnal. 5. 20. veterem scriptorem nominat. Stephanus in [gap: Greek word(s)] eidem [gap: Greek word(s)] tribuit. Citat ipsum quoque Etymologus in [gap: Greek word(s)] .

PHILELPHUS (Franc.) Anconitanus, natus est An. 1398: obiit Anno 1481. Literas Bononiae, Romae, Mediolani, Florentiae, Patavii et Mantuae professus est. Cum de modulo syllabae aliquando contentio ei foret cum Timotheo Graeculo: atque ita convenisset, ut, si vinceretur, ipse pecuniâ lueret errorem: fin vinceret, adversarius barbam sibi totam sineret recidi: victor usque adeo fuit inexorabilis, ut barbam pecunia redimi minime pateretur, sed misello Timotheo, non sine ludibrio, eam novacula abradi totam necesse foret. Vid. Jovius in elogiis num. 17. Periit Bononiae, copiis rei domesticae adeo dissipatis, ut ad efferendum funus et cubiculi et coquinae instrumenta vaenierint. Ejus effigiem Tolontinates in publica decurionum domo cum equestris ordinis balteo laureatam peregrinis hospitibus ostendunt. Transtulit Xenophontis Cytopaediam: Plutarchi Theseum, Othonem et Galbam: Aristorelis rhetoricam: Lysiae orationem contra Eratosthenem: Appianum Alexandrinum: Hippocratem de flatibus, etc. Reliquit etiam 39. epistolarum libros: odarum Graecis versibus libros quatuor: item, 7. libros conviviorum, quos Lud. Vives ab historiae et antiquitatis cognitione impense laudat. Extant etiam ejus decem libri hecatostichorum, quorum quisque decem satiras continet. Notanter Erasmus in Ciceroniano pag. 156. Fr. Philelphum plane dignarer Ciceroniani cognominis honore, si tam placeret eruditis omnibus, quam placuit sibi. Et affectavit quidem illo seculo Ciceronis effigiem, sed parum feliciter. Nec uspiam

illi dissimilior est, quam ubi maxime oportuit esse similem, nimirum in orationibus. Nam in epistolis satis adumbrat Marcum Tullium. Confer autorem dialogi de L. L. repar. pag. 398. Tollium de J. L. pag. 3.

PHILELPHUS (Marius) Franc. filius, epigrammata reliquit, quae prodierunt Wolferbyti, A. 1662. ex autoris autographo. Autor dialogi de L. L. repar. p. 401. facit promto ingenio memoriaque capacissima, quippe qui vestigio stans in uno centum ordine dictantibus, confestim cuique eo, quo acceperat, ordine complexam carmine redderet materiam. Fuit adhaec rotato sermone, utpote Graii sanguinis, matre natus Chrysolorae filia. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 179.

PHILEMON, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Olympiade CXIV. floruit. Proximum locum meruit a Menandro: cui et saepe praelatus fuerat. Unde aliquando Menander: Quaeso, Philemon, bona fide dic mihi: cum me vincis, non erubescis? Ex dramatibus ejus erant [gap: Greek word(s)] Philemon Comicus, (inquit Lucianus in Macrobiis pag. 833. ) septimum et nonagesimum aetatis annum agens decumbebat in lectulo quiescens: qui cum vidisset asinum, ficus sibi praeparatas devorantem, prolapsus in cachinnos et accersito famulo multo ac vehementi cum risu praecipiens asino merum ad sorbendum dari, risu suffocatus est. Confer Val. Max. 9, 12. De Philemone etiam Meursius in lect. Att. 4, 17. Thomasius de plagio. §. 516. legi poterunt.

PHILEMON, superioris Philemonis filius, teste Suida, 54. comoedias confecit. Philemon quidam de omnigenis oraculis ab Athenaeo l. 3. allegatur.

PHILES (Eman.) [gap: Greek word(s)] , vixit tempore Michaelis Balbi Imp. Librum struxit de animalium proprietate versibus jambicis, quem primus Arsenius, Monombasiae archiepiscopus, in lucem protulit. A nonnullis plagii arguitur et AElianum sublegisse creditur. Editus etiam est a Camerario: item, a Bersmanno.

PHILETAERUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Atheniens. Olympiad. CI. vixit. Juxta Suidam 20. fabulas exaravit Mihi sequentes occurrerunt, [gap: Greek word(s)] .

PHILETAS, [gap: Greek word(s)] , Cous, poeta, tempore Philippi, Alexandri M. et Ptolemaei Lagi claruit. Erat levi et exili corpore: unde ejus pedibus globi plumbei subjecti, ne a ventis everteretur, teste Athenaeo, 12, 13. Confer AElianum in V. H. 9, 14. A Ptolemaeo praefectus fuit studiis Philadelphi. Scripsit elegias et epigrammata. Athenaeus ei etiam Attica tribuit. Ex poegniis hujus poetae quaedam Stobaeus adducit.

PHILETAS, Rhodius, poeta, reliquit [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo, pag. 102.

PHILETICUS (Martin.) struxit comm. in epistolas familiares Ciceronis: item, in officia ejusdem, Venet. fol.

PHILICINUS (Pet.) Atrebas, Anno 1560. floruit. Composuit Magdalenam tragoediam et dialogum de immolatione Isaaci, teste Sweertio.

PHILICUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, tempore Ptolemaei Philadelphi innotui[?]. Condidit hymnos Cereri et Libero. Apud Hephaestionem gloriatur, a se inventum id carminis genus. quod quinque constat Choriambis et bacchio: unde quidam hoc genus Philicium appellant. Vid. Atilius Fortunatiauus in arte metrica, cap. 6. Hephaestio tamen hoc metro antea usum

esse Simmiam Rhodium in securi affirmat, ac collegit, Philicum non tam hoc metrum invenisse, quam tota eo scripsisse poemata.

PHILINGERUS (Plac.) Neapolitanus, orationem habuit in funere Alex. Peretti, An. 1623.

PHILINUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, ab Harpocratione in [gap: Greek word(s)] allegatur [gap: Greek word(s)] : item, in [gap: Greek word(s)] .

PHILIPPI (Henr.) Arduennas, An. 1636. obiit. Composuit sacras quaestiones chronologicas, An. 1630. in 4. Vid. Alegambe, pag. 176.

PHILIPPI (Joh.) Lignicensis Silesius, JCt. natus est A. 1607: obiit A. 1674. Reliquit tract. de subhastationibus. Videatur Henn. Witte in memor. JCt. pag. 533.

PHILIPPIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniens. novae comoediae poeta, Olymp. CXI. clarescere coepit. Erat, Plutarcho teste, familiaris regi Lysimacho, a quo rogatus, quae dona cuperet? respondit: quaecunque, [gap: Greek word(s)] , i. e. arcanis exceptis. Cum praeter opinionem victor esset pronunciatus, praeg[?]udio expiravit, ut narrat Agellius. Docuit 45. fabulas, ut est apud Suidam. Ex iis erant sequentes, [gap: Greek word(s)] .

a S. PHILIPPO (Fidelis) construxit quadragesimale 7. voluminibus, Colon. An. 1659.

PHILIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Amphipolita, confecit 19. libros Rhodiacos: Coanos duos: duos de sacrificiis, etc Vid. Suidas.

PHILIPPUS, Comicus, comoedias nonnullas elaborasse traditur. Suidas [gap: Greek word(s)] memorat.

PHILIPPUS, Eistettensis, Anno 1305. vixit. Vitam S. Walpurgis ex Wolfhardo monacho excerpsit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 378.

PHILIPPUS, Medmaeus, astrologus, tractavit de ventis, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] .

PHILIPPUS, Opuntius, tempore Philippi, Macedonum R. vixit. Varia reliquit in arithmeticis et astrologicis, juxta Suidam. Scripsit, teste eodem, [gap: Greek word(s)] . Huic nonnulli Platonis Epinomidem tribuunt: qua de re Laertius pag. 209.

PHILIPPUS, Sidetes, tempore Arcadii et Theodosii Impp. claruit. Exaravit historiam Christianam stilo Asiatico atque pomposo. Videatur Photius, Cod. XXXV.

PHILIPPUS, Theangelensis, scr. Carica, quorum Strabo l. 14. pag. 662. meminit.

PHILISCUS, [gap: Greek word(s)] , AEgineta, tragicus, Laertio Diogenipag. 411. 416. tragoediolas confecisse dicitur.

PHILISCUS, Comicus, varias comoedias docuit, teste Suida. Nomina earum, si desideras, erant [gap: Greek word(s)] .

PHILISCUS, Thasius, de apibus scripsit, et quia in desertis apes colebat, Agrinus dictus est, quemadmodum Plinius l. 11. c. 9. refert.

PHILISCUS, Thessalus, sophista, a Philostrato in vitis Sophist. pag. 569. describitur.

PHILISTIO, [gap: Greek word(s)] , Locrensis, medicus, tempore Philippi, Macedonum Regis, floruit. Agellio 17, 11. vetus et nobilis medicus appellatur. Huic quidam librum Hippocratis de diaeta tribuunt.

PHILISTIO, Magnesianus, Olympiade CXCVI. extremis Augusti temporibus vixit. Hieronymus in chronico mimographum vocat. Meminit ejus Martialis l. 2. epigr. 41. item, Sidonius Apollinaris: Ammianus Marcell. l. 30. et alii. Cum daret mimum, cui nomen [gap: Greek word(s)] , risu

quidem implevit theatrum, sed et ipse eodem mortuus est In Anthol. epigr. Graec. 3, 6. [gap: Greek word(s)] dicitur. Vid. G. J. Vossius l. 2. Inst. poet. c. 33. §. 5.

PHILISTIO, Prusaeensis vel Sardianus, Olympiade XCII. claruit. Composuit comoedias [gap: Greek word(s)] sive, ut alii malunt, [gap: Greek word(s)] , i. e. mimicas. Suidas ei [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] tribuit. Confer Gatak. in Anton. pag. 251. Wetsteinium in Orig. epist. ad Africanum pag. 163.

PHILISTIDES, [gap: Greek word(s)] , Plinio memoratur l. 4. c. 12. et 22. et geographica exarasse fertur.

PHILISTUS, [gap: Greek word(s)] , Naucratita, Olymp. C. claruit. Vixit Syracusis et Dionysio seniori in constituendo principatu favisse dicitur. Pulsus est a dicto Dionysio: sed reductus a juniore, ut eum Platoni opponeret. Cum opem ferre domino vellet, praelio victus et occisus est: qua dere Plutarchus in Dione et Diodorus Siculus l. 16. Erat homo doctus et diligens, ut de eo judicat Tullius l. 1. de divinat. Primus ex arte oratoria historiam condidit, si Suidae fides habenda est; qui et eum ait AEgyptiaca scripsisse libris 12: res Siculas l. 11: de Dionysio tyranno libris sex: ut de arte ejus rhetorica et orationibus nihil dicam. Cicero alicubi pusillum Thucydidem vocare solet Vid. Tzetzes in Chil. p. 200. Vossius de nat. rhet. pag. 78. Langbainius in Longin. pag. 109.

PHILO, [gap: Greek word(s)] , antiquus autor, navigationem in AEthiopiam literis mandavit. Ejus Strabo, l. 2. meminit: item, Antigonus Carystius in collect. hist. mirab. c. 160.

PHILO, senior, scripsit de Judaeorum Regibus. Vid. Josephus l. 1. contra Apionem et Clemens Alex. l. 1. Stromat. Philonis prisci carmen de urbe Hierosolyma Eusebius de praep. Evang. 9, 37. allegat.

PHILO, Alexandrinus. Claudii et Caligulae temporibus floruit. Judaeis Jedidia vocatur. Vid. Hoornbeck. de Conv. Jud. pag. 500. Opera ejus uno volumine edita sunt a Davide Hoschelio, An. 1613. fol. Photius Cod. CV. ait, a Philone omnem allegoricum S. Scripturae sermonem promanasse. Vulgo de eo dici solet: [gap: Greek word(s)] . Historia Philonis ab Adamo usque ad Saulem, Philonis nomine indigna est. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 214. Jonsius de S. H. P. 3, 4. Valesius in Euseb. pag. 35. Olearius in Abaco, pag. 379. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 44.

PHILO, Atheniensis, armamentarium Athenis aedificavit. Vitruvius inpraef. libri 7. autor est, eum scripsisse de aedium sacrarum symmetriis, et de armamentario, quod fecerat in Piraeo portu. Extat ejus liber, quo primum agit de fabrica turrium, murorum, aliarumque munitionum: deinde exponit, quomodo se defendant obsessi: et quo pacto capiantur urbes. Tzetzes in Chil. 2. hist. 30. [gap: Greek word(s)] vocat. Confer Meursium de fort. Att. cap. 7. pag. 59.

PHILO (Herennius) Byblius, grammaticus, sub Vespasiano vixit et vitam ad Adrianum usque produxit. Condidit [gap: Greek word(s)] : librum [gap: Greek word(s)] : vitam Adriani: opus [gap: Greek word(s)] , etc. Idem antiquissimum historicum, Sanchoniathonem, ex Phoenicia lingua in Graecam transtulit: quam translationem Eusebius in libris de Praepar. Evang. aliquoties allegat. Vid. Jonsius de S. H. P. 3, 7. Berckelius ad fragm. Stephan. pag. 18.

PHILO, Byzantius, opere de sebtem orbis miraculis innotuit. Debemus hunc scriptorem Leoni Allatio, qui eum Anno 1640. Romae edidit et doctis annotationibus illustravit. Eundem Dionys. Salvagn. Boessius Anno 1661. imprimi curavit. Vid. Zeill. part. 3. pag. 178.

PHILO, Carpathius, Anno Christi 394. claruit. In Cant. canticorum commentatus est. Eum Latine vertit Stephanus Salutatus Anno 1534. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. pag. 213. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1112. Olearius, pag. 379.

PHILO, dialecticus, Clementi l. 4. et Hieronymo l. 1. contra Jovinian. memoratur.

PHILO, Heracleota, [gap: Greek word(s)] tractavit. Laudatur a Porphyrio, libro de Styge.

PHILO, Larissaeus, Academicus philosophus, laudatur Stobaeo in eclog. 2. c. 2. Is forsan est Philo dialecticus, cujus Menexenum Clemens Alex. l. 4. citat.

PHILO, Tarsensis, medicus antiquus, [gap: Greek word(s)] reliquit. Vid. Berckelius ad fragm. Steph. pag. 21. Plura de Philonibus habet Joh. Meursius in notis ad Hesych. pag. 217. item, Jonsius de S. H. Ph. 2, 1.

PHILOCHORUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, vates et aruspex, temporibus Ptolemaei Philopatoris et Epiphanis floruit. Periit insidiis Antiochi. Scripsit de Attica 17. libros, quibus, ut Suidas ait, complectebatur res Atheniensium, eorumque reges et archontes usque ad tempora Antiochi Thei: item, libros [gap: Greek word(s)] , i. e. de divinatione Primum citat Clemens l. 1. Strom. tertium Suidas in [gap: Greek word(s)] quoque edidisse ex Athenaeo discimus. Praeterea composuit duos libros Olympiadum: 17. libros de Atheniensium agonibus: librum de rerum inventoribus et alia. Vid. Jonsius in S. H. Ph. 2, 9.

PHILOCLES, [gap: Greek word(s)] , tragicus, Euripidi coaevus fuisse fertur. Ex ejus dramatibus sequentia olim extabant, [gap: Greek word(s)] . Philocles quidam a Plutarcho in Solone allegatur.

PHILOCRATES, [gap: Greek word(s)] , exaravit [gap: Greek word(s)] . Citat Athenaeus l. 6.

PHILOECUS (Gratianus) JCtus, scripsit de vicariatu Palatino ad aureae Bullae locum, Anno 1659. Est idem, qui Johannes Freinsheimius.

PHILODEMUS, [gap: Greek word(s)] , id est, de Sminthiis in Rhodo habitantibus, tractasse dicitur.

PHILODEMUS, Gadarenus, secta Epicureus, Straboni l. 16. pag. 759. memoratur. Floruit aetate Ciceronis, qui ejus meminit oratione in Pisonem, ubi sic Asconius Pedianus: Philodemum significat, qui fuit Epicureus illa aetate nobilissimus, cujus et poemata sunt. Philodemus Epicureus [gap: Greek word(s)] a Laertio, pag. 708. adducitur. Vid. Jonsius in S. H. Ph. 2, 18.

PHILODEMUS, poeta, aliquoties in Anth. occurrit. Vid. l. 1. c. 31. l. 3. c. 12. l. 4. c. 12.

PHILOGELOS, [gap: Greek word(s)] , a Tzetze in Chiliad 8. pag. 161. allegatur. Videtut scripsisse de rebus ridiculis.

PHILOLAUS, [gap: Greek word(s)] , Crotoniates, philosophus Pythagoricus, tempore Dionysii tyranni claruit. Omnia harmonia et necessitate fieri docuit, terramque circulariter moveri credidit. Quidam eum primum de natura tractasse affirmant. Ejustres libros Plato 10. millibus denariûm redemit. Vid. Diogenes Laert. l. 8. Stobaeus in Eclog. phys. pag. 44. Jamblich. pag. 172. Scheferus de philosoph. Ital. pag. 4.

PHILOLOGUS (Thomas) Ravennas, scripsit de modo collegiandi, An. 1574: item, de vita hominis ultra 120. annos propaganda, Venet An. 1553. Vid. Linden, pag. 576.

PHILOMARINUS (Ascan.) librum vernacula lingua composuit, nondum editum, in quo lectorem informat, quibus modis sese in principis alicujus gratia conservare possit. Vid. Naudaeus in B. P. pag. 94.

PHILOMETOR, [gap: Greek word(s)] , Siculus, scripsit de agricultura, teste Columella 1, 1.

PHILOMUSUS (Jacob.) aliter Locherus dictus erat. Vid. Bruschius de monast. pag. 120. Quaere, LOCHERUS.

PHILONIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, veteris comoediae poeta, Olympiade LXXXVII. vixit. Fabulae ejus erant [gap: Greek word(s)] .

PHILONIDES, Siculus, medicus, Herophili discipulus, rcripsit de hellebori medica potione, ut est apud Dioscoridem lib. 4. Ejusdem librum 18. de medicina laudat Galenus de pulsibus, 4, 10. Juxta Stephanum in [gap: Greek word(s)] , 45. libros composuit.

PHILOPISTIUS (Agricola) Germanus, edidit revelatorem secretorum de lapide philosophico, An. 1631.

PHILOPONUS (Honor.) [gap: Greek word(s)] , navigationem Indiae orientalis, Anno 1621. fol. literis mandavit.

PHILOPONUS (Joh.) a diligentia sic dictus, tempore Justiniani Imp. claruit. Inter ipsum et Simplicium mordaces controversiae intercedebant. Nicephorus in hist. eccl. 18, 46. perperam eum ad tempora Phocae refert. joh. Philoponus (inquit Vossius ) vir erat undecunque magnus, uno excepto, quod in Tritheitarum dogma abiens meritus non sit in orthodoxorum numesum referri. Vid. Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Commentatus est in priora et posteriora analyticorum: in libros de auscultatione: de generatione et corruptione: de anima: in quinque voces Porphyrii, etc. Vid. Thomasius, de plagio, §. 517.

PHILOSTEPHANUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, tempore Ptolemaei Philadelphi vixit. Scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , quod postremum opus Clemens Alex. 1. Stromat. allegat. Vid. Constantinus Porphyrogenn. de Themat. pag. 46. Meursius in Cypro pag. 3.

PHILOSTORGIUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Theodosii Junioris condidit historiam ecclesiasticam, quam Jac. Gothofredus, An. 1642. evulgavit, additis de suo eruditissimis dissertationibus. In ea historia passim amorem erga suae sectae homines (erat autem Arianus) et odium erga Catholicos ostendit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 381.

PHILOSTRATUS (Flavius) [gap: Greek word(s)] , Lemnius, Severi Imp. temporibus et deinceps floruit, Reliquit de vita Apollonii Tyanei libros octo. In iis Damidem Assyrium, Maximum et Moeragenem, ut ipse fatetur, secutus est. Scripsit jussu Juliae Augustae. Ea erat conjux Severi Imp. Extant ejusdem epistolae et liber Iconum. Est, Photii judicio, [gap: Greek word(s)] . Vid. Jonsius de S. H. Ph. 3, 13. Thomasius de plagio, §. 518.

PHILOSTRATUS, Atheniensis, praeter vitas Pelopidae et Epaminondae etiam Theseida composuit, teste Laertio.

PHILOSTRATUS, junior, Flavii ex Nerviano fratre nepos et gener, tempore Macrini Imp. claruit Hujus sunt vitae sophistarum. Vide dissertationem de Philostratis, quam Joh. Meursius epistolis Philostrati primitus a se vulgatis adtexuit. Adde Jonsium de S. H. P. 3, 14.

PHILOTHEUS, [gap: Greek word(s)] , Amphissensis, medicus, Olymp. CLXXXVI. claruit. A Marco Antonio Triumviro ob sophisma, quo insolentem medicum compescebat, donatus est mensa argenteis poculis onusta, uti refert Plutarchus in Antonio. Extant hodie ejus commentarii Graeci in aphorismos Hippocratis: ut et liber de urina.

PHILOTHEUS, Heracleae metropolitanus, composuit confessionem fidei: item, sermones dogmaticos advers. Barlaamum et Acindynum scriptos, qui feruntur extare Augustae, Vid. Olearius in Abaco pag. 381.

PHILOTHEUS (Ant.) de Homodeis, Siculus, confecit AEtnae topographiam incendiorumque AEtnaeorum historiam, An. 1591.

PHILOXENUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, grammaticus, Romae, teste Suida, docuit. Scripsit de monosyllabis: de verbis in [gap: Greek word(s)] desinentibus: de Syracusanorum et Laconum dialecto: sex libros de hellenismo, etc. Mentio ejusdem occurrit apud Stephanum in [gap: Greek word(s)] . Vid. Berckelius ad fragm. Steph. pag. 25. Phrynichus in Atticis pag. 45.

PHILOXENUS, Cytherius, lyricus, tempote Platonis et Dionysii tyranni floruit. Condidit 24. dithyrambos et genealogiam AEneidarum, Vid. Suidas. Memoratur quoque ejus Galatea, opus in lautumiis confectum, in quas conjectus erat a Dionysio. Ita Aristophanis Scholiastes in Pluto. Ab aliis tamen dictum poema [gap: Greek word(s)] nominatur. Vid. AElianus in V. H. 12, 44. Reliquit etiam Symposium, unde quaedam adducit Athenaeus l. 4. c. 14. Vid. Tzetzes in Chiliad. pag. 81. 200.

PHILTEAS, [gap: Greek word(s)] . Vid. Etymologici M. autor in [gap: Greek word(s)] .

PHILYLLIUS, [gap: Greek word(s)] , veteris comoediae poeta, Olymp. LXXXVI. claruit. Ex ejus fabulis seqq. [gap: Greek word(s)] citantur. Vid. Suidas. Fuit et alius PHILYLLIUS, incertae aetatis poeta. qui carmen jambicum de urbibus contexuit.

PHLEGIDES, [gap: Greek word(s)] , poeta, Aristoteli memoratur in libro de somno et vigilia.

PHLEGON, [gap: Greek word(s)] , Trallianus, Adriani Imp. libertus, opus chronicon de Olympiadibus construxit. Divisum erat hoc opus in 16. libros, et CCXXIX. Olympiades continebat, quarum ultima desinebat in 4. annum Antonini Pii. Fecit quoque librum de mirabilibus: et alium de longaevis. Fragmenta Phlegontis primo a Xylandro, deinde a Joh. Meursio in lucem. prolata sunt. Liber de vita Adriani, quem Phlegon suo nomine publicaverat, ipsius Adriani fuisse dicitur, quemadmodum Spartianus tradit. Plura ejus scripta Suidas recenset.

PHOCAS, grammaticus, Romae docuit. Praeter ea, quae de nomine, verbo et adspiratione supersunt, etiam carmine heroico vitam Virgilii descripsit.

PHOCION, [gap: Greek word(s)] , peripateticus, [gap: Greek word(s)] allegatur a Scholiaste Aristophanis in Pluto pag. 9. Confer Agellium, 1, 8.

PHOCUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, historiam nauticam construxit. Videatur Laert. in Thalete pag. 15.

PHOCYLIDES, [gap: Greek word(s)] , Milesius, Olympiade LX. claruit. Mentio ejus occurrit apud Isocratem in oratione ad Nicoclem pag. 51. Aristotelem 4. politicor. c. 11. Clementem Alex. l. 5. Stromat. Phrynichum in dictionibus Atticis, pag. 64. Plutarchum [gap: Greek word(s)] , Dionem Chrysoft, orat. 36. in Borysth, fol. 440. Athenaeum l. 10. c. 7. Suidam in [gap: Greek word(s)] , etc.

PHOCYLIDES, junior, vel Pseudophocylides, quando vixerit, non exacte constat. Hujus est carmen [gap: Greek word(s)] , quod in manibus hodie omnium versatur. Notanter Scaliger in Animadversiad Eusebium pag. 88. Carmen [gap: Greek word(s)] (inquit) nomine Phocylidis hodie in manibus habetur omnium. Sed nemo animadvertit, nihil in eo esse, quod ad illius veteris Phocylidis exemplum expressum sit, quantum ex illis, quae ejus hodie supersunt, reliquiis odorari possumus. Ille enim vetus scripsit breves gnomas exemplo Theognidis et aliorum veterum gnomologorum, praeeunte semper gnorismate hoc, [gap: Greek word(s)] . At iste vulgaris perpetuum carmen scripsit non apposita illa veteri nota. Praeterea nullus veterum ne unum quidem versum ex hoc longo carmine producit, cum ex Phocylide quaedam apud Stobaeum et alios legantur. Denique iste homo fuit Judaeus, nisi fallor, aut Christianus. Universa poesis illius rel fidem facit, ut negari non possit, aut unum ex hellenistis Alexandrinis fuisse, cujusmodi multi praeftantissimi floruerunt sub Ptolemaeis, aut, quod vero propius, Christianum. Et post alia iterum: Noli putare, hoc carmen illius (antiquioris sc.) Phocylidis esse, sed anonymi Christiani. Et fortassis fuerit idem autor cum illo Naumachio, qui Christianum carmen [gap: Greek word(s)] scripsit de virginitate. Neque vero puto, ullius veterum carmen extare, quod cum poesi hujus Phocylidis (si modo ei id nomen fuit) aut elegantia aut nitore aut cultu verborum conferri possit. Quod autem tamdiu ignoratum fuerit, ut nullus veterum ejus meminerit, Clemens, Justinus, Theodoretus, alii, magis mirari, quam causam ejus reddere possum. Certe, si tempore Eusebii extitisset, non dubium est, quin ejus testimonia in thesaurum [gap: Greek word(s)] suae impendisset, Haec ille. Confer Danielem Heinsium in exercit. sacris ad Hebr. IV, 12. pag. 559. C. Barthium ad Claud. pag. 1290. Suidas, carmen illud [gap: Greek word(s)] affirmat.

PHOEBADIUS, An. Chr. 360. claruit S. Hieronymus Sebadium nominat. Composuit librum contra Arianos. Videatur Phil. Labbe T. 2. dissert. pag. 220. Olearius pag. 382.

[gap: Greek word(s)] . Tzetzes in Chiliad. pag. 114. eum Minuciano jungit. Vid. Scheferus in rhet. Anonymi, pag. 63.

PHOEBION, [gap: Greek word(s)] , Stoicus, Porphyrio in vita Plotini memoratur. Vid. Mallincrot, pag. 54.

PHOENICIDES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, fabulas docuit. Ex iis erant [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Vid. Casaub. in Athenaeum l. 14. c. 18. p. 929. Confer Stobaeum serm. 6.

PHOENICIUS (Franc. Stanisl.) Leopoliensis, An. 1640. claruit. Librum compos. titulo, Mancipium Mariae. Vid. Alegambe, pag. 135.

PHORMUS, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, Epicharmi tempore vixit. Suidas [gap: Greek word(s)] liberorum Gelonis tyranni facit. Primus [gap: Greek word(s)] sive talari veste in scena usus est. Meminit ejus Aristoteles in arte poetica Fabul[?]e ejus sequentes enumerantur, [gap: Greek word(s)] .

PHOTIUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus patriarcha, An. C. 858. claruit. Erat homo magnae eruditionis. Reliquit bibliothecam, quam Andreas Schottus latine transtulit: nomocanonem, qui extat cum commentario Balsamonis: et epistolas. Epistolae, An. 1651. Londini, una cum versione Richardi Montacutii in lucem prodierunt. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 221. Olearius in Abaco pag. 382. Hanckius in Byzant. script. pag. 269.

PHRANTZA (Georg.) [gap: Greek word(s)] , post captam Constantinopolin floruit. Condidit chronicon de rebus Byzantinis et Peloponnesiacis. Vid. Zeillerus part. 1. hist. pag. 111. Hanckius in Byz. script. pag. 645.

PHREAS (Joh.) Londinensis, An. 1465. Romae veneno, ut creditur, extinctus est. E Xenophonte et Diodoro Siculo nonnulla latine reddidit. Paulus II. pontifex usque adeo translatione sibi dedicata captus erat, ut eum episcopum Bathoniensem designaret. Vid. Vossius l. 3. de hist lat. cap. 9.

PHRYGIO (Paulus Constantinus) Selestadiensis, An. 1543. obiit. Tubingae theologiam professus est. Edidit chronicon: item, commentarium in Exodum, Leviticum et Michaeam.

PHRYNICHUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, tragicus, Thespidis discipulus, Olympiade LXVII. claruit. Primus personam muliebrem in scenam induxit et tetrametrum reperit. Suidas sequentes ejus tragoedias numerat [gap: Greek word(s)] . Vid. Tzetzes in Chil pag. 139. Langbainius in Longin. p. 89.

PHRYNICHUS, veteris comoediae poeta, Olympiade LXXXVI. floruit. Ex ejus comoediis erant [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

PHRYNICHUS, grammaticus, scripsit de dictionibus Atticis. Eum edidit David Höschelius una cum notis Nunnesii, in 4. C. Barthius ad Claudian. pag. 604. vocat nasutum censorem, in quo multa vestigia libertatis in censendo veteris.

PHYLARCHUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, Ptolemaei Evergetae et Philometoris inclaruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] : librum de inventis: et alium de significationibus. Praeterea duodetriginta historiarum libros composuit. Suidas etiam de rebus Antiochi et Eumenis Pergameni scripsisse memorat. Videantur Parthenius cap. 16. et 26. Tzetzes in Chiliad. pag. 64.

PHYTEUS, [gap: Greek word(s)] , teste Vitruvio in praefat. libri septimi, librum de Mausoleo edidit.

PIAGGIUS (Ant.) Hispellas, JCtus, tractavit de tutela et cura minorum. Extat T. 8. Tract. tract.

PIASECIUS (Paul.) episcopus Premisliensis, composuit chronicon rerum gestarum in Polonia: item, praxin episcopalem. Vid. Starovosc. pag. 55. Zeillerus part. 3. pag. 180. Funccius Tom. 1. Orb. imperantis, pag. 719.

PIBRACIUS (Vidus Faber) Anno 1584. obiit. Reliquit carmina. Vid. Thuanus l. 80.

PICARDUS (Franc.) edidit homilias in evangelia totius anni. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 132.

PICARDUS (Joh.) Gallus, collegit thesaurum theologorum. Vid. Waddingus l. c. pag. 220.

PICCARTUS (Joh.) Bambergensis, natus est An. 1545: obiit An. 1584. Altdorfii per 12. annos pastoris et theologi munere perfunctus est. Filium habuit Michaelem Piccartum, celebrem philosophum.

PICCARTUS (Joh. Andr.) natus est An. 1620: obiit An. 1666. Sweinfurti ecclesiae praefuit. Mortuum laudavit Christoph. Schmidt.

PICCARTUS (Mich.) Altdorfinus, philosophus, philologus, orator et poeta, natus est An. 1574: obiit Anno 1620. Altdorfii philosophiam summa cum laude professus est. Quantus vir fuerit, scripta ejus satis testantur. Scripsit autem commentar. in politicam Aristotelis: observationes historico-politicas: disputationes philosophicas: orationes: pericula critica, etc. Oppianum de venatione latino carmine expressit. Mortuo parentavit Fr. Röschius, Prutenus. Sepulcro ejus haec verba inscripta: Michaelis Piccarti, Franci, Professoris Norici, Annae matris, Barbarae uxoris et liberorum ac posterorum sepulcrum familiare.

PICCINARDUS (Seraphinus) Brixianus, Patavinus metaphysicus, edidit dogmaticam philosophiam peripateticam Christianam novem libris, An. 1671. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 327.

PICCIOLPASSUS (Roder.) JCtus, Anno 1200. claruit. Emisit glossas in Decretal. teste Bumaldo.

PICCOLHOMINI (Archang.) Ferrariens. anatomicas praelectiones Anno 1586. publicavit.

PICCOLOMINEUS (Alex.) Senensis, An. 1578. obiit, aetatis 70. Reliquit opusculum de nova Calendarii restitutione. Vid. Thuanus l. 65. Vossius de mathem. pag. 302. Imperialis in museo, pag. 82.

PICCOLOMINEUS (Franc.) celeberrimus philosophus, Anno 1604. aetatis 83. obiit. In variis Italiae academiis 53. annis philosophiam docuit. Edidit moralem et physicam philosophiam: librum unum de rerum definitionibus: et comitem politicum advers. Jac. Zabarellam. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 62. Imperialis pag. 114.

PICCOLOMINEUS (Jacobus) Lucensis, An. 1489. obiit. Reliquit epistolas. Vid. Tollius de Inf. lit. pag. 7. Quaere, JACOBUS Papiensis.

PICCOLUS (Alex.) de antiquo jure ecclesiae Siculae, Messanae Anno 1624. commentatus est.

PICHARDUS (Ant.) adornavit comm. ad institutiones juris. Liber prodiit Genevae, An. 1657. fol.

PICHARDUS (Joh. Monach.) JCtus, in 6. librum decretalium, Venet. An. 1585. fol. commentari instituit.

PICHERELLUS (Pet.) Anno 1589. vixit. Consecit varia opuscula theologica. Vid. Colomesius in G. O. pag. 28.

PICHOTUS (Pet.) Andegavensis, tractavit de rheumatismo, catarrho, etc. Burdigal. An. 1577.

PICQUETUS (Claud.) Divionensis, edidit descriptionem provinciae S. Bonaventurae. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 91.

PICTORIUS (Georg.) medicus, An. 1569. floruit. Scripsit de variis morborum remediis: de thermarum virtutibus: item, de rebus non naturalibus. Extant etiam quinque ejus libri salium et jocorum, ut et pantopolium carmine elegiaco confectum. Vid. Bartholinus in Med. poet. pag. 142.

PICTORIUS (L. Bigus) Ferrariensis, struxit paraphrasin in Psalmos. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 190.

PICUS (Joh.) Mirandulanus. Erasmus in Ciceroniano pag. 158. Joh. Pici Mirandulae Comitis indoles plane divina, ingenium ad omnia factum: sed hujus quoque dictionem nonnihil vitiavit linguarum ac philosophiae atque etiam theologiae. cura. Vide, MIRANDULA.

PICUS (Paulus) Papiensis, JCtus, multa scripsit. Opera ejus omnia simul prodierunt.

PIERIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinae ecclesiae presbyter, sub Diocletiano Imp. claruit. Composuit longissimum tractatum in Hoseam prophetam: item, in priorem ad Corinthios, teste Hieronymo.

PIERIUS (Christ.) Coloniensis, celebravit carmine Christum crucifixum, An. 1576. in quo omnia verba incipiunt a litera C. teste Sweertio. Extat etiam ejus Maximilianus, in quo omnes voces a litera M. incipiunt. Vid. Tomus 3. Delit. Belg. pag. 805.

PIERIUS (Jac.) Pistoriensis, edidit contradictiones in prologum 1. et 2. Sententiarum Scoti. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 185.

PIERIUS (Joh.) Valerianus, Bolzanus, Anno 1550. vivere desiit, annum 82. supergressus. Inter alia Virgilianae lectiones et hieroglyphica ejus maxime commendantur. Extat ejusdem libellus de infelicitate literatorum. Poemata ipsius leguntur T. 2. Delit. Ital. pag. 1193. Videantur J. C. Scaliger de poet. pag. 795. Ghilinus, vol. 1. pag. 189. Vossius in Etymolog. pag. 249. a. Imperialis in Museo pag. 39. Tollius de J. L. pag. 11.

PIERIUS (Urb.) a Birnfeld, emisit repetitionem doctrinae de persona et officio Christi, An. 1591.

PIERSENAEUS (Jerem.) Antverp. JCtus, An. 1600. claruit. Carmina ejus occur runt T. 3. Delit. Belg. pag. 817. Vid. Sweertius, pag. 344.

PIERUCCIUS (J. M.) Florentinus, JCtus Greg. Leto in Ital. regn. pag. 325. celebratur.

PIETIUS (Bald.) Gandensis, JCtus, natus est An. 1546: obiit An. 1609. Scripsit de pignoribus et hypothecis: de jurejurando: item, consilia. Vid. Sweertius pag. 152.

PIGAFETTA (Phil.) descriptionem regni Africani, Congus vocati, publicavit Francof. An. 1598. fol.

PIGHETTUS (Jac.) Bergomas, togatae paludataeque Palladis templum: animadversiones in Tacitum: historiam hujus seculi conlcripsit, Iconi ejus tale carmen appositum:

PIGHIUS (Alb.) Campensis, Anno 1543. obiit. Hadriano VI. et Clementi VII. admodum familiaris fuit. Paulum III. in mathesi instituit, a quo donatus est duobus ducatorum millibus et praepositura Ultrajectina. Suscepit defensionem astrologiae adversus vulgus prognosticorum. Vid. Jovius, in elog. num. 105. Sweertius, pag. 114.

PIGHIUS (Steph. Vignandus) Campensis, An. 1604. obiit. Struxit annales Romanorum magistratuum: Herculem Prodicium: notas in Valer. Maximum, Vid. Sweertius pag. 681.

PIGLIOWSKI (Alb.) Polonus, edidit elogia Regum, praesulum, heroum etc. qui societatem Jesu per Poloniam fundaverunt, An. 1640. Vid. Alegambe, p. 9.

PIGNA (J. Bapt.) Ferrarienlis, An. 1585. claruit. Octo libros de Ferrariae principibus: duodecim libros quaestionum poeticarum: item, tractatum de otio exaravit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 102. Carmina ejus exhibet Tom. 2. Delit. Ital. pag. 216.

PIGNORIUS (Laur.) Patavinus, natus est An. 1571: obiit An. 1631. Reliquit expositionem mensae Isiacae: comm. de servis: symbolas epistolicas: notas in Alciati emblemata, etc. In ejus museo reperiebantur rarissima numismata, statuae, imagines, gemmae et inscripta praestantissima. Videantur Thomasinus part. 2. elog. pag. 200. Hallerv. in B. C. pag. 233.

PIGRES, [gap: Greek word(s)] , Artemisiae frater, Olymp. CIII. floruit. Singulis Iliadis Homericae versibus hexametris pentametrum de suo subjecit atque ita Iliadem in elegiam convertit. Vid. Suidas. Eidem nonnulli [gap: Greek word(s)] tribuunt. Sane Henricus Stephanus refert, se in exemplar quoddam incidisse, ubi adscriptum fuerit Batrochomyomachiae nomen Pigretis.

PILATUS (Leont.) Thessalonicensis, Boccacio in Geneal. deor. 15, 6. memoratur.

PILIUS (Martin.) Septimontius Batavus, An. 1598. obiit. Extat ejus carmen de ambitione.

PILKINTON (Nic.) Lancestrensis, Anno 1576. obiit. Scripsit in Nehemiam, Obadiam et Nahum.

PILLEMENT (Nicol.) de mirabili humorum in corpore humano motuum causis commentatus est, An. 1666.

PILLINGIUS (Matth. Zach.) scrutinium metallologicum: item, lib. de bitumine adornavit, An. 1673.

PILORCIUS (Rocchus) Marsianensis Perusinus, librum concinnavit de conscribenda epistola. Liber iste prodiit Dilingae, An. 1578. cum scholiis Jac. Pontani.

PIMENTA (Eman.) Scalabitanus, Anno 1603. obiit. Epigrammata struxit An. 1621. Vid. Algambe, pag. 101.

PIMPINELLUS (Vincent.) habuit orationem ad Carolum V. in comitiis August. An. 1530.

PIMPONTIUS (Germ. Valens) composuit commentarium in Virgilium. Meminit ejus Scaliger in Catull. pag. 203.

de PINA (Joh.) Madridiensis, An. 1630. claruit. Condidit 5. tomos commentariorum in Ecclesiasticum. Vid. Alegambe, pag. 264.

PINAEUS (Sever.) scripsit physiologiam: item, tract. de virginitate et corruptione, An. 1598.

PINCAEUS (Jac.) Gallus, carminibus sibi nomen paravit. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 181.

PINCIER (Conr.) JCtus, edidit didacticam feudalem, An. 1619. item, librum de jurisdictione et imperio, An. 1606.

PINCIER (Joh.) medicus Marpurgensis, An. 1591. obiit. Adornavit otium Marpurgense cum parergis. AEnigmata carmine expressit. Sphaerae Buchanani supplementa libri 4. et 5. addidit. Catechesin quoque lat. carmine convertit.

PINDARUS, [gap: Greek word(s)] , Thebanus, circa LXXVI. Olympiadem inclaruit. Pu. erum a parentibus expositum apes aluerunt, teste AEliano in V. H. 12, 45. Vitam ex animi sententia finiit. Nam, cum petiisset a Diis, ut pulcerrimum sibi in vita daretur, ferunt, ipsum subito mortuum esse in theatro inclinatum in Theoxeni genua. Ita Suidas: cui adde Valer. Maximum, 9, 12. Struxit Dorica dialecto Nemea, Pythia, Olympia. Suidas ipsi quoque hymnos, Paeanas, threnos aliaque tribuit.

PINDARUS, latinus poeta, carmine heroico bellum Trojanum descripsit. Adducit ejus testimonium Lutatius ad l. 6. Thebaidos Statii. Casp. Barthius in 6. Theb. pag. 393. non aspernandum, imo aestimandum scriptorem nominat.

de PINDEMONTIBUS (Aleardus) Veronensis, medicus, An. 1430. floruit. Scripsit de somno meridiano: item, de balneis agri Veronensis. Vid. Chioccus, pag. 5.

PINDEMONTIUS (Joh.) Veronens. medicus, An. 1532. vixit. Vid. Chioccus, pag. 130.

PINDEMONTIUS (Joh.) Veronens. hoc tempore claret. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 533.

PINEDA (Joh.) A. 1588. vixit. Composuit Monarchiam ecclesiasticam historiae universalis totius mundi, in quinque tomos divisam, in qua omnium regnorum et rerumpubl. origines, reges et principes recenset, et veram ecclesiae monarchiam ab Adam ad nostra tempora deductam perseverasse, demonstrare laborat. Vid. Waddingus in Scr. Ord. M. pag. 220.

de PINEDA (Joh.) Hispanus, An. 1637. obiit. Condidit doctum et prolixum commentarium in Jobum et Ecclesiasten: item, octo libros de gestis Salomonis. Vid. Alegambe, pag. 264.

PINEDUS, Hebraeus, promisit editionem Stephani de urbibus, teste Heinsio in epist. ad Daumium.

PINELLUS (Ant.) edidit Menologium, e Menaeis Graecorum desumtum, Venet. An. 1529.

PINELLUS (Arius) Lusitanus, JCtus, An. 1557. claruit. Scripsit de bonis maternis. Vid. Guido-Panzirolus in JCt. pag. 485.

PINELLUS (Joh. Vinc.) An. 1601. obiit. Vid. Thuanus l. 126. Pignorius in symb. epist. pag. 69.

PINELLUS (Lucas) Melfensis, An. 1607. obiit. Tractav. de eucharistiae sacramento, An. 1599: item, de perfectione religiosa, An. 1602. Vid. Alegambe, pag. 305.

PINGIZERUS (Virgil.) JCtus, vulgavit quaestiones Saxonicas illustres, Anno 1607.

PINGONIUS (Philib.) Sabaudus, A. 1582. obiit. Struxit Augustam Taurinorum: item, tract. de sindone Christi sepulcrali. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 78.

a PINO (Joseph) librum de viris et mulieribus illustribus reliquisse fertur, An. 1550.

PINSONIUS (Carol.) de beneficiis ecclesiasticis, Paris. Anno 1654. tractare coepit.

PINTIANUS (Ferd. Nonius) Hispanus, Anno 1552. vivis excessit. Primus teste Thuano l. 11. linguae Graecae usum in Hispaniam intulit. In Plinium, Melam et Senecam commentari aggressus est. Vitam Pintiani Andr. Schottus exaravit. Vide, NONIUS.

PINTO (Andr.)) Olyssiponensis, scripsit in Canticum canticorum. Vid. Alegambe, pag. 29.

PINTO (Jac.) Sardus, Anno 1643. vixit. Christum crucifixum quatuor tomis complexus est. Videatur Alegambe, pag. 208.

PINTOR (Pet.) Valentinus Hisp. medicus, libellum, Aggregatore sententiarum doctorum omnium de praeservatione et curatione pestilentiae intitulatum, imprimi curavit Romae, Anno 1499. fol. Vid. Linden pag. 504.

PINTUS (Hector) Lusitanus, An. 1584. obiit. Reliquit comm. in Esaiam, Ezechielem, Danielem et Nahum.

a PINU (Josephus) Auerbachius, A. 1566. claruit. Carmina ejus Tomo 5. Delit. Germ. pag. 85. inserta sunt.

a PINU (Laurent.) JCtus, consilia elaboravit. Scripsit etiam in 5. lib. Decretalium.

PINUS (Joh.) Tholosanus, Anno 1500. floruit et librum de vita aulica condidit. Extat ejusdem comm. de vita Phil. Beroaldi: item, de laudibus Codri Urcei, Erasmus in Ciceroniano pag. 168. Joh. Pinus (inquit) posset inter Ciceronianae laudis competitores numerari, nisi et hunc tumultus et ecclesiastica dignitas a studiis avulsissent. Olim certe praeclarum sui specimen dedit, cum Bononiae Musarum sacra coleret. Nunc episcopum audio factum. Quid decesserit eloquentiae, nescio. Fieri potest, ut plus accesserit eruditionis, quam dignitatis.

PINUS (P. M.) Urbinas, compendium instar indicis in opera Hippocratis omnia, An. 1597. confecit.

PINYTUS, [gap: Greek word(s)] Bithyniates, grammaticus, tempore Neronis claruit. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] . Pinytus, poeta, l. 3. Anthol. c. 25. allegatur.

PIOTTUS (J. Bapt.) Novarius, JCtus, de blasphemia scribere aggressus est. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 141.

PIPERATA (Thomas) de Storletis, Anno 1267. floruit. Reliquit tractatum de fama. Vid. Tom. 10. Tract. tract.

PIRATIUS (Laur.) medicus, Anno. 1586. innotuit. Scripsit de immoderatis excretionibus.

PIRCKHAIMERUS (Bilibaldus) Patricius Norimbergensis, natus est Anno 1470: obiit An. 1530. et cum ipso tota stirps Pirckhaimerorum extincta est. Erat Graece doctus atque latine. Xenophontis libros septem de gestis Graecorum primus latine interpretatus est. Multa etiam ex scriptis Gregorii Nazianzeni in liaguam lat. transtulit. Opera ejus conjunctim uno volumine prodierunt. Vitam ipsius Conr. Rittershusius expressit. Erasmus in Ciceroniano pag. 182. Bilibaldo duce (inquit) primum efflorescere coepit apud Germanos eloquentia, quam et morum pietate et fortunae splendore illustravit. Et p. p. Ex tempore scribens adeo feliciter, abunde declarat, quantum praestare valeret, [?] nervos intenderet. Meminit ejus Jovius in Elogiis, pag. 292. Confer G. Andr. Imhof in Politico Graeco, pag. 23.

de PIRO (Henr. Bruno) JCtus, An. 1432. claruit. Extat ejus comm. in 4. libros institutionum Juris civilis: item, tractatus de emtione redituum.

PIROTTUS (Edmund.) habuit orationem theologicam in schola Sorbonae, Paris. An. 1670.

PISANDER, [gap: Greek word(s)] , Camireus, poeta, juxta nonnullos Olymp. XXXIII. vixit. Alii tamen Hesiodo antiquiorem faciunt. Scripsit Heracleida libris duobus. Laudatur a Pausania, Hygino et aliis. Vid. Meursius in Rhodo pag. 103. Thomafius de plagio, §. 519.

PISANDER, Larandensis, itidem poeta, carmine composuit variam historiam libris sex, eamque inscripsit [gap: Greek word(s)] , q. d. Jovis et Junonis nuptias, Vid. Suidas. Pisander poeta, l. 3. Anth. c. 5. allegatur.

PISANELLUS (Balth.) An. 1559. floruit. Scripsit de esculentorum potulentorumque facultatibus. Extat ejusdem comment. in libros Aristotelis de anima.

PISANUS (Alf.) Toletanus, Anno 1598. obiit. Compos. 4. libros de concilio Nicaeno primo. Vid. Alegambe, pag. 19.

PISANUS (Barth.) Anno 1347. obiit. Struxit Summam casuum conscientiae, Pisanellam seu Magistrucciam dictam. Videatur Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 175.

PISCATOR (Joh.) Argentinensis, natus est An. 1546: obiit An. 1625. Argentinae theologiam professus est: verum cum Calvini dogmata ibi docere vellet, dimissus est. Inde Herbornam sese contulit: unde Herbornensis habitus atque dictus est. Composuit notas in V. et N. Testament. Vid. Joh. Schmid, im geistlichen Schulbrunnen//pag. 250.

PISCATOR (Pet.) Hannoviensis, natus est Anno 1571: obiit Anno 1611. Jenae theologiam professus est. Reliquit problemata sacra: item, comment. in formulam concordiae. Vid. Henningus Witte in Theol. pag. 39. Adrianus Beier in R. Jen. pag. 483.

moralem 4. voluminibus complexus est, Anno 1656. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 246.

PISECIUS (Thom.) a Mastovice, Socinianus, 2. libros de antichristo sub nomine M. Camilli edidit. Videatur Placcius 173.

PISIDES (Georg.) [gap: Greek word(s)] , tempore Heraclii Imp. An. 640. flor. Versibus jambicis opus sex dierum expressit, quod habetur Graece et latine interprete Friderico Morello. Vid. Nicephorus Callistus in H. E. 18, 48. Suidas in [gap: Greek word(s)] , Tzetzes in Chiliad. pag. 40. Olearius in Abaco, pag. 175. Zeillerus part. 3. pag. 182.

PISINUS, [gap: Greek word(s)] , Lindius, condidit Heracleam, teste Clemente Alexandrino l. 6. Strom. pag. 628. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 103.

de PISIS (Reinerus) ord. Praedic. monachus, reliquit pantheologiam universae theologicae veritatis tribus voluminibus. Prodiit hoc opus Norimbergae, An. 1474: item, Brixiae, An. 1580.

PISISTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, Laertio in vita AEschinis memoratur: item, Apollonii Scholiastae l. 4.

PISO (L. Calpurn.) cognomine Frugi, A. U. C. 600. claruit. Plinius l. 13. c. 13. Pisonem Censorium vocare videtur. Dionysio Halicarnasseo etiam [gap: Greek word(s)] cognominatur. Condidit annales. Plinio in hist. nat. 2, 53. gravis autor appellatur. A Varrone, Plutarcho, Macrobio aliisque allegatur.

PISO (Guerin.) JCtus, scripsit de Romanor. et Venetor. magistratuum inter se comparatione: item, de feudis, Anno 1598.

PISO (Guilh.) struxit historiam Brasiliensem, An. 1648. Extat ejusdem tractatus de Indiae utriusque re naturali et medica, An. 1658.

PISO (M. Aurel.) propositiones philosophicas ex universa philosophia peripatetica collegit, Mediol. An. 1585.

PISO (Nicol.) Lotharingus, composuit tres libros de curandis internis corporis humani morbis. An. 1580.

PISORIUS (Leonh.) de Algebra commentatus est. Opus illud nondum in lucem prodiit.

PISOTUS (Paul.) Parmensis, Anno 1534. obiit. In threnos Jeremiae commentarium doctum composuit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 273.

PISSINIUS (Sebast.) scripsit de palpitatione cordis, Anno 1609: de cyanei lapidis viribus, An. 1617. de diabete, etc.

PISSINUS (Andr.) Lucensis, edidit Anno 1675. doctrinam naturalium, qua funditus eversis materiae primae formaeque substantialis et accidentalis cunctisque ferme sectariorum sententiis, cujuslibet autoritate posthabita, rationibus firmis inopinata substituuntur aut penitus obsoleta revocantur. Hic tractatus inter libros prohibitos Romae relatus est.

PISTORIENSIS (Hieron.) An. 1571. obiit. Tractavit de quantitatibus rerumque distinctionibus. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 175.

PISTORIS (Hartm.) quatuor libros quaestionum juris tam Romani quam Saxonici publicavit, An. 1604.

PISTORIS (Modestinus) JCtus, natus est An. 1516: obiit An. 1565. Quaestiones illustres 4. partibus complexus est.

PISTORIS (Simon) JCtus, natus est Anno 1489: obiit An. 1562. Lipsiae jurisprudentiam 5. annis professus est. Tractavit de successione fratris et liberorum ipsius.

PISTORIUS (Joh.) struxit chronicon rerum Belgicarum. Extat ejusdem tractatus de arte Cabbalistica.

PITATUS (Pet.) Veronensis, scripsit de vera quantitate anni solaris et lunaris, An. 1568.

PITERICHIUS (Georg.) Colon. Marchicus, edidit librum poeticum, cui titulus, Annus ecclesiasticus, An. 1596.

PITHOEUS (Nicol.) Cambigobertius Tricassinas, collegit thesaurum ex S. Bernhardi operibus, Genevae, Anno 1589.

PITHOEUS (Pet.) Trecensis, JCtus et philologus, An. 1596. vivis excessit. In jure civili Romano (inquit Thuanus l. 117. ) ad id fastigium pervenit, ut de eo celeberrimoque ejus praeceptore Cujacio dici jure potuerit, hunc discipulo praeripuisse, ne primus JCtus esset; illum praeceptori, ne solus. In historiis etiam erat versatissimus. Ita enim idem Thuanus: Nemo privata et domestica negotia exactius calluit, quam ipse Gallicam externamque historiam, origines populorum, descriptiones temporum, successiones familiarum, bella, foedera, conventiones, leges, mores, consuetudines provinciarum singularumque urbium. Sic ille. Inter alia innumera, collectionem Gallicorum Conciliorum reliquit. Dalleus in lib. de Imaginibus pag. 509. 512. de eo admodum honorifice sentit, quando ita de eo scribit: P. Pithoeus in ecclesiae Rom. communione natus, educatus, mortuus: in qua ille sic vixit, ut non modo eruditione et literis, sed et probitate, candore et sapientia, caeterisque bonis artibus excelluisse existimatus sit. Ejus in eruendis antiquitatis monumentis solertiam, judicium ac fidem omnes laudant. Adversariorum ejus subsecivorum 5. libri T. 2. Lamp. Crit. continentur. Vid. C. Barthius. in lib. 4. Silv. Papin. pag. 384. Thomasius de plagio, §. 520.

PITHOPOEUS (Lamb. Ludolphus) Daventriensis, Anno 1594. claruit. Carmina, quae fecit habentur T. 3. Delit. Belg. pag. 831. Vide, LUDOLPHUS.

PITHSANUS (Joh.) archiepiscopus Cantuariensis, exaravit librum de oculo morali et naturali.

de PITIGIANIS (Franc.) Aretinus, An. 1581. cl. Paravit summam theologicam: commentarium in Genesin: criminanalem canonicam, etc. Vid. Wadding in S. O. M. pag. 132.

PITISCUS (Barthol.) Grünbergensis Silesius, natus est An. 1561: obiit Anno 1613. Electori Palatino a concionibus aulicis fuit. Reliquit Irenicon: thesaurum mathematicum: trigonometriam, etc.

PITSEUS (Joh.) Anglus, scripsit de illustribus Angliae scriptoribus: item, relationes historicas de rebus Anglicanis, An. 1619. Vid. Kempius, pag. 537.

PITSIUS (Joh.) 1614. obiit. Extant septem ejus libri de peregrinationibus: item, de legibus. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 134.

PITTACUS, [gap: Greek word(s)] , unus septem sapientum, Olymp. XLIV. claruit. Juxta Suidam reliquit sexcentos versus elegiacos. De laude molae scripsisse eundem, ex AEliani Varia Hist. 7, 4. discimus.

PITTHEUS, [gap: Greek word(s)] , Thesei avunculus, si Pausaniae in Corinthiacis credimus, rhetoricam Troezene docuit deque ea librum edidit, quem a se lectum esse dictus Pausanias affirmat. Vossius de nat. rhet. pag. 60. Pausaniae ab aliquo fucum factum esse non immerito suspicatur.

PIUS, [gap: Greek word(s)] , in Odysseam commentatus est. Testis Autor Etymologici M. in [gap: Greek word(s)] .

PIUS V. Pontifex An. 1566. creatus est: obiit An. 1571. Quinque libri epistolarum ejus An. 1640. in lucem prodierunt.

PIUS (Joh. Bapt.) An. 1494. floruit. Erat Beroaldi discipulus et commentariis suis in Plautum, Lucretium, Fulgentium, Sidonium quodammodo innotuit. In scribendo rancidae vetustatis vocabula

sectatus est: unde doctorum reprehensiones incurrit. Contigit ei (inquit Jovius in elog. num. 102. ) subitae et inexpectatae mortis levissimum genus, quo divinus Plato felix fuisse judicatur. Pransus enim hilariter, et remota mensae mappa subinde lectitans Galeni librum, in quo de signis propinquae mortis agitur, deprehendit fatales in unguibus maculas, et dixit: ergo saeva Parca instans vitae meae filum commordet: nec multo post nullo acri clementis utique mortis impetu concussus in complexu Probi, Privernatis poetae, leniter expiravit. Vid. Bumaldus, pag. 130.

PLACAEUS (Josua) Gallus, celebris Theologus, scripsit contra Crellium, Christique deitatem contra Nearianos doctissimis disputationibus vindicavit.

PLACCIUS (Vincent.) Hamburg. JCtus, h. t. claret. Extant ejus carmina juvenilia, An. 1668. edita: tractatus de scriptoribus anonymis et pseudonymis, An. 1674. Atlantis retecta: liber de JCto perfecto, in Italia sub Nomici Pacemuti Analyticophili Anno 1664. publicatus: typus institutionum medicinae moralis, Anno 1675: commentarius de augenda morali scientia, An. 1677. In futurum etiam plura se editurum promittit, ex. gr. institutiones juris naturalis universi: tabellam de actionibus secundum jus naturae et civile instituendis: annotationes ad Guil. Grotii enchiridion de principiis juris naturalis: tract. theorico-practicum de praevaricatione et praevaricatoribus: annotationes in 9. libros Fr. Baconi Verulamii de augm. scient. analysin analyticorum Aristotelis priorum et posteriorum: consilium de astrologia judiciaria: animadversiones in Lud. Vivem de causis corruptatum artium: rationem status reip. literariae: annotationes in dispp. ethicas Horneii: historiae literariae compendium: bibliographiam: encyclopaediam philologicam, etc.

PLACENTINUS, Gallus, JCtus, Anno 1190. floruit. Reliquit tract. de accusationibus. Laudat eum plurimum Spiegelius in lexico juris in voce, Persona. Vid. Panzirolus in JCt. 2, 20.

PLACENTINUS (Callistus) Bruxellensis, An. 1540. claruit. Struxit enarrationes in Evangelistas: item, librum de locis. Palaestinae.

PLACENTINUS (Guilh.) Veronensis, medicus, An. 1277. vixit. Confecit libellum artis chirurgicae, teste Chiocco pag. 165.

PLACENTINUS (Joh. Guterius) Hisp. JCtus, tractavit de actibus judicialibus juratis. Vid. T. 3. Tract. tract.

PLACENTINUS (Julius) Rom. medicus, reliquit anatomiam novam: item, geotomiam, exhiberitem problemata explorandi latitudines locorum, Anno 1657.

PLACENTINUS (Raphael) Anno 1518. claruit. Decem libros Armeniados exaravit. Videatur Tomus 2. Delit. Ital. pag. 26.

PLACENTIUS (Joh.) Trudonensis, An. 1535. vixit. Carmen de pugna porcorum conscripsit genere heroico, singulis dictionibus a litera P. incipientibus. Vid. Sweertius pag. 444.

PLACIOLA (Rolandus) JCtus, An. 1310. inclarescere coepit. De Feudis commentatus est: item, de Regibus. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 51.

PLACIUS (Conr. Wolfg.) An. 1577. vixit. Exaravit tract. de spectris et lemuribus: item, responsionem ad Pontificiorum Objectionem: Lutherani canunt: petimus fidei verae donum a te, Spiritus S. Ergo, non habent veram fidem: item, lucum errorum pontificiorum succisum.

PLACIUS (Pet.) tempore lanienae Parisiensis misere periit. Vid. Tollius de inf. liter. pag. 68.

Hippocratis in locos communes digessit An. 1562. Extat ejusdem libellus de cerevisia.

PLANCIADES (Fulgent.) Videatur Modius in lect. novant. pag. 160. Quaere, FULGENTIUS.

PLANCIUS (Pet.) celeberrimus geographus, Anno 1622. obiit. Vid. Me[?]eranus, l. 39.

PLANERUS (Andr.) Athesinus, natus est An. 1546: obiit An. 1607. Docuit Argentinae. Ejus a. libri de methodo medendi, An. 1585. prodierunt. Vid. Linden, pag. 36.

PLANERUS (Joh.) medicus, Anno 1570. obiit. Tractavit de febribus: de diebus criticis: de curatione morbi Gallici, etc. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 86.

PLANES (Hieron.) Hisp. An. 1623. claruit. Extat ejus tractatus de examine verarum et falsarum revelationum et raptuum, in 4. libros distinctus. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 175.

PLANTA (Franc.) struxit epigrammata sacra: item, 12. libros Mauritiados sive rerum a Comite Mauricio gestarum in India carmine, An. 1648. Vid. Hugenius in epigr. 342.

PLANTA (Pompejus) bellum inter Othonem et Vitellium ad Bedriacum gestum descripsit, quemadmodum vetus Juvenalis Scholiastes testatur. Vid. Reines. in epist. ad Hofm. pag. 113.

PLANTAVITUS (Joh.) de Pausa, Anno 1642. floruit. Collegit thesaurum synonymicum Hebr. Chald. Rabbinicum. Anno 1644. Videatur Colomesius in G. O. pag. 182.

PLANTIUS (Guilh.) Cenomanus, medicus, Anno 1540. claruit. Fecit scholia in pharmaciam Joh. Fernelii. Galeni comm. in aphorismos Hippocratis: Plutarchi convivium 7. sapientum et libellum de superstitione: Synesii homilias et omnia Philonis opera latine transtulit. Vid. Simlerus.

PLANUDES (Maximus) [gap: Greek word(s)] , monachus Constantinopolitanus, tempore Basileensis Concilii, cujus initium cadit in An. 1431. floruit. Cum triplex extaret Epigrammatum Graecorum editio, una Meleagri, altera Philippi, tertia Agathiae, ex tribus illis collegit, quae maxime arriserunt, ac in 7. libros titulis [gap: Greek word(s)] dispositis digessit. Ovidii Metamorphosin Graece reddidit, sed prosa. Catonis etiam disticha Graecis versibus expressit, in quos tamen eruditam censuram Jos. Scaliger composuit. Jos. Simlerus tradit, epistolas Max. Planudis Graecas extare Romae in Vaticana, et addit, eum quoque vertisse Macrobii comment. in somnium Scipionis et Augustinum de civ. DEI et alia quaedam ejusdem. Nec praetereundum, AEsopi vitam a Planude conscriptam editamque a Joh. Frobenio.

PLATEA (Francisc.) Anno 1442. floruit. Scripsit de censuris, usuris, et actu matrimoniali. Videatur Waddingus in S. O. M. pag. 132.

PLATERIUS (Bernhardinus) tractavit de purgatione humorum in morborum initiis, An. 1581.

PLATERUS (Felix) medicus, natus est An. 1536: obiit An. 1614. Basileae medicum egisse 57. annis et medicinae doctores 159. renunciasse dicitur. In epitaphio rei medicae adeo peritus dicitur, ut exemplum desit. Edidit tres libros medicarum observationum: item, tractatum de corporis humani fabrica et usu, plurimis constantem iconibus.

PLATEUS (Joh.) Bononiens. in institutiones et postremos 3. libros codicis commentatus est.

PLATINA (Barth.) a vico sic dictus (alias Sacchus vocabatur) Cremonensis, An. 1481. pestilentia extinctus est. Descripsit vitas pontificum Rom. a Petro usque

ad Paulum II. a quo in carcerem conjectus et 4. mensibus detentus fuit, cum Pomponii Laeti et aliorum eruditorum causam defendendam suscepisset. Composuit etiam librum de re culinaria: item, tractatum de principe. Historia Mantuana, in 6. libros digesta, Anno 1674. demum lucem aspicere coepit. Epitaphium ejus tale invenio: Quisquis es (si pius) Platinam et suos ne vexes: anguste jacent et soli volunt esse. Volaterrani tale de ipso est judicium: Platina vir gravis fuit et procul mendacio, eoque admiratione dignior, quod jam provecta aetate, ac tirocinio posito, quod totum militiae prius tradiderat, literas didicit. Erasmus in Ciceron. pag. 161. Platina (inquit) in historia valiturus erat, si nactus fuisset argumentum felicius. In optimo cive et panegyrico nonnihil accedit ad Ciceronis imaginem, sed tanto intervallo, ut hoc cognomen non promereatur eruditorum calculis alioqui vir doctus, facundus et ni fallor bonus. Videantur Jovius in elog. num. 19. Olearius in Abaco, pag. 68.

PLATO, [gap: Greek word(s)] , philosophus, anno primo Olympiadis CIIX. obiit, cum annum 81. aetatis ageret, Seneca epist. 58. die natali mortuum esse affirmat. Errant immaniter, quotquot Jeremiae coaetaneum faciunt. Ille enim ante imperium Persicum vixit: hic extremis ejus temporibus. Clemens Alex. ait, eum [gap: Greek word(s)] , id est, praeceptore usum esse Sechnuphide. AEgyptio. Elaboravit dialogos vasios et multos, ex quibus hodie seqq. superant Euthyphron, Crito, Phaedo, Cratylus, Theaetetus, Sophista, Politicus, Parmenides, Gorgias, Menon, Hippias, Symposium, Timaeus, Alcibiades, Hipparchus, Theages, Minos, Philebus, Lysis, Protagoras, Euthydemus, Charmides, Laches, Clitopho, Phaedrus, Critias, Menexenus. Axiochum vero quidam AEschini: alii Xenocrati tribuunt. Vid. Reiserus in Tr. de Bibl. Aug. pag. 74. Vulgo [gap: Greek word(s)] dictus est: qua de re Langbainius in Longinum, pag. 40. Quidam dicere solebant: Si Jupiter Graece loqui vellet, Platonis lingua usurus esset. S. Hieronymus ei divini et profundi elogium tribuit. Numenius dicebat: [gap: Greek word(s)] ; Vid. Vossius de sectis philosophor. c. 12. §. 4, 5. etc. item, de natura Rhet. pag. 33. 76. Marsamus in Chronolog. pag. 282. Thomasius de plagio. §. 521.

PLATO, Comicus, Atheniensis, Olympiade LXXXI. claruit. Illustre in eo dicendi genus Athenaeus agnoscit. Duodetriginta fabulas reliquisse Suidas affirmat. Mihi sequentes hinc inde observatae sunt, [gap: Greek word(s)] .

PLATO, Gerasenus, [gap: Greek word(s)] , laudatur a Stephano in [gap: Greek word(s)] .

PLATO, Tiburtinus, Almansoris judicia seu capitula CL. stellarum ex Arabico sermone in latinum transtulit, teste Norwego.

PLATUS (Guilh.) exaravit 2. tomos de suprema autoritate Petri. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 139.

PLATUS (Hieron.) Mediolanensis, Anno 1591. obiit. Scripsit de Cardinalis dignitate: item, de bono statu religiosorum. Vid. Alegambe, pag. 186.

PLAUTINUS (Casp.) sub nomine Honorii Philoponi novam novi orbis navigationem, An. 1621. imprimi curavit.

PLAUTIUS, antiquus comoediographus, fabulas composuit. Hujus nomine cum fabulae PlautI inscriptae essent, cum Plauti fabulis temere confusae sunt. Vid. Agellius 3, 3.

PLAUTIUS, JCtus, tempore Antonini Pii claruit. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 277.

PLAUTUS (Marcus Accius) Sarsinas, An. U. C. 570. obiit. Agellius loco cit. refert, nonnullas comoedias ab eo in ipso pistrino perscriptas esse. Hodie 20. ejus comoediae

reliquae sunt, cum olim 130. ejus nomine circumlatae essent. Varii variis eum ornant elogiis. Quidam poetam eminentissimum: alii doctissimum ac festivissimum nominant. Quidam Romanae linguae legem: alii fontem latinitatis: nonnulli decimam Musam indigitant. AElius Stilo dixisse fertur: Musas Plautino sermone locuturas fuisse, si latine loqui vellent.

PLAZA (Joh.) Hisp. natus est An. 1527: obiit An. 1602. Mexicanis catechismum praescripsit. Vid. Alegambe, pag. 265.

PLAZZO (Joh.) Seravallensis, versiculos fecit et edidit. Vid. Tomus 2. Delit. Ital. pag. 249.

PLAZZONUS (Franc.) Patavinus, condidit 2. libros de partibus generationi inservientibus, Lugd. Bat. Anno 1644. impressos.

PLEBST (Joh. Jac.) JCtus, ad jus provinciale Würtembergicum Anno 1664. commentatus est.

PLEIER (Corn.) Coburgensis, scr. medicum criticum astrologum, Anno 1628. Vid. Linden, pag. 148.

PLEIXIUS (Scipio) JCtus, An. 1634. claruit. Collegit 4. ingentes tomos rerum Francicarum: item, axiomata juris. Vid. Zeillerus T. 2. hist. pag. 116. et T. 3. pag. 183.

le PLEIGNII (Theob.) Vindocinensis, emisit Isagogen de usu pharmaceutices in consarcinandis medicamentis, Anno 1539. Vid. Linden, pag. 553.

PLEMPIUS (Corn. Giselb.) An. 1617. claruit. Reliquit 2. libros elegiarum, teste Sweertio: item, orthographiam Belgicam.

PLEMPIUS (Vop. Fort.) Amsterdamens. struxit ophthalmographiam, An. 1632: item, fundamenta medicinae. Vid. Valerius Andr. in fastis Lovan.

PLESSENUS (Volr.) Megalopolitanus, carmina composuit. Ea occurrunt T. 5. Delit. Germ. pag. 104.

PLETHO (Gemistus) [gap: Greek word(s)] , tempore Bessarionis clar. Condidit librum de doctrina inter Aristotelem et Platonem [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Fertur etiam comment. apparasse in magica Zoroastris. Vide, GEMISTUS.

PLEUTHIPHANES, teste Varrone et Columella 1, 1. de agricultura commentatus est.

PLINIUS (Cajus) Veronensis, tempore Vespasiani Imp. claruit. Construxit historiam naturalem. Multi sequius de eo judicant. Cardanus pro solo grammatico habet. Verderius in censura autorum ait, ipsum fasciculariam facere, cuncta olfacere, nihil degustare, omnia glutire, nihil decoquere, esse lernam mendaciorum, errorum oceanum, etc. In eundem, ingenti edito volumine, Nicol. Leonicenus debacchatus est. Contra alii eum non libros, sed thesauros reliquisse affirmant. Notanter Lipsius in epist. quaest. l. 2. epist. 13. Plinii libros (inquit) qui pandectas appellaverit, me judice haud erraverit. Omnia ille vir legit, vidit, scivit: et in unum volumen Graeciam et Latium conclusit, paulo mehercule felicius, quam Thrax ille imperator leges. De scriptis ejus Plinius junior l. 3. epist. 5. legi poterit. Inter alia etiam scripserat viginti libros bellorum Germaniae: octo dubii sermonis: de jaculatione equestri librum unum, etc. Dicere solebat, nullum esse librum tam malum, ut non aliqua parte prodesset. De morte ejusdem prolixe tractavit idem Plinius l. 6. epist. 16. et 20. Plura de Plinio apud Paul Cigalinum in 2. dissertationibus de Plinii patria et fide, et Salmasium in praefat. Hyles Jatricae invenies.

PLINIUS (C.) Caecilius Secundus, Novocomensis, Plinii Veronensis ex sorore nepos, tempore Trajani Imp. claruit. Reliquit epistolas et panegyricum, Trajano dictum. Macrobius Saturn. 5, 1. pingue et floridum dicendi genus ei tribuit. Quatuordecim annos natus tragoediam Graecam condidit, ipsomet teste l. 7. epist. 4. ubi etiam meminit, se hendecasyllaborum volumen exarasse. Eodem libro, epist. 30. se de ultione Helvidii scripsisse memorat. Confer ejusdem l. 9. epist. 13.

PLINIUS (Cajus) Valerianus, medicus, aevo Constantinianeo proximus fuit, si Reinesio subscribimus in Var. lect. 2, 8. qui etiam l. 3. c. 4. hanc inscriptionem ipsi factam autumat: D. M. C. PLINII VALERIANI MEDICI QUI VIXIT ANNOS XXII. M. VI. D. V. PARENTES. Reliquit libros quinque medicinae parabilis. Graece [gap: Greek word(s)] vocantur. Confer

PLINIUS (Basilius) Riga Livonus, scripsit carmen de venenis et venenatis: item, de ventis. Extat etiam ejus poema de magnete. Claruit An. 1603.

PLODIUS (Joh. Mich.) Bononiens. Anno 1620. floruit. Historiam universae familiae S. Dominici 2. tomis complexus est.

PLONIUS (Nicol.) Posnoniensis, Anno 1438. vixit. Ejus sermones de tempore et sanctis, Argent. An. 1495. prodierunt. Ferunt, eum etiam scripsisse de irregularitate: item, de horis canonicis. Quidam Plovium vocant, corrupte, ni fallor. Vid. Olearius in Abaco, p. 333. item tomus 14. et 15. Tract. tract. Quaere supra, BLONY.

PLOTINUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus Platonicus, natus est Anno 13. Severi Imp. obiit An. 2. Claudii, cum esset annorum 66. teste Porphyrio. [gap: Greek word(s)] cognomentum adeptus est. Erat discipulus Ammonii. Reliquit 54. libros, in enneadas divisos. Qui hunc audit (inquit Marsilius ) Platonem audire se putet: aut enim in Plotino Plato revixit, aut daemon idem prius Platonem, deinde Plotinum afflavit. Vitam ejus accurate descripsit Porphyrius. Opera Plotini cum versione Marsilii Ficini, Basileae prodierunt Anno 1580. fol. Vid. Eunapius pag. 15. Firmicus lib. 1. c. 3. Scheferus de Ital. Philosoph. pag. 7. Thomasius de plagio, §. 524.

PLOTIUS Crispinus, poeta et philosophus, ab Horatio notatur Propter garrula carmina Aretalogus dictus est, teste Porphyrione.

PLOTIUS (Luc.) poeta, dilectus a C. Mario, Ciceroni in orat. pro Archia memoratur. Glandorpius putat, eundem Plinio 35, 17. mimicae scenae conditorem appellari.

PLOTIUS (P.) primus omnium latinus rhetor Romae fuit, puero adhuc Cicerone. Eum, teste Seneca praefat l. 2. controvers. Caelius hordearium rhetorem vocare solebat. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 89.

PLOTUS (J. Bapt.) Novariensis, JCtus, Anno 1552. floruit. In legem, si quando Cod. commentari coepit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 175.

PLOZZYNIUS (Blas.) Polonus, An. 1634. obiit. Edidit manuale Marianum, titulo, Aureum monile. Vid. Alegambe, pag. 66.

PLUMATIUS (Bernhardin.) Veronensis A. 1506. clrauit. Erat acerrimus dialecticus, philosophus et medicus praestantissimus. Vid. Chioccus pag. 62.

PLUMIUS (Claud.) natus est Anno 1585: obiit An. 1649. Tractavit de jure connubiorum. Videatur Vindingius in R. H. pag. 278.

PLUTARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Chaeronensis, tempore Trajani Imp. claruit. A Trajano consulari dignitate ornatus est. Exaravit varia, [gap: Greek word(s)] , quae duobus tomis a Laur. Rhodomanno inclusa sunt. Plutarchi monumenta omnium, veterum historiae scriptorum, et omnium, qui praeclare, recte et sapienter aliquid aut fecerunt aut dixerunt, bibliothecas esse, quidam affirmant. Ut non immerito Theod. Gaza interrogatus aliquando, quemnam autorem sibi reliquum fieri vellet, si caeteris omnibus carendum esset: unum Plutarchum, responderit. Vid Jonsius de S. H. Ph. 3, 6. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 81.

PLUTARCHUS, Nestorii filius, Atheniensis, philosophus, Syriani praeceptor, seculo 5. a Christo nato floruit. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

POCCANUS (Joh.) psalterium AEthiopicum, quo nunc utuntur monachi AEthiopes, edidit.

POCCIANTIUS (Mich.) Florentinus, A. 1576. obiit. Catalogum scriptorum Florentinorum confecit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 196.

POCH (Hieron.) struxit tractatum de natura malitia aetatem superante, et impotentia ad copulam naturalem, An. 1637.

POCHETIUS (Jac.) emisit oraculum Apollinis spiritualis de lumine DEI, Bruxell. Anno 1651.

POCOCKIUS (Edoardus) Anglus, Anno 1661. claruit. Scripsit notas miscellaneas in portas Majmonidis: item, in carmen Tograi Arabicum.

PODENSTEINER (Joh.) veram religionis viam scripto monstrare conatus est, Amsterd. Anno 1658.

PODIANUS (Prosper.) Perusinus, JCtus, Nicio Erythraeo part. 2. Pinacoth. numero 71. memoratur.

PODOCATTARUS, Cyprius, A. 1566. historiam de rebus Cypriis edi curavit. Vid. Salmuth. ad 1. Pancirolli, pag. 17.

POGGIUS (Joh. Franc.) Florent. A. 1422. aetatis 79. juxta nonnullos obiit. Martinus tamen Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. III. ex Joh. Gobelino ostendit, eum An. 1459. obiisse. A quibusdam Brandolinus, ab aliis Braccialinus cognominatus est. Trithemius vocat philosophum et rhetorem facundum, Graeco et latino sermone ad perfectum instructum. B. Bonifacius episcopum Tropiensem appellat. Paulus Jovius in elogiis, numero 10. Poggius (inquit) e Terra nova, Florentinae ditionis opido, in hac luce Romani coeli optimis literis ingenium ita expolivit, ut pontificiis scriniis sub Eugenio et Nicolao praeficeretur. Erat consilio gravis, et, cum luberet, facetiarum sale perurbanus, ita ut mira et saepe subita varietate ad ciendum risum modo praetextatis verbis uteretur, modo gravibus et malignis scommatibus alienae famae nomen perstringeret. Erat quoque adeo intemperans objurgator, ut cum G. Trapezuntio loco et die celebri malediceret, ab eo acriter duplici colapho caederetur. Transtulit e Graeco Diodorum Siculum, etc. Libellos etiam aliquot de infelicitate principum: varietate fortunae et avaritiae peste composuit. Ciceronis libros de finibus et legibus a se in Germania descriptos primus in Italiam intulit. Quintilianum, in salsamentarii taberna repertum servavit et ab interitu vindicavit. Erasmus in Ciceron. pag. 157. Poggius (inquit) Florentinus, vividae cujusdam eloquentiae vir. Naturae satis erat, artis et eruditionis non ita multum: interim impuro sermonis fluxu, si Laur. Vallae credimus. Vid. Autor dialogi de L. L. reparat. ap. Gif. in obs. L. L. pag. 398. Rupertus in Sallust. pag. 24. Hanckius part. 2. de S. R. R. p. 109.

POIRAEUS (Franc.) edidit librum, titulo, Maria certissimum praesidium in morte, Herbip. A. 1652. Vid. Alegambe, pag. 130.

POIRTRES (Adrianus) Oosterwicanus Belga, A. 1640. claruit. V. Alegambe, pag. 6.

POISSON (J. Bapt.) scr. animadversiones ad ea, quae Grotius et Laet de origine gentium Peru et Mexican. scripserant. Vid. Funccius Tom. 1. orb. imp. pag. 411.

POKI (Jehuda) Scripturarius, librum condidit [?], i. e. portam Jehudae, qui totus est [?], i. e. de incesto et concubitu illicito. Editus est Constantinopoli, A. M. juxta Jud. calculum 5352. seu Christi 1582. Vid. Seldenus de An. civ. p. 6.

POLANCUS (Joh.) Hisp. A. 1577. obiit. Struxit directorium ad munus confessarii et confitentis, A. 1586. Vid. Alegambe pag. 266.

POLANUS (Amandus) Theologus Basileensis, natus est, An. 1561: obiit, A. 1610. Composuit comment. in Danielem: disputationes privatas theologicas, et alia complura.

de POLEMAR vel POLEMARIUS (Joh.) A. 1423. claruit. Tractavit de civili clericorum dominio. Vid. Olear. in Abac. p. 262.

POLEMARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Hesychio memoratur in [gap: Greek word(s)] .

POLEMO, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, de physignomia commentatus est. Liber prodiit Romae, An. 1545.

POLEMO, [gap: Greek word(s)] , item Periegetes dictus, tempore Ptolemaei Epiphanis floruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Cecropia cap. 2. Berckelius ad fragm. Steph. pag. 11. Athenaeus ejus librum [gap: Greek word(s)] allegat. Suidas geographiam eidem tribuit.

POLEMO, Lycius, Sophista Jonicus, a Phrynicho in ecloga dictionum Atticarum allegatur. Sine dubio est Polemo Laodicensis, qui sub

Hadriano Imp. claruit, Ejus duas orati ones [gap: Greek word(s)] Pet. Possinus Anno 1637. una cum notis edidit. Polemo iste se DEUM quendam eloquentiae putabat. Articularis mali taedium inedia finire certus, inferri adhuc vivus in sepulcrum voluit, amicisque circumstantibus: Claudite (inquit) claudite, priusquam moriar, ne Solunquam gloriari possit, tacentem se vidisse Polemonem. Vid. Philostratus in Vitis Sophist. pag. 543. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

POLENIUS (Matth.) JCtus, scripsit de Regalibus: item, defensionem causae Sprintzensteinianae, An. 1614.

POLENTONIUS (Sicco) JCtus, construxit epitomen in vitas scriptorum illustrium lat. linguae libris 18. Vid. Thomasinus in Bibl. Patav. pag. 17.

POLENTONIUS (Modest.) Sicconis filius, JCtus, Anno 1435. floruit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 111.

a POLHEIM (Wichardus) Salisb. episcopus, Anno 1315. obiit. Reliquit chronicon Austriae.

POLIDAMUS (Val.) aliquot libros elaboravit de re medica, An. 1540. Vid. Linden. pag. 571.

POLIOGONIUS (Paul.) Thuringus, natus est, An. 1570. Scripsit carmina Graeca et Latina.

POLITIANUS (Angelus) alias Angelus Bassus dictus, natu est, An. 1454: obiit, A. 1494. Latinas Graecasque literas undecim annis Florentiae docuit. Ferunt Politianum aliquando interrogatum, an Biblia legisset, respondisse: semel perlegi librum istum, et nunquam collocavi pejus tempus ullum. Herodianum historicum Latine transtulit. Centuriam miscellaneorum Tom. 1. Lampadis Criticae. J. Gruterus inseruit. Carmina ejus leguntur T. 2. Ital. Del. pag. 256. Scripsit etiam carmina Graeca tanto lepore et elegantia, ut nec Graecis antiquissimis cedant. Epitaphium ejus ita se habet:

Erasmus in Ciceroniano pag. 158. Angelus Politianus (inquit) prorsus angelica fuit mente, rerum naturae miraculum, ad quodcunque scripti genus applicaret animum; sed nihil ad phrasin Ciceronis; diversis virtutibus suspiciendus est. Paulus Jovius in Elog. numero 38. refert, Politianum fuisse moribus saepe distortis, facie nequaquam ingenua subluscoque oculo perabsurda, ingenio astuto, aculeato, occulteque livido, cum aliena semper irrideret, nec sua vel non iniquo judicio expungi pateretur. Ferunt, eum ingenui adolescentis insano amore percitum in lethalem morbum incidisse. De Politiano legatur Casp. Barthius in Adv. 47, 5. per totum: item, Scal. l. 6. de re poet. pag. 801. His junge Pierium Valerianum de Inf. lit. pag. 136. Thomasium de plagio,§. 525.

POLITIANUS (Joh. Maria) Carmelita, Anno 1490. floruit. Vitam Alberti Drepanensis stilo expressit.

a POLITIO (Hieronym.) edidit expositionem in regulam fratrum minorum Capuccinorum, Neapoli, Anno 1606.

POLITIUS (Lancellotus) Senensis, Anno 1553. septuagenarius obiit. Vid. Guido Panzirol. in JCtis, 2, 163. Liber ejus de officio advocati habetur T. 3. Tract. tract.

POLITIUS (Thomas) Anconitanus, An. 1637. vixit: In exequiis Ferdinandi II. orationem funebrem habuit. Vid. Alegambe, pag. 434.

POLITUS (Ambros.) A. 1552. obiit. Quinque libros adversus Lutherum exaravit: item 3. libros de praedestinatione: comm. in 1. et 2. ad Corinth. etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 13.

POLITUS (Joh.) Leodicensis, JCtus, A. 1589. floruit. Reliquit varia epigrammata.

POLIUS (Donat.) Florentinus, Romanae cathedrae professor, a servo suo interfectus est. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 41. in eo multas et reconditas literas, non item eloquendi vim fuisse memorat.

POLLES, [gap: Greek word(s)] AEgiensis, medicus, [gap: Greek word(s)] . Eum allegat Aetius.

POLLETUS (Franc.) Duacensis, JCtus, historiam fori Romani quinque libris complexus est. Vid. Sweertius pag. 250. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 134.

POLLICARIUS (Joh.) Cygnaeus, Rochlicii claruit Anno 1544. Reliquit 3. libros de vocum compositione: item, carmen de beneficiis, quae DEUS per Mart. Lutherum orbi terrarum contulit.

POLLINUS (Hier.) Anno 1590. floruit. Historiam Anglicam construxit ab Henrici IIX. tempore usque ad Elisabetam. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 154.

POLLIO (Joach.) pastor Uratislau. centurias consiliorum Theologicorum Anno 1622. publicavit.

POLLIO (Lucas) Uratislau. pastor, Anno 1585. obiit. Homilias emisit de vita aeterna.

POLLIO (Val.) [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, sub Hadriano Imp. floruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] Ita Suidas. Confer Photium, Cod. CXLIX. Jonsium de S. H. Ph. 3, 7.

POLLUX (Julius) [gap: Greek word(s)] , Naucratita, tempore Commodi Imp. claruit. Condidit Onomasticum. Suidas plura ejus scripta enumerat. Vid. Philostratus in Vit. Sophist. pag. 560. Thomasius de plagio §. 524. Tzetzes in Chil. pag. 139.

POLLUX (Julius) diversus a priore, Christianus, chronicon contexuit a condito orbe usque ad imperium Valentis. Extat in Bavarica bibliotheca, teste Gretsero de Cruce.

a POLO (Alf.) Hisp. tractatum contra sacerdotes concubinarios composuit. Prodiit Venet. An. 1529. fol.

POLONUS (Martinus) Carsulanus, Anno 1279. obiit. Condidit chronicon de Pontificibus et Imperatoribus: item, sermones de tempore et Sanctis. Vid. Starovolscius in Hecat. pag. 29. Quenstad, pag. 346. Olearius in Abaco pag. 308. Hallervord. in B. C. pag. 265, etc.

POLUS, [gap: Greek word(s)] , Agrigentinus, sophista, Gorgiae discipulus, scripsit, teste Suida, [gap: Greek word(s)] et alia. Syrianus in Hermogenem opus de arte rhetorica, [gap: Greek word(s)] inscriptum, eidem tribuit: uti et Scholiastes Aristophanis tragoediam, cui erat titulus [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Apoll. Dyscolum pag. 83. Adde Philostratum in vitis Sophistarum, p. 354.

POLUS (Matth.) Londinas, emisit synopsin Criticorum in S. Scripturam 4. voluminibus constantem, Lond. A. 1674.

POLUS (Reginaldus) Cardinal. An. 1558. obiit. Extant varia ejus opuscula, e. g. tract. de officio summi pontificis: de ejusdem potestate: de concilio Tridentino, etc. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 203. Imperialis in Museo pag. 33.

POLUS (Timoth.) Revaliae in Gymnasio professor factus est Ejus epigrammata Argentinae impressa sunt.

POLYAENUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Impp. Antonini et Veri floruit. Condidit octo libros de stratagematibus Graecorum, Romanorum, Barbarorum. Atque hunc scriptorem, aere suo emtum, primus Graece edidit Isaacus Casaubonus. Juxta Suidam etiam librum de Thebis: item, [gap: Greek word(s)] composuit. Ipse se Macedonem vocat. Stobaeus serm. 41. Polyaenum de rep. Macedonum allegat.

POLYAENUS, Sardianus, sophista, sub Caligula vixit. Struxit orationes forenses, causarum forensium hypotheses et Parthici triumphi libros tres.

POLYANDER (Joh.) Metensis, theologus Leidensis, natus est An. 1568. obiit A. 1640. Reliquit concertationem Anti-Socinianam: item, judicium de coma.

Mortuo parentavit Frid. Spanheimius. Vid. Meursius in Athen. Batav. pag. 242.

POLYANTHUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, fecit librum de ortu Asclepiadarum, teste Sexto Empirico l. 1. contra mathemat. cap. 13.

POLYBIUS, [gap: Greek word(s)] , Megalopolitanus, A. U. C. 630. obiit, cum ageret annum aetatis 82. Scipionem Africanum, qui pleraque ex ejus consilio agebat, in Africam secutus est. Scripserat historiam libris 38. quibus duos isagogicos praemiserat. Ex his quinque primi salvi et incolumes ad nos pervenerunt: ex caeteris solum excerpta habemus. Livius scriptorem non spernendum nominat. Marcus Brutus tanti eum fecerat, ut non modo studiosissime legeret, verum etiam, quae ab eo fusius dicta essent, compendio constringeret.

POLYBUS, [gap: Greek word(s)] , Hippocratis gener et discipulus, de affectibus: de natura hominis: de ratione victus salubris: de semine, etc. commentatus est. Vulgo eos libros Hippocrati, sed falso, tribui Vossius affirmat.

POLYCARPUS, [gap: Greek word(s)] , evangelistae Johannis discipulus, sub Antonino passus est. Reliquit epistolam ad Philippenses. Ea paucis abhinc annis inventa et in Anglia primum evulgata est. Vid. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1088. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 229. Olearius, pag. 385.

POLYCHARMUS, [gap: Greek word(s)] literis tradidit, quemadmodum ex Athenaeo et Stephano discimus.

POLYCHRONIUS, [gap: Greek word(s)] , Apameensis episcopus, An. Chr. 400. claruit. In Jobum et Ezechielem commentatus est.

POLYCLITUS, [gap: Greek word(s)] , Larissaeus, ab Athenaeo l. 12. item AEliano in histor. anim. 16, 32. allegatur.

POLYCRATES, [gap: Greek word(s)] , rhetor Atheniensis, Socratem accusasse fertur. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 78. Jonsius de S. H. Ph. 1, 7.

POLYCRITUS, [gap: Greek word(s)] , Mendaeus, historiam Dionysii tyranni conscripsit. Testis est Laertius in AEschine. Forte idem est Polycritus ille, cujus meminit Aristoteles libro [gap: Greek word(s)] , ubi refert, Polycritum scripsisse [gap: Greek word(s)] , i. e. res Siculas versu heroico. Vid. Meursius in Antigon. pag. 179.

POLYDORIUS (Greg.) Pistoriensis, in epistolam ad Galatas commentatus est. Extat ejusdem tractat. Gregorianus inscriptus, in quo de 14. Gregoriis, summis pontiff. de 13. Gregoriis episcopis, eorumque vitis agit. Liber prodiit Florentiae An. 1598.

POLYEUCTUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, fabulas docuit. Ejus [gap: Greek word(s)] laudat Athenaeus. Confer Suidam.

POLYGRANUS (Franc) assertiones contra Lutheranos promulgavit, Colon. Anno 1571. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 132.

POLYIDUS, [gap: Greek word(s)] , dithyrambopoeus, a Tzetze in Lycophr. pag. 127. et autore Etymologici M. in [gap: Greek word(s)] allegatur.

POLYMNESTUS, [gap: Greek word(s)] , Colophonius, poeta, antiquor est Pindaro et Alcmane, quippe qui ejus mentionem faciunt. Carmen orthium conscripsit: et id, quod ab eo Polymnestium dictum est. Sminthia quoque in Rhodo cecinit, ut apud Athenaeum videre est. Vid. Hesychius in [gap: Greek word(s)] ,

POLYSTEPHANUS, [gap: Greek word(s)] , Agellio l. 9. c. 4. memoratur, qui eum reponit inter Graecos scriptores non parvae autoritatis, sed quorum libri contineant res inauditas et fidem penitus excedentes.

POLYZELUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, antiquus scriptor esse fertur. Meminere ejus Hyginus in Ophiucho et Plutarchus in Solone. Scripsit inter alia [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo pag. 104.

POLYZELUS, Comicus, comoedias condidit, ex quibus erant [gap: Greek word(s)] etc. Vid. Suidas.

Anno 1587. in lucem prodire jussit. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 118.

POMARIUS (Sam.) scripsit de consensu et dissensu corporum naturalium, Anno 1669.

POMERANUS (Joach. Steph.) JCtus, de jurisdictione commentatus est. POMERANUS (Pet.) Casletanus Flander, tractavit de studiis sapientiae, Anno 1542.

POMERESCHIUS (Joh.) struxit annotationes super institutum: item, tirocinium juris, Anno 1672. Extat ejusdem tractat. de consecratione principum.

POMERIUS (Julianus) presbyter, An. C. 600. obiit. Composuit octo libros de natura animae per modum dialogi. Quaere, JULIANUS.

POMPEJUS, n [gap: Greek word(s)] , junior, poeta, Anthol. 3. c 12. allegatur.

POMPEJUS Saturninus tempore C. Plinii Secundi claruit Exarabat orationes, conciones, historiam, carmina. Vid. Plinius l. 1. epist. 16.

POMPEJUS (Sextus) JCtus, Ciceroni memoratur, qui eum a scientia geometriae et rerum Stoicarum in Bruto c. 47. plurimum commendat et l. 1. de orat eruditum hominem in philosophia appellat. Vid. Bertrandus pag. 319.

POMPILIUS Andronicus, Syrus, Romae docuit. Composuit annales elenchos, ceu Suetonius in Illustr. Gramm. testatur.

de POMIS (David) Judaeus, lexicon hebraicum construxit: de quo ita Jos. Scaliger in epist. 244. ad Buxtorfium: Lexicon Davidis de Pomis tanti non est, ut tantopere a me expeteretur. Nam ne inter mediocriter quidem doctos gentis suae eum pono. Praeterea, cum sit [?], tamen ita aliquando [gap: Greek word(s)] loquitur, ut non Judaeu, sed tiro quidam de Christianis esse videatur. Vid. Linden, pag. 155.

POMIUS (Joseph.) Castroveteranensis Siculus, struxit artem curandi febres putridas, Panormi, An. 1603. Vid. Linden. pag. 404.

Volumen edidit (inquit Jovius in elog. num. 71. ) quo animas post corporis mortem interituras ex sententia Aristotelis probare annisus est, lecutus Aphrodisei placita. Reprehensus respondit, se hoc dogma ut philosophum defendere. Scripsit etiam de fato et incantationum occulta potestate. Extant ejusdem dubitationes in 4. meteorologicorum Aristotelis librum. Ei tale epitaphium factum: Hic sepultus jaceo. Quare? nescio: nec, si scis aut nescis, curo. Si vales, bene est: vivens valui. Fortasse nunc valeo. Si aut non, dicere nequeo. Vid. Dietericus in Ant: Bibl. part. 1. pag. 40.

POMPONlUS (L.) Bononiensis, Comicus, Olymp. CLXXIII. claruit. Atellanas invenisse fertur. Erat verbis rudis, fensibus acer ac operis inventi novitate commendabilis. Crebro allegatuv a Nonio Marcello: item, a Macrobio. Supersunt ejus fragmenta a Rob. Stephano collecta. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 702. Popma in Varron. pag. 553.

POMPONIUS (Tit.) Atticus, Ciceroni aequalis fuit, Scripsit annales imperii Romani: imagines doctorum virorum: et librum de consulatu Ciceronis. Vid. Corn. Nepos in vita Attici.

POMPONIUS Mela, Hisp. tempore Claudii Imp. floruit. Reliquit 3. libros de situ orbis. In iis et perspicua est brevitas et mira elegantia: imo, ut Strabo ab eruditione, Plinius a diligentia: ita ab arte commendatur Mela. In hunc Melam Isaac Vossius An. 1658. eruditum commentarium edidit. Videatur Quenstadius pag. 14.

POMPONIUS C (Sextus) JCtus, tempore Adriani Imp. claruit. Condidit 2. libros enchiridii: 39. libros ad Q. Mutium: 35. ad Sabinum: septem ad Plautium, etc. Vid. Guido Panzirolus in JCt. l. 1. c. 43. Bertrandus. pag. 86.

POMPONIUS Secundus, tragoediarum scriptor, si quid sorte familiarior amicus tollendum, ipse retinendum arbitraretur, dicere solebat, ad populum provoco: atque ita ex populi vel silentio vel assensu aut suam aut amici sententiam sequebatur. Vid. Plinius l. 7. epist. 17.

POMPONIUS (Julius) Laetus, alias Petrus Calaber dictus, An. 1480. floruit. Romae

tanto concursu docuit, ut ante auroram profitentem Romana juventus a media statim nocte occupandis subselliis praeveniret. Romanae antiquitatis summus admirator fuisse fertur. Quoties marmor effodiebatur ex urbis ruinis, lacrimas fundere solebat, suaque tempora tanquam barbara deplorabat. Urbis Romae natalem, ut et Romulum, mira superstitione colebat. Graecam linguam, ne l[?]tinam aliqua peregrinitate contaminaret. attingere nolebat. Confecit librum de Mahomete: compendium historiae Rom et tractatum de magistrati bus Romanis. Epitaphium ei tale positum:

Vid. Jovius in elog. num. 40. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 167. Mart. Hanckius part 1. de S. R. R. pag. 205. Quaere, LAETUS.

PONA (Franc.) medicus, condidit apotheofin viventium amicorum: antidotum Bezoarticam: elogia. centuriam selectiorum remediotum, etc. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 63.

PONA (J Bapt.) Veronensis, medicus, emisit diatribas de intellectu agente: de aeris natura: de voluptate: item, carmina heroica latina. Vid. Chioccus, pag. 159.

PONCE (Ant.) tractavit de impedimentis auxiliorum in morborum curatione, Madriti, An. 1629.

PONCE (Gonsalus vel Gundisaluus) de Leon, sc[?]ipsit contra Leonh. Waramundum in causa Colon. Anno 1585: item, scholia in physiologum Epiphanii, An. 1587.

PONCIUS (Joh.) Hibernus, edidit cursum philosophicum, Anno 1659. fol. item, cursum theologicum ad mentem Scoti, An. 1671. fol. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 221.

PONETUS (Joh.) episcopus Rosensis sub Edwardo rege, in exilio An. 1556. Argentinae defunctus, vulgavit librum de conjugio ministrorum et apologiam ejusdem, teste Kempio pag. 456.

PONETUS (Pet.) Iprensis, scripsit de vera et corporali praesentia corporis Christi in S. Eucharistia, An. 1565.

PONIATOVIUS, librum exaravit de vera Christi praesentia in ecclesia sua. Basil. An 1627.

PONTACUS (Arnold.) Burdegalensis, An. 1605. obiit. Episcopus Vasatensis fuit, et in Eusebium Pamphili, Hieronymum et Prosperum Aquitanicum, tres chronicorum scriptores, notas et animadversiones composuit. Vid. Vossius de mathemat. pag. 402. Colomesius in G. O. pag. 105.

PONTANUS (G. Barthold.) a Braitenberg, edidit bibliothecam concionum 3. tomis, An. 1608. fol.

PONTANUS (Jacobus) Brugensis, reli quit. 3. libros de bello Rhodio, quos Simon Schardius vol 2. Germ. script. pag. 88. exhibet.

PONTANUS (Jacobus) Brixiensis Bohemus, An. 1626. obiit. Ex scriptis ejus sunt progymnasmata: dialogi sacri: bellaria Attica philocalia: comm. in libros tristium Ovidii, etc. Ex Graecis quosdam latine transtulit, puta Joh. Cantacuzenum, Theophyl. Simocattam et Georg. Phranzam. Edidit etiam poemata titulo Floridorum. Pontano multi multa tribuunt ejusque in latino sermone puri tatem ita aestimant. ut publico typo collectam fuis gymnasiis esse pro Tullio Voluerint. Vid. Alegambe, pag. 208.

PONTANUS (J. Jovianus) Neapolitanus, An. 1505. obiit, cum 78. annorum esset. Condidit dialogos: libros de fortitudine, obedientia, liberalitate, prudentia et magnanimitate: historiam belli Neapolitani, carmina, etc. Carmina ejus le guntur T. 2. Delit. ltal. pag. 368. Superstes adhuc sequentia verba monumento suo inscribi jussit: Sum Joh. Jovianus Pontanus, quem amaverunt bonae Musae, suspexerunt viri probi, honestaverunt

reges, domini. Scis jam, quis sim, aut qui potius fuerim. Ego vero te, hospes, noscere in tenebris nequeo: sed teipsum ut noscas rogo. De eo ita Scaliger l. 6. de re poet. pag. 807. Pontanus, cum illa quatuor complecti summa cura conatus sit, nervum dico, numeros, candorem, venustatem, profecto est omnia consecutus. Quintum autem illud, quod est horum omnium veluti vita quaedam, modum intelligo, penitus ignora vit. Erasmus in Ciceroniano pag. 203. Pontanum uno ore praedicant omnes: huic Ciceronianae dictionis palmam tribuunt eruditorum centuriae. Non sum tam hebes, ut non fatear, Pontanum multis egregiis ingenii dotibus virum fuisse summum: ac mequoque rapit placido quodam orationis lapsu: verborum dulce quoddam resonantium amoeno tinnitu demulcet aures, demum splendore quodam perstringit dignitas et majestas orationis, etc. Vid. Jovius in elog. num. 47. item autor apolog. pro poet. ap. Gif. in obs. L. L. pag. 499.

PONTANUS (Joh. Isaacius) Helsingorensis Danus An. 1640. obiit. Reliquit 6. libros poematum: rerum Amstelrodamensium historiam: Itinerarium Galliae Narbonensis: notas ad Macrobium: historiam rerum Danicarum: historiam Geldricam: libros 7. de mari libero et clauso: tract. de Rheni divortiis et accolis populis, etc. Vid. Zeillerus part. 2. histor. pag. 119. Bartholinus in Danis, pag. 72.

PONTANUS (Laevin.) Gandensis, Anno 1559. floruit. Composuit Europae querelam versu heroico: Moscholatriam, Tragicomoediam.

PONTANUS (Lud.) Spoletanus, JCtus, An. 1439. obiit. Erat vir summi laboris et studii, tum memoriae singularis: caeterum ineptus. In Pandectas et Codicem commentatus est. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 94. Quenstad. pag. 347.

PONTANUS (Pet.) Brugensis, An. 1512. floruit. Scholia in Lucanum struxit: item, carmen de abitu et reditu pacis: Genofeveon libros novem, teste Sweertio.

PONTANUS (Roverus) An. 1559. claruit. Extant ejus quinque libri rerum memorabilium.

de PONTE (Amadeus) Lombriascus, JCtus, tractav. quaestionem illam: quis sit judex in causa feudi? Extat Tom. 10. Tract. tract.

de PONTE (Lud.) Pincianus, An. 1624. obiit. Confecit 4. tomos de perfectione hominis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 179. Alegambe, pag. 315.

PONTICUS, heroicus poeta erat. Meminit ejus Ovidius. Videatur Glandorpius pag. 709.

PONTIUS, Diaconus, tempore Galieni Imp. floruit. Libellum reliquit de vita et passione S. Cypriani, teste S. Hieronymo. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 231. Olearius pag. 386.

PONTIUS (Basil.) Hisp. singularem librum emisit de sacramento confirmationis. Extat quoque ejus comment. in Cantic. Cant. item, tractatus de matrimonio, An. 1640.

PONTIUS (Franc.) collegit problemata ex omnibus scientiis sumta, Venet. An. 1559.

PONTZE (Barth.) ord. Cist. monachus, An. 1582. obiit. Claram Dianam de B. Virginis laudibus concinnavit: item, ostium patens mortis inexcusabilis.

PONZINIBIUS (Francisc.) Placentinus, JCtus, elaboravit tractatum de Lamiis. Vid. T. 11. Tract. tract.

POPARDUS (Oliv.) Sammaxentinus, A. 1580. claruit. Galeni 14. libros de ratione medendi in compendium redegit.

POPILIUS (M.) Laenas, A. U. C. 581. vixit. Autor vitae Terentii poetam fuisse affirmat. Ovidius l. 6. fastor. sub ejus consulatu Floralia instituta fuisse tradit. Vid. Glandorp. pag. 711.

POPMA (Ausonius) Frisius, Anno 1610. floruit. Reliquit quatuor libros differentiarum vocum. Videatur Sweertius, pag. 150.

a POPMA (Cyprianus) Frisius, An. 1582. obiit, Emisit emendationes in Salustium. Vid. Sweertius, pag. 201.

a POPMA (Sixtus) Frisius, JCtus, Anno 1569. claruit. Cornelii Celsi librum de arte dicendi notis illustravit.

a POPMA (Titus) Frisius, JCtus Asconium Pedianum edidit: item, librum singularem de operis servorum, Anno 1608.

POPULUS (Oct.) Mediolanensis, a Paulo Manutio ad Cic fam. epist. part. 1. pag. 330. egregius JCtus, a recentiorum JCtorum barbarie longe remotus, moribusque et probitate excellens celebratur.

POPUS (Illefons.) Pincianus, in Hippocratis prognostica commentatus est, Madriti, Anno 1596.

PORCACCHIUS (Thomas) Anno 1576. vixit. Descriptionem celebrium in mundo insularum edidit: exempla parallela: item funeralia. Vid. Zeillerus part. 2. hist. p. 120.

de PORCELLINIS (Franc.) Patavinus, JCtus, scr. de inventarii confectione: item, de duobus fratribus. Extat T. 6. Tract. tract.

PORCHETUS, Genuensis, ord. Carthus. monachus, Anno 1315. claruit. Librum exaravit contra Hebraeos, quem victoriam praenotavit, et quem August. Justinianus Anno 1520. Paris. edi curavit. Fatetur ille Porchetus in praefat. se a Raymundo Martino multa accepisse. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 280. Confer, SILVATICUS.

PORCIUS (J. Chr.) Papiensis, inter JCtos locum habet. In institutiones juris, An. 1506. commentatus est. Vid. Gvido Panzirolus l. 2. c. 100.

PORPHYRIUS, [gap: Greek word(s)] , Malchus, Tyrius, philosophus et sophista, tempore Aureliani Imp. Vixit. Scripsit de categoriis: historiam philosophicam: vitam Pythagorae: 15. libros contra Christianos. Plura Porphyrii scripta Lucas Holstenius in peculiari tractatu enumerat. Vitam ejus Eunapius pag. 16. descripsit. Baronius in Annal. ipsum resipuisse et exgentili Christianum factum existimat. Laus Porphyrii ap. Boeth. in scr. phil. pag. 282. insignis occurrit. Videatur Tzetzes in Chil. pag. 214. Vossius de pass. Christi pag. 187. item, de natura Rhetor. pag. 116. Jonsius de S. H. Ph, 3, 15. Valesius in Euseb. pag. 120.

PORPHYRIUS (Publil. Optatianus) tempore Constantini M. claruit, cui etiam panegyricum dedicavit, quo ab exilio revocari meruit. Carmen Porphyrii, quod ex Welseriana Bibl. Anno 1595. prodiit, G. J. Vossius laboriosissimum appellat. Vid. Barthius in Adv. 60, 11. Jonsius, lib. cit. pag. 290.

PORRALIUS (Claud.) libros Hippocratis de vulneribus capitis, Anno 1579. notis illustravit.

PORRETANUS (Gilbert.) Pictaviensis episcopus, Anno 1154. obiit. Erat Graece et Latine doctus, autor operis sex principiorum. In Concilio Rhemensi haereseos insimulatus est, cui tamen postea renunciavit. Vid. Matth. Paris. ad A. C. 1119. pag. 64. Extat ejus Comm. in Psalmos et cpistolas S. Pauli. Vid. R[?]helius T. 4. Concil. pag. 347.

PORRUS (Alexius) Carmelita, paravit tractatum in caput 1. Ecclesiast. Parmae Anno 1594.

PORSIUS (Matth.) Danus, quatuor libros concinnavit de nomenclaturis Romanis, Danice factis, pari Graecarum recensione, An. 1594.

PORSIUS (Henr.) Fridbergensis, JCtus et professor poeseos Viennae Austriae, natus est Anno 1556: obiit Anno 1610. Edidit. 3. libros itineris Byzantini: item, poemata. Vid. Tomus 5. Delit. Germ. pag. 110. et J. B. Lotichius part. 4. B. P. pag. 120.

morborum carmine expressit. Editus est Paris. Anno 1584. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 174.

PORTA (Conr.) pastor Eislebiensis, Anno 1585. obiit. Emisit pastorale Lutheri, Anno 1582.

PORTA (Joh. Bapt.) Neapolitanus, Anno 1588. clarus fuit. Composuit 20. libros magiae naturalis: phytognomica: physiognomiam: libru de furtivis literarum notis: novem libros de destillationibus, etc. Bodinus in daemonolog. eum ut magum veneficum traducit librumque ejus flammis dignum arbitratur. Vid. Imperialis in Museo pag. 123. Ghilinus, vol. 1. pag. 103.

de PORTA (Sanctius) Hisp. ord. praedicatorum monachus, reliquit sermones per totum annum, qui prodierunt Anno 1514. Vid. Olearius in Abaco pag. 423.

a PORTALEONIS (Abrah.) emisit 3. dialogos de auro, Venet. Anno 1584. Vid. Linden pag. 2.

a PORTA Ravennata, (Alberic.) JCtus, Bulgari discipulus, scripsit glossas in Codicem et Pandectas. Vulgo omnium doctorum princeps dictus est. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 22.

de PORTA Ravennata, (Jacobus) JCtus, Anno 1150. floruit Glossator maximus vulgo nuncupatus est.

a PORTA (P.) Placentinus, scrips. varia carmina. Vid. Gr. Letus in It. reg. pag. 179.

PORTANTIUS (Joh.) Gandens. edidit typum Livioniae regionis, teste Sweertio et Sandero.

PORTHAESIUS (Joh.) Caenomanensis, Anno 1584. claruit. De verbis, hoc facite, commentari aggressus est. Vid. Colomesius in G. O. pag. 63.

PORTICELLA (Fabr.) collegit indicem sententiarum breviarii Romani, Romae, Anno 1580.

PORTIUS (Camillus) Rom. cathedram magno omnium stupore et admiratione decoravit. Vid. Pierius Valerian. de J. L. pag. 17.

PORTIUS (Simon) Neapolit. Anno 1554. obiit. P. Pomponatii discipulus fuit et Aristotelis librum de coloribus latine transtulit. Scripsit etiam tract. de mente humana, opus impium et porco, non homine autore dignum, judice Simlero. Vid. Thuanus l. 13.

PORTIUS (Simon) (alius a priore) doctor Theologiae, edidit A. 1635. lexicon Graeco-barbarum una cum grammatica de lingua Graecorum hodierna.

M. PORTIUS Latro, orator, tempore Augusti Imp. claruit. Ei nonnulli declamationem in Catilinam tribuunt. Vossius tamen de nat. rhet. pag. 104. eam tanto nomine indignam judicat. Juxta Eusebium taedio quartanae seipsum interfecit. Vide. LATRO.

PORTNERUS (Joh. Albertus) Ratisbonensis, hoc tempore claret. Vitam Franc. Guyeti sub nomine Antonii Feriandri Rhaeti condidit, quam Böclerus Terentio abs se edito praemittere voluit. Vid. Placcius in pseudon. pag. 236.

PORTUCARRERUS (Franc) Hisp. An. 1626. obiit. Vitam S. Ildefonsi literis consignavit. Vid. Alegambe, pag. 31.

de PORTU NAONO (Odericus) Anno 1331. obiit. Reliquit Chronica compendiosa: item librum de mirabilibus mundi. Vid. Waddingus in Scr. Ort. Min. pag. 270.

PORTUFILDAEUS (Mauric.) Hibernus. Anno 1514. vivere desiit. A nonnullis Flos mundi dictus erat. In Porphyrium et Scorum commentatus esse dicitur. Joh. Camers in notis ad c. 35. Solini ejus perhonorifice meminit. Vid. Wadding. l. c. pag. 256.

PORTUNIANUS, antiquus autor, a Joh. Sarisbariensi aliquoties allegatur. Vid. J. Durantius Casellius in var. lect. 7, 6.

PORTUS (AEmilius) Francisci filius, natus est Anno 1550. Lausannae Graecas literas

docuit. Scripsit comment. in Pindarum, Hom. Euripidem, Thucydidem, Xenophontem, Hermogenem, etc Psalmos etiam Graeco carmine expressit. Vid. Thuanus l. 74.

PORTUS (Franciscus) Cretensis, Theophili filius, natus est Anno 1511. obiit Anno 1581. Primo Ferrariae Graecas literas professus est: deinde Aureliam Allobrogum se contulit ibique Graecos autores ore et scriptis interpretatus est Suidam Latine transtulit. Vid. Crusius in Turco Graecia pag. 522. Thuanus lib. 74. Casaub. in Exercit. Baron. pag. 37.

PORZECKI (Thom.) Roxolanus, concinnavit oratione soluta et ligata elogia Poloniae, Hungariae et Bohemiae regum. Vid. Alegambe, pag. 434.

POSARELLUS (Joh. Bapt.) Bergomas, Anno 1638. claruit. Scr. quadrigam errantium, sive de 4. causis, quibus impediuntur Evangelici, ne fidem catholicam suscipiant: item, sententias de philosophia. Vid. Donatus Calvus pag. 234. Alegambe, pag. 225.

POSIDIPPUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, condidit librum de Cnido. Meminerunt ejus Clemens Alex. et Arnobius. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 133. 153.

POSIDIPPUS, Comicus, vixit tempore Ptolemaei Lagi et fuit a Menandri excessu in no va comoedia princeps. Triginta fabulas elaborasse dicitur, ex quibus erant [gap: Greek word(s)] Fuit et alius POSIDIPPUS, epigrammatographus, qui citatur a Stobaeo et aliis.

POSIDONIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Olymp. CXXX. floruit. Scripsit de instituenda acie: ut et librum de heroicus et daemonibus. Vid. Macrobius. Saturn. 1, 23.

POSIDONIUS, Apameensis, Julio Caesare imperante, claruit. Male Athemaeus eum Scipioni Africano coaevum facit. Struxit historiam 52. libris, quibus complexus fuit, quae consecuta sunt illa, quae Polybius tradiderat. Straboni l. 16. dicitur vir fuisse sui seculi [gap: Greek word(s)] . Idem l. 14. tradit, eum remp. administrasse Rhodi: quo cum Pompejus aliquando deflexisset, Posidonio hoc honoris habuit, ut teste Plinio 7, 30. fores de more a lictore percuti vetuerit, et fasces januae submiserit is, cui se oriens occidensque submiserat. Lucianus in Longaevis, p. 829. Posidonius (inquit) Apamea Syriae oriundus, lege autem philosophus Rhodius pariter ac historicus, 84. annos vixit. Theodorus Marcilius in Persium pag. 157. Posidonium autorem libri de mundo, qui alias Aristoteli tribuitur, autorem existimat. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 105, Jonsius de S. H. Ph. 2, 16.

POSIDONIUS, medicus, tempore Valentin. Imp. vixit. Struxit [gap: Greek word(s)] , i. e. librum de augurio ex palpitatione.

POSIDONIUS, Olbiopolita, Atticas historias 4. libris: Libycas undecim libris complexus est. Scripsit etiam de Tyria regione, Oceano, etc. teste Suida.

POSIUS (Ant.) in Aristotelem et Averroem commentatus est, Venet. Anno 1562. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 37.

POSSELIUS (Joh.) Parchemensis Mechelburgicus, natus est Anno 1528: obiit Anno 1591. Rostochii Graecas literas magna cum laude professus, est. Edidit Syntaxin Graecam: calligraphiam: item, Evangelia carmine Graeco. Vid. Wilckius in [gap: Greek word(s)] pag. 173.

POSSEVINUS (Anton.) Mantuanus, An. 1611. obiit aetatis 78. Reliquit bibliothecam selectam, et apparatum sacrum tribus tomis constantem A Gregorio XII. gravissimis negotiis et legationibus admotus est. Bis ad Moscorum principem abiit, et inter Moscos et Polonos pacem feliciter composuit. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 120. Alegambe pag. 41. Conringius ad Machiavell. in dedicat. pag. 17. 19. Bosius in not. eccles. script. c. 2. pag. 16.

POSSEVINUS (Ant.) medicus Mantuanus, Anno 1628. historiam Mantuanam octo libris complexus est.

POSSEVINUS (Joh. Bapt.) carminibus celebris factus est. Vid. T. 2. Delit. Ital. p. 493.

POSSIDIUS, Calamensis episcopus, tempore Valentiniani III. Imp. vixit, et vitam scriptorumque S. Augustini indicem composuit, Honorius de Viris Illustr. vocat Possidonium, forte corrupte. Vid. Isidorus in Viris Illust. cap. 21.

POSSINUS (Pet.) Narbonensis, Theophylacti institutionem regiam et Methodii convivium virginum publicari curavit. Idem duas Polemonis sophistae orationes e tenebris protraxit. Annae Comnenae etiam Alexiadem vel 23. libros de rebus Alexii Imp. in lucem emisit. Vid. Alegambe, pag. 394.

POSSIS, [gap: Greek word(s)] , Magnesius, Magnesiorum res eomposuit: Amazonum quoque historiam condidit. Vid. Athenaetus.

POSTELLUS (Guilh.) Barentonius Normannus, centenario proximus, Anno 1581. obiit. In orientalibus linguis admodum versatus fuit. Finxit aliquando se morte obita revocatum ad superos et juvenili aetati restitutum. Cum Venetiis aliquando haereret, Virginis vetulae familiaritate usus in errorem de foeminei sexus salutari reparatione nondum consummata incidit, quem postea in Galliam reversus defendere conatus est. Condidit tractatum de rep. Atheniensium: cosmographiam: chorographiam S. tetrae: librum de Hetruria et alia. Vid. Joseph. Scaliger in epist. 367. Merula in Enn. pag. 244. Hornius in hist. eccles. pag. 199. Colomesius in G. O. pag. 59. Tollius de Inf. lit. pag. 71. Naudaeus in B. P. pag. 75.

POSTHIUS (Joh.) Germersheim Palatinus, medicus, natus est An. 1537: obiit Anno 1597. Edidit parerga poetica: observationes anatomicas, etc. Carmina ejus leguntur T. 5. Delit. Germ. pag. 122. Videatur Joh. Pet. Lotichius part. 3. B. P. pag. 117.

POSTHIUS (Lud.) resolutiones causarum civilium; item, tract. de subhastatione, Anno 1652. publicavit.

POSTUMIUS (Aulus) Albinus, hist. A. U. C. 603. claruit. Cicero in Bruto literatu vocat et disertum. Praeter annales Graecos, etiam annales latinos composuit. Vid. Macrobius Saturn. 2, 16. Agellius 3, 10. Confer Suidam, in [gap: Greek word(s)] .

POSTUMlUS, junior, unus ex 30. tyrannis, declamationes composuit. Sic enim Trebellius Pollio in ejus vita: Fuit autem Postumius ita in declamationibus disertus, ut ejus controversiae Quintiliano dicantur insertae. Vossius denat. rhet pag. 108. hujus Postumii undeviginti illas declamationes esse, quae vulgö Quintiliano tribuuntur, non male existimat Vide, QUINTILIANUS.

POSTUMUS (Guidus) Pisaurensis, carminibus condendis operam navavit, ceu videre est T. 2. Delit. Ital. pag. 496. Vid. Jovius in Elogiis, num. 69.

POTAMO, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, tempore Tiberii Imp. claruit. Scripsit de rebus Alexandri Magni: encomium Bruti: laudationem Tiberii Caesaris: librumde limitibus Samiorum, et de perfecto oratore. In patriam redeuntem talibus literis Tiberius instruxit: Potamonem Lesbonactis filium si quis injuria afficere ausus fuerit, videat, an bellum adversus me suscipere possit Testis Suidas. Lucianus in longaevis pag. 832. Potamo rhetor non incelebris, vixit annos nonaginta. Vid. Seneca in controvers. pag. 12. Vossius de nat. rhet. pag. 65.

POTAMO, Alexandrinus, philosophus, etiam tempore Tiberii floruit et sectam Eclecticorum, quae ex omnibus optimum eligebat, instituit. Hanc philosophorum praestantissimi quique amplexi sunt, etiam Christiani. Scripsit philosophiae suae [gap: Greek word(s)] , et comment. in remp. Platonis. Videatur Laertius in prooemio pag. 14. Hornius l. 3. c. 20.

POTERIUS (P.) Andegavensis, edidit medica et chymica Anno 1666. Vid. Borrichius in Hermet. pag. 305.

POTHO, Brumiensis, Anno 1152. floruit. Reliquit quinque libros de statu domus DEI, teste Sweertio. Vid. Olearius in Abaco pag. 387.

POTIER (Mich.) Dortmontanus, tractavit de philosophia pura, Anno 1619. Extat ejusdem Veredarius hermeticophilosophicus. Vid. Linden. pag. 460.

POTTELSBERGIUS (Rich.) Gand. ex aravit comoediam de tribus in orbe fortissimis, vino, rege, veritate, teste Sandero.

POUCHENIUS (Laevin.) Regiomontanus Theologus, natus est Anno 1594: obiit, Anno 1648. Reliquit comm. in Joelem: explicationes hist. passionis Christi, etc. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 686.

POVELLUS (Gabr.) Anglo Bmannus, caput 1. ad Romanos commentario illustravit An. 1615. Extat ejusdem tractatus de antichristo.

POVELL (Guil.) edidit analysin analyticorum de demonstratione, Oxoniae, Anno 1631.

POVODOVIUS (Hieron.) Cracov. Anno 1613. obiit. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 154. Starovolscius pag. 37.

POZA (Joh. Bapt.) Theologus Complutensis, edidit elucidatorium Mariae, Lugd. An. 1628. A Sorbonistis ideo damnatus est, quod ossa, carnem et sanguinem Mariae in S. Coena una manducari docuerit, teste Bartholino in dissert. de la tere Christi aperto, pag. 36. Vid. Dieter. part 1. Ant. Bibl. pag. 207.

POZZUS (Jac.) vel PUTEUS, scripsit in 2. partem Infortiati: item, de moneta. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 74. Quaere, PUTEUS.

PRACHIUS (Hilar.) scriptum Rabbinicum vulgavit, cujus singulae voces a litera Mem incipiunt, Anno 1662.

PRADUS (Hier.) Biacensis, Anno 1595. Romae peste extinctus est. Edidit in Ezechielem tomum primum, quo 24. capita Ezechielis enarrantur: reliquos duos tomos Joh. Bapt. Villalpandus continuavit. Vid. Alegambe, pag. 186.

PRAECONIUS (Octav.) Messinensis, Anno 1568. obiit. Elaboravit summam de sacramentis. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 205. Wadding. in S. O. M. pag. 269.

PRAEDINIUS (Regn.) Vinsemius, Friso, An. 1559. fato functus est. Praedinius vocari voluit, quod ruri et in praediis natus effet. Groningensi scholae magna cum laude praefuit. Scripta sua philosophica, quod sacram veritatem minus redolere arbitraretur, discerpsit: theologica vero, tanquam magis utilia, cum aliis communicavit. Ea Basileae An. 1530. ab Acronio impressa sunt. Convivia publica vitavit: nec ab ullo mortalium munera accipere voluit. Reliquit librum de jure litigandi: item, 3. libros de precatione. Vid. Sweertius pag. 633. item, autor vitarum Groningensium proff. pag. 37.

PRAEFECTUS (Jacobus) librum de vinorum natura, Venet. Anno 1559. typis mandavit. Vid. Linden pag. 298.

PRAEPOSITUS (Joh.) Atrebas, obiit Anno 1634. In 1. partem Thomae Aquinatis, Anno 1632. commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 267.

PRAESENTINUS (Pius) Mirandul. mysteria redemtionis humanae Virgilianis versibus complexus est. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 179.

de PRAETIS (Barthol.) JCtus, An. 1319. obiit. Reliquit repertorium in ff. et Codicem.

de PRAETIS (Simon) JCtus, collegit consilia, Anno 1605. Extat ejusdem tract. de ultimis voluntatibus.

PRAETORIUS (Abdias) Soltquellensis, alias praenomine Godescalcus dictus, natus est An. 1524: obiit An. 1573. Condidit libellum de phrasibus hebraeis: et alium, de poesi Graecorum.

PRAETORIUS (Andr.) Theologus Acad. Francofurtanae An. 1586. mortuus est. Vid. Justus in Chron. Francof. pag. 28.

syndici et bibliothecarii munere functus est. Erat optimorum carminum conditor, quae saepe multis negotiis constrictus fundere solebat. Ex iis supersunt sequentia: Oratio funebris, numeris hexametris adstricta, in obitum Henr. et Joh. Kellneri: carmen valedictorium ad Academiam Jenensem: anagrammatum apophoreta: epithalamia in nuptias Chr. Olhafii, Chr. Führeri, Georg. Fetzeri, Phil. Harsdörferi, G. Baumgartneri: epigrammata philica: satira de Besolas manos, etc. Ejus carmina ex parte occurrunt etiam T. 5. Del. Germ. pag. 345. Vid. Chr. Arnoldus in Append. ad. Parentat. B. Dn. Fuhreri An. 1677. habitam, pag. 73.

PRAETORIUS (Joh.) thesaurum chiromantiae confecit, Anno 1661. tract. de suspecta poli declinatione et excentricitate firmamenti vel ruina coeli, An. 1676. item lib. depollice, An. 1677.

PRAETORIUS (Joh.) Joachimico Vallerisis, natus est An. 1537: obiit An. 1616. Altdorfii mathemata interpretatus est. Instrumenta ipsius mathematica Norimbergae in publicam bibliothecam translata sunt. manuscripta Altdorfii servantur. Meminit ejus Thuanus l. 96. sub fin.

PRAETORIUS (Mart.) Silesius, carmen exaravit de administrando principatu, An. 1594. Reliqua ejus poemata occurrunt Tom. 5. Delit. Germ. pag. 442.

PRAETORIUS (Mich.) Gvelferbytanae capellae musicus, syntagma musicum construxit.

PRAEVIDELLUS (Hieron.) Regiensis, JCtus, tractavit de peste et ejus privilegiis. Extat T. 13. Tract. tract.

PRAEVOTIUS (Joh.) Rauracus, natus est Anno 1585: obiit Anno 1631. Patavii medicinam professus est. Scr. de lithotomia: medicinam pauperum: tract. de venenis et eorundem alexipharmacis. Extat ejusdem opus de medicamentorum materia. Ejus opera Francof. An. 1660. prodierunt. Vid. Tomasinus T. 2. elog. p. 224.

PRANDOMONTANUS (Anton. Maria) Capuccinus, exhibuit gentilem Angollae fidei mysteriis instructum, Romae, Anno 1661. in 4.

PRASCHIUS (Joh. Lud.) Senator Ratisbonensis, h. t. claret. Edidit Rosetum: Tulliam tragoediam; eclogas octo: cosmolytrosin sive historiam mundi libris duobus: amicos comoediam: dissertationem de jure majoris partis etc. Vid. Placcius, p. 37.

du PRAT (Anton.) Cancellarius Franciae, An. 1525. claruit. Concordatorum inter Franciscum I. et Leonem X. conditor et promulgator extitit. Vid. Sassay, pag. 27.

PRATANUS (Laur.) Nervius, congessit historiam rerum in Synodo Tridentina gestarum, An. 1547.

PRATEIUS (Pandolf.) Gallus, JCtus, jurisprudentiam mediam composuit: item, tractatum dedote. Extat T. 9. Tract. tract.

PRATENSIS (Jason) Ziriceus medicus, A. 1558. obiit. T tractavit de morbis cerebri: de sterilitate arcenda: librum de partu et pariente, etc.

PRATENSIS (Joh.) Arhusia Cimber, natus est An. 1543: obiit An. 1576. Scripsit de ortu et progressu, subjectis et partibus artis medicae: item, eclogam Daphnidem. Vid. Vindingius in R. H. pag. 131. Bartholinus, in med. poet. pag. 145.

PRATEOLUS (Gabr.) Marcossianus, collegit historiam omnium conciliorum: item, elenchum haereticorum. Floruit Anno 1560.

PRATINAS, [gap: Greek word(s)] , Phliasius, Tragicus, Olymp. LXXI. claruit. Edidit Caryatidas. Hic primus satyros dedit, quemadmodum Suidas memorat.

de PRATO (Arlotus) Hetruscus, A. 1286. obiit. Compos. concordantias utriusque Testamenti. Alii hoc opus Hugoni Card. adscribunt. V. Waddingus in S. O M. p. 40.

de PRATO (Hugo) Hetrusus, A. 1312. vixit. Misit epistolam longam ex Tartaria ad suos corifratres. Vid. Wadding. l. c. p. 179.

PRATYS, [gap: Greek word(s)] , poeta, allegatur Aristoteli in Rhetorica l. 3. c. 11.

PRAXAGORAS, [gap: Greek word(s)] , medicus, librum reliquit de supervenientibus et naturalibus, quem saepe allegat Galenus. Scripsit etiam de veneno pharico, teste Nicandri Scholiaste. Praxagorae [gap: Greek word(s)] Scholiastes Homeri ad Iliad. pag. 367. laudat. Meminit quoque ejus Plinius l. 20. et seqq.

PRAXAGORAS, Atheniensis, tempore filiorum Constantini Magni floruit. Edidit libros duos de regibus Atheniensium: libros sex de rebus Alex. Magni: et libros 2. de gestis Constantini Magni. Jonica dialecto usus erat. Vid. Photius, Cod. LXII. Hanckius in Byzant. Scr. pag. 669.

PRAXIDAMAS, [gap: Greek word(s)] , Musicus, scr. de antiquis musicis vel poetis. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] . Con[?]er Jonsium in S. H. Ph. 1, 14.

PRAXION, [gap: Greek word(s)] allegatur a Suida, in voce [gap: Greek word(s)] . Conf. Scholiasten Aristophanis pag. 485.

PRAXIPHANES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius scr. [gap: Greek word(s)] : commentarium in Sophoclem item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhobo pag. 106.

PRAYLUS, [gap: Greek word(s)] , a Troade, Timonis auditor fuisse fertur. Hic adeo constanti animo fuit, ut pateretur se injuste ut proditorem affici supplicio, civibus ne verbo quidem supplicans. Vid. Laert. l. 9. pag. 704.

PREGIZERUS (Joh. Ulr.) natus est Anno 1577: obiit. Anno 1656. Tubingae Theologiam docuit. Mortuum laudavit Tobias Wagnerus.

PREISLEBIUS (Chr.) edidit memorias sanctorum: item, erotemata institutionum, An. 1606.

PREMIUS (Pet.) JCtus, tractavit de securitatis promissione et fide publica, Anno 1609.

PREMOLUS (Victor.) Cremensis, A. 1630. vixit. Struxit memoriale sciendorum a Clericis. Vid. Alegambe, pag. 441.

de PRESBYTERO (Ant.) JCtus, Bononiensis, An. 1353. floruit. Extat ejus tr. de episcopali jurisdictione.

de PRETERE (Guilh.) Bruxellens. Anno 1626. obiit. Reliquit meditationes depassione Domini. Vid. Alegambe, pag. 170.

PREVOTIUS (Angust.) carminibus inclaruit. Vid. Tomus 3. Delit. Gall. pag. 182.

PREYERIUS (Zachar.) edidit methodicam disserendi institutionem, Ingolst. Anno 1542.

PREYSSIUS (Christ.) condidit vitam Ciceronis. Vid. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 160.

PREZATUS (Gabr.) Bergomas, An. 1509. obiit. Composuit flagellum DEI: tract. de causis et remediis pestilentiae: item, tract. de cura insectotum. Vid. Donatus Calvus, pag. 146.

PREZATUS (Laur.) Bergomas, JCtus, edidit disceptationem jurisprudentiae cum medicina et philosophia, An. 1578.

PRICAEUS (Joh.) Anglus, Anno 1676. Romae obiisse dicitur. Condidit notas elegantissimas in libros Novi Testamenti: item, commentarium in Apulejum. Vid. Axenius in Phoedrum pag. 22.

PRIDEAUX (Joh.) Anno 1650. obiit. Decem praelectiones: item, fasciculum contro versiarum publicavit. Vid. Whear. pag. 192. Kempius pag. 283. 299.

PRIERAS (Silver.) An. 1500. vixit et primus omnium scripsisse dicitur contra Lutherum. Reliquit auream rosam in Evangelia: item, librum de strigibus. Vid. Saussay pag. 20. Ph. Labbe T. 2. diss. p. 373. Ghilinus vol. 1. pag. 209. Olearius pag. 439.

PRIGGL (Christ.) JCtus, martuale practicum de appellationibus, Salisb. Anno 1671. typis excudi fecit.

PRILUSIUS (Jac.) Polonus, Anno 1553. vixit. Leges et privilegia regni Poloniae in 6. libros digessit et Cracoviae in fol. excudi curavit.

PRIMASIUS, Africanus episcopus, vixit seculo VI. circa A. C. 550. Reliquit comment. in epistolas Pauli et Apocalypsin. Mentio ejus habetur ap. Cassiodor. in Instit. div. lect. c. 9. Isidorum in viris illustr. c. 22. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 234. Rivetus Tom. 2. oper. pag. 1151. Olearius in Abaco pag. 387.

PRIMATICCIUS (Greg.) Senensis, Anno 1566. claruit. In epistolas S. Pauli et Carionicas commentatus est.

de PRIMIS (Franc.) scr. in versiculos psalmorum difficiliores, Mediolani, A. 1624.

PRIOR (Claud.) scr. de lycanthropia. Liber prodiit Lovanii Anno 1595. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 92.

PRISCHESIUS (Joh.) Viconiensis Hanno, alphabetum vitae religiosae sex libris expressit.

PRISCIANENSIS (Jul.) Florentinus, An. 1607. obiit. Extant ejus meditationes in evangelia dominicarum per annum. Vid. Alegambe, pag. 292.

PRISCIANUS, grammaticus Caesariensis, Anastasii Imp. tempore vixit, juxta Vossium de poet. Confer Cassiodorum de Orthograph. c. 13. Huic quidam versionem metricam Perlegeseos Dionysii tribuunt: alii tamen Rhemnii Fannii esse arbitrantur. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 724. Vossius part 3. Gramm. pag. 357. Casp. Barthius Priscianum Favonium vocari debere suspicatur ad Claudian. pag. 87.

PRISCIANUS, [gap: Greek word(s)] , Lydus, composuit metaphrasin in Theophrastum de sensu et phantasia. Prodiit An. 1536.

PRISCIANUS (Theodorus) medicus, juxta Reinesium in Var. lect. 3, 11. tempore Arcadii Imp. claruit. Condidit 3. libros, phaenomenon euporiston, logicum et Gynaeceorum: quorum ultimum Sabinae cuidam medicae inscripsit. Hermannus, Comes de Nevenar, scripta hujus Prisciani Octaviano Horatiano perperam tribuit. Confer iterum Reinesium l. 3. c. 17. Barthium in Claudian. pag. 1270.

PRISCUS, [gap: Greek word(s)] , Panites, sophista, aetate Theodosii junioris floruit. Suidas autor est, eum praeter epistolas et declamationes etiam struxisse historiam Byzantinam et Attalicam libris octo. Jornandes c. 24. et 35. eundem de rebus Geticis allegat. Prisci excerpta de legationibus et fragmentum ex hist. Goth. edidit Dav. Höschelius, Anno 1603. Vid. Eunapius pag. 91. Mart. Hanckius in Byzant. scr. pag. 131.

PRITTUS (Didac.) emisit exammationes septem geneseon Magini, Patav. Anno 1641.

PRIULUS (Franc.) Venetus, astrologiae admodum peritus fuit. Librum de genesi Leonis X. pontificis conscripserat, in quo abditissima quaeque anteactae aetatis et uni ipsi cognita explicuerat, quaeque incumberent, quaeque futura essent, ad unguem, ut eventus comprobavit, in singulos fere dies praedixerat. Hinc Poritifex dicere solebat, astrologiam olim extinctam in uno demum Priulo revixisse. De infelici ejus exitu Pierius Valerianus de Infel. lit. pag. 88. legi poterit.

PROAERESIUS, [gap: Greek word(s)] , sophista, sub Juliano apostata vixit. Huic statua erecta erat ejusmodi: Regina regum Ro[?]a regi eloquentiae. Videatur Eunapius, pag. 101.

PROBUS (AEmil.) historicus, Theodosii Imp. tempore vixisse et vitas virorum illustrium composuisse a nonnullis traditur. Alii Cornelium Nepotem ab ipso in compendium redactum existimant. Vid. Vossius l. 1. de hist. lat. c. 14. Quaere, CORNELIUS.

PROBUS (Titius) Julium Paridem, Valerii Max. epitomatorem, in compendium compendii redegit. Vid. Barth. in lib. 4. Theb. Papin. pag. 1232.

PROBUS (Valerius) Grammaticus, scripsit teste Servio ad. 7. AEneid. pag. 1193. libellum de temporum connexione. Vid. Glandorp. pag. 875.

PROCACCIUS (Calist.) de monte S. Viti, comp. librum, qui dicitur medicus ad tirones, Romae, An. 1617. in 4.

PROCELLIUS, carmina conscripsisse dicitur. Autor dialogi de Lat. Lingu. repar. ap. Gifan. pag. 400. Procellii poetae elegiae (inquit) et ipsae amorum indices, nisi materia laudi obstaret, omnino plus gratiae erant habiturae. Sunt, qui heroicum carmen et epigrammata se vidisse dicant. Leporem in eo probant cuncti, emditionem et gravitatem adimunt.

PROCHORUS, [gap: Greek word(s)] , erat unus e septem diaconis, quorum Lucas meminit in Actis, cap. VI. Exarasse dicitur vitam Apostoli Johannis, quae in Orthodoxographis legitur. Verum hunc librum falso tribui Prochoro, Bellarminus affirmat. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 237. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1073. Olearius pag. 388.

PROCILIUS, historicus, a Varrone l. 4. de L. L. item, a Plinio 8, 2. laudatur

PROCLES, [gap: Greek word(s)] , Carthaginensis, Eucratis filius, Pausaniae in Messeniacis et Corinthiacis allegatur.

PROCLINUS, [gap: Greek word(s)] , Platonicus, Troade habitavit. Vid. Prophyrius in vita Plotini.

PROCLUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus patriarcha, Anno 440. obiit. Exaravit epistolam de fide ad Armenos. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 238. Olear. pag. 389.

PROCLUS, Cyzicenus episcopus, Anno 433. claruit. Reliquit 21. orationes et epistolas, Romae An. 1630. a Riccardo Clerico editas.

PROCLUS, Lycius, philosophus, An. Chr. 500. floruit. Syriani discipulus fuit: Maximum vero discipulum et successorem habuit. Stöflerus et Schreckenfuchsius male in tempora Trajani collocant. Extant sex ejus libri de theologia Platonica, qui Hamburgi primum prodiere, Anno 1618. Supersunt ejusdem commentarii in Timeum et libros de republ. Scripsit quoque de Orphei, Pythagorae et Platonis consensu: item, decem libros de oraculis. Suidas facit secundum a Porphyrio, qui contra Christianos scripserit. Procli paraphrasin in 4. Ptolemaei lib. de siderum effectionibus Leo Allatius A. 1635. in lucem protraxit. Vid. Vossius de nat. log. pag. 70. Jonsius de S. H. Ph. 3, 18.

PROCLUS, Naucratites, inter sophistas locum habet. Vid. Philostratus in vit. Soph. pag. 564.

PROCOPIUS, [gap: Greek word(s)] , Caesariensis, hist. et sophista, tempore Justiniani Imp. claruit. Scripsit de bello Persico, Vandalico atque Gothico: de aedificiis Justiniani: item, [gap: Greek word(s)] vel historiam arcanam, in qua Justinianum Imp. et Theodoram Augustam plusquam satirice exagitat. Vid. Niceph. Callistus in hist. eccl. 17, 10. Hanckius in Byzant. script. pag. 145.

PROCOPIUS, Gazaeus, A. C. 470. vixisse putatur. In Octoteuchum commentatus est. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 243. Olearius, pag. 389.

PROCOPIUS (Frarnc.) multa scripsit. Opera ejus Salisburgi, An. 1665. edita sunt et 8. voluminibus constant.

PROCULUS, latinus poeta, Callimachi imitatorfuit, ceu colligitur ex Ovidio l. 4. Pont. eleg. 16. Callimachi Proculus molle teneret iter.

PROCULUS, JCtus, Cocceio Nervae successit in jure. Reliquit 8. libros epistolarum. Ab eo Proculianorum secta orta est. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 27. Bertrandus pag. 47.

PRODICUS, [gap: Greek word(s)] , Ceus, erat Protagorae discipulus et Euripidis magister. Maximus Tyrius dissertat. 7. a callilogiâ ipsum vehementer commendat. Suidas tradit, ejus orationes magni fuisse habitas, et singulos auditores ipsi 40. drachmas persolvisse. Celebris fuit commento de Hercule adolescente, quem Virtus et Voluptas exquisitis orationibus ad se trahere studebant. Vid.

Xenophon. l. 2. [gap: Greek word(s)] . Cicero l. 1. de off. Quintil. 9, 1. Philostratus in Soph. pag. 534. Voss. de nat. rhet. pag. 69.

PRODROMUS (Theodorus) [gap: Greek word(s)] , tetrasticha struxit in Vet. et Nov. Testam. Vid. Barthius in Claud. pag. 787. Reinesius ad Daum. pag. 66. Quaere, THEODORUS.

PROLAEUS (Andr.) Anno et 1624. claruit. Edidit mataeologiam Socinianam: Mahometologiam: Babylonem: et nuptias Sionis.

PROMATHIDES, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo l. 7. Scholiastes Apollonii l. 2. eundem de Heraclea allegat.

PRONAPIDES, [gap: Greek word(s)] , poeta, in protocosmo citatur a Boccacio in genealog. Deor. l. 1. c. 3. et 6. Tzetzes in Chiliad. pag. 258. male [gap: Greek word(s)] vocat.

de PROOST (Adrian.) Gandensis, JCtus, panegyricum Thomae Aquinati A. 1620. habuit.

PROPERTIUS (Aurel.) Mevaniensis, poeta, tempore Augusti Imp. claruit. Ipse Callimachum Romanum sese appellat. Puella, quam Cynthiam vocat, vero nomine Hostia dicta est, ut ex Apuleio constat. Reliquit elegias. Inter Latinos, Quintiliano judice, palmam obtinet secundam, durior Tibullo et ex Graecanicis nimis multa mutuatus. Vid. Barthius in Statii Pap. silvas, pag. 91. Glandorpius, pag. 150.

PROSPER, Aquitanicus, Valentiniani III. Imp. temporibus floruit. Inter alia chronicon scripsit a primo homine usme ad Urbem a Genserico captam: item, librum degratia DEI: et alium de providentia DEI. Vid. Vossius in histor. Pelag. 1, 18. Phil. Labbe Tom. 2. diss. pag. 246. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1140. Olear. pag. 391.

PROTAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Abderita, Democriti discipulus, Olymp. LXXXIV. claruit. Primo baiulus fuit, deinde philosophiae sese tradidit. Vid. Ageallius 5, 3. Primus contentiosas orationes invenit et centum minas a discipulis exegit: unde [gap: Greek word(s)] dictus est, uti refert Suidas. Cum in principio libri sui (inquit Cic. libro 1. de nat. deor.) scripsisset: de Diis, neque ut sint neque ut non sint, habeo dicere, Atheniensium jussu urbe atque agro est exterminatus. librique ejus in concione combusti. Adde Philostratum in V. S. pag. 533.

PROTAGORAS quidam de monstrosis quorundam Indorum formis nonnulla prodidisse dicitur a Tzetze in Chil. 7. hist. 144.

PROTAGORIDES, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus, scripsit de ludis, qui in Daphne quotannis celebrari solebant. Meminit ejus Athenaeus l. 4. Idem libro 3. [gap: Greek word(s)] ejusdem [gap: Greek word(s)] allegat.

PROTARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Trallianus, laudatur Macrobio, Saturn. lib. 1. cap. 7.

PROTEAS, [gap: Greek word(s)] , Zeugmatites, Stephano in [gap: Greek word(s)] et autori Etymol. Magni in [gap: Greek word(s)] memoratur.

PROTERIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinae ecclesiae antistes, tempore Leonis Augusti misere periit. Reliquit epistolas ad Leonem papam de festivitate paschali. Videatur Isidorus in Viris illustrib. c. 23.

PROTOSYNCELLUS (Greg.) [gap: Greek word(s)] , Patriarcha Constantinopol. seculo 13. claruit. Ei tribuitur a nonnullis defensio quinque capitum Concilii Florentini. Leo Allatius tamen eam Georg. Scholario, tanquam genuino autori, asserit. Videatur Olearius in Abaco, pag. 189.

PROVANCHERIUS (Sim.) Lingonensis, aphorismos Hippocratis carmine expressit, An. 1603.

PROXENUS, [gap: Greek word(s)] , de rep. Lacedaemoniorum commentarios composuit. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] , i. e. de Siculis itineribus. Vid. Athenaeus l. 6. et Stephanus in [gap: Greek word(s)] .

PRUCKMAN (Fr.) JCtus, de regalibus et jure faeminarum An. 1672. commentatus est.

PRUCKNERUS (Andr.) struxit libellum de artificio disputandi, Anno 1637: item, commentar. in Vetus et Novum Testamentum, duobus tomis constantem.

PRUDENTIUS (Aurel.) Clemens, Hisp. poeta, tempore Theodosii senioris et deinceps claruit. In praefatione [gap: Greek word(s)] natum se dicit Salea Consule, cujus consulatus in A. U. R. 1101. incidit. Ajunt, ipsum praefectum urbis factum esse. Reliquit [gap: Greek word(s)] , et 2. libros contra Symmachum. Peccat interdum in quantitates, praecique in Graecis dictionibus. Vid. Ph. Labbe Tom. 2. diss. pag. 261. 793. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1123. Quenstad. pag. 26. Olear. pag. 392.

PRUDENTIUS (Joh.) duos tomos in 3. partem Thomae, Lugd. An. 1654. elaborare coepit.

PRUNIANUS (Jul.) Ferrariensis, Anno 1595. obiit. In universam philosophiam commentatus est. Waddingus in S. O. M. pâg. 433. vocat virum doclum in omnibus ferme scientiis.

PRUSCHENCK (Zach.) Sulzbaco Palatinus, natus est, A. 1610. Jenae jura 10. annis professus est. Vid. Hadrianus Beier. in R. Jen. pag. 594.

PRYNNIUS (Guilh.) Anglus, scripsit pro regibus Christianis contra Independentes, Genevae, An. 1649. Extat ejusdem tractatus contra ludos Comicos: et alius, contra potationes in aliorum sanitatem factas. Hallervordius in B. C. pag. 118. ait, eum primum fere fuisse inter eos, qui se Episcopis opposuere: cujus instinctu quoque Guilh. Laud archiepiscopum Cantuariensem quidam decollatum volunt. Videatur Kempius pag. 335.

PSAON, [gap: Greek word(s)] , Plataeensis, historiam 30. libris contexuit, juxta Diodorum Sicul. l. 21. in fragm. Vid. Jonsius in S. H. Ph. 1, 2.

PSELLUS (Mich.) [gap: Greek word(s)] , celebris philosophus, sub Constantino Duca claruit. A quibusdam [gap: Greek word(s)] indigitatur. Varia scripsit in theologia, medicina et philosophia: ex. gratia, paraphrasin in Cant. Cantic. dialogum [gap: Greek word(s)] : tract. de Mahomete: duos libros de ratione victus: tract. [gap: Greek word(s)] : expositionem in oracula Chald. Zoroastris: paraphrasin in Aristot. de interpretatione, etc. De Psellis peculiarem libellum Leo Allatius, Rom. A. 1634. emisit. Plura de Psello nostro apud Tzetzen in Chil. pag. 218. Vossium de nat. Log. pag. 68. Olearium in Abaco pag. 315. Hanckium in Byzant. Script. pag. 478. invenies.

de PTOLEMAEIS (Joh. Pet.) in legem, de admonendi f. de jurejur. commentari aggressus est.

PTOLEMAEUS, [gap: Greek word(s)] , Agesarchi filius, Megalopolitanus, tempore Ptolemaei Philometoris, quarti Regis AEgyptii, floruit ejusque historiam literis consignavit. Meminit ejus Athenaeus l. 6. 10. et 13. uti et Clemens Alex. in Protrept. et Arnobius l. 6.

PTOLEMAEUS, Alexandrinus, grammaticus, sub Traiano et Adriano Jmpp. claruit. A quibusdam Chennus cognominatus est. Scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] : adhaec [gap: Greek word(s)] , poema 24. librorum, cui inde nomen, quod Homericae Iliadi aut Odysseae istos libros adaequaret, Suidas plura ejus scripta enumerat. Confer Photium, Cod. CXC.

PTOLEMAEUS (Claud.) Alexandrinus, philosophus et mathematicus, tempore M. Aurelii Antonini Imp. vixit. Deaetate testis Suidas. Ineptiunt igitur, qui eum unum ex regibus AEgyptiis fuisse existimant. A Graecis [gap: Greek word(s)] , i. e. admirandus salutari solet. Cardanus ei proximas post Archimedem partes tribuit. Reliquit [gap: Greek word(s)] , opus aureum, quod Arabes Almagestum vocant: item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] : Zeillerus, part. 1. de hist. pag. 124.

PTOLEMAUS, Ascalonita, scripsit teste Ammonio in [gap: Greek word(s)] . Confer Eundem in [gap: Greek word(s)] .

PTOLEMAEUS, Cytherius, epicus poeta, tractavit, teste Suida, de viribus herbae [gap: Greek word(s)] .

PTOLEMAEUS Lagi, primus rex Graecorum in AEgypto, Alexandri M. gesta literis prodidit, teste Arrhiano, qui ejus historiae multum tribui debere judicavit, tum quod sub Alexandro militaverit, tum quod, cum ista scriberet, rex fuerit, in quo turpius mendacium foret, quam in alio. Historiam Ptolemaei laudat Plinius l. 12. et 13. item, Plutarchus in vita Alexandri.

PTOLEMAEUS, de Luca vel Lucensis, episcopus Torcellensis, tempore Henrici VII. et Ludo v. Bavari claruit. Reliquit annales ecclesiastico-civiles, ab Anno Christi 1060. usque ad A. 1303. Vid. Zeill. part. 3. hist. pag. 37.

PTOLEMAEUS, Mendesius, sacerdos, si Vossio credimus, temporibus Augusti et Tiberii claruit. Conscripsit 3. libros de gestis regum AEgyptiorum. Meminere ejus Clemens Alex l. 1. Strom. et Tatianus in Orat. ad Graecos. Addi potest Tertullianus in Apolog. c. 19.

PTOLEMAEUS, Naucratita, inter sophistas referri debet. Vid. Philostratus in vit Sophist. pag. 561.

PTOLEMAEUS Philadelphus, Pythagoricus philosophus, composuit [gap: Greek word(s)] . Citat ea Macrobius in somn. Scipion. 1, 19. et Scholiastes Hesiodi in [gap: Greek word(s)] .

PTOLOMENUS (Bandinus) Senensis, Graecis, Latinis et Hebraeis literis erudirissimus, mathematicarum cognitione nobilis, stilo ad omnes animi cogitationes explicandas valde elegans fuisse praedicatur. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 105.

PUBLICIUS, JCtus, Servir discipulus erat, teste Pomponio. Ab hoc forte Publiciana actio dicta est. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 21. et Bertrandus, pag. 244.

PUBLIUS, Syrus, mimographus, anno 2. Olympiadis CLXXXIV Romae claruit, teste Hieronymo. Mimos ejus Josephus Scaliger doctissime et elegantissime in Graecam linguam transtulit. Cassius Severus apud Senecam controvers. 3. dicere solitus est, multa esse apud Publium melius dicta, quam apud quenquam Comicum Tragicumque aut Romanum aut Graecum. Julius Caesar eum Laberio praetulit. Vid. Glandorp. pag. 728.

PUCCINELLUS (Placidus) Anno 1650. floruit. Paravit ceremoriale ecclesiasticum: item, tractatum de illustribus Abbatiae Florent. viris. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 505.

PUCCIUS (Franc.) Italus, tractavit de Christi efficacitate in omnibus et singulis hominibus. Contra eum Osiander et Socinus scripsere. Vid. Hoornebeck Tom. 1. Socinianismi proflig. pag. 52.

PUCHE (Jac.) Cervariensis, Hisp. Anno 1630. claruit. Adornavit opus morale de casibus conscientiae inarticulo mortis occurrentibus. Videatur Alegambe, pag. 209.

PUCHESANUS (Charis.) agitavit quaestionem, An reformati sint socii Augustanae confessionis?

PUCHLERUS (Joh.) de Marchionibus Misniae commentatus est. Manuscriptum Cl. Schurzfleischius possidet.

PUDLOVIUS (Melch.) emisit librum pro religione ad magistratus Poloniae, teste Starovolscio, pag. 37.

de la PUENTE (Joh.) Hisp. contra Baronium scriptis pugnavit. Vid. Casaubonus in prolegomenis contra Baronium.

PUFFENDORF (Samuel) celebris JCt. h. t. claret. Edidit elementa juris prudentiae universae: item, librum de jure naturae et gentium. Extat ejusdem tract. de statu Germaniae sub nomine Severini a Monzambano. A junt, ipsum historiam Suecicam ab excessu Gustavi Adolphi usque ad haec tempora moliri.

PULCHARELLUS (Constant.) Massalubrensis Italus, Anno 1610. extinctus est. Reliquit 5. libros carminum: item, dialogum de vitiis senectutis. Praeterea fecit carmina lyrica. Vid. Alegambe, pag. 83.

PULLENIUS (Paulus) An. 1608. obiit. In Apocalypsin commentarium struxit, teste Sweertio.

PULMAIR (Georg.) Reichenhalensis Tirolius, avus meus maternus, An. 1540. natus est: obiit, An. 1613. Altdorfii munere Praeceptoris classici functus est. Reliquit orationem panegyricam.

PULMANNUS (Theod.) Craneburgensis, Antverpiae primô fullonem egit, ipso teste in praefat. ad Ausonium: post ad studia se contulit et insinis philologus factus est. Virgilium, Suetonium, Juvenalem, Prudentium, Claudianum, Ausonium notis eruditis illustravit. Extant ejusdem variae lectiones. Videatur Sweertius pag. 691. Franc. Modius in Novant. lect epist. 71. pag. 184. C. Barthius alicubi industriosum doctumque hominem appellat.

PULSICTUS (Camillus) edidit consonantiam Vet. et Novi Testamenti, Venet. An. 1628.

PUPIUS, tragicus poeta fuisse dicitur. Horat. 1. epist. ejus poemata vocat lacrymosa, quod spectatori lacrimas ob commiserationem facile excuterent. Vid. Glandorp. pag. 732.

PURBACHIUS (Georg.) natus erat, An. 1423: obiit, A. 1462. Viennae in Austria philosophiam et theologiam professus est. Coepit compendium scribere Ptolemaicae [gap: Greek word(s)] , in quo usque ad librum sextum pervenit. Epitaphium sibimet tale struxit:

PURCHASIUS (Samuel) Anglus, theologus et historicus, An. 1627. obiit. Itinera quaedam Anglice descripsit.

PURICELLUS (Joh. Pet.) Mediolanensis, edidit monumenta basilicae Ambrosianae, An. 1656.

PUSTERLA (Franc. Maria) Bergomas, natus est, Anno 1622. Reliquit genethlia martyris Catharinae.

PUTEANUS (Claud.) Gallus, An. 1594. obiit. Vid. Sammarthanus, pag. 98. item, Periander in vita Guieti.

PUTEANUS (Erycius) Venloensis, hatus est, An. 1574: obiit, An. 1644. Mediolani eloquentiae professor fuit ac regii historici titulo auctus est. Inde in Belgicam ac cersitus Justo Lipsio in cathedra Lovaniensi suecessit. Edidit circutilum Urbanicum: librum de bissexto: historiam Insubriae: sermones geniales: orationes: epistolas, etc. Mortuum laudavit Nicol. Vernulaeus. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 72. Sweert. pag. 230. Imperialis in Museo pag. 201. Hanck. part. 2. de S. R. R. pag. 187. Henningus Witte in Philos. pag. 565.

PUTEANUS (Franc.) Gallus, An. 1534. claruit. Extat ejus catena Patrum Lac. in Psalmos.

PUTEANUS (Joh.) Vasco, An. 1623. obiit. Superest ejus tract de pontifice Romano.

a PUTEO (Cassianus) eques, ante paucos annos vixit. Ferrarius de rer. Verstiaria part. 2. pag. 78. vocat totius antiquitatis assertorem felicissimum fugientiumque literarum statorem, quem unum comitatis ac magnificentlae simulacrum exterae quoque gentes colunt, magna pars propter hunc unum urbem Romam invisunt.

a PUTEO (Paris) Neapolit. An. 1464. floruit. De syndicatu commentatus est Vid. Panzirolus in JCtis 2, 106.

a PUTEO (Zacharias) scripsit historiam de gumma Indica, Venet. Anno 1628. Ejusdem officina Chymica prodiit, An. 1611.

PUTEOLANUS, JCtus, librum Assessoriorum reliquit, quorum primus citatur ab Ulpiano. Videatur Bertrandus, pag. 261.

PUTEUS (Archang.) Italus. ex lacera et segmentitia veste, quam ex paupertatis zelo gestabat, Pannosus nuncupatus, duas apologias exaravit, unam pro hebraicae linguae praestantia, alteram in defensionem Pici Mirandulani. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 39.

PUTEUS (Jac.) vel Pozzus, Niciensis, Anno 1563. obiit. Scripsit de mutatione monetarum. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 110.

PUTHERBEUS (Gabr.) Turonicus, edidit Theotimum vel 3. libros de expurgandis malis libris, Parisiis, Anno 1549.

PUTSCHIUS (Elias) Antverpinnus, natus est An. 1580: opiit An. 1606. Cum nasceretur, statim risum edidit. In Sallustium notas composuit. Veteres quoque Grammaticos numero triginta tres studiose collegit et uno volumine publicavit. Mortuo Conr. Rittershusius parentavit. Vid. Sweertius, pag. 226.

PUTZIUS (Matth.) Marcoduranus, Anno 1595. obiit. Altare templi Moguntini carmine descripsit. Videatur Alegambe, pag. 337.

PYLADES, [gap: Greek word(s)] , Cilix, scripsit de saltatione Italica, quae ab ipso inventa est: item, de saltatione, quae Cordax: de tragica, quae Sicinnis: et de satyrica, quae dicebatur Emmelia. Videatur Suidas.

PYLADES (Burchard.) Brixianus, A. 1502. vixit. Genealogias Deorum versibus expressit. Extat ejusdem vocabularium, versibusadornatum. Casp. Barth. in lib. 1. Theb. Papin. pag. 241. vocat recentem, sed non ineruditum poetam.

PYLANDER (Georg.) Zwiccaviensis, Anno 1544. obiit. Hippocratem Latine reddidit. Vid. Albinus in Chron. Misnensi, pag. 351.

PYLEUS, JCtus, An. 1170. floruit. Brocardica primus invenit et librum de ordine judiciorum composuit. Vid. Guido Panzirolus de JCtis, 2, 21.

PYNACKERUS (Cornel.) Delphensis, JCtus, natus est Anno 1570: obiit Anno 1645. Groningae jura professus est. Indicem in Fachinaei controversias elaboravit. Habebat praeterea comment in varios Digestorum libros: consilia item innumera: sed ut illa publici juris faceret, ad duci non potuit, dictitans: nihil jam scribi, quod non dictum sit prius Videatur Autor vitarum Proff. Gröningens. pag. 63.

PYRANDER, [gap: Greek word(s)] , struxit aliquot rerum Peloponnesiacarum libros, e quorum quarto Plutarchus in parallel. minor. c. 37. historiam adducit.

PYRCKMAIR (Hilar.) tractavit de causis affectionum et proprietatum quarundam singularium cum in homine, tum in animantibus quibusdam, Anno 1575.

PYRGION, [gap: Greek word(s)] , librum de institutis Cretensium elaborasse dicitur. Videatur Athenaeus l. 4.

PYRRRHO, [gap: Greek word(s)] , Plistarchi filius, Eleus philosophus, tempore Philippi Macedonis floruit et sectam Pyrrhoniorum, qui omnia incerta esse statuebant, condidit. Iidem [gap: Greek word(s)] dictisunt. Pyrrhonis hujus vitam Diogenes Laertius composuit.

PYRRHUS, Rex, commentarios de scientia et arte instruendae aciei reliquit, teste Plutarcho in vita Pyrrhi pag. 387.

PYRRHUS (Joh.) Anglobermaeus, Aurelianensis JCtus, Anno 1516. claruit. Scripsit de donatione mutua inter virum et uxorem. Videatur Alciatus in parerg. 2, 7. Mart. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 124. Quaer seupra, ANGLOBERMAEUS.

PYTHAENETUS, [gap: Greek word(s)] , librum [gap: Greek word(s)] elaboravit, teste Athenaeo lib. 13.

PYTHAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Samius, celebris philosophus, juxta Eusebium ultimo anno Olympiadis LXX. vivere desiit. Mortuus numinis instar cultus. Philosophiam ab Assyriis, AEgyptiis et Judaeis hausisse fertur. Animas primus Graecorum immortales esse docuit. Inter alia [gap: Greek word(s)] commentus est.

Tria reliquit opera, [gap: Greek word(s)] . Aurea carmina, quae vulgo Pythagorae tribuuntur, sunt Lysidis Pythagorici. Vitam Pythagorae Malchus et Jamblichus prolixe descripserunt. De symbolis ejusdem Erasmus in proverbiis, Rüelius T. 1. Concil. pag. 151. Giraldus et alii consuli poterunt. Plura de Pytha gora apud Tzetzem in Chil. pag. 36. 205. Marsamum in Chronol. pag. 276. Scheferum in philosoph. Ital. pag. 9. 12. 15. invenies.

PYTHAGORAS alius, Eratoclis filius, eod. tempore, quo Samius Pythagoras, claruit. Hujus commentarii feruntur [gap: Greek word(s)] , i. e. unguentarii: et athletarum Constitutio de esu carnium; quae male ad Pythag Mnesarchi filium a nonnullis refertur. Videatur Jamblichus pag. 40. Alius Pythagoras res Doriensium teste Laertio l. 8. tractavit.

PYTHEAS, [gap: Greek word(s)] , Massiliensis, Ptolemaei Philadelphi aetate vixit et [gap: Greek word(s)] exaravit. Ejus operis pars erat historia Thules, ex qua aliqua adducit Strabo l. 1. et 2. Laudatus Strabo ipsum aliquoties mendacii et futilitatis accusat. Interim laudat eum Hornius in originibus Americanis pag. 157, etc. Vid. Scholiastes Apollon. pag. 232. Vossius de nat. rhetor. pag. 82.

PYTHERMUS, [gap: Greek word(s)] ; Ephesius, ab Athenaeo l. 7. inter historicos refertur.

PYTHION, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, scripsit de agricultura. teste Varrone 1, 1. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 107.

PYTHOCLES, [gap: Greek word(s)] , Samius, nomen sibi peperit historiâ Italica, ex qua tertium librum Plutarchus in parallel. minor. quartum vero Clemens Alex. lib. 1. Stromat. allegat. Idem Clemens in Protrept. ejusdem libellum [gap: Greek word(s)] , i. e. de concordia: Plutarchus vero in parall. minor. ejusdem [gap: Greek word(s)] laudat.

PYTHON, [gap: Greek word(s)] , Byzantinus, rhetor, Philippi regis Macedonum, scriba fuit. Eô viso, Demosthenes ter mutus factus, ter compressus est. Vid. Tzetzes in Chiliad. pag. 101. Voss. de nat. rhetor. pag. 81.

QUACKELBENUS (Guilh.) Cortracensis, medicus, exaravit epistolam ad Matthiolum.

QUADRANTINUS (Fabian.) Stargardus Prutenus, An. 1605. obiit. Exaravit 7. palinodias, cum ex Lutherano pontificius factus esset. Videatur Alegambe, pag. 107.

QUADRATUS (Asinius) [gap: Greek word(s)] , composuit: item, historiam Romanam libris quindecim Jonica dialecto, quam inscripsit [gap: Greek word(s)] . Complectitur res gestas ab U. C. usque ad Alexandrum Mammaeae Imp. Testis Suidas in [gap: Greek word(s)] . Confer Vossium l. 3. de hist. Grec pag. 256. Quaere, ASINIUS.

QUADRATUS, discipulus Apostolorum, teste Eusebio in Chronico, libros pro religiorie Christiana composuit et Hadriano Imp. obtulit. Confer Euseb. H. E. 4, 3.

QUADRIGARIUS (Q. Claud.) Sisennae aequalis, reliquit historias vel annales. Multa ex iis afferunt Livius, Agellius, Macrobius, etc. Illustre fragmentum ex l. 18. annal. extata apud Senecam de benef. 3, 13. A Nonio in Horrea citatur Claudii oratio in Quintium Gallum. Vid. Hanckius part. 2. de S. R. R. pag. 18.

QUADUS (Matth.) concinnavit sex librosgeographicarum enarrationum: item, librum de gloria Germanicae niationis.

QUAERENGUS (Ant.) natus est, Anno 1546: obiit, An. 1633. Edidit 2. libros de animae immortalitate: rhetoricam triplicem: tract. de ideis Hermogenis: et alium dei mitatione vet. eloquentiae. Plura ejus scripta. Thomasinus dabit, quem vide part. 2. Elog. pag. 134. Item Leo Allatius in A. U. pag. 44. Ghil. vol. 2. pag. 25. Donatus Calvus, pag. 84.

de QUALEA (Joh. Genesius) Parmensis An. 1289. obiit. Reliquit tract. de civitate

QUALICHINUS (M.) episcopus Roffensis, condidit historiam de rege Alexandro carmine elegiaco. Extare id in Naudaeana bibliotheca Labbeus refert. Incipit: Stellarum curis AEgyptus dedita quondam. Desinit sic:

Confer Reinesium ad Daum pag. 196. 208. Quidam eum vocant Nilichinum corrupte.

QUARANTA (Hor.) Salernitanus, An. 1633. claruit. Orationes varias habuit. Vid. Alegambe, pag. 190.

QUARESMIUS (Franc.) tractavit de quinque vulneribus Christi, An. 1632. Extat ejusdem elucidatio terrae sanctae, duobus tomis edita An. 1639. Videatur Tribecchov. 4, 3. Waddingus in Scr. O. M. pag. 133.

QUARTEMONT (Casp.) Binchiensis, An. 1624. obiit. Vitam Ignatii Loiolae exaravit. Vid. Alegambe, pag. 151.

QUARTUS (Paulus Maria) de processionibus et litaniis commentatus est, Venet. fol. Extat quoque ejus commentarius in rubricas missalis Romani, A. 1655. impressus.

QUATRAMMUS (Evang.) de Augubio, A. 1590. claruit. Condidit tract. de praeservatione et curatione pestis: item, alium de theriaca et mithridatio.

QUATROCCHUS (Alb.) edidit dissert. de veris et legitimis antiquorum ponderibus in officina pharmaceutica.

QUECCIUS (Georg.) Norimbergensis, natus est, An. 1561: obiit, Anno 1628. Altdorffii philosophiam moralem et Graecam linguam professus est. Reliquit varias disputationes. Orationes ejus u no volumine continentur.

QUECCIUS (Greg.) Altdorfinus, Anno 1632. obiit. Conscripsit anatomiam philolopicam de nobilitate et praestantia hominis.

QUELAINUS (Franc.) Cenomanus, Carthusianus, scripsit [gap: Greek word(s)] . Vid. Reines. ad Daum. pag. 167.

QUENSTADIUS (Joh. Andr.) Quedliniburgensis, celebris Theologus, h. t. claret. Tractatum de patriis illustrium virorum contexuit: item, alium de ritu sepulturae. Witebergae theologiam profitetur.

QUERCETANUS (Eustach.) in librum Hippocratis de natura hominis, Anno 1549. commentatus est.

QUERCETANUS (Joseph.) Armeniacus, edidit diaeteticon polyhistoricon, Anno 1607. Extat ejusdem opus de ortu et causis metallorum.

a QUERCU (Laurent.) Gandavens. a nativitate coecus, at ingenio doctrinaque nobilis, reliquit orationes et carmina, teste Sandero.

a QUERCU (Leodegarius) confecit epitomen in Ruellium de stirpibus, Anno 1544. Carmina ejus leguntur T. 3. Delit. Gall. pag. 189.

QUERCULUS (Ludov.) Turonensis, Anno 1565. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 39.

QUERENGHUS (Flav.) Bergomas, scr. de genere dicendi philosophorum: librum deconsiliariis principum: quinque libros de honore: Isagogen in philosophiam Aristotelis. Vid. Don. Calv. pag. 149.

QUERNUS (Camillus) tempore Leonis X. pontificis floruit, cui etiam diu inter instrumenta eruditae voluptatis gratissimus extitit. Romae novo serti genere (id erat ex pampino, brassica et lauro eleganter textum) coronatus, publico consensu archipoetae cognomen meruit. Reliquit Alexiadem. Vid. Jovius in Elog. numero 82. Tollius de Inf. lit. pag. 17.

QUETTA (Ant.) JCtus, teste Menochio, perfectissimus collegit consilia, Anno 1601.

QUICHELBERGIUS (Samuel) Antverp. Anno 1553. claruit. Collegit apophthegmata et stratagemata Biblica. Videatur Sweertius.

QUINONIUS (Franc.) Hisp. Anno 1540. obiit. Correxit breviarium Romanum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 133.

QUINQUARBOREUS (Joh.) Arelatensis, Anno 1587. obiit. Latinitate donavit Chaldaicam paraphrasin in Threnos, additis in singula paraphraseos capita annotationibus non poenitendis, Vid. Colomesius in G. O pag. 65.

QUINTANADUENNAS (Ant.) Alcantarensis, scr. de sanctis Hispalensibus. Vid. Alegambe, pag. 43.

QUINTIANUS STOA (Fr.) Brixianus, poeta, struxit Theandrogenesin, Theandrothanaton, Theanastasin, Theana basin, Theocrisin, etc. Opera ejus prodierunt Parisiis, Anno 1514. fol. De eo Scaliger l. 6. de re poet. pag. 788. Beroaldos ac Picum secutus eorum vitia auxit ingenii sui magnitudine. Periochae Ovidianarum fabularum satis ostendunt, nihil ei praeter judicium defuisse. Quam tamen culpam diluit tragoedia sua: neque enim est contemnenda. Vid. Ghilinus vol 1. pag. 107. Vide, STOA.

QUINTIANUS (Vincent.) in libros Aristotelis de anima commentatus est, Bonon An. 1575.

QUINTILIANUS (Fabius) senior, sub Augusto Octaviano claruit. Composuit 145. declamationes, quas a Tideo II golino primum editas ex veteri codice restituit P. Pithoeus. Meminit ejus M. Seneca in controvers. Sunt et aliae declamationes XIX. quae vulgo Quintiliano tribuuntur, sed falso, cum sint Postumii Junioris, qui unus erat ex triginta tyrannis, qua de re Trebellius Poliio. Vid. Vossius denat. rhet. pag. 47. 94. 105. et Daniel Pareus in Notis ad Quintilianum, pag. 383. Quaere, POSTUMIUS.

QUINTILIANUS (Fabius) junior, prioris filius vel nepos, teste S. Hieronymo in Chronico, a Galba Romam deductus est. Is primus Romae scholam publicam aperuit et salarium e fisco accepit. Reliquit oratorias institutiones. Hunc scriptorem primus in Concilio Constantiensi reperiit Poggius Florentinus: ac primus medicam manum admovit Casparinus, Bergomas, ut est apud Volaterranum l 21.

QUINTINUS (Joh.) AEduus, JCtus, edidit aristocratiam civitatis Christianae. quae habetur Tom. 16. Tracxt. tract.

QUINTINUS (Joh.) (alius) sermones morales in e vangelia dominicalia adornavit, Colon. Anno 1630.

QUIRINUS (Thadd.) orationibus seribendis sese exercuit. QUIROGA (Didacus) eximius theologus, celebratur a Caramuele. Vid. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 917.

de QUIROS (Ant. Bernh.) in cant. Mosis et varios libros S. Scripturae commentatus est Anno 1622.

de QUIROS (August.) Illiguritanus, Anno 1622. Mexici obiit. Scripsit in Nahum, Malachiam. in epist. ad Ephes. Coloss. et Jacobi. Vid. Alegambe, pag. 50.

QUISTELLIUS (Ambros.) Anno 1548. obiit. Scripsit adversus philosophos, qui asserunt, S. Scripturas nequaquam percipi posse nisi ab his, qui bonam partem vitae in Aristotelis et aliorum philosophorum scriptis triverunt: item, de veritate alchymiae. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 14.

QUISTORPIUS (Joh.) Theologus Rostochiensis, natus est. 1584: obiit An. 1648. Reliquit annotatiories in libros Biblicos: item, libellum de peccato originali. Vid. Spitzelius in templo Honor. pag. 196. Henn. Witte in Theol. pag. 677.

GEORG MATTHIAE KÖNIGII BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA.

M.

N.

P.

Q.