CAMENA Early Modern Latin Texts

BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA, in qua Hebraeorum, Chaldaeorum, Syrorum, Arabum, Persarum, Aegyptiorum, Graecorum & Latinorum per universum terrarum orbem Scriptorum, Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum, Historicorum, Geographorum, Philologorum, Oratorum, Poetarum, etc. Patria, Aetas, Nomina, Libri, saepius etiam Eruditorum de iis Elogia, Testimonia et Judicia Summa fide atque diligentia ex quotidianâ Autorum Lectione depromta a prima Mundi origine ad Annum usque M. DC. LXXIIX. Ordine Alphabetico digesta gratissima brevitate recensentur et exhibentur a GEORGIO MATTHIA KÖNIGIO, Graec. Lingv. et Poes. in Acad. Altdorfina Prof. Publ. nec non Bibliothecario. [gap: illustration] ALTDORFII Impensis WOLFFGANGI MAURITII et Haeredum JOHANNIS ANDREAE ENDTERORUM, Bibliopol. Norimb. Typis HENRICI MEYERI, Typographi Acad. ANNO CIC ICC LXXVIII.

GABARDUS (Alex.) Tursesanus, JCtus, reliquit epistolam ad Thomam Plonatatiam, Patricium Constantinopolitanum, teste Bertrando, p. 301.

GABBEMA (Sim. Abbes) edidit Notas in Petronium; item, tres centurias epistolarum illustrium virorum, Anno 1664.

a GABELLA (Phil.) edidit considerationem brevem secretioris Philosophiae, Anno 1615.

GABIA (Joh. Bapt.) Veronensis, Sophoclis tragoedias latine transtulit scholiisque illustravit, Venet. Anno 1543.

GABINIANUS (Sext. Jul.) tempore Augusti Imp. in pretio fuit. Suetonius eum inter rhetores refert. Meminere etiam Seneca, Hieronymus, alii. Vid. Voss. de Nat. Rhet. pag. 94. 105.

GABRIEL, Philadelphiensis Metropolita, scripsit de fide ecclesiae Orientalis, Paris. A. 1671.

GABRIEL Sionita, Maronita e monte Libano, ab adolescentia Romae in collegio Maronitarum educatus, Parisiis Regius orientalium linguarum Professor, Anno 1640. claruit. Edidit Psalterium Syriacum et Arabicum: Geographum vero Arabem latina civitate donavit.

GABRIELIUS, [gap: Greek word(s)] , inter Graecos epigrammatarios refertur. Carmen ejus extat l. 4. Anthol. c. 12.

GABRIELIUS (Ant.) JCtus, composuit communes consultationes, editas An. 1570. fol.

GABUCINUS (Hier.) Fanestris, scrips de lumbricis: item, de morbo comitiali, Anno 1561. ut et de podagra.

GABUTIUS (Joh. Ant.) Novariensis, vitam Pii V. in quatuor libros divisam, exaravit, Romae, A. 1605.

GADALDINUS (Ang.) Medicus insignis, A. 1540. vixit et in Galeni operibus recognoscendis vertendisque plurimam impendit operam.

GADALDINUS (Belisarius) carminibus inclaruit. Vid. Tomus 1. Delitiar. Ital. pag. 1171.

GADDIUS (Jac.) Florentinus, collegit duos Tomos de scriptoribus non ecclesiasticis, Graecis, Latinis et Italicis, An. 1649. item, elogia omnigena, An. 1638. Barlaeus in Epist. 291. Poemata Gaddii (inquit) erecta sunt et minus vulgaria: sed magis placebant epigrammata. Silvas Gaddii magni facio, sive carmina ista Pindarico more scripta mixtis carminum generibus. Vid. Gr. Letus in It. regn. pag. 339.

de GADESDEN (Joh.) Anglus, compendium medicinae: item, Rosam Anglicam, 4. libris distinctam, condidit. Prodiit Papiae, An. 1492. fol.

GADIUS (Hier.) Bononiensis, in quodlileta Scoti commentatus est, Anno 1527. Vid. Waddingus in Sc. O. M. pag. 170.

GADOLUS (Bernh.) Camaldulensis Abbas, in omnes Bibliorum libros commentarios composuisse dicitur.

GAELIUS (Joh.) Harlamensis, JCtus, scripsit de testamentis et jure codicillorum, A. 1617.

GAETANUS, Vicentinus, Medicus, Declarationes in consequentias Strodi edi curavit. Commentatus quoque est in Aristotelem de coelo et mundo, Anno 1498.

GAETULICUS (Cn. Lentulus) a Caligula Imp. occidi jussus est, quod militum benevolentiam sibi parasset, teste Dione,

lib. 59. Condidit historiam, quam allegat Suetonius in Calig. c. 8. item, poemata, ceu colligere est e Martialis praefatione l. 1. et Probo Grammatico, qui ad I. Georg. Virg. tres ejus hexametros adfert. Vid. Glandorp. pag. 270.

GAFFARELLUS (Jac.) Sigonciae apud Gallos Abbas, sanctae linguae peritissimus, Anno 1633. claruit. Reliquit curiositates, Anno 1629. Ejus errores refellit C. Sorellus, addiditque ipsius Gaffarelli retractationem, proprio nomine ac chirographo munitam. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 297. Colomesius in Gall. Orient. pag. 153. et 260. Gaffarelli scripta enumerat. Adde, si placet, Leonem Allatium, in Apib. Urbanis, pag. 139.

GAFFERNERUS (Pet. Paul.) edidit historiam legationis Caesareae Comitis a Lesle ad portam Turcicam, An. 1672.

GAFFORUS (Caes.) disputationem Tiranensem, inter pontificios et ministros Rhetos, A. 1596. habitam, evulgavit.

GAFURIUS (Franc.) Laudensis, de harmonia musicorum instrumentorum opus edidit, Mediolani. Vide, GAPHURIUS.

GAGLIARDUS (Ach.) Patavinus, Anno 1607. obiit apoplexia ictus. Composuit tract. de disciplina hominis interioris, opus eruditissimum, nondum editum. Vid. Alegambe, pag. 2.

GAGNEUS (Joh.) Parisiensis, An. 1550. claruit et universum N. Test. scholiis illustravit.

GAGUINUS (Alex.) edidit descriptionem Sarmatiae Europeae, Anno 1581. Vide, GUAGNINUS.

GAGUINUS (Rob.) Gallus, JCtus et Historicus, A. 1501. obiit. Res Francorum undecim libris complexus est. In rebus patriis affectui plurimum indulgere dicitur: in rebus externis quoque parum ei tribuitur. Jovius in Elog. numero 136. ita de eo scribit: In rebus, quae ad Italiam pertinent, insolenter et pingui stilo coecutire solet. Erasmus in Ciceroniano pag. 167. Rob. Gaguinus (inquit) non ita pridem habitus est magni nominis, dictione tamen quam scriptis vendibilior: verum suo seculo: nunc vix inter latine loquentes recipietur: Vid. Sweertius in Ath. Belg. pag. 638. Ph. Labbe T. 2. diss. de S. E. pag. 297. Olearius, pag. 411.

GAGUS (Balth.) Lusitanus, Anno 1583. Goae obiit. In Japoniam Christianam religionem, Anno 1552. invehere conatus est. Extat ejus liber, Japonico idiomate scriptus, in quo, quantum inter Japonum sectam et Christianorum doctrinam intervallum interjectum esset, ostendere voluit. Vid. Alegambe, pag. 53.

GAJANUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, tempore Gordiani Imp. Beryti docuit. Scrips. 5. libros de constructione, artem Rhetoricam, et declamationes, teste Suida.

GAJETANUS (Dan.) Cremonensis, Grammaticus, a Pierio Valeriano de Inf. lit. pag. 125. inter viros doctos, sed infelices refertur.

GAIL (Christoph.) assertiones Theologicas in epistolam Jacobi, Anno 1565. emisit.

GAILIUS (Andr.) Coloniensis, JCtus, natus est A. 1525: obiit An. 1587. Reliquit quatuor observationum Practicarum centurias: librum unum de pignoribus: et Tract. de Arrestis. Vid. Sweertius, pag. 170. Thomasius, de Plagio §. 435.

GAJONUS (Bapt.) scr. epistolam de sectione venae, quae est ad annularem digitum, in lienis affectibus, An. 1567.

GAJUS (Jac.) Flander, scripsit dies geniales vel Bacchanalia, Anno 1611. teste Sweertio.

GALAEUS (Theoph.) edidit Ideam Theologiae theoreticae et practicae, Anno 1673. Lond.

GALAF, Ilerdensis, Judaeus, professione medicus, reliquit antidotarium excellentissimum, teste Paschalio Gallo.

GALANDUS (Pet.) Aerensis Artesius, Anno 1559. obiit. Habuit orationem adversus Pet. Ramum pro Aristotele. Extat etiam ejus commentarius de agrorum conditionibus et constitutionibus. Vid. Sweertius, pag. 615.

GALANTES (Julius) edidit comparationem Theologiae Christianae cum Platonica, Bononiae, Anno 1627. fol.

GALANUS (Clement.) condidit conciliationes ecclesiae Armenae cum Latina, Tomis 2. in fol. Romae A. 1650. et 1661. editas: item, institutiones linguae Armenae, Anno 1645.

GALARZA (Pet. Garc.) Bellonensis, Institutiones evangelicas, Anno 1579. edi curavit.

GALATHEUS (Ant.) Anno 1480. floruit. Reliquit quaestiones Physicas: item, laudationem Podagrae, festivum opusculum. Videatur Jovius in Elog. numero 119.

GALATINUS (Pet.) Apulus, An. 1518. claruit. D. Chr. Wagenseil, ad Sota, pag. 202. e Judaeo Christianum factum autumat. Arcana Catholicae Veritatis XII. libris complexus est. Scaliger in epist. 93. eum hoc opus e Raymundo a Sebunde compilasse existimat. Scaligerum sequitur Naudaeus in Bibl. Polit. pag. 76. Verum errat Scaliger, si Joh. Morino Blesensi in Exerc. Bibl. credimus. Sic enim ille: Ea, quae Galatinus scripsit, apud Porchetum reperiuntur omnia, eodem modo et iisdem verbis, nec plura. A Porcheto igitur sua Galatinus mutuatus est: Porchetus vero a Raymundo Martino, qui scripsit Pugionem fidei contra Judaeos. Idem tradit Cl. Damke in Not. ad Bafil. Imp. pag. 28. Confer Thomasium de Plagio, §. 436. Waddingus in Scr. Ord. Minor. pag. 281. memorat, plurima se hujus Galatini scripta, nondum edita, habere, promittitque, se ea aliquando in lucem daturum esse. Inter ea erant comment. in Apocalypsin: tract. de recta S. Scripturae interpretatione: item, opus singulare de ecclesia instituta, destituta et restituta. Vid. Hornbeck, in Tr. de Conversione Judaeorum, pag. 8. item, Hottingerus, part. 5. hist. Eccl. sect. 3.

GALAVERONUS (Joh. Guil.) Pedemontanus, sub nomine Fr. Sanbenedicti Tomum orationum, Mediolani, Anno 1625. collegit ediditque, teste Alegambe, pag. 247.

GALBA (Servius) tempore III. belli Punici claruit. Meminit ejus Cicero in Bruto ut excellentis oratoris. Ex eodem discimus, ut in Laelio elegantia, in Scipione majestas; ita in Galba vim fuisse. Sed in dicendo quidem haec sentiebatur; a scriptis vero aberat. Cujus ratio est, quod affectus dicentem accendebat. Vid. Vossius de nat. Rhet. pag. 97.

GALE (Thomas) Anglus, edidit uno volumine Palaephatum et Heraclitum [gap: Greek word(s)] : Anonymum de iisdem: Phornutum de natura Deorum: Sallustium de Diis: Ocellum Lucanum: Timaeum Locrum: Demophili, Democratis et Secundi sententias: Sextum Pythagoricum: Theophrasti characteres: Pythagoricorum fragmenta: Heliodori Larissaei opera, Cantabrigiae, Anno 1671. in 8.

GALENUS (Claudius) [gap: Greek word(s)] , Pergamenus, Medicus celeberrimus, tempore M. Aurelii Antonini et deinceps claruit. Quidam Bergomatem, Italum fuisse, contendunt. Vid. Donatus Calvus in Bergomatibus, pag. 178. Male alii eum Christo coaevum faciunt, et cum Magdalena collocutum esse tradunt, quos recte Glycas l. 3. Annal. pag. 323. et Joh. Tzetzes in Chil. pag. 223. redarguunt. Laudatus Tzetzes praeceptorem Galeni Pelopem dictum fuisse observat. Scripta ejus tribus Tomis continentur. Eorum catalogum prolixum habet Ant. a Linden, in Bibl. Medd. pag. 121. et seqq. Praeter medicinalia etiam Grammatica, Rhetorica et Philosophica composuit. Vid. Jonsius de Scr. hist. Ph. 3, 11. Valesius in Euseb. pag. 111.

GALENUS (Matth.) Westcapellus Zelandus, Theologus, An. 1573. obiit. Scripsit de seculi nostri choreis: de origine monachorum: de votis monasticis, etc. Vid. Sweertius, pag. 555.

GALEOTTUS (Albert.) JCtus, Anno 1260. floruit. Summulam quaestionum edidit. Vid. Guido Panzirolus de JCtis, l. 2. c. 39.

GALEOTTUS (Barth.) Bononiens. scripsit de viris illustribus Bononiensibus, Anno 1590.

GALEOTTUS Martius, Narniensis, An: 1490. claruit. Extant hujus Galeotti tum alia, tum liber de jocose dictis et factis Matthiae Corvini, Regis Hung. quem filio ejus Johanni dedicavit. Affirmare

ausus est, omnibus gentibus, integre et puriter, veluti ex justa naturae lege viventibus, aeternos coelestis aurae fructus paratos esse. Unde accusatus, et ad palinodiam faciendam coactus est. Ob corporis insignem pinguedinem rheda curuli, qua veheretur, opus habuit. Jovius in Elog. num. 44. arvina suffocatum interiisse, refert. Confer Pierium Valerian. de Inf. tit. pag. 56. Autor Dialogi de repar. Lingu. Lat. pag. 403. Extant (inquit) adhuc aliqua (Galeotti scripta) ut de homine opusculum, et alia quaedam parum nota, in quibus video nonnullos verborum proprietatem desiderare. Caetera neque insulsa neque parum perspicua dixeris.

GALESINIUS (Pet.) Mediolanensis, Anno 1581. claruit. Martyrologium Rom. ecclesiae: item, Acta ecclesiae Mediolanensis elaboravit. Fertur etiam scripsisse de dedicatione Obelisci: item, de dedicatione columnae Trajani. A. Rivetus in Isagoge ejusdem Galesinii commentarium de Bibliorum Graec. LXXII. Interpretibus, Romae An. 1587. editum allegat. Vid. Saussay de scr. Eccl. pag. 131.

GALFREDUS (Ant.) Condriaceus, scripsit in librum novae Academiae Hetruscorum: ac contra Avicennam et Mesuem apologiam.

GALFRIDUS, Monumotensis, tempore Friderici Barbarossae Imp. vixit. Edidit historiam Britannicam: item, vitam Merlini, et gesta regis Arturi. Fides ejus a multis damnatur. Johannes Tuvinus eum Homerum Britannicum et mendaciorum patrem appellat. Vid. Whear in Relectionibus, pag. 172.

GALFRIDUS Vinesauf, A. C. 1200. vixit. Scripsit, teste Lelando, opus de arte dicendi ad Innocentium III. prosa et carmine, quod incipit: Neustria sub clipeo regis defensa Richardi, etc. Vide, GAUFREDUS.

GALGANETTUS (Leand.) JCtus Collensis, de conditionibus commentatus est, Venet. A. 1609. Collegit etiam syntagma communium opinionum juris vel receptarum sententiarum, quod in 4. Tomos digessit. Prodiit id opus Augustae Taurinorum, A. 1595. in fol. Vid. Placcius, pag. 33.

GALILAEUS Galilaeus, Florentinus, celeberrimus Mathematicus, superioribus annis claruit. Patavii disciplinas mathematicas docuit. Inde Pisas a Magno Hetruriae duce vocatus est, a quo singulis mensibus centenos argenteos nummos magnos, quos Laminas vocant, salarii loco accepit. Condidit librum, titulo Nuncii siderei: item, Dialogum de systemate mundi, in quo sententiam suam de terrae circa coeli orbes, nullo agitatös motu, conversione aperuit. A quaesitoribus fidei Romam evocatus et palinodiam publice canere jussus est. Eidem inventionem stellarum Medicearum tribuunt. Vixit 84. annos, luminibus, ut ajunt, tandem orbatus Vid. Nicius, part. 1. Pinacoth. p. 280. Adde Leonem Allatium in A. U. pag. 118. Ghilinum, vol. 1. pag. 68. Sorellum, pag. 541.

GALITIUS (M. Ant.) Brixiensis, natus est A. 1589. Edidit dialecticam: commentarium in 4. libros sententiarum: Tractatum dephysico auditu, de coelo, de anima, etc. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 248.

GALITIUS (Ant. Maria) dilucidationem speculi apologetici, A. 1653. publicasse dicitur.

GALLAECUS (Casp. Roder.) JCtus, de annuis et menstruis reditibus commentatus est.

GALLANDIUS (Pet.) scripsit contra Academiam Rami, Paris. An. 1551. Ejus honorifice meminit Adrianus Turnebus l. 2. adv. cap. 1. et l. 8. c. 12.

GALLAUPIUS (Franc.) Aquensis, Anno 1633. claruit. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 156.

GALLEGO (Joh.) de la Serna, Malachensis, Philippi III. et IV. Archiater, composuit opera Physica, Medica, Ethica,

quae prodierunt Lugduni, An. 1634. fol. item, de naturali animarum origine invectivam adversus Dan. Sennertum, Bruxell. An. 1640. in 4.

GALLEMARTIUS (Joh.) edidit decisiones et declarationes illustrium Cardinalium, concilii Tridentini interpretum, A. 1618.

GALLEMARTIUS (Placidus) condidit descriptionem provinciae S. Dionysii in Francia, An. 1649.

GALLENSIS (Joh.) communiloquium vel Summam collationum collegisse fertur. Prodiit An. 1489. fol.

GALLESIUS (Barth.) Medicus et Philosophus, A. 1597. floruit. Extat ejus Tr. de Podagra.

GALLESIUS (Dominic.) Finatiensis, vulgavit orationem de ascensione Christi, A. 1668: item, sapientiae prototypon, A. 1658.

GALLIA (Lanciarottus) Alexandrinus Italus, An. 1595. obiit. Commentatus est in consuetudinem Alexandrinam prohibentem, maritum ultra certum modum relinquere. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 143.

GALLINIUS (Camill.) JCtus, compos. decem libros de verborum significatione, Venet. A. 1582.

GALLIO (Junius) Marci Annaei Senecae Rhetoris filius, temporis Neronis Imp. claruit. Prius M. Annaeus Novatus dictus erat: nomen mutavit, cum a Junio Gallione, ad quem Ovidii extat elegia l. 4. de Ponto, adoptatus esset. A Seneca patre in praefatione l. 5. Controv. inter praecipuos oratores refertur. Hujus Gallionis mentio habetur in Actis Apost. c. 18. vers. 12. Vid. Vossius de nat. Rhet. pag. 92. 107. Glandorpius, pag. 500.

GALLONIUS (Ant.) Romanus, An. 1605. obiit. Scripsit de cruciatibus martyrum: item, de monachatu Gregorii Magni.

GALLUCCIUS (Angelus) Maceratensis, Bellum Belgicum, ab An. 1593. usque ad A. 1609. duobus Tomis complexus est. Prodiit hoc opus Romae, An. 1671. fol. Alegambe, pag. 33. vocat oratorem disertissimum, poetam facundum.

GALLUCIUS (Joh. Paul.) condidit Theatrum mundi et temporis, A. 1588. Venet. item, speculum uranicum, A. 1596.

GALLUCIUS (Tarquinius) Sabinus, An. 1649. obiit. Aristotelis Ethicam ad Nicomachum de novo transtulit, commentarioque luculento exornavit, Paris. A. 1645. fol. Extant etiam orationum et carminum ejus duo volumina. Alegambe. pag. 429. tradit, ipsum etiam vindicationes Virgilianas, et commentarios tres de Tragoedia, de Comoedia, et de Elegia elaborasse.

GALLUS, scriptor ecclesiasticus, A. C. 635. obiit. Reliquit sermones. Vid. Waraeus in Hibern. Scr. pag. 20.

GALLUS Milo, Elnonensis, An. 875. floruit, et ad Carolum Calvum carmen de sobrietate exaravit. Vid. Giraldus de poet. pag. 664. Struxit etiam vitam S. Amandi carmine et prosa. Vid. Sweertius, pag. 570.

GALLUS (Andr.) Tridentinus, scripsit de peste et febri pestilentiali, Anno 1606.

GALLUS (Ant.) de ligno sancto non permiscendo, Paris. An. 1540. commentatus esse dicitur.

GALLUS (Balth.) contexuit librum de regnis et provinciis, quae cum aliquando Gallorum fuissent, nunc injuste ab Hispanis detinentur. Gallo vicissim Julius Cerius responsum opposuit. Vid. Naudaeus in Bibl. Pol. pag. 81.

GALLUS (Car.) Arnheimius, Theologus Leydensis, natus est An. 1530: obiit An. 1616. Exaravit comm. in Apocalypsin. Vid. Meursius in Ath. Bat. pag. 261.

GALLUS (Hier.) Insuber, An. 1644. obiit. Texuit duos Tomos in 3. librum Scoti. Vid. Waddingus, in Sc. O. M. pag. 170.

GALLUS (Jodocus) Rubiacensis, reliquit opusculum, titulo, Nosce teipsum, impressum Heidelbergae, An. 1480.

GALLUS (Joh.) Tifernas, JCtus, Hieronymo Magio perfamiliaris fuit, qui ejus honorifice meminit l. 3. miscell. c. 5.

GALLUS (Nicol.) alias Hahn dictus, Gothâ Saxo, An. 1570. obiit. Primum Ratisbonensis ecclesiae pastor fuit: inde ejectus Magdeburgensis ecclesiae Superintendens factus est. Ratisbonam revocatus, non illius solum urbis, sed totius viciniae, Austriae et Stiriae, ecclesias emendatas doctrina et consiliis suis erudiit et gubernavit. Matthiam Flacium in concinnandis ecclesiasticae historiae centuriis, cum Magdeburgisubsisteret, adjuvit. Scripsit de Adiaphoris et mutatione status ecclesiarum: item, Notas in epist. Pauli ad Galatas.

GALLUS (Paschalis) Villaefanensis Picto, emisit Bibliothecam medicam, Anno 1590. Basileae.

GALLUS (Phil.) Halensis, natus est An. 1558: obiit A. 1616. Confecit postillam apostolicam et propheticam: 80. homilias in Jonae prophetiam: item, Augustanam Confessionem [gap: Greek word(s)] . Fertur hebraice admodum peritus fuisse. Vid. Henning. Witte in Memoriis Theol. pag. 84.

GALLUS (Rup.) vixit tempore Henrici V. Imperatoris. Historiam belli contra Saracenos decem libris complexus est.

GALLUS (Vincentius) elaboravit opusculum de epigrammate: item, de lyrico poemate, A. 1626.

GALTERIUS (Phil.) a monte Galerio, Franciscanus, A. 1344. floruit. Extat ejus postilla in evangelia Dominicalia, a Jonselmo Canova in compendium redacta. Vid. Olearius in Abaco, pag. 378.

GALTERUS (Phil.) Lilanus vel Insulensis, A. 1133. obiit, ceu refert Anton. de Verdala, episcopus Magalonensis. Valerius Andreae vult, eum claruisse Anno 1250. Reinesius in epist. ad Daum. pag. 217. ad A. 1095. refert. Alii vocant Galterum de Castellione. Unde illud Monostichon: Insula me genuit, rapuit Castellio nomen. Condidit Alexandreidem carmine. Casp. Barthius in Not. majoribus ad Claudian. pag. 1140. Media barbarie (inquit) non ineptus versificator Galterus ab Insula, qui tempore Johannis Sarisberiensis, ut ex hujus ad eum epistolis discimus, vixit: tam autem postea clarus fuit, ut, expulsis quibusvis bonis auctoribus, scholas tenuerit, ut scribit in ejus vita Henricus de Gandavo. Alanus tamen in Anticlaudiano eum sugillat, et Maevio, malo poetae, comparat. Vid. Sweertius, pag. 642.

GALTIER (Bernh.) Rhutenensis Gallus, An. 1629. aetatis 65. obiit. Alegambe, pag. 65. vocat virum intellectu perspicacem, judicioque singulari praeditum. Edidit librum, titulo, Pseudoreligionis apocalypsin, in quo praecipue Calvinianos perstringit.

GALTRUCHIUS (P.) Philosophiae et totius mathematicae institutiones sex voluminibus complexus est. Prodiit hoc opus Cadomi, An. 1661.

GALVANUS (Joh.) JCtus, ab eloquentia, jurisperitia et antiquitatis studio plurimum commendatur a Ferrario, part. 2. de re vest. pag. 94.

GAMACHAEUS (Phil.) doctor Sorbonicus, An. 1625. obiit. Struxit Summam Theologiae tribus voluminibus, Paris. A. 1627. fol.

GAMALIEL, Senior, Simeonis filius, Hillelis nepos, synedrii principatum obtinuit, cum Dominus noster senatui Hierosolymitano sisteretur: et post Christi in coelos ascensionem adhuc 22. annos vixit, fuitque juxta communem sententiam, S. Pauli praeceptor, Act. 22, 3. Eo mortuo, ablatam esse puritatem et rectitudinem Pharisaismi, cessasse etiam gloriam legis, Judaei conqueruntur. Pisani altare ostendere solent, sub quo corpus Gamalielis quiescat. Vid. Wagenseilius in Comm. ad Sota, pag. 992. Chrysippus quidam apud Photium, in Biblioth. Cod. CLXXI. Gamalielem Christianum factum baptizatumque esse memorat.

GAMALIEL, Junior, Jabhnensis, Gamalielis nepos, tempore excidii Hierosolymitani vixit. In Jabhne principatum obtinuit. Vid. Henr. Otto in Doctoribus Misnicis, pag. 86.

GAMANS (Joh.) Juliacensis, An. 1641. claruit. Vitas Sanctorum passim colligere, notisque historicis illustrare conatus est. Vid. Alegambe, pag. 243.

GAMBACURTA (Pet.) Panormitanus, An. 1605. obiit. Scripsit de Immunitate ecclesiarum libros octo. Vid. Alegambe, pag. 382.

GAMBARA (Laur.) Brixianus, poeta, A. 1586. obiit, cum nonagenarius esset. Carmina ejus occurrunt T. 1. Delit. Ital. p. 1174. Vid. Thuanus, l. 84. Extat ejus Tr. in quo tum de perfecta poeseos ratione agitur: tum ostenditur, cur abstinendum sit a scriptione poematum turpium aut falsorum Deorum fabulas continentium. Confer Barthium in 3. Theb. Pap. pag. 1634.

GAMBARELLUS (August.) observationes in Terentium, An. 1597. item, antithetorum amicam simultatem, A. 1619. edi curavit.

GAMBARUS (Andr.) Julii II. familiaris, ejus constitutionem adv. Simoniacam electionem commentariis illustravit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 34.

de GAMBELLIONIBUS (Angelus) Aretinus, JCtus, An. 1442. floruit. In epitaphio perplexarum legum enodator appellatur. Extat ejus Tr. de testamentis. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 102.

GAMERIUS (Hannardus) Mosaeus, An. 1570. claruit. In Academia Ingolstadiensi Graecarum literarum professionem obtinuit. Reliquit viam regiam ad Musas. Orpheum etiam lat. versibus expressit. Carmina ejus T. 2. Delit. Belg. pag. 440. inveniuntur. Vid. Sweertius, pag. 320.

GAMMARUS (Bernh.) JCtus, An. 1509. floruit. Extat ejus excussio in materiam de servitute.

GAMMARUS (P. Andr.) Bononiensis JCtus, An. 1505. vixit. Composuit 3. libros Topicorum, ad eruenda in legum facultate argumenta: item, librum extensionum. Vid. Panzirol. in JCt. pag. 478.

GAMMARUS (Thomas) Sclaricinus, poeta, Anno 1483. celebris factus est. Vid. Bumaldus, pag. 220.

GAMURRINUS (Eugen.) Casinensis, h. t. claret. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 491.

a GANDAVO (Henr.) Tornacenfis archidiaconus, Anno 1293. obiit. Vulgo Doctor solennis appellari solet. Commentatus est in Physicam et Metaphysicam Aristotelis. Extat et ejus liber de viris illustribus. Vid. Swertius, pag. 328. Olearius in Abaco, pag. 201. Bosius de notit. Script. Eccl. c. 3. pag. 26.

a GANDAVO (Pet.) Flander, An. 1572. obiit. Mexici gymnasium exercendis puerorum ingeniis erigendum curavit. Exaravit Catechismum pro erudiendis Indorum pueris. Vid. Wadding. pag. 282.

GANDAVUS (Guilh.) judice Erasmo in Ciceroniano, pag. 178. Atticus erat in epistolis, in carmine bonus.

GANDILLON (Franc.) Aurelianensis, A. 1631. obiit. Libellum edidit, qui inscribitur Anima sancta, omnibus virtutibus naturalibus et supernaturalibus cumulata. Vid. Alegambe, pag. 123.

GANDINUS (Alb.) Bergomas JCtus, opusculum de maleficiis confecit, An. 1491. item, de crimine laesae majestatis: de quaestionibus. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 47. et Donatus Calvus, pag. 16.

GANGERORIUS (Franc.) de Terra nova, methodum pro morbis in particulari curandis secundum recentiorum usum, Romae, A. 1658. in 8. concinnavit.

GANS (Joh.) Herbipolensis, Ferdinandi III. Imp. aulicus concionator, An. 1638. claruit. Struxit Arboretum Genealogicum, in quo exhibentur omnes principes, qui linea rectâ ad Rudolfo I. Imp. Austriaco descendunt. Vid. Alegambe, pag. 243.

GANSFORTIUS (Joh. Wesselus) Gröningensis, alias Basilius dictus, natus est Anno 1419. obiit A. 1489. A nonnullis Lux mundi: ab aliis Magister contradictionum appellari solet. Trium linguarum, Graecae, Latinae et Hebraicae peritus erat. A Sixto IV. Pontifice aliquando beneficium petere jussus, Graeca et Hebraea Biblia sibi e Vaticana bibliotheca dari petiit. Mirante Pontifice et dicente: Stulte, quare non petis episcopatum aut simile quippiam? Wesselus respondebat: quia iis non indigeo. Aristoteli Platonem longe anteposuit. Venit aliquando celebris Doctor Parisiensis Adwerdiam, et praesente Wesselo in mensa multa interrogare coepit. Hic nihil respondebat. Putabatur nihil esse illi, quod responderet. Finito prandio, dicebat Wess. nunc, si placet, oppone. Opposuit ille multa: tum noster talia dedit responsa, ut Doctor ille de mensa desiliret et abjecto bireto suo, genibusque procumbens, admirabundus diceret: aut tu alter es Alanus, aut angelus de coelo, aut aliud, quod dicere nolo. Benedictus DEUS! non sum fraudatus defiderio meo: non frustra te quaesivi. In religione Pontificia multa improbavit scriptis et ore. Plurima ex ejus scriptis a monachis exusta sunt: nonnulla tamen ignem evaserunt, ut Tract. de oratione: de sacramento Eucharistiae: de Purgatorio et Indulgentiis, etc. Ea Grôningae postea prodierunt, An. 1614. in 4. Videatur Lutherus Tom. 2. Epist. lat. pag. 90. Olearius in Abaco, pag. 270. quibus adde autorem vitarum Profess. Gröningensium, pag. 12. et seqq.

GANZ (David) Judaeus, scripsit Chronologiam, cui titulum fecit, [?], i. e. germen Davidis. Eam Guil. Henr. Vorstius latine transtulit, additisque notis, An. 1644. typis mandavit. Vid. Boxhorn. in hist. Univers. pag. 41.

GAPHURIUS (Franc.) de harmonia musicorum instrumentorum, Mediolani, A. 1508. scripsisse fertur.

GARASSUS (Franc.) Engolismensis, An. 1631. obiit. Composuit 24. volumina in S. Scripturam: item, sacra Rhemensia, carmine heroico. Vid. Alegambe, pag. 124. Fertur Lipsium notasse ob fatum, tam constanter assertum. Lipsium tamen Anonymus Sorbonista, censuram edens in doctrinam curiosam Garassi, defendere conatus est autoritate Mirandulani et Thomae, quorum uterque fatum Christianum asseraerat. Vid. Maresius part. 1. contra Tirinum, pag. 605.

GARATUS (Martinus) (vulgo Martinus Laudensis dictus) JCtus, A. 1444. claruit. Reliquit commentaria ad Feuda: Tract. de bello et duello: item, de Cardinalibus: de primogenitura: de castris et castellanis: de confoederatis, etc. Vid. Bumaldus, pag. 162. Panzirolus de JCt. l. 2. c. 96.

GARAVINUS (Aug.) An. 1618. floruit. Extat ejus opusculum de viris illustribus Castri Bonon.

de GARBO (Dinus) Florentinus Medicus, Chirurgiam et alia opuscula, Ferrariae, Anno 1485. imprimi curavit. Vid. Linden, pag. 157.

GARBUS (Thom.) Dini filius, Medicus et Philosophus, confecit Summam medicae scientiae. Meminit ejus Hier. Magius l. 3. Miscell. c. 5. sub fin. ubi vocat virum infantem, at bene doctum.

GARCIAS (Dominicus) Hisp. in Complutensi Academia linguae Hebr. Professor primarius, A. 1624. vixit. Contra Judaeos propugnacula religionis Christianae, An. 1606. edere coepit, in quibus saepe pueriles errores et gravissimas hallucinationes committere non erubuit. Lege doctissim. Wagenseilium ad Sota, pag. 203. et miraberis.

GARCIAS (Fortunius) Cantaber, de ultimo fine Juris utriusque commentatus est. Impressus est liber Coloniae, Anno 1585.

GARCIA (Hier.) Hisp. paravit commentarium, conquisitis undique antiquissimis Iconibus, qui propediem in lucem exibit, inquit Alegambe, pag. 185.

GARCIAS (Thomas) de Villa nova, natus est, An. 1488: obiit An. 1555. Reliquit conciones sacras. Vid. Ghilinus, vol. vol. 2. pag. 235.

du GARDIN (Lud.) adornavit manuductionem per omnes medicinae partes, Art. 1626. item, Tract. de animatione foetus, Duaci, A. 1623.

GARDINER (Sam.) scripsit de efficacia Gratiae convertentis, Cantabrigiae, An. 1660.

GARETIUS, (Henr.) Lovaniensis, de curatione Arthritidis, A. 1592. scribere aggressus est.

GARETIUS (Joh.) Anno 1571. obiit. Extat ejus consensus Patrum de veritate corporis Christi in Eucharistia.

GARGARIEUS (Bapt.) Anno 1569. floruit. Edidit aureum Coelimundium sive librum de coelo et mundo inscriptum, ubi reperiuntur annotatae autoritates, traditiones, et adinventiones Magorum, Historicorum, Philosophorum, Astronomorum, Poetarum, Hebraeorum, Christianorum, Saracenorum, Metaphys. Theologorum, etc. teste Bumaldo.

GARGARIEUS (Ferrantes) Anno 1575. claruit. Publicavit patrocinia causarum Bononiensium.

GARGARIEUS (Joh. Bapt.) JCtus, Anno 1624. floruit. Reliquit 2. volumina consiliorum.

GARGILIUS Martialis, vixit tempore Alexandri Mammaeae Imp. cujus etiam vitam literis consignavit. Scripsit de Hortis, Servio et Palladio testibus. Vid. Glandorp. pag. 378.

de GARIBAY (Steph.) Cantaber, struxit 40 libros historiarum de regnis Hispaniae.

GARIGLIANUS (Pompejus) condidit libellum de Nobilitate lingua Italica: ut alterum latina, in qua Platonis aliquot dialogos sua interpretatione illustrare conatus est, sed parum feliciter. Hinc Bellarminum dixisse ajunt, cum librum ab ipso acceptum perlegeret: se quidem Platonis si minus omnia, aliquid saltem intelligentia arripere: cum vero ad ejus commentar. se conferret, verbum prorsus nullum intelligere. Videatur Nicius part. 1. Pinacoth. pag. 70.

GARIOPONTUS, Medicus, judice Reinesio in Var. lect. l. 3. c. 2. ante CCCC. annos vixit. Merus exscriptor et descriptor veterum fuit. Sane Priscianum, cujus tres libri medicinales circumferuntur, pene ad verbum descripsit. Vid. Reinesius in Apolog. pag. 142. item, Barthius in AEneam Gazaeum, pag. 279.

GARISSOLIUS (Ant.) de Christo mediatore: item, de imputatione peccati Adami, An. 1648. commentatus est.

de GARLANDIA (Joh.) scr. Tr. de Graecis praepositionibus, teste Reisero. Linden, pag. 350. Joh. Garlandium compendium Alchymiae composuisse tradit.

GARMANUS (Christ. Frid.) edidit librum, cui titulus, Homo ex ovo, Anno 1673. item, librum de miraculis mortuorum, An. 1670.

GARNEFELD (Greg.) texuit librum de imaginibus antiquorum Eremitarum, Col. A. 1671.

GARNERIUS (Joh.) Marii Mercatoris libellos notis amplissimis exornavit, quas tamen ad examen revocavit Henricus a Noris.

GARNERIUS (Rob.) Coenomanus, Anno 1590. obiit. Reliquit novem Tragoedias. Vid. Thuanus l. 99.

GARNETUS (Henr.) Notingamiensis Anglus, Jesuita, An. 1606. criminis laesae majestatis accusatus, suspensus, evisceratus, et tandem in quatuor partes sectus est. Bellarminus non dubitat eum omni doctrinae genere et vitae sanctitate incomparabilem vocare, teste Alegambe, pag. 173. Fertur scripsisse epistolam de martyrio Godefridi Mauritii. GARNIER (Ant.) res gestas Caroli V. Imp. stilo expressit.

GARONUS (Aug. Steph.) JCtus Ticinensis, edidit comm. in Tit. de meretricibus et lenonibus, An. 1638.

GARSENIUS (Joh.) JCt. edidit ruminationem Juris de mutata confirmatione pontificum, An. 1630.

GARSIAS (Joh.) Gallaecus, JCtus, de expensis et meliorationibus commentatus est.

GARSIAS (Pet.) An. 1490. floruit. Impugna vit theses cum Philosophicas, tum Theologicas Joh. Pici Mirandulani (qui Phoenix aevi sui habitus erat) acutas quidem, sed lubricas et periculosas. Quod opus Innocentio IIX. inscripsit.

GARSONIUS (Joh. G.) Bononiens. de scriptoribus ordinis Dominicani scribere instituit.

GARTHIUS (Balth.) Lexicon Latino-Graecum composuit, quod bina vice auctius atque correctius editum est Norimbergae.

GARTHIUS (Helvicus) scripsit de invocatione sanctorum, An. 1618. item, de Judice controversiarum.

GARTNERUS (Andr.) Mariaemontanus, Brunonis Seidelii sententias proverbiales, nonnihil mutatas, pro suis edere non erubuit. Vid. Thomasius de Plagio, §. 437.

GARZO (Joh.) Bononiensis, Anno 1518. claruit. Reliquit duos libros de rebus Saxoniae, Thuringiae, Misniae, et Lusatiae, ad Fridericum Saxoniae ducem.

GARZONIUS (Fabr.) Medicus, A. 1544. floruit. Scripsit de rebus Ripanis, et alia. Vid. Bumaldus, pag. 66.

GARZONIUS (Hier.) librum de faeminis ad feuda recipiendis, vel non, A. 1598. edidit.

GARZONIUS (Joh.) Med. An. 1466. claruit. Extant ejus vitae Sanctorum. Vid. Bumaldus, pag. 115.

GARZONIUS (Leonh.) Venetus, Anno 1570. claruit. Librum de Magnetis lapidis natura: item, paraphrasin et comment. in Cant. Canticorum elucubravit. Vid. Alegambe, pag. 301.

GARZONIUS (Thomas) e balneo Caballi, natus est An. 1549: obiit An. 1589. Struxit Theatrum vitae humanae duobus Tomis. Joh. Rhodius de suppos. script. numero 23. memorat, Thomam Garzonium Tract. de incantamentis et miraculis spirituum, in 45. libros divisum, conscripsisse, eumque Strozzum Ciconiam, Vicentinum, pro suo edidisse. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 216. Plateam universalem quoque condidit, quam latine reddidit Nicolaus Bellus.

GASPARINUS, Barzizâ Bergomas, Grammaticus, An. 1428. obiit. Autor Dialogi de repar. Lat. ling. pag. 391. Est (inquit) in Bergomati agro vicus obscuri olim nominis, nunc clarus, suoque partu illustris: Barzizam vulgo nominant: hîc Gasparinus, Gramm. et Rhetor sua tempestate illustris, qui in hac urbe, ut audio, mox Patavii, inde Mediolani multa nominis celebritate literas docuit, primus omnium ad veteris eloquentiae umbram oculos retorsit: cum mille et amplius annos, ex quo Gothica illa tempestas terram Italiam in vaserat, semper omnia in pejus abiissent: credo, ea fiducia fretus, quod in tres divinos illos M. Tullii ad Quintum fratrem libros, cum diutissime non extitissent, primus inciderat: quos situ et vetustate consumtos, diligenti curâ et studio emendare adortus tantum intentiore lectione profecit, ut opus non solum desideratum, sed deploratum etiam, in publicum exhibuerit: multosque ad eloquentiae cultum exemplo et hortatione excitarit. Scripsisse dicitur commentarios in varia Ciceronis opera, sed qui nulli hodie extent: epistolae adhaec et orationes pleraeque; adduntur: liber praeterea de ratione scribendi unus. Haec ille. Paulus Merula in Comm. ad Ennium, pag. 466. vocat Gasparinum Pergamensem, et mediae aetatis scriptorem autumat. Addit etiam: Summum in epistolis ostendere se autorem illum JCtum et plane Plinium exprimere. Confer Donatum Calvum, pag. 186. Vide supra, BARZIZIUS.

GASSARUS (Joh.) Druydianus, A. 1601. claruit. Comoediam, Pomonam nomine, elaboravit.

GASSARUS (Achill. Pirminius) natus est A. 1505: obiit A. 1577. Epitomen Chronicorum adornavit: item, tract. de peste. Vid. Zeillerus de hist. part. 2. pag. 62.

GASSENDUS (Pet.) Diniensis ecclesiae praepositus, Anno 1655. aetatis 64. obiit. Joh. Launoy in epistola quadam ita de Gassendo: In eo peracre ingenium et judicium, incredibile studium, labor indesessus, singularis in asserenda veritate methodus, varia eruditio, eaque exquisitissima, tersa et elaborata scriptio, bonitas eximia et pietas, vitae gravitas, morumque integritas summa, frugalitas prisca, Theologus insignis et in Academia Parisiensi Regius Mathematum Professor. Haec ille. Scripsit 8. exercitationes adversus Aristoteleos: octo libros de vita Epicuri: Institutionem astronomicam: vitas Tychonis Brahe, Nicol. Copernici, G. Purbachii et Joh. Regiomontani: vitam Nic. Claud. Peirescii: Calendarium Rom. etc. Ejus opera omnia in sex Tomos distributa, Lugd. An. 1658. prodierunt. Vid. Vossius de Scient. Mathem. pag. 389. item, Jonsius de Scr. Hist. Phil. pag. 312.

GASTELIUS (Christ.) JCtus, scr. de dignitate et praecedentia Impp. Pontificum, Regum, etc. item, de statu publico Europae.

GASTIUS (Joh.) Brisacensis, An. 1518. vixit. Collectiones in utrumque Testament. ex Augustini operibus suo nomine publicavit. Si Sixto Senensi standum, genuinus earum auctor Bartholomaeus Urbinas erat. Vid. Thomasius de Plagio, §. 438. Collegit praeterea tres Tomos convivalium lermonum. Vide, BARTHOLOMAEUS URBINAS.

GASTUS (August.) inter viros literatos referri solet. Vid. Aspasius in Bibl. Aprosiana, pag. 283.

GATAKERUS (Thomas) Londinensis, An. 1654. obiit, aetatis 80. Erat Graecae et Hebraicae linguae perquam gnarus. Scripsit de stilo Novi Testam. contra Pfochenium: notas exquisitissimas in M. Antoninum, Imp. notas in Esaiam, Jeremiam, etc. miscellanea sacra: dissertationem de nomine tetragrammato: tract. de baptismo infantium: elenchum de justificationis materia et forma, Fr. Gomaro oppositum, etc. Axenius in Phaedrum, pag. 112. vocat virum infinitae lectionis et accurati judicii. Colomesius in Cimeliis tale judicium de eo tulit: E criticis omnibus, qui hoc seculo ad politiorum literarum illustrationem aliquid scripsere, vix ac ne vix quidem ullus invenietur, qui in auctoribus diligenter ac accurate tractandis Thomae Gatakero palmam praeripiat.

GATENARIA (Marcus) Medicus, de curis aegritudinum particularium commentatus est.

GAVANTUS (Barth.) emisit Thesaurum sacrorum rituum, Venet. A. 1651. Vid. Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 59.

GAVASSELIUS (Mich.) Novellariensis, de rebus praeter naturam, An. 1586. scribere aggressus est. Vid. Linden, pag. 458.

GAUDENTIUS, Brixiensis, A. C. 427. obiit. Reliquit varios sermones. Vid. Olearius in Abaco, pag. 172.

GAUDENTIUS quidam (inquit Cassiodorus lib. de Musica, pag. 1112. ) de Musica tractavit, quem vir disertissimus Mutianus transtulit in latinum. Et iterump. 1119. Habetis hic Gaudentium Mutiani latinum, quem si solicita intentione legitis, hujus scientiae atria vobis patefacit. Hinc colligo, Gaudentium Graecum fuisse Graeceque scripsisse.

GAUDENTIUS (Paganinus) Helvetius, JCtus et Theologus, in Academia Pisana eloquentiae Professor, An. 1643. claruit. Composuit velitationes adversus Panstratiam Chamieri: Salebras Tertullianeas: lib. de dogmatibus et ritibus veteris ecclesiae: opus expositionum Juridicarum: lib. de moribns seculi Justinianei: lib. de Philosophicis opiniobus veterum Patrum: comparationem dogmatum Origenis cum Philosophia Platonica: obstetricem literariam: lib. de Philosophiae ap. Romanos origine et progressu: librum de prodigiis: declamationes et poemata. Joh. Rhodius in supp. scr. pag. 29. observationum ad antiquitates Hetruscas, quas Henr. Ernstius, An. 1639. publicaverat, autorem P. Gaudentium existimat.

GAUDIER (Ant.) Castellotheodoricensis Gallus, A. 1622. obiit. Scr. Tractatum de Amore JESU, Colon. A. 1621. et alium, de DEI praelentia. Vid. Alegambe, pag. 39.

GAUFERIUS (Bened.) Anno 1060. claruit Condidit varia opuscula poetica, quae I. B. Marus, aliquando se editurum esse, promisit.

GAUFREDUS, tempore Henrici IV. Imp. claruit. Condidit quatuor libros de acquisitione regni Siciliae, Calabriae et Apuliaeper Rob. Guiscardum. Vid. Zeill. part. 2. hist. pag. 58.

GAUFREDUS de vino salvo, scripsit de nova Poetria: sic enim tum loquebantur. Opus ipsum dedicavit Innocentio III. Pontifici. Bromton in Chron. librum de eloquentia nominat. In eo pro exemplo carminis lugubris posuit monodiam in obitum R. Richardi. Hinc patet error Balaei, qui librum de arte dicendi, lib. de nova poetria, et monodiam in obitum R. Richardi tres diversos fecit. Confer Reines. in epist. ad Daum. pag. 162. Vide supra, GALFRIDUS.

GAUFRIDUS (Jac.) Tauroentius Gallus, edidit Parecbasin encomiasticam pro curiositatibus inauditis Jac. Gaffarelli, Parmae, A. 1634.

GAVIUS Bassus, scripsit de Diis, teste Macrobio in Saturn. l. 1. c. 9. Vide, GABIUS.

GAUKEMA (Gauco) An. 1568. natus est. Reliquit varia epigrammata. Vid. Sweertius, pag. 266.

GAULA (Joh.) vel Gaulensis, celebris in schola Paris. Theologus, An. 1260. floruit. Tantae eruditionis erat, ut ter maximus haberetur, et Arbor vitae diceretur. De re quacunque ex tempore disserere poterat. Confecisse dicitur duodeviginti magna volumina. Vid. Voss. de hist. lat. 2, 58.

GAULMINUS (Gilb.) Molinensis, Graece et Hebraice doctus, Anno 1665. claruit. Maussacus eum [gap: Greek word(s)] vocat. Eustathii XI. libros de Ismeniae et Ismenes amoribus eleganter transtulit: item, Cyri Prodromi Rhodanthen. Extat etiam ejus Tr. de morte Mosis. Edidit praeterea Mich. Psellum de operationibus Daemonum Graece et Latine cum notis. Ipse in Notis ad Eustath. citat Iphigeniam, quam AEschyleo charactere scripserat. Vid. Colomesius, in G. O. pag. 230. 263.

GAULTERIUS (Jac.) Annonaeensis Gallus, An. 1636. obiit, aetatis 73. Condidit tabulas chronologicas, fol. Vid. Alegambe, pag. 196.

GAURICUS (Lucas) Geofanensis, celebris mathematicus, An. 1558. obiit, aetatis 82. A Paulo III. pontifice ad episcopatum Civitatensem evectus est. Ptolomaei magnam constructionem annotationibus illustravit. Emisit quoque dissertationem de miraculosa eclipsi in passione Domini. Tollius de Infel. Lit. pag. 16. memorat, eum, cum Joh. Bentivolum patria et dominatu excessurum praedixisset, arreptum ab illo atque ex praealta trochlea suspenso fune quinquies quassatum, nimiae in vaticinando libertatis poenas dedisse. Vid. Thuanus, lib. 23.

GAURICUS (Pomponius) Lucae frater, Neapolitanus, arte poetica excelluit. Scripsit vitas Graecorum poetarum: item, de physiognomia et architectura: ut et sculpturâ. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Ital pag. 1206. Aliquando faeminam illustrem amare coepit: quae res, ut plerumque apud Italos damnosa, sic et Gaurico exitium attulit. Nam cum Surrentina via Stabias peteret, subito nusquam apparuit, sine dubio ob ejusmodi suspicionem ab aliquibus trucidatus et in mare subjectum praecipitatus, ne caedis vestigium extaret. Jovius in Elog. num. 75. eum Picentinum facit.

GAURINUS (Pompon.) in artem poeticam Horatii, Romae, Anno 1641. commentatus est.

GAUSSENIUS (Steph.) Theologus Salmuriensis, An. 1670. claruit. Eodem anno de ratione studii Theologici peculiarem Tr. composuit.

GAZA (Theod.) Thessalonicensis, Amurathe Graeciam occupante, in Italiam venit, ibique Graecas literas feliciter propagavit.

Ciceronis librum de senectute Graece transtulit: contra, Aristotelis historias de animalibus latinas fecit. Inter alia etiam quatuor libros Grammaticae Graecae Graece exaravit. Unde Vossius l. 1. Aristarch. c. 4. pag. 14. Omnium doctissime hanc artem libris 4. tractavit Theodorus Gaza: cujus operam ab ingenio et doctrinam sic commendat Fr. Robertellius in comm. de re poet. ut nulli veterum postponendam dicat. Nec ei se simile quicquam legisse eo in genere dictitabat Budaeus. Ex Simlero discimus, eum etiam scripsisse de mensibus Graecis. Transtulit quoque problemata Aristotelis: Tactica AEliani: Dionysium Halic. de compositione orationis: Theophrastum de plantis: problemata Alexandri Aphrodisiensis, etc. Ajunt, hominem in tanta paupertate vixisse, ut, nisi eum Dux Ferrariensis ad se vecasset, fame ipsi pereundum fuisset. Cum aliquando nobilissimas lucubrationes suas, in membranis accurate perscriptas, Sixto IV. Pontifici detulisset, nec pecunia vel ipsius librarii praemio digna redderetur, indignatus subagreste judicium: Effugere hinc libet (inquit) postquam optimae segetes in olfactu praepinguibus asinis sordescunt; atque ita in Brutios ad sacerdotii sui sedem contendit. Tandem An. 1478. ex moerore obiit. Vid. Jovius in Elog[?]umero 26. item, Pierianus Valer. de J. L. p. 159. Idem Jovius l. 1. de piscibus, cap. 4. Gazam Plinianorum verborum observatorem atque imitatorem diligentissimum appellat. Erasmi judicium de Gaza in Ciceroniano, pag. 160. tale est: Theod. Gaza Aristotelem, quam Ciceronem exprimere maluit, quo non alius felicior, sive vertat Graeca latine, sive Latina Graece: cum sualoquitur, duo quaedam obstrepunt delicato lectori, philosophiae studium, in quo totus erat, et illud [gap: Greek word(s)] Graeci sermonis, quod latine loquentes sequi solet, ac vix unquam dediscitur. Gerh. Joh. Voss. l. 4. Instit. Rhet. c. 3. §. ipsum Gregorio Trapezuntio longe praeferendum esse, contra Angelum Politianum statuit. Autor Dialogi de repar. Ling. JCt. ap. Gif. pag. 401. valde honorifice de eo loquitur.

GAZAEUS (Angelinus) Atrebas, natus est Anno 1568. Scripsit pia Hilaria stilo acuto et eleganti. Videatur Alegambe, pag. 32.

GAZAEUS (Guilh.) Artesius, Anno 1602. obiit. Vitas Sanctorum duobus Tomis complexus est. Condidit etiam Gynaeceum sacrum: item, speculum conscientiae. Vid. Sweertius, pag. 308.

GAZAITA (Joh. Evangel.) Cephalenius inter Graece doctos a Greg. Leto in Ital. regn. pag. 177. collocatur.

GAZANUS (Joh. Bapt.) responsum adornavit ad defensorium Jos. Scalae, Venet. Anno 1590.

GAZIUS (Ant.) Patavinus Med. libellum de ratione evacuandi, Anno 1541. Tr. de vino et cerevisia: et libellum de somno et vigilia, Anno 1539. edi curavit.

GAZO (Joh.) Catalanus, Anno 1614. claruit. Reliquit duos Tomos Institutinum sacrarum evangelicarum et moralium pro praecipuis festivitatibus et diebus totius anni. Waddingus in Scr. O. M. pag. 208. egregii praedicatoris titulum ei tribuit.

GAZZALI, Arabs Medicus, Anno Chr. 1127. obiit. Vid. Hotting. in Biblioth. quadrip. pag. 262.

GEBER, Arabs, dux et princeps Chymiae, quando vixerit, non constat. Hier. Cardanus l. 16. subtil. eum inter XII. subtilia orbis ingenia undecimo loco numerat. Fecit librum, quem inscripsit Summam perfectionis. Vid. Linden, pag. 203.

GEBHARDUS (Janus) Neoburgico-Palatinus, natus est Anno 1592: obiit Anno 1632. nondum compieto aetatis 40. Ubbone Emmio defuncto, Groningae Historiarum et Gr. linguae professio ei demandata est, quam grato animo amplexus singulari cura maxima cum laude exornare haud omisit. Scripsit crepundia: antiquas lectiones: comment. in Catullum, Tibullum, Propertium: notas in Cornel. Nepotem: carmina, etc. Vid. Autor vitarum profess. Gröningensium, pag. 102. Item, Henning. Witte in Philos. pag. 332.

GEBHARDUS (Joh.) Silesius, vir Graece et Latine doctus, Uratislaviae literas elegantiores docet. Senftlebii opuscula quaedam, quale est de alea: item, notas in parabolas Alani Insulensis edidit.

GEBWEILERUS (Hier.) An. 1507. claruit. Composuit librum de libertate Germaniae, in quo ostendit, Germanos Gallis, neminem vero Gallum a Christo nato Germanis imperasse. Extat vol. 1. Scr. Germ. Sim. Scbardii, pag. 219. Vid. Hertzogius in Chron. Alsatiae, 7, 21.

GEDALIAS, Judaeus, Italus, vixit Anno 1560. Scripsit [?], i. e. proverbia Salomonis, in quibus agit de interpretatione somniorum: et librum [?], in quo agit de chiromantia: item, [?], i. e. catenam Cabalae vel chronologiam, ubi gloriatur, se 21. volumina conscripsisse.

GEDICCUS (Sim.) natus est Anno 1549. Reliquit Postillam evangelicam: refutationem Sal. Finckii: Pelargum apostatam: defensionem sexus muliebris, etc.

GEERBRANUS (Joh.) Leydensis, Anno 1417. floruit. Extat ejus Chronicon Hollandiae Comitum. Vid. Zeill. part. 2. hist. pag. 64.

GEESDALIUS (Joh.) Aldenardensis, carminibus famam sibi peperit. Vid. Tom. 2. Delit. Belg. pag. 446. Edidit etiam Stichologiam. Claruit Anno 1591. Vide, GHEESDALIUS.

GEIERUS (Mart.) celebris Theologus, edidit notas in Ecclesiasten et proverbia Salomonis: comm. in Psalmos, duobus Tomis constantem: tract. de luctu Hebraeorum, A. 1656.

GEIGERUS (Malach.) composuit descriptionem herniarum, cum earundem curationibus, Monachii, An. 1631.

GEILERUS (Joh.) alias Kaisersbergius dictus, Anno 1445. natus est: obiit Anno 1510. Composuit Tractatum de 10. praeceptis: et alium de 7. peccatis mortalibus: item, Naviculam fatuorum et poenitentium. Joh. Gersonis Opera summo studio collegit et typographiae destinavit. Monachos nigros solitus est vocare diabolos: albos, matrem diaboli: mixtos, pullos ejus. Conquestus est saepe de corrupta religione: quin etiam praedixit, venturum aliquem divinitus excitatum, qui eam instauret. Optavit etiam, videre diem illum et esse ejus viri discipulum. Epithaphium ei sequens B. Rhenanus fecit: Deo Trino et Uni. Bene valeas, quisquis es. Johanni Geilero Caesaremontano, Theologiae consultissimo, qui Pericle eloquentior, Socrate continentior, Numaque religiosior, vitae sanctimonia et sacris concionibus Argentor. populum annis 33. non sine magno profectu erudivit nemini unquam assentatus, pauperes patrio affectu fovit, bonos ac doctos mero studio dilexit; Argentoratensis inclyta Resp. aeterno decori ac monumento posuit. Obiit totius Alsatiae lacrimis defletus, sub Maximiliano Aug. a quo ob vitae integritatem plurimum amatus est, An. gratiae M. D. X. sext. Id. Martias. Proh, quam recti exempli homo erat! Sed orta cadunt. Vid. Olearius, in Abaco, pag. 253.

GEILFUSIUS (Joh.) edidit ethicam exemplarem, Tubingae, An. 1653. item, institutiones medicas, A. 1658.

GEISELIUS (Joh.) JCtus, de renunciatione successionum, An. 1638. commentatus est.

GEISIUS (Joh. Guern.) A. 1619. viridarii moralis prodromum problematicum evulgavit. Thomasius de plagio §. 439. eum Buridanum vel ejus epitomatorem compilasse, autumat.

GEISLERUS (Frid.) Silesius, JCtus, scripsit de nominum mutatione et anonymis scriptoribus An. 1669. in 4.

GELAPINUS quidam Leopoliensis scripsit de ordinibus Academ. Cracoviae, teste Starovolscio, pag. 55.

GELASIUS, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus, circa Annum Domini 476. floruit. Condidit

historiam Synodi Nicenae. Eidem Gelasio Bellarminus, pag. 103. librum de duabus Christi naturis contra Eutychen tribuit. Phil. tamen Labbe T. 1. de S. E. pag. 342. eundem Gelasio Papae adscribit. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 1147.

GELASIUS primus, Papa fuit Anno 492. Reliquit librum contra Pelagianos: item decretum de libris Apocryphis. Vid. Rivetus loc. cit.

GELASIUS II. Pontifex, A. 1119. obiit. Passionem S. Caesarii versibus adornavit.

GELDENHAUERIUS (Gerh.) Noviomagus, Anno 1542. occisus est. Octo Satiras conscripsisse fertur. Extat etiam ejus historia Batavica. Vid. Sweertius, pag. 279.

GELDOLPHUS (Jos.) a Ryckel, Brabantus, An. 1642. obiit. Struxit vitam S. Beggae: item, historiam Begginasiorum Belgii. Extat quoque ejus historia S. Gertrudis. Vid. Val. Andr. pag. 596.

GELENIUS (AEgid.) exaravit 4. libros de sacra et civili magnitudine Coloniae Agippinae, An. 1645. teste Zeillero. Ejus Thaumaturgus physicus, Anno 1649. prodiit.

GELENIUS (Sigism.) Bohemus, Anno 1554. obiit. Ejus industria praecipue in vertendis Graecis scriptoribus et Plinio ad vet. codicum fidem emendando enituit. Evagrium historicum, Origenem contra Celsum, Philonis opera omnia, Appianum Alexand. Dionysium Halic. Josephum, Justinum Martyr etc. latine transtulit. Thuanus l. 13. ipsum egestate per totam vitam conflictatum esse, tradit. Vitam Gelenii Cael. Sec Curio descripsit.

GELIDA (Joh.) Valentinus, Hisp. Anno 1556. obiit septuagenario major, in summa rei familiaris angustia. Graecae et Lat. linguae puriorem cognitionem jam grandior natu percepit, Aristotelemque magna auditorum frequentia Lutetiae in schola Cardinalitia interpretatus est. Inde Burdigalam evocatus, ludo Aquitannico per septennium praefuit. Praeter pauculas epistolas, quas Jac. Businus longo tempore post Rupellae publicavit, ninil monumentorum reliquit, cum tamen multa domi affecta, quae publico daturus esset, habere crederetur. Haec Thuanus, l. 17.

GELLIOT (Annib.) Gratianopolitanus, An. 1639. obiit. Scripsit librum, cui nomen fecit Galaxia seu via lactea, qua heroes ad immortalitatem contendisse creduntur. Vid. Alegambe, pag. 33.

GELLIUS (Cn.) An. U. C. 620. claruit. Struxit grande opus annalium, quod passim a Dionysio Halicarnasseo, Plinio, Charisio et Prisciano allegatur.

GELLIUS Fuscus, historicus, in vita Tetrici Junioris a Trebellio Pollione laudatur.

GELSTRUPIUS (Pet. Nicol.) Danus, natus est Anno 1581: obiit An. 1630. Extat ejus trifolium politicum: item, fasciculus quaestionum philologicarum. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 269. Bartholinus in Danis, pag. 122.

GEMELLUS (Jul.) edidit duodecim Gyros una cum 3. quaestionibus adversus vett. et recentiores Scholasticos, Venet. An. 1592.

GEMETICENSIS (Guilh.) tempore Henrici IV. et V. Impp. claruit. Reliquit septem libros de gestis Normannorum.

a S. GEMINIANO (Dominic.) Anno 1407. floruit. Scripsit Responsa: item, lecturam super sextum librum Decretalium.

a S. GEMINIANO (Joh.) condidit Summam de exemplis et rerum similitudinibus, An. 1609.

a GEMINIANO (Nellus) Florentinus, JCtus, An. 1424. vixit. Composuit Tr. de banditis et testibus.

GEMINIUS (Hulder.) epistolam confecit, quae annexa est Pindaro loco epilogi, An. 1526. Geminius ille idem, qui Huld. Zwinglius, teste Dieterico part. 1. Antiq. Bibl. pag. 95. et 113.

GEMINUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Mathematicus, paulo ante Ciceronem claruit. Reliquit Isagogen sphaericam, quam Dionys. Petavius edidit una cum aliis, Paris. An. 1630.

GEMISTUS (Georgius) Pletho, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus, celebris Philosophus, Anno 1460. claruit. Ejus tractatum de Fato manuscriptum Leo Allatius habuit. Simlerus plurima ejus scripta edita et inedita enumerat, ut chorographiam Peloponnesi et Thessaliae: libos duos de gestis Graecorum post pugnam ad Mantineam: librum de generatione Deorum: recensionem annorum, mensium et dierum, etc. Vide, PLETHO.

GEMMA (Corn.) Raineri filius, Lovaniensis, natus est An. 1534: obiit An. 1579. Exaravit tres Tomos de arte cyclognomica: item, 2. libros de naturae characterismis. Vid. Sweertius, pag. 185. pag. 185. Ghilinus, vol. 2. pag. 220.

GEMMA (Rainerus) Frisius, An. 1508. natus est: obiit An. 1555. De usu astrolabii: de orbis divisione: de principiis astronomiae et cosmographiae, etc. commentatus est. Vid. Thuan. l. 16. Ghilinus, vol. 2. pag. 220.

de GEMMINGEN (Jul. Henr.) fasciculum myrrhae et aromatum ex passione, Augustae, An. 1659. collegit.

GEMUSAEUS (Hier.) Helvetius, natus est An. 1506: obiit An. 1545. In Analytica posteriora Aristotelis commentatus est. Epitomen etiam 17. librorum Strabonis, Graece scriptam ab incerto autore, non ineleganter transtulit. Erat professione medicus et philosophus.

GENEBRARDUS (Gilb.) Arvernus, An. 1597. obiit. Lutetiae diu literas Hebraicas magna frequentia docuit. Aliquando Aquensis archiepiscopus constitutus erat, non interveniente Regii nominis autoritate: id quod in causa fuit, ut eadem dignitate iterum exueretur, teste Scaevola Sammarthano. Edidit Chronographiae quatuor libros: cujus operis duos posteriores libros Arnoldus Pontacus locupletavit. Idem Genebrardus Chronologiam Hebraeorum majorem, Seder olam rabba, Latine transtulit. In Psalmos etiam commentarium conscripsit. Thuano, l. 119. vitâ quam stilo temperantior audit. Drusius ap. Thomasium. §. 440. eum plagii accusat. Rivetus in Isagoge ad S. Script. c. 8. §. 15. petulantissimum bonorum omnium insectatorem et veritatis hostem acerrimum appellat. Plura de Genebrardo apud Andr. du Saussay, pag. 162. P. Colomesium in Gall. Orient. pag. 87. invenies.

GENESIUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus autor, Theophanis et G. Syncelli chronologias continuavit. Manuscriptum habuit. J. Andr. Bosius, Professor Jenensis, ceu patet ex ejusdem dissertat. de testimonio Josephi de Christo.

GENESIUS (Joh.) Cordubensis, Anno 1572. obiit. Alexandri Aphrodisiensis comment. in 12. libros Aristotelis de prima philosophia interpretatus est. Vide, SEPULVEDA.

GENESIUS (Joh.) Parmensis, An. 1289. obiit. De civitate Christi commentatus est. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 208. Johannem Genesium Parmensem et Johannem Genes. de Qualea unum et eundem esse affirmat.

GENETHLIUS, [gap: Greek word(s)] , Petraeus, Minuciani discipulus et Sophista, Athenis docuit. Composuit Propempticon, Daduchum, Asclepiadem et Panegyricos. Vid. Suidas.

GENNADIUS, Massiliensis Presbyter, tempore Anastasiii Imp. floruit. Ejus duo libri supersunt, unus de dogmatibus ecclesiasticis: alter de illustribus ecclesiae scriptoribus. Vid. Phil. Labbe T. 1. Diss. de Scr. eccl. pag. 343. Vossius in hist. Pelag. l. 1. c. 10. Bosius de Not. Eccl. Scr. c. 3. pag. 22.

GENNADIUS, [gap: Greek word(s)] , cognomine Scholarius, Patriarcha Constantinopolitanus, Anno 1440. vixit. Confessionem de fide Christianorum ad Mahumetem Imp. exaravit. Ea confessio in Turcarabicam linguam conversa est ab Achmet, Berrhoeae praetore, et habetur in Turcograecia Crusii. Eandem Daumius una cum dialogo Hieronymi de Trinit. An. 1677. edidit.

GENNADIUS, Medicus, Romae artem medicam professus est. Vixit tempore S. Augustini, qui ejus meminit in epistol. 100. ad Evodium.

GENNEPIUS (Andr.) Brabantus, A. 1568. obiit. Scripsit de consensu Vulgatae versionis cum Hebraica veritate. Vid. Sweertius, pag. 121.

a GENT (Guilh.) Neomagus, Senator et assessor in Curia Gelrica primum, decinde Brabantina, An. 1584. Coloniae librum edidit, cui titulus: Exempla illustrium aliquot miraculorum DEI beneficio in SS. Eucharistia et corporis Dominici hostia edita, teste Maresio, Tom. 2. contra Tirin. pag. 660.

GENTILLETUS (Innoc.) JCtus, confecit tres libros contra Nicol. Machiavellum, An. 1571. Vid. Pellerus in Not. ad Polit. scelerat. c. 45. Item, examen concilii Tridentini; de qua re Placcius, pag. 60. legi potest: ut et apologiam pro ecclesiis Reformatis, in qua omnia capita inter Calvinianos et Pontificios ex ipso jure canonico in gratiam Reformatorum decidere laborat. Vid. Maresius part. 2. Syllog. var. disp. pag. 352.

GENTILIS (Albericus) Anconitanus, JCtus, Anno 1608. obiit Londini. Patrem habuit Matthaeum Gentilem: fratrem Scipionem. Reliquit lectiones Virgilianas: disputationem Parergicam de linguarum mixtura: tractatum de nuptiis: de jure belli: comment. de verborum significatione: de legationibus, etc. Epitaphium ejus tale circumfertur: D. O. M. S. Alberico Gentili JCto, clara atque praestante familia in provinc. Anconitan. nato, Anno aetat. 21. docturae ornamenta Perusii adepto, pauloque post in nobilissima Ital. civitate Asculo judici, aliisque honoribus magna laude perfuncto; postremo Regiae Academiae Oxoniensis per 26. annos legum professori, plurimis editis ingenii monumentis celeberrimo, optimeque de rep. merito, Regiae Catholicae Hispan. majestatis subditorum constituto (ob eximiam virtutem et doctrinam) advocato in Anglia perpetuo, hoc in loco una cum optimo et clarissimo patre, D. Matthaeo Gentili. Carniolae ducatus archiatro., filiolaque dulcissima in Christo JESU requiescenti, H. M. P. Esthera Cientilis de Peigni, mar. opt. chariss. et honoratiss. Obiit Londini, Anno M DC VIII. d. 19. Junii, aetatis 58.

GENTILIS (Scipio) JCtus, natus est An. 1563: obiit Anno 1616. A nobilissimo Senatu Norimbergensi in locum Pet. Wesembecii, celebris JCti, surrogatus est: cui officio 24. annis magna cum laude praefuit. Composuit Tractatum de Jurisdictione: de donatione inter virum et uxorem: de alimentis: orationes variorum Imperatorum: quibus adde libros duos Parergorum, et comment. in Apuleii apologiam. Ossa ejus in templo juxta Donelli sepulta sunt, addito luculenro elogio, quod apponere placet et ita habet: D. O. M. S. Scipioni Gentili, JCto, Matthaei medici filio. Alberici JCti fratri, clara nobilique familia in Marchia Anconitana nato: patrem et fratrem, sola pietate impellente, ex Italia patria in Germaniam secuto, inque ea propter summam virtutem admirabilemque doctrinam, inprimis autem Juris exactam peritiam ad eam nominis famaedue dignitatem evecto, ut cum summis Germaniae JCtis componeretur: ob eamque rem ab incluto Senatu Norimbergens. Academiae suae laudatissimae JCtis celeberr. pie denatis suffecto, atque una in numerum, consiliariorum cooptato, indue istis muneribus summa fide, laude, dinitate versato: tandem, cum et consiliis remp. et doctrina juventutem plurimrimum juvisset: DEO Opt. Max. ita volente, vivis cum damno et luctu publico exemto, et hoc loco, juxta ossa magni illius et per omnem orbem celeberrimi Hug. Donelli, cui vivo vivus omni adfectu conjunctissimus ingenio etia proximus fuerat, in Christo JESU requiescenti hoc

mon. pos. cum lacrum. Magdalena Gentilis, domo Calandrina, Caes. Calendrini, Patr. Lucens. filia, marito charissimo, honoratiss. AEgidius item Albericus filius unicus, et Esthera Magdalena filia unica patri optimo nec non desideratiss. Ob. 7. Id. Sextil. M DC XVI. aetatis 53. S. T. T. L. Mortuum Mich. Piccartus laudavit oratione publice habita. Vid. Henn. Witte, in JCt. pag. 25.

GENTILIS (Joh.) Valentinus Calaber, unus fuisse fertur ex Mich. Serveti discipulis. Is non tantum suas fecit magistri blasphemias, sed gravissimos insuper errores addidit et ad Tritheitas proxime inclinavit. Comprehensus Genuae circa A. 1555. et ex senatus sententia ad ignominiosam poenam damnatus, errorem suum publice agnitum detestatus, ac per compita urbis traductus, cum inde contra fidem aufugisset, postea sectarium virus in Helvetia denuo sparsit. Comprehensus igitur Bernae et accusatus a Musculo, Anno 1566. capitis supplicio affectus est. Ausus est ante necem impie gloriari, se primum esse martyrem, qui pro Patris gloria occumberet, teste Spondano. Vid. Ruelius, Tom. 4. Concil. pag. 559.

GENTIUS (Ant.) BeIga, Anno 1542. obiit. Historias Sanctorum octo Tomis complexus est.

GENTIUS (Georg.) edidit Rosarium politicum Sadi Persae, An. 1651. fol. Extat ejusdem historia Judaica. GENUA (Marc. Ant.) scripsit de intellectus immortalitate, A. 1565. Vossius Philosphum Peripateticum appellat.

de GENULIS (Clanis Franc.) Medicus, tractavit quaestionem de animatione seminis. Prodiit ejusdem expositio locorum difficiliorum Hippocratis et Galeni, An. 1497. fol.

GEOMETRA (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Graecus, condidit hymnos, quos vertit et publicavit Fed. Morellus. Casp. Barthius ad Claud. pag. 1086. Joh. Geometra (inquit) scriptor recentior quidem, sed in compositione epithetorum mirifice acutus.

GEONA (Joh.) Burgensis, Hispanus, An. 1559. obiit. Ab Elisabetha regina in Amerieam missus est, ut barbaros Christo lucrifaceret. Edidit puro et eleganti Mexicano idiomate dialogos spirituales, teste Waddingo de Scr. Ord, Min. pag. 209.

GEORGIUS, Acropolita, natione Graecus, Logotheta officio, An. 1282. vivis exemtus est. Ejus historiam de rebus in imperio Constantinopolitano gestis ab An. Chr. 1203. usque ad An. 1261. Leo Allatius, An. 1651. edi curavit. Vid Mart. Hanckius in Byz. Script. pag. 542. et seqq. Vide etiam, ACROPOLITA.

GEORGIUS, Alexandrinus episeopus, sub Heraclio Imp. Anno Chr. 632, obiit. Vitam S. Chrysostomi stilo expressit, quam Gothofredus Tilmannus latine transtulit, Henr. vero Savilius Tomo octavo operum Chrysostomi inseruit. Vid. Mart. Hanckius, de Byz. Scr. pag. 194.

GEORGIUS (Alex.) Fumensis Gallus, A. 1621. aetatis 74. obiit. Composuit Tr. de signo crucis, quae A. 1593. passim in Gallia in linteis extraordinarie apparuit. Vid. Alegambe, pag. 12.

GEORGIUS (Francisc.) Venetus, Anno 1510. claruit. Reliquit problemata in S. Scripturam, in quibus tria millia locorum S. Scripturae se illustrasse, ipse in epistola praeliminari memorat. In scriptis ejus Pontificii nort pauca improbant. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 119.

a S. GEORGIO (Jacobinus) JCtus, de Homagiis commentatus est. Extat T. 10. Tract. tract.

a S. GEORGIO (Joh. Antonius) JCtus, fecit comment. in usus feudorum, An. 1598. fol.

GERALDINUS (Ant.) Hispanus, Poêta laureatus, Anno 1486. claruit. Reliquit Bucolica sacra 12. Eclogis, in quarum 9. prioribus vitam Christi: in reliquis missionem Sp. Sancti, uitimum judicium et vitam beatam describit. Scripsit praeterea fastos, hymnos, gesta mattyrum, ut et gesta regum Hispaniae, carmine. Vid. Simlerus.

GERALDINUS (Joh.) tractat. de meteoris in 5. partes distinctum, Paris. Anno 1613. typis mandavit.

GERARDUS (Joh.) natus est Nantwici in Comitatu Cestrensi: inde Londinum venit, ibique chirurgiae operam dedit, in qua adeo profecit, ut magister in ea facultate creatus fuerit.

GERARDUS (Joh.) Leidensis, edidit de scriptionem terrae sanctae et urbis Jerusalem.

GERARDUS (Theod.) Gaudanus, Galeni XI. Jibros de simplicium medicamentorum facultatibus latine vertit.

GERBELIUS (Nicol.) Phorcensis, JCtus, Anno 1670. mundo vale dixit. Argentinae vixit. Struxit Isagogen in Tabulam Graeciae Nicol. Sophiani septem libris, quibus, quicquid in tota Graecia memorabile apud oprimos auctores occurrit, uno quali fasce complexus est, Vid. Thuanus, l. 26.

GERBERTUS, Arvernus, primo Rhemensis, deinde Ravennas Archiepiscopus, tandem summus Pontisex factus et Silvester II. dictus est. Magum fuisse, Historae affirmant. Ex sudore sepulchri ipsius, morituri Pontificis praesagium colligi, Martinus Polonus et Albericus Monachus memorant. Reliquit 149. epistolas. Ajunt, ab eo horologium, quod Magdeburgi extat, fabricatum, in quo stella Polaris conspicua erat. Vid. Hofmannus inlex. Univ. part. 2. pag. 404.

GERBRANDUS (Joh.) Leidens. Anno 1504. obiit. Condidit Chronicon Hollandiae Comitum et episcoporum.

GERHARDUS (Joh.) Quedlinburgensis, Theologus celebetrimus, natus est An. 1582: obiit An. 1637. Jenae multis annis Theologiam professus est. Conscripsit Locos Theologicos: confessionem catholicam: Harmoniam quatuor Evangelist. Commentarium in Genesin, Deutoronomium, 1. et 2. Petri, Apocalypsin, etc. Scripta ejus Henningus Witte in Theol. pag. 401. recenset. Mortuo Mich. Scbneiderus parentavit. Glassio Theologorum princeps, D. Hoe Architheologus, Hornbeckio Theologus doctissimus et diligentissimus dictus est. Anton. Reiserus in epist ad Spitzelium, pag. 404. vocat tertium a Luthero et Chemnitio orbis evangelici atlantem. Plura de Gerhardo invenies apud Adr. Beierum in Rect. Jen. pag. 485. Spitzelium in Templo Honor. pag. 123. Tbomasium, de Plagio, §. 441. et alios.

GERHARDUS (Joh. Ernestus) Johannis filius, Jenenis, itidem Theologus, Anno 1621. natus est: obiit An. 1668. Reliquit comment. in Matthaeum: item, harmoniam 4. linguarum orient.

GERIUS (Ph.) Pistoriensis, carmina ftruxit. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 179.

GERLACHIUS (Steph.) natus est Anno 1546: obiit An. 1612. Tubingae Theologi munere functus est. Compos. librum contra Danaeum de S. Coena: item, epitomen historiae ecclesiasticae. Hic Gerlachius, A. 1573. Davidi Ungnadio, legato Caesareo, ad portam Ottomannicam a concionibus fuit, et per quinque annos cum Turcis, Judaeis, Graecis, Armeniis, aliisque humanissime conversatus est. Vid. Spitzelius in Templo Honor pag. 25.

GERLACHIUS (Steph.) Würtembergensis, Elisaeifilius, natus est Anno 1621. Heidelbergae historiam ecclesiasticam publice docet.

GERMANICUS, Caesar, Arati phaenomena lat. Versibus expressit scholiisque illustravit. Citat eum Lactantius l. 1. c. 11. et. 21. item. l. 5. c. 5. Per hunc Germanicum, Domitianum Imp. Vossius intelligit. Confer Barthium ad Claud. pag. 430. Vide, DOMITIANUS.

GERMANUS, Patriarcha Constantinopolit. An. 740. obiit. Reliquit [gap: Greek word(s)] rerum ecclesiasticarum et alia. Vid. Phil. Labbe, in Diss. de S. E. pag. 350.

GERMANUS (Dominic.) Silesius, Anno 1639. claruit. Scripsit Antitheses Arabicas: item, Fabricam linguae Arabicae. Vid. Hallerv. in Bibl. Cur. pag. 63.

GERMANUS (Hier.) Panormitanus, An. 1622. vocabularium Italico-Graeco-vernaculum, Romae emisit. Vid. Alegambe, pag. 185.

GERMBERGIUS (Hier.) a nonnullis plagii insimulatur ob recusas sententias proverbiales. Vid. Thomasius de plag. §. 442.

GERMONIUS (Anastas.) Taurinensis, natus efl, An. 1551. Struxitj 3. libros dererum sacrarum immunitatibus, An. 1591: Paratitla in quinque libros decretalium Gregorii IX. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 3, 60.

GERNLERUS (Lucas) Theologus Basileensis, natus est Anno 1625: obiit An. 1675. Reliquit praelectiones in Danielem, quas brevi prodituras este, Joh. Jac. Hofmannus in lex. Univers. pag. 699. affirmat. Extat ejusdem oratio de ortu et progressu Academiae Basileensis, Anno 1660. edita.

GEROLDUS (Frid. Sam.) de Christi Nazaraeatu et pulcritudine, An. 1670. nonnulla meditatus est.

GERSCHOVIUS (Jac.) An. 1639. floruit. Texuit Genealogiam Regiam Danicam, et Regio ducalem Holsaticam.

GERSON (Joh.) celebris Theologus, natus est A. 1363: obiit A. 1429. juxta Trithemium: juxta Senensem vero A. 1429. A nonnullis Johannes Charlierius appellatur. Interfuit concilio Basileensi. Parisiis, Academiae Cancellarii munere functus est. Condidit Monotessaron Evangeliorum: comment. in Cant. Canticor. item, Trilogium astrologiae theologizatae, i. e. ad Theologiae trutinam expensae. Vulgo Doctor Christianissimus audire solet. Wimpfelingus eum vocat sempitemam Parisiensium gloriam et Constantiensis concilii columnam. Opera ejus 4. Tomis constant. Vid. Ph. Labbe Tom. 1. Diff. de S. E. pag. 564. Ghilinus vol. 2. pag. 125. Olearius in Abaco, pag. 254.

GERSON (Rabbi) doctor captivitatis Gallicae, autor Thekanot versionis, praeceptor Salomonis Jarchi, A. M. 4830. obiit. Vid. Ganz in Zemach, pag. 132.

GERSTENBERGERUS (Wigandus) cognomine Victor, Anno 1522. obiit. Struxit Chronicon urbis Franckenbergae in Hassia. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 65.

GERVASIUS, Tilberiensis, exaravit Otia Imperialia ad Ottonem IV. Imperarem. Edidit eum Joh. Joach. Maderus, Helmstadii, A. 1673. Aliquoties eum citat Berechorius T. 1. Moral. item, Boccatius, Geneal. Deor. l. 2. cap. 19. Confer Is. Vossium, de Nilo, cap. 4. pag. 10. Naudaeum in Apolog. pro viris Magiae suspectis, pag. 559. 611. Colomesium in Gall. orient. pag. 20. Zeilerum part. 3 hist. pag. 92.

GERULPHUS (Joh.) Hulstanus, Anno 1605. obiit Scripsit librum sententiarum versu elegiaco, Latino et Graeco: Ecclesiasten et proverbia Salomonis, versuheroico. Vid. Sanderus in Flandr. pag. 96.

GERUNDA (Andr.) de episcopatu, duob. voluminibus, Anno 1649. fol. commentatus est.

GESIUS, [gap: Greek word(s)] , gente Petraeus, Medicus, Stephano [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] memoratur. Juxta Suidam tempore Zenonis Imp. claruit.

GESNERUS (Conr.) Medicus, Philologus et Polyhistor eximius, natus est Anno 1516: obiit Anno 1565. Erat homo stupendae eruditionis. Collegit historiam animalium: bibliothecam universalem: Lexicon Graeco-Latinum, etc. Multa etiam ex Graeco sermone in Lat. convertit. Sic versionem AEliani, Antonini Imp. Stobaei, Xenocratis, Porphyrii

ejus industriae debemus. Sub nomine Evonymi, teste Vossio, thesaurum vulgavit. Ejus opera omnia prodierunt, Francof. An. 1617. Gesneri laudes Thuanus l. 38. celebrat. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 40.

GESNERUS (Joh.) Rosam Jericho vel conciones de Rosario, Anno 1662. in lucem protulit.

GESNERUS (Salomo) Silesius, celebris Theologus, natus est Anno 1559: obiit Anno 1605. Wittebergae Theologi officio functus est. Edidit comment. in Psalmos, et quatuor libros de Conciliis.

GESSELILIS (Timannus) Ultraject. historiam sacram et ecclesiastica ab O. C. usque ad An. Chr. 1625. deduxit. Prodiit Trajecti, An. 1661. Extat etiam ejus synopsis locorum S. Scripturae, sub nomine Christiano-Catholici, An. 1650. Vid. Placcius, pag. 257. Linden, pag. 569.

GESSIUS (Hieron.) Bononiensis, A. 1623. obiit. Exaravit vitam Franc. Xaverii, teste Alegambe.

GESTRlNIUS (Mart.) Suecus, scripsit notas in Euclidem: item, quatuor libros Uraniae. Vid. Scheferus in [?]psalia, p. 403.

GEVARTIUS (Casp.) JCtus, natus est A. 1593. Tres libros Electorum concinnavit. Vid. Sweertius, pag. 173.

GEVARTIUS (Joh.) Tornhoutanus, An. 1623. exspiravit. Vid. Sweertius, pag. 428.

GEUDERUS (Jacobus) scripsit de incremento, conservationc et occasu imperiorum, An. 1603.

GEUFREUS (Ant.) de rep. Venetorum commentatus est. Extat ejusdem descriptio aulae Turcicae duobus voluminibus, An. 1577.

GEULINX (Arn.) adornavit Logicam restitutam, Lugd. An. 1662: item, Saturnalia, An. 1665.

GEUSS (Wolf.) Norimbergens. edidit methodum curandorum morborum mathematicam, qua morborum depellendorum ex concordanti astrorum influxu ratio certa ostenditur, Anno 1613. in 4.

GEWOLDUS (Christoph.) Chronicon monasterii Reichenspergensis in Bavaria condidit. Scripsit etiam de Rom. Imperii Septemviratu, Anno 1616. Adhaec Metropolin Salisburgensem, a Wigulejo Hund ediram, praeclaro commentario illustravit. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 65.

GEYSIUS (Jac.) exercitationes philosophicas, Franckerae, Anno 1665. typis tradidit.

GHEESDALIUS (Joh.) Flander, Stichologiam de syllabarum et carminum ratione, vario metri genere explicatam, An. 1591. composuit, teste Sweertio. Vide, GEESDALIUS.

GHENARDUS (Ant.) Anno 1595. extinctus est. Librum de ritu celebrandi missam emisit.

GHERARDUS (P.) carminibus famam sibi peperit. Vid. Tomus 1. Delit. Ital. pag. 1217.

GHERINUS (Jac.) Med. de praeservatione et curatione pestis, A. 1555. scribere agsressus est.

GHERIUS (Cosm.) Paulo Manutio celebratur in Comm. ad Cic. epist. ad Att. l. 5. epist. 10. Amicus meus Cosmus Gherius, Fanensis epilcopus, doctissimus et sanctissimus adolescens, quem, nisi mors immatura praeripuisset, veram antiquae virtutis imaginem habituri fuimus, admonuit. etc.

GHERUS (Ranutius) collegit DeIitias Germanorum, Italorum, Gallorum et Belgarum poetarum. Idem est, qui Janus Gruterus.

GHETALDUS (Bernh.) Ragusinus, historiam virorum illustrium patriae Ragusinae circa An. 1470. composuit. Vid Sigism. Ferrerius, in Hung.

GHETALDUS (Martinus) propositiones de Parabola, An. 1630. Romae, fol. edi curavit.

GHEZZUS (Franc.) Comensis, natus est An. 1585. Reliquit Theologiae moralis Tomos duos. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 89.

edidit. Sunt, qui existiment, Joh. Jacobum, patrem Camilli, hujus versionis genuinum autorem esse; qua de re Jovius in Elog. numero 162. et Thomasius de plagio, §. 443. legi poterunt. Vid. Ghilinus in Theatrolit. vol. 1. pag. 35.

GHILINUS (Hieron.) natus est An. 1589. Struxit Theatrum hominum literatorum, Tomis duobus, Venet. An. 1647. Vid. ipse Ghilinus, vol. 1. pag. 121.

GHILINUS (Pet.) scripsit de identitate rerum et personarum, teste Ghilino, vol. 1. pag. 194.

GHINUS (Leonh.) Cortonensis, inter viros literatos collocatur a Ghilino, vol. 1. pag. 146.

GHINUS (Lucas) Med. Anno 1527. floruit. A Matthiolo alter Dioscorides dictus est. Rationem curandi morbum Neapolitanum scriptô ostendere conatus est. Vid. Bumaldus, pag. 149.

GHIRARDELLIUS (Afr.) Fidardensis, JCtus, historiam S. Abundii stilo expressit, An. 1620.

GHISILLARDUS (Ludov.) Anno 1510. vixit. Joh. Bapt. Pius eum Theseum suum vocare solebat.

GHISILLARDUS (Nicol.) JCtus, Anno 1411. innotuit. Reliquit 2. libros in 2. ff. novum.

GHISILLERIUS (Guido) Bononiens. A. 1230. floruit. Carmina condidit. Vid. Bumaldus, pag. 82.

de GHISLANDIS (Ant.) Taurinensis Theologus, An. 1490. claruit. Extat ejus opus decem millium quaestionum super evangelia totius anni, Tomis duobus.

GHISLERIUS (Mich.) Romanus, Anno 1615. vixit. Collegit Catenam Vett. Patrum in Jeremiam et Baruch. Habemus ejuldem comment. in Cant. Cant. fol. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 193.

GHISTELIUS (Corn.) Antwerp. poeta, Anno 1554. Iphigeniae immolationem duobus libris expressit. Vid. Sweertius, pag. 186.

GIACHINUS (Leonh.) elaboravit Tract. de non temere subscribendis aliorum scriptis, Lugd. An. 1534.

GIANIUS (Archang.) Florentinus, composuit Annales servorum ordinis B. Mariae Virginis, A. 1618. fol.

GIANNINIUS (Thom.) Ferrariensis, de substantia coeli et stellarum efficientia, An. 1618: item, de mentis humanae statu post hominis obitum, An. 1614. commentatus est. Vid. Linden, pag. 565.

GIARDA (Christ.) composuit elogia virorum illustrium, An. 1626: item, Apem religiosam, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 42.

GIARDINUS (Claud.) librum de partu dieram ducentorum septuaginta unius, Anconae, A. 1573. vulgavit.

GIATTINUS (J. Bapt.) Panormitanus, An. 1630. claruit. Cyrilli Alexandrini librum 5. et 6. in evangelium Johannis latine transtulit: quos cûm antea ineditos pararet prelo, occupavit in lucem emittere alius, teste Alegambe, pag. 223. Extant ejusdem variae orationes.

GIBALDUS (Hector) in Galenum de febribus commentari coepit. Vid. Linden, Pag. 231.

GIBALINUS (Joh.) JCtus, disquisitiones de S. jurisdictione, An. 1655: item, de [?]suris et cornmerciis, Anno 1657. edi curavit.

GIBBEAUF (Guilh.) scripsit de libertate DEI et creaturae. Andr. Rivetus in episto la de. termino vitae Sorbonicum Doctorem appellat.

GIBBON (Aug.) in primam secundae Thomae Aquinatis, Anno 1669. commentatus est. Extat ejusdem Tract. de Luthero-Calvinismo reconciliabili, Anno 1663. In plerisque, ut ajunt, Erbermannum secutus est.

GIBBONUS (Joh.) Somersetensis, Angtas, A. 1589. obiit. Tractavit de Eucharistia: de Antichristo contra Georg. Sobnium, Professs. Heidelbergens. item, de Sanctis. Vid. Alegambe, pag. 244.

obiit. Alegambe, pag. 407. vocat virum egregie doctum, qui Philosophiam, linguam sacram et Theologiam scholasticam in Hisp[?]ia, Italia, Lusitania, Gallia, Be[?]gio mu[?]tis annis docuit. Opera S. Aelredi, Rhievallensis Abbatis: homilias Amadei, Lausannae episcopi: item, Harpsfeldii historiam Anglicanam typis excudi curavit.

GIESELBERTUS (Henr.) Pomeranus, Anno 1633. Adolfum Gustavum regem triumphantem edidit.

GIFANIUS (Obertus) Burensis Batavus, JCtus, natus est, A. 1534: obiit Pragae, A. 1609. septuagenario major. Argentorati philosophiam: Altdorfii et Ingolstadii jurisprudentiam docuit. Tandem in aulam Caesaream vocatus et consiliarii Caesarei titulo exornatus est. Reliquit comm. in ethicam et politicam Aristotelis: collectanea et indicem in Lucretium: observationes linguae Lat. comment. in institutiones Juris: antinomias Juris civilis et Juris feudalis: Tract. de renunciationibus: oeconomiam juris: notas in Corpus juris civilis: lecturas Altdorfinas, etc. Vid. Thuanus l. 131. Sweertius, pag. 586. Thomasius de plagio, §. 445.

GIFFORDUS (Guilh.) sub nomine Wilh. Reginaldi Calvino-Turcismum, Antw. An. 1596. publicavit, teste Scavenio, qui eidem Giffordo alium quoque librumtribuit, Guil. Rossaei nomen praeferentem, de justa reip. Christianae in rege impios et haereticos animadversione Vid. Placcius in Pseudonym. pag. 246. 249.

GIGAS (Hieron.) JCtus, de crimine laesae majestatis, Anno 1587. commentatus est.

GIGAS (Joh.) Northusanus Theologus Anno 1581. obiit. Edidit postillam Germanicam nec non Silvarum libros quatuor.

GIGGAEUS (Ant.) Mediolanensis, Thesaurum linguae Arabicae, in 4. volumina divisum, An. 1632. fol. edi cura vit. Extant etiam commentarii trium Rabbinorum in Prov. Salomonis, ejus operâ A. 1620. impressi.

GIGLIANUS (Vincent.) versibus condendis operam dedit. Vid. Tom. 1. delit. Gall. pag. 945.

GILBERTI (Maturinus) Gallus, lingua Terascana, qua utuntur Mechoacani, doctrinam Christianam complexus est. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 256.

GILBERTUS, Anglus, Anno 1117. obiit. Erat Anshelmi Cantuariensis archiepiscopi discipulus, cui disputationem dialogisticam de fide ecclesiae contra Judaeos nuncupavit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 179.

GILBERTUS (Guilh.) tractatum de magnete: et alium de mundo nostro sublunari condidit. Joseph. Scaliger epistol. 200. An. 1604. scripta: Consulendi sunt, (inquit) qui de magnete scripserunt, praesertim Guil. Gilbertus, Glocestrensis, philosophus et medicus Londiniensis, qui ante triennium tres amplissimos commentarios de ea re edidit: quibus magis mihi probavit doctrinam suam, quam magnetis naturam. Nam incertior sum, quam dudum.

GILBERTUS (Mart.) Gallus, An. 1563. claruit. Tractavit de literis et punctis Hebraeorum, teste Colomesio.

GILDAS, Sapiens cognomine, Iltuti Morganensis discipulus, Anno 570. obiit. Struxit epistolam de excidio et conquestu Britanniae, in qua refert, quam atrocia Britannia perpessa sit a Saxonibus. Eam primus Gutbertus Tonstallus in lucem protulit. Eidem Gildae comoediam, quae Querolus inscribitur, tribuunt, inter quos etiam est Barthius in Advers. 44, 9. Petrus tamen Daniel eam Rutilio Numantiano, itinerarii scriptori, assignare mavult. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert.

GILHAUSEN (Ludov.) JCtus, composuit viridarium juridicum, Anno 1610. item, arborem judiciariam, fol. Anno 1614.

GILKENIUS (Pet.) Ruraemundanus, JCt. A. 1606. flor. Ethicam et Politicam Aristotelis comment. illustravit. Extat quoque ejus commentarius in Codicem, Vid. Sweertins, pag. 616.

GILLEMANNUS (Joh.) An. 1487. obiit. Collegit Sanctilogium Tomis quatuor, teste Sweertio.

GILLESPY (G.) minister Edinburgensis, dissertationes contra Colemannum adornavit.

GILLIUS (Christoph.) Lusitanus, Anno 1608. obiit. Confecit duos libros de DEO. Vid. Alegambe, pag. 75.

GILLIUS (Pet.) Albiensis, Anno 1555. Romae obiit. Quadraginta amplius annis in Graecia, Asia et Africa versatus est, partim ut Graecos libros colligeret, partim ut locorum situs describeret. AEliani hist. animalium latine vertit. Extat etiam ejus descriptio Bosphori Thracii, ut et topographia Constantinopoleos: reliqua a Petro Bellonio, Cenomanno, peregrinationum ejus comite, surrepta putantur, qui ea postea suo nomine vulgavit. Vid. Thuanus, lib. 16. Placcius, pag. 161. Tollius de infelic. literat. pag. 53.

GILLOTIUS (Joh.) Campanus, Trecis multis annis juventutem non sine laude docuit. Reliquit annotationes in S. Hilarium. Vid. Carolus Visch. in Bibl. Cistert. pag. 222.

GILLOTTUS (Joh.) Brienniensis, JCtus, materiam de jurisdictione et imperio excussit. Extat T. 3. Tract. tract.

GINNARUS (Bernardin.) Neapolitanus, Anno 1626. vixit. Xaverium orientalem edere in animo habuit. Vid. Alegambe, pag. 61.

GINNASIUS (Dominic.) Cardinal. composuit duos Tomos enarrationum in Psalmos, Romae, Anno 1636. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 44.

GIOLDUS (Joh. Ronchegallus) JCtus, tract. de duobus reis constituendis, An. 1622. confecit.

GIOVAGNONIUS (Horat.) JCtus, An. 1588. floruit. Extat consiliorum ejus magnum volumen.

GIRACIUS (Paul. Thom.) vel a Giraco, Engolismensis, An. 1663. obiit. Eum ob trium linguarum cognitionem Balsacius in epist. pag. 194. plurimum depraedicat. Vid. Colomes. in G. O. pag. 227.

GIRALDUS (Joh. Bapt.) Ferrariensis, A. 1504. natus est: obiit An. 1573. Edidit Epigrammata et Silvas. Carmina ejus habentur T. 1. Delit. Ital. pag. 1238. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 98.

GIRALDUS (Lilius Gr.) Ferrariensis, natus est An. 1479: obiit An. 1552. Scripsit de numeris Graecorum. Simeonem Sethum, Graecum scriptorem, de facultatibus cibariorum latine transtulit. Extat ejusdem tractatus de Poetis: item, liber de annis et mensibus, cum calendario Romano et Graeco. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Ital. pag. 1230.

GIRALDUS (Silvest.) Cambriensis, An. 1191. claruit et topographiam Hiberniae contexuit. Caspar Barthius in Claudian. pag. 1298. vocat doctum et ingeniosum suae aetatis scriptorem. Vid. Olearius in Abaco, pag. 439.

GIRALDUS (Zach.) Anno 1601. floruit. De operibus Christi imitandis tractasse legitur.

GIRARD (Joh.) Delphinas, Gallus, odas et cantica spiritualia composuit. Vid. Alegambe, pag. 244.

GIRARDUS (Joh.) Divionensis, carmina modulatus est. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 946.

GIRELLUS (Hier.) Brixianus, obiit An. 1583. aetatis 83. Scr. in dispp. Averrois contra Algazel. Vid. Wadding. in Scr. O. M. pag. 171.

a GISBICE (Paulus) Pragensis, poeta, An. 1607. a rivali interfectus est. Reliquit schediasmata.

GISCAFERIUS (Guilh.) Belocarensis, tractavit de Piscibus: item, de natura febrium, Pari[?]. A. 1581.

GISE (Guil.) Anglus, hodie claret. Joh. Henr. Otho in praefat. lex. Rabb. Sequitur (inquit) par amicorum ex Anglia, D. Bernhardus, Colleg. D. Johan. Oxon. socius et in Academia mathematum Prof. et D. Guilelmus Gise, Colleg. orientalis socius: viri stupendae eruditionis, in quibus eleganter habitat omnis literatura orientalis, praecipue in D. Gise ferme ad miraculum usque. Vix enim ullum in universo orbe terrarum genus est idiomatis, cujus extent monumenta consecrata perennitati, quod non assiduitate laboris, aetate nondum 24. annos supergressus, pervestigarit. Haec ibi.

GISEBERTUS (Henr.) JCtus, periculum statutorum Harmon. Practicae, A. 1652. edi curavit.

GISELINUS (Victor) Sanfordianus medicus, natus est An. 1543: obiit An. 1591. Reliquit notas in Prudentium: item, carmina. Vid. Tomus I. Delit. Belg. pag. 495. Confer Sanderum in Brugens. pag. 73.

GISENIUS (Johan.) celebris Theologus, compos. Calvinismum, Papismum, et Photianismum: item, Tomos 2. de haeresibus: Examen Theologiae, etc.

GISLEBERTUS (Gilb.) Abbas de Haylandia, Anno 1200. obiit. In Cant. Cant. commentatus est.

GISLERIUS (Mich.) Romanus, annotationibus Cant. Cant. An. 1619. Jeremiam vero An. 1623. illustravit.

de GISSEY (Odo) Burgundus, An. 1627. vixit. Historiam Tolosanam in literas redegit. Vid. Alegambe, pag. 360.

GIURBA (Marius) Missanensis, JCtus, decisiones criminales, Anno 1629. publicavit.

GIZZARELLUS (Nicol.) decisiones Regii Senatus Neapol. Anno 1655. typis mandavit.

GLABER (Radulfus) tempore Conradi II. et Henrici III. floruit. Historias sui temporis quinque libris complexus est. Vid. Ph. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 353. Olearius in Abac. pag. 179.

GLACIANUS (Georg.) Vilseccensis, An. 1553. natus est. Altdorfii Graecam linguam docuit. Epithaphium ejus tale fuisse invenio: Sub hoc tumulo pie defunctus vitam beatiorem expectat olim insigni eruditione et rerum usu clarus, Dn. M. Georgius Glacianus, Vilseccensis, et Academiae hujus Altdorfinae et Graecae linguae quondam Professor publicus. Obiit in vera Filii DEI invocatione, 1. Aug. hora XII. meridiana, Anno Christi M. DC. VII. aetatis vero 58. cujus memoria jam est in benedictione. Hoc monumentum in amoris et honoris testimonium et orbitatis solatium relicta vidua Catharina Haeltmennin poni et imprimi curavit, anno, mense, die, etc.

GLAESERUS (Enoch) Silesius, JCtus, An. 1628. natus est: obiit An. 1668. Helmstadii JCti et Professoris officio functus est. Decennii spatio plus quam ducentis vicibus publicas disputationes praeses habuisse fertur. Scripsit de gratia delinquentibus

GLANDORPIUS (Joh.) Monasteriensis A. 1563. Erfurti obiit. Collegit onomasticon Romanum. Carmina ejus habentur T. 3. Delit. Germ. pag. 411. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 216.

GLANDORPIUS (Matth. Lud.) Coloniensis, reliquit Tract. de polypo narium, An. 1628. Vid. Linden, pag. 449.

a GLANO (J. B.) Leodiens. obiit A. 1613. In Pentateuchum et libros Regum commentatus est, teste Sweertio.

GLANVILL (Joseph) Anglus, A. 1671. philosophiam piam edidit: item, progressum et promotionem scientiarum a temporibus Aristotelis cum enumeratione quarundam maxime notabilium inventionum novarum.

GLAREANUS (Henr. Loritus) Glaronensis, natus est A. 1488: obiit An. 1563. Friburgi bonas literas docuit. Erat in omnibus disciplinis versatissimus. Domum ejus optimarum artium officinam dictam fuisse memorant, ex qua in omnes Germaniae angulos viri doctissimi prodierint. A Maximiliano I. lauro poetica et eximio annulo donatus est. Quae scivit, libenter et candide aliis communicabat. Ciceronem, Caesarem, Livium, Sallustium et alios eruditis commentariis illustravit. Scripsit Helvetiam carmine, in quod Osw. Molitor, Lucerinus, notas composuit. Vid. Simon Schardius T. 1. Script. Germ. pag. 316. Carmina ejus leguntur T. 3. Delit. Germ. p. 1285. Erasmus in Ciceron. pag. 183. Henr. (inquit) Glareanus maluit in philosophia ac mathematicis disciplinis consenescere, quam aemulari phrasin Ciceronianam, cui vix convenit cum subtilitatibus mathemacorum. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 216.

GLASERUS (Phil.) Argentinensis, natus est A. 1554: obiit A. 1601. Syngramma historiae theoreticae construxit. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 66.

GLASSIUS (Salomo) Sonderhusius. natus est A. 1593. obiit A. 1656. Jenae Theologiam publice interpretatus est. Erat Theologus et philologus insignis. Edidit Philologiam sacram: onomatologiam Messiae propheticam: Christologiam Mosaicam et Davidicam: dispp. in Aug. Confess. exegesin evangeliorum et epistol. etc. Sixtinus Amama in Antib. Bibl. Salomonem Glassium ob vindicias variorum S. Scripturae locorum, a Pontificiis pro corruptis habitorum, omnibus aliis, qui in hoc genere scribendi quicquam tentatunt, praeponere haud dubitavit. Mortuo parentavit Mich. Waltherus. Vid. Spitzelius in Templo Honoris, pag. 218.

GLAUBERUS (J. Rud.) medicus, scr. de purgatorio philosophorum, An. 1668. item, quod tartarum sit extrahendum e vini faecibus, An. 1655.

GLAUCIPPUS, [gap: Greek word(s)] , de sacris Atheniensium allegatur Macrobio, Saturn. 1, 13.

GLAUCUS, [gap: Greek word(s)] , Locrensis, teste Athenaeo, de re culinaria scripsit. A Julio Polluce 6, 10. inter [gap: Greek word(s)] recensetur.

GLAUCUS, Rheginus, Olymp. LXXVII. vixit. Allegatur ejus liber de poetis. Plutarchus Glaucum Italum appellare videtur lib. de Musica. Vid. Jonsius, de Scr. H. Ph. 1, 4.

GLAUNVILLUS (Barth.) Anglicus alias dictus, An. 1360. claruit. Composuit 18. libros de proprietatibus rerum: librum de rerum accidentibus: alium, de proprietatibus apum: allegorias et tropologias in utrumque Test. practicam Juris, etc. teste Waddingo in S. O. M. pag. 50. Vide, ANGLICUS.

de GLEN (Balduinus) Atrebas, monarchiam et seriem Regum Hispaniae concinnavit. Vid. Sweertius, pag. 151.

GLISCENTIUS (Fab.) Brixianus, medicus et philosophus, A. 1594. claruit. In Logicam

Aristotelis commentatus est. Composuit etiam quinque dialogos ad versus molestiam mortis et de animae immortalitate. Adhaec de lapide philosophorum tractasse fertur. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 74.

GLISSONIUS (Franc.) med. Cantabrigiensis, edidit anatomiam hepatis, Lond. An. 1654. item, Tract. de natura substantiae, sive de vita naturae, A. 1672. Extat ejusdem opusculum de rachitide sive morbo puerill, An. 1671.

GLONERUS (Sam.) natus est Argentinae, An. 1598. Collegit prosodiam latinam. Historiam passionis Dominicae quinque libris heroico carmine adornavit.

GLORIOSUS (Joh. Camill.) edidit exercitationes mathematicas, Neapoli, Anno 1627.

GLUSIANUS (J. C.) JCtus, scripsit de bonis in solutum dandis, ad hastam vendendis.

GLYCAS (Mich.) Siculus, tempore Alexii Comneni Imp. Const. floruit. Composuit annales quadripartitos ab O. C. usque ad obitum Alexii. Quae sequuntur, Leunclavius de suo addidit.

GMUNDEN (Joh.) Anno 1400. Viennae claruit. Scripta ejus astrologica Viennae in Bibliotheca facultatis artium asservari dicuntur.

GNAPHEUS (Guilh.) exaravit comoediam, Morosophum, de vera et personata sapientia, An. 1541. item, Acolastum, et Hypocrisin.

GNIPHON (M. Anton.) Gallus, Ciceroni familiaris fuit et Romae Rhetoricam docuit. Reliquit duo volumina de latino sermone. Vid. Glandorp. pag. 96.

GNODALIUS (Pet.) historiam rusticanorum tumultuum, in Germania An. 1525. excitatorum, quinque libris complexus est. Vid. Simon Schardius vol 2. Scr. Germ. pag. 131.

GOAR (Jac.) Gallus, Anno 1647. claruit. Graecorum euchologium vel rituale ex MSS edidit notisque illustravit, Paris. fol.

GOBAT (G.) emisit quadruplex alphabetum variorum casuum: item, narrationem eorum, quae societas Jesu in nova Francia passa est, An. 1650.

GOBELINUS Persona, tempore Sigismundi Augusti floruit. Reliquit Cosmodromium. Gobelinum istum Alb. Cranzius in sua Metropoli passim, dissimulato ejus nomine, exscribere solet.

GOBELINUS (Joh.) Friderico III. imperante vixit, et 12. libris res sui temporis persecutus est.

GOBLERUS (Justinus) Anno 1567. obiit. Struxit speculum Juris: item, quatuor libros prosopographiarum illustrium personarum: ut et historiam belli Hildesheimensis, Anno 1519. gesti. Vid. Simon Schardius, vol. 2. Script. pag. 81.

GOCKELIUS (Ern.) JCtus, de piis donationibus, Anno 1671. item, de Regibus Europaeis, eorumque juribus majestaticis, An. 1663. commentatus est.

GOCLENIUS (Conr.) Mengerichusanus, natus est Anno 1485: obiit Anno 1539. Viginti annis, quibus publice professus est, auditoribus suis adeo gratus fuit, ut eos nec assiduitate satiarit unquam, nec diuturnitate lassârit. Erasm. in Ciceroniano, pag. 180. Conr. Goclenius (inquit) Ciceroni multum est dissimilis. Ciceronem accipimus praelongo et exili fuisse collo. Goclenius et brevi et obeso, et adeo non longo, ut mentum pectori pene contiguum sit. Scripsit scholia in officia Ciceronis. Mortuum laudavit Pet. Nannius. Videatur Erasmus epist. 17, 7. Sweertius, pag. 179.

GOCLENIUS (Rudolf.) Corbaccensis, Philosophus Marpurgensis, natus est Anno 1547: obiit Anno 1628. Collegit Lexicon philosophicum Latinum et Graecum. Plura et alia ejus scripta J. P. Lotichius, qui eum vocat Philosophorum Nestorem, part. 3. Bibl. poet. pag. 168. enumerat. Vid. Thomasius, de plagio, §. 449.

GODDAMUS (Adamus) Anglus, A. 1320. claruit. Joh. Pitsaeus vocat hominem inculpatae vitae, magnae gravitatis, acuti ingenii, profundi judicii. Extant ejus comm. in Magistrum Sententiarum. Vid. Wadd. in S. O. M. p. 1. Olearius in Abaco, p. 4.

GODEFRIDUS, Viterbiensis, A. 1186. floruit. Condidit Chronicon universale, quod Pantheon inscribitur.

GODELEVEUS (Guil.) scripsit notas in Livium: item, Abdicationem imperii Caroli Quinti. Vid. Simon Schardius, vol. 2. Germ. Script. pag. 638.

GODELMANNUS (Joh. Georg.) JCtus, natus est A. 1549: obiit A. 1611. Docuit Rostochii. Reliquit tractatum de Magis, Veneficis et Lamiis, deque his recte cognoscendis ac puniendis, in octo libros distributum.

GODIGNUS (Nic.) Lusitanus, An. 1616. obiit. Scripsit de Abyssinorum rebus. Vid. Alegambe, pag. 353.

GODSCALCANUS (Marcus Joh.) Antv. An. 1603. obiit. In epistolas S Pauli commentatus est.

GODSCALCUS (Joh.) An. 1571. mortuus est. Antverpiae topographiam carmine expressit, teste Sweertio.

GODWIN (Thom.) antiquitates hebraicas et Graecas sub titulo, Moses et Aaron, Lond. A. 1671. in 4. edi fecit.

GOEDARTIUS (Joh.) edidit tres partes metamorphoseos naturalis: item, Tr. de insectis, An. 1668.

GOEDEN (Henningus) celebris JCtus, A. 1521. obiit. Docuit Erfordiae et Wittebergae. Ferunt, eum suo tempore Monar cham juris nominatum esse. Extant ejus consilia: item, processus judiciarius.

GOEEUSCHELIUS (Jac.) Vitodurensis, An. 1546. septem libros de S. literarum elocutione confecit, in quibus agit de tropis et schematibus sacris.

GOEHAUSEN (Herm.) edidit pericula Academica in jure publ. et privato, An. 1647. item, processum juridicum contra sagas.

GOERICIUS (Barth.) scripsit de pace religionis, sub nomine Anton. Bembellonae de Godentiis, teste Limnaeo. Vid. Placcius in Pseudonym. pag. 162.

a GOES (Damianus) Lusitanus, An. 1538. floruit, Ulyssiponem peculiari libello celebravit. Legationem AE[?]?iopicam quoque stilo expressit. Vid. Andr. Schottus in Bibl Hisp. pag. 491. et seq.

de GOES (Emanuel) Lusitanus, Conimbricae obiit. Scripsit in Physicam Aristotelis: in libros de coelo, in meteora, in ethica: ut et in libros de anima, et generatione. Alegambe, pag. 101. memorat, haec ejus opera Conimbricensis Cursus nomine circumferri.

GOESIUS (Wilhel.) scriptores rei agrariae, An. 1674. recensuit notisque illustravit. Sub nomine Lucii Veri latere voluit, cum adv. Salmasium de mutuo scriberet. Vid. Placcius in Pseud. pag. 272.

GOETHALSIUS (Franc.) alias Panagathus dictus, JCtus, Anno 1616. obiit. Commentatus est de dominii distinctione: item, de felici et infelici reip. statu.

GOFFAR (Ant.) Leodiens. compendium Theologiae moralis Mart. Bonacinae, An. 1631. adornavit.

GOFREDUS (Hildebr.) Frisius, An. 1500. obiit. Principia artis geometricae condidit.

GOFRIDUS, Vindocinensis Abbas, Anno 1130. floruit. Extant epistolarum ejus libri quatuor.

GOGAVINUS (Ant. Herm.) Graviensis, An. 1562. claruit. Erat medicus et mathematicus. Ptolemaei et Aristoxeni Harmonica latine interpretatus est. Vid. Sweertius, pag. 133.

GOLDASTUS (Melch. Haiminsf.) Anno 1635. obiit. Edidit Recessus Imperii: Constitutiones Imper. tribus Tomis: tres Tomos de monarchia S. R. I. octo libros de juribus regni Bohemiae: tres libros de Majoratu: Scriptores rerum Alemannicarum cum Glossis: centuriam epistolarum philologicarum: Sibyllam Francicam, etc. Vid. Zeillerus, part. 3. de hist. pag. 95.

GOLDIONI (Leonic.) An. 1624. librum de mirabilibus et notabilibus urbis Venetae emi[?]it.

GOLDONOWSKI (Andr.) Polonus, An. 1640. floruit. Divam Claromontanam sive Tr. de Imaginis Mariae Claromontanae origine, translatione et miraculis, Cracoviae, An. 1642. edidit.

GOLINIUS (Basil.) reliquit orationes et carmina tam Graeca, quam Lat. varia. Vid. Starovolsc. pag. 117.

GOLIUS (Jacobus) Hagensis, natus est A. 1596: obiit An. 1667. Vulgavit catalogum librorum orientalium: item, Lexicon Arabico-Latinum, Anno 1664. fol. Vossius l. 3. Theol. Gent. c. 37. Linguarum notitia (inquit) non paucos ad peregrinationem impulit: ex quibus unum nominabo, amicum nostrum et annis aliquot in Lugdunensi Batavorum Academia collegam, Jacobum Golium, virum pietate, prudentia, doctrina praecellentem: qui non contentus in Arabicis institutione summi viri, collegae itidem nostri, Thomae Erpenii, prius Mauritaniam adiit: postea etiam Erpenio [gap: Greek word(s)] a nobiliss. Academiae Curatoribus successor datus longinquum in Syriam iter instituit; inque ea commoratus, quamdiu, quantum in Arabica literatura proficeret, minime poeniteret. Haec ille. Mortuum laudavit J. Frid. Gronovius. Vid. Labbe in B. B. pag. 68.

GOLIUS (Theophilus) senior, Argent. natus est An. 1528: obiit An. 1600. Scr. Grammaticam Graecam et epitomen doctrinae moralis.

GOLNITZIUS (Abrah.) Danus, reliquit Ulyssem Belgico-Gallicum, Anno 1631. Principem, ex Tacito, An. 1636. Compendium geographicum, An. 1642.

GOLTZIUS (Hubert.) Venlonianus, natus est An. 1526: obiit An. 1583. Erat antiquarius eximius et numismatum indagator acerrimus. Unde gloriari haud dubitavit, a nemine tam multa tamque varia numismata conspecta, attrectata et delineata esse, quam a se. Edidit imagines omnium Impp. ad vivum: Fastos magistratuum et triumphorum Rom. item, Siciliam magnam et Graeciam, i. e. historiam urbium et populorum Graeciae ex antiquis numismatibus restitutam. Vid. Sweertius, pag. 348. Ghilinus, vol. 2. pag. 202. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 238.

GOMARUS (Franciscus) Brugensis, natus est Anno 1562: obiit Anno 1641. Primum Leidae: deinde Groningae Theologiam professus est. Vir fuit excellenti ingenio, memoria stupenda, diffusa in philosophicis et phiologicis doctrina, linguarum plurium, imprimis orientalium (quibus accuratius perdiscendis nec Judaeos magistros dedignatus erat) peritissimus, Theologus summus. Commentariis et exegeticis plurimos Novi Testam. libros illustravit. Scripsit Lyram Davidis sive Tr. de poesi hebraica S. Scripturae. Rivetus in proleg. comm. ad Psal. Non ita pridem (inquit) vir clariss. et doctissimus Fr. Gomarus edidit lyram Davidis, in qua putavit se ad metra Horatiana et similia Davidis psalmorum versus ita exegisse, ut veram poeseos hebraicae rationem invenerit. Sed Lud. Capellus animadversionum libello totum illud D. Gomari opus obelo transfigere conatus est, ut inde lector discat, vix inter doctos de eo posse

convenire, neque labore parum utili se ultra fatiget. Opera Gomari omnia prodierunt, An. 1664. fol. Vid. Meursius in Athen. Batav. pag. 176. item, Autor vitar. Profess. Gröning. pag. 75.

GOMECIUS (Alvarus) Hisp. Anno 1580. obiit, cum annum ageret 66. Condidit vitam Ximenii Cardinalis, ejus scil. qui luculentam Bibliorum editionem suo sumtu procuravit. Proverbia Salomonis quoque versibus elegiacis expressit. Vid. Thuanus l. 71. Schottus in Bibl. Hisp. pag. 564.

GEMECIUS (Bernhardinus) Sagunthinus episcopus, vitam Jacobi I. Aragonum regis exaravit.

GOMECIUS (Gomecius) Bonon. A. 1400. claruit. Scripsit super legem vectigalia C. nova vectigalia institui non posse.

GOMESIUS (Ludov.) JCtus, Anno 1528. floruit. Edidit comm. in institut. in sextum Decretalium, et regulas Cancellariae.

GOMETIUS (Franc.) Hispanus, A. 1576. vivere desiit. Cordubae Theologiam docuit. Lucubrationes ejus in bibliotheca Cordubensi asservari, Alegambe, pag. 124. affirmat.

GOMEZ (Alexius) collegit epigraphen locorum S. Scripturae ex Basilio, Salamant. A. 1596.

GOMEZ (Aloys.) Toletanus, Anno 1627. obiit. In Insulis Philippinis 30. annis versatus est, et ad salutem indigenarum promovendam varia opuscula spiritualia lingua Tagallica confecit. Vid. Alegambe, pag. 14.

GOMEZ (Ant.) Hisp. JCtus, collegit varias resolutiones. Opera ejus omnia prodierunt Tomis tribus, An. 1661.

GOMEZ (Mich.) Aragonius, Anno 1622. obiit. Commentarios in universam summam Theologiae Thomae Aquinatis 4. Tomis elaboravit. Vid. Alegambe, p. 344.

GOMEZ (Pet.) Lusitanus, A. 1600. octogenarius obiit. Librum de excellentia et utilitate martyrii lingua et charactere Japonico exaravit, quo plurimum Christianos ad agonem animavit. Vid. Alegambe, pag. 382.

GOMEZ (Sebast.) de Figuereido, Theol. in Psalmum L. Anno 1598. commentari aggressus est. Extat etiam ejusdem Homiliarium Dominicale, Anno 1606. impressum.

GONCHI (Gerh.) An. 1612. mortuus est, relicto lexico ecclesiastico. Vid. Alegambe, pag. 161.

GONETUS (Joh. Bapt.) struxit clypeum Theologiae Thomisticae quinque voluminibus, Paris. An. 1670.

GONSALES (Gasp.) vel Consaluus, Lusitanus, An. 1590. obiit. Habuit orationem Romae, cum Japoniorum legati publice essent excepti.

GONTERIUS (Joh.) Taurinensis, Anno 1616. obiit. De praesentia DEI, Colon. An. 1621. scribere coepit. Vid. Alegambe, pag. 245.

GONZAGA (Franc.) scr. de origine Franciscanae religionis, Romae, A. 1587. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 119.

GONZAGA (Aloys.) Ma[?]uani principis filius, natus est An. 1568: obiit Anno 1591. Vitam ejus exaravit Virgilius Ceparius. Vid. Alegambe, pag. 15.

GONZALEZ (Franc.) Hisp. Anno 1640. claruit. Edidit Logicam tripartitam, id est, vocalem, realem et rationalem, Romae, Anno 1639. teste Alegambe, pag. 124.

GONZALEZ (Joseph. Ant.) in Petronii Satiricon commentatus est. Prodiit etiam ejus dissertatio de duplici viventium terra, Leydae, An. 1650.

GONZALEZ (Marcus) Hisp. Anno 1628. obiit. Reliquit artem formandi characteres seu scribendi in aes incisam. Vid. Alegambe, pag. 323.

GONZALEZ (Seb.) Lusitanus, An. 1619. vivere desiit. Struxit 3. Tomos de rebus a Societate JESU in India orientali praeclare gestis. Vid. Alegambe, pag. 419.

GOOD (Guil.) Glasconiensis, Anglus, An. 1586. vita excessit. Extant ejus ecclesiae Anglicanae trophaea. Vid. Alegambe, pag. 169.

GORCOMIUS (Henr.) Batavus, A. 1460. claruit. Confecit Tract. de ceremoniis ecclesiasticis. Vid. Sweertius, pag. 328. Olearius in Abaco, pag. 202.

GORCOMIUS (Joh.) Silvaeducens. Anno 1618. obiit. Fecit epitomen ex Esthii et Cornelii a Lap. commentariis in epistolas S. Pauli.

GORCONIUS, Rhetor, Buteonis auditor fuit et scholae postea successor, vocis obtusae, sed pugnacissimae, cui Baro scurra rem venustissimam dixit: Centum raucorum vocem habes. Haec Seneca, rhetor, Controv. 7. sub finem.

GORCTIUS (Joh.) Parisiensis, Chymicos Paracelsistas et in specie Joh. Wierum scripto oppugnavit. Vid. Placcius, pag. 41.

GORDIANUS, Senior, Imp. teste Julio Capitolino, Antoniadem, i. e. Antonini Pii et Marci Antonini vitam, bella et gesta 30. libris, versibus disertissimis, complexus est. Composuit et laudes soluta oratione omnium Antoninorum, qui ante eum fuerunt.

de GORDONIO (Bernh.) per 20. annos in Academia Montispessulana medicinam professus est. Liber ejus, qui Lilium Medicinae inscribitur, Anno 1498. prodiit. Extat et ejus Tr. de conservatione vitae humanae.

GORDONUS (Jac.) Lesmoraeus, Anno 1641. obiit. Condidit chronicon ab O. C. usque ad Christum: item, Theologiam moralem: ut et comment. in utrumque Testamentum.

GORE (Thom.) edidit catalogum eorum, qui de Heraldica scripserunt, Oxonii, An. 1674. in 4.

GORECIUS (Leonh.) contexuit historiam de Walachia, A. 1578. Vid. Starovolsc. pag. 65.

GORGIAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, librum de scortis Atticis, teste Athenaeo, elaboravit.

GORGIAS, Leontinus, Sophista, Empedoclis Philosophi discipulus, Olymp. LXXXIX. claruit. Censorinus ei 108. annos vitae tribuit. Diodorus Siculus l. 12. inventionem artis Rhetoricae ipsi assignat. Philostratus in vitis Sophist. pag. 533. author est, Gorgiam primum in theatrum progressum dixisse: [gap: Greek word(s)] , i. e. proponite: quo verbo ausus est deposcere, de quo quisque audire vellet. Habuit orationem Olympicam, cujus Aristoteles meminit, Rhet. 3, 14. item, Pythiam: ob quam aurea ei statua in Pythii templo dedicata est. Dies, quibus eae orationes habitae, [gap: Greek word(s)] : orationes ipsae [gap: Greek word(s)] dictae sunt. Ab hoc [gap: Greek word(s)] , quae orationi lumen afferre solent, [gap: Greek word(s)] dicta, et [gap: Greek word(s)] pro [gap: Greek word(s)] positum. Vid. Vossius de nat. rhet. p. 62. 70. Langbainius, in Longin. pag. 45.

GORGON, [gap: Greek word(s)] , scripsit de sacrificiis, teste Hesychio in [gap: Greek word(s)] . Confer eundem, in [gap: Greek word(s)] .

GORICHEMUS (Henr.) edidit 2. libros propositionum de puella militari in Francia.

GORIONIDES (a nonnullis Josephon dictus) struxit compendium Josephi historici. Sebast. Münsterus id Latine transtulit notisque iliustravit, An. 1529. Rabbi David Ganz in Zemach, pag. 85. eum cum Josepho Graeco perperam confundit. G. H. Vorstius, pag. 282. circa tempora Caroli M. vixisse autumat. Constantinus L' Empereur in praefat. Tract. Middoth, ad Lect. mendacissimum Cretensem et supposititium scriptorem appellat. Libro 6. c. 1. (inquit) ubi Julii victoriam, quam de Gallis reportavit, paucis enarrat, ita scribit: [?], et subjugavit populum Francorum. At quis adeo hospes in historia, ut a vero Josepho ad Francorum in Galliam adventum secula aliquot effluxisse, ignorare queat? Idem ille Pseudogorjonides putidam

inscitiam mendacio manifestissimo prodit, cum l. 3. c. 1. de Ptolemaeo Philadelpho, AEgypti R. subjicit: et eo mortuo regnavit ipsius loco [?] Imperius; is est Caesar, qui Romae, in AEgypto, Hierosolymis, in Babylonia, Media et Perside rerum potitus est. Judica, lector, annon hoc sit egregie nugari, AEgypti regem, Philadelphi successorem, Romae aliisque memoratis locis rerum dominum facere, eidemque nomen Imperium imponere? Hucusque ille. Confer Casaubonum in Notis ad Polybium, pag. 100. item, Snellium in Disp. ad Obadiam, pag. 49.

GORLAEUS (Abrah.) Antverp. An. 1609. obiit. Collegit thesaurum numismatum: dactyliothecam, etc. Vid. Mart. Hanckiuspart. 1. de Sc. R. R. pag. 275.

GORLAEUS (Dav.) Ultraject. edidit exercitationes Philosophicas, An. 1620. item, ideam Physices. Vid. Sorellus de Perfect. hominis, pag. 479.

GORNICIUS (Lucas) JCtus, Graece et Lati ne doctus fuisse scribitur. Ad Senecae imitationem, librum de beneficiis conscripsit, opus pulcerrimum (inquit [?]tarovolsc. pag. 41. ) et ad veterum scriptorum invidiam: similiter libros dialogorum, Aulicum, et rhetoricam Polonicam.

GORRAEUS (Joh.) Parisiensis Medicus, An. 1577. obiit. Nicandrum latinis versibus expressit. Extant etiam ejus definitiones medicae, 23. libris comprehensae. Vid. Thuanus l. 64. Sorellus, pag. 583.

GORRAEUS (Pet.) Bituricensis, edidit formulas remediorum, quibus medici utuntur.

GORRAM (Nicol.) Anglus, Scholasticus, Anno 1350. claruit. In libros Sententiarum: item, in varios utriusque Testamenti libros commentatus est. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. diss. de S. E. pag. 118. Olearius, pag. 326.

GORSCIUS (Jac.) Massoviensis Polonus Anno 1581. obiit. Animadversiones in Theologos Wirtenbergenses edidit. Fertur etiam scripsisse epistolarum 30: praelectionum vero Phorcensium 25. libros. Vid. Starovolsc. pag. 37. Ghilinus, vol. 2. pag. 107. Confer Thuanum, lib. 73.

GOSIUS (Martinus) JCtus, Anno 1150. floruit. Vulgo Juris civilis illuminator illustrissimus vocari solet. Erat Bulgari antagonista. Reliquit Glossas.

GOSLICIUS (Laur.) Posnaniensis Antistes, A. 1607. septuagenario major obiit. Condidit duos libellos, quorum unus est de optimo senatore: alter de optimo cive. Habuit etiam orationem pro statu sacerdotali. Carminibus quoque pangendis operam dedit. Vid. Starovolsc. pag. 22.

GOSSONUS (Nicol.) Atrebas, JCtus, A. 1588. vivere desiit. In 25. priores articulos consuetudinum Atrebatensium, teste Sweertio, commentatus est.

GOSTINIUS (Andr.) Cracoviensis, editis doctissimis et disertissimis de literarum praestantia orationibus innotuit.

GOSTINIUS (Jac.) Theologus, reliquit egregia commentaria in Autorem de causis. Vid. Starovolsc. pag. 57.

GOSWINUS (Carol.) Brugensis, Anno 1625. obiit. Notas in Tertullianum elucubravit. Vid. Alegambe, pag. 68.

GOTHARDUS (Joh. W.) Collyrium praeparavit adv. oculos Stuckii, Lucernae, An. 1641.

GOTHOFREDUS (Dionys.) Parisiensis, JCtus, natus est An. 1549: obiit Anno 1622. Primo Genevae, deinde Argentinae,

tandem Heidelbergae leges publice interpretatus est. Bello gravi ingruente, Palatinatu excedere coactus est. Unde Argentinam rediit, hospitio usus viri clarissimi, Matth. Berneggeri. In ultima senecta memoriam adeo tenacem habuit, ut optimorum autorum quorumvis loca tanquam ex scripto expeditissime recitaret. Corpus juris, recensuit, ac maximo omnium applausu edidit Duos filios reliquit, Theodorum Historiographum, et Jacobum JCtum in Academia Genuensi celeberrimum. Vid. Henning. Witte in JCt. pag. 85.

GOTHOFREDUS (Haloinus) emisit synopsin Logicae Aristoteleae et Rameae, An. 1602.

GOTHOFREDUS (Jacobus) Dionysii filius, JCtus, natus est Anno 1587: obiit An. 1652. In Codicem Theodosianum sex voluminibus comentatus est. Edidit praeterea Philostorgium, una cum aliquot dissertationibus. Extant ejusdem Tr. de imperio maris ad legem Rhodiam: de velandis mulieribus: de Pontificatu Max. de praecedentia: de regulis juris antiqui: de statu Paganorum: notae ad legem Juliam et Papiam: notae in XII. Tabulas, etc. Vid. Marisotus, Cent. 2. Epist. et Hedovill. Tom. 2. Ephem. pag. 72.

GOTHOFREDUS (Theodorus) Jacobi frater, historiis innotuit. Vid. Rigattius in vita P. Puteani.

GOTHOFREDUS (Joh. Ludov.) scripsit Archontologiam, fol. An. 1649: item, historiam omnium temporum.

GOTHUS (Franc.) struxit compendium Biblicum, singula capita singulis 4. jambicis dimetris perstringens, teste Waddingo, pag. 120.

GOTHUS (Matth.) Elrichensis, syntagma Theologicum An. 1622. composuit: Catechesin etiam Graecis versibus felicissime expressit.

GOTHUTIUS (Aug.) Monelianus Ligur, An. 1605. claruit. Gymnasium speculativum ex variis Philosophis et Theologis concinnavit, et in 5. classes distribuit, quarum 1. Logicorum, 2. Phylicorum, 3. Metaphysicorum, 4. Formulistarum, 5. Theologorum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 43.

GOTMANNUS (Fr.) de coelibatu ministrorum, Toleti, An. 1566. scribere aggressus est.

GOTTIFREDI (Bagarottus) JCtus, An. 1210. floruit. Reliquit Glossas in jus civile.

GOTTIFREDUS (Alexand.) effata Peripati Christiani, Anno 1632. evulgavit. Vid. Alegambe, pag. 12.

GOTTIFREDUS (Franc.) diligentissimus antiquitatis vindex et elegantiarum spirans Amalthea, dicitur a Chimentellio de honore Bisellii, pag. 39.

GOVEANUS (Ant.) Lusitanus, A. 1565. ex immodico peponum usu obiit Primum Tolosae, deinde Divonae Cadurcorum, postea Valentiae et Grationopoli jus civile professus est. Thuanus l. 38. scribit, Goveanum communi doctorum suffragio hoc assecutum esse, ut et poeta elegantissimus et summus philosophus et praestantissimus juris interpres simul haberetur. Edidit 2. libros de Jurisdictione contra Equinarium Baronem: librum unum de jure accrescendi, etc. Vid. Schottus in Bibl. Hisp. pag. 475. Ghilinus vol. 2. pag. 189.

GOUBAU (Fr.) edidit quinque libros epistolarum Pii V. Pontificis, Antv. Anno 1640.

a GOUDA (Guilh.) Batav. Silvam Odarum: item, historiam S. Bavonis exaravit. Vid. Sweertius, pag. 308.

a GOUDA (Joh.) Ulterjectinus, An. 1620. floruit. Scripsit victoriam Transsubstantiationis. Vid. Alegambe, pag. 246.

GOUDINIUS (Ant.) Philosophiam juxta S. Thomae doctrinam, 4. Tomis comprehensam, Paris. Anno 1664. edi curavit.

GOUGE (Guil.) Midlesexiensis, Anno 1653. obiit Epistolam ad Hebraeos luculento comment. illustravit, fol.

GOULARTIUS (Simon) Silvanectinus, A. 1594. claruit. Collegit apophtegmata sacra: item, historicam morum Philosophiam.

medicus, sex libros chirurgiae Lutet. A. 1566. edi fecit. Vid. Linden, pag. 545.

GOURRAEUS (Jac.) JCtus, scripsit in Const. 2. C. de rescindendis vendit. A. 1595.

GOUSSETTUS (Jac.) Blesensis, A. 1665. floruit. Inter hebraice doctos refertur a Colomesio in Gall. orient. pag. 244.

GOUTOULAS (Jac.) universam historiam profanam duobus voluminibus complexus est, Paris. An. 1653.

GOYNAEUS (Joh. Bapt.) Pyranensis Istrius, enchiridion medendi, et dialogum, quod Philosophi et Medici dogmatici JCtos dignitate praecedant, Venetiis, A. 1582. edi curavit.

GOZADINUS (Lud.) Bonon. JCtus, natus est An. 1479: obiit An. 1536. Reliquit volumen consiliorum et alia. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 161. Bumaldus, pag. 155.

de GOZADINIS (Scipio Gabionis) Anno 1422. claruit. Correxit statuta civilia Bononiens.

GOZAR (Laur.) Valentinus, medicus, A. 1549. dialogum de medicinae fonte confecit. And. Schottus in Bibl Hisp. pag. 329. Paracelsi sectatorem facit.

GOZZEUS (Ambros.) Ragusinus, catalogum virorum, ex familia Praedicatorum literis insignium, Venet. An. 1605. vulgavit.

GOZZIUS (Nic. Vit.) in serm. Averrois de substantia orbis, Venet. Anno 1580. commentari instituit.

GRABBA (J. A.) Erfortensis medicus, Elaphographiam curiosam, An. 1667. in lucem emisit.

GRABE (Matth. Silv.) tabulas monarchiarum regnorumque parallelorum construxit, A. 1672.

GRABIUS (Joseph.) contra Hunnium de persona Christi, Anno 1587. stilo pugnavit.

GRABOVIUS (Pet.) scr. de linguae Hebr. ejusque literarum antiquitate, Anno 1604.

GRACCHUS (C.) Tib. Gracchi frater, Orator, a Cicerone in Bruto valde commendatur. Grandis erat verbis, sapiens sententiis, genere toto gravis. Hoc dicente, populus Rom. prae gaudio videbatur [gap: Greek word(s)] , i. e. divino afflari furore et bacchari, Plutarcho teste in Gracchis: prae hoc Graccho oratores alii nihil a pueris differre videbantur. Vid. Voss. de nat. rhet. pag. 98.

GRACCHUS (Tib.) Caii frater, orationes, nondum satis splendidas verbis, sed acutas prudentiaeque plenissimas habuit. Plutarchus in Gracchis ait, eum fuisse sedatum ac mitem, egregium ciendae misericodiae artificem, dictione suavem, purum ac exquisite elaboratum.

GRADENICUS (Aloysius) Bibliothecarius S. Marci, vir Graece et latine doctissimus, hoc tempore claret. Stephanum Ethnographum emendare, emendatumque edere in animo habere fertur. Psalmum 51. latinis elegis eleganter expressit. Extat ea versio in myrothecio morali Fr. Macedi, An. 1675. edito.

de GRADI (Joh. Matth.) magni nominis medicus, Practicam, Venet. An. 1502. typis mandavit.

GRADIUS (Steph.) Ragusinus, habuit Orationem de eligendo pontifice, Anno 1667. item, aliam in funere Caes. Rasponi, An. 1676.

de GRAEF (Regnerus) medicus Delphensis, scripsit de materia et usu succi pancreatici, Anno 1664: item, de virorum et mulierum organis, generationis inservientibus, ubi demonstrat, tam homines et reliqua animalia omnia vivipara haud minus, quam ovipara, ab ovo originem ducere.

GRAEVlUS (Joh. Georg.) Notas in Soloecistam Luciani, A. 1668. elucubravit. Habuit etiam orationem in obitum Joh. de Bruyn, physici et mathematici Trajectini, A. 1675. Ejus doctissimae notae in Hesiodum, An. 1667. prodietunt.

GRAFF (Elias) Monacensis Bavarus, An. 1632. sexagenarius obiit. Emisit varia opuscula contra Georg. Zeaemannum, Theologum Lutheranum. Vid. Alegambe, pag. 100.

GRAFUNDERUS (Dav.) condidit Grammaticam Chaldaicam, An. 1666. et calligraphiam Hebraicam, An. 1670. Promisit etiam aerarium. poeticum Graecum.

GRAIAR (Casp.) Theologiae in Salamanticensi Academia Professor, in Michaeam commentatus est, An. 1570.

GRAMBSIUS (Joh.) Moeno-Francofurtensis Theolougus, Dorschaei Biblia numerata edi curavit, fol. An. 1675.

GRAMINEA (Dominic.) librum de sacramento Eucharistiae, Col. An. 1575. contexuit.

GRAMlNEUS (Theod.) Ruremundanus, exaravit Aquilonem mysticum vel declarationem vaticinii Jeremiae: ab aquilone pandetur malum, An. 1571: item, enarrationem in Johannem de Sacrobosco. Vid. Sweertius, pag. 689.

GRAMMAYE (J. Bapt.) Antverp. Anno 1606. claruit. Extant varia ejus opera, ut Africa illustrata: historia Asiaticarum gentium: Lexicon Mauricum: Tract. de jure Regalium: item, Comoediae, Tragoediae et orationes. Vid. Sweertius, pag. 390.

GRAMMONDUS (Gabr. Barth.) praeses Parlamenti Tholosani, An. 1672. obiit. Texuit historiam rerum Gallicarum, ab A. 1610. usque ad An. 1629. Chr. Funccius T. 1. Orb. Imper. pag. 443. lectio Gramondi (inquit) est confusa et contorta et affectatae brevitatis. AEmulatus quippe dictionem est Corn. Taciti. In eo tamen Thuano par: quod intrepide dicat, quid sentiat, non dissimulans gravissima aulae et magnatum peccata, indeque idem, quod Thuanus, fatum expertus. Simul enim ac prima pars historiae prodiit, multorum incurrit odia: ita ut vix Tholosae tuto vivere potuerit. Quare non prodiit tenus hac, nisi pars prima: si altera succederet, opus esset incomparabile, vel non nisi cum ipsa antiquitate comparandum. Arcanissima enim reip. Gallicae autor penetraverat. Haecille.

GRAMONTlUS (Scipio) Nummum Regium Gallice edidit, undeplurima depromi possunt, quae doctrinam politicam illustrent, simulque legentium animos dulci pabulo variae lectionis et gratissima diversarum observationum varietate reficiant. Vid. Naudaeus in B. P. pag. 84.

a GRANA (Nicol.) scripsit in Porphyrii praedicabilia, et Aristotelis libr. de interpretatione, An. 1601.

GRANADUS (Jac.) Gaditanus, An. 1622. obiit. In 1. et 2. Thomae Aquinaits commentatus est, Anno 1631. Vid. Alegambe, pag. 198.

GRANATENSIS (Lud.) Hisp. apud pontificios magni nominis Theologus, An. 1589. obiit. Reliquit Rhetoricam ecclesiasticam, Conciones et Catechismum. Scripta ejus in varias linguas conversa sunt. Vid. Imperialis in Museo, pag. 92. Ghilinus, vol. 1. pag. 150.

le GRAND (Ant.) a nonnullis Cartesii epitomator vocatur. Historiam naturae experimentis elucidatam secundum principia philosophiae, Lond. An. 1673. elaboravit. Extat ejusdem Tr. de carentia sensus et cogitationis in brutis, Anno 1675.

GRANDAMICUS (Jacobus) emisit chronologiam Christianam, Anno 1669: item, demonstrationem de immobilitate terrae. Vid. Hedov. Ephemer. Gall. part. 5. pag. 7.

GRANDIS (Joh. Fr.) struxit dissertationes criticas et philosophicas, Paris. A. 1657.

GRANDIS (Nicol.) Paris. An. 1546. claruit. Paravit comment. in epist. Pauli ad Rom. item, in epistolam ad Hebraeos. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 264.

GRANGAEUS (Isaac) in Prudentii duos libros advers. Symmachum commentatus est, Anno 1614. Extant ejusdem notae in Juvenalem, in quibus tamen multi multa desiderant. Caspar Barthius ad Statii lib. XI. Theb. pag. 1300. ad eum

GRANGERIUS (Bonavent.) Paris. medicus, egit de ratione curandi per sanguinis missionem, An. 1581. Edidit etiam Theophrastum de sudoribus et vertigine An. 1576. Vid. Thomasius, de plagio, §. 451. Linden, pag. 105.

GRANIUS Flaccus, scripsit de Indigitamentis ad Caesarem. Vid. Censorinus de Natali, cap. 3. Granii Flacci meminit Festus in voce Ricae et alibi, ut et Macrobius Saturn. 1, 18. Citatur etiam ab Arnobio l. 3. Bertrandus in JCt. pag. 259. eum Granium Flaccum Licinianum vocatum affirmat.

GRAPALDUS (Franc. Marius) Italus, edidit librum de partibus aedium: item, poemata, Jovius in Elogiis, numero 62. hominem, exacto 50. aetatis anno, calculo periisse memorat.

GRAPHEUS (Corn.) (aliis Scribonius dictus) Alostanus, A. 1558. obiit. Struxit gratulationem de facta pace: carmen de nativitate. Christi: sacra Bucolica, libris tribus. Vid. Tom. 2. Delit. Belg pag. 277. Sweertius, pag. 195. Ghilinus, vol. 2. pag. 63.

GRAPHEUS (Cypr. Gorn.) Alostanus, similiter carminibus pangendis sese exercuit. Vitam S. Guilhelmi stilo expressit. Vid. Sweertius, pag. 200.

GRASECCIUS (Georg.) Argentinensis, scrips. de fabrica humani corporis, Anno 1605. Habuit etiam orationem de dicto illo vulgari, Medice vivere est pessime vivere. Vid. Linden, pag. 207.

GRASERUS (Corn.) Francus, natus est Anno 1557: obiit An. 1613. Thorunii ecclesiae simul atque gymnasio praefuit. Condidit comment. in Danielem nec non. in Apocalypsin Johannis. Ajunt, eum etiam R. Joseph Albo librum Iccarim vel fundamentorum ex Hebr. latine transtulisse.

GRASSERUS (Joh. Jac.) Basileensis, An. 1614. claruit. Edidit Itinerarium historico-politicum: item, poemata. Vid. Joh. Pet. Lotichius, p. 3. Bibl. Poet. pag. 205. Zeill. part. 3. de hist. pag. 98.

GRASSETTUS (Hippol.) JCtus, anatomen necis proditonae, Anno 1660. fol. publicavit.

de GRASSIS (Ach.) Cardin. et JCtus, An. 1487. collegit decisiones Rotae Romanae.

de GRASSIS (Ach.) (alius a priore) erat episcopus montis Falisci. Vid. Bumaldus, pag. 5.

de GRASSIS (Annibal) Bononiens. JCtus, An. 1553. claruit. Composuit librum de jurisdictione ecclesiastica episcoporum: et alium de summi pontificis temporali potestate.

GRASSIUS (Corn.) Antverp. An. 1592. innotuit. Vitas Sanctorum post Zach. Lippeloum continuavit. Vid. Sweertius, pag. 86.

GRASSIUS (Hor.) Ligur ex urbe Savona, scripsit sub nomine Lotharii Sarsi libram astronomicam et philosophicam, qua Galil. Galilaei opiniones de cometis examinantur, Anno 1619. item, rationem ponderum librae et simbellae, in qua, quid e Lotharii libra, quidque Galilaei Simbellatore, contra libram edito, de cometis statuendum sit, collatis utriusque rationum momentis proponitur. Ricciolus vocat architectonicae consultissimum ac magni judicii vitum. Vid. Placcius, pag. 253. Alegamb. pag. 189.

GRASSUS (Joh.) JCtus, de actionum cessione et rescriptis apostolicis commentatus est.

GRASSUS (Mich.) edidit Tr. de successione tam ex testamento, quam intestato, fol.

GRASWINCKELIUS (Theod.) expressit Thomam Kempensem de imitatione Christi carmine. Scripsit etiam de jure praecedentiae:

ut et opus de libertate Veneta, in quo tamen omnia e Mutio desumsisse creditur. Adde, stricturas in censuram Joh. a Felden, An. 1654. Claud. Salmasius l. 1. epist. 73. vocat doctissimum ac politissimum, imo et [gap: Greek word(s)] : item, solida ac vera prudentiae civilis doctrina penitus tinctum.

GRATAROLUS (Guil.) Bergomensis, med. Anno 1566. obiit. Scripsit de memoria conservanda: de praedictione morum: de signis motus terrae: de literatorum valetudine: de causis et signis pestis: de vini natura: de thermis Rheticis: de aqua ardente: de notis Antichristi: praxin medicam. Vid. Donatus Calvus, pag. 309.

de GRATIADEIS (Jul. Boncamb.) JCtus, An. 1290. floruit. Composuit quaestiones juris.

GRATIANUS, Clusinus, monachus Benedictinus, An. 1145. claruit. Decreta pontificum in unum opus redegit ac juxta materiarum diversitatem digessit. Hoc opus authoritate Gregorii XIII. Anno 1580. a mendis purgatum et suae integritati restitutum est. In epitaphio audit Juris Caesarei et Pontificii enucleator prope divinus. Vid. Panzirolus in JCt. 3, 2. Delrio ap. Maresium T. 2. Syllog. pag. 352. Calixtus in Epit. Theol. pag. 94. Quenstad. pag. 342. Thomasius de plagio, §. 452.

GRATIANUS (Ant. Maria) a Burgo, opiscopus Amerinus, condidit quinque libros de bello Cyprio: item, vitam Joh. Franc. Commendoni, Card. Anno 1669.

GRATIANUS (Thomas) An. 1627. obiit. Struxit anastasin Augustinianam, in qua scriptores ord. eremitarum S. Augustini enarrantur, teste Sweertio.

GRATIANUS (Steph.) JCtus, disceptationes forenses quinque Tomis complexus est, An. 1619. fol.

GRATIOLUS (Andr.) Tusculanus, Anno 1542. vixit. Eustratii comment. in 2. lib. post. Analyticorum Aristotelis latine transtulit.

GRATIUS, Cynegeticorum scriptor, Ovidii tempore vixit, quemadmodum ex ultima elegia Ponticorum patet: Aptaque venanti Gratius arma dedit. Hunc primus Actius Sannazarius e Gallis secum attulit et typis mandavit. Notis doctissimis eum illustravit Jan. Ulitius, An. 1645. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 388.

GRATIUS (Ortw.) Anno 1542. obiit. Reliquit fasciculum rerum expetendarum et fugiendarum, teste Sweertio.

GRAVASSETIUS (Mich.) Novellariensis, med. et philosophus Patavinus, vulgavit 2. libros de natura cauterii: item, praeludia anatomica, Venet. Anno 1584.

GRAVATIUS (Nic. Ant.) JCtus, texuit consilia matrimonialia. Hieronymus Magius l. 4. misc. c. 3. vocat doctissimum Jurisconsultum.

GRAVINA (Ant.) Neapolitanus, edidit catholicas descriptiones contra haereticos. Neapol. An. 1625. Fecit etiam carmina, quae leguntur T. 1. Delit. Ital. pag. 1223.

GRAVINA (Petrus) Siculus, Joviano Pontano et Actio Sannazario familiaris fuit. Obiit 74. aetatis anno. Carmina ejus occurrunt T. 1. Delit. Ital. pag. 1223. Videatur Jovius in Elog. num. 70.

GRAVIUS (Gualt.) Graviensis Anno 1534. obiit. Scripsit de ritibus, olim circa baptizatos et confitentes observatis. Vid. Sweertius, pag. 296.

GRAVIUS (Henr.) Lovaniensis, Anno 1591. decessit. Librum Augustini contra haereses notis illustravit. Vid. Thuanus l. 100. Sweertius, pag. 329. Vernulaeus in Academ. Lovan. pag. 279.

GRAVIUS (Henr.) cognomine Vermolanus, patria Graviensis, An. 1552. vivis excessit. In epistolas S. Hieronymi commentatus est. Vid. Sweertius, pag. 330.

GRAVIUS (Joh.) mathematicus Oxoniensis, Anno 1650. floruit. Edidit elementa linguae Persicae, Anno 1649. Londini: Tractatum de epochis celebrioribus Cataiorum, Syro-Graecorum, Arabum, Persarum et Chorasmiorum, An. 1659. item, Tabulas geographicas, Anno 1652. etc.

GRAUNT (Joh.) civis Londinensis, An. 1662. mortalitatis schedas collegit et ex iis varias et curiosas observationes confecit. Vid. T. 2. Ephemer. Hedovill pag. 325.

GRAWERUS (Albertus) insignis Theologus, Anno 1617. obiit. Reliquit quaestiones illustres: tractatum de satisfactione: comment. in Micham: lectiones in Augustanam Confessionem, etc. Vid. Adrianus Beier in Rect. Jenens. pag. 484. Spizelius in Templo honor. pag. 39.

GREAUES (Joh.) Professor Oxoniensis, scripsit de pyramidibus AEgyptiorum, teste Borrichio.

GREBNERUS (Paul.) Cant. Salomonis et Threnos Jeremiae elegiaco carmine reddidit. Condidit etiam odam de conjunctione fidelium cum Christo, Anno 1563.

GREBNITZ (Elias) tractavit de gratiae divinae universalis negatione, A. 1666. Extat ejusdem Tr. de Christo [gap: Greek word(s)] .

GREFLINGERUS (Georg.) Anno 1652. historiam 12. regum e familia Stuartorum publicavit.

GREGENTIUS, [gap: Greek word(s)] , Tephrensis episcopus, juxta Bignaeum seculo V. floruit Alii malunt eum post tempora Justini Imp. vixisse. Nam quae in fine dialogi de conversione Judaeorum habet, videntur contigisse post debellatum Dunam, Homeritarum Regem et restitutos in ea regione reges Christianos ope Elesboam, Regis AEthiopum, quod accidisse tempore Imp. Justini, patet e Procopii lib. 1. de bello Persico. Extat ejus disputatio cum Herbano Judaeo, versa a Nicol. Gulonio. Casp. Barthius in Claud. pag. 1348. non Gregentium, sed Palladium autorem ejus libri existimat. Scalig. in Excerptis pag. 230. Gregentius (inquit) scriptus est a Graeculo quodam ante 200. annos, et ille erat valde imperitus. Vid. Olearius in Abaco, pag. 181.

GREGORAS (Nicephorus) [gap: Greek word(s)] , historiam CXLV. annorum confecit, incipiens a Theodoro Lascare et desinens in Andronico Palaeologo, qui obiit Anno 1341. De hoc ita Lipsius ad Polit 1, 9. Judicia ejus crebra et plerumque recta: causae eventuum curiose positae: pietas inculcata, et multa oportune ad primam illam causam relegata, i. e. Deum. Sane providentiam et fatum non alius scriptor asseruit magis, etc Casp. Barthius ad Claud. vocat omniun sequiorum Graecitatis scriptorum cordatissimum. Reliquit etiam technologiam Grammaticam et duas orati ones. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. diss. de S. E. pag. 107. Olearius in Abaco, pag. 321, Hanckius in Byzant. Scr. pag. 579.

GREGORIUS, Baeticus, scr. de Trinitate, teste Oleario in Abaco, pag. 182. Vide, BAETICUS.

GREGORIUS, Jurisconsultus, sub Valente et Gratiano Impp. floruit et codicis Gregoriani compilator fuisse creditur. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 1, 66.

GREGORIUS I. cognomine Magnus, primo urbis Romae praefectus fuit: deinde monachus factus: tandem episcopus Romanus creatus est. Obiit Anno 604. Reliquit duodecim libros epistolarum: moralem expositionem in Jobum, et dialogos. Dialogos post sesquisecalum Zacharias, itidem Romanus episcopus, Graece transtulit Sigebertus refert, Romanos in animo habuisse omnia ejus opera comburere, nisi Petrus, diaconus ejus, jurejurando confirmasset, se vidisse Spiritum S. quasi columbam super caput Gregorii tractantis sedentem rostrumque suum ori illius inserentem. Antoninus Florentinus, part. 4. summae, tit 11. c. 4. refert, Gregorium omnes libros, quos habere potuit, Titi Livii comburi fecisse, quia ibi multa de superstitionibus idolorum narrantur. De stilo ipsius ita Erasmus in Ciceron. pag. 153. Gregorium Rom. ejus nominis primum agnosco virum pium, ea loquentem,

quae sentit. Et hic propius accedit ad Marc. Tullium, quam Ambrosius: sed fluit lutulentus, et Isocraticae structurae quasi servit oratio, quod est a Cicerone alienum. Sic enim puer in scholis assueverat. Vid. Phil. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 389. Rivet. T. 2. Oper. pag. 1151. Olearius in Abaco, pag. 186.

GREGORIUS, [gap: Greek word(s)] , Nazianzenus, cognomine [gap: Greek word(s)] , sub Theodosio Imp. Anno 390. floruit. Reliquit orationes, epistolas et carmina. Fertur in ecclesia tantum autoritatis pondus obtinuisse, ut, quicunque testimonio ejus refragaretur, statim vel haereticus vel haereseos suspicione notaretur. Vid. Phil. Labbe T. 1. Diss. de S. E. pag. 358. Rivetus T. 2. oper. pag. 1119. Olearius, pag. 182. Confer Suidam, in [gap: Greek word(s)] .

GREGORIUS, Neocaesariensis episcopus, cognomine [gap: Greek word(s)] , A. 265. obiit, teste S. Hieronymo in c. 4. Eccles. In Ecclesiasten metaphrasin concinnavit. Hanc metaphrasin alii Gregorio Nazianzeno perperam adscribere solent. Vid. Phil. Labbe in dissert. de S. E. Tom. 1. pag. 371. Olearius, pag. 184. Rivet. T. 2. pag. 1098. Confer Suidam.

GREGQRIUS, Nyssenus, S. Basilii frater, a Graecis honoris causa Pater patrum dictus, An. 380. floruit. Scripsit in Hexaemeron librum unum. Sixtus Senensis autor est, ejus commentarios in Psalmos in Vaticana Bibliotheca asservari. Vid. Labbe l. c. pag. 377. Rivetus T. 2. pag. 1120. Olearius, pag. 185. Item, Suidas.

GREGORIUS, Turonensis, Anno 596. obiit. Decem libris, quibus postea Fredegarius undecimum adjecit, historiam Francorum persecutus est. Edidit etiam octo libros de miraculis Sanctorum. Sigebertus ait, virum fuisse magnae ut nobilitatis, ita et simplicitatis. Et sane judicium in eo non frustra requiras, dum alba linea omnia miracula signat, quae in apocryphis legerat vel ab aliis acceperat. De eo ita Hilduinus in epist. ad Ludovicum Imperatorem: Parcendum est simplicitati viri religiosi Gregorii, Turonensis episcopi: qui multo aliter, quam se veritas habet, aestimans, non calliditatis astu, sed benignitatis et simplicitatis voto literis commendavit. Vid. Labbe l. c. pag. 398. Rivetus T. 2. pag. 1151. Olearius, pag. 189.

GREGORIUS, II. Rom. episcopus, A. 731. obiit. Hic Bonifacium ad praedicandum evangelium in Germaniam destinavit. Exaravit epistolas ad Bonifacium, Carolum Martellum et alios. V. Olearius, p. 187.

GREGORIUS III. An. 741. obiit. Carolo Martello primus Christianissimi titulum contulit. Excerptum ejus de divesis criminibus eorumque remediis, Tomo 6. Biblioth. Patr. habetur. Vid. Olearius, pag. 188.

GREGORIUS VII. alias Hildebrandus dictus, An. 1085. obiit. Primus imperium pontificium condidit. Extant ejus epistolae. Vid. Olearius, pag. 188.

GREGORIUS XIII. natus est An. 1502: obiit A. 1585. Gratiani decretum a mendis purgavit et septimum librum Canonibus addidit. Calendarium etiam correxit. Vid. Panzirolus in JCt. 2, 178.

GREGORIUS, Syrus, scripsit Syriace scholia in omnes utriusque Testamenti libros valde succincta, et in quibus nihil magis culpes, quam nimiam brevitatem. Habet tamen sparsim (praesertim in Psalm.) multa bona et utilia: quae ab aliis minoris momenti secreta transscripsit Dn. Dudlejus Loftus. Est liber magnus in quarto, titulumque gerit [?] i. e. horreum secretorum, compositus ante 300. circiter annos. Haec Arnoldus Boot in Indice autorum, animad versionibus sacris praemisso.

GREGORIUS (Jacobus) Scotus, scripsit de vera circuli et hyperbolae quadratura, Patavii, Anno 1667: item, partem universalem Geometriae, quantitatum curuarum transmutationi et mensurae inservientem, An. 1668.

GREGORIUS (Joh.) Buckinghamiensis, An. 1650. claruit. Exaravit notas in aliquot S. Scripturae loca.

GREGORIUS (Joh. Gratianus) edidit exegesin in evangelia annua, Bruxellae, An. 1638.

GREGORIUS (Martin.) medicus Parisiensis, aliquot Galeni librorum translationes ad fidem Graec. exemplarium correxit. Vid. Simlerus.

GREGORIUS (Mauricius) in 4. libros Sententiarum commentatus est, Anno 1645. fol.

GREGORIUS (Petr.) Tholosanus, JCtus, Anno 1585. obiit. Condidit Politicam, Syntaxin artis mirabilis, et alia. Gabr. Naudaeus in Bibliogr. pol. pag. 63. Copiosior extitit (Nic. Biesio ) Gregorius Tholosanus ac magis ex arte scribens, quia Jurisperitus. Desiderantur tamen in eo modus, quem sibi praescribere non potuit eruditione vulgari luxurians: et majestas, cui non magis indulsit quam judicio, dum omnia ingerit et pauca digerit. Caeterum valde utilis est et diversa in se continet, propter quae thesauri instar haberi possit, ubi meliorum autorum gemmas et preciosam variae doctrinae supellectilem possis invenire. Vide, THOLOSANUS.

a S. GREGORIO (Steph.) JCtus, scr. de praecipuis Juris et justitiae partibus, Ferrariae, Anno. 1652.

GREMPIUS (Lud.) methodicam codicis Justinianei tractationem, An. 1593. edi curavit.

GRENERIUS (Dominicus) vel Grenier, Appamiensis, A. C. 1326. claruit. Postillas super Pentateuchum et super omnes libros historiales Biblicos fecisse fertur. Vid. Olearius in Abaco, pag. 140.

GREPSIUS (Stanisl.) Polonus, An. 1572. obiit. Erat 3. linguarum, Lat. Graecae et Hebraicae peritissimus, vita et moribus philosophus. Scripsit de multiplici Siclo et talento hebraico: item, de mensuris hebraicis tam aridorum quam liquidorum. Vid. Starovolsc. pag. 84.

GRETSERUS (Jac.) Marckdorfensis Acronianus, An. 1625. obiit. Ingolstadii 26. annis docuit, uno anno linguam Graecam, tribus philosophiam, reliquis Theologiam professus. Composuit tres libros variarum retum: Tr. de Cruce: notas notarum Casauboni in epistolam Nysseni ad Eustath notas in Codinum Curopalatem. Ex Graecis multos latine transtulit, ut Joh. Cantacuzenum, Simocattam, Phranzem, Cabasilam, Cyrillum in prophetas minores, etc. Si G. Stengelio credendum, sesquicentum libros exaravit. Maledicentia omnes fere ordinis sui socios superavit. Vid. Calixtus de Comm. sub una, §. 172. Alegambe, pag. 199.

de GREVE (Pet.) JCtus, habuit dissertationes ad institutionum loca difficiliora, An. 1663.

GREVE (Phil.) Cancellarius Parisiensis, in Psalm. 133. sermones composuit, impressos Brixiae, An. 1600.

GREVINCHOVIUS (Nic.) apologiam condidit: item, tract. adversus Amesium, Anno 1615.

GREVINUS (Jac.) Claromontanus, poeta et medicus, Anno 1570. obiit. Teste Thuano, Nicandrum Gallicis versibus transtulit: commentarium etiam de venenis Gallice confecit, quem Hier. Martius, medicus Augustanus, latinem transtulit.

GREUSSERUS (Joh.) Rotenburgo Tuberanus, reliquit passionale, Norimb. editum, An. 1495. teste Reisero.

GREYDANUS (Joh.) Institutiones metaphysicas et physicas, An. 1672. item, Logicam novantiquam, An. 1659. typis exscribi curavit.

GRIALIUS (Joh.) Hispanus, notis Isidorum illustravit. Caspar Barthius in Guil. Britonem pag. 344. notas illas minime ambitiosas, tamen emditissimas appellat.

GRIBALDUS (Matth.) methodum et rationem studendi in jure tribus libris complexus est, Anno 1556. Commentatus etiam est in Pandectas. Condidit praeterea historiam de Franc. Spiera.

GRIENBERGERUS (Chr.) Oeno Halensis, Clavii discipulus, An. 1636. obiit. Exaravit libellum de speculo ustorio:

a GRIESHEIM (Joh. Chr.) JCtus, delineationem jurisprudentiae Romano-Germanicae, A. 1620. edi curavit.

GRIFFUS (Laur.) condidit carmen in conflictum Bracciani, teste Gr. Leto in Ital. regn. pag. 179.

GRILLANDUS (Paul.) JCtus, scripsit de sortilegiis et lamiis, An. 1592: item, de tortura.

GRILLOTIUS (Joh.) Burgundus, res Lugduni gestas, ab Augusto A. 1628. usque, ad Octobr. 1629. descripsisse fertur.

GRIMALDUS (Josephus Maria) Anno 1640. floruit. Tractavit de lumine, coloribus et iride, Bon. An. 1665.

GRIMALDUS (Laur.) concinnavit colloquia familiaria amicorum in solitudine convivantium: nugas juveniles: flores astrologicos, etc. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 160.

GRIMANUS (Martinus) Patriarcha Aquilegiae, in epist. ad Rom. et Galatas commentatus est, Venet. A. 1542.

GRINDALUS (Edmundus) episcopus Cantuariensis, An. 1583. mortuus est in concione, cum exequiae Imperatoris Ferdinandi I. haberentur, teste Kempio, pag. 162.

GRIPHON, Flander, Anno 1475. obiit. Graecos et Maronitas, incolas montis Libani, ad fidem Rom. ut ajunt, adduxit. Reliquit itinerarium terrae sanctae. Fertur etiam nonnulla scripsisse Syriace. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 128.

GRISAUNTUS (Guilh.) Anglus, Anno 1350. clarus evasit. De quadratura circuli commentatus est. Cum ob summam naturae et rerum mathematicarum peritiam magiae suspicione laboraret, medicinae sese consecravit. Filium reliquit, qui pontifex factus et Urbanus dictus est.

GRITSCH (Joh.) Basileensis, ord. Min. Anno 1430. floruit. Condidit quadragesimale. Vid. Wadding. pag. 209.

GRIVELLUS (Joh.) Burgundus, JCtus, A. 1624. obiit. Edidit decisiones Senatus Dolani, An. 1619. fol.

de GROBENDONCQ (Car.) exaravit librum de ortu et progressu spiritus politici, An. 1666. Vid. M. X. Volckman in Elog. Prag. pag. 79.

GROCHOVIUS (Stanisl.) fecit carmina Polonica et latina. Vid. Starovolsc. pag. 96.

GROCINIUS (Guil.) Graecam et Latinam linguam a Dem. Chalcondyle et Politiano didicit, domumque rediens gentilibus suis easdem liberalissime impertitus est. Primus (inquit Jovius in descr. Britanniae, pag. 91. ) in Oxoniensi gymnasio frequenti juvenum concursu Graecas literas publice profiteri coepit De eo haec Erasmus in Ciceroniano, pag. 172. Guil. Grocinii nihil extat praeter unam epistolam, elaboratam sane et argutam ac bene latinam. Maluit enim nihil scribere, quam nihil videre homo natura lusciosus. Ad epistolarem argutiam appositus Laconismum amabat et sermonis proprietatem: diceres Atticum in hoc sane genere: nec aliud affectavit. Ciceronis copiam ferre non potuit, siquando illius legeret libros. Nec scripto solum, sed etiam dicendo laconizabat. Confer Crusium in Germanograecia, pag. 235.

GRODICIUS (Stanisl.) Posnaniensis, An. 1613. obiit. Post navatam philosophiae operam mercaturae se totum septennium impendit: inde rursus ad studia seu contulit et insignis inter pontificios Theologus factus est. Confecit

8. Tomos concionum pro dominicis et festis totius anni. Vid. Alegambe, pag. 423.

GRONOVIUS (Jac.) Joh. Friderici filius, Daventriensis, hoc tempore claret. U[?] vestigia beati parentis premeret, in omni studiorum genere sese exercuit, peregrinationibusque insignem rerum notitiam sibi comparavit. In Italia, Hispania, Gallia, Anglia aliquamdiu versatus, insigniores bibliothecas passim adire, excutere, rarissimosque manuscr, autores, praesertim Graecos, cum editis exemplaribus conferre haud intermisit. Cantabrigiae J. U. D. renunciatus est. Pisis in Italia Chimentellio surrogatus est: ubi literas humaniores, cumprimis historiam Romanam, publice docere coepit. Inde honorifice dimissus, in Belgium reversus est. Ante abitum e patria, vivo adhuc patre, Polybium Graece et Latine et quidem correctissime edi curavit, una cum notis variorum. Post reditum, Anno 1675. observata nonnulla ad Dionem Cassium, ad Arrhianum de expeditione Alexandri Magn. et ad Tactica. AEneae Gazaei emisit. Jam in eo est, ut Museum Alexandrinum, a patre collectum, ad prelum adornet. Quod plura temporis successu editurus sit, eruditi sperant, et ejus eruditionem mirabuntur posteri. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 518.

GRONOVIUS (Joh. Frid.) JCtus et polyhistor celeberrimus, patriam Hamburgum habuit, ubi primam lucem aspexit Anno 1611. Musas statim a puero incredibiliter amare coepit feliciterque excoluit. Juvenis factus Germaniam, Italiam, Galliamque peragravit, nec non clarissimorum virorum favore et amicitia inclaruit. In Belgium delatus Daventriae sedem posuit: inde in Batavam Academiam a potentissimis Hollandiae Statibus in Dan. Heinsii locum evocatus est. Illic egregia scripta elucubravit ac edidit, quorum magnam partem Corn. Aspasius, scriptor Aprosianae (aut si mavis, Ambrosianae) Bibliothecae, pag. 152. et seq. enumerat. Ex iis unum et alterum recensere ab instituto nostro haud alienum erit. An. 1637. diatribam in Papinii Silvas edere coepit. Elapso biennio tres Observationum libros, magno eruditorum plausu, emittere perrexit. His Anno 1651. monobiblus observationum in ecclesiasticis scriptoribus succefsit. Librum etiam elegantissimum de Sestertiis, An. 1656. composuit: qui postea denuo prodiit cum inscriptione, de vetere pecunia. Plurimos classicos autores quoque recensuit emendavitque, ut Plautum, Sallustium, Livium, Senecam, Plinium, Quintilianum, Agellium, etc. plures emaculaturus suoque nitori restituturus, nisi morte praeventus coeptam abumpere telam coactus fuisset. Audio, Herodiano eum immortuum substitisse in excessu Pertinacis. Obiit autem Leydae, Anno 1672. magno rei literariae dispendio. Filios reliquit Jacobum et Theodorum Laurentium, sibi prorsus similes, eruditionisque et virtutum paternarum haeredes certissimos. Vid. Revius in hist. Daventr. l. 6. pag. 712.

GROOT (Gerh.) natus est Anno 1340: obiit Anno 1384. Scripsit de contractibus et usuris. Vid. Sweertius, pag. 280.

GROPPERUS (Joh.) archidiaconus Coloniensis, Anno 1541. claruit. Struxit Enchiridion. De Gropperi inconstantia, honoribus, etc. Sleidanus in comm. de statu relig. l. 15. et l. 26. legi poterit.

GROSLOTIUS (Hieron.) carmina exaravit, quae leguntur T. 1. Delit. Gall. pag. 955.

GROSS (Christ.) composuit Hebraicam grammaticam: disp. de Antichristo: item, Propheticam curam aegroti Israelis.

GROSSEHAIN (G.) tractavit in peculiari scripto de conversione Judaeorum. An. 1637.

GROSSIUS (Henr.) ordinem directorii ecclesiastici, Colon. Anno 1625. publicavit.

GROSSIUS (Joh. Georg.) Basileensis Theologus, Anno 1614. floruit. Edidit Theatrum Biblicum Tomis 2. item, Theologiam popularem, A. 1622.

GROSSIUS (Thom.) Sipontinus, demorbis capitis et thoracis, Ferrariae, A. 1528. item, de febribus, An. 1627. commentatus est.

GROSTEST (Robertus) Lincolniensis episcopus, Anno 1253. obiit. Quidam eum Testam Grossam: alii Rob. Capitonem vocant. Testamenta XII. Patriarcharum, in Angliam allata, latine vertit, teste Matthaeo Paris, ad An. 1242. pag. 577. qui ita: Istis temporibus episcopus Lincolniensis, Robertus, vir in latino et Graeco peritissimus, Testamenta XII. Patriarcharum de Graeco fideli interpretatione transtulit in latinum. Quae per multa tempora incognita ac abscondita fuerant per invidiam Judaeorum, propter prophetias de Salvatore in eis contentas. Sed Graeci, omnium scriptorum diligentissimi investigatores, primi in notitiam illius scripti devenientes, illud de Hebraeo in Graecum transtulerunt, et penes se usque in nostra tempora reservarunt. Nec tempore B. Hieronymi vel alicujus S. Interpretis ad notitiam Christianorum, machinante antiquorum Judaeorum malitia, potuit quomodolibet devenire. Illum igitur gloriosum tractatum ad robur fidei Christianae et ad majorem Judaeorum confusionem transtulit plene et evidenter episcopus memoratus de Graeco, verbo ad verbum, in latinum, conjuvante magistro Nicolao Graeco, clerico Abbatis S. Albani. Haec Paris. Confer, quae diximus in BASINGESTOCKES. Scripsit praeterea Hexaemeron: summam Theologiae: comm. in Apocalypsin, Jobum, Genesin, Lucam, etc. Suidam etiam latine vertisse dicitur. Tractatus ejus de cessatione legalium, Anno 1658. prodiit una cum ipsius vita. Nonnemo eum vocat dialecticum argutum, philosophum subtilem, ethicum gravem, astronomum curiosum, geometram solidum.

GROTIUS (Cornel.) JCtus, natus est An. 1544: obiit An. 1610. Edidit comm. ad 4. libros Institutionum juris civilis: item, 2. Tomos observationum feudalium. Ajunt, sexies Academiae Leydensis rectoratu, sine ullius offensa, functum esse. Vid. Sweertius, pag. 186. Meursius in Ath. Bat. pag. 205.

GROTIUS (Hugo) JCtus, et Philologus celeberrimus, natus est An. 1583: obiit Anno 1645. De obitu ejus epistola Quistorpii, quae habetur in epistolis praestantium virorum, ab Hartsöckero editis, legi poterit. Scripsit in omnes Vet. et Nov. Testamenti libros: item, in consultationem Cassandri. Edidit etiam Tract. de satisfactione, contra Socinum. Extant quoque ejus tres libri de Jure Belli et Pacis: florum sparsio ad Jus Justinianum: libri sex de veritate Religionis Christianae: comm. de imperio summarum potestatum circa sacra: mare liberum: Tract. de fato: historia Gothorum, Vandalorum et Longobardorum: notae in Martianum Capellam: Tragoedia sacra: poemata: epistolae, etc. Praeter Crellium Photinianum, etiam Rivetum et Seldenum adversarios vivus expertus est. In religione varius erat, et in quibusdam cum Pontificiis, in aliis cum Lutheranis, in nonnullis cum Remonstrantibus et Pho??inianis faciebat. Meminit ejus honorifice Joh. Imperialis in Museo hist. p. 203. Adde Sweertium in Ath. Batav. p. 352. Henningum Witte in Memor. Philos. et Philolog. pag. 554.

a GROTNITZ (Carolus) Pomeranus, scripsit observationes politicas de nuperis Galliae motibus, A. 1649. Vid. Placcius in Anonym. pag. 62.

GRUBE (Herm.) de natura musices in curandis tarantulis, An. 1672. item, de arcanis medicorum non arcanis, Anno 1676. tractasse dicitur.

GRUBINIUS (Oporinus) compos. amphotides Scioppianas vel respons. ad satiram Menippeam, Paris. A. 1620.

GRUCHIUS (Nicol.) Rothomagensis, A. 1572. obiit. Erat vir omni literarum et scientiarum genere egregie instructus, et cum Joach. Perionio de vera Aristotelis interpretatione: cum Carolo Sigonio vero de praecipuis antiquitatis Rom. controversiis digladiatus est. Thuanus

l. 54. testatur, eum primum Aristotelem publice Graece interpretatum esse. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 229.

GRUDIUS (Nic.) Bruxellensis, Jani Secundi frater, Anno 1571. obiit. Carmina ejus leguntur T. 3. Delit. Belg. pag. 535. Vid. Sweertius, pag. 580.

GRÜLINGIUS (Phil.) medicus, quinque libros medicinae practicae, A. 1672: item, florilegium Galeno-Chymicum, Anno 1645. edi curavit.

GRUNEPECK (Joseph.) compos. speculum naturalis, coelestis et propheticae visionis omnium calamitatum, quae su per omnes status et nationes Christianae reip. proximis temporibus futurae sunt. Prodiit hoc opus Norimb. A. 1508.

GRÜNEWALD (Joh. Casp.) edidit quinque dodecades dubiorum grammaticorum, An. 1663.

GRUNNIUS (Joh.) Philippi Melanchthonis libellum de anima methodice digessit, An. 1580.

GRUTERUS (Janus) Brabantus, JCtus et Philologus celebris, natus est An. 1560: obiit Anno 1627. Heidelbergae literas amoeniores tractavit, ubi et Bibliothecae praefuit, quam libris rarissimis, Hebraicis, Chaldaicis, Arabicis, Graecis atque latinis auxit atque locupletavit. Senecam, Sallustium, Tacitum, et alios innumeros autores pristino nitori restituit. Multorum Criticorum scripta collegit, et in sex Tomos digessit, quibus Lampadis Criticae nomen fecit. Poetas Germanos, Italos, Gallos, Belgas itidem collegit et sub Ranutii Gheri nomine titulo Delitiarum edidit. Ingens illud opus Inscriptionum Roman. a Smetio inchoatum, feliciter absolvit et cum orbe literato communicavit. Carmina ejus inveniuntur T. 2. Del. Belg. pag. 681. Caetera ejus scripta Sweertius, pag. 380. Lotichius part. 3. Bibl. poet. pag. 179. Ghilinus, vol. 2. pag. 114. Henning. Witte, in Philosoph. pag. 212. enumerant. Confer, GUALTERIUS.

GRUTERUS (Pet.) Zirizaeus, medicus, Anno 1609. floruit. Emisit centuriam epistolarum. Vid. Sweertius, pag. 620.

GRUTINIUS (Andr.) medicus, Bernh. Paterni et Alex. Massariae discipulus, minoris domus in Univers. Cracov. collega, scripsit doctissimum in febribus pestilentialibus et malignis consilium. Vid. Starovolsc. pag. 104.

GRUZEWSKI (Joh.) Roxolanus, Anno 1625. claruit. Vulgavit 3. Tomos de unione cum DEO mystica et dispositionibus ad eam faciendis, teste Alegambe, pag. 247.

GRYLLUS (Laur.) Germanus, composuit 2. libros de sapore dulci et amaro, teste Lindenio, pag. 415.

GRYNAEUS (Simon) natus est An. 1493: obiit Anno 1541. Basileae philosophiam cum Theologia professus est. Erat Latine, Graece et Hebraice doctissimus. Reliquit annotationes in 8. libros Topicorum Aristotelis. Vid. Jac. Verheiden in elog. praestant. Theol. pag. 61.

GRYNAEUS (Joh. Jac.) natus est Anno 1540: obiit Anno 1617. Heidelbergae et et Basileae Theologi munere functus est. Texuit historiam ecclesiasticam: et S. Irenaei opera notis illustravit. Extant etiam ejus beneficio orthodoxographa Patrum, 2. voluminibus.

GRYPHIANDER (Joh.) JCtus, scripsit de Weichbildis Saxonum, An. 1625: item, libros oeconomiae legalis. Vid. Hadrianus Beier in Rect. Jen. pag. 1013.

GUADAGNOLUS (Phil.) Malleanensis, struxit apologiam pro religione Christiana, in qua respondet ad objectiones Ahmed, Ben Zin Alabedin, Persae Aspahensis. Haec apologia primo latine prodiit Romae, Anno 1631: Arabice vero, An. 1637. Edidit et linguae Arabicae institutiones, fol. An. 1642.

GUAGNINUS (Alex.) Veronensis, Cracoviae An. 1614. obiit. Primo militiam sectatus est: postea Marti valedixit et ad amoeniores Musas sese transtulit. Conscripsit chronicon Polonicum puro et nitido sermone latino, teste Starovolscio, pag. 102.

GUAINERIUS (Ant.) Papiensis, celebris medicus, A. 1440. claruit. Varia elucubravit, dequibus Ghilinus, vol. 2. pag. 25. consuli poterit.

GUALANDUS (Adovardus) JCtus, An. 1611. floruit. Scripsit de facultate civili Romae, An. 1598.

GUALANDUS (Joh. Bernh.) de optimo principe: item, de vero judicio et providentia DEI tractasse fertur. Claruit, Anno 1561.

GUALDUS (Galeacius) contexuit historiam pacis inter Ludovicum XIV. et Philippum IV. An. 1666. item, historiam de Leopoldo Imperatore, An. 1670. Vid. Zeillerus, part. 3. pag. 99.

GUALDUS (Paulus) Vicentinus, A. 1621. decessit. Vitam Joh. Vinc. Pinelli stilo expressit.

GUALFREDUCCIUS (Bandinus) Pistoriensis, An. 1627. obiit. Condidit Sigericum Tragoediam: item, sex libros variorum carminum. Videatur Alegambe, pag. 55.

GUALLA (Joh.) JCtus, struxit Sanctuarium Papiae, in quod historiam omnium Sanctorum Ticinensium congessit, An. 1505.

GUALLENSIS (Joh.) An. 1300. floruit. Scripsit de poenitentia: item, Arborem vitae. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 209.

GUALTERIUS (Joh.) condidit chronicon ecclesiastico-politicum, Tomis 4. A. 1614. Genuinus ejus author est Janus Gruterus. Vid. Placcius in Pseudonym. pag. 204.

GUALTERUS, Brugensis, Flander, Anno 1307. ex hac vita migravit, relicto commentario in libros Sententiarum. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 148.

GUALTERUS (Marcus) temeritatem recalcitrantem, An. 1616. luci publicae exponifecit.

GUALTERUS (Philipp.) Castellionius, gesta Alexandri M. decem libris exprimere conatus est, et quidem carmine. Vide, GALTERUS.

GUALTERUS (Rudolf.) Helvetius, natus est, An. 1518: obiit, An. 1586. Scripsit in Psalmos, Esaiam, prophetas minores, Matthaeum, Marcum, Lucam, Acta et Romanos. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. praestant. Theolog. pag. 201. Translationem S. Scripturae, quam Vatablo vulgo tribuere solent, Rod. Gualteri esse, Gerh. Meier apud Placcium in Pseudonymis, pag. 270. affirmare non dubitat.

GUALTPERIUS (Otho) An. 1608. vixit. Collegit syllabum vocum exoticarum Novi Testamenti.

GUARGUANTUS (Horat.) Soncinensis, scripsit tria opuscula. 1. De Theriacae virtutibus. 2. De Mechoacani radice. 3. De ovo gallinarum et ejus usu in febribus, Anno 1595. Linden, pag. 286. alia tria adhuc recenset.

GUARIMBERTUS (Matth.) tractavit de radiis et aspectibus Planetarum. Liberprodiit Norimbergae, Anno 1535. in 4.

GUARINONIUS (Christoph.) Veronensis, collegit consilia medicinalia, Anno 1610: item, interpretationem sententiarum Aristotelis de anima. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 59. Chioccus in Veronens. pag. 98.

GUARINONIUS (Hippol.) edidit hydroenogamiam triumphantem, Oenoponti, An. 1618: item, chylosophiam Academicam, An. 1648. fol.

GUARINUS, Veronensis, Anno 1460. obiit. Venetiis et Ferrariae magno cum auditorum applausu humaniores literas tractavit. Ex Plutarcho vitas Marcii Coriolani, Fabii Max. Marcelli, Philopoemenis, Flaminii, Lysandri, Syllae, Marii, Eumenis, Niciae, Crassi, Alexandri, Dionis, Bruti et Homeri: item, librum de educandis liberis, et alterum de comparatione historiarum Graec. et Rom. latine transtulit. Ejus beneficio etiam Strabo latinus factus est. Paulus Jovius, in Elogiis num. 110. vocat virum insignem, a quo Graecae latinaeque literae obscuris illis temporibus antiqui seculi normam, quadrataeque structurae ordinem et diu

GUARINUS (Bapt.) Guarini filius, carmina elaboravit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 1224.

GUARINUS (Guarinus) placita philosophica edi curavit, Paris. An. 1665. fol. Vid. Hedovillius T. 2. Ephem. Gall. pag. 449.

GUARINUS (Joh. Bapt.) An. 1613. aetatis 75. obiit. Ferrariae philosophiam moralem professus est. Scripsit Tragoediam, fidum Pastorem. Imperialis in Museo, pag. 129. eum ut poetam, politicum et philosophum plurimum commendat.

GUARINUS (Jul. Caes.) Graecarum literarum professor Bonon. An. 1639. claruit. Edidit panegyricum Graece et Latine conscriptum. Videatur Bumaldus, pag. 142.

GUARNERIUS (Joh. Ant.) Bergomas, An. 1501. obiit. Reliquit 3. libros de bello Cyprio. Oeconomiam Xenophontis latine reddidit. Vid. Donatus Calvus, pag. 220.

GUASTAVINUS (Julius) scripsit de locis medicinae selectis, A. 1616: item, comment. in priores sectiones problematum Aristotelis, An. 1608.

GUATHIUS (Laurent.) Florentinus, An. 1430. vixit. Vitam Hugonis, Comitis Magdeburgens. stilo expressit.

GUAZZINUS (Pet. Paulus) JCtus, composuit Tract. moralem ad defensionem animarum Advocatorum, Judicum et Reorum, Venet. An. 1650.

GUAZZINUS (Sebast.) reliquit opera criminalia, tribus Tomis comprehensa, quae prodierunt Antv. An. 1676. fol.

GUAZZUS (Steph.) Monferratensis, autorlibri de civili conversatione, A. 1593. obiit. Vid. Ghilinus, vol. cit. pag. 230.

GUDELINUS (Pet.) Athensis Hannoius, JCtus, An. 1619. obiit. Lovanii docuit. Scripsit de jure novissimo: item, de feudis. Vid. Vernulaeus in Acad. Lov. pag. 297. Witte in JCtis, pag. 56.

GUEINTZIUS (Christ.) An. 1650. obiit. Collegit divitias dominicales et aestivales.

GUELLIN (Robertus) Carnutensis, Anno 1620. obiit, aetatis 45. Scripsit de observatione dierum festorum. Vid. Colomasius in Gall. orient. pag. 150.

de GUERIKE (Otto) Magdeburgensis consul, experimenta nova de vacuo spatio, An. 1672. fol. publicavit. Nonnemo vocat virum circa aerem et vitra variis experimentis versatissimum.

GUERINUS (Claud.) in Jus civile Parisiorum commentatus est, Parisiis, Anno 1634.

GUEROALDUS (Guillermus) librum Marci Floridi de viribus herbarum exponere coepit.

GUERRA (Mich.) monachus ord. Cisterc. librum composuit de modo adjuvandi moribundos, Vallisoleti, An. 1604.

GUERRERIUS (Franc.) Italus, epistolas Graecas et Lat. elaboravit. Vid. Alegambe, pag. 125.

GUERRICUS, Abbas Igniacensis, Anno 1157. obiit. Reliquit sermones de tempore per annum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 190.

GUERRICUS (Alf. Alvar.) Hisp. Anno 1556. floruit. Composuit vitas vel speculum Imperatorum et pontificum, Anno 1563.

GUERRINUS (Bapt.) annos duodeviginti adhuc natus publice Ferrariae docuit. Habuit Tragicocomoediam, quae autore adhuc superstite octies et quadragies typis excusa est. Nicius Erythraeus in Orat. pag. 157. eam vocat admirabilem.

GUERSENSIUS (Julius) a Josepho Scaligero in Primis, pag. 59. et seq. mire vapulat. Nihil, inquit, facit aeterna dignum luce, nec quicquam profert, quod ab aliis non sit mutuatus. Apices tantum summaque scientiarum capita sectatur ad ostentationem, quam medullam et particularia. Denique non minus sua doctrina mirabilis, guam vita Cynica, sordida plane et Diogenica, ridiculus. In religione anceps et non satis sibi constans, ne quid pejus dicam. Haec ibi.

GUESNAY (Joh. Bapt.) edidit Cassianum illustratum, An. 1652: item, Marsiliam gentilem et Christianam, An. 1657.

de GUETE (Lupertus) Valentinus Hisp. An. 1589. claruit. Caput primum Geneseos explicare aggressus est.

GUEVARRA (Alf. Rud.) defensionem Galeni adversus Vesalium, Anno 1559. adornavit.

GUEVARRA (Ant.) Caroli V. Imperatoris ecclesiastes et historicus, An. 1544. obiit. Scripsit de vita Aulicorum: item, Horologium Principum; in quo pleraque conficta, non ex historiis petita sunt. Edidit etiam epistolas aureas, sed quas P. Rhua Soriensis vanitatis damnat, edito singulari de fide in historia scribenda commentario. Quam parûm in historicis. huic Guevarrae tribuendum sit, beatus C. A. Rupertus in comm. ad Flori l. 2. c. 17. §. 17. item, in Oratore historico pag. 42. ostendit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 17. item, Waddingus in S. O. M. pag. 32.

GUEVARRA (Hieron.) Segoviensis, An. 1630. vixit. Condidit comm. in Matthaeum. Vid. Alegambe, pag. 185.

de GUEVARRA (Joh.) in Aristotelis [gap: Greek word(s)] commentatus est, Romae, An. 1627.

GUIBERTUS, nobilis Gallus, An. 1100. claruit. Gesta DEI per Francos septem libris complexus est.

GUIBERTUS, Tornacensis, Anno 1270. vixit, struxitque tract. de officio episcopi et ecclesiae ceremoniis: item, opusculum de pace et tranquillitate animi. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 126. Olearius in Abaco, pag. 190.

GUIBERTUS (Nicol.) Locharingus, de balsamo et opobalsamo: de Myrrhinis, Anno 1597: item, de Alchymiae vanitate, An. 1603. volumina vulgavit.

GUIBERTUS (Philib.) medicum domesticum seu medicinam charitativam, A. 1628. elaboravit.

GUICCIARDINUS (Franc.) celebris historicus, Anno 1540. obiit. Lipsius vocat scriptorem prudentem et peritum, et qui tales lectores suos faciat. Juxta Bodinum nihil tenere, sed omnia necessariis argumentis confirmat. Fertur epistolas, decreta, foedera, conciones ex ipsis fontibus hausisse et expressisse. Vid. Whaer in Relect. hist. pag. 161.

GUICCIARDINUS (Lud.) Francisci nepos, natus est An. 1555: obiit An. 1589. Edidit descriptionem Belgii. Obscriptum quoddam de abolenda quadragesima a Duce Albano in ignominiosum carcerem conjectus est, quemadmodum Thuanus l. 96. memorat. Vid. Sweertius, pag. 420. Imperialis, pag. 97.

de GUICHARDO (Mart.) elucubravit noctes Granzovianas de triumphis antiquis, An. 1661.

GUICHARDUS (Steph.) confecit librum Gallicum, cui titulus: Harmonia etymologica linguarum: in quo ultra 12. linguas cum Hebraea confert et earum originem et significationem ex Hebr. lingua pulcerrime explicat, Anno 1606. Vid. Buxtorf. in Dispp. pag. 40. et Mericus Casaub. part. 1. de 4. ling. pag. 153.

GUICHENONIUS (Sam.) Burgi Sebusianorum advocatus, condidit historiam Bressianam, An. 1650. item, chronographicam seriem Bellicensium episcoporum, Anno 1642.

GUIDACERUS (Agath.) Calaber, Anno 1540. claruit. Ecclesiast. et Cant. Canticorum commentario illustravit.

GUIDO, Archiepiscopus Bononiensis, A. 1283. claruit. Composuit Rosarium vel commentar. in decretum Gratiani, et in lib. 5. decretalium Gregorii IX.

GUIDO, Ravennas, vixit tempore Caroli Crassi. Fertur scripsisse de bello Gothorum.

GUIDO (Bernh.) Lemovicensis. An. 1331. obiit. Scr. de sanctis Lemovicensibus: item, speculum Sanctorale.

GUIDOBONUS (Guilh.) JCt. de Advocatia civili commentatus est. Prodiit Dertonae, An. 1611.

GUIDOTTUS (Franc.) emisit clavem Jurisprudentiae Rom. A. 1665. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 141.

GUILIELMIUS (Janus) Lubecensis, natus est An. 1555: obiit An. 1584. cum nondum 30. annum attigisset. Edidit quaestiones Plautinas, quae extant in Lamp. Critica Gruteri, T. 3: item, assertionem adversus Car. Sigonium, in qua erudite demonstrat, non esse Marci Tullii aut ejus nomine dignam, quae illius nomine venditetur, consolationem. Scripta ejus nihil juvenile spirare Lipsius affirmabat. Carmina ejus habentur T. 2. Delit. Germ. pag. 447. Vid. J. P. Lotichius, pag. 4. Bibl. poet. pag. 115. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 243.

GUILHELMUS, Antissiodorensis, Anno 1223. obiit. Composuit Summam Theologicam more scholastico. Vid. Ph. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 403. Olearius, pag. 191.

GUILHELMUS, Apuliensis, Anno 1101. obiit. Famam extendit quinque libris, carmine heroico conscriptis, de rebus Normannicis in Italia. Eum edidit Joh. Tiremaeus, Aa. 1582. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 101.

GUILHELMUS, Malmesburiensis, Anno 1142. claruit. Historiam Anglicanam quinque libris complexus est. Ex eo multa Vincentius Bellovacensis descripsisse dicitur. Vid. Ph. Labbe l. c. pag. 405.

GUILHELMUS, Monspeliensis, An. 1190. vixit. Tribuuntur ei versus rythmici et aliquot homiliae quadragesimales. Vid. Olearius in Abaco, pag. 193.

GUILHELMUS, Parisiensis, juxta Bellarm. An. 1240. floruit. Obiit An. 1248. Struxit summam virtutum et vitiorum: item, lib. de bono et malo. Fuit et alius GUILHELMUS Parisiensis, sed qui An. 1470. claruit. Is Nanceida composuit. A nonnemine poetaster Parisiensis appellatur. Vid. Ph. Labbe l. c. pag. 409. Olearius, pag. 194.

GUILHELMUS, Tyrius, An. 1175. floruit. Reliquit 23. libros historicos de bello sacro.

GUILHELMUS (Adrian.) Flissingensis, fuit in Arabicis excellenter versatus. Casaubonus ejus in epistolis passim meminit.

GUILLADINUS (Melch.) Borussus, An. 1589. obiit. Patavii medicinam docuit et factitavit. Scripsit de Manucodiata, ave Indica, quam quidam Paradisiacam vocare amant. De Papyto etiam nonnulla meditatus est; in quo opere eum saepe hallucinatum esse, Josephus Scaliger contrario scripto demonstravit. Vid. Thuanus lib. 96.

GUILLIAUDUS (Claudius) Aragonius, Matthaeum et Johann. evangelistas, A. 1567. notis illustrare aggressus est.

GUILLIETUS (Scipio) [gap: Greek word(s)] de Belgio armis vindicando, A. 1635. publicavit.

GUILLIMANNUS (Franc.) Friburgens. historiam Archiducum Austriae, Anno 1605: item, antiquitates Helveticas typis evulgavit. Gesta Apostolorum quoque stilo et numeris Pindaricis, An. 1600. expressit. Vid. Zeillerus part. 3. hist. pag. 101.

GUILLONIUS (Renatus) Vindo, Anno 1547. claruit. Composuit annotationes in Gramm. Graecam Clenardi: item, libellum de generibus carminum Graecorum. Isocratis quoque epistolas latine reddidit. Extat ejusdem Tr. de dialectis verborum et nominum.

GUIMENIUS (Amadeus) Lamorensis, primarius S. Theologiae Professor, edidit expostulationes contra nonnullas

Jesuitarum opiniones morales: opusculum, singularia universae fere Theologiae moralis complectens, cum indice locupletissimo, Anno 1665. Hic tractatus damnatus et prohibitus est a Clemente X. pontifice.

GUINISIUS (Vincent.) Lucensis, A. 1653. obiit. Scripsit allocutiones gymnasticas: item, carmina Heroica, Elegiaca, Lyrica. Vid. Alegambe, pag. 443.

GUINTHERIUS (Joh.) Andernacensis, medicus, natus est An. 1487: obiit An. 1574. aetatis 87. Fuit Graecae linguae et medicinae ap. Argentoratenses Professor. Commentatus est de medicina veteri et nova tum cognoscenda, tum facienda. Trallianum latine transtulit: Oribasii vero commentarios in aphorismos Hippocratis primus evulgavit. Vid. Thuanus, l. 59. Ghilinus, vol. 2. p. 127.

GUIRANUS (Gaillardus) Gallus, explicationem 2. vetustorum numismatum Nemausensium ex aere publicari curavit, An. 1655. in 4.

GUIRAUDUS (Claud.) Nemausens. medicus et mathematicus celebris fuisse fertur. Mortuo parentavit D. Guibaeus Scotus. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 246.

GUISIUS (Jac.) Anno 1348. obiit. Reliquit Annales. Vid. Waddingus in S. O. Min. pag. 183.

GUITMUNDUS, Aversanus archiepiscopus, An. 1070. floruit. Concinnavit 3. libros de corpore et sanguine Christi in eucharistia, contra Berengarium: item, 2. libros de musica ad Theobaldum, quorum prior prosa constat, alter carmine partim heroico, partim trochaico rythmo. A quibusdam Guido Aretinus vocatur. Vid. Ph. Labbe, T. 1. diss. de S. E. pag. 402.

GULDEBECK (Seb.) Tigurinus, Anno 1551. claruit. Vertit Hesiodi Theogoniam ad verbum, ut et Aristophanis comoedias omnes, adjectis annotationibus. Vid. Simlerus.

a GULDENKLEE (Balth. Timaeus) edidit casus medicinales, 36. annorum praxi observatos, An. 1662.

GULDINUS (Paul.) natus est An. 1577: obiit A. 1643. Fecit refutationem elenchi calendarii Gregoriani, An. 1616. Vid. Alegambe, pag. 363.

GULDMANNUS, adornavit dictionariumetymologicum philosophicum, Cantabrig. An. 1669.

GULICHIUS (Abrah.) emisit Theologiam propheticam de rebus Vet. Testam. Amsterd. An. 1676. in 4.

GULONIUS (Joh.) Nicolai Guloniifilius, An. 1629. obiit. Dionvsii Areopagitae opera ex Graeco in Gallicum transtulit. Vid. Car. Visch. in Bibl. Cisterc. pag. 220.

GULONIUS (Nicol.) Graecarum literarum Lutetiae Regius Professor, Anno 1580. floruit. Vertit Gregentium, An. 1596.

GUNDELIUS (Phil.) JCtus, Anno 1539. claruit. Literas humaniores tam Graecas quam Latinas cum Viennae tum Cracoviae cum laude docuit. Dignus (inquit Ederus ) cui haec ipsa Academia (Viennensis) auream erigat statuam.

GUNTHERUS, poeta, tempore Friderici Barbarossae, An. 1160. floruit, et de rebus ab eo gestis 10. libros composuit. Apollinarem huncalitem, a Corn. Celte repertum, primus Conr. Peutingerus typis vulgavit et per omnes terrarum oras volitare jussit. Conr. Rittershusius, post Jac. Spigelium, doctissimis eum notis illustravit. Scr. etiam Solimarium. Vid. Rittersh. in Gunth. pag. 17. Esse poetam pro seculo illo magni ingenii et spiritus, atque etiam elegantem, Vossius affirmat. Poema suum Ligurinum vocavit, quia

AEnobarbo negotium imprimis fuit cum urbe Ligurina, h. e. Mediolano, cujus incolas Ligures semper appellat. Vid. Sweertius, pag. 319.

GUNTIUS (Hieron.) Bibracensis, Anno 1551. claruit. Fecit epigrammata in utraque lingua, diverso carminum genere. Theodori Prodromi carmina quoque edidit: ut et Nonnum in Johannem. Theonis comm. in Arati [gap: Greek word(s)] latine convertit. In Phavorini Lexicon indicem utilissimum composuit. Vid. Simlerus.

GUÖRNERUS (Joh.) JCtus, analysin Institutionum Juris civ. et canonici adornavit.

de GURDUM (Bernh.) composuit practicam, quae Lilium medicinae dicitur, teste Reisero.

GUSMANNUS (Dominicus) Calarogensis Hisp. Dominicanorum ordinem instituit, cujus confirmationem ab Honorio Pont. An. 1216. obtinuit. Decessit Bononiae, An. 1221. Sanctis annumeratus est a Gregorio IX. Anno 1234. Vitam ejus Theod. Podius descripsit.

GUSTAVINIUS (Jul.) Genuensis, librum selectorum de medicina locorum, Anno 1616. elaboravit.

GUTBIRIUS (AEgidius) Nov. Testamentum Syriacum, An. 1662. eleganti charactere recudi curavit.

GUTHERIUS (Jacob.) Calvimontanus Lingo, composuit tract. de Jure pontificio: de officiis domus Augustae: de Jure Manium: item, encomium caecitatis. Ejus elogium habes ap. Reinesium in Varlect. 3, 16. pag. 611. Vid. Mart. Hanckius part. 2. de Scr. R. R. pag. 183.

GUTIEREZ (Franc.) Saetabus, An. 1609. obiit. In 10. capita priora Matthaei commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 125.

GUTIEREZ (Joh.) reliquit practicas quaestiones, repetitiones solennes, consilia, et tract. de Gabellis. Opera ejus omnia 8. Tomis prodierunt.

GUTIEREZ (Joh. Laz.) Hisp. edidit febrilogiam, An. 1668. fol. item, tract. de fascino, An. 1653.

GUTMAYR (AEgid.) librum de moribus et vita veri monachi confecit. Prodiit Augustae, An. 1607.

a GUTSCHOVEN (Gerh.) scrips. de regulis munitionum analogicis, Bruxell. An. 1673.

GUUIUS (Mich.) Mirandulanus, conscripsit 4. libros heroicorum contra Lutherum. Vid. Greg. Letus in It. regn. pag. 179.

GUYARD (Bernhard.) reliquit dissertationem, utrum S. Thomas calluerit linguam Graecam, Paris. in 8. Item, Tr. de discrimine inter doctrinam Thomisticam et Jansenianam, Paris. An. 1655.

GUYET (Carol.) Turonensis, edidit ordinem recitandi officii perpetuum, Anno 1622. Alegambe, pag. 68. vocat ecclesiasticorum rituum et ceremoniarum cognitione nulli secundum.

GUYETUS (Franc.) Abbas Santandreanus, Andegavensis, natus est An. 1575: obiit A. 1655. Occupatus erat maxime circa Graecam et latinam linguam: et origines potissimum scrutabatur: ac latinam novo et ignoto ante consilio a Graeca derivabat, in qua etiam primitiva omnia monosyllaba esse contendebat. Notis illustravit Terentium, quas B. Dn. Böclerus An. 1657. evulgavit. Scripsisse etiam fertur observationes in Hesychium, Philoxenum, etc. Balsacius hominem delicatissimi fastidii vocare solebat, ob ingentem vim judicii. In etymologiis ruspandis felicissime

audax esse praedicatur. Vid. Ant. Periander in vita Guyeti. Confer Reinesium ad Daum. pag. 170.

GUYONIUS (Jac.) Augustodunensis, inter hebraice doctos refertur a Colomesio, in G. O. pag. 269.

GUYONIUS (Steph.) Dolanus, A. 1613. floruit. Habuit orationem de prisca consulatus Aniciensis dignitate Vid. Alegambe, pag. 427.

GUZMAN (Ludovic.) condidit 13. libros de rebus, a societate Jesu in India gestis. Vid. Alegambe, pag. 312.

GYA (Joh.) Casletanus, An. 1557. obiit. In Guil. Budaei libros de contemturerum fortuitarum commentatus est, teste Sweertio et Sandero.

GYLLMANNUS (Adr.) JCtus, Symphoremata supplicationum sex Tomis complexus est, An. 1604. fol.

GYMNASIUS, [gap: Greek word(s)] , Sidonius, Sophista, tempore Constantini Imp. vixit. [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

GYMNASIUS (Dominicus) Bononiensis JCtus, teste Nicio Erythraeo, duobus voluminibus editis omnes regii Vatis psalmos ex S. Patrum sententia interpretatus est. Floruit, An. 1572.

GYPSIUS (Hieron.) Anno 1616. claruit. Habuit orationem in obitum Joh. Spinulae archiepiscopi.

HABBEQUIUS (Max.) Bruxellensis, natus est Anno 1580: obiit Anno 1637. Edidit libellum, suppresso nomine, titulo, Vae victis: item, animadversiones in pseudomartyria novatorum. Vid. Alegambe, pag. 337.

HABERKALT (Joh.) Uberlingensis, vir Graece doctus, An. 1518. decessit. Scripsit dictionarium Graecum. Vid. Bruschius de monasteriis, pag. 83.

HABERKORNIUS (Pet.) celebris Theologus, An. 1676. obiit. Reliquit Anti Valerianum.

HABERTUS (Pet.) Vabrensis, tractavit de primatu Petri, teste Valesio in Eusebium.

HABICKHORSTIUS (Joh.) in Aristotelem de elenchis sophisticis, Colon. A. 1556. commentatus est.

HABRECHT (Isaac) fabricavit planiglobium coeleste et terrestre, Norimb. An. 1666.

HACHUSANUS (Gui.) Daventriensis, exaravit scholia in Erasmum de civilitate morum, An. 1607.

HACKELMANNUS (Leop.) Stadensis, JCtus, natus est An. 1563: obiit A. 1619. Lipsiae aliquando jura docuit. Mortuo Balthasar Gualtherus parentavit. Collegit quaestiones juris illustriores, An. 1613. Vid. Witte in JCtis, pag. 67.

HACKSPANIUS (Theod.) Vinariensis, natus est An. 1607: obiit An. 1659. Altdorfii linguas orientales et S. Theologiam professus est. Commentatus est de usu scriptorum Rabbinicorum in Theologia. Scripsit etiam Grammaticam Arabicam et Interpretem errabundum. Post obitum ejus prodierunt Miscellanea sacra: sylloge disputationum philologicarum et Theologicarum: ut et Notae in difficilia quaedam loca Vet. et Nov. Testam. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 388.

HACKWELLUS (Georg.) condidit apologiam pro potentia et providentia DEI. Vid. Whear, pag. 228.

HADDONUS (Gualt.) reliquit poemata, Londini edita, An. 1567. item, librum pro veritate evangelica, An. 1577.

HADRIANUS (AElius) Imperator, inter eruditos principes refertur. Naturâ amans erat literarum utriusque linguae, et multa scripta partim soluta oratione, partim carmine composita reliquit. Plinius l. 4. epist. 3. multus est in ejus laudibus: Quae scribis (inquit) complere apes floribus et innectere videntur. Ita certe refectus sum ipse, quum Graeca epigrammata tua, quum jambos proxime legerem. Quantum ibi humanitatis, venustatis, quam dulcia illa [?] quam antiqua, quam arguta, quam recta? Callimachum me, vel Heroden, vel si quid his melius, tenere credebam, etc. Stephanus [gap: Greek word(s)] ejus Alexandreidos librum primum et septimum allegat. Orationem, quam de Italicensibus in Senatu habuit, Agellius 16, 13. laudat. Spartianus Hadrianum libros de vita sua scripsisse ac sub Phlegontis liberti nomine vulgasse memorat.

HADRIANUS I. Papa, A. 795. obiit. Scripta ejus Phil. Labbe, T. 1. dissert. de S. E. pag. 413. enumerat.

HADRIANUS (Joh. Bapt.) Florentinus patricius, An. 1579. obiit. Fr. Guicciardini historias accurata diligentia persecutus est. Thuanus l. 68. ejus incorruptum judicium in iis, quae perspecta habuit, et fidem cum candore et sinceritate animi suma conjunctam magnopere commendat, addens, se plura ex eo, quam ex quovis alio, in opus suorum annalium transtulisse.

HADRIANUS (Matth.) ex Judaeo Christianus, Hisp. hebraeam Grammaticam Lovanii docuit. Composuit Introductorium in linguam hebraicam.

HAECHTANUS (Laurent.) Machliniens. Anno 1613. obiit. Microcosmon carmine decantavit.

HAEFTENUS (Bened.) Ultrajectinus, edidit scholam cordis, Anno 1629: item, venationem sacram sive de arte quaerendi DEUM, fol. An. 1650.

HAEMUS (Thomas) Insulensis, An. 1584. mortuus est. Monachum S. Chrysostomi: item, Erasmi libellum de civilitate morum versibus reddidit. Carmina ejus ex parte leguntur T. 2. Delit. Belg. pag. 881. Vid. Sweertius, pag. 244.

HAENINGIUS (Theob.) JCtus, tractavit de dignitatibus variisque titulis ecclesiasticis.

van der HAER (Florent.) de tumultibus Belgicis commentatus est. Emisit etiam Arcana antiquitatis Liturgiarum Tomis tribus, Anno 1605.

ab HAERSOLTE (Arn.) Swollanus, JCtus, Anno 1583. floruit. Reliquit adversaria actionum civilium et criminalium.

HAEX (Dav.) edidit dictionarium Malaico-Latinum et Latino-Malaicum, Romae, An. 1631. in 4.

HAFENREFFERUS (Matth.) celebris Theologus, natus est Anno 1560: obiit Anno 1619. Scripsit de templo Ezechielis: item, revelatorem punctorum: Locos communes, etc. Mortuo parentavit Th. Lansius, ceu videre est in ejus Mantissa, pag. 540. Confer Spizelium in Templo Honor. pag. 53. et Reiserum in epist. ad Spiz. pag. 402.

HAFENREFFERUS (Samuel) edidit officinam Jatricam, Anno 1653: item, monochordum symbolicobiomanticum, An. 1641.

HAGECIUS (Thadd.) ab Haic, Medicus Maximiliani II. Imp. An. 1572. dialexin edidit, in qua ostendit, stellam, quae eo et praecedente anno effulserat, non novam, sed veterem fuisse. Ei opposuit se Hannibal Raimundus, Veronens. cui Hagecius apologiam An. 1576. reposuit, docuitque, hanc stellam esse veterem, sed novam vocari, quia antea in Cassiopeja non apparuisset.

HAGECUS (Wencesl.) tempore Ferdinandi I. Imp. claruit. Confecit chronicon Bohemiae. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 70.

HAGELGANS (J. H.) scripsit de Portugallia: de Belgicis provinciis: de Austriacis regionibus, etc. Item, Genealogiam ducum Saxoniae, Anno 1646. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 103.

HAGEMEIERUS (Joach.) JCtus, de foedere civitatum Hanseaticarum, Anno 1662. commentatus est. Composuit etiam exercitationes ad Sutholt, Anno 1643.

van der HAGEN (Mich.) Antv. An. 1617. obiit. Poemata struxit, teste Sweertio, pag. 568.

HAGERUS (Balth.) Uberlingamus, An. 1627. obiit. Collationem Augustanae confessionis, Herbip. An. 1627. evulgavit: quam Dn. D. Hülsemannus refutavit. Vid. Alegambe, pag. 54.

HAGGAEUS (Pet.) Hafn. natus est Anno 1546: obiit Anno 1591. Scripsit de sermone. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 145.

HAGHEN (Theod.) condidit prognosticon stellare in universum, ab O. C. in diem usque novissimum, Anno 1552. teste Sweertio.

HAGULSTADIENSIS (Joh.) Britannus, vixit tempore Henrici II. regis Anglorum. Bellum Scoticum stilo expressit.

HAHN (Henr.) Hildesheimiensis, magni nominis JCtus, natus est A. 1605: obiit A. 1668. Emisit dissertationes selectas, A. 1656. Vid. Henning. Witte in JCt. p. 469.

HAHN (Joh. Christ.) edidit libellum, titulo, insigniora coeli Sionaei sidera. Vid. Bosius de notit. Scr. eccles. c. 3. pag. 34.

de HAILLAN (Bernh. Girardus) Gallus, de statu et successu rerum Francicarum, teste Zeillero, commentatus est.

HAINLINUS (Joh. Jac.) edidit chronologiam mysticam, Tubingae, An. 1646: item, vindicias contra Reinh. Franckenberg, An. 1653.

HAIUM (Rabbi) Anno mundi 4727. floruit. Scriplisse fertur de arte Grammatica librum [?], de quo Abenesra testatur, quod sit plenus sapientia, et praefectae elegantiae.

HAIUS (Alex.) An. 1610. floruit Condidit comm. de S. Apostolis. Vid. Volckmann in elogiis Pragens. pag. 79.

HAIUS (Edmundus) Scotus, Anno 1591. obiit Edidit contrarietates Calvini. Vid. Alegambe, pag. 98.

HAIUS (Joh.) Athensis, An. 1607. claruit Reliquit concordiam quatuor Evangelistarum, teste Sweertio.

HALBERSTADIUS (Conr.) sub Adolfo Imp. An. 1290. vixit. Composuit ad imitationem Hugonis Concordantias Bibliorum, in quibus non solum dictiones declinabiles, quod prius Hugo fecerat, sed et omnes indeclinabiles juxta alphabeti seriem expressit, teste Sixto Senensi. Confer Quenstadium, pag. 239.

HALDREVIUS (Arnold.) scripsit carmina in laudem missae. Item, lib. de modo confitendi.

HALGRINUS (Joh.) Gallus, Anno 1450. claruit. Cant. Canticorum commentario exposuit. Vid. Sixtus Sen.

HALICIUS (Simon) primus Tylicianae fundationis orator et Theologiae in Polonia professor, plurimas orationes conscripsisse fertur. Vid. Starovolsc. pag. 118.

HALITGARIUS, Cameracensis, An. 830. obiit. Scripsit de vitiis et virtutibus: de remediis peccatorum, et de ordine poenitentiae. Vid. Phil. Labbe T. 1. diss. de S. E. pag. 416. Olearius, pag. 197.

HALLER (Rich.) Germanus, An. 1612. obiit. Fecit Tr. de actibus contritionis crebro eliciendis Vid. Alegambe, pag. 408.

HALLERUS (Joh.) collegit sententias ex decretis Canonicis et in certa capp. digessit, ut disci queat, quid de plerisque ecclesiae controversiis sentiendum sit, An. 1572.

HALLIER (Franc.) edidit defensionem hierarchiae ecclesiasticae, Paris. An. 1646. in 4. item, vindicias Theologorum Parisiensium adv. Loemelii spongiam, ibid. An. 1632.

HALLOIX (Pet.) Leodiensis, An. 1656. obiit. Collegit Anthologiam poeticam Graecolatinam: librum de vita Origenis: item, vitas et documenta illustrium ecclesiae orientalis Scriptorum, qui 1. et 2. Christi seculo floruerunt. Vid. Alegambe, pag. 382. Sweertius, pag. 621.

HALLUS (Joseph.) Leicestrensis, episcopus Norvicensis in Anglia, Anno 1656. obiit, aetatis 80. Condidit Romam irreconciliabilem: item, contemplationes in N. et V. Testam. Opera ejus constant tribus voluminibus.

HALLUS (Richard.) Anglus, A. 1604. obiit. Edidit librum Joh. Giovani de schismate, cum praefatione: item, tres libros de ouinquepartita conscientia. Vid. Sanderus in Fland. Script. pag. 145.

HALOANDER (Greg.) Zwiccaviensis, An. 1532. Venetiis obiit. Hic primus Pandectarum quinquaginta libros, Codicis XII. ex fide antiquorum exemplarium diligentissime emendavit, emendatosque in lucem edidit. Qua de re ita Oldendorpius: Pandectarum lectionem optima fide ac multo labore restituit nobis doctissimus Haloander, A. 1529: cui profecto et Noribergensi Reipubl. totus orbis Romanus nunquam parem referre potest gratiam, si magnitudinem beneficii recte expendat. Haec ille. Vid. Albinus in Chron. Misnensi, pag. 345. Confer Saubertum in orat. de Bibl. Norimb. pag. 87.

HALONIUS (G.) Leodicensis, composuit tres Tragoedias, Lambertum sc. Catharinam, et Laurentium. Vid. Sweertius.

HALOWINUS (G.) Flander, An. 1537. obiit Struxit Tract. de musica: sex libros de restauratione linguae latinae: annotationes in Virgilium, etc. Vid. Sanderus in Flandris, pag. 45. Sweertius, pag. 273.

HALVERIUS (Chr.) Halverensis, An. 1581. vixit. Scripsit de fide Theologica: item, de Christi morte, sepultura et resurrectione. Vid. Alegambe, pag. 73.

HAMARTOLUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , chronicon condidit, quod incipit ab O. C. et desinit in Constantino, Leonis filio. Vid. Thomasius de Plagio, §. 453.

HAMAXURGUS (Sebast.) A. 1540. inotuit. Extat ejus epitome Marchionum Brandenburgensium. Vid. Bruschius de Monast. pag. 56. a.

HAMCOVIUS (Mart.) Folleganus Frisius, An. 1621. obiit. Reliquit 2. libros de viris Frisiae illustribus. Scripsit etiam certamen catholicorum cum Calvinistis, heroico carmine, continuo charactere conscriptum. In chronologicis, anagrammaticis et acrostichis condendis erat unicus; inquit Sweertius, pag. 549.

du HAMEL (Joh. Bapt.) Bajocensis ecclesiae Cancellarius, concinnavit duos libros de consensu veteris et novae philosophiae, Oxon. An. 1669. Elementa astronomica: libr. de meteoris et fossilibus: astronomiam physicam: de corporum affectionibus tum manifestis, tum occultis. Vid. Hedovill. T. 5. Ephem. Gall. pag. 45.

HAMELIUS (Henningus) JCtus, scrips. repetitionem ad tit. solennem Institut. de actionibus, An. 1611.

HAMERUS (Pet.) Montanus Belga, An. 1640. obiit, relictis 40. concionibus de adventu seu de annunciatione B. Virginis. Vid. Alegambe, pag. 383.

HAMMELMANNUS (Herm.) An. 1595. obiit. Composuit commentarium in Pentateuchum: declarationem articulorum fidei ex Form. Concordiae: Westphalorum historiam XVI. seculi: chronicon Oldenburgicum, etc. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 71.

HAMMERUS (Georg. Reichardus) Mariaemontanus Misnicus, JCtus, philologus et philosophus insignis, An. 1635. natus est. Altdorfii hoc tempore Jura profitetur publice ingenti cum laude. Et hactenus quidem varias et eruditas disputationes in Institutiones Juris habuit. Joh. Sebastianus Mitternacht in Programmate Anno 1656. edito tantam linguae Graecae et hebraicae notitiam ei tribuit, ut Graece et hebraice de gravissimis materiis, cum juvenis adhuc esset, omnibus admirantibus, perorare potuerit.

HAMMERUS (Mart.) Glauchensium in Osterlandia Pastor et ecclesiarum Dynastiae Schönburgiacae superintendens, Postillam historicam et gnomonicam, An. 1625. typis tradidit.

HAMMERUS (Nicol.) Coronensis, An. 1585. in puteum prolapsus obiit. Composuit libellum de propositionum naturâ.

HAMMILTONIUS (Archib.) demonstrationem confusionis Calvinianae, Paris. An. 1581. edi curavit.

HAMMONDUS (Henr.) Suthriensis, An. 1660. obiit, aetatis 55. Scripsit de jure episcopatuum contra Blondellum, Anno 1651. Vid. Doct. Richteri epistolae selectae, pag. 493.

HAMONTANUS (Gerh.) Brabantus, An. 1566. obiit. Joh. Tauleri opera latine reddidit. Vid. Sweertius, pag. 281.

de HAMPOLO (Rich.) Anglus, An. 1349. decessit. In Psalmos, Threnos et aliquot Jobi capita commentatus est. Vid. Olearius in Abaco, pag. 406.

de HANAPIS (Nicolaus) patriarcha Hierosolymitanus, An. 1430. claruit. Reliquit exempla virtutum et vitiorum. Vid. Olearius, pag. 327.

HANCKIUS (Mart.) hoc tempore scriptis innotuit. Inter alia, duas partes de scriptoribus retum Romanarum: item, librum de scriptoribus Byzantinis a dornavit. Promittit etiam se acturum esse de Silesiis scriptoribus. Extant quoque variae ejus orationes.

HANEGRAVIUS (Corn.) edidit compendium vitae et regulae S. Norberti, Romae, A. 1632.

HANGESTUS (Hieron.) scripsit de causis: item, problemata exponibilium, Paris. Anno 1515. Dicitur etiam tractasse de eucharistia, contra symbolistas: item, de possibili praeceptorum divinorum impletione, contra Luth. An. 1527.

HANMERUS (Meredithus) Wallus, Theol. D. Anno 1604. obiit. Extat ejus chronicon Hiberniae. Videatur Waraeus, pag. 137.

HANNEKENIUS (Menno) reliquit synopsin Theologicam, Anno 1629. It. Grammaticam hebraicam, fol. Anno 1660.

HANNEKENIUS (Ph. Lud.) emisit annotata philologica in Josuam, Anno 1665: vitam Arii, Anno 1660: tractatum de puritate conscientiae, An. 1673.

HANNEMANNUS (Joh. Lud.) medicus Boxtehutanus, prodromum lexici medicinae practicae adornavit, Anno 1671.

HANNIBAL, [gap: Greek word(s)] , celebris ille Carthaginensium polemarchus, marte simul et arte inclaruit. Nam, teste Corn. Nepote, nonnihil temporis literis tribuit, et aliquot libros ad Rhodios de Cn. Manlii Vulsonis rebus, in Asia gestis, Graeco sermone composuit.

HANNO, [gap: Greek word(s)] , itidem Carthaginensis, edito Periplo, quo Africae ambitum et terras in Atlantico Oceano inventas perfecutus est, innotuit. Scripsit autem Punice hunc librum, qui deinde ab aliis Graece conversus est. Vossius eum tempore Agathoclis vixisse autumat. Meminit hujus Hannonis Autor libelli [gap: Greek word(s)] : item Plinius l. 5. c. 1. Pomponius Mela, l. 3. c. 10, etc. Edidit eum Henr. Böclerus Anno 1661. una cum notis. Vid. Isaac Vossius in Melam, pag. 302.

HANNOTELIUS (Phil.) Hesdiniensis Belga, Anno 1637. obiit. Scripsit de stultitia mundi. Videatur Alegambe, pag. 405.

HANSENIUS (Joh. Bapt.) Harlemensis Batavus, concinnavit comment. de Jurejurando veterum, Tolosae, Anno 1614. in 4.

ab HANSWICK (Flor.) edidit Cornucopiae concionatorum 3. Tomis, fol. Lovan. A. 1655.

HAPELLUS (Nic. Niger) emisit chiragogiam Helianam de auro philosophico nondum cognito.

HAPPARDUS (Joh.) inter poetas locum occupat. Vid. T. 2. Delit. Belg. pag. 884.

HAPPELIUS (Wigandus) JCtus, Anno 1522. natus est: obiit Anno 1572. Marpurgi primo hebraicam linguam, deinde Jurisprudentiam professus est. Reliquit Grammaticam hebraicam.

HARAEUS (Franc.) Ultrajectinus, Anno 1632. obiit. Edidit compendium de vitis sanctorum: Olympiades et fastos historiae sacrae et profanae uscque ad Christum passum: annales ducum Brabantiae et tumultuum Belgicorum: catenam Patrum in 4. evangelia, etc. Vid. Sweertius, pag. 244. Zeillerus, part. 3. pag. 104.

HARBARTUS (Burch.) Borussus, natus est Anno 1549: obiit An. 1614. Scripsit de conjugio: de lege divina: de magistratu politico. Vid. Henning. Witte, in Theolog. pag. 79.

HARCHIUS (Lodocus) Montensis, med. enchiridion pharmacorum simplicium carmine construxit. Collegit etiam consensum Patrum de eucharistia. Vid. Sweertius, pag. 493.

HARDIAEUS (Claud.) An. 1635. claruit. Edidit data Euclidis cum Graeco Marini philosophi commentario. Vid. Colomesius in Gall. Or. pag. 165. et 259.

HARDINGUS (Thomas) Anglus, Anno 1572. obiit. Vid. Valer. Andr. in Fast. Lov. pag. 85.

HARDUINUS (Dionys.) Gandensis, An. 1605. mortuus est. Scripsit de nobilitate: item, de scriptoribus Flandriae. Vid. Sanderus in Gandav. pag. 38. Sweertius, pag. 214.

HARDUINUS (Franc.) Gandav. A. 1609. vivis excessit. Odas et elegias composuit. Vid. T. 2. Delit. Belg. pag. 890. Confer Sanderum in Gandav. pag. 41. Sweertium, pag. 245.

HARDUINUS (Justus) natus est An. 1582. De lapsu et poenitentia Davidis commentatus est, teste Sweertio.

HARENTALIUS (Pet.) Brabantus, Prior Florensiensis, An. 1385. claruit. Collegit expositionem Psalmorum ex diversis sanctorum codicibus. Prodiit hoc opus, Reutlingae, An. 1488.

HARIOTUS (Thom.) de incolis Virginiae, fol. A. 1590. nonnulla in lucem protulit.

HARLAEUS (Ach.) Parisinus, An. 1614. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 251.

HARLEMIUS (Joh.) Batavus, An. 1578. obiit. Indicem Biblicum vulgavit. Vid. Alegambe, pag. 248.

HARMARUS (Joh.) professor Graecae linguae Oxoniensis, Anno 1650. claruit. Habuit orationem de lingua Graeca. Emisit etiam notas in electas S. Chrysostomi sententias.

HARMENIDAS, [gap: Greek word(s)] , allegatur a Stephano in [gap: Greek word(s)] .

HARMENOPULUS (Constant.) [gap: Greek word(s)] , nomophylax et Judex Thessalonicensis, seculo XII. floruit. Reliquit tract. de opinionibus naereticorum, qui singulis temporibus extiterunt. Extat ejusdem Harmenopuli fidei professio. Vid. Olearius in Abaco, pag. 117.

HARMODIUS, [gap: Greek word(s)] , Lepreates, scripsit, Athenaeo teste, librum de legibus in Phigalea.

HARON, filius Senton, fuit medicus Arabs. Vid. Hottingerus in Bibl. quadrip. pag. 290.

HARPHIUS (Henr.) Mechliniensis, An. 1478. obiit. Alii vocant Herpium. Composuit tres libros de mystica Theologia, qui aliquando inter libros prohibitos relati, postmodum vero repurgati sunt, ut Bellarminus memorat. Sixtus Senensis vocat virum contemplativum et undecunque non minus doctum quam illuminatum. Vid. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. pag. 424. Sweertius, pag. 330. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 164. Olearius, pag. 202.

HARPOCRATION (AElius) [gap: Greek word(s)] , Sophista, scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de agminum ordinibus apud Xenophontem: item, quod ementita sic Herodoti historia. Vid. Suidas. Confer Meursium in Attic. lect. 6, 2.

HARPOCRATION, Argivus, Platonicus philosophus, Julii Caesaris convictor, struxit commentariorum in Platonem libros viginti quatuor, et dictionum Platonicarum libros duos. Vid. Suidas. Refertur etiam inter eos, e quorum monumentis eclogas suas Stobaeus consarcinaverat.

HARPOCRATION (Gajus) Sophista, tractavit de figuris Antiphontis: item, de Hyperidis et Lysiae orationibus. Vid. Suidas.

HARPOCRATION (Valerius) Alexandrinus, scripsit Lexicon in decem Rhetores. Vossius in tract. de Philolog. pag. 37. eum Athenaeo aequalem fuisse autumat. Editus est a Ph. Maussaco una cum notis, Paris. An. 1614. in 4. Confer Meursium l. 6. Att. lect. c. 2.

HARPRECHTUS (Joh.) JCtus, natus est Anno 1560: obiit Anno 1639. Opera ejus constant quatuor Tomis. Reliquit etiam 4. libros poematum. Mortuo parentavit Lansius, ceu videre est in ejus Mantissa, pag. 751. Vid. Henning. Witte, in JCtis, pag. 224.

HARPSFELD (Nicol.) Anglus, compos. historiam ecclesiasticam Anglicanam. Ejusdem esse sex dialogos de historia Magdeburgica, Antv. An. 1566. ab Alano Copo editos, multi doctissimi viri affirmant. Vid. Thomasius de plagio, § 186. et Placcius in pseudon. pag. 137.

HARRIOTUS (Thom.) construxit artem Analyticam ad aequationes algebricas resolvendas, Lond. An. 1631. fol.

HARSDORFFERUS (G. Phil.) Patricius Norimb. natus est An. 1607: obiit An. 1658. Emisit prodromum philologiae Germanicae: item, artem apophthegmaticam, sub nomine Quirini Pegei. Ex tant etiam ipsius Horae mathematicae.

HARTKNOCHIUS (C.) scr. de regno et statu Poloniae, An. 1676: item, de originibus Prussicis.

HARTMANNUS, quam alii Hartmundum vocare malunt, Rabani Mauri discipulus, An. 870. claruit. Fertur fuisse Graece, Hebr. et Arabice peritissimus. Ejus carmina et hymni extant ap. Canisium T. 5. part. 2. pag. 728. teste Oleario, pag. 197.

HARTMANNUS (G.) Norimbergensis, insignis mathematicus, natus est Anno 1498. teste Ebero.

HARTMANN (Joh. Lud.) S. Theol. Doct. et Superintendens Rotenburgicus, Rühelii operibus de conciliis tomum tertium et quartum adjecit, A. 1675.

HARTNACCIUS (Dan.) Pomeranus, scripsit animadversiones in Francisci Sanchez tract. quod nihil scitur, Anno 1665: item, de periculosis Jesuitarum molitionibus, An. 1672. ut et de notioribus natura et nobis, Anno 1668. Vide, MAFANAFUS.

HARTUNGUS (Joh.) Miltenbergensis, natus est An. 1505: obiit Anno 1579. Primo militiam sectatus est in bello Hungarico contra Turcam, in quo gnavum et strenuum militem sese praestitisse dicitur. Ex bello redux Heidelbergae Professor Graecae linguae factus est, officioque suo quindecim annos cum laude praefuit. Inde Friburgum invitatus, similiter Graecas literas magno cum fructu docuit annis triginta tribus. Reliquit annotationes in 3. priores libros Odysseae: Lexicon: et decurias locorum memorabilium, quas Janus Gruterus Tomo 2. Lampadis Criticae inseruit. Vid. Crusius in Germano-Graecia, pag. 127.

HARVEIUS (Guil.) Anglus, motu sanguinis circulari reperto nobilis, scripsit exercitationes anatomicas de circulatione sanguinis, Anno 1649: item, exercitationes de generatione animalium.

HARVILLAEUS (Henr.) Marchio olim de Palaisseau, Capuccinus, An. 1631. claruit. Extat ejus Isagoge chronologica, Parisiis A. 1624. Pol. edita. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 164.

HASELBACHIUS (Thomas) Viennensis Theologiae lector, Anno 1410. floruit. Fertur inchoasse comm. in Esaiam, in quo tam lente progressus est, ut 24. annis ne quidem primum caput absolverit. Habuit sermones de Confessione. Testis est Sixtus Senensis.

HASENMULLERUS (Elias) a pontificiis ad Lutheranos transiit. Historiam Jesuitici ordinis concinnavit, A. 1593.

HASENMÜLLERUS (Sophon.) A. 1604. floruit. Scholam ethicam et poeticam adornavit.

HASFURTUS (Joh.) fecit tractatum de cognoscendis et curandis morbis ex corporum coelestium positu, Venet. Anno 1584. Vide, VIRDUNGUS.

HASIUS (Joh.) Silvaeducensis, An. 1624. aetatis 81. obiit. Caesarium Heisterbachensem edidit et longam praefationem praemisit. Vid. Alegambe, pag. 249.

HASIUS (Nicol.) condidit tres Tract. de modis entis et non entis: manuductionem ad artem medendi: lib. de religione, Amst. A. 1664.

HASLOBIUS (Mich.) Berolinens. A. 1577. claruit et inter poetas locum habere meruit. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 491.

HASSARDUS (Pet.) Flander, medicus, A. 1577. floruit Extat ejus comm. in Eobani Hessi praecepta de valetudine tuenda: item, Tr. de morbo Gallico. Clypeus ejus astronomicus, Anno 1552. Lovanii prodiit.

HASSELIUS (Joh. Leonh.) Hasselensis, Anno 1551. obiit. Reliquit comment. in Esaiam et S. Pauli epistolas. Vid. Sweertius, pag. 434. et Val. Andr. in Fastis Lovan. pag. 108.

HASSENSTEIN (Bohusl.) a Lobkowiz, tractavit de miseria vitae humanae. Ejus epistolae et carmina Pragae, Anno 1570. prodierunt cura Thomae Miti.

de HASSIA (Henr.) Carthusianus, edidit comm. in Lombardum: item, in Apocalypsin. Quidam volunt, eum obiisse

Anno 1397. alii, Anno 1428. Bellarminus eum ad An. 1380. refert Vid. Olearius in Abaco, pag. 202.

HASTIVILLIUS (Archang.) composuit Romualdinam historiam. Prodiit Venet An. 1569.

HATERIUS, rhetor, tempore Augusti Imp. claruit. De hoc Marcus Senecal. 4. controv. ita memorat: Declamabat Haterius admisso populo ex tempore: solus omnium Romanorum, quos meo tempore cognovi, in lat. linguam transtulit Graecam facilitatem. Tanta illi erat velocitas orationis, ut vitium fieret. Itaque D. Augustus optime dixit: Haterius noster sufflaminandus est. Adeo non currere, sed decurrere videbatur: nec verborum tantum illi copia, sed etiam rerum erat: quoties velles eandem rem et quamdiu velles, diceret aliis toties figuris, aliis tractationibus: ita ut nec regi posset nec consumi.

HATTO, episopus Basileensis, Anno 811. floruit. Iter Constantinopolitanum stilo expressit.

HATTYSERUS (Libor.) JCtus, analysin juris feudalis, An. 1608. typis excudendam tradidit.

HAVEMANN (Mich.) edidit cynosuram Studiosorum, Anno 1659: item, tract. de jure connubiorum, An. 1672.

HAVENREUTERUS (Joh. Lud.) medicus et physicus Argentoratensis, natus est Anno 1548: obiit Anno 1618. Composuit civitatem Platonicam: item, analysin posteriorum Aristotelis, etc.

HAVENSIUS (Arn.) Buscoducensis, natus est An. 1540: obiit An. 1609. Reliquit speculum haereticae pravitatis. Vid. Sweertius, pag. 142.

HAVETIUS (Ant.) Atrebas, Anno 1578. obiit. Edidit opusculum de statu Belgii ad Mariam Austriacam. Vid. Sweertius.

HAUKIN (Joh.) medicus Anglus, composuit dialogos de particulis lat. linguae: item, tract. de melancholia hypochondriaca.

HAUPASIUS (Nic.) Atrebatensis, aphorismos Hippocratis luculentis enarrationibus illustravit.

HAURAEUS (Joh.) Gandavens. JCtus, An. 1625. obiit. Arcem virtutis sive satiram de vera animi tranquillitate carmine heroico composuit. Vid. Sweertius, pag. 435.

HAURECHIUS (Aurel.) Hanno, tres libros de cognominibus deorum gentilium, Anno 1569. teste Sweertio, pag. 496. elaboravit.

HAUTINUS (Jac.) Insulensis, Anno 1630. vixit. Extat ejus tract. de Eucharistia; item, liber titulo, Patrocinium defunctorum. Vid. Alegambe, pag. 203.

HAUTINUS (Joh. Bapt.) consiliarius regius, Theophanis chronicon edidit, Paris. Anno 1655. fol. una cum vitis recentiorum Imperatorum Leonis Grammatici.

HAUZEUR (Matth.) Herviensis, epitomen doctrinae et scriptorum S. Augustini duobus Tomis complexus est, Paris. Anno 1646. fol. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 255.

de la HAYE (Joh.) Parisiensis, Anno 1650. vixit. Composuit tres Tomos commentariorum in Genesin: duos in Exodum: duos similiter in Apocalypsin. Praeterea collegit variorum in universa S. Biblia expositiones, quinque ingentibus voluminibus contentas, quibus titulum fecit, Magna Biblia. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 211.

HAYE (Rom.) Benedictinus, emisit Astrum inextinctum, in quo pro restitutione monasteriorum sui ordinis praecipue contra Jesuitas, deinde etiam contra evangelicos pugnat, dicta de stellis et astris loquentia ad monachos detorquens, Colon. An. 1636: item, Aulam ecclesiasticam, An. 1648. Vid. Pellerus in notis ad Polit. sceleratum cap. 1.

commentarios in utriusque Instrumenti libros: item, opus historicum de memoria rerum Christianarum. Trithemius in Chron. Hirsaug. refert, Haymonem Hirsaugiensem, qui A. 1092. vixit, homilias scripsisse, easque commixtas esse Haymonis Halberst. homiliis, nec posse vel sagacissimum eas a se invicem internoscere. Videatur Olearius in Abaco, pag. 189.

HAYNAUFUE (Jul.) Lavallensis, Anno 1640. vixit. Edidit veritates practicas quatuor voluminibus, Rhotomagi, An. 1652. Vid. Alegambe, pag. 287.

HAYNE (Thomas) collegii Lincolniensis socius Oxonii, struxit dissertationem de linguarum harmonia, Londini, Anno 1639. Item, libell. de pace ecclesiastica. Videantur D. Richteri epistolae selectae, pag. 493.

HAYNECCIUS (Mart.) An. 1580. vixit. Reliquit Almansorem et Hansoframeam comoedias.

HEBED Jesu, Metropolita Sobensis, Nestorianus, An. 1550. vixit. Deserto Nestorianismo, ut ferunt, partes Romanae ecclesiae amplexus est. Catalogum librorum Chaldaeorum collegit, quem Abraham Echellensis transtulit notisque illustravit. Eundem Bartholdus Nihusius An. 1655. redimprimi curavit.

HECATAEUS, [gap: Greek word(s)] , Abderita, historicus, tempore Alexandri M. et Ptolemaei I. claruit. Condidit historiam Judaicam. Ejus testimonio Josephus l. 1. contra Apionem aliquoties utitur. Meminit ejus etiam Plutarchus libro de Iside et Osiride: item AElianus in hist. animal. XI, 1. Vid. Jonsonius de S. H. Ph. 1, 19.

HECATAEUS, Milesius, initio regni Darii Hystaspidis, Olymp. LXIV. floruit. Hunc primum omnium historiam soluta oratione scripsisse nonnulli affirmant. Composuit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo. Vid. G. Langbainius, ad Longin. pag. 91. Confer Suidam.

HECATAEUS, Thasius, l. 3. Anthol. c. 12. inter Graecos epigrammatistas refertur.

HECATON, [gap: Greek word(s)] , Senecae epist. 9. memoratur. Ei tale dictum tribuitur; Ego tibi monstrabo amatorium sine medicamento, sine herba, sine ullius veneficae carmine: Si vis amari, ama. Diogenes Laert. l. 6. Hecatonem [gap: Greek word(s)] , et l. 7. [gap: Greek word(s)] , et tandem [gap: Greek word(s)] allegat.

HECKERUS (Joh.) Borussus, scr. admonitionem ad astronomos de incursu Mercurii in discum Solis Anno 1674. futuro.

HECQUETIUS (Adrianus) Atrebas, An. 1564. floruit. Composuit scenam rerum inversam versu heroico et oratione soluta. Vid. Sweertius, pag. 97.

HEDA (Guil.) historicus, struxit chronicon Hollandiae. Prodiit hoc chronicon, An. 1592. Vid. Saussay de Scr. Eccl. pag. 167.

HEDIO (Casp.) An. 1552. obiit. Theologiam Argentinae docuit. Abbatis Urspergensis chronicon correxit, et ab A. 1230. usque ad An. 1538. paralipomena addidit. Vid. Thuanus, l. 11.

HEDRAEUS (Bened. Christ.) Suecus, edidit 3. libros Geometriae practicae: rhabdologiam: librum de usu circini proportionalis, etc. Vid. Joh. Scheferus in Upsal. pag. 404.

HEDYLOGUS, [gap: Greek word(s)] , Hedyles Samiae poetriae filius, epigrammata struxit. Citatur Athenaeo 6, 16.

HEDYLUS, [gap: Greek word(s)] , citatur [gap: Greek word(s)] ab Autore Etymologici magni in [gap: Greek word(s)] . Vid. Strabo l. 14. pag. 683. Confer Anthol. l. 2. c. 22. l. 6. c. 8.

ab HEER (Henr.) medicus Tungrensis, edidit Spadacrenen, i. e. tract. de aquis Spadanis, A. 1622. Vid. Linden, pag. 235.

HEERBRANDUS (Jacobus) celebris Theologus, An. 1521. natus est: obiit Anno 1600. Stilo pugnavit cum Petro a Soto, Gregorio de Valentia et aliis. Extat quoque ejus compendium Theologiae, quod rogatu Joh. Zygomalae et Jeremiae, Patriarchae Constantinop. a Martino Crusio Graece conversum est.

HEEREBORD (Adrian.) scripsit meletemata philosophica, Anno 1659. Item, pneumaticam.

HEERMANNUS (Joh.) Silesius, vixit, A. 1604. Edidit 9. libros epigrammatum, Jenae, Anno 1624. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 522.

HEGEMON, [gap: Greek word(s)] , poeta, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] , Leuctricum bellum, inter Thebanos et Lacedaemonios gestum, carmine decantavit. [gap: Greek word(s)] ejusdem AElianus l. 8. hist. anim. c. 11. allegat.

HEGEMON, Thasius, cognomine [gap: Greek word(s)] , scripsit Parodias, Gigantomachiam et comoediam Philinnam. In comoedia viles personas repraesentabat, teste Aristotele, lib. de poetica. Confer Suidam.

HEGENDORPHINUS (Chr.) JCtus, An. 1537. vixit. Francofurti ad Oderam jus docuit. In quasdam orationes Ciceronis commentatus est. Edidit etiam historiam passionis Christi: item, notas in utramque Petri. Sex homilias Chrysostomi de providentia divina: item, Nonnum in Joh. latine interpretatus est. Prodiit ejusdem dialectica legalis.

HEGESANDER, [gap: Greek word(s)] , Delphicus, scripsit [gap: Greek word(s)] vel commentarios. Eorum meminere Suidas in [gap: Greek word(s)] et Mich. Apostolius, Cent. 2. prov. 51.

HEGESIANAX, Trojanus, Grammaticus, scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , ceu testatur Stephanus in [gap: Greek word(s)] . Athenaeus Hegesianactem [gap: Greek word(s)] edidisse tradit l. 9. ubi tamen eum Alexandrinum facit. Plutarchus in Parall. c. 23. ejusdem [gap: Greek word(s)] allegat.

HEGESIAS, [gap: Greek word(s)] , Magnesius, tempore Ptolemaei Lagi et Philadelphi floruit. Eum Plutarchus in vita Alexandri citat. Agellius 9, 4. Aristeae, Ctesiae et aliis scriptoribus conjungit, quorum libri miraculorum et fabularum pleni sunt. Si Straboni l. 14. fidem commodamus, primus Asiaticum dicendi genus introduxit. Vid. Langbanius in Longin. pag. 21. Diversus est ab eo HEGESIAS, Cyrenaicus Philosophus, qui Platonis tempore vixit et [gap: Greek word(s)] dictus est. Vid. Valerius Max. l. 8. c. 9.

HEGESIAS, Maronites, de agricultura commentatus est, teste Columella, 1, 1. Apud Varronem, 1, 1. male editur AEgesias.

HEGESIGONUS, [gap: Greek word(s)] , Judaicarum rerum scriptor, Tzetzae in Chiliadibus memoratur.

HEGESIPPUS, [gap: Greek word(s)] , antiquus autor, [gap: Greek word(s)] construxit. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Meminit ejus Dionysius Halicarnass. l. 1. [gap: Greek word(s)] . et Parthenius in Eroticis, qui etiam. ejus [gap: Greek word(s)] laudat c. 6. et 16.

HEGESIPPUS, Atheniensis, Demosthenis [?]qualis et socius fuit in legatione. Huic Ulpianus orationem de Haloneso, quae vocatur Philippica Demosthenis septima, tribuit.

HEGESIPPUS, Tarentinus, cognomine [gap: Greek word(s)] , docuit comoedias [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Athemus autor est,

ipsum [gap: Greek word(s)] sive de re culinaria quoque scripsisse. Confer Suidam.

HEGESIPPUS, Christianus, Justini martyris et Athenagorae aequalis fuit et quinque libros rerum ecclesiasticarum edidit, qui tamen magno cum damno perierunt. Mentio ejus apud Eusebium et Hieronymum occurrit. Vulgaris Hegesippus, quem S. Ambrosius latine exarasse creditur, [gap: Greek word(s)] est, cum potius res Judaicas tractet quam ecclesiasticas. Vossius tamen autorem istum sexcentis amplius annis Ambrosio juniorem esse statuit. Plura de Hegesippo apud Cl. Whear in Relect. hist. pag. 194. invenies. Confer Rivetum Tom. 2. oper. pag. 1088. et Olearium in Abaco, pag. 200.

HEGIUS (Alexand.) Westphalus, Anno 1501. claruit. Erat discipulus Rudolphi Agricolae. Daventriae per 30. annos scholam rexit magna cum laude, Graecasque literas in Belgio propagavit. Scripsit libellum de utilitate linguae Graecae: elegiam de aurea mediocritate: item, epigrammata et epistolas. Meminit hujus Hegii Erasmus in prov. Quid cani et balneo? Mihi (inquit) admodum puero contigit uti praeceptore hujus discipulo, Alex. Hegio Westphalo, qui ludum aliquando celebrem opidi Daventriensis moderabatur, in quo nos olim admodum pueri utriusque linguae prima didicimus elementa: vir, ut paucis dicam, praeceptoris sui simillimus: tam inculpatae vitae, quam doctrinae non trivialis: in quo unum illud vel Momus ipse calumniari fortasse potuisset, quod famae plus aequo negligens nullam posteritatis haberet rationem. Proinde, si qua scripsit, ita scripsit, ut rem ludicram, haud seriam egisse videatur. Quanquam vel sic scripta sunt ejusmodi, ut eruditorum calculis immortalitatem promereantur. Vid. Sweertius in A. B. pag. 116.

HEIDDEGGERUS (Joh. Henr.) Tigurinus, Theologus, natus est Anno 1633. Initio linguam hebraeam Heidelbergae professus est: mox philosophiam. Hinc Steinfurtum delatus, ibi Theologiam docuit. Bello ingruente facta dimissione, in patriam rediit ethicesque Christianae professionem obtinuit. In haec statione hucusque perseverat. Scripta ejus, quae quidem prodierunt, haec sunt: Libertas Christiana a lege cibaria Vet. Testam. de paschate emortuali Christi: de Aug. Confess. cum fide reformatorum consensu: de fide decretorum concilii Tridentini: historia Patriarcharum, Tom. 2. deperegrinationibus religiosis: anatome concilii Tridentini historico-Theologica: dissertationum selectarum [gap: Greek word(s)] , etc. Impraesentiarum desudat in adornandis ethicae Christianae quinque libris. Vid. Hofm. in lex. Univ. part. 1. p. 741.

HEIDENREICH (Tobias) A. 1637. Lipsiense chronicon: item, flores et axiomata Juris utriusque publicavit.

HEIDENSTEINIUS (Reinhold.) secretarius Regius, historiam belli, a Stephane, Poloniae rege, gesti cum Moscho, 12. libris complexus est.

HEIDERICUS (Barth.) Helvetius, Anno 1608. vixit. In Ruth et 12. minores Prophetas commentatus est.

HEIDERUS (Wolfg.) Guelfisius, natus est A. 1558: obiit An. 1626. Jenae philosophiam docuit. Decani personam duodecies sustinuit. Reliquit inter alia et hicam: politicam: librum de ira: hypotyposin boni et mali scholastici: orationes: carmina. Vid. Hadr. Beier in Rect. Jenens. p. 1001. Henning. Witte in Phil. p. 198.

HEIDFELDIUS (Joh.) Waltorfensis, Sphingem elucubravit, An. 1605. item, ideam optimi Principis.

HEIDMANNUS (Christoph.) Helmstadii eloquentiam professus est. Struxit compendium historicum, quod post ejus obitum G. Th. Meierus, An. 1660. edi curavit: item, Europam et Palaestinam.

HEIGIUS (Petr.) JCtus, natus est A. 1558: obiit A. 1599. Quaestiones juris civilis et Saxonici contexuit.

HEILBRUNNERUS (Jacobus) Ebertingensis Würtembergicus, celebris Theologus, natus est A. 1548: obiit A. 1619. Initio in Austria concionatoris munere functus est: inde Bipontino Principi operam suam addixit. Mox ab Heidelbergensi Electore expetitus est, qui eum Ambergensis ecclesiae inspectorem fecit. Hinc ad Neoburgicum Principem sese contulit, in cujus aula per 30. annos fidelissime versatus est. An. 1601. colloquio Ratisbonensi interfuit, seque strenuum Lutheranae doctrinae propugnatorem exhibuit. Neoburgo dimissus, in Würtembergiam sese recepit, ibique a benignissimo Principe Bebenhusinus abbas constitutus est. Tandem inter concionandum, cum de statu animarum post mortem perorare vellet, apoplexiâ tactus obiit. Mortuum laudavit Theod. Thummius. Scripsit multa latine et Germanice. Germanice exaravit Papatum acatholicum: flagellationem Jesuiticam: synopsin Theologiae Calvinianae: Latine Anti Tannetum: daemoniomaniam Pistorianam: carnificinam Esauiticam: Swenckfeldio Calvinismum, etc. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 123.

HEILBRUNNERUS (Phil.) frater Jacobi, natus est A. 1546: obiit An. 1616. Lauingae Theologiam professus est. Reliquit librum de innocentia Lutheri: item, synopsin variorum hujus tempotis errorum circa doctrinam de sacramento eucharistiae et de peccato.

HEIMBAGHIUS (Bernh.) Tolbiacenus, A. 1650. claruit. Struxit Drama, cui titulus: Servatius Tungrensis. Vid. Valer. Andr. pag. 282.

HEIMBURGIUS (G.) Palatinus, A. 1430. claruit. Norimbergae 30. annis syndici munere functus est. AEneas Silvius scientia juris et facundia inter omnes Germanos suo seculo facile principem appellat. Cum Sigismundus, dux Austriae, a pontifice aliquando dissideret, Heimburgius Romam missus est, ut causae ejus patrocinium susciperet. Verum pontifex ejus vehementia commotus et Ducem et nuncium excommunicavit. Heimburgius appellationem opposuit: librum quoque contra primatum papae conscripsit, in quo papam et ejus synagogam Babylonem et meretricem Babyloniam appellavit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 182.

HEINSIUS (Dan.) Ganda vensis, celebris Philologus, natus est An. 1581. Studiorum suorum rectore Josepho Scaligero usus est. Anno aetatis 18. publice primum latinos, deinde Graecos auctores interpretatus est: tandem politices et historiarum professiones suscepit: queis Secretarii Acad. et Bibliothecarii nobile munus accessit. A Gustavo Adolfo, Sueciae rege, in Consiliariorum numerum adscitus et a Serenissima Venetorum rep. equestri D. Marci dignitate ornatus est. Morti proximus omnium pene rerum oblitus fuit; unde Const. Hugenius (lib. 11. Epigr. pag. 395.) tale epigramma in ejus morbum et mortem modulatus est:

Obiit Anno 1655. Mortuo parentavit Ant. Thysius. Casaubonus alicubi eum virum admirandae doctrinae et ingenii maximi appellat. Struxit Aristarchum lacrum in Nonnum: item, exercitationes in Novum Testamentum. Vid. Joh. Pet. Lotichius, part. 3. B. P. pag. 203. Sweertius, pag. 203. Ghilinus, vol. 2. pag. 64. Imperialis in Museo pag. 204. etc.

HEINSIUS (Nic) Danielis filius, natus est A. 1620. Composuit notas eruditissimas in Ovidium et Claudianum. Extant quoque ejus carmina. Promisit etiam notas in fragmentum Petronii Traguriense.

HEISSIUS (Sebast.) A. 1614. obiit. Scripsit contra Heilbrunnerum, de 20. articulis

HEKELIUS (J. Frid.) hoc tempore claret. Tractatum de coronis poetarum: et alium de osculis elaboravit. Promittit etiam vitas Theologorum.

HELD (Joh.) Aurbaco Palatinus, Theologus Norimbergensis, hoc tempore claret. Physices et ethic. principia adornavit.

HELDINGIUS (Mich.) Eslingensis, carmina compos. Vid. T. 3. Del. Germ. pag. 530.

HELENUS, [gap: Greek word(s)] , condidit [gap: Greek word(s)] , i. e. divinationes ex manuum inspectione, teste Suida.

HELEPYRIUS (Virg.) synopsin doctrinae Theol. de interpretatione humanae legis, Frib. An. 1625. publicavit.

HELGAUDUS, Floriacensis monachus, vixit tempore Henrici III. Literis mandavit vitam Roberti, Galliarum Regis: item, vitam Abbonis. Alii vocant Helgaldum.

HELIAS (Petrus) Grammaticam versibus expressit. Ea, tractatui Prisciani respondens, una cum comm. Joh. Sommerfeld, Argent. An. 1499. in 4. crasso volumine impressa est. Initium ita habet: Sicut ab esse rei soliti rem promere dicunt Philosophi, etc.

HELICONIUS, [gap: Greek word(s)] , Byzantinus Sophista, annalium compendium ab Adamo usque ad Theodosium M. decem libris construxit, quemadmodum Suidas tradit. Allegatur interdum a Petro, Chronici Alexandrini autore.

HELINANDUS, Cisterciens. monachus, Anno 1223. obiit. Scripsit amplissimum chronicon, in 48. libros distinctum: item, librum de reparatione lapsi: denique tractatum de celebri illo dicto: Nosce teipsum. Vid. Carolus Visch in Cist. Bibl. pag. 140.

HELIODORUS, [gap: Greek word(s)] , Emesenus, elegans scriptor, in adolescentia opusculum quoddam de amoribus Theagenis et Charicleae composuit, quod [gap: Greek word(s)] vocavit. Socrates, hist. Eccl. 5, 21. Triccae episcopum factum esse memorat Nicephorus l. 12. c. 34. tradit, cum Synodus statuisset, ut vel libellus ille combureretur, vel autori episcopatus abrogaretur, maluisse Heliodorum episcopatu cedere, quam librum supprimere. Photius Patriarcha, Cod. LXXII. scriptum illud ob stili elegantiam valde commendat et nil nisi castos amores exprimere aff.

HELIODORUS, Larissaeus, optica composuit, quae Frid. Lindenbrogius, A. 1610. publicavit.

HELIODORUS, medicus et poeta, Galeno l. 2. de antidot. memoratur, qui ex ejus [gap: Greek word(s)] vel resolutoriis plusculos versus, memoratu dignos, adducit. Stobaeus, serm. 98. Heliodorum poetam in spectaculis Italicis: Stephanus vero in [gap: Greek word(s)] allegat. Citatur etiam Heliodotus poeta a Tzetze in Lycophr. pag. 42.

HELIODORUS, Periegetes. i. e. orbis descriptor, quindecim libros de arce Athenarum composuit, teste Athenaeo, l. 6. et Harpocratione, in [gap: Greek word(s)] . Confer Meursium in Cecropia, cap. 1. Videtur idem Heliodorus esse, qui [gap: Greek word(s)] scripserat. Vid. Harpocration in [gap: Greek word(s)] .

HELIUS (Arn.) Middelburgensis, carmina modulatus est. Vid. T. 2. Delit. Belg. pag. 1132.

HELIUS (Joh. Beatus) edidit bibliothecam commentariorum in orationes Ciceronis, Basil. An. 1594.

HELLADIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, Suida testante, sub Theodosio Juniore claruit. Struxit lexicon ordine alphabetico, de quo Photius, Cod. CXLV.

HELLADIUS. Besantinous, [gap: Greek word(s)] composuit. Vid. Jons. de S. H. Ph. 1, 2. p. 13.

HELLADIUS, S. Basilii Magni successor, a Joh. Damasceno in orat. 1. de Imaginibus allegatur.

HELLANICUS, [gap: Greek word(s)] , Lesbius historicus, citatur ab Antigono Carystio, c. 139. item, a Tzetze in Lycophr. pag. 169.

HELLANICUS, Milesius, [gap: Greek word(s)] , i. e. terrae ambitum, teste Suida, in literas redegit.

HELLANICUS, Mitylenaeus, historicus et poeta, Herodoti aequalis erat. Composuit [gap: Greek word(s)] . Hellanicum [gap: Greek word(s)] Scholiastes Pindari, pag. 130. [gap: Greek word(s)] Scholiastes Hom. in Iliad. pag. 61. [gap: Greek word(s)] , Scholiastes Apollonii, pag. 122. [gap: Greek word(s)] idem, pag. 45. [gap: Greek word(s)] Scholiastes Aristoph. p. 321. [gap: Greek word(s)] Stephanus in [gap: Greek word(s)] idem in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] Dionysius Halicarn. l. 1. Antiq. Parthenius, c. 34. [gap: Greek word(s)] Tzetzes in Lycophr. pag. 45. allegant. Invenio etiam [gap: Greek word(s)] citari a Clemente Alex. l. 6. Stromat. item a Steph[?]no in [gap: Greek word(s)] ejus a Scholiaste Apollonii pag. 216. memoratur: [gap: Greek word(s)] vero ab Harpocratione in [gap: Greek word(s)] : item a Schol. Hom. in Iliad. pag. 319. Opusculum [gap: Greek word(s)] Stephanus in [gap: Greek word(s)] , et [gap: Greek word(s)] laudat. Porphyrius eidem [gap: Greek word(s)] tribuit. Lucianus in Macrobiis Hellanicum Mitylenaeum ad 85. annos pervenisse tradit. Vid. Thomasius de plagio, §. 454.

HELLERUS (Joach.) contra adversarios astrologiae An. 1548. calamum stringere coepit.

HELLESPONTIUS, [gap: Greek word(s)] , Galata, vir egregius, tanto sapientiae amore tenebatur, ut propemodum inhabitatas orbis plagas accesserit exquirendi studio, si quem forte doctiorem se reperire posset, teste Eunapio in Chrysanthio, pag. 156.

HELLINGUS (Maurit.) Borussus, natus est Anno 1522: obiit Anno 1595. Norimbergae ecclesiastico munere functus est. Reliquit tabulas chronologicas: item, periochas in Josuam.

HELMBOLDUS (Lud.) Mülhusinus, versibus famam sibi conciliavit. Vid. Tomus 3. Delit. Germ. pag. 545.

HELMESIUS (Henr.) tractavit de purgatorio et defunctorum suffragiis, A. 1557. item, de verbo DEI, Anno 1560.

HELMICHIUS (Wernerus) Ultrajectinus, analysin iu Psalmos, An. 1621. edi curavit. Vid. Voetii Biblioth. pag. 572.

HELMOLDUS, Presbyter in Buzoen, tempore Friderici Barbarossae Imp. claruit. Struxit chronicon Slavorum, orsus a Carolo M. ac Saxonum vicinorumque conversione: progressus usque ad Annum 1168. Vid. Zeillerus part. 1. hist. scr. pag. 65. Olearius in Abaco, pag. 200.

HELMONTIUS (J. Bapt.) Bruxellensis, Paracelsi sectator, natus est An. 1577: obiit Anno 1644. Vocabat seipsum Philosophum per ignem. Scripsit de magnetica vulnerum curatione: de lithiasi: de febribus: de peste, etc. Opera ejus omnia prodiere, Anno 1667. Joh. Caramuel Lobkowiz ita de eo scribit: Helmontius (novi hominem) fuit pius, doctus ac celeber: Galeni et Aristotelis juratus hostis: sub quo aegri non laborabant diu. Nam 2. aut 3. ad summum die carebant vita aut morbo. Vocabatur praecipue ad illos, qui ab aliis medicis deserebantur, â quibus non paucos restituit, vel frendentibus illis, a quibus fuerant condemnati. Prodierunt jam tandem ejus opera, et in ipsis continua contra Peripateticos et Galenistas satira, multis onusta foliis, fructu tenui, etc. Haec ille. Filium reliquit Franciscum Mercurium ab Helmont, qui se Philosophum per unum, in quo omnia, appellare solet. Vid Henn. Witte in Med. pag. 125. Linden, pag. 318.

HELPERICUS, Monachus Sangallensis; scr. de musica et computo ecclesiastico. Vid. Trithemius.

HELTELIUS (Hugo) Frisius, mathematicus, Anno 1553. floruit. De horologiis quaepiam conscripsit. Idem catenam Graecorum Patrum in Esaiam latine transtulit. Vid. Sweertius, pag. 353.

HELVADERUS (Nicol.) astrologus regius, Anno 1630. claruit. Silvam chronologicam circuli Balthici: Onomasticum etymologicum: Calendariographiam sacram, etc. luci publicae exhibuit. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 104.

HELVETIUS (Joh. Frider.) edidit diribitorium medicum, An. 1670: item, vitulum aureum, quem totus mundus adorat, Amster. An. 1667.

HELVICUS (Christoph.) Sprendlingensis, natus est Anno 1581: obiit Anno 1617. Marpurgi Graecam et hebraicam linguam: tandem etiam Theologiam professus est. Cum esset 13. annorum, Dionysiii Catonis disticha moralia Graeco carmine exprimere coepit. Decimo quinto anno comoediam de Tobia Graeco versu conscripsit. Anno 17. Graecam orationem de missione Spiritus S. habuit. Graecis Hebraica junxit. Scripta ejus multa sunt et varia. Inter alia librum de dialectis Graecorum et ratione carmina Graeca conscribendi: alium de paraphrasi Bibliorum Chaldaica: theatrum historicum: refutationem elenchorum Judaicorum: Grammaticam universa[?]em: vindicias locorum S. Scripturae publicavit. Tractatum Helvici de Chaldaica Bibliorum paraphrasi summopere commendat Andr. Rivetus in Isagoge ad S. Script. cap. 9. quem vide. Mortuo parentavit D. Joh. Winckelmannus. Confer Spizelium in Templo Honoris, pag. 46. et Henningum Witte in Theol. pag. 97.

HELVIDIUS Priscus, Stoicus philosophus, tempore Neronis et Vespasiani vixit. Erat Thraseae Paeti gener, cujus in loquendo libertatem imitari solebat. A Vespasiano interfici jussus est. Vid. Tacitus, Suetonius et Arrhianus l. 1. dissert. Epict. Confer Glandorpium in O. R. pag. 395. Jonsium in S. H. Ph. pag. 231.

HELVIGIUS (Andr.) Pomeranus, Anno 1624. chronologiam edidit, in qua vulgaris aera defenditur.

HELWICH (G.) condidit chronicon Moguntiacum, A. 1630: item, antiquitates Laurisheimenses, An. 1631.

HELWICUS, Thuringus, rationarium Austriae et Styriae, An. 1273. composuit. Extat Viennae.

HEMELARIUS (Joh.) Hagiensis Batavus, Impp. Romanorum a C. Julio Caesare ad Heraclium usque aurea Numismata, a Jac. Biaeo in aes incisa, brevi et historico comment. illustravit, Anno 1615.

HEMELMAN (Georg.) Malacitanus Hisp. Anno 1637. aetat. 63. obiit. In Epitaphio audit heros omni literatura et probitate magnus, dicendi gravitate Demosthenes, poesi Maro, philosophia Aristoteles, Theologiâ Augustinus. In primam partem Theologiae Thomae quatuor Tomis commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 155.

HEMERAEUS (Claud.) Quintinopolitanus, librum de Academia Parisiensi, An. 1637. edi curavit.

HEMERTIUS (Ant.) Anno 1547. floruit. Texuit libros de servanda patientia. Extat ejusdem monastica philosophia.

HEMITHEON, [gap: Greek word(s)] , Sybarita poeta, tempore Augusti Imp. vixit. Scripsit, versus Sybariticos et impudicos. Philoni memoratur in vita Mosis et Luciano in libro [gap: Greek word(s)] .

ab HEMMINGA (Sixtus) natus est Anno 1533: obiit Anno 1586. Edidit librum astrologiae ratione et experientia refutatae: in quo ille non astronomiam impugnat, quae inter mathematicas disciplinas quartum locum occupat et siderum ortus ac occasus docet, sed astrologiam vanitatis arguit, quae ex siderum constitutione hominibus inevitabiles inclinationes ingenerari docet. Vid. Sweertius, pag. 679.

HEMMINGIUS (Nicol.) natus est Anno 1513: obiit Anno 1600. In Hafniensi Academia Theologi officio functus est. Quidam eum Calvinismi suspectum faciunt. Ejus syntagma Theologicum ipsi Genevates, Anno 1581. recudi curaverunt. Reliquit quaestiones catecheticas: methodum de lege naturae: postillam evangeliorum: comment. in epistolas Pauli, Petri, Judae, Joh. Jacobi, etc viam vitae: tract. de gratia universali: tract. in evangelium Joh. comm. in Psalmos: historiam Christi: tract de magicis artibus: librum de conjugio, etc. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 74. Bartholinus in Danis. pag. 105.

HEMSTERHUIS (Sibold.) messem auream triennalem, Anno 1654. in lucem publicam prodire jussit.

de HENAO (Gabr.) empyrologiam duabus partibus complexus est, fol. Anno 1652. Extat ejusdem tractatus de sacrificio missae duobus voluminibus, fol. Salmanticae, A. 1658. impressus.

HENCKELIUS (Balthas.) scripsit de bello Regis Sueciae et fide Bogislai, Anno 1631. Prodiit ejusdem synopsis juris feudalis, An. 1615.

HENELIUS (Christ.) JCtus, statuam Mercurialem ad Themidis adyta, An. 1671. exaravit.

HENELIUS (Nicol.) comment. de Vett. JCtis adornavit: item, Silesiographiam et Breslographiam. Extat etiam ejus otium Uratislaviense, in quo multae et variae utiles observationes continentur.

HENERUS (Renatus) Lindoensis, medicus et poeta, apologiam pro Vesalio elaboravit. Tractavit etiam de peste. Ejus Bucolica, Paris. A. 1551. prodierunt.

HENIOCHUS, [gap: Greek word(s)] , poeta mediae comoediae, docuit comoedias. Earum nomina erant [gap: Greek word(s)] quemadmodum ex Suida et Athenaeo colligere licet.

HENISCHIUS (Aspas.) collegit tres centurias jocoseriorum naturae et artis, An. 1666.

HENISCHIUS (Georg.) medicus Augustanus, An. 1580. claruit. Aretaeum Cappadocem commentario illustravit. Joh. Tzetzae scholia in Hesiodum latine interpretatus est, An. 1574.

HENNICHIUS (Joh.) historiam ecclesiasticam concinnavit et in 3. partes digessit, An. 1674. Idem de veritate religionis scribere aggressus est.

HENNIGES (Henr.) composuit observationes in H. Grotium de J. B. et Pacis, An. 1672. Prodiit ejus etiam Tr. de summa Imperatoris Rom. potestate circa sacra, An. 1676.

HENNIGES (Hier.) theatrum Genealogicum, opus immensi laborisi A. 1598. typis exprimi curavit.

HENNINGIUS Henningii, Husano Holsatus, Arabicatum literarum atque rerum callentissimus esse praedicatur. Mahumedanum precantem An. 1666. luci publicae exposuit.

HENRICUS, Huntingtoniensis, Anno 1158. claruit. Historiam rerum Anglicanarum decem libris persecutus est. Casp. Barthius in Claud. pag. 488. nuncupat Anglorum scriptorum fere cordatissimum.

HENRICUS, Mediolanensis, poeta, duos libros de controversia hominis et fortunae composuit. Eum edidit Cyprianus a Popma, Colon. Anno 1584. Barthius versifieatorem temporum barbarorum non indoctum appellat.

HENRICUS, Ostiensis, JCtus, in Decretales, Alexandro IV. pontifice hortante, commentatus est. Vid. Olearius in Abaco, pag. 204.

HENRICUS, Samariensis, poeta, quando et ubi vixerit, nondum constat. Neander in ethic. adeo pauperem fuisse ait, ut coactus fuerit lacero pelliceo suos inscribere versiculos. Reinesius in epist. ad Daum. pag. 207. Samariensis bona carmina penes se esse et [gap: Greek word(s)] seculi emendatioris redolere et post Galfridum, Vindocinens. et Galterum ferre secundas affirmat.

HENRICUS septimus, Rex Angliae, scripsit de VII. ecclesiae Sacramentis, Anno 1523.

HENRICUS (Bernh.) Januensis, edidit Summam opinionum magis communium, Ven. An. 1599.

HENRICUS (Crispinus) censuram Theol. contra P. Suavis historiam Conc. Trid. Dilling. An. 1654. emisit.

HENRICUS (Thomas) emisit anatomiam Aug. Confess. Frib. An. 1631: item, catenam Biblicam, An. 1642.

HENRIQUEZ (Chrysost.) scr. Menologium Cisterciense duobus voluminibus, An. 1630. item, apologiam pro S. Guilielmo Cisterciensi, An. 1626. Vid. Carolus Visch, in Bibl. Cist. pag. 65.

HENRIQUEZ (Henricus) Portuensis, obiit An. 1608. Reliquit summam Theologiae moralis, An. 1613. Vid. Alegambe, pag. 174.

HENRYSON (Edw.) de testimentis ordinandis, Paris. A. 1556. commentatus esse dicitur.

HENSCHENIUS (Gothofr.) Venradensis Gelder, natus est An. 1601. Scr. de episcopatu Trajectensi, An. 1653: item, de tribus Dagobertis, Anno 1655. Vid. Alegambe, pag. 162.

HENTENIUS (Joh.) Nechliniensis, Anno 1566. obiit. Euthymii Zigabeni comm. in 4. Evangelia latine interpretatus est. Adde Aretam in Apocalypsin, et Oecumenium in Acta et epistolas. Fertur etiam recensuisse jussu Caroli V. Imp. Biblia Lovaniensia. Vid. Sweertius, pag. 447.

HENTISBERY (Guilh.) tractavit de veritate et falsitate propositionis, Venetiis, An. 1494.

HENTZNERUS (Paul.) An. 1612. emisit itinerarium Germaniae, Galliae, Italiae et Angliae.

HEPHURNUS (Jac. Bonavent.) Scotus, composuit virgam auream, 72. encomiis B. Virginis ornatam, Romae, Anno 1616. in 4.

HEPHAESTION, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, scripsit de perturbationibus, quae occurrunt in poematibus: item, solutiones Comicarum et Tragicarum dubitationum, ceu Suidas refert. Tzetzes in Chil. 8. Hephaestionem Ptolemaeum cognominat, et ad Tertyllam scripsisse memorat.

HERACLEON, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, Grammaticus, teste Suida, Romae docuit. Reliquerat comment. in Homerum: item, in Lyricos. In Iliadem citatur a Scholiaste Apollonii, pag. 142. et Etymol. M. autore in [gap: Greek word(s)] . Confer Stephanum in [gap: Greek word(s)] .

HERACLEOTES, [gap: Greek word(s)] , a Scholiaste Aristophanis ad Aves pag. 583. allegatur. Joh. Jonsius l. 1. c. 2. de Scr. hist. Phil. pag. 13. putat, deesse nomen aliquod unius ex iis, qui Heracleotae erant et de Heraclia scripserant, quales erant Nymphis, Promathides et Herodorus.

HERACLIANUS, [gap: Greek word(s)] , Chalcedonis episcopus, exaravit 20. libros adversus Manichaeos ad Achillium quendam, qui id postulaverat. Photius Cod. LXXXV. in eo Atticismum commendat.

HERACLIDES, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, [gap: Greek word(s)] , teste Laertio.

HERACLIDES, Bargylietes, stilo contra Epicurum pugnavit. Vid. Laertius l. 5.

HERACLIDES, Cretensis, libro de civitatibus Graeciae inclaruit. Meminit ejus Apollonius Dyscolus in hist. Mirab, c. 19. Vid. Meursius in Creta, pag. 241.

HERACLIDES, Cumanus, Persica quinque libris absolvit, memorante Diogene Laertio, qui addit, fuisse adhuc alium Heraclidem, patria Cumanum, qui artes rhetoricas conscripserit. Confer Autorem Etymologici in [gap: Greek word(s)] , et Casaubonum in Athen. pag. 270.

HERACLIDES, Lycius, inter sophistas [?]ocum occupat. Vid. Philostratus in vitis Sophist. pag. 566.

HERACLIDES, Magnesius, composuit [gap: Greek word(s)] , inquit Laertius l. 5.

HERACLIDES, Mopseates, Grammaticus, allegatur ab Athenaeo 6, 5. et Stephano in [gap: Greek word(s)] .

HERACLIDES, Oxyrynchites (Diogeni Laertio [gap: Greek word(s)] audit) Lembus cognomine, tempore Ptolemaei Philometoris floruit. Causam cognominis Diogenes Laert. dat, quod [gap: Greek word(s)] conscripserit. Hoc nomine Pompejus Festus eum ornat in voce Roma. Successiones etiam sex libris explicuit. Athenaeus l. 3. ex ingenti opere historiarum librum 37. allegat.

HERACLIDES, Ponticus, Philosophus, inter Aristotelis discipulos refertur. Ejus vitam Diogenes Laertius consignavit, qui etiam testatur, ipsum in omni disciplinarum genere aliqua reliquisse eaque [gap: Greek word(s)] , i. e. pulcerrima et optima. Condidit historica: librum [gap: Greek word(s)] : alium, [gap: Greek word(s)] , etc. Ex omnibus ejus scriptis nihil hodie extat, nisi allegoriae Homericae et libri de republ. Vid. Jonsius de Scr. hist. Ph. 1, 17. et Thomasius de plagio, §. 456. Confer Suidam.

HERACLIDES, Ponticus, poeta, tempore Claudii et Neronis Impp. claruit. Reliquit libros versu Sapphico, quos [gap: Greek word(s)] sive nugas appellavit. Ejus liber [gap: Greek word(s)] Stephano in [gap: Greek word(s)] allegatur. Confer Suidam.

HERACLIDES, Sinopensis, poeta, in Anthol. l. 3. c. 22. inter Graecos epigrammatarios collocatur.

HERACLIDES, Soranus, ab Etymologici M. autore in [gap: Greek word(s)] allegatur.

HERACLIDES, Tarentuius, medicus empiricus, [gap: Greek word(s)] citatur. Vid. Dioscorides et Casaub. in Athen. pag. 270. Heraclidis Herophilei Strabo l. 14. pag. 645. meminit.

HERACLITUS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, celebris philosophus, Olympiade LXIX. claruit. Struxit librum de natura, in quo consulto obscurus fuit: unde [gap: Greek word(s)] dictus est. Cum hoc opusculum Socrates legisset, dixisse fertur: quae intelligo, praeclara sunt: nec minus, ut opinor, ea quae non intelligo. Aristoteles. l. 3. rhet. c. 5. Magna difficultas est (inquit) Heracliti scripta notis atque interpunctionibus distinguere: quia dubium est, cuinam parti verba haereant, posteriorine an priori, quod ex operis ejus initio intelligi potest, ubi ita inquit: rationis ejus quae vere est semper ignari sunt homines: incertum est enim, utri parti ad verbium, semper, sit applicandum. Vitam ejus Laertius composuit. Vid. Barthius in Celestina, pag. 301. item, Suidas.

HERACLITUS, Sicyonius, librum de lapidibus confecit, teste Plutarcho, lib. de fluminibus.

HERAISCUS, [gap: Greek word(s)] , fertur ex utero matris prodiisse, digitum silentii indicem labiis admotum habens. Quamobrem sectione illi opus fuit. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

HERALDUS (Desiderius) Anno 1649. obiit. Composuit notas in Arnobium: observationes ad jus Atticum et Romanum: item, Tr. de rerum judicatarum autoritate. Vid. Placcius, pag. 217.

HERBENUS (Matth.) Brabantus, Anno 1495. floruit Miracula S. Servatii carmine expressit, teste Sweertio.

HERBERGERUS (Valer.) edidit conciones, et Magnalia DEI de JESU, Scripturae nucleo, tomis quinque.

ab HERBERSTEIN (Sigism.) Baro, natus est Anno 1486. Anno aetatis 16. primam in philosophiâ lauream consecutus est: quem honorem semper maximi fecit adeo, ut frequenter etiam eo gloriatus fuerit. Aliquoties splendidissimas legationes obiit ad Danum, Polonum, Moscum, Turcam et alios. Concinnavit commentarios rerum Moscoviticarum.

HERBERTUS (Edoardus) Hibernus, scr. de religione gentium, An. 1663: item, de veritate, Anno 1656. Vid. Kempius in Biblioth. Angl. Theolog. pag. 294.

HERBERTUS (Guil.) Brito, Anno 1333. obiit. In Deuteronomium et Apocalypsin commentatus est. Vid. Waddingus in. S. O. M. pag. 153.

HERBESTUS (Bened.) Novomiastensis, Roxolanus, Anno 1580. floruit. Vitam Ciceronis An. 1568. construxit: item, rationarium horarum canonicarum. Vid. Alegambe, pag. 58. Hanckius part. 2. de Scr. rerum Rom. pag. 166.

HERBETIUS (Joh.) Stannensis Lotharingus, reliquit 5. libros de oratoria, A. 1574. Vid. Alegambe, pag. 553.

HERBINIUS (Joh.) edidit examen terrae motus et quietis, An. 1655: item, libellum de cryptis Kioviensibus, Anno 1675.

de HERBON (Joh.) Hisp. Anno 1450. floruit. Confecit opus metricum de inferno seu de intolerabili amoris poena. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 212.

HERBORTUS (Felix) Joh. filius, antiquitatis admodum studiosus fuit. Veterem rerum Polonicarum scriptorem, Cadlubcum, notis et sententiis illustravit. Commentarios Orechovii de rebus Sigismundi I. et Augusti F. luce donavit: si militer vitam P. Kmitae et annales Joh. Dlugossi. Scripsit et artem Dobromiliam seu juventutis Polonicae institutionem, quam ab arce sua Dobromilia sic appellare voluit. Videatur Starovolscius pag. 43.

HERBORTUS (Joh.) de Fulstin, Castellanus Sanocensis, chronica Poloniae, An. 1671: item, statuta regni Poloniae in ordinem alphabeticum digesta, An. 1597. fol. publicavit.

HERCULANUS (Balth.) Bononiens. Anno 1442. claruit. In 1. Digesti partem commentatus est.

HERCULANUS (Franc.) JCtus, scrips. de attentatis: item, de probanda negativa An. 1592.

HERCULANUS (Hieron.) JCtus Bononiensis, A. 1572. floruit. Collegit consilia et responsiones.

HERCULANUS (Joh.) medicus, scr. in Avicennam de febribus. Vid. Reinesius ad Daumium, pag. 192.

HERDESIANUS (Christoph.) JCtus, Reipubl. Norimbergensis consiliarius, natus est, Anno 1523: obiit, Anno 1585. Vitam ejus descripsit Marquardus Freherus. Bucholcerus vocat virum magnae et excellentis eruditionis: Quenstadius vero pag. 239. insignem Caluinistam. Struxit consilium in controversia Honoldina, an in fratrum liberis, facta substitutione, subintelligatur tacita conditio, si sine liberis, etc. Ei quoque Consensus orthodoxus S. Scripturae et vet. ecclesia de sensu verborum Coenae Domini tribuitur. Placcius in Pseudonymis, pag. 277. eundem sub nomine Ambros. Wolfii librum de ubiquitate et praesentia corporis Christi in S. Coena: item, victoriam de triumphata communicatione idiomatum reali scriptitasse memorat. Confer Eundem in Anonymis, pag. 14.

HERDESIANUS (Cyriacus) Anhaltinus, fuit Professor historiarom Francofurti ad Viadrum. Composuit lessum in obitum Rudolfi II. tract. de nobilitate: librum de perjurio: cynosuram Juris canonici: iconem animorum, etc.

HERENDALIUS (Petrus) Brabantus, condidit catenam in Psalmos: item, chronicon, etc. teste Sweertio.

HERENNIUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus, exegesin in metaphysica adornavit, quae fertur extare Augustae.

HERENNIUS Senecio, libros scripsit de vita Helvidii Prisci, idque rogatu Fanniae, Helvidii uxoris. Ob id Fannia in exilium, missa et Herennius occisus est. Testis, Plinius l. 7. epist. ad Priscum. Adde Xiphilinum in Domitiano. Alius est a nostro HERENNIUS Severus, vir doctissimus, apud Plinium, l. 4. Epist.

HERENNIUS Rufinus, Apulejum accusavit de magia. Videatur ipse Apulejus in Apologia.

HERESBACHIUS (Conr.) Clivensis, JCtus, natus est, 1496: obiit An. 1576. Scripsit historiam anabaptisticam ad Erasmum: item, libellum de educandis et erudiendis Principum liberis. Extat etiam ejus comm. in Psalmos.

de HERESDORF (Frid.) compos. nucleum observationum et decisionum universi juris. An. 1665.

de HERICE (Val.) Pampilonensis, Anno 1626. obiit. Reliquit 4. tractatus in 1. partem Thomae Aquinatis. Vid. Alegambe, pag. 440.

HERICUS, Benedictinus monachus, An. 880. juxta Trithemium vixit. Expressit versibus vitam S. Germani. Casp. Barthius vocat bonum pro tempore poetam et bonorum eruditum imitatorem, ad Claudian. pag. 1131.

HERILACUS (Pamph.) de aquarum natura et facultate, Colon. A. 1591. commentatus est.

HERINCX (Guil.) summam Theologiae scholasticae et moralis 4. voluminibus complexus est, Antv. A. 1661.

HERINGIUS (Honorius) tractavit de podagra et arthritide, An. 1639. Vid. Linden, pag. 285.

HERINGIUS (Joh.) JCtus, librum de molendinis construxit. Extat ejusdem tr. de Tobia seniore et juniore, impressus An. 1642. Scripsisse eum etiam de citatione in vallem Josaphat, ex Casp. Barthii verbis colligere licetad 2. T[?]eb. Statii, pag. 474. quae ita habent: Provocationem hanc ad incognitam justitiam, mutarunt Christiani in appellationem vel citationem coram DEO vero judice in vallem Josaphat. Quam rem non invenusto nuper libello illustravit amicus olim noster Joh. Heringius, more hodie talia scribentium, variorum recentium scriptorum emblematis constipandis delectatus; qui si nos scriptionis suae certiores fecisset, ut olim talia ante editionem communicare consueverat, multa comiter suppeditassemus, quibus vel altero tanto major is elegans jucundusque libellus exiisset.

HERIR (El.) scriptor Arabicae linguae celeberrimus, in tanta aestimatione apud Arabes habetur, in quanta apud nos Cicero: quapropter etiam scripta ejus in omnibus orientis academiis publice leguntur et explicantur. Vid. Fabricius in specimine linguae Arabicae, pag. 1.

HERIVAEUS, Rhemensis episcopus, A. C. 900. vixit. Reliquit epistolam ad Witonem Rhothomagensem episcopum de injungenda poenitentia, etc. Vid. Olearius in Abaco, pag. 205.

HERL (Corn.) Middeburgensis, examen tract. medici de moscho a D. Utralaeo editi composuit, An. 1613.

HERLICIUS (David) Misnensis, celebris medicus et mathematicus, natus est A. 1557: obiit An. 1630. Initio in Gryphiswaldensi academia philosophiam professus est per 13. annos. Inde Stargardiam vocatus, ibi per 8. annos medicinam exercuit. Stargardiâ Lubecam: Lubeca iterum Stargardiam concessit. Symbolum ejus erat: Medice vivere est modice bibere. Scripta ejus multa erant et varia, quorum tamen nonnulla tristi incendio An. 1635. perierunt. Extantautem adhuc sequentia: discursus de iride lunari: tract. de academiis totius mundi: opus mirabilium: exercitationes philosophiae, de lacrimis, risu, saliva, pudore et strenutatione: tract. de extrahenda radice: liber de curationibus gravidarum, puerperarum, et infantium: carmina et orationes. Vitam ejus descripsit Laur. Eichstadius. Vid. Henning. Witte in Medicis, pag. 73.

HERLINUS (Christianus) Argentinensis, mathematicus non incelebris fuisse dicitur. De eo Phil. Melanchthon dicere solebat, se grandi illa, qua tum erat, aetate Herlini fore auditorem, si Argentinae viveret. Ejus Herlini et Jac. Bedroti curâ Athenaei editio Basileensis prodiit.

HERLOMIUS (Jac.) carminibus celebris factus est. Vid. Tomus 2. Delit. Belg. pag. 1138.

HERMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Epicureus, Porphyrio memoratur l. 1. de abstinent. pag. 6. Videatur Jonsius de Script. hist. Phil. 2, 1. pag. 119.

HERMAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Amphipolitanus, philosophus, Persaei discipulus, dialogum contra Cynicos elaboravit, qui [gap: Greek word(s)] inscribitur: item, contra Academicos.

HERMOGORAS, cognomine [gap: Greek word(s)] , tempore Caesaris Augusti Romae docuit. Confecit sex libros de rhetoricis praeceptis. De hoc Seneca accipiendus, l. 2. controvers. 14. Hermagoras raras sententias dicebat, sed argutas, et quae auditorem

diligentem penitus afficerent, securum et negligentem transcurrerent. Confer Suidam.

HERMANNIDES (Rutg.) emisit Britanniam magnam: item, Orthotoniam sive tract. de accentibus Graecis, Anno 1664.

HERMANNUS (Guilh.) Gaudanus, de scripsit bellum Hollandis illatum a Carolo Geldriae duce, An. 1504.

HERMANNUS (Hajo) Frisius, JCtus, vixit circa A. 1530. Exaravit epistolas aliquot ad Erasmum. Erasmus in Ciceroniano pag. 179. Hajo Hermannus (inquit) juvenis divinae cujusdam indolis. cujus tamen nullum extat in literis specimen, praeterquam in epistolis aliquot, quibus nihil purius, sanius aut suavius. Is fortassis palmam hanc tulerit, si naturae felicissimae par accesserit industria.

HERMANNUS (Joh.) Rautena Silesius, celebris Theologus et Poenta, natus est, An. 1585: obiit, An. 1647. Reliquit novem libros epigrammatum. item, labores sacros super evangelia Dommicalia et festivalia, etc. Vitam ejus Joh. Holfeldius descripsit. Vid. Henning. Witte, in Theol. pag. 654.

HERMES Trismegistus, [gap: Greek word(s)] , Mosis aequalis fuisse memoratur. Diodorus Siculus l. 1. Osiridis [gap: Greek word(s)] sive notarium sacrorum fuisse tradit. Juxta Eusebium AEgyptiis Thoyth dictus erat. Jamblichus de myster. AEgypt. literas ab eo repertas et multa librorum millia conscripta esse memorat. Eusebius de Praepar. Evang. 1, 7. citat ejus librum de origine mundi. Illud quoque ex antiquis constat, eum doctrinam suam, ne inundatione Nili periret, columnis insculpsisse, quas suo tempore adhuc extitisse Proclus comm. in Platonem refert. Artapanus apud Eusebium de praep. Evang. 9, 4. scribit, Mosen inventorem literarum apud AEgyptios fuisse: ideoque ab iis divino honore cultum et Mercurium appellatum esse. Scripta, quae hodie Mercurii nomine circumferuntur, spuria sunt et [gap: Greek word(s)] . Ea tamen crebro allegantur apud Stobaeum in eclogis Ethicis et Physicis. Circumfertur etiam ejus tabula Smaragdina, quam si nosse expetis, apud Henr. Salmuth, part. secunda in Pancirolum, tit. 7. p. 142. invenies. Plura de Hermete legi poterunt apud Casaubonum in Exercit. contra Baronium, Becmannum in Exercit. Theol. pag. 223. et seq. Lambecium in Prodromo, pag. 134. Marsamum in Chronolog. pag. 140. Hornium, l. 2. hist. Philos. c. 6. pag. 90. Borrichium in Hermete, pag. 1. et seqq. Confer Suidam.

HERMES, Christianus, librum Pastoris nomine edidit, qui aliquoties ab Irenaeo, Clemente Alexandrino, Origene, Athanasio, Eusebio et aliis allegari solet. Quis vero ille fuerit, non conveniunt autores. Nonnulli Hermen, cujus Paulus Rom. 16, 14. meminit: alii fratrem Pii I. episcopi Romani esse existimant. Librum ejusmodi, Pastorem Hermae inscriptum, Joh. Schottus Argentorati An. 1522. edidit; quem tamen genuinum esse sagaciores infitiantur. Vid. Bellarminus de Script. eccles. p. 23. Phil. Labbe T. 1. diss. pag. 429. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1084.

HERMESIANAX, [gap: Greek word(s)] , Colophonius, poeta elegiacus, teste Pausania, de patria Colophone egregium carmen condidit. Juxta Athenaeum Leontium amicam habuit et ejus gratia tres elegiarum libros elaboravit. Allegatur a Parthenio c. 9. et 22. et Antonino Liberali, cap. 39. Pausania teste publicis Colophoniorum sumtibus statua ipsi erecta erat.

HERMESIANAX, Cyprius, rerum Phrygiarum historiam texuit. Meminit ejus Plutarchus lib. defluviis. Vid. Meursius in Cypro, pag. 165.

HERMIAS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Apolline Grynaeo, teste Athenaeo 4, 9.

HERMIAS, [gap: Greek word(s)] , Atarnites, eunuchus, socer Aristotelis, de anima scripsit, eamque immortalem dixit. Videatur Suidas.

HERMIAS, philosophus Christianus, librum reliquit, cujus inscriptio est [gap: Greek word(s)] , i. e. irrisio gentilium philosophorum; quem Graece et latine Raph. Seilerus primus vulgare coepit. Bignaeus eum seculo IV. claruisse autumat. Vid. Olearius in Abaco, pag. 206.

HERMIAS, Syriani discipulus et Procli condiscipulus, inter philosophos nomen habere meruit. In hoc viro (inquit Suidas ) tanta erat mansuetudo et justitia, ut si quid emeret, praecipue vero librum, si forte venditor illum minori precio venderet, quam par esset, hunc non ita acciperet, sed justum precium ipsi daret, quamvis longe majus esset illo, quod venditor petiisset.

HERMICUS, Lusitanus, versibus innotuit. Erasmus in Ciceroniano, pag. 186. Hermicus (inquit) Lusitanus quidam in epigrammatibus felix, in oratione soluta promtus ac facilis, ad argutandum dexterrimae dicacitatis.

HERMINUS, [gap: Greek word(s)] , peripateticus, in 10. praedicamenta Aristotelis commentatus est. Allegatur aliquoties a Boethio in lib. [gap: Greek word(s)] . Meminit etiam ejus Porphyrius et Dexippus. Lucianus in Demonacte ait fuisse [gap: Greek word(s)] , et, cum assidue 10. Aristotelis categorias creparet, Demonactem arreptâ vocis [gap: Greek word(s)] ambiguitate sic eum per strinxisse: [gap: Greek word(s)] , i. e. omnino decemplici accusatione dignus es.

HERMIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Berytius, tempore Hadriani Caesaris claruit et Philonis Byblii discipulus fuit. Inter alia edidit somniorum historiam libris quinque. Meminit ejus operis Tertullianus lib. de anima, c. 46. Confer Stephanum in [gap: Greek word(s)] : item, Suidam.

HERMIPPUS, Comicus, Olymp. LXXXVI. floruit. Juxta Suidam 40. fabulas docuit. Ex fabulis ejus erant [gap: Greek word(s)] . In Periclem anapaesticos fecit et Aspasiam, quod cum Pericle lenocinium faceret, accusavit. Vid. Meursius in lect. Attic. 5, 21,

HERMIPPUS, Smyrnaeus, tempore Ptolemaei Evergetae vixit. Callimachi discipulus fuit: unde ab Athenaeo [gap: Greek word(s)] dicitur. Condidit vitas virorum eruditione illustrium. Vid. Etymologici M. autor in [gap: Greek word(s)] . Josephus l. 1. contra Apionem peripateticum vocat et laudat ceu diligentissimum omnis historiae indagatorem. Origenes l. 1. contra Celsum [gap: Greek word(s)] ipsum allegat. Confer Porphyrium l. 4. [gap: Greek word(s)] , pag. 178. Vid. Jonsius in Scr. hist. Ph. 2, 9. Thomasius de plagio, §. 457. Plura de Hermippis legere est apud Spencerum in notis ad Origenem, pag. 13.

HERMOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Phocensis, inter sophistas numeratur. Meminit ejus Philostratus in vitis Sophist. pag. 565. ubi agit de Antipatro.

HERMOCREON, [gap: Greek word(s)] , inter Graecos poetas locum habet. Vid. Anthol. l. 1. c. 3. et 20.

HERMODORUS, [gap: Greek word(s)] , leges variarum gentium literis consignavit. Testis Athenaeus. Vid. Strabo l. 14. pag. 642. In Anthol. lib. 4. cap. 12. Hermodorus quidam inter poetas Graecos apparet.

HERMODORUS, Platonicus, [gap: Greek word(s)] citatur â Diog. Laert. pag. 2. Vid. Jonsius de Sc. H. Ph. 1, 10.

HERMOGENES, [gap: Greek word(s)] , Tarsensis (Vid. Steph. in [gap: Greek word(s)] ) cognomine [gap: Greek word(s)] , sophista, sub Antonino Pio Imp. inclarescere coepit. Eum 16. annos natum Marcus Imperator docentem audivit. AEtate provectior artis suae oblitus est. Unde Antiochus sophista dicebat: Hermogenes inter pueros senex, inter senes vero puer, teste Philostrato in Sophistis, pag. 556. Reliquit libros 2. de Ideis doctos et tanto rhetore dignos. Vid. Tzetzes in Chiliad. pag. 114. 142. 206. Adde Scheferum ad Rhetoricam Anonymi, pag. 36. item, Suidam.

HERMOGENES, medicus, sub Adriano Imp. claruit, teste Xiphilino. Juvenis in dementiam immedicabilem incidit. Passim a Galeno celebratur, ut. l. 1. de simpl. medic. c. 27. et alibi. Confer Reines. in epist. ad Hofm. pag. 642.

HERMOGENIANUS, JCtus, compilator Codicis Hermogeniani dicti, ad tempora Constantiniana vel iis proxima pertinet. Vid. Reinesius in epist. ad Hofm. pag. 640. Guido Panzirolus in JCt. 1, 65. Jacobus Gothofredus T. 1. in Cod. Theodos. pag. 183. Bertrandus in JCtis, pag. 185.

HERMOLAUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus Grammaticus, tempore Justiniani Imper. floruit et Stephani

Grammatici [gap: Greek word(s)] in compendium redegit et Justiniano Imp. nuncupavit. Ita Suidas.

HERMONYMUS Charitonymus, [gap: Greek word(s)] , composuit monodiam in obitum G. Gemisti Plethonis, teste Reisero. Crusius in Germano Graecia, pag. 235. Spartanum facit et Reuchlini praeceptorem.

HERMOTIMUS, [gap: Greek word(s)] , Clazomenius, Tertulliano de anima c. 2. memoratur.

HERMSDORFIUS (Jac.) scr. de quaestione ista: an meliora secula sint speranda? A. 1653.

HERNANDEZ (Franc.) celebris medicus, composuit novam plantarum, animalium et mineralium historiam, quam deinde Nardus Anton. Recchus in volumen digessit, Joh. Terentius vero, Joh. Faber et Fabius Columna notis et additionibus illustraverunt. In hoc opere 1200. plantae describuntur. Prodiit ea historia Romae, Anno 1651. Ajunt, in eam 60000. ducatos impensos fuisse.

HERO, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, mathematicus, Olymp. CLXV. sub Ptolemaeo Evergeta II. claruit. Edidit libros 2. [gap: Greek word(s)] , id est, de machinis se moventibus: item, [gap: Greek word(s)] , sive de machinis bellicis. Gregorius Naz. orat. 10. in laudem Caesarii fratris eum summis mathematicis annumerat. Vid. G. Joh. Vossius in Tract. de Mathemat. 115. 290. Lipsius in Poliorcet. l. 1. Dialog. 6.

HERO, alius a priori, sub Imperatoribus Graecis vixit et Geodaesiam composuit. Latine editus est a Francisco Barocio, Patricio Veneto, An. 1572.

HERO, Atheniensis orator, struxit libellum de antiquis oratoribus: item, commentarios in Herodotum, Thucydidem et Xenophontem. Autor Suidas. Vid. Jonsius de Scr. hist. Ph. pag. 335.

HERO (Albert.) Frisius, Anno 1589. obiit. Scripsit quinque libros de providentia DEI: item, epigrammata diversa latine, Graece. Hebraice.

HERODES, [gap: Greek word(s)] , Atticus, sophista, tempore Adriani. Caesaris innotuit. Phavorini philosophi discipulus fuit. Meminit ejus saepe Agellius. Ejus inscriptionem in Regillam uxorem Claud. Salmasius edidit et commentario illustravit. Rufus Perinthius ipsum [gap: Greek word(s)] vocare solebat. Herodis oratio [gap: Greek word(s)] edita est Hanoviae, Anno 1619. a Joh. Grutero. Vid. Philostratus in vitis Sophist. pag. 547. item, Suidas.

HERODIANUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, tempore Maximini Imp. claruit. Reliquit historiarum libros octo. Incipit a morte Aurel. Antonini et desinit in morte Balbini et Maximi. Eum in lat. sermonem Angelus Politianus transtulit. Qua de re ita Whear: Haud scio, uter majorem laudem mereatur Herodianus ne, quem in lingua sua ubere vena fluere non negaverim, an Politianus, qui Herodiani scripta tanta felicitate interpretatus est, ut non transtulisse, sed ipse composuisse videri possit. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 128. In Herodiani Marcum et Commodum Paulus Voetius Anno 1645. commentatus est.

HERODIANUS, Technicus, scripsit de numeris prodiitque Venetiis, Anno 1495. [gap: Greek word(s)] proprie is est, qui artem Grammaticam docet vel conscribit. Videatur Berckelius in fragm. Stephani, pag. 32. Autor Etymologici Magni multa ejus scripta allegat, ex. gr. [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , etc.

HERODICUS, [gap: Greek word(s)] , cognomine Crateteus, a praeceptore Cratete sic dictus, tempore Ptolemaei Physconis claruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] sive de iis,

quae ad comoediam pertinent: item, de parasitis et [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo. Vid. Casaubonus in Athen. pag. 408. Jonsius de Scr. H. Ph. 2, 13.

HERODORUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, edidit libros de Heraclea, patria sua, teste Scholiaste Apollonii l. 2. Stephanus in [gap: Greek word(s)] , ejusdem librum decimum de de gestis Herculis allegat. Si laudato Scholiaste standum, de Macronibus, Pontica gente, commentarium quoque reliquit.

HERODOTUS, [gap: Greek word(s)] , antiquissimus Graecorum historicorum, qui hodie extant, Olymp. LXXXIII. claruit. Patria Halicarnassensis erat: Thurius tamen dictus est, quod socium se deducendae in Thurios coloniae praebuisset. Unde est, quod a Juliano in epistol. [gap: Greek word(s)] dicatur. Vid. Suidas. Condidit 9. libros historiarum, quibus Musarum nomina imposuit, etsi Lucianus affirmet, libros illos non ab ipso authore, sed ab aliis hoc nomine insignitos esse. Tullius l. 1. de legg. eum historiae parentem appellat. Insigni injuria optimum historicum afficiunt, qui patrem fabularum vocant. Quod ipsum convitium facundissimo dialogo refutavit Henr. Stephanus Nec fabula est, quod Herodotus scribit, formicas Indicas ovis magnitudinem aequare. Idem enim Busbequius testatur, seque inter dona regis Persarum Imperatori Turcico destinata formicam Indicam animal saevum et mordax vidisse affirmat. Haec Anonymus in Bibliogr. polit. Vid. Gerh. Joh. Vossius de nat. Rhet. p. 67. Jonsius de S. H. P. pag. 335. Thomasius de plagio, §. 458.

HERODOTUS, Olophyxius, scripsit de Diis et Nymphis, teste Stephano: item, de pubertate Epicuri, quemadmodum Laertius l. 11. testatur.

HERODOTUS, Ponticus, a Tzetze in Lycophr. pag. 97. et 169. adducitur. Plures Herodotos Jonsius de Sc. hist. Ph. 2. 1. pag. 118. enumerat.

HEROLD (Basil. Joh.) struxit historiam rerum contra Turcas, An. 1566. in Hungaria gestarum. Vid. Simon Schardius vol. 2. Germ. Script. pag. 585.

HEROLD (Joh.) Hochstattensis condidit commentariolum de veteris Germaniae locis, teste Zeillero, part. 2. hist. pag. 73. Scriptum ejus de Roman. in Rhetia stationibus extat vol. 1. Germ. Scr. Simonis Schardii, pag. 307. Vid. Hanckius, part. 2. Scr. R. R. pag. 142.

HEROLD (Joh. Barthol.) tractavit de polygamia simultanea et successiva, An. 1675.

HEROLD (Joh. Chr.) JCtus, de Jure repraesentationis et transpositionis, Anno 1669. commentatus est.

HEROPHANES, [gap: Greek word(s)] , Troezenius, res Troezenias stilo exposuit, teste Pausania.

HEROPHILUS, [gap: Greek word(s)] , medicus, Olymp. LIII. clarus factus est. Plinius, II, 37. medicinae vatem nominat. Galenus comm. in lib. Hippocratis de natura humana agnoscit, artem anatomicam ab Herophilo plurimum adjutam fuisse. Mec mirum, cum a regibus etiam facinorosi e carcere ei mitterentur, quos vivos dissecaret, ut autor est Celsus. Unde aspere de eo Tertullianus, lib. de anima, c. 10. Herophilus ille medicus aut lanius, qui septingentos exsecuit, ut naturam scrutaretur, qui homines odiit, ut nosset. Vesalius praeponere eum Galeno non dubitavit. At Fallopius [gap: Greek word(s)] : contradicere Herophilo in anatomicis est contradicere evangelio.

HEROTHEUS, [gap: Greek word(s)] , ab autore Etymologici M. in voce [gap: Greek word(s)] memoratur.

HERPINUS (Renatus) condidit apologiam ad illustrandam methodum Bodini de Republica, An. 1615.

HERRENSCHMID (Jacob.) emisit osculologiam Theologico-philologicam, An. 1630: item, amorem crucifixum.

de HERRERA (Alfonfus) Granatensis, An. 1617. claruit. Duos Tomos quaestionum evangelicarum pro concionibus adventus conscripsit. Vid. Waddingus pag. 12.

HERRERA (Ant.) Philippi III. historiographus, descriptionem Indiae occidentalis adornavit, quam Casp. Barlaeus postea interpretatus est Anno 1622. fol. Vid.

HERRERA (Ferd. Alf.) Hisp. An. 1511. claruit. Composuit 8. dialogos ad Franc. Ximenium, in quibus Aristotelem reprehendere ausus est, ostendens, orationem non esse quantitatem.

HERRERA (Franc.) 1595. vixit. Manuale Theologicum edidit: item, comm. in 1. et 2. Sententiarum. Vid. Wadding. pag. 120.

HERSENTIUS (Car.) in Dionysium Areop. de mystica Theologia, Paris. An. 1626. commentatus est.

HERSTENSTEIN (Leonh.) Lucernensis, Ingolstadii philosophiam professus est. Opus sex dierum, Anno 1636. copiose exposuit. Vid. Alegambe, pag. 300.

de HERTOGHE (AEgid.) medicus, exaravit epistolam ad Matth. Cornarium de gestatione foetus mortui per tredecim annos.

de HERTOGHE (Polycarpus) Antverp. Anno 1620. floruit. Reliquitpanegyricos: item, tragoediam de vita et martyrio Cornelii, etc. Vid. Sweertius, pag. 649.

HERTZHOLMIUS (Ivarus) JCtus, tractavit de servitute personali et reali, Hafn. An. 1674.

HERTZIUS (Mich.) edidit notitiam scriptorum histor. Germaniae, Anno 1674: item, libellum de victimis humanis.

HERVAEUS, Dolensis, Benedictinus monachus, Anno 1130. floruit. In epistolas S. Pauli commentatus est. Vid. Olearius in Abaco pag. 207.

HERVARTUS (Joh. Frid.) edidit admiranda ethnicae Theologiae mysteria: ubi lapidem magnetem antiquissimis nationibus pro deo cultum; et artem, qua navigationes magneticae per totum orbem instituerentur, a sacerdotibus sub involucris deorum dearumque et aliarum fabularum cortice occultatam fuisse, evincere conatur. Ingolst. A. 1623. in 4.

HERVETUS (Gentianus) natus est Anno 1499: obiit Anno 1584. Jussu Marcelli Cervini multa ex Graecis patribus in latinum sermonem transtulisse dicitur. Vid. Thuanus l. 80.

HERWARTUS (Joh. Georg.) Bavarus, condidit chronologiam: item, defensionem Ludovici IV. Vid. Casaub. epist. 708.

HESHUSIUS (Tilemannus) Theologus, natus est Anno 1526: obiit An. 1588. Docuit primo Heidelbergae: deinde Jenae: tandem Helmstadii. Anno 1583. colloquio Quedlindburgensi interfuit, ubi [gap: Greek word(s)] dogma generalis Ubiquitatis e S. Scriptura demonstrari posse negavit. Vid. Rüelius, T. 4. Concil. pag. 654. Micraelius, pag. 380.

HESIODUS, [gap: Greek word(s)] , Ascraeus, celebris poeta, juxta Varronem et alios Homero aequalis fuit: alii centum vel 130. annis Homero juniorem faciunt. Solinus c. 43. in auspiciis primae Olympiadis obiisse tradit. Reliquit [gap: Greek word(s)] , scutum Herculis, [gap: Greek word(s)] , etc. Pausanias [gap: Greek word(s)] Hesiodo abjudicat. Strabo l. 7. pag. 302. eundem [gap: Greek word(s)] allegat. Cleomenes teste AEliano in V. H. 13, 19. dicere solebat: Homerum Lacedaemoniorum esse poetam, Hesiodum Helotarum, quod ille belligerandi, hic agricolandi viam et rationem praescriberet. Vid. Suidas, Meursius in lect. Att. 2, 20. Langbainius ad Longinum pag. 49.

HESIUS (Guilh.) poeta Lyricus, scrips. emblemata sacra de fide, spe et charitate, Anno 1636. Videatur Alegambe, pag. 169.

HESRONITA (Mich.) Maronita Chaldaeus, emisit Calendarium juxta concilium Nicaenum I. Gregorianumque, nec non antiquum Orientalium, Romae, An. 1637.

HESSELBEINIUS (Joh.) confecit antidotum et elenchum de analogia sacramentorum: item, examen Theol. de distinctione partium integralium et essentialium in S. Coena. Vixit An. 1610.

HESSELIUS (Joh.) Lovaniensis Professor, Anno 1566. obiit. Scripsit comment. in Matthaeum: item, de Petri cathedrae firmitate: de invocatione Sanctorum: de reali praesentia corporis et sanguinis Domini in eucharistia: confutationem novae fidei, etc. Concilio Tridentino interfuisse legitur. Vid. Valerius Andreae. in Fast. Lovan. pag. 114. Ghilinus vol. 2. pag. 128. Saussay pag. 112. Placcius in Pseudon. pag. 254.

HESSERUS (Greg.) edidit Monotessaron evangelicum de vita Christi, Monach. An. 1657.

HESSIANDER (Chr.) tractavit de communicatione et vivificatione carnis Christi. An. 1571.

HESSIUS (Nic.) Cistert. monachus, collegit historiam monasterii Hemmenrodensis, Colon. An. 1640.

HESTERBERGIUS (Joach.) de ecclesia Waldensium, An. 1666. commentari aggressus est.

HESSUS (Joh.) Anno 1547. obiit. Missam primus Uratislaviae abrogavit. Ejus vitam Henelius in Silesia togata stilo expressit.

HESSUS (Val.) JCtus, scripsit de majestate imperii: item, de regalibus, Anno 1616.

HESYCHIUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus, commentar. de aeneo serpente, teste Photio Cod. LI. construxit.

HESYCHIUS, Grammaticus, lexicon Graecum composuit et Eulogio inscripsit. Julius Scaliger de subtil. pag. 455. futilem et plane Grammaticum autorem nominat. Alii honestius de eo sentiunt. Vossius in Tract. de Philolog. cap. 5. §. 17. ita scribit: Hesychii lexicon Graecae linguae thesaurum ducebat praeceptor in Graecis meus Bonavent. Vulcanius. Idem Heinsio et Salmasio visum est. Vid. Casaubonus epist. 198. 265. Hesychio (inquit Caspar Barthius ad Claud. pag. 1102. ) qui testimonia veterum autorum exsecuit, piaculum inexpiabile fecit; plurima enim bonorum scriptorum loca paucis verbis illustrat doctissimus omnium Grammaticorum, quae nisi coram glossis suis videas, vix sentias quam sint erudita. Hesychium Schreuelius edidit, A. 1668. in 4. Novam editionem J. Caspar Swicerus moliri dicitur.

HESYCHIUS, Milesius, Illustris ob illustrem dignitatem dictus, tempore Anastasii Imper. claruit. Struxit historiam universalem, quam Romanam et omnigenam appellavit. Orsus est a Belo et desiit in morte Anastasii teste Photio Cod. LXIX. Extat ejus quoque compendium de vitis philosophorum, quod Joh. Meursius erudito commentariolo illustravit: item, origines Constantinopolitanae. Vid. Suidas. Confer Jonsium, de hist. Phil. 3, 19. Thomasium de plagio, §. 460. Hanckium in Scr. Byzant. pag. 142.

HESYCHIUS, Presbyter Hierosolymitanus, circa Annum 600. vixit. Extat ad eum epistola Gregorii Magni, l. 9. epist. 40. Exaravit 7. libros explicationum in Leviticum ad Eutychianum diaconum. Alii 400. anno vixisse et Nazianzeni discipulum fuisse arbitrantur. Hesychius, presbyter Hierosolymitanus (inquit Salmasius de Transsubst. pag. 75. ) cujus extat in Leviticum commentarius in lat. sermonem conversus, homo Graecus fuit et Graece scripsit. Cujus libri extant scripti in bibliotheca Regia: sed malo facinore et insigni fraude ii, qui illis usi sunt, Salonitanum pro Hierosolymitanum in fine repositum iverunt, ut ex erasis literarum priorum ductibus manifesto apparet. Vid. Vossius in Dispp. Theolog.

disp. 24. §. 2. Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 632. 821. Olearius, pag. 207.

HESYCHIUS, monachus, S. Hilarioni coaevus, An. 360. floruit. Is novam Graecam translationem totius Scripturae composuit, quam suo tempore omnibus per Alexandriam et AEgyptum ecclesiis usitatam fuisse S. Hieronymus affirmat.

HETRUSCUS, [gap: Greek word(s)] , Messenius, Graecus poeta, in Anthol. 3, 22. adducitur.

HETTINGERUS (Philipp.) conclusiones philosophicas, Ingolst. Anno 1647. edi curavit.

HEVELIUS (Joh.) Gedanensis, celebris mathem. An. 1665. claruit. Edidit Selenographiam: item, epistolam de cometis. Vid. Hedovillius T. 2. Ephemerid. pag. 97.

ab HEUMEN (Joh.) scripsit Josephum somniantem, An. 1663: item, Jobum patientem, An. 1668.

de HEURNE (Chr.) Gaudens. JCtus, tractavit de officio Heraldi: item, de duello et torneamentis. Collegit etiam varias inscriptiones et epitaphia teste Sandero. Vid. Sweertius, pag. 176.

HEURNIUS (Joh.) medicus celeberrimus, natus est Anno 1543: obiit Anno 1601. die natali. Lugduni Batav. medicinam docuit. Elaboravit commentar. in aphorismos Hippocratis: item, responsum ad Curiam Hollandicam, quo ostendit, nullum esse aquae innatationem lamiarum indicium. Vid. Sweertius, pag. 439. Meursius in Ath. Batav. pag. 135. Thomasius de plagio, §. 461.

HEURNIUS (Justus) Joh. medici filius, diu in India orientali ecclesiastae officio functus est. Scripsit de ecclesiastica legatione ad Indos capessenda, Anno 1618.

HEURNIUS (Otto) Ultraject. medicus, natus est A. 1577. Condidit duos libros de barbarica pnilosophia. Vid. Sweertius, pag. 589.

HEUTERUS (Pontus) Delphensis, natus est Anno 1535: obiit Anno 1602. Reliquit duos libros de Belgio veteri et novo: fex libros Burgundicorum: 15. libros rerum Belgicarum et Austriacarum. Hi omnes simul prodierunt Lovanii, A. 1649. fol. Vid. Sweertius, pag. 649. Zeillerus part. 2. pag. 74.

ab HEYDEN (Jodocus) Brabantus, Lysias orationes notis politicis illustravit, An. 1615. Vid. Sweertius.

HEYLL (Chr.) in Galenum de artis medicae constitutione commentatus est, A. 1534.

HIBERNICUS (Mauric.) scr. dictionarium S. Scripturae, quod prodiit, Venet. A. 1603.

HIBERNICUS (Thomas) alias Palmeranus dictus, Anno 1269. floruit. Collegit flores doctorum, teste Waraeo, pag. 60. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 326. Thomasius de plagio, §. 462.

HICESIUS, [gap: Greek word(s)] , medicus, librum de mysteriis condidit, quem Clemens Alexandrinus in Protrept. allegat. Scripsit etiam de vino, teste Plinio 14, 19. Idem 27, 4. non paruae autoritatis medicum appellat.

HIEGOSEWSKI (Stanisl.) Polonus. tantus poeta et philosophus fuisse fertur, ut Venet. A. 1584. publice thetica affixerit de Theologia positiva, quam vocant, et Scholastica, de universa Aristotelis philosophia, naturali, raorali et divina, de rebus denique mathematicis, et

ad objecta versibus responderit. Vid. Goclenius in Lex. Philos. part. 1. pag. 352.

HIERAX, [gap: Greek word(s)] , de Justida philosophatus est, teste Stobaeo serm. 5. et 10. Damascius apud Photium Ammonio aequalem facit.

HIEROCLES, [gap: Greek word(s)] , libros [gap: Greek word(s)] conscripsit. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Confer Tzetzem in Chiliad. 7. pag. 134. ex quo liquet, Hieroclem quamplurimas regiones peragrasse resque in itinere visas aut aliunde cognitas scripto tradidisse.

HIEROCLES, Alabandensis, Meneclis frater, Cicerone adhuc puero, floruit et oratoriam docuit. Tertium est (inquit Cicero in oratore ad Brutum ) in quo fuerunt fratres illi Asiaticorum rhetorum principes, Hierocles et Menecles, minime mea sententia contemnendi. Etsi enim a forma veritatis et ab Atticorum regula absunt: tamen hoc vitium compensant vel facultate vel copia. Vid. Pearsonius in proleg. ad Hieroclem.

HIEROCLES, Hyllarimensis, ex athleta philosophus factus est, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] . Pearsonius loco cit. Stoicum philosophum esse arbitratur, quem Taurus apud Agellium, 9, 5. virum sanctum et gravem praedicat.

HIEROCLES quidam 2. libros [gap: Greek word(s)] , i. e. de morbis equorum curandis composuit, eosque a Basso rogatus cum confecisset, eidem postea dedicavit. Fuit autem Hierocles ille non [gap: Greek word(s)] , sed jurisprudentiam coluit et causis agendis in foro operam dedit, ceu patet ex operis prooemio.

HIEROCLES, Grammaticus, [gap: Greek word(s)] vel notitiam Imperii Constantinopolitani evulgavit. Eam in corpore historiae Byzantinae Lucas Holstenius exhibet. Meminit hujus Hieroclis Constantinus Porphyrogenneta l. 2. de Themat. p. 81. 84.

HIEROCLES, philosophus Alexandrinus, imperante Diocletiano judicis officio functus est. Erat autem magnus Christianorum hostis, contra quos etiam Io. libros edidit, quos [gap: Greek word(s)] indigitavit. Apollonium Tyaneum Christo Domino et Servatori nostro componere non erubuit. Ex judice philosophus factus in aurea Pythagorae carmina commentatus est. Scripsit etiam 7. libros de providentia, fato et lib. arbitrio. Stobaeus serm. 83. ejus quoque [gap: Greek word(s)] allegat: quem tamen Joh. Pearsonius partem majoris operis, [gap: Greek word(s)] scilicet, esse existimat. Damascius ap. Photium in Gorgiam Platonis etiam commentatum esse memorat. Facetiae, quae Hierocli vulgo adscribuntur, Hieroclis alicujus junioris esse videntur. Videatur Joh. Pearsonius in prolegomenis ad Hieroclem. Confer Jonsium in scr. hist. Ph. 3, 18. Thomasium de plagio, §. 463.

HIERON, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus vel Ephesius, Phlegonti de Mirabil. c. 2. citatur. Vid. Meursius in Phlegont. pag. 153.

a S. HIERONYMO (Camill.) Anno 1670. claruit. Edidit carmina et institutiones poeticas.

HIERONYMUS, [gap: Greek word(s)] , Cardianus, tempore Ptolemaei III. vixit. Alexandri Magni et successorum ejus res gestas stilo expressit. Vid. Suidas et Dionysius in praefat.

HIERONYMUS, Guadalupensis, A. 1590. floruit. Confecit commentarium in 4. Evangelia; item, in Hoseam.

HIERONYMUS, Phoenix vel AEgyptius, Olymp. CXX. claruit. Teste Josepho, Phoeniciae Syriaeque praefectus fuit et de rebus Phoeniciis scripsit. Josephus l. 1. Antiq. Jud. eum in iis libris diluvii universalis meminisse affirmat. Confer eundem l. 1. contra Apionem. Tertullianus cum Hiromo, Tyri rege, male eum confundere videtur.

HIERONYMUS, Rhodius, peripateticus, Aristotelis discipulus, tempore Ptolemaei Lagi floruit. Composuit [gap: Greek word(s)] : item, librum [gap: Greek word(s)] , i. e. de ebrietate. Videatur Athenaeus l. 10. et 13. Confer Jonsium de Scr. hist. Phil. 2, 3. Meursium in Rhodo, pag. 99.

HIERONYMUS, Stridonensis, tempore Theodosii et Honorii Impp. claruit. Obiit Anno 422. Opera ejus novem Tomis continentur. Primus ex latinis patribus philosophiam et Theologiam

cum linguarum cognitione felicissime conjunxit, tantumque profecit, ut reliquos post se multo intervallo relinqueret. Damasus pontifex et S. Augustinus in difficilioribus rebus non semel ejus opera et consilio usi sunt. Vid. Sixtus Senensis, l. 4. pag. 241. Rivetus T. 2. operum, pag. 913. 1131. Olearius in Abaco, pag. 208. Thomasius de plagio, §. 464.

HIERONYMUS de Praga, Theologus et JCtus, Anno 1400. Pragae philosophiam docuit. Obiit Venetiis, Anno 1440. Concilio Constantiensi interfuit. Sermonem reliquit de S. Romualdo. Vid. Mart. Xav. Volckmann. in Elog. Prag. pag. 77.

HIERONYMUS de S. Fide, Anno 1412. innotuit. Ex Judaeo Christianus et postea Benedicti XIII. pontificis medicus factus est. Condidit librum contra errores Judaeorum et nugas Talmudicas: ex cujus recitatione ultra quinque Judaeorum millia conversi esse feruntur. Videatur Hornebeck. de Conversione Judaeor. pag. 8. Olearius in Abaco, pag. 210.

HIERONYMUS, Atestinus, Anno 1530. obiit Patavii. Carmen reliquit de gestis Atestinorum.

HIEROTHEUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus autor, de lapide philosophico commentatus est. Vid. Borrichius de Hermet. pag. 69.

HIGHMORUS (Nath.) edidit anatomicam disquisitionem corporis humani, A. 1651. fol. item, tractatum de hysterica et hypochondriaca passione.

de HIGUERRA (Hier. Roman.) Toletanus, An. 1570. claruit. Notas in Dextri et Juliani Petri chronica adornavit: et de familiis Toletanis commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 187.

HILARIO, Veronensis, An. 1515. vixit. Struxit compendium rhetorices Hermogenianae. Vossius de natura Rhetoric. pag. 23. mavult vocare dispendium.

HILARION, Genuensis, Anno 1585. obiit. Scripsit animadversiones in 4. evangelica: item, librum de amore erga DEUM.

HILARION (Quint. Julius) Anno Christi 440. vixit. Reliquit chronicon sive libellum de mundi duratione, quem Margarinus Bignaeus edidit. Chiliasten fuisse ex fine ejus libri apparet. Vid. Olearius in Abaco, pag. 212.

HILARIUS, Arelatensis, An. 440. claruit. Historiam Geneseos heroico carmine complexus est. Eam edidi Weitzius una cum notis.

HILARIUS, Pictaviensis, A. C. 370. obiit, juxta Senensem. S. Hieronymus eum Romani sermonis tubam latinaeque eloquentiae Rhodanum appellat. Erasmus in Ciceroniano, pag. 151. Hilarius (inquit) difficilis est et obscurus in eloquendo: et Gallico, ut inquit ille, cothurno attollitur, verba quoque multa secum trahens, quae non sunt Tullianae puritatis. Struxit 13. libros de sacrosancta Trinitate: item, commentarios in Jobum et Psalmos. Vid. Rivetus l. 3. Crit. sacr. c. 12. Olearius in Abaco, pag. 213. Thomasius de plagio, §. 466.

HILARIUS, Diaconus, natione Sardus, A. 384. floruit. Fecit commentarium in S. Pauli epistolas, qui vulgo Ambrosio adscribitur. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 454.

HILARIUS (G.) Orthungensis Danus, natus est An. 1616. Edidit computum ecclesiasticum, Anno 1650: trigonometriam planam: epitomen artis epigrammaticae, etc. Vid. Vindingius in R. H. pag. 412. Bartholinus in Danis, pag. 47.

HILCEMERUS (Balth.) Pomeranus, analysin Psalmorum poenitentialium, Anno 1616. edi curavit.

HILDANUS (Guilh. Fabricius) celebris medicus, Anno 1629. floruit. Edidit quinque centurias observationum et curationum chirurgicarum: tract. de gangraena et sphacelo: lithotomiam vesicae: librum de dysenteria: epistolam de trichiasi, etc. Vid. Linden, pag. 223.

HILDEBERTUS, de Lavarzino, Caenomensis, An. 1132. obiit. De eo tale distichon circumfertur:

apud Barthium in Adv. 31, 13. occurrit. Dicitur etiam vitam Mariae AEgyptiacae carmine elegiaco expressisse. Vid. Phil. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. pag. 459. Olearius, pag. 215.

HILDEBRANDUS (Andr.) diarium Pomeranicum emisit, Anno 1631. item, epistolas de cornu cervino, de gutta Gamandra, de haemorragia, etc.

HILDEBRANDUS (Joach.) Theologus, Anno 1666. claruit. Helmstadii Theologiam professus est. Multa utilia et erudita opuscula elaboravit. Ad manus meas sequentia pervenerunt: diatribe de genuinis verae antiquitatis notis secundum vinc. Lerinensem: disputatio de attributis divinis: dissertatio de lacrimis Christi: disput. dehaeresi ingenere: discussio haereseon Aerii: disputatio de ecclesia: exercitatio de conscientia: disp. de quatuor novissimis: disp. de extremo judicio: exercitatio de ritibus sacris: enchiridion de templis et diebus festis: libellus sacrarum antiquitatum de precibus: dissertatio de veterum concionibus: libellus de natalitiis vetetum sacris et prophanis: lib. de nuptiisVett. Christianorurn: ars bene moriendi, etc.

HILDEFONSUS, Toletanus, An. C. 667. viveredesiit. Hic primus creditur instituisse Festum conceptionis B. Virginis Mariae. Reliquit hymnos, epitaphia et epigrammata. Vid. Ildefonsus de vir. illustr. sub finem, Vossius de poet. lat. pag. 67. Confer Ph. Labbe T. 2. de S. E. pag. 504.

HILDENUS (Guilh.) scripsit in organum Aristotelis, A. 1585: item, resolutionem paradoxorum Ciceronis.

HILDERICUS, Casinensis monachus, epitaphium Pauli Diaconi versibus exornavit. Vid. Marus in Casinens. pag. 17.

HILDERICUS (Edo) a Varel, Iverensis, Anno 1599. obiit. Altdorfii Theologiam profiteri coepit, ibique primus annuus Rector, An. 1581. constitutus est. Gemini Rhodii isagogen in doctrinam sphaericam primus, ut ajunt, Graece evulgavit, addita latina sua translatione. Epitaphium ejus tale erat: [?]. Si DEUS est pro me, quis meus hostis erit? Anno M D IC. XII. die Mal, in Christo pie et placide obiit Reverendus et nobil. vir Edo Hildericus de Varel, Frisius Or. SS. Theologiae ac linguarum Doctor et Professor, Altdorfii. Vid. Vossius de Mathem. c. 33. §. 7. Adrianus Beier, in Jenens. Rect. pag. 980.

HILDERICUS (Frid.) de Varel, JCtus, de acquirendo rerum dominio commentatus est.

HILDERSHAM (Arthurus) Theologus Anglus, haud pridem obiit. Concionibus in Psal. 51. et in historiam Samaritanae Joh. 4. passim innotuit.

HILDESHEM (Franc) medicus, scripsit de cerebri et capitis morbis internis, An. 1612.

HILDUINUS, abbas S. Dionysii, An. 842. obiit. Reliquit Areopagitita et vitam S. Dionysii. Vid. Olearius in Abaco, pag. 216.

HILLEL, vixit centum annos ante Templi II. desttuctionem. Fertur vixiise annis CXX. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 44. 52. Ganz in Zemach, pag. 84.

HILLERUS (Joh. Wolfg.) JCtus, edidit informationem de detractione et supplemento; item, de expensis studiorum, Anno 1625.

HILLESCHEMIUS (Ludov.) Andernacus, condidit antiquitates sacras et emblemata, An. 1577.

HILLIGERUS (Joh. Wilh.) emisit Grammaticam Samaritanam una cum lexico Samaritico, Anno 1675.

HILLIGERUS (Osw.) JCtus, Donellum enucleatum 2. Tomis complexus est. Vid. Hadr. Beier in Rect. Jen. pag. 588.

HILLUS (Nic) scripsit de philosophia Democritea, Epicurea et Theophrastica, A. 1619.

HILPERTUS (Joh.) Francus, librum de Agapis, An. 1666. composuit. Praeadamitam quoque calamo oppugnavit.

HILTENIUS (Joh.) circa An. 1485. floruit. Reliquit comment. in Apocalypsin et textum Danielis, quatenus concordat cum Apocalypsi. A monachis, quod abusus quosdam reprehendisset, multa gravissima passus est. Praedixit inter alia, venturum aliquem Anno 1516. qui monachos destructurus sit,

HILTONUS (Joh.) Anglus, Anno 1376. obiit. Wadding. pag. 212. vocat virum vitae religiosae et multiplicis doctrinae titulis clarum. Edidit determinationes contra Utredum Boltonum.

HILTROPIUS (Frid.) processum judiciarium duobus voluminibus complexus est, An. 1629.

HlMERIUS, [gap: Greek word(s)] , Bithynus, Sophista, tempore Juliani Imp. claruit. Scripsit declamationes. Gentilem fuisse et Christianos mordaciter allatrasse, Photius Cod. CLXV. affirmat. Sermo (inquit Eunapius pag. 129. ) illi facilis et concinnus: compositio ab urbano strepitu plausuque non dissonat: nonnunquam sed rarius ad divinum Atistidem assurgit. Confer Suidam.

HIMMELIUS (Joh.) Pomeranus, natus est Anno 1582: obiit Anno 1642. Jenae Theologiam docuit. Edidit collegium antipapisticum: refutationem Becani: librum de invocatione, etc. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 140.

HINCMARUS, Rhemensis episcopus, Anno 882. obiit, teste Flodoardo. Epistolam paraeneticam ad Carolum Crassum exaravit: vitam S. Remigii etiam stilo expressit. Opera ejus Lutetiae prodierunt, A. 1615. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 461. Olearius, pag. 217.

HIPPAGORAS, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo librum de rep. Carthaginensium confecit.

HIPPARCHUS, Comicus, docuit, [gap: Greek word(s)] . Suidas addit Drama [gap: Greek word(s)] .

HIPPARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Nicaenus, celebris mathematicus, Olymp. CLX. claruit. Composuit librum de constitutione stellarum inerrantium et statione immota, deque menstruo lunae motu secundum latitudinem: item, tres libros in asterismos Arati, quos primus e Mediceâ bibliotheca Petrus Victorius edidit: pluribus vero locis emendavit et latine reddidit Dionys. Petavius. Plinius hist. nat. l. 2. c. 12. vocat consiliorum naturae participem: et ib. c. 16. nunquam satis laudatum, et quo nemo magis approbaverit cognationem cum homine siderum, animasque nostras partem esse coeli. Vid. Gatakerus in Not. ad Antonin. pag. 252. Confer Suidam.

HIPPARCHUS, Pythagoricus, de animae tranquillitate allegatur Stobaeo, serm. 106. Vid. Jonsius de sc. hist. ph. l. 6. pag. 31. Scheferus de Ital. Phil. pag. 7.

HIPPARCHUS, Stagirites, phitosophus, Aristotelis familiaris, scripsit, quid mas et foemina sit ap. deos, et de conjugio, etc. Vid. Suidas.

HIPPASUS, [gap: Greek word(s)] , Spart. scripsit de rep. patria, teste Laertio l. 8. in Hippaso.

HIPPIAS, [gap: Greek word(s)] , Eliensis, Sophista, Breviarium olympionicarum edidit, teste Plutarcho in Nicia. Fecit Tragoedias, dithyrambos et orationes. Apulejus initio l. 2. Floridor. artium multitudine omnibus sophistis priorem, eloquentia nulli secundum appellat. Apud Platonem sese jactat, quod 500. nomina semel audita recitare queat. Vid. Philostratus in Soph. pag. 534. Vossius denat. Rhet. pag. 71. Confer Suidam.

HIPPO, [gap: Greek word(s)] , Rheginus, librum composuit [gap: Greek word(s)] , i, e. delocis, quae perdunt, si quid eo inciderit. Meminit Antigonus in hist. mirab. c. 133.

HIPPOBOTUS, [gap: Greek word(s)] , tractavit desectis philosophorum. Allegatur saepe a Laertio. Vid. Jonsius de S. H. P. pag. 335. Confer Suidam.

HIPPOCHARMUS, [gap: Greek word(s)] , memoratur Hesychio in [gap: Greek word(s)] .

HIPPOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Chius, mathematicus, ante Aristotelem vixit. Opus confecit [gap: Greek word(s)] , quod laudat Aristoteles libro [gap: Greek word(s)] . Confer Meursium in Chalcidium, pag. 5. et seq.

HIPPOCRATES, Cous, celebris medicus, anno primo Olymp. LXXX. juxta nonnullos natus est. Tzetzes in Chiliad. 8. pag. 139. refert, eum ad 104. annos pervenisse et 53. libros reliquisse. Scripta ipsius uno volumine edita sunt et a variis illustrata. Seneca medicorum summum et scientiae medicinalis conditorem appellat. Macrobius de eo splendide judicat, quando ait: Hippocrates tam fallere, quam falli nescit. Galenus l. 1. de usupart. c. 9. Hippocratis sententias, ut DEI vocem, habendas pronunciat. Plinius l. 7. c. 37. Hippocratem venientem ab Illyriis pestilentiam praedixisse, discipulosque ad auxiliandum circa urbes dimisisse; ob quod meritum eosdem honores illi, quos Herculi, Graeciam decrevisse memorat. Vid. Meibomius ad Jurament. Hippocr. pag. 2. et seq. Suidas septem hujus nominis medicos numerat.

HIPPODAMAS, [gap: Greek word(s)] , Salaminius, poeta, a Jamblicho in vita Pythag. c. 18. allegatur.

HIPPODAMUS, [gap: Greek word(s)] , Thurius, de felicitate, a Stobaeo, serm. 101. citatur.

HIPPODROMUS, [gap: Greek word(s)] , Thessalus, Sophista, a Philostrato in vitis Sophist. pag. 567. describitur.

HIPPOLYTUS, Portuensis episcopus An. 230. martyrium passus est. In varios S. Scripturae libros commentatus est. Extat ejus oratio de consummatione mundi et antichristo: item, homilia de incarnationis mysterio. Vid. Euseb. l. 6. hist. Eccl. c. 16. et Hieronymus in Catalogo. Confer Phil. Labbe T. 1. dissert. pag. 470. Rivetum T. 2. oper. pag. 1092. Olearium in Abac. pag. 218.

HIPPOLYTUS, [gap: Greek word(s)] , Thebanus, condidit chronicon, teste Ph. Labbe.

HIPPONAX, [gap: Greek word(s)] , poeta, teste Plinio 35, 5. sexagefima Olympiade claruit. Eusebius tamen eum ad XXIII. Olympiadem refert. Suidas Ephesium facit. Compofuit scazontes in Bupalum et Athenin, statuarios, quod ip[?]ius imaginem (erat enim turpissima facit) ad aliorum ludibrium expressissent. Leonides epigrammatarius ipsum in parentes quoque suos jambis debacchatum esse contendit. Hinc Hipponacteum praeconium apud Cic. pro amaro et felleo morsu usurpatur. Confer Hadr. Junium l. 1. animadvers. cap. 16.

HIPPOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , poeta, in [gap: Greek word(s)] allegatur a Stobaeo.

HIPPOSTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Scholiaste Pindarico teste pag. 226. de Sicilia commentatus est. Idem Minois res gestas consignavit. Vid. Phlegon, de reb. mirab. c. 30.

HIPPYS vel HIPYS, [gap: Greek word(s)] , Reginus, tempore Darii et Xerxis floruit. Choliambum et parodiam invenisse traditur. Primus res Siculas condidit, quas postea Mys in compendium redegit. Vid. Suidas. Allegatur ab AEliano, in H. A. 9, 33. Plutarcho, de Orac. def. Antigono Carystio c. 133. Stephano in [gap: Greek word(s)] .

HIQUAEUS (Ant.) Tuomoniensis Hibernus, Anno 1641. obiit. Wadding. de S. O. Min. pag. 33. eum magnopere commendat. Edidit 3. magna volumina in 4. Sententiarum juxta mentem Scoti. Item, vindicias religionis Franciscanae contra Abr. Bzovium.

HIRNHEIM (Hieron.) edidit sermonem S. Norberti enucleatum, Pragae, fol. An. 1676. Item, tractatum de typho generis humani, in. 4. An. eodem.

HIRTIUS (Aulus) tempore Julii Caesaris claruit. Juxta Suetonium c. 56. autor est libri octavi de Caesaris bello Gallico. Ejusdem sunt libri de bello Alexandrino et Africano, ceu patet ex praefatione ad Balbum. Vid. Mart. Hanckius, p. 1. de. S. R. R. pag. 37.

HISTIAEUS, [gap: Greek word(s)] , Milesius, res Phoenicum composuit. Ex eo fragmentum Josephus l. 1. Ant. Jud. c. 9. adducit. Confer Eusebium in Chronico, pag. 13. Eundem Stephanus in [gap: Greek word(s)] allegat.

HOBBES (Thom.) Malmesburiensis Anglus, hoc seculo claruit. Opera ejus philosophica Anno 1668. Amsterd. in quarto prodierunt. In eis continentur problemata physica: dialogi sex de emendatione hodiernae Geometriae: libri tres de corpore: liber de homine: libri tres de cive: tract. de natura aeris: tract. de principiis et ratiocinationibus Geometrarum: Leviathan sive de materia, forma et potestate civitatis ecclesiasticae et civilis. Anno 1671. prodiit ejusdem Rosetum Geometricum. Sam. Maresius part. 2. controvers. contra Tirin. pag. 476. politicam Hobbesii patriae suae morbis exulcerandis quam mitigandis magis accommodatam esse existimat. Confer Kempium, pag. 385. et seq.

HOBERNFELD (Andr.) edidit Hierosolymam restitutam, Hagae Comitis, Anno 1622. Ab Hoornbeckio l. 6. summae controvers. pag. 530. Weigelianis accensetur. Vide, HABERNFELD.

HOBOKENUS (Nicol.) Ultrajectinus, reip. Steinfurtensis archiater, An. 1668. claruit. Foras dedit anatomiam secundinae humanae: anatomiam secundinae vitulinae: exercitationem de sede animae humanae in corpore humano: descriptionem fontis Bilefeldiani, Redeker dicti, etc.

HOCHMANNUS (Joh.) Biberacensis, JCtus et professor Tubingensis, natus est Anno 1527: obiit Anno 1603. In publ. lectionibus feudorum et criminalium sanctionum placita exposuit. Claruit singulari dono disputandi. Theologiae magnam notitiam habuit, idque in publ. Theologorum disputationibus de claravit, quando ejusmodi argumenta et instantias proferre consuevit, ut non tantum auditores, sed etiam ipsi Theologi admirarentur. Mortuo parentaverunt D. Jacobus Schopperus et D. Bocerus.

HOCHSTETTERUS (Phil.) Augustanus, medicus, Anno 1635. obiit. Reliquit sex decades rararum observationum medicinalium, quae prodierunt, A. 1674.

HOCHSTRATANUS (Jac.) Brabantus, Anno 1527. obiit. Inter primos calamum strinxit adversus Lutherum. Pugnavit etiam pro Germanis contra P. Ravennatem, quod sceleratos insepultos in ligno retineant. Extant ejus libri de purgatorio et libertate Christiana. Vid. Sweertius, pag. 363.

HOCHWARDUS (Laur.) JCtus, Canonicus Ratisbonensis, struxit catalogum episcoporum Ratisbonensium ab urbe condita usque ad A. C. 1539. MS. extat in bibliotheca Caesarea Viennae, teste Lambecio.

HOCK (Edo) Namurcensis, Anno 1640. vixit. Condidit methodum bene utendi suffragiis. Vid. Alegambe, pag. 106.

HOCK (Wendelinus) de Brachenau, librum de mentagra, An. 1502. edi curavit. Vid. Linden, pag. 583.

HOCKELSHOFEN (Joh. Jac.) adornavit philosophiam practicam, quae prodiit An. 1507.

HOCKERUS (Jonas) Tubingensis diaconus, speculum Logico-Theologicum elaborasse dicitur: item, syllogen articulorum controversorum, etc.

HOE (Matth.) celebris Theologus, natus est Anno 1580: obiit Anno 1649. Comment. edidit in Apocalypsin, 3. voluminibus: explicationem Psalmorum: labyrinthum papisticum, etc. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 164. Bisselius in 3. septennio, pag. 61.

HOELIUS (Guilh.) elementa historica a M. C. usque ad Constantinum M. Londini, An. 1671. promulgavit.

HOFFAEUS (Paulus) Bingensis, An. 1608. aetatis 85. obiit. Vid. Alegambe, pag. 364.

HOFFERUS (Adr.) Zirizaeus, struxit libellum, cui titulus: Proteus sive disticha synonyma in siccitatem A. 1615.

HÖFLICHIUS (Christoph.) Norimb. progymnasmata nomica: item, decadem quaestionum edidit. Versus etiam, vario metrorum genere, doctos et elegantes elaboravit. An. 1616. floruit.

HOFMANNUS (Casp.) Gotha Thuringus, Anno 1572. natus est: obiit Anno 1648. Anno 1600. medicinae professor in Acad. Altdorfina constitutus est, cui officio per 48. annos laude singulari praefuit. Scripsit de usu lienis: de usu cerebri: de ichoribus: comment. in Galenum de usu partium: varias lectiones: institutiones medicas, etc. Opus de medicamentis officinalibus, Parisiis prodiit, Anno 1646. Superest ad huc ingens opus Comm. in totum Galenum, quod nondum lucem aspexit, et alia, quae, si ederentur, multum bono publico conferrent. Thomas Bartholinus canem Altdorfinum, morosum et mordacem satis inclementer appellat. In physiologicis, juxta D. Conringium, nemo unus plus Casp. Hofmanno praestitit. Carmina ejus An. 1651. impressa sunt. Mortuum laudavit J. P. Bruno. Vid. Witte in memoriis Medicorum, pag. 132.

HOFMANNUS (Dan.) apologiam elaboravit contra Bremenses: item, contra Pezelium et Bezam. Extat ejusdem officina Theologica: item, liber de S. Coena et exorcismo. Vid. Ruelius T. 4. Concil. p. 623.

HOFMANNUS (Frid.) Silesius, gymnasii Elbingensis conrector, Anno 1674. obiit. Quidam vocant Borussicum Catullum. Edidit 6. centurias lusuum epigrammaticorum, An. 1663.

HOFMANNUS (Joh. Aug.) emisit confraternitatem Trinitatis redemtionis captivorum, An. 1673.

HOFMANNUS (Joh. Jac.) Graecae linguae Basileae professor publicus, hoc tempore claret. Lexicon universale Historicogeographico - chronologico - poeticophilologicum duobus voluminibus, fol. Anno 1677. feliciter absolvit.

HOFMANNUS (Mart.) JCtus, Annales Bambergenses condidit: item, 2. centurias controversiarum.

HOFMANNUS (Mauricius) Fürstenwaldensis Marchicus, Anno 1621. natus est. Altdorfii medicinam h. t. feliciter docet atque exercet. Texuit Catalogum plantarum, in agro Altdorfino et locis vicinis occurrentium, Anno 1662. Filium habet Joh. Mauricium Hofmannum, paternae eruditionis aemulum et in medica professione collegam.

HOFMANNUS (Phil. Ludov.) genealogiam Comitum Palatinorum Rheni, An. 1649. imprimi curavit.

HOFMEISTERUS (Joh.) Suevus, Anno 1546. claruit. In Marcum, Lucam et Joh. commentari aggressus est.

HOFMEISTERUS (Joh. Rud.) Tigurinus Theologus, natus est Anno 1615. Struxit Panaceam nominis JESU: item, praxin temperantiae et perseverantiae, etc. Vid. Hofm. in Lex. Univ. part. 1. pag. 782.

HOFMEISTERUS (Theod.) tractavit de accentibus Graecis. Liber prodiit Cygneae, A. 1660.

HOFSTADIUS (Adrian.) Lovaniensis, Anno 1599. obiit. Reliquit 69. sermones eucharisticos. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 4.

ab HOGELANDE (Corn.) scr. de existentia DEI: de animae spiritualitate et unione cum corpore, Anno 1676: de praedestinatione, An. 1653: oeconomiam animalis: cogitationes philosophicas.

HOGELIUS (Zach.) lib. de immaculata conceptione solius Christi, Anno 1656: item, Theologum [gap: Greek word(s)] , Anno 1661. edi curavit.

HOIEDA (Alf.) debeneficiorum incomparabilitate commentatus est, Venet. An. 1579.

HOIERUS (Corn.) fundationem monasterii Molebeccensis, An. 1623. scripto celebravit.

HOIERUS (Mich.) collegit historias tragicas, sacras et profanas, Bruxell. Anno 1652.

HOLCOTH (Rob.) Anglus, professione Dominicanus, juxta nonnullos A. 1349. peste obiit. Composuit 213. lectiones in librum Sapientiae: item, comm. in 4. libros Sententiarum. Eidem tribuitur liber allegoriarum super fabulas Ovidii. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 207. Olearius in Abaco, pag. 412.

HOLDERUS (Guilh.) medicus Anglus, edidit elementa loquelae, i. e. specimen inquisitionis in naturalem literarum productionem, una cum appendice pro instructione surdorum et mutorum, Londini, An. 1669.

HOLFELDERUS (Georg.) Theolog. Norimb. Anno 1612. floruit. Concinnavit tract. de Sole.

HOLGUINUS (Did. Cons.) Hispanus, An. 1617. obiit. Struxit Lexicon et Grammaticam linguae Quichuae, quae toti Peruviae communis est. Vid. Alegambe, pag. 91.

HOLLANDEN (Joh. Christoph.) edidit directorium operatum Bohemitici spectaculi passionis Christi, Anno 1676.

HOLLANDERUS (Engelb.) Gandensis, Anno 1626. obiit. Gandavi rhetoricam docuit. Fecit dramata. Vid. Alegambe, pag. 105.

HOLLANDUS (Henr.) arcam novi foederis condidit, A. 1618: item, Heroologiam Anglicam, id est, effigies et elogia aliquot doctissimorum Anglorum, qui ab A. C. 1500. usque ad Annum 1620. floruerunt, Tomis 2. in fol.

HOLLENUS (Godesc.) tempore Maximiliani I. Imp. vixit. Fecit prolixos comm. in decalogum, qui Norimbergae, An. 1497. impressi sunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 180.

HOLLERIUS (Blasius) Vivariensis, texuit brevem morborum curandorum institutionem, An. 1556.

HOLLERIUS (Jacobus) Stempanus, med. An. 1562. obiit. Scripta ejus, inquit Thuanus l. 34. aut a plagiariis suppressa aut incuriose edita sunt magno famae tanti viri dispendio. Vid. Sammarthanus, pag. 46.

HOLLINGUS. (Edmundus) Eboracenus Anglus, publico bono emisit oeconomiam medicam, Anno 1610. Vid. Linden, pag. 163.

HOLMANNUS (Joh.) Theologus, natus est An. 1523: obiit Anno 1586. Leydae Theologiam docuit.

HOLMUS (Guilh.) Anglus, Anno 1416. claruit. Librum de simplicibus medicamentis elaboravit. Vid. Waddingus, in S. O. M. pag. 153.

HOLSTENIUS (Lucas) Hamburgensis, Vaticanae bibliothecae praefectus, Anno 1661. obiit. Multos scriptores nondum editos in luce protraxit. Porphyrii scripta [gap: Greek word(s)] nitidissime edi curavit. Epitaphium ei tale erectum esse audio: D. O. M. Lucae Holstenio, Saxoni Hamburgensi, qui clarus in Galliis, Romae clarior, gentium omniumque aetatum historias et ecclesiae res mente complexus, diversis regionibus peragratis, diversos eorum fines et nomina probe tenuit, varias quoque linguas, praeter Graecam latinamque, quarum scriptoribus plurimum lucis attulit. Antiquam philophiam calluit. Ab Urbano IIX. canonicatu

Basilic. Vatic. ab Innocentio X. praefectura bibliothecae ornatus, ab Alexandro VII. sapienter unus electus, ut occurreret Suecorum Gothorumque Reginae incomparabili, quae miram in tanto viro summi ingenii summaeque modestiae conjunctionem suspexit et praedicavit. Vitae denique laudatissimae et illustrium operum cursu interrupto, eximius patriae Germaniae amator propugnatorque religionis catholicae obiit IV. Non. Febr. Anno MDC LXI Franc. Barbarinus, Card. S. R. E. V. C. haeres ex asse amico optimo pos. Romae ad S. Mariae de anima Vid. Leo Allatius, in Apibus Urbanis, pag. 181. Lambecius T. 1. Biblioth. Vienn. pag. 12.

HOLTERHOF (Engelb.) composuit animadversiones in Fr. Silvium de primariis corporis humani functionibus, Anno 1676.

HOLTERMANNUS (Arn. Mauricius) JCtus, scr. de acquaestu militari, Anno 1671. Extat ejusdem commentarius in Florum, Marpurgi impressus Anno 1673. in 8.

HOLTHUSIUS (Joh.) Kempensis, Anno 1565. inclaruit. Praescripsit modum examinandi sacrorum ordinum candidatos.

HOLTSWARTUS (Matth.) Harburgensis, carminibus clarus factus est. Heroes Germaniae carmine celebravit. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 560.

HOLTZACHIUS (Joh. Cosmas) Basileensis, An. 1558. vixit. Dioscoridem annotationibus illustravit.

HOLTZHAIUS (Georg.) Usserriedensis Algojus, A. 1640. claruit. Grammaticam et lexicon Hebraicum edere in animo habuit. Vid. Alegambe, pag. 156.

HOLTZLETNERUS (Christoph.) Bavarus, Anno 1620. extinctus est. Vid. Alegambe, pag. 75.

HOMBURG (Christian.) sub Eliae Praetorii nomine librum de abusu officii praedicatorum emisit. Vid. Placcius, pag. 243.

HOMERUS, [gap: Greek word(s)] , omnium poetarum, qui extant, antiquissimus, juxta nonnullos CLX. annis post bellum Trojanum: juxta Vossium vero initio Olympiadum floruit. Heliodorus putat fuisse AEgyptium. Vid. Bourdelotius in Heliod. pag. 71. Reliquit Iliadem et Odysseam. Tribuuntur ei etiam carmina Cypria. Vid Meursius in Cypro, pag. 2. item, [gap: Greek word(s)] , te- Casaub. in Athen. pag. 134. Plutarchus l. 2. de Homero, omnium artium, physicae, medicinae, politicae, ethicae, eloquentiae, rei militaris semina Homero inesse affirmat. Alcidamas, vetus orator, Odysseam [gap: Greek word(s)] eleganter appellat. AElianus in V. H. 12, 48. memorat, Homerum ab Indis in ipsorum linguam conversum esse. Ei etiam a quibusdam templum exstructum, teste eodem l. 13. c. 22. Plura de Homero vide apud Langbain. in notis ad Longinum, pag. 46. 66. Marsamum in Chronolog. pag. 436. Thomasium de plagio, §. 468.

HOMMIUS (Festus) Theologus reformatus, natus est An. 1576. Condidit tres libros in usum militum: collegium anti-Bellarminianum, etc. Vid. Meursius in Athen. Batav. pag. 307.

HOMODEUS (Signorinus) Mediolanensis, JCtus, Anno 1340. floruit. Reliquit inter alia scripta tractatum de quaestione, utrum doctor equiti praeferendus? Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 2, 64. Ghilinus, vol. 2. pag. 226.

HONARDIUS (Rochus) Batavus, JCtus, Thamaram Trag. et Mosen nomoclasten, Anno 1611. exhibuit: item, nummos historicos confoederati Belgii. Vid. Sweertius pag. 663. Const. Hugenius in Moment. desult. pag. 89. 90. 91.

HONCALA (Ant.) Canonicus Abulensis, An. 1558. claruit. In Genesin commentatus est. Edidit etiam pentaplum Christianae pietatis et alia 17. opuscula sacra. Vid. Biblioth. Hisp. pag. 585.

de HONDEGHEN (Franc.) construxit domum propitiationis pauperum, Bruxellis, An. 1655.

HONDIUS (Jodocus) Flander, Italiae descriptionem adornavit, An. 1627: Gerhardi Mercatoris vero Atlantem auxit et meliorem reddidit.

de HONESTIS (Christ.) Bononiens. medicus, A. 1362. claruit. Scripsit in antidotum Mesue, addito tractatu, de aqua hordei et modo faciendi ptisanam. Vid. Bumaldus, pag. 50.

HONORATUS, Massiliensis, An. C. 492. floruit. Vitam Honorii Arelatensis, teste Gennadio, exaravit. Eam Vincentius Barralis in lucem protulit.

HONORIUS, Augustodunensis, An. Chr. 1120. vixit. Confecit summam historiarum; item, librum de luminaribus ecclesiae. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 473. Olearius. pag. 218.

HONTERUS (Joh.) Coronensis, Anno 1561. floruit. Coronensem se vocat a Corona vel Cronstad Transsilvaniae opido, quod nonnullis Zarmigethusa dicitur. Starovolscius tamen in Hecatontade, pag. 57. Borussum facere ausus est. Extant duo ejus libri de cosmographiae rudimentis: item, libri cosmographicorum rudimentorum quatuor hexametris versibus concinnati. Fertur etiam 30. libros observationum grammaticarum: item, libellum de variarum rerum nomenclaturis elaborasse. Vid. Quenstadius pag. 265.

HONTOYR (Pet.) Namurcensis, Anno 1598. vixit. Edidit mentem apostolicam sive comment. de genuino sensu epistolarum apostolicarum.

HOOCKIUS (Rob.) Anglus, composuit micrographiam sive physiologicas descriptiones minutorum corporum factas per vitra majorativa, Londini, fol. item, animadversiones in primam partem machinae coelestis Joh. Hevelii, ibid. Anno 1674. in 4.

HOOKERUS (Rich.) Exoniensis, Anno 1603. obiit. Vulgavit 8. tract. de disciplina ecclesialtica. Nonnemo Schismaticorum malleum appellat. Carolus I. Rex Britanniae, ejus lectionem liberis suis, cum eis valediceret, serio commendabat, teste Kempio, pag. 331.

HOORNBECK (Joh.) Theologus reformatus, Anno 1655. claruit. Theologia Judaicâ: tribus Tomis Socinianismi confutati: Irenico, aliisque scriptis innotuit.

HOPFFERUS (Bened.) Altdorfinus, Thomae Hopfferi, Theologi Würtembergici filius, hoc tempore claret et Tubingae philosophiam moralem publice profitetur.

HÖPFNERUS (Henr.) celebris Theologus, natus est Anno 1582: obiit Anno 1642. Saxoniam evangelicam construxit. Mortuo parentavit Ananias Weberus: item, Joh. Frid. König. Vid. Spizelius in Templo Honor. pag. 147. Witte in Theologis, pag. 491.

HOPINGK (Theod.) JCtus, de notis genitivis, Anno 1668: item, de jure insignium, fol. commentatus est. Extant etiam ejusdem consilia.

HOPKINSONUS (Joh.) edidit elegantem paradisi descriptionem, Lugd. Bat. An. 1592.

HOPPERUS (Joach.) Frisius, JCtus, natus est Anno 1523: obiit Anno 1576. Scripsit Segevardum sive 12. libros de vera Jurisprudentia: item, paraphrasin in Psalmos. Sectatus est maxime philosophiam Platonicam, quod hanc JCto plurimum conferre judicaret. Videatur Sweertius pag. 385. Valerius Andreae in Fastis Lovaniens. pag. 192.

HOPPERUS (Marcus) Basileensis, Anno 1550. floruit. Andreae presb. concionem de salutatione angelica latine transtulit. Vid. Simlerus.

HORANTIUS (Franc.) Ovetensis episcopus, An. 1560. claruit et concilio Tridentino interfuit. Confecit 7. libros locorum Theologicorum pro fide Romana. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 126.

HORAPOLLO, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus, primo Alexandriae, deinde Constantinopoli Theodosio imperante docuit. Scripsit, Suida teste, [gap: Greek word(s)] , i. e. de lucis et templis: item, comm. in Sophoclem, Alcaeum et Homerum. Extant hodie ejus Hieroglyphica AEgyptiorum, a variis (Mercero, Höschelio, Causino, etc.) edita et notis illustrata. Vid. Photius, Cod. CCLXXIX. item, Suidas.

HORATIANUS (Octav.) medicus, quatuor libros rerum medicarum exaravit ad Eusebium filium.

HORATIUS Flaccus, poeta, tempore Octaviani Augusti claruit. S. Hieronymus in chronico, Anno 3. Olymp. XCII. quinquagesimo aetatis anno Romae mortuum esse memorat. Quidam secta Epicureum fuisse contendunt: alii Academicum factum existimant. Quintilianus illum fere solum ex lyricis legi dignum judicat, quod plenus jucunditatis sit et gratiae, tum variis figuris et verbis felicissime audax. Vitam ejus Suetonius composuit. Vid. Glandorpius in Onom. Rom. pag. 403.

HORCHERUS (Phil.) tract. elaboravit de circino proportionum, Moguntiae, An. 1605.

HORDALIUS (Joh.) historiam virginis Lotharingae, Johannae dictae, quae Gallis saluti fuit contra Anglos, An. 1612. edi curavit. Vid. D. Richteri epistolae selectae, pag. 27.

HORMANNUS (Guil.) Anglus, An. 1535. obiit. Exhibuit anatomiam corporis humani: item, orationes et carmina. Ajunt etiam in Bielem commentatum esse. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 165.

HORNEIUS (Conr.) Brunsw. celeberrimus Theologus, natus est A. 1590: obiit An. 1649. Helmstadii primo philosophiam: deinde etiam Theologiam professus est. Struxit compendium Theologiae: Theologiam moralem: comment. in epistolas Catholicas, etc. Mortuo parentavit Christophorus Schraderus. Vid. Henningus Witte, in Theolog. pag. 728.

ab HORNICK (Lud.) edidit stellam notariorum: item, tract. de regali postarum jure, An. 1649.

HORNIUS (Georg.) Palatinus, medicus, Lugd. Batavorum medicinam docuit. Septem libros historiae philosophicae, A. 1655. in lucem protulit. An. 1655. compendium hist. ecclesiasticae: A. 1670. historiam naturalem evulgavit. Idem librum sub nomine Honorii Reggii de ecclesiae Anglicanae statu, A. 1648. emisit. Vid. Richteri epistolae selectae, pag. 471. Placcius in Pseudon. pag. 211.

HORNIUS (Gustav.) dux Suecorum militaris, captivus in ipso carcere perfecti ducis munus scripto pulcerrimo complexus est, teste Schefero in exemplis memorab. Sueticae gentis, pag. 48.

HORNMOLDUS (Seb.) JCtus Tubingensis, An. 1605. claruit. Canticum Cant. Threnos Jeremiae et Jonam prophetam carmine expressit. In Jure 4. Tomos repertorii composuit. Vid. Tomus 3. Delit. Germ. pag. 563.

HORNSCHUCHIUS (Hier.) adornavit [gap: Greek word(s)] vel instructionem typographicam, An. 1608.

HORNUNGUS (Joh.) Tuberanus, collegit cistam medicam, An. 1625. Vid. Linden, pag. 359.

HORRION (Joh.) Eburo, An. 1616. panegyricum habuit die natali Academiae Paderbornensis. Vid. Alegambe, pag. 250.

HORROCCIUS (Jer.) Liverpoliensis, in mathesi celebris evasit. Opera ejus mathematica post ejus obitum prodierunt, Londini, An. 1673.

HORSTIUS (Gisb.) Amstelrod. medicus. An. 1556. obiit. Scripsit de Turpeto et Thapsia.

HORSTIUS (Greg.) Torgensis, natus est A. 1578: obiit A. 1636. Vulgo Germanus AEsculapius audire solet. Witebergae et Giessae medicinam summa cum laude docuit. Tandem a Rep. Ulmensi in archiatrum expetitus est. Edidit Jatricam: centuriam problematum [gap: Greek word(s)] : libros 2. de natura humana: tract. de tuenda sanitate studiosorum et literatorum: enodationes luis Ungaricae, dysenteriae, variolorum et morbillorum: conciliatorem: dissertationes tres, de causis similitudinis et dissimilitudinis in foetu: de natura amoris: de natura thermarum: 2. libros medicinalium observationum: decadem pharmaceuticarum observationum: consultationes medicinales, etc. Mortuum laudavit Joh. Daniel Dietericus. Vid. Henningus Witte, in Med. pag. 67.

HORSTIUS (Philippus) Brunswicensis, medicus, An. 1630. claruit. Jenae philosophiam practicam publice professus est. Reliquit [gap: Greek word(s)] . Vid. Adrianus Beierus in Rect. Jen. pag. 1019.

HORTENSIUS (Quintus) nobilis orator, Ciceroni coaevus fuit et aemulus in laude eloquentiae. Obiit, cum Cicero e Cilicia Romam rediret, uti in Bruti prooemio legimus. De ejus facundia Cicero l. 3. de oratore testari poterit. Praeter orationes et lasciva poemata, quorum Agellius 19, 9. meminit, etiam annales condidit, quos Vellejus Paterculus l. 2. allegat. Ei, Plutarcho teste, M. Porcius Cato uxorem suam liberum quaerendorum causa concessit. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 100.

HORTENSIUS (AEg.) JCt. edidit comm. ad singulas leges, Gen. A. 1607: item, in 4. libros institutionum.

HORTENSIUS (Ascanius Centorius) A. 1570. floruit. Historiam rerum sui temporis memorabilium exaravit, teste Ghilino, vol. 2. pag. 31.

HORTENSIUS (Lamb.) Montfortius, natus est Anno 1501: obiit Anno 1573. Erat Graece doctissimus. Reliquit comment. in Virgilium et Lucanum: item, satiras et epithalamia. Historiae scribendae etiam animum applicuit, ceu ex libro de tumultibus Anabaptist. qui apud Simonem Schardium T. 2. Germ. Scr. pag. 298. et ex 7. libris de bello German. qui apud eundem l. c. pag. 441. occurrunt, videre licet. Vid. Sweertius, pag. 508.

HORTENSIUS (Mart.) scr. de Mercurio in Sole viso, Anno 1633: item, de oculo, An. 1635. fol.

HORTLEDERUS (Frid.) JCtus, erat consiliarius Saxoniae ducum Vinariensium. Collegit varios tractatus de rebus ad imperium spectantibus, An. 1618.

de HORTO (Garcias) Lusitanus, texuit historiam simplicium apud Indos nascentium.

HORTULANUS (Damianus Cosmas) Hispan. adornavit paraphrasin in Cant. Cant. Venet. An. 1585.

HÖRWARTUS (Ant.) elaboravit Tract. de quaestione, utrum poena perjurio legibus humanis sit constituta, an vero ad poenam satis sit ultio divina? Prodiit Augustae, An. 1599.

HÖSCHELIUS (David) Augustanus, celebris philologus, natus est Anno 1556: obiit Anno 1617. Edidit Siracidem cum notis. Complures Graecos autores (Procopium, Photium, etc.) in lucem protraxit adeoque de re literaria optime meruit. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 328. Thomasius de plagio, §. 467.

HOSIUS (Stanislaus) Polonus, Card. natus est An. 1504: obiit Anno 1579. Edidit confessionem fidei catholicae: propugnationem doctrinae catholicae, adversus Joh. Brentium: libellum de expresso DEI verbo: dialogum de eo, num calix laicis et uxores sacerdotibus permitti debeant, ac divina officia vulgari lingua peragi fas sit? Vid. Thuanus l. 68. Saussay de Scr. eccl. pag. 62.

HOSKINUS (Ant.) Herefordiensis Anglus, Anno 1615. obiit. Vid. Alegambe, pag. 39.

HOSPINIANUS (Joh.) Anno 1575. obiit. Edidit librum de controversiis dialecticis.

HOSPINIANUS (Rudolfus) Tigurinus, scr. de festis Christianorum, An. 1595. item, de monachis.

HOSPITALIUS (Mich.) Franciae Cancellarius, Anno 1573. obiit, aetatis 70. Post obitum carmina ipsius collecta et in lucem emissa sunt, curante Vido Fabro. De quibus ita Thuanus, l. 56. Ii versus puritate sermonis, nitore et acumine, ac sententiarum pondere cum omni antiquitatate certant, virumque fere exprimunt: qui non vultu tantum Aristotelis os (quod ex utriusque imaginum collatione constat) sed Solonis, Lycurgi, Charondae, et Platonis denique, sapientissimorum legislatorum, pectus, mores, doctrinam et judicium in omni vitae sive privatae sive publicae actione referebat. Carmina ejus occurrunt T. 2. Delit. Gall. pag. 1. et seqq.

HOSSCHIUS (Sid.) Markensis Belga, scr. elegias de Christo patiente, An. 1667. Vid. Alegambe, pag. 421.

HOSTANES, [gap: Greek word(s)] , Chymicus, Borrichio de Hermet. pag. 80. memoratur.

HOSTIENSIS (Henricus) An. 1262. floruit. Extat ejus summa et expositio in epistolas decretales.

HOSTIUS, poeta, bellum Histricum carmine descripsit et tempore Julii Caesaris claruit. Virgilium eum imitatum esse, Macrobius 6, 3. affirmat. Vid. Glandorpius in O. P. pag. 407.

HOSTUS (Matth.) Wilhelmdorfensis, Graecae linguae professor Francof. natus est Anno 1562: obiit An. 1587. Scripsit de veterum ponderibus et mensuris. Opera ejus tribus Tomis constant.

HOTMANNUS (Franc.) Parisiensis, Anno 1634. claruit. Edidit consolationem e S. literis. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 164.

HOTOMANNUS (Franc.) celebris JCtus, natus est Anno 1524: obiit. An. 1590. Varia composuit de Jure et aliis ad antiquitatem pertinentibus, quae, uti ab autore ante mortem recognita et digesta erant, ita postea Jacobus Lectius publicavit. Huic Hotomanno nonnulli Sixti V. Brutum fulmen in Henr. Regem tribuunt. Hoc libro Hotomannus tantam apud pontificios iniit gratiam, ut in prima classe prohibita sint omnia ipsius scripta in expurgatoriis ipsorum indicibus. Vid. Placcius in Anonym. pag. 11. Tollius de Inf. lit. pag. 76. Thuanus l. 99. Hanck. part. 1. S. R. R. pag. 249. Thomasius de plag. §. 469.

HOTTINGERUS (Joh. Henr.) Tigurinus, celebris Theologus et philologus, An. 1667. in Limago fluvio periit. Natus erat Anno 1620. Composuit thesaurum philologicum: exercitationes Morinianas: historiam orientalem; bibliothecarium quadripartitum; Tomos novem historiae ecclesiasticae Nov. Testam. historiam creationis; leges juris hebraeorum: analecta historico-theologica: smegma orientale: Grammaticam 4. linguarum: bibliothecam orientalem: dissertationes miscellaneas, etc. Vitam ejus descripsit Joh. Heinr. Heiddeggerus.

Reliquit 3. filios, Joh. Henricum, Salomonem, et Joh. Jacobum, viros multa eruditione insignes.

HOTTO (Gothofr.) ecclesiastes Amsterdamensis, scripsit de concordia Christiana inter evangelicos, An. 1647. Maresius T. 1. Sylloges, pag. 554. vocat opus aureum.

HOVAEUS (Ant.) Egmondanus, A. 1568. obiit. Reliquit dialogum de seculi calamitate: item, carmina de arte amandi DEUM.

HOVCARIUS (Eligius) Gandensis, Anno 1504. claruit. Exaravit comoediam de patientia Chrysollidis. Vid. Sweertius, pag. 227.

ab HOVEDEN (Rogerius) Eboracensis, An. 1200. floruit. Condidit historiam Anglicam. Vid. Phil. Labbe, T. 2. diss. de S. E. pag. 301. Olearius pag. 415.

HOUTHEMIUS (Lib.) Leodic. An. 1580. floruit. Moralia praecepta senariis complexus est.

HOWEL (Jac. vel James) Anglus, Anno 1669. obiit. Scripsit de praecedentia regum, Lond. An. 1664.

HOWSENIUS (Joh.) egit de quaestione, an uxore dimissa propter fornicationem, aliam liceat superinducere? Oxoniae, An. 1606. HOYERUS (Just. Ber.) JCtus, scripsit de jure sepulturae, An. 1661.

HOYERUS (Mich.) Hesdino-Artesius, collegit historias sacroprofanas, A. 1647. Vitam Ephraemi Syri, ut et Johannis Duns Scoti in literas redegit. Flammulas amoris S. Augustini versibus et iconibus repraesentavit. Extant ejusdem poemata et tragoediae.

de HOYLANDIA (Gilb.) Anglus, habuit 48. sermones in 3. capita Cant. Cant. incipiens inde, ubi S. Bernhardus scribendi simul et vivendi finem fecerat.

HOYVANTIUS (Henr.) Gandavensis, versibus extemporaneis inter genialis Bacchipocula felix fuisse praedicatur, teste Sandero. Reliquit epigrammata.

HOYUS (Andr.) Brugensis, Anno 1610. floruit. Scripsit apologiam pro Gregorio magno: item, libellum de recta linguae Graecae pronunciatione. Praeterea vitas pontificum versibus heroicis expressit: Ezechielem prophetam paraphrasi poetica illustravit: proverbiales formulas, Tertulliano usitatas, collegit et exposuit. Vid. Sweertius, pag. 122. Sanderus in Brugens. pag. 16. T. 2. Delit. Belg. pag. 1139.

HOYUS (Timoth.) Andreae filius, carmina struxit et euchologium Graecorum latine transtulit. Vid. Sanderus.

HOZIUS (Andr.) edidit certamen poêticum de lessu mortuali vario carminis genere traductum, Aug. An. 1608.

HUARTUS (Ignatius) Leodiensis, Anno 1652. claruit. Ex operibus S. Bernhardi flores pastorales excerpsit. Comment. etiam in librum S. Bernhardi de gratia et lib. arbitrio sub nomine Ranutii Gigati in favorem doctrinae Jansenianae composuit, quem postea Bertrandus Tissier refutavit. Carolus a Visch in Bibl. Cist. pag. 168. vocat philosophum subtilem.

HUARTUS (Joh.) Hisp. examen ingeniorum adornavit. Vid. Sorellus de perf. hom. pag. 631.

HUBERINUS (Casp.) librum de vera DEI agnitione: item, de ira DEI: ut et de dextra DEI et majestate Christi elaboravit.

HUBERTUS (Steph.) Aurelianensis, medicus, Anno 1602. floruit. Erat Arabice eruditus. Videatur Colomesius in Gallia orient. pag. 147. Casaub. epist. 231.

HUBERUS (Joh.) Herbipolensis, Anno 1613. obiit. In Polonia Theologiam moralem docuit. Videatur Alegambe, pag. 251.

HUBERUS (Sam.) Anno 1593. vixit, et Anti Bellarminum composuit. In articulo praedestinationis peculiarem sententiam fovit, quando electionem universalem asserere ausus est.

HUBMEIERUS (Hippol.) Laberanus, palatinum epigrammanagrammaticum, Anno 1600. emisit.

HUBNERUS (Matthias) Anclam Pomeranus, JCtus, Anno 1614. obiit. Altdorfii per decem annos jura docuit. Reliquit disputationes in institutiones juris.

HUBNERUS (Tob.) Berolinensis, carminibus inclaruit. Vid. T. 3. Del. Germ. pag. 567.

HUCHERUS (Joh.) medicus, de febribus, An. 1601: item, de sterilitate, Colon. An. 1609. commentatus est.

de HUCIO (Bartolus) JCtus, tract. de quartis et substitutionibus scribere aggressus est. Extat T. 8. Tract. tract.

HUDSONUS (Henr.) edidit geographicam delineationem detectionis freti supra terras Americanas in Chinam et Japoniam, An. 1613.

de HUECARA (Ant.) Hisp. Anno 1595. doctum commentarium reliquit in Habakuk prophetam, variis antiquitatum, linguarum et historiarum notis instructum.

HUETIUS (Pet. Dan.) Cadomensis, edidit 2. libros de interpretatione, Paris. Anno 1661: item, dissertationes in Origenem, An. 1668. Nicolaus Heinsius in epistola quadam ad Carpzov. meminit, ipsum ad praelum habere paratum comment. de veritate religionis Christianae, opus laudatum ac multa doctrina refertum. Bochartus in Hierozoico, 3, 27. vocat virum rarae eruditionis.

HUGELIUS. (Carolus.) Palatinus, carmina fecit. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 374.

HUGENIUS. (Constant.) eques Zulichemius, Anno 1651. claruit. Systema Saturnium composuit. Momenta ejus desultoria sive poematum quatuordecim libri cum praefatione Casp. Barlaei Anno 1655. in octavo prodierunt.

HUGO (Herm.) Bruxellensis, natus est A. 1588: obiit An. 1629. Scripsit de militia equestri antiqua et nova, An. 1630. item, libellum philologicum de prima scribendi origine, Antv. Anno 1617. ut et pia desideria, emblematibus illustrata, partim prosa, partim ligata, Anno 1628. Vid. Alegambe, pag. 180.

HUGO (Jac.) Belga Insulensis, Theologus, Anno 1655. Romae librum in fol. vulgavit, cujus inscriptio haec est: Vera historia Romana live origo Latii vel Italiae ac Romanae urbis, e tenebris longae vetustatis in lucem protracta. Quo in libro inter alia paradoxa ostendere annisus est, Homerum, Graecorum poetam antiquissimum, in opere suo non Trojae ruinam interitumve descripsisse: sed duplex excidium Hierosolymitanum, unum per Nebucadnezarem, alterum per Titum Imp. factum, tanquam vatem praececinisse. Praeterea in ipsa Iliade Servatoris nostri JESU Christi vitam, res gestas, miracula, passionem, mortemque luculenter exponi. Item, acta Apostolorum, et praecipue AEneae sive Petri Romam navigationem, pietatem, templa, sacra, ritus et apotheosin in eadem Iliade Homeri praedicta esse. Quin Homerum quoque Muhammetismum, barbarorum in Italiam irruptiones, haereses, praelatorum incuriam et negligentiam, laicorum et sacerdotum incontinentiam, simoniam et tandem antichristum delineasse. Idem ait, Hollandos sub nomine Harpyiarum obscenos volucres maris appellari: Lutheranos sub appellatione Lotophagorum adumbrari jactitat. Addit, inter eos, qui una cum Ulysse Helenam ambiverint, Martin. Lutherum et Phil. Melanchthonem extitisse atque adeo Homerum vivis eos coloribus depinxisse. Hunc Hugonem Everb. Rudolsus Roth, Ulmensis, Anno 1672. in dissert. de bello Trojano, Jenae habita, refutare aggressus est.

HUGOBALDUS, tempore Caroli Calvi claruit, cui etiam poema suum de laude Calvorum inscripsit. Ejus initium est: Carmina clarisonae Calvi cantate Camaenae. Totum carmen in Adversaria sua transtulit Casp. Barthius lib. 46. cap. 22. Vid. Sweertius, pag. 350. Zeillerus, part. 3. pag. 114.

HUGOLINUS (Barthol.) e monte Scutilo, JCtus, An. 1600. claruit. Scripsit de sacramentis novae legis: de excommunicatione, suspensione et interdicto: de irregularitate: de censuris Rom. Pontifici reservatis in bulla coenae Dominicae, etc. Vid. Saussay pag. 199.

HUITFELDRIS (Haraldus) Danus, An. 1590. Texuit historiam Danicam a primo rege Dano usque ad Christianum III. Tomis decem, in 4. Extat ejusdem tract. de legibus provincialibus Scaniae, in 4. Vid. Bartholinus in Danis scr. pag. 51.

HULDRICUS (Joh. Jac.) struxit vindicias pro Tigurina Bibliorum translatione, contra Gretserum, An. 1616.

HULSEMANNUS (Joh.) Esenâ Frisius, celebris nominis Theologus, natus est An. 1602: obiit Anno 1661. Witebergae F. Balduino in cathedra et suggestu successit. Inde Lipsiam vocatus est. Exara vit Anti Hagerum: item, tract. de auxiliis gratiae. Mortuum laudavit Dav. Schwertnerus. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 259.

HULSIUS (Ant.) Hildamontanus, edidit Theologiam Judaicam, Anno 1653. item, opus catecheticum didactico-polemicum, An. 1676.

HULSIUS (Laev.) Gandensis, numismata Rom. Impp. An. 1603. collegit. Sweertius, in Ath. Belg. pag. 505. emblemata anniversaria Academiae Altdorfinae eidem tribuit. Extat ejusdem descriptio Transiluaniae, Moldaviae et Walachiae.

HULSTIUS (Ant.) Flander, stadium cursoris Christiani, Anno 1556. publice proposuit.

HUMBERTUS, silvae Candidae episcopus et Cardinalis, An. 1051. claruit. Hic primus transsubstantiationis assertor esse dicitur. Scripta ejus Ph. Labbe T. 1. de de S. E. pag. 484. enumerat. Confer Olearium, pag. 222.

HUMBERTUS, Dominicanus, An. 1276. obiit. Reliquit speculum religiosorum sive sex libros institutionum spiritualium. Vid. Ph. Labbe l. c. pag. 486. Olearius, pag. 222.

HUMBERTUS (Jacobus) exaravit epistolam ad J. Jac. Reckium de persona Christi, Lugd. An. 1668.

HUMELBERGIUS (Gabr.) in Antonium Musam et Apulejum de herbis, Anno 1537. commentatus est.

HUMELIUS (Joh. Henr.) scripsit notas in epistolam S. Pauli ad Philemonem, An. 1670.

HUMERUS (Zach.) Smolandus, confecit librum de arte et constitutione historiae. Vid. Scheferus in Upsal. pag. 404.

HUMFREDUS (Laurent.) An. 1589. obiit. Composuit 3. libros de nobilitate, An. 1560: duas partes Jesuitismi: item, Pharisaeismum veterem et novum.

HUNDESHAGEN (J. Chr.) Professor Jenensis, h. t. claret. Emisit metaphysicam positivo-polemicam, Anno 1672: item, physicas quaestiones, An. 1674.

HUNDIUS (Joh.) Theologus reformatus, condidit librum, titulo, Nuda veritas: item, tract. de descensu Christi ad inferos, An. 1644.

HUNDIUS (Wigulejus) edidit metropolin Salisburgensem, 1582: item, Bavaricas stemmatographias, teste Zeillero.

HUNIBALDUS, Francus, tempore Justini junioris Imp. floruit. Condidit historiam. J. G. Vossius scriptorem ferrei oris et plumbei cordis appellat eoque habendum loco judicat, quo alii Berosum Annii, i. e. nullo. Sane quicquid de antiquis Germanorum temporibus Romanis scriptoribus indictum refert, id omne comminiscitur. Vid. Zeiller. part. 2. pag. 76.

HUNINGA (Joh. Epinus) JCtus, philosophiam moralem Gröningae, An. 1619. professus est. Vid. Autor vitarum proff. Gröning. pag. 70.

HUNNAEUS (August.) Machliniensis, natus est Anno 1521: obiit Anno 1578. Struxit catechismum catholicum: axiomata de sacramentis: dialecticam. Vid. Sweertius pag. 148. Val. Andr. in Fast. Lovan. pag. 171.

HUNNIUS (AEgid.) magni nominis Theologus, natus est Anno 1550: obiit An. 1603. Marpurgi et Witebergae Theologiam professus est. Colloquio Ratisbonensi An. 1602. interfuit, suasque partes praeclare gessit. Scripsit de praedestinatione, indulgentiis, etc. Doctor Gerhardus b. m. eum recentioribus Theologis omnibus praeferendum judicabat. Vid. Micraelius, pag. 383.

HUNNIUS (Nicol.) Marpurgensis. AEgidii filius, natus est An. 1585: obiit Anno 1643. Witebergae aliquamdiu cathedram Theologicam ornavit. Inde Lubecam vocatus superintendentis munere functus est. Varia scripsit, inter quae eminent demonstratio ministerii Lutherani: capistrum Lancellotto injectum: tract. de universalitate meriti Christi: dispp. antiphotinianae: apostasia Rom. ecclesiae: innocentia Lutheranorum, etc. Mortuum laudavit Sebast. Meierus. Vid. Henningus Witte Theol. pag. 580.

HUNTERUS (Jac. Pet.) Suecus, edidit Senecam defensatum et repurgatum, Ratisb. An. 1651. in 4.

HUNTINDONIENSIS (Henr.) An. 1153. claruit. Condidit decem libros historiae Anglicanae. Vid. Zeillerus part. 1. Scr. hist. pag. 71.

HUNTLAEUS (Jac. Gordonius) Scotus, Jesuita, Anno 1620. obiit. Docuit philosophiam et Theologiam Scholasticam nec non linguam sanctam Mussiponti, Lutetiae, Burdigalae. Extat ejus epitome controversiarum fidei. Vid. Alegambe, Pag. 197.

HURANDUS (Hyacinthus) Pomeranus, Anno 1635. vixit. Architecturam Musarum heroico carmine expressit. Vid. Alegambe, pag. 191.

HURTADUS (Casp.) Mondexarensis Hispanus, Anno 1632. claruit. Scr. de incarnatione: de sacramentis: de DEO: de angelis: de legibus: de justitia et jure: de religione: de fide, etc. Vid. Alegambe, pag. 149.

HUS (Matth.) Germanus, edidit sermones Dominicales suppresso nomine, titulo, dormi secure. Liber prodiit Norimbergae, An. 1486. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 253.

HUSANUS (Frid.) JCtus, tractavit de servis, hominibus propriis, famulis, An. 1590.

HUSANUS (Henr.) Isenacensis, natus est An. 1533: obiit An. 1587. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 581.

HUSERUS (Joh.) Brisgojus, edidit opera Theophrasti duobus voluminibus, fol. An. 1605.

HUSS (Joh.) Bohemus, Anno 1415. in synodo Constantiensi condemnatus atque combustus est. Praedixit, post centum annnos cygnum venturum et ecclesiam pontif. magnis eorum ingratiis oppugnaturum esse. Opera Hussi, Norimbergae duobus Tomis, An. 1558. excusa sunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 256. item, Jacobus Verheiden, in elog. praest. Theol. pag. 6.

HUSSON (Martinus) Parisiensis advocatus, scripsit 4. libros de advocato, Anno 1664. in 4.

HUSSOVIANUS (Nicol.) struxit carmen de bisonte et ejus venatione, Cracoviae, Anno 1623.

HUTCHESONUS, Anglus, in 12. Prophetas minores et evangelium Joh. commentatus est.

HUTINGIUS (Gerh.) orationem S. Basilii contra ebriosos carmine elegiaco expressit. Vid. Sweertius, pag. 281.

HUTTENUS (Ulricus) eques Francus, natus est Anno 1488: obiit Anno 1523. Condidit libellum historicum de perpetua pontificum Roman. inobedientia adv. Imperatorem. Ejus Arminium habet Simon Schardius vol. 1. script. Germ. pag. 214. Multa adhuc alia composuit tum soluta, tum ligata oratione. Poetica ejus opera in unum collecta, Francofurti prodierunt: caetera sparsim edita. Epitaphium ipsius ita sonat:

Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 18. Olearius pag. 467. Erasmus in Ciceroniano, pag. 181. Ulricus Huttenus (inquit) sat splendoris et copiae praestat in oratione soluta: in carmine felicior erat. Carmina ejus ex parte occurrunt T. 3. Delit. Germ. pag. 635.

HUTTERUS (Leonh.) Ulmensis, natus est Anno 1563: obiit Anno 1616. Witebergae Theologi officio functus est. Scripsit locos Theologicos: analysin August. Confess. Sadeelem elenchomenum: concordem concordiam: Ireni cum Christianum: lib. contra Bellarm. de missa: notas succinctas in epist. ad Galatas, etc. Videatur Henning. Witte, in Theol. pag. 90. Spizelius in Templo Honor. pag. 32.

HUTTICHIUS (Ioh.) Moguntinus, An. 1534. claruit. Texuit librum de Rom. Imperatoribus: item, tract. de antiquitatibus Moguntinis. Vid. Hanckius part. 2. de Scr. R. R. pag. 132.

HUYGEN (Gumm.) methodum retinendi et remittendi peccata, Lov. An. 1674. publicavit.

HUYSMANNUS (Guilh.) Liranus, An. 1613. obiit. Narrationes rerum Indicarum ex Italico transtulit. Vid. Sweertius, pag. 310.

a S. HYACINTHO (Hieron.) struxit ideam colloquii Thoruniensis, Cracov. Anno 1646: item, Ideam concionatoris, Paris. Anno 1659.

HYBREAS, [gap: Greek word(s)] , rhetor vel sophista, Diotrephis discipulus, tempore Strabonis claruit. Meminit ejus Strabo l. 13. pag. 630. et l. 14. pag. 659.

HYBREAS, Cretensis, [gap: Greek word(s)] composuit, teste Athenaeo l. 15. Vid. Meursius in Creta, pag. 421.

HYDASPES, [gap: Greek word(s)] , antiquissimus Medorum rex, vaticinia composuit, quae Lactantius l. 7. div. Institut. cap. 15. et 17. allegat. Theodorus Canterus 2, 19. tamen Lactantium corrigit et legit, Hystaspes.

HYDE (Thom.) bibliothecarius Bodlejanus Oxoniae, edidit tabulas longitudinis et latitudinis stellarum fixarum ex MS. Persico in 4: item, catalogum bibliothecae Bodlejanae, An. 1674. fol.

HYGDEN (Rudolph.) autor polychronici, vixit seculo XIV. Vid. Vossius pag. 532. Maresius in Joh. Papissa, pag. 21. Calixtus de Conjug. Cler. pag. 342.

HYGINUS (C. Julius) tempore Octaviani Augusti, cujus erat libertus, floruit. Scripsit librum de vita rebusque virorum illustrium, ceu testantur Agellius 1, 14. et Servius in Virg. pag. 762. item, de famillis Trojanis, teste iterum Servio pag. 930. Ex eodem ad l. 3. AEn. constat, Hyginum de situ urbium Italicarum tractasse. Commentarios ejus in Virgilium

laudat Agellius 1, 6. et 10, 16. Charisius. Hygini librum de agricultura: Macrobius vero librum de penatibus allegat. Hodie nihil Hygini habemus, praeter poeticon astronomicon ad M. Fabium et mythologiam. Vid. Glandorpius in Onomast. pag. 488. Borrichius in Cogitatis, adv. Voss. pag. 10.

HYLARETUS (Mauric.) Engolismensis, Anno 1603. vixit. Condidit 2. Tomos concionum quadragesimalium. Aurelianenses ei ob navatam operam in fide Cath. propugnada aeneam statuam cum inscriptione posuerunt, teste Waddingo in Scr. O. M. pag. 256.

HYPATUS (Joh.) Italus, philosophus, varia ad dialecticam pertinentia reliquisse fertur. Vid. Simlerus.

HYPERECHIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, juxta Suidam tempore Marciani Imp. claruit. Scripsit artem Grammaticam et libros de orthographia.

HYPERIDES, [gap: Greek word(s)] , Sophista, fuit Demosthenis coaevus et Platonis discipulus. Composuit varias orationes. Vulgo 72. ei tribuuntur, ex quibus tantum 52. genuinae sunt. Vid. Meursius in lect. Att. l. 3. c. 8. et l. 5. c. 25. Louginus effuse eum laudat, ac, si non perfectiores, plures tamen virtutes habere dicit quam Demosthenem. Vid. Langbainius ad Longinum pag. 83. Thomasium de plagio, §. 470. Confer Suidam.

HYPERIUS (Andr.) Iprensis, Theologus reformatus, natus est Anno 1511: obiit Anno 1564. Condidit libellum de ratione studii Theologici; qui unus sufficit ad perficiendum in eo genere doctorem, si quis ejus consiliis acquiescere velit: item, 4. libros de Theologo. Methodum Hyperii Laurentius Villavincentinus, monachus Augustinianus, suo nomine in Hispania publicari curavit. Vid. Placcius in Pseudon. pag. 273. De Hyperio Jacohus Verheiden in Elog. praest. Theolog. pag. 95. consuli poterit.

HYPERMENES, [gap: Greek word(s)] , struxit librum de Chio, quem citat Ptolemaeus Chemus apud Photium, Cod. CXC.

HYPEROCHUS, [gap: Greek word(s)] , Cumanus, [gap: Greek word(s)] carmine expressit, quemadmo-Pausanias in Phocicis refert.

HYPSICRATES, [gap: Greek word(s)] , res Phoenicum linguâ Phoenicia composuit, quas postea [gap: Greek word(s)] aut rectius [gap: Greek word(s)] Graece transtulit. Vid. Tatianus in orat. 5. ad Gent. et Eusebius l. 10. de praep. Evang.

HYPSICRATES, Amisenus, a Polybio l. 7. et 11. laudatur. A Luciano in Macrobiis, pag. 831. inter longaevos refertur et 92. annos vixisse traditur. Scripsit de picturis. Vid. Laertius in Chrysippo.

HYPSICRATES, Grammaticus, a Varrone et Agellio l. 16. citatur. Tractavit de Romanis vocibus, quae a veteri lingua Graeca derivantur. Hoc nomen Josephus Scaliger Pompejo Festo in voce, aurum, restituit.

HYPSIEL, [gap: Greek word(s)] , exaravit Arraphoricum. Eum Graece et latine edidit Jacobus Mentelius, Paris. An. 1657.

IABOLENUS (Priscus) JCtus, sub Antonino Pio Imp. floruit. Quatuordecim epistolarum libros reliquit: item, epitomen in libros posteriorum Labeonis. Praeterea Cassii dogmata 15. libris complexus est. Meminit ejus Plinius l. 6. epist. 15. qui refert, eum Pescennio Paulo equiti amicissimum fuisse. Vid. Guido Panzir. in JCt. 1, 32. Bertrandus, pag. 74.

JACCHAEUS (Gilb.) scripsit institutiones medicas, Anno 1631. Vid. Meursius in Ath. Bat. pag. 294.

JACCHINUS (Leonh.) Emporiensis, dicitur totus fuisse Galenicus. Commentatus est in librum 9. Rasis, Anno 1579.

JACETUS (Jacobus) Florentinus, securi percussus est. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 150. vocat juvenem Graece et latine egregie peritum pangendique carminis autorem non illepidum.

JACHEN, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, de quo Borrichius, de Hermet. pag. 170. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

JACOB, autor Arbah Thurim, Anno mundi 5100. claruit. Vid. Ganz in Zemach, pag. 145.

JACOB, ben Chabib, unus ex captivis in Hispania, composuit [?] teste Ganz l. c. pag. 149.

JACOB, ben Napthali, fuit insignis criticus, cujus lectionem in certis vocabulis Biblicis secuti sunt Judaei orientales. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 48.

JACOBATIUS (Domin.) An. 1528. obiit. Tractavit de concilio. V. Olearius, p. 140.

JACOBATIUS (Jacob.) Beneventanus, JCtus, adornuvit defensorium pacis contra excommunic. Papae.

JACOBINUS (Achill.) Montoriensis Aprutinus, scrips. de philosophiae excellentia.

JACOBONIUS (Julius) Anno 1582. claruit. De prisca Caesiorum gente ad J. B. Fontejum commentatus est. Vid. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 156.

JACOBUS, patriarcha, juxta Ebionaeos librum composuisse fertur, qui sine dubio confictus est. teste Epiphanio l. 1. Panarii. Circumfertur etiam Jacobi patriarchae testamentum, quod a Gelasio, dist. 16. inter libros apocryphos numeratur. Vid. Lambecius in Prodromo, pag. 54.

JACOBUS, Apostolus, exaravit epistolam Catholicam, quae extat. Idem Evangelium secundum Hebraeos conscripsisse dicitur. Ejus Evangelii Origenes meminit: item, Hieronymus in catalogo. Athanasius in Synopsi tradit, Jacobum primum omnium in evangelium Matthaei, hebraice scriptum, interpretationem et expositionem adhibuisse. Extat etiam sub ejus nomine [gap: Greek word(s)] , in quo multa absurda continentur. Vid. Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 489. De Liturgia S. Jacobi Rivetum in Crit. sacr. l. 1. cap. 3. consule.

JACOBUS, Hesychii filius, cognomine Psychochristus, medicus fuit, teste Suida.

JACOBUS, Rex Angliae, natus est Anno 1556: obiit Anno 1624. Scripsit [gap: Greek word(s)] ad filium: daemonologiam: misocapnum: orationes, et alia, quae uno volumine edita sunt Anno 1619. fol. De Jacobo ita Vossius in praef. oper. Grammat. Jacobus, Britanniae Rex, tam varia maximarum rerum scientia superavit, quicquid regum a mille annis, mille vero? immo, absit dicto invidia, quicquid a regis Salomonis temporibus fuit. Haec ille. Nonnulli Jacobum Solem: Mauricium vero, Hassiae Landgravium, Lunam philosophorum appellavere.

JACOBI (Jacobus) Danus, chronicon Judaicum, e sacris et Josepho collectum, carmine expressit, An. 1634.

JACOBUS, JCtus, Glossator dictus, An. 1161. obiit. Videatur Gu. Panzirolus, in JCtis, 2, 16.

JACOBUS, Misnensis, Hussi commilito erat. Vid. Albinus in chron. Misn. pag. 336.

JACOBUS, Papiensis Card. tempore Pii II. pontificis claruit. Extant ejus commentarii gravissimarum actionum atque epistolae: quibus senatoriae prudentiae potius et christianae severitatis nomen, quam perfectae orationis laudem petiisse videri potest, judice Jovio, in Elog. num. 20.

JACOBI (Guilh.) Egmondanus, Alexandri M. res gestas carmine exposuit, teste Sweertio.

JACOBUS (Magdalius) Goudanus, Anno 1550. claruit. Compendium Bibliorum metricum et correctorium eotundem: item, aerarium aureum poeticum composuit.

JACOMOTIUS (Joh.) Baronsis, Anno 1601. claruit. Scripsit Ehud tragoediam. Carmina ejus continentur T. 2. Delit.

JACOPONUS de Benedictis, Tudertinus, Anno 1306. decessit. Bonifacio IIX. pontifici, a quo in carcerem conjectus erat, carcerem et captivitatem praedixit. Reliquit sententias et monita salutaria. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 180.

JACOTIUS (Desid.) Vandoperanus, in Coacas Hippocratis commentatus est. Struxit etiam librum de philosophorum doctrina, teste Wolfio in Off. Cic. pag. 24.

JACQUERIUS (Nicol.) concilio Constantiensi interfuit. Texuit flagellum haereticorum fascinariorum, tefte Sweertio.

JACQUINOTIUS (Barth.) Divionensis Gallus, adornavit Hermem Christianum, Anno 1619. Videatur Alegambe, pag. 57.

JAEL (Curt.) habuit laudem ululae. Verus ejus autor Conr. Goddaeus esse dicitur.

JAEN (Ferd.) Cordubensis, Anno 1617. obiit. Scripsit de concordia genealogiae Christi secundum Matthaeum et Lucam. Vid. Alegambe, pag. 110.

JAJUS (Claud.) Gebennensis Allobrox, Anno 1552. obiit. Erat uhus ex prima decade sociorum Lojolae. Reliquit speculum praesulis, quod prodiit Ingolstad. Anno 1615. A suis angelus DEI et patronus Catholicorum dici solet. Vid. Alegambe, pag. 81.

JAKSONUS (Thomas) scripsit de DEI essentia et attributis contra Conr. Vorstium.

de JALICERELLIS (Franc.) reliquit tract. de schismate. Extat Augustae, teste Reisero.

JAMBLICHUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Antonini philosophi Imp. vixit et de amoribus Rhodanis et Sinonidis librum composuit, quem [gap: Greek word(s)] inscripsit. Videatur Photius Cod. XCIV. Confer Suidam et Colomesium in Cimeliis, cap. 7. pag. 15.

JAMBLICHUS, Porphyrii discipulus, tempore Constantii et Juliani Imp. floruit. Natus erat Chalcide Syriae. Vitam ejus Eunapius exaravit. Reliquit 2. orationes protrepticas ad philosophiam, quas primus Graece edidit Joh. Arcerius: item, vitam Pythagorae nec non libellum de mysteriis Chaldaeorum et AEgyptiorum, quod postremum opus primus Marsilius Ficinus, plenius vero Nic. Scultellius Anno 1556. transtulit. Eunapius eum [gap: Greek word(s)] , Proclus [gap: Greek word(s)] appellat. Vid. Jonsius de Scr. hist. Phil. 3, 16. Tennulius in Nicomach. pag. 60.

JAMBULARIUS (P. Franc.) Florentinus, An. 1564. obiit. Vid. Thuanus l. 36. Ghilinus, vol. 2. pag. 218.

JAMBULUS, [gap: Greek word(s)] , consignavit [gap: Greek word(s)] . Allegatur a Diodoro Siculo et Joh. Tzetze in Chiliad. pag. 132. 134.

JAMESIUS (Thom.) Oxoniensis, bibliothecae Bodlejanae catalogum emisit Anno 1605: item, vindicias Gregorianas, Anno 1625. Vid. Rivetus in Crit. sacr. lib. 4. cap. 29. Idem Jamesius librum conflavit, cui titulum fecit Bellum Papale, editum Londini, Anno 1606. in quo collegit variationes, mutationes et repugnantias, quae in Bibliis latinis Sixti V. et Clementis IIX. occurrunt. Videatur iterum Rivetus in Isagoge ad Script. sacr. cap. 11. §. 29. Kempius, pag. pag. 501.

JAMOTIUS (Frid.) Bethuniensis, Anno. 1593. claruit. Reliquit poemata varia, Graeca et latina. Ausonii Idyllion de vita humana Graecis versibus transtulit. Vid. T. 3. Delit. Belg. pag. 1. item, Sweertius, pag. 261.

de JANDUNO (Joh.) Gandensis, scripsit in libros physicos et metaphysicos Aristotelis. Vid. Sweertius, pag. 441.

de JANLY (Joh.) Burgundus, An. 1503. claruit. Videatur Colomesius in G. O. pag. 4.

JANNINUS (Lud.) struxitcoronam virginis Mariae, Anno 1645: item, tirocinium S. Scripturae, An. 1667.

JANOTIUS (Donatus) Anno 1572. obiit. Commentar. de rep. Veneta adornavit. Fertur etiam de rep. Florentina: item, de Italiae rebus comm. reliquisse. Vid. Thuanus l. 54. item, Funccius inorbe imperante, T. 2. pag. 85.

JANSENIUS (Corn.) Hulstensis, obiit Anno 1576. Edidit harmoniam evangelicam una cum comment. fol. Vid. Sweertius, pag. 188.

JANSENIUS (Corn.) Accoyensis, episcopus Yprensis et Gandavenl. natus est A. 1585: obiit A. 1638. Composuit librum de haeresi Pelagiana, de auxilio gratiae, etc. quem Augustinum inscripsit, in quo componendo 20. annos insumsit: in hunc finem opera S. Augustini decies et amplius: libros vero de gratia et lib. arbitrio contra Pelagium facile trigesies a capite ad calcem evolvit. Perstringitur tamen hic liber censurâ pontificia. Alias etiam scripsit comment. in 5. libros Molis: analecta in Proverbia, Ecclesiasten, Sapientiam, Habakuk, Sophoniam. Vid. Val. Andreae in Fast. Lovan pag. 139. Hornius in hist. eccles. pag. 354. Caramuel, ap. Carol. Visch, pag. 197.

JANSENIUS (Gabr.) Brugensis, Anno 1600. floruit. Confecit Tragicocomoedias, ut monomachiam Davidis cum Goliath: Salomonis judicium: Nabatum, etc. Vid. Sweertius, pag. 263.

JANSENIUS (Nicol.) cognomine BOY, Zelandus, panegyricum habuit in laudem doctoris Angelici, teste Sweertio. Ajunt etiam scripsisse vitam S. Dominici.

JANSONIUS (Jac) Amstelrodam. obiit Anno 1625. Scripsit enarrationem in Job: comment. in Cant. Cant. in Psalmos, et in Joh. evangelium. Vid. Sweertius pag. 364. et Vernulaeus in Acad. Lovaniens. pag. 283.

JANTHESIUS (Casp.) Pomeranus, An. 1626. mirabilia, delicias et antiquitates Romae publicavit.

a JANUA (Joh.) vel JANUENSIS, ordinis Dominicanorum monachus, vixit An. 1280. Lexicon linguae latinae elaboravit quod Catholicon inscripsit. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 886.

de JANUA (Nicol) JCtus, scripsit librum de scriptura privata, qui prodiit Anno 1614.

de JANUARIO (Joseph) tractavit de calibus reservatis, Anno 1653. Edidit etiam resolutiones selectas, quas valde commendat Caramuel in Theologia majori fundamentali: item, catastrophen cunicularem in fundamenta Caramuel, Romae, An. 1656.

JANUS (Christian.) Hafniensis, natus est Anno 1596: obiit An. 1635. Vid. Vindingius, pag. 312.

JANUSOVIUS (Joh.) Cracoviensis, An. 1613. obiit. Exaravit orthographiam Polonicam: solium Davidis: librum de jejunio et cibis vetitis, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 126.

JAPON (Laur.) cognomine Luscus, Anno 1591. obiit. Vertit Japonice catechismum a Melch. Nunnio conscriptum. Vid. Alegambe, pag. 296.

JARCHI (Salomo) Trecensis Gallus, celebris legis Mosaicae interpres, [?] dictus, Anno Christi 1105. juxta nonnullos obiit. Alii tamen R. Mosi Maimonidae coaevum faciunt. A [?], Luna, Galliae Narbonensis opido, [?], id est, Lunensis nomen accepit. Ibi olim plures habitasse Judaeos, ex Gregorii lib. 3. epist. 21. colligere licet. Vid. Hoornebeck in Tract. de convers. Jud. pag. 6. In integra Biblia et integrum fere Talmud commentatus est. Commentaria ejus omnium aliorum commentariis praeferuntur. Stilum habet concisum et strictum, unde saepius obscurus est et alium interpretem desiderat. Vid. Buxtorf. in Abbrev. pag. 169. Sanctius in 2. Chron. ita: Si R. Salomo tantum haberet salis, i. e. doctrinae, quantum ad fingendum habet audaciae, non malum S. Scriptura haberet interpretem.

de JARDIN (Jac.) Insulensis natus est Anno 1585: obiit Anno. 1633. Composuit 3. libros elegiarum: item, 2. libros

du JARDIN (Joh.) Duacensis, construxit manuale de peccato mortali. Vid. Alegambe, pag. 251.

JARRICHIUS (Pet.) edidit Jesuitam ob nefanda crimina, in provincia Guienna perpetrata, in ferali pegmate constitutum, An. 1665.

JARRICUS (Pet.) Tolosanus Gallus, A. 1616. aetatis 50. obiit. Collegit thelaurum rerum Indicarum Tomis 3. Anno 1615. Vid. Alegambe, pag. 383.

JASCHIUS (Valer.) edidit Othonem, Pomeranorum apostolum, Anno 1676: item, examen discussionis fundamentorum fidei Walenburg. An. 1652.

JASKIERUS (Nicol.) senatus urbisque Cracoviensis secretarius, edidit juris provincialis (quod vulgo Speculum Saxonum nuncupatur) tres libros: item, promtuarium juris Saxonici, tefte Starovolscio, pag. 67.

JASOLINUS (Julius) medicus Neapolitanus, scr. librum de aqua in pericardio, Anno 1576.

JASON, [gap: Greek word(s)] , Argivus, Grammaticus, tempore Adriani Imp. claruit. Condidit, teste Suida, quatuor libros de Graecia, in quibus complectebatur tum Graeciae antiquitates, tumres gestas Alexandri Magni.

JASON, Byzantius, a Plutarcholib. de flumin. [gap: Greek word(s)] , ut vulgo legitur, allegatur. Reinesius tamen in Var. 1, 1. pag. 2. non [gap: Greek word(s)] , sed [gap: Greek word(s)] legendum esse contendit.

JASON, Cyrenaeus, sub Ptolemaeo Philometore, Olymp. CL. et deinceps floruit. Gesta Chasmonaeorum sive Maccabaeorum quinque libris complexus est. Eos in compendium redegit author libri secundi Maccabaeorum, quemadmodum ex cap. 2. apparet. Epitomatorem illum nonnulli Josephum, alii Philonem arbitrantur. Vid. Sixtus Senensis l. 1. pag. 23.

JASON, Hebraeus Christianus, altercationem, quam cum Papisco, Alexandrino Judaeo, nabuit, Graece exaravit. Meminit ejus libri Origenes l. 4. contra Celsum, Pamelius in notis ad Cyprianum et Sixtus Senensis Thessalonicensem vocant, eumque Jasonem esse existimant, cujus mentio habetur, Act. 17, 5. Vid. Spencerus, in notis ad Orig. pag. 57.

JASON, Nysaeensis, scripsit de Rhodo, Vid. Suidas et Meursius in Rhodo, pag. 1.

JASON, Rhodius, fuit philosophus et successor Posidonii. Ejus opera erant, [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rbodo, pag. 100. Jonsius, de S. H. Ph. 3, 2. p. 218.

a JASSOWITZ (Andr.) jussu Sophiae, reginae Poloniae, S. Biblia in linguam Polonicam transtulit, teste Adriano Regenvolscio. Vid. Hallervordius in Bibl. Cur. pag, 11.

JATUMAEUS (Simon) juxta Sixt. Senensem l. 4. Anno 1400. claruit. Erat patria Constantinopolitanus: factus vero est tandem Thebarum archiepiscopus. Is novum Testamentum e Graeco in Hebr. et latin. sermonem transtulit ea serie, ut linea lineae et dictio dictioni, e regione oppositae, apte responderet.

JAVELLUS (Chrys.) reliquit metaphysicam. Javelli opera omnia tribus Tomis prodierunt, An. 1580.

de JAY (Guido Michael) Parisinus, Anno 1645. propriis sumtibus Biblia Parisiensia, in decem Tomos digesta, excudi curavit. Vid. Colomesius in Gallia orient. pag. 263.

IBYCUS, [gap: Greek word(s)] , Rheginus, lyricus poeta, Olymp. LVI. floruit. Celebratur Platoni in Parmenide, Ciceroni 4. Tusc. quaest. item, Pausaniae et aliis. Conser AElianum in H. A. 6, 51. Interfectus est a latronibus, qui tamen postea a gruibus proditi, comprehensi et digna morte affecti sunt: qua de re Plutarchus lib. de Garrulit. et Antipatri epigramma in Anthol. 3, 25. legi poterunt. Fragmentalbyci Henr. Stephanus collegit.

ICART (Franc.) Barcinonensis, catechesin post se reliquit. Vid. Alegambe, pag. 125.

ICCUS, [gap: Greek word(s)] , Tarentinus, medicus, Eustathio in comm. ad Dionysii Perieges. pag. 62. memoratur.

ICTINUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Periclis vixit, et de aede Minervae dorica, quae est Athenis, volumen edidit, teste Vitruvio praefat. lib. 7. Vid. Meursius in Cecropia, cap. 14.

IDACIUS, Lemicensis in Gallaecia episcopus, An. 460. claruit et chronicon construxit. Vid. Phil. Labbe T. 1. dissert. de Scr. eccl. pag. 496. et Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 186.

IDACIUS Clarus, Hispanus, Anno 380. vixit. Reliquit apologeticum adversus Priscillianum, teste Isidoro de vir. Illustr. c. 15. Bellarminus eidem tres libros adversus Varimundum Arianum tribuit: qua de re tamen Vossius dubitat. Vid. Olearius in Abaco, pag. 228.

IDAEUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, heroicus poeta, versu Versui inserto [gap: Greek word(s)] , i. e. conduplicavit poesin Homeri. Scripsit etiam Rhodia ad 3000. Versuum, teste Suida.

IDENIUS (Joh.) condidit historiam urbis Brandenburg, Anno 1611. item, ideam Jurisprudentiae christianae, An. 1612.

IDOMONEUS, [gap: Greek word(s)] , Lampsacenus, tempore Ptolemaei Lagi claruit. Laertius l. 10. testatur, Epicuri discipulum fuisse. Scripsit libros de Socraticis: item, historiam Samothraciam. Meminerunt ejus Plutarchus, Athenaeus et alii. Ejus [gap: Greek word(s)] citat Schol. Apollonii, pag. 147. Videatur Jonsius de scr. hist. Phil. 2, 1. pag. 118.

JECHIEL, Parisiensis, Judaeus, An. M. 5018. vixit. Composuit [?], librum Cabalisticum. Vid. Ganz, pag. 142.

JEDAIA, filius Badreschi, vixit An. 1280. Composuit [?] Arabice: item, [?]. Illum J. Drusius latine edidit, An. 1591.

JEHUDA, ben Nachman, floruit An. Chr. 755. Vid. Buxtorf in Abbrev. pag. 159. Ganz pag. 125. ei librum Hilkot Pesukot tribuit.

JEHUDA, Hallevi, Anno Christi 1140. Claruit. Edidit Sepher Cosri, quem latine transtulit Buxtorfius. In Schalscheleth Haccabala vocatur philosophus magnus, grammaticus et poeta. Quidam socerum faciunt Rabbi Abenesrae. Vid. Ganz pag. 1, 36. Borremans. de poet. pag. 43.

JEKUTIEL, sacerdos, texuit librum [?], in quo de ratione punctationis agitur. Meminit ejus Elias Germanus in fragmentis tabularum. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 82.

de JENA (Gothofr.) Anhaltinus, JCtus, natus est Anno 1625. Heidelbergae jura docuit. Scripsit de lege commissoria, Anno 1663.

JEREMIAS, propheta, tempore Nebucadnezaris floruit. Reliquit prophetiam et Threnos. Olim in corpore prophetarum biblico primum locum occupavit. Vid. Joh. Henr. Otto in lex. Rabb. p. 261.

JEREMIAS, Paduanus, [gap: Greek word(s)] , collegit sententias veterum ad exemplum Stobaei, Antonii et Maximi. Scripsit etiam librum de autoribus scientiarum et libris eorum. Liber prodiit Venetiis An. 1505.

JEREMIAS (Pet.) Panormitanus, seculo XVI. ineunte claruit. Reliquit sermones. Scripta ejus Anno 1513. Hagenoae prodierunt. Vid. Olearius in Abaco, p. 372.

JERMINUS (Mich.) Anglus, in Jobum et Ecclesiasten, Anno 1639. commentari coepit.

JERSINUS (Janus Dionys.) Danus, An. 1634. obiit. Condidit carmen heroicum de officiis discipulorum. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 279.

JERUCHAM, Judaeus, Anno 1334. vixit. Compos. [?]: Item, [?]. Vid. Ganz, pag. 144.

JESSENIUS (Joh.) a Jessen, Bohemus, medicus, natus est Anno 1566: occisus An. 1621. Reliquit epistolam de sanguine: item, tractatum, cujus titulus, Zoroastres seu philosophia de universo. Prodiit iste libellus Witebergae, Anno 1592. Memorabile est, quod Laetus in comp. hist. Univ. pag. 707. de eo refert: Jessenius in reditu ex Ungaria a Caesarianis Anno 1619. captus et Viennam deductus est: mox permutatione cujusdem Itali dimissus, e carcere proditurus parieti inscripsit literas, I. M. M. M. M. quas cum interpretari multi incassum niterentur, unus Ferdinandus ingressus rem tetigit, illas sic explicans: Imperator Matthias mense martio morietur: qui mox arrepta creta reposuit: Jessenius mentiris, mala morte morieris. Quod cum Jessenio relatum esset: Ut ego mentitus non sum, ita Ferdinandus operam dabit, ne vanus sit vates. Contigit utrumque. Caesar martio decessit: Jessenius post cladem Bohemorum acceptam et subactum ab Austriacis regnum supplicio affectus est.

a JESU (Dominic.) Arvernus, Carmelita, Anno 1638. acta canonisationis S. Andreae Corsini publicari curavit.

a JESU MARIA (Ignatius) emisit narrationem errorum Christianorum S. Johannis Baptistae, Romae, Anno 1652: item, grammaticam linguae Persicae, Anno 1661.

a JESU MARIA (Joh.) Caligurritanus, multa scripsit. Extant opera ejus omnia, 4. Tomis impressa, Colon. An. 1622.

a JESU MARIA (Stanisl.) adornavit prodromum reginae artium, vel, informationem tironum eloquentiae.

a JESU (Thomas) Carmelita, thesaurum Sapientiae divinae in omnium gentium salute procuranda, Antv. An. 1613. promulgavit.

JESUA (Rabbi) A. M. 5227. composuit librum suum Halichot Olam, teste Ganzio, pag. 149.

JEZLERUS (Joh.) Theologus, An. 1543. Schaphusii in Helvetia obiit. Superest ex ejus scriptis liber de diuturnitate belli eucharistici et fructu mortis Dominicae.

IGNATIUS, martyr, undecimo anno Trajani Imp. Hieronymo teste, Romae passus est. Scripsit aliquot epistolas, ex quibus Eusebius l. 3. H. E. c. 30. septem enumerat. Salmasius in apparatu de Primatu, pag. 56. epistolas Ignatii passim interpolatas esse conqueritur. In bibliotheca Florentina vetustissimum exemplar extare dicitur, longe diversum ab omnibus, quae hactenus vulgata sunt. Vid. Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 500. Rivetus T. 2. oper. pag. 1085. Hedovillius part. 2. Ephemerid. pag. 446.

IGNATIUS, Constantinopolitanus diaconus, tempore Irenes et Nicephori Logothetae floruit. Vitas Tarasii et Nicephori, Patriarcharum, carmine expressit teste Suida. Eidem fabulae, quae ab aliis Babriae tribuuntur, in veteribus codicibus adscribuntur. Vid. Mart. Hanckius in Script. Byzant. pag. 247.

IGNATIUS, [gap: Greek word(s)] , i. e. vasorum custos, composuit alphabetum morale vel paraenesin ad novitios secundum literas alphabeti. Extat Augustae, teste Reisero.

IGNEUS (Joh.) Anno 1539. claruit. Ejus opera Juridica constant quatuor voluminibus, fol.

de ILIA (Ubertinus) Casalensis, An. 1325. claruit. Joh. Gerson eum sugillat, quod canticum Simeonis, Nunc dimittis, etc. aliter exposuerit, quam sana ferat doctrina. Waddingus in S. O. M. pag. 329. vocat disciplinae regularis strenuum sed indiscretum propugnatorem. Reliquit grande volumen, cujus inscriptio est, Arbor vitae crucifixi. Liber prodiit Venet. Anno 1485.

ILLEFONSUS (Georg.) Villabraximensis, scr. de viri et faeminae comparanda foecunditate, An. 1620.

ILLESCAS (Consaly.) Hisp. abbas S. Frontonis, Anno 1590. claruit. Vitas summorum pontificum stilo Hisp. expressit. Vid. Bibl. Hisp. pag. 349.

de IMOLA (Joh.) celebris JCtus, A. 1436. obiit. In tres libros Decretalium, sextum et Clementinas commentari aggressus est. Videatur Olearius, pag. 258.

IMOLENSIS (Alexander.) JCtus, Anno 1477. obiit. Comm. struxit in Digestum, Codicem, sextum Decretal. et Clementinas, teste Oleario in Abaco, pag. 19. Anonnullis Lucerna Juris dictus est. Ab ejus sententia recedere pene nefas habitum. Alciatus de eo scribit: Opinionum symplegades tutius superabis Alexandro duce. Vide, TARTAGNUS.

IMPERATUS (Ferrantes) Neapolitanus, historiae naturalis 28. libros, A. 1599. fol. edi curavit.

IMPERIALIS (Joh.) J. Baptistae filius, philosophus et medicus Vicentinus, Anno 1640. claruit. Vulgavit Museum historicum, in quo illustrium literis virorum imagines ad vivum expressae continentur, additis elogiis: item, physicum Museum, in quo animorum imagines physice perpenduntur.

IMPERIALIS (Joh. Bapt.) natus est, Anno 1569: obiit, An. 1623. Alexandrum Massariam, praeceptorem, a multis Horatii Augenii objectis anno aetatis 22. egregie vindicavit. Omnia Galeni opera singularibus lucubrationibus exornavit, quas filius ejus Joh. Imperialis edere in animo habuit. Fertur vasti esse laboris opus, quod ferreum plane mentis robur et inusitatos vigiliarum nisus ostendere possit. Vid. Imperialis in Museo pag. 191.

IMPERIALIS (Joh. Vincent.) patricius Genuensis, An. 1630. claruit. Statum vitae rusticae eleganti foecundoque carmine decantavit. Vid. Imperialis in Museo pag. 187. Ghilinus, vol. 1. pag. 111.

IMPERUS (Philib.) in tabulas theoricas Purbachii commentatus esse dicitur, Anno 1556.

de INCHINO (Gabr.) An. 1579. claruit. Struxit scalam caeli: item, conciones de quatuor novissimis Italice: quas Latine reddidit Ant. Dulcken, An. 1632.

INCHOFERUS (Melch.) Germanus, An. 1648. obiit. Messanae philosophiam et Theologiam diu cum laude professus est. Edidit tractatum, ut vocat, syllepticum, in quo, quid de terrae Solisque motu vel statione secundum Scripturam et S. Patres statuendum, ostendere laborat: item, sex libros de S. Latinitate: ut et historiam trium magorum. Extant ejusdem annales Hungariae ecclesiastici. Vid. Alegambe, pag. 330. Rhodius in supp. script. pag. 43.

INCKHOFERUS (Nicol.) composuit monarchiam Solipsorum sub nomine Lucii Cornelii Europaei, Anno 1648. teste Christoph. Pellero in Not. ad praefat. Politici scelerati. Alii tamen hoc scriptum Casp. Scioppio tribuunt.

de INDAGINE (Joh.) Germanus, Carthusianus, An. 1475. obiit. Commentatus est in 4. libros Regum juxta quadruplicem sensum libris quatuor. Reliquit etiam chronicon ab O. C. utque ad annum Chr. 1471. Plura ejus scripta recenset Theod. Petrejus in Bibl. Carthus. Justus in chron. Francof. pag. 57. eum ultra 300. libros ad varios principes et praelatos scripsisse memorat.

ab INDAGINE (Joh.) alius a priore, Anno 1522. claruit, et chiromantiam, physiognomiam ac astrologiam judiciariam reliquit. Ejus libri a Paulo IV. pontifice damnati sunt.

INDENIUS (Matth.) JCtus, scripsit de actione hypothecaria. Altdorfii jura docuit.

INDIA (Franc.) Veronensis, edidit dialogum de febrimaligna. An. 1593. Vid. Linden, pag. 181.

de las INFANTAS (Ferd.) Hisp. expositionem mysticam paravit in psalm. 109. An. 1609.

ab INGEN (Marsilius) An. 1396. obiit et Heidelbergae sepultus est. In Academia Heidelbergensi doctor et primus Rectot fuit, An. 1387. teste Bellarmino. Reliquit commentarium in 4. libros sententiarum. Vid. Phil. Labbe Tom. 2. dissert. de S. E. pag. 53. Olearius, pag. 303.

INGHIRAMUS (Curt.) edidit antiquitates Hetruscas, in quas animadversiones scripsit Leo Allatius. Videatur Placcius, pag. 245.

INGLESCUS (Joh.) Bononiens. JCtus, An. 1413. floruit. Videatur Bumaldus, pag. 117.

INGOLSTETTERUS (Joh.) Norimbergensis, natus est, An. 1563: obiit, Anno 1619. Erat Medicus experientissimus, philosophus acurissimus, et Theologus exercitatissimus Scripsit Isagogen rhetoricam Aristotelis: item, responsionem de aureo dente pueri Silesii, in qua ostendit, dentem illum nec verum fuisse nec naturalem, sed meras praestigias. Theologica quoque scripta edidit sub nomine Angeli Politiani.

INGRASSIA (Joh. Ph.) Siculus, comm. construxit in libr. Galeni de ossibus, Panormi, An. 1603. Extat etiam ejus Tr. de tumoribus praeter naturam.

INGULFUS, abbas Croilandensis, Anno 1109. obiit. Texuit historiam monasteriorum Angliae Vid. Zeillerus, part. 2. hist. pag. 77.

INNOCENTIUS, [gap: Greek word(s)] , avus Chrysanthii, fuit vir copiosus et locuples, existimatione quam privati hominis superiore, et cui condendarum legum arbitrium et auctoritas Impp. consensu com missa erat. Supersunt ejus libri (inquit Eunapius in vit. Philos. et soph pag. 114. ) et Romana et Graeca lingua perscripti, qui peracre viri in expendendis rebus judicium et ingenii acumen testantur, earumque rerum cognitionem continent illis, qui talium admiratione capiuntur.

INNOCENTlUS III. pontifex, An. 1216. obiit. Struxit comment. in septem psalmos poenitentiales. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 507.

INNOCENTIUS IV. pontifex, Genuensis, aliter Sinibaldus Fliscus dictus, An. 1254. obiit. A nonnullis Pater et organum veritatis vocari solet. Primus Cardinalibus roseum galerum tribuisse creditur. Reliquit apparatum, quinque libris distinctum, in totidem libros Decretalium. Vid. Ph. Labbe, lib. cit. pag. 509. Guido Panzir. in JCtis 3, 5.

INNOCENTIUS V. Petrus de Tarantasia dictus, An. 1276. obiit. Fecit compendium Theologiae et comm. in omnes Paulinas epistolas. Videatur Ph. Labbe, l. c. pag. 510.

INSULANUS (Guilh.) An. 1556. obiit. Condidit laudem febris quartanae: aulam: observationes historicas, etc. Vid. Sweertius, pag. 310.

INSULANUS (Jac.) Bonon. JCtus, An. 1431. obiit. Reliquit consilia. Vid. Bumaldus, pag. 101.

INSULENSIS (Petrus) Flander, Doctor notabilis dictus, in 4. libros Sententiarum commentatus est.

ab INTHIEMA (Frid.) Frisius, JCtus, An. 1592. floruit. Edidit consiliorum juris ingens opus: item, carmen de nativitate, sepultura et resurrectione Christi. In ipsa infantia literarum studia vehementer amavisse traditur. Videatur Sweertius, pag. 261.

INTOCETTA (Prosper.) Siculus, emisit librum de Sinarum scientia politicomorali ad mentem Confutii, Goae, Anno 1669. Vid. Spizelius de vitiis scriptor. pag. 1076.

INTRIGLIOLUS (Nicol.) JCtus, scripsit de substitutionibus. Prodiit Anno 1602. fol.

JOABUS, [gap: Greek word(s)] , librum de Assyriis composuit, si Clementi Alex. l. 1. Strom. pag. 329. fides adhibenda.

JOACHIMUS, Abbas, An. 1195. claruit. Elaboravit comment. in Esaiam, Jeremiam et Apocalypsin: item, concordiam Vet. et Novi Testamenti. Circumferuntur etiam varia ejus vaticinia. Chalcondylas l. 6. pag. 251. sequentia de eo memorat: Cum esset idiota nec vel modium

eruditionis haberet, janitor in quodam monasterio Italiae fuit, et quondam in horto egresso apparuit vir forma pulcerrimus, qui assistens ad Joachim manuque amphoram tenens inquit: Joachim cape, bibe vinum hoc: est enim optimum. Qui dicto audiens bibit ad satietatem usque amphoramque reddidit, inquiens, se satis bibisse. Cui vir respon det: ô Joachim, si totum exhausisses vinum, nulla te scientia fugisset. Deinde in colloquium et disputationem veniens cum viris ea tempestate doctissimis plane divinus, quantum ad scientiam attinet, apparuit. Et paulo ante: De pontificibus praedixit multa, quomodo singuli ad pontificatum essent perventuri et in eo victuri. Et quemadmodum vaticinatus est, ita accidit. Haec ille. De Joachimi scriptis vid. Phil. Labbe T. 1. diss. de Scr. Eccl. pag. 804. Carolus Visch, pag. 171.

JOACHIMUS (Georg.) Rheticus, celebris mathematicus, natus est An. 1514: obiit An. 1576. Is relicta professione, quam Witebergae susceperat, ad Copernicum sese contulit eique adhaesit. Edidit canonem doctrinae triangulorum, quem totius matheseos thesaurum esse judicabat. Vid. Thuanus, l. 62.

de JOANNETIS (Pet.) Bonon. medicus, An. 1383. floruit. Erat astronomus magni nominis, teste Bumaldo, pag. 192.

JOANNETIUS, vixit tempore Wenceslai Imp. Ejus scripta Henr. Canisius publica vit in antiquis lectionibus.

JOANNICIUS (Clem.) poetica laureâ a Maximilianol. Imp. condecoratus est: cui gratitudinis ergo vitas Regum Poloniae, elegiaco carmine compositas, dedicavit. Adhaec libros tristium, arithmeticam variaque poemata elaboravit. Starovolscius, pag. 49. in Graecis et latinis ad summum pervenisse memorat.

JOANNINUS (Hieron.) Bononiensis, edi curavit sermones S. Humberti, addita ejus vita, An. 1603.

JOB, Husita, cujus historia in sacris occurrit, ante Mosen vixisse judicatur. Hornius in hist. philosoph. 5, 9. ante natum Isaac et Jacob vixisse autumat. Quidam a Nachor, fratre Abrahae, descendere affirmant. Origenes historiam Jobi ex Syro eloquio in sermonem Hebraeum a Mose translatam esse tradit. Sanctus Ambrosius de offic. 1, 12. disputatoriae artis inventionem Jobo tribuit. Confer Lambecium in Prodromo, pag. 121. et Joh. Henr. Ottonem in Lex. Rabb. pag. 282.

JOBERTUS (Laur.) Delphinas, An. 1582. obiit. Erat professione medicus, Rondeletii discipulus. Edidit librum de erroribus popularibus. Opera ejus omnia prodierunt Anno 1599. Vide, JUBERTUS.

JOBIUS, [gap: Greek word(s)] , monachus, scripsit Graece libros novem de Verbo incarnato, ex quibus nonnulla adducit Photius Cod. CCXXII.

JOCHANAN, Ben Zaccai, Hillelis coaetaneus. tempore Titi Imp. claruit. Ajunt, vixisse 120. annos. Jabne habitavit, ibique sepimenta vel determinationes ad legem composuit. Vid. Ganz, pag. 97. Joh. H. Otto l. c. pag. 284.

JOCHANAN (Rabbi) qui composuit Thalmud Hierosolymitanum, mortuus est A. M. 4039. Vid. Ganz, pag, 113.

JOCHANAN, Alleman, Praeceptor Johannis Pici, Mirandulae comitis, scripsit comm. in Canticum Cant.

de JODE (Cornel.) Antverp. Anno 1600. obiit. Mappas mundi aliaque evulgavit. Vid. Sweertius, pag. 188.

de JODE (Gerh.) Noviomagus, An. 1591. obiit. Edidit speculum orbis terrarum. Vid. iterum Sweertius, pag. 281.

JODELLIUS (Steph.) Parisiens. carmina composuit. Vid. T. 2. Delit. Gall. pag. 376. Georg. Richterus Gorlicensis in Axiom. eccles. numero 108. seqq. habet: Memoria nostra Jodellius, tragoediarum scriptor, tragicum exitum invenit. Nam luxu, ganea, stupris ex Epicureorum disciplina patrimonium cum consumpsisset, miserrimo genere mortis, fame, periit.

JOEL (Fr.) Gryphiswaldensis, emisit 4. Tomos scriptorum medicorum, Anno 1622. in 4.

JOHANNES, [gap: Greek word(s)] , Evangelista et Apostolus, reliquit Evangelium, tres epistolas et Apocalypsin. Quamvis Apocalypsin nonnulli Johanni Presbytero tribuant.

JOHANNES, AEgeata, tempore Zenonis Imp. vixit et quinque libros historiae ecclesiasticae composuit, teste Photio, Cod. XLI.

JOHANNES, Anagnostes, Anno 1430. vixit. Historiam de Thessalonica expugnata literis mandavit, quam Leo Allatius Symmictis suis inseruit. Vid. Hanckius in Byzant. script. pag. 636.

JOHANNES, Anglicus, medicus, Anno 1329. claruit. Texuit rosam Anglicam. Vide, ANGLICUS.

JOHANNES, Antiochenus, condidit historiam universalem, orsus ab Adam, finiens in Phoca imperatore. Excerpta ejus historiae edidit Henr. Valesius, Anno 1634. Tzetzes in Chiliad. 2. hist. 33. eundem allegat et post Georgium Chronologum vixisse affirmat.

JOHANNES, Cameniata, An. 904. vixit. De excidio Thessalonicensi libellum composuit, quem Leo Allatius in Symmicta retulit. Vid Hanckius in Script. Byz. pag. 403.

JOHANNES, Cappadox, Jejunator dictus, An. 596. obiit. Reliquit homilias de poenitentia, continentia et virginitate. Vid. Isidorus de Vir. Illust. c. 39. Olearius in Abaco, pag. 257.

JOHANNES, diaconus ecclesiae Rom. circa An. 474. claruit. Composuit 4. libros de vita et gestis Gregorii Magni. Vid. Olearius l. c. pag. 248.

JOHANNES, Epiphaniensis, scripsit historiam Justini junioris, Imp. Vid. Mallincrot. pag. 34.

JOHANNES Erigena, Scotus, Anno 884. periit. Vid. Vossius in hist. Pelag. l. 7. pag. 741. Quaere supra, ERIGENA.

JOHANNES, Gazaeus, elaboravit [gap: Greek word(s)] . Barthius in Claud. pag. 976. Johannem Gazaeum, poetam, suaviter [gap: Greek word(s)] scriptitat.

JOHANNES, Hierosolymitanus episcopus, An. 416. obiit. Scripsit contra obtectatores librum, in quo ostendit, se non esse Origenistam, teste Gennadio. Eidem male tribuitur liber de institutione monachi ad Caprasium, uti Bellarminus etiam observat. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 583. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1126. Olearius, pag. 255.

JOHANNES, Mediolanensis vel de Mediolano, est autor scholae Salernitanae. Vide, MEDIOLANO.

JOHANNES, Parisiensis, Anno 1296. claruit. In quatuor libros Sententiarum commentatus est. Vid. Phil. Labbe, T. 1. dissert. pag. 597. Olearius, pag. 262.

JOHANNES, Sarisburiensis, Carnotensis episcopus, Anno 1182. obiit. Erat vir Graece latineque doctissimus. Reliquit elegantissimum librum, quem Policraticum inscripsit sive de Nugis curialium: item, epistolas et metalogicum. Confer Reines. ad Daum. pag. 197. Phil. Labbe T. 1. diss. pag. 605. Olearium, pag. 365. Vide, SARISBURIENSIS.

JOHANNES, Sinaita, aliter Climacus dictus, latine Scalarius, A. C. 580. claruit. Opera ejus Matth. Raderus edi curavit. Eidem nonnulli Josaphati historiam cum Barlaamo tribuunt, qua de re C. Barthius ad. 5. Theb. Papin. pag. 279. Vide, CLIMACUS.

JOHANNES, Scythopolita, condidit 12. libros contra Eutychianos, teste Photio, Cod. XCV.

a S. JOHANNE (Angelus) JCtus, scripsit consilia: item, paradoxa et antiparadoxa, fol. An. 1563.

de S. JOHANNE (Casp.) Bonon. Anno 1424. floruit. Factus est episcopus Imolensis. In philosophia quaedam acutissima et longe suspicienda observasse dicitur. Vid. Bumaldus pag. 78.

JOHNSONUS (Thom.) Mercurium Botanicum duabus partibus complexus est, Anno 1041. Vid. Linden, pag. 566.

JOLAUS, [gap: Greek word(s)] de urbibus Peloponnesi commentatus est, teste Scholiaste Nicandri, pag. 34.

JOLIFFUS (H.) adornavit responsionem ad articulos Joh. Hopperi, in quibus a Cath. fide dissentiebat, Antverp. Anno 1564.

JOLLAS, [gap: Greek word(s)] Bithynus, tractavit de viribus herbarum. Allegatur a Dioscoride et Stephano.

JOM TOF, Abrahae filius, abbreviate [?] dictus, circa A. C. 1380. vixit. Scripsit Migdal Hoz: item, annotationes in Gemaram, teste Ganz, pag. 146. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 159.

JON, [gap: Greek word(s)] Chius, Tragicus, Olympiade LXXII. fabulas docere coepit. Quidam 30. et alii 50. fabb. ei tribuunt. Ego sequentes observavi, [gap: Greek word(s)] . Laudant eum Athenaeus, Plinius, Plutarchus in Cimone et Pericle, Suidas, Tzetzes, etc. Vid. Langbainius in Longinum, pag. 101.

JONAS, Aurelianensis episcopus, Anno 842. obiit. Reliquit tres libros de sacris imaginibus contra Claudium Taurinensem. Bellarminus ait ipsum negare, sacris imaginibus ullum deberi cultum religiosum. Vid. Ph. Labbe T. I. dissert. pag. 621. Olearius, pag. 272.

JONAS, Hibernus (alii tamen Italum fuisse contendunt) Anno 662. floruit. Vid. Olearius, pag. 272. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 622.

JONAS (Arngrimus) Islandus, An. 1593. tres libros de Crymogaea, i. e. Islandia, edidit.

JONAS (Justus) celebris Theologus, natus est Anno 1493: obiit Anno 1555. Erat fidus Lutheri parastates. Docuit in Salinis Saxonicis: item, Eisfeldae in Franconia. Fecit comment. in Jonam et Acta. Vid. Jac. Verheiden in elog. Theol. pag. 38. Adr. Beier in R. I. pag. 445.

JONATHAN, ben Uziel, Hillelis senis discipulus, paulo ante natum Christum floruit et libros prophetarum Chaldaica paraphrasi expressit. Extat etiam Targum in Pentateuchum sub Jonathanis titulo, sed falso, quod facile colligitur ex stili diversitate. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 92. Rivetus T. 2. oper. pag. 895.

JONGELINUS (Casp.) Antverpiensis, An. 1654. vixit. Scripsit notitiam abbatiarum ordinis Cisterciensium et purpuram S. Bernhardi, An. 1644. Vid. Carolus Visch, pag. 118.

JONICUS, [gap: Greek word(s)] Sardianus, medicus et philosophus, tempore Eunapii obiit. Multus est in ejus laudibus Eunapius, pag. 142. qui vocat rerum medicinalium experientissimum: corporis membrorum eximie peritum et humanae naturae summum indagatorem.

JONINUS (Gilbert.) Arvernus, An. 1638. obiit. Reliquit lyricorum 4. libros: Anacreontem Christianum Graecis numeris: aenigmata, miracula, pleiades, hyades carmine Graeco, etc. Vid. Alegambe, pag. 162.

JONSIUS (Joh.) Holsatus, collegit quatuor libros de scriptoribus historiae philosophicae, Anno 1659. Promisit etiam se tractaturum esse de Grammaticis: an fecerit, non constat.

JONSTONUS (Arturus) Anno 1613. claruit. Encomium senii elaboravit. Vid. Bartholinus de Med. poet. pag. 139.

JONSTONUS (Guilh.) Scotus, An. 1609. mortuus est. Historiam Sleidani in epitomen redegit. Comm. etiam in Esaiam praelo aptum confecit. Vid. Alegambe, pag. 169.

JONSTONUS (Joh.) Aberdonensis Scotus, hist. et poeta, An. 1602. et deinceps floruit. Edidit inscriptiones historicas Regum Scotorum: herbas Scoticas, etc. Videatur Joh. Pet. Lotichius part. 4. B. P. pag. 129.

JONSTONUS (Joh.) scripsit de avibus, piscibus et cetis, quadrupedibus, insectis, serpentibus et draconibus, Anno 1653. fol. Item, de festis Hebraeorum et

JONSTONUS (Robert.) Scotobritannus, historiam rerum Britannicarum, Amst. An. 1655. fol. edi curavit.

JOPHON, [gap: Greek word(s)] , Sophoclis Tragici filius, Olympiade XCV. inclarescere coepit. Fabulae ejus erant, [gap: Greek word(s)] . Ab hoc diversus est JOPHON, Gnossius, qui vatum oracula carmine heroico expresserat, teste Pausania in Atticis. Vid. Meursius in Creta, pag. 241.

JORDANUS, de Quedlinborg. reliquit opus postillarum et sermonum de evangeliis Dominicalibus. Liber prodiit Argentorati An. 1483.

JORDANUS, Saxo, Hierosolymam tendens naufragio periit, Anno 1236. Condidit librum de origine ordinis sui.

JORDANUS (Hieronymus) scripsit de eo, quod divinum et supernaturale est in morbis.

JORDANUS (Laelius) tractavit de sedis Rom. origine et autoritate, Venet. An. 1572.

JORDANI (Mich.) edidit rationem vindicatricem calumniae contra negantem adventum Lazari, Magdal. et Marthae in Provinciam, An. 1644.

JORDANUS (Pax) hoc seculo claruit. Opera ejus 3. Tomis distincta prodierunt, Patav. An. 1650.

JORDANUS (Raymundus) vulgo Idiota dictus, Anno 1481. vixit. Opera ejus Parisiis, An. 1654. excusa sunt. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissertat. pag. 498. Placcius in Pseudonym. pag. 212.

JORDANUS (Thomas) scripsit de pestis phaenomenis, An. 1576. item, de aquis medicatis Moraviae, An. 1580.

JORDINUS (Ant.) Arvernus, natus est Anno 1562. Scripto exposuit poesin Hebraeorum. Collegit etiam radices linguae hebr. Fertur insuper exarasse dictionarium triglotton. Vid. Alegambe, pag. 40.

JORNANDES, Gothus, primo Gothorum notarius, deinde Ravennae episcopus, tempore Justiniani Imp. floruit. Struxit librum de rebus Geticis, qui extat. Eo Jornandes complexus erat, quae Cassiodorus fuse persecutus fuerat libris 12. ejusdem argumenti. Edidit etiam librum de regnorum et temporum successione. In eo opere res Romanas a Romulo usque ad Augustum fere ex 4. libris Annaei Flori exscripsit. Vid. Zeiller. part. 1. pag. 71. Olearius, pag. 273. Thomasius de plagio, §. 472.

JOSE, ben Chilpeta, sub Antonino Pio Imp. claruit, A. C. 130. Judaei eum [?], i. e. ratio ejus cum eo, cognominant. Scholae Zephorensi praefuit, ubi legem exposuit. Tanta perspicacia ac judicio pollebat, ut juxta popularium sententiam, ubicunque sententiae ejus alii; qualiscunque dignitatis ac praestantiae magistri singulares in libris Talmudis adversantur, ea semper praeponderet. Existimatur autor esse chronici Judaici, quod Seder olam rabba dicitur. Vid. Seldenus lib. de Jur. nat. 3, 9. pag. 328. Ganz in Zemach, pag. 105.

JOSEPH, Patriarcha, juxta nonnullos librum condidisse dicitur. Ab Origine T. 2. comm. in Joh. ejus oratio allegatur, in qua portentosa dogmata et a fide aliena continentur, quae ideo merito suspectam faciunt. Vid. Sixtus Senensis l. 2. Biblioth. pag. 78.

JOSEPH, ben Meier, discipulus R. Alphes et praeceptor Rambam, Anno Christi 1181. obiit. Scripsit comment. in complures tractatus Talmudicos. Videantur Ganz, pag. 136. Baxtorf. in Abbrev. 158.

JOSEPH Daian, insignis sapiens et poeta, A. M. 4873. claruit. Cordubae docuit. Vid. Ganz. pag. 134.

JOSEPH Cetz, Cracoviensis doctor, An. M. 5351. obiit, aetatis 80. Composuit quaestiones et responsiones. Vid. Ganz, pag. 158.

JOSEPH, ben Schitanes, An. M. 4757. vixit et sex classes Talmudis lingua Arabica exposuit in gratiam Alcha ses regis Ismaelis. Videatur Ganz, pag. 130.

JOSEPHUS (Flavius) [gap: Greek word(s)] , Judaeus, secta Pharisaeus, tempore Vespasiani Imp. floruit, cui, cum captus esset, imperium praedixerat. Vid. Suetonius in Vesp. cap. 5. et Josephus de Bell. Jud. 3, 14. Reliquit viginti libros antiquitatum Judaicarum, quos ab O. C. exorsus est perduxitque usque ad An. XII. Neronis: item, septem libros de bello Judaico, quibus Romae ob ingenii et eruditionis gloriam statuam meruit, ceu Hieronymus in Scr. eccl. catalogo memorat. Nec omittendi duo ejusdem libri contra Apionem. Jos. Scaliger censet, tutius Josepho non solum in rebus Judaicis, sed etiam externis credi, quam omnibus Graecis atque Latinis. Alii tamen de Josepho sequius sentiunt. Vid. Zeillerus part. 1. hist. scr. pag. 72. Dolendum, insignem Josephi editionem obitu Cl. Joh. Bosii interceptam esse.

JOSEPHUS, Cretensis, florilegium seu hortum concinnavit. Extat Augustae Vindel. teste Reisero.

JOSEPHUS, Tiberiensis, Judaeus conversus, tempore Constantii Imp. vixit. Hic, Epiphanio teste, hebraicum Matthaei evangelium, ipsa Matthaei manu conscriptum, invenit et primus in lucem protulit.

a S. JOSEPHO (Daniel) Sammocloviensis, in Thomam commentatus est, Cadomi, An. 1659. fôl.

a S. JOSEPHO (Mart.) Placentinus, Hisp. An. 1644. vixit. Emisit epitomen judiciariam: item, chronica provinciarum S. Joseph et S. Pauli, Tomis duobus. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 251.

a S. JOSEPHO (Petrus) Fuliensis. edidit ideam universae Theologiae, Anno 1642. fol. Concordiam humanae libertatis, An. 1639: Summam conscientiae in decalogum, sex Tomis, An. 1645. Vid. Carolus Visch, pag. 267.

JOSIPHON, Judaeus, Samuelis medici filius, erat Graece, latine et hebraice peritissimus. Inphilosophia etiam et mathematicis egregie versatus fuisse dicitur: Pierius Valerianus pag. 35. inter infelices numerat.

JOSSELINUS (Joh.) Anglus, medicus, A. 1672. claruit. Edidit et detexit rara novae Angliae, una cum remediis incolis samiliaribus, pro curandis morbis, vulneribus et ulceribus.

JOSSIUS (Nicand.) Venatranus, struxit librum de voluptate et dolore: de risu et fletu: de somno et vigilia, A. 1580.

JOSTRERIUS de Jostreriis, Bassanensis admirationes medicas, Anno 1596. publicari curavit.

JOSUEL Abrech, Hunepaeus, edidit librum [gap: Greek word(s)] , Tremoniae, A. 1607. Vid. Linden, pag. 406.

JOVIUS (Benedictus) Novocomensis, scrips. de moribus et rebus Helvetiorum: de Lario lacu carmen heroicum: centum epistolas gravissimae eruditionis. Carmina ejus occurrumt Tom. 1. Delit. Ital. pag. 1248. Videatur Paulus Jovius in elog. num. 106. ubi eum fratrem suum appellat.

JOVIUS (Paulus) medicus et Nucerinus episcopus, An. 1552. obiit. Composuit historiam sui temporis: item, elogia doctorum virorum. Epithaphium ejus tale circumfertur:

A nonnullis Musarum et Gratiarum Cupido appellatur. Lipsius in Politica sua eum valde commendat. Contra alii parum ei fidei tribuunt quod ad gratiam et in odium scripserit et venalem calamum habuerit. Gorraeus, Parisiensis, qui Amadisi fabulas composuit, affirmare non erubuit fabulas suas non minus fidei et probabilitatis reperturas esse, quam Jovii scripta. Carmina ejus servantur T. 1. Delit. Ital. pag. 1257. Confer Thuanum l. 11. circa fin. et Imperialem in Museo, pag. 5.

IPERIUS (Joh.) vel Iprensis, tanti erat abdominis, ut vix progredi, nec aliter dormire quam sedendo potuerit. Obiit Anno 1383. Reliquit chronicon monasterii S. Bertini. Videatur Sweertius, pag. 441.

IPHICRATES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, in oratione adversus Harmodium: et in orat. adversus Aristophontem ab Aristotele in Rhet. 2, 23: item, contra Nausicratem ab eodem, lib cit. 3, 15. citatur.

IPHICRATES, historicus, Straboni l. 17. memoratur. Athenaeus l. 11. cap. 6. Iphicratem de rerum inventoribus allegat.

IRENAEUS, [gap: Greek word(s)] , Lugdunensis episcopus, S. Polycarpi discipulus An. Chr. 203. martyrio coronatus est. Scripsit multa: sed ad nos non pervenerunt, nisi quinque libri adversus Valentinum, qui pleni sunt doctrina et pietate. Erasmus eum latine scripsisse judicat: a quo merito dissentit Josephus Scaliger in epist. 239. Vid. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 628. Varenius part. 2. rationarii pag. 37. Rivetus T. 2. oper. pag. 1090.

IRENAEUS, [gap: Greek word(s)] , ab Etymologici M. autore in [gap: Greek word(s)] allegatur. Videatur Suidas.

IRENAEUS (Christophorus) fabricavit speculum vitae aeternae et tractatum de apostasia.

IRENAEUS (Philop.) edidit vindicia catholicorum Hiberniae, An. 1650. Extat etiam ejus tractatus de episcopatu contra Hallum, An. 1654. impressus.

IRENICUS (Franc.) Maximiliano I. imperante inclaruit et Germaniae descriptionem duodecim libris complexus est.

IRIBARNE (Joh.) Hisp. Anno 1616. claruit. In 4. librum Sententiarum commentatus est. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 212.

IRNERIUS, quem alii Wernerum appellant, JCtus, An. 1190. obiit. Trithemio teste, Juris lucerna appellatus est, quoniam Jus civile glossulis primus exposuit. Ferunt ab hoc Irnerio Codicem legum Justinianearum Amalphi repertum et Pisanis donatum: postea Florentinos, cum Pisas in potestatem suam redegissent, librum in suam civitatem transtulisse, ubi etiamnum asservari dicitur. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 13. Conring. lib. de Orig. Jur. Germ. c. 21.

ISAAC, Aben Sid, concinnavit tabulas astrologicas pro Alfonso, Rege Portugalliae, quae ab illius nomine usque in hunc diem vocantur tabulae Alfonsinae. Vid. Ganz, pag. 141.

ISAAC Afuhaf, composuit librum Menarot Amoar. Obiit in Portugallia, A. M. 5253. Vid. Ganz, pag. 149.

ISAAC, Benimiram, juxta quosdam Averrois coaetaneus fuisse dicitur. Erat medicus Salomonis, Arabiae Regis. In philosophicis scripsit de definitionibus et elementis: in medicina de ratione victus: de febribus: de urina, etc.

ISAAC, ben Baruch, Cordubensis, fecit librum Kuphat Rochelim, et obiit Anno mundi 4854. Videatur Ganz, pag. 132.

ISAAC Chajot, Anno mundi 5344. claruit Pragae. Composuit librum Pachad Isaac, et Schiach Isaac, et librum Pane Isaac, et syntagma magnum Kriath arbah, et multos praeterea alios tractatus. Ganz, pag. 157. vocat magnum doctorem, cujus nomen exivit in omnem dispersionem Israelis.

ISAAC, ben Erram, Arabs, An. Chr. 705. obiit. Vid. Hotting. in bibl. quadrip. pag. 287.

ISAAC, ben Gaut, mortuus est A. M. 4849. Reliquit multos libros et poemata. Vid. Ganz, pag. 132.

ISAAC, ben Haimao, unus exulum Hispaniae, Anno M. 5252. vixit. Composuit librum Hakodat Isaac: item, librum Chazot Kaschot et alios. Videatur Ganz, pag. 149.

ISAAC, Israelita, medicus, An. M. 5070. claruit. Scripsit de diaetis. Ganz, pag. 143. ei quoque librum Jesod olam: Sahar Haschamaim et librum Melovim tribuit. Vocat eum excellentem sapientem et astrologum.

ISAAC, Korbilensis, A. M. 5030. obiit. Edidit librum Mitzvot Katon. Vid. Ganz, pag. 141.

ISAAC, ben Salomo, An. M. 5028. mortuus est. Composuit Maschal hakadmonim. Vid. Gan, pag. 142.

ISAAC, bar Schesath, fecit quaestiones et responsiones, quae vocantur Theschuvot bar Schesath. Vixit Anno mundi 5134. Videatur Ganz, pag. 146. Buxt. in Abbrev. pag. 159.

ISAAC, Viennensis, An. M. 5000. floruit. Reliquit Or zeruach, teste Ganz, pag. 141.

ISAACUS, Antiochenus presbyter, tempore Leonis Imp. claruit. Scripsit, teste Gennadio, adversus Nestorianos et Eutychianos sermone Syro. Deploravit etiam ruinam Antiochiae carmine. Quidam duos Isaacos Syros statuunt. Vid. Olearius, pag. 275.

ISAACUS, Lingonensis episcopus, tempore Caroli Calvi, A. C. 870. floruit. Reliquit epistolam in canonem Missae.

ISAAC Porphyrogenneta, tractavit de characteribus Graecorum et Trojanorum. Vid. Rutgersius in Var. 5, 10. Integrum Isaacum edidit Leo Allatius in Excerptis Graecor. Rhetorum et Sophist.

ISAAC (Joh.) Levita Judaeus, factus Christianus et professor Coloniensis, elaboravit defensionem hebraicae veritatis S. Scripturarum, in qua eruditissime respondit objectionibus Guil. Lindani. et locos omnes, in quibus tam ille quam alii post eum Judaeos corruptionis insimulant, elucidavit, ut post ejus laborem non opus sit actum agere: sunt verba Riveti in Isagoge ad S. Scr. c. 8. §. 8. p. 892.

ISACKSONUS, Anglus, condidit chronologiam, in fol. item, contemplationes Theologicas.

ISAEUS, [gap: Greek word(s)] Assyrius, Rhetor, Lysiae discipulus, eodem tempore, quo Isocrates, floruit. Lysiae ita similis erat, ut difficile esset stilum utriusque dignoscere. Tribuit ei Dionysius dictione puram, accuratam, perspicuam, propriam, evidentem ac concisam. Ex 64. orationibus. quas scripsit, decem hodie extant. Isaei vitam descripsit Plutarchus: orationes edidit Alf. Miniatus cum orationibus Antiphontis et Andocidis. Vid. Meursius in lect. Att. 5, 2. Vossius de nat. Rhet. pag. 80. Philostratus in Soph. pag. 538. Thomasius de plagio, 473. Confer Suidam.

ISAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, tempore Marci Antonini philosophi claruit. Meminit ejus Philostratus.

ISAMBERTUS (J. Ansh.) exaravit 2. Tomos disputationum in tertiam partem Thomae, A. 1639. fol.

ISCANUS (Joseph.) episcopus Exoniensis, An. 1184. obiit. Aliter Devonius appellari solet. [Vide, DEVONIUS.] Extat ejus poema de bello Trojano, quod sub nomine Corn. Nepotis aliquoties prodiit. Vir fuit (inquit Vossius ) latine Graeceque doctus et admodum disertus: imo poetarum Britannicorum suo aevo princeps. Vid Reinesius ad Daum. pag. 202.

ISELLA (Franc.) edidit instructionem ad corroborandos morituros, eos praesertim, qui morte publica afficiuntur, Colon. An. 1588.

ISENDORN (Gisbertus) Daventriae philosophiae professor, Anno 1643. claruit. Collegit et exposuit effatorum philosophicorum quinque centurias. Extat ejusdem Physica, in 4.

de ISERNIA (Ant. Rampinus) JCtus, occisus est A. 1353. a Barone, contra quem sententiam protulerat. In regni Siciliae constitutiones et usus feudorum commentatus est. Tantae authoritatis erat, ut regni Neapolit. JCtorum evangelista vocaretur. Alii aurigam in feudis interpretandis

ISFORDING (Joh.) Monasteriensis, An. 1639. atatis 73. obiit. Elementa Christianae perfectionis, a Th. Kempensi 4. libris de imst. Christi comprehensa, per locos communes digessit. Vid. Alegambe, pag. 251.

ISIDORUS, [gap: Greek word(s)] Characenus, a Charace, Parthiae urbe, sic dictus, tempore Augusti et deinceps claruit. Ita Vossius lib. de Philolog. c. 11. pag. 55. Idem tamen l. 4. de hist. Gr. c. 10. Isidorum hunc tempore Ptolemaei Lagi vixisse aff. persuasus a Luciano in Macrobiis. Scripsit de Parthia. Isidori [gap: Greek word(s)] primus in lucem protraxit David Höschelius. Allegatur aliquoties a Plinio.

ISIDORUS Clarius, patria Brixianus, dignitate Fulginatensis episcopus, trium linguarum peritissimus, An. 1555. obiit. Procuravit novam universae Scripturae translationem, cui scholia addidit, quae, cum primum Christianis interdicta es sent, demu praeciso prologo et prolegomenis authoritate Synodi Tridentinae restituta sunt. Ita Sixtus Senensis l. 4. Bibl. Thuanus l. 6. ad eruditione et virtutibus maximopere eum commendat. Vid. Ghilinus. vol. 1. pag. 142. Rivetus T. 2. oper. pag. 906. 916.

ISIDORUS, Cordubensis episcopus, An. 400. floruit. Compos. comment. in libros Regum, eosque Orosio, presbytero Hispano, S. Augustini discipulo, dicavit.

ISIDORUS, Hispalensis. seculo VII. A. et 636. obiit. Condidit chronicon ab O. M. usque ad Ann. quintum Suinthilani Regis, qui erat Christi 626. Item, historiam de origine Gothorum, nec non opusculum de viris illustribus: quibus adde 20. libros Originum vel Etymologiarum. Insigne ejus elogium habemus in Concilio Toletano 8. cap. 2. Opera ejus ad fidem codd. MS. correxit Jac. du Breul, monachus S. Germani a Pratis, et publici juris fecit Parisiis, An. 1601. Vid. Ildefonsus in Scr. Illustr. c. 9. Ph. Labbe T. 1. dissert. pag. 642. Thomasius de plagio, § 474. Olearius, pag. 275.

ISIDORUS, Pelusiota, tempore Theodosii Juaioris, An. C. 440. floruit. Reliquit epistolas doctas et pietatem spirantes Eas Graece et latine Conr. Rittershusius edidit notisque illustravit. Vid. Nicephorus Callistus in H. E. 14, 53. Ph. Labbe l. c. pag. 650. Olearius, pag. 277.

ISIDORUS, JCtus, tempore Justiniani Imp. vixit. Mentio ejus occurrit in Inscr. prooemii Pandect.

ISIGONUS, [gap: Greek word(s)] Citiensis, condidit libros [gap: Greek word(s)] vel incredibilium. Vid. Meursius in Cypro 2, 30. pag. 165.

ISIGONUS, Nicaeensis, ab Agellio 9, 4. reponitur inter authores non paruae authoritatis, quorum libri miraculorum fabulatumque pleni sunt. Ex eodem Plinius in H. N. 7, 2. quaedam allegat.

ISING (Christ.) tractavit de promotionibus honorum, promotoribus et promovendis, A. 1673.

ISMAEL, synchronus et socius Akibhae, Anno mundi 3860. vixit et de 13. regulis interpretandi legem locutus est. Vid. Ganz, pag. 100.

ISNARDUS (Caes.) Niciensis Italus, Anno 1604. obiit. Orationem in funere Alex. Luciaghi, patricii Brixiensis, habuit. Vid. Alegambe, pag. 67.

ISNARDUS (Jac.) Arvernus, Anno 1629. decessit. Descripsit obsidionem arcis Sammartinianae. Alegambe, p. 203. virum indicendo et agendo potentem appellat.

ISO, Magister et Coenobita S. Galli, Anno 871. obiit. Scripsit de miraculis S. Othmari libris duobus: item, Glossas in Prudentium. Lexicon ejus latinum, ex variis Glossariis collectum, in bibliotheca S. Galli extare dicitur.

ISOCRATES, [gap: Greek word(s)] Atheniensis, Orator, natus est Olymp. LXXXVI obiit Olymp. CX. Quidam inedia quatriduana extinctum ajunt, audita Atheniensium clade ad Chaeroneam accepta, cui superesse noluit. Vitam ejus Plutarchus exaravit. Reliquit orationes, quas uno volumine complexus est Hier. Wolfius, Isocrates, judice Fab. 10, 1. omnes dicendi veneres sectatus est. Cicero in Bruto magnum oratorem et perfectum magistrum appellat. Erasmus in Ciceroniano: Isocratis non laudaretur compositio, nisi perspicuitas dictionis et sententiarum gravitas illi patrocinaretur. Videatur Philostratus in Vitis Sophist. pag. 536. Vossius de nat Rhet. pag. 63.

ISOCRATES, junior, Amyclae filius, majoris Isocratis discipulus et successor, hortatu Artemisiae, Cariae Reginae, orationem [gap: Greek word(s)] Mausolo, ipsius marito, composuit, teste Suida. Unde corrigendus Aristoteles in Rhet. 3, 14. ap quem male Socrates editur. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 79. Meurs. in lect. Att. 5, 14.

ISOCRATES tertius hujus nominis, tempore Ciceronis floruit. Huic Dionysius Halicarnasseus Paraenesin ad Demonicum tribuit. Primus, quod sciam, hoc observavit M. Ant. Muretus in var. lect. 1, 1. cujus sententiam G. J. Vossius l. 1. Inst. Rhet. c. 12. postea amplexus est. Harpocration in [gap: Greek word(s)] Isocratem Apolloniatem vocat

ISOLANUS (Isid.) Mediolanensis, natus est A. 1520. Scripsit de Principum omnium institutis: de vita S. Veronicae: de aeternitate mundi adv. Averroem, etc item, epitomen Soncinatis super 4. libros sententiarum, An. 1580. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 172.

ISRAEL Baruch, Judaeus, A. M. 5213. vixit. Reliquit Theshuvot. Ganz pag. 148. vocat eximium doctorem.

ISRAEL, Germanus, A. M. 5220. Innotuit Confecit librum Therumat Hadeschen: item, quaestiones ac responsiones. Vid. Ganz, l. c.

ISRAEL (Jac.) Dusseldorpio-Montanus, natus est Anno 1621. Heidelbergae medicinam docet.

ab ISSELT (Mich.) Doccomiensis, Anno 1597. obiit. Condidit 4. libros de bello Coloniensi. Vid. Sweertius, pag. 568.

ISTER, [gap: Greek word(s)] Callimachi discipulus (unde et Ister Callimachius vocatur) tempore Ptolemaei Euergetae floruit. Athenaeus l. 11. ejus librum primum de Ptolemaide, urbe AEgyti, allegat. Idem Istrum contra Timaeum historicum scripsisse libr[?] 6. memorat. Harpocration, in [gap: Greek word(s)] ejusdem [gap: Greek word(s)] i e. libros collectionum laudat. Nec desunt, qui Istri [gap: Greek word(s)] adducant, Vid. Constantinus de Themat. p. 46. Confer Suidam.

ISTER, Calatianus, de tragoedia librum confecit, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] Vid. Jonsius, de Scr hist. Phil. 2, 6.

ISTUANFIUS (Nicol.) Pannonius, historiam Hungaricam ab Anno 1490. quo Matthias Corvinus defunctus est. usque ad Matthiam 11. triginta quatuor libris persecutus est. Prodiit hoc opus, Colon. An. 1622. fol.

ITERUS (Mich.) Navarrus, ab Hieron. Magiol. 2. misc. c. 6. JCtorum coryphae us appellatur.

de ITUREN (Thom.) Navatrus, An. 1630. aetat. 75 obiit. Edidit sub nomine Thomae Pii comm. in 1. partem Thomae. Vid Alegambe, pag. 433.

de IVANICZE (Paulus) vel IVANICUS, eques Polonus, adornavit institutionem politicam C. Cornelii Taciti verbis conCinnatam, Lugd. An. 1648.

JUBAS, [gap: Greek word(s)] Jubae, Mauritaniae R. filius, tempore C. Julii Caesaris Romae in triumphum ductus est. Ea occasione optimis literis excultus et exbarbaro Numida historicus eruditissimus factus est. Athenaeus sane. l. 3. [gap: Greek word(s)] eum appellat. Ab Octavio Augusto quibusdam Gaetuliae partibus et Bocchi ac Bogudis ditionibus donatus est, teste Dione l. 5. Multa scripsit, quae passim a Plutarcho, Plinio, Tertulliano, etc. allegantur. Edidit inter alia comment de Libya: item, historiam theatricam, in qua agebat de fabulis et historiis, quae tragoedis argumentum praebere solebant Duos ejusdem de Assyriis libros Tatianus in orat. contra Gentes citat Confer Suidam in [gap: Greek word(s)]

JUBENTIUS Cellus, pater, JCtus, tempore Trajani Imp. vixit. Hic asserebat, nullum, qui semel audivit, ita surdum effici, qui non exaudiat, si quis supra cerebrum illius loquatur. Vid. Panzirolus in JCtis, 1, 33. Bertrandus, pag. 78.

JUBENTIUS Celsus, filius, itidem JCtus. sub Adriano Imp. claruit. Libros 39. Digestorum et alios de usucapionibus reliquit. Videatur laudatus Panzirolus, 1, 34.

a JUBERA (Alf.) adornavit reformatio nemomnium medicamentorum, quae in pharmacopoliis usui esse solent, Anno 1578.

JUBERTUS (Laurent.) Delphinas, emisit medicinam practicam, An. 1577. Vid. Thuanus, lib. 76. Vide supra, JOBERTUS.

JUBINUS (joh.) episcopus, struxit carmina de sacramento Eucharistiae: de S. Virgine; de S. Hieronymo: de mundi contemtu, An. 1568. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 212.

JUCUNDUS (Joh.) Veronensis, Anno 1518. claruit. Vitruviumde architectura et varia in Julii Caesaris commentariis delineationibus suis illustravit. Jul. Caesari Scaligero Exercit. 329. audit vir in philosophia peripatetica non ignobilis, Scoticae sectae summus Theologus, in mathematicis nulli secundus, in optica et architectura omnium facile princeps. Idem Exercit. 104. praeceptorem suum et omnium bonarum artium veterem novamque bibliothecam appellat. Vid. Pipnorius in Symb. epist. pag. 20.

JUDA, Judaeus, autor libri Thania, A. M. 5074. in Italia claruit. Videatur Ganz, pag. 144.

JUDA, ben Barzelon, A. M. 4830. vixit et composuit librum Hettim seu de temporibus. Vid. Gaz, pag. 123.

JUDA, Chajat vel Sartor, fecit expositionem in librum Maharechet elohim, teste Ganz, pag. 141. Buxtorfius in Abbr. pag. 159. ei librum Minchat Jehuda tribuit.

JUDA, ben Elihaei, An. 3979. librum Siphra juxta nonnullos absoluisse dicitur. Vid. Ganz, pag. 110.

JUDA Hakkodesch, i. e. Sanctus, tempore Marci Antonini Imp. claruit. Ferunt eum ex regio Davidis genere ortum esse. Collegit et corrasit omnia decreta, statuta et dicta sapientum et conscripsit illa sex classibus. qui liber syntagma Misnae dictus et ab omnibus Israelitis receptus est. Vid. Ganz, pag. 107. 108. Buxt. in Abbrev. pag. 150. J. Henr. Otto in lex. Rabb. pag. 255. Wagenseilius in Sota, pag. 999.

JUDA, Parisiensis, A. M. 4977. obiit. Reliquit librum Tzivaot. Videatur Ganz, pag. 140.

JUDAS, Syrus, Theologus, A. C. 200. claruit et juxta Euseb. et Hieronymum de LXX. hebdomadibus apud Danielem plenissime disseruit. Idem chronographiam superiotum temporum usque ad 10. Severi annum perduxit.

JUDECUS (Nicol.) Venetus, medicus eruditissimus prudentissimusque fuisse scribitur. Pierius Valerianus, de Inf. liter. pag. 166. ejus festivitatem, humanitatem, eruditionem et judicium satis commendare non potest. Vid. Simlerus.

JUDEX (Matth.) erat unus e centuriatoribus Magdeburgensibus. Scripsit de typographiae inventione, An: 1566.

IVELLUS (Joh.) Devoniensis, natus est, An. 1522: obiit, An. 1573. Vitam ejus exaravit Laur. Humfreaus. Scripsit contra Th. Hardingum. Opera Ivelli simul edita, An. 1585. Vid. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1048.

IVERUS (Dav.) Rupifulcaldiensis, Anno 1640. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 181.

JUGLARIS (Aloy[?].) Niciensis, An. 1642. vixit. Reliquit elogia Christi et patriarcharum. Vid. Alegambe, pag. 15.

JULIANUS, [gap: Greek word(s)] Alexandrinus, medicus, sub Antonino Imp. Floruit. Struxit 48 libros contra aphorismos Hippocratis: item, librum de methodo, quem Philonem inscripsit. Meminit ejus Galenus et Hippocratis aphorismos contra eum defendit.

JULIANUS, apostata, Imperator, inter viros doctrina claros refertur, Elaboravit orationes et epistolas: librum de regno: misopogonem adv. Antiochenos: hymnum in Solem, etc. Vid. Suidas. Opera juliani omnia Dionysius Fetavius, Paris. Anno 1630. edicuravit. Vid. Vossius de Philol. part. 4. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 153.

JULIANUS, Camers, Grammaticus, tempore Leonis X. Vixit. Romae multos annos publice professus est. Vid. Pierius Valer. de Inf. lit. pag. 84.

JULIANUS, Cappadox, sophista, Athenis rhetoricam docuit et inter alios Proaeresium discipulum habuit. Vid. Eunapius pag. 95. item, Suidas.

JULIANUS, Celanensis in Campania episcopus, An. 440. Vixit. Composuit libellum ad Demetriadem Virginem, quem alii temere S. Hieronymo adscribunt. Beda in praefat. ad Canticum eum Pelagianismi arguit. Vid. G. Joh. Vossius in hist. Pelag. l. 1. c. 6. pag. 22.

JULIANUS, Theurgus, Juliani Chaldaei filius, sub Antonino Imp. vixit. Composuit Theurgica versibus; item, initiatoria et oracula. Quidam tradunt (inquit Suidas ) hunc Romanis aliquando siti laborantibus subito effecisse, ut arte nubes congregarentur et ingentem imbrem effunderent. Hoc factum tamen alii Christianis tribuunt. Vid. Barthius in Claud. pag. 749.

JULIANUS, cognomine Pomerius, Toletanus, An. Chr. 690. obiit. Condidit tres libros contra Judaeos: tres libros prognosticorum de futuro seculo: libros duos [gap: Greek word(s)] sive locorum Scripturae in specie contrariorum. Vid. Labbe T. 1. dissert. pag. 654. Olearius pag. 278. Vide, POMERIUS.

JULIANUS (Mich.) Valentinus Hisp. An. 1621. obiit. Vitam Alfonsi Rodriguez literis mandavit. Vid. Alegambe, pag. 344.

a S. JULIANO (Joh. Bapt.) scr. partum. prodigiosum quadragesimalem, Monachii An. 1673. in 4.

JULIARIUS (Paulus) Veronensis, medicus, libellum de curatione vulnerum ca pitis adornavit. Vid. Chioccus, pag. 80.

JULIUS Atticus, scr. de specie culturae ad vites pertinentis libtum singularem, teste Columella, 1, 1.

JULIUS Celsus, a Boccatio in Geneal. deor. 7, 36. in libro belli Gallici, a Caesare confecti, allegatur.

JULIUS Graecinus, Julii Attici discipulus, duo Volumina praeceptorum de vineis, facetius et eruditius composita, posteritati tradenda curavit, teste Columella, 1, 1. Confer Eundem l. 3. c. 12. et l. 4. c. 3.

JULIUS, Maternus, reliquit tragoedias, Medeam, Thyestem et Catonem. Vid. Glandorp. pag. 490.

JULIUS, Orator, teste Cassiodoro de divin. lect. c. 25. librum confecit, quo maria, insulas, montes, provincias, civitates, flumina, gentes ita complexus est, ut pene nihil ipsi desit, quod ad cosmographi notitiam pertineat.

JULIUS Paulus, poeta, tempore Agellii claruit. Meminit ejus Agellius 1, 5. et 19, 7.

JULIUS Rufus, juxta Glandorpium Satiras compsuit, Mentionem ejus facit Martialis l. 10.

JULIUS Severianus, rhetor, texuit syntomata. Ea edidit Oporinus: item, Lucas Fruterius. Videantur Vossius de nat. Rhet. pag. 95.

JULIUS (Alex.) Scotus, composuit ecphrasin paraphraseos Buchanani in Psalmos, An. 1622.

JUNCTINUS (Franc.) Florentinus, An. 1577. claruit. Erat philosophus, astrologus et Theologus. Edidit 2. tractatus de revolutionibus astrotum. Extat ejusdem speculum astronomicum et commentarius in sphaeram Johannis de Sacrobosco.

JUNCUS, [gap: Greek word(s)] tractavit de senectute. Allegatur pluries a Stobaeo.

JUNGERMANNUS (Casp.) Crevestestensis, fecit carmen eucharisticum pro custodia angelica, A. 1551. teste Simlero.

JUNGERMANNUS (Gothofr.) Lipsiensis, Anno 1610. obiit. Erat Graecae linguae callentissimus. Graecum paraphrasten Julii Caes. quem nonnulli Planudem esse autumant, primus in lucem protulit. Longi pastoralia latine transtulit, notisque illustravit Extant etiam ejus epistolae.

natus est An. 1572: obiit An. 1653. Altdorfii medicinam et rem herbariam professus est. Collegit catalogum plantarum. Vid. Henning. Witte, in Med. pag. 157.

JUNGIUS (Adr.) Polonus, An. 1607. peste extinctus est. De imposturis novi Evangelii: item, de transsubstantiatione scribere aggressus est. Vid. Alegambe, pag. 6.

JUNILIUS, Africanus episcopus, An. Chr. 550. claruit. Elaboravit duos libros de partibus divinae legis ad Primasium. Vid. Ph. Labbe, T. 1. dissert. pag. 663. Rivet. T. 1. oper. pag. 1551. Olearius, pag. 279.

JUNIOR (Valent.) Venetus, observationem de ejectione membranarum sanguinolentarum, formam viperae referentium, edidit, Venet. An. 1621.

JUNIUS, JCtus, temporibus Caij Gracchi floruit, a cujus amicitia Gracchanus dictus est, teste Plinio l. 33. c. 2. Composuit 7. libros de potestaribus. Vid. Bertrandus, pag. 190.

JUNIUS (Otho) inter rhetores nomen habere meruit. De hoc Seneca, controv. 9. Otho Junius pater (intquit) solebat difficiles controversias belle dicere. Edidit 4. libros colorum, quos Galiio Antiphontis libros Vocabat: tantum in iliis somniorum erat: et hoc Vitium ab antiquis duxerat.

JUNIUS Toxatius, Scripsit poêmata, teste Julio Capitoliho in Maximinis. Vid. Glandorp. pag. 507.

JUNIUS (Hadrianus) Hornanus, medicus et philologus insignis, natus est A. 1513; obiit A. 1575. Emisit animadversionum libros sex: item, commentarium de coma, qui habentur Lamp. Crit. Grut. T. 4. Extant etiam ejus epistolae et emblemata. C. Barthius ad l. 6. Theb. Pap. pag. 1142. operis animadversorum aliquot adhuc ineditos libros apud Belgas asservari asserit. In Eunapio lacine vertendo laudabilem operam posuit. Ex Eustathii Comm. in Hom. utililissima quaeque in unum volumen excerpsit, qvod Cornucopiae vocavit Vid. Sweertius, p. 98. Ghilinus, vol. 2. pag. 4. Vinding. in Rect. Hafn. pag. 122.

JUNIUS (Balduinus) scripsir chronicon morale, a C. M. usque ad A. C. 700. Anno 1621: item, manuale Theologicum, Anno 1615.

JUNIUS (Franc.) Biturix, Theologus reformatus, natus est A. 1545: obiit A. 1602. Primo Heidelbergae docuit: tandem Lugduni Bat. sedem posuit, ibique per decennium professoris munus sustinuit. In juventute seductus a nonnemine atheismi crimine laborare coepit, a quo tamen mirabiliter liberatus est. Thuanus l. 127. Junium Lugduno Bat. exactum et Altdorfii liberali stipendio invitatum defecisse memorat. G. J. Vossius tamen in praefatione ad lectorem, de hist. lat. Thuanum graviter eo nomine reprehendit. Colomesius in Gall. orient. pag. 94. Thuanum memoria lapsum esse et acta Donelli cum actis Junii miscuisse existimat. Scripsit animadversiones in Bellarm. comm. in Ezechielem: tres libros parallelorum, etc. Opera ejus junctim prodierunt.

JUNIUS (Franc.) junior, condidit 3. libros de pictura. Veterum, Anno 1637. Idem duas versiones evangeliorum perantiquas, Gothicam et Anglosaxonicam, Anno 1665. una cum Glossario Gothico edi curavit.

JUNIUS (Isaac) antapologiam sive animadversiones in XVI. priora capita apologiae Remonstrantium adornavit Opus hoc post obitum autoris, A. 1640. in lucem prodiit, in 4.

JUNIUS (Melchior) Argentoratens. natus estAn. 1545: obiit An. 1604. Vulgavit duos Tomos orationum; item, quaestiones politicas et morales. Habuit filium cognominem Melch. Junium, qui natus est An. 1572: obiit A. 1613.

JUNIUS (Patricius) serenissimi Jacobi magnae Britanniae R. bibliothecarius, edidit librum Jobi ex antiquissimo codice, a Cyrillo Lucari patriarcha Constantinopolitano dono misso, Theclae, quae tempore Nicaeni concilii vixisse creditur, sive. alterius librarii manu exarato Vid. Rivetus T. 2. operum, pag. 904.

IVO, JCtus, Carnotensis episcopus, An. 1115. obiit. A Clemente VI. An. 1347. inter sanctos adscriptus est. Reliquit volumen decretorum: item, epistolas.

Opera ejus 2. Tomis, Paris. Anno 1647. fol. prodierunt Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 500. Olearius, pa. 280.

IVO, Parisiensis, Capuccinus, An. 1648. claruit. Scripsit digestum sapientiae, in quo habetur scientiatum omnium rerum divinarum ac humanarum nexus et ad prima principia reductio. Constat hoc opus tribus Tomis, in folio. Vid. Wadaingus in S. O. M. pag. 233.

JURETUS (Franc.) Divionensis, elucubravit notas in Symmachi et Ivonis epistolas. Carmina ejus occurrunt T. 2. Delit. Gall. pag. 383. Vid Thomasius deplagio, §. 477.

JURGIEWICIUS (Andr.) Nullum et Neminem: item, Bellum quinti evangelii, An. 1595. publicavit.

JUSTINELLUS (Pet.) edidit modum pie et fructuose celebrandi Missam, A. 1674. Vid. Alegambe, pag. 384.

JUSTINIANUS, [gap: Greek word(s)] , Imperator, inter viros literatos merito suo reponitur. Fuit enim princeps, si quis alius, in philosophicis, Theologicis et Juridicis versatissimus, adeo ut sapientissimi Principis elogium a Theodahado, Gothorum rege, obtinuerit. Collegit 4. libros institutionum: Codicem imperialium constitutionum: Novellas, etc. Vid. Calixtus in Theol. moral. pag. 104. Eichelius in animadvers. ad Procopii arc. histor. pag. 63, etc.

JUSTINIANUS (August.) Genuensis patria, Nebiensis episcopus, An. 1530. periit. Erat Vir Latine, Graece, Hebraice, Chaldaice et Arabice peritissimus. Edidit Psalterium octaplum. Vid. Jovius in Elogiis numero 130. Saussay, pag. 29. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 23. Vide, AUGUSTINUS: item, NEBIENSIS.

JUSTINIANUS (Aug.) Genuensis, Anno 1590. obiit. Erat in eo tanta memoriae vis, ut memoriter perpetuo docuerit, etiam tum, cum binas quotidie lectiones haberet. S. Augustinum memoria comprehendisse videbatur: tanta felicitate verba ejus omnia, re ita ferente, recitabat ac expendebat. Vid. Alegambe, pag. 50.

JUSTINIANUS (Bened.) Genuensis, in omnes epistolas catholicas, Anno 1621. commentatus est. Videatur Alegambe, pag. 59.

JUSTINIANUS (Bernh.) Venetus patricius, An. 1471. claruit. Texuit historiam Venetam, idque Jovii in Elog. numero 115. judieio, eleganter. Jacobus Bergomas auctor est, ipsum Gothicam etiam historiam, ac praeclare quidem condidisse. Vid. Autor dialogi de Ling. Lat. reparat. apud Gifan. pag. 401. Olearius in Abaco, pag. 82.

JUSTINIANUS (Fabianus) Genuensis, Adiacensis episcopus, collegit elenchum autorum, qui in S. Biblia vel universe, vel sigillatim, etiam in versiculos data opera scripierunt, Romae, An. 1612. Extat ejusdem commentarius in Tobiam, An. 1621. impressus.

JUSTINIANUS (Laurent.) primus Venetiarum Patriarcha, An. 1455. obiit. Reliquit quindecim volumina, quorum titulos Bellarminus ad An. 1440. enumerat. Videatur Ph. Labbe Tom. 2. dissert. pag. 9.

JUSTINIANUS (Leonh.) An. 1430. claruit. Cimonem et Lucullum Plutarchi latine transtulit. Fecit etiam orationes. Vid. Autor dialogi de repar. Ling. Lat. ap. Gifan pag. 394.

JUSTINIANUS (Petrus) Venetus, Anno 1570. flotuit. Struxit rerum Venetarum historiam. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 194.

JUSTINIANUS (Vinc.) Hisp. inuniversam Logicam, An. 1617. commentari aggressus est.

JUSTINUS, Historicus, tempore Antonini P[?]i Imp. claruit. Sunt, qui post imperium, Constantinopolin translatum, eumvixisse existiment: quos G. J. Vossius l. 1. de Hist. Lat. c. 32. redarguit. Pompeii Trogi historiam in compendium redegit In Vett. nonnullis libris Justinus Frontinus, in aliis M. Junianus Justinus vocatur. Orosius ipsum passim exscriber solet Augustinus

etiam eum tanti fecit, ut ex eo non pauca in libros de Civitate DEI ad verbum transtulerit. Videatur Zeiller, part. 1. Scr. hijt. pag. 80. Borrichius in Cogitat ad Vossium, pag. 4.

JUSTINUS, [gap: Greek word(s)] , Samaritanus, philosophus et martyr, sub Antonino Pio floruit, cui etiam apologiam Christianorum nomine exhibuit. Romae philosophiam professus est, habuitque adversarium Crescentem Cynicum. Composuit dialogum vel colloquium, Ephesi cum Tryphone Judaeo habitum: orationem paraeneticam ad gentes: librum de monarchia, et alia. Tribuuntur eidem CXLIV. quaestiones, quae tamen Justini esse nequeunt, cum in iis Origines et Irenaeus allegentur Justino juniores. Librum de recta confessione non esse Justini, Bellarminus quoque affirmare videtur. Decollatus est Romae, An. C. 168. sub Antonino Philosopho. Videatur Phil. Labbe Tom. l. dissert. de S. E. pag. 665. Rivetus Tom. 2. Oper. pag. 1089. Confer Suidam.

JUSTINUS, Lippiensis, An. 1260. vixit. Struxit carmine Lippiflorium vel chronicon Lippiense Casp. Barthius in Claud. pag. 249. vocat versificatorem medii aevi non inamem bonae mentis: item, pag. 252. versificatorem barbaro aevo non illaudabilem. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 205.

JUSTULUS, Spoletanus, scripsit opusculum de cultu croci: item, panegyricos, An. 1510.

JUSTUS, Orgelitanus episcopus, An. 540. obiit. Composuit commentarium in cant. Canticorum et Sergio Papae dicavit. Vid. Isid. in Vir. Illustr. c. 34. Phil. Labbe Tom. 1. dissert. pag. 670. Olearius, pag. 282.

JUSTUS, [gap: Greek word(s)] Tiberiensis Judaeus, A. C. 56. vixit et res Hebraeorum Graeco sermone expressit. Eum Josephus sub finem libri 20. Antiq. mendacii suspectum facit. Testis Suidas. Vid. Photius, Cod. XXXIII. Stephanus in [gap: Greek word(s)] , Valesius in Euseb. pag. 47.

JUSTUS (Paschasius) Ecoloonianus Flander, medicus, scripsit de alea seu curanda ludendi in pecuniam cupiditate libros duos. Vixit An. 1540. Vid. Sweertius, pag. 592.

JUVENALIS (Decius) Aquinas, tempore Vespasiani et Domitiani Impp. clafuit. Primo dedamationibus vacavit: postea vitiis offensus Satiras scribere coepit. Octogenarius, specie honoris, in AEgyptum missus et cohorti ibidem praeesse jussus est, teste Suida in [gap: Greek word(s)] . Videatur Glandorpius in Onomast. Rom. pag. 501.

JUVENALIS (Guido) An. 1522. tres libros de reformatione monastica edi curavit. Autor apolog. pro poet. Lat. apud Gifan. pag. 507. Guidonem Juvenalem inter eos reponit. qui summam commentandi muneri manum imposuerunt, in conjiciendisque abstrusioribus veterum autorum senlibus non postremi suere.

JUVENCUS, Presbyter, nobilis Hispanus, A. C. 331. floruit. Evangelicam historiam, 1 Matthaeum secutus, quatuor libris versu hexametro expressit. Meminit ejus S. Hieronymus. Phil. Labbe, Tom. 1. dissert. pag. 673. ait, in veteri exemplai vocari Cajum Vestium Aquilinum Juvencum. Vid. Olearius, pag. 253.

JUVENIS (Joh.) Iprensis, Galeni librum de Theriaca commentario illustravit. Scripsit etiam opusculum. de medicamentis Bezoardicis, A. 1587. Vid. Sweert. pag. 441.

JUVENIS (Joh.) Tarentinus, condidit 8. libros de antiquitate et varia fortuna Tarentinorum. Extant in Itaiia illustrata, An. 1600. edita.

JUVENTIUS, Comicus, a Varrone in lib. de lat. ling. allegatur. Ejusdem nomen Agellio 18, 22. Janus Rutgersius in variis restituit.

JUBENTIUS (Cajus) JCtus, Ulpiano. et Pomponio memoratur. Vid. Bertrandus, pag. 224.

KAISERSBERGIUS (Matth. Zellius) natus est Anno 1477: obiit An. 1547. Argentinae annis circiter 26 docuit.

KAKOWSKI (Hieron.) Polonus, Anno 1630. vixit. Quatuor libris disposuit omnia, quae haberi poterant ad ordinem Minorum reg. observ. spectantia, teste Waddingo in S. O. M. pag. 171.

KALKARIENSIS (Henr.) An. 1448. obiit. Scripsit de continentiis et distinctione scientiarum.

KALON (Joseph) Judaeus, autor Theschuvot, obiit in Italia in urbe Pavia, An. M. 5240. teste Ganz, pag. 149.

de KALTEISEN (Henr.) Confluentinus, Anno 1465. obiit. Reliquit disputationem de libera vesbi praedicatione. Vid. Canisius T. 4. ant. lect. Olearius in Abaco, pag. 205.

KARNCOVIUS (Stanisl.) archiepiscopus Gesnensis, An. 1603. obiit. Composuit libros familiarium epistolasum, panegyricos, tractat. de jure provinciali civitatum Prussiae, Messiam, historiam interregni, libellum de utraque ecclesia, etc. Starovolscius in hecatont. pag. 13. valde eum commendat.

KARRO (Joseph) Jud. Hisparius, An. M. 5335. obiit. Condidit librum Beit Joseph, et Schulchan Aruch, ut et librum Ceseph Misna. Ganz pag. 156. vocat excellentem doctorem.

KARRO (Isaac) Hisp. Anno M. 5258. vixit, Scripsit Toledot Isaac. Vid. Ganz, p. 150.

KATSCHIUS (Joh.) Hallensis, exaravit librum de gubernanda sanitate, Anno 1557. Vid Linden, pag. 364.

KAVINA (Pet.) de legitimo tempore Paschatis, Venet. Anno 1667. commentari aggessus est.

KAUTH (Matth.) JCtus edidit processum judiciarium, civilem. speculativum, An. 1657.

KEARNAEUS (Barn.) Hibernus, obiit An. 1640. aetatis 75. Struxit Heliotropium sive conciones tam de festis, quam de dominicis, quae in solari totius anni cursu occurrunt, An. 1622. Vid. Alegambe, pag. 55.

KECKERMANNUS (Bart.) Dantiscanus, natus est An. 1571: obiit An. 1609. Heidelbergae linguam hebraeam docuit: deinde Dantiscum in patriam vocatus est, ubi juvenes in philosophicis instruere coepit. Condidit systema logicae, physicae, ethicae, metaphysicae: disputationes politicas: praecognita philosophiae: systema Theologiae, etc. Opera ejus omnia 12. voluminibus distincta prodierunt, Colon. Anno 1611. Vid Zeillerus part. 2. scr. hist. pag. 80. Vossius de hist. Graec. pag. 223.

KEDNADON (Pal.) scripsit de unione pesonali duarum naturarum in Christo, Genev. An. 1583.

KELLENBENTZ (Barth.) JCtus, librum de renunciatione successionum, Anno 1624. elaboravit.

KELLERUS (Adam.) JCtus, scripsit de jure succedendi ab intestato, Anno 1618: item, tres libros de officiis juridicopoliticis, An. 1608.

KELLERUS (Jac.) Seckingensis Rauracus, Anno 1631. aetat. 63. obiit. Reliquit papatum catholicum, Ajacem Volradi Blessii, etc. Vid. Alegambe. pag. 203.

KELLINGHAUSEN (Christ.) Hamburg. exequias Joh. Ranzovii scripto celebravit. Extat apud Sim. Schardium vol. 3. Germ. script. pag. 80.

KELLISONUS (Matth.) Anglus, Anno 1611. floruit. Struxit 8. libros de nova Anglorum religione.

KEMNITZIUS (Bogisl. Phil.) edidit Anno 1648. partem 1. historiae belli, a Rege Sueciae in Germania gesti, teste Zeillero. Vide, CHEMNITZ.

de KEMPIS (Thomas) cognomine Malleolus, Belga, professione canonicus regularis, An. 1471. obiit, aetatis 91. ut in ejus vita operibus praefixa legitur. Reliquit dialogos, sermones et epistolas. Eidem opusculum de imitatione Christi vulgo tribuitur: alii tamen malunt id Johanni Abbati de Gersen adscribere. Ita enim Bernhardinus Rissiniolus: Johannes (inquit) Abbas de Gessen (vel de Gersen ) scripsit aureum illum libellum de contemtu mundi et Christi imitatione, qui inlcribitur propter nominis similitudinem Gersoni: et ab aliis propter stili et phraseos formulas tribuitur Thomae de Kempis. Ita habetur in perantiquo MS. quod in monasterio Aronensi relrquum est. Vid. Ph. Labbe, T. 2. diss. de S. E. pag. 441. Sweertius, pag. 695. Ghilinus, 2. pag. 232. Olearius, pag. 456.

KEMPIUS (Corn.) Frisius, Anno 1587. obiit, relicto opere de origine et gestis Frisiorum. Vid. Sweertius, pag. 189.

KEMPIUS (Mart.) historiographus Brandenburgicus, composuit libellum de osculo, Anno 1665: item, Theologicam Anglorum bibliothecam, Anno 1677. in 4.

KENICIUS (P.) Botniensis, Havenreferi locos in compendium redegit. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 227. 402.

der KENNIS (Ignatius) inter eximios Theologos a Caramuele refertur. Vide, DERKENNIS.

KENTMANNUS (Joh.) Misnensis, medicus, Anno 1563. claruit. Scripsit librum de peste: item, alium de calculo. Vid. Quenstad. pag. 221.

KEPLERUS (Joh.) Anno 1617. claruit. Prodierat e schola Moestlini, quem audierat Tubingae. Rudolfi, Matthiae et Ferdinandi, trium Impp. mathematicus fuit. Volumen condidit de motibus stellae Martis: librum de cometis: nec non ephemerides: item, tabulas Rudolfinas, et dissertationem de nuncio sidereo. Extant etiam ejus optica astrologica: eclogae chronicae: liber de vero anno nativitatis Christi. Thomas Lansius in Mantissa orat. pag. 792. memorat, Keplerum aliquando a se rogatum, quem ex editis a se libris loco dignatetur praecipuo, primatum dedisse Mysterio cosmographico, testacum, in illo scripto quinque corporum regularium sublime secretum tot seculis absconditum pandi: inventum autem illud, cum adhuc recens esset, tanti se fecisse, ut, si eodem tempore Saxoniae electoratus sibi dono oblatus fuisset, addita conditione, alterutrum, aut donum aut in ventione repudiandi: amplissima et tot metallorum copiis faeta provincia excidere, quam invidenda et perpetuam gloriam secum ductura inventione carere maluerit.

KEPLERUS (Lud.) methodum concilian darum sectarum in medicina, An. 1648. adornavit.

KERBEECHIUS (Ant.) Lovaniens. Anno 1602. vixit. Vitam Teresiae literis mandavit.

KERCHOVIUS (Pec. Paul.) Dunkerkanus, Anno 1566. floruit. Guicciardinum latine vertit.

KERCKOVIUS (Simon). Gandensis, An. 1625. obiit. Scripsit epinicion sive Bredam restitutam: Theodosium Imperatorem: carmina, etc. Vid. Sweertius, pag. 676. et Sanderus, pag. 118.

KERCKRINGIUS (Theod.) medicus Batavus, edidit spicilegium anatomicum: item, chronographiam anthropogenias, An. 1670. osteogeniam, etc.

KERGERUS (Mart.) Ligniciensium physicus, de fermentatione, An. 1663. scribere aggressus est.

KERNERUS (Arn.) Lipsiensis, scripsit tetradem chymiatricam, An. 1618. Vid. Linden, pag. 60.

KERO, Monachus S. Gallus, reliquit interpretarionem vocabulorum in regula S. Benedicti. occurrentiu. Extat inter scriptores rerum Alemannicarum Goldasti.

KERSBELLUS (Phil.) Gandavens. A. 1487. vixit. Confecit libru de potestate papae.

KESEMBROCH (Herm.) collegit catalo, gum episcopprum Paderbornensium. Vid. Thomasius de plagio, §. 478.

KESLERUS (Andr.) insignis philosophus et Theologus, natus est An. 1595: obiit A. 1643. Mortuo parentavit Andr. Prucknerus. Reliquit logicam et metaphysicam antiphotinianam. Vid. Spizelius in Templo Honoris p. 155. Henning. Witte in Theol. pag. 557.

KESLERUS (Joh.) scripsit vitam Joachimi Vadiani: item, epistolam de Sanct-Gallensi bibliotheca.

KESLERUS (Nicol.) composuit librum, titulo, Gemitus compeditorum, in quo ostendit modum frangendi tentationes, An. 1674.

de KETAM (Joh.) Alemannus, edidit fasciculum medicinae, Venet. A. 1495. Vid. Linden, pag. 364.

KETTELIUS (Andr.) Brugensis, JCtus, complures orationes funebres, teste Sweertio, habuit.

KETTLER (Engelbertus) JCtus, duas centurias decisionum Ostfrisicarum, A. 1675. edi curavit.

KEUCHENIUS (Rob.) Sereni Sammonici. carmen de medicina, ut et Frontinum de aquaeduct. eruditis notis illustravit. Extant et ejus poemata heroica, An. 1670. in lucem edita.

KIEFERUS (J. Georg.) scripsit de domo Habspurgica, Anno 1672: item, de con. et destitutione imperatoris, Anno 1666.

KIFELIUS (Henr.) Antv. natus eit Anno 1583. Elaboravit 3. libros silvarum. Senecae tragoediae, Thebaidi dictae, chorum et actum quintum adjecit. Vid. Sweertius, pag. 331.

KILIANUS (Corn.) Duflaeus, Brabantus, An. 1607. obiit. Reliquit etymologicon Teutonicae linguae: venationes ferarum, etc. Carmina ejus leguntur T. 3. Del. Belg. pag. 37. Vid. Sweertius, pag. 189.

KILIUS (Georg.) pastor Baldestatensis, A. 1610. innotuit. Nucleum evangeliorum et epistolarum dominicalium et refutationem objectionum Calvin. edidit.

KIMCHI (David) A. C. 1190. floruit. Condidit Grammaticam, quam [?] nuncupavit: item, [?], i. e. librum radicum. Vid. Buxt. in Abbrev. pag. 156. Hedovill. T. 2. Ephem. pag. 461.

KIMCHI (Joseph) expositiones compos. quas ejus filius, David Kimchi, in commentariis suis Biblicis crebro allegare solet.

KIMCHI (Moses) Davidis frater, edidit librum grammaticum, [?]? i. e. profectionem per itinera scientiae: item, [?], i. e. oblectationem animae. Vid. Ganz in Z. D. pag. 139.

KIMEDONCIUS (Jac.) Theologus Heidelbergens. An. 1596. obiit. Tractavit de verbo DEI scripto: de praedestinatione: item, de redemtionegeneris humani.

KINSCHOT (Joh.) de Turnhout, JCtus, An. 1481. floruit. Extant ejus casus breves super totum jus civile.

KIPPINGUS (Henr.) edidit antiquitates Romanas: supplementum historiae ecclesiasticae Joh. Pappi, An. 1661: exercitationes saeras de scriptura Vet. et Nov. Testamenti, An. 1665: item, exercitationes de operibus creationis, etc.

a KIRCHBERG (Car.) JCtus, scripsit de feudo ex pacto et feudo haereditario, Anno 1616.

KIRCHERU (Athanas.) Fuldensis, Romae linguas et philosophiam professus est. Est, ut ipse de se scribit, vera artium et scientiarum simia: et nunc geometram agit, modo geographum, jam mechanicum et nautam, saepe magum et astronomum, subinde philosophum et medicum, imo Theologum. Scripsit de lingua Coptica vel AEgyptiaca: item, de arte magnetica. Edidit etiam obeliscum Pamphylium: Oedipum: mundum subterraneum: Chinam: artem mathematicam: musurgiam: artem magnam sciendi: archetypon principis Christiani, etc. Vid. Alegambe, pag. 48. Hedovill. T. 2. Ephemer. pag. 283. 341.

KIRCHERUS (Conr.) Augustahus, collegit concordantias Biblicas Vet. Testam. Graecatum vocum, Hebraeis correspondentium, tomis 2. An. 1607. Extat ejusdem tract. de usu concordantiarum Gr. in S. Theologia, An. 1611.

KIRCHERUS (Henr.) struxit libellum, quo ostendit populis Septentrionalibus fidem, qua oporteat salvos fieri, A. 1673. Edidit etiam prophetiam Apocalypticam, An. 1676.

KIRCHMAIERUS (J. Casp.) hexadem dispp. Zoologicarum de Basilisco, Unicornu Phoenice, Bethemoth, Leviathan, Dracone et Aranea emisit, An. 1661: item, medullam oratoriam, Anno 1666.

KIRCHMAKNUS (Joh.) Lubecensis, natus est An. 1575: obiit A. 1613. Composuit 4. libros de funeribus: item, librum singularem de annulis. Mortuum laudavit Jac. Stolterfhotius. Vid. Mart. Hanck. part. 1. de S. R. R. pag. 287. Henning. Witte in Philosoph. mem. pag. 516.

KIRCHNERUS (Herm.) Hessus, An. 1620. obiit. Poesi inclaruit. Carmina ejus exhibet T. 3. Delit. Germ. pag. 807. Scripsit praeterea de illustribus doctoribus, DC. abhinc annis publice promotis. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 197.

KIRCHNERUS (Timoth.) A. 1586. vivere desiit. Reliquit enchiridion Theologicum. Vid. Adr. Bejerus in Rect. Jenens. pag. 468.

KIRCHOFFEN (Matth.) scrips. tract. de infallibilitate Rom. ecclesiae, Pragae, An. 1666: item, geographicum orbis lusum, Anno 1659.

KIRSTENIUS (Mich.) Danus, phil. et med. Doctor in Hamburgensi gymnasio, h. t. claret. Composuit poema in commendationem bibliothecae Hamburgensis, An. 1651. fol. Vinc. Placcius in Anonymis p. 76. vocat eum poetam seculi nostri facile summum, et carmina ejus laudat ut veri spiritus poetici nitorisque plenissima. Vid. Bartholinus in medicis poetis, pag. 143.

KIRSTENIUS (Pet.) Uratislaviensis, natus est A. 1577: obiit A. 1640. Arabicam linguam magnopere excoluit, quod eam medicinae plurimum commodare existimaret. In patria primum rectoris officio functus est: verum scholastici laboris pertaesus medicinam exercere coepit. Unde illustrissimo Sueciae Cancellario; Ax. Oxenstirn innotuit, qui aliquamdiu ejus opera usus fuit. Hunc in Sueciam tandem secutus, medicinae professor in in academia Upsaliensi factus est. In Epitaphio audit Polytropus, Polyhistor et Polyglottus celeberrimus. Mortuum celebravit Joh. Loccenius. Edidit Grammaticam Arabicam: decadem sacram carminum Arabicorum: notas in evangelium S. Matthaei: librum de vero usu et abusu medicinae, etc. Vid. Henningus Witte, p. 125. Schefer. in Upsal. p. 236. et 403.

KIRWITZER (Wencesl. Pantaleo) An. 1626. obiit. Collegit observationes cometarum Anno 1618. in India orientali factas. Vid. Alegambe, pag. 444.

KISPENNINGIUS (Henr.) Venlovianus, A. 1584. floruit. Tractavit de meditatione mortis et variis consolandi modis.

KITSELIUS (Joh.) JCtus, synopsin matrimonialem: item, tract. de jure monetarum, An. 1632. elaboravit.

KLENGELIUS (Christ.) An. 1662. claruit. Scripsit de lege regia: de sepulcrorum privilegiis: de contractibus consensualibus, etc.

KLENCKIUS (Janus) collegit institutiones juris naturalis et gentium, Anno 1664. Vid. Hedovillius T. 2. Ephemer, pag. 40.

KLOBARDUS (Pet.) Schoondyckius, An. 1539. claruit. Demosthenis tres Olynthiacas latine transtulit, teste Sweertio.

KLOCKIUS (Casp.) JCtus, 3. tomos consiliorum collegit. Extat ejusdem tract. de contributionibus et aerario.

KMICIC (Nicol.) Roxolanus, emisit sub alieno nomine tres libros Josaphatidos seu martyrium Josaphati Kuncewicz carmine heroico, Anno 1627. Vid. Alegambe, pag. 353.

KNAB (Melch.) Rapoltzellensis, reliquit conscientiae amussim et arcam auream, Anno 1628. Videatur Alegambe, pag. 341.

KNATCHTBULL (Nortanus) Anglus, animadversiones sacras in Nov. Test. Lond. Anno 1659. edi curavit non contemnendas.

KNAUSTEN (Henr.) JCtus, artem notariatus elucubravit. Extat ejusdem tragoedia Didonis, An. 1566. excusa.

KNIPSCHILD (Phil.) JCtus, de juribus et privilegiis civitatum imperialium, An. 1657: item, de fideicommissis familiarum nobilium, An. 1660. tractavit.

KNITTEL (Casp.) emisit propositiones mathematicas de luna paschali, Uratislav. An. 1666.

KNOBLOCHIUS (Tob.) medicus, composuit institutiones anatomicas, A. 1612. Extat ejusdem tract. de lue venerea.

KNOXUS (Joh.) An. 1572. obiit. Reliquit historiam ecclesiae Scoticae, fol. Vide, CNOXUS.

KOBIERZIECHIUS (Stanisl.) Castellanus Gedanensis, concinnavit comm. de luxu Roman. An. 1628. item, historiam Uladislai Principis, An. 1655. teste Zeillero.

KOBIUS (Joh.) Hilperhusanus Francus, An. 1661. obiit. AltdorfI primo philosophiam, deinde jurisprudentiam professus est. Habuit Varias disputationes philosophicas sparsim editas. Epitaphium ejus tale legitur: Joh. Kob, Francus, U. J. et Philosoph. D. Reip. Norimberg. consiliarius, ad justitiam, humanitatem, concordiam, in docendo assiduitatem palm. An. Er. C. M. D. XC. nacus, in nobili Altdorfina senior multisque professionibus per XL. annos exercitatus, in coelestem tandem laetitiam excitatus pie cantando, ut plenus vitae conviva, recessit, 30. Jan. M. DC. LXI. anno aetatis LXXI. Vid. Hennig. Witte in JCt. p. 364.

KOCCIUS (Octav.) de intelligentiarum consideratione Paris. Anno 1585. commentatus est.

KOCH (Casp.) J. U. D. assessor Camerae A. 1548. fuisse dicitur. Edidit sub nomine Juliani Magenhorst commentarium in ordinationem Camerae imperialis, Anno 1601: item, centurias observationum Cameralium. Vid. Placcius in Pseud. p. 221.

KOELLINUS (Conr.) Ulmensis, Anno 1536. obiit. Edidit nonnulla contra Lutherum. Ejus comment. in 1. 2. Thomae Venetiis prodiit, fol. An. 1589.

KOELMANNUS (Jac.) instituit examen libri Wolzogenii de Scripturae interprete, An. 1669.

KOJALOWITZ (Alb.) Lithuanus, fertur scripsisse historiam Lithuanam, An. 1650. Item, elogia Impp. ex Austriaca familia. Vid. Alegambe, pag. 9.

KOIALOWITZ (Casimirus Wijuck) collegit 60. modos sacrae orationis, An. 1668. in 4.

KOLCZYCKI, Johannis III. Regis Poloniae honorem XII. inscriptionibus celebravit Cracoviae, fol. An. 1675.

KOLNERUS (Joh.) Colbergensis, confecit tractatum Jatromathematicum, ex thematis coeli ad horam decubitus erectione morbi alicujus naturam praenunciantem, An. 1618. Vid. Linden, pag. 365.

KÖNIG (Chilianus) Zwiccaviensis, JCt. An. 1527. floruit. Edidit processum juris Saxonici.

KÖNIG (Georgius) Ambergâ Palatinus, Pater meus desideratissimus, natus est A. 1590: obiit A. 1654. Altdorfii Theologiam 38. annis professus est. Reliquit Vindicias Locorum S. Scripturae: item, Casus conscientiae catecheticos. Extant etiam variae ejus Disputationes sparsim editae. Mortuo parentavit Joh. Conr. Dürrius.

KONIG (Joh. Wen.) JCtus, egit de differentiis utriusque sexus in jure, An. 1662.

KÖNIG (Reinhartus) politicam, 2. partibus constantem, edi curavit Claruit Anno 1612.

a KÖNIGSEGG (Joh. Jac.) promtuarium Biblicum via concordantiali, An. 1672. composuit.

ab KÖNINCKSTEIN (Ant.) A. 1541. obiit. Condidit Monotessaron ex quatuor Evangelistis collectum. Vide, BRUCHIUS.

KORNERUS (Herm.) Lubecensis, monachus S. Dominici, Anno 1435. vixit. Ejus chronicon MS. Lubecae asservari viri docti memorant.

KORNFELD (Theod.) dispositiones Evangeliorum Dominicalium et Festorum, An. 1675. emisit.

KORNMANNUS (Henr.) struxit templum naturae, Anno 1610: item, tract. de virgiuitate.

KORTHOLD (Christ.) Theologus, h. t. claret. Scrips. de calumniis paganorum in Christianos, An. 1668: item, de origine philosophiae barbaricae. Adornavit etiam exercitationes in annales Baronianos.

KOTERITIUS (Janus) stromatea carminum elaboravit. Vid. Tomus 3. Delit. Germ. pag. 819.

KOVACX (Georg.) librum de vera epilepsiae dignotione, An. 1670. elaborasse traditur.

KOYTERUS (Volcherus) Gröningensis, Norimbergae vixit ibique praxin medicam exercuit. Reliquit tabulas de ossibus et cartilaginibus teste Sweertio. Vide, COYTERUS.

KOZAK (Joh. Sophr.) a Prachien, Bohemus, tractat. de sale: item, alium de haemorrhagia composuit. Vid. Linden, pag. 391.

KRAGIUS (Andr.) Ripensis, medicus, natus est Anno 1558: obiit Anno 1600. Suscepit defensionem Rami: Vid. Vindingius in R. H. pag. 157. Bartholinus in Danis, pas. 5.

KRAISERUS (Sebast.) JCtus, jus foresti Romano-Bavaricum, Anno 1652. publicari fecit.

KRALLIUS (Theod.) Bohemus, Anno 1633. obiit, aet. 72. Reliquit Lutherum bicipitem in mysterio communionis sub utraque specie. Vid. Alegambe, pag. 430.

KRANTZIUS (Alb.) Theologus et historicus, Anno 1517. obiit. Docuit primum in academia Rostochiana: postea Hamburgi Lectoris Theologiae officio functus sacras literas professus est ac publicis concionibus praefuit. Reliquit Metropolin: Saxoniam: Sueciam: Daniam et Norvegiam. Ineptus est Bellarminus, qui eum Bambergensem facit, cum Hamburgensis fuerit. In contexenda Metropoli Gobelini cosmodromio usus est integrasque paginas inde descripsit. Videatur Olearius in Abaco, pag. 15.

KRAPTIUS (Joh. Wolf.) Moguntinus, struxit tract. de vita producenda et reparanda juventute, Anno 1511. Vid. Linden, pag. 401.

KRATZ (Joach.) JCtus, de remissionibns litigatorum, Anno 1629. commentari coepit.

KRAVENDONUS (Franc.) Joh. Feri successor, An. 1572. obiit. Edidit Joh. Langespergii sermones. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 121.

KRAUT (Georg.) Hagenoensis, scripsit experimentarium medicinae. Vid. Linden, pag. 207.

KREBS (Ph. H.) emisit exercitium juridicopoliticum de ligno et lapide, Anno 1671.

KREIGIUS (Rob.) scripsit de vera historia historiae non verae in Graecos et latinos.

KREIHINGIUS (Joh.) composuit emblemata ethicopolitica, Anno 1660. Item, poetica aposcholasmata.

KREMBERG (Christ.) JCtus, tractavit de actionibus, An. 1622. item, de sumptibus studiorum, An. 1623.

KRENTZHEIM (Leonh.) Anno 1598. obiit. Vid. Zeillerus part. 2. scr. hist. pag. 184.

KRIEGSMANN (Christ.) pantosophiam sacroprofanam, Anno 1670: item, lib. de attrito per papas imperio, An. 1671. publicavit.

KRIGSOEDERUS (Holof.) responsionem ad epistolam Casauboni adornavit Ingolst. An. 1615.

KROMAYERUS (Hieron.) natus est An. 1610: obiit An. 1670. Scripsit Theologiam positivo-polemicam: item, notas in Apocalypsin. Vid. Spitzelius in Templo Honoris, pag. 304.

KROMAYERUS (Joh.) Theologus Vinariensis, An. 1643. obiit. Reliquit harmoniam evangelistarum et examen libri christianae concordiae. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 622.

KRÜGERUS (Osw.) Prutenus, An. 1640. vixit. Composuit horologiographiam practicam: catoptrocaustica: parallelohoroscopa, etc. Videatur Alegambe, pag. 361.

KRUGERUS (Pet.) Borussus, professor mathematum Dantiscanus, multa in mathesi opuscula edidit, quae ipsum a mortalitate vindicant.

KUBACH (Quirinus) struxit 3. centurias quaestionum politicojuridicarum, An. 1615. Extant ejusdem Brocardica, Anno 1616. edita.

KUCHLINUS (Joh.) Anno 1606. pene sexagenarius obiit. Habuit dispp. Theologicas. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 182.

KUHN (Joach.) Gryphisw. edidit animadversiones in Pollucem, Argent. Anno 1676.

KUHN (Paulus) Posnaniensis, An. 1633. vixit. Erexit tropheum regale Uladislao Cracoviam ingredienti. Vid. Alegambe, pag. 367. Placcius, pag. 179.

KUNADUS (Andr.) Dobelensis, natus est An. 1602: obiit An. 1662. Wittebergae Theologiam docuit. Struxit collegium in epist. ad Gal. item, compendium Locor. Theolog.

KUNAEUS (Andr.) scripsit de puncto discrepantiae inter Lutheranos et Calvinianos, An. 1664.

KUNOWITZIUS (Joh. Bernh.) lib. Baro Moravus, carmina pangere non erubuit. Joh. Petrus Lotichius, part. 4. B. P. pag. 147. Inveni (inquit.) illustrem vatem non semel, sed crebrius expeditos aliquot versiculos facili et polita vena in chartam conjicientem: quibus recitatis non autor ipse tantum, sed et auditores adstantes singulari animi perfundebantur voluptate.

de KUYCK (Timannus) JCtus, annotationes ad Cravettam adstruxit, Ultraject. Anno 1623.

KYBERUS (David) Argentinensis, Anno 1553. obiit. Emisit observationes grammaticas ad Threnos Jeremiae.

KYBLIN (Christoph.) a Waffenburg. J. U D. edidit opus differentiarum juris communis a Bohemico, An. 1663. Item, tract. de poenitentia et mutatione voluntatis, An. 1675.

KYNALOCHUS (Dav.) Scotus, carmen de hominis procreatione exaravit. Videatur Tomus 2. Delit. Scot. pag. 3. Item, de anatome et morbis internis, ibidem, pag. 38.

KYPERUS (Alb.) Regiomontanus, edidit institutiones physicas, An. 1647: item, [gap: Greek word(s)] , Anno 1650. Vid. Linden. pag. 13.

KYRIANDER (Wilh.) Syndicus Trevirensis, annales Trevirensium Anno 1603. composuit, qui magno in precio habentur. Gravem et cordatum scriptorem nonnemo nuncupat.

LABATA (Franc) composuit apparatum concionatorium, Anno 1621. Vid. Alegambe, pag. 125.

LABBE (J. B.) Viennensis, Anno 1633. aetatis 72. obiit. Ad praelum paratos habuit 7. tomos concionum. Vid. Alegambe, pag. 224.

LABBE (Petrus) Arvernus, Anno 1634. vitam et elogia Ludovici XIII. regis novo lyrici carminis modo decantavit. Vid. Alegambe, pag. 386.

LABBE (Phil.) Bituricus, An. 1674. obiit. Emisit 2. tomos dissertationum de scriptoribus ecclesiasticis: specimen novae bibliothecae: tomos 2. bibliothecae novae: bibliographiam patrum societatis Jesu in Francia: bibliothecam Anti Jansenianam: vitam Claud. Galeni: synopsin conciliorum: bibliothecam bibliothecarum: chronologicam concordiam tomis 5. in fol. epitomen chronologicam 5. voluminibus: notitiam dignitatum Imperii Rom. etc. Vid. Thomasius de plagio, §. 479. Bosius in notit. Scr. eccl. c. 2. pag. 17.

LABBEUS (Carolus) composuit observationes in synopsin [gap: Greek word(s)] , Paris. Anno 1606.

LABEO, disciplinas Tagetis et Bacchetidis quindecim voluminibus explanavit: inquit Fulgentius, pag. 148. Servius Honoratus, in Virgil. pag. 701. Labeonem de diis animalibus allegat.

LABEO (Atticus) latinus poeta, Cornuto teste, Homeri Iliadem et Odysseam ridicule transtulit, verba potius, quam sensum secutus. Ejus est ille versus: Crudum manducas Priamum Priamique pisinnos. Labeonem istum Persius sat. 1. v. 4. et. 50. perstringit.

LABEO (Antistius) JCtus, tempore Augusti floruit. Teste Pomponio in Enchirid. studiis plurimam operam dedit: et totum annum ita diviserat, ut Romae sex mensibus cum Studiosis esset, sex vero mensibus secederet et scribendis libris operam daret. Hominem fuisse liberi oris, Tacitus in Annal. 3, 75. et Agellius 13, 12. observant. Papinianus, cum aliquid Labeoni placuisse vult demonstrare, veteribus placuisse dicit, ac si tota JCtorum antiquitas in ejus solius verba jurasset. Plinius l. 35. c. 4. in longa senectute suo tempore obiisse memorat. Quadraginta volumina reliquit. In Indice Justinianeo 8. libri [gap: Greek word(s)] et decem libri posteriorum recensentur. Festus Pompejus in sistere et spurcum, etiam Labeonis commentariorum juris pontificii meminit. Augustinus l. 4. de civ. DEI, eidem juris augurii cognitionem tribuit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 1, 23. Bertrandus, p. 58.

LABEO (Cornelius) libro de oraculo Apollinis Clarii a Macrobio sat. l. 1. c. 18. allegatur. Idem Macrobius ejusdem fastos, l. 1. c. 16. et librum ejus de DIS Penatibus l. 3. c. 4. citat.

LABEO (Quintus) teste Agellio 7, 15. et 20, 1. de XII. Tabulis quaedam protulit.

LABERHITTEL (Samuel) edidit sapientiam sanctam, in meditationes per vitam Christi distributam, Pragae. Claruit A. 1660.

LABERIUS (Decius) An. U. C. 700. claruit. Allegatur saepe ab Agellio, Charisio, Nonio, etc. Elegantissimi versus ejus, quos fecerat a Publ. Syro victus, apud Macrobium, Saturn. 2, 7. leguntur. Sanctus Hieronynus in chronico, Olympiadis CLXXXIV. anno 2. obiisse autor est. Vid. Glandorpius in Onom. p. 511. Manut. part. 1, notar. in fam. epist. Cic. pag. 325.

LABIENUS (Titus) historicus et orator, tempore Augusti Imp. vivit. Seneca in controv. pag. 221. adeo liberae linguae fuisse tradit, ut a maledicendi rabie Rabienus vocatus fuerit. Ediditorationes et historiam. Scripta ejus ex senatusconsulto abolita atque exusta sunt. Non tulit hanc contumeliam Labienus nec superstes esse ingenio suo voluit: sed in monumenta se majorurn suorum ferri jussit atque ita concludi, veritus scil. ne ignis, qui nomini suo subjectus erat, corpori negaretur: non finivit tantum seipse, sed etiam sepelivit. Haec Seneca. Suetonius refert, Caligulam postea scripta Labieni requiri, in manibus esse lectitarique permisisse. Vid. Voss. de nat. rhet. p. 105.

LACHARES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, sophista, Heracleonis discipulus, tempore Marciani et Leonis Impp. floruit. Exaravit librum de commate, colo et perido: item, disputationes, eclogas oratorias et historiam secundum Cornutum. Vid. Suidas.

LACHMAIER (Mich.) Germanus, Canonicus Pataviensis, parochiale curatorum, An. 1513. edi curavit.

LACHMUND (Frid.) Hildesheimensis, [gap: Greek word(s)] Hildesheimensem composuit, An. 1669: item, tractat. de ave Diomedea, An. 1675.

LACISIUS (Paulus) Veronensis, Joh. Tzetzae Chiliades latine transtulit, Vid. Simlerus.

LACTANTIUS (L. Caelius) Firmianus, Arnobii discipulus, sub Diocletiano Imp. et deinceps claruit. A Constantino Magno studiis Crispi Caesaris praefectus erat. Nicomediae rhetoricam docuit. Reliquit 7. libros Institutionum divinarum; unum de ira DEI: et unum de opificio DEI. Juxta S. Hieronymum [gap: Greek word(s)] carmine hexametro construxit. Carmina de passione DOMINI, resurrectione et paschate,

quae Lactantio vulgo tribuuntur, Vossius Venantii Fortunati esse judicat. Carmen de Phoenice hominis gentilis esse Bellarminus asseverat. Ant. Galateus plus elocutionis quam eruditionis ei tribuit. In Lactantium Josephus Isaeus Anno 1650. Antoninus Thysius An. 1652. Servatius Gallaeus Anno 1660. commentati sunt. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 1. Rivetus Tom. 2. oper. pag. 1099. Olearius, pag. 284.

de LACU (Robert.) Gandensis, JCtus, An. 1483. obiit. Illustrationes institutionum juris una cum dialectica legali vulgavit. Vid. Sweertius, pag. 659.

a LACUNA (Andr.) Segobiensis, Anno 1535. claruit. Epitomen operum Galeni confecit, fol. Vid. Simlerus.

LACYDES, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Olymp. CXXXIV. inclaruit. In media Academia praeceptori suo Arcesilao successit et summus [gap: Greek word(s)] desensor extitit. Scholae 26. annis juxta Laertium praefuit.

LADESOU (Otho) occupationem adolescentis studiosi, Monach. Anno 1644. composuit Vid. Alegambe, pag. 362.

LADISLAUS (Joh.) ab Henr. Salmuth, part. 1. comm. in Panciroll. pag. 94. vir singularis eruditionis, appellatur. Confer eundem pag. 121. 329.

LAELIUS, JCtus, tempore Hadriani Impfloruit. Videatur Bertrandus in JCtis, pag. 284.

LAELIUS, poeta, citatur Agellio 2, 24. Ausonio et Prisciano. Vid. Glandorpius in Onomast. pag. 516.

LAELIUS (Laurent.) Francus, Theologus, natus est An. 1572: obiit An. 1634. Edidit Scripturam loquentem: indicem haeresium: criterium fidei, etc.

de LAET (Joh.) Antverpiensis, Anno 1649. obiit. Indiam occidentalem 18. libris illustravit. Ad dissertationem H. Grotii de origine gentium Americanarum notas et responsionem reposuit. Ejusdem opera et studio respublicae et regna orbis praecipua prodierunt.

LAETUS, [gap: Greek word(s)] , a Clemente Alexandrino l. 3. [gap: Greek word(s)] . in [gap: Greek word(s)] allegatur.

LAETUS (Calvidius) exaravit callipaediam, i. e. tract. de pulcrae prolis habendae ratione, Lugd. An. 1655.

LAETUS (Erasmus Mich.) Danus, Anno 1560. inclarescere coepit. Scripsit rerum Danicarum undecim libros carmine: Margareticorum, hoc est, de bello Gothico, libros decem: de re nautica libros quatuor: de republ. Norimbergensium itidem quatuor. Extant ejusdem Bucolica. Vid. Vindingius in R. H. pag. 109. Bartholinus in Danis, pag. 40.

LAETUS (G.) Moravus, Anno 1642. obiit. In conversionem S. Pauli commentatus est.

LAETUS (Pomponius) Italus, Anno 1480. claruit. Alias Petrus Calaber dictus erat, e nobili familia Sanseverinate, sed haud legitime natus. Cum ejus palato nihil praeter antiquitatem saperet et Christiani nominis et ecclesiasticae antiquitatis contemtor esset, Junius Pomponius Laetus, et fortasse (si ejus sunt illi in Maronem commentarii) Pomponius Sabinus nominari maluit. Vid. Vossius l. 4. Inst. Rhet. c. 12. §. 2. Vitam ejus scripsit M. Ant. Maurocenus. Edidit praecepta de arte grammatica, miram vetustatem redolentia: arguuntque plane hominis studium, quod in recognoscenda vetustate praecipue fuit occupatum. Vid. Autor dialogi de Lat. ling. reparat. pag. 403. Erasmus in Ciceroniano pag. 161. Pomponius Laetus elegantia Romani sermonis contentus nihil affectavit ultra. Vide, POMPONIUS.

LAEVIUS, poeta antiquus, fabulam edidit, quam Centauros inscripsit. Idem [gap: Greek word(s)] composuit. Nomen ejus Apulejo in apologia Vossius restituit et Laelium inde ejicit.

Anno 1612. floruit, et 33. annos in gymnasio Romano philosophiam et medicinam docuit. Condidit librum de immortalitate animorum et philosophica multa, quorum magna pars ab ipso commissa est Leoni Allatio, qui vitam ejus elegantissimo sermone expressisse dicitur.

LAGUS (Conradus) JCtus, Anno 1546. obiit. Extat ejus methodica Juris tractatio, Lovanii impressa.

LAIDRADUS, Noricus, tempore Caroli Magniclatuit. Reliquit epistolas. Carmen ejus consolatorium ad sororem in funere filii et fratris Lipsiae vulgavit A. Rivinus, An. 1653. Vid. Olearius in Abaco, pag. 285.

LAINGAEUS (Joh.) Scotus, de moribus haereticorum nostri temporis in peculiari scripto disseruit Parisiis edito, Anno 1581.

LAIRVELLIUS (Servat.) Soigniensis Hanno, edidit opticam regularium, An. 1603. teste Sweertio.

LALAMANTIUS (Joh.) Haeduus, struxit libellum de ptisana sui temporis, Anno 1578: tractatum de Anno, Anno 1571. Transtulit etiam Hippocratem de partu octimestri et septimestri.

LALEMANDET (Joh.) Burgundo Sequanus, jubilatus professor Viennae, Anno 1644. claruit. Edidit cursum Philosophicum: item, cursum Theologicum, A. 1656.

LALLIUS (Joh. Bapt.) Nursinus, viridarium practicabilium materiarum in utroque Jure occurrentium ordine alphabetico concinnavit. Quadragesimo aetatis suae anno audiendi facultate carere coepit: unde necesse habuit parva tubâ. ex argento facta auribusque admota, voces loquentium excipere. Videatur Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacoth. pag. 131.

LAMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Myrenaeus, Mallincrotio, pag. 72. memoratur.

LAMAS (Hieron.) Hisp. An. 1610. obiit, relicta methodo curationis animorum, Madriti impressa, An. 1599.

LAMBECIUS (Pet.) Hamburg. natus est An. 1628. Praeest Bibliothecae Augustae, quae est Viennae. Condidit 2. libros rerum Hamburgensium: sex tomos bibliothecae Viennensis: prodromum lucubrationum criticarum in Agellium: syntagma originum et antiquitatum Constantinopolitanarum: prodromum historiae literariae: axiomata politica, etc. In catalogo propriorum scriptorum multa adhuc alia egregia promittit opera, quae ut propediem edantur, summum virorum doctotum omnium est desiderium.

LAMBERTACIUS (Joh. Lud.) Bonon. JCtus, Anno 1400. obiit. Bumaldus ait, An. 1218. obiisse et composuisse statuta civitatis Patavinae. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 74.

LAMBERTEGNUS (Steph.) JCtus, tractavit de contractibus eorum, quibus sine certa solennitate contrahere permissum non est.

LAMBERTINUS (Caes.) JCtus, emisit tractatnm de jure patronatus, Venet. Anno 1584.

LAMBERTINUS (J. Bapt.) Bononiensis, JCtus, Anno 1471. floruit. Scripsit de feudis.

LAMBERTINUS (Joh. Bapt.) Antverp. Anno 1625. clatuit. Digessit regum Hispaniae seriem. Videatur Sweertius. pag. 392.

LAMBERTUS, Schasnaburgensis, A. C. 1077. vixit nomenque sibi rerum Germanicarum historiâ peperit. De eo ita Scaliger in lib. de emend. Temp. Miror (inquit) in seculo tam barbaro tantam hominis in loquendo puritatem et in temporum putatione solertiam fuisse, ut in chronologis nostri tempotis pudorem aliquem exprimere possit, si aliquem sensum harum rerum haberent. Vid.

LAMBERTUS (Franc.) Avenionensis, Anno 1528. claruit. Primo pontificius erat: postmodum Lutherum sectatus fuit. Commentatus est in Canticum: in proph[?]tas duodecim: in Lucam, Acta et Apocalypsin. Extat ejusdem tractat. de caulis excaecationis multorum seculorum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 164.

LAMBINUS (Dionysius) Monstroliensis, An. 1572. vivere des[?]it. Parisiis literas humaniores, Graecamque et latinam linguam interpretatus est. Commentarios in varios autores elaboravit, e. g. in Horatium, Lucretium, Corn. Nepotem, Plautum, etc. Carmina ejus habentur T. 2. Delit. Gall. 385. Vid. Thuanus l. 52. Ghilinus vol. 2. pag. 68. Tollius de Infel. lit. pag. 65. Thomasius de plagio. §. 480.

LAMISCUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, historiographus, Palaephato in incredibilibus memoratur.

LAMONIUS (Petrus) inter poetas nomen habere meruit. Vid. Tomus 2. Delit. Gall. pag. 388.

LAMORMAINUS (Guil.) struxit vitam Ferdinandi II. Imp. Anno 1638. Coloniae, in 12. Vid. Alegambe, pag. 169.

LAMORMAINUS (Henr.) Guilhelmi frater, Arduennas, Anno 1640. vixit. In vertendis libris Gallicis in linguam latinam maxime occupatus fuit. Vid. Alegambe, pag. 175.

LAMPADIO (C. Octavius) Grammaticus, a Suetonio l. de claris Grammaticis memoratur.

LAMPARTERUS (Henr.) scrips. de praestantia gratiae DEI, Anno 1651. Vid. Alegambe, pag. 176.

LAMPOGNANUS (August.) Mediolanensis, emisit arborem Turrianae propaginis, Anno 1642: item, tractatum de visione per extramissionem radiorum.

LAMPRIAS, [gap: Greek word(s)] , Plutarchi filius, tabulam de patris sui scriptis concinnavit, quemadmodum Suidas tradit.

LAMPRIDIUS (AElius) vitas quorundam Augg. reliquit. Vixit tempore Constantini Magni. G. Joh. Vossius eundem sibi AElium Spartianum atque Lampridium videri existimat. Vid. Mart. Hanckius part 1. de Scr. R. R. pag. 141.

LAMPRIDIUS (Bened.) Cremonensis, versibus se celebrem fecit. Romae, deinde Patavii Graecas et latinas literas docuit. Tandem Mantuam vocatus et Frid. Gonzagae filium in literis informare jussus est. Obiit lateris dolore minime senex. Reliquit odas erudit[?]s et graves, sed ob id plerisque minus jucundas, quod Pindari cursum secutus insolentior et durior latinis auribus evaserit. Vid. Jovius in Elog. numer. 99. Carmina ejus occurrunt T. 1. Delit. Ital. pag. 1271. Confer Simlerum.

LAMPSONIUS (Dominicus) Brugensis, Anno 1603. obiit. Carmine expressit typum vitae humanae ex tabula Cebetis, teste Sweertio, pag. 222. Vid. T. 3. Delit. Belg. pag. 44.

LAMPUGNANUS (Hieron.) Mediolanensis, JCtus, Romae jurisprudentiam publice et privatim professus est. Edidit compendium introductionis ad institutiones Justinianeas, de ratione studendi in utroque jure. Plura de eo Nicius Erythraeus habet part. 2. Pinacoth. pag. 123.

LAMPUGNANUS (Jacob.) Mediolanens. Anno 1640. claruit. Orationem habuit, cui titulum fecit: JESUS inter tormenta DEUS. Vid. Alegambe, pag. 205.

LAMPUGNANUS (Pomp.) Lipsii notas in Tac. cum cod. Mirandulano contulit, Anno 1602. Vide, FREHERUS.

a LAMZWERDE (Joh. Bapt.) medicus, edidit exspirationem respirationis Schwammerdamianae, una cum anatomia Neologices Joh. de Raei: quibus adjecta est utriusque philosophiae clavis, et mirabilis de carbonum, arenarum et lapillorum excretione per alvum et vesicam urinaeque vomitu historia, Amsterd. An. 1674. in 8.

LANA (Lud.) JCtus, egit ex professo de testamentorum materia. Extat T. 8. Tr. tract.

LANCEANUS (Silv.) Monticoelianus medicus, An. 1603. claruit. Scripsit librum de hydrope, quod non semper fiat ab hepate: item, de molae generatione et cura: ut et de foetus formatione. Vid. Linden, pag. 546.

LANCELLOTUS (Augustinus) de opere sex dierum, Romae, fol. A. 1639. commentari instituit.

LANCELLOTUS (Rob.) JCtus, de attentatis: item, de in integrum restitutionibus scribere aggressus est.

LANCELLOTUS (Secundus) Perusinus, An. 1643. obiit. Reliquit ingens variumque opus de re nautica.

LANCILOTTUS (Cornel.) Mechliniensis, An. 1622. vivis excessit. Composuit nectar et antidotum confectum ex medulla operum S. Augustini. Videatur Sweertius, pag. 190. Ghilinus, vol. 2. pag. 61.

LANCILOTTUS (Curius) Ferrariae docuit. A nonnullis inter Grammaticae latinae scriptores refertur. Vid. Thomasius de plagio, §. 481.

LANCILOTTUS (Henr.) Mechliniensis, Anno 1643. obiit. Mortuum laudavit Joh. Mantelius. Struxit haereticum quare per Romano. Catholicum quia solutum. Videatur Valer. Andreae in Fast. Lov. pag. 137. Ghilinus, loc. cit. Sweertius, pag. 332.

LANCITIUS (Nicol.) scr. de gradibus profectus in virtutibus, Antv. A. 1641. Vid. Alegambe, pag. 354.

LANCIUS (Joh. Car.) tractavit de febribus et symptomatibus, Bononiae, Anno 1667.

a LANDAS (Carolus) Tornacensis, JCtus, de procuratoribus Anno 1591. commentatus est.

LANDINUS (Christoph.) Florentinus, Anno 1510. floruit. Condidit quaestiones Camaldulenses, in quarum l. 1. agit de vita activa et contemplativa: in 2. de summo bono: in 3. et 4. de allegoriis apud Virgilium. Extant etiam ejus observationes in Horatium. Fertur etiam Livium et Plinium in Italicam linguam transtulisse. Autor Apologiae pro poetis Lat. apud Gifan. pag. 506. Nec postremus fuisset noc in negotio (commentandi) Christ. Landinus, nisi in Virgilii operum expositione omnes poetae sensus ad futiles conjecturas reducere voluisset: quas dum undique aucupatur, a commentandi munere ad allegorias eliciendas tanquam ab equis ad asinos saepissime descendit: et eandem fabulam perpetuo quodam tenore velut data opera occinit. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 42.

LANDMETERUS (Laur.) Tornacensis, emisit encomium veritatis, Anno 1645: item, tres libros de clerico, monacho et clerico-monacho, An. 1635. in 4.

LANDONIUS (Ant.) cursum philosophicum 4. voluminibus, Tolosae, An. 1672. complexus est.

LANDRIANUS (Bernh.) duo volumina de partu virginis conscripsit: item, additiones in practicam. J. P. de Ferrariis, Venet. Anno 1496. fol. Vid. Linden, pag. 104.

de LANDSCHERE (Marius) salutarem hominis Christiani exercitationem, A. 1661. typis mandavit.

LANDULFUS, junior, â S. Paulo, Anno 1136. vixit et historiam rerum Mediolanensium literis consignavit.

LANDULFUS (Blas. Caes.) Ticinensis, medicus, tractavit de curis febrium. Vid. Linden, pag. 105.

LANDUS (Alex.) Veronensis, An. 1537. floruit. Videatur Chioccus in Veron. pag. 129.

LANDUS (Bassianus) Placent. An. 1562. occisus est. Reliquit barbaromastigem: jatrologium: comment. in artem parvam Galeni: paraphrasin in Aristotelem de animalibus. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 38.

LANDUS (Constant.) Placent. edidit methodum de tuenda bona valetudine, Anno 1557: item, explicationes in vetera Romanor. numismata, Lugd. Anno 1560. Vid. Hanckius, part. 2. de hist. R. R. pag. 137.

LANFRANCHINUS (Christ.) Veronens. JCtus, tractavit de praecedentia doctorum et militum. Extat Tomo 18. Tract. tract.

LANFRANCUS, Cantuariensis episcopus, Anno 1089. obiit. Exaravit librum de veritate corporis Domini in eucharistia. Fertur etiam scripsisse in Psalmos et epistolas Paulinas. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 6. Seldenus de Synedr. pag. 588. Olearius, pag. 286.

LANFRANCUS (Jafredus) JCtus, scripsit repetiriones, quae prodierunt Anno 1488. fol.

LANFRANCUS (Thomas) JCtus, struxit practicam judiciariam super cap. quoniam, de probationibus, Colon. Anno 1592.

LANGBAINIUS (Gerh.) Dionysium Longinum [gap: Greek word(s)] cum versione et notis, Oxonii, Anno 1636. edidit. Erat homo Graece doctissimus.

LANGEBECK (Detl.) JCtus, collegit explicationes in leges aliquot difficiles, Anno 1609.

LANGENIUS (Pet.) Anno 1556. floruit. Exhortationem ad virtutem adornavit carmine elegiaco. Videatur Sweertius, pag. 622.

LANGENMANTELIUS (Hieron. Ambr.) composuit dictionarium mathematicum, A. 1670. item, dictionarium pantosophicum, An. 1672.

LANGERMANNUS (Lucas) Hamburgensis, Anno 1658. claruit, Isaac Vossius in comment. ad Melam, pag. 129. vocat Juvenem doctissimum. Collegit varias Graecas antiquitates. Reinessius in epist. ad Daumium, pag. 148. Anthologiam (inquit) novam e codd. Vaticanis, adjectis multis ineditis epigrammatis. progediem dabit Lucas Langermannus, Hamburgensis, qui Nicolao Heinsio in Italia hactenus comes adhaesit. Idem Theocritum et Anacreontem, in quibus multum operae. posuit, primum dabit. Haec ille.

LANGERUS (Joh.) de Polckenhayn, Silesius, An. 1500. vixit et calendarium astronomicum fatidicum ab A. C. 1500. usque ad An. 1830. composuit. Ejus editionem promisit P. Lambecius.

LANGHAMUS (Regin.) Anglus, Anno 1410. claruit. Vir erat acuti et nonnihil contentiosi ingenii. Contra illum varii et ille vicissim contra varios scripsit. Composuit 4. libros in magistrum Sententiarum. Vid. Waddingus in S. O. Min. pag. 304.

LANGHECRUCIUS (Joh.) JCtus, An. 1592. claruit. Condidit speculum ecclesiasticorum et canonicorum.

LANGHORNIUS (Dan.) edidit elenchum antiquitatum Albionensium, Britannorum, Scototum, Danotum, Anglosaxonum, usque ad An. 449. cum chronico Regum Pictorum, Lond. An. 1673. in oct.

LANGIUS (Carolus) Gandavensis, An. 1573. obiit. Elucubravit notas in Ciceronis officia et libros de amicitia, etc. Carmina ejus continentur Tomo. 3. Delit. Belg. pag. 54. Videatur Sweertius, pag. 168.

LANGIUS (Christianus) senior, Doctor Theolog. natus est An. 1585: obiit Anno 1657.

LANGIUS (Chr.) Luccaviensis, medicus, An. 1619. natus est: obiit Anno 1662. Scripsit de thermis Carolinus: de acidulis Egranis: de genio thermatum, etc. Vid. Witte in Med. pag. 215.

LANGIUS (Guil.) edidit 2. libros de annis Christi, Lugd. Anno 1649. in 4. Vid. Thomasius de plagio. §. 483. Vindingius in Hafn. rect. pag. 397. Bartholinus in Danis, pag. 147.

LANGIUS (Joh. Lud.) JCtus, de pactis commentatus est, An. 1620. Extat ejusdem centuria quaestionum Juris.

LANGIUS (Joh. Pet.) delitias academicas publicavit, Anno 1664: item, Democritum ridentem.

LANGIUS (Joseph.) polyantheam seuflorilegium Anno 1607. edi fecit, fol. Vid. Thomasius, deplagio, §. 482.

LANGIUS (Nicolaus) Crempensis Holsatus, natus est An. 1586: obiit Anno 1643. Grôningae JCti et professoris munere functus est. Edidit exercitationes, ad institutiones Justinianeas accommodatas: item, compendium institutionum majus et minus. Vid. Autor vitarum proff. Gröningens. pag. 79.

LANGIUS (Paulus) Norimbergensis, An. Anno 1510. claruit. Struxit chronicon Citizense, quod Pistorius publicavit. Vid. Casp. Barthius, Advers. 60, 8. Zeillerus de hist. part. 1. pag. 85.

LANGIUS (Rud.) Canonicus Monasteriensis et poêta, diu ante Conr. Celtem in Germania claruit. Obsidionem ac Hierosolymitanum excidium carmine expressit, teste Dav. Chytraeo in orat. de Westph. pag. 16. Vid. Quenstad. pag. 208.

LANGTONUS (Steph.) Anglus, Cantuariensis episcopus, in philosophia Aristotelica omnium sui temporis eruditissimus, Anno 1228. vita functus est. Ei Balaeus Cent. 4. pag. 275. distinctionem Bibliorum in capita tribuit. Alii tamen Hugoni Card. hoc adscribunt. Vid. Quenstadius, pag. 92.

LANGIVEDELIUS (Bernh.) Hamburgensis, defensionem Hippocratis suscepit, An. 1647. Scripsit in aphorismos ejusdem. Vid. Linden, pag. 101.

LANGUETTUS (Hubertus) An. 1581. obiit. Cum viveret, Joachimo Camerario summâ familiaritate conjunctus erat. Exaravit epistolas complures ad Ph. Sidneium, equitem Anglum. De eo ita Mornaeus in praefat. libri de Ver. Rel. Christ. Certavit (inquit) in hoc viro cum pietate doctrina, cum conscientia scientia, cum natura ars, cum disciplina rerum usus: nemini mundus melius cognitus. Ex mundi perlustratione unum didicerat, mundi contemtum: nemini etiam mores hominum magis pervii, etc. Vid. Thuanus l. 74. Placcius, pag. 169.

LANGUS (Joh.) Silesius, An. 1553. claruit. Nicephori Callisti Xanthopuli 18. libros ecclesiast. historiae e Graeco in latinum sermonem transtulit.

LANOVIUS (Franc.) Parisinus, monachus O. Min. struxit chronicon ord. Minimorum, A. 1633. fol. item, syntagma historicum de sanctis Cancellariis Franciae, A. 1634.

LANOVIUS (Joh.) Constantiensis, scripsit de autoritate negantis argumenti, contra J. B. Thiers, Anno 1622. Vide, LAUNOYUS.

LANSBERGIUS (Pet.) Limburgensis, simplicitatem scripto commendavit. Extat etiam ejus carmen elegiacum, adhortationem ad pietatem continens, An. 1577. editum.

LANSBERGIUS (Phil.) medicus et mathematicus, Anno 1628. claruit. Obiic Middelburgi. Reliquit 4. libros geometricorum triangulorum.

LANSELIUS (Pet.) Gravelinganus, Anno 1632. obiit. Pachymerium in Dionysium Areopagitam latine interpretatus est. Fertur etiam adornasse novam Bibliorum regiorum post Bened. Ariam Montanum editionem. Vid. Sweertius, pag. 623. Alegambe, pag. 386.

LANSIUS (Thomas) celeberrimus JCtus et orator, Anno 1657. obiit. Mortuum laudavit Caldenbachius. Edidit tract. de Academiis: consultationem de principatu inter provincias Europae: mantissam et alia.

LANTHONIUS (Casp.) fecit varia epigrammata, Anno 1598. Vid. Tomus 3. Delit. Belg. pag. 55.

LANTZ (Joh.) Tetnangensis, An. 1638. obiit. Ingolstadii mathesin et S. linguam docuit. Struxit 4. libros institutionum arithmeticarum. Vid. Alegambe, pag. 252.

LANZAVECHIA (Joh. Bapt,) Alexandrinus, An. 1616. obiit. De incarnatione Verbi divini commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 224.

LAOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Spartanus, Plutarcho memoratur lib. de Herodoti malignitate.

LAOSTHENIDAS, [gap: Greek word(s)] , condidit Cretica, teste Diodoro Siculo l. 5.

LAPIDANUS (Guilh.) Flander, edidit methodum dialecticam: enarrationes in Psalmos poenitentiales, etc. Anno 1530.

LAPIDANUS (Joh.) Gallus, Anno 1473. floruit. Johannis Reuchlini in hebraicis praeceptorfuisse dicitur. Vid. Colomesius in Gall. orient. pag. 3.

de LAPIDE (Cornel.) Bucoldianus, Anno 1637. obiit. In universam S. Scripturam commentatus est. Corderii commentarium in Lucam compilasse a nonnemine arguitur. Videatur Alegambe, pag. 84. [?].

de LAPIDE (Joh.) Carthusianus, doctrinam de realibus Lutetiâ Basileam circa An. 1496. attulit. Corididit resolutorium dubiorum circa celebrationes missarum occurrentium.

LAPIUS (Adrianus) Brugensis Anno 1580. innotuit. Versus Graecos et latinos concinnavit.

LAPPIUS (Gisbertus) a Waveten, Ultrajectinus, JCtus, corpus historiae Ultrajectinae, ab Arn. Buchellio inceptum, continuavit. Lambertum etiam Hortensium de secessionibus Ultrajectinis recensuit, fol. An. 1643.

LAPPIUS (Joh. Dominicus) Bononiens. Anno 1604. claruit. Reliquit carmina et praesationes.

LAPUS, Castilionius, Florentinus, circa An. C. 1440. floruit. Transtulit vitas illustrium viromm ex Plutarcho: item, Dionysium Halicarnasseum: sed non satis feliciter. Franciscus Albertinus vocat virum literis Graecis et latinis eruditissimum. Vide, BIRAGUS.

LAPUS Tuctus, Florentinus, JCtus, An. 1334. claruit. Scripsit in 6. Decretalium et Clementinas. Vid. Guido Panzirolus in JCtis 3, 24.

de LARA (Ildef. Perez) tractavit de vita hominis in foro: item, de capellaniis et anniversariis, Anno 1610. Opera ejus tribus voluminibus continentur.

LARREA (Joh. Bapt.) JCtus, collegit decisiones regni Granatensis, An. 1647: item, allegationes fiscales duobus tomis, fol. An. 1651.

LARROQUANUS (Matth.) dissertationem de Photino et Liberio, Genev. An. 1670. typis tradidit.

LASCARIS (Constantinus) Anno 1490. vixit. Erat unus ex restauratoribus Graecarum literarum in Italia. Vid. Crusius in Germano Graecia, pag. 234.

LASCARIS (J. Andr.) [gap: Greek word(s)] , Rhyndacenus, patria pulsus, in Italiam se contulit et a Laurentio Medice liberaliter exceptus est. Nonagenarius fere articulari morbo periit. In Polybio quaedam latine transtulit. Circumferuntur etiam ejus carmina Graeca. Leone X. concedente, nobiles e Graecia pueros Romam adduxit, instituto ludo in Quirinali, ne Graecâ lingua scite loquentium soboles interiret. Epitaphium sibi ipse tale condidisse dicitur:

Erasmus in Ciceroniano, pag. 159. Lascaris (inquit) morum comitate generis nobilitatem prae se fert, acri judicio vir, multae in epigrammatibus argutiae: poterat inter Ciceroniani cognominis candidatos referri, nisi crebrae legationes et regum negocia revocassent hominem a musis. Confer Jovium in Elog. numero 31. Crusium in Germano Graeciapag. 234.

LASCIUS (Mart.) Calissiensis Polonus, Anno 1615. obiit. Edidit Messiam novorum Arianorum secundum Alcoranum Turcicum. In hoc libello monstrat, novos Arianos idem de Christo credere, quod docuit Mahometes in Alcorano, Vid. Alegambe, pag. 327.

LASCUS (Joh.) Polonus, Anno 1560. obiit. Cum viveret, Tigurinorum sententiam de S. Coena ore et scriptis defendere ausus est. Primo in Frisia, deinde in Anglia ecclesiae praefuit. Tandem Anglia ejectus variaque fortunâ jactatus in Poloniam concessit ibique extinctus est. Fecit summam controversiae de S. Coena: item, librum contra Mennonem, anabaptistarum principem.

a LASENA (Petrus) JCtus Neapolitanus, teste Nicio Erythraeo, part. 1. Pinacoth. pag. 107. varia eruditissima scripta elaboravit. Ex iis liber de luctu abolendo, Cleombrotus, historia Cynica, orationes de lingua Hellenistica plurimum commendantur.

LASITIUS (Joh.) Polonus. composuit tractatum de disciplina ecclesiastica, moribusque et institutis fratrum Bohemorum: item, de diis Samogitarum. Floruit Anno 1585.

LASNIORUS (Joh.) tractavit de lapide philosophorum, Anno 1612. Vid. Linden, pag. 366.

LASSUS (Garcias) Hispanus, Horatiana suavitate odas solitus est componere. Militiae laudem appetendo, morte acerba et casu quidem ignobili extinctus est, cum ad Aquas Sextias ex turricula ab agrestibus lapide caput ictus, spectante Caesare, concidisset. Vid. Jovius in Elog. pag. 303.

LASSUS (Orlandus) Belga, musicus celeberrimus, natus est Anno 1520: obiit An. 1593. Alberto et Guilelmo, Serenissimis Bavariae ducibus a cantionibus ecclesiasticis fuit. A Maximiliano II. Imp. nobilitatis insignia consecucus est. Plurimae ejus cantiones variis in locis impressae sunt. Videatur Sweertius, pag. 589.

LASUS, [gap: Greek word(s)] , Chabrini filius, Hermionensis, musicus et poeta, Olymp. LX. floruit. Suidas author est, eum primum scripsisse de musica, primum etiam carmine dithyrambico cantasse et disputationes contentiosas institusse. A quibusdam septem Sapientibus annumeratur, nomine ejus in Periandri locum suffecto. Athenaeus lib. 10. refert struxisso eum odam [gap: Greek word(s)] , in qua nullum sigma appareret. Lasum AElianus Var. Hist. 12, 36. allegat.

LASUS, Magnesius, reliquit [gap: Greek word(s)] , ceu videre est apud Anonymum in vita Arati.

LATEMERIUS (Guilh.) Britannus, Linacri et Grocinii contemporaneus fuit. Jovius de script. Brit. pag. 103. utriusque linguae peritissimum intimae philosophiae omnia exactissime perdidicisse affirmat. Extat ejus ad Erasmum epistola, multa stili gravitate et elegantia conscripta, in qua ipsi Erasmo, operam ab eo in Nov. Testamenti recognitione postulanti, cum summa verecundi ingenii modestia respondet.

LATERNA (Mart.) Drohobitensis, Anno 1598. in mari periit. Decachordon spirituale: item, orationes complure exaravit, teste Starovolscio in Hecat. pag, 91. Alegambe pag. 328. mira de eo natrat.

LATHBERIUS (Joh.) Anglus, Anno 1406. claruit. In psalmos, Jeremiam et Acta Apost. commentatus est. Waddingus, in Scr. Ord. Min. pag. 213. ut philosophum et Theologum magnopere commendat.

LATINIUS (Janus) Calaber, compos. masgaritam novellam de arte chymica et philosophorum lapide. Promisit etiam methodum in omnes libros Raymundi Lulli. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 187.

LATINIUS (Latinus) Viterbiensis An. 1592. ex hac vita migravit. In sacris vett. Patrum libris emendandis, imprimis in Tertulliano ad vett. codices recognoscendo operam impendit. Ejus biliothecam sacram et profanam sive correctiortes in sacros et profanos scriptores Dominicus Macrus Romae, Anno 1677. fol. in lucem prodire jussit.

LATINUS (Fab.) Torquati Tassi amicus singularissimus, Mantuae a rustico ac nullius precii homine interfectus est. Composuit tragoediam Antonio Decio in epistolis laudatam, quam tamen magno bonarum artium detrimento interiisse Tollius di Infel. lit. pag. 29. conqueritur.

LATINUS (Joh.) AEthiops, musicus et poeta, A. C. 1575. clatuit. In literis latinis adeo excelluit, ut latinam linguam Granatae publice doceret: exemplo (inquit Miraeus ) non audito, in cathedra nigrum hominem latine loqui. Condidit duos Austriados libros carmine heroico: item, panegyricum de victoria navali, Anno 1571. ad Echinadas parta. Vid. Quenst. pag. 687.

LATIOSUS (Ansh.) medicus Viterbiensis, Anno 1667. edidit commentar. octo librorum in aphorismos Hippocratis.

LATOMUS (Barth.) Arlunensis, natus est Anno 1485: obiit Anno 1546. Scripsit scholia in aliquot orationes Ciceronis: item, obsidionem Trevirorum carmine heroico. Praeterea Bucerum, Pet. Dathenum et Jac. Andreae scriptis impugnavit. Extat etiam ejus tract. de docta simplicitate primitivae ecclesiae: item, alius de usu calicis et sacrificio eucharistiae Vid. Sweertius, pag. 156. Olearius in Abaco, pag. 67.

LATOMUS (Jacobus) Camberonensis, Hannonius, Theologus pontificius, Anno 1544. vivere desiit. Scripsit de ecclesia, de primatu pontificis, de confessione secreta, responsionem ad articulos Lutheri, de missa, fide et operibus, etc. Opera ejus uno volumine comprehensa Jacobus Latomus junior, ejus ex fratre nepos et haeres, Lovanii Anno 1550. edi curavit. Videatur Ohilinus vol. 2. pag. 109. Valerius Andreae, in Fast. Lov. pag. 105. Olearius in Abaco, pag. 224.

LATOMUS (Jac.) junior, Anno 1596. obiit. Psalmorum tres libros, Threnos et Cant. Canticorum elegiaco carmine expressit, teste Sweertio.

LATOMUS (Joh.) Bergensis, Anno 1578. obiit. Poemata, elogiis Jovianis addita, immortalem illi gloriam peperere. Videatur Sweertius, pag. 442. Ghilinus, vol. 1. pag. 83.

LATOS (Joh.) Cracoviensis, philosophus, mathematicus et medicus excelentissimus fuisse fertur. Non vulgarem famam scripto tractatu de mutationibus tegnorum promeruit. Extant etiam ejus observationes in aliquot eclipses et cometas. Calendarium quoque a Gregorio XIII. promulgatum calamo lacessere ausus est, affirmans consultius eam in rem se aliquid afferre posse. Emisit igitur correctionem calendarii, quae a nonnullis haud improbata fuit. Vid. Starovolsc. in Hecat. pag. 85.

de LATRE (Guil.) Tornacensis episcopus, Anno 1473. obiit. Reliquit 2. libros de Vellere aureo, in quibus ordinis illius originem et alia, quae ad eum spectant, pertractabat. Prodiit ille liber, An. 1530. fol.

LATRO (Porcius) Hispanus, rhetor, tempore Senecae rhetoris, cui admodum familiaris erat, floruit. Nihil illo viro gravius, nihil suavius, nihil eloquentia sua dignius. Nunquam ille, quae dicturus erat, ediscendi causa relegebat. Edidicerat illa, cum scripserat. Historiarum summam notitiam habebat. Jubebat aliquem nominari ducem et statim ejus acta curlu reddebat. Adeo quaecunque in animum ejus semel descenderant, in promtu

LATRONIANUS, poeta, Hispanus, An. C. 380. claruit. A Maximo tyranno interfectus est. S. Hieronymus in catal. scr. eccl. valde eruditum et in metrico opere veteribus comparandum appellat.

LAVANDA (Eug.) scripsit notas in Rom. Hayi astrum inextinctum, Colon. An. 1641.

LAVATERUS (Henr.) adornavit defensionem medicorum Galenicorum adversus Salam, An. 1610.

LAVATERUS (Joh.) Ludovici pronepos, natus est An. 1624. Tractavit de origine fontium: de atomis: de cognitione et institutione mutorum et surdorum: item, de praeparatione ad S. Coenam. Vid. Hofm. in Lex. Univ. part. 1. pag. 896.

LAVATERUS (Joh. Rud.) de descensu Christi ad inferos, An. 1610. commentatus est.

LAVATERUS (Lud.) Tigurinus, Anno 1586. mortuus est. Condidit historiam de ortu et progressu contro versiae Sacramentariae: item, tractatum de spectris et lemuribus. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. Theol. pag. 205.

LAUBANUS (Melch.) composuit resolutiones in Virgilium: item, carmina. Videatur Tomus 3. Delit. German. pag. 865.

LAUBIUS (Georg.) Augustanus, natus est Anno 1554: obiit Anno 1597. In lucem edidit librum, cui titulum fecit, Rosa Anglica. E Graeca in latinam linguam Simonem Sethum transtulit.

LAUBEGOIS (Ant.) Duacensis, Anno 1626. obiit, aetatis 55. Conimbricae olim Graecam et Hebraicam linguam docuit. Reliquit breviarium linguae Graecae. Vid. Alegambe, pag. 40.

a LAUDA (Pet.) Insuber, Anno 1636. claruit. Edidit claviculam breviarii Romani. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 273.

de LAUDENBURG (Reinard.) ordinis S. Augustini, passionem Christi e quatuor Evangelistis concionibus illustravit. Liber prodiit Norimbergae. Anno 1501.

LAUDUS (Bassianus) Placentinus, medicus Patavinus, Anno 1543. claruit. Reliquit duos dialogos, quorum prior methodum cognoscendi morbos complectitur, alter curandi. Extant ejusdem 2. libri de historia humana.

LAUDUS (Guilh.) archiepiscopus Cantabrigiensis, Anno 1645. capite plexus est. Irenaeus Philadelph. in epist. ad Renatum Verideum, i. e. Andream Rivetum, vocat dogmatum et rituum papalium non tantum fautorem et vindicem, sed et autorem instauratoremque longe acerrimum. Extant ejus acta disputationis cum Piscatore Jesuita. Vid. Kempius in biblioth. Anglicana, pag. 379.

LAVELLUS (Jacob.) de Castro novo, construxit compendium, medicinae: item, comment. in librum de pulsibus, An. 1609.

LAVINIUS (Pet.) metamorphoses Ovidianas enarrationibus illustrare aggressus est, An. 1516.

LAVINIUS (Wencesl.) Moravus, tract. de coelo terrestri confecit. Vid. Linden, pag. 575.

LAUNOYUS (Joh.) Constantiensis, Theologus Parisiensis, hoc tempore claret. Scripta ejus multa sunt et varia. Nobis praecipua tantum commemorare placet. Inter ea sunt, quinque tomi epistolarum: opusculum de 2. Dionysiis: tractat. de varia Aristotelis in academia Parisina fortuna: dissertatio de recta Nicaeni canonis 6. intelligentia: diss. de mente concilii Tridentini circa satisfactionem in Sacramento poenitentiae: tract. de commentitio Lazari, Magdalenae et Marthae in Provinciam appulsu: diss. de vera causa secessus Brunonis in

desertum: dissert. de auctoritate negantis argumenti: judicium de Hadr. Valesii disceptatione de Basilicis, etc. Martinus Schoockius part. 2. fab. Hamel. c. 20. ait, Launoyum esse serium et eruditum veritatis antistitem ac vindicem: scriptaque illius uni veritati eruendae dicata esse.

LAVORIUS (Jul.) inter viros doctos refertur a Leone Allatio in Apib. Urb. pag. 171.

de LAUREA (Laur. Pancratius) edidit epitomen canonum omnium, qui in Conciliis continentur, Venet. Anno 1648. fol.

LAUREDANUS (Joh. Franc.) Patricius Venetus, poeticas narrationes composuisse fertur. Vid. Imperialis, pag. 205.

LAUREDANUS (Leonh.) Venetus, collegit silvam rerum memorabilium, Venet. An. 1626.

LAUREMBERGIUS (Joh.) matheseos professor Soranus, Anno 1640. claruit. Edidit Antiquarium: tres libros Cromaticae: Graeciam antiquam: otium Soranum: satiras, etc. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 74. item, in med. poet. pag. 147.

LAUREMBERGIUS (Jac. Seb.) Hamburgensis, JCtus, natus est An. 1619: obiit An. 1668. Rostochii jura professus est Edidit Orbem bacchantem. Videatur Henningus Witte in memoriis JCtorum, pag. 489.

LAUREMBERGIUS (Pet.) Rostochiensis, Anno 1639. obiit. Apparatum plantarium: Horticulturam: Cronium seu compendium historicum, etc. typis excudi fecit.

LAUREMBERGIUS (Wilh.) medicus Hafniensis, historicam descriptionem lapidis aetitis vel aquilinaris emisit, una cum tract. de lapide Calsuve, An. 1627. teste Bartholino.

LAURENTIANUS (Laur.) in puteo periit. Florentiae et Pisis philosophiam et medicinam professus est. Extant ejus cruditae lucubrationes in Galenum. Pierius Valerianus de Infel. lit. vocat Graece latineque eruditissimum. Vid. Jovius in elog. num. 49.

de LAURENTIO (August.) medicas disceptationes Panormi, Anno 1652. imprimi curavit.

LAURENTIUS, Casinensis monachus, A. C. 950. floruit. Vitam S. Mauri et Castrensis episcopi passionem versibus celebravit.

LAURENTIUS, Novariensis episcopus, seculo VI. juxta nonnullos vixisse traditur. Reliquit 2. homilias de poenitentia et eleemosyna. Videatur Olearius, pag. 287.

LAURENTIUS (Andreas) de strumarum natura et curatione, Paris. Anno 1609. commentatus est.

LAURENTIUS (Caesar) Italus, An. 1621. obiit. Romae Graecam linguam professus est. Reliquit libellum carminum rythmicorum. Videatur Alegambe, pag. 67.

LAURENTIUS (G. F.) animadversiones condidit in Hippocratis aphorisimos nonnullos minus absolute veros, Anno 1653.

LAURENTIUS (Jac.) Theologus Belga, fabulam infernalem vel tract. de purgatorio composuit. Extat ejusdem commentarius in epistolam Jacobi, in 4.

LAURENTIUS (Josephus) Lucensis, edidit duos libros Polymathiae de variis ritibus, Anno 1631. item, Amaltheum onomasticum, Anno 1640. Vid. Rhodius ad Scribonium Largum, pag. 206. Hedovillius part. 1. Ephem. pag. 97. et T. 2. pag. 150.

LAURENTIUS (Nic.) Arctander Nidrosius, adornavit alexipharmacum adv. pestem, An. 1611.

LAURENTIUS (Paulus) homilias in libros Samuelis et Amosi typis imprimendas dedit.

LAURETUS (Christ.) Agendicensis, scr. Hazoar sive illustrationem prophetarum de plenitudine temporis Messiae, Paris. An. 1610. teste Colomesio. Confer Casaub. epist. 274. 309.

LAURETUS (Hieron.) Cervariensis, An. 1566. vixit. Edidit silvas allegoriarum, Venet. Anno 1575.

LAURETUS (Matth.) monachus Casinensis, chronicon Leonis Ostiensis notis illustravit.

LAUREUS (Joh. Vincentius) Calaber, med. et Card. Anno 1592. obiit. Vid. Thuanus, lib. 104.

LAURINUS (Guido) Brugensis, JCtus, commentationes in Julium Caesarem: carmina: item, dialogum Telluris et Plutonis, teste Sandero, composuit.

LAURINUS (Marcus) Brugensis, Guidonis frater, a Sweertio pag. 523. valde commendatur.

LAURUS (Jac.) librum emisit de antiquae urbis Romae splendore, Romae Anno 1612. formâ oblonga.

LAURUS (Joh. Bapt.) Perusinus, Anno 1629. obiit. Edidit orchestram theatri Romani sive dialogum de viris aevi sui doctrinâ illustribus: item, tract. de Annulo pronubo S. Mariae Perusii adservato. Vid. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. num. 141. Saussay, pag. 235.

LAUS (Andr.) cursum philosophicum juxta Thomae doctrinam, Neapol. An. 1643. adornavit.

LAUTENBACHIUS (Conr.) Thuringus, poêta et historicus, Anno 1595. obiit. Josephum, Egesippum, et catalogum testium veritatis Germanice transtulit. Vid. Quenstad. pag. 220.

LAUTENBACHIUS (Joseph.) collegit consilia medicinalia medicorum Italiae, Anno 1605.

LAUTERBACHIUS (Erh.) scr. de quaest. an imagines in templis retinendae, Anno 1606.

LAUTERBACHIUS (Joh.) a Noscowitz, Lusatus, JCtus et boeta, Anno 1593. obiit. Reliquit 5. libros elegiarum: 2. libro epigrammatum: theatrum sapientiae: expugnationem Byzantii, etc. Vid. Joh. Pet. Lotichins part. 3. bibl. poet. pag. 160.

LAUTERBACHIUS (Joh. Wolf.) celebris JCtus, hoc tempore Tubingae jurisbrudentiam profitetur. Scripsit de voluntaria jurisdictione, etc.

LAUTERBERGIUS (Conr.) An. 1225. claruit. Autor creditur chronici montis Sereni. Videatur Olearius in Abaco, pag. 115.

LAUTIUS (Lud.) Gandensis, Anno 1615. floruit. Condidit poemata: item, notas in Paulum Orosium, Catullum, Tibullum, Propertium, teste Sandero.

LAUUSONUS (G.) in epist. ad Hebraeos commentatus est An. 1661. fol. Extat etiam ejus tract. de sabbato.

LAUXMIN (Sigism.) edidit praxin oratoriam, An. 1665: item, demonstrationem catholicae ecclesiae.

LAX (Casp.) Hispanus, Anno 1515. claruit. Scripsit de oppositionibus propositionum categoricarum.

LAYERVELTZ (Servat.) struxit catechismum novitiorum tomis duobus, Mussiponti, An. 1623. fol.

LAYMANNUS (Paul.) An. 1635. obiit. Composuit Theologiam moralem. Ejus opera prodierunt 3. tomis Lugd. An. 1664. Vid. Alepambe, pag. 367.

LAYNEZ (Jac.) Castellanus Hisp. Anno 1565. obiit. Erat unus ex primis Ignatii Lojolae discipulis. Inter Theologos, qui concillo Tridentino interfuere, primum locum tenuit. Pontificii Theologorum principem, oraculum Spiritus Sancti et arcam utriusque Theologiae nominant. Ipsius lucubratio est doctrina concilii Tridentini de Sacramento ordinis. Vid Alegambe, pag. 204.

de LAZARA (Joh.) eques Italus, singulari comitate et elegantiorum literarum cultu et totius antiquitatis peritia non familiam tantum, sed totam Italiam collustravit. Vid. Ferrarius de re vest. pag. 83. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 299.

LAZARONUS (Pet.) libellum de gestis Pompeii et Julii Caes. ad Maximilianum I. Imp. exaravit, qui fertur extare MS. in bibliotheca Viennensi.

LAZIARDUS (Joh.) ord. Caelest. monachus, circa A. 1500. vixit. Reliquit epitomen historiae universalis.

LAZIUS (Wolfg.) Viennensis, medicus et philologus, natus est, An. 1514: obiit An. 1565. Scripsit duodecim libros commentariorum reip. Rom. in exteris provinciis: commentarios rerum. Graecarum: 12. libros de gentium migratione: chronographiam Pannoniae et alia. Videatur Mart. Hanckius, part. 1. Script. R. R. pag. 218. Vossius de Math. scient. pag. 257. Lambecius, T. 1. Bibl. Caes. c. 40.

LAZZARUS (Pet. Ant.) Ticinensis, An. 1630. obiit. Tractavit de blasphemia: item, de monitoriis. Extat quoque ejus compendium omnium operum Martini Navarri. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 197.

LEALIUS (Josephus) paediam Scoticam duabus partibus complexus est, Venet. An. 1668. in 4.

LEANDER, Bononiensis, A. 1520. claruit. Contexuit 6. libros de viris illustribus: item, Italiae descriptionem. Vid. Zeiller. part. 2. de Scr. hist. pag. 3.

LEANDER, Hispalensis episcopus, missam Mozarabum in Hispaniis usitatam composuisse creditur. Erant autem Mozarabes Christiani Arabibus mixti. Vid. Isidorus Hispal. de Viris Illustr. c. 41. Olearius in Abaco, pag. 288.

LEANDER (Franc.) edidit quaestiones morales de sanctissimo sacramento, 4. partibus, Anno 1654. Opera ejus Theologica 8. tomis prodierunt Lugd. Anno 1664.

LEANDRIUS, [gap: Greek word(s)] , Milesius, scripsit de Mileto patria sua. Allegatur a Diogene Laertio et Clemente Alexandrino. Videatur Jonsius, de Sc. H. Phil. pag. 337.

LEAUTAUDUS (Vincent.) Ebredunensis, An. 1640. floruit. Mathesi addictus magnos in ea progressus fecit. De primo mobili nonnulla commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 443. Quaere infra, LEOTAUDUS.

LEBEUS (Dionys.) Tricassinus, inter poentas nomen habere meruit. Vid. Tom. 2. Delit. Gall. pag. 389.

LECAPENUS (Geprg.) condidit opusculum grammaticum de dictionum significationibus. Extat in bibliotheca Augustana.

LECHNERUS (Casp.) Hallensis, A. 1634. obiit. Ingolstadii et Pragae Theologiam docuit. Edidit digitum DEI in bivio: sodalem Parthenium; ubiquitatem Eutychi Nestorianam: confutationem Thummii de papa antichristo, etc. Vid. Alegambe, pag. 150.

LECTIUS (Jac.) celebris JCtus, scripsit de publicis Judiciis. Extant ejusdem orationes.

de LEDESMA (Franc.) Hispanus, collegit momumenta ordinis Minorum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 121.

LEDESMA (Jacob.) Hisp. A. 1575. obiit. Librum exaravit de Scripturis divinis quavis lingua non legendis, Colon. An. 1597. Extant ejusdem grammaticae institutiones. Videatur Alegambe, pag. 205.

de LEDESMA (Joh.) Mexicanus, A. 1637. obiit. Reliquit commentariorum in Thomam et aliarum lucubrationum 14. tomos, quos tamen vivus imprimi non permittebat, Videatur Alegambe, pag. 252.

van LEEUWEN (Simon) JCtus, vulgavit censuram forensem theoricam et practicam, Lugd. An. 1662.

LEGATUS (Laur.) Cremonensis, Graecae humanitatis professor Bononiae, A. 1667. floruit, Edidit Agriomelidem, Chrysomeleidem

et Neocastam: oden Pindaricam Graeco-latinam: lyceum Cremonense, id est, de scriptoribus Cremonensibus: Athenaeum poetarum tomis quatuor: museum poetriarum: 7. libros poematum Graeco-latinorum. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 179. et seqq.

LEGDAEUS (Valent.) adornavit examen refutationis Val. Smalcii B. Grawero oppositae, An. 1622.

de LEGIA (Lambertus) Anno 1480. ftoruit, juxta Valeriam Andreae. Alii tamen eum ad An. 1080. revocant. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 184.

LEGIONENSIS (Ludovicus) Hisp. in Salmanticensi Academia Theologiam professus est. Scripsit de ucriusque agni, typici ac veri, immolalionis legitimo tempore, Anno 1590: item, de divinis nominibus: ut et comment. in Cant. Canticorum. Andreas Schottus in Bibl. Hisp. pag. 266. in literis latinis, Graecis et Hebraicis non mediocriter versatum fuisse memorat.

LEGNERUS (Joh.) JCtus, edidit paratitla vetera et nova in Pandectas, Paris. An. 1612.

LEGNEUS (Pet.) Gravelingens. JCtus, scripsit in institutiones juris. Composuit etiam Didonem tragoediam e 4. libris AEneidos, teste Sandero.

LEHMANNUS (Christ.) struxit chronicon Spirense: item, florilegium politicum. Videatur Zeillerus part. 2. de hist. pag. 84.

LEIB (Chilianus) Anno 1550. claruit. Vidit bellum Bavaricum, rusticum et Germanicum, quae omnia copiose descripsit. Vid. Bruschius de Monasteriis, pag. 102. b.

LEIBIUS (Joh.) Straupha Francus, poeta; Studentica edolavit: item, Jubilaeum catholicum, An. 1618.

LEIBNUTZ (Goth. Wilh.) Lipsiensis, JCtus, de arte combinatoria, An. 1666. commentatus est. Extat ejusdem hypothesis physica nova sive theoria motus concreti, una cum theoria motus abstracti: methodus nova discendae docendaeque jurisprudentiae: item, ratio corporis juris reconcinnandi. Vid. Placcius in Anon. scr. pag. 34.

LEICHNERUS (Eccard.) tractavit de phthisi: item, de emendatione scholarum philosophica, An. 1652.

de LEIDIS (Phil.) JCtus, An. 1380. obiit. Scripsit de reip. cura et sorte principantium. Vid. Meursius in Athenis Batavis, pag. 72.

LEIDESSERUS, egit de controversis doctrinae capp. inter Acad. Parisiensem et Soc. Jesu, An. 1613.

LEICH (Edoardus) Staffordiensis, Anglus, Anno 1670. vixit. Composuit criticam sacram Hebraicam et Graecam: item, sex libros de consortio religionis et literaturae. Vid. Kempius. pag. 268.

LEINATIUS (Joh. Steph.) Mediolanens. An. 1576: obiit. Texuit volumen homiliarum e S. Ambrosii scriptis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 153.

de LEIO (Gerhardus) Batavus, gesta Romanorum moralizata, Goudae, Anno 1480. fol. edi curavit.

LEIPOLDUS (Casp.) JCtus, scripsit de concurrentia jurisdictionis in Imperio Rom. Germanico.

LEIVA (Franc.) Cordubensis, antiparadoxa de duplici motu evulgavit, Cordubae, An. 1634.

LEIUS (Conr.) Orocrenius, carmina composuit Videatur Tomus 3. Delit. Germ. pag. 977.

LEMMICHIUS (Henr.) Lubecensis, Vindicias librorum apocryphorum Vet. et Nov. Testam. An. 1638. publicavit.

LEMNIUS (Laev.) Zirizaeus, natus est An. 1505: obiit Anno 1568. Extat eius tractatus de occultis naturae miraculis. Vid. Sweertius, pag. 505.

Helvetiorum obiit. Vertit Dionysium de situ orbis versibus heroicis. Odysseam etiam Homeri heroico latino carmine expressit.

LEMOSIUS (Lud.) Lusitanus, medicus, struxit sex libros de optima ratione praedicendi, An. 1592. Extat ejusdem judicium de operibus Hippocratis.

LEMVICUS (Andr.) Danus, carmen exaravit de exitio navis Suecicae sine pari, Anno 1564. Vid. Bartholinus in med. poet. pag. 145.

LENAEUS (Joh.) Canutus, Theologus Upsaliensis, edidit informationem de veritate et excellentia religionis Christianae, An. 1638.

LENAUDERIUS (Petr.) Cadomensis, JCtus, scr. de privilegiis doctorum. Extat T. 18. Tract. tract.

LENFANT (David) edidit concordantias Augustinianas, duobus tomis comprehensas, Paris. Anno 1656. fol. item, Biblia S. Bernhardi: ut et Biblia S. Thomae.

LENSAEUS (Arn.) Belliolanus, medicus, An. 1595. floruit. Isagogen geometricorum elementorum Euclidis confecit.

LENSAEUS (Joh.) Flander, Anno 1593. obiit, Scripsit de libertate Christiana: item, de verbo DEI non scripto. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 130. Sweertius, pag. 443. Vernulaeus in Lovan. pag. 278.

LENSIUS (Eustach.) Anno 1225. obiit. Cosmographiam Mosis tribus libris complexus est. Vid. Sweertius, pag. 235.

LENTULUS (Cn.) Gaetulicus, historicus et poeta, tempore Tiberii et Caligulae vixit Vide, GAETULICUS.

LENTULUS (Cyriac.) JCtus, scr. tract. de jure belli et pacis: institutiones juris: Europam carmine heroico. Extant etiam ejus arcana regnorum et aula Tiberiana. Cartesii philosophiam quoque stilo oppugnavit.

LENTULUS (Paul.) Bernensis, scripsit de prodigiosa inedia Apolloniae Schreieriae, An. 1604. Vid. Linden, pag. 483.

LENTUS (Josephus) clarorum Asculanorum praeclara facinora literis consignavit, Romae, An. 1622.

LENZUS (Cosmas) annales clericorum infirmis ministrantium, Neapol. Anno 1641. fol. edidit.

LEO, [gap: Greek word(s)] AEgyptius de coronis tractav. ceu colligitur ex Tertulliani libro de corona militis, cap. 7.

LEO, Alabandensis, sophista, composuit Carica, Lyciaca et artem de statibus, teste Suida.

LEO, Bituricensis archiepiscopus, A. Chr. 453. claruit. Extat ejus epistola ad episcopos Tertiae provinciae scripta, ut clerici non expetant secularia judicia. Vid. Olearius, pag. 289.

LEO, Byzantius, tempore Philippi Macedonis in magna autoritate fuit et varias legationes obiit, quemadmodum, Philostratus in vitis sophist. pag. 531. memorat. Idem Leonem inter Platonis discipulos numerat. Condidit res Philippicas et Byzantinas libris septem. Suides autor est, eum coortâ Byzantii seditione vitam spontaneo suspendio finiisse. Confer Vossium de nat. Rhet. pag. 79.

LEO, Grammaticus et historicus, A. C. 1000. vixit. De rebus Constantinopolitanorum nonnulla commentatus est. Vid. Hanckius, in Byzant. script. pag. 678.

LEO IV. Imperator, Basilii Macedonis filius, cognomine Sapiens, Anno 911. obiit. [gap: Greek word(s)] libris 20: [gap: Greek word(s)] , i. e. regias constitutiones, 60. libris complexus est. Extant ejusdem oracula de Imperio Rom. orientali, a Lambecio edita: item, decem orationes. Liber de aucupio adhuc desideratur. Vid. Thomasius de plagio, §. 484. Mart. Hanckius in Scr. Byzant. pag. 412. Olearius, pag. 290.

LEO primus, cognomine Magnus, episcopus Romanus, Anno Chr. 461. claruit. Reliquit homilias. Erasmus in Ciceroniano: Tusci Leonis (qui fuit ejus nominis primus Romae urbis pontifex) bene numerosa satisque perspicua dictio, nec ineptis sensibus; sed nihil ad Ciceronem. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 11. Rivetus T. 2. oper. pag. 1144. Olearius. pag. 288.

Rabbinus, h. t. claret. Ejus liber de ritibus, vita et moribus modernorum hebraeorum, Paris. An. 1637. curante Gaffarello prodiit.

LEO, Ostiensis episcopus, An. 1110. obiit, juxta Bellarminum. Struxit chronicon monasterii Casinensis, orfus a S. Benedicto, progrediens usque ad Desiderium abbatem, qui postea papa factus et Victor III. dictus est. Vid. Ph. Labbe; l. c. pag. 18. Olearius, pag. 290.

LEO, IX. natione Getmanus, Anno 1049. pontifex factus est. Obiit Anno 1054. Reliquit epistolas et homilias. Videatur Ph. Labbe l. c. pag. 17. Olearius, pag. 289.

LEO, Tuscus, scripsit de insomniis ad Hugonem Eterianum. Librum Casp. Barthius habuit, ceu patet ex ejus Notis ad Claudian. p. 1324. Idem in Notis ad Venaticos et Bucolicos poetas pag. 158. vocat librum optimae frugis, multaque continentem, alibi non exstantia, praesertim AEgyptiorum mysteria.

LEO Judae, Gemerensis, natus est, Anno 1582: obiit, An. 1542. Fertur quinque calluisse linguas. Transtulit vetus Testamentum ex Hebraico in latinum. Hanc translationem Hispani Theologi postmodum per Guil. Rovillium denuo excudi curaverunt. Vid. Rivetus T. 2. Operum pag. 96. Placcius, pag. 218.

LEO (Ambrosius) medicus et philosophus insignis, Anno 1517. claruit. Reliquit tres libros de Nola patria sua non incuriose perscriptos. Idem castigationes in Averroem adornavit. Vid. Quenst. pag. 379.

LEO (Dominicus) junior, Bonon. medicus, An. 1560. floruit. Scripsit de febribus et tumoribus praeter naturam: de morbo Gallico, etc.

LEO (Joh.) Granatensis (vulgo Africanus dictus) tempore Leonis X. pontificis vixit. Erat initio Mohammedanus: tandem Christianus factus est. Africae descriptionem novem libris persecutus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 84. Zeil. lerus part. 1. hist. pag. 85.

LEO (Pet.) Florentinus, medicus, furore correptus. in puteo misere periit. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 81. vocat non tantum artis medicae peritissimum, sed etiam in literis politioribus non mediocriter excultum vatiarumque rerum cognitione nobilem.

LEODAMAS, [gap: Greek word(s)] , inter sophistas locum occupat. Meminit ejus Aristoteles in Rhet. 1, 7.

LEON (AEl. Edoard.) Frisius, Anno 1582. claruit. Frisiam carmine heroico celebravit.

de LEON (Salvator) Murcianus, in Ecclesiasticum, Antverp. Anno 1640. fol. commentatus est. Videatur Alegambe, pag. 415.

de LEONE Pinello (Ant.) Hisp. epitomen bibliothecae orientalis et occidentalis, nauticae et geographicae, An. 1629. edi curavit.

LEONHARDUS, Chiensis, historiam captae a Turcis Constantinopoleos composuit. Edita est Norimb. An. 1544.

LEONHARDUS, Ragusaeus, Anno 1480. floruit. Summam Thomae Aquinatis scholiis illustravit. Vid. Sigism. Ferrarius in Hungaria, pag. 449.

LEONHARDUS, de Utino, ord. praedicatorum monachus, A. 1445. claruit. Ejus sermones de sanctis sub ipsa typographicae artis incunabula, A. 1446. impressisunt absque tamen loci mentione. Vid. Olearius in Abaco, pag. 291.

LEONHARDUS (Hubertus) Anno 1490. claruit. De genealogia nobilium Francorum tractavit.

LEONHARDUS (Thomas) Mosaetrajectanus, Anno 1600. natus est. Edidit thesaurum rosarii, Colon. Anno 1642. Vid. Valer. Andreae in Fastis Lovanniens.

LEONICENUS (Jonas) methamorphosin AEsculapii et Apollinis, An. 1672. in lucem protulit.

LEONICENUS (Nicol.) Vicentinus, medicus, natus est Anno 1428: obiit Anno 1524. aetatis 96. Sexaginta annos Ferrariae docuit. Gloriabatur se vegeta et viridi uti senecta, quod castam juven tutem virili aetati tradidisset. Dioscoridem notis exornavit. Josephus Scaliger, epistola 19. pag. 104. de Leoniceno sequentia habet: De eo viro nonnisi honorifice praedicare debemus, vel eo nomine, quod primus philosophiam et medicinam ipsam cum humanioribus literis conjunxit. Primus enim ille nos docuit, homines, qui sine bonis literis medicinam tractant, esse similes iis, qui in alieno foro litigant. Et mirum praeterea accepi de viro. A pueritia, imo a cunabulis ipsis ad 30. annum morbo comitiali adeo tentabatur, ut, cum ad se redierat, pertaesus vitae pene sibi manus afferret. Sed post trigesimum annum plane eo malo defunctus, omnibus membrorum ac sensuum officiis integer, nulla morbi suspicione ad 94. annum pervenit, Et, si bene memini, triduo, antequam decederet e vita, operam dederat lectioni. Haec ille. Confer Jovium in Elogiis, num. 70.

LEONICENUS (Omnibonus) Vicentinus, An. 1505. claruit. Vertit AEsopi fabulas: Xenophontis libellum de venatione: Athanasii opus contra geotes et haereticos.

LEONICUS (Barth.) cognomine Fuscus, in Casinensi monasterio obiit. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 164. ejus ingenium et absolutissimam eruditionem omnes admiratos esse memorat.

LEONICUS (Nicol.) Tomaeus, Bartholomaei frater germanus, An. 1524. claruit. Primus latinorum philosophorum (inquit Jovius in elog. num. 91. ) Patavii Aristotelem Graece interpretatus est. Composuit comment. in parva naturalia Aristotelis: item, librum de varia historia. Procli Lycii explicationem in Platonis Timaeum latine transtulit. Erasmus in Ciceroniano pag. 163. Leonicus (inquit) in adytis philosophiae, praesertim Platonicae, semper religiose versatus ad Platonis et Ciceronis dialogos effingendos se composuit, et praestat eloquentiae tantum quantum fas est hocdie a tali philosopho requirere: Ciceronianus appellari nec ipse cupiat, nisi fallor; adhuc enim superest, vir non minus integris moribus, quam eruditione recondita. Haec ille.

LEONIDES, [gap: Greek word(s)] , Byzantius, Metrodori filius, scripsit de re piscatoria: item, de animalibus. Meminit ejus AElianus in hist. anim. l. 2. c. 6. lib. 12. c. 42. lib. 17. c. ult.

LEONIDES, Rhodius, philosophus Stoicus, Straboni l. 14. memoratur. Isacius Tzetzes in Lycophronem eum [gap: Greek word(s)] allegat. Meminit ejus etiam Hesychius in [gap: Greek word(s)] : item, Vitruvius in praefat. libri 7. Haec Meursius in Rhodo, pag. 100.

LEONINUS (Alb.) Bommelanus, Anno 1598. obiit. Sweertius. pag. 225. JCtum facit et a procera statura Longolium cognominatum esse memorat. De eo hoc dicterium ferebatur: Leonino cantillante, saltat Cujacius. In jure 7. libros observationum: centuriam consiliorum. etc. edidit. Vid. Valerius Andreae in Fast. Lovan. pag. 190. Vernulaeus in Acad. Lov. pag. 290.

LEONIUS (Paulus) Patavinus, JCtus, scripsit in titul. de verborum obligationibus.

LEONIUS (Pet.) Spoletanus, medicus, Anno 1444. aqua mersus periit, teste Reusnero in Iconibus. Confer Jovium in Elogiis, num. 35.

LEONIUS (Rutg.) edidit synopsin praelectionum physicarum, An. 1665: item, selecta philosophica, Daventriae, Anno 1670.

LEONORIUS de Leonoriis, medicus, An. 1105. claruit. Librum de medicamentis pro equis elaboravit.

LEONTIUS, [gap: Greek word(s)] , advocatus Byzantius, A. C. 540. floruit. Scripsit de sectis:

item, tres libros contra Nestorianos et Eutychianos. Vid. Ph. Labbe T. 2. diss. pag. 23. Olearius in Abaco, pag. 292.

LEONTIUS, Cyprius, A. C. 620. claruit. Reliquit homilias. Vid. Ph. Labbe l. c. pag. 25. Olearius pag. 292.

LEONTIUS, Magnesius, a Mallincrotio pag. 38. tanquam ab aliis praetermissus, observatus est.

LEONUS (Dominicus) Lunensis, medicus, artem medendi, An. 1563. publicari fecit. Vid. Linden, pag. 160.

LEOPARDUS (Paulus) Isemburgensis, vir Graece et latine doctissimus, A. 1567. obiit. Erat, teste Thuano, homo minime ambitiosus, ut qui Bergis in humili schola obscurus latere, quam in luce hominum honores et dignitates, quod poterat, affectare maluerit. Concinnavit duas decades emendationum: prior ab ipso edita: altera diu suppressa, tandem a Jano Grutero in lucem protracta est. Vid. T. 3. Lamp. Criticae. Plura de Leopardo ap. Sweertium pag. 593. invenies.

LEOPOLIENSIS (Joh.) historiam passionis Christi enucleavit. Vid. Starovolscius, pag. 47.

LEOTARDUS (Honoratus) Herculem Commodianum composuit, Anno 1646. Ferunt eum etiam de usuris scripsisse.

LEOTAUDUS (Vinc.) 4. libros institutionum. arithmeticarum Anno 1660: item, magnetologiam Anno 1668. condidit. Extat etiam ejus cyclomathia Anno 1663. edita. Vide, LEAUTAUDUS.

de LEOVARDIA (Joh.) Frisius, Anno 1590. floruit. Tractatum de Judaeorum synagoga et Christi ecclesia elaboravit. Fertur missus in Indiam occidentalem ad convertendos infideles. Vid. Sweertius, pag. 443.

LEOVITIUS (Cypr.) Anno 1574. decessit. Eclipsium descriptiones emisit, quas ad annum 1606. usque perduxit. Vid. Thuanus l. 59.

LEPAGE (Simeon) scripsit triumphum S. Augustini de Corn. Jansenio, Pictavii, Anno 1657.

LEPIDUS, [gap: Greek word(s)] , octo libros [gap: Greek word(s)] exaravit. Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

LEPIDUS (Corderius) Lingonensis, inter poêtas Gallos locum habet. Vid. Tomus 2. Delit. Gall. pag. 411.

de LEQUILE (Fr. Didacus) composuit librum de domo Austriaca 3. tomis, Venet. An. 1660. fol.

de LERBEKE (Herm.) monachus, An-1400. claruit. Reliquit chronicon Comitum Schawenburgensium, quod in cipit ab anno 1030. et desinit in annum 1404. Henricus Meibomius illud notis illustratum edidit Anno 1620. in quarto. Videatur Casp. Barthius in Claud. pag. 1374.

LERMAEUS (Gabr.) Volca, Bartassic hexaemeron latino carmine expressit. Carmina ejus T. 2. Delit. Gall. pag. 421. continentur.

LERNUTIUS (Janus) Brugensis, natus est Anno 1545: obiit Anno 1619. Carmina ejus ut plurimum sunt [gap: Greek word(s)] habenturque T. 3. Delit. Belg. pag. 114. Videatur Sweertius pag. 382. Sanderus in Brugens. pag. 47.

LESBOCLES, [gap: Greek word(s)] , rhetor, eodem tempore, quo Potamon, Mitylenis viguit. Seneca Suas. 2. pag. 12. vocat declamatorem magni nominis et nomini respondentis ingenii.

LESBONAX, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, philosophus, testante Suida, Augusti Imp. tempore vixit. Photius Codic. LXXIV. ei sedecim orationes politicas tribuit. Lesbonactis duae orationes Hanoviae editae sunt, Anno 1619. quarum una [gap: Greek word(s)] : altera [gap: Greek word(s)] ad Athenienses. Andr. Schottus tamen Lesbonactem oratorem philosopho Mitylenaeo antiquiorem facit.

LESCHASSERIUS (Jac.) scripsit de libertate antiqua et canonica ecclesiae Gallicanae.

Eusebium, XXX. Olymp. claruit et parvam Iliadem confecit. Ex ea Pindarum quaedam mutuatum esse, Graeci ejus interpretes observant. Pausanias in Phocicis, pag. 60. Pyrrhaeum facit (Pyrrhi autem Lesbi civitas erat) et [gap: Greek word(s)] scripsisse memorat.

LESCHIDES, [gap: Greek word(s)] , Eumenis commilito, heroicus poeta et quidem eximius fuisse dicitur, ceu Suidas observat.

LESCOLAPERIUS (Pet.) in Ciceronem de natura deorum, Paris. Anno 1660. commentatus est.

LESLAEUS (Joh.) Scotus, scripsit de origine, moribus et rebus gestis Scotorum, Romae, An. 1578.

LESMORAEUS (Jac. Gord.) Aberdonensis, An. 1641. aet. 88. obiit. Vid. Alegambe, pag. 197. Confer, GORDONUS.

LESMUS (Mart.) Hisp. Anno 1574. obiit. Lectiones in summam Thomae Aquinatis construxit. Extat ejusdem tractatus de matrimonio. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 194.

LESNAUDERIUS (Pet.) JCtus, plagii a nonnullis insimulatur. Vid. Thomasius, §. 485.

de LESPINE (Carol.) An. 1630. vixit. Varia regna et provincias summa brevitate descripsisse dicitur.

LESSABAEUS (Jac.) Marchianensis, An. 1534. claruit. Reliquit farraginem carminum: item, Hannoniam vel lib. de urbibus Hannoniae.

a LESSINIA (AEgid.) Flander, edidit flores casuum. Extant etiam ejus tractatus de usuris: de concordiis temporum, etc. Vid. Sanderus in Flandris script. pag. 13.

LESSIUS (Leonh.) Brechtanus, Anno 1623. obiit. Tractatum de justitia et jure exaravit. Extat ejusdem libellus de quinquaginta DEI nominibus. Videatur Sweertius, pag. 514. Vernulaeus in Acad. Lov. pag. 316. Alegambe, pag. 301.

LETHMATIUS (Herm.) Goudanus, Anno 1555. obiit. Composuit novem libros de restauranda religione, teste Sweertio.

LETZNERUS (Joh.) Anno 1596. floruit. Struxit chronicon Corbejense, Dassiliense et Embeccense. Vid. Zeillerus part. 2. de hist. pag. 86.

LEUBERUS (Benjamin) JCtus, de reductione monetali librum molitus est, Norimb. Anno 1629.

LEUCEAS, [gap: Greek word(s)] , Argivus poeta, carmine scripsit de gentibus et earum institutis ac moribus, quemadmodum ex Pausania constat.

LEUCHTER (Henr.) edidit Alcoranum Mahometicum: item, speculum de summo bono et summo malo, Anno 1604.

LEUCHTIUS (Val.) scripsit speculum historicum miraculorum sacrarum imaginum, An. 1595.

LEUCIPPUS, [gap: Greek word(s)] , philosophus, Zenonis Eleatae discipulus, primus, teste Laertio, statuit omnia fieri ex atomis inter se complicatis. Juxta Epiphanium quidam eum Abderitam: alii Milesium faciunt. Clemens Alex. affirmat, eum [gap: Greek word(s)] posuisse [gap: Greek word(s)] . Stobaeus Leucippi librum [gap: Greek word(s)] allegat.

LEUCON, [gap: Greek word(s)] Comicus, juxta Suidam, tempore belli Peloponnesiaci flor. Ex fabulis ejus erant [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

LEUCUS (Paganus) Bergomas, scripsit in universa pene Biblia, teste Donato Calvo.

LEVERA (Franc.) composuit astronomiam Romanam, fol. Extat quoque ejus scriptum de stellarum inerrantium viribus et excellentia, Anno 1664. editum Romae.

LEVINEIUS (Joh.) Gandensis, An. 1599. obiit. In Plantiniana Bibliorum editione Graeca cum Guil. Cantero sedulam operam navavit: postea suam industriam Guil. Sirleto et Ant. Carafae in eodem opere Romae approbavit. Multa praeterea Graecorum Patrum scripta latine reddidit. Vid. Thuanus l. 122. et Sanderus in Gandav. p. 74. Confer LIVINEIUS.

LEVI (Rabbi) Aben Chabib, vir Hierosolymitanus, Anno mundi 5298. vixit. Reliquit Theschuvot, teste Ganz in Zemach, pag. 152.

LEVI, ben Gerson, An. Chr. 1370. obiit. Composuit comment. in 24. libros sacros: item, librum Milchamot Adonai. Ganz in Zemach, pag. 145. vocat excellentem sapientem. Videatur Buxtorf. in Abbrev. pag. 160.

LEUNCLAVIUS (Joh.) nobilis Angrivarius, vir doctissimus, juris Romani Graecique consultissimus, et rerum Turcicarum apprime peritus, An. 1593. sexagenario paulo minor obiit. Eruditio ejus ex scriptoribus, quos transtulit, aestimari poterit. Transtulit autem Xenophontem, Nazianzenum, Constantinum Manassem, Michaelem Glycam et alios. Synopsin quoque 60. librorum [gap: Greek word(s)] , i. e. universi juris Romani cum annotationibus evulgavit. Edidit praeterea 18. libros historiae Musulmannicae, quos e monumentis ipsorum Turcarum excerpsit. Vid. Thuanus l. 104. Funccius T. 1. orb. Imp. p. 126.

de LEUNESCHLOS (Joh.) Salingâ Montanus, natus est An. 1620. Heidelbergae philosophiam docuit. Paradoxa de quantitate Anno 1659. edi curavit. Extat ejusdem tract. de corpore.

LEURECHON (Joh.) An. 1625. vixit. Edidit hilaria mathematica. Vid. Aleg. p. 253.

LEURESIUS (Mart.) Brabantus, An. 1485. floruit. Scripsit librum, quo mulieres ab improperiis, quibus solent communiter affici, vindicat, earumque praeclara facta in unum colligit atque recenset. Vid. Sweertius, pag. 550.

LEUS (Eduardus) Eboracensis episcopus, An. 1544. obiit. Struxit annotationes in Nov. Testam. adversus Erasmum.

LEUSCHNERUS (Georg.) Colditiensis scholae rector, emisit hellenodiam vel cantiones Graecas, An. 1648.

LEUSLERUS (Joh. Just.) de jure mortis naturalis, A. 1677. quaedam meditatus est.

LEUTHINGER (Nicol.) de Marchia Brandenburgica commentari coepit, Anno 1594. Vid. Zeill. part. 2. pag. 205.

LEW (Gerh.) Brabantus, gesta Romanorum moralisata An. 1480. vulgavit, teste Sweertio. Vide, LEIO.

LEWIUS (Alb.) JCtus et mathematicus, A. 1614. obiit. Struxit theoriam motuum coelestium secundum sententiam Copernici: item, isagogen ad astronomiam, geographiam et horologiographiam.

LEYDEKKERUS (Melch.) emisit facem veritatis sive exercitationes philosophicas, Leydae, An. 1677.

LHUYDUS (Humfredus) de Britannia commentatus fuit. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 132.

LIBANIUS, [gap: Greek word(s)] , sophista Antiochenus, tempore Juliani apostatae Imp. claruit. S. Basilius eum in magno pretio habuit, quemadmodum ex epistolis utriusque apparet. Texuit Constantii Imp. encomium: epistolas et declamationes. Duos orationum tomos Fed. Morellus. professor Regius, Paris. publicavit, fol. Libanii 300. epistolas MSS. regina Sueciae, Christina, habuisse traditur. Vid. Langbainius ad Longinum pag. 53. item, Eunapius, pag. 130.

LIBAVIUS (Andr.) Halo-Saxo, medicus, Anno 1612. claruit. Reliquit tres partes commentariorum alchimiae: tres libros chymicarum epistolarum: quatuor partes Singularium: praxin alchimiae: contemplationem singularem de universitate et originibus rerum conditarum, juxta historiam hexaemeri Mosaici institutam et in 7. libros distributam, etc. Ejus tractatus de colloquio Ratisb. contra Gretserum Anno 1604: poemata vero, Anno 1602. prodierunt. Interdum se Basilium de Varna appellat. Vid. Linden, pag. 31.

LIBELLUS (Hyacinthus) inter eximios Theologos pontificios a Caramuele refertur.

LIBENIUS (Jac.) poeta, edidit tragoediam Josephi, Antverp. An. 1639. Vid. Alegambe, pag. 206.

LIBERALIS (Antoninus) [gap: Greek word(s)] , tempore Claudii Imp. vixisse videtur. Extat ejus [gap: Greek word(s)] , quam primus Xylander vulgavit, deinde Berckelius, An. 1674. Vid. Hofmannus in lex. Univ. part. 1. pag. 915. Quaere, ANTONINUS.

LIBERATUS, Carthaginensis episcopus, A. 560. floruit. Composuit breviarium de causa Nestorii et Eutychis, quod constat 24. capitibus ac T. 2. Conciliorum Binii continetur.

LIBERIUS (Lilius AEgid.) fuit Gr. Tiphernatis discipulus et Raph. Volaterrani praeceptor. Vid. Simlerus.

LICENTIUS, poeta, tempore S. Augustini vixit. Carmen ejus ad Augustinum inter epistolas Aug. occurrit. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 522. Barthius ad Claud. pag. 43.

LIGETUS (Fortunis) Genuensis, celeberrimus philosophus Lycei Patavini, A. 1640. claruit. Hallervordius 49. opuscula ejus enumerat. Scripsit tractat. de monstris: de annulis antiquorum: de lucernis antiquorum: de novis astris et cometis: de intellectu agente: de immortalitate animae: libros 3. de vita: de mundi et hominis analogia: de centro et circumferentia: de luminis natura: de motu sanguinis: de pietate Aristotelis: de imagine et sepulcro Aristotelis, quod Venetiis esse traditur: expositionem aenigmatis, AELIA, LAELIA, CRISPIS: hydrologiam peripateticam, etc. Vid. Imperialis in Museo pag. 207. Jonsius de Scr. hist. Phil. l. 3. c. 20. pag. 314.

LICHETUS (Franc.) Bergomas, Anno 1520. obiit. Struxit comm. in Scotum, item, in 9. libros methaphys. Extat ejusdem disputatio adversus August. Suessanum.

de LICHT (Franc.) composuit libellum titulo: Asserta veritas genuina NIHILI, Antv. An. 1642.

LICINIANUS (Valer.) poeta, memoratur Martiali. Plinius in epist. 4, 10. eum inter eloquentissimos causarum actores numerat. Vid. Glandorpius in O. R. pag. 873.

LICINIUS (C.) Calvus, diu cum Cicerone de principatu eloquentiae ini[?]uissimam litem habuit. Usque eo vio lentus actor et concitatus fuit, ut in media actione ejus surgeret Vatinius reus et exclamaret: Rogo vos, Judices, num si iste disertus est, ideo me damnari oportet? teste Seneca, controv. 19. Confer Tacitum de orat. c. 21. Vid. Voss. de natura rhet. pag. 101.

LICINIUS (C.) Macer, historicus, A. U. 665. obiit. Composuit annales, teste Nonio in lues. Ejus oratio pro Thuscis a Prisciano l. 10. allegatur. Ex ejusdem epistola ad Senatum Nonius in contendere quaedam adducit.

LICINIUS (Clodius) condidit libros rerum Romanarum. Meminit ejus Livius l. 29. et Nonius in patibulum.

LICINIUS Imbrex, antiquus comoediarum scriptor, Ennio coaevus fuit. Ei inter comicos quartum locum Volcatius Sedigitus apud Agellium 15, 24. concedit. Fabulam ipsius Neaeram laudatus Agellius 13, 21. allegat. Vid. Glandorpius l. c. pag. 537.

LICINIUS Rufinus, JCtus, collationem legem Mosaicarum et Romanarum construxisse creditur. Marq. Freherus in Parerg. 1, 9. monachi alicujus ante Justiniani tempora eum laborem esse existimat.

LICINIUS Rusticus, JCtus, tempore Gordiani et Decii Impp. floruit. Scripsit 12. libros regularum. Vid. Guido Panzirolus in JCt. pag. 73.

de LICIO (Rob.) Minorita, opus quadragesimale de poenitentia, Venet. A. 1472. edi curavit. Vid. Olearius, pag. 413.

LICYMNIUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, Aristoteli in Rhet. l. 3. c. 12. memoratur. Parthenius [gap: Greek word(s)] , i. e. lyricum poetam vocat et ex eo 22. narrationem allegat. Confer Athenaeum l. 13. c. 6.

LIDGATUS (Joh.) Anglus, Anno 1440. sexagenarius obiit. Extant ejus libri novem de casibus illustrium virorum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 258. Ghilinus, vol. 2. pag. 130.

a S. LIDUINA (Coelestinus) Carmelita Batavus, transtulit [?]homam a Kempis de imitatione Christi in linguam Arabicam Romae, An. 1663. in 8.

LIEBENTHAL (Christ.) collegium ethicum et politicum edi curavit. Vid. Thomasius de plagio, §. 486.

LIEBHARDUS (Carolus) Langmarcaeus, elaboravit carmina. Vid. Tomus 3. Delit. Belg. pag. 295.

LIEBHAULTIUS (Joh.) Divionensis, edidit thesaurum sanitatis paratu facilem, An. 1577.

a LIECHTENAW (Conr.) abbas Urspergensis, Anno 1240. obiit. Construxit chronicon, facto initio a Belo, primo Assyriorum rege, et desinit in An. Chr. 1229. Bellarminus eum laudat, tanquam autorem diligentem et dignum, qui legatur. Quidam hoc chronicon ex quinque scriptoribus consarcinatum esse contendunt, qua de re Gretserus l. 1. Var. lect. c. 10. p. 245. legi potest. Vid. Olearius pag. 114.

LIGHTFOOTUS (Joh.) Staffordiensis Anglus, Anno 1671. claruit. Composuit harmoniam Vet. et Novi Testamenti: Stricturas in Exodum: Horas hebraicas in Matthaeum et Johannem. Vid. Kempius in Bibl. Angl. pag. 144.

LIGIUS (Paulus) legalis philosophiae studiosissimus celebratur ab Hieronymo Magio, l. 1. miscell. cap. 20.

LIGNAMINAEUS (Desid.) exaravit epistolam de sepulcro Ciceronis in Zacyntho insula, editam Venetiis An. 1547. Carmina ejus occurrunt T. 1. Delit. Ital. pag. 1384.

de LIGNAMINE (Joh. Phil.) Messanensis, scripsit de unoquoque cibo et potu, utili homini et nocivo, eorumque primis qualitatibus.

de LIGNANO (Joh.) Mediol. JCtus, Anno 1383. obiit. Vulgo legum et philosophiae summus capitaneus vocatur. Tractavit de Interdicto ecclesiastico: de bello: de repressaliis. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 129.

LIGNANUS (Paul. Ant.) JCtus, vixit Anno 1470. Addidit addiditiones ad tractatum de bello Johannis de Lignano, proavi.

LIGNAEUS (Pet.) Gravelinus, JCtus, Anno 1550. claruit. Reliquit annotationes in institutiones juris: item, annotationes in 4. priores libros AEneidos. Extat ejusdem tragoedia, Dido inscripta. Confer Sweertium. Vide, LEGNAEUS.

LIGORIUS (Pyrrhus) Neapolitanus, Anno 1586. obiit. Opusculum ejus de vehiculis Johannes Scheferus Anno 1671. edidit. De aliis ejus scriptis adhuc ineditis Ez. Spanheimius in tract. de antiq. numism. pag. 148: item, Mart. Hanckius part. 2. de Scr. R. R. pag. 153. legi possunt.

LIGUR (Paulus) Moneliensis, collegit postillas eruditissimas, Anno 1496. teste Sigism. Ferrario.

LILAEUS (Hieron.) in Apulejum nonnulla meditatus esse fertur. Sic enim Scipio Gentilis in Orig. pag. 302. De hoc amatores Apuleji viderint, qui hodie plurimi ac doctissimi: imprimis vero eximia indole adolescens, Hier. Lilaeus, cui mox tantum debere se Apulejus ab inferis excitatus sentiet, quantum Carthagini vivus professus est.

LILIA (Pet.) Posnoniensis, Anno 1606. aetatis 60. obiit. Edidit regem Salomonem: item, comm. in sententias Nazianzeni. Vid. Starovolsc. pag. 91.

a LILIEN (Casp.) celebris Theologus, h. t. claret. De syncretismo orationem habuit, An. 1672.

LILIUS (Aloys.) medicus et philosophus, fastos, ut ajunt, correxit. Quocirca Gregorius XIII. decrevit, ut, veteribus fastis explosis ejectisque, deinceps qui essent ab Aloysio correcti emendatique, ad Pascha diesque festos, qui ab eo derivarentur, inveniendos celebrandosque adhiberentur. Vid. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 178.

LILIUS (Georg.) Guilhelmi filius, Anno 1560. claruit. Chronicon regum Angliae adornavit. Vid. Jovius in Britann. pag. 25.

LILIUS (Guil.) Anglus, primus cives suos latine atque diserte loqui feliciter docuit. Vid. Jovius in descr. Britanniae, pag. 89.

LIMNAEUS (Joh.) Jenensis Thuringus, celebris JCtus, scr. tractatum de academiis, An. 1621: item, quinque tomos juris publici Imp. Rom.

LIMPIUS (Pompejus) JCtus, edidit repetiones in varias juris civilis leges, Venet. Anno 1608: item, dactylismum ecclesiast. fol.

LINACER (Thomas) Britannus, Anno 1524. obiit, aetatis 64. Medicus erat Henrici VII. et VIII. Tandem sacerdos factus est. Laudant eum Erasmus, Budaeus, alii. Magnam famam sibi peperit sex libris de structura latini sermonis. In Galeno non pauca dictione purissima transtulit. Londini collegium medicorum sua industria fieri curavit. Vid. Jovius in elog. num. 63. item, in Britannia, pag. 93.

LINCK (Henr.) Sorbigensis Misnicus, celebris JCtus, natus est Anno 1642. Patrem habuit virum Rev. Dn. Georg. Lincken, ecclesiae Sorbigensis pastorem primarium. Altdorfii h. t. jura profitetur, ac docendo, scribendo, et disputando Spartam egregie exornat. Edidit tractatum de juribus templorum, Anno 1674.

LINCKERUS (Conr. Theod.) theatrum historicopoliticum Anno 1664. fol. publicavit.

LINCKIUS (Joh.) Silesius, poematibus celebris factus est. Vid. Tomus 3. Delit. Germ. pag. 1092.

LINCKIUS (Wencesl.) primus Norimbergensium pastor, Anno 1547. obiit. Lutherus eum vere Theologum alicubi appellat. Extat ejus epistola de justificatione.

de LINDA (Lucas) dedit Orbis descriptionem, Anno 1665. Si Anonymo in bibliographia politica credimus, omnia ex Pierro d' Avidile Monde Gall desumsit.

LINDANUS (Dav.) Gandavens. An. 1612. floruit. Scripsit poemata: item, Teneraemundam.

LINDANUS (Guilh.) Dordracenus, natus est Anno 1525: obiit Anno 1588. Extat ejus panoplia. Reliqua ejus scripta Sweertius pag. 311. recenset. Vid. Val. Andreae in Fast. Lov. pag. 115. Ghilinus vol. 2. pag. 166.

LINDEBERGIUS (Pet.) natus est Anno 1652: obiit Anno 1596. Condidit 4. libros rerum memorabilium in Europa ab an. 86. usque ad annum 91. gestarum: item, librum de somniis. Extant ejusdem [gap: Greek word(s)] et poemata juvenilia. Vid. Quenstadius pag. 200.

LINDEMANNUS (Joh.) JCtus, tractavit quaestionem: An, sicut frater ab uno latere, ita et ejus liberi in gradum ulteriorem jure Saxonico transeant?

Van der LINDEN (Joh. Anton.) natus est Anno 1609: obiit Anno 1664. Reliquit meletemata: selecta medica: libros 2. de scriptis medicis. Vid. Henningus Witte in memor. Medd. pag. 243. ipse Lindenius in Catalogo, pag. 42.

LINDENBROCHIUS (Erpoldus) scriptores rerum Germ. Septentrionalium imprimi curavit. Videatur Zeillerus part. 2. pag. 86.

de die natali concinnavit. Idem codicem legum antiquarum, An. 1613. fol. typis commisit.

LINDERHAUSEN (Joh.) JCtus, natus est Anno 1571. Leydae docuit. Composuit disputationes institutionum Imperialium.

LINDHOUT (Henr.) Bruxellensis, Anno 1608. floruit. Speculum astrologiae adornavit: ut et introductionem in physicam, An. 1597.

LINDSELLUS (August.) episcopus Herevordensis, Theophylacti comment. in epistolas Paulinas, cum latina Phil. Montani versione, edi curavit, Lond. An. 1636. fol.

LINDWOODUS (Guil.) episcopus Menevensis, Anno 1423. vivere desiit. Decreta provinciae Cantuariensis ab Anno 1222. usque ad An. 1415. in unum volumen redegit et in certos titulos digessit.

LINEUS (Thomas) JCtus, orationem in laudem belli An. 1531. habuit. Idem annotationes in institut. juris, An. 1555. prodire fecit.

LINGIUS (Galf.) Anglus, An. 1390. claruit. Reliquit chronicon. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 143.

de LINNA (Alanus) Anno 1420. vixit. Scriptorum Britanniae varios indices confecit.

LINOCERIUS (Geofr.) mythologiam musarum composuit, quae Paris. prodiit An. 1583.

a LINSCHOTTEN (Hugo) Anno 1611. obiit. De navigatione in Indiam scribere aggressus est.

LINTZ (Hubert.) Coloniensis, Anno 1634. obiit. Edidit Canonem sinuum accommodatum ad decempedam. Vid. Alegambe, pag. 552.

LINUS, [gap: Greek word(s)] , vetus poeta, Herculem, Orpheum et alios discipulos habuit. Diodorus Siculus eum [gap: Greek word(s)] , i. e. rythmorum et melodiae primum inventorem facit. Addit, res gestas Dionysi primi aliasque mythologias a Lino fuisse descriptas. Videatur Laertius in prooemio: Jamblichus, pag. 130.

LINUS, episcopus Romanus, An. Chr. 70. vixit. Vulgo acta Petri et Pauli ei tribuuntur. Verum ea falsa et commentatitia esse, Bellarminus in Catal. S. E. et Baronius ad A. C. 69. num. 6. agnoscunt. Confer Rivetum T. 2. oper. pag. 1073. Calixtum de conjug. Cleric. pag. 185.

LIPMANN (Rabbi) juxta nonnullos An. 1399. vixit. Librum Nizachon contra Christianos adornavit, quem B. Hackspanius a Judaeis acceptum primus luci publicae exposuit. Vid. Ganz in Zemach, pag. 148. Schickardus in Tarich, pag. 83. et 244. Buxtorf. in Synag. pag. 26. et 353. Wagenseil in Sota, et quidem in append. pag. 3. et seq.

LIPPELOUS (Zach.) Antverp. An. 1599. obiit. Tomos Sanctorum Surii in compendium redegit, teste Sweertio.

LIPPENIUS (Mart.) scripsit opusculum de strenis, Anno 1670. Item, de navigatione Salomonis Ophiritica, Anno 1661.

LIPPIUS (Laurent.) inter poetas refertur. Vid. Tomus 1. Delit. Ital. pag. 1385.

An. 1559. mortuus est. Collegit catenam expositionum libri Geneseos ex authoribus tam latinis, quam Graecis, antiquis et recentioribus. Similem catenam in Psalterium molitus est. Montacutius ait, hominem esse nullius judicii. Vid. Thuanus l. 21. Ghilinus vol. 2. pag. 186. Saussay, pag. 90.

LIPSCIUS (Andr.) magnus Poloniae Cancellarius, duas centurias observationum juris: item, decadem quaestionum pro libertate bonorum ecclesiasticorum composuit. Vid. Starovolscius, pag. 28.

LIPSIUS (Justus) JCtus, natus est Anno 1547: obiit Anno 1606. Docuit Jenae, Lugduni et Lovanii. Scripsit permulta: omnia egregia. Imprimis laudem merentur ejus comment. in Tacitum, civilis doctrina, monita politica, manuductio in philosophiam Stoicam, notae in Senecam, etc. Quidam non male Lipsium criticae genuinae solum autorem, antiquitatis solem, historiae omnis condum et promum, sapientiae et prudentiae animam appellant. Opera ejus omnia cura Balth. Moreti sex tomis distincta, Antverp. fol. Anno 1637. prodierunt. Videantur Valer. Andreae in Fast. Lovan. pag. 280. Sweertius, pag. 498. Thomasius de plagio,§. 487. Bisselius in primo septennio, pag. 365. 404.

LIPSIUS (Mart.) Bruxellensis, An. 1555. obiit. Castigavit Symmachum et Macrobium. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 170.

LIPSKI (Andr.) episcopus Luceonensis et Procancellarius Poloniae, collegit observationes practicas ex jure civili et Saxonico. Vide, LIPSCIUS.

LIPSTORPIUS (Dan.) specimen philosophiae Cartesianae edidit: item, tract. de monarchia papali, An. 1636.

de LISIEUX (Zach.) monachus Capuccinus, autor est Gygis Galli, somnii sapientis, seculi genii, librorum sic inscriptorum et sub Pet. Firmiani nomine editorum, Paris. An. 1660. Vid. Placcius in Pseudon. pag. 195.

LISSEIUS vel de LISSO (Guil.) An. 1340. claruit. In oraculis prophetarum perscrutandis et illustrandis omnem fere aetatem con[?]umsit. Scripsit in Jeremiam et prophetas minores pene omnes. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 153.

LISTRIUS (Gerh.) Rhenensis, Anno 1520. floruit. Fecit carmina, ceu videre est T. 3. Delit. Belg. pag. 368. Confer Sweertium, pag. 282.

a LIT (Godefr.) Venradinus Gelder, An. 1634. vixit. De passione Dominica 40. conciones condidit, quibus nomen sacrificii vespertini imposuit.

LITHOCOMUS (Ludolph.) scr. etymologias latinas: item, Grammaticam et Syntaxin, quas postea G. J. Vossius An. 1628. recensuit.

LIVELEIUS (Edoard.) Anglus, Hebr. linguae professor apud Cantabrigienses, An. 1605. obiit Struxit notas in quinque prophetas minores priores. Vid. Casaub. in exerc. contra Baron. pag. 413.

LIVINEIUS (Joh.) Teneraemundanus, Anno 1599. obiit. Edidit XII. veteres Panegyricos cum notis. Vertit etiam Greg. Nyssenum et Joh. Chrysostomum de virginitate. Vid. Sweertius, pag. 444.

LIVIUS Andronicus, A. U. R. 514. claruit et primus fabulas Romae docere coepit, teste Agellio 17, 21. De eo ita Valer. Maximus 2, 4: A satiris primus omnium poeta Livius ad fabularum argumenta spectantium animos transtulit. Vid. Glandorpius pag. 546. Casp. Sagittarius in in vit. vet. pag. 1. etc.

LIVIUS (Titus) Patavinus, historicus, tempore Augusti et eo diutius vixit. Quarto enim Tiberii anno secundum Eusebium decessit. Scripsit historiarum 142. libros, ex quibus secunda periit decas et. quicquid sequebatur librum 45: caeterorum nihil habemus praeter argumenta. Caligula apud Suetonium eum tanquam verbosum exagitat. Quidam etiam Patavinitatem in ipso reprehendunt. Contra Fabius 10, 1. lacteam ejus ubertatem depraedicat, et, ut Thucydidi Sallustium, sic Herodoto Livium aequiparari posse existimat. Erasmus in Ciceron. pag. 109. Titus Livius (inquit) non raro secum ipse dissidet in rerum gestarum narratione, tantum ab est, ut nusquam aberret a vero. Idem, pag. 145. Incompositus est Livius. Vitam Livii peculiari libello Thomasinus exposuit. Videatur Mart. Hanckius part. 1. de S. R. pag. 57.

annos legem Mosaicam docuit. Composuit librum Gur Ariah, Giburat hasem et Derech Chaiim. Ganz in Zemach Dav. pag. 159. vocat doctorem magnum, coronam sapientum, miraculum seculi, ad cujus lucem ambularunt omnes populi atque ex cujus aquis bibit omnis dispersio Israelis.

LIZETUS (Pet.) scripsit de S. libris in linguam vulgarem non vertendis, Anno 1552.

LOAEUS (Joh.) carmina modulatus est. LOARTIUS (Casp.) Methymnensis Hisp. A. 1578. obiit. In passionem Christi, Anno 1605. nonnulla meditatus est. Vid. Alegambe, pag. 150.

LOAYSA (Garsias) An. 1599. obiit, aet. 65. Collegit Hispaniae Concilia, et in his 17. Toletana. Vid. Thuanus. l. 122.

LOBELIUS (Matth.) Insulensis, natus est Anno 1538: obiit An. 1616. Reliquit historiam plantarum. Vid. Sweertius, pag. 559.

de LOBERA (Athan.) monachus ord. Cist. Philippi II. historiographus, condidit chronologiam regum Hispaniae ad Philippum II. usque, An. 1602.

LOBETIUS (Jac.) Leodiensis, An. 1630. claruit. Struxit opus morale de peccato libris quinque, viam vitae et mortis libris tribus: tres libros de fortitudine et constantia christiana. Videatur Alegambe, pag. 206.

LOBKOWIZ (Bohusl.) An. 1510. obiit. Edidit panegyricos et epigrammata. Ejus esse dicitur distichon, quod vulgo circumfertur: Conturbabuntur Constantinopolitani Innumerabilibus solicitudinibus.

LOBKOWIZ (Joh. Caramuel) celebris philosophus et Theologus, Anno 1644. claruit. Struxit Solis et artis adulteria: mathesin audacem: Theologiam moralem: tract. de horologiis: carmina lyrica: declarationem steganographiae Trith. etc. Vid. Val. Andreae in Fast. Lov. pag. 143. Carolus Visch, pag. 178. Confer, CARAMUEL.

LOBON, [gap: Greek word(s)] , Argivus, librum de poetis composuit, teste Laertio in Thalete et Epimenide. Vid. Jonsius de Scr. H. Ph. lit. 4. pag. 337.

LOBWASSERUS (Ambr.) Anno 1580. floruit. Psalmos in rythmos contraxit. Vide, SPETHUS.

LOCAMERUS (G. Dav.) natus est An. 1588: obiit An. 1637. Argentinae jura interpretatus est. Mortuo parentavit Joh. Otto Tabor, D. Reliquit quaestiones feudales. Vid. H. Witte in JCtis, pag. 171.

LOCATELLUS (Eustach.) Bonon. Anno 1573. obiit. Scripsit de Incarnatione, Trinitate, Angelis, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 48.

LOCATELLUS (Lud.) Bergomas, An. 1657. obiit. Erat medicus. Vid. Don. Calvus, pag. 354.

LOCATELLUS (P. Martyr) Bonon. Anno 1601. floruit. Videatur Bumaldus, pag. 196.

LOCCENIUS (Joh.) professor Regius Upsaliae, An. 1670. claruit. Emisit notas in Corn. Nepotem: syntagma dissertationum politicarum: historiam rerum Suecicarum, etc.

LOCHERUS (Jac.) Suevus, An. 1502. vixit. Scripsit scholia in Fulgentii Placiadis libros 3. mythologiarum, quae prodierunt Augustae, An. 1571. Stultiferam navim mortalium carmine depinxit. Vide, PHILOMUSUS.

LOCHIENSIS (AEgid.) Anno 1633. claruit. Videatur Colomesius in Gall. Orient. pag. 250.

LOCMANNUS, sapiens mythologus, Persarum alter AEsopus, fabulas collegit, quas Erpenius Anno 1625. typis excudi curavit. A nonnullis Salomoni coaevus esse creditur, et in Alcorano Surata 31. quae ab ipso denominata est, prolixe commendatur, quod filium suum ad unius DEI cultum, ad obedientiam parentibus debitam et alios bonos mores instituerit. Schickardus tamen in Tarich pag. 20. Locmannum non temporis, sed sapientiae respectu Salomoni jungi

existimat. Censet autem, ipsum post Christi natalem demum vixisse: quia in citato Alc[?]rani cap. introducitur quasi negans filium DEI; nisi impostor id ipsi suo more, h. e. solita mentiendi libidine affinxit. Hottingerus in hist. orient. l. 1. c. 3. Locmannum ipsum AEsopum esse statuit.

LOCRIUS (Ferreolus) Paulinas, Anno 1614. obiit. Historiam Mariae Virg. septem libris complexus est. In proverbia Salomonis paraphrasin poeticam adornavit. Extat etiam ejus tract. de Atrebatensis civitatis scriptoribus. Vid. Sweertius, pag. 236.

LODIUS (Hyacinth.) Bonon. medicus, Anno 1618. floruit. Fecit carmina et orationes.

LOEBERUS (Christ.) compendium logicae peripateticae 40. tabulis inclusit, An. 1673.

LÖENUS (Rutg.) collegit selecta philosophica, Cartesianorum modum philosophandi concernentia, Anno 1670.

LÖERIUS (Theod.) a Stratis, Brabantus, An. 1554. obiit. Vitam Dionysii Ryckelii in literas redegit.

LOFTUSIUS (Dudlejus) introductionem in Aristotelis phi[?]osophiam, Dublini, Anno 1657. adornavit. Arnoldus Boot in indice, Animadv. sacr. praemisso, Dudlej. Loftusium facit filium Adami Loftusii, equitis aurati et Hiberniae thesaurarii, addens, eum in cognitione linguarum orientalium (etiam abstrusiorum, Armenae et AEthiopicae) fuisse versatissimum et Arameae seu Syriacae imprimis addictum.

a LOGENHAGEN (Jacobus) Antverp. Anno 1611. obiit. In Lucam evangelistam et epistolam S. Jacobi commentatus est.

LOGOTHETES (Georgius.) [gap: Greek word(s)] , tempore Michaelis Palaeologi Imp. floruit. Chronicon Constantinopolitanum construxit. Vide, GEORGIUS: item, ACROPOLITA. LOHETUS (Dan.) scriptis pugriavit contra M. Ant. de Dominis, An. 1618.

LOHNEISEN (G. Engelh.) opus curiosum et iconibus exornatum de arte equitandi, exercitiis equestribus et torneamenstis, An. 1625. fol. confecit.

LOJOLA (Ignatius) Jesuitarum patriarcha, Anno 1565. obiit. Erat initio miles ferox et truculentus: et, cum in obsidione arcis Pompejopolitanae graviter vulneratus esset, deserta militia, vitam monasticam amplexus est. Lutetiae Parisiorum cum esset et literis incumberet, decem novae religionis socios sibi adscivit, qui An. 1538. Romam profecti ordinis sui confirmationem petierunt. Licet vero multi pii et docti viri huic petito contravenirent et ordines monachorum potius minuendos judicarent, tamen Anno 1540. intercedente Card. Contareno, a Paulo III. pontifice institutum ipsorum confirmatum est hac conditione, ne plures quam 60. viri societati adscriberentur. Postmodum ea in tantum crevit, ut principibus ipsis formidolosa esse coeperit. De scriptis Lojolae Alegambe, pag. 1. videri poterit. Confer Bisselium, in 2. Septennio, pag. 69.

LOKEMAN (Pet.) Brabantus, Anno 1622. floruit. Condidit carmine elegiaco librum, cui titulus: DEUS, omnia trinus.

LOLLIANUS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, inter sophistas refertur. Videatur Philostratus in vitis Sophist. pag. 542. Confer Phrynichum de dict. Att. pag. 29. 31. qui ejus dictionem non usquequaque approbat.

LOLLINUS (Aloys.) episcopus Bellunensis, epistolas miscellaneas elaboravit. Vid. Pignorius in symb. epist. pag. 219.

LOLLIUS Bassus, scriptor epigrammatum Graecorum, in Anthologia l. 1. c. 73. allegatur.

LOLLIUS Urbicus, tempore Macrini et Heliogabali Impp. vixit et historiam sui temporis composuit.

LOMAZZUS (Joh. Paulus) Mediolanensis, natus est, A. 1538. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 148.

LOMBARDUS (Barth.) in Aristotelem de re poetica, Venet. A. 1550. commentatus est.

LOMBARDUS (Nicol.) Macerensis, comment. in Esdram et Nehemiam, Paris. An. 1642. adornare coepit.

LOMBARDUS (Petrus) episcopus Parisiensis, Anno 1164. obiit. Fundamenta Scholasticae Theologiae in 4. libros, qui Sententiarum dicuntur, redegit, Damascenum secutus, qui eodem ordine quatuor libros de fide orthodoxa adorna verat. Hi quatuor libri postea totius Scholasticae doctrinae veluti basis et [gap: Greek word(s)] fuerunt: unde ipse magister Sententiarum vulgo dictus est. Joac[?]imus abbas Lombardum aliquando haereseos accusare ausus est, quasi de Trinitate non recte sentiret: verum Lombardi sententia in Concilio quodam An. 1215. approbata est. Vid. Matth. Paris ad A. C. 1179. pag. 132. De Lombardo Lambertus Danaeus judicat, eum, si in feliciora tempora incidisset minusque corruptam fidei Christianae doctrinam didicisset, potuisse multum prodesse ecclesiae DEI. Videatur Ph. Labbe, Tom. 2. de S. E. pag, 207. Olearius pag. 372. Thomasius de plagio, §. 493.

LOMBARDUS (Pet.) Hibernus, Anno 1624. obiit. Scripsit de regno Hiberniae. Videatur Valer. Andreae in Fast. Lovan. pag. 130.

LOMEIERUS (Joh.) Zutphan. Deutechomiensis pastor, librum de bibliothecis, An. 1669. elaboravit.

LOMEIRUS (Alb.) Lubecensis, poematibus claritatem aliquam nactus est. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 1253.

LOMENIUS (Lud. Henr.) Briennae Comes, itinerarium construxit, quod Carolus Patinus, Paris Anno 1662. in 4. imprimi curavit.

LOMMIUS (Jodocus) Buranus, concinnavit tres libros medicirialium observationum, An. 1560.

LONAEUS (Joh.) concordiam medic. et physic. de humano conceptu, Ingolst. A. 1582. vulgavit.

LONGELINUS (Casp.) vulgavit notitiam abbatiarum ordinis Cistert. Col. Anno 1640. fol.

LONGINUS (Cajus Cassius) JCtus, sub Tiberio et Vespasiano Impp. vixit, et 10. libros juris civilis conscripsit. A Nerone in Sardiniam deportatus est, sed revocatus post ejus mortem e Vespasiano. Tantae in jure dicendo severitatis erat, ut tribunal ejus reorum scopulus appellaretur. Idem Cassianam sectam instituit. Vid. Bertrandus in JCtis, pag. 268. Panzirolus l. 1. c. 28.

LONGINUS (Dionys.) [gap: Greek word(s)] , sophista, tempore Severi Imp. Athenis docuit. Erat Porphyrii philosophi praeceptor, et Zenobiae, Palmyrenorum reginae, a torisiliis. Vid. Porphyrius in vita Plotini. Eunapius eum vocat [gap: Greek word(s)] , i. e. bibliothecam vivam et ambulans museum. Suidas multa ejus scripta enumerat. Praeterea libros fecit [gap: Greek word(s)] : item, epistolam ad Plotinum et Gentilianum, quae libri magnitudinem habebat. Hodie nihil superest, nisi libellus [gap: Greek word(s)] , quem aureum nonnemo appellat. In eum notas eruditas confecit Geth. Langbainius, A. 1636. in 8. Occ[?]sus est ab Aureliano Imp. eo quod Zenobiae author fuisset ut Romanis sese opponeret, et superbiorem ei epistolam dictasset. Langbainius Longinum istum eundem cum Dionysio Phaselite esse existimat. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 64.

LONGINUS (Joh.) episcopus Leopoliensis, citca Annum 1465. vixit. Historiam Polonicam in 3. partes digestam et vitas episcoporum Posnaniensium calamo subjecit. Vide, DLUGOSSUS.

LONGOBARDUS (Nicol.) Siculus, Mattheai Riccii apud Chinenses successor, Anno 1624. librum edidit de causis Pechinensis terraemotus lingua Chinensi. Vid. Alegambe, pag. 354.

LONGOLIUS (Christoph.) Mechliniensis, Anno 1522. mortuus est. Struxit historiam herbarum: commentarios in II libr. Plinii: comparationem juris civilis cum re militari, et alia. Extant etiam ejus epistolae ad imitationem Ciceronis elaboratae. Fertur quoque calamum strinxisse in Lutherum. Mortuum hoc carmine ornavit Petrus Bembus:

Erasmus in Ciceroniano. pag. 7. Ciceroniani nominis honorem Itali ab O. C. nemini Cisalpinorum contigisse jactitant, praeterquam uni Christoph. Longolio, qui nuper e vivis excessit. Confer eundem, pag. 187. seq. Vid. Jovius in elog. num. 67. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 117. Sweertius, pag. 177.

LONGOLIUS (Guib.) Ultrajectinus, Christophori patruus, Anno 1535. floruit. Composuit scholia in Plautum et AEmilium Probum. Invenio, allegari ejusdem dialogum de avibus. Videatur Sweertius, pag. 319. Barthius in lib. 1. Thebaid. pag. 91.

LONGOMONTANUS (Christ.) mathematicus, natus est An. 1562: obiit An. 1647. Emisit cyclometriam Anno 1612: item, astronomiam Danicam, etc. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 216. Bartholinus in Danis script. pag. 25.

LONGUS, [gap: Greek word(s)] , id est, pastoralia stilo elegante et soluto contexuit. Est scriptum [gap: Greek word(s)] , in quo de Daphnidis et Chloes amoribus agitur. Id primus Gothofredus Jugermannus, quod sciam, cum versione edidit. Postea Petrus Moll, JCtus, Anno 1660. idem recensuit notisque non ineruditis illustravit. Errat Mallincrot, qui hunc Longum poetam esse existimat.

LONGUS (Georg.) de annulis signatoriis antiquorum, Mediolani, An. 1615. scribere aggressus est.

LONICERUS (Adamus) Marpurgensis, medicus, natus est An. 1500: obiit Anno 1586. Edidit botanicon et historiam plantarum. Quidam tamen ejus libri primum autorem Eucharium Roslinum statuunt.

LONICERUS (Joh.) Offeranus, natus est Anno 1499: obiit An. 1569. Marpurgi Graecas et hebraicas literas professus est. Theophylacti enarrationes in epistolas Paulinas latine transtulit. Nicandrum, Pindarum et Isocratem partim recognovit, partim scholiis illustravit. Lutheri quoque scripta complurima e Germanico latina fecit. Meminit ejus Thuanus, lib. 49.

LONICERUS (Phil.) Anno 1578. floruit. Struxit tres tomos chronicorum Turcicorum: theatrum vero Hondorfii historicum latinitate donavit.

LOOSAEUS (Corn.) Gaudanus, An. 1595. obiit. Collegit catalogum illustrium scriptorum Germaniae. Edidit praeterea epitomen Theologiae Melch. Cani, ut et tractatum de vera et falsa magia. Vid. Sweertius, pag. 191. Placcius de Pseudonym. pag. 172. fin.

LOPESIUS (Pet.) Avissensis, Lusitanus, medicus, condidit poesin philosophicam, in 6. libros digestam, detotidem rebus, quas physici non-naturales vocant, Conimbricae, An. 1618. carmine heroico et elegiaco, teste Bartholino in poet. med. pag. 133.

LOPEZ (Basil.) monachus Cisterciensis, de mysteriis crucis et de via, quam vocant sacram, librum composuit, Madriti, Anno 1661.

LOPEZ (Bernh.) Cisterc. ord. monachus, theatrum Christi et ecclesiae, tribus libris distinctum, Madriti An. 1613. edi curavit.

LOPEZ (Domin.) Hisp. edidit librum de S. Scripturae autoritate, An. 1589. Vid. Alegambe, pag. 97.

LOPEZ (Gasp.) Canarius, in Galeni libros de temperamentis commentatus est, An. 1565.

LOPEZ (Hieron.) Granatensis, emisit tragoediam de Samaritano: item, epigrammata de Sanctis. Videatur Alegambe, pag. 185. LOPEZ (Jac.) Vide, STUNICA.

LOPEZ (Ignat.) JCtus, edidit practicam criminalem canonicam, An. 1610. LOPEZ (Joh.) JCtus, scripsit de bonis constante matrimonio acquisitis, Anno 1586. de LOPEZ (Joh.) episcopus Minopolitanus, epitomen Patrum adornavit, quae prodiit Antv. An. 1614.

LOPEZ (Ludov.) JCtus, scripsit de contractibus et negotiationibus. Liber impressus est Brixiae, An. 1596.

LOPEZ (Pet.) de Montoya, exaravit concordiam sacrarum editionum textus Biblici libris duobus, Madriti, Anno 1596. in 4.

LOPIUS (Adrianus) Brugensis, Anno 1580. floruit. Reliquit poemata Graeca et latina.

LOPIUS (Didacus) librum de elementis, Conimbr. An. 1600. in 4. edi curavit. LOPIUS (Garcias) comment de varia rei medicae lectione Anno 1564. constipavit.

LOPIUS (Pet.) Portalegrensis medicus, de sex rebus non naturalibus carmine elegiaco tractavit, An. 1620.

LOPPERSIUS (Gerh.) Frisius, Anno 1582. obiit. Condidit epigrammata: item, epistolas Graecas. Videatur Sweertius, pag. 282.

LOPUS (Ildefonsus) Hippocratis prognostica, Madriti, Anno 1596. scholiis illustravit.

de LORCA (Pet.) Bellomontanus, An. 1612. aetatis 32. obiit. In Thomam 4. tomis commentatus est, Compluti, An. 1616. Videatur Carolus Visch, de Scr. Cisterc. Ord. pag. 268.

LOREDANUS (Joh. Fr.) Venetus, scr. de morte Wallensteinii sub nomine Gn. Falcidii Donaleri. Vid. Rhodius in Script. suppos. pag. 23. A nonnemine Panegyrista vocari solet.

LORHARDUS (Jac.) theatrum philosophicum, An. 1623: item, librum de adeptione veri necessarii, Anno 1597. imprimi fecit.

LORICHIUS (Gerh.) Hadamarius, An. 1549. claruit. Glossemata in Nov. Testament. collegit.

LORICHIUS (Joh.) Hadamarius, A. 1570. obiit. Edidit aenigmata, et Siracidem carmine expressit. Carmina ejus habentur T. 3. Delit. Germ. pag. 1254. Patrem habuit Reinh. Lorichium, qui in Marpurgensi academia aliquando rhetoricam professus est.

LORICHIUS (Pet.) historiam caedis Melch. Zobelii, Herbipolensis episcopi, literis mandavit. Vid. Simon Schardius T. 3. Germ. script. pag. 1.

LORINUS (Joh.) Avenionensis, natus est An. 1559. obiit An. 1634. Romae et Mediolani Theologiam professus est. Struxit prolixum commentarium in in Psalmos et Acta apostolorum. Extat ejusdem comment. in Levit. Numeros et et Deuteronomium. Vid. Alegambe, pag. 253. Est nonnemo, qui eum alterum Longinum Cassium vocare ausus est.

LORIOTH (Fr.) Lavallensis Gallus, An. 1620. secreta moralia typis mandavit. Vid. Alegambe, pag. 125.

LORIOTTUS (Pet.) JCtus, An. 1554. claruit. Scripsit explicationes in 2. veteris Digesti partem.

LÖSCHERUS (Abr.) A. 1550. claruit. Pausaniae 10. libros de universa Graecia in lat. sermonem transtulit, teste Simlero.

LOSCHERUS (Casp.) Theologus, scr. de latrociniis in publ. scriptores, Patres praecipue commissis, An. 1674. in 4.

LOSCHERUS (Mich.) Salisburgensis, An. 1610. vixit. Christianum Pelicanum vel meditationes de passione Domini publicavit. Vid. Alegambe, pag. 344.

de LOSEA (Abrah.) conciones in hist. passionis habuit. Extant impressae Bremae, Anno 1670.

LOSELIUS (Joh.) medicus, tract. de podagra, An. 1639: item, scrutinium renum, An. 1642. typis vulgavit.

LOSELLUS (Guil.) scr. libellum de curatione omnium morborum et internorum et externorum.

LOSEUS (Alex.) An. 1571. obiit. In 3. librum Codicis commentatus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 10.

LOSSIUS (Frid.) Heidelb. quatuor libros observationum medicinalium, Lond. A. 1672. edi curavit.

LOSSIUS (Lucas) Fachensis, An. 1582. obiit. Reliquit annotationes in quatuor Evangelistas.

LOTHUS (Mich.) vitam Mariae Raggiae Chiae, miraculis clarae, duobus libris complexus est.

LOTHARIUS, Cremonensis, inter JCtos non ultimum locum occupat. Vid. Panzirolus in JCtis, 2, 24.

LOTICHIUS (Christ.) Solitariensis, Theologus et poeta, An. 1568. obiit. Erat Lotichii Secundi frater. Reliquit poemata. Vid. Joh. Pet. Lotichius part. 3. Bibl. poet. pag. 84.

LOTICHIUS (Pet.) Secundus, medicus, natus est An. 1528: obiit An. 1560. Heidelbergae medicinam docuit. Dum vixit, coelebs permansit. Extra academias vitam non esse, amicis saepenumero professus est. Carmina ejus collegit et edidit Joh. Hagius, medicus Thuanus l 26. vocat poetarum totius Germaniae, secundum Eobanum Hessum, omnium praestantissimum, Petro Lotichio (inquit Barthius ) cultiores elegos recentiorum nemo scripsit. Confer Wilkium in [gap: Greek word(s)] pag. 17. Carmina ejus ex parte Tomo 3 Delit. Germ. pag. 1297. a Ran. Ghero illata sunt.

LOTICHIUS (Joh. Pet.) Christiani nepos, medicus et poêta, Anno 1598. natus est. Composuit 4. partes bibliothecae poeticae: quodecim libros variarum lectionum: 62. libros rerum Germani carum. Extat et ejus tractat. de casei nequitia: item, historia Holofernis: miles studiosus: et hortulus Smirzicianus.

di LOVERE (Lud.) Bergomas, An. 1572. obiit. Reliquit sermones super evangelia et epistolas totius anni. Vid. Donat. Calv. pag. 355.

LOVERINGUS (Jod.) Tholosanus, JCtus, iniquior fuit humanioribus literis, quarum studium publicam perniciem vocavit. Vox bovis!

LOUMAEUS (Pet.) Rupellensis, Anno 1625. vixit. Videatur Colomesius in G. O. pag. 249.

LOUVETUS (Pet.) monachus ord. praed. geminum indicem omnium operum Alberti M. adornavit, Paris. An. 1642.

LOWER (Rich.) Anglus, med. de origine catarrhi et venaesectione: item, de corde, An. 1669. scribere aggressus est.

LOUWIUS (Pet.) Silvaeducensis, poemata Graeca et latina composuit, teste Sweertio.

LOYARTES (Sam.) Attenhovius Brabantus, An. 1624. obiit. Enodationes evangeliorum sex tomis complexus est. Vid. Sweertius.

LOYDIUS (Nicol.) collegii Wadhami in academia Oxoniensi socius, dictionarium historicum Caroli Stephani recensuit et auxit, fol.

LOYEN (Hubertus) res a Lotharing. et Brabantiae ducibus gestas, stilo exposuit, An. 1673.

LOYERUS (Pet.) Britannus, in Apocalypsin commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 386.

LOYHERIUS de spectris commentatus est. Videatur Maresius T. 2. contra Tirin. pag. 923.

LOYOX (Pet.) Tournhutanus, commentaria moralia in Psalmum CXIIX. elaboravit, Antverp. An. 1643. fol. Extant ejusdem 2. libri de pace: item, encomium laboris.

LUBERTUS (Sibr.) Theologus reformatus, scripsit contra Socinum de Christo Servatore, An. 1611.

LUBIENSKI (Stanisl.) Sigismundi III. Poloniae R. res gestas stilo consignavit. Ejus theatrum Cometicum duobus tomis constat.

LUBINSKI (Matth.) episcopus Plocensis, exaravit varia opuscula historica, politica, et orationes.

LUBINUS (Eilhardus) Oldeburgensis, natus est Anno 1565: obiit Anno 1621. Rostochii primo philosophiam, deinde Theologiam professus est. Edidit clavem linguae Graecae: comment. in Horatium: tract. de malo: satiram in male doctos. Carmina ejus Tomo 3. Delit. Germ. pag. 1489. inserta sunt. Composuit etiam exercitationes in epistolas Paulinas et Canonicas. Vid. H. Witte in Theol. pag. 306.

de LUBLINO (Sam.) quaestiones in physicam adornavit Colon. An. 1627. item, summulam casuum An. 1631.

LUBOMLIUS (Sev.) Polonus, catenam auream in Evangelistas, Cracov. Anno 1540. publicari fecit. Vid. Rivetus T. 2. oper. pag. 868.

LUCANUS (Marcus Annaeus) tempore Neronis Imp. claruit. Condidit poema de bello civili Caesaris et Pompeji fide historica. Servius memorat, Lucanum in numerum poetarum ideo non relatum esse, quod historiam, non poema composuisset. Edidit praeterea panegyricum de laude Pisonis: Hectoris lytra: catacausmon Iliacum, etc. Hujus Lucani vita extat a Suetonio exarata. De eo ita S. Hieronymus in Chronico ad Ann. 10. Neronis: Lucanus, Cordubensis poeta, in Pisoniana conjuratione deprehensus brachium ad secandas venas medico praebuit. Erasmus in Ciceronianopag. 147. Lucanus est oratori quam poetae similior, sed alienissimus ab imagine Ciceronis. Vid. Mart. Hanckius in S. R. R. part. 1. pag. 75. Confer Barth. in Claud pag. 20. item, in l. 3. Stat. Pap. Theb. p. 787.

de LUCA (Ptolemaeus) historicus, vixit Anno 1274. Reliquit genealogiam Regum Siciliae.

LUCARIS (Cyrillus) Cretensis, Patriarcha Alexandrinus, et tandem Constantino politanus, An. 1638. interfectus est. De statu Graecarum ecclesiarum scripsit prolixam epistolam ad Joh. Utenbogardum, An. 1613. quae habetur in volumine praestant. virorum, Amst. An. 1660. edito. Confecit etiam confessionem, quae Graece et latine impressa est. Hanc multi Calviniana dogmata spirare asseverant. Vid. Fehlavius in praef. ad Christ. Angelum, lit. E. Equidem ab ipsis Graecis haec confessio Cyrilliana, tanquam heterodoxa, improbata est. Confer Eundem lit. F. Ipse Lucaris cathedra dejectus et in insulam Rhodum relegatus est. A factione tamen sua adjutus ad Patriarchatum rediit; unde mox iterum dejectus tandemque laqueo strangulatus est. Multus est in laudibus ejus Hottingerus in Analect. historico-theologicis, in Append. dissert. 8. Confer Maresium T. 2. syllog. Dispp. p. 309.

LUCAS, [gap: Greek word(s)] , Evangelista, Evangelium Christi et Acta apostolorum in literas redegit. Vid. Tribecchov. contra Baron. sect. 2. pag. 15. 17.

LUCAS, Tudensis episcopus, An. 1235. floruit. Scripsit 3. libros contra Albingenses: item, chronicon jussu Berengariae, Hispaniarum reginae, opus pro illo seculo non poenitendum. Primus illud Andr. Schottus divulgavit Tomo 4. Hispaniae illustratae. Videatur Olearius, pag. 294.

LUCAS (Constant.) Alexandrinus, Avicennae caput de phlebotomia, An. 1584. commentario illustravit.

LUCAS (Franc.) Brugensis, vir Graece et hebraice callentissimus, An. 1619. obiit. Notas in S. Biblia adornavit. Videatur Sweertius, pag. 146.

LUCATELLUS (Bernhardinus) Italus, inter poetas adscribi meruit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 1394.

LUCENTUS (Julius) Italiam sacram Ferd. Ughelli in epitomen redegit, Romae, An. 1677. fol.

LUCENA (Joh.) Lusitanus, Anno 1600. obiit. De vita Xaverii 10. libros construxit. Vid. Alegambe, pag. 254.

LUCHINUS (Paul. AEmil.) Bononiens. Anno 1602. floruit. Reliquit orationes et epigrammata.

LUCIANUS, [gap: Greek word(s)] , Samosatensis, secta Epicureus, tempore Marci Antonini et Commodi Impp. floruit. Condidit dialogos: vitam Demonactis: librum de longaevis, etc. Billius eidem epistolas, quae Phalaridis nomine circumferuntur, adscribit. Photius, Codice CXXIIX. scriptorem [gap: Greek word(s)] appellat. A quibusdam ingeniosus nequam vocatur. Interdum etiam Christianos gravissime perstringit. Vid. Vossius de nat. rhet. pag. 88. Barthius ad Claud. pag. 590. Jonsius de Scr. hist. Phil. 3, 10.

LUCIANUS, Nicomediensis episcopus, Anno 280. obiit. Hic novam Vet. Tetamenti editionem instituit superioribus longe emendatiorem, quae ab autore Lucianea, ab aliis septima editio dicta est. Alii tamen non novam versionem fuisse Contendunt: sed tantum LXX. Interpretum versionem a Luciano correctam esse existimant. Videatur Usserius in Syntagm. de Vers. LXX. Interpp. pag. 7. et 69.

LUCIDORUS (Joh. Nicol.) scripsit de illegitimis clericorum et regularium, Anno 1648.

LUCIDUS, presbyter, seculo quinto claruit. Olim Praedestinatianis adhaesit: postea tamen a Fausto Rhegiensi castigatus in viam rediit. Exaravit epistolam revocatoriam.

LUCIFER, Calaritanus episcopus, Anno Chr. 350. vixit. Schismati ansam praebuit, de quo Sozomenus l. 3. c. 14. Theodoretus 3, 5. Composuit 2. libros ad Constantium Imp. et epistolam ad Florentlum. Opera ejus curante Tilio Anno 1568. prodierunt. Casaubonus ad Spartian. vocat scriptorem ingenio et stilo durum. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. de E. S. pag. 30. Barthius ad Claudian. pag. 435.

LUCILIUS (C.) poeta, natus est Olymp. CLIIX: obiit Olymp. CLXIX. Bello Numantino eques meruit sub Scipione, teste Vellejo. Horatius vocat lutulentum et incompositum. Quintilianus contra valde eum commendat. Est (inquit) eruditio in eo mira, libertasque et acerbitas et abunde salis. Primus satira insignem laudem adeptus est, teste Quintiliano 10, 1. Idcirco primus stili nasum condidisse Plinio dicitur in praefat. hist. natur. Reliquit etiam comoedias. Fragmenta ex 30. ejus Satirarum libris collegit notisque illustravit Franciscus Dousa, Jani filius. Vid. Casp. Sagittarius in Vit. Vett. Rom. pag. 48.

LUCILLUS Philaltheus, medicus, Anno 1544. claruit. Simplicii comm. in 8. libros Aristotelis de phys. auditu latine transtulit. Condidit etiam tomos 2. de morbis gravissimis. Vide, PHILALTHEUS.

LUCINIANUS, Carthaginis Spartariae episcopus, Anno 590. claruit. Reliquit epistolas. Vid. Isidorus in Viris Illustr. cap. 42.

LUCIUS, [gap: Greek word(s)] , Patrensis, struxit [gap: Greek word(s)] . Videatur Photius Cod. CXXIX. Ex eo Lucianus dialogum quendam, Lucium, compilasse creditur. Ex eodem Lucio Apulejus libros suos de asino aureo mutuatus est. Vid. Salmasius in proleg. ad Solinum, pag. 6.

LUCIUS (Fr. Ortisius) Anno 1550. claruit. Reliquit viridarium de quatuor novissimis, morte, judicio, inferno, gloria. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 126.

LUCIUS (Joh.) JCtus, collegit 12. libros placitorum summae apud Gallos Curiae, Paris. An. 1559.

LUCIUS (Joh.) Dalmata, sex libros de regno Dalmatiae et Croatiae, Anno 1665. elaborare aggressus est.

LUCIUS (Lud.) professor Basileensis, historiam Jesuiticam composuit. Scripsit etiam de providentia et praedestinatione, An. 1613.

LUCIUS (Pet.) Bruxellensis, Anno 1593. claruit. Bibliothecam ordinis Carmelirum condidit.

LUCKIUS (Joh. Jac.) Argentoratensis, natus est, An. 1574: obiit, A. 1653. Varia numismata, ab An. 1501. usque ad An. 1600. cusa collegit et historica narratione illustravit.

LUCRETIUS (Titus) Carus, poeta, secta Epicureus, natus est Anno urb. cond. 659: obiit, An. 684. Philosophiam Epicuream sex libris descripsit et Cajo Memmio dedicavit. De eo ita Hieronymus: Lucretius amatorio poculo in furorem versus cum aliquot libros per insaniae intervalla scripsisset, quos postea Cicero emendavit, propria sese manu interfecit. Ovidius notanter:

Obertus Gifanius Lucretium emendatissime edidit, addito indice. Vid. Glandorp. in O. E. pag. 557.

LUCTATIUS Daphnis, Grammaticus, a Catulo CC. M. nummum emtus citoque manumissus est. Vid. Suetonius in Gramm. et Plinius l. 7.

LUDENIUS (Laurent.) historiam practicam edidit Anno 1619: et collegium chronographicum, An. 1626.

LUDGERUS, primus Monasteriensis in Westphalia episcopus, Anno 809. obiit. Reliquit epistolam de vita et miraculis S. Suiberti. Vid. Ph. Labbe T. 2. dissert. pag. 31. Olearlus, pag. 295.

LUDOLFUS, Saxo, Carthusianus, Anno 1330. claruit. Collegit vitam Dn. JESU Christi ex quatuor Evangelistis. Vid. Ph. Labbe T. 2. pag. 32. Olearius, pag. 295.

LUDOLFUS, Suchensis ecclesiae parochus, Anno 1336. floruit. Librum de terra sancta et itinere suo Hierosolymitano composuit. Videatur Vossius l. 3. cap. 9.

LUDOLFUS (Jodoc.) celebris JCtus, hoc tempore claret. Lexicon AEthiopicolatinum magno studio collegit, quod Londini Anno 1661. impressum est. Perhonorifice ejus meminit Heideggerus in vita Hottingeri. Jam in historia de Abyssinis, ut audio, occupatus est, quae ut quamprimum prodeat, multi mecum desiderant.

LUDOLFUS (Lamb.) Daventriensis, An. 1596. obiit. Struxit carmen de Nihilo, teste Sweertio, pag. 509. Vide, PITHOPOEUS.

LUDOVICUS (Ant.) Hisp. Anno 1540. claruit. Scripsit de eo, quod Galenus dubitaverit, animam esse immortalem.

LUDOVICUS (Joseph.) collegit decisiones causatum Perusinarum et Lucensium, Anno 1598.

LUDOVICUS (Pet.) Valentinus Hispanus, in 1. et 3. partem Thomae commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 386.

LUDOVISIUS (Alex.) JCtus, postea Pontifex et Gregorius XV. nuncupatus est. Extant ejus decisiones.

LUDWELLUS (Wilhelmus) Elbingensis Borussus, JCtus, An. 1663. obiit. Altdorfii leges per 32. annos magno cum fructu professus est. Mortuo Ernestus Cregelius parentavit. Reliquit comment. de ultimis voluntatibus. Epitaphium ejus ita fese habet: D. O. M. S. Ne negligenter praeteri, viator. Wilhelmum Ludwellum, patria Elbingensem, genere nobilem Anglum, JCtum summum et in hac Altdorfina universitate per 32. annos antecessorem longe celeberrimum, Noribergae delicium, Principum oraculum, ingentem Germaniae thesaurum, morte pia obita, prid. Id. Sept. anno aetatis suae quasi 74. Christi 1663. huc condi curavit, spatio sibi diligenter servato, vidua moestissima, Anna Maria, Patricia Sitzingeriana.

de LUGO (Franc.) edidit Theologiam Scholasticam, Anno 1647. fol. Videatur Alegambe, pag. 126.

de LUGO (Joh.) Hispal. scripsit de justitia et jure: de sacramentis: de virtute fidei divinae, etc. Opera ejus omnia prodierunt, Lugd. Anno 1660. Vid. Alegambe, pag. 254. Nicius Erythr. in epist. ad Tyrrhenum, pag. 136.

LUISINUS (Franc.) vir politiori literatura insignis, Anno 1568. vita excessit. Reliquit tres libros parergorum, quos Janus Gruterus 3. Tomo lampadis Criticae inseruit. Vid. Thuanus l. 43.

LUISIUS (Andr.) Eborensis, A. 1620. vixit. Ad praelum paratos habuit 2. tomos, quorum argumentum erat Moses, aulicus, orator, pastor. Videatur Alegambe, pag. 27.

LUITENIUS (Henr.) Machliniensis, composuit tract. de octo beatitudinibus, An. 1565.

LUITPRANDUS, episcopus Cremonensis, tempore Ottonis Magni Imp. claruit. Condidit historiam de rebus suo tempore gestis, quam Antapodosin appellavit. Ea sex libris constat. Apud Berengarium, Italiae regem, aliquando in precio fuit, aquo etiam ad Constantinum, Imp. Byzantinum, legatus missus est. Sub Luitprandi nomine etiam liber de vitis pontificum circumfertur, quem tamen nonnulli ex Anastasio decerptum esse existimant. Videatur Phil. Labbe T. 2. dissert. de E. S. pag. 33. Olearius, pag. 296.

LULLUS (Raymundus) Majoricensis, philosophus, medicus et Theologus, Anno 1290. floruit. Elucubravit multa et varia in philosophia, medicina et Theologia, quae apud multos in admiratione sunt. Ab hominibus sui aevi valde celebratur. Rabbini dicebant, ei tantam sapientiam contigisse, quantam DEUS Salomoni concesserat. Apud cives suos Majoricanos tanta ejus est existimatio, ut philosophia Lulliana ibi magno stipendio loco Aristotelicae doceatur. Condidit peculiarem sectam, quae Lullistarum dicitur. Eimericus memorat, Lullum de plusquam trecentis erroribus apud Gregorium XI. accusatum esse: et Bernbardus a Lutzemburgo in catal. haeret. eum collocat. Contra alii ipsum vehementer defendunt et tanquam martyrem ac sanctum extollunt. Vid. Waddingus in Scr. Min. Ord. Min. pag. 295. Dorschaeus in Exod. IV. pag. 106. Olearius pag. 396. Micraelius in lex. Phil. pag. 348.

LUMMAEUS (Jac. Corn.) a Marca, Anno 1620. floruit. Composuit tragoedias varias, ut Jephthen, Ammonem, Sodomam, Abimelechum, Saulem, Epulonem: item, orationes. Vid. Sweertius, pag. 192.

LUMNIUS (Joh. Frid.) An. 1602. obiit. Edidit thesaurum hominis Christiani: item, elegiam de piaculis Adamicis. Vid. Sweertius, pag. 425.

LUMTIUS (Jac.) Anno 1539. claruit. Comoedias, ex S. literis desumtas, publice exhibuit.

de LUNA (Mich.) scripsit de immaculata conceptione virginis Maxiae, Bruxellis, Anno 1652. fol.

LUNADORUS (Hieron.) edidit relationem de Curia Rom. et aulae Pontificis ceremoniis. etc.

de LUNATE (Bernh.) Papiensis, Anno 1497. obiit. Exaravit prognosticon ad Alexandrum VI. pontificem.

LUNDENIUS (Lud. G.) edidit 3. libros de [gap: Greek word(s)] S. Scripturae, Anno 1669. Idem Diogenem Laertium Anno 1672. de novo imprimi curavit.

LUNDORPIUS (Joh.) Obernho vianus, poetae nomen habere meruit. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 1058.

LUNDORPIUS (Mich. Casp.) historiam Sleidani continuavit. Extant etiam ejus Acta publica. In Petronium notas emisit sub nomine Georgii Erhardi. Videatur Dietericus part. 1. Antiq. Bibl. pag. 186.

LUPANUS (Otto) in Luciani opusculum de Dea Syria commentatus est, Mediol. An. 1540. Vid. Simlerus.

LUPANUS (Vinc.) composuit commentarium de magistratibus et praefecturis Francorum, Anno 1579.

LUPANUS in Tacitum scribere aegressus est, teste Bourdelotio in Heliodorum, pag. 82.

LUPERCUS, [gap: Greek word(s)] , Berytius, Grammaticus, tempore Claudii Caes. hujus nominis II. vixit. Multa compos. teste Suida. Inter alia [gap: Greek word(s)] exarasse dicitur.

LUPEUS (Alf.) Cureleanus, catalogum autorum, qui Hippocrati et Galeno contradixerunt, Anno 1589. publice proposuit. Vid. Linden, pag. 22.

LUPIUS (Joh.) JCtus, multa scripsit. Opera ejus omnia prodierunt Antverp. Anno 1616. fol.

LUPOLDUS, Bambergensis, Anno 1325. floruit. Tractavit de juribus regni et imperii. Videatur Ph. Labbe T. 2. dissert. de S. E. pag. 37. Olearius pag. 297. Vide, BABENBERG.

LUPSETUS (Thomas) Londinensis, anno aet. 35. obiit. Scripsit de formando optimo vitae statu: item, de morte homini Christiano non pertimescenda. Vid. Jovius in Britannia, pag. 94.

LUPUS, Ferrariensis, Anno Chr. 840. floruit. Condidit epistolas, quas Papirius Massonus primus lucem aspicere jussit. A Possevino etiam Caroli Martelli res gestas posteritari consecrasse dicitur. Vid. Phil. Labbe T. 2. dissert. pag. 38. Olearius, pag. 297. Vide infra, LUPUS Servatius.

LUPUS (Alfonsus) Madritensis, Anno 1593. mortuus est. Reliquit comm. in Esaiam, qui servatur Mediolani in bibl. Ambrosiana. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 12.

LUPUS (Alvarus) Lusitanus, Anno 1608. obiit. Historiam provinciae Lusitaniae societatis Jesu composuit, Videatur Alegambe, pag. 24.

LUPUS (Christ.) doctor Lovaniensis, notas in synodos Anno 1673. evulgavit. Vid. Linden, pag. 115.

LUPUS (Ignat.) Bergomas, natus est An. 1585: obiit An. 1659. Struxit comm. in censuras et casus reservatos dioeceseos Bergami. Videatur Don. Calvus pag. 336.

LUPUS (Joh.) Tubelanus, scripsit librum ad tirones de materia medica. Liber prodiit, Anno 1585. fol.

LUPUS (Servatius) Ferrariensis abbas, sub initium seculi IX. claruit. Opuscula ejus Steph. Baluzius, Tutelensis, Anno 1664. in lucem produxit. Vid. Hedovill. in Ephem. part. 1. pag. 13.

LURBEUS (Gabr.) JCtus, de illustribus Aquitaniae viris, Anno 1591: item, de scholis literariis omnium gentium, An. 1592. scribere aggressus est.

LUSCHUS (Anton.) Vicentinus, composuit enarrationes in aliquas orationes Ciceronis. Extat ejusdem domus pudicitiae.

LUSCINIUS (Ottom.) Argentoratensis, Anno 1520. claruit. Inter alia, progymnasmata Graecae literaturae conscripsit Duas centurias Graecorum epigrammatum latinitate donavit. Isocratis paraenesin ad Demonicum et alteram ad Nicoclem, Plutarchi Symposiaca, etc. doctissime vertit. Extant ejusdem allegoriae et tropologiae in utrumque Testamentum.

LUSCIUS, comicus poeta, Terentio [gap: Greek word(s)] fuit. Fabulam edidit, nomine thesaurum. Ei Volcatius Sedigitus in censione comicorum nonum locum attribuit.

LUSIGNANUS (Steph.) Cyprius, Anno 1590. obiit. Struxit catalogum virorum illustrium Vet. et Nov. Testamenti: thelaurum principum totius mundi ab O. C. usque ad An. Christi 1584: arborem naturae angelicae, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 211. Placcius, pag. 259.

LUSINUS (Altis.) tractavit de compescendis animi perturbationibus Vid. Naudaeus in Bibl. Polit. pag. 54.

LUTATIUS (Quintus) Catulus, A. U. C. 651. vixit. Reliquit librum de consulatu suo et rebus gestis molli et Xenophonteo sermonis genere, quemadmodum Cicero in Bruto refert.

LUTATIUS, vetus autor, Statium Papinium commentario illustravit. G. Joh. Vossius part. 3. Aristarchi pag. 214. Placidum Lactantium vocat et commentarios suos ex Hygino, Servio, paucisque aliis congessisse memorat. Casp. Barthius ad l. 6. Thebaid. pag. 488. etiam observat, eundem a Boccatio Lactantium Placidum dictum esse: ut tamen a Lactantio altero distinguatur, melius Lutatium vocari autumat. Quando vixerit, non constat. Barthius in 3. Theb. pag. 853. eum Fulgentio antiquiorem et pag. 857. Servio propiorem fuisse pronunciat.

LUTHARDUS (Christ.) scriptis pugnavit adversus Hascherum pontificium, Anno 1646.

LUTHERUS (Martinus) Islebiensis, magni nominis Theologus, natus est An. 1483: obiit Anno 1546. Witebergae Theologiam magno cum ftuctu docuit. Biblia sancta Germanicetranstulit. Contra pontificios, Calvinianos, anabaptistas ore et calamo strenue pugnavit eorumque errores in nihilum redegit. Scripta ejus octo tomis comprehensa sunt. De eo quidam non male cecinit:

Vid. Jacobus Verheiden in elog. praestant. Theol. pag. 23. Olearius in Abaco, pag. 305.

de LUTZEMBURGO (Bernh.) Anno 1534. obiit. Catalogum omnium haereticorum quinque libris absolvit. Extat ejusdem tractatus de S. Josepho. Vide, BERNHARDUS.

LUTZIUS (Reinh.) Erythropolitanus, struxit harmoniam historiae de Christo, An. 1561. fol. Scripsit praeterea contra eos, qui animas defunctorum dormire asserunt usque ad extremum judicium.

LUVERANUS (Guilh.) JCtus, struxit arborem jurisdictionum. Extat T. 3. Tract. tract.

de LUXEMBURGO (Petrus) An. 1387. obiit. Litaniam ad DEUM et Sanctos 65. strophis constantem composuit. Vid. Olearius in Abaco pag. 374.

LUYDIUS (Arnoldus) Tungrensis, Anno 1540. decessit. Scriptis dimicavit adversus Judaeos, teste Oleario, pag. 50.

LYBIUS (Christ.) epistolas S. Johannis commentario illustrare aggressus est, Anno 1580.

LYCHETUS (Franc.) Brixienfis, Anno 1519. clatuit. Fertur doctissimus fuisse Scotista. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 122. Olearius, pag. 165. Vide, LICHETUS.

LYCEAS, [gap: Greek word(s)] , Naucratita, teste Athenaeo l. 14. AEgyptiaca literis consignavit.

LYCLAMA (Marcus) Frisius, JCtus, A. 1617. claruit. Collegit opinionum controversarum quatuor libros. Videatur Sweertius, pag. 524.

LYCOLEON, [gap: Greek word(s)] , pro Chabria ab Aristotele in Rhet. 3, 10. allegatur.

LYCON, [gap: Greek word(s)] , Jasensis, Athenaeo teste l. 10. Pythagorae vitam memoriae tradidit. Lyconis, Comici, Plutarchus in vita Alexandri M. meminit. Vid. Jonsius de S. H. Ph. pag. 337.

LYCOPHRON, [gap: Greek word(s)] , Chalcidensis, tempore Ptolemaei Philadelphi regis claruit. Struxit 20. tragoedias. Nomina earum erant, [gap: Greek word(s)] ,

[gap: Greek word(s)] . Ex his omnibus unicum hodie poematium extat, Alexandra seu Cassandra, [gap: Greek word(s)] , ut Suidae appellatur. Id Isaacius Tzetzes et Joh. Meursius notis illustrare conati sunt. Scripsit etiam anagrammatismos. Sic ex [gap: Greek word(s)] fecit [gap: Greek word(s)] : ex [gap: Greek word(s)] . Vid. Jonsius de S. H. Ph. 2, 2. pag. 124. Boessius in Ibin, v. 533.

LYCOSTHENES (Conr.) Rubeaquensis, philologus et Theologus, natus est An. 1518: obiit An. 1561. Collegit apophtegmata et similitudines: item, libellum de prodigiis. Theatro humano, quod postea Zwingerus absolvit, primus manum admovisse dicitur.

LYCURGUS, [gap: Greek word(s)] , Lacedaemonius legislator, annis 150. ante 1. Olymp. claruit. Vid. Marsamus in chronolog. pag. 450.

LYCURGUS, Atheniensis orator, De madis aequalis fuit. Ejus orationes quindecim feruntur. Oratio contra Leocratem a Melanchthone edita et latine versa est. Dionysius Halicarnasseus [gap: Greek word(s)] in dicendo fuisse refert. Vid. Meursius in Lect. Att. 3, 3. Vossius de nat. rhet. pag. 83.

LYCUS, [gap: Greek word(s)] , Rheginus, historicus, tempore Ptolemaei Lagi innotuit. Clemens Alex. 1. Stromat. facit peripateticum. Scripsit historiam Libyae et Siciliae. Ex Libyca historia quaedam Antigonus in hist. mir ab. c. 66. allegat. De Alexandro quoque scripsisse, ex Stephano discimus.

LYCUS, Macedo, medicus, seculo secundo a Christo nato floruit. Eum Galenus libro singulari oppugnavit. Erat celebris anatomicus.

LYDGATE (Joh.) de casibus illustrium virorum novem libros collegisse traditur. Vide, LIDGATUS.

LYDIAT (Thomas) de variis annorum formis, Anno 1606: item, de annis ministerii Christi, Anno 1613. commentatus est.

LYDIUS (Jacobus) agonistica sacra, An. 1657. item, Belgium gloriosum, Anno 1668. scribere aggressus est. Videatur Borremans. pag. 262.

LYDIUS (Martinus) Lubecensis, carminibus inclaruit. Vid. Tomus 3. Delit. Germ. pag. 1511.

LYDUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Philadelphiensis, tempote Justiniani Imp. floruit. Scripsit de Nilo. Vid. Simocatta in hist. Mauricii 7, 16. Photius, Cod. CLXXX. Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Constantinus Porphyrog. de de Themat. pag. 11.

LYGAEUS (Joh.) paraphrasin adornavit in Hippocratis aphorismos, Anno 1591. Ejus carmina occurrunt T. 2. Delit. Gall. pag. 423. Vid. Linden, pag. 368.

LYMBISANUS (Horat.) Calaber, medicus, Anno 1629. claruit De febribus 3. de peste 4. libros adornavit.

LYMVICUS (Nicol.) Cimber, medicus, natus est Anno 1538: obiit An. 1603. Condidit carmen de exitio navis sine pari. Vid. Vinding. in R. H. pag. 140.

LYNCAEUS (Rich.) philosophiam scholasticam universam tribus tomis Anno 1655. complexus est.

LYNCEUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, tempore Ptolemaei Philadelphi floruit. Confecit [gap: Greek word(s)] : item, apophthegmata. Suidas Theophrasti discipulum fuisse affirmat. Videatur Jonsius de Scr. hist. Phil. 2, 2.

LYONNET (Rob.) Aniciensis, de peste, An. 1639: item, de morbis haereditariis, Paris. Anno 1647. commentari coep. t.

LYRANUS (Nicol.) origine Judaeus, R. Samuel Levita dictus (teste Hilperto in disp. contra Jud. §. 11. ) fide Christianus, Anno 1340. obiit. Composuit postillam sive commentarios in universa Biblia: item, librum contra Judaeos. Epitaphium ejus apud Waddingum in S. O. M. pag. 266. occurrit, in quo S. Theologiae venerabilis Doctor salutatur. Videatur Ph. Labbe Tom. 2. dissert. de S. E. pag. 120.

LYRERUS (Thomas) chronicon Suevo-Germanicum compilavit. Zeillerus part. 3. de hist. pag. 139. eum Anno 1200. vixisse affirmat.

LXSANIAS, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo l. 7. Vid. Jonsius de S. H. Ph. 2, 2. pag. 123. Plutarchus de malign. Herodoti Lysaniam Malloten allegat.

LYSCA (Alex.) Veronensis, JCtus, A. 1610. claruit. Scrips. de Rom. curiae rapacitate, perfidia et tyrannide contra Baronium.

LYSCANDER (Claud.) collegit historiam Danicam seu genealogiam regum Danorum, fol. Anno 1622. Extat ejusdem chronicon Gronlandiae, Anno 1608. editum. Videatur Barth. in Danis scr. pag. 33.

LYSCANDER (Joh.) texuit de antiquitatibus Danicis 18. sermones, toste Zeillero part. 2. pag. 139.

LYSERUS (Mich.) edidit cultrum anatomicum, Anno 1653. Vid. Bartholinus l. c. pag. 102.

LYSERUS (Polycarpus) celebris Theologus, natus est Anno 1552: obiit Anno 1610. Condidit tres libros harmoniae Evangelicae: item, comment. in Genesin. Videatur Spizelius in Templo Honor. pag. 9.

LYSERUS (Polycarpus) itidem Theologus, natus est Anno 1586: obiit Anno 1633. Lipsiae docuit. In epistolam ad Galatas: item, in formulam Concordiae commentatus est. Pugnavit etiam contra Polanum de praedestinatione. Mortuo parentavit Henr. Hopfnerus. Vid. H. Witte in Theol. pag. 370.

LYSERUS (Wilh.) Polycarpi filius, natus est Anno 1592: obiit Anno 1649. Scripsit dispp. exegeticas in Evangelium S. Johannis. Vid. Witte, pag. 704.

LYSIAS [gap: Greek word(s)] , Atheniensis orator, Olympiad. LXXXVII. claruit. Composuit CCC. orationes, ex quibus nonnisi triginta quatuor supersunt. Eas Jodocus Vanderheidius latine vertit et notis politicis illustravit Anno 1615. Photius in eo [gap: Greek word(s)] , i. e. membrorum concinnitatem et florem puritatis commendat. Fabii judicio nihil in eo inane, nihil arcessitum: putat tamen, fonti quam magno flumini esse propiorem. Vid. Manut. part. 1. in epist Cic. fam. pag. 188. Meursius in lect. Att. 3, 8. et 14: item, 3, 29. Vossius de nat. rhet. pag. 32. 74. Jonsius de scr. hist. Ph. 1, 7.

LYSIMACHIDES, [gap: Greek word(s)] , tempore Augusti Octaviani claruit. Teste Ammonio in diff. vocum, ad Caecilium de decem rhetoribus comment, scripsit. Vid. Jonsius 2, 1. pag. 216.

LYSIMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, exaravit libros [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , ex quibus Scholiastes Sophoclis ad Oedipum Colonaeum nonnulla adducit. Vid. Gisb. Cuperus l. 1. observ. c. 4. pag. 23. Legitur etiam tractasse de agricultura. Ejus operis Plinius in hist. nat. aliquoties meminit. Confer Varronem l. 1. c, 1. Vid. Jonsius 1, 2.

LYSIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, Suidae et Athenaeo laudatur. Ex ejus dramatibus erant [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

LYSIS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus philosophus, Olymp. XCIIX. floruit. Hujus sunt aurea illa carmina, quae vulgo Pythagorae tribuuntur. Testis Diogenes Laertius in Pythag. pag. 571.

LYUS (Anton.) JCtus, Anno 1208. obiit. Videatur Panzirolus in JCtis, pag. 145.

GEORG MATTHIAE KÖNIGII BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA.

G.

H.

I.

K.

L.