CAMENA Early Modern Latin Texts

BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA, in qua Hebraeorum, Chaldaeorum, Syrorum, Arabum, Persarum, Aegyptiorum, Graecorum & Latinorum per universum terrarum orbem Scriptorum, Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum, Historicorum, Geographorum, Philologorum, Oratorum, Poetarum, etc. Patria, Aetas, Nomina, Libri, saepius etiam Eruditorum de iis Elogia, Testimonia et Judicia Summa fide atque diligentia ex quotidianâ Autorum Lectione depromta a prima Mundi origine ad Annum usque M. DC. LXXIIX. Ordine Alphabetico digesta gratissima brevitate recensentur et exhibentur a GEORGIO MATTHIA KÖNIGIO, Graec. Lingv. et Poes. in Acad. Altdorfina Prof. Publ. nec non Bibliothecario. [gap: illustration] ALTDORFII Impensis WOLFFGANGI MAURITII et Haeredum JOHANNIS ANDREAE ENDTERORUM, Bibliopol. Norimb. Typis HENRICI MEYERI, Typographi Acad. ANNO CIC ICC LXXVIII.

CABALIAVUS (Pet.) Apologiam pro libertate Ecclesiae in exercenda disciplina conscripsit, Amstelod. Anno 1642.

CABALLINUS (Casp.) JCtus, scripsit de eo, quod interest: de Evictionibus: item, de Actionibus aedilitils. Extat T. 6. Tract. tract. Alias vocatur, Caspar de Caballini cingulo.

CABALLINUS (M.) Anconitanus, cum causa quadam cecidisset, ipse sibi violentas manus attulit. Pierius de Infel. Literat. pag. 79. summa doctrina et judicio virum appellat.

CABALLUS (Franc.) Brixiens. scripsit de animali, Theriacam ingrediente. Anno 1506. floruit.

CABASILAS (Nicol.) [gap: Greek word(s)] , Thessalonicensis Episcopus, seculo XIV. tempore Joh. Cantacuzeni Imp. floruit. Composuit sextomos de vita in Christo, qui Ingolstadii, Anno 1604. Latine impressi sunt. Fertur etiam adv. Thomam Aquinatem scripsisse de processione Sp. Sancti. Vid. Ph. Labbe, T. 2. diss. pag. 114. Olearius in Abaco, pag. 313. Extat et ejus Oratio contra Foeneratores, ab Höschelio edita, An. 1595.

CABEDIUS (Mich.) Hispanus, An. 1525. natus est: obiit, An. 1577. Graecis literis plurimam operarn dedit, in quibus adeo profecit, ut eas non minus, quam Latinas calleret. Adolescens Parisiis primam Aristophanis Comoediam, Plutum inscriptam, in linguam lat. eleganter transtulit. Vid. Lundorpius, l. 17. hist. p. 332.

CABERO (Chrysost.) Hisp. A. 1649. claruit. Composuit magnum volumen Consiliorum moralium. Adhaec in Logicam et Physicam commentatus est. Car. Visch. in Cisterc. pag. 65. vocat virum acutissimi ingenii.

CABEUS (Nicol.) Fetrariens. A. 1650. obiit. Scripsit de Meteoris: item, Philosophiam Magneticam, fol. Vid. Alegambe, pag. 351.

floruit. Composuit Historiam Coenobii S. Petri Oudenburgensis, teste Sweertio.

CABILLAVIUS (Balduin.) Iprensis, natus est, An. 1568. Condidit Epigrammata, Magdalenam, Epistolas Heroum et Heroidum, etc Videatur Alegambe, pag. 52. 549.

CABREDO (Roderic) Hisp. An. 1617. obiit. Scripsit Concionem. Videatur Alegambe, pag. 416.

CABRINUS (Joseph.) Bergomas, A. 1655. claruit. Edidit Elucidarium Casuum reservatorum, An. 1670. Venetiis: Icones Sanctorum et Heroum: Directorium ordinandorum.

CACAERTUS (Dominic.) Teneramundanus, JCtus, An. 1548. obiit. Scripsit de materia Legatorum.

CACCIA (August.) Novarinus, inter doctos locum occupat. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 6.

CACCIALUPUS (J. B.) a S. Severino, JCtus, Anno 1407. floruit. Scripsit de illustribus JCtis: de debitore suspecto et fugitivo: de Pactis: de Transactione. Extat T. 3. Tract. tract. Vid. Bumaldus, pag. 125.

CACCIAVILLANUS de Cacciavillanis, JCt. Bonon. A. 1200. flor. Addidit quaedam ad Brocardicam Azonis summam.

CACHETUS (Christ.) controversias in Aphorismos Hippocratis composuit, Tullii. An. 1612.

CACHETUS (Joh.) Lotharingus, Anno 1630. vixit. De horrore peccati mortalis nonnulla commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 232.

CADAMUSTUS (Aloys.) Venetus, Anno 1504. claruit. Scripto navigationem ad terras novas exposuit.

CADANA (Salv.) Taurinensis, A. 1650. vixit. Condidit Sermones Quadragesimales: item, Collectiones Bullarum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 313.

CADANEDUS (Jac) Scotus, Professor Patavinus, hodie floret. Vid. Gr. Letus, in It. regn. pag. 547.

CADDUS, [gap: Greek word(s)] , a Suida in [gap: Greek word(s)] allegatur. Afferuntur ex eo nonnulla de Leone Macella Imp. Martiani successore. Thomas Reinesius tamen Suidam emendat, et pro [gap: Greek word(s)] legendum autumat. Videatur, CANDIDUS.

CADEUS (Joh. Andr.) Bergomas, Anno 1660. claruit. Scripsit Epitomen in doctrinam Sanchez de matrimonio: [?]ibrum de opinione probabili: item, de ultimis voluntatibus: de Legatis, etc.

CADLUBCUS (Vincent.) Polonus, Episcopus Cracoviensis, Anno 1224. obiit. Primus historiam Polonorum literis consignavit. Edita est, An. 1612. fol. Dobromili. Vid. Cavol Visch. pag. 315. Confer Zeillerum, part. 2. pag. 29.

CADMUS, [gap: Greek word(s)] , Phoenix, ante bellum Trojanum vixit. Literas in Graeciam intulisse, memorant. Hornius l. 3. Hist. Phil. c. 4. cum Fr. Junio Academias, quasi Cadmeas a Cadmo dictas esse, autumat. Alii tamen ab Hecademo, Heroe Atheniensi, ita dici statuunt.

CADMUS, Milesius, senior, teste Josepho contra Apionem, paulo ante expeditionem Persicam floruit. Condidit Origines Mileti et totius Joniae, libris quatuor.

CADMUS, Milesius, junior, sedecim libros Historiae Atticae, juxta Suidam, composuit.

a S. CAECILIA (Carolus) Neapolitanus, totum Ambr. Calepini Dictionarium memoria tenuit, et ordine recitare potuit, teste Carolo a S. Antonio.

CAECILIUS, [gap: Greek word(s)] , Argivus Epopoeus, scripsit [gap: Greek word(s)] , vel Piscatoria, teste Suida, in [gap: Greek word(s)] . Athenaeus lib. 1. cap. 10. vocat [gap: Greek word(s)] , vitiose. Videatur Casaub. in Athen. pag. 34.

CAECILIUS (Statius) Mediolanensis, Comicus Latinus, teste Hieronymo in Chronico, Olymp. CL. claruit. Ennio poetae admodum familiaris fuit. Cicero ad Atticum vocat malum Latinitatis autorem: Volcatius tamen Sedigitus inter Comicos ei dat principatum, teste Agellio 15, 24. Horatius ipsum a gravitate commendat: Vincere Caecilius gravitate, Terentius arte. Ejus fragmenta collegit Rob. Stephanus. Vid. Casp. Sagittarius, in Vit. Vet. Rom. pag. 31.

CAECILIUS (Sext.) Africanus, JCtus, tempore Adriani Imp. floruit. Reliquit XIX. libros quaestionum. Videatur Panzirolus, in JCt. pag. 41. Bertrandus, pag. 287.

CAECILIUS, Calactianus Siculus, Rhetor, tempore Augusti et deinceps vixit. Quidam religione Judaeum fuisse putabant, invito Suida Scripsit de Historia: de Bello servili: Comparationem Cic. et Demosthenis. item, de Demosthene et ejus orationibus. Vid. Langbainius ad Longin. pag. 8. et Jonsius, de Scr. Ph. Hist. 3, 1. pag. 216.

CAECINNA, videtur Physica scripsisse. Seneca, in Q. N. l. 2. c. 49. eum allegat. Et cap. 56. vocat virum facundum, qui habuissetaliquod in eloquentia nomen, nisi illum Ciceronis umbra pressisset.

CAELIUS (Marcus) Puteolanus, JCtus, tempore Ciceronis vixit. Vid. Bertrandus, pag. 309.

CAELIUS Antipater, temporibus Gracchorum claruit, quemadmodum ex Val. Max. 1, 7. colligitur. Scripsit Historiam belli Punici, teste Cic. in Orat. Adrianus Imperator eum Sallustio praeferebat, autore Spartiano. Valerio certus Historiae Rom. autor dicitur. Videatur Hanckius, part. 2. pag. 16.

CAELIUS Sabinus, tempore Vespasiani Imp. claruit. Reliquit librum de Edicto AEdilium Curulium, teste Agellio 4, 2. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 306.

CAELIUS (Bichius) condidit Decisiones fori Ecclesiastici, duobus voluminibus, An. 1672. fol.

CAELIUS (Greg.) Pannonius, An. 1547. claruit. Extant ejus Collectanea in Apocalypsin, ex Vett. et recentiorum Commentariis petita.

CAEMARO, [gap: Greek word(s)] , de rebus Indicis aliquot libros confecit, e quorum decimo Plutarchus, libro de Flum. fabellam quandam adducit.

CAEPOLLA (Barth.) Veronens. JCtus, obiit, An. 1477. Vid. Gu. Panzirolus, in JCtis, 2, 113.

CAESALPINUS (Andr.) Aretinus, Philosophus Peripateticus, diu Pisis docuit: tandem Clementis IIX. Pontif. archiater factus est. Obiit Romae, Anno 1603. aetatis 84. teste Thuano. Edidit quaestiones Peripateticas: 16. libros deplantis: ut et de metallicis. Aquibusdam Aristoteles redivivus appellatur,

CAESAR (C. Julius) Strabo cognomine, inter Poetas antiquos locum habet. Cicero testatur, sua aetate aliquot ejus Tragoedias extitisse. Periit scelere hospitis, quem aliquando patronus desenderat, tempore factionis Marianae. Vid. Glandorp. pag. 422.

CAESAR (Cajus Julius) primus imperii Rom. monarcha, multa et varia scripta composuit, de quibus Suetonius in ejus vita legi potest. Ex his hodie septem libri de bello Gallico, et tres de bello Civili supersunt, qui a multis merito aestimari solent. Judicium Nob. Dn. Praschii tale in Roseto invenio: Julii Caesaris stilum, imae mediocrique notae exemtum, supra Tacitos etiam et Sallustios in illa arce colloco. Neque enim me moratur forma externa: spiritum illum et fumantes igne nares, et arcanam majestatem, cujus pars est incredibilis brevitas, considero. Adeo vere proditum est, eodem animo dixisse Julium, quo pugnaverit: reperiri in ejus stilo [gap: Greek word(s)] : reperiri, quod ait Fabius in 1. O. vim, acumen, concitationem; splendorem etiam, ut est in Dialogo de Corrupt. Eloquent. Quare nec mirum, inimitabilem eum videri.

Lege Hirtium Pansam, prooem. lib. 8. de B. G. Lege Suetonii Julium, c. 55. 56. Lege Ciceronis Brutum, et intelliges, quantus scriptor ille sit. Nam, quod prudentiam e verbis ejus non hauriri queritur Lipsius, quid aliud, quam cominus fatetur, Heroem potius fuisse Caesarem, quam (quod Lipsio relinquere voluit) doctorem. Sed nimirum Lipsio solus in oculis Tacitus. Haec ille. Plura Caesaris elogia ex diversis autoribus Whear in Relect. hist. pag. 128. et seq. collegit. Gonfer Mart. Hanckium, part. 1. pag. 31.

CAESAR (Franc.) Dixmudanus Flander, Anno 1293. floruit. Carmine vitam S. Bernardi exposuit.

CAESAR (Joach.) sub nomine AEschacii Majoris Scrutinium ingeniorum edidit, An. 1663.

CAESAR (Joh. Bapt.) edidit illustrium JCtorum Consilia, An. 1618. duobus voluminibus, fol.

de CAESARE (Raph.) scripsit Consolationem animarum, in decem dialogos divisam, An. 1599. Venet.

CAESARIUS, Arelatensis Episcopus, Anno 543. obiit. Reliquit 46. Homilias, de variis rerum divinarum argumentis. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 214. Rivet. T. 2. Oper. pag. 1150. Olearius in Abaco, pag. 96. Adde Vossium. in Hist. Pelag. l. 1. c. 24.

CAESARIUS, [gap: Greek word(s)] , Gregorii Nazianzeni frater, seculo quarto floruit. Condidit quatuor Dialogos. Vid. Labbe, l. c. pag. 217. Olearius, pag. 97.

CAESARIUS, Heisterbacensis, An. 1233. vixit. Extant duodecim ejus libri Dialogorum de miraculis. Vid. Carolus Visch. in Cisterc. pag. 57. Rivetus, Tom. 2. Oper. pag. 926. Olearius, pag. 98.

CAESARIUS (Arn.) edidit hortum honoris Beatae Virginis Mariae, Colon. Anno 1648.

CAESARIUS (Dom.) Epistolarum quinque centurias, Anno 1623. Bononiae, typis exscribi curavit.

CAESARIUS (Joh.) Consentinus, struxit Poemata, Venet. Anno 1562. Vid. Tom. 1. Delit. Ital. pag. 501.

CAESARIUS (Joh.) Juliacensis, An. 1550. aetatis 90. obiit. Fecit Comment. in Jodoci Clichthovaei introductionem cognitionis terminorum. Vid. Sweertius, pag. 406.

CAESENAS (Michael) An. 1343. in Bavaria obiit. Exaravit varias epistolas contra Innocentium XXII. Pontif. quae prodierunt, Lugduni, An. 1495. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 259.

CAESIUS (Ang.) disertissimus JCtus, in summa egestate et desperatione periit. Vid. Pierius Valer. de Inf. Lit. pag. 172.

CAESIUS (Angel.) Romanus, Anno 1630. claruit. In Physicis, moralibus et mathematicis multa elaborasse fertur. Inter maxime nota sunt Apiarium, liber de coelo, Metallophytum, Speculum rationis universale, etc. Iste Caesius (inquit Nicius, part. 3. Pinacoth. pag. 103. ) ad sui aliorumque exercitationem, publicam domi suae Academiam instituit, quam Lynceorum nomine appellavit, in qua et ipse, quoad vixit, principatum obtinuit.

CAESIUS (Bernh.) Mutinensis, An. 1630. peste tactus obiit, aetatis 49. Scripsit de Mineralibus, An. 1636. fol. Vid. Alegambe, pag. 65.

CAESIUS (Frid.) a Leone Allatio, in A. U. pag. 90. inter viros doctos refertur.

CAESOLLIUS (Jac.) Lombardus, ante 400. circiter annos vixit. Scripsit de ludo Schaccorum. Vid. Barthius in Claudian. pag. 420. 1165.

de CAEVALLOS (Hieronymus) JCtus, exaravit Speculum aureum communium opinionum: Item, Tractatum de cognitione per viam violentiae in causis Ecclesiasticis.

CAGNATIUS (Joh.) Tabiensis, A. 1524. claruit. Composuit Summam de casibus conscientiae. Vid. Olearius in Abaco, pag. 266.

CAGNATUS (Marsilius) Veronensis, magni nominis Medicus, Patavii et Romae medicinam publice docuit. Ajunt,

ipsum in communi hominum conversatione ea frontis severitate, eaque oris taciturnitate fuisse, ut nullum ab eo hilaritatis signum, nullum pene verbum, cum tamen alias in docendo facundissimus esset, elici potuerit. Scripsit de salubritate aeris Romani: de partu humano: de ratione curandi flores: de continentia in victu: de exercitio, etc. Quatuor libri variarum lectionum Tomo 3. Lamp. Criticae Gruteri inserti sunt. Vid. Nicius, part. 1. Pinacoth. pag. 97. Ghilinus, vol. 2. pag. 193. Chioccus, pag. 140.

CAGNAZZUS (Joh.) An. 1523. claruit. Scripsit in Jus Canonicum. Vid. Ghilivol. 1. pag. 71.

CAGNOLUS (Belm.) Ariminensis, Canonicus, An. 1630. claruit. Orationem habuit de laudibus S. Gregorii. Versu cecinit Martyrium S. Laurentii, Christi nativitatem, Mariae salutationem, Aquilegiae eversae cladem, etc. Vid. Saussay, pag. 238.

CAGNOLUS (Hieron.) Vercellensis, JCtus, An. 1551. obiit. Composuit 3. libros variarum enarrationum in Codicem et Pandectas: item, Epistolam de vita et regimine boni Principis. Vid. Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 37. Guido Panzirolus 2, 170. Ghilinus, vol. 1. p. 114.

CAHIERUS (Vict.) superiori seculo vixit. Mares. T. 2. contra Tir. pag. 434. ait, ex ministro Reformatae Ecclesiae Sorbonistam, Kabalistam et Magum factum, ejusque corpus a Diabolo ablatum esse, ut lapides vice illius ejus loculo condendi fuerint.

CAHLENIUS (Frid.) Exercitationes Ethicas, An. 1562. item, Laelapem, An. 1663. contexuit.

CAJETANUS (Constant.) Syracusanus, An. 1616. claruit. Scripsit vitam Amalarii Fortunati: Scholia in vitam Isidori, Ildephonsi, et Gregorii Card. item, Concertationem de 4. libris Thomae Kempensis, qua verus autor Joh. Gerson de Canabaco, Abbas Vercellensis, declaratur. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 73.

CAJETANUS (Octav.) Syracusanus, natus est, An. 1550: obiit, An. 1620. Sanctam Siciliam aliquot Tomis complexus est. Vid. Alegambe, pag. 358.

CAJETANUS (Pet. Victor) Navarrus, An. 1610. obiit. Scripsit paradigmata quatuor linguis Orientalibus, Arabica, Armena, Syra et AEthiopica, Paris. Anno 1596. Videatur Colomesius, in G. O. pag. 144.

CAJETANUS (Thomas) An. 1534. obiit. A Sixt. Sen. admirabilis Philosophus et incomparabilis Theologus praedicatur. In extrema senectute totam Vet. et Novi Testam. molem, excepto Cant. Prophetis et Apocalypsi, ex Hebraea et Graeca veritate exposuit. Arnoldus Boot, Cajetanus (inquit) scripsitingravescente senecta Comm. in Pentateuchum, omnes libros historicos, Jobum. Psalmos et Prov. sensui literali duntaxat intentus, idque secundum Hebr. veritatem: cujus linguae ipse quidem parum gnarus erat, sed habebat ad manum homines hebraice doctos, qui ad verbum omnia ipsi interpretarentur, non mode exacte, sed superstitiose ac saepe absone: id quod et expositiones consimiles a bbno viro haud raro elicuit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 457. Vide, VIO.

CAILLET (Joh.) Duacensis, A. 1628. exspiravit. Sex Tomos, quibus illustria Sanctorum virorum exempla et facta per singulos anni dies digeruntur, typis exprimi curavit. Vid. Alegambe, pag. 232.

CAIMUS (Jac.) Utinensis, JCtus, Anno 1664. claruit. Scripsit de Dotibus: de Substitutionum natura: de Legato et fideicommissis: de jure accrescendi, etc. Vid. Gr. Letus, in Ital. regn pag. 322.

CAIMUS (Pomp.) Utinens. Medicus, Anno 1631. vitam deseruit. Reliquit tres libros de Calido innato: item, de indiciis Febrium putridarum. Opera ejus dem adhuc inedita Thomasinus, part. 2. Elog pag. 266. recenset.

CAJUS, [gap: Greek word(s)] , Presbyter Rom. Ecclesiae, sub Victore et Zephyrino vixit. Scripsit librum contra Artemonis haeresin, et Proculum, Montanistarum defensorem:

item, Labyrinthum, in cujus extremo testatur, se libri de universi natura autorem esse. Vid. Photius, Cod. XLIIX. pag. 35.

CAJUS, Scriptor Graecus, a Stobaeo aliquoties allegatur, pro Lucilla, serm. 64. 67. contra Musaeum, serm. 11. et contra Artemisium, serm. 81. et 102.

CAJUS (Joh.) Med. Anglus, An. 1573. obiit. Scripsit de antiquis Britanniae urbibus: Historiam rariorum annimalium et stirpium: et Comment. in opera Frammigami.

CAJUS (Titus) JCtus, tempore Hadriani Imp. claruit. Scripta ejus Bertrandus in JCtis, pag. 112. curiose enumerat.

CALABER (Quintus) poeta Graecus, texuit Paralipomena. Calabrum vocant, quod in Calabria a Bessarione Card. inventus esset, Alias Cointus Smyrnaeus vocatur. Vide, COINTUS.

CALAGIUS (Andr.) Ann. 1599. claruit. Reliquit. Biblidos 10. libros. Epigrammatum 7. Centurias Fertur etiam scripsisse de Natalibus virorum illustrium.

CALAMINUS (Georg.) Silesius: A. 1647. natus est: obiit, A. 1595. Euripidis Phoenissas Latinitate donavit. Carmina ejus prodierunt Argentinae, An. 1583. Scripsit etiam Tragoediam, Rudolfottocarum dictam.

a CALASIO (Marius) Samnis, obiit, A. 1620. septuagenarius. Hebraicae linguae magnam notitiam XL. et plurium annorum labore adeptus est. Nullum tempus absque lectione praetermittebat, nec absque Codiculo quodam Hebraeo in populum vel in campos prodibat. Reliquit quatuor ingentes Tomos Concor dantiarum Hebraicarum, quae A. 1621. eo defuncto typis excusae sunt, curante Waddingo, quem vide, in. S. O. M. pag. 249.

CALCAGNINUS (August.) Anno 1648. claruit. Videatur Aspasius in Apros. Bibl. pag. 262.

CALCAGNINUS (Caelius) Ferrariensis, Epistolicas quaestiones composuit. Jovius in Elog. numero 129. ait, in pedestri oratione jejunum et scabrum, et sine dulcedine numerorum affectatum habitum fuisse. Carmina ejus quaere, T. 1. Delit. Ital. pag. 509. Erasmus in Ciceron. pag. 167. Calcagninus, Rhodigino tum eruditione tum eloquentia superior: stilus elegans et ornatus: sed nonnihil resipiens Philosophiam Scholasticam; quae res hactenus officit, ut non possit inter facundos numerari. sed nec inter Ciceronianos.

CALCANEUS (Laur.) Brix. JCtus, Consilia reliquit, edita Mediolani, Anno 1509. fol. Vid. Quenstad. pag. 301.

CALCUS (Jac.) Ticinensis, An. 1533. floruit. Scripsit de loco Purgatorii: de GenealogiaChristi, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 71.

CALDEIRA (Lud.) Lusitanus, Novum Testamentum a Lud. de Azevedo, AEthiopice versum, recensuit. Vid. Alegambe, pag. 308.

CALDENBACHIUS (Christ) Siluas Tubingenses edidit, una cum libro Heroicorum, An. 1667. Tubingae docet.

CALDERA (Edw.) scripsit 4. libros Var. lect. Item, de erroribus Pragmaticorum, An. 1612. Madriti.

CALDERINUS (Caes.) Veronensis, Dictionarium Italico-Latinum conscripsit, An. 1599. in 4.

CALDERINUS (Casp.) junior, JCtus, A. 1446. claruit, Scripsit compendium Decreti: item, Consilia.

CALDERINUS (Joh.) Bonon. vixit, Anno 1360. In libros Decretales commentatus est. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. 3. 21. Olearius in Abaco, pag. 232.

CALDERIUS (Pantaleo) Cremensis, Anno 1509. claruit. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 152.

CALDERWODUS (David) sub nomine Diodoclavii aliquando latere voluit. Scripsit altare Damascenum. Vid. Placcius, pag. 185.

CALDORAEUS (Pyrrhus) edidit Epistolas Alexandri Magni, una cum aliorum. Vid. Reines. in Epist. ad Hofmann. pag. 312.

CALECAS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Constantinopol. Patriarcha, juxta quosdam seculo XI. claruit. Habuit sermonem de Dominica ante Exaltationem crucis. Vid. Olearius, in Abaco pag. 242.

CALECAS (Man.) juxta Bellarm. A. 1375. claruit. Scripsit librum contra errores Graecorum pro Latinis, quem transtulit Ambrosius Camaldulensis jussu Martini V. Pontificis, et eum in quatuor libros partitus est. Vid. Labbe, Tomo 2. Dissert. pag. 44. Olearius, l. c. pag. 298.

CALEFATUS (Pet.) Pisanus, JCtus, natus est, A. 1503. Reliquit librum de Nobilitate. Extat T. 8. Tract. tract. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 2, 180.

CALELLUS (Bernhardin.) Salentinus, de mundi creatione, Patav. Anno 1585. commentatus est.

CALENTIUS (Elysius) Amphratensis, composuit tres libros Elegiarum, libellum Epigrammatum, tres libros de bello Ranarum: Satiram contra Poetas, etc. Opera ejus impressa sunt Romae, A. 1503. fol. Vid. Jovius in Elog. numero 45. Item, Tollius, de Infel. lit. pag. 13.

CALEPINUS (Ambros.) Bergomensis, A. 1513. obiit. Calepini nomen a Calepio, Cenomannorum opido, traxit. Scripsit Dictionarium Latinum, quod multorum manibus teritur. Autor Apologiae pro Poetis Lat. apud Gifanium, pag. 505. Lexicon hoc insulsum et foetidum appellat, additque, Calepinum omnia ex Perotto Sipontino sumsisse, ita ut a se ne gry quidem in eo protulerit, Fertur etiam scripsisse de laudibus Venetiarum. De Calepino ita nonnemo ludere voluit:

Vid. B. Saubertus in Orat. de Bibliotheca, pag. 75. Ghilinus, vol. 1. pag. 9. Böclerus, in Dissert. de Lexicis, pag. 112.

CALEPINUS (Amb.) diversus a priore, natus est An. 1618: obiit, An. 1662. Edidit tres Tomos Praxis ecclesiasticae Criminalis, Vid. Donat. Calvus in Bergomat. pag. 37.

CALEPPIUS (AEmil.) Berg. Anno 1598. claruit. Scripsit de Canonicorum obligationibus et exemtionibus.

CALEPPIHS (Gius) Bergomas, natus est, An. 1608. De Simonia: item, de Obligatione circa Missas commentatus est.

CALIDIUS (Luc. Jul.) elegantissimus poeta, vir bonus, optimisque artibus eruditus a Corn. Nepote in vita Attici, cap. 12. appellatur. Eum a Volumnio inter proscriptos relatum T. Pomponius Atticus liberavit. Glandorpius non Calidium, sed Calidianum dicendum autumat.

CALIGULA (Cajus) Imperator, teste Suidain [gap: Greek word(s)] , artem Rhetoricam Latine composuit.

CALIXTUS (Georg.) Holsatus, celebris Theologus, natus est, Anno 1586: obiit, Anno 1656. Helmstadii Theologiam magno concursu docuit. Scripta ejus multa sunt et varia. Scripsit autem Compendium Theologiae, Apparatum Theologicum, Concordiam Evangelistarum, Tract. de conjugio Clericorum: Notas in Acta et Epistolas Paulinas, Tr. de Resurrectione, de Purgatorio, Historiam Josephi, etc. Vid. Grotius in Epist. ad Gallos, pag. 428.

CALIXTUS (G. Ulricus) Helmstadiensis, Georgii Filius, celebris Theologus, h. t. claret. Scripsit de DEO, et ejus Attributis.

CALLANUS (Jul. Caelius) historiam Attilae conscripsit. Eam Th. Bartholinus, Danus, manuscriptam habuit.

CALLIAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus fuisse scribitur. Ejus fabulae sunt [gap: Greek word(s)] . Suidas autor est, hunc Calliam [gap: Greek word(s)] dictum esse, quod ejus pater esset restio.

CALLIAS, Atheniensis, [gap: Greek word(s)] , i. e. Tragoediam Grammaticam edidit, teste Athenaeo l. 10.

CALLIAS, Lesbius, Sapphus et Alcaei versus interpretatus est. Vid. Strabo, l. 13. pag. 618.

CALLIAS, Syracusanus, de rebus Siculis commentatus est. Suidas ait, eum donis ab Agathocle, Siciliae R. corruptum, plane omnia ad Regis arbitrium scripsisse, operamque dedisse, ut largitionem regiam laudibus ejus deprae dicandis adaequaret. A Pompejo Festo in voce, Roma, allegatur.

CALLIAS (August.) scripsit Emblemata sacra in Pentateuchum, A. 1591. item, Silvam mysteriorum Jehovae. Carmina ejus continentur ex parte, T. 1. Delit. Gall. pag. 796.

CALLICERUS, [gap: Greek word(s)] , inter Graecos poetas locum habet. Vid. Anth. Gr. Epigr. l. 2. c. 22.

CALLICRATES, [gap: Greek word(s)] , Tyrius, Aureliani Imp. tempore vixit, cujus etiam vitam literis tradidit. Vopiscus Graecorum longe doctissimum scriptorem appellat.

CALLICRATIDAS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, de familiarum felicitate, a Stobaeo serm. 83. et 68. allegatur.

CALLIDEMUS, [gap: Greek word(s)] , a Plinio l. 4. c. 12. et Solino, c. 17. laudatur.

CALLIERGUS (Zach.) [gap: Greek word(s)] , Cretensis, Scholia in Theocritum collegit. Vid. C. Barthius in Claudian. p. 454.

CALLIDIUS (Corn. Loossaeus) Gandavens. obiit, A. 1595. Scripsit Catalogum illustrium utriusque Germaniae Scriptorum, Anno 1582. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 61.

CALLIMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Poeta et Historicus, tempore Ptolemaei Philadelphi claruit, vitamque usque Ptolemaeum III. Evergetam dictum, produxit. Scripsit Tabulam vel [gap: Greek word(s)] eorum, qui in quavis disciplina clari fuerunt. Constabat hoc opus CXX. libris. Laudantur ejusdem quoque [gap: Greek word(s)] : ea tamen ut obscurissimum opus Martialis libro X. Epigr. suggillat. Invenio, ipsum scripsisse etiam [gap: Greek word(s)] , id est, de avibus. Vid. Etymol. Magn. in [gap: Greek word(s)] . Item Schol. Apollonii, pag. 152. [gap: Greek word(s)] ejusdem a Graecis scriptoribus compluries allegari solet, ab Ammonio vid. de different. in [gap: Greek word(s)] : ab Hesychio in [gap: Greek word(s)] : a Suida in [gap: Greek word(s)] , a Schol. Apollonii, pag. 155. Schol. Pindari, p. 260. Schol. Nicandri, pag. 60. et aliis. Choliambos Callimachi Etynologicum M. in [gap: Greek word(s)] , et Scholiastes Theocriti, p. 43. citant. Ex omnibus ejus scriptis (scripsisse autem fertur plnsquam octingenta volumina) hodie nonnisi pauci Hymni et Epigrammata supersunt. Ajunt, Callimachum ubique artem secutum esse: unde [gap: Greek word(s)] , i. e. qui errare nesciret, a veteribus dictus est. Vid. Jonsius de Script. hist. Phil. 2, 5. pag. 133.

CALLIMACHUS, Colophonius, scripsit de vita et aetate Homeri. Vid. Eusebius de Praeparat. Evang. 10, 11.

CALLIMACHUS (Philipp.) Florentinus, odio Pauli II. Pontif. (a quo in carcerem conjectus et tormentis misere excruciatus fuerat) in Poloniam concessit, tandemque Cracoviae, A. 1496. obiit. Sepulcro ejus inscriptum inter alia:

Reliquit Historiam de Attila: item, tres libros de rebus ad Uladislao gestis. Id opus Jovius, in Elog. numero 41. adeo eleganter atque exacte compositum esse asserit, ut omnes, qui a Corn. Tacito per tot secula id scribendi genus attigerint, suo judicio superârit. Vid. Cromerus, l. 30. rerum Polon. Zeillerus, part. 2. pag. 30. Gifanius in Obs. L. L. pag. 405.

CALLINICUS, [gap: Greek word(s)] , Sutorius cognomine, Arabs, professione Rhetor, tempore Antonini Pii Imp. floruit, Athenisque docuit. Scripsit [gap: Greek word(s)] ad Galenum: item [?]librum [gap: Greek word(s)] , ad Lupum. Plura ejus scripta Suidas enumerat. Vid. Jonsius, de Scr. H. Ph. 3, 14. pag. 284.

CALLINUS, [gap: Greek word(s)] , Poeta Elegiographus, ab Athenaeo, l. 12. allegatur. Confer Clementem Alexandr. l. 1. Stromat. et Strabonem, l. 13. pag. 604.

CALLIOPIUS, in libris, calamo exaratis, memorari solet. Eirecensio Terentianarum Comoediarum adscribitur. Quaerunt eruditi, quis sit ille Calliopius? Casp. Barthius in Adv. 6, 30. existimat, Alcuinum, magistrum Caroli M. hoc nomine venire, dictumque esse a Calliope Musarum maxima, ut distingueretur a reliquis Musicis, organiteris nimirum et vocalibus cantoribus.

CALLIPHANES, [gap: Greek word(s)] , Poeta, diversorum carminum et orationum initia conscribere so[?]ebat, eaque ad tres aut quatuor versus pronunciare et ostentare, ut commentum ignorantibus multiscius et eruditus videretur. Vid. Athenaeus l. 1. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

CALLIPHONUS, [gap: Greek word(s)] , inter omissos ab aliis Scriptores refertur a Malincrot. pag. 62.

CALLIPPIDES, [gap: Greek word(s)] , Historicus, Straboni l. 12. commemoratur.

CALLIPPUS, [gap: Greek word(s)] , de rebus Orchomeniorum commentatus est. Eum Pausanias in Corinthiacis allegat.

CALLISTHENES, [gap: Greek word(s)] , Olynthius, Philosophus. ab Alexandro M. occisus est. Seneca, in quaest. nat. l. 6. c. 23. tribuit illi nobile ingenium. Libros reliquit, quibus describit, quemadmodum Helice Burisque mersae sint. Ab AEliano in hist. Animal. l. 16. c. 30. citatur. Consule Suidam.

CALLISTHENES, Sybarita, [gap: Greek word(s)] composuisse fertur. Vid. Plutarchus de Fluminibus. Confer Stobaeum, serm. 98.

CALLISTRATUS, [gap: Greek word(s)] , orator, Platonis temporibus floruit. Eum, relicto Platone, Demosthenes orator secutus est. Sententiam hujus Callistrati, summum bonum in voluptate ponentis, Aristoteles Nicom. 10, 2. refellit. Fors hic est, qui de Athenis. librum condidit. Vid. Meurs. de Ath. Att. lib. 1, 1.

CALLISTRATUS, JCtus, sub divis Fratribus et Severo Imp. vixit. Multa reliquit in Jure, quae in Pandectarum fronte notantur. Vid. Gu. Panzirolus in JCtis, pag. 67. Bertrandus, pag. 159.

CALLISTRATUS, Grammaticus, Samiis, teste Tzetze in Chiliad. pag. 224. primus XXIV. literas tradidit, cum antei pauciores numerarent. Athenaeus l. 13. Callistratum quendam allegat, qui [gap: Greek word(s)] , i. e. de meretricibus, librum composuerit.

CALLISRATUS, scripsit expositiones Statuarum. Extat inter Philostrati scripta.

CALLISTUS, [gap: Greek word(s)] , carmine Heroico gesta Juliani Caesaris descripsit, quemadmodum Socrates l. 3. hist. Eccles. c. 18. refert.

CALLISTUS II. Papa Rom. praeter Epistolas et Decreta, librum de miraculis S. Jacobi Apostoli reliquit, qui prope integer in Vincentii Belluacensis Speculo historico extare dicitur.

CALLIUS (August.) siluam mysteriorum DEI, An. 1613. Sedani: Item, lib. de Eucharistia, contra Costerum promulgavit.

CALLIXENUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, ab Athenaeo l. 5. et 11. allegatur. Vid. Photius Cod. CLXI. item, Meursius in Rhodo, pag. 92.

CALOCALONYMUS, Hebraeus, Neapolitanus, de mundi creatione, Venet. commentari coepit.

CALOVIUS (Abrah.) celebris Theologus, natus est, Anno 1612. Edidit 2. volumina Dispp. in Augustanam Confessionem: item, Commentarium in Biblia, additis H. Grotii Annotatis, An. 1676. fol.

CALPHURNIUS (Joh.) Pata vii bonas literas docuit. Pierius Valerianus de I. L. pag. 53. vocat virum rarissimae eruditionis. Scripta ejus ab Harpyiis surrepta sunt.

CALPURNIUS Flaccus, edidit Excerpta X. Rhetorum minorum, h. e. Laudabilia vel Florida ex declamationibus decem Rhetorum, quos minores vocavit ad discrimen majorum, ex quibus sua excerpsit Marcus Seneca. Vid. Vossius l. 1. Rhet. pag. 181.

CALPURNIUS (L.) Piso, cognomine Frugi, A. U. 620. claruit. Condidit Annales. Fragmenta Ant. Riccobonus et Ant. Augustinus ediderunt. Videatur Hanekius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 11. Scripsit etiam de Continentia Virgiliana. Vid. P. Merula in Ennium, pag. 41. et in praefat. 11, 15.

CALPURNIUS (Titus) Siculus, poeta, tempore Cari Imp. vixit. Reliquit Eclogas septem. Meminit ejus Vopiscus. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 193. Barth. in Theb. Pap. pag. 409.

CALVERT (Jac.) scripsit de reditu decem tribuum Israeliticarum: de conversione Judaeorum, etc. Londini Anno 1673. in 4.

CAVETUS (J. C.) Stella, Hisp. Scripsit de Aphrodisio expugnato. Extat apud Simonem Schardium, vol. 2. Germ. Scriptor. pag. 370.

CALVINUS (Joh.) alias Kahl dictus, Wetteranus, JCtus, in Academia Heidelbergensi Professor, Lexicon Juris absolutissimum edidit. Item, Themidem Hebraeo Romanam, An. 1595.

CALVINUS (Joh.) Noviodunensis, Theologus, An. 1509. natus est: obiit, An. 1564. Ecclesiae Genevensi multis annis praefuit. Thuanus l. 36. virum acri ac vehementi ingenio, et admirabili facundia praeditum nominat. Paene in universam S. Scripturam doctos Commentarios confecit. Opera ejus IIX. voluminibus continentur, Genevae An. 1592. fol. edita. Vid. Jac. Verheiden in Elog. praest. Theol. p. 107. Barlaeus in Epist. pag. 71. Scaliger. in Exc. pag. 61.

CALVINUS (Justus) emisit sex Tractatus Praescriptionum adv. Haereticos, Mog. An. 1602.

CALVISIUS (Sethus) natus est, A. 1556: obiit, An. 1615. Chronologiam, opus aeternitate dignum, edidit. Josephus Scalig. in Epist. 308. eam ita commendat: Vivet, vivet opus hoc, sacrarium temporis, scrinium aeternitatis, perpetuorum fastorum conditorium. Jam desitum est in Chronologia nugari. Nihil in eo ineptum, nihil futile. Omnia plana, perspicua, ita inter se apta, ut ultima a primis pendeant, media utrisque haereant. Vid. Spizelius in T. H. pag. 321. Casaub. in Epist. 444.

CALVUS (Donatus) Bergomas, natus est, Anno 1613. Scenam literariam de Scriptoribus Bergomatibus, in 4. An. 1664. publicavit.

CALVUS (Felix) A. 1661. obiit. Scr. de Aneurysmate, cancerosis ulceribus, capitis vulneribus: item, Consilia de Scirrho.

CALVUS (Jac.) de Alberto, Archipresbyter Tusculanus, condidit Synaxin curae animarum ex doctrina Thomae Aquinatis. Prodiit Romae, An. 1603.

CALVUS (Marcus Fabius) Ravennas, An. 1530. claruit. Latinis Graecisque literis egregie eruditus erat. Omnibus suis lucubrationibus et laboribus, quos in LX. Hippocratis libris traducendis edendisque exhausit, nec tantillum consequi potuit, quod frugalissimae alioqui vitae necessaria sufficeret. In Xenodochio miserrime mori coactus est. Opera ejus Minitii Calvi singulari cura conservata sunt. Hunc Joh. Sinapius Hippocratis perversorem vocare solebat. Edidit etiam Romae antiquae simulacrum. Vid. Hanckius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 132. et Pierius de Infel. Liter. pag. 157.

CAMARELLIUS (Franc.) JCtus, Anno 1640. claruit. Imperialis in Museo, pag. 210. testatur, eum constituisse secum silvam legum, pluribus distinctam Tomis, luci quamprimum tradere.

CAMARIOTA (Matth.) vixit tempore captae Constantinopolis. Epitomen Hermogenis adornavit, quae fertur extare inter manuscripta Oxoniensis Bibliothecae. Vid. Scheferus ad Rhetoricam Anonymi, pag. 33.

de CAMBANIS (Vital.) JCtus, composuit Tract. de Clausulis, Anno 1560. Extat T. 18. Tract. tract.

CAMBDENUS (Guilh.) scr. Comment. de Britannia: item, Historiam de rebus Elisabetae Reginae. Vid. Zeillerus, part 2. pag. 31. Funccius, T. 1. Orbis, pag. 579.

dela CAMERA (Marcus) reliquit quaestiones conciliatrices locorum difficilium Vet. et Nov. Test. Madriti, An. 1587. in 4.

CAMERARIUS (Barthol.) An. 1556. claruit. Scr. de Gratia et Lib. arbitrio: item, de jejunio, Oratione et Eleemosyna.

CAMERARIUS (Guilh.) Scotus, de Scotis illustribus scripsisse fertur. Edidit etiam dispp. Philosophicas, Paris. A 1630. fol.

CAMERARIUS (Henr.) JCtus, A. 1601. obiit. Rostochii Jura docuit. Videatur Henn. Witte in JCtis, pag. 6.

CAMERARIUS (Joach.) Pabepergensis, celebris Philologus, Anno 1500. natus est: obiit, An. 1574. Erat Graece et Latine doctissimus: multosque Graecos Scriptores, ut Herodotum, Xenophontem, Demosthenem, Euclidem, Lucianum, etc. Latine loqui docuit. In Theognidem Graecum Comment. confecit: Siracidem et Nov. Test. Notis illustravit. Commentaria Graecae Linguae, de partibus corporis humani, magnam quoque laudem merentur. Melanchthonis quoque vitam docte descripsit. Turnebus eum non solum Germaniae, sed totius Europae ornamentum ac decus appellabat. Thuanus, l. 59. scripta ejus digna judicabat, ut simul aliquando omnia ederentur. Carmina ejus extant T. 2. Delit. German. pag. 1. Vid. Voss. de de Scr. Mathem. pag. 377.

CAMERARIUS (Joachimus) Joachimi Filius, Medicus, An. 1534. Norimbergae natus est: obiit, An. 1598. Edidit Matthioli Herbarium, Emblemata, etc. Scripsit etiam Tractatum de Monocerote, quem tamen non absolverat Melch. Adamus refert, hujus Camerarii studio et autoritate Medicorum Collegium Norimb. primo institutum et a Senatu confirmatum esse, fine optimo et Reip. utilissimo. Vid. Thuanus, l. 120.

CAMERARIUS (Lud.) conscripsit Epistolas Selectas, quibus ipse civilis belli autor esse demonstratur, An. 1625. in 4.

CAMERARIUS (Philippus) JCtus celebris, et Reip Norimbergensis Consiliarius, Joachimi Senioris filius, natus est Anno

1537. obiit, An. 1624. aetatis 87. Hunc Romae vinculis Inquisitionis irretitum Imperator et dux Bavariae Albertus liberarunt. Reliquit Horarum succisivarum centurias tres.

CAMERARIUS (Joh. Rudolf.) scripsit arcanotum Medicinae et naturae memorabilium decem centurias, A. 1624. item, duas centurias Horarum natalium, An. 1610.

CAMERHOFIUS (Joh.) edidit Orthotomiam Theologicam, Witeb. An. 1669. item, Logicam Practicam, An. 1666.

CAMERO (Joh.) Scoto-Britannus, Anno 1625. obiit. Concinnavit Myrothecium Novi Testamenti. Opera ejus omnia tribus Tomis constant, in 4.

CAMEROTA (Joh.) Neapolitanus, An. 1606. vixit. Texuit Catalogum quorundam de Societate Jesu, qui pro fide interfecti sunt. Videatur Alegambe, pag. 232.

CAMOENUS (Joh. Franc.) Perusinus, versibus nomen sibi peperit. Videatur T. 1. Delit. Ital. pag. 555.

CAMOTIUS (Joh. Bapt.) Asulanus, Graece doctissimus, Anno 1581. obiit. Bononiae et Maceratae Philosophiam publice professus est. A Pio IV. Romam evocatus, Patrum Graecorum scriptis interpretandis incubuit. Multa scripsit, ex quibus Orationes editae: item, Commentarii Graeci in Metaphysicam Theophrasti. Caetera ejus scripta, quorum non parvus numerus esse fertur, in Italia latere dicuntur, digna, ut aliquando in lucem prodeant. Vid. Thuanus, l. 74.

CAMPANACCIUS (Joh. Maria) Bononiens. Anno 1588. floruit. Scripsit de motu reip. a J. L. Flisco excitato: item, bellum Matinense, Hentsio Rege duce, cum Bononiensibus gestum.

CAMPANELLA (Thomas) Calaber, professione Dominicanus, disputator acutissimus, An. 1639. obiit. Condidit ingens opus de Reformatione scientiarum, decem in Codices divisum, in quo relictis veteribus viis, ad omnium scientiarum notitiam novum iter aperuit. Ob singularem doctrinam invidiam sibi conflavit, apud Inquisitores delatus, quasi eam ex inferorum fontibus hausisset: Neapoli etiam perduellionis reus factus, quod regnum illud hostibus prodere conatus esset. Unde in carcerem conjectus, et 25. annis miserrime tractatus est. Tandem vinculis elapsus, in Galliam tanquam in portum confugit, Regique illi et Regni proceribus, quoad vixit, acceptissimus fuit. Sic Nicius, part. 1. Pinacoth. pag. 42. Confer Naudaeum in praefat. Panegyrico praefixa: Leonem Allatium in A. U. pag. 240. Sorellum de P. H. pag. 485. Funccium, Tom. 1. Orb. pag. 355.

CAMPANIUS (Bernh.) Veronens. Medicus, Anno 1300. floruit. Fertur fuisse insigni memoria. De re Medica commentatus est, teste Blondo.

CAMPANIUS (Joh.) Chaneensis, Medicus, 30. aetatis anno febri atrocissima extinctus est. Composuit rerum naturalium quaestiones, quas tamen periisse Pierius Valerianus, de Infel. Lit. pag. 63. existimat.

CAMPANUS (Coccejus) JCtus, temporibus Severi et Antonini claruit. Vid. Bertrandus, pag. 195.

CAMPANUS (Joh.) scripsit de fugienda ingratitudine. Erasmus vocat alicubi virum magnum et admirabilis ingenii.

CAMPANUS (Joh. Ant.) Anno 1477. obiit. Eum mater rustica, opere fessa, in agro sub lauro peperit. Primum opilio, deinde paedagogus, tandem Episcopus Aretinus factus est. Struxit Epistolas, et vitam Pii II. Pontif. quae ejus operibus praemissa est. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Ital. pag. 557. Vid. Jovius in Elog. numero 22.

CAMPEGIUS (Alex.) Bononiens. A. 1554. obiit. Scr. de autoritate Rom. Pontificis.

CAMPEGIUS (Bened.) Bonon. Medicus, Anno 1507. floruit. Composuit Poema, Italidem inscriptum, in quo rerum suo tempore gestarum narrationem heroico carmine prosecutus est.

An. 1449: obiit, Anno 1512. aetatis 63. Edidit tractatum de Dote: de Testibus, etc. Videatur Guido Panzirolus, in JCtis, 2, 133.

CAMPEGIUS (Laurent.) Bononiens. JCtus, An. 1493. claruit Composuit Decisiones Rotae.

CAMPEGIUS (Rudolf.) Bonon. A. 1624. obiit. Carminibus celebris factus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 223. Bumaldus, pag. 204.

CAMPEGIUS (Symphorianus) Gallus, Medicus, Anno 1530. claruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] : de claris Medicis: de Mirabilibus S. Scripturae: item, Campum Elysium.

CAMPEGIUS (Thomas) Anno 1512. floruit. Condidit Tr. de Concilii autoritate: de commendis Beneficiorum: de Annatarum institutione: item, Papa an possit incurrere labem Simoniae, etc. Vid. Bumaldus, pag. 218.

CAMPENSIS (Claudius) scripsit in librum Aristotelis de Memoria, Paris. Anno 1556.

CAMPENSIS (Joh.) Transiselanus, Anno 1528. floruit. Composuit Grammaticam Hebraeam, teste Sweertio: item, Paraphrasin in Psalmos. Vid. Valer. Andreae in Fast. Lovaniens.

CAMPENSIS (Joh.) scripsit in Epist. ad Romanos, Venet. Anno 1534. Joh. Conr. Dietericus, part. 1. A. B. pag. 65. ejusdem Paraphrasin in Psalmos allegat.

CAMPESTER (Laurent.) Brabantus, Anno 1571. floruit. Condidit Dialogos morales, tribus libris distinctos, teste Sweertio.

CAMPIANUS (Edmund.) Anno 1581. in Anglia occisus est. Fuit doctus in Lyrico, suavis in Elegiaco, gravis in Tragico, acutus in Jambico. Vid. Alegambe, pag. 97. Volckman in Elog. Pragens. pag. 138.

de CAMPO (Heimericus) An. 1460. obiit. Reliquit Alphabetum, Centilogium, et Comm. in Apocalypsin. Videatur Valer. Andr. in Fast. Lov. pag. 83. Extant ejusdem Problemata inter Albertum M. et D. Thomam, ad utriusque opinionis intelligentiam conferentia.

CAMPOLONGUS (AEmil.) Philosophus et Medicus Patavinus, Anno 1581. obiit. Scripsit de Variolis et Arthritide. Vid. Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 204.

CAMPORI (Joh. Maria) Italus, An. 1621. obiit. Mira de eo refert Alegambe, pag. 257.

CAMUS (Bonav.) edidit sacrificium Eucharistiae, 20. concionibus expositum, An. 1649. Paris.

CAMUSATIUS (Nicol.) collegit Promtuarium Antiquitatum Tricassinae Dioecesis, An. 1610.

CAMUSIUS (Bernh.) veneno, utajunt, periit. Vid. Pierius Valerianus, de Inf. Lit. pag. 64.

CAMUSIUS (Jac.) Episcopus Sagiensis, Anno 1650. obiit, teste Periandro in vita Guyeti.

CAMUSIUS (Jos. Pet.) Bellicensis Episcopus, reliquit sermones Quadragesimales, Anno 1621. item, varia opuscula contra Monachos, quibus a tempore reformationis nemo inter Pontificios generosius, doctius et constantius sese opposuit ac istius professionis pudenda revelavit. Vid. Maresius, T. 1. contra Tirin. pag. 364. 415.

CANABIUS (Joh.) concinnavit Historiam Insulae Samothracis et de Diis Troicis, teste Leone Allatio in Consensu Eccl. Orient. et Occident.

CANAJUS (P.) scripsit de Praerogativa primi Principis Franciae ad Zampinum, Gen. An. 1588.

CANALIS (Annib.) texuit Decadem de vitis Institutorum Ordinum religiosorum, A. 1623. Vid. Alegambe, pag. 33.

CANAMUSALI, de Baldach, composuit sex libros de Oculis, qui prodiere, Venetiis, Anno 1513.

CANANUS (Joh.) scripsit de bello Constantinopol. Editus est a Leone Allatio, An. 1651. fol.

CANANUS (J. B.) Ferrariensis, in dissecandis corporibus alter Vesalius, Anno 1543. floruit. Extat ejus Opus Anatomicum.

de CANARIO (Ant.) JCtus, de Executione Instrumentorum commentatus est. Extat T. 3. Tr. tract.

de CANCELLARIIS (Steph. Bubalus) Romanus, Anno 1634. obiit. De Angelis scripsisse dicitur. Videatur Alegambe, pag. 426.

CANCERIUS (Jac.) JCtus, edidit varias resolutiones tribus partibus, A. 1635. fol.

CANDALLA (Fr. Foxius) Gallus, Anno 1594. obiit. Euclidem ex Graeco transtulit. De Mathesi hoc nomine praeclare meritus est, quod paulo ante obitum insigni liberalitate Burdigalae professionem instituerit Mathematicam. Vid. Elogia Sammarthani, pag. 96. Thuanus, l. 109.

CANDELA (Joh. Dominicus) Siculus, condidit tres libros de Bono status virginitatis et continentiae, An. 1613. Vid. Alegambe, pag. 237.

a CANDIA (Fr.) in libros Sententiarum commentatus est. Vulgo Doctor fertilis vocari solebat, teste Waddingo.

CANDIDUS, [gap: Greek word(s)] , Isaurus. Hist. sub Anastasio Imp. claruit. Eclogas ejus apud Photium, Cod. LXXIX. legere poteris. Vide, CADDUS.

CANDIDUS, Monachus Fuldensis, vixit tempore Ludovici Pii, Imperatoris. Stilo vitam AEgili Abbatis prosecutus est.

CANDIDUS (Pantaleon) Austrius, natus est, Anno 1540: obiit, Anno 1608. Primo scholae Bipontinae, deinde etiam Ecclesiae praefuit. Exaravit sex libros de Regibus Hisp. et 5. libros de Ducibus Bohemiae: Austriacorum sex libros: item, orationes funebres, Tabulas Chronologicas. Carmina ejus habentur, T. 2. Delit. Germ pag. 105.

CANDIDUS (Vincent.) emisit Disquisitiones morales, Tomis duobus, Lugd. Anno 1638. fol.

CANEPARIUS (Pet. Maria) Cremensis Italus, scripsit de atramentis et vitriolis, An. 1619.

CANEVARIUS (Demetr.) Medicus, Anno 1605. claruit. Multa scripsisse dicitur. Nicius, part. 3. Pinacoth. inter ejus scripta librum de rerum naturalium ortu et interitu: de primis rerum principiis: de hominis creatione: item, methodum curandorum morborum affectuumque praeter naturam collocat.

CANGISERUS (Theoph.) Psalmos Davidis metrica paraphrasi Graeca, Anno 1610. expressit.

de CANIBUS (Joh. Jac.) Patavinus, JCtus, Anno 1490. obiit. Insignis poeta et orator habitus est. Scripsit librum de Executoribus ultimarum voluntatum: item, de Introllionibus: et alium de Repraessaliis. Carmine Heroico ludos equestres cecinit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 3, 38.

CANINIUS, poeta, tempore Trajani floruit. Plin. l. 8. Epist. 4. refert, eum bellum Dacicum describere in animo habuisse.

CANINIUS (Angelus) Anglariensis, Anno 1557. obiit. Linguae Hebraicae, Syriacae et Graecae ad miraculum doctus fuit, ceu liber de Hellenismis, Syriaca Grammatica, et Comment. in Locos Scripturae Hebraicos abunde testantur. Vid. Thuanus, l. 13.

CANISIUS (Henr.) Noviomagus, JCtus, Ingolstadii jura docuit. Edidit sex Tomos antiquarum Lectionum, in quibus varia priscorum autorum monumenta, mediae imprimis aetatis, nunquam antea evulgata, pleraque cum Notis continentur. Prodiit hoc opus Ingolstadii, An. 1601. in 4. Videatur Sweertius in Ath. Belg. pag. 324.

CANISIUS (Jacobus) librum titulo, Fons Salutis, Colon. An. 1629. prelo commisit. Vid. Alegambe, pag. 194.

CANISIUS (Joh.) Neomagensis, A. 1613. obiit. Scripsit volumen contra Haereticos. Vid. Alegambe, pag. 232.

CANISIUS (Petrus) Noviomagensis, Jesuita, An. 1597. obiit. Catechismum composuit. Mortuum laudavit Sacchinus. Vid. Alegambe, pag. 374. Bisselius, in septennio 11. pag. 449. Quenst. pag. 125.

CANIUS, Gaditanus poeta, tempore Domitiani Imp. clatuit. Meminit ejus Martialis, l. 3. Epigr. 20. et 63.

CANNINIUS (Claud.) Duacenas, JCtus, edidit Apparatum bellicum oppugnationis turris Babel, An. 1620.

CANONHERIUS (Pet. Andr.) An. 1614. vixit. Edidit flores Epitaphiorum illustrium totius Europae: Commentar. in 7. Aphorismorum Hippocratis libros: Dissertationes Politicas ad Tacitum: Tract. de vini virtutibus: alium de curiosa doctrina, etc.

CANONICUS (Joh.) Anglus, An. 1329. innotuit. Composuit 8. libros in Physica Aristotelis. Vid. Waddingus, in Scr. Ord. Min. pag. 195.

de CANONICIS (Joh. Annib.) JCtus, An. 1513. vixit. Scripsit de Vertborum obligationibus.

de CANONICIS (Phil.) Bonon. An. 1490. claruit. Extat ejus itinerarium Baby lonicum.

CANTACUZENUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Anno 1360. floruit. Erat primum Imperator, post Monachus; sub nomine Christoduli historiam de imperio Andronici et suocondidit. Impugnavit etiam fidem Mahometicam. Gerhardus Joh. Vossius eum valde commendat, et inter recentiores Graecos neminem ei praeferri oportere, existimat. Videatur Placcius, pag. 214.

CANTARELLUS (Guilh.) scripsit Mira. bilia Jesu Christi, Venet. Anno 1620. Item, quaestiones in Decalogum, Anno 1612.

CANTERUS (Gnilh.) celebris Philologus, Anno 1542. natus est: obiit, Anno 1575. Graece doctissimus fuit, quemadmodum e translationibus, quas adornavit, manifestum est. AElii Aristidis enim Orationes elegantissime transtulit: Stobaei quoque duos Eclogarum libros, quorum prior res Physicas, posterior Ethicas complectitur, Latina civitate donavit. Octo ejus libri Nov. Lectionum Tomo tertio Lampadis Criticae inserti sunt. Vid. Thuanus, l. 61. Ghilinus, vol. 2. pag. 164.

CANTERUS (Lamb.) Grôningens. JCtus, natus est, An. 1513. obiit, Anno 1553. Guil. Canterus filius, in Nov. Lect. 2, 26. vitam ejus descripsit

CANTERUS (Theodorus) Ultrajectinus, Guilhelmi frater, Anno 1615. obiit. Graecis literis fere semper intentus fuit. Emisit varias lectiones: Notas in Arnobium: Syntagma de ratione emendandi Graecos autores, etc. Videatur Sweert. pag. 688. Casaub. Epist. 224.

CANTHARUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Comicus, aliquot fabulas docuit, teste Suida. Inter eas fuêre [gap: Greek word(s)] .

CANTIANUS (Joh.) Anglus, An. 1248. claruit. De casibus juris duos libros elaboravit. Videaturt Wadding. in S. O. M. pag. 195.

GANTIPRATANUS (Thomas) Alberti M. discipulus, Anno. 1265. vixit. Hic Aristotelem ex Graeco in Latinum transferri curavit. Composuit opus utilisstmum de proprietatibus Apum, duobus

libris comprehensum, in quo sub figura apum multa tractat de officio praelatorum et subditorum. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. pag. 438. Olearius, pag. 455. Placcius, pag. 138.

CANTIUNCULA (Claud.) Metensis, JCtus, An. 1530. et seqq. claruit. Jurisptudentiam et Philosophiam eloquentiae feliciter copulasse, et ad Ciceronis exemplar adspirasse dicitur. Condidit Consilia: Paraphrases in Institut. Orationem Apologeticam contra eos, qui legibus cum Evangelio parum convenire, affirmant. Erasmus in Ciceroniano, pag. 170. ei festivum ingenium tribuit.

CANTIUNCULA (Hilarius) natus est, An. 1530. circiter. In Rheni flumine suffocatus periit, Texuit librum Hendecasyllaborum. Carmina ejus extant, T. 2. Delit. Germ. pag. 176. Vid. J. P. Lotichius, part. 3. B. P. pag. 110.

CANTIUS (B. J.) Polonus, An. 1473. obiit. Commentatus est in Matthaeum. Starovolscius, pag. 34. refert, ipsum mendacium adeo abnorruisse, uta praedonibus aliquando spoliatus veniam postularit, quod reconditiore vestis in parte nummorum oblitus dixerit perterritus, se plus pecuniarum non habere.

CANTOR (Pet.) Parisiensis Theologus, An. 1197. obiit. Verbum ejus Abbreviatum, opus morale, cum Notis Georg. Galopini, Anno 1639. in 4. prodiit. Vid. Carolus Visch, pag. 262.

CANUS (August.) Mexicanus, An. 1622. obiit. Reliquit Comment. in Epistolas Pauli. Vid. Alegambe, pag. 49.

CANUS (Melch.) Canariensis Episcopus, An. 1590. obiit. Collegit Locos Theologicos. Juxta quosdam, Concilio Tridentino interfuit.

CANUSIUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus Historicus, tempore Cleopatrae vixit. A Plutarcho in vita Caesaris allegatur.

CANUTUS (Jac.) natus est, An. 1603: obiit, An. 1660. Videatur Vindingius, in Rect. Hafn. pag. 404.

CAORSINUS (Guilh.) Duacenus, obsidionem Rhodi, Anno 1480. factam, literis mandavit.

de CAPACELLIS (Hier. Gadius) Bononiens. Philosophus, Anno 1512. floruit. In Scorum commentatus est.

CAPACIUS (J. Caes.) emisit Elogia illustrium virorum et mulierum, Anno 1608. item, Historiam Neapolitanam, etc. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 132.

CAPALLA (Joh. Maria) Saluciensis, edidit Arcam salutis, sive Commentarium in Passionem et Testam. Salvatoris nostri, Venet. An. 1606.

CAPELLA (Andr.) Urgelensis, Notas in Jeremiae prophetiam et Threnos, Anno 1586. Tarracone, elaboravit

CAPELLA (Galeatius) vel Capra, Mediolanens. An. 1537. obiit. Composuit 8. libros de bellis in Italia gestis inter Carolum V. Imp. et Franciscum, Gall. Regem, An. 1532. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 101. Simon Schardius, vol. 2. Germ. Script. pag. 176.

CAPELLA (Martianus) Carthaginensis, scripsit de nuptiis Mercurii et Philologiae, libris 9. Scaliger in Notis ad Cirin, vere eruditum, sed tamen barbarum scriptorem appellat. Hugo Grotius, adolescens adhuc 14. annorum, Martianum Capellam felicissime passim, cum antea esset corruptissimus, restituit, annoque uno aut altero post divulgavit. Vid. Barth. Adv. 7, 16. Sorellus de Perfecet. Hom. pag. 545. Glandorp. pag. 337.

a CAPELLA (Rich.) JCtus, Anno 1447. obiit. Reliquit Tract. de Rescriptis, teste Sweertio.

CAPELLANUS (Andr.) [gap: Greek word(s)] conscripsit. Videatur Casp. Barthius, in Claudian. pag. 800.

CAPELLANUS (Joh.) Anno 1673. obiit. Scripsitmare Rabbinicuminfidum, Paris, An. 1667. Poema etiam composuit, quod Aurelianensem puellam inscripsit. Vid. Praefatio D. Wagens. ad Sota.

CAPELLUS (Ant.) librum exaravit contra primatum Ecclesiasticum Regis Angliae, An. 1611.

CAPELLUS (Hieron.) reliquit sex libros de Duciplinis ingenuis, Patav. Anno 1570.

CAPELLUS (Jac.) Sedanensis Theologus, An. 1633. obiit. Composuit Historiam sacram et exoticam, accurata diligentia ad temporum rationem concinnatam: Item, Observationes in Novum Testamentum. Vid. Colomesius, in Gallia Orient. pag. 157.

CAPELLUS (Lud.) Sedanensis, vir Hebraice doctissimus, An. 1658. obiit, octogenario proximus. Spicilegium in Nov. Testam. confecit, in quod multa aliis nec dicta nec observata congessit. Scripsit etiam Criticam Sacram, ut et opusculum de Punctis Hebraeorum. Inter ipsum et Buxtorfium aemulatio gravissima fuit. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 247. Rivet. T. 2. Op. pag. 290. Colomes. in Gall. Orient. pag. 223.

CAPELLUTUS (Rolandus) Chrysopolitanus, reliquit librum de Chirurgia: item de curatione pestiferorum apostematum.

CAPER (Flavius) struxit libros dubii generis: Comment. in Virgilium: item, libros enucleati senrionis. Vid. Servius Honoratus, ad lib. X. AEneid. pag. 1521. et 1524.

CAPETIUS (Joh.) Flander, Anno 1599. obiit. Scriplit 3. libros de Ecclesiae et Scripturae autoritate: de modo coercendi Haereticos: de origine Canonicorum: item, de Indulgentiis. Videatur Swreertius, pag. 407.

CAPGRAVIUS (Joh.) Cantianus Anglus, Doctor Oxoniensis, Anno 1464. obiit. Catalogum Sanctorum Angliae composuit. Impressus est Londini, An. 1516.

CAPICIUS (Scipio) Anno 1545. floruit. Scripsit duos libros de Principus rerum, carmine heroico, ad Paulum III. Pontificem.

CAPILISTIUS (Franc.) Patavinus JCtus, An. 1459. obiit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 84.

CAPILUPUS (Hippol.) Mantuanus, versibus inclaruit. Vid. Tomus citatus, pag. 621.

CAPILUPUS (Laelius) Mantuanus, Anno 1560. obiit. Centones de Monachorum ordine, et morbo Gallico versibus Virgilianis contexuit. Videatur T. 1. Delit. Ital. pag. 572. Ghilinus, vol 1. pag. 145.

CAPISTRANUS (Joh.) Italus, An. 1456. in Hungaria obiit, Scripsit de Censuris: poenis inferni et purgatorii: potestate Papae et Concilli, etc. Hussitis admodum infestus fuit. Christianos passim concionibus suis ad expeditionem contra Turcam animavit, ac ipse una cum Hunniade Mahometem Turcarum Imp. ab obsidione Belgradi repulit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 241. Wadding. in S. O. M. pag. 195.

CAPITANEUS (Pet.) Miuelburgensis, Medicus, Anno 1557. obiit, relicto de potentiis animae libro. Vid. Vindingius, pag. 87. et Bartholinus in Danis, pag. 116.

de CAPITE FONTIUM (Christoph.) Britannus, An. 1576. vixit. Edidit Defensionem fidei Majorum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 89.

CAPITO, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Epicus Poeta, [gap: Greek word(s)] composuit, teste Athenaeo, l. 10.

CAPITO, Lycius, Historicus, post tempora Juliani Imp. claruit. Scripsit Isaurica, octo libris. A Stephano Ethnographo passim allegatur. Eutropii Breviarium quoque Graece vertit. Ea versione Suidas et Cedrenus usi sunt.

CAPITO (Titinius) clarorum virorum vitas carminibus exornavit. Vid. Plin. l. 1. epist. 17. et l. 8. epist. 12.

CAPITO (Firminus) Gallus, Anno 1580. expositionem in Genesin et Exodum usque ad necem primogenitorum edi curavit.

CAPITO (Wolfg. Fabr.) Alsatiensis, trium facultatum Doctor, Anno 1541. obiit Argentorati docuit. Edidit institutiones

CAPITONUS (Felicianus) Narniensis, scripsit explicationes locorum difficilium S. Scripturae, An. 1579. Item, in Acta Apostolorum et Epistolas Canonicas. Vid. Quaenstad. pag. 348.

CAPITOLINUS (Julius) tempore Diocletiani Augusti floruit. Condidit vitas nonnullorum Imperatorum. Vid. Hanckius de Script. Rer. Rom. pag. 143.

CAPIVACCIUS (Hieron.) Medicus et Philosophus Patavinus, superiori seculo floruit, et alter quasi Hippocrates habitus fuit. Reliquit Medicinam Practicam, in septem libros distributam; et alia, de quibus Thomasinas, part. 1. Elog. pag. 97.

CAPNIO (Joh.) Phorcensis, alias Reuchlinus dictus, celebris Hebraista et Philologus, An. 1454. natus est: obiit, Anno 1521. Graecam linguam perfecte calluit, adeo, ut eo audito Argyropylus, natus Graecus, exclamaverit, Graeciam Alpes transvolasse. Hebraeam linguam ab ipsis Hebraeis hausit, et Abdiae, Praeceptori suo, pro singulis horis singulos aureos numeravit. Cum Monachis certamen grave habuit, qui libros Hebraeorum prorsus volebant abolitos. Opposuit sese Capnio, scriptoque edito, Judaeorum causam suscepit et apud Imperatorem praevaluit. Edidit Grammaticam et Lexicon Hebraicum, librum de verbo mirifico, et tres alios dearte Cabalistica Vid. Joh. Bismarcus in Vit. Theol. Crusius in Germano-Graecia, pag. 231. Olearius in Abaco, pag. 241. Erasmi judicium de Capnione tale: Capnio vir magnus, sed oratio redolet suum seculum adhuc horridius impolitiusque.

de CAPODISTRI (Pet.) composuit Collationem super disputationa Fr. Jacobi de Marchia, facta cum Judaeo in Buda. Ea extat Augustanâ in Bibliotheca, scripta in Pelisio sine manibus per Mich. Ruuenstrauch, ut refert Reiserus, pag. 52.

CAPONSACCHIUS (Pet.) de Pantaneto, Aretinus, scripsit in Apocalypsin, An. 1573. in 4.

CAPORALIS (Caes.) Perusinus, condidit facetissimum Carmen de vitiis Aulae, quod, ubi emissium est, tantam habuit commendationem, ut nomine Autoris tota Italia nihil fere esset illustrius. Vid. Nicius Erythr. part. 3. Pinacoth. pag. 275.

CAPOTIUS (Priamus) Lilybaecanus Siculus, scripsit Fridericeidem ad Fridericum, Saxoniae Electorern. Est carmen heroicum in laudem Friderici primi, ob victum Adolphum, Imp. Prodiit Lipsiae, An. 1488. teste Simlero.

CAPPIDUS, Stauriensis, Frisius, A. 920. floruit. Reliquit Historiam Ecclesiasticam gentis Frisoniae. Vid. Sweertius, pag. 162.

CAPPONIUS (Bapt.) exara vit tres libros observationum Medicarum et Anatomicarum: septem libros Elogiorum: tres libros [gap: Greek word(s)] : quinque libros Hist. Medicinae univers. duodecim libros de erroribus clarorum virorum: dilucidationes in Poeticam Aristotelis: de propriis nominibus totius orbis quinque decades Epistolarum: de abusu Pictorum in Sacris, etc. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 88.

CAPPONIUS (Joh.) Bonon. Medicus, An. 1629. obiit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 121. Bumaldus, pag. 113.

CAPPONIUS (Peregr.) Bon. Medicus, An. 1575. claruit. Reliquit Consultationes et Disputationes Medicas.

CAPPONIUS (Seraph.) a Porrectâ, Bonon. Anno 1549. flotuit. Scripsit Commentarium in quinque libros Mousis in Symbolum Apostolorum: de ceremonus Missae: Elucidationes totius Summae Theolog. Thomae Aquinatis, etc.

CAPRA (Benedictus) Perusinus, JCtus, An. 1480. floruit. Conscripsit Consilia vel responsa Juridica: item, conclusionum, regularum, tractatuum et communium opinionum volumina duo.

a CAPRANICA (Chrysoit.) Thuscus, de divinis nominibus librum reuliquit adhuc ineditum. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 91.

CAPRANICA (Dominicus) Romanus, An. 1458. obiit. Introductorium de Pontificatu regendo typis manda vit.

CAPRARA (Alex.) Bononiens A. 1625. Caroli Sigonii libro de regno Italiae ultimam manum imposuit. Vid. Alegambe, pag. 11.

CAPREOLUS (Elias) Brixiensis, JCtus, Anno 1519. obiit. Reliquit 14. libros de rebus Brixianis. Vid. Zeillerus part. 2. de Hist. Script. pag. 33.

CAPREOLUS (Jacobus) de Animae immortalitate, An. 1647. item, de lib. arbitrio, An. 1648. scripsisse fertur.

CAPREOLUS (Joh.) Tholosanus, A. 1410. claruit. Composuit quatuor libros in Magistrum Sententiarum, in quibus Thomae Aquinatis doctrinam ex ipso Thoma explicuit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 242.

CAPRILIUS (Pius AEneas) Ferrariensis, Tract. de Febribus, Anno 1643. elaboravit.

a CAPUA (Barthol.) Neapolit. JCtus, A. 1310. obiit. Vid. Guido Panzirolus, in JCtis, 2, 48.

de CAPUGNANO (Hieron. Jovanninus) Bononiens. An. 1599. claruit. Scripsit de Cambiis.

CAPULLUS, Commentarium in I. Sententiarum Bonaventurae edidit, Venet. Anno 1622.

CARACCIA (Archang.) Icalus, de Ripalta Montisferrati, An. 1632. floruit Composuic vitam Pii V. Pontificis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 29.

CARACCIOLUS (Ant.) An. 1620. claruit. Edidit Herempertum et Falconem, Chonologos: item, Synopsin Vet. rituum religiosorum. CARACCIOLUS (Carolus) Bononiens. An. 1580. floruit. CARACCIOLUS (Joseph. Maria) scripsit de titulo Crucis, An. 1643. Neap.

CARACCIOLUS (Metellus) Neapol. An. 1620. claruit Commentarios in Esaiam tribus Tomis adornavit Vid. Alegambe, pag. 342.

CARACCIOLUS (Rob.) Neapolicanus, An. 1495. obiit. A nonnullis Paulus secundus dictus est. Opera ejus varia enumerat Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 306.

CARADOCUS, Lancanianensis Monachus, vitam Gildae Albanii condidit. Vid. Hallervord. de Hisi. pag. 48.

CARAFFA (Antonius) Neapolitanus, Card. An. 1591. obiit. Edidit Catenam in omnia cantica Vet. et Nov. Testam. Graecae Bibliorum editioni praefuit. Concilia etiam Graeca et Latina adornare in animo habuit: verum motre praeventus absolvere non potuit. Operi tn. postea Frid. Borromaeus colophonem imposuit. Mortuum laudavit Thomas Bozius. Vid. Thuanus, lib. 100.

CARAFFA (Joh.) scripsit de Simonia, Romae, An. 1556. CARAFFA (Placidus) de Sicania, Panormi, Anno 1653. commentari coepit.

CARAFFA (Vincent) Theologiam mysticam duabus partibus complexus est. An. 1660. Vid. Placcius, pag. 142.

CARAMELLA (Hon. Dom.) Panormimitanus, edidit Museum illustriorum Poetarum, Venet. An. 1651.

CARAMUEL (Aspas.) scripsit Jocoseriorum Naturae et Artis tres centurias, An. 1665. in 4.

CARAMUEL (Joh.) condidit Theologiam Rationalem, Moralem, Regularem, An. 1657. Item, Solis et Martis adulteria, A. 1664.

a CARANZA (Alf.) Tract. de Partu naturali et legitimo, Genev. Anno 1630. elaboravit.

CARANZA (Barth.) a Miranda, Hisp. Anno 1576. obiit. Reliquit summam Conciliorum. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 35. Biblioth, Hisp. Schotti, pag. 228.

CARAVITA (Prosp.) librum de ritibus magnae Curiae Neapolit. Venet. An. 1601. compilavit.

CARAZOLUS (Robertus) Neapolitan. Aprucii Episcopus, Anno 1486. claruit. Composuit librum de amore divinorum Officiorum, quo mystice exponit verba Johannis: vidi alterum Angelum volantem, teste Oleario inAbaco, pag. 413. Vide. CARACCIOLUS.

CARBAJALUS (Lud.) Baeticus, A. 1554. vixit. Extat ejus Theologia restituta. Consule Schottum in Bibl. Hisp. pag. 254. Vide, CARVAJALUS.

de CARBEN (Victor) Judaeus conversus, librum struxit contra Judaeos, Colon. An. 1509.

CARBO (Hieron.) Neapolitanus, a Jov. Pontano inter eruditissimos relatus est. Vid. Pierius de Inf. Lit. pag. 34.

CARBO (Lud.) a Costiaro, JCt. scripsit Compendium Theologiae Thomae: Virum justum: Tractatum de legibus: item, de Repacificatione. Vid. T. 12. Tract. tract. Claruit, An. 1599.

CARBOLIUS (Pet.) Archidiaconus Senonensis, scripsit remedium virorum contra concubinas et Conjuges.

CARBONARIUS (F. Pet.) Metropagita, compos. animad versionem in illud Gen. IPSA conteret tibi caput, Pragae, A. 1591.

CARBONELLUS (Hugo) Secretum artis Lullianae seu memoriae artificialis, Paris. An. 1621. edi curavit.

CARCANUS (Archelaus) Mediolanensis, Medicus, An. 1588. obiit. Vid. Ghilimis, vol. 1. pag. 21.

de CARCHANO (Mich.) Mediolanensis, opus de commendatione virtutum et vitiorum reprobatione edidit, An. 1495.

CARCINUS, [gap: Greek word(s)] , Tragicus Atheniensis, tempore Philippi Macedonis, Olympiade C. floruit. Inter ejus fabulas quidam [gap: Greek word(s)] referunt: item, [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] .

CARCINUS, Agrigentinus, Comicus, eodem tempore claruit. Utrumque Athenaeus citare solet.

CARDANUS (Hieronymus) Mediolanensis, An. 1508. natus est: obiit, Anno 1576. Mathematicus summus fuit. In Arithmeticis, naturalibus, etc. plurima nova invenit: unde Andr. Alciatus eum Virum inventionum vocare solebat. Ipse Scaliger ingenium profundissimum, felicissimum et incomparabile ei tribuit. Judiciariae Astronomiae (inquit Thuanus, l. 62.) fidem apud multos adstruxit, cum certiora per eam, quam ex arte possint, pletumque promeret. Extremae amentiae, imo audaciae fuit, astrorum commentitiis legibus verum astrorum Dominum velle subijcere, quod ille tamen exarata Servatoris nostri Genitura fecit. Annum et diem fatalem, quo defecit, ipse sibi praedixit: et, ob id; ne falleret, mortem suam inedia accelerasse creditusest, teste eodem. Vitam suam ipse descripsit, quam edidit Gabr. Nauddaeus, An. 1642. Confecit plurima, quorum catalogum Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 59. texuit. Inter alia, 21. libri de Subtilitate eminent, in quibus exagitandis J. C. Scaliger ingenium suum exercuit: item, 16. libri de rerum Varietate: quinque libri de Sapientia: tres libri de peste et venenis: septem libri de Arcanis aeternitatis: 20. libri Paralipomenon, etc. Prodienint autem omnia opera Cardani 10. Tomis, in fol. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 115. Thomasius de Plagio, §. 376.

CARDELINUS (Victor) Bassanensis, Anno 1628. duos libros de origine foetus in lucem emisit.

de CARDENAS (Bernh.) Peruanus, Episcopus Paraeuaranus, Historiam Indianam conscripsisse dicitur. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 56.

Concilio Tridentino: item, Disp. adversus 34. Haeret. Venet. Anno 1664. composuit.

CARDONA (J. B.) Valentinus, A. 1590. obiit. De Bibliotheca Regia S. Laurentii commentatus est, Tarracone, Anno 1587.

CARDOSUS (Ferd. Rod.) scripsit de sex rebus non naturalibus, Anno 1602. Olyssip.

CARDOSUS (Isaac) Veronens. h. t. claret. Edidit Philosophiam liberam. Vid. Gr. Letus in Ital. Regn. pag. 535.

CARDULUS (Fulv.) Narniensis, A. 1580. claruit. Reliquit Orationes et carmina. Vid. Alegambe, pag. 145.

de CARELLIS (Vincent.) lib. de Auri essentia, et ejus facultate in medendis et sanandis morbis, Venet. Anno 1646. texuit. Vid. Linden, pag. 580.

CARENA (Caes.) Cremonensis, scripsit de modo procedendi in causis S. Officii, Anno 1641. Item, resolutiones Practicas forenses, An. 1661. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 57.

CARENSIS, vel, a Sancto CARO (Hugo) Burgundus, Cardinalis, An. 1260. obiit. Commentarium in universa S. Biblia confecit. Idem, teste Antonino, part. 3. Summae Hist. titulo 19. Concordantias Latinas Bibliotum excogitavit, et per delectos a se homines tandem absolvit. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 477. Quenst. pag. 66. Olearius, in Abaco, pag. 219.

CARERIUS (Alex.) Patavinus, JCtus, An. 1626. obiit. Scripsit de Sponsalibus et matrimoniis: item, de potestate Rom. Pontificis.

CARILLUS (August.) de Ojeda, Indianus, An. 1662. floruit. Vid. Aspasius in Biblioth. Aprosiana, pag. 266.

CARION (Joh.) Mathematicus, A. 1499. natus est: obiit, Anno 1538. Condidit Chronicon, quod postea a Phil. Melanchthone plurimum adauctum est. Videatur Placcius, pag. 173. Zeillerus, part. 2. pag. 34.

CARLERIUS (AEgid.) claruit tempore Concilii Basileensis. Consultationes casuum, 2. voluminibus complexus est.

CARLETANUS (Georg.) edidit consensum Ecclesiae Cath. contra Tridentinos, An. 1613.

CARMENIUS (Dan.) Bononiens. Medicus, A. 1621. floruit. Vulgavit sex libros de methodo medendi, Bonon. A. 1636.

CARMENIUS (Franc.) a Greg. Leto in Ital. regn. pag. 128. inter Italos doctos numeratur.

CARMINIUS, antiquus autor, de Italia librum composuit, teste Macrobio, Saturnal 5, 19. Eundem Servius ad 5. AEneid. de Elocutione allegat. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 199.

de CARMONA (Joh.) Medicus, de quaestione illa, an Astrologia Medicis sit necessaria, commentatus est. Scripsit etiam librum de curatione pestis, Hispali, An. 1590.

CARNARIUS (Joh.) Gandensis, orationem de Podagrae laudibus habuit. Carmen etiam condidit de Thermis Patavinis, An. 1553.

CARNEADES, [gap: Greek word(s)] , novae sive tertiae Academiae autor, Olymp. CLXII. obiit. Antequam disputare vellet, helleboro albo cerebrum purgare solebat, teste Valerio Max. Inter alia statuebat, non esse in nobis [gap: Greek word(s)] , i. e. artem judicandi verumque a falso discernendi. Suidas refert, eo mortuo, Lunam

defecisse et Solem obscuratum fuisse. Confer Hornium, l. 3. Hist. Philos. c. 20. Jonsium de Script. Hist. Phil. 2, 14.

CARNEVOLA (J. Bapt.) scripsit de Epidemico strangulatorio affectu, Neapol. An. 1620.

CARNINUS (Claud.) Duacens. JCtus, reliquit librum, titulo, Oppuenatio turris Babel, An. 1620: item, alium de vi et potestate legum.

CARNUTUS (Joh. Greg.) carminibus se celebrem fecit. Vid. T. 1. Del. Gall. p. 798.

CAROCIUS (Vinc.) JCtus, scripsit de Locatione et conductione: item, de Deposito, oblationibus et sequestro, Anno 1594. ut et de Bonorum excussione. Item, de Juramento litis decisorio.

CAROLIDES (G.) a Carlsberga, carmina struxit. Vid. Tom. 2. Delit. Germ. pag. 185.

CAROLI (Phil.) Neoburgicus, obiit An. 1639. Altdorfii bonas literas docuit, tandem ad Pontificios transiit. Reliquit varias Lectiones: Trigam Soloecismorum politicorum: Orationem de Critica: Animad versiones in Agellium et Curtium. Vid. Dietericus, part. 1. Ant. Bibl. pag. 184. Casp. Sagittarius in Justini prooemium, pag. 9.

CAROLINUS (Pet.) Explicationem fidei Orthodoxae de uno vero DEO, Patre, Filio et Spir. Sancto, contra G. Blandratae et Franc. Davidis errores, An. 1571. luci tradidit.

de CAROLIS (Jac.) in Psal. LI. commentatus est. Edidit etiam gemmatum Pavonem Juris civilis et Canonici, Venet. An. 1594.

CAROLOVICIUS (Christ.) Anno 1507. natus est. Vid. Albinus in Chron. Misnensi, pag. 368.

CAROLUS Magnus, Imperator, A. 814. obiit. Extat ejus Capitulum de non adorandis Imaginibus. Vid. Olearius in Abaco, pag. 101.

CAROLUS Quintus, Imperator, Anno 1558. obiit. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 50.

CAROLUS (Ferdin.) de templo Vaticano, ejusque Bibliotheca commentatus est. Vid. Leo Allatius in A U. pag. 94.

a S. CAROLO (Lud. Jac.) Cabilonensis, Burgundus, edidit Bibliothecam Pontificiam, duobus libris diltinctam, Anno 1643. item, Bibliographiam Parisinam: tres libros de Scriptoribus Cabilonensibus, etc. Vid. Labbe in B. B. pag. 117. Reinesiusin Epist. ad Hoffmann pag. 682.

CARPANUS (Horat.) Lucubrationes confecit in Statuta Mediolanensia, An. 1600. fol.

CARPENTARIUS (Alex.) Anglus, Destructorium vitiorum composuit contra errores et vitia Cleri. Prodiit id opus Norimbergae, An. 1496.

CARPENTARIUS (Jac.) Claromontanus, An. 1564. flotuit. Scriptis pugnavit cum Thessalo Ossato. Vid. Thuans. lib. 52. Sorellus de P. H. pag. 480.

CARPENTARIUS (Nathan) Anglus, edidit Philosophiam liberam, Oxonii, Anno 1675. fol.

CARPENTEJUS (Joh.) Atrebas, JCtus, claruit, An. 1586. Condidit Paraphrasin in Esaiam carmine heroico: item, Monachum Fugitivum.

CARPHILIDES, [gap: Greek word(s)] , autor est Dialogi, extantis in Glossis Graeco-Latinis H. Stephani, pag. 294. Extat etiam Carphilides inter Epigrammatarios Graecos, in Anthologia, l. 1. c. 28. et l. 3. cap. 1.

CARPINETUS (Tarquinius) Patavinus, Medicus, de Arthritide commentatus est, An. 1609.

CARPION, [gap: Greek word(s)] , teste Vitruvio, inpraefat. libri 7. volumen de aede Dorica, quae est Athenis in arce, edidit.

CARPIUS (Leo) Burdigalens. fuit Hebraice doctus. Videatur Colomes. in G. O. pag. 5.

CARPZOVIUS (Bened.) JCtus, natus est, An. 1565: obiit, An. 1624. Witebergae jus docuit. Vulgavit Definitiones Ecclesiasticas: item, Jurisprudentiam forensem Romano-Saxonicam, Vid. H. Witte in JCt. pag. 104.

CARPZOVIUS (Bened.) JCtus, natus est, An. 1595: obiit, An. 1667. Vid. Henn. Witte in JCtis, pag. 458.

CARPZOVIUS (Joh. Bened.) Theologus, natus est, An. 1607: obiit, Anno 1657. Reliquit inter alia Systema Theologicum, in 2. partes divisum. Videatur Spizelius, in Templo Honoris, pag. 227.

CARPZOVIUS (Joh. Bened.) Lipsiensis Professor, h. t. claret. Scripsit de Jejuniis Hebraeorum: de asino Messiae: item, Notas in [?] Wilh. Schickardi, in 4.

CARRAEUS (Joh.) Picto, de descensu Christi ad Inferos, An. 1654. scripsisse dicitur. Vid. Colomes. in G. O. pag. 228. qui ait, eum adhuc vixisse An. 1665.

CARRANZA (Mich.) Hisp. Anno 1607. vixit. In Ildefonsi librum de B. Virgine commentatus est.

CARRARA (Gerh.) Bergomas, Episcopus, A. 1355. obiit. Fecit Comm. in l. 6. Decretal. In libros Sententiarum: in Cant. Canticor. in Epistolas Pauli.

CARRARA (Guido) Bergormas, Anno 1281. obiit. Comp. librum de causis rerum Longobardarum: item, Expositionem aenigmatum Petri.

CARRARA (Joh. Mich. Alb.) Medicus, An. 1488. obiit. Reliquit octo libros de regimine sanitatis, de pestilentia, fato et fortuna: tractatus septem de origine omnium scientiarum: tres libros Tragoed. et Comoed. 40. libros Historiarum Italicarum: de bello Veneto, versu heroico: de Incarnatione Christi.

CARRARIA (Paulus) deCasali, edidit Canonicam et moralem Theologiam, Bononiae, An. 1619.

de CARRERO (P. Garcias) Calaguritanus, Commentarium in omnes Galeni libros de Locis affectis, Compluti, An. 1605. edi curavit.

CARRIERE (Franc.) Aptensis, Minorita, elaboravit Historiam Chronologicam Pontificum Romanorum: Commencarrium in totam Scripturam: item, Digestum fidei Catholicae, fol. Anno 1657.

CARRIO (Ludov.) JCtus et Philologus, A. 1594. obiit. Tres ejus libri antiquarum Lectionum Tomo 3. Lamp. Crit. inserti sunt. Vid. Sweertius, pag. 519. Scalig. in Excerpt. pag. 64. Thomasius de plagio, §. 378. Barth in Claud. pag. 1240.

CARSULANUS (Matr.) tempore Ludovici Bavari Imp. claruit, et Historiam Rom. Pontificum literis consignavit.

CARTARIUS (Joh. Lud.) Bononiens. Medicus, An. 1557. floruit. Extant ejus libri de Physico auditu: Comm. in Logicam: tract. de immortalitate et plural. animae, etc.

CARTELARIUS (Ant.) Patavinus, An. 1420. floruit De vitis et moribus Philosophotum nonnulla collegit.

CARTENIUS (Joh.) Hanno, An. 1580. obiit. Autor est libri de quatuor novissimis. Vid. Sweertius, pag. 408. Ghilinus, vol. 2. pag. 122.

CARTEROMACHUS (Scipio) Pistoriensis, A. 1500. floruit. Habuit Orationem de laude licerarum Graecarum. Orationem Aristidis Smyrnaei de laudibus Romae Latinitate donavit. Graecam Epistolam Thesauro Graeco Varini Camertis praefixit. Erasmus in Ciceroniano, pag. 163. ita de eo judicat: Scipionem Cartero machum agnosco virum citra ostentationem in utraque literatura doctum; caeterum ex illis, quae scripsit, non apparet, illum affectasse Tullianam eloquentiam. Vid. Pierius Vaerian de Inf. Lit p. 140.

CARTESIUS (Renatus) Rhedonensis, An. 1596. natus est: obiit, Anno 1650. In juventute militiam sectatus fuit; inde ad ftudia rediit. Ut autem speculationibus liberius indulgere posset, loca deserta et solitaria quaesivit, ut sunt villae et agri, ibique sibi ac Musis suis procul a turba et strepitu literarium otium paravit. Quem vivendi morem per viginti annos tenuit et quidem in Batavia. Tandem a Christina Regina in Sueciam invitatus est. Sueciam

ingressus, non multum supervixit. Post 4. enim mensem, repentino morbo correptus, rebus humanis valedicere coactus est. Scripsit Dioptricam, Geometriam, Principia Philosophiae, Meteorologica, Epistolas, etc. Fortunatus Plempius eum Renatum Democritum vocare solebat. Vitam ejus descripsit Dan. Lipstorpius, T. 2. quem inscripsit Specimina Philosophiae Cartesianae, pag. 73. Confer Maresium, T. 2. cont. Tirin. pag. 590. Sorellum de P. H. pag. 488. Carol. Visch. in Cistert. pag. 187.

de CARTHAGENA (Alf.) Episcopus Burgensis, Pauli filius, reliquit [gap: Greek word(s)] Regum Hispaniarum, teste Vasaeo.

CARTHAGENA (Ant.) Medicus, vixit tempore Caroli V. Imp. De Fascinatione commentatus est.

CARTHAGENA (Barth.) Valentinus, JCtus, edidit Expositionem Tit. Juris: Canonici, An. 1607.

de CAR THAGENA (Joh.) Hisp. obiit, An. 1617. Composuit Homilias, tribus Tomis distinctas, An. 1622. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min pag. 198.

CARTHARIUS (Carol.) Urbevetanus, Anno 1652. clatuit. Scripsit Notitiam Cardinalatus, fol. Item, Catalogum advocatorum Consistorii Romani, Romae, An. 1656. fol.

CARTILIUS, JCtus, Trajani tempore floruit Videatur Bertrandus in JCtis, pag. 260.

CARTWRIGTHUS (Christ.) Eboracensis, Anno 1658. obiit Collegit Electa Targumico-Rabbinica in Genesin. CARTWRIGTHUS (Thomas) Hertfordiensis, A. 1603. vivere desiit Construxit Harmoniam Evangelicam: item, Comment. in Proverbia Salomonis et Eccleliasten.

CARVAJALUS (Lud.) Baeticus, A. 1550. claruit. Scripta ejus Fr. Luc. Wadding. in S. O. M. pag. 240. enumerat Vide, CARBAJALUS.

CARVALLIUS (Ant.) Olyssiponensis, Anno 1601. obiit Scripsit in primam secundae Thomae. Videatur Alegambe, pag. 37.

CARVISIUS (Steph.) composuit Catenam auream in universam Logicam, venet. An. 1561.

CARUS (Franc.) Veronensis, h. t claret. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 534.

CARYOPHILUS (Joh. Match.) Cretensis, An. 1633. Romae Graecas literas publice docuit Edidit Themistoclis Epistolas: item, Volumen, Graecis Latinisque versibus refertum, quod Noctes Tusculanas inscripsit. Calamum etiam strinxit contra Nilum, qui Latinos de Primatu Papae quondam inpugnaverat Composuit quoque Censuram Confessionis fidei, quae nomine Cyrilli Lucaris circumferri solet: ut et refutationem Catechesis, editae a Zacharia Georgiano Graeco, una cum Monodia de calamitatibus Graeciae. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 162. Nicius Erythr. pag. 1. Pinacoth, pag. 224.

CARYSTIUS, [gap: Greek word(s)] , Pergamenus, [gap: Greek word(s)] conscripsit. Athenaeus ejusdem librum [gap: Greek word(s)] allegat. Vid. Scholiastes Theocriti, pag. 176. Confer Jonsium, de Scr. Hist. Phil. lib. 4. pag. 331. Casaubonum, in Atben. pag. 413. 415.

de CASA (Barthol.) An. 1555. obiit. Episcopus Chapae Indiae occidentalis fuit, et in gratiam Indotum aliquot libros exaravit. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 24.

CASA (Joh.) Beneventanus Episcopus, Anno 1556. obiit Ob turpia quaedam schemata Cardinalatu, ad quem adspiraverat, exclusus est. Scripsit Carmina, quae extant Tom. 1. Delit. Ital. pag. 682. Vid. Imperialis in Museo, pag. 27. Ghilinus, vol. 1. pag. 79. Dietericus, part. 1. Antiquit. Bibl. pag. 206.

CASAEUS (Joh.) Anglus, Medicus et Philosophus, omnia fere Aristotelis opera commentariis illustravit.

a CASALI (Ubertinus) Anno 1300. claruit. Reliquit Comment. in Apocalypsin: item, librum de Statibus Ecclesiae.

CASALIS (Vinc.) Medicus, scripsit de iis, quae pertinent ad qualitates simplicium medicamentorum et ad eorundem compositionem, An. 1545.

CASALIUS (Casp.) Lusitanus, An. 1560. floruit. Condidit 3. libros de Justitia et Justificatione: 3. alios de Coena et calice Domini: item, Axiomata Christiana in utrumque Testamentum.

CASALIUS (Joh. Bapt.) Romanus, Anno 1644. claruit. Scripsit de Urbis et Imperii Romani olim splendore: de ritibus Christianorum Orientalium et Occidentalium, fol. item, Opus tripartitum, de veteribus AEgyptiorum, Romanorum et Christianorum ritibus, in 4.

de CASANOVA (M. Ant.) Comensis, An, 1527. obiit. A quibusdam seculi sui Catullus vocatur. Carmina elaboravit. Vid. Tomus 1. Delit. Ital. pag. 705. Epitaphium ejus sic habet:

de CASARUBIOS (Alf.) Hisp. scripsit Compendium privilegiorum fratrum Minorum, Colon. An. 1619.

CASATUS (Paulus) edidit Vacuum proscriptum, Genev. An. 1649. item, Terram machinis motam, An. 1658. in quo libro, Archimedem, Terrae motionem spondentem, ab arrogantiae suspicione vindicare laborat. CASAUBONUS (Isaac) natus est, Anno 1559: obiit, Anno 1614. Primo Genevensis professor, post Lutetiae Parisiorum regius Bibliothecarius, tandem Regis magnae Britanniae Consiliarius factus est. Scaliger eum eruditotum Phoenicem, Heinsius eruditionis Solem appellabat. Confecit Exercitationes contra Baronium Cardinalem: Comment. in Hist. Aug. Scriptores, Suetonium, Strabonem, Theophrastum, Diogenem Laertium, Theocritum, Polyaenum, Persium, alios. P. Matthaeus dicere solebat, Casaubonum tot Palladas, quot libros edere. Vid. Baudius Epist. 156. Scalig. in Excerpt. pag. 67. Barth. in Claudianum, pag. 632. Interdum Hortus Bonus pro Casaubono dictus est. Promisit etiam 17. libros Comm. ad Polybium, qui tamen lucem nondum viderunt. Vid. G. A. Imhof, in Politico Graeco, pag. 75. et seq. Augustus Buchnerus, teste Goth. Oleario, referebat, Casaubonum pro Exercitationibus contra Baron. a Rege Angliae quotidie coronatum vel ducatum accepisse.

CASAUBONUS (Mericus) Isaaci filius, Anno 1647. claruit. Texuit Diatribam de usu verborum: item, Tractatum de Lingua Hebr. et Saxonica, in 8. A. 1650. ut et librum de Pietate contra patrii nominis et religionis hostes, An. 1621.

CASCALES (Fr. Perez) de Guadalajara, Medicus, Tractatum de fascinatione Madriti, Anno 1611. typis tradidit.

CASCELLIUS (Aulus) JCtus, tempore Ciceronis claruit. Scripsit librum Bene dictorum, teste Pomponio. Meminit ejus Plinius, 8, 40. et Macrobius. Satum. 2, 6. Vid. Bertrandus, pag. 253.

CASCINI (Jordanus) Panormitanus, Anno 1635. obiit. Vitam S. Rosaliae exaravit. Vid. Alegambe, pag. 281.

CASELIUS (Joh.) JCtus, Philosophus et Philologus praestantissimus, natus est, Anno 1533: obiit, Anno 1613. Helmstadii 24. annis professorem egit, multosque egregios discipulos, inter quos etiam erat Conradus Hornejus, post se reliquit. Vid. Acidalius in Vellej. pag. 448. Casaub. Epist. 256. Quenst. pag. 237.

CASELLA (P. Leo) scripsit de primis Italiae colonis et Tuscorum Origine, Anno 1606.

CASELLIUS (Joh. Durant.) 2. libros Var. Lect. composuit. Extat T 3. Lamp. Crit.

CASELIUS (Mart.) natus est, An. 1608: obiit, An. 1656. Edidit Tabellas Ethicas, Politicas, et Oeconomicas.

CASENBROTIUS (Joh.) Brugensis, An. 1566. intersectus est. Scripsit Carmina. Vid Sweertius, pag. 408.

CASENBROTIUS (Leonh.) Brugensis, Erasmi familiaris, reliquit orationes, epistolas et carmina.

CASERTA (Fr. Ant.) Neapolitanus, Anno 1608. claruit. Composuit Tract in Theoriam Medicinae.

CASILIUS (Anton.) Neapolitanus, Introductionem in Logicam et alias disciplinas edidit. Vid. Alegambe, pag. 37. CASIUS (Florian. Nannius) Bononiens. collegit Catenam in totam fere Scriptu ram, An. 1587.

CASMANNUS (Otto) Anno 1607. obiit. Edidit Psychologiam Anthropologicam, Cosmopoejam, Angelographiam, Uranographiam: item, Systema Politicum, Anti Socinum, etc.

de CASOLIS (Phil.) Rhegiensis, JCtus, Anno 1391. obiit. Ambitioso nomine, omnium sui temporis Doctorum Doctor vocabatur. Scripsit de Successionibus et Testamentis. Extat T. 8. Tract. tract. Vid.

CASPARIUS (Bernh.) Censuram religionis Reformatae, Gröning. An. 1614. excudi fecit.

CASPARIUS (Joh.) Mantuanus, compo, suit carmina. Videatur T. 1. Delit. Ital. pag. 715.

CASPIUS (G.) Hanno, Medicus, A. 1579. floruit. De cautionibus, in sanguinis missione adhibendis, commentatus est.

CASSANUS (Ferd.) Viganulensis, scripsit de quaestione, quod Tertiana exquisita non sit morbus acutus, An. 1564.

CASSANDER (Georg.) natus est, Anno 1515: obiit, A. 1566. Edidit Consultationem de articulis fidei, inter Cath. et Protestantes controversis. Opera ejus prodierunt, Paris. Anno 1616. fol. Vid. Hanckius, part. 1. de Scr. Rer. Rom. pag. 221. Sanderus, pag. 57. Olearius in Abaco, pag. 174.

de CASSANIS (Zenzelinus) Gloslas edidit in regulas Cancellariae. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 3, 20.

CASSEGRAIN (Theoph.) Stampensis, An. 1620. floruit. Vid. Colomes. in G. O. pag. 271.

CASSELIUS (Bapt.) ab Erasmo in Ciceroniano, pag. 203. ita commendatur: Oratio de lege Agraria, quam paulo ante mortem edidit Bapt. Casselius, declarat, illum summo nisu Tullianae dictionis affectasse lineamenta: et hactenus propemodum assecutus est, quod voluit: lucis habet plurimum, verba nitida, compositionem suavem, etc.

CASSERIUS (Jul.) Placentinus, Medicus, natus est, An. 1545. Scripsit de sensibus: item, de vocis et auditus organis, An. 1600. fol. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 130.

de CASSIA (Simon) A. 1348. obiit. Composuit 15. libros de gestis Dn. Salvatoris. Vid. Phil. Labbe, Tom. 2. dissert. pag. 354. Olearius, pag. 432.

CASSIANUS (Joh.) Scytha, A. C 448. obiit. Condidit 7. libros de Incarnatione Christi: quatuor de Institutis Monachorum, quibus 8. alios de vitiis et eorum remediis Subjunxit. Adhaec 14. libros exaravit, Collationum nomine, in quibus visus est in loco de Gratia a saniore doctrina recedere. Unde S. Prosperum antagonistam nactus est. Vulgo Cassianum inter Semi-Pelagianos referunt. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 520. Voss. in Hist. Pelag. l. 1. c. 7. Rivet. T. 2. Oper. p. 1140.

CASSIANUS (Pierius) de usu calidi potus apud veteres, Bononiae, Anno 1606. commentatus est.

de CASSINIS (Sam.) Anno 1493. floruit. Exaravit Apologiam pro Nicol. Lyrano, contra Joh. Viterbiensem, de Genealogia Christi. Vid. Wadding. in Scr. Ord. M. pag. 313.

CASSINUS (Joh. Dominicus) edidit opera Mathematica, Romae, fol. Ephemerides no vissimas, An. 1662. Mutinae, fol. Item, observationes Martis, circa proprium axem revolubilis, Bononiae An. 1666.

CASSIODORUS (M. Aurelius) An Christi 514. claruit. Theodorico, Gothorum Regi, aliquando a secretis fuit. Reliquit Chronicon, varias Epistolas, librum de Orthographia, etc. Tandem Monachus

factus Historiam Tripartitam compilavit, quae ita vocatur, quia confecta est ex tribus illis, Socrate, Theodoreto, et Sozomeno. Juxta Sixtum Senens. in Psalmos etiam commentatus est. Vid Phil. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 218. Olearius in Abaco, pag. 103.

CASSIODORUS (Pet.) Epistolam exaravit de tyrannide Pont. Rom. in jura Regni et Ecclesiae Anglicanae.

CASSIUS Felix, Medicus, sub Tiberio Imp. claruit. Supersunt ejus de Animalibus medica Problemata. Vid. Reinesius in Epist. ad Daumium, pag. 108. Glandorp. pag. 208.

CASSIUS (L.) Hemina, A. U. R. C. 608. floruit, teste Censorino, c. 17. Condidit. 4. libros Annalium. Plinius 13, 13. vetustissimum Annalium autorem nominat.

CASSIUS, Parmensis, poeta, unus ex percussoribus Julii Caesaris, inter studendum repertus a Q. Vario interemtus est. Fragmentum ejus de Orpheo, repertum in Brutiis, primus edidit Achilles Statius. Idem docto commentario illustravit Nathan Chytraeus.

CASSIUS (Titus) Severus, tempore Augusti et Tiberii vixit S. Hieronymus in Chronico egregium oratorem vocat. Fabius orationis acerbitatem ei tribuit. Teste Tacito, 1. Annal. procacibus scriptis vitos et foeminas illustres proscidit. In exilio 25. ejus anno obiit. Vid. Seneca in controvers. pag. 222. 273. Tacit. de Orat. c. 19. Glandorp. pag. 209. Voss. de Nat. Rhet. pag. 105.

CASSIUS (Barthol.) scripsit vitam Jesu Christi et Mariae Virginis Illyrice, Anno 1640. Vid. Alegambe, pag. 56.

CASSOLA (Palmerius) JCtus, A. 1294. claruit. Composuit quaestiones in Jus Canonicum.

CASTAGNOLA (Vincent.) Messanensis, An. 1604. obiit, aetatis 70. Catechismum a Ledesma conscriptum in Graecum vernaculum sermonem transtulit.

CASTALDA (Joseph.) Aretinus, edidit Elogia in S. Benedictum. Vid. Greg. Letus in Ital regn. pag. 486.

CASTALIO (Josephus) Anconitanus, Philologus et JCtus, libellum variarum Lectionum, ut et eruditum de triumphali Antonini Imp. columna commentarium in lucem edidit. Joh. Meursius refert, se fuisse Lugduni Batav. cum illuc allatus esset var. lect. liber, ac fuisse eum omnium cum risu exceptum, quod existimaretur, luteum esse negotium, nec dignum, quod lucem aspiceret, quoniam nutlum jamdiu eruditum opus ab Italia prodiisset; sed simul inspectum, adeo probatum esse, ut sententiam mutaverint, statuerintque essc Italis ingenium, dummodo adsit studium et exercitatio. Scripsit etiam Comment in Symposii aenigmata et Rutilii Itinerarium: item, Tract. de potu frigido et calido. Vid. Nicius, part. 1. Pinac. pag. 167.

CASTALVETRUS (Ludov.) Mutinensis, Anno 1571. obiit. In Aristotelis Poeticam insignem Comment. confecit. Vid. Thuanus, l. 50. Ghilinus, vol. 1. pag. 147. Rhodius de Scr suppos. pag. 37.

CASTANAEUS (Henr. Lud.) Rupipozeus, Episcopus Pictaviensis, collegit Distinctiones Philosophicas et Theologicas, juxta alphabetum: item, Nomenclatorem Cardinalium, qui ab anno miliesimo et deinceps quippiam commentati sunt, An. 1614. Vid. Sammarthanus, pag. 99. Placcius, pag. 45.

CASTANlZA (Joh.) Philippi II. Regis Hisp. concionator, vitam Lud. Blosii literisconsignavir

CASTELA (H.) Tolosanus, Anno 1600. floruit. Composuit iter Sanctum Hierosolymitanum. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 163.

CASTELUIS (Joh.) Flander, An. 1573. floruit. Farraginem Epithetorum eo ordine, quo postea Buccelinius, composuit. Epigrammata quaedam Vett. poetarum e Graeco in Latinum transtulit.

CASTELLANUS (Jac.) collegit Constitutiones summorum Pontificum, Venet. An. 1603.

CASTELLANUS (Jul.) celebris Philosophus, A. 1586. obiit. Romae Philosophiam aliquot annis docuit, et Academicas Ciceronis, et Aristotelis de humano

CASTELLANUS (Pet.) Lingonensis, Anno 1547. floruit. Edidit Institutiones Hebraicas. Vid. Colomesius, in Gallia Orient. pag. 12.

CASTELLANUS (Pet.) Gerardimont. Medicus, natus est, An. 1585: obiit. An. 1632. Scripsit vitas Medicorum: [gap: Greek word(s)] Graecorum: Comment. ad leges Atticas: 4. libros de esu carnium, etc. Vid. Sweertius, pag. 607.

CASTELLARIUS (Joh. Mich.) Bononiens. An. 1620. claruit. Vid. Bumaldus, pag. 18.

CASTELLIO (Sebast.) Allobrox, A. 1563. Basileae obiit. Novam Bibliorum versionem adorna vit, in qua praecipue puritati sermonis Latini studere voluit. Factum hoc ipsius a multis repraehensum est, imprimis a G. J. Vossio, part. 2. Inst. Orat. pag. 6. Riveso, T. 2. Oper. pag. 917. Dieterico, part. 1. Ant. Bibl. pag. 194. Arn. Boot vocat perspicacissimum plerumque Interpretem. Thuanus, l. 35. ab eodem Bernbardini Ochini Dialogos Latinos factos esse, tradit. In dogmate de Praedestinatione a Calvinianis dissentire coepit, quae res ipsi odium apud eosdem peperit. Oracula quoque Sibyllina Lat. versibus expressit. Vid. Scaliger in Primis, pag. 20. 29.

CASTELLIONAEUS (Balth.) Italus, Anno 1522. claruit. Scripsit Aulicum sive librum, in quo docet, quomodo aliquis ad. aulae normam vitam bene instituere possit. Extant quoque ejus Carmina, quae plurimum commendat J C. Scaliger, l. 6. de re poet. pag. 797. Longe excellentissimus (inquit) in Poesi spiritus Balth. Castellionaei. Nihil dulcius elegia, nihil elegantius. Profecto ego eam mihi unam malim, quam magnum numerum Propertianarum. Ilius vero Cleopatra omnes animos, quorum interest vacare Musis, capere possit. Est in ea fastigium illud summum in acrimonia sententiarum. Caeterum Maroniana suavitate temperatur. Extant ejus carmina ex parte T. 1. Del. Ital. pag. 716. Vid. Jovius, in Elog. numero 77. J. Pet. Lotichius, part. 4. B. P. pag. 34. Reinesius ad Daumium, pag. 15. CASTELLIONAEUS (Christ.) Mediolanensis, JCtus, An. 1425. obiit Vulgo alter Scaevola vocabatur. Composuit libtum de Duello. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 2, 80.

a CASTELLO (Bonavent.) Anno 1335. claruit. Edidit Recepta aquae balnei a Porrecta.

CASTELLUS (Bened.) Brix. fuit Galilaei discipulus, celebris Mathematicus. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 42. Chimentell. pag. 207.

CASTELLUS (Castellus) Bergomas, Anno 1407. vixit. Reliquit Chronicon successuum Guelforum et Gibellinorum, ab An. 1378. usque ad An1407.

CASTELLUS (Edmundus) Anglus, edidit Lexicon Hebr. Chald. Syr. Samarit. AEthiop. Arab. et Persicum, duobus voluminibus, Londini, A. 1669. fol. Item, Comment. de monumento Sinico.

CASTELLUS (Joh.) edidit Pharmacopoejam, medicamenta in officinis Pharmaceuticis usitata explicantem, Gadibus, An. 1622. in 4.

CASTELLUS (Onusrius) inter doctos refertur a Ghilino, vol. 2. pag. 203. CASTELLUS (Pet.) Romanus, scripsit de Hyaena odorifera, An. 1638. item, de Opobalsamo, An. 1640. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 217.

CASTELLUS (Pet. Vascus) Lusitanus, edidit Exercitationes Medicinales ad omnes Thoracis affectus, An. 1616.

CASTILLIONAEUS (Ang.) Anno 1584. obiit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 18. CASTILLIONAEUS (Bonavent.) Mediolanensis, natus est, A. 1481: obiit, A. 1555. Scripsit de sedibus Insubrum antiquis: item, vitam S. Barnabae. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 47.

CASTILLIONUS (Christoph.) Mediolanens. natus est, An. 1345: obiit, Anno 1425. Composuit Consilium, an praesumatur foenus, quando vendens postea capit in Emphiteusin. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 58.

CASTILLIONUS (Franc. Abund.) natus est, Anno 1523: obiit, An. 1598. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 96.

CASTILLIONUS (Sabba) Mediolanens. An. 1554. obiit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 223.

a CASTILLO (Didacus) de ornatu et velitibus Aaronis, Antv. Anno 1663. fol. commmentatus est.

del CASTILLO (Franc.) scripsit de Incarnatione, Antv. An. 1641. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min pag. 114.

a CASTILLO (Joh.) JCtus, edidit Tract. de usufructu: item, Controversias quotidianas, An. 1609.

CASTIM (Joseph.) manuductionem in viam Pacis Ecclesiasticae, Anno 1650. typis tradidit.

CASTOR, [gap: Greek word(s)] Rhodius, nobilis Chronographus, sub Julii Caes. principatu floruit. Orator fuit, et de arte dicendi nonnulla elaboravit. Strabo, l. 10. Saocondarium dictum, et Dejotari, Regis Galatiae, generum fuisse refert. Confer Suidam. Scripsit libros 2. de Babylone: unum de Nilo: item, [gap: Greek word(s)] . Eum Josephus, l. 2. contra Apionem, Eusebius, Tatianus, et alii allegant. Vid. Jonsius, de Scr. H. Ph. 2, 15. Meursius in Rhodo, pag. 92.

CASTOR (Ant.) Medicus, Plinio celebratur, l. 25. c. 2. qui ait, eum centesimum aetatis annum egressum, nullum corporis malum expertum esse.

CASTORIUS (Bernh.) Senensis, Anno 1634. obiit, aetatis 89. Composuit civilem et Christianam instructionem. Vid. Alegambe, pag. 61.

CASTRACANIUS (Fr.) scripsit de Societatibus, quae fiunt super officiis Rom. Ecclesiae, Romae, An. 1590.

CASTRENSIS (Angel.) Pauli Castrensis filius, An. 1486. floruit Vid. Panzirolus, in JCt. 2, 89.

CASTRENSIS (Paulus) JCtus, A 1437. obiit. De hoc vulgo fertur: Si Bartolusnon esset, esset Paulus. Reliquit Consilia: item, Comm. in Codicem. Vid. Alciatus, in Parerg. 2, 42. Ghilin. vol. 2. pag. 208.

CASTRENSIS (Steph. Roder.) Lusitanus, Medicus, scripsit quae ex quibus, Anno 1646. item, de natura muliebri, An. 1654.

CASTRICIUS (Tit.) Rhetoricam Romae professus est tempore Adriani Imp. Meminit ejus Agellius, l. 11. cap. 13. et l. 13. c. 20. Vid. Glandorpius, in O. R. pag. 211.

CASTRICIUS (Matth.) scripsit de Principibus German. et eorum virtutibus, An. 1565.

CASTRILLUS (Ferd.) Hisp. Anno 1640. claruit. Magiam naturalem docuit. Vid. Alegambe pag. 550.

CASTRICOMIUS (Pancrat.) Alcmarianus, Anno 1619. obiit. Condidit librum de scriptoribus Hollandiae, Zelandiae, et Ultrajecti, teste Sweertio. Merula in Enn. pag. 406. vocat secretiorum literarum diligentissimum scrutatorem.

CASTRITlUS (Henr.) Geldorpius, scripsit libellum de Votis hominum vel Spe carmine elegiaco, in quo saepissime peccat in quantitatibus syllabarum. Vid. Sweertius, pag. 325.

CASTRIUS (Leo) Hisp. vixit An. 1570. in Esaiam et Hoseam commentatus est. Rivetus, T. 2. Oper. pag. 893. adducit Pinedam, ejusmodi judicium de Castrio ferentem: Is autor, dum in hujusmodi hebraisationes incidit, Vix sui compos, et bono licet Zelo vel ignoratione rerum quarundam, vel vehementiori aliqua affectione extra fines veritatis et modestiae rapitur: et, si ex hujusmodi tantum unguibus leonem hunc aestimaremus, non etiam ex aliis praeclaris conatibus, autmurem aut vulpem censeremus, aut canem, aut quidvis aliud ignobilius.

14. libros de Haeresibus. Vid. Alegambe, pag. 17. Olearius in Abaco, pag. 20. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 11.

a CASTRO (Andr.) Burgensis, A. 1577. obiit. Mexicanae et Matlazingicae linguae dictionarium condidit. Vid. Wadding. in Scr. O. M. pag. 17.

a CASTRO (August.) Abulensis, A. 1589. natus est. Struxit orationem de Christo crucifixo. Vid. Alegambe, pag. 50.

a CASTRO (Christoph.) Ocaniensis, An. 1615. obiit. Elaboravit Comment. in Jeremiam et Prophetas minores: item in Sapientiam Salomonis. Vid Alegambe, pag. 74.

a CASTRO (Const.) edidit Collectionem brevem Theologiae moralis, An. 1652. Brixiae.

a CASTRO (Ezech.) texuit Amphitheatrum Medicum, An. 1634. Item, Historiam mulieris Veronensis, scintillas ex corpore ejaculantis.

a CASTRO PALAO (Ferd.) composuit opus morale, septem partibus constans, Anno 1631. Videatur Alegambe, pag. 109.

a CASTRO (Franc.) Granatens. A. 1632. obiit. Exaravit 4. dialogos de arte Rhetorica: item, Chrysologiam Hispano-Latinam, i. e. locutiones aureas, tum ad recte loquendum, tum ad omnem antiquitatem et humanitatem in Cic. operibus dispersam explicandam, opus in 3. Tomos divisum. Vid. Alegambe pag. 117.

de CASTRONOVO (Hugo) Anglus, An. 1322. vixit. Scripsit devictoria Christi contra Antichristum: item, de finali judicio. Videatur Wadding. in S. O. M. pag. 179.

a CASTRO (Matth.) Insulensis, A. 1597. obiit. Reliquit Noctes aestiuales et hiemales: item, Epitomen Harmoniae Jansenianae.

a CASTRO (Melch.) Hispalent. An. 1599. obiit, relicto tract. de Beatitudinibus. Vid. Alegambe, pag. 340.

a CASTRO (Pet.) Bavonas, Chiliadem Aphorismorum Veronae, Anno 1652. in lucem emisit: item, Tract. de Peste Neapolitana, Romana et Genuensi, Anno 1657.

a CASTRO (Rodericus) Lusitanus, edidit Medicum politicum: item, Tract. de universa mulietum medicina, Anno 1603.

CASULANUS (Protus) Senensis, scripsit de Lingua, qua maximum est morborum acutorum signum, A. 1626.

CASUS (Joh.) Oxoniensis, composuit Comment. in 8. libros Physicorum Aristotelis, Anno 1600. item, Speculum quaestionum moralium, A. 1594. Sphaeram Civitatis, An. 1593.

CATANAEUS (Franc.) Florentinus, natus est, Anno 1466: obiit, Anno 1522. Scripsit tres libros de Pulcro: item, tres. alios de Amore. Ejus opera edita Basileae, An. 1563. fol. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 88.

CATARAEUS (Joh. Maria) Novariensis, An. 1530. obiit. Conscripsit etuditos in Plinii Panegyricum et Epistolas commentarios. Idem versu heroico expeditionem ad bellum sacrum cecinit, sub titulo Solymidos. Genuam quoque felici Carmine descripsit. Carmen ejus de Bombarda Commentariis in Plinium, Mediolani editis, subjunctum est. Vid. Jovius in Elog. numero 79. Muret. in Var. Lect. 16, 12. Quenstad. pag. 297.

CATENA (Hier.) fertur octo libros poematum conscripsisse. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 116.

CATENAGUS (Bassianus) vir Graece et Hebraice doctus, Oedipum sacrum, teste Ghilino, vol. 2. pag. 37. publicavit.

CATHANESIUS (Adam) An. 1255. a furente plebe, cum decimas peteret, combustus est. Reliquit tres libros Scoticae

a S. CATHARINA (Paulus) scripsit Epinicia virginis Mariae, de peccato, serpente et rnorte, An. 1660. fol.

CATHARINUS (Ambros.) Compsensis Archiepiscopus, An. 1552. obiit. Multa contra Lutherum scribendo molitus est. Commentarios etiam in Epistolas Paulinas edidit. In multis ab ipsis Pontificiis deseritur ac refellitur, ut de certitudine Gratiae, Praedestinatione, etc. Vid. infra, POLITIUS. Confer Olearium in Abaco, pag. 26. Quenstad. pag. 319.

CATHIUS (Arnold.) Leowardiens. An. 1630. obiit. Extat ejus Paraphrasis in Cant. Canticorum. Videatur Alegambe, pag. 47.

CATO (M. Porcius) optimus orator, Imperator et Senator, tempore belli Punici II. floruit, vitamque usque ad bellum Punicum III. produxit. Teste Plinio, praefat. Hist. nat. libros de re militari composuit Vid. Stewech. in Veget. pag. 20. Orationes etiam complures habuit. Cicero in Bruto, 150. ejus orationes numerat. Dionysius Halicarnass. 1. Antiq. Catonem urbium Italicarum Origines reliquisse, refert. Verum Origines istae dudum periere. Quas Annius Viterbiensis pro Catonianis nobis obtrudit, iis profecto nihil est inficetius et Catone indignius. Vid. Scalig. in Primis, pag. 29. Mart. Hanckius, part. 1. de Scr. R. R. part. 22. et Casp. Sagittarius, de Scr. Vet. Rom. pag. 59.

CATO, M. Porcii Catonis Filius, JCtus, scripsit libros de Jutis disciplina egregios: item, 15. libros commentariorum Juris. Vid. Bertrandus, pag. 192.

CATO (Dionys.) Disticha de moribus ad filium scripsisse dicitur. Catonis nomine Vindicianus, Comes archiatrorum, in epistola ad Valentinianum Imp ea commendat. Quidam nomen Catonis ab argumento libro impositum existimant Vid. Scheurelius in Statua Mercuriali, part. 2. cap. 2. Alii Ausonio tribuunt: alii Octaviano: alii nescio cui Johanni Clothomio. Goldastus in Notis ad Columbanum pag. 104. Octaviato (inquit) Distichorum, quae Cato inscripsit, Collectori idem videmus accidisse: quo in Poeta diligenter Columbanus fuit, versusque Columbanus fuit, versusque forma ac verbis paribus exscripsit plurimos. Octavianum, Columbani Magistrum, si salutaveris, non erraveris. Haec ille. Marcus Zuerius Boxhornius in Rom. quaest. 14. pag. 77. carmina ista ab homine Christiano composita et falso Catonis nomine emissa esse pronunciat. Vid Sagittarius de Script. Vet. Roman. in Catone: Placcius, pag. 77.

CATO (Valerius) poeta, memoratur Suetonio, l. de cl. Gramm. Reliquit Lydiam et Dianam.

CATO, Taurinensis, JCtus, scripsit de Dividuis et Individuis, Mediolani, A. 1611.

CATOSIUS (M.) Chronosophiam vel Disertationem de 4. anni temporibus, eorumque natura et temperamentis, Venet. Anno 1603. edicuravit.

CATSIUS (Jacobus) Zelandus, JCtus, edidit Jacobum Patriarcham Bigamum, carmine elegiaco. Item, Emblemata, Anno 1622. I. P. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 207. vocat opus aureum.

de CATTALDIS (Pet. Ant.) Medicus et Mathematicus, A. 1584. scripsit Arithmeticam, Tomis duobus: Algebram proportionalem, discursivam, naturalem et triangularem, quatuor voluminibus: de elementis quantitatum irrationalium sive inexplicabilium, Tomis duobus: de transformationibus Geometricis, 2. Tomis. Bumaldus vocat Arithmeticum et Geometram admirandum.

CATTANNIUS (Andr.) Imolensis, condidit Tract. de causis mirabilium effectuum. Vid. Hier. Magius, Var. Lect. l. 4. c. 2.

CATTIERUS (Isaac) reliquit Observationes medicinales: item, lib. de rheumatismo, Anno 1653.

CATTONUS (Gualt.) Anglus, A. 1343. obiit. Astrologiam judiciariam tanquam DEO exosam, et inventum plane diabolicum damnabat. Scripsit in libros Sententiarum: item. contra Astrologos judiciarios. Vid. Wadding. in Scr. O. M. pag. 149.

CATULLIUS (Andr.) Tornacensis, Anno 1613. floruit. Composuit Prometheum, sive Drama de origine scientiarum: item, Tornacum Nerviorum. Videatur Sweertius, pag. 119.

secundo anno Olymp. CLXXIII. natus est: obiit, An. 2. Olymp. CLXXX. Hieronymo in Chronico teste. Agellius 7, 20. Poetarum nobilissimum et elegantissimum appellat: Martialis docti Vatis elogio ornat. Vid. Scheurelius in Stat. Mercur. part. 2. c. 6.

CATULUS (Q) A. U. C. 666. intersectus est. Librum de Consulatu et de rebus a segestis Xenophonteo sermonis genere perscripsit. Vid. Voss. de Nat. Rhet. pag. 99.

CAVACCIA (J. Bapt.) JCtus, An. 1588. floruit. Scripsit de Indemnitate mulierum, dotis causas: de Cambiis per literas, etc. de conversatione cum Bannitis: Dispp. criminales.

CAVACIUS (Jacob.) Patavinus, edidit 6. libros Historiarum Coenobii D. Justinae Patavinae, Venet. An. 1606. item, illustrium Anachoretarum elogia, Anno 1625.

CAVAIGNAC (Ant.) Ruthenensis, An. no 1613. claruit. Videatur Alegambe, pag. 37.

CAVALCANTIUS (Barth.) Florentinus, natus est, Anno 1503: obiit, An. 1562. Reliquit septem libros de Rhetorica, et de optimo reip. statu Commentarium, quem Fr. Sansovinus post obitum autoris publicavit. Videatur Thuanus, l. 34.

CAVALCANUS (Borgninus) JCtus, composuit 4. volumina Decisionum, fol. item, Tract. de tutore et curatore, ut et de ususructu mulieri relicto, Anno 1604.

CAVALCANUS (Hortens) JCt. de Brachio regio: item, de Testibus, An. 1619. commentatus est.

CAVALIERIUS (Bonav.) librum struxit de Geometria, Bonon. A. n 1635. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 34.

della CAVALLERIE (Pet.) Senensis, scripsit librum titulo, Zelus Christi contra Judaeos, Saracenos et infideles, Venet. An. 1592.

de CAVALLERIIS (J. B.) edidit duos libros antiquarum Statuarum urbis Romae, An. 1585. fol. Effigies Imperatorum: Icones Pontificum Rom. Anno 1595.

CAVALLI (Lud.) Parisiensis, An. 1642. claruit. Composuit Prosodiam. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 241.

CAVANUS (Lud.) Parmensis, carmina fecit. Videatur Tomus 1. Delit. Ital. pag. 739.

CAVASSIUS (Balth.) Scalentinus, Sabaudus, An. 1634. aetatis 74. obiit. Construxit 4. libros de Notis verae religionis: item, 4. alios de vera perfectaque prudentia. Vid. Alegambe, pag. 52.

CAUCHIUS (Joh.) Anno 1568. floruit. Scripsit Notas in Paulini poemata, teste Sweertio.

CAUCIUS (Ant.) Utrajectinus, animadversionibus Officia Ciceronis illustravit. Vid. Sweertius, pag. 131. Voss. 2. Gramm. pag. 86.

CAUCUS (Ant.) Corcyrensis Archiepiscopus, Latine scripsit adversus Graecorum haereses, si Allatio credendum est.

CAUCALUS, [gap: Greek word(s)] , Rhetor Chius, laudes Herculis, teste Athenaeo, l. 10. enarravit.

CAVELLUS (Hugo) Hibernus, A. 1626. obiit. Composuit libellum de Arte bene moriendi, teste Vernulaeo in Acad. Lovan. pag. 316. et Wadding. in Scr. Ord. M. pag. 177.

CAVERSINUS (Barth.) Canonicus in Zouburgo Walachriae, Epicureum Erasmi Graece transtulit, notisque illustravit, An. 1566.

CAULERIUS (Simon.) Flinensis, Anno 1615. floruit. Condidit Annales Ecclesiasticos, teste Sweertio.

de CAULIACO (Guido) Gallus, elaboravit septem Tractatus Chirurgiae, An. 1499. fol.

CAUSSINUS (Nicol.) Trecensis, A. 1651. obiit. Scripsit de Eloquentia Tractatum haud contemnendum: Thesaurum Graecae Poeseos: Notas in Horapollinem, etc. Item, Carmina, Odas, etc. Adde, Dissertationes in 4. libros Regum, Paris. fol. Vid. Alegambe, pag. 251.

CAXANES (Bernh.) scripsit de ratione mittendi sanguinem in febribus putridis, An. 1592.

CAXTONUS (Guilh.) Anglus, A. 1483. vixit. Condidit Chronicon mundi. Vid. Olearius in Abaco, pag. 192.

CAXTONUS (Joh.) Anglus, JCtus, Summam confessionum conscripsisse dicitur. Vid. Wadding. in Scr. O. M. pag. 198.

CAZANUS (Hercules) Bergomas, Arma, viros, furias Orlandi et gesta ferocis Carminibus Latiis reddere adorsus erat. Videatur Donatus Calvus, in Bergomat. pag. 334.

CEA (Didacus) Andensis, Hisp. An. 1640. obiit. Reliquit Thesaurum Terrae sanctae: item, Archielogia Petri et Pauli, in 2. libros redacta. Vid. Wadding. de Sc. O. M. pag. 101.

CEBES, [gap: Greek word(s)] , Thebanus, Philosophus, Socratis discipulus. Dialogos composuit Suidas ei tres tribuit, [gap: Greek word(s)] hodie superest. Extat etiam Arabice editus, Anno 1640. Abr. Berckelius Notas addidit, A. 1670.

CECCANUS (Annibaldus) Campanus, An. 1530. mortuus est. Vitas Petri et Pauli carmine Heroico expressit.

CECIDAS, [gap: Greek word(s)] , vetus Dithyramborum poeta erat Meminit ejus Aristophanes in Nubibus. Vid. Suidas.

CECKIUS (Joh.) Bononiensis, scripsit de puerorum tuenda valetudine, A. 1604. Vid. Linden, pag. 333.

CEDRENUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] Monachus, tempore Isaac I Comneni. Imp Anno 1057. uti Vossio videtur, floruit. Condidit Historiam ab initio mundi usque ad Isaacium Comnenum. Syncellum et Theophanem saepissime ad verbum exscripsit. Cedrenus manuscriptus in Bibliotheca Norimbergensi servatur. Vid. Casp. Barthius in Claud. p. 1232. Olearius in Abaco, p. 175. Thomasius de Plagio, §. 380.

CEFFENIUS (Fr. Maria) JCtus, in Pisanam Inscriptionem doctum [gap: Greek word(s)] edidit, teste Chimentellio, pag. 24.

CELADA (Didacus) Monteladensis, confecit Comment. in Ruth, Judith et Susannam: item, Electa sacra de Benedictionibus XII. Patriarcharum, An. 1647. Vid. Alegambe, pag. 90.

CELLARIUS (Christ.) Flander, An. 1533. floruit. Carmen Heroicum composuit de bello in Hungaria adversus Solimannum gesto. Vid. Sweertius, pag. 175.

CELLARIUS (Conr.) Haegaeus, A. 1618. claruit. Professus est: Philosophiam naturalem Tubingae. Reliquit poemata sacra.

CELLARIUS (Joh.) Gnostopolitanus, elogium Neminis conscripsisse fertur, An. 1519.

CELLENSIS (Pet.) A. 1187. obiit. Contexuit novem libros Epistolarum: Tract. de Conscientia, etc. Vid. Ph. Labbe, Tom. 2. Diss. de S. E. pag. 189. Olearius, pag. 367.

CELLOTIUS (Lud.) Parisiensis, praeter opera poetica, Tract. de Hierarchia et Hierarchis edidit, Anno 1641. Item, Historiam Godescalci Praedestinatiani, fol. Vid. Alegambe, pag. 308.

CELSINUS, [gap: Greek word(s)] , Castabalensis, Philosophus, juxta Suidam collectionem dogmatum universae sectae Philosophicae composuit.

CELSUS, poeta fuit, qui alienis dictis pro suis utebatur. De hoc Horatius, l. 1. Ep. 3. legi potest.

CELSUS, [gap: Greek word(s)] , Epicureus Philosophus, tempore M. Antonini Philosophi vixit. Ei Lucianus Alexandrum vel Pseudomantem dedicavit. Composuit contra Christianos librum, in 2. tomos distinctum et [gap: Greek word(s)] inscriptum, cui Origines responsum opposuit. Fertur etiam contra Magiam stilo pugnasle. Hornius l. 5. hist. Phil. c. 4. male Stoicum vocat Videatur Lucianus T. 1. pag. 546. Spencerus in Notis in Orig p. 3. Jonsius de Scr. H. Ph. 4. pag. 332. Vatlesius in Euseb. pag. 128.

CELSUS (Cornel.) Medicus, tempore Tiberii Imp. claruit. Octo libris, de re Medica editis, Latini Hippocratis nomen meruit. Joh. Heurnius pluris ejus Latininitatem, quam medicinam faciendam esse affirmabat. Scripsit etiam de re rustica: de re militari: item, de arte Rhetorica. Videatur Stewech. in Veget. pag. 20.

CELSUS (Minus) librum de Haereticis, capitali supplicio non afficiendis, Anno 1584. imprimi fecit.

CELTES (Conr.) Protucius, poeta et orator, Swinfurti natus est, Anno 1459: obiit, An. 1505. Primus Germanorum a Friderico Imp. laurea poetica exornatus est. Inter alia Historiam reliquit de situ Norimbetgae et vita S. Sebaldi. Carmina ejus ex parte habentur T. 2. Delit. Germ. pag. 245. Eadem manuscripta servantur Norimbergae in publica Bibliotheca. Condidit etiam Carmen de situ et moribus Germaniae, quod Simon Schardius volumini primo Germ. Script. pag. 226. inseruit. Vid. Vossius de Hist. Lat. pag. 577. et Lambecius in Bibl. Vienn. c. 34. 35.

CENALIS (Robert.) Parisinus, An. 1560. obiit. De mensuris et ponderibus: item, de coercenda Haereticorum petulantia: de caelibatu, etc. scripsisse legitur; Vid. Saussay, pag. 68.

CENGADANIUS (Andr.) Gallus, Anno 1605. claruit, et linguam Hebraicam apud Bearnenses docuit. Vid. Colomes. in G. O. pag. 103.

CENSALIUS (Fr.) Observationes singulares: item, Additiones ad Peregrinum publicavit.

CENSORINUS, tempore Gordiani Imp. vixit. De die natali librum eruditum composuit et Q. Caerellio dedicavit: item, librum de Accentibus, cujus mentio apud Cassiodorum: et Priscianum, a quo doctissimus artis Grammaticae appellatur. In Censorinum Lindenbrochius doctissime commentatus est.

CENTINUS (Maurit.) Asculanus, de Incarnatione commentatus est, Anno 1637. fol. Messanae. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 256.

de CENTUARIA (Guil.) Cremonensis, An. 1404. obiit. Fxtat ejus Comm. in libros Sententiarum. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 151.

CEPARIUS (Virg.) Perusinus, An. 1631. obiit. Exaravit vitam Aloys. Gonzagae. Vid. Alegambe, pag. 444.

de CEPEDA (Franc.) Toletanus in Ecclesiasticum commentatus esse dicitur. Vid. Alegambe, pag. 118.

CEPHALAEON, [gap: Greek word(s)] , Hist. et Orator, tempore Adriani claruit. Praetet declamationes scripsit Compendium Historicum, a Nino et Semiramide usque ad Alexandrum magnum. Id opus lingua Jonica erat seriptum, ac conftabat libris IX. quibus Musarum nomina fecerat, Herodoti exemplo. Tantiautem fastus erat, ut patriam dissimularet, atque id Homeri exemplo se facere diceret, teste Photio. Cephalaeonis locum quendam adducit Eusebius in Chronico, pag. 30. Confer Suidam.

CEPHALON, [gap: Greek word(s)] , Gergethius, [gap: Greek word(s)] a Dionysio Hallicarnass. l. 1. Antiq. appellatur. Allegatur a Parthenio in Eroticis, cap. 4. et 34. et Pomp. Festo in voce Roma.

CEPHALUS, [gap: Greek word(s)] , rhetor. Vid. Tzetzes in chil. pag. 98. Primus exordia et perorationes composuit, teste Suida.

CEPHALUS (Joh.) JCtus, An. 1576. obiit. Consultationes, quinque voluminibus distinctas, edidit. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 79.

CEPHISODORUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, erat veteris Tragoediae poeta, teste Suida. Vid. Jonsius in Script. Hist. Phil. 1, 13. Inter ejus fabulas quidam [gap: Greek word(s)] referunt.

CEPHISODORUS, Historicus, scripsit de Bello sacro sive Phocico. Ejus librum XII. Eustratius in Aristotelis Ethica, 3, 8. allegat.

CEPHISODOTUS, [gap: Greek word(s)] Isocratis discipulus et Aristotelis obtrectator, composuit opus [gap: Greek word(s)] vel proverbiorum, teste Athenaeo, l. 2. Videatur Casaub. in Athen. pag. 123.

CEPIO (Coriolanus) Dalmata, floruit tempore Friderici III. Imp. Extant tres ejus libri de gestis Petri Mocenici.

CEPONIUS, Episcopus Hispanus, A. 450. claruit. Extat ad eum Turibii, Asturicensis Episcopi, epistola apud Baronium sub A. 447. de radicibus Priscillianistarum per Hispaniam exscindendis. Expressit Genesin carmine. Vid. Reines. ad Daum. pag. 212. 213.

CEPORINUS (Jac.) Tigurinus, A. 1525. obiit. Reliquit Compendium Graecae Grammaticae, et Hesiodi Georgica illustravit scholiis. Extant etiam ejus scholia in Dionysii descriptionem orbis, et in Arati Astronomica.

CERADIUS (Conr.) Melissopolitanus, collegit Constructiones Graecolatinas principaliores Latinisque dispares. Vid. Simlerus.

CERAMEUS (Theoph.) [gap: Greek word(s)] Archiepiscopus Taurominitanus, condidit Homilias, qvas edidit et vertit Fr. Scorsus, An. 1644. Vid. Olearius in Abaco, pag. 450.

CERATINUS (Jac.) Hornanus, An. 1530. obiit. Scripsit libellum de sono literarum Graecarum, teste Sweertio. Hadr. Junius, in Adag. isthic vellus non carpitur, sequentem Historiam memorat: Facetum est (inquit) et dignum, quod in hoc loco recenseatur, qvod de Jac. Ceratino, viro incomparabili modestia et utriusque literaturae ad miraculum usque peritissimo, cive meo (quem honoris causa nomino, quippe quo glorietur communis illi mecum patria Horna, maritimum Hollandiae opidum) olim audisse memini, ab aurito teste, viro similiter literatissimo. Is cum duro parentis imperio immorigerus esse nollet, Trajectum (quae sedes est Episcopalis) profectus, ut sacerdotali dignitati inaugurandus nomen daret, cum prisci seculi ac proinde barbari more (quem veluti per manus traditum ita mordicus observant, ut piaculum sit vel latum unguem discedere) ab officialium collegio, examinandis Presbyterii tironibus deputato, in quaestione haberetur interrogatus, ut Grammaticalis regulae autoritatem recitaret homo doctissimus, spurcaeque barbariei proculcator strenuus, ingenue negavit, se scire: ad quod responsum e vestigio ex adyto illo sanctiore ut profanus jussus est excedere, Grammaticamque felicius et diligentius evolvere. Poterat ille cum Xenocrate dixisse: Equidem ego vellus non carpo. Sed rara modestia ac prope unica illum continuit, quo minus vel se excusaret, vel errorem illorum castigaret, contentus solum viro ejusdem ordinis candido (cujus eruditionem multis jam annis Lovaniensis Academia suspicit) repulsae suae causam detegere: qui mox introductus in sacratius illud penetrale, erroris suos illos magistros admonuit, qui insignis calumniae maculam ipsis esset aspersurus, ni oportune illi mederentur. Nihil enim illo viro Lovanium habere doctius vel Erasmi testimonio, documentoque esse Chrysostomi libros de sacerdotali dignitate, castissime ab eo in Lat. linguam conversos. Eacastigatione factum est, ut agnito errore Ceratinum revocarent, injuriamque deprecarentur, prisci moris excusatione, non esse integrum sibi a Ritualium librorum ductu ac recepto more discedere. His aliisque lenociniis delibutus sacerdotio inauguratur. Nimirum ille puritati Lat. linguae innutritus quodammodo trivialia Grammatices praecepta vel omnino non audierat, vel neglexerat dedidiceratque, vellus illud deglubere non doctus. Haec ille.

CERBIDIUS Scaevola, JCtus, sub Marco Antonino Imp. floruit. Legum Coryphaeus a nonnullis dicitur. Hujus sententia erat, Jus civile vigilantibus esse scriptum. Composuit 40. libros digestorum, 20. quaestionum, sex responsorum. Vid. Guido Panzirolus, in JCtis, l. 1. c. 48. Bertrandus, pag. 104.

CERCIDAS, [gap: Greek word(s)] , Megapolitanus, ab Athenae, l. 10. Jambographus vocatur. Meminit ejus AElianus, in Var. hist. 13, 20. Diogenianus, in Cercida: Stobaeus, serm. 14. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] .

CERCOPS, [gap: Greek word(s)] , Milesius, Historiam fabularem contexuit. Eidem nonnulli poema, qvod [gap: Greek word(s)] vocabatur, tribuunt. Memoratur et alius CERCOPS, isque Pythagoricus, qui [gap: Greek word(s)] , et [gap: Greek word(s)] scripsisse Clementi Alexandrino, l. 1. Stromat. dicitur.

de CERDA (Gondisalv.) Hisp. edidit Commentarium in Epistolam ad Romanos, An. 1583.

de la CERDA (Joh. Lud.) Toletanus, vulgavit Adversaria sacra, et Commentarium in Tertullianum: item, Notas in Virgilium, fol. Vid. Barth. in Theb. Stat. pag. 718. et Alegambe, pag. 254.

de la CERDA (Melchior) Cifernentensis, Anno 1617. obiit. Condidit Campum eloquentiae. Vid. Alegambe, pag. 340.

CEREALIS, Castulensis Episcopus, circa A. C. 490. vixit, uti Bellarminus tradit. Reliquit librum contra Maximinum, Arianorum Episcopum, qui extat. Vid. Olearius in Abaco, pag. 105.

CEREALIS (Julius) poeta, Martiali Epigrammatum l. 11. memoratur. Struxit ellum Giganteum, quemadmodum ex dicto Martiali colligere licet.

CEREALIS, [gap: Greek word(s)] , inter Graecos poetas numeratur. Vid. Anth. Gr. Epigram. l. 2. c. 46.

CEREOLUS (Florianus) Bononiensis, Medicus, An. 1447. floruit. Vid. Bumaldus, pag. 69.

CERESOLA (Flamin.) Bergomas, natus est, An. 1562: obiit, An. 1640. Scripsit de S. Maria Virgine tractatum, in sex Tomos distinctum. Vid. Donatus Calvus, pag. 140.

CERETUS (Daniel) Brixiens. Medicus, An. 1470. claruit. Carmina conscripsit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 741. Fertur etiam scripsisse carmine de praecellentibus suae aetatis viris Brixiensibus: item, de Salice.

CERILIANUS (Fabius) teste Vopisco, tempora Cari, Carini et Numeriani Impp. solertissime prosecutus est.

CERIOLANUS (Fr. Furius) Hisp. A. 1592. obiit. Edidit 3. libros Rhetoricorum, nec non commentarium de Consiliis et officio Consiliarii. Fertur etiam orationem habuisse de Bibliis, in vulgarem linguam transferendis, quae ab inquisitoribus inter libros prohibitos relata est.

CERMELLUS (August.) exaravit Principem Catholicum, A. 1657. Regularem, An. 1659. Monita Praelatorum, et Catenam in Jobum.

CERMENATUS (Joh. Pet.) de recta regnorum administratione commentatus est, An. 1561.

CERNITIUS (Joh.) emisit, An. 1626. catalogum Comitum a Zolleren et Marchionum Brandenburgensium.

CERQUEIRA (Ludov.) Alvitensis, An. 1614. Nangasachi obiit, aetatis 72. Reliquit Manuale casuum conscientiae, Japonica linguâ conscriptum. Vid. Alegambe, pag. 308.

CERRATUS (Paulus) Albensis, carmina composuit. De hoc ita J. C. Scaliger, l. 6. dere poet. pag. 798. Magniloquo et illustri dicendi genere usus est. Non ille, muscam si describat, demittere possit animum ad plebejam orationem. Brevis est, splendidus, numerosus, plenus, candidus. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Ital. p. 746.

CERTANUS (Jac.) Bononiens. A. 1639. floruit. Vid. Greg. Letus, in Ital. regn. pag. 118.

CERUTUS (Bened.) Veronens. Anno 1620. obiit. Reliqvit Museum. Videatur Ciocchus, pag. 164.

CERUTUS (Frid.) Veronens. edidit Paraphrasin in Juvenalem, et Horatium, Anno 1585.

de CESSOLIS (Jacob.) Lombardus, circa Annum 1295. claruit. Scripsit de ludo Schaccorum sive de moribus hominum officiisque Nobilium. Liber impressus est, Mediolani, An. 1467.

CESTIUS, Epicureus secta, patria Smyrnaeus, tempore Ciceronis Rhetoricam Romae docuit, teste Eusebio. Hic, licet Graecus fuerit, Graece tamen nunquam declamavit, ceu refert Seneca, controv. 26.

CETANNIUS (Valer.) Vicentinus, Galeni librum de exercitio parvae pilae Latine transtulit. Vid. Simlerus.

de CEVA (Bonif.) Ligur, An. 1507. obiit. Composuit Sermones Quadragesimales, editos Parisiis, An. 1517. Videatur Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 85.

CEVALLERIUS (Ant. Rod.) Moncampiensis, An. 1572. obiit. Reliquit Grammaticam Linguae Hebraeae. Vid. Colomesius, in Gall. Orient. pag. 43.

CHABRONUS (Guil.) Jes. elaboravit Philosophiam, per argumenta explicatam tribus Tomis, A. 1650.

CHACHEMIUS (Henr.) scripsit de nullitate processuum Joh. XXII. Pontif. contra Ludov. Imperatorem.

CHACON (Dionys. Daza) tradidit Chirurgiae Theoriam et Praxin, duobus Tomis, Madriti, An. 1626. fol.

CHADRUCUS (Lud.) Arvernus, de Gemmarum antiquarum Aposphragismatis literatis commentatus est.

CHAEREAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, de Agricultura, a Varrone, l. 1. c. 1. allegatur.

CHAEREDAMUS (Joh.) A. 1520. claruit. Scr. Alphabetum mysticum: item, praefationes in Comoedias Aristophanis. Vid. Colomesius, in G. O. pag. 5. item, Simlerus.

CHAEREMON, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius [gap: Greek word(s)] , tempore Augusti vixit. Reliquit Hieroglyphica et res AEgyptias. Ex eo Josephus, l. 1. contra Apionem, quaedam adducit, simulque refellit.

CHAEREMON, Comicus, Olympiade XCII. flor. Aristoteles in Rhetoricis ejus Pentheum celebrat. Vid. Suidas et Cuperus in obs. pag. 35. Ex fabulis ejus erant [gap: Greek word(s)] .

CHAEREMON, Stoicus. Eum Porphyr. l. 3. [gap: Greek word(s)] , p. 154. vocat [gap: Greek word(s)] . Scripsit de Sacerdotibus AEgyptiorum.

CHAEREPHON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Tragicus, Olymp. XCII. clar. Compos. Tragoediam de Heraclidarum descensu.

CHAERIS, [gap: Greek word(s)] , a Tzetz. in Lycoph. p. 8. et Scholiaste Pindari, p. 204. 206. 213. allegatur.

CHAIIA, [?], scripsit [?], i. e. additiones in libros Misnajoth. Vid. David Ganz, in Zemach. pag. 109.

CHAIIM (R.) [?], Ceparius, reliquit librum Cabalisticum, Fontes vivarum aquarum, dictum.

CHALCIDIUS, Philosophus Platonicus, Commentarium in Platonis Timaeum conscripsit, quem Joh. Meursius edidit. Vossius, l. 2. Theol. Gent. c. 45. ita scribit: Chalcidium Caesar Vanninus in suo aeternae Providentiae amphitheatro, Exerc. 30. non aliter unquam quam Chalcidicum nominat: perperam sane; sed gravior culpa, quod appellet circumforaneum blateronem, qui insignis non Platonicus modo, sed Christianus quoque scriptor fuit, et bene antiquus: quippe qui si non vixerit temporibus Constantini M. opusque suum Osio illi sive Hosio dicârit, qui Synodo praefuit Nicaenae: saltem junior haud fuerit temporibus Theodosianis. Confer C. Barthium, in Adv. 48, 8. in Celest. pag. 340. ad Claud. pag. 1187.

CHALCONDYLAS (Laonicus) [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, An. 1480. obiit. Historiam Turcicam Graece X. libris complexus est. Orditur ab A. 1300: et desinit in Annum 1465. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. de S. E. pag. 8. Olearius, pag. 286. Barthius in Claudian. pag. 338.

CHALCONDYLAS (Basil.) in Gymnasio Romano cum summa omnium admiratione Graecas literas professus est. Juvenis obiit. Vid. Pierius Valer. de Inf. Lit. pag. 114.

CHALCONDYLAS (Demetr.) Grammaticus, rudimenta Grammaticae Graecae edidit, teste Jovio in Elog. numero 29. Vossius, part. 1. Aristarchi, c. 4. pag. 14. Demetrius Chalcondylas (inquit) Graecae linguae post Argyropylum Florentiae professor fuit: sed Politiani ambitione inde ejectus Mediolanum se contulit. Chalcondylae Erotemata P. Danesius impense laudabat, eaque, Budaeo auto re, primus publici juris fecit Melior Volmarus. Mediolani octogenario major obiit. Filiam ejus Janus Parrhasius in matrimonio habuit. Vid. Pierius Valerianus, l. c. pag. 112. Puteanus in Orat. pag. 75.

CHALCONDYLAS (Theoph.) Demetrii filius, Graecis et Lat. literis apprime eruditus, ex insidiis interfectus est. Vid. Pierius Valerianus, de Inf. Lit. pag. 113.

CHALEMOT (Claud.) edidit seriem Sanctorum ordinis Cisterciensis, Paris. Anno 1666.

CHALONERIUS (Thomas) Anglus, An. 1550. claruit. Reliquit carmen libris 10. de Republica Anglorum instauranda, Londini, An. 1579. in 4.

CHAM, Noachi filius, juxta nonnullos magiae autor fuit. Sunt, qui Chymiam a Chamo ortam et inventam esse tradere haud dubitent. Sub ejus nomine Prophetia olim circumlata est, ex qua Isidorum, Basilidis discipulum, testimonia sumsisse, Clemens Alexandr. l. 6. Stromat. tradit. Circumfertur quoque aliud opus, Scriptura Chami, dictum, in quo elementa et praxis artis necromanticae continentur. Meminit hujus voluminis Xiccus Asulanus in Comment. quos edidit in Sphaeram. Confer Lambecium in Prodromo, pag. 12.

CHAMAELEON, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, a Clemente Alex. [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] allegatur. Ex Mich. Apostolio cognoscimus, eundem quoque de Satiris aliquid edidisse. Scripsisse etiam in Iliadem Homeri, ex Apollonii Scholiaste constat. Vid. Jonsius de Scr. Hist. Phil. pag. 92.

CHAMAILLARDUS (Alex.) Aristotelis libellum de virtutibus Latinitate donavit, teste Simlero.

CHAMBERLINUS (Christoph.) Gandavensis, scripsit de Strenarum origine, Bruxell. An. 1631.

CHAMBERLAQUE (Edoardus) scripsit, Tract. de Notitia Angliae, sive de praesenti Angliae statu, duabus partibus comprehensum.

CHAMBLAY (Caes. Fr.) Lotharingus, A. 1640. obiit. Extat ejus liber de usu Horologiorum. Vid. Alegambe, p. 67.

CHAMICUS (Joh. Brabus) Tr. confecit de vulneribus capitis, Conimbricae, An. 1610. fol.

CHAMIER (Daniel) Anno 1621. obiit. Edidit Panstratiam contra Bellarminum: item, Epistolas. Videatur Grammondus, l. 10.

CHAMPERIUS (Symphor.) composuit Tract. de triplici disciplina, Lugdun. Anno 1508.

CHAMPNAEUS (Anton.) de vocatione Ministrorum, Paris. Anno 1618. commentatus est.

CHANUTUS (Anton.) Aureliacensis, natus est, An. 1592. Versu Panegyricos modulatus est. Vid. Alegambe, pag. 37.

de Casibus reservandis: item, Gesta Pontificum Tungrensium, Traject. et Leod. Tomis tribus.

CHAPUSIUS (Claud.) scripsit de infelicissimo successu cauterii potentialis, brachio appliciti. Vid. Linden, pag. 120.

CHARAX, [gap: Greek word(s)] , Pergamenus, Philosophus, Historiam Graecam 40. libris complexus est, teste Suida. Chronica ejusdem Stephanus crebro allegare solet.

CHARAX (Joh.) Grammaticus, ab Etymologici Magni autore in verbo [gap: Greek word(s)] citatur.

CHARENSIUS (Lud.) Tract. de doctrina resolutiva et compositiva, Venet. A. 1518. publicavit.

CHARES, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, res ab Alexandro M. gestas exposuit. Plutarcho in vita Alexandri [gap: Greek word(s)] dicitur. Citatur etiam ab Athenaeo, et Agellio, l. 5. c. 2.

CHARIANDER (Georg.) de Philosophiae usu, ad cognitionem rerum divinarum accommodato, scripsit, A. 1574.

CHARIMANDER, librum de Cometis composuit. Vid. Seneca, nat. quaest. l. 7. c. 5.

CHARINUS (Luc.) [gap: Greek word(s)] , scr. periodos Apostolorum, teste Photio, Cod. CXIV.

CHARIOT (Pet.) Andegavens. A. 1625. obiit. Edidit Exercitia ad vitam pie instituendam. Vid. Alegambe, pag. 377.

CHARISIUS, Rhetor, memoratur Rutilio Lupo. Seneca in Suasoria vocat Dioclem Charisium. Vid. Reines. ad Daum. pag. 65. Barth. in Claud. pag. 421.

CHARISIUS (A. Arcadius) JCtus, tempore Cari et Carini, Impp. floruit. Libros fecit de Testibus, de Officio praefecti Praetorio, de muneribus civilibus, etc. Vid. Gu. Panzirolus, in JCt. 1, 64. Ber trandus, pag. 179.

CHARITON, [gap: Greek word(s)] tractavit. Fertur extare in Bibliotheca Vaticana.

CHARLETON (Gualt.) edidit Exercitationes Pathologicas: Diatriben de Lithiasi: Onomasticon Zoicon, An. 1670. librum de Scorbuto, etc.

CHARLETON (Th. Compt.) condidit Prometheum Christianum vel Moralia, Antv. An. 1652.

CHARMIDES, [gap: Greek word(s)] , Massiliensis, citatur ab AEliano, in hist. Anim. 5, 38.

CHARMUS, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, in singula fercula, quae in conviviis apponebantur, versiculos et proverbia dicere solebat. Clearchus Solensis id poema [gap: Greek word(s)] , Chrysippus [gap: Greek word(s)] vocabat. Vid. Suid. in [gap: Greek word(s)] .

CHARON, [gap: Greek word(s)] , Carthaginensis, Hist. exaravit vitas Tyrannorum: item, virorum illustrium, ut et mulierum. Vid. Suid.

CHARON, Lampsacenus, circa Olympiadem LXXV. floruit, et de rebus Persicis duos libros reliquit. Plura ejus scripta Suidas enumerat.

CHARON, Naucratita, Historicus, scripsit de Regibus: item, de Sacerdotibus Alexandrinis et AEgyptiis: ut et de Naucrate. Vid. Suid.

CHARONDAS, [gap: Greek word(s)] , Thuriorum Legislator, Olymp. LXXXIII. claruit. Prooemia Legum ejus occurrunt apud Stobaeum, serm. 72. pag. 289. Confer Diodorum Sicul. l. 12.

CHARONDAS (Lud.) Gallus, JCtus, reliquit observationes ad LL. antiquas Roman. A. 1597. Extant T. 1. Tract. tract.

CHARSTADIUS (Val.) vulgavit Synopsin medicinae dogmaticae, Anno 1634. Vid. Linden, pag. 572.

CHARTARIUS (Vinc.) comp. Imagines Deorum. Vid. Dietericus, 3. Ant. Bibl. p. 21.

CHARTIERIUS (Renatus) Vindocinensis, A. 1639. claruit. Hippocratis Opera Gr. et Latine Parisiis edi curavit, fol.

CHARYBDIUS (Jac.) Mamertinus, Anno 1620. obiit Habuit orationem de Passione Domini. Vid. Alegambe, pag. 195.

CHARTIERIUS (Alanus) Poeta fuit et orator sui temporis nobilissimus. Vid. Wagenseil in Sota, pag. 1230. Confer, ALANUS.

CHASDAI (Rabbi) A. M. 5156. obiit. Reliquit librum Or Adonai. Vid. Ganz. pag. 146.

CHASSANAEUS (Barth.) Heduus, JCtus, condidit Catalogumg loriae mundi. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 2, 150. Thomasius de Plagio, §. 385.

CHAUCERUS (Galfr.) Anglus, A. 1400. obiit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 102. Quenst. pag. 84.

CHAUMLERUS (Carol.) Apparatum magnum poeticum, Paris. Anno 1666. in 4. publicavit.

CHECUS (Hercul.) Bononiens. Anno 1618. floruit. Extant ejus Lucubrationes in Virgilium.

CHECUS (Joh.) Cantabrigiensis, Anno 1557. obiit. Argentinae Graecas literas docuit. Composuit librum de pronunciatione linguae Graecae. Idem moralia quaedam Plutarchi, Demosthenis Olynthiacas, Josephum, etc. Latine interpretatus est. Vid. Lotichius, Tom. 4. B. P. pag. 96.

CHEFNEUX (Matth.) edidit Speculum Chronologicum Ecclesiae Catholicae ab origine mundi, An. 1666. Leod. fol.

CHEITOMAEUS (Mart. Pet.) emisit libellum de dictionibus Graecobarbaris Nov. Test. An. 1640.

CHELIDONIUS (Bened.) Monachus, AEgid. Norimb. poeta fuit. Vid. Bruschius de Monast. pag. 47.

CHEMNITIUS (Christ.) Theol. Doct. et Professor Jenensis, natus est, An. 1615: obiit, An. 1666. Exaravit Defensionem veritatis religionis Lutheranae, Anno 1655. Comment. in Epistolam S. Pauli ad Galatas, etc.

CHEMNITIUS (Mart.) magni nominis Theologus, natus est, An. 1522: obiit, An. 1586. Ecclesiae Brunswicensi XXX. annis magna cum laude praefuit. Elaboravit Locos communes Theologicos: Refutationem Concilii Tridentini: Tr. de duabus naturis in Christo, etc. Thuanus l. 84. ejus honorificam mentionem facit. Confer Verheiden, pag. 175. Spizelium in Templo Honoris, pag. 1. Gasmarus in vita Ch. memorat, Cardinalem quendam Tridenti ad Legatum Erici, Ducis Brunswic. et Luneburg dixisse, neminem inter Germaniae Theologos hactenus fuisse, qui Ecclesiae Rom. post Lutheri obitum plus nocuerit, quam Chemnitius isto suo scripto (Exam. Conc. Trid.) Hoc se ingenue confiteri, virum admirari, ei eruditionis palmam prae omnibus Theologis Germ. tribuere, nihil magis optare, quam ut illum videre aliquando, et cum ipso de toto religionis negotio conferre possit. Confer Reiseri Epistolam ad Spizel. pag. 399.

CHEMNITIUS (Mart.) Brunswicensis JCtus, Martini Theologi filius, Anno 1561. natus est: obiit, A. 1627. Juvenis orationem struxit de Vesperis Siculis: item, de Navigatione in Indiam orientalem suscepta, carmine heroico. Vid. H. Witte, in JCtis, pag. 118.

CHENU (Joh.) confecit Chronologiam Archiepiscoporum et Episcoporum Galliae, Paris. An. 1621.

CHERLERUS (Paul.) Esterburgensis, An. 1574. floruit. Poemata edidit. Vid. T. 2. Delit. Germ. pag. 271. Basileae urbis Encomium contexuit.

CHERSIAS, [gap: Greek word(s)] , Orchomenius, Poeta, Olympiade XLVI. claruit. Ejus versus Pausanias in Boeoticis adducit.

CHERUBINUS, Spoletanus, ordinis Minorum Monachus, sermones Quadragesimales composuit.

CHERUBINUS (Laert.) Nursinus, Bullarium Magnum, 4. voluminibus, An. 1655. complexus est.

CHESIUS (Barth.) Pisanus, scripsit Interpretationes Juris, Pisis, An. 1665. fol. Vid. Gregorius Letus, in Ital. regn. pag. 477. Chimentell. pag. 97.

de CHESNE (Franc.) edidit quinque Tomos Scriptorum Francicae Historiae, Paris. An. 1641.

du CHESNE (Nic. Forest.) construxit Florilegium universale Artium liberalium, Paris. An. 1650.

CHEVALIER (Joh.) Perticensis, Gallus, An. 1640. claruit. Reliquit omnis generis Carmina. Videatur Alegambe, pag. 233.

CHIABRERA (Gabr.) Ligur, natus est, An. 1552: obiit, An. 1638. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 98.

CHIESIUS (August.) An. 1672. obiit. Reliquit Consilia: item, Tract. de Privilegiis militum. Vid. Ghilinus, vol 2. pag. 7.

CHIFLETIUS (Henr. Thom.) dedit lib. de Othonibus aereis, An. 1656. Item, seriem omnium Imperatorum.

CHIFLETIUS (Joh. Jac.) Vesontinus, natus est, An. 1588. Scripsit de Pulvere febrifugo orbis Americani: de portu Iccio apud. Jul. Caesarem: de Acia: de linteis sepulcralibus Christi: Anastasin Childerici regis: Stemma Austriacum: librum, de ampulla Rhemensi, etc. Vid Sweertius, pag. 109. Thomasius de plagio, §. 387.

CHIFLETIUS (Joh.) Joh. Jacobi filius, habuit dissertationem de Abraxa, Anno 1657.

CHIFLETIUS (Laurent.) Bisuntinus Gallus, An. 1640. claruit. Alegambe, pag. 295. multiplicem eruditionem ei tribuit.

CHIFLETIUS (Pet. Franc.) Bisuntinus, edidit consilium de Sacramento Eucharistiae, Bruxell. An. 1664. Vid. Alegambe, pag. 381.

CHIJUG, Fessanus, alias R. Jehuda Ben David dictus, scr. Hebr. Grammaticam. De eo ita Elias ad Michlal Kimchi, pag. 62. [?], hic fuit Grammaticusprimus.

CHILIUS (Adrianus) Flander, An. 1533. floruit. Quaedam Aristophanis et Luciani Latine transtulit.

CHILON, [gap: Greek word(s)] , unuse septem Graeciae Sapientibus, Olymp. XLVI. floruit. Reliquit elegiam ducentorum versuum. Vid. Meursius, in Miscell. Lacon. IV, 17.

CHIMENTELLIUS (Valer.) peculiari opere Marmor Pisanum de honore Bisellii, An. 1666. in 4. pulcerrime illustravit. Spanheimius de Usu Numism. pag. 825. aff. eum quoque luculentum opus de re Donatica veterum edere voluisse.

CHIOCCOCELLUS (Barth.) condidit Catalogum Antistitum Neapolit. Ecclesiae, ab Apostolorum temporibus usque ad An. 1643. Neap. fol.

CHIOCCUS (Andr.) Veronensis, Museum edidit, An. 1622. Item, duos libros Psoricon vel de Scabie, An. 1593. carmine.

CHIONIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Olymp. LXX. vixit. Ex quorundam sententia primus veteris Comoediae poeta fuisse dicitur. Vid. Suidas. Fabulae ejus sunt [gap: Greek word(s)] .

CHIRINUS (Pet.) Osunensis, An. 1634. mortuus est, aet. 68. Extat ejus Historia de Lusoniis infulis. Vid. Alegambe, p. 377.

CHISIUS (Fabius) postea Alexander VII. dictus, sub nomine Philomathi Musas juveniles publicavit.

CHLICHTOVEUS (Jodoc.) Flander, A. 1513. claruit. Vulgavit Elucidatorium Ecclesiasticum. Videatur Sweertius, pag. 490.

CHOCKIER (Erasm.) JCtus, An. 1625. obiit. De Jurisdictione ordinaria in exemtos: Item, de Advocatiis feudalibus commentatus est. Videatur Sweertius, pag. 229.

CHOCKIER (Joh.) Leodic. Anno 1624. floruit. Collegit Thesaurum Aphorismorum Politicorum; Notas ad Onosandrum: Tract. de Legationibus: Notas in Senecam de tranquillitate animi, etc. Vid. Sweertius, pag. 410.

CHOERILUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Tragicus, Olympiade LXIV. floruit, scripsitque CL. Fabulas. A quibusdam traditur primus laruarum et vestitus scenici autor fuisse. Testis Suidas.

CHOERILUS, Samius, poeta, tempore belli Peloponnesiaci, Olymp. LXXV. claruit. Victoriam, quam Graeci a Xerxe retulerant, carmine descripsit, eoque nomine ab Archelao, Macedoniae Rege, pro quôque ejus poematis versu aureum staterem accepit, quemadmodum Hesychius Milesius refert. Suidas autor est, antiquos statuisse, ut Chaerili versus cum Homericis recitarentur. Versus quosdam Aristoteles in Rhetoricis, Strabo, l. 7. et Josephus, lib. 1. contra Apionem allegant, qui certe, Choerilum praestantissimum poetam fuisse, arguunt. Male igitur ab Horatio factum, quod versus ipsius incultos et male natos dixerit l. 2. Epist. 1. qui etiam in eo errat, quando Alexandro tribuit, quod Archelao tribuere debuisset Bonifacius in ludicra Hist. 18, 9. tres Choerilos fuisse, ostendit.

CHOEROBOSCUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] teste Etymol. M. autore, in [gap: Greek word(s)]

CHOLINUS (Pet.) Tugiensis Patricius, An. 1540. floruit. In urbe Tigurina bonas literas professus est. Dicitur quinque calluisse linguas. Libros, quos vocant Apocryphos, e Graeco Latine transtulit.

CHOPPINUS (Renatus) celebris JCtus, An. 1606. obiit. Edidit sacram Politiam: librum de Privilegiis rusticorum: alium, de Jure Coenobitarum: Tractatum de Domanio, quem Henrico III obtulit, a quo muneris loco mille aureos Solares reportavit. Vid. Lundorpius, l. 12. Hist. pag. 711. et Saussay, pag. 133.

CHOQUETIUS (Hyacinth.) Insulensis, An. 1616. claruit. Scripsit de Confessione per nuncium facienda, teste Sandero: item, de Sanctis Belgii ex ordine Praedicatorum. Vide, COQUETIUS.

CHORICIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, vixit tempore Justiniani Augusti. Reliquit Declamationes, teste Photio, Cod. CLX.

CHOVERONIUS (Bermondus) JCtus, de publicis Concubinariis, Anno 1598. commentatus est. Extatille liber T. XI. Tract. tract.

de CHOUL (Joh.) An. 1555. floruit. Edidit variam Quercus historiam: item, Montis Pilati descriptionem: ut et Dialogum formicae, muscae et papilionis.

CHREGGENIUS (AEml.) exaravit quatuor libros de septem Imperii Officialibus, Col. An. 1623.

CHRESTODEMUS, [gap: Greek word(s)] composuit. Laudatur a Mich. Apostolio, cent. 18. proverb.

CHRESTUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, scripsit de Agricultura, teste Columella 1, 1. Apud Ter. Varronem Chaeresteus vitiose scribitur.

CHRISTIANOVICIUS (Stanisl.) in lucem dedit Examen Catholicum, Paris. An. 1607. in 8.

CHRISTIANUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus autor, Chymicus fuisse fertur. Scripsit de Aqua divina. Vid. Borrichius de Hermet. pag. 80.

CHRISTIANUS (Andr.) Ripensis, Medicus, Anno 1606. obiit. Fecit Enchiridion medicum de cognoscendis curandisque externis et internis humani corporis morbis. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 154.

CHRISTINAEUS (Paulus) Machliniensis, JCtus, A. 1625. floruit. Extant ejus sex volumina Practicarum quaestionum. Videatur Sweertius, pag. 593.

CHRISTMANNUS (Jacobus) natus est, An. 1554: obiit, An. 1613. Heidelbergae per 30. ferme annos linguam Hebraicam et Arabicam cum Logica docuit. Linguarum, praeter vernaculam, novem peritus fuisse fertur, Arab. videlicet, Syriacae, Chaldaicae, Hebraicae, Graecae, Lat. Gallicae, Italicae, Hispanicae. Alfragani Arabis Chronologica et Astronomica elementa vertit et scholiis illustravit. In nonnullis etiam Josepho Scaligero sese opposuit: et, cum Scaliger Cyclometrica edidisset, et quadraturam circuli possibilem esse ostendisset; Christmannus contra libro, de quadratura circuli edito, nullo modo circulum quadrari posse demonstravit.

CHRISTODORUS, [gap: Greek word(s)] , Thebanus, Graecus poeta, sub Anastasio Imp. claruit. Condidit poema de Aucupio, teste Suida. Sex libris [gap: Greek word(s)] , ab Anastasio factam, complexus est. Eidem Suidas, in voce [gap: Greek word(s)] , i. e. explicationem Statuarum Zeuxippi tribuit. Ea Ecphrasis libro quinto Anthologiae Epigrammatum Graecorum continetur, ubi [gap: Greek word(s)] indigitatur.

CHRISTONYMUS (Charitonymus) [gap: Greek word(s)] , pro divinitate Christi stilo pugnavit. Eum Joh. Wegelinus, Augustae, An. 1611. edidit.

CHRISTOPHORSONUS (Joh.) Episcopus Cicestrensis, Anglus, Eusebii Historiam Ecclesiasticam Latine vertit. De Historicis Graecis Ecclesiasticis etiam scripsisse dicitur.

CHRISTOPHORI (Joh.) natus est, An. 1604: obiit, A. 1648. Extant ejus Quaestiones Philologicae Graecae. Vid. Vindingius, in Rect. Hafn. pag. 325.

CHRISTOPHORUS (Mart.) Turonensis, An. 1615. mortuus est. Reliquit libellum de controversiis. Vid. Alegambe, pag. 326.

CHROMATIUS, juxta Bellarminum An. Christi 390. floruit. Fuit autem Aquilegiensis Episcopus. Hinc est, ut in quibusdam editionibus Romanus appelletur pro Romanicianus, i. e. Aquilegiensis. Aquilegia enim dicebatur civitas Romaniciana, notante Baronio. Scr. in Matthaeum. Meminit ejus S. Hieronymus, in praefat. ad Paralipomena. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 222. Olearius, pag. 107.

CHRYSANTHIUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, tempore Juliani Imp. claruit. Hic octogenario major propria manu tantum librorum exaravit, quantum vix alii juventa florentes legunt. Quo factum, ut extremi digitorum articuli ob juge et indefessum studium curvati contractique fuerint. Vid. Eunapius, p. 144.

CHRYSERMUS, [gap: Greek word(s)] , Corinthius, exaravit Indica: librum de fluminibus: item, Peloponnesiaca. Ejus testimoniis Plutarchus aliquoties usus est. Stobaeus ejusdem Historiam Persicam allegat, serm. 37. pag. 228.

CHRYSEROS, [gap: Greek word(s)] Historicus, servi calatoris officio aliquando apud Imperat. Marcum Verum functus est; idque elogium illi tribuit Theophilus Antiochenus, l. 3. ad Autolycum, ut dicat, manifeste et exacte annotasse cum nomina, tum tempus. Confer Scalig. in Excerpt. Graecorum, pag. 400. Vid. Chr. Ad. Rupertus, in Hist. Univers. pag. 317.

CHRYSIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Solensis, Philosophus, Cleanthis discipulus, in Dialectica adeo insignis fuit, ut plerique dicerent: Si apud Deos usus esset Dialecticae, non futuram aliam, quam Chrysippeam. De scriptis ejus Diogenes Laertius agit, lib. 7. Reliquit etiam librum [gap: Greek word(s)] , ex quo Marcianus, Lege secunda D. de Legg. quaedam profert. Confer Suidam, Meursium in praefat. ad Chalcidium, pag. 30. Vossium de Nat. Log. pag. 35. 39. Jonsium de Scr. H. Ph. 2, 8. Thomasium de Plagio, §. 388.

CHRYSIPPUS quidam [gap: Greek word(s)] scripsisse dicitur. Testis est Laertius. Hujus librum [gap: Greek word(s)] , Scholiastes Nicandri, pag. 56. absque dubio allegare voluit.

CHRYSIPPUS, Cnidius, Medicus, Erasistrati praeceptor audit. Videatur Jonsius, pag. 154.

CHRYSIPPUS, Tyaneus, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo, elucubravit. Vid Casaub. in Athen. pag. 217.

CHRYSOCOCCAS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , scripsit expositionem in constructionem Persarum, ad Joh. Charsioten. Leo Allatius manuscriptum habuit. Vide ejus librum de Mensura Temporis.

CHRYSOLOGUS (Pet.) Forocorneliensis, An. Chr. 440. claruit. Reliquit CXXII. Homilias, brevesquidem, sed sensus gravitate admirandas. Mortuus est, teste Sixto Senense, Anno 449. cum 16. annis Ecclesiae Ravennati praefuisset. Vid. Ph. Labbe, T. 2. Diss. pag. 191. Olearius, pag. 368. Alb. Gentilis de Vers. Vulg. pag. 85.

CHRYSOLORAS (Emanuel) [gap: Greek word(s)] , primus Graecas literas, variis Barbarorum irruptionibus expulsas, post septingentos annos denuo in Italiam importavit. Venetiis, Florentiae, Romae, ac Ticini Graecam Linguam professus est. Condidit artis Grammaticae regulas: reliquit etiam varias epistolas Graecas. Fr. Spanheimius eas in Bibliotheca Leidensi manuscriptas servari affirmat. Tempore Concilii Constantiensis extinctus est, An. 1415. In docendo nunquam fessus: in scribendo desidiosus videri poterat. De Chrysolora prolixe agit Paul. Jovius, in Elog. numero 23. Chrysoloras (inquit) Byzantio emissus a Johanne Imp. ut totius Europae reges adeundo, pereunti Graeciae maturam operam imploraret, officium quidem laboriosa peregrinatione ita implevit, ut in Italia subsisteret, Graecia scil. praesenti metu liberata, cum Tamerlanes, terror Orientis, Bajazetem Othomannum, a terribili celeritate Fulguris cognomen adeptum, ad Stellam montem, vivum cepisset. Itaque Chrysoloras, diro Graeciae hoste sublato laetus, Venetiis primum, mox Florentiae, Romaeque, ac demum Ticini, evocante ingentibus praemiis Joh. Galeatio Principe, Graecarum literarum studium excitavit, tanta felicitate, ut ex ejus schola summae nec ideo interiturae laudis ingenia prodierint: in queis fuere Leonh. Aretinus, Fr. Barbarus, Philephus, Guarinus et Poggius. Postremo, cum ad tollendam Pseudo Pontificum controversiam indicta Synodus tanti spectaculi cupidum excitasset, exauctorato Balthasate Cossa, Constantiae interiit. Hactenus Jovius, loco citato. Casp. Bruschius, de Monasteriis, pag. 99. sequentia habet: Ex Petridomensis Coenobii adverso, est intra moenia Constantiensis civitatis ad Lacum Acronium, aut in ipso potius lacu ordinis Praedicatorum amplissimum Coenobium: quod An. 1537. a S. P. Q. urbis in Xenodochium conversum est. In hujus Coenobii Constantiensis amplissimo templo sepultus est doctissimus vir, Manuel Chrysoloras, qui magnae Synodo Constantiensi interfuit, et illic ex mortali vita evocatus est. Huic ab AEn. Silvio, poeta Laureato et Oratore Imperatorio, tandem ad Pontificatum evecto, tale monumentum illic positum est:

Ante aram hanc situs est Dominus Manuel Chrysoloras, miles Constantinopolitanus, ex vetusto genere Romanorum, qui cum Constantino Imperatore migrarunt: Vir doctissimus, prudentissimus, optimus, qui tempore generalis Concilii Constantiensis diem obiit: ea existimatione, ut ab omnibus summo inter mortales sacerdotio dignus haberetur: die 15. April. conditus est, An. 1415.

J. G. Vossius, part. 1. Aristarchi, cap. 4. p. 14. Emanuel Chrysoloras (inquit) idoneus,

unde discantur principia linguae Graecae, nisi quod verborum formationes omittit. Guarinus Veronensis exscripsit Chrysoloram. Confer etiam Crusium in Germano-Graecia, pag. 234.

CHRYSORUS, [gap: Greek word(s)] , composuit Fastos. Citat Theophilus Antiochenus, l. 3. ad Autolycum. Videtur idem esse cum eo, qui Chryseros ab aliis vocatur; de quo supra, in CHRYSEROS.

CHRYSOSTOMUS (Johann.) [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus Episcopus, An. 398. floruit. Juxta Bellarm. Anno 407: juxta Senensem vero, An. 405. in exilio obiit. Scripta ejus Sixtus et Bellarm. enumerant. Vid. Rivetus, T. 2. Oper. pag. 1127. Olearius in Abaco, pag. 244.

CHUMNUS (Nathanael) [gap: Greek word(s)] , Graecus, confutationem dogmatis de processione Spiritus Sancti adornavit. Manuscriptum servatur in Bibliotheca Lutetiana.

CHUNO (Henr. Dav.) Marp. JCtus, natus est, Anno 1604. Heidelbergae Jurisprudentiam professus est.

CHYLINSKI (Sam. Bogusl.) Lithuanus, An. 1668. obiit. Transtulit S. Biblia in linguam Lithuanicam.

CHYNEUS (Jac.) de Arnage, composuit 2. libros de Geographia, An. 1576. item, Analysin in 14. libros Aristotelis de prima Philosophia. Extant ejusdam Scholae duae. 1. de perfecto Philosopho. 2. de praedictionibus Astrologorum.

CHYTRAEUS (David) Ingelfingensis, Suevus, natus est, An. 1530: obiit, Anno 1601. Rostochii Theologiam et bonas literas docuit. Condidit vitae et studiorum regulas: item, Chronologiam, et alia. Vid. Thuanus, l. 126.

CHYTRAEUS (Nathan) Menzingensis Palatinus, natus est, An. 1543: obiit, Anno 1598. Edidit Delitias variorum itinerum: 12. libros fastorum Ecclesiasticorum. Confessionem fidei, summam et praecipua doctrinae Christianae capita complectentem carmine Epico expressit et haeredibus testamenti loco reliquit. Septendecim libros variorum poematum elaboravit. Carmina ejus ex parte leguntur, T. 2. Del. Germ. pag. 284. Vid. Lotichius, part. 3. B. P. pag. 141.

CIACCONIUS (Alf.) Anno 1599. obiit. De vitis et gestis Pontificum Rom. commentatus est. Concinnavit etiam Historiam utriusque belli Dacici, a Trajano gesti, et vindicias hist. de anima Trajani, fol. ut et librum de S. Hieronymi Cardinalitia dignitate. Vid. Thuanus, l. 122. Saussay, pag. 120. Ghilinus, vol. 2. pag. 12.

CIACCONIUS (Pet.) Toletanus, natus est, An. 1527: obiit, An. 1581. Fuit in omni antiquitate versatissimus, quemadmodum id notae ejus in Caesarem, Salustium, Varronem, Plinium, Tertullianum, Isidorum, etc. satis testantur. Tractavit etiam de ponderibus et mensuris: item, de triclinio. Vid. Hanckius, pag. 1. de Scr. rerum Rom. pag. 237. Ghilinus, vol. 2. part. 214.

CIAMPOLUS (Joh.) Florentinus, Anno 1643. obiit. Scripta sua Regi Poloniae testamento legavit. Magnifica ejus oratio, nitida, collimata, redundans, et quae exurgit in veteris grandiloquentiae speciem, judice Imperiali, pag. 201. M. Tullium et P. Virgilium, tanquam nullius homines ingenii, nullius ponderis, inopes rerum ac sententiarum, irridere solebat. Vid. Nicius Eryth. in Epist. ad Tyrrhenum, pag. 115.

CIARLINUS (Joh. Bapt.) Carpensis, JCtus, reliquit controversias forensium Judiciorum, An. 1671.

CICALA (Joh.) Cyprius, h. t. claret. Videatur Greg. Letus, in Ital. regnante, pag. 544.

CICARELLUS (Alf.) An. 1564. vixit. De tuberibus: item, de fluvio Clitumno commentatus est.

CICERO (M. Tullius) natus est, A. U. R. 647: occisus, An. 710. Ex veteribus ejus vitam Plutarchus: e recentioribus Franc. Fabricius literis mandavit. Scripta ejus partim extant, partim amissa sunt. Ciceronis scriptorum, inquit M. Ant.

Muretus l. 15. Var. lect. c. 1. vix decimam partem reliquam habemus, eamque multis partibus mancam et mutilam. Inter amissos libros refero libros de Republica, quos viri Eruditi magnopere desiderant: item, Hortensium, de qvo Augustinus 3. de Conf. c. 4. Librum de Gloria superiori seculo Petrus Alcyonius surripuisse et abolevisse creditur. [Vide ALCYONIUS.] Librum de Consolatione sub Ciceronis nomine Car. Sigonius aliqvando vulgavit: verum, qui nasum Criticum habent, eum per foetu Ciceroniano agnoscere recusant. Scripsit etiam Cicero de Consulatu suo tres libros, carmine. Cum adhuc juri operam daret, carmine tractavit res gestas municipis sui Marii, septies Consulis: de quo opere Scaevola JCtus dicere solebat: Canescet seclis innumerabilibus. Vid. Vossius de Hist Lat. l. 1. cap. 11. Praeclare de Cicerone Quintilianus sentit, quando scribit l. X. c. 1. Ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit.

CICHOCIUS (Casp.) Tarnoviensis, An. 1570. floruit. Scripsit Anatomiam, in qua Torunensium objectiones in Iesuitas refellit: item, Alloqvia Oseciana, in quibus Heterodoxorum errores refutare conatur. Vid. Starovolsc. p. 99.

CICIERCIUS (Franc.) Patricius Mediolanens. Historiam Mediolanensem conscripsisse dicitur.

CIERMAN (Joh.) Disciplinas Mathematicas, A. 1650. fol. edidit. Vid. Alegambe, pag. 552.

CIGALINUS (Fr.) Comensis, An. 1530. obiit. Extant ejus 2. Epistolae de Oxymelitis usu. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 88.

CIGALINUS (Paulus) Comensis; Anno 1598. vivis excessit. Scripsit de Patria C. Plinii Secundi, ejusdemque fide et auctoritate. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 209.

CIGNINUS (Nicol) scripto tractavit Quaestionem: Utrum Adam in statu innocentiae fuisset immortalis? An. 1620. CILICIUS (Christ.) Danus, scripsit de Bello Dithmarsico. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 24.

CIMARELLUS (Barth.) Italus, A. 1621. claruit et Chronicorum Ordinis Minorum tribus partibus, a Marco Olyssiponensi compositis, quartam addidit. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 49.

CIMBRIACUS (AEmil.) inter poetas referri solet. Autor Dialogi de Ling. Lat. reparat. ap. Gif. pag. 404. Elegia nihil his (Pontano et Stroza) inferior, ac nescio an major etiam habendus AEmilianus Cimbriacus, cujus Elegiae et Epigrammata sparsim leguntur. Multus in eo viro lepor, sed major adhuc gravitas. Probatur a multis, qui carmen viderunt, ejus Asteris. Sic enim audio ab eo Rhodiacum bellum inscribi, parique laude ex[?]ollunt Encomiasticon, ex eadem officina ad Federicum Imperatorem depromtum. Haec ille.

CIMON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, teste Arrbiano l. 7. Exped. Alex. Atheniensium et Amazonum pugnam composuit. Juxta Suidam Cimonqvidam Atheniensis [gap: Greek word(s)] , i. e. librum de inspiciendis eqvis edidit; incertum, an idem autor fuerit.

CINAETHON, [gap: Greek word(s)] , Lacedaemonius, vetus Poeta, si Eusebio credimus, Olympiade V. floruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de Telegono, Ulyssis filio. Hujus Cinaethonis Pausanias aliqvoties meminit. Vid. Meursius in Miscell. Lacon. 4, 17.

CINEAS, [gap: Greek word(s)] , Thessalus, Pyrrhi Epirotae legatus, tempore Ptolemaei Philadelphi claruit. Teste AEliano l. [gap: Greek word(s)] , cap. 1. AEneae libros de re militari in epitomen redegit. Meminit ejus etiam Cicero l. 9. Epist. 25. ad Papyrium. Vid. Berckelius ad Fragm. Stephani, pag. 28.

CINELLUS (Joh.) Medicus, hoc tempore clarere dicitur. Edidit Delicias Florentinas. Vid. Gr. Letus, in Ital. regn. pag. 512.

de CINGULO (Angelus) Clarenus, An. 1317. claruit. Macarii dialogos e Graeco Latine transtulit. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 22.

CINNA (C. Helvius) interfectus est in funere Julii Caesaris a plebe per errorem nominis, cum Cornelium Cinnam praetorem esse existimaret. Scripsit Smyrnam, poema obscurum et difficile, quod interpretatus est L. Crassitius, Grammaticus. In hoc carmine elaborando 9. annos consumsisse fertur, teste Servio in 9. Eclogam Virgilii. Confer Catullum carm. 94. Egit in eo de nefandis et incestis amoribus Myrrhae, quo patrem suum Cinyram deperiit, ceu constat ex versu, apud Priscianum l. 6. allegato: At scelus incesto Cinyrae crescebat in alvo. Extat etiam ejus Tetrastichon de Arati poemate, descripto in malua, apud Isidorum.

CINNA (Cn.) JCtus, tempore Augusti claruit. Commentatus est de Jure civili. Vid. Bertrandus in JCtis, pag. 241.

CINNAMUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , A. 1180. claruit. Scripsit de Manuele Comneno Imp. Prodiit Graece et Latine, curâ Corn. Tollii, An. 1652. in 4. item, curante Pet. Possino, Paris. An. 1670. fol. Vid. Hanck. in Byz. Scr. pag. 516.

CINQUANTA (Benedictus) Mediolanensis, Resurrectionis Christi repraesentationem, Anno 1617. item, Sermones 40. horarum, Anno 1632. edi curavit. Vid. Waddingus, in Scr. O. M. pag. 53.

CINUS, JCtus, An. 1336. obiit. Epitaphium ejus sic sonat: Cino, eximio JCto, Bartolo Praeceptore dignissimo, Populus Pistoriensis B. M. posuit Vid. CYNUS.

CIOFFIUS (Pet.) a Leone Allatio in Ap. Urb. pag. 222. inter viros doctos et claros numeratur.

CIPICUS (Coriolanus) scripsit opusculum non inelegans de rebus in Asia gestis. Vid. Gifanius in Observ. Lat. L. pag. 404. item, Statilius in Apolog. pro fragmento Petronii, pag. 39.

CIRONIUS (Innocent.) Academ. Tolosanae Cancellarius, edidit Collectionem Canonum Honorianam, An. 1645. fol.

CIRVELLUS (Pet.) Theol. et Mathematicus, A. 1520. floruit. Composuit Notas in Euclidem: item, compendium quatuor disciplinarum Mathematicarum. Ejus tate Apophthegma circum fertur Nullum se diem suavius transigere, quam cum populus tauroboliis aliisque ludis distentus, studia minime impediret. Vid. Biblioth. Hisp. pag. 591. Voss. de Scient. Math. pag. 64.

CISNERUS (Nicol.) Mosbachio Palatinus, natus est, An. 1529: obiit Anno 1583. Heidelbergae Jura docuit: tandem Projudicis officio in Curia Palatina functus est. Fecit Hymnum in natalem Christi: Idyllium de comparatione Veris et Autumni, utra pars anni plus commodi afferat: encomium Conjugii, in nuptiis Chytraei: Comment. in [gap: Greek word(s)] Aristotelis: item, 4. libros de ratione exercendi stili. Carmina ejus apparent, T. 2. Delit. Germ. pag. 411. Vid. I. P. Lotichius, part. 4. B. P. pag. 71.

CISSAEUS (Ulpius) Franckerens. A. 1540. floruit. Scripsit Collectanea Proverbiorum, ab Erasmo praetermissorum, teste Sweertio.

CITTADINUS (Celsus) a Nicio Erythr. part. 2. Pinacoth. pag. 175. tanquam Graece et Hebraice doctus plurimum commendatur.

de CITTADINIS (Paul.) Mediolan. de Jure Patronatus, Venet. An. 1584. commentatus est.

CITTOLINUS (Alex.) Saravallensis, A. 1559. claruit. Fertur Commentarios adornasse in Hori Hieroglyphica, teste Simler[?]

CIXILLA, Toletanus Episcopus. An. 752. vixit. Vitam Ildefonsi composuit. Vid. Hallerv. in Hist. pag. 50.

de CLAF (Cyr. Luc.) An. 1590. claruit. Scripsit de Cotonei ligni natura: delapide Christosophico: de sectis Medicorum: item, de Medicina Philosophica.

CLAGIUS (Thomas) Prutenus, A. 1633. claruit. Adornavit Anticyras Pruteno-Praedicanticas. Vid. Alegambe, pag. 433.

CLAJUS (Joh.) Herzbergensis, An. 1523. obiit. Ecclesiastem Salomonis Latino carmine expressit. Vid. T. 2. Del. Germ. p. 477.

CLAMORGANIUS (Joh.) scripsit de Lupis, teste Barth. T. 3. in Papin. pag. 1124.

CLAPMARIUS (Arnold.) Bremens. Anno 1604. obiit, aetatis 31. Docuit Altdorfii Politicam. Reliquit Arcana Politica. Epitaphium ejus tale erat: D. M. S. Sub hoc tumulo reservatur, sed parte minore sui, Arn. Clapmarius, Bremensis, Christophori filius, Arnoldi nepos, Juvenis magno ingenio, triginta annorum, sed insigni supra aetatem doctrina, a patre honestissimo natus, et a prima pueritia liberaliter educatus. A qua cum literis super omnium expectationem vacasset, cum Germaniam, Angliam, Belgium, aliasque regiones perlustrasset, cum res militares miles ipse didicisset, et jam maturos fructus suos ostenderet, operamque suam primam magnis Principibus, dein florentissimae Reip. Norimb. devovisset: cum eruditionem suam publicis ingenii monumentis ad invidiam usque testatam fecisset, cum denique in hac mundi fabula laud[?]biliter personam suam ageret: morbo, proh dolor! correptus, quem febrim vocant continuam, et menses aliquot aeger, idque ex decidentia varioque morbi statu, tandem vero viribus paullatim collabentibus cum ingenti fortitudine et pia animi devotine Kal. Junii 1. moritur. Tantum fuit, Viator, cujus ne nescius esses, voluerunt Pater moestissimus, et luctuosissimi fratres, qui, quod charissimi filii et praestantissimi fratris immaturum obitum senili et volentissima sua morte naturae jus antevertere nequiverunt, hunc lapidem L. M. P. C. tanquam aete[?]um summi moeroris et pietatis monumentum, Anno M DC IV.

a S. CLARA (Franc.) scripsit de DEO, natura, et Gratia, Lugd. An. 1634. Item, defensionem Episcoporum, An. 1640.

CLARAMONTIUS (Scipio) Caesenas, scripsit de altitudine Caucasi, A. 1649. de sede sublunari Cometarum: Comm. in Aristotelem de Iride, Corona, Pareliis: Historiam Caesenae Urbis: Tract. de conjecturandis moribus et affectibus. Naudaeus vocat hominem solidae eruditionis, et plerumque pertinacis in compositionibus diligentiae.

CLARAVACAEUS (Hier.) Cremonensis, edidit duodecim libros Fastorum sacrorum, Mediol. An. 1554.

CLARCKE (Joh.) scripsit formulas Oratorias, ducem poeticum et poemata, Anno 1663.

CLARCKE (Sam.) Martyrologium composuit: item, vitam Tamerlanis: ut et vitas virorum eminentium inter Christianos.

CLARITTUS (Const.) Bonon. Medicus, An. 1594. claruit. Luciani Philopseuden Latine transtulit.

CLARIUS (Hier.) compilationem Decretalium Gregorii IX. comportavit, Ven. An. 1491. fol.

CLARIUS (Joh.) Tungrensis, An. 1611. obiit. Hic primus, relicto Sententiarum Magistro, summam Theologiae Thomae Aquinatis, A. 1695. praelegere coepit. Fecit etiam Satiram in Guilh. Nasso vium, carmine Jambico. Vid. Val. Andreae in Fast. Lovan. pag. 128.

CLAROMONTANUS (Carolus) Lotharingus, Medicus, scripsit de Aere, locis, et aquis terrae Angliae, An. 1672.

CLARIUS (Ant.) Silvius, ad leges Regias et XII. Tabb. commentatus est, Paris. An. 1603.

CLARUS (Julius) Alexandrinus JCtus, An. 1566. obiit. Reliquit libros receptarum sententiarum. Vid. Guido Panzirolus in JCt. 2, 181. Ghilinus, vol. 1. p. 131.

CLASEN (Dan.) JCtus, scripsit de Religione Politica: item, Comment. in Passionem Christi: Tractatum de Oraculis et Sibyllis, An. 1673. ut et de Jure aggratiandi, An. 1660.

CLASENIUS (Pet.) Lovan. JCt. An. 1635. obiit, teste Val. Andreae. Extat ejus Tractatus de Servitutibus. Vid. Sweertius.

CLAVA (Ant.) Brugensis, Erasmus Roterod. perquam familiaris fuit. Composuit 4. libros Atticarum Lectionem.

CLAVAEUS (Gasto Dulco) edidit Apologiam Chrysopoejae, contra Erastum, An. 1598. item, Philosophiam Chymicam, An. 1612.

a CLAVARIIS (Jos. Phavor.) Fabrianensis, A. 1606. claruit. Reliquit librum de hominis excelientia, varia et multiplici doctrina refertum. Videatur Linden, pag. 403.

CLAVASIUS (Angelus) Ligur, A. C. 1496. obiit. Composuit Summam casuum conscientiae, quae Angelica dicta est, teste Bellarmino. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 22. Olearius in Abaco, pag. 36.

CLAVBERGIUS (Joh.) edidit Logicam veterem et novam, Anno 1654. item, Tractatum de cognitione DEI et nostri, An. 1656. Ontologiam: Artem etymologicam Teutonum, A. 1663. etc.

CLAUDIANUS, Alexandrinus, magni spiritus Poeta, sub Arcadio et Honorio Impp. floruit, a quibus etiam statuam in foro Trajani meruit, cum hac subscriptione:

Quidam Christianum factum affirmant: alii, Augustinum et Orosium secuti, negant. Scripsit duos libros in Rufinum: duos in Eutropium: tertium, quartum et sextum consulatum Honorii: bellum Gildonicum: bellum Geticum: Epithalamium in nuptias Honorii: tres libros de raptu Proserpinae: Gigantomachiam, etc. Commentarios luculentos in eum ediderunt Casp. Barthius; An. 1650. et Nic. Heinsius, An. 1665. In veteri Inscriptione audit POETARUM PRAEGLORI-OSISSIMUS.

CLAUDIANUS Mamertus, Viennensis Episcopus, Zenone imperante, A. 560. claruit. Reliquit praeclarum opus de statu Animae: item, carmen contra vanos Poetas. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. pag. 224. Barthius in Claudian. pag. 602. Olearius, pag. 108.

CLAUDINUS (Jul. Caes.) Bononiens. Medicus, An. 1574. claruit. Condidit librum de diebus Criticis: item, Defensionem Galenicorum Medicorum, adversus A. Salam: Consilia Medica: Empiricam rationalem, etc. Vid. Bumaldus, pag. 141.

CLAUDIUS Caesar, teste Suetonio in ejus vita, cap. 42. scr. [gap: Greek word(s)] Graece.

CLAUDIUS Julius, [gap: Greek word(s)] laudatur ab Etymologici M. autore in [gap: Greek word(s)] : et a Stephano in [gap: Greek word(s)] . Apud Eundem in [gap: Greek word(s)] , vocatur [gap: Greek word(s)] , mendose, ni fallor. Vid. Tennulius in Steph. Fragm. pag. 13.

CLAVERIUS (Steph.) Annotationes in Persium elaboravit, Anno 1607. quibus additus est Hippocratis libellus [gap: Greek word(s)] . Vid. Casp. Barth. in Papin. T. 1. pag. 432.

de CLAVES (Steph.) An. 1624. claruit. Vid. Sorellus de Perfect. Hom. pag. 499.

CLAVIUS (Christoph.) Bambergensis, Jesuita, celebris Mathematicus, A. 1612. obiit. Conscripsit Commentarium in Euclidem, et Johannem de Sacrobosco. Sixtus Senens. l. 4. eum magno adjumento fuisse ad restituendum Calendarium Gregorianum memorat. Vid. Alegambe, pag. 74.

CLAUSERUS (Conr.) Helvetius, A. 1555. floruit. Cornuti (aliis Phornuti) Comment. de natura Deorum Gentilium: item, Leonicum de orig. et gestis Turcarum Latine transtulit.

CLEANTHES, [gap: Greek word(s)] , Assius, Stoicus Philosophus, Olympiade CXXIX. claruit. Quod noctu aquas e puteis hauriret, ut de die haberet, quo studiis vacare posset, [gap: Greek word(s)] dictus est, teste Laertio. Versus ejus heroici, XXXVII. numero, apud Stobaeum in Eclogis Physicis leguntur. Tullius l. 4. quaest. Academ. ipsum majorum gentium Stoicum, et l. 3. de Nat. Deor. Stoicorum patrem appellat. Eidem Assi in AEolide, ubi natus erat, Senatus Romanus statuam poni curavit, ut memorat Simplicius, Comment. in Epict. Enchiridion. Lucianus in Longaevis, Cleanthem ad centum ferme annos pervenisse refert.

CLEANTHUS, [gap: Greek word(s)] , a Scholiaste Nicandri, pag. 30. adducitur.

CLEARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Solensis, Peripateticus, Aristotelis discipulus, tempore Alexandri Magni floruit. Scripsit librum de somno, quem Josephus, l. 1. contra Apionem allegat. Item, [gap: Greek word(s)] . Scholiastes Aristophanis eundem citat de Griphis. Ex Athenaeo patet, Clearchum quoque [gap: Greek word(s)] scripsisse. AElianus ejusdem [gap: Greek word(s)] laudat. Vid. Jonsius. de Sc. H. Ph. 1, 8. pag. 97.

CLEARCHUS, Comicus, ab Athenaeo, l. 14. allegatur. Fabulae ejus erant, [gap: Greek word(s)] .

de CLEMANGIS (Nicol.) Gallus, Gersonis discipulus, An. 1416. floruit. Opera ejus a Martino Lydio cum Notis et Glossario edita sunt, Lugd. Batav. Anno 1613. in 4. Vid. Olearius in Abaco, pag. 324. Barth. in Claud. pag. 1042.

CLEDONIUS, vocatur nec ineruditus nec malae frugis Grammaticus a Barthio in Adv. 34, 6.

CLEMENS, Historicus, scripsit de figuris Isocraticis: item, de Regibus et Imperatoribus Romanorum. Videatur Suidas.

CLEMENS (Tit. Flavius) [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Pantaeni martyris et Philosophi discipulus, Anno Christi 200. claruit. Multa scripsit, quorum Eusebius, l. 5. Hist. Eccl. et S. Hieronymus in Catalogo meminere. Hodie libri octo Stromatum, Paedagogi libri tres, et Oratio Paraenetica ad Gentes supersunt. Vid. Rivetus, T. 2. Oper. pag. 1091. Olearius in Abaco, pag. 110.

CLEMENS, Romanus Episcopus, An. Chr. 103. martyrio coronatus est. Ante paucos annos epistola hujus Clementis ad Corinthios inventa, et inlucem emissa est. Quidam ipsi translationem epistolae ad Hebraeos quoque tribuunt, ut Eusebius, l. 4. H. E. c. 38. De libris Recognitionum, Clementi Rom. adscriptis, G. J. Vossius, l. 2. de Hist. Gr. c. 9. legi poterit. Adde Senensem, l. 2. pag. 52. et Rivetum, T. 2. Operum, pag. 1075.

CLEMENS IV. Pontifex, An. 1268. obiit. Reliquit Epistolas. Videatur Ph. Labbe, Tomo 1. Dissert. pag. 232. Olearius, pag. 112.

CLEMENS (Claudius) Scotus. A. 824. obiit. Scripsit in Epistolam ad Galatas. Vid. Olearius in Abaco, pag. 109.

CLEMENS (Cl.) Sequanus, An. 1640. claruit. Emisit Prodromum scientiarum et artium, Venet. A. 1651. in 4. Molitus etiam est vastum opus de Gentilitiis symbolis ac tesseris, ac re scutaria. Vid. Alegambe, pag. 80.

CLENARDUS (Nic.) Diestemius Belga, An. 1542. Granatae obiit. Lovanii et Salmanticae Graecas et Hebr. literas docuit. Tandem in Africam abiit, et in Academia Fessana Arabicam linguam addidicit. Edidit Institutiones Graecas, quae a multis commendantur. Notis easdem illustrarunt Antesignanus, Silburgius, Scotus, Guillonius. Extant quoque epistolarum ejus libri duo. Vid. Sweertius, in Ath. Belg. pag. 574.

CLEOBULUS, [gap: Greek word(s)] , Lindius, unus e septem Sapientibus, Olympiade XLVI. claruit. Scripsit Cantica et Griphos. Vid. Meursius in Rhoda, pag. 93. Confer Suidam.

CLEOBULUS, Graecus, tractavit de Agricultura, teste Columella 1, 1. Apud Varronem 1, 1. Eubolus editur.

CLEOCHARES, [gap: Greek word(s)] , Myrleanus, a Photio, Cod. CLXXVI. memoratur.

CLEODAMAS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Stephano in [gap: Greek word(s)] .

CLEODEMUS Malchus, [gap: Greek word(s)] , Historiam ad imitationem Mosis contexuit. Vid. Josephus, l. 1. Antiq. Jud. c. 16.

CLEOMEDES, [gap: Greek word(s)] , condidit duos libros de Mundo, quos Laur. Valla Latine transtulit. Impressi sunt, Antverp. An. 1553.

CLEOMENES, [gap: Greek word(s)] , Lindius, Medicus fuit. Vid. Meurs. in Cypro, pag. 94. Cleomenes quidam, Clemente Alex. 1. Strom. affirmante, librum de Hesiodo composuit. Vid. Jonsius, de Scr. Hist. Phil. pag. 332.

CLEOMENES, Rheginus, Dithyrambicus poeta, carmen de Meleagro struxit, teste Athenaeo.

CLEON, [gap: Greek word(s)] , Curiensis, a Scholiaste Apollonii, pag. 136. allegatur. Videatur Meursius in Cypro, pag. 163.

CLEON, Syracusius, [gap: Greek word(s)] commentatus est, testante Stephano in [gap: Greek word(s)] .

CLEOPHANES, [gap: Greek word(s)] , Myrleanus, Rhetor. Ejus meminit Strabo, l. 12. pag. 566.

CLEOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, de gestis Herculis scripsisse dicitur. Vid. Clem. Alex. 6. Strom.

CLEOPHILUS (Octavius) Fanensis, An. 1490. veneno periit. Conscripsit Epistolas, Historiam Ariminensem, bellum Fanense; libros de dictis et factis memorabilibus: Anthropotheomachiam: item, Carmen Elegiacum de Coetu poetarum. Lilius Giraldus vocat suavem amatorem nec illepidum. Vid. Pierius Valerianus de Inf. Literat. pag. 156. Zeillerus in hist. part. 2. pag. 54.

CLEOPHON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Tragicus, Suidae commemoratur. Ex ejus fabulis erant [gap: Greek word(s)] .

CLEOXENUS, [gap: Greek word(s)] , Historicus, de rebus Persicis egisse fertur. Vid. Suidas.

CLERCQ (Livinus) Flander, natus est, Anno 1597. Exaravit vitam S. Livini. Vid Alegambe, pag. 554.

CLERICUS (Hugo) poeta, Anno 1120. claruit et S. Norberto, Praemonstratensium Patriarchae, An. 1134. successit. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 195.

CLERICUS (Ubertinus) Insulensis, Anno 1615. obiit. Composuit Sacram Poesin, hymnos. Vid. T. 1. Del. Belg. p. 971. Idem Epistolas Ovidii commentario illustravit.

CLERUS (Hermes) Tornacensis, condidit Fastos Sanctorum versibus Elegiacis. Vid. Alegambe, pag. 181.

CLERUS (Mich.) Ultoniensis Hibernus, An. 1643. obiit. Edidit sacros et prosanos Hiberniae Annales: item, Dictionarium vocum Hibernicarum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 259.

CLESSIUS (Val.) An. 1618. vixit Extat ejus Elenchus Scriptorum unius seculi, An. 1602.

CLETUS (Aetius) Signinus, de Chalcantho, An. 1623. item, de morbo strangulatorio commentatus est, Romae, Anno 1636.

CLIDEMUS, [gap: Greek word(s)] , compos. [gap: Greek word(s)] , quemadmodum ex Athenaeo patet. Vid. Meurs. de Theophr. pag. 87.

CLIMACUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , An. Chr. 580. floruit. Ab Antonio [gap: Greek word(s)] aliquoties allegatur. Ph. Labbe, T. 1. Dissert. pag. 552. vult, eum aliter Johannem Sinaitam Scholasticum dictum esse. Confer eundem, pag. 808. Edidit eum Matth. Raderus. Vid. Olearius in Abaco, pag. 246.

CLINGIUS (Conr.) Lutheromastix acerrimus, edi curavit Locos communes Theologicos, Paris. Anno 1567. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 93.

CLINIAS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, a Stobaeo serm. 1. pag. 8. allegatur.

CLINODEMUS, [gap: Greek word(s)] , memoratur Plutarcho in libro, bello an pace clariores fuerint Athenienses.

CLITARCHUS, [gap: Greek word(s)] , AEgineta, celebris [gap: Greek word(s)] fuit. Aliquando vocatur Clitarchus Glossographus. Vid. Harpocration, in [gap: Greek word(s)] , Etymologici M. autor, in [gap: Greek word(s)] . Item, Tzetzes in Chiliad. pag. 120. 173. 220.

CLITARCHUS, erat unus ex comitibus Alexandri. Historia ejus de rebus Alexandri a Plutarcho allegatur. Confer Scholiastem Apollonii, pag. 193. Vid. Langbainius ad Longin. pag. 18. Reinesius in Epistolis, pag. 313.

CLITODEMUS, [gap: Greek word(s)] , a Pausania in Phocicis inter antiquissimos autores, qui res Atticas tractarunt, refertur. Confer Hesychium, in [gap: Greek word(s)] .

CLITOMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Carthaginensis. Philosophus, Olympiade CLXII. claruit. Diogenes Laertius, lib. 4. in fine hunc Clitomachum ultra quadringenta volumina scripsisse memorat. Idem in Aristippo librum ejus de Sectis allegat. Vid. Jonsius de Scr. Hist. Ph. 2, 14. Voss. de natura Log. pag. 29.

CLITONYMUS, [gap: Greek word(s)] , Italica et Sybaritica edidit, quae a Plutarcho in Parallelis minoribus laudantur. Idem Plutarchus, lib. de fluminibus, ejusdem Tragica adducit.

CLITOPHON, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Indica et Italica composuit. Illa Plutarchus, libro de Fluviis: haec Stobaeus, serm. 98. pag. 541. allegat. Plutarchus l. c. ejusdem [gap: Greek word(s)] vel Originum meminit. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 94.

CLITUS, [gap: Greek word(s)] , Aristotelicus, condidit librum de Mileto, teste Athenaeo, l. 12.

CLIVATUS (Joh. Ant.) Bergomas, Anno 1662. obiit. Habuit Panegyricum in laudem S. Catharinae.

CLOATIUS (Verrius) Grammaticus, librum de verbis a Graecis tractis concinnavit. Allegatur ab Agellio, Macrobio et Sexto Pompejo.

CLOBUCIUS (Joh.) Philosophus Cracoviensis, A. 1609. obiit. Reliquit Orationes: item, libellum de exercitio stili. Vid. Starovolscius, pag. 98.

CLODIUS, [gap: Greek word(s)] , Neapolitanus, [gap: Greek word(s)] , inquit Porphyrius [gap: Greek word(s)] , l. 1. pag. 4. et 13.

CLODIUS, Romanus, contexuit [gap: Greek word(s)] , i. e. indicem temporum, uti refert Plutarchus, in vita Numae. Arnobius, lib. 5. et Lactantius l. 1. de falsa relig. c. 22. cujusdam Sexti Clodii mentionem faciunt, qui de Diis Graece scripserit. Vid. Glandorp. pag. 241.

CLODIUS Turrinus, inter Rhetoras a Seneca refertur. Sententias dicebat excitatas: nihil probabat nisi tutum: causas nemo proponebat diligentius: nemo respondebat paratius. In declamando Apollodorum sequebatur et summam legem dicendi eum putabat. Vid. Seneca, in Controv. l. 5. pag. 224.

CLONAS, [gap: Greek word(s)] , Tegeates, poeta Elegiographus, primus [gap: Greek word(s)] sive leges Musicas reperisse dicitur: quanquam alii ab Ardalo repertas putent. Quidam a Clona Apothetum solum et Schoeniona repertos produnt.

CLOPPENBURGIUS (Johann.) A. 1632. vixit. Scriptis pugnavit contra Smalcium. Idem de Sacrificiis commentatus est.

CLOTZIUS (Steph.) scripsit Tract. de Sudore Christi, ejusque animae doloribus, An. 1670. de Angelolatria, Anno 1636. de Magis, An. 1672.

CLUNIACENSIS (Petrus) S. Bernhardi aequalis, An. 1157. obiit. Fuit nobilis Aquitanus, primo miles, deinde Monachus. Condidit librum contra errores Petri de Bruis: item, duos alios de miraculis sui temporis. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. p. 193. Olearius in Abaco, p. 369.

CLUSIUS (Carol.) Atrebas, celebris Medicus, natus est, An. 1516: obiit, An. 1605. Ajunt, eum septem linguarum exactam habuisse notitiam. Unde factum, ut multa ex Hispanico, Italico et Gallico idiomate in Latinum sermonem transtulerit. Maximiliano II. et Rudolpho II. percharus fuit: et a Maximiliano nobilitatis privilegia obtinuit. Collegit Historiam stirpium rariorum, quas ipse observavit. Vid. Sweertius, pag. 166. Ghilinus, vol. 2. pag. 54. Henn. Witte, in Medicis, pag. 6.

CLUTENIUS (Joach.) Parchimiensis, JCt. natus est, An. 1582: obiit, A. 1636. Argentinae Jura docuit. Edidit Tract. de expeditione Romana.

CLUTINIUS (Reginald.) Flaviniacus, An. 1574. obiit. Thuanus, l. 59. eum in poetica excelluisse memorat.

CLUVERIUS (Phil.) Borussus, natus est, An. 1580: An. 1624. Italiam, Germaniam et Siciliam antiqvam amplissimo commentario illustravit. Vid. Meursius, in A. B. p. 261. Hanckius pag. 1. de Scr. Rer. Rom. pag. 277.

CLUVERUS (Joh.) Stormarus, Theolotus, natus est, An. 1593.: obiit A. 1633. Scripsit Angelolatriam: Tract. de Baptismo: Epitomen Historiarum totius mundi. Vid. Spizelius, in Temp. Hon. pag. 116. Witte, in Theo. p. 356.

CLYN (Joh.) Kilkenniensis Hibernus, An. 1349. obiisse creditur. Res Hibernicas copiose descripsit. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 199.

CNOGLERUS (Qvirinus) edidit tria Symbola, Catholicum, Calvinianum, Lutheranum, Colon. An. 1612.

CNAPIUS (Greg.) Polonus. A. 1639. obiit. Concinnavit Thesaurum Polono-Latino-Graecum, A. 1643. Vid. Alegambe, pag. 164.

CNEUFELIUS (Andr.) Uladislai IV. Poloniae Regis archiater, Antipodagrista celeberrimus, de Podagra curata, Anno 1643. scripsisse dicitur.

CNIFIUS (Joh.) Ultrajectinus, primus Groningensis Episcopus, An. 1578. obiit. In Ps. LI. et CX. commentatus est.

CNOSSUS, [gap: Greek word(s)] , construxit [gap: Greek word(s)] , quae citantur ap. Scholiasten Apollonii, l. 4.

CNOXUS (Joh.) Scotus, An. 1572. Edinburgi obiit. Scripta contra Missam Papisticam emisit. Vid. Jac. Verheiden. in Elog. Praest. Theol. pag. 92.

CNUTIUS (Justus) struxit compendium universae Medicinae juxta doctrinam Hippocratis et Galeni, An. 1608.

COAGIUS (Andr.) Anno. 1578. claruit. Scripsit de quatuor anni partibus. Vid. Vindingius, in Hafn. Rect. pag. 114.

COBAVIUS (Andr.) Carniolus, A. 1629. vixit. Vitam Johannis fundatoris fratrum misericordiae ex Italico in Lat. transtulit. Vid. Alegambe, pag. 26.

COBENZI (Joh. Raph.) Carnus, A. 1627. obiit. Extat ejus libellus de norma fidei et religionis. Vid. Alegambe, pag. 267.

COBERUS (Tob.) Med. D. concinnavit decades observationum Castrensium et Ungaricarum, An. 1606. Item Tragoedias, ut Trojam, Palinurum, Curtium.

COBILINIUS (Jac.) Copernici condiscipulus, Astrolabii declarationem edidisse fertur. Videatur Starovolsc. pag. 88.

COBOLDUS (Joh.) Aldenburgens. narrationes aliquot epistolicas de puero Ectatico Aldenb. An. 1604. publicavit.

COCANARIUS (Fabr.) Tiburtinus, Theonoston sive Dialogum de vita producenda exaravit, An. 1620. in 4.

COCCEIANUS (Aug.) Brixiensis, carminibus inclaruit. Vid. T. 1. Delit Ital. pag. 762.

COCCEIUS Nerva, pater, JCtus, An. C 34. floruit. Vid. Guido Panzirolus, in Jctis, 1, 25.

COCCEJUS Nerva, filius, itidem JCtus, Nervae Imperatoris pater existimatus est. Reliquit libros de usucapionibus. Videatur Guido Panzirolus, in JCt. 1, 26.

COCCIUS (Joh.) Theologus Reformatus, scripsit Comment. in Jobum: in Prophetas minores: in Epistolam ad Hebraeos, etc. Item, depotentia Sacrae Scripturae, An. 1655.

COCCINIUS (Mich.) Tubing. An. 1540. claruit. Scripsit de Bellis Italicis: Item de translatione Imperii a Graecis ad Germanos.

COCCINUS (J. Bapt.) Venetus, JCtus An. 1641. obiit. Extant ejus Decisiones Rotae Romanae.

Catholicum, ex Patrum scriptis collectum, duobus voluminibus, An. 1600. Vid. [?]weertius, pag. 491. Alegambe, pag. 280.

COCCUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Orator, Socratis discipulus, orationes habuit, teste Suida.

COCH (Joh.) Latinevertit geminum Tractatum Talmudicum, Sanhedrin et Maccoth dictum, An. 1629. in 4. Idem est, qui Joh. COCCEJUS, de quo paulo ante.

COCHANOVIUS (Joh.) Polonus, natusest, An. 1532: obiit, An. 1582. Fertur liberiori ingenio fuisse, et privatae vitae, quam publicae studiosior. Latinis poematibus pangendis ad veteres illos, qui tersioris notae gloriam consecuti sunt, proxime accessit. Reliquit M. Ciceronis Aratum, Orpheum Sarmaticum, libros Elegiarum, Epithalamiorum Lyricorum, Foricoeniorum, et carmen de expugnatione Polettei. Vid. Starovolscius in Hecatontade, pag. 44. Ghilinus, vol. 2. pag. 123.

COCHLAEUS (Joh.) Wendelsteinensis, Lutheri hostis acerrimus, An. 1552. obiit. Librum composuit de actis et scriptis Lutheri, qui totus ex mendaciis consutus est. Thuanus l. XI. Norimbergensem facit. Vid. Labbe in B. B. pag. 87. Olearius in Abaco, pag. 247.

COCKBURNE (Patric.) Scotus, edidit duos libros de vulgari S. Scripturae phrasi, Paris An. 1552. Item, de utilitate et excellentia Verbi DEI.

COCKIUS (Giseb.) Vindicias pro Lege et Imperio, contra Hobbes, Anno 1661. composuit.

COCLES (Barth.) Bononiensis, a Copono, quem homicidam futurum esse dixerat, ex insidiis interfectus est. Scripsit compendium Physiologiae, A. 1597. item, compendium Physiognomiae et Chiromantiae. Bumaldus vocat Metoposcopum et Chiromantem toto orbe celebrem. Vid. Jovius in Elog. numero 54. Tollius de Inf. Lit. pag. 15.

COCQUETIUS (Joh.) Insulens. scripsit de mixtione aquae in Calice Eucharistico. Vid. Sweertius, pag. 354. Vide supra, CHOQUETIUS.

CODDAEUS (Guil.) Leydensis, natus est, An. 1575. Reliquit Notas in Grammat. Hebr. Martinii, An. 1612. Vid. Meursius in Ath. Bat. pag. 282.

CODICIUS (Jos.) Siculus, An. 1545. obiit. In Logicam Aristotelis commentatus est. Videatur Waddingus in Scr. O. M. pag. 231.

CODICIUS (Lact. Joh.) Slucnaviensis, versibus nomen sibi peperit. Vid. T. 2. Delit. Germ. pag. 625.

CODINUS (Georg.) [gap: Greek word(s)] , Curopalates, collegit Excerpta de Originibus Constantinopolitanis: item, librum de officiis Palatii et Magnae Ecclesiae. Prius opus prodiit beneficio G. Dousae, A. 1596. alterum studio et opera Fr. Junii, Anno 1588. Notas in Codinum scripsit Gretserus, quas Moretus evulgavit. Vid. Zeilerus part. 2. Hist. pag. 38.

CODOMANNUS (Laur.) Curia Variscus, An. 1590. obiit. Extant ejus Annales S. Scripturae.

CODOMANNUS (Salomo) Byruthinus, An. 1626. floruit. Edidit Pervigilium Pacis, inquo Threnos Jeremiae et Canticum Canticorum Trochaicis versibus expressit.

CODRETUS (Annib.) Allobrox. A. 1599. obiit. Reliquit institutiones Grammaticas. Alegambe, pag. 33. vocat virum in omni politioris literaturae genere, tribus linguis, Lat. Graeca et Hebraica, admirandum.

CODRONCHLIS (Bapt.) Medicus et Philosophus Imolensis, scripsit de rabie, helleboro et absinthio, Anno 1610: de vitiis vocis: de annis climactericis, etc.

CODRUS, antiquus poeta, Virgilio [gap: Greek word(s)] fuit. Laudat eum Virgilius, Ecloga 7.

Ab hoc diversus est alter CODRUS, poeta infelix sub Domitiano Imperatore, qui Theseida scripsit: unde Juvenalis, sat. 1. Vexatus toties rauci Theseide Codri.

CODRUS (Ant.) Urceus, Ravennas, inter Italos poetas claruit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 766. Erasmus in Ciceroniano, pag. 159. ita de eo judicat: Codro nec Lat. linguae facultas deerat nec urbanitas: verum homo non dissentiens ab Epicuro neglexit hanc laudem, ut non vulgarem, ita nec parvo parabilem. Confer Richterum in Axiom. Oecon. pag. 13. Spitzelium de Vitiis Doct. pag. 11. et seqq.

de CODT (Jac.) Iprensis, An. 1621. obiit. Poemata varii generis emisit, teste Sweertio. Item, carmen Leoninum, cui Titulus, Norma ministrorum, teste Sandero. Vid. Alegambe, pag. 195.

CODURCUS (Phil.) in Jobum: item, in epistolam ad Hebraeos commentatus est, Paris. An. 1632. Ex Reformato factus est Catholico-Romanus.

COECKE (Pet.) Alostanus, Anno 1550. obiit. Extat ejus Tr. de Architectura et Geometria.

COEFFETEAU (Nic.) Cenomanensis, An. 1623. obiit. Stilo pugnavit contra Jacobum, Angliae Regem, Mornaeum, et Antonium de Dominis. Vid. Saussay, pag. 229. Tribecchov. pag. 26. Casaub. in Epist. 784.

COELESTINUS, Hist. tempore Valeriani et Galieni Impp. vixit atque in literas vitam eorum retulit, ceu ex Pollione discimus

COELESTINUS (Angel.) An. 1620. claruit. Condidit 4. Tomos sermonum et discursuum praedicabilium. Vid. Waddingus, in Scr. O. M. pag. 21.

COELESTINUS (Georg.) Historiam Comitiorum, Augustae Anno 1530. celebratorum, 4. voluminibus, Anno 1597. complexus est.

COELESTINUS (P.) edidit Clavem Davidis vel arcana Scripturae, Lugd. Anno 1659. fol.

COELESTINUS (Steph.) Bononiensis, An. 1448. floruit. De Intellectus humani ultima functione commentatus est.

COELESTINUS, Pelagii discipulus, nonnulla in literas retulit. Vid. G. J. Vossius in hist. Pelag. pag. 21.

COELHASIUS (Casp.) Theologus, natus est, An. 1536. Docuit Leydae. Edidit varia opuscula de Jure Christiani Magistratus circa disciplinam et regimen Ecclesiae.

COENRADINUS (Gam.) composuit exmen Thesium extraordinariarum Ant. Hülsii, An. 1674. in 4.

COFFINUS (Edoard.) Exoniensis Anglus, An. 1626. obiit. Scripsit de Coelibatu sacerdotum. Vid. Alegambe, pag. 98.

COGELERUS (Joh.) Quedlinburgensis, autor imaginum Biblicarum et Catecheticatum, An. 1564. vixit. In Epistolam S. Pauli ad Romanos, et ad Galatas commentatus est.

COGITOSUS, Hibernus, An. Chr. 523. floruit. Exaravit vitam S. Brigittae. Vid. Olearius, pag. 113.

COGLIONUS (Coelest.) Bergomas, Anno 1622. claruit. Contexuit Historiam quadripartitam rerum Bergomensium.

COGNATUS (Gilbertus) Nozerenus, An. 1567. floruit. E Luciano vertit Demonactis vitam. Composuit annotationes in omnes Luciani dialogos. Philosophorum quoque, Regum atque Ducum epistolas ex Graeca lingua in Latinam transtulit. Carmina etiam elaboravit. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 815. Edidit praeterea descriptionem Burgundiae superioris: silvam narrationum: observationes in Allegorias Origenis, et de Tropis

COGNATUS (Joh.) Tornacensis, scripsit de Salomonis prosperitate et exitio: item, de fundamentis Religionis: ut et quatuor Tomos rerum Tornacensium.

COJET (W. J.) de rebus gestis Philippi, Amyntae F. Regis Macedonum, commentatus est, Heidelbergae, Anno 1664. in 4.

COIGNETUS (Mich.) Antv. Anno 1623. obiit. Composuit Epitomen Theatri Orteliani: item, Arithmetica: Geometrica: Astronomica. Vid. Sweertius, pag. 566.

le COINTE (Carolus) Annales Ecclesiasticos Francorum, 4. Tomis, Paris. A. 1665. fol. complexus est.

COINTUS, [gap: Greek word(s)] , Smyrnaeus, poeta, scripsit 14. libros [gap: Greek word(s)] , eorum videlicet, quae Homerus non absolverat. Dausqueius eum vertit Notisque illustravit. Reinesius in Epist. ad Hofm. et Rup. verum ejus nomen Corinthi esse existimat. Cointum tamen Tzetzes in Chiliad. pag. 29. et Comment. in Lycophr. constanter appellat. Barthius, in Not. Major. ad Claudian. pag. 960. Milesium Smyrnaeum esse arbitratur, antiquae poeseos restauratorem, ab Eunapio laudatum. Vide, CALABER.

COLANELLUS (Lid.) Setinus, habuit panegyricum de laudibus urbis Florentiae. Vid. Alegambe, pag. 305.

COLARUS (Ant.) Lusitanus, An. 1620. claruit. Historiam AEthiopicam Fr. Lud. de Urreta additione locupletavit. Vid. Alegambe, pag. 37.

COLBIUS (G.) scripsit Presbyterologiam in Prussia Regiomontana, ab An. 1620. usque ad An. 1664.

COLBIUS (Joach.) Medicus et poeta, composuit miracula Poetica. Ea prodierunt Jenae, Anno 1668. post obitum autoris.

COLDEBACHIUS (Matth.) Nucleum controv. de materia Contractuum edi curavit, An. 1610. in 4.

COLDINGIUS (Paulus) natus est, Anno 1581: obiit, An. 1640. Struxit Etymologicon Latinum, fol. item, Historiam Ecclesiasticam, de mutatione religionis per Lutherum facta. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 457.

COLERUS (Christ.) Francus, JCtus, et Philologus, An. 1604. in Austria obiit. Antea Altdorfii jura professus erat. Reliquit Parerga. Vid. Casp. Conradus, Millen. 1. Prosopogr.

COLERUS (Joh.) tractavit de Bombyce, An. 1665. Est Berolinensis Ecclesiastes, et Medicinae peritissimus.

COLERUS (Mart.) Cizensis, JCtus, An. 1601. Witebergae obiit. De Alimentis commentatus est 3. libris.

COLERUS (Matth.) Anno 1580. floruit. Edidit Decisiones: item, Tract. de processibus executivis in causis civilibus. Videatur Hadr. Bejerus in Rect. Jenens. pag. 546.

COLETUS (Joh.) Anglus, An. 1519. obiit. Extant ejus 14. libri enarrationum in S. Paulinum. Vid. Jovius in Britannia, pag. 86.

COLETUS (Mich.) Pastor Ecclesiae Dantiscanae, stilo pugnavit contra Franc. et Jacobum Adami.

COLGANUS (Joh.) Hibernus, An. 1650. claruit. Exaravit acta sanctorum Hiberniae. Vid. Wadding. in Script. Ord. Min. pag. 199.

COLIN (Franc.) Barcinonensis, An. 1630. claruit. Fertur adornasse Indiam sacram. Vid. Alegambe, pag. 118.

COLINUS (Matth.) Pragae Philosophica problemata Graeco idiomate proposuit ac resolvit. Ei ob insignem linguae hujus peritiam marmorea statua in publico Universitatis auditorio erecta pone sacellum Academicum, teste M. X. Volckmanno in Elog. Pragens. pag. 136.

COLLE (Joh.) Bellunensis, Medicus, An. 1620. vixit. Multa et varia edidit, quae Ant. de Linden in Catal. recenset.

COLLADON (Theod.) Aduersaria Medica, duobus Tomis distincta, An. 1615. Colon. Allobr. edi curavit.

COLLADUS (Didacus) edidit Dictionarium Linguae Japonicae, An. 1632. item, Grammaticam Japonicam, in 4. Vid. Leo Allatius, in A. U. pag. 81.

COLLADUS (Lud.) Valentinus Hisp. scripsit Isagogen Medicam ex Hippocrate et Galeno, An. 1565. item, Comment. in Galenum de Ossibus, Anno 1555. Videatur Biblioth. Hisp. pag. 332. Linden, pag. 429.

COLLANGELUS (Gabr.) Alvernus Turonicus, An. 1561. claruit. Extat ejus Dissert. de Cabbala.

COLLATIUS (Pet. Apollonius) An. 1490. claruit, juxta Vossium. Quidam eum antiquiorem faciunt, et ad finem seculi VII. vel ad annum 690. referunt, inter quos etiam Margarinus de la Bigne, in Indice Chronolog. Scriptorum Ecclesiast. Verum, si adeo vetus esset, ut recte Vossius observat, ejus Sigebertus vel veterum alius meminisset. Scripsit Carmine Heroico 4. libros de excidio Hierosolymitano. J. C. Scaliger l. 6. de art. poet. pag. 797. eidem Collatio Fastos tribuit. Vid. Daumius in Epist. ad Reines. pag. 27. Barthius in Claud. pag. 795. Olearius in Abaco, pag. 45.

COLLE (Joh.) Bellunensis, Medicus Patavinus, An. 1631. obiit. Struxit Commentarium in librum Hippocratis de Insomniis, et alia, de quibus Thomasinus, part. 2. Elog. pag. 192.

a COLLEN (Ludolf.) Mathem. natus est, An. 1539: obiit, An. 1610. Scripsit de Circulo: de Usuris: quatuor libros variorum Problematum, etc. Vid. Meursius in Ath. Bat. pag. 345.

COLLENUTIUS (Pandulfus) Pisaurensis, JCtus, An. 1500. claruit. Jovius in Elog. numero 96. ipsum a Johanne Sfortia, Pisaurensium Tyranno, in carcerem conjectum et tandem crudeliter strangulatum esse, memorat. Elogium ejusdem apud Politianum, l. 7. Epist. praeclarum invenies. Scripsit pro Plinio contra Leonicenum: libellum de Vipera: et facetum capitis et pilei dialogum: item, Historiam Neapolitanam.

COLLETETUS (Guilh.) erat elegantissimi homo ingenii et Gallicae poeseos laude celebris.

a COLLIBUS (Hipp.) Tigurinus, natus est, An. 1561: obiit, An. 1612. Heidelgae Jurisprudentiam publice docuit. Edidit Comment. ad Tit. ff. de diversis regulis juris antiqui: item, Aulicum Consiliarium Principis: ut et libellum de ratione silendi, quem Harpocratem inscripsit, sine tamen suo nomine. Vid. Placcius, pag. 216.

COLLIMITIUS (Georg.) scripsit in 2. librum Plinii, An. 1531. Item, de applicatione Astrologiae ad Medicinam.

COLLIUS (Franc.) de Sanguine Christi, A. 1617. item, de animabus Paganorum, Mediolani, Anno 1622. commentatus est.

COLLUTIUS (Fr.) Veliternus, tres libellos de Nephriticis ex renum calculo, Venet. 1620. publicavit. Vid. Linden, pag. 179.

COLOGNUS (Nicol.) Bergomas, Anno 1602. obiit. Composuit Comment. in in Artem poeticam Horatii: item, in Logicam, Physicam et Ethicam Aristotelis. Vid. Donatus Calvus, pag. 413.

COLOMESIUS (Paulus) Rupellensis, An. 1669. libellum confecit, in quo Cimelia literaria, Clavis epistolarum Scaligeri et Casauboni continentur: item, Galliam Orientalem, i. e. vitas Gallorum, qui linguas Orientales excoluetunt, Anno 1665. in 4.

COLONNA (Franc) Poliphili Hypnerotomachiam concinnavit. G. Joh. Vossius in ea omnia humana nonnisi somnium ostendi, atque obiter plurima scitu digna commemorari, auctor est. Ernestius l. 1. Var. Lect. Franciscum Colonnam Poliam virginem adamasse refert. Hinc Poliphili nomen natum. Eum librum Chymices artis arcana continere nonnulli sibi persuadent. Liber ipse cum figuris in fol. editus est Tarvisii, An. 1467. Vid. Rhodius de Scr. Supposit. pag. 10. Item, Hallerv. in B. C. pag. 344.

COLORNUS (Abrah.) Mantuanus, Hebraeus, tres libros Italicae Scotographiae, Pragae, An. 1593. in lucem protulit.

COLPINIUS (Pet.) Duacenus, A. 1577. floruit. Scripsit de modo concionandi: item, Liturgicam Institutionem.

COLTONUS (Joh.) Anglus, An. 1404. obiit. De Schismate et ejus remediis commentatus est, teste Waraeo.

COLVENERIUS (G.) Brabantus, Anno 1617. floruit. Niderum, Flodoardum, et Cantipratanum cum Notis vulgavit. Vid. Sweertius.

COLVILLUS, Scotus, scripsit de Plenitudine Christi quoad Justificationem et Sanctificationem.

COLVINUS (Lud.) impugnavit Voêtii Politiam Ecclesiasticam, Londini, An. 1668. in 4.

COLVIUS (Andr.) doctotum virornm Epistolas, manu ipsorum scriptas, collegit non paucas, teste Riveto, T. 2. Oper. pag. 892.

COLVIUS (Petrus) Brugensis, mulae ictu periit, anno aetatis 27. Fecit Commentarium in Apuleium. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Belg. pag. 978. Vid. Sweertius, pag. 608. Casp. Barthius, part. 1. in Stat. Pap. pag. 450.

COLUMBA (Ant.) edid. formam procecedendi extraordinarie in controversiis criminalibus.

COLUMBANUS, Scotus, A. C. 615. obiit. Juxta Sixtum Senensem plura eleganti stilo composuit. In totum Psalterium commentatus est. Ejus carmina una cum distichis Dionysii Catonis Christ. Daumius edidit notisque illustravit, Anno 1672. Alaudato Sixto Pater multorum millium Monachorum et monasteriorum plurium fundator vocatur. Vid. Waraeus, in Scriptor. Hibernicis, pag. 18. Olearius in Abaco, pag. 114.

COLUMBANUS (Corn.) Uranxius, An. 1615. obiit. Edidit malleum Calvinistarum. Vid. Sweertius, pag. 182.

de COLUMBARIO (Petrus) Cardinalis, An. 1355. claruit. Aliter Petrus Bertrandus Junior appellari solet. Cum Avenione ab Innocentio VI. ad coronationem Caroli IV. mitteretur, iter hoc suum peculiari libro complexus est.

COLUMBINUS (Jac.) Regiensis, JCtus, Glossas in feuda composuit Vid. Guido Panzirolus in Ict. 2, 31.

COLUMBUS (Bonavent.) Niciensis, edidit Philosophicum Cursum Scotistarum, Lugd. An. 1669. fol. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 82.

COLUMBUS (Joh.) Commentarium in S. Scripturam edi curavit, Lugd. Anno 1656. fol.

COLUMELLA (L. Junius Moderatus) Gaditanus, tempore Claudii Imp. floruit. Reliquit 12. libros de re rustica. Librum decimum, qui est de cultu hortorum, versibus elaboravit. Cassiodorus de Div. lect. c. 28. In agris excolendis (inquit) in apibus, in columbis, nec non piscibus alendis inter coeteros Columella et AEmilianus autores probabiles extiterunt. Sed Columella sedecim libris per diversas agriculturae species eloquens ac facundus illabitur, disertis potius, quam imperitis accommodus, ut operis ejus studiosi non solum communi fructu, sed etiam gratissimis epulis expleantur. Vid. Bibliothec. Hisp. pag. 194. Glar. dorp. pag. 502. Quenstad. pag. 11.

vivere desiit. Tulit judicium de iis, quae Card. Baronius de Monarchia Siciliae scripserat.

COLUMNA (Fab.) Neapol. Anno 1602. claruit. Edidit Phytobasanum seu Historiam plantarum, Neapol. An. 1592. Item, Tractatum de Purpura.

COLUMNA (Franc.) An. 1430. vixit et sub Poliphili nomine librum exaravit. Vide, COLONNA.

COLUMNA (Guido) Messanensis, sub Nicolao IV. Pontifice claruit. A quibusdam Guido de Lolumiis vocatur. Composuit Historiam destructionis Trojae. Barthius ad Claudian. pag. 774. omnia ex Darete Phrygio et Dicty Cretensi petita esse, aff.

COLUMNA (Hieron.) Neapolitanus, Anno 1586. obiit. Q. Ennii fragmenta collegit et exposuit, quae post ejus obitum Johannes filius evulgavit, teste Thuano, l. 84. Merula in Ennium, pag. 610. Hieronymus Columna (inquit) Neapolitanus, opulenta instructus omnis eruditionis supellectile An. 1590. cuncta Ennii fragmenta non edidit modo, sed doctissimis annotationibus illustravit.

COLUMNA (Marc. Ant. Marsilius) Anno 1562. floruit. Struxit 4. libres de ecclesiasticorum redituum origine et jure.

COLUTHUS, [gap: Greek word(s)] , Lycopolitanus, AEgyptius, poeta, tempore Anastasii Imp. claruit. Carmen ejus de raptu Helenae, in Calabria repertum, hodie superest. Suidas, ipsum Persica quoque et Calydonica composuisse, refert. Casp. Barthius, in Achill. Papinii, pag. 1747. vocat ejus carmen Nonnodes, ( [gap: Greek word(s)] ,) eo quod Nonnum in eo exprimeret. At, pag. 1668. Coluthum Musaeo Grammatico, Herus et Leandri amorum conditori, similem facit, et eadem hemistichia ponere affirmat. Vid. Barth. in Claud. pag. 29.

COLUTIUS (Fsanc.) Veliternus, tres libros de doloribus Nephriticis ex renum calculo, An. 1629. edi curavit.

COMANDER (Joh.) de Antiquitatibus Curiae in Rhaetia prima commentari aggressus est.

COMANUS (Jac.) An. 1563. claruit. De communione sub una, adv. Hamelmannum scriptis pugnavit.

COMARINUS (G. C.) Hungarus, edidit Hungariam illustratam, A. 1655. Item, disputationem de bis mortuis.

COMATINUS (J. Bapt.) selectas de Fide controversias, Anno 1666. conscripsisse dicitur.

de COMBACO (Joh.) librum composuit, qui Theologicas consolationes complectitur, teste Sauberto in Orat. de Bibl. pag. 90. Vide, CAMBACO.

COMBACHIUS (Joh.) scripsit Logicam, Physicam: item, Tr. de communione Idiomatum et Eucharistia, An. 1639.

COMBEFIS (Franc.) Gallus, Anno 1648. claruit. Reliquit auctuarium Bibliothecae Patrum: item, triumphum Martyrum: ut et octo Tomos Bibliothecae concionatoriae, fol. An. 1662.

de COMBIS (Joh.) A. 1575. clar. Scr. Annotationes et declarationes ad terminos theologales D. Bonaventurae: it. Compendium Theologicae veritatis, non tamen tanquam suum, sed uti alienum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 200.

COMBONUS (Hier.) Salodiensis, Anno 1616. claruit. Compendium artis Linguae Sanctae addiscendae reliquit. Waddingus in Sc. O. M. pag. 170. Hebraicae linguae professorem vocat.

COMENIUS (Joh. Amos) An. 1670. Amstelrodami mortuus est. Edidit Januam Linguae Latinae: fabrum fortunae: vitae sapientis regulas: de caloris et frigoris natura, etc. Vid. Placcius, pag. 20.

COMES (Bertinus) fertur in Hebraicis fuisse versatissimus. Vid. Colomesius in G. O. pag. 12.

COMES (Hieron.) Alexandrinus, reliquit Historiamrerum, a Turcis in insula Melitae gestarum. Vid. Simon Schardius, vol. 4. Script. Germ. pag. 1.

COMES (Natalis) Venetus, Anno 1580. claruit. Texuit Mythologiam: Carmen de venatione: Myrmecomyomachiam,

libellum de Horis, etc. Athenaei 15. libros [gap: Greek word(s)] primus Latinos reddidit Fertur etiam scripsisse 30. libros historiarum sui temporis. Vid. Hieronymus Magius, l. 2. var. lect. c. 10. Zeill. part. 2. de hist. pag. 40.

COMESTOR (Pet.) Trecensis, An. 1198. obiit. Composuit Historiam sacram. Unde vulgo Magister historiae Scholasticae dictus est. Sacrae Scripturae dicta adeo in promtu habuit, ut ea veluti comedisse videretur. Vulgaris fabula est, Petrum hunc, et Lombardum, et Gratianum fuisse fratres uterinos: quod commentum tamen inde refellunt, quod Comestor patria Trecensis, Lombardus Novariensis, Gratianus vero Hetruscus fuerit. Vid. Phil. Labbe, Tom. 2. Dissert. pag. 198. Olearius, pag. 370.

COMETAS, [gap: Greek word(s)] , Scholasticus, inter Graecos poetas occurrit in Antholog. l. 4. c. 6. Vocatur etiam Chartularius, l. 4. c. 30.

COMINAEUS (Philipp.) Flander, Anno 1509. obiit, aetatis 63. Stilo expressit res gestas Ludovici XI. Regis Galliae, cui, cum viveret, gratissimus fuit. Historiam ejus Joh. Sleidanus (erat enim Gallice exarata) Latinam fecit. Cominaeo Just. Lipsius, Not. ad l. 1. Polit. c. 9. tale elogium tribuit: Scripsit Historiam ita laudabiliter Phil. Cominaeus, ut nihil verear componere eum cum quovis antiquorum. Incredibile est, quam ille omnia videat, penetret, arcana consiliorum eruat, et subinde instruat nos salutari bus rarisque praeceptis, et id diffuse, Polybiano quodam exemplo. Quanquam revera Polybium, aut talem aliquem ille nec vidit: et hoc quoque laudem ejus auget, quod tanta praestitit, literarum omnium rudis, solo usu rerum peritus, et naturali quadam judicii bonitate. Ite nunc scioli, et linguarum aliqua cognitiuncula vobis placete! At princeps noster hunc legito, et enchiridion Cominaeus illi esto. Dignus. Alexandris omnibus hic Philippus. Haec ille. Vid. Sweertius, pag. 640. Imperialis in Museo, pag. 30.

de COMITIBUS (Oddo) Romanus, Ducis Polensis filius, An. 1634. claruit. Romae Philosophiam et sacras literas professus est. Condidit Philosophiam, 4. partibus distinctam in quaestiones et articulos, methodo S. Thomae. Vid Alegambe, pag. 360.

de COMITIBUS (Prosdocimus) Patav. JCtus, composuit arborem Consanguinitatis. Extat T. 9. Tract. tract.

COMITOLUS (Paulus) Perusinus, Anno 1626. obiit, aetatis 80. Edidit Responsa Moralia: librum de officiis Christianis: Catenam in Jobum. Vid. Alegambe, pag. 362.

COMMANDINUS (Frid.) Urbinas, celebris Mathematicus, A. 1575. obiit. Pappi Alexandrini versionem adornavit, aliaque Graecorum scriptorum monumenta primus in lucem protulit. Vid. Thuan. 61.

COMMAZZIUS (Barth.) Bononiens. An. 1476. claruit. S. Lucae Evangelium Notis illustravit.

COMMELINUS (Hieron) An. 1597. obiit. Inter doctos referri meretur, licet typoraphus esset. Rem literariam multum juvit, editis tum Vett Graecorum plurimis nunquam antea publicatis monumentis; tum Athanasio imprimis, et B. Chrysostomi magna operarum parte: in quibus et propriâ industria multum contulit. Vid. Thuanus, l. 119.

COMMENDONUS (Joh. Franc.) Venetus, Cardin. An. 1584. ad plures abiit. Vid. Thuanus, l. 80.

COMMERSTADIUS (Georg.) JCtus, An. 1560. obiit. Vid. Albinus in Chron. Misnensi, pag. 346.

COMMODIANUS, tempore Constantini Magni vixit. Composuit Instructiones adv. Gentium DEOS. Excusae sunt Paris. An. 1650. in 4.

COMPIEGNUS (Lud.) fecit Tractatum de Connubiis Hebraeotum: de Paschate: de Consecratione Calendarum, Paris. An. 1669.

COMPOTISTA (Roger.) peculiari libro exposuit vocabula, quae continentur in S. Bibliis.

CONAEUS (G) Scotus, vixit tempore Pauli IV. et Urbani IIX. Exaravit vitam Mariae, Scotiae reginae: item, demonstrationem Catholicae religionis. Vid. Saussay, pag. 201.

CONARIUS (Joh.) Polonus, A. 1614. obiit, aetatis 74. Reliquit conciones funebres.

CONCENATIUS (Jacobus) JCtus, edidit 4. libros quaestionum Juris singularium. An. 1610.

de CONCEPTIONE (Anton.) Senensis, Summam Thomae Aquinatis citationibus illustravit. Vid. Val. Andreae in Fast. Lov. pag. 122.

de CONCHIS (Guil.) scripsit 33. libros super opere sex dierum. Vid. Wadding. in Sc. O. M. pag. 151.

CONCKI (Christoph.) scripsit vitas Archiepiscoporum Gnesensium et Episcoporum Cracoviensium, teste Starovolscio, pag. 49.

CONCORREGGIUS (Joh.) Mediolanens. An. 1438. obiit. De febribus commentatus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. p. 124.

CONDEESYANUS (Herm.) edidit Decadem primam Philosophorum consentientium, sed nondum in lucem emissorum, An. 1625.

CONDRONCHUS (Bapt.) Imolensis, scripsit de veneficiis, An. 1595. item, de vitiis vocis: ut et de annis climactericis, Bonon. An. 1620.

CONESTAGIUS (Hieron.) elaboravit librum de unione Portugalliae cum regno Castellae. Vid. Thuanus, l. 75.

CONFALONERIUS (Joh. Aloys.) Mediolanensis, promisit se editurum esse Arithmeticam speciosam. Vid. Alegambe, pag. 218.

CONFALONERIUS (Joh. Aug.) Mediol. An. 1639. obiit, relicta post se historia morali. Vid. Alegambe, pag. 221.

CONFALONERIUS (Joh. Bapt.) Veronensis, Medicus, scripsit de Vini natura, An. 1538. item, de mundi efficientia et aeternitate, secundum Philosophos. Vid. Chioccus, pag. 38.

CONFETTIUS (Joh. Bapt.) edidit collectionem Privilegiorum Ordinum fratrum mendicantium et non mendicantium, Venet. An. 1604.

CONFUTIUS, celebris Chinensium Philosophus, DLI. annis ante natum Christum flor. Compos. librum de adultorum disciplina: item, de medio sempiterno. Scripta ejus apud Chinenses eam autoritatem obtinent, qualem olim apud suos sectatores Pythagorae. Nihil eis certius, nihil melius arbitrantur excogitari posse. Notanter Mart. Martinius, l. 6. hist. Chin. p. 211. Tanta est (inquit) Confutii librorum aestimatio, ut aliquid in iis etiam aperte mutilatum emendare putent esse nefas. Vix enim reverentiam praestant minorem Confutii libris, quam nos Sac. Scripturae; nisi etiam forte majorem. Plura habet dictus Martinius l. 4 pag. 120. Adde Spizelium, de Vitiis Eruditor. p. 1074. et seq. item, Funccium, part. 1. Orb. p. 295.

CONINCK (AEgid.) Flander, A. 1633. obiit. Scripsit de Actibus supernaturalibus, Paris. An. 1624. Vid. Alegambe, pag. 7.

a CONINCK (P. Damasus) Burgens. natus est An. 1600. Edidit AEgidii Romani Quodlibetica cum Scholiis.

CONNANUS (Franc.) Gallus, JCtus, Anno 1530. floruit. Condidit Commentarium Juris civilis libris X. Vid. Sammarthanus, pag. 119.

CONNOVIUS (Rog.) scripsit de Christi paupertate et dominio temporali. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 312.

CONO (Joh.) Norimbergensis, Ord. Dominicani Monachus, vertit Orationem Greg. Nazianzeni in Greg. Nyssenum, et Basilii M. libellum de differentia usiae et hypostasis, teste Simlero. Obiit, A. 1513.

CONON, [gap: Greek word(s)] , Mathematicus, Olymp. CXX. et deincepsclar. Collegit observationes defectuum Solis et Lunae, comamque Berenices Reginae sideribus intulit. Mentio ejus apud Catullum, de Coma Berenices. Cononis etiam Archimedes, praef. libri de Sphaera ut aequalis meminit.

CONON, alius a priori, tempore Julii Caes. floruit. Texuit libellum 40. narrationum, teste Photio. Conon quidam librum de Italia construxit, citante Servio ad 7. AEneid. Scholiastes Apollonii, pag. 158. Cononem etiam

CONRADI (Alf.) Mantuanus, in Apocalypsin commentatus est. Prodiit Basileae, An. 1560.

CONRADUS (Balth.) Nissensis, emisit Propositiones Physico-mathematicas de flamma viridi, et de ortu ac interitu flammae; in quibus multa sunt curiose observata, A. 1639. in 4. Vid. Alegambe, p. 52.

CONRADUS (Casp.) Silesius, natus est, An. 1571. Erat Medicus et poeta. Scripsit tres Millenarios Prosopographiae melicae, A. 1621. Item, Paraphrasin Psalmorum, carmine. Carmina ejus ex parte leguntur T. 2. Delit. Germ. pag. 996. Vid. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 201.

CONRADUS a Mure, Cantor Ecclesiae Tigurinae, Anno 1273. vixit. Condidit carmen de passione Felicis, Regulae et Exuperantii. G. Styrzelius [gap: Greek word(s)] manuscriptum habuit, a quo Christ. Daumius dono accepit.

CONRINGIUS (Herm.) Frisius, magni nominis Medicus, An. 1605. natus est. Helmstadii Medicinam docet magno cum applausu. Scripta ejus multa sunt et varia. Ex iis seqq. mihi innotuere: Nova editio Politicorum Aristotelis cum Introductione et emendationib. L. de Civili Prudentia: Propolitica sive brevis Introductio in Civilem Philosophiam: Nova editio Paediae Politices Scioppii et Bibliographiae Politicae Naudaei: Animadversiones Politicae in Machiavelli L. de Principe: L. de Germanorum Imperio Romano: Annotata ad Jac. Lampadii librum de Rep. Romano-Germanica: L. de Origine Juris Germanici: Libri 2. de finibus Imperii Germanici: Censura Diplomatis, quod Ludovico Imp. fert acceptum Coenob. Lindaviense: Assertio Juris Moguntini in coronandis Regib. Rom. Castigatio L. cui tit. Anti Conringiana defensio Juris Coloniensis: Examen iteratarum Vindiciarum Juris coronandi pro Archidioecesi Coloniensi: Libri 2. de pace perpetua inter Imperii Germ. Ordines religione dissidentes: Leonis III. epistolae ad Carolum M. cum notis: Introductio in naturalem Philosophiam et naturalium Institutionum liber I. Introductio in universam artem Medicam singulasque ejus partes: L. de Hermetica AEgyptiorum vetere et Paracelsicorum nova Medicina: Opus de Sanguinis generatione et motu naturali: L. de Calido innato seu Igne animali: Adversaria Chronologica de antiquissimis Asiae et AEgypti Dynastiis: De nummis Ebraeorum Paradoxa: L. Taciti de Moribus Germanorum recensitus: De antiquissimo statu Helmstadii et viciniae Conjecturae: Epistolae de varia Doctrina: Dissertationes de Antiquitatibus Academicis: Aristotelis laudatio, Orationes duae: Diss. ad Legem 1. Codicis Theodosiani de studiis liberalibus, etc. Epistola de Bibliotheca Augusta, quae est in arce Wolffenbûttelensi: Ep. Gratulatoria Natalis 88 vi ad Sereniss. Augustum, Ducem B. et L. Vindicatio in Epistola Gratulatoria ad suorum de S. Ebraeo Codice dictorum ab iniquissimis calumniis Matth. Wasmuth. Actio injuriarum instituta coram Illustri tribunali Gottorffiensi in Matthiam Wasmuth, etc. Concussio fundamentorum fidei Pontificiae: Responsio ad Valerianum M. pro sua Concussione: Animadversiones in Chr. Haunoldi libellum, Concussioni oppositum: Examen libelli a Vito Erbermanno Concussioni oppositi: Responsio altera ad Valeriani M. epistolam: Animadversiones in FF. Walenburchiorum partem priorem Conringii laudati et correcti: Historia electionis Alexandri VII. cum Opusculis variis: De electione Urbani IIX. et Innocentii X. Defensio Ecclesiae Protestantium adversum duo Pontificiorum argumenta, etc. Via Regia Wicelii cum variis, in unum volumen redactis, etc. Ge. Cassandri et Ge. Wicelii de sacris nostri temporis Controversiis libri 2. Animadversio in libellum, Germanica Lingua tituloque hoc Latino praefixo: Novena S. Antonii de Padua, Hannoverae editum. Absque dubio multa adhuc alia habet ad prelum parata, digna omnino, ut Orbi literato brevi communicentur.

CONRIUS (Flor.) Conaciensis, Hibernus, obiit, An. 1631. Scripsit integrum volumen de Gratia Christi, ad mentem S. Augustini: quod post obitum ejus Parisiis prodiit. Anno 1646. item de statu parvulorum sine Baptismo mortuorum Vid. Waddingus in Sc. Ord. Min. pag. 109.

CONSOBRINUS (Joh.) Hisp. de Justitia commutativa, cambio et alea scripsisse memoratur. Vid. Bibl. Hisp. pag. 226. 260.

CONSTANTINUS, [gap: Greek word(s)] , Porphyrogenneta, X. seculo claruit, et Constantinopoli imperavit. Cum videret Historicorum magnum numerum et Consiliariorum in iis legendis negligentiam, quo malo illi occurreret, flores ex omnibus Historicis excerpsit, et in LIII. partes, quasi locos quosdam, digessit. Titulum de virtutibus et vitiis Henr. Valesius, Anno 1634. primus edidit notisque doctissimis illusttavit. Joh. Meursius ejusdem librum de administratione Imperii publicavit: cui Bonavent. Vulcanius alium de Thematibus Imperii Orientis adjecit. [gap: Greek word(s)] , quae vulgo Constantino tribuuntur, Schoockius de Butyro, pag. 20. et 59. Cassiano adscribit. Alii Dionysium Uticensem eorum autorem faciunt.

CONSTANTINUS Africanus, Medicus, An. 1070. floruit. Vir fuit Latine, Graece et Arabice doctissimus. Multa et varia scripsit in re Medica. Leo Ostiensis l. 3. Chron. Casinens. c. 34. plurima ejus scripta recitat. Extat ipsius Viaticum, in cujus prooemio vocat se montis Casinensis monachum.

CONSTANTINUS (Bonif.) confecit Epi tomen Historiae S. Angelorum, Lugd. An. 1651.

CONSTANTINUS (Robert.) Cadomensis, vir Graece et Latine doctissimus, A. 1605. obiit. Vitam, teste Thuano, l. 134. usque ad annum 103. integris corporis et mentis sensibus memoriaque valida produxit. Julii Caesaris Scaligeri dome sticus fuit, cujus etiam Comment. in Theophrastum publicavit, atque sic ad plagii crimine, cujus aliquando insimulatus erat, sese liberavit. Vid. Colomesius, in Gall. Orient. pag. 103.

CONSTANTIUS (Camillus) Calaber, A. 1622. in Japonia occisus est. Compos. Apologiam fidei Christianae contra calumnias gentilium, Japonice. Vid. Alegambe pag. 67.

CONSTANTIUS (Jac.) Fanensis, Pisauri bonas literas docuit. Pierius Valerianus de Inf. Liter. pag. 160. vocat virum et literatura et integerrima probitate insignem.

CONSTANTIUS (M. Ant.) edidit Confutationem cavillationum Capernaiticarum de Sacramento Eucharistiae, Paris. An. 1552.

CONTALGENUS (Hostilius) Academicus, Apatista, Florentiae, An. 1651. publici juris fecit 3. libros Institutionum anatomicarum, metro Hetrusco conceptos. Videatur Barthol. in Med. poet. pag. 133.

CONTARDUS (Caesar) JCtus, struxit Comment. in Legem Diffamari, de Ingen. et manumiss.

CONTARENUS (Ambros.) Venetus, An. 1477. floruit. Composuit Itinerarium in Persiam, quod Jac. Geuderus ex Italico in Latinum transtulit.

CONTARENUS (Casp.) Venetus, Anno 1542. obiit. Scripsit de Rep. Veneta: item, de officio optimi Antistitis. Jovius in Elog. numero 100. ipsum contra Pomponatium, qui animas nostras cum corpore interire contendebat, suppresso tamen nomine, scripto pugnasse memorat.

CONTARENUS (Franc.) Venetus, reliquit tres libros de rebus, a Venetis contra Florentinos gestis.

CONTARENUS (Joh. Bapt.) Venetus, edidit quaestiones Peripateticas de rebus naturalibus, ad mentem Aristotelis examinatas, Venet. Anno 1617. item, de DEO et iis, quae effluxerunt a DEO, libros 3. An. 1594. Vid. Imperialis in Museo, pag. 205.

CONTARENUS (Lud.) inter viros doctos refertur. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 157.

CONTARENUS (Vincent.) An. 1617. obiit. Reliquit varias lectiones: item, Tractatum de re frumentaria, contra Lipsium. Vid. Hanckius, part. 2. de Sc. R. R. pag. 171.

de CONTECILLIS (Joh. Ang.) condidit Practicam rationalem de medendis morbis, Anno 1590. Videatur Linden, pag. 312.

CONTELORIUS (Felix) composuit Elenchum Cardinalium. Scripsit etiam contra fabulam de Alexandro III. teste Lud. Aurelio in Epitom. Baronii, pag. 819. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 154.

CONTIUS (Ant.) JCtus et Philologus, in Aurelianensi Academia Jus magna frequentia interpretatus est. Teste Cujacio, certi judicii et exactae diligentiae JCtus erat. Obiit, A. 1577. Monumento ejus quidam carbone inscripserat: Hic jacet aeternis victurus Contius annis. Varia conscripsit, quae sparsim edita in unum corpus aliquando colligi, publici boni interesse, Thuanus l. 64. judicat. Videatur Mart. Hanckius, part. 1. de Sc. R. R. pag. 235.

CONTIUS (Florent.) Archiepiscopus Tuamensis, An. 1624. edidit librum, quo demonstravit, parvulos irregenitos poenis non tantum damni, sed sensibilibus, et quidem aeterni ignis secundum Augustinum plecti. Vid. Mares. T. 1. contra Tirin. pag. 540.

CONTONIUS (Rob.) Anglus, An. 1340. floruit. Erat vir acuti ingenii et solidi judicii. Vulgo Doctor amoenus vocabatur. Composuit disceptationes magistrales, Sermones, etc. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 308.

CONTRACTUS (Herman.) Suevus, An. 1054. obiit. Contractus dictus est, quod membris totius corporis contractus esset. Trithemius refert, eum non Latine modo et Graece, sed et Arabice doctum fuisse. Condidit Chronicon de sex mundi aetatibus usque ad Annum 1050. Extat Tomo Scriptorum Germanicorum, qui studio Christiani Urstisii prodiit. Videatur Olearius in Abaco, pag. 207.

CONTRERAS (Christ.) Hisp. in Sophoniam Prophetam commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 74.

CONTRI (Joh.) Lucensis, celebris concionator, An. 1632. claruit. Vid. Alegambe, pag. 233.

CONTRIUS (Gratius) JCtus, edidit disceptationes forenses, Ferrariae, Anno 1663. fol.

CONTZEN (Adamus) Juliacensis, Jes. Anno 1635. obiit, sexagenario major. Scripsit in quatuor Evangelistas. Edidit Politicam, fol. item, Danielem, vel Tr. de statu Aulicorum. Alegambe, pag. 3. vocat virum acri ingenio et calamo promtum.

de CONVELT (Mart. Phil.) Theatrum excellentiarum S. Deiparae, Antv. An. 1655. publicavit.

COOPERUS (Guil.) Edinburgens Scotus, An. 1619. obiit. Scripsit in cap. 12. Epistolae ad Romanos.

COOPERUS (Joseph.) Anglus, condidit clavem domus Mosaicae de Punctis et accentibus, An. 1673.

COOPERUS (Thomas) Magdalenensis, An. 1594. obiit. Prodiit ejus Thesaurus Latinar. et Britannicarum vocum, Anno 1578. fol

COORENHUSIUS (Guil.) Belliolanus, JCtus, partitionem et methodum Pandectarum vulgavit.

COPERNICUS (Nicol.) Toruniensis Borussus, celebris Mathematicus, natus est, An. 1473: obiit, Anno 1548. Edidit sex libros de Revolutionibus orbium coelestium. Cum veteribus nonnullis, Philolao videl. Heraclide Pontico, Aristarcho Samio, terram moveri, Solem vero stare, asserere ausus est. Vitam ejus exaravit P. Gassendus. Vid. Sorellus, de perfect. Hom. pag. 450. Quenstad. pag. 257.

COPIUS (Bernhard.) JCtus, An. 1588. claruit. Orationem habuit de studio Juris recte instituendo. Edidit Judicium de controversiis Logicarum artium tollendis.

COPPEN (Barth.) Theologus, An. 1617. obiit. Reliquit Notas in Psalmos, Anno 1619. editas.

COPPEN (Joh.) JCtus, observationes Practicabiles duobus Tomis complexus est, An. 1621. fol.

COPPENSTEINIUS (J. A.) scripsit Auroram concionatoriam: nucleum concionum Bessaei, An. 1676. Item, Tract. de Controversiis inter Pontificios et Evangelicos, An. 1643.

COPROGENEUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus Grammaticus, a Suida in voce [gap: Greek word(s)] laudatur, ubi eum [gap: Greek word(s)] , i. e. vocum venatorem et accuratum recte scribendi artificem in recta literarum permutandarum ratione nominat.

COPUS (Alanus) Londinensis, An. 1580. obiit. De Unitate Historiae Evangelicae commentatus est.

COPUS (Guilh.) Basiliensis, Medicus, nonnulla Galeni opuscula Latine transtulit. Jovius in Elog. Pag. 292. eum commendat ab exacta doctrina, felicique artis industria.

de COQ (Paschalis) Picta viensis, habuit Orationem de Galli gallinacei natura et proprietatibus, An. 1614. Vid. Linden, pag. 482.

COQUAEUS (Leonh.) edidit Anti-Mornaeum, Anno 1616. fol. item, Notas in Augustinum de Civ. DEI: ut et Apologiam pro Pontificibus Romanis, Anno 1619.

COQUILLATUS (Sebast.) An. 1553. claruit. Libellum Galeni, quos, quibus, et quando purgare oporteat, Latine vertit et commentariis illustravit.

CORASIUS (Joh.) Tolosas, JCtus, Anno 1572. interfectus est. Composuit Tract. de Officiis Ecclesiasticis: 6. libros Miscellaneorum juris civilis. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 185. Thomasius de plagio, §. 396. Tollius de Infel. Literat. pag. 69.

CORATIUS (Ant. Maria) Cortunensis, JCtus, scripsit de communi Doctorum opinione constituenda. Extat Tom. 18. Tract. tract.

CORAX, [gap: Greek word(s)] , Siculus, Rhetoricae inventor fuit, juxta Hermogenem. Cicero in Bruto Coracem et Tisiam artis hujus praecepta conscripsisse memorat.

CORBEJUS (Theod.) Hervordianus, elucubravit Pathologiam, An. 1616. Vid. Linden, pag. 554.

CORBELLINUS (Aurel.) edidit reginam scientiarum. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 33.

CORBERUS (Joh.) Francus, An. 1622. floruit. Composuit 8. libros Tragematum Melicorum, Norimbergae impressos. Cunas Christi carmine Phaleucio eleganter expressit. Publicavit etiam 2. Pentadecades variarum quaestionum.

CORBEUS (Herman.) reliquit 2. libros de praecipuis mulierum affectibus. Vid. Linden, pag. 241.

CORBINUS (Jac.) Bituricensis, Catalogum Bibliothecae Corbinianae, An. 1654. concinnavit.

CORDAEUS (Maurit) Rhemus, confecit Commentarium in l. 1. Hippocratis, de morbis mulierum.

CORDERIUS (Balth.) Antverp. Anno 1592. natus est. Graecas literas Bruxellis et alibi cum laude docuit. Edidit Joh. Philoponum in c. 1. Genes. cum disputatione de Paschate: item, Catenam in Psalmos, Matthaeum, Lucam et Johannem. Vid. Alegambe, pag. 53.

CORDERUS (Eman.) Auratensis Lusitanus, de obligationibus Clericorum tractasse fertur. Videatur Alegambe, pag. 100.

de CORDES (Eutych.) Anno 1582. obiit. In omnes S. Pauli Epistolas, teste Sweertio, commentatus est.

CORDESES (Ant.) Catalaunus, A. 1601. aetatis 82. obiit. Autor est Itinerarii perfectionis Christianae. Vid. Alegambe, pag. 37.

CORDESIUS (Dionys.) Parisiens. vir Graece et Hebraice doctus, Anno 1642. obiit. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 182.

a CORDUBA (Alf.) Baeticus, Anno 1542. obiit. Salmanticae docuit. Scripsit in Log. Ethicam et Politicam Aristotelis.

CORDUBA (Ant. Fernandez) An. 1634. obiit, relictâ Summula casuum conscientiae. Vid. Alegambe, pag. 39.

a CORDUBA (Didacus) An. 1640. claruit. Vitam Franc. Solani in literas redegit. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 101.

CORDUBENSIS (Antonius) An. 1578. vixit. Scripsit Silvam de Casibus conscientiae: item, Tr. de Indulgentiis, etc. Wadding. in Sc. O. M. pag. 30.

CORDUBENSIS. (Franc.) An. 1553. innotuit. Reliquit Annotationes in Christianae religionis articulos, Anno 1567. Viennae editas.

CORDUS (Euric.) Hassus, Medicus et poeta celebris, An. 1535. obiit. Cordus dictus est, quia extremo partu matris suae editus erat. Scripsit de sudore Anglico: de abusu Uroscopiae: item, Botanologicon sive Colloquium de Herbis. Nicandrum, Graecum poetam, Latinis versibus transtulit. Fecit etiam Epigrammata, Eclogas, etc. Carmina ejus uno fasciculo prodierunt. Confer T. 2. Delit. Germ. pag. 638. Vid. P. J. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 41.

CORDUS (Valerius) Simesusius Hassus, Euricii filius, itidem Medicus, An. 1544. Romae obiit. Composuit Commentarios in Dioscoridem: librum de ratione componendorum pharmacorum, Dispensatorium dictum, et alia. Epitaphium ejus sic habet:

Additur in ejus Epitaphio, ipsum naturae obscuritatem et herbarum vires adolescentem senibus explicavisse.

CORELLUS (Franc.) Ravennas, carmina edidit, quae extant Tom. 1. Delit. Ital. pag. 770.

CORENIUS (Jacobus) edidit Clypeum patientiae, Gandavi, Anno 1643. item, Consilia, An. 1641. ut et observationes in Evangelia Quadrigesimalia, A. 1653.

CORETUS (Pet.) Tornacensis, An. 1602. obiit. Defensionem Veritatis, teste Sweertio, publicari fecit.

CORITIUS (Joh.) omnium literatorum carminibus celebratus, et leporum omnium pater appellatus est. Conventum Romae et quoddam rei literariae certamen instituit quotannis Divae Annae festo, longaque annorum serie celebravit. Vid. Pierius Valerianus de Inf. Lit. pag. 170.

CORINNUS, [gap: Greek word(s)] , Homero antiquior et Palamedis discipulus fuisse dicitur. Suidas primum Iliadem: item, bellum Dardani adversus Paphlagonas carmine composuisse tradit. Vid. Scholiastes Nicandri, pag. 3.

CORINTHUS, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus, scripsit librum de Dialectis ad Studium. Eum Henricus Stephanus edidit.

CORIOLANUS (Fr.) Longus, Capuccinus, Anno 1619. claruit. Extat ejus Summa Theologiae, ex operibus S. Bonaventurae compacta, variisque annotationibus illustrata: ut et Tract. de Casibus reservatis juxta regulam decreti Clementis IIX. Regularibus praescriptam: item, Summa Conciliorum. Videatur Waddingus, in Scr. Ord. Min. pag. 114.

CORIPPUS (Cresconius) Africanus, Grammaticus, tempore Justini II. Imperatoris, An. Chr. 565. claruit. De laudibus Justini carmine heroico 4. libros composuit. Primus eos edidit notisque illustravit Mich. Ruizius Assagrius Celtiber. Caspar Barthius, Adv. 55, 2. meminit, Corippum quoque scripsisse opus Johannidos, idque Viennae servari autumat. Joh. Cuspinianus in Vitis Caesarum ex illo opere aliquot versus adducere solet. Vid. Olearius in Abaco, pag. 121. Barthius in Claud. pag. 6. 495. 1258.

CORIUS (Bernhardin.) Mediolanens. Anno 1499. obiit. Reliquit Chronica rerum Mediolanensium. Vid. Jovius in Elog. numero 58. In sepulcro ejus tale inscriptum carmen legitur:

CORIUS (Haymo) Concordantias morales locorum pugnantium Vet. et Nov. Test. Tomis quatuor, Mediolani, An. 1653. fol. complexus est.

CORMERIUS (Thom.) edidit Codicem Juris civilis Gallico-Romani, Genev. An. 1602. fol.

CORNACHINUS (Marcus) methodum curandi per pulverem, Anno 1620. typis mandari jussit.

CORNACHINUS (Thom.) struxit Tabulas Medicas, Patav. An. 1605. Vid. Linden. pag. 438.

CORNAEUS (Melch.) Anno 1652. vixit. Edidit nonnulla contra Dorscheum et Seldium.

CORNAEUS (Tit.) Politica reliquit, quae Urbini cum infinitis aliis codicibus manu exaratis studiose conservantur, teste Naudaeo, in Bibliogr. Polit. pag. 72.

CORNARIUS (Joh.) Zwiccaviensis, magni nominis Medicus, An. 1558. obiit. Multos Theologos et Medicos Graecos Latine transtulit; ex illis Basilium, Epiphanium, Chrysostomum: ex his Hippocratem, Galenum, Aetium, AEginetam. Jenae obiit, ibique sepultus est. Lepidum est, quod Mich. Barthius in Comm. ad Bucol. Virg. in praefat. refert: Commemoravit (inquit) de suo nomine ipse clarissimus vir, Janus Cornarius, quid factum sit, ut hoc Germanico et patrio non respondeat. Nomen ei fuit in lingua patria Hanbot, vel ut plenius dicamus, Hagenbot, quod sonat et denotat Cynosbati fructum: quem cum non satis ea in re peritus neque diligens Praeceptor quidam ejus Cornorum appellatione recte reddi posse falso opinaretur, vertens hoc (ut plurimi ambitiose solent) Cornarii nomen ei indidit: ac puero Corna esse Latinis Cynosbati fructus illos, quos Hagenboten nos nominamus, imperito adhuc persuasit: in qua opinione cum ille longo tempore deinceps, multum tribuens suo Praeceptori, mansisset: sero tandem agno vit errorem, et quidem tum demum, cum jam inclaruerat Cornarii nomine ita, ut retinere etiam tamdiu usurpatum, quam sero immutare, postea videretur consultius. Haec ille.

CORNAX (Matth.) a Medla, Philosophus et Medicus, scripsit Enchiridion Medicum, Bas. An. 1564. Videatur Linden, pag. 448.

CORNAZANUS (Ant.) Placentinus, An. 1490. claruit. Expressit carmine vitam B. Virginis Mariae. Hieron. Magius, l. 1. Var. lect. c. 1. eundem de re militari allegat.

CORNAZANUS (Barn.) JCtus, Decisiones Rotae Lucensis, Anno 1600. fol. publicavit.

CORNELIANUS, [gap: Greek word(s)] , contra Berenic. a Stobaeo, serm. 4. pag. 54. allegatur.

CORNELIOLUS, Italus, de Agricultura egregium opus post se reliquit, teste Panzirolo.

CORNELIUS Celsus, totum corpus rei rusticae quinque libris complexus est, teste Columella l. 1. c. 1.

CORNELIUS Gallus, Forojuliensis, poeta, tempore Augusti floruit. Primus AEgypti praefectus sub Augusto constitutus est. Damnatus a Senatu ipse sibi manus violentas intulit. Servius Honoratus

tradit, ipsum quatuor libros Amorum de Cytheride amica composuisse. Elegiae, quas nonnulli Cornelio Gallo tribuunt, rectius alii Maximiano, barbaro poetae, adscribunt. Barthius in 2. Theb. Stat. pag. 527. Cirin quam vulgo Virgilii esse statuunt, Cornelio Gallo tribuit.

CORNELIUS Longinus, [gap: Greek word(s)] , inter Graecos poetas nomen obtinet. Vid. Anthol. l. 6. cap. 7.

CORNELIUS Nepos, tempore Julii Caes. clar. Scripsit libros illustrium virorum, ex quibus habemus XXII. exterarum gentium Imperatores. Eos libros quidam AEmilio Probo tribuere malunt, teste Vossio. Nepotis fragmenta Andr. Schottus collegit. Vid. Jonsius, de Scr. H. Ph. 2, 18. Casp. Barth. in 2. Theb. Pap. p. 331.

CORNELIUS Max. vetus JCtus, responsa reliquit. Ea Serv. Sulpitius citat, Alfeno teste. Vid. Bertrandus, pag. 183.

CORNELIUS, Papa, An. 253. passus est. Ei epistolae tribuuntur. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 235. Olearius in Abaco, pag. 120.

CORNERUS (Christ.) Francus, Theol. D. A. 1594. obiit. Erat unus ex autoribus libri Concordiae. Scripsit in Psalmos: in Symb. Athanasii: in epistolam ad Galatas, etc. Vid. Becmannus in praefat. Bibl. Francof. pag. 49.

CORNERUS (Dav. Greg.) edidit Promtuarium Catholicae devotionis, Viennae, An. 1645.

a CORNETO (Sal. Tib.) JCtus, composuit Formularium instrumentorum juxta stilum Curiae Romanae, Bracciani, An. 1645. Item, Practicam judiciariam.

a CORNETO (Tancredus) Anno 1220. floruit. Fertur construxisse Provinciale, in quo omnes provinciarum episcopi recensentur. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 3, 4.

CORNEUS (Pet.) struxit Theologiam Scholasticam et Moralem, duobus Tomis, Bambergae, An. 1671. fol.

CORNEUS (Pet. Phil.) Perusinus, JCtus, natus est, An. 1385: obiit, Anno 1462. Edidit quatuor volumina Consiliorum. Vulgo doctor subtilis salutatus est, inquit Panzirolus, l. 2. c. 95. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 218.

CORNHERTIUS (Theod. Volchardus) Theol. Batavus, An. 1599. obiit. Scripsit in Justum Lipsium.

CORNHUSIUS (Guilh.) Flander, Pandectarum Juris partitionem, An. 1585. luci tradidit.

CORNIFICIUS Longus, scriptor Romanus, in Minervae mythologia, citatur a Festo: in Nonensilium dearum, ab Arnobio, l. 3. in Jani, a Macrobio 1. sat. 9. qui Etymorum libros ab eo scriptos autumat. Longum cognomine citat Servius in 2. AEn. AEtas liquere potest ex Philargyrio in Eclogam 3. qui eum ex Virgilio auditum aliquid literis commendasse memorat. Vid. Casp. Barthius in 4. Theb. Pap. pag. 1115.

CORNIFICIUS (Lucius) A. U. C. 719. claruit, et, teste Fabio lib. 3. c. 1. Rhetoricam docuit. Huic Pet. Victorius, Ant. Muretus, Car. Sigonius, et Ant. Riccobonus libros quatuor Rhetoricorum ad Herennium tribuunt. Vid. Vossius de Const. Rhet. pag. 92.

CORNUTUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, [gap: Greek word(s)] , quae vox saepius allegoriam denotat, condidit. Vulgo Phornutus vocari solet, sed falso. Cornutus, verum ejus scriptoris est vocabulum: eoque eum citat autor Etymologici Graeci, in [gap: Greek word(s)] . Vid. Barth. in 1. Theb. Pap. pag. 29. Ejus libellum ante sex septemve haec secula Malarino interprete in Lat. linguam translatum, se conspexisse, idem Barthius in 2. Theb. pag. 401. aff.

CORNUTUS (Ann.) Stoicus Philosophus, Persii praeceptor, tempore Neronis Imp. claruit. Suidas, Leptiten vocat, i. e. Lepti, celebri Africae urbe, oriundum. Juxta Eusebium a Nerone in exilium actus, juxta alios vero interfectus est. Scripsit multa Philosophica et Rhetorica, inquit Suidas. Rhetoricorum Cornuti, Porphyrius interrog. in praedicamenta c. 43. meminit. Agellius, l. 9. c. 10. libros ejus de figuris sententiarum

allegat. Commentariorum in Virg. Macrobius 5, 9. meminit, ubi eum vocat virum magnum et Graecarum literarum doctissimum. Vulgo commentaria prisca in Persium Cornuto tribui solent: Hornius tamen in Hist. Phil. 4, 6. autor est, in antiquissimis Codd. ea Acroni adscribi. Vid. Casaub. in Pers. pag. 360. Barthius in Claud. pag. 128. Cassiodorus in Tr. Orthogr. pag. 955. ex Cnaeo Cornuto, Grammatico, multa adducit, quae ad Orthographiam faciunt.

a CORONA (Matth.) scripsit de potestate infallibili sedis Apostolicae, Anno 1668. Leod.

CORONAEUS (Dionys.) Anno 1546. claruit. Erat trium linguarum peritus. Vid. Colomesius in Gal. Orient. pag. 7. Erasmus in Epistola quadam eum Budaei simium appellat. Simlerus Dionys. Corronium vocat, et Actuarii librum de compositione medicamentorum recensuisse memorat.

CORONATUS (Melch.) in Aristotelem de Gener. et Corruptione, Antv. Anno 1624. commentatus est.

CORRADINUS (Aloys) Patav. JCtus, An. 1618. obiit. Edidit seriem Caesarum ex numismatibus.

CORRADUS (Joh Bapt.) composuit Responsa ad cujuscunque generis casus conscientiae, Perus. An. 1596.

CORRADUS (Sebast.) professor Bononiensis, An. 1556. obiit. Videatur Thuanus, l. 17.

CORRANUS (Anton.) Hispalensis, in Ecclesiasten: item, in Epist. Pauli ad Roman. commentatus est.

CARREAS (Thomas) carmina condidit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 770. Ghilinus, vol. 2. pag. 233. Lusitanum facit, et Anno 1595. obiisse, tradit. Addit, edidis se quinque libros de Eloquentia: unum de Epigrammate, etc.

a CORREI (Simon) Neapolitanus, Anno 1554. obiit. Collegit Pandectas Legis Evangelicae.

CORROZETUS (AEgid.) Apophthegmata Heroica, An. 1631: item, Antiquitates Parisienses publicavit.

CORRUNUS (Joh.) scripsit in Baptistae Mantuani exhortationem ad Principes Christianos, A. 1507.

CORSELIUS (Gerh.) Leodiens. JCtus, An. 1636. obiit. Reliquit Indicem legum et capitulorum selectiorum: commentarium in Cod. Justinianeum: Consilia et Orationes. Vid. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 298. Valer. Andreae in Fast. Lovan. pag. 202.

CORSETTUS (Octav.) Consilia Feudalia cum Annotat. Petri Corsetti, Panormi, fol. An. 1616. typis commisit.

CORSINUS (Accurs.) Bergomas, natus est, A. 1549: obiit, A. 1630. Extat ejus opus de aucupio, venatione piscium, etc.

CORSUS (Rein.) An. 1584. obiit. Texuit tres libros Indagationum Juris: item, librum de privata reconciliatione. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 205.

CORTACIUS (G.) composuit Trutinam medicinae de neglecta sanguinis missione in Febri, Patav. An. 1654.

CORTE (Matth.) Ticinensis, An. 1544. obiit. Exaravit librum de Prandiis: de modo Coenae, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 195.

CORTESIUS (Greg.) Mutinensis, Anno 1548. obiit. Reliquit librum Epistolarum, cui additur dissertatio, quod Petrus fuerit Romae. Prodiit Venetiis,

An. 1573. in 4. Scripsit etiam de potestate ecclesiastica. Vid. Saussay, pag. 74. Marus in Casinensib. pag. 97.

CORTESIUS (J. Bapt.) Bonon. Medicus, An. 1634. obiit. Composuit 10. decades Med. Miscellaneorum: tres partes Practicae Medicae: Chirurgiae absolutam institutionem, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 139.

CORTHYMIUS (Andr.) collegit Florilegium Historicum sacro-profanum, Anno 1676. fol.

CORTILIO (Seb.) Ariminensis, vulgavit quinque libros Institutionum Chirurgicarum, An. 1610. Videatur Linden, pag. 537.

CORTONAEUS (Pet.) erat vir Graece doctissimus. Vid. Wolfius in Off. Ciceronis, pag. 747.

CORTHUSIUS (Lud.) Patavinus, JCt. An. 1418. vivis excessit. Sine lacrimis, et cum laetitia funus suum celebrari jussit. Pompam funeris Casp. Ens in Pausilypo refert. Videatur Guid. Panzirolus, in JCt. 2, 79.

CORVERUS (Joh.) Ruremondens. Anno 1566. floruit. Lamentationes Jeremiae: item, Philonis libellum de Nobili tate Latino carmine reddidit. Videatur Sweertius, pag. 433.

CORVINUS (Andr.) Lipsiae Eloquentiam professus est. Extat ejus fons Latinitatis. Vocabula propria, quae in parte secunda occurrunt, non a Corvino, sed a J. C. Merckio collecta sunt. Vid. Zeillerus, part. 3. de Hist. pag. 213. Edidit etiam Philippicas.

CORVINUS (Ant.) A. 1539. vixit. Scripsit Colloquia Theologica: item, de miserabili Anabaptistarum Monasteriensium excidio, ad G. Spalatinum. Vid. Simon Schardius, vol. 2. Germ. Scr. pag. 314.

CORVINUS (Elias) Joachimicus, Anno 1568. claruit. Reliquit Josephiados libros quatuor: Christi et Josephi collationem: Summam doctrinae Christianae: Venetorum Ducum historiam: Elegias et Epigrammata. Confer T. 2. Germ. Delit. pag. 932.

CORVINUS (Joh. Arn.) Remonstrans, An. 1616. claruit. Pugnavit stilo adv. Pet. Molinaeum. A Theologis ad JCtos transiit, et in Codicem commentatus est.

CORVINUS (Laur.) Novoforensis, struxit Cosmographiam: item, Carmina. Vid. T. 2. Delit. Germ. pag. 935.

CORVUS, Rhetor, Scholam Romae tenuit, et inter alia declamavit, liberos non esse tollendos: et ob hoc accusatus est reip. laesae. Vid. Seneca in suasoria 2.

COSCANUS (Osw.) Tirolensis, A. 1637. obiit. Edidit opusc. de conscientia tractanda. Vid. Alegambe, pag. 381.

COSCIUS (Franc.) Senensis, Anno 1556. obiit. Fecit Comment. in nonnullas Juris Canonici rubricas. Vid. Panzirolus, in JCt. pag. 476.

COSCONIUS, Grammaticus, a Varrone, l. 5. de Lat. Ling. et Solino, c. 7. allegatur.

COSMAS, [gap: Greek word(s)] , Hierosolymitanus, cognomine Hagiopolita, tempore Leonis Isauri floruit. Ejus Hymni 13. in Bibliotheca Patrum occurrunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 120.

Lat. sermonis observationes: sermones sacros, etc. Videatur Starovolsc. pag. 8.

COSMUS (Steph.) Orator Reip. Venetae, vitam Morisini Card. An. 1676. literis mandavit.

COSPUS (Barthol.) Bononiens. An. 1502. claruit. Libellum Johannis Monachi de vita Alexandri Magni interpretatus est. Ea vita plerisque Curtii editionibus praemitti solet. Verum totus ille liber e Zonara descriptus est. Diodori Siculi lib. 16. et 17. e Graeco in Lat. quoque transtulit.

COSPUS (Jac.) Bononiens. Anno 1290. vixit. Reliquit quaestiones in Jus Canonicum.

COSPUS (Joh.) Bonon. teste Simlero, vitam Diocletiani Imp. e Joh. Zonara transtulit.

COSSEJUS (Henr.) Anglus, Anno 1336. obiit. In Apocalypsin Joh. triplices Commentarios confecisse dicitur. Waddingus in Scr. O. M. pag. 163. vocat virum acuti et fervidi ingenii.

a COSTA (Eman.) JCtus, An. 1560. claruit. Reliquit 2. libros selectarum interpretationum circa conditiones et demonstrationes. Videatur Biblioth. Hisp. pag. 323.

a COSTA (Gabriel) in Genes. cap. 49. item, in Threnos, Ruth, Malachiam et Jonam, An. 1641. commentatus est.

COSTA (Joh. Bapt.) composuit Tractatum de Quota et Rata, An. 1666. item, Tr. de facti scientia et ignorantia, Anno 1661.

COSTABADIUS (Joh.) judicium de sapientia Salomonis, Anno 1648. item, Epigrammata Anno 1655. Salmurii emisit.

COSTAEUS (Joh.) Laudensis, An. 1603. obiit, relictis disquisitionibus Physiologicis, Anno 1559. editis. Vid Ghilinus, vol. 1. pag. 80.

COSTAEUS (Joh. Franc.) Johannis filius, scripsit de voluntariis et non voluntariis actibus. Vid. Ghilinus lib. cit.

COSTALIUS (Pet.) JCtus, An. 1597. Adversaria in 25. priores libros ff. exaravit: item, Carmina. Vid. T. 1. Del. Gall. p. 817.

a COSTE (Hilar.) exaravit vitam Mar. Marsenni: vitam Franc. Picardi: vitas et elogia Reginarum, faeminarumque Principum et nobilium, Parisiis, A. 1630.

a COSTEN (Matth.) Polonus, vir doctissimus dicitur a Starov[?]lscio, pag. 26. Extat ejus cohortatio ecclesiarum Sarmaticarum ad a vitam religionem.

COSTERIUS (Henr.) Bruxellens. in carcere periit, An. 1619. Reliquit modum orandi Deum. Vid. Sweertius, pag. 325.

COSTERIUS (Joh.) Lovan. An. 1559. obiit. Superest ejus Comm. in Canticum Cant. Vid. Sweertius, pag. 413.

COSTERIUS (Joh.) Alostanus, An. 1580. obiit. Composuit Institutionem de exitu ex AEgypto et fuga Babylonis, teste Sweertio.

COSTERUS (Franc.) Anno 1609. obiit. Scripsit Enchiridion controversiarum: item, Meditationes de quatuor novissimis. Vid. Alegambe, pag. 118.

COSTUS (Pet.) A. 1544. claruit. Vulgavit paraphrasin Chaldaicam Ecclesiastis, Lugd. An. 1534. Vid. Colomesius, in G. O. pag. 245.

COTELERIUS (J. Bapt.) Professor Regius Linguae Gr. Chrysostomi 4. homilias in Psalmos et interpretationem Danielis, Paris. An. 1661. edi curavit.

COTERAEUS (Claud.) Turonensis, de Jure et privilegiis militum scripsit. Extat T. 16. Tract. tract.

COTHMANNUS (Ernest.) JCtus, natus est, Anno 1557: obiit, Anno 1624. Reliquit Consiliorum quinque volumina. Vid. Witte, in JCtis, pag. 94.

COTHMANNUS (Joh.) Theol. Doctor Rostoch. natus est, An. 1595: obiit, Anno 1650. Edidit Tract. de S. Coena: descriptionem fundamenti Papatus: librum

COTMANNUS (Laev.) Gandensis, Anno 1592. floruit. Struxit Elegias et Epigrammata.

COTTA (Cattelianus) Mediolanensis, scripsit de Jurisperitis. Extat. T. 1. Tract. tract.

COTTA (Joh.) Veronensis, carmina composuit. Videatur T. 1. Delit. Ital. pag. 814. Item, Commentarium in Propertium, An. 1500. Vid. Pierius Valer. de Inf. Lit. pag. 70. Jovius in Elog. numero 54.

COTTERIUS (Matth.) Gallus, in Apocalypsin expositionem perpetuam adornasse dicitur. Edidit etiam exercitationem de Hellenistis et lingua Hellenistica, An. 1646.

COTTONUS (Petrus) Foresianus, Anno 1626. obiit. Edidit Institutiones adv Haereses. Vid Thuanus, l. 132. Gramondus, l. 15. Alegambe, pag. 377. Saussay, pag. 231.

COTTUNIUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] Beroensis Graecus, Anno 1653. claruit. Carmina ejus Graeca Anno 1653. prodierunt, Ludovico XIV. Galliarum Regi inscripta. Composuit etiam libellum de Epigrammate, An. 1632. In Aristotelis quoque 8. libros de auditu, An. 1648. commentatus est. Patavii [gap: Greek word(s)] sese appellabat.

COTURIUS (Jul. Caes.) Mathematicus Pragensis, demonstrationes fidei Catholicae edidit: item, 18. Spectacula H[?]roum, Pragae, An. 1672.

COVARRUVIAS (Ant.) Toletanus JCt. An. 1602. obiit. Salmanticae jus publice professus est. Graecas literas sine doctore didicit. Moliebatur Commentarium in 8. libros Politicorum Aristotelis, quem haeredes asservare dicuntur. Vid. Biblioth. Hisp. pag. 306.

COVARRUVIAS (Didac.) Toletanus, celebris JCtus, An. 1577. aetatis 65. obiit. In Salmanticensi Academia Jus Canonicum interpretatus est. Concilio Tridentino interfuit: inde Segoviensis Episcopus creatus est. Reliquit 3. libros variarum resolutionum. Videatur Thuanus, l. 64. Bibl. Hisp. pag. 304. Ghilinus, vol. 2. pag. 66.

a COVARRUVIIS (Fr. Vallesius) Philippi II. Hisp. R. archiater, Compluti Philosophiam et Medicinam professus est. Condidit Sacrae Philosophiae libros ad varia Vet. et Nov. Testamenti loca: 10. libros controversiarum tum Philosophicarum, tum Medicarum: Comm. in 4. libros meteorologicorum Aristotelis: Methodum medendi, 4. libris comprehensam, etc. Vid. Bibl. Hisp. pag. 327. Vide, VALLESIUS.

COUDENBERGIUS (Joh.) scr. de initio et progressu 7. dolorum B. Virginis, A. 1519.

COVETUS (Jac.) Parisiensis Theologus, An. 1608. obiit. Reliquit Apologiam de Justificatione.

COVILLONIUS (Joh.) Insulensis, Anno 1581. obiit. Extant ejus Assertiones in epistolam S. Pauli ad Corinthios. Vid. Alegambe, pag. 233. Sanderus in Script. Flandr. pag. 93.

COULON (Lud.) Gallus, edidit Lexicon Homericum, Paris. An. 1653. Vid. Alegambe, pag. 309.

COURCELLIUS (Franc.) Ambianus, de sanguinis mittendi ratione commentatus est, An. 1593.

COURSIER (Pet.) scripsit de Sectione superficiei sphaericae, super superficiem Cylindricam, An. 1663.

de la COURVE (Joh. Claud.) Paradoxa de nutritione foetus in utero, An. 1655. publicari fecit.

COUSINUS (Germ.) JCtus, utriusque Juris descriptionem composuit, Paris. Anno 1609.

COUTUS (Sebast.) Lusitanus, in Conimbricensi Academia Philosophicas disciplinas professus est. Reliquit Logicam, quae una cum Cursu Conimbicensi excusa est. Vid. Alegambe, pag. 419.

COUUREUR (Mart.) Audomarensis, An. 1640. claruit. Duaci Philosophiam docuit. Composuit Catechismum doctrinae Christianae, in tres partes divisum.

COYSSARDUS (Mich.) Bessanus, natus est, An. 1547: obiit, An. 1613. Edidit Thesaurum Virgilianum, in locos communes digestum: Comment. in Partitiones Ciceronis, etc. Videatur Alegambe, pag. 342.

COYTERUS (Volcherus) Groninganus, celebris Medicus, Norimbergae praxin Medicam exercuit. Vulgavit Tabulas principalium corporis humani partium, et anatomicas exercitationes, A. 1573. Vide, KOYTERUS.

CRABBIUS (Pet.) Machliniensis, Anno 1554. obiit. Extant ejus Concilia, tribus Tomis, teste Sweertio, comprehensa.

CRACENTHORPIUS (Rich.) Anglus, scripsit Logicam, Lond. An. 1641. Pugnavit etiam scriptis adv. Baronium.

de CRACOVIA (Matth.) texuit Tract. de eo, utrum expediat et deceat Sacerdotes continuare Missas vel Laicos frequenter communicare, Anno 1491.

CRACOVIUS (Georg.) JCtus, An. 1525. natus est. Vitam Hier. Schurfii JCti in literas transmisit.

CRAESELLlUS (Joh.) Vilsecuensis, composuit Elogia Impp. Regum et Principum: item, virorum eruditione clarorum, An. 1584.

CRAGIUS (Nicol.) Ripensis, An. 1602. obiit. Struxit librum de Republica Lacedaemoniorum. Vid. Vindingius, in Rect. Hafn. pag. 192.

CRAMERUS (Dan.) Retzensis, Historicus, Philosophus, poeta, orator et Theologus eximius, Anno 1600. obiit. Extant ejus Apologiae contra Beurhusium et Staevartium: Scholae Propheticae: Tract. de Praedestinatione, regno Christi, Decalogo distinguendo, descensu Christi: Haeresiologia: Commentarius in universa Biblia: Emblemata sacra, etc. Vid. Henn. Witte in Theol. pag. 410.

CRAMERUS (Joh. Jac.) Danielis filius, scripsit Classicum poenitentiae contra Rathmannum: item, Ecclesiasten Christianum de vanitate humanae et Christianae vitae.

CRAMMERUS (Thom.) Notinghamiensis, Anno 1556. obiit. Edidit Tract. de Purgatorio: alium, de Justificatione, etc. Videatur Jac. Verheiden, in Elog. praest. Theol. pag. 84.

CRANEFELDIUS (Franc.) Noviomagus, JCtus, An. 1564. vivere desiit. Sexagenario major literas Graecas exemplo Marci Catonis discere coepit sine doctore, quas ita feliciter tractavit, ut non tantum Graece scribere, sed et Graece scriptos autores in Latinum transferre potuerit. Testis Procopius, cujus sex libros de Justiniani Imp. aedificiis latine reddidit. Vid. Sweert. pag. 242. Confer Lud. Vivem in August. de Civ. DEI, l. 19. c. 21.

a CRANICHFELD (Ad. Pisetzky) JCtus, scripsit de castigationibus et poenis temporalibus et aeternis, lapsum hominis concomitantibus, An. 1676.

CRANTOR, [gap: Greek word(s)] , Solensis, Philosophus, Olymp. CXVI. claruit. Crantoris liber [gap: Greek word(s)] , i. e. de luctu Ciceroni in Lucullo laudatur. Meminit et Plutarchus, in Consolatione ad Apollonium. Proclus l. 1. in Timaeum, ipsum primum omnium in Platonem commentatum esse memorat. Vitam ejusdem Diogenes Laertius l. 4. exaravit.

a CRANTZBERG (Joh. Aug.) Astronomiam et Geographiam Practicam, Anno 1668. excudi curavit.

CRASBEQUIUS (Joh.) Arscotanus Brabantus, An. 1610. obiit. In Regulam S. Benedicti commentatus est.

CRASILIS (Lud.) Professor Pragensis, edidit Speculum Passionis: prodromum vitae: librum vitae.

CRASSOTIUS (Joh.) corpus Philosophiae Peripateticae 2. voluminibus, Paris. An. 1630. complexus est.

CRASSUS (Hieron.) Utinensis, Tract. de tumoribus praeter naturam, An. 1562. composuit.

CRASSUS (Junius Paulus) reliquit quaestiones naturales et Medicas. Vid. Simlerus.

CRASSUS (Nicolaus) elogia Patriciorum Venetorum illustrium, Venet. Anno 1622. contexuit. Vid. Imperialis in Museo, pag. 205. Rhodius, de Script. supposit. pag. 23. eidem Satiram, Nescimus quid serus vesper vehat, tribuit.

CRASSUS (Paris) Bononiens. duos libros de Cerimoniis Cardinal. et Episcop. in suis dioecesibus, Romae, Anno 1564. edi curavit.

CRATEPOLIUS (Pet.) Juliacensis, scripsit de Academiis, Anno 1593. Videatur Sweertius, pag. 610. Saussay, pag. 184.

CRATERUS, [gap: Greek word(s)] , Medicus, Olymp. CLXXXII. floruit. Meminit ejus Cicero, in Epist. ad Attic. et Horat. l. 2. sat. 3.

CRATES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus, Olymp. LXXXII claruit. Ex ejus Fabulis sequentes mihi observatae sunt, [gap: Greek word(s)] . Laudatur Aristoteli etiam in libro de Poetica. Fuit et alius CRATES Comicus, cui sequentes fabulas [gap: Greek word(s)] Suidas tribuit.

CRATES, Mallotes, tempore Ptolomaei Philometoris vixit. Suetonius libro de Claris Grammat. eum Aristarchi aequalem fecit, et primum studium Grammaticae in urbem Romam intulisse affirmat. Teste Suida [gap: Greek word(s)] Iliadis et Odysseae novem libris persecutus est.

CRATES, Pergamenus, res mirandas variarum gentium literis prodidit. Vid. Plinius 7, 21.

CRATES, Thebanus, Cynicus Philosophus, circa Olympiadem CXIII. claruit. Vulgo [gap: Greek word(s)] , id est, januatum apertor dictus est, quemadmodum Plutarchus in Sympos. 8, 1. refert. Nimirum Crates ille Athenis instar laris familiaris, ut loquitur Apulejus 4. Floridor. cultus est. Nulla domus ei unquam clausa erat: nec erat patrifamilias tam abditum secretum, quin eo tempestive Crates interveniret. Suidas, ipsum Philosophica scripsisse perhibet.

CRATES, Thriasius, a pago sic dictus, tempore Alexandri M. vixit. Reliquit librum de Comoedia, teste Laertio.

CRATEUAS, [gap: Greek word(s)] a Dioscoride, pag. 1. et Scholiaste Nicandri, pag. 45. allegatur.

CRATINUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, veteris Comoediae poeta, Olymp. LXXXI. claruit. Suida teste, 21. Fabulas habuit, novies vicit. Ex fabulis ejus sequentes [gap: Greek word(s)]

[gap: Greek word(s)] , mihi innotuerunt. Lucianus eum inter longaevos numerat. Sic enim ille in Macrobiis, pag. 832. Cratinus, poeta Comicus, septem supra xc. annos vixit, atque sub finem vitae cum docuisset fabulam Pitynen, eaque victor evasisset, haud ita multo post mortuus est.

CRATINUS, Junior, itidem Comicus, Dramata conscripsit. Inter ea [gap: Greek word(s)] , occurrunt.

CRATINUS, JCtus, tempore Justiniani Imp. vixit, et una cum aliis Pandectas in ordinem redegit.

CRATIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Historicus, Thucydidis aequalis, quae a Thucydide omissa erant, teste Dionysio Halicarnasseo, supplevit.

CRATO (Joh.) a Crafftheim, celebris Medicus, natus est, An. 1519: obiit, Anno 1586. Tribus Imperatoribus, Ferdinando I. Maximiliano II. et Rudolfo II. ordine nunquam intermisso a consiliis Medicis fuit. Reliquit methodum Therapeuticam, et alia. Vid. Thuanus, l. 82.

CRAVEL (Alf.) Hisp. de antiquitate religionis et regulae Basilii Magni scripsisse dicitur.

CRAVETTA (Aym.) Savilianensis, JCt. An. 1569. obiit. Edidit sex Tomos Consiliorum, Vid. Guido Panzirolus, de JCt. 2, 180. Ghilinus, vol. 2. pag. 9.

CRAUSERUS (Georg.) emisit Phosphorum Novi Testamenti, An. 1676. item, corollas Poeticas.

CRECCELIUS (Joh.) scripsit de origine et fundatione omnium fere Monasticorum Ordinum, An. 1614.

CREDONIUS (Claud.) Annotationes in Graecas Budaei Epistolas, An. 1579. composuit.

CREGELIUS (Ernest.) Ulzensis, JCtus, A. 1628. natus est: obiit, A. 1674. Altdorffii Jura docuit. Disputationes varias habuit de variis materiis, ex. gr. de Justitia et jure: de lege regia Romanor. de Juris retorsione: de Jurisdictione forestali: de differentiis Juris Civ. et municipalis etc. Vid. Henning. Witte, in JCt. pag. 541.

CREGUTUS (Anton.) edidit dissertationes in difficiliora S. Scripturae Oracula, An. 1660. Item, Tractatum de sufficientia mortis Christi.

CRELLIUS (Fortunatus) Philosophus, An. 1590. obiit. Scripsit Isagogen Logicam: item, librum de Eucharistia.

CRELLIUS (Jac.) argumenta in omnes Vet. et Nov. Testamenti libros Graeco carmine construxit, teste Simlero.

CRELLIUS (Johannes) Francus, natus est, An. 1599: obiit, An. 1642. In Matthaeum: item in epistolam Pauli ad Galatas et Thessalonicens. commentatus est. Reliquit etiam Ethicam Christianam. In Photinianismum turpiter lapsus est. Vid. Hoornbeck, T. 1. Socinianism. pag. 65.

CRELLIUS (Paulus) Islebiensis, Theologus, natus est, An. 1531: obiit, Anno 1579. Concinnavit Harmoniam quatuor Evangelistarum: opus Concordantiarum: item, Tract. de Justificatione. Vid. Micraelius, pag. 366.

CREMONINUS (Caesar) Centensis, Philosophus, Anno 1620. claruit. Reliquit Apologiam Aristotelis, de Origine et Principatu membrorum, adversus Galenum: item, Tr. de Calido innato et semine. Extat et ejus liber de Coelo: Casp. Bartholinus in Praefat. Log. Cremoninum vocat virum incomparabilem, et primarium Philosophum Patavinum, imo Europaeum; solo tempore, neutiquam vero eruditionis acumine antecessoribus suis Zabarella et Piccolomineo posteriorem. Vid. Imperialis in Museo, pag. 173. Rhodius in Scr. suppos. pag. 25.

CREMUTIUS Cordus, Hist. tempore Augusti et Tiberii claruit. Scripsit de rebus Augusti: item, debellis Civilibus. Vitam abstmentiâ finivit, iram Tiberii veritus, quod C. Cassium Romanorum ultimum dixisset, uti Tacitus, 4. Annal. refert.

Mortem ipsius graphice describit Seneca in Consol. ad Marciam, cap. 62. Libri ejus igni adjudicati, qui tamen a Marcia filia occultati et postmodum editi sunt.

CRENDELIUS (Ferd.) Germanus, Anno 1614. obiit. Edidit descriptiones floris Granadillae.

CREON, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, [gap: Greek word(s)] , a Suida in [gap: Greek word(s)] memoratur.

CREOPHYLUS, [gap: Greek word(s)] , Astyclis F. juxta quosdam Homeri praeceptor fuisse dicitur. Alii eum Homeri generum faciunt. Callimachus ei carmen de capta Oechalia adscribit. Vid. Suidas. Pausanias Creophylum [gap: Greek word(s)] quoque adducit. Divorsus est CREOPHYLUS, quem de finibus Samiorum Athenaeus testem laudat l. 8.

de CRESCENTIIS vel CRESCENTIENSIS (Pet.) Bonon. An. 1280. floruit. De Agricultura commentatus est. Vid. Quenstad. pag. 297.

CRESCENTINAS (Ubertinus) A. 1470. claruit. Extant ejus Commentarii in Val. Max. et epistolas Cic. ad familiares. Vid. autor Dialogi de reparat. L. L. apud Gif. in obs. Lat. L. pag. 413.

CRESCENTIUS (Desid.) Utrajectinus, scripsit de artibus reconditis regendi resp. et dominandi, An. 1657.

CRESCONIUS, Episcopus Africanus, tempore Leontii Imp. floruit. Historiam eorum, quae Johannes Patricius in Africa gesserat, hexametris versibus exposuit. Idem Concordiam Canonum in CCC. capita digessit. Breviarium Canonum Lutetiae, An. 1609. prodiit.

CRESOLLIUS (Lud.) Aremoricus, Anno 1634. obiit. Condidit Anthologiam sacram: Vacationes autumnales: Mystagogum: Theatrum Rhetorum, etc. Vid. Alegambe, pag. 309. Leo Allatius in A. U. pag. 184.

CRESPUS (Christ.) composuit Observationes, illustratas decisionibus, Antv. An. 1667.

CRESTONUS (Joh.) Anno 1480. vixit. Simlerus Carmelitam vocat, et Graecum Lexicon concinnasse memorat.

CRESWELLUS (Jos.) Jes. scripsit sub nomine Philopatri contra edictum Elisabetae. Vid. Braschius in Labyrintho Apostat. Alegambe, pag. 285.

CREYGTO (Rob.) Anglus, Latine transtulit Silv. Scuropulum de Concilio Florentino, An. 1660. fol.

CRIBELLUS (Leodrisius) Argonautica Orphei Latinis versibus expressit. Versionem istam Aldus Valerio Flacco accudit, et Cribelli cujusdam esse ait, cujus tamen se nomen nescire fatetur. Egoeum An. 1481. vixisse et Philelpho [gap: Greek word(s)] fuisse invenio. Meminit ejus cum honore AEneas Silvius, c. 49. de Europ. Vid. Voss. de hist. Lat. pag. 537. Reinesius in Epist. ad Daumium, pag. 176. Barth. in 3. Theh. Pap. pag. 773.

CRICIUS (Andr.) Polonus, Anno 1537. obiit. Ligato scriptionis genere impense oblectabatur. Elegias, epigrammata et librum epistolarum, ad imitationem Ovidii ad amicos conscripsit. Erasmus in Ciceroniano, pag. 184. ita ac eo censet: Andreas Cricius, Placensis Episcopus, prorsus ingenium habet, ut ille ait, in numerato, carmina pangit feliciter, felicior etiam in oratione soluta, praesto est ex tempore scribenti docta felicitas, sermo perpetua quadam orationis festivitate jucundus. Vid. Starovolsc. pag. 10.

CRINESIUS (Christoph) Schlaccowald. An. 1584. natus est: obiit, Anno 1629. AltdorfI Theologiam docuit. Edidit Lexicon Syriacum: item, Exercitationes Hebraicas. Vid. Henn. Witte in Theol. pag. 331.

CRINITUS (Petrus) Florentinus, tempore Maximiliani, Anno 1505. floruit. Reliquit libros de honesta disciplina: item, vitas poetarum Latinorum. Jovius in Elog. numero 55. memorat, eum familiarius cum nobilibus adolescentibus versatum esse, idque causam morti ipsius praebuisse. Nam aliquando post coenam, dum

jocose rixatur, cantharo frigidae a petulanti conviva perfusus obriguit, doloreque contumeliae in [gap: Greek word(s)] aetatis decessit. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Ital. pag. 823. Crinitus dici voluit, cum antea Riccius a crispa patris coma dictus esset. Judicium Scaligeri de hoc homine vid. in Notis ad Manil. pag. 34. Confer Gifan. in Obs. L. L. pag. 478. 481. 491. Salmuth. in Pancir. part. 1. pag. 77.

CRISOLANUS, Mediolanensis Episcopus, vir Graece doctus et Latine, scripsit de Trinitate: item, de Spiritu Sancto contra Graecos, teste Simlero.

CRISPINUS (Joh.) Atrebas, JCtus, edidit Lexicon Graeco-Latinum, in 4. A. 1595. Item, Commentarium de Apostatis.

CRISPUS (Joh. Bapt.) Monopolitanus, (alii faciunt Gallipolitanum.) scripsit de ethnicis Philosophis caute legendis, Romae, An. 1594. fol. Vid. Dietericus, pag. 1. Bibl. Ant. pag. 117.

CRISPUS (Jul. Caes.) Sanctamauras, Patritius Cyprius, gratulationem ad Nicol. Troillum a Lessoth, Romae, Anno 1606. habuit.

CRISTECUS (Theoph.) Bieczensis, Polonus, An. 1624. obiit. Edidit suppresso nomine librum carminum. Vid. Alegambe, pag. 431.

CRITHEUS, [gap: Greek word(s)] , Plutarcho lib. de solert. animal. memoratur.

CRITIAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Elegiam ad Alcibiadem composuit. Fuit etiam CRITIAS Atheniensis Sophista, de quo Philostratus, in vit. Sophist. pag. 535.

CRITIAS, de variis Rebuspublicis commentatus est. Meminit ejus Clemens Alex. l. 1. Stromatum: item, Athenaeus, l. 11. Confer Meursium in Misc. Lacon. 4, 19.

CRITOLAUS, [gap: Greek word(s)] , Peripateticus, regnante Ptolemaeo Philometore, floruit. Ejus Agellius 7, 14. mentionem facit. Ab hoc diversus est CRITOLAUS Historicus, qui Epirotica scripsit: item, libros [gap: Greek word(s)] , quos Plutarchus in Parallel. allegat. Etymologici magni Autor etiam CRITOLAI Grammatici meminit.

CRITON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Socratis discipulus, [gap: Greek word(s)] , Suida teste.

CRITON, Medicus, tempore Artaxerxis Longimani claruit. Docuit artem [gap: Greek word(s)] vel comtoriam [gap: Greek word(s)] librorum ejus exhibet Galenus, l. 1. [gap: Greek word(s)] .

CRITON, Naxius, Historicus, Octaeteridem, qua res per octennium gestae continentur, composuisse dicitur. Quidam Eudoxii esse autumant. Vid. Suidas.

CRITON, Pieriotes Macedo, Historicus, scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , quemadmodum Suidas refert. Idem annotat, CRITONEM quendam [gap: Greek word(s)] , i. e. res Getarum scripsisse. Dictus [gap: Greek word(s)] allegatur ab eodem in [gap: Greek word(s)] . Ejus nomen quoque Suidae restituendum in [gap: Greek word(s)] , ubi vulgo [gap: Greek word(s)] legitur. Confer Stephanum Ethnographum, in [gap: Greek word(s)] .

CRITONIUS (Jac.) Scotos, Anno 1583. aetatis 22. gladio transverberatus est. Fertur Philosophus et Theologus fuisse insignis, qui de omnibus rebus promtissime disserere potuit. Imperialis in Museo, pag. 141. seculi transacti monstrum appellat, et 10. linguarum peritia insignem fuisse memorat.

CROCARTIUS (Pet.) Bruxell. An. 1553. obiit. Extat ejus Comm. in Logicam et. Physicam Aristotelis: item, in Thomam de Ente.

CROCIUS (Joh.) in Epistolas Paulinas commentatus est tribus Tomis, Anno 1663. fol.

CROCIUS (Lud.) An. 1621. claruit. Edidit Apodixin Paraeneticam de Messia: Tr. de perseverantia Sanctotum: ut et tract. de vera religione et Cath. Ecclesia.

CROCQUETIUS (Andr.) Duacenas, An. 1580. obiit. Epistolam ad Romanos, et ad Hebraeos commentariis illustravit. Vid Sweertius, pag. 119.

CROCUS (Corn.) Amstelodamus, Anno 1550. mortuus est. Fecit Josephum Comoediam. Partem Grammaticae Graecae Theod. Gazae Latine transtulit. Vid. Sweertius, pag. 183. Alegambe, pag. 84. Quenst. pag. 121.

CROGERUS (Nicol.) struxit Amphitheatrum mortis, An. 1610.: item, Monomachiam Silvani et Opidani, An. 1608.

CROISSANT (Alb.) Leodiensis, A. 1638. claruit. Composuit 2. Satiras: quarum prior Studiosus non Studiosus: altera, puer male moratus, vapulans a sene, inscribitur. Vid. Alegambe, pag. 548.

CROIUS (Joh.) Uticensis, Anno 1650. floruit. Sacras Observationes in Novum Testamentum: item, Specimen conjecturarum in quaedam Origenis et Tertulliani loca emisit. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 184.

de la CROIX (Carolus) Montepessulanus, An. 1630. obiit. Vid. Alegambe, pag. 68.

de CROIX (Petrus) Paulinas, condidit tres libros de usu, miraculis et signis S. Crucis, An. 1604.

CROLACHIUS (Henr.) Gothanus, peculiarem libellum de Cultura herbae Isatidis elaboravit, An. 1555.

CROLLIUS (Osw.) Wetteravus Hassus, An. 1609. vivere desiit. Adornavit Basilicam Chymicam.

CROMBACHIUS (Herm.) de cultu et iconibus trium Regum, An. 1672. fol. commentatus est.

CROMBECIUS (Joh.) Duacenas, A. 1626. vivere desiit. Extant ejus duo libri de Perfectionis studio. Vid. Alegambe, pag. 234.

CROMERUS (Martinus) Warmiae in Borussia Episcopus, A. 1589. obiit. Composuit 30. libros rerum Polonicarum Christi resurgentis etiam Triumphum carmine heroico celebravit Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 194. Starovolscius, pag. 25. Funcius, part. 1. Orb. 717.

CROMERIUS (Thomas) quinque libros de rebus gestis Henrici Regis, An. 1584. contexuit.

CROMMIUS (Adr.) Orschotanus, Anno 1631. claruit. Commentatus est in Genesin, Jobum, etc. Vid. Alegambe, pag. 5.

CRONEIN (Cisfrancus) de merito S. Mariae, Anno 1646. Barcinone, scripsisse dicitur.

CRONENBURGIUS (Bernh. Dessenius) Coloniensis, Medicus, An. 1574. obiit. Reliquit libros de Medicamentorum compositione: item, de Peste. Vid. Linden, pag. 100.

CRONIUS, [gap: Greek word(s)] , Arnobio contra Gentes allegatur. Vid. Scheferus de Ital. Philosoph. pag. 180. Valesius in Eusebium, pag. 121.

CROPACIUS (Casp.) Pelsinensis Bohemus, A. 1680. defunctus est. Condidit 2. libros Cunarum Christi: Enconium Viennae Austriae: Duces et Reges Bohemiae, etc. Carmina ejus edita sunt Norimbergae, An. 1581. curante Melisso. Confer T. 2. Delit. Germ. pag. 945.

CROSSEN (Rich.) scripsit de insipientia rationis humanae, Gratia Christi destitutae, in rebus fidei.

CROTTUS (Aet. Jul.) Cremonensis, Idyllia septem, Farraginum libros quatuor, Stromatum libros tres, Ferrariae, Anno 1564. edi curavit. Confer Tom. 1. Delit. Ital. pag. 846.

CROTTUS (Joh.) Monteferrat. JCtus, tres libros Consiliorum, et Tract. de Test. composuit. Vid. Tomus 4. Tract. tract. De ipso Crotto Guilh. Panzirolus, in JCt. 2. 144. Ghilinus, vol. 2. pag. 124. legi poterunt.

a CRUCE (Edmund.) Trecensis, A. 1604. obiit. Valuit carmine et versu. Reliquit epistolas et orationes: item, Tract. de officio divino quotidie celebrando. Vid. Carolus Visch. in Cist. Bibl. pag. 87.

a CRUCE (Joh. Andr.) Venetus, Chirurgiae universalis opus absolutum, An. 1596. publicari curavit.

CRUCAEUS (Emer.) Parisinus, conatus est in novo suo Cinea modum aperire, quo principes omnes inter se convenire possent, et pacem universalem stabilire, animi potius exercendi gratia, quâm quod rem unquam ita fieri posse arbitraretur; inquit Naudaeus in Bibliogr. polit. pag. 79.

CRUCEJUS (Annibal) Mediolanens. vir raris ingenii et doctrinae ornamentis excultus, An. 1577. obiit. Achillem Tatium de amoribus Clitoph. et Leucippes latinitate donavit. Carmina ejusdem habentur T. 1. Delit. Ital. pag. 860. Vid. Thuanus, l. 64. Ghilinus, vol. 2. pag. 19.

CRUCIGER (Casp.) Misnensis, celebris Theologus, natus est, An. 1504: obiit, An. 1548. In translatione Bibliorum Lutherum plurimum adiuvisse dicitur: erat enim Graece et Hebraice doctus. Scripsit in Psalmos, in Johannem, et in Symbolum Nicaenum. Vid. Albinus in Chron. Misnens. pag. 352. Verheiden, pag. 4. Quenstad. pag. 230.

CRUCIGER (Joh.) Harmoniam 4. linguarum Cardinalium magno studio et labore contexuit, An. 1616.

CRUCIUS (Jac.) Bononiensis, An. 1480. floruit. Elaboravit centum annotationes in varios Autores: quae habentur, T. 1. Lamp. Crit. pag. 649. item, Annotationes in Ovidium. Vid. Franc. Floridus, in Subcis. lect. 3. ult.

CRUCIUS (Tacobus) Nucerinus, A. 1637. mortuus est. Scripsit de optima ratione gubernandi. Vid. Alegambe, pag. 195.

CRUCIUS (Joh.) Belga, An. 1650. claruit. Extant ejus Mercurius Batavus, et Suada Delphica.

CRUCIUS (Joh.) condidit carmen Heroicum in horum temporum calamitatem, An. 1604.

CRUCIUS (Laev.) Aldenardinus, Anno 1548. vixit. Reliquit Florilegium Procerum Lat. Linguae: Threnodiam in Criticos: Paraenesin ad Christianos principes. Vid. Sweert. pag. 505.

CRUCIUS (Lud.) Olyssiponensis, Jes. An. 1604. obiit. Composuit poeticam Psalmorum interpretationem: item, Tragicocomoedias sacras, ex. gr. Prodigum, vitam humanam, Sedekiam, Monassem, Josephum, Polychronium. Vid. Alegambe, pag. 310.

CRUCIUS (Vinc. Alsarius) Genuens. edidit Vesuvium ardentem, Romae, Anno 1632. item, Consultationem Medicam, An. 1629.

CRUGERIUS (Joh.) An. 1616. obiit. Heptologium in Cruce: item, Meditationes sacras luci publicae donavit.

CRUGERIUS (Pancratius) An. 1546. natus est. Francofurti Graecam linguam docuit, Ann. 1600. Fecit Orationes, Disp. et Carmina: item, Rescriptum ad Nagelii Astronomiam novam.

CRUMPA (Henr.) A. 1382. claruit. Reliquit determinationes Scholasticas. Haereseos accusatus est, quod docuisset, corpus Christi in altaris sacramento esse solum speculum ad corpus Christi in coelo. Vid. Waraeus, de script. Hibernic. pag. 73.

CRUQUIUS (Jac.) An. 1578. vixit. Horatium Notis illustravit. Carmina etiam struxit. Vid. Sweert. pag. 300.

CRUSENIUS (Nicol.) Mosae Traject. Anno 1629. Viennae obiit. Extat ejus Monasticon Augustinianorum. Vid. Sweertius.

CRUSERIUS (Herm.) Medicus, A. 1563. vivis excessit. In Hippocratem praeclaros Commentarios edidit. Galeni quaedam et Plutarchi omnia multo fidelius, ut Critici existimant, quam Guil. Xylander, Latine reddidit. Vid. Thuanus, l. 59. Sweertius, pag. 341.

CRUSIUS (David) Crimnizensis, Theatrum Hermetico-Hippocraticum, Anno 1616. fabricavit.

CRUSIUS (Jac.) Bambergens. An. 1617. obiit. Lutheranos scriptis subinde oppugnare in more habuit. Vid. Alegambe, pag. 195.

nocturnis, Anno 1660. de eminenti dominio Principis et Reip. An. 1666. de Jure detractionis et emigrationis: ut et de [gap: Greek word(s)] , i. e. canum portatione An. eodem commentatus est.

CRUSIUS (Joh.) Bremensis, Anno 1639. claruit. Edidit Deliquium Astri inextincti, adversus Fr. Rom. Haiium. Vid. Al[?]gambe, pag. 234.

CRUSIUS (Joh. Paul.) Argentoratens. natus est, An. 1588: obiit, Anno 1629. Struxit Epigrammata item, Drama de Croeso: et aliud, quod Heliodorum vocavit.

CRUSIUS (Martinus) A. 1526. natus est: obiit, An. 1607. Tubingae Graecas literas docuit magnâ frequentia, ita ut ob auditorum numerum, cum aliquando Homerum legeret, auditorio accessionem adjungere necesse fuerit. Ob eruditionem summis viris per Germaniam, Italiam, Galliam, Hispaniam, Angliam, Sueciam, Daniam, Hungariam, Graeciam, Turciam, AEgyptum et Palaestinam passim innotuit. Multa conscripsit, adeo ut sint, qui eum 79. volumina reliquisse affirment. Ex his praecipue laudantur ejus Annales Sueviae, quos scripsit [gap: Greek word(s)] . His adde Turco-Graeciam Graecobarbaro stilo scriptam: item, Germano-Graeciam. Jac. Herbrandi Compendium Theologiae a Crusio etiam in linguam Graecam conversum est. Videatur Thuanus l. 73.

CRUSIUS (Paulus) scripsit de Epochis seu aeris temporum et imperiorum. Vid. Adrianus Beierus, in Rect. [?]enens. pag. 982.

a CRUYCE (J. B.) Genealogiam Christi, per mundi aetates deductam, versibus, Antv. An. 1654. expressit.

a CRUZAMONTE (I. ud.) gesta impiorum per Francos, Rhenopoli, An. 1643. literis mandavit.

CTESIAS, [gap: Greek word(s)] , Cnidius, Medicus et Historicus, tempore Artaxerxis Memoriosi claruit, circa XCIX. Olympiadem. In Persia 17. annis versatus est. Persica 23. libris persecutus est: item, Indica, ex quibus Photius nonnulla decerpsit. Harpocration ei etiam Periplum Asiae tribuit. Ctesiam Plutarchus vanitatis arguit. Strabo ait, tutius esse Homero et Hesiodo fidem adhibere, cum de Heroibus verba faciunt, quam Ctesiae. De ejus scriptis Meursius in Apollon. Dyscolum, pag. 120. item, in Cypro, pag. 163. legi poterit. Confer Thomasium, de plagio, §. 397.

CTESIAS, Ephesius, quando vixerit, incertum est. Ei Plutarchus [gap: Greek word(s)] tribuit.

CTESIBIUS, [gap: Greek word(s)] , Historicus, tempore Ptolemaei Philadelphi R. floruit. Eum citat Plutarchus in vita Demosthenis. Meminit ejus etiam Lucianus in Macrobiis, pag. 830. Ex scriptoribus Historicis, inquit, Ctesibius centum et viginti quatuor annos egressus inter deambulandum mortuus est, sicut narrat Apollodorus in Chronicis. Phlegon Trallianus tamen CIV. annos vixisse asserit.

CTESIBIUS, Alexandrinus, tempore Ptolemaei Evergetae II. qui aliter Physcon dicebatur, claruit. Juxta Plinium l. 7. c. 37. Pnevmaticam rationem et Hydraulica organa reperit. Scripsit de arte machinali. Vide, quae de eo referant Vitruvius l. 9. c. 9. et Athenaeus, l. 4.

CTESIPHON, [gap: Greek word(s)] , i. e. de rebus Boeoticis: item, de arboribus et plantis, teste Plutarcho in Parall. et lib. de fluminib. commentatus est.

de CUBITO (Wenc. Payer) scripsit consilium de peste: item, Tr. de Thermis Caroli IV. Vid. Linden, pag. 583.

CUCCHUS (Barthol.) Bergomas, reliquit Summam rerum Theologicarum juxta doctrinam Thomae: item, Comm. in Danielem, Zachariam, Epistolas Canonicas et Apocalypsin.

CUCCHUS (Joh. Bapt.) Medicus, natus est, An. 1558: obiit, An. 1639. Abstenmius fuit et caelebs. Scripta ejus, tribus voluminibus contenta, omnimodam

CUCCHUS (M. Ant.) Bergomas, JCtus, 4. libros Institutionum Juris Canonici: item, Juris Canonici Pentateuchum edidit.

CUCHLERUS (El.) dissertationem habuit de quaestione, utrum mundus vere, an autumno creatus fuerit, A. 1612.

CUDWORTH, Cantabrigiae literas Hebraicas docuit. Scripsisse fertur contra Judaeos.

CUELLAR (Henr.) edidit Comment. in Hippocratis Prognostica, A. 1543. fol. Vid. Linden, pag. 235.

CUELLAR (Joh.) Hisp. An. 1635. obiit. Scripsit in priora 4. capita Johannis. Vid. Alegambe, pag. 234.

CUGNERIUS (Pet.) de Jurisdictione Ecclesiastica et Politica, Anno 1614. commentari coepit.

CUJACIUS (Jac.) magni nominis JCtus, An. 1590. aetatis 68. obiit. Mortuum laudavit Claud. Marescalcus, Senator Parisiensis. A Pithaeo vocatur primus et ultimus Juris interpres, cui, quicquid purae nativaeque lucis ei scientiae undecunque accessit, aetas haec debet et postera debitura est, teste Thuano, l. 99. Confer Imperialem in Museo, pag. 101. Tollium de Inf. lit. pag. 77. Reliquit divinum Observationum opus, cujus singuli libri 40. capitibus absolvuntur.

CULEN (Henr.) Cortenbergensis, edidit collationem Jubilei vet. Hebraeorum, et novi Christianorum, An. 1618. item, Tractatum de Decalogo.

CULMANNUS (Leonh.) An. 1548. vixit. Scripsit de sola fide justificante, Basil. item, Notas in epist. ad Titum.

CULTELLINUS (Augustinus) Florentinus, An. 1651. claruit. Vid. Aspasius in Bibliotheca Aprosiana, pag. 280. Gregorius Letus in Ital. regnante, pag. 377.

de la CULTRE (Jul. Caes.) Bruxellensis, edidit demonstrationes Catholicas, quod Luth. Ecclesia in essentialibus fidei articulis a primitiva Ecclesia dissentiat. Videatur Alegambe, pag. 288.

CUMARINUS (Seraph.) Feltrensis, Anno 1566. vixit. Conciliationes locorum S. Scripturae collegit.

CUMBERLAND (Richard.) librum delegibus naturae, Londini, An. 1672. in 4. typis commisit.

CUMDIUS (Laurent.) Bibliothecam homiliarum et sermonum priscorum Ecclesiae Patrum in Evangelia Dominic. et Fest. totius anni adornavit, quam post ejus obitum Gerardus Mosanus ad finem perduxit, An. 1588. fol.

CUNAEUS (Gabr.) Mediolan. examen Apologiae Fr. Pultei pro Galeno, Anno 1584. publicavit.

CUNAEUS (Petrus) Flissingensis, celebris JCtus, natus est, An. 1586: obiit, Anno 1638. Fuit Latine, Graece et Hebraice doctissimus. Conscripsit animadversiones in Nonni Dionysiaca: Satiram Menippeam: et elegantissimum libellum de republ. Hebraeorum. Vid. Witte, in JCt. pag. 199.

de CUNEO (Guilh.) JCtus, scripsit de Muneribus. Extat Tom. 12. Tract. tract. Item, de materia Securitatis.

de CUNIGA (Franc.) Cantaber, A. 1614. obiit. Extat ejus Tract. de Trinitate. Vid. Alegambe, pag. 104.

CUNO (Matth.) JCtus, emisit Tr. de Pactis, An. 1592. Vid. Becm. in Proleg. de Bibl. Francof. pag. 51.

CUNRADINUS (Henning.) Hamburgensis, carmina exaravit. Vid. T. 2. Delit. Germ. pag. 949.

CUPELLINUS (Jul.) Bononiens. texuit Poeticum quadripartitum. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 179.

CUPERUS (Gisbertus) Consul Dauentriensis, An. 1670. claruit. Edidit tres libros Observationum Philologicarum. Promisit etiam Crepundia, teste Spanheimio de Numism. pag. 358.

CUPERUS (Laurent.) Gerardimontensis, Anno 1594. obiit. Composuit libellum de dignitate hominis: et alium de quatuor novissimis. Extat et ejus Commentarius in Esther.

CUPPENERIUS (Chr.) Prutenus, JCtus A. 1500. floruit. Scr. in Authent. habita, Cod. ne filius pro patre: item, de usuris, montibus pietatis, et mercatura.

de CUPPIS (Torquatus) Romanus, Anno 1640. claruit. Habuit orationem de Passione Domini. Vid. Alegambe, p. 439.

CURAEUS (Joach.) Silesius, Medicus, natus est, An. 1532: obiit, Anno 1573. Condidit gentis Silesiae Annales gravi judicio et sermone luculento: item, Tract. de sensibus et sensili. Mortuum Ferinarius laudavit. Videatur Zeillerus, part. 2. pag. 45.

CURCELLAEUS (Pet.) Candensis, Anno 1561. floruit. Vid. Colomes. in Gall. Orient. pag. 28.

CURCELLAEUS (Steph.) Genuensis, natus est, Anno 1586: obiit, Anno 1657. Mortuo parentavit Arn. Poelenburgius. Scripsit contra Amyraldum: item, Quaternionem dissertationum Theologicarum. Opera ejus simul prodierunt, Amst. An. 1675. fol.

de nova CURIA (Fr.) Brugensis, An. 1562. obiit. Struxit tres Tomos sermonum. Vid. Wadding. in Scr. O. M. pag. 125.

CURIANDER (Abel) edidit vitam Joh. Drusii una cum titulis scriptorum Anno 1616.

CURIATIUS Maternus, poeta, reliquit Medeam et Thyesten, quemadmodum ex Scriptore de Causis corruptae Eloquentiae apparet. Vid. Glandorpius in O. R. p. 289.

CURIO (Caes. Secundus) Taurinalpinus, natus est, An. 1503: obiit, Anno 1569. aetaris 67. Philosophiae et eloquentiae studia per 23. annos Basileae publice professus est. Condidit Forum Romanum. Vid. Thuanus, l. 46. Crusius in Germano-Greacia, pag. 302.

CURIO (Jac.) natus est, Anno 1497: obiit, Anno 1572. Heidelbergae Medicinam docuit. Construxit Chronicon a C. O. usque ad Annum Domini 1558.

CURIUS Fortunatianus, vitam Maximi Pupieni Imp. in literas redegit, teste Capitolino. Extant ejusdem Curii artis Rhetoricae libri tres, opus eruditum, in quo Hermagoraeorum doctrinam plane expressit. Voss. de Nat. Rhet. pag. 94.

CUROPALATES (Joh.) [gap: Greek word(s)] , alias Scylitzes dictus, circa finem seculi XI. claruit. Superest ejus Compendium Historicum, quod ab Anno 811. incipit, et in Nicephoro Botoniate vel in A. 1078. desinit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 247. Tbomasius, de plagio, §. 400. Vide, SCY-LITZES.

de CURTE (Rochus) JCtus, Scripsit de Jure Patronatus, Venet. An. 1584. Vide, CURTIUS.

CURTERIUS (Joh.) Anno 1583. claruit. Hieroclis Philosophi Comment. in aurea Pythagorae carmina Latine interpretatus est.

de CURTILI (Bonus) Brixiensis, JCtus, scripsit de Nobilitate. Extat Tom. 16. Tract. tract.

CURTIUS (Quint.) Rufus, scr. X. libros de rebus Alexandri Magni, quorum duo priores periere. Quando vixerit, Variant eruditi. Quidam sub Augusto vixisse existimant, ut Pithoeus et Bongarsius. Lipsius eum Claudio coaevum judicat. Rutgersius l. 1. Var. lect. c. 19. tempore Vespasiani vixisse, asserit. Alii ad tempora Trajani eum referunt. Cum

Rutgersio G. Joh. Vossius facit l. 1. de Hist. Lat. c. 28. Dissentit ab his omnibus Casp. Barthius, in Notis majoribus ad Claudianum, pag. 1164. ubi ita scribit: Ego Curtium cum toto flore eloquentiae suae non multo antiquiorem Claudiano nostro arbitror, utpote cujus dictio declamatorium acumen ad Panegyristarum affectiones jam dum inclinet, siquidem veritati praejudicia praevalere non sustineamus. Certe tam veterem esse, quam volunt plerique, minime credidero, cum tot Grammaticorum nemo ullus ejus mentionem faciat, praecipue non paucis in eo apparentibus dignis nota et observatione. Et quae frons Quintiliano fuerit inter historicos istum non referenti; si ante eum vixisset? Minime omnium eo eloquentiae magistro antiquior est Curtius. Me si quis audiet, haec verba (ex libro 10. Curtii: Proinde jure meritoque Pop. Romanus salutem se principi suo debere prositetur etc.) de Theodosio exaudiet. Novum enim sidus novam domum innuit; duo filii firmitatem ejus: at antiquum jam imperium, imo pene exoletum verba illa, non ergo revirescit solum, sed etiam floret. Contritum enim quodammodo tot tyrannorum incursibus et innumeris ante hunc principem tumultibus ab eo demum auctoritatem resumsit. Haec ille. Alfonsus, Aragoniae Rex, cum aliquando graviter aegrotaret, Curtii historiâ lecta, subito convaluit, missisque Medicis Curtium pro suo sospitare agno vit, teste Antonio Panormitano.

CURTIUS Valerianus, Osthographus, a Cassiodoro de Orthogr. pag. 962. allegatur.

CURTIUS (Albertus) Monacensis, natus est, An. 1600. Conjurationem Alb. Fridlandi Latine expresst, An. 1635.

CURTIUS (Corn.) Bruxellens. Elogia virorum illustrium ex ordine Eremitarum S. Augustini, An. 1636. edidit: item, librum de Clavis Dominicis, An. 1622.

CURTIUS (Franc) senior, Papiensis, JCt. An. 1495. obiit. Scripsit de Transactionibus. Epitaphium ejus tale occurrit:

CURTIUS (Franc.) junior, itidem JCtus, A. 1533. obiit. Reliquit opus de Feudis. Vid. iterum Panzirolus, l. 4. c. 154.

CURTIUS (Jacobus) Brugensis, JCtus, edidit tres libros [gap: Greek word(s)] , Anno 1554. Vid. Sweertius, pag. 360.

CURTIUS (Jacobus) librum de Mathes. et Astronomiae certitudine, An. 1616. exaravit.

CURTIUS (Lancinus) Mediolanens An. 1490. claruit. Graecis et Latinis literis satis instructus fuit. Stilo utroque scaber et obseurus Jovio in Elog. numero 60. visus est. Elaboravit silvas. Epigrammata ejus prodierunt Mediolani, An. 1521. fol. In libris Epigrammatum videre est (inquit Jovius ) in multa duritie nonnunquam molles facetias, quae risum salse permoveant. Vid. Reinesius in Epist. ad Daum. pag. 15. et 26.

CURTIUS (Matth.) Papiensis, Medicus, An. 1544. aetatis 70. obiit. In Epitaphio dicitur Hippocratis et Galeni vindex, qui salutis augurium egit, medicinamque; excercendo et docendo ipse valens semper excoluit. Edidit in Mundini Anatomen explicationem: item, Methodum dosandi.

CURTIUS (Nicol.) libellum scripsit de Medicamentis lenientibus, praeparantibus et purgantibus, An. 1575.

CURTIUS (Nic.) Encomium urbis et universitatis Lovaniensis carmine elegiaco composuit.

CURTIUS (Rochus) Tigiriensis, JCtus, An. 1515. floruit. De consuetudine et Jure patronatus commentatus est. Vide, CURTE.

CURTIUS (Seb.) Theol. texuit fasciculum demonstrationum Theologicarum, An. 1672. item, libellum de fundamento salutis et articulis fundamentalibus, An. 1664.

CURTZIUS (Joh. Jac.) Pragensis, Anno 1638. claruit. Virtutes Ferdinandi II. Italice expressit. Vid. Alegambe, pag. 251.

CUSANUS, vel, de CUSA, (Nicol.) Cardinalis, vir in omni literarum genere docustissimus, Mathematicus, Philosophus, Theologus, A. 1464. aetatis 63. obiit. Reliquit Cribrationem Alcorani: librum de docta ignorantia: Dialogum in principium Genes. tantae obscuritatis, ut vix a doctissimis possit intelligi. Vid. Ph. Labbe, T. 2.

de CUSENTIA (Theoph.) in Apocalypsin de recidivo statu Ecclesiae et triplici Vae commentari aggressus est.

CUSPINIANUS (Joh.) alias Spieshammer, Sweinfurtensis, Philosophus, Medicus, Poeta, Orator, Historicus, An. 1529. quo Solimannus Viennam obsidere coepit, obiit. Scripsit de Consulibus et Imperatoribus Romanorum: item, Historiam Austriae. Vid. Lambecius in Bibl. Vienn. l. 1. c. 36. et l. 2. pag. 1011. Ghilinus, vol. 1. pag. 81. Hanckius, part. 2. pag. 126.

CUSTOS (Guil.) Lov. JCt. A. 1454. obiit. Tr. de usuris et annuis reditibus elaboravit.

CUTSEMIUS (Pet.) Clivo Vesaliensis, An. 1610. vixit. Edidit Apologiam pro Saxonia Catholica, Col. A. 1620. item, Tractatum de Calvini causa desperata.

CUYCKIUS (Henr.) Culenburgensis, Episcopus Rurenus, Anno 1609. obiit. Extat ejus liber de anno Jubilaeo: item, Speculum Concubinariorum. Vid. Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 280. et Val. Andr. in Fast. Lov. pag. 127.

CYDIAS, [gap: Greek word(s)] , in oratione de dividendo agro Samio, ab Aristotele in Rbetor, 2, 6. allegatur.

CYDIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Mantinensis, [gap: Greek word(s)] , i. e. de invenone rerum, teste Clem. Alex. lib. 1. Strom.

CYDONIUS (Bas. Zancharolus) Cretensis, Orationem de laudibus Thomae Aquinatis, An. 1650. habuit.

CYDONIUS (Demetrius) [gap: Greek word(s)] , Thessalonicensis, seculo 14. circiter obiit. Scripsit de Processione Spiritus Sancti: item, de divinitate Filii, contra Eunomium. Vertit quoque nonnulla Graece, ut Thomae Aquinatis Summam contra Gentes, ejusdemque Summae Theologicae primam et secundam partem: ut et Richardi confutationem legis Mahumetanae, et ipsummet Alcoranum. Vid. Olearius, pas. 130.

de CYGNE (Mart.) scripsit de arte Poetica: item, librum de explanatione Rhetoricae, Colon. An. 1670.

CYLLENIUS Petianus, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, epigramma reliquit. Extat in Anthologia, l. 1. c. 57.

CYLLENIUS (Bernhardinus) Veronensis, composuit Comment. in Tibullum. Casp. Barthius in 4. lib. Theb. Statii Papinii ita annotat: Cyllenii labor multis locis illustrat clarius optimum poetam (Tibullum) quam ex ejus aevo sperari pene poterat. Edidit enim sua Commentaria Romae, An. 1475. Pollicetur in fine longiora hypomnemata in Catullum et Propertium, Peregrinationum nomine inscribenda, si recte mentem hominis capio. Vellem praestitisset. Delectant enim illi literarum renascentium athletae, magnis viribus barbariem domare aggressi, etsi non faventibus semper successibus. Labor sane talium multa pro his temporibus plana fecit. Quo cum carere delicati nostri andabatae volunt, submittere pristinis tenebris vexilla incipiunt brevi tempore amittenda. Haec ille.

CYNAETHUS, [gap: Greek word(s)] , Chius. Olymp. LXIX. vixit, et primus Syracusis carmina Homeri consarcinavit, publiceque recitavit, ut est apud Anonymum in Descriptione Olympiadum. Vid. Scholiastes Pindari in Nem. pag. 256: item, Meursius de Archont. Athen. 2, 1.

CYNTHIUS, Cemetensis, poesi celebris factus est. Autor Dialogi de Linguae Lat. reparatione, p. 404. Nec Cynthius Cemetensis (AEmiliano) Cimbriaco minor: ac nescio, an majorem etiam laudem in utroque genere carminis adeptus. Fortassis idem est cum Cynthio Anconitano, de quo Pierius Val. in lib. de J. L. pag. 154.

CVNTHIUS (J. Bapt.) Ferrariens. Anno. 1573. obiit, annos 69. natus. Reliquit praelectiones in Codicem, quae prodierunt Lugd. Anno 1547. Videatur Thuanus, l. 56.

CYNTHOLZ (Joh.) Germ. JCtus, de consanguinitate commentatus est. Extat T. 9. Tract. tract.

CYNUS, Pistoriensis, JCtus, reliquit praelectiones in Codicem, quae prodierunt Lugd. An. 1547. Vide, CINUS: item, SIGISBULDUS.

CYPARISSIOTA (Joh.) [gap: Greek word(s)] , cognomine Sapiens, seculo XI. vixit. Composuit Expositionem eorum, quae de DEO dicuntur, 10. decadibus constantem. Eam primus edidit Pr. Turrianus, cum Scholiis, Romae, An. 1581. Confer Olearium in Abaco, pag. 265.

CYPRAEUS (Paul.) JCtus, A. 1600. floruit. De Jure Connubiorum, scripto tractavit. C. Barth. in Claud. pag. 1287. vocat non inhumanum, sed doctissimum JCtum.

CYPRIANUS (Caecilius) A. C. 250. Carthaginiensis Episcopus factus est. An. C. 260. martyrii corona decoratus fuit. Judicium de Cypriano honorificum apud Lactantium l. 5. Div. Inst. c. 1. occurrit, ubi eum ornatum in eloquendo, facilem in explicando, potentem in persuadendo fuisse tradidit. Alstedius Cyprianum vocat Christianorum Caesarem. Scripta Cypriani Bellarm. l. de Scr. Eccl. pag. 42. enumerat, simulque dubia ab indubitatis discernit. Vid. Rivetus, T. 2. Oper. p. 1093. Olearius in Abaco, pag. 123.

CYPRIANUS, Huergensis, A. 1560. obiit. Vulgo Hispaniae Phoenix dictus est. Commentatus est in Jobum, Esaiam, Jeremiam, Nahum, Matthaeum, Johannem et Apocalypsin. Vid. Carolus Visch, in Cisterc. pag. 73.

CYRIACUS, cognomine Antiquarius, Anconitanus, vixit tempore Friderici III. Vitas Imperatorum stilo expressit.

CYRIANDER (Uranoph.) edidit Historiam meteorologicam, An. 1657. Est nomen fictum. Verus autor est Hermannus, Princeps Hassiae.

CYRILLUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus Episcopus, tempore Concilii Ephesini, A. C. 432. claruit. Opera ejus Parisiis, A. 1605. duobus Tomis inclusa, impressa sunt. Vid. Rivetus, Tom. 2. Operum, pag. 1141. Olearius, pag. 124.

CYRILLUS quidam Glossarium Graeco-Latinum condidit, quod extat. De quo ita Barthius ad 2. Theb. Pap. pag. 579. In Cyrilli Glossario Graeco-lat. multae sunt Latinae voces, ab autore ad explanandas pressius Graecas confictae. Quia tamen et ad Graecas, Horatii monitu, compositae, et non abhorrent pleraeque Romae genium, non dedigner eas vel isto auctore recipere, augendae linguae quae ad transmarinam sane paupercula est. Haec ille.

CYRILLUS, Hierosolymitanus Episcopus, juxta Bignaeum, A. 385. obiit. Composuit Orationes Catecheticas, teste S. Hieronymo. Vid. Ph. Labbe, T. 1. dissert. pag. 247. Rivet. T. 2. Oper. pag. 1104. Olearius, pag. 126.

a S. CYRILLO (Thomas) Lusitanus, Anno 1637. claruit. Gloriam matris Ecclesiae, An. 1638. fol. stilo celebravit.

CYRILLUS (Decius) scr. de iis, quae Confessionario scitu sunt necessaria, A. 1642.

CYRINUS, [gap: Greek word(s)] , Nicomediensis, Sophista, a Philostrato, in Vitis Sophist. pag. pag. 569. commendatur.

CYRSILUS, [gap: Greek word(s)] , Pharsalius, Straboni, l. 11. pag. 530. memoratur.

CYRUS, [gap: Greek word(s)] , Panopolita, poeta, tempore Theodosii Junioris claruit. Epigrammata ejus nonnulla in Anthologia Gr. Epigr. occurrunt. Tandem Episcopus Cotyaei in Phrygia creatus est. Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] . Confer Reinesium in Var. lect. 3, 14.

CYSATUS (Joh. Bapt.) Lucernensis, Helvetius, Mathesin Ingolstadii docuit. Edidit Mathemata anatomica de Cometa Anni 1618. Videatur Alegambe, p. 223.

CZANACIUS (Matth. Mart.) scripsit de Controversiis inter Jac. Martini et Keckermannum, An. 1625.

CZARADZKI (Greg.) compos. Syntagma Processus Judiciarii, Cracoviae, An. 1612. Vid. Starovolsc. pag. 117.

CZOCHIUS (Andr.) JCtus, A. 1580. obiit, aetatis 62. Vid. Justus in Chron. Franc. p. 31.

DABELUS (Marcus) Persa, Romae Arabicae linguae professor, versionem in 6. Canonis Avicennae librum, textui Arabico parallellam, orbi literato communicavit.

DACA (Alf.) Hisp. Medicus, edidit 3. libros de ratione cognoscendi causas et signa tam in prospera, quam in adversa valetudine urinarum, earumque veris judiciis et praenunciatibus, Hispali, An. 1577. in 4.

DACA (Didacus) Colmenariensis, Hisp. in 2. caput Jacobi, An. 1626. commentatus est. Vide, DAZA.

DACHERIUS (Lucas) Quintinopolitanus, Spicilegium veterum Scriptorum, qui in Galliae Bibliothecis, maxime Benedictinorum, latuerant, 4. Tomis, Parisiis, Anno 1665. in 4. edi curavit.

DACHIUS (Sim.) Memelensis, poeta, natus est, A. 1605: obiit, A. 1659. In alma Regiomontana Univ. Poeseos professor fuit.

DACIER (Nic.) Trecensis, Synopsin Methodicam omnium pharmacorum, Anno 1614. adornavit.

DACIUS, Mediolanensis Archiepiscopus, A. C. 1074. obiit. Reliquit Chronicon. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. de Scr. Eccles. pag. 249. Olearius in Abaco, pag. 128.

DACRIANUS (Pet.) Abbas, seculo IIX. claruit. Condidit speculum Monachorum. Vid. Olearius, pag. 128.

DACTIUS (Andr.) Florent. A. 1540. flor. AEluromyomachiam scr. Carmina ejus ex parte leguntur T. 1. Del. Ital. p. 875.

DADIS, [gap: Greek word(s)] , Graecus autor, Georgica composuit. Videatur Varro l. 1. c. 1. et Columella 1, 1.

DADIUS (Andr.) Medic. D. et insignis Philosophus, A. 1557. Viennae clar. ibique primus Quot libetarius fuit, teste Edero, p. 91.

DAELHEMIUS (Mich.) Hasselensis Eburo, Lipsii familiaris, conscripsisse fertur 36. Comoedias ac Tragoedias. Videatur Sweertius in Ath. Belg. pag. 564.

DAES, [gap: Greek word(s)] , Coloneus, Hist. a Strabone l. 13. pag. 612. allegatur.

DAIMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Plataeensis, tempore Regis, Ptolemaei Lagi, floruit. Fuit unus e Comitibus Alexandri Magni, et, teste Strab. l. 1. legatione ad Allotrachardem, Indiae regem, functus est. Indica, teste Athenaeo l. 9. et Harpocratione in [gap: Greek word(s)] , compos. Strabo Daimacho in plerisque fidem derogandam esse asserit. Eustathius in 2. Iliad. eundem [gap: Greek word(s)] allegat. Hier. Magius l. 2. Var. lect. c. 8. haec hypomenmata manuscripta ex Creta Venetias advecta vidisse se memorat.

DAINEFFUS (Greg.) Leodius, de triplici mundo, Divino, Angelico et Humano, An. 1639. fol. commentatus est.

DALBURGIUS (Joh. Camerarius) Anno 1603. obiit. Erat Episcopus Wormaciensis. Collegit, teste Trithemio, aliquot millia dictionum Graecarum; quae in utraque lingua, Graeca et Germanica, idem significant. Vid. Simlerus.

DALECHAMPIUS (Jac.) Cadomensis Medicus, An. 1600. claruit. Plinii Historiam Naturalem recensuit, et perpetuis notis illustravit. Scaliger in Primis, pag. 47. ejus audaciam in corrigendis scriptoribus reprehendit. Casp. Barthius in 1. Achill. Pap. p. 1639. Plinianas ejus notas et doctrinae et ingenui candoris non admodum uberem hominem arguere observat.

DALGARNO (Georg.) Artem signorum sive Characterem universalem, et Lexicon Grammatico-Philosophicum, Londini, A. 1661. typis mandavit.

DALION, Medicus et Herbarius, a Plinio, l. 20. c. 27. citatur. Videatur Mallincrot. pag. 20.

DALLAEUS (Joh.) Gallus, An. 1655. claruit. Scripsit de usu Patrum in Theologia: item, septem libros de poenis et satisfactionibus humanis. Vid. Tom. 2. Ephemerid. Hedovill. pag. 444.

DALLERIUS (Leobinus) Aurelianus, JCtus, de Apostolicis mandatis commentatus est. Vid. T. 15. Tract. tract.

DALMATA (Trypho) ob surreptos quingentos aureos, moerore obiit. Erat Philosophus et poeta acutus, ingeniosus et tersus. Pierius Valer. de Inf. Lit. pag. 161. aff. suam aetatem rarissimos habuissse, quos Latinarum Graecarumque cognitione Tryphoni conferre posset. Addit, ipsum Timonico fuisse ingenio, adeo ut humanum genus omne evitaret, nulliusque contubernium ultra triduum ferret.

DALMATIUS, Episc. Cyzicenus, Photio, Cod. XCIIX. memoratur. Vid. Mallincr. p. 18.

DALMAYDA (Eman.) Lusitanus, Historiam generalem. AEthiopiae Lusitanico idiomate exaravit. Eam Balth. Tellez, Conimbricae, An. 1660. fol. edi fecit.

DALNERUS (Andr.) JCtus, de Renunciationibus, Anno 1608: item, de Jure hominis, An. 1614. commentari coepit.

DAMAGETUS, [gap: Greek word(s)] , inter Gr. Poetas occurrit, in Anthol. l. 1. c. 1. l. 3. c. 5.

DAMAS, [gap: Greek word(s)] , vitam Eudemi Peripatetici scripsit, notante Simplicio in praefat. ad l. 2. [gap: Greek word(s)] . Vid. Jonsius, de Scr. Hist. Ph. pag. 333.

DAMASCENUS (Joh.) [gap: Greek word(s)] , Anno 731. tempore Leonis Isauri et Constantini Copronymi claruit. Cedrenus et P. Diaconus tradunt, eum Mansor dictum esse, quod ille per [gap: Greek word(s)] , hic per redemptum exponit. Seldenus de Success. pag. 26. vocem [gap: Greek word(s)] ex [gap: Greek word(s)] corruptam esse autumat. Mansur Arabibus vindicatum, servatum denotat. Composuit autem inter alia quatuor libros de Fide Orthodoxa, quibus ipse primus Theologiam ordine complexus est. Ejus ductum postea Petrus Lombardus et Scholastici secuti sunt. Damasceni opera, Syriace scripta, Guil. Postellus ex Oriente attulit, et Ottoni Henrico. Electori Palatino, una cum aliis manuscriptis oppignoravit. Vid. Hornius in Hist. Phil. l. 6. c. 2. Olearius in Abaco, pag. 248.

DAMASCIUS, [gap: Greek word(s)] , Damascenus, Stoicus Philosophus, Simplicii discipulus, tempore Imp. Justiniani vixit. Condidit Commentarios in Platonem: librum de Principiis, et historiam Philosophicam, uti Suidas observat. Photius autor est, Damascium struxisse quatuor libros [gap: Greek word(s)] , in quibus agat de Daemoniis, et de Animis a morte apparentibus. Vid. Jonsius de Scr. Hist. Ph. 3, 19. pag. 306. Voss. de Nat. Rhet. pag. 64.

DAMASTES, [gap: Greek word(s)] , Sigeensis, Hellanici discipulus et aequalis, reliquit duos libros de parentibus et majoribus eorum, qui ad Trojam militarunt, teste Suida. Citatur etiam a Valerio Max. 8, 13. Videatur Jonsius 1, 4. pag. 25.

DAMASUS, Romanae urbis Episcopus, tempore Valentiniani et Valentis floruit, et sub Theodosio pene octogenarius obiit, A. C. 384. Vid. Suidas. Reliquit Carmina et hymnos. Quidam huic Damaso Pontificale (librum ita dictum) tribuunt, refragantibus Bellarmino et Baronio. Vossius mavult id Anastasio adscribere. Certe S. Hieronymus, cum de Damaso ageret, Pontificalis nullam mentionem facit: et in ipso opere nonnulla occurrunt, quae Damaso indigna sunt. Vid. Ph. Labbe, T. 1. diss. pag. 251. Salmasius in Apparatu, pag. 11. Rivetus, Tom. 2. Oper. pag. 1112. Olearius in Abaco, pag. 128.

DAMASUS (Wilh.) scripsit pro religionis Catholicae pace et concordia, ad Germ. An. 1568.

DAMHOUDERIUS (Jodocus) JCt. natus est, A. 1507: obiit, A. 1581. Extat ejus Enchiridion rerum criminalium: Exegesis subhastationum, et alia. Vid. Sweert p. 492.

Notas in Agapetum et Basilium, Anno 1633. Eas Casp. Barthius in Silv. Statii, pag. 377. magnopere commendat.

DAMIANI (Joh.) inter Graece doctos hujus temporis refertur. Vid. Greg. Letus in Ital. regnante, pag. 177.

DAMIANI (Petrus) a fratris nomine ita dictus, A. C. 1072. obiit. Reliquit Epistolas et Sermones. In epistola quadam ad Dominicum scribit, animas defunctorum die Dominico refrigerium poenarum habere et in aviculatum figura de lacu Averni exire; id quod ipsi Pontificii sine risu legere nequeunt. Vid. Phil. Labbe, T. 2. Diss. pag. 201. Olearius, pag. 370. Casp. Barthius in Claud. pag. 528. vocat doctum et eloquentem autorem.

DAMIANUS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, Sophista, tempore Severi Imp. claruit, teste Suida. Vid. Philostratus, in Vitis Sophist. pag. 564.

DAMIANUS (Cosmas) Perpinianensis, An. 1566. obiit. Extat ejus Comm. in Cant. Cant.

DAMIANUS (Jac.) Synopsin primi seculi Societatis Jesu, Tornaci, An. 1641. edidit. Vid. Alegambe, pag. 195.

DAMIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, de Prudentia et bona fortuna, a Stob. serm. 3. pag. 43. allegatur.

DAMIS, [gap: Greek word(s)] , Assyrius, tempore Domitiani Imp. vixit, et Apollonium Tyaneum sectatus erat, cujus etiam acta literis persecutus est, quemadmodum Philostratus l. 1. de Apollonio testatur. Meminit ejus quoque Suidas.

DAMMANNUS (Adrianus) Gandavens. An. 1578. floruit. Bartassii Septimanam versibus heroicis expressit. Reliqua ejus carmina T. 2. Delit. Belg. pag. 1. occurrunt. Vid. Sweertius in Ath. Belg. pag. 94. Sanderus in Gandavensibus Script. pag. 13. Hadr. Damantium vocare videtur.

DAMOCHARIS, [gap: Greek word(s)] , Gramm. inter Graecos poetas locum occupat. Vid. Anthol. l. 3. c. 24. l. 4. c. 19.

DAMOCRATES, [gap: Greek word(s)] , Medicus, de arte Medica carmine modulatus est, quemadmodum ex Galeno et Plinio cognoscere licet. Quidam Servilium Damocratem vocant et Plinii aequalem faciunt.

DAMOCRITUS, [gap: Greek word(s)] , vetus autor, librum de instruendis aciebus composuit. Suidas refert, ipsum etiam de Judaeis scripsisse, et inter alia affirmasse, Judaeos solitos adorare caput asini; quod gentilium fabulis merito accensendum, qui, dum de Judaeis agunt, indigna et nefanda iis affingere solent. Confer eundem, in voce [gap: Greek word(s)] .

DAMON, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, teste Laertio in Thalete, de Philosophis librum construxit.

DAMON, Periclis praeceptor, [gap: Greek word(s)] a Plutarcho in vita Periclis appellatur. Ipse tamen Musicus dici maluit. Ob excellentem animi vim ostracismo Athenis ejectus est. Vid. Voss. de Const. Rhet. pag. 67.

DAMOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus et Sophista, tempore Marci Imp. claruit. Exaravit [gap: Greek word(s)] ad Lollium Maximum, in quo agit de libris comparatu dignis, uti Suidas refert.

DAMOSTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Senator Romanus, 20. libros [gap: Greek word(s)] sive de re Piscatoria collegit. AElianus in hist. animal. 15, 19. ait, ipsum exquisitam rei piscatoriae notitiam sibi comparasse, ac, quaecunque sciret, oratione pulcre extulisse. Vid. idem, l. 13. c. 21. l. 15. c. 4. et 9. Confer Suidam.

DAMOXENUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus Atheniensis, tempore Regis Ptolemaei Philadelphi floruit. Ejus 60. versus Athenaeus, l. 3. nobis conservavit. Suidas duas ejus Fabulas [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] enumerat.

DAMPETRUS (Joh.) Gallus, carmina edidit, quae inveniuntur T. 1. Delit. Gall. pag. 833. De ejus poematibus ita Jul. Caes. Scaliger, l. 6. de re poet. pag. 789. censet: In iis nullum claustrum, nullam invenias cucullam. Tanta est dictionis facilitas, vix ut admittere numeros: tantum numerorum, vix ut lenitatem ullam posse admittere videantur. Sententiarumvero plena omnia: sed earum, quae auditorem ducant, non angant: saturent, non afficiant fastidio: alliciant, non rapiant: denique suum faciant volentem, non invitum. Confer Sammarthanum, pag. 24.

DANAEUS (Lambertus) Aurelianensis, An. 1596. obiit. Genevae et Lugduni Theologiam docuit. Scripsit Ethicam, Physicam, et Politicam Christianam: item, Commentarium in Matthaeum. Celebravit etiam ludum Schaccorum commentario. Videatur Meursius in Athen. Batav. pag. 127. Verheiden in Elog. pag. 179.

DANCANUS (Mart.) refutationem haereseos Anabapt. Antverp. Anno 1549. edi curavit.

DANCK (Joh.) de Saxonia, Anno 1330. claruit. Parisiis Astrologiam docuit. Trithemius vocat virum undecunque doctissimum, Philosophum et Astronomum omnium sui temporis eruditissimum, ingenio et eloquio clarum.

DANCKWERT (Casp.) edidit Descriptionem Ducatus Slesw. et Holsatiae, teste Zeillero, part. 3. pag. 63.

DANDINUS (Ant.) res Aquitanicas quinque libris complexus est, Tolosae, Anno 1648.

DANDINUS (Hieron.) Caesenas, A. 1634. obiit. Reliquit Ethicam sacram: item, 7. libros de corpore animato. Videatur Alegambe, pag. 182.

DANESIUS (Joh.) exaravit Paralipomena Orthographiae, Etymolog. et Prosodiae, Lond. An. 1638.

DANISIUS (Pet.) An. 1577. obiit, octogenario major. Thuanus, l. 64. vocat virum in omni scientiarum genere doctissimum. Vid. Colomesius, in Gall. Orient. pag. 266.

DANHAWERUS (Joh. Conr.) magni nominis Theologus, Anno 1603. natus est: obiit, An. 1666. Argentinae Theologi et Professoris munere multis annis perfunctus est. Scripsit Collegium Psychologicum: Ideam boni disputatoris: disputationes Decalogicas: Christosophiam: Antichristosophiam: Christeidem, etc. Mortuum laudavit Dn. Doctor Balth. Bebelius. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 284. item, Reiserus in epist. ad Spiz. pag. 413.

DANIEL, Propheta, tempore Nebucadnezaris vixit. An inter prophetas referri debeat, Judaei disputant. Vid. Hornbeck. de Convers. Jud. pag. 41.

DANIEL, [gap: Greek word(s)] , Monachus Raythensis, vitam Climaci stilo expressit.

DANIEL (Pet.) Juridicus Floriacensis, a Turnebo in Adv. 26, 21. ita commendatur: Egregius est adolescens Petrus Daniel, Aurelianus, et bonis literis ita deditus, ut nihil aliud in deliciis habere videatur: librorum autem veterum tam cupidus, ut bibliothecas omnes pervestiget, et aliquid semper in lucem proferat, et libros vetustate sepultos velut redivivos hominum lectionireddat. Confer Merulam in Enninm, pag. 100.

DANIELLUS (Bernh.) condidit Commentar. in Georgica Virgilii. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 32.

a DANS (Adolf.) scripsit poemata, Anno 1636. item, de laudibus Elisabetae, Anno 1619.

DANTES Aligerius, Florentinus, natus est, An. 1265: obiit, An. 1325. Triplicem Comoediam Hetrusco sermone expresit. Epitaphium ejus tale circumfertur:

Plura de Dante invenies apud Giraldum, pag. 667. Jovium in Elog. num. 4. Pierium Val. de J. L. pag. 71. Zwingerum, vol. 2. Theatr. l. 7. pag. 474. Olearium in Abaco, pag. 129.

DANTISCUS (Joh.) Polonus, An. 1546. floruit et episcopatum Warmiensem obtinuit. Extant ejus Phaleuci. Vid. J. P. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 48.

DANTZIUS (Joh.) Astensis, edidit Tabulas simplicium medicamentorum, Basil. An. 1543. Vid. Linden, pag. 339.

DAPHIDAS, [gap: Greek word(s)] , Telmissensis, Grammaticus, tempore Attali R. Pergameni floruit. Scr. [gap: Greek word(s)]

[gap: Greek word(s)] testante Suida. De morte ejus Valer. Max. 1, 8. legi potest.

DARCHIUS (Joh.) Venusinus, poesi celebris evasit. Videatur T. 1. Delit. Ital. pag. 893.

DARDANUS (Aloys.) Senatus Veneti Cancellarius, composuit defensionem mulierum adversus sexus faeminini accusatores, Venet. An. 1554.

DARES, [gap: Greek word(s)] Phrygius, tempore belli Trojani vixit. Ejus Phrygiam Iliadem sua adhuc aetate extitisse, AElianus in Var. Hist. XI, 2. affirmat. Isidorus Hispalens. l. 1. Orig. c. 41. ita scribit: Apud gentiles primus Dares Phrygius de Graecis et Trojanis historiam edidit: quam in foliis palmarum ab eo conscriptam esse ferunt. Historia, quae hodie ejus nomine circumfertur, supposititia est. Vid. Ch. Ad. Rupertus in hist. univ. pag. 72.

DARIOTUS (Claud.) Pomarcensis, scripsit introductionem ad astrologiam judiciariam, Anno 1557. item, librum de morbis et diebus criticis. Vid. Linden, pag. 120.

DARIUS (Joh. Ant.) descriptionem civitatis Neapolis, et Provinciae Terrae Laboris literis consignavit.

DARTES (Joh.) Prof. Paris. edidit 3. libros de ordinibus et dignitatibus Ecclesiasticis, contra Salmasium, Paris. An. 1649. in 4. Scripsit etiam de statu Ecclesiarum tempore Apostolorum, Paris. An. 1634. Opera ejus Canonica prodierunt, Anno 1656.

DARUIEU (Hoseas) Theologus Nemausensis, An. 1665. claruit. Nemausi linguam sanctam docuit. Vid. Colomes. in G. O. pag. 243.

a DASSEL (Hardw.) JCtus, Consultationes decisivas composuit. Idem in Consuetudines Reip. Luneb. An. 1591. commentatus est.

DASSOVIUS (Theod.) excussit sententias Rabbinorum de resurrectione mortuorum, An. 1673.

DASYPODIUS (Conr.) Argentinensis, An. 1600. obiit, aetatis 68. Euclidis Catoptrica: item ex Herone et Hieronymo Alexandrino nonnulla Latine transtulit. Descriptionem Horologii, quod Argentinae in Templo maximo spectatur, et cujus inventio ipsi tribuitur, suo nomine vulgavit. Integrum corpus Graecorum Mathematicorum Scriptorum publicare in animo habuit. Vid. Thuanus, l. 123.

DASYPODIUS (Pet.) Francofeldensis, Anno 1559. obiit. Argentinae Graecas literas docuit. Lexicon Graeco-Latinum et Latino-Germ. edidit.

DATHENUS (Pet.) Theologus, ob colloquium Franckenthalense, cum Anabaptistis habitum, inclaruit. Librum, Protocolli nomine, ea de re scriptum, evulgavit.

DATHUS (Augustinus) Senens. tempore Pii II. Pontificis claruit. Res Senensium et Plumbinorum stilo expressit.

DATUS (Carol.) Florentinus, An. 1657. claruit. Vitas veterum Pictorum: item, Vigilias Thuscas adornavit. Vid. Chimentell. pag. 86. Placcius, pag. 149. Greg. Laetus in Ital. Regn. pag. 170.

DAUBDANUS (Joh.) Itinerarium terrae sanctae Gallice exaravit. Vid. Wagenseil in Sota, pag. 221.

DAUBERUS (Joh. Henr.) JCtus, librum de Rom. Imperio confecit. Idem Friderico Henrico, Araus. Principi, Anno 1647. parentavit.

DAUDERSTADIUS (Christ.) An. 1649. obiit. Composuit Doctorem epistolicum, i. e. dispositiones epistolarum Dominicalium et festivalium: item, Apodixin Messiae.

DAVENANTIUS (Joh.) Londinens. Anno 1640. obiit. Scripsit exhortationem ad fraternam communionem inter Ecclesias: Notas in Epis. Pauli ad Coloss.

a DAVENTRIA (Joh.) Transiselanus, Anno 1535. vixit. Contra Lutherum varia scripta publicavit.

DAUFFAIUS (Joh.) Bethuniensis, Consuetudines Artesiae et Bethuniae, teste Sweertio, in lucem protulit.

DAVID, Rex et Propheta, Psalmos reliquit. Athanasius in Synopsi affirmat, Davidem scripsisse tria millia Psalmorum, ex quibus amici Regis Hiskiae solos CL. collegere, caeteris absconditis, ne ad vulgi notitiam pervenirent.

DAVID Abidraham, An. 1361. [?], i. e. ordinem intercalationis composuit Vid. Ganz in Zemach, pag. 145.

DAVID de Augusta vel Augustanus, seculo XIII. vixisse putatur. A nonnullis David Teutonicus dicitur. Formulam novitiorum: item, formulam interioris hominis exaravit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 130. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 99.

DAVID Cohen de Lara, celebris Rabbinus, scripsit de convenientia vocabulorum Rabbinicorum cum Graecis, Anno 1648. Vide, LARA.

DAVID (Franc.) Arianus, virus suum in Transilvania spargere coepit. Christoph. Batoreus id minime ferendum ratus, indictis Comitiis Arii doctrinam damnari curavit, ipsumque Davidem capitali supplicio dignum judicavit. David nil moratus ad Cevae arcem perfugium habuit, in qua conscientiae morsu in amentiam incidens, inter assidua spectrorum terriculamenta excarnificatus miserabili exitu anxiam vitam finivit. Vid. Thuanus enucl. part. 3. pag. 56.

DAVID (Joh.) Cortracensis, Jes. Anno 1613. obiit. Pleraque sua scripta iconibus illustravit. Struxit Paradisum Sponsi et Sponsae: Pancarpium Marianum: Veridicum Christianum: duodecim specula, etc. teste Sweertio. Vid. Alegambe, pag. 234. Placcius, pag. 186.

DAVID (Nicetas) Paphlago, Philosophus, seculo IX. floruit. Scripsit Historiam succinctam de haeresi Barlaami et Acindyni: Expositionem quinque Praedicabilium Porphyrii et 10. Categoriarum Aristotelis: Quaestiones et solutiones in Logicam ejusdem: Paraphrasin in Nazianzeni Tetrasticha. Vid. Olearius, pag. 322. Hanckius in Byzant. Script. pag. 258.

DAVILA (AEgid. Gonsalez) Toletanus, An. 1532. natus est: obiit, Anno 1596. Concilia generalia omnia in locos communes redegisse dicitur. Vid. Alegambe, pag. 8.

DAVILA (Franc.) Cyprius, fuit Episc. Asculanus. Extant ejus Conciones in Quadragesimam, Venet. An. 1591. editae.

DAVILA (Henr. Catherinus) Historiam bellorum civilium in Gallia, An. 1598. literis tradidit. Vid. Imperialis in Museo, pag. 197.

DAVIS (Rich.) duas epistolas exaravit, unam de moribus Turcarum: alteram, de 7. Ecclesiis Asiae.

DAVISSONIUS (Wilh.) Scotus, emisit Prodromum Comment. in Ideam Medicinae Philosophicae P. Severini, Anno 1660.

DAUMIUS (Christianus) celebris Philologus et Poeta insignis, natus est, Anno 1612. Cygneae bonas literas profitetur. Edidit Vertumnum Poeticum, ad scitum illud Imperatorium, Fiat justitia aut pereat mundus, bis millies transformatum: item, Tr. de radicibus amissis. Confecit etiam Notas in Catonem, ut et Bernh. Geystensem. Vivit etiamnum, et de literis humanioribus docendo et scribendo indies bene mereri haud intermittit.

DAUSQUEJUS (Claud.) Audomaropolitanus, natus est, An. 1566. Erat rara Graecarum literarum cognitione praeditus. Quicquid in Annalibus fidele, quicquid apud Grammaticos eruditum, quicquid in Poetis varium, unus hausit justus haeres veterum literarum, inquit Scribanius in Amphith. Hon. Vid. Alegambe. Condidit Notas in Silium Italicum, et

DAUTH (Joh.) JCtus, de Testamentis: item, de Pactis, An. 1611. commentatus est. Extatetiam ejus Tr. de resurrectione mortuorum.

DAUXIRON (Joh.) Palmensis, Gallus, An. 1630. vixit. Edidit Philosophiam moralem sub historia Liderici, teste Alegambe, pag. 235.

DAZA (Did.) Colmenarensis Hispanus, A. 1623. obiit. Prodiit, eo mortuo, commentatio ejus in epistolam B. Jacobi Apostoli. Vid. Alegambe, pag. 90.

DECANALIS (Paulus) Linguae Latinae, Graecae et Hebraicae absolutissimam cognitionem habuit. Ptolemaei Geographiam, misere depravatam, incolumitati pristinae reddere in animo habuit: quam ejus intentionem mors irritam fecit, dum 25. aetatis anno ipsum rebus humanis excedere jussit. Vid. Pierius Valerianus, de Inf. Lit. pag. 58.

DECEMBER (Pet. Candidus) Vallae testimonio Grammaticus exactissimae censurae, Mediolani Graecas Latinasque literas docuit. Extat ejus Appianus Alexandrinus, e Graeco in Latinum versus. Vid. Jovius, in Elog. numero 14. Post mortem arca marmorea honoratus est, teste Puteano in Orat. pag. 73.

DECEMBRIUS (Ang.) reliquit septem libros de Politia literaria, An. 1562. Vid. C. Barthius in Adv. 1, 2.

DECEMBRIUS (Uber.) Mediolanens. Angeli pater, composuit 4. libros de Republica. Demosthenis, Lysiae et Platonis orationes latine transtulit. Vid. Simlerus.

DECIANUS (Tib.) Utinensis, JCt. A. 1581. aetatis 73. obiit. Prodierunt ejus 5. volumina consultationum: item, 2. volumina tractatuum criminalium. Vid. Guido Panzirolus, de JCtis 2, 170. Ghilinus, vol. 2. pag. 214.

DECIMATOR (Henr.) Giffhornensis, edidit An. 1587. libellum de stellis fixis et erraticis: item, Lexicon Latinum, fol. Poemata ejus occurrunt, T. 2. Del. Germ. pag. 1080.

DECIUS, Luculli, viri Consularis, filius, poeta Satiricus, floruit Theodosii et filiorum aetate. Laudatur a Claudio Rutilio, in Itinerario. Vid. Glandorp. pag. 297.

DECIUS (Phil.) vel a Dexio, Mediolanensis, JCtus, Jasonis aequalis, natus est, An. 1454: obiit, An. 1535. octogenario major. Partim in Italia, partim in Gallia jus docuit. Jovius in Elog. numero, 88. eum acerrimum disputatorem fuisse memorat. A Florentinis tandem stipendium mille quingentorum aureorum pro lectura consecutus est, uti patet ex epitaphio. Vid. Gu. Panzirolus, in JCt. 2, 135.

DECKERIUS (Joh.) Flander) An. 1619. obiit. Scripsit de anno ortus et mortis Christi: item, Sacram Chronologiam. Videatur Alegambe, pag. 235: item, Sweertius.

DECKERUS (Joh.) JCtus, An. 1640. claruit. Edidit 2. libros Dissertationum Juris, fol. An. 1631: item, Tr. de rebus Cameralibus.

DECULEO (Just. Jodoc.) Cortracensis, JCtus, reliquit orationes, epistolas et carmina.

DEDEKENNUS (Georg.) 2. volumina Consiliorum Theologicorum et Politicorum, ut et Praxin conscientiarum publicari fecit.

claruit. Composuit librum satiricum de morum simplicitate, tit. Grobianum. Extat ille T. 2. Delit. Germ. pag. 1087.

DEHNIUS (Reinold.) Syntagma Historicum de tribus Sanctorum Anargyrorum Damiani et Cosmae paribus, duabus partibus constans, cum interpretatione Sim. Wagnereckii, post obitum ejusdem edidit notisque illustravit, Viennae, Anno 1660. in 4.

DEICHORUS, [gap: Greek word(s)] , Cyzicenus, a a Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

DEILLIUS exaravit epistolas lascivas ad Cleopatram. Hunc Deillium Messalla Corvinus desultorem bellorum civilium vocare solebat. Nam a Dolabella ad Cassium: a Cassio ad Antonium: novissime ab Antonio transfugit ad Caesarem, teste Seneca in Suas. 1. Vide, DELLIUS.

DEILOCHUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Cyzico. Crebra ejus mentio apud Scholiasten Apollonii occurrit.

DEIOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Proconnesius, secundum Dionys. Halicarnass. ante bellum Peloponnesiacum vixit.

de DEIS (Joh.) Mediolanensis, An. 1584. claruit. Librum de successoribus S. Barnabae condidit.

DELAMINEZ (Raphael) edidit Paradisum concionatorum: item, Theologiam mysticam, An. 1662.

DELBENEUS (Alf.) Anno 1602. claruit. Scripsit de gente et familia Hugonis Capeti. Vide supra, BENE.

DELBENIUS (Pet.) An. 1590. obiit. Thuanus, l. 99. vocat virum ingenii elegantia ac doctrina imprimis ornatum, magnoque rerum agendarum usu expertum.

DELGADUS (Ant.) Terremira, docuit modum proprias vincendi passiones, edito libro, quem inscripserat, Victoria sui ipsius, Madriti, An. 1595. DELIUS (Matth.) Hamburgensis, carmen de arte jocandi composuit. Extat T. 2. Delit. Germ. pag. 1150.

DELLIUS, [gap: Greek word(s)] , Historicus, Plutarcho in vita Marci Antonii memoratur. Ejus nomen etiam Straboni l. 11. Casaubonus restituit; ubi alii legunt, [gap: Greek word(s)] .

DELOINUS (Franc.) JCtus, epistolas reliquisse dicitur. De eo ita Erasmus in Ciceroniano, pag. 169. Utinam Fr. Deloinus se talem praestarepotuisset in oratione librove, qualem se praestitit in epistolis ex tempore scriptis ad amicos. Quod sane prodigii simile videri possit in homine, qui seculo non admodum felici totam pene aetatem in Accursiis, Bartolis et Baldis contrivisset. In literis politioribus et senex et feliciter repubuerat. Hunc nuper mors terris eripuit, ipsi quidem matura (senex enim mortuus est) studiis vero, quibus evehendis ornandisque vir optimus natus videbatur, praepropera. Haec ille.

DELONIUS (Timoth.) An. 1644. claruit, et Montalbani linguam Hebraeam docuit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 183.

DELPHINUS (Frid.) Medicus et Mathematicus Patavinus, Anno 1559. claruit. Scripsit de fluxu et refluxu maris, ut et de motu octavae Sphaerae.

DELPHINUS (Joh. Ant.) a Casali majo-Mediolanens. Anno 1560. obiit. Vulgo media nox dictus est, quod sub mediam noctem, post brevem somnum, ad studendum surgere soleret. Edidit Comment. in Johannem: item, ad Hebraeos; ut et 3. libros de divina Providentia. Vid. Wadding. in Script. Ord. Min. pag. 91. et 190.

DELPHIUS (AEgid.) epistolam Pauli ad Romanos carmine expressit. Erasmus scribit, eum totum ferme S. Scripturae corpus carmine transtulisse. Idem in Ciceron. pag. 178. ita de eo memorat: AEgidius Delphius, vir eruditionis variae, versificator non malus, si facilitati nervos addidisset. Videatur Sweertius, pag. 106.

DELPHIUS (Joh.) de potestate Papae et Notis Ecclesiae, A. 1580. scribere coepit.

DELRIO (Joh.) Brugensis, JCtus, Anno 1624. obiit. Composuit expositionem in septem Psalmos poenitentiales.

DELRIO (Marcus Ant.) edidit 2. libros de principiis Juris: item, repetitionem L. transigere C. de Transactionibus, Anno 1589.

DELRIO (Martinus Ant.) Antverp. natus est, A. 1550: obiit, An. 1608. Reliquit Adagia sacra Vet. et Novi Testam. Disquisitiones Magicas: Notas in Genesin, Canticum, Threnos: Commentarium in Senecam Tragicum, etc. Vitam ejus exaravit Herm. Langeveltius, Antverp. Anno 1609. Vid. Alegambe, pag. 323. Sweertius, pag. 551.

DEMADES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Orator, tempore Philippi Macedonis floruit. Ex nauta orator factus est, et nauticos sales, teste Cicerone in Oratore, in forum transtulit. Attica ejus suavitate tantopere afficiebatur Philippus, ut non ipsum tantum, sed etiam bis mille Athenienses, ad Chaeroneam captos, gratis dimiserit, ceu Plutarchus refert: ac super isto gloriatur ipse Demades in oratione [gap: Greek word(s)] , quae sola extat, edita a Grutero Hanoviae, An. 1619. Confer Suidam. Vid. Voss. de. Nat. Rhet. pag. 82.

DEMAGETUS, [gap: Greek word(s)] , allegatur a Stephano in [gap: Greek word(s)] .

DEMAGORAS, [gap: Greek word(s)] , a Dionysio Halicarn. l. 1. Antiq. laudatur. Ejus etiam Apostolius, cent. 2. prov. meminit.

DEMARATUS, [gap: Greek word(s)] , (de ejus aetate nondum certo constat) [gap: Greek word(s)] reliquit. Ea erant historiae temporis heroici, ut de Bello Trojano, Thebano, et similibus, unde Tragoediarum argumenta ab antiquis sumi solebant. Laudatur a Clem. Alex. in Protrept. item, a Stobaeo, sermone de Patria. [gap: Greek word(s)] ejusdem citat Plutarchus in Parallelis minoribus, et Stobaeus, serm. 38. pag. 228.

DEMARCHUS, [gap: Greek word(s)] a Scholiaste Aristophanis allegatur. Confer Mallincrot. pag. 19.

DEMERARDT (Pet. Rod.) collegit differentias juris communis et Franconici, Herbipol. An. 1661.

DEMETRIUS, [gap: Greek word(s)] , Adramyttenus, Grammaticus, cognomine Ixion dictus est, [gap: Greek word(s)] , i. e. quod Euripidis Tragoediam, quae inscribitur Ixion, clam sublegisset sibique adscripsisset, teste Suida. Alii tamen alias cognominis hujus causas reddere solent. Vid. Laertius et Athenaeus. Vixit tempore Augusti Octaviani. Scripsit de dictionibus Atticis. Confer Palmerium in Emendat. pag. 457.

DEMETRIUS, [gap: Greek word(s)] , Epigrammata reliquit. Vid. Antholog. l. 4. c. 9.

DEMETRIUS, Byzantinus, Peripateticus Philosophus, Diogeni Laertio memoratur. Vid. Jonsius, de Scr. Hist. Ph. 2, 18.

DEMETRIUS, Byzantius, Historicus, tredecim libris transitum Gallorum ex Europa in Asiam complexus est. Videatur Laert. in Socrate.

DEMETRIUS, Calantianus (rectius Calatianus) 20. libros de Asia et Europa composuit. Vid. Schol. Theocriti, pag. 96. Apud Lucianum in Longaevis, T. 2. pag. 822. male Callistianus vocatur. Vid. Palmerius in Emend. pag. 563.

DEMETRIUS, Comicus, [gap: Greek word(s)] ab AEliano in Hist. anim. l. 12. c. 10. adducitur.

DEMETRIUS, Constantino politanus, scripsit de canum et accipitrum medicina libros duos, quos Petrus Gillius Latine transtulisse dicitur.

DEMETRIUS, Cyzicenus, a Mallincrot, pag. 20. inter eos refertur, qui ab aliis omissi sunt.

DEMETRIUS, Lacon, a Sexto Empirico l. 2. contra Mathem. inter Epicureos numeratur. Vid. Meursius, in Miscell. Laconicis, 4, 17.

DEMETRIUS, Erythraeus, [gap: Greek word(s)] a Laertio l. 5. dictus, [gap: Greek word(s)] scripsisse fertur.

DEMETRIUS, Magnesius, tempore Pompeii Magni claruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de iis, qui idem nomen habuerunt, teste Athenaeo et Dionys. Halicarn. Vid. Meursius in Creta, l. 1. c. 1.

DEMETRIUS, Odesseus, librum de patria Odesso compos. Vid. Stephan. in [gap: Greek word(s)] .

DEMETRIUS, Phalereus, Olymp. CXV. floruit. Athenis decem annis praefecturam gessit: unde ab Atheniensibus tot statuis fuit ornatus, quot dies annus habere credebatur, hoc est, CCCLX. Inde ad Ptolemaeum Soterem sese contulit, apud quem primo in honore habitus fuit: eo mortuo, a Ptolemaeo Philadelpho in carcerem conjectus est, ubi aspidis morsu periisse dicitur Ita Hermippus apud Laertium. Confer Suidam. Quidam ex veteribus tradunt, procurante hoc Demetrio S. Biblia ex Hebraeo fonte in Graecum sermonem translata esse. Scripsit Historica, Rhetorica, Poetica, Politica. Librum [gap: Greek word(s)] , qui vulgo Demetrio Phalereo inscribitur, alterius esse et quidem Demetrii Alexandrini, Gerh. Joh. Vossius de nat. Rhet. c. 9. pag. 64. et 84. existimat. Vid. Jonsius, de Scr. H. Ph. 1, 8. pag. 100.

DEMETRIUS, Salaminius, a Stephano in [gap: Greek word(s)] allegatur. Vid. Meurs. in Cypro.

DEMETRIUS, Scepsius, Grammaticus, tempore Ptolemaei Physconis vixit. Condidit [gap: Greek word(s)] , qui est commentarius in eam partem Iliadis, qua recensentur copiae Trojanae. Videatur Harpocration in [gap: Greek word(s)] . Stephanus in [gap: Greek word(s)] undecimum librum ejus operis allegat.

DEMIUS, [gap: Greek word(s)] , Colophonius, [gap: Greek word(s)] allegatur. Videatur Casaubonus in Athen. pag. 185.

DEMOCEDES, [gap: Greek word(s)] , Crotoniata, Medicus, tempore Cambysis Persae et Darii Hystaspidis floruit. Meminit ejus Herodotus, l. 3. item, Suidas.

DEMOCHARES, [gap: Greek word(s)] , Demosthenis sororis filius, Rhetor, Sophoclem oratione defendit, cum omnes Philosophi Atticâ excedere jussi essent. Struxit Historiam sui temporis. Meminit ejus Tullius in Bruto. Videatur Jonsius, de Scr. H. Ph. 1, 7. pag. 94.

DEMOCHARES (Ant.) edidit Tractatum de sacrificio Missae, An. 1563: Item, catalogum Burdigalensium Episcoporum.

DEMOCLES, [gap: Greek word(s)] , Phygaleus, Historicus, vixit ante bellum Peloponnesiacum, teste Dionysio Halicarn.

DEMOCRITUS, [gap: Greek word(s)] , Abderitanus, celebris Philosophus, Olympiade XCIV. obiit, teste Diodoro. Vulgo [gap: Greek word(s)] dictus erat, quod inania hominum studia rideret. Cum centum talenta et amplius possideret, omnia prae Philosophiae studio contemsit, paucisque reservatis, patriae donavit. Apud Euseb. l. 10. [gap: Greek word(s)] . c. 2. fatetur, se 80. annos a patriâ disciplinarum amore abfuisse. Adiit Chaldaeos, AEgyptios, Persas, Indos, et a singulis proficere non erubuit. Reliquit epistolas, [gap: Greek word(s)] . Confer Suidam. De Herbis etiam nonnulla reliquisse, Plinius 21, 11. autor est. Columella, l. 11. c. 3. Democritum etiam librum Georgicon scripsisse tradit. Credidit Democritus, primordia omnium esse ab atomis et inani, Solem, Lunam, et ipsam animam. Atomi ipsi erant corpuscula, nulla naturae vi secabilia, solida tamen. Juxta Lucianum in Macrobiis, centum et quatuor annos natus cibi abstinentia periit. Vid. Jonsius, de Scr. Hist. Phil. 1, 4. Borrichius de Hermet. pag. 67. et seq.

DEMOCRITUS, Chius, Musicus, vixit tempore Democriti Abderitae, Physici, teste Laertio. Ejus meminit etiam Aristoteles 3. Rhet. c. 9. ubi jocum ejus in Melanippiden poetam profert. Vid. Jonsius, loco allegato.

DEMOCRITUS, Ephesius, scripsit de templo Dianae Ephesiae, teste Athenaeo, l. 12.

DEMODAMAS, [gap: Greek word(s)] , Milesius, a Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

DEMOLDICIUS (Fr.) Foroliv. ordinis Eremitarum S. August. Monachus, Quadragesimale condidit.

stilo consignavit, operique [gap: Greek word(s)] nomen imposuit. Vid. Schol. Pindari, pag. 307. item Suidas, in [gap: Greek word(s)] etiam quaedam scripsisse memoratur. Videatur Casaubonus in Athen. pag. 185.

DEMONAX, [gap: Greek word(s)] , Hist. de quo Mallincrot. pag. 20. et 64. Fuit etiam hoc nomine celebris Philosophus, de quo Lucianus in Dialogis, T. 2. pag. 560. et seqq.

DEMONTIOSIUS (Lud.) edidit Gallum Romae hospitem, ubi multa antiquorum monumenta explicantur. An. 1585. Romae. Vid. Thuanus, l. 78.

DEMOPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Ephori Historici filius, tempore Alexandri Magni vixit et de sacro Bello historiam composuit. Testis Diodorus Siculus, l. 16.

DEMOPHILUS, Constantinopolitanus Episcopus, orationem reliquit. Suidas in ea ordinem et decorem desiderat.

DEMOPHON, [gap: Greek word(s)] , inter Etymologos refertur. Vid. Autor Etymologici Magni, in [gap: Greek word(s)] .

DEMOPHYLAX (Joh.) Flander, A. 1528. obiit. Christomachiam carmine acrostichide et laborioso, ut loquitur Sweertius, pag. 418. expressit. Sandero Diophylax vocatur.

DEMOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Orator, natus est Olympiadis XCIX. anno quarto. Periit Olympiadis CXV. anno secundo, et quidem hausto veneno. Cicero in Bruto judicat, unum Demosthenem inter omnes in omni dicendi genere eminere. Confer Suidam in Demosthene. Extat ejus editio, ab Hier. Wolfio adornata, una cum Graeco Ulpiani Rhetoris commentario. Placet adscribere Viri docti cujusdam judicium: Non satis (inquit) reprehendi potest insignis illorum error, qui pueris aut adolescentulis orationes tanti viri legendas proponunt, cum tamen propter argumenti difficultatem a paucissimis viris eruditis intelligi queant. Pleraeque enim earum forenses sunt, ubi praeter ipsam, ut dictum, materiae difficultatem, multa ex Vet. jure Attico occurrunt, et saepe orationis series interpellatur aliis verbis, quae forte protulit, ubi testes interpellavere, adversarius respondit, aut tu multus aliquis coepit oriri, aut etiam judex iratum se ostendit. Ne dicam de infinitis rebus aliis, quae virorum eruditissimorum conjecturis suppleri vix possunt. Faciliores sunt orationes Philippicae, quae suasoriae et argumenti politici sunt, cum exordiis et epistolis. Harum lectio facilius in gymnasiis tolerari potest. Haec ille. Vid. Voss. de Nat. Rhet. pag. 81.

DEMOSTHENES, Bithynus, struxit [gap: Greek word(s)] vel origines Urbium: item, res Bithynorum. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] , Demosthenem poetam in [gap: Greek word(s)] allegat.

DEMOSTHENES, Medicus, Alexandri Philalethis praeceptor, tempore initii monarchiae Romanae floruit. Reliquit tres libros de Oculis, teste Galeno l. 4. de Diff. puls. c. 5. Gerbertus, postea Silvester II. dictus, Epist. 9. ejus meminit, quando scribit: Demosthenes Philosophus librum edidit, qui inscribitur Ophthalmicus. Hunc librum ante 4. secula adhuc in manibus Studiosotum fuisse, Reinesius in Var. lect. 1, 2. pag. 9. affirmat.

DEMOSTHENES, Thrax, Grammaticus, teste Suida, praeter ea, quibus Iliadem Homeri et Theogoniam Hesiodi illustrare conatus est, etiam [gap: Greek word(s)] librum condidit.

DEMOSTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Apameensis, Plutarcho lib. de fluminibus, in Maeandro videlicet et Scamandro, memoratur.

DEMOTELES, [gap: Greek word(s)] , de Pyramidibus AEgyptiis scripsit. Videatur Plinius 36, 12.

DEMPSTERUS (Thomas) Scotus, Anno 1625. obiit. Parisiis, Pisis, et Bononiae, ubi etiam tandem obiit, literas humaniores magno cum plausu docuit. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacoth. pag. 24. refert, hominem admodum contentiosum fuisse, et leviterre vel verbo lacessitum, continuo ad arma rixasque decurrisse: unde factum, ut omnibus formidabilis fieret. Res Scoticas triginta quinque libris persecutus est Scripsit etiam Commentarios in Claudianum: item, in Rosinum de Antiquitatibus Romanis, Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 235. Hanckius, part. 2. de [?]cr. R. R. pag. 174.

DENAISIUS (Petrus) JCtus, natus est, An. 1560: obiit, An. 1610. Edidit Jus Camerale, et. tractatus aliquot de jure meri Imperii. Elaboravit etiam Dissertationem de Idolo Hallensi, contra Lipsium. Depingi se nunquam passus est: epitaphium etiam sibi poni prohibuit. Vid. Placcius, pag. 18.

DENARIUS (Odofr.) Benev. JCtus. An. 1200. floruit. Scripsit de form. libellis: item, de ordine judiciario.

DENISOTUS (Nicol.) Caenomanus, carmina reliquit. Videatur T. 1. Delit. Gall. pag. 862.

DENORES (Jason) Cyprius, An. 1590. obiit. Patavii 13. annis Philosophiam moralem professus est. Contro versia ei fuit cum Bapt. Guarino, Ferrariensi, de Tragicomoediis, in Italia usitatis, quas inconvenientes prorsus et monstrosas esse, edita disputatione de Poesi, ostendere conatus est. Guarinus contrarium defendebat, sententiamque suam sub nomine Verati edebat. Huic libro cum Jason respondisset, Guarinus emisit alterum Veratum, idque tanta cum facundia et animi acerbitate, ut credatur Jasonem, nisi fato esset praereptus, ad laqueum fuisse redactutus, haud aliter ac Lycambem olim Archilochus, ceu refert Ant. Riccobonus, l. 4. de Gymn. Patav. c. 7. Confer Thuanum, l. 99. et Ghilinum, vol. 1. pag. 76.

DENTIUS (Arth.) Anglus, scripsit in Apocalypsin, A. 1644: Item, Semitam simplicium, An. 1633.

de DEO (Joh.) Hisp. JCtus, Anno 1256. claruit. Composuit librum de Abusibus contra Canones: Apparatum: Breviarium decretorum: Summam casuum Decretalium, etc. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. 2, 30. Quenst. pag. 32.

DEODATUS (Claud.) Alsata, exaravit libellum de vero et legitimo aquae cordialis Herculis Saxoniae concinnandi modo et utendi ratione: item, Pantheum Hygiasticum de vita ad CXX. annos propaganda, An. 1628.

DERCYLLUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit Italica et AEtolica: item, de lapidibus et montibus, si credimus Plutarcho, qui ejus testimonio usus est in Parallel. minoribus et libello de Fluviis.

DEREDON (David) Arausionensis Philosophus, pluscula edidit, inter quae est Logica restituta, Anno 1659. Tractatus in Atheos, Anno 1672. liber de Atomis, etc.

DERKENNIS (Ignat.) Antverpiensis, de DEO unitrino creatore, Brux. A. 1655. commentatus est. Videatur Alegambe, pag. 216.

DERNOJUS, vel DERNOYE (Bonav.) emisit Medullam S. Evangelii, Antverp. Anno 1658: item, Exercitia virtutum Christianarum, Col. An. 1645.

DERRERUS (Sebast.) Friburgi Brisgojae jura docuit. Jus civile per axiomata in artem contrahere exorsus est.

DESBANS (Jac.) An. 1633. vixit Extat ejus libellus de 10. beatitudinibus. Vide, BANS.

DESBOIS (Joh. Bapt.) Epitomen dispp. Bellarmini quatuor Tomis edi curavit, An. 1603. Paris.

DESCHAEUS (Barth.) collationem prophetiae Apocalypticae cum Historia Ecclesiae, Anno 1629. Franeck. publicavit.

DESIDERIUS, Cadurcensis, An. C. 660. obiit. Exaravit epistolas ad diversos. Vid. Ph. Labbe, T. 1. dissert. pag. 254. Olearius in Abaco, pag. 131.

DESIDERIUS (Hieron.) inter viros doctos refertur. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 124.

DESPAUTERIUS (Joh.) Ninivita, Flander, Anno 1514. obiit. Fertur fuisse unoculus. Reliquit Commentarios Grammaticos. Videatur Sweertius in Ath. Belg. pag. 418. Voss. de Scr. Math. pag. 230.

DESSENNIUS (Bernh.) Croneburgius, An. 1573. floruit. Edidit Defensionem veteris et rationalis medicinae: item, librum de Peste.

DESTITUTUS (Jul. Caes.) Satrianensis Italus, A. 1632. claruit. Promisit Polyhistorem vel 10. libros Electorum ex omni Philologia: item, Fastos seculares Soc. Jesu. Vid. Alegambe, pag. 288.

DEUCERUS (Joh.) composuit Thesaurum Theologiae, An. 1619: item, Comment. in Psalmos, fol.

DEVONIUS (Bald,) Anglus, Anno 1193. in obsidione Ptolemaidis occubuisse dicitur. Reliquit 2. libros de sectis Haereticorum: librum de sacerdotio Joh. Hyrcani: alium, de eruditione Giraldi. Vid. Carolus Visch, in Cistert. pag. 30.

DEVONIUS (Josephus) Iscanus vel Excestriensis, A. 1200. et deinceps claruit. Composuit sex libros de bello Trojano, Antiocheidem, Panegyricum, et alia. Libri de bello Trojano vulgo Cornelio Nepoti tribuuntur. Vossius poetarum Britannicorum suo aevo principem appellat. Vid. G. Langbainius ad Longinum. pag. 94. Barth. in 2. Theb. Pap. p. 101.

DEUSINGIUS (Ant.) Meursensis, A. 1612. natus est. In Acad. Grôningana professionem Medicam obtinuit. Erat Arabicae, Persicae et Turcicae linguae callentissimus ceu patet ex Erpenii Gramm. Arabicâ, quam suis observationibus locupletatam edidit. Pentateuchum Persicum quoque Latine transtulit. Emisit etiam Genesin microcosmi, An. 1653: item, universale naturae Theatrum, Anno 1644. librum de motu cordis et sanguinis, An. 1655. Ideam fabricae corporis humani, A. 1659. fasciculum 14. selectarum dissertationum, An. 1660. Vid. Autor vitarum Profess. Gröningens. pag. 213. qui plurima alia ejus scripta enumerat.

DEUTSCHMAN (Joh.) Theologus, hoc tempore claret. Struxit Apologiam Aug. Confess. Anti Crocianam, An. 1667.

DEXICRATES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Comicus, Suidae et Athenaeo memoratur. Drama ejus, erant [gap: Greek word(s)] .

DEXIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Erennius, Atheniensis Philosophus et historicus, tempore Aureliani et Probi Impp. floruit. Vid. Suidas. Eunapio [gap: Greek word(s)] , i. e. vir in liberalibus disciplinis et facultate logica versatissimus vocatur. Scripsit contra Plotinum pro libro Aristotelis de Categoriis, teste Tzetze in Chil. pag. 172. Item, [gap: Greek word(s)] vel Historiam Macedonum. Fragmentum inde adducit Eusebius in Chronico, pag. 47. Ejus nomen apud eundem, pag. 32. restitui debet. et pro [gap: Greek word(s)] legendum [gap: Greek word(s)] . Vid. Mart. Hanckius, part. 1. de Scr. R. R. pag. 131. Voss. de Natura Logices, pag. 28. et 62.

DEXIPPUS, Cous, Medicus, Hippocratis discipulus, condidit librum de re Medica: et duos alios [gap: Greek word(s)] , i. e. de praecognitionibus, teste Suida.

DEXTER (Flav.) tempore Theodosii Magni vixit. Vossius, praefectum praetorio fuisse, ex Sophronio ostendit. Composuit Historiam, eamque S. Hieronymo inscripsit: Hieronymus contra ipsi libellum de viris Illustribus dedicavit. Dextri Chronicon, quod a Christo nato ad Annum 430. usque progreditur, primus e tenebris eruit et commentariis illustravit Franciscus Bivarius, A. 1627. Vid. Zeillerus, part. 3. pag. 65. Olearius in Abaco, p. 162.

DEZA (Alf.) Complutensis, A. 1589. obiit. Alegambe pag. 18. vocat sententiae D. Thomae curiosum indagatorem, illustrem interpretem, et acerrimum propugnatorem. Fecit libellum de Oratione mentali.

DEZA (Didacus) Hispanus, An. 1515. extinctus est. Reliquit Monotessaron in 4. Evangelistas: Doctrinae Thomae Aquinatis defensionem: Commentarium in libros Sententiarum: Homilias, etc. Vid. Olearius in Abaco, pag. 134.

DHOLLANDERUS (Engelb.) varia scripsit tum metro, tum prosa. Dramata quoque multa exhibuit, teste Sandero.

DIACONUS (Petrus) Graecus, A. C. 520. claruit. Struxit librum de Incarnatione et gratia DN. nostri JESI CHRISTI. Vid. Olearius, pag. 371.

DIACONUS (Petrus) Ostiensis, Anno 1137. floruit. Scripsit de viris illustribus Cassinensibus. Prodiit hic liber Romae, Anno 1655. Videatur Phil. Labbe, T. 2. Diss. pag. 206.

DIADOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Photices in Illyrico Episcopus, circa A. C. 390. floruit. Condidit centum capita de perfectione, quae habentur T. 5. Bibl. sanct. Vid. Olearius, pag. 133.

DIAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Medicus, Philosophus, Olymp. XCI. vixit. Athenagoras scribit, eum aperte statuisse, [gap: Greek word(s)] . Quidam tamen gentilium Deos tantum ipsum irrisisse existimant. Suidas ait, eum composuisse [gap: Greek word(s)] , in quibus causa defectionis a communi de Diis opinione continebatur. Athenis [gap: Greek word(s)] accusatus et capitis damnatus est. Verum iste periculum fuga evasit. Tatianus eidem [gap: Greek word(s)] tribuit. Vid. Thomasius, de Plagio, §. 405.

DIANA (Antoninus) Panormitanus, hoc seculo claruit. Opera ejus omnia novem, Tomis prodierunt, An. 1667. fol.

DIAS, [gap: Greek word(s)] , Ephesius, Sophista, tempore Philippi, Regis Maced. claruit. Vid. Philostratus, in vitis Soph. pag. 531.

DIASIUS (Joh.) Hisp. An. 1546. a fratre JCto nefarie interfectus est. Vid. Verheiden, in Elog. praest. Theolog. pag. 71.

DIAZ (Eman.) Lusitanus, An. 1618. claruit. Alter Emanuel DIAZ, itidem Lusitanus, ad Chinas usque penetravit, et volumen de modo catechizandi gentiles elabora vit: item, Tract. de Cometis. Vid. Alegambe, pag. 100.

DIBUADIUS (Christ.) Medicus et Mathematicus, Anno 1605. demonstrationem in arithmeticam Euclidis exaravit. Videatur Barthol. in Danis Script. pag. 31.

DIBUADIUS (Georg.) Prof. Hafn. Theologus, A. 1603. claruit. Scripsit comm. in priorem epistolam ad Timotheum. Extat etiam ejus Tract. de Juramento et sanctificando Sabbato. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 141. item, Barthol. in Scr. Dan. pag. 46.

DICAEARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Messenius, Aristotelis discipulus, de rep. Spartanorum librum composuit, qui quotannis Spartae in Ephororum praetorio recitari meruit, teste Suida: item, lib. de Musica, nec non de divinatione et somniis. Descriptio Graeciae Dicaearchi hodie extat. Cicero et Tertullianus tradunt, Dicaearchum istum, nihil omnino animum esse, censuisse. Suidas ei laudem Philosophi, Oratoris, et Geometrae tribuit. Vid. Reinesius in Var. lect. 3, 3. ite[?], in Epist. pag. 609. Jonsius, de Scr. Hist. Phil. 1. 16.

DICAEOGENES, [gap: Greek word(s)] , Tragicus et Dithyrambicus poeta Harpocrationi et Suidae memoratur.

a DICASTILLO (Joh.) edidit 3. Tomos de Sacramento, fol. item, a. Tomos de Juramento. Vid. Alegambe, pag. 237.

DICKSONUS (David) Scotus, A. 1650. vixit. Extant ejus notae in Epistolas Pauli, et Canonicas: item, ejus Therapeutica sacra.

DICTYS, [gap: Greek word(s)] , Cretensis, belli Trojani tempore vixit, istiusque belli Historiam novem libris complexus est. Vid. Suidas et Tzetzes in Chil. 5. pag. 95. Historiam, quae hodie Dictyis nomine circumfertur, alicujus impostoris figmentum esse Ludov. Vives existimat. Vid. Borrich. in Cogit. ad Voss. pag. 12. Meursitus in Creta, pag. 235.

DIDYMARCHUS, [gap: Greek word(s)] , ab Antonino Liberali, narratione 23. allegatur.

DIDYMUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, cognomine Chalcenterus, ab assiduo labore et indefesso scribendi studio ita dictus, tempore Augusti Imperatoris floruit.

Macrobius Saturn. 5, 12, Grammaticorum omnium, qui sunt quique fuerint, instructissimum appellat. A Demetrio Troezenio [gap: Greek word(s)] dictus est, eo quod saepe nec eorum meminisset, quae ipse scripsisset. Juxta Suidam ter mille et quingentos: juxta Senecam vero Epist. 88. quater mille libros edidisse dicitur. Photius, Cod. CCLXXIX. memorat, decem libros proverbiorum a Didymo scriptos esse. Didymi [gap: Greek word(s)] Diogenes Laertius l. 5. Stephanus Ethnographus, et Clemens Alex. l. 4. Strom. allegant. Suidas plures Didymos enumerat, itidem Grammaticos, inter quos etiam est Claudius DIDYMUS, quem de Thucydidis in analogia erratis scripsisse refert. DIDYMUS, Historicus, [gap: Greek word(s)] ab Eusebio in Chronico, pag. 29. allegatur.

DIDYMUS, Alexandrinus, S. Hieronymi praeceptor, seculo IV. circa Annum Domini 380. claruit. Hic, cum coecus esset, plurima dictavit, teste Hieronymo in Catalogo. Nunc solum extant tres libri de Spiritu Sancto, quos Hieronymus latinitate donavit, suisque operibus inseruit: item, Expositio in epistolas Canonicas. Vid. Olearius in Abaco, pag. 134. Jonsius de Scr. H. Ph. 3, 2.

DIDYMUS Areus, Philosophus Academicus, quando vixerit, non certo constat. Suidas [gap: Greek word(s)] vocat, corrupte. Scripsit Syntagma [gap: Greek word(s)] , i. e. de Platonis placitis: item, de Pythagorica Philosophia. [gap: Greek word(s)] quoque [gap: Greek word(s)] duobus libris complexus est. Vid. Jonsius de Sc. Hist. Phil. 3, 1.

DIEDUS (Franc.) Venetus, Anno 1483. obiit. Extant ejus orationes et epistolae: item, Vita S. Rochi.

DIEMERBROCK (Isbrandus) struxit Tr. de peste, Anno 1665: item, Anatomen corporis humani, An. 1672.

DIEMMEIERUS (Joh.) JCt. de Criminibus eorumque poenis, Anno 1568. commentatus est.

DIEPENBORRIUS (AEg.) Brabantus, Invectivam in malos presbyteros condidit carmine.

a DIEST (Henr.) edidit Clavem linguae sanctae, Anno 1669: Enchiridion religionis Christianae, An. 1641. Conciones in quinque priora capita epistolae ad Rom. An. 1676.

DIETELIUS (Gregorius) Monachus Priflingensis, edidit Directorium conscientiae, Anno 1670. in 4. Ejus opera Theologica prodierunt Ratisbonae, Anno 1674. in 4.

DIETERICH (J. G.) scripsit de Jure et statu Judaeorum in rep. Christiana, Anno 1648.

DIETERICUS (Conr.) Theologus Ulmensis, natus est, An. 1575: obiit, An-1639. Confecit Institutiones Catecheticas, juventuti perutiles, ideoque saepius recusas: duo volumina concionum in Sapientiam Salomonis, fol. Analysin evangeliorum Dominicalium, etc. Vid. Spizelius in Templo Honor. pag. 133. Witte, in Theol. pag. 455.

DIETERICUS (Helv.) excudendum dedit Elogium planetarum coelestium et terrestrium Macrocosmi et Microcosmi, An. 1627.

DIETERICUS (Joh. Conr.) Butisbaco Wetteravus, natus est, An. 1612: obiit, An. 1667. Composuit Antiquitates Biblicas: Antiquitates Romanas: Jatreum Hippocraticum: Breviarium Pontificum Rom. Breviarium Haereticorum et Conciliorum: Indicem in Hesiodum: Graeciam exulantem: Lexicon Etymologico-Graecum, etc. Mortuum lauda vit Henr. Phasianus. Vid. Mart. Hanckius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 191.

DIETERICUS (Joh.) de privata Absolutione, deque Actis colloquii Marpurgensis commentatus est.

DIETERICUS (Vitus) Pastor Norimbergens. An. 1549. obiit. Texuit Summaria in libros Vet. et Nov. Testam. Librum de officiis Pastorum: Institutionem

DIETERUS (Rich.) JCtus, scripsit de summa summi Imperii potestate, quam majestatem vocamus.

DIETHERRUS (Andreas) Augustanus, An. 1544. vixit. Comoedias, Josephum et Pauli conversionem, condidit.

DIETHERRUS (Christ. Ludov.) Patricius Norimb. celebris JCtus, natus est, A. 1619. Edidit Thesaurum practicum Besoldi cum additamentis: Rebuffum de Decimis: quinque Orationes Variarum materiarum: Aureum seculum: Itinerarium Mich. Hammersamii in Indiam occidentalem: Tr. de amore praematuro: umbram Stubenbergiacam: Consilia adoptiva Klockii: Orbem novum literatorum detectum sive continuationem Besoldianam cum augmento Fritschii. Vivit etiamnum et de literis optime meretur.

a DIEU (Lud.) Flinssingensis, natus est, An. 1590: obiit, An. 1642. Mortuo Joh. Polyander parentavit. Emisit Historiam Christi, ab Hier. Xavier conscriptam, Persice et Latine, in 4. Composuit etiam animadversiones in Syrum Nov. Test. Interpretem.

DIEUTYCHIDAS, [gap: Greek word(s)] , Megarensis, Historiam Megaricam literis prodidit. Allegatur ab Harpocratione, et Clemente Alexandr. 1. et 6. Stromat. Vid. Palmerius in Emendat. pag. 739.

DIEZ (Phil.) Lusitanus, An. 1591. claruit. Quatuor Tomos concionum: item, Summam Praedicantium publicavit. Videatur Wadding. in S. O. M. pag. 292.

DIGBEJUS (Everh.) condidit artem natandi, A. 1587. Lond. item, duplicem Methodum, Rami methodum refutantem.

DIGBY (Kenelmus) Dissertationem de Plantarum vegetatione: item, demonstrationem immortalitatis animae rationalis, Anno 1664. publicae luci exposuit.

DIGESSIUS (Thom.) emisit Scalas vel alas Mathematicas, Londini, Anno 1673. Vide, DEGESSIUS.

DILHERRUS (Joh. Mich.) Francus, Theologus et Philologus insignis, natus est, Anno 1604: obiit, Anno 1669. Jenae Philosophiam et Philologiam professus est: inde Norimbergam accitus, concionando et scribendo Ecclesiae Evangelicae plurimum profuit. Mortuum laudaverunt Christoph. Molitor et Christ. Arnoldus. Edidit 2. Tomos Dispp. Philologicarum, Conciones, Electa, etc. Vid. Adrianus Bejerus in Rect. Jenens. pag. 489. 1027. et Spizelius in Templo Hon. pag. 295.

DILLICHIUS (Wilh.) Chronicon Hassiae, Hungariae, et Bremense publicavit: item, Peribolologiam seu rationem muniendorum locorum, An. 1641. fol.

DINAMIUS, vitam B. Maximi, Episcopi Rhegiensis, stilo expressit. Extat apud Surium, T. 6. de Sanctis.

DINARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Orator, Olympiade CXV. claruit. Demosthenicum quid habet, sed est inflatior: unde, teste Hermogene, a quibusdam [gap: Greek word(s)] , i. e. hordearius Demosthenes dictus est. Orationes ejus tres extant. 1. Est [gap: Greek word(s)] . 2. [gap: Greek word(s)] . 3. [gap: Greek word(s)] . Eas edidit Janus Gruterus, An. 1619. in 8. Plures Suidas numerat. Vid. Thomasius de Plagio, §. 407. De Dinarchi oratiobus Meursius in lect. Att. l. 3. c. 5. et 11. legi meretur. Voss. de Nat. Rhet. pag. 83.

DINARCHUS, Delius, docuit Fabulas Cretenses, teste Dionys. Halicarnass. de antiq. Orat. Vid. Meursius in Creta, l. 1. ubi Dionysium corrigit.

DINCKELIUS (Dan.) Argentinensis, Med. et Philosoph. natus est, An. 1596: obiit, An. 1634.

DINCKELIUS (Joh.) Anno 1601. obiit. Edidit Homilias Catecheticas contra Pontificios.

a DINCKELSPIEL (Nicol.) conscripsit Sermones de poenitentia et oratione Dominica.

DINETUS (Jacob.) Molinensis Gallus, An. 1630. vixit. Reliquit vitas illustrium virorum inter se comparatas: item, Opera moralia, ad imitationem Plutarchi. Vid. Alegambe, pag. 195.

DINIAS, [gap: Greek word(s)] , scriptis suis res Argolicas complexus est. Citatur a Schol. Apollonii.

DINNERUS (And.) Herbipolensis, Conradi filius, JCtus, natus est, A. 1579: obiit, A. 1633. Mortuo parentavit Frid. Tucherus, Patricius Norimb. Altdorffii Jurisprudentiam magna cum laude interpretatus est. Scripsit de justo rerum precio. Oratio ejus de milite vespertilione Thesauro Politico Besoldi, pag. 508. inserta est. Vid. Henning. Witte, in JCt. pag. 145.

DINNERUS (Beatus) Uberlingensis, poeta, a Bruschio de Monaster. pag. 140. 152. allegatur.

DINNERUS (Conradus) Acronianus, vir Graece et Latine doctissimus, An. 1580. claruit. Epitheta Graeca magno studio et labore collegit. Librum etiam de vita et gestis Georgii Ludovici a Sensheim sub nomine Thrasybuli Leptae publicavit.

DINOLOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus poeta, Dorica dialecto 14. Fabulas composuit. Suidas eum ad Olymp. LXXIII. refert: Vossius mavult ad Olymp. XCII. referre. Vid. Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Confer AElian. hist. anim. 6, 51.

DINON, [gap: Greek word(s)] , pater Clitarchi Historici, tempore Artaxerxis Memoriosi floruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. opus de rebus Persarum, teste Athenaeo, l. 2. Confer Corn. Nepotem in vita Cononis. Diogenes Laertius in prooem. Dinonem in l. 5. hist. allegat.

DINOTHUS (Rich.) Normannus, Historica adversaria et Centuriam de Viris illustribus: item, librum de Gallico civili bello, An. 1582. emisit.

DINTERUS (Emundus) Brabantus, Hist. An. 1448. obiit. Chronicon Brabantiae et alia reliquit. Videatur Sweertius, pag. 229.

DIO, Cassius Coccejanus, [gap: Greek word(s)] , sub Alexandro Mammeae Imp. floruit. Historiam ab U. C. orsus est, quam usque ad dictum Alexandrum LXXX. libris perduxit. Ex his primi XXXIV. libri perierunt: exstant vero sequentes XXV. qui incipiunt a Luculli gestis ac desinunt in morte Claudii Caesaris. Qui inde sequebantur, itidem interciderunt. Judice Photio, grandi stilo utitur, atque in concionibus Thucydidem imitatur. Confer Suidam. Vid. Mart. Hanckius, part. 1. de Scr. R. R. pag. 121. Jonsius de Scr. Hist. Phil. 3, 14. Glandorpius pag. 250. Thomasius de Plagio, §. 408.

DIO, Prusaeensis, cui facundia Chrysostomi nomen peperit, tempore Nervae et Trajani claruit. Condidit Orationes, quae extant: item, 8. libros de Alexandri virtutibus: ut et librum, an mundus sit corruptioni obnoxius. Suidas tradit, eum magnificentiam adeo affectasse, ut leoninam pellem ferens in publicum prodierit. Confer Philostratum, in Vitis Soph. pag. 531. Tzetzem in Chil. pag. 218. Mallincrot. pag. 21. 89.

DIO Syracusanus, Hipparini filius, Epistolas ad Platonem exaravit. Videatur Suidas.

DIOCLES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, veteris Comoediae poeta, Olymp. LXXVIII. innotuit. Ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus, Pollux et Suidas allegant.

DIOCLES, Carystius, celebris Medicus, secundus ab Hippocrate fama et aetate fuit, teste Plinio, l. 26. c. 2. Mentionem ejus passim faciunt Dioscorides, Galenus et alii. Extat ejus Tr. de morborum praesagiis.

DIOCLES, Magnesius, librum [gap: Greek word(s)] , id est, de vitis Philosophorum composuit. A Diogene Laertio plus vice simplici allegatur. Vid. Jonsius de Scr. Hist. Phil. pag. 333.

DIOCLES, Peparethius, scripsit de origine Urbis Romae, teste Plutarcho in vita, Romuli: ubi addit, eum in plurimis Fabium Pictorem secutum esse.

DIOCLES, Rhodius, [gap: Greek word(s)] condidit, allegata a Plutarcho, lib. de fluviis. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 94. Dioclem, Historicum, Josephus, l. 10. Ant. Jud. c. 7. allegat.

DIODORUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, cognomine Valerius, sub Adriano Imp. claruit. Scripsit, teste Suida, de dictione Attica.

DIODORUS, Ephesius, [gap: Greek word(s)] a Laertio, l. 9. allegatur: Vitas Philosophorum, ni fallor, descripsit.

DIODORUS, Periegetes, [gap: Greek word(s)] nonnulla reliquit, ceu colligere est e Plutarcho in Themistocle.

DIODORUS Siculus, historicus, tempore Jul. Caesaris et Augusti Octaviani floruit. Bibliothecam Historicam exstruxit, in qua agebat de rebus AEgyptiis, Assyriis, Medicis, Persicis, Punicis, Romanis, etc. Constabat hoc opus 40. libris, ex qvibus hodie 15. supersunt, et pauca apud Photium et alios excerpta. In hoc opus 30. annos sese impendisse in praefatione ipse Diodorus affirmat. Plinius in praef. eum primum Graecorum nugari desiisse judicat. Photius usum ait [gap: Greek word(s)] , i. e. dictione perspicua, nec nimium ornata et historiae maxime convenienti.

DIODORUS, Sardianus, cognomine Zonas, Orator fuisse dicitur. Meminit ejus Strabo l. 17. pag. 627.

DIODORUS, Junior, [gap: Greek word(s)] , teste Strab. lib. cit. pag. 628. Hujus epigramma aliquod in Anthol. l. 1. c. 26. legitur.

DIODORUS, Sinopensis, Comoedias docuit: ex quibus [gap: Greek word(s)] , partim Athenaeus, partim Suidas allegant.

DIODORUS, Syracusanus, Hist. a Mallincrotio, pag. 65. relatus est inter eos, qui ab aliis omissi erant.

DIODORUS, Tarsensis, Grammaticus, collegit Glossas item [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Notis ad Chalcidium, pag. 21.

DIODORUS, Tarsensis Episcopus; tempore Juliani et Valentis Impp. claruit. Teste Suida, Eusebii Chronicon, sicubi erratum erat, correxit. Idem Suidas multa ejus scripta recenset.

DIOGENES, [gap: Greek word(s)] , Amisi Episcopus, carmina composuit. Unum ex illis occurrit in Anthologia, l. 3. c. 23.

DIOGENES, Apolloniates, Physicus, Anaxagorae aequalis fuisse scribitur. De eo Clemens Alexandrinus, Hesychius in vitis Philosophorum, Suidas, etc. consuli poterunt.

DIOGENES, Babylonius, Seleuciensis dictus, Chrysippi discipulus, teste Cicerone in Lucullo et 6. de Finibus, tempore belli Punici II. ab Atheniensibus, una cum Carneade Academico et Critolao Peripatetico Romam missus est, quemadmodum ex Agellio, 7, 14. constat. Ejus libros de Nobilitate Athenaeus, l. 4. allegat. Lucianus in Longaevis: Diogenes (inquit) Seleuciensis, Stoicae sectae philosophus, 88. annos vixit.

DIOGENES, Cyzicenus, septem libros de Cyzico, patria sua, composuit, teste Stephano.

DIOGENES, Laertius, tempore Antonini Pii claruit. Habemus 10. ejus libros de vitis Philosophorum. Scripsit etiam librum Epigrammatum omni metrorum genere, quem idcirco [gap: Greek word(s)] vocavit. Timonis quoque Sillos commentario illustravit. Tzetzes, Chil. 3. hist. pag. 61. [gap: Greek word(s)] eum appellat. Notanter Barthius ad Claudianum, pag. 102. Extat magno commodo omnium literarum Diogenes Laertius; cujus rhapsodiae, licet diligentissimae exactissimaeque non sint, summa tamen utilitate et voluptate leguntur, ut multis vegrandibus carere pro isto velle sapientia sit. Videatur Voss. de Nat. Rhet. pag. 65. Jonsius de [?]cr. Hist. Ph. 3, 12.

DIOGENES, Sinopensis, Philosophus, vulgo Canis dictus, Olympiade CXIV. obiit. Vitam ejus Laertius descripsit. Vid. etiam Suidas.

DIOGENES, Smyrnaeus, Philosophus, Anaxarchi praeceptor fuit, teste Clemente lib. 1. Stromat.

DIOGENFS, Tarsensis, quaestiones poeticas peculiari libello proponere, simulque soluere conatus est.

DIOGENES, Tragicus, Suidae commemoratur. Ex ejus Fabulis erant [gap: Greek word(s)] .

DIOGENES quidam [gap: Greek word(s)] , a Parthenio in Eroticis c. 6. allegatur.

DIOGENETES, [gap: Greek word(s)] , Erythraeus, ab Hygino in Astronomico, ubi de piscibus agit, adducitur.

DIOGENIANUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleota, temporibus Adriani Caesaris claruit. Collegit Adagia Graecorum ordine Alphabetico. Ea primus Andr. Schottus e Codice Electoralis Bibliothecae publici juris fecit. Ex hoc Diogeniano adagia se in lexicon suum transtulisse, ipse Hesychius in praefatione refert. Reinesius in Variis, l. 2. cap. 1. pag. 127. librum, titulo [gap: Greek word(s)] , ipsi quoque tribuit. Vid. Suidas.

DIOMEDES, condidit Grammaticam tripartitam. Extat inter Grammaticos, a Putschio editos.

DIONYSIODORUS; [gap: Greek word(s)] , Troezenius, a Plutarcho in initio Arati allegatur:

DIONYSIUS, [gap: Greek word(s)] , AEgeus, Medicus et Philosophus, centum capita Dictyacorum composuit. Quae in dictis capitibus contineantur, Photius Cod. CCXI. evolvit; qui videatur.

DIONYSIUS, Albianus, a Scholiaste ad l. 2. Argonaut. Apollonii Rhodii pag. 188. allegatur.

DIONYSIUS, Glauci filius, Alexandrinus Grammaticus, tempore Neronis et deinceps, usque ad Trajamnum claruit. Chaeremoni Philosopho Alexandriae successit. Vid. Suidas.

DIONYSIUS, Alexandrinus Episcopus, A. C. 265. obiit. Mentio ejus frequens apud S. Hieronymum occurrit, maxime in Comm. in Esaiam, ubi ait, ipsum contra Irenaeum scripsisse, Apocalypsin nimis carnaliter explicantem. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. de S. E. pag. 257. Olearius, pag. 136. Dionysius Alexandrinus fecit Commentarium in Salomonem Concionatorem valde disertum, inquit Suidas.

DIONYSIUS, Areopagita, S. Pauli discipulus, ceu ex Actis Apost. c. 17. patet, juxta quosdem sub Domitiano Imp. martyrio coronatus est. Bellarminus tamen usque ad Trajanum vixisse asserit. Confer Suidam. Ei vulgo libros de Hierarchia coelesti tribuunt: item, alium de divinis nominibus: sed falso, quemadmodum Becmannus in Exercit. Theol. pag. 506. ostendit. Vid. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1079. Ph. Labbe. T. 1. de S. E. pag. 259. 765. Olearius, pag. 137. Dionysii Areopagitae defensionem Martinus Delrio in vindiciis Areopagiticis suscipere conatus est. Cons. Andr. Schottum in Scholiis ad Photii Bibliothecam, pag. 2.

DIONYSIUS, Argivus, Clementi Alexandr. l. 1. Strom. memoratus est. Confer Scholiasten Pindari, pag. 266.

DIONYSIUS, Atheniensis, a Scholiaste Apollonii Rhodii ad l. 2. [gap: Greek word(s)] pag. 176. citatur.

DIONYSIUS, Byzantius, scripsit navigationem per Bosphorum, teste Stephano, in [gap: Greek word(s)] . Suidas [gap: Greek word(s)] appellat et addit, eum quoque poema scripsisse plenum Epicediis, indito Threnorum titulo.

DIONYSIUS, Chalcidensis, quinque libris [gap: Greek word(s)] vel origines urbium complexus est. Ejus testimonium Dionysius Halicarnass. l. 1. Antiq. Rom. usurpat. Confer Scholiasten Apollonii, pag. 133. 226.

DIONYSIUS, Characenus, Ixeutica reliquit. Ea Isaacus Vossius habuit, quemadmodum ad Melam, pag. 73. observat. Promittit se illa aliquando in lucem producturum esse.

DIONYSIUS, Carthusianus, alio nomine de Lewis, item Richerius dictus, Belga, A. C. 1471. obiit. Ob singularem sanctitatem Doctor Extaticus dictus est. Scripsit in omnes libros S. Scripturae: item, in quatuor libros Magistri Sententiarum. Opera ejus 12. voluminibus constant. Olearius in Abaco, pag. 138. Vide infra, RICKEL.

DIONYSIUS, [gap: Greek word(s)] , i. e. aeneus, in Elegiis citatur ab Aristotele, in Rhetor. 3, 2.

DIONYSIUS, Comicus, Fabulas condidit. Ex his [gap: Greek word(s)] , potiores fuerunt.

DIONYSIUS, Corinthius, juxta Suidam, Meteorologica: item Commentarium in Hesiodum composuit. Adhaec, Orbem terrarum versibus expressit.

[gap: Greek word(s)] , i. e. Medicorum descriptionem reliquit. Vid. Jonsius, in Scr. hist. Phil. pag. 334.

DIONYSIUS, Exiguus, natione Scytha, tempore Theodorici, Gothorum Regis Ann. 540. claruit. Condidit Cyclum Paschalem, et omissa numeratione ab imperio Diocletiani, numerare coepit ab incarnatione Domini JESU CHRISTI, uti scribit Bellarminus ad An. 525. Dionysium pluribus commendat Cassiodorus in div. lect. cap. 23. Fuit (inquit) nostris temporibus Dionysius, Monachus, Scytha natione, sed moribus omnino Romanus, in utraque lingua valde doctissimus, qui Scripturas divinas tanta curiositate discusserat atque intellexerat, ut undecunque interrogatus fuisset, paratum haberet competens sine aliqua dilatione responsum. Fuit in illo cum sapientia ma gna simplicitas, cum doctrina humilitas, cum facundia loquendi parcitas: ut in nullo se vel extremis famulis anteferret, cum dignus esset regum sine dubitatione colloquiis. Qui petitus a Stephano, Episcopo Solonitano, ex Graecis exemplaribus Canones Ecclesiasticos, moribus suis, ut erat planus atque disertus, magnae eloquentiae luce composuit, quos hodie usu celeberrimo Ecclesia Romana complectitur. Alia quoque multa ex Graeco transtulit in latinum, quae utilitati Ecclesiae possunt convenire. Qui tanta Latinitatis et Graecitatis peritia fungebatur: ut quoscunque libros Graecos in manibus acciperet, Latine sine offensione transcurreret, iterumque Latinos Attico sermone legeret, ut crederes, hoc esse conscriptum, quod os ejus inoffensa velocitate fundebat. Haec ille. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. de S. E. pag. 263. Olearius, pag. 138.

DIONYSIUS, Halicarnasseus, Historicus tempore Augusti floruit. Exara vit 20. libros [gap: Greek word(s)] , ex quibus hodie nonnisi undecim superant. Res Romanas accuratius tractat, quam alii: unde in multis ipsi Livio praefertur, Vid. Mart. Hanckius part. 1. de Scr. R. R. pag. 52. Jonsius de Scr. hist. Rhil. 3, 8.

DIONYSIUS, Halicarnasseus, junior, sub Hadriano Caes. vixit. Scripsit, teste Suida, Historiae Musicae 36. libros, in quibus tibicinum, citharoedorum et Poêtarum omnis generis meminit.

DIONYSIUS, Heracleota, [gap: Greek word(s)] dictus, sub Ptolemaeo Lagi claruit. Cum dolorem, in quem inciderat, perferre non posset, a Stoicis, qui dolorem inter adiaphora reponunt, ad Cyrenaicos defecit: unde tale cognomentum nactus est. Commentatus est [gap: Greek word(s)] : Item, [gap: Greek word(s)] , teste Laêrtio.

DIONYSIUS, Milesius, scriptor fuit antiquior Herodoto. Complexus est res Darii libris quinque: [gap: Greek word(s)] , septem: et res Trojanas, tribus. Scholiastes Apollonii pag. 205, 173. ejusdem Argonautica allegat. Confer Suidam. Hunc Dionysium Cyclographum vocaria Tzetze in Chil. pag. 227. existimo.

DIONYSIUS, Milesius, sophista, a Philostrato, in Vitis Sophist. p. 541. depingitur.

DIONYSIUS, Mitylenaeus, cognomine [gap: Greek word(s)] , Argonautica 6. libris exposuit. Judice Vossio, Olymp. CLXXIII. claruit. Suetonius etiam in Gramm. ejus meminit: item, Suidas.

DIONYSIUS, Olynthius, ab Eusebio de praep. Evang. 10, 11. allegatur. Vid. Jonsius de Sc. hist. Phil. 1, 7.

DIONYSIUS, [gap: Greek word(s)] , tempore Augusti celebris factus est. Struxit carmen de Situ orbis, quod extat una cum scholiis Eustathii. Suidas eum Byzantium facit. Alii Afrum vel Alexandrinum. Eidam Dionysio Eustathius pag. 9. [gap: Greek word(s)] , i. e. opus de gemmis tribuit. Vid. Tzetzes in Chil. pag. 242.

DIONYSIUS, Phaselites, idem qui LONGINUS, de quo infra. Vid. Jonsius, pag. 334.

DIONYSIUS, Philadelphensis, alias [gap: Greek word(s)] dictus est. Ei Eustathius in Scholiis ad Perieget. pag. 9. [gap: Greek word(s)] , i. e. opus de avibus adscribit.

DIONYSIUS, Rhodius, a Tertulliano, lib. de anima c. 46. memoratur. Vid. Suidas, et Meursius in Rhodo, pag. 95.

DIONYSIUS Samius, [gap: Greek word(s)] reliquit, teste Eustathio ad Perieg. pag. 9.

DIONYSIUS, Siciliae Tyrannus, senior, scripsit Tragoedias, Comoedias, et historica. Vid. Suidas.

DIONYSIUS, Tyranus, junior, teste Suida, epistolas et librum de poematibus Epicharmi composuit.

DIONYSIUS, Thrax, Pompeii tempore Romae docuit. Suidas eum Grammaticum facit et Grammatica ac Syntagmatica scripsisse memorat. [gap: Greek word(s)] ipsius citant Scholia parva in Hom. p. 253. Dionysius quidam 33. libros de Diis gentilium composuit, de quo Suidas in [gap: Greek word(s)] .

DIONYSIUS (Cassius) Uticensis, vertit 20. libris Magonis Poeni 28. libros de re rustica, et Graeca lingua Sextilio Praetori misit, uti Varro l. 1. c. 1. indicat. Vid. Placcius, pag. 178. Alii Constantinum Dionysium autorem faciunt. Confer Rhodium, de Scr. suppos. pag. 3. Vide supra, CONSTANTINUS.

DIONYSIUS (Ant.) Veronensis, confecit librum, titulo, Bacchus et Pales, i. e. de natura vini et laudibus ruris, An. 1596.

DIONYSIUS (Paulus) Veronensis, Medicus, Anno 1543. floruit. Hippocratis Aphorismos elegiaco carmine expressit. De materia oculi et ejus partibus versu hexametro egit. Vid. Chioccus, pag. 82.

DIONYSODOTUS, [gap: Greek word(s)] , Lacedaemonius, scripsit Paeanas. Vid. Athenaeus, l. 15.

DIOPHANES, alius, ni fallor, a priore, tempore Plotini philosophi vixit. Adornavit defensionem pro Alcibiade, in Platonis symposio debacchante. Contra eum Porphyrius scripsit, Plotino suadente. Vid. Porphyrius, in vita Plotini.

DIOPHANES, Bithynicus, totum Dionysium Uticensem, Magonis Poeni interpretem, per multa diffusum volumina, sex epitomis circumscripsit, teste Columella 1, 1. Confer Varronem 1, 1. qui addit, eum dictos sex libros Dejotaro Regi transmisisse.

DIOPHANTUS, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, Olympiade CLVI. claruit. Cicero in Bruto vocat Graeciae disertissimum. Eo magistro Tib. Gracchus usus erat. Vid. Voss. de nat. Rhet. pag. 84.

DIOPHANTUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, 13. libros Arithmetices composuit, quos extare ajunt in Bibliotheca Vaticana. Sex eorum, quos ab Andr. Dudithio acceperat, Xylander Latine transtulit notisque iilustravit. Quidam, eum sub Anton. Imp. claruisse, existimant. Huic Diophanto Johannes Regiomontanus Algebrae inventionem adscribit. Alii a Gebro Arabe repertam statuunt. Et sane ipse Diophantus in praefat. hoc invento gloriatur. Diophantum Ismael Bullialdus etiam edidit. Casp. quoque Bachetus, An. 1613. profundissimis speculationibus eum illustravit.

DIOPHANTUS, Arabs, Sophista, Proaeresiii synchronus et aemulus fuit. Orationem funebrem habuit in obitum Proaeresii. Vid. Eunapius, pag. 127.

DIOPHANTUS, Laced. scripsit de Sacris Deorum, teste Fulgentio: item, 14. libros antiquitatum, teste eodem. Videatur Meursius in Misc. Lacon. 4, 17.

DIOSCORIDES, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Med. sub Adriano Imp. vixit.

DIOSCORIDES, Graecus poeta, epigrammata Graeca reliquit. Vid. Anthol. l. 1. c. 76. l. 2. c. 24.

DIOSCORIDES (Pedacius) Anazarbeus, Olymp. CLXXXVI. claruit. Juxta Suidam Medicus Cleopatrae et Antonii fuit. Ipse ait, se militiam secutum sedulam tamen rei herbariae operam impendisse, conferendo cum iis, qui haec maxime intelligerent. Tranftulere eum Hermolaus Barbarus, Marcellus Virgilius, Joh. Ruellius, et postremo omnium optime J. Anton. Saracenus. Vid. Mars. Cognatus, 2, 28.

DIOSCORIDES quidam, de Republ. Lacedaemoniorum Athenaeo l. 4. allegatur. Vid. Meursius, in Mise. Lacon. 4, 19. Jonsius, de Script. hist. Phil. 2, 6. pag. 145.

DIOSCORIDES, Phacas, Herophileus secta, alius ab Anazarbeo, tempore Augusti claruit.

DIOSCORIUS, [gap: Greek word(s)] , Myraeus, Gram. tempore Leonis Imp. vixit. Erat praefectus urbi et praetorio. Vid. Suidas.

DIOSCURIDES, [gap: Greek word(s)] allegatur a Diogene Laertio in Solone, pag. 42.

DIOTOGENES, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, de regno, a Stobaeo, serm. 46. item, de Sanctitate, ab eodem, serm. 41. allegatur.

DIOTIMUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, ab Athenaeo 10, 9. adducitur. Plutarchus eum facit unum ex decem Oratoribus.

DIOTIMUS, Olympenus, aenigmata scripsisse fertur. Videatur Athenaeus, l. 10. c. 15.

DIOTIMUS, Stoicus, teste Laêrtio, lib. 10. pag. 708. Epicurum acerrime insectatus est, quinquaginta circumferens impudicas et lascivas, veluti ab Epicuro scriptas, epistolas: cui fraus haec male cessit, ita ut morte eam luere coactus fuerit. Siquidem Zeno Epicureus ipsum eo nomine accusavit, remque eo deduxit, ut capitis damnaretur, teste Athenaeo 13, 9. Vid. Jonsius de Script. Hist. Phil. 2, 15.

DIOTIMUS, [gap: Greek word(s)] , juxta Strabonem, l. 1. legationes Atheniensium exposuit. Jonsius, pag. 196. Asclepiadis Myrleani patrem fuisse existimat.

DIOXIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Hippocraticus, vetus et nobilis Medicus, laudatur Agellio 17, 11. Fuit etiam DIOXIPPUS, Atheniensis Comicus, cujus fabulas, [gap: Greek word(s)] Suidas recenset.

DIPHILUS, [gap: Greek word(s)] , Sinopensis, Comicus, tempore Ptolemaei Lagi claruit. A Clemente Alexandr. et Eusebio Pamphili [gap: Greek word(s)] , i. e. Comicus insignis et sententiis affluens dicitur. Inter fabulas ejus, sequentes potissimum mihi observatae sunt, [gap: Greek word(s)] , etc.

DIPLOVACIUS (Thomas) Constantinopolitanus, condidit 12. libros de clarissimis JCTIS. Videatur Labbe in B. B. pag. 160.

DISCALTIUS (Ottonellus) JCtus Patavinus, Anno 1607. obiit. Extant ejus Consilia, variae Lectiones, etc. Vid. Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 216. et Guido Panzirolus, in JCt. 2, 196.

DISSALDEUS (Franc.) animadversiones in Plauti Comoedias, Salmurii, Anno 1611. publicavit.

DISTELMAIR (Cleophas) Icones Sanctorum in singulos anni dies cum elogiis, Augustae, An. 1610. edi curavit.

DITHMARUS, Mersburgensis Episcopus, An. 1027. juxta nonnullos, juxta Calvis. verô Anno 1018. obiit. Reliquit septemlibros Chronicorum. Videatur Zeillerus, part. 1. Hist. pag. 43. Olearius in Abaco, pag. 139.

DIVAEUS (Pet.) Lovaniens. Anno 1581. obiit. Extat ejus Tract. de antiquitatibus Galliae Belgicae, vol. 1. Germ. Scr. Sim. Schardii, pag. 354.

DIVERSUS (Pet. Salius) Faventinus, Med. composuit Tractatum de febri pestilenti: item, Commentarium, in l. 4. Hippocratis de morbis. Vide, SALIUS.

DIVES (Guilh.) Gandavens. reliquit carmen elegiacum de Passione Dominica, teste Sandero.

DIVES (Joh.) de esu carnium, de Indulgentiis anni Jubilaei, etc. commentatus est.

DIURIUS (Joh.) Bellovacus, edidit Scrinium Medicinae, sive Aphorismos et collectiones medicinales, Paris. Anno 1536.

DIUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit opus de rebus Phoenicum. Ex eo fragmentum de Salomone et Hiramo nobis conservavit Josephus, l. 1. contra Apionem. DIUS, Pythagoricus, a Stobaeo, sermone 63. citatur.

DIYLLUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Historicus, 27. libros de rebus Graeciae et Siciliae construxit, teste Diodoro, l. 16. Vid. Casaub. in Athen. pag. 281.

DLUGOSSUS (Johann.) aliter Longinus dictus, res a Polonis gestas veraci calamo, ut ajunt, depinxit. Vitam ejus descripsit Felix Herbortus, teste Starovol scio, pag. 30. Vide infra, DUGLOSSUS.

DOBBERCINUS (Mart.) Repertorium universi Juris concinnavit ordine alphabetico. Prodiit Helmstadii, fol. Anno 1589.

DOBROCIESCIUS (Nicol.) Polonus, JCtus, An. 1608. obiit. Reliquit tractatum de Decimis. Videatur Starovolsc. pag. 124.

DOBROZENSKI (Joh.) de Nigripont, edidit Philosophiam de Fontibus, Ferrariae. An. 1659.

DOCAEUS (Joh.) Laudanensis Episcopus, Anno 1550. claruit. Edidit Enarrationem Dominicae passionis: item, duos libros de aeterna Filii Dei generatione et temporali ejusdem nativitate.

DOCCOMENSIS (Hermannus) Frisius, An. 1514. vixit. Composuit Comment. in 17. Psalmos priores: et, cum ad 18. pervenisset, in mentis alienationem incidit, unde etiam periit, teste Sweertio.

DOCHINGUS (Thom.) Norfolcensis, An. 1270. claruit. Multa scripsit, quae Oxonii servantur maximum partem adhuc inedita. Vid. Wadding. in Sc. O. Min. pag. 323.

DOCTIUS (Thomas) Senensis, JCtus, Anno 1441. obiit. Vulgo Doctor Veritatis dictus est, teste Panzirolo in JCtis, 2, 91.

a DOCTORIBUS (Ant. Franc.) Patav. An. 1528. obiit. Confecit indicem in Abbatis Siculi commentaria. Vid. Gu. Panzirolus, l. c. 3, 52.

DOCTORIUS (Matth.) ab Hieron. Magio, l. 2. Var. lect. c. 4. vir Graece et Latine bene doctus, divinique et humani juris apprime consultus appellatur.

DODECHINUS, Anno 1200. vixit. Reliquit Historiam sanctam de Peregrinatione in Palaestinam. Chronico Mariani Scoti appendicem adjunxit.

DODONAEUS (Rembertus) Mechliniensis, natus est, Anno 1518: obiit, Anno 1585. Maximiliano II. et Rudolpho II. in medicina operam navavit; Lugduni vero in Batavia medicinam magna cum laude professus est. Historiam stirpium triginta libris complexus est. Edidit etiam Praxin Medicam: item, historiam vitis et vini. Vid. Thuanus, l. 82. Sweertius, pag. 653.

DOGEN (Matthias) architecturam militarem modernam, Amst. fol. An. 1647. edi curavit.

DOGLIONI (Nicol.) Bellunensis, Amphitheatrum Europae construxit. Prodiit, An. 1623.

DOJONUS (Julius) Bellunensis, juvenis peste periit. In medicina quaedam scribere coepit, quae tamen morte praepeditus inabsoluta relinquere coactus est. Vid. Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 66.

a DOLA (Lud.) Capuccinus, scripsit d[?] concursu DEI. Sam. Maresius Tom. 1. contra Tirin. pag. 605. vocat Durandistarum antesignanum.

DOLERA (Clemens) Monilianus Ligur, Cardinalis, Anno 1568. aetatis 66. obiit. Composuit pompendium Catholicarum institutionum. In Epitaphio audit vir summae doctrinae et religionis. Videatur Waddingus in Script. Ord. Min. pag. 92.

DOLETUS (Steph.) Aurelius, An. 1530. vixit. Carmina ejus occurrunt Tom. 1. Delit. Gall. pag. 865. Scripsit fata Francisci Vallesii. De eo J. C. Scaliger, 1. 6. de re poet. pag. 791. ita judicat: Doletus, Musarum carcinoma aut vomica dici potest. Nam praeterquam quod in eo tam grandi corpore ne mica quidem salis: vult insanus agere tyrannum in poesi. Ita luo arbitratu Virgilianas gemmas suae inserit pici, ut videri velit sua. Dum optimi et maximi regis Francisci fata canit, ejus nomen suo malo fato functum est. Quodque tum illi, tum illius versibus debebatur, solus passus est atheus flammae supplicium. Flamma tamen eum puriorem non effecit: ipse flammam potius effecit impuriorem, etc.

DOLFUS (Pomp.) inter doctos locum habet. Videatur Greg. Letus, in Ital. regn. pag. 164.

DOLSCIUS (Paulus) Plaviensis, Medicus Halensis, An. 1589. obiit. Psalmos et Siracidem Graeco carmine feliciter reddidit. Extat etiam ejus Confessio Augustana Graece scripta, quam tamen Joh. Hornbeckius in Summa controversiarum, pag. 979. a Phil. Melanchthone compositam, male arbitratur. Confer Placcium, pag. 186.

DOLUS, Mendesius, de re rustica a Columella allegatur. Verum Meursius et Reinesius Bolus, non Dolus genuinum ejus scriptoris nomen esse autumant. Nihilominus Borrichius de Hermet. pag. 164. Doli nomen retinet. Vide supra, BOLUS.

DOMANINUS (Lact.) Mantuanus, Anno 1590. claruit. Comm. super totam Theologiam, Tomosque, duos de Providentia composuit.

DOMANNUS (Joh.) Apologeticum pro Westphalia contra Lipsium adornavit, An. 1591.

DOMENECCUS (Hieron.) Valentinus, unus ex Ignatii Lojolae discipulis, Anno 1555. daruit. Reliquit Catechismum, in toto Siciliae regno usurpatum. Videatur Alegambe, pag. 182.

DOMINICI (Abraham) Friso, Theologus, Anno 1628. vixit. Barlaeus in Epist. pag. 231. vocat virum acri ingenio, rei Theologicae, quam poeticae peritiorem. Scripsit Tract. aliquot de fundamentis unitatis et pacis inter Christianos, sive de Notis, quibus necessaria a non necessariis in religione dignosci possint. Fateor (inquit Barlaeus ) nihil me in hunc usque diem legisse super isthoc argumento plenius accuratiusque scriptum, licet stilo minus florido et inconcinna dictione. Conscripsit etiam historiam captivitatis Grotii et Hogerhetii, quorum sortem calamitatemque versibus 1500. deplorat. Versus inculti prorsus sunt et plus quam triviales, etc. Haec ille.

DOMINICI (Johann.) Ragusinus Archiepiscopus, Anno 1418. Budae in Pannonia obiit. Reliquit Commentar. in Matthaeum et epistolam ad Romanos. In libro, quem Luculam noctis inscripsit, interposito juramento affirmat, se in nulla scientia praeceptorem habuisse, sed exemplo Augustini omnes per seipsum disciplinas edidicisse. Videatur Sig. Ferrarius, in Hungar. pag. 443.

de DOMINICIS (Dominicus) Venetus, librum de sanguine Christi exaravit, Anno 1557.

DOMINICUS (Honorius) Panormitanus, Museum illustrium Poetarum, Venetiis, Anno 1651. luci publicae exposuit.

DOMINICUS (Lud.) Placentinus, inter doctos nomen habere meruit. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 148.

DOMINICUS (Marcus Ant.) duos libros de sudario capitis Christi condidit, Anno 1640. Item, Tractatum de Treuga et pace.

de DOMINIS (Marc. Ant.) Spalatensis Episcopus, a Pontificiis in Reformatorum castra transiit. Edidit X. libros de Rep. Ecclesiastica. A Reformatis rursus ad Pontificios defecisse traditur. Romam regressus libellum composuit, in quo doctrinam Reformatorum detestatus est. Verum non potuit religio ei placere pontificia: quare fugam adornavit, et rursus sese ad Reform. recipere voluit. In fuga comprehensus et inquisitorum jussu in carcerem conjectus est, in quo, morbo an veneno incertum, miserrime periit. Corpus ipsius, An. 1625. Romae in campo Florae igni exustum est. Videatur Nicius, l. 3. Pinacoth. pag. 78. Confer Bisselium in 3. Septennio, pag. 292.

DOMITIANUS, Imperator, a Fab. Quintiliano maximus Poetarum appellatur. Germanici nomen a victa gente meruit. Vossius Arateam translationem ei tribuit

DOMITIUS, Calderinus, Veronensis, Anno 1477. claruit. Cum Romae profiteretur et obscura sensa duriorum Poetarum admirabili reconditae lectionis testimonio dilucidasset, teste Jovio in Elog. numero 21. literarii splendoris assertor ac omnis obscuritatis illustrator

acclamatus est. Barthius in l. 5. Silv. Stat. pag. 483. sequentia habet: Vide Domitii commentaria, admirandae sane eo aevo eruditionis viri et ingenii, tantilla aetate. Obiit enim triginta annis non multo major, et in Papinium scripsit A. C. 1475. quo tempore, nondum vigente typographia, pauci libri extabant. Et ausus est tamen scribere in difficilimae eruditionis auctores, Suetonium, Papinium, Martialem, Juvenalem, Ovidii Ibin, aliosque plures, successu non semper aequali, ut plurimum tamen meliore, quam nunc facile credas. Haec ille.

DOMITIUS ( [gap: Greek word(s)] ) Callistratus, libros de Heraclea composuit, quos Stephanus Ethnographus in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] allegare solet.

DOMITIUS Corbulo, sub Claudio et Nerone potissimum vixit. Loca, in quibus militaverat, literis descripsit, teste Plinio 5, 24. et 6, 8.

DOMITIUS, Grammaticus, tempore Hadriani Caes. floruit. Agellius 18, 7. ait, ei cognomen Insani factum esse, quoniam erat natura intractibilior et morosior.

DOMITIUS, Marsus, Poeta, citatur a Plinio l. 1. et 33: item, a Suetonio de Cl. Grammaticis. Scripsit Epigrammata et et Amazonides. Vid. Fabius 6, 4. Ovidius eum inter sui temporis poêtas refert, eleg. ult. Ponticorum: Cum foret et Marsus, magnique Rabirius oris.

DOMNINUS, [gap: Greek word(s)] , Syrus, Philosophus, Syriani discipulus nonnulla Platonica dogmata sententiis suis convellere conatus est. Proclus, id non ferendum ratus, scripsit adversus ipsum librum repurgatorium, teste Suida.

DOMNIZO, Presbyter, An. 1115. floruit. Carmine heroico vitam Mathildis complexus est.

DONALDSONIUS (Gualt.) synopsin Ethices concinnavit, A. 1631. Construxit etiam Oeconomica. Barthius in Stat. Tom. 1. pag. 39. vocat hominem sani judicii.

DONATUS (AElius) tempore Constantii Imp. in pretio fuit. S. Hieronymus, l. 1. contra Rufinum, eum Praeceptorem suum vocat, et in Virgilium commentarios composuisse, affirmat.

DONATUS (Tib.) antiquus autor, vitam Virgilii Maronis stilo expressit. Extant etiam ejus nomine Commentaria in Virgilium, a G. Fabricio edita, cujus tamen fidem nonnulli suspectam habent, sed immerito. Nulla enim causa erat illi fingendi aut incidendi hunc Virgilianum Interpretem. Barthius in 11. Theb. Papin. pag. 1386. Fuere (inquit) non unius generis Maroniani olim interpretes; utque ex veris Criticis et Philologis doctissimis corrasa sunt commentaria, quae Servii nunc titulo prostant: ita ex paraphraste non uno videntur constipata, quae Donati nomen praeferunt, etsi Donatum ad Donatianum filium haec commentatum esse, ex inscriptione operis et reipsa minime dubium esse debeat. Utinam vero vel cum jactura horum commentariorum, Donati hujus liber extaret, quo urbium, fluviorum, Deorum Dearumque, etc. Virgilio usurpatorum nomina, cum historica exegesi AEneidos ipsius, comprehendit. Multo utique majoris eruditionis famâ nunc esset, omnium utique post S. Scripturam, pretiosissimus et omni admiratione dignissimus auctor. Haec ille. Glandorpius, pag. 234. vocat Tiberium Claudium Donatum, et ad Tib. Claudium Maximum interpretationes in Virg. scripsisse affirmat. G. Joh. Vossius l. 6. Inst. Orat. c. 2. pag. 432. asserit, hunc Donatum vix Lucilianum illud elogium commeruisse, Sarcinatorem esse summum, suere centonem optime.

DONATUS (Alex.) Senens. Anno 1640. obiit. Condidit Artem poeticam tribus libris: item, Sueviam, Tragoediam. Extat et ejus Constantinus versu heroico: ut et Roma vetus et recens. Vid. Alegambe, pag. 11.

DONATUS (Bernh.) scripsit de differentia Platonicae et Aristotelicae Philosophiae, Paris. Anno 1541. Videatur Simlerus.

DONATUS (Hieron.) Venetus, ob majestatem sermonis cum Graecis et Latinis comparari potest. Eum Graece Latineque

dicentem omnes cum stupore admirati sunt, inquit Reusnerus. Pierius Valerianus de J. L. pag. 73. vocat Oratorem, Poetam, Philosophum, Theologum et Mathematicum peregregium. Edidit librum adv. Graecos, de sacrorum principatu cum Rom. Pont. contendentes: item, epistolas multa stili gravitate conscriptas. Alexandri Aphrodisiensis quoque libellum de Intellectu, e Graeco in Lat. puriter ac apposite traduxit. Vid. Jovius in Elog. numero 56. De Epistolis Donati ita Erasmus in Ciceroniano, pag. 163. Hieronymi Donati epistolae, quod pene solum illius habemus, declarant, illum quidvis praestare potuisse, si voluisset huc animum intendere, sed reip. negotia distraxerunt hominem ab otio literario.

DONATUS (Hyacinthus) elaboravit Praxin rerum regularium resolutoriam, 4. Tomis, fol. An. 1673.

DONATUS (Joh. Paul.) scripsit de Contradictionibus in Aristotele et Thoma Aquinate, Mantuae, An. 1578.

DONATUS (Marcell.) Mantuanus, de radice purgante, quam Mechoacan vocant, An. 1591. commentatus est. Composuit etiam sex libros de Medica historia mirabili, An. 1597.

DONATUS (Marcell.) Ponzanus Comes et S. Stephani Eques, Dilucidationes in historicos Vet. Latinos, Livium, Tacitum, Suetonium, Ammianum Marcell. et Augustae hist. Scriptores conscripsit. Extant eae T. 6. Lamp. Crit. Gruterianae. De eo ita Casp. Barthius ad lib. 2. Silvar. Papinii, pag. 171. Eum hominem fuisse plurimarum literarum, et in Romana antiquitate bene versatum, judicium est Isaaci Casauboni, ultima editione Suetonii, ubi de Tropaei orthographia sermo est. Nos nihil inde detrahimus. Tamen exscriptorem strenuum recentium et quidem vulgatorum, rapsodorum, ipsorumque adeo Lexicographorum agnoscimus. Editae sunt ejus lucubrationes, Venetiis, An. 1604. ut mirum sit, tot paginis in Suetonium scriptis non meminisse praeclari Casauboni commentarii, qui toto decennio ante prodiit. Ipse se in comitatu Principis Mantuani fuisse memorat, etc. Et paulo post; Quamvis autem hoc, quod modo de exscriptione neotericorum dixi, vetum sit, etiam illud, quod de summa Graeci sermonis imperitia ipse fatetur, et notat Casaubonus; certum tamen, fuisse in multis sani judicii hominem, et qui Juventutis commodo benefecerit. Nos ista ea de causa huc adnota vimus, ut studiosa juventus melius ejus dilucidatoris meritum agnoscere et cautius omnia arbitrari possit. Haec ille.

DONDINUS (Guilh.) Bononiens. collegit selecta Heroum spectacula, A. 1669. Vid. Alegambe, pag. 160.

de DONDIS (Jacobus) Patav. Medicus, seculo XIV. claruit. Reliquit Opus, quod vocatur Aggregator: unde Aggregator Patavinus vulgo dictus est.

DONELLUS (Hugo) celebris JCtus, An. 1591. Altdorfii obiit. Jura in 4. Academiis, Bituricensi, Heidelbergensi, Lugdunensi et Altdorfina professus est. Strage lanienae Parisiensis, Anno 1572. territus, ex Gallia in Germaniam ignota veste sese recepit. Vossius in praefat. ad lect. de Hist. Lat. memorat, Donellum in conspiratione quorundam adv. illustres Hollandiae Ordines, An. 1587. nefariorum consiliorum conscium fuisse, atque eapropter auctoritate Procerum solum vertere coactum esse. Thuanus clarissimum Juris interpretem appellat, et per totam vitam Cujacii famae voce et scriptis obstrepere pro ludo habuisse. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 131. Hugonis Donelli Epitaphium tale est: D. O. M. S. Hugo Donellus, Heduus, nulli JCtorum nostri seculi secundus, in Galliis initio, mox inde civili bello flagrante secedere coactus, Eidelbergae, dein Lugduni Batavorum, denique Altdorfii magna cum admiratione omnium et concursu exterorum jura facundo ore docuit, obque pietatem, candorem et humanitatem DEO et hominibus aeque charus, senio tandem confectus, vitae se molestiarum satur, pie et placide animam Creatori reddidit, anno R. S. H. 1591. mense Majo, aetatis suae anno 64. cui bene merito de Academia Altdorfina Scholarchae perennis memoriae ergo H. M. P. C. Scripsit de Actionibus: item, de Pignoribus et Hypothecis.

DONESMUNDUS (Hipp.) Mantuanus, An. 1630. Romae Theol. docuit. Exaravit historiam Ecclesiasticam suae patriae, in 2. partes et decem libros distinctam. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 176.

DONGOIS (Joh.) Morinus, Anno 1576. floruit. Reliquit Promtuarium rerum memorabilium.

DONIUS (Ant. Franc.) Florentinus, composuit Bibliothecam Italicam, A. 1580: item, libellum de utraque paenula.

DONIUS (Joh. Bapt.) a Leone Allatio in Apibus Urbanis, pag. 149. celebratur. Chimentellius de J. B. cap. 29. ejus disser. tationem de Scabellis allegat.

DONIUS (Lud.) Episcopus Rhegiensis, scripsit de vita et gestis P. Berulli, Paris. An. 1649. item, Flores historiae Cardinalium Tomis 3. fol. Paris. An. 1660.

DONZELLINUS (Hieron.) Brixiensis, de peste, An. 1597: item, de ira commentatus est. Edidit etiam methodum linguae Graecae quatuor libris comprehensam, cum brevissimo Grammaticae compendio.

DORBELLUS (Pet.) Sermones hortuli conscientiae in epistolas quadragesimales reliquit. Prodierunt, Anno 1491.

DORCKER (Jac.) de clausulae codicillaris tacitae specie, An. 1673. scribere aggressus est.

DORDONUS (Georg.) Placentinus, reliquit 4. Tractatus de curatione mali Gallici: item, centum annotationes in materiam simplicium, An. 1568.

DORFFELIUS (G. Sam.) emisit Tirocinium Accentuationis, ad lectionem Biblicam accommodatum, An. 1673. in 4.

DORFNERUS (Steph.) JCtus, peculiari scripto tractavit de Jure competente, Salisb. An. 1663.

DORING (Matth.) An. 1440. claruit, et Nic Liranum ab objectionibus Pauli Burgensis defendere conatus est.

DORINGIUS (Mich.) Medicus sex libros de medicina: item, [gap: Greek word(s)] An. 1620. edi curavit.

DORLANDUS (Pet.) Diestensis, obiit An. 1507. Extat ejus Chronicon Carthusianum, a Theodoro Petrejo editum An. 1608. Vid. Sweertius, pag. 613.

DORNA (Bernh.) Azonis discipulus, condidit tractatum de libellorum, quibus in judicio actores experiuntur, conceptione. Videatur Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 36.

DORNAEUS (Gerh.) c[?]avem Philosophiae Chymicae An. 1594. et alia plura composuit. Vid. Linden, pag. 213.

DORNAVIUS (Casp.) Medicus, Orator et poeta, Anno 1608. clatuit. Struxit Amphitheatrum sapientiae Socraticae. Carmina ejus extant T. 2. Delit. Germ. pag. 1213. Videatur Zeillerus, part. 3. hist. pag. 68.

DORNBERG (Thom.) Memmingensis, Decretorum Doctor et Consulatus Spirensis advocatus, An. 1473. compendium Theologicae veritatis, in 7. libellos distinctum, edi curavit, teste Reisero.

DORNCREILIUS (Tob.) Medicus, edidit Dispensatorium, An. 1604: item, medullam Praxeos medicae.

DOROTHEUS, [gap: Greek word(s)] , Archimandrita, 24. sermones de vita recte et pie instituenda habuit. Bellarminus eum in annum Christi 560. collocat. Videatur Phil. Labbe, Tom. 1. Diss. de S. E. pag. 265.

DOROTHEUS, Ascalonita, scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo, l. 7. fin. Vid. Jonsius de [?]cr. Hist. Phil. 3, 7.

DOROTHEUS, JCtus, in Berytiensium civitate Jura docuit, tempore Justiniani Imp. Theophilum et alios in colligendis Juris institutionibus adjuvit.

DOROTHEUS, Medicus, Hypomnemata exaravit. Eum Phlegon [?]n Mirabil. cap. 26. allegat.

DOROTHEUS, Sidonius. Apotelesmata versibus expressit, teste Athenaeo, lib. 11.

DOROTHEUS, Tyrius, sub Constantino Magno vixisse dicitur. Extat ejus nomine Synopsis de vita et morte Prophetarum, et 70. discipulorum Christi. Baronius in Martyrologio pro Dorothei faetu non agnoscit, aitque eam alterius cujusdam autoris esse. Bellarminus de Scr. Eccl. hanc Synopsin fabulis plenam affirmat. Confer Rivetum, Tom. 2. Oper. pag. 1112. item, Olearium in Abaco, pag. 141.

DOROTHEUS (Guil.) Venet. An. 1541. claruit. Transtulit e Graeco in Lat. sermonem Comment. Simplicii in 10. Categorias Aristotelis: item, Alexandri Aphrodisiens. Comm. in Topica Aristotelis: ut et Philoponi expositionem in 4. libros Aristotelis de Physico auditu. Haec Simlerus.

DORPIUS (Mart.) Naelvicanus, A. 1525. obiit. Erasmus in Ciceroniano, pag. 177. Mart. Dorpii, inquit, ingenium felix et ad quidvis versatile, nec infestivum: sed alienis judiciis, quam suo duci maluit. Tandem Theologiae studium retraxit hominem a Musis. Haec ille. Lovanii primo eloquentiam, deinde Theologiam docuit. Graecis et Lat. literis sufficienter instructus fuit, Paraenesin Isocratis, a R. Agricola versam, recognovit: orationem etiam de linguarum peritia et S. Codicum ad Graecorum exemplarium fidem castigatione edidit. Scripsit etiam epistolam de Hollandorum moribus. Videatur Sweertius in Ath. Bat. pag. 528.

DORRIUS (Joh.) Daventriensis, condidit encomium Ducatus Geldriae carmine Elegiaco, An. 1567.

DORSCHEUS (J. Georg.) Argentoratensis, magni nominis Theologus, natus est, Anno 1579: obiit, Anno 1659. Theologiam Argentinae professus est: item, Rostochii. Mortuo parentavit Thomas Stegerus. Edidit [gap: Greek word(s)] Missae: Tract. contra Triglandium, etc Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 234: item, Reiserus in Epist. ad Spizel. pag. 411.

DORSENNUS (Q. Fabius) poêta Comicus, Horatio Epist. lib. 4. et Plinio 14, 13. memoratur. Citat eum Festus, in voce Temetum. Tumulo hic titulus inscriptus fuisse dicitur: Hospes resiste et Philosophiam Dorsenni lege, teste Seneca, Ep. 89.

DORTOMANUS (Nic.) Monspeliensis, composuit 2. libros de causis et effectibus Thermarum Belilucanarum, Anno 1579.

DOSIADES, [gap: Greek word(s)] , libros de rebus Creticis conscripsit, quorum quartum Athenaeus, lib. 4. allegat.

DOSIADES, Rhodius, Aram Graecis versibus struxit, quam Claud. Salmasius, una cum Inscriptione Herodis Attici prolixe exponere conatus est. Meminit ejus Arae Lucianus in Lexiphane, T. 2. pag. 553. Confer Meursium in lect. Att. 3, 17. Clarissimus Isaacus Vossius in Comm. ad Pomp. Melam, pag. 213. ostendit, Salmasium Holoboli Rhetoris opera in explicatione illius Arae usum, mentem tamen autoris non assecutum esse.

DOSITHEUS, [gap: Greek word(s)] , quidam a Plutarcho in Parall. Minor. aliquoties allegatur, modo in rebus Siculis, modo in Italicis. Diversus est ab hoc DOSITHEUS, Astrologus, cujus mentio habetur apud Plinium l. 18. c. 31.

DOVANIUS (Corn.) Ultoniensis, Hibernus, Episcopus Dunensis et Conrethensis, Synopsin Martyrum Hibernorum,

qui suo tempore occubuerunt, contexuit, teste Waddingo in Scr. Ord. Minor. pag. 94.

DOVETUS (Joh.) Dinnanicus, Professor Theologiae Paris. An. 1590. vixit. Formalitates Scoti, Syreti, Trombetae et Bruliferi, Minoritarum, in unum volumen redegit. Vid. Wadding. l. c. p. 200.

DOUGHTEJUS (Joh.) Anglobritannus, edidit Analecta sacra, sive excursus Philologicos in varia S. Scripturae loca, Anno 1658.

DUIAT (Joh.) specimen Juris Ecclesiastici apud Gallos, A. 1671. Paris. publicavit.

DOUNAEUS (Ant.) scripsit notas in Demosthenis Philippicam de Pace: item, in Chrysostomi homilias ia Acta. Vid. DUNAEUS.

DOUYNETUS (Jac.) Tricassinus, edidit Apologiam, 4. libris comprehensam, de causa Arthritidis et ejus curatione, Paris. An. 1582.

DOUSA (Franc.) Jani Filius, Batavus, collegit Lucilii fragraenta et Notis illustravit.

DOUSA (Georg.) An. 1599. Itinerarium Constantinopolitanum luci publicae exposuit.

DOUSA (Janus) Nordovicus, natus est, An. 1546: obiit, An. 1604. Lugdunensis Academiae condendae autor et ejusdem per 29. annos curator fuit. Poesi admodum deditus erat, ingeniumque varii generis carminibus exercuit. Annales etiam Patriae conscripsit, multiplicique lectione et admirabili memoria, ut Bataviae Varro et Academiae commune oraculum vocaretur, promeruit. Mortuum insigni carmine Josephus Scaliger laudavit. Vid. Sweertius. pag. 379. Merula in Ennium, pag. 83. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 164. maximopere commendat operosissimum illud poema, quod in vocalem illam nympham, quae Echo dicitur, magno spiritu luserat: cui eo in genere simile aut ita copiosum literae aut isthaec secula nondum aspexerant.

DOUSA (Joh.) filius, natus est, A. 1572: obiit, An. 1596. Reliquit carmina, quae habentur, T. 2. Del. Belg. pag. 160. item, orationem in laudem Umbrae. Videatur Sweertius, pag. 370. Lotichius, l. c. pag. 194. Ghilinus, vol. 2. pag. 113.

DRABITIUS (Laur.) edidit volumen Lutherano-Propheticum volans, ex Zach. cap. V. An. 1583. in 8.

DRACO, [gap: Greek word(s)] , Atheniensium legislator, Olymp. XXXVI. et deinceps claruit. Hypothecas seu praecepta vitae tribus versuum millibus expressisse dicitur. Ejus leges, quia leviora etiam delicta morte punirent, non atramento, sed sanguine scriptae, nec hominis, sed Draconis esse dictae sunt. Vid. Meursius in Solone, cap. 13. Confer Suidam: item, Marsamum in Chronolog. pag. 630.

DRACO, Stratoniceus, Gramm. varia scripsit, orthographiam puta, librum de conjugatis nominibus, de pronominibus, de satyris; item, de Pindari, Alcaei et Sapphus carminibus. Testis Suidas.

DRACO (Joh. Jacob.) Lora Francus, JCt. de origine et jure Patriciorum, A. 1627. in 4. commentatus est.

DRACONITES (Joh.) Carolostadius, Graece et Hebraice doctus, Anno 1566. obiit. Opera ejus extant 2. Tomis. Videatur Thuanus, l. 38. Micraelius, pag. 368.

DRACONTIUS, Presbyter Hisp. et Poeta, sub Justiniano, Anno 540. floruit. Expressit versibus heroicis Hexaemeron, seu opus sex dierum. Extatuna cum notis Weitzii. Vid. Phil. Labbe, T. 1. Dissert. de S. E. pag. 267. Barthius in Claudian. pag. 507. non Dracontio, sed Eugenio id opus mavult tribuere.

DRAGONETUS (Casp.) Leontinus, centum annorum literas docere coepit, teste Carolo a S. Antonio.

DRAKE (Fr.) descriptionem itinerum per totum terrarum orbem, Anno 1599. evulgavit.

a DRANSE (Dan.) fertur scripsisse Tract. de ratione status in Imperio Rom. German. sub nomine Hippolithi a Lapide, An. 1647. Vid. Burgoldens. de Notit. Imp. part. 1. Disc. 3. et 12.

DRAUDIUS (Georg.) Ortenburgens. An. 1615. Theatrum urbium edidit: item, Officinam Classicam omnium librorum, quotquot hactenus impressi sunt, usque ad Annum 1624. Tomis duobus, in 4.

DRAXUS (Thomas) Anglus, Anno 1616. obiit. Compos. Clavem coeli, vel comment. ad Rom. An. 1615: item, Tubam extremi judicii: ut et Pandectas Vet. et Nov. Testamenti.

DREBBELIUS (Corn.) Alcmariensis, celebris Mathematicus, An. 1628. claruit. Motum perpetuum, a temporibus Archimedis incognitum, adinvenisse traditur. Scripsit de Elementis. Notanda sunt, quae ipse de se ad amicum quendam perscripserat: Ego (inquit) in camera manifeste sedeo solus, nemine mihi assistente. Et primô vestitum meum transformo in praesentia et aspectu illorum omnium, qui in cubiculo sunt. Nunc induor totus nigro holoserico, et momenti spatio holoserico viridi ac rubro amictus sum, in colores omnes mundi me transmutans. Nec solum hoc, sed commuto meam vestem cum qualibet specie pannorum, qua ipsemet volo: nunc bombycina seu sericea colorum omnium, tum ex villis texta omnium colorum: nunc argento, nunc auro variegatis vestibus utor: nunc regio ornatu, et adamante, ac omni gemmarum specie sum splendidus, at in momento postea mendici habitum assumo, pannis obsi tus ac deformis: cum in illo actu unicam duntaxat vestem habeam, quam abs me non depono. Praeterea converto me in arborem naturalem. Postea formam mutuor cujuslibet rei creatae, quamcunque cupio, et jam mutor in leonem, ursum, equum, vaccam, ovem, porcum, etc. Et praeter haec apparere facio, quasi terra aperiretur, et spiritus ex ea provenirent: primum in forma nubis, et postea se vertentes in aliam speciem, quam illis impero, ut in personam Alexandri M. vel alterius Principis aut Regis. Quin et hoc exhibeo, ut gigantes ex terra prodire videantur 20. aut 30. pedum longitudinem exaequantes, etc. Atque haec omnia in medium produco nova inventione, quam beneficio Opticae excogitavi, cujus vi res mirabiles ac pulcerrimae praestari possunt. Haec ille. Vid. C. Pellerus, in Polit. sceler. impugn. cap. 4, pag. 33. Sweertius, pag. 184.

DRECHSLERUS (J. Gabr.) manuductionem ad Poêsin Hebraicam, Anno 1672: item, Mosis descriptionem, Anno 1675. edi curavit.

DREIERUS (Christ.) Theorogus et Philosophus celebris, Primam Philosophiam bono publico vulgavit.

DRELINCURTIUS (Ant. Car.) de partu octimestri vivaci, An. 1664. commentatus est.

DREPANIUS Flotus, Gallus, poeta Christianus, juxta quosdam quinto, juxta alios 7. seculo floruit. Scripsit Psalmos, hymnos, et alia poemata. Vid. Olearius in Abaco, pag. 142.

DRESCHERUS (Joseph.) edidit Tractatum de Votis, An. 1676: item, Praxin administrandorum Sacramentorum.

DRESNERUS (Thom.) Leopolitanus, librum fecit collationum Juris Polonici et Romani: Institutionum Juris Polonici libros quatuor: Processum judiciarium, etc. Videatur Starovolsc. pag. 69.

DRESSEMIUS (Sam.) Diethmarsus, composuit Notas in sex libros Josephi Iscani de bello Trojano, An. 1620. in 4.

DRESSERUS (Matthaeus) Erfurtensis, natus est, An. 1536: obiit, Anno 1607. Jenae et Lipsiae bonas literas professus est. Reliquit Rhetoricam: Gymnasmata literaturae Graecae: Isagogen historicam, per millenarios distributam: varias orationes: tract. de Festis, etc.

DREXELIUS (Jeremias) Augustanus, An. 1638. obiit. A quibusdam Seneca hujus seculi dictus est. In Jer. Drexelii

operibus eximiam semper deprehendimus moderationem; inquit Scheurelius in Biblioth. morali. Opera ejus omnia 2. Tomis comprehenduntur, in 4. Vid. Alegambe, pag. 181.

DRIEDO (Joh.) alias Nyss, Tornhutensis, in Lovaniensi Academia Theologus, An. 1535. obiit. Scripsit facili et non prorsus inculto stilo ad Johannem Lusitaniae Regem, de ecclesiasticis Scripturis 4. libros Isagogicos, quemadmodum Sixtus Senensis refert. Vid. Valerius Andreae in Fastis Lov. pag. 100. Labbe, T. l. Dissert. pag. 558. Olearius in Abaco, pag. 249.

DRIESCHUS (Joh.) edidit Fragmentum Vett. Interpretum in Psalmos, Anno 1585. Antv.

a DRIP (Laurent.) Antidecalogum Theplogico-politico-reformatum, A. 1672. publicari fecit.

DROETUS (P.) Paris. consilium de Pestilentia, An. 1576. formavit. Videatur Linden, pag. 495.

DROGO, S. Bernhardi aequalis, feculo XII. floruit. Condidit librum de creatione et redemtione primi hominis: et alium de septemformi gratia Spiritus Sancti. Ab hoc alius est DROGO. Flander, qui Anno 1036. vixit, et vitam Godolevae virginis nec non S. Oswaldi, Northumbriae Regis, composuit, teste Sandero. Videatur Olearius in Abaco, pag. 143.

DROMOCYDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Diis gentilium, teste Fulgentio in Mythologia.

DROPIDES, [gap: Greek word(s)] , frater Solonis, Olymp. XLVI. claruit. Versus ferit.

DROSSAEUS (Joh.) Sammarianus, JCtus, An. 1545. claruit. Reliquit methodum universi juris. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 7.

DRUNAEUS (Gerh.) An. 1601. obiit. Extat ejus Calendarium Historicum et Politicum: item, lib. de ortu et occasu. Vid. Sweertius, pag. 279.

DRUSIANUS, Medicus, plusquam commentator dictus, in artem Galeni commentatus est. Alii Trusianum vocant.

DRUSIANUS (Joh. Bapt.) universalem totius Europae descriptionem edidit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 96.

DRUSIUS (Joh.) Aldenardensis, natus est, An. 1550: obiit, Anno 1616. Scripsit Praeterita in Novum Testamentum: Notas in Siracidem: Comment. in loca difficiliora Pentateuchi: Observationes sacras: Quaesita per epistolas, etc. Josephus Scalig. in Excerpt. pag. 98. vocat Lipsii simium: item, doctum in Grammaticis et in textu Hebraeo. Addit: Drusius noluit unquam subscribere Confessioni Belgicae, et ideo male illi volunt sui Collegae. Haec ille. Videatur Sweertius, pag. 420. Meursius in Ath. Batav. pag. 253: item, H. Witte in Philosoph. pag. 106.

DRUTHMARUS (Christianus) Grammaticus, Monachus Corbejensis, circa medium seculi IX. floruit. Texuit comment. in Matthaeum, Lucam et Johannem. Videatur Olearius in Abaco, pag. 106.

DRYANDER (Joh.) Medicus et Mathematicus, An. 1560. obiit. In Astronomicis multa. fabricatis novis instrumentis, adinvenisse dicitur, teste Thuano, l. 26. Edidit anatomiam capitis humani, An. no 1536: item, anatomiam porci et infantis.

DUARENUS (Franc.) JCtus, Anno 1559. ex hac vita migravit. Scripta ejus in magno precio habentur: eaque Cujaoius plurimi semper fecit, cum ex quatuor Franciscis, qui eadem aetate eandem scientiam profitebantur, unum Duarenum sibi placere, caeteros jus tantum deligurire diceret, quemadmodum Thuanus, lib. 23. refert. Vid. Sammarthanus, p. 37. Opera ejus simul prodierunt, A. 1592.

DUARTE (Franc.) Hispalensis, Cordubae Theologiam docuit. Scripsit de Incarnatione verbi, teste Alegambe, pag. 120.

DUBENUS (Bened.) catalogum prodigiorum circa nativitatem Christi confecit, An. 1591.

DUBLIVIUS (Joh.) Nervius, edidit Hodoeporicon Hierosolymitanae peregrinationis, septem dialogorum libris explicatum, teste Sweertio.

DUBRAVIUS (Joh.) Episcopus Olmüzensis, A. 1553. obiit. Condidit historiam Bohemicam. Dubravium de piscinis Conringius edidit. Vid. Thuanus, l. 12.

DUBTACHUS, Hibernus, vixit, An. C. 520. Reliquit poemata in laudem DEI omnipotentis et sanctorum ejus praeconum, teste Waraeo.

DUCAEUS (Fronto) Burdegalensis, Anno 1624. obiit. Scaliger in Excerptis vocat honestissimum Jesuitam. Confer Casaubonum, in epist. 488. Multa S. Patrum opera recensuit notisque illustravit, ut Gregorii Nazianzeni, Nysseni, Basilii, Chrysostomi. Scr. praeterea Collectanea in Clementem Alex. Denique etiam edi curavit Bibliothecam Graecorum Patrum. Vid, Alegambe, pag. 144.

DUCAS, Michaelis Nepos, Hist. An. 1455. vixit. Reliquit Historiam Byzantinam, quae prodiit Graece et Latine, interprete Ism. Bullialdo, Paris. Anno 1649. fol. Vid. Hanckius in Scr. Byz. pag. 640.

DUCCHUS (Caesar) Brixianus, inter poêtas numerari solet. Vid. Tom. 1. Delit. Ital. pag. 901.

DUCCIUS (Laur.) scripsit artem historicam: item, lib. de in ventione medii, An. 1550.

DUCHESNE (Nic. For.) edidit Florilegium universale, An. 1650. Paris. Vide, CHESNE.

DUCHESNIVS (Andr.) Anno 1640. interiit. A nonnullis Quercetanus vocatur. Vitas Rom. Pontificum duobus Tomis illustravit. Paravit etiam editionem omnium autorum, qui de rebus Francicis scripserunt. Vid. J. L. a Carolo in Biblioth. Pontif. pag. 250. Adde Saraviam in Epist. ad Gronov.

DUCRETUS (Tussanus) de Arthritide commentatus est, Anno 1575: item, de Febrium curatione.

a DUDINCK (Jod.) struxit mundum Marianum, i. e. specificationem omnium locorum, in quibus Maria religiose colitur. Vid. Labbe in B. B. pag. 109.

DUDITHIUS (Andr.) Budae in Pannonia natus est, An. 1533: obiit, Anno 1589. Trium Imperatotum, Ferdinandi I. Maximiliani II. et Rudolfi II. consiliarius et orator fuit, magnasque legationes summa prudentiae laude obivit. Cum Pontificius et quidem Episcopus esset, tandem ad Protestantes transiit: unde Romam citatus, cum non comparuisset, a Pontifice proscriptus est. Antequam pontificiae religioni valediceret, Tridentino Concilio interfuit, in quo varias orationes habuit, quarum una erat de communione sub utraque, altera de sacerdotum conjugio. Mathematica studia feliciter excoluit, et cum Joh. Praetorio, celebri hujus Lycei Professore, arctam amicitiam fovit: cui etiam diem mortis suae in literis significavit. Caeterum eloquentiae Tullianae tantus admirator fuit, ut totum Ciceronem ter manu propria descripserit. Haec et plura Thuanus, lib. 96. circa finem.

DUDLEUS (Rob.) Anglus, Comes Leicestriae. An. 1588. obiit. Arcana maris duobus Tomis complexus est.

DUDO, Sanquintinius, Historias contexuit. Barthius ad Britonem, pag. 742. ineptum grandiloquentiae in utroque stilo auctorem appellat.

DUENNAS (Joh.) Hisp. Speculi consolationis afflictorum quinque Tomos, Barcinone, An. 1580. edicuravit.

DUETUS (Ant.) Hanno, Anno 1567. obiit. Vitam Tobiae majoris versu elegiaco expressit. Videatur Sweertius, pag. 131.

DUGDALUS (Guilh.) Warwicensis, Anglus, 4. volumina Monastici Anglicani edidit, Anno 1655. Lond. Edoardus Bissaeus ad Uptonum vocat doctissimum solertissimumque antiquitatis indagatorem et acerrimi judicii virum.

DUGLASSIUS (Gav.) Scotus, An. 1510. floruit. Texuit Commentariolum de rebus Scoticis.

DUGLOSSUS (Joh. Longinus) Leopoliensis Episcopus, An. 1480. obiit. Vitam S. Stanislai tribus tractatibus complexus est. Consulatur Zeillerus, part. 2. Hist. pag. 50. Vide, DLUGOSSUS.

DUGO (Joh. Philonius) struxit 4. libros Institutionum Christianarum, qui impressi sunt Augustae, An. 1538.

DUHAMEL (J. B.) scripsit de consensu veteris et novae Philosophiae. Vide, HAMEL.

DUIZIUS (Paulus) Leodius, Anno 1621. claruit. Commentarium in aliquot Tibulli et Propertii Elegias, Ausonii Mosellam, et selecta veterum Epigrammata composuit, An. 1615. Vid. Alegambe, pag. 363.

DULCETUS (Aug.) JCtus, de Syndicatu commentatus est. Extat Tom. 7. Tract. tract.

DULCINUS (Barthol.) Bononien. JCtus, Anno 1590. floruit. Scripsit de vario Bononiae statu.

DULCKENIUS (Ant.) An. 1608. claruit. Francisci Bonaldi stellam mysticam Latine transtulit. Videatur Sweertius, pag. 132.

DULCO (Gastonus) edidit apologiam Argyropoejae et Chrysopoejae, An. 1611. Vid. Linden, pag. 202.

DULLARDUS (Joh.) Gandavensis, Anno 1378. obiit. Reliquit quaestiones in Aristotelem [gap: Greek word(s)] : item, Comment. in Physicam et Metaphysicam Aristotelis, teste Sandero. Hic est ille Dullardus, qui suis instillare consueverat: Quanto eris melior Grammaticus, tanto eris pejor Theologus. Tanta erat quorundam olim sancta inscitia.

DULPHUS (Florianus) Bonon. An. 1623. claruit. Edidit controversias Juris civilis: item, lib. de sepulturis et epitaphiis, Bonon. in 4.

DUMBELEJUS (Joh.) de Anglia, composuit Hortum amoris, in quo docetur creatio arboris philosophicae: item, Practicam Alchymiae, etc.

DUNAEUS (Joh.) Ivelli ex sorore nepos, vir gravitatis verendae vitaeque integerrimae, Theologus acutissimus pariter atque solidissimus apud Cantabrigienses suos semper habitus, Sortis usum adversus Innominatum quendam scripto peculiari tutatus est, inquit Thom. Gatakerus in Antithesi, Amesii et Voêtii de Sorte thesibus opposita, pag. 116. Vide, DOUNAEUS.

DUNCANUS (Mart.) natus est, A. 1505: obiit, An. 1590. Scripsit de sacrificio Missae. Impugnavit etiam Anabaptistas. Vid. Sweertius, pag. 549.

DUNGALUS, Diaconus, aevo Caroli Magni et ejus filii, Ludovici Pii, claruit. Extat liber responsionum pro Imaginum cultu, adv. Claudii Taurin. Episcopi sententias, ad Ludovicum Pium et filium Lotharium a Dungalo exaratus. Videatur Olearius, pag. 143.

DUNGANUS (Corn.) edidit Thesium Junii de Praedestinatione repetitionem, An. 1616.

DUNOZETUS (Guilh.) Seleuciensis Episcopus, Decisiones Rotae Romanae collegit. Prodiere Romae, fol. An. 1673. Tomis tribus.

DUNS (Joh.) Scotus, An. C. 1308. juxta Bellaminum obiit. Is tertiae Scholasticorum sectae, quae Scotistarum vocatur, nomen et auspicium fecit. Thomam Aquinatem praecipue sibi oppugnandum sumsit. Ob subtilitatem in disputando Doctor subtilis dici meruit. Quidam Tenebricosum: alii Limam veritatis appellant. In libros Sententiarum commentatus est. Jovius, in Elog. numero 3. refert, eum apoplexia correptum, nimis festinato funere pro mortuo tumulatum miserabili mugitu edito, pulsatoque diu sepuicri lapide, eliso tandem capite periisse.

Plura scire si desideras, suadeo, ut Waddingum in Script. Ord. Min. pag. 201. Waraeum in Script. Hibernicis, pag. 63. Olearium in Abaco, pag. 249. adeas. et erit, unde desiderio satisfacias.

DUNTE (Lud.) Revaliâ Livonus, natus est, An. 1597: obiit, An. 1639. In Patria ecclesiastico officio functus est. De ipsius doctrina et pietate singulares tractatus, quos nervose conscripsit, satis testari poterunt, quales sunt: de Praxi pietatis: Buccina evangelii, de verbi divini usu: Libellus Catecheticus, et aureum illud plane opus hoc insignitum titulo: Decisiones Casuum conscientiae. Videatur Witte, in Theolog. pag. 481.

DUNUS (Thadaeus) Locarnensis, ob religionem ex Italia profugus, in Helvetia sedem posuit. Tractavit de respiratione, An. 1588. de morbis mulierum: de curandi ratione.

DUPORTUS (Jac.) Cantabrigiensis, S. Theologiae Doctor, Anno 1660. claruit. Erat Collegii S. Magdalenae apud Cantabrigienses Professor. Salomonis Proverbia, Ecclesiasten, Cant. Canticorum et Jobi historiam Graeco carmine expressit. Sententias etiam Homericas doctissimo commentario illustravit.

DURAEUS (Joh.) Anglus, Prodromum Irenicotum, Anno 1661. promulgavit. Plura de Duraeo in epistolis selectis G. Richteri, pag. 494. invenies. Videatur Martinus Kempius in Bibliotheca Angl. Theol. pag. 429.

DURAEUS (Joh.) Scotus, Anno 1581. vixit. Responsionem W. Witakeri ad. 10. rationes, quibus fretus Edm. Campianus certamen ecclesiae Anglicanae ministris in causa fidei obtulit, confutavit. Vid. Alegambe, pag. 237.

DURANDUS, a S. Porciano, Gallus, Anno 1333. obiit. Vulgo Dostor resolutissimus dictus est. Scripsit in quatuor lioros Sententiarum, in quibus nonnulla sunt (inquit Bellarminus ) quae a communi doctorum sententia abhorrent et ab ecclesia Rom. improbantur. Vid. Olearius in Abaco, pag. 144.

DURANDUS, vel DURANTES (Guil.) Episcopus Mimatensis, Anno 1296. obiit. Struxit Speculum, in tria volumina distinctum, ad Ottobonum, postea Hadrianum V. dictum: unde Speculator vocari solet. Rationale etiam divinorum officiorum octo libris complexus est. Vid. Thomasinus in Bibl. Patav. pag. 14. Hujus de re sacramentaria talis circumfertur sententia; Verbum audimus, modum nescimus, motum sentimus, praesentiam credimus. Vid. Quenstadius, pag. 37. Sunt, qui plagii eum insimulent; qua de re Thomasius in diss. de Plagio, §. 414. legi poterit, Vid. etiam Olearius in Abaco, pag. 192.

DURANDUS (Jac. Hon.) Bruxellensis, Anno 1638. claruit. Graecii Styrorum Philosophiam et Mathesin docuit. Edidit brevem Trigonometriam planorum: item, problema ex architectonica militari de moenibus inferioribus sive falsabraga, an ea infra horizontem, an supra collocanda sit. Videatur Alegambe, pag. 203.

DURANPUS (Nicol.) Eques de Villagaignon, Anno 1564. claruit. Ex Calviniano Pontificius factus est. Scripsit de Eucharistiae sacramento: de duplici oblatione: de poculo sanguinis Christi: de introitu in sancta sanctorum: de bello Melitensi, etc. Vid. Saussay, pag. 107.

DURANTE (Propheto) Rabbi, vulgo [gap: Greek word(s)] , i. e Ephodaeus dictus, circa, A. C. 1390. vixit. Vide, EPHODAEUS.

DURANTES (Joh. Dilect.) Gualdensis, JCtus, de arte testandi, An. 1572. commentatus est.

DURANTIUS (Jacob.) Arvernus, inter poetas locum occupat, ceu videre est, Tom. 1. Delit. Gall. pag. 893.

DURANTIUS (Sam.) a Samuel. Maresio, Tom. 2. controvers. contra Tirin. pag. 545. vir sanctissimus et ecclesiastes Parisiensis facundissimus appellatur.

DURANTIUS (Steph.) JCtus, Senatus Tholosani praeses (quem cives sui tumultuantes interfecere, Anno 1579.) reliquit libros de ritibus ecclesiasticis. Videatur Tollius in Tr. de Infel. Literat. pag. 84: item, Vossius, l. 3. de Vitiis Lat. serm. c. 42.

DURANUS (Paul.) Decisiones Rotae Romanae, Interamnae, An. 1637. fol. edi curavit.

DURASTANES (Joh. Matth.) Medicus Sanctojustanus, An. 1567. claruit. Edidit Problemata de daemonibus. Struxit etiam librum de aceto Scillino et aloe.

DURATIUS (Joh. Franc.) in sex libros Galeni de locis affectis, An. 1557. commentatus est.

DÜRERUS (Alb.) Norimb. natus est, An. 1471: obiit, Anno 1527. Libellum de symmetria partium in rectis formis corporum humanorum: item, Institutiones Geometricas elaboravit. Vid. Voss. de scient. Math. pag. 423.

DURETUS (Lud.) Segusianus, Medicus, Hollerii discipulus, An. 1560. claruit. Praenotiones in Coacas Hippocratis: observationes in Hollerii librum de malis internis, etc. evulgavit. Primus hic extitit, qui barbariei mandragora sopitum Hippocratis genium acri et incitato suo ingenio resuscitavit, et ex tenebricoso tricarum ergastulo in illustre theatrum orbis terrarum protraxit. Unde Hippocratis Genius nonnullis dictus est. Vid. Sammarthanus, pag. 8. Queccius de praest. hom. pag. 184.

DURFELDIUS (Jac.) edidit mysteriologiam regni Christi, Anno 1629: Item, normam invocationis divinae.

DURIS, [gap: Greek word(s)] , Elaita, poeta, a Stephano Ethnographo, in [gap: Greek word(s)] memoratur.

DURIS, Samius, tempore Ptolemaei Philadelphi Regis claruit. Scripsit librum de Tragoedia, Historiam Agathoclis, et Macedonica. Citat eum Athenaeus. Ciceroni in epist. ad Att. 1, 6. homo in historia diligens appellatur. Vid. Jonsius de Scr. Hist. Ph. 2, 2.

DURRETUS (Nat.) Forefianus, Ephemerides, Paris. Anno 1641. edi fecit: item, Admiranda religiosorum, A. 1647. Videatur Wadding. in Script. Ord. Min. pag. 262.

DÜRRIUS (Jo. Conr.) Norimb. natus est, A. 1625: obiit, A. 1677. relicto magno omnium luctu et desiderio. Altdorfii Theologiam et Philosophiam moralem publice docuit. Ethicam Paradigmaticam et Problematicam: Compendium Theologiae moralis: 14. Dissertationes de eversione Christianismi per hypotheses et dogmata Socinianorum: animadversiones in libros Normales Norimberg. etc. publicae luci exposuit. Morte ejus multa doctissima scripta intercepta sunt.

DUSUS (AEmil.) Medicus Braidensis, composuit librum de valetudine tuenda, Anno 1582.

DUTEMPLAEUS (Steph.) tabulas fecit in Galeni libros de morbis et symptomatibus, An. 1576. in 8.

DUVALLIUS (Guil.) Pontisaranus, catalogum et elogia Regiorum Professorum, An. 1644. confecit.

DUYSENDFELDER (Nicol.) reliquit observationes ad leges et consuetudines Amsteldamenses, in. 4. An. 1662.

DYCKERIUS (Ignatius) Gandensis, Tragoediam de Theodoro Alexandrino: item, duos libros epigrammatum, teste Sweertio, exaravit. Ejus poêmata prodiere Coloniae, An. 1646.

DYEMENUS (Guilh.) Roterodam. JCtus, natus est, Anno 1583. Scripsit de Formulis quibusdam copulatis et disjunctis. Vid. Sweertius, pag. 304.

DYNAMIUS, Patricius, idem, qui DINAMIUS, de quo supra. Vid. C. Barth. Adv. 59, 12.

DYSIDAEUS (Prosp.) disputationem de quaest. quaenam sit in Christum fides, qua justificamur, An. 1502. edidit.

DYSSEUS (Gualter.) fecit rythmos verbis quidem barbaros, sed sensu mire cordatos, teste Barthio ad Claudianum.

EADMERUS, Anglus, A. 1120. claruit. Exaravit histor. rerum suo seculo in Anglia gestarum. Prodiit cum notis Seldeni, Lond. An. 1623.

EBARTUS (Joh.) enchiridion Theologiae positivo-polemicum, Anno 1665. edi curavit.

EBED JESU, Metropolita Sobensis, sub Julio III. Pontifice claruit. Erat religione Nestorianus: postmodum ad Pontificios defecit. Collegit catalogum Chaldaeorum librorum, quem Abraham Echellensis Latine transtulit. Editus est ille catalogus Moguntiae, An. 1655. a Bartholdo Nihusio, in 8. Vid. Hottingerus in Biblioth. quadripart. pag. 229.

EBELIUS (Casp.) apologiam primae Philosophiae contra Amesium publicavit, An. 1640.

EBERHARDUS, Archidiaconus Ratisbonensis, An. 1305. vixit. Annales exaravit, incipiens ab An. 1273. et progrediens usque ad An. 1305. Extant apud Henr. Canis. T. 1. Antiq. lect. pag. 305. Videatur Olearius in Abaco, pag. 145.

EBERHARDUS (Casp.) Theolog. Anno 1576. obiit. Docuit Witebergae et reliquit homilias.

EBERHARDUS (Georg.) Bavarus, obiit, An. 1621. aetatis 65. Condidit Tract. de voluntate DEI. Videatur Alegambeyh, pag. 155.

EBERTUS (Theod.) scripsit de Poesi Hebraeorum: item, elogia centum JCtotum et Politicorum, qui linguas orientales feliciter excoluerunt, An. 1628.

EBERUS (Paul.) Kizingensis, natus est, An. 1511: obiit, An. 1569. Witebergae docuit annis 38. Composuit assertionem de S. Coena: item, expositionem Evangeliorum Dominicalium. Vid. Thuanus, l. 46.

EBORENSIS (Andreas) Hisp. collegit sententias et exempla ex sacris et prophanis autoribus. Liber prodiit, Anno 1569.

ECCIUS (Joh.) Suevus, natus est, Anno 1486: obiit, Anno 1543. Eratpropugnator Pontificiae religionis acerrimus. Struxit Enchiridion controversiarum: item, librum de Missa, etc. Vid. Saussay, pag. 32. Olearius, pag. 250.

ab ECCLESIA (Franc. August.) Episcopus Salutiensis, claruit Anno 1614. Edidit catalogum Scriptorum Pedemontanorum et Sabaudiensium: Theatrum mulierum literatarum: et historiam Cardinalium, Archiepiscoporum, Episcop. et Abbatum Pedemontanae regionis et Sabaudiae.

ECCLESTONUS (Thomas) Anglus, librum de adventu Minorum in Angliam elaboravit, absolutumque Simoni Essebio amico suo dedicavit. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 324.

ECHARTUS (Zach) Suidnicensis Silesius, An. 1615. claruit. Edidit fasciculum poematum.

ECHEPHYLIDES, [gap: Greek word(s)] , a Stephano in [gap: Greek word(s)] memoratur.

obiit. In Ethicam Aristotelis commentarium fecit. Tractavit etiam de Nummis antiquis. Vid. Thuanus, lib. 82.

ECHLINUS (Dav.) Scotus, carmen de Paschalibus ovis concinnavit. Extat T. 1. Delit. Scot. pag. 355.

ECHOLTUS (Amadeus) struxit Pandectarum compendiariam tractationem, An. 1670. in 4.

ECHOLTUS (Mich.) Norwegus, Anno 1648. floruit. Exaravit Stephanologiam Danicam: item, Geologiam Norwegicam, teste Bartholino in Scr. Dan. pag. 102.

ECKARDUS (Henr.) Vetterâ Hassus, natus est, An. 1582: obiit, An. 1624. Edidit Theologiam Patrum: Fasciculum et Pandectas controversiarum: confutationem Piscatoris: commentarium in Psalmos, et Tract. de descensu ad inferos, etc. Altenburgi Superintendentis generalis munere functus est. Vid. Henningus Witte, in Theol. pag. 549.

ECKEBERTUS, Abbas Schônaugiensis, An. 1160. floruit. Composuit 13. sermones in Catharos: item, duos libros de aenigmatibus rusticanis, Trithemio teste.

ECKHARDUS (Melch. Silvest.) Kirchheimensis, An. 1601. natus: An. 1650. iterum denatus est. Ecclesiae Bibarachensi, item Stettensi cum laude praefuit. Emisit Theologiae Studiosum: Pastorem conscientiosum: Christianum genuinum: et tandem Christianum religiosum. Videatur H. Witte, libro cit. pag. 754.

ECKSTORMIUS (Henr.) Chronicon Walckenriedense elaborasse dicitur: item, specum Bumanni.

EDAEUS (Joh.) Herefordensis Anglus, An. 1406. obiit. Scripsit in librum Sententiarum, teste Waddingo in Scr. Ord. Min. pag. 204.

EDERUS (Georg.) Frisingensis, exaravit catalogum virorum illustrium gymnasii Viennensis in Austria: item, Oeconomiam Bibliorum, An. 1568.

EDINERUS, vitam Anshelmi Cantuariensis (erat enim ejus familiaris) duobus libris persecutus est.

EDINGERUS (Laurent.) Prolegomena ad quatuor Evangelistas, A. 1666. concinnavit. Vid. Alb. Bartholinus in Danis, pag. 96.

EDINUS (Cyr.) librum de origine et statu familiae Alvenslebensis, An. 1581. reliquit.

EDMUNDUS, Cantuariensis Episcopus, cognomine Virgo, An. 1240. vivis excessit. Confecit Speculum Ecclesiae, ad Monachos Cistercienses. Ab Innocentio IV. Pontifice, inter Sanctos relatus est, teste Vincentio.

EDOARDUS, VI. Rex Angliae, natus est, An. 1538: obiit, An. 1583. Composuit Comoediam de meretrice Babylonica.

EDRICUS (Georg.) edidit observationes medicamentorum, quae hodie in usu sunt, Lond. An. 1588.

EDZARDUS (Esdras) scripsit de controversiis Judaeorum, Socinianorum et Calvinianorum, An. 1656. fol.

de EECOUTE (Joh.) Angianus, A. 1471. obiit. Scripsit contra Bonetum et Franc. Maronis, asserentes, Johannem Evangelistam verum fuisse et naturalem Mariae Deiparae filium, idque per transsubstantiationem corporis S. Johannis in corpus Christi. Videatur Sweertius, pag. 422.

EGARDUS (Paulus) Pastor Nortorpianus, edidit Medullam Theologiae: Salomonem Ecclesiasten: hominem microcosmum secundum naturam et Gratiam: Vindicias Arndianas: thesaurum Sapientiae, ex epistola ad Romanos, etc. Vixit, An. 1622.

EGBERTUS (Sebast.) elaboravit scholia in praxin artis medicae Dodonaei, Anno 1646.

EGGENFELD (Chrysost.) J. U. D. et Consiliarius Ducis Megapolitani, autor putatur libelli, qui inscribitur, Nova detecta Veritas, sive animadversio in veterem ratiocinandi artem Aristotelis. Vid. Placcius, pag. 142.

EGIDIUS (Paul.) Medullam Theologiae: Agoniam Christi: ut et Theologiam practicam edidisse dicitur.

EGINHARTUS, Caroli M. gener et Cancellarius, Anno 844. obiit. Extat ejus liber de vita Caroli, quam judice Sigeberto tanto meliore fide retulit, quanto familiarius Carolo adhaesit. Ad extremum monachus Benedictinus et Abbas Selingstadiensis factus est. Vid. Zeillerus, part. 1. Hist. pag. 46. Olearius in Abaco, pag. 146.

EGLINUS (Raph.) Iconius, Anno 1611. claruit. Epilysin in Apocalypsin, ut et tract. de Genealogia Christi composuit. Autor etiam Helianae disquisitionis esse dicitur.

de EGMUNDA (Nicol.) An. 1526. obiit. Composuit carmen de ignorantia et imperitia Scholarium. Erat Erasmi antagonista: unde in ejus mortem Erasmus tali carmine lusisse fertur:

EGNATIUS, antiquus poeta, a Macrobio allegatur, qui addit, Virgilium multa ex eo mutuatum esse. Tractavit de rerum natura. Videatur Merula in Ennium, pag. 201.

EGNATIUS (J. Bapt.) Venetus, A. 1553. octogenarius obiit. Bonas literas 40. annorum professione non parum illustravit: unde ab illustrissimo Senatu Veneto eam gratiam consecutus est, utrude donatus eodem stipendio, quod profitendo meruerat, frueretur, et ejus bona publico censu redimerentur, uti Thuanus refert l. 21. Reliquit historiam Caesarum. Ejus Racemationes Tomo 1. Lamp. Crit. a Grutero insertae sunt. Erasmus in Ciceron. pag. 164. B. Egnatius, inquit, vir non minus probus et integer, quam eruditus et eloquens, docte loqui maluit, quam Ciceroniane, et, quod voluit, assecutus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 96.

EHEMIUS (Christ.) Augustanus, JCtus, natus est, Anno 1528: obiit, An. 1592. Primo Tubingae, deinde Heidelbergae leges professus est. Edidit septemlibros vere aureos de principiis Juris.

EHINGERUS (Elias) Augustanus, natus est, An. 1573: obiit, An. 1653. Collegit canones Conciliorum, in 4. Emisit etiam velitationes epistolicas, in 8. Vid. Spizelius in Templ. Hon. pag. 364.

ab EHRENBERG (Warem.) scripsit de foederibus, An. 1601. item, verisimilia Theologica, Juridica et Politica: de regni subsidiis et oneribus subditorum, 1. Sam. 8. Verum autoris nomen est Eberhardus â Weihe. Vid. Placcius in Pseudonym. pag. 187.

EIBYSCH (Matth.) struxit carmen de effossione et praeparatione metallorum, An. 1574.

EICHELIUS (Joh.) JCtus Helmstadiensis, edidit Arcanam Procopii historiam, cum refutatione: item, Regulas Juris, An. 1652.

EICHSTADIUS (Laur.) Med. et Mathematicus celebris, An. 1649. inclaruit. Struxit Planorum Geometriam: librum de Camphora: Collegium anatomicum: dissertationem de confectione Alkermes.

EISELINUS (Mich.) Germ. An. 1613. obiit. De Gratia divina theses condidit. Vid. Alegambe, pag. 343.

EISENBERGIUS (Elias) Danus, A. 1635. mortuus est. Scripsit de unione animae cum corpore.

EISENGREINIUS (Guil.) An. 1565. claruit. Texuit Catalogum testium veritatis: item, duos Centenarios adv. Hist. Magdeburgens.

EISENGREINIUS (Mart.) scripsit de certitudine Gratiae: item, historiam Mariae veteris Oetingensis.

EISENHART (Joh.) JCtus, de usu principiorum moralis Philosophiae in Jure civili, Helmst. A. 1676. commentatus est.

EITZINGERUS (Mich.) collegit thesaurum Principum Europae. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 164.

ab ELEEMOSYNA (Phil.) S. Bernhardi familiaris, de damnatione Salomonis tract. reliquit: item, carmina et epistolas. Opera ejus omnia lucem aspexerunt, An. 1620. fol.

ELENUS (Hieron.) Brabantus, JCtus, An. 1576. vita excessit. Composuit tres libros exercitationum ad Jus civile: item carmen de Jure praetorii Antverpiensis, teste Sweertio, pag. 345.

ELEPHANTUCCIUS (J. Bapt.) in Categorias Aristotelis, A. 1526. Bonon. commentatus est.

ELEUSIUS, Diaconus, inter omissos ab aliis autores, a Mallincrotio, pag. 23. observatus est.

ELEUTHERIUS, Dorcestinus, A. C. 678. obiit. Scripsit de origine monasterii Malmesburiensis in Anglia.

ELEUTHERIUS (August.) librum de arbore scientiae boni et mali, Anno 1561. edi cura vit.

ELIAE (Paulus) An. 1620. in Dania vixit. Initio Lutheranus erat: mox, accepto Canonicatu, ad Pontificios transiit; unde Vertumni nomen accepit. Exaravit Principis Christiani institutionem. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 60.

ELIAS, Thesbites, tempore Achabi, Regis Israêlis, prophetico munere functus est. Ejus nomine liber olim qvidam circumlatus est, qui Secreta Eliae inscribebatur. Ex eo Origenes, tract. 35. in Matth. Sanctum Paulum qvaedam allegasse putabat, 1. Cor. II, 9. In Synopsi Athanasii inter libros rejectae autoritatis apocryphi Eliae libri referuntur. De epistola Eliae ad Joramum scripta, B. Hackspanius, in Notis ad 2. Paral. 21, 12. legi poterit.

ELIAS, Levita, Germanus, Anno 1517. floruit. Reliquit Grammaticam Hebraicam, [?], Thisbi, Pirke, [?], etc. quae partim a Paulo Fagio, partim a Sebast. Münstero in Lat. sermonem conversa sunr. Alstedius in Chronolog. pag. 443. eum paulo ante mortem, adductis. secum 30. Judaeis, Christo nomen dedisse memorat. Vid. Quenstadius, pag. 179.

ELIAS, Misrachi, i. e. orientalis, A. 1490. vixit. Scripsit Arithmeticam ad formam nostrarum arithmeticarum: item, Sphaeram mundi. Utrumque librum Oswaldas Schreckenfuchsius Latine edidit.

ELICHIUS (Ph. Lud.) condidit Daemonomachiam, A. 1607. Item, libros tres de miseria hominis.

ELICHMANNUS (Joh.) Silesius, A. 1639. obiit. Edidit Tabulam Cebetis Graece, Arabice et Latine. Scripsit etiam epistolam Arabicam, de usu linguae Arabicae in medicina ad Zechendorfium, Jenae impressam, An. 1636. Vid. Bartholinus Cent. 1. epist. Med. numero 5.

ELIESER, Hyrcani filius, cognomine Magnus, paulo post templum II. destructum clatuit. Ei liber, [?] dictus, vulgo tribuitur. Complectitur iste liber historiam mundi usque ad tempora Gamalielis. Verum non desunt, qui Elieserem

autorem esse inficientur. Nec hoc Rabbinis novum est, appellare libros ab alieno autore. Vid. Buxtorfius in Abbrev. pag. 167. Pirke Elieseris Guilh. Henr. Vorstius, An. 1644. Latine reddidit.

ELIESER, Ben Jacob, Elieseris Magni [gap: Greek word(s)] , fertur fuisse eximius sapiens in Geometria, atque ex ejus suggestu tractatus Middoth confectus est. Vid. R. Ganz, in Zemach, pag. 98.

ELIESER, Germanus, A. M. 5346. claruit. Scripsit librum Joseph Lekach, et librum Mahase Adonai.

ELIESER, Germasiensis, autor libri Arokeh, A. M. 4998. floruit. Vid. Ganz, pag. 141.

ELIGIUS, Noviocomensis Episcopus, A. C. 665. teste Sigeberto, obiit. Reliquit 16. homilias, quae extant in Bibliotheca sancta. Vid. Olearius in Abaco, pag. 147.

ELLEBODIUS (Nicas.) Flander, Medicus, An. 1565. floruit. Nemesium, de natura hominis, a Graeco Latinum fecit, teste Sweertio. Vid. Barthius in Adv. 60, 10.

ELLINGERUS (Andr.) Thuringus, An. 1581. obiit. Jenae medicinam docuit. Poesi imprimis studuit. Evangelia Dominicalia carmine expressit: Hippocratis quoque aphorismos paraphrasi poetica illustravit. Carmina ejus habentur, T. 1. Delit. Germ. pag. 1226. Vid. Adr. Bejer in Jenens. Rect. pag. 867. item, Reinesius in Epist. ad Daum. pag. 184.

ELMACINUS (Georg.) Arabs Christianus, Historiam Saracenicam Arabice exaravit. Eam Latine versam Thomas Erpenius, An. 1615. edi curavit. Hottingerus in Bibliothecario, lib. 2. cap. 3. eam, partem solum posteriorem esse ait: priorem, ab initio mundi se possidere adhuc ineditam affirmat.

ELMENHORSTIUS (Gerh.) Anno 1621. obiit. Arnobium et Apulejum notis illustrare conatus est.

ELMUHAIED Ettosi, Medicus Arabs, A. C. 1301. obiit. Vid. Hottingerus in Bibl. quadripart. pag. 279.

ELPHINSTON (Guil.) Scotus, Aberdonensis Episcopus, Anno 1480. claruit. Praeter Conciliorum statuta, etiam Scotorum Chronicon reliquit.

a S. ELPIDIO (Alexand.) Italus, An. C. 1330. vixit. In quosdam Aristotelis libros commentatus est, et cum Alexandro Aphrodisiensi nonnunquam confunditur.

ELPIDIUS (Rusticus) tempore Zenonis Imp. claruit, et Theodorici, Gothorum Regis, medicus fuit. Scripsit carmine hexametro historiam Vet. et Nov. Test. item, de Beneficiis Christi. Videatur Vossius de Nat. Rhet. pag. 93: item, Olerius in Abaco, pag. 419.

ELSHOLTIUS (Joh. Sig.) An. 1660. et deinceps floruit. Edidit Clysmaticam novam: Anthropometriam: Floram Marchicam: tract. de Phosphoris.

ELSSIUS (Phil.) Bruxellensis, Encomiasticon Augustinianum, de autoribus Ordinis Augustin. Anno 1654. fol. edi curavit. Videatur Labbe in B. B. pag. 142.

ELTONUS (Edu.) Anglus, Decalogum et epistolam ad Coloss. notis illustrare coepit, An. 1637.

ELVERICH (Henr.) Embricensis, Anno 1582. natus est. Radices Lat. et Graecae linguae aliquoties imprimi curavit. Vid. Alegambe, pag. 551.

ELVERUS (Hieron.) scripsit de Philosophia rurali, An. 1622: item, Tract. de consiliis, titulo, Consualia.

ELYSIUS (Thom.) aliter Illyricus dictus, Auximitanus, An. 1523. vixit. Struxit Clypeum adversus Haereticos. Videatur Waddingus de S. O. M. pag. 325.

EMERICUS (Joh.) librum conscripsit de comparatione Juris civilis et Canonici, An. 1601.

EMMIUS (Ubbo) Grethanus Frisius, natus est, An. 1547: obiit, An. 1625. In Groningana et Omlandica Academia Historias et Graecam linguam professus est. Erat in omni omnium populorum ac gentium historia versatissimus: de cujusque gentis ac cujuslibet temporis historia

rogatus ex tempore disserebat, recitatis omnium locorum, temporis et personarum circumstantiis, haud secus, ac si praemeditatus et paratus accederet. In rerum narrationibus et orationum textura crederes esse Livium redivivum: in Gnomnis politicis arcanisque Principum consiliis rimandis, esse alterum Tacitum. In Epitaphio audit Theologus sincerus, Philologus eximius, Historicus absolutus. Scripsit historiam Frisiae: Graeciam veterem illustratam: Chronologiam omnium temporum, etc. Videatur Hanckius, part. 2. Script. Rer. Rom. pag. 175. Autor vitarum Proff. Gröningensium, pag. 39.

EMPEDOCLES, [gap: Greek word(s)] , Agrigentinus, Philosophus, Olymp. LXXXIV. claruit. Studio immortalis famae omnia posthabuit. Nam non tantum apud suos, cum viveret, coli et suspici, sed etiam mortuus adorari voluit. Quod ut succederet, seipsum in crateras AEtnae praecipitavit, ut, cum non amplius appareret, ad superos abiisse putaretur. Vid. Horatius in arte, Lactantius 3, 18. Barthius ad Claudian. pag. 93. Physica versibus complexus est, teste Suida. [gap: Greek word(s)] ejusdem Athenaeus, l. 14. allegat. Empedoclis nomine Sphaera hodie circumfertur, quam Vossius potius Demetrii Trielinii esse censet. Vid. Vossius de scient. Math. pag. 150: item, de nat. Rhet. pag. 61.

EMPEDOCLES, Empedoclis ex filia nepos, Tragicus, 24. Tragoedias docuit. Videatur Suidas.

EMPEDOTIMUS, [gap: Greek word(s)] , autore Suida, [gap: Greek word(s)] libros condidit. Meminit ejus Julianus.

L'EMPEREUR (Constant.) ab Oppyck, scripsit clavem Thalmudicam: item, comment. in Middoth et Bava Bathra. Bochartus in Geograph. part. 1. pag. 286. eum vocat virum doctum inter paucos, cuique Hebraeae literae plurimum debeant.

EMPHANES, [gap: Greek word(s)] , alleg[?]tur a Stephano in [gap: Greek word(s)] .

EMPORICUS (Sim. Lemnius) Rhaetus Curiensis, Odysseam Homeri heroico Latino carmine expressit, An. 1549.

EMPORIUS, Rhetor Latinus, de Ethopoeja et genere demonstrativo et deliberativo praecepta tradidit. Vossius de Nat. Rhet. c. 13. eum vixisse, quo tempore in Italia Reges barbari dominabantur, et Cassiodoro juniorem fuisse existimat.

EMPSYCHOVIUS (Herm.) struxit Apologiam orthodoxae doctrinae contra Pontificios, An. 1612.

EMPYLIUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Caesaris nece, teste Plutarcho in Bruto.

EMRAM, Arabs, Anno Christi 1009. obiit. Vid. Hottingerus in Bibl. quadripart. pag. 287.

EMSERUS (Hier.) Suevus, An. 1530. vixit. Exaravit vitam et miracula Bennonis: item, assertionem Missae. Novum Test. Germanice transferre conatus est. Vid. Olearius in Abaco, pag. 211.

ENCKEVORTIUS (Guil.) Brabantus, Anno 1534. obiit. Reliquit orationem. Vid. Sweertius, pag. 304.

ENCOLPIUS, vitam Alexandri Mammaeae composuit, teste Lampridio. Videatur Hallervordius in Biblioth. Curiosa, pag. 68.

ENDELECHIUS, (sic mavult scribere Reinesius, cum aliis Endeleichus dicatur) rhetor et poêta Christianus, Paulino aequalis et familiaris fuit. Paulinus autem Anno 394. floruit. Vid. Reinesius ad Daum. pag. 23. Carmen de mortibus boum composuit. Est autem carmen Bucolicum et continet querimoniam hominis gentilis de pestilentia tota armenta tollente: et consilium hominis Christiani de agnoscendo Christo, cujus crux et hominibus medeatur et mutis animantibus. Alii Severo Rhetori tribuunt.

ENENCKELIUS (G. Achat.) Baro ab Hoheneck, edidit Sejanum. Thucydidem notis illustravit. Scripsit etiam de privilegiis parentum et liberorum: militum et militiae, An. 1607.

ENGEL (Lud.) doctrinam Juris Canonici universi, Anno 1671. tribus partibus complexus est.

ENGELBERTUS, An. 1280. vixit. A Gerardo Noviomago versificator et Grammaticus dicitur. Juxta quosdam Engelbertus Abbas Admontensis fuit, et ingeniosum librum de ortu et fine Romani imperii reliquit. Vid. Olearius, in Abaco, pag. 147.

ENGELGRAVE (J. Bapt.) meditationes in Evangelia et vitas Sanctorum An. 1658. Antv. confecit.

ENGELGRAVIUS (Henr.) de luce Evangelica, duabus partibus, An. 1655. commentatus est. Condidit etiam coelum Empyreum, An. 1667.

ENGELHARTUS, Abbas in Lanchaim, exaravit vitam S. Mechtildis. Vid. Canisius l. 5. Antiq. lect. part. 2. pag. 1. item, Olearius in Abaco, pag. 147.

ENGELHARTUS (Leonh.) texuit exercitationes poeticas, Tubingae, A. 1565. Crusio perfamiliaris fuit, ejusque Graeca poemata versibus latinis expressit.

ENGELHUSIUS (Theod.) Anno 1426. floruit. Condidit Chronicon ab orbe condito usque ad A. C. 1420. Id primus edidit Joach. Joh. Maderus, An. 1671. Reliqvit etiam Glossarium Latinum, adhuc [gap: Greek word(s)] , in quo multa continentur, quae ad amplificationem Lat. Linguae faciunt Vid. Olearius in Abaco, pag. 445.

ENGELSUSS (G.) Francus, librum de expeditione Ducis Bernhardi Vinariensis, An. 1648. in lucem dare aggressus est.

ENGERTUS (Joh.) Oriolanus, Thuringus, poetices Professor Ingolstadii, An. 1582. claruit. Scripsit Paraphrasin in Psal. 90. Extat etiam carmen ejusdem, cujus voces a litera S. incipiunt.

ENIEDINUS (G.) An. 1597. obiit. Sanctissimae Trinitati admodum infensus fuit; et peculiari tractatu omnia Vet. et Nov. Testam. dicta, ex quibus Trinitatis dogma stabiliri potest, pervertere conatus est. Enjedino tamen Ben. Szentkirali et Justus Fewerbornius fortiter sese opposuerunt.

ENNIUS (Quintus) unus ex antiquissimis Lat. poetis A. U. R. 516. natus est: obiit, An. 586. septuagenario major. Periit morbo articulari, ceu S. Hieronymus refert. Res Romanorum 18. libris complexus est, qui Annales inscribuntur, quôd singulorum fere annorum actus continerent, ut loquitur Diomedes. Teste Lactantio 1, 11. etiam Euhemeri Historiam de Diis Latine ttanstulit. Confer eundem cap. 12. et 14. Elabotavit quoque Tragoedias. Ab autore Panegyrici Maximiano Imp. dicti primus Romani carminis autor appellatus est. Ex ejus stercore Virgilius aurum sese colligere jactitabat. Fragmenta Ennii a Paulo Merula collecta et notis illusttata sunt. Vid. Casp. Sagittarius in Vitis Vet. Rom. pag. 14. et Hanckius part. 2. de Scr. R. R. pag. 1.

ENNIUS, Grammaticus, alius a superiore, tractavit de augurandi scientia: item, de literis, syllabis et metris; uti tradit Suetonius.

ENNODIUS, (quem Arnulfus Lexoviens. Innodium vocat) Ticinensis Episcopus, An, 521. obiit. Hormisdas Papa eo legato ad Anastasium Imp. A. 515. usus est. Scr. epistolarum libros 12. Orationes 30. Panegyricum, Theodorico Gothorum Regi dictum: Apologeticum, alia. Scripta ejus Andr. Schottus edidit, emendavit, illustravit. Vid. Ph. Labbe T. 1. Diss. de S. E. pag. 275. Olearius in Abaco, pag. 148. Casp. Barthius in Claud. pag. 885. In Ennodio (inquit) inexhausta nove et detorte loquendifuit cupiditas: ingenium vero non Vulgare, cujus objecto fascino multum et suo ille et sequentibus aliquot seculis detrimenti dedit, consectantibus ejus vestigia scriptoribus, qui tum demum bene locutos et scripsisse se autumabant, cum tanta esset eloquii innodatio, ut diceret sermo alia omnia, quam verba ostenderent. Confer eundem, pag. 1170.

ENOCH, septimus ab Adamo fuit et inter Prophetas numerari solet. Josephus Ant. Jud. 1, 7. refert, Enochum scriptis sideralem scientiam prodidisse. Ajunt, libros ejus hodieque extare in regno Reginae Sabae. In iis de nominibus et numeris stellarum, de descensu filioium DEI, de Gigantibus, de extremo Judicio, de Salvatore actum fuisse, quidam memorant. Ab Apostolo Juda, [?]. 14. Enochi Prophetiam allegari multi existimant.

Legit etiam eam Tertullianus, qui nonnulla inde citat, lib. de Idololatria, et, de cultu faem. ut et lib. de habitu mulierum. Interim Augustinus de C. D. 15, 23. negat prophetiam istam esse Enochi: et l. 18. nec apud Judaeos nec apud Christianos eam in autoritate esse tradit. Hieronymus etiam in Catalogo Scr. Eccles. docet, epistolam Judae ob hoc testimonium olim a quibusdam fuisse rejectam. Vid. Sixtus Senens. l. 2. B. S. pag. 68. Thom. Bangins in Coelo Orient. pag. 25. Caspar. Schottus in Technica Curiosa, pag. 553. 574. Lambecius in Prodromo, pag. 8.

ENS (Casp.) Lorchensis, scripsit Pausilypum: item, 9. libros rerum Hungaricatum, An. 1604. Casp. Ensii carmina extant, T. 2. Delit. Germ. pag. 1236.

ENT (G.) composuit apologiam pro circulatione sanguinis, Lond. An. 1641. Vid. Linden, pag. 206.

ENTAEON, [gap: Greek word(s)] , de feris in Samo insula a Suida in [gap: Greek word(s)] allegatur. Samuel Bochartus, in Geograph. sacr. part. 2. l. 1. c. 8. [gap: Greek word(s)] , pro [gap: Greek word(s)] , apud Suidam legendum esse autumat. Confer AElian. l. 7. hist. anim. c. 28. et Apostolium, cent. 11. prov. 12.

d'ENZlNAS (Fr.) Abulensis. Anno 1632. obiit. Reliquit Grammaticam et Confessionarium lingua Bisayensi, cujus in Philippinis insulis usus est. Vid. Alegambe, pag. 120.

EOBANUS (Helius) Hessus, natus est, An. 1588: obiit, An. 1540. Eobani nomen Graecum esse, nonnulli existimant. Crauserus in Phosphoro, pag. 272. Eobanus (inquit) Hassorum poêta originem trahere dicitur ab [gap: Greek word(s)] aurora, et [gap: Greek word(s)] vado, quasi dicas, [gap: Greek word(s)] , qui mane ambulat. Primo Norimbergae, et quidem septem annos bonas literas docuit: inde Erfordiam migravit: tandem Marpurgum sese contulit. Theocriti Bucolica et Homeri Iliadem in versus Latinos transtulit. Coluthi quoque carmen de raptu Helenae et judicio Paridis Latinis versibus expressit. Psalmos etiam Davidicos elegiaco carmine feliciter reddidit. Ferunt, eum torvo et bellatorio fuisse vultu, animo nihilominus placido moribusque humanis. Carmina quaedam habentur T. 2. Delit. Germ. pag. 1283. Confer P. Lotich. part. 3. B. P. pag. 13. Epitaphium ejus ita se habebat:

EPAENETUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Scholiaste Nicandri, pag. 38.

EPAPHRODITUS, [gap: Greek word(s)] , Chaeronensis Grammaticus, sub Nerone Imp. et deinceps claruit. Librorum studiosissimus erat. Juxta Suidam tres librorum myriades possedit. Reliquit multa a se scripta volumina. Etymologici M. Autor in [gap: Greek word(s)] , Epaphroditum [gap: Greek word(s)] : in [gap: Greek word(s)] vero, [gap: Greek word(s)] allegat.

EPAPHUS, [gap: Greek word(s)] , a Servio in l. 4. AEneid adducitur. Conf. Macrobium, Sat. 3, 6. ubi vir plurimae lectionis appellatur.

EPHIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, mediae Comoediae poeta, circa tempora Platonis et Aristotelis claruit. Ejus [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] Athenaeus: alii [gap: Greek word(s)] allegant.

EPHIPPUS, Cumanus, Hist. Olymp. XCIII. claruit. Condidit historiarum 30. de bonis et malis 24. rerum admirabilium 15: rerum inventarum libros duos. Videatur Suidas.

EPHIPPUS, Olynthius, Alexandri Magni tempore et postea vixit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , ut est apud Athenaeum, l. 4.

EPHODAEUS, [gap: Greek word(s)] , alias Propheto Durante dictus, circa A. C. 1390. vixit. Reliquit librum [?]. Vid. Buxtorf. in Dispp. pag. 182.

EPHORUS, [gap: Greek word(s)] , Cumanus, Orator et Historicus, tempore Philippi Macedonis claruit. Condidit Historiam 750. annorum. Orsus est a reditu Heraclidarum: desiit vero in 20. Philippi anno, teste Diodoro Siculo, l. 20. Fides hujus historici multis suspecta esse solet. Unde Seneca, l. 7. nat. quaest. Ephorus

(inquit) non religiosissimae fidei: saepe decipitur, saepe decipit. Josephus 1. contra Apion. tradit, eum Geographiae exiguam admodum habuisse notitiam. Argumento est, qvod Hispanos (Iberos ipse vocat) putaverit unam esse civitatem. Strabo, l. 10. Ephorum quoque [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] : libro 13. vero [gap: Greek word(s)] allegat. Vid. Jonsius de Scr. H. Ph. 1, 9. Thomasius de Plagio, §. 416.

EPHORUS, Junior, itidem Cumanus, reliquit [gap: Greek word(s)] : ut et Galeni Historias, libris 27. teste Suida.

EPHRAEM, initio seculi XIV. claruit, et vitas Principum Constantinopolitanorum jambico carmine expressit. Volaterranus hoc opus in Bibliotheca Vaticana extare tradit.

EPHREM, Syrus, Diaconus Edessenus, sub Valente Imp. A. C. 378. obiit. Scripsit complura, qvae teste Hieronymo in Catal. Scr. Eccl. in Ecclesiis post lectionem S. Scripturarum publice legi solebant. Edita sunt ejus opera Romae, Anno 1589. et 1593. magis pia, quam docta, judice Bellarmino. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 277. Rivetus, l. 3. Crit. sacr. c. 21. Olearius in Abaco, pag. 148.

EPHREM, Theopolitanus vel Antiochenus Patriarcha, Anno 546. obiit. Ejus aliquot lucubrationes, quas scripsit pro defensione Concilii Chalcedonensis et epistolae. Leonis Romani, Photius recenset, Cod. CCXXIIX et CCXXIX. Vid. Rivetus, l. cit. cap. 26.

EPICADUS (Corn.) Cornelii Syllae libertus, commentariis Syllae de rebus suis ultimam manum imposuit, teste Suetonio in Grammaticis. De metris etiam et cognominibus libros confecit. Videatur Mar. Victorinus et Charisius Grammaticus.

EPICELEUSTUS, [gap: Greek word(s)] , Medicus, laudatur a Meursio in Creta, pag. 236.

EPICHARMUS, [gap: Greek word(s)] , poeta et Philosophus, Olymp. LXXXIV. claru it. Vitam ejus Laertius Diogenes descripsit. Duas ab eo literas, [?] et x repertas, Aristoteles et Plinius prodidere. In epithetis excelluisse, Demetrius [gap: Greek word(s)] memorat. Vixit 97. annos, teste Luciano in Macrobiis. Fabulae ejus multae celebrantur. Mihi sequentes innotuere, [gap: Greek word(s)] videlicet, [gap: Greek word(s)] . Epicharmi Comoedias Apollodorum Atheniensem in decem volumina digessisse, Porphyrius in vita Plotini autor est.

EPICHARMUS, Syracusanus, pecudum medicinas diligentissime composuit. Testis Columella 7, 3.

EPICRATES, [gap: Greek word(s)] , Ambraciota, mediae Comoediae poeta, Olympiade CV. floruit. Docuit [gap: Greek word(s)] . In fabulis suis Platonem et Speusippum exagitare solebat.

EPICRATES, Balaneota, condidit encomium patriae suae. Vid. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] .

EPICTETUS, [gap: Greek word(s)] , Stoicus Philosophus, tempore Domitiani et Hadriani claruit. Dissertationes ejus Arrbianus collegit. In enchiridion Epicteti Simplicius Graece commentatus est.

EPICURUS, [gap: Greek word(s)] , Epicureae sectae conditor, Anno 2. Olympiadis CXXVII. obiit, aetatis 72. Epicuro in Physicis quidam multum tribuere solent. Cum Democrito, cujus fontibus hortulos suos rigabat, atomorum [gap: Greek word(s)] asseruit. Providentiam divinam, Cicerone 1. de nat. Deor. teste, negabat: animas simul cum corpore interire statuebat: in voluptate summum Bonum collocabat. Qui ejus sectam amplexi sunt, ajunt fuisse admodum pium in Deos, patriam et parentes. Discipuli tanta ejus admiratione capti erant, ut quolibet mense, natali illius sacrificarent, ceu Plinius 35, 11. memorat. Reliquit 300. volumina, in quibus nullum foris testimonium accersivit. De Natura triginta libros composuit, quos Lucretius postmodum sex

libris constrinxit. Ex omnibus ejus scriptis nonnisi tres epistolae superant, quas Diogenes Laertius, lib. 10. conservavit. Reliqua ejus scripta Joh. Meursius in Notis ad Chalcidium, pag. 27. recenset. Vid. Hornius in Hist. Phil. pag. 202. Jonsius de Scr. H. Ph. 1, 20.

EPIDIUS (C.) scripsit commentarios, in quibus paradoxa et prodigiosa consignavit, quemadmodum colligitur ex Plinio, l. 17. c. 25.

EPIGENES, [gap: Greek word(s)] , Astrologus, Plinio l. 7. c. 56. memoratur, ubi eum gravem auctorem appellat. Is tradit, Babylonios 520. annorum observationes siderum coctilibus laterculis inscriptas habuisse.

EPIGENES, Rhodius, scripsit de re rustica, teste Varrone 1, 1. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 97.

EPIGENES, Sicyonius, Tragicus, Tragoedias compos. Suidas tamen eum Comicum facit. Dramata ejus erant [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas: item, Apostolius, cent. 15. prov. 13.

EPIGONUS, [gap: Greek word(s)] , Thessalonicensis, poeta, epigrammata struxit. Vid. Anthol. l. 1. c. 16. c. 59. et 75.

EPILYCUS, [gap: Greek word(s)] , Chius, poeta, a Suida et Athenaeo laudatur. Condidit [gap: Greek word(s)] . Videatur Casaub. in Athen. pag. 252.

EPIMENlDES, [gap: Greek word(s)] , Gnossius, Olymp. XLIV. floruit. Si Pausaniae credimus, 40. annis in spelunca quadam dormivit. Teste Suida carmine Mysteria complexus est. Argonautica etiam versibus sexies millenis et quingentis expressisse dicitur. Telchiniacae quoque historiae autor, Athenaeo teste, habitus fuit. In epistola Sancti Pauli ad Titum, cap. [?], 22. Cretensium propheta dicitur. Cicero l. 1. de Divinat. eum inter eos numerat, qui per furorem vaticinati sunt. Vid. Meursius in Creta, pag. 236: item, in Solone, cap. 9. Marsamus in Chronolog. pag. 642.

EPINICUS, [gap: Greek word(s)] , inter Comicos reponitur. Duo ejus dramata invenio, [gap: Greek word(s)] . Videatur Suidas.

EPIPHANIUS, [gap: Greek word(s)] , Salaminis in Cypro Episc. A. C. 403. obiit. Ob quinque linguarum notitiam [gap: Greek word(s)] a S. Hieronymo appellatus est. Reliquit Panarium, Ancoratum, historiam Prophetarum. Scripta Epiphanii novissime a Dionys. Petavio edita et correcta sunt. Sanctus Hieronymus ad Pammach. vocat summum Antistitem, quo nec aetate, nec scientia, nec vitae merito, nec totius orbis testimonio major extitit. Augustinus in praef. lib. de Haeres. Epiphanium doctius, quam Philastrium, de haeresibus scripsisse affirmat. Videatur Niceph. Callist. H. E. l. 12. cap. 46. Rivetus in Crit. sacro, l. 3. c. 28. Olearius in Abaco, pag. 149.

EPIPHANIUS, Scholasticus, tempore Anastasii Imp. claruit. Rogatu Cassiodori Historiam Theodoreti, Socratis et Sozomeni Latine transtulit, ex qua postea laudatus Cassiodorus historiam Tripartitam consarcinavit, ceu fatetur lib. de Div. lect. c. 17.

EPIPHANIUS, Petraeus, Ulpiani F. Sophista, Athenis docuit. Scripsit de communione et differentia statuum: Progymnasmata: Demarchos: Polemarchicum: orationes demonstrativas, etc. Vid. Suidas.

EPIPHANIUS, Selybriae Epiacopus, composuit orationem adv. imaginum crematores, teste Suida.

EPIPHANIUS, Syrus, Sophista, Proaeresio synchronus fuit. Eunapius, pag. 127. in dicendo remissum et languidum, in dijudicandis vero quaestionibus peritissimum fuisse memorat.

EPISCOPIUS (Simon) Amsterd. Theol. natus est, A. 1583: obiit, A. 1643. Arminio successit. Opera ejus duobus voluminibus, in fol. impressa sunt. Vulgo Os Arminianorum vel Remonstrantium dictus est. Vid. Hornebeck, T. 1. Socinianismi refut. pag. 94.

EPITIMEDES, [gap: Greek word(s)] , ab AEliano in Var. hist. 4, 7. allegatur.

EPO (Boethius) Frisius, JCtus, An-1599. obiit, major septuagenario. Condidit tractatum de honorum Academicorum usu et progressu: nec non commentarios novem Testamenmentarios. Videatur Sweertius, pag. 161.

EPPENDORFIUS (Henr.) erat Erasmi magnus antagonista. Vid. Albinus in Chron. Misn. pag. 344.

EPPLINUS (Ottomarus) judicia Patrum ad Evangelia Dominicalia comportavit, An. 1560.

EPRIUS, homo acris eloquentiae, a Tacito notatur. Vid. Tacitus de Orat. cap. 5. et 8.

EPSTEINIUS (Achill.) scripsit de Amortisatione: item, Sceleton universae Jurisprudentiae naturalis, Anno 1671.

EQUES (AEg. Magister) JCtus, de Amortisationibus commentatus est. Extat T. 2. Tract. tract.

ERASISTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Juliates, Medicus, Olympiade CXVII. claruit. Hic, cum deprehendisset, Antiochum Soterem novercae amore flagrare, Regi Seleuco, Antiochi patri, persuasit, ut si filium salvum vellet, ei uxore cederet: quod etiam factum est. Vid. Valer. Max. 5, 7. Struxit libros medicos novem, teste Suida. Dioscorides eum citat [gap: Greek word(s)] . Confer Schol Nicandri, pag. 68.

ERASMUS (Desid.) Roterodamus, Anno 1467. natus est: obiit, Anno 1526. Cum antea Gerardus Gerardi diceretur, Desiderius Erasmi vocari maluit. Scripsit eruditissimas notas in Novum Testamentum: item, Adagia, Colloquia, Paraphrasin, epistolas, alia. Symbolo usus est: Cedo nulli. Vid. Claud. Minos in Alciat. pag. 562. Pontificii Erasmo admodum infesti sunt. Bellarminus eum inter semichristianos referre non erubuit. Possevinus nomen ejus ex omnibus catholicorum scriptis expungi debere aff. Stapletonus Murem errantem vocat. Forerus in Aranea dignum ait, qui ex omnium hominum memoria erasus esset. Quidam etiam Erasmo Arianismum obiicere non verentur. Occasio calumniae inde arrepta, quod in Annot. ad Nov. Test. interdum neget, quicquam ad rem facere nonnullos S. Scripturae locos, unde orthodoxi aeternitatem Filii DEI et eandem cum Patre essentiam comprobari credebant. Calumniae hujus Baudius cent. 2. Epist. 2. pag. 248. ita sese opponit: Quis tam hospes est in Patrum libris, ut non subinde animadverterit manifestam in eis [gap: Greek word(s)] . Omnibus armis praeliabantur adversus haereticos, etiam plumbeis mucronibus; et, ut olim augur Fabius Max. dixisse fertur, salvis auspiciis ea geri, quae pro reip. salute gerentur: ita boni isti Patres credebant, recte et sapienter institui, quicquid pro defensione veritatis tentaretur. Non debuit autem ob acrius et accuratius judicium vir optimus venire in tam atrocem suspicionem, a qua satis superque eum liberat explicatio primi capitis evangelii secundum Johannem. Haec ille. Confer Barlaeum contra Bogermannum, G. Richterum in Epist. select. pag. 472. Plura de Erasmo, si desideras, invenies apud Jovium in Elogiis, numero 95. Fr. Floridum Sabinum l. 3. lect. subcis. c. 4. Sweertium in Ath. Batav. pag. 206. Olearium in Abaco, pag. 132.

ERASTUS (Thomas) Aquensis Helvetius, Medicus, natus est, A. 1524: obiit, An. 1582. Edidit quatuor partes disputationum de nova Ph. Paracelsi medicina: item, volumen disputationum et epistolarum medicinalium: tract. de auro potabili: librum de putredine, et alia. Scripta ejus omnia et singula accurate recenset J. Ant. â Linden in lib. de Med. scr. p. 561. Astrologiam (inquit Thuanus l. 79. ) quae ex positu astrorum de fortunis hominum decernit, validis argumentis confutavit. Ad ultimum etiam humanas scientias egressus Theologica tractavit, ac quaestionem de disciplina et censuris non omnino ex suorum sententia agitavit:

undegraves in Helvetiorum ecclesiis exortae contentiones. Vid. Seldenus de Synedr. pag. 429.

ERATOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus Philosophus, natus est sub Ptolemaeo II. Olymp. CXXVI. obiit Olympiade CXLVI. A quibusdam Beta dictus est, eo quod in omni disciplinarum genere non quidem primas, sed secundas teneret. Suidas tradit, ipsum Platonem alterum, item [gap: Greek word(s)] vel quinquertionem ob multijugam scientiam dictum esse. A Ptolemaeo Evergeta Athenis in AEgyptum accersitus, ibique Bibliothecae Alexandrinae praefectus est. Vitam usque ad 80. annos produxit, et inedia obhebetem oculorum aciem seipsum sustulit. Cardanus l. 16. de Subtil. ut Archimedi primam, sic proximam Eratostheni laudem ingenii tribuit. Scripsit Geographiam, poemata, historias, dialogos. Plutarchus in Themistocle ejus comment. de divitiis allegat. Elegiam ipsius Eutocius Ascalonita, Comm. in Archimedem adducit. Historiam ejusdem citat Eusebius in Chronico, pag. 13. Vid. Langbainius in Not. ad Longinum, p. 101. Wower. de Polymath. pag. 23. Jonsius de Scr. Hist. Ph. 2, 7.

ERBELLOTTUS (B.) orientalium linguarum rerumque experientissimus vocatur a Chimentellio de Hon. Bissell. pag. 132.

ERBERMANNUS (Vitus) Vindicias pro Bellarmino contra Amesium, An. 1661. item, Parallela verae et falsae ecclesiae, An. 1659. publicavit.

ERCHEMPERTUS, Monachus Casinensis, carmen de vita Landulfi, Episcopi Capuani, struxit.

ERCILLA (Alf.) bellum Araucanum, inter Chilenses et Hispanos gestum, eleganter descripsisse dicitur.

ERDEMAN (Herm.) edidit Anti Caramuelem, An. 1647: item, dissertationem de Vict. Strigelii Synergismo, Anno 1676.

EREMITA (Daniel) Antverpianus, An-1613. morbo Gallico periit. Carmina ejus extant T. 2. Del. Belg. pag. 1134. Vid. Sweertius, pag. 203. et Zeillerus, part. 3. pag. 74.

de ERFORDIA (Henr.) An. 1355. claruit. Scripsit de factis illustribus ab O. C. usque ad sua tempora.

ERGIAS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Athenaeo testante, de Rhodopatria librum composuit. Videatur Meursius in Rhodo, pag. 7. et 97.

ERHARTUS (Joh. Nicol.) Institutiones Imperiales, An. 1673. commentario illustrare coepit.

ERICUS, Erici, Danus, tres centurias epigrammatum sacrorum, Anno 1641. Bucolica sacra, Anno 1643. Aucupium Selandicum: Aquilam, etc. edi curavit.

ERIGENA (Joh.) id est, Hibernus (Erim enim Hiberniam hodieque indigenae appellant) An. Chr. 880. claruit. Erat vir linguarum orientalium, ut et Philosophiae et Theologiae peritissimus, qui primus in Oxoniensi Academia, ab Alfredo M. fundata, bonas literas docuit. A discipulis, cum Missam taxaret, Anno 884. graphiis confossus est, teste Balaeo. Dionysii Areopagitae opera latinitate donavit. Vid. Waraeus, de Script. Hibern. pag. 43. Olearius in Abaco, pag. 251.

ERINFRIDUS, Monachus, vixit, A. 806. Carmen ejus iambicum elegantissimum et numerosissimum servavit Casp. Barthius in Adv. 32, 12.

ERIPHUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, in fabula Melibaea integros versus ex Antiphane, teste Athenaeo l. 3. surripuit. Vid. Thomasius de Plagio, §. 418. Praeter Melibaeam, scripsit etiam [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

floruit. Scripsit de Numismatibus veterum. Ez. Spanbemius de Numism. pag. 307. vocat insignem antiquarium, sed Graecae literatu[?]ae haud peritum. Vid. Chilinus, vol. 1. pag. 207.

ERLANDUS (Isr.) exaravit librum de vita S. Erici, Suecorum Regis. Editus est ille liber, An. 1675. cum notis Johann. Seheserie.

ERMINIUS (Franc.) Florent. a Ghilino, vol. 1. pag. 58. inter viros doctos et claros refertur.

ERMINIUS (Mich.) Florent. h. t. claret. Videatur Gr. Letus, in Ital. regn. pag. 383.

ERMOLDUS, Nigellus Exul alias dictus, condidit poema elegiacum de rebus gestis Ludovici Pii Imp. in quatuor libros distributum. Fertur extare Viennae in Bibliotheca Augusta.

ERNESTIUS (Henr.) Helmstad. edidit catalogum Bibliothecae Mediceae, Anno 1641: item, duos libellos variarum Lectionum: Sophum asophum, Anno 1665. Valerium Probum de Siglis: Dissertationem de vera Philosophia, etc. Videatur Bartholinus in Danis, pag. 53.

EROS, Medicus, libertus Juliae, reliquit Gynaecea. A quibusdam Trotula vocatur. Vid. cap. 70.

ERPENIUS (Thom.) natus est, An. 1584: obiit, Anno 1624. Mortuum laudavit G. J. Vossius. Edidit Grammaticam Arabicam: Proverbia Arabica: Locmanni fabulas: Elmacini historiam Saracenicam. Vid. Sweertius, pag. 693. Henning. Witte, in Philos. pag. 139.

ERXIAS, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo, librum de Colophoniorum rebus contexuit.

ERYCIUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, in Anth. Epigr. Gr. occurrit, ut l. 1. c. 4. et 71: item, l. 3. c. 25.

ERYNACHUS (Paulus) Gratianopolitanus Theologus, scripsit de Gratia et lib. arbitrio, in 4. Anno 1648.

ERYTHRAEUS (Nicol.) Venetus, JCtus, Virgiliano indice inclaruit, An. 1539. In praefatione ad Fr. Contarenum, se in universos cum Graecae, tum Latinae linguae optimos quosque autores locupletissimos ejusmodi indices comparasse, affirmat. In Indice passim Stoicum suum allegat, quem de origine linguae vernaculae conscripsit. Condidit etiam libellum de re poetica: Mithridatem, in quo agit de omnium gentium et nationum vocabulis: tract. de coloribus: tract. de ventis: Equum, etc.

ERYTHRAEUS (Valent.) Lindaviensis, Anno 1521. natus est: obiit, An. 1576. Argentinae bonas literas docuit. Anno 1575. a Senatu Norimbergensi ad regimen Scholae Altdorfinae vocatus est, cui paulo supra dimidii anni spacium praefuit. Composuit partitiones orationum Ciceronis.

ERYTHROPILUS (Rupert.) postillam methodicam in epistolas Dominic. Anno 1596. edi curavit.

ESAIAS, Propheta, tempore Achasi et Hiskiae Regum Judae, floruit. Quidam ex Judaeis, ipsum praeter Prophetiam, Proverbia quoque, Ecclesiasten et Cant. Canticum, quae Salomoni alias tribuuntur, conscripsisse affirmant, teste Kimchio. Haereticorum nonnulli [gap: Greek word(s)] sub nomine Esaiae commenti sunt. Vid. Epiphanius, l. 2. Panarii. Confer Sanctum Hieronymum, in cap. 64. Esaiae.

de ESCALANTE (Ferdinand.) Hispanus, Anno 1612. inclaruit. Edidit clypeum concionatorum: item, historiam Genes. ab initio usque ad caput XI.

ESCOBAR (Ant.) Burgensis, An. 1637. vixit. Srruxit Theologiam moralem: notas in S. Scripturam, duobus voluminibus, etc. Vid. Alegambe, pag. 38.

ESCOBAR (Barth.) Hispalensis, Americanis Christianam religionem annunciavit. Sermones ejus de historiis S. Scripturae Parisiis prodierunt, teste Alegambe, pag. 56.

ESCOBAR (Joh.) librum de Puritate et nobilitate probanda, An. 1664. fol. luci publicae Commisit.

ESCRIVA (Fr.) Valentinus, Anno 1617. obiit. Discursus de 4. novissimis reliquit. Vid. Alegambe, pag. 121.

ESDRAS, tempore reversionis Judaeorum e Babylonia claruit. Judaei ajunt, Esdram et legem et literas, quibus hodie utuntur, tradidisse. Vid. Isidorus, l. 6. c. 3. Eidem etiam punctationem et accentus tribuunt. Vid. Placcius, pag. 3. Henr. Otto in Misn. Doct. pag. 2.

ESIUS (Rich.) Belga, Anno 1531. aetatis 83. obiit. In Italia per 44. annos literas humaniores egregie tractavit. Reliquit institutiones linguae Graecae. Simmiae Rhodii bipennem (poema sic dictum) Latine interpretatus est. Vid. Alegambe, pag. 407.

de ESPAGNE (Joh.) concionator Reformatorum apud Londinenses in Anglia, edidit librum, titulo, Schiboleth, ubi varios interpretum, pictorum: item aliorum communes errores notat atque corrigit, Middelburgi, An. 1662.

ESPARZA (Martinus) complexus est Cursum Theologicum duobus Tomis, Anno 1662. fol. Vid. Honoratus Faber in Euphyandro, l. 3. c. 9.

ESPENCAEUS (Claud.) Anno 1571. obiit. In Parisiensi Academia Philosophicis et Theologicis studiis incredibili omnium admiratione operam navavit Scripsit in utramque ad Timoth. Paraphrasin in Orat. Dominicam: Tr. de efficacia et virtute verbi DEI: librum de Praedestinatione: Institutionem Principis Christiani, etc. [?] Thuanus, l. 50. a moderatione eum summopere commendat, et de tollenda ex Ecclesia scissura serio semper cogitasse affirmat. Vid. Sammarthanus in Elog. pag. 134. Saussay, pag. 121. [?]libros VI de Continentia.

ESPICH (Jac. Val.) Witeberg. An. 1590. natus est. Argentinae Philosophiam et Medicinam docuit.

de ESPINOSA (Mich.) Accitanus, A. 1619. vivere desiit. Composuit 2. volumina commentariorum in primam partem Summae Thomae Aquinatis. Vid. Alegambe, pag. 343.

de ESPINOSA (Valer.) Hisp. edidit Expositiones constitution. Clementis IIX, Salamanticae, An. 1602.

del' ESPlNOY (Phil.) Flander, scripsit Tract. de Baronatibus: item, de origine et principiis Equitum, etc. Videatur Sweertius, pag. 644.

ESSENIUS (Andr.) condidit Triumphum Crucis, seu Tractatum de satisfactione Christi, contra Crellium Photinianum, An. 1666: item, Systema Theologicum, Anno 1659.

ESSERICH Essachalli, Medicus Arabs, Anno Christi 1138. obiit. Vid. Hottingerus in Biblioth. quadripart. pag. 267.

ESTHIUS (Franco) Gorcomius, decantavit laudem rei herbariae carmine heroico, An. 1583.

ESTHIUS (Guilh.) Gorcomius, Anno 1613. obiit. Commentatus est in omnes Pauli epistolas, ut et in loca difficilia S. Scripturae. Extat etiam ejus Commentarius in 4. libros Sententiarum. Vid. Sweertius, pag. 305. Val. Andreae in Fastis Lovan. pag. 126.

ESTONUS (Adam) Anglus, Anno. 1397. vivere desiit. Reliquit Defensorium ecclesiae.

ab ESTRADA (Lud.) Abbas Hortensis, Anno 1581. obiit. Scripsit de laudibus S. Eugenii, Toletani Episcopi. Vid. Car. Visch. in Cisterc. pag. 232.

ESTWOLDUS (Joh.) Anglus, Anno 1347. in oratoria, poesi, et Philosophia excelluit. Opere astronomico, quod Summa Anglicana vocatur, maximam

laudem sibi peperit. Scripsit etiam de Conjunctione et signis conjunctionum. Praeter Lelandum et alios valde eum extollit Joh. Picus Mirandulanus. Trithemius ait, fuisse eum in secularibus literis facile omnium sui temporis doctissimum, Philosophum et astrologum nulli secundum, dulcem eloquio et ingenio praestantem.

ETHERIANUS (Hugo) Thuscus, seculo XII. vel An. 1177. floruit. Composuit librum de Processione Spiritus Sancti contra errores Graecorum: item, de regressu animarum ab inferis. Extat utrumque opus, T. 9. Biblioth. Patrum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 220.

ETHERIUS, Uxamensis episcopus, seculo octavo claruit. Scripsit contra Elipandum de adoptione Christi filii DEI. Libri ejus a Pet. Stevartio, Anno 1616. Ingolstadii editi sunt. Vid. Olearius, pag. 150.

ETROPIUS (Jac.) Diarium expeditionis Tunetanae, a Carolo V. An. 1535. susceptae, construxit. Vid. Simo Schardius vol. 2. Germ. Script. pag. 320.

ETRUSCUS (Janus) Italis Poetis annumeratur. Carmina ejus apparent, T. 1. Delit. Ital. pag. 986.

ETSCHENREUTER (G.) Ratispoletanus, scripsit de natura, viribus et effectibus balneorum et salubrium fontium, qui per Germaniam celebres sunt, Argent. An. 1571.

ETTABARANI, Medicus Arabs, An. C. 1096. obiit. Vid. Hotting. in Bibl. quadrip. pag. 261.

ETZELIUS (Balth.) Bremensis, Jes. Anno 1591. claruit. Edidit Eclogas et excerpta 33. Homiliarum, ex homiliis partim editis, partim non editis, et ex commentariis S. Chrysostomi. Vid. Alegambe, pag. 53.

ETZLERUS (Aug.) Albimontanus, Isagogen Physico-Magico-Medicam, Anno 1631. in lucem prodire jussit. Vid. Linden, pag. 64.

EVAGON, [gap: Greek word(s)] , Thasius, scripsit de agricultura, teste Varrone 1, 1.

EVAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Lindius, Historiam regni AEgyptiorum: quaestiones doctorum virorum: artem Rhetoricam Thucydidis, etc. teste Suida, contexuit.

EVAGORAS, Thasius, de animalibus et plantis scripsisse legitur. Inde Plinium profecisse, ex Indice ipsius constat.

EVAGRIUS, [gap: Greek word(s)] , Ponticus, tempore Theodosii Magni claruit. Gennadius eum valde commendat. Ex Hieronymo patet, ipsum Pelagiani dogmatis semina jecisse. Composuit tum alia, tum vitas Patrum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 150. Suidas Evagrium quendam Comm. in Proverbia Salomonis composuisse memorat.

EVAGRIUS, Scholasticus, vixit tempore Tiberii et Mauricii Impp. Reliquit sex libros Historiae ecclesiasticae. Incipit in Theodosio Juniore et desinit in Mauricio. Stilus ei non ingratus: et in dogmatibus accuratior est quam alii, ceu Photius judicat. Videatur Niceph. Callistus 11, 42.

EVANDROPHYLAX, edidit Antapologiam adv. Acesiam Cacodoxum, Anno 1572. Verum autorem Vincent. Calzaveliam Brixianum esse Ant. a Linden, pag. 166. aff.

EVANGELUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, ab Athenaeo allegatur. Drama ejus [gap: Greek word(s)] vocatur. Vid. Suidas.

EVANGELVS, alius a priori, de re militari scripsisse dicitur. Vid. Stewechius in Veget. pag. 21.

EVANORIDES, [gap: Greek word(s)] , teste Pausania, l. 6. tractavit de iis, qui in Olympicis ludis superiores evaserant.

EVANTES, [gap: Greek word(s)] , Plinio, l. 8. c. 22. laudatur. Evanthis [gap: Greek word(s)] vel Epici Poetae Athenaeus, l. 7. meminit. Evanthis Samii mentio apud Plutarchum in Solone: Evanthis Milesii, apud Laert. occurrit.

EVANTHIVS, Grammaticorum eruditissimus, anno 1. Gratiani Imperatoris Constantinopoli obiit, teste

S. Hieronymo in Chronico. Commentatus est in Terentium. Reliquit etiam dissertationem de Tragoedia et Comoedia. Vid. Vossius l. 2. Inst. poet. cap. 5. pag. 19. Reinesius ad Daum. pag. 140.

EVANTIUS vel EVANTHUS, Abbas, epistolam exara vit contra eos, qui sanguinem animalium immundum esse judicant, carnem vero mundam dicunt. Extat ea apud Canisium, T. 5. Ant. lect. pag. 553. Vid. Olearius in Abaco, pag. 151.

EVAX, Rex Arabum, scripsit de simplicium effectibus ad Neronem Imp. teste Plinio, l. 25. c. 1: item, de lapidibus. Videatur Reinesius, in Apolog. pag. 75. item, ad Daum. pag. 11. 13.

EUBULIDES, [gap: Greek word(s)] , Milesius, fuit aequalis Aristotelis, quem etiam in multis reprehendit. Eubulidis librorum contra Aristotelem mentionem facit Athenaeus, l. 8. Diogenes Laertius refert, ipsum multa sophismatum genera adinvenisse, [gap: Greek word(s)] puta, [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Has captiones postmodum Stoici suas fecerunt. Vid. Vossius Nat. Log. pag. 32. 34.

EUBULUS, [gap: Greek word(s)] , historiam Mithrae aliquot libris complexus est. Vid. Porphyrius, l. 4. [gap: Greek word(s)] , pag. 165. et Hieronymus 2. contra Jovinian.

EUBULUS, Cetius, Comicus, Olymp. CI. claruit. Docuit 24. Fabulas, teste Suida. Forte numerus apud Suidam corruptus est. Mihi enim plures occurrere visae, ut [gap: Greek word(s)] .

EUBULUS, Platonicus, scripsit quaestiones Platonicas, teste Porphyrio in vita Plotini: item, expositionem in Philebum et Gorgiam Platonis, teste eodem.

EUCHERIUS, Lugdunensis Episcopus, An. 454. obiit. Bellarminus tamen, Anno 499. adhuc vixisse, affirmat. Alii, ut Vossius, duos Eucherios statuunt. Quidam Eucherio commentarios in Genesin et 4. libros Regum tribuunt, quos tamen recentioris alicujus collectoris esse Sixtus Senensis, l. 4. B. S. pag. 226. existimat. Vid. Phil. Labbe, Tom. 1. Diss. pag. 282. Vossius in Thesib. Theol. pag. 354. Rivet. Tom. 2. op. pag. 1143. et Olearius, pag. 152.

EUCLIDES, [gap: Greek word(s)] , Megarensis, Socratis discipulus, sectam Megaricam instituit. Cum capitale esset Megarensibus Athenas ingredi, Euclides muliebri vestitu tectus Athenas ire non exhorruit, ut vel sic Socratici sermonis particeps evaderet, teste Agellio 6, 10. Scripsit Dialogos sex, quemadmodum Laertius et ex eo Suidas refert. Vid. Vossius de nat. Log. pag. 29.

EUCLIDES, celebris Geometra, teste Proclo Diadocho, l. 2. Comm. tempore Ptolemaei Lagi R. Alexandriae docuit. Cave eum cum Val. Max. 8, 12. Platoni coaevum facias. Rem aliter se habere, Frid. Commandinus et Savilius ad Euclidem ostendunt. Struxit [gap: Greek word(s)] vel Elementorum libros 15. nisi quod duos ultimos quidam Hypsicli Alexandrino tribuere malint. Ab his [gap: Greek word(s)] libris [gap: Greek word(s)] a Proclo appellatur. Horum (inquit Cardanus, l. 16. subtil. ) firmitas perfectioque est adeo absoluta, ut nullum opus jure huic aliud comparare audeas. Quibus fit, ut adeo veritatis lux in eo refulgeat, ut soli hi in arduis quaestionibus videantur posse a vero falsum discernere, qui Euclidem habent familiarem.

EUCLUS, [gap: Greek word(s)] , Cyprius, [gap: Greek word(s)] condidit. Pausanias in Phocicis bis terque ejus meminit, et inter alia vaticinium quoque, pag. 341. de Homero affert. Apud Tatianum contra Gentes Eumiclus

sine dubio depravate vocatur et inter scriptores Homero antiquiores refertur. Suidas in [?], Eucli [gap: Greek word(s)] allegat. Videatur Meursius in Cypro, pag. 164.

EUCOLLUS (Franc.) Gandensis, edidit Estherem Amphitragoediam, An. 1548. teste Sweertio.

EUCRATES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, [gap: Greek word(s)] composuit, teste Hesychio in [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo, pag. 2.

EUCRATIDES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, Philosoph. in antiqua Inscriptione memoratur: [gap: Greek word(s)] , teste Meursio.

EUCTEMON, Rhetor, homo venustissimi ingenii a Seneca, Controv. 19. appellatur.

EUDAEMON, [gap: Greek word(s)] , Pelusiota, Libanii aequalis, tempore Juliani Imp. claruit. Praeter ea, quae ad artem Gramm. et Rhetoricam pertinent, etiam poemata condidit, teste Suida. Eudaemon [gap: Greek word(s)] ab Etymol. Magni autore in [gap: Greek word(s)] , item a Stephano in [gap: Greek word(s)] allegatur.

EUDAEMON JOHANNES (Andr.) Cydonius, Jes. An. 1625. obiit. Composuit Castigationem Apocalypseos Th. Brightmanni: Castigationem Lamb. Danaei: Confutationem Anti Cotoni: Refutationem exercitationum Is. Casauboni. tres libros, adv. Rob. Abbatum de Antichristo: epistolas, etc. Vid. Alegambe, pag. 26.

EUDEMUS, [gap: Greek word(s)] , confecit. Citat ea Laertius in Thalete. Confer Clementem Alex. 1. Strom. Idem Clemens l. 6. Strom. EUDEMI Naxii meminit, quem Vossius eundem putat cum Eudemo Pario, qui ante bellum Peloponnesiacum claruit, teste Dionysio Halicarnasseo.

EUDEMUS, Rhodius, Straboni, l. 14. memoratur. Erat Philosophus. Scripsit [gap: Greek word(s)] , teste Proclo: item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Meurs. in Rhodo, pag. 97. et Jonsius de Scr. Hist. Ph. 1, 15. pag. 79.

EUDORUS, [gap: Greek word(s)] , Peripateticus, Straboni, l. 15. pag. 790. [?]memoratur. Videatur Jonsius de Scr. H. Ph. 3, 2. pag. 220. Scheferus de Ph. Ital. pag. 5.

EUDOXUS, [gap: Greek word(s)] , Cnidius, senior, celebris astrologus, Olymp. CII. claruit. Discendi gratiâ in AEgyptum profectus, et si Straboni credimus, 13. annis cum sacerdotibus conversatus est. Sententiam ejus de summo Bono, quod in voluptate ponebat, Aristoteles Nicom. 10, 2. refellit. Astrologiam [gap: Greek word(s)] , vel carmine heroico exposuit, teste Suida. Ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeus allegat. Memorabile ejus votum Plutarchus adv. Colot. commemorat: [gap: Greek word(s)] . Vid. Gatakerus in Antonin. l. 6. pag. 252. Philostratus in Sophist. pag. 531. Meursius in Not. ad Apollonium Dyscolum, cap. 26.

EUDOXUS, Rhodius, condidit historias, teste Etymologo in [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo, pag. 98.

EUDOXUS, Siceliota, Comicus, Laêrtio, l. 8. Agathoclis filius fuisse dicitur.

EUELPIS, [gap: Greek word(s)] , Carystius, Porphyrio l. 2. de Abstinent. pag. 94. memoratur.

EUENUS, [gap: Greek word(s)] , Parius, Elegiographus, XCI. Olymp. claruit. Ejus versum Aristoteles adducit, ut ostendat, consuetudinem esse alteram naturam. Supersunt ejusdem duo epigrammata in Cnidiam Venerem, et tertium in Myronis vaccam. Vid. Anthol. l. 4. c. 7. Plato in Phaedro vocat [gap: Greek word(s)] , et primum [gap: Greek word(s)] reperiisse refert. Harpocration duos Elegiographos hoc nomen habuisse annotat.

EVERHARDUS (Nicol.) Middelburgens. Zelandus, JCtus, An. 1462. natus est: obiit, An. 1532. Reliquit Topica Juris et centum modos argumentandi, qui postea auctiores prodierunt. Videatur Sweertius, pag. 576.

EVERHARTIUS (Mart.) Burgens. Anno 1600. claruit. Reliquit Ephemerides meteorologicas.

EVERHARTUS (AEgid.) Medicus Antverpiensis, de tabaco, An. 1583: item, de herba Panacea commentatus est. Vid. Linden, pag. 9.

EVERHARTUS (Ant.) Medicus Medioburgensis, scripsit de exortu hominis brutique animalis, An. 1661.

EUFRENIUS (Alb.) Amsterdamens. medicus ac poeta, An. 1601. floruit. Extant ejus erotica, basia, etc.

EUGAEON, [gap: Greek word(s)] , Samius, Historicus antiquus, ante bellum Peloponnesiacum vixit, teste Dionysio Halicarnass.

EUGAMON, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, de Thesprotis librum edidit, quem Musaeo suffuratus esse dicitur, ut Clemens Alex. l. 6. Strom. tradit. Eusebio, l. 10. de prae par. Evang. Eugrammon Cyrenaeus appellatur. Videatur Thomasius de Plagio, § 419.

EUGENATOR, [gap: Greek word(s)] , allegatur a Suida in [gap: Greek word(s)] .

EUGENICUS (Nicol.) collegit decreta et leges de materia Dominic. Venet. An. 1598.

EUGENIUS, [gap: Greek word(s)] , Phryx, Grammaticus, sub Anastasio Imp. Constantinopoli claruit. Elaboravit Colometriam sive librum de dimensione versuum AEschyli, Sophoclis et Euripidis, teste Suida. Eugenius [gap: Greek word(s)] , a Stephano in [gap: Greek word(s)] allegatur, diciturque [gap: Greek word(s)] .

EVGENIVS III. Pisanus, Pontifex, Anno 1153. obiit. Condidit varias constitutiones. Concilia ejus quatuor habentur, T. 2. Conciliorum, cum Notis Binnii. Curavit etiam compilari Decretum per Gratianum. Vid. Carolus Visch. in in Cisterc. pag. 103.

EVGENIVS, Toletanus Episcopus, Anno 636. obiit. Reliquit varia carmina, cum notis Sirmondi, Anno 1619. Patis. edita.

EVGENIVS (Marcus) Archiepiscopus Ephesinus, librum struxit de hominis imbecillitate.

EVGIPPIVS, sub Anastasio Imp. circa An. C. 508. floruit. Composuit vitam S. Severini, Noricorum Apostoli. De Eugippio ita Cassiodorus in lect. div. cap. 23. Convenit etiam, ut Presbyteri Eugippii opera necessario legere debeatis, quem nos quoque vidimus, virum quidem non usque adeo secularibus literis eruditum, sed Scripturarum divinarum lectione plenissimum. Hic ad parentem nostram Probam, virginem sacram, ex operibus S. Augustini valde beatissimis quaestiones ac sententias ac diversas res deflorans, in uno corpore necessaria nimis dispensatione collegit, et in trecentis triginta octo capitulis collocavit. Qui codex, ut arbitror, utiliter legitur, quando in uno corpore diligentia studiosi viri potuit recondi, quae in magna Bibliotheca vix prae valet inveniri. Meminit quoque ejus Isidorus. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 298. 775. Olearius in Abaco, pag. 154.

EVGRAPHIVS, vixit sub Othone III. Imp. A. C. 998. In Terentii Comoedias commentatus est. Videatur Cuperus, l. 1. Observ. c. 18.

EVHEMERVS, [gap: Greek word(s)] , tempore Ptolemaei Lagi floruit. Arnobius, l. 4. Agrigentinum facit: Plutarchus et alii Messenium. De eo ita Lactantius l. 1. c. 11. Antiquus autor Euhemerus, qui fuit ex civitate Messana, res gestas Jovis et caeterorum, qui dii putantur, collegit, historiamque contexuit ex titulis et inscriptionibus sacris, quae in antiquissimis templis habebantur, maxime in fano Jovis Triphylii, ubi auream columnam positam esse ab ipso Jove, titulus indicabat: in qua columna gesta sua perscripsit, ut monumentum posteris esset rerum suarum. Hanc historiam interpretatus est Ennius et secutus. Sic ille. Confer Scip. Gentilem, in Pareg. 2, 19. pag. 164.

EVLALIVS, [gap: Greek word(s)] , Cynopolitanus Episcopus, A. C. 670. juxta Sixtum Senensem claruit. Scripsit expositionem Prosocarmineam in Cant. Canticorum Graece.

EULARDUS (Pet.) edidit Exercitium pietatis, An. 1622. Videatur Alegambe, pag. 380.

EULOGIUS, Toletanae Ecclesiae Episcopus, An. 859. obiit. Vitas et martyria martyrum quorundam stylo expressit. Opera ejus primus divulgavit et scholiis illustravit Ambrosius Morales. Vid. Ph. Labbe Tom. 1. dissert. pag. 300. Olearius, pag. 154.

EULOGIUS, [gap: Greek word(s)] , Scholasticus [gap: Greek word(s)] allegatur ab Autore Etymologici magni, in [gap: Greek word(s)] .

EULOGIUS (Fauonius) reliquit comment. in Somnium Scipionis. Editus est ab Andrea Schotto. Vid. Casp. Barthius in Rutil. pag. 82.

EUMACHIUS, [gap: Greek word(s)] , Neapolitanus, Athenaeo teste, historiam rerum Hannibalicarum composuit. Quidam ei Erotica etiam tribuunt. Vide EUSTATHIUS.

EUMACHIUS, in [gap: Greek word(s)] vel descriptione orbis a Phlegonte de reb. admir. allegatur.

EUMELUS [gap: Greek word(s)] , Corinthius, poeta antiquus, Olympiade IV. et deinceps claruit. Condidit [gap: Greek word(s)] , i. e. carmen de apum generatione: item, Europam, ut est apud Eusebium in Chronico. Historicum Poetam Scholiastes Pindari ad Olymp. Od. 13. ubi 8. ejus versus adducit: [gap: Greek word(s)] verô Clemens Alexand. l. 6. Stromatum appellat. Titanomachiam ejusdem citat Apollonii Scholiastes ad libr. I. vers. 1165. Vid. Casp. Barthius ad 4. Theb. Statii, pag. 1063. Tzetzes in Lycoph. pag. 34.

EUMENES, [gap: Greek word(s)] , Cardianus, unus e ducibus Alexandri Magni, Ephemerides composuit. Meminit ejus AElianus in Var. hist. 3, 23. Vitam Eumenis Corn. Nepos exaravit.

EUMENIUS, Rethor, sub Constantio Imp. Geographiam aliasque bonas literas docuit. De loco,, ubi docuerit, eruditi certant. Quidam in Gallia Belgica apud Clivienses, ut Steph. Vign. Pighius in Hercule Prodicio, pag. 5. alii, ut Lipsius, apud Augustodunenses docuisse volunt. Statua ejus adhuc Cliviae in palatio Principum spectatur. Stat in vestitu sui temporis, usitato Galliae Comatae: tunica videl. talari tectus, et calcei ex aluta pedem ac talos cingunt et supra pedem exsecti et fenestrati sunt. Comam in fronte et ceruice decurtatam aequaliter constringit vitta; sicut ventrem latus baltheus atque bullatus. Dextra massam auri vel argenti in patera positam praesentare videtur: sinistra tenet ferulam demissam, magisterii insigne ac veluti gubernaculum adolescentiae.

EUMOLPUS, [gap: Greek word(s)] , Musaei filius, Orphei discipulus, teste Suida, ante Homerum claruit et tria millia versuum composuit: item, [gap: Greek word(s)] . Atheniensem fuisse tradunt. Est et alius EUMOLPUS Corinthius, qui, teste Pindari Scholiaste, [gap: Greek word(s)] , i. e. Graecorum reditum scripsit. EUMOLPI Grammatici Athenaeus, l. 11. meminit.

EUNAPIUS, [gap: Greek word(s)] , Sardianus, Sophista, Medicus et Historicus, tempore Valentiniani, Valentis et Gratiani floruit. Reliquit de vitis Sophistarum opus elegans ac venustum, in quo passim odium suum (erat enim gentilis) erga Christianos prodit. Idem Caesarum res gestas, orsus, ubi Herodianus desierat, ad sua tempora usque perduxit. Extare dicitur in Bibliotheca Veneta. Photius testatur, Zosimum Eunapianae historiae compendium struxisse. Vid. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 100.

EUNOMIANUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, tempore Justiniani Augusti vixit. Vid. Suidas.

EUNOMIUS, [gap: Greek word(s)] , noti nominis haereticus, ob expilatam Philonis lucubrationem manifesti plagii insimulatur a Nysseno. Vid. Thomasius de Plagio, §. 420. Composuit etiam 7. libros in epistolam ad Romanos, teste Suida.

EVODIANUS, [gap: Greek word(s)] , Smyrnaeus, inter Sophistas collocatur a Philostrato, in vitis Soph. pag. 562.

EVODIUS, Uzalensis Episcopus, sub Arcadio et Honorio Impp. claruit. Librum de miraculis, per reliquias S. Stephani Protomartyris in Africa factis, Sigeberto c. 15. in illustr. Script. composuisse dicitur. Verum librum illum ad Evodium, non ab Evodio conscriptum esse, alii aff. Vid. Varenius, part. 1. Ration. de Scr. Eccl. pag. 142, Olearius, in Abaco. pag. 155.

heroicus, Neronis tempore fuit. In Romana poesi (inquit Suidas ) admirabilis erat. Videatur Anthol. l. 4. c. 8. et 10.

EUPHANTUS, [gap: Greek word(s)] , Olynthius, tempore Antigoni I. Macedoniae Regis floruit, cujus etiam praeceptor fuisse dicitur. Fecit Tragoedias plurimas: item, librum de Regno, quem Antigono Regi transmisit. Denique sui temporis historiam composuit, teste Laertio, l. 2. Meminit ejus et Porphyrius, l. 4. [gap: Greek word(s)] , pag. 157.

EUPHEMIUS, [gap: Greek word(s)] allegatur a Stephano, in [gap: Greek word(s)] .

EUPHEMIUS, illustris Grammaticus a Const. Porphyrog. in Them. pag. 94. appellatus est.

EUPHEMUS, [gap: Greek word(s)] , citatur a Polluce [gap: Greek word(s)] . Ejusdem Ammonius Gramm. lib. de vocum different. in [gap: Greek word(s)] mentionem facit.

EUPHORBUS, celebris Medicus, Artorii Musae frater, tempore Augusti claruit. Ab hoc Jubas, Rex Mauritaniae, herbam Euphorbiam denominavit, teste Plinio, 25, 1.

EUPHORBUS, [gap: Greek word(s)] , Phryx, teste Callimacho apud Laertium in Thalete, [gap: Greek word(s)] .

EUPHORION, [gap: Greek word(s)] , Chalcidensis, Olymp. CXXVI. natus est. Ad Antiochum Magnum profectus, ab eo Regiae Bibliothecae praefectus est. Varia carmine heroico composuit, Ciceroni, l. 2. de Divin. obscurus poeta vocatur. Carmina tamen ejus plurimum amavit Tiberius Imp. teste Suetonio, in Tib. c. 70. Inter alia [gap: Greek word(s)] , in qua de rebus Atticis agebat, condidit. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] : uti et [gap: Greek word(s)] . Athenaeus eum [gap: Greek word(s)] nomine ab aliis distinguere solet.

EUPHORION, AEschyli filius, Tragicus, Dramata vel Fabulas docuit. Videatur Suidas. Parthenius, cap. 12. et 36. ejus [gap: Greek word(s)] , et c. 28. ejusdem [gap: Greek word(s)] citat.

EUPHORION, alius a prioribus, de re rustica commentatus est. Vid. Varro et Columella 1, 1.

EUPHORUS, [gap: Greek word(s)] , teste Athenaeo, [gap: Greek word(s)] , i. e. de rerum inventionibus librum edidit. Meminit ejus Clemens, l. 1. Strom. Vide, EPHORUS.

a S. EUPHRASIA (Bonif.) collegit 2. centurias Menologii. Vid. Hallerv. in Bibl. Cur. pag. 38.

EUPHRATES, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, memoratur Stephano, in [gap: Greek word(s)] .

EUPHRON, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Dramata docuit. Ex iis [gap: Greek word(s)] , Athenaeus, Stobaeus, Suidas allegare solent.

EUPHRONIUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, Straboni laudatur, qui refert, eum scripsisse de Priapo. Varro, l. 1. c. 1. de re rust. duos Euphronios memorat, unum Atheniensem, alterum Amphipolitam, et utrumque Georgica scripsisse affirmat. Et forte hoc nomen Columellae l. 9. c. 4. restitui debet.

EUPHYTON, [gap: Greek word(s)] , a Columella 1, 1. inter Scriptores rei rusticae refertur. Apud Varronem 1, 1. Euphiton male editum legitur.

EUPITHIUS, [gap: Greek word(s)] , poeta, Epigramma fecit, quod habetur l. 1. Anthol. c. 7.

EUPOLEMUS, [gap: Greek word(s)] , historicus, non semel a Josepho, l. 1. contra Apionem allegatur. Tractavit de Judaeorum Regibus, quemadmodum colligitur ex Clem. Alex. l. 1. Strom. Confer Eusebium, l. 9. de Praepar. Evang. Eupolemi Tactica AElianus in Tact. c. 1. celebrat.

EUPOLIS, [gap: Greek word(s)] , celebris Comicus, Olymp. LXXXV. claruit. Docuit Fabulas quamplurimas, quarum catalogum attexere placet. Eae vero sunt [gap: Greek word(s)] . Confer Vossium, l. 1. de Poet. Graec. pag. 38. Quidam ajunt, ab Alcibiade, in quem Baptas scripserat, in mare dejectum esse: quos Eratosthenes redarguit. Vid. Cicero, l. 4. ad Att. Epist. 1. Alii volunt, in bello Laconico militantem naufragio periisse in Hellesponto: unde, ut Suidas nos docet, decretum, ne postea poêtae militarent. AElianus de hist. anim. 10, 41. in AEgina mortuum et sepultum

refert, addens, locum vocari [gap: Greek word(s)] , eo quod canis dominum suum lugens ibidem sit extinctus.

EURIPIDES, [gap: Greek word(s)] , Athen. Tragicus antiquior, XII. Fabulas edidit, teste Suida.

EURIPIDES, prioris ex fratre nepos, struxit Homericam editionem: item, 3. fabulas, Orestem, Medeam, Polyxenam. Vid. Suidas.

EURIPIDES, Mnesarchi filius, Tragicus, natus est Anno primo Olympiadis LXXV. obiit, Anno 3. Olympiadis XCII. Eum esse Poêtarum [gap: Greek word(s)] , Aristoteles in arte Poetica judicat. Auditor Anaxagorae Physici fuit: in Rhetoricis Prodicum Ceum audivit: in moralibus Socrate doctore usus est. Agellius. l. 15. c. 20. refert, Euripidem, cum in Macedonia apud Archelaum Regem esset, noctu a coena redeuntem a canibus, per aemulum immissis, dilaceratum esse. Confer Val. Max. l. 9. c. 12. AEmulum illum Promerum dictum fuisse, Suidas observat; unde proverbium, [gap: Greek word(s)] . Athenis tale ei Cenotaphium erectum est, teste Thoma Magistro:

Vid. Meursius in Athenis Atticis, l. 1. c. 2. Tragoediarum Euripidis catalogum memoratus Meursius singulari libro complexus est, Anno 1619. in 4.

EURIPUS, [gap: Greek word(s)] , teste Harpocratione in [gap: Greek word(s)] , librum de Isocratis Rhetoris discipulis composuit. Jonsius de Scr. Hist. Phil. 1, 2. eundem facit cum Hermippo.

de EUROMODIO (Rob.) Monachus Claraevallensis, commentarium in Catonis disticha exaravit et Petro de Salutiis dedicavit, An. 1485.

EUROTELES (Theod.) Frisius, Judicium Paridis in modum Tragoediae, Anno 1574. publice praesentavit.

EURYPHAMUS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, a Stobaeo, Serm. 101. pag. 555. [gap: Greek word(s)] allegatur.

EURYSUS, [gap: Greek word(s)] , in libro de Fortuna, a Stobaeo in Eclog. Phys. pag. 16. adducitur.

EUSCHEMUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Dramata docuit, ex quibus [gap: Greek word(s)] Athenaeo laudatur. Vid. Suidas

EUSEBIUS Pamphili, [gap: Greek word(s)] dictus (ob amicitiam cum Pamphilo martyre cultam, teste H[?]eronymo ) Caesariensis in Palaestina Episcopus, tempore Constantini Magni et Constantii floruit. Obiit An Chr. 340. Condidit Historiam ecclesiasticam 10. libris, in quibus initium facit a nato Christo, et progreditur usque ad sua tempora. Addidit etiam quatuor libros de vita Constantini. Praeterea Chronicon edidit, in quo propositum ipsi fuit ostendere, Mosaicas origines initiis omnium gentium et regnorum longe fuisse antiquiores. Hoc Chronicon Jos. Scaliger notis illustravit, quibus nihil eruditius, judice Vossio, sub Sole visum est. Idem Eusebius veritatem religionis Christianae aureis commentariis de Praeparatione Evangel. tueri ausus est: in quo opere omnes Philosophorum, Historicorum, Theologorum non Graecorum modo, sed etiam AEgyptiorum et Phoenicum arcas librarias reserasse existimatus est. Arianum fuisse, Billius l. 1. Obs. sacr. c. 27. ostendit. De Eusebio, Rivetus, Tom. 2. Oper. pag. 1101. Phil. Labbe, Tom. 1. dissert. pag. 301. Zimmerman. in Analect. Menstr. pag. 2. Olearius in Abaco, pag. 155. consuli poterunt. Confer Suidam: item, Hanckium in Byz. Scr. pag. 1. et seqq.

EUSEBIUS, Asiaticus, Novatianae sectae addictus, Cassiodoro familiaris fuit. Cum quinque annorum puer esset, videndi facultate privatus est: in literis tamen et sacris scripturis mirifice profecit. Hic (inquit Cassiodorus l. de Div. lect. c. 5. pag. 869. ) tantos autores, tantos libros in memoriae suae bibliotheca condiderat, ut legentes probabiliter admoneret, in qua parte codicis, quod praedixerat, invenirent: disciplinas omnes et animo retinebat et expositione planissima lucidabat, etc. Quid plura? fecit credi

EUSEBIUS, Cappadox, Rhetor, sub Constantio Imp. floruit. Hic facundia sua Sapori, Persarum Regi, prope persuaserat, ut abjecta tiara privatus fieret. Sic Vossius de nat. Rhet. pag. 88. Alii tamen Eustathio Cappodoci hoc tribuunt. Vide infra.

EUSEBIUS, Emisenus, tempore Constantii Imp. claruit. Meminit ejus S. Hieronymus in Catalogo Vir. Illustr. Quidam ei Homilias in Evangelia totius anni, et rursus quinquaginta varii generis Homilias tribuunt. Sed recte Bell. et Sixtus Senens. eas Latini alicujus rapsodi esse existimant. Vid. Ph. Labbe, l. c. pag. 310. Rivet. T. 2. Oper. pag. 1100.

EUSEBIUS, Scholasticus, tempore Arcadii et Theodosii Junioris vixit. Teste Nicephoro, l. 13. hist. Eccles. c. 6. bellum contra Gainam, Gothorum Regem, quatuor libellis heroico versu luculenter exposuit.

EUSEBIUS, Vercellensis Episcopus, Anno 380. juxta Sixtum Senens. obiit. Scripsit Comm. in Psalmos, quem ex Comment. Eusebii Caesariensis in Lat. a se converso, collegit, resectis iis, quae ad Arianam haeresin facere videbantur. Ejus encomium S. Ambrosius duobus sermonibus complexus est.

EUSEBIUS (Joh.) composuit Sigalionem sive sapientiam Mysticam, Madriti, Anno 1629.

EUSTACHIUS (Barthol.) Sanctoseverinas, emisit Tractatum de dentibus, Anno 1563: item, varia opuscula anatomica.

EUSTACHIUS (Joh. Mart.) Gambatesanus, Med. vitam Galeni, Anno 1577. stilo expressit.

EUSTATHIUS, [gap: Greek word(s)] , Antiochenus, An. 330. claruit. Reliquit Comm. in Hexaemeron: item, dissertationem de Engastrimytho, adversus Originem. Vid. Olearius in Abaco, pag. 158.

EUSTATHIUS, Cappadox, Rhetor, tempore Constantii Imp. vixit. Tanta erat in ejus ore suavitas, ut, qui vocem hominis audirent, obliti sui, tanquam qui lotum degustassent, a verbis illius penderent, Hunc aliquando Imperator in in Persidem ad Saporem, hominem tyrannicum et adeuntibus difficilem, misit, a quo Eustathius ad epulum vocatus, tanta eloquentia animum Saporis percellere coepit, ut parum abfuerit, quin tiaram rectam cum purpureo paludamento et gemmatis monilibus deposuerit et cum Eustathii penula commutarit. Haec Eunapius in AEdesio, pag. 46. qui addit, eum conjugem habuisse, Sosipatram nomine, quae praestanti doctrina tanta praeluxerit marito, ut prae illa hujus gloria pene obsoleverit.

EUSTATHIUS, Epiphaniensis, Anastasio imperante floruit. Compendium Annalium, Suida teste, novem libris absolvit, progrediens ab AEnea usque ad Anastasium. Nicephorus, l. 14. Hist. Eccl. c. 57. testatur, Amidae expugnationem ab eodem literis consignatam esse.

EUSTATHIUS, Thessalonicensis Episcopus, tempore Manuelis Comneni Imp. item, Alexii Comneni et Andronici floruit. Nicetas Choniates eum [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] appellat. Edidit uberrimum comment. in Homerum: similiter Expos. in [gap: Greek word(s)] Dionysii. Habetur etiam vulgo pro autore sex librorum de amoribus Ismeniae et Ismenes, quos Gaulminus Latine transtulit. Sunt tamen, qui Eumathium Macrembolitam Protonobelisarium pro vero autore agnoscere malint. Vid. Vossius, l. 4. de hist. Gr. c. 19.

EUSTATHIUS, vir disertissimus a Cassiodoro in lect div. cap. 1. vocatur, et Basilii Hexaemeron ita Latine transtulisse dicitur, ut ingenium doctissimi Patris facundiae suae viribus aequiparasse visus fuerit.

EUSTHENIUS (Claud.) tempore Diocletiani Imp. vixit, et quatuor Impp. Diocletiani videl. Maximiani, Galerii et Constantii vitas stilo expressit. Vid. Vopiscus in vita Carini.

EUSTEPHIUS, [gap: Greek word(s)] , Aphrodisiensis Sophista, declamationes habuit, teste Suida.

EUSTOCHIUS, [gap: Greek word(s)] , Cappadox, vixit tempore Constantis Imp. et de Cappadocia scripsisse fertur. Videatur Suidas.

EUSTRATIUS, Nicaenus Episcopus, judice Conringio, seculo X. claruit. Libros X. Eth. Nicomach. erudito commentario illustravit. Ejus doctrinam egregie ostendit doctissimus commentarius in 2. [gap: Greek word(s)] , cujus versionem Andreae Gratiolo debemus.

EUTECNIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, paraphrasin Graecam in Nicandri Theriaca et Alexipharmaca: item, in Oppiani Alieutica et Ixeutica struxit. Extare fertur manuscripta Viennae in Bibliotheca Augusta, teste Lambecio, in Catalogo propriorum operum.

EUTHALIUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus, exaravit [gap: Greek word(s)] sive enarrationem de vita et peregrinatione S. Pauli Apostoli. Vid. Olearius in Abaco, pag. 159.

EUTHALIUS, Rhodius, S. Basilii Monachus, ad imitationem Hugonis, A. 1300. opus Concordantiarum Bibl. Graec. collegit. Vid. Olearius l. c.

EUTHYCLES, [gap: Greek word(s)] , poeta, scripsit [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

EUTHYDEMUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis poeta, nonnulla sub nomine Hesiodi edidisse dicitur.

EUTHYMENES, [gap: Greek word(s)] , Massiliensis, Geographiam composuit, teste Artemidoro Ephesio. Meminit ejus etiam Seneca, l. 4. nat. quaest cap. 2. Fortassis idem est, de quo Clemens Alex. l. 1. Strom. qui Euthymenem Chronica reliquisse asserit.

EUTHYMIUS, [gap: Greek word(s)] , Zigabenus, seculo XII. vixit. Scripsit commentarios succinctos in S. Scripturam, quos primus omnium latinos fecit Philippus Saulius. Extant etiam Euthymii commentarii in epistolas Paulinas, quos transtulit Joh. Hentenius. Eidem Panoplia contra haereticos tribuitur. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. de S. E. pag. 311. Olearius in Abaco, pag. 159.

EUTHYPHRON, [gap: Greek word(s)] , filius Heraclidae Pontici, Diogeni Laertio, l. 1. memoratur.

EUTOCIUS, [gap: Greek word(s)] , Ascalonita, seculo 6. a Christo nato floruit, siquidem scripta sua Hermiae, Ammonii filio, censenda transmisit. Ejus commentarius in Archimedem, An. 1544. prodiit.

EUTOLMIUS, [gap: Greek word(s)] , Illustris, epigrammata fecit, ceu patet ex l. 6. Anthol. c. 25. Confer l. 3. cap. 12.

EUTROPIUS, Sophista, uti a Suida appellatur, tempore Juliani, Joviani et Valentis Impp. vixit. Reliquit Breviarium rerum Romanarum, ab Urbe condita usque ad Valentem, cui et opus illud inscripsit. Hoc Breviarium primo a Capitone Lycio, deinde vero a Paeanio Graece versum est. Paeanii metaphrasin Silburgius edidit.

EUTROPIUS, Presbyter, Augustini discipulus, duas epistolas consolatorias, teste Gennadio, ad duas sorores, a parentibus ob religionem exhaeredatas, exaravit.

EUTYCHES, Grammaticus, de orthographia scripsisse dicitur. Apud Cassiodorum c. 9. de orthogr. ex eo nonnulla adducuntur, quae ad doctrinam de aspiratione faciunt. Caspar Barthius, ad l. 12. Theb. Papin. pag. 1568. literatissimum in utraque lingua literatorem appellat.

EUTYCHIUS Batricides vel Patricides, Alexandrinus Patriarcha, An. C. 937. claruit. Alias Said Ibn Batrik dicitur. Scripsit historiam universalem a C. M. usque ad sua tempora; in qua plurima ad historiam tum sacram, tum profanam attinentia occurrunt notatu dignissima, quae nuspiam omnino sive apud Latinos sive apud Graecos inveniuntur. Duo ejus exemplaria hodie in Anglia asservari scribit Joh. Seldenus, quorum alterum Antiochenum, alterum Alepense vocat. Confer, quae supra in BATRICIDES diximus. Vid. Reinesius in Epist. ad Hofm. pag. 321. 409. et Hottingerus in Bibl. Arab. pag. 71.

Philosophi. De iis, quae in peregrinis regionibus miranda inveniuntur, commentatus esse dicitur.

EUXENUS, [gap: Greek word(s)] , antiquus poeta, a Dionys. Halicarn. l. 1. laudatur.

Eng. EWICHIUS, Clivius, Antonini Dianae moralium Resolutionum compendium An. 1637. adornavit. Vid. Alegambe, p. 105.

EWICHIUS (Joh.) JCtus, de officio Magistratus tempore pestis, A. 1582: item, de Sagarum viribus et factis scripsisse traditur.

EXNERUS (Balthas.) de Hirschberga, An. 1620. inclaruit. Edidit Valerium Maximum Christianum: item, Anchoram utriusque vitae, vel, carmina in symbolum, SPERO MELIORA. Scripsit etiam libellum de ludo Scacciae.

EXNOTTIS (Steph.) composuit librum de remissione a poena et culpa, Mediolani, An. 1500.

EXPILLIUS (Claud.) Delphinas, natus est, A. 1561: obiit, A. 1636. Carmina fecit.

EXSUPERANTIUS (Julius) Sallustii historiam brevioribus gyris constrinxit. Casp. Barthius in Claud. pag. 847. Exuperantius is, epitomator, ut volunt, Sallustii, potest ut is sit, qui a Rutilio pater Palladii laudatur libro priore Itinerarii, versu 214. cum ea aetate illud decurtandorum auctorum priscorum studium jam increbuisset. Haec ille.

ab EYB (Alb.) J. U. D. Pii II. cubicularius, Bambergensis et Eustettensis eccleusiae Canonicus, dicta oratorum, poetarum, historicorum ac Philosophorum collegit, dedicavitque Johanni, Monasteriensi episcopo. Opus illud absolutum est, Anno 1493. Kal. Jan. et inscribitur Margarita Poetica.

EYBENIUS (Huldericus) JCtus, edidit Electa Juris feudalis: item, observationes ad 4. libros Institutionum, An. 1669.

EYCKIUS (Arn.) Ultrajectinus, scripsit Tabulas in Grammat. Graecam, An. 1582: item, libellum epithalamiorum.

EYCKIUS (Jac.) Antverp. An. 1620. floruit. Vulgavit carmina: item, Centuriam urbium Belgicarum.

EYMERICUS (Nicol.) Getundensis, Anno 1393. obiit. Reliquit Directorium inquisitorum: id quod prodiit, A. 1578. cum scholiis Franc. Pegnae, fol.

ab EYNATTEN (Maximil.) Anno 1631. obiit. Collegit Manuale exorcismorum, teste Sweertio.

EYNDIUS (Jac.) Delphius, Anno 1611. floruit. Composuit Chronicon Zelandiae: Hydropyrica: librum nugarum: Martem exulem, teste Sweertio. Vid. T. 2. Delit. Belp. pag. 286.

ab EYSSINGA (Thiallingus) JCtus, in Institutiones Juris, Anno 1649. commentatus est.

EYSSONIUS (Henr.) condidit Tract. anatomicum de ossibus infantis cognoscendis, conservandis et curandis, An. 1659.

EYTZWERTIUS (Jac.) struxit versu heroico librum, cui titulus, Aldenardias, teste Sandero: item, elegias.

EZARHARAGUI, Medicus Arabs, A. C. 1026. obiit. Vid. Hottingerus in Bibl. quadrip. pag. 256.

EZECHIEL, [gap: Greek word(s)] , poeta Judaeus, juxta Sixtum Senens. 40. annis ante Christum claruit. Scripsit Tragoediam de Mose, quam [gap: Greek word(s)] , i. e. eductionem sive liberationem Hebraeorum appellavit. Meminit ejus Clemens Alex. l. 1. Strom. et Eusebius Pamphili, l. 1. de praep. Evang. Prodiit Graece cum tralatione Frid. Morelli, An. 1590.

EZGUERRA (Alf.) Assaranus, Hisp. An. no 1637. obiit. Librum edidit, titulô, Gressus sanctissimae Virginis. Videatur Alegambe, pag. 18.

de FABARIA (Conr.) scr. de casibus monasterii S. Galli. Editus est a Goldasto.

FABER (AEgid.) Bruxellensis, Carmelita, Anno 1506. obiit. Condidit historiam Brabantiae: Comm. in Ruth: item, in Evangelia et libros Sententiarum. Vid. Sweertius in Ath. Bat. pag. 106. Ghilinus, vol. 2. pag. 70.

FABER (Anton.) JCt. edidit Rationalia in Pandectas, 4. voluminibus, An. 1616. Vid. Thomasius de Plagio, §. 422.

FABER (August.) inter claros Italos habetur. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 135.

FABER (Claud.) Antonii filius, Vogelasi dominus, 30. annis versioni Q. Curtii insudavit. Vid. Borremans. pag. 109.

FABER (Felix) composuit 2. libros historiae Suevorum. Habetur inter scriptores rerum Suevicarum, a Goldasto editos.

FABER (Greg.) Morsburgensis, A. 1640. vixit. Extat ejus libellus, Bivium religionis, inscriptus. Videatur Alegambe, pag. 164.

FABER (Honoratus) Gallus, celebris Theologus et Philosophus, h. t. claret. Edidit Tract. de Plantis: alium, de Homine, Paris. An. 1666. Extat ejusdem Euphyander: item, Physica, in 3. volumina divisa, An. 1670. in 4.

FABER (Jacob.) Stapulensis, Anno 1503. claruit. Vixit 101. annos, purus ab omni contagione muliebri. De [gap: Greek word(s)] hujus viri Hubertus Leodius, l. 11. ad An. 1538. legi potest. Jovius in Elogiis, numero 121. ita scribit: Ab hoc totius Galliae juventus ad cultarum literarum studia alacriter excitata est. Faber enim ingeniorum appellari volebat, cum in omni fere doctrinae genere ad docendum aptissimus haberetur. Scripsit Comm. in Astronomic. Juventuti perutiles, et scholia in moralem Philosophiam discentibus peroportuna. AEtate autem confectus, cum S. literas attigisset, a Lutherana doctrina non procul abfuit, ita ut in ea suspicione senex moreretur. Haec ille. Confer Jac. Verheiden, pag. 104. Saussay, pag. 25. Olearium, pag. 223.

FABER (Jac.) emisit elucidationes in Polit. et Oeconomiam Aristotelis, Paris. An. 1611.

FABER (Joh.) Bambergensis, Pontificis Medicus, in Athenaeo Rom. professor, Historiae Mexicanarum plantarum Nardi Ant. Recchi scholia doctissima adjecit, Romae, An. 1651.

FABER (Joh.) Burdigalens. JCt. reliquit comment. in Codicem Justiniani. Vid. Panzirolus, in JCt. 2, 61.

FABER (Joh.) Danus, professor eloquentiae Soranus, An. 1657. claruit. Edidit Tr. de Inscriptionibus: item, Infamiam Famiani, Casp. Scioppii.

FABER (Joh.) Mechliniensis, An. 1579. floruit. Progymnasmata Juris Canonici exaravit.

FABER (Joh.) Viennensis, Episcopus, An. 1541. obiit. A Bellarmino refertur inter praecipuos doctores, qui Luthero et Lutheranis restitere. Malleum Haereticorum 6. libris complexus est. Vid. Olearius, pag. 252.

FABER (Joh. Rudolf.) in Organum Aristotelis, Anno 1623. commentatus est. Vulgavit etiam Cursum Physicum, An. 1625. Genev.

FABER (Matth.) Germanus, struxit silvam concionum et in 3. Tomos digessit. Vid. Alegambe, pag. 337.

FABER (Nicol.) Paris. Theologus, Anno 1612. obiit. Vid. Casaub. Exerc. p. 551: item, epist. 716.

FABER (Pet.) Arvernus, An. 1615. mortuus est, octogenario major. Rupellae linguam Hebraicam docuit. Scripsit comm. in libros Academ. Ciceronis. Vid. Colomes. in G. O. pag. 148.

FABER (Pet.) Saniorianus, JCtus, Anno 1600. vivis excessit. Composuit 3. libros Semestrium: tres libros Agonisticon sive

de re athletica Vett. Commentarium in Tit. de Regulis Juris. Semestria Fabri Lipsius commendat in Elect. l. 1. c. 22. Vid. Thuanus, l. 123. Thomasius de Plagio. §. 423. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 169.

FABER (Phil.) Faventinus, An. 1630. obiit. Theologiam Patavii per 28. annos docuit. Scripsit in 4. libros Sententiarum: librum contra atheos: Tract. de primatu Petri et Pontificis, contra Marcum Antonium de Dominis. Vid. Imperialis in Museo, pag. 180. Ghilinus, vol. 2. pag. 80.

FABER (Tanaquillus) Cadomensis, professor Salmuriensis, exaravit epistolas Criticas, Salmurii editas, Anno 1659. Notas in Lucianum de morte Peregrini, An. 1653: item, in AElianum, Anacreontem, Apollodorum, Longinum, Lucretium, Phaedrum, etc. Vid. Bochartus in Hierozoico 2, 18. Hedovill. in Ephem. Tom. 2. pag. 201. Heinsius, part. 1. Not. in Ov. pag. 615.

FABIANUS Maximus, vir nobilissimus dicitur a Seneca, l. 2. controvers. 12. et inter Rhetores refertur. Idem ab initio lib. 2. contr. vocat eum Philosophum et Fusci Arellii discipulum Dicebat autem Fabianus fere dulces sententias: et quoties incidebat aliqua materia, quae convicium seculi reciperet, inspirabat magno magis, quam acri animo. Deerat illi oratorium robur et ille pugnatorius mucro: splendor verô velut voluntarius non elaboratae orationi aderat. Suasoriis aptior erat: locorum habitus, fluminumque decursus et urbium situs, moresque populorum nemo descripsit abundantius. Seneca in Epist. 100. C. Fabiani Papirii meminit, quem libros Civilium scripsisse, aff.

de FABIIS (Fabius) Romanus, An. 1615. a bove cornupeta miserabiliter extinctus est. Vid. Bisselius in 3. Septennio, p. 58. 113.

FABIUS Pictor, tempore Ptolemaei Epiphanis et Philometoris floruit. Confecit Annales Graecos. Livius scriptorem antiquissimum vocat. Annalium Pictoris Plinius 10, 24. Quintilianus, 1, 10. Agellius, Festus, Nonius et alii mentionem faciunt. Quae Annius Viterbiensis pro genuinis Fabii scriptis obtrudit, [gap: Greek word(s)] sunt. Vid. Mart. Hanck. in Sc. R. R. pag. 17. Barth. in Claud. p. 125.

FABIUS (Guil.) Brabantus, An. 1590. obiit. Extat ejus epitome syntaxeos Graecae.

FABIUS (Nicol.) Medicus et Philosophus, An. 1404. vixit. Fuit Philosophorum sui temporis princeps: Principe quo erexit Philosophia caput. Videatur Bumald. pag. 184.

FABRI (Felix) A. 1483. claruit. Condidit Itinerarium seu Evagatorium: item, historiam Sueviae. Vid. Zeill. pag. 2. Scr. Hist. pag. 53. et part. 3. pag. 78.

de FABRICA (Joh.) Ord. Min. Paris. composuit Tract. super declaratione Indulgentiarum pro animabus in purgatorio concessarum.

FABRICIUS (Andr.) Leodicens.) A. 1581. obiit. Exaravit 3. Tragoedias, Jeroboamum rebellantem, Samsonem et Religionem patientem. Vid. Sweert. pag. 120.

FABRICIUS (Dan.) scr. Conciones in passionem et resurrectionem Christi, A. 1640.

FABRICIUS (Franc.) Marcoduranus, An. 1573. obiit. Collegit historiam Ciceronis. Annotationes in Terentium: scholia in Paulum Orosium. Vid. Sweertius, pag. 243. Hanck. p. 2. de S. R. R. pag. 144.

FABRICIUS (Georg.) Chemnicensis, natus est, An. 1516.: obiit, Anno 1571. Scholae Misenensi 26. annis praefuit. A Maximiliano Imp. sub ipsa ferme morte laurea poetica et nobilitatis insigni condecoratus est. In carmine elaborando eam sanctitudinem adhibuit, ut quaevis vocabula, ethnicismum poeticum redolentia, penitus ac penitus caveret atque fugeret. Edidit Romam, quae ita ad versus poetarum aptata est, ut ex illis expressa et efficta esse videatur: item, septem libros rerum Misnicarum. Marchiones Misnenses quoque elegiaco carmine expressit. Meminit hujus Fabricii Thuanus l. 50. Vid. Pet. Lotichius, pag. 3. B. P. pag. 63. Albinus in Chr. Misn. pag. 362.

FABRICIUS (Guido) Boderianus, Anno 1572. floruit. Rituale Severi, Alexandrini Patriarchae, Syriace et Latine edidit. Editionem operis Regii Hispanici omni studio adjuvit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 41. Thomasius de Plagio, §. 427.

FABRICIUS (Guilh.) Noviomagus, Anno 1628. obiit. Vulgavit Leonis Magni enarrationem in Passionem Dominicam. Videatur Valer. Andreae in Fast. Lovan. pag. 132.

FABRICIUS (Hieron.) Medicus, scripsit de Ovo: de brutorum loquela: de respiratione. Condidit etiam Pentateuchum Chirurgicum. Conf. Ghilinum, vol. 1. pag. 117. Vide, ab AQUAPENDENTE.

FABRICIUS (Jac.) Gustavi Adolphi, Suecorum Regis, concionator castrensis, compos. comment. in lib. Judicum: item, Dispp. in Genesin, teste Micraelio.

FABRICIUS (Joh.) Dantiscanus, edidit testamentum Muhammedis, An. 1638. item, Specimen Arabicae linguae.

FABRICIUS (Jac.) Rostochiensis, Medicus et Mathematicus, natus est, Anno 1577: obiit, An. 1652. Scripsit de Vertigine, Catarrho, Cephalalgia autumnali, etc. Vid. H. Witte, in Medicis, pag. 144.

FABRICIUS (Joh.) Norimbergensis, Theologus, natus est, An. 1618: obiit Anno 1676. Altdorfii Theologiam professus est: inde Norimbergam concessit, ubi usque ad obitum gregem Dominicum sibi commissum in fide et moribus magno cum fructu fideliter informavit. Reliquit conciones in Aug. Confessionem: item, Locos Theologicos, nondum impressos.

FABRICIUS (Joh. Lud.) Schaphusio Helvetius, natus est, Anno 1632. Heydelbergae Theologiam docet. Emisit Meditationes divinas et humanas, Anno 1663. Item. lib. deludis Scenicis, Anno 1666.

FABRICIUS (Joh. Seob.) Spirae Nemetum, An. 1622. natus est. Heydelbergae Logicam et Graecam linguam aliquamdiu professus est. Struxit Theatrum Hieroglyphicum, An. 1665: item Manhemium et Luteream Caesaream, An. 1656.

FABRICIUS (Laurent.) Dantiscanus, Anno 1615. claruit. Conscripsit partitiones codicis Hebraei. Vid. Henning. Witte, in Philosoph. pag. 300.

FABRICIUS (Steph.) Bernensis ecclesiae pastor, conciones in Prophetas minores, An. 1641. imprimi curavit.

FABRONIUS (Herm.) Eclogam de equestri certamine, Cassellis in Hassia An. 1602. habito, quae incipit: Ut tibi luxuriat, Lycida, grex pinguibus herbis? promulgavit. Vid. Placcius, pag. 205.

FABROTTUS (Carol. Annib.) JCtus. scr. de vita et honestate Clericorum, Paris. Anno 1651. item, de justo partu et numero puerperii, anno eodem. [gap: Greek word(s)] etiam, Graece et Latine, septem voluminibus, A. 1647. fol. complexus est.

FACELLIUS (Cosm.) Hetruscus, A. 1632. vivere desiit. Collegit Legendarium novum Sanctorum.

FACELLUS (Thomas) Siculus, A. 1555. floruit. Duas decades de rebus Siculis contexuit. Alii vocant Fazellum.

FACHINAEUS (Andr.) Foroliviensis, JCtus, An. 1600. claruit Pisisque docuit. Composuit juris controversias.

FACHINCHAMUS (Nicol.) Norfolciensis, An. 1407. obiit. Scripsit de schismatibus ecclesiae. Vid. Waddingus in Scr. Od. M. pag. 263.

FACHSIUS (Lud.) JCtus, de differentiis Juris civ. et Canonici 2. libris commentatus est; An. 1595.

FACINUS (Galeat.) Graecis et Latinis literis optime eruditus erat. Hermolao Barbaro laborum socium in re literaria sese exhibuit. Vid. Pierius Val. de Inf. lit. pag. 165.

FACIUS (Barth.) Genuens. Anno 1430. claruit, et Arrhianum de gestis Alexandri Magni e Graeco in Lat. transtulit. De rebus, ab Alfonso I. Neapolitan. Rege gestis, 10. libros composuit. Cum Laur. Valla acres inimicitias exercuit. Vid. Jovius in Elog. numero 109.

FACIUS (Casp.) construxit Politicam Livianam. Vid. Dietericus, pag. 1. Ant. Bibl. pag. 159.

FACTOR (Pet. Nic.) Hisp. natus est, Anno 1520: obiit, An. 1583. Ajunt, miras et vehementes ecstases passum et saepius in aerem elevatum visum esse. Romae consilia agitari de referendo inter Sanctos, Waddingus in Scr. O. M. pag. 286. autor est. Reliquit epistolam in laudem Joh. Evangelistae.

FACUNDUS, Episcopus Hermianensis in Africa, tempore Justiniani Imp. floruit. Condidit duodecim libros pro defensione trium capitulorum Concilii Chalcedonensis. Hos libros diu desideratos ex codicibus Vaticanis publici juris fecit Jac. Sirmondus. Vid. Rivetus in Critico sacro, l. 4. c. 26.

FAERNUS (Gabr.) Cremonens. An. 1561. diem obiit. In Veterum scriptis ad fidem mss. Codicum examinandis exacta diligentia et solertia excelluit: id quod Ciceronis nonnulla et Terentius inprimis posteris testabuntur. Non mediocrem etiam a Studiosis gratiam promeruit fabellis AEsopicis, vario carminum genere expressis. Carmina ejus habentur T. 1. Delit. Ital. pag. 920. Vid. Thuanus, l. 28. Ghilinus, vol. 2. pag. 100.

FAES (Ivo) emisit peculiarem librum de Jubilaeis Pontificum Rom. Helmst. Anno 1676. in 4.

FAETANUS (Matth.) versibus nomen suum celebre reddidit. Vid. T. 1. Del. Ital. pag. 944.

FAGELLUS (Sim.) Villaticus, Bohemus, carmina exaravit, ceu videre est, Tom. 3. Delit. Germ. pag. 113.

FAGIUS (Paul.) natus est, An. 1504: obiit, An. 1550. Primo Isnae, deinde Argentorati Theologi munere functus est: inde in Angliam abiit, ubi etiam decessit. Corpus ejus post mortem effossum et in cineres redactum est. Transtulit multa ex lingua Hebraica in Latinam, ut [?], i. e. capitula Patrum: Lexicon Chald. Eliae Levitae: sententias morales Ben Sirae: Onkeli paraphrasin in quinque libros Mosis, etc. Vid. Jac. Verheiden in Elog. Theol. pag. 80.

de FAGNANO (Lamb.) JCtus, postea pontifex factus et Honorius II. dictus est. Floruit, An. 1104.

FAGUNDEZ (Steph.) Anno 1645. obiit. De Justitia et contractibus commentatus est, An. 1641. Fecit etiam apologiam pro suo tract. in quinque praecepta S. matris ecclesiae, ad quaestionem, de lacticiniorum ovorumque esu tempore quadragesimae, An. 1631. Vid. Alegambe, pag. 427.

FAJANUS (Nicol.) quaestionem, An mulier ad secunda vota transiens dicatur caste et honeste vivere, discussit.

FAJARDUS (Did.) Murcianus, condidit Tractatum de somniis utriusque Testamenti. Vid. Alegambe, pag. 91.

de la FAILLE (Joh. Carol.) Antv. natus est, An. 1597. Prodiit ejus tract. de centro gravitatis, An. 1632. Vid. Alegambe, pag. 232.

FAJUS (Jac.) celebris seculi praeteriti Scaevola a quibusdam vocari solet. Videatur Sammarthanus in Elog. pag. 165.

FALCANDUS (Hugo) tempore Friderici Barbarossae, An. 1156. claruit. Condidit historiam Siculam, quam primus Gervasius Tornacensis publici juris fecit. Vid. Casp. Barthius ad 6. Theb. pag. 417. Zeillerus, part. 2. hist. pag. 54.

FALCO, Beneventanus Chronologus, ab Antonio Caracciolo, An. 1626. in lucem editus est.

FALCO (Jos.) Placentinus, An. 1592. floruit. Extat ejus Chronicon Carmeliticum. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 135.

FALCONERIUS (Octav.) Anno 1676. obiit. Edidit Inscriptiones athleticas, Romae, A. 1668: item, dissertationem de nummo Apameensi, Deucalionaei diluvii typum exhibente. Vid. Chimentell. pag. 114.

FALCONEUS (Aymarus) de exhilaratione animi, Anno 1541. commentatus est. Vid. Linden, pag. 89.

de FALCONIBUS (AEneas) Sabinensis, JCtus, scripsit de Legatis et Papae reservatis. Extat T. 15. Tract. tract.

FALETUS (Hieronymus) vixit, Anno 1558. Scripsit de dignitate coelibatus: item, de dignitate matrimonii: item, de bello Sicambrico, Venet. Anno 1557. Carmina ejus leguntur Tom. 1. Delit. Ital. pag. 944. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 118.

FALKENBURGIUS (Gerh.) Noviomagensis, Anno 1578. immatura morte extinctus est. Fuit Graece doctissimus, id quod tum alia ejus monumenta, tum praecipue Nonni Panopolitae editio, ab ipso procurata, abunde testatur. Vid. Thuanus, l. 60. Sweertius, pag. 279.

FALLOPIUS (Gabr.) Medicus et Philosophus, An. 1564. obiit. Composuit observationes et Institutiones anatomicas: item, opuscula tria de vulneribus: nec non librum de partibus similaribus corporis humani. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 67.

FANENSIS (Johannes) Picenus, obiit An. 1539. Edidit nonnulla contra Lutherum. Waddingus in Scr. O. M. pag. 205. vocat virum doctum et religiosum, in dicendo atque scribendo acerrimum.

FANNIANUS (Joh. Marius) sex libros de bello Arriano, Mediol. An. 1604. publicari fecit.

FANNIUS (C.) A. U. C. 514. floruit. Struxit Historiam vel Annales. Eorum meminit Cicero 1. de Legg. et l. 2. de Orat. item, ad Attic. 12, 5. ubi etiam indicat, a Bruto fuisse in compendium redactos. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 334.

FANNIUS (Cajus) diversus a priore, homo elegans et disertus, reliquit tres libros de iis, qui imperante Nerone aut occisi aut relegati erant. Vid. Plinius in Epist. l. 5. epist. 5. ad Maximum.

FANNIUS (Rhemnius) Arnobii discipulus, Grammaticus et Poeta, imperante Constantino Magno floruit. Exaravit elegans carmen de Medicinalibus, ad Lactantium. Ejusdem videtur esse liber, carmine hexametro structus, de Ponderibus et mensuris, qui vulgo Prisciano tribuitur. Confer Vossium de Poet. Lat. pag. 54. Vide, RHEMNIUS.

FANNIUS Palaemon, vixit tempore Claudii Imp. Vid. Suet. de Gramm. cap. 23. Vossius de Poet. Lat. pag. 42.

de FANO Fortunae (Mart.) JCt. Tract. de probanda negativa: item, librum de homicidiis edi fecit. Vid. Guido Panzirolus de JCt. 2, 40.

de FANTIS (Ant.) edidit epitomen Scoti in sententias: item, Speculum rationale, Venet. An. 1504.

FANTONIUS (Phil.) scripsit de ratione reducendi annum ad legitimam formam et numerum, Florent. An. 1560.

FANTUCCIUS (Joh.) JCtus, An. 1370. claruit. Composiut Casus et Consilia in Decreta.

FANTUCCIUS (J. Bapt.) Medicus, Anno 1513. claruit. Reliquit quaestiones de Anima.

FANUTIUS (Thomas) Italus, emisit de comparationibus Poetarum opusculum. Floridus Sabinus, Lect. subcis. 3, 4. vocat garrulam corniculam, insigni quadam loquacitate omnes aniculas facile vincentem.

FARA (Joh. Fr.) Sardus, JCtus, scripsit de essentia infantis. Videatur Tomus 8. Tract. tract. Item, de rebus Sardiniensium.

FARBAEUS (Thom.) Vellaunus, carmina elucubravit. Videatur Tom. 1. Delit. Gall. pag. 897.

FARELLUS (Guil.) Delphinas, natus est An. 1489: obiit, An. 1565. Ecclesiam Genevensem una cumVireto primus plantaviti. A Genevensibus exactus Metim et tandem Novocomum concessit. Disputationem Bernae habitam latine edidit. Videatur Jac Verheiden, pag. 116.

FARINACIUS (Prosp.) JCtus, natus est, A. 1544: obiit, A. 1613. Scripsit Praxin et Theoriam criminalem, Concilia, Decisiones et alia, quae 13. voluminibus comprehenduntur. De eo ita Thomasinus, in Elog. pag. 272. Vir fuit peracris ingenii: verum ita propensus ad fallendum et interpretationem in quamcunque partem, ut in ejus ore verum a fal[?]o minime discerneretur. Nam et reos defendere et innoxios impetere et judicum acies tum palam, tum scriptis obtundere corradendae pecuniae gratia minime dubitasse fertur. Idem Thomasinus etiam luxui deditum fuisse memorat. Clemens IIX. de eo dicere solebat: Farina ista bona est, vel pollis potius: sed non saccus, cui ille includitur. Confer Nicium Erythraeum, part. 1. Pinacoth. pag. 238. Ghilinum, vol. 1. pag. 201.

FARINATOR (Matth.) librum conscripsit 30. annorum labore, titulo, Lumen animae. Vid. Dietericus, part. 1. Ant. Bibl. pag. 127.

FARINERIUS (Guil.) Aquitanus, Anno 1361. obiit. Libellum de mutuatitia negotiatione reliquit. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 152.

FARNESIUS (Henr.) Leodic. JCtus, Anno 1614. obiit. Scripsit duas appendi ces ad Ambros. Calepinum: diphtheram Jovis: librum de perfecto Principe: epitomen orbis: Tr. de ostentis. Videatur Sweertius, pag. 327. Ghilinus, vol. 1. pag. 47.

FASITELLUS (Honoratus) versiculis innotuit. Videatur Tomus 1. Delit. Ital. pag. 952.

FASOLIUS (Hieron.) Neapolitanus, Anno 1639. obiit, aetatis 72. Emisit tres Tomos in primam partem Thomae, Lugd. An. 1623. Videatur Alegambe, pag. 183.

FASOLIUS (Joh.) JCtus, An. 1230. floruit. Confecit libellum de summariis cognitionibus. Videatur Guido Panzirolus, in JCt. 7, 33.

FASSARUS (Vinc.) Panormitanus, edidit trutinam Theologicam, fol. Anno 1666. Scripsit etiam de universo genere quantitatis. Videatur Alegambe, pag. 443.

FATLUS (Jul.) Neapol An. 1596. obiit. Struxit librum de juvandismoribundis, cui Mortorii nomen indidit. Vid Alegambe. pag. 288.

FAVALIUS (Bettinus) Bononiens. Anno 1339. floruit. Fecit lecturas in arte Notariae.

de FAVARONIBUS (August.) An. 1443. obiit. Vid. Bellarminus: item, Olearius in Abaco, pag. 57.

FAULHABERUS (Joh.) Martino Schoockio Algebraicusdoctor dictus est. Struxt Speculum polytechnum Mathematitum:

FAUNTEUS (Laur. Ant.) Lecestrensis Anglus, Anno 1591. obiit. Scripsit de Christi interris ecclesia: item, de Sanctorum invocatione. Videatur Alegambe, pag. 294.

FAUNUS (Luc.) Italus, An. 1540. Romae antiquitates quinque libris exposuit. Vid. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 134.

FAVOLIUS (Hugo) Middelburgensis, An. 1585. obiit. Expressit hodoeporici Byzantini tres libros versu heroico, teste Sweertio, pag. 351.

FAUSIUS (Joh. Casp.) Aulae Electorais et Athenaei Heidelbergensis Medicus clarissimus, An. 1601. natus est. Ez. Spanheimius diss. 4. de Numism. pag. 293. singularem in historia plantarum peritiam ei tribuit.

FAUST (Joh. Salentinus) a Stromberg, reliquit tract. de Criminibus, qui prodiit post obitum autoris, A. 1676. in 8.

FAUSTINUS, Diaconus, seculo IV. Anno Chr. 367. floruit. Condidit 7. libros contra Arrianos, ad Flacillam Imperatricem, Alii hoc opus Gregorio Baetico perperam tribuunt. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 313. Olearius, pag. 160.

FAUSTINUS (Josippus) Brixianus, in Bellunensi civitate supra 34. annos bonas literas professus est, multaque ad posteritatis etiam institutionem elucubrasse dicitur. Pierius Valer. de Inf. lit. pag. 54. vocathominem eruditione summa, et tam praelegendo, quam orando admirabilem.

FAUSTIUS (Isaac) Doctor Theologiae, edidit Irenen Sirenem, Anno 1663. Argentorati Theologiam docet.

FAUSTUS, Casinensis, An. C. 606. floruit. Exaravit vitam S. Mauri. Quidam eum S. Benedicti discipulum faciunt. Vid. Sigebertus, in Catalogo, cap. 32.

FAUSTUS, Rhegiensis, vel, Rejensis Episcopus, An. 480. vixit. Construxit 2. libros de Gratia et lib. arbitrio, quos Gennadius valde commendat. Verum Fulgentius, Alcimus Avitus et alii Fausto, tanquam Pelagiano, strenue sese opposuerunt. Scripsit etiam librum de creaturis, quod in illis nihil sit incorporeum, cui aliud scriptum Claudianus Mamertus opposuit. Gelasius Papa decreto scripta hujus Fausti damnasse dicitur. Videatur Phil. Labbe, Tom. 1. Diss. pag. 314. Rivetus, Tom. 2. Oper. pag. 1145. Vossius in Hist. Pelag. 1, 8. Olearius in Abaco, pag. 160.

FAUSTUS, Romanus, reliquit Glossarium. Casp. Barthius manuscriptum habuit, quemadmodum ipse fatetur ad 2. Theh. Papin. pag. 273.

FAUSTUS (Gerh.) disticha elaboravit in JCtos, Medicos, Historicos et Poetas, An. 1546.

FAUSTUS (Laur.) An. 1588. floruit. Edidit anatomiam statuae Danielis, Anno 1585.

FAUSTUS (Reinh.) Principem Christianum Politicum, Herbip. An. 1667. edi curavit.

FAYN (Alex.) Savonensis, collegit exempla virtutum et vitiorum, Tomis duobus. Vid. Alegambe, pag. 12.

FAYON (Joh.) Sanfloranus Gallus, Anno 1625. claruit. Struxit Panegyricum de capta Rupella. Vid. Alegambe, pag. 239.

FAYUS (Ant.) Dunensis, An. 1616. obiit. Extat ejus comment. in Ecclesiasten: item, in epistolam ad Romanos.

FECHNERUS (Joh.) Silesius, edidit Elysiam silvam vel delitias Silesiae inferioris, Bregae, An. 1675: item, Poemade laudibus montis gigantei Silesiorum.

FECHTIUS (Joh.) de ecclesia Judaica, An. 1671. nonnulla meditatus est. Scripsit etiam noctes Christianas, Anno 1677.

FEDERER (Joh. Jac.) brevem methodum Ungaricae febris curandae, Anno 1624. evulgavit.

de FEDERICIS (Hieron.) JCtus, collegit 62. resolutiones criminales, Anno 1616. fol.

FEDERUS (Georg.) Altenweidensis Suevus, An. 1591. Vixit. Vid. Alegambe, pag. 155.

FEGUERNEKINUS (Isaac L.) Hungarus, composuit Enchiridion Locorum Communium Theologicorum ordine alphabetico, An. 1586.

FEHLAVIUS (Georg.) Dantiscanus Theologus, scripsit de statu et ritibus ecclesiae Graecae, Anno 1668. in 4.

a FELDEN (Joh.) JCtus, Hugonis Grotii Tract. de J. B. et P. notis exornavit doctissimis, An. 1663. Laudatur ab Henelio, in Discursu de legati delinquentis judice competente, pag. 12. Videatur Placcius, pag. 57.

FELICIANUS (Joh. Bernh.) Venetus, An. 1545. claruit. Multa ex Graeco in Latinum vertit, eoque nomine plures sibi demeruit. Inter alia Oecumenii comm. in Acta Apost. latina civitate donavit. Aristotelis quoque Ethica cum interpretibus, Eustratio, Michaele Ephesio et Aspasio, transtulit. His adde Porphyrium [gap: Greek word(s)] .

FELICIUS (Const.) historiam conjurationis Catilinariae, Basil. An. 1564. promulgavit. Vid. Mart. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 122.

FELICIUS (Felix) Montopolitanus Sabinus, edidit Onomasticum Romanum, An. 1628. Vid. Alegambe, pag. 108.

FELINUS (Aretius) in Psalmos tribus Tomis commentacus est. Est autem hic Felinus idem, qui Bucerus; qua de re Crowaeus, pag. 66.

FELINUS Sandaeus, Ferrariensis, celebris JCtus, An. 1503. obiit. Seripsit in libros Decre[?]alium: item, Tractatum de Jure Patronatus. Vid. Gu. Panzirolus, in JCt. 3, 42.

FELISIUS (Matthias) Zelandus, A. 1576. obiit. Composuit elucidationem Decalogi. Vid. Waddingus in Script. Ordin. Min. pag. 255.

FELIX (Franc.) Madritensis, Anno 1642. innotuit. Edidit 2. Tomos Disputationum Complutensium Theologicarum. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 115.

FELIX (Simon) Monachiensis, An. 1625. vixit. Stilum contra Jac. Reihingum stringere ausus est. Videatur Alegambe, pag. 422.

FELIX, Crolandiensis Anglus, An. 730. claruit. Vitam Guthlaci in literas redegit.

FELL (Joh.) Oxoniensis Episcopus, fecit Notas in Nemesium de natura hominis, Anno 1674: item, notas in Clementis Rom. epistolam ad Corinthios, An. 1670. Promittit etiam editionem Josephi.

FELLERUS (L. Joach.) Cygneus, Professor Poeseos et Bibliothecarius Universit. Lipsienlis, h. t. claret. Habuit orationem de Bibliotheca, An. 1676.

FELSTINENSIS (Sebast.) texuit libellum de cantu Gregoriano, teste Starovolscio, pag. 76.

FELTMANN (Gerh.) JCtus, de titulis honorum, Anno 1672. de Jure in re et ad rem, An. 1666. de cadavere inspiciendo, Anno 1673. item, de Jure Georgico, An. 1677. commentatus est.

FELTRIUS (Pet.) condidit lectiones et quaestiones in Metaphysicam Aristotelis, Anno eodern.

FELWINGERUS (Joh. Paulus.) Norimbergensis, natus est, An. 1606. Altdorfii Logicam et Politicam docet. Edidit multa tum in Philosophicis, tum in Theologicis. In Philosophicis extant tres ejus partes disputationum Politicarum: Methodus disputandi: Tract. de Palaetra rationis five doctrina modalium: Disputationes Metaphysicae, etc. In Theologicis, Speculi veritatis expolitio: Disceptatio de ratione in Theologia contra Florianum Crusium: Examen methodi Augustinianae, contra Walenburchios: Defensio Divinitatis Christi: Dissertatio de analogia fidei: Examen disquisitionis, An et quomodo Evangelici Pontificios et nominatim Valeriani Magni de credendi regula judicium solide refutare queant: Refutatio Anti Cichovii: Defensio Incarnationis Jesu Christi contra Valent. Baumgart: Discussio Collationis religionis Evangel. cum religione Photinianorum, contra eundem: Refutatio epistolae ejusdem. Plurima adhuc habet ad prelum parata, quae tantum typographum desiderant.

FENESTELLA (Lucius) teste S. Hieronymo, mortuus est septuagenarius, An. sexto Tiberii Caesaris. Reliquit Annales. Allegatur saepe a Plinio, Agellio, Nonio et aliis. Lactantius de fals. rel 1, 6. diligentissimum scriptorem nuncupat Conf. Zeiller. part. 3. hist. p. 80. Extat hodie sub Fenestellae nomine liber de magistratibus Romanis, sed falso. Nam verum ejus authorem doctiores Andr. Dominicum Floccum, Florentinum, esse pronunciant. Vide, FLOCCUS.

FENOTTA (Joh. Ant.) scripsit apologiam adv. Joseph. Quercetanum pro Jac. Auberti libello, contra Chymicos edito, Anno 1579.

de FERABRICH (Rich.) reliquit Consequentias cum annotat. Galetani, Venetiis, A. 1512.

FERALDUS (Joh.) Cenomanus, de juribus et privilegiis regni Franc. commentatus est. Extat Tomo 16. Tractatus tract.

FERALLUS (Joh.) Hibernus, gesta Edmundi Geraldini, equitis aurati, carmine elegiaco descripsit. Vid. Waddingus, in Scr. O. M. pag. 205.

FERAMUSCA (Scipio) An. 1640. claruit. Johannes Imperialis in Museo, pag. 210. insigne elogium ei tribuit.

FERAVANTIUS (Valer.) Medicus, An. 1571. floruit. De hoc scholares Bononienses dicere solebant:

FERCHIUS (Matth.) Veglensis, Anno 1650. vixit. Scripsit de ortu Istri vel Danubii, An. 1632. Patav. item, de fabulis Palaestini stagni. Vid. Waddingus in Scr. O. M. pag. 253.

FERDINANDEZ (Casp.) Lusitanus, duodecim Tomos concionum reliquisse traditur. Vid. Alegambe, pag. 149.

FERDINANDEZ (Joh.) Cordubensis, A. 1567. obiit. In Japonia fidem Christianam annunciavit. Composuit Grammaticam Japonicam cum dictionario. Vid. Alegambe, pag. 240.

FERDINANDUS (Casp.) Toletanus, An. 1575. decessit. De statu et officio Cardinalium scribere aggressus est. Vid. Alegambe, pag. 149.

FERDINANDUS (Epiphanius) Messapiensis, collegit centum historias seu casus medicos, An. 1621: item, Theoremata medica et philosophica, Venet. An. 1611. Vid. Linden, pag. 165.

FERDINANDUS (Joh.) Toletanus, Anno 1595. obiit. Condidit thesaurum Scripturarum divinarum juxta Patrum sententias, in quo ordine alphabetico parabolae, metaphorae, phrases, et difficiliora totius Scripturae loca declarantur, Tomis tribus, Methymnae. Vid. Alegambe, pag. 239.

FERMATUS, celebris JCtus, An. 1665. obiit. In omnibus matheseos partibus, cumprimis autem in numerorum scientia inque Geometria excelluit. Scripsit de Maximis et Minimis: Tractatum de contactibus sphaericis: observationes in Athenaeum: item, in Theonem Smyrnaeum, etc. Vid. Hedovillius, part. 1. Ephem. pag. 59.

FERNANDES (Alf.) Placentinus, composuit concertationem Praedicatoriam pro ecclesia catholica contra Haereticos, Gentiles, Judaeos, Muhammedanos, An. 1615. Vid. Thomasius, de Plagio, §. 428.

FERNANDEZ (Ant.) Lusitanus, in lucem protulit examen Theologiae moralis, Anno 1616. Videatur Alegambe, pag. 38. 39.

FERNANDEZ (Franc.) scripsit historiam plantarum, animalium et mineralium Mexicanarum, Romae, An. 1651.

FERNANDEZ (Fr. Matth.) commentari coepit in 4. libros meteororum Aristotelis, An. 1643. fol.

FERNANDIUS (Ant.) Conimbricensis struxit Tract. de Visionibus veteris Testamenti, An. 1617. fol. Videatur Alegambe, pag. 39.

FERNANDIUS (Benedictus) Borbensis, Lusitanus, Anno 1630. vivos deseruit. Tres Tomos comm. in Genesin exaravit, quialiquoties excusi sunt. Videatur Alegambe, pag. 58.

FERNANDIUS (Fr.) Lusiranus, An. 1602. periit. Edidit lingua Bengalanâ Tract. quo catholicae fidei capita continentur. Vid. Alegambe pag. 121.

FERNANDIUS (Rod.) texuit dictionari um ecclesiasticum, quod a Eust. Moro Cervantaeo locupletatum in lucem prodiit Compluti, An. 1572. fol.

FERNANDUS (Bereng.) JCtus, scripsit in Leg. Pacta conventa, ff. de contrahend. emt. Lugd. An. 1617.

FERNANDUS (Carol.) Brugensis, Anno 1496. obiit. Oculis captus fuit: nihilominus tamen tantos progressus fecit, ut orator, poeta, Philosophus et Theologus evaderet. Composuit 2. libros de animae tranquillitate: item, elegias de contemtu mundi, etc. Vid. Sweertius, pag. 167. Olearius in Abaco, p. 200.

FERNANDUS (Joh.) Brugens. vixit, Anno 1494. Expressit carmine horas crucis et compassionis B. Virginis, teste Sweertio.

FERNELIUS (Joh.) Ambianus, Medicus, An. 1558. obiit. De universa medicina commentatus est. Vid, Thuanus, l. 21. Imperialis, pag. 72. Ghilinus, vol. 1. pag. 82.

FEROX (Tit. Aul.) JCtus, Trajano imperante, floruit. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. 1, 37.

FFRRAN (Jac.) Hisp. Anno 1621. obiit. Extat ejus Tract. de repudio synagogae et ecclesiae cum Christo connubio. Vid. Alegambe, pag. 196.

FERRANDUS (Consalv.) Owiensis, scripsit de ligno Guaiacano: item, de ligno sancto.

FERRANDUS (Fulgent.) Carthaginensis Diaconus, An. C. 504. floruit. Struxit paraeneticum, qualis religiosus esse debeat in actibus militaribus: item, epistolas. Vid. Ph. Labbe, T. 1. de S. E. pag. 318. Olearius, pag. 161.

FERRARIENSIS (Francisc.) An. 1528. obiit. Commentarium fecit in Summam Thomae Aquinatis contra Gentes. Exaravit etiam vitam S. Osannae Mantuanae sex libris. Vid. Olearius in Abaco, pag. 104.

FERRARIENSIS (J. Petr.) Papiensis, An. 1400. claruit. Vulgo praestantissimus juris practicus appellari solet. Requit Practicam Papiensem. Vid. Panzizirolus in JCt. 2, 75.

FERRARIUS (Bapt.) Anno 1494. floruit. Condidit librum de ruina Imperii Romani: Chronicon Ferrariensium: sermonum libros tres: epigrammata Vario genere metri. Vid Ghilinus, vol. 1. pag. 27.

FERRARIUS (Franc. Bernh.) reliquit Athenas Mediolanenses: librum de funere Christiano: de arrificiosa manuum loquela: de annulis: de acclamationibus, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 66.

FERRARIUS (Greg.) Ligur, Anno 1638. floruit. Physicam duobus Tomis complexus est. Videatur Alegambe, pag. 164.

FERRARIUS (Hier.) Corrigiensis, Anno 1542. obiit. Scr. commentationes in Philippicas Cic.

FERRARIUS (Johannes) Hessus, JCtus An. 1558. obiit. Vulgavit comment in Institutiones Juris: item, in regulas Juris. Scripsit etiam de rep. bene instituenda.

FERRARIUS (Joh. Alex.) edidit Euclidem Catholicum sive demonstrationem Romanae fidei.

FERRARIUS (Joh. Bapt.) Senensis, An. 1630. claruit. Romae S. Linguam professus est. Composuit librum de malorum aureorum cultura, Romae, A. 1646. item, de florum cultura, A. 1633. Extat ejusdem Nomenclator Syriacus. Vid. Alegambe, pag. 223.

FERRARIUS (Joh. Matth.) Anno 1460. obiit. Reliquit Practicam et Consilia Medica. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 148.

FERRARIUS (Octavianus) Mediolanensis, Anno 1586. obiit. Tractavit de sermonibus exotericis: de encycliopaedia: de origine Romanorum. Vid. Thuanus, l. 84. Barth. in Claud. pag. 1325. Ghilinus, vol. 2. pag. 204.

FERRARIUS (Octavius) Mediolanensis; natus est, Anno 1600. Patavii literas humanioresmagna cum laude professus est. Vivit adhuc in magna nominis celebritate. Scripsit Tract. de revestiaria: de iucernis sepulcralibus: de literatorum fato: septem libros inscriptionum: quinque libros Electorum: notas in Plinium octo libros historiarum sui temporis, etc. Eustathii quoque comm. ad Odysseam Homeri latinitate donasse fertur. Scripta ejus avide desiderantur a quamplurimis. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 180. Hanck. part. 2. de S. R. R. pag. 158. Greg. Letus, in Ital. regn. pag. 215.

FERRARIUS (Omnibonus) condidit 3. libros de regulis Medicinae, Anno 1573: item, 4. libros de arte medica infantum.

FERRARIUS (Phail.) Alexandrinus, Anno 1626. obiit. Construxit Lexicon Geographicum: item, novam Theologiam in martyrologium Romanum: catalogum Sanctorum Italiae: additiones ad Ambrosium Calepinum: topographiampoeticam, etc. teste Ghilino, vol. 1. pag. 53. Vide, BAUTRAND.

FERRARIUS (Seraph.) Bergomas, natus est, Anno 1538: obiit, Anno 1599. Edidit 3. Tomos commentar. in Cant. Cantic. item, a. libros de custodia Angelorum.

FERRARIUS (Vincent.) Valentinus, Monachus ord. praedicat. An. 1418. obiit, et a Calixto III. inter Sanctos relatus est. Confecit 3. Tomos c[?]ncionum in Dominicas et Festa, quae prodierunt, An. 1675. item, Tubam extremi judicii.

FERRERIUS (Arnold.) JCtus, concilio Tridentino interfuit. Vid. Tollius de Infel. Litt. Pag. 73.

FERRERIUS (Auger.) Tolosanus, Medicus, Anno 1588. decessit. Julius Caesar Scaliger praeclare de eo sentiebat nec facile quicquam eo inconsulto inchoabat. In Bodinum acrius, quam literatos decebat, stilum

exeruisse dicitur, Condidit 2 libros de Pudendagra. Vid. Thuanus, l. 89. Sammarthanus. pag. 157.

FERRERRIS (Jerem.) Gallus, An. 1625. obiit. De Antichristo et ejus notis scripsisse memoratur.

FERRERIUS (Joh.) Pedemontanus, scripsit de Cometae significatione, contra omnium Theologorum vanitatem, Anno 1540.

FERRERIUS (Vincent.) Anno 1419. obiit. Scripta ejus Ph. Labbe Tomo 2. Dissertat. de Scr. Eccles. pag. 483. enumerat. Confer Olearium in Abaco, pag. 466.

FERRETTUS (AEmil.) natus est, Anno 1489: obiit, Anno 1552. Struxit librum, titulo, de signo et ratione: et alterum, Bartoli Everriculum nuncupatum, in quo ejus errores detegit: notas in Instituta: volumen opinio num: Responsa, etc. Opera ejus ominia prodierunt, Anno 1598. Videatur Guido Panzirolus, in JCt. lib. 2. cap. 167.

FERRETTUS (Jul.) Ravennas, scripsit de re et disciplina militari, Venet Anno 1575. fol. item, de re et jure navali, Anno 1579.

FERRETUS, Vicentinus, carmine heroico gesta Scaligeri Canis celebravit. Vid. Zeiller part. 3. de Hist. pag. 81.

FERRIOLUS (Balth. Ant.) fabricavit Armamentarium Physico-Anti-pesticum, An. 1666.

FERRIUS (Alf.) Neapolit. cornposuit 3. libros de vulneribus sclopetorum, Anno 1553.

FERRIUS (Marcus) elucidationes in Thomam Aquinatem, Venet An. 1656. fol. edi curavit.

FERRONUS (Arnold.) Burdigalensis, JCtus, An. 1562. obiit. Patrias leges doctissimis scriptis illustravit, et historiam Gallicam post Paulum AEmilium usque ad excessum Francisci I. persecutus est. Jul. Caes. Scaliger ipsi Attici nomen tribuit. Vid. Thuanus l. 35.

FERRUS (Mich.) Bononiensis An. 1496. floruit. Erat summus Algebraicus. Vid. Bumaldus, pag. 210.

FERSIUS (Joh.) Uratislav. composuit Tractatum de Praefectura S. Palatii, Anno 1611.

FERUS (Joh.) Moguntinus, Theologus, tempore Caroli V. floruit. Reliquit Postillam, Comm. in Biblia, etc. Contra eum scriplit Dominicus Sotus: at Mich. Medina Apologeticum edidit et Feri causam desendendam suscepit Salmeronem ex fontibus Feri areolas suas ita irrigasse, ut pagellas integras in Comm. suos ex eo transtulerit, Gerhardus alicubi affirmat. Vid. Quenst. pag. 245. Olearius in Abaco, pag. 252.

FESCHIUS (Remigius) JCtus, natus est An. 1595. Basileae jura docuit Museum Feschianum, in quo plurima antiquitatis monumenta servantur, ibidem instituit. Videatur Ho[?]m. in Lex. Univers. part. 1. pag. 642.

FESSELIUS (Dan.) scripsit 2. Tomos Adversariorum sacrorum, Anno 1650. et 1658. in 4.

FESTASIUS (Nicol.) Mutinensis, JCtus, tractavit de aestimio et collectis. Extat T. 12. Tract. tract.

FESTUS Pompejus, celebris Grammaticus, Verrium Flaccum de verborum significatione in compendium redegit Idem postea Festo Paulus Diaconus fecit, qui plane Verrium eviravit Joseph. scaliger tale de Festo jndicium tulit: Festo sriptorem utiliorem lingua latina non h[?]buit.

FEUARDENTIUS (Franc.) Gallus, natus est, Anno 1541. In Ruth, Esther, Jonam, epistolas jacobi, Petri etJudae commentatus est. Reliquit etiam Theomachiam Calvinisticam. Dallaeus de poena et Satis f. pag. 462. scribit: Feuardentius, homo nomine suo dignissimus, quem coeci irarum, odiorum acfuriarum

ignes sic exagitabant, ut raro apud se esset. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 115.

FEUARDENTIUS (Franc.) junior, prioris ex sorore nepos, A. 1631. peste periit, Edidit fidei controversias, contra Calvinistas. Vid. Waddingus l. c. pag. 118.

FEUERBORNIUS (Justus) Hervordiensis, natus est, A. 1587.: obiit, A. 1656. Emisit Anti Ostorodum: tractatum de peccato in Sp. Sanctum, etc. Vid. Spizelius in Templo Honor. pag. 211.

a FEUERSHAM (Haymo) Anglus, An. 1244. obiit. Ob virtutum merita, ut ajunt, Speculum honestatis nuncupatus est. Scripsit de missae ceremoniis. Videatur Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 162.

FEUGUERAEUS (Guilh.) Anno 1613. obiit. Tractavit de ecclesiae perpetuitate et notis. Idem Marlorati thesauro Loc. Comm. ultimam manum imposuit. Videatur Meursius in Athenis Batav. pag. 250.

FEVINUS (Rob.) Ambianus, reliquit Tract. de abusu medicinae coêrcendo, Paris An. 1574.

FEURETUS (Car.) composuit Dialogum de claris fori Burgundici oratoribus, An. 1654.

FEYNEUS, (Fr.) Medicinam Practicam, in 4. libros divisam, Anno 1650. publicavit.

FEZASUS (Philib.) Avenionensis, Theologus in universitate Aquisextiensi, de mysterio Incarnationis, An. 1641. commentatus est.

FIBIGIUS (Gothofr.) JCtus Jenensis, edidit Electa Juris publici Romano-Germanici, An. 1663.

FICHARDUS (Joh.) JCtus, natus est, An. 1511: obiit, An. 1581. annum agens septuagesimum. Collegit vitas JCtorum ab Irnerio usque ad Zasium: indices duos omnium scriptorum in jure tam Pontificio, quam civili. Vid. G. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 184.

FICHETUS (Alex.) Jes. Sabaudus, Anno 1630. claruit. Composuit methodum arcanam omnium studiorum, et Bibliothecam scientiarum. Vid. Alegambe, pag. 12.

FICHLAU (Joh.) scripsit de sanct. Trinitate et fide catholica, Regiomonti, Anno 1655. item, de Imperio, Anno 1651.

FICINUS (Marsilius) Florentinus, natus est, Anno 1433: obiit, Anno 1499. Magnus omnino vir erat et de Philosophia Platonica optimemeritus. Reliquit librum de Sole et Lumine: Epistolas, in quibus de Platonicis quaestionibus disputat: et Apologiam, in qua de astrologia medicinae jungenda agitur. Opera ejus duobusTomis suntexcusa, Basileae, Anno 1561. Jovius in Elog. numero 43. tradit, eum fuisse pusillo admod um corpore, utvix semihominem aequaret, spiritus inusitati. Memorabile est, quod Balth. Bonifacius l. 15. hist. Ludicr. cap. 5. refert. Marsilius Ficinus (inquit) animorum immortalitatis acerrimus defensor erat, quam tum vivus asseruit, tum mortuus etiam demonstravit. Cum enim inter ipsum et Mich. Mercatum arcta esset necessitudo studiorum consuetudine, pactisunt aliquando, utercunque ex hac vita prior decederet, ut alterum, fi liceret, de alterius vitaesta tu redderet certiorem. Interlapso autem haud brevis temporis spatio, summo mane, dum Michael philosophicis speculationibus invigilaret, currentis equitis obiterque ostium pulsantis vocem audivit, clamantisque;: ô Michael, Michael, vera, vera sunt illa! Agnita voce, fenestram aperiens praetervectum Marsilium candidatum prospexit: neque ita multo post nunciatum est ei, Ficinum illa ipsa hora mortuum esse. Confer Baronium, T. 5. Annal. pag. 411. Epitaphium ejus tale legitur: Hic situs est Marsilius, Sophiae pater, Platonicum qui dogma culpa temporum situ obrutum illustrans et Atticum decus servans Latio dedit, fores primus sacras divino aperiens mentis actus numine. Leonhardus Lessius male eum inter magos referre ausus est, teste Dieterico, part. 1. Antiq. Bibl. pag. 119. Videatur Ph. Labbe T. 1. Diss. de Sc. Eccl. pag. 55. Pignorius, in Epist. pag. 101.

FICKLERUS (Johan. Bapt.) Theologiam Juridicam, Anno 1575. item, Tractatum de Jure magistratuum typis tradidit.

FIDANSA (Eustach.) reliquit 4. libros autoritatum Sacrae Scripturae, Colon. Anno 1542.

FIDATUS (Joh. Bernh.) Italus, edidit Tabulam sinuum, An. 1636. Vid. Alegambe, pag. 228.

FIDELIS (Lud.) Nervius, septem libros de opificio sex dierum, Anno 1556. conscripsit.

FIDELISSIMUS (Raynerus) Pistoriensis, Enchiridion Pharmaceuticum emisit, Anno 1617.

FIDLERUS (Felix) Borussus, poeta, An. 1553. obiit. Extant ejus carmina de fluminibus Germaniae. Confer T. 3. Del. Germ. pag. 114.

FIEGER (Ang.) legationem Germ. ad pacifici Regis magnam Matrem, Col. An. 1648. adornavit.

FIELCHIUS (Olaus) Danus, Gratulationem pro Hafnia a pestilentia liberata, Anno 1655. composuit.

FIENUS (Joh.) Antv. A. 1585. obiit. De Flatibus commentatus est. Vid. Sweertius, pag. 423.

FIENUS (Thomas) Antverp. natus est, Anno 1567: obiit, An. 1631. Scripsit de cauteriis, de cometa, de viribus imaginationis, de formatione foetus, etc. Videatur Vernulaeus in Acad. Lovan. pag. 304.

FIERA (Bapt.) Mantuanus, lucem hausit, Anno 1469: obiit, Anno 1538. Epitaphium ipse sibi fecit, tale scilicet: Baptistae Fierae, futuro, quifuit, et propriis hic sub aedibus, quodcuravit, tumulando, nemo invideat quietem, solus vult esse. Antagonista fuit P. Pomponatii, contra quem Animarum immortalitatem asseruit. Reliquit carmina: item, Caenam, in quam Carolus Avantius commentatus est. Extant et ejus 4. libri historiae Evangelicae. Vid. Reinesius, ad Daumium, pag. 191.

FIGHERA (Casp.) exaravit Colloquium Sponsi coelestis cum anima, Ingolst. Anno 1663.

FIGRELIUS (Emund.) Suecus, librum edidit eruditum et elegantem de statuis Romanorum, An. 1656. in 8.

de FIGUEIRO (Pet.) Lusitanus, in Jeremiae threnos, A. 1596: item, in 12. Prophetas minores commentatus est.

FIGUEROA (Felicianus) Xerecensis Hispanus, Anno 1640. claruit. Latine, Graece et Hebraice doctus esse praedicatur. Vid. Alegambe, pag. 108.

a FIGUEROA (Garcias) Philippi III. Hisp. R. legatus ad Xa Abbas, Persarum R. A. 1614. claruit. Construxit Breviarium Hispanicae historiae.

FIGUEROA (Pet.) publicavit aureas enarrationes in Terentii Andriam et Eunuchum, Valentiae, An. 1569.

FILARGI (Pet.) Bononiens. Anno 1400. floruit. Vulgo Doctor Refulgens dici solet. Papa factus, Alexander V. salutatus est. Reliquit commentarium in in 4. libros Sententiarum, teste Bumaldo.

FILATRE (Guil.) Anno 1464. obiit. Edidit duos libros de aureo vellere, teste Sweertio, pag. 307.

FILCHIUS (Ben.) Anglus, Anno 1610. obiit. Initio Puritanus erat: inde ad Pontificios transiit. Condidit Tract. de voluntate DEI: item, equitem Christianum. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 53.

FILESACUS (Joh.) Paris. An. 1612. clar. Composuit libros sub justae uxoris titulo. Ejus opera prodierunt, An. 1614. Vid. Saussay, pag. 227.

FILHOLIUS (Gilb.) Nealphae veteris in Gallia Abbas, vixit Anno 1560. Historiam Regum Hebraeorum latino carmine describere aggressus est. Prodiit cum notis et observationib. AEg. Grobini, Paris. An. 157.

FILITZKIUS (Joh.) Hungarus, poeta, A. 1605. claruit. Fecit carmina Graeca et Latina Ea una cum aliis Hungarorum carminibus. J. Ph. Pareus An. 1610. edidit. Videatur Joh. Pet. Lotichius, part. 4. B. P. pag. 142.

FILLIUCCIUS (Vincent.) Senensis, An. 1622. obiit. Emisit Synopsin universae Theologiae, Herbipol. An. 1626. Vid. Alegambe, pag. 443.

a FINA (Joh. Don.) JCtus, ad Tit. de diversis Regulis juris antiqui commentatus est.

FINARDUS (Barth) Bergomas, exaravit Herculem in Cerberum, i. e. ecclesiam Catholic. Romanam contra Calvin. et Luth. item, librum de Invidia parvi habenda, teste Donato Calvo, in Bergomatibus, part. 2. pag. 16.

FINCELIUS (Jobus) Vinariensis, Medicus An. 1560. claruit. Scripsit de Prodigiis. Carmina ejus occurrunt Tomo 3. Delit. Germ. pag. 153. Vid Hadr. Bejerus, in Rect. Jenens. pag. 968.

FINCKELTHAUSIUS (Laur.) Lips. Jctus, vixit, An. 1598. Erat Syndicus Lubecensis. Versibus scribendis operam dedit. Vid. T. 3. Delit. Germ. pag. 157. Reliquit etiam Panegyricum de Laurentio Martyre.

FINCKELTHAUSIUS (Sigism.) scripsit de Jure Patronatus ecclesiast. An. 1639. item, controversias feudales.

FINCKELTHAUSIUS (Wolfg.) poêta, Crusio in Germano Graecia, pag. 159. memoratur.

FINCKIUS (Casp.) Giessensis, celebris Theologus, natus est, An. 1578: obiit, Anno 1631. Mortuo parentavit Andreas Keslerus. Reliquit Schediasmata Philosophica: Canones Theologicos: Casus conscientiae: Postillam, etc. Videatur Henning. Witte, in Theol. pag. 335.

FINCKIUS (Jac.) Hafniensis, natus est, An. 1592: obiit, An. 1663. Scripsit de Calore, frigore, Thermoscopio, etc. Vid. Vindingius in R. H. pag. 297. Barthol. in Danis, pag. 59.

FINCKIUS (Thom.) Flensb. Medicus, natus est, An. 1561: obiit, Anno 1656. aetatis 96. Mortuo parentavit Chr. Ostenfeldius. Edidit Horoscopographiam, de diebus et noctibus, mensibus et annis: 14. libros Geometriae rotundi, etc. Vid. Vindingius in R. H. pag. 160. Henning. Witte in Medicis, pag. 189.

de FINE (Arn.) A. 1662. de legitimis belli causis disputavit. Vid. Barthol. in Danis, pag. 13.

a FINE (Joh. Arn.) An. 1609. Enneadem dissertationum Physiologicarum emisit. Vid. Barthol. in Danis, pag. 67.

FINELLA (Phil.) speculum Astronomicum, An. 1649. item, Metoposcopiam naturalem, An. 1648. edi curavit.

FINELLUS (Lact.) de Massa, edidit auream selectionem Casuum ordinarie reservatorum, Lucae, An. 1612. in 4.

FINEUS (Orontius) Delphinas, A. 1555. obiit. Hic primus, secundum Jac. Fab. Stapulensem, Lutetiae Parisiorum magna frequentia Mathematicas scientias docuit et scriptis eruditissimis illustravit. Composuit de Geometria libros duos: item, Demonstrationes. in sex libros Euclidis priores. Vid. Thuanus, l. 16. Samma thanus, pag. 28.

FININGHAMUS (Rob.) Norfolcensis Anglus, An. 1460. claruit. Scripsit librum de statu et dignitate ordinis. S. Francisci: item, de Casibus Papae reservatis. Vid. Waddingus in S. O. M. p. 308.

FINUS (Adrianus) Ferrariensis, A. 1503. vixit. Confecit Flagellum adversus Judaeos. Vid. Olearius, in Abaco, pag. 162. Confer Casp. Barthium, in 3. Theb. Papin. pag. 1110. Quenstadium, pag. 335.

FIRMICUS (Jul.) Maternus, tempore Constantini M. claruit. Lipsio jurarissimus Stoicus vocatur. Exaravit ad Constantini filios, Constantium et Constantem, librum de errore profanarum religionum: item, libros Astronomicorum: Vid. Phil. Labbe T. 1. dissert. de S. E. pag. 660. Olearius, pag. 279. Glandorp. pag. 487.

FISCHERUS (Christ.) Lunaeburg. Superintendens, condidit Comm. in Psalmos: Harmoniam Evangelistarum: Tractatum de Coena, etc.

FISCHERUS (Joh.) Roffensis, interfectus est, An. 1535. Contra Oecolampadium 5. libros de veritate corporis et sanguinis Christi in Eucharistia elaboravit. Liber, quo Catharinae Reginae conjugium tuebatur, ipsi exitialis fuit. Vid. Jovius in Elog. numero 90. Ph. Labbe, T. 1. dissert. de S. E. pag. 602. Olearius in Abaco, pag. 263. Saussay, pag. 45.

FISCHERUS (Osw.) Auerspergensis, Anno 1565. floruit. Psalmos poenitentiales notis et observationibus illustravit.

FISEN (Barth.) Leodiensis, An. 1591. natus est. Edidit Historiam ecclesiae Leodiensis, Anno 1642. fol. Item, Tr. de prima origine festi corporis Christi, An. 1628. Vid. Alegambe, pag. 57.

FITZERBERTUS (Nic.) descriptionem Academiae Oxoniensis, Romae, Anno 1602. in lucem protulit.

FITZHERBERTUS (Thomas) Staffordiensis Anglus, An. 1640. aetatis 88. obiit. Pugnavit calamo contra Macchiavellum de eo, an sit utilitas in scelere? Vid. Alegambe, pag. 433.

FITZRAF (Rich.) An. 1360. obiit. Reliquit 19. libros de quaestionibus Armenorum: item, Dialogos, epistolas, etc. Vid. Waraeus, pag. 70.

FITZSIMON (Henr.) Dubliniensis, Anno 1644. obiit. Extat ejus Britannomachia ministrorum. Vid. Alegambe, pag. 172.

FIVIZANIUS (August.) scr. de ritu S. crucem Rom. Pontifici praeferendi, Romae, An. 1592.

FLACCUS, [gap: Greek word(s)] , Geographus, Ptolemaeo in Cosmogr. 1, 10. memoratur.

FLACCUS (Cajus) JCtus, de Jure Papyriano scripsit. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 258.

FLACCUS (C. Valerius) tempore Vespasianorum floruit. Struxit 8. libros Argonauticorum, sed imperfectos. Quintilianus conqueritur, in ejus obitu multum amissum esse. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 871. Casp. Barthius in 2. Thebaid. Papin. pag. 377. Nostrum aevum (inquit) incipit de tanto autore paulo melius sentire: sed succedent vere docti cordatique homines, qui absolutam auctoritatem ei dabunt. Primus Ang. Politianus vexillum velut ad protrahendum erexit, licet ante eum non nemini innotuerit. Certe Pomponius Sabinus, Virgilii interpres, eum non semel citat in testimonium. Et, pag. 315. Valerius Flaccus, scriptor unice mihi carus ob inaffectatam, genuinam, Romanam dictionis majestatem. Sane ego eum auctorem, Argonautica scribentem, legere malo, quam vel Ovidium vel Papinium; quorum ille tenuem materiam lascivia utique violasset aut depudicasset: hic magniloquentia contrivisset. Quorum cum neutrum Valerio objectari possit, non video, quid in compositione sermonis desiderent. Nam de gratiis quod ait Scaliger, nequaquam illi suae deesse possunt, qui alienas non affectavit, neque sprevit Romanas neque transmarinas non expressit. Haec ille. Martialis illum Antenorei laris alumnum appellat. Unde quidam colligunt eum fuisse Patavinum.

FLACHIUS (Sigism.) JCtus, natus est, An. 1599: obiit, An. 1629. Argentinae docuit.

FLACIUS (Matthias) aliter Francowitzius dictus, Illyricus, natus est, Anno 1520: obiit, An. 1575. Docuit Wittebergae, Magdeburgi, Jenae, Antverpiae, etc. Edidit plurimos utilissimos libros, ut Historiae ecclesiasticae commentarios, Centuriarum Magdeburgensium nomine celebres: Clavem sacrae Scripturae: Catalogum testium veritatis, etc. Alias Paradoxum illud, Peccatum Orig. esse substantiam, defendere conatus est: Formulam quoque concordiae, a Jacobo Andreae editam, oppugnare haud dubitavit. Vid. Thuanus, l. 61. Jac. Verheiden. in Elog. pag. 157. Hadr. Bejerus in R. I. pag. 453. Quenstad. pag. 262.

FLACIUS (Matth.) Tubingae Graecas literas docuit. Reliquit opus Logicum, An. 1593. Vid. Simlerus.

FLAMINIUS (Ant.) Siculus, mortuus inter libros repertus est. Ejus praelectionibus (inquit Pierius Valerianus de Inf. lit. pag. 42. ) Roma longa annorum serie nihil habuit eruditius. Vitam mirabilem duxit: siquidem nullius unquam nec docti nec indocti hominis familiaritate commerciove delectatus est: non famulum, non servum habuit: neminem unquam ad coenam adhibuit, nec aliorum ipse mensas affectavit.

FLAMINIUS (Joh. Ant.) Forocorneliensis, An. 1536. obiit. Composuit, teste Leandro, Historiam de Rom. Imperatoribus: item, duos silvarum, epigrammatum vero tres libros. His adde Tragoediam, Priamum dictam. Vid. Tom. 1. Delit. Ital. pag. 971.

FLAMINIUS (Marcus Ant.) Joh. Antonii filius, An. 1550. mortuus est. Hic primus inter suos Davidicorum Psalmorum majestatem latinis versibus exprimere conatus est. Vid. Thuanus lib. 8. Ghilinus vol. 2. pag. 192.

FLAMMA (Gabr.) Venetus; Anno. 1587. obiit. Exaravit Notas in utrumque Testamentum. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 67.

FLAMMA (Galvanus) Mediolanensis, Anno 1340. vixit. Condidisse fertur Chronicon Imperatorum et civitatis Mediolanensis usque ad suam aetatem. Vid. P. P. Posca, de aeneo serpente, pag. 52. et seq. Galuani Flammae cujusdam poemata (an idem sit cum nostro, alii viderint) T. 1. Delit. Ital. pag. 984. reperiuntur.

FLAMMELLUS (Nicol.) Paris. reliquit annotationes Chymicas. Vid. Linden. pag. 467.

de FLANDRIA (Dominicus) Ann. 1470. claruit. In metaphysicam Aristotelis commentatus est. Videatur Sweertius, pag. 222.

FLAVIANUS quidam texuit librum de vestigiis Philosophorum, quem celebrat Sarisbariensis l. 2. Nug. Curial. c. 26. Confer Eundem, l. 8. c. 12.

FLAVIANUS, Constantinopolitanus Episcopus, tempore Marciani Imp. floruit et ad Leonem Papam epistolam transmisit.

FLAVIANUS (Amandus) scr. Commonitorium de Fulmine, An. 1651. Verus ejus libri autor fertur esse Blondellus.

FLAVIGNIUS (Valer.) Doctor Sorbonicus, A. 1665. claruit. Extat ejus volumen de Hexaplis Parisiensibus. Vid. Colomesius in Gall. Or. pag. 182.

FLAVIUS, S. Hieronymi aequalis, carmine hexametro de re Medica tractavit. Testis Hieronymus contra Jovinianum.

FLAVIUS (Barth.) Genevensis, librum de vitae humanae felicitate composuit. Prodiit iste liber e Bibliotheca Marq. Freheri cum ejus praefatione et notis, Hanoviae, An. 1611.

FLAVIUS (Camill.) struxit paraphrasin in Hippocratem, de aere, aquis, et locis, Venet. An. 1596.

FLAVlUS (Cn.) Appii Claudii coeci scriba, Fastos compilavit, eosque populo ediscendos proposuit, quo facto tantam gratiam plebis adeptus est, ut ideo aedilis curulis creatus fuerit, teste Plinio l. 33. cap. 1. Vid. Thomasius de Plagio, §. 430. et seq.

FLAVIUS (Serg.) nova vocabula adinvenisse scribitur. Quintilianus 8, 3. Multa inquit) ex Graeco formata nova, ac plurima a Sergio Flavio, quorum dura quaedam admodum videntur, ut ens et essentia: quae cur tantopere aspernemur, nihil video, nisi quod iniqui judices adversus nos sumus, ideoque paupertate sermonis laboramus. Confer Muretum in Var. lect. 15, 20. ubi ostendit, essentiae nomen ab ipso Cicerone usurpatum esse. Vide, CAPER.

FLAVIUS (Melch.) confecit resolutiones Scoti in libros Sententiarum, Paris. Anno 1600. Item, Tr. de regno DEI, de quo locutus est Christus per dies quadraginta.

FLAVIUS (Ptolemaeus) collegit Centuriam observationum in varios Scriptores, Anno 1602. Extat Tom. 1. Lamp. Crit. Grut.

FLAYDERUS (Fr. Herm.) edidit Sal Musarum vel epigrammata, Tubingae, Anno 1629. Scripsit etiam de arte volandi.

FLEMMESOLIUS (Pet. Jac.) An. 1591. claruit. Emisit astrologiam elementarem de aeris mutationibus: item, librum de Melancholia. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 117.

FLEMMINGUS (Joh.) Antv. Anno 1568. obiit, teste Sweertio. Extant ejus epigrammata. Vid. Tomus 2. Delit. Belg. pag. 403.

FLEMMINGUS (Paul) An. 1638. floruit. Scripsit Epigrammata 12. libris: silvas 10. libris: et Manes Glogerianos libris octo.

FLINSBACHIUS (Culman.) Tabernaemontanus, An. 1571. obiit. Composuit Chronologiam: item, Genealogiam Christi.

de FLISCO (Mauric.) texuit tract. de Fato annisque fatalibus tam hominibus, quam regnis, An. 1665. Fato absolutum in regna imperium tribuit.

FLITNERUS (Joh.) scripsit de sapientia Christiana: item librum, titulo, Nebulo nebulonum, An. 1620.

FLOCCENIUS (Henr.) multa conscripsisse dicitur. Opera ejus prodierunt, Daventriae, An. 1655.

FLOCCUS (Andr. Dominicus) Florentinus, An. 1440. claruit. Erat discipulus Emanuelis Chrysolorae et inter eloquentes sui aevi viros numeratus est, ut est apud Raph. Volaterranum. Exaravit ad Brandem Card. librum de Rom. magi stratibus, quem quidam maleferiati antiquo scriptori, Fenestellae, tribuere ausi sunt. Primus libellum istum cum genuino autoris nomine ex manusc. edi curavit AEg. Witsius, JCtus Brugensis. Videatur Mart. Hanckius, part. 1. de S. R. R. pag. 196. Dionysius tamen Gothofredus in Not. ad Varron. de L. L. pag. 1797. autorem facit Anton SCIOCHUM, Florentinum. Fortassis memoriâ lapsus est et Andr. Floccum scribere voluit.

FLODOARDUS, Canonicus ecclesiae Rhemensis, An. 966. obiit. Historiam ecclesiae Rhemensis quatuor libris complexus est, quae in lucem prodiit curâ Jac. Sirmondi. Vid. Ph. Labbe T. 1. diss. de Scr. Eccl. pag. 320. Olearius, pag. 162.

FLORAGER (Joh.) Silvaeducensis, Anno 1582. floruit. Scripsit Calvinum, Dialogum poeticum: item, carmina in laudem civitatis Silvaeducensis Graece et Latine. Vid. Sweertius, pag. 424.

FLORAVANTIUS (Hieron.) Romanus, A. 1630. obiit. Elaboravit tres libros de Trinitate, qui Moguntiae editi sunt, An. 1616. Vid. Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 130. Alegambe, pag. 183.

FLORAVANTIUS (Innoc. Maria) inter viros doctos recensetur. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 131.

FLORAVANTUS (Leonh.) Bonon. Medicus, An. 1560. claruit. Reliquit varia opera medicinalia.

FLOREMBENUS (Pamph.) Forosemproniensis, de Febribus commentatus est Venet. An. 1550.

FLORENS (Franc.) scripsit de usu Pallii, Paris. An. 1640. item, de Nuptiis, Anno 1643.

FLORENS (Q. Sept.) Christianus, Aurelianensis, An. 1596. obiit. Erat vir doctissimus, et utriusque linguae peritia versuumque iisdem linguis pangendorum laude cum priscis comparandus. Regi Henrico IV. ab institutione fuit. Fecit Comment. in Aristophanis quasdam Comoedias et Euripidis Tragoedias. Carmina ejus occurrunt T. 1. Delit. Gall. pag. 800. Patrem habuit Guilielmum, Medicum, qui Ocellum Lucanum latine transtulit. Vid. Thuanus l. 117. Sammarthanus, pag. 160.

FLORENTIA (Hieron.) Complutensis, A. 1633. obiit. Extat ejus Mariale, fol. 2. Tomis constans. Videatur Alegambe, pag. 183.

FLORENTINUS (Adrianus) carmina struxit, quae habentur Tomo 1. Delit. Belg. pag. 419.

FLORENTINUS (August.) condidit 3. libros historiarum Camaldulensium. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 7.

FLORENTINUS (Fr.) cognomine Paduanus, sub Nicolao V. pontifice claruit. Compos. librum de astrologorum parvipendendis judiciis: item, de floccipendendo vulgo. Vid. Waddingus, in S. O. M. pag. 118.

FLORENTINUS (Hieron.) Tract. de hominibus dubiis baptizandis, Lugd. Anno 1675. typis mandavit.

FLORENTINUS (Nicol.) Medicus, habuit septem sermones de medicina, Venet. Anno 1515.

FLORENTIUS, JCtus, tempore Gordiani Imp. claruit. Reliquit XII. libros institutionum. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. 1, 63. Bertrandus, pag. 108.

FLORENTIUS, Wigorniensis, An. Chr. 1119. obiit. Extat ejus Chronicon, fol. item, Tr. de regali Anglorum prosapia.

FLORENTIUS (Adrianus) Ultraject. natus est, An. 1459: obiit, An. 1523. Lovanii Theologiam professus est. Inde Episcopus Dertusensis: mox Cardinalis creatusfuit. Tandem satagente Carolo V. cui a studiis aliquando fuerat, ad Pontificatum evectus et Adrianus VI. dictus est. Composuit computum hominis agon[?]zantis. Vide, ADRIANUS.

de FLORES (Ildef.) Noblexensis, struxit Comm. in cap. 24. Ecclesiastici, Antv. An. 1661. fol. Vid. Alegambe, pag. 18.

FLORIANUS (Joh.) Antverp. An. 1585. obiit. Edidit Grammaticam, summo compendio descriptam, teste Sweertio.

FLORIBELLUS (Ant.) Mutinensis, vixit r[?]mpore Caroli V. De autoritate ecclesiae commentari coepit. Vitam etiam Jac. Sodoleti exaravit.

FLORIDUS (Ambros.) Patavinus, scripsit de natura universi maris, Patav. A. 1613. item, de annis Climactericis et diebus Criticis, Anno 1612. dialogistico sermone.

FLORIDUS (Franc.) Sabinus, An. 1540. claruit. Quenstadius, pag. 349. vocat virum, Graecae Latinaeque linguae, tum humanitatis totius ac Philosophiae peritissimum. Octo libros Odysseae carmine transtulit. Lectiones ejus subcisivae Tomo I. Lamp. Crit. continentur. Alciatum aemulum et adversarium habuit, a quo Ranciscus Olidus dictus est. Fertur etiam res gestas Julii Caesar. tribus libris descripsisse. Vid. Hanckius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 135.

FLORIDUS (Gaudiosus) catholicas explicationes Vet. et Nov. Testamenti, Colon. An. 1581. emisit.

a FLORO (Ant. Jord.) Jes An. 1624. claruit. De Poesi Hebraeorum nonnulla molitus est. teste Colomesio.

FLORONUS (Lucas) de Solarolo, JCtus, scripsit de prohibitione duelli, Venet. Anno 1610.

FLORUS (L. Annaeus) historicus, extremis Trajani Imperatoris temporibus floruit, et deinceps. De eo ita Vossius: Stilus ejus in historia est declamatorius ac poetico proprior, adeo ut etiam Virgilii hemistichia profundat. Et tamen ea est potissima Flori nostri laus, quod scriptor est elegans et disertus, et, si paucula exceperis, quae frigidius dicta videntur, vere floridus. Carminibus certavit cum Hadriano Imp. Huic Floro. J. G. Vossius Octaviam Tragoediam, quae Senecae Philosopho alias tribuitur, assignat. Error ex eo ortus, quod Florus iste L. Annaeus Seneca diceretur. Vid. Mart. Hanckius in Scr. R. R. part. 1. pag. 101. C. Barthol. in 1. Theb. Pap. pag. 105.

FLORUS Poeta, Jasonis et comitum profectionem in Colchos, et Velleris aurei et Medeae raptum carmine heroico cecinit. Glandorp. pag. 346.

FLORUS (Julius) Orator, tempore Tib. Imp. claruit. Meminit ejus Seneca, Controv. 25.

FLORUS (Claud.) Parisinus, Bibliothecam Claromontanam Soc. JESU carmine descripsit, An. 1661.

FLORUS (Marcus) Argentinensis, natus est An. 1567. Argentinae Graecas literas professus est.

FLORUS (Nicol.) Gothanus, natus est, A. 1525: obiit, A. 1587. Argentinae Theologiam docuit.

FLOYDUS (Jos.) Anglus, An. 1639. claruit. Edidit censuram decem librorum de Rep. ecclesiastica Marci Ant. de Dominis, Colon. An. 1621. nomine Annofi Fidelis Verimontani. Vid. Alegambe, pag. 242. Maresius T. 2. contra Tirinum, p. 864. Placcius, pag. 148.

FLUD (Rob.) alias de Fluctibus, Medicus Oxoniensis, Philosophiam Mosaicam, An. 1638. item, Metaphysicam utriusque

Cosmi, majoris et minoris, Physicam, et Technicam Historicam, in 2. volumina divisam, publici juris fecit. Vid. Sorellus de perf. hom. pag. 587.

de FLUMARO (Donnus Vincent.) Collyrium mentis, in quo pleraque Christi nomina ex Vet. Testam. scholiis notantur, An. 1563. typis tradidit.

FLUSKE (Franc.) edidit propositiones Mathematicas ex statica, de ponderum gravitate, Uratislav. in 4.

FOCANUS (Jacobus) de ratione studiorum, Amsterd. An. 1639. in 4. scribere aggressus est.

FOEDRUS (Thom.) A. 1490. vixit. Eum antiquitatum Hetruscarum, quas Curt. Inghiramius Prospero cuidam tribuit, verum autorem esse, Vossius l. 1. de hist. Lat. cap. 9. tradit. Videatur Hallerv. in B. C. pag. 348.

FOESIUS (Anut.) Mediomatricus, Medicus, An. 1596. obiit, aetatis 68. Struxit Oeconomiam Hippocratis: Hippocratem vero ipsum passim emendavit, doctissimaque versione et commentario illustravit.

FOGELIUS (Mart.) Phil. et Med. D. historiam Philosophicam Lynceorum, Anno 1671. in lucem protulit.

de FOGEROLES (Franc.) de senum affectibus, Lugd. A. 1610. commentatus est. Linden. pag. 180.

FOGLIETA (Obert.) scripsit duodecim libros historiae Genuensium: clarorum Ligurum elogia: de causis magnitudinis imperii Turcici: de Philosophiae et Jurisprudentiae inter se comparatione, etc. Vid. Ghil. v. 1. p. 175. Vide, FOLIETA.

a FOLCKERSHEIM (Herm.) Frisius, Marinum Neapolitanum de vita Procli in latinum sermonem convertit, teste Sweertio.

FOLENGIUS (J. Bapt.) Anno 1550. obiit. Psalmos et epistolas Canonicas commentario illustravit. Vid. Tbuanus, lib. 23.

FOLIANUS (Fr.) Rhetus, An. 1609. obiit. Praedicatur eximius fuisse cultor sanctissimae Trinitatis. DEI aut divinae TRIADOS nomen nunquam nisi grandioribus literis expressit. Reliquit post se 7. Tomos ad Angelum tutelarem. Vid. Alegambe, pag. 122.

FOLIETA (Hubert.) Genuensis, A. 1581. obiit. Teste Thuano, l. 74. novam de nobilium et plebejarum familiarum distinctione sententiam invexit, eaque de re duos dialogos publicavit. Orsus etiam est historiam sui temporis; ex qua multa Thuanus et plerumque ipsa verba operi suo inseruit. Vide, FOGLIETA.

FOLIETANUS (Hugo) Corbejensis Monachus, An. 1120. vixit. Habetur pro genuino authore 4. librorum de claustro animae, Hugoni de S. Victore vulgo adscriptorum. Videatur Olearius, in Abaco, pag. 221.

FOLIOT (Gilb.) Anglus, episcopus Londinensis, Anno 1187. obiit. Scripsit in Cant. Canticorum.

FOLIUS (Caecil.) Fananensis, edidit novam auris internae delineationem, Anno 1645.

FOLLAEUS (Joh.) leges sodalitatis Angelicae condidit. Videatur Alegambe, pag. 553.

FOLLERIUS (Pet.) Neapolitanus, JCtus, Practicam censualem, Venet. An. 1557. emisit.

FOLLINUS (Herm.) Medicus, An. 1622. floruit. Scripsit Algebram: Amuletum contra pestem: libr. de Cauteriis: Speculum naturae humanae. Vid. Sweertius, pag. 342.

FOLLIUS (Franc.) inventor instrumenti, quo humida et sicca aêris temperies agnoscitur, de circulatione sanguinis,

FOLVILLUS (Gu.) Lincolniensis, An. 1384. obiit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 152.

FOMANNUS (Orth.) JCtus, scr. de jure Repraesentationis: item, de Pignoribus et hypothecis.

FONSECA (Pet.) Lusitanus, Anno 1599. obiit, aetatis 71. Reliquit 4. Tomos commentariorum in Metaphysicam Aristotelis. Alegambe, pag. 380. vocat virum eximio ingenio, acri judicio, prudentia singulari.

a FONSECA (Rodericus) Lusitanus, duos Tomos Consultationum medicarum An. 1630. edi curavit. Extant etiam duo ejus Tract. unus de remediis calculorum, alter de venenis et eorum curatione.

FONTANA (Publ.) Bergomas, natus est, Anno 1548: obiit, Anno 1609. Condidit Delphinis tres libros carmine: Formicam seu de providentia DEI: carmen in vana mortalium studia, etc. Vid. Donatus Calvus, pag. 455. Ghilinus, vol. 1. pag. 202. Quenstad. pag. 303.

FONTANELLA (J. Pet.) scr. de Pactis nuptialibus, An. 1627. Genev. item, Decisionum 2. Tomos.

FONTANONIUS (Dionys.) Montispessulanus, compos 4. libros de morborum internorum curatione. An. 1551.

FONTANUS, poeta, Ovidio coaevus, Najadas a Satyris amatas cecinit. Ovid. de Pont. 4, 16. Najadas a Satyris caneret Fontanus amatas.

FONTANUS (Gabr.) Massaliensis Medicus, Medicinam Anti Hermeticam, Anno 1657. promulgavit.

FONTANUS (Jac.) Brugensis, JCtus, An. 1538. floruit. Historiam belli Rhodii tribus libris complexus est. Scholia etiam in Justiniani codicem confecit.

FONTANUS (Jac.) Sammaximitanus, edidit Practicam Medicam, in 4. partes distinctam, An. 1611.

FONTANUS (Nicol.) struxit Syntagma Medicum de morbis mulierum, A. 1649: item, comment. in Seb. Austrii libellum de morbis infantum.

FONTANUS (Simon) Senonensis, reliquit commentarium in librum Ruth, Paris. An. 1562. Vid. Waddingus, pag. 316.

a FONTE (Lael.) Eugubinus, Consultationes medicinales, An. 1608. publicari jussit.

FONTECHA (Joh. Alf.) edidit Medicinam medicorum incipientium, sive Medicinae Christianae speculum, tribus luminaribus distinctum, Compluti, Anno 1598. in 4.

FONTEJUS, Carthaginensis, scripsit adhuc Paganus de mundanda mente ad videndum Deum. Postea baptizatus et Christianus mortuus est, teste Augustino Retract. 1, 26. Videatur Glandorpius, pag. 349.

FONTEJUS (Claudius) scripsit de antiquo Jure Presbyterorum in regimine ecclesiastico, Taurini, An. 1676.

FONTEJUS (J. Bapt.) circa annum Christi 1572. claruit. De prisca Caesiorum gente inter Romanos nobili commentatus est, An. 1582. Bononiae, fol. Vid. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 144.

FONTIANUS, poeta, (teste Glandorpio, pag. 349. ) Provincias Romanorum carmine descripsit.

de FONTIBUS (Gabr.) librum de infantia S. Edmundi exaravit. Vid. Waddingus in S. O. M. pag. 143.

FONTIDONIUS (Pet.) Segobiensis, Synodo Tridentinae interfuit. Struxit apologiam ejusdem Concilii adversus Joh. Fabricium Montanum.

FONTIUS (Barth.) Florentinus, tempore Corvini, Regis Hungariae, floruit. Reliquit vitam Pauli Chiacceti: orationes: commentarium in Persii satiras. Meminit ejus Verinus his versibus:

Autor Dialogi de Lat. Linguae reparatione, pag. 412. Fontius et ipse non parum in Persio meruit: sed illius orationes majore

quodam favore excipiuntur. Vid. Aspasius in Biblioth. Aprosiana, pag. 3. item, Joh. Cinellus in praefat. part. 2. Bibl. Volantis.

FOORD (Joh.) Theol. Baltoniensis Anglus, A. 1628. obiit. Scripsit in Psalmos: item in Apocalypsin, An. 1597.

FOPPA (M. Ant.) Bergomas, de reb. Bergomatib. teste Calvo, tractare aggressus est.

FOQUELINUS (Anton.) edidit praelectiones Aurelianenses, ad Tit. de Substitutione.

FORBESIUS (Guilh.) Aberdonensis, Episcopus Edinburgensis, A. 1634. obiit. Extant ejus Considerationes controversiarum de Justificatione, Purgatorio, Invocatione Sanctorum, Christo Mediatore, et Eucharistia. Ex Elencho vitae ejus sequentia accipe: Guil. Forbesius pauca scripsit. Scire enim maluit, quam scribere: et hoc dicterium scripturienti cuidam et magnos labores ei ostentanti lepide sed solide usurpavit.: Lege plura et scribe pauciora. Opus postumum, Considerationes modestae, est pacati ingenii et moderati animi ingens specimen et indicium: in quo, tanquam alter Cassander et Catholicus moderator, rigidas et austeras utriusque tam Reformatae quam Pontificiae partis opiniones in quibusdam religionis controversiis componere, saltem mitigare satagit. Quanti moderationem fecerit, ostendit dicto illo, frequenter ab ipso usurpato: si plures fuissent Cassandri et Wicelii, non opus fuisset Luthero aut Calvino. Scripsit etiam elaboratas et nervosas animad versiones in quatuor Bellarmini Tomos, quos Rob. Baronius, Theol. D. et professor ei succedaneus, tanti fecit, ut omnibus contra Bellarminum scriptis praetulerit, et, nisi immatura morte proventus fuisset, prelo subjicere et publici juris facere propo suerit. Quidam tale ei elogium tribuit: Fuit Forbesius vir vere Apostolicus, antiquitatis catholicae callentissimus, qui nulli primorum ab aevo Apostolico doctrina, sanctitate, humilitate, temperantia, modestia, gravitate, orationis et jejunii publici et privati frequentia, bonorum operum praxi, industria pauperum cura, clinicorum crebra visitatione et consolatione, et omnifaria virtute Christiana fuit secundus.

FORBESIUS (Joh.) a Corse, edidit Inst[?]iones Historico-Theologicas, Anno 1645. fol.

FORBESIUS (Patric.) a Corse, Scotus, An. 1635. obiit, aetatis 71. In Apocalypsin commentari coepit. Vid. Kempius pag. 257.

FORBISSERUS (Mart.) exaravit historiam navigationis ex Anglia in septentrionis et occidentis tractum susceptae. Prodiit, An. 1675.

FORCATULUS (Steph.) JCtus, Necyomantiam JCti, An. 1549. emisit: item, 7. libros de Philosophia. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Gall. pag. 899.

FORERIUS (Fr.) Lusitanus, An. 1580. obiit. Esaiam commentario insigni illustravit. Sixtus Senensis l. 4. B. S. p. 230. eum magnopere commendat.

FORERUS (Laur.) Lucernensis, Helvetius, Jes. composuit vindicias symboli Lutherani: quaestionem, de ecclesia ante Lutherum: Bellum ubiquitisticum: Viridarium Philosophicum: Grammaticum Proteum. Sub nomine Thomae Viti edidit Defensionem catholicae ecclesiae. Videatur Alegambe, pag. 295.

FORESTUS (Hector) scripsit in Ethicam et Oeconomiam Aristotelis, Lugd. Anno 1550.

FORESTUS (Jac. Phil.) Bergomas, natus est, Anno 1434: obiit. An. 1520. Trithemius vocat historiographum celeberrimum: Paulus Langius historiographum et Theologum validum. Composuit supplementum Chronicorum a M. C. usque ad Annum 1505: commentarium in Lucam: librum de claris mulieribus. Vid. Donatus Calvus, pag. 198. Olearius in Abaco, pag. 225.

FORESTUS (Joh.) Anglus, Anno 1538. occisus est. Scripsit de authoritate Ecclesiae summique pontificis. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 207.

FORESTUS (Nicol.) Rhemensis Gallus, scripsit de circino proportionis. Vid. Alegambe, p. 353.

FORESTUS (Pet.) Alcmariensis, Medicus, natus est An. 1522. obiit An. 1592. Collegit curationum et observationum medicinalium 32. libros: item, de Chirurgia libros quinque. Videatur Sweertius, pag. 614.

FORESTUS (Theod.) Bergomas, A. 1637. obiit. Tractavit de S. Trinitatis mysterio.

FORGET (Joh.) Lotharingus, scribere aggressus de signaturis plantarum, An. 1633.

FORMAGLINUS (Th.) JCtus, An. 1317. floruit. Extant ejus lecturae in Digestum vetus et Codicem.

FORNARIUS (Mart.) Brundusinus, compos. Institutionem confessariorum. Vid. Alegamb. p. 326.

FORNELIUS (Laur.) Professor Theologiae et poese[?]s, Upsaliae obiit, An. 1673. Reliquit poeticam. Epitaphium ipse sibi tale fecit:

FORNERIUS (Guil.) Aurelianensis, JCt. scripsit de Feudis: item, 2. libros Selectionum. Barthius ad Claud. pag. 1316. vocat doctissimum et elegantissimum JCtum, quem nostrates disputatores [gap: Greek word(s)] ineptire pronunciant. Vid. Merula in Ennium, p. 165. Thomasius de plagio, §. 342.

FORNERUS (Frid.) edidit rosam pentaphyllatam, An. 1630: quatuor libros de malo temulentiae: et palmam miraculorum triumphalem, An. 1620.

FORRERIUS (Franc.) Ulyssiponensis, Esaiam notis illustravit. Hieron. Magius in var. lect. 2, 8. Theologum praeclarissimum appellat.

FORSTERUS (Gedeon) exaravit epistolam de necessitate et utilitate Catecheseos, Colon. An. 1663.

FORSTERUS (Joh.) Augustanus, natus est Anno 1495. obiit An. 1556. Docuit Wittebergae. Construxit Hebraicum Dictionarium. Vid. Thuanus, l. 17.

FORSTERUS (Joh.) Aurbaco Palatinus, natus est An. 1576. obiit An. 1613. Witebergae Theologiam professus est. Reliquit problemata: Thesaurum Catecheticum: Commentar. in Esaiam. Vid. Henning. Witte in Theol. pag. 67. Carmina ejusdem, ni fallor, leguntur T. 3. Delit. Germ. pag. 164.

FORSTERUS (Valent.) JCtus, composuit tres libros de historia Juris Romani. Chr. Ad. Rupertus in Animadv. ad Pomponium, l. 3. c. 1. parum ei tribuit, omnesque serio hortatur, ut illum caveant. Et. c. 6. §. 40. refert, ipsum quoque comment. de familiis Romanis promisisse. Vid. Thomasius de plagio, §. 433.

FORSTNERUS (Christoph.) JCtus et Politicus celeberrimus, Anno 1640. claruit. Elaboravit notas politicas in Corn. Tacitum: item, epistolas. Vid. Böclerus in Museo, pag. 70.

FORTIUS (Joach.) Antv. An. 1536. obiit. Confecit 3. libros institutionum astronomicarum: Chaos mathematicum: librum de interpretatione somniorum, etc. Videatur Sweert. pag. 385. Chilinus vol. 2. pag. 116.

FORTOLUS (Ant.) Joseriensis, An. 1529. claruit. Galeni comment. de dissectione venarum, arteriarum et nervorum stilo satis eleganti transtulit.

FORTUNATIANUS (Curius) artem Rhetoricam tribus voluminibus complexus est. Cassiodorus in Rhet. pag. 1029. vocat doctorem novellum, et monet, ut, qui brevitatis amator sit, eum legat. Nam, cum opus suum in multos libros non tetenderit, plurima tamen acutissima ratione disseruit.

FORTUNATUS (Venant.) Pictaviens. episcopus, imperante Justino juniore, floruit. Reliquit Hodoeporicon: vitam et miracula B. Martini: vitam S. Hilarii, Albini, Medardi, Remigii, etc. Barthius in Claud pag. 3. vocat magni in genii vatem, maximum, si in alia tempora incidisset. Confer Glandorpium, pag. 401. Vide, VENANTIUS.

FORTUNIUS (Aug.) Monachus Camaldulens. historiam Camaldulensem, Venet. A. 1579. edi fecit.

FORTUNIUS (Franc.) Anconitanus, erat JCtus optime eruditus, Lat. literis admodum expolitus, ut M. Antonii Sabellici discipulum agnosceres. Periit lapsus e fenestra, teste Pierio Valeriano, pag. 83. de Inf. lit.

FOSCHERARIUS (AEgid.) JCtus, A. 1289. floruit. Condidit quinque libros Practicae judiciariae, et unum librum de officio Notariorum.

FOSCHERARIUS (Fr. AEg) A. 1546. vixit. Composuit Catechismum, Breviarium et Missale. Elaboravit etiam multa Philosophica.

FOSCHERARIUS (Tiresias) Bon. JCtus, A. 1518. claruit. Extat ejus volumen de Donatione Constantini Magni.

FOSSAEUS (Leonh.) scr. de Rosario et Psalterio S. Mariae, Frib. in 4. Anno 1676.

FOSSOR (Conr.) Nördlingensis, A. 1540. obiit. Reliquit poemata, quae impressa sunt Augustae, An. 1504. Vid. Bruschius de Monast. pag. 24.

FOUGEROLAEUS, (Fr.) Medicus Regius, Anno 1612. vixit. Struxit methodum in 7. libros Aphorismorum Hippocratis, in 4.

de FOUR (Ant.) Dominicanus, An. 1509. obiit. Sacra Biblia, jussu Annae Franciae Reginae, Gallico sermone transtulit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 42.

de FOUR (Thom.) Anno 1642. vixit. Edidit Institutiones Hebraicas, teste Colomesio.

FOURNIER (Georg.) Cadomensis, Anno 1652. obiit. Scripsit Geographiam, Hydrographiam et Architecturam militarem. Vid. Alegambe, pag. 551.

FOXIUS (Paulus) Tolosanus Archiepiscopus, Anno 1584. obiit. Mortuum laudavit M. Ant. Muretus. Vid. Thuanus l. 80. et Muretus, Var. lect. 19, 10.

FOXIUS (Sebast.) Morzillus Hispalensis, in libros Platonis de rep. Anno 1556. commentatus est. Vid. Schottus in B. Hisp. pag. 453.

FOXUS (Joh.) Theologus Oxoniensis, Anno 1587. obiit. Extat ejus Martyrologium, 2. voluminibus: item, meditationes in Apocalypsin Johannis.

FRACASSATUS (Car.) epistolam anatomicam: item, lib. de lingua et cerebro in lucem protulit.

FRACASTORIUS (Hier.) Veronensis, Poeta, Philosophus et Medicus eximius, Anno 1553. obiit. Poeticam, teste Thuano l. 12. ita excoluit, ut ad Virgilianam majestatem proxime accessisse eum faterentur aemuli, et in iis Jac. Sannazarius, qui visa ejus Syphilide non solum alios, sed se quoque ipsum in opere accurato, 20. annorum lima perpolito, victum exclamavit. Defuncto cives Veronenses, ut ante Catullo et Plinio, statuam marmoream posuerunt. Carmina ejus ex parte leguntur Tomo 1. Delit. Ital.

pag. 1046. Julius Caes. Scaliger l. 6. de re poet. vocat praestantissimum post Virgilium poetarum. Syphilidem vocat divinum poema: in quo tamen nonnulla castigat. Inter alia et id reprehendit, quod negaverit, caetera animalia, praeter hominem, morbo Gallico tentari. Testatur Scaliger, vidisse se canem ea lue captum, cum heri sui emplastra linxisset. Vid. Imperialis in Museo pag. 15. Chioccus, pag. 30. Ghilinus, vol. 1. pag. 119. Bartholinus in Med. poet. pag. 131.

FRACCUS (Ambros. Novidius) scr. ad Ovidii exemplum, sacrorum Fastorum libros 12. eosque Paulo III. dedicavit.

FRACHETTA (Hier.) de regimine status et belli scripsisse dicitur. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 120. Naudaeus in Bibl. Pol. pag. 71.

FRACHETUS (Gerh.) Lemovicensis, de primis fratribus ord. S. Dominici, Duaci, An. 1619. commentari coepit.

FRADELIUS (Pet.) [gap: Greek word(s)] ad Jacobum Regem, Lond. An. 1616. habuit.

FRAGOSUS (Bapt.) Lusitanus, An. 1639. obiit. Theologiam moralem 3. Tomis complexus est. Vid. Alegambe, pag. 55.

FRAMBESSARIUS (Nic. Abrah.) Veromanduus, edidit Canonum medicinalium tres libros, An. 1595. item, Ambrosiopoeiam.

de FRAMEINSPERG (Rud.) Bavarus, vixit tempore Caroli IV. Imperatoris. Extat ejus itinerarium ad Terram Sanctam, ap. Canisium T. 6. Ant. lect.

FRANCES (Mich. Ant.) Archidiaconus Caesaraugustanus, scr. de ecclesiis cathedralibus, Lugd. An. 1665. fol. Item, varias et practicabiles juris utriusque resolutiones, An. 1669. fol.

FRANCHINUS (Franc.) Cosentinus, An. 1554. obiit. Carmina, quae fecit, occurrunt T. 1. Delit. Ital. pag. 1126. Vid. Thuan. l. 13.

de FRANCHIS (Laur.) scr. de contro versiis inter episcopos et regulares. Prodierunt cum observationibns Zach. Pasqualigi Romae, An. 1656. fol.

FRANCIDOLIUS (Christian.) habuit orationem ad Christianos, bellum in Turcam parantes.

FRANCISCI (Joh.) Ripensis, Medicus, natus est, An. 1532. obiit, An. 1584. Struxit carmen de oculorum fabrica. Vid. Vindingius in R. H. pag. 110. Bartholinus in poet. pag. 145.

FRANCISCI (Lud. S.) Lusitanus, edidit Globum canonum et arcanorum linguae sanctae, Romae, An. 1586.

a S. FRANCISCO (Joh.) Hisp. lingua Mexicana, quam divinitus addidicisse fertur, sermones dominicales conscripsit, teste Waddingo in S. O. M. pag. 207.

de FRANCISCO (Joh. Franc.) Turturensis, comp. libellum de venaesectione, contra empiricos, An, 1645.

FRANCISCUS, Assissias, natus est, Anno 1182. obiit. An. 1226. Secundo post obitum anno a Gregorio IX. ponti[?]ce sanctorum numero insertus est. Opera ejus Antv. Anno 1613. tribus libris distincta, curante Waddingo, prodierunt. In Epitaphio audit vir Seraphicus, Catholicus, Apostolicus, reparator ecclesiae et Christiani orbis fulcimentum. Vid. Wadding. l. c. pag. 112. Olearius in Abaco, pag. 163.

FRANCISCUS (Hier.) Anno 1667. claruit. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 509.

FRANCISCUS (Jac.) Varanaeus, Lotharingus, Anno 1574. natus est. Scripsit de causa salutis infantum. Vid. Alegambe, pag. 196.

FRANCISCUS (Mich.) Professor Coloniens. scr. de septem doloribus virginis Mariae.

FRANCK (Joh.) Cuprimontanus, exaravit speculum Botanicum: item, Tabacologiam. Vid. Scheferus in Upsal. pag. 404.

FRANCKENBERGERUS (Andr.) struxit Institutiones antiquitatis et historiarum, An. 1597. teste Zeillero.

FRANCKENIUS (Godofr.) Silvaeducensis, Belga, An. 1630. clar. Edidit assertiones de universa Philosophia: item, 18. problemata optica de visu ejusque objecto. Vid. Alegambe, pag. 162.

FRANCO, Abbas Affligemensis, A. 1109. claruit. Duodecim libros de gratia DEI compofuit, qui prodierunt Friburgi, An. 1620. Item, carmen de statu futurae gloriae, teste Sweertio.

de FRANCOFORDIA (Joh.) JCtus, scriptis impugnavit Scabinos occulti judicii, Feymeros dictos.

FRANCOLINUS (Marcell.) scr. tres partes de tempore horarum canonicarum, Romae, Anno 1581. item, lib. de matrimonio spadonis, Venet. An. 1605.

FRANCUS (Antip.) characterum duatum halecum, in litore Norwegico An. 1587. captarum, veram lectionem, An. 1591. eruere conatus est. Vid. Barthol. in Danis pag. 12.

FRANCUS (Cyrillus) Bononiensis, Anno 1585. obiit. Fuisse dicitur mathematicus eruditissimus. Elaboravit comment. de Anno Jubilaei.

FRANCUS (Greg.) Theologus An. 1652. obiit. Scr. de coelo beatorum, An. 1661. Item, Lexicon Sanctum. Universitati Francofurtensi nobilem et insignem suam bibliothecam legavit. Becman. in proleg. B. Fr. pag. 51.

FRANCUS (Hier.) Duacenus, JCtus, An. no 1606. obiit. Reliquit commentarios in regulas Juris civilis.

FRANCUS (Nicol.) Beneventanus, poeta, Anno 1554. periit. Erat ingenio celeri, sed satirico: Claudianum memoriter calluit, sed in Juvenalem propensior. Praeter epistolarum librum, Philenen sariram edidit in aulam Rom. quae hodieque extat. Cum videret, multa crebro humaniter pati Clementem VII. Pontif. Pasquillu scripsit, in quo inseruit illa Johannis: Verbum caro factum est. Pontifex, postquam autore ejus resciverat, jussit nonnullis, ut illi genuinu frangerent, eumque ad Pasquinum extemplo suspenderent. Arreptus itaque Nicol. ac statuae appensus, cum ejusmodi inscriptione: Et crucifixus est pro nobis. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 173. Tollius de Infel. Lit. pag. 20.

FRANCUS (Phil.) in sextum Decretalium commentatus est. Prodiit Basileae, Anno 1581.

FRANGIPANIS (Octav.) publicavit Directorium disciplinae eccles. Colon. Anno 1597.

FRANTZIUS (Wolfg.) celebris Theologus, Anno 1628. obiit, aetatis 64. Conscripsit historiam sacram animalium: Dispp. in Augustanam Confess. Tractatum de Sacrificiis. et alium, de Interpretatione S. Scripturae. Scripta ejus ipsi adversarii admirantur. Vid. Spizel. in Templ. Hon. pag. 102. Henn. Witte, in Theol. pag. 312.

FRANTZKIUS (Georg.) JCtus, An. 1659. obiit. Mortuo parentavit Mart. Hanck. Scripsit de Laudemiis. Videatur Henning. Witte, pag. 331. in JCtis.

FRANZANUS (Pet.) Vicentinus, inter viros claros refertur a Gr. Leto, in Ital. regn. pag. 329.

FRANZOSIUS (Hier.) Veronensis, scr. de pulvere Viperino, Venet. An. 1598. Vid. Linden. pag. 252.

FRASCATA (Gabr.) Brixianus, A n. 1582. obiit. Reliquit comment. de aquis Retutbii Ticinensibus. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 100.

FRASSEN (Claud.) Doctor Parisiens. condidit Philosophiam Academicam, Anno 1668. in 4.

FRAUENBURGERUS (J. Georg.) Norimbergensis, natus est Anno 1589. obiit Anno 1630. Altdorfii Jurisprudentiam professus est. Historiam Virginii Virginiaeque carmine expressit.

FRAUENLOB (Henr.) An. 1313. floruit. Composuit nonnulla in laudem foeminei sexus. Enoch Hannam in Prosod. Germ. pag. 162. sequentia habet: Henricus Frauenlob, juxta nonnullos, doctor Theologiae fuisse dicitur. Carmina quae fecit, ad laudem et gloriam foeminini generis retulit, unde etiam Frauenlob dictus est. Imprimis carmina de Virgine. Maria construxit, quae cantica Mariana nuncupata sunt, ceu memorat Albertus in Chronico, Anno 1317. Moguntiae, ubi sedem collocaverat, mortuus et ibidem in templo Cathedrali sepultus est, matronis feretrum ejus succollantibus et maximam vini copiam circa sepulcrum ejus profundentibus.

FRAXINELLUS (Paulus) Bonon. Anno 1608. claruit. Scripsit de Sacerdotum obligationibus: item, vitam Johannis a Facundo: ut et vitam Thomae Villanovani, teste Bumaldo.

FRECHTUS (Mart.) Theologus, Anno 1556. obiit. Ulmae concionatorem egit, et praeter Germanicas, etiam Latinas conciones habuit. Inde Tubingam vocatus est, ubi Theologiam feliciter docuit.

FRECULFUS, Lexoviensis episcopus, tempore Ludovici Pii, Imp. Anno 846. floruit. Reliquit Chronicon, opere bipertito. Prior pars septem libris constat, et historiam rerum a M. C. usque ad natum Christum continet: altera quinque libros habet, et res gestas a C. N. usque ad regna Francorum et Longobardorum exponit. Videatur Olearius in Abaco pag. 169.

FREDERUS (Joh.) Pomeranus, An. 1572. obiit non sine veneni suspicione. Condidit carmen in laudem Hamburgensium, heroico pede concinnatum. Vid. J. P. Lotichius pag. 4. B. P. pag. 59. Micraelius pag. 373.

FREDEGARIUS, Scholasticus. historcus, tempore Constantini Copronymi claruit. Gesta Francorum ad posteros propagavit. Vid. Zeil. part. 2. pag. 191. Hadr. Valesius l. 15. rer. Franc. pag. 443.

FREDOLIUS (Bereng.) Cardinalis, Anno 1323. obiit. In summam Ostiensem commentatus est. Vid. Olearius l c. pag. 77.

FREDRO (Andr. Max.) edidit gesta populi Poloni sub Henrico Valesio, An. 1660. item. Monita Politico-militaria, A. 1664.

FREGISMONT (Joh. Diet.) scr. de Doctorum dignitate, privilegiis, etc. Anno 1673.

FREHERUS (Marquardus) Augustanus, celebris JCtus et Philologus, natus est Anno 1565. obiit Anno 1614. Plurima conscripsit, ut 2. libros Parergon: origines Palatinas: comment. in Ausonii Mosellam: librum de electoratu Palatino, ad Gewoldum, etc. Edidit etiam alioru scripta non pauca, inter quae Caroli IV. aurea Bulla, scriptores rerum Bohemicarum, scriptores rei monetariae: Petrus de Andlo, Gregorius de Heimburg, Trithemius, et alii. Casaubonus eum Juris et omnis eruditionis peritissimum nec non Germaniae Ocellum: Dousa. virum nobilem, ac rei literariae juvandae natum appellare non dubitavit. Aliquando sub Lampugnani persona latere voluit, cum Lipsium perstringere vellet. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 58.

FREIGIUS (Joh. Thomas) Friburgensis, JCtus, An. 1583. obiit. Erat Pet. Rami discipulus et sectator sedulus. Mortuo Valentino Erythraeo, a Senatu Norimbergensium ad rectoratum Scholae Altdorfinae vocatus est, An. 1575. Inde Busileam concessit. Composuit quaestiones Logicas, Ethicas, Politicas, Physicas, Geometricas et Stereometricas: item quaestiones Justinianeas et Logicam JCtorum. Lindenius pag. 395. eum etiam inter Medicos refert.

FREIMONIUS (J. W.) Bavarus, JCtus, struxit elenchum JCtorum, An. 1579. fol. Vid. Zeillerus part. 2. pag. 58.

FREINSHEMIUS (Joh.) Ulmensis, natus est An. 1608. obiit An. 1660. Mortuo parentavit Abrah. Freinshemius. Comm. suo in Curtium magnam nominis famam

consecutus est. Extant quoque ejus Notae in Florum. Fertur etiam Dispp. in Eth. Aristotelis composuisse, in quibus ostendere conatur, Aristotelem malum et coecum esse ducem: sallique omnes, qui eum sequantur. Vid. Mart. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 296. Scheferus in Upsal. pag. 404. Spizelius in Templo Hon. p. 357.

FREITAGIUS (Joh.) Vesaliensis, Medicus, Anno 1581. natus est: obiit Anno 1641. Grôningae Medicinam professus est. Reliquit Tractat. de Opii natura: item, noctes Medicas. Vid. Autor vitarum professorum Groning. pag. 117.

FREIUS (Janus Caecilius) edidit Physignomiam et Chiromantiam, Paris. An. 1630. Extat ejusdem omnis homo: item, Amoramicus.

FRENCELIUS (Salomo) Silesius, A. 1585. vixit. Helmstadii Ethicam docuit. Carminibus scribendis operam navavit. Augustae Vindelicorum brevem et succinctam adumbrationem condidit. Carmina ejus habentur, Tom. 3. Delit. Germ. pag. 326.

FREROTIUS (Nicol.) JCtus, Paratitla Juris canonici, Paris. An. 1603. publicari fecit.

FRESALIUS (Phil.) Avenionensis, recensuit illos, qui de mysterio Incarnationis commentati sunt.

FRESNEUS (Raph. Trichatus) Burdegalens. epistolam de Charondae effigie, Anno 1658. exaravit.

a FREUDENBERG (AEthon Joh.) libellum de abusu et impostura medicantium An. 1538. promulgavit.

de FREUDENBERG (Guil. And.) JCtus, de rescriptis moratoriis, An. 1637. scribere aggressus est.

FREY (Joan. Caecil.) Philosophiam Druidum et cribrum Philosophicum, Anno 1644. adornavit: item, Viam ad scientias. Vide, FREIUS.

FREYRE (Fr.) Lusitanus, Anno 1640. clar. Composuit 5. libros de symbolis Heroum: Musas Christianas: Consiliorum libros quinque. Adornavit etiam Catenam in 4. libros Regum. Vid. Alegambe, pag. 123.

FREYRE (Jon.) Olyssiponens. An. 1620. obiit. In septem priora capp. libri Judicum commentatus est, An. 1641. in 4. Vid. Alegambe, pag. 240.

FRICIUS (Andr.) composuit 4. Siluas de 3. personis et una DEI essentia, An. 1590. Item, libros 2. de Peccato orig. et lib. arbitrio.

FRIDAEVALLIS (Hugo) Sampaulinus, struxit sex libros de sanitate tuenda carmine elegiaco, An. 1568. teste Swertio, pag. 352.

FRIDERICUS II. Imperator, scr. de arte venandi cum avibus. Prodiit ille liber Argentorati, An. 1596.

FRIDERICUS (Joh.) tractavit de successione intestata, An. 1593. Item, de Lycanthropis, Lips. An. 1591.

FRIDERICUS (V.) scr. Shapah aechad vel collectionem phrasium e Vet. Test. Anno 1663.

FRIEDLIEB (Conr.) JCtus, scripsit de custodiendo Jure sacro levandoque statu ecclesiastico, An. 1664.

FRIEDLIEB (Ph. Henr.) Anno 1652. claruit. Extant ejus Observationes in V. et N. Test. in fol.

FRIGERIDUS (Renatus Profuturus) priscus Historicus, laudatur Gregorio Turon. l. 2. hist. Franc.

FRIGILLANUS (Matth.) scr. de Immortalitate animae in Timaeum Platonis, Paris. Anno 1560.

FRISCHLINUS (Nicod.) Balingensis, natus est A. 1547. obiit A. 1590. Literas Tubingae docere jussus est, cum adhuc annum aetatis vigesimum ageret. Disputationes ibidem singulis diebus Dominicis habuit, pro quibus tres bazios accepit. Tubingâ dimissus, Labacum in Carniolam discessit, ubi juventuti praefuit. Inde Brunswic. sese contulit, ubi itidem munere rectoris perfunctus est. Tandem literarum quarundam acerbitate odium sibi attraxit: unde carceri mancipatus est, ex quo cum evadere vellet, miserrima morte interiit. Carmina non scribere, sed fundere visus est. Reliquit orationes, Elegias, panegyricos, Tragoedias et Comoedias. Callimachum et Aristophanem latine transtulit. Pro Rebecca, Comoedia, Rudolfus Imp. in comitiis Ratisbonensibus coronam poeticam ipsi suis manibus imposuit. Vid. J. P. Lotichius part. 3. B. P. pag. 152. Vosfius de natura Rhet. pag. 3.

FRISCHMANNUS (Joh.) Consiliarius Ducis Mompelgartensis, deinde Gallicus, edidit librum de eligendo Romanorum Imperatore, Anno 1658. item, comm. in Plinii panegyricum ad Trajanum. Vid. Burgoldens. part. 1. Not. Imp. disc. 9. §. 12.

FRISCHMUTH (Joh.) Werthemio Francus, h. t. claret. Jenae Hebraicam linguam profitetur. Scripsit de rege eligendo et deponendo, Anno 1653. Elaboravit etiam varias disputationes. Vid. Adrianus Bejerus in Rect. Jen. pag. 1033.

FRISIUS (Claud.) struxit poema retrogradum de Pace, An. 1629. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 33.

FRISIUS (Gemma) celebris Medicus, natus est Anno 1508. obiit Anno 1555. Lovanii Mathemata professus est. Tractavit de usu Astrolabii: de usu globi Cosmographici: et de usu annuli Astronomici. Vid. Swertius pag. 268.

FRISIUS (Joh. Jac.) Tigurinus, Bibliothecam Gesneri, in epitomen redactam, deinde a Josia Simlero recognita, plurimis autorum scriptis locupletatam. A. 1583. fol. publicari curavit. Edidit etiam Chronologicam autorum classicorum Bibliothecam, An. 1592. in 4.

FRISIUS (Laur.) Medicus An. 1536. claruit. Sanitatis regimen per rationem victus scripto ostendere conatus est.

FRITSCHIUS (Asverus) celebris JCtus, hoc tempore claret. Fecit comment. de Monopoliis, etc.

FRITSIUS (Ant. Gunth.) JCtus, edidit considerationes ad Masenii concordiam, A. 1664. item, Paratitla recessuum Imperii: ut et Tract. de electione Rom. Regis, An. 1656.

FRITZEN (Pet.) construxit Galliam purpuratam, Paris. An. 1639. fol. item, Genethliacon Delphini.

FRIZIMELICA (Franc.) Patavinus, de Balneis metallicis: item, de morbo Gallico commentatus est.

FRIZIMELICA (Hieron.) Philosophus et Medicus hoc tempore claret. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 304.

FRIZOLIUS (Melch.) Parmensis, A. 1520. obiit. Struxit comm. in Psalmos: item, 3. libros de anima. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. p. 257.

FROBENIUS (G. Lud.) edidit Cyclometriam, An. 1617. item, clavem Trigonometriae, An. 1634.

FROEREISENIUS (Isaac) Theologus, natus est Anno 1590. obiit Anno 1632. Argentorati Theologimunere functus est. Reliquit scrutinium Panopliae Bellarm. Hierogymnasmata: Anatomiam draconis: facem Cathol. veritatis: dissertat. contra Weigelianos, etc.

annunciavit, et historicam relationem de rebus Japonicis confecit. Vid. Alegambe pag. 311.

FROISSARDUS (Joh.) Valentianus, An. 1400. claruit. Condidit Chronicon sui temporis. Ex ejus scriptis Joh. Sleidanus ea, quae sunt memorabilia, excerpsit. Vid. Swertius, pag. 426.

FROLINGIUS (Andr.) de natura et progressu Philosophiae, An. 1669. commentatus est.

FROMMANNUS (J. Christ.) h. t. claret. Scripsit de venaesectione, A. 1668. item, de Fascinatione, An. 1675.

FROMMIUS (G.) natus est An. 1605: obiit A. 1651. Scripsit de arithmetica Danica. Vid. Vindingius in Rect. Hafn. pag. 361. Bartholinus in Danis, pag. 47.

FROMONDUS (Lib.) Haccurianus, natus est An. 1587. Paravit coenas Saturnalitias: sex libros meteorologicorum: anatomiam hominis: Labyrinthum de compositione continui: dissertationem de Cometa: tract. de Anima: Antiaristarchum de orbe terrae immobili: Vestam sive Antiaristarchi vindicem: commentarium in Acta, S. Pauli epistolas, et VII. Canonicas. Vid. Valerius Andreae in Fast. Lovan. pag. 141.

FRONTINUS (Sext. Julius) vir Consularis, tempore Nervae et Trajani claruit. Reliquit quatuor libros Stratagematum: item, libellum de aquaeductibus. Videatur Stewech. in Veget. pag. 66. Glandorpius in Onomast. pag. 487. Hanckius part. 1. de S. R. R. pag. 104.

FRONTO, orator, tempore Marci Aurelii Imp. floruit et M. Antoninum Verum latinis literis erudivit, teste Hieronymo in Chronico. Macrobius Saturn. 5. 1. siccum ipsi dicendi genus tribuit. Scipio Gentilis, in Parerg. 2. 7. etiam JCtum fuisse ostendit. Vid. Gatakerus in Anton. pag. 19. Glandorp. pag. 278. Vossius de nat. Rhet. pag. 108.

FRONTO, Emissenus, Rhetor, Romae docuit, imperante Severo. V. Suidas in [gap: Greek word(s)] .

FRONTO (F. J.) elaboravit dissertationem philologicam de virginitate, Paris. An. no 1651.

FRONTO (Hippol.) scr. Strigilin adv. anonymum ad difficiliora loca Scripturae, An. 1640.

FRONTO (Joh.) Andegavens. An. 1662. obiit. Edidit volumen variarum epistolarum: item, refutationem eorum, quae contra Thomae Kempensis vindicias scripsere Robertus Quatremaire et Johan. Launoy, Paris. An. 1650. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 259.

FRONTO (Papyrius) JCtus, tempore Severi Imp. vixit. Composuit libros decretorum: item, 3. libros responsorum. Vid. Bertrandus, in JCt. pag. 290.

FRUSIUS (Andr.) Carnutensis Gallus, An, 1556. obiit. Extant ejus Assertiones, collectae ex interpretatione Geneseos: it. Epigrammata. Alegambe, pag. 26. ait, eum fuisse trium linguarum, Lat. Gr. et Hebr. peritissimum, Medicinae, Jurisprudentiae et Theologiae cognitione insigne, mathematicis scientiis instructum, praestantem musicum, praeclarum oratorem, poetam summum. Fundebat (inquit) versus ex tempore, elegantes, doctos ac peracutos de quocunque proposito argumento, quos, cum voluisset, sic numeris temperabat, ut longo spatio colloquentes falleret, nec versus esse, nisi qui accuratius animum intendisset, animadverteret.

FRUTERIUS (Lucas) Brugensis. A. 1566. obiit. Reliquit 2. libros Verisimilium, it. Epistolas philologicas, quae extant in Lampade Crit. Gruteri. Vid. Swertius, pag. 517. Lud. Carrio, in Ant. lect. 1. 4. Gabbema in epist. clar. vir. pag. 560.

FUCHERUS (Joh.) Aquitanus, primo JCt. deinde Theologus factus Indis Evangelium praedicavit. Compos itineraium

FUCHSIUS (Leonh.) Medicus, natus est, Anno 1500: obiit, Anno 1566. Docuit Tubingae Annis 35. Composuit Historiam stirpium: 8. libros de ratione curandi: quinque libros institutionum Medicinae, etc. Nicolaum Myrepsum, Alexandrinum, e Graeco in Lat. transtulit et luculentis annotationibus illustravit. Inter alia, morbum esse substantiam, [gap: Greek word(s)] statuebat. Vid. Thuanus l. 38.

FUCHSIUS (Remaclus) Limburg. Medicus, Anno 1587. obiit. De aquis, stirpibus et aromatibus commentatus est. Vid. Sweertius, pag. 655.

de la FUENTE (Casp.) Toletanus, Anno 1649. claruit. Quaestiones dialecticas et Physicas, Anno 1631. edi curavit. Vid. Wadding. pag. 143.

de la FUENTE (Jac.) Hisp. An. 1616. obiit. Vulgo Pater pauperum dictus est. Vid. Alegambe, pag. 196.

FUFIDIUS, Arpinas, JCtus, tempore Ciceronis floruit, Vid. Bertrandus in JCt. pag. 305.

FÜHRERUS (Christoph.) ab Haimendorf, Patricius et Duumvir Norimb. Anno 1610. obiit, aetatis 69. Edidit Itinerarium in Orientem, ex quo multorum locorum et regionum Terrae Sanctae luculenta cognitio hauriri potest. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 60.

FUIRENIUS (Henr.) Medicus, et Prof. Hafniensis, Anno 1614. natus est: obiit An. 1659. De Ascite disputavit. Collegit insignem Bibliothecam, quam Hafn. Academiae consecravit. Mortuum laudavit Thomas Bartholinus. Vid. Henningus Witte, in Medicis, pag. 193.

FUIRENIUS (Thom.) Hafniensis, edidit catalogum et rariora musei Henr. Fuirenii, Anno 1660. in 4.

FULBERTUS, Carnotensis episcopus, Anno 1028. obiit. Composuit epistolas et sermones: item, versus in laudes Sanctorum. Eidem legenda de nativitate S. Mariae tribuitur. Hunc primum ajunt festum nativitatis virginis Mariae in. Galliis celebrasse. Vid. Olearius in Abaco, pag. 169. Vossius de Poet. Lat. pag. 71.

FULCHERIUS, Carnotensis, res gestas Balduini, R. Hierosolymitani, in literas retulit.

FULCINIUS, JCtus, scr. nonnulla, quae ad edicti explicationem pertinent: item, de impensis in rem dotalem factis. Vid. Bertrandus, pag. 259.

FULCO, cognomine Bonus, Andegavorum Comes, seculo X. claruit. Vid. Olearius, pag. 170.

FULCO (Guilh.) Londinensis, An. 1589. obiit. Scriptis pugnavit cum Stapletono. Edidit etiam praelectiones in Apocalypsin. Opera ejus Londini, fol. Anno 1617. prodierunt.

FULCUS (Jul.) fructus eorum, qui eleemosynas erogarunt: item sententias eorum, qui de eleemosynis scripserunt, uno in volumine Romae, Anno 1574. in 4. complexus est.

FULGENTIUS (Fab. Cl. Gordianus) Afer, Ruspae episcopus, Anno 529. obiit. Exaravit libros ad Thrasimundum Regem: unum contra Arianos, etc. Vid. Andr. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1146. Vossius in hist. Pelag. 1, 21. Ph. Labbe, in Diss. de S. E. pag. 327. Olearius, pag. 170.

FULGENTIUS (Fab. Planciades) Grammaticus, texuit libellum de continentia Virgiliana: et alium de antiquarum vocum interpretatione, ad Chalcidium, qui extant. Physiologicon ejusdem nondum apparet. Hunc Fulgentium nonnulli (vid. Floridus Sabinus, in subcis. lect. 2, 24. ) cum Fulgentio Ruspensi confundere solent. C. Barthius in 1. Silv. Papinii, pag. 81. Fulgentius (inquit) omnium scriptorum audacissimus, corruptus sermone, confusus intellectu, et omnino quidvis potius quam sapientiae consultus. Et iterum in Not. ad 6. Thebaid. pag. 449. Haec Fulgentius: quem scriptorem legendo miseratione temporum

afficimur; tanta enim jam ruditas a Graeca literatura erat, ut sibi arrogantiae summae homo omnia scribere licere crederet, modo velautores Graecos vel voces ejusdem linguae per caput pedesque attrahere posset in medium, et inde suum negotium curare. Haec ille.

FULGINAS (Gent.) Medicus, ab industria sua Speculatoris cognomen nactus est. Scr. de Proportionibus medicinarum.

de FULGINIO (August.) edidit Viam, qua Servatorem sequi possimus, Colon. A. 1601.

FULGOSUS (Bapt.) (quem alii Campofulgosum appellant) dux Genuensis, A. 1483. principatu a suo patruo dejectus est. Quo vero exilii sui dolorem levaret, totum sese literis tradidit, et ad filium Petrum 9. libros factorum et dictorum memorabilium Italice composuit, quos postea Camillus Ghilinus, Mediol. latine transtulit. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 97.

FULGOSUS (Raph.) Placentinus, JCtus, Anno 1420. vixit. Scripsit Opera Buleutica: item, comm. in Codicem. Epitaphium ejus tale invenio:

Vid. Panzirolus, in JCtis, l. 2. c. 83. item, Ghilinus, vol. 1. pag. 202. Thomas. de Plagio, §. 434.

FULLERUS (Nicol.) Hantoniensis Anglus, Anno 1626. obiit. Reliquit sex libros Miscellaneorum. Vid. Bochartus in Phaleg. 4, 19.

FULLERUS (Thomas) Northantoniensis Anglus, Anno 1662. obiit. Commentatus est in epist. ad Corinthios.

FULLONIUS (Guilh.) Hagiensis, An. 1560. floruit. Publicavit comoedias, ut Acolastum, Misobarbarum, Hypocrisin, etc.

FULVIUS Nobilior, A. U. C. 561. praetor, in Hispania strenue se gessit. Scripsit Fastos, quos, teste Macrobio, Saturn. 1, 12. in aede Herculis Musarum collocavit.

FULVIUS, (Andr.) Praenestinus, Anno 1517. claruit. Antiquitates urbis Romae quinque libris complexus est. Vid. Hanckius, part. 2. de S. R. R. pag. 125.

FULVIUS (P.) Italus, carminibus famam sibi comparavit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 1164.

FULVIUS (P.) Picto, versibus nomen suum celebre fecit. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 922. Tollius in tract. de Inf. lit. pag. 59. vocat suavissimum et argutissimum poetam, et inprimis laudat ejus tragaedias, in quibus, magno adhibito judicio, Senecam prudentissime expresserat. Natum quandoque inter P. Fulvium, Ant. Muretum et Joach. Bellajum certamen poeticum, Salmonio Macrino judice, qui ex tribus epigrammatis Fulviano palmam attribuit. Vid. Sammarthanus, pag. 42.

FUMAEUS (Ant.) JCtus, scripsit de Eo, quod interest. Videatur Sammarthanus, pag. 146.

FUMANELLUS (Ant.) Veronensis, Medicus, multa conscripsit, qvae junctim impressa sunt, Tiguri, A. 1557. Vid. Chioccus, pag. 27.

FUMUS (Barth.) Placentinus, An. 1545. claruit. Edidit auream Armillam, complectentem omnes casus ad animarum salutem. Lugd. An. 1594.

FUNCCIUS (Christ.) condidit Breviarium orbis hodie imperantis quadripartitum, An. 1673.

FUNCIUS (Joh.) Werdâ Norimbergensis, An. 1518. natus est. Vitam suam magnam partem ipse enarrat in epistola ad Albertum Marchionem, quam Chronologiae suae praemisit. Tristem exitum vitae habuit. Nam a proceribus Borussiae accusatus, quod novis rebus studuisset, cum aliis duobus, Horstio et Snellio, capite truncatus est, Regiomonte, A. 1566. Ante supplicium fertur hoc distichon pronunciasse:

Praeter Chronologiam, etiam vitam viti Theodori, celebris Theologi, conscripsisse dicitur. Videatur Thuanus lib. 38.

FUNDATIA (Ang.) Bonon. JCtus Anno 1579. fl. Decisionibus Rotae Bononiensis additiones una cum Camillo Cyprio apposuit.

FUNES (Mart.) Hisp. scripsit Speculum morale et practicum, Anno 1599. Vid. Alegambe, pag. 326.

FUNGERUS (Joh.) Leowardiensis, An. 1604. vixit. Etymologicon trilingue concinnavit: item, 4. libros Messiados. Carmina ejus ex parte habentur T. 2. Delit. Belg. pag. 424. Videatur Sweertius pag. 426.

FURICHIUS (Joh. Nic.) Argentoratensis, edidit poemata miscellanea, Anno 1624. item, 4. libros Chryseidos.

FURIUS (A.) Antias, A. U. R. 650. floruit. Agellius veterem poetam appellat. Condidit Annales carmine. Vid. Glandorp. pag. 367. Merula in Enn. pag. 46. et seq.

FURIUS, Antinus, JCtus, Papiniano coaevus fuit. Reliquit partis Edicti libros quindue. Vid. Bertrandus in JCt. pag. 182.

FURIUS (M.) Bibaculus, Cremonensis, poeta Jambicus, A. U. C. 691. claruit. Agellius l. 18. c. 10. versus ex eo perelegantes adducit. Suetonius et Tacitus autores sunt, Bibaculum istum contumeliosa carmina in Julium Caesarem edidisse. Tacitus l. 4. Carmina Bibaculi et Catulli referta contumeliis Caesarum leguntur. Sed ipse D. Julius, ipse D. Augustus et tulere ista et reliquere: haud facile dixerim, moderatione magis, an sapientia. Nam spreta exolescunt: si irascare, agnita videntur. Vid. Glandorp. in Onomast. pag. 367.

FURIUS (Frid.) Hisp. tres libros Rhetoricarum institutionu, Lov. A. 1554. edidit.

FURLANUS (Dan.) Cretensis, in libros Aristotelis de partibus animalium, Venet. A. 1574. item, in Theophrastum de lapidibus commentatus est.

FURNERIUS (Bernh.) Leoward. Anno 1616. obiit. Chronicon Joh. de Beka imprimi curavit. Vid. Zeiller. part. 3. pag. 87. Extat etiam ejus carmen dererum usu et abusu.

FURNIUS (Jac.) Genuensis, JCtus, Anno 1500. teste Sixto Senensi, floruit. Psal. CXIX. Graeco et Latino carmine transtulit, ita ut singuli octonarii octo versus contineant, et ab una litera secundum ordinem alphabeti incipiant.

FURNIUS (Joh. Fr.) Mutinensis, a Pierio Valeriano de Inf. liter. pag. 111. laudatur, ut Philosophiae scientissimus, qui Graecas et Lat. literas severioribus studiis adjunxerit, adhaec rebus gerendis non ineptus fuerit.

a FURNO (Janus Vitalis) Panormitanus, Anno 1310. claruit. InPs. 50. 66. 113. commentatus est. Vid. Wadding. in S. O. M. pag. 330.

FÜRSTENHOLD (Eus.) examen judicii de Constantini itinerario, Anno 1670. publice proposuit.

FURTADUS (Franc.) Lusitanus, promisit Logicam et libros de coelo. Cum Chinensibus plurimis annis versatus est. Vid. Alegambe, pag. 123.

FUSARIUS (Vinc.) Consilia: item, Tr. de Substitutionibus reliquit, An. 1628. fol.

FUSCIANUS (Tuscius) JCtus, sub Antonino Pio Imp. claruit. Consule G. Panzirolum in JCt. l. 1. c. 39. Vide TUSCIANUS.

FUSCHUS (Paul.) episcopus Sarnensis, composuit 2. libros de visitatione et regimine ecclesiarum, Romae, A. 1581.

FUSCUS (Palladius) Patavinus, fecit comment. in Catullum, Tibullum, Propertium: item, librum de situ orae Illyrici. Vid. Carrio, in Ant. lect. 2, 19. Hallerv. in B. C. pag. 302.

GEORG MATTHIAE KÖNIGII BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA.

C.

D.

E.

F.