CAMENA Early Modern Latin Texts

BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA, in qua Hebraeorum, Chaldaeorum, Syrorum, Arabum, Persarum, Aegyptiorum, Graecorum & Latinorum per universum terrarum orbem Scriptorum, Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum, Historicorum, Geographorum, Philologorum, Oratorum, Poetarum, etc. Patria, Aetas, Nomina, Libri, saepius etiam Eruditorum de iis Elogia, Testimonia et Judicia Summa fide atque diligentia ex quotidianâ Autorum Lectione depromta a prima Mundi origine ad Annum usque M. DC. LXXIIX. Ordine Alphabetico digesta gratissima brevitate recensentur et exhibentur a GEORGIO MATTHIA KÖNIGIO, Graec. Lingv. et Poes. in Acad. Altdorfina Prof. Publ. nec non Bibliothecario. [gap: illustration] ALTDORFII Impensis WOLFFGANGI MAURITII et Haeredum JOHANNIS ANDREAE ENDTERORUM, Bibliopol. Norimb. Typis HENRICI MEYERI, Typographi Acad. ANNO CIC ICC LXXVIII.

VIRI PRAESTRENUI, NOBILISSIMI, MAGNIFICI, ET PRUDENTISSIMI, DN. ULRICE Grundherr/ SEPTEM-VIR ET PROTOPROVINCIALIS. DN. JODOCE CHRISTOPHORE Treß/ a Kreßenstein/ in Krafftshof/ Retzelsdorff et Dürren=Mungenau. DN. GEORGI SIGFRIDE Toler/ DN. CHRISTOPHORE GOTHOFREDE Pfintzing/ ab Henffenfeld et Grundla. DN. GUSTAVE PHILIPPE Tetzel/ a Kirchensittenbach/ Borra/ et Artelshofen, INCLUTAE REIPUBLICAE NORIMBERGENSIS PROVINCIALES ET SENATORES GRAVISSIMI, DOMINIS ET MECAENATES OMNI CULTU AC OBSEQUIO AETATEM AFFICIENDI.

TAndem Gemino semper-obstrictus vinculo ob Beneficia maxima B. Parenti mihique consequenter praestita a Vobis, Et Honorum et Virtutum Insignibus Spectatissimi VIRI, gratae mentis tabulam in AEternaturo Memoriae Vestrae Cultusque Fano submissâ animi devotione suspendere audeo bibliothecam Autorum quidem et Librorum insigni numero conspicuam, Folia pauca, crassitiem palma non majorem complectentem, verbo LIBRUM, Scriptorum Veteris et Recentioris, Melioris et Sequioris AEvi Nomina, Nativitates, AEtates, Mortes, Scripta, Elogia, Serie alphabeticâ quam compendiosissime exhibentem. Quid sibi ergo BIBLIOTHECAE Nomen vult, Britannicus Martialis quaerat? Unus enim non est BIBLIOTHECA Liber. Apagite profana Monstra; Illex Momus, Praestigiatrix Ambitio,fascinans cuncta carpendi Libido! Armata contra Vos in aciem procedunt manu famosissimi Literarum Septemviri, Sixt. Senensis, Gisbert. Voetius, Photius, Buxtorffius, Draudius, Bolduanus, Jamesius, quibus Innumerabiles turmae et cohortes Grammaticorum, Logicorum, Rhetorum, Poetarum, Criticorum, Philologorum, Historicorum,

in auxilium paratas succedunt. Agite Vires vestras experimini, Et Palmas ex utraque palma Victoribus vestris ultro dabitis. Dubitatis? Communis Germaniae Praeceptor Quatuor saltem Autores Bibliothecam constituere jam ante seculum asseruit, ARISTOTELEM, PLINIUM, PLUTARCHUM ET PTOLEMAEUM. Nondum acquiescitis? Franciscum Junium accipite, cujus Bibliotheca Genevae literis operam navantis Quatuor tantum Libris constabat, BIBLIIS, INSTITUTIONE CALVINI, CONFESSIONE BEZAE, ET GRAMMATICA HEBRAEA CEVALLERII. Plura vultis? Unicus Liber instar Bibliothecae esse potest. Nam Ut Elogium cujusdam de Plinio afferam, Quid juvat innumeris repleri scrinia libris? Unus prae cunctis Plinius esse potest. Sed inquitis, Rationem instituti mei innumeros postulare? Non repugno: Cur, ergo nonnulli praeteriti sunt? Cur quaedam de illis omissa? Sinensis non eram, Qui Doctorum omnium Nomina, Patrias, Parentes, Officia, et quo in loco ea gesserint, describere potuerim. Quid si tamen Homeri Iliadem nucis cortici incluserim? Urgebitis? Curam Principimi esse et Magistratuum Publice Bibliothecas instruere, dicare, donare. Sic accepimus, Osymanduam [gap: Greek word(s)] titulo superbîsse,

Ptolemaeum Philadelphum LXX. millibus voìuminum celebrem fuisse, Attalicam Serapeum ostentasse, Byzantinam Constantinopolim jactasse, Vaticanam triplicem Romam prae se ferre, quasque aevum alias absorpsit, Summis encomiis dignissimas extitisse. Privatis tamen etiam privatim licere Bibliothecas condere Ratio, Experientia, Factaque ipsa attestantur: Quin privata omnium primo ea fuit cura, et quisque sibi suisque tantum Bibliothecas struebat: Postea demum Reges et Dynastae usurparunt, non tam in usum, quam ambitionem et splendorem. Non hos, sed illos secutus Non tam Bibliothecam, quam Bibliothecarum catalogum, Non Libros ipsos, sed Librorum indicem, Non armarium, sed armariorum títulos, Non loculamenta, sed pro loculamentis Paginas, columnas, lineas Vobis O Patroni et Euergetae Venerandi, Vobis Quos Deus, Natura, Fortuna Omnibus ornatos voluit excellere rebus, VOBIS, Qui Patrem, qui me, quia omnia mea fovistis, promovistis, servatis, protegitis, Offero, do, dico, dedico. Excipite ea, quo alias alia omnia literaria excipere soletis, Animo, Affectu, Candore, Favore, Clementia, Benevolentia, meque VOBIS et omnia mea quam commendatissima habete. Non enim, quod hîc porrigo, Vile est, abjectum aut inutile, Sed in manus vestras resigno Caesarum Majestatem, Regum Potentiam, Principum Gazas,

Comitum, Thesauros, Baronum Opes, Nobilium Dividas, Juvenum Oblectationem, Senum Consolationem, Martis Artes, Artium Matrem, Pacis Fructus, Reipublicae Fulcra, Curarum Fugas, Laetitiae Temperaturas, Literatorum Delicias, Literarum Vindicias, Innumera denique omnium bonorum Gargara. Breuiter: Gemmas et aurum supergredientem, Omnibus pariter praesenti venturisque seculis inservientem VOBIS LIBRUM, Certum antiquae et recentioris Opulentiae monumentum, Aliud quippe nunc pro maximis ac immortalibus Beneficiis Vestris praestare nequeo, submississime consecro, VOBIS PATRIBUS PATRIAE Librorum et Ingeniorum amantissimis Longaevam Vitam, Integram valetudinem, AEternum libros literasque promovendi Amorem, Curarum et Quietis Felicitatem, Nominum et Meritorum Immortalitatem, Prosperos rerum omnium Eventus, Et quaecunque Magnitudini Vestras, Fortunae atque piissimis Patriae desideriis debentur, Calidissimo et devotissimo pectore apprecatus GEORGIUS MATTHIAS KÖNIG, P. P. nec non Bibliothecarius.

AAGARDUS (Christianus) Danus, edidit Threnos Hyperboreos in Exequias Christiani IV. Regis, Anno 1648. fol. Hafn.

AAGARDUS (Nicol.) Prof. Eloqv. Sor. A. 1647. claruit. Scripsit de optimo genere Oratorum: de Ignibus subterraneis: animad versiones in Ammianum Marcellinum: de Stilo Novi Test. Disputationes in Tacitum: de Nido Phoenicis: de Usu Syllogismi in Theologia, etc.

ABANUS (Petrus) edidit Conciliatorem contro versiarum inter Medicos et Philosophos. Idem est cum Petro Aponensi. Vide, APONENSIS.

ABARBANEL (Isaac) celebris Judaeus et magnae existimationis, A. M. 5269. obiit, teste David Ganz in Zemach David. Alii eum Abravanel nominant. Scripsit multa et varia: imprimis in universam Scripturam commentatus est. Methodus ipsius, judice Hottingero, Christianorum [gap: Greek word(s)] maxime respondet. Edidit etiam Comment. peculiarem in Danielem, quem Fontes Salutis appellavit: et alium in Pirke Avoth, seu Capitula Patrum. Autor Schalschelet Haccabala recenset XIII. Tractatus, quos confecit. Vid. Dav. Ganz lib. c. pag. 150. Commentarium ejusdem in Haggaeum J. A. Scherzerus, Prof. Lips. A. 1663. Latine transtulit, et Trifolio suo inseruit. Adde Spizelium in Specimine Univers. Bibliothecae, pag. 7.

ABARIS, [gap: Greek word(s)] , Scytha, quo tempore vixerit, non convenit inter Scriptores. Quidam, eum circa III. Olympiadem in Graeciam venisse, tradunt, ut Hippostratus apud Harpocrationem. Alii Pythagorae [gap: Greek word(s)] faciunt, ut Jamblichus in vita Pythag. cap. 19. qui etiam testatur, [gap: Greek word(s)] dictum esse, quod per aetherem graderetur sagittae inequitans. Nonnulli ejus aetatem ad LIV. Olympiadem rejiciunt. Edoardus Simsonius duos Abarides fuisse, existimat. Scripsit Oracula, teste Suida, quae [gap: Greek word(s)] appellata sunt. Elogium Abaridis non vulgare legitur ap. Photium, Cod. CCXLIII. ex Himerio Sophista, pag. 1135. Plura vide ap. Meursium in Notis ad Apollonium Dyscolum, pag. 89. et seq.

ABAS, [gap: Greek word(s)] Sophista, composuit [gap: Greek word(s)] , teste Suida. Quando vixerit, non constat. Fit etiam Abantis, qui Troica scripserit, mentio apud Servium Honoratum, in illud AEneid. IX. Pocula devictâ Genitor quae cepit Arisbâ.

de ABBATIS VILLA (Johann.) Gallus, Archiepiscopus Bisontinus, scripsit Commentarium in Canticum Canticorum qui impressus est, A. 1521.

ABBATIUS (Baldus Ang.) edidit Discussarum Concertationum Opus, Pisis, A. 1594. Item, de Viperae admirabili natura, et mirificis ejus facultatibus, Urbini, A. 1591.

ABBATIUS (Robert.) Episcopus Salisburiensis, edidit Demonstrationem Antichristi, contra Bellarm. A. 1608. Antilogiam adv. Apologiam Andr. Eudaemonis, A. 1613. Animadversiones in Thompsoni Diatribam de amissione et intercisione Justificationis et Gratiae, etc. Obiit A. 1618.

ABBATTUS (Georg.) Cantuariensis Episcopus, A. 1600. claruit. Composuit Explicationem VI illustrium Quaestionum, 1. de Mendacio. 2. De Circumcisione et Baptismo. 3. De Astrologia. 4. De praesentia in cultu Idololatatrico. 5. De fuga in Persecutione et Peste. 6. An DEUS sit author peccati.

ABBO, Floriacensis, A. 1004. obiit. Scripsit Epitomen de Vitis Pontificum, quam Joh. Busaeus, cum Anastasio Bibliothecario, edidit Moguntiae, A. 1604. Vid. Phil. Labbe l. 1. Diss. de Scriptor. Eccles. pag. 23. Olearias in Abaco, pag. 1.

ABBO, alius a priore, S. Germani Monachus, A. 892. vixit. Scripsit carmen Heroicum de Obusidione Lutetiae Parisiorum, a Normannis facta. Vid. Labbe l. c. pag. 24. Casp. Barthius in Adv. 2, 38. Cernui cognomen ei tribuit. Sed errat. Vocat se Abbo alicubi Cernuum: Cernuus Abbo tuis jugiter, etc. Sed Cernuus ibi appellativum est.

ABDELMESSIAS, Patriarcha AEgypti, edidit Legationem ad Clementem IIX. et professionem fidei. Extat T. 6. Annalium Baronii sub finem.

ABDIAS, [gap: Greek word(s)] , Babylonius, unus e Discipulis DN. JESU CHRISTI fuisse dicitur. Sub ipsius nomine Vitae Apostolorum circumferuntur. Libro 6. se Christum in carne vidisse, asseclamque fuisse Simonis et Judae, cum in Persiam abirent: denique ab iis Babyloniae se Episcopum factum esse, memorat. Wolf. Lazius primus Scriptorem illum in lucem protraxit, eumque tanti fecit, ut dubitaverit, Abdias ne ex Luca, an Lucas sua ex Abdia sumserit. Paulus IV. librum istum inter scripta a se damnata retulit, teste Sixto Senensi. Laurentius Baraeus tamen dictum Autorem in Tomos Hist. SS. Patrum transtulit. Vid. Andr. Rivetus T. 2. Oper. pag. 1073. Phil. Labbe T. 1. Dissertat. de Script. Eccles. pag. 2. Olearius in Abaco, pag. 2.

ABEL (Leonhard.) Melitensis, An. 1605. obiit. Reliquit Opus de Christianorum Orientalium statu, adhuc ineditum. Meminit ejus Miraeus.

ABELARDUS, vel, ABAILARDUS (Pet.) Gallus, A. 1140. claruit. Scripsit Theologiam, Apologeticum suae fidei, et librum de Eucharistiae Sacramento. Hujus Abelardi Opera lucem aspexere Parisiis, A. M DC XVI. fol. In ejus Epitaphio ita legitur:

Ajunt, eum in gravissimos errores aliquando lapsum esse, ante obitum tamen resipuisse. Vid. Hornbek. T. 1. Socinianism. pag. 14.

ABELLIUS (Ludov.) edidit Medullam Theologiae, duobus Voluminibus, An. 1658. Paris. Sacerdotem Christianum, A. 1671. Item, Enchiridion Episcopalis solicitudinis, A. 1668.

ABELUS (Mich.) Poeta, A. 1580. floruit. Scripsit 4. libros Carminum, et 2. Elegiarum, An. 1594.

ABENESRA, Hisp. Judaeus celebris, Theologus, Astronomus et Philosophus, judice Buxtorfio, insignis, qui Commentaria praeclara in universa Biblia composuit. Proprium ejus nomen est, R. Abraham, bar R. Meir ben Esra, ut ipse se appellat in fine Commentarii sui in Prophetas minores. Mortuus est A. aetatis 75. Commentarium suum in XII. Prophetas minores absolvit in urbe Rhodo, A. C. 1145. Ob insignem doctrinam et sapientiam [gap: Greek word(s)] [?], i. e. sapiens, cognominatus est. Scripta ejus plura enumerantur, ut [?], i. e. fundamentum Timoris: [?], i. e. statera linguae sanctae: [?], i. e. secretum legis. AEnigma Abenesrae de literis [?], insertum praefationi Comm. ipsius in Pentateuchum, egregie explanatum R. David Cohen de Lara, An. 1658. edidit. Conf. Spizel. in Spec. Bibl. Univ. p. 23. et seq.

ABENEPHIUS, Historicus Arabicus, scripsit librum de Mysteriis AEgyptiorum, in quo ostendit, AEgyptiorum sacras disciplinas penes Hebraeos mansisse. Crebro ejus mentionem facit Athanasius Kircherus in Oedipo AEgyptiaco, cumprimis T. 1. Syntagm. 4. fol. 249.

ABEN TIBBON, alias R. Moses Abben Tibbon dictus, teste Ganzio, in Zemach David, pag. 142. A. M. 5030. librum Euclidis ex lingua Arabica in Hebraicam transtulit. Physicam Hebraeam quoque composuit, quam [?], i. e. Spiritum Gratiae appellavit. Ei quoque debetur Versio Hebraica libri Cosri. Vid. infra, MOSES.

ABIOSUS (Joh.) Neapolitanus, composuit Dialogum in Astrologiae defensionem, cum Vaticinio a diluvio usque ad A. C. M. DCC. II. Liber impressus Venetiis, A. 1494.

ABLAVIUS, Gothorum historiam composuit. Allegatur aliquoties a Iornande, cap. IV. XIV. XXIII. Ejus meminit Raph. Volaterranus l. 13. Anthropol. Ablavius (inquit) genere Gothus, educatus Ravennae, scripsit de Bello Gothorum, temporum istorum Historiam complexus.

Epiphanius 1. Panarii, Sethianos Haereticos Abrahae Apocalypsin habuisse, memorat. Origenes, teste Sixto Senensi, Hom. 35. in Lucam, allegat testimonium ex scripto quodam Abrahae apocrypho, in quo inducuntur Angeli iniquitatis et justitiae, de salute et interitu Abrahae disceptantes. In Synopsi Athanasii liber, qui assumptio Abrahae dicitur, memoratur. Apud Judaeos etiam liber sub nomine Abrahae circumfertur, cujus est inscriptio [?], i. e. de Creatione. Rectius tamen alii eum R. Akibae tribuunt. Vid. Placcius, pag. 133.

ABRAHAM, Ben David, alias Ben Dior, A. M. 5921. claruit. Composuit librum Cabalae: item librum Chaschub de Articulis fidei: item librum eximium de Astrologia, et aliquot alios. Vid. Dav. Ganz in Zemach, pag. 139.

ABRAHAM, Ben David, alius a priori, A. M. 5928. claruit. Fuit Raf excellens, ex Phiskiara. Fecit novas Annotationes in Gemaram: item Animadversiones in Rambam. Composuit etiam librum Bahale nephesch, magnum syntagma de judiciis. Tradunt Apellae, Sp. Sanctum in ejus schola resplenduisse. Vid. Ganz, l. cit. pag. 139.

ABRAHAM Demalbisch, Abarbineli [gap: Greek word(s)] fuit Scripsit Mikne Abraham.

ABRAHAM, Echellensis, Maronita, Syriacae Linguae professor Romae. Is Catalogum Hebed Jesus notis illustravit. Idem S. Antonii, Eremitarum Principis, XX. Epistolas ex Arabico transtulit, A. 1641. Scripsit etiam Vindicias Eutychii Patriarchae.

ABRAHAM, Ibnu Sahal, Medicus Arabs, A. C. 1265. obiit. Vid. Hotting. in Bibl Quadrip. pag. 288.

ABRAHAM Nasi, excellens Sapiens et Astrologus A. M. 5865. composuit Sepher Hibbur.

ABRAHAM, Pragensis, A. M. 6303. obiit. Erat praeses scholae Pragensis, peritusque fuit septem scientiarum. Composuit Explicationem in Rasi, et Hagiha in Thur Oreg chajim, sicut Hagahot Japheloth. Vid Ganz in Zemach, pag. 153.

ABRAHAM TAM, unus ex autoribus Thosephot, composuit librum Jaschar. Obiit in Gallia, in provincia Rhemensi, tribus milliaribus a Trecia. Vid. Ganz, pag. 137.

ABRAHAM Seba, A. C. 1510. floruit Scripsit [?], i e. fasciculum Myrrhae, qui est celebris Commentarius in Legem Mosis.

ABRAMUS (Nicol.) Lotharingus, A. 1647. claruit. Edidit 2. Tomos Comm. in Orationes Ciceronis, A. 1631. Parisiis. Item, in Virgilium. Quaestionum libros XV. sub titulo Phari Vet. Test. A. 1648.

ABRON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, scripsit, teste Stephano Ethnographo (in [gap: Greek word(s)] , i. e. de festis et sacrificiis Vetetum. Item, [gap: Greek word(s)] , teste eodem in [gap: Greek word(s)] . AEtas ejus nos latet. Vid. Jonsius de Scriptor. hist. Philos. pag. 319.

ABRON, Rhodius, Grammaticus, scripsit de Theocrito, teste Diogene Laert. in Aristotele. Suidas ex Hermippo memorat, Abronem Rhodium, Tryphonis discipulum, Romae Rhetorica praecepta docuisse.

ABRONIUS Silo, vixit extremis Octa viani Augusti temporibus. Meminit ejus M. Seneca, suasor. 2. pag. 13. ubi eum vocat discipulum Latronis, patrem Silonis, qui Pantomimis sabulas scripsit.

ABSALON, Sprinckirsbacensis Abbas, A. 1120. vixit. Scripsit Homilias, quas Dan. Schillingkius A. 1534. Colon. in folio edi curavit.

ABSELIUS (Guil.) Bredanus Flander, A. 1571. obiit. Scripsit Tractatum super oratione Dominica, carmine eleganti: item Epistolas. Vid. Sanderus in Scriptor. Brugensibus, pag. 34.

ABSTEMIUS (Laur.) Maceratensis, scripsit libros quosdam obscurorum locorum ad Guil. Ubaldum: item Hecatomythion, i. e. centum Fabulas Latinas, ab ipso confictas, A. 1522. Annotationes ejus leguntur Tom. 1. Lampadis Criticae Gruteri, pag. 878. et seqq.

ABSYRTUS, [gap: Greek word(s)] , Prusaensis aut Nicomediensis miles, sub Imp. Constantino ad Istrum militavit. Scripsit, secundum S[?]idam, [gap: Greek word(s)] , i e. librum de Medicina equorum. Absyrti nonnulla extant inter Veterinarios, Basileae, A. 1537. a Sim. Grynaeo editos.

ABUBAHAR, Arabs, A. C. 1450. obiit. Vid. Hottingerus in Bibl. Quadrip. pag. 286.

ABUCARAS, [gap: Greek word(s)] , (praenomine Theodorus) Cariae Episcopus, vixit seculo

IX. post medium, tempore Basilii Macedonis, et IIX. Synodi. Scripsit va ra Opuscula contra Haereticos, Judaeos et Saracenos. Ea Jacobus Gretserus primum edidit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 445.

ABULFEDA (Ismael) Rex Syriae, Scripsit opus Geographicum, dictum Directorium regionum. Fabricius in specim. linguae Arab. pag. 99. refert, hunc Tract a Wilh. Schickardo Latine esse translatum.

ABULHASEN, Aschariensis, A. C. 952. obiit. Vid. Hotting. in Bibl. Quadrip. pag. 249.

ABULPHARAIUS, (Greg.) Christianus, scripsit Arabice Historiam, cui nomen Compendium Dynastiarum. Eam Edoardus Pocockius, Oxon. A. 1650. edidit et notis illustravit. Floruit eo tempore, quo Tatari Moguli Mesopotamiam et Syriam pervaserunt. Vid. Spizelius in specim. Univ. Bibl. pag. 49.

ABURNIUS Valens, JCtus, Jaboleno Prisco successit. Meminit ejus Pomponius in Enchiridio Juris. Scripsit 7. libros Fideicommissorum. Vid. Guido Pancirolus, de Jct. l. 1. c. 3. et Joh. Bertrandus [gap: Greek word(s)] , pag. 92.

ABYDENUS, [gap: Greek word(s)] , a Josepho, l. 1. contra Apionem, et Eusebio aliquoties in Historia Assyriaca allegatur. Scipio Tettus, laudatam historiam in Italia MS. asservari, asserit.

ACACIUS, [gap: Greek word(s)] , i. e. erat rhetor gravissimus, inquit Suidas. Vixit sub Juliano Apostata De hoc ita Eunapius, pag. 135. Caesarea Palaestinae Acacium edidit, qui eodem cum Libanio tempore vixit, sophistica contentione et spiritu, si quisquam alius, plenus. Dictio ejus ad manuum plausum prisco dicendi generi accedit. Hic caput attollens una cum Libanio primampalmam apprehendit, et arreptam obnixe obtinuit.

ACACIUS, [gap: Greek word(s)] , Caesariensis Episcopus, claruit A. C. 350. sub Constantio Imp. Scripsit praeter selectas Quaestiones, in Ecclesiasten XVII. Commentariorum volumina. Meminit ejus S. Hieronymus.

ACANTHIUS (Quintinus) Spoletanus, Hieronymo Magio coaevus fuit, qui eum vocat virum eruditissimum et antiquitatum omnium diligentissimum observatorem, l. 2. Miscell. c. 8.

ACATUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, [gap: Greek word(s)] conscripsit.

ACCARISIUS, Bononiens. A. 1626. floruit. Edidit Orationes, teste Bumaldo, et Leone Allatio in Apibus Urbanis, pag. 137.

ACCAS, Hagulstadensis, Episcopus, Venerabilis Bedae coaetaneus, condidit Officiarium Ecclesiae, et librum de Passionibus Sanctorum.

De ACCEPTANTIBUS (Franc.) JCt. scr. de sententia interlocutoria et definitiva. Extat T. 5. Tract. tract.

ACCIAJOLUS (Donatus) Florentinus, vir Graece et Latine doctissimus, Johannis Argyropyli discipulus, A. 1473. obiit. Ex Plutarcho Hannibalis, Scipionis, Alcibiadis et Demetrii vitas Latinitate donavit. Aristotelis Nicomachia erudito Comm. illustravit: quamvis alii Argyropyli esse arbitrentur. Decessit in legatione, patrimonio filiis non satis amplo relicto. Filiae vero ob ejus in remp. Florent. merita, haud aliter, quam Pauli AEmilii aut Aristidis, aere publico nupserunt, teste Volaterrano. Confer Jovium in Elog. numero 16.

ACCIUS, Tragicus antiquus (quem alii Attium appellare malunt) A. Urbis conditae 616. claruit. Cicero pro Archia, Decio Junio Bruto amicissimum fuisse, scribit. Fabulas plures scripsit, quarum praeter nomina et fragmenta pauca nihil hodie superat. Inter illas fuerunt Nuptiae. Mercatorem ejus laudat Varro. Neoptolemum citat Agellius: Medeam Priscianus: Atreum iterum Agellius.

Fragmenta Accii collegit Rob. Stephanus. Apud Pop. Rom. quanto in honore habitus sit, hinc aestimari potest, quod P. Mutius eum, qui poetam Accium, sine praefatione honoris, nominasset, condemnarit; prout Cataneus apud Glandorpium memorat. Plura de Accio collegit Casp. Sagittarius, in Tr. de Script. Lat. edito, A. 1672. pag. 41.

ACCIUS, unus ex recentioribus, fabulas AEsopicas carmine Elegiaco transtulit. De hoc ita Jul. Caes. Scaliger l. 6. de re poet. pag. 789. Accius is, si quis alius, tum accuratus, tum argutus Poeta est. Illud observarunt Praeceptores nostri, ab eo nusquam Ecthlipsin ullam factam in carmine syllabarum. Videmur tamen nos alicubi unam et alteram deprehendisse. De ipso vero ita judico: Quae dixit, a me nullo modo melius dici posse, quare eum Poetis novitiis non solum ediscendum ob fabularum utilitatem, sed etiam propter versuum munditias imitandum: parcius tamen concludendum sententias arctissimis illis gyris moneo: quod unum sane potest illi obijci. Hucusque Scaliger. De aetate hujus Scriptoris non exacte constat.

De ACCOLTIS (Franc.) Aretinus, JCtus, A. 1443. claruit. A quibusdam subtilitatum Princeps dictus est. Scripsit in Jus civile. Vid. Guido Pancirolus in JCt. l. 2. c. 103.

De ACCOLTIS (Bened.) A. 1415. natus est. Elaboravit 4. libros de bello Christianorum contra Saracenos.

ACCORAMBONIUS (Felix) Scripsit Explanationem in omnia Aristotelis Opera: item, Tractatum de fluxu et refluxu maris, Romae, A. 1590. Adhaec Annotationes in Galenum, de Temperamentis.

ACCORAMBONIUS (Hieron.) Professor Medicinae Patavinus, A. 1536. claruit. Scripsit Tractatum de lacte.

ACCURSIUS, Florentinus, JCtus celeberrimus, mortuus est Bononiae, A. 1229. Juxta quosdam, Anno aetatis 37. demum Legum studio vacare coepit, et nihilominus Summus Jctus evasit. Is primus Jus glossis illustrare ausus est. Vid. Guid. Pancirolus in JCt. l. 2. c. 29. Caspar Barthius in Notis majoribus ad Claudian. pag. 1200. vocat GlossatorumVeterum Coryphaeum, hominem ingenii prorsus stupendi.

ACCURSIUS (Cervettus) Bononiens. JCtus, A. 1259. floruit. Addidit paternis Glossis proprias, Cervettinas dictas.

ACCURSIUS (Franc.) Accursii Filius, Jctus A. 1256. claruit. Scripsit Glossas in 4. Institutionum libros: item in Digesta, et Cod. Vid. Bumaldus pag. 71.

ACCURSIUS (Mariangelus) Amiterninus, A. 1524. claruit. Scripsit Diatribas in Ausonium, Solinum, Ovidium. Fertur etiam elaborasse Animadversiones in Claudianum, poetam. Barthius ad l. 2. Theb. Papinii, pag. 399. Est homo (inquit) boni saepe judicii, ingenii non contemnendi. Musicus praeterea et Opticus, Latinusque et vernaculus Poeta, rimatus omnes Romae antiquitates, peregrinatus equo ultra Sauromatas, Sallustii civis, Amiterninus, etc. Confer Eundem in Adv. XX. 18.

ACERBUS (AEmil.) Bergomas, obiit A. 1625. Scripsit 4. libros Logicarum Quaestionum.

ACERBUS, (P.) Mantuanus, scr. Carmina Miscellanea. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. p. 179.

ACERNUS (Sebast.) Polonus, natus est A. 1551: obiit A. 1608. Scripsit Victoriam Deorum (opus X. annorum) Roxolaniam, Susannam, versu Latino. Starovolscius in Hecatontade, pag. 125. ita de eo scribit: Sebast. Acernus, alter, utita dicam, Naso Sarmaticus. Ita enim aptus natus ad fundendum carmen erat, ut vix non totum versum praeferret, quod vel in familiari sermone effari vellet, in quo ipso tantam nihilominus energiam et phrasin habuit, ut, multorum judicio, non recentis aevi, frigidique aeris nostri, sed veterum illorum, atque ipsius Ovidij genium habuisse videretur. Scripsit etiam Polonico carmine Marsupium Judae, seu de vario fraudum et avaritiae genere. Addatur Ghilinus vol. 2. Theatri Literatorum, pag. 125.

ACESANDER, [gap: Greek word(s)] , videtur scripsisse [gap: Greek word(s)] . Citatur a Tzetze in Lycophronem p. 127. et a Scholiaste Pindari ad Pythia, pag. 194.

ACESTODORUS, [gap: Greek word(s)] , Megalopolites, itidem Mythologus. Autor Etymologici Magni (qui Nicas esse putatur)

Gans in Zemach, p. 124. Raf Acha, ex Schebacha, fuit excellens Sapiens, et composuit librum de omnibus praeceptis in lege prolatis, et Vocatur hic liber Schealtot Raf Achae.

ACHAEUS, [gap: Greek word(s)] , Eretriensis, Tragicus, vixit Olympiade LXXIV. et Fabulas docuit XLIV. Inter Fabulas ejus sequentes allegatas invenio, [gap: Greek word(s)] , Vid. Casaubonus de Satyra, pag. 186. Fuit et alius ACHAEUS, Junior, Syracusanus, qui X. Tragoedias fecit, teste Suida.

ACHARDUS, Clarae vallensis Monachus sub S. Bernhardo, scripsit vitam S. Gotselini Eremitae. Edidit eam Arnoldus de Raisse, A. 1626. Duaci.

ACHIAS, Silonites, scripsit de rebus Salomonis. Mentio ejus extat 2. Chron. IX. 29.

ACHILLES TATIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, scripsit librum de Sphaera: item in Arati [gap: Greek word(s)] . Nec alius est ab illo, qui Amores reliquit Leucippes et Clitophontis. Vid. Photius in Bibliotheca, Cod. LXXXVII. Eum edidit Salmasius, cum Notis, A. 1640. Versio est Annibalis Cruceii; primumque prodiit Basileae, A. 1554. Initio Gentilis erat: tandem Christianum factum et ad Episcopatum pervenisse, e Suida discimus.

ACHILLINUS (Alex.) Bononiens. Patavinus Prof. Ann. 1512. vivis excessit. Fuit Averrois Interpres et sectator. Quidam eum alterum Aristotelem vocant. Opera ejus in unum collecta prodierunt, Venet. A. 1568. Vid. Jov. in Elog. numero 57. et Bumaldus pag. 11.

ACHILLINUS (Joh. Philotheus) A 1513. claruit. Scripsit de Jurisdictione Regia et Sacerdotali librum lectu dignissimum, quem Melch. Goldastus T. 1. Monarchiae S. Imp. pag. 58. et seq. inseruit. Verus autor est Philippus Maeserius vel Macerius, Cancellarius Cypri, Minister primum aulae Pontificiae, Gregorii XI. deinde Regiae, Caroli V. Galliae regis. Vid. Placcius p. 135.

ACHILLINUS (Claud.) Bononiensis, JCtus, nostro seculo claruit. Dubium (inquit Joh. Imperialis in Museo Historico, p. 200. ) an scientiarum omnium, ac praesertim Jurisprudentiae studiosis utilior, an vorsae ac prosae Orationis peregrinitate sublimior ac suavior existat. Vid. Ghilinus volum. 1. Theatri, pag. 38. et Bumaldus, pag. 53.

ACHMET, Sereimi Filius. Ejus Commentarius Onirocriticus ex AEgyptiorum, Indorum, Persarum, etc. opinionibus conflatus est lingua Graeca, teste Barthio in Adv. XXXI, 14. Onirocritica Lutetiae edita sunt cum versione et Notis. Nic. Rigaltii, A. 1603.

ACHOLIUS, Historicus Latinus, vixit aetate Valeriani et Gallieni Imperatorum. Allegatur a Vopisco in Aureliano, et a Lampridio in Alexandro.

ACIDALIUS (Valens) Wistochiensis, 28. aetatis anno, A. 1595. juxta Thuanum l. 113. obiit. Plautinas Divinationes conscripsit: item, Notas in Corn. Tacitum.

pag. 1. et seq. Quidam [gap: Greek word(s)] factum, asseverant. Casp. Barthius in ejus Poemata, sua manu annotavit: Valens hic Acidalius, Marchicus Wistochiensis, Juventute per plurimas Academias Germaniae, Italiae, et aliarum nationum in omnium amoribus tranfacta, Uratislaviam cum Dan. Rindfleisch, quem Bucretium vocat, venit, ibi cum diutule frustra

promotionem aliquam expectasset, tandem ad Pontificiorum castra transiit, Rectorque Scholae Neussanae factus, cum

cum sancta Hostia, subito furore correptus, domumque relatus, in lecto suo expiravit: nonnullis affirmantibus, sua

DEUS O. M. ita nos det studia Elegantiarum colere, ne caelorum regno excidamus, cui ista omnia adijciuntur, etc. Haec

ACISO (Greg.) scholia scripsit in Aristotelis Organum ex Boethii Interpretatione, ediditque Compluti, A. 1556.

ACORUMBONUS (Fabius) Eugubinus, JCtus, Anno 1559. obijt. Vid. Guid. Pancirolus in JCtis, l. 2. cap. 178.

ACOSTA (Emanuel) scripsit Carmen Heroicum in Nuptias Edoardi et Isabellae, A. 1522: item Proteum, Epigrammata, etc A. 1553.

Historia Americanam. Eam valde commendat Chr. Funcius in Breviario Orbis hodie

imperantis, pag. 412. aitque, autorem complexum esse historiam Americanor. naturalem, civilem, et Ecclesiasticam, ea fide et accurata cura, ut non dubitet

eundem inter politissimos hujus argumenti scriptores reserre. Nunquam, nunquam illius Historiam novi Orbis legere licet sine admiratione. Sunt enim

revera ibidem omnia stupenda. Nominatim descripsit vasta illa regna, Ingarum, Mexicanum, et Peruvianum, quomodo se habuerint ante occupationem

solent ejusdem Autoris libello de praedicatione Evangelii apud Indos. Potuit autem

America vixerat, fueratque longe doctissimus et patientissimus Jesuita, sincere omnia enarrans. Prodest igitur Acostae hoc opus Theologis, Politicis et

Scripsit de Benedictionibus Patriarcharum in Genes. Item, in Ruth, Threnos, Jonam et Malachiam.

ACRON, [gap: Greek word(s)] , Agrigentinus, Medicus, vixit tempore Regis Artaxerxis, Longimani cognomine. Meminit ejus Plinius l. 29. c. 1. Suidas: [gap: Greek word(s)] , i. e. de arte Medica libros

ACROPOLITA (Georg.) [gap: Greek word(s)] , tempore Michaelis Palaeologi, A. 1261.

claruit. Chronicon Constantinopolitanum, ab A. 1203. usque ad A. 1261. conscripsit, quod G. Dousa Constantinopoli

ACTORIUS (Marc.) Naso, Historicus, memoratur Suetonio l. 1. c. 9. Vossius eum Julii Caesaris temporibus vixisse, existimat.

ACTUARIUS (Joh.) Zachariae filius, Medicus Graecus, varia scripsit in Medicina. Actuarium quendam tempore

ACUSILAUS, [gap: Greek word(s)] , Argivus, Historicus, teste Josepho l. 1. contra Apion

paulo antecessit Persarum expeditionem contra Graecos. Scripsit Genealogias, stilo simplici et sine omni ornamento, inquit Tullius l. 2. de Orat. Vid.

A.764. teste Wareo in Scriptoribus Hibernicis, pag. 35. Scripsit de locis Terrae

Sanctae. Edidit quoque 3. libros de S. Columbano, qui extant ap. Canisium T. 5. part.

ADAMANTIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, scripsit Graece libros 2. Physiognomonicorum ad Constantium, quos Latinos reddidit Janus Cornarius, A. 1544.

ADAMI, Protoplasti, Apocalypsin Gnostici Haeretici, teste Epiphanio l. 1. Panarii,

sese habere gloriabantur. Librum, Adami poenitentiam dictum, Gelasius Papa, Dist.

M.usque ad Henricum IV. Eam nuper Joach. Joh. Maderus edidit. Baronius Card.

ADAMUS (Franc.) scripsit 2. Libros de rebus in Civitate Firmiana gestis, A. 1592.

ADAMUS (Melch.) Silesius, A. 1620. claruit. Scripsit vitas Theologorum, JCtorum, Medicorum, Philosophorum et Philologorum Germaniae, multo studio et

se testatur Sam. Bochartus in praefat. Hierozoici, quae singula aliquid proprium

ADELARDUS, Bathoniensis Monachus, A. 1075. floruit. Multa in Physicis, Mathematicis, et Medicina elaboravit. Ex

transtulit. Galliam, Germaniam, Italiam, Hispaniam, AEgyptum, ipsamque Arabiam adijt et perlustravit.

ADELMUS, vel, Adelhelmus, A. C. 709. obijt. Scripsit de laude Virginitatis. Vid.

Imp. Item Margaritam facetiarum. Mentionem ejus facit Eisengrinius ad Annum M D XV. Vid. Olearius in Abaco, p. 235.

ADERUS (Guil.) scripsit librum de aegrotis et morbis in Evangeliis, Tolosae editum, A. 1621.

ADJUTUS (Josephus) Ninivita, alias Hugo Maria dictus, natus est A. 1602: obiit

allegavit semper. A Basilio Cacacio, Ephesino Archiepiscopo, Chaldaeus in diplomate appellatus est. Puer 4. annorum

Hierosolymas missus est, ubi prima literarum rudimenta dicitur hausisse. Undecimum in annum isthic haeserat: unde

Doctorem J. Bapt. Berardicellus, Larinensis, Generalis, nomine Collegii Bononiensis eum declaravit. Elapsis aliquot

Ecclesiae se associavit. Witebergae Professor factus, linguam Italicam publice docuit. In religionis opere Zelotes magis, quam Cretensis homo: sacrorum quoque

ADRASTUS, [gap: Greek word(s)] , Peripateticus, fuit juxta quosdam Aristotelis discipulus. Galenus T. 4. p. 191. testatur, quod in

per Gallias meritis Benedicti facta sunt, teste Sigeberto. Casp. Barthius in Adv.

ADRIANUS, [gap: Greek word(s)] , Tyrius, Rhetor, Herodis Attici discipulus, vixit tempore

[gap: Greek word(s)] . Scripsit, teste eodem, VII. libros [gap: Greek word(s)] :

item 5. libros de Orationum formis: 3. libros de statuum proprietatibus: Phalarin et Consolatoriam in Celeris obitum. Vid. Philostratus in vitis Sophistarum, pag. 559. Apud Stephanum

[gap: Greek word(s)] in [gap: Greek word(s)] , Adrianus quidam Alexandriadem fcripsisse

ADRIANUS, VI. Pontifex, Anno 1523. obiit. Scripsit Quaestiones in 4. libros Sententiarum: item sermonem de sacculo pertuso. Vid. Sweertius in Ath. Belg. pag. 95.

ADRIANUS, Castellensis, Italus, Cardinalis, A. 1518. obiit. Scripsit Itinerarium Julii II. Papae carmine: item, libellum de particulis Linguae Latinae. Ob conjurationem Petruccianam Cardinalatus honore privatus est. Vid Pierius Valerianus, de Infel. Literat. p. 20.

ADRIANI (Corn.) Dordracenus, A. 1581. Obiit. Scripsit de 7. Sacramentis. Vid. Sweertius in Ath. Belg. p. 180.

ADRIANUS (Joh. Bapt.) Florent. obiit A. 3. Rudolfi II. Imp. Scripsit Historiam suorum temporum. Vid. Zeillerus part. 2. Script. Hist. pag. 1.

ADRICHOMIUS (Christianus) Delphius, A. 1585. mortuus est. Edidit Theatrum Terrae sanctae. Vid. Sweertius in A. B. pag. 174.

ADVOCATUS (Jac.) Bergomas, A. 1418. obiit. Scripsit de legibus Caes. Majestatis juxta earum vim ubique observandam.

ADVOCATUS (Faustinus) composuit Carmina. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 1. AEANTIDES, [gap: Greek word(s)] , Graecus Poeta, unus ex illis septem, qui celebrem illam Poetarum [gap: Greek word(s)] constituebant. Vid. Theocriti Scholiastes.

AEDESIUS, [gap: Greek word(s)] , Cappadox, Jamblicho [gap: Greek word(s)] et ejusdem sectator fuit. Vid. Eunapius p. 32. Discipulum reliquit Chrysanthium.

AEDICELLIUS (Servatius) Agrippinas, vitam S. Willebrordi carmine Heroico expressit, teste Sweertio.

AEGIDIANUS (Andr.) Scripsit Heroico carmine Panegyricum Car. Masio, Gandensium Episcopo. Obiit A. 1620.

AEGIDIUS, Corboliensis, Medicus, de compositione Medicamentorum librumversu Heroico conscripsit, quem MS. Naudaeus habuit.

AEGIDIUS, Gallus, juxta Trithemium, A. 700. floruit. Scripsit de Pulsibus et Urinis.

AEGIDIUS, Leodicensis, scripsit Historiam Episcoporum Tungrensium, a S. Materno usque ad A. C. 1251.

AEGIDIUS, Parisiensis, Petri de Riga Auroram interpolavit, et pro captu suo emendavit. Vid. Casp. Barthius in Notis ad Guilh. Brit. 1. 12. pag. 755. Edidit etiam Poema, quod inscribitur Carolinus, teste Joh. Picardo, qui et versus, inde aliquot producit, in Notis ad Bernhardi Epistolas pag. 2252. et 2259. Philippus Labbe, pag. 54. Nov. Bibl. promittit, hoc Poema, in V. libros divisum, se editurum ex Manuscripto.

AEGIDIUS, Viterbiensis, Card. vixit tempore Leonis X. Pontif. Fuit Graece et Chaldaice doctus. Jovius in Elog. numero 85. egregia ipsius monumenta, ex arcanis Moseos depromta, impie a quibusdam supprimi, conqueritur.

AEGIDIUS, Columnius, Romanus, Archiepiscopus Bituricensis, Thomae Aquinatis discipulus, A. 1280. claruit. Scripta ejus Bellarminus lib. de Scriptorib. Eccles. pag. 167. enumerat. Ob doctrinae constantiam Fundatissimi cognomen nactus est. Sixto Senensi audit Vir in divinis Scripturis eruditissimus, et in Philosophia Aristotelica nulli secundus, ingenio subtilis, sermone Scholasticus. Obiit A. 1316. Magius l. 1. Misc. cap. 1. AEgidii libros de Regimine Principum allegat. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. de Script. Eccl. pag. 13. Olearius in Abaco, p. 8.

AEGIDIUS (Benedictus) JCtus, scripsit de Jure Honestatis, cujus liber prodiit Colon. A. 1620. Item, Decisiones, A. 1607. fol.

AEGIDIUS (Guil) Zelandus, Mathematicus, A. 1494. floruit. Scripsit de caelestium motuum indagatione.

AEGIDIUS (Pet.) Antverpianus, elaboravit Carmina, quae extant T. 1. Delit Belg. pag. 1.

AEGINETA (Paulus) [gap: Greek word(s)] , sic dictus a patria AEgina. Casp. Conradus

ait, eum floruisse A. C. 420. Galenum VII. librorum compendio constrinxit. Judice Remberto Dodonaeo, omnium Medicorum post Galenum longe doctissimus fuit.

AELIANUS (Claud.) [gap: Greek word(s)] , Historicus sub Adriano Augusto claruit. In Italia natus, ita Attice loquebatur, ut Athenis Atticis natum crederes. Ob suavitatem sermonis [gap: Greek word(s)] dictus fuit. Scripsit XIV. libros Variae Historiae, et XVII. libros Historiae Animalium. Suidas ejusdem librum [gap: Greek word(s)] , i. e. de Providentia, in [gap: Greek word(s)] , etc allegat: Item. librum [gap: Greek word(s)] , i. e. de Viribus divinis, in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] : ut et alium [gap: Greek word(s)] , i. e. de Varia Enarratione, in dictione, [gap: Greek word(s)] . Ste phanus [gap: Greek word(s)] quoque in voce [gap: Greek word(s)] AElianum citat [gap: Greek word(s)] . In AEliani Variam Historiam Notas doctissimas edidit Joh. Schefferus, JCtus et Philologus celeberrimus. Eidem AEliano [gap: Greek word(s)] vel libros de ordinanda acie nonnulli tribuunt. Ea Sixt. Sarcerius edidit Notisque illustravit. Vid. Philostratus in vitis Sophist. l. 2. p. 570.

L. AELIUS Gallus, JCtus, scripsit XII. libros de significatione Verborum, ad Jus pertinentium. Horum librorum fragmenta servantur in Pandectis. Hunc AElium Joh. Bertrandus in [gap: Greek word(s)] p. 188. Agellium l. 16. cap. 5. intelligere, existimat, quem etiam cum Macrobio l. 6. c. 8. Saturn. emendat.

AELIUS Maurus, Phlegontis Libertus, temporibus Severi et Caracallae vixit. Collegit quaedam de Severo Imperatore, quemadmodum e Spartiano constat.

AELIUS (Sext.) Paetus, JCtus, consul fuit A. U. 555. Scripsit, teste Pomponio in Enchiridio, Tripertitam, qui liber veluti cunabula Juris continet. Cicero in Bruto, c. 20. vocat Juris Civilis omnium peritissimum: et propter eximiam Juris civilis scientiam Cordatus homo ab Ennio appellatus est. Vid. Joh. Bertrandus in JCt. pag. 198.

L. AELIUS STILO, Lanuvius, M. Terentii Varronis Magister fuit, unde de ejus aetate patet. Agellius doctum Virum vocat, et, aetate Varronis doctissimum hominem Civitatis. Meminit ejus etiam Suetonius. Scripsit 2. libros de ratione Vocabulorum, in quibus aliquot verborum antiquorum Graecorum, perinde atque essent Latina, causas reddidit falsas: de Proloquiis librum unum. quem sui admonendi magis, quam aliorum docendi gratia fecisse videtur, ait Agellius: item Explanationem Carminum Saliarium, ex qua pauca quaedam Glossemata vett. Grammatici adducunt. Vid. Ausonius Popma in Notis ad Varronem, pag. 513.

L. AELIUS Tubero, JCtus. De hoc ita Pomponius: Tubero doctissimus habitus est Juris publici et privati; plurimos utriusque operis libros reliquit. Vixit sub Julio Caesare.

AELREDUS, Abbas Rhievallensis, nobilis Anglus, A. 1166. obiit. Opera ejus prodierunt Duaci, A. 1616. item Parisiis, Anno 1654. Ab aliis Ailredus vocatur. Vid. Carolus Visch in Bibliotheca Scriptorum Ordinis Cisterciensis, p. 9. et seq. Hunc AElredum Sanctorum numero adscriptum esse, Anglici Scriptores asseverant. Vid. Olearius in Abaco, p. 6.

AELNOTHUS, Anglus, Anno 1105. floruit. Scripsit vitam S. Canuti, quam edidit Notisque illustravit Joh. Meursius, A. 1631.

G. AELURIUS, scripsit A. 1625. Chronicon Comitatus et Civitatis Clatz, teste Zeillero.

AEMILIANUS (Jac.) Ferrariensis, Consilia Juridica conscripsit, edita Anno 1565. fol. Venet.

AEMILIANUS (Quint.) Cimbriacus, carminibus inclaruit. Vid. T. 1. Delit. German. pag. 162.

AEMILIUS Macer, Veronensis, Poeta, A. U. C. 738. triennio post Virgilium obiit, teste S. Hieronymo. Scripsit Ornithologiam, Ophiogoniam, et Botanica. Meminit ejus Ovidius in Tristibus. Servius in Virg. allegat ejusdem librum de Apibus. Extat hodie sub AEmilii Macri nomine opus de Herbarum Virtutibus, cum comm. Joh. Atrociani, de quo ita Scaliger in Hypercritico: Is, cujus opus in manibus

habemus, neque Poeta fuit, neque bonus Medicus, neque sincerus versificator. Ovidius l 3. de Ponto, Eleg. 16. vocat Iliacum Macrum: unde colligunt, eum scripsisse quoque Bellum Trojanum.

AEMILIUS (Marc.) Scaurus, vixit A. U. C. 639. Scripsit 3. libros ad Fufidium de Vita sua, teste Cicerone in Bruto. Meminit ejus Valerius M. l. 4. et Plinius l. 34. Ut taceam Diomedem, Charisium, alios.

AEMILIUS (Marc.) Scaurus, Tiberio Imperante vixit, qui offensus sententia quadam de ferenda imperantis stultitia Scaurum eo adegit, ut manus sibi violentas afferret Testis Dio Cassius l. 58. Scripsit Tragoediam, cui nomen Atreus.

AEMILIUS Sura, scripsit de Annis Populi Romani. Allegatur a Vellejo Paterculo l. 1. cap. 6.

AEMILIUS (Antonius) Aquisgranensis, An. 1651. claruit. Fuit Graece et Latine doctissimus. Reliquit Orationes elegantissimas: itemCarmina partim Graeca, partim Latina.

AEMILIUS, (Georg.) Mansfeldensis, obiit A. 1569. Scripsit in Esaiae c. LIII. Evangelia carmine Heroico expressit, A. 1566.

AEMILIUS (Paulus) Veronensis, Anno 1529. obiit. Scripsit de rebus Francorum aliquot libros, quibus XXX. annos insumsisse dicitur. Scriptor est elegans et disertus. Praeclarum ejus elogium extat ap. Lipsium, Notis ad l. 1. Polit. c. 9. De eo ita Erasmus in Apophthegmatibus, lib. 6. pag. 582. Paulus AEmilius, Veronensis, vir eximie doctus, nunquam sibi satisfaciebat, sed, quoties recognoscebat sua, mutabat pleraque: diceres opus non correctum, sed aliud: idque subinde faciebat. Quae res in causa fuit, ut citius elephanti pariant, quam ille quicquam edere posset. Nam Historiam, quam edidit, plusquam XXX. annis habuit prae manibus. Et suspicor huc adactum, ut evulgaret. Nec multum abfuit ab hoc vitio Thomas Linacrus, Anglus, vir undiquaque doctissimus. Haecille.

AEMUNDUS, A. 1520. floruit. Scripsit de Ducibus Burgundiae, Flandriae, Hollandiae.

AENEAS, [gap: Greek word(s)] , scriptor vetustissimus, composuit [gap: Greek word(s)] , quod Isaacus Casaubonus edidit, Notisque illustravit. Meminit ejus operis AElianus in Tacticis, additque, illud a Cinea Thessalo, Pyrrhi Regis consiliario et amico, in compendium redactam esse. Suidas refert, ipsum [gap: Greek word(s)] quoque scripsisse.

AENEAS, Gazaeus, ex Platonico Philosopho Christianus, vixit A. C. 485. tempore Zenonis, Imp Composuit Dialogum de Animarum immortalitate et corporum resurrectione, quem vocavit Theophrastum, quia persona principalis in dialogo Theophrastus appellatur. In hoc dialogo testatur, se vidisse Consessores quosdam, qui abscissis linguis optime tamen et articulate locuti fuerint. Edidit eum C. Barthius Lipsae, A. 1653. cum Notis.

AENEAS Silvius, Piccolomineus, Senensis, postea PIUS II. dictus, scripsit multa et varia, quae partim Platina in ejus vita, partim Bellarminus, lib. de Scriptor. Eccl. p. 185. enumerant. Obiit A. 1464. Vid. Ph. Labbe T. 2. Diss. de S. E. p. 225. Imprimis celebratur AEneae liber de moribus et origigine Prutenorum. Bullam etiam Retractationis nomine edidit, qua appellationes a Papa ad Concilium irritas pronunciavit. In alia Bulla, Universitati Coloniensi inscripta, poenitere se dicit, quod Dialogum et alios libros scripserit pro autoritate Concilii. Vid. A. Quenstadius de Patriis Illust. Viror. pag. 318. item Olearius in Abaco, p. 384.

AENESIDEMUS, [gap: Greek word(s)] , Gnossius, Philosophus, teste Photio, IIX. libros Pyrrhoniorum composuit, in quibus probare conatur, nihil aut sensu, aut ipsa etiam intelligentia certo posse comprehendi. Ejusdem Diogenes Laertius in Pyrrhone meminit. Scripsit etiam [gap: Greek word(s)] , teste Sch. Apoll. l. 2. Vid. Meursius in Creta, pag. 235.

AENICUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, antiquae Comoediae scriptor, circa Olymp. LXXXVII. claruit. Ejus Antheam Pollux Grammaticus allegat.

AENIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, scripsit libros, quos vocavit [gap: Greek word(s)] . Testis Suidas.

AENOCLES, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, scripsit de Coronistis, teste Athenaeo, 8, 10.

AEPINUS (Joh.) Hamburgens. Theologus, natus est A. 1499: obiit Anno 1553. Eum primum ex Evangelicis S. Theol. Doctorem Wittebergae salutatum esse, affirmant. Scripsit contra librum, INTERIM dictum, cujus solutiones pluris, quam suas, Phil. Melanchthon fecisse fertur. Alia ejus Scripta Melch. Adamus, in Theol. Germ. pag. 245. recenset.

AERODIUS, (Pet.) JCtus, scr. in Pandectas, et de Jure Patrio, A. 1615. Item, de rebus judicatis. Andr. Rivetus in Decalog. p. 1251. scribit: Bodinum secutus est vir doctissimus Petrus AErodius, Quaesitor Andegavensis, in elegantissimâ sua Dissertatione de Patria potestate ad filium Pseudo-Jesuitam. Postquam enim Jesuitae filium ejus, quem eis instituendum commiserat, seduxissent, et in Hispaniam deduxissent, neque potuisset, etiam ad id advocata autoritate Regia, eum revocare; publico scripto conatus est eum officii admonere. Ibi multa disputat egregie de patria autoritate ex Scripturis, Patribus, et Jure Gentium. Sed male, meo judicio, abutitur exemplo Abrahami, etc. Haec ille.

AESCHATIUS (Isaac.) scripsit Notas in Hug. Grotium de Jure Belli et Pacis, Anno 1667.

AESCHINES, [gap: Greek word(s)] , Philosophus Socraticus, scripsit Dialogos, inter quos unus erat, nomine [gap: Greek word(s)] . Suidas etiam Miltiadem, Calliam, Rhinonem, Aspasiam, Alcibiadem, Phaedonem, Polyaenum, Draconem, Eryxiam, Erasistratum, Scythicos, etc. numerat. Idem in [gap: Greek word(s)] , Dialogum Axiochum (qui vulgo Platoni tribuitur) ab AEschine Socratico conscriptum esse, memorat. Vid. Casaub. in Athenaeum, pag. 391. Vita ejus extat apud Diogenem Laertium l. 2. pag. 128.

AESCHINES, Rhetor, Demosthenis adversarius. Hic a Demosthene victus in illo de Corona certamine, Rhodum discessit, ibique docuit. Suidas autor est, ipsum, cum in quadam causa Judices corrupisset, in carcerem conjectum, hausta cicutâ obiisse. Scripsit Orationes, ex quibus treslegitimas esse volunt, et Epistolas novem. Orationes ejus nonnulli Gratias, cum ob sermonis suavitatem, tum a numero Charitum: Epistolas vero Musas nominarunt, teste Photio, Cod. LXI. Adde Plutarchum in X. Oratoribus, et Philostratum in Vitis Sophist. pag. 536.

AESCHINES, Sardianus, [gap: Greek word(s)] allegatur ab Harpocratione, in [gap: Greek word(s)] .

AESCHRION, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, versificator, Alexandro M. comes itineris fuit. Nicander Alexandrinus in libro de Aristotelis discipulis, eum Aristotelis familiarem et amasium fuisse, memorat. Testis Suidas. Hujus forte est [gap: Greek word(s)] , cujus librum VII. citat Tzetzes ad Lycophronem, pag. 101. AEschrionem Mitylenaeum [gap: Greek word(s)] laudat Tzetzes in Chiliad. pag. 148.

AESCHRION, Samius, [gap: Greek word(s)] fuit, teste Athenaeo 8, 3. Ubi, ut et 7, 12. ex ejus Jambis nonnihil allegatur.

AESCHRION, Medicus, laudatur alicubi Galeno. Hujus omnino est liber de Agricultura, quem citat Plinius inter autores, l. 8. 9. 11. 14. 15. 17. 18. et Varro l. 1. de Re rust. c. 1. ubi eum inter rei Rusticae autores collocat.

AESCHYLIDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de re rustica. Allegatur ab AEliano, hist. Animal. 15, 32.

AESCHYLIUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Tragicus, Olympiade LXXI. clatuit. Mortuus est Anno primo Olympiadis LXXXI. cum Callias archon esset. Is primus, ut est ap. Suidam, Tragicos larvas terribiles et faecibus inunctas induere, item cothurnis uti docuit. Mortem ejus AElianus, hist. Anim. 7, 16. describit. Epitaphium ejusdem Eustratius in Comm. ad 3. Nicomach. c. 1. pag. 158. exhibet. Catalogum Fabularum AEschyli Joh. Meursius studiose collegit et in lucem edidit. Ajunt, eum XC. Fabulas composuisse et vicies octies victoriam retulisse. Scripsit etiam pugnam Marathoniam carmine Elegiaco. Vid. Plutarchus 1. Sympos. quaest. 10.

AESCHYLUS, diversus a priore, [gap: Greek word(s)] , i. e. de Proverbiis scripsit. Vid. Zenobius in Adagiis, p. 146.

AESOPUS, [gap: Greek word(s)] , Phryx, teste Diogene Laertio in Chilone, circa Olymp. LII. floruit.

Vitam ipsius Max. Planudes composuit Graece. Scripsit Apologos doctos et elegantes, quos dum legunt adolescentes (inquit Plutarchus, lib. de audiendis Poetis ) [gap: Greek word(s)] , i. e. coelesti quodam instinctu non sine voluptate excitantur. Quintilianus V, 11. ait, Fabulasillas AEsopi nomine venire, quoniam eas excoluerit. Vid. Vossius in Rhet. IV, 11. sest. 3. Confer Eundem 11, 15. sect. 2. ubi varias Fabularum species, Libycas, Sybariticas, Phrygias, Cilicias, Caricas, AEgyptiacas, Cyprias, etc recenset. Arabes etiam suas habent fabulas, AEsopicis non absimiles, quas Locmanno cuidam tribuunt. Vid. infra, LOCMANNUS. AEsopus, a Croeso, Lydorum R. Delphos missus, ibique sacrilegii insimulatus, tandem e petra quadam praecipitatus est, teste Plutarcho, lib. de sera Numinis vindicta. Suidas in verho [gap: Greek word(s)] memorat, AEsopum Diisadeô charum fuisse, ut instar Tyndarei, Herculis et Glauci revixerit. Sixtus Senens. l. 3. Bibl. Sanct. p. 139. vult, AEsopum ante tempora Belli Trojani floruisse. AEque ridiculi sunt, qui ex Asapho, Davidis Regis cantore, AEsopum faciunt.

AESOPUS, alius a priore, quem Suidas [gap: Greek word(s)] , i. e. Regis Mithridatis Lectorem vocat, teste eodem, de Helena scripsit. Idem Mithridatis Encomium composuit.

AETHERIUS, [gap: Greek word(s)] , versificator, Epithalamium fratri suo Simplicio, teste Suida, composuit.

AETHICUS, Cosmographus, quando vixerit, non certo constat. Scriptor est (inquit Vossius ) junior Constantino: nam meminit urbis Constantinopolis. Antiquior est Flodoardo, qui AEthicum hunc laudat l. 1. hist. Rhem c. 1. Casp. Barthius in Adv. 45, 13. eum Theodosiano seculo vixisse, aff. Vid. Reinesius in Apolog. pag. 55.

AETHLIUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, scripsit de finibus Samiorum. Allegatur ab Athenaeo, lib. 14. Etymologicum Magnum in [gap: Greek word(s)] vocat [gap: Greek word(s)] .

AETIUS, [gap: Greek word(s)] , Amidenus, Medicus non incelebris, vixit Juliani et Valentiniani temporibus. Priores Medicos, imprimis Galenum, XVII. libris in Compendium redegit. Plura de Aetio isto apud Marsil. Cagnatum in Variis, 4, 17. legi potetunt.

AETIUS, alius a priori, Collectanea de Philosophorum placitis conscripsit, teste Theodoreto, Therapeut. serm. 4. Confer Eundem, Therapeut. serm. 2. et 5.

AEVOLUS (Caesar) Neapolitanus, scripsit de causis Antipathiae et Sympathiae rerum naturalium, A. 1580. Item, de Sephiroth vel Attributis divinis, Anno eodem, Venet.

Ab AEZMA (Foppius Schettenus) JCt. edidit Poemata Juvenilia, A. 1605. Item 2. libros Dissertationum ex Jure civili, A. 1607. in 4.

AFFAYDATUS (Fort.) Physicus et Theol. Italus, edidit Considerationes Physicas et Astronomicas, Venetiis, A. 1549.

AFFELMANNUS (Joh.) Westphalus, Theol. A. 1624. obiit. Rostochii Theologiam anno aetatis XXII docere coepit. Scripsit censuram Lampadianam: Tractatum de Invocatione Sanctorum: varias Disputationes, etc. Vid. Henningus Witte in Memoriis Theolog. p. 179. et seqq.

De AFFLICTIS (Matthaeus) Neapolitanus, JCtus, Anno 1510. circiter obiit. Scripsit Decisiones Regii Consilii Neapolitani: item Tractatum de Feudis. Vid. Guido Panzirolus de JCt. l. 2. c. 108.

AFFLIGEMENSIS (Simon) Anno 1290. floruit. Scripsit Comm in Ezech. Item, Sermones et Epistolas, teste Sweertio.

AFHACKERUS (AEgid.) scripsit [gap: Greek word(s)] dissecti Belgii, sub nomine Salomonis Theodoti, A. 1618. teste eodem.

AFRANIUS (Lucius) Poeta Lat. A. U. C. 650. claruit. Juxta Quintilian. 10, 1. Togatis (fabulis) praecipue excelluit. Horatius in Arte ait, illum multorum judicio cum Menandro compositum. Citatur a Nonio Marcello, in Augure, Brundisinis, Cinerario, Divortio, Fratribus, Materteris, Repudiato, Suspecta, Vopisco. Fragmenta ejus, summo studio et cura a Rob. Stephano digesta, edidit Henr. Stephanus. Delrio male eum inter Tragicos collocat. Vid. C. Sagittarius in Tr. de Script. Rom. pag. 56.

AFRICANUS, [gap: Greek word(s)] , praenomine Julius, scriptor Ecclesiasticus, vixit An. C. 222. Scripsit de Temporibus ab Orig.

mundi usque ad Macrinum Imp. Item Epistolam ad Aristidem, de Genealogia Christi. Extat etiam ejus nomine Epistola ad Origenem de Historia Susannae, quam ob multas conjecturas existimabat esse adulterinam, et a neoterico scriptore confictam. Vid. Wetsteinius in Epist. Orig. ad Africanum, pag. 150. et seq. Quidam eidem Africano libros IX. Cestorum nomine inscriptos, tribuunt, quibus comprehendit res Medicas, naturales, rusticas, Chymicas, etc. Confer Suidam. Vid. Phil. Labbe T. 1. diss. de S. E. p. 657. Olearius in Abaco, p. 278.

AFRICANUS, JCtus, gravis et subtilis fuit in scribendo, nec fere lex ulla est ex ejus libris deprompta, quae non diffi cilis sit et perobscura. Lampridius in Alexandro, cap. 68. eum Papiniani discipulum fuisse, ejusque consilio Alexandrum Imp. usum, memorat. Scripsit IX. libros Quaestionum. Vid. Joh. Bertrandus in Vitis JCt. Vett. pag. 98. et seq.

AFRICANUS (Julius) Orator, Quintiliano l. 10. c. 1. memoratur, et in cura verborum parum modicus arguitur.

AGALLIAS, [gap: Greek word(s)] fuisse dicitur. Videantur parva Scholia in Homeri Iliadem, pag. 320.

AGAMNESTOR, [gap: Greek word(s)] , Pharsalius, a Tzetze in Lycophr. p. 2. et 38. citatur.

AGAPETUS, [gap: Greek word(s)] , magnae Constantinop. Ecclesiae Diaconus, floruit seculo VI. Ad Justinianum Imp. jam coronatum Paraeneticam Orationem habuit, qua eum admonuit, quomodo se in imperio gerere deberet. Graeci eam Schedam Regiam appellant. Inde Stobaeus, Serm. V. caput 18. et Serm. 1. caput 1. allegat. In Agapetum Bernh. Damcke et Jac. Bruno luculentos Commentarios edidetunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 9.

AGAPIUS, [gap: Greek word(s)] , Caesareae Episcopus, scripsit vitam Eusebii, teste Sozomeno et Cassiodoro. Fuit et alius AGAPIUS, Alex. Medicus, qui Byzantii Medicam disciplinam professus est, teste Suida.

A S. AGATHA (Simon) edidit Manuale Thomisticum controversiarum. Vid. Gr. Letus in Italia regnante, p. 152.

AGATHARCHIDES, [gap: Greek word(s)] , Cnidius, Peripateticus et Historicus, tempore Ptolomaei Philometoris, Regis, claruit. Scripsit de Asia et Europa: item, de Mari tubro. Laudatur a Josepho l. 1. contra Apionem. Ex Agatharchide Photius in Bibliothecam suam, Cod. CCL. plurima transtulit. Vid. Jonsius de Scriptorib. Hist. Philosoph. II, 12.

AGATHARCHIDES, Samius, scripsit [gap: Greek word(s)] : item, de rebus Phrygiis. Plutarchus in Parallelis minoribus ejusdem libtum 2. rerum Persicarum allegat.

AGATHEMERUS Orthon, [gap: Greek word(s)] , scripsit Hypotyposin Geographiae. Eum cum aliis hujus argumenti Scriptoribus sese editurum, recepit Isaac Vossius. Edidit tandem Samuel Tennulius, An. 1670.

AGATHIAS, [gap: Greek word(s)] , Myrinensis, Poeta et Historicus celebris, vixit Justiniani Imp. temporibus. Composuit V. libros de Imperio et gestis Justiniani: item Epigrammata, quae passim in Anthologia leguntur. Suidas Scholasticum Smyrnaeum appellat. Veteribus Scholae Collegia Jurisperitorum dicta sunt: unde [gap: Greek word(s)] , qui alio nomine Advocati vocantur. Vid. Zeillerus p. 1. de Hist. pag. 4.

AGATHIUS, Guidiacensis, A. 1540. claruit. Edidit Comm. in Cant. teste Possevino.

AGATHON, [gap: Greek word(s)] , Tragicus, Olympiade C. floruit. Reliquit [gap: Greek word(s)] , etc.

AGATHON, Samius, Historicus, scripsit de rebus Scythicis, teste Plutarcho in lib. de Fluviis. Apollonii Scholiastes, pag. 197. Agathonem quendam allegat, eique [gap: Greek word(s)] tribuit.

AGATHOCLES, [gap: Greek word(s)] , Atracius, tractavit, Suida teste, de Piscibus soluta oratione. Videatur Casaub. in Athenaeum, pag. 34.

AGATHOCLES, Babylonius, descripsit res Cyzicenorum. Allegatur Athenaeo l. 1. et 9. item Stephano, in [gap: Greek word(s)] .

AGATHOCLES, Chius, rei Rusticae scriptor, laudatur a Varrone et Columella, l. 1. c. 1.

AGATHOCLES, Samius, commentatus est de Rep. Pessinuntiorum, teste Plutarcho de Fluviis.

AGATHOCLES, Medicus, scripsit [gap: Greek word(s)] i. e. de ratione victus. Testis Nicandri Scholiastes, pag. 41.

AGATHODAEMON, [gap: Greek word(s)] , inter Chymicos refertur a Borrichio, p. 80.

AGATHONYMUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , citante Plutarcho de Fluviis.

AGATHOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , Poeta, composuit carmina Asiatica, quae citat Germanicus in Arateis. Vid. etiam Tzetz. in Lycophr. pag. 102. 141.

AGATHYLLUS, [gap: Greek word(s)] , Arcas, poeta Elegiographus, laudatur a Dionysio Halicarn. lib. 1. hist. Rom.

AGELLIUS, Noctium Atticarum scriptor elegantissimus, aliis AULUS GELLIUS vocatur. Casp. Barthius in Adv. 35, 7. in duobus antiquissimis Prisciani scriptis Codicibus semper Agellium et Aggellium nominari, testatur. Vixit sub Adriano Imperatore Conf. Lipsium in Quaest. Epist. 5, 8.

AGELLIUS (Ant.) Episcopus Acernensis, scripsit Comm in Psalmos, A. 1611. Paris. fol. Item in Jeremiae Threnos, Anno 1589. Romae.

AGERIANEUS (Oliv.) scripsit in Valerium Max notas. Sic enim Autor Dialogi de Lat. L. repar. ap. Giphanium, pag. 413. Oliverius Agerianeus, quanquam Omniboni Leoniceni Commentariis adjutus, multa in Val. Max. eaque eleganter etiam commentatus est: sed neuter omnia vidit.

AGESILAUS, [gap: Greek word(s)] , Hist. Graecus, scripsit de rebus Italicis, teste Plutarcho in Parallelis minoribus, cap. 29.

AGEZIUS (Thadaeus) Bohemus, scripsit librum de Cerevisia: item de Metoposcopia sive Frontispicina: libellum Aphorismorum Metoposcopicorum, etc Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 212.

AGGENUS Urbicus, scripsit de Limitibus. Alciatus mavult eum Agerium vocare. Tennulius in Tr. Philologico de Igne, cap. 4. p. 17. Hyginum (inquit) non semel citat Aggenus Urbicus, et propterea idem, ut inulti Gallorum crediderunt, esse non potest. Praeterea Hyginus magis polite loquitur, Quintiliano coaevus et familiarissimus: Aggenus autem fuit Christianus, et Frontini, post Hyginum viventis, interpres.

AGIAS, [gap: Greek word(s)] , composuit, laudante Clemente Alex. l. 1. Stromat. Vid. Casaub. in Athen. p. 169.

De AGILES (Raymundus) (aliis Raymondus de Podio) A. 1095. claruit. Scripsit VII. libros Historiae Hieroso lymitanae. Vid. Zeillerus pag. 2. pag. 2. Extat T. 1. Historiae Orientalis, quae inscribitur, Gesta DEI per Francos.

AGLAOSTHENES, [gap: Greek word(s)] , reliquit [gap: Greek word(s)] , Meminit ejus Hyginus in Astronomicis et Germanicus Caesar in Arateis.

AGLIARDUS (Bonif.) Bergomas, natus est, A. 1612. Edidit diversarum scientiarum lectiones.

AGNELLUS, Episcopus Ravennatensis, vixit seculo V. a Christo nato. Scripsit Epistolam ad Armenium, de ratione fidei Christianae.

AGNESIUS (Joh Bapt.) Hisp. An. 1545. claruit. Scripsit Apologeticum de laudibus S. Hieronymi, contra Erasmum.

AGNON, [gap: Greek word(s)] , citatur a Plutarcho in libro de solertia Animalium.

AGOBARDUS Episcopus Lugdunensis, circa An. C. 835. floruit; Ejus opera prodierunt 2. voluminibus, A. 1605. Vide, quae habet Hedouvillius, part. 2. Ephemerid. pag. 271.

AGRESPHON, [gap: Greek word(s)] citatur a Suida in voce, [gap: Greek word(s)] .

AGRETIUS, vetus Grammaticus, scripsit libellum de proprietate et differentiis Lat. sermonis. Eum edidit G. Fabricius.

AGRICIUS (Matth.) A. 1570. flotuit. Fuit Graece Latineque eleganter eruditus, et Coloniae Agripp. aliquamdiu docuit. Expressit carmine monumenta Antiquitatum Monasterii Hemmenrodensis, in quo inter alia continentur vitae diversorum Monachorum et Conversorum, qui in dicto Monasterio sanctitate illustres floruerunt: nominatim vita B. Davidis, discipuli S. Bernhardi. Vid. Carolus Visch, p. 241.

AGICOLA (AEgidius) JCtus, An. 1646. obiit. Altorfii Jura professus est. Elaboravit Varia Consilia.

AGRICOLA (Franc.) Anno 1603. floruit. Conscripsit IV. libros Evangelicarum Demonstrationum: item Tractatum de Primatu Petri. Vid. Sweertius in Ath. Belg. pag. 237.

AGRICOLA (Georg.) Chemnit. natus est, A. 1494: obiit, An. 1555. Metallicam disciplinam (inquit Bodinus in Methodo ) ita tractavit G. Agricola, homo Germanus, ut Aristoteles et Plinius in eo genere nihil intellexisse videantur. Confer Thuanum l. 16. Scripsit etiam 5. libros de Ponderibus et Mensuris.

AGRICOLA (Joh.) Islebius, natus est, Anno 1492. obiit, A. 1566. Hic varius fuit in religione. Aliquando Antinomorum sectae adhaesit, a qua tamen ipsum B. Lutherus avocavit. Exinde Pontificiis se conjunxit. Inter alia usum Chrismatis reductum voluit, affirmans, si Unctio restitueretur, dona etiam sanationum restitutum iri. Scripsit Comm. in Lucam: item Adagia Germanica.

AGRICOLA (Melchior) An. 1581. natus est. Carminibus Poetae nomen consecutus est.

AGRICOLA (Nicol.) scripsit in quasdam Orationes Ciceronis. Eum una cum aliis edidit Oporinus, A. 1553. fol. Tomis 2.

AGRICOLA (Rudolfus) Groningensis, Frisius, natus est, A. 1442: obiit, A. 1485. Graece, Latine, et Hebraice callentissimus fuit. Scripsit de Inventione Dialectica, aliaque multa, tum carmine, tum prosa, quae in 2. Tomos digesta, Coloniae, Anno 1539. prodierunt. Docuit in in Academia Heidelbergensi. Agricolae Elogium insigne extat ap. Erasmum in Prov. Quid cani et balneo? Nulla erat (inquit) honesta disciplina, in qua vir ille non poterat cum summis artifi cibus contendere: inter Graecos Graecissimus, inter Latinos Latinissimus. In Carmine alterum Maronem dixisses: in Oratione Politianum lepore referebat, majestate superabat. Philosophiae mysteria omnia penetraverat. Extremo vitae tempore ad literas Hebraicas ac Scripturam divinam totum animum appulerat. Atque haec conantem fatorum invidia virum terris eripuit, nondum annos natum XL. sicut accipio. Extant paucula quaedam illius monumenta, Epistolae quaepiam, Carmina item varii generis, Axiochus Platonis Latinus factus, Isocrates ad Demonicum versus. Tum una et altera Oratio, in publico Scholasticorum Ferrariensium coetu: nam illic et didicit et publice docuit. Verterat et Luciani Dialogos aliquot: sed, ut ipse erat gloriae negligens, et plerique mortales rem alienam sane quam indiligenter curare solent, nondum in lucem emerserunt. Quanquam haec ipsa, quae extant, tametsi ne edita ab ipso, plane divinitatem quandam hominis prae se ferunt. Haec ibi Erasmus. Petrus Montanus, Philosophus Platonicus et Poeta Satyricus de Agricola dicere solebat: Agricolam solum ex Germanis Scriptoribus insolenti Graeciae et procaci Italiae obiicere possumus.

AGRICOLA (Rud.) Junior, A. 1518. floruit. Scripsit gratulationem ad Sigism. ab Herberstein, a Moschis reversum.

AGRIOPAS, [gap: Greek word(s)] , Olympionicarum Historiam texuit, teste Plinio Nat. Hist. 8, 22.

AGRIPPA Castor, [gap: Greek word(s)] , A. C. 160. claruit, scripsitque libros valde disertos adversus Basilidem Haereticum, in quibus insanas ejus blasphemias fortissime confutavit.

AGRIPPA (Henr. Corn.) Coloniens. natus est, A. 1486: obiit, A. 1534. Non solum Juris Civilis, sed et Medicinae Doctor salutatus est. Scripsit Comm. in Artem Lulli: libellum de Nobilitate sexus faeminei: de occulta Philosophia sive Magia: de scientiarum vanitate: de duplici Coronatione Caroli Quinti. Vid. Sim. Schardii vol. 2. Scriptorum Germ. pag. 266. Quidam, magum fuisse, et canis nigri specie Cacodaemonem circumduxisse, tradunt. Vid. Jovius in Elog. numero CI. Joh. Wierus de praestigiis daemon. 2, 5. id merum commentum esse, affirmat. Adde Naudaei Apologiam, c. 15. Claud. Minos in Notis

ad Embl. Alc. p. 63. ita scribit: De Cornel. Agrippa quid omnino sentiam, nihil habeo necesse dicere, nisi quod, cum in literas declamitavit, videri voluit egregie literatus: quanquam tamen non minus apud sanos videatur aucupio Vanitatis delectatus, quam otiose solers in Vanitate artium insectanda. Sixtus Senens. vocat haereseos Lutheranae sectatorem. Sed quam hoc sit a vero abnorme, patet ex c. 6. de Vanit. scient. in quo B. Lutherum acriter perstringit. Confer Quenstadium, pag. 144.

AGROETAS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , Mentio ejus habetur apud Scholiastem Apollonii, p. 134. 200.

AGROTAS, Massiliensis, Graecus orator. De hoc ita Seneca in Controv. 2, 14. Dicebat autem Agrotas inculta, ut scires, illum inter Graecos non fuisse: sententiis fortibus, ut scires, illum inter Romanos fuisse.

AGUCCHIUS (Joh. Bapt.) Patricius Bononiensis, natus est, A. 1570: obiit, Anno 1632. Scripsit de Cometis et rebus Meteorologicis, teste Thomasino in Elog. Clar. Vir. pag. 27. Bumaldus, pag. 124. J. B. Agucchium, JCtum vocat, et ab eruditione admodum commendat, Politices oculum Lynceum appellans.

De AGUILERA (Ant.) Junqueranus, edidit Rudimentorum Medicinae 8. libros, Compluti, A. 1571. fol.

AGUILLONIUS (Franc.) Bruxellensis, A. 1617. obiit. Philosohpiam in Academia Duacensi, Antverpiae Theologiam docuit. Edidit VI. libros Opticorum. Vid. Sweertius in A. B. pag. 238. item Alegambe, pag. 112.

De AGUIRRE (Casp. Salkedi) Hisp. Theologus, edidit allusiones N. T. ad Vetus, A. 1608. fol.

AGUIRRE (Mich.) edidit Responsum de Successione Portugalliae, pro Philippo Hisp. rege, Venet. A. 1581. fol.

AGYLAEUS (Henr.) Silvaeducens. JCtus, Nomocanonem Photii cum Comm. Theodori Balsamonis Latinum fecit, A. 1561. Confer supra, AGILAEUS.

AHMEDUS, Filius Arabschae, An. 1431. et deinceps floruit. Scripsit Historiam Timuri, alias Temirlanis dicti, Arabice. Vid. Hottingerus, sec. XV. Hist. Eccles. pag. 611. etc.

AICHER (Otto) Benedictinus, Phil. Mor. et hist. Prof. publ. Salisburgens. scripsit Iter Poeticum: item Hortum Variarum Inscriptionum, A. 1676.

AIDIMUS, [gap: Greek word(s)] , condidit Historiam peregrinam. Vid. Eusebius in Chron. ad Annum 3860.

AIDIUS (Andr.) Scoto Britannus, scripsit Comm. in Nicomachia, quem et Clavem Phil. Moralis vocavit, editum An. 1614. Cl. Thomasius, l. de plagio, §. 349. plagium ipsi tribuit, et addit, ipsum de universis contemtim loqui, de se plus satis magnifice

De AJELLO (Jac) Neapolit. JCtus, scr. de Jure Adhoae, relevii et sublidii. Extat T. 12. Tr. tract.

AJELLUS (Ant.) Neapolitanus, scripsit Comm. in Habakuk et Threnos. Vid. Ghilinus vol. 2. p. 23.

AIGENLER (Ad.) edidit Tabulam Geographico-horologam universalem, Anno 1668. Ingolst.

AIGUANUS (Mich.) Bononiens. A. 1370. floruit. Scripsit in 4. libros Sententiarum, et Commentarium in totam fere Aristotelis Philosophiam. Confer Bumaldum, p. 167. Vide infra, AYGUANUS.

AILBERUS (P.) Variscus, carminibus inclaruit. Carmina ejus leguntur T. 1. Del. Germ. pag. 174.

AILESBURY, Anglus. scr. de aeterno divini Beneplaciti circa creaturas intellectuales decreto.

AILMERUS (Joh.) Vir Graece doctus, Jonae Prophetiam carmine Graeco transtulit: item, Threnos Jeremiae, et Danielem, Oxon. A. 1632.

AIMOINUS, Floriacensis, A. C. 1005. claruit. Scripsit Historiam Francotum. Vid. Phil. Labbe, T. 1. Dissert. de Scr. Eccl. p. 16. et T. 2. p. 830. Olearius in Abaco, p. 11.

AIMOINUS, S. Germani de Pratis Monachus, vixit, A. 891. Scripsit de Miraculis S. Germani. Vid. Labbe, T. 1. pag. 16.

Ab AITZEMA (Leo) edidit Historiam Pacis, A. 1654. Leydae. Item poemata Juvenilia.

AKAKIAS (Mart.) Catalaunensis, scr. de Medicamentis simplicibus: item, de Morbis mulierum, 2. libros.

AKIBA, celebris Judaeus, claruit post excidium Templi II. Hierosolymitani Hujus nomen (inquit Autor libri Zemach David ) exiit ab uno extremo mundi usque ad aliud, atque totam legem oralem ex ore ejus accepimus. Vixit CXX. annos. Juxta quosdam 24. mille discipulos habuit. Interfectus est in bello Adriani Imp. contra Bar Chochaba gesto. Huic (quemadmodum supra in ABRAHAM dictum) nonnulli [?], i. e. librum de Creatione tribuunt: Vid. Henr. Otto de Doct. Misn. pag. 101.

ALABASTER (Guil.) Sudovolgiensis, Anglus, A. 1633. vixit. Scripsit Apparatum in Revelationem Jesu Christi, Anno 1607. Item, Spiraculum Tubarum, seu Fontem spiritualium expositionum ex aequivocis Pentateuchi signifi cationibus. Vid. Sam. Andreae in Examine Cabbalae H. Mori, pag. 55. et Casp. Schottus in Technica Curiosa, lib. 12. p. 1034. et alii. Andreas Rivetus in Isagoge ad S. Script. c. XV. p. 937. de eo ita scribit: An. 1607. quidam Pontif. Anglus, Guil. Alabastrus, edidit Antv. librum, cui Tit. fecit, Apparatus in revelationem Christi; in quo profitetur, se novam et admirabilem rationem afferre in vestigandi Prophetiarum mysteria, ex Scriptura seipsam interpretante. Ibi novam Cabbalam instituit, ex qua quidlibet ex quolibet educit, et mutatis, vel inversis, aut separatis et disjunctis Ebraeotum vocabu orum litteris aut syllabis: vel etiam in iisdem variotum numerotum ratione excogitata, novis etiam significationibus contra Grammaticae rationem assignatis, diversis nominibus aut verbis, omnia pervertit. Et post: Nos hominis insolentissimam audaciam detestamur: etsi eum Jes. Possevinus suis Catholicis scriptoribus inseruerit, Apparatus sacri Tomo I.

ALAGONA (Pet.) Siculus, A. 1624. obiit. Scripsit Compendium Manualis Navarri, Summam Thomae, et Jus Canonicum 2. Tomis. Vid. Alegambe, p. 370.

ALAMANNUS (Cosm.) Mediolanensis, A. 1634. obiit. Prodiit ejus Summa Philosophiae in Thomam, An. 1640. Paris. fol. Vid. Alegambe, pag. 86.

ALAMANNUS (Lud.) Florentinus, Anno 1533. floruit. Vid. Ghilinus, vol 1. pag. 156.

ALAMANNUS (Nic.) natus parentibus Graecis, Procopii Historiam Arcanam in lucem protraxit. Edidit etiam Historicam Dissertationem de Parietinis Lateranensibus, a Barberino Card. restitutis, Romae An. 1625. Vid. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacothecae, p. 125.

ALANUS, de Insulis Vel Insulanus, Teutonicus, A. C 1294. obiit. Doctoris Universalis Titulum, ob omnium disciplinarum notitiam, meruit. Eum, dormientem, licet omnium mortalium deformissimus esset, Margareta, Ludovici XI. Galliarum R. Conjux, suavissime osculata est, teste Belleforesto. Scripsit opus contra Claudiani Rufinum; unde Anti Claudianus vocatus est. Casp. Barthius in l. 2. Theb. Papin. p. 639. opus vocat ingeuiosi hominis, sed Sophistae. Edidit Parabolas, Versibus conscriptas. Extat quoque scriptum ejus de Planctu Naturae, partim prosa, partim carmine. Opera ejus simul prodierunt, Antv. A. 1653. Vid. Sweertius in A. B. pag. 111. et Carolus Visch in Bibl. Cisterc. pag. 12.

ALANUS (Guil.) Anglus, A. 1594. obiit. Scripsit de Sacramentis in genere. Vid. Saussay, pag. 141.

ALANUS (Joh.) Danus, natus est, Anno 1563: obiit, A. 1630. Edidit Tractatum de Cimbrorum ortu et migrationibus: de Logica naturali et artificiali: de pronuntiatione Linguae Graecae: Apologiam pro Saxone Gramm. contra Goropium Becanum, etc. Vid. Vindingius in Rectoribus Hafn. p. 308.

ALANUS (N.) scripsit de Santonum regione: item, Tract. de factura Salis, Anno 1598.

ALARCON (Didacus) Hisp. A. 1634. obiit. Edidit Theologiam Scholasticam, fol. Vid. Alegambe, p. 89.

ALARDUS, Amstelrodamus, a Patria sic dictus, mortuus est Lovanii, Anno 1544. Erat naturâ surdaster, sed lingua volubili. Unde Erasmus alicubi ait, eum, quod auribus diminutum esset, linguâ pensare. Epitaphium sibi ipse fecit: TOTA TEGIT TELLUS, QUI TELLUS TOTA VOCATUR, alluaens ad vocabulum AlErd. Scripsit Concionatorem, item librum de Sacramento Eucharistiae. Omnia Rud. Agricolae opera emendavit, scholiis eruditis illustravit, typisque evulgavit. Scripsit etiam scholia in Marbodeum. Vid. Sweertius in A. B. pag. 112.

ALARDUS (Lamb.) An. 1636. claruit. Edidit Notas in Argonautica Valerii Flacci: Epiphyllides: Pathologiam sacram Nov. Test. Lauri folia, Odas, Epigrammata.

ALARDUS (Wilh.) scripsit adv. Bezam, de diversis Ministrorum gradibus: item Christianum nomine et re.

ALBA (Joh.) concinnavit Annotationes in V. et N. Test. Valentiae, An. 1613. in 4.

ALBANUS (Joh.) Bononiensis, Medicus, A. 1614. claruit. Scripsit de Syllogismo Aristotelico: item, Tractatum de Convalescentibus.

ALBANUS, Bergomas, JCtus, natus est, A. 1504: obiit, A. 1591. Scripsit Comm. in Bartolum: de Dignitate Cardinalatus et Immunitate Ecclesiarum: de Conciliis, etc. Vid. Gu. Panzirolus in JCtis, pag. 376. Ghilinus, vol. 2. pag. 144. et Donatus Calvus in Bergomatibus, pag. 246.

ALBASPINAEUS (Gabr.) Episcopus Aurelianensis, A. 1617. obiit. Scripsit observationes Ecclesiasticas: Annotationes in Canones Concilii Eliberini: in Optatum Milevitanum, etc.

ALBATEGNIUS, Syrus, alias Muhammaed Aractensis dictus, claruit circa A. C. 888. Astrologus fuit eximius. Scripta ejus olim Norimbergae excusa sunt. Scripsit de numeris et motibus stellarum.

ALBERGATUS (Fabius) An. 1580. claruit. Scripsit contra Bodini libros de Rep. Vid. Bumaldus, pag. 65.

ALBERGATUS (Lucius) Anno 976. claruit. Scripsit V. libros de Casu Angelorum. Vid. Bumald. p. 150.

ALBERGATUS (Nic.) Anno 1426. Vixit. Composuit Recollectam: item, Orationes et Epistolas. Videatur iterum Bumaldus, pag. 172.

ALBERGOTTUS (Fr.) Aretinus, JCtus, natus est, A. 1304: obiit, Anno 1376. Ejus tanta in legibus interpretandis ingenuitas fuisse dicitur, ut suo aevo, communi sententia, solidae veritatis Doctor fuerit appellatus. Confer J. Ph. Thomasinum in Vitis Ill. Viror. pag. 39.

ALBERICUS vixit, Anno 1350. Reliquit Dictionarium, teste Vossio. Vid. ALBRICUS.

ALBERICUS (Jac.) Bergomas, An. 1610. obiit. Scripsit Compendium Vitae et miraculorum S. Nicolai de Tolentino: item Catalogum illustrium Scriptorum Venetorum.

ALBERIUS (Claud.) mortuus est, Anno 1596. Scripsit in Hippocratem et Aristotelem. Vid. Casaub. Epist. 59. Item, de Resurrectione mortuorum.

ALBERTHISTUS (Marius Salomonius) Rom. JCtus, Ann. 1530. obiit. Reliquit Comment. de Probationibus. Vid. Guid. Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 136.

ALBERTINUS (Alex.) de Rocha Contrada, edidit Malleum daemonum, sive modum exorcissandi, Veronae, Anno 1620.

ALBERTINUS (Franc) Catanzariensis, Italus, A. 1619. obiit. Edidit Quaestiones Theologicas, Tomis 2. Vid. Alegambe, pag. 112.

De ALBERTIS (Leo Bapt.) Florentinus, A. 1481. inclaruit. A nonnemine sui seculi Archimedes et Vitruvius dictus est. Scripsit elegans opus de Architectura, item de Recessibus et Umbris, teste Jovio in Elog. numero 33. Extat etiam libellus Apologorum, quo vel AEsopum inventionis amaenitate superasse videtur. Vid. Autor Dialogi de Lat. L. repar. apud Gifanium, pag. 399.

De ALBERTIS (Albertus) Tridentinus, scripsit Vindicias adv. Casp. Scioppium, A. 1649. Thesaurum Eloquentiae sacrae et profanae, A. 1669. Item, Paradoxa Moralia de ornatu mulierum, A. 1650. Vid. Alegambe, p. 9.

ALBERTI (Jac.) JCtus, Anno 1320. innotuit. Edidit Differentias inter Jus Civile et Canonicum.

ALBERTI (Leander) Bononiensis, Anno 1510. floruit. Scripsit de Viris Illustribus Ordinis Praedicatorum: item de sepultura S. Dominici. Vid. Bumaldus pag. 147. et Ghilinus, vol. 1. pag. 145.

ALBERTI (Nicol.) Veitshocheimensis, A. 1641. obiit. Edidit Exercitium quotidianum studiosi Adolescentis: item Carmina. Vid. Alegambe, p. 347.

ALBERTI (Val.) scripsit de Conscientia pressa, cum confutatione Conscientiosi, An. 1675.

ALBERTUCCIUS (Hieron.) An. 1497. obiit. Scripsit Chronicon a M. C. usque ad A. C. 1491. teste Bumaldo.

ALBERTUS, Aquensis, scripsit Historiam expeditionis Hierosolymitanae libris XII. Primus eam edidit Rein. Reineccius.

ALBERTUS, de Argentina, vixit, A. 1378. Condidit Chronicon a Rudolpho I. usque ad excessum Caroli IV. in quo multa aliis indicta reperiuntur. Laudatum Chronicon Christ. Urstisius una cum aliis rerum Germ. Scriptoribus divulgavit.

ALBERTUS, Lauingensis, Suevus, cognomine Magnus, Episcopus Ratisbonensis, aliquot annis cum laude officio praefuit. Postea studiorum et literarum gratissima recordatione revocatus, cura Ecclesiae sponte se abdicavit, et Coloniam abiit, ubi reliquum vitae legendo, scribendo, docendo felicissime traduxit. Obiit A. C. 1280. aetatis vero 81. Vid. Jovius in Elog. numero 1. Is sectam Albertistarum condidit, et Aristotelis philososophiam S. Scripturae aequiparavit. Ferd. Castillus, et ex eo Ant. Possevinus memorant, ipsum quinquennio ante mortem omnium, quae in Philosophia didicerat, oblitum: a B. Virgine autem impetrasse, ne se in Philosophorum opinionibus, sed fide Christiana et charitate mori sineret. Opera ejus omnia prodierunt Tomis XXI. Lugd. Anno 1651. Vid. Olearius in Abaco, p. 15. Placcius, p. 137.

ALBERTUS, Metensis, An. 1030. floruit. Scripsit Historiam sui temporis. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 3.

ALBERTUS, Stadensis Abbas, A. 1250. claruit. Scripsit Chronicon ab origine Mundiusque ad suam aetatem. Id Helmstadii impressum, in lucem prodiit. Vid. Olearius in Abaco, p. 14.

ALBERTUS, Scebresinensis, Confessionem fidei Romanae carmine complexus est. Scripsit etiam Libellum, Criminum dictum, in Calumniatores, carmine, veterum poetarum phrasin et numeros redolente, telte Starovolscio, p. 68.

ALBERTUS (Fulv.) A. 1631. claruit. Scripsit Historiam B. M. Virginis, de Succursu nuncupatae.

ALBERTUS (Sal.) Medicus, edidit Historiam Scorbuti, Anno 1594. Item, Historiam partium corporis humani.

ALBERUS (Er.) Variscus, Poesi sacra et profanâ clarus, scripsit Harmoniam Evangeliorum, et judicium de Spongia Roterodami.

ALBICIUS (Barth.) Pisanus, A. 1380. obiit. Scripsit librum Conformitatum. Vid. Phil. Labbe, T. 1. dissert de scr. Eccl. p. 175. f.

ALBINOVANUS (Pedo) Poeta, sub Augusto Octaviano floruit. Ovidius, 4. de Ponto, Eleg. 16. eum sidereum vocat: Iliacusque Macer, sidereusque Pedo. Unde quidam colligunt, ipsum de Astris scripsisse. Teste M. Seneca, Suas. 1. Theseida composuit. Condidit etiam Carmen de navigatione Germanici. Scaliger, Elegiam ad Liviam de morte Drusi Pedoni tribuit. Adscribitur etiam illi Elegia in obitum Mecaenatis, quam tamen hominis Scholastici esse, G. Joh. Vossius in Theol. Gent. II, 31. affirmat. Seneca Epist. 122. elegantissimum fabulatorem nominat.

ALBINUS, scripsit libros Geometricos. Fertur etiam de Dialectica scripsisse. Vid. Boethius de Interpretatione, p. 281.

ALBINUS (Pet.) scripsit Chronicon Misnense, An. 1589. item, de ortu Thuringorum.

ALBIZIUS (Ant.) Florentinus, An. 1627. claruit. Edidit Stemmata Principum Christianorum, fol.

ALBO (R. Joseph) Philosophus, vixit, A. M. 6185. vel A. C. 1425. Composuit librum [?]. In hoc libro fundamenta Religionis Judaicae tractat, et Christianos simul refutat. Vid. Dan. Ganz in Zemach, pag. 147.

ALBONESIUS (Theseus Ambros.) Papiens. JCtus, A. 1540. obiit. Scripsit Introductionem in Chaldaicam, Syriaca, Armenicam, et X. alias linguas: praeterea Cabalisticaquamplurima: item Descriptionem instrumenti Musicalis, quod dicitur IL Fagotto. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 230. Hotting. seculo 16. p 107.

ALBORNITIUS (AEgid.) Hisp. An. 1367. obiit. Hic leges condidit, quibus Marchia Anconitana hodieque administratur. Divo Francisco tantum tribuit, vt eum solum ad confirmandam Christi religionem sufficere, existima verit.

ALBORNITIUS (Barth.) Talabricensis, JCt. et in Mexicana Indiae Academia Professor, A. 1573. claruit. Scripsit de omni Contractuum et stipulationum genere.

ALBRECHT (G.) Theol. D. natus est, A. 1601: obiit, A. 1647. Scripsit Anti Bellarminum Biblicum. Vid. Witte in vitis Theolop. pag. 663.

ALBRICUS, scripsit de Imaginibus Deorum. Casp. Barth. in Notis majoribus ad Claudian. p. 1167. putat, Albricum istum vixisse abhinc ultra quingentesimum, nec dubitat, Anglum illum esse, qui alioquin Albricius audit. Loco alleg. vocat argutum Mythologum.

ALBRIZUS (Aloys.) scripsit Concionum opus tripartitum, quod prodiit Mogunt. An. 1669.

ALBUCUS (Aurel.) edidit Institutiones Christianas libris 3. A. 1554. Venet. in 8.

ALBULCASIS, Ben Aberazerim, fuit Joh. Mesue contemporaneus. Scripsit de Praeparationibus medicamentorum. Vid. Spizelius in Spec. Bibl. Univ. pag. 47.

ALBUMASAR, Arabs Astrologus, floruit, A. C. 844. ut est apud Gauricum. Dicitur adauxisse Almagestum. In introductorio citatur a Boccatio, in Geneal. Deor. l. 2. c. 2. et 7.

ALBUTIUS (Caj.) Silius, Rhetor, tempore Senecae Rhetoris, claruit. De eo ita Seneca initio l. 3. Controvers. Dicebat citato et effuso cursu, sed praeparato. Extemporalis illi facultas non deerat, sed putabatur ipse sibi deesse. Affectus efficaciter movit, figurabat egregie, praeparabat suspiciose. Locum beate implebat. Nihil posses de inopia Latini sermonis queri, cum illum audires: tantum orationis cultae fluebat. Nunquam se torsit, quomodo diceret. Sufficiebat enim illi, in quantum voluerat, explicandi vis. Inaequalitatem in illo mirari libebat. Splendidissimus erat. Nihil putabat esse, quod dici in acclamatione non posset. Erat autem illi causa: timebat, ne Scholasticus videretur. Tandem, erat homo summae probitatis, qui nec facere injuriam nec pati sciret.

Finibus, et in de Provinciis Consular. Marcus Varro 3. de re Rust. c. 2. testatur, scripsisse eum Satiras Luciliano stilo. Vocat autem eum hominem apprime doctum.

ALCAEUS, [gap: Greek word(s)] , Mitylenaeus, Poeta Lyricus, Olympiade XLIV. claruit. Carmine Tyrannos insectatus est Unde Horatius 4. Od. 9. minaces Alcaei Camaenas appellat.

ALCAEUS, alius a priori, Comicus, Aristophanis [gap: Greek word(s)] fuit. Hunc X. Comoedias reliquisse, Suidas autor. Athenaeus ejus [gap: Greek word(s)] , Pollux [gap: Greek word(s)] , Harpocration in [gap: Greek word(s)] allegat.

ALCAEUS, Atheniensis, Suida teste, a non nullis primus Tragicus fuisse dicitur.

De ALCALA (Pet.) Hispanus, condidit Lexicon Arabico-Hispanicum, a Seb. Tengnagelio in ordinem Alphabeticum redactum. Extat in Bibliotheca Viennensi.

ALCANDER, [gap: Greek word(s)] , Graecus autor. Meminit ejus Clem. Alex. in [gap: Greek word(s)] .

ALCALMUS (Jac.) Aurelius, edidit Confutationem problematis, ab Henr. Monantholio propositi, de Polygono circulo inscribendo, cujus perimeter ad diametrum rationem habeat triplam sesquioctavam, Paris. A. 1600.

De ALCANTARA (Fr.) Hisp. scripsit libellum de Oratione et Meditatione, impressum Colon. A. 1607.

ALCAZAR (Andr.) Hisp. Medicus, edidit VI. libros Chirurgiae, Salmanticae, A. 1575. fol.

De ALCAZAR (Lud.) Hispalensis, Anno 1613. obiit. Scripsit Comm. in A pocalypsin Johannis, cui in fine additus Tractatus de ponderibus et mensuris. Vid. Alegambe, pag. 306.

ALCETAS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de Donariis Delphicis, allegante Athenaeo, lib. 13.

ALCHINDUS, Arabs, libellum reliquit sex quantitatum, quo nihil ingeniosius, judice Hier. Cardano, l. 6. Subtil. ubi inter XII. subtilia Orbis ingenia X. Alchindo locum defert.

ALCIATUS (Andr.) Mediolanens. JCtus, A. 1550. obiit. Primus omnium Juris disciplinam, nimiis disputationibus et barbaro dicendi genere involutam, pristino nitori restituere et ad veros fontes revocare conatus est. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 169. Edidit Emblemata, de quibus Scaliger, l. 6. de re poet. ita: lAciati Emblemata talia sunt, ut cum quovis ingenio certare possint. Dulcia sunt, pura sunt, elegantia sunt: sed non sine nervis. Sententiae vero tales, ut etiam ad usum civilis vitae conferant. Opera Alciati omnia 7. Tomis continentur. Plura vide ap. Ghilinum, vol. 1. Theat. p. 10. et Imperialem in Museo, p. 51.

ALCIATUS (Franc.) Mediolanens. Anno 1580. obiit. Vid. Ghilinus, vol. 2. p. 82.

ALCIATUS (Melch) JCtus, scripsit de acquirenda possessione: de novi operis nunciatione: item in Caes. Constitutiones Status Mediolanensis. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 171.

ALCIATUS (Terent.) Romanus, Anno 1620. claruit. Habuit orationem de Passione Christi. Vid. Alegambe, p. 429.

ALCIDAMAS, [gap: Greek word(s)] , Asianus, Orator. Suidas Philosophum facit. Juxta Cic. laudationem Mortis composuit. Orationes ejus cum AEschinis Orationibus ab Aldo excusae sunt, A. 1534.

ALCIMENES, [gap: Greek word(s)] , Megarensis, Tragicus. Est et alius Alcimenes, Atheniensis, Comicus. Sic Suidas.

ALCIMUS, [gap: Greek word(s)] , Siculus, scripsit [gap: Greek word(s)] . Allegatur ab Athenaeo l. 10. et Festo Pompejo.

ALCIMUS Ecdicius Avitus, Viennensis Archiepiscopus, A. C. 523. obiit. Scripsit versu de Mundi origine, diluvio, transitu Maris rubri, etc. Ejus Epist. LXXXIIX. Homiliae et Poemata edita sunt Parisiis a Jac. Sirmondo, A. 1643. Poemata ejusdem in Lev. Num. Deuter. Josuam et Judices se in lucem prolaturum, ait Labbe, pag. 55. nov. Biblioth. Videatur idem T. 1. dissert. de S. E. pag. 169. Olearius in Abaco, p. 61.

ALCINOUS, [gap: Greek word(s)] , Platonicus Philosophus, juxta nonnullos initio seculi II. a nato Christo floruit. Scripsit Epitomen Philosophiae Platonicae, quam Mars.

Ficinus Latine transtulit, Jac. Carpentarius vero insigni commentario illustravit. Eundem Alcinoum edidit Dan. Heinsius, A 1614. una cum Maximo Tyrio.

ALCIPHRON, [gap: Greek word(s)] , Magnes, Philosophus, Suidae memoratur. Ab hoc alius est ALCIPHRON ille, cujus Epistolae circumferuntur. Barthius in Adversar. 3, 17. venustum et acutum Scriptorem, sed tamen nimium Atticistam nominat.

ALCMAEON, [gap: Greek word(s)] , Crotoniata. Hic primus Physica scripsit, teste Clemente Alex. 1. Stromat.

ALCMAN, [gap: Greek word(s)] , Lyricus poeta, Olymp. XXVII. claruit. Scripsit lingua Dorica. Hunc Lacones sibi vendicabant: at falso. Sardianus enim fuerat. Pediculari morbo extinctus est. Scripsit 6. libros carminum, et Fabulam, [gap: Greek word(s)] dictam. Stephanus [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] , citat ipsum in [gap: Greek word(s)] . De Alcmane Jo. Meursius agit in Miscell. Lacon. 4, 17. item Suidas.

ALCUINUS (Albinus) Flaccus, Anglus, docuit Carolum M. et eidem postea ab eleemosyna et sanctioribus consiliis fuit. Ejus. consilio Parisiensem Academiam Carolus instituisse dicitur. Latine, Graece, et Hebraice callebat. Scripsit gesta Caroli Magni. Caspar Barthius in Adv. 16, 20. hunc Alcuinum, Calliopium dictum fuisse, autumat. Juxta Phil Labbe. T. 1. dissert. de Scr. Eccl. pag. 31. Anno Christi 804. obiit. Opera ejus omnia, cura Andr. Duchesnii, Parisiis A. 1617. in fol. prodierunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 17.

ALCYONIUS (Pet.) scripsit Tractatum de toleranda Exilii fortuna. Hoc luculento opere ita eruditionis ac eloquentiae famam sustentavit, ut ex libro de Gloria Ciceronis, quem nefaria malignitate aboleverat, multorum judicio confectum crederetur; sunt verba P. Jovii in Elog num. 122. Confer P. Manutii Comm. in Cic. Epist. ad Att. l. 15. epist. 29. qui ita: Bern. Justinianus in Indice librorum suorum nominat Cic. de gloria. Is liber postea, cum universam Bibliothecam Monacharum monasterio legasset, magna conquisitus cura neutiquam est inventus. Nemini dubium fuit, quin P. Alcyonius, cui Monachae Medico suo ejus tractandae Bibliothecae potestatem fecerunt, homo improbus furto averterit. Et sane in ejus opusculo de Exilio aspersa nonnulla deprenenduntur, quae non olere Alcyonium autorem, sed aliquando praestantiorem opificem videantur. Haec ille. Cum aliqua ex Aristotele perperam insolenterque vertisset, in eum Sepulveda, vir Hisp. peracuta jacula, edito volumine, contorsit. In Aristotele 2. libros de Gen et et Corrupt. 4. libros Meteorum, 10. libros de Animalibus, librum 1. de Spiratione, etc. transtulit, teste Simlero. Pierius Valerianus de Infel Literat. pag. 121. obtrectatorem dicacissimum fuisse, et vitae finem infidelitatis labe contaminasse, memorat.

ALDENACHIUS (Casp.) JCtus scripsit Praelectiones in Institutiones Juris, editas, A. 1606. in 4.

ALDERETUS (Josephus) Hisp. JCtus, A. 1616. obiit. Scripsit 3. libros de Religiosa disciplina tuenda. Vid. Alegambe, p. 281.

ALDHELMUS, Anglus, A. C. 707. obiit. Utraque eloquentia, Oratoria et Poetica, excelluit. De eo ejusmodi versus circumfertur: Aldhelmus cecinit millenis versibus odas. Confer supra, ADELMUS.

ALDOBRANDINUS (Silv.) Florentinus, A. 1558. obiit. Scripsit Comm. in lib. 1. Institut. Justinian. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. l. 2. cap. 192.

ALDOBRANDINUS (Thom.) An. 1594. claruit. Diogenis Laertii 10. libros Latine vertit.

ALDROVANDUS (Joh. Fr.) Bononiens. JCtus, Anno 1470. flotuit. Vid. Bumaldus, p. 134.

ALDROVANDUS (Ulyss.) A. 1605. obiit. Scripsit V. libros de Piscibus: item XX. libros de Avibus. Graecarum literatum ignorantiam in eo notat Ezech. Spanhemius in Tr. de Praestantia et usu Numism. antiq. p. 86. Vid. Bumaldus, p. 233.

Apud Joh. Imperialem in Museo Hist. pag. 145. omnia ejus opera magno numero recensentur; quibus addi potest Antidotarium Bononiense, cujus autor Adrovandus esse asseritur.

ALDUS (Balth.) Veronensis Medicus, A. 1543. claruit. Vid. Chioccus in Veronens. pag. 131.

ALEALMUS (Lud.) Aurelius, carminibus inclaruit. Vid. Tomus 1. Delit. Gall. pag. 1. De Alealmo legi potest Sammarthanus in Elog. pag. 180.

ALEANDER (Hier.) Mottensis, e Comitibus Landri in Carnia, obiit, A. 1542. aetatis 62. Latine, Graece et Hebraice peritissimus fuit. Hebraicas ita calluisse linguas dicitur, ut Judaei eum admirarentur, et suae stirpis esse crederent. Luteriae aliquando bonas literas docuit. Romam profectus, paulatim crevit; factus Episcopus Brundusinus, tandem etiam Cardinalis. Confer Jov. in Elog. numero 98. Edidit Tabulas in Grammaticam Graecam.

ALEANDER (Hier.) praedicti Aleandri pronepos, scripsit Comment. in Caii Institutiones: item, de Suburbicariis regionibus. Vid. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 45. Hieronymi Aleandri, Junioris Mensa Solis, sive Tabulae Heliaca explicatio Parisiis, A. 1617. excusa est. Vid. Casp. Barthius T. 3. in Stat. Pap. lib. 6. vers. 240.

ALEGAMBE (Phil.) Bruxellensis, A. 1652. obiit. Edidit Bibliothecam Scriptorum Societatis Jesu, fol.

ALEGRE (M. Ant.) de Casanate, in lucem dedit Paradisum Carmelitici decoris, An. 1639. fol. Ph. Labbe in Bibl. Bibl. pag. 151. de eo sequius judicat.

ALEMANNUS (Josephus) Mediolanensis, A. 1630. obiit. Reliquit 2. Tomos de Sapientia divina. Vid. Alegambe, p. 282.

ALENIUS (Julius) Brixiensis, An. 1630. claruit. Scripsit librum demonstrationum Mathematicarum Sinice, teste Alegambe, pag. 287.

ALENUS (Andr.) erckensis, An. 1574. floruit. Scripsit carmine Elegiaco 3. libros sacrarum Heroidum.

ab ALES (Alexander) Glocestrensis, An. 1245. obiit. Vulgo Doctorem irrefragabilem appellant. Sixtus Senens. l. 4. B. S. ipsum ab eruditissimis sui seculi fontem, vitae appellari meruisse, memorat. Scripsit summam Theologiae. Vid. Ph. Labbe T. 1. Diss. de S. E. pag. 36. Olearius in Abaco, pag. 18.

ALES (Pet.) Carnutensis, scripsit de recta vivendi ratione et virtutum officiis libros quatuor carmine, A. 1561.

ALESIUS (Alex.) Scotus, magni nominis Theologus, Lipsiae, ubi XX. annos docuerat, A. 1565. decessit. Commentatus est in 1. et 2. Timoth. Item, in Johannem. Vid. Thuanus, lib. 38.

De ALEVOLO (Bernhardinus) edidit Tract. de Correctione fraterna, Methymnae, A. 1557.

ALEUTNERUS (Tob.) An. 1608. vixit. Composuit Carmina et Epigrammata miscellanea.

ALEXANDER, [gap: Greek word(s)] , AEtolus, Satyri F. Grammaticus et Tragicus, sub Ptolomaeo Philadepho floruit. Videatur Strabo l. 12. et 14. Scripsit, [gap: Greek word(s)] Alexandrum in Apolline citat Parthenius, cap. 14. Vid. Casaub. in Athen. p. 505. Suidas, hunc Alexandrum ex septem Tragicis, qui Plejas cognominati fuerant, unum fuisse, memorat.

ALEXANDER ab ALEXANDRO, Neapolitanus, JCtus, A. 1490. floruit. Scripsit sex libros Genialium Dierum, quos G. J. Vossius promtuarium Antiquitatis veterisque Historiae nominat. In eos Tiraquellus Notas concinnavit. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 122. ALEXANDER, AEgaeus, Philosophus Peripateticus, Neronis Imp. praeceptor fuisse dicitur. Vid. Suidas.

ALEXANDER, Aphrodisiensis e Caria, tempore Septimii Severi et Antonini Caracallae claruit, quibus libellum de Fato inscripsit. Usus est praeceptoribus Aristocle Messenio et Sosigene. Fuit egregius Aristotelis interpres, ita ut ob commentarios suos doctissimos [gap: Greek word(s)] diceretur, et nemo tum

Aristotelici nomen tueri poterat, quin ab eo Alexandreus diceretur. Simplicius omnium Interpretum laboriosissimum vocat. Cyrillus, omnium Philosophorum diligentissimum ac acutissimum fuisse, tradit. Confer Boethium in Scriptis Philosoph. pag. 284. Scripsit duos libros de Anima: Problematum libros 2. Quaestionum naturalium libros 4. Commentarium in 1. Analyt. item, in Sophisticos Elenchos: opusculum de Febribus: Comm. in libros de Gen. et Corrupt. in Meteorologica: in lib. de sensu: item, de prima Philofophia. Librum ejusdem contra Zenobium, Epicureum, citat Simplicius. Vid. Jonsius lib. 4. pag. 351.

ALEXANDER, A sclepiadis filius, vel, Magister Grammaticus, scripsit XXXII. libros de omnifaria materia. Vid. Stephanus [gap: Greek word(s)] in [gap: Greek word(s)] .

ALEXANDER Cornelius, cognomento Polyhistor, Cotieus, Olymp. CLXXIII. claruit, Cornelii Syllae temporibus. [gap: Greek word(s)] Porphyrio in Quaest. Homer. et Autori Etymologici M. in [gap: Greek word(s)] dicitur. Cornelius, a Corn. Lentulo, cui venditus fuerat, appellatus est, teste Suida. Scripsit 5. libros de Roma, in quibus ait, Hebraeam fuisse mulierem, [gap: Greek word(s)] nomine, a qua scripta sit Lex Hebraeorum. Clemens l. 1. [gap: Greek word(s)] . et Eusebius l. 9. de Praep. Ev. ejus librum [gap: Greek word(s)] allegant. Invenio, eum quoque scripsisses [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] Etymologicum M. in [gap: Greek word(s)] , Alexandrum Polyhistorem [gap: Greek word(s)] , Stephanus in [gap: Greek word(s)] : in [gap: Greek word(s)] vero, [gap: Greek word(s)] citant. Vid. Jonsius in Hist. Philos. Script. l. 2. c. 16.

ALEXANDER, Hieropolitanus Episcopus, scripsit novem capita, quibus docet, quid novi Christus in mundum intulerit. Vid Suidas.

ALEXANDER, cognomine [gap: Greek word(s)] , Ephesius, Poeta, scripsit, teste Strabone l. 14. de rebus coelestibus: item, de partibus orbis terrestris, versu. Vid. Stephanus Ethnographus in [gap: Greek word(s)] .

ALEXANDER, Magnus, primus Graecorum Monarcha, Epistolas varias conscripsit, quas Hesychius laudat in [gap: Greek word(s)] . Confer Plutarch. in vita Alexandri. Fertur sub ejus nomine etiam extare Epistola ad Aristotelem de situ et mirabilibus Indiae, versa per Corn. Nepotem Latine.

ALEXANDER, Monachus, scripsit Historiam de Inventione Crucis, quam e tenebris protraxit Jac. Gretserus.

ALEXANDER, Myndius, celebratur Athenaeo l. II. c. 16. l. V. c. 20. l. IX. c. 10. AElianus quoque in Hist. Animal. l. 3. c. 23. l. 4. c. 33. l. 5. c. 34. ejus verba adducit.

ALEXANDER, Pleuronius, citatur in Parvis Scholiis ad Hom. Iliad. pag. 276. Idem est cum Alexandro AEtolo.

ALEXANDER, Seleuciensis Sophista, alias [gap: Greek word(s)] dictus est, teste Suida. Vixit tempore Marci Antonini, Imperatoris. Phavorino Philosopho, praeceptore usus est. De eo multa habet Philostratus in Vit. Sophist. p. 554. et seq.

ALEXANDER, Trallianus, Dioscori Medici F. claruit temporibus Justiniani. Scripsit [gap: Greek word(s)] . Meminit ejus Agathias l. 5.

ALEXANDER Villadeus, Dolensis, floruit sub Friderico II. Imp. An. C. 1240. In Leonini carminis genere, quod olim in precio esse solebat, fere princeps habetur. Scripsit Doctrinale, opus Grammaticum, quo pueri olim in Scholis utebantur. Vid. Autor apologiae pro poetis Lat. apud Gifanium, pag. 508. qui hunc Alexandrum, vocat omnium hominum, qui unquam nati sunt, infimum.

ALEXANDER, Abbas coenobii S. Salvatoris in valle Celesina, scriptor Rogerianorum, primum ab Hier. Surita, tum a Dominico de Portonariis editus est. Post a Joh. Pistorio Tomo III. Hispaniae illustratae insertus est, A. 1606. Vid. Reines. in Epist. ad Daumium, pag. 262.

ALEXANDER (Franc.) Vercellensis Medicus, edidit Apollinem, vel Tractatum de Medicamentis compositis et simplicibus, Venetiis, A. 1565. fol.

ALEXANDER (Franc.) Bergomas, Episcopus, A. 1595. obiit. Scripsit de Candelarum, aliarumque rerum rationis usu carentium, Benedictionibus. Item, Disputationem

ALEXANDER (T.) poeta, plurimum commendatur a Scaligero, lib. de re poet. pag. 790.

de ALEXANDRIA (Guil.) Mediolanens. scripsit Annales de Genuensis civitatis antiquitatibus, carmine Heroico. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 162.

ALEXANDRINUS (G.) scripsit de priscis dictionibus, quae in Catone, Varrone, et Columella de re Rustica occurrunt, A. 1528.

ALEXANDRINUS (Julius) a Neustein, Medicus, A. 1590. obiit. Edidit Dialogum de Medico et Medicina, Tiguri, A. 1557. Vid. Thuanus l. 99.

ALEXANDRIDES, [gap: Greek word(s)] , Comicus, scripsit [gap: Greek word(s)] (teste Suida, in [gap: Greek word(s)] (Vid. Suid. in [gap: Greek word(s)] ) et [gap: Greek word(s)] .

ALEXINUS, [gap: Greek word(s)] , Eleus, Zenonis [gap: Greek word(s)] fuit Rixarum studiosissimus erat, adeo ut ex rixarum studio [gap: Greek word(s)] , i. e. contradictorius dictus fuerit, teste Laertio, libro 11. [gap: Greek word(s)] scripsisse dicitur. Vid. Jonsius in Script. hist. Philos. l. 2. c. 2.

ALEXION, [gap: Greek word(s)] allegatur ab Ammonio, in libro de Different. in voce [gap: Greek word(s)] .

ALEXIS, [gap: Greek word(s)] , mediae Comoediae poeta, Olymp. CXIIX. claruit. Plurimas scripsit Comoedias, de quibus consule Athenaeum, Pollucem, Stobaeum. Suidas facit Thurium, aitque CCXLV. fabulas docuisse.

ALEXIS, Samius, compos. libros de Finibus Samiorum, teste Athenaeo l. 12. et 13.

ALEXIUS Comnenus, Imp. Constantinop. seculo XII. vixit. Condidit Rescriptum de donariis et rebus sacris non auferendis per Principes et Impp.

ALEXON, [gap: Greek word(s)] , Myndius, scripsit libros de rebus fabulosis, allegante Laertio in Thalete.

ALFENUS Varus, JCtus, Cremonae diu sutrinam exercuit: tandem, clausa taberna, Romam sese contulit, et Serv. Sulpicio praeceptore usus est, per quem tantum profecit in Juris scientia, ut ob ejus cognitionem ad Consulatum pervenerit, A. U. C. 753. Catullo familiaris fuit, quod ex duobus carminibus, ad eum scriptis, patet. Vid. Chr. Rupertus ad Pompon. 3, 10. Panzirolus in JCtis, l. 1. c. 20. Bertrandus, l. 1. pag. 54.

ALFERIUS (Andr.) JCtus, scr. Quaestiones et Responsa, eclita An. 1585. Romae, fol. cura Lud, Alferii atnepotis.

ALFORDIUS (Mich.) Londinensis, edidit Annales Ecclesiae Anglicanae, 4. voluminibus, An. 1663. fol. Leodii. Vid. Alegambe, pag. 342.

ALFRAGANUS, Arabs Astrologus, vixit Anno C. 883. Scripsit Elementa Astrologica, quae Arabice et Latine edidit Jac. Golius. Reliquit etiam librum de Sciatericis: item, alium de Planisphaerio.

ALFREDUS, Rex Angliae, A. C. 901. obiit. Scripsit Manuale meditationum. Vid. Olearii Abacus, pag. 21.

ALGAROTUS (Victorius) Veronens: Medicus, scripsit de fungorum natura. Vid. Chioccus, p. 135.

ALGERUS, Leodiensis, vixit seculo [?]II. circa A. C. 1130. Composuit tres libros de Sacramento corporis et sanguinis Christi. Vid. Bellarminus de Script. Eccl. pag. 141.

ALGOET (Laev.) (quasi dicas, totus bonus) Gandav. edidit Descriptionem regionum Septentrionalium, teste Sweertio.

ALIDOSIUS (J. Nic Pasch.) Bononiens. A. 1614. claruit. Scripsit de Doctoribus Bononiensibus, teste Bumaldo, p. 119.

ALIMENTUS (C. Cincius) Historicus, tempore Annibalis vixit. Allegatur a Livio l. 21. et 30. Scripsit Historiam Annibalicam Graece, teste Dionysio Halicarnass. l 1. Item, librum de re militari, unde Agellius quaedam adducit, l. 16. c. 4. Ejusdem libros de officio JCti Pompejus Festus allegat. Fulgentius de Vocibus Antiquis, pag. 138. Cincium Alimentum de Gorgia

ALKAZVINIUS (Zacharias) Persa, ante annos fere quingentos de Mirabilibus creaturarum librum composuit, quem Samuel Bochartus a Christina Regina dono accepit, quemadmodum in praefat. Hierozoici refert.

ALLATIUS (Leo) Chius, A. 1670. Romae mortuus est. Scripsit Tractatum de Patria Homeri, Dialogum de scriptis Socratis, librum de Simeonibus, [gap: Greek word(s)] , Apes Urbanas, Tractatum de Consensu Ecclesiae Orientalis, etc. Vid. Ghilinus vol. 2. p. 173. Labbe in Bibl. Bibl. p. 113. et ipse Allatius in Apibus Urbanis, p. 176.

ALLAXINUS (Jac.) scr. aliquot Disceptationes Medicas, editas Parisiis, Anno 1535.

ALLE (Hier.) Bononiens. An. 1607. claruit. Edidit varias Conciones. A Bumaldo insignis Concionator nominatur.

ALLEGRENUS (Pet.) Bergomas, Anno 1530. claruit. Scripsit quaestiones Theol. in lib. Sententiarum.

Ab ALLIACO (Petrus) Cameracensis Episcopus, Gersonis praeceptor, A. 1425. obiit. Scripsit Comment. super Sententias: item, libellum de emendatione Ecclesiae. Plura ejus scripta Bellarminus de Script. Eccles. p. 180. recenset. In eo reprehenditur, quod putarit, Christi nativitatem praesciri potuisse ex Genethliacis observationibus. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. de Scr. Eccl. p. 179. et Sweertius, p. 599. Confer Olearium in Abaco, pag. 362.

ALLOTIUS (Guil.) A. 1576. vixit. Scripsit Thesaurum Bibliorum, in 8. Colon. Anno 1612.

de ALLOZZA (Joh.) edidit Convivium divini amoris, An. 1665. item, Alphabetum morale, A. 1669.

ALMA (Eilardus) Frisius, An. 1586. obiit. Scripsit de Bello Gigantum libros quatuor, qui extant T. 1. Delit. Belg. pag. 9. Vid. Sweertius, p. 224.

ALMAINUS (Jacobus) Doctor Parisiensis, scripsit in 3. et 4. Sententiarum. Vixit A. 1500. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. de Scr. Eccl. p. 488. Olearius in Abaco, pag. 211.

ALMANAZAR (Hier.) Hisp. sacras literas in Complutensi Academia LXV. annis professus est, usque eo gratus acceptusque suis, ut Jubilaei diem (quod Professorum ante concessum nemini) magno omnium applausu laeti egerint. Floruit A. C. 1414.

ALMERINUS (Joh. Paulus) Bergomas, A. 1622. floruit. Edidit Practicabilia difficiliora in utroque foro, i. e. Ecclesiae et Conscientiae.

ALNOSIUS (Joh.) Brugensis, An. 1558. claruit. Scripsit libellum de Antiquis Nummis et marmoreis Inscriptionibus, teste Sandero.

ALOSIANUS (Guirandus) exaravit Epistolam ad Andr. Arnaudum, teste Salmuth, in 1. partem Pancirolli, p. 222.

ALOYSIUS (Alb.) scripsit de Operibus VI. dierum et Paradiso terrestri, Venet. A. 1618. in 4.

ALPHANUS, Salernitanus, A. 1059. claruit. Opuscula ejus nonnulla primus edidit Ferd. Ughellus T. 2. Ital. illustratae. Vid. Olearius in Abaco, pag. 23.

ALPHARABIUS (Abunasra) Philosophus et Medicus, apatria Pharab, quae est in Turcomannia, sic dictus, Damasci in Syria, A. C. 1010. obiit. Cum in Haran, Mesopotamiae urbe, Aristotelis librum de Auditu invenisset, quadragies perlegit, et ei

superscripsit: Vellem iterum legere, teste Ben Casem in libro, qui Viridarium Electorum inscribitur. Vid. Gabr. Sionita in Arabia, p. 16. Opera Alpharabii prodierunt Parisiis, A. 1638. Confer Hottinger. in Biblioth. Quadrip. pag. 253.

ALPHES (Isaac) celebris Judaeus, scripsit Compendium Talmudicum. Synchronus fuit R. Salomoni Jarchi, mortuusque est, A. M. 4863. juxta computum Judaicum. Epitaphium ejus David Ganz, p. 133. tale fuisse memorat: Inscribite stilo ferreo lapidi durissimo, finiti sunt dies mundi, et creatus est denuo. Dicite, in hoc sepulcro est fons sapientiae. Venite filiae Zion cum moerore; insculptus enim est planctus et fletus loco contritionis, qui in memoriam luctus erit omni secuturo seculo, etc. Confer Carpzovium in Notis dostissimis ad [?] Schickardi, pag. 87. et seq.

ALPHES, Junior, nepos Alphesi magni, A. mundi 4942. vixit. Conscripsit librum Schabarim.

ALPHIUS Avitus, vixit tempore Severi Imp. Scripsit Vitas excellentium virorum, teste Terentiano Mauro. Festus, in voce Mamertini, ejusdem Historiam belli Carthaginiensis allegat. Confer Barthium in Notis majoribus ad Claudian. pag. 412. ubi fragmentum Alphii ex Prisciano adducit.

ALPHONSUS, Rex Castellae et Legionis, An. C. 1270. Tabulas Astronomicas, Alphonsinas dictas, composuit Ad hoc opus concinnandum Alphonsus complures Judaeos in Toletanam urbem accersivise dicitur, inter quos praecipuus erat R. Isaac Hazan. Ajunt, Regem in id XL. ducatorum millia impendisse. Grande quidem pretium (inquit Vossius ) si privatum aliquem attendas: nec nimium tamen pro Regia dignitate et immortali nomine, quod eo pacto sibi comparavit.

ALPHONSUS (Franc.) Malpartidensis, Hisp. universam Philosophiam aliquot Tomis explicuit.

ALPHONSUS (Petrus) Judaeus conversus, seculo XII. vixit. Scripsit Dialogum contra Judaeos. Vid. Olearius in Abaco, pag. 364.

ALPINUS, malus poeta, Memnonis, Aurorae filii, bella descripsit, sed tam male, ut ab Horatio Memnona carminibus suis jugulare dicatur. Vid. Horat. l. 1. sat. 10.

ALPINUS (Prosp.) Marosticensis, Medicus, natus est, A. 1553: obiit A. 1616. Edidit libros quinque de Medicina AEgyptiorum. Item 7. libros de praesagienda vita et morte aegrotantium. Confer Tomasinum in Elog. p. 304.

ALPIUS Flavus, Rhetor. De hoc Seneca Rhetor, l. 1. Controv. 1. Cum praetextatus esset, tantae opinionis fuit, ut populo Rom puer eloquentia notus esset. Semper de illius ingenio Cestius et praedicavit et timuit. Tanto concursu hominum audiebatur, ut raro post illum auderet Cestius dicere. Semper eloquium ejus commendabat aliqua res extra eloquentiam. In puero lenocinium erat ingenii, aetas: in juvene desidia, etc

ALQUINUS, versificator, scriput Vitam S. Willibrordi prosa et ligata oratione. Vid. Bruschius de Monaster. pag. 141. b.

ALSARIUS (Vincent.) Medicus Romanus, A. 1622. claruit. Edidit 7. libros de morbis capitis: 2. libros de Vesuvio ardente: consilium de surditate: et 4. Centurias quaesitorum in arte Medica.

ALSCHECH (Moses) Judaeus, libro edito, Toras Mosche inscripto, famam sibi peperit. Dictus liber Pragae, A. 1616. excusus est.

ALSTEDIUS (Joh. Henr.) A. 1638. obiit. Edidit Encyclopaediam: item, Theologiam Naturalem, Propheticam, Catecheticam, Polemicam, Scholasticam, Paratitla, etc. Alstedius, per Anagramma SEDULITAS audit. Mochingerus in Floridis, cap. 49. Alstedium sedulitas, quae in nomine hominis hujusce latet, accedentibus totrerum testimoniis, jure commendat. Videatur etiam Sorellus de Hominis perfect. pag. 591.

ALSTENIUS (Aug.) scr. librum de Institutione Nobilis Adolescentis, Anno 1653. Amst.

ALTERIUS (Marc.) conscripsit de Censuris Ecclesiasticis 2. Volumina, An. 1618. Romae, fol.

quinque libros rerum Aquitanicatum, An. 1659. 10. libros Originum Monasticarum, Anno 1674. Commentarium in Decretales, fol.

ALTHAMMERUS (Andr.) Norimberg. Theologus, A. 1544. floruit, teste Micraelio. Composuit Conciliationes Locorum Scripturae. Item, Notas in Taciti Germaniam. Notas illas Sim. Schardius Tomo 1. Script. German. inseruit.

ALTHOFERUS (Christoph.) Hersbruccens. Theol. D. et Prof. Altdorfinus, tandem Superintendens Culmbacensis factus est. Obiit Culmbaci, A. C. 1660. Scripsit Abyssum desperationis Pontificiae, Speculatorem Anti-Calvinianum, Dispp. Biblicopracticas, Harmoniam Evangelistatum, etc.

ALTHUSIUS (Joh.) JCtus, edidit Dicaeologiam, A. 1617. duos libros Jurisprudentiae Romanae, Anno. 1623. Politicam, etc.

ALTILIUS (Gabr.) Italus, carmine adeo excelluit, ut Pontani et Actii testimonio antiquis vatibus aequatus fuerit. Extant ejus Carmina T. 1. Delit. Ital. p. 57. Videatur Jovius in Elog. numero 125. Scaliger de re poet. l. 6. pag. 798. Gabr. Attilius (inquit) Epithalamium cecinit longe optimum: excellentissimum vero futurum, si sibi ille temperasset. Dum enim vult omnia dicere, afficit auditorem aliquando fastidio tanto, quanta in aliis voluptate. Est enim nimius.

ALTIMARUS (Donatus Ant.) vel de Alto mari, Neapolitanus, Medicus, An. 1560. floruit. Opera ejus junctim edita Lugduni, A. 1565.

ALTINGIUS (Henr.) Heidelbergensis, scr. Theologiam Problematicam, Elencticam et Historicam. Item, Exegesin in Aug. Confessionem. Vixit Anno 1613. Opera ejus, post obitum, prodierunt, An. 1664. tribus Tomis comprehensa.

ALTINGIUS (Jacobus) scripsit de Schilo, vel de vaticinio Jacobi Patriarchae libros quinque, An. 1667.

ALTKIRCHERUS (Euseb.) condidit Tractatum de Missa, A. 1579. Quidam tamen fictitiumhoc nomen esse existimant.

De ALTO PONTE (Raym.) scr. Comm. in omnes Pauli Epistolas, qui feruntur extare Parisiis in Bibliotheca Ord. S. Augustini.

De ALVA et Astorga, (Pet.) Carvajalensis, edidit Bibliothecam Virginalem, tribus Tomis, A. 1648. Madriti, fol. Item, Nodum indissolubilem de conceptu Ventris et conceptu Mentis, A. 1661. Vid. Labbe in B. B. pag. 135.

ALVARADUS (Alf.) composuit Observationes Hist. Pol. in Orat. Ciceronis: item Artem disserendi, A. 1600. Basil.

ALVARES (Alf.) JCtus, edidit Speculum Rom. Pontificum, Imperatorum et Episcoporum.

ALVARES (Didac.) Metymnensis, vixit A. 1499. Scripsit 2. Tomos Commentariorum in Esaiam Prophetam, qui Romae in 4. prodierunt. Item, de Auxiliis divinae gratiae, et humani arbitrii viribus, A. 1621. Maresius T. 1. contra Tirinum, p. 612. Did. Alvarez. Archiepiscopus Tranensis et Salpensis, in suo opere de Auxiliis, quod inscriptum Philippo Hisp. Regi et multis approbationibus munitum prodiit primum An. 1610. et deinde ultimô recusum est Coloniae, A. 1621.

ALVAREZ (Balth.) Lusitanus, An. 1628. obiit. Docuit Theologiam in Eborensi Academia. Concinnavit Indicem Expurgatorium. Vid. Alegambe, p. 52.

ALVAREZ (Gabr.) Oropesanus, scripsit in Esaiam, An. 1623. fol. duobus Tomis. Vid. Alegambe, p. 145.

ALVAREZ (Jac.) conscr. libellum de Vita, religiose instituenda, A. 1620. in 8. Lugd.

ALVAROTTUS, Patavinus, JCtus, An. 1379. obiit. Vid. G. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 104.

ALVAROTTUS (Jac) Senior, JCt An. 1453. obiit. Commentarios utiles cum Repertorio in Jus Feudale composuit. Videatur Guido Panzirolus in JCt. l. 2. cap. 104.

ALVARUS, Cordubensis, A. 850. claruit. Reliquit vitam S. Eulogu. Ramiresius ad Luitprandi Chronic. annotat, se varia hujus Alvari opera habere, aliquando in lucem protranenda.

ALVARUS (Didacus) Hisp. edidit Commentum novum in Parabolas Arnoldi de Villa nova, A. 1514.

ALVARUS (Eman.) Lusitanus, An. 1582. obiit. Scripsit libros de arte Grammatica, valde praeclaros, qui doctis viris mirifice probantur. Vid. Alegambe, p. 100.

ALVARUS (Joh.) Celtiber, Celsonensis Episcopus, A. 1621. obiit. Condidit 3. libros de vita et miraculis S. Bernhardi item, fundationes Monasteriorum Ord. Cistert. per Aragoniam.

ALVARUS (Pelag.) Silvensis Episcopus, Anno 1340. obiit. Scripsit Specuium Recum: item, Apologiam contra Guil. Ockam. Vid. Phil. Labbe T. 2. Diss de Scr. Eccles. pag. 176. Olearius in Abaco p. 360.

ALUCCIUS (Caes.) Theatinus, Italus, A. 1634. obiit Edidit Summarium earum rerum, quae oportet scire, ut possimus adipisci Jubilaeum anni sancti, in 2. partes divisum. Vid. Alegambe, p. 67.

ALVERNI (Guil.) Episcopi Parisiensis, Mathematici perfectissimi, Opera prodierunt, Venet. Anno 1591.

De ALVIN (Steph.) scripsit librum de potestate Episcoporum, Abbatum, etc. Paris, A. 1607.

ALULPHUS, Tornacensis, Anno 1516. claruit. Ex operibus S. Gregorii Commentarium in N. Test. Gregorianum dictum, teste Sandero, compilavit.

ALYPIUS [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Dialecticus exercitatissimus, aetate Jamblichi vixit. Exiguo admodum corpusculo fuit, pauloque, quam cubitale, aut Pygmaei majore: quod intuenti anima spiritusque esse videri poterat. Defuncti vitam Jamblichus historice absolvit. Vid. Eunapius in vita Jamblichi, p. 28. et 31.

ALYPIUS, Graecus, Isagogen Musicam conscripsit, quam Joh. Meursius, An. 1616. una cum Aristoxeno, publicavit.

ALYPII (Andronici) Historici, S. Hieronymus in Praefatione ad Danielem meminit.

De ALZEDO (Maur.) scr. de Praecellentia Episcopalis dignitatis, Anno 1630. Lugd. in 4.

AMADEUS, Lausannensis Episcopus, A. 1144. claruit. Composuit 8. Homilias in laudem B. Virginis Mariae, quas Richardus Gibbonus, A. 1613. publicavit, Vid. Carolus Visch, in Cisterc. pag. 19.

AMADEUS (Joh.) Hisp. Anno 1482. claruit. Scripsit Revelationes, in quibus mira de futuro Ecclesiae statu et Imperiorum translatione praedicuntur.

AMADISI Gallici autor Gorraeus esse dicitur. Vid. Zeillerus, part. 2. Hist. p. 165.

De AMADORIS (Ant.) Florentinus, habuit Orationem in funere Clementis X. Pontificis, A. 1676.

AMALARIUS (Fortunatus) Trevirensis Episcopus, Anno 811. floruit. Scripsit de Sacramento Baptismi ad Carolum M. Vid. Phil. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. pag. 40. et 688. Quatuor libros de Divinis officiis, alteri Amalario, Metensi scil. qui A. 835. vixerat, nonnulli tribuunt. Vid. laudatus Labbe l. c. p. 41. Olearius in Ab. p. 24.

AMALTHEUS (Corn.) Italus, Carmina composuit, quae servantur T. 1. Delit. Ital. pag. 76.

AMALTHEUS (Hier.) Philosophuset Medicus, Anno 1574. obiit. Fuit tanta morum suavitate, ut vel solo aspectu omnium in se benevolentiam converteret. In carmine pangendo ita profecit, ut M. Ant. Muretus ei inter Italos palmam detulerit. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Ital. pag. 65. Confer Thuanum, lib. 59.

AMAMA (Sixtinus) Frisius, Franckeranus Professor, A. 1630. clatuit. Scripsit Animadversiones in Vulgatam versionem super Pentateuchum: item Antibarbarum Biblicum, Grammaticam Hebraicam, etc.

De AMANDO (Joh.) Medicus, An. 1534. claruit. Composuit Tract. de Balneis, teste Sweertio.

AMANTIUS (Barth.) elaboravit Florilegium sententiarum Graec. et Lat. Dilingae, Anno 1556.

AMARALIUS (Franc.) Olysipponensis, concinnavit 2. Tomos Concionum, alterum de Tempore, alterum de Festis, teste Alegambe.

AMAR ANTUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Scena, teste Athenaeo 8, 6. Item, [gap: Greek word(s)] . Videatur Etymologicum Magnum, in [gap: Greek word(s)] .

AMASAEUS (Romulus) mortuus est Romae, A. 1558. Bononiae diu Graecas Latinasque literas cum laude professus est. Scr. Orationes et carmina. Pausaniam Latine transtulit. Vid. Thuanus l. 21. et Bumaldus, pag. 207. De hoc, ni fallor, Scaliger accipiendus, l. 7. de re poet. pag. 790. Minor in numeris Amasaeus atque liberior: purus tamen et candidus: tum versus non vulgares: tametsi argumentum non admodum felix ad tanti ingenii exercitationem.

AMAS AEUS (Pompilius) Romuli filius, Bononiensis, A. 1540. floruit. Edidit fragmenta duo e sexto libro Histor. Polybii, teste Bumaldo.

de AMATIS (M. Ant.) JCtus, typis Decisiones Marchicae Provinciae, Anno 1602. fol. edi curavit.

AMATUS, Lusitanus, in arte Medica multum excelluit. Circumferuntur ejus VII. Centuriae Medicinalium curationum: item Exegemata in Dioscoridem. Vixit, An. 1554.

AMBIANAS (G.) edidit Theologiam Positivam, Moralem, Mysticam, tribus voluminibus, fol.

AMBIVERUS (Franc.) Bergomas, condidit Tractatum tripartitum de perfecta Juvenilis aetatis disciplina, An. 1621. Item, Carmina.

AMBIVIUS (Marc.) scripsit de arte pistoria et coquinaria. Vid. Columella, l. 12. c. 4.

AMBROSINUS (Barth.) Bononiensis Medicus, An. 1610. floruit. Vulgavit Panaceam de herbis, a Sanctis denominatis, cum Historia Capsicorum Bonon. Tractatum de Monstris, et Dracologiam.

AMBROSINUS (Hyacinth.) Bononiens. edidit Historiam novarum Plantarum, An. 1657. Patav.

AMBROSIUS, Mediolanensis Episcopus, An. C. 398. obiit. Vitam ejus S. Paulinus condidit. Scripta ejusdem Sixtus Senens. in B. S. pag. 194. Bellarm. de Scr. Eccl. p. 62. Andr. Rivetus l. 3. Crit. sacr. c. 16. et seq. enumerant. Adde Olearium in Abaco, p. 26. Placcium, p. 143.

AMBROSIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, A. C. 400. vixit. Scripsit contra Apollinarium.

AMBROSIUS, Florentinus, Camaldulensis Monachus, Emanuelis Chrysolorae discipulus, An. 1430. clatuit. Fuit Graece et Latine doctissimus. Dionysium Areopagitam de coelesti Hierarchia, singulari eloquentiae puritate, (judice Jovio in Elog. numero XI. ) Latinis verbis expresserat, atque item Diogenem Laertium: verum non eadem cura limaque perpolitum. Confer Reinesium, in Var. Lect. 3, 5. Bellarmino teste, Orationem Graeco idiomate Ferrariae habuit coram Imperatore Graeco et Graecis Episcopis. Basilii librum de Virginitate, et Homilias Chrysostomi in Matth. ex lingua Graeca in Latinam transtulit. Ab Eugenio IV. ad Concilium Basileense Orator missus est. Obiit Constantiae, A. 1490. Vid. Olearius in Abaco, p. 25.

AMBROSIUS (Theseus) Papiens. JCtus, A. 1539. claruit. Is tantum in Syriaca lingua profecit, ut nati Syri ejus ingenium admirati fuerint. Vide supra, ALBONESIUS.

AMBROSIUS (Joh. Maria) Anno 1670. claruit. Vid. Greg. Letus in Ital. regn. pag. 409.

AMELESAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Chalcedonius, vixit ante tempora belli Peloponnesiaci, teste Dionysio Halicarnass. Ab hoc diversus est Amelesagoras,

Atheniensis, cujus [gap: Greek word(s)] Antigonus Carystius allegat, c. 12. De utroque agit Meursius ad Caryst. pag. 150.

AMELING (G.) edidit, Anhaltini Ducatus Ecclesiae ministrorum nomine, Confessionem de quibusdam contro versis articulis fidei, et Refuta tionem Praefationis Libri Concordiae, A. 1581. et sequenti Videatur Placcius, pag. 148.

AMELIUS, [gap: Greek word(s)] , Apameensis, Philosophus, tertio seculo a Christo nato floruit. Suidas, Plotini discipulum et Porphyrii praeceptorem fuisse, memorat. Centum fere libros composuit.

AMELIUS (Mart.) JCtus, An. 1556. floruit. A Ferdinando I. ob doctrinam Nobilium ordini adscriptus est.

AMERBACHIUS (Bonis.) JCtus, natus est, A. 1495: obiit, A. 1562. Basileae Leges civiles aliquot annos publice interpretatus est. Scripsit Epistolam de urbe Basilea, quae Cosmographiae Sebast. Münsteri inserta est.

AMERBACHIUS (G.) scripsit Carmina. quae inveniuntur T. 1. Delit. Germ. p. 375.

AMERBACHIUS (Vitus) A. 1557. obiit. Edidit 6. libros de Phisolophia naturali. Ejus Carmina habentur T. 1. Delit. Germ. p. 385. Vid. Thuanus, l. 19.

AMERIAS, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus et Glossographus, ab Hesychio et Athenaeo compluries allegatur.

AMERIUS Gentilianus, Tuscus, Platonicus, Plotini discipulus, a Porphyrio in vita Plotini commemoratur.

AMEROTIUS (Adr.) Suessionensis, An. 1560. obiit. Scripsit de Dialectis Graecorum. Meminit ejus Erasmus in Epistolis, 18, 12.

AMESIUS (Guil.) Anglus, A. 1630. vixit Scripsit Bellarminum enervatum: item lectiones in Ps. Medullam Theolog. etc

AMICUS (Barchol.) Italus, An. 1620. claruit. Commentatus est in universam Aristotelis Philosophiam Tomis IIX. Videatur Alegambe, pag. 55.

AMICUS (Diom.) Physicus Placentinus, edidit Tract. de morbis Sporadibus, Anno 1607.

AMICUS (Franc.) Consentinus, Italus, A. 1630. clasuit. Edidit Cursum Theologicum, de DEO et Angelis. Videatur Alegambe, p. 113.

AMIOTUS (Jac.) Melodunensis, Gallus, vir Graece et Latine doctissimus, An. 1591. obiit. Ob. summam eruditionem Caroli IX. et Henrici III. pueritiae erudiendae appositus, et ab iisdem Episcopatu Antissiodorensi ornatus est. Diodorum et Plutarchum Gallice transtulit, majore plerumque elegantia, quam fide, inquit Thuanus l. 10. Vid. Sammarthanus p. 95. et And. Saussay, de Script. Eccles. pag. 100.

AMIPSIAS, [gap: Greek word(s)] , Graecus Comicus, Olymp. LXXXIX. claruit. Inter ejus Fabulas fuerunt [gap: Greek word(s)] , ceu videre est apud Athenaeum, Pollucem, Suidam.

AMIRATUS (Scipio) scripsit Dissertationes in Corn. Tacitum. Item, tres libros de regni Regisque Institutione.

AMLINGIUS (Wolfg.) Francus, natus est, A. 1542: obiit, A. 1606. Servestanae Ecclesiae XXXIII. annos praefuit. Scripta ejus Melch. Adamus in Vit. Theol. pag. 755. enumerat. Confer Ruelium, part. 2. Concil. p. 732.

AMMANUS (Paul.) edidit Medicinam Criticam, An. 1670. Item, suppellectilem Botanicam, A. 1675.

AMMIANUS Marcellinus, sub Gratiano et Valentiniano, Impp. floruit. Scripsit libros 31. Historiarum. De Ammiano Whear in Relect. hist. sect. 23. legi poterit,

AMMONIANUS, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus, Syriani Philosophi cognatus, Suidae commemoratur. Occupatus fuit in Poetatum enarratione et Graecae dictionis emendatione. Vid. Langbainius ad Longinum, pag. 67.

AMMONIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandr. Philos. Christianus, A. C. 220. claruit. Compos. Harmoniam Evangelicam. Suidas refert, eum ex Christiano Gentilem factum esse. Sixtus Sen. Christianum obiisse, tradit. A quibusdam Saccas cognominatus est. Vid. Jonsius in Script. Hist. Phil. l. 3. c. 13. et Ph. Labbe, T. 1. Dissert. de S. E. pag. 57. Adde Olearium in Abaco, pag. 28.

AMMONIUS, Hermiae filius, circa A. C. 500. floruit. Scripsit in Aristotelis Categorias Commentarium: item, in Porphyrium de V. Praedicabilibus. Praeterea libtum de Differentiis vocum confecit.

AMMONIUS, Lampriensis, scripsit [gap: Greek word(s)] , citante Ammonio altero, libro de Diff. vocum, in [gap: Greek word(s)] . Vid. Harpocration in [gap: Greek word(s)] : qui etiam corrigendus in [gap: Greek word(s)] , ubi perperam legitur [gap: Greek word(s)] . Ammonius de Scortis Atticis citatur ab Athenaeo 13, 18.

AMMONIUS (Joh. Agric.) edidit Scholia in methodum Galeni Therapeuticam, Anno 1534. Primo Graecae literaturae, post Doctor Medicinae et Professor Ingolstadii fuit.

AMMONIUS (Laev.) Gandensis, A. 1556. obiit. Scripsit Elegiam de tempestiva pie vivendi electione. Vid. Sanderus in Script. Gandav. pag. 91.

AMNON, Judaeus, A. M. 5000. vixit. Hic composuit Thokaph Thephilla, i. e. robur precationis, quam solent dicere Judaei initio anni et die expiatorio. Vid. Ganz in Zemach, pag. 141.

AMOMETUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Attacorum gente, teste Plinio 6, 17. Antigonus Carystius ejus [gap: Greek word(s)] allegat, cap. 164.

AMOENUS, poeta Christianus, seculo V. claruit. Scripsit Enchiridion Vet. et Nov. Testamenti.

AMPELIUS (Lucius) compos. librum Memorialem ad Macrinum. Eum primus edidit Claud. Salmasius cum Floro. Item, Jac. Oiselius, cum Comm. A. 1672.

AMPHICRATES, [gap: Greek word(s)] , librum reliquit de Viris illustribus, tradente Laertio in Aristippo. Confer Athenaeum, 13, 5. Jonsius l. 2. c. 15. existimat, eum esse Rhetorem illum Amphicratem, qui apud Tigranem vitam voluntaria inedia finiit, teste Plutarcho in Lucullo. Videatur Langbainius in Notis ad Longinum, [gap: Greek word(s)] , pag. 21. et 24.

AMPHILOCHIUS, [gap: Greek word(s)] . Iconiensis Episcopus, vixit tempore Theodosii M. Anno Chr. 390. Scripsit librum de Spiritu S. item, carmen ad Seleucum, quod Conr. Rittersbusius Notis illustravit. B. Hieronymus, Epist. 84. eum valde commendat, et ob sacram profanamque doctrinam Basilio et Gregorio Nazianzeno exaequat. Vid. Rivetus l. 3. Crit. sacr. c. 27. et Ph. Labbe, T. 1. dissert. de S. E. pag. 60. Adde Olearium in Abaco, pag. 30.

AMPHILOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, scripsit de Agricultura. Vid. Varro, l. 1. c. 1. et Columell. 1, 1.

AMPHION, [gap: Greek word(s)] , de Museo in Helicone commentatus est. Vid. Athenaeus.

AMPHIS, [gap: Greek word(s)] , Comicus Graecus, tempore Platonis Philosophi floruit. Edidit multas Fabulas, ex quibus [gap: Greek word(s)] hinc inde apud Graecos Scriptores allegantur. Vid. Athenaeus.

AMPHITHEUS, [gap: Greek word(s)] , in [gap: Greek word(s)] ab Harpocratione in [gap: Greek word(s)] allegatur.

AMRHYN (Beat.) edidit librum titulo, Philosophia in obsequium orthodoxae fidei, A. 1666. Ingolst. in 4.

AMSDORFIUS (Nic.) An. 1563. obiit. Is, cum G. Major Bona Opera ad salutem necessaria asseruisset, in contrariam partem lapsus, B. O. ad salutem noxia et perniciosa esse, affirmare non dubitavit. Vid. Adr. Bajerus in Jenens. Rect pag. 440. et Albinus in Chron. Misnensi, pag. 348.

AMYNTAS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] vel mansiones. Videatur AElian. Hist. anim. 17, 17.

AMYNTIANUS, [gap: Greek word(s)] , Hist. tempore M. Antonini Imp. claruit. Scripsit de laudibus Alexandri: item, vitam Olympiadis, Philippi, etc Testis Photius, Cod. CXXXI. Amyntianus [gap: Greek word(s)] , Scholiastae Pindari in Pyth. pag. 32. quoque citatur.

AMYRALDUS (Moses) Salmuriensis, A. 1665. obiit. Edidit Irenicum: item, defensionem doctrinae Calvini de absoluto decreto, An. 1641. Vid. Ruelius part. 4. Concil. pag. 794.

AMYRUZES (G.) composuit Historiam Concilii Florentini. Vid. Mallincrot. pag. 58.

ANACHARSIS, [gap: Greek word(s)] , Scytha, cla ruit tempore Croesi et Solonis. Scripsit de legibus Scythatum: de re bellica: item, de vitae humanae fragilitate, versibus. Confer Suidam et Laertium. Fertur anchoram et rotam figulinam invenisse.

ANACREON, [gap: Greek word(s)] , Tejus, circa Olymp. LXII. claruit, Polycratique Samio, quem versibus celebravit, admodum charus fuit. Scriput Elegias et Jambos [gap: Greek word(s)] , i. e. Jonica dialecto, teste Suida: item, Anacreontica. Clemens l. 1. Stromat. [gap: Greek word(s)] , i. e. amatoriorum carminum inventorem fuisse, dicit. Periit acino uvae passae suffocatus, ut est apud Valer. Max. 9, 12.

ANANIAS, [gap: Greek word(s)] , Jambographus poeta fuit. Meminit ejus Tzetzes in Lycophr. et Athenaeus l. 3.

de ANANIA (Joh.) Bononiens JCtus, An. 1458. obiit. Reliquit Comment. in Decretales, et volumen Consiliorum: item, librum de Jure Patronatus. Vid. Guid. Panzirolus in JCt. pag. 455.

de ANASCO (Pet.) Limensis, Peruanus, A. 1605. obiit. Scripsit lingua Tucumanica Catechismos et Confessionaria. Vid. Alegambe, pag. 370.

ANASTASIUS, [gap: Greek word(s)] , Antioche[?]s, Theopolitanus dictus, A. C. 608. floruit. A Judaeis misere excarnificatus est: unde eum inter martyres referunt. Scripsit in Hexaemeron contemplationes Anagogicas. Vid. Olearius in Abaco, pag. 31.

ANASTASIUS, Bibliothecarius, vir Graece et Latine doctus, vixit An. C. 858. Multa scripsit. Inter alia etiam vitas Pontificum Rom. quatum ultima est Nicolai I. composuit. Chronicon Georg. Theophanis quoque Latine transtulit. Translatio Historiae Josaphati et Barlaami eidem adscribitur. Judicia Baronii et Sigonii de Anastasio vide apud Whear in Relectionibus, sect. 41. Adde Philipp. Labbe T. 1. Diss: de S. E. p. 63. et Olearium in Abaco, pag. 31.

ANASTASIUS, Nicenus, scripsit Responsa ad Orthodoxotum Interrogata. Vid. Labbe l. c. pag. 68.

ANASTASIUS, Sinaita, A. C. 561. floruit. Reliquit Quaestiones et Responsiones de variis argumentis in S. Scripturam, numero CLIV. Vid. Labbe l. c. pag. 70. et 712. et Niceph. Callistus 17, 30. et 18, 44.

ANATOLIUS, [gap: Greek word(s)] , Laodicensis Episcopus, An. C. 283. floruit. Decem libris Arithmeticas Institutiones complexus est. Meminit ejus S. Hieronymus in Catalogo. Anatolius de denario et numeris eo comprehensis extat manuscriptus in Biblioth. August.

ANATOLIUS, Leontii S. JCtus, jus civile Beryti docuit. Tempore terraemotus Constantinopolitani periit. Idem

ANAXAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Clazomenius, Anaximenis discipuIus, circa Olymp. LXXV. Philosophiam ex Jonia Athenas transtulit. Primus omnium, mentem omnia condidisse, teste Vellejo ap. Cicer. de N. D. docuit. Et quia frequenter [gap: Greek word(s)] , i. e. mentis mentionem fecit, [gap: Greek word(s)] cognominatus est. Obiit A. 1. Olymp. LXXXIIX. De Anaxagora prolixe agit Laertius. Confer Voss. in Mathem. scient. pag. 148. item Suidam.

ANAXAGORAS, Grammaticus, [gap: Greek word(s)] , i. e. de regno scripsit. Vid. Meursius ad Chalcidii Timaeum, pag. 22. Junge AElianum, lib. 4. V. H. c. 14.

ANAXANDRIDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] . Videatur Vaticana Appendix Proverb. pag. 259. et Plutarchus in quaest. Graec.

ANAXANDRIDES, Camiraeus, Comicus Graecus, Olymp. CI. claruit. Scripsit 65. Fabulas, et decies vicit. Fabulae ejus apud Athenaeum aliosque citantur, [gap: Greek word(s)] . Suidas autor est, ipsum primum amores et stupra virginum introduxisse in scenam. Vid. Meurs. in Rhodo, pag. 86.

ANAXARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Abderita, Philosophus, circa Olymp. CX. claruit. Alexandri M. Comes fuit, quemadmodum AElianus, V. H. 9, 30. tradit.

ANAXILAUS, [gap: Greek word(s)] , Hist. a Dionysio Halicarnass. initio rerum Rom. allegatur.

ANAXILAUS, vel, ANAXILAS, Comicus, Olymp. C. floruit. Ei seqq. Fabulae tribuuntur, [gap: Greek word(s)] .

ANAXILAUS, Medicus, saepe a Plinio citatur. Quae sint Anaxilai ludicra apud Irenaeum l. 1. contra Haeres. c. 4. Marsilius Cagnatus, Var. Obs. 3, 10. inquirit.

ANAXILIDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Philosophis, teste Laertio in Platone, et Hieronymo 1. contra Jovin.

ANAXIMANDER, , Milesius, Thaletis discipulus, Anno 2. Olymp. LIIX. obiit. Is infinita principia mundosque infinitos statuit: item, Deos nativos, longoque intervallo orientes et occidentes. Vid. Cicero 1. de placit. Philosoph. Suidas, eum primum aequinoctium, et solstitia, et horologia invenisse, asserit. Scripsit de natura, stellis fixis: item, Sphaeram et terrae ambitum.

ANAXIMANDER, Junior, praedicti filius, scripsit Symbolorum Pythagoricorum [gap: Greek word(s)] , teste Suida.

ANAXIMENES, [gap: Greek word(s)] , Milesius, Anaximandri Milesii discipulus, Philosophus, tempore Croesi claruit. Is, teste Augustino, aerem omnium rerum causam statuit: Deos etiam ipsos ex aere ortos credidit. Juxta Apollodorum, Olymp. LXIII obiit.

ANAXIMENES, Lampsacenus, Hist. et Rhetor, Comes Alexandri M. fuit, cujus etiam res gestas stilo expressit. Res a Philippo gestas itidem composuit. Eustratius ad l. 3. Ethic. c. 8. ex iis librum 4. allegat. Vid Meurs. in Chalcid. p. 37. et seq. Huic Anaximeni Pet. Victorius libros Rhetoricorum ad Alexandrum, qui Aristoteli vulgô adscribuntur, tribuit. Quomodo Anaximenes iste Alexandrum circum venerit, ut Lampsacenis, quibus iratus erat, parceret, Val. M. 7, 3. exponit. Adde Suidam.

ANAXIMENES, Lampsacenus, Junior, prioris ex sorore nepos, tempore Ptolemaei Lagi claruit. Hic est forsan Anaximenes ille, quem Athenaeus [gap: Greek word(s)] citat. Adde Stephan. in [gap: Greek word(s)] . Fulgentius in Mythol. pag. 142. Anaximenis meminit, qui de pictu. ris antiquis scripserit.

ANAXIPOLIS, [gap: Greek word(s)] , Thasius, inter rei Rusticae scriptores a Terentio Varrone, l. 1. c. 1. numeratur. Plinius 14, 14. etiam Anaxipolidis Thasii, Comici, meminit.

Poeta, sub Antigono et Demetrio claruit. Vid. Suidas. Ejus [gap: Greek word(s)] AElianus hist. Anim. l. 13. c. 4. [gap: Greek word(s)] vero, [gap: Greek word(s)] , et [gap: Greek word(s)] Athenaeus citat.

ANAXIS, [gap: Greek word(s)] , Boeotus, Historicus, a Diodoro Siculol. 15. allegatur.

ANCHARANUS (Pet.) Bononiens. JCtus, Baldi discipulus, A. 1370. floruit. Scripsit in Decretales et Clementinas. A nonnullis veridicus Interpres et lumen Juris vocatur. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. l. 3. c. 26. Ph. Labbe, T. 2. Dissert. de S. E. p. 183. Ghilinus, vol. 2. pag. 211. Confer Olearium in Abaco, p. 364.

ANCHARANUS (Pet. Joh.) Rhegiensis JCt. edidit tres libros familiarium Juris Quaestionum, Venet. A. 1580. fol.

ANCHIETTA (Josephus) Canarinus, A. 1597. obiit. A nonnullis Apostolus Brasiliae nominatur. Scripta ejus recenset Alegambe, pag. 78. Vitam vero quinque libris descripsit Sebast. Barretarius.

de ANCONA (Augustinus) alias Triumphus dictus, A. 1328. obiit. Scripsit Summam de potestate Ecclesiastica: Item, Comment. in Orationem Dominicam, Salutationem Angelicam, Magnificat, etc.

de ANCONES (Andr. Lucas) Granatensis, Anno 1642. Comment. in Esaiam, Tomis duobus edidit.

ANDALO de Nigro, Januensis, laudatur a Boccatio in Geneal. Deor. 1, 6. et 15, 6.

ANDERSONUS (Alex.) Aberdonensis, scr. Exercitationes Mathematicas, Lond. An. 1620.

ANDERSON (Rob.) Textor sericarius in Anglia, vulgavit Stereomaticas propositiones, Londini, A. 1668. cum Appendice.

de ANDLO (Pet.) de Romano Imperio, commentatus est. Prodiit cum Notis Marq. Freheri, An. 1612.

de ANDLO (Pet.) alius a priore, edidit Specimina bombomachiae Maresii, An. 1670. Lugd. Bat.

ANDOCIDES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, X. Oratorum Graecorum antiquissimus esse fertur. Facundiam ejus depraedicat Thucydides l. 8. unde cognoscimus, Alcibiadi aequalem fuisse. Quatuor Orationes ejus, quarum 1. est [gap: Greek word(s)] . 2. [gap: Greek word(s)] . 3. [gap: Greek word(s)] . 4. [gap: Greek word(s)] , interprete Alfonso Miniato, hodieque supersunt.

ab ANDRADA (Anton.) Lusitanus, Anno 1620. vixit. Scripsit detectionem regni Cataii sive regnorum Thebet, quae a nonnullis in Italicam, Polonicam, et Flandricam linguam translata est. Vid. Alegambe, pag. 35.

S. ANDREAS, Jesu Christi Apostolus, in Achaja Evangelium praedicasse fertur. Manichaei ejus Acta osim se habere profitebantur. Ea a Gelasio, Dist. XV. reprobata sunt. Vid. Euseb. H. E. 3, 25.

ANDREAS, [gap: Greek word(s)] , Medicus, [gap: Greek word(s)] , i. e. librorum adulter dictus est. Vid. Etymol. M. in [gap: Greek word(s)] , et Thomasius in Tr. de Plagio, §. 76. qui eum Galeno antiquiorem autumat. Andream [gap: Greek word(s)] , Scholiastes Nicandri, pag. 45. allegat. Andreae Medici meminit etiam Dioscorides, pag. 1.

ANDREAS, Caesariensis, Caesareae Cappadociae Episcopus, juxta quosdam seculo IV. A C. 390: juxta Bellarminum vero seculo VI. floruit. Scripsit in Apocalypsin. Ex eo Aretas, Caesariensis, compendium suum consarcinavit. Vid Olearius in Abaco, pag. 33.

ANDREAS, Cretensis, si Canisio stamus, A. C. 550. claruic Reliquit Homilias. Tzetz. in Chiliad. 9. pag. 177. ejus [gap: Greek word(s)] allegat.

ANDREAS, Esernitanus, JCtus, ab eo, contra quem sententiam tulerat, teste Spiegelio, interfectus est.

ANDREAS, Panormitanus, [gap: Greek word(s)] , ab Athenaeo, lib. 14. allegatur.

ANDREAS, Ratisbonensis Presbyter, tempore Sigismundi Imp. vixit. Scripsit Chronicon de Ducibus Bavariae, quod prodiit, An. 1602. Ambergae. Idem de Monasteriis scripsisse traditur.

ANDREAS, Staffelsteinensis, An. 1502. obiit. Reliquit varia. Vid. Bruschius de, Monast. pag. 91. a.

ANDREAS (Ant.) Franciscanus, A. 1320. vixit. In 4. libros Sententiarum Lombardi commentatus est.

ANDREAS (Conr.) Hessus, Alfeldianus, An. 1565. edidit enarrationem in prim[?]m Pauli ad Corinthios.

ANDREAS (Joh.) Bononiens. JCtus, An. 1343. vixit. Bononiae XLV. annis Jus docuit. Trithemio Fons Canonum dicitur. In Epitaphio audit Rabbi Doctorum, lux, censor, normaque morum. Tanta abstinentiâ usus est, ut 20. annos pelle ursina tectus noctu cubitaret, prout scribit Spiegelius in Append. Lex. Juris. Scripsit Comm. in libros V. Decretalium. Item, de arbore consanguinitatis et affinitatis. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. 3, 19. Ghilinus, vol. 2. pag. 118. Bumaldus, p. 107.

ANDREAS (Lancellot.) Londinens. An. 1626. obiit. Scripsit in varia Scripturaeloca.

ANDREAS (Valer.) Dasselius, JCt. natus est, A. 1588. Scripsit Dissertationem de Toga et Sago, sive, de Literatura et Militia: Notas in Ibin Ovidii: Bibliothecam Belgicam. Vid. Sweertius in A. B. p. 607. et ipse Val. Andreas in Fastis Lovaniens. pag. 207.

ANDREAE (Jac.) celebris Theologus, natus est, A. 1528: obiit, A. 1590. Vitam ejus prolixe descripsit Joh. Valent. Andreae, nepos. Hujus operâ Liber Concordiae, cui 3. Electores, 21. Principes, 22. Comites, 35. Civitates Imperiales, et octies mille ministri subscripserunt, prodiit. Idem Mompelgarti cum Theod. Beza gravissimam Disputationem habuit. Juxta quosdam, ultra CL. variorum argumentorum opera composuit.

ANDREAE (Joh. Valent.) Tubing. natus est, An. 1586: obiit, An. 1628. Scripsit Famam Andreanam reflorescentem, Mythologiam, Menippum, etc.

ANDREAE (Tob.) Philosophus Grönignanus, Assertiones methodi Carthesianae primaeque Philolophiae, Anno 1653. publicavit.

ANDRELINUS (P. Faustus) Foroliviens. A. 1518. obiit. Carmina, quae scripsit, occurrunt. T. 1. Delit. Ital. pag. 107. Meminit ejus Erasmus, in Prov. Mensa Syracusana: Faustus Andrelinus (inquit) Foroliviensis, Poeta non solum laureatus, verum etiam Regius, atque etiam (si DIS placet) Regineus. vetus congerro meus, qui plusquam XXX. jam annos in celeberrima Parisiorum Academia Poeticen docet, in Carmine, quod de Pauimento inscriplit, in Anglos derivavit, etc. Haec ille. Composuit etiam Epistolas Proverbiales.

ANDREOLUS (Joh. Franc.) JCt. edidit sex partes Contro versiarum Forensium, A. 1668. Genev.

ANDRIES (Jodoc.) Cortracensis, edidit Crucem Christi perpetuam, Ann. 1652. Antv. Item, annum faustum, mensem, hebdomadem, A. 1642. Videatur Alegambe, pag. 280.

ANDRISCUS, [gap: Greek word(s)] aliquot libris tradidit. Citatur a Parthenio c. 9. et 19. Junge Casaub. in Athen. pag. 156.

ANDROCLES, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] . Meminit ejus Tzetz. in Lycophr. pag. 73. Vid. Meursius in Cypro, pag. 1.

ANDROCLIDES, [gap: Greek word(s)] , sub Aureliano Imp. claruit. Scripsit de Sophistis sibi contemporaneis, teste Suida. Androclidis cujusdam meminit Plutarchus in Lysandro.

ANDROCYDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit de Symbolis Pythagoricis, Jamblicho teste, pag. 134. Vid. Jonsius de Script. hist. Phil. pag. 320.

ANDROETAS, [gap: Greek word(s)] , Tenedius, [gap: Greek word(s)] edidit. Vid. Schol. Apollonii, l. 2. pag. 171.

ANDROMACHUS, Cretensis, professione Medicus, tempore Neronis Imp. claruit. Galenus l. 1. de Antid. c. 1. Neronis archiatrum fuisse, tradit. Scripsit [gap: Greek word(s)] carmine: item de medicamentis compositis ad affectus externos. Vid. Joh. Tzetz. in Chil. 12. pag. 224. Andromachum quendam [gap: Greek word(s)] laudant Scholia parva in Iliad. Hom. pag. 225.

ANDROMACHUS, Neapolitanus, Sophista, tempore Diocletiani, Nicomediae docuit, teste Suida.

ANDRON, Ephesius, de VII. Graeciae Sapientibus libtum conscripsit. Hunc a Suida notari in [gap: Greek word(s)] , admodum verisimile videtur. Vid. Jonsius de hist. Ph. Script. 1, 8.

ANDRON, Tejus, inter Graecos scriptores refertur. De his 4. Andronibus Joh. Meursius in Notis ad Apollonium Dyscolum, pag. 95. prolixe agit.

ANDROMENIDES, [gap: Greek word(s)] , ab Hesychio in voce [gap: Greek word(s)] addncitur.

ANDRONICIANUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus Christianus, scripsit libros 2. adversus Eunomianos, teste Photio, Cod. XLV.

ANDRONICUS, [gap: Greek word(s)] , Constantinopolitanus, An. 1327. floruit. Condidit Dialogum contra Judaeos.

ANDRONICUS, Rhodius, ab Aristotele undecimus, tempore Pompeii M. Scholae Peripateticae praefuit. Librum Categoriarum Aristotelis, teste Simplicio, [gap: Greek word(s)] exposuit. Hic est Andronicus ille, qui, ut Plutarchus testatur, Aristotelis libros a Tyrannione accepit, descripsit, et in vulgus edidit. Andronicum laudat Boethius in Scriptis Philosoph. pag. 284. et 539. Plura de Andronico invenies apud Meursium, libro de Rhodo, p. 88. Reinesium in Epist. 38. ad Rupert. pag. 312. Placcium, p. 62.

ANDRONICUS, Junior, scripsit de Affectibus Graece. Eum Dav. Höschelius primum edidit Diversum esse ab Andronico Rhodio, G. J. Vossius, lib. de Philosophia, c. 5. §. 34. affirmat.

ANDRONICUS (Tranq.) apud P. Jovium in Elog. p. 299. praeclarus Ciceronis aemulator audit. Legationem ad Turcam obiit, eamque suis Commentariis illu stravit.

ANDROSTHENES, [gap: Greek word(s)] , Thasius, Alexandri Magni temporibus claruit. Descripsit orbem terrarum. Alius, et quidem junior, Androsthenes scil. Cyzicenus, Polybio memoratur.

ANDROTION, [gap: Greek word(s)] , scripsit Historiam Atticam, teste Pausania. Androtionem quendam de Agricultura scripsisse, Plinius in Hist. Nat. et Varro l. 1. c. 1. memorant.

ANDROTIUS (Fulv.) Picemis, scr. Tractatum de Viduitate, A. 1611. Vid. Alegambe, pag. 145.

ANEMOECIUS (Wolfg.) castigationes in Officia Ciceronis, teste Wolfio in off. pag. 733. composuit.

ANEPONYMUS (Greg.) [gap: Greek word(s)] , Syntagma Philosophiae reliquit. Prodiit Augustae Graeco Latine, A. 1600.

ANGELELLUS (Joh. Maria) Ann. 1524. claiuit, De vita USumcasanis commentatus est.

ANGELINUS (Fulv.) scripto egit de verme admirando, per nares egresso, Ravennae, A. 1610.

ANGELIRICCIUS (Mich.) Exercitationem Geometricam de minimis et maximis, in 4. publicavit.

de ANGELIS (Alex.) Spoletinus, edidit quinque libros contra Astrologos conjectores. Obiit, A. 1620. Vid. Alegambe, p. 10.

de ANGELIS (Franc. Ant.) Surrentinus, A. 1625. Colellae in AEthiopia obiit. Inter AEthiopes diu versatus est. Vertit complures libros in linguam Agaensem, quae inter AEthiopes celebris est: nominatim

vero Commentarios Joh Maldonati in Evangelium Matthaei et Lucae. Vid. Alegambe, pag. 113.

de ANGELIS (Guil.) Antv. Anno 1550. obiit. Edidit Defensorium Jurisdictionis Rectoralis.

de ANGELIS (Hier.) Siculus, scripsit brevem relationem de regno Yezo, quod ipse primus lustravit ultra Japoniam situm ad Euro-Africum. Combustus est jussu Imperatoris Japoniae, Anno 1623. Vid. Alegambe, pag. 182.

de ANGELIS (Mutius) Spoletinus, An. 1597. obiit. Reliquit Commentarios in omnes fere libros Philosophicos Aristotelis: item, in Summam Thomae: Notas in Epistolas Pauli. Vid. Alegambe, p. 346.

de ANGELIS (Paulus) Syracusanus, dedit descriptionem Basilicae S. Mariae Majoris, libris XII. Romae, An. 1621. fol.

de ANGELIS (Steph.) Spoletinus, Anno 1620. obiit. Scripsit de infinitis Parabolis: item, LX. Problemata Geometrica. Vid. Greg. Letus in Ital. regnante, pag. 233.

ANGELOCRATOR (Dan.) Corbachiensis, Ann. 1601. Chronologiam autopticam publicavit. Idem Synodo Dordracenae, Anne 1618. interfuit. Quin etiam anno hujus seculi 28. librum suum de Ponderibus denuo et quidem emendatiorem emisit. Scripsit etiam Epitomen Conciliorum. Vid. Vossius de scient. Mathem. pag. 402.

ANGELOMUS, Luxoviensis Monachus, Anno Domini 830. claruit. Scriplit in 4. libros Regum: item in Cant. Canticorum. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. pag. 77.

ANGELUS (Andr.) Struthiomontanus, vixit tempore Rudolphi II. Imper. Composuit Chronicon Nobilitatis et Urbium Holsatiae: item, Chronicon Marchiacum, A. 1598. fol.

ANGELUS (Arnold.) edidit Virtutis et Honoris aedes, carmine Graeco et Latino, A. 1666. in 14. Pragae.

ANGELUS (Christoph.) Peloponnesius, Anno 1618. claruit. Scripsit de ritibus Graecae Ecclesiae. Eum edidit G. Fehlavius.

ANGELUS (Jac.) Florentinus, teste Jovio in Elogiis, numero 133. Cosmographiam Ptolemaei e Graecis codicibus et tabulis diligentissime lineis ex picturae dimensione expressit, et Alexandro V. Pontifici dedicavit.

ANGELUS (Joh.) Bavarus, A. 1512. obiit. Fuit magnus Orator, et Mathematicus excellentissimus. Vulgavit Astrolabium planum, continens qualibet hora atque momento aequationes domotum coeli, moramque in utero matris, cum quodam Tractatude Nativitatibus, Anno 1494. Venet.

ANGELUTIUS (Theod.) a Belforte, Medicus, edidit artem Medicam, Anno 1588. et quatuor libros de natura et curatione malignae febris, Venet. A. 1593.

ANGERIANUS (Hieronymus) Italus, scr. Erotopaegnion, et alia. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 174. De Angeriano ita J. C. Scaliger, l. 6. de re poet. pag. 787. Angerianus fecit arguta multa, sed parum argute. Neque enim satis est, sententias pedibus conclusisse. Romanis, dico. Nam Graeci modo dicant, quo dicant modo, nihil pensi habent. Graece igitur ea si essent scripta, pro divinis haberentur. Nunc autem Latina puritas alias leges postulat.

ANGLICUS (Barth.) Ann. 1360. claruit. Scripsit XIIX. libros de genuinis rerum propri[?]tatibus. Vid. Olearius in Abaco, pag. 66. Barthius, Glaunvillum alias vocari memorat.

ANGLICUS (Joh.) Anno 1320. claruit. Composuit Rosam Anglicam, quae prodiit Venet. A. 1516.

ANGLICUS (Mich.) Bellimontensis Hanno, scripsit quatuor libros Eclogarum, teste Sweertio.

buccinae, Anno 1659. Colon. Item 3. Tomos Institutionum Ethicar. Anno 1660. Lond.

ANGUILBERTUS (Theob.) Medicus, confecit librum, quem Mensam Philosophicam inscripsit, Paris. A. 1530. teste Waraeo.

ANGUISOLA (Anton.) edidit Compendium simplicium et compositoram medicamentorum: item, Historiam Unicornis.

ANGUISOLA (Joh.) Caesenas, A. 1300. floruit. Scripsit librum de Protestationibus. Vid. Gu. Panzirolus in JCt. pag. 427.

ANHALTINUS (Georgius) Princeps et Theologus, natus est, An. 1507: obiit, An. 1553. Merseburgensi Ecclesiae praefuit. Scripta ejus extant, eaque recenset Melch. Adamus in Vit. Theol. pag. 255. et Jac. Verheiden, in Elog. praestant. Theologor. pag. 44.

ANIANUS, Alarico, Gothorum R. jubente, Volumen de Legg. Theodosii Imp. confecit, quemadmodum Sigebertus tradit. Vid. Reinesius in Epist. ad Daumium, pag. 21.

ANIANUS, Abbas Aldenburgensis, Anno 1457. floruit. Scripsit Chronicon universale a C. O. usque ad sua tempora, teste Sandero.

de ANNA (Joh. Vinc.) JCtus, edidit duos libros Allegationum, et primum librum Singularium, Neapoli, A. 1601. fol.

ANNATUS (Franc.) Ruthenensis, Gallus, scripsit refutationem libelli Janseniani, A. 1655. in 8. Leod. Vid. Alegambe, pag. 113.

ANNIANUS, Poeta, tempore Trajani et Hadriani floruit. Commendatur ab Agellio l. 7. c. 7. et lib. 9. cap. 10. Annianus poeta (inquit) praeter ingenii amoenitates, literarum quoque veterum, et rationum in literis opido quam peritus fuit.

ANNICERIS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Philosophus, vixit Alexandri M. tempore. Ab hoc Anniceria secta originem duxit. Vid. Strabo l. 18. et Reinesius ad Daum. pag. 121.

ANNIUS (Joh.) Viterbiensis, natus est, A. 1437: obiit Romae, tempore Pontificis, Alexandri VI. Fuit Latine, Graece, et Hebraice doctus. Edidit XXVII. Antiquitatum libros, in quibus multi ficti et supposititii auctores continentur. Vid. Lud. Vives l. 5. de Trad. Discipl. p. 507. Christ. Rupertus in Historia Univ. pag. 29. et Joh. Rhodius in Tr. de Supposit. Autoribus, pag. 12. et seqq.

ANRADANUS (Chr. Emporius) A. 1570. clatuit, et Historiam Passionis Christi, ex 4. Evangelistis collectam, carmine Heroico reddidit.

ANRIQUEZ (Henr. Georg.) Guardiensis Hisp. scripsit de regimine cibi et potus, et reliquarum naturalium rerum usu, A. 1594.

ANSALDIUS (Franc.) JCtus, edidit Consilia, fol. Item, Tract. de Jurisdictione, A. 1643. fol. Lugd.

ANSEGISUS, An. 1344. floruit. Leges Francicas Caroli M. Ludovici et Lotharii quatuor libris complexus est. Vid. Olearius in Abaco, pag. 36.

ANSELMUS, Cantuariensis, A. 1109. obiit. Erat discipulus Lanfranci. Scripsit de Incarnatione Verbi libtum unum: Item, alium, cur DEUS homo? Plurima ipsi falso adscribi, Bellarminus de S. Scriptoribus Ecclesiast. pag. 134. contendit. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. p. 79. et 719. et Olearius in Abaco, p. 37.

ANSELMUS, Gemblacensis, Monachus, Chronicon Sigeberti Gemblacensis continuavit. Obiit, A. 1135.

ANSELMUS, Laudunensis, cognomine Scholasticus, juxta Sixtum Senens. A. C. 1110. flotuit. Hic, teste Bellarmino, Glossam interlinearem, ut Vocant, composuit. Vid. Ph. Labbe l. c. p. 87. et 721.

ANSELMUS, Lucensis Episcopus, Anno 1086. obiit. Scripsit duos libros pro Gregorio VII. contra Henricum Imp. et Guibertum Antipapam. Vid. Olearius l. c. pag. 38.

ANSELMUS, Minorita, A. 1505. floruit. Terrae sanctae descriptionem composuit. Vid. Olearius l. c. pag. 38.

ANSELMUS (Aurel.) scripsit Gerontocomica, sive de senum regimine, An. 1606. Venet.

ANSELMUS (Beatus) Promtuariu Christianae Theologiae, Paris. Anno 1569. edidit, in 8.

ANSELMUS (G.) Italus, versibus famam sibi comparavit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 230.

ANSER, poeta Romanus, Encomium M. Antonii, teste Servio, composuit. Meminit ejus Ovidius 2. Trist. Cinna quoque his comes est, Cinnaque procacior Anser.

ANTAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, poeta, tempore Antigoni, Macedonum R. claruit. Scripsit Thebaidem. Videatur Meursius in Rhodo, pag. 88.

ANTENOR, [gap: Greek word(s)] , Cretica composuit. De eo ita Photius, Cod. CXC. Antenor, qui Cretensium historiam condidit, vocabatur Delta, quod bonus esset et civitatis amans. Ajunt enim, bonum a Cretensibus vocari [gap: Greek word(s)] . Allegatur ab AEliano, hist. anim. 17, 35. et Diodoro Siculo, lib. 5.

ANTEROS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, Romae docuit tempore Claudii Imp. Feruntur ejus duo libri de Grammatica, teste Suida. Addit Suidas, eundem Apollonium dictum.

ANTHEMIUS, [gap: Greek word(s)] , Trallianus, Mechanicus tempore Justiniani Magni claruit. Scr. librum [gap: Greek word(s)] . Quantus artisex fuerit, inde patet, quod fulgura, terraemotus, etc. arte imitari potuerit. Vide, quae de eo refert Agathias, Scholasticus, lib. 5. Hist.

ANTHIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus suit. Ejus [gap: Greek word(s)] Athenaeo memoratur.

ANTIAS (Q. Valer.) Annales condidit. Sisennae Historici aequalis fuit, quemadmodum Vellejus Patercul. l. 2. tradit. A Livio, Plinio, Arnobiô, et aliis crebro adducitur.

ANTICLIDES, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] : item [gap: Greek word(s)] . In illis a Scholiaste Apollonii l. 2. in his ab Athenaeo l. 11. allegatur. Confer Suidam.

ANTIDAMAS, [gap: Greek word(s)] , in Moralibus citatur, a Fulgentio, pag. 151.

ANTIDAMUS, [gap: Greek word(s)] , Heracleopolita, juxta Fulgent pag. 149. Historiam Alexandri scripsit.

ANTIGENIDES, [gap: Greek word(s)] , Thebanus Musicus, reliquit Carmina, autore Suida.

ANTIGONUS [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, allegatur ab Erotiano.

ANTIGONUS, Carystius, sub Ptolemaeo Lagi et Ptol. Philadelpho claruit. Collegit vitas Philosophorum. Hesychius eum [gap: Greek word(s)] allegat. [gap: Greek word(s)] hodie extat, edita a Joh. Meursio, A. 1622. [gap: Greek word(s)] citatur ab Antonino Liberali, Hist. 13. Videatur Jonsius de Scriptoribus Hist. Philos, 2, 4.

ANTIGONUS, Sochaeus, doctor Misnicus, Simeonis Justi discipulus fuisse creditur. Ejus tale dictum circumfertur: Ne sitis, tanquam servi, ministrantes Domino propter munus, ut accipiatis mercedem. Discipulos habuit Sadduc et Baythos, qui verba Doctoris sui perperam accipientes, Sadducaeismo originem dederunt. Vid. Dav. Ganz in Zemach, p. 97. et Henr. Otto in Misnicis Doct. p. 28.

ANTIGONUS, Statuarius, scripsit de Arte sua: item, de Pictura. Vid. Plinius 34, 8. et 35, 10. Adde Laertium in Chrysippo.

ANTILOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, circa Olymp. XCIV. inclaruit. Cûm carmine Lysandri laudes scripsis set, pileo Laconico, argenti pleno, ab ipso remuneratus est, uti Plutarchus refert. Vid. Jonsius de Scr. Hist. phil. 2, 3. Apud Clem. Alex. l. 1. Strom. Antilochus quidam vitas Philosophotum conscripsisse dicitur.

ANTIMACHUS, [gap: Greek word(s)] , Clarius, circa Olymp. XCIII. floruit. Scripsit Thebaidem. In Heroico genere a Grammaticis secundas ab Homero tulit, teste Fabio. Carmina ejus Adriano Imperatori ita placuerunt, ut de abolendo Homero, et Antimacho in ejus locum substituendo cogita verit, teste Xiphilino. Vid. Gerh. Langbainius in Longinum, pag. 5. item Reinesius 1. Variar. lect. cap. 11.

ANTIMACHUS, Colophonius, scripsit de Homeri aetate et genere. Item, Lyden. Vid. Jonsius in Script. H. Ph. I, 6. item, Mallincrot. pag. 6. Vixit, ante Platonem, ut ait Suidas.

ANTIMACHUS, Heliopolita, versibus Heroicis 3780. [gap: Greek word(s)] , vel mundi creationem, teste Suida, complexus est.

ANTIMACHUS, cognomine [gap: Greek word(s)] , poeta, sic dictus est, quod familiares suos doctrinâ sua, tanquam minutissima pluvia, aspergeret, nec nisi doctiores a se dimitteret; uti scribit Suidas.

AMTIMACHUS (M. Ant.) Italus, Ferrariae claruit, A. 1544. Scripsit orationem de laudibus Graecarum literarum: item 8. libros Epigrammatum Graecorum. Vertit Gemistum Plethonem, Demetrium Phalereum, et Polyaenum de remilitari.

ANTIMENIDES, [gap: Greek word(s)] , a Schol. Apollonii, pag. 139. allegatur. Diogenes Laert. in Vita Socratis quoque Antimenidis cujusdam meminit. Vid. Voss. de Hist. Graecis, pag. 255.

ANTIOCHUS, [gap: Greek word(s)] , JCtus, sub Theodosio Juniore, Imp. vixit. Is una cum aliis (Maximino, Martyrio, Sperantio, Apollodoro, Theodoro, Eugenio et Procopio.) Codicem Theodosianum compilavit. Vid. Gu. Panzirolus in JCtis, 1, 66.

ANTIOCHUS, Ascalonita, Philosophus, Ciceronis aetate claruit. Scripsit de secta Academica acutissime, judice Cicerone. Scripsisse etiam de Diis, Plutarchus in Lucullo autor est. Stephanus, eum [gap: Greek word(s)] cognominatum esse. in [gap: Greek word(s)] memorat.

ANTIOCHUS, Cilix, Sophista, scripsit Orationes vel Declamationes. Discipulus fuit Dionysii Milesii. Commendatur a Philostrato in Vitis Sophistarum, pag. 553.

ANTIOCHUS, Sabbaita, vel, Abbas S. Sabbae, VII. seculo vixit, Heraclii Imp. tempore. Scripsit Pandecten S. Scripturae. Vid. Ph. Labbe T. 1. Dissert. de S. E. pag. 90. Olearius in Abaco, p. 39.

ANTIOCHUS Xenophanis, Syracusanus, Olymp. XC. floruit. Scripsit de rebus Siculis, tradente Diodoro l. 12. Item, de rebus Italicis, citante Strabone, l. 6. Confer Hesychium in [gap: Greek word(s)] . Diversi sunt Antiochus, Alexandrinus, cujus Athenaeus l. 11: et Antiochus, Laodicenus, cujus Laertius in Pyrrhone meminit.

ANTIPATER, [gap: Greek word(s)] , Acanthius, apud Photium, Cod. CXC. ab Hephaestione allegatur.

ANTIPATER, Hieropolitanus, Sophista, tempore Severi Imp. claruit, cujus etiam res gestas stilo expressit. De hoc Antipatro Philostratus in Vit. Soph. pag. 565. legi meretur.

ANTIPATER, Potidaeates Macedo, Jolai filius, Aristotelis discipulus, duos libros Epistolarum reliquit. Suidas ait, Antipatrum fuisse unum e Ducibus Alexandri Magni, qui res a Perdicca, in Illyriis gestas, descripserit. Vid. Jonsius l. 1. Hist. Phil. c. 13.

ANTIPATER, Sidonius, poeta, Olymp. CLXIX. claruit. Cicero lib. de Oratore: Antipater Sidonius solitus est versus fundere ex tempore, tantumque hominis ingeniosi ac memoris valuit exercitatio, ut, cum se mente ac voluntate conjecisset in versum, verba sequerentur. Valer. Max. refert, ipsum quo tannis febri corripi solitum, idque die natali.

ANTIPATER, Tarsensis, Stoicus, Olymp. CLVI. floruit. Laudatur a Strabone, l. 14. Plutarchus lib. de Garrulitate, [gap: Greek word(s)] dictum fuisse scribit, quod Carneadem calamo

lacessivisset. Fuit magister Panaetii, Stoici celeberrimi. Ejus libtum [gap: Greek word(s)] , vel de superstitione Athenaeus l. 8. allegat. Stobaeus, Serm. 64, Antipatrum de Nuptiis, et Serm. 68. eundem de Convictu uxorum in medium adducit.

ANTIPATER, Thessalonicensis Poeta, vixit tempore Octaviani Augusti. Epigrammata ejus in Anthologia passim occurrunt. Vid. Etymologicum Magnum, in [gap: Greek word(s)] .

ANTIPATER, Tyrius, itidem Stoicus, Olymp. CLXXX. claruit. Meminit ejus Cicerol. 2. de Offic. ubi asserit, eum Athenis suo tempore mortuum esse.

ANTIPHANES, [gap: Greek word(s)] , Bergaeus. De hoc ita Stephanus in [gap: Greek word(s)] , i. e. multa parum credibilia scripsit, ut ajunt: a quo proverbium, ut Bergissare diceretur, qui nihil diceret veri.

ANTIPHANES, Colophonius, ab Athenaeo allegatur. l. 7. c. 15. in Thebaide. Jonsius tamen, pag. 34. Athenaeum emendat, et pro Antiphane Antimachum reponit.

ANTIPHANES, Carystius, Thespidis tempore vixit; a quo [gap: Greek word(s)] dicta est. Vid. Suidas.

ANTIPHANES, Delius, Medicus, Varietatem ciborum esse causam morborum statuit, apud Clement. Alexand. l. 2. Paedagog.

ANTIPHANES, Rhodius vel Smyrnaeus, mediae Comoediae Scriptor, Olymp. XCIII. vixit. Fabulae ejus plurimae allegari solent. Mihi sequentes observatae sunt: [gap: Greek word(s)] Obiit anno aetatis 74. casu quodam pomo percussus, teste Suida.

ANTIPHANES, Junior, scripsit de scortis Atheniensium, teste Harpocratione in [gap: Greek word(s)] .

ANTIPHON, [gap: Greek word(s)] , Rhamnusius, Olymp. XCII. periit. Discipulus ejusThucydides fuisse legitur. Ob prudentiam et facundiam Nestor dictus est, teste Plutarcho in X. Rhetoribus. Omnes viri sapientes dicti sunt Rhamnusii, propter Antiphontis Rhamnusii summam sapientiam, inquit Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Hujus vitam scripsit Caecilius, eumque secutus Plutarchus. Multa Antiphonti falso supposita. Laudatus. Caecilius e LX. Antiphontis Orationibus XXV. spurias esse dicit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , etc. Hodie Antiphontis nomine Orationes quaedam supersunt, quae tamen Scholasticae sunt atque fictae, et Antiphontis nihil praeter nomen habent. Vid. Jonsius l. 4. Hist. Philosoph. pag. 328. Philostratus inVit. Sophist. pag. 534. Antiphontis XVI. Orationes Alph. Miniatus, Bononiensis, edidit, Graece et Latine.

ANTIPHON, Poeta Tragicus, Olymp. XCIII. floruit. Hunc Dionysius Senior, Siciliae Tyrannus, e medio sustulit, quod Tragoedias ipsius vituperaverit. Fortassis is est, cujus [gap: Greek word(s)] Aristoteles, Rhet. 2, 2. [gap: Greek word(s)] vero Author Eudemiorum 7, 4. allegant. Vid. Jonsius l. 4. pag. 327.

ANTIPHON, Atheniensis, [gap: Greek word(s)] scripsit, teste Suida. Meminit ejus Cic. l. 2. de Divinat. item, Senec. controv. 9. et Tertullianus lib. de anima. Fuerunt et alii

complures Antiphontes, ex quibusunus [gap: Greek word(s)] , i. e. vitas illustrium, teste Porphyrio in vita Pythagorae, alius [gap: Greek word(s)] , sive de re rustica scripsit.

ANTISTHENES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Cynicus, Socratis discipulus fuisse fertur. Vitam ejus Diogenes Laertius composuit. Scripsit de Homero: item, [gap: Greek word(s)] , i. e. de Expositoribus, qui scil. priores poetas suis commentariis exposuerunt. De Sophistis item, nec non Theognide quinque libris egit: Platonis vitia peculiari libro exposuit, quem inscripsit [gap: Greek word(s)] , quo nomine. Platonem appellare solebat, a [gap: Greek word(s)] , quod rem pudendam denotat.

ANTISTHENES, Peripateticus Philosophus, a Phlegonte, lib. de Mirab. c. 3. laudatur. Videatur Jonsius l. 1. de hist. Phil. script. c. 8. Fortassis hic est Antisthenes Rhodius, qui [gap: Greek word(s)] , i. e. Phisophorum successiones conscripsit, quas Diogenes Laertius aliquoties citat. Confer Jonsium l. 4. pag. 329. et Meursium in Rhodo, pag. 89. Scr. decem Tomos, inter quos primus est [gap: Greek word(s)] , inquit Suidas.

ANTONELLUS (Joh. Carol.) JCt. scripsit Tractatum de tempore legali, Anno 1671. fol.

ANTONIANUS (Silv.) Card. natus est, A. 1540: obiit, A. 1603. Edidit Orationes et Carmina: Item, librum de Successione Apostolica. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 226.

ANTONINUS, (Aug.) Itinerarium scriptum reliquit. Cujus Antonini sit (plures enim fuere) non exacte constat. In id Hieron. Surita Comment. composuit.

ANTONINUS (Marcus) Imp. scripsit libros XII. quos Guilh. Xylander Graece et Latine primus edidit: postea cum Commentario amplissimo A. 1652. Thomas Gatakerus publicavit. Vid. Mart. Hanckius in Script. Rer. Rom. part. 1. pag. 119.

ANTONINUS, Florentinus, An. 1459. obiit. Praeter Summam Theologiae, scripsit Chronicon tripartitum. Ab Adriano VI. Pontifice, Anno 1523. in numerum Divotum relatus est. Vitam ipsius descripsetunt Vincentius Mainardus et II golinus Verinus. Epitaphium Antonini tale circumfertur:

ANTONINUS, [gap: Greek word(s)] , cognomine Liberalis, Graecus scriptor, [gap: Greek word(s)] composuit. Eas edidit Abrah. Berkelius, A. 1674.

ANTONINUS (Marius) Maceratensis, edidit Resolutiones varias rerum practicabilium, A. 1619. fol.

ANTONIUS, [gap: Greek word(s)] , Abbas, vixit sub Constantino Magno, A. C 330. Obiit, An. 356. Exaravit septem Epistolas ad Fratres Arsenoitas, lingua AEgyptiaca, sensu et Spiritu Apostolico, teste S. Hieronymo in Catalogo. Epistolas ejus XX. Abraham Echellensis, Maronita, ex Arabico Latinas fecit, Parisiisque edidit, A. 1641. in 8.

ANTONIUS Cordubensis, scripsit Quaestiones Theologicas, Venetiis editas, An. 1624.

ANTONIUS, Diogenes, composuit 24. libros de Thule insula. Vid. Photius, Cod. CLXVI.

ANTONIUS, Fanensis, poeta optimus, Epigrammatumque et Elegiatum scriptor elegantissimus ab Autore Dialogi de Lat. ling. reparat. dicitur. Fertur etiam conscripsisse sex Fastorum libros. Vid. Gifanius in observ. pag. 413.

ANTONIUS, cognomine Melissa, Monachus, collegit duos libros Locorum communium ex Patribus. Editus est una cum Stobaeo. Vid. Olearius in Abaco, tpag. 42.

ANTONIUS, Paduanus, An. 1231. obiit. Opera ejus omnia Parisiis, Anno 1641. impressa sunt.

ANTONIUS (M. Julius) Antonii Triumviri F. puer L. Crassitium, Grammaticum, audivit. Adultus et literis satis perpolitus Diomedeas libris XII. heroico versu scripsit, ut Acron tradit. Extat ad eundem Horatii Oda l. 4. Carminum: Pindarum quisquis, etc.

a S. ANTONIO (Car.) Patavino Anconitanus, scripsit de arte Epigrammatica, A. 1650. Quatuor libros Epigrammatum: unum Sacrorum: Moralium duos: Heroicorum tres: Jucundotum quatuor, Romae, A. 1674.

ANTONIUS (Gothofr.) Westphalus, Anno 1571. natus est: obiit, An. 1618. Marpurgi et Giessae Jura professus est. Scripsit de potestate Imperatoris legibus soluta, et statu hodierno: Adversaria in Gailii observationes, etc. Mortuo parentavit Theod. Reinking. Vid. Henning. Witte, in JCtis, pag. 42.

ANTONIUS (Jac.) Middelb. An. 1490. floruit. Scripsit de Praecellentia potestatis Imperatoriae.

de ANTRAMONIA (Ambertus) JCt. Bononiens. scripsit de quaestionibus et tormentis Extat T. XI. Tract. tract.

ANTYLLUS, [gap: Greek word(s)] , Medicus, de discrimine aeris a Stobaeo, serm. XCIX. allegatur.

ANULUS (Barth.) Biturix, edidit poesin pictam, A. 1564. Vid. Minos in Alciat. Embl. pag. 13.

APELLAS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Geographus, Artemidoro laudatur. Clemens Alexand. in [gap: Greek word(s)] . Apellam [gap: Greek word(s)] allegat. Apellas Ponticus, Suidae in [gap: Greek word(s)] memoratur.

APELLICON, [gap: Greek word(s)] , Tejus, libros Aristotelis et Theophrasti a Nelei posteris magnâ pecunia redemit. Erat autem Apellicon iste [gap: Greek word(s)] , itaque erosarum particularum quaerens emendationem, in nova libros transtulit exempla, lacunas non recte implens, ediditque libros mendorum plenos. Sic Strabo l. 13. Videatur Jonsius de Script. H. Ph. 1, 15. pag. 195.

APELLUS (Joh.) Norimbergens. JCtus, edidit Isagogen in 4. libros Institutionum Juris, A. 1580.

APHAREUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Isocratis privignus, rcripsit XXXVII. Tragoedias, ut est apud Plutarchum in vitis X. Rhetorum, ubi de Isocrate. Floruit juxta Suidam, Olymp. XCV.

APHERDIANUS (Petrus) Wageningensis Gelder, An. 1560. floruit. Edidit Tirocinium linguae Lat. Epigrammatum moralium libros 2. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Belg. pag. 165. Videatur Sweertius in Ath. Belg. pag. 600.

APHTHONIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, seculo quinto a Christo nato vixisse existimatur. Scripsit progymnasmata in artem Hermogenis. Vid. Suidas.

APIANUS (Petrus) Cosmographus summus et Astronomus perfectissimus, cui nemo unquam par exstitit in excogitandis astronomicis instrumentis. Veteres Inscriptiones magno studio conquisitas in lucem edidit. Ob Astronomiae studium Carolo V. Imp. admodum charus fuit, qui ipsum equestris dignitatis etiam titulo exornavit. Anno 1552. ex hac vita migravit. Vid. Thuanus l. XI. item Albinus in Chron. Misnensi, pag. 350.

APIANUS (Phil.) laudati P. Apiani filius, Anno 1531. inlucem editus est: obiit, A. 1589. Ingolstadii et Tubingae Mathemata exposuit, magnumque nomen sibi conciliavit. Inter alia Bavariae descriptionem composuit, pro qua ab Alberto Principe mille et quingentos aureos accepit.

APICIUS (M. Caecilius) de re cibaria commentarios edidit. Vossius de Analogia, l. 1. c. 14. pag. 55. Priori usus Caelius Apicius, opere de re culinaria, sive M. Caelius vel Caecilius in Apicio, sive de re culinaria opere. Caelii nomen aut vidit, aut visus sibi videre Albinus Torinus in semilacero et squallore obsito libro Insulae Megalonensis: quem editione sua expressit. Sed apud Phil. Bergomatem reperio, temporibus Nicolai Papae ab Enocho Asculano inventum fuisse, ut Porphyrionem in Horatium, ita M. Caecilium Apicium. Ubi non dubito, quin M. Caelium, vel Caecilium Apicium dicere voluerit Eoque, si conjecturae sit locus, existimem, auctorem operis esse M. Caelium vel Caecilium: hunc operi fecisse nomen Apicio, quia ageret de re culinaria: nempe ab illo, ut Plinius

vocat 10, 48. nepotum omnium altissimo gurgite, Marco, non Caelio, sed Gavio Apicio, ut Dio appellat, lib. 47. Haec ille. Vid. Borrichius in Cogitatis ad Voss. pag. 18.

APION, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, Plistonices, tempore Tiberii Imp. floruit. Non tantum [gap: Greek word(s)] , verum etiam [gap: Greek word(s)] , ab assiduo labore cognominatus est. Tiberius Imp. eum Cymbalum mundi vocabat, teste Plinio in praefat. Hist. Nat. Compos. libros quinque Historiae AEgyptiacae; de quibus judicium Agellii l. 5. Noct. Att. c. 14. legi potest. Edidit etiam librum adv. Judaeos, cui Flav. Josephus Responsionem opposuit. Confer Valesium in Eusebium, pag. 57. Vid. etiam Suidas.

APOLLINARIS, [gap: Greek word(s)] , Laodiceae in Syria Episcopus, sub Valentiniano et Valente Impp. floruit. Eruditione nulli suae aetatis cessit, et praeterea Linguae Hebraicae insigniter peritus fuit. Scripsit S. Hieronymo et Vincentio Lirinensi testibus, XXX. libros adv. Porphyrium. Superest Psalmorum Paraphrasis elegans et luculenta. De laudibus suis non parum detrivit novo dogmate, quo statuit, [gap: Greek word(s)] non mentem assumsisse humanam, sed solum corpus anima praeditum sensitiva. Sixtus Senens. tamen l. 4. B. S. duos Apollinares statuit, patrem, et filium, et patri Paraphrasin, filio vero opus contra Porphyrium tribuit. Pro Sixto Sen. Suidas facit, qui etiam duos Apollinares agnoscit. Addit, filium etiam in haeresin lapsum, et inter alia [gap: Greek word(s)] , i. e. gradus in divina natura statuere ausum fuisse. Vid. Ph. Labbe in Dissert. de Scr. Eccl. pag. 99. Olearius in Abaco, pag. 44.

APOLLINARIS, Hierapoleos in Asia Episcopus, scripsit adv. Gentes de Pietate et Veritate. Floruit tempore Marci Antonini. Meminit ejus Photius. Cod. XV.

APOLLODORUS, [gap: Greek word(s)] , Adramyttenus, apud Strabonem l. 11. p. 525. occurrit.

APOLLODORUS, itidem Atheniensis, Grammaticus, Panaetii Rhodii et Aristarchi discipulus, Tragiiambos, genus carminis, reperit, juxta Suidam. Vixit Olymp. CLXIX. Vossius huic Apollodoro Bibliothecam de Diis, cujus hodie tres tantummodo libri supersunt, tribuit. Reinesius tamen in Epist. ad Hofm. et Rup. pag. 411. Sopatro Apameensi tribuere mavult. Vid. idem in Epist. ad Daumium, pag. 216. et Jonsius de Scr. H. Ph. 2, 15.

APOLLODORUS, Carystius, Comicus, scripsit Comoediam, [gap: Greek word(s)] : Item, [gap: Greek word(s)] . Vid. Gatakerus in Cinno, c. 9. pag. 113.

APOLLODORUS, Ephillus, [gap: Greek word(s)] composuit, citatas a Laertio l. 7. in Zenone. Vid. Jonsius l. c. 2, 13.

APOLLODORUS, Gelous, Comicus, Olymp. CXIV. claruit. Ejus Fabulae sunt [gap: Greek word(s)] , (sic leg. apud Suidam, Polluce succurrente ) [gap: Greek word(s)] . Vid. Gatakerus in Cinno, pag. 115.

APOLLODORUS, Lemnius, fuit scriptor rei Rusticae. Ejus Varro l. 1. dere rust. c. 1. meminit.

APOLLODORUS, [gap: Greek word(s)] vel supputator, a Laertio in Thalete et Pythagora laudatur.

APOLLODORUS, Pergamenus, Rhetor, artis Rhetoricae praecepta conscripsit, et sectae Apollodoreae auctor fuit. Vid. Strabo, l. 13. Tempore Augusti vixit, eumque in dicendi arte instituit.

APOLLODORUS, Tarentinus, Medicus non incelebris fuit. Mentio ejus apud Plinium, Galenum, et alios habetur. Apollodorus [gap: Greek word(s)] a Scholiaste Nicandri, pag. 47. 57. citatur. De Apollodoris integrum Commentarium Scipio Tettus composuit.

APOLLONIDES, [gap: Greek word(s)] , Horapius, scripsit librum, [gap: Greek word(s)] : item, de Diis et Heroibus AEgyptiotum. Testis Theophilus Antiochenus l. 2. ad Autolycum. Confer Dietericum, part. 2. Ant. Bibl. p. 102. Vide, OROPION.

APOLLONIDES, Nicaenus, scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Illius Stephanus in [gap: Greek word(s)] : hujus Ammonius lib. de diff. in [gap: Greek word(s)] meminit. Vid. Jonsius de Script. Hist. Philos. 3, 3. pag. 222.

APOLLONIUS, [gap: Greek word(s)] , Adramyttenus, Straboni l. XI. p. 516. memoratur. Vide tamen, annon hujus nomen cum Apollodoro Adramytteno confundatur.

APOLLONIUS, Acharnensis, juxta Harpocrationem in [gap: Greek word(s)] i. e. de sestis commentatus est.

APOLLONIUS, Alabandensis. Hoc nomine duos invenio, quorum unus [gap: Greek word(s)] vel Mollis, alter [gap: Greek word(s)] vel Molon dictusest. Prioris Strabo l. 14. meminit. Alter, Rhetor, Ciceroni familiaris fuit, teste Quintiliano l. 12. c. 6. et ipso Cicerone in Bruto. Vid. Meursius in Phodo, pag. 100.

APOLLONIUS, Alexandrinus, poeta, sub Ptolemaeo Evergeta flotuit. Vide, infra, APOLLONIUS Rhodius.

APOLLONIUS, itidem Alexandrinus, Dyscolus cognominatus, sub M. Antonino Imp. celebris esse coepit. Scriptorum ejus catalogum bene longum Suidas sexhibet. Ejusdem [gap: Greek word(s)] , Joh. Meursius, An. 1622. edidit.

APOLLONIUS, Aphrodisiensis, scripsit [gap: Greek word(s)] : de Trallibus: item, de Orpheo et ejus sacris. Vid. Suid.

APOLLONIUS, [gap: Greek word(s)] , citatur ab Etymologici M. Scriptore in [gap: Greek word(s)] . Juxta Suidam, scripsit de dictionibus Homericis, ordine alphabetico.

APOLLONIUS, Atheniensis, Rhetor, vixit sub Severo Imp. quemadmodum ex Philostrato l. 2. de Vitis Sophist. p. 563. liquet.

APOLLONIUS, Attalensis, scripsit [gap: Greek word(s)] , ceu videre est apud Artemidorum.

APOLLONIUS, Chalcedonius, Stoicus, Antonini Philosophi, Imp. praeceptor fuit. Vid. Jonsius de Scr. hist. Philos. 3, 9. pag. 256.

APOLLONIUS, Cittieus, Medicus, scr. [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] . Citatur ab Erotiano. Vid. Meursius in Cypro, pag. 161.

APOLLONIUS, [gap: Greek word(s)] , Scholiastae Aristoph. in Vesp. memoratur.

APOLLONIUS, Herophileus, itidem Medicus, scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , i. e. de unguentis. Alias [gap: Greek word(s)] dictus est, teste Reinesio in Var. Lect. 7, 6.

APOLLONIUS, Myndius, Physiologus, de Cometa commentatus esse videtur. Vid. Seneca l. 7. quaest. natur. c. 17. Idem l. 7. c. 9. vocat peritissimum inspiciendorum naturalium.

APOLLONIUS, Naucratites, a Philostrato l. 2. de Vit. Soph. pag. 563. inter Sophistas refertur.

APOLLONIUS, Nysaeus, Stoicus, Panaetii fuit discipulus. De hoc Strabo l. 14. legi poterit. Photius, Cod. CLXI. autor est, hunc Apollonium scripsisse libros, quae sint unquam mulieres philosophatae, quidve praeclare gesserint, et per quas familiae aliquando inconcordiam redactae.

APOLLONIUS, Pergaeus, sub Ptolemaeo Evergeta claruit. A suae aetatis hominibus magnus Geometra dictus est. Cardanus l. 16. de Subtil. ei septimum inter subtilia orbis ingenia locum tribuit. Scripsit Conica, quae Frid. Commandinus, A. 1566. Latine edidit. Vid. Voss. de Math. discipl. pag. 55.

APOLLONIUS, Pergamenus, a Varrone et Columella inter Scriptores rei rusticae collocatur.

APOLLONIUS, Rhodius, Olymp. CXXXIII. claruit. Inter alia, [gap: Greek word(s)]

composuit, quae hodienum supersunt. Hic Apollonius, Naucrata AEgyptius fuit. Theophilo l. 2. ad Autolycum, Apollonius AEgyptius audit. [gap: Greek word(s)] dicitur Athenaeo 7, 7. et AEliano, hist. anim. 15, 23. Cur autem Rhodius dicatur, Anonymus vitae Apollonii autor exponit, quia jus civitatis ibi adeptus et Rhetoricam prosessus est. Suidas eum Alexandrinum vocat, in [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Rhodo, pag. 90.

APOLLONIUS, Sotadis filius, vixit tempore Ptolemaei Philadelphi. Scripsit de Poematibus patris sui, teste Athenaeo 14, 4.

APOLLONIUS, Stratonius, Medicus, [gap: Greek word(s)] , i. e. de pulsibus, teste Galeno, commentatus est.

APOLLONIUS, Tyaneus, celebris Magus et Philosophus, vixit sub Domitiano, et deinceps. Vitam ejus Philostratus exaravit. Multa composuit, Initia, sive de Sacrificiis. Testamentum. Oracula. Vitam Pythagorae. Vid. Suidas. Condidit et hymnum in Mnemosynen, teste eodem. Ejus Epistolae extant. Vid. Tzetz. in Chil. pag. 37. et Jonsius de Script. hist. Philos. 3, 5. pag. 230.

APOLLONIUS, Tyrius, reliquit [gap: Greek word(s)] . Vid. Strabo, l. 15. pag. 757. et Jonsius, l. c. 2, 18. p. 208. De his Apolloniis, omnibus et singulis, prolixe tractat Meursius in Notis ad Apollonium Dyscolum, p. 53, seq.

APOLLONIUS (Guil.) scripsit de Jure Majestatis circa sacra, A. 1642. item, de lege Dei, A. 1655.

APOLLONIUS (Laev.) Gandobruganus, Flander, A. 1564. floruit. Quinque libris Peruviae inventionem, et res in eâ gestas complexus est. Vid. Sweertius, pag. 504.

APOLLOPHANES, [gap: Greek word(s)] , Stoicus, scripsit librum, Aristonis nomine, in quo Aristonis magistri sui vitam voluptuariam exposuit. Meminit ejus Laertius in Zenone. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] , Mesopotamenum facit. Memorat Tertullianus, lib. de anima, c. 14. quod novem animae partes statuat. Vid Jonsius, de Scr. hist. Phil. 2, 6.

APOLLOPHANES, Medicus in aula Antiochi Soteris, Olymp. CXL. claruit. Meminit ejus Polybius, l. 5. Laudatur Plinio 22, 21. et Celso, 5, 18. Reinesius in Var. lect. 3, 2. pag. 335. Apollophanem Stoicum et Apollophanem Medicum pro uno et eodem habet, invito Jonsio, pag. 144.

APOLLOPHANES, Comicus, Dramata edidit. Suidas quinque ejus Fabulas enumerat, [gap: Greek word(s)] .

APOLLOTHEMIS, [gap: Greek word(s)] , Historicus. Ejus mentio extatapud Plutarchum in vita Lycurgi.

APOMASAR, vetus autor, condidit Apotelesmata. Ea prodierunt, An. 1577. in 8. Vid. Placcius, pag. 150.

APONENSIS (Petrus) A. C. 1320. claruit. Vulgo Conciliator dictus est, ob librum, quo veterum Medicorum et Philodopnorum scripta conciliare studebat. Idem Astrolabium planum reliquit, e quo qualibet hora ac minuto cognoscere sit domorum coeli aequationes: moram concepti in utero infantis; item, conditionem jam editi in lucem: idque pro quolibet mundi climate. Astrologiae adeo peritus erat, ut in Magiae suspicionem inciderit: falsoque de haeresi postulatus, absolutus fuit. Vitam ejus Bernh. Scardeonius, l. 2. de Medicis, class. 9. descripsit.

APONIUS, A. C. 680. claruit. Compos. sex libros in Canticum Canticorum, in quibus allegorico sensu Christi et Ecclesiae nuptias exactissime descripsit. Editi sunt Friburgi, An. 1538. 1538. a Joh. Fabro Emmeo, Juliacensi. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. de Script. Eccles. pag. 100.

APONTE (Laur.) Neapolitanus, Anno 1639. obiit. Scripsit in Evangelium S. Matthaei.

APOSTOLIUS (Mich.) [gap: Greek word(s)] fuit familiaris Gemisti Plethontis, et aequalis Bessarionis, Patriarchae Niceni. Extat ejus Panegyricus ad Fridericum III. Imperatorem. Paroemias illius primus Basileae edidit Hervagius, An. 1538. sed duplo auctius id opus postea prodiit, cura Andreae Schotti. Extat et Oratio Graeca [gap: Greek word(s)] , chartae inscripta, tempore Friderici III. Imp. (ut arbitror, circa Annum C. 1440.) quâ processionem Spiritus S. a Patre et Filio adstruit, teste Erasmo Smidio ad Joh. XV, 26.

APOSTOLIUS (Joh. Franc.) a Monte magno, carmina reliquit, quae leguntur, T. 1. Delit. Ital. pag. 239.

APPIANUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Photio teste, sub Hadriano Imp. floruit. Historiam Rom. XXIV. libris complexus est. Ex tam vasto opere hodie supersunt Punica, Syriaca, Parthica, Mithridatica, Iberica, Annibalica, Illyrica, Civilia et Celtica. Viri docti observant, eum Plutarchum ad verbum exscripsisse. Conser Whear in Relect. hist. sect. 18. pag. 123. et Mart. Hanckium in Scr. rer. Rom. part. 1. pag. 114. Suidas prodit, Historiam Appiani a nonnullis [gap: Greek word(s)] , vel imperatoriam vocari.

APRIGIUS, Pacensis Episcopus, A. 530. vixit. Is, inquit Trithemius, tam gloriose et profunde S. Scripturas exposuit, ut in ejus comparatione veteres scriptores non exposuisse viderentur. Scripsit in Canticum et Apocalypsin.

APRILEUS (P. Sim.) scr. Introductionem in Logicam Aristotelis, A. 1573. Tudelae Navarrorum.

APROSIUS (Angelicus) Vintimigliensis, de quo Placcius, pag. 150. videri poterit.

APSINES, [gap: Greek word(s)] , Gadareus, Rhetor, Athenis, teste Suida, Rhetoricam professus est, imperante Maximiano. Ejus Tzetzes in Chiliad. pag. 154. meminit. Vid. Scheferus in Rhetor. Anonymi, p. 84. Meurs. in Miscell. Lacon. 4, 17.

APULEJUS (Luc.) Madaurensis, sub Antoninis Impp. Marco et Philosopho floruit. Scripsit XI. libros Milesiarum (ut Capitolinus vocat) sive de Asino aureo: quod opus ex Luciano expressit, Vid. Puteanus in promuls. Epist. Cent. 1. Epist. 38. Item, Quaestiortes conviviales, Macrobio et Sidonio Apollinari memoratas. Si Sosipatro fides habenda, librum etiam de Proverbiis composuit. Cassiodorus autor est, eum primum Arithmeticam Latinis literis illustrasse. Professus est Carthagine, ubi publice ei statua posita. Magiae accusatus, eleganti Apologia sese defendere coactus est. In 5. libro Epigr. Graecor. pag. 231. ejusmodi Epigramma [gap: Greek word(s)] legitur:

Apulejum de Arboribus citat Honoratus Servius, com. in Virg. pag. 217. Plura vide apud Hornium, hist. Phil. l. 4. c. 6. Caspar Barthius in Not. major. ad Claud. p. 1259. Apulejum vocat scriptorem unum omnium maxime proprietatis amantem, et veteris Latinitatis, supra quam vulgo credatur, conservatorem.

APULEJUS, Platonicus, scripsit de herbarum virtutibus. Johnsonus, praefat. in Gerard. sexcentis retro annis vixisse, Graeceque scripsisse affirmat. Idem testatur, in Manuscripto Platonem Apoliensem vocari. Casp. Barth. in Claud. pag. 654. Apulejum de Herbis, Ant. Musam de Betonica, et Apicium, ab uno scriptore profectos esse existimat. Minime verô est Apulejus Celsus, qui tantae vetustatis, ut a Scribonio Largo citetur.

ab AQUAPENDENTE (Hier. Fabricius) reliquit librum de respiratione et ejus instrumentis, Opera Chirurgica, in duas partes divisa, An. 1619. Patavii Med. et Anatomiam professus est. Publicae lecturae ergo mille aureis, equestri dignitate et torque aurea decoratus est. Scripsit praeterea Tract. de formatione foetus: item, de Brutorum loquela. Vid. Jac. Ph. Thomasinus in Elog. pag. 319. Witte in Medicis, pag. 38.

AQUARIUS (Matth.) Neapolitanus, Dilucidationes in XII. libros Metaphys. Florentiae edidit. Clatuit, A. 1605.

AQUAVIVA (Claud.) Neapolitanus, obiit A. 1615. Jesuitatum Generalis munere 34. annis functus est. Reliquit 16. Epistolas. Vid. Alegambe, pag. 78. et seqq.

AQUAVIVIUS (Andr. Matth.) illustri loco natus, literis pariter et armis excelluit. Eruditio ejus ex opere, quod Encyclopaediam inscripsit, apparet. Fratrem habuit Belisarium, qui de Venatione et singularis certaminis provocatione scripsit. Vid. Jovius in Elog. numero 73.

AQUILA, [gap: Greek word(s)] , Ponticus, primo Christianus fuit: deinde, quod Mathematicis rebus plus aequo studeret, Ecclesia pulsus est. Unde ad Judaeos se contulit, eorumque proselytus factus est. Vetus Testamentum Graece transtulisse fertur, cujus editio, teste S. Hieronymo, tale initium habuit: [gap: Greek word(s)] . Juxta Epiphanium sub Hadriano Aug. An. C. 120. floruit: cui etiam Ganzius in Zemach, pag. 101. subscribit. Vid. Wetsteinius ad Origenis Epist. ad Africanum, pag. 179. Quidam Aquilam et Onkelos pro uno et eodem habent. Confer Rivet. T. 2. Oper. pag. 896. Olearium in Abaco, pag. 45.

AQUILA, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, [gap: Greek word(s)] , notante Suida, reliquit.

AQUILA, Romanus, librum Figurarum, ex Alex. Numenii libro de figuris expressit. Vid. Vossius de Nat. Rhet. pag. 94.

AQUILA (Joh.) Rotvilensis, JCtus, de potestate monetarum: item, de omni ludorum genere, An. 1516. commentatus est.

AQUILA (Jul.) JCtus, post tempora Trajani Imp. claruit. Composuit librum Responsorum. Joh. Bertrandus in [gap: Greek word(s)] , pag. 170. Julium Aquilam Gallum dictum autumat.

de AQUILA (Pet.) dictus Scotellus, An, 1501. Sententias Scoti commentario illustravit Prodiit, A. 1585. Paris.

AQUILANUS (Bernh.) JCtus, scripsit de nubere volentibus. Extat, T. 9. Tract. tract. Vid. Olearius, pag. 79.

AQUILANUS (Scipio) de Placitis Philosophorum, qui floruerunt ante Aristotelem, Venet. An. 1587. librum composuit.

AQUILIUS (C) Gallus, JCtus celeberrimus, vixit tempore Ciceronis, qui ejus aliquoties meminit. Vid. Rupertus in Com. ad Enchir. Pomponii, pag. 394. item, Panzirolus, in JCt. l. 1. c. 12. et Bertrandus, pag. 218.

AQUILIUS Severus, Hispanus, sub Valentiniano Imp. claruit. Hieronymo teste in Script. Eccles. Hodoeporicon conscripsit, in quo totius suae vitae statum tam prosa, quam versibus expressit. Vid. Glandorpius in Onomast. Rom. pag. 113.

AQUILONIUS (Franc.) composuit sex libros Opticorum, qui editi sunt Antv. Anno 1613.

AQUILONIUS (Bertilus, vel Libertus) Danus, concinnavit septem libros similitudinum Atticarum, A. 1639. item, 40. libros poematum, A. 1640. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 14.

AQUILOVICANUS (Minut.) Frisius, scripsit Examen Thesium Theologicarum Jac. Capelli de Controversiis, quae faederatum Belgium vexant, et, satius ne fuerit, tolerari sententiam Arminii, quam damnari, A. 1624. in 8.

de AQUIN, vel, AQUINAS (Phil.) Avenionensis, Judaeus conversus, A. 1630. claruit. Edidit Dictionarium Hebraeo-Chaldaeo-Rabbinico-Talmudicum, cui Titulus [?], id est, Digerens digesta: item, Capitula Patrum, Hebr. et Lat. A. 1629. Vid. Colomesius in Gallia Orient. pag. 254.

AQUIPONTANUS (Joh.) alias Britgwaterus, Anglus, edidit Tract. de Antichristo. Vid. Alegambe, pag. 218.

AQUIVIVA (Claudius) Neapolit. Anno 1615. obiit. Meditationes in Psal. 44. et 118. composuit.

AQUIVIUS (Andr. Matth.) scripsit quatuor libros de Virtute morali. Vide supra, AQUAVIVIUS.

ARABASCHIA (Ahmed) Arabs, A. 1431. claruit. De vita et gestis Tamerlanis scripto egisse traditur. Vid. Hottinger. in Hist. Eccles. sect. 15. pag. 611.

de ARAGON (Fr. Pet.) scripsit in 2. secundae Thomae, de Justitiaet Jure, An. 1597. Lugd. in fol.

ARALDUS (Joh. Franc.) Italus, A. 1599. obiit. Edidit Compendium doctrinae Christianae. Vid. Alegambe, pag. 242.

veram de Terra sancta juxta statum, in quo erat, A. 1530. Vixit ille Aranda per multos annos Hierosolymis.

ARANEA (Vincent.) Aquilanus Italus, A. 1625. claruit. Edidit Asserta de universa Philosophia, libris 3. fol. Vid. Alegambe.

ARANEUS (Clem.) scripsit sermones pro diebus Festis a 1. Dominica Adventus usque ad Cineres, Brixiae, Anno 1587. in 4.

ARANTIUS (Jul. Caes.) Bonomensis, A. 1589. obiit. Condidit librum de Foetu humano: de Tumoribus praeter naturam: item, de vulneribus in capite. Bumaldus, pag. 140. vocat Medicorum eloquentissimum, cujus monumenta vere sint aurea. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 159.

ARAROS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Olymp. CI. floruit. Suidas eum Aristophanis Comici filium facit. Inter frigidos poetas a nonnullis refertur. Unde proverb. [gap: Greek word(s)] , id est, Ararote frigidior. Fabulae sequentes vulgo ei tribuuntur, [gap: Greek word(s)] . Videatur Casaubonus in Animadvers. ad Athen. 3, 35.

ARATOR, Poeta, sub Justiniano Imp. Anno 540. floruit. Historiam Apostolorum versibus ex Actis Apostolotum, a Luca descriptis, expressit. Historia illa Vigilio, Rom. Episcopo, inscripta est. Vid. Sixt. Senens. l. 4. B. S. p. 200. et Ph. Labbe. T. 1. Dissert. de S. E. pag. 102. Confer Olearium in Abaco, pag. 46.

ARATUS, [gap: Greek word(s)] , Cilix, sub Ptolemaeo Philadelpho circa Olymp. CXXVII. inclaruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , jussu Anti goni Gonatae, Regis Macedoniae. Arati autoritate S. Paulus, Act. XVII. usus est. Plura ejus scripta Suidas enumerat, quem consule. Cicero l. 1. de Orat. Aratum Astrologiae ignarum fuisse, affirmat. Vid. Mallincrot. pag. 59.

ARATUS, Cnidius, Historiographus, [gap: Greek word(s)] . Ita Anonymus in vita Arati Poetae.

ARATUS, Sicyonius, Anno 3. Olymp. CXLI. obiit. Scripsit historiam de rebus, ab Achaeis et a seipso gestis. Vid. Plutarchus in vita Arati.

de ARAUXO (Franc.) edidit Decisiones morales, ad statum Ecclesiast. et civilem pertinentes, fol. A. 1664.

ARBOREUS (Joh.) Laudunensis, Sorbonicae Academiae Theologus, An. 1550. claruit. Scripsit Theosophiam, in qua difficillimos locos cum V. tûm N. T. explicavit. Vid. Sixtus Sen. l. 4. pag. 253.

ARCADIUS, Antiochenus Grammaticus, scr. de Orthographia, (Vid. Stephanus in [gap: Greek word(s)] ) item, [gap: Greek word(s)] , quod Suidas [gap: Greek word(s)] vocat, eoque nomine commendat.

ARCAEUS (Fr.) Fraxinalensis, de Curatione vulnerum et morborum, Anno 1574. commentatus est.

ARCANULUS (Joh.) edidit Practicam omnium particularium morborum, Venet. A. 1560.

ARCERIUS (Joh.) Frisius, edidit Jamblichum Chalcidensem de vita Pythagorae, A. 1598. in 4.

ARCERIUS (Simon) Frisius, An. 1616. floruit. Galeni orationem ad Artium liberalium studium Latinam fecit, notisque auxit.

ARCESILAUS, vel, ARCESILAS, [gap: Greek word(s)] , Pitaneus, Olymp. CXX. floriut. Hic antea Theophrasti auditor fuerat: postea in Academiam ad Crantorem sese contulit. Inter alia, omnia [gap: Greek word(s)] , i. e. incomprehensibilia esse, statuit. Idem mediam Academiam instituit. Lactantius 3, 6. ignorantiae magistrum vocat. De eo ita Eusebius l. 14. de Praepar. Evang. c. 2. Nunquam fuit in Arcesila, ut unum bis diceret: neque putabat, ingeniosi esse viri, in eisdem permanere. Si quid primo turpe dixerat, repente commutatus, pluribus conabatur rationibus, quae dixerat, confutare. Adde Hornium l. 3. hist. Phil. c. 20. pag. 220.

ARCHEDICUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, sub Alexandro et Ptolemaeo I. claruit. Ab Athenaeo interdum allegatur. A Suida [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] ei tribuitur.

ARCHELAUS, [gap: Greek word(s)] , Milesius, Anaxagorae Clazomenii discipulus, a secta Physicus dictus, Olympiade LXXXIV. claruit. De hoc ita Suidas: [gap: Greek word(s)] , i. e. ex Jonia primus Physiologiam duxit. Composuit Physiologiam, et sua opinione statuit, justum et turpe non esse natura, sed lege. Augustinus de C. D. 8, 11. ait, eum, omnia ex particulis inter se dissimilibus constare, affirmasse.

ARCHELAUS, AEgyptius, scripsit ad Ptolemaeum Epigrammata [gap: Greek word(s)] , teste Antigono Carystio, cap. 23. et 96. Confer Varronem l. 3. de re rust. c. 16.

ARCHELAUS, Chersonita, [gap: Greek word(s)] , i. e. de proprietate naturae, ab, Athenaeo lib. 5. sub fin. allegatur. Scholiastes Nicandri, pag. 55. habet, [gap: Greek word(s)] , mendose, ni fallor.

ARCHELAUS, Cyprius, de Stesichoro quaedam prodidit, teste Photio, Cod. CXC. pag. 482.

ARCHEMACHUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit de rebus Euboicis, quematlmodum ex Athenaeo et Clemente Alexandrino, l. 1. Strom. cognoscimus.

ARCHESTRATUS, [gap: Greek word(s)] , Terpsionis discipulus, carmine conscripsit, quae ad gulam et ventrem pertinent. Operi [gap: Greek word(s)] nomen datum est. Chrysippus eam Epicureae Philosophiae metropolin Vocare solebat. Idem [gap: Greek word(s)] librum composuit. Utriusque operis Athenaeus meminit.

ARCHETIMUS, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, scripsit Thaletis et aliorum Sapientum cum Cypselo congressum, eique se interfuisse tradit, teste Laertio. Vid. Jonsius, in Scr. H. Ph. 1, 3. pag. 19.

ARCHIAS, [gap: Greek word(s)] , Graecus poeta, A. U. R. 632. claruit. Causam ejus egit Cicero in oratione quadam. Ejus Epigrammata aliquot in Anthologia superlunt. Fertur Romanotum bella Cimbrica Graeco conscripsisse carmine.

ARCHIBIUS, [gap: Greek word(s)] , Apollonii filius, Grammaticus, scripsit exegesin Epigrammatum Callimachi, teste Suida.

ARCHIBIUS, Ptolemaei filuis, itidem Grammaticus, docuit Romae, tempore Hadriani Augusti, teste eodem.

ARCHIGENES, [gap: Greek word(s)] , Apameensis, Medicus, Agathini discipulus, sub Domitiano, Nerva et Trajano medicinam fecit. Vixit annos LXIII. quemadmodum Suidas refert. Praeter [gap: Greek word(s)] , i. e. de ornatu capillorum, etiam X. libros de febribus composuit, tradente Galeno. Idem autor est, eum XI. libros Epistolarum medicinalium reliquisse.

ARCHILOCHUS, [gap: Greek word(s)] , Parius, Lyricus Poeta, juxta Clem. Alex. circa XX. juxta Tatianum circa XXIII. juxta Euseb. circa XXIX. Olymp floruit. Vossius l. 1. de Hist. Graecis, c. 1. temporibus Darii Hystaspidis vixisse existimat. Is autem imperare demum coepit Anno 3. Olymp. LXIV. Clemens Alex. Jambi inventionem Archilocho tribuit. Fuit maledicus et obscenus Poeta. Lycamben Jamborum acerbitate ad laqueum adegit. Spartani libros Archilochi, quod eorum parum verecundam ac pudicam lectionem arbitrarentur, e civitate sua exportari jusserunt, teste Valerio 6, 3. Quidam ex poeta Historicum quoque faciunt, inter quos est Annius Viterbiensis. Verum Anniana ista prorsus confictasunt. Plura de Archilocho apud Gorop. Becanum, l. 4. Orig. Antv. invenies. Stephanus in [gap: Greek word(s)] , etiam Archilochi [gap: Greek word(s)] allegat. Periit in bello, a Calonda interfectus, qua de re Suidas.

ARCHIMEDES, [gap: Greek word(s)] , Syracusanus, divini vir ingenii, sub Ptolemaeo Evergeta floruit. Captis a M. Marcello Syracusis, Olymp. CXLII. anno I. a milite, per imprudentiam, contra quam interdixerat Imperator, interfectus est: qua dere Valer. Max. 8, 7. Ejus Scripta pluscula hodie supersunt, ut [gap: Greek word(s)] , nec non [gap: Greek word(s)] : deque arenae numero, qui liber [gap: Greek word(s)] inscribitur. Tum etiam tria haec, de Sphaera et Cylindro, Circuli didimensio, et [gap: Greek word(s)] . Cuncta haec,

capta Constantinopoli, in Italiam perlata; deinde a Joh. Regiomontano in Germaniam vecta, ubi primo cura Thomae Venatorii ab Hervagio, A. 1544. excusa sunt. Confer Vossium de Scient. Mathem. c. 48. pag. 288. Gatakerum ad Anton. pag. 252.

ARCHIMEDES, Trallianus, Philosophus, juxta Suidam, Comment. in Homerum conscripsit.

ARCHINUS, [gap: Greek word(s)] a Scholiaste Pindari in Pyth. od. 3. pag. 182. allegatur.

ARCHIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus, Olymp. XCI. claruit. Fabulae ejus sunt [gap: Greek word(s)] . Suidas, semel eum vicisse, memorat.

ARCHIPPUS (Flav.) Philosophus, tempore Trajani vixit. Meminit ejus Plinius in Epist. lib. 10.

ARCHIROTA (Alex.) Italus, An. 1636. claruit. Scripsit in libros Samuelis et Regum, Oxoniae. Item, de voto Paupertatis.

ARCHITHRENIUS, quasi Poeta a nonnullis allegatur. Verum ejus nomen est. Joh. Neustrius, Hantvillensis, qui claruit in Anglia, A. 1200. Scripsit libros de Bruto Rege. Vid. Parrhasius, Epist. X. Meursius in Miscell. Lacon. 4, 17. vocat Poetam non inelegantem nec omnino contemnendum: siquidem vixit ante annos 400. Scripsit opus varia eruditione plenum, et inscripsit, Archithrenius.

ARCHUS (Barth.) Genev. edidit Constitutiones fratrum Eremitarum Discalceatotum, A. 1632.

ARCHYTAS, [gap: Greek word(s)] , Tarentinus, Pythagorae discipulus. Ejus [gap: Greek word(s)] Nicomachus, l. 1. [gap: Greek word(s)] allegat. Liber [gap: Greek word(s)] Simplicio [gap: Greek word(s)] laudatur. Ex Stobaeo etiam constat, scripsisse [gap: Greek word(s)] : adhaec [gap: Greek word(s)] item, [gap: Greek word(s)] . Confer Joh. Meursium in Not. ad Hesych. pag. 130. Moralia quoque scripsisse, invenio. Stobaeus certe ejus librum de doctrina morali, de lege et justitia, de viro bono adducit. Fuit et Archytas Peripateticus, qui [gap: Greek word(s)] scripsit. Vid. Boeth. in praedicam. pag. 112.

ARCONATUS (Hier.) Silesius, A. 1599. obiit. Reliquit Carmina. Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 386.

de ARCONES (Andr. Luc.) edidit Elucidationes in Esaiam, An. 1642. Tomis 2. fol. Lugd.

ARCTANDER (Nicol.) Episcopus Wiburgensis, scripsit Tr. de Excommunicatione Ecclesiastica, A. 1622. Item, Speculum miseriae humanae: Alexipharmacon contra desperationis pestem: Fidei triumphum, etc.

ARCTINUS, [gap: Greek word(s)] , Milesius poeta, fuit Homeri discipulus, ut ait Artemon Clazomenius. Vixit autem Olympiade IX. quadraginta annis post bellumTrojanum. Haec Suidas. Cyrillus, l. 1. contra Julianum, eum ad Olymp. I. refert, cui adstipulatur etiam Eusebius in Chronico. Scripsit [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Summam hujus poetae antiquitatem Dionys. Halicarn. l 1. Antiquit. agnoscit.

ARCUDIUS (Pet.) [gap: Greek word(s)] , Corcyraeus, hoc seculo non absque laude claruit. De hoc et Caryophilo Balth. Ansideus dicere solebat: Nec Athenas ita fuisse Atticas, ut erat illorum oratio. Plures edidit libros, tum a se compositos, tum a Vett. Graecis relictos. A Pontificiis magnus imprimis honor habetur illi, qui de concordia Ecclesiae Orient. et Occidentalis in 7. Sacramentorum administratione inscribitur, Parisiis impressus, A. 1619. Vid. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacoth. pag. 225. Leo Allatius in Apibus Urb. pag. 216.

ARCULANUS (Joh.) Veronensis, edidit Practicam Medicam; item, expositionem in libtum Rahazae ad Almansorem: Comm. in 4. Fen Avicennae. Vid. Chioccus, pag. 4.

ARCULARIUS (Joh.) Theol. Marpurg. scripsit Comment. in Esaiam, Actaque Apostolorum: item, Arcam foederis, seu methodicam universae Theologiae explicationem. Claruit, A. 1597.

ARCULARIUS (Scribanius) edidit Tr. de circumforanea processione circa festum Natalis Christi, A. 1674.

ARCULFUS, autor antiquus, quaedam consignavit de Locis sacris. Salmasius in Hist. Aug. pag. 249. ait, nondum esde editum.

ARCUTIUS (Joh. Bart.) Neapolit. edidit Carmina. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 258.

ARCUVOLTI, Judaeus, confecit librum [?], i. e. aream Aromaticam. Est liber Grammaticus. Prodiit Venet. An. 1602.

ARDICIONI (Jacobus) Veronensis, JCtus, Summam Feudorum composuit. Alii vocant Jacobum de Ardizon. Vid. Guido Panzirolus, de JCt. l. 2. cap. 32.

ARELIUS (Mutius) Mantuanus, in puteo periit. Pierius Valerianus de Infel. liter. pag. 40. magnum poetam vocat. Porsenam heroico carmine celebrare conatus est.

ARELLIUS Fuscus, Augusti tempore floruit et Ovidium Nasonem auditorem habuit. Dicebat Suasorias: ac Latine etiam declamabat, sed Graece frequentius, ut est apud Senecam, Suasoriâ 4.

de AREMBERG (Carol.) Bruxellensis, edidit flores Seraphicos, vel vitas virorum illustrium ex ordine Capuccinorum, in 4. A. 1640. Colon.

de ARENA (Antonius) edidit poemata, Lugd. Item, librum ad suos compagnones Studentes, versu Elegiaco, dictionibus Latinis et Gallicis ridicule permixtis, Anno 1519.

de ARENA (Jac.) Parmensis, JCtus, Anno 1300. floruit. Scripsit de Commissariis vel Executoribus ultimarum voluntatum: de Expensis, quae in Judicio fiunt: de Sequestrationibus, etc. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 50.

de ARENGHERIA (Casp.) Bononiensis, An. 1436. claruit Notas in Cod. et ff. vetus: item Consilia, composuit.

de ARENGHERIA (Herc.) A. 1300. flotuit Bononiae, et literas humaniores professus est.

ARENPECKIUS (Vitus) scripsit de Boiis. Fertur latere in Bibliotheca Frisingensi.

AREOSTUS (Lud.) Ferrariensis, A. 1534. obiit, teste Bumaldo. pag. 151. Struxit Carmina, quae habentur, T. 1. Delit. Ital. pag. 273. Vide infra, ARIOSTUS.

ARESAS, [gap: Greek word(s)] , Pythagoricus, de Hominis Natura commentatusest, eoqur nomine laudatur a Stobaeo in Physicis, p. 105.

ARESIUS (Paulus) composuit Notas in Aristotelis librum de Generat. et Corrupt. Item, de aquae transmutatione in sacrificio Missae, A. 1628. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 182.

ARETAEUS, , Cappadox, Medicus insignis fuit. G. Henischius eum post Plinium vixisse existimat. Vossius tamen antiquiorem judicat ob Jonismum, quo usus est. Jonismus autem ante tempora Caesariana, uti et Dorismus, desiit. Meminit etiam ejus Dioscorides, pag. 112. Ejus scripta Julius Crassus Latine transtulit, sed vitiosis usus codicibus mentem scriptoris non semper est assecutus. Postea longe castigatior et auctior Graece et Latine prodiit, Augustae Vindelicorum, An. 1603. Confer Reinesium in Apolog. pag. 34.

ARETAS, [gap: Greek word(s)] , Caesareae Cappadociae Episcopus, Epitomen Explicationum in Apocalypsin Johannis ex Commentariis Andreae, Archiepiscopi Caesariensis, potissimum collegit. Joh. Hentenius hoc opus Latine transtulit.

ARETATES, Cnidius, scripsit [gap: Greek word(s)] item, de Insulis. Utrumque librum Plutarchus in Parallelis minorib. c. 11. et 27. allegat.

ARETINUS (Leonh.) natus est, A. 1370: obiit, A. 1443. Fuit Graece doctus, multaque e Plutarcho Latine vertit. Andronici Thessalonicensis de eo judicium fuit: Aretinus adeo feliciter Graeca transfert, ut unus sit verus et fidelissimus interpres: caeteri potius paraphrastae. Graece etiam de Rep. Florentinorum libellum

composuit. Scripsit praeterea de Bello Punico libros tres. Mortuus (inquit Jovius in Elog. numero 9. ) furti damnatus est, quod Gothicam Hist. Procopii, suppresso ejus nomine, publicasset, accusante Christoph. Persona, qui aliud exemplar nactus, Graeci autoris titulum ingenue profitendo, eandem transtulit. Aretini elogium occurrit apud AEn. Silvium, epist. 51. ubi magnum Hetruriae splendorem eum appeslat, affirmans, neminem illo post Lactantium Ciceroni proximiorem fuisse. Epitaphium ejus tale legitur: Postquam Leonhardus e vita migravit, Historia luget, Eloquentia muta est: ferturque, Musas tum Graecas, tum Latinas lacrimas continere non potuisse. Ab aliis Leonhardus Brunus ab Aretio vocari solet. Vid. Mart. Hanckius, part. 1. de Scr. rer. Rom. pag. 199.

ARETIUS (Benedictus) Bernensis Theologus, An. 1572. obiit. Scripsit Commentarium in N. Test. Problemata sacra, et Examen Theologicum. Vid. Thuanus l. 59. et Verheiden in Elog. Theol. pag. 185.

AREUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus Philosophus, Augusto familiaris fuit, cujus opera ipse in Philosophia usus fuerat. Meminit ejus Strabo l. 14. Suetonius in Aug. c. 89. Plutarchus in Apophth. Julianus in Epist. et Caesaribus, Seneca de Consol. ad Marciam, c. 4.

AREUS, Rhetor, Quintiliano in Inst. Orat. 3, 1. inter Apollonuim Molonem et Caecilium medius collocatur.

de ARGELLATA (Pet.) Bonon. Medicus, Anno 1391. floruit Condidit sex libros de Chirurgia.

ARGELIUS (Caes.) Bonon. JCtus, Anno 1598. floruit. Scripsit de legitimo contradictore, fol.

ARGENTARIUS, Orator, de quo Sen. l. 4. Controv. 26. Quid putatis (ajebat Cestius) Argentarium esse? Cestii simius est. Solebat et Graece dicere: [gap: Greek word(s)] . Fuerat enim Argentarius Cestii auditor, et etiam imitator. Omnibus insistebat vestigiis Cestii: aequeque ex tempore dicebat, aeque contumeliose multa interponebat: illud tamen optima fide praestitit, cum uterque Graecus esset, ut nunquam Graece declamaret: illos semper admiraretur, qui non fuerunt contenti unius linguae eloquentia. Haec ille.

ARGENTERIUS (Joh.) Castellono vensis, Medicus praestantissimus, Augustae Taurinorum, A. 1572. obiit, teste Thuano, l. 54. Scripsit Consultationes Medicas. Vid. Ghilinus, vol. 2. p. 119. et Imperialis in Museo, pag. 86.

de ARGENTINA (Thomas) An. 1357. obiit. Composuit Comm. in 4. libros Sententiarum. Vid. Phil. Labbe, T. 2. dissert. de S. E. pag. 437. Confer Olearium in Abaco, pag. 454.

ARGENTINUS (Raph.) Bononiens. Anno 1600. inclaruit. Reliquit Tractatum magnum de Anno Jubileo, teste Bumaldo.

ARGENTINUS (Riccard.) scr. de praestigiis et incantationibus daemonum et necromanticotum, 1569. Basil. in 8.

de ARGENTIS (Thomas) Bonon. Medicus, Anno 1380. floruit. Edidit praxin omnium morbotum.

de ARGENTRE (Bertr.) condidit historiam Britanniae Minoris: item, librum de Dominorum assertionibus, A. 1576.

ARGENTUS (Joh.) Mutinensis, A. 1629. obiit. Scripsit de statu Jesuitarum in Polonia et Lithuania, A. 1516. in 4. Vid. Alegambe, pag. 218. et seq.

de ARGILE (Casp.) A. 1485. floruit. Pauca scripsit, sed ea sale condita sunt et valde elucubrata, inquit Bumaldus.

ARGOLUS (Andr.) a Tagliacozzo, Anno 1613. claruit. Edidit Practicam Medicinalem: item Tract. de diebus Criticis et aegrorum decubitu. In Universitate Pata vina Mathemata professus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 15. et Leo Allatius in Apibus Urb. pag. 26.

ARGYROYLUS (Joh.) Byzantius, Anno 1473. claruit. Graecia ejectus, a Cosmo Medice liberaliter sustentatus est. Aristotelis Naturalia et Moralia (inquit Jovius in Elog. numero 27. ) generose transtulit, ita applaudente Gaza, ut quaedam

abs se pariter translata combureret, ne amicissimi hominis crescenti famae officerent. Periit immodico melopeponum esu, anno aetatis 70. Inops et egenus excessit, ditiores amicos, condito testamento, haeredes alieni aeris relinquens. Hornius l. 6. hist. Philos. c. 6. pag. 304. Primus ex Graecis Romae Philosophiam professus fuit Argyropylus, cujus sectatorem se fuisse memorat Ang. Politianus, misc. c. 1. eumque cum Latinarum literarum non incuriosum, tum sapientiae decretorum, disciplinarumque adeo cunctarum, quae Cyclicae a Martiano dicuntur, eruditissimum illis temporibus habitum atque in disputando acerrimum.

ARIAS (Alvatus) Hispalensis, An. 1639. claruit. Scripsit Encomia B. Virginis. Vid. Alegambe, pag. 23.

ARGYRUS (Isaac) Graecus, composuit Computum Graecorum de solennitate Paschatis celebranda.

ARIAS (Franc.) Hispalensis, An. 1605. obiit. Scripsit Tractatum de Imitatione Christi, Tomistribus. Item, alium de oratione mentali. Vid. Alegambe, pag. 114.

ARIMATHAEENSIUS (Ant.) scripsit de Invocatione DEI et Filii, Anno 1586. Draudius, fictitium nomen esse, asserit.

ARIMINENSIS (Gregorius) Ordinis S. Augustini Prior generalis, An. 1350. claruit. Commentatus est in 1. et 2. Sententiarum: item, in Epistolas S. Pauli. Vid. Olearius in Abaco, pag. 181.

ARINGHUS (Paulus) edidit Romam subterraneam Latine cum Iconibus, Romae, A. 1651. fol. adjutus a Joh. Severano.

ARION, [gap: Greek word(s)] , Methymnaeus, Lyricus, Olymp. XXXIX. claruit. Apud AElianum, in Hist. Anim. 12, 45. hymnus ejus occurrit, quo se gratum Neptuno declarat, et simul Delphinorum [gap: Greek word(s)] depraedicat. Juxta Herodotum, Corinthi primus Dithyrambum et fecit et docuit. Chorum ad Dithyrambos saltantium ab Arione primum institutum fuisse, Pindari Scholiastes ad Olymp. XIII. annotat. Confer Suidam.

ARIOSTUS (Alex.) A. 1476. floruit. Edidit Minoricam, Enchiridion ita dictum, quo omnes Conscientiae casus continentur.

ARIOSTUS (Lud.) scripsit Satyras: item Comoedias plurimas, inter quas Suppositi maxime excellunt, inventionis ac successus amaenitate cum Plautinis facilime contendentes. Orlandi, fabulosi Herois, admiranda facinora luculento et forsan aeterno opere decantavit. Videatur Jovius in Elog. numero 84. et Muretus in Var. lect. 18, 8. Epitaphium ejus tale circumfertur:

ARISTAENETUS, [gap: Greek word(s)] , Byzantius, discipulus Chresti, qui Herodis auditor fuit. Eum inter Rhetores praestantes Fl. Philostratus in vita Chresti reponit: eodue idem cum illo videri posset, cujus Epistolas primus edidit Sambucus. Sed obstat, quod veterem et novam Romam nominet, Epist. 26. Unde sequitur, Epistolarum illarum autorem vixisse, cum sedes Imperii a Constantino Byzantium translata esset. Casp. Barthius, Advers. 55, 6. existimat, earum autorem esse Flavium Aristanetum, Honorii Augusti in 6. Consulatu collegam, qui consulatus in Annum Chr. 404. incidit. Unius scriptoris eas esse Epistolas, J. G. Vossius l. 2. Inst. poet. c. 38. extra controversiam ponit. Eas Josias Mercerus eleganter interpretatus est, notasque addidit. Stephanus in [gap: Greek word(s)] , Aristaenetum quendam [gap: Greek word(s)] allegat. Confer Suidam, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTAGORAS, [gap: Greek word(s)] , condidit [gap: Greek word(s)] . A Stephano Ethnogrpaho citatur in [gap: Greek word(s)] . Idem Stephanus in [gap: Greek word(s)] facit. Meminit Aristagorae AElianus quoque in Hist. anim. 11, 10.

ARISTANDER, [gap: Greek word(s)] , Atheniens. de Agricultura scripsit, teste Varrone 1, 1.

ARlSTANDER, alius, ni fallor, scripsit de Ostentis, quemadmodum ex Plinii 17, 25. liquet.

ARISTARCHUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus Grammaticus, sub Ptolemaeo Philometore circa Olymp. CLIIX. claruit. Judicio adeo castigato fuisse dicitur, ut versus Homerici illi tantum admissi fuerint, quos ipse approbasset Suidas, Aristarchum ultra octingentos libros Commentariorum reliquisse, affirmat. Obiit in Cypro, inedia sese subducens, cum hydrope laborasset. Vid. Jonsius, de Script. Hist. Ph. 7, 11.

ARISTARCHUS, Tegeates, Tragicus poeta, Olympiade LXXXI. floruit. Juxta Suidam, 70. Tragoedias composuit, vitamque ultra 100. annos produxit.

ARISTEAS, [gap: Greek word(s)] , Judaeus, scripsit de translatione Legis divinae ex Hebraea lingua in Graecam per LXXII. Interpretes facta. Vid. Labbe T. 1. Dissert. pag. 103. Rivetus T. 2. Oper. pag. 898. Varenius, part. 1. Rationarii de Scr. Eccl. pag. 19.

ARISTEAS, Proconnesius, Olymp. LV. floruit. Condidit Epico carmine Historiam de Arimaspis, libris tribus. Versus ex eo Opere aliquot Dionysius Longinus libro [gap: Greek word(s)] adducit. Vid. Langbainius ad Longinum, pag. 57. 58. Confer Tzetzem, in Chiliad. l. 7. pag. 133. Scripsit etiam soluta oratione Theogoniam, teste Suida. A Strabone, l. 13. Aristeas iste [gap: Greek word(s)] , id est, praestigiis nulli secundus dicitur. Praestigiatorem fuisse dicit, quod anima ejus corpore, quoties vellet, exire diceretur. Junge Tzetz. in Chil. l. 2. numero 50. pag. 33. Item, Meursium in Notis ad Hesych. pag. 120.

ARISTIDES (AElius) [gap: Greek word(s)] , Adrianensis, Rhetor, sub Antonino Pio et M. Aurelio vixit. Vir indicendis, quae praemeditatus erat, plane admirabilis; sed ad subitam dictionem minus idoneus: quod ipse ut excusaret, ajebat, non se esse ex eorum numero, qui vomerent, sed qui cum curâ dicerent. Suidae Adrianensis Sophista dicitur. Ejus Orationes extant, a Guil. Cantero versae, An. 1604. C. Barthius vocat Atticistatum eloquentissimum. Vid. Philostratus in Vit. Soph. pag. 557. Glandorpius in Onomast. Rom. pag. 15. Adde Suidam.

ARISTIDES, Atheniensis, scripsit de Animalibus, arboribus et agricultura. Vid. Mallincrot. pag. 60.

ARISTIDES, Milesius, egit de rebus Italicis. Crebro a Plutarcho in Parallelis Minoribus allegatur. Huic Aristidae Vossius [gap: Greek word(s)] , i. e. narrationes lasciviae plenas quoque tribuit. Harpocration in voce [gap: Greek word(s)] librum sextum Aristidae Milesiacorum allegat. Vid. Ovid. 2. Trist. ibique Nic. Heinsius, pag. 261.

ARISTIPPUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Socratis discipulus, sectae Cyrenaicae conditor, tempore Artaxerxis Memoriosi claruit. Homo [gap: Greek word(s)] fuit, et cuivis loco, tempori, et personae sese accommodare potuit. Voluptatem ante omnia et in omnibus sectabatur. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de luxu. Laertius ei quoque Historiam Libycam tribuit. Vid. Suidas.

ARISTIPPUS, alius a priori, [gap: Greek word(s)] edidit. Ea Clemens Alex. et Scholiastes Apollonii, l. 3. pag. 212. item, Schol. Theocriti pag. 87. allegant.

ARISTIUS, [gap: Greek word(s)] , Satyricus poeta, reliquit Cyclopem. Videatur Suidas in [gap: Greek word(s)] , item in [gap: Greek word(s)] . Athenaeus ejusdem [gap: Greek word(s)] , Pollux vero [gap: Greek word(s)] allegant.

ARISTO, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Philosophus Peripateticus, tempore Augusti claruit. Scripsit, teste Strabone l. 17. de Nilo fluvio.

Scholiaste Apollonii, pag. 226. Diogenes Laertius, l. 6. [gap: Greek word(s)] , et, l. 7. de Zenonis dogmatibus allegat. Theophrasti de Demosthene judicium ex Aristone Chio Plutarchus in vita Demosth. producit: id quod ex Aristonis libro [gap: Greek word(s)] peticum Jonsius lib. de Scr. H. Ph. 2. cap. 3. pag. 128. existimat.

ARISTO, Pellaeus, tempore Hadriani Imp. claruit. Ex eo de Judaeorum rebellione, quae sub Hadriano facta erat, Nicephorus Callistus in hist. Eccles. 3, 24. nonnulla transcripsit. Vid. Valesius in Euseb. pag. 61.

ARISTO (Titus) JCtus, tempore Trajani Imp. vixit. Mana inter eum et Plinium Iuniorem amicitia intercessit, ccu videre est ex l. 8. epist. 14. Encomium ejusdem singulare occurrit, l. 1. epist. 22. Reliquit libros Responsorum. Joh. Bertrandus, in JCt. l. 2. pag. 295. eum de furtis quoque librum edidisse, existimat.

ARISTOBULUS, [gap: Greek word(s)] , Judaeus, insignis Peripateticus, sub Ptolemaeo Philometore floruit. De quo sic Eusebius in Chronico: Aristobulus, natione Judaeus, Peripateticus Philosophus, cognoscitur, qui ad Philometorem Ptolemeum Commentarios explanationum in Mosen scripsit. Sic ille. Mentio hujus Aristobuli habetur, 2. Maccab. 1, 10. Rabbi Asarias in libro Meor Enaiim (sunt verba Buxtorfii ad librum Cosri, pag. 33.) cap. 9. scribit, hujus Aristobuli opus magnum, Graeca lingua scriptum, extare in illustri Bibliotheca Florentina: apud fratres item Benedictinos, Mantuae; ex quorum uno audiverit, longe praestantius id esse, quam opera Philonis. Addit: Forte etiam apud alios Exemplaria habentur. Utinam illud possem rescire, aut DEUS cor alicujus tangat, qui istud transferat in linguam Latinam vel Italicam, qui honor habitus est Josepho et Philoni! Conradus Gesnerus in Biblioth. sua scribit, Aristobulum hunc fuisse unum e LXXII. Interpretibus: quo fundamento vel autoritate, mihi non constat. Haec Buxtorfius.

ARISTOBULUS, Cassandreus, inter Comites Alexandri M. fuit, eoque defuncto, res, ab eodem gestas, stilo expressit. Mentionem ejus aliquoties Plutarchus in vita Alexandri facit. Lucianus T. 2. pag. 730. in Macrobiis ita loquitur: Aristobulus Cassandreus ultra XC. annos vixisse fertur, qui Historiam suam, 84. annum agens, orsus est conscribere, id quod ipse in operis sui principio testatur. Haec ille.

ARISTOCLES, [gap: Greek word(s)] , Curiensis. Vid. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTOCLES, Lampsacenus, Philosophus Stoicus fuisse fertur. Scr. Enarrationem eotum, quae Chrysippus tradidit de eo, quomodo singula dicimus atque cogitamus, teste Suida.

ARISTOCLES, Messenius, Petipateticus Philosophus, inter alia, teste Suida, X. libros de Philosophia reliquit, quibus Philosophos omnes eotumque opiniones recensuit. Sextum ejus operis librum citat memoratus Suida, in [gap: Greek word(s)] . Eusebius quoque lib. 15. septimum, et l. 14. octavum librum Aristoclis citat, et quaedam inde affert. Scripsit etiam praecepta Rhetorica, de Serapide, de Moribus libros IX. Vid. Jonsius l. 4. de Scr. H. Ph. pag. 330.

ARISTOCLES, Pergamenus, Sophista, Trajani et Hadriani temporibus vixit Compos. libros 5. de Rhetorica: item, Epistolas et Declamationes. Vid. Philostratus in Vitis Soph. p. 553. item, Suidas.

ARISTOCLES, Rhodius, tempore Augusti flotuit. Erotianus in Lex. Hippocratico, ejus ut Grammatici meminit. [gap: Greek word(s)] scripsisse, Ammonius de diff, vocum, in [gap: Greek word(s)] aff. Fortassis hujus est liber [gap: Greek word(s)] , cujus meminit Etymologici Magni autor in [gap: Greek word(s)] , et Sch. Oppiani, pag. 26. Confer Meursium in Rhodo, pag. 91.

ARISTOCRATES, [gap: Greek word(s)] , citatur a Stephano, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTOCRATES, Laco. De ejus scriptis vid. Meurs. in Miscell. Lacon. l. 4. c. 17.

ARISTOCREON, [gap: Greek word(s)] , terratum situm descripsit. Mentio ejus apud Plinium.

ARISTOCRITUS, [gap: Greek word(s)] , Commentario suo de Mileto innotuit. Parthenius ex eo historiam in Eroticis, cap. 11. desumsit.

ARISTODEMUS, Alexandrinus, a Scholiaste Pindari in Isthm. od. 1. laudatur. Item, ad Nem. 7. ubi [gap: Greek word(s)] dicitur. Scripsit aliquot libros de Pindaro, quorum tertium citat Athenaeus 11, 13.

ARISTODEMUS, Nysaeus, senior, sub Ptolemaeo Evergeta II. floruit. Vid. Parthenius in Eroticis, cap. 8.

ARISTODEMUS, itidem Nysaeus, Grammaticus, filiorum Pompeii M. praefectus, Romae Grammaticam docuit. Utriusque Strabo l. 14. meminit.

ARISTOGENES, [gap: Greek word(s)] , Cnidius, Medicus, Chrysippi Philosophi servus, [gap: Greek word(s)] , i. e. in exercenda medicina operam navavit Antigono Gonatae, teste Suida. Vid. Plinius in Indice.

ARISTOGENES, Thasius, itidem Medicus, in medicina XXIV. libros edidit. Quosdam ex iis Suidas enumerat.

ARISTOGITON, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis Orator, scripsit Orationes contra Timotheum, Timarchum, Hyperiden, Thrasyllum. Suidas ab Atheniensibus tradit interfectum.

ARISTOMENES, Atheniensis Comicus, tempore belli Peloponnesiaci, hoc est, circa Olymp. LXXXVII: claruit. Suidas ait, ipsum [gap: Greek word(s)] cognominatum esse. Dramata ejus haec invenio, [gap: Greek word(s)] (Suidas in [gap: Greek word(s)] .

ARISTONICUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinus, Grammaticus, scripsit in Homerum et Hesiodum, teste Suida. Strabo, lib. 1. hunc Aristonicum sua aetate claruisse perhibet. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de Museo Alexandrino; e quo sopater duodecimum Eclogarum suarum librum confecit, teste Photio, Cod. CLXI. (De Museo Alexandrino praeclara observat Jonsius l. 2. Scr. H. Ph. c. 2. p. 219. ) Idem forte est, cujus meminit Suidas in [gap: Greek word(s)] , quem de Notis Homericis et Hesiodeis scripsisse, tradit. Confer Etymol. Magn. in [gap: Greek word(s)] . Strabo l. 1. Itinerarium Aristonici commendat.

ARISTONYMUS, [gap: Greek word(s)] , de fluminibus Plutarcho, lib. de flum. in Nilo allegatur.

ARISTONYMUS, Comicus, vixit sub Ptolemaeo Philadelpho. Meminit ejus Athenaeus, l. 7. Inter ejus fabulas est Sol frigens, inquit Suidas. Periit anno aetatis 77. Stranguriâ.

ARISTOPHANES, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Comicus, Olymp. LXXXV. claruit. Socratis Philosophi aequalis fuit, quem etiam in Comoediis suis scurriliter traduxit. Multa Dramata composuit, quae partim extant, partim periere. Quae periere, sunt [gap: Greek word(s)] . Vid. Suidas.

ARISTOPHANES, Byzantius, Grammaticus, Ptolemaei Epiphanis temporibus claruit. Praeceptorem Eratosthenem habuit, inter discipulos Verô Aristarchum, celebrem Grammaticum. Ab Athenaeo l. 13. refertur inter eos, qui scripserunt de scortis Atticis.

ARISTOPHANES, Boeotus, Historicus, Plutarcho, libro de Herodoti malignitate, memoratur. Fortassis hic est ille Aristophanes, [gap: Greek word(s)] , apud Stephanum in [gap: Greek word(s)] : et quem idem Steph. in [gap: Greek word(s)] , allegat [gap: Greek word(s)] . Vid. et Suidas, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTOPHON, [gap: Greek word(s)] , poeta Comicus, tempore Alexandri M. claruit. Dramata ejus erant [gap: Greek word(s)] . Ex ultima hac Comoedia fragmenta nobis servavit Athenaeus 6, 9. et 12, 2. nec non Laertius, l. 9. in Pythagora. Plutarchus etiam [gap: Greek word(s)] Aristophontis memorat.

ARISTOTELES, [gap: Greek word(s)] , Stagirita, natus est, Anno 1. Olympiadis XCIX. patre Nicomacho, quem Ammonius, Amyntae Macedonum R. medicum suisse, asserit. Aristoteles a Philippo, Macedonum Rege, Alexandro filio praeceptor datus est. Obiit, Anno 4. Olymp. CXIV. De morte ejus ita Hesychius Milesius: Aristoteles Paeanem (extat iste Paean apud Stobaeum ) in Hermiam socerum suum scripsit, eaque de causa judicum sententiis condemnatus cicutae poculum hausisse atque ita mortem obiisse memoratur. Quidam in Euripo periisse, tradunt. Vid. Seldenus, in libro de Jure Nat. 1, 1. Stagiritae mortuo altare cum monumento extruxerunt, locumque [gap: Greek word(s)] vocarunt, diemque festum ejus memoriae statuerunt, idque suo adhuc tempore duravisse, testatur Joh. Mandevill, in Itinerario, cap. 2. qui circa, A. C. 1322. illas regiones visitavit. Vid. Hornius, l. 3. Phil. Hist. c. 5. et Vossius, de sectis Philosophorum, c. 17. Judaei affirmare non erubescunt, Aristotelem Salomonis Regis libros exscripsisse, ceu videre est apud Buxtorf. in Not. ad [?], pag. 30. item, factum esse [?], i. e. proselytum justitiae, teste eodem. Adde Christ. Matthiam, Coll. 1. Anti Phot. disp. 2. §. 25. De Scriptis Aristotelis legatur Mich. Piccartus in Isagoge, et Jonsius in hist. Phil. Script. lib. 1. c. 11. Librum de Mundo, qui vulgo Aristoteli tribuitur, Marcilius in Not. ad Persium, Posidonii esse existimat. Balaeus, Cent. 14. pag. 220. in Appendice ad Joh. Majorem tradit, Colonienses Theologos annumerasse DIVIS Aristotelem, et librum etiam typis evulgasse, cui titulum fecerint, de salute Aristotelis. Alium etiam librum eosdem conscripsisse de vita et morte Aristotelis, in cujus calce concludunt, Aristotelem sic fuisse Christi praecursorem in naturalibus, quemadmodum fuit Joh. Baptista in gratuitis. Quae certe satis dure dicta sunt. Averroes in 3. de anima, Aristotelem ita commendat: Aristoteles est regula et exemplar, quod Natura invenit ad demonstrandam ultimam perfectionem humanam. Item, Aristotelis doctrina est summa Veritas: quoniam ejus intellectus fuit finis humani intellectus. De Aristotelis Organo legatur Casaubonus ad Persium, pag. 415.

ARISTOTELES, Chalcidensis, scripsit de Euboea. Testis Harpocration, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTOTELES, Cyrenaeus, composuit librum de Poetica. Vid. Joh. Bassus, l. 1. de Decret. Hippocr. et Aristotel.

ARISTOTELES, Grammaticus, Varroni laudatur l. 9. de L. L. §. 2. et de verborum significationibus scripsisse traditur. Stobaeus, Aristotelem de Chriis allegat in Eclogis, serm. 37. 48. 117.

ARISTOTELES, Rhodius, scripsit de Panathenaeis et Bendidaeis, testante Proclo l. 1. in Timaeum Platonis. Vid. Meurs. in Rhodo, pag. 91.

ARISTOTELES de Benedictis, edidit nomina Sanctorum, quae habentur in Martyrologio Romano. Est autem nomen fictum: verum nomen est Pet. Ant. Spinellus, Soc. Jes. Vid. Alegambe.

ARISTOXENUS, [gap: Greek word(s)] , Cyrenaeus, Philosophus, de quo Athenaeus 1, 7. et Suidas, in [gap: Greek word(s)] .

ARISTOXENUS, Herophileus, Medicus, Alexandri Philalethis Discipulus. Ejus librum XIII. citat Galenus, l. 4. de Puls. diff. c. 10.

ARISTOXENUS, Tarentinus, Spinthari filius, Aristotelis Stagiritae discipulus, tempore Ptolemaei Lagi, R. claruit. Composuit Musicos, Philosophicos, Historicos, et omnigenae eruditionis libros 453. juxta Suidam. Inter plurima, quae conscripsit, eminet [gap: Greek word(s)] , i. e. de vitis Doctorum. Laudat id opus S. Hieronymus, praefat. de Script. Eccles. ubi Aristoxenum vocat virum longe omnium

doctissimum. Vid. Jonsius, p. 73. et seq. Praxidamantia Aristoxeni citat Hippocration, in [gap: Greek word(s)] . Scripsit etiam de Musicis et Poetis. Hinc propter Musicam peritiam [gap: Greek word(s)] Musicus dictus est, apud Quintilianum 1, 16. Agell. 4, 11. Athenaeum 12, 12. Opus ejus [gap: Greek word(s)] , i. e. de Tragoediarum poetis, pluribus constabat libris. Vid. Ammonius de diff. voc. in dictione [gap: Greek word(s)] . Scripsit praeterea [gap: Greek word(s)] , i. e. de tibicinibus, teste Athenaeo, l. 14. c. 8. Item, [gap: Greek word(s)] , i. e. de Tragica saltatione. Vid. Jonsius, pag. 78. Libros [gap: Greek word(s)] , i. e. de Elementis Harmonicis Johannes Meursius primus in lucem protraxit.

ARISTUS, [gap: Greek word(s)] , Salaminius, Hist. scripsit res gestas Alexandri M. teste Arrhiano. Zenobius in Prov. pag. 168. Aristum in [gap: Greek word(s)] allegat. Vid. Meursius in Cypro, pag. 162.

ARITHMAEUS (Valent.) natus est, Anno 1560: obiit, A. 1620. Compos. Orationes, Epistolas, Carmina.

ARLENIUS (Arn.) Peraxylus, A. 1561. obiit. Quantam Gabr. Faernus in Latinis Scriptoribus castigandis solertiam, tantam Arlenius in Graecis adhibuit. Hujus vel editioni Josephi Graecae multum posteritas semper debitura est, quam ille ex Viri Illustr. Didaci Hurtadi Mendozae, apud Remp. Venetam Oratoris, optimo exemplari publico dedit, adjectis etiam libris contra Apionem, qui nuspiam alibi reperiuntur. Haec Thuanus, l. 28. sub finem.

ARLENSIS (Pet.) de Scudalupis, scripsit de sympathia 7. metallorum, et 7. selectorum lapidum ad Planetas, An. 1610. Paris.

de ARLES (Mart.) Hisp. JCt. de Superstitionibus commentatus est. Extat T. XI. Tract. Tract.

ARMA (Joh. Franc.) Medicus, edidit Examen 3. specierum Hydropis, Taurini, A. 1566. Item, tract. de venaesectione in Pleuritide, An. 1549.

ARMACHANUS (Rich.) A. C. 1359. obiit. Condidit XIX. libros adv. Armenios: item, librum contra religiosos Mendicantes. Ex hoc Wiclefus multa accepisse dicitur. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. de Script. Eccles. pag. 290. Confer Olearium in Abaco, pag. 405.

ARMANDUS (Ignat.) Vapincensis Gallus, An. 1638. obiit. Pugnavit epistolis contra Danielem Chamierum. Videatur Alegambe, pag. 215.

ARMBRUSTERUS (Joh) Franco, Anno 1603. obiit. Spirae humaniores literas docuit. Scripsit Olivetum Spirense. Vid. Alegambe, pag. 220.

ARMENIDES, [gap: Greek word(s)] composuit. Ejus Scholiastes Apollonii, l. 1. meminit.

ARMINIUS (Jac.) Veteraquinas, magni nominis Theologus, A. 1609. obiit. Pro Symbolo habuit: Bona Conscientia, Paradisus. Opera ejus edita sunt, in 4 to. Ab hoc Arminiani dicti sunt. Vid. Meursius in Ath. Batav. pag. 239. et Hornius in Hist. Eccles. pag. 214.

de ARNAGE (Jac. Chynaeus) scr. Scholia et Analysin in Aristot. libros de prima Philosophia, A. 1607. Vid. CHYNAEUS.

ARNAYA (Nic.) Hisp. Anno 1622. obiit. Collationes spirituales, Tomis III. complexus est. Vid. Alegambe, pag. 348.

ARND (Joh.) Luneburgens. Theologus, natus est, A. 1555: obiit, A. 1621. Scripsit Commentarium in Psalmos, et librum de vero Christianismo. Orthodoxiam ejus Jenensis et Regiomontanae Universitatis Collegia albo approbarunt calculo. Miraculum de libro ejus non combusto in fornace Hennig. Witte in

vitis Theolog. pag. 173. describit, qui ideo legi meretur. Quidam ex Antagonistis, cum Scripta ipsius legerent, singularem viri in Asceticis commovendi spiritum et praeclarissima DEI dona non satis praedicare potuerunt.

ARNDIUS (Joh.) Danus, Theologus, edidit Lexicon Judaicarum Antiquitatum, An. 1669. Item, Lexicon Antiquitatum Ecclesiasticarum, An. 1670. His adde librum sacrorum Miscellaneorum, An. 1648.

ARNALFELDUS, compos. lecturas in librum Sapientiae. Opus constat 2. partibus, et extat Lipsiae manuscriptum, teste Fellero.

ARNESIUS (Rob.) de Normanvilla, scripsit Tractatum de Justitia divina et humana, A. 1560. Paris. in 4.

ARNGRIMUS, Islandus, edidit de Islandia vel Crymogaea libros tres, An. 1630. Videatur Bartholinus in Danis, pag. 12.

ARNHEMIUS (Alb.) cognomine Kivet, Anno 1449. obiit. Scripsit Referendarium exemplorum.

ARNISAEUS (Henning.) Halberstadiensis, JCtus, Anno 1623. claruit. Scripsit Notas in Logicam Crellii: item, Tractatum de Jure Connubiorum. Extat etiam ejus Politica. Videatur Barthius in Adv. 51, 13.

ARNO, Salisb. Episcopus, tempore Caroli M. vixit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 48. Confer T. 2. Ant. lect. Canisii.

ARNOBIUS, Afer, Siccae in Africa, sub Diocletiano Augusto, Rhetoricam docuit. Discipulum Lactantium habuit. Scripsit 7. libros contra Gentes. Vid. Rivet. T. 2. Operum, pag. 1098. Caspar Barthius in Not. ad Claud. vocat morticinae Paganorum daemonologiae expugnatorem vere fulmineum.

ARNOBIUS, Junior, seculo V. floruit. Descripsit conflictum Catholici cum Serapione de DEO uno et Trino. Huic etiam Commentarios in Psalmos Bellarminus tribuit, quos perperam alii Arnobio Seniori adscribunt. Vid. Ph. Labbe, T. 1. dissert. de Scr. Eccl. pag. 106. Voss. in Hist. Pelag. l. 1. c. 11.

ARNOLDUS, Carnotensis, S. Bernhardi discipulus, A. 1170. claruit. Scripsit insigne Opusculum de 7. Verbis Christi novissimis, in cruce prolatis. Henricus de Gandav. in Catal. scr. Eccles. eum Emaldum, Abbatem Bonaevallis, appellat. Vid. Ph. Labbe, l. c. p. 107. Carol. Visch. in Cister. Bibl. pag. 25. Olearius in Abaco, pag. 149.

ARNOLDUS, Lubecensis Abbas, tempore Ottonis IV. Imp. claruit. Chronicon Helmoldi supplemento auxit.

ARNOLDUS (Christ.) natus est, Anno 1627. In juventute peregrinationibus operam dedit, et hac ratione multorum praestantissimorum virorum amicitiam sibi comparavit. Angliam imprimis et Belgium perlustravit. Nunc Theologi et Professoris munere Norimbergae fungitur. Edidit Notas in Diras Catonis, An. 1652. Collegit etiam Epistolas doctorum virotum de Testimonio Flav. Josephi, in quo agitur de Domino nostro JESU CHRISTO. Habuit quoque laudationem funebrem in Obitum B. Dilherri. Singularis ejus eruditio plura nos sperare jubet.

ARNOLDUS (Laur.) JCtus, edidit Jurisprudentiam Ethicam: Phocylideorum carminum expositionem: Tract. de Torturis, etc. An. 1615.

ARNOLDUS (Nic.) Theol. Reformatus, scripsit contra Catechesin Racovianam, An. 1654. in 4: item, Lucem in tenebris, An. 1665. in 8.

ARNOLPHUS, Comes, seculo XI. vixit. Librum reliquit de miraculis S. Emerani. Vid. T. 2. Ant. lect. Canisii.

de ARNONO (Joh.) JCtus, scripsit Singularia: item, Tract. de Cautelis, A. 1582. fol.

ARNOUX (Joh.) Riomensis, Arvenus, A. 1636. obiit. Expeditionem Ludovici XIII. in Bearniam: librum de Justificatione, etc. composuit. Vid. Alegambe, pag. 221.

ARNULFUS, Lexoviensis, An. 1182. obiit. Exaravit Epistolas et Conciones. Vid. Olearius in Abaco, pag. 50.

AROMATARIUS (Josephus) Assasinas, Medicus, scripsit de rabie contagiosa, Anno 1625. Vid. Imperialis in Museo, pag. 206.

de ARRETIO (Bonaguida) JCt. scripsit de Dispensationib. Extat T. 14. Tr. Tract.

ARRHIANUS, [gap: Greek word(s)] , Nicomediensis, Epicteti Philosophi discipulus, sub Hadriano Aug. floruit. Ob sermonis suavitatem alter Xenophon dictus est, teste Photio. Compos. 7. libros [gap: Greek word(s)] : Periplum Ponti Euxini, et Ponti Erythraei: item, 4. libros de dissertationibus Epicteti, qui doctorum virorum manibus teruntur. Praeter ista, Alanica, Bithynica ac Parthica scripsisse dicitur. Lucianus T. 1. pag. 524. ait, ipsum quoque Tillibori, latronis, vitam descripsisse. Videantur Jonfius l. 3. c. 7. et Whear in Relectionibus, pag. 94.

ARRHIANUS, Junior, Graecus historicus, tempore Maximini Thracis Imp. floruit. Capitolinus ejus in Maximino et tribus Gordianis meminit.

ARRHIANUS, Atheniensis, librum de Venatione et cura canum composuit. Eum Lucas Holsteinius, Hamburgensis, Anno 1644. Parisiis in 4. edi curavit. Mausacus ad Plut. ait, hunc Arrhianum etiam Xenophontem dictum esse. Confer Colomes. in Gall. Orient. pag. 207.

ARRHIANUS, poeta, diversus ab Historico, scripsit XXIV. libros de gesti[?] Alexandri Epico carmine. Item, versus in Attalum Pergamenum. Adhaec Georgica Virgilii Graecis versibus expressit. Vid. Suidas.

ARRHIANUS, JCtus, de Interdictis. commentatus est. Vid. Bertrandus in Vitis Juris Consultorum Vett. pag. 301. et seq.

ARRIAGA (Paulus Josephus) Vergarensis, Hisp. Anno 1622. obiit. Septem partes Rhetoris Christiani composuit. Vid. Alegambe, pag. 365. et seq.

de ARRIAGA (Rodericus) Lucronensis, Hispanus, natus est, An. 1592: obiit, An. 1667. Scripsit Cursum Philosophicum: item, Dispp. Theologicas in Thomam, VI. voluminibus. Vid. Volckman. in Elog. Pragens. pag. 133.

ARRHOWSMITH (Conr.) Anglus, edidit Tactica sacra, libris quatuor, Cantab. An. 1657.

ARRIGONUS (Franc.) Bergomas, natus est, An. 1610: obiit, An. 1643. Edidit Grimani Coeli praecipua sidera.

de ARRUBAL (Pet.) Hisp. An. 1608. obiit. Scripsit de DEO, Angelis, et Auxiliis divinae Gratiae. Vid. Alegambe, pag. 372.

ARSENIUS, [gap: Greek word(s)] , Monembasiae Episc. A. 1534. claruit. Collegit Graecorum Apophthegmata. Edidit etiam Scholia in Euripidem.

ARSENDUS (Reinerius) Foroliv. JCtus, An. 1358. obiit. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 62.

ARSTENIUS (Joh. Henr.) Plutarchum de Educat. puerorum, Anno 1671. notis illustravit.

ARTAPANUS, [gap: Greek word(s)] , composuit librum de Judaeis. Allegatur a Clem. Alex. l. 1. Strom.

ARTEMIDORUS, [gap: Greek word(s)] , cognomine Aristophaneus, tempore Ptolemaei Philometoris claruit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. dictiones, quae ad rem Culinariam spectant. Vid. Suid.

ARTEMIDORUS, Ascalonita, teste Stephano, [gap: Greek word(s)] , i. e. de Bithynia, librum contexuit.

ARTEMIDORUS, Daldianus, tempore Antonini Pii Imp. vixit. Habemus ejus [gap: Greek word(s)] , opus vanissimum (inquit Vossius ) ded eruditum, ut multa bona Philologi inde haurire possint. Id Rigaltius edidit Graece et Latine. Librum etiam condidit de Auguriis et manuum inspectione Testis Suidas.

ARTEMIDORUS, Ephesius, vixit Olymp. CLXIX. Scripsit Periplum, libris XI. item, [gap: Greek word(s)] . Testes Marcianus Heracleota et Athenaeus.

ARTEMON, [gap: Greek word(s)] , Cassandrensis, scripsit [gap: Greek word(s)] , i. e. de librorum Collectione, ceu patet ex Athenaeo, l. 12. c. 2. Item, de Ulu librorum, teste eodem, l. 15. c. 14. Vid. Jonsius, l. 4. pag. 330.

ARTEMON, Clazomenius, scripsit de Homero, uti refert Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Servius ad lib. 9. AEneid. Artemonem Clazomenium arietis et testudinis in ventorem facit. Vid. Jonsius, l. 4. pag. 331. AElianus in Hist. animal. pag. 735. Artemonem [gap: Greek word(s)] allegat.

ARTEMON, Magnesius, librum compos. de Historiis illustrium faeminarum, e quo Sopater Apameensis librum secundum suarum Eclogarum confecit, teste Photio, Cod. CLXI.

ARTEMON, Milesius, reliquit [gap: Greek word(s)] . Meminit ejus Suidas, Fulgentius l. 1. Mythol. et Tertullianus, lib. de anima, cap. 46.

ARTEMON, Pergamenus, commentatus est in Pindarum, ceu colligere licet ex Schol. Pindari. Vid. Jonsius, l 4. pag. 331.

ARTHUSIUS (Gothofr.) de rebus, in regno Anti-Christi memorabilibus, aliquot libris commentatus est, A. 1609.

ARTOCOPHINUS (Joh.) edidit Analysin et Synthesin Physico-Medicam, Anno 1621. Hanoviae, in 4.

ARTOMEDES (Sebast.) Francus, Anno 1602. obiit. Reliquit Carmina. Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 395. Carmina ejus prodierunt Norimbergae, An. 1593.

ARTOPOEUS (Pet.) seu Becker, Pomeranus, trium linguarum peritus, A. 1593. obiit. Compos. Commentarium in Apocalypsin: protomartyrium Abelis: et alia. Vid. Micraelius, pag. 352.

ARTORIUS Musa, Medicus, sub Octaviano Augusto floruit. Quidam ei librum de Betonica: item, Tract. de tuenda valetudine tribuunt. Cum ancipiti morbo Augustum liberasset, statuam juxta AEsculapium promeruit, teste Tranquillo. [gap: Greek word(s)] i. e. de longaevitate citat Clem. Alex. 2. Paed. c. 2. Alii vocant Antonium. Vid. Glandorp. in O. R. pag. 119.

ARTUASDES, Rex Armeniae, scripsit Orationes, Tragoedias, et Historias. Vid. Plutarchus et Appianus.

ARTUSIUS (Gothof.) Mercurium Gallobelgicum: item, historiam Indiae Orientalis composuit. Vide supra, ARTHUSIUS.

ARUMAEUS (Dominicus) Frisius, JCtus, An. 1645. obiit. Scripsit de Jure Publico. Videatur Sweertius, et Hadrianus Bejerus in Jenens. pag. 584.

de ARUNDINE (Joh.) vel Arundinensis, Anno 1490. claruit. In librum Sapientiae commentatus est.

ARUNTIUS, sub Augusto vixit, et de Bello Punico Historiam stilo Salustiano conscripsit, non sine [gap: Greek word(s)] ; qua de re Seneca, Epist. 114.

ARUNTIUS Stella, Patavinus, carmine victorim Domitiani Imp. de Sarmatis: item, columbam suae Janthidos sive Violantillae descripsit. Aruntii Stellae et Violantillae nuptias Statius Papinius celebravit.

ARZE (Joh.) de Otalora, JCtus, scripsit de Nobilitate Hispan. Extat T. 16. Tract. tract.

ASCANIUS, [gap: Greek word(s)] , Abderita, Laertio, l. 9. in Pyrrhone memoratur.

An. 1634. Clavem mathematicam, qua ad recondita totius Matheseos penetralia primus aperitur aditus. Videatur Alegambe, pag. 25.

de ASCANIO (M. Ant. Palumbus) Neapolitanus, A. 1630. vixit. Composuit 2. Tomos in 1. partem Thomae Aquinatis. Vid. Alegambe, pag. 322.

ASCHENDORF (Guil.) Jes. Westphalus, A. 1633. obiit. Defensionem trium causarum, quas pro sua conversione Statuarius quidam Osnabrugensis adduxerat, nomine Romani Altglaub Philochristiani edidit; docente Alegambe, pag. 167.

ASCHAMUS (Roger.) Eboracensis, natus est, An. 1515: obiit, An. 1568. Elisabetae Reginae a Latinis epistolis fuit. Edw. Granta ipsius Epistolas, elegantissime scriptas, in publicum protulit. Vid. Thuanus, l. 43.

ASCHE (Rabbi) A. C. 367. Talmud Babylonicum colligere coepit, in quo per LX. annos laboravit. Ei tandem R. Avina, An. C. 500. colophonem imposuit. Vid. Ganz, pag. 117. et seq.

ASCHER (Rabbi) Germanus, Quaestiones et Responsiones, quae vocantur Theschuvot Ras, in Thalmud composuit. Obiit, A. M. 5088. Vid. Ganz, in Zemach, pag. 144.

ASCIANUS (Dorotheus) edidit Tract. de Montibus pietatis Romanensium, An. 1670. in 4.

ASCLEPIADES, [gap: Greek word(s)] , AEgyptius, struxit Hymnos in Deos AEgyptios, teste Suida, in [gap: Greek word(s)] . Unde Tzetzes in Lycophr. pag. 2. et 96. eum [gap: Greek word(s)] appellat. Addit Suidas, eum scripsisse Commentarium de omnium religionum consensu: item, Historiam AEgyptiacam de rebus Ogygiis, qua profitebatur se complecti non minus quam tres annotum myriades.

ASCLEPIADES, Alexandrinus, scripsit de Praetoribus Atheniensium, ut autor est Scholiastes Aristophanis ad Nubes. Vid. tamen Jonsius 2, 17. de Script. Hist. Phil. pag. 207.

ASCLEPIADES, Anazarbensis, [gap: Greek word(s)] , i. e. de fluviis, teste Stephano in [gap: Greek word(s)] , commentatus est.

ASCLEPIADES, Arei filius, Commentarium reliquit de Demetrio Phalereo. Videatur Athenaeus, l. 13. c. 3. item, Jonsius 3, 1. pag. 215.

ASCLEPIADES, Cyprius, laudatur a Porphyrio, l. 4. [gap: Greek word(s)] , pag. 164. Scripsit [gap: Greek word(s)] . Vid. Meursius in Cypro, pag. 162.

ASCLEPIADES, Mendesius, compos. [gap: Greek word(s)] , ex quibus quaedam adducit Suetonius in Aug. cap. 94.

ASCLEPIADES, Myrleanus, vixit tempore Ptolemaei Epiphanis, quemadmodum Vossius de Hist. Graecis, 1, 18. ostendit. Scripsit [gap: Greek word(s)] , unde Parthenius, cap. 35. quaedam hausit: item, [gap: Greek word(s)] . Suidas in [gap: Greek word(s)] , librum ejus [gap: Greek word(s)] allegat. Confer Etymol. Magnum, in [gap: Greek word(s)] . Juxta Strabonem, l. 3. in Turditania Grammaticam docuit. Vid. Jonsius 2, 17.

ASCLEPIADES, Bithynus Myrleanus, Medicus vel Philophysicus Prusiensis, tempore Mithridatis R. floruit, teste Plinio 7, 37. Fuit Rhetor, sed a Rhetorica post ad Medicinam transiit, quemadmodum Plinius 26, 3. memorat. Hinc eloquens Medicus dicitur Ciceroni, l. 1. de Orat. Ab hoc Asclepiadeorum secta orta est. Senex scalarum lapsu periit, teste iterum Plinio.

ASCLEPIADES, Nicaenus, Diotimi filius, scripsit [gap: Greek word(s)] , tradente Suida. In illo opere Librariorum errores, in Philosophorum scriptis occurrentes, indicavit et correxit. Vid. Jonsius 2, 10.

ASCLEPIADES, Pharmacion, memorabiles Pharmacorum tam internorum, quam externorum compositiones multis libris tradidit, easque Marcellas inscripsit, teste Galeno. Vid. Reinesius in Epist. ad Chr. Rupertum, pag. 395.

ASCLEPIADES, Phliasius, Philosophus Eretricus, Platonis discipulus, Plutarcho lib. de discrim. Amici et Adulat. Athenaeo 4. Laertio 2. Hesychio Milesio, etc. memoratur.

ASCLEPIADES Tragilensis (vid. Stephanus, in [gap: Greek word(s)] ) Isocratis discipulus fuit, teste Plutarcho, lib. de X. Rhet. et Photio, Cod. CLIX. Reliquit sex libros [gap: Greek word(s)] , i. e. earum rerum, quae Tragoediis

decantantur. Vid. Hesychius, in [gap: Greek word(s)] , ut et Schol. Apollonii, et Pindari.

ASCLEPIODORUS, [gap: Greek word(s)] , Posidonii auditor, Senecae laudatur, T. 2. Nat. quaest. c. 26. Eundem intelligit, l. 5. c. 15.

ASCLEPIODOTUS, [gap: Greek word(s)] , sub Diocletiano Imp. floruit. Meminit ejus Flavius Vopiscus in Aureliano.

ASCONIUS Pedianus, Hist. Vespasiani aetate vixit, teste S. Hieronymo in Chronico; qui addit, eum anno aetatis 73. luminibus captum, 12. post annis in summo honore consenuisse. Vossius Pedianum, non Paedianum, scribendum affirmat. Idem Vossius ab hoc diversum esse statuit alterum ASCONIUM, qui Annotationes in Cic. Orationes composuit, eumque Augusti aevo vixisse, l. 1. de Hist. Lat. c. 209. ostendit. Vid. Popma in Varron. pag. 672.

ASINIUS Gallus, nobilis Orator, C. Asinii Pollionis filius, Anno U. C. 746. claruit. Scripsit libros de comparatione patris sui et Ciceronis, cui patrem praetulit, teste Plinio, l. 7. in epistola ad Pontium. Iis respondisse Claudium Caesarem, ex Suetonio cognoscimus. Asinius 19. Tiberii Anno ob nimiam [gap: Greek word(s)] in vincula conjectus et tandem jugulatus est, quema dinodum Tacitus docet.

ASINIUS Pollio, tempore Julii Caes. Imperatoris vixit. Suidas observat, eum primum Latinotum esse, qui gesta Graecorum Latine scripserit. Historiarum ipsius Valerius M. 8, 13. meminit. Scripsitinter alia etiam Tragoedias Latinas, carmine Jambico trimetro. Unde Horat[?] 2, 10. Satir. Pollio regum Facta canit pede ter percusso. Cum Augustus in eum Fescenninos scripsisset, ei respondere noluit, difficile affirmans esse, in eum scribere, qui possit proscribere. Juxta S. Hieronymum in Chronico, octogenarius in villa Tusculana obiit. Val. Maximus numerosae vivacitatis non parvum exemplum vocat. De Pollione multa Seneca habet, l. 4. Controvers. circa initium. Adde Glandorpium in O. R. p. 123.

ASINIUS Quadratus, de rebus Parthicis, Romanis et Germanicis Graece scripsit. Parthica ipsius Stephanus [gap: Greek word(s)] crebro allegat. Germanicorum Agathias l. 1. Hist. meminit. Librum 14. [gap: Greek word(s)] citat Stephanus, in [gap: Greek word(s)] .

ASINIUS (Joh. Bapt.) JCtus, Processum Judiciarium, An. 1580: item, Practicam auream composuit.

de ASISIO (Joh. Lud.) JCt. edidit Decisiones causarum Perusinarum et Umbriae, An. 1573. fol.

ASIUS, [gap: Greek word(s)] , Samius, vetus Poeta, Genealogias confecit. Mentio ejus crebra apud Pausaniam. Didymus in Scholiis ad Odyss. ipsum de Metabi et Melanippes fabula carmen reliquisse, annotat. Addantur Apollonius, de Orig. Deor. l. 3. et Strabo, l. 6.

ASLACUS (Conr.) Norwegus, Theologus Hafniens. natus est, An. 1564: obiit, An. 1624. teste Vindingio, pag. 199. Edidit Physicam et Ethicam Mosaicam: tractatum de Persona Christi: tres libros de natura triplicis coeli: Grammaticam Hebraeam: Statum religionis in Dania, cum 100. annorum Chronologia, etc. Vid. Bartholinns in Danis, pag. 34.

ASPASIUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus Peripateticus, judice Conringio in Epistola ad Rachelium, circa initium seculi Christiani secundi floruit. Scripsit Comment. in Categorias, quem Galenus, lib. delibris propriis, cap. 11. sibi lectum memorat Commentarium ejusdem in librum [gap: Greek word(s)] Boethius, pag. 283. allegat. In libros 8. Physicorum Simplicius, et in libr. Metaphysicorum Alexander Aphrodis. commentatum esse affirmant. Plotinus tanti fecisse fertur istos Comment. ut cum aliorum Peripateticorum libris eos in schola sua legi curaverit, quemadmodum Porphyrius in hist. vitae Plotini refert.

ASPASIUS, Byblius, Sophista, Encomium Adriani Imp. composuit. Vid. Suidas. Scripsit et de Byblo: item, de Statibus figuratis.

ASPASIUS, Demetriani filius, Ravennas, Sophista, artem Rhetoricam Romae docuit tempore Alexandri Mammaeae.

Scripsit Orationes adv. maledicos: item, ad Aristonem. Vid. Philostratus in vitis Sophist. pag. 571. et Suidas.

ASPASIUS, Tyrius, Sophista, composuit Historiam de rebus Epiroticis, XX. libris comprehensam, teste Suida. Item, librum de arte Rhetorica.

ASPRIANUS (Fulv.) Carini Imp. vitam ita stilo expressit, ut nec minutissima praeteriret. Testis Vopiscus, in Carino.

ASSARACUS (Andr.) carmine Elegiaco res gestas Franc. Sfortiae, Anno 1516. expolivit.

ASSERIUS (Joh.) Menevensis, An. Chr. 909. obiit. Exaravit vitam. AElfredi, regis Anglorum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 237.

de ASSIGNIES (Joh.) Hannonius, Anno 1640. claruit. Edidit Antidotum salutare, contra pestiferos morbos linguae malae, Anno 1633. Item, 2. Tomos de Vitis Personarum sanctitate illustrium utriusque sexus ordinis Cisterciensis.

ASSONLEVILLIUS (Guilh.) Atrebas, JCtus, An. 1597. obiit. Reliquit Atheomastigem adversus religionis hostes universos, inprimis Politicos, teste Sweertio, pag. 299.

ASSUM (J. C.) JCtus, edidit Telum necessitatis, paupertatis et impossibilitatis, An. 1640.

ASTERIUS, [gap: Greek word(s)] , Amasenus, vixit A. C. 400. circiter. Reliquit Homilias: item, vitam Phocae Martyris. Videatur Ph. Labbe, T. 1. Dissert. de S. E. pag. 110. Olearius in Abaco, pag. 51.

ASTERIUS, Scythopolitanus, sectator Arianae factionis, Anno Chr. 380. vixit. Compos. eruditissimos in Ps. Commentarios: item, in Evangelistas et S. Pauli Epistolas.

ASTERIUS (Justus) edidit Examen Comitiorum Ratisbonens. An. 1637. Item, deplorationem Pacis Germ. An. 1636. Paris.

ASTESANUS ab Ast, Anno 1317. floruit. Summam de casibus Conscientiae, dictam Astesanam, vel, summam Astensem, libris 8. consecit. Vulgo Casista vocari solet.

ASTRAMPSYCHUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit [gap: Greek word(s)] : item, [gap: Greek word(s)] , memorante Suida. [gap: Greek word(s)] Joh. Meursius, An. 1630. una cum Roma luxuriante edidit.

ASTUDILLUS (Didacus) Hispanus, Ord. Praedic. A. 1525. floruit. Dictavit in libros Aristotelis de Physica auscult. et in duos ejusdem libros de Ortu et Interitu.

ASTYAGES, [gap: Greek word(s)] , Grammaticus, scripsit de Dialectis et Metris, nec non Commentarium in Callimachum. Testis Suidas.

ASTYANAX (Maeonius) tempore Gallieni Imp. vixit, et quaedam de Macriano et filiis edidit, teste Trebellio Pollione.

ASTYDAMAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Olymp. XCV. claruit. Isocratis auditor fuit: post ab eloquentiae studio ad scribendas Tragoedias sese contulit. Juxta Suidam, 240. Dramata composuit, 15. victor evasit. Fuit et alius ASTYDAMAS, superioris filius, qui Olymp. CII. claruit. Docuit Fabulas. Ex iis sequentes citant Suidas et alii, [gap: Greek word(s)] .

ASTYNOMUS, [gap: Greek word(s)] , de Cypro nonnulla composuit, quemadmodum ex Stephano in voce [gap: Greek word(s)] patet.

ATANAGUS (Dionys.) scripsit Elogia in Gabr. Fallopium: judicia super literas XIII. Virorum illustrium. Vid. Ghilinus, vol. 1 pag. 44.

ATAVANTIUS (Paulus) Florentinus, Anno 1499. obiit. In Prophetas Minores commentatus est.

ATERIANUS (Jul.) Histor. Latinus. Ex eo Trebellius Pollio quaedam in Victorino allegat.

ATHANADAS, [gap: Greek word(s)] , in Historia Ambraciotarum ab Antonino Liberali, narratione 4. allegatur.

S. ATHANASIUS, [gap: Greek word(s)] , Alexandrinae Ecclesiae Episcopus, sub Constantino ejusque filiis floruit: tandem sub Valente Imp. teste Hieronymo, ad Dominum migravit. Ab Arianis multa adversa sustinuit: bis in exilium missus est. Scripta ejus multa et varia 4. Tomis comprehenduntur; de quibus Bellarminus, pag. 48. Olearius in Abaco, pag. 53. legi poterunt. Vitam Athanasii Gregorius Theologus exaravit. Symbolum, quod Athanasio vulgo tribuitur, alii Anastasio, quidam Eusebio Vercellensi adscribunt; qua de re Gerh. Joh. Vossius, in dissert. de tribus Symbolis, pag. 53, 54. legi meretur. Photiniani Athanasio adeo infesti sunt, ut eum Sathanasium vocare non vereantur.

ATHANIS, [gap: Greek word(s)] , res Siculas memoriae prodidit. Athenaeus eum, l. 3. allegat. Vid. Berkelius ad fragm. Steph. pag. 7.

ATHELARDUS, sub Henrico I. Angliae Rege, claruit. Primus ex Arabico Euclidis elementa Latine reddidit. Vid. Seldenus ad Perioch. Eutychii, pag. 156.

ATHENAEUS, [gap: Greek word(s)] , Naucratita, aetate Pertinacis atque Severi Impp. vixit. Praeter XV. libros [gap: Greek word(s)] , etiam librum de Regibus Syriae composuit, ceu ipse l. 5. testatur. Ab hoc diversus est ATHENAEUS, cujus liber [gap: Greek word(s)] , i. e. de machinis bellicis hodieque superest. Vossius, lib. de Scient. Mathem. pag. 290. eum Archimedi Syracusano aequalem statuit.

ATHENAGORAS, [gap: Greek word(s)] , Christianus Philosophus, An. C. 155. floruit, et insignem Apologiam pro Christianis Marco Aurelio Antonino et Aurelio Commodo Impp. obtulit. Reliquit etiam librum de Resurrectione. Vid. Olearius in Abaco, pag. 55.

ATHENOCLES, [gap: Greek word(s)] , res Assyriacas prodidit, testante Agathia, l. 2. Histor.

ATHENODORUS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, Diogeni Laertio, l. 6. memoratur.

ATHENODORUS, Sandonis, Stoicus Philosophus, tempore Augusti vixit. Lucianus eum Tarsensem facit. Scripsit librum ad Octaviam, Caes. Augusti sororem: item, alium [gap: Greek word(s)] . De hoc ita Lucianus in Macrobiis: Athenodorus, Tarsensis, qui fuit Augusti praeceptor, cujus precibus Tarsensium civitas vectigalibus levata est, duos et octuaginta agens annos mortuus est. Huic Tarsensis populus quotannis solennes honores, ut Heroi, persolvit. Sic ille.

ATHENODORUS, Sophista, sub Commodo Imp. claruit. Vid. Philostratus, in Vit. Sophist. pag. 561.

ATHOSTIS, Rex AEgypti, compos. libros Anatomicos, teste Borrichio, in Tr. de Herm. pag. 171.

de ATIENZA (Andr.) Hisp. Anno 1643. vixit. Scripsit Comm. ad Galatas. Vid. Alegambe, pag. 25.

ATILICINIUS, celebris JCtus, Proculo Jurisconsulto synchronus fuit. Videatur Bertrandus in JCt. Veterib. pag. 285.

ATLAS, [gap: Greek word(s)] , Libys, inter antiquissimos Philosophos a Laertio in praefat. refertur. Multorum judicio Astrologiam invenit, teste Plinio, l. 7. c. 5, 56. Alexander Hist. apud Eusebium, l. 9. c. 4. Atlantem et Enoch eundem esse, asserit. Augustinus, l. 8. de C. D. c. 9. Atlanticos et Libycos inter Barbararum gentium Philosophos collocat. Confer Lambecium in Prodromo Hist. literar. pag. 132.

ATROCIANUS (Joh.) scripsit Elegiam de Bello rustico, librum Epigrammatum, An. 1529. Item, Neminem Evangelicum.

ATTA (T. Quintius) Togatarum scriptor, Olymp. CLXXI. claruit. S. Hieronymus in Chronico, Olymp. CLXXV. obiisse, aff. Ejus praeter Grammaticos Horatius meminit, in Epistola ad Augustum, notans, ejus Fabulas non exacte conscriptas. Agellius ipsum subinde citat in AEdilibus, Conciliatore, Tirone, Proficiscente.

ATTALUS, [gap: Greek word(s)] , Rhodius, scripsit in Aratum. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 91.

ATTALUS, Stoicus, a Seneca Patre in Suas. pag. 11. vocatur vir magnae eloquentiae, ex philosophis, quos illa aetas vidit, longe et subtilissimus et facundissimus. Addit Seneca, Attalum a Sejano circumscriptum solum vertisse. Seneca Philosophus, l. 2. Nat. quaest. c. 50. vocat virum egregium, qui Hetruscorum disciplinam Graeca subtilitate miscuit.

ATTALUS, Siculus, scr. de re rustica, teste Varrone, l. 1. de re rust. c. 1. et Columella 1, 1.

ATTEJUS Capito, JCtus, tempore Augusti vixit. Composuit libros de Judiciis publicis, de officio Senatoris, de Jure sacrificiorum, et de Jure Pontificio. Fragmenta ejus Riccobonus ex Agellio, Macrobio et Festo collecta edidit. Idem male Historicum fuisse existimat. Vid. Pomponius: item, Panzirolus de JCt. l. 1. c. 22. quibus adde Bertrandum, pag. 310.

ATTEJUS, cognomine Philologus, Patria Atheniensis, sed Grammaticus Latinus, Salustio et Asinio Pollioni familiaris fuit. Illum praeceptis dicendi, hunc breviario rerum omnium Romanar. instruxit. Edidit Hylen de diversis materiis, quam in octingentos libros distribuit. Vid. Suetonius de Illustr. Gram. Confer Glandorp. in O. R. pag. 129.

ATTICUS, [gap: Greek word(s)] , Philosophus Platonicus, scripsit contra Aristotelem, a Mose et Platone dissentientem in materia de Fine: item, de Providentia, quinta essentia, Coelo et animae immortalitate: item, contra Platonis Ideas. Fertur extare in Bibliotheca Augustana.

ATTICUS (Pomponius) teste Cornelio Nepote in ejus vita, de Consulatu Ciceronis Historiam Graece condidit: ut et poemata, mira brevitate. Obiit, An. U. 721. cum 77. annorum esset.

ATTILIUS (M.) Comicus, Olymp. CLXX. claruit. Licinius apud Cicer. l. 1. de Finibus, ferreum scriptorem, ut tamen legendus sit, nominat. Ipse Cicero ad Attic. 14, 23. durissimum Poetam nuncupat. Volcatius Sedigitus, apud Agell. 15, 24. inter X. Comicos locum ei tribuit sextum. Cic. autor est, l. 1. de Finibus, Attilium Sophoclis Electram latine convertisse. Confer Sueton. in Julio, cap. 84. Vid. Casp. Sagittarius in Vitis Vett. Script. Rom. pag. 56.

AVANCINUS (Nicol.) Anno 1670. quatuor libros Lyricorum edidit, et LEOPOLDO Augusto inscripsit. Composuit etiam Dramata. Extant ejusdem 3. partes Orationum.

AVANTIUS (Carolus) Rhodigius, scripsit Notas in Coenam B. Fiaerae, An. 1649. quas Dn. D. Volkamero, Medico celeberrimo, dedicavit.

AVANTIUS (Joh. Marius) JCtus, natus est, An. 1549: obiit, An. 1622. Fecit de Lampyride vel Noctiluca carmen, quod Ferdinando II. Imp. dedicavit. Idem Historiam Ecclesiasticam a Leone X. usque ad sua tempora elaborasse dicitur. Vid. Thomasinus in Elog. pag. 152.

AUBERIUS (Ant.) Gallus, JCtus, omnium Cardinalium vitas et res gestas Tomis V. prosecutus est, An. 1642. Voetius in Bibl. Stud. Theol. pag. 645. vocat Aubertum.

AUBERIUS (Joh. Henr.) Gallus, Anno 1643. claruit. Edidit Tragoediam, Cyrum carmine Heroico. Item, poemata Epica, Lyrica, etc. Vid. Alegambe, pag. 249.

AUBERTUS (Jac.) Medicus, compos. Progymnasmata in Joh. Fernelium de abditis rerum causis, Anno 1579.

AUBERTUS (Joh.) Regius Parisiensis Graecatum literarum Interpres, pleraque Cyrilli Alex. opera, An. 1638. Graece et Latine edidit.

AUBIGNAEUS, conscripsit Historiam, ab An. 1550. usque ad An. 1610. teste Zeillero, part. 2. de scr. hist. pag. 7.

AUDEBERTUS (Aurelius) scripsit Venetias, Romam, Parthenopen, carmine, A. 1603. Vid. T. 1. Delit. Gallic. pag. 89.

AUDEBERTUS (Steph.) Bellacensis, An. 1620. claruit. Scripsit Tr. de Angelo Custode: item, Declarationem Decreti Constantiensis, Sessione 19. Videatur Alegambe, pag. 425.

AUDEJANTIUS (Hubert.) Brugensis, Anno 1615. obiit. Carmina ejus habentur, T. 1. Delit. Belg. pag. 176. Elaboravit etiam Notas in Prudentium. Videatur Sweertius, pag. 347.

a S. AUDOMARO (Petrus) edidit tres libros Institutionum Monasticarum, An. 1572. Lovanii.

de AVELLANEDA (Didacus) Granatensis, An. 1558. floruit. Compos. Tractatum, Utrum in Confessione criminis consors nominari debeat? Videatur Alegambe, pag. 89.

AVENARIUS (Joh.) Egranus, An. 1590. obiit. Scripsit Lexicon Hebraicum, Grammaticam Hebraicam, et libellum Precum. Eum laudat Mericus Casaub. part. 1. de 4. linguis, pag. 473.

de AVENDANO (Alfonsus) Beneventanus, An. 1550. floruit. Condidit Comment. in Matthaeum. Tomis 2. A. 1593. Madriti.

de AVENDANO (Didacus) edidit Problemata Theolog. An. 1668. Antv. fol. Item, Epithalamium sacrum, An. 1653. fol. ut et Hortum Indicum.

AVENTINUS (Joh.) Bavarus, Historicus, An. 1466. natus est: mortuus, An. 1533. Scripsit Annales Bojorum libris septem. Ratisbonae apud S. Emeranum sepultus est, cum hoc Elogio: JOH. AVENTINUS, vir singulari eruditione, fide et pietate praeditus, patriae suae ornamento, exteris admirationi fuit: Bojorum et Germaniae studiosissimus: rerum antiquarum indagator sagacissimus: verae religionis omnisque honesti amator. Vid. Olearius in Abaco, pag. 237. Zeillerus, part. pag. 13. de hist.

AVENTROTUS (Joh.) exaravit Epistolam ad Regem Hispaniae, An. 1615. de Mysterio belli in Belgio gesti.

AVER (Lamb.) Papembergensis, A. 1573. extinctus est. Reliquit Assertiones Theologicas de verbo Dei, et Sanctis. Vid. Alegambe, pag. 294.

AVERARA (Ant.) Bergomas, scr. Tract. de Virtutibus Theologicis: item, Epistolas et Carmina.

AVERROES, Cordubensis, ut vulgo vocatur, obiit A. C. 1225. Verum ejus nomen est (inquit Reine sius in Epist. 15. ad Casp. Hofmannum) Abual Walid Mohammed, Ebn Achmed, Ebn Mohammed, Ebn Rosd. Commentatus est in plerosque Aristotelis libros tanto ingenio, ut doctissimi Interpretis nomen, et Commentatoris [gap: Greek word(s)] titulum obtinuerit. Sectatores ejus Averroistae dicti sunt. Nec Philosophus modo, sed et Medicinae intelligentissimus fuit, de qua 7. libros, Colliget, dictos reliquit. AEgidius Romanus autor est, Averrois filios in aula Friderici Barbarossae vixisse. Averrois tale dictum circumfertur: Malo, animam meam esse cum Philosophis, quam cum Christianis. Vid. Hottingerus in Biblioth. Quadripart. pag. 271.

d'AUEROULT (Ant.) Artesius, Belga, condidit Catechismum Historialem, Tomis duobus, An. 1608. Videatur Alegambe, pag. 35.

AVERSA (Raph.) Sanseverinas, Philosophiam, in 2. partes distributam, Romae: Item, Tractatum Theologicum, de Fide, Spe, et Charitate, Venet. An. 1660. in 4. typis mandavit.

AVEZZANUS (Seb.) Cesenas, A. 1580. obiit. Composuit Tr. de Sacramentis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 226. Item, Leo Allatius in Apibus Urb. pag. 232.

AUFIDIUS Bassus, Hist. tempore Augusti et Tiberii vixit. Scripsit, teste Fabio, decem libris de Bello Germanico: nec non de Bello civili.

AUFIDIUS (Modestus) Grammaticus, Virgilium interpretatus est. Eum Philargyrius in 2. Georg. allegat.

AUFIDIUS Namusa, JCtus, fuit unus ex 10. Servii JCt. discipulis. Ei a Javoleno tribuuntur libri Regularum. Vid. Bertrandus, in Vitis JCt. pag. 239.

AUFRERIUS (Steph.) Tolosas, JCtus, scripsit de Testibus: item, de Recusat. Item, de Ecclesiae potestate, An. 1597.

AUGEAS, [gap: Greek word(s)] , Atheniensis, mediae Comoediae poeta, Suidae memoratur. Ex ejus fabulis erant, [gap: Greek word(s)] .

AUGENIUS (Horat.) a monte Sancto, celebris Medicus, An. 1603. obiit. Opera ejus Francofurti impressa et in 4. Tomos distributa sunt. Vid. Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 214.

AUGERIUS (Amalricus) opus de Pontificibus Rom. conscripsisse dicitur, adhuc [gap: Greek word(s)] .

AUGERIUS (Emondus) Trecensis Gallus, An. 1591. obiit. Pontificii scribunt, eum 40000. hominum a religione heterodoxa ad fidem Romano-Catholicam revocasse. Edidit Catechismum magnum et parvum, Gallice, Graece et Latine. Vid. Alegambe, pag. 104.

AUGURELLUS (Joh. Aurel.) Italus, teste Jovio in Elog. num. 68. vitam ad 83. usque annum extulit. Scripsit Chrysopoeiam, ad Leonem Pontificem. Carmina ejus ex parte comparent, T. 1. Delit. Ital. pag. 287. Julius Caesar Scaliger, l. 6. de re Poet. pag. 785. parum ei tribuit. Augurellus (inquit) prae se fert egregiam animi aequabilitatem. Parum potest, parum praestat, parum conatur. In Lyricis vix ferendus: exanguis, sine colore et anima. Sermones vero nihil aliud sane, quam sermones. Nitor abest. Omnia plebeja, ne dicam sordida. Aceti aut salis nihil. Elaboratior ejus Chrysopoeia. Caeterum vix adeo spirat: ita languida omnia, ac pene emortua. Trepidationis potius, quam limae agnoscas vestigia. Jambicis multam dedit operam. Quae Lyricis admista sunt, minus feliciter fluunt: illa praesertim, quae solis ex Jambis constant. Ea namque haerent, neque cohaerent, etc. Vid. Barthol. in Med. Poet. pag. 132.

AUGUSTINUS (Ant.) natus est, A. 1517: obiit, An. 1586. Multa, cum in Italia esset, partim edidit, partim Fulvio Ursino edenda commisit. Conciliorum tam Graecorum, quam Latinorum editionem adornavit. Mortuum Andr. Schottus, Antv. eleganti oratione celebravit. Vid. Hanckius in Script. Hist. Rom. part. 1. p. 248. et Gu. Panzirolus in JCt. pag. 302. Confer Ghilinum, vol. 2. pag. 21.

AUGUSTINUS (Aurel.) Hipponensis Episcopus, seculo V. floruit. Mortuus est, An. 430. tempore Theodosii Junioris, cum urbs Hippon a Vandalis obsideretur. In omni disciplinarum genere mille et triginta volumina composuisse dicitur. Vitam ejus Possidius, Calamensis Episcopus, condidit. Vid. Rivetus, T. 2. Oper. pag. 1135. Vossius, l. 1. Hist. Pelag. c. 13. Olearius in Abaco, pag. 57.

AUGUSTINUS, Anconas, teste Bellarm, Anno 1300. floruit. Obiit, juxta eundem, An. 1328. cum esset annorum 85. Scripsit de potestate Ecclesiae: in Nov. Test. et Aristotelem. Vid. Olearius in Abaco, pag. 56.

AUGUSTINUS, Nebiensis, in Corsica Episcopus, obiit, Anno 1530. Fuit plurimarum linguarum admodum peritus. Novo et ingenti ausu primus omnium utrumque S. Legis instrumentum Lingua Hebraea, Chaldaea, Graeca, Latina et Arabica edidit. Opus illud Octapla inscripsit. Testis, Sixtus Sen. l. 4. B. S. pag. 203. Vid. infra, JUSTINIANUS, item, NEBIENSIS.

AUGUSTINUS (Herc.) Italus, h. t. claret. Videatur Greg. Letus in Ital. regn. pag. 136.

AUGUSTINUS (Joh.) Ecclesiasticum in Locos communes digessit, Anno 1572. Tremoniae.

AUGUSTINUS (Josephus) Panormitanus, scripsit de iis, quae pertinent ad notitiam Confessariorum, An. 1643. item, Theologiam Moralem, An. 1659. Vid. Alegambe, pag. 284.

a S. AUGUSTINO (Franc.) edidit Collationes doctrinae S. Thomae et Scoti, fol. Anno 1671. Patavii.

a S. AUGUSTINO (Mich.) Institutiones Mysticas libris 4. Anno 1671. Antv. complexus est.

AUGUSTUS, Octavianus, Imperator, de Vita sua libros XIII. composuit, teste Suetonio, c. 85. et Ulpiano JCto. Fragmenta Scriptotum Augusti Janus Rutgersius, l. 2. Var. lect. c. 19. collegit. Siciliam etiam Hexametris versibus condidit.

et Cryptographiae Latino Idiomate edidit, fol. Scripsit etiam de lusu Schaccorum quatuor libros, sermone vernaculo. Bibliothecam Wolferbut. magnis sumptibus instruxit, eoque nomine totam Germaniam immortali beneficio sibi obstrinxit. Vid. celeberrimus D. Conringius, in Tr. de Biblioth. Aug. pag. 15. et 153.

AUGUSTUS (Hier. Oliv.) Bergomas, natus est, An. 1509: obiit, An. 1558. Scripsit quatuor libros de partitione Orbis: item, Epigrammata et Dialogos.

AUGUSTUS (Leonh.) Bergomas, Anno 1250. vixit. Librum de Origine Cenomanorum composuit.

AVIANUS, Fabulator, fabulas elegiaco versu conscripsit, quas, ut ipse testatur in Praefat. ad Theodosium, ex 5. Phaedri libellis, Jambico carmine scriptis, contexuit. Hunc Theodosium Giraldus pro Theodosio Imp. agnoscit. Paulus Colomesius tamen in Cimeliis, c. 38. pag. 90. Macrobium esse ostendit, qui a Veteribus [gap: Greek word(s)] Theodosius vocabatur. Idem Sirmondo visum.

AVIANUS, JCt. leges Theodosianas collegit et interpretatus est, jubente Alarico, Gothorum Rege, An. 505. De eo multa Cujacius, in praemissis ad Cod. Theod. An. 1586. Verum non AVIANUS, sed Anianus ille dictus est. Videatur, ANIANUS.

AVICENNA, Anno ab Hegira 370. in quodam Bocharae pago natus est, quemadmodum Gabriel Sionita in Descr. Arabiae, cap. 3. ex Ben Casem refert. Integrum ejus nomen est Honain Abu Ali Ben Sina. Vixit annos 58. ac tandem Anno ab Hegira 428. in urbe Hamadan obiit. Multa in Philosophia et Medicina composuit. Aristoteli ita addictus fuit, ut quidam referant, eum totam Aristotelis Metaphysicam memoriâ tenuisse. Medicinam (inquit Voss. lib. de Philosophia, c. 14. ) optimo ordine complexus est, ita ut hac parte etiam superet Galenum. Huic debemus cocturam sacchari, item casiam fistularem, myrobalanum, tamarindam et rhabarbarum. Jul. Caes. Scaliger in Theophr hist de Plant. virum divinum appellat. Scripta Avicennae Gerhardus Cremonensis, item, Andreas Alpagus Bellunensis ex Arabico in Lat. sermonem transtulere. Vid. Hotting. in Biblioth. Quadripart. pag. 257. item, Scaliger in Primis, pag. 13.

AVIENUS (Rufus Festus) tempore Gratiani et Theodosii Impp. claruit. Arati Phaenomena carmine expressit. Dionysii quoque Periegesin Latino carmine transtulit. Teste Servio Honorato, in l. 10. AEneid. universum Livium Jambicis versibus reddidit. Non desunt, qui Avienum et Avianum unum et eundem esse existiment.

AVILA (Joh.) Hisp. An. 1569. exspiravit. Scripsit Comm. in Psal. 44. item, Epistolas, pietatis plenissimas Cum viveret, Baeticus Concionator dictus est, eoque nomine notior fuit, quam suo.

AVILA (Steph.) Abulensis, scripsit Tractatum de Censuris Ecclesiasticis, Anno 1608. in 4. Lugd. Videatur Alegambe, pag. 425.

AVILEZ (Pet.) Cordubensis, reliquit Commentarios in omnes partes S. Theologiae Thomae Aquinatis. Vid. Alegambe, pag. 372.

AULAEUS (Christoph.) Erfurtensis, Anno 1560. carmine inclaruit. Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 409.

AURATUS (Joh.) Lemovix, pene octogenarius obiit, An. 1588. Poetica facultate imprimis excelluit: ex cujus schola multi doctissimi viri prodiere, inter quos et P. Ronsardus, qui Aurato, quicquid in ipso ingenii erat, acceptum retulit. Vid. Thuanus, l. 89. De Aurato

Jos. Scalig. in Primis, pag. 13. ita censet: Auratus, Graecae linguae peritissimus, cum ad omne argumenti genus carmina accommodet, bonus poeta dici omnino meretur. Carmina ejus continentur, T. 1. Delit. Gall. pag. 264.

AURATUS (Pet.) Paulinas, scripsit Anti Calvinum, Paradoxa, etc. Anno 1611. teste Sweertio.

AURBACHIUS (Joh.) Altanus, JCtus, An. 1494. claruit. Composuit 2. libros singularium Allegationum. Elaboravit etiam Anacreontica.

AURELIANUS (Cael.) Medicus, An. C. 300. claruit. Scripsit de Tardis: item, de Acutis. Sorani libros Latine vertit. Conringius unicum Methodicae sectae scriptorem nuncupat. Meminit ejus Cassiodorus, cap. 31. divinar. Instit. Chimentel lius de Hon. Bisell. c. 24. pag. 124. Caelius Aurelianus (inquit) inter Vett. Medicos apprime doctus, elegans, eruditus: omnino dignissimus, quem artis Asclepiadicae terant alumni: nemo literarum amans ignoret. Quidam tamen hunc scriptorem non Aurelianum, sed J. Caelium Arrianum dictum autumant. Haec ille. Confer Glandorp. in O. R. pag. 180.

AURELIANUS Festivus, libertus Aureliani Imp. teste Vopisco, vitam Firmi Tyranni in literas retulit.

AURELIUS Victor, Hist. Constantii et Juliani Impp. aetate floruit. Ejus Ammianus, l. 21. meminit. Hujus Victoris duo circumfertur libelli: unus de viris Illustrib. a Proca usque ad Julium Caesarem: alter continet vitas Caesarum usque ad Juliani tertium consulatum. Vid. Hankius in Script. rerum Rom. pag. 149. Diversos tamen facit Idem, pag. 304.

AURELIUS (Corn.) Gaudanus Batavus, tempore Maximiliani Imp. floruit. Scripsit de gloria et miseria 7. Artium liberalium: querimoniam Pacis, carmine Elegiaco: Dialogum Vestae et Neptuni, eodem genere carminis, etc. Videatur Sweertius, pag. 181.

AURELIUS (Lud.) Perusinus, edidit Epitomen Annalium Baronii, An. 1638. in 8. Hoc opus multi commendant.

AURELIUS (Mutius) Mantuanus, multa Poemata composuit, quae a doctissimis viris valde probantur. Scaligero, l. 6. de re poet. pag. 792. dicitur numerorum diligentissimus observator et captator: speciosorum verborum judex, elector, collocator. Nihil non cultum, rotundum molitus, exit in sententias aut suas penitus, aut quas ex aliis acceptas accurato genere dicendi secit suas. Extat ejus Elegia ad Leonem Papam, sane bona. In ea enim cum et suam fleat et universam damnet paupertatem, tota pigmenta excussit ex arculis Catullianis: sed ita, ut ne Catullum quidem ipsum meliora audere posse judicem, si nunc viveret. Quin cum aeque urbanus, aeque elegans sit, longe est illo compositior. Hactenus ille.

AURELIUS (Pet.) multa edidit. Ejus Opera extant 2. voluminibus in 4. edita, Anno 1655.

AUREOLUS (Pet.) alias Verberius dictus, Aquensis Episcopus, sub Ludovico Bavaro, An. 1317. claruit. Scripsit in libros Sententiarum. Vid. Phil. Labbe, T. 2. Diss. de S. E. pag. 183. Olearius in Abaco, pag. 365.

AURIA (Josephus) vertit Autolycum de ortu et occasu astrorum, An. 1588. item, Euclidis Phaenomena.

AURICHALCUS (Franc.) Veronensis, Medicus, scripsit Consultationes Medicas: item, Tr. de Medicamentis selectis. Vid. Chioccus, pag. 167.

de AURICURIA (Rud.) in 4. libros Instit. Juris, Venet. Anno 1559. fol. commentatus est.

AURIFABER (AEg.) An. 1466. obiit. Edidit Opus exemplorum, utile Concionatoribus.

AURIFEX (Nic.) scripsit demoribus Clericorum: Item, de antiquitate, veritate et ceremoniis Missae, Venet. Anno 1572.

AURIGARIUS (Luc. Joh.) edidit Speculum Nauticum, super navigatione maris Occidentalis et Orientalis confectum, 2. partibus, An. 1591. fol.

AURISPA (Joh.) Siculus, Graecis et Latinis literis insigniter doctus, transtulit

Archimedis opera, et Hieroclem. Item, Philisci consolationem ad Tull Ciceronem, cum in Macedonia exularet. Vid. Simler.

AURNHAMMERUS (Dominicus) compos. Apparatum Philosophicum, An. 1655. Item, Connubium Pietatis cum Sapientia.

AUROGALLUS (Matth.) An. 1526. claruit. Obiit, An. 1533. teste Micraelio. Edidit librum de Hebraicis urbium, regionum, populorum, fluminum, montium et aliorum locorum Nominibus, quae in S. Scripturis leguntur.

AUSONIUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, exaravit Epistolas, et alia quaedam ad Nonnum. Testis Suidas.

AUSONIUS (Decius Magnus) Burdigalensis, Valentiniano, Gratiano et Theodosio imperantibus, claruit. A Gratiano discipulo ad Consulatum evectus est. Condidit varia Carmina. Bellarminus de Scr. Eccl. ad A. C 320. eum inter Christianos collocat, dissentiente G. J. Vossio, qui Gentilem fuisse asserit. Mosellam ipsius ita praedicat Symmachus, ut libris Maronis adjungendum judicet. Julius Caesar Scal. l. 6. de re poet. pag. 825. ita de Ausonio pronunciat: Ausonii ingenium magnum, acutum: stilus duriusculus. Multa scripsit, non solum varia. Quare, quid facere potuerit, non quid fecerit, potius judicandum. Utinam Epigrammata ne scripsisset. Nam et inculta sunt pene omnia, et omnia dura: quaedam etiam inepta, aut frigida, aut frivola: ut e Graecis satis habuit, quae exprimeret. Nonnulla vero adeo faeda ac detestanda, ut neque scriptore neque auditore digna, non in spongiam incumbere merita sint, sed solis flammis expiari posse videantur. In Ausonium Josephus Scaliger et Tollius notas non indoctas ediderunt. Vid. Olearius in Abaco, pag. 62.

AUSONIUS (Julius) Vasatensis, pater Ausonii Burdigalensis, Medicinam tractavit, eoque nomine in Palatium a Valentiniano Seniore accersitus est. De Medicina libros quosdam composuit, ex quibus Marcellus Empiricus se profecisse, minime dissimulat. Ausonii hujus dictum laudatur: Beatus non qui habet, quae cupit: sed qui non cupit, quae non habet.

AUSTRIUS (Seb.) Rubeaquensis, Medicus, de puerorum morborum tum dignotione, tum curatione, An. 1540. commentatus est.

AUTHAEUS (Ph. Lud.) JCt. scripsit de Jure publico Imperii Rom. Germanici, An. 1673. item, Indicem Historicum rerum potissimum in negotio religionis ab Anno 1517. gestarum, An. 1675.

AUTOCRATES, [gap: Greek word(s)] ab Athenaeo allegatur. AUTOCRATIS vero Atheniensis, mediae Comoediae poetae, Suidas meminit. AElianus in Hist. Animal. l. 12. c. 9. hunc Autocratem in [gap: Greek word(s)] allegat.

AUTODAMASTES, [gap: Greek word(s)] , a Suida in [gap: Greek word(s)] memoratur.

AUTOLYCUS, [gap: Greek word(s)] , Olymp. CX. in precio fuit. Scripsit 2. libros: primum de Sphaera, quae movetur: alterum de ortu et occasu siderum inerrantium. Vid. de Voss. scient. Math. pag. 154.

AUTPERTUS (Ambr.) Monachus S. Vincentii in Samnio, A. 770. floruit. Confecit X. libros in Apocalypsin. Videatur Ph. Labbe, T. 2. Dissert. de S. E. pag. 42. et Placcius. pag. 143.

AUTUMNUS (Bened.) JCt. edidit Censuram Gallicam in Jus Romanum, Paris. An. 1615. in. 8.

AXENIUS (Pet.) Notas in Phaedrum An. 1664. elucubravit. Promisit etiam Tract. Historico-Juridicum de Assasinio, qualem nemo hactenus ex professo elaboravit.

AXIONICUS, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Dramata scripsit. Mentio ejus apud Athenaeum occurrit. Inter fabulas ejus seqq. reperio, [gap: Greek word(s)] .

AXONIUS (Joach.) Gravianus, JCt. An. 1605. obiit. Graeciam, Mediam et Terram Sanctam perlustravit. Scripsit de Ventorum natura: Carmen in laudem Cosmographiae, etc. E Graeco vertit Planudis orationem in sepulcrum Christi: item, Greg. Palamae Dialogum, cui Titulus,

AYALA (Balth.) Antv. JCt. Anno 1584. mortuus est. Scripsit de jure, officiis bellicis et disciplina militari libros tres. Vid. Sweertius, pag. 153.

AYALA (Gabr.) Medicus, struxt Carmen pro vera Medicina, ad Card. Granvellanum, Antv. An. 1562. in 4.

AYCARDINUS, Patavinus, JCtus, An. 1382. obiit. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. pag. 104.

AYGUANUS (Mich.) Bononiens. scripsit Comm. in Psal. fol. sub nomine Incogniti. Obiit, An. 1413. Vide, AIGUANUS.

AYLESBURY (Thom.) scriptum de aeterno DEI beneplaciti circa intellectuales creaturas decreto, An. 1659. Cantabrigiae, in 4. edidit. Vide supra, AILESBURY.

AYLEWORTH (Guil.) Metaphysicam Scholasticam, Anno 1675. Colon. fol. publicari curavit.

AYMIUS (Bapt.) Parmensis, JCt. Tractatum de Alluvionibus, Anno 1601. fol. typis mandavit.

AYNSCOM (Franc. Xav.) edidit expositionem Geometricam quadraturarum circuli, An. 1656. Antv.

AYRER (Christ. Henr.) Medicus, Informationem Medici Practicam aggredientis, An. 1594. construxit.

ab AYTA (Vigil.) Frisius, natus est, An. 1507: obiit, Anno 1577. Jura docuit in Italia, Gallia, et Ingolstadii. Primus Theophili Institutiones Graece edidisse dicitur. Scripsit in Inst. de Testamentis, etc. Ajunt, equestri honore insignitum, tandemque Cancellarium Ordinis aurei Velleris salutatum esse. Vid. Thuanus, l. 64. item, Sanderus in Gandav. Script. pag. 119.

de AYZEMA (Leo) exaravit Historiam Pacis, An. 1654. Lugd. Bat. Videatur, AIZEMA.

AZALIUS (Pompil.) JCtus, scripsit de rebus Judicatis: Item, de omnibus rebus naturalibus, quae continentur in mundo, Venet. An. 1544. fol.

ab AZEVEDO (Alf.) JCtus, edidit Consilia: item, Comm. Juris Civilis, Anno 1610. fol.

de AZEVEDO (Lud.) Lusitanus, Anno 1605. AEthiopiam petiit. Fr. Toleti Comm. in Epistolam ad Rom. Chaldaice transtulit: Nov. Test. in AEthiopicum sermonem vertit. Videatur Alegambe, pag. 307.

AZIZUS, Nesephaeus, Tartarus, scripsit de cognitione Dei et ipsius hominis. Editus est ab A. Müllero, An. 1606.

AZO, Bononiensis, JCtus celebris, Anno 1200. obiit. Condidit Summam Juris. Juxta Baldum Perusinum maximum legibus lumen attulit. A quibusdam mens legum, item, vas Electionis vocatur. Quo tempore legebat Bononiae, erant decem millia Scholarium. Advocati non admittuntur in Collegio Mediolani, nisi deferant Summam Azonis, quam jurent esse suam, inquit Nevizanus. Videatur Bumaldus, pag. 27. item, Guid. Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 25.

AZORITES (Andr.) Cisterciensis, An. 1599. obiit. Reliquit X. decadesTheologiae Symbolicae vel Hieroglyphicae, Salmanticae, An. 1598.

AZORIUS (Joh.) Mercurianus, Hisp. Anno 1603. obiit. Edidit 3. Tomos Institutionum Moralium. Videatur Alegambe, pag. 222.

ab AZPILCUETA (Martinus) Navarrus, An. 1493. natus est: obiit, Anno 1586. cum esset 94. annorum. Salmanticae, item, Conimbricae Jus Pontificium publice docuit. Opera ejus sex Tomis comprehenduntur, quae Bellarminus, lib. de Scr. Eccl. pag. 199. recenset. Confer Panzirolum, in JCt. pag. 483. Olearium in Abaco, pag. 307.

AZZOGUIDUS (Marcogn.) Bononiensis, JCtus, A. 1309. floriut. Reliquit multas Quaestiones. Fuit et alius ejusdem nominis, qui vixit, An. 1370. Extat ejus liber Opinionum in Jure magis acceptarum. Vid. Bumaldus, pag. 159.

BAAZIUS (Joh.) Suecus, Anno 1642. claruit. Edidit Historiam Ecclesiast. Sueo-Gothicam, Lincopiae, in 4.

de BABENBERG (Leop.) Episcopus Bamb. reliquit Tract. de Jure regni et Imperii Romani: item, de Zelo Cath. fidei Vet. Principum Germ. Vide, BEBENBURG.

BABINGTHONUS (Gervas.) Episcopus Anglus, Anno 1610. obiit. Scripsit annotationes consolatorias in Pentateuchum.

BABRIAS, [gap: Greek word(s)] fabulas AEsopicas versibus Cholijambicis reddidit, teste Suida, in [gap: Greek word(s)] . Alii Gabriam vocant, sed perperam. Citatur saepe a Suida, ceu videre est in [gap: Greek word(s)] : item, ab Autore M. Etymologici, in [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] . Confer Tzetzem in Chiliad. pag. 205. 250. 475. 490. Quae hodie Babriae tribuuntur, in vet. codice Ignatio Diacono adscribuntur, teste Vossio, l. 2. Inst. Orat. c. 15. pag. 317.

BACHANELLIUS (Joh.) Rhegiensis, scripsit Tr. de Consensu Medicorum in curandis morbis, An. 1572.

BACCHERIUS (Andr. Eligius) JCtus, A. 1562. obiit. Extant ejus CCIX. Theses, quarum titulus est: Rationes de Jure, Personis, et rebus, extra contractum acquirendis. Vid. Sanderus in Flandr. Scr. pag. 17.

BACCHIARIUS, seculo V. tempore S. Augustini floruit. Exaravit Epistolam de recipiendis lapsis ad Januarium. Vid. Olearius in Abaco, pag. 63.

BACCHIUS, ( [gap: Greek word(s)] ) Milesius, scripsit de Agricultura, teste Varrone 1, 1.

BACCHIUS (Antioch.) Med. aevo Tiberii Imp. floruit. Est autor et inventor Hierae Bacchii, teste Conringio.

BACCHOVIUS (Reiner.) JCtus, natus est, An. 1544: obiit, An. 1614. In Heidelbergensi Academia Philosophiam moralem docuit. Doctoris titulum non habuit, Jura tamen ea dexteritate tractavit, ut plerique crederent, eum Doctorem in aliqua Academia creatum esse. Scripsit Notas in Treutlerum: item, Comm. in Instit. Juris.

BACCHYLIDES, [gap: Greek word(s)] Ceus, Lyricus Poeta, Olymp. LXXXII. claruit. Poemata ejus ab Hierone Pindaricis praelata fuere, teste Pindari Scholiaste.

BACCIUS (Andr.) Elpidianus, professione Medicus et Philosophus, de Aquis calidis Tractatum pereruditum composuit. De Venenis item, et Antidotis quaedam commentatus est. Librum praeterea de XII. lapillis, qui in summi Sacerdotis sacra veste nitebant, edidit; quibus scriptis ab eruditissimo quoque magnam admirationem et plausum expressit. Vid. Nicius Erythraes, part. 1. Pinacoth. pag. 139.

BACCO (Johannes) Anglus, professione Carmelita, An. C. 1346. Londini obiit. Idem Baconthorpius dictus est. Vulgo Doctor Resolutus vocatur. Multa edidit in Theologia et Philosophia. Plerumque Averroem sequitur: unde inter Averroistas refertur. Commentatus est in universum Novum Testamentum. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 515. Olearius in Abaco, pag. 229.

BACHACIUS (Matth.) Naumercziacenus, Philosophus et Mathematicus Pragensis, An. 1612. obiit.

BACHERIUS (Pet.) Gandensis, Anno 1601. obiit. Edidit Apologet. pro defunctis. Item, Carmina, quae leguntur, T. 1. Delit. Belg. pag. 298. Videatur Sanderus in Gandensibus, pag. 106.

BACCHILLANI, Arabs, An. C. 1027. obiit. Vid. Hottingerus in Bibliotheca Quadrip. pag. 255.

BACHIN (Leonh.) Graecensis, An. 1636. vixit. Coronam Anni Mariani, nomine suppresso, vulgavit. Vid. Alegambe, pag. 300.

BACHMANNUS (Andr.) edidit Aristotelem, cum Platone comparatum, An. 1629. Item, Coelum terrestre Poeticum, An. 1650. Alias Rivinus dictus est. Videatur, RIVINUS.

BACHMANNUS (G.) Frisingensis, Exercitationes Philosophicas, An. 1593. edi curavit.

BACILLERIUS (Tib.) Medic. An. 1490. floruit. Scripsit in 8. libros de Physico auditu: item, in libros de Coelo.

BACKIUS (Reinh.) edidit expositionem Evangeliorum Dominicalium in 4. Amphitheatrum mortis: Commentarium in Psalmos, An. 1664.

BACMEISTERUS (Henr.) JCtus, Tabulas in institutiones Juris, Anno 1614. adornavit.

BACMEISTERUS (Lucas) Theologus Rostochiensis, natus est, Anno 1530: obiit, An. 1608. Exaravit Methodum concionandi: item, Exegesin Typorum Vet. Test. quorum mentio in Epistola Hebraeos occurrit. Vid. Henning. Witte in Theolog. pag. 422.

BACONUS (Franc.) a Verulamio, scripsit de Augmentis scientiarum: item, de Ventis, etc. Opera ejus prodierunt in folio. Vid. Sorellus de Hom. perfect. pag. 597. item, T. 2. Ephemer. Hedov pag. 104.

BACONUS (Rogerius) Anglus, professione Franciscanus, An. 1288. obiit. Fuit vir ad miraculum doctus et subtilis: hinc a suis Doctor mirabilis appellatus est. Ope Matheseos miranda praestitisse dicitur: unde ab aemulis Magiae Daemoniacae apud Clementem IV. accusatus, et propterea aliquamdiu in carcere detentus est. Ingeniosissimum nuncupat Picus Mirandulanus. Cosmographiam, Tr. de speculis ustoriis, introductionem in Astrologiam, et plura alia composuit.

BACONUS (Thomas) Horfolciensis, Anglus, An. 1637. obiit. Scripsit in 1. partem Summae Thomae Aquinatis: item, Analysin fidei divinae. Vid. Alegambe, pag. 432.

BACORUS ( [gap: Greek word(s)] ) Rhodius, Geographica elaboravit. Vid. Meursius in Rhodo, pag. 92.

BACOVIUS (Leo) librum de prima Principis institutione, An. 1671. Paris. contexuit.

de BACQUERE (Bened.) edidit Salvatorem senum, Colon. An. 1673. Vid. Car. Visch. pag. 34.

BADIA (Thomas) Mutinensis, dignitate Cardinalis, An. 1547. obiit. Scripsit librum de quaestionibus Physicis et Metaphysicis, Tr. de anima, et Comment. de divina providentia. Autographa ejusdem servantur Florentiae in Bibliotheca Dominicanorum. Vid. Saussauy, de Scr. Eccl. pag. 75.

BADILIUS (Val.) Veronensis, Medicus, librum de secanda vena in pueris conscripsit. Vid. Chioccus, pag. 162.

BADIUS (Jodocus) Ascensius vel Ascanius, Brabantus (Asca, agri Bruxellensis est municipium) natus est, An. 1462: obiit, An. 1526. Composuit librum Epigrammatum: item, naviculam stultarum mulierum. Scripsit in omnes pene libros Ovidii. Franc. Floridus Sabinus, l. 2. lect. subces. c. 22. vocat indoctorum praesegmen, Barbariei columen, et Ant. Mancinelli interpretem. Videatur Sweertius, pag. 489.

BADRESITA, Judaeus, elaboravit Examen mundi, quod ex Hebraeo Latine transtulit Alardus Uchtmann, An. 1650. Vide infra, BEDRASCHI.

BADUELLUS (Claud.) scripsit de conjugio Literatorum, An. 1581. Item, de officio Profess. ut et Notas in Cic. Orationes.

BAECK (Theod.) Germanus, edidit Architecturam militarem defensivam, An. 1635. in 4. Lucernae. Videatur Alegambe, pag. 430.

BAERSDORPIUS (Corn.) Medicus, Methodum universae artis Medicae, Anno 1538. exaravit.

BAERSIUS (Henr.) Lovaniens. A. 1530. floruit. Conscripsit librum de compositione et usu Quadrantis.

BAERT (Arn.) Bruxellensis, JCtus, scripsit Nucem Feudalem: item, de eo, quod interest. Fuit tam facilis memoriae, ut Pandectas memoriter, et leges quamplurimas verso ordine recitare posset. Vid. Sweertius, pag. 140.

BAETICUS (Gregorius) Episcopus Ilibertinus, An. C. 392. claruit. Librum de Fide composuit, teste Hieronymo. In Bibliotheca Patrum liber de Trinitate et Fide occurrit, qui bis ad verbum repetitus est, et modo Gregorio, modo Faustino Rhegiensi tribuitur.

BAETON, [gap: Greek word(s)] confecit. Athenaeus, l. 10. [gap: Greek word(s)] i. e. itinerum Alexandri dimensorem fuisse, tradit, id quod et Plinius 6, 17. confirmat.

BAEZA (Didacus) Ponferradiensis, An. 1643. vixit. Scripsit Comment. in 4. Evangelia, fol. An. 1644. item, sex Volumina de Christo figurato in Vet. Test. Anno 1636. Lugd. Opera ejus IX. Tomis constant. Videatur Alegambe, pag. 89.

BAEZA (L.) Hisp. Philosophus, a Claudio Minoe vir literatissimus appellatur. Hujus Commentationes in Logicis et Arithmeticis a doctis plurimum commendantur.

BAEZIUS (Casp.) Hisp. varia scripsisse dicitur. Opera ejus simul prodierunt, An. 1609. fol.

BAGAROTUS (Pilius) An. 1160. floruit. Scripsit in Codicem: item, de Exceptionibus.

BAGOLINUS (Hieron.) Veronensis, An. 1527. claruit. Exposuit 3. libros Analyticorum Aristotelis: et 3. libros Syriani Philoxeni in Metaphysicam Aristotelis e Graeco Latine transtulit. Teste Simlero, etiam Philoponi Grammatici Comm. in Aristotelem de Gen. et Corrupt. interpretatus est. Vid. Chioccus, pag. 123.

BAGOLINUS (Joh. Bapt.) Hieronymi filius, Anno 1552. obiit. Alexandri Aphrodisiensis Quaestiones naturales, morales, et libellum de Fato Latine vertit.

BAGOTIUS (Joh.) scripsit Apologeticum Fidei, An. 1645: item, lib. de Poenitentia, An. 1646.

BAJANUS (Andr.) Goâ Indus, An. 1623. floruit. Bellarmini doctrinam: item, Galateum Elegiace expressit. Carminum ejus duo volumina extant. Vid. Leo Allatius in Ap. Urb. pag. 33.

BAIFIUS (Guido) sive de Baipho, Bononiensis, An. 1283. vixit. Compos. Rosarii titulo Commentarium in Gratiani decretum et Decretales Epistolas. Vide, BAISIUS.

BAIFIUS (Marc. Ant.) carminibus inclaruit. Carmina ejus, T. 2. Delit. Gall. pag. 384. leguntur.

BAIL (Lud.) natione Anglus, Parisiensis Theologus, edidit librum de Examine Confessariorum et Poenitentiariorum, Anno 1648. Paris. Item, Biblothecam illustrium Concionatorum, qui a mundo condito usque ad initium hujus seculi excelluerunt, 3. partibus, in 4. Anno 1666. Paris.

BAILIUS (Guil.) Monstroliensis, Anno 1620. obiit. Reliquit Catechismum controversiarum. Scripsit et de Dialectis Graecorum. Vid. Alegambe, pag. 168.

BAILLIOEUL (AEg.) de Lilio, Atrebatensis, An. 1482. obiit. Commentario illustravit omnes S. Pauli Epistolas. Videatur Valerius Andreae in Fastis Lovan. pag. 89.

BAINUS (Rodolf.) confecit Comment. in Proverbia Salomonis, Anno 1555. Paris. fol.

BAJOLIUS (Joh. Hier.) Gallus, A. 1620. claruit. Condidit Annales congregationum B. Virginis. Vid. Alegambe, pag. 250.

BAIRUS (Pet.) Anno 1558. obiit. Scripsit de Pestilentia et ejus Curatione. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 212.

de BAISIO (Pet.) Navarrensis, JCtus, edidit Directorium Electionum. Extat T. 15. Tract. tract.

BAISIUS (Guido) Regiensis, Anno 1300. floruit. Composuit in totum Decretum Gratiani luculentas interpretationes, a doctrinae fragrantia ROSARIUM appellatas. Bumaldus Abaisium vocat, Bellarminus Baifium. Vid. Gu. Panzirolus in JCtis, 3, 16. et Olearius in Abaco, pag. 190. Confer, BAIFIUS.

BAJUS (Jac.) Athensis, An. 1614. obiit. Tres libros de S. Eucharistia reliquit. Vid. Sweertius, pag. 355.

BAJUS (Mich.) natus est, An. 1513: obiit, An. 1589. Scripsit de Sacramentis in genere, de verbis Baptismi, de lib. Arbitrio, de Justificatione, etc. Vid. iterum Sweertius, pag. 566.

BAKSCHAY (Abraham.) Chronologiam de Regibus Hungaricis, An. 1567. Cracov. imprimi curavit.

BALAEUS (Joh.) Suffolciensis, juxta quosdam, An. 1558. juxta Waraeum, An. 1563. obiit. Edidit Catalogum Scriptorum illustrium majoris Britanniae: item, Acta Rom. Pontificum. Vid. Jac. Verheiden, in Elog. praestantium Theologorum, pag. 147.

BALAGRUS, [gap: Greek word(s)] scripsit Macedonica. A Stephano allegatur, in [gap: Greek word(s)]

a BALBIANO (Justus) Flander, Medicus, edidit novam rationem Praxeos Medicae, 2. libris, Anno 1600.

BALBILLUS (Cajus) Neronis tempore vixit. Res AEgyptiacas literis consignavit. Eum Seneca, Nat. quaest. 4, 2. citat, et optimi viri nec non omni literarum genere rarissimi elogio ornat. Tacitus Annal. 13. AEgypti praefectum fuisse refert.

BALBINUS (Bohuslaus Aloysius) A. 1663. claruit. Scripsit Verisimilia Humana: Item, Melisseum.

BALBUS (Hieronymus) Gurcensis, tempore Caroli V. Imperatoris opusculum de ejus coronatione concinnavit. Carmina ejusdem occurrunt, T. 1. Delit. Ital. pag. 311. Confer Sim. Schardii vol. 2. Germ. Script. pag. 29.

BALBUS (Joh.) Genuensis, si Possevino crederelicet, An. 1280. vixit. Vulgo Johannes Januensis, vel Joh. de Janua vocatur. Fuit Monachus ordinis Praedicatorum. Composuit opus laboriosum, quod Catholicon vocatur. Est autem opus instar Lexici Latini. Quenst. pag. 307. Baldum vocat.

BALBUS (Joh. Fr.) JCtus, scripsit Tractatum de Praescriptionibus. Vid. Guido Panzirolus in JCt. l. 2. c. 156.

BALBUS (Laur.) Hispanus, Graece et Latine doctus, An. 1524. floruit. Curtium et Val. Flacci Argonautica Notis illustravit.

BALDAEUS (Phil.) Delphensis, praedicator Ordinum Hollandiae in Insula Zeilan per 10. fere annos, edidit Descriptionem Insulae Zeilan, Malabar et Coromandel, An. 1672. fol.

BALDE (Jac.) Ensichemianus, poeta, An. 1660. claruit. Scripsit Batrachomyomachiam, encomium Torvitatis, de abusu Tabaci, Agathyrsum, Antagathyrsum sive Apologiam pinguium, de Vanitate mundi, Jephthiadem Tragoediam. Barleus, Epist. 467. valde eum commendat, opusque poematum ejus aureum indigitat. Vid. Alegambe, pag. 193.

BALDELLUS (Nic.) Cortonensis, edidit Theologiam Moralem, An. 1637. fol. Lugd. Vid. Alegambe, pag. 348.

de BALDENSEL (Wilh.) exaravit Hodoeporicon in Terram Sanctam. Extat T. 5. Ant. lect. Canisii, part. 2.

BALDERICUS, Noviomensis Episcopus, An. 1112. obiit. Chronicon Cameracense composuit, quod An. 1615. cura G. Colvenerii, Duaci in lucem prodiit. Vid. Sweertius, pag. 150.

BALDINOTUS (Jul.) Pistoriensis, Anno 1631. Macai obiit. Reliquit Relationem de suo itinere in regnum Tunquim. Vid. Alegambe, pag. 287.

BALDINUS (Bernh.) Anno 1600. obiit. Carmina fecit, quae habentur, T. 1. Del. Ital. pag. 334. Confer Ghilinum, vol. 2. pag. 44.

BALDINUS (G. Florus) An. 1500. vixisse putatur. Scripsit Compendium de Oratione et precibus. Vid. Olearius in Abaco, pag. 175.

BALDO, vel, WALDO, Abbas S. Galli, An. 779. vixit. Struxit fabulares Rythmos, mire simplices facilesque, accuratos tamen et jucundos, judice Reinesio.

BALDRICUS, Aurelianens. circa A. 1100. floruit. Historiam Hierosolymitanam IV. libris complexus est. Eum Vincentius Belluacensis aliquoties allegat.

BALDUCCIUS (Fr.) Panormitanus, Romae in Humoristarum Academiam ab Henr. Falconio receptus, virorum Nobilium ac divitum laudes carminibus coepit extollere. De ejus infelicitate vid. Tollius, pag. 43.

BALDUCCIUS (Valer.) Mondulfensis Medicus, An. 1608. claruit. Composuit 2. libros de Putredine.

BALDUINUS (Balth.) edidit Papam et Papatum, proprio gladio jugulatum, Anno 1630.

BALDUINUS (Christoph. Adolphus) condidit librum titulo: Aurum aurae Hermeticum, An. 1675.

BALDUINUS (Franc.) Atrebas, JCtus, An. 1573. obiit. Genevae et Heidelbergae aliquando Jura docuit. Protestantium religionem amplexus erat: postea Cassandri consilium secutus rursus ad Pontificios transiit, teste Thuano. Unde Ecebolius alter a Reformatis dictus est. Scripsit inter alia duos libros de Institutione Historiae universae, et ejus cum Jurisprudentia conjunctione. Jurisprudentiam sine Historia coecam esse, scripto et sermone professus est. Vid. Sweert. pag. 238. Ghilinus, vol. 2. p. 83.

BALDUINUS (Frid.) Dresdensis, celebris Theologus, natus est, Anno 1575: obiit, An. 1627. Witebergae Theologiam magna cum laude docuit. Comm. in Epistolas Paulinas: item, Casus Conscientiae exaravit. Vid. H. Witte, in Memoriis Theol. pag. 270.

BALDUINUS (Guil.) Cornubiensis, An. 1632. obiit. Scripsit de Obligationibus animae religiosae erga Deum Tomos XI. fol. Vid. Alegambe, pag. 168.

BALDUINUS (Hier.) Auream Expositionem in libros aliquot Physicos Aristotelis, An. 1572. Venet. composuit.

BALDUINUS (Jac.) de S. Barbatiano, Bononiensis, JCtus, An. 1211. floruit. Vid. G. Panzirolus, in JCt. 2, 27.

BALDUINUS (Mart.) Rythovius, Anno 1583. obiit In 4. libros Sententiarum commentatus est. Videatur Sweertius, pag. 525.

BALDUINUS (Paschas.) Falempiniensis, exaravit Epistolam de Hebraicis Gemmarum nominibus, teste Sweertio.

BALDUNGUS (Hier.) edidit Aphorismos compunctionis, Anno 1497. in 4. Item, Tract. de Podagra, ad Sigismundum, Austriae Ducem.

BALDUS, de Ubaldis, Perusinus, JCtus, Bartoli discipulus, An. 1400. Ticini obiis. Ferunt, in habitu Franciscano mortuum esse. In multis Bartolo praeceptori contradixit. Scripsit in 2. Decretalium. Epitaphium ejus ita habet:

Videatur Jovius in Elog. num. 8. Panzirolus in JCtis 2, 70. et Phil. Labbe, T. 1. Dissert. de Scr. Eccl. pag. 172.

BALDUS (Baldus) Florentinus, An. 1631. floruit. Edidit librum de contagione pestifera, Romae, in 4.

1553. natus est: obiit, An. 1617. (aliis An. 1597.) Vir fuit non solum Matheseos peritissimus, sed etiam Latine, Graece, Hebraice, Chaldaice et Arabice callentissimus. Scripsit librum de tormentis bellicis: Comment. in Mechanica Aristotelis: de dictionibus Vitruvianis: de Firmamento et aquis: novam descriptionem Templi Ezechielis, etc. Vid. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacothecae, pag. 4. Ghilinus, vol. 2. pag. 43.

BALDUS (Camillus) Bononiensis, An. 1635. obiit. Extat ejus Comment. in Physiognomonica Aristotelis, A. 1621. Item, liber de humanarum propensionum ex temperamentis praenotione, et de naturali ex unguium inspectione praesagio. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 49. et Bumaldus, pag. 45.

BALFOREUS (Rob.) Gymnasiarcha Burdigalensis, An. 1605. floruit. Composuit 2. Tomos Comment. in Organum Aristotelis, An. 1616. Item, Comment. in Ethicam Aristot. Anno 1620. Cleomedem quoque illustravit.

de BALINGHEM (Ant.) Audomaropolitanus, Anno 1630. obiit. Edidit [gap: Greek word(s)] , i. e. institutionem morum, a brutis petitam: item, Calendarium Historicum, et locos communes S. Scripturae. Vid. Sweertius, pag. 130. Alegambe, pag. 35.

BALINUS (Joh.) Presbyter, scripsit de bello Belgico, auspiciis Ambros. Spinolae gesto, An. 1609. Bruxellis, in 8.

BALISTARIUS (Joh.) Catalanus, Anno 1474. obiit. De novissimis temporibus, de bello militantis Ecclesiae et Antichristi, teste Trithemio, commentatus est.

BALLESTERUS (Lud.) Valentinus Hisp. obiit, An. 1624. Hieroglyphica: item, Onomatographiam edidit. Vid. Alegambe, pag. 307.

BALLIVUS (Joh.) Apameus Gallus, Novum Test. e Graeco in Lat. sermonem purissimum transtulisse dicitur.

BALMFORDUS (Jac.) Anglus, Gatakeri libellum de Sortibus lusoriis peculiari tractatu oppugnavit.

de BALMIS (Abr.) Judaeus, composuit Grammaticam Hebraeam. Edita est Hebraice et Lat. in 4. An. 1594.

BALSACUS (Lud.) Ruthenensis, fecit Carmina, quae leguntur, T. 1. Delit. Gall. pag. 386.

BALSAMO (Ignat.) scripsit de perfectione religiosa, An. 1626. Videatur Alegambe, pag. 215.

BALSAMO (Theod.) [gap: Greek word(s)] , Patriarcha Antiochenus, An. 1191. floruit. Scripsit 2. libros Commentariorum; unum in Nomocanonem Photii, alterum in Canones variorum Conciliorum et S. Patrum. Vid. Phil. Labbe, T. 2. Dissert. de Sc. Eccl. pag. 396. Olearius in Abaco, pag. 446.

BALTHASAR (Joh. Franc.) Resolutiones Juris Civilis et Bavarici, 4. partibus, An. 1651. complexus est.

BALUZIUS (Steph.) Tutelensis, edidit Concilia Narbonensia: item, Epistolam de vita Petri a Marca, A. 1663. Opera ejus varia extant, VII. Tomis comprehensa.

BAMBANIUS (Joh.) Considerationes Logicas et Metaphysicas, Anno 1676. concinnavit.

BANCHERIUS (Adrianus) Abbas Olevitanus, An. 1612. floruit. Multa edidit ad Musicam practicam facientia.

BANCKIUS (Laurent.) reliquit Romam triumphantem, An. 1656. Taxam Cancellariae Romanae, An. 1651. et Tract. de tyrannide Papae, An. 1649.

de BANDELLIS (Vincent.) scripsit de Puritate conceptionis Jesu Chr. Liber ille prodiit, An. 1552. Bononiae.

BANDINUS, Theologus, 4. libros Sententiarum Commentario illustravit. Liber impressus est, Viennae, Anno 1519. Quando vixerit hic Bandinus, nemo hactenus scribere ausus est. Unde incertum, num ipsum Lombardus, an ipse Lombardum compilaverit. Vid. Thomasius, in Tract. de Plagio, §. 493. et seq.

BANDINUS (Jac.) Glossator Juris Civilis fuisse dicitur. Vid. Panzirolus, in JCt. 2, 16. pag. 129.

BANGE (Joh.) Chronicon Thuringiae, ab Orbe condito usque ad Annum Chr. 1599. composuit.

BANGERTUS (Henr.) parentavit Henr. Colero, Consuli Lubecensi, An. 1641. Idem Helmoldum recensuit, Notisque illustravit.

BANGIUS (Thom.) Fionius, natus est, An. 1600: obiit, An. 1661. Confecit observationes Philologicas in Grammaticam Latinam Jersini, in 8. item, Coelum Orientis et prisci mundi. Vid. Vindingius, pag. 316. Bartholinus, de Scr. Danis, pag. 136.

BANNES, vel BANNEZ (Dominicus) Mondragonensis, Hisp. scripsit 2. Tomos Disputationum in 1. et 2. Secundae Thomae, An. 1614.

BANNOSIUS (Theoph.) librum de Politia Civ. Dei et Hierarchia Romana, An. 1592. in 4. edidit.

BANS (Jac. des) Mausomensis Gallus, Anno 1630. claruit. Clementem Alexandrinum Notis illustratum edidit. Videatur Alegambe, pag. 193.

a BAPPENHEIM (Matth.) Anno 1541. obiit. Condidit Annales suae familiae: item, Chronicon Austriacum. Aliis vocatur Matthaeus de Piberbach. Videatur Zeillerus, part. 2. pag. 9. et 110.

BAPTISTA, Finariensis, Episcopus Ventimeliensis, composuit Serapionem vel Trialogum de contemtu mundi.

de BAR (Franc.) de Antiquitatibus Belgicis amplissime, teste Sandero, commentatus est.

BARAENUS (Justus) Epistolam ad Abr. Scultetum exaravit. Verus autor est Joh. Saubertus, Senior.

BARBA (Joh.) Sardus, An. 1614. extinctus est. Oratoriam facultatem editis scriptis celebravit, teste Alegambe, pag. 228.

BARBADICUS (Greg.) Venetus, hoc aevo floret. Vid. Greg. Letus in Italia regnante.

BARBADORUS (Barth.) integram AEschyli fabulam invenit, atque vetustate obrutam luci restituit, teste Simlero.

BARBARANUS (Julius) Promtuarium rerum electarum, praesertim in re Romana, Veronae, An. 1564. edi curavit.

BARBARINUS (Maphaeus) Florentinus, postea Urbanus IIX. dictus, Anno 1644. obiit. Carminibus ingens nomen sibi comparavit. Odae ipsius ita purae, ita elegantes Patribus Societatis Jesu visae sunt, ut, ipso vivo, in ipsorum scholis discipulis ad imitandum proponerentur: quod ex recentioribus poetis contigit ante ipsum nemini. Vid. Nicius Erythraeus, part. 2. Pinacoth. pag. 153. et Ghilinus, vol. 1. pag. 160.

BARBAROSSA (Chr.) Theologus, Nucleum Postillarum, Analysin Catecheticam, etc. composuit, An. 1617.

BARBARUS (Daniel) Philosophiae et mathematicarum artium scientia insignis, An. 1569. obiit. Pollionis Vitruvii de Architectura libros doctissimis Commentariis illustravit. Scripsit etiam Comin. in quinque voces Porphyrii: item, in 3. libros Rhetoricorum Aristotelis ad Theodectem. Dicere solebat: nisi Christianus essem, inri Astotelis

verba juraturus essem, quemadmodum Thuanus, l. 46. refert. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 43.

BARBARUS (Franc.) Venetus, scripsit de Re Uxoria: item, Epistolas et Orationes. Vid. Autor Dialogi de Lat. Ling. apud Gifan. pag. 394. item, Ghilinus, vol. 2. pag. 84.

BARBARUS (Hermolaus) celebris Philophus, An. 1493. obiit. De re literaria optime meruit, quando Plinium Secundum, ab imperitis invidiose surreptum, pristino nitori restituit, nec non Themistium, Aristotelis interpretem, Latine transtulit. Epitaphium ejus tale legitur:

Paulo anno obitum Aquilejae Patriarcha renunciatus est. Vid. Jovius, in Elog. numero 36. Pierius Valerian. de Infel. Lit. pag. 15.

BARBATIAS (Andr.) Messanensis, JCt. An. 1448. claruit. Scr. Comm. in Jus Canonicum: Item, Tract. de Cardinalium praestantia: de verborum obligatione: et 4. Volumina Consiliorum. Consilia ejus haud tuto sequenda esse, nonnulli judicant. Vid. Spiepelius, in lex. Jur. sub fin. A quibusdam legum Monarcha et utriusque Juris illuminator dicitur. Vid. Olearius in Abaco, et Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 116.

BARBATIUS (Hier.) Patav. Medicus, de Sanguine et sero, An. 1666. commentatus est.

BARBATUS (Nic. Ascl.) Medicus, Anno 1571. obiit. Habuit Orationem de expulso et restituto Ulrico, duce Würtembergensi. Vid. Sim. Schardius, vol. 2. Germ. Script. pag. 285. Praeterea libros Elegiarum, An. 1565. condidit. Carmina ejus occurrunt, T. 1. Delit. Germ. pag. 403.

BARBERIUS (Car. Juven.) A. 1657. claruit. Edidit Theopancratiasten, sive S. Pancratii martyris mirabilia, XV. Elogiis comprehensa.

BARBETA (Joh.) Dalmata, Historiam Dalmatiae, circa An. Chr. 1480. literis mandavit.

BARBOSA (Arius) Lusitanus, Salmanticae XL. amplius annis bonas literas professus est. Si Lilio Giraldo credimus, primus Graecas literas in Hispaniam intulit. Idem Aratoris Presbyteri poema de gestis Apostolorum ingenti Commentario illustravit, in quo non Philologum modo, sed et Philosophum et Theologum sese praestitit.

BARBOSA (August.) JCtus, edidit Varia in Jure. Opera ejus IX. Tomis comprehenduntur. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 5. et Leo Allatius in Apibus Urb. pag. 52.

BARBOSA (Pet.) An. 1622. claruit. Extat ejus Tract. de Matrimonio, 2. Tomis. Item, liber de Judiciis, etc.

BARBOSA (Simon Vaz.) scripsit librum de Principiis Juris, qui prodiit, Anno 1630.

BARBUS (Paulus) Soncinas, ex ordine Praedicatorum, Philosophus doctus, Anno 1510. claruit. Composuit Quaestiones ad Aristotelis Metaphysica: item, Dispp. in Epitomen operum Capreoli et Thomam Aquinatem. Vide, SONCINAS.

BARCAEUS (Casp.) Zelandus, An. 1553. obiit Goae. Epistolas de rebus Ormutinis exaravit.

BARCELLA (Lud.) Anno 1522. obiit. Scripsit de Mysterio Trinitatis. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 176.

BARCEPHAS (Moses) [gap: Greek word(s)] , Episcopus Syrus, juxta Bellarm. X. juxta alios vero, 15. aut 16. seculo claruit. Reliquit Commentar. de Paradiso. Vid. Ph. Labbe, T. 2. dissert. de Scr. Eccl. pag. 95. Hottinger. in Biblioth. Quadripart. pag. 225. Olearius in Abaco, pag. 317.

BARCLAJUS (Guilh.) JCt. celebre et praeclarum volumen contra Monarchomachos pro Regibus, 6. libris distinctum, composuit: ut et eruditos Commentarios in Tit. de rebus Creditis: item, in Tit. de Jurejurando. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 162.

BARCLAJUS (Joh.) Guilhelmi filius, Mussipontanus, An. 1621. Romae obiit. Homo elegantissimi et facetissimi ingenii, author Euphormionis et Argenidis, multos in sui admirationem rapuit. Vid. Nicius Erythr. part. 3. Pinacoth. pag. 72. Thomasinus, part. 2. Elog. pag. 187. Adde Imperialem, pag. 169.

BARDESANES, [gap: Greek word(s)] , Babylonius, Alexandri Severi Imp. temporibus floruit. Scripsit de Brachmanibus et Samanaeis, Indorum Philosophis, quos Graeci Gymnosophistas vocant. A Porphyrio, l. 4. [gap: Greek word(s)] , allegatur. Juxta quosdam Christianus fuit, et nonnulla contra Marcionitas elaboravit, quae ab Ecclesia approbata sunt. Tandem Christianae fidei naufragium fecisse, et summum fati propugnatorem evasisse, memorant.

BARDILUS (Burckh.) edidit Conclusiones Theoretico Practicas ad Pandectas, An. 1676.

BARDUS (Hieronymus) Florent. A. 1594. obiit. Historiamlinguâ Italicâ conscripsit.

BARDUS (Marcus Ant.) Senensis, JCtus, scripsit de tempore utili et continuo, An. 1581.

BARGAEUS (Ant. Ang.) inter Poetas numerarimeruit. Carmina ipsius habentur, T. 1. Delit. Ital. pag. 160.

BARGAEUS (Pet. Angel.) Pisis complures annos humaniores literas docuit. An. 1596. ex hac vita migravit. Poeticâ praecipue excelluit. Syria et Cynegetica a doctis merito commendantur Carmina ejus vide T. 1. Delit. Ital. pag. 111. Videatur Thuanus, l. 117. item, Hanckius, part. 2. de Scr. Rer. Rom pag. 168.

BARIANUS (Nic.) de Placentia, Anno 1494. claruit. Libellum de montibus Pietatis contexuit.

BARICELLUS (Jul. Caes.) a S. Marco, edidit hortulum Genialem, Anno 1620. Item, 4. libros de Sudore humani corporis, An. 1614.

BARILIS (Bernh.) JCtus, de potestate Legis municipalis in advenas scripsit Anno 1641. Lugd.

BARILUS (Lud.) Bergomas, Anno 1597. obiit. Composuit Ambrosianum Quadragesimale, in quo unicuique Evangelio, praeter ipsius expositionem, speciales tractatus apponuntur, quibus veritates Catholicae comprobantur et Haereses contrariae refutantur. Vid. Calvus in Bergomat. pag. 349.

BARIOLA (Lud.) JCtus, composuit flores directorii Inquisitorum: Aphorismata utriusque Juris: Consilia, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 150.

BARLAAM, [gap: Greek word(s)] , Hieracensis Episcopus, seculo XIV. circa An. Chr. 1303. floruit. Exaravit epistolas ad Graecos de unione cum Romana Ecclesia et Processione Sp. Sancti, quas H. Canisius edidit. Idem Ethicam secundum Stoicos composuit. Confer Phil. Labbe, T. 1. Diss. de Scr. Eccl. pag. 174.

BARLAAM, Monachus, An. Chr. 1350. claruit. Scripsit Graece de Algebra: item, de Primatu Papae, quem librum Claud. Salmasius, puer admodum, vix 14. annorum, Graece et Latine edidit. Vid. Ph. Labbe, T. 1. diss. de S. E. pag. 736. et Olearius in Abaco, pag. 65.

BARLAEUS (Casp.) Antverpianus, Philosophus et poeta, Anno 1647. obiit. Reliquit Carmina, Orationes et Epistolas. Vid. Sorberii Epistola apud Colomesium, in Gallia Orientali, pag. 207.

Comment. elaboravit in Hesiodi Theogoniam, qui An. 1658. post ejus obitum in lucem prodiit.

BARLAEUS (Melch.) Antverp. An. 1566. floruit. Scripsit de raptu Ganymedis: item, quinque libros Brabantiados. Vid. Tom. 1. Delit. Belg. pag. 212. Confer Sweertium, pag. 564.

BARLANDUS (Adrianus) Zelandus, An. 1488. natus est: obiit, An. 1542. Lovanii Oratoriam docuit. Condidit Historiam Comitum Hollandiae et Ducum Brabantiae: item, Historiam obsidionis Papiensis. Vid. Simon Schardius, vol. 2. Germ. Scr. pag. 607. Vernulaeus in Acad. Lov. pag. 309. et Val. Andreae, in Fast. Lovan. pag. 279.

BARLETIUS (Marinus) Dalmata, tempore Friderici III. Imp. claruit. Tredecim libris vitam et res gestas Georgii Castrioti, alias Scanderbeg dicti, eleganter descripsit, et Donferrando Castrioto, Scanderbeginepoti, dedicavit. Vossius a Jovio Barinum Becichemum appellari existimat. Barletii Historia Argentorati, An. 1531. impressa est. Videatur Zeillerus, part. 2. pag. 10. Reines. ad Daum. pag. 116.

BARLETTA (Gabr.) Neapolitanus, Homilias composuit, quas quidam Anno 1470. impressas esse affirmant.

BARN (Rob.) Anglus, Anno 1540. exustus est. Vitas Pontificum Romanorum calamo exaravit.

BARNABAS, [gap: Greek word(s)] , Apostolus, cujus in Actis mentio habetur, Epistolam Catholicam reliquit, ex qua nonnulla Clemens Alex. producit. Eam Epistolam superioribus annis Claud. Menardus, item, Isaac Vossius evulgavit: post quos etiam Maderus eandem edidit. Tertullianus, lib. de Pudicit. Epistolam ad Hebraeos huic Barnabae quoque tribuit. Quidam, Barnabam a Cypriis occisum fuisse, memorant. Videatur Rivetus, T. 2. Oper. pag. 1074.

BARNABEUS (Hier.) Perusinus, Vitam Caes. Baronii Card. descripsit, Anno 1651. in 4.

BARNAUDUS (Pet.) Carolicensis Gallus, Doctrinam Christianam exarasse dicitur. Vid. Alegambe, pag. 372.

BARNERUS (Jac.) Elbingensis Borussus, Philosophiae et Medicinae D. An. 1641. natus est. Edidit Prodromum Sennerti novi, An. 1674. in 4. item, librum de Spiritu vini, Anno 1675. Habet et alia ad praelum parata, quae suo tempore publicare haud recusabit.

BARNESIUS (Joh.) Benedictinus Monachus, scripsit contra aequivocationes, An. 1625. Paris.

BARO (Pet.) Stempanus, scripsit in Jonam, An. 1579. Lond. Item, de praestantia divinae Legis.

BAROCCIUS (Alf.) in Aristotelem [gap: Greek word(s)] , An. 1569. commentatus est.

BAROCIUS (Franc.) Platonis librum, de numero Geometrico, Bonon. A. 1566. commentario illustravit.

BARONIUS (Bonavent.) Hibernus, condidit tres Tomos Philosophiae, A. 1664. fol. sex Theologiae, A. 1676: et quatuor Literarum amoeniorum, A. 1671. Vid. Greg. Letus, in Italia regn. pag. 459.

BARONIUS (Caesar) Cardinalis, Anno 1607. obiit. Hic stupendum illud Annalium Ecclesiasticorum opus incredibili studio composuit, magnamque laudem eo nomine tum apud suos, tum apud adversarios sibi comparavit. Merita tamen sua in Ecclesiam, Casaubono non male judicante, immoderato partium studio non parum corrupit. Audiamus Nicium, part. 1. Pinacoth. pag. 89: Sedis Apostolicae (inquit) ita erat acer propugnator, ut contra ejus minuendae autores nullam potentiae, amicitiae, gratiaeque rationem haberet, nihil cujusque periculi metu perterreretur, adeo ut diuturna Regum maximorum imperia adversus sedis Apostolicae decus non dubitaverit scriptis suis labefactare atque convellere. Haec ille. Voluminosum illud Cardinalis opus in Epitomen contraxit Spondanus. Praeter Annales Eccles. idem Baronius ad Martyrologium Rom. Notas addidit, quibus illud mirifice illustravit. Confer Whear in Select.

BARONIUS (Franc.) 4. libros de majestate Panormitana, An. 1630. fol. elaboravit.

BARONIUS (Robert.) Philosophiam ancillantem Theologiae, An. 1621. item, Tractatum de peccato mortali, Anno 1649. composuit.

BARONIUS (Theod.) Cremonensis, edidit 2. libros de Operationis merendi triplici laesione et curatione, Papiae, Anno 1609.

BARONIUS (Vincent.) Meldulensis, Tract. de Pleuripneumonia, Foroliv. An. 1628. in lucem misit.

BAROTIUS (Pet.) Venetus, An. 1507. obiit. Treslibros versuum et hymnorum reliquit. Autor Dialogi de L. Ling. reparat. apud Gifanium, pag. 401. Quis est, inquit, tam stupidi ingenii, aut ab humanarum literarum studiis tam alienus, qui in Pet. Barotio, Patavino antistite, eodemque Veneto, utrumque dicendi genus non suspiciat ac miretur? Incidi quandoque in ejus carmen. Nihil gravius vidi unquam, nihil magis pium, magisque religioni accommodatum. Cupio (pergit) vehementer videre opus ab eo de optimo genere moriendi nuperrime absolutum, in quo audio omnia divine ab eo disposita. Haec ille. Confer Ghilinum, vol. 2. pag. 212.

BARRADAS, vel BARRADIUS (Sebast.) Olyssiponensis, An. 1615. obiit. Conimbricae, et Eborae S. literas interpretatus est. Edidit Harmoniam Evangelicam, 4. Tomis, fol. Item, Itinerarium filiorum Israel ex AEgypto. Vid. Alegambe, pag. 418. Confer Bisselium in 3. Septennio, pag. 56.

BARRALIS (Vincent.) An. 1613. Chronologiam Sanctorum et aliorum clarorum insulae Lerinensis virorum cum annotationibus publicavit, fol. Vid. Barthius in Rutilium, pag. 150.

de la BARRE (Laur.) scripsit Bibliothecam Historiae Christianae, Anno 1583. fol. Paris.

BARRETARIUS (Sebast.) Florentinus, Anno 1622. obiit. Composuit vitam Josephi Anchiettae, libris 4. Item, Historiam Ecclesiasticam ab O. C. usque ad tempora Apostolorum. Vid. Alegambe, pag. 419. Placcius, pag. 195.

BARRETUS (Emanuel) Lusitanus, Anno 1620. in Japonia obiit, relictis flosculis virtutum et vitiorum. Vid. Alegambe, pag. 100.

BARRETUS (Lucius) Historiam coelestem, seu Observationes astronomicas, fol. An. 1675. edi curavit.

BARRETUS (Melch. Nunnius) Portuensis Lusitanus, An. 1557. obiit. Exaravit Epistolas, datas ex Indiis, China et Japonia. Vid. Alegambe, pag. 341.

BARRIENTUS (Barthol.) Hisp. Grammaticus, in Salmanticensi Academia claruit. Mathematicis usque eo sese dedit, ut magicae superstitionis notam vix effugerit ac diluerit. Scripsit silvam Lectionum variarum: item, Comment. in somnium Scipionis.

BARRIUS (Gabr.) quinque libros de antiquitate et situ Calabriae, An. 1571. Romae editos, contexuit.

BARRIUS (Girald.) Cambrensis, Anno 1198. floruit. Scripta ejus Waraeus enumerat.

BARRIUS (Paulus) scripsit de cultu Divorum, An. 1651. item, Paedagogiam coelestem, An. 1650.

BARROSIUS (Joh.) Lusitanus, An. 1577. mortuus est, Indica Historia summa fide conscriptâ. Vid. Thuanus, lib. 64.

BARROW (Isaac) Cantabrigiens. Lectiones Geometricas, A. 1672. edidit, Lond. Item, Opera Archimedis.

de BARRY (Franc.) scripsit de Successionibus Testati et Intestati, fol. An. 1653.

BARSCHAMP (Georg.) JCtus, edidit radicem clausularum de praecipuis verborum formulis, An. 1620.

BARTASSIUS (Guil. Sallust.) celebris poeta, An. 1590. obiit. Condidit Hebdomadam sacram. Pet. Ronsardus, lecto hoc opere, Bartassii eruditionem admiratus est, eique calamum aureum dono misit cum hoc elogio: Bartassium plus laudis assecutum esse una Hebdomada, quam Ronsardum tota vita. Vid. Thuanus, lib. 99. Casp. Barthius vocat Poetam admirabilem. Scaliger in Primis, pag. 17. Bartassius (inquit) in sua Juditha

de BARTENORA (Obadias) celebris Judaeus, Italus, A. M. 5290. obiit. Composuit Commentarium in Misnajoth. Vid. Ganz in Zemach, pag. 151.

de BARTENSTEIN (Martinus) Monachus S. Augustini, scripsit libellum de Martyrio S. Felicis et Regulae, cujus apographum se habere ait Hottingerus in Bibliothecario.

BARTHIUS (Casp.) Nobilis Saxo, natus est, An. 1587. obiit, An. 1658. Concinnavit admirandum opus Adversariorum: Commentaria in Claudianum, Statium Papinium, Guilhelmum Britonem, Mamertum, et alios. Pietatem ejus satis ostendit elegantissimum opus Soliloquiorum. Ajunt, ipsum CXX. Adversariorum libros reliquisse, prioribus multo meliores. Vid. Spitzelius in Theatro Honoris, pag. 380.

BARTHIUS (Mich.) Annaeberg. A. 1570. claruit. Scripsit Notas in Bucolica Virgilii. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. German. pag. 416. Ipse Comment. suos in Alciati Emblemata allegat.

BARTHOLINUS (Albertus) Danus, Anno 1663. obiit. Composuit libellum de Scriptis Danorum.

BARTHOLINUS (Bartolus) natus est, An. 1614. Exaravit libellum de Paenula. Item, alium de studio Philologiae. Vid. Vindingius, pag. 365.

BARTHOLINUS (Casp.) Medicus, An. 1585. natus est: obiit, An. 1629. Mortuo parentavit Casp. Brochmandus. Scripsit Anatomicas Institutiones corporis humani: libros 2. de aquis: Astrologiam: Logicam Peripateticam: Tract. de tibiis, etc. Vid. Vindingius, pag. 251. et Henning. Witte in Med. pag. 48.

BARTHOLINUS (Dan.) edidit Historiam Asiaticam Societatis Jesu, 2. voluminibus, An. 1671.

BARTHOLINUS (Erasmus) natus est, An. 1625. Scripsit de Cometis, A. 1665. Item, de Crystallo Islandico disdiaclastico, An. 1670. Idem 2. libros Opticorum Heliodori Larissaei cum animadversionibus edidit. Videatur Vindingius, pag. 424.

BARTHOLINUS (Jac.) A. 1653. obiit. Librum Cabalisticum, Maajan Haachochma, et alium, Bahir dictum, edi curavit. Vid. A. Bartholinus in script. Dan. pag. 58.

BARTHOLINUS (Ivarus) Medelpharus, Anno 1583. obiit. Reliquit libellum de extremo judicio. Vid. Vingindius in Hafn. Rect. pag. 103.

BARTHOLINUS (Pet.) scripsit Apologiam pro observationibus Tych. Brahe, contra Hortensium, An. 1632.

BARTHOLINUS (Rich.) Perusinus, Anno 1510. claruit. Composuit 12. Austriados libros: item, Hodoeporicon. Casp. Barthius ad 2. Theb. Statii, pag. 279. ita de eo judicat: Rich. Bartholinus cum veteribus nonnullis Poetis comparandus, si ingenii et judicii tenorem, quem habuit, (addo et eloquentiae) aliquando per totum opus servare potuisset.

BARTHOLINUS (Thomas) Hafniensis, natus est, A. 1616. Extant ejus libri de Armillis veterum: de Cruce Christi: de Jure animalium: de vasis lymphaticis: de lacteis thoracicis. Scripta ejus plura recensentur ab Alb. Barthol. in Scriptoribus Danis, pag. 138. Confer Vindingium in Rect. Hafniens. pag. 381.

S. BARTHOLOMAEUS Apostolus, Indis Evangelium annuntiavit. Fertur scripsisse Evangelicam Historiam, quam Gelasius Papa censura sua damnavit et inter Apocrypha retulit.

BARTHOLOMAEUS, Anglicus, de Proprietatibus rerum commentatus est. Vide, ANGLICUS.

BARTHOLOMAEUS, Coloniensis, Anno 1494. claruit. Scripsit silvam Carminum. Vid. Sweertius, pag. 155.

BARTHOLOMAEUS, Neocastrensis Siculus, A. 1270. vixit. Res a Petro, Arragoniae Rege, gestas libris XV. hexametro prosecutus est.

BARTHOLOMAEUS Parvus, Bononiensis, An. 1302. floruit. Armeniae Apostolus a Bumaldo dicitur. Biblia, Missale, Opera S. Thomae, regulam S. Augustini, etc. e Latina in Armeniorum linguam transtulit.

obiit. Scripsit sermones Quadragesimales: item, Summam casuum Conscientiae, quae Pisanella sive Magistruccia dicta est. Vid. Olearius in Abaco, pag. 67.

BARTHOLOMAEUS, Urbinas, vir doctus et singularis memoriae, An. 1410. floruit. Ille omnia fere Augustini volumina memoriâ complexus, ex variis sententiis ac locis S. Augustini singulare opus confecit, quo universam S. Scripturam juxta mentem sanctissimi Patris exposuit. Hoc opus, deleto Autoris nomine, Joh. Gastium pro suo edidisse, Sixtus Senensis affirmat.

BARTHOLOMAEUS (Gabr.) Historiam prostratae rebellionis in Gallia, An. 1634. Tolosae, in lucem dedit.

BARTILIUS (Laur.) Tarnoviensis, Polonus, An. 1635. obiit. Officium de S. Michaele Archangelo composuit. Vid. Alegambe, pag. 294.

BARTIUS (Ant.) Brugens. JCtus, scripsit quaedam in C. I. Caesarem. Fuit tam felicis memoriae, ut Pandectas Juris memoriter, ac leges quamplurimas verso ordine recitare posset. Vid. Sanderus in Brugensibus, pag. 20.

BARTOLLETTUS (Fabr.) Bononiens. Med. Anno 1614. floruit. Condidit quatuor libros de Respirationibus. Item, Encyclopaediam Hermet. dogmaticam. Vid. Bumald. pag. 65.

BARTOLUS de Saxoferrato, JCtus, natus, An. 1313: obiit, An. 1355. A quibusdam Juris lucerna et caecorum dux: item, speculum et veritatis Pater indigitari solet. A Carolo IV. Imp. gentilitiis Bohemiae Regum insignibus virtutis causa, teste Jovio, donatus est. Videatur Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 67. Magius 4. Miscell. c. 2.

BARTSCHIUS (Frid.) 2. volumina Concionum, An. 1610. Colon. publicavit. Videatur Alegambe, pag. 143.

BARUCH, Prophetae Jeremiae discipulus, librum reliquit, qui Graece hodie legitur. Eum Pontificii inter Canonicos libros referunt: Lutherani vero pro Apocrypho agnoscunt.

BARUCH (Germaziensis) Judaeus, A. M. 4996. vixit. Composuit librum Theruma. Videatur Ganz, in Zemach David, pag. 140.

BARVOETIUS (Alex.) confecit indicem Autorum Graecorum ineditorum, qui asservantur in Bibliotheca Scoraliensi. Vid. Labbe, in B. B. pag. 3.

BARZAEUS (Casp.) Goezâ Belga, Anno 1553. extinctus est. Goano Collegio totique per Indiam Societati aliquando praefuit. Ejus res gestas Nicol. Trigaultius tribus libris prosecutus est. Exaravit Epistolas de rebus Ormutinis. Vid. Alegambe, pag. 147.

de BARZANA (Alfons.) Cordubensis, Anno 1598. obiit. Peruanis per 23. annos Christianam doctrinam praedicavit. Vulgo Tucumanensium Apostolus dictus est. Mira de eo referunt, quae apud Alegambe, pag. 17. legi poterunt.

BARZIZIUS (Christoph.) Bergomas, An. 1500. claruit. Librum de Febrium cognitione et cura: item, Expositionem in Antidotarium Mesue, etc. contexuit.

BARZIZIUS (Gunifort.) Anno 1450. claruit. Res ab Alphonso, Rege Arragoniae, adversus Regem Tunetanum gestas, memoriae prodidit.

BARZIZIUS (Casparinus) An. 1428. obiit. Composuit Comm. in Cicer. de Oratore, Senectute, et Officiis. Videatur Trithemius.

BARZUS (Bened.) Perusinus, JCtus, An. 1410. obiit. De Guarentagia opusculum conscripsit. Extat T. 6. Tract. tract. Videatur Guid. Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 77. et 102.

BASCIACOMADRIUS (Basciacom.) Bonon. JCtus, A. 1300. floruit. Elaboravit quaestiones varias.

BASCIACOMADRIUS (Laigonus) JCt. An. 1275. claruit. Quaestiones reliquisse fertur.

BASELIUS (Jac.) composuit Sulpitium Belgicum, id est, Historiam religionis in Belgio. Liber luce donatus est, A. 1656.

BASELLUS (Bened.) Bergomas, Medicus, A. 1621. obiit. Scripsit Apologiam, in tres libros distinctam, qua pro Chirurgiae nobilitate viriliter decertavit.

BASERIUS (Isaac) Gallus, vel Anglus, An. 1660. claruit. De hoc sequens Epistola a Viro quodam docto mihi communicata est: Scias, Isaacum Baserium per dimidium mensem hic Lipsiae commoratum esse. Fuit ille Caroli Stuarti, Regis Angliae beatissimi, olim Sacellanus. Sed, regicidio illo peracto, se non satis tutum in Anglia animadvertens, fuga sibi consuluit, et in Transilvaniam abiit. Occasione ibi peregrinandi accepta, in Turciam, Persiam et Arabiam evagatus est, et pleniorem linguarum Orientalium, qua alias polluit, sibi cognitionem acquisivit. Reduci in Transilvaniam facto Professio S. Theologiae, ut et linguae S. a Principe ejus regionis in Academia Alba Julia delegata est, qua et hucusque cum laude functus est. Revocato nunc postliminio in Angliam et ad solium paternum evecto Carolo II. revocatus est et ipse in Angliam, ut concionatoris aulici fungeretur munere. Cumque in itinere jam sit constitutus, non potuit non nostram simul Lipsiam invisere. Consalutavit autem prae caeteris M. Schertzerum, D. Gejerum, Thomasium et Franckensteinium. Caeterum natione Gallus est, et e censu eorum, qui in Syncretismum opido consentiunt. De ejus eruditione testantur omnes, quotquot disserentem ipsum audiverunt. Inter alia notatu dignum, quod de bello Turcico instanti ominatur ex Apocalypticis visionibus. Nimirum omnino putat, in sexta Phiala nunc constitutos nos esse, Turcamque hac vice feliciter contra Christianos pugnaturum, adeo, ut nec Roma mansura foret inoppugnata. Fore tamen, ut hac victoria reportata, Turcicum dein imperium ad ruinam vergat, imo concidat. Nec aliter statuere sapientes Turcarum, quibuscum de hac ipsa re in Turcia contulerit. Haec ex literis, Lipsiae datis, d. 24. Aug. Anno 1661.

BASGAPE (Carolus) Mediolanens. Anno 1615. obiit. Scripsit de Metropoli Mediolanensi: de vita et gestis Caroli Card. de Ecclesia Novariensi: de Concordia Evangelistarum: de Choreis, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 51.

BASILACES (Niceph.) [gap: Greek word(s)] , sub Alexio Comneno, A. C. 1182. fl. Conscripsit Fabulas, Narrationes et Ethopoeias, quas Leo Allatius in excerptis Graec. Rhetorum, Graece et Latine edi curavit, Romae, An. 1641.

BASILICUS, [gap: Greek word(s)] , Sophista, juxta Suidam, [gap: Greek word(s)] , i. e. de rhetorico apparatu commentatus est.

BASILIS, [gap: Greek word(s)] , ab Agatharchide inter eos numeratur, qui Orientis loca descripserunt. Athenaeus, l. 9. c. 10. ejus librum 2. Indicorum allegat.

BASILIUS, [gap: Greek word(s)] , Macedo, Imperator Constantinopol. An. C. 885. obiit. Exaravit LXVI. capita exhortationum ad Leonem filium, cognomine Philosophum. Ea Damckius recensuit et Notis illustravit.

BASILIUS, Ancyranus, Episcopus et Medicus, scripsit contra Marcellum: item, de Virginitate, teste Suida.

BASILIUS, Caesariensis in Cappadocia Archiepiscopus, cognomine Magnus, sub Valente Imp. claruit: sub Gratiano vero, teste S. Hieronymo, A. C. 378. obiit. Scripsit varia, quae in 4. Tomos digesta, et Basileae, A. 1540. edita. Opus Hexaemeron dictum, usque adeo admirandae dictionis cura et orationis majestate elaboravit, ut Gregorius Nazianz. non immerito dixerit, tantum Basilii orationem omnes hominum sermones antecedere, quantum divina vox humanas. Vid. Rivetus. T. 2. Oper. pag. 1117. item, Suidas, in [gap: Greek word(s)] .

BASILIUS, Cilix, partim sub Anastasio, partim sub Zenone vixit. Historiam tribus libris a Marciano Imp. usque ad sua tempora complexus est. Videatur Photius, in Bibl. Cod. XLII.

BASILIUS, Seleuciensis, An. 450. claruit. Synodo IV. Oecumenicae interfuit. Vitam Theclae, Martyris, carmine descripsit, quemadmodum Photius, Cod. CLXIIX. memorat. Vid. Ph. Labbe, T. 1. Diss. pag. 181. Confer Olearium in Abaco, pag. 73.

BASINGESTOCKES (Joh.) A. C. 1252. obiit. Erat Archidiaconus Legriae, Graecis et Latinis literis probe eruditus. De hoc Matthaeus Paris in Henrico III. pag. 808. ita scribit: Magister Johannes intimaverat Episcopo Lincolniensi, Roberto, quod, quando studuit Athenis, viderat et audierat a peritis Graecorum doctoribus quaedam Latinis incognita. Inter quae reperit 12. Patriarcharum, videlicet filiorum Jacob testamenta. Quae constat esse de substantia Bibliothecae, sed per invidiam Judaeorum dudum fuisse abscondita, propter manifestas, quae in iisdem patent, de Christo prophetias. Unde idem Episcopus misit in Graeciam, et, cum ea habuisset, transtulit de Graeco in Latinum sermonem. Hic insuper Magister Johannes figuras Graecorum numerales et earum notitiam et significationes in Angliam portavit et familiaribus suis declaravit. Memoratus insuper Magister Johannes quoddam scriptum transtulit de Graeco in Latinum, in quo artificiose et compendiose tota vis Grammaticae continetur: quod idem Magister Donatum Graecorum appellavit. Item, aliud composuit, in quo particulae sententiarum per distinctiones dilucidantur, quod sic incipit, Templum Domini, quod est perutile. Haec ille. Vide infra ROBERTUS.

BASINUS (Thomas) JCtus, Anno 1491. obiit Reliquit Historiam rerum Ultrajectinarum.

BASIRIUS (D.) An. 1619. claruit. Conversionem Lycidae Syri et Cleorithae Rhodiensis ex Syriaco Gallice transtulit. Videatur Colomesius in Gall. Orient. pag. 149.

BASIUS (Joh.) Frisius, JCtus, An. 1575. vixit. Quatuor libros Paradoxarum Dispp. Juris Civilis edi curavit. Vacantias Vindemiales etiam carmine expressit.

BASSAEUS (Eligius) Flores Theologiae Practicae, Tomis 2. A. 1648. complexus est.

a BASSECOURT (Fabr.) Defensionem Cartesianam adv. Schulerum, A. 1671. typis mandavit.

BASSELIER (Barth.) Conciones Morales de Lazaro redivivo, Antverpiae, Anno 1638. evulgavit.

BASSO (Seb.) scripsit XII. libros naturalis Philosophiae adv. Aristotelem, in quibus abstrusa Veterum Philosophia restauratur, et Aristotelis errores solidis rationibus refelluntur. Vid. Sorellus, de H. P. pag. 484.

BASSOLIUS (Ant.) Tullensis, Lotharingus, An. 1622. obiit, aetatis 30. Dionysii Alex. Periegesin notis illustravit. Vid. Alegambe, pag. 36.

BASSOLIUS (Joh.) juxta Bell. Anno 1322. vixit. Possevino teste, Doctoris Ordinatissimi nomen promeruit. In libros Sententiarum commentatus est. Videatur Olearius in Abaco, pag. 230.

BASSUS (Julius) [gap: Greek word(s)] , Medicus, Dioscoridi, pag. 1. memoratur.

BASSUS (Caesius) inter Lyricos ponitur a Quintiliano l. X. qui se eum vidisse memorat. Conflagravit cum villa sua, ardente Vesuvio. Ad hunc Satiram misit Persius, ceu patet ex initio Sat. 6. Admovit jam Bruma foco te, Basse, Sabino.

BASSUS (Salejus) Poeta, laudatur a Tacito, in Dialogo de Oratore, cap. 5. et 9.

BASSUS (Simon) Apologiam pro Monarchia Hispanica adv. Boccalinum composuit, Neapoli, An. 1619. in 4.

BASTINGIUS (Jerem.) Iprensis, Anno 1598. obiit. Edidit Catechesin cum commentario. Vid. Meursius, in Athenis Batav. pag. 190.

BASTWICUS (Joh.) Flagellum Pontificum et Episcoporum, An. 1635. in lucem emisit.

BATALERIUS (Joh.) reliquit explicationem cap. IX. ad Romanos, An. 1664. Item, Vindicias miraculorum, Anno 1674.

BATENUS (Henr.) Mechliniensis, condidit speculum Divinorum, decem partibus distinctum, teste Sweertio.

de BATHONE (Franc.) Catalanus, Carmelita, scripsit Com. in libros Sententiarum. Juxta Trithemium tantum docendo

disputando in Parisiensi Universitate valuit, ut Doctor sublimis cognominatus fuerit.

BATON, [gap: Greek word(s)] , Sinopensis, Rhetor, Persicarum rerum Commentarios, teste Strabone libro 12. condidit. Athenaeus, l. 14. ejusdem Thessaliam et AEmoniam allegat. Meminit et Batonis Suidas, in [gap: Greek word(s)] . Vid. Jonsius de Script. Hist. Phil. l. 2. c. 13.

BATRICIDES, Patriarcha Alexandrinus, Anno 940. obiit. Annales a C. O. usque ad sua tempora deduxit. Hoc opus Ara bice et Latine, cura Seldeni et Pockoke Londini, A. 1658. in 4. in lucem prodiit.

BATTAEUS (Guil.) Hibernus, A. 1614. mortuus est. Huic acceptum ferunt librum, qui Janua linguarum inscribitur, in quo continetur modus, auo ad Lat. linguam intelligendam aditus struitur. Alegambe, pag. 168. vocat opus admirabile, quod omnibus Linguis accommodari possit. Vid. Placcius, pag. 207.

de BATTANDIER (Claud.) de parentibus, fratribus et filiis, Anno 1594. commentatus est.

BATTERMANN (Rud.) Instructionem Theologicam adv. Scheiblerum, 1649. scripsisse fertur.

BATTON, [gap: Greek word(s)] , Comicus, Fabulas edidit, [gap: Greek word(s)] . Ejus Suidas et Athenaeus mentionem saciunt.

BATTUS, [gap: Greek word(s)] , de Tyrannis Ephesinis, Athenaeo 7, 17. memoratur.

BATTUS (Cyrenaeus) divinationem Mopsi reliquit. Videatur Clemens Alex. 1. Stromat.

BATTUS (Abrah.) Theol. D. in alma Gryphiswaldensi Univ. Professor primarius et generalis Superintendens, An. 1674. obiit. Scriptis contra Photinianos pugnavit.

BATTUS (Barthol.) Hamburgens. Anno 1634. obiit. Condidit Systema Theologiae, librum de Justificatione et Bonis Operibus, de possibilitate Apostasiae Sanctorum, Comm. in Epist. ad Gal. Ephes. et Philipp. Vid. Henning. Witte, in Memoriis Theol. pag. 486.

BATTUS (Christ.) Parmensis, Graecis et Latinis literis optime eruditus fuit, et philosophiae non ignarus. Peste sublatus est: ejusque Scripta, uti pestilitatis tempore fieri solet, una cum reliquo instrumento concremata sunt. Vid. Pierius Valerianus, de Infel. Literat. pag. 123.

BAVARIUS (AEgid.) Insulensis, Catechismum Maroniano carmine expressit, An. 1622. Vid. Alegambe, pag. 7.

BAVARUS (Conr.) Hallensis Saxo, linguae utriusque et Historiar. Professor Lipsiensis, An. 1643. Halae obiit. Jubilare carmen Academiae Lipsiensis reliquit.

BAUDARTUS (Guilh.) Flander, scripsit Polemographiam Nassovicam, A. 1621. Amstel. Item, 4. libros monitorum civilium et moralium.

BAUDIUS (Dominicus) Insulensis Flander, JCtus, Historicus, et Poeta doctissimus, natus est, An. 1561: obiit, Anno 1613. Primo Theologiae operam dedit: mox, ea deserta, ad Juris studium sese transtulit, cui cum per 15. menses strenue incubuisset, Doctoris gradu dignus. habitus, eoque inauguratus est. Lugduni Eloquentiam professus est. Scripsit Poemata: item, tres libros de Induciis Belli Belgici. Vid. Sweertius, pag. 220. et Lotichius, part. 3. Bibl. poet. pag. 184.

BAUDOZA (Gestius) scripsit in Institutiones Juris, An. 1614. Item, Thesaurum poêseos Lat.

BAUDRANT (Mich. Ant.) Parisinus, Philippi Ferrarii Lexicon Geographicum denuo edidit et dimidia parte auctius fecit, Anno 1670.

BAVERIUS (M. Ant.) Bononiens. Anno 1500. floruit. Librum de Mora, et alium de virtute Juramenti reliquit.

BAUHINUS (Casp.) Medicus, edidit Pinacem Theatri Botanici Anno 1621. Item, Tractatum de lapide Bezoar: ut et 4. libros Anatomiae.

BAUHINUS (Joh.) Ambianus, senior, An. 1582. obiit. Vocatur Clinicus elegans et Chirurgus felix in Epitaphio, teste Reusnero in Iconibus.

BAUHINUS (Joh.) Casparis Bauhini frater, Medicus, scripsit universalem Historiam Plantarum, 3. Tomis, A. 1650. A nonnemine vocatur Herbariorum coryphaeus. Doctor Wray vocat virum eximiae eruditionis, summae fidei, infinitae lectionis, maturi judicil, in omnibus Botanicorum scriptis versatissimum, omni humanioris et severioris literaturae genere instructissimum.

BAUHUSIUS (Bernh.) Antverp. A. 1619. obiit. Composuit Epigrammata satis venusta. Vid. Sweertius, pag. 157. Alegambe, pag. 65.

BAUMAN (Christ.) Wolmedingensis, apoplexia obiit, Anno 1635. aetatis 48. Alegambe, pag. 72. vocat virum insigniter doctum, et acri ac profundo ingenio. Varias disputationes Dilingae et Ingolstadii habuit de universa Philosophia. Commentarios etiam in universam Aristotelis philosophiam ad praelum paratos habuit: an vero prodierint, nondum constat.

BAUMANN (Nicol.) autor est libri Vulpeculae dicti, in quo vitae aulicae artes ingeniose describuntur. Vulgo ille liber Reinike Fuchs vocari solet. Vid. Placcius, pag. 89.

a BAUMGARTEN (Mart.) Patricius Norimb. peregrinationem suam in Orientem, An. 1594. typis mandavit.

BAUNIUS (Steph.) scripsit Theologiam moralem, An. 1640. fol. Paris. Vid. Alegambe, pag. 425.

BAVOSIUS (Reinerus) An. 1607. claruit. Extat ejus Tract. de Orationum spiritualium exercitio.

BAUSCHIUS (Joh. Laurent.) Collegii Curiosorum Praeses, Anno 1665. obiit. Scripsit de Iapide Haematite et Aetite: de cornu fossili: de Caeruleo et Chrysocolla.

BAUSNERUS (Barthol.) Transilv. librum de consensu partium humani corporis, An. 1656. composuit.

BAXIUS (Nicas.) Antverp. A. 1614. floruit. Poemata Graeca et Latina fecit: item, Orationes. Vid. Sweert. pag. 57.

BAXTERUS (Richard.) edidit Pastorem Reformatum: item, religionem Grotianam detectam.

de BAY (Mich.) Melinensis, Anno 1589. obiit. Scripsit de Charitate, Justitia et Justificatione, Peccato originali. Sententiae ejus plurimae a Pontificiis damnatae sunt. Vid. Val. Andreae, in Fast. Lov. pag. 112.

BAYFIUS (Lazarus) Andegavensis, scripsit de re navali: item, de re vestiaria. Vid. Floridus Sabinus, l. 3. Subcisivar. lect. Meminit ejus etiam Erasmus in Ciceroniano. Confer Ghilinum, vol. 1. pag. 144.

BAYNUS (Rudolf.) Anglus, Anno 1560. obiit. Comm. in Prov. Salom. septem linguis edi curavit.

BAYRUS (Pet.) Taurinensis, composuit Enchiridion de medendis humani corporis malis, Anno 1578. Vulgo Veni mecum appellatur.

carmina, quae habentur, T. 1. Delit. Ital. pag. 334. J. C. Scaliger, de re poet. pag. 796. ita de eb judicat: Augustini Beatiani extat epistola ad Clementem Papam sine arte: sententiis et numeris vulgaribus: ut in ea neque puritas sit epistolae, neque majestas heroica. Confer Hanckium in Scriptoribus rerum Roman. pag. 209.

BEATILLUS (Ant.) Bariensis Italus, natus est, An. 1570. Tomeus Marnavitius in praefat. Sanctitatis Illyricanae, non solum ejus lucubrationes laudat ab eximia diligentia et eruditissima pietate, sed ipsum etiam appellat disertissimum et eruditissimum scriptorem et illustratorem, Barensium decus, nunquam satis superque laudatum. Edidit Historiam Barii, Neapoli, An. 1637. in 4. Videatur Alegambe, pag. 36.

BEATUS (Georg.) JCtus, scripsit tres centurias Sententiarum definitivarum in matrimonialibus, An. 1608.

BEATUS (Gabr.) Bononiens. Medicus, An. 1553. floruit. Empiricam rationalem composuit.

de BEAUFORD (Lud.) Parisinus Medicus, Cosmopoejam divinam, An. 1656. typis mandavit.

BEAUSARDUS (Pet.) Lovaniensis, An. 1578. obiit. Praxis Arithmetica ipsius, An. 1574. prodiit.

BEAUXAMIS (Thomas) Theologus Parisiensis, Carmelita, An. 1589. obiit. Reliquit 4. libros de Fide et Symbolo: item. 3. Tomos Commentar. in Harmoniam Evangelicam. Videatur Ghilinus, vol. 2. pag. 231.

BEBELIUS (Balth.) Argentinensis, Theol. Doct. An. 1632. natus est. Historiam Ecclesiae Noachicae, A. 1666. vulgavit.

BEBELIUS (Henr.) Justingensis, A. 1490. claruit. Tubingae literas humaniores docuit. Inter alia, librum de potentia et amplitudine Imperii Germanici: item, de Imperatoris et Imperii Germ. prae aliis excellentia composuit. Uterqueliber volumini primo Scriptorum Germ. Sim. Schardii insertus est. Ejus tempore tanta adhuc linguae Graecae apud nonnullos ignorantia erat, ut multi nescierint, eleison, ( [gap: Greek word(s)] ) trium an quatuor syllabarum esset. Qua de re ipse Bebelius Joh. Capnionem per literas consulere non erubuit. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 11. Scripsit etiam triumphum Veneris, carmine.

BEBIO (Lud.) JCtus, edidit Erotemata in 4. libros Institutionum, Anno 1570. Argent.

BEBIUS (Phil.) Leodiensis, obiit, A. 1637. aetatis 68. Reliquit Thronum Justitiae, Portam Coeli: Euthanasiam: Comm. in Lyrica Horatii, et alia. De quibus Alegambe, pag. 555. legi poterit.

de BEC (Joh.) composuit 9. sermones de excellentia Orationis Dominicae, An. 1586. Paris. Quidam etiam Historiam Tamerlanis ei tribuunt.

BECANUS (Guil.) Iprensis, descripsit triumphalem introitum Card. Ferdinandi in Gandavum, Anno 1634. teste Alegambe. Fecit etiam Idyllia et Elegias, An. 1655.

BECANUS (Joh. Goropius) natus est, An. 1519: obiit, An. 1572. Struxit Origines Antverpianas, quas [gap: Greek word(s)] ipse inscripsit: item, Hieroglyphica et Hermathenam. Hic paradoxum illud defendere conatus est, linguam Belgicam, quam Cimbricam vocat, omnium linguarum esse antiquissimam et ante diluvium primis parentibus usitatam. Hinc apud doctos passim vapulat. Vid. Scaliger, epist. 146. ad Marc. Welserum, pag. 335. Gerh. Joh. Vossius, l. 1. Theol. Gent. c. 18. virum mediocris judicii, sed magni ingenii, nec minoris doctrinae appellat. Videatur Sweertius, pag. 431.

BECANUS (Martinus) Brabantus, celebris Jesuita, An. 1624. obiit, aetatis 63. Scripsit Manuale controversiarum, nec non Theologiam Scholasticam. Vid. Sweertius, pag. 526. Alegambe, pag. 325.

de BECCATELLIS (Ant. Bononia) An. 1420. floruit. Reliquit Orationes, Epistolas, carmina.

BECCATELLUS (Ludov.) Bononiens. Anno 1550. claruit. Scripsit librum de vita Francisci Petrarchae. Quidam, Episcopum Ragusinum fuisse, memorant.

BECCIUS (J. B.) Aretinus, edidit Veritatem anagrammate explorantem, An. 1668. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 490.

BECHAI, senior, Judaeus, A. C. 1161. vixit. [?], i. e. officium cordium, lingua Arabica composuit. Vid. Ganz in Z. D. pag. 137.

BECHAI, junior, An. C. 1291. claruit, et luculentum Commentarium in 5. libros Mosis adornavit. In Christianos vehementer invehi solet. Scripsit etiam librum Adachot, qui Vocatur Cad Kemach. Vid. Ganz l. c. pag. 143.

BECHERUS (Joh. Joach.) Physicam subterraneam, An. 1669. Item, Oedipum Chymicum, An. 1664. publicavit.

BECHET (Joh.) edidit Theoriam Plantarum, Geometrice demonstratam, An. 1650. Paris.

BECHMANNUS (Joh. Volckm.) scripsit de Studiosorum privilegiis, An. 1666. Item, Comm. in auream Bullam Caroli IV. Anno 1669.

BECHTOLDUS (Joh.) JCt. composuit Locos communes materiarum Juridicarum, An. 1654.

BECICHEMUS (Marinus) Scodrensis, Dalmata, An. 1506. claruit. Georgii Castrioti Scanderbegi res gestas stilo expressit. Interdum justam egregie factorum gloriam, dum supra aequum in laudes prorumpit, suspicione mendacii elevat; inquit Jovius in Elogiis, numero 137. Vide, quae supra in BARLETIO diximus. Reinesius tamen, in Epist. 39. ad Daumium, pag. 116. Barletium et Becichemum pro diversis habet. Hieronymus Magius, l. 1. Misc. c. 14. et lib. 4. c. 7. Becichemo quaestiones epistolicas quoque tribuit.

BECKERUS (Balth.) scripsit de abusu Philosophiae Cartesianae, Anno 1669. Vesaliae.

BECKERUS (Corn.) An. 1604. obiit. Superest ejus Tr. de autoritate Ecclesiae in Scripturis interpretandis, An. 1597. in 4. Lipsiae editus.

BECKERUS (Dan.) edidit Spagiriam Microcosmi, A. 1623. Reliquit etiam Historiam de curatione cultrivori Prussiaci, An. 1640. Videatur Witte, in Mem. Med. pag. 271.

BECKERUS (G.) Elbingensis, edidit Oratorem extemporaneum. Hoc scriptum postea Adamus Motkowsky Michaeli Radaw adscribere conatus est. Videatur Thomasius in dissert. de Plagio, §. 369. Confer Placcium, pag. 160.

BECKERUS (Wilh.) Synopsin Juris Imperii Romano Germanici, Anno 1654. typis tradidit.

BECMANNUS (Christianus) Bornensis, An. 1600. claruit. Extant ejus origines Lat. Linguae: item, Exercitationes Theologicae, [?]ol.

BECMANNUS (Joh. Christoph.) Anno 1676. Catalogum Bibliothecae Universitatis Francofurtanae ad Oderam publicae luci donavit.

BECONUS (Thom.) Anglus, An. 1570. obiit. Opera ejus tribus voluminibus impressa sunt.

Senensem, Anno 734. obiit. De eo tale Proverbium invaluit: Hominem in extremo orbis angulo natum esse, qui universum orbem suo ingenio perstringeret. Engelhusius, in Chron. pag. 146. natum ait in villa Dencke juxta Asseborch prope Brunswick. De eo T. Longus de Eimbecke hos fecit versus:

Opera ejus omnia, in IIX. Tomos distincta, Coloniae prodierunt, A. 1612. fol. Videatur Olearins in Abaco, pag. 74.

BEDA (Natalis) Parisiensis, composuit Annotationes in Nov. Test. contra Fabrum et Erasmum, An. 1526. Paris.

BEDRASCHI (Jac) Judaeus, A. M. 5058. vixit Barcelone. Ganz, in Z. D. pag. 143. vocat insignem sapientem in lege, et excellentem poetam super omnes homines seculi sui. Condidit librum Bachinat olam, i. e. scrutinium mundi. Vide, BADRESITA.

BEDROTIUS (Jac.) Pludentinus, A. 1541. obiit. Argentinae Graecas literas docuit. Vid. Simlerus.

BEDWELLIUS (Guilhelm.) edidit Epistolam S. Johannis Arabice et Latine, Anno 1612. Meminit ejus Casaub in Epistolis.

a BEECK (Pet.) Juliacensis, Historicam narrationem de Civitatis Aquisgranensis origine et incremento, de rebus Caroli Magni, de ritu coronandi Reges Romanorum, A. 1622. in 4. publicavit.

BEER (Martinus) Norimbergensis, insignis Theologus et Philosophus, A. 1617. natus est. Edidit Enchiridion Geographiae Vet. et Novae, An. 1665. Extant, et ejus Scripta Theologica complura, contra Jägerum, Pontinficium Theologum edita.

BEEREN (Paulus) Hamburg. JCtus, Dissertationes Academ. ad seriem Institutionum Imper. accommodatas, Anno 1621. evulgavit.

BEETZIUS (Joh.) Brabantus, Anno 1470. obiit. Scripsit in Epistolam Pauli ad Romanos: item, decem libros in Decalogum. Videatur Val. Andreae, in Fast. Lov. pag. 91.

BEHM (Joh.) Theologus, natus est, An. 1578: obiit, An. 1648. Chronologiam a Condito Mundo usque ad deletum a Vespisiano templum Hierosolymitanum, magno eruditorum applausu edidit, in quo Scripturarum monumenta accurate expendit, et Beroaldi ac Funcii fundamenta sedulo refellit, teste Vossio de Scient. Math. pag. 405. Vid. Henningus Witte, in Memor. Theol. pag. 694.

BEHMIUS (Mich.) An. 1612. natus est: obiit, A. 1650. In Regiomontanâ Acad. Theologiam docuit. Scripsit de Sacramento Baptismi: de lib. arbitrio: item, num Christus ob sanctificationem et missionem in mundum se Filium Dei appellaverit. Vid. H. Witte, l. c. pag. 761.

BEHOTIUS (Adrianus) Locoveriensis, A. 1600. claruit. Acta Ministrorum: item, Apologiam pro S. Romani veteri privilegio construxit. Vid. Saussay, pag. 193.

BEHR (Christoph.) scripsit de Fide demonstrationum Archimedis, et de mediis geometricis per circinum. et regulam indagandis, Anno 1673.

BEIER (Adrianus) Archidiaconus Jenensis, Syllabum Rectorum et Professorum Jenensium prosa et soluta oratione, An. 1659. composuit.

BEIER (Adrianus) JCtus, scripsit Tractarum de receptutam personarum, quam rerum, in 4. An. 1675.

BEKEN (Phil. vander) edidit Fr. Xaverium, fol. Anno 1668. Item, Zodiacum religioium.

BEKINSAU (Joh.) Anglus, scripsit de Supremo et absoluto Regis imperio. BEKKER (Balth.) admonitionem de Philosophia Cartesiana, Anno 1668. conscripsit.

BELBONUS (Archang.) Campanensis, An. 1627. obiit. Edidit Compendium miraculorum S. Mariae.

BELETH (Joh.) Parisiensis Theologus, An. 1162. floruit. Reliquit Rationale divinor. officiorum. Vid. Olearius in Abaco, pag. 238.

BELFERUS (Nicol.) edidit Nutrimentum divinae Pietatis, Viennae, Anno 1661. BELHAUERUS (Thom.) composuit Doctrinam facilem et brevem reducendi Hebraeos ad cognitionem veri Messiae, Venet. An. 1608.

BELISARIUS, Neratinorum Comes, scripsit de educatione Principum: item, de venatione, aucupio et singulari certamine. Scripta ejus Joh. Leunclavius edicuravit.

BELLABUCCUS (Angel.) Mediolanensis, Viridarium S. Scripturae, An. 1519. composuit.

BELLAFINUS (Franc.) An. 1543. obiit. Fertur fuisse Graece et Latine doctus. Scripsit de origine et temporibus urbis Bergomi.

BELLAJUS (Guil.) Historicus, An. 1543. obiit. Videatur Sammarthanus, in Elog. pag. 12.

BELLAJUS (Joach.) Andinus, An. 1540. obiit, relictis ante obitum carminibus. Ea occurrunt, T. 1. Delit. Gall. pag. 390. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 115.

BELLAJUS (Joh.) Cardinalis, An. 1560. obiit. Vid. Thuan. 1. 26. BELLAJUS (Mart.) confecit decem libros derebus Regis Francisci I. Vid. Zeillerus, part 1. pag. 17.

de BELLAMERA (AEg.) JCt. An. 1392. vivis excessit. Reliquit Canonicas Decifiones.

de BELLAPER TICA (P.) Burgundus, JCtus, Anno 1300. floruit. De Feudis commentatus est. Vid. Guid. Panzirolus. in JCt. 2, 46.

BELLAQUEUS (Remig.) Gallus, versibus innotuit, qui continentur, T. 1. Delit. Gall. pag. 448. Scripsit etiam de Lapidibus pretiosis. Eum Ronsardus Naturae pictorem vocare solebat. Confer Thuanum, l. 64.

BELLARMATUS (M. Ant.) Senensis, Anno 1540. obiit. Comoediam composuit. Vidideatur Guido Panzirolus, in JCt. 2, 164.

BELLARMINUS (Rob.) Card. An. 1621. obiit, aetatis 79. Reliquit libros Controversiarum, quibus purpurae honorem sibi reperit: item, Commentar. inPsalmos, librum de Scriptoribus Ecclesiasticis, et alia. Contra Bellarminum Dan. Chamier et Guil Amesius mascule decertarunt. De Bellarmino, Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 84. Alegambe, pag. 408. Olearius in Abaco, pag. 409. legi poterunt.

BELLEFORESTUS (Franc.) An. 1600. vivere desiit. Condidit Cosmographiam universalem. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 86. Zeillerus, part. 2. pag. 173.

BELLENCINUS (Barth.) Mutinensis, JCtus, Tr. de Charitativo subsidio conscripsit. Occurrit T. 15. Tract. tract.

BELLENDENUS (Guil.) Scotus, edidit Libros XVI. de tribus luminaribus Rom. five Elogia varia ex operibus Ciceronis, An. 1630. fol.

BELLERMONTANUS (Nicol.) A. 1626. Dissertationes Politicas emisit. Thomasius, in Tr. de Plagio, §. 238. commentitium hoc nomen esse, existimat.

BELLICARIUS (Franc.) Carmina composuit, quae habentur, T. 1. Delit. Gall. pag. 489.

BELLIGENIUS (Parsevaldus) Burgens. a nativitatecaecus, An. 1530. floruit, et Lutetiae Juventutem Bogardicam in Gymnasio Geruasiano docuit. Quintiliani declamationem pro caeco contra novercam, teste Sweertio, Notis illustravit.

BELLIGER (Franc) edidit Encomium donorum et Gratiarum B. Virginis, fol. Anno 1668.

BELLINTANUS (Matth.) Salodiensis, Quadragesimale Ambrosianum, Anno 1624. edidit.

BELLINUS (Franc.) Carmen, quod T. 1. Delit. Ital. pag. 342. legitur, condidit.

BELLINUS (Jul.) Goritiensis, Italus, An. 1619. obiit. Scripsit vitam et mortem C. F. Breineri.

BELLINUS (Laurent.) Florent Professor Pisanus, Exercitationem de structura et usu renum, A. 1665. item, librum de organo gustus elaboravit. Vid. Greg. Leatus in Ital. regnante, pag. 386.

de BELLIS (Gabr.) JCtus, scripsit Tractatum de Jure sacro: item, de Feudis, Lugd. An. 1646.

BELLOCASSIUS (Steph. Comes) Anno 1544. floruit. Composuit silvulam Carminum: item, Sanctologion Flandriae. Carmina nonnulla habentur, T. 1. Delit. Belg. pag. 983. Vid. Sweertius, pag. 680.

BELLONIUS (Pauius) Anno 1625. obiit. De Testamentis ordinandis: item, de potestate eorum, quae in continente fiunt five ex intervallo, commentatus est. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 183.

BELLONIUS (Petrus) Caenomanus, Anno 1553. claruit. Composuit Tractatum de neglecta stirpium cultura: item, de Funere medicato: ut et 3. libros Observationum. Quidam ipsum Petro Gillio nonnulla surripuisse existimant. Vid. Thomasius, de Plagio, §. 371.

BELLONUS (Nic) JCtus, scripsit Consilia: item, de ultimis Voluntatibus, de Contractibus, etc.

BELLORIUS (Pet.) collegit vitas Pictorum, Sculptorum et Architectorum Italorum hodiernorum, Romae, Anno 1642. in 4. BELLOTE (Ant.) ritus Ecclesiae Laudunensis redivivos, Paris. An. 1662. e tenebris in lucem protraxit.

BELLOUS (Herc) JCtus, An. 1673. edidit exuvium Leonis, in quo Petri Bargalini laudes depraedicat. Vid. Gregorius Letus, in Italia regn. pag. 160.

de BELLO VISU (Armandus) An. 1296. floruit. Collegit explicationes terminorum Philosophicorum. Vid. Bumaldus, pag. 14.

de BELLO VISU (Jacobus) Aquensis, JCtus, Anno 1330. claruit. Composuit libellum de Excommunicato: item, Praxin Judiciariam, etc Videatur Guido Panzirolus, in JCt. 2, 55. Bumaldus, pag. 98.

BELLUGA (Pet.) Hisp. JCtus, An. 1440. floruit. Edidit speculum Principum, quod prodiit Bruxellis, A. 1655. fol.

BELLUS (Honorius) Vicentinus, scripsit Epistolas nonnullas ad Carolum Clusium. Thomasinus, de Donariis cap. XI. Observationes ejus Creticas autoris manu exaratas penes se esse, memorat.

BELLUS (J. Bapt.) scripsit de partibus templi auguralis, Tolosae, Anno 1637. item, de Strategematibus Gallorum, An. 1643.

BELLUS (Nicol.) 4. Tomos Politicarum dissertationum elaboravit Vid. Thomasius de Plagio, §. 372.

BELTRAMINUS (Oliv.) Decisiones Rotae Romanae, An. 1623. Colon. in. 4. edi curavit.

BELVALETIUS (Fr. M.) Catechismum Ordinis Equitum, Anno 1631. Colon. publici jurisfecit.

BELVALETIUS (Phil.) Paulinas, 50. Psalmos Paraphrasi poetica illustravit, versibus Lyricis.

BEMARCHIUS, [gap: Greek word(s)] , Caesariensis Sophista, praeter declamationes et orationes, X. Iibros de rebus gestis Constantini Imp. teste Suida, composuit.

BEMBUS (Matthaeus) Posnaniensis, Polonus, A. 1640. claruit. Sigismundo III. Poloniae Regi, ab aulicis concionibus fuit. Scripsit librum, titulô, Pax non

Pax: item, Pastorem vigilantem, et Christianum Bellatorem, etc. Videatur Alegambe, pag. 332.

BEMBUS (Pet.) Cardinalis, natus efl, Anno 1470: obiit, An. 1547. Scripsit Historiam Venetam; de qua quid sentiat Lipsius, apud eum in Polit. 1, 9. offendes. Confer Eundem, Cent. 2. Epist. Miscell. Epist. 57. ad Dousam, ubi Bembi [gap: Greek word(s)] salse ridet atque traducit. Similiter de ejus Epistolis Scipio Gentilis, in Commentario ad Epistolam Pauli ad Philemonem, pag. 40. judicat. De pietate hominis ex hoc facto judica, quando amico aliquando autor fuit, ne Epistolas S. Pauli, quas contemtim Epistolaccias appellabat, attingeret, vel, fi coepisset legere, de manibus abiiceret, si elegantiam scribendi et eloquentiam adamaret, quemadmodum laud tus Scipio dicto loco commemorat. Carmina ipsius leguntur, T. 1. Delit. Ital. pag. 342. J. C. Scaliger, l. 6. de re poet. pag. 800. sic scribit: Bembus nervis fere semper destituitur. Cum Dn. JESUM Heroa Vocat, Valde me commovit. Sane Vox impia et utroque indigna. Ne argutetur quispiam Heroem e semisse Deum, ex altero semisse hominem. Non possunt monstrorum figmenta vero Deo nostro convenire. Benacus, cum ad Catulli lucernamvigilatusvideatur, profecto illius exhibet tenuitatem: a lepore longe abest. Extat et Ara Corycia, quam tuetur autor, non autorem ipsa. Haec ille. Opera ipsius Argentinae, Anno 1609. XIII. Tomis distincta prodierunt. Videatur Ghilinus, vol. 1. pag. 192. item, Imperialis in Museo, pag. 90.

BENAGLIUS (Marc. Ant.) Bergomas, claruit, An. 1530. Scripsit Segmenta Bergomeae Antiquitatis.

BENANCUS (Lisset) Fraudes et Errores Pharmacopoeorum, An. 1670. edito scripto detexit.

BEN ASCHER, celebris Judaeus et Masoreta, An. Chr. 1040. Vixit. Hic, teste Maimonide, T. 1. l. 2. [?], tract. de libro legis, c. 8. n. 4. multos annos impendit describendo Bibliovum codici: suaque illud opera et cura consecutus est, ut Judaei deinceps, qui accuratum Bibliorum exemplar cuperent, vel ex Ben Ascher codice describerent, vel aliunde descriptum juxta eum castigarent. Vid. Vossius, part. 1. Aristarchi, pag. 176.

BENATIUS (Lact.) Med. An. 1518. floruit. Conjunctiones et oppositiones duorum luminarium, communi civitatis Bononiensis bono, composuit.

BENAVIDIUS (Marc. Mantua) Patav. JCtus, Anno 1582. aetatis vero suae 93. obiit. Elaboravit Consiliotum Tomos 2. Problematum Legalium libros quatuor: Observationum Legalium libros X. et alia, quae Thomasinus, part. 1. pag. 123. recenset. Confer Ghilinum, vol. 1. pag. 161.

BENCE (Joh.) Doctor Sorbonicus, Manuale in S. Pauli Epistolas, Anno 1626. emisit.

BENCIUS (Franc) Jes. Romae Rhetoricam docuit, aliquot etiam Aristotelis Moralium libros laudabiliter interpretatus est. Inter alia, quatuor Volumina annuarum literatum Societ. Jesu typis vulgavit. Obiit, An. 1594. Videatur Thuanus, l. 109. Nicius Erythr. part. 2. Pinacoth. pag. 155. Alegambe, pag. 104.

BENDINELLUS (Ant.) Florentinus, An. 1549. floruit. Exaravit vitam Scipionis Africani: item, Annotationes Locorum Hist. quae habentur T. 2. Lamp. Grut. Vid. Hanckius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 136.

BENDIXIUS (Dominic) Snecanus, An. 1586. obiit. Sermones reliquit. Vid. Sweertius, pag. 221.

del BENE (Thomas) summam Theologiae edidit, An. 1655. Item, Tr. de Juramento: ut et de officio Inquisitionis. Vid. Funccins, T. 1. orbis, pag. 375.

BENEDICTUS (S.) Nursienfis, seculo VI. circa medium, Justino et Justiniano imperantibus, floruit. Condidit Regulam Monachorum, in 73. capita distinctam. Obiit, A. C. 543. Epitaphium ejustale est:

BENEDICTUS, Ananiensis Abbas, An. 820. claruit. Collegit Codicem Regu larum Monasticarum, in tres partes divisum. Prodiit hoc opus, An. 1664. cura et studio Holstenii.

BENEDICTUS, XII. Pontifex, antea Jacobus Fournerius dictus, A. 1372. obiit. Reliquit Comm. in Psalmos: librum de visione beatifica: Epistolas et Sermones. Vid. Carolus Visch, pag. 35.

BENEDICTUS (Alex.) Veronensis, scripsit de omnium morborum curis et remediis, An. 1533. Vid. Chioccus, pag. 10.

BENEDICTUS (Georg.) Harlamensis, carminibus famam sibi peperit. Vid. T. 1. Delit. Belg. pag. 506.

BENEDICTUS (Joh.) Germ. Med. scripsit de morbo Gallico. Bartholinus, in Med. poetis, pag. 135. refert, eum tam in literis fuisse exercitatum, ut Horatium Graece pari tum numero carminum, tum metro verterit: ob quam versionem ab Is. Casaubono commendatus Phil. Mornaeo cathedram Salmuriensem obtinuit.

BENEDICTUS (Joh.) Gallus, An. 1550. claruit. Observationibus Novum Testamentum illustravit.

BENEDICTUS (J. B.) Anno 1585. obiit. Extant ejus speculationes Mathematicae et Physicae. Vid. Thuanus, lib. 99.

BFNEDICTUS (Renatus) Andegavensis, Stromata in universa Biblia, Venet Anno 1569. contexuit

BENEFELD (Sebast.) Anglus, Theol. librum de Perseverantia Sanctorum, Anno 1618. exaravit.

BENETIUS (Cypr.) Aragonensis, Anno 1513. claruit. Scripsit Commentarium in Psalmos, et Tractatum de Christo contra Judaeos. Vid. Olearius in Abaco, pag. 122.

BENEVENUTUS An. 1318. floruit. Conscripsit Chronicon, in quo totius terrarum orhis tempora prosequitur. De Benevenuto a Rambaldis, vide infra RAMBALD.

BENEVOLENTIUS (Fabius) Senenfis, carmina condidit. Vid. T. 1. Delit. Ital. pag. 396.

BENJAMIN, Tudelensis, Judaeus, An. C. 1173. obiit. Descripsit Itinerarium, quod Benedictus Arias Montanus Latine transtulit. Idem Constant. L'empereur fecit. Vid. Zeillerus, part. 3. pag. 29. David Ganz in Zemach, pag. 138. affirmat, ipsum per tres mundi partes, Europam, Africam et Asiam, circum vagatum esse.

BENJAMIN Zoab, Judaeus, An. M. 5294. vixit. Quaestiones et responsiones collegit. Vid. Ganz, pag. 152.

BENIGNUS (Corn.) Viterbiensis, vir optime literatus, jam grandaevus, amore correptus, in delirio obiit. Vid. Pierius Valerianus de J. L. pag. 177.

BENINCASIUS (Corn.) JCtus, scripsit de Constitutionibus et privilegiis[?] Item, de Privilegiis paupertatis.

de BENINTENDIS (Petr.) JCtus, edidit Decisiones causarum Rotae Bononiensis, An. 1564.

BENIUS (Paulus) Eugubinus, Anno 1625. obiit. Extant ejus Commentarii in Aristotelis Poeticam et Rhetoricam: item, Disputationes de Annalibus Baronii. Ghilinus, vol. 1. pag. 184. ait, eum scripsisse etiam Comment. in sex priores libros AEneidos: item, in Sallustium. Confer Thomasinum, part. 1. pag. 350. et Imperialem, pag. 160.

BENCKENDORF (Mart.) JCtus, Scripsit repetitiones rubricae ad L. 1. ff. de Regulis Juris.

Imp. circa, An. C. 1085. floruit. Exaravit vitam Hildebrandi, sive Gregorii VII. Vid. Olearius in Abaco, pag. 76. et Schoock. in desperata caus. Papatus, cap. 10.

BEN SIRA, Hebraeus, juxta nonnullos nepos Jehosuae, summi Pontificis: juxta alios nepos Jeremiae prophetae fuit. R. Joses Levi ait, filiam Jeremiae, matrem ejus, in thermis gravidam factam esse, atque sic Ben Sira edidisse. Autor Meor Enaiim putat, ipsum tempore Simeonis Justi vixisse. Dav. Ganz, in Zemach, pag. 66. Ben Sira et Siracidem, vel autorem Ecclesiastici, pro uno et eodem habet. Interdum Hebraeorum Magistri dicta Ben Sira allegant, quae totidem verbis in Graeco textu occurrunt. Nonnunquam prorsus ipsum in numerum [?] vel Hagiographorum redigunt. Sententias ejus Paulus Fagius Latine reddidit, nec non Isnae A. 1542. vulgavit. Confer Buxtorfium, in Synapoga Judaica, pag. 81.

BENTHEIM (Ant.) Solem trinum, Theologicum, religiosum et Politicum, An. 1653. composuit.

BENTINUS (Mich.) Castigationes in Varronem, Festum Pompejum, et Nonium Marcellum elaboravit.

BENTIVOLUS (Carolus) JCtus Bononiensis, An. 1639. claruit. Vid. Bumaldus, pag. 47.

BENTIVOLUS (Guido) Cardinalis, Historiam Belgicam adornavit: Commentarios etiam rerum Ecclesiasticarum reliquit, quos a Clementis IIX. Pontificatu usque ad tempora Urbani IIX. perduxit. Plura Nicius Erythraeus, part. 2. Picoth. pag. 38. dabit.

BENTIVOLUS (Pius) Theologiam Thomae Aquinatis, Venet. An. 1585. in compendium redegit.

BENTIUS (Hugo) Senens. An. 1438. obiit. Scripsit in Aphorismos Hippocraris: in Artem Galeni: item, volumen Consiliorum, etc. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 239.

BENTIUS (Joh.) natus est, An. 1547: obiit, An. 1599. Argentinae docuit. Reliquit Thesaurum Graecum.

BENZO (Hieron.) Mediolanensis, Anno 1556. floruit. Tribus libris res Brasilianorum complexus est. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 14.

BENZO (Nicol.) scripsit de Catarrho, An. 1637. Vid. Alb. Bartholinus in Danis, pag. 104.

BENZONIUS (Rutilius) Romanus, condidit Speculum Episcoporum, Venet. An. 1595. Item, sex libros de Jubilaeo, Anno 1599. ut et Comment. in Mariae Canticum, libris quinque, An. 1606.

BERCHEMIUS (Arn. Laur.) Flander, obiit, An. 1559. Reliquit libellum piorum Carminum.

BERCHETUS (Tussart.) Catechismum Graeco Latinum, Anno 1614. publicae luci exposuit.

BERCHORIUS (Pet.) Pictaviensis, vixit seculo XIII. juxta Sixt. Senensem. Moralisationes Biblicas collegit et secundum literas alphabeti digessit. A quibusdam BERTHORIUS nominatur, de quo infra.

BERCHTHOLDUS (Steph.) JCtus, scripsit de Actione rei vindicationis: item, de Judiciis et processu.

BERCKRINGER (Daniel) Danus, dissertationem de Cometis, Amsterd. Anno 1665. emisit.

BERENGARIUS, Andegavensis Diaconus, An. C. 1040. floruit. Hic dogma Transsubstantiationis scriptis et ore impugnavit. Tandem Romam ad Concilium vocatus, et per metum palinodiam canere coactus est. Revocatio ipsius a Gratiano, Decretis de Consecrat.

Dist. 2. cap. Ego Berengarius, etc. inserta est. Pareus tamen in Medulla Hist. Eccles. pag. 293. Berengarium in sua opinione usque ad mortem constanter perseverasse, affirmat.

BERENGARIUS (Jac.) Carpensis, scripsit de Fractura cranii, Anno 1518. Item, Commentar. in Anatomiam Mundini, Bononiae, An. 1521. in 4.

BERENGOSUS, seculo XII. tempore Paschalis II. Pontificis, floruit. Composuit varios Sermones: item, 3. libros de laude et inventione S. Crucis. Videatur Sigebertus, de Viris Illustr. c. 157. Confer Olearium in Abaco, pag. 78.

BERENICIUS, An. 1670. circiter in Belgio innotuit. Ea erat in eo dicendi extemporalitas, ut semel audita ex tempore versibus comprehensa pure pariter ac eleganter efferret. Quin et saepius novellas vel chartas hebdomadales stans pede in uno ex Belgico in Graecum aut Latinum sermonem, eumque non solutum, sed metro alligatum transfundebat. Fecere ejus rei nonnulli periculum, eique Belgicum epigramma proposuerunt, quod ille sine omni mora Latine, et post breve intervallum etiam Graece cum omnium admiratione reddidit. Varias linguas ita loquebatur, ut singulae ipsi viderentur vernaculae, cumprimis Anglica, Italica, Gallica. De Latina lingua nihil aliud dicere attinet, quam literatissimum virum J. F. G. aliquando subveritum fuisse cum eo loqui Latine. Graecam usurpabat tanquam maternam, eamque prae caeteris in deliciis habebat. De omnibus fere priscis in utraque lingua Scriptoribus disserebat pro re nata solidissime. Spuria a legitimis discernebat, et quae phrases bonae, quae malae essent, accurata crisi distinguebat. Huc accedebat memoriae prodigium, qua comprehenderat totum Horatium, Virgilium, plurima Ciceronis et utriusque Plinii, ex quibus, quae velles loca, memoriter recitabat, addens librum et caput. Ex Graecis Homerum cum quibusdam Aristophanis Comoediis edidicerat. Cujas fuerit hic Berenicius, nemini unquam dixit. Vitam tantum tolerabat caminos verrendo, cultros acuendo, et similibus artium mechanicarum vilissimis. Compotationibus frequenter gaudebat. Tandem in palude, aqua et limo suffocatus, repertus est. Suspicantur nonnulli, eum in Gallia fuisse Professorem, alii Jesuitam aut alicujus ordinis Monachum: sed incerta horum omnium sunt judicia. Illud constat, facetissimum libellum, qui nuper hoc titulo prodiit, Georgarchontomachiae, sive, expugnatae Messopolis libri duo, esse a Berenicio conscriptum. Vid. Borremansius, in Var. lect. cap. 6. pag. 59. et seqq. ex quo haec desumsimus.

BERETTARIUS (Sebast.) Jes. scripsit vitam Josephi Anchietae, per quem in insulis Canariis Deus admirabilia, ac supra naturae vires fecisse dicitur. Videatur Nicius Erythr. part. 2. Pinacoth. pag. 113.

BERGENSIS (Gerh.) Medicus, A. 1583. obiit. Scripsit de herba Panacea: de Peste: de Penis dolore. Vid. Sweertius, pag. 277.

BERGERUS (Sim.) concinnavit catalogum Medicamentorum, Spagirice praeparatorum, An. 1606.

BERGIUS (Matth.) Brunswicensis, Altorfii Philosophiae moralis Professor fuit. Scripsit libros de Religione, quibus, si edantur, plurimos hac aetate Theologorum errores correctum iri, Casp. Scioppius lib. 4. suspect. lect. epist. 1. pag. 241. asseverat. Bergii Epitaphium tale legitur:

M.Matthias Bergius, Brunswic. in Altorf. Norib. Acad. et hic professor hoc Epitaphium sibi ipse fecit. Obiit, d. 22. Aug. An. Chr. M. D. XCII. cum vixisset annos 56.

BERGIUS (Joh.) Theologus, Anno 1619. floruit. Scripsit Tr. de quaest. an Evangelicae per Germ. Ecclesiae in fundamento fidei dissentiant, An. 1627.

BERGOMAS (Jac. Philipp.) Anno 1518. obiit. (Vide infra, FORESTUS) Scripsit Chronicon, Supplementum Supplementi dictum, quod incipit ab O. C. et desinit in An. 1503. Librum quoque de claris mulieribus Christianis composuit, quem Beatrici, Arragoniae et Bohemorum Reginae, dedicavit.

BERIGARDUS (Cl.) Molinensis, edidit Circulum Pisanum de Veteri et Peripatetica Philosophia, Utini, An. 1643.

BERIGARDUS (P.) Claudii filius, A. 1645. claruit. Hippocratis Aphorismos rythmico versu latino, ut discentium memoriae consuleret, brevissime expressit.

BERINGERUS (Erich.) Anno 1614. Discursum Historico-polit. de Historici officio edidit.

BERINGIUS (Vitus) Viburgens. Danus, natus est, Anno 1617. Promisit Historiam rerum Danicarum. Carminibus editis ingentem famam sibi comparavit. Vid. Vindingius in R. H. pag. 392. Barthol. in Danis, pag. 149.

BERKELIUS (Abrah.) An. 1670. Epicteti Enchiridion et Cebetis Tabulam cum notis doctissimis edidit. Stephani fragmentum itidem notis exornavit. Promisit et integrum Stephanum.

BERLAYMONTIUS (Philipp.) An. 1637. obiit. Paradisum puerorum, An. 1618. teste Sweertio, excudi fecit. Vid. Alegambe, pag. 404.

BERLENDUS (Joh. Paul.) Bergomas, An. 1623. obiit. Edidit Metaplasmum symbolicae visionis mulieris amictae Sole.

BERLICHIUS (Burch.) scripsit de Justitia hujus temporis, An. 1635. item, de jure novercarum.

BERLICHIUS (Matth.) JCt. Decisiones aureas, An. 1673. item, Conclusiones Practicabiles, Anno 1652. edi curavit.

a BERLICOM (Andr.) Elementa de rerum naturalium gravitate 12. libris, An. 1656. Roterod. complexus est.

BERLICOMIUS (Baldus) Silvaeducensis, Anno 1599. vixit. Encomium strenuae mulieris reliquit. Extat in Delit. Belg. T. 1. pag. 565.

BERLINUS (Joh.) Apologiam pro immaculata conceptione B. Virginis, Anno 1630. condidit.

BERNAL (Aug.) Magolensis, Hisp. de Incarnatione Verbi, An. 1639. scribere coepit: item, de Sacramentis in genere, fol. An. 1651. Vid. Alegambe, pag. 49.

BERNARTIUS (Joh.) Mechliniensis, An. 1614. obiit. Reliquit Commentar. in Statium Papinium: et alium in Boethium de Consolatione Philos. item, Tractatum de utilitate Historiae lectu dignissimum. Vid. Sweertius, pag. 396.

BERNARTIUS (Ulmerus) Flander, An. 1570. mortuus est. Librum de Poenis Canonicis, teste Sweertio, elaboravit.

BERNEGGERUS (Matth.) natus est, An. 1582: obiit, An. 1640. Composuit Notas in Suetonium, Quaestiones in Taciti Germaniam, Observationes Historico-Politicas, Orationes, Epistolas, etc. Prodiit etiam sub nomine Theodosii Berenici Tuba pacis Anti Scioppiana, cujus Berneggerus autor est. Mortuo Joh. Henr. Boclerus parentavit. Vid. Spizelius, in Theatro Honoris, pag. 350.

BERNHARDI (Bonhomo) Bergomas, Anno 1401. obiit. Scripsit de Venenis: item, tres libros obscurarum Medicinalium quaestionum.

BERNHARDINUS, Senensis, An. 1444. obiit. A Nicolao V. Pontifice, A. 1450. inter Sanctos relatus est. Opera ejus quinque Tomis continentur. Vid. Ph. Labbe, T. 1. dissert. pag. 185. Olearius in Abaco, pag. 80.

BERNHARDINUS (Joh. Bapt.) Scripsit de religiosae perseverantiae praesidiis, Antv. An. 1622.

BERNHARDINUS, Arevallensis, scr. de Correctione fraterna. Vid. Bibl. Hisp. p. 251.

BERNHARDUS (Carthus.) scripsit Dialogum de misericordia et miraculis S. Mariae. Prodiit, An. 1493.

BERNHARDUS, Claraevallensis Abbas, An. 1153. aetatis 63. obiit. Opera ejus Bellarminus, in Catalogo Script. Eccl. pag. 142. enumerat. Vitam Bernhardi Guilhelmus quidam scribere coepit: Arnoldus vero, Abbas Bonaevallis, perfecit et in 4. libros digessit. Verbis S. Scripturae ita ab infantia se addixit, ut quoties aliquid loqui aut scribere tentaret, toties in verba et sententias S. Scripturae prorumperet. Universa ejus scripta (inquit Sixtus Senensis ) nihil aliud sunt, quam centones divinorum voluminum, quibus Vet. et Nov. Test. dicta adeo commode et apte inserta sunt, ut ibi nata esse credantur. De ejus stilo ita Erasmus in Ciceroniano, pag. 154. Bernhardum agnosco virum bonum, quae pars est Oratoris, natura compositum ad urbanitatem, et ad dictionis leporem: sed adeo non Ciceronianus, ut e scriptis vix suboleat, unquam illi lectum Ciceronem. Vid. Carolus Visch, pag. 39. Olearius in Abaco, pag. 80.

BERNHARDUS, Carnotensis, e Cancellario Ecclesiae Carnot. factus est Cornubiae in minore Brit. Episcopus, tradente Rob. de Monte. Sarisberiensis nominat eum perfectissimum inter Platonicos sui seculi: aliquando Grammaticum vocat, ut l. 1. c. 5. Confer eundem l. 7. policr. c. 13. ubi carminum ejus meminit. Vid. Reinesius ad Daumium, pag. 294.

BERNHARDUS, Compostellanus, JCtus, scripsit Apparatum in Decretales, jussu Innocentii IV.

BERNHARDUS, Geystensis, seculo XIII. vixit. Composuit Palponistam versibus Rythmicis, in quo Aularum pestes, adulatores, miserias quoque Principum et Curialium depingit. Reinesius in Epist. ad Daumium, pag. 294. Germanum fuisse, autumat. Edidit eum una cum Notis Christ. Daumius, Anno 1660.

BERNHARDUS, Morlanensis, vel, Morvalensis, An. C. 1140. floruit. Exaravit 3. libros de contemtu mundi, versu dactylico rythmico, quos primus omnium Matth. Flacius Illyricus, An. 1557. Basileae evulgavit, et quidem integriores, quam deinde Bremae, Anno 1597. Nathan Cythraeus, qui primum se publicare eos falso putavit. Autoris nomine adjecit postea, A. 1610. Rostochianae editioni Eilhardus Lubinus de Vanitate mundi libellum, cujus initium: Chartula nostra tibi mandat, dilecte, salutem.

BERNHARDUS Silvester, (de aetate nondum constat) Megacosmum et Microcosmum diverso carminum genere, prosa intermixta, elaboravit. Dicitur adhuc latere in Bibliothecis. Vid. Barthius in Adv. 56, 10. qui testatur, se ipsum vidisse olim Heidelbergae.

BERNHARDUS (Joh. Bapt.) Patricius Venetus, Seminarium totius Philosophiae, Aristotelicae et Platonicae, Tomis III. Anno 1599. fol. complexus est.

BERNHARDI (Joh.) Auonensis Eremita, Vocabularium Ecclesiasticum composuit. Prodiit Venet, An. 1607.

BERNHARDUS (Lucas) Brixianus, LXXX. Chrysostomi Homilias Latine transtulit. Vid. Simlerus.

BERNIUS (Franc.) Ferrariensis, edidit Moralitatis arcana, ex Symbolis Pythagorae, Ferrariae, An. 1669. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 56.

BERNO, Augiensis, An. 1045. obiit. Texuit librum de officio Missae. Videatur Bruschius, de Monaster. pag. 11. Phil. Labbe, T. 1. de Scr. Eccl. pag. 200. Olearius, pag. 83.

BERO, vel, BEROUS (August.) Bononiens. JCtus, obiit, A. 1554. aetatis 79. Vir erat laboriosus potius, quam subtilis. Edidit volumina Responsorum. Scripsit etiam in 1. 2. 3. et 5. Decretalium. Vid. Guid. Panzirolus, in JCtis 3, 49. Bumaldus, pag. 25.

BEROALDUS (Matthaeus) Anno 1575. claruit. Scripsit Chronicon, in quo ex solis Scripturis temporum rationem constituere studuit, rejectis omnibus scriptoribus profanis. Unde Chronologia ejus summis quibusque viris valde improbata est, imprimis Jos. Scaligero, qui eam fanaticam appellat. Vid. Colomesius, in Gallia Orient. pag. 45.

BEROALDUS (Nic.) ab Erasmo in Ciceroniano, pag. 169. ita describitur: Nicolaus Beroaldus illaborato fluxu Joh. Pino non dissimilis: verum is in hoc genus nunquam nervos intendit suos, dicendo, quam scripto felicior. Quid possit, satis divino: sed est magni laboris fugitantior.

BEROALDUS (Phil.) Bononiensis, Senior, natus est, A. 1450: obiit, An. 1510. Suo tempore inter praestantes Philologos habitus erat. In Suetonium, Apulejum, aliosque commentatus est. Picus Mirandulanus ipsum Bibliothecam vivam et ambulans Museum vocare non dubitavit, quo elogio alias Longinum Rhetorem Eunapius dignatus est. Vid. Jovius, in Elog. numero 51. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Ital. pag. 398. Videatur Bumaldus, pag. 197.

BEROALDUS (Phil.) Junior, An. 1515. floruit. Primum Bononiae, deinde Romae, literas humaniores professus est. Ad extremum amicorum liberalitatevitam ducere coactus est. Reliquit quatuor libros Carminum. Vid. Pierius Valerianus, de Inf. Literat. pag. 48. item, Bumaldus, pag. 199.

BERONICIANUS, [gap: Greek word(s)] , Sardensis, celebris Sophista fuit. Eunapius, pag. 160. vocat [gap: Greek word(s)] , i. e. virum Philosophiae nomine non indignum. Addit, eum plene Gratiis litasse.

BEROSUS, [gap: Greek word(s)] , Babylonius, Beli sacerdos, sub Ptolemaeo Philadelpho Rege floruit. Scaliger in Eusebium, pag. 248. in ejus nomen inquirit, et Berosum, quasi filium Oseae dici existimat. Condidit Historiam Babylonicam vel Chaldaicam 3. libris, ex qua fragmenta quaedam Josephus. l. 1. contra Apionem: item, l. 1. Ant. Jud. c. 5. ut et Eusebius in Chronico, pag. 5. 6. 8. 40. adducunt. Berosi etiam Vitruvius 9, 9. Tertullianus, in Apologet. c. 19. Clemens Alex. l. 1. Strom, mentionem faciunt. Plinius, l. 7. c. 37. autor est, Athenienses Beroso ob divinas praedictiones publice in Gymnasio statuam inauratâ lingua posuisse. Annii Viterbiensis Berosus cum vero Beroso nihil commune habet: ex meris mendaciis atque nugis constat Vid. Chr. Rupertus, in Hist. Univers. cap. 2.

BERSAQUIUS (Dionys.) Atrebas, JCtus, scripsit de origine, serie et gestis Comitum Artesiae.

BERSMANNUS (Georg.) Annaebergens. Anno 1538. natus est: obiit, An. 1611. Lipsiae Joachimo Camerario in professione Poetica successit: inde, quod formulae Concordiae subscribere nollet, dimissus, et Servestam vocatus, ibique Gymnasii rector constitutus est. Virgilium, Horatium, Ovidium, Lucanum, etc. notis et scholiis illustravit. Philen, Graecum Scriptorem, Latinis versibus reddidit. Composuit Paraphrasin poeticam Psalmorum. Carmina ejusdem occurrunt in Delit. Germ. T. 1. pag. 424. Videatur J. P. Lotichius, part. 3. Bibl. Poet. pag. 103.

BERTACHINUS (Joh.) JCtus, A. 1465. floruit. Librum de Gabellis condidit: item, Repertorium. Vid. Guid. Panzirolus, in JCtis, l. 2. c. 124.

BERTACHIUS (Dominic.) scripsit de spiritibus et facultate vitali, Venet. Anno 1584.

BERTAPALIA (Leonhartus) Paduanus, composuit Recollectam, super 4. Can. Avicennae, impressam Venetiis, A. 1499.

BERTELIUS (Joh.) Lovaniensis, A. 1607. obiit. Scripsit de Diis Deorumque sacrificiis teste Sweertio: Item, 26. Dialogos in Regulam S. Benedicti. Historiam quoque Luxemburgensem exarasse dicitur.

BERTERIUS (Philipp.) duos libros [gap: Greek word(s)] , in 4. A. 1608. elaboravit.

BERTET (Joh.) Jesuita, celebris Mathematicus, Orient. linguarum quoque satis peritus esse dicitur.

BERTHALDUS (Pet.) composuit singularem librum de Ara, Anno 1636. item, Florum Francicum, Anno 1659. libris quatuor.

BERTHOLDUS, Constantiensis, ut putant, An. 1100. obiit. Exaravit Historiam sui temporis. Vid. Zeillerus, part. 1. Scr. Hist. pag. 18. Olearius in Abaco, pag. 84.

BERTHOLDUS (Andr.) librum de Terra Sigillata, in Germania reperta, Anno 1513. publicavit.

BERTORIUS (Pet.) Pictaviensis, An. C. 1260. claruit. Composuit Morale reductorium Vet. et Nov. Test. in 4. libros divisum, in quo, praetermisso historico sensu, universae Scripturae capita tropologice exposuit. Vide supra, BERCHORIUS.

BERTIUS (Petrus) vir doctissimus, Beveris in Flandria, A. 1565. natus est. In Leydensi Academia moralem Philosophiam publice docuit. A Galliarum Rege titulo Geographi Regii honoratus fuit. Schismate in Belgio orto, Galliam petiit, ibique professionem accepit, cum prius in religionis Christianae contraversiis sententiam mutasset. Reliquit Tabulas Geographicas: libros tres rerum Germanicarum, etc. Ptolemaei Geographiam Graece Latineque emendatissime edidit, additis multis antiquis Geographis. Cum Arminio adhuc adhaereret, Hymenaeum desertorem luci tradidit. Vid. Sweertius, in Ath. Belg. pag. 602.

BERTRAMUS, Presbyter, scripsit librum de Corpore et Sanguine Domini in Eucharistia.

BERTRAMUS (Corn. Bonavent.) Pictothoarsensis, JCtus et Philologus celeberrimus, Anno 1594. obiit. Genevae linguam Hebraicam docuit, ibique Santis Pagnini Thesaurum magna accessione locupletavit. Commentarium etiam de Politia Judaica elaboravit. Relicta Genevâ, Franckenthalam sese contulit, ubi Lucubrationes Franckenthalenus composuit. Tandem Lausannam evocatus, ibidem in publica prosessione obiit. Vid. Thuanus, l. 109. et Colomesius in Gallia Orient. pag. 68.

BERTRANDUS (Joh.) Gallus, JCtus, adornavit duos libros [gap: Greek word(s)] , i. e. de Vitis JCtorum veteris Romae, in 8. An. 1617. Ejus Vita praemissa est operi jam laudato.

BERTRANDUS (Pet.) Eduensis Episcopus, Anno 1349. obiit. Scripsit de Jurisdictione Ecclesiastica. Vid. Phil. Labbe, T. 2. Diss. de S. E. pag. 185. Olearius in Abaco, pag. 366.

BERTRANDUS (Steph.) JCtus, edidit Consilia 8. voluminibus: item, Tract. de secundis Nuptiis.

BERTRUCCIUS (Nic.) condidit Methodum morborum cognoscendorum: item, Collectarium artis Medicae tam Theoricae, quam Practicae. Floruit, An. 1312. Vid. Bumaldus, pag. 173.

BERTULPHUS (Hilar.) Gandavensis, A. 1530. floruit. Reliquit versus. Cum Erasmus ei aliquando ad prandium vocato dixisset: Lude mihi carmen, cujus principium nasus Bertulphi (erat enim nasi longitudine conspicuus) ex tempore Erasmo satisfecit. Videatur Sweertius, pag. 347.

BERUS (Lud.) in Psalmos poenitentiales, An. 1551: item, de arte moriendi commentatus est. Andr. Rivetus, T. 2. Oper. pag. 409. memorat, eum etiam li brum confecisse de fuga Pestis.

BERZETTUS (Nicol.) Vercellensis, composuit Praxin bene meditandi, Anno 1609. Vid. Alegambe, pag. 348.

BESANTINUS, [gap: Greek word(s)] ab Etymologici M. scriptore allegatur, in [gap: Greek word(s)] . Est idem qui Helladius, uti recte observat Jonsius, de Script. Hist. Philos. 1, 2. pag. 13.

BESLERUS (Mich. Rupert.) composuit Observationes Medico Anatomicas: item, Gazophylacium rerum naturalium, An. 1642.

BESOLDUS (Christoph.) JCtus, natus est, An. 1577: obiit, An. 1638. Tubingae et Ingolstadii jura docuit. Scripsit Consilia Juridica: Thesaurum Practicum: Politicas quaestiones: Historiam Constantinopolitano-Turcicam, etc. Mortuo parentavit Joh. Jac. Speidelius.

BESOZZUS (Pet.) A. 1437. claruit. Scripsit tract. de Appellationibus: item, tres libros de Legatis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 213.

BESSAEUS (Pet.) edidit Democritum et Heraclitum Christianum, Anno 1618. Coloniae. Item, Conciones Dominicales, 4. Tomis.

BESSARIO, [gap: Greek word(s)] , patria Trapezuntius, dignitate Nicaenus Episcopus, postea Card. ab Eugenio IV. creatus, A. 1473. aetatis 77. obiit. Platonicae Philosophiae unice addictus fuit, pro qua contra Georgium Trapezuntium, Platonis calumniatorem, quatuor libros edidit. Inter alia etiam librum de Sacramento Eucharistiae composuisse dicitur. Lepidum est, quod Jovius de eo in Elogiis, numero 24. memorat: Ferunt, tres summae autoritatis Cardinales (Paulo Pontifice, morte sublato) cum eo decreto, ut Pontificem salutarent, abditum in cella conclavis adiissent, nec admitterentur a Nicolao Perotto janitore, quod tum vir ineptus lucubranti parcendum diceret, usque adeo stomachatos, ut sese indignanter avertentes responderent: Ergo nec prensanti, nec roganti quidem summa dignitas erit inculcanda, ut, cum e coelo suffragia expectet, superbis demum et stolidis janitoribus pareamus? Statimque suffragia Xysto detulisse, quo repente renunciato adoratoque, Bessarion dixisse fertur: Haec tua, Nicolae, intempestiva sedulitas et tiaram mihi, et tibi galerum eripuit. Apud Chalcocondylam, l. 6. Hist. pag. 250. ejusmodi Encomium occurrit: Bessarion tanto erat instructus a natura intellectu, ut praestantissimos Graecorum, non dico, aequaret, verum superaret. Judicio in re qualibet plurimum pollebat. Graecarum Latinarumque literarum tanta peritia huic viro inerat, ut facile eruditionis palmam inter omnes caperet. Nicolaus, qui Eugenio successit, virum hunc coluit plurimum. Haec ille. Ex Aristotele Bessarion 14. libros Metaphysicorum: item, Theophrasti Metaphysica, et libros 4. Xenophontis de factis et dictis Socratis transtulit. Scripsit etiam Graeco sermone quaedam ad Plethonem, cujus discipulus erat, de eo quod per se subsistit: et Epistolas responsorias ad eundem. Bessarionis Epistolam, vulgari Graecorum lingua compositam, Joh. Meursius edidit una cum Hesychio Illustri, pag. 57. et notis illustravit, pag. 257. Epitaphium tale sibi fecit vivus:

BESSELMEIERUS (Sebast.) composuit Historiam obsidionis Magdeburgensis, An. 1550. Extat apud Simon. Schardium, vol. 2. Germ. Script. pag. 518.

BESSIANUS (Joh.) Annotationes in Consuetudines Arvernorum construxisse dicitur, An. 1652.

BETERA (Felicianus) librum de Variolis et Petechiis, Brixiae, Anno 1591. concinnavit.

a BETHUNIA (Everh.) Graecista vulgo dictus est, ed quod librum carmine conscripserit, cui titulus, Graecismus. Vid. Sweertius, pag. 233.

BETOLAUDUS (Rolandus) Lemovix, carminibus inclaruit. Vid. Tomus 1. Delit. Gall. pag. 506.

BETOTTUS (Franc.) Bononiens. Anno 1638. floruit. Struxit libellum de laude Logices.

BETSBURGIUS (AEgid.) Flander, JCtus, scripsit de Usura centesima, besse, triente, etc. Extat ejusdem declaratio, qua disputatur, an JCti jura Civilia sine eloquentiae ope intelligere atque exponere possint?

BETTINUS (Mar.) Bononiensis, A. 1657. obiit. Reliquit Apiarium Mathematicum: item Ludovicum Silviludium: ut et Rubenum, Hilarotragoediam satyropastoralem. Vid. Bumaldus, pag. 161. Alegambe, pag. 323.

BETTUS (Claud.) Mutinensis, Medicus, An. 1545. floruit. Exaravit Commentarium de Anima: et Institut. Syllogismi.

BETTUS (Joh.) reliquit Tract. de ortu et natura Sanguinis, editum Londini, Anno 1669. in 8. Huic Tractatui annexa est Historia Thomae Parre, Angli, annos 152. et 9. menses nati.

BETULIUS (Matth.) in Epistolam Pauli ad Galatas, An. 1613. quaedam meditatus est.

BETULIUS (Xystus) alias Birck dictus, An. 1500. natus est: obiit, Anno 1554. In Basileensi Academia aliquando Professor fuit: postea Gymnasio-Augustano magna cum laude XVI. annis praefuit. Scripsit in Lactantium, et aliquot libros Ciceronis. Composuit etiam Annotationes in carmina Sibyllina; Item, Susannam Comoediam. Vid. Thuanus, lib. 13.

BETUSSUS (Josephus) Venetus, quae ediderit, Ghilinus, vol. 1. pag. 135. te docere poterit.

BEVELET (Matth.) composuit duo volumina sermonum in Dominicas et Festa, An. 1673.

BEVEREGIUS (Guil.) Presbyter Ecclesiae Anglicanae, edidit An. 1669. Institutiones Chronologicas, in 4. Item, [gap: Greek word(s)] , sive Pandectas Canonum et Conciliorum, 2. voluminibus, fol. Anno 1672.

BEVEROVICIUS (Joh.) Medicus, scripsit de Calculo, An. 1638. Collegit etiam varias Epistolas doctorum virotum de Termino vitae fatali, An. 1639. Vid. Voss. in Theol. Gent. pag. 584. 1096.

BEVERUS (Joh.) alias Siriacus, Hanno, Anno 1563. obiit. Fecit Commentarium in Aristotelem de Physica auscultatione. Habitus est sui temporis ac seculi Aristoteles. Vid. Sweertius, pag. 397.

BEUMLERUS (Marcus) An. 1612. obiit. Scripsit de sacramentali conjunctione et vera communione corporis sanguinisque Christi, contra refutationem Consensus Orthodoxi.

BEURERUS (Joh. Jac.) An. 1598. Friburgi vixit. Exaravit Synopsin Historiarum, et methodum novam, An. 1609. Titum Pomponium Atticum de tranquillitate vitae eruditi hominis: Angarias Turcicas hodiernae Ecclesiae Graecae, An. 1595.

BEURHUSIUS (Frid.) composuit Paedagogiam Logicam: item, Analysin in 7. Psalmos poenitentiales.

BEURLINUS (Jac.) Tubingensis Theologus, An. 1520. natus est: obiit, Anno 1561. Condidit librum contra Petrum a Soto: item, Enarrationem Epistolae S. Johannis.

BEUSTIUS (Joach.) JCtus, natus est, Anno 1522: obiit, An. 1597. Cum Jurisprudentia Theologiam copulavit, quemadmodum ex Postilla, ab ipso scripta editaque, videre licet. Extat etiam Tractatus ejus de Nuptiis. Carmina ejus habentur, T. 1. Delit. Germ. pag. 640.

BEUTERUS (Mich.) JCtus, An. 1587. Argentinae obiit. Vulgavit Compendium Historiae Univers. Item, Comment. in Taciti Germaniam. Vid. Voss. de scient. Math. pag. 192.

BEUTHERUS (Jac. Lud.) Demonstrationem edidit, Comites Palatinos Rheni a stirpe Caroli M. descendere.

BEUTHERUS (J. M.) JCtus, scripsit de Jure Praelationis, An. 1632. Item, de Appellationibus.

natus est, An. 1578: obiit, Anno 1627. Collegit Apophthegmata Christiana: item, Theatrum Vitae Humanae, 8. Tomis constans. Adornavit etiam Biblia sacra variarum translationum, Tomis tribus. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag, 183.

BEYERUS (Andr.) composuit tractatum de Siclo sacro et regio, An. 1667. BEYERUS (Hartm.) Francofurtensis, An. 1577. obiit. Comment. in omnes libros Biblicos confecisse dicitur. BEYERUS (J. Hartm.) Praxin Stereometriae, An. 1603. elaboravit.

BEYMA (Jul.) JCtus, mortuus est, An. 1595. Scripsit in universam materiam Contractuum: item, de mora, nec non de pignoribus.

BEZA (Theod.) Genuensis Theologus, An. 1519. natus est: obiit, Anno 1605. Ex omnibus ejus scriptis Annotationes majores in Novum Test. maxime commendantur. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. Praest. Theol. pag. 209. Thuanus refert l. 134. eum biennio ante mortem ita obliviosum factum, ut statim eorum, quae dixerat, oblitus fuerit. Carmina ejus leguntur T. 3. Delit. Gall. pag. 578. nomine Adeodati Sebae, Vesaliensis, sub quo latere voluit. Videatur elegans Epitaphium Adeodati Sebae inter Carmina Josephi Scaligeri, pag. 107. De eo ita Scaliger in Excerpt. p. 47. Beza fuit valde pulcer senex, 86. annorum et 114. dierum, habebat fontem in pede, qui ipsi vitam praerogavit. Et paulo post: Beza fuit valde praestanti forma, ut judicaretur aliquis Princeps; in ea fuit haeresi, ut probaret no vam pronunciationem Graecam. Vid. Lotich. B. Poet. part. 4. pag. 42. Confer Bisselium, in 1. Septennio hujus seculi, pag. 334.

BIANCHIUS (M. Ant.) Patav. An. 1548. obiit. Scripsit Practicam Criminalem: item, de Indiciis homicidii. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 190.

BIANCOLELLUS (Caes.) Italus, hoc tempore claret. Vid. Gr. Laetus in J. R. pag. 173.

BIARDUS (Joh.) Gratianopolitanus, Gallus, An. 1622. obiit. Edidit librum pro autoritate Pontificis. Vid. Alegambe, pag. 373.

BIAS, [gap: Greek word(s)] Prienensis, unus e VII. Graeciae Sapientibus, Olymp. XLIV. floruit. Juxta Laertium, Poema de Jonia condidit.

BIBAUTIUS (Guil.) Tiletanus Flander, An. 1535. obiit. Reliquit Orationes: sermones Monasticos: item, Carmen in laudem S. Joachimi.

BIBIENNA (Bernh. Divitius) Poeta tempore Leonis X. Pontif. floruit. Composuit admirabili lepore Comoediam, Calandram. Abdicavit in ea primus numeros, ut vernaculos sales dulcius atque liquidius auribus faeminarum infunderet, inquit Jovius in Elog. numero 65. pag. 151.

BIBLIANDER (Theod.) Theol. A. 1514. natus est: obiit, An. 1564. Isnovae Bibliorum editioni, An. 1543. Tiguri factae (quam Leo Judae inchoaverat) ultimam manum imposuit, operâ Conradi Pellicani et Pet. Cholini adiutus. Quam translationem Hispani Theologi diu post recognitam per Guil. Revillium denuo Lugduni excudi curaverunt. Notanter Thuanus, l. 36. Hoc eo (inquit) commemorandum duxi, ut Versionis, tanti apud nos et Hispanos factae, origo cognosceretur, et insigne documentum extaret, quid utilitatis ex Adversariorum libris et industria, si remotis odiis charitatem et aequitatem induamus, ad DEI gloriam capi possit.

BIBULUS, M. Calpurnii Bibuli filius, tempore Julii Caes. claruit. Libellum de Gestis vitrici sui, M. Bruti, ex quo aliqua refert Plutarchus in vita Bruti, composuit.

BICCIUS (Georg.) Budissinus, JCtus, Argentinae docuit. Natus est, A. 1603. Scripsit de rebus quotidianis.

BICLARIENSIS (Johannes) Lusitanus, Monasterii Biclariensis Conditor et postea Episcopus Gerundensis, Anno 600. floruit. Ad Victoris Tunnunensis Chronicon Supplementum adjecit, idque usque ad 4. Recaredi annum, qui est, A. C. 594. perduxit. Chronicon istud Henr. Canisius, vulgavit. Vid. Phil. Labbe, T. 1. Diss. de S. E. pag. 517. Olearius in Abaco, pag. 231.

de BICTIS (Phil.) JCtus, edidit Epitomen Consiliorum et Commentariorum, Anno 1660. Bonon.

BIDEMBACHIUS (Felix) Theol. A. 1613. obiit. Edidit Themata Connubialia et Funebria.

BIDERMANNUS (Jacob.) Suevus, Jes. Anno 1639. obiit. Reliquit Comoedias atque Tragoedias, quae post ejus mortem in lucem prodierunt, Anno 1666. Eae sunt Belisarius, Cenodoxus, Cosmarchia, Josephus, Macarius Romanus, Philemon Martyr, Jacobus Usurarius, Joh. Calybita, Josaphatus, Stertinius, etc. Scripsit etiam Utopiam, Vid. Leo Allatius in Apibus, pag. 138. Alegambe, pag. 193.

de BIE (Jacobus) Antverp. natus est, Anno 1584. Vulgavit aurea Numismata a Julio Caes. usque ad Heraclium Imp. An. 1615. A quibusdam BIAEUS nominatur. Vid. Sweertius, p. 355. Hanckius, part, 2. pag. 173.

BIEL (Gabr.) celebris Scholasticus, Anno 1490. floruit. In Tubingensi Academia, An. 1495. obiit. Scripsit Commentarium in quatuor libros Sententiarum: Item, de Monetis. Vid. Olearius, pag. 171.

BIESCHIUS (Canutus) Kertemundensis, natus est, Anno 1575: obiit, An. 1612. Vid. Vindingius, pag. 229.

BIESENTHALIUS (Henr.) scripsit de Quaestione, utrum Peccata fidelium in extremo Judicio sint publicanda, Anno 1617. in 4.

BIESIUS (Nicol.) Gandavens Medicus, natus est, An. 1516: obiit, Anno 1572. Lovanii Medicinam publice docuit. Edidit Comment. in Artem Medicam Galeni: libellum de opinionum varietate: libros quinque; de Natura: item, sex libros de Republ. Vid. Sweertiuspag. 571.

BIGNAEUS (Margarinus) vel de la Bigne, Caenomanensis, An. 1576. claruit. Condidit Bibliothecam S. Patrum. Primo ea 8. tantum Tomis constabat: postea in immensum crevit, et ad XVII. Tomos perducta est. Videatur Labbe, in B. B. pag. 122.

BIGNANUS (Innocent.) Dominicale annuale, 2. Voluminibus, Moguntiae, An. 1668. in 4. complexus est. BIGNONIUS (Hier.) Anno 1656. obiit. Notas in Formulas Marculfi conscripsit.

BIGNONIUS (Marius) edidit Encyclopaediam Concionum, Anno 1663. quatuor voluminibus.

BIGOTIUS, immortalem famae suae testem Jul. Caesarem Scaligerum nactus est, Exercit. 107. sect. 15. a quo profundissimus Aristotelis Interpres appellatus est. AEmulum habuit quendam, Castellanum dictum, qui Peripateticis magnopere infensus erat. Is, ut Bigotium Francisco I. Galliarum Regi, exosum redderet, Aristotelicos Aristocratiam Monarchiae praeferre, affirmavit, atqve sic animum Regis ab ejus amore alienavit. Rem totam prolixe narrat Phil. Melanchthon, in Resp. ad Colonienses.

BIGUS (Lud.) Pictorius, Ferrariensis, carminibus nomen sibi comparavit. Vid. T. 1. Delit. Ital. p. 404.

BILGEN (Alb. Otto) Comitum a Solms Arborem Genealogicam, An. 1622. in lucem misit.

BILIUS (Andr.) Mediolanens. Anno 1420. floruit. Scripsit Historiam Mediolanensium et Longobardorum: item, de propagatione Ordinis Augustiniani.

BILLEBIUS (Joh. Conr.) JCtus et Poeta Stralsundens. Trifolium sacrum, A. 1675. edidit.

BILLETZ (Joh.) scripsit de Ecclesiasticis Constitutionibus. Habetur inter Manuscriptos Lips. teste Fellero.

BILLICHIUS (Ant. Gunth.) Archiater Oldenburgensis, scripsit de vanitate Medicinae Chymicae, Anno 1643.

BILLICHIUS (Everh.) commentatus est de ratione submovendi praesentis temporisdissidia.

BILLIUS (Jac.) Prunaeus, vir Graece doctissimus, An. 1581. aetatis 47. Lutetiae obiit. Multos vett. Graecos Patres eleganter transtulit, notisqve illustravit. Edidit etiam formulas Graecarum locutionum: item, Anthologiam sacram. Carmina ejus extant, T. 1. Delit. Gall. Pag. 515. Vid. Thuanus, l. 74.

BILSTENIUS (Joh.) edidit Apodixin Catholicae doctrinae: item, Syntagma artium liberalium Philippo Ramaeum, Anno 1596.

BINCHIUS (Joh.) condidit Mellificium Theologicum, quinque partibus distinctum, An. 1652.

BINDERUS (Christ.) Wirtembergens. Theologus, vixit An. 1614. Scripsit Sophistam [gap: Greek word(s)] de Jesuitarum Sophistica: item, Notas in Cap. IX. Danielis.

BINETUS (Claud.) Bellovacus, carmina reliquit. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 539.

BINETUS (Steph.) Divionensis, Anno 1639. obiit. Tesseram salutis in lucem protulit. Vid. Alegambe, pag. 425.

BINIUS (Severinus) Randelradiensis, Tomos Conciliorum Ecclesiast. Notis illustravit, An. 1636.

BINNINGERUS (Joh. Nicol.) Observationes et Curationes medicinales, Anno 1673. conscripsit.

BINSFELDUS (Pet.) JCtus, A. 1590. floruit. Scr. Tract. de Usuris: Enchiridion Theologiae Moralis: item, librum receptarum in Theologia sententiarum.

BION, [gap: Greek word(s)] Borysthenita, An. 4. Olympiadis CXXXIV. obiit. Diogenes Laertius eum inter Philosophos numerat. Ajunt, Bionem revera Deos esse negavisse.

BION, Proconnesius, Pherecydis Syrii aequalis fuit. Ejus Clemens Alex. l. 6. Stromat. meminit, dicitque, ipsum Cadmi Milesii libros quoad capita transcripsisse.

BION, Solensis, AEthiopica composuit. Ejus testimonio Plinius interdum utitur. Scripsit etiam de re Rustica, indice Varrone l. 1. cap. 1.

BIRAGUS (Franc.) Mediolanens. scripsit de Generat. et Corruptione: de duplici Hominis felicitate, objectiva et formali: de Monomachia, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 56. et vol. 2. pag. 86.

BIRAGUS (Lapus) Florent. Anno 1440. claruit. A nonnullis Lapus Castilionius vocatur. Transtulit e Plutarcho vitam Thesei, Romuli, Numae, Lycurgi, Solonis, Poplicolae, Themistoclis, Camilli, Periclis, Phocionis, Catonis Uticens Artaxerxis et Arati. Vertit item Dionysii Halicarnas. Antiquitates Romanas, sed non satis fideliter, imo saepe parum Latine. Franc. Albertinus vocat virum, literis Graecis et Latinis eruditissimum. De eo ita Ugolinus Verinus l. 2, Florentiae Illustratae.

BIRCKERODUS (Joh.) natus est, Anno 1623. Edidit Exercitationes contra Atheos, Anno 1660. item, libellum de Olympicis certaminibus, An. 1655. Videatur A. Bartholinus in Danis, pag. 64.

BIRCOVIUS (Sim.) Leopoliens. Medicus, plurima poemata, Latina et Graeca composuit. Vid Starovolscius, pag. 123.

BIRGERUS, Archiepiscopus Upsaliensis, Anno 1370. claruit. Reliquit Historiam Ecclesiasticam: item, legendam S. Brigittae. Vid. Scheferus in Upsalia, pag. 401.

BIRNBECK (Andr.) scripsit de Fidei veritate fundamentali, contra Claubergium, An. 1673. Item, irriguum Virtutum, An. 1674. ut et, de Clericorum et Sacerdotum dignitate, Herbip. A. 1676.

BIROAT (Jac.) reliquit Opera concionatoria, quae prodierunt Francof. Anno 1674. in 4.

BISACCOINUS, Comes Majolinus, quinque libros Historiarum belli, a Gustavo Adolpho moti in Germania, An. 1642. Venet. publicae luci exposuit.

BISCIOLA (Joh. Gabr.) Mutinensis, Epitomen Annalium Baronii confecit, Tomis duobus, An. 1604. Colon. Videatur Alegambe, pag. 243.

BISCIOLA (Laelius) Mutinensis, A. 1629. obiit. Scripsit Digressiones in Matthaeum et Johannem: Item, Horas Subcesivas, duobus Tomis, quorum prior 20. posterior 17. libros continet. Vid. Alesambe, pag. 293.

BISDOMINI (Thomas) Aretinus, Anno 1633. obiit. Reliquit Casus conscientiae. Vid. Alegambe, pag. 432.

BISETUS (Odoardus) An. 1607. claruit. Aristophanis Comoedias Notis illustrasse dicitur.

BISMARCUS (Joh.) Vita et gesta praecipuorum Theologorum scripto expressit, An. 1657.

BISSELIUS (Joh.) Bavaras, Jes. A. 1660. claruit. Scripsit AEstivalia, vel delicias aestatis. In iis, inter alia, Historiam Ruth Moabitidis versibus expressit Item, Icariam, Argonautica, Decades ruinarum illustrium, Topothesiam Palaestinae, Septennia hujus seculi, etc Vid. Alegambe, pag. 228.

BISTERFELDUS (Joh. Henr.) Nassovius, scripsit contra Joh. Crellium, de uno Deo Patre, An. 1639. in 4.

BITSCHIUS (Casp.) Haganoensis, Germ JCtus, natus est, An. 1579: obiit, Anno 1636. Argentinae Jurisprudentiam professus est. Scriput Commentar. in Consuetudines Feudorum: Decadem Casuum pro Amico, etc. Mortuo parentavit Joh. Otto Tabor. Vid. Witte in Mem. JCt. pag. 171.

BITON, [gap: Greek word(s)] , Scriptor antiquus, composuit [gap: Greek word(s)] , i. e. praeparationes militarium instrumentorum, et de Catapultariis. Videatur Vossius de Scient. Mathem. pag. 295. qui eum tempore Alexandri Magni vixisse autumat.

BIVARIUS (Franc.) Madritensis, obiit, An. 1636. Edidit Vindicias Patrum, An. 1624. libris tribus. Exaravit praeterea vitam S. Julianae. Confer Placcium, pag. 184.

BIVERIUS (Pet.) scripsit Sanctuarium Crucis, et Oratorium sacrum, 2. voluminibus, An. 1634. Antv. item, librum de sacris privilegiis Mariae, A. 1638. Vid. Alegambe, pag. 373.

BIZARRUS (Pet.) An. 1565. floruit. Varia reliquit prosa et ligata oratione. Carmina ejus habentur, T. 1. Delit. Ital. pag. 436. Alias, derebus Genuensium commentatus est: item, de optimo Principe: de bello et pace: de Philosophia et eloquentia. Scripsit quoque AEmilli accusationem et defensionem: Orationem pro L. Virginio contra App. Claudium.

BLAESUS, [gap: Greek word(s)] , i. e. jocoseriorum compositor, a Stephano Ethnographo, in [gap: Greek word(s)] laudatur. Quidam [gap: Greek word(s)] quoque Comicum faciunt, ejusque [gap: Greek word(s)] et [gap: Greek word(s)] allegant.

BLAEUWIUS (Guil.) Amstelodamensis, An. 1638. aetatis 67. defunctus est. Vossius vocat Virum ingenio et judicio maximum. Primus omnium duplicem fecit Sphaeram Copernicanam, generalem et particularem. Edidit Institutionem Astronomicam bip. rtitam. Priori parte scientiam hanc tradit secundum mentem Ptolomaei: altera parte eam docet secundum sententiam Copernici. Vid. Vossius de scient. Math. pag. 200. Reliquit etiam AtlantisGeographici duo ingentia volumina. Vid. iterum Voss. l. c. pag. 263.

BLAEUWIUS (Joh.) Guil. filius, Anno 1640. claruit. Hic, patre defuncto, tertium et quartumGeographici Atlantis Volumencontinuavit. Sudavit etiam in quinto et sexto. Adornavit quoque Theatrum urbium et muninentorum stupenda industria: cujus jam duo volumina, quae de Belgica sunt, magno ap plausu omnium excepta sunt. Vid. Vossius, loco cit.

de BLANASCO (Joh.) JCtus, An. 1256. floruit. Composuit judiciarium Ordinem: librum de Feudis: et alium de Homagiis. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, l. 2. c 38.

de BLANC (Lud.) scripsit de Origine S. Scripturae, An. 1660. Emisit etiam Theses Theologicas, Londini, Anno 1675. fol.

le BLANC (Thomas) Victoriacensis Gallus, An. 1630. claruit. Vid. Alegambe, pag. 432.

BLANCANUS (Joh.) Bononiens edidit Sphaeram mundi, An. 1635. Aristotelis loca Mathematica, ex universis ejus operibus collecta et exposita: item, Mathematicorum Chronologiam, Anno 1615. Vid. Alegambe, pag. 284.

BLANCARDUS (Nic.) Notas in Arrhianum de ExpeditioneAlex. M. An. 1667. composuit.

BLANCHELLUS (Menghus) Faventinus, summus Philolophus et Medicus fuisse traditur. Scripsit de rnorbis particularibus a capite usque ad pedes, et de omni genere febrium. Vid. Quenstadius, pag. 337.

BLANCHETTUS (Jac.) Bononiens. Anno 1344. floruit. Conscripsit Compendium Historiarum Bononiensium

BLANCHETTUS (Joh.) Bononiens. Mathematicus, An. 1442. floruit. Edidit Tabulas astrologicas secundorum mobilium.

BLANCHETTUS (Theod.) Anno 1157. innotuit. Scr. decem libros contra Haereticos: et tres libros de Vita beata. Vid. Bumaldus, pag. 217.

BLANCHINUS (Barth.) Bononiens. Anno 1408. vixit. Condidit carmina: item, Vitam Beroaldi, et Codri Urcei.

BLANCHOT (Pet.) Bibliothecam Patrum Concionatoriam composuit 2. voluminibus, An. 1633. fol.

BLANCKENBURGIUS (Frid.) Thuringus, An. 1625. obiit. Argentinae Hebraicas literas docuit. Grammaticam linguae sanctae reliquit.

BLANCUS (Andr.) Genuensis, 6. libros Epigrammatum elaboravit, Anno 1635: item, Pistomachiam, vel pugnam Fidei. Vid. Alegambe, pag. 25.

BLANCWALDUS (Justus) Anno 1600. obiit. Ajunt, admodum sordide vixisse, Scripsit modum placandae irae divinae, teste Sweertio, pag. 497.

BLANDIN (Pet.) Victoriacensis, Orationes Paranymphales, Anno 1650. Paris. promulgavit.

BLANDRATA (Georg.) Saluciensis, Medicus, periit in lecto, strangulatus per fratruelem, quem haeredem constitu. erat, An. 1560. Extatejus Comment in cap. 1. Johannis.

BLANDUS (Franc.) Epirota, edidit Dictionarium Latino Epiroticum, Romae, An. 1635.

BLARRORIVIUS (Pet.) inter Gallos poetas refertur. Vid. Tomus 1. Delit. Gall. pag. 545.

a S. BLASIO (J. Bapt.) Patav. An. 1492. obiit. Scripsit de Contrarietate Juris civilis et Canonici: de arbitro et arbitratore: de Correlativis, etc. Tractatus ejus de Actionis natura, extat T. 3. Tract. tract. Videatur Guido Panzirolus in JCtis, 2, 118.

BLASIUS (Armachandus) de Monte Pessulano, Medicus, tempore Philippi, Ludovici Sancti filii, vixit. Avicennae et Averrois opera Latine vertit et commentarius illustravit. Vid. Colomesius in Gallia Orient. pag. 1.

BLASIUS (Gerh. Leonh.) Amstelodam. Medicus, Comment. in Syntagma Anatomicum Veslingii, An. 1659. item, Medicinam generalem, An. 1661. composuit. Liceti opus de Monstris, notis auxit.

BLAURERUS (Ambr.) Constantiensis, An. 1528. floruit. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. praestantium Theologor. pag. 68.

de BLAUUENSTEIN (Salom.) edidit Interpellationem pro lapide Philosophorum, An. 1667.

BLEDA (Joh.) Valentinus, Hisp. scripsit de Justitia expulsionis Maurorum ex Hispania, An. 1610. in 4.

BLEMMYDAS (Nicephorus) [gap: Greek word(s)] , Graecus, conscripsit Epitomen Logicae. Borrichius ejusdem Chymicorum mentionem facit, Tr. de Hermet. pag. 79.

BLENNO (Faust.) Pyrizensis, An. 1560. obiit. Ex Consule Pastor factus erat. Vid. Micraelius, pag. 354.

BLESENSIS (Petrus) Bathoniensis Archidiaconus, An. 1177. floruit. Exaravit Epistolas: item, Instructionem fidei ad Sultanum Iconiensem, quae extat apud Matth. Parisiensem, sub nomine Alexandri III. Opera Blesensis studio Joh. Busaei Moguntiae, Anno 1600. prodierunt. Vid. Ph. Labbe, T. 2. diss. de S. E. pag. 186. Olearius, pag. 367.

de BLEU (Jac.) scripsit de Oportunitatis occasione, An. 1664. item Davidem illustratum, An. 1658.

BLIENBURGIUS (Adrianus) Dordracenus, obiit, An. 1599. carminibus relictis. Vid. Tomus 1. Delit. Belg. pag. 587.

BLIENBURGIUS (Damasus) natus est, An. 1558. Edidit Veneres Blienburgicas, An. 1600. Vid. Sweertius, pag. 202.

BLISSEMIUS (Henr.) Colon. An. 1586. obiit. Scripsit de Communione sub una: item, de Ecclesia militante contra Heerbrandum. Vid. Volckmann. in Elog. Pragens. pag. 110. Alegambe, pag. 172.

BLOCHIUS (Corn.) A. 1565. Orationem habuit de proprietatibus Religio sorum, quam sub nomine Joh. Costerii publicavit.

BLOCHOVIUS (Gisb.) Trajectens. Apologiam pro opusculis Petri Leydensis, cognomine Blomevennae, An. 1538. in lucem emisit.

BLOCHWITIUS (Mart.) Oschaliensis, Med. edidit Anatomiam Sambuci, Anno 1631. Meminit ejus Borrichiu, in Tract. de Hermet.

BLOCIUS (Pet.) Soltquellensis, Historiam Evangelicam Triglossometricam, An. 1601. excudendam tradidit.

BLOEMERTIUS (Aug. Alst) scripsit librum de nobilis juventutis institutione, An. 1653.

BLOMEVENNA (Pet.) Leydensis Batavus, obiit, Anno 1536. Directorium aureum contemplationum Henr. Harphii Latine reddidit. Vid. Sweertius, pag. 603.

BLOMIUS (Joh.) Hexaemeron vel Indicem Historico-Philosophicum omnium rerum vel controversiarum Hist. et Philosoph. composuit, An. 1664. in 4.

BLONDELLUS (Dav.) An. 1655. obiit. Scriput libellum de Johanna Papissa. Item, Apologiam pro sententia S. Hieronvmi de Episcopo et Presbyteris. Dav. Blondellum sic compellat Joh. Dallaeus (praefat. Apolog. pro Eccl. Reform.) Nemo fere est eruditorum, sacra praesertim tra ctantium, qui vel ex ipsis tuis doctissimis laudatissimisque lucubrationibus non perspexerit, vel ex fama saltem non didicerit, quanta tua sit in omni literarum genere excellentia, et quam accurata Antiquitatum, maxime Ecclesiasticarum notitia: quarum tamen omnium auctores sic trivisti, omnes sinus atque anfractus sic explorasti, omnia secula, tempora, ac pene momenta sic ad unguem indagata calles, ut prodigii instar sit, unum hominem res tam abditas eruere, tam involutas explicare, tam diversas, tamque innumerabiles animo omnes amplecti ac memoria tenere potuisse, etc Quanti fecerit Grotius Blondellum, ex Epistolis ad Gallos, epist. 193. 104. 196. abunde patet. Confer Rivetum, T. 2. Oper. pag. 1079.

BLONDUS (Flav.) Foroliviensis, tempore Eugenii IV. Pontif. floruit. Scripsit Romae triumphantis libros X. Romae inltauratae libros III. Italiae illustratae libros IIX. Item, Historiasum ab Anno 407. usque ad A. C. 1440. decades III. De Blondo Joh. Gobelinus ita judicat: Procul Blondus ab eloquentia prisca fuit: neque satis diligenter, quae scripsit, examinavit: non quam vera, sed quam multa scriberet, curavit. Nec dissentit Autor Dialogi de Reparat. Ling. apud Gifanium, pag. 396. Blondus (inquit) plura in Historia scripsit, quam recentiorum quisquam. Omnia, ut libere dicam, quae sentio, meliore fide tradidit, quam eventu: utpote is, qui nonnulla, quibus ea perquirenda dederat, temere crediderit. Nam per se omnia videre potuisse, absurdum est credere: cum nec ex autore uno, sed pene innumeris, atque illis ipsisambiguis et variantibus, multa quaerenda essent: nec ipsa dicendi figura multum ei favoris conciliat. Nam praeterquam, quod ubique fere lutulentus fluit, dum nervorum robori studet, praepinguem nimis et obesum se reddidit: ademitque nimia corpulentia venustatem Historiae: sine qua prodesse quidem potest, delectare vero minime: sed haecille accurata natratione rerumque varietate compensat Mortuus est Romae, Anno 1463. pauper, ut Philosbphum decebat, septuagenarius. Vid. Hanckius, part. 1. de Scr. R. R. pag. 201. Olearius in Abaco. pag. 87.

BLONDUS (Joseph.) Agrigentinus. Siculus, An. 1598. obiit. Reliquit Meditationes sacras. Vid. Alegambe, pag. 285.

BLONDUS (Mich. Ang.) Anno 1542. claruit. Scripsit de origine morbi Gallici: Item, de canibus et Venatione: de diebus Decretoriis et causis: de maculis corporis: Physiognomiam, etc.

BLONY (Nic) alias Plonius, Episcopus Posnaniensis, An. 1438. claruit. Composuit sermones de tempore et Sanctis. Vide. PLONIUS.

BLOSIUS (Lud.) Hanno, Anno 1566. obiit. Opera ejus in unum corpus redegit et edidit Jac. Fojus, An. 1615. Videatur Sweertius, pag. 518. Placcius, pag. 183.

BLOTIUS (Hugo) Delphius, An. 1564. vixit. Elaboravit Orationes. Vid. Lambecius, T. 1. Biblioth. Caesar. c. 41. 42.

a BLUMENFELD (Pet. Larson) composuit Annotationes Historico Politicasin Cornelium Nepotem, An. 1664.

BLUNDUS (Fr. Andr.) a Leone Allatio in A. U. pag. 103. inter viros doctos collocatur.

de BOATERIIS (Petrus) JCtus, A. 1306. floruit. Ad Summam Rolandinam, de arte Notariatus, commentatus est.

BOBA (M. Ant.) Casalensis, Card. Romae, An. 1575. obiit. Thuanus, l. 61. poeticam felicitatem et eleganter loquendi ac scribendi facultatem ipsi tribuit. Carmina ejusapparent, T. i. Delit. Ital. p. 4441.

BOBADILLA (Nic) Hisp. unus ex X. primis Ignatii sociis, An. 1590. octogenarius ferme decessit. Reliquit librum de Christiana conscientia. Vid. Alegambe, pag. 349.

de BOBIO (Ubertus) Parmens. JCtus, Anno 1227. floruit. Composuit libellum, qui Patria potestas inscribitur: Item, Tractatum de positionibus. Extat T. 4. Tract. tract. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 30.

BOCCAFERREUS (Lud.) Bononiens. celebris Philosophus, Anno 1555. obiit. Scripsit in libros de Coelo: item, in libros de anima: in Metaphysicam, etc Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 177. Vide, BUCCAFERREUS.

BOCCALINUS (Trajanus) Romanus, vir acri ingenio, ad jocandum cum aliquo maledicto facetus, omni elegantia doctrinae excultus, scripsit librum, in quem omnia in monte Parnasso acta, ac Romam perlata referuntur. Idem librum, cui Lydii lapidis nomen fecit, edidit, qui ipsiultimum exitium attulit. Quia enim in eo libro ostendere conabatur, Regis cujusdam potentissimi opes non esse tam validas, ut labefactari non possent, die quodam Venetiis, ubi se tutum fore sperabat, a quatuor validis hominibus sacculis, arena plenis, ita contusus commitigatusque est, ut ex ea verberatione supremum diem obierit, nec Apollo eum incolumem praestare potuerit, cui summam rerum omnium tribuerat. Vid. Nicius Erythr[?]us, part. 3. Pinacoth. pag. 222. Joh. Rhodius, in Aut. supposititiis, pag. 42. Inepti sunt, qui in Boccalini libris artem Chymicam contineri, aliis persuadere conantur.

BOCCANGELINUS (Nic.) Hispanus, Imperatoris Medicus, An. 1604. claruit. Scripsit Tract. de febribus, morbis malignis, et pestilentia, Madriti.

de BOCCATIIS (Virginius) composuit Constitutiones AEgidianas, Anno 1576. Item, Tract. de Manutentione, A. 1587.

BOCCATIUS (Joh.) Certaldensis, natus est, An. 1314: obiit, An. 1373. Exaravit Genealogiam Deorum; quamvis non desint, qui eam ex alio transcriptam affirment: item, Historiae Romanae Compendium: ut et libros de claris viris et mulieribus. De ejus Flammetta, Barthius in 1. part. Statii, pag. 441. legi poterit. Vid. Jovius in Elog. numero 6. Hanckius, pag. 1. de Scr. R. R. pag. 105. Olearius in Abaco, pag. 231.

BOCHIUS (Achill.) Bononiens. An. 1508. floruit. Ejus Historiarum Bononiensium XVII. libri manuscripti Bononiae asservantur. Condidit quinque libros Symbolicarum quaestionum, teste Bumaldo. Claud. Minos in Alciat. pag. 14. laudat eum ab ingenio, et in Emblematibus scribendis summum se artificem praestitisse, aff. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Ital. pag. 443.

BOCCONE (Paulus) nobilis Panormitanus, collegit icones vel descriptiones rariorum plantarum Siciliae, Melitae, Galliae et Italiae, editas Oxonii, Anno 1674. in 4.

BOCERUS (Henr.) celebris JCtus, Anno 1618. claruit. Tract. deregalibus: de homicidio: de Bello et Duello: de Jurisdictione: de furtis, de torturis, de donationibus, etc composuit.

BOCERUS (Joh.) Danus, An. 1550. floruit. G. Sabinus eum Ovidio Nasoni comparat. Reges Daniae versu Elegiaco expressit. Carmina ejus extant, T. 1. Delit. Germ. pag, 656. Vid. Lotichius, p. 4. B. P. pag. 50.

BOCHALINUS (Joh. Franc.) Asulanus, Medicus, Anno 1546. flotuit. Scripsit Apologiam adversus aliquot Donati Mutii in Hippocratem et Galenum convitia; item, Epistolam de secanda in praegnantibus vena.

BOCHARTUS (Matth.) edidit Diallacticon, An. 1662. Sedani. Item, libellum de Reliquiarum origine et cultu.

BOCHARTUS (Sam.) Rhotomagensis, An. 1667. obiit. Fuit Theologus et Philologus eximius. Scripsit Hierozoicon, fol. item, Geographiam sacram. Videatur Colomesius, in Gallia Orient. pag. 736. et 261.

BOCHELLUS (Laur.) Crespiensis, edidit Decreta Ecclesiae Gallicanae, An. 1609. Paris: Item, Enchiridion Christiani JCti, An. 1618. ut et Thesaurum Juris publici, 2. Tomis, quem tamen Ph. Labbe, in B. B. multorum errorum promtuarium indigitat.

BOCHELLUS (Lud.) Gallus, versibus famam meruit. Carmina ejus exhibet T. 1. Delit. Gall. pag. 546.

BOCHIUS (Francisc.) librum de Illustribus Florentinis, Anno 1607. in 4. edi curavit.

BOCHIUS (Joh.) Bruxellens. An. 1609. obiit. Composuit Historiam Davidicam, An. 1608. item, Carmina, quae leguntur, T. 1. Delit. Belg. pag. 653. Videatur Sweertius, pag. 397. Ghilinus, vol. 2. p. 120.

BOCHIUS (Joh. Ascanius) Johannis filius, Antverp. versus struxit, cui videre est, Tomo eodem Delit. Belg. pag. 839. Confer Sweertium, pag. 390.

BOCHUS (Cornel.) inter Vett. Romanos scriptores a Plinio aliquoties allegatur: item, a Solino.

BOCKELMANNUS (Joh. Frid.) Steinfurtensis, JCtus, natus est, Anno 1633. Exercitationes ad Pandectas: item, Tract. de navi et navigatione, An. 1662. elaboravit.

BOCKENBERGIUS (Pet. Corneliss.) Gaudanus Batavus, Anno 1601. vixit. Edidit priscos Bataviae et Frisiae reges, teste Sweertio.

BOCLERUS (Joh. Henr.) Heilbronnensis, An. 1673. obiit. Argentinae Historiarum et Politices professione functus est. Scripsit Notas in Grotium de Jure belli et Pacis: Museum: fasciculum Dispp. Politicarum: Comment. in Vellejum, etc

BODENBORCHIUS (Dan.) collegit fasciculum earum rerum, quae a S. Patribus scriptae sunt, An. 1596.

BODENSTEINIUS (Adam) Theophrasti Paracelsi discipulus, Anno 1577. obiit. De scriptis ejus et Epitaphio, Melchior Adamus in Medicis, pag. 232. consuli poterit.

BODENSTEIN (Andreas) alias a patria CARLSTADIUS dictus, An. 1541. obiit. Primo Wittebergae Theologiam docuit: post Iconoclasta factus ad Calvinianos transiit, nec non Basileae 10. annis concionando et disputando sese exercuit. Varios libellos de S. Coena composuit, in quibus statuit, corpus Christi non esse in S. Coena aut comedi corporaliter: item Tropum inesse verbis Institutionis, et TO HOC non panem, sed corpus Christi denotare, ut sit sensus: Accipite, edite panem hunc in mei memoriam. Hic enim sedet corpus meum, quod pro vobis traditur. Plura ejus Scripta Melchior Adamus, pag. 87. enumerat. Confer Olearium in Abaco, pag. 99.

a BODENSTEIN (Libor.) JCtus, scripsit de Jure divortii, ratione adulterii, Anno 1601.

BODINUS (Joh.) Andegavensis, JCtus et Politicus, An. 1596. septuagenario major obiit. Oppiani Cynegetica Latine vertit, doctoque commentario illustravit. De Republica opus ingens composuit. Daemonomaniam quoque elaboravit. Paulo ante mortem Naturae Theatrum publicavit. Fertur etiam extare aliud ejus volumen adhuc ineditum de rerum sublimium arcanis. Affectui plus justo eum indulsisse, viri docti pride observatunt. In gratiam popularium saepe falsa asserere non dubitavit, qualia sunt, Imperatorem Rom. Turcae tributarium esse: Germaniam esse Galliae provinciam: Principes Germaniae Regni Gallici ligios esse vasallos, statuens secum, licitum sibi, suorum popularium dignitatem honesto mendacio tueri. Cuiacius Bodinum Andium sine bono vocare solebat. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 74. Thomasius de plagio, §. 373. Judicium H. Grotii de Bodino, vide in Epist. ad Gallos, pag. 406.

BODIUS (Alex.) Scotus, An. 1601. obiit. Poesi inclaruit. Vid. Lotich. p. 4. B. P. pag. 128.

BODIUS (Rob.) Scoto Britannus, Anno 1627. mortuus est. Scripsit in Epistolam ad Ephesios, Lond.

BODO, primus Mariaevallensis coenobii Abbas, An. 1147. obiit. Collegit Flores ex optimis sacris et profanis Oratoribus, teste Meibomio.

a BOECOP (Arn.) Gelder, An. 1622. obiit. Exaravit Epistolam de nomine Hubertus, et aliis ejusdem terminationis nominibus: item, Dialogum, de Catholica Justi Lipsii religione. Videatur Alegambe, pag. 46.

BOERIUS (Nicol.) Montepessulanus, JCtus, An. 1553. obiit. Edidit Decisiones Senatus Burdegalensis: item, librum de ordine graduum: et alium de potestate Legati a latere. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. c 153.

BOESSIUS (Dionys. Salvagn.) An. 1661. Commentarium in Ovidii Ibin elaboravit, cui addidit Philonem Byzantium, de septem mundi miraculis.

BOETHIUS (Anic. Manlius) Severinus, vir Latine et Graece doctissimus, in omni disciplinarum genere excellens, quoque Roma a Varronis temporibus non habuit undicunque doctiorem, tempore, Anastasii, Imp. et Theodorici, Gothorum R. claruit. Scripsit quinque libros de Consolatione, cum Ticini in exilio viveret. Cum ob literas, ad Anastasium Imp. scriptas, et alia quaedam suspectus esset Theodorico Regi, quasi studeret recuperandae libertati, jussu ejus una cum socero Symmacho, Anno 524. interemtus est. In Epitaphio suo ita loquitur:

Erasmus in Ciceroniano, pag. 149. Boethius, (inquit) egregius Philosophus, poeta non pessimus, a Ciceronis dictione longe semotus. De scriptis Boethii, Phil. Labbe, T. 1. dissert. de S. E. pag, 204. Olearius in Abaco, pag. 87. et alii legi poterunt.

BOETHIUS (Hector) Scotus, An. 1510. claruit. Buchananus, l. 2. rerum Scotic. eum artium liberalium cognitione, supra quam illa ferebant tempora, insignem fuisse, tradit. Historiam Scoticam libris 17. complexus est, quam postea Joh. Ferrerius continuavit. Vid. Jovius, num. 134. Olearius, pag. 199.

BOETHUS, [gap: Greek word(s)] , Peripateticus, in Categorias Aristotelis, teste Porphyrio et Dexippo commentatus est.

BOETHUS, Tarsensis, Poeta, tempore Augusti vixit. Condidit Carmen in victoriam, quam de Bruto Cassioque Octavius et Antonius in campis Philippicis consecuti erant, quemadmodum Strabo l. 14. pag. 674. refert.

BOETIANUS (Steph.) Sarlotanus, Anno 1563. obiit, aetatis 33. Thuanus, l. 36. vocat virum admirando ingenio et multiplici eruditione cum exquisita facundia conjuncta insignem. Scripta ejus acuta et elegantia Michaelis Montani cura in lucem prodierunt. Thuanus in specie Anthenotici meminit.

BOETIUS (Anselmus) Brugensis, Rudolfi II. Imp. Medicus, Historias Gemmarum et lapidum libris tribus illustravit. Vide, BOOT.

BOETIUS, Transilvanus, An. 1345. floruit. Exaravit opus de mundi aeternitate. Vid. Sigism. Ferrarius in Hungaria, pag. 443.

BOEUS, [gap: Greek word(s)] , scripsit Ornithologiam, et citatur ab Ant. Liberali, narratione, 3. 5. 7. 11. 16. 18. 19. 20.

BOGAERTUS (Jac.) Lovan. Medicus, An. 1520: obiit. Condidit Collectarium in Practicam Avicennae, 5. voluminibus. Vid. Sweertius, pag. 356.

BOGDANUS (Mart.) scripsit Tract. de recidiva morborum, Anno 1659. Vid. Bartholinus in Danis, pag. 99.

BOHEMUS (Eusebius) Epitomen Historiae Ecclesiast. Nov. Test. Anno 1626. item, Aprosopolepsiam divinam, Anno 1631. in 4. edi curavit.

BOHEMUS (Mart.) edidit spectaculum Passionis Christi, contemplationem Hominis, et alia.

BOHEMUS (Maurit.) Colbergâ Pomeranus, scripsit Centuriam observationum Practicarum, Anno 1662. item, Stillicidium fontis sacri, An. 1664.

BOHLIUS (Samuel) Pomeranus, Anno 1639. obiit. Reliquit Comment. inorationem 3. Esaianam: Tract. de formali significationis eruendo; de divisione Decalogi: de matrimonio Comprivignorum: Ethicam sacram: Comment. in Proverbia Salomonis, etc Videatur H. Witte, in Theol. pag. 471.

BOHYRAEUS (Arn.) Vesunensis, Aquitanus, A. 1618. Elegias, Tolosae, in lucem misit. In his non nisi sacra tractat. Vid. Alegambe, pag. 46.

BOICH (Henr.) JCtus, scr. Comm. ad Decretales Gregorianas, Anno 1498. Item, de Jure Patronatus.

BOJEMUS (Mich.) texuit Historiam de somniis, eorumque eventibus, An. 1587. item, de Augusto, Electore Saxoniae, An. 1586.

BOJERUS (Laur.) Suecus, Anno 1606. claruit. Carolomachiam, i. e. victoriam Sigismundi III. Regis Polon. de Carolo Sudermaniae duce relatam, tribus libris decantavit. Vid. Alegambe, pag. 295.

du BOIS (Jac.) librum de veritate et autoritate sacra contra Wittichium, An. 1655. Dialogum, Theologico-Astronomicum, Anno 1653. Commentarium in Acta Apostolorum, etc. exaravit.

BOISCUS, [gap: Greek word(s)] , Tetrametrum reperiisse dicitur. Sic enim Rufinus, libro de Metris Comicis: Tetrametrum primus fertur posuisse Boiscus. Fuit autem hic Boiscus non Romanus, sed Cyzicenus, ceu ostendit Epigramma, quod ex Herodoto Rufinus adducit:

id est: Boiscus iste Cyzicenus, scriptor omnis carminis, versum pedum octo reperit, Phaeboque dedicavit.

BOISIUS (Joh.) Anglus, An. 1625. obiit. Scripsit in Psalmos. Vid. Colomes. in Cimel. pag. 161.

BOISIUS (Joh.) Sudovolgiensis, A. 1640. obiit. Collationem Veteris Interpretis cum Beza et aliis, in Evangelia et Acta: item, Notas in Chrysostomum. elaboravit.

BOISSARDUS (Joh. Jac.) Vesuntinus, An. 1602. obiit. Composuit Bibliothecam Chalcographicam, in qua icones virorum illustrium exprimuntur. additis distichis, raro argutis, ut plurimum insipidis, judice Hallervordio. Item, Topographiam et Antiquitates urbis Romae, 3. Voluminibus: et Tract. de Divinatione, praestigiis magicis, et Diisfatidicis antiquotum. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Gall. pag. 548. Videatur Mart. Hanckius de Script. Rerum Rom. pag. 548. Lotichius, pag. 4. B. P. pag. 78.

BOLDERIUS (Matth.) Veronens. Medicus, Anno 1461. floruit. Vid. Chioccus, pag. 74.

BOLDIUS (Nicol.) scripsit de Apparitionibus, et Spirituum reditu, teste Sandero.

BOLDONIUS (Octav.) Mediol. Epigraphiam, sive tract. de ratione Elogiorum et Inscriptionum componendarum, Perusii, A. 1660. publicavit. Vid. Chimentellius de J. B. pag. 24.

Apotheosin vel carmen in mortem Philippi III. Hispaniarum Regis. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 208.

BOLDUANUS (Paulus) Stolpensis, Bibliothecam Theolog. et Philosoph. Anno 1614. adornavit. De qua vid. Ph. Labbe in B. B. pag. 167.

BOLFRASIUS (G. H.) JCtus, scripsit de Pignoribus et Privilegiis creditorum, An. 1601. in 4.

BOLIUS (Jac.) Graecae linguae Professor Regiomontanus, dissertationem edidit, An. 1647. cui Titulus: Justa et moderata absentiae ab exequiis et justis funebribus, funeri linguae Hellenisticae paratis, excusatio et venia, quam ab iis, qui idiotismum Hebraeum in Nov. Testamenti Tabulis negando, funus linguae Hellenisticae procurant, iis vero, qui Soloecismos et Barbarismos eidem impingendo, prorsus efferunt ac contumulant, impetrare conabitur, etc Videatur Placcius, pag. 66.

BOLLANDUS (Jac.) edidit Acta Sanctorum, Tomis 2. An. 1643. fol. Vid. Alegambe, pag. 228.

BOLLUS (Didacus Torres) Villalpandensis, Hisp. An. 1638. obiit, aetatis 88. Res apud Peruanos a Patribus Soc. Jesu gestas historicâ relatione exposuit. Vid. Alegambe, pag. 94.

BOLOGNETUS (Albert.) JCtus, Anno 1562. floruit. De verborum obligationibus commentatus est.

BOLOGNINUS (Angel.) Medicus, Anno 1506. floruit. Materiam de cura Ulcerum exteriorum peculiari libro exposuit Videatur Bumaldus, pag. 17.

BOLOGNINUS (Barth.) Authenticam, Ne filius pro patre, A. 1542. docto Commentario illustravit.

BOLOGNINUS (Lud.) Bonon. JCtus, An. 1508. obiit. Bononiae et Ferrariae jura docuit. De Indulgentiis librum luculentum composuit: item, Historias summotum Pontificum. Vid. G. Panzirolus in JCtis, l. 2. c. 130. Bumaldus, p. 153.

BOLSECUS (Hieronymus) vitam Theodori Bezae, Ingolst. Anno 1584. calamo expressit.

BOLTONUS (Rob.) Anglus, scripsit de quatuor novissimis: item, Professorem carnalem.

BOLUS, [gap: Greek word(s)] , Democriteus Philosophus, condidit librum de Arte Medica, teste Suida.

BOLUS, Mendesius, Pythagoricus, scripsit libtum [gap: Greek word(s)] , atque alia, de quibus Suidas. Boli nomen Reinesius, l. 1. Var. lect. c. 25. Columellae 7, 5. et 11, 3. apud quem male Dolus vocatur, et Varroni, ubi Eubolus perperam legitur, acute restituit. Confer Meursium in Comm. ad Apollonium Dysc. p. 82. Vide, DOLUS.

BOMBACIUS (Casp.) Bononiens. Anno 1624. floruit. Reliquit omnis generis carmina.

BOMBACIUS (Paulus) An. 1505. vixit. Fuit Graece et Latine doctus. De eo ita Pierius in libello de Infel. Literator. pag. 41. Eandem fatorum inclementiam (inquit) expertus et Paulus Bombacius, Bononiensis, qui Latinas Graecasque literas Neapoli summa cum laude publice professus, a magnae celebritatis Cardinali, Puccio Romam accersitus, ab eoque in honore habitus a secretis fuit, liberaliterque tractatus jam locuples effectus erat, cum ecce repentina praedonum procella urbem Romam invasit, qua capta, cum is Mecaenatem suum, in arcem AEliam confugientem, subsequeretur, superveniente sicariorum globo oppressus, immanem caedem evitare non potuit. Videatur Bumald. pag. 184. et Erasmus in Ciceroniano, pag. 165.

BOMBASIUS (Casp.) Bon. hist. et poeta, A. 1607. natus est. Vid. Gr. Letus in Ital. regn. pag. 94.

BOMBINUS (Paul.) Consentinus, edidit primam rerum Hispanicarum Enneadem, Venet. An. 1634. Vid. Leo Allatius in A. U. pag. 209. Alegambe, pag. 362. multas Orationes, ab ipso habitas, enumerat.

a BOMMALIA (Joh.) Anno 1471. floruit. Composuit Planctum Religionis super defectibus religionis cujusque ordinis: item, Tractatum contra Monachos proprietarios.

BOMPAR (Marcell.) Ebredunensis, Gallus, Anno 1623. aetatis 67. obiit. Lud. Richeomi 3. Tractatus contra Calvinianos ex Gallico Latine reddidit. Vid. Alegambe, pag. 320.

BONA (Joh.) Pedemontanus, Card. scripsit lib. de discretione spirituum, An. 1674. Opus rerum Liturgicarum veteris Ecclesiae, Anno 1672. Manuductionem ad coelum, An. 1666. Huic libello, post Thomam a Kempis, parem alium haud reperiri, nonnulli existimant.

de BONA CASA (Mirabilis) edidit fictam Juditham et falsam ex ea sumtam doctrinam, licere hostem quemcunque omni in loco sub praetextu amicitiae et simulationis religionis ex ratione Status interficere, An. 1614. Veronae, in 4.

BONACCURSIUS (Barth.) Medicus, Anno 1618. claruit. Composuit Theorlam Medicinae. Item, Tract. de Urinis.

BONACINA (Mart.) Mediolanensis, Anno 1631. obiit. Scripsit Theologiam moralem: libros aliquot de Incarnatione Christi, et Gratiae caelestis praesidiis: item, de Electione summi Pontificis, Opera ejus Lugduni prodierunt, Anno 1630. Vid. Nicius Erythr. part. 3. Pinacoth. pag. 10. Ghilinus vol. 1. pag. 169. et Leo Allatius, in A. U. pag. 189.

BONACIOLUS (Lud.) Ferrariensis, edidit Enneadem muliebrem. Extat apud Spachium in Gynaeceis.

BONACOSSA (Hipp.) JCtus, communes Doctorum opiniones uno volumine complexus est, A. 1576. Item, de Equo, servis, etc commentatus est.

BONACOSSUS (Hercul.) Ferrariens. Medicus, Anno 1520. scripsit de Serapiis et medicinis purgatoriis: item, de Curatione Catarrhi, et ligno Sancto.

BONADUS (Franc.) Santonensis Presbyter, Psalmos Davidicos numeris poeticis expressit. Epistolas S. Pauli, elegiacis versibus itidem paraphrastice traduxit. Resurrectionem Christi triumphantis quoque carmine exposuit. Alia ejus carmina T. 1. Delit. Gall. pag. 652. occurrunt. Vid. Reinesius, in Epist. ad Daumium, pag. 201.

BONAGRATIA (F.) summulam quaestionum regularium collegit, An. 1667. Col. Vid. Placcius, pag. 9.

BONAGUIDA, Aretinus, Innocentio IV. sedente floruit. De Dispensationibus commentatus est.

BONAFIDES (Franc.) Med. Anno 1558. obiit. Scripsit de cura Pleuritidis per venaesectionem, An. 1533. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 89.

BONALDUS (Franc.) Mimatensis Gallus, An. 1614. aetatis 63. obiit. Stellam mysticam, An. 1607. item, Speculum divinae sapientiae elucubravit. Vid. Alegambe, pag. 115.

BONALINUS (Pet.) Veronens. inter Medicos referri meruit. Vid. Chioccus, pag. 89.

BONAMICUS (Franc.) Florentinus, composuit quinque libros de Alimento, Anno 1603.

BONAMICUS (Lazarus) Bassanensis, egregius Philosophus, An. 1552. aetatis 73. obiit. Scripsit peculiarem Tractatum de Motu, fol. Carmina ipsius habentur, T. 1. Delit. Ital. pag. 452. Thuanus, l. 11. ipsi exactam Antiquitatis cognitionem, omnigenam eruditionem, raram eloquentiam et acre judicium tribuit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 144. Imperialis in Museo, pag. 76. Dietericus 1. A. B. pag. 113. eum Odas Pindaricas Psalmis Davidis praetulisse, aff.

rebus Hungariae composuit, plusquam CC. Tabulis aeneis exornatum, qui tamen vel ab haeredibus, vel ab aliis in vidiose suppressus est.

BONARTIUS (Oliv.) Iprensis, An. 1570. natus est. Scripsit Comment. in Esther: et alium in Ecclesiasticum, fol. Videatur Alegambe, pag. 360.

BONASPES (Franc.) in universam Theologiam Scholasticam commentatus est. Aristotelis Politicam quoque Commentario illustravit, An. 1652. Antv.

BONATUS (Guido) de Forolivio, scripsit de Judiciis astrorum. Erasm. Schmidius ad Matth. XVI, 28. eum anteCCCC. annos vixisse aff. Waddingus inScr. Ord. Minor. p. 149. A. 1300. circiter obiisse, tradit.

BONAVENTURA, Balneoregiensis, Albanensis Episcopus, Anno. 1274. obiit. Alexander Alensis Praeceptor ejus dicere solebat, videri sibi Adamum in Bonaventura non peccasse, uti Sixtus Senens. lib. 4. B. S. refert. A Sixto IV. Pontifice inter Sanctos relatus est. Multa scripsit, quae Romae edita sunt, in octo Tomos distributa. Vid. Olearius in Abaco, pag. 88. Waddingus in Scr. Ord. Minor. pag. 61. et seq.

BONAVENTURA (Frid.) Urbinas, Graece et Latine doctissimus fuit. Varia scripsit, quibus immortale nomen sibi comparavit. In eruditorum manibus sequentia versantur: Opus de octimestri partu: de anni Hippocratici partitione: de Monstris: de aestu maris: de calore coefli: de via lactea: de cane rabido: de ventis: de jure regni: Themistii Paraphrasis, etc Claruit, An. 1592. Vid. Nicius Erythraeus, part. 1. Pinacoth. pag. 276. Alegambe, pag. 116.

BONAVIDIUS (M. Mantua) Patavinus JCtus, An. 1582. obiit. Composuit in utroque Jure XL. volumina. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. l. 2. cap. 168.

BONCAMPAGNUS (Hugo) Gregorius XIII. dictus, An. 1530. floruit. Vid. Bumaldus, pag. 227.

BONCIARIUS (Marc Antonius) reliquit Epistolas. Lipsius, cent. 5. ep. 71. vocat Italiae Homerum. Videatur Saussay, pag. 216.

BONEFIDIUS (Enimundus) Chaboviensis, JCtus, A. 1574. Genevae obiit. Pedem, teste Thuano, l. 59. patria nunquam extulit, et tamen Graecis, Latinis et Hebraicis literisita egregie instructus erat, ut in celeberrimis orbis Academiis operam studiis dedisse sub praestantissimis magistris crederetur. In Juris scientia adeo excelluit, ut Jac. Cujacius, qui principatum illius tenebat, scripserit: Si moriens rogetur, ut olim Theophrastus, non alium habere se, quem discipulis suis successorem posset ostendere. Vid. Colomesius in Gallia Orient. pag. 57.

BONEFONIUS (Joh.) Arvernus, composuit Pancharin et alia carmina. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 637.

BONERUS (Matth.) Venlonianus, JCtus, An. 1614. obiit. Extat ejus Declamatio pro Sclopo, opposita vituperio Sclopi Erycii Puteani, teste Sweertio.

BONETUS (Laur.) Atrebas, Anno 1572. floruit. Scripsit institutiones utriusque linguae.

BONFADIUS (Jac.) Veronensis, soluto et pedestri scribendi genere excelluit. Ob rem tacendam Genevae, cujus urbis Historiam aliquot annorum conscripserat, An. 1560. securi percussus est, teste Thuano, l. 26. Carmina ejus collegit J. Gruterus, T. 1. Delit. Ital. pag. 479. Vid. Ghilinus, vol 1. pag. 70.

BONFILIOLUS (J. P.) JCtus Bononiensis, An. 1596. claruit. Composuit Additiones ad Decisiones Modeani, JCt.

BONFINIUS (Ant.) Asculanus, An. 1500. vixit. Matthiae Corvini, Hungariae R. impulsu, Hungaricarum rerum commentarios confecit. Librum etiam de pudicitia conjugali et virginitate contexuit, qui teste Bellarmino, in indice

Romano prohibitus est. Vid. Zeillerus, part. 1. Scr. Hist. pag. 21. Olearius in Abaco, pag. 41.

BONFIOLUS (Silv.) peritissimus rei Herbariae et Anatomicae esse dicitur. Vid. dictus Letus, pag. 119.

BONFRERIUS (Jac.) Dionantensis, natus est. Anno 1573: obiit, Anno 1643. In Pentateuchum commentatus est. Vid. Alegambe, pag. 194.

BONGARSIUS (Jac.) JCtus, Orator et Philologus, An. 1554. natus est: obiit, An. 1612. Scripsit Notas in Justinum. Ejus Epistolae ante aliquot annos in lucem prodierunt. Vid. Casaub. in Epist. 698. 699.

BONHERBA (Raph.) edidit duas partes Problematum sacrorum in Evangelia, An. 1670. Moguntiae.

BONHOMIUS (Franc.) collegit decreta Ecclesiasticae reformationis, An. 1585. Carmina ejus leguntur, T. 1. Delit. Ital. pag. 483.

BONIFACIUS, Anglus, Moguntinus Episcopus, tempore Leonis Isauri, Imp. claruit. Prius Winifridus dictus erat: at Bonifacii nomen a Gregorio Papa accepit. Hic Francos cis Rhenum, Hassos et Thuringos, teste Adamo l. 1. Hist. Eccles. Christo et Ecclesiae copulavit. Tandem a Frisonibus martyrio coronatus est. Anno Christi 754. uti Sigebertus tradit. Male Platina, in Greg. 11. pag. 243. in Africa ab hostibus Christiani no minis occisum esse, perhibet. Vitam ejus Wilibaldus disoipulus consignavit. Reliquit Epistolas, quas Nicolaus Serarius Jes. edidit atque Notis illustravit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 89.

BONIFACIUS (Balth.) Rhodiginus, Archidiaconus Tarvisinus, edidit tract. singularem de Archivis, Venet. A. 1632. librum de Gente Contarena: ut et de gestis Fr. Mariae Ruverii: item, quinque Musarum partes: Conjecturas in Martialem, An. 1635. etc Extat etiam ejus Historia Ludicra, An. 1656. impressa.

BONIFACIUS (Joh.) Civitatensis Hisp. An. 1607. cl[?]ruit. Exaravit Institutiones pueri Christiani: item, quinque libros, epistolares de Sapiente fructuoso. Vid. Alegambe, pag. 228.

BONIFACIUS (Joh.) JCtus, A. 1635. exspiravit. Scripsit Historiam Tarvisinam, in 12. libros digestam: item, Comment. de Furtis. Vid. Thomasinus, part. 2. p. 320.

BONIFACIUS (Joh. Bernh.) Neapolitanus, composuit Epigramma de Literarum contemtu, quod legitur, T. 1. Delit. Ital. pag. 488.

BONINCONTRIUS (Laur.) Miniatensis, (teste J. C. Scaligero, l 6. de re poet. pag. 708. ) edidit tres libros rerum Coelestium: quorum argumento stilus est longe inferior. Non pauca tamen attentius legenti placere possunt. Scripsit etiam Comment. in Manilii libros Astronomicorum, Romae, Anno 1584. Vid. Jos. Scaliger, in proleg. ad Manil. Item, pag. 1. 263. 266.

BONITUS (Antonius) Cucharanus, Anno 1510. obiit. Ob singularem ergapauperes beneficentiam, pater pauperum dictus est. Manuale Casuum conscientiae reliquisse fertur. Vid. Waddingus in Scr. Ord. min pag. 30.

BONIUS (Bened.) Cortonensis, JCtus, scr. de Censibus. Extat T. 6. Tract. tract.

BONIUS (Thom.) edidit Horifugia, Venet. An. 1577. item, librum de facultate Poetica, An. 1608.

BONIZO, Sutrinus et Placentinus Episcopus, An. 1089. occisus est. Reliquit Epitomen Historiae Pontificum Rom. a S. Petro usque ad Urbanum II. item, Syntagma Decretorum Ecclesiasticorum. Vid. Lambecius T. 2. Bibl. Vienn. pag. 793.

BONNUS (Herm.) Westphalus, obiit, A. 1548. Contlidit quorundam Martyrumvitas: item, Chronicon Lubecense: Carrionis vero Chronicon Latinitate donavit.

Advocatum animarum Purgatorii. Vid. Alegambe, pag. 322. Mares. 2. Tirin. p. 446.

de BONO (Blas.) Philosophus Bononiens. Anno 1624. claruit. Vid. Bumald. pag. 40.

BONOMIUS (Joh. Fr.) Italus, scripsit Emblemata moralia, Epigrammata, Epistolas, Democritum et Heraclitum, etc Videatur Gr. Letus, in Ital. regn. pag. 145.

de BONONIA (Sigism.) An. 1606. vixit. Composuit Tractatum de electione et potestate Praelatorum, aliorumque officialium.

BONONIUS (Hier.) Tarvisinus, tabe periit. Pierius de Inf. Liter. pag. 72. a studio antiquitatis et poesi eum valde commendat.

de BONSTETTEN (Albertus) Baro, Anno 1491. claruit. Composuit Historiam Austriacam, quae in Bibliotheca Viennensi adhuc inter manuscripta extare dicitur.

BONTEMPSIUS (Aug.) Atrebas, carmine Heroico vitas Landelini, Ursmari, Eremini et Dodonis expressit.

BONTEMPS (Leger.) vel Leodegarius Agathochronius, Anno 1560. inclaruit. Vid. Colomesius, in Gall. in Orient. pag. 25.

BONTIUS (Gerh.) Medicus, natus est, An. 1538: obiit, An. 1599. Lugdunitotos XXIV. annos docuit. Composuit plurima, in Hippocratem praesertim, sed quae edi noluit. Potius enim eruditionem seculo deesse, quam Scriptores, existimabat.

BONTIUS (Guil.) Lovaniensis, JCtus, Anno 1454. obiit. Scripsit de Contractibus mercatorum: de Usuris: item, de Differentiis Legum et Cartonum.

BONVOISIN (Pet.) Audomaropolitanus, A. 1626. obiit. Edidit veram effigiem charitatis Christianae. Vid. Alegambe, pag. 373.

BONUS (Joh.) Patavinus, tempore Alberti Austriaci, Imp. claruit. Condidit opus de Familiis Patavinis: item, degestis Patavinorum, â natalibus urbis usque ad Albertum. Vid. Scardeonius, l. 1. vit. viror. Illustr. classe 10.

BOONARTIUS (Nic.) Btuxellens. Anno 1610. obiit. Scripsit de Mari non libero. Vid. Sweertius, pag. 572. Alegambe, pag. 351.

de BOOT (Ansh. Boetius) Brugensis, Anno 1609. de Gemmis et Lapidibus commentatus est. Vide, BOETIUS.

de BOOT (Arnold.) Belga, Med. D. scripsit Epistolam contra Lud. Capelli Criticam, 4. Paris. An. 1650. Observationes Medicas, A. 1649. Lond. item, Animadversiones sacras in Vetus Testamentum, libris quatuor, An. 1644.

BOQUINUS (Pet.) Gallus, Theologus Calvinianus, An. 1582. obiit. Argentinae, Heidelbergae et Lausannae Theologiam publice professus est. Scripsit contra Tilem. Heshusium, de Sacra Coena, et alia ejus generis. Vid. Colomesius in Gallia Orientali, pag. 32.

BOR (Pet. Chr.) opera Historica, sex voluminibus distincta, in lucem dedit. Claruit, An. 1630.

BORBONIUS (Matth.) Collin. carmina modulatus est. Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 681.

BORBONIUS (Nicol.) Vandoperanus, Poeta, An. 1533. claruit. Erasmns in Epist. valde eum commendat, et mellitissimum Poetam nominat. Scripsit, Epigrammatum 8. libros, titulo Nugarum. Carmina ejus ex parte continentur, T. 1. Delit. Gall. pag. 766. Vid. J. P. Lotichius, pag. 4. B. P. pag. 53.

BORCH (Pet.) Danus, Xenophontis Herculem carmine Graeco heroico, Anno 1595. Lugd. Bat. expressit, teste Barthol. in Danit, pag. 118.

BORCHOLTENSIS (Joh.) JCtus, edidit Comment. in Consuetudines Feudorum, An. 1591.

BORCHOLTEN (Joh.) JCtus, natus est, An. 1537: obiit, Anno 1594. De ejus scriptis Melchior Adamus in Vitis JCtor. pag. 319. legi potest.

BORCIER (Claud.) Lotharingus, Anno 1632. aetatis 48. obiit. Scripsit coronam 12. Stellarum. Vid. Alegambe, pag. 80.

BORCULOO (Herm.) descripsit urbem Hierosolymitanam et Loca sacra universae Palaestinae. Videatur Sweertius, pag. 341.

BORDESIUS (Joh.) Burdegalensis, Anno 1620. aetatis 61. obiit. Scripsit de Sacrificio Missae. Vid. Alegambe, pag. 229.

BORDINGUS (Jac.) Antverpianus, Medicus, An. 1511. natus est: obiit, A. 1560. Rostochii et Hafniae Medicinam docuit. Composuit Enarrationem in sex libros Galeni, de tuenda Sanitate. Vid. Vindingius in R. H. pag. 95.

BORDINUS (Joh. Fr.) Italus, Carmina reliquit. Vid. T. 1. Del. Ital. pag. 488. Scripsit etiam de Gestis Sixti V. Pontificis, An. 1588. Item, Epitomen Annalium Baronii, An. 1604.

BORDON (Bened.) Patavinus, A. 1521. obiit. De Insulis universi Orbis commentatus est.

BORDONUS (Franc.) Parmensis, edidit Opera Juridico-moralia et regularia, sex Tomis, fol. Venet. An. 1660. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 114.

BORDOY (Joh. B.) Majoricensis, Hisp. An. 1627. aetatis. 61. obiit. Reliquit 2. Volumina de Bulla Cruciata. Vid. Alegambe, pag. 222.

BOREEL (Abrah.) scripsit de Unione Christianorum, An. 1659. Item, Missilia sacra.

BORELLUS (Pet.) Castrensis, edidit Hist. et Observationum Medico-physicarum quatuor Centurias, Paris. Anno 1657. Bibliothecam Chymicam, An. 1654. Librum, de Telescopio: Hortum simplicium, mineralium, plantarum et animalium: vitam Cartesii, etc

BORGASIUS (Paul.) Feltrinus, An. 1541. obiit. Scripsit de Irregularitatibus et impedimentis Ordinum Ecclesiast. Vid. Ghilinus, vol. 2, pag. 207.

BORGESIUS (Joach.) observavit nonnulla in Senecam et Plinium adhuc [gap: Greek word(s)] , teste Schookio.

BORGHINIUS, scripsit de Eccles. et Episcop. Florentiae. Videatur Chimantell. pag. 8.

BORGIA (Franc.) Hisp. An. 1572. obiit. Ab Urbano IIX. in numerum Sanctorum relatus est. Scripsit de Passione Domini, Venet. An. 1561. Vid. Alegambe, pag. 116.

BORIUS (Hier.) de motu gravium et levium scripsisse fertur. Liber prodiit Florent. An. 1576.

BORLUTIUS (Guil.) Gandavens. Historias memorabiles ex Exodo et seqq. libris, teste Sandero, vorsa oratione exposuit.

BORNERUS (Casp.) Mathematicus, Anno 1547. obiit. Vid. Albinus in Chron. Misn. pag. 349. 350.

BOROJUS (Lud.) scripsit de Civitate et civibus tam Dei, quam Satanae, Venet. An. 1612.

BORRHAUS (Mart.) alias Cellarius dictus, natus est, An. 1499: obiit, Anno 1564. Basileae primo Rhetoricam docuit: post Theologiae doctor factus est. In Philosophicis, tres libros de censura veri et falsi: in Theologia, Comment. in Pentateuchum, Ecclesiastem, Esaiam, Apocalypsin, etc. elaboravit.

BORRICHIUS (Olaus) Danus, A. 1660. claruit. Scripsit de Ortu et progressu Chymiae. Vid. Placcius, pag. 165. Item, de Causis diversitatis Linguarum, Anno 1675. Ut et Cogitata contra Voss. et Scioppium. Vid. Bartholinus in Danis, pag. III. et in Poet. Med. pag. 148.

BORRINIUS (Ant.) JCtus, de Caval. cata et Vasallorum servitiis, A. 1609. commentatus est.

BORROMAEUS (Car.) Anno 1584. obiit. Reliquit Instructionem Pastorum, teste Saussay, pag. 94.

BORROMAEUS (Frid.) Card. An. 1631. obiit. Scripsit de sacris nostrorum temporum Concionatoribus: item, de Episcopo Concionante, etc. Vid. Saussay, pag. 147. Ghilinus, vol. 1. pag. 50. Casaub. Epist. 494.

BORRUS (Christ. Mediolanensis, Anno 1632. defunctus est. Vid. Leo Allat. in A. U. pag. 66. Car. Visch. in Cisterc. pag. 71. Alegambe, pag. 73.

BOSCA (Pet. Paulus) Italus, edidit Micrologiam de Serpente aeneo Basilicae Ambrosianae Mediolani, An. 1675. quem putat, ipsum esse serpentem Mosaicum item de origine et statu Bibliothecae Ambrosianae.

BOSCCHAEUS (Joh.) Neustrius, JCtus, librum de legitimis Nuptiis composuit. Extat T. 8. Tract. tract.

BOSCHARTUS (Wilh.) Bergizomius, scripsit Tractatum de Vita Contemplativa et Activa, An. 1620. Diatribam de primis veteris Frisiae Apostolis: de Ordine Praemonstratensi: de Actis S. Augustini. Vid. Sweertius, pag. 706.

BOSCHIUS (Johan.) Lovaeus, Ocellum Lucanum de Universo, Graece et Latine, An. 1554. publicavit.

BOSCHIUS (Mich.) Winshemiens. natus est, Anno 1536: obiit, An. 1608. Argentinae Graecam Linguam docuit, et non raro Comoedias et Tragoedias, Grajo idiomate conscriptas, in theatrum produxit.

BOSCHIUS (Wolffg.) JCtus, An. 1500. natus est: vitam usque ad An. 1558. perduxit. In Ptolemaeum Annotationes composuisse dicitur.

a BOSCO Normanno, (Franc. Gajus) Anno 1554. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 17.

a BOSCO (Joh.) edidit quatuor partes Theologiae moralis, fol. Item, Bibliothecam Floriacensem, Sanctam, Apostolicam.

a BOSCO (Olivar.) inter Oratores sui temporis non postremus fuisse dicitur. Cum Chymicae arti sese addixisset, ad extremam inopiam redactus est. Vid. Tollius, de Infel Literat. pag. 42.

BOSENDORF (Herm.) Monasteriens. Westphalus, An. 1608. floruit. Dedit Apodixin, Calvinistas non esse Lutheranorum fratres. Vid. Alegambe. pag. 179.

BOSELLUS (Franc.) Bergomas, struxit Amaltheum Medico Politicum, A. 1665. Vid. Greg. Letus, in Ital. regn. pag. 311.

BOSELLUS (Scipio) Berg. natus est, Anno 1567: obiit, An. 1632. Scripsit de incapacitate spuriorum ex testamento Patris. extante sobole legitima.

BOSIUS (Ant.) multo annorum studio, incredibili labore, magnisque sumtibus perfecit illud Opus, cui titulus est, Roma subterranea. Nicius Erythr. part. 1. Pinacoth. pag. 233. hominem in omni sermonis genere festivum atque facetum fuisse

memorat; sed addit, tempore et negotio, poscente, neminem eo graviorem, ne minem prudentiorem extitisse. Ajunt, bacchationibus, comessationibus, rebusque Venereis vehementer fuisse deditum.

BOSIUS (Evangel.) edidit Theoremata Theologica, quibus disserendi ratio, regula et modus assequendi explicatur, Anno 1592.

BOSIUS (Joh. And.) Professor Jenensis, A. 1674. obiit. Extant ejus Notae in Corn.

BOSIUS (Simon). scripsit Notas in Epistolas Cic. ad Atticum, An. 1581. Vid. Sammarthanus, pag. 150. Muretus in var. lect. 19, 10.

BOSIUS (Thomas) lib. de Ruinis gentium et regnorum adversus Politicos, A. 1598. exaravit. Vid. Saussay, pag. 176.

BOSQUETUS (Franc.) Nasbonensis praetor, Pselli Synoplin Legum, Latine reddidit notisque illustravit, Paris. An. 1632. Item, Historiam Pontificum Rom. qui e Gallia oriundi in eadem ab An. Chr. 1305. usque ad An. 1395. sederunt, An. 1631.

BOSQUIERUS (Phil.) Hanno, Theologus, A. 1600. claruit. Ejus opera omnia prodierunt, An. 1621. Col. Videatur Sweertius, pag. 640. Waddingus in S. O. M. pag. 291.

BOSQUILLONIUS (Pet.) Sedanensis, An. 1622. claruit. Vid. Colomesius in G. O. pag. 153.

BOSSCHE (Theod. Gualt.) scripsit carmine Heroico de caede Principis Nassovii, An. 1584.

BOSSELIUS (Joh.) ad Consuetudines Pictavienses, Anno 1659. fol. commentatus est.

BOSSEMIUS (Matth.) Amsterod. obiit, A. 1599. Mortis memor, cranium mortui ante oculos in Museo ponebat. Scripsit Commentar. de domestica mulierum societate sacerdoti vitanda. Vid. Sweertius, pag. 557. et Sanderus in Flandris Script. pag. 123.

BOSSIANUS (Joh.) Cremonensis, JCtus, An. 1197. obiit. Vulgo juris lucerna et speculum mundi dictus est. Composuit arborem Actionum: item, Glossas in Feuda. Videatur Guid. Panzirolus in JCt. l. 2. c. 23.

BOSSIUS (AEgid.) JCtus, obiit, An. 1546. Scripsit de maleficiis. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 70.

BOSSIUS (Ambros) Ticinensis, A. 1390. claruit. Condidit Chronicon, cui titulus, Flos florum.

BOSSIUS (Don.) Mediolanensis, A. 1492. floruit. Reliquit Chronicon. Vid. Ghilinus vol. 2. pag. 69.

BOSSIUS (Hieron.) Ticinens. scripsit de Toga Romana, de Strena, de Lato clavo. de sistro: item, Romam seriatam. Vid. Ghilinus vol. 1. pag. 113. et vol. 2. pag. 153.

BOSSIUS (Joh. Ang.) de Patria potestate, de effectibus contractus matrimonii, de dote filiabus danda commentatus est. Reliquit etiam varia Moralia, 3. Tomis comprehensa, A. 1649.

BOSSUS (Matth.) Veronensis, tractatum de immoderato mulierum cultu: item EpistolarumTomos 3. Venetiis, A. 1502. edidit.

BOSTIUS (Arnold) obiit An. 1499. Scr. de quatuor no vissimis: item, de viris aliquot illustribus ordinis Carthusianorum. Vid: Sweertius p. 140. Olearius in Abaco, p. 50.

BOTALLUS (Leonh.) Astensis, scripsit de Medico et aegroto, An. 1565. Opera ejus omnia, Medica et Chirurgica, simul edita sunt, Lugd. Batav. An. 1660.

BOTEFANGUS (J. C.) Anno 1626. obiit. Composuit Epistolas et carmina: item formularium Secretariorum. Vid. Ghilinus volum. 2. pag. 156.

BOTERUS (Joh.) Anno 1598. claruit. Amphitheatrum Orbis construxit: item decem libros de Illustrium statu et Politia. Vid. Zeiller. p. 20.

BOTONTINUS (Ant.) condidit Quaestiones in Evangelia et Epist. Quadragesimales. Prodiit Opus Venetiis, A. 1500.

BOTSACCUS (Joh.) Theol. Doctor, An. 1674. obiit, aetatis An. 74. Scrips. Anti-Crellium, AntiStegmannum, AntiStresonem, etc. Item, Promtuarium Allegoriatum.

BOTTA (Barth.) Anno 1581. claruit. Expressit Psalterium carmine Hexametro et Pentamet. cum Commentariis uberioriribus, Venet. fol.

BOTTAEUS (Henr.) Brixianus, jCtus, de Synodo commentatus est. Extat Tomo XIII. Tract. tract.

BOTTHERIUS (Johannes.) Pedemontanus, Carmina elaboravit. Vid. T. 1. Delit. Gall. p. 707.

BOTTONUS (Albertinus) Medicus Patavinus, Anno 1596. obiit Extat ejus. Tract. de morbis mulieturri.

BOUONUS (Bernh.) Parmens. A. 1240. floruit. Compilavit apparatum ad Decretum. Vid Guido Pancirol. in JCtis, 3, 8.

BOTUIDIUS (Joh.) Gustavi Magni Concionator castrensis, scripsit de infinita DEI misericordia, praedestinatione, et religione Moscovitarum.

BOUCHI (Phil.) Hanno Servius, A. 1637. vixit. Extat ejus liber, qui inscribitur, Amicus fidelis usque ad mortem. Vid Alegambe, pag. 404.

BOUCHOUT (Alanus) Conciones de. Sancto Rosario Brugis, A. 1668. in 4. typis mandavit.

BOUCLERUS (Julianus) Coenomanus, A. 1590. obiit Alegambe, pag. 287. vocat poetam peregregium.

BOUCLIER (Anton.) Ruthenensis, An. 1625. floruit. Reliquit Enchiridion Pietatis. Vid. Alegamue, pag. 37.

BOUCQUETIUS (Joh.) Liranus, tres libros Joh. Nideri de reformatione religiosotum in Iucem protraxit, teste Sweertio.

BOUDINIUS (Joh.) Furnensis, Commentarium de Vita Christi edidit, An. 1591. item, librum de praestantia Musicae veteris.

BOUDOTIUS (Paulus) de Poenitentia Opus tripartitum, teste Sweertio, promulgavit.

BOVELLUS (Liv.) Anglus, alias BOWLES dictus, Pastorem Evangelicum, A 1655. Lond. excudi fecit.

BOVERIUS (Zach.) Salutiensis, condidit Annales Fratrum Minorum Capuccinorum, A. 1632. Item, Censuram in libros de Rep. Eccles. Antonii de Dominis, A. 1621. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 332.

ad BOVES (Pet.) Sermones in Festa et Dominicas, Anno 1643. luci publicae exposuit.

BOVILLIUS (Pet.) Dionantensis, Graecas et Latinas literas laudabiliter professus est. Exaravit Oden Pindaricam Graecam et Latinam. Vid. Alegambe. pag. 373.

BOVILLUS (Car.) Veromanduus Samarobrinus, Ann. 1500. vixit. Composuit Quaestiones in utrumque Testamentum: Item, Adagia.

BOVINCOURT (Casp.) Atrebas, Vir Graece et Latine peritus, A. 1576. obiit. Edidit Iter Hierosolymitanum.

BOVIUS (Joh. Ant.) Novariens. A. 1622. obiit. Stilo contra Paulum Servitam pugnavit.

BOVIUS (Joh. Carol.) Bononiens JCtus, Ann. 1552. claruit. Clementis Romani octo libros Constitutionum Apostolicatum e Graeco in Lat. sermonem transtulit.

BOULDOUCH (Jac.) Parisinus, in Jobum commentatus est, Tomis 2. An. 1637. Scripsit etiam de Ecclesia ante et post Legem, A. 1626. Vid. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 181.

BOULOGNE (Andr.) Tornacensis, concinnavit tres Epigrammatum libellos, ab acuta brevitate commendatos. Vid. Alegambe, pag. 548.

BOURDAlN (P.) de Solis natura pabulo et motu, Paris A. 1647. scribere aggressus est.

BOURDELOTIUS (Joh.) Senonensis, composuit elegantissimas Notas in Heliodorum, An. 1619. Ait etiam, se scripsisse in Pausaniam. Extant ejusdem Notae in Petronium. Edidit praeterea Psal. XX. XXI. XLV. LXXII. cum Comment. R. David Kimchi, Hebraice et Larine. Vid. Colomesius in Gall. Orient. pag. 150. Confer Casp. Barthium, T. 2. in Stat. Papin. pag. 623. 717.

BOURDINUS (AEg.) Parisinus, A. 1570. aetatis 53. exspiravit. Scripsit in Constitutiones Regias. Videatur Sammarthanus, p. 133. et Colomesius in G. O. pag. 35.

BOURGESIUS (Jac.) Atrebas, An. 1600. obiit. Edidit Formam reformationis ad praescriptum Concilii Tridentini. Vid. Sweertius, pag. 357.

BOURGESIUS (Joh.) Medicus, A. 1600. claruit. Transtulit Jouberti librum de vulgi erroribus in Latinum.

BOURGESIUS (Joh.) Hanno, vixit, Anno 1622. Edidit Expositionem mysteriorum vitae Christi. Vid. Alegambe, pag. 229.

BOURITIUS (Hector) Frisius, JCtus, scripsit de Captivo, An. 1610. Edidit etiam Dissertationes Academicas, et lectiones Juris, An. 1622. Franckerae.

BOURNETU (Thomas) Scotobritannus, composuit Thesaurum Medicinae Practicae, Londini, Anno 1573. in 4.

de BOUSSETA (Nic) Anno 1527. vixit. Scripsit Epitomen Geographiae et Cosmographiae.

BOUSUIT (Nic.) Medicus, Anno 1528. floruit. Reliquit Orationes, teste Sweertio.

BOUTONUS (Franc.) Sequanus, Anno 1628. obiit. Lexicon Hebraicum collegit. Theologiam quoque spiritualem, in sex partes distributam, concinnavit. Vid. Alegambe, pag. 116.

BOXHORNIUS (Henr.) scripsit Harmoniam Eucharisticam 3. libris, Lugd. An. 1598. item, fulmen Brutum, A. 1586.

BOXHORNIUS (Marcus Zuerius) Bergizomensis, An. 1653. obiit. Edidit Historiam Universalem, Disquisitiones Politicas, Epistolas, Carmina. Videatur Mart. Hanckius, de Script. rerum Rom. pag. 295.

BOYLE (Rob.) Anglus, edidit Paradoxa Hydrostatica, Anno 1670. Chymistam Scepticum, Anno 1662. Experimenta nova Physico-Mechanica de vi aeris elastica, A. 1669. Tr. de Gemmis: item, de Coloribus, etc. Vid Funccius, T. 1. Orbis, pag. 525.

BOYM (Mich.) Polonus, Floram Sinensem, i. e. fructuum, florum et animalium Sinensium Historiam, insigni Imaginum apparatu ornatam, Viennae, An. 1656. fol. edi curavit.

de BOYS (Joh.) Parisiensis, edidit Observationes in methodum miscendorum Medicamentorum topicorum, A. 1639.

BOZIUS (Ant.) Mediol. An. 1590. claruit. Ingens Opus, Romam subterraneam nomine, perfecit, quod post obitum eius prodiit, auctorique immortalem famam comparavit Vid. Saussay, pag. 161. Vide, BOSIUS.

BOZIUS (Thom.) Eugubinus, prolixum. Annalium antiquitatum opus, in decem volumina divisum, composuit, in quo singula, quae ab Orbis incunabulis digna cognitione extitere, excerpsit, ac divisa temporibus ac miro ordine collocata ad cognoscendum proposuit. Contra Machiavelium quoque duobus insignibus operibus pugnavit, uno de ruinis gentium et regnorum: altero de antiquo et novo Italiae statu. Vid. Nicius Erythreus part. 1. Pinacoth. pag. 93.

de BRA (Henr.) Frisius, An. 1555. natus est. Edidit Catalogum medicamentorum contra Epilepuam, Calculum, Icterum et Hydropem. Vid. Sweertius, pag. 323.

BRABANTINUS (Barth.) An. 1577. floruit. De filio prodigo commentatus esse dicitur.

BRACCHUS (Joh. Petrus) Placentinus, Graece doctus, Dialogos aliquot Luciani Latine transtulit. Ajunt, etiam carmina composuisse. Vid. Simlerus.

BRACCIUS (Ignatius) Presb. Recitenensis, Anno 1630. claruit. Exaravit librum de Etymologia nominis PAPA et PONTIFEX: item, Tractatum de Phoenice, Romae, An. 1637. in 4.

BRACELIUS (Jac.) Genuensis, A. 1500. floruit. Scripsitres gestas Alfonsi, teste Jovio, numero 112. Item, librum de Illustribus Genuensibus. Confer Quenstadium, pag. 309.

BRACHELIUS (Jerem. Triverus) Lovaniens. Medicus, An. 1540. floruit. Hippocratem, Galenum, Celsum commenmentariis illustravit.

BRACHMAN, [gap: Greek word(s)] Rex, leges Brachmanum conscripsit, si fides Suidae habenda.

BRADSCHAU (Wilh.) A. 1618. claruit. Composuit Tr. de Peccato in Spiritum Sanctum: et alium de Justisicatione.

BRADW ARDINLIS (Thomas) Episcopus Cantuar. circa, An. C. 1270. claruit. Opus ejus de causa DEI contra Pelagianos, cura Henr. Savilii, Lond. Anno 1618. in fol. in lucem prodiit. Vid. G. J. Vossius in hist. Pelag. l. 1. c. 26.

BRAHE (Tycho) nobilis Danus, Mathematicus excellentissimus, A. 1601. Pragae decessit. Thomasinus, part. 1. Elog. pag. 251. memorat, eum, cum ad mensam Caesaris (Rudolfi II.) assideret, urinae effundendae verecundia praepeditum obiisse. Is famosam illam arcem, Uranopolin, in Hyema, Danici Hellesponti insula, condidit. In instrumenta Mathematica, quae subtilissime excogita verat, ducena aureorum millia insumsisse dicitur. Scripsit progymnasmata Astronomiae instauratae, quorum pars prima agit de restitutione motuum Solis, Lunae et Stellarum: altera, de nova stella, Anno 1575. exorta: tertia, continet. epiltolas Astronomicas. Opera ejus omnia prodierunt, Francof. Anno 1648. Brahe vitam prolixe descripsit Pet. Gassendus. Confer Thuanum, l. 126. Bartholinum in Danis, pag. 146.

BRANCACCIUS (Laur.) Carmelita, Epitomen omnium Conciliorum, Romae, An. 1659. edidit.

BRANCALEUS (Joh. Franc.) Neapolitanus, Medicus, scripsit Dialogum, quo probat, quam salubria sint balnea ad sanitatem tuendam et morbos curandos, Romae, An. 1534.

BRANCASIUS (Claud.) Neapolitanus An. 1640. vixit. Scripsit de DEO Uno et Trino. Vid. Waddingus, de Scr. Ord. Min. pag. 92.

BRANCATIUS (Franc. Maria) Card. Diatribam condidit de usu Chocolatis, An. 1665. Romae. Confer Ephemerides Hedovill. part. 2. pag. 23.

BRANCIFORTIUS (Octav.) edidit duo volumina de animorum perturbationibus, Catanae, An. 1648. fol.

BRAND (Sebast.) vel Titio, Argentinensis, natus est, Anno 1458: obiit, Anno 1520. Scripsit Expositiones omnium

Juris titulorum. Germanicis rythmis navim stultiferam complexus est. Eam Latinis postea versibus Jac. Locherus Philomusus reddidit, et An. 1497. imprimi curavit.

BRANDAONIUS (Anton.) Philippi IV. Hisp. Reeis Historiographus, edidit Monarchiae Lusitanicae Tomos duos, Anno 1632.

BRANDENSTEIN (Chr. Car.) JCtus, de eo, quod interest, quaedam in lucem protulit.

BRANDES (Tilem.) JCtus, de successione fratris et liberorum ejus commentatus est.

BRANDMULLERUS (Jac.) composuit manuductionem ad Jus civile et Canonicum, An. 1661.

BRANDO (Joh.) An. 1428. obiit. Scripsit Volumen Historiarum triplex, quod Chronodromon appellavit. Perduxit id usque ad An. 1414.

BRANDOLINUS (Aurel.) Lippus, a Matthia Corvino, Hungariae Rege, invitatus, in Pannonia Rhetoricam dociut, ac quamvis pene coecus, certe lippus, ex ea praecepta collegit, et a ratione dicendi ad rationem scribendi tam docte transtulit, et tam diligenter accommodavit, ut verissime de eo scripserit Seb. Corradus, nihil neque majorum suorum memoria neque sua doctius aut elegantius in ea scriptum videri. Brandolini tres libros de ratione scribendi, Anno 1565. Oporinus edidit. Quidam Christiana Paradoxa eidem tribuunt. Vossius de Hist. Lat. 3, 8. Aurel. Brandolinum Florentinum vocat, et Romae, Anno 1498. mortuum affirmat. Vid. Ghili nus, vol. 2. pag. 32. et Olearius in Abaco, pag. 62.

BRANDOLINUS (Jac.) Poggii Florentini filius, An. 1470. floruit. Teste Jovio, ob Pactianam conjurationem suspensus est. Gesta Piponis Spani, Florentini, stilo expressit.

BRANDUS (Joh. Ant.) Salernitanus Siculus, An. 1626. obiit. De Rosario Mariae carmen heroicum modulatus est. Condidit Chronicon Rom. Pontificum. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 190.

BRANNOVIUS (Scholast. Casts.) Anno 1630. vixit. Ex Calvinista Capuccinus factus est. Scripsit, sub nomine D. Chanueau, disceptionem contra Mosenglar, Calvinianum Theologum, teste wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 314.

BRANTIUS (Joh.) Antverpianus, JCtus, natus est, An. 1559. obiit, Anno 1639. Reliquit Notas Criticas et Politicas in Julii Caesaris Historiam: item, 2. libros de Officio veri et perfecti Senatoris, Vid. Sweertius, pag. 400.

BRANTUS (Joh.) Posnaniensis, A. 1601. obiit. Habuit Disputationem de Justificatione peccatoris Vid. Alegambe, pdg. 230.

BRASAVOLA (Hieron) Fetrariens. composuit libellum de Officiis Medici, Anno 1590.

BRASCHIUS (Mart.) Grubenhagiens. Anno 1596. vixit. Carmina condidit Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 693.

BRASSEUR (Philipp.) Hanno Montanus, An. 1637. vixit. Edidit Bibliothecam Hannoniae.

BRASSICA (Joh.) Roderod. Anno 1619. obiit. Scripsit Saturnalia, libellum facetiarum, et pemmata. Vid. Sweertius, pag. 257.

BRASSICANUS (Alex.) An. 1539. extinctus est. Fuit summus Philosophus, Graece juxta et Latine doctissimus. Reliquit Proverbia: item, Institutiones Grammaticas. Vid. Lambecius, l. 2. Biblioth. Vienn. pag. 540. item, Thomasius de Plagio, §. 374.

BRASSICANUS (Joh. Lud.) Tubing. Orator et poeta insignis, An. 1549. Viennae obiit. Carmina ipsius extant, T. 1. Delit. Germ. pag. 795.

BRAVIUS (Joh.) Petrafitanus, Professor artis Medicae Salmanticae, Anno. 1583. claruit. Scripsit de Hydrophobiae natura,

causis, et medela eorum, qui a canibus rabidis morsi sunt. Item, de saporum et odorum differentiis, Venet. Anno 1592.

BRAULIO, Caesar augustanus Episcopus, An. 650. floruit. Exaravit vitam AEmiliani Monachi. Catus imprimis Isidoro Hispalensi extitit, qui ei etiam viginti libros Etymologiarum honoris ergo inscripsit. Sunt, qui tradant, in concionantis aures interdum columbam insusurrare visam. Vid. Mariana, in Annal. l. 6. c. 6.

BRAUN (Georg.) in lucem misit Theatrum urbium, in quinque volumina divisum, fol. An. 1593. Vide, BRUNUS.

BRAVO (Casp.) Hispanus, Medicus, Consultationes et resolutiones Medicas composuit, Tomis tribus, fol. A. 1654.

BRAUUS (Barth.) Hisp. An. 1643. claruit. Edidit Progymnasmata, poemata, librum de arte Rhetorica. Videatur Alegambe, pag. 56.

BRAVUS (Christ.) Bergomas, scripsit libum de origine legum et modo studendi, An. 1653. de Contractibus et ultimis voluntatibus: Lucernam legum: Institutiones Canonicas, etc. Vid. Donatus Calvus, pag. 22.

BRAVUS (Seb.) composuit Collectanea aurea in Pentateuchum, Anno 1595. Compluti, fol.

BRECHTUS (Laevinus) An. 1560. obiit. Scripsit Tragoediam, Euripum nomine, de vitae humanae inconstantia: item, Silvam carminum, teste Sweertio. Confer Wadding. in Scr. Ord. Min, pag. 237.

a BREDA (Corn.) Bruxellens. An. 1620. vivis excessit. Scripsit Cymbam sive Dialogum de hora vescendi.

de BREDA (Ger.) A. 1470. floruit. Composuit vitam Dn. nostri JESU Christi: item, Tractatum in Psalmum LXVII.

BREDEBACHIUS (Joh.) Dysseldorpius, carmine militiam Christianam expressit, An. 1560.

BREDENBACHIUS (Matthias) Karpensis, Anno 1559. vivere desiit. Scripsit Tractatum de componendis Ecclesiae dissidiis: Commentarium in Matthaeum et Psalmos, etc. Vid. Sweertius.

BREDENBACHIUS (Tilm.) Embricensis, An. 1587. obiit. Bellum Livonicum: item, octo libros sacrarum Collationum, teste Sweertio, typis commisit.

BREDERODIUS (Pet. Corn) Batavus JCtus, An. 1592. claruit. Thesaurum Juris civilis: tres Tomos de Cautelis: item, Tract. de Appellationibus, edidit. Vid. Sweertius. pag. 609.

BREEREWOOD (Eduard.) Angl. Tract. de Praedicabilibus, Praedicamentis, Meteoris, Oculo, etc. Oxoniae, An. 1632. Item, Scrutinium Religionum, Linguarum, etc. An. 1659. edi curavit.

a BREIDENBACH (Bernh.) Viennensis Ecclesiae Presbyter, vixit tempore Friderici III. Imperatoris. Condidit Itinerarium in Terram sanctam. Videatur Zeillerus. part. 2. pau. 21.

BREMERUS (Caes.) JCtus, scripsit de Concursu et Protopraxia creditorum, Anno 1675.

BRENIUS (Dan.) Socinianus et Chiliasta, in V. et N. Test. Annotationes confecit. Impressae sunt, Anno 1664. fol. Videatur Adam Tribbechovius, in Hisi. Chiliasmi, cap. 4.

BRENTIUS (Andr.) Patavinus, A. 1497. claruit. Erat Graece bene doctus. Hippocratis lib. de Natura hominis: item, de insomniis, Latine transtulit.

BRENTIUS (Joh.) clarus Theologus, natus est, A. 1499: obiit, An. 1570. Primo Ecclesiae Hallensi praefuit: inde Sturgardiam se contulit, Principique Würtenbergensi a consiliis ecclesiasticis fuit. Ejus consilio Tubingensis Academia a quisquiliisPontificiorum repurgata, et Monasteria ejus Ducatus in Scholas et

Gymnasia conversa sunt. Scripta ejus, octo Tomis comprehensa, in lucem prodierunt. Vid. Lutherus, praefat. in Amos, Crusius, in Germano Graecia pag. 161. 311. et Thuanus, lib. 47.

BRENTIUS (Nicol.) Duacenus, JCtus, An. 1541. floruit. Scripsit Harmoniam artium liberalium cum Jurisprudentia: item, Poema de laudibus Hannoniae: ut et carmen de bello, in Turcas suscipiendo. Vid. Sweertius pag. 573.

de BRES vel BRETZ (Guido) 3. libros in Anabaptistas elaboravit. Mares. T. 1. contra Tirin. pag. 416. et T. 2. pag. 919. vocat sanctum Christi martyrem.

BRESLOVIUS (Jacobus) refutationem controversiarum Cutweis, An. 1654. adornavit.

BRESSANUS (Joh.) Bergomas, A. 1560. vixit. Deseipso et scriptis suis commentatus est.

BRESSERUS (Mart.) Boxtellanus, Anno. 1635. obiit. Reliquit 6. libros de Conscientia. Vid. Alegambe pag. 326.

BRETON (Raym.) Catechismum et Lexicon Caraibo - Gallicum composuit. Prodiit, A. 1665.

BREVERUS (Joh.) Islebiensis, h. t. Rigae claret. Edidit 2. partes Orationum, in Rigensi Athenaeo habitarum, An. 1655. Orationem Panegyricam in obitum Herm. Samsonii, Theologi, Anno 1644. Scholam amicitiae, A. 1652. Metamorphosin Nebucadnezaris, An. 1654. Judicium Solonis de viro beato: duas decades Axiomatum moralium et civilium, An. 1647. Dispp. Logicas, etc.

BREVINGIUS (Joh.) scr. de bello inter Catholicos et Evangelicos, ab A. 1617. et deinde gesto, An. 1665. Edidit etiam Judicium poenitentiale ante judicium finale, A. 1670. item, librum de inani hominum sapientia, A. 1667. in 4.

BREULAEUS (J. G.) JCtus, de objectis in Jure civili, An. 1645. quaedam in lueem protulit.

BREWERUS (Henr.) Historiam Brachelio - Tuldenianam pertexere aggressus est, An. 1672.

BRIANTUS (Alex.) Anglus, An. 1581. una cum Edmundo Campiano occisus est. Vid. Alegambe, pag. 11.

BRIARDUS (Lamb.) Dunkercanus, Anno 1557. obiit. Tract. de materia Appellationis elaboravit. Vid. Sweertius pag. 508.

BRIART (Joh) Athensis, Anno 1520. vivere desiit. Extant ejus quaestiones quotlibeticae. Vid. Val. Andr. pag. 97.

BRICOT (Thom.) composuit quaestiones in Logicam, Physicam et Metaphysicam Aristotelis, fol.

BRICTIUS (Franc.) Rhedonensis, edidit Annalium Baronii Arabicorum partem 1. et 2. Romae, Anno 1653. in 4. Item, Epitomen Annalium sacrorum Latino Arabicorum, An. 1655. BRIDGE (Guil.) scripsit de Babylonis ruina.

BRIDGES (Joh.) Episcopus Oxoniensis, An. 1615. claruit. Expressit Novum Testamentum versibus hexametris, Londini, An. 1604.

BRIDOUL (Toussanus) Insulensis Belga, Anno 1640. floruit. Descripsit vitam Francisci Cajetani. Videatur Alegambe, pag. 439.

BRIETIUS (Philipp.) Abbavillaeus, composuit Chronicon Chronicorum, Paris. An. 1667. item, Parallela Geographiae veteris et novae, Tomis duobus, Anno 1649.

BRIGENTUS (Lud.) Bergomas, A. 1626. obiit. Fuit Graece et Hebraice doctus. Exaravit orationes.

BRIGTMANNUS (Thom.) Anglus, edidit Apocalypsin Apocalypseos, Anno 1612. Item, quaedam in Danielem.

BRILMACHERUS (P. Mich.) Coloniensis, Ann. 1595. aetatis 53. obiit. De Eucharistia Dialogos reliquit: item, Quiddiothecam, librum ita dictum, in quo de universis Christianae fidei dogmatibus tractare aggressus est, teste Miraeo. Vid. Alegambe, pag. 387.

BRINKELIUS (Gualt.) AngIus, A. 1310. claruit. Erat Theologiae Doctor Oxoniensis. Commentatus est in libros Sententiarum Lombardi. Ferunt, hominem fuisse acuti et subtilis ingenii, et qui argutias Scholasticas, tum in Philosophia, tum in Theologia pehitiore oculo inspexerit, imo penetraverit longe acutius, quam vulgus Doctotum. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 148.

BRIOSIUS (Pet.) exaravit epistolas et carmina. Carmina ejus habentur T. 1. Delit. Gall. pag. 707.

BRIPIUS (Jos.) Poema de Iaudibus S. Alexii composuit, Extare ajunt in Bibliotheca Hallensi, inter manuscripta.

BRISELOTUS (Joh.) Hanno, A. 1519. obiit. A nonnullis unus e Luminaribus Ecclesiae vocatus est. Scripsit de causarum Advocatis. Vid. Sweertius pag. 401. Quenstad. pag. 111.

BRISIANUS (Hier.) Salodiensis, edidit Physiologiam, Venet. An. 1596. Item, novam Medicinam, in qua plures Veterum errores corriguntut, An. 1591. in 4.

BRISSAEUS (Joh.) Barthio in Theb. Stat. pag. 803. vocatur vir diligentiae et doctrinae laudandae. De Brissaeo Epistolae selectae D. Richteri, pag. 25. legi poterunt.

BRISSELIUS (Joh.) Lovaniens. A. 1634. obiit. Scribanii opuscula quaedam e Belgico in Lat. sermonem vertit. Vid. Alegambe, pag. 230.

BRISSONIUS (Barnab.) Fontenajensis, magni nominis JCtus, An. 1591. in maximis turbis a nonnullis suspendio extinctus est. Composuit Lexicon Juris: Tractatum de Nuptiis: Formulas Romanas: librum de regno Persarum, etc. Videatur Thuanus, l. 102. Scalig. in Primis, pag. 23. in Excerpt. pag. 56. Hanckius, part. 2. de Scr. R. R. pag. 161.

BRISTOLIUS (Rich.) Wigorniensis, Anno 1582. obiit. Scripsit libros expostulationum ad omnes Haereticos: item, librum Carminum, etc.

BRITANNICUS (Greg.) conscripsit funebres et nuptiales Sermones, Venet. An. 1500.

BRITANNICUS (Joh.) Brixianus, Anno 1510. obiit. Reliquit Notas in Persium, Ovidium, Statium Juvenalem, etc. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 78.

BRITANNICUS (Marcus) librum titulo, Mundus alter et idem, Ultraject. Anno 1643. edi curavit.

BRITANNUS (Rob.) Atrebas, An. 1540. floruit. Exaravit encomium agriculturae: libtum de parcimonia: et notas in Quintilianum. Videatur Sweertius, pag. 635.

BRITANORIUS (Manil. Ant.) vixit tempore Sixti IV. et Julii II. Fuit Latine Graeceque disertus, Philosophus, JCtus, morumque sanctimonia insignis, vatesque semper vetus, uti habetur in ejus Epitaphio.

BRITIUS (F.) Rhedonensis, Epitomen Annalium a M. C. usque ad Incarnationem Domini JESU Christi, Romae, An. 1655. in 4. publicavit.

BRITIUS (Paulus) composuit Seraphica subalpinae D. Thomae Provinciae monumenta, Taurini, Anno 1647. fol. edita. Videatur Wadding. in Scr. Ord. Minor. pag. 372.

BRITO (Guil.) Armoricus, carmine Heroico panxit XII. libros Philippeidos, sive de gestis Philippi, Regis Galliatum. Edidit eum Casp. Barthius, addito Iuculento Commentario. Vid. Barthius in Claud. pag. 166. 44. 577.

BRITUS (Bernh.) Philippi III. Hisp. Regis Archihistoriographus, Anno 1617. obiit. Reliquit tres Tomos Monarchiae Lusitanae. Vid. Carolus Visch, in Scr. Cisterc. pag. 49.

BRIXIANUS (Barthol.) tempore Friderici II. Imp. claruit. Condidit librum de Urbibus Italiae.

BRIXIANUS (Theophilus) Dialogum contexuit versibus hexametris de vita solitaria et civili, eumque Guidoni Ubaldino Monferetrio, Urbini Duci, dedicavit.

BRIXIENSIS (Guil.) Aggregator dictus, edidit Practicam omnium aegitudinum, An. 1508.

BRIXIUS (Germ.) Antissiodorensis, Lascaris discipulus, Anno 1537. floruit. Ex Chrysostomo S. Babylae martyris vitam, et libros septem de Sacerdotio in Lat. sermonem transtulit, teste Jovio, namero 140. Carmina ejusdem leguntur, T. 1. Del. Gall. p. 720. Erasmus in Cic. pag. 171. Germ. Brixius. (inquit) vir pari dexteritate in utraque lingua, sive carmen pangere velit, sive prosam orationem condere. nec minus felix Graecis in Lat. linguam transferendis. Videatur Sammarthan. pag. 9.

BRIZENNIUS (Ildefonsus) Indus Chilensis, scripsit in lib. Sententiarum Scoti, Tomis duobus. Prodiit iste liber Madriti, Anno 1638. fol. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Minor. pag. 187.

BROCARDUS (Bonav.) Argentoratensis, An. 1283. claruit, et descriptionem Terrae Sanctae edidit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 92.

BROCARDUS (Jac.) Anno 1583. floruit. In Genesin et Apocalypsin commenta tus est.

BROCHAEUS (Guil.) Limburgius, Anno 1583. obiit. Extat ejus Tr. de lege et libertate Christiana. Vid. Alegambe, pag. 160.

BROCHARTI (Barth.) Normandus, Syriae et utriusque Arabiae amplam Chorographiam exaravit, teste Wadding. de Scr. Ord. Min pag. 82.

BROCHMAND (Christ.) Casp. Fil. librum compos. de decrementis Imp. Romani, Anno 1637. teste Bartholino in Danis, pag. 24.

BROCHMAND (Erasmus) natus est, An no 1619: obiit, An. 1662. Scripsit de praecipuis Lat. Ling. Scriptoribus. Vid Vindingius in Rect. Hafn. pag. 369. Bartholinus in Danis, pag. 38.

BROCHMAND (Erasm.) Hafn. natus est, An. 1626: obiit, An. 1664. Edidit Ethicae Historicae specimen. Vid. Vindingius pag. 436.

BROCHMAND (Casp.) Theologus celeberrimus, An. 1585. natus est: obiit, An. 1652. Composuit Systema Theologicum: Comm. in Epistolam Jacobi: Speculum veritatis, etc. Vid. Spizelius in Templo Honoris, pag. 189. Bartholinns in Danis, pag. 21.

BROCHMAND (Joh.) natus est, A. 1621: obiit, Anno 1664. Videatur Vindingius, pag. 430.

BROCHMAND (Joh. Erasm.) natus est, Anno 1594: obiit, Anno 1638. Emisit [gap: Greek word(s)] Philosophiae Aristotelicae. Videatur Vindingius l. cit. pag. 289. Bartholinus, l. c. pag. 70.

BROCKTORF (Wülf.) nucleum Pandectatum juris Justinianei, An. 1673. edi curavit.

BROCQUART (Jac.) Thionvillanus, An. 1629. vixit. Veram philosophiam Christianam, mortis meditationem, stilo expressit. Vid. Alegambe, pag. 194.

BRODAEUS (Joh.) Turonensis, celebris Philologus, An. 1563. obiit. Thuanus, eum Mathematicarum artium et saerae linguae non mediocrem cognitionem habiusse, lib. 35. affirmat. Ejus Miscellanea Janus Gruterus Tomo II. et IV. Lampadis Criticae inseruit. In Euripidem et Epigrammata Graeca luculentum Comm. composuit. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 121. Colomes. in Gallia Orient. pag. 29. 267. Scaliger in Primis, pag. 23. vocat virum maximum et doctissimum.

BRODERICH (Steph.) scriput de clade in campoMohacz, in qua R. Ludovicus occubuit. Extat apud Simonem Schardium, vol. 2. Germ. Script. pag. 218.

BROECK (P. Adr.) Professor Pisanus, Anno 1673. poemata in lucem dedit Vid. Gr. Letus in J. R. pag. 483.

BROGNOLUS (Bened.) Carmina Latina, quae in versione Laertii, ab Ambrosio Camaldulensi facta, occurrunt, teste Barthio in Claud. pag. 1090. composuit. Vide, BRUGNOLUS.

BROGNOLUS (Cand.) Bergomas, natus est, An. 1607. Edidit Manuale Exorcistarum, An. 1658.

BROGNONICUS (Franc.) Veronens. Medicus, Anno 1619. obiit. Reliquit Anatomica et Chirurgica. Vid. Chioccus, pag. 156.

BROIDAEUS (Phil.) JCtus, auxit notisque illustravit Fr. Polleti Historiam Fori Romani, An. 1576.

BROMTON (Joh.) Jorualensis Abbas, Chronicon scripsisse creditur, quod Londini, Anno 1652. in folio prodiit. Editum est hoc Chronicon una cum aliis IX. Anglicae historiae scriptoribus a Roger. Tiwisden, conserente symbolam Seldeno: qui annotat, Bromtonum non esse autorem Chronici, sed ejus procuratione seu beneficio ad monasterii Jorvalensis Bibliothecam librum eum devenisse. Vid. Reinesius in Epist. ad Daumium, pag. 167.

de BROMYARD (Joh.) fuit ordinis S. Dominici Monachus. Summam Praedican[?]ium composuit, 2. voluminibus. Est autem Alphabetum locorum communium, quo capita doctrinae Christianae secundum literas Alphabeti explicantur. Prodiit hoc opus Norimbergae, Anno 1485.

BRONCHORSTIUS (Everh.) JCtus, Anno 1554. natus est: denatus est, Anno 1627. Primo Witebergae, deinde Erfordiae jus docuit: tandem Leydae Hugoni Donello successit, ubi per XL. annos Professoris munere perfunctus est. Scripsit quatuor Centurias legum, quae in speciem contrariae esse videntur. Adhaec duas alias miscellaneas Centurias controversiatum Juris, et methodum Feudorum condidit: item, Comm. in Tit. de Regulis Juris. Mortuo Cunaeus parentavit. Vid. Raevius in Hist Davent. pag. 668. Witte in JCtis, pag. 126.

BRONCHORSTIUS (Joh.) Noviomagus, JCtus, Anno 1570. obiit. Ptolemaei octo libros de Geographia Latine interpretatus est.

BRONDUS (Antiochus) Calaritanus, scripsit Comment. in Apocalypsin, Romae, An. 1621. fol.

BRONIOVIUS (Mart.) An. 1579. floruit. Edidit Tartariae, Transilvaniae et Moldoviae descriptionem, teste Zeillero. Prodiit Coloniae, An. 1595. fol.

BRONOW (Joh.) condidit prolixum Commentarium in Archimedis et Apollonii Pergaei sectiones Conicas, Londini, Annoi 1675. in 4.

BRONZERIUS (Joh. Hieron.) Medicus, natusest, An. 1577: obiit, Anno 1630. Scripsit de Calido innato, de principatu Jecoris: de variolis: item, duos Tomos coelestium Prognosticorum. Vid. Thomasinus, part. 2. Elog. pag. 271.

BRONZINUS (Christoph.) Scirolensis, librum edidit, quem Mulierum Gloriam nuncupavit. Vid. Nic. Erythraeus, part. 3. Pinacoth. pag. 111.

BROOMANNUS (Lud.) â nativitate caecus, artium liberalium doctor, Juris Candidatus, et Musicae princeps, An. 1597. Bruxellis obiit. Vid. Vossius, de 4. art. popul. pag. 93.

BROSSARDUS (Joh.) Lemoviceni. Anno 1636. obiit. Cum Chamiero scriptis dimicavit. Vid. Alegambe, pag. 230.

BROTBEQUIUS (Joh. Conr.) edidit Hymettum sacrum, An. 1667. Tubingae docet Medicinam.

BROUFFIUS (Ern.) Chronicon Anhaltinum: item, Merspurgense conscripsit, teste Zeillero.

BROUGTONUS (Hugo) Anno 1612. obiit. Reliquit Commentarium in Danielem: item, Concentum Sacrae Scripturae.

BROUN (Joh.) Causam DEI contra Antisabbatarios scripto propugnabat, Anno 1675. Roterod.

BROWERUS (Christ.) Arnhemiensis, Anno 1617. obiit. Extant ejus Sidera S Virorum, qui Germaniam ornarunt: Item, Antiquitates Trevirenses. Vid. Sweertius, pag. 176. et Alegambe, pag. 73.

BROWERUS (Joh.) Dominici a Soto Logicam et Physicam, teste Sweertio, imprimifecit.

BROWNE (Thom.) Anglus, Medicus, sectae Brownistarum in Anglia autor, scripsit de Religione Medici. In eum Notas fecit Laev. Nicolaus Moltke, eques Mecklenburgensis, An. 1665. Vid. Placcius, pag. 27.

BRUCAEUS (Henr.) Flander, Medicus, natus est, An. 1531: obiit, Anno 1593. Rostochii XXV. annis Mathemata docuit, et Medicinam exercuit. Reliquit 3. libros de primo motu: item, Tr. de Scorbuto.

BRUCHERUS (Joh.) Trecensis, carmine famam sibi peperit. Vid. T. 1. Delit. Gall. pag. 794.

BRUCHIUS (Ant.) a Kônigstein, Noviomagensis, An. 1541. obiit. Composuit Monotessaron in Evangelistas. Vid. Waddingus, in Scr. Ord. Minor. pag. 34.

BRUCIOLI (Ant.) quatuor Tomos Comment in universa Biblia, Venet. Anno 1540. evulgari fecit.

BRUCKNERUS (Hier.) scripsit resolutiones aliquot insignium quaestionum, An. 1610.

BRUDUS, Lusitanus, Med. seripsit de ratione victus in febribus, Anno 1544. Venet.

BRUEL (Gualt.) Praxin Medicinae theoricam et Empiricam composuit, Anno 1579. teste Sweertio.

BRUGGEMANN (Fr. Christ.) scripsit de status reip. Germ. securitate et fato, Anno 1667.

de BRUGIS (Barth.) Medicus, in Apho rismos Hippocratis commentatus est Exaravit etiam quaestiones Logicas, nondum editas, teste B. Sauberto in in Orat. de Bibl. Norimb. pag. 68.

de BRUGlS (Jac.) An. 1320. claruit. Librum scripsit de Impassibilitate Animae: item, de motu Intellectus.

BRUGNOLUS (Bened.) videtur idem esse cum Brognolo. Cornucopiae linguae Latinae, Venet. Anno 1504. contexuit. Muretus aliquando Jos. Scaligero dicebat, se vidisse in Templo quodam Venetiis sepulcrum, cui haec verbainscripta fuerant: Brugnolus, maximtu sui temporis Grammaticus. Dictus Scaliger in Primis, pag. 24. ait, fuisse Noricum patria, professione Grammaticum, hominem magni nominis, Praeceptorem Benedicti avi sui Julius Caesar Scaliger hunc Brugnolum aliquando sibi in somnio apparentem habuit, quem tamen antea ignoraverat. Carmen, quo somnium illud describitur, extat in fine libri de Heroibus. Vide, BROGNOLUS.

BRUHESIUS (Pet.) Medicus, scripsit duas Epistolas de viribus Thermarum Aquisgranensium, An. 1555.

BRULIFER (Steph.) Maclo viensis, A. 1483. vixit. In 4. libros Sententiarum Reportata composuit. Scripsit etiam librum de S. Trinitate, ubi invehitur in Pictores, variis et impropriis modis S. Trinitatem. depingentes. Bruliferi opuscula Parisiis, A. 1499. et 1500. prodierunt. Vid. Waddingus in Script. Ord. Min. pag. 320.

BRUMMERUS (Frid.) Lipsiensis, scripsit de Scabinis antiquis, Anno 1662. Idem ad legem Cinciam commentatus est.

BRUNAEUS (Rich.) edidit Monomachiam Thomae Cantuariensis et Henrici II. Regis de libertate Ecclesiastica, Anno 1626.

BRUNELLUS (Hieron.) Hebraicas, Graecas et Latinas literas multos annos in Gymnasio Romano Soc. Jesu magna cum laude docuit. Edidit Orationes aliquot Joh. Chrysostomi in Latinum sermonem, versas, et Catenam in Ezechielem, ex Sfortianâ Bibliotheca productam. Vid. Nic. Erythraeus, part. 2. Pinacoth. 160. Alegambe, pag. 182.

BRUNELLUS (Joh.) JCtus, scripsit de dignitate et potestate Legati: item, de homicidio.

BRUNFELSIUS (Otho) Moguntinus, Medicus, A. 1534. obiit. Composuit illustrium Medicorum Catalogum: Pandectias Vet. et Novi Testamenti: Historiam Latinam, tribus Tomis, et alia. Extat in eum tale Distichon:

BRUNNEMANNUS (Joh.) JCtus, natus est, An. 1608: obiit, An. 1672. Confecit Comment. in Pandectas. Vid. Justus in Chron. Francofurt. pag. 32.

BRUNNERUS (Andr.) Oeno-Halensis, Anno 1643. claruit. Edidit tres parus Annalium Boicorum: item, Nabuchodonosorem. B. Christ. Rupertus ob stili elegantiam scripta ejus aestimare solebat. Vid. Alegambe, pag. 25. Zeillerus, part. 2. pag. 24.

BRUNNERUS (Balth.) celebris Medicus et Chymicus, natus est, An. 1604. Emisit Consilia Medica.

BRUNNERUS (Georg. Ad.) JCtus, scripsit de Collatione Bonorum, ut et Synopsin locorum legalium.

BRUNNERUS (Martinus) Suecus, Professor Upsaliensis, h. t. claret. Edidit Palaephatum cum Notis et Indice, Anno 1663. Hallervordius male Brummerum appellat.

BRUNNIUS (August.) Annaemontanus, Anno 1607. libellum de Imperatotum, Regum, Episcoporum, etc. natalibus et emortualibus publicavit.

BRUNNORUS a Sole, JCtus, scripsit Consilium criminale ad innocentium reotum propugnationem.

BRUNO, Astensis, Cardinalis, An. 1125. obiit. Reliquit Notas in Psalmos. Opera ejus prodiere, Venetiis, Anno 1662. Videatur Olearius in Abaco, pag. 93.

BRUNO, Coloniensis, An. Christi 1101. obiit. Hic primus Carthusianum Ordinem fundavit et instituit, cum ex Advocati cujusdam defunctr ore praesens audivisset, ipsumjusto DEI judicio condemnatum esse. Scripsit in Psalmos, et omnes S. Pauli Epistolas. Vid. Phil. Labbe, T. 1. Dijjert. de S. E. pag. 209. Olearius in Abaco, pag. 94.

BRUNO, Herbipolensis, A. 1045. mortuus est. Psalmos commentario exornavit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 95.

BRUNO, Monachus, tempore Henrici IV. Imperatoris floruit. Scripsit Historiam belli Saxonici, suo tempore gelti. Vid. Zeillerus, part. 2. pag. 25.

BRUNO (Jac.) Megalopolitanus, natus est, A. 1594: obiit. A. 1654. Docuit Altdorfii Graecas literas et Philosophiam moralem. Reliquit Notas in Agapetum, quas post obitum ejus Filius edi curavit. BRUNO (Jac. Pancratius) Jacobi Filius, Altdorfinus, An. 1629. natus est. In patria Medicinam docet atque exercet. Ad Jessenii Epistolam de Sanguine, A. 1670. commentatus est. Adornat etiam Lexicon Medicum.

BRUNSEMIUS (Pet.) Praxin methodicam sacrificandi, Anno 1640. so. Mogunt. promulgavit.

BRUNUS (Adr.) Gallus, scripsit Hymnos et Odas in honorem Sanctorum. Vid. Alegambe, pag. 5.

BRUNUS (Albert.) Astensis, natus est, An. 1467: obiit, An. 1541. Exaravit Consilia feudalia. Vid. Guid. Panzirolus, in JCt. l. 2. c. 142.

BRUNUS (Ant.) Anno 1625. obiit. Texuit Tract. de Entelechia vel immortalitate Animae, Venet. Anno 1597. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 16.

BRUNUS (Coelest.) de Venusia, habuit disputationes quodlibeticas, quae impressae sunt, An. 1641. fol.

BRUNUS (Corn.) scripsit de seditionibus, et Haereticis, Anno 1550. BRUNUS (Georg.) An. 1605. vixit. Condidit Theatrum urbium 5. voluminibus. Vid. Sweertius, pag. 269. et Zeillerus, part. 2. pag. 24.

BRUNUS (Joh.) Scotus, composuit Comment. in Benedictiones XII. Patriarcharum, Venet. An. 1601.

BRUNUS (Jord.) Nolanus, combustus est Romae, An. 1600. teste Casp. Conrado, millenario 3. Vid. Sorellus de Hom. perfectione, pag. 459. Scripsit de triplici Minimo, libros quinque: item, de Monade, numero et figura.

BRUNUS (Lud.) Italus, JCtus, An. 1485. claruit. Condidit carmen de coronatione Maximiliani.

BRUNUS (Vincent.) sacras Meditationes 3. Tomis complexus est, An. 1599. Vid. Alegambe pag. 442.

BRUSCHIUS (Casp.) Egranus, An. 1518. natus est: periit An. 1569. insidiis Nobilium quorundam, in quos scriptum editurus ferebatur. Vir doctissimus fuit, antiquitatisque studiosissimus. Scripsit egregium Tractatum de Monasteriis, quem Anno 1551. Ingolstadii publicavit. Vid. Thuanus, l. 90. et Zeillerus part. 2. p. 25. et seq.

BRUSCIOTUS (Hyacinthus) a Vetralla, Regulas, ad Grammaticae normam redactas, pro captu faciliori idiomatis Congensium, Romae, Anno 1659. in 8. edi curavit.

BRUSONIUS (Fr.) dialogum Dysphilum nomine Mantuae edidit, Anno 1511. Vid. Reines. ad Daum. pag. 367.

BRUSONIUS (L. Domit.) scripsit Facetias, et Exempla. Leopardus, Emendat 12, 12. eum Graeci sermonis parum peritum fuisse, affirmat.

BRUSSELIUS (Philibert.) Machliniensis, An. 1570. obiit. Composuit 4. libros de Conditionibus.

BRUSTHEMIUS (Joh.) Trudonopolitanus, An. 1545. floruit. Descripsit res gestas Episcoporum Leodiensium et Ducum Brabantiae a tempore S. Martini usque ad An. 1505. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 195.

BRUTIDIUS Niger, Historicus, tempore Tiberii Imp. claruit. Meminitejus Tacitus l. 3. Annal. ubi eum partim laudat, partim culpat. Ex Brutidii Historiâ quaedam Seneca allegat, Suasor. 6.

BRUTUS (Marcus) unus ex Julii Caes. interfectoribus, reliquit Epistolas Graecas, quas Henr. Stephanus, A. 1577. in lucem produxit. Vid. G. A. Imhof. in Pol. Graeco, pag. II. Suidas ipsi Historiae Polybianae epitomen quoque tribuit. Vid. Plutarchus in Bruto. Librum de Officiis Charisius, alium de Patientia Diomedes allegat. Vid. Senecaepist. 79. Tacitus de Orat. c. 21.

BRUTUS (M. Junius) JCtus, Anno U. C. 575. floruit. Septem libellos de Jure elaboravit. Vid. Panzirolus in JCt. l. 1. c. 9. et Bertrandus, pag. 202.

BRUTUS (Joh. Mich.) Florentinus, Historiam IIX. libris complexus est. Vid. Magius Miscellan. 5, 15. Extant Epistolarum ejus libri quinque.

BRUTUS (Pet.) Catharensis Episcopus, An. 1485. claruit. Scriptô pugnavit contra Judaeos. Liber impressus est Vincentiae, An. 1489. fol.

BRUYERINUS (Joh.) Campegius, composuit Dipnologiam vel Sitologiam de rebus esculentis et potulentis, An. 1606.

de BRUYN (Joh.) exara vit epistolam de natura lucis, An. 1663. Item, defensionem Cartesii de dubitatione, An. 1670.

BRUXIUS (Ad.) edidit Simonidem redivivum, id est, res memoriae et oblivionis, 1610.

de BRY (Joh. Th.) scripsit Introductionem in Vitalem Philosophiam: Histoririam Pannoniae: et secularia Emblemata.

BRYLOVIUS (Casp.) Pomeranus, natus est, An. 1585: obiit An. 1627. Argentinae docuit. Publice proposuit Dramata aliquot, ut Mosen, Eliam, Nebucadnezarem, Andromedam, Charicleam, Jul. Caesarem, etc.

BRYSO, [gap: Greek word(s)] , Philosophus, [gap: Greek word(s)] , a Stobeo serm. 83. allegatur.

BUBALUS (Nic.) Venetus, ut Graece doctus, celebratur. Vid. Greg. Letus in It. Regn. p. 177.

BUBALUS (Steph.) Romanus, vulgavit Commentationes Anglicas de Cancellariis, Lugd. An. 1522.

BUBSTEN (Th. Steph.) Anglus, A. 1619. aet. 70. obiit. Primus Canarinum idiom a in regulas et ordinem digessit. Compos. Grammaticam linguae Canarinae, cujus usus est in India orientali: item, opus aliud, Purana nomine, in quo fidei mysteria

BUCANUS (Guilh.) Theologus Calvinista, Institutiones Theologicas conscripsit. Vixit An. 1602.

de BUCCABELLIS (Joh. Jac.) civis Romanus, Canonicus Lateranensis, Rhetor eximius, poeta celeberrimus, Anno 1464. obiit. Hic pedum et syllabarum normam ita tenuit, ut nemo melius. Haec ex ejusdem Epitaphio.

BUCCAFERREUS (Hieron.) JCtus, natusest, An. 1552: obiit, An. 1623. Inter omnes Italiae JCtos primus et praecipuus judicatus est. Hoc peculiare habuit, quod in eadem Cathedra, in qua ipse docuit, filium Franc. Mariam Jus publice docentem viderit. Ingens Consiliorum volumen conscriptum reliquit. Vid. Thomasinus, part. 2. pag. 120.

BUCCAFERREUS (Lud.) Jul. Caes. Scaligeri, Fr. Pendasiii, et aliorum Praeceptor, Philosophus celeberrimus, An. 1545. obiit. Franc. Zilietus memorat, neminem vix primoribus labiis Philosophiam attigisse judicatum, qui sub Buccaferreo non militasset. Scripsit in libros Meteoron: in 1. librum Physicorum: item, de Generat. et Corrupt. Vid. Thomasinu l. 2. pag. 114. Bumaldus pag. 153. Vide supra, BOCCAFERREUS.

BUCCAFOCUS (Const.) Sarnanus, Card. An. 1595. obiit. Compos. Comment. in Universalia Scoti: Summam Theologiae: Locos communes Theologicos: Comment. in Epistolam Johannis, et Epistolam S. Pauli ad Hebraeos. Vid. Waddingus, in Scr. Ord. Min. pag. 93.

BUCCELENIUS (Joh.) Brixianus, A. 1643. claruit. Officinam Epithetorum, appellativorum et nominum propriorum condidit: Borri relationem de Concincina Latine transtulit. Vid. Alegambe p. 230.

BUCCIUS (Guilh.) Livo, An. 1622. innotuit. Catechismum idiomate Estonico elaboravit. Vid. Alegambe p. 169.

BECCIUS (Pet.) Medicus, Ephemerides confecit, Versu etiam Prognosticon futuri temporis, teste Sandero in Gandav. script. expressit.

BUCELINUS (Gabr.) Benedictinus, paucis adhinc annis claruit. Edidit Nucleum Historiae Universalis, 3. voluminibus, Genealogiam Principum, Aquilam Benedictinam, Rhaetiam Sacram et profanam, Annales Benedictinos, etc. Vid. Zeillerus part. 3. pag. 41.

BUCERUS (Mart.) Selestadiensis, Theol. A. 1491. natus est: obiit A. 1551. Argentinae publice docuit viginti annis; inde in Angliam vocatus, Cantabrigiae Theoiogiam docere jussus est. Corpus ejus sub Maria regina e terra effossum ac publice exustum est. Elisabetâ regnante, innocens pronunciatus et martyribus connumeratus fuit. Contarenns Cardinalis Bucerum tanta Theologicae et Philosophicae doctrinae ubertate instructum judicavit, ut unus omnibus Pontificiorum Doctoribus opponi potuisset. Vid. Jac. Verheiden, in Elog. Theolog. pag. 73.

BUCHANANUS (Georg.) Scotus, natus est An. 1506: obiit An. 1582. Composuit paraphrasin Psalmorum poeticam: item, Historiam Scoticam, quam tanta puritate, prudentia et acumine scriplit, ut ea scriptio non hominem in pulvere literario versatum, sed in media hominum luce et in tractandis reipubl. negotiis tota vita exercitatum redoleat, Thuano l. 76. judice. Vid. Zeiller. part. 2. pag. 26. Lotichius in Bibl. poet. part. 4. pag. 20. Funccius T. 1. Orb. pag. 601.

de BUCHE (Chr.) Thuringus, An. 1183. obiit. Vitam et gesta Frid. Barbarossae, Imp. stilo exposuit. Vid. Olearius in Abaco, pag. 106.

BUCHERIUS (AEg.) Atrebas, scripsit doctrinam temporum, An. 1634. Gregorium vero Turonensem Notis illustravit. Videatur Alegambe, pag. 7.

BUCHHOLTZ (Chr. Joach.) JCtus, scripsit de Matrimonio cum defunctae uxoris sorore, contra Michaelem Havemannum, An. 1662.

BUCHHOLTZ (Andr. Henr.) Ethicam, An. 1641. item, librum de Indulgentiis, An. 1657. exaravit.

BUCHIUS (Dominicus) Catharensis, Anno 1530. vixit. In Psalmos poenitentiales et quatuor cantica Novi Testamenti commentatus est.

BUCHLERUS (Joh.) a Gladbach, Institutionem Poeticam: item, sententias Proverbiales promulgavit.

BUCHNERUS (Aug.) Professor Eloquentiae Witteberg. natus est, Anno 1591: obiit, An. 1661. Scripsit Programmata, Orationes, Tractatum de commutata dicendi ratione, etc. Thesaurum Fabri longe auctiorem reddidit.

BUCHNERUS (Ulr.) Werthemio-Francus, Anagrammatismos et alia carmina. composuit. Vid. T. 1. Delit. Germ. pag. 825. Confer J. P. Lotichium, parte 3. Bibl. Poet. pag. 196.

BUCHOLZERUS (Abrah.) Schonaviensis, celebris Theologus et Chronologus, natus est, A. 1529: obiit, A. 1584. Reliquit Chronologiam, Isagogen Chronologicam, Epistolas Chronologicas, Ideam boni Pastoris, etc. Quidam affirmabat, universam antiquitatem in Bucholtzeri pectusculo latuisse reconditam. Vid. Thuanus, l. 10. Confer Hanckium in Scr. R. R. part. 1. pag. 241. Quenstad. pag. 231.

BUCOLDIANUS (Gerard.) Physicus Regius, composuit Historiam puellae, quae sine cibo et potu vitam aliquamdiu transegit. Extat apud Simonem Schardium, vol. 2. Germ. Script. pag. 618. Item, Notas in quasdam Ciceronis Orationes.

BUDAEUS (Guil.) Parisiensis, An. 1540. obiit, aetatis 73. Scripsit librum doctissimum de Asse: item, Commentarios Graecos, multa eruditione refertos. Erasmus eum Portentum Galliae vocare solebat. Conditotestamento, (inquit Jovius in Elog. numero 97.) omnes honores funeris et tumuli penitus abdicavit, ita ut, cum numerosa proles eum lugeret, noctu tumularetur. Unde poeta quidam (M. Salmonius) sic ludebat:

Budaei opera omnia, tribus Tomis impressa, prodierunt, An. 1557. Vid. Gifan. in Obs. L. L. pag. 510. Sammarthanus in Elog. pag. 4.

BUDAEUS (Lud.) Guilielmi filius, Anno 1550. claruit. Psalmos transtulit, et notulis auxit. Vid. Colomesius, in Gall. Orient. pag. 15.

BUDELIUS (Renerus) Ruraemundanus, JCtus, scripsit tractatum de moneta et re nummaria, An. 1591.

BUDERICUS (Arnold.) An. 1417. floruit. Extant ejus XII. odarum libri de laude DEI. Vid. Sweertius, pag. 121.

BUDL (Pet.) doctrinam Bellarmini Christianam in linguam Albanensem traductam, Romae, A. 1644. typis mandavit.

BUDINA (Sam.) Labacensis, Sigethi expugnationem Turcicam descripsit. Extat ea apud Simonem Schardium, vol. 4. Germ. Script. pag. 25. Confer Crusium in Germano Graecia, pag. 318.

BUDOWETZ (Wencesl.) Baro, Pragae, Anno 1621. capite truncatus est. Circulum Horoloeii Solaris et Lunaris, i. e. Synopsin Historicam, Typicam et mysticam, repraesentantem ex Vet. et Novo Testam. continuam praecipuarum Ecclesiae et mundi mutationum seriem, An. 1616. vulgavit.

BUECKELIUS (Joh.) Helmondanus, Anno 1620. floruit. Scripsit scholam pacis, et libellum de Intentione.

BUGATTUS (Casp.) Anno 1576. claruit. Extat ejus Universalis Historia. Vid. Ghilinus, vol. 1. pag. 69.

BUGENHAGIUS (Joh.) Theologus, natus est, Anno 1485: obiit, Anno 1558. Wittebergae Theologum egit. Inde a Daniae rege Hafniam vocatus, loco septem Episcopotum Daniae septem Superintendentes ordinavit. Idem, singulis annis eo die, quo Lutherus Bibliorum translationem absolverat, amicos solenni convivio excipere, et quasi natalem translationis Biblicae solitus fuit

celebrare. Vid. Melchior Adamus in Theol. pag. 318. Verheiden, in Elog. pag. 35. de BUGIS (Pet.) scripsit de Mysterio Incarnationis, Lugd. An. 1668.

BUGNYON (Phil.) edidit Tractatum Legum abrogatarum in Gallia, An. 1666. BUISONIUS (Joh.) Hanno, Scripsit Harmoniam Evangelicam Romae, A. 1576. de BUISSON (Lud.) Herculem Chymicum, An. 1661. imprimi fecit.

de BUITRON (Joh.) compendium Theologiae Moralis, Paris. Anno 1656. evulgasse fertur.

BULAEUS (Christ.) Anno 1630. claruit. Carmina Juvenis edidit, quibus Charitillae titulum imposuit.

BULAEUS (Oliv.) scripsit Methodum discendi linguam Sanctam sine punctis, Anno 1653.

BULAGERUS (Nicol.) JCtus, Anatomen Institutionum Imperialium, Anno. 1617. fol. publicavit.

BULENGERUS (Pet.) Trecens. scholia in Apocalypsin, Anno 1589. adornavit. Vid. Sammarth. pag. 44.

BULGARINUS, Senensis, JCtus, A. 1452. natus est: obiit Anno 1494. Elaboravit erudita Commentaria in Jus civile. Vid. Guido Panzirolus in JCtis, 2, 134.

BULGARUS de Bulgaris, JCtus, A. 1140. floruit. Commentarium in Regulas Juris concinnavit. Vid. Guido Panzirolus l. c. 2, 15. et Bumaldus, pag. 41.

BULLIALDUS (Ismael) edidit Astronomiam Philolaicam, An. 1645. Menagius ad Laert. vocat doctum opus ac laboriosum Item, Theonis Smyrnaei Astronomica: tractatum de natura Lucis: et alium de judicandi facultate et animi princi patu, Anno 1663. Rhodius ad Scribonium ipsum Graecarum literarum eximium cultorem appellat.

BULLINGER (Henr.) Heluetius, natus est, An. 1504: obiit, An. 1575. In functione Ecclesiastica Hulderico Zwinglio successit, cujus etiam opera collegit, atque publicavit. Bullingeri Scripta in decem Tomos digesta sunt. Thuanus l. 61. mitiore ingenio praeditum, et summum Helueticae Confessionis propugnatorem fuisse, tradit. Vid. Jacobus Verheiden in Elog. praest. Theol pag. 189.

BULLINGERUS (Jul. Caes.) Juliodunensis, An. 1628. obiit Scripsit de Imperio et Imperatore: de Conviviis: de Pictura: de circo Romano: de Venatione Circi, de Theatro, de Oraculis, de auguriis. Opera ejus junctim edita Tomis duobus, An. 1621. Vid. Alegambe, pag. 287. Hanckius de Script. R. R. pag. 281. Scal. in Exc. pag. 55.

BULLINGERUS (Pet.) g. libros Christianarum Institutionum, An. 1561. Lutet. edidisse dicitur.

BULLOCUS (G.) Anglus, A. 1557. vixit. EdiditOeconomiam methodicam Concordantiarum S. Scripturae, fol.

BULLUS (G.) confecit Harmoniam Apostolicam de Justificatione ex Operibus, Lond. An. 1671.

BUMALDUS (Joh. Ant.) (alias Ovidius Montalbanus dictus) edidit Bibliothecam Bononiensem: Item, Biblio thecam Botanica, A. 1657. Vid. Labbe in B. B. p. 20.

BUMANNUS (Car.) Analysin eorum, quae Sacramentarii contra majestatem carnis disputant, An. 1610. edi fecit.

BUNDERIUS (Joh.) Gandens An. 1557. desunctus est. Scripsit compendium rerum Theologicarum: item, Scutum fidei orthodoxae, teste Sweertio.

BUNELLUS (Pet.) Tolosanus, exaravit Epistolas, An. 1581. Vid. Sammarthanus pag. 51.

BUNGEIUS (Thom.) Norfolciensis, Anglus, An. 1290. claruit. Oxonii Theologiam professus est. In Mathematicis ita exercitatus erat, ut Magus vulgo habitus fuerit. Scripsit de Magia naturali: item, quaestiones Theologicas. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 323.

BUNGUS (Pet.) Bergomas, Anno. 1601. obiit. Ejus Tract. de Mysteriis numerorum, Paris. impressus est.

BUNO (J.) Ideam universae Historiae, A. 1661. Item, Memoriale Institutionum, An. 1672. edi curavit.

BUNTINGUS (Henr.) Hannoveranus, A. 1590. vixit. Magnam Chronologiam conscripsit: item, Itinerarium Biblicum. Quenstadius pag. 237. vocat virum eruditum, ingeniosum, industrium, et Chronologum insignem, Vid. Zeillerus part. 2. pag. 28.

BURAGUS (Lampus) fertur scripsisse Strategicon adv. Turcas, ad Nicolaum V. Pontif. Extat in Bibliotheca Bessarionis, teste Naudeo. Vide, BIRAGUS.

BURANA (Joh. Fr.) Veronens. A. 1539. floruit. Condidit Comment. in 1. Analyticorum. Vid. Chioccus pag. 124.

BURANUS (Amulius) Batavus, A. 1404. obiit. Extat ejus exhortatio de mutua charitate servanda.

BURATELLUS (Gabr.) Scripsit Conciliationem controversiarum Aristotelis et Platonis, Venet. A. 1573. item, Notas in Psalmos poenitentiales.

BURATTUS, (Matth.) JCtus, A. 1606. floruit. Reliquit Decisiones. BURCARDUS, Wormatiensis, A. 1026. obiit. Collegit ingens volumen Cano num, libris viginti. Vid. Olearius in Abaco, pag. 95.

BURCHARDUS, a Rotenburg, restaurator Platonicae Philosophiae, A. 1381. floruit. Ob singularem eruditionem doctus Plato dictus est, teste Edero.

BURCHARDUS (Aaron) de sensu verborum, I. Pet. III, 19. commentatus est. Vixit An. 1608.

BURCHARDUS (Ant.) An. 1628. obiit. Composuit librum de descensu Christi. Aphthonii Progymnasmata quoque enucleavit.

BURCHARDUS (Franc.) Lewenbergens. Scripsit de Sacramento corporis et san guinis Christi, An. 1587.

BURCHIELLATUS (Barth.) condidit Dialogos, Quaestiones, Convivium septem Physicorum: Breviloquia poetica: Tirociniorum poeticorum partem primam et secundam. Vid. Gbilinus vol. 1. pag. 23.

BURCHIUS (Adrianus) Ultraject. Anno 1595. floruit. Carmina ejus leguntur T. 1. Delit. Belg. pag. 861. Vid. Sanderus in Brugens. pag. 13.

BURCHIUS (Lambertus Vander) Ultraject. Anno 1617. obiit. Juxta Sweertium quatuor Tomos de Comitibus Flandriae composuit.

BURCKHARDUS (Fr.) Colon. JCtus, Anno 1584. obiit. Reliquit librum, cui Titulus, Autonomia. Videatur Sweertius pag. 240.

BURELLUS (Laur.) Divionensis, A. 1490. floruit. Librum elucubravit de Carmelitis.

BUREUS (Andr.) Suecus, edidit orbis Arctoi descriptionem. Vid. Scheferus in Upsal. pag. 401.

BUREUS (Joh.) Upsaliens. Anno 1614. claruit. Runicae literaturae apprime peritus fuit. Fastos Runicos in lucem protulit. Videatur Scheserus l. c. pag. 400.

BURGENSIS (Paulus) de S. Maria, Judaeusorigine, fide Christianus, tandem Episcopus factus, An. 1435. obiit. Trithemius vocat Virum in divinis Scripturis studiosissimum et valde eruditum, nec non S. Theologiae Magistrum, qui in virili aetate ad fidem Christianam conversus, vita et doctrinâ in tantum profecerit, ut inter omnes Hispaniae doctores similem suo tempore habuerit neminem. Composuit Scrutinium S. Scripturae, ut et Additiones ad Nicolaum Liranum. Plura apud Joh. Marianam l. 19. Hist. Hisp. c. 8. invenies. Confer Ph. Labbe T. 2. diss. de Sacr. Eccles. pag. 169. Quenstad. pag. 18. Casaub. in Exercit. contra Baron. pag. 412. Eum commendat ipse Lutherus T. 6. Witeb. Lat. pag. 308. 313.

BURGERSDICIUS (Franco) An. 1590. natus est. Edidit Dispp. Physicas. Videatur Meursius, in Athenis Batav. p. 340.

BURGESIUS (Ant.) in Joh. cap. XVII. sermones centum quadraginta quinque conscripsisse dicitur.

BURGEVILLIUS (Carol.) Scripsit de immortalitate animae et resurrectione corporum.

BURGGRAVIUS (Joh. Ernestus) edidit [gap: Greek word(s)] : item, Achillem [gap: Greek word(s)]

BURGHABERUS (Adam) tres centurias selectorumCasuum conscientiae, An. 1665. in 8. publicari fecit.

BURGHESIUS (Joh.) Iprensis Medicus, An. 1618. claruit. Demetrium Pepagomenum, Medicum Graecum, de Arthritide vel Podagra in lucem produxit.

BURGHESIUS (Paul. Guidottus) se 14. artibus praeditum jactare solebat. In Poesi non infeliciter versatus est, adeo ut Torquatum Tassum carminibus provocare non dubitaverit. Ad extremum in summa obiit miseria. Vid. Tollius de Inf. Lit. pag. 31.

BURGOLDENSIS (Ph. Andr.) Scripsit ad Instrumentum Pacis, An. 1669. Item, notitiam rerum Imperii.

de BURGUNDIA (Ant.) edidit Lapidem Lydiummundi: Item, linguae vitia et remedia, Emblematice, An. 1631.

BURGUNDUS, JCtus, Pisanus, A. 1194. obiit. Graece admodum peritus fuisse creditur. Vid. Pignorius, in Symbol. Epist. pag. 154. ubi ejus Epitaphium adducitur.

BURGUNDUS (Nicol.) JCtus, et professor Ingolstadiensis, natus est, An. 1586. Composuit Tractatum contro versiarum ad consuetudines Flandriae, Anno 1621. et alium, de Evictionibus. Scripsit quoque Hist. Belgicam: item, carmina.

BURGUNDUS (Pet.) Gerardimontanus A. 1598. obiit. Did. Stellae 3. libros de vanitatibus mundi contemnendis in Lat. linguam traduxit. Vid. Alegambe, p. 373.

BURHILLUS (Rob.) Scripsit contra Becani controversiam Anglicanam, Anno 1613. Lond.

BURIDANUS (Joh.) Bethuniensis, in Logicam et Ethicam Aristotelis commentatus est. Notum etiamnum in scholis de Buridano asino Proverbium. Vid. Sweertius, pag. 403.

BURLA (J. Fr.) Psacentinus, JCtus, Anno 1515. floruit. Vid. Guido Panzirolus, in JCt. pag. 325.

BURLAEUS (Guad.) Anglus, claruit An. 1330. Scripsit de vitis et moribus Philosophorum: item, in Physicam Aristotelis, Venet. fol. Vid. Zeillerus part. 3. hist. pag. 44. Placciuspag. 251.

BURLATUS (Hugo) librum de astutia vulpeculae, Domini vineam demolientis, Paris. An. 1587. edi curavit.

BURMANNUS (Franc.) scripsit de moralitate sabbati hebdomadalis, An. 1665. item, Oeconomiam foederum DEI, Anno 1672.

BURMEISTERUS (Joh.) edidit Martialem renatum, vel Parodiarum sacrarum libros VI. An. 1612.

BURRHUS (Fr. Joseph.) Mediolanensis, Aereum se Philosophum jactabat. Ob heterodoxas quasdam opiniones Romae ab Inquisitoribus fidei ad perpetuos carceres condemnatus est. Laudat ejus eruditionem Olaus Borrichius, T. 3. epist. Thom. Barthol. numero 59. Reliquits 2. epistolas, unam de cerebro: alteram, de curandis morbis oculorum: item, notitiam gentis Burrhorum, An. 1669. De erroribus hujus Burrhi Tuldenus legi poterit T. 1. Hist. in Appendice.

BURRUS (Pet.) Brugens. An. 1507. obiit. Scripsit 4. libros Odarum: duos libros Epigrammatum et Elegiarum, teste Sweertio.

BURSIUS (Adamus) Samosciensis Academiae professor, Dialecticam Ciceronis edidit. In ea tres introducit, Stoicum, Peripateticum, Academicum; proque tribus istis trium sectarum Logicam exponit. Inter caetera (inquit Vossius ) hoc commodi praestat, ut melius ex eo Cicero et alii intelligantur. Videatur Vossius de Nat. Log. c. 8. pag. 40.

BURTIUS (Nic.) scr. Musicam cum de fensione Guid. Aretini. Vid. Hier. Magius, in Var. Lect. 1, 2.

BURTONUS (Guil.) edidit Linguae Graecae et Persicae Historiam, Londini, Anno 1657.

de BURY (Rich.) Dunelmensis Episcopus, Edoardi III. Regis Cancellarius, composuit Philobiblon vel tractatum de amore librorum et institutione, A. 1599. Extat in calce Epistol. Philologicarum Melch. Goldasti. vid. Olearius in Abaco, pag. 406.

BUSAEUS (Joh.) Noviomag. Anno 1611. obiit. Scripsit contra Swenckfeld. Videatur Alegambe, pag. 230. Placcius, pag. 187.

BUSAEUS (Pet.) Noviomagens. A. 1569. claruit. Summam doctrinae Christianae P. Canisii Scripturae testimoniis et Patrum sententiis, ut ajunt, illustravit. Vid. Alegambe, pag. 374.

BUSCA (Gabr.) de Architectura militari, A. 1598. commenatus est. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 98.

BUSBEQUIUS (Auget. Gislen.) A. 1522. Cominii in Flandria natus est: obiit, Anno 1592. Virtus ejus in Legationibus maxime enituit, quarum insignes imprimis fuere Constantinopolitana et Amasiana. Reliquit sex Epistolas e Turcia: item, Orationem de bello Turcis inferendo. Vid. Sweertius, pag. 147. Scipio Gentilis in Apolog. Apul. pag. 349. vocat eruditissimum elegantiarum arbitrum.

BUSCHERUS (Heinzo) scripsit Exercitationes Theologicas contra Piscatorem, An. 1594.

BUSCHIUS (Herman.) Dulmensis, Orator et poeta clarissimus, A. 1535. obiit. Literas Latinas Variis in Academiis docuit, Heidelbergae videl. Lipsiae, Marpurgi et Lovanii. Persii satiras Annotationibus illustravit. Coloniae ad Clerum, de ignorantia et avaritia Clericorum, sermonem habuit. Fertur etiam Plautinas decimationes conscripsisse. Carmina ejus extant T. 1 Del. Germ. pag. 833. Confer Sweertium, pag. 341. Erasmus in Ciceroniano, pag. 180. Hermannus Buschius (inquit) in carmine pangendofelix, in oratione soluta magna vis adest ingenii, lectio varia, judicium acre, nervorum satis, sed compositio Quintiliano proprior, quam Ciceroni.

BUSCHIUS (Joh.) scripsit de Origine Coenobii Windesemensis: item, de Viris illustribus ejusdem Coenobii. Prodiit iste liber cura Herib. Rosweydi, Anno 1621. Antv. in 8.

BUSCHOVIUS (Joach.) edidit Additiones et Annotationes ad Lexicon Graecobarbarum Joh. Meursii, Anno 1676.

BUSENREUT (Joh.) Altdorfij Jura docuit. Natus erat, An. 1548: obiit, Anno 1610. Vid. Crusius in Germano-Graecia, pag. 231.

BUSIUS (Joh.) Antverp. An. 1625. obiit. Reliquit librum de usu Processionum, teste Sweertio, pag. 405.

BUSIUS (Paulus) Swollanus, JCtus, Anno 1621. claruit. Scripsit de officio Judicis librum singularem: de annuis reditibus libros duos: subtilitatum Juris libros septem: de Republ. libros tres. Videatur Sweertius, pag. 592.

BUSLIDIUS (Hieronymus) JCtus, An. 1517. obiit. Lovanii trium linguarum, Hebraeae, Graecae, et Latinae magnificum Collegium instituit, et in eo Professoribus liberalia stipendia ordinavit. Struxit Carmina, Orationes, et Epistolas. Vid. Valerius Andr. in Fastis Lovan. 275.

BUSSENIUS (Ant.) Bredanus, Medicus, A. 1553. floruit. Fecit Commentarium in in Galenum, de inaequali temperie.

BUSSIER (Joh.) Bellijocensis, Jes. edidit Scanderbegum: Monita Christiana: Encomium Umbravallis, etc. Videatur Funcius, T. 1. Orbis, pag. 443. Ejus Miscellanea poetica prodierunt, Lugd. An. 1675. in 8.

BUSSOLUS (Aurelius) Anno 1635. obiit. Scripsit de modo consultandi in sebribus putridis. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 33.

BUSTAMANTIUS (Joh.) Complutensis, Medicus primarius, Historiam animalium, quorum mentio in sacris Bibliis occurrit, An. 1595. accurate explanavit duobus Tomis, in 4.

a BUSTO (Bernhardinus) Mediolanens. A. 1500. claruit. Texuit Rosarium sermonum, 2. Tomis. Vid. Olearius in Abaco, pag. 79. Waddingus in Scr. Ord. Min. pag. 55.

BUSTRONIUS (Georg.) scripsit de Ascensione mentis ad DEUM, Graece, Romae, An. 1637. Vid. Alegambe, pag. 154.

BUSTUS (Lud.) Venetus, Anno 1640. edidit Anatomiam humani Nihili duabus partibus Vid. Alegambe, pag. 308.

BUT (Adrian.) Hülstensis, An. 1468. floruit. Reliquit Historiam. Vid. Hallerv. pag. 9.

BUTAS in Causalibus, ab Arnobio, l. 6. contra Gent. allegatur. Scripsit Carmine elegiaco res Romanas. Plutarchus in Romulo, quaedam inde allegat. Vid. Vossius, l. 1. Theol. gent. c. 12. pag. 95.

BUTEO, aridus quidem declamator, sed prudens divisor contro versiarum Senecae controvers. 13. pag. 123. dicitur.

BUTEO (Joh.) Delphinas, celebris Mathematicus, Orontii Finei discipulus, An. 1564. obiit. Cum Praeceptore de quadratura circuli acerrime digladiatus est. Scripsit ad Franc. Turnonem Card. librum eruditissimum de Arca Noae. Vid. Thuanus, l. 36. Hieron. Magius, in Var. lect. l. 4. c. 2. et 20.

BUTHILLERIUS (Dionys) JCtus, de Infirmis resignantibus, Paris. Anno 1624. commentatus est.

BUTIGELLA (Hier.) Papiensis, JCtus, An. 1515. obiit. Scripsit in 1. partem Codicis. Videatur Guido Panzirolus, in JCtis, 2, 145.

BUTIUS (Vicent.) Medicus, librum composuit de Potu calido et frigido, Romae, An. 1653.

BUTKEN (Christ.) Antverp. Anno 1650. obiit. Struxit Tropaea, qua sacra, qua profana ducatus Brabantiae, libris 9. Vid. Carol. Visch. in Cisterc. pag. 72.

BUTLERUS (Guil.) Anglus, Anno 1410. obiit. Scripsit de Indulgentiis: item, contra translationem Anglicam Bibliorum, suo tempore factam. Videatur Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 151.

BUTNERUS (Wolfg.) vixit, An. 1576. Confecit historiarum Epitomen. Edita est Lipsiae, An. 1596. fol.

BUTRIGARIUS (Herc.) Bononiens. natus est, A. 1531: obiit, An. 1609. Vid. Ghilinus, vol. 2. pag. 171.

BUTRIGARIUS (Jac.) JCtus, An. 1310. floruit. Scripsit in Digestum Vet. et Codicem. Vid. Gu. Panzirolus, in JCt. 2, 56.

de BUTRIO (Ant) JCtus, An. 1408. obiit. Comp. tractatum de Notorio: item, Commentarium in Decretales et Clementinas. Vid. Panzirolus, l. 3. c. 27. Olearius in Abaco, pag. 41.

BUTRIUS (Hier.) Florent. An. 1650. vixit. Collegit Nucleum Vet. Testamenti libris novem. Vid. Wadding. in Scr. Ord. Min. pag. 170.

BUTYRONUS (Joh.) de Ubriachis, Veronens. An. 1538. floruit. Vid. Chioccus, pag. 129.

BUXTORFIUS (Joh.) Senior, An. 1629. obiit. Edidit Thesaurum Grammaticae Hebraeae: Biblia Hebraica, cum Targumim, Masora, et Commentariis Raboinicis: Bibliothecam Rabb. Synagogam: Epistolas Hebraicas, etc. Mortuo Daniel Tossanus parentavit.

An. 1599: obiit, Anno 1664. Mortuo Lucas Gernlerus parentavit. Maimonidis More Nevochim Latine transtulit: Concordantias Hebraicas, a Patre coeptas, perfecit: Lexicon quoque Chaldaeo-Rabbinico-Talmudicum, quod Pater ultra medietatem non promoverat, continuavit et absolvit: Lud. Capellum, edito Tractatu de Punctis, refutavit: eidem Anti-Criticam opposuit. Ut taceam Florilegium, Dissertationes, Cosri, etc. Reliquit filium, Joh. Jacobum Buxtorfium, in professione successorem.

BUZELINUS (Joh.) Cameracensis, Anno 1624. floruit. Edidit Gallo-Flandriam sacram et profanam. Vid. Sweertius, pag. 405. Alegambe, pag. 232.

BUZENV ALLIUS (Paul. Choartus) Henrici R. ad Belgas orator, cum Hagae viveret, aut ipse ad Scaligetum non raro ventitabat, aut, hoc Hagam veniente, Graecum aliquem scriptorem exponentem cupidissime audiebat. Videatur Jos. Scaliger, Epist. 133.

BYSIELD (Nic.) scripsit in Epistolas Petri: item, de oraculis DEI et principiis Theologicis.

BYL (Joh.) Lovaniensis, An. 1950. obiit. De cura et anxietatibus Guardianotum, et ruina observantiae commentatus esse dicitur.

BYTHNERUS (Victorinus) struxit Clavem linguae sanctae, Cantabr. Anno 1648. item, Lyram Davidicam, A. 1664.

BZOVIUS (Abrah.) Polonus, An. 1637. obiit. Multa scripsit. Nicius ait, vix duas integras paginas titulis referendis sufficere. Ex eorum numero XIII. Annalium volumina eminent, quibus post Baronium res Ecclesiasticas ab An. Chr. 1198. usque ad haec tempora prosecutus est. In his voluminibus Ludovicum Bavarum Imp. censoria auctoritate ex classe Impp. eijcere conatus est. Verum, postulante Bavariae duce, et tantam domui suae injuriam factam querente, judicum sententiis abolere, quod scripserat, ac Ludovicum in integrum restituere coactus est, teste eodem Nicio, part. 1. Pinacoth. pag. 198. Adde Starovolscium in Hecatontade, pag. 131.

GEORG MATTHIAE KÖNIGII BIBLIOTHECA VETUS ET NOVA.

A.

B.