Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
TANTUM DE INSEctis terrestribus alatis sufflciant: sequuntur non alata, eaque vel Paucipeda, vel Multipeda. Illa sunt pedum sex, octo, duodecem quatuordecem. Sepeda sunt, Formica, Cimex, Pediculus, Ricinus, Pulex, Lens, Forbicina, Talpa, Sphondyle, Staphylinus, Asellus arvensis et Anthrenus.
Formica stupendae naturae insecto, et ad quod hominum genus obstupescat et confundatur. A ferendis farris micis Latinis dictas, Isidorus opinatur. Graecis
Plin. H. N. 11. c. 37. Wetton. de Different. Animal. c. 210.
frugilegae, et agminagranifera dicuntur. Cupressi et papaveris semina, expetere, Plin. H. N. 17. c. 10. Plantus in Trinum.
Arist. H. A 5. c. 9. Plin. H. N. 13. c. 30.
Plin. H. N. 11. c. 30. Natura, et IngeniumIngenio, ita eleganter Plinius. siquis comparet onera corporib. earum, fateatur nullis portione vires esse maiores. Gerunt ea morsu. Maiora aversaepostremis Arist. H. A. 9. c. 38.pedibus moliuntur, humer is obnixae. Et iis Reip. ratio, memoria, cura. Semina arrosa condunt, ne rursus in fruges exeant e terra. Maiora
Operantur et noctu, plena Luna. Eaedem interlunio cessant. Iam in opere qui labor? Et quoniam ex diverso convehunt, altera alterius ignara, certi dies, ad recognitionem mutuam, nundinis dantur. Quaetunc earum concursatio? quam diligens cum obviis quaedam colocutio atque percontatio? Silices itinere earum attritas videmus, et in opere semitam factam, ne quis dubitet, qualibet inre, quid possit, quantulacumque assiduitas. Sepeliuntur inter se viventium solae, praeter hominem, defunctasque in granorum folliculis
Maiolus Dier. Canic. coll. 7.
Simile domicilium in putrida quercuinventum, rusticus ad Aldrovandum attulit, quod secundo loco inicone expressum est. Admirandum quoque, in quod Cleanthes in cidit spectaculum. Plut. de sollert. anim.ascendisse alias formicas, tamquam ad collequium, rursumque descendisse. Id bis terve factum. Tandem has, sursum extulisse vermem, tamquam redemptionis pretium pro mortua. Hoc illas accepto et reddito formicae cadavere discessisse.
Sylv. l. de Europac. 40. Monfet. Theat. Ins. 2. c. 1. p. 242
cibis sumi, et quidem pipere conditas, inferius dicemus. In Medicamentis maximo sunt usui. Aqua exiis destillata vomitum excitat, et febres solvit apud Gesnerum. Omnem intermittentem febrem curabis, si aeger Plin. H. N. 28.c.7.Plin. H. N. 27. c. ult.Plut. de sollert. anim.Plin. H. N. 30. c. 3.
damnorum auctores. Venenum morsu suo spargere, et pustulas excitare, Albertus prodidit. Apud Cumanenfes, capita, inter venena quibus sagittas inficiunt, sumuntur. Ovapota, flatulentiam et ventris tormina excitant. Agris, hortis, horreis, areis, arboribus, vitibus, frugibus, fructibus, cibis insidiari, notius est Remedia passim apud auctores occurrunt. Rubrica et pice liquida ab arboribus abiguntur, si caudices perunxeris. Sunt qui caudicem succo Cyrenaico, ex aceto soluto inungunt, vel hedera amiciunt. Non exedentvitem, si bitumine cum oleo cocto, imas vites tetigeris. Ex latibulis pellentur, si vel tithymali ex aqua decocto, vel cochlearum Arist. H. A. 4. c. 8. Plin. H. N. 19. c. 10.
à constitutione corporis, loco, quantitate, colore et effectis sumuntur. Illam sispectes, sunt quaedam alatae, quaedam semiformicae. Alatae, de quibus Semiformicas quae et semivermes, in Occidentali Ovid. India Occid. c. 52.Ex Loco, sunt Indicae, Brasilienses, Philippinae, Plin. H. N. 11. c. 31.Aquilonares. De Indicis ita Plinius. Indicae formicae cornua, Erythris in aede Herculis fixa, miraculo fuere. Aurum ex cavernis egerunt terrae, in regione septentrionalium Indorum, qui Dardae vocantur. Ipsis color felium, magnitudo Aegypti luporum: Erutum hoc ab iis tempore hiberno, Indi furantur aestivo ferupre, conditis propter vaporem in cuniculos formicis: quaetamen odore sollicitatae provolant, crebroque lacerant, quamvis praevelocibus camelis fugientes. Tanta pernicitas Strabo Geogr. l. 15.feritasque est cum amore auri. Nearchus earum pellem, pardi pelli similem sivi visam scribit. Solinus, pedes illis leoninos tribuit. Aelianus Campylin
Aelian. H. A. 3. c. 4. et l. 10. c. 15.Cardan. de subt. l. 9.Laccam in Orientali India conficere certissimum. In regno Pegu cum terra pluvia, vel aqua iusto plus irrigatur, ligna tenuia ab incolis disposita conscendunt. Ex illis certa gummi species defluit, quod illae exsugunt, et circa ramos, ut Apes mel ac ceram diffundunt. Stercus favaginemveipsarum Dalechamp. H. pl l. 18. c. 1.Brasilienses; velut forfices in ore habent, quibus sata et fruges abscindunt. Morsu earum arescunt omnia. In sinu Salvatoris inveniuntur. De rubris in sequentibus agetur. Apud eosdem, si non alibi, aliae agros depopulantur, aliae eosdem, vastatores pellendo conservant. De Philippinis ita Nierembergius. Nieremb. Exot l. 13. c. 13. p. 28.sulum dicta, quarum aliae sunt sex digitos longae, ac craslae digitum latum, coloris nigri niridique, rictu dimidii digiti, praedura maxilla, et eodem quo corpus colore, cui tres haerent dentes tenues et firmi, vivuntque in montium arboribus. Aliae sunt alatis formicis similes, et aliquanto maiores. Vivunt in campestribu, atque adversus hiemis iniurias congerunt arenae acervos incredibilis magnitudinis intra quos favos construunt, ubi et tutae et munitissime degunt.
Aquilonarium una species est, quae ex frondibus pini et abietis in edito aliquo in campis loco, nidos aedificat. Ursos insidiantes
Ovied. in hister. novi orbis.A quantitate, aliae sunt magnae, quales Indicae, aliae Scal. Extr. 96. 7.equites vertit, Plinius Herculanas. Ille in Sicilia inveniri, Abensina in Lycia negat. Ad minores et illae spectant, in novo orbe, quae domos luteas, sphaericas, capitis magnitudine, parant, quas per praelongum accessum, quasi exiguam fistulam, ingrediuntur, ibidemque Senlig. Exerc. 367. Pausan. in Lacon.A calore sunt albae, vel rubrae. Illas in regno Nigritarum, Senegae, Pephno parva insula, vel potius Pheneo Laconicae invenies. Humiles in Senega casas exstruunt; et absque calce ferruminant; clibnos velruscula in ordine diceres. Aliquando n. centum et centum quinquaginta se subsequuntur. De albis etiam ita Nieremberg. Nieremb. H. E. 13. c. 13.Chimas, quae pyramidis artificiosae formam referunt, in quibus formicae albae, quae foras non prodeant, sed internis cellulis distinctae, ut quo vivant cibo incertum sit reptantes cursitantesque apparent. Has Chinas formidant barbari. Quocitres mancipium
Rubrae in provincia Mangi, quibus cum pipere vescuntur, et De iis Aldrov. H. Ins. 4. c. 1. p. 516.ita Aldrovandus. Verno tempore, hoc est, mense Septembri magnum sensim fetuum agmen educunt idque eo potissimum die, qui pluviam subsequitur, atque tonitrua, cum videlicet Solis aestus viget maxime. Parentes praecedunt, ducesque sunt liberis, ore aperto huc, illucque cursitantes, viasque undique complentes, morsus multo quam aliis temporib. acerbiores inducunt, ad sanguinis effusionem usque. Sequuntur subinde liberi magnitudine praevalentes, volatuque novas sibi habitationes quaerunt, tanto Ael. H. A. 10. c. 42.Effectu Venenatae quae dam dicuntur. Tales Telephus Cretensis Laertas nuncupat. In Brasilia nidum, hirundinum more in arboribus faciunt. In isthnio del Sur et Nort, tam duras casas erigunt, ut vix securibus rumpi possint. Indi iis sagittas inficiunt. Ictis,
Aldrov. H. Ins. 4. c. 2. Nomen.cama, lecto brevi, et circa terram deducere volueris. Graeci
Menfet. H. Ins. 2. c. 25.
Scalig. Ex. 246. 5. Vives in Dialogis.
Arist. H. A. 5. c. 31.Scalig. l. c.
Arcentur ab ingressu, cucumeris anguini a Varre R. R. l. 1. c. 3.Fuganteos, Canabis in lecto posita: stercus tauri si eo suffitus fiat: Genistae communis siliquae semine praegnantes, si sub pulvinari ponantur: odor rubrarum pellium, quas Necantur, tinctura sulpuris: foliis hederae cum decem hirudinibus Plin. H. N. 27. c. 9.
Conferunt, in serpentum morsibus, Quint. Seren. Samonic. in Carmin.Plin. l. c. 18. c. 4.Galen. Euper. 5.Monfet. l. c.
Domestici, de quibus hic: alii silvestres, de quibus inter alata egimus.
Ad eos pertinent Hocitexca, et Nieremb. 13. c. 15.vermis cornutus. Hocitexca denarium aequat magnitudine, teterrimo odore, et haustu sanguinis infensa. morsu excitat rubeas eruptiones. Vermis cornutus apud Mechoa canenses ytzuaqua Nieremb. 13. c. 16.
Aldrov. H. Ins. 5. c. 4.pedunculus, aliis priscis Pedes, et pes; et quidem in feminino genere; nonnullis sexcuves, vermis, serpens, etc. A Graecis vocatur communiter,
De Descriptione et Loco, non est quod simus solliciti.
Arist. H.A. 5. c. 31. Theophr. de Cans. Plant. l. 2. c. 22.
Sanguinem inprimis pituitosum hic locum habere dicerem, cum biliosus et melancholicus, interimat eosdem, et felle illito intereant. Locum si spectes, inter cutem et carnem prodire visus est dixisse Galenus: in toto gigni corpore, cum ubique porosa cutis sit, nemo negaverit.
Dicendum tamen, in capite magis, et ad axillarume t inguinum emunctoria, erumpere. Copia ibi
Mercurial. de morb. cutan. 1. c. 6Plin. H. N. l. 20. c. 2. Galen. l. 2. de al. fac.Plut. Symp. 2. 9. 49. Meuf. Theatri Insect. l. 2. c. 22.Ovie. c. 82.
Macc. l. 2. c. 1.Ioseph. Antriq. l. 18. c. 8Hered. l. 4.Plin. H. N. l. 11. c. 13.
Plin. H. N. l. 22. c. 25.Flinio Staphidis agriae semina corticibus abiectis trita: sinapi, allium cum aceto et nitro, oleum raphaninum, extra: senecta anguium trita, myricae semen, aqua ex raphani foliis, etc. intra laudantur. Oribasius, ad helxines sucum diu infricatum confugit: ad berberis folia Rhasis: ad argentum vivum oleo rosaceo, nec
Hominum, alii Brutorum, Arist. H. A. l. 5. c. 32.in plantis Moufet. adiungit. Homines qui infestant, vel sunt Mansueti vel feri, vel Syrones et minimi. Mansueti inter digitos leviter fricati quadranguli videntur, et
Feros alii pediculos inguinales, Ciccos, ricinos humanos, et vulturinos pediculos vocant. Italis Piatolae et Piatones, aliis Plactulae et Platulae dicuntur. Palpebras, pubem, inguina et axillas occupant. compressiore sunt corpore, acutiore rostro, quo tam alte cutem penetrant, ut vix cum capitis iactura avelli possint. Motes et Immotes dicuntur. Palpebras Monf. Th. Ins. l. 1. c. 24Syrones antiquitati ignotos, Thomae Pedicellos, Taurini Sciros, Vascones Lang. Ep. l. 2. ep. 42. Scal. Exser. 194. 7.Brigantes, Itali Cirones vocant. La~gius$$$ inter pediculos refert, Moufetus non item. Nulla illis expressa forma praeterquam globi: vix oculis capitur magnitudo tam pusilla; ut unum ex Epicuri atomis diceres. Colore sunt albicante, capite excepto; Monfet. l. c.Tineae pertinent, quas Graeci Niguae bestiolae apud In dos Occidentales meminit, de qua sub pulice. Nec est quod Dermestis insecti obliviscamur, quamvis ad hominem non pertineat. Pelles id consumit, et pro earum ratione colorem mutat. Pulicis est magnitudine, pedum sex, et forcipati rostri.
Bruta quod concernit, Leo Equi rubentes capitib. reliquo corpore albicante habent. Boum et vitulorum, nigrisunt. Porcorum, qui Urii ab urendo, Canum sunt parvi, lentiginosi, capite albicante, reliquo corpore excoeruleo livente vel nigricante. Ovium minuti Cervorum, capiti concolores. Capror. ab ovillis parum differunt. Avium exigui sunt. In capite porissimum atque alis
Colum. R. R. l. 8. c. 7.Asino parcunt, quod tardo gradu incedens, nullo sudore perfluat. Salmones macilentiores sub brachiis pediculis scatere vidit Plinius. In Abrotano, Absynthio, Nymphaeae floribus, et potissimum Aquilegiae foliis, mense lunio, ob singularem eius dulcedinem haberi, Moufetus auctor est.
Aldr. Hist. Ins. l. 5. c. 5.Reduvium vocat, Albertus Tacam, Guillerinus de conchis Eugulam, Sypontinus Cicam, Monf. Theatri Insect. l. 2. c. 26.Ceccam. Insectum est parvum, compresso Observavi, inquit Aldro vandus, saepe in canibus, quod cum domo egrederentur, prorsus Ricinis carerent, redeuntes vero ex agris, ubi frequentior spissior, et altior herba erat, iis infecti essent. Infixo semper sanguini capite vivit, atque ita intumescens, quia ei, ut dixi, nullus cibi exitus, dehiscit nimia satietate, alimentoque ipso moritur. Aeque est mira sanguinis, ut Hirudinum generi in palustri aqua sitis. Perfert tamen et famem per septiduum. Sanguis igni sacro auxiliatur: mulieris lumbis si inungatur, veneris taedium parit. Ex aure sinistra canis avulsus, omnes dolores adalligatus sistit, ut Plinius ex Nigidio prodidit. Praeservantur ab Plin. H.N. l. 22. c. 18.
Moufet, l. c.Reduvius, ut saepe inter se confundantur. Rostellum ipsi longius, pedes obscure rubent, dorsum cineritio est colore, tribus minutissimis nigricantibus punctis distinctum, et ad cordis figuram effigiatum. Corpus
Tolluntur mandragorae radice, cedria, pice liquida et sevo ovillo, amurca optime depurata, et vini fortioribus foecibus, cum decocto lupinorum, si iis oves detonsae illinantur. Reduviorum pulveris drachma una et semis, in potu exhibita, Ictericiam
Aldrov. de Ins. l 5. c. 50 Mouf. Th. Ins. l. 2. c. 28 DescriptioCaput illi exiguum, os torosum, collum breviusculum, probescis, cuius mucro rigidior, sine dubio cava, ut sanguinem exsugat, et intus transvehat. Duae minutissimae Oculos habere vel inde colligas, Arist. die part. anim. lib. 4. c. 6.tibiae, bifidae, uncatae, acutae, et corneae quasi, tum ut certius
Intestinum unum minutissimum et implicatum, quod pro Sanguinis sunt apperentissimi. Oriuntur ex pulvere, inprimis si caprae aut hominis urina praemadefiat. Sed et inter pilos canis, ex humore succido putrescente. In Perienna regione, Natura haechabe, carni putri vel mortuae non insidere, nec morbo regio laborantes, et quidem ob succi amaritudinem, nec morituros, ob eiusdem foetorem, attingere. Nocte inprimis infestare. Apastu in lodices villosas vel pulverem se abscondere. A morsu locum rubicunda macula notatum dimittere. Imminentibus pluviis
Communes, rariores alii. Illi pediculor. magnitudine, sed molliore corpore, dorso gibboso, et Scal. Exser. 44. l. 8. Maregr. Hist. Bras. l. 7. c. 3.Pulicellus est, inquit Scaliger, rostro acutissimo: pedes potissimum invadit, ( raro partes alias) non ingredientium tantum, sed et Cubantium quoque. Ideo in sublimi cubant Indi. Frequentissime partem illam quae subest unguibus lancinant, quarta die crescere tumor incipit, tum ad eam turget magnitudinem, ut pisum superet. Tumor fetus est lendibus candidis: quibus extractis, calidos imponunt cineres. Quae de Numidiae mancipiis superius diximus, ad cundem spectant.
Monf. Theatri Infect. l. 2. c. 35.Lendes, inquit ille, Graeci
Philosophus ex pediculorum coitu provenire eos affirmat, quorum proinde ova dicuntur. Sunt autem Iasmini florum apud nos crescentis similia. Nam sicut ille flores profert seminis expertes, sic pediculi ova pariunt effeta. Moriuntur aut alimenti inopia, aut pectinis densioris usu, aut medicamentorum vi: qualia veteres neotericique medici multa praescribunt. Plinius alumen cum aceto, vel acetum cum felle vitulino miscebat, et lacte item caprino eas tolli affirmabat. Laudat item nitrum cum Samia terra illitum, et scrobem cornu cervini cum vini epotam. Abinzoar cum centaurea minore, et Alkitrum capillos inungere praescribit. Sulpur in aceto tollit lendes, uti quoque oleum cum lixivio illitum. Marcellus stercus suillum cum vino et succo rosar. mixtum, mellis item cum sale armeniaco inunctionem, sed praesertim oleum raphani cum fortissimo lixivio
Eiusmodi insecta Forbicinae dicuntur, quod caudam habeant bifurcatam ad instar forficis: apud Belgas (ut audio) Oor Vuormen, i.e. vermes auriculares, seu potius aures petentes, siquidem Belgae existimant in Aldrov. de Ins. l. 5. c. 8.prima pingitur, omnium est vulgatissima, sed nec dum magnitudinem suam adepta. Secunda rara et insolens, capite etiam bifurcato, corpore crasso, tota subfusca, et flavescens. Tertia eiusdem cum proxima speciei, minima, candida. Prima
Ferrantes Imperatus Neapolitanus diligentissimus ac eruditissimus aromatarius, in anturali sua historia Insectum, quale hic depingimus, Talpam nominavit, quod Talpae more pedibus anterioribus ceu manibus terram effodiat: sunt enim pedes utriusque animantis simillimi. Rusticis Neapolitanis, inquit, Guffulo dicitur, sed cur, non explicat. Nostri rustici vocant Zuccaram, quos ego secutus vermem cucurbitarium nominavi. Siquidem cucurbitas quas Zuccas vocant, summopere infestant. Imperatus hoc infectum hortulanis
DE Sphondyle seu verticillo (ita dicitur, quod circa radices ita convolvatur, ut verticilli speciem gerat) diversae occurrunt sententiae. Arist. H. A l. 5. c. 8. Plin. H. N. l. 27. c. 13.Theoph. H. P. l. 9. c. 14. Silvestris fit apud Theophrastum mentio. Natura eiusnullam radicem etiam acrem intactam relinquere. Agricola Agric. de animalib. subterran.Malleol. l. de exorcis.
Mouf. Theatr. Ins. 2. c. 6. Differentiis ita ex sua Observatione et Camerario Moufetus. Habeo penes me sphondylam cruciformem, colore ex cinereo albicante, capite nigricante; tacta veluti sese insphaeram colligit, et Verticillum feminarum fuso nentium rubram sphondylam, intra terram ad duorum pedum profunditatem viventem: cui caput nigerrimum, os forcipatum, collum ex luteo rubescens, dorsum cocco infectum, sex pedes anteriores miniatuli, venter reliquumque corpus omnino flavum; nisi lateri utrique iuxta ventrem, octo rubescentia punctula, ornatus nomine addita fuissent. Medium digitum longitudine aequat, et vergente aestate in muscam transmutata abit. Vidimus quoque lucidam, corpore crassiore, satis caepae radices inventam, eiusdem fere cum livida magnitudinis, capite viridi, albo, Xelampelino, coloribus mixtis notato: nos Caepariam vocamus; quarum hicomnium icones repraesentamsus. Nunc insuper Ioach. Camerarii de sphondylis sententiam addere placet, cuius mihi iudicium semper integrum. Sphondyli (inquit) forte sunt isti vermes qui in terra inveniuntur, initio Veris,
Crassitie sunt digiti unius et longitudine sequiun ciali; pedes habent octo in medio corporis, quod caput spectat: nostri vocant Erdtvvorme. Guilandinus dicit Sphondylos esse vermes, sic dictos, quod instar verticilli radicibus herbarum circumvolvuntur. Alii etiam vermes, nigri subrubentes testaceoque cortice, multis pedibus instar Scolopendrae praediti (cui etiam cognati videntur, nisi quod rotundiores, nec ita lati) reperiuntur in terra eruta prima aestate, eo quo dixi modo (si quis eos tetigerit) convoluti. Engerlin quoque vocant. Germani vermes subterraneos, flavos, nigro capite; iuxta quod perdes tenues; in relique parte corporis nulli. Hi cum eruti fuerint, in globum se formant, atque Soli expositi statim tabescunt. Vivunt etiam tantum intra terram, et plantarum radices arrodunt. Omnes hi sese conglobantes vermes, quis non inter Sphondylas censeret?
Absyrt. in Hippiatr. Mouf. Theatr. l. 2. c. 7
Prima tota cum splendore nigricat Blattis non multum dissimilis, sed corpore magis gracili ac longiore. Totum corpus duos digitos transversos vel minus longum, cauda bifurca; quam dum aufugit (fugit autem atque currit
Altera quam
Meminit Staphylinorum et Cordus, qui Gallis Courtilles. Inveniuntur in hortis parvi digiti quandoque longitudine, tumulosque elevant, more talparum, in quibus dormiunt. Thymum potissimum et sambucum
REferre huc placet Anthrenum et Asellum arvensem Moufeti. Illum Graeci
Asellus arvensis ob similitudinem, quam cum asello habet, dicitur. Reperitur inter arvos, segetes, pedum duntaxat numero (quippe sex tantum parvos et nigricantes habet)
Asdr. Hist. Ins. l. 5. c. 11. Mouf. Theatri Insect. l. 2. c. 10.Scorpio et Araneus. Scorpius nomen apud Graecos Scorpio etram, Ciceroni et aliis Hepa, Pandectario Satocollos dicitur.
colore subatro et veluti fuligineo, corpore oviformi, Capite, quod in pectoris summitate gerit, latente, Oculis tam exiguis ut Pedes habet octo: chelis et forcipibus solidis furcata bina brachia, ceteris grandiora, fluvialibus astacis et cancris haud absimilia. Arist. H. A l. 4. c. 7.cauda producitur, globulis multis septem plaerumque, aliquando sex, et novem, quorum ultimus, ceteris longior, solus praefixo simplici vel duplicato aculeo, et nonnihil reflexo ad ipsius extremitatem, armatur. Plin. H. N. l. 11. c. 37. Nicand. in Theriac. Plin. H. N. l. 11. c 37. Aelia. H. A l. 9. c. 4. Galen. de loc. aff. l. 6. c. 5.lingua nescio quid apud Gordonium habebis. Lambere ea cutem dicuntur. An tenui fistual quod Plinio, Aeliano, et Nicandro, visum, pertusus sit aculeus, qua venenum eiaculetur, auctores viderint. Galenus certe negat. Admitti
Strab. Georg. l. 16. 17. Plin. H. N. l. 5. 7. et l. 8. 16. 29.Aelia. H. A l. 10. c. 23. 29. l. 15. c. 16. l. 17. c. 40.
Ael. H. A. l. 6. c. 22. Plin. H. N. l. 11. c. 25. et l. 20. c. 12. Antig. Hist Mira. c. 24 Holl. Prax. l. 1. c. 1. Plin. H. N l. 10. c. 72. Plin. H. N. l. 20. c. 12.Vermiculos, inquit, quod vidimus albos, vivos, ovorum specie pariunt et incubant: mox ut prolem perfecerunt, pelluntur abipsa, interimunturque magno Plin. H. N. l. 11. c. 25.quidem numero. Antigonus fetum ab ipsis devorari arbitratur, unum
Plin. H. N. l. 29. c. 4. Scal. Exser. 245. l. 3.Aelia. H. A. l. 8. c. 13.Ael. l. c. Venenum et Medela.
Pestis importuna veneni, nisi Plin. l. 10. c. 25. et l. H. N. 11. c. 25.Plin. H. N. l. 20. c. 12. l. 21. c. 23.herbis sunt Absynthium, Abrotanum ex vino pota; Amomum, Ammi, Anisum, Allium, Aristolochia, Asphodelus, Assa foetida, Attractilis, Atriplex, Blitum, Caltha, Calamintha, Coepa, Centaurea, Chamaepitys, Colocynthis, Cypetus, Galbanum, Hordeum, Iris, etc. Ex fruticib. Balsamum, Myrtus, Paliurus, Rosa, Rubus, Laurus, Morus, Tus, Vitis. Ex anim alib. Sputum humanum et urina, Mumia, Ranae fluviatiles, Coracini pisces in Nilo, Scorpio denique ipse tritus, et cum sale, lini semine et althae impositus. Taceo composita, quae ap. Diosc. Plin. Rhasen, Albucasin, Oribasium, Serapionem, Silvaticum, et alios exstant, e Fugantur suffumigio ex sulfure, galbano, et ungula asini. Plin. H. N. l. 20. c. 4Non egrediuntur, si raphanum incisum cavernae imposueris. Rhasis radicem enulae gestatam laudat, etc. Torpescunt, si delphinium herbam substraversi. Necantur, si raphanum commansum, basilicum latifolium, in aquanascens, aconitum, helleborum nigrum, Plin. H. N. l. 35. c. 19. Antipathia. Plin. H. N. l. 29. c. 4. Arist. H. A. l. 8. c. 29. Plin. H. N. l. 25. c. 10.Antipathia habe. Scorpionem et Crocodilum, simul atque alteralter. conspexerit, in mutua funerasponte rapi, id ab Aegyptiis proditum. Stellionem, visu quoque pavorem ipsi inferre, et torporem frigidi sudoris. Cum sol in Canco est, serpentes ictib. torquere. A vipera devorari. A vespis, apib. et crabronib. non attingi, qui Plin. H. N. l. 27. c. 2.Hoc quoque tamen in usus humanae salutisvertere, scorpionum ictib. adversari experiendo datum, in vino calido. Ea est natura, ut hominem occidat, nisi invenerit quod in homine perimat. Cum eo solo colluctatur, velut pari intus invento. Sola haec pugna est, cum venenum in visceribus reperit: mirumque exitialia ambo cum sint, duo venena in homine commoriuntur, ut homo supersit. Imo vero etiam ferarum antiqui remedia prodiderunt, demonstrando, quomodo etiam venenata ipsa sanarentur. Torpescunt scorpiones aconiti tactu, stupentque pallentes et vinci se confitentur. Auxiliatur eis helleborum album, tactu resolvente: ceditque aconitum duob malis suo er omnium, etc.
Galen. l. de Theriac. ad Pison. c. 9.
Differentiae Scorpionum, forma, sexu, loco, quantitate, colore et viribus sumuntur. Formam si respicias est. 1. Gibbosus, cadua pro corporis pusilli ratione magna, quam post se convolutam trahit. Pallidus videtur: sed aculeus admodum productus albescit. Omnium 2. Gaudati et non caudati, et vel unum habent aculeum vel duos. Qui paguros imitantur, splendescente sunt colore, et eadem quae alii inferunt accidentia 3. Alati, quos Mauritania alit, Lybiam dicit Lucianus. Alis sunt tenuib. ut Cica dae. 4. Non alati, quosibidem inveniri Strabo asserit. 5. Paguror. et cancror. instar, qui splendescente colore sunt, et eadem quae alii accidentia inducunt, vide infra in Differentiis de colore. 6. Septem vel octo nodis, qui saeviores. Sex qui benigniores. 7. Caudati qui vel unico muniuntur aculeo, vel duplici. Excaudes.
Plin. H. N. 1. 11. c. 25.Sexu sunt 1. Mares graciliores, longiores, ventre, chelis et spiculo maculatiores, qui venenum habent infestius. 2. Feminae, quae maiores, pinguiores, ventricosiores, placabiliores.
A Loco sunt 1. Pescarens. in Afr. àquib. icti 2. Aegyptiaci, qui maximi, et statim interficiunt. 3. Lybici, qui vel terrestres, multis corporis vertebris insignes, vel volatici, dequib. anteh ac. 4. Americani, omnium minimi, sed 5. Castellani, quos agricolae, dum terram aratro scindunt, formicar. more congregatos, inveniunt, ubi per hiemem delitescunt.
A Quantitate. 1. Minimi sunt Americani. 2. Maximi Africani, et illi qui in India Orientali.
Aelia. H. A. l. 5. c. 26.Colore septem sunt apud Nicand. genera. Primum albicat, et Alterum ore est rufescente: ad ictum, vehemens ardor, febricitatio, et sitis intolerabilis sequitur. Tertium luridum et nigricans, cuius ictus inconstantem membror. ictum facit,
cachinnumque Sardonicum. Quartum colore ad viride inclinante. Ad ictum frigus et horror invadunt. Septena aut novena habet internodia. Quintum, lividum pallidumque est, amplo et distento ventre. Vescitur herba; et dente quoque mordet. Virus eius Nicander Sextum, et septimum, ad differentiam ex forma pertinet. Illud cancro marino littorali simile est, corpore grandiori, orbiculari. Matthiolus nigros, ferrugineos, virides, in Arcinonensi comitatu vidit. Hoc ad Paguror. formam accedit, ex quib. in sicco cavernam aliquam ingressis, et postquam mortui sunt puttescentib. oritur. Aelianus flammeum vocat: quod pagurum coctione rubentem aemuletur.
A viribus sunt 1. Noxii, de quibus in praeteritis. 2. Innoxii, quales sunt in Noricor. subalpinor. regione, Pharo, Avaniensi territorio, Helvetiae agris, et Germaniae regionibus.
Aldr. Hist. Ins. l. 5. c. 12 Mouf. Theatri Insect. l. 2. c. 11.Lydiam et aridam Iuvenalis vocavit. Illam propter Arachnen puellam, quae in hoc insectum Audax est Claudiano, quod cum Pallade congredi ausa fuerit.
Plin. H. N. l. 11. c. 47. et 24.Caput omnibus minimum, excepto uno, quod grandissimo capite Plinius esse dixit. Omnibus terna in cruribus internodia, quibusdam bini pedes praelongi accedunt. Nam omnes eiusdem longitudinis habere, diversitas operarum innuit. Quibusdam fila quae neverunt, attenuant, et in longum protrahunt: aliis eadem in telam deducunt, ac in vicem coniungunt: aliis denique per eadem prorepunt, et cum volunt. ex iis ceu immobiles se suspendunt.
Phalangiis in Differentiis agetur.
Victitant muscis, asilis, tabanis, vespis,
Arist. H. A. l. 5. c. 8.Arist. H. A. l. 5. c. 22. ed. Scalig.Partu ita Aristotel. Parit vermiculos pusillos primum. Totius n. mutatione fiunt, non ex parte. Subrotundi per initia sunt: cum peperit, incubat, ac figurat trib. dieb. Intela sua parit omnes: sed partim in tenui et brevi, partim in crassiore, et alia insinuata: nonnulla etiam aliqua ex parte circumdantur a tela. Non omnes aranei simul generantur: statim nati et saliunt et filum emittunt. Humor idem in vermiculis attritis, et in iuvenculis araneolis; quippecrassus, candidus. Circiter
Plin. H. N. l. 11. c. 24.Plin. H. N. 1. 8. c. 24. et l. 11. c. 24Praesagiis hoch habe: ruinis imminentib. cum telis primos cadere: in cremento omnium futuro, telas altius tollere, et quia sereno caelo non texunt nubilo texunt, multasaraneas imbrium signa esse. Sub Lecuctricae pugnae tempus, albas circa templi valvas Pausan. in Baeoticis.
Arist. H. A. l. 9. c. 39. Plin. H. N. l. 11. c. 24.Ingenium solum texturae artificium testatur, quod in gtertio genere post Aristotelem Plin. Orditur, inquit, telas, tantique operis materiae uterus ipsis sufficit, sive ita corrupta alvinatura stato tempore, ut Democrito placet; sive est quaedam intus lanigera fertilitas, tam moderatoungue, tam tereti filo, et tam aequaliducit stamina, ipso se pondere usus. Texere a medio incipit, circinato orbe subtegmina (
Nocumentis et Remediis in Differentiis Plin. H. N. l. 32. c. 4.
Cibis ap. quosdam fuisse admiratione non caret. Fit cuiusd. meretricis tempore Alex. M. quae Mouf. Theatri Insect. l. 5. c. 15. Cardan, da variet. rer. lib. 8. c. ???Medicina haud contemnendi sunt usus tam aranei, Aranei
quartanae a versionem, si alutae velnucisputamini inclusi, lacerto aut collo appensi fuerint: quod per experientiam verum fuisse scripsit Pennisu. Ad auris dolores, si oleum cui incocti tres auri immittatur, vel sucus eorum exprimatur. Plin. aceto macerari, conteri, et cum croco immitti debere scribit. Ad uteri suffocationem, si ceratum ex iis confectum umbilico superponatur. Ad suppressam alvum, si cum filo descendens, sinistra manu apprehensus et contritus, umbilico appositus fuerit. Adstringi aiunt, si ascendentem ita adhibueris. Ad Condylomata, si dempto capite pedibusque infricetur, etc. Tela adstringit, refrigerat, siccat, glutinat, et nihil putrescens diu subesse permittit. Ideo haemorrhagias, dysenteriam, et alios fluxus Schrod. Pharm. l. 2. c. 53.Verrucam si rudior in pilae formam convoluta, et verrucae imposita, accendatur, et in cineres ibidem redigatur. Paratur apud Aegyptios ex multis araneis et teilis medicamentum, cum Prosp. Alp. l. 4. de Medis. Aegypt.
AE Arneis dicturisoccurrit Moufetus. Hic enim Araneos eleganter, in Noxios seu Phalangia et Innoxios qui vel Domestici, vel Subdiales, distinguit. Utrosque denique in Retiarios, Telarions et varios dispescit. Omnes cum aetate maiorem acquirere peritiam; lanis inclusos, tinearum generationem augere, et senectutemquotannis Arist. H. A. l 9. c. 62. ad. Scalig.Primum mordax: alterum luporum: tertium erudita operatione conspicuum, de cuius tela superius diximus. Aristor.
innoxiis Domesticis iam in genere ex parte actum est, qui omnium maximi subdiales Mouf. Th. Ins. l. 2. c. 11
Ex Retiariis unum maximum vidit Moufet. Corpus illi spumeum ovali Caput sub ventre exiguum et forcipatum. Dorsum variis maculis Moufet. l. 2. c. 14.
Telarii vel subtilem telam texunt, vel mediocrem, vel vilem, crassam, rudem et deformem. Priores sunt Domestici, ex quibus unius, fusci coloris, et cuiusdam si inter oculos solemque ponatur pelluciditatis. Ex illis qui Mediocrem texunt est Agrestis seu Silvestris, qui in sepib. cum sago linteamen expandit. Corpus ipsi fuscum, leniter hirsutum. Pedes polymiti, nigris et albis maculis seriatim varii. Os forcipatum, acetabulis munitum. Puncta in capite supra os duo, albicantia, forte oculorum vice. Tela ne pluvias quidem transmittit. Filum ducit et quasi in fasciculum colligit hic Campestris. Pennius eum in Colcestrensi agro inter Origanum muscis insidiantem observavit. Corpus est globi aemulum. Dorsum quindecem maculis notatum. Anus quadrangularis et nigra. Pedes proximo descripto similes.
Huc spectant tres Subdialium species. In murorum rimis degunt. Sordidam et parvam telam texunt, et
Maximus, inquit Mouf. fusco est colore, caput illi quasi ovale, corpus globosae Medius minor est tinctura grisea. Spinam albae tres quasi margaritae illustrant, quar. quae collo proxima, maior et longior. Tertius nigrior videtur, dorso crucem gerens transversam, rectangularem altissimam, ideoque
Moufet. l. c. p. 234.variis sunt Longipedes Nigri, Albi ex atroruffescentes, et Rubri, de quibus idem Moufetus ita. Sunt praeterea Aranei Longipedes inordinatae rudissmaeque telae artifices. Campestrem corpore niger breviusculis pedibus, ovum sub ventre niveum secum portans et celeriter currens; rupto ovo araneoli multi egrediuntur, qui cum matre ad pastum omnes albos, compresso et latiusculo corpore, in flore Oreoselini, in rosis atque in gramine, pedes illis tenuissimis longissimi, os macula, latus vero turumque rubicunda linea notatur. Venenatum credit, quia certopithecum eius esu atro ruffescentes, veluti etiam virides. Sunt et rubri duum generum. Unum maius in terrae gavernis tantum habitans, pectore mitniato, pedibus ex rubro flavescentibus, cauda atque ventre ex fusco colore ad flavum nonnihil tendentib. Aliud genus valde minutum, reduvio ovili minus, (intense veluti ex Cocco) rubens. Sex tantum pedes habet, ut monstrum aranei referar: caput illi araneis simile, sed parvum valde. Intra terram habitat, rudissimam telam operans, et indigestam; quandoque foris oberrat, et in praeda captanda magnam agilitatem monstrat.
Aldrov. de Ins. l. 5. c. 12priore viginti et unum delineat. Prior Secundum pictus minimorum generis, totus est viridis, Araneus pratensis nuncupatus. Numero 8. Araneus est pedibus brevibus, totus subcastaneus, assultim ingreditur, arbitrorque eum esse, quem Pulicem Aristoteles nuncupavit. Eiusdem generis est, eiusdemque coloris, qui quarto numero datur. Ex minimis est sextus, campestris, rotunda alvo, alboque pectore verro castaneo, tribus albis notato punctis; cum totidem nigris notetur alvus: pedibus tenerrimis, longiusculis, telam texit oblongam, in medio, quo residet, rotundam. Septimus totus viridis, et ipse pratensis, protenso corpore, et acuta alvo, lineis candidissimis quinque insignita. Octavus ex minoribus est. brevissimo corpore, alvo admodum orbiculata, crassissima proportione
Nonus corpore maximo, at brevi et compacto, adeo ut vix pectus eius sit conspicuum, figura marsupium aemulatur, totus ruberrimi coloris. Decimum lautum quoque dicunt, alvum habet bifidam, qualem in aliis non invenias, pedes Undecimus quasi triangulari alvo, totus flavescit, quemadmodum duodecimus huic postremo congener, totus candicat. Decimus tertius albo, et cinereo fusco varius telam texit, parvam, rotundam et subtilem ex emdiocrium genere. Decimus quartus admodum exiguus, rotundus, coloris flavi, longissimos habet et subtilissimos pedes, agros colit. Decimus quintus corpus habet rotundum, videturqu; pectore carere, colore est subluteo et subviridi, maculis tortuosis, serpentium gyros aemulantibus varius. Decimus sextus idem forte est, licet paulo minot. Decimus septimus pratensis est, corpore procero, pectore candido, alvo flava, pedibus crassis, quorum penultimi ceteris Decimus octavus sex tantummodo pedibus instructus folliculum texit candidum, sicuti in expresso hic mori folio videre licet, unde aranei generis esse vix credo, corpore Araneis simile animalculum est, cinerei coloris. Numero 20. expressus ex minimorum genere, colore ex castaneo, l meis duabus flavis per alvum notatus. Postremus in hac serie, capite, pedibus, et pectore aterrimis, alvo ex albo cinerea ad maiorum genus redigitur. E phalangiorum genere videtur.
In secundatabella novem sunt aranei. Primus, terrestris quoque dici potest, quia terram habitat Quinto loco exprimitur eius fetus. Sextus idem forte qui quintus, prolet tam numerosa onustus, ut quadam hirsutie villosus esse videatur. Proliger dici potest, color ex leucophaeo ad atrum vergit: Septimo et octavo loco pictus Araneus prono et supino corpore, Nonus est ex minimorum genere totus flavus alvo triangulari.
Addamus hic Indicos. In Cumana Brasilia sex Marcgr. Hist. Bras. l. 7. c. 3.Nhamdui nempe, Elegantissimum, Elegantissimo similem, Fabae magnitudine, Muscar. magnitudine et Pisi quantitate, quos etiam ita describit.
Nhamdui Brasiliensibus, araneus magnitudine Cicindelae, clupeum in dorso gerit triangularem, splendidissimum, in laterum circumferentia sex conis acutis praeditum albi coloris, cui brunnae maculae immixtae. Ad os habet denticulos duos et splendidi coloris, incurvatos.
Elegantissimus Cicindelam superat magnitudine, corpus vix semidigitum longum;anterior eius sectio minor continet crurs octo, duobus internodiis constantia,
Elegantissimo similis, maior est eo. Anterior sectio corporis parva, magnitudine seminis cannabin. sed paulo longior; posterior avellanam maiorem aequat; et anterior sectio ut et posterior ad medietatem argentei coloris splendidi, ultima posterioris medietas flavi et maculis duabus argenteis notata, in quolibet latere una;
De Araneo fabae magnitudine haec habet. Araneus alius fabae magnitudine, frequentissimus in aedibus: Prior corporis sectio subrotunda aequat pisum, altera longior et fabaeformis. Crura habet octo, in quolibet latere quatuor, sesquidigitum longa, tribus internodiis constantia et quartum est insertio in corpus. Anterius etiam duos propedes habet, vix quartam partem crurum longos, quibus apprehendit: duos denticulos nigros, ut maximus. Totus est coloris ex flavo, albo et saturato rubro instar holoserici fusci detriti: pilosum corpus, uti et crura. In superiore corpore magnas habet maculas nigras: crura quoque per inter valla punctulis nigris notata. Hi quoque Aranei cutem exuunt, ut maior ille. Fetus in orbiculari folle sub ventre progenerant. Noctu texunt. Reperiuntur et huius speciei dimidiae magnitudinis.
Araneus paulo maior muscis vulgaribus, cinerei coloris, hirsutus instar holoserici. In lateribus nigro serico vestitur. Crura habet sex, brachia duo, quibus apprehendit, cinerei in totum coloris, punctulis nigris.
Marcgr. l. c.Araneus pisi quantitate, testa clypeata sexangula argentei coloris, cum maculis nigris elegantissimis tegitur. Capitulum et crura sunt nigra.
Placet et Hernandi Araneos proferre, quor. undecim habentur genera. Nier. H. E. l. 13. c. 28.Primum genus Teacoltocatl seu stercoris araneus vocatur, mediocri corporis magnitudine et colore, inter nigrum et fuscum constans. Secundum quod maius, tocamaxacualli dicitur eodem colore. Tertium tocatl zintlatlauhquei, minus prae dictis, ac nigri coloris, valde venenatum, et quod contusum admotumque dicatur lateris sedare dolorem. Quartum tzintlatlauqui nuncupatur, quod etsi toto Quintum dicitur tocamaxacual corpore magno, fulvo atuqe hirsuto, difficile sanabilia infligit vulnera, quaeque (si cicatrice obduci contingat) aliis atque aliis locis renoventur, eademque non morsu aut ictu excitata, sed incessu, confricatione et redditis alvi excrementis. Sextum omnium maximum tlalhochetl coloris nigri pallescentis arque cinerei est. Septimum ocolotocatl, ita nominatum, quod tigris pellem colorum quadam varietate tenus imitetur. Octavum est Hoitztocatl seu araneus spinosus, morsu dementat, superiore et media corporis portione ates cetera luteus, forma aculeata et similis tribulo, inde impetravit nomen Idem l. c. c. 25. 26.Nonum atocatl seu araneus versans in aquis, rubro, aureo, et nigro variatum colore telam ducens magna ex parte, vitamque agens iuxta plantam vocatam ab incolis metl, levissimi atque innocentissimi ictus, mirum qua dexteritate opus peragat, filis hinc atque illinc distractis, et in orbem velut circino quodam compositis staminibus, deinde Idem c. 27.Decimum excellit columbinum ovum ahoachtocatl. Alii quitlalhochocatl. dicunt. In tanta molenullius veneni est. Aliae apud Caribes araneç exaequant dimidium malum citreum sed crurib. exiguis. Dentes illis longi et acuti. Elaborant telam satis constantem (posset feminis pro calanticis servire) et cum ora seu fimbria texunt. Ablui potest et alba redditur. In
Idem c. 25.Undecimum Lavalava, Aranei parvuli sunt, aureique, et punctis rubris distincti. Vulunus est Nieremb. l. c. cap. 24.
TAntum de innoxiis Araneis, Noxii Phalangia vocantur. Nomen accepit, Plin. H. N. 29. c. 4.Alexand. ab Alexanro Genial. dier. 2. c. 16.
differentia. Plinius, similis Formicae, Lupi, Rhagionis, Asterionis,, Tethragnatii mentionem Aetius 13. c. 18.Rhagium, Lupum, Formicarium, Cranacolapten, Sclerocephalum, et Scolecium. Nicander illis quae Plinius attulit, addit Rhoga, Cyanei, Agrostis, Dysderi, sive Sphecium et Formicarium. Basilius decem Phalangiorum genera dicit, sed non describit. Avicenna, in Aegyptiacum, Nigrum, Rutilum, Rachen, Album, Citrinum, Vveum, Formicarium, Cantharadeum, Vesparium et Orobaten distinguit. Nos sedecem eorum genera, Formicarium, Venatorem, Rhagium, Stellatum, Caeruleum, Sphecium, Tetragnathium, Cantharideum, Ervestre, Cranocalapten, Sclerocephalum, Scolecium, Lanuginosum, Appulum seu Lentiginosum, Cretense et Brasilianum ponemus; iisdemque illa, quae Moufetus minora phalangia vocavit, cum similibus adiciemus.
Plin. H. N. 29. c. 9.1. Formicarium, seu Myrmeicon, praegrande, est formicae simile, sed multo maius; rufo capite,
Aldrou. l. c.2. Venatorem, Nicander
3. Rhagium ut Figura est rotunda, colore nigro, splendente corpore et globoso, pedibus brevissimis (apud Aelian. Mordace, abludit. Ab eius morsu exiguum quidem vulnus, sed genae et oculorum inferiores partes rubescunt: totum corpus inhorrescit: urina emittitur, et semen Aelian. H. A. 3. c. 36.
4. Stellatum, idem cum Rhagio esset, nisi stellatis quibusdam et
5. Caeruleum, Cyaneum, Plinius lanugine nigra hirsutum sed perperam vocat: Nicander
6. Sphecium, Vespiforme, Nicandro
7. Tetragnathium, corpore est latiore, Aelian. H. A. 17. c. 40.
8. Cantharideum parvum est, specie Cantharidi simile, colore flammeo ruberrimo. Invenitur messis tempore in leguminibus. Pustulas ex citat, mens perturbatur, lingua balbutit, etc.
9. Ervestre, quod in ervo provenit. Eadem quae praeteritum edit et equos devorantes, iuventaque, siti exardescere, mediaquecrepere censetur.
10. Cranocalaptes Dioscoridi
11. Sclerocephalum, caput habet saxi duritie: totius corporis lineamenta illis animal culis similia quae lucernas circum volitant.
12. Scolecium longiusculum est, et maculis quibusdam, praesertim circa caput, variegatum. Earundem cum Cranocalapte et Sclerocephalo virium.
13. Lanuginosum, grandissimo est capite: quo dissecto mveniri dicuntur duo vermiculi, qui mulierib.
14. Lentiginosum Moufetus appellat, quod Apulum et Tarantulam Kircher. Artis Magnet. 3. parte 8. c. 2.Aliud est cinericium, albis nigrisque maculis: aliud dorso cinereo, rubris aut viridibus: quoddam mole maius, fibris nigris, ex cinerea rubroque emicantibus, aut etiam virgulis subinde undatim per corpus porrectis. Moufetus et fusci meminit, cuius iconem Pennio ab Italo mercator edatam, damus; et Crocei clarique, quale Aegyptum dare scribit. Effigies Symptomata excitat. Alii verbasunt Kircheri
Venenum principio parum sentitur: anno elapso, ad saltus violentos cogit: bimestri spatio, appetitus frustratio, febres ardentes, artuum dolores, inquit Kircherus, tympano quodam, vulgo, (surdastri) plectris ligneis utraque parte pulsari solito, cui consonare faciunt, ut plurimum fistulam pastoritiam, vulgo (la Zampogna rustica de' pastori) sonus autem multum
Harmonias apud eundem vide. Contrariari unam ratione Musicae alteri, Hispanus quidam Tarenti, nimis incredulus, suo exitio expertus est. Morsibus enim
Bellon. obser v. 1. c. 12.15. Cretense sic describit Bellonius Insecta sunt, parva, admodum perniciosa, Araneo paulo maiora, octo pedibus praedita, utrinque quatuor: singuli pedes seu crura quatuor articulis constant, binosque ungues habentincurvos: bina utrinque crura anteriora illis data sunt ad progrediendum, bina posteriora ad retrocedendum, obliqua in
Marcgr H. Brasil. l. 7. c. 3.16. Brasilianum Marcgravius depinxit, incolae Nhamdu Guacu appellant. Araneus maximus sive Phalangium. Totum corpus tres et semis digitos longum et bisectum. Anterior pars maior est et
Ad Minora et Phalangiis similes bestiolas, refero, Pulices, Phalangia parva Bellonii, et Tungam Brasilensium. Pulices, Aelian. H. A. 6. c. 26.Oribates nonnullis, Hypodromi, etiam quod sub foliis degant. Animalia sunt pilosa: ventre leniter incios, ut sectio notata filo videri possit. Phalangia parva, vel potius animalia Bellon, observ. 2. c. 62.Tunga Brasiliensium, Floridanis Nigua, aliis Ton, Hispanis Bicho vocatur. Eadem cum pulicello Oviedi et Scaligeri superius adducto. Insectum est parvulum, Marcg. l. c. De Laet. Indsa Ocdent. l. 1. c. 4. et 15. 6.inquit Marcgravius, figura pulicis, nigricantis coloris, duos cirrhulos in capite pro
Aldrov. H. Ins. l. 1. c. 4.Erucae de quib. Nomen vel ab erodendo obtinuere, quasi erodae, Turneb. Adversar. l. 18. c. 16.Urucae, agrestes tineas vocavit. Graecis dicuntur
erucam sethymo et olere vescentem dixit. Aliae frondem depascuntur, aliae Scalig. sup. Theoph. l. 5. de c. plant. c. 19.
Arist. H. A. 5. c. 19. Moufet. Theatri Ins. 2. c. 24.ortum dissentiunt auctores. Aristoteles eas
Ego singulis his modis oriri posse non dubito:
Moufet. l. c.volvaces nempe, putrescunt,
in Medicina locum. Oleraceas cum oleo inunctas, tutos
ERucarum differentiae infinitae
Moufet. Theatrilusect. 2. c. 2. et 3.glabrae vel hirsutae. Glabrae in Bombyces, de quibus post agetur, virides, flavas, vinulas, fuscas, et varias distinguuntur.
Virides sunt quintuplices. Prima quod ligustro insideat, ligustrina dicitur, cui vultum, ambiens circulus pedesque omnes et recurvum in Sambucina, quae non multum ab ea differt, nisi quod undique viret, transversis illis maculis albissimis, et punctulis quibusdam lacteis exceptis. Sambuco rosea inprimis vescitur. Tertia Lactucaria ubique viridis in thecam sese suscam appetenre autumno vertit; olera comedit molliora, lactucas praesertim. Quarta Mespilaria minor est, undique virescens in thecam cineream maculis nigerrimis conspersam sese recipiens. Quinta Quercina, omnium minima, in arboribus (quercu praesertim) fila ducit, per quae descendit in itinerantium capita verstesque et galeros illaqueat; notissimum aestate animalculum, et ubique obvium rudi tela sese implicat autumno ingruente, et rubro-viridi theca inclusa, moritur hieme, decem duntaxat pedibus donatur, ut superae omnes. Flavescentes dicimus, quae maximam partem flavent. Tales hae figurae repraesentant; quibus servatur quicquid Vinula elegans mehercules Eruca, et supra fidem speciosa: in salice eam invenimus Fusca Porcellus Eruca dictus, ex fusco nigricat, maior praesertim; in minore quos vides orbiculos, albicant: trifolii palustris foliis frequenter insident, eaque mira celeritate devorant.
Variae decem sunt, q consipciuntur. Primae facies caerulea, oculi nigerrimi; corporis cuticula caesia, nigris flavisque punctulis multum conspersa: in aurellam convertitur spadiceam, alba??? memebranula vestitam, brassicas amat, et genus universum naporum. Secunda caput, pedes, caudamque nigerrima obtinuit, cancelli quadrati, flavi sunt: intus quae pinguntur tessellae, striis nigris glaucisque alternatim in longum ductis distinguungtur. Foeniculum amat, anisumque atque cuminum. Tertia exalbo viridis gibbosa in incessu graditur; est enim utrinque sepes duntaxat, sicuti omnes Quarta dracontium depascens viperam maculosam refert: incedit semper capite erecto, et pectore potissimum se sistit: amat iuncos, et fluviis innascentes plantas pappiferas. Quintae descendentes costas si obsoleto minio infeceris, pauca in Icone habes quae desideres. In Sexta quod album vides, ochra impleas: gaudet utraque populo nigra, eaque sese ingurgitat. Striae in Spetima ductae ex flavo albescere debent: reliquum totum corpus fusci coloris in aureliam spadiceam se vertit. Octava cinerea videtur, ex nigricante undulata: thecam facit nigro puniceam, Nona varia quidem, et Decima glauconigta: quod enim hic album est, id glauco superinducto bestiam exprimet. In thecam spiralem transmutatur
PIlosae omnium maximae maleficae, vel densiore sunt pilo, vel rariore. Ex illis sunt, Pityocampe, Ambulones, Coriariae, Polymidae, Neustriae, Tuberculosae, Mesoleacae, Urticariae, Brassicariae, Sepiariae.
Pityocampes, i. e. pineae piceaeve, Erucae, digitum minimum crassitie aequant, tres digitos transversos longae. Undecim incisuris inter caput et caudam constant, sedecimque (more reliquarum) pedes habent: nempe iuxta caput utrinque tres, medio corpore utrinque quatuor, et ad caudam extremam utrinque unum. Priores vero sunt adunci et exiles, quib. viam rentant; reliqui latiores, et multis crenulis serrati, ut foliis firmiter insistant. Caput formicae; reliquum corpus Erucis vulgaribus simile. Hirtae sunt pilis, villisque rectis undique obseptae: pili in lateribus nati albicant; in dorso fulgent, cuius pars media maculis veluti oculeis ornatur. Villis abrasis, cutis subest nigricans; pili
Ambulones dicimus, quibus incerta domus et esca: unde Palmerrvormes appellant, ab erratica nimirum vita, (nusquam n. consistunt) quamvis ratione hirsutiei Bearevormes dicuntur.
Certis foliis aut floribus non astringi se sinunt, sed audacter percurrunt delibantque omnes plantas ac arbores, et pro arbitrio vescuntur. Undecem ponuntur. Primo, quas vides in latere maculas albas, tale??? vera esse debent: corpus universum nigrescit, pili inferiores omnes subcrocescere oportet; superiores vero omnes in dorso positos canescere; tribus iis ordinibus exceptis, qui in collo iuxta caput nascuntur: ii enim eundem cum ventris pilis tenent colorem. Ex cuius Secundi collum, ventremque atque ibi nascentes pilos flavos feceris, non est Tertius, toto corpore pilisque Quarto, venter atque inferiores pili infuscantur, dorsum atque superiores ex fusco flavent. Linea in facie bifurca seri colorem vel lac dilutum refert. Quinto, vultus spadiceus, ventris latera cancscentia; corpus pusillis varium guttulis subluteis, atque haec supra, piceis: pili quasi radioli exeunt flavi, arguti illi quidem, et medio Sextus colore est leucophaeo, nisi incisurae nigris lacteisque hic illic maculis essent infectae. Setae infra supraque natae, et tamquam serratim positae, hispidae valde sunt et rigidae, sed Septimum cute nigra, pilis autem nonnihil lutescentibus donatum, Peniculum vocare soleo, quia utrinque ex fronte atque etiam in uropygio peniculus erumpit mollis, colore coracino. Quas vero cuneiformes in dorso eminentias conspicis, radice lacteae; ceterum, nigellae videntur. Octavus murinum colorem exprimit, cuius in dorso cunei septimi illius respondent. Nonus coloris peregrini et rari; singulae enim incisurae variis ab invicem coloribus, sed mixtis invicem omnibus pinguntur; quas clavus, quamque argenteus pulchre adornat. Decimus inter naturae luxuriantis lusus, non minus elegans quam rarus; nigris, caeruleis, viridibus, atque luteis liris, et nervis scabris striatus: quos guttulae quaedam aureae mire efferunt. Pilos admodum molliculos gerit, mirae gratissimaeque viriditatis, thecam habet purpuream, membranula munitam. Undecimi incisuras albicantes, prasinas imaginare; vellusque et pilos medio virentes facito.
Corylaria undique cum virore pallet, tribus inter cuneolos maculis nigris exceptis, et cornu illo in ultimo dorso, et quasi ouropygio crescente, quod rosaceum ruborem
In Polymitis multiplex naturae venustas resplendet: quib. licet faciem Aethiopis vario opere, vero artificio fulgentem. In fronte pili, veluti in cirros nexi nodosos, antennas referunt; quales item in ultimo dorso; cutis iridis aemula, orbiculis splendet
Neustrias
Mesoleucam
Urticariae pedes si fatiscente luteo leviter tetigeris, parum
Brassicaria, eruca capite est cyaneo, corpore flavis surculis duobus utrinque lineato: inter quos subcaesia quasi area nigris quibusdam seminibus consita videtur: pili aureliae (quae cinerascit) colorem obtinent.
Sepiariae binae offeruntur. Maiori crocesceret vultus, nisi quem nasi loco triangulum videtis liliasceret. Corpus albis flavis rubisque et nigris, (quas expressimus) maculis, nullo ordine locatis, variatur: pilis subluteis horret. Sepes populatur, et nudat frondibus: ubi tamen serici rudioris relicto glomo, in thecam spadiceam, quasi in Sarcophagum se recipit. Minori facies subcoerulea, uti et totum corpus, absque maculis quibusdam nigris albicantibusque esset: pilos cum prima concolores sortita est.
RArioris pili sunt Geranivora, Iacobaea, Antennula, Echinus, Rubicula et cornuta illa bestiola, quam Germani
Geranivorae magnitudinem formamque
Antennul??? corpus varium:
Iacobaea sive Senecionem maiorem depascens eruca, capite pedibusque
Echinorum duas animadverti species; unam
Rubicolam nigrocineream liris utrinque tribus
Est et Cerastes cuius varia loca
Variae item in verbasco, lupulo, Scrophularia, Glycypicra, Solano, Alno, ulmo, ocymo et Tithymallo nascuntur: imo quaevis
Gesneri foetida: Erucae cornutae simillima est, sed et cornis, et colore aliquantum discrepans. In muro repentem cepi exeunte Augusto Anno 1550. Gravem spirat odorem, ut
ALdrovandus sex diversis tabulis nobis diversa Erucarum genera exhibet. In prima novem exhibet. Prima primae tabulae ex maximis est; et caudata, cauda nimirum instructa sursum revoluta: tota est lutea, annulis Secunda quae eiusdem est magnitudinis, identidemque caudata, leviter lutescit, subfusca tota, nigerrimis punctis, ac annulis instructa. Quarta ex maediocrium genere, etiam caudata est, ad latera sublutea, per tergus flexib. arcuatis coloris elegantissimi miniacei decorata, annulis Tertia caudam habet in extremo acutissimam tota viridis, annulis nigris, pedibusque, qui sunt quatuordecim. Brassicas, et olera infestat, ex hoc potissimum genere Papiliones illi exiguo corpore progenerantur, subvirides et albicantes. Papiliones enim erucarum suarum colorem Quinta ex maximis est; colore flavo, et viridi, et lineis per dorsum latis triangularibus, viridibus, et punctis maculata purpureis. Caudam gerit semper erectam, et caput etiam erectum, quare cum incedit, inceslum carnis quodammodo aemulatur. Cauda hirsutis quibusdam villis praemunitur, parteque Sexta corpore maior est, rostro, et pedibus exilioribus, colore tota eodem, sed dilutiori, lineis Septima tota est flava, Octava admodum est exigua, caudata tamen, Postremam paulo rudius, quam par erat, pictor expressit: nam puncta illa candida, quibus modo maioribus, modo minoribus toto corpore conspergitur,
QUae in Prima tota purpurascit, praeterquam inter primum, et secundum flexum, ubi viridis est. Binae item lineae, eo quo pictor expressit modo Secunda caudis duabus instructa minimis tota atra est sed luteis interstincta zonis. Tertia corpore est crasso, et compacto, ex luteo virescente zonis annulisve admodum viridib. capite Quarta brevissimis est caveis; oblonga, sed exili, ac tenui corpore, tota ferruginei coloris, exceptis annulis semicircularib. qui ab ima parte flavi sunt, ab altera nigri. Quintam monstruosae quodammodo figurae, quod partim ex Eruca, partim ex Araneo constare videatur sexta in hac serie ponitur; capite scilicet, cum id contrahit, compresso, facie Muris, aut felis, sed nigra. Supra enim rotundam illam nigredinem linea est alba, sub qua puncta duo, nempe ab utraque eius parte unum, nigra, velutaures efformant, in medio Septima eadem est naturali situ procedens. Rursus Octava, Nona eadem est cum secunda, bis per errorem depicta: infestum est hoc genus brassicae. Habes decimo loco Scolopendram terrestrem parvam, sed de hac suo postmodum loco. Undecimo loco depicta exhibentur Erucarum ova lutea; simul conglomerata, exigua. Postrema Erucularum minima, in frumento inventa est. Insectulum hoc tam tenui, ac exili est corpusculo, ut potius fili cuiuspiam particella, quam animalculum videatur: longum est digitum transversum. Maximum tantillo in corpusculo robur adverti, velociter movetur, et numquam
TErtia nobis novendecim exhibet. Prima Echinata ipsius videtur Hippocratis, zonis luteis, et punctis nigris, et candidis variegatur: quam, vel saltem simillimam superiori ad me allatam aestate sic descripsi. Vermis est digitum, et medium longus, posteriore parte caudae vicina latior, quam anteriore, duodecim constat annulis, sive segmentis, sive flexibus, qui supini nigro colorati sunt, linea medium dorsum secante castanea. Interstitia annulorum pallent. Caput duabus appendicibus velut corniculis armatur. Sex pedibus, tribus utroque latere ante instructus graditur, postica parte Erucae instar arcuatur, quae subsequitur, quae in orbem convoluta depingitur, simillima ex toto cum illa, nisi quod in hac inter singula interstitia puncta candida non sunt, quae illic summam conciliant venustatem, contra in hac puncta iisdem locis nigra sunt, et semicircularibus maculis ex albo lutescentibus ambiuntur. Tertia tota aterrima est, sed castaneis tantum interstincta zonis et punctis. Supina parte, quae quarto loco depingitur, minus nigrescebat. Quinta tota longissimis vestitur villis densissimis, fuscis, sed et ipsa eruca tota ad latera fusca est, supina lutescit, pluribus praedita annulis nigricantibus,
Loco Sexto, quae datur, ex minimarum genere est, quin etiam Septima Octava murem montanum, qui vulgo Marmota nobis dicitur, facie aemulatur. Tota coloris est castanearum, admodum hirsuta, longa palmum. Color
Nona ex mediocrium genere est, corpulentior tamen, tota viridis, exceptis tuberculis, quae per singula annulorum intervalla, tria habet, et quartum in dorso, ex quo capillamenta, enascuntur similitudine penicillorum, quae coloris sunt Undecima similiter per dorsum habet tubercula rotunda cum suis penicillis, nec non inter singulos corporis flexus, sed caerulea, rostrum item
Derima tota etiam est viridis, tuberculis, et floccis caeruleis, rostro et anterioribus pedibus ferrugineis, reliquis nigris. In alvo maculam habet ferrugineam. Habes duodecimo loco huiusce decimae Erucae expressum folliculum coloris Decimotertio loco picta tota hispida est: Linea candida Decimaquarta colore est ferrugineo, Decimaquinta inter minimas maiuscula est, colore tota flavo, Decimasexta eadem est, ideo picta, quod tacta se velut in vertibulum contorquens stellae figuram exprimat coronatae. Decimaseptima rubra est, annulis nigris et albis, ubique maculis variegata, capillamentis exilibus, rubicundis. Decimaoctava capite est coloris aurei, corpore vero toto caeruleo. Linea aurea nigris conspersa guttulis, rotundis
IN quarta tabula quatuor duntaxat dantur. Quae primo et secundo loco, ex maximarum genere est. Alvum habet bifidam, et ex dorsi extremo, caudam exserit erectam. Toto corpore Altera, quae tertia est in hac serie, tribus constat coloribus, viridi, aureo, et nigro. Corpore nimirum undique toto viridi, sed annulis nigris aureis punctis distinctis. Inter annulos singulos linea est annularis item sublutea. Pedes habet quatuordecim virides.
Sed numquid hanc Eruca ipsa texat, quod
IN 5. tabula sunt novem, quae primum locum habet, magnitudine est duorum digitorum transversalium, colore fusco, quaternis macularum nigrarum seriebus distincta: capite flavescente, toto corpore glabro; utrimque ad latera Secunda descriptae aliquo modo est similis, quoad formam et glabritiem, sed minor tamen, coloreque castaneo magis diluto; capite duabus maculis nigricantibus insignitur. Ab eo ad extremum uropygium duobus macularum ordinibus, partim atris, partim luteis decorata est; et utrimque ad latera linea quaedam rubescens per longitudinem fertur, cui in singulis annulis punctula quaedam in medio candida, et in circumferentia nigra supersident. Parte supina tota Tertia bina Quarta eiusdem cum secunda magnitudinis, colore est terrae illius, quam umbram pictores dicunt: Inter singulos annulos tria habet tubercula, ex quibus pili oriuntur penicillorum figura coloris castanei. Albicans vero linea per dorsum recta quintum datur in hac tabula, id dispari fructu nascitur. Celebre est apud Plinium aliosque probatos scriptores ad quartanam. Alibi de hoc insecto, hoc etiam prodidit loquens de remediis adversus dolores dentium. Is quoque vermiculus, qui in herba labrum Veneris appellato invenitur, cavis dentium inditus Sexta Septima pictura est induramenti cuiuspiam Erucae octavo, Postremo loco depicta Eruca tota erat viridis punctis conspersa nigris, capite rubro.
IN Prima est tota viridis, lineis transversalibus, sed singulis tribus aureis punctis decoratis, quales in pluribus aliis observavi, annulis luteis, sub quorum singulis punctum est atrum: rostro etiam atro est, atris anterioribus pedibus, posterioribus viridibus. Secunda quoque est viridis, sed in Tertio loco habet figuram Cossi, de quo suo post loco separatim agemus, hic ideo positam, quod si posteriores haberet pedes, omnino esset Eruca. Quartum depicta Eruca glabra, ex minorum genere, toto corpore ex viridi lutescit, sed annulos habet nigros, et inter singulos puncta oblonga tria, itidem nigra. Caput rubescit, retro, quod duobus minutissimorum punctulorum nigrorum ordinibus conspergitur. Pedes quatuordecim nigricantes. Habes sexto loco Erucaesuae involutae folliculo rubicundo Chrysalidem, sive Aureliam. Ad tactum tantum mobilis, et tota viridis est, et nigrum habet inter singulos annulos punctum, quod supra candicat. Habes deinceps aliquot Geometrarum icones, ideo hic adiectas, ut quomodo ab Erucis differrent, unico intuitu conspicias. (Geometras eas voco, Prima tota lutescit Decima pictura eiusdem est in spiram revolutae: nam si tangas, eo modo se contrahunt, et caput c???lant, contra pericula, ac iniurias. Undecima ex minorum genere est, corpore coloris Duodecima, rursus ex vulgatissimarum Erucarum, quae
brassicas infestant, tota herbacei coloris, exceptis annulis, qui lutescunt. Decima tertia eiusdem coloris herbacei, sed annulos habet aterrimos, serici instar splendentes; praeterea inter singulos annulos rotundos habet velut oculos luteos, et in medio horum nigerrima puncta. Caput luteum est, punctisque nigris minimis maculatum. Quod decimotertio loco depingitur insectum, corpore quodammodo Erucas aemulatur glabras, sed pedes habet ab utroque latere ternos, quamquam bini tantum postrema Erucula, tota
Aldr. Hist. Ins. l. 2. 6. 4.Chrysalide seu Aurelia, aliquid. Eruca ista vermis Indus; Alberto, vermis lanificius, Baptistae Pierae, Eruca bombicivora; Scaligero Ser; Ausonio, Ser vestifluus: Pausaniae Seres.
De generatione et aliis, haec nos olim in Naturae admirandis diximus. Vermis primo est, Folliculo inclusus emoritur informis. E folliculo denuo prodit alatus papilio. Itaque insectum reptile in volatile per medium Zoophytum motus atque sensus expers, admirabili metamorphosi commutatur. Exclusus enim primo vermiculus, alimenta quaerit copiosa, quibus Andreas Libavius, in sua observatione, quam hic in gratiam Naturae indagatorum appono.
Cum difficile sit singulorum auctorum sententias et experimenta ad amussim explicare, quaeque illi diversis temporibus aut locis
Circa vigesimum quintum Aprilis ovabombycum in charta simplici superiore anno procreata, et per hiemem in tepidario cubiculi servata exponebam Solis radiis per fenestrales orbes incidentibus. Quae plumbea seu nigra erant non quidem omnia uno die in eruculam abibant, sed tamen ante finem eius mensis cuncta, sub auroram potissimum vermibus erumpentibus, prout quisque perfectionem suam erat consecutus, relicta vacua testa seu putamine coloris albi, in latere orbiculo eroso, qua in parte extremitates nonnihil nigrescebant, propter terminum rodendo acceptum. Punicea, et citrea, sive puta, sive nigro puncto discreta, nihil edebant, quod vel intacta fuerant masculo semine, vel principium in eis suffocatum. Hae eruculae intra ovum nanciscuntur suam speciem, et in circulum convolutae iacent, unde exesa testa primum nigrum splendensque caput exserunt, postea tractim prorepunt osculo, et pedicellis nisu suo, et in pavimentum impactione, adminiculum praebentibus. Statim tunc notavi filamenta ab osculis dependere eaque tenuissima ut vix conspicias nisi
Invenias aliquas eruculas cum caudae plectro triplici, aut duplici, ita ut maius surrigatur ex circulo ultimo dorsi: minora ex subiecta statim lorica caudae. Unum vidi maius hinc inde binis stipatum minoribus, in quorum loco
Progressio erucarum est ut bombycum. Nam caudae fulcra pavimento infigunt, et postea tractim per circulos sese promovent, sublatis primo partibus, inter caudam et pedes posteriores: postea his fixis interstitio inter pectus et pedes, donec ad pectus ipsum et pedes anteriores sit perventum, quibus haerentibus cauda vicissim tollitur et fulcitur gressus. Nam motus animalium fit aliquo quiescente et stabilimentum praebente. Natis statim praebui tenera mori folia, in quae
Tunc color niger in gryseum mutatur, et erucae grandescunt magis. Pectus tamen album conspicitur, plenumque succi adeo, ut pellucere credas. Quoniam autem non uno die omnes mutant corium, si placet, potes pares ab imparibus segregare. Sed ego una reliqui, tantumque recentibus suppeditavi novam escam, ceteris in veteramentis adhuc conviventibus, et metamorphosin exspectantibus. Non enim tunc potes stabulum expurgare, sed differendum negotium est, donec evigilarint, et possint in folia pellici nova. Tertia mutatio incepit 22. Maii, quo dormierunt multae, aliquae etiam pellem devolverunt. Ea non amplius tam nigra erat, sed albedinem prae se ferebat cum oscillo, ipsique vermes exibant candidiores, relicta senecta, corrugata magis quidem ea, quae non adhaerebat foliis per filamenta, minus autem ea quae affixa erat. Nam haec in longum porrigebatur trianguli specie; ratione altitudinis. Etenim deorsum acutum surgit
Hac quarta mutatione ex erucis facti sunt bombyces glabri et albi, cum maculis tamen plumbeis, et oscillo albi cornu instar. Hic est
Cum itaque foras contendunt, vetus oscillum corneum separatur
Dictum superius est
Cum itaque grandem vermem vagabundum conspicerem, funiculum collo inieci, et ad sectionem protraxi. Vixit pertinaciter etiam coarctata gula, exquisite sensit. Nam ad singulas incisiones dorsi, etiam vix applicato cultello, violenter se convolvit, quasi ore et anterioribus pedibus sibi opem laturus. Divisa cute conspexi longum intestinum, quale est lupi piscis, anteriore parte tumidum et capax, posteriore arctius. Ei intestino nervi seu arteriae pulsatiles cum continua systole et dyastole incumbebant, et desinebant in plectro caudae. Hoc reciso, non tantum humor flavus perspicuuserumpebat, sed et capita nervorum; in motu inde sese exserebant, et agitatio fiebat languidior. Habet autem intestinum duplicem tunicam, unam externam crassam, alteram internam tenuissimam. Crassa sentit accurate, estque iuxta gulam visciditate multa obductum, quae postea fit materia alarum, et pilositatis in necydalo, sicut humiditas excrementitia externa in aureliae putamen cogitur. Crassa tunica pertusa, exit intestinum, adhuc involutum tenui, et multum cibi
Cor habeant, nec ne, alius investiget. Necesse tamen est aliquod tale principium esse, idque non in capite, nec alibi praeterquam in confinio pectoris, unde vis vitalis per totum distribuitur. Et
Cum abstinent pabulo, et ut dictum est, locum folliculi construendi explorant, circa alvi exitum plerumque maculam virentem aut lividam habent, cetero corpore albo, cum virore, vel livore, vel spiceo. Vidi tunc etiam crebro consistere inter vagandum, et ore veluti hiscere, sicut ruminantes vaccae, cum ex ingluvie revocant cibos ad masticandum. Consentaneum est bombyces tunc conari materiam serici ad os convertere et protrahere. Si includas cucullo chartaceo, rosionis sonus subinde per integrum diem auditur, et tunc in conum cuculi demittitur excrementum primo siccum, pilulae nigrae viridis, aut luteae forma. Penultima pilula plerumque viret, ultima lutea est et flaviosa. Numerus pilularum pro excrementi copia est. Nam deprehendi in una charta modo duas pilulas, modo plures, usque ad duodecim diversi coloris, utpote nigras, virides, flavas, easque non stellatas, sed rotundas; Cum ultima pilula lutea exit aquositas item diversicolor et consistentia dispari. Alicubi enim crassior est, alicubi dilutior, habens aliquid punicei et flavedinis, virorisque.
Saniem tamen quandam dicas subcruentam vel fuscam, qualis
Nam album ab utrisque promebatur. Semel atque iterum scopum attigi, et vaticinatus sum, citrinam feminam tale edituram filum; quale tamen etiam tractum est ab illo bombyce, cuius venter albo plumbeus erat, macula frontis flava. Vidi et foemellam totam albam, album sericum fingere. In parvis angustisque chartis, iuxta proportionem tamen vermis, minores fiunt folliculi, sed spissiores et minus stupae. Notavi tamen in amplioribus etiam parvos folliculos. Qui non inclusi libere sibi locum eligunt, in stupa temeraria multum absumunt filorum. Unde iactura est in serico. Nam bombycia plerumque sunt minora, et minus dense stipata. Si velis attendere, rationem texturae accurate cognoscere in his potes. Etenim postquam aliquamdiu vagati sunt, et modo hic, modo ibi exordium operis facere tentaverunt (id quod sedulo corporis nisu praestant, dum haerentes pedibus posterioribus, caput et totum pectus sursum, deorsum ante retro, et ad latera, varie movent, sicubi sese offerat commodus bombycii affigendi locus, nec visu, sed tactu hoc peragunt: sunt enim hebetes oculis) tandem stamina producunt, et firmamenta domus, eaque simplicia aut multiplicia, prout stabilimentum requiritur firmum. Si iuxta pavimentum id fit, posteriore parte inhaerent huic, sin in alto, pendent eadem, seu
Et hoc saepe polluitur stupa, per quam tamen defluit, ad fundum. Exonerata alvo, parumper quiescit textor, et nudat podicem quasi laboraret tenasmo. Tunc revocat veri serici materiam, eamque continuat usque ad extremum halitum, et bombycii absolutionem. Paulatim tuncstipat fila ex amplo, in angustum, ita ut fiat forma ovalis, in cuius capacitate sese possit vertere. Os, pectus, et anteriores pedes in continuo sunt motu. Posteriora haerent, transferuntur tamen ad aliam plagam, cum ad basin vel apicem formandum sese accommodant. Qui in imo iuxta pavimentum folliculos texunt; videntur insidere pavimento nudo, sed paulatim sibi subtexunt fila, et universum folliculum pariter ubivis stipant, praeterquam in acumine, ad quod in angustiis non possunt pertingere. Itaque huius fabrica magis ab initio fingitur, sed basis magis in fine, quamquam nec haec negligatur in exordio.
Itaque cum fila explicantur retexendo, apex nudatur primum, et
Tunc enim expletur capacitas iterum, et necydalus haeret folliculo exitum quaerens. Unus autem vermis, sub mea cura unum folliculum texuit, cuius prodromus in inclusis chartae, solida tunica est, in liberis variis modis ultro citroque dispositis et diductis constat filis. Alii vero animadverterunt in uno folliculo etiam duos, quin et tres inclusos fuisse. Verumtamen cum angustior futurus esset locus, sectus ille folliculus communis tribus est, et in eo inventi bombyces coarctati, adeo ut speciem trium digitorum coniunctorum retulerint. Liberati postea singuli aliquid pensi, parum tamen denuo edidere.
Notandum est, animadversum esse, quosdam bombyces, in charta nullum sericum fecisse, sed statim in nymphas abiisse: quod illis evenire crediderim, qui lactuca pascuntur, licet non omnibus, aut quibus pabulum minus iusto datum est, aut qui morbo correpti non potuerunt colligere serici materiam, quam sicut adeps, ex sanguine abundante sepositus, fieri existimo.
Eveniunt et alia monstra, de quibus suo loco.
Omnium folliculorum oblonga quidem et ovalis est forma. Vidi tamen unum album,
Illud videtur dubium esse, num sericum ex alvi exitu promant, an ex ore, quamquam semper ore et anterioribus pedibus distribuant. Non leve argumentum est, quod iuxta caudae fulcra in imo ventre conspiciatur quoddam rimae vestigium, et extremitas utraque materiae sericiae in ventre respiciat illum locum. Adstipulatur et egestio excrementorum in ipso operis initio.
Sicut enim cum infantem exclusura est puerpera, quicquid sordium est in vesica et recto intestino, id compressum expellitur, ita in bombyce,
Cum folliculus est absolutus, mutato bombyce in nympham, rapiuntur vellera, selectis prius ad instaurationem generis, maribus et foemellis ad arbitrium. Sexus discrimen aliqui ex colore bombyciorum dignoscere iubent, aliqui ex magnitudine: Et sane aliquid est in hac re argumenti. Nam quia feminae plerumque maiores, etiam maius struunt domicilium: Veruntamen aliquando fallimur, quia fieri potest ut mas firmus, maiorem architectatur folliculum, quam femina debilis. Et vidi pares quantiate, vidi etiam feminarum alibi enutritarum bombycia longe minora meis masculis. Itaque concurrere signa ipsis bombycibus notata oportet, de quibus supra. Ceteri folliculi in aquam ferventem iniciuntur, ut nymphae intereant, vel suffocentur calore clybani, post exemptum panem, adhibita cautela ne comburantur. Tunc stupa detracta, famulae, vel socii laboris praesto sunt, qui exordia filorum expediant, quibus inventis iniciuntur plures in pelvim aquae frigidae, aut tepidae, assidensque ministra instrumento tractorio continuo devolvit fila, triginta vel quadraginta aut etiam plura simul iuncta. Si qua rumpitur stamen, socii est, requirere principium et reddere explicanti, id continuatur, donec usque ad interiorem tunicam perventum fuerit, quae cum difficillime retexatur, exsiccata discerpitur in stupam et carminatur.
Dum ita replicantur fila, pulverem multum in
Unius bombycii filum continuum lineae praescriptae longitudinem septies millies, in alio octies implevit et amplius. Non tamen par est omnium densitas, et magnitudo, id quod etiam ex distractione in cuticulas videre est. Quaedam enim vellera diduxi in duodecim quaedam in octo plus minus exiles tunicas. Silvestris bombyx prodomum habet simplicem tunicam et paulocrassiorem folliculum. Itaque etiam tenuiores facile cedunt prementibus digitis; densiores resistunt.
Cum fatiscit apex fere usque ad medium, unde sta amplum est foramen elapsurae nymphae, procidit cum senecta ultima, in qua caput et pedes omnes. Plerumque huius senectae caput apici folliculi obversum est, ut intelligamus eam exutam esse, dum vermis consummato folliculo per angustias sese stringit, vertitque sursum.
Nymphae vertex respicit basin, cauda apicem: eumque bombyx plus qu
Nulla videas membra distincta, vitam beneficio nerveae tunicae
Pars itaque excreta est ante folliculi exordium, pars mutata in alium sucum. In apice caudae etiam erat quiddam viscidi instar crudi albuminis. Rudimentum partium genitalium iudicabam. Nam eo reiecta est matrix, et vasa spermatica, quorum
Eodem duae feminae exibant in folliculis albis maiusculis; et unus mas ex citrino minore. Sexto Iulii sub auroram (nam omnes mane prodeunt) mas fuscus hirtusque ex mediocri alboque bombycio enisus est; femina vero alba teneraque ventricosa, cum magnis alis: ex folliculo citrino subviridi. Ita et ante, secundo Iulii ex aureo folliculo mas prorepebat, et femina ex albo. Hi decimo Iunii inchoaverant bombcium. Cum ex integris folliculis erupturi sunt necydali, non amplius movendo sentitur brutum pondus; et tunc frangitur, circa dorsum thoracis aurelia; postea multus humor limpidus, albusque, ore effunditur, et permadescit locus, qua sunt foramen facturi. Per hunc foras annisu quodam et labore contendunt. Vidi octavo Iulii feminam exeuntem. Ea tantum liquoris praemittebat, ut in capsulam decideret notabilis gutta. Tunc capite emicabat intus nixa pedibus. Post caput paulatim hos exserebat, statimque comprehenso pavimento sese fulciens, circulos alvi conando sensim protrahebat, ut primo extracto, cum vellet secundum proripere, sese contraheret tota parte anteriore, quasi sic prehensum circulum sequentem una evocaret. Veruntamen consentaneum est ista contractione dilatatum esse magis foramen, ut postea alvus minore cum labore prodiret.
Huc facit etiam varia ad latera conversio. Interim crassiores necydali, et plus humoris in ventre habentes, exprimunt aliquid inter eluctandum, et folliculum pertusum, tum intus, tum circa foramen foedant alvi spurcitie marmorosa. Qui minus laborant, et tenuiores sunt, purum relinquunt. Videas tunc caniciem totam nonnihil madentem
Solent etiam alicubi quiescere, et saepius ventrem inflare, diducere, atque iterum contrahere, quasi luxata membra reponerent, et ad legitimum situm revocarent. Adeo autem diducuntque laxantque circulos, ut iuncturae emineant impletae citreo liquore, quasi inflatae essent. Nymphas nudatas, cum intus absolutus papilio est, triduo, vel biduo ante, sese videas crebro movere, quasi rupturas vincula, quibus alligatur aureliae necydalus. Earum unam tunc cultello, unguibusque aperui ipse ut viderem congruentiam extremorum lineamentorum cum suppositis membris. Id fiebat quarto lulii, cum iam circiter dies viginti
Omnes erant breves, tenuesque, utpote nondum perfectae quantitate. Inter alas thoracis posterior nodus eminebat, prolixiore pilositate utrinque stipatus, sed nondum plane tectus.
Alis et rubore hoc expedito, perveniebam ad deorsum flexas lineas superiores, sub his erant cornua: sub sequentibus vero in pectore pedes recumbebant,
Pili in ea opprimuntur humiditate, et laevigati apparent. Constant circulis, ut et bombyx et nympha. Non autem expediebam totum necydalum, sed ipse se ipsum suo nisu
Necydalorum quae species sit, tum ex dictis patet, tum superius satis est expositum: Illud addendum est, quod alvus in aurelia contractior sit, et foris distentione in flationeque crebratertia parte fiat ongior, et maior. In aurelia est ruptura trifida
Omnibus iam necydalis natis reliquis ante decimum quartum Iulii, duo folliculi integri remanserunt, quasi nihil reddituri, licet densi admodum essent. Unus masculus sphaericus parvus, alter femineus duplo longior et satis amplus, paululum circa dorsum vermis in gibbum elatus, uterque albae stupae, sed serici subviridis in citrio; quamquam dilutior esset color in illo. Cum sphaericum cultri acie dividerem, cadaver in conspectum prodibat semibombyx, et seminympha foris. Nam anterior pars
Dispositio cadaveris; erat incurva, ita ut priores pedes in pectore fere tangerent posteriorum par primum. Hic enim inter primam posteriorum syzygiam et secundam ruptum erat corium, ita ut nympha esset galeata pristinis exuviis, in quibus caput pectusque cum sex pedibus, et portio ventris cum primoribus duobus. Remota pelle, et aurelia, intus absolutus stabulabatur necydalus mas, isque vixerat, argumento, quod dum conaretur exire biduo antequam secarem, folliculum liquore perfudisset; imo et iam 19. Iulii cum liberarem penitus, motus indicia in ventre et pedibus luculenta praebuit: Causa cur non potuerit, sese exuere et prodire, deprehensa est in cranii bombycis pertinace cohaesione, ut in pedum anteriorum, lorica firmiter connata.
Itaque licet in dorso thoracis rimam tam in aurelia quam senecta fecisset, tamen ertrahere caput et pedes non potuit. Sic ergo paulatim elanguit. Animadverti hic naturae ingenium. Nam cum in exeunda senecta exarmentur priores pedes, et posteriores etiam plane secedant; tamen ibi relinqit vestigia, sub quibus postea renasuntur alii. In veterum autem bombycis loculamenta, alarum binnae insertaae erant, totumque necydali caput cum cornibus cranii galea includebatur. Talis mas erat. Femina omni vita cassa adhuc monstrosior apparebat. Perfecto opere sericii (quod erat bombycium maius, et duorum articulorum auricularis digiti longitudinem adaequans sed longe tenuius masculo; intus album et leve splendensque, foris subcitreum villosum) exuere pellem bombyx conatus erat, indeque protraxerat totum dorsum, quod valde protuberabat, anterioribus in circulum contractis; sed ab oscillo se liberare ob pertinacem symphysin non potuerat. Itaque ibi senectae caput, nymphae vertex, et necydali coniuncta conspiciebantur; quae coniunctio retinebat senectam in ventre, ne potuerit penitus avelli, et destringi.
In ventre exorto magna copia ovorum conspiciebatur colore flavo. Nam femina statim etiam intra aureliam ovorum formam in sua matrice absolvit, sed quae sine maris aspergine sint infecunda. Itaque etiam vidi ova parturientem eam, quae nullum marem fuerat passa. Conspicuum hinc fuit, quomodo natura exuat primum veterem bombycis pellem cum forma; postea transeat in nympham, cuius aurelia vicissim exuta prodeat necydalus. Triforme hoc mostrum erat dignumque contemplatu. In eo notasses etiam aureliam ea parte, qua alae erant designatae, nigram fuscamque, quasi afflata fumo fervente fuisset: deinde quantopere conata fuerit femina necydalus exire, perspicuu, erat ex ovis eminentibus ex interstitio circulorum squamosorum.
Cohaerent aliis ventris circuli interveniente cuticula tenui, contigue. Sed in hoc adeo erant circuli disiuncti, ut Zona iuncturae latior esset circulo. Apex alvi, senectae, et aureliae, ad lucem transparebant, ita ut cernere exacte posses confinia. Ad dimidiam
Necydalo vegeto tenax vita est, praesertim in pectusculo. Nam et capite et alvo abscissis, alas motitat strenue, et pedibus discurrit, idque usque in alterum diem aut amplius. Secta femina in alvo matricem exhibet ovis plenam, adeo ut post quadringenta iam edita, nihilominus superfuerint plura. Insistere et involuta esse subtilissimae tunicae videbatur.
Apparebant et nervosi quidam ductus, instar meatuum intestinalium. In medio ventris vesicula extabat, continens terreum sucum coloris ravi seu fulvi. Haec vesica per se continua systole et diastole agitabatur. Vitae principium ibi tamquam in corde esse iudicabam. Circa collum matricis; nodus geminatus albus, nerveus, qualis vesica animalium esse solet, durus splendensque cernebatur, idque intra ventrem. Nam de mammosis processibus externis postea. Nodulus unus maior erat, alter minor. Collum vulvae est instar tubi, cui succulento foris astant utrinque flavi noduli mammarum instar. Circa collum ambitus cum retinaculis corneis, latis, inque summo obtusioribus, quibus genitale maris vicissim prehendit. Pectus carneum est. Caput membranosum et corneum. Cornua triquetra eminente dorso albo, pennis vero utrinque demissis, ut fieret triangulus. Si vivis praeseces sucus quidam tralucidus ex dorso, seu culmo pennati cornu exit, intusque meatus apparet. Ita se habebat femina quam vivam aperiebam. Mortua nihil in ventre exhibuit praeter cavitatem notbailbem alvi iuxta pectus, deinde humorem illum vitalem. In vesica, quamquam nunc non amplius vividum; tandem matricis evacuatae reliquias nerveas et membranosas. Maris superiora congruunt cum femineis. Ventrem si seces, rubeum humorem multum intus inveneris, et praeterea liquamen quoddam nervis plenum, cui connectitur meatus genitalis.
Genitale autem habet peculiare, carens et ceteris quae feminae sunt propriae. Eius historia haec est. Sub
Divisi pectus
Mas natus quarto Iulii ob Imbecillitatem quinto mortuus, sectusq; nihil aliud continuit alvo. Alioquin vita necydali septem aut octo pluriumve dierum est. Utenim dixi est pertinax; adeo ut cum confringerem quatuor ictibus principia alarum et pectus; post etiam alvum aliquoties, tamen vita manserit quasi inviolata, licet spiritu tandem dissipato, altero die ut plurimum ist tractati moriantur. Coitum mas ferventer appetit, parva mora post exitum ex aurelia; idque saepius exonerato ventre, nonnumquam tamen etiam nullo humore emisso, et hoc evenit etiam in femina. Qui vegetus est, post primi diei congressum, interveniente noctis quiete, altero die repetit eandem feminam. aut in quamcumque inciderit, adeo ut ter quater peragat
Post solutionem
Differentias sumuntur illae loco et colore. Sunt Indae, Hispanae, Calabrae. Illae pollicis humani magnitudinem excedunt, domus earum capitis. Hispanae Italicis minores, maiores et praestantiores folliculos texunt. Calabrae maiores et plus serici largiuntur. Alibi quae visuntur, magnitudine omnibus istis cedunt. Coloris ratione, sunt albae, cinerae, subflavae. Aldrovandus tribus tabulis eos depingit. In prima priori loco depicta femina est, et tota candicat, exceptis posterioribus pedibus, qui flavescunt. Secunda tota est albocaerulea, mas. Tertia ex albo laeviter flavescit, et pedes habet omnes candidos. Hic album texuit folliculum. Postrema ita picta est, sicut nonumquam sese contrahunt, vel metu vel frigore. Prior folliculus totus erat candidus, et Secundus pariter candidus est, et bombycis feminae opus. Tertius totus Tertius quodammodo lacertae vel alterius animantis caput aemulabatur oblongum, deinde paulatim extenuatum in acutum declinabat. Primi aureo sunt colore, uterque etiam monstrosus, quoniam ovales non sin. Quorum unus amygdalam efformare videbatur, cortici suo etiamnum involutam; alter malum Armeniacum. Tales vulgo nobis Venturini dicuntur. In tertia tabula primo loco habes Bombycis iam serico gravidi integri iconem, secundo supina parte sectam, sericum velut quaedam intestina demonstrantem, tertio sericum exemptum, quarto, quinto, sexto, diversas figuras Chrysalidum, prout nimirum, magis vel minus perfectae sunt. Septimo, octavo, et nono Bombycum diversa exuvia, decimo folliculos duos in vicem cohaerentes, undecimo folliculum planum, et compressum, duodecimo alium folliculum oblongum, ex quo Papilio iam iam erumpere tentat, decimotertio Chrysalidem ex qua exiturus Papilio media sui parte propendet, decimoquarto folliculum, qui cerasum magnitudine vix excedit, postremo semichrysalidem, quae ex folliculo pyri figura erumpit.
Usum in cibis in venere. Vir doctus, Germanos milites frixas comedisse scribit. Cohortales aves appositis im pinguantur: apponi possunt, si de Educatione Aldrovandum consule. Sericum, de quo alibi, combustum, putrida vulnera mundat; cum sale mixtum, dentium rubiginem abstergit: cor corroborat:
Chrysalidos seu Aureliae nomen, ovo Aristoteles tribuit. Omnes enim Erucae, quae folliculos texunt, cum se iis inculuserint, figuram prorsus mutant. Arist. 2. de generat. animal. c. 1.
Aldrou. H. Ins. 2. c. 25.Prima insolentis, et forsan monstruosae est figurae cum ob enormem Vide et apud Moufetum.Tertia coloris est viridis, nonnihil ad caeruleum vergentis, punctis toto corpore maculata aterrimis. Huius generis Erucaefolliculos non texunt, sed in Chrysalides immutaturae, eo quo Quarta etiam viridis est, sed auri instar resplendet, depicta est
Nieremb. lib. 13. c. 14.bombycis alium vermem, temictli dictum: quise, postquam in iustam magnitu dinem adolevit, in membranam feralem ab ipso filis intextam condit; et deinde ac si parum esset, suapte sponte detrusum in carcerem exhalasse
CUrculio, quia in Papilionem abit, Erucis subiungitur. Nomen per
Columella R. R. 2. c. 10ortus remedium, frumenta Columella R. R. 13. c. ???
INsecta multipeda non alata sunt, Asellus, Scolopendra terrestris, et Iulus. Nomen.Aselli vocabulum insecto huic Latini imposuere, non Cutionem et Porcellionem vocant. Plinius Centipedem dixit. Aristoteli est Galen. 3. de loc. affect. lib. 11. de simp. faculis.
Moufetus Theatri Ins. 2. c. 9.pedes, utrinque septem: singulis pedibus unica iunctura, vix perceptibilis: duae breves antennae, quibus viam tentat: latera circa pedes serrae modo dentata. Tactus se inglobum colligit.
Usus eorum est in Medicina, multiplex. Aperiunt, attenuant, discutiunt. Urinae difficultati auxiliantnr, si Dioseor M. M. 2. c. 37.Calculum pellunt, si duo triti, cum stercoris murium et columbarum semidrachma, Plin. H. N. 10. c. 8.regio morbo ex mulso Galenus propinat. In asthmate ab Asclepiade, sicombusti, cum melle sumantur, commendantur. Fidem Hollerius et agricola firmant. Oculorum paronychiae applicati medentur. Panos cum resinae terebinthinae tertia parte tollunt. Unguentum ad haemorrhoidas dolentes utilissimum, ex unguenti populei unc. i. olei rosacei, in quo decocti sunt aselli unc. i. s. crocigr. 4. paratur. Alii cum adipe et butyro coquunt, et oviluteum addunt. Olei violacei unc. iii. in quo quatuor aselli ebulliere, ad tertiae partis consumptionem, salsum humorem extra inunctae reprimunt.
Hartman. Praxis chymiatr. pag. 160.
Bombiices Aldrov.
Tab. 1.
Tab. 2.
Tab. 3.
totius corporis calor: sitisque molesta, et circa pubem dolor affligit. Praeparationem apud Laurembergium peculiari tractatu vide. Comeduntur Nieremb. lib. 13. c. 18.Pollin et coyayhoal. Mirificam vim excludendi spicula pollin habet. Insectum est parvulum, centipes: tritum Idem c. 22.coyayahoal, aliis tzinchoillin, aliis ichcaton dictus,
SColopendrae nomen ex eo datum, Hepam, Centipedam, Aldrov. H. Ins. 2. c. 15.Millepedam, Porcum lutosum, et Multipedam dixere. Aristoteli est Mouf. 2. c. 8. Dioscorid. l. 6. c. 43.
Agricola de Animalib. suhterraneis.Aldrou. l. c.
Theoph. H. P. 7. c. 11. et l. 8. c. 9.Aelian. H. A. 15. c. 26.morsum eius, locus undique livescit, putrescit, intumescit, et vini rubri faecibus similis videtur. Contra eum commendat, intra, salem exaceto; Aegineta trifolium asphaltites cum vino: Actuarius nepetam cum eodem; Dioscorides, rutam silvestrem, readicem dracunculi tritam; serpilli ramos et folia; Extra, locus scarificari, mox
Medicina aliquos usus. Oleo decocti capillos cum Aetius l. 7.
Ophioctonen diversam Prima est colore amethystino, albis ruberrimisque punctulis maculosa. Altera lutea, maculis obsuris insignita. Tertia minor, colore rubicundo, per tergus atro. Quarta Vulgaris, aurei coloris ad castaneum nonnihil vergentis. Ultima viginti instructa pedibus, proceriusculis et longissimis antennis, colore subferrugineo.
Moufet. l. c.Prima est maxima, terrestris Scolopendra, ea quam vides crassitie et longitudine est, color totius corporis ex fusco nigricante splendens. Singulis incisuris pedunculus appendet luteus, id est in singulis lateribus sexaginta prorsum et retrorsum aequa facilitate promovet. Nam et caput versus ingreditur et in caudam; ideoque biceps dicitur. Partem inter caput et alvum non simplicem sed multiplicem habet: quo fit ut praecisum hoc genus viere possit. Irritatus
Moufetus theatri Insect. 2. c. 8. Nomen.Numenius Lumbricos terrestres nigros Iulos item vocavit Athenaeo teste libro 7.
Nihilominus nisi fuerint etiam multipedae, in Iulorum numerum nomenque non venient. Sunt autem Iuli breves, (ut dixi) Scolopendrae, pedum numero non asellum tantum atque Erucarum gentem, sed omnia alia insecta vincentes. Iulorum alii glabri, cernuntur, alii hirsuti. Glabrum unum vidi in lactuca capitata, parvi iunci fluviatilis crassitie, atque ea quam videtis magnitudine: caput illi nigerrimum, dorsum aurea tinctum flavedine. Venter ex caesio argentatus; in cisurae pedesque capillares totidem, ut oculos et memoriam Secundus totus nhigrescebat, alba linea excepta, quae Tertius obsoletius flavescit; caput illi rubescit, uti et pedes; antennae autem et nascentes iuxta caudam setae livescunt. Quartum si corpore nigrius punicantem feceritis, pedib. autem et antennis levius, facilerem expedietis. Hor. alios Primus hac figura et forma albicans, in muro repsit; pili brevissimi innascentes nigri fuerunt. Secundus ventre sublivido dorsoque inamoena flavedine maculato: est illi os punicatum, ocellus niger, pili canescentes. In arborib. effetis, atque annosis inter corticem et lignum latitat, atque etiam inter faxa musco villoso ac denso obducta. Omnes Iuli tactu se in gyrum colligunt et convolvunt.
An sint venenati equidem ignoro: sed si fuerint,