20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 826, image: s842

TOLHRANTIAE.

Fort iter fert, sert libenter cuncta pro Deo pius.
Pre Deo pate malum omne, summa cuique gloria est.
Quod Deus dat cumque mente fert vir aequa temperans.
Aisa mens nec exolescit mole tristium gravi.
Asperum ferre omne discit, multa qui prius tulit.
Dura sustinere, aus est orbe toto consona.
Est viripraesiare contra sortis infesta minas.
Ferferenda quaeque, votis auguratus optima.
Maeier est reposta mercet dura quo fers promptius.
Mentis obdur atienetetra vincas omnia.


page 827, image: s843

Ne geras viro minora corda rebus in malis.
Ne quidem Carystia igne pulverantur carbosa.
Perfer obduraque, quondam proderit tibi hic labos.
Petra Lydia honest sortis inclementia.
Ponderum gravata pressu palma semet erigit.
Qui malum pulchre omne perfert, vertit id malu˜ in bonu˜.
Qui potest durare saepe calamitatse expedit.
Quod nequis vitare ferre fertis est opus viri.
Vis. utrinomen meretur ferre qui nequit malum.
Contramalum virtus it omnis altior.
Incus domari non queat nille ictibus.
Laevius ferendo, quod grave est, fieri solet.
Non efferendus sed feren dus rex gravis.
Omne id feras mutare quod tuto nequis.
Prudentis est perferre damna leniter.
Sucum bere ulli non solet Virtus malo.