20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 807, image: s823

SUPERFLVI.

Ad bonam vitam apparatu non opus superfluo est.
Est superfleum omne ab usu quod recidit publico.
Etsi ematur asse, carum est omne quoa supirfluit.
In cibo potuque quanta sunt supervacanea.
In superfluis fere omnu se terit mortalitas.
Natus est homo ad parata, si abnuat su e d a.
Nemini non abstinen lum rebus a fuperfluis.
Nemoc rdatus requirit res supervacaneas.
Non superfluae modo omnes, sed pusillae sunt opes.
Sanus haud est qui laboratrebus in superfluis.
Siplacet tranquilla vita res cave superflaas.
Cur quaeritamus de Deo superflua?
Philosophus est qui nil cupit superfluum.
Nulla est voluptas in supervaca ets.
Qui quod redundat possidet, sibi est onus.


page 808, image: s824

Quod nec iuvat nec deiuvat, superfluum est.
Si nil iuvant, at nec nocent superflua.
Superfluentis exuas luxus modum
Nemo successorem abhucdum sustulit princeps suum.
Ne quid amplus requirat cui Dei suffragium est.
Sumptus est, in sacra quidquid pauperesque impenditur.
Absque sumptumagno asellus praestat usum maximum.
In foro omni nulla peior sycophanta bellua est.
Sycophantae morsus omnem vincit annuli notam.
Ob superbiam murena devoratur carabo.