A Deo lingu am puta omnem laudet ut semper Deum.
Imperat rex quisque linguae, nemo sed menti imperat.
Robur ut tyranno, lingua solviturque civibus.
Abona malave lingua sons boni est, fons est mali.
Alicentiore dicto laeditur tantum nocens.
Aspidisque lingua virus evomit ortalium.
Compede aurium Herculana lengua duxit Celticos.
Conficit lingua omne, ferriquod minax mucro potest.
Dentibus munita lingua est, ne loquatur cum libet.
Dextra rectrix plurimorum est, lingua at una plurium.
E faceta verba lingua dulciora profluunt.
Ebrii in lingua omne id haeret, corde habet quod sobrius.
Exitus plerumque tristes lingua sortitur mala.
Flumeniis plerumque linguae est, mentis est, mentis est queis guttula.
Hic canis de more latrat; alterum irritat suror.
In manu quid quisque dicat mussiterue, haud est tua.
Lingua amicum quis requirat? facto amicus noscitur.
Lingua cogitationis dul is interpres suae est.
Lingua eadem qui loquuntur, dic amico, die pares.
Lingua freni expers malorum numquam eget certamine.
Lingua lancea est, tria uno Vulnera ictuquae ferat.
Lingua bis parit periculi unica, aures quam duae.
Lingua saepe leto acentes expiat licentias.
Lingua si cui absque freno est, maxima in morbo cubat.
Lingua voxque ne ini usus est data ad nefarios.
Lingu laca quid loquatur, negligit politicus.
Maius est linguae periculum aureum periculo.
Ne mihi sit lingua amicus, resed ipsamet magis.
Nemo non fere ante dicit cuique quam facit.
Non divimperat sibi ipsi, cui nimis lingua imperat.
Nuspiam errat lingua, cordis quam cati frenum regit,
Parce linguae parce voci, promptius nihil nocet.
Plurimos fames et ensis, lingua sed plures necat.
Plurimos occidit ensis, lingua sed plures triplo.
Qui regit linguam, omne corpus idem item dextreregut.
Saepe frons mentitur ac os; lingua sed saepissime.
Semper as sonat Dodonae donec apprehenderis.
Semper est mente inquieta, lingua cui malignior.
Sic loquendum amico, ut ipsi rebus in cunctis tibi.
Sive serro, sive lingua quem iuves nil interest.
Sive ferro sive lingua quem neces nil interest.
Tam malum est necare verbo quempiam quam verbere.
Veram ad incudem plitius fabricat linguae sonos.
Ut bona est lingua, ut mala, unusquisque agit bene aut male.
Ut bonum hom ni lingua summum, sit homini summum est malum.
Arguia lingua cuilibet damno ac malo est.
Auro loquente lingua quaevis obticet.
Causa est malorum lingua garrula omnium.
Demna eucupatur certa lingua amentium.
Laxare linguae frena plus nimis, senum est.
Lingua erudita pestslens valde est malum.
Linguae superbe triste semper praemium est.
Moderare linguae: namque virtus maxima est.
Numquam audiunt vocem dynastae liberam.
Numquam male audis, si bene es doctus loqui.
Praclara lingua est, cui fides adestsua.
Quivis bene audit, qui loqui doctus bene est.
Vitam atque mortem Lingua portat Principum.