A Deo, dolere et angi lex data est mortalibus.
A Deo est homo creatus, praeco ut orbis sit sui.
Mundus omnis est Dei aedes? imo homo est aedes Dei.
Nil homo est, d vinitatis absque iugenumine.
Sunt homines Dei, insuper que sunt sui invicem pilae.
Quatenus te hominem esse censes, rex, eatenus es Deus.
Surge rex, hominemque temet serio esse cogita.
Surgerex norisque tete semine humano satum.
Se Philippus esse homullum rex die quoto audiit.
An quid est molest tarum serre homo quod non queat!
Arborum comis homo par, interit dum nascitur.
Bulla homo est, itemque bullae cuncta sunt mortalium.
Bulla homo est, simulque bullae sunt opes mortalium.
Cur homo felix superbis? nonne natus e luto es.
Est homo flos, imo fumus, imo imago insomnii.
Est homo scientilla caeli purior, b pes Deus.
Est homo folium a ducum: est homo ipsa calamitas.
Ex hominum ire caesu ineptum est antequam vita exeas.
Instar Euripi deor sum susum homo omnis voluitur.
Invidiae atque calamitatis omnis est homo bilanx.
Lure nullo homo vocari dignus est qui non sapit.
Maior est homo ipse mundus quam orbis hic visibilis.
Mundus est homo ipse magnus, ipse imago homo est Dei.
Nascitur de pulvere omnis de sinitque in pulverem.
Navis est hom; frequenter utitur vento haud suo.
Nemo non inter dolores et labores voluitur.
Nil homo est quam fumus; umbrae nil homo est quam somnium.
Nostra nosque caeca versat sors pilam ut volubilem.
Optimum non nasci homullis: aut cito natus mori.
Parvus orbis est homo; imo magnus orbis in brevi est.
Res homopusilla quam sit, sola mors planum facit.
Res humana quaeque in orbem tempore omni voluitur.
Semper est homo puellus atque amat crepundia.
Sic abit mortale saeclum fluctus ut fluctum trahit.
Si rite pendis percaduca res homo est.
Siderum rector pilae instar versat humanum genus.
Solus est homo sine armis: mens sed instar plurium est.
Somnium vita, est homo; imo vix mera umbra somniique
Tam boninil est malive; quin homo ex se promptitet.
Te satum esse homullo homullum mente fac numquam excidat.
Totus ex nativitale morbidus quivis homo est.
Turpe quid sit quidue hone stum, nemo novit quam ipse homo.
Vitam homo laborio sas inter aerumnas trahit.
Umbra fumi, fumus??? mbra cu???cta sunt mortalia.
Einctus est in orbem hemo, non editus.
Homines malos nunc terra prave sque educat.
Homoes? libenter sors quod obtulit feras.
Humana euncta fumus umbra, vanitas.
Ineginantum nil sumus quam somnia.
Inter dolores et labores voluimur.
Mihi que limi, cum sim homo, pars est quoque.
Mut ationi homo omnis est aptissimus.
Quis rite pundit quam caducus sis, homo.
Quid sumus homull? corpora umbra inania.
Rex quisque item est, ut unus e nobis, homo.
Ubique luctus, aegritudo, mors habit.
Versat pila instar Numen humanum genus.