20 July 2004 Ruediger Niehl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell-check


page 289, image: s313

EXITUS.

A Deo bonus malus ve est omnium rerum exitus.
Providentia est secundi semper eventus Dei.
Quod Deo sine ausp caris, alite exit non bono.
Quod Deus cumque auspicatur semper eventus boni est.
Sufficit Deus secundum, sufficit levum exitum.
Antequam Deux proeliatur certus eventus sui est.
Res gerit dux optime ut qui pote ut vult milite.
Actio exitus sesundi, sortis est munus merum.
Cogitata providenter exitus pro sper beat.
Damnat absolvitque quemque fortuitus exitus.
Destinata haud sortiuntur semper exitum bonum.
Est fere eventus sinistri praeda tats sordida.
Exitus semper secun dos saucta sortitnr fides.
Mens rudis nilquam secundos praefigurat exitus.
Maximis rebus, secundum ponere exitum arduum est.
Nullo ab exitis volunt as iudicatur, quam impia.
Optime evenire quaevis res solet viris piis.
Proudienter cogitata prosper exitus beat.
Quidquid exitum propinquum est, turpe et attritum scias.
Quod Deo fit pro sperante, fit eito, fit optime.
Rarius praeclara caepta par secundat exitus.
Respice ad vitae viaeque longioris exitum.
Spes avara visque cassa consilii, exitus mali est.


page 290, image: s314

Stultagens spe praefigurat exitus semper bonos.
Turpe de quacumque causa iudicare ab exitu.
Euenta caeco sors gubernatimpetu.
Exitu nilae stimmandum est? fit voluntas omnia.
Incertus est homini exitus re um omnium.
Nec destinatasemper exvoto cadunt.
Quid cogitat de meta: adhuc in carcere est.
Quidquid facis dicisve cogita exitum.
Securitas anteam bulo exitus mali est.