06/2005 Ruediger Niehl markup
new TEI header; typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check
01/2007; 02/2008; 03/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
text partially completed (greek words; index etymologicus) - spell check partially performed - no orthographical standardization
image: as0001IO. MATTHI. GESNERI NOVVS LINGVAE LATINAE THESAVRVS. TOM. III. L - P.
image: as0002
[gap: blank space; body text A-K]
image: s0001L
L
L Latinorum semiuocalis et liquida, cui Graecorum la/mbda respondet. [...]
image: s0002LAB
LABARVS i. m. vel LABARVM itemque LABORVM, i. n. [ la/bwron ] Vexillum est, quod ante Imperatores ferri, et a militibus adorari moris fuit. [...]
LABASCO [1] vid. LABO, as.
LABDA euphoniae causa diaitur, quae alias Lambda. [...]
LABDACE es. f. de Muliere, quae [ lesbia/zei, in Priapeiis, n. 78. al. Landace.
LABDACISMVS [1] i. m. Isidor. 1, 31 [...]
LABDACVS i. m. [ *la/bdakos2 ] A quo
LABDACISMVS [2] ae. m. Laius, Labdaci filius, Oedipi pater, et quicunque inde descendunt. v. g. Polynices Oedipi filius Stat. Theb. 6, 451 ect.
LABEA [1] ae. f. Pro Labio aut Labro poni videtur Caton. R. R. 20, 2. [...]
LABEO [1] ônis. m. [ xei/lwn, pro/xeilos2:] Cui ampla sunt labia vel labeae potius. [...]
LABECVLA, LABEFACIO vid. LABES.
LABELLVM [1] vid. LABRVM.
LABEO [2] Antistius [ *labew\n a)nti/stios2 ] Iuris quidem ciuilis discipli. [...]
LABEO [3] vid. LABIVM.
LABERIVS i. m. [ *labe/rios2 ] Poëta mimographus, Eques Romanus, cuius meminit Macrob. Saturn. 2, 7. et Gell. 11, 9. et 16, 7. [...]
LABES is. f. [ lu/mh, Lues, Labes Gloss. Gr. Lat.] a Lapsu dicitur; Violenta quaedam vel aquae illuuies, vel tempestatis, grandinisue ruina, aut quum terra in altissimum hintum vel barathrum aperitur. [...]
page 3, image: s0003LABECVLA ae. f. [ spili/dion ] Dimin. Cic. in Vatin. 41 c. 17 Sed quum T. Annium tantopere laudes, et clarissimo viro nonnullam laudatione tua labeculam aspergas, etc.
LABINA ae. f. a Labe dicta, eo quod ambulantibus lapsum inferat Isidor. 16, 1.
LABÔSVS a, um. Adi. Veteres a Labe dixerunt. Lucilius ap. Non. 8, 46 Praeterea omne iter hoc est labosum atque lutosum. Labosae Poenae Id. Lucil.
LABEFACIO êci, actum, ere. [ sfa/llw, lumai/nomai, metakine/w ] Labefacit contagione caeteros bos Col. 6, 5, 1. [...]
LABEFIO eri. Munimenta incursu arietis Sen. de Const. c. 6.
LABEFACTVS a, um. Partic. [ metakinhqei\s2 ] Labefacta cadebat relligio Claud. in Ruff. 1, 14. [...]
LABEFACTIO ônis. f. [ metaki/nhsis2 ] Plin. 23, 1 Tussim veterem inhibet, et gutturis rheumatismos, orthopnoeam, dentium labefactionem. Harduin. Labefactationem.
LABEFACTO âre. [ sfa/llw, parakine/w ] Frequent. sensu plerumque metaphorico ponitur, pro debilitare, vel quocunque modo nocere: stare enim dicuntur. quae incolumitatem suam seruant. [...]
LABEFACTÂTVS a, um. Fides labefactata Tacit. Ann. 4, 60, 4. Res secundae labefactatae Sallust. Fragm. 1, 10. it. 6.
LABEFACTATIO onis. Quinctil. 8, 4, 14. Plin. 23, 1 Harduin. vbi vero al. Labefactio.
LABIÊNVS i. m. ( *labi/hnos2 ) Cognomen gentis Rom. T. Labienus, Caesaris in Gallia legatus, qui magnas sub eo res gesserat: demum bello Ciuili transfugit ad Pompeium, cui Caesar bona, quae habebat in potestate, remisit. [...]
LABILIS [1] vid. LABOR, eris.
LABIVM i. n. quod saepius plur. num. dicitur, LABIA, orum. [ xei=los2 ] Extremitates oris hominis. [...]
LABIA ae. f. probat Nonius 3, 120 ex Plauto Stich. 5, 4, 41 [...]
LABEA [2] vid. s. l.
LABIOSVS a, um. Adi. Labiis amplis ac prominentibus. Lucret. 4, 1164 Simula, silh/nh ac satira est: labiosa [ fi/lhma. q. d. osculum, i. osculo accipiendo ac dando apta.
LABO âre. [ sfa/llomai, u(pofe/romai ] est labi incipere, titubare, vacillare, lapsum minari. [...]
page 4, image: s0004LABANS antis. Partic. [ sfallo/menos2, o)lisqai/nwn, u(pofero/menos2 ] Liu. 26, 41 [...]
LABASCO [2] ere. [ sfa/llomai, u(pofe/romai ] Inchoatiuum verbum, inquit Donatus, Ruinam minari, et ruinae procliuem esse. [...]
LABASCOR sci. Deponens, pro Primitiuo. [...]
LÂBOR lapsus sum, labi. [ sfa/llomai, o)lisqai/nw, o)lisqe/w, o)kla/zw ] Leniter et sensim decidere, ruere, deficere, mori, falli. [...]
LABENS entis. Partic. [ o)lisqai/nwn, pi/ptwn, r(e/wn ] Liu. 2, 20 [...]
LAPSVS [1] a, um. Partic. [ w)lisqhkw\s2, sfalei\s2, pesw\n ] Cic. pro Lege Manil. 41 [...]
page 5, image: s0005LAPSVRVS a, um. Partic. Domus lapsura Ouid. in Ibin 513. Silex iamiam lapsura Virg. Aen. 6, 602.
LAPSABVNDVS a, um. Fundamenta Sen. Ep. 52. alii aliter.
LAPSILIS e. gli/sxron Gloss. Gr. Lat.
LAPSVS [2] ûs. m. [ o)/lisqos2, o)li/sqhma, sfa/lma, r(eu=sis2 ] Ruina, casus, praecipitium. [...]
LAPSIO ônis. f. [ o)li/sqhsis2, sfa/lma, ptai=sma ] Cic. Tusc. 4, 28 c. 12 extr. [...]
LABILIS [2] e. Adi. Quod facile labi potest, vel in quo facilis lapsus est. Arnob. adu. Gent. 3,.. Quidquid enim tale est, mortale esse arbitramur, et labile. Add. 7 p. 213. Ammian. 27, 23 Per labilem limum digressus.
LABILITAS âtis. f. Sarisb. 2, 21 Labilitas subiectorum.
LABIDVS a, um. Labilis. Vitruu. 6 prooem. Itineribus labidis vadere.
LABVNDVS a, um. Labens, Accius apud Nonium 10, 5 Vnda sub vndis labunda.
LAPSO âre. [ o)lisqai/nw, ptai/w, sfa/llomai ] Frequent. a Labo, as, significat enim frequenter vacillare et lapsum minari. [...]
LABOR, ôris. m. [ po/nos2, ko/pos2, mo/xqos2, ka/matos2 ] Opera, defatigatio, molestia, morbus. [...]
page 6, image: s0006LABÔRO âre. [ pone/w, kopia/w, moxqe/w, ka/mnw, e)pitalaipwre/w ] Sese exercere, fatigari, et cum labore aliquid agere. [...]
page 7, image: s0007LABÔRANS antis. Partic. [ ka/mnwn, pone/wn, kopia/wn ] vt, Laborantibus succurrere, esse auxilio Sall. Cat. 59. et Iug. 52. [...]
LABORÂTVS a, um. Adi. [ diapeponhme/nos2 ] Compositus, cultus, et multo labore atque industria factus. [...]
LABORÂNDVS a, um. Terra Tertull. adu. Marc. 2, 2.
LABORATIO ônis. f. apud Hieronymum.
LABORATOR, ôris. m. apud August.
LABORIÔSVS a, um. Adi. [ kamatw/dhs2, e)pi/ponos2, mogero\s2 ] Laboris patiens, multo cum labore factus. [...]
LABORIÔSE Adu. [ mogerw=s2, e)pipo/nws2 ] Cum multo labore et molestia. [...]
LABORIFER era, erum. Adi. [ fere/ponos2 ] Currus laboriferi
page 8, image: s0008Tithoniae Stat. Theb. 6, 25. [...]
LABORIAE arum. f. pl. Italiae pars illa, quae vulgo hodie quoque terra laboris dicitur, quod ingens labor sit in ea colenda: quippe solum habet arduum opere, difficile cultu, bonis suis acrius paene quam vitiis posset, affligens agricolam Plin. 17, 4. [...]
LABORINVS Campus nobilis in Campania Plin. 17, 4.
LABRAX âcis. m. Lupus piscis, quod [ la/brws2, i. auide edat. Plin. 32, 11.
LABROS i. m. Canis nomen apud Ouid. Met. 3, 224. *la/bros2 vehemens, vorax.
LABRVM i. n. [ xei=los2 ] Idem quod Labium. [...]
LABELLVM [2] i. n. Dimin. prima breui. [ xeila/rion ] Plaut. Asin. 4, 1, 52. [...]
LABRATVM Vet. Gl. Labratum [ a)spastiko\n basile/ws2. Labratum [ fi/lhma basiliko\n. Nempe est Osculum labratum, quod declaramus h. v.
LABRÔSVS a, um. Adi. [ )xeilw/dhs2 ] Quod extremitates habet, veluti quaedam labra prominentes. [...]
LABRVSCA ae. f. [ a)/mpelos2 a)gri/a, seu [ a)gria/mpelos2 ] Vitis agrestis dicitur, spissis et candicantibus foliis, geniculata, rimoso cortice: fert vuas rubentes, cocci modo, quae cutem in facie mulierum purgant Plin. 23, 1. [...]
LABVRNVM i. n. Arboris genus in Alpibus crescens Plin. 16, 18.
LABYRINTHVS i. m. [ *labu/rinqos2 ] Locus apud Cretam factus a Daedalo perplexis parietibus, vbi Minotaurus inclusus est. [...]
page 9, image: s0009LABYRINTHEVS a, um. Adi. [ *laburi/nqeios2, *labrinqw/dhs2 ] Flexus Labyrinthei Catul. Argon. s. 69, 114. Add. Sedul. in pr. Op.
LABYRINTHICVS a, um. Adi. Sidonius Anacreontico Ep. 9, 13 Iter asperum viasque Labyrinthicas cucurrit.
LAC
LAC lactis. n. [ ga/la, gla/gos2 ] Succus maternus, quo animalia nutriuntur. [...]
LACTE is. n. Plaut. Men. 5, 9, 30 [...]
LACTES ium. f. pl. loboi\ tw=n spla/gxnwn, lepta\ e)/ntera tw=n e)ri/fwn Gloss. Lat. Gr.] Partes sunt intestinorum, a Graeco galakti/des2 dictae: et seruauerunt apud nos quoque idem genus, cuius singulare haec Lactis est. [...]
page 10, image: s0010LACTA ae. f. Casiae genus. [...]
LACTANEVS a, um. Oct. Horat. 4 In sanguineum colorem vel lactaneum mutari.
LACTARIVS [1] a, um. Adi. [ galaktiko\s2 ] Quod ex se lac producit. [...]
LACTARIVS [2] i. m. galaktopw/lhs2 Gloss. Gr. Lat.] Qui cibos ex lacte conficit. [...]
LACTEVS a, um. Adi. [ galaktw/dhs2, glago/eis2 ] Quod lacti simile, vel ex lacte est. [...]
LACTEOLVS a, um. Aliud Adi. Dimin. Puellae lacteolae. Catul. 53 (56) 17. Ouis Prudent. Psychom. v. 794.
LACTICOLOR, ôris. m. Auson. Epist. 7, 54 Oblinat Furuam lacticolor spongia sepiam.
LACTIFER a, um. Vet. Inscr. Murator. 70, 1 Lactifero Siluano.
LACTINEVS a, um. Venant. Fort. Regia lactineo commutans pallia cultu. Vid. Barth. Aduers. 46, 3.
LACTEO êre. [ qhla/zw ] Lac sugere, item lacte turgere. [...]
LACTESCO ere. [ glagou=mai, galaktou=mai ] In lac conuerti, seu Lacte impleri. [...]
LACTO âre. [ qhla/zw, galaktouxe/w ] Lac praebere: et proprie matrum est. [...]
LACTANS antis. Partic. [ galaktou=xos2, qhla/zwn ] Quae lac in mammis habet. [...]
LACTATVM Isidor. 20, 3. i. Potio ex lacte.
LACTÂTVS ûs. m. [ qhlasmo\s2 ] Plin. 32, 2 Ob id sibilo a piscatoribus tanquam serpentibus euocari et capi, pinguescere lactatu, etc. De muraenis. Harduin. iactatu melius.
LACTATIO ônis. f. Idem. apud August.
LACTITO âre. Frequent. Mart. Capell. 7, 101 Cur vxor lactitat.
LACTOSVS a, um. galaktw/dhs2 Gloss. Gr. Lat.
LACTICVLARIVS, et LACTICVLOSVS i. m. Gloss. Gr. Lat. leipoga/laktos2, lacticularius, lacticulosus. it. Lactigulosus, [ leipoga/laktos2 Gloss. Lat. Gr. Vid. Scheff. ad Petron. 57. [...]
page 11, image: s0011LACTICINIVM i. n. Cibus ex lacte Apic. 7, 11.
LACCA ae. f. Vegetabile quoddam. [...]
LACCARIVS i. m. Qui puteos et fossas fodit. Gloss. Lat. Gr. Laccarii, [ lakkai=oi. A Graeco [ la/kkos2, fossa.
LACEDAEMON [1] onis. m. [ *lakedai/mwn ] Iouis filius: a quo haec
LACEDAEMON [2], vel LACEDAEMONIA secundum Latinos, Peloponnesi vrbs, Menelai regia: cuius ciues Lacedaemones, et Lacedaemonii dicuntur. [...]
LACEDAEMONIVS a, um. Adi. [ *lakedaimo/nios2 ] Tarentum Lacedaemonium Hor. Carm. 3, 5, 56.
LACO s. LACON ônis [ *la/kwn:] Lacedaemonius, s. Laconiae ciuis. [...]
LACAENA ae. f. [ *la/kaina ] Lacedaemonia. [...]
LACONICVS a, um. Lacedaemonius. Sic Plin. 10, 63 Ager Laconicus et Laconicae canes. Purpurae Laconicae Hor. Carm. 2, 18, 7.
LACONICVM int. Balneum, cuius siccus calor est, vt ait Cels. 2, 17 pr. Meminit etiam Vitruu. 5, 10 fin. [...]
LACONISMVS i. [ *lakwnismo\s2 ] Laconica ratio, speciatim in breuitate sermonis, cuius non minus, quam caeterarum rerum parci er ant. [...]
LACER, et LACERVS a, um. Adi. [ a)muxqei\s2, drufei\s2, r(wgale/os2, r(akw/dhs2 ] Dilaceratus. [...]
LACERO âre. [ dru/ptw, a)mu/ssw, katamu/ssw, katacai/nw, spara/ttw ] Dilaniare, saepius vulnerare, et quasi per membra discindere, comminuere. [...]
LACERATVS a, um. Oculus laceratus Lucret. 3, 409. [...]
page 12, image: s0012LACERATIO ônis. f. [ a)/mugma, spa/ragma ] Cic. in Pison. 42 An ego, si te et Gabinium cruci suffixos viderem, maiore afficerer laetitia ex corporis vestri laceratione, quam afficior ex infamia? [...]
LACERÂTOR, ôris. m. Qui lacerat. Impius lacerator Augustin. de Moribus eccles. cathol. c. 1.
LACERÂTRIX icis. f. Macer 2, 6 Scabies cutis laceratrix.
LACERABILIS e. Quod lacerari facile potest. Auson. Eidyll. 15, 17 Ipsa senectus Obiicit innumeris corpus lacerabile morbis.
LACEROSVS a, um. Apul. Sed negat index Floridi.
LACERNA ae. f. [ xlamu\s2 ] Virilis vestis, et militaris Penulae similis, et vsus eiusdem, dicta, vt ait Festus, vel Paullus potius interpolalator, quod capitio minor sit. [...]
LACERNVLA ae. f. Dimin. Arnobius 2 p. 56 Laenas, lacernulas, trabeas, etc. sibi fecerunt.
LACERNÂTVS a, um. [ xlamudwto\s2 ] Qui lacerna est indutus: Amica lacernata Iuuen. 1, 62. scortum masculum.
LACERTA, ae. f. et LACERTVS i. m. [ sau=ra ] Serpentis genus quadrupes. [...]
page 13, image: s0013LACERTÔSVS a, um. Adi. [ muwnw/dhs2 ] Robustus, ac validis lacertis s. musculis brachiorum ac femorum. [...]
LACESCO pro Lacesso Coripp. 3, 396.
LACESSO îui, et ssi, ere. [ prophlaki/zw, e)reqi/zw ] Prouocare, vel ad iram, vel ad certamen, quod fit scripto, voce, verbo; facto. [...]
LACESSENS entis. Partic. Vulg. Interpr. 2 Macc. 12, 14 Maledictis lacessentes Iudam.
LACESSÎTVS a, um. Partic. [...]
LACESSITIO ônis. f. Prouocatio, irritatio. Ammian. 19, 6 Lacessitionibus crebris occupare obsidioni adhaerentes.
LACESSITOR, ôris. m. Isidor. 10. in litt. L. Lacessitor dictus a canibus vel a feris, quae solent latrando prouocare.
LACETANI Hispaniae populus Liu. 21, 60 etc.
LACETANIA ae. illorum patria Liu. 21, 23.
LACHANIZO âre. [ laxani/zw ] Languere. Sueton. in August. 87 Et betizare, pro languere: quod vulgo lachanizare dicitur. Conf. h. l. Casaub.
LACHANVM i. n. Dictio Graeca [ la/xanon, i. Olus. Hor. Serm. 1, 6, 115 Ad porri et ciceris, refero, lachanique catinum. Alii legunt Lagani.
LACHESIS is. f. [ *la/xesis2 ] Vna ex Parcis est, quae de nobis sortitur. [...]
LACHRYMA, LACRYMA, LACRVMA, LACRIMA ae. f. [ da/kruon, da/kru ] Humor ex oculis flentium manans. [...]
page 14, image: s0014LACRIMVLA ae. f. Dimin. [ dakru/dion ] Ter. Eun. 1, 1, 22. [...]
LACRIMO âre. Neutrum: et LACRIMOR, âri. Dep. [ dakru/w, dakruxe/w ] Lacrimas effundere, vel profundere. [...]
LACRIMANS antis. Partic. [ dakru/wn ] Cic. Verr. 3,.. [...]
LACRIMÂTVS a, um. Partic. pass. [ dakruqei\s2 ] Ouid. Fast. 1, 339 Nondum pertulerat lacrimatas cortice myrrhas Acta per aequoreas hospita nauis aquas.
LACRIMÂTIO ônis. f. [ da/krusis2 ] Plin. 11, 37 s. 54 Quas subinde purificant lacrimationum saliuis. Add. Idem 23 prooem.
LACRIMÂTOR, ôris. m. apud Augustinum.
LACRIMÔSVS a, um. Adi. [ dakruo/eis2, dakruw/dhs2, e)/ndakrus2 ] Abundans lacrimis. [...]
LACRIMÔSE Adu. [ dakruwdw=s2 ] Plin. 16, 43 Stamineam hoc vsu probant venam, et vocant fertilem, argumento similitudinis, quoniam lacrimose crispa. Harduinus legit Laciniose.
LACRIMABILIS e. Adi. [ polu/dakrus2, a)ri/dakrus2 ] Bellum lacrimabile Ouid. Met. 8, 44. [...]
LACRIMABILITER Adu. Idem. Lacrimabiliter indicare Hieronym. adu. Rufin. 2, 7. Deprecari lacrimabiliter Idem Epist. 139.
page 15, image: s0015LACRIMABVNDVS a, um. Adi. [ dakruxe/wn ] Liu. 3, 46 [...]
LACINIA ae. f. Pars vestimenti eminula, vel pendens, qua quis capi vel prehendi potest, ex verbo Lacio, vnde Lacesso est, et Laqueus, et Illicio etc. [...]
LACINIVS [1] vnde Iuno Lacinia. p. p. videbimus.
LACINIOSVS a, um. Quod multas habet lacinias, excursus, ambages, appendiccs, non rotundum et castigatum atque adstrictum. [...]
LACINIOSE Adu. Plin. 16, 43 Laciniose crispa dedit Hard. alii lacunose: Vulg. lacrimose.
LACINIO âre. Videtur esse, laciniis id est extremis et finibus suis describere, et finire. [...]
LACINIATIM Adu. Per laeinias s. partes discerptas. Apul. Met. 8 p. 208, 20 Non laciniatim disperso, sed cuneatim stipato commeatu difficultates illas transabiremus.
LACINIVS [2] a, um. Adi. Promuntorii in Calabria, itemque Iunonis, eiusque in eo promuntorio non procul Crotone templi, epitheton. [...]
LACIO ui et xi, ere, [ delea/zw ] secundum Priscianum significat
page 16, image: s0016In fraudem inducere, decipere. [...]
LACOBRIGA vid. LACCOBRIGA.
LACO et LACON, LACONICVS, LACONICVM, LACONISMVS vid. supra sub LACEDAEMON.
LACOTOMVS definitur a Vitruuio 9, 8 in horologio solari recta linea auferens meridiani circuli portionem inter tropicos interceptam. De ratione appellationis nihil dum extricatum in Lexico Vitruuiano.
LACTARIVS, LACTEO, LACTEVS, LACTO vid. LAC.
LACTERIS, s. LACTORIS Apul. de Herb. c. 111. al. Lathoris, vel lateris, vel laceris.
LACTIDIO âre. Lapsae Latinitatis verbum e Graeco lakti/zw calcibus peto, apud Cornutum Persii Scholiasten, laudante Gronouio Obs. 4, 13 p. 210. [...]
LACTILÂGO inis. f. Herba; al. Chamaedaphne. Apul. de Herb. c. 27.
LACTORIS idis. f. glau\c siue [ gla\c ] Herbae genus. Plin. 24, 18 Aeque nota lactoris vulgo est plena lactis, quod degustatum vomitiones concitat.
LACTVCA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LACTV=CA [LACTÛCA]] ae. f. [ qri/dac, qridaki/nh ] a Lactis copia dicta est, quod abundantia lactis exuberet. [...]
LACTVCVLA ae. f. Dimin. [ qrida/kion ] Columel. 10, 111 Iam teneris frondens lactucula fibris. Add. Suet. in August. 77. It. Pallad. 1, 30, 1.
LACTVCINVS i. m. Cognomen Valeriorum a Lactuca. Plin. 19, 3.
LACTVRCIA ae. f. Dea frugum lactescentium Augustin. de C. D. 4, 8.
LACVNA, LACVNAR vid. LACVS.
LACVS ûs, vel i. m. [ u(dri/on, la/kkos2 ] Gloss. Lat. Gr. et Gr. Lat. Locus profundus, cum aquis perpetuis ibidem natis, qui efficit riuos et flumina. [...]
LACVSCVLVS i. m. Dimin. [ lakki/dion ] Columel. 12, 50, 3 [...]
LACVLOR âri. In lacunulam formari. [...]
LACVLATVS a, um. Isidor. 19, 22 Vestis laculata est, Quae lacus quadratos quosdam cum pictura habet intextos aut additos acu.
LACVNA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LACV=NA [LACÛNA]] ae. f. [ la/kkos2, te/nagos2 ] Fossa, auctore Seruio, in qua collecta aqua stare consueuit ad Virg. Georg. 1, 117 [...]
page 17, image: s0017LACVNÔSVS a, um. [ lakkw/dhs2, tenagw/dhs2 ] Lacunis et foveis plenus, neque aequalis. [...]
LACVNO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LACV=NO [LACÛNO]] âre. [ tenago/w, kamaro/w ] Lacus aut lacunaria facere. Ouid. Met. 8, 563 Summa lacunabant alterno murice conchae.
LACVNÂTVS a, um. Partic. [ tenagwqei\s2 ] Plin. 15, 10 Intus exiles nucleos lacunatis includi toris. h. e. Foueatis (si ita dicere licet) et depressis.
LACVNAR [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LACV=NAR [LACÛNAR]] âris. n. [ o)ro/fwma, fa/tnwma. Gl. Gr. Lat. [ o)rofh\ ] idem quod Laquear, vtrumque a Lacu, in quantum ornamentum depressum s. cauum in contignationibus notat: quod genus peperere primo ipsa trabium interstitia, quae Lacus sunt Lacunae, s. depressiones; deinde ea tabulis inductis, picturis etiam exornata: loculamenta quaedam quadrata vel alterius figurae. [...]
LACVNARIVM i. n. li/mnh, o)ro/fwsis2 Vet. Gloss.] Idem Vitruu. 4, 3 [...]
LACVNARIVS i. m. lakkopoio\s2 Gloss. Lat. Gr.] Qui lacunas facit. [...]
LACVTVRRIS is. f. Brassicae species in valle Aricina, vbi quondam fuit lacus turrisque Plin. 19, 8.
LAD
LADA, ae. f. s. LEDA, it. LADVM aut LEDVM i. n. [ lh=don ] Appellatur Herba ex qua Ladanum fit in Cypro, barbis caprarum adhaerescens Plin. 26, 8. Item 12, 17. Cels. 5, 26.
LADANVM [ la/danon ] vid. LADA.
LADAS ae. m. Cursor fuit Alexandri velocissimus. Martial. 2, 86. Solinus 6.
LADON ônis. m. [ *la/dwn ] Nomen canis Actaeonis. [...]
LAE
LAECASIN quid esset, disputatur ad Petron. c. 42 [...]
LAEDO si, sum, ere. [ bla/ptw, a)/tw, dhle/w ] Proprie est Contumelia afficere. [...]
LAESVS a, um. Partic. [ dedhlhme/nos2, lwbhto\s2 ] Laesus dente serpentium Plin. 28, 3. [...]
LAESIO ônis. f. [ bla/yis2, duh/lhsis2 ] Irritat laesio dolorem Lactant. de Ira Dei c. 17. [...]
LAESVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LAESV=RA [LAESÛRA]] ae. f. Idem. Vetus inscriptio apud Gruter. p. 567 n. 8. [...]
page 18, image: s0018LAELAPS apis. m. Canis Cephei. Ouid. Met. 7, 772 Poscor et ipse meum consensu Laelapa magno. Item Actaeonis canis, a velocitate atque impetu dictus Id. Met. 3, 221.
LAELIVS i. m. [ *lai/lios2 ] Romanae gentis nomen: nobilissimus C. Laelius, Scipionis Afrioani summus amicus, sapiens a Romanis appellatus. [...]
LAENA ae. f. Graeci vocant [ xlai=nan: vnde abiectione vnius literae, vt auctor est Sex. Pompeius, fit Laena. [...]
LAENAS âtis. Cognomen Popiliorum a M. [...]
LAËRTES ae. m. [ *lae/rths2 ] Acrisii filius, et pater Vlyssis. Senex Laërtes Ouid. Epist. 1, 98. Hinc
LAËRTIVS a, um. Adi. [ *lae/rtios2 ] Heros Laërtius, Vlysses Ouid. Met. 13, 124. Regna Laërtia, Ithaca, Virg. Aen. 3, 272.
LAËRTIADES ae. m. Patronym. [ *laertia/dhs2 ] dicitur Vlysses Laërtis filius. Lucan. ad Pison. v. 61 Vim Laërtiadae, breuitatem vincis Atridae.
LARTIDIVS i. Vlysseus. Cic. Att. 7, 1 Mirus est [ fura/ths2, germanus Lartidius. [...]
LAESTRYGONES um. m. pl. *laistrugo/nes2 ] Fuerunt in extremo Italiae, versus Siciliam, vbi Formiae Laestrygonum habitatione famosae, vt ait Mart. Cap. 6 p. 205. [...]
LAESTRYGONIVS a, um. Adi. Amphora Laestrygonia, i. Formiana Hor. Carm. 3, 16, 34. Campi Laestrygonii Plin. 3, 8. Rupes Sil. 7, 276.
LAETVS a, um. [ eu)/frwn, eu)/qumos2 ] Qui bilaritatem quam intus habet, etiam vultu ostendit. [...]
LAETE Adu. [ eu)qu/mws2, eu)fro/nws2 ] Iucunde et hilariter, cui opponitur Seuere. [...]
page 19, image: s0019LAETOR âri. [ ghqe/w, eu)qumou=mai, eu)frai/nomai, h(/domai ] Gaudere, delectationem capere, sed extrinsecus. [...]
LAETO âre. [ eu)frai/nw, h)/dw ] Actiue antiqui dixerunt. Accius, Et te vt triplici laetarem bono. et Liu. Andron. apud Non. 2, 494.
LAETANS antis. Partic. [ u(do/menos2, ghqe/wn ] Cic. Tusc. 4, 16 [...]
LAETANTER Adu. Idem quod Laete. Lampridius in Commodo 5.
LAETANDVS a, um. Sallust. Iugurth. c. 14 Laetandum magis quam dolendum puto casum tuum. Arbores laetandae. i. Stercorandae. Pallad. 1, 6 extr.
LAETÂTVS a, um. Armis laetatus Virg. Aen. 10, 827. Arma, quibus laetatus, habe tua: etc. Iuno laetata Idem ibid. 12, 841. Vaccenses laetati biduum modo ex perfidia Sallust. Iugurth. c. 69.
LAETATIO ônis. f. Laetitia. Caes. Bell. Gall. 5, 59 extr. Neque hostibus diutina laetatio, neque ipsis longior dolor relinquatur, rectius leg. laetitia.
LAETASTER tri. m. Qui laetum se ostendit. [...]
LAETIFICO âre. [ eu)frai/nw, h(/dw, gano/w ] Laetum facere. [...]
LAETIFICOR âri. Dep. [ eu)frai/nomai ] Laetus fio, sum. Plaut. Aulul. 4, 9, 15 Nunc eo alii laetificantur meo malo et damno.
LAETIFICATIO ônis. f. apud Arnobium.
LAETIFICATOR, ôris. m. apud Tertull.
LAETIFICVS a, um. [ eu)frantiko\s2 ] Laetificae vites Cic. Tusc. 1, 69 Ex antiquo Poëta. al. laetiscere. Plausus laetisici Stat. Theb. 16, 561.
LAETISCO ere. [ eu)frai/nomai ] Laetum fieri. [...]
LAETITIA ae. f. [ ghqosu/nh, eu)frosu/nh, eu)qumi/a ] Exultatio animi, quae gaudio efferuentiore fieri solet, propter euentum rerum expetitarum. Cic. Tusc. 4, 14 c. 7 [...]
LAETABILIS e. [ eu)qumhto\s2 ] Laetitia dignum. [...]
LAETABVNDVS a, um. Laetus Gell. 11, 15.
LAETITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LAETITV=DO [LAETITÛDO]] inis. f. [ perixa/reia ] Antiquum verbum, idem significans quod Laetitia. Accius apud Non. 2, 487 Quanta in venando affectus est laetitudine?
LAETÂMEN inis. n. [ ko/pros2 ] Fimus, qui per agros iacitur, quod eos laetos, hoc est, pingues faciat. [...]
page 20, image: s0020LAEVA ae. f. Subaud. manus. a Graeco deducitur. [...]
LAEVVS a, um. Adi. [ skaio\s2 ] Sinistrum nunc simpliciter relationem illam loci indicat: saepe etiam vitium tarditatis, stuporis, inertiae, malignitatis, et inuidiae, notat: Ambigue Plaut. Milit. 4, 7, 24 [...]
LAEVE Adu. Idem. Hor. Epist. 1, 7, 52 -- puer hic non laeve iussa Philippi Accipiebat.
LAEVINVS i. m. Cognomen Valeriorum fuit.
LAEVORSVM Sinistrorsum, inquit Festus. Apul. in Florid. post princip. Laeuorsum vel dextrorsum tanta mole corporis labitur.
LAEVORSVS Adu. Idem. Ammian. 31, 10 Laeuorsus flexo itinere.
LAEVIS, e. vel LEVIS Graece [ lei=os2, a quo cum descendat Latinum, rectius videtur scribi leuis, suffragantibus praesertim libris optimis. [...]
LAEVITAS, s. LEVITAS âtis. f. [ leio/ths2 ] Asperitati contraria. [...]
LAEVITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LAEVITV=DO [LAEVITÛDO]] inis. f. Lactant. de Ira 10, 7 Laeuitudo granorum.
LAEVOR, s. LEVOR, ôris. m. [ leio/ths2 ] Idem quod Laeuitas, hoc est complanatio, siue expolitio. [...]
LAEVIGO, s. LEVIGO âre. [ leai/nw, leio/w ] Complanare, polire; quasi Laeue facere. [...]
LAEVIGATVS a, um. Columel. 6, 17 Semina laeuigata. [...]
LAEVIGATIO ônis. f. Vitruu. 7, 1 Laeuigationibus et polituris cum fuerint perfecta.
LAEVIGATOR, ôris. m. Apud Mart. Capel.
LAEVO, s. LEVO âre. [ leai/nw ] Idem quod Leuigo. [...]
LAEVÂTVS, s. LEVATVS a, um. [ leanto\s2, h)\ leanqei\s2 ] Senec. ad Helu. c. 1 Laeuati mensarum orbes. Compar. Gell. 17, 8 Ad coëundum ideo videntur faciliora, quae leuatiora, leuiaque sunt.
LAG
LAGANVM i. n. [ la/ganon ] Horat. Serm. 1, 6, 115 [...]
LAGARI [ lagaroi\ ] Versus dicuntur, qui in medio claudicant pede: sicut Myuri, qui postremo; et Acephali, qui a hreui syllaba incipiunt. [...]
LAGÊNA ae. f. [ la/ghnos2, h)\ la/gunos2 ] Genus vasis testacei, non tam ad aquam, quam ad vinum, et alios humores continendos adbiberi
page 21, image: s0021solitum. [...]
LAGVNCVLA [1] ae. f. Dimin. [ laghni/dion ] Parua lagena. [...]
LAGVNCVLARIS e. Ad lagunculam pertinens. Laguncularis pix Marc. Emp. c. 36.
LAGVNCVLVS inter bellaria videtur referri a Statio Silu. 1, 6, 17 Molles Caioli Lagunculique. [...]
LAGÊOS i. f. [ la/geios2 ] Vua, quae Latine Leporaria dicitur Seru. ad Virg. Georg. 2, 93 [...]
LAGO inis. f. Herba, quam aliqui Echiten vocant, alii Laginem, nonnulli Tenuem scammoniam Plin. 24, 15.
LAGÔIS idis. f. [ lagwi\+s2 ] Genus piscis. Hor. Serm. 2, 2, 22 Nec scarus aut poterit peregrina iuuare lagois.
LÂGON onis. Celebratae formae puer, de quo modo in LAGVNCVLVS. [...]
LAGONOPONOS i. m. Iliorum dolor, [ tw=n lago/nwn po/nos2. Plin. 20, 4 s. 13 Semen eorum tostum, ipsumque commanducatum prodest ad lagonoponon.
LAGÔPVS odis. f. [ lagw/pous2 ] Auis, quae in Alpibus visitur, Perdix alba dicta, de qua Plin. 10, 48. [...]
LAGOPHTHALMVS i. m. [ lagw/fqalmos2 ] Genus mali est apud Celsum 7, 7, 9 [...]
LAGOTROPHIVM i. n. Leporarium. Colum. 8, 1.
LAGVNCVLA [2] vid. LAGENA.
LAI
LAICVS a, um. Adi. [ lai+ko\s2 ] Budaeus, Profani dicti sunt, qui sacris initiati non erant: quod Virg. Aen. 6, 258. [...]
LAIS idis. f. [ *lai\+s2 ] Corinthia meretrix, ob elegantiam, venustatemque formae grandem pecuniam demerebat: conuentusque ad eam ditiorum hominum ex omni Graecia celebres erant: neque admittebatur, nisi qui dabat quod poposcerat. poscebat autem illa nimium quantum. [...]
LAIVS i. m. [ *la/i+os2 ] Thebarum rex, Labdaci filius, et Oedipi pater, ex Iocasta Creontis Thebani filia. Vid. Stat. Theb. 1, 296. et 2, 66.
LAL
LALAGE es. f. Nomen puellae apud Hor. Carm. 1, 22, 23.
LALETANIA ae. f. Hispaniae regio: inde
LALETANVS a, um. Laletani populi: et Laletanum vinum, magis copia quam bonitate laudatum Plin. 14, 16.
LALISIO ônis. m. [ lalisi/wn ] Pullus est onagrorum. [...]
LALLO âre. [ qhla/zw ] Videtur puerile verbum s. [ u(pokorismo\s2, quo nutrices bibere vel lactere exprimebant. [...]
LALLVS i. m. Deus fuisse videtur, qui praeesset naeniis illis balbis, quas nutrices pueris occinunt, et pueros reddere cogunt. [...]
page 22, image: s0022LAM
LAMA ae. f. [ te/nagos2 ] Aquae collectio est, inquit Festus. Siluarum saltus latebras lamasque lutosas Enn. [...]
LAMBERO âre. Est, inquit Festus, Scindere atque laniare. [...]
LAMBO bi, itum, ere. [ lixma/zw, la/ptw ] Lingere, lingua aliquid suauiter tangere, vt solent canes bibentes. [...]
LAMBENS entis. Ouid. Met. 3, 57 Tristia sanguinea lambentem vulnera lingua. Catellae lambentes Martial. 3, 82.
LAMBITO âre. Frequent. [ la/ptw ] Solinus 15 Aegyptii canes e Nilo nunquam nisi currentes lambitant.
LAMBITVS ûs. m. Aurel. Vict. de Orig. gentis Romanae c. 20 Lupam primo lambitu pueros detersisse.
LAMBRVS i. m. [ *la/mbros2 ] Fluuius in Cisalpina Gallia, quem Padus defert in mare Adriaticum Plin. 3, 16. et 19. A quo,
LAMBRANI orum. m. pl. *lambranoi\ ] Accolae. Suet. in Caes. 10 Per Lambranos et Transpadanos duxit.
LAMELLA [1] vid. LAMINA.
LAMENTOR âri. [ ai)a/zw, qrhne/w, kwku/w, o)du/romai, o)lofu/romai ] Voce querula, tristique oratione damnum ac dolorem testari. [...]
LAMENTANS antis. Cic. de Orat. 3, 214 Matremne vt miseram, lamentantemque videam.
LAMENTÂTVS a, um. Partic. [ w)durme/nos2, qrhnhqei\s2 ] Fata diu lamentata Sil. 13, 711. Apul. Met. 8 extr. Coquus diu lamentatus lacrimis inefficacibus.
LAMENTATIO ônis. f. [ qrh=nos2, o)durmo\s2 ] Aegritudo cum ejulatu, vt finit Cic. Tusc. 4, 18. [...]
LAMENTATVS ûs. m. Apul. laudatur. Non habet Index Flor.
LAMENTÂTOR, ôris. m. Gloss. Gr. Lat. [ qrhnhth\s2, Lugubris, lamentator. Gloss. Lat. Gr. Lamentator, [ qrhnhth/s2.
LAMENTARIVS a, um. Adj. [ qrhnw/dhs2 ] Quod lamentationem adfert. Plaut. Capt. 1, 1, 28 Quae aedes, lamentariae mihi sunt. Antiquum.
LAMENTABILIS e. [ qrhnw/dhs2, mempto\s2 ] Dignum lamentatione. [...]
LAMENTA ae. f. apud veteres, pro Lamentatione. Pacuuius Hermiona, Lamentas, fletus facere compendi licet. Nonius 2, 493.
LAMENTVM i. n. [ kw/kuma, qrh=nos2 ] Ipsa lamentatio. [...]
LAMIAE arum. f. pl. lami/ai ] Mulieres, quae strigum instar, infantium sanguinem sugunt, siue ipsae adeo Striges. [...]
LAMIANVS a, um. Adi. Horti Lamiani Cic. Att. 12, 21.
LAMINA ae. f. [ e)/lasma, pla\c ] Tenuis tabella, cuiuscunque materiae. [...]
page 23, image: s0023LAMELLA [2] ae. f. Dimin. [ e)lasma/tion ] Vitruuius 7, 3 Speculum argenteum tenui lamella ductum. [...]
LAMELLVLA ae. f. aliud Dimin. Petron. c. 57 Glebulas emi, lamellulas paraui. i. agros, et aurum argentumque.
LAMNVLA ae. f. aliud Dimin. Tertull. de Coron. c. 12.
LAMIVM i. n. Vrticae genus: de quo Plin. 21, 15 Quae innoxia est morsu carens, lamium vocatur. Add. Id. 22, 14.
LAMPAGO inis. f. Herba, Apul. de Herb. c. 97.
LAMPAS adis. f. [ la/mpas2, da\s2, fano\s2 ] Graeca dictio, quae Lychnum pensilem significat. [...]
LAMPADA ae. f. Idem quod Lampas. Plaut. Cas. 4, 4, 16 Tene hanc lampadam. Conf. Priscian. p. 758.
LAMPADARIVS i. m. Qui fert lampada, aut Qui eam accendi eurat. Vid. l. fin. C. de diuers. off.
LAMPADIAS ae. m. Cometae genus. Plin. 2, 25 Lampadias ardentes imitatur faces.
LAMPADION i. n. At flagrans, odiosa; loquacula, lampadion sit Lucret. 4, 1158. Est diminutiuum Graecum a Lampas, vt amatores dicunt, mea lux etc.
LAMPADO ônis. m. Bulbus. Th. Priscian. de Diaet. c. 10 Bulbi, id est lampadones desiccatiui sunt.
LAMPETIE ae. Vna Phaëtontis sororum, in arborem succi feracem mutata Ouid. Met. 2, 349. a fulgore s. splendore dicta.
LAMPEVS i. m. Mons est Arcadiae, teste Plin. 4, 6.
LAMPIA ae. f. [ *lampi/h ] Fluuius est Arcadiae, cuius meminit Stat. Theb. 4, 290 cadensque iugis Lampia niuosis. al. Lampea.
LAMPON onis. m. Panchates, Pelorus, et Camphasus, nomina sunt equorum apud Sil. 16, 334.
LAMPSACVM i. n. [ *la/myakos2 ] ante Pityusa vocata, ciuitas est Bithyniae in Hellesponto, de qua pluscula Cic. Verr. 1, 63.
LAMPSACÊNVS a, um. Adi. [ *lamyakhno\s2 ] Cic. ibid.
LAMPSACIVS a, um. Idem quod Lampsacenus. [...]
LAMPSACVS i. f. Idem quod Lampsacum. Valer. Flac. 2, 623 Transmissaque puppi Lampsacus, etc.
LAMPSANA v. LAPSANA.
LAMPYRIS [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LAMPY=RIS [LAMPÛRIS]] idis. f. [ lampuri\s2 ] Genus vermis, de quo sic Plin. 11, 28 [...]
LAMVS i. m. Equus generosus apud Sil. 16, 474 Tum Lamus et Sicoris proles bellacis Ilerdae. 2 Lamus etiam filius Herculis ex Omphale Ouid. Epist. 9, 54.
LAMYRVS i. m. Lacertorum piscium Genus. Plin. 32, 11. Ouid. Fragm. Halieut. v. 120.
LAN
LANA ae. f. [ e)/rion, la/xnh ] Pili tenuiores et longiores, quales euium. [...]
page 24, image: s0024LANVLA ae. f. Dimin. Cels. 7, 27 Tenuesque carunculae lanulis similes.
LANARIVS i. m. [ ei)roko/mos2 ] Qui lanam curat. [...]
LANARIA ae. [ strou/qion ] Herba et radix, quae et Struthium Graeco nomine dicitur. [...]
LANÂRIS e. [ ei)ropo/kos2 ] Quod lanam gerit. Varr. de R. R. 2, 9, 1 Nos qui pascimus pecus lanare.
LANÂTVS Adi. [ laxnh/eis2, mallwto\s2 ] Quod lanam habet. [...]
LANÊTVM i. n. Vestimenti genus ex lana succida confectum Festus.
LANEVS [1] a, um. Adi. [ e)reou=s2 ] Quod ex lana est. [...]
LANESTRIS e. Laneus. Vopisc. Aureliano c. 29 Lanestre pallium.
LANICIA ae. f. Laberius apud Non. 3, 133 Mollis e lanicia Attica vestis.
LANICIES êi. f. Tertull. adu. Marc. 2, 3 Sed quia lanities renouata haec corpora vestit.
LANICIVS a, um. Arnob. 5 p. 174 Custos gregis lanitii.
LANITIVM siue quod rectius putamus, LANICIVM, i. n. [ e)riourgi/a, talasiourgi/a ] dicitur, sicut a Fuga, Effugium; teste Seruio ad Virg. Georg. 3, 384 [...]
LANICVTIS aries Laber. ap. Tertull. de pall. 1.
LANIFICIVM i. n. [ talasiourgi/a ] Lanae opificium. [...]
LANIFICVS a, um. [ e)riourgo\s2, talasiourgo\s2, ei)ropo/nos2 ] Qui lanae artem exercet. [...]
LANIFER era, erum. Adi. [ e)riofo/ros2 ] Quod lanam fert. Plin. 13, 14 Aethiopia Aegypto contermina insignes arbores non fere habet, praeter laniferas vid. LANA.
LANIGER era, erum. Adi. [ e)riofo/ros2 ] Idem. [...]
LANILVTOR e)rioplu/ths2 Gloss. Lat. Gr.
LANIPENDENS staqmou=xos2 gunh\ Gloss. Gr. Lat.
LANIPENDIVS staqmou=xos2 e)rio/wn Gloss. Lat. Gr.
LANIPENDIA ae. f. Quae lanam pendet et distribuit. l. 33. ff. de donat. inter vir.
LANÔSVS a, um. [ dasu/mallos2, e)riw/dhs2 ] Lana abundans. [...]
LANITONDIVM i. n. Oues aestate lanitondium patiuntur Scholiast. Horat. Epod. 2, 16.
LANOSITAS âtis. f. Tertull. de Pallio c. 3 Muscosae lanositatis conchae.
LANVGO [1] vid. infra s. l.
LANCEA ae. f. A latitudine ferri dicta est, vel quia Graece lo/gxh dicitur; Teli genus longissimum. [...]
page 25, image: s0025LANCEOLA ae. f. Dimin. Capitol. Maxim. Iun. c. 4 Lanceola fissa est fulmine. Vulgat. 1 Reg. 18, 28 Baalitae incidebant se iuxta ritum suum cultris et lanceolis.
LANCEOLATVS a, um. Plantago lanceolata Macer. 2, 3, 5 Quod foliis vt lancea surgat acutis.
LANCEO âre. Lanceam mittere. Tertull. adu. Marc. 3, 13 Qui ante norint lanceare quam lancinare. Conf. Idem adu. Iudaeos c. 9. Iunius interpretatur per Lances exhaurire.
LANCEÂTVS a, um. [ logxwto\s2 ] Lancea armatus, vt Hastatus etc. Sed Lanceatus, Partic. Ictu lanceae necatus. Firmicus, Quicunque habuerunt horoscopum in XXI parte Tauri, lanceati moriuntur.
LANCEARIVS i. m. [ logxofo/ros2 ] Qui lanceam gerit. Vid. Ammian. 21, 13 et 31, 33.
LANCINO âre. [ katakni/zw, nu/ttw ] Ferire, lacerare. [...]
LANCINATVS a, um. Bona paterna lancinata Catull. 27, 15. Adde Senec. de Ira 1, 2. Id. de Breu. Vit. c. 12 et Epist. 32.
LANCINATIO ônis. f. apud Celsum...
LANCINATOR, ôris. m. Qui lancinat. Prudent. Romano v. 1057 Lancinatores gregum.
LANDICA ae. f. [ kleitori\s2 ] Pars pudendi muliebris, quam ita describit Auctor Epist. Sorani ad Cleopatram, Intus quod a superiore parte descendit in medio dicta est Landica, motum saepe titillationis habens ex libidine. [...]
LANEVS [2] vid. LANA.
LANGA ae. f. Genus animalis, quod alii Languriam vocant, quam dicunt circa Padum inueniri. [...]
LANGÎA ae. f. Fons est in Nemaea silua Arcadiae, vt indicat Stat. Theb. 4, 728.
LANGVOR, ôris. m. [ parakmh\, pa/resis2, malaki/a, nwqro/ths2 ] Proprie est Defectus virium, et succi naturalis. [...]
LANGVEO ui, êre. [ a)sqene/w, o)ligodrane/w ] Desicere, infirmum esse, dissolui. [...]
LANGVESCO ere. [ parakma/zw, a)pomarai/nomai, nwqria/w ] Languere incipere Virg. Aen. 9, 435 [...]
LANGVIDVS a, um. [ a)/tonos2, e)/klutos2, nwqro\s2, a)mauro\s2 ] Quod languet. [...]
page 26, image: s0026LANGVIDE Adu. [ a)to/nws2, nwqrw=s2 ] Cunctanter, negligenter, otiose. [...]
LANGVIDVLVS a, um. [ u(po/nwqros2 ] Dimin. Somni languiduli Catull. 62, (65,) 331. Coronae languidulae Quinctil. 8, 3, 66.
LANGVITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LANGVITV=DO [LANGUITÛDO]], inis. et LANGVITAS âtis. f. Gloss. Gr. Lat. [ a)r)r(wsti/a, Languitudo, languitas.
LANGVEFACIO ere. Cic. de Legib. 2, 38 c. 15 Languefacit excitatos. Al. Languere facit.
LANGVIFICVS a, um. Languere faciens. Leo languificus Auson. Ecl. p. 558. de sidere, quod cum aestu languorem inducat hominibus.
LANGVRIVM i. n. Electri species, ex langis siue languriis factum Plin. 37, 2 s. 11, 1.
LANGVRIA vid. LANGA.
LANICIVM, LANIFER, LANIFICIVM, LANIFICVS, LANIGER Vid. LANA.
LANIVS i. vel LANIO ônis. m. [ krewpw/lhs2, kreourgo\s2, Lanio. Cornarius, Lanius Gloss. Gr. Lat.] Qui carnes vendit. [...]
LANIENA ae. f. [ krewpw/lion ] Officina, in qua siunt et venduntur carnes. [...]
LANEA, vel LANIA ae. f. Idem quod Laniena. Liu. 44, 16 extr. Laneasque et tabernas coniunctas in publicum emit. Sed legitur rectius lanienasque.
LANIGNVS a, um. Adi. vt ab Abiete Abiegnum, a Larice Larignum, sic a Lanio Lanignum pro Lanionio veteres formarunt. [...]
LANIONIVS a, um. [ kreourgiko\s2 ] Adi. Quod ad lanium pertinet. [...]
LANIO âre. [ a)mu/ssw, lafu/ssw, spara/ttw ] Discindere. [...]
LANIÂTVS [1] a, um. Partic. [ h)mugme/nos2 ] Capillos laniata Ouid. Epist. 12, 157. [...]
LANIÂTVS [2] ûs. m. [ a)/mucis2, a)muxh\ ] Cic. Tusc. 1, 104 c. 43 [...]
LANIATIO ônis. f. Senec. de Clem. 2, 4 In caedes hominum ac laniationes peruenit.
LANIARIVS i. m. Idem qui Lanius. [...]
LANIATOR oris. m. *makella/rios2 Gloss. Gr. Lat.
LANIATORIVM i. n. *kreopwleîon Gloss. Gr. Lat. *makellei=on ibid. [...]
LANISTA ae. m. [ o( tw=n monomaxou/ntwn gumnasth\s2 ] Magister et institutor gladiatorum: quod genus vitae sequi fere solebant gladiatores, vnde et libertate donati: itaque non minus infames sunt, quam gladiatores. [...]
LANISTITIVS a, um. Lanistitia familia Petron. Fragm. Tragur. c. 45 quam Sueton. Aug. 42 Lanistarum familiam vocat.
LÂNIVIVM, siue LÂNVVIVM i. n. [ *laniou/i+on ] Oppidum antiquum Latii, de quo Cicero pro Mil. c. 10. [...]
LANIVINVS, et LANVVINVS a, um. Adi. [ *laniou/i+os2 ] Hor. Carm. 3, 27, 3 [...]
page 27, image: s0027LANOCVLVS i. m. Qui lana vitium oculi tegit, inquit Festus. Nempe lana, vt spongia vtuntur ad laesa, inflammata etc. Conf. Casaub. ad Suet. Domit. c. 17.
LANOSVS vid. LANA.
LANTERNA vid. LATERNA.
LANVGO [2] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LANV=GO [LANÛGO]] inis. f. [ i)/oulos2, xno/os2, la/xnh ] Tenera pilatio, a lanae similitudine, qualis in adolescentium genis, et in pomis quibusdam cernitur. [...]
LANVGINEVS a, um. Apul. de Herb. c. 62 Floccosis vel lanugineis adnationibus.
LANVGINÔSVS a, um. Adi. [ xnow/dhs2 ] Plin. 19, 3 Est et alia similis pseudanchusa ob id appellata, a quibusdam vero enchusa, aut doris, et multis aliis nominibus, lanuginosior et minus pinguis Id. 22, 20.
LANVVIVM vid. LANIVIVM.
LANX lancis. f. [ mazono/mion, di/skos2, pla/stigc ] Vas latum et profundum, minus excauatum quam patinae. [...]
LANCICVLA ae. f. Dimin. Arnob. 2 p. 59 Trulla, lancicula, candelabrum.
LANCVLA ae. f. Aliud Dimin. Vitruu. 10, 8.
LAO
LAOCOON ontis. m. [ *laoko/wn ] Fuit Priami regis filius, vt nonnullis placet, Thymbraei Apollinis sacerdos, qui frustra monuit Troianos de fraude equi a Graecis relicti, cuius deinde filios Dracones frustra ipso repugnante interimerent. [...]
LAODAMÎA ae. f. [ *laoda/meia ] Protesilai, qui primus ad Troiam occubuit, vxor. [...]
LAODICE vel (vt nonnulli legunt ) LAODOCE, es. f. [ *laodi/kh ] Vna siliarum Priami formosa, quaeque Helicaoni, Antenoris regis Thraciae filio, nupsit. [...]
LAODICÊA ae. f. [ *laodi/keia ] Vrbs celeberrima in Asia, Lyco flumini imposita, vt scribit Plin. 5, 29 primo Diospolis appellata, dein Rhoas. Alia, Phoeniciae, ap. Mel. 1, 12 extr. etc.
LAODICENI orum. m. pl. Incolae Laodiceae. Cic. Fam. 12, 13.
LAODICENSIS e. Adi. Ciuitas Laodicensis Idem Fam. 5, 20.
LAOMEDON ontis. m. [ *laome/dwn ] Pater Priami Regis Troiae, et Antigones. [...]
LAOMEDONTIADES ae. m. [ *laomedontia/dhs2 ] Patronym.
page 28, image: s0028Priamo Iuuenal. 3, 326. [...]
LAOMEDONTÊVS a, um. Possess. [ *laomedo/nteios2 ] Item LAOMEDONTIVS, et LAOMEDONTIACVS. Pastor Laomedonteus, Paris Sil. 7, 437. [...]
LAP
LAPATHVM i. n. [ la/paqon ] Herbae genus multiplex. [...]
LAPIS idis. m. Ablat. antique Lapi: Occumbunt multi letum ferroque lapique Enn. Annal. l. 17. [...]
page 29, image: s0029LAPIDEVS a. um. Adi. [ li/qinos2, la/i+nos2 ] Quod ex lapidis materia constat. [...]
LAPIDÔSVS a, um. Adi. [ liqw/dhs2 ] Quod lapidibus abundat. [...]
LAPIDOSITAS âtis. f. Tertull. de Habitu Muliebri c. 6 In piscium cerebris lapidositas quaedam est.
LAPIDÂRIVS a, um. Adi. [ liqocoi+ko\s2 ] Quod ad lapides pertinet. [...]
LAPIDARIVS i. m. liqasth\s2 Gloss. Gr. Lat. lato/mos2 Gloss. Lat. Gr.] Vlpian. in l. Si vt certo §. Sed interdum D. Commodati, Nam et Mela scripsit, si seruus lapidario commodatus, sub machina perierit, teneri fabrum commodati, qui negligentius machinam colligarit. [...]
LAPILLVS i. m. Diminut. [ li/qac ] Plin. 10, 23 [...]
LAPILLVLVS i. m. Aliud Dimin. Idem. Solin. c. 15 Grues sublatis lapillulis ad moderatam grauitatem saburrantur.
LAPICÎDA ae. m. vt Homicida, non Lapidicida. lato/mos2 Onomast. Vet.] Qui lapides caedit. Varr. de L. L. 7,33 Qui lapides caedunt Lapicidas.
LAPICIDÎNA ae. f. [ latomi/a ] Locus vbi lapides exciduntur. [...]
LAPICIDINARIVS i. m. Idem quod Lapicida, [ laceuth\s2, liqoco/os2: in Gloss. Cyril.
LAPIDO âre. [ liqobole/w, liqa/zw, kataliqa/zw,] Lapidibus caedere. [...]
LAPIDANS antis. Partic. Vulg. Interpr. Act. 14, 19 Lapidantes Paullum traxerunt.
LAPIDATIO ônis. f. [ liqobo/lhsis2 ] Cic. pro P. Syll. 15 -- Ille ambitus iudicium tollere, ac disturbare primum conflato voluit gladiatorum, ac fugitiuorum tumultu: deinde id quod vidimus omnes lapidatione, atque concursu, i. Lapidum iactu, inquit Budaeus. [...]
LAPIDÂTOR, ôris. m. [ liqasth\s2 ] Cic. pro Domo 13 c. 5 Percussor, lapidator, fori depopulator, obsessor curiae.
LAPIDESCO ere. [ liqo/omai ] pro In lapideam duritiem conuerti. apud Plin. 2, 103. Idem 32, 2 de Baccis coralli, Aiunt tactu protinus lapidescere. Lapidescere duritia Plin. 16, 6.
LAPIDICAESOR lato/mos2 Gloss. Gr. Lat.] Est itaque idem qui Lapicida.
LAPIO îre. Durum efficere, et quasi In lapidem conuertere. Pacuuius apud Non. 1, 87 Lapit cor cura, aerumna corpus conficit. Obsoletum verhum. Festus: Lapit, Dolore afficit.
LAPITHAE arum. m. pl. *lapi/qai ] Populi fuerunt, quorum rex fuit Pirithous. [...]
page 30, image: s0030LAPITHAEVS a, um. Adi. [ *lapi/qeios2 ] Gens Lapithaea Ouid. Met. 12, 530.
LAPITHEIVS a, um. Aliud Adi. [ *lapiqh/i+os2 ] Praelia Lapitheia Ouid. Met. 14, 670.
LAPITHONIVS a, um. Idem. Lapithonia Nympha Stat. Theb. 7, 297.
LAPPA ae. f. [ ca/nqion ] Herbae genus, cuius flos an fructus facile adhaerescit. [...]
LAPPACEVS a, um. Adi. Plin. 22, 17 (18) Semina in capitibus lappaceis adhaerentia vestibus. De helxine.
LAPPÂGO inis. f. Herba similis anagallidi, nisi esset ramosior, ac pluribus foliis aspera, rugosa, asperioris succi, grauis odoris Plin. 26, 10.
LAPSÂNA ae. [ laya/nh ] Siluestre olus. [...]
LAPSIO, LAPSVS vid. in LABOR.
LAQ
LAQVEAR kala/qwsis2 Gloss. Cyrilli: et LAQVEÂRE, is. n. [ fa/tnwma, o)ro/fwma ] Idem quod LACVNAR, vbi declaramus. [...]
LAQVEARIVM i. n. o)ro/fwsis2, o)rofh\ Gloss. Gr. Lat.
LAQVEARIVS [1] i. m. Artifex struendi laquearia, vel lacunaria. l. 2 Cod. Theod. de excusat. Artif. Architecti, laquearii, atharii, etc.
LAQVEO [1] âre. Manil. 1, 532 Ignibus in varias caelum laqueantia formas. Conf. LAQVEO ex LAQVEVS.
LAQVEÂTVS [1] (et LACVATVS Seru. ad Aen. 1, 730.) a, um. Adi. [ o)rofwto\s2 ] Laquearibus ornatus. [...]
LAQVEVS i. m. [ bro/xos2, pagi\s2 ] Funis proprie talis, quo ad capiendum, laciendum, illiciendum, vtuntur venatores et alii: cognatum nomen Ebraicae radici [gap: Greek word] et laciniae, qua quid captatur prehenditur, etc. [...]
LAQVEARIVS [2] i. m. Isidoro 18, 56 Est inter Gladiatores, qui laqueum aduersario iniiciebat, vt posterneret et perimeret, vid. Lips. Saturn. 2, 13. Laquearius pro Artifice, vid. LAQVEAR.
LAQVEO [2] âre. Laqueo irretire. Manil. 5, 659 [...]
page 31, image: s0031LAQVEÂTVS [2] a, um. Adi. [ pagideuqei\s2 ] Laqueis irretitus. [...]
LAQVEÂTOR, ôris. m. Idem quod Laquearius, apud Isidor. 18, 56. Conf. Stewech. ad Veget. 3, 22 p. 261.
LAR
LAR [1] laris, vid. post LARA.
LAR [2], LARS, LARTES nec enim satis certa est scriptura, videtur Regem, praesidem, tutorem notasse antiquis Etruscis, et hinc praenomen factum Porsenae, de quo Liu. 2, 9 [...]
LARA, siue LARVNDA ae. f. [ *la/ra ] Narrante Ouidio Fast. 2, 599 sqq. [...]
LAR [3] laris. et pl. LARES, ium. m. dai/mones2 e(stiou=xoi, e)fe/stioi qeoi\, qeoi\ katoiki/dioi ) Lares dici Graecis [ dai/monas2 scribit Cic. de Vniuers. 34. [...]
LARARIVM i. n. [ e)festi/on qew=n i(ero\n ] Sacrarium domesticum, in quo lares et dii domestici colebantur.
page 32, image: s0032quo lares et dii domestici colebantur. [...]
LARIFVGA ae. f. Larifuga nescio quis, qui non valet lotium suum Petron. in Fragm. Tragur. c. 57. qui vel nequitia sua vel scelere domo pulsus est.
LARIGENA i. domi natus, sicut in Isid. Glossis pro Largens restitui vult Barth. Adu. 7, 13. [...]
LARBASON i. n. Stibium. Plin. 33, 6.
LARDVM et LARIDVM i. n. [ u(/eion ta/rixos2 ] Caro suilla est quoquomodo salsa, praesertim id Pingue, quod est in sue. [...]
LARENTALIA vid. LAVRENTALIA.
LARENTIA Nobilissima meretrix, vid. FLORA LAVRENTIA.
LARGIOR îri. [ dwre/omai, proi/+emai, xari/zomai, dayileu/omai ] Abunde donare. [...]
LARGITVS [1] Secunda fortuna regnum largita Cic. de Arusp. Resp. c. 25. Plin. 17, 11 Aut si id conditio largita non sit.
LARGIENS entis. Vulg. Interpr. 2 Paral. 14, 5 Domimino pacem largiente.
LARGIO Active. Lucil. apud Non. 2, 888 [...]
LARGITOR âri. Frequent. Plaut. Trin. 3, 3, 14 Ex ea dote largitari te illi.
LARGÎTOR, ôris. m. [ dw/twr, doth\r, seu [ o( dayilh\s2 doth\r ] Qui copiose dat, quod pro re vel vitiosum est, vel laudabile. [...]
LARGITIO ônis. f. [ dwrea\, paroxh\, dianomh\, dayilh\s2 xorhgi/a ] Copiosa donatio, peculiari autem ratione ea distributio, quae sit ad aucupandum fauorem in petitione magistratuum. [...]
LARGITIONÂLIS [1] is. m. Largitionum minister, apud Vopisc. in Carino c. 20.
LARGITIONÂLIS [2] e. Adi. Aurum largitionale l. 13. C. de Suscept. Tituli largitionales l. 12. C. Theod. de Vectigal.
LARGITAS âtis. f. [ dayi/leia ] Abundantia. [...]
LARGIMENTVM i. n. Fulgent. Mythol. 2 pro. Non hominis, sed diuinum largimentum.
LARGITVDO inis. f. dayi/leia Gloss. Gr. Lat.] Largitudo nusquam inuenitur, nisi apud Nepotem Charis. 1 p. 78.
LARGVS a, um. Adi. [ dayilh\s2, eu)da/panos2, lampro\s2 eu)ru\s2 ] Copiosus s. simpliciter, siue in dando. [...]
page 33, image: s0033LARGE Adu. [ dayilw=s2 ] Liberaliter, abundanter. [...]
LARGITER Adu. [ dayilw=s2, a)fqo/nws2 ] Idem quod large. [...]
LARGITVS [2] Idem. Afranius apud Non. 11, 44 Quid lacrimas? largitus proloquere.
LARGILOQVVS a, um. Adi. [ polulo/gos2 ] Qui abundanter loquitur. [...]
LARGIFICVS a, um. Aliud Adi. [ dayilh\s2 ] Stipe largifica ditare aliquem Lucret. 2, 627.
LARGIFLVVS a, um. Adi. [ eu)rure/eqros2, seu [ eu)rure/wn ] Cic. de Orat. 3, 155 c. 39 [...]
LARGIVSCVLVS a, um. Aliquantum largus. Solin. c. 7 (12) Largiusculos haustus saliuarum facit.
LARICINVS et LARIGNVS a, um. vt, Resina larigna. Materies et castrum larignum exstat ap. Vitr. 2, 9.
LARÎNVM i. n. Vrbs in Frentanis, ad fines Apuliae, hodie Larino. vid. Cic. Attic. 7, 13. Hinc
LARÎNAS âtis. Gentile. Larinas accola Sil. 15, 568. Conf. Idem 12, 174. et 8, 404. et Caes. Bell. Ciuil. 1, 23.
LÂRISSA ae. f. [ *la/rissa ] Nomen multarum ciuitatum. [...]
LÂRISSAEVS a, um. [ *larissai=os2 ] Larissaeus Achilles Virg. Aen. 2, 197. Moenia Larissaea Catull. 65, 36. Vertex Larissaeus Stat. Theb. 4, 5.
LÂRIVS [1] i. m. [ *la/rios2, seu [ *la/rion ] Lacus Italiae est, cuius aquas auctore Plinio, Addua fluuius praeterfluens dulces facit. Vid. eundem 9, 18. Dictus Larius a Larorum multitudine.
LÂRIVS [2] a, um. Adi. [ *la/rios2 ] Catull. 36, 4. Veronam veniat, Noui relinquens Comi moenia Lariumque litus.
LARIX, (LAREX Isidor. 17, 7.) icis. f. [ peu/kh, seu [ la/ric ] Arbor cognata abieti et pino, teste Plin. 16, 10. [...]
LARVA ae. f. [ mormolu/keion, go/rgeion ] pl. LARVAE, arum. [...]
LARVOR âri. Firmicus 3, 14 [...]
LARVÂTVS a, um. Adi. [ maniw/dhs2 ] Festus Laruati, Furiosi, et mente moti quasi Laruis exterriti. [...]
LARVÂLIS e. Senec. Epist. 24 [...]
page 34, image: s0034LARVOSVS a, um. apud Augustin.
LARVS, i. vel LAROS i. m. [ la/ros2 ] Auis. Vtitur Vulg. Leuit. 11, 16. et Deut. 14, 15. inter noctuam et accipitrem, vid. GAVIA.
LAS
LASANVM i. n. [ la/sanon ] Vas ad euacuandum ventrem. [...]
LASCÎVVS a, um. Adi. [ la/gnos2, a)selgh\s2, u(bristh\s2 ] A lacessendo dictum videtur, quasi Lacessiuus, vt petulans a petendo velut petulcus. [...]
LASCIVE Adu. Idem. Apul. Apol. p. 278, 31 [...]
LASCIVITER Adu. Laeuius in [ *)erwtopaigni/ois2. Conf. Charis. l. 2 in Catal. Aduerb.
LASCIVVLVS a, um. Idem. Laeuius s. Liuius ap. Priscian. l. 10. p. 410.
LASCIVIA ae. f. [ a)se/lgeia, u(/bris2, e)cu/brisis2 ] Lasciui hominis vel animalis actum aut qualitatem significat. [...]
LASCIVITAS âtis. f. Idem quod Lasciuia. [...]
LASCIVIO îre. [ a)selgai/nw, e)cubri/zw ] Lasciue se gerere, lasciuiam demonstrare. [...]
LASCIVIENS entis. Iustin. 16, 4, 3 Plebs nimio otio lasciviens. Bos lasciuiens Vulg. Interpr. 1 Paral. 13, 9.
LASCIVIBVNDVS a, um. Plaut. Stich. 2, 1, 16 Lasciuibundum tam lubenter currere.
LASER, eris. n. et LASERPICIVM, s. LASERPITIVM i. n. [ si/lfion ] Planta nobilissima, et succus eiusdem, quem in medicamentis et condimentis frequenter commendant. [...]
page 35, image: s0035LASERÂTVS vel LASARATVS a, um. Lasere conditus. Acetum laseratum Plin. Valer. 1, 21. Porcellus laseratus Apic. 6, 9.
LASERATVM i. n. Condimentum ex lasere. Apic. 1, 30.
LASERPITIFER era, erum. Laserpitii ferax; Laserpitiferae Cyrenae Catull. 7, 4.
LASERPITIÂTVS a, um. Adi. [ silfiwto\s2 ] Laserpitiatum acetum, i. Laserpitii succo dilutum Plin. 18, 30. Laserpitiato aceto lens spargitur vt seruetur Cato 116.
LASERPITIARIVM i. n. Id quod conditum laserpitio. [...]
LASES vid. LAR.
LASSVS a, um. Adi. [ kata/ponos2, kekmhkw\s2 ] Labore, tam animo quam corpore fatigatus. [...]
LASSVLVS a, um. Adi. Dimin. Catul. 61, (64) 35 Itaque vt domum Cybeles tetigerunt, lassulae Nimio e labore somnum capiunt sine Cerere.
LASSITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LASSITV=DO [LASSITÛDO]] inis. f. [ ko/pos2 ] Molestia ex labore et proprie ad corpus pertinet, v. g. Scribon. 268, 270. [...]
LASSESCO ere. [ kopo/omai, a)poka/mnw, a)potru/omai ] Lassum fieri. [...]
LASSO âre. [ a)potru/w, kopo/w ] Fatigare. [...]
LASSOR âri. Pass. [ kopo/omai, a)potru/xomai ] Ouid. Met. 2, 577 In molli nequidquam lassor arena.
LASSÂTVS a, um. Partic. [ kopwqei\s2 ] Iuuen. 6, 130 [...]
LASSATIO ônis. f. apud Mart. Capell.
LASSATOR, ôris. m. apud Augustinum.
LASTAVRVS i. m. [ la/stanros2 ] Quae pars caeditur in
page 36, image: s0036castratione Fest. in Solitauril. 2 Scortator, salax et impudicus. Suet. de Grammat. c. 15 Lastaurum et lurconem appellans.
LAT
LATACE es. f. Herba magica. Plin. 26, 4 Latacen dari solitam a Persarum rege legatis, vt quocunque venissent, omnium rerum copia abundarent.
LATE [1] vid. LATVS.
LATEO ui, êre. [ lanqa/nw, dialanqa/nw ] In occulto esse. [...]
LATENS entis. Partic. [ laqraîos2, krufai=os2 ] In aluo matris latentes Hor. Carm. 4, 6, 19. [...]
LATENTER Adu. [ lanqano/ntws2, kru/bdhn, la/qra ] Clam, occulte. [...]
LATESCO [1] ere. Vix differt a Lateo, nisi quod actum velut quemdam exprimit, vt Cic. Arateis 385 [...]
LATITO [1] âre. Frequent. [ e)mfoleu/w ] Cic. pro Domo 83 [...]
LATITANS antis. Cic. pro Cluent. 39 c. 13 Extrahitur domo latitans Oppianicus. Aper latitans Hor. Carm. 3, 12, 12. Sidera latitantia Ouid. Met. 10, 449.
LATITATIO ônis. f. [ e)mfw/leusis2 ] Quinctil. 7, 2, 46 Sonus, clamor, gemitus, latitatio, metus, similia.
LATITÂTOR, ôris. m. apud Augustin.
LATITABVNDVS a, um. Sidon. Epist. 1, 6.
LATEBRA, ae. et LATEBRAE arum. f. [ keuqmw\n, fwleo\s2 ] Loca, in quibus quid delitescere et ocoultari potest. [...]
LATEBRÔSVS a, um. Adi. [ fwlew/dhs2 ] Locus latebrosus, In quo frequentes latebrae sunt Plaut. Bacch. 1, 1, 22. [...]
LATEBRÔSE Adu. [ laqrai/ws2 ] Occulte, clam. Plaut. Trin. 2, 2 pr. Pater adsum, impera quid vis, neque tibi ero in mora: neque latebrose me abs tuo conspectu occultabo.
LATEBRICOLA ae. c. Qui latebras incolit. Plaut. Trin. 2, 1, 14 Latebricolarum hominum corruptor.
page 37, image: s0037LATIBVLVM [1] i. n. [ fwleo\s2 ] Idem quod Latebra. [...]
LATIBVLO âre. [ fwla/zw ] Latere. Varro nescio vbi Vide ne seruus domini latibulet.
LATIBVLOR âri. [ fwla/zw ] Dep. Idem. Accius: Putatoribus, Progredere, et ne quis latibuletur, prospice. Naeuius Erotopaegnio, Nocte vt opertus amictu latibuletur. Antiquum. Vid. Non. 2, 496.
LATER eris. m. [ pli/nqos2 ] Terra seu argilla forma expressa, ad solem siccata, vel igne fornacis cocta et in lapidem durata. [...]
LATERICIVS a, um. Adi. [ pli/nqinos2 ] Ex latere factum. [...]
LATERCVLVS [1] i. m. [ plinqi/dion ] Dimin. [...]
LATERCVLVM i. n. Codex dignitatum omnium, tam militarium quam ciuilium. [...]
LATERARIVS [1] a, um. Adi. Lateribus aptus. Terra lateraria Plin. 19, 8.
LATERARIVS [2] i. m. *plinqourno\s2 Gloss. Gr. Lat.] Conf. Non. 5, 97.
LATERARIA ae. f. [ plinqourgei=wn ] Officina, in qua fiunt lateres. Plin. 7, 56 Laterarias ac domos constituerunt primi Euryalus et Hyperbius fratres Athenis: antea specus erant pro domibus.
LATERINA ae. f. Idem. Tertull. adu. Marc. c. 2, 20 Mercedes pro laterinis deductis.
LATERÂMEN inis, n. Vas latericium. s. fictile Lucret. 6, 232 Rareque facit lateramina vasis. Sic Lambinus, qui cum Aeramine, et Ferramine comparat.
LATERANVS i. m. Deus focorum, et Genius, dictus hoc nomine, quod ex laterculis crudis caminorum istud exaedificetur genus. [...]
LATERCVLVS [2] vid. LATER.
LATERALIS vid. LATVS.
LATERIVM i. n. Fuit Qu. Ciceronis villa in ipsius patria Arpino: quam quum vellet vendere, Arpinatum erat fremitus excitatus. Cic. Att. 4, 7 Arpinatum fremitus est incredibilis de Laterio.
LATERIANVS vel LATERITANVS a, um. Pira hoc nomine memorata Colum. 5, 10. et 12, 10. Plin. 15, 15.
LATERNA, s. LANTERNA ae. f. [ fano\s2 ] Sic describitur ab Isid. 20, 10 [...]
page 38, image: s0038LATERNARIVS, s. LANTERNARIVS vt Graeu. i. m. [ fanofo/ros2 ] Qui alteri laternam praefert. [...]
LATESCO [2] vid. LATEO.
LÂTESCO vid. LATVS Adiectiuum.
LATEX icis. m. [ na=ma ] Omnis humor Poëtis dicitur. [...]
LATHYRIS idis. f. [ laquri\s2 ] Herba. Plin. 27, 11 Lathyris folia habet multa lactucae similia, tenuiora, germina multa, in quibus semen tuniculis continetur, vt capparis.
LATHYRVS i. m. Herba, quae alias Leontopodion Apul. de Herb. c 7.
LATIALIS, LATIARIS vid. LATIVM.
LATIBVLVM [2] vid. LATEO.
LATICLAVIVM vid. LATVS, Adi.
LATIFOLIVM, LATIFVNDIVM Vid. LATVS, Adi.
LATINE, LATINVS vid. LATIVM.
LATINI ôrum. m. [ *lati=noi ] Populi Italiae in Latio: de quibus Cato in Originibus apua Seru. ad Aen. 1, 10 [...]
LATÎNVS [1] i. m. [ *lati=nos2 ] Laurentum rex, Fauni et Maricae nymphae Laurentis filius, qui Aeneam hospitio excepisse mox Lauiniam illi filiam et partem imperii tradidisse canitur Virg. Aen. 7, 45 [...]
LATIO [2] vid. FERO.
LATITO [2] vid. LATEO.
LATITVDO [1] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LATITV=DO [LATITÛDO]] vid. LATVS, Adi.
LATIVM i. n. [ *la/tion ] Pars exigua, sed nobilissima Italiae, quam transit Tiberis, vbi mari appropinquat. [...]
LATIVS a, um. Adi. [ *la/tios2 ] Fere poëticum Columel. 1 [...]
LATIÂLIS e. [ *lati=nos2 ] Quod est ex Latio. [...]
LATIALITER Adu. Sonare Latialiter Sidon. Carm. 23, 235. [...]
LATIAR aris. n. i. feriae Latinae. [...]
LATÎNVS [2] a, um. aliud Adi. [ *lati=nos2 ] Virg. Aen. 1, 10 [...]
page 39, image: s0039LATINE Adu. [ *latinisti\ ] Latinorum lingua et consuetudine loquendi. [...]
LATINITAS âtis. f. Pro Latino sermone. [...]
LATINIENSIS e. Idem quod Latinus. Cic. de Arusp. Respons. 20 c. 10 Quod in agro Latiniensi auditus est strepitus cum fremitu, ex formula sollemni.
LATINO âre. Latine vertere. Cael. Aurel. Tard. 5, 6 Huius nominis vim saepe latinauimus.
LATINIZO âre. Idem. Cael. Aurel. Acut. 2, 1 Sorani haec sunt, quae latinizanda suscepimus.
LATMVS i. m. [ *la/tmos2 ] Plinio 5, 29 Ioniae mons, nobilis ob Endymionis fabulam, quem aiunt a Luna adamatum in eodem obdormiuisse. Add. Cic. Tusc. 1, 92 c. 38 qui montem Cariae vocat.
LATMIVS Endymio ap. Stat. Silu. 3, 4, 40 Cadat tibi Latmius vltro: inter pulchros.
LATOMIAE vid. LATVMIAE.
LATÔNA ae. f. [ *lhtw\ ] Cei filia, a Ioue dilecta pariter et oppressa, Apollinem et Dianam peperit. [...]
LATONIVS a, um. Adi. [ *lhtw/i+os2 ] Proles Latonia Ouid. [...]
LATONIA ae. f. Diana. Virg. Aen. 9, 405 Astrorum decus, et nemorum Latonia custos.
LATONIGENAE arum. m. [ *lhtogenei=s2 ] Apollo et Diana. Senec. Agam. 320. Duo Latonigenae Ouid. Met. 6, 160.
LATÔVS i. m. [ *lhtw=|os2 ] Apollo. Hor. Carm. 1, 31, 18 Frui paratis, et valido mihi Latoë dones.
LATÔIVS a, um. Idem quod Latonius. Ouid. Met. 8, 541 Parthaoniae tandem Latoia clade Exsatiata domus. Conf. Trist. 3, 2, 3.
LATÔIS idos. f. Diana. Ouid. Epist. 21, 153 Confiteor, timeo saeuae Latoidos iram.
LATOIDES ae. m. Apollo. Stat. Theb. 1, 663 Tenuit reuerentia caedis Latoidem. Et pl. Latoidum numina, i. Apollinis et Dianae Auson. Epitaph. 27, 2.
LATOR [2], ôris. a Fero, fers. vid. FERO.
LATRÎNA, ae. f. itemque LATRINVM i. n. loutrw\n Gloss. Lat. Gr. [ a)fedrw\n ] Est contractum e Lauatrina, locus vbi lauatur, eluitur quidquid impurum est. [...]
LATRO [1] âre. [ u(la/w, u(lakte/w ] Proprium est canis, quum impetum facit et voce terret. [...]
page 40, image: s0040LATRANS antis. Partic. [ u(laktw=n ] Colla latrantia canis Propert. 3, 18, 23. [...]
LATRÂTVS [1] a, um. [ u(lagme/nos2 ] Aliud Partic. [...]
LATRÂTOR, ôris. m. [ u(lakth\r ] Virg. Aen. 8, 698 [...]
LATRÂTVS [2] ûs. m. [ u(lagmo\s2 ] Plin. 8, 40 [...]
LATRABILIS e. Latranti similis. Cael. Aurel. Acut. 3, 11 Vox obtusa et veluti latrabilis.
LATRATIO onis. f. Mart. Capella.
LATRO [2] ônis. c. [ lhsth\s2,] Sollemni velut significatu sic dicuntur Viarum obsessores, qui publice vel per vim furantur, quod a Latere adoriantur; vel a Latendo: quod latenter insidientur, auctore Festo. [...]
LATRVNCVLVS i. m. Dimin. Cic. de Prouinc. Cons. 15 c. 7 [...]
LATRVNCVLARIVS a, um. Lateruncularia tabula, In qua laterunculis luditur. [...]
LATRVNCVLÂTOR, ôris. m. [ lh|stdiw/kths2 ] Qui Latrones persequi et conquirere iussus est. Vlpian. 5 Digest. de Iudiciis. l. Solemus, Latrunculator de re pecuniaria iudicare non potest.
LATROCINOR âri. [ lh|steu/w ] Latronum more praedari. [...]
page 41, image: s0041LATROCINATIO ônis. f. Actus Latronis. Plin. 19, 4 Multitudinis innumerae saeua latrocinatio.
LATROCINIVM i. n. Idem, quod et vsitatius est. [...]
LATROCINÂTOR, ôris. m. Idem ac Latro in Dig.
LATROCINALIS e. Apul. Miles. 2 p. 121 [...]
LATROCINALITER Adu. Idem. Mart. Capell. 6 Latrocinaliter interimere.
LATVMIAE, [ latomi/ai ] vel LATOMIAE aut etiam quod optimi quique libri habent LAVTVMIAE, ârum. f. Lapicidinae, Festus: Latumias ex Graeco et maxime a Syracusanis, qui latumias et appellant et habent, ex quibus locis excisi sunt lapides ad exstruendam vrbem. [...]
LATVMARIVS, s. LAVTVMARIVS a Turn. Adu. 21, 15 [...]
LATVS [2] [ peforhme/nos2 ] Partic. a Fero, fers, vid. FERO.
LATVS [3] a, um. ior, issimus. [ eu)ru\s2, platu\s2, lau=ros2 ] Spatiosus, amplus, laxus. [...]
LATE [2] Adu. [ plate/ws2 ] Plin. Epist. 8, 10 [...]
page 42, image: s0042LATITIA ae. f. Latitudo. Innocent. de casis litt. p. 222 Proximum casa venit fines quam maxime in longum habens, in latitia breviores. Adde p. 141. et 242 Goes.
LATITVDO [2] inis. f. [ eu)=ros2, pla/tos2 ] Cic. de Nat. Deor. 1, 54 c. 11 [...]
LATESCO [3] ere. [ platu/nomai ] Latum fieri et in latam extendi. [...]
LATIFICO âre. platu/nw Gloss. Gr. Lat.
LATIFOLIVS a, um. Adi. [ platu/fullos2 ] Quod lata habet folia. Plin. 15, 29 Distinctio myrti satiuae atque siluestris, et in vtraque latifoliae. Idem 15, 7 Optima laurus ad id latifolia. Add. Id. 16, 6.
LATIFVNDIVM i. n. [ eu)ruxwri/a ] Quod habet latum fundum et magnum: vel fundus latus et amplus. [...]
LATILOQVENS entis. o. platulo/gos2 Gloss. Gr. Lat.
LATVSCLÂVVS vid. diuisum in CLAVVS.
LATICLÂVVS sequioris aeui nomen videtur. [...]
LATICLAVII ôrum. m. [ platu/shmoi ] Senatores appellati sunt, a lato clauo, quo vtebantur. [...]
LATICLAVIVS a, um. Adi. Tribunus laticlauius Sueton. Domit. c. 10. Mappa Petron. c. 32. Tunica laticlauia Valer. Max. 5, 1, 7.
LATICLAVIALIS e. Idem. Inscriptio vetus apud Gruter. p. 180 n. 3 [...]
LATIPES edis. Auienus Prognost. Arat. v. 358 Latipedemque anatem cernes excedere ponto.
LATVS [4] eris. n. [ pleura\, lagw\n, pleuro\n ] Pars humani corporis infra axillam, et quae in animalibus, aut aliis in rebus, proportione illi respondent. [...]
page 43, image: s0043LATERÂLIS e. Plin. 21, 21 Idem si lateralis dolor sit, aut inter scapulas, aut in thorace. Lateralis cingula Calphurn. ecl. 6, 41.
LATERALIA ium. n. pl. Sunt Capsulae, in quibus ad ephippium suspensis necessaria in itinere recondimus; Scaeuola l. 102 ff. de Legat. et fid. 3 Pecuniam in lateralibus condidit.
LATVSCVLVM i. n. Dimin. [ pleuri/dion ] Catul. 23 (25) 10 Ne laneum latusculum, manusque mollicellas, Inusta turpiter tibi flagella conscribillent. Speculorum latuscula, i. Parua latera Lucret. 4, 311.
LATERARIVS [3] a, um. Adi. Laterarium lignum: Vitruuius 10, 20 Ipsi autem laterariis circa fixis contineantur, teganturque tabulis maxime palmeis.
LATERÂTIM Adu. Ex vtroque latere. Guil. Brito Phil. 7, 112 Has facit in medio lateratim flumine mergi.
LATERENSIS e. Tertull. adu. Marc. 4, 43 Laterensibus vti, i. Satellitibus, qui sunt a latere.
LAV
LAVACRVM, LAVATIO, LAVATRINA vid. LAVO.
LAVDICOENVS i. m. [ e)paino/deipnos2 ] Qui laudat ob coenam, quam laude meretur, cum allusione ad Laudiceam s. Laodiceam vrbem. Plin. Epist. 2, 14 [...]
LAVDO âre. [ ai)ne/w, e)paine/w, ai)ni/zomai, kaqumne/w ] Verbis extollere. [...]
page 44, image: s0044LAVDANDVS a, um. Partic. [ e)painete/os2 ] Ioci non laudandi Ouid. Trist. 1, 8, 62. Voluntas laudanda est Id. ex Pont. 3, 4, 79.
LAVDÂTVS a, um. [ e)paineto\s2 ] Partic. Abunde laudatus Ouid. Trist. 1, 6, 31. [...]
LAVDATE Adu. Compar. Plin. 14, 17 Saporem vini assequi nusquam laudatius. Superl. Idem 36, 6 Domos laudatissime adornans.
LAVDÂTOR, ôris. n. [ e)paine/ths2 ] Cic. pro Font. 6 [...]
LAVDÂTRIX îcis. f. [ e)paineti\s2 ] Cic. Tusc. 3, 4 c. 2 Vitiorum laudatrix fama popularis. Laudatrix Venus est insidiosa mihi Ouid. Epist. 17, 126.
LAVDATIO ônis. f. [ ai)/nesis2 ] Est oratio ipsa laudantis. Cic. pro Font. 4 [...]
LAVDABILIS e. [ ai)neto\s2, e)paineto\s2 ] Quod merito laudari debet. Plaut. Pers. 4, 5, 1 [...]
LAVDABILITER Adu. [ e)painetw=s2 ] Cic. Tusc. 5, 12 c. 5 [...]
LAVDABILITAS âtis. f. L. 1 Cod. de metallariis: Laudabilitas tua.
LAVDATÎVVS a, um. Adi. [ e)painetiko\s2 ] Quod laudat. Vnde, Laudatiuum genus dicitur Demonstratiuum. [...]
LAVDATORIVS a, um. Idem. Fulgent. Mythol. 1 Laudatorio palmulae tactu alicuius mulcere caesariem.
LAVS [1] laudis. f. [ e)/painos2, ai)=nos2, e)gkw/mion ] Secunda opinio de bonitate rei vel hominis, commendatio, gloria, ipsaque adeo praestantia aue virtus, in quantum laudatur. [...]
page 45, image: s0045LAVDIDIGNVS a, um. *)epai/nou a)/cios2 Gloss. Gr. Lat.
LAVDIFIGO âre. Gloss. Gr. Lat. u(mnw= laudifico.
LAVER eris. n. et aliquando f. [ si/on ] Herba. Plin. 26, 8 Lauer quoque nascens in riuis, condita et cocta, torminibus medetur, vid. SION.
LAVERNA ae. f. Dea fuit Furum et fraudulentorum. [...]
LAVERNIONES fures antiqui dicebant, quod sub tutela Deae
page 46, image: s0046Lauernae essent, in cuius luco obscuro abditoque soliti furta praedamque inter se luere. Hinc et
LAVERNALIS porta dicta est. Illud Luere pertinere videtur ad etymon Lauare, de quo modo Acronem audiuimus, vid. LAVATOR.
LAVICI, siue LABICI orum. m. Oppidum Latii, vid. Liu. 2, 39. 4, 45 pr. 41. Hinc
LAVICANI orum. m. pl. sc. Populi Liu. 4, 55 et 6, 21.
LAVICANVS a, um. Adi. Agri Lauicans Liu. 3, 7. Porta Lauicana Plin. 36, 5. Via Lauicana Liu. 4, 41.
LÂVÎNIA ae. f. [ *labini/a ] Latini Regis et Amatae filia, vxor Aeneae, propter quam Turnus, cui destinata fuerat, iratus, tam in Latinum, quam in Aeneam bella suscepit, a Mezentio impetratis auxiliis, etc. [...]
LAVINIVM i. n. [ *labi/nion, *laoui/+nion ] Vrbs, quae et Laurentum, a Lauinio, Latini fratre, vt sentit Seruius. [...]
LAVINIENSIS is. m. Lauinienses condiderunt oppidum Albam Varr. R. R. 2, 4.
LAVINIVS a, um. Adi. [ *laoui/+nios2 ] Nec prolem Ausoniam et Lauinia respicit arua Virg. Aen. 4, 236. Virgo Lauinia Ouid. Met. 14, 570.
LAVO [1] lâui, lautum et lôtum, et antique lavâtum, âre. [ lou/w, ni/ptw, plu/nw ] Abluere, et aqua quaeque sordida purgare. [...]
LAVANS antis. Praeter dicta Hor. Serm. 1, 4, 75 Scripta soro recitent sunt multi, quique lauantes.
LAVATVS a, um. Plaut. Poen. 1, 2, 22.
LAVO [2] laui, lotum vel lautum, ere. Abluere. Cato R. R. c. 65, 1 [...]
LAVANDRIA orum. n. pl.Laberius apud Gell. 16, 7. pr. Elutriare lintea et lauandria. (MS. Lauandaria) quae ad lauandum sunt data.
LAVATIO ônis. f. [ plu/sis2 ] Lauandi actus in balneo. [...]
LAVATVRA ae. f. Idem. Lauatura carnis recentis Const. Afer. 5, 9.
LAVAMENTVM i. n. Idem esse dicitur, et laudatur Veget. 3, 5. Sed apud neutrum Vegetium inuenio.
LAVATOR Acro ad Horat. Epist. 1, 16, 60 [...]
LAVATORIVM. plu/simon Gloss. Gr. Lat. Forte instrumentum intelligendum est.
LAVÂCRVM i. n. [ loutro\n ] Balneum, in quo quis lauari commode potest. [...]
LAVATRINA ae. f. Vid. LATRINA. Est Lauatrina, quod nunc Balneum dicitur. Varro L. L. 8, 41. Nonius 3, 131. Vid. Balneae, in BALNEVM.
LAVTVS, siue etiam LOTVS a, um. Partic. [ leloume/nos2 ] i. Lavatus vel Lauitus, ex quo contractum est. [...]
page 47, image: s0047LAVTIVSCVLVS a, um. Dimin. Apul. Met. 7 p. 191 Vestem lautiusculam proferunt.
LAVTE Adu. [ lamprw=s2 ] Eleganter. Laute vestitus Plaut. Casin. 4, 1, 10. [...]
LAVTITIA ae. f. [ polute/leia ] Epularum magnificentia, a lavatione dicta: quia apud antiquos hae elegantiae, quae nunc sunt, non erant, et raro aliquis lauabat. [...]
LAVTITAS âtis. f. *polute/leia Gloss. Gr. Lat.
LAVTÎA orum. n. [ lau/teia ce/nia ] Munera dicebantur, quae Romani per Quaestores legatis exterarum nationum mittebant, vt ait Plutarchus in Problem. p. 275 [...]
LAVTVLAE arum. f. Locus extra vrbem, quo loco, quia aqua fluebat lauandi vsum exercebant Fest. et Varr. de L. L. 4, 32.
LOTVS ûs. m. Cels. 1, 3. et Linden. Suspectus locus Birrio.
LOTIO ônis. f. Vitruu. 7, 9 Lotionibus et cocturis efficitur. Vid. Lips. Sat. 2, 1. 2 Lotionibus aluum ducere Cels. 2, 12 i. clystere purgare.
LOTOR, ôris. m. Fabrett. Inscript. p. 435 DIANAE AVG. COLLEG. LOTOR. SACR.
LOTVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOTV=RA [LOTÛRA]] ae. f. [ lou=sis2 ] Lauatio. Plin. 33, 7 Differentiam artis esse, quod alii minium faciunt prima lotura: apud alios id esse dilutius, sequentis autem loturae optimum.
LAVRÂGO inis. f. Herba sic dicta. Apul. de Herb. c. 58.
LAVREA [1] vid. LAVRVS.
LAVRENTIA ae. f. [ *laurenti/a ] Vxor Faustuli, Romuli et Remi nutrix. Vid. Liu. 1, 4. Ouid. Fast. 3, 55. Larentia dicitur a Lactant. 1, 20. et Macrob. Saturn. 1, 10.
LAVRENTALIA ôrum. n. [ *laure/ntia ] Festa dicebantur, quae in huius Accae Laurentiae honorem fiebant. Ouid. Fast. 3, 57. Lactant. 1, 20 Larentinalia nominat, et Fest. Larentalia.
LAVRENTVM i. n. [ *lau/renton ] Nomen ciuitatis, quod ibi sepultus sit Tatius rex, qui a Laurentibus occisus fuit. [...]
LAVRENS, entis. Adi. et hic et haec LAVRENTIS Qui ex Laurento ciuitate est. Virg. Aen. 7, 171 [...]
LAVRENTÎNVS a, um. Idem quod Laurens. Plin. Epist. 2, 17 Laurentinum meum. scil. Praedium. Via Laurentina Valer. Max. 8, 5, 6.
LAVREOLA [1] vid. LAVRVS.
LAVREÔTIS is. f. Cinerula, quae, dum argentum in fornace vritur, in ipsa fornacis area colligitur ex fauillis argenteis sursum ascendentibus, ac deinde in aream decidentibus. [...]
LAVRETVM, LAVREVS vid. LAVRVS.
LAVRÎCES um. Plin. 8, 55 Leporum generis sunt et quos Hispania cuniculos appellat, foecunditatis innumerae, famemque Belearibus insulis, populatis messibus afferentes. [...]
LAVRICOMVS, LAVRIFER, LAVRIGER, LAVRINVS vid. LAVRVS.
LAVRVS, i. f. et LAVRVS ûs. f. [ da/fnh ] Arbor. [...]
page 48, image: s0048LAVREA [2] ae. f. Folium lauri. Plin. 15, 30 [...]
LAVREVS a, um. Adi. [ da/fninos2 ] Quod ex Materia lauri est: Laurea corona Liu. 23, 11. Pira laurea Colum. 12, 10. Ramus laureus Plin. 15, 30. Serta laurea Ouid. Trist. 2, 172.
LAVRÊTVM i. n. [ dafnw\n ] Locus lauris consitus. Plin. 15, 30 Durat et in Vrbe impositum loco, quando lauretum in Auentino vocatur, vbi silua lauri fuit.
LAVREOLA [2] ae. f. Dimin. Cic. Att. 5, 20 [...]
LAVREOLVM i. n. Scalpellum chirurgicum, apud Cael. Aurelian. Chron. 5, 2, 33. Sed videtur locus corruptus esse Scalpreolum iam coniecit vir doctus in margine.
LAVREO âre. Chrysolog. Serm. 66 Postes tuos suis vlceribus laureauit. Et Saresb. Epist. 298 Ecclefia martyrum sanguine laureatur.
LAVREÂTVS a, um. Adi. Lauro coronatus. [...]
page 49, image: s0049LAVRÎFER era, erum. Adi. [ dafnhfo/ros2 ] Laurum ferens. Plin. 15, 30 Lauriferam tellurem illam osculatus ex responso. Currus lauriferi Lucan. 5, 332. Phoebus laurifer Ouid. de Arte Am. 3, 389.
LAVRIGER era, erum. Adi. [ dafnhfo/ros2 ] Idem. Martial. 3, 66 Laurigeros ageres quum laeta triumphos. Idem 7, 5 Martia laurigera cuspide tela virent.
LAVRICOMVS a, um. Adi. Montes lauricomi Lucret. 6, 151.
LAVRINVS a, um. Adi. [ da/fninos2 ] Quod est ex lauro. Plin. 23, 4 Oleum laurinum vtilius quo recentius. Foliis laurinis Id. 19, 8. i. Foliis lauri similibus, De lepidio.
LAVRIPOTENS entis. Epitheton Apollinis apud Mart. Capell. 1 p. 10.
LAVS [2] vid. LAVDO.
LAVTIA, LAVTITIA, LAVTVS vid. LAVO.
LAVTVMIAE vid. LATVMIAE.
LAX
LAX Fraus est, inquit Festus voce Lacil. Vtrumque obsoletum.
LAXAMENTVM, LAXE, LAXATVS vid. LAXVS.
LAXVS a, um. Adi. [ xau=nos2 ] Arcto, angusto, et adstricto oppositum; remissum significat, et ea de causa spatii maioris: quo quid enim adstrictius est et magis compressum, tanto minora spatia occupat, et contra. [...]
LAXE Adu. [ xau/nws2 ] Cic. pro Domo 115 c. 44 [...]
LAXVM Adu. pro Late. Martial. 3, 22 -- et adhuc superet centies tibi laxum.
LAXO âre. [ xauno/w, eu)ru/nw ] Laxum facere, dilatare, remittere etc. Cic. Att. 4, 15 [...]
LAXÂTVS a, um. Partic. [ xaunwqei\s2 ] Plin. 19, 1 [...]
LAXITAS âtis. f. [ xauno/ths2 ] Dilatatio, relaxatio, amplitudo. [...]
LAXATIVVS a, um. Cael. Aurel. Tard. 2, 3 Laxatiua cataplasmata. Virtus laxatiua Apul. de Herb. c. 60.
LAXATIO ônis. f. Vitruu. 4, 7 Compactura habeat laxationem. Vid. Eund. 9, 9. et Cael. Aurel. Tard. 2, 1, 56.
LAXAMENTVM i. n. [ xau/nwma ] Cum ad locum refertur, spatium amplum significat, vt Amplum laxamentum cellae Vitr. 47. [...]
page 50, image: s0050LEA
LEA ae. f. [ le/aina ] Quae et Leaena dicitur, est Femina leonis. Lucret. 5, 1317 [...]
LEAENA ae. f. [ le/aina ] Eadem quae Lea. [...]
LEANDER, vel LEANDRVS i. m. [ *lei/andros2 ] Viri proprium, Herûs puellae amasius, ex Abydo vrbe, ad quam transnare Sesto solebat, donec in Hellesponto periit. [...]
LEANDRIVS a, um. Adi. Denom. [ *leia/ndrios2 ] Hellespontus Leandrius, in quo Leander periit Sil. 8, 622.
LEARCHVS i. m. [ *le/arxos2 ] Athamantis et Inûs filius, quem pater furore arreptus occidit. Ouid. Fast. 6, 490 Tuque cadis patria, parve Learche, manu. Inous Learchus Valer. Argon. 1, 280.
LEARCHÊVS a, um. Adi. [ *learxei=os2 ] Ouid. Fast. 6, 491 Moesta Learcheas mater tumulauerat vmbras.
LEB
LEBADIA, vel LEBADÊA ae. f. [ *lebadei/a ] Vrbs Boeotiae. Vid. Stat. Theb. 7, 345 Et valles, Lebadea, tuas. Add. Plin. 16, 36.
LEBEDVS i. m. [ *le/bedos2 ] Ciuitas Asiae, quae a Colophone centum et viginti stadiis distat. Hor. Epist. 1, 11, 7 [...]
LEBES êtis. m. [ le/bhs2 ] Vas aeneum, in quo quid igni applicamus, vt ebulliat. [...]
LEC
LECHAEVM i. n. Nauale Corinthiorum. [...]
LECHIAE arum. apud Stat. Silu. 4, 3, 59. Eodem sensu accipiuntur a Geuartio Barthioque. Alii legunt Deuiae: Vossius ad Catull. p. 62 Cliuiae, Cl. Marklandus Lechio legit. Vid. notas in loc.
LECTE [1] vid. LEGO, ere.
LECTICA, LECTICARIVS vid. LECTVS, lecti.
LECTIO, LECTITO, et LECTVS Partic. vid. LEGO, ere.
LECTISPHAGÎTES ae. m. Olim inter Vina facticia. Plin. 14, 16 extr.
LECTVS [1] i. m. [ kli/nh, le/ktron, klinth\r ] Locus super quo quiescimus. [...]
page 51, image: s0051LECTVM i. n. Idem quod Lectus. Vlpian. in l. librorum, in sine D. de leg. 3 Legatum lectum continet et fulcra.
LECTVLVS i. m. [ klini/dion ] Cic. pro Muraen. 75 [...]
LECTVS [2] ûs. m. Plaut. Amph. 1, 3, 15. Cornific. ap. Priscian. 6 p. 198. Ita quoque Faërn. inuenit ap. Terent. Eun. 3, 5, 45 Deinde eam in lectu illae collocarunt.
LECTISTERNIVM i. n. [ klinostrw/mnion ] Caerimonia publica, cum DIs, quorum altaria mensarum instar sunt, lecti circa ea, velut epulandi causa, sternuntur, in quibus ipsorum imagines deinde collocentur. [...]
LECTISTERNIÂTOR, ôris. m. [ klinostrw/ths2 ] Qui lectum sternit. Plaut. Pseud. 1, 2, 29 Tu esto lectisterniator, tu argentum eluito.
LECTISTITIVM i. n. Lecti statio. Isidor. Gloss.
LECTÎCA ae. f. [ forei=on, kra/bbatos2 ] Lectus, quo et in cubiculo ad quiescendum pariter et studendum vtebantur, et in publico ferebantur diuites et potentes. [...]
LECTICVLA ae. f. Dimin. [ krabba/tion ] Scipio lecticula in aciem illatus Liu. 24, 42. [...]
LECTICARIVS [1] i. m. foreiofo/ros2 Gloss. Gr. Lat.] Qui lecticam deferebat. [...]
LECTICARIVS [2] a, um. Plagae, grande linteum tegmen, quod nunctorale, vel lecticariam sindonem dicimus Non. 14, 5. al. Lectuariam.
LECTVARIVS a, um. Vid. Lecticarius.
LECTICARIOLA ae. f. Martial. 12, 58 Ancillariolum tua te vocat vxor, et ipsa Lecticariola est: estis Alauda pares. b. e. Tu rem habes cum ancillis, ipsa cum lecticariis.
LECTICALIS is. m. Qui lectulos facit Gloss. Isidor.
LECTARIVS i. m. Idem. Gloss. Gr. Lat. [ klinopoio\s2, Lectarius.
LECTRIX [1] icis. f. Inscript. apud Fabrett. p. 311. DRVSI. CVBIC. SER. COLIT. OSSA. EIVS. CNIDE. LECTRIX. CONIVNX. EIVS. An quae lectos curare iussa est?
LECTVALIS e. Spartian. de Adriano c. 23 In morbum incidit lectualem. Vbi Salmasius notat, Lectuales eiusmodi Morbos vocasse, qui diu in lecto detinerent aegrotantes.
LECYTHVS i. m. et f. [ lh=kuqos2 ] Ampulla olearia. [...]
LECYTHINVS a, um. In lecytho asseruatus. Petron. c. 21 Nos lecythino perfusos oleo refecerunt. Al. Legitimo.
LED
LEDA ae. f. [ *lh/da ] Vxor Tyndari regis Laconiae, cum qua Iupiter in forma Cigni dicitur congressus. [...]
LEDAEVS a, um. Adi. [ *lhdai=os2 ] Dii Ledaei, Castor et Pollux Ouid. Fast. 1, 706. Fratres Ledaei Ouid. ad Liu. 283.
LEG
LEGALIS vid. LEX.
LEGARIVM [1] vid. LEGO, ere.
LEGATARIVS, LEGATOR, LEGATVS vid. LEGO, âre.
LEGIBILIS [1] vid. LEGO, ere.
LEGIFER [1] vid. LEX.
LEGIO ônis. f. [ legew\n, ta/gma, te/los2 ] A Legendo, id est eligendo dicitur, quod leguntur milites in delectu, vt ait Varro de L. L. 4, 16. [...]
page 52, image: s0052LEGIVNCVLA [1] ae. f. Dimin. [ legew/nion ] Parua legio. Liu. 35, 49 Videritis vix duarum plane plenarum legiuncularum instar in castris regis.
LEGIONARIVS a, um. Adi. [ legewna/rios2 ] Quod est legionis, vel Quod ad legionem pertinet. [...]
LEGIO SECVNDA AVGVSTA [ *legew\n deute/ra *sebasth\ ] Britanniae vrbs, vt scribit Ptolemaeus lib. 2. Vulgo Leskard.
LEGIRVPA, LEGISLATOR, LEGITIMVS vid. LEX.
LEGIVNCVLA [2] vid. LEGIO.
LEGO [1] âre. [ diapresbeu/w ] Est aliquid alteri mandare, vel cum mandatis eum mittere: ac de nobilioribus fere reip. negotiis, itemque de his, quae testamento deferuntur, adhibetur. [...]
LEGÂTVS [1] a, um. Pseudo. Cic. ad Octau. [...]
LEGÂTVS [2] i. m. [ presbeuth\s2, presbeu\s2, pre/sbhs2 ] Cui mandatum est negotium publicum, siue vt ad aliam ipse ciuitatem cum mandatis mittatur, siue alia negotia alterius nomine magistratus peragat. [...]
page 53, image: s0053LEGATIO ônis. f. [ presbei/a, pre/sbeuma ] Cic. Philipp. 9, 1 [...]
page 54, image: s0054LEGATÎVVM, an LEGATITIVM i. n. [ presbh/i+on ] Id quod datur legato impensae nomine. [...]
LEGÂTVM i. n. [ lhga/ton ] Modestinus in l. Legatum. D. de legatis secundo, Legatum, est donatio quaedam testamento relicta. [...]
LEGATARIVS a, um. [ lhgateuo/menos2 ] Cui ex testamento aliquid legatum est. [...]
LEGÂTOR, ôris. m. [ lhgateuth\s2 ] Qui aliquid legat. [...]
LEGATORIVS a, um. Cic. Att. 15, 9 pr. Graeu. Locum modo dedimus in Legataria Prouincia.
LEGO [2] lêgi, lectum, ere. [ a)naginw/skw ] Proprietatem verbi seruat compositum Colligere. [...]
page 55, image: s0055LEGENS entis. Cic. pro Marcell. 28 c. 9 Obstupescent posteri triumphos audientes et legentes tuos. Mala legens Virg. Ecl. 8, 31. Add. Id. Aen. 12, 475.
LECTVS [3] a, um. ior, issimus. [ lekto\s2 ] h. e. Selectus, ex aliorum numero separatus. [...]
LECTE [2] Adu. Superl. Cic. in Orat. c. 68 Optimis sententiis verbisque lectissime dicere, vid. Sidon. 9, 9. Ab Lego, Lecte, Lectissime Varro L. L. 5, 5.
LECTIO ônis. f. [ a)na/gnwsis2 ] Cic. Att. 1, 10 [...]
LECTIVNCVLA ae. f. Dimin. Cic. Fam. 7, 1 Per eos dies matutina tempora lectiunculis consumseris.
LEGIBILIS [2] e. Adi. Quod legi potest. Vlpian. in l. j. §. j. D. de his quae in testament. delent. Sufficit autem si legibilia sunt inconsulto deleta. [ *eu)ana/gnwston, legibile Vet. Gloss.
LECTVS [4] ûs. m. [ e)pilogh\ ] Pro Delectu. Tacit. Hist. 4, 70, 5 [...]
LECTOR, ôris. m. [ a)nagnw/sths2 ] Qui libros vel epistolas legit. Cic. de Orat. 2, 213 [...]
LECTRIX [2] îcis. f. Cnide Lectrix, in inscript. ap. Fabrettum p. 311 n. 347.
LECTO âre. Frequent. Hor. Serm. 1, 6, 122 -- post hanc vagor: aut ego lecto Aut scripto, etc. Conf. h. l. Vet. Schol.
LEGITO âre. Frequent. Priscian. 8 c. de spec. Verb.
LECTITO âre. Frequent. [ a)naginw/skw ] Cic. de Orat. 1, 95 [...]
LECTVRIO îre. Legere cupio. Sidon. Epist. 9, 7 Cum merito lecturiremus. [...]
LEGVLVS i. m. Qui vuas aut oleas colligit, teste Varrone de L. L. 5, 7. [...]
LEGVLA ae. f. Aurium legulae Sidon. Epist. 1, 2. [ *mu/stron, legula Vet. Gloss. Forte corrupta fuit ex Ligula, de quo vid. in LINGVA.
LEGVMEN [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LEGV=MEN [LEGÛMEN]] inis. n. [ o)/sprion ] Varr. de R. R. 1, 23 [...]
LEGARIVM [2] i. n. [ xe/droy ] Idem. Varr. de R. R. 1, 32, 2 [...]
LEGVMENTVM i. n. Idem quod Legumen. Gell. 4, 11 Nullo saepius legumento Pythagoram dicit vsum quam fabis.
LEGVMINARIVS i. o)spriopw/lhs2 Gloss. Gr. Lat.
LEGVMINÔSVS a, um. Epulae leguminosae apud Celsum.
LEGVLEIVS [1] vid. LEX.
LEGVLVS, LEGVMEN vid. LEGO, ere.
LEI
LEIOSTREA, vel LIOSTREA ae. f. Quasi tu leuem et politam ostream dicas. Primus fecit de piscibus isicia, primus de ostreis, et leiostreis, et aliis huiusmodi marinis conchis Lamprid. Heliog. c. 19.
LEL
LELAPS vid. LAELAPS.
LELEGES, siue LELEGAE [ *le/leges2 ] Populi errabundi, qui quondam Thessaliam et diuersa alia loca tenuerunt. [...]
page 56, image: s0056LELEGEIS idis. f. Nymphae Lelegeides Ouid. Met. 9, 652.
LELEGEIVS a, um. Littora Lelegeia Ouid. Met. 8, 6.
LEM
LEMA ae. f. [ lh/mh ] Graecis dicitur Lacrima, sed congelata. Plin. 23, 1 Aut si cruore suffunduntur oculi, vel si lemae in oculis erunt.
LEMÂNVS i. m. Lacus est Galliae, quem influit Rhodanus. Hunc hodie Geneuensem et Lausannensem vocant. Lucan. 1, 396 Deseruere cauo tentoria fixa Lemano.
LEMBVS i. m. [ le/mbos2 ] Nauicula breuis, et velocissima. Liu. 28, 8 [...]
LEMBVLVS i. m. Prudent. in Vincent. 455 Leuique vectum lembulo Amplum per aequor auferas?
LEMBVNCVLVS i. m. Dimin. [ lembi/dion ] Tacit. Ann. 14, 5, 6 Nando deinde occursu lembunculorum Lucrinum in lacum vectam. Scribitur et Lemunculus et Lenunculus, v. v.
LEMBARIVS i, m. Miles classicus, in lembis constitutus, vid. Vopisc. in Aurel. c. 38 Add. not. Salmas.
LEMMA atis. n. [ lh=mma ] Argumentum, quo res breuiter comprebenditur. [...]
LEMNISCVS i. m. [ lhmni/skos2 ] Hesychio auctore, Syracusanum verbum est, quo stricta angustaque taenia significatur. [...]
LEMNISCATVS a, um. Adi. Lemnisco ornatus. [...]
LEMNOS i. f. [ *lh=mnos2 ] Insula, in Aegaeo mari. [...]
LEMNIAS, adis. s. LEMNIA c. Ouid. Epist. 6, 53 Lemniadesque viros, nimium quoque, vincere norunt.
LEMNIVS a, um. Adi. [ *lh/mnios2 ] Quod est ex Lemno. Turba Lemnia Ouid. in Ibin 398. Saxa Lemnia Id. Trist. 5, 1, 62.
LEMNIACVS a, um. [ *lhmniako\s2 ] Aliud Adi. Antra Lemniaca Stat. Silu. 3, 1, 132. Catenae Lemniacae Id. Theb. 3, 274.
LEMNICOLA ae. c. Incola Lemni Insulae. Ouid. Met. 2, 757 Lemnicolae stirpem contra data foedera vidit. sc. Erichthonium. Sie optimi codices; nonnulli autem legunt Lemniacam stirpem.
LEMONIA Tribus vid. TRIBVS.
LEMONIVM, siue LIMONIVM i. n. Herba, quam inter Verbascum et Quinquefolium ponit Plin. 25, 9 s. 61 [...]
LEMVNCVLVS pi/tulos2, skafi/dion Gloss. Lat. Gr.] pro Lembunculo vbi vid. it. LENIS et LENVNCVLVS n. 2 sub LENO.
LEMVRES um. m. [ *mormw=nes2 ] Laruae nocturnae et terrificationes imaginum et bestiarum, inquit Nonius 2, 513. [...]
page 57, image: s0057LEMVRIA orum. n. [ *mormw/nia ] Festum lemuribus sacrum. [...]
LEN
LENA [1] vid. LENO.
LENAEVS [1] i. m. [ *lhnai=os2 ] Scribitur cum diphthongo, quo nomine dictus est Bacchus, [ a)po\ tou= lhnou=, quod lacum significat: hoc est, vas in quo vuae exprimuntur. [...]
LENAEVS [2] a, um. Dona Lenaea, h. e. Bacchica; Vinum Stat. Silu. 4, 6, 80. Honorem Lenaeum libat Virg. Aen. 4, 207, i. Vinum. Latices Lenaei Id. Georg. 3, 510.
LENIS [1] is. m. Adi. Vasis genus, quod cum labellis iungunt Afranius et Laberius ap. Nonium 15, 13. [...]
LENIS [2] e. Adi. [ h)/pios2, proshnh\s2 ] Quod tactu nullam asperitatem habet, minus tamen, quam molle. [...]
LENITER Adu. [ h)pi/ws2 ] Moderate, suauiter. [...]
LENE Adu. [ proshnw=s2 ] Idem. Martial. 1, 50 [...]
LENIVSCVLOS vel leuiusculos versus ap. Plin. Ep. 1, 16 intruserat Catanaeus. Vera lectio est, vt ego arbitror; Inserit sane, sed data opera, mollibus lenibusque duriusculos.
LENITAS âtis. f. [ h)pio/ths2 ] Suauitas. Plin. 26, 8 [...]
LENITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LENITV=DO [LENITÛDO]] inis. f. [ prosh/neia ] Clementia, suauitas. Cic. Tusc. 5, 46 c. 16 [...]
LENÎMEN inis. n. [ kh/lhsis2 ] Ouid. Met. 11, 450 Addidit illis Hoc quoque lenimen, quo solo flexit amantem.
LENIMENTVM i. n. [ h)pi/asis2 ] Idem. Quod aliquid lenit et dulcorat. [...]
LENIO îui et ii, îtum, îre. [ h)pia/w, khle/w, khlai/nw ] Est lene facere eadem varietate, quam de nomine Lenis obseruauimus. [...]
page 58, image: s0058LENÎTVS a, um. Lepide lenitum reddere, pro Lenire. Plaut. Bacch. 5, 2, 31. Ouid. ex Pont. 1, 2, 151 Precibus lenito Caesare vestris. Dea Ouid. Met. 12, 35. Vulnus lenitum Idem ex Pont. 2, 3, 6.
LENO [1] ônis. m. [ pornobosko\s2, proagwgeu\s2 ] Alienae libidinis minister et Conciliator, qui ancillas meretrices domi suae alit, quaestus sui causa. [...]
LENA [2] ae. f. [ mastropo\s2 ] Lenas appellat Vlpianus de Ritu nupt. [...]
LENVLLVS [1] i. m. Dimin. [ mastro/pion ] Paruus leno. Plaut. Poen. 2, 1, 26 Ita vt occoepi dicere lenulle, de illa pugna, etc. Gloss. Isid. Lenullus, paruus Laecator.
LENVNCVLVS i. m. Aliud Dimin. [ mastropa/rion ] Plautus Poen. 5, 5, 7 [...]
LENVNCVLARII orum. Inscript. ap. Lindenbrog. ad Ammian. p. 9 et Vrsin. ad Caes. B. C. 2, 43.
LENONIVS a, um. Adi. [ mastro/peios2 ] Quod ad lenonem pertinet. [...]
LENONINVS a, um. Adferunt Plaut. Men. 1, 2, 49 Cauum lenoninum. Sed Gronou. legit Leonino.
LENONICE Adu. Lenonum more. Lamprid. in Commodo c. 15 Quae gladiatorie, quae lenonice faceret.
LENOCINIVM i. n. [ mastropei/a ] Opus, it. vitae ratio lenonis. [...]
LENOCINOR ari. [ mastropeu/w, proagwgeu/w ] Lenocinium facere. [...]
page 59, image: s0059LENOCINANS antis. Verba lenocinantia. Symmach. Epist. 9, 87 Ergo parce verbis lenocinantibus, et fuco oblitis, et ad gratiam comparatis.
LENOCINÂTOR, ôris. m. Tertull. adu. Marc. 1, 22 Gratiae lenocinator. pornobo/skos2, kallwpisth\s2 Gloss. Lat. Gr.
LENOCINAMENTVM i. n. Sidon. Epist. 7, 9 Pro omni gratiarum priuilegio, docoramento, lenocinamento.
LENO [2] âre. Lenocinari. Pareus Lex. Crit. p. 243. [...]
LENOSTRIS is. m. Idem quod Leno. Plaut. Poen. suppos. v. 20.
LENS [1] lendis. f. [ ko/nis2 ] Capitis animalculum, quod deinde in pediculum conuertitur. [...]
LENS [2] lentis. f. [ fakh\ ] Genus leguminis. [...]
LENTICVLA ae. f. Dimin. [ fa/kion ] Plin. 35, 11 [...]
LENTICVLVM i. n. Papias ait vasculum quadrangulum olearium in latere apertum, ex aere vel argento factum.
LENTICVLARIS e. Forma lenticulari ampulla olearia Apul. Florid. 2 p. 346. vid. LENTICVLA.
LENTICVLÂTVS a, um. Idem. Folia lenticulata Celsus.
LENTE, LENTESCO vid. LENTVS.
LENTÎGO inis. f. [ fako\s2 ] Macula subrufa, in facie ad lentis similitudinem. [...]
LENTIGINÔSVS a, um. Cuius facies lentigine maculosa est. Valer. Max. 1, 7, 6 extr. Praeualentem, flaui coloris, lentiginosi oris. [ fa/koyis2, lentiginosus, sparso ore Gloss. Vet.
LENTISCVM, i. n. siue LENTISCVS i. f. Arbor, quae mastichen gummi modo sudat, et est trifera. [...]
LENTISCINVS a, um. Adi. [ sxi/ninos2 ] Ex lentisco factum. Plin. 23, 2 Tunc addito lentiscino oleo.
LENTISCIFER era, erum. [ sxinofo/ros2 ] Ferens lentiscos: Linternum lentisciferum Ouid. Met. 15, 714.
LENTITIA, LENTITVDO, LENTO, âre. LENTOR, ôris. LENTVLVS Adi. vid. LENTVS.
LENTVLVS [1] i. m. Cognomen fult Corneliorum, inde illis inditum, quod lentem optime sererent. [...]
LENTVLITAS âtis. f. [ *lentulo/ths2 ] Fictum iocose nomen. Cic. Fam. 3, 7 [...]
LENTVS a, um. Adi. [ gli/sxros2, kampto\s2 ] Tener et flexibilis. [...]
page 60, image: s0060LENTVLVS [2] a, um. Adi. Dimin. Cic. Att. 16, 11 An existimas illum in isto genere lentulum aut restrictum? nemo est minus. De pecuniaria re, et soluendo aere alieno sermo est.
LENTE Adu. [ brade/ws2 ] Tarde et cunctanter. [...]
LENTITIA ae. f. [ kampto/ths2 ] Flexibilitas et mollitia. Plin. 16, 37 Aliae virgas sequacis ad vincturas lentitiae Pituitae lentitia Plin. 20, 7. Vulgus viscositatem vocat.
LENTITIES êi. f. Idem. Plumbi lentities Virg. in Aetna v. 542.
LENTITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LENTITV=DO [LENTITÛDO]] inis. f. [ braduth\s2 ] Tarditas. [...]
LENTOR, ôris. m. [ glisxro/ths2 ] Humor tenax et glutinosus. [...]
LENTO âre. [ ka/mptw ] Virg. Aen. 3, 384. [...]
LENTATVS a, um. Treb. Pollio in Claud. c. 6 [...]
LENTEO ui, êre. Esse lentum, molle ac tenerum. Lucil. Lentet opus, dixit ap. Diomed. Grammat. Vsitatius
LENTESCO ere. [ glisxrai/nomai ] Lentum, seu Tenerum ac molle fieri, vel glutinosum et tenax. [...]
page 61, image: s0061LENTIPES edis. Tardus pedibus. Auson. Epist. 21, 40. Spondeus ille lentipes ibat comes.
LENVLLVS [2], LENVNCVLVS vid. LENO.
LEO
LEO [1] leui, lêre. [ a)lei/fw ] Nunc in vsa non est: composita autem eius vsurpantur: vt, Deleo, Releo. [...]
LEO [2] ônis. m. [ le/wn, li\s2 ] Princeps quadrupedum animal, de quo locus classicus Plin. 8, 16. [...]
LEONÎNVS a, um. [ leo/nteios2 ] Quod ad leonem pertinet. [...]
LEONTICE es. f. Herba. Plin. 25, 11 Cacalia, siue leontice vocatur: semen margaritis minutis simile, dependens inter folia grandia. in montibus fere.
LEONTIOS i. Gemma. Plin. 37, 11 Sunt et a leonis pelle et pantherae nominatae, leontios, pardalios.
LEONTIVM i. Vrbs Siciliae mediterranea. Vnde
LEONTINVS a, um. Possess. Campus Leontinus Cic. Verr. 1, 47. et de Diuin. 1, 73.
LEONTOCARON i. n. [ leonto/karon ] Herba Polium. Apul. de Herb. cap. 57.
LEONTOPETALON i. n. [ leontope/talon ] Herbae, genus pedi leonis folia similia habentis. [...]
LEONTOPHONON i. n. [ leontofo/non [ Exiguus Vermis esse dicitur, nec alibi nascens, quam vbi leo gignitur: quo gustato statim expirat leo Plin. 8, 38.
LEONTOPODION i. n. [ leontopo/dion ] Plin. 26, 8. Herba haec amatoria est.
LEONTOSPERMON i. n. Eadem herba. Apul. de Herb. c. 7.
LEOPARDVS i. m. [ leopa/rdalis2 ] Animal ex leone et panthera natum, vel ex pardo et leaena: nigris maculis leoninam pellem distinguentibus, et iubis caret. [...]
LEP
LEPAS adis. f. Conchae genus. Plaut. Cas. 2, 8, 57 Emito sepiolas, lepadas etc. Vid. Rud. 2, 1, 8.
LEPIDIVM i. n. [ lepi/dion, i)bhri\s2 ] Herba. [...]
LEPIDÔTES ae. f. Gemma, quae squamas piscium imitatur. Plin. 37, 10.
LEPIDVS a, um. Adi. [ xari/eis2 ] In quo leporis est plurimum, inquit Donatus ad Ter. Andr. 5, 4 [...]
LEPIDE Adu. [ xarie/ntws2 ] Cum Gratia et lepore. Cic. Att. 2, 3 [...]
page 62, image: s0062LEPIDVLVS a, um. Dimin. Mart. Capella 6 p. 235 Infacetus et impar lepidulis. Satirae lepidulae Idem 8 p. 272.
LEPIDVLE Adu. Dimin. Plaut. Pseud. 1, 5, 15 Eam circumducam lepidule.
LEPIS idis. f. Squama aeris. Scribon. Largus Compos. 133. Plin. 34, 11. Cels. 8, 3.
LEPISTA, LEPESTA, LEPISTRA ae. f. Vasis nomen. [...]
LEPOR, ôris. m. [ xa/ris2, xarientismo\s2 ] quod et LEPOS ôris, dicitur, quemadmodum Honor et Honos: est Venustas, et voluptatis cuiusdam amoenitas, quae potissimum verbis fit. [...]
LEPORARIVM, LEPORINVS vid. LEPVS.
LEPRA ae. f. le/pra ] Morbus, qui squamis corpus opplet, quae [ lepi/des2 sunt Graecis, vndenomen. [...]
LEPRÔSVS a, um. Gloss. Vet. Leprosus, [ lepro/s2. Vid. Tertull. [...]
LEPTOMERICVS a, um. [ leptomeriko\s2 ] Quod minutas et tenues habet particulas, et vim adeo subtilem. Th. Priscian. de Diaeta c. 10 Acori radix virtutem habet leptomericam.
LEPTON i. n. [ le/pton ] Centaurii nomen, a tenuitate sic dicti. Plin. 25, 6.
LEPTOPHYLLON i. n. [ lepto/fullon ] Quaedam Tithymalli species, a tenuitate foliorum sic dicta. Plin. 26, 8. Artemisia leptophyllos Apul. de Herb. c. 12.
LEPTORAGES um. f. pl. lepto/rages2 ] Vuae acinos minutos habentes. Plin. 14, 1 Est illa naturae lasciuia, vt praegrandibus (acinis ) adhaereant parui, mites, et suauitate certantes: Leptoragas has vocant.
LEPTYNTICVS a, um. [ leptuntiko\s2 ] i. Attenuatorius. Th. Priscian. de Diaeta c. 10 Ceparum virtus leptyntica.
LEPVS oris. m. [ lagw\s2, lagwo\s2, ptw\c ] Animal auribus longis et pedum celeritate notum. [...]
LEPVSCVLVS i. m. Dimin. [ lagwi/dion ] Cic. Verr. 4, 47 [...]
LEPORÎNVS a, um. [ lagw=os2 ] Quod ex lepore est: vt Leporinus cinis Plin. 28, 11. Lac leporinum Varro de R. R. 2, 11. Lana leporina. Vlpian. in l. Si cui lana. §. lana legata. ff. de legat. 3.
page 63, image: s0063LEPORARIVM i. n. [ lagwtrofei=on ] Varro de R R. 3, 3 [...]
LER
LERIA orum. n. pl.Festo, Ornamenta tunicarum aurea. [...]
LERNA ae. f. [ *le/rnh ] Palus (forte etiam oppidum) Argolidis. [...]
LERNAEVS a, um. Adi. [ *lernai=os2 ] Palus Lernaea, vbi fuit hydra quinquaginta capitum, ab Hercule interfecta. [...]
LERNIFER era, erum. Adi. [ *lernhfo/ros2 ] Venenum Lerniferum legebatur Ouid. Epist. 9, 141. Sed Heinsius legit Letifero Eueno.
LES
LESBOS i. f. [ *le/sbos2 ] Insula in Aegaeo, Aeolicarum vrbium metropolis. Hinc
LESBIVS, [ *le/sbios2 ] et LESBÔVS a, um. Adi. Hor. Carm. 1, 1, 34 [...]
LESBIACVS a, um. Idem. Sidon. Epist. 9, 13 Iuncto Lesbiaco siue Anapaestico, genere carminis. Notum Lyricos e Lesbo fuisse Alcaeum Sapphonem, [...]
LESBIS idis. [ *lesbi\s2 ] Patronym. f. a loco. [...]
LESBIAS adis. f. Gemma Lesbi patriae nomen habens Plin. 37, 10.
LESSVS ûs. m. [ o)lofurmo\s2 ] Lugubris eiulatio. [...]
LESTRYGONES vid. LAESTRYGONES.
LET
LETHALIS, LETHALITER vid. LETHVM.
LETHARGVS i. m. [ lh/qargos2 ] Est Marcor et inexpugnabilis paene somni necessitas, inquit Cels. 3, 20 [...]
LETHARGIA ae. f. [ lh/qargos2 ] Idem. Plin. 24, 9 Semen instillatur in oleo decoctum capiti in lethargia et phrenesi.
LETHARGICVS [1] i. m. [ lhqargiko\s2 ] Qui lethargia laborat. [...]
LETHARGICVS [2] a, um. Adi. [ lhqargiko\s2 ] Plin. 20, 4 Gravedinem enim, morbumque lethargicum patitur.
LETHATVS vid. LETHVM.
LETHE es. f. [ *lh/qh ] Fluuius, quem apud inferos esse Poëtae tradiderunt, cuius latices si quis gustauerit, omnium praeteritarumrerum obliviscitur. [...]
LETHAEVS a, um. Adi. Lucan. 3, 28 [...]
LETHIFER [1] vid. mox LETHVM.
LETHVM, vel LETVM i. n. [ qa/natos2 ] Mors. [...]
page 64, image: s0064LETHÂLIS, vel LETALIS e. Mortiferum. [...]
LETALE Adu. Iam letale furens Stat. Theb. 12.
LETHALITER Adu. Plin. 11, 37 Oues quidem lethaliter circum renes concreto pingui.
LETHABILIS e. Idem quod Letalis. Ammian. 19, 4 Lues volucri velocitate letabilis.
LETHIFER [2], s. LETIFER era, erum. Adi. Quod infert mortem. [...]
LETHIFICVS, s. LETIFICVS a, um. Idem. Stat. Theb. 8, 2 Domus letificae. Al. Letiferae.
LETHO, vel LETO âre. Interficere, leto dare. Virg. in Culice 322. Rursus acerba fremunt, Paris hunc quod letat, etc.
LETHÂTVS a, um. Adi. Ouid. Met. 3, 55 De sociis Cadmi interemptis a serpente, Vt nemus intrauit, letataque corpora vidit, Victoremque supra spatiosi corporis hostem.
LETHVSA ae. f. Papauer soporiferum. Apul. de Herb. c. 53.
LEV
LEVAMEN, siue LEVAMENTVM, LEVATIO Vid. Leuo, in LEVIS.
LEVCA ae. f. Spatium, quo Galli terras siue itinera metiebantur, quale apud Persas Parasanga; apud Romanos Milliarium dicebatur. [...]
LEVCACANTHA ae. f. [ leuka/kanqa ] Herba in cacumine aculeum habens, radice cyperi, quae commanducata, dentium dolorem sedat Plin. 22, 16. Add. 21, 31. et 27, 12.
LEVCACHÂTES is. m. Gemma, quasi tu album Achatem dicas. Plin. 37, 10.
LEVCADIA, LEVCADIVS vid. mox LEVCAS.
LEVCANTHEMIS idis. f. Herba. [...]
LEVCANTHES is. f. Ita alii Parthenium vocant. Plin. 21, 30.
LEVCANTHVS i. m. [ leu/kanqos2 ] Herba. Apul. de Herb. c. 92.
LEVCARGILLION i. n. Plin. 17, 7 Leucargillion vocant candidum argillam, qua in Megarico argo vtuntur.
LEVCAS adis. f. [ *leuka\s2 ] Et LEVCADIA Petra, promontorium Epiri circa Ambraciam, in quo etiam LEVCADIVS Apollo, qui idem Actiacus, colitur. [...]
LEVCADIVS a, um. [ *leuka/dios2 ] Aqua Leucadia Ouid. Epist. 15, 180. Deus Leucadius Ouid. Trist. 5, 2, 76. et 3, 1, 42. Apollo. Vertex Leucadius Lucan. 5, 638. Vnda Leucadia Ouid. Epist. 15, 183.
LEVCASPIS idis. Adi. [ leuka/spis2 ] Candido scuto vsus. Liu. 44, 41 Secundam legionem L. Albinus consularis ducere aduersus leucaspidem phalangem iussus.
LEVCÂTES ae. f. [ *leuka/ths2 ] Mons, seu promontorium prope Sinum Ambracium in Epiro, mare intrans alias LEVCAS. [...]
LEVCE [ leu/kh ] Vitiliginis species. Vid. ALPHOS. it. herba Plin. 19, 5. et lapis Id. 27, 11. Nempe Albam significat.
LEVCEORON i. n. Herba eadem, quae et Leontopodion, de qua supra. Vid. Plin. 26, 8. Apul. de Herb. c. 7.
LEVCIPPIS idos. f. Epitheton Phoebes Leucippi filiae, quam amabat Castor. Propert. 1, 2, 15. Vid. Hygin. f. 80.
LEVCOCHRIVS a, um. Mustum Plin. 14, 8. alii leg. leucochrun.
LEVCOCHRYSOS [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LEVCOCHRY=SOS [LEUCOCHRÛSOS]] i. m. [ leuko/xrusos2 ] Gemma, quae fit chrysolitho interalbicante. Plin. 37, 9 et 10.
page 65, image: s0065LEVCOCOMVS a, um. [ leukoko/mos2 ] Albas comas habens. Punica mala leucocoma Plin. 13, 19.
LEVCOGAEA ae. f. Gemma. Plin. 37, 10.
LEVCOGRAPHIS idis. f. [ leukografi\s2 ] Lapis Aegyptiacus, a lacteo colore nominatus. Plin. 27, 11.
LEVCOGRAPHIA ae. f. [ leukografi/a ] Gemma, quae et Galactites. Plin. 37, 10.
LEVCOION i. n. [ leuko/i+on ] Alba s. Candida viola. [...]
LEVCON onis. m. [ *leu/kwn ] Rex Ponti, a fratre Oxilocho interfectus, quod cum eius vxore adulterii et incestus consuetudinem haberet. Ouid. in Ibin 310. Leucon etiam Ardeolae genas Plin. 10, 60 et 11, 37.
LEVCONIVM, siue LEVCONICVM i. n. [ gna/falon ] Tomentum dicitur. [...]
LEVCONOTOS i. m. [ leuko/notos2 ] Quasi candidus auster. Auson. Eidyll. 12, 8 Veliuolique maris constrator leuconotos libs.
LEVCOPHAEVS a, um. [ leuko/faios2 ] Color natiuus ex albo et nigro nomen trabens, [ leuko\n, album: [ faio\n, medium inter album et nigrum, i. fuscum et paene nigrum. [...]
LEVCOPAEÂTVS, siue LEVCOPHAEÂTVS a, um. [ leukofaiwto\s2 ] Leucophaeo colore indutus: cuiusmodi sunt Franciscani, Martial. 1, 97 [...]
LEVCOPHLEGMATIA ae. f. [ leukoflegmati/a ] Certa Hydropis species, qua tumores per totum corpus oriuntur. Vid. Cels. 3, 21.
LEVCOPHORVM i. n. [ leukoforo\n ] Glutinum auri. Plin. 35, 6 et 23, 3.
LEVCOPHTHALMOS i. m. Gemma. Plin. 37, 10 Leucophthalmos rutila alias, oculi speciem candidam, nigramque continet.
LEVCÔPIS idis. f. [ leukw=pis2 ] Albos oculos habens. Ita Graeci vocant Artemisiam ob flores albos. Apul. de Herb. c. 10.
LEVCOSTICTOS i. m. Lapis ab albis punctis nomen habens. Plin. 36, 7 Rubet porphyrites in eadem Aegypto: ex eo candidius interuenientibus punctis, leucostictos vocatur.
LEVCOTHEA ae. f. [ *leukoqe/a ] Aurora: quasi alba dea. Cic. Tusc. 1, 28 Quid Ino Cadmi filia, nonne Leucothea nominata a Graecis, Matuta habetur a nostris? Sic de Nat. Deor. 3, 39.
LEVCOTHOE es. f. [ *leukoqo/h ] Ouid. Met. 4, 468. [...]
LEVCOZOMVS a, um. [ leuko/zwmos2 ] Albo iure conditus. Pullus leucozomus Apic. 6, 9. Aliis est Leocozumus.
LEVCRION i. n. Herba, Cynoglossa. Apul. de Herb. c. 96.
LEVCROCVTA ae. f. Fera Indica. Plin. 8, 21. Solin. c. 55.
LEVCTRA, orum et LEVCTRA ae. [ *leu/ktra ] Solinus c. 12 §. 250 etiam Leuctras videtur vsurpasse. Oppidum est Boeotiae. De eo Cic. Tusc. 1, 110. et Off. 1, 61.
LEVCTRICVS a, um. Adi. [ *leuktriko\s2 ] Cic. Tusc. 1, 110. [...]
LEVENNA ae. m. Homo leuenna Laber. ap. Gell. 16, 7 i. leuis.
LEVI [1] Praeteritum a Leo, les. Vid. suo loco.
LEVI [2] m. Erat tertius Iacobi filius ex Lea. Genes. c. 29. Hinc
LEVITA, vel LEVITES ae. m. Qui est ex familia Leui: Huic rerum sacrarum administratio tradita. [...]
LEVITICVS [1] a, um. Genus Leuiticum Vulg. Interpr. Deut. 17, 9. Stirps Leuitica Id. Ios. 3, 3.
LEVITICVS [2] i. m. Liber tertius Mosis Isidor. 6, 2. Conf. Tertul. aduers. Gnostic. c. 2. et aduers. Marc. 4, 23.
LEVITONARIVM i. n. Colobium sine manicis Isidor. Gloss.
LEVIATHAN anis. m. Bellua marina. Iob c. 40 et 41. Vid. Bochart. Hieroz. 2, 5, 16.
LEVICOMIS, LEVICVLVS vid. LEVIS.
LEVIDENSVS, a, um. An LEVIDENSIS e. legitur Cic. Fam. 9, 12 [...]
LEVIFACIO, LEVIFIDVS, LEVISOMNVS vid. post LEVIS.
LEVIGO vid. Laeuigo sub LAEVIS.
LEVIPES edis. Adi. [ e)lafro/pous2 ] Celer et pedibus leuis. [...]
page 66, image: s0066LEVIR iri. m. [ dah\r ] Fest. Leuir, est Vxoris meae frater. [...]
LÊVIS Penult. longa, vid. LAEVIS.
LEVIS e. [ kou=fos2, e)lafro\s2 ] Quod sine pondere est, et in lance librae positum ascendit, leuatur etc. [...]
LEVICVLVS a, um. Dimin. [ u(po/kouros2 ] Cic. Tusc. 5, 105 c. 36 [...]
LEVIVSCVLVS ap. Plin. ep. 1, 16, 5 legit Catanaeus cum scquacibus. Sed leg. Lenibusque.
LEVITAS âtis. f. [ koufo/ths2, e)lafro/ths2 ] De Re, quae sine pondere est, dicitur. [...]
LEVITER Adu. [ kou/fws2, r(i/mfa ] Sine pondere: Sed plerumque ad animum et mores transfertur. [...]
page 67, image: s0067LEVICOMIS, e. vel LEVICOMVS a, um. Fulgent. Mythol. 1.
LEVIFACIO ere. koufisqh=nai poiw= Gloss. Gr. Lat. Gloss. Lat. Gr. Leuefecit, [ e)couqe/nhsen.
LEVIFIDVS a, um. Adi. [ koufo/pistos2 ] Qui leui fide vel leuiter fidus est. Plaut. Pers. 2, 3, 61 Omnes sunt lenae leuifidae. Penultima corripitur, vt in Perfidus.
LEVISOMNVS a, um. [ koufo/u+pnos2 ] Quod leui somno est: elegans canum epitheton, qui leui somno premuntur. Lucret. 5, 862 Et leuisomna canum fido cum pectore cordat.
LEVO âre. [ ai)/rw, a)ei/rw ] In altum tollere, veluti leue quiddam. [...]
page 68, image: s0068LEVANS antis. Hor. Epist. 2, 1, 140 [...]
LEVÂTVS a, um. Partic. [ a)rqei\s2 ] Liu. 21, 58 [...]
LEVATIO ônis. f. [ kou/fisis2 ] Onerum facere leuationes Vitruu. 10, 8. [...]
LEVÂMEN inis. n. [ koufismo\s2 ] Quod leuat et minuit, aut tolerabilius malum aliquod facit, siue Consolatio. [...]
LEVAMENTVM i. n. [ kou/fisma ] Idem. Cic. de Fin. 5, 53 c. 19 [...]
LEVÂTOR, ôris. m. Qui rem aliquam leuat, quam non debet. Petron. c. 140 [...]
LEVABILIS e. Cael. Aurel. Acut. 3, 7 Leuabilis et possibilis motus.
LEVAMENTARIVS i. m. Qui leuat naues. Theod. Cod. 13, 4 Si nauicularius originalis leuamentarius fuerit.
LEVANA ae. f. Dea, quae pueris de terra leuandis praeest, vid. Augustin. de Ciu. Dei 4, 11. Turneb. Aduers. 4, 15. Rosini Antiquitat. Rom. 2, 19.
LEVOR, LEVVS vid. LAEVOR, LAEVVS.
LEVSON i. n. Medulla in abiete. Plin. 16, 39.
LEX
LEX lêgis. f. [ no/mos2, qesmo\s2 ] Est formula, ad quam agendum aliquid vel efficiendum est, ac primum quidem verbis concepta, vnde etiam, nempe a Graeco [ le/gein, dicta videtur: deinde vero latius etiam patet, et denotat, quidquid id est, ad quod agitur aliquid perficiturue, in quantum illud formulae, praescriptiue rationem habet, licet verbis enunciatum non cogitemus. [...]
page 72, image: s0072LEGISDOCTOR, ôris. m. Vulgat. Act. 5, 34. Sed rectius in duas voces diuiditur.
LEGISLÂTOR, ôris. m. [ nomoqe/ths2, nomopoio\s2 ] Qui etiam Legumlator dicitur, et melius separatim Lator legum vel legis. [...]
LEGISLATIO vid. Latio in FERO.
LEGISPERITVS i. m. Vulg. Interp. Luc. 7, 30.
LEGICREPA ae. m. nomodi/fas2 Gloss. Lat. Gr.] Qui leges crepat. Laudatur Varro Atacinus apud Fulgent. Legicrepae tundunt, latrant fora, elassica turbant.
LEGIFER [2] era, erum. Adi. [ nomofo/ros2 ] Idem. Virg. Aen. 4, 58 [...]
LEGIRVPA ae. m. [ para/nomos2 ] Qui legem rumpit et violat. Plaut. Pseud. 1, 3, 19. et Pers. 1, 2, 16.
LEGIRVPIO ônis. m. [ nomokla/sths2 ] Idem. Plaut. Rud. 3, 4, 4,
LEGIRVPVS a, um. Adi. Prudent. Harmatig. v. 238 Omnia legirupis quassantia viribus orbem.
LEGVLEIVS [2], siue LEGVLEVS i. m. [ nomiki/smos2 ] Qui legum studia sectatur. [...]
LEGITIMVS a, um. Adi. [ no/mimos2, e)/nnomos2, gnh/sios2 ] Aequum, iustum, conueniens legibus, vel definitum lege. [...]
LEGITIMA ôrum. n. pl. Ceremoniae, quae in publicis iudiciis obseruantur. [...]
LEGITIME Adu. Cic. Off. 1, 13 c. 4 Iuste et legitime imperanti. Nubere legitime Iuuen. 10, 338.
LEGITIMATIO ônis. f. Actio, qua liberi naturales fiunt legitimi. Nouell. Collat. 7.
LEGÂLIS e. [ nomiko\s2 ] Quod ad legem pertinet. [...]
LEGALITER Adu. Legaliter prouocare Cassiodor. Epist. 4, 37.
LEXIPYRETVS c. [ o( kai\ h( lhcipu/retos2 ] Medicamentum, quod febrim cessare facit, vel ardorem adeo atque inflammationem. [...]
LEXIPYREXIA ae. f. [ lhcipureci/a ] Marcell. Emp. c. 20 Sanare lexipyrexias.
LEXIS eos. f. [ le/cis2 ] Dictio. Cic. de Orat. 3, 169 c. 43 [...]
LEXICON i. n. [ leciko\n ] Vocabularium, Dictionarium.
LEXIDION i. n. Gell. 18, 7 Glossaria namque colligitis, et lexidia, i. voculas rariores, obsoletas, quae grammaticum desiderant.
LIB
LIBA ae. f. Quarta pars hin. Vulg. Interp. Leuit. 23, 13 Liba vini.
LIBADIVM i. n. Herbae genus, quae nostris vulgo Centaurion minus appellatur. Plin. 25, 6.
LIBAMEN, LIBAMENTVM, LIBARIVS, LIBATIO vid. LIBO, âre.
page 73, image: s0073LIBANIOS Adi. De odore vuae vel turis: vid. Plin. 14, 18.
LIBANITIS idis. f. Polium vocatur apud Apul. de Herb. c. 57.
LIBANOCHNES is. f. Gemma, quae turis similitudinem ostendit, sed succum mellis. Plin. 37, 10. Quo loco legitur a quibusdam Libanochros; et ita legitur in Edit. Harduin.
LIBANÔTIS idis. f. [ libanwti\s2 ] Herba odorem turis reddens, quae putatur a nostris, rosmarinus dicitur. Plin. 19, 12. 20, 16. 21, 10, 26, 8. Apul. de Herb. c. 79 et 106.
LIBANOTVS i. m. Ventus flans inter Liba, id est Africum et Notum. Plin. 2, 47.
LIBANVS [1] i. m. [ *li/banos2 ] Mons inter Arabes et Phoenices, excelsas arbores habens. Libanus etiam Arbor est, quae tus producit, tam masculini quam femin. generis. Vnde pro ture accipitur, quod et Libanum dicitur.
LIBANVS [2] a, um. Adi. Libana cedrus Sedul. 4, 55.
LIBELLA [1] vid. LIBRA.
LIBELLVS [1] vid. LIBER, libri.
LIBENS, LIBENTER, LIBENTIA vid. LIBET.
LIBENTÎNA ae. f. Dea Venus, seu Proserpina. Vid. Cic. de Nat. Deor. 2, 61. Varr. de L. L. 5, 6. Augustin. de C. D. 4, 8.
LÎBER [1] eri. m. [ *ba/kxos2, *dio/nusos2 ] Dicitur Bacchus, multos autem fuisse Liberos, siue Bacchos, Diodorus scribit. [...]
LIBERALIA ôrum. n. [ *dionu/sia ] Dies Libero sacer, quo togae pueris dabantur XVI Kalend. April. Ouid. Fast. 3, 713. Cic. Fam. 12, 25 Liberalibus literas accepi tuas.
LÎBER [2] era, erum. [ e)leu/qeros2 ] non modo seruo opponitur, sed vnicuique, qui non potest, vel quacunque de causa non audet, quod vult dicere aut facere: itemque passiue liberum est, in quo aliquis non impeditur, qui nullius habito respectu, quod sentit, dicit et facit. [...]
page 74, image: s0074LIBERE Adu. [ e)leuqe/rws2, e)kpodw\n ] Solute, sine obstaculo, vel inter no vel externo. [...]
LIBERTAS âtis. f. [ e)leuqeri/a, a)/deia ] Opponitur Seruituti, Coactioni, Metui, Impedimentis, Regno, in quantum his rebus efficitur, vt non agamus, quod lubet Cic. in Parad. 5 [...]
page 75, image: s0075LIBERÂLIS [1] e. Adi. [ e)leuqe/rios2 ] Nomen latissimi vsus significans quidquid liberum et ingenuum decet, ad liberum pertinet, liberum et honestum indicat. [...]
LIBERALITAS âtis. f. [ e)leuqerio/ths2, dayi/leia ] Virtus hominis liberalis, quae non semper in dando inest, quamquam sollemnis admodum est illa notio; sed in animo magno quam plurimos beneficio quocunque deuincire parati et studentis. [...]
LIBERALITER Adu. [ e)leuqeri/ws2, filoti/mws2 ] More hominis liberalis, vt Large, abundanter, cui contrarium est Parce: Cic. Verr. 3, 204 c. 88 [...]
page 76, image: s0076LIBERI orum. m. [ pai=des2, te/kna ] Filii dicuntur et filiae numero plurali, diciturque in plurali ctiam de vno filio filiaue. [...]
LIBERÂLIS [2] e. Adi. Ad liberos pertinens. Liberalia nomina Varro de L. L. 7, 18 extr. eadem videntur ac gentilia, quae aparentibus in liberos transeunt.
LIBERTVS i. m. [ a)peleu/qeros2 ] cuius correlatiuum est Patronus; Is est, qui quum esset seruus, factus est liber. [...]
LIBERTA ae. f. Suet. Aug. c. 65 [...]
LIBERTÎNVS [1] i. m. [ a)peleuqeriko\s2 ] dicitur, qui ex iusta seruitute manumissus est: et habet correlatiuum Ingenuus. [...]
page 77, image: s0077LIBERTÎNVS [2] a, um. Pater libertinus Hor. Serm. 1, 6, 6, et 45 [...]
LIBERTINITAS âtis. f. in l. Iuxta. [...]
LIBERTINIVM i. n. Idem. Calpurn. Decl. 14 Ego postulo tenue libertinium, quod vix sufficit istius funeri.
LIBERO âre. [ e)leuqero/w, a)palla/tto, r(u/omai, e)ru/omai ] Liberum facere, quod in Seruo est Manumittere, Cum iis, quos nuper Manumissos liberauerant Caes. B. C. 3, 9. [...]
LIBERÂTVS a, um. Plin. 22, 4 [...]
LIBERÂTOR, ôris. m. [ r(u/sths2 ] Qui aliquem liberat. [...]
LIBERATIO ônis. f. Cic. Q. Frat. 1, 1, 2 [...]
LIBER bri. m. [ floio\s2 ] Pars corticis interior, quae ligno adhaeret. [...]
page 78, image: s0078LIBELLVS [2] i. m. Dimin. [ bibli/on, gramma/tion, de/ltos2, pukti\s2 ] Non modo liber paruus est, sed vnumquodque paruum scriptum, etiamsi vnius folii, Fabellae, paginaeue sit, et paucorum adeo versuum, vt Cic. pro Arch. 25 c. 10 [...]
page 79, image: s0079LIBELLVLVS i. m. Dimin. Mart. Capell. 3 p. 71 Quantum solo inditum libellulo.
LIBELLATICVS Quis esset in veteri Ecclesia, vt intelligatur, satis erit posuisse vnum locum Cypriani Epist. 55 [...]
LIBELLENSIS is. m. Qui libellis praeest aut suscipiendis aut recitandis. l. 32. Cod. de Appell.
LIBELLÂRIS e. Sidon. Epist. 9, 11 Opus libellare conficere.
LIBELLARIVM i. n. Cista vel capsa, in qua conditi seruantur libelli. Cic. pro Milon. 33 c. 12 Exhibe libellarium illud. Sic Pareus Lex. Crit. b. v. Alii legunt Librarium.
LIBELLIO ônis. m. Minutus paruorum librorum institor, qui et Librariolus dici possit. [...]
LIBRARIVS [1] i. m. [ bibliogra/fos2 ] Qui libros transscribit. [...]
LIBRARIOLVS i. m. Dimin. [ bibliografu/llion ] Pro Seruulo a manu. [...]
LIBRARIVS [2] a, um. Adi. [ grafiko\s2 ] Quod ad libros pertinet. [...]
LIBRARIVM i. n. Cista, in qua seruantur libri. Cic. in Orat. pro Milon. 33 c. 12 Exhibe quaeso, Sex. Clodi, exhibe librarium illud legum vestrarum, quod te aiunt eripuisse e domo. Alii legunt Libellarium.
LIBRARIA [1] ae. f. [ biblioqh/kh ] Locus, in quo reponuntur libri. Graece Bibliotheca. Gell. 5, 4 Apud Sigillaria forte in libraria ego et Iulius Paullus Poeta, vir memoria nostra doctissimus, consederamus.
LIBRARIVS [3] a Libra, vid. LIBRA.
LIBRICOLA ae. m. Sarisb. in Carm. Nummipetae cum libritolis nequeunt simul esse.
page 80, image: s0080LIBRIGER era, erum. Qui libros portat. Paullin. Nolanus Epist. 28, (9) 4 Postulasti per eundem librigerum, etc.
LIBET, s. LVBET (quod conf. ) libuit vel libitum est. [...]
LIBENS, s. LVBENS quod conf. entis. [ a)/smenos2 ] Volens, facilis. ect.
LIBENTIA ae. f. [ h(dupa/qeia ] Voluptas, gratia. Gell. 15, 2 Cui libentiae gratiaeque omnes conuiuiorum incognitae sint. i. Complacentiae, voluptates, quasi libidines quaedam decentes.
LIBENTER Adu. [ a)sme/nws2, h(de/ws2 ] Aequo animo. [...]
LIBENTINA ae. f. Dea libidinis, Venus. Augustin. de Ciu. Dei 4, 8 Libentinae nomen a libidine. Conf. Varr. de L. L. 5, 6. Arnob. p. 132.
LIBITVM, s. LVBITVM, i. n. Et LIBITVS s. LVBITVS ûs. m. Sic vulgo dicitur pro lubitu, ad libitum. [...]
LIBIDO, s. LVBIDO quod conf. inis. f. [ e)piqumi/a, lagnei/a ] Est (auctore Donato ad Hec. 2, 2, 3) quaelibet Voluntas temere suscepta. [...]
page 81, image: s0081LIBIDINEVS a, um. pro libidinosus, Cathol.
LIBIDINOSVS a, um. Adi. [ a)selgh\s2, a)ko/lastos2, a)frodisiastiko\s2 ] Qui in libidinem propensus est. [...]
LIBIDINÔSE Adu. [ a)kola/stws2 ] Appetenter. [...]
LIBIDINOR âri. [ a)kolastai/nw ] Libidinose se gerere. [...]
LIBIDINITAS atis. f. Libido. Libidinitate labitur Laber. ap. Non. 8, 61.
LIBÊTHRVS i. m. [ *li/bhqron ] Videtur esse Mons Macedoniae habens ad radicem Pimpleam fontem. [...]
LIBETHRIDES um. f. pl. Musae, nymphae. Virg. Ecl. 7, 21 Nymphae, noster amor, Libethrides.
LIBIDINOSVS, LIBIDO vid. LIBET.
LIBITÎNA ae. f. Dea est, quam alii Proserpinam, alii Venerem dicunt: in cuius templo vendebantur et locabantur ea, quae ad sepulturam pertinent, vt docet Plutarchus in Problematis 23. [...]
LIBITINARIVS i. m. e)ntafiasth\s2 Gloss. Lat. Gr. e)ntafiopw/lhs2, nekroqa/pths2 Gloss. Gr. Lat.] Qui Libitinae praeest, seu qui conducit funera, aut qui curam sepeliendorum cadauerum habet. [...]
LIBITINENSIS e. Ad libitinam spectans; Porta libitinensis, per quam ex Amphitheatro cadauera interfectorum gladiatorum efferrebantur Lamprid. Commodo c. 16.
LIBITONARIVM vid. LEVITONARIVM.
LÎBO âre. [ lei/bw, spe/ndw ] Est Leuiter degustare, et quasi Primis labris attingere. [...]
page 82, image: s0082LIBANS antis. Virg. Georg. 2, 529 Te libans, Lenaee, vocat, etc. Carchesia libans Id. Aen. 5, 77.
LIBÂTVS a, um. Partic. [ speisqei\s2 ] Quasi decerptus siue excerptus. [...]
LIBÂMEN, înis. n. [ spondh\ ] LIBAMENTVM, i. n. et LIBATIO onis. f. pro eodem sumuntur: significantque Quidquid in sacris libatur. [...]
LIBATIO ônis. f. [ loibh\ ] Sacrisicatio, vel ea deguslatio, quae in sacrificiis DIs offerri videbatur. [...]
LIBÂTOR, ôris. m. Apud Augustinum.
LIBATORIVM i. n. Crater, quo funditur libamen in sacris 3 Esdr. 2, 13. et 1 Maccab. 1, 23.
LÎBVM i. n. [ yaisto\s2 ] Genus dulciarii cibi ex farre, et melle, et oleo: sic dictum, quod libandi causa fiat. [...]
LIBVS i. m. Idem. Nigid. de Diis: Deinde surgat, faciat libos quatuor, et intra libos duos a dextra, et duos deuexos Nonius 3, 127.
LIBACVNCVLVS i. m. Dimin. Paruum libum. Tertull. de Spectac. c. 27 Stillicidium mellis de libacunculo venenato. Sed fluctuat lectio: Ranunculo dedit Rigalt. et Prior. Lucunculo al.
LIBARIVS i. m. Qui liba vendit. Senec. Epist. 56 Iam libarii varias exclamationes, etc.
LIBITO âre. Frequent. Cic. Fam. 3, 8 Etsi de tua prolixa, beneficaque natura libitauit aliquid, etc. Alii legunt Limauit; alii Limitauit, vid. Parei Lex. Crit. p. 673.
LIBONOTVS i. m. Ventus flans inter Africum s. Liba et Notum. Plin. 2, 47.
LIBRA ae. f. [ li/tra, staqmo\s2, zugo\s2 ] Quae et As, et Mina seu Mna, modus Ponderis, qui duodecim constat vnciis. [...]
page 83, image: s0083LIBELLA [2] ae. f. Dimin. Nummulus argenteus, qui et As dicitur, decima pars denarii. [...]
LIBRÂLIS e. Adi. [ litrai=os2 ] Quod est vnius librae. [...]
LIBRARIVS [4] a, um. Adi. [ litrai=os2 ] Idem. Caementum de silice frangatur, ne grauius quam librarium Vitruu. l. 8. extr. [...]
LIBRARIA [2] ae. f. Fabrett. Inscript. p. 211. [...]
LIBRÎLE is. n. r(oph\ Onomast. Vet.] Scapus librae, inquit Festus. [...]
LBRIPENS endis. m. zugosta/ths2 Gloss. Lat. Gr.] Qui libram aeneam teneat, qui appellatur libripens Caius ICtus ap. Prisc. l. 6 extr. [...]
LIBRO âre. [ staqmi/zw, staqma/omai, talanteu/w ] Ponderare, trutinare, libra seu ponderali, siue illa altera aquaria, aestimare, et examinare. [...]
LIBRÂTVS a, um. Terra librata ponderibus Cic. Tusc. 5, 69
page 84, image: s0084c. 24. [...]
LIBRATIO ônis. f. Librandi actus. Vitruu. 8, 6 Qui Archimedis libros legit, dicet, non posse fieri veram ex aqua librationem. Diuina libratio Minut. Felix c. 17.
LIBRATVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LIBRATV=RA [LIBRATÛRA]] ae. f. Idem. Veget. de Re Vet. 2, 22 pr. [...]
LIBRÂTOR, ôris. m. [ staqmhth\s2 ] Qui peritiam habet librandi aquam ad libellam. [...]
LIBRÂMEN inis. n. Actus librandi, i. ponderandi, v. g. Adhibere iudicii libramen Claud. Mamert. 3, 13. [...]
LIBRAMENTVM i. n. i)sor)r(opi/a Gloss. Lat. Gr.] Aequamentum. [...]
LIBS Libis. m. [ *li\y ] Ventus ex Africa s. Libya spirans. [...]
LIBVM vid. LIBO, âre.
LIBVRNIA ae. f. [ *libourni/a ] Regio inter Illyriam et Dalmatiam, seu (vt quidam aiunt) Pars Dalmatiae, in qua sunt Salonae vrbs insignis, cuius populi LIBVRNI [ *li/bournoi ] vocitati sunt, de quibus Lucanus 4, 530 [...]
LIBVRNVS [1] i. m. [ libournai=os2 ] Qui est ex Liburnia. [...]
LIBVRNVS [2] a, um. Adi. [ libourniko\s2 ] Terra Liburna Lucan. 8, 38.
LIBVRNICVS a, um. Idem. Insulae Liburnicae Plin. 3, 26.
LIBVRNA, et LIBVRNICA ae. f. [ liburi\s2 ] Subaud. nauis. [...]
LIBYA, ae. et LIBYE es. f. [ *libu/h ] Africa: quod inde Libs ventus flare soleat: seu quod pluuiae indigeat propter nimiam siccitatem, [ a)po\ tou= lei/pein. [...]
LIBYS, yos. m. et LIBYSSA ae. f. mulier, [ li/bus2 ] quod ex Libya est. Virg. Ciri 440 Nec Libys Assyrio sternatur lectulus ostro. Noti Lectuli Punici. Arena Libyssa Catul. 7, 3.
LIBYSSÎNVS a, um. Adi. [ libussi=nos2 ] Martianus Capella, Graui ac Libyssino calore exustus. Montes Libyssini Catul. 58, 1. Voss. rectius edidit Libystini.
LIBYSTIS idis. f. [ *libusti\s2 ] Patronym. Virg. Aen. 5, 37 Pelle Libystidis vrsae, vid. Lips. Elect. 2, 4. Salmas. in Solin. p. 220. Voss. de Idol. 3, 52 p. 503.
LIBYSTICVM i. n. [ libustiko\n ] Herba ap. Veget. Mulom. 3, 52, 3. Al. Ligusticum.
LIBYCVS a, um. Adi. [ libuko\s2 ] Libycum mare. [...]
LIC
LICA ae. m. [ *li/xas2 ] Nomen viri, qui Herculem secutus est, auctore Festo. [...]
LICAMBES vid. LYCAMBES.
LICENTER, LICENTIA, LICENTIOSVS vid. LICET.
LICEO Quae ad hoc verbum personale referri posse videntur, ea damus mox in LICET n. 2.
page 85, image: s0085LICEOR licitus sum, êri. [ a)ntwnou=mai ] Significat offerre pretium pro re venali, et sic rogare, quo pretio liceat eam auferre. [...]
LICENS [1] entis. Pretium offerens pro aliqua re. Caes. Bell. Gall. 1, 18 Illo licente, contra liceri audeat nemo.
LICITOR âri. [ pleisthria/zomai ] Frequent. a Liceor, pretium saepe promittere, augere, quae auctio est. [...]
LICITANS antis. Partic. [ a)ntwnou/menos2 ] Caius in l. Locatio. [...]
LICITATIO ônis. f. [ a)ntw/nhsis2 ] Auctio. [...]
LICITÂTOR, ôris. m. [ a)ntwnhth\s2 ] Qui pretium auget. [...]
LICERIVM i. n. Vrbs Aquitaniae. Hinc
LICERIANVS a, um. Adi. Pira Liceriana Plin. 15, 15.
LICET [1] licuit, êre. Impers. [ e)/cesti, e)nde/xetai ] Vim verbi huius explicat Cic. Tusc. 5, 55 c. 19 [...]
LICITVM est. [ a)fei=tai ] Idem quod licet. [...]
page 86, image: s0086LICET [2] [ e)/stw ] Adu. vel Coniunct. concedentis, vocant: Sed non exuit naturam verbi. e. g. Virg. Aen. 6, 400 [...]
LICITVS a um. Adi. Negotiatio licita Vlpian. in l. 2 D. De iure patrio. Licitae acies, vid. ACIES.
LICITVRVM [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LICITV=RVM [LICITÛRUM]] est. [ e)ceso/menon ] Cic. Att. 2, 1 Quod nihilo magis ei liciturum esset plebeio Remp. perdere, quam similibus eius me COS. patritiis esset licitum. i. licitum futurum.
LICITO Adu. Solin. c. 16 (11) Aedes numinis praeterquam nudus vestigia nullus licito ingreditur.
LICITE Adu. Idem. Licite vsurpare Oros. 6, 10.
LICENS [2] entis. Qui sibi licere, rebus et facto indicat. [...]
LICENTER Adu. [ a)dew=s2 ] Fere excessum libertatis notat. [...]
LICENTIA ae. f. [ e)cousi/a, a)/deia ] Impunita facultas loquendi, vel agendi quaecunque placent, et raro aliter, quam in malam partem pro excessu quodam libertatis, et impunitate peccandi accipitur. [...]
LICENTIATVS i. m. Honoris hodie vocabulum, i. Designatus, vt licentiam habeat ad consequendam dignitatem supremi tituli. [...]
LICENTIÔSVS a, um. Adi. [ e)cousiastiko\s2 ] Laudatur, non recte, puto, Tacit. [...]
LICENTIOSE Adu. vnde Licentiosius Petr. c. 140. sed incerta lectione.
LICHANOS i. m. [ lixano\s2 ] Phthongorum mobilium vnus, apud Vitruu. 5, 4.
LICHEN, ênis. m. vel LICHÊNE es. f. [ leixh\n ] Morbi genus, quod Latini Mentagram vocant, quod a mento incipiat. [...]
page 87, image: s0087LICINIO, LACINIO âre. Vt ventus adhaerens pressule, membrorum voluptatem graphice liciniaret Apul. Met. 10 p. 254, 11. [...]
LICINIVM i. n. Vestis nomen apud Isidor. 19, 22 [...]
LICINIVS [1] nomen gentis Romanae latissime per Crassos, Lucullos, Muraenas, Neruas, Stolones etc. fusae. [...]
LICINIVS [2] a, um. Adi. Lex Licinia Cic. pro Planc. 36. Atria Licinia Id. pro Quint. 12. Oliua Colum. 12, 49 et 52. it. Pallad. Febr. 18. Stagna Licinia Stat. Theb. 4, 744.
LICINIANVS a, um. Domus Liciniana Cic. Quint. Fratr. 2, 3. Olea Liciniana Cato de R. R. 6.
LICINVS a, um. Boum epitheton esse docet Seruius ad Georg. 3, 55 [...]
LICIVM, et LICIA ôrum. n. [ mi/tos2 ] Fila sunt, quibus in telis textrices implicant tramas staminis, quorum ope distrahi eae possunt, et subtemen radio immitti. [...]
page 88, image: s0088LICIATVS a, um. Augustin. de Ciu, Dei 22, 14 [...]
LICIATORIVM i. n. Lignum, in quo licium inuoluitur. Vulg. Interpr. 1 Sam. 17, 7.
LICITATIO, LICITATOR, LICITOR vid. LICEO.
LICITO, Adu. LICITVM est, LICITVRVM est, LICITVS vid. LICET.
LICTOR, ôris. m. [ r(abdou=xos2, r(abdofo/ros2, dh/mios2 ] Lictores erant ministri maiorum magistratuum, liberi homines, ciuesque adeo Romani, qui fasces praeferrent virgarum, et his illigatas secures, quibus ad imperium magistratus vterentur. [...]
LICTORIVS a, um. Adi. [ r(abqouxiko\s2 ] Quod ad lictorem pertinet. [...]
LID
LIDVNA ae. f. Recessus maris, olim Salacia. Marcell. Empir. c. 25 Liduna ante prandium.
LIE
LIEN, ênis. vel LIÊNIS is. m. [ splh\n ] Splen etiam dicitur sedes risus et tristitiae. [...]
LIENÔSVS a, um. Adi. [ splhniko\s2 ] Qui liene laborat. [...]
LIENICVS a, um. [ splhnw/dhs2 ] Idem quod Lienosus. Plin. 29, 3 Sic et lienicis. Harduinus legit Lientericis.
LIENTERIA ae. f. leienteri/a ] Intestinorum laeuitas, inquit Festus. Celsus 2, 1 His etiam laeuitas intestinorum, quae [ leienteri/a vocatur. Pluscula de illa 2. 18.
LIENTERICVS a, um. Apud Plin. 29, 3 vt Harduinus restituit. Vid. notas et emendationes eius ad l. c. n. 15 p. 718.
LIG
LIGAMEN vid. LIGO, are.
LIGARIVS i. m. Familiae Romanae nomen, e qua Quintus ille, pro quo habuit Orationem apud Caesarem Cicero. Hinc
LIGARIANVS a, um. Adi. [ *ligariano\s2 ] Cic. Att. 13, 12 Ligarianam, vt video, praeclare auctoritas tua commendauit. Subintelligit Orationem, quam pro Ligario habuit.
LIGATVRA, LIGATVS vid. LIGO, âre.
page 89, image: s0089LIGEA ae. f. Nymphae nomen apud Virg. Georg. 4, 336, quasi tu Argutam dicas. Haec enim est [ ligei=a.
LIGELLVM [1] vid. LIGO, âre.
LIGER [1] eri. m. Viri proprium. Virg. Aen. 10, 584 Dicta volant Ligeri, sed non et Troïus heros Dicta parat contra. Add. Id. 9, 571.
LIGER [2] eris. m. [ *li/geir ] Galliae fluuius, qui et Ligeris in nominatiuo dicitur. [...]
LIGNVM i. n. [ cu/lon, ka/lon ] a Legendo, inquit Varro 5, 7 [...]
LIGNEVS a, um. Adi. [ cu/linos2 ] Quod ex ligno est. Plaut. Poen. 3, 6, 28 [...]
LIGNEOLVS a, um. Adi. Dimin. Cic. Q. Frat. 3, 7 [...]
LIGNARIVS [1] a, um. Adi. Quod ad lignum pertinet: vt, Faber lignarius. Negotiatio lignaria Capitolin. Pertin. 1.
LIGNARIVS [2] i. m. Substant. culoko/pos2, o( ko/ptwn cu/la Gloss. Lat. Gr. Qui lignatum it. Liu. 35, 41 Et iidem porticum extra portam Trigeminam inter lignarios fecerunt.
LIGNÔSVS a, um. Adi. [ culw/dhs2 ] i. Instar ligni durum. Plin. 12, 7 Arbor radice lata, lignosaque. Lignosiore Callo induruit Id. 16, 36. MS. tamen habet limosiore.
LIGNOR âri. Dep. [ culi/zomai ] Ad ferenda ligna ire. Plaut. Capt. 3, 4, 115 [...]
LIGNATIO ônis. f. [ culismo\s2 ] Lignorum desectio, vel deportatio. [...]
LIGNÂTOR, ôris. m. [ culeu\s2 ] Miles, qui lignatur. Pabulatores et lignatores tueri Liu. 41, 1. Id. 10, 25. Caes. Bell. Gall. 5, 26 Subitoque oppressis lignatoribus, magna manu, etc.
LIGNICÎDA ae. c. Qui ligna caedit. Varro de L. L. 7, 33.
LIGO [1] âre. [ de/w, a)nade/w, e)pide/w, desmo/w ] Vincire, constringere. [...]
LIGÂTVS a, um. Partic. [ deqei\s2 ] Comas ligatas auro substringere Lucan. 3, 280. [...]
LIGÂMEN inis. n. [ de/sma, desmo\s2 ] Quo quid ligatur. Columel. 11, 2 [...]
LIGAMENTVM i. n. Idem. Tacit. Ann. 15, 54 Vulneribus ligamenta quibusque sistitur sanguis, etc.
LIGATIO neruorum. Scribon. 255.
LIGATVRA ae. f. Pallad. 1, 16 [...]
LIGELLVM [2] i. n. [ kalu/bh ] Breue domicilium, et tuguriolum. Plaut. Aul. 2, 4, 24 [...]
LIGO [2] ônis. m. [ di/kella, ma/kella ] Rusticum instrumentum fossorium, quod iactatione quadam et percussione imprimitur. [...]
page 90, image: s0090LIGVLA vid. LINGVA.
LIGVRIA ae. f. [ *ligustikh\ ] Italiae regio cuius incola vocatur
LIGVR uris. m. [ *li/gus2 ] Nomen gentile. [...]
LIGVSCVS Id. vid. Varr. R. R. 1, 18, 6. 2, 5, 9. 3, 9, 17. in MSS.
LIGVRINVS [1] i. m. Idem. Martial. 3, 44 Circate, Ligurine, solitudo.
LIGVRINVS [2] a, um. Vt, Alpes Ligurinae Gratian. Cyneget. v. 510.
LIGVSTINI Ligures Plin. 10, 24.
LIGVSTIS idis. Gentile. Sidon. Epist. 9, 15, 44 Humo atque gente cretus in Ligustide.
LIGVSTICVS a, um. Adi. [ *ligustiko\s2 ] Iuuen. Sat. 3, 257 [...]
LIGVRIO vel LIGVRRIO îui vel ii, îtum, îre. [ lixneu/w ] Multa auide consumere, et suauiora edulia carpere. [...]
LIGVRITIO ônis. f. [ li/xneusis2 ] Auiditas, immoderata appetentia. [...]
LIGVRÎTOR, ôris. m. Gulosus, antiquis Catillo dictus. Auson. Epigr. 120. in obscoeno sensu. Liguritor, Piscis genus Macrob. Saturn. 2, 12. extr.
LIGVRIVS Gulosus, catillo, li/xnos2 Vet. Gloss.
LIGVS, LIGVSTICVS vid. LIGVRIA.
LIGVSTICVM i. n. [ ligustiko\n ] Herba. Plin. 19, 8 [...]
LIGVSTRVM i. n. [ ku/pros2 ] Eadem arbor est inquit Plin. 24, 10 [...]
LIL
LILIVM i. n. [ kri/non ] Herbae hortensis genus, de qua apud Plin. 21, 5. [...]
LILIACEVS a, um. Adi. [ kri/ninos2 ] Oleum liliaceum Palladio 6, 14. in lemmate.
LIRINVS [1] a, um. [ lei/rinos2 ] Quod est lilii: Lirinum oleum Plin. 21, 5. 23, 4. 25, 5.
LILIÊTVM i. n. [ krinw\n ] Locus, in quo liliorum copia est. Palladius, Lilieta, canneta ponenda sunt. Idem 3, 21 Noua lilieta formabunt.
LILYBAEVM i. n. [ *lilu/baion ] Siciliae promontorium est, quod Africam respicit.
LILYBÊIVS a, um. Adi. [ *lilubh/i+os2 ] Virg. Aen. 3, 706 Et vada dura lego saxis Lilybeia caecis.
LILYBAETÂNVS a, um. Aliud Adi. Cic. Verr. 4, 37 A Lisone vero Lilybaetano primo homine, apud quem diuersatus es, Apollinis signum certe esse non oportuit.
LIM
LIMA ae. f. [ r(i/nh ] Instrumentum denticulatum fabrile, quo ferrum, aut aliquid aliud expolitur terendo. [...]
page 91, image: s0091LIMO [1] âre. [ r(ine/w ] Lima lignaria limare Scribon. 141. [...]
LIMÂTVS a, um. Partic. [ e)r)r(inhsme/nos2 ] metaphora sollemni. Cic. de Nat. Deor. 2, 74 [...]
LIMATE Adu. Compar. Ammian. 15 c. vlt. Constantinus cum limatius superstitionum quaereret sectas, i. Accuratius.
LIMATVLVS a, um. Adi. Dimin. Cic. Fam. 5, 33 Opus est huc limatulo et politulo tuo iudicio. i. Terso et subtili.
LIMATVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LIMATV=RA [LIMATÛRA]] ae. f. [ r(i/nhma ] Puluisculus limando detractus. Onomast. Vet.
LIMATIO ônis. f. apud Augustinum.
LIMÂTOR, ôris. m. r(inhth\s2 Gloss. Cyrill.
LIMAX [1] âcis. m. [ r(inhtiko\s2 ] Qui exquirit, vt aliquid auferat Plaut. Fragm. 3, 42. Limaces viri quod atterant et consumant Nonius 4, 274.
LIMAX [2] âcis. m. et f. [ koxli/as2 ] Cochlea terrestris. [...]
LIMBVS i. m. [ kra/spedon ] Pars vestis extrema, quae Instita dicitur. [...]
LIMBÂTVS a, um. Chlamydes limbatae Treb. Poll. in Claud. c. 17.
LIMBOLARIVS i. m. Qui limbum vestibus praetexit. [...]
LIMEN [1] inis. n. [ ou)=dos2 ] Dicitur, quod ex transuerso in ianua est: a Limo, id est obliquo, quod ingredientibus exeuntibusque transuersum
page 92, image: s0092sit, vt est apud Donatum et Festum. [...]
LIMEN [2] enis. [ limh\n ] Latine Portum significat. A quo
LIMENARCHA ae. m. [ limena/rxhs2 ] Qui locis maritimis praeest, vnde Proiectus est ad exteras nationes.
LIMINÂRIS e. Ad limen pertinens. Liminares trabes Vitruu. 6, 4.
LIMENTINVS i. m. Deus, qui praeest liminibus. Vid. Tertull. de Idol. c. 15. et de Coron. mil. c. 13. Elmenhorst. ad Arnob. p. 23.
LIMES itis. m. [ o(/ros2, a)trapo\s2 ] Transuersa via dicitur, a nomine Limus, a, um. [...]
page 93, image: s0093LIMITO [1], âre. et LIMITOR âri. [ o(ri/zw ] i. Partiri, diuidere, siue distinguere. [...]
LIMITÂTVS a, um. Ager limitatus, In centurias dimensus, inquit Festus. [...]
LIMITATIO ônis. f. [ o(rismo\s2 ] Columel. 2, 12. [...]
LIMITATOR, ôris. m. Liuio tribuitur.
LIMITÂRIS e. Adi. Iter limitare Varr. de L. L. 4, 4 i. Semita modica, quae relinquitur inter duo confinia.
LIMITANEVS a, um. Adi. [ o(/rios2 ) Limitanei milites, Qui in limitibus regni constituuntur in praesidio, ob incursus inimicorum vicinorum. [...]
LIMITROPHVS a, um. Vnde milites limitanei aluntur, vid. Tit. Cod. de fundis limitrophis. Graece est limhto/trofos2 in Gloss. Graec. Cangii. Vox hybrida.
LIMEVM i. n. Herba appellatur a Gallis, qua sagittas in venatu tingunt medicamento, quod Venenum ceruarium vocant Plin. 27, 11.
LIMICOLA, LIMIGENVS etc. vid. LIMVS, i.
LIMINIVM i. n. Cic. in Topic. 36 [...]
LIMIS e. vid. sub LIMVS, a, um.
LIMITO [2] âre. vid. LIMES.
LIMMA âtis. [ lei=mma ] Defectus. Macrob. in Somn. Scip. 2, 1 Plato semitonium limma vocitauit.
LIMNE es. f. [ li/mnh ] Stagnum, lacus. Vitruu. 8, 3 Limne Asphaltitis habet supernatans liquidum bitumen.
LIMNESTIS vel LIMNITES Herba eadem quae centaurea maior, ap. Apul. de Herb. c. 34.
LIMNICE es. f. Gladiolus. Apul. de Herb. c. 78.
LIMNISCVS vid. LEMNISCVS.
LIMOCINCTI vid. LIMVS vestis.
LIMO [2] âre. vid. LIMA.
LIMONIA ae. f. Alterum genus anemones. Plin. 21, 11.
LIMONIATES ae. f. Gemma eadem videtur, quae Smaragdus. Plin. 37, 10.
page 94, image: s0094LIMONIVM i. n. Frutex est nunquam cubitali altior, cristisque foliorum ac radice nigra, sed dulci. Recipit eum in cibis Oriens Plin. 22, 22. vid. LEMONIVM.
LIMOSVS vid. LIMVS Subst.
LIMPÎDVS a, um. Adi. [ diafanh\s2 ] Clarus, purus, liquidus quîcum plane videtur conuenire. [...]
LIMPIDITAS âtis. f. Oct. Horat. 4 Vsque ad limpiditatem contere.
LIMPIDO âre. Macer. 2, 5 Appositum humores limpidat omnes. Veget. Veterin. 2, 18, 1 Vt interdum limpidet oculum passio.
LIMPIDATVS a, um. Zeno Veronens. Peccatorum paleis limpidatus.
LIMPITVDO inis. f. [ to\ diafane\s2 ] Plin. 32, 11 Stant veluti suillo crure longo in arena defixae, hiantesque qua limpitudo est, pedali non minus spatio.
LIMVS [1] i. m. pro vestis genere, vid. sub LIMVS, a, um.
LIMVS [2] i. m. [ a)/sis2, i)lu\s2 ] Lutum est, seu coenum illud mollius, quod ex aquis stagnantibus relinqui solet. [...]
LIMACEVS a, um. Adi. Tertull. de Resurr. Carn. c. 49 Primus homo de terra choicus, id est, limaceus.
LIMARIVS a, um. Frontin. de Aquaeduct. 1, 15 p. 56 [...]
LIMÔSVS a, um. Adi. [ i)luo/eis2, telmatw/dhs2 ] Limo plenus, et coenosus. [...]
LIMOSITAS âtis. f. Const. Afer. 2, 22 Dentium limositas.
LIMICOLA ae. c. Habitator limi. Auson. Epist. 7, 36 Iunctus limicolis musculus ostreis.
LIMIGENVS a, um. In limo natus. Auson. Mosella v. 45 -- limigenis ripam praetexeris vluis.
LIMVS [3] a, um. Adi. [ pla/gios2 ] Quod et LIMIS, e. dicitur. [...]
LIMVS [4] i. Subst. Est vestis, quae ab vmbilico vsque ad pedes producitur. [...]
LIMVLVS a, um. Adi. Dimin. [ u(popla/gios2 ] Plaut. Bacch. 5, 2, 12 Viden' limulis vt obsecro intuentur?
LIMO [3] Adu. Solin. c. 40 Nunquam limo vident.
LIN
LINAMENTVM, LINARIVS vid. LINVM.
LÎNEA ae. f. [ grammh\ ] Quo nomine generatim notari videtur aliquid in longum productum, proprie adiectiuum nomen est, a lino, planta ductum, quod substantiue ponitur, intellecto nomine restis. [...]
page 96, image: s0096LINEOLA ae. f. Dimin. Gell. 10, 1 Numerus tertii consulatus non, vti initio prioribus literis, sed tribus tantum lineolis incisis, significatus est.
LINEO âre. [ u(pogra/fw ] Lineas ducere, lineis rem aliquam figurare et deformare. [...]
LINEATVS a, um. Carina bene lineata Plaut. Mil. 3, 3, 42.
LINEATOR, ôris. m. Boëth.
LINEÂRIS e. Adi. [ grammiko\s2 ] Quod lineis constat. [...]
LINEALIS e. Adi. Idem. Ammian. 22, 40 (Vales. 16) Omnes ambitus lineales farina respersit. Loquitur de metatione Alexandriae, quam descripsit Curtius 4, 8, 6.
LINEALITER Adu. Mart. Capell. 8 p. 280 Circulos, quos linealiter fecit.
LINEAMENTVM i. n. Idem quod linea. [...]
LINEATIO ônis. f. Vitruu. 9, 4.
LINEAMENTATIO onis. f. Firmic. 1 c. vlt. Vnde enim sese singuli propria corporis lineamentatione cognoscunt, etc. i. Lineamentis.
LINEVS [1] vid. LINVM.
LINGO linxi, linctum, ere. [ lei/xw ] Aliquid lingua molliter tangere. [...]
LINCTVS ûs. m. [ lei=gma ] Plin. 31, 9 Multi tussim veterem linctu salis discussere. Conf. Id. 36, 17.
LINCTOR oris. m. li/kths2 Gloss. Gr. Lat.
LINGONES um. m. pl. *li/ggones2, *leu/koi ] Inter Celtas populi finitimi Heduis, Sequanis ac Tullensibus, qui dicebantur Leuci. Caes. Bell. Gall. 1, 26. Pugnaces pictis cohibebant Lingonas armis Lucan. 1, 398.
LINGONVS i. m. [ *li/ggonos2 ] Idem. Martial. 8, 75 Lingonus a recta, Flaminiaque recens.
LINGONICVS a, um. Adi. [ *liggoniko\s2 ] Lana Lingonica Martial. Epigr. 11, 57. Tomentum Lingonicum Id. 14, 160.
LINGVA ae. f. [ glw=ssa ] Pars oris, qua lingunt et cibum gustant, ac varie subigunt animalia, homo etiam loquitur. [...]
page 97, image: s0097LINGVARIVM i. n. Intell. aes, aurum, argentum, supplicium, vel tale quid. [...]
page 98, image: s0098LINGVLA, siue LIGVLA ae. f. Dimin. [ glwssa/rion, glwtti\s2 ] Festus, Lingula per diminutionem linguae dicta: alias a similitudine linguae exsertae, vt in calceis: alias insertae, id est intra dentes coërcitae, vt in tibiis. [...]
LINGVATVS a, um. Pro loquaci posuit Tertull. de Anima c. 3 Apostolus Athenis expertus linguatam ciuitatem.
LINGVAX âcis. Adi. [ glw/ssargos2, la/los2 ] Verbosus multum loquens, dicax. [...]
LINGVLÂCA ae. f. [ glwssw/dhs2 ] Lingulaca, Genus piscis, vel Mulier argutatrix, inquit Fest. [...]
LINGVLÂTVS a, um. Adi. [ glwssoeidh\s2 ] A Lingula s. Ligula, de qua supra n. 2 diximus. [...]
LINGVÔSVS a, um. Idem quod Linguax. Petron. c. 43 Durae buccae fuit, linguosus. Add. Id. c. 63. Artes linguosae August. Confess. 1, 9 pr. Conf. Hieron. Epitaph. Paullae (Ep. 27) c. 10.
LINIO îui, îtum, îre. [ e)palei/fw ] pro LINO, leui, linere. v. v. inferioris et sordidae aetatis videtur Burmanno ad Quinctil. Declam. 13, 5 p. 277. [...]
LINITVS [1] ûs. m. Plin. 20, 12 s. 47 de petroselino, Praeualere contra serpentes potu et linitu.
LINO liui vel leui, litum, ere. [ e)palei/fw, u(poxri/w ] Vngere, molle et madidum, aut pingue quiddam inducere. [...]
page 99, image: s0099LITVS [1] a, um. [ e)paleifqei\s2 ] Maculatus, inspersus. Virg. Georg. 4, 38 Ardentes auro, et paribus lita corpora guttis.
LITVS [2] ûs. m. Plin. 33, 6 Vsus eius ad collyria, et litu ad muliebrium cicatricum foeditates tollendas.
LITVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LITV=RA [LITÛRA]] ae. f. [ e)paloifh\ ] Superinductio et complanatio, deletio; fit, quum inducta ope stili versi cera, vel atramento, alioue liquore scripturam vel picturam abolemus, ne appareat. [...]
LITVRO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LITV=RO [LITÛRO]] âre. Inducere, delere. Sidon. Epist. 6, 3 Tunc certius te probasse reliqua gaudebo, si liturasse aliqua coguouero. Conf. ibid. Sauaro.
LITVRARIVS a, um. Idem quod Deleticius. [...]
LINÎMEN inis. n. Th. Priscian. 1, 18 Pro linimine adhibere.
LINIMENTVM i. n. Idem. Pallad. Octob. 4, 14 Linimentum dolii non gypso, sed etc. Add. Cels. 5, 25. Oct. Horat. 1, 21.
LINITVS [2] ûs. m. Plin. 20, 12 pr.
LINOSTÊMA atis. n. [ lino/sthma ] Vestis ex lana linoque confecta Isidor. 19, 22.
LINOSTROPHON i. n. Herba, quae alias Marrubium dicitur. [...]
LINOZOSTIS is. f. Herba, quae alias Mercurialis dicitur, teste Plin. 25, 5.
LINQVO liqui, lictum, secundum Priscianum, ere. [ lei/pw ] Idem quod vsitatius compositum Relinquere, et Deserere. [...]
LINQVENS entis. Curt. 9, 5, 11 [...]
LINQVENDVS a, um. [ leipte/os2 ] Ouid. Met. 13, 72 vtque reliquit, Sic linquendus erat.
LICTVS a, um. Capitol. in Antonin. Philos. c. 7 Imperium lictum cum aliquo participare. Conf. h. l. Casaub. not.
LINTEARIVS, LINTEATVS, LINTEO, LINTEOLVM vid. LINTEVM.
LINTER tris. m. et frequentius f. [ ska/fh ] Nauicula e caua arbore facta. [...]
page 100, image: s0100LINTRARIVS i. m. Qui lintri praeest, apud Vlpian. l. j. §. De exercitoribus. D. nautae, caupones, stabularii, vt recepta restituant.
LINTRICVLVS i. m. Cic. Att. 10, 10. Sed lectio dubia est.
LINTERNVM, s. LITERNVM i. n. [ *lei/ternon ] Campaniae vicus, vbi Scipio Africanus inuidiae cedens obiit, ac sepultus est. [...]
LINTERNVS [1], s. LITERNVS a, um. [ *lei/ternos2 ] Palus Literna Sil. 7, 278.
LINTERNINVS, s. LITERNINVS a, um. Idem. Rus Linterninum Plin. 14, 4. et 16, 44. Substant. subaud. praedium. P. Scipio in Literninum concessit Liu. 38, 52 pr.
LINTERNVS [2], s. LITERNVS i. m. Campaniae fluuius ap. Liu. 32, 29.
LINTEVM i. n. [ o)qo/nion, sindw\n ] a Lino fit; Pannus lineus. Martial. 14, 56 [...]
LINTEARIVS [1] a, um. Adi. Vlpian. in l. Procuratoris. §. Si plures. ff. De trib. act. Duas negotiationes exercebat, puta sagariam et linteariam.
LINTEARIVS [2] i. m. Qui lintea conficit aut vendit. l. 5. §. 4. Dig. de instit. Act. et Cod. Theod. l. 16. de murilegulis et gynaeceariis: si quis ex corpore linteariorum, i. Ex collegio illorum.
LINTEÂMEN inis. n. Idem quod Linteum. Apul. Met. 11, p. 261 [...]
LINTEOLVM i. n. Dimin. [ o)qo/nion ] Spissum linteolum Scribon. 53. [...]
LINTEVS a, um. Adi. [ li/neos2 ] vt, Lintea vestis, e lino contexta. [...]
LINTEÂTVS a, um. [ o)qoniwto\s2 ] Linteo indutus. Liu. 10, 38 [...]
LINTEO ônis. m. [ o)qonopoio\s2 ] Qui texit linteamina pro conficiendis vestibus, vt docet Seruius in Aeneid. 7, 14. [...]
LINVM i. n. [ li/non ] Herba illa, cuius cortex in fila ductus, et contextus infinitas hominibus commoditates praestat, in primis cum vela ex lino parata sint. [...]
page 101, image: s0101LINEVS [2] a, um. Adi. [ li/neos2, linou=s2 ] Quod ex lino factum est. Plin. 12, 6 [...]
LINEA vid. supra s. l.
LINIFICVS i. m. Idem qui Linteo. L. Cod. 13. de Murileg. et Gynaec. it. Cod. Theod. tit. eod. l. 8 et 16.
LINIGER era, erum. Adi. [ linofo/ros2 ] Ouid. Met. 1, 747 [...]
LINAMENTVM i. n. [ moto\s2 ] Aliquid ex lino vel linteo. Plin. 32, 10 [...]
LINARIVM i. n. Locus vbi linum nascitur. Columellae tribuitur: falso, puto.
LINARIVS i. m. Plaut. Aul. 3, 5, 34. i. qui lina conficit. Sic MS. Camerar. al. Lanarius.
LINOSITAS âtis. f. vbi linum abundat. Plaut.
LINYPHVS, i, vel LINYPHARIVS i. m. Lini textor, vid. Vopisc. Saturn. c. 8. [...]
LIO
LIO âre. Tectoria polire, vel inducere. Cisternam liare Tertull. de Idol. 5.
LIACVLVM i. n. Politio siue tectorium, vti Salmasius restituit. Vitruu. 7, 3 [...]
LIP
LIPARA [1], ae. s. LIPARE es. f. [ *lipa/ra ] Vna ex Aeoliis insulis. Claud. Cons. Hon. 3, 196 Ignifluisque gemit Lipare fumosa cauernis, quia est Vulcani officina.
LIPARENSIS [1] e. Adi. Cic. Verr. 3, 85 Emit agri Liparensis miseri atque ieiuni decumas. Sic ibidem frequenter.
LIPARAEVS a, um. Adi. Idem. Liparaea taberna Iuuen. Sat. 13, 45.
LIPARITANVS a, um. Obsidio Liparitana Val. Max. 2, 6, 4.
LIPARENSIS [2] Idem. Liparenses piratae Liu. 5, 28.
LIPARA [2] ae. f. [ lipara\ ] Liparae, inquit Hermolaus, medicamenta pinguia sunt, et vt Celsus ait, lenia. [...]
LIPARIS is. m. Genus lacertorum, teste Plin. 32, 11.
LIPIO îre. de Miluo, Auct. Philomel. v. 24 Accipiter pipat, miluus hiansque lipit.
LIPPVS a, um. [ lhmi/as2 ] Qui oculos habet lacrimantes, vel cui pituita crassior ab bis defluit.
LIPPVLVS a, um. Dimin. Arnob. 7 p. 240.
LIPPIDVS glamw/dhs2 Gloss. Gr. Lat.
LIPPITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LIPPITV=DO [LIPPITÛDO]] inis. f. [ lh/mh, glh/mh ] Ipse morbus. Plin. 16, 37 [...]
LIPPIO îui, îtum, îre. [ lhma/w, glhma/w ] Lippum esse. [...]
LIPPIENS entis. Lippientes diutius Scribon. 135. Tertull. aduers. Marc. 1, 2 Lippientibus etiam singularis lucerna numerosa est.
LIPS vid. LIBS.
LIQ
LIQVAMEN, LIQVEFACIO, LIQVEFIO, LIQVESCO vid. LIQVO, âre.
page 102, image: s0102LIQVET, impersonale, LIQVIDVS, LIQVO, âre, LIQVOR oris, vid. post LIQVOR, eris.
LIQVOR [1] eris, liqui. Dep. [ th/komai ] Dissolui. [...]
LIQVENS entis. Principio caelum ac terram Camposque liquentes, pro Mari, Virg. Aen. 6, 724. [...]
LIQVENTER Adu. Idem. Compar. Laudatur Gell. 18, 5 Vt pure liquentiusque foret. Sed est 5, 18 quem modo dedimus in LIQVENS.
LIQVIDVS a, um. [ u(gro\s2, r(uto\s2 ] Fluidus, et hinc purus, pellucidus non turbidus, non habens quidquam alieni. [...]
LIQVIDVM i. n. [ u(gro\n ] pro Aqua. Hor. Serm. 1, 1, 54 [...]
LIQVIDIVSCVLVS a, um. Compar. Dimin. [...]
LIQVIDO Adu. [ kaqarw=s2 ] De animo fere dicitur, cum in nullam partem dubitamus, nihil incerti, obscuriue admixtum sententiae nostrae indicamus [...]
LIQVIDE [ safw=s2 ] Idem. Liquide consistere laudatur Gell. 14, 1. [...]
LIQVIDITAS âtis. f. Aëris liquiditas Apul. de Mundo p. 707.
LIQVOR [2], ôris. m. [ u(grasi/a ] Ipse humor liquidus. [...]
page 103, image: s0103LIQVESCO ëre. [ th/komai ] Liquidum et fluidum fieri, mollescere. [...]
LIQVESCENS entis. Partic. [ thko/menos2 ] Liu. 21, 36 Per nudam infra glaciem, fluentemque labem liquescentis niuis ingrediebatur.
LIQVO âre. [ me/ldw, th/kw ] Liquidum facere, quocunque modo, pro natura rei, de qua agitur. [...]
LIQVATVS a, um. Guttae liquatae solis ardore Cic. Tusc. 2, 25 c. 10. Expressis Mella liquata fauis Ouid. Fast. 4, 152.
LIQVATIO ônis. f. Liquandi actus. Vopisc. Aurel. c. 46 Aurum per varios bractearum, filorum et liquationum vsus perit.
LIQVATOR oris. m. Cels.
LIQVATORIVM i. n. Colum. Cael. Aurel. Acut. 2, 39 Non aliter, quam si vinum sine faece per liquatoria fundatur.
LIQVABILIS e. Quod liquescere potest. Cera liquabilis Apul. Apol. p. 454. Saxum liquabile Prudent. Hamart. v. 743.
LIQVAX âcis. Adi. Idem quod liquidus vel liqueus, Nic. Heinsius e quibusdam libris attulit ad Ouid. Rem. 177. [...]
LIQVÂMEN inis. n. [ th=gma ] Liquor alicunde expressus, vel quacunque ratione eductus, vt garum, et Salsamentorum liquores. [...]
LIQVAMINARIVS i. m. garopw/lhs2 Gloss. Lat. Gr.
LIQVAMINATVS a, um. Porcellus liquaminatus Apic. 8, 7.
LIQVAMINOSVS a, um. Res salsae et liquaminosae Marcell. Empir. c. 5.
LIQVEFÎO eri. [ e)kth/komai, xe/omai ] Idem quod Liquescere. [...]
LIQVEFACIO ere. [ e)kth/kw, xe/w ] Scribon. 66. 175. 270 [...]
LIQVEFACTVS a, um. Aliud Partic. [ tethgme/nos2 ] Aqua liquefacta Cic. de Nat. Deor. 2, 26. [...]
page 104, image: s0104LIQVET Impers. [ a)nendoi/aston e)sti\, a)namfisbh/thton e)sti\ ] Constat, manifestum et certum est. [...]
LIQVIRITIA ae. f. Idem quod Glycyrrhiza. Priscian. de Diaeta c. 9 Liquiritia frigida est et dulcis.
LIQVIS, e, vel LIQVVS a, um. Nomen nondum satis explicatum apud Frontin. Agrim. p. 32 [...]
LIR
LIRA ae. f. quae esset, docet Columel. 11, 3, 20 [...]
LIRO âre. Liram facere. Lirare est semina operire Plin. 18, 20. [...]
LIRÂTIM Adu. Per liras. Columel. 11, 3, 20 Habet enim velut allium plures cohaerentes spicas: eaeque quum sint diuisae, liratim seri debent, vt in puluinis positae, minus infestentur hyemis aquis.
LIRAMENTVM i. n. Deliramentum. Vet. Interp. Irenaei 2, 42 Liramenta confirmare.
LIRION i. n. [ lei/rion ] i. Lilium. Apul. de Herb. c. 107. vnde
LIRINVS [2] quod vide in LILIVM.
LIRIOPE es. f. Nympha, Oceani et Tethyos filia, ex qua Cephissus Narcissum suscepit, vid. Ouid. Met. 3, 342.
LIRIS is. m. [ *lei/ris2 ] Fluuius Campaniae, Minturnas praeterfluens. [...]
LIRVS i. m. pl.Liri, Nugae, friuola, Graecum est lh=roi Plaut. Poen. 1, 1, 9 Liroe scribitur. Conf. Turneb. Aduers. 3, 20.
LIS
LIS litis. f. [ e)/ris2, di/kh ] a Limite dicta est, si credimus, quod primae inter homines lites de limitibus fuerunt. [...]
page 105, image: s0105LITIGO âre. [ e)ri/zw, a)mfisbhtw=, diafe/romai ] Quasi Litem agere, disceptare, contendere. [...]
LITIGANS antis. Cic. pro Cael. 27 c. 11 Aliquot in causis eum videram frustra litigantem.
LITIGIVM i. n. [ e)/risma ] Lis. Plaut. Casin. 3, 2, 31 [...]
LITIGIÔSVS a, um. Adi. [ e)ristiko\s2 ] Qui in litibus versatur, Res, de qua litigatur. [...]
LITIGATVS ûs. m. Quinctil. Declam. 6 In hoc litigatu quodammodo tibi ipse excidisti.
LITIGATIO ônis. f. ma/xh h( dia\ lo/gwn Gloss. Lat. Gr.
LITIGÂTOR, ôris. m. [ e)risth\s2 ] Qui litigat, et patronum adhibet. [...]
LISTA [in Vet. Gloss. [ grammh\ ] Deriuat ab hoc nomine Scal. ad Virg. Copam p. 260. nomen Sublestus.
LITIGATRIX îcis. f. Legi dicitur apud Suetonium: negat Index Bernegg.
LIT
LITATIO [1] vid. LITO.
LITERA, vel LITTERA ae. f. [ gra/mma ] Sermonis humani, in quantum oculis exponi, i. scribi potest, Elementum, vt A, B. Cic. pro P. Sylla 45 [...]
page 108, image: s0108LITERVLA ae. f. Dim. [ gramma/tion, grammati/dion ] Cic. Verr. 4, 93 [...]
LITERÂLIS e. Cael. Aurel. 4, 5 Literalis lectio adhibenda. Commercium Symmach. Ep. 4, 54. Series Idem 5, 22.
LITERÂTVS a, um. Adi. [ paideuto\s2 ] Literis ornatus, eruditus, doctus. [...]
LITERÂTE Adu. [ paideutw=s2 ] Docte, erudite, eleganter. [...]
LITERATVLVS i. m. Dimin. Hieron. adu. Rufin. 1, 7.
LITERARIVS a, um. Adi. [ grammatiko\s2 ] Quod ad literas pertinet. Plin. 9, 8 Ex Baïano Puteolos in ludum literarium itantem, etc. i. in scholam. Quinct. 1, 4.
LITERÔSVS a, um. Adi. Idem quod Literatus. Cass. Hemina Annal. 4. Homo mere literosus. Haec e)ggra/mmatos2 Onomast. Vet. Nonius 2, 495.
LITERATIO ônis. f. Varro apud August. T. 1 p. 488. et Isidor. 1, 3.
LITERÂTOR, ôris. m. [ grammatisth\s2 ] Qui literas nouit vel docet. [...]
LITERATRIX îcis. f. Primas literas docens. Quinctil. 2, 14 Grammatice literatura est, non literatrix.
LITERATORIVS a, um. Eruditio literatoria Tertull. de Idol. c. 10. Adde Quinct. 2, 14.
LITERATVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LITERATV=RA [LITERATÛRA]] ae. f. [ grammatei/a ] Ars, quae de literis tractat. [...]
page 109, image: s0109LITERIO ônis. m. Idem qui Literator, cum contemtus notatione. Ammian. Marcell. 17, 22 Iulianum carpentes appellantesque loquacem talpam, et purpuratam simiam, literionem Graecum.
LITERNVM vid. LINTERNVM.
LITHANICVS a, um. Adi. Calculi morbo affectus. Plin. 20, 22.
LITHARGYRVM, i. n. siue LITHARGYROS i. m. [ liqa/rguros2 ] Argenti scoria, in duritiem lapideam compacta: cuius vsus est in medicinis, appellantque pharmacopolae lithargyron argenti corrupte, ad differentiam scoriae vel spumae aureae, quam lithargyron auri nominant. [...]
LITHIZONTES um. m. [ liqi/zontes2 ] Lapidibus similes, siue gemmae languidius lucentes. Plin. 37, 7.
LITHOCOLLA ae. f. Glutinum, quo lapides coniunguntur. fit enim ex lapide Pario, aut marmore cum taurino glutino. Plin. 7, 56.
LITHOSPERMVM i. n. [ liqo/spermon ] Herba, de qua Plin. 27, 11.
LITHOSTRÔTOS, i. m. et LITHOSTRÔTVM i. n. liqo/strwtos2 ] dictio composita ex [ li/qos2 lapis, et strwto\s2 stratus, est Locus lapidibus stratus. [...]
LITHOTOMVS i. m. [ liqo/tomos2 ] Lapidicida, Cels.
LITICEN [1] vid. LITVVS.
LITIGATOR, LITIGIOSVS, LITIGO, LITIGIVM vid. LIS, litis.
LITO âre. [ kallierei=n ] et LITOR, âri. Dep. [...]
LITÂTVS a, um. Festus: Litatum alii solutum, deditum Deo, quasi luitatum: alii ex Graeco a precibus, quas illi lita\s2 dicunt. [...]
LITÂTO [ ai)si/ws2 ] Eo modo dictum, quo Auspicato. Liu. 5, 38 Non deorum saltem, si non hominum memores, nec auspicato, nec litato instruunt aciem diductam in cornua.
LITANDVM Gerund. [ kallierhte/os2 ] Virg. Aen. 2, 118 Sanguine quaerendi reditus, animaque litandum Argolica.
LITATIO [2] ônis. f. litanei/a Gloss. Lat. Gr.] Liuius 27, 23 [...]
LITÂMEN inis. n. Sacrificium quo litatur. Prudent. Praefat. Hamartig. v. 50 Cuius litamen sordet, et terram sapit.
LITABILIS e. Hostia litabilis Minuc. Felix c. 32. Victima litabilis, i. grata, iusta Lactant. 1, 21. Litabilior victima Idem Epit. c. 5.
LITANIA ae. f. A li/tomai, pro [ li/ssomai supplico, precor; Graecum nomen ad publicas rogationes et supplicationes in Ecclesiis translatum est, et latinitate donatum Sidon. Epist. 5, 7. [...]
LITTERA vid. LITERA.
LITVRGIA ae. f. [ leitourgi/a ] Ministerium sacrum. Vox Eccl.
LITVRGICVS a, um. Adi. [ leitourgiko\s2 ] Libri Liturgici apud Ecclesiast.
LITVRGVS i. m. [ leitourgo\s2 ] Minister publicus. Mart. Capella 2 p. 45 Cum liturgos caelo miraretur adstare.
LITVRA, LITVS vid. LINO, linis.
LITVS [3], siue LITTVS oris. n. [ a)igialo\s2, h)i+w\n, a)kth\, qi\n, r(hgmi\n ] Terra, quae ab aqua tangitur. [...]
page 110, image: s0110LITOREVS a, um. Adi. [ ai)gia/lios2 ] Quod est litoris, et ad litus pertinet. [...]
LITORÂLIS e. [ a)ktai=os2 ] Idem. Catull. 4, 22 Neque vlla vota litoralibus deis Sibi esse facta. Piscis litoralis, In litore viuens. Plin. 9, 17 Nec litoralibus gratia.
LITORARIVS a, um. Idem. Cael. Aurel. Tard. 5, 11, 135 Arenae litorariae feruor.
LITORÔSVS a, um. Adi. [ ai)gialw/dhs2 ] Plin. 37, 10 [...]
LITVVS i. m. [ li/tuos2 ] Gell. 5, 8 Lituus est virga breuis, in parte qua robustior est, incurua, qua augures vtuntur. [...]
LITICEN [2] inis. m. Eadem forma qua Tibicen, a Lituo, quod eo canat, dictum esse, et ab antiquis vsurpatum probat Nonius 1, 268 [...]
LIV
LIVEO, LIVESCO, LIVIDVS vid. LIVOR.
LIVIVS a, um. [ *lioui/os2 ] Romanae gentis nomen, quod summam dignitatem adeptum est in Liuia Drusilla, vxore Augusti, quae matrimonii huius nomine Augusta, et adoptione Iulia dicta: de illius consecratione sperata, Ouid. Fast. 1, 536 [...]
page 111, image: s0111LIVIANVS a, um. Idem. Aes Liuianum Plin. 34, 2. Fici Liuianae Columel. 5, 10, 11.
LIVOR, ôris. m. [ peli/wma, smw=dic ] Vestigium et nota sanguinis suffusi, quae fit ex aliqua percussione aut contusione. [...]
LIVÊDO inis. f. Idem. Apul. Met. 9 p. 222 Dii boni! quales illic homunculi vibicibus liuedinis totam cutem depicti.
LIVIDVS a, um. Adi. [ pelidno\s2, pe/lios2 ] Qui ex percussu carnem nigram habet fluxione cruoris ad eum locum, qui percussus est. [...]
LIVIDVLVS Adi. Dimin. [ u(pope/lidnos2 ] Iuuen. Sat. 11, 110 Ponebant igitur Tusco farrata catino Omnia tunc: quibus inuideas, si liuidulus sis.
LIVIDE Adu. Compar. Plin. 33, 7 Qui languidius ac lividius lucent.
LIVIDO âre. Liuidum reddere. Paullinus Nol. ad Cyther. Pallore vultum liuidet.
LIVIDINANS antis. Petron. c. 138 Ipse Paris, Dearum liuidinantium iudex. Alii legunt Libidinantium, alii Litigantium. Vid. Gruter. Suspicion. 1, 12. et Barth. ad Stat. Achil. 2, 337.
LIVEO êre. [ pelidno/omai, pelio/omai ] Atrum esse. [...]
LIVENS entis. Partic. Subfusca ac Liuentia Tac. Agric. 12, 9. [...]
LIVENTER Adu. Fusce. Paullin. Petrocor. 4, 192 Liuenter fracto nigrescunt gutture fauces.
LIVESCO ere. [ pelidno/omai ] Liuidum fieri et inuidere. [...]
LIVESCENS entis. Partic. Scribon. Larg. Comp. 181 Omni sensu carent liuescentibus membris.
LIX
LIX licis. f. [ ko/nis2 ] Cinis. Non, 1, 309 [...]
LIXIVIVM, i. n. siue LIXIVIA ae. f. [ koni/a ] Aquo, in qua lauandi gratia decoctus est cinis. [...]
page 112, image: s0112LIXIVVS, vel LIXIVIVS a, um, Adi. Scribon. Largus 216. [...]
LIXA, ae, [ skeuofo/ros2 ] et pl. LIXAE arum. m. sunt [vt scribit Festus Pompeius) Qui exercitum sequuntur, quaestus gratia. [...]
LIXVS [1] a, um. [ e(fqo\s2 ] aiunt, quod est coctum cinere ollae supposito.
LIXO âre. [ e(ya/w ] Lixum facere, i. coquere dicunt.
LIXABVNDVS a, um. [ skeuoforw/dhs2 ] Lixam agens, qui exiguae mercedis gratia vilissimis sese obsequiis immiscet. [...]
LIXÂMEN, inis. et LIXAMENTVM i. n. Apud Apicium, qui esse monuit, errasse videtur in Liquamine et Liquamento. Cognatam esse Licem Liquori, ante dictum.
LIXATVRA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LIXATV=RA [LIXATÛRA]] ae. f. Idem, apud Sidonium.
LIXIO ônis. m. Aquarum portitor Gloss. Isidor.
LIXVLA ae. f. Dimin. Cibi genus ex farina, caseo et aqua commistum Varr. de L. L. 4, 22 p. 27, 38. vbi et circulum magis incondite factum vocat.
LIXVS [2] [ lico\s2 ] Colonia a Claudio Caesare facta in Mauritania, vel fabulosissime ab antiquis narrata. [...]
LOB
LOBA ae. f. [ h( kaloume/nh lw/bh ] quid sit, interpretatur Plinius 18, 7 [...]
LOBVS i. m. [ lobo\s2 ] Infima pars aurium, item iecoris fibra sic vocatur vulgo, item binae partes, in quas abeunt semina quaedam, vt fabae. Sed Graecum est.
LOC
LOCARIVM, LOCARIVS, LOCATIO, LOCATOR vid. in LOCVS.
LOCELLVS vid. Loculus, in LOCVS.
LOCITO, LOCO vid. LOCVS.
LOCRIS idos. f. [ *lokri\s2 ] Regio est proxima Phocidi: dicuntur et LOCRI, eius regionis populi, itemque illorum colonia in Bruttiis Italiae. [...]
LOCRENSES ium. m. pl.Cic. Verr. 3, 89.
LOCVLATVS, LOCVLAMENTVM, LOCVLVS, LOCVPLES vid. LOCVS.
LOCVS i. m. pl.loci, m. vel loca, orum, n. [ to/pos2, xw=ros2, xwri/on ] Quidquid aliquid continet: siue, vt ait Varro de L. L. 4, 2 [...]
page 115, image: s0115LOCVLVS i. m. Dimin. [ topi/dion ] Paruus locus. [...]
page 116, image: s0116LOCELLVS i. m. Paruus loculus. Martial. 14, 13 Si quid adhuc superest in nostri faece locelli, Munus erit: nihil est, ipse locellus erit. Conf. 10, 88.
LOCVLÂTVS a, um. Adi. Quod habet diuersos locos. [...]
LOCVLÂRIS e. Adi. Locularis resina Pallad. Feb. t. 25, 23. Sed Gesner. hunc locum suspectum habet, et suspicatur aliquid de larice.
LOCVLAMENTVM i. n. Locus distinctus, in cauo maiore, a loculis. [...]
LOCVLÔSVS a, um. Adi. Multis loculis plenus. Plin. 15, 22 Sola differentia generum in putamine duro fragiliue, et tenui ac crasso, loculoso et simplici.
LOCÂLIS e. Adi. Ad locum pertinens. Locales aerumnae Ammian. 14, 7. Determinatio localis Tertull. aduers. Marc. 4, 24. Add. Claud. Mamert. 3, 4.
LOCALITER Adu. Idem. Localiter appellatus Ammian. 19, 12. Et Tertull. de Pallio c. 2 Mutat et nunc localiter habitus, cum situs laeditur. Conf. Cl. Mamert. 3, 3.
LOCALITAS âtis. f. Necessaria corporis affectio. Vid. Claud. Mamert. de Statu animae 3, 3 et 4.
LOCVPLES êtis. [ polupa/mmwn, polukth/mwn, eu)/poros2 ] omnis generis secundum Priscianum: ablatiuo locuplete vel locupleti. [...]
LOCVPLETISSIME Adu. Filia locupletissime dotata Epit. Victor. in Vesp. Locupletissime muneratus Spartian. Hadr. c. 3.
LOCVPLÊTO âre. [ plouti/zw ] Locupletem, i. diuitem facere: nam illam locorum i. praediorum notionem plane videtur amisisse. [...]
LOCVPLETÂTVS a, um. Cic. Verr. 5, 80 c. 31 [...]
LOCVPLETÂTOR, ôris. m. Eutrop. 10, 7, 9 [...]
page 117, image: s0117LOCO âre. [ e(/zw, e)kdi/dwmi, misqo/w, a)pomisqo/w ] quasi In loco ponere, Constituere. [...]
LOCATVS a, um. Lucret. 3, 610 [...]
LOCATIM Adu. Per loca; scil. Pagos. Valer. Max. 5, 3, extr. 3 Ille locatim dispersos ciues suos in vnam vrbem contraxit, Vid. Graeu. ad Cic. Att. 7, 3 p. 673.
LOCITO âre. [ a)pomisqo/w ] Frequentatiuum formatum a supino, A in 1 mutata. Ter. Adelph. 5, 8, 26 Agelli hic sub vrbe est paullulum, quod locitas foras.
LOCARIVM [1] i. n. vid. LOCARIVS.
LOCARIVS i. m. Martial. 5, 25 [...]
LOCARIVM [2] quid sit, Varro explicat de L. L. 4, 2 Locarium, quod datur in stabulo et taberna, vbi consistant. Recte igitur ICti vulgo Locarium pro mercede locationis ponunt.
LOCÂTOR, ôris. m. [ o( a)pomisqw=n ] Qui locat aliquid faciendum conductori, cui pro opera dat pecuniam; aut vtendum, vt pro vsu, quem conductori permisit, accipiat pecuniam Locator dominus rei locatae. [...]
LOCATIO ônis. f. [ a)pomi/sqwsis2 ] Locatoris actio, vt conductio conductoris. [...]
page 118, image: s0118LOCABILIS e. vnde INLOCABILIS.
LOCATARIVS i. m. Qui domum, aut fundum, aliudue in locationem conducit. ICt.
LOCATITIVS a, um. Adi. [Gloss. Vet. Locatitius [ misqw/simos2 ] Fatigatio locatitia Sidon. Epist. 6, 8. Manus locatitiae Saluian. Epist. 1. vtroque loco idem fere est, quod mercenarius.
LOCVSTA ae. f. [ a)kri\s2 ] Animal ex insectorum genere. [...]
LOCVTIO, LOCVTOR, LOCVTVLEIVS vid. LOQVOR.
LOD
LODIX icis. f. [ e)pi/blhma ] Operimentum lecti. [...]
LODICVLA ae. f. Dimin. [ e)piblhma/tion ] Suet. in August. c. 83 Ita vt in extremis spatiis subsultim decurreret, sesterio, vel lodicula inuolutus.
LOE
LOEDORIA ae. f. [ loidori/a ] Conuicium, maledictum, opprobrium, sales conuiciosi. [...]
LOEMODES is. f. [ loimw/dhs2 ] Species luis pestilens, volucri velocitate letalis. Ammian. Marcell. 19, 4.
LOG
LOGEVM i. n. [ logei=on ] Pulpitum significat. Testis Vitruuius 5, 8 Minoreque latitudine pulpitum, quod logeum appellant.
LOGOS i. m. [ lo/gos2 ] apud Graecos modo Sermonem, verbum, orationem significat: modo Rationem, proportionem, supputationem. [...]
LOGARIVM i. n. Ratiuncula. Vlpian. in l. 3 Qui penum. §. 10 D. de penu leg. Sed et chartas ad ratiunculam, vel ad Logarium paratas contineri. Mere Graecum videtur.
LOGICE es: siue LOGICA ae. f. [ logikh\ ] Latine Rationalis: Cic. de Fin. 1, 22 [...]
LOGICA ôrum. n. [ logika\ ] Cic. Tusc. 4 c. 14 Habes ea, quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logica appellant, quia disseruntur subtilius.
LOGICVS i. m. Qui logicam docet. Vid. Isidor. 8, 6. et Sidon. 15, 101 Physica vel logice, logicum vel mittit ad ethos.
LOGISTA ae. m. [ logisth\s2 ] Rationalis, qui reddendis rationibus praeest. apud ICtos. Et in Vet. inscript. Hisp.
LOGISTORICVM i. n. [ logisto/rikon ] Liber, fermonum et dictorum in signium narrationem continens. [...]
LOGODAEDALVS i. m. Explicatur Cic. Orat. 39 c. 12 [...]
LOGODAEDALIA ae. f. [ logodaidali/a ] Nimis operosa sermonis elaboratio. Auson. Eidyll. 12 pr. E logodaedalia strides modo qui nimium trux. Add. Id. Epist. 14, 26.
LOGOGRAPHVS i. m. Rationarius, qui libros rationum scribit; et qui in tabulas publicas refert, quae ad rem publicam refert. [...]
page 119, image: s0119LOLA ae. f. Lolae floris Apic. 1, 2, 2. i. olei floris: sed et sic rectius legitur.
LOLÎGO inis. f. [ teuqi\s2 ] Genus piscis, dictum est quasi Voligo, vt ait Varro de L. L. 4, 13. [...]
LOLIGVNCVLA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOLIGVNCV=LA [LOLIGUNCÛLA]] ae. f. Dimin. [ teuqi/dion ] Plaut. Casin. 2, 8, 57 Emito sepiolas lepidas, loligunculas hordeias.
LOLIVM i. n. [ ai)=ra ] Herbae genus segetibus inimicum, quod Graece appellatur Zizania. [...]
LOLIACEVS a, um. Farina loliacea Varro de R. R. 3, 9.
LOLIARIVS a, um. Adi. [ ai)riko\s2 ] Ad lolium pertinens. Columel. 8, 5, 16 Cribro vitiario, vel etiam loliario, qui (f. quod) iam fuerit in vsu, pulli superponantur.
LOLIETVM i. n. Locus lolio obsitus. Guil. Brito Philipp. 5, 170 Per Baiocarum lolieta, per arua Caletum.
LOM
LOMENTVM i. n. [ lei/wma ] Farina fabacea, qua ad eruganda corpora vsa est antiquitas. [...]
LOMENTARIVS smhgmatopw/lhs2 Gloss. Gr. Lat.
LON
LONCHÎTIS is. f. [ logxi/tis2 ] Non vt plerique existimarunt, eadem herba est, quae Xiphion aut Phasganion, quanquam cuspidi similis semine: habet enim folia porri rubentia ad radicem etc. [...]
LONDINIVM i. n. [ *londi/nion ] Britanniae insulae hodie metropolis. [...]
LONGABO onis. Farciminis genus, vid. mox LONGANON.
LONGAEVVS [1] vid. LONGVS.
LONGANON, s. LONGAON onis. m. Rectum intestinum, quia in longum protenditur, et non est ita orbibus implicitum, sicut intestina tenuia. [...]
LONGOBARDI orum. m. Populi, quos vulgo ferunt nominatos a prolixa barba et nunquam tonsa Isidor. 9, 2 [...]
LONGVS a, um. Adi. [ makro\s2 ] Porrectus, breui opponitur, et ad corporum pariter ac temporis mensuram pertinet. [...]
page 120, image: s0120LONGVM Adu. Longo tempore. [...]
LONGE Adu. [ makra\n, po/r)r(w, th=le ] pro Longitudine tam temporis quam loci. [...]
page 121, image: s0121LONGVLE Adu. dimin. a Longe. [...]
LONGVLVS a, um. Adi. [ u(pomh/khs2 ] Cic. Att. 16, 13 Longulum sane iter, et via inepta. vid. Graeu. ad h. l.
LONGIVSCVLVS a, um. Adi. dimin. [ u(pomakro/teros2 ] A comparatiuo Longius. Cic. pro Arch. 25 c. 10 Quod epigramma in eum fecisset tantummodo alternis versibus longiusculis.
LONGIVSCVLE Adu. Idem. Sidon. Epist. 8, 11.
LONGIPES edis. f. [ makro/pous2 ] Plin. 30 c. 4 Buprestis animal est rarum in Italia, simillimum scarabeo longipedi, i. Longos pedes habenti.
LONGITVDO [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LONGITV=DO [LONGITÛDO]] inis. f. [ mh=kos2, makro/ths2 ] Spatii ac temporis habet significationem, vt de Longus nomine obseruauimus. [...]
page 122, image: s0122LONGITIA ae. f. Idem. Innocent. de Casis liter. p. 230 Goes. Sub se in campo limes excurrit extremus in logitia ahenum est etc. Add. ib. p. 241 et 271.
LONGINQVVS a, um. Adi. [ a)po/teros2 ] Remotum, distans. [...]
LONGINQVE Adu. pro Longe. [...]
LONGINQVITAS âtis. f. Ipsa distantia locorum et temporum. [...]
LONGINQVO âre. Claud. Mamert. 1, 1 Deum a se longinquare. Adde Tertull. de Pudicit. c. 5.
LONGITER pro Longe, Adu. antiq. Lucil. Non (vt opinor) id a lecto iam longiter acti. Ex Nonio 11, 49. Vsus est et Lucretius 5, 133 et 3, 682.
LONGITRORSVS Adu. Festus, Longitrorsus sic dicitur, sicut Dextrorsus, Sinistrorsus.
LONGITVRNVS a, um. Vulg. Baruch. 4, 35.
LONGO âre. Fortunat. Tempore longatur, sed variatur amor.
LONGISCO ere. [ makru/nomai ] Longum fieri, vel Frangere. Ennius 17 -- neque corpora firma Longiscunt quidquam. Idem, Cum sola est eadem faciunt longiscere longe Nonius 2, 506.
LONGVRIO ônis. m. [ e)pimh/khs2 ] i. Longus homo. Varro Triphalo, apud Non. 2, 484 Ego nihil narro, adeo hic ita curat, qui ante me est nescio qui longurio. Antiquum.
LONGVRIVS i. m. [ ka/mac ] Pertica longior, quae sepibus hortorum vel etiam bellicis traiici solebat ad eas confirmandas. [...]
LONGAEVVS [2] a, um. Adi. [ makrai/wn, dhnaio\s2, makro/bios2 ] Quod est longi aeui. [...]
LONGAEVITAS âtis. f. Macrob. Saturn. 7, 5 Nam non minus edacitatis habent, quam de longaeuitate eorum opinio fabulatur. De coruis et cornicibus loquitur. Add. ib. c. 10.
LONGANIMVS a, um. Adi. Tardus ad iram, remissior in vlciscendo. Vox frequens apud Theologos, vid. Isidor. 10. lit. L. vbi Longanimis, e, exstat.
LONGANIMITAS âtis. f. [ makroqumi/a ] Eiusdem censurae apud Theologos.
LONGANIMITER Adu. Fulgent. Epist. ad Venant. Pressuras longanimiter tolerare.
LONGIFLVVS a, um. Tractus Eugen. Toletan. Carm. 25.
LONGILOQVIVM i. n. Interpres Irenaei.
page 123, image: s0123LOPAS adis. f. [ lopa\s2 ] Genus conchae marinae. [...]
LOQ
LOQVOR 18qui. Dep. [ lale/w, au)da/w, muqe/w, fqe/ggomai ] Proprium sermonis humani verbum. [...]
page 124, image: s0124LOQVENDVS Partic. [ muqhte/os2 ] Martial. 5, 26 Quem chartis famaeque damus populisque loquendum. Nunquam sine laude Loquendus Sidon. Paneg. Anthemii v. 192.
LOQVENS entis. Partic. [ fqeggo/menos2 ] Cic. de Legib. 3, 2 c. 1 [...]
LOQVENTIA ae. f. [ lali/a ] Quod frequentius tamen etiam separatim non inauditum est. [...]
LOCVTVS [1] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOCV=TVS [LOCÛTUS]], siue LOQVVTVS [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOQVV=TVS [LOQUÛTUS]] a, um. Partic. [ fqegca/menos2 ] Dicenda, tacenda locutus Hor. Epist. 1, 7, 72. [...]
LOCVTVS [2] ûs. m. Apul. Florid. 2 sub sin. Passis versibus, soluto locutu, libera oratione.
LOCVTIO, siue LOQVVTIO ônis. f. [ fra/sis2 ] Sermo, tota ratio loquendi, vel scribendi. [...]
LOCVTOR [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOCV=TOR [LOCÛTOR]], siue LOQVVTOR [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LOQVV=TOR [LOQUÛTOR]], ôris. m. [ la/los2 ] Qui nimium loquitur. Gell. 1, 15 Qui sunt leues et futiles et importuni loquutores. Add. Augustin. Conf. 1, 18.
LOCVTVLEIVS i. m. [ a)quro/glwssos2 ] Linguax, lingua prodigus et infrenis. [...]
LOCVTVLEVS a, um. Adi. Alcimus 5, 148 Sueta locutuleis fundet succumbere ranis.
LOCVTIVS i. m. Deus apud Romanos, vid. AIVS.
LOQVITOR âri. Frequent. Deponens. [ lale/w ] Plaut. Bacch. 4, 7, 5 [...]
page 125, image: s0125LOQVAX âcis. Adi. [ la/los2 ] loquacior, loquacissimus. [...]
LOQVACVLVS a, um. Adi. [ lali/skos2 ] Lucret. 4, 1158 At flagrans odiosa, loquacula, etc.
LOQVACITAS âtis. f. [ a)dolesxi/a, a)eilogi/a ] Stulta et inanis, certe nimia copia loquendi. [...]
LOQVACITER Adu. [ polulo/gws2 ] Cic. pro Muraen. 26 c. 12 [...]
LOQVACITO âre. Garrire. apud Hieron.
LOQVÊLA ae. f. [ le/sxh, lalia\ ] Cic. de Fin. 4, 68 c. 25 [...]
LOQVELARIS e. Isidor. 1, 12 Praepositiones loquelares dicuntur, quia loquelis, id est verbis semper cohaerent, nec aliquid valent solae positae. Conf. Fest. in Am. Val. Probus l. 1 p. 1427.
LOR
LORA [1], vel LVRA ae. f. Vter est. Ausonius Odyss. Perioch. 10 [...]
LORA [2] ae. f. [ deuteri/as2 oi)=nos2 ] Vinum secundarium. [...]
LOREA a Catone vocatur de R. R. c. 25 Indidem si voles, lauito paullulum, et lorea erit familiae, quod bibat. Add. Iuuenal. 5, 165.
LORAMENTVM, LORARIVS, LOREVS vid. LORVM.
LORÎCA ae. f. [ qw/rac ] a Loro; dicitur Munimentum corporis, coriaceum initio s. e loris. [...]
page 126, image: s0126LORICVLA ae. f. Dimin. [...]
LORÎCO âre. [ qwraki/zw ] Loricam inducere, s. corium ex quarta nominis significatione. [...]
LORICÂTVS a, um. Partic. [ qwrakwto\n a)/galma ] Liu. 23, 19 [...]
LORICATIO ônis. f. Actus, quo lorica seu incrustatio aedificio inducitur. [...]
LORICARIVS i. m. Gloss. Gr. Lat. [ qorakopoio\s2, loricarius.
LORICIFER era, erum. Adi. Eadem Gloss. [ qorakofo/ros2, loricifer.
LORIPES edis. [ i(mato/pous2 ] Qui pedem in modum lori tortum habet. [...]
LÔRVM i. n. [ i(ma\s2, boeu\s2, r(uth\r ] Graeca dictio, [ lw=ron, Latine Corrigia dicitur. [...]
LORVS i. m. Idem. Apul. Met. 3 p. 84 Et cum dicto lorum quempiam sinu suo depromit.
LORARIVS i. m. dicebatur, Qui in scenicis fabulis parebat iis, qui ludis erant praefecti, et vel vinciebat, vel caedebat quos iussus erat vincire vel caedere. [...]
LORAMENTVM i. n. [ i(ma\s2 ] Ligamentum. [...]
LORÂTVS a, um. Adi. Virgil. in Moreto v. 122 Sub iuga parentes cogit lorata iuuencos. i. Loris vincta.
LOREVS a, um. [ i(ma/ntinos2 ] Plin. 18, 31 Antiqui funibus vittisque loreis ea detrahebant, et vectibus. Cato c. 33 Loreus funis. Loreum latus, vid. in LATVS.
LOT
LÔTIVM i. n. [ ou)=ron ] a nomine Lotio, onis, dicitur: Vrina, a diluendis corporibus sic dicta. [...]
LOTIOLENTVS a, um. Idem quod Commictilis, apud Non. 2, 109.
LOTIOLENTE Adu. dictum veluti Lutulente, a Lotio. Titinnius, Lotiolente flocci siet, et circulator Non. 2, 485. Antiquum.
LOTOMETRA ae. f. [ lwtomh/trh ] Herba. [...]
LOTVRA, et LOTVS Adi. vid. LAVO.
LOTOS [1], LOTVS, et LOTIS idis. f. [ *lw=tos2 ] Proprium nomen nymphae Neptuni filiae, quae Priapum, a quo adamaretur, fugiens, et deorum auxilium implorans, illorum miseratione in arborem sui nominis versa
page 127, image: s0127est.
LOTOS [2] vel LOTVS i. f. [ lwto\s2 ] Arbor, frutex, et herba Plin. 14, 16 s. 19, 2. [...]
LOTOPHAGI orum. m. [ *lwtofa/goi ] Populi Africae Minoris. [...]
LVA
LVA ae. f. Dea quaedam apud veteres fuit, a luendo expiandoque nomen sortita, quae praeerat lustrationibus et lustris. [...]
LVB
LVBET lubuit, [ a)re/skei ] Impers. per V scripsere veteres: quod tamen per 1 scribimus. [...]
LVBENS entis. [ a)/smenos2 ] Plaut. Cistel. 1, 1, 13 [...]
LVBENTER Adu. [ h(de/ws2, a)sme/nws2 ] i. Lubenti animo. [...]
page 128, image: s0128LVBENTIA ae. f. Plaut. Stich. 2, 2. pr. et Asin. 2, 2, 2. quo posteriore loco Pareus accipit pro dea laetitiae, vid. LIBET.
LVBÎDO inis. f. [ lagnei/a ] vid. LIBIDO. Plaut. Trin. 4, 2, 23 Lubido est obseruare quid agat: ei rei operam dabo. Idem Pers. 2, 2, 6 Audacter tibi si lubido est perdere.
LVBIDINITAS âtis. f. pro Lubidine, teste Nonio 8, 61 Laberius Colace, Lubidinitate labitur.
LVBITVM et LVBITVS vid. in LIBITVM.
LVBRICVS a, um. Adi. [ o)lisqhro\s2, eu)o/lisqos2, glisxro\s2 ] Quasi tu labricum dicas a labando. [...]
LVBRICVM i. n. [ o)/lisqos2 ] Substantiue pro ea, quam Lubricitatem analogia diceres, si pateretur auctoritas. [...]
LVBRICE Adu. [ o)lisqhrw=s2 ] Dubie, periculose. [...]
LVBRICO âre. [ o)lisqhro\n poiw= ] Lubricum reddere. [...]
LVBRICÂTVS a, um. Arnob. aduersus gentes 1 p. 22 Lubricatue lapis, et ex oliui vnguine ordinatus.
LVC
LVCA ae. f. Bos luca, dicitur Elephas. [ e)le/fas2 ] Plin. 8, 6 [...]
LVCÂNI orum. m. [ *loukanoi\ ] Populi inter Calabros et Apulos siti, et a Samnitibus orti, duce Lucio, vt scribit Plin. 3, 5. Eorum regio LVCANIA, Violenta Lucania Hor. Serm. 2, 1, 38. [...]
LVCÂNVS a, um. Adi. [ *loukano\s2 ] Aper Lucanus Hor. Serm. 2, 8, 6. [...]
LVCANICA ae. f. [ a)lla\s2 ] Genus fareiminis porcinis carnibus infarctum, a Lucanis populis primum inuenta. Martial. 13, 35 Filia Picenae venio lucanica porcae, Pultibus hinc niueis grata corona datur.
LVCAR aris. n. recte interpretantur Vett. Gloss. [ to\ qeatriko\n, et Charis. p. 25, 3 [...]
page 129, image: s0129LVCARIS pecunia modo e Festo prolata est.
LVCARIA orum. n. [ *louka/ria kalou/mena ] Festa, quae in luco Romani colebant, qui permagnus erat inter viam Salariam et Tyberim, pro eo quod victi a Gallis fugientes e praelio ibi sese occultauerint. [...]
LVCCEIVS gentis Romanae, e qua nobilis Historicus, quem Cicero rogat, vt res in consulatu gestas seorsum describat. Fam. 5, 12.
LVCELLVM [1] vid. LVCRVM.
LVCENS [1] vid. LVX.
LVCEO [1] vid. LVX.
LVCERES um. m. Tertia pars fuere populi Rom. temporibus Romuli regis. [...]
LVCERENSES, et LVCERTES Iidem qui Luceres. Fest.
LVCERIA ae. f. [ *loukeri/a ] est Dauniorum colonia in Apulia, teste Plinio 3, 11. Arx Luceriae Lucan. 2, 473. Hor. Carm. 3, 15, 13 Te lanae prope nobilem Tonsae Luceriam, non citharae decent.
LVCERVS i. m. Ardeae rex, qui auxilio fuit Romulo contra Tatium Festus, vid. LVCERES.
LVCERNA, LVCESCO vid. LVX.
LVCETIVS i. m. Dictus est Iupiter a luce, quam praestare hominibus putabatur. sic Iuno Lucetia, quod lucis causa sit. Fest. Seru. ad Virg. Aen. 9, 570. Gell. 5, 12.
LVCI Adu. LVCIDVS, LVCIFER, LVCIFVGA vid. LVX.
LVCILIVS i. m. [ *louki/lios2 ] Nomen Poëtae, qui primus, vt ait Plinius in Praef. Stili nasum condidit, i. scripsit Satiras. [...]
LVCILIANVS a, um. Adi. Filius Lucilianus Cic. Att. 16, 11. Charactere Luciliano libelli Varr. de R. R. 3, 2.
LVCÎNA ae. f. dicta est Iuno, quae partui praeest, quod partum ferat in lucem. [...]
LVCÎNVS a, um. Horae Lucinae, i. Horae, quibus edimur in lucem Prudent. contra Symmach. 2, 222. Deus loquitur, Ipse ego sum -- Et qui Lucinas tribuo nascentibus horas.
LVCINIA ae. vid. LVSCINIA.
LVCIVS i. m. [ *lou/kios2 ] Praenomen apud Romanos fuit. [...]
LVCIPOR [1] oris. m. Lucii puer vel seruus. [...]
LVCO âre. vnde compositum COLLVCO, v. v.
LVCOMÊDI orum. m. A duce suo Lucomo (Scal. suspicatur Lucomone) dicti: qui postea Lucerenses dicti sunt. [...]
LVCRENSES vid. LVCERES.
LVCRETIA ae. f. [ *loukrhti/a ] Gens Romana, e qua Sp. Lucretii filia, quam Sex. Tarquinius Tarquinii Superbi Romanorum regius filius stuprauit. [...]
page 130, image: s0130LVCRETILIS is. m. [ *loukrh/tilos2 ] Mons est in Sabinis, de quo Hor. Carm. 1, 17, 1 Velox amoenum saepe Lucretilem Mutat Lycaeo Faunus. In hac vicinia etiam
LVCRETINVM praedium Attici, quo respiciens Cic. Att. 7, 11 Vnam mehercule tecum apricationem in illo Lucretino tuo sole malim, quam omnia istiusmodi regna.
LVCRÎNVM i. n. Dauniorum est oppidum in Apulia, vt scribit Pomponius 2, 4. vbi tamen rectius legitur Larinum.
LVCRINVS et Auernus [ *loukri=nos2 kai\ *)/aornos2 ] lacus, vterque in Baiano sinu est. [...]
LVCRÎNVS a, um. Adi. [ *loukri=nos2 ] Aqua Lucrina Propert. 1, 11, 10 Lacus Lucrinus Hor. Carm. 2, 15, 3.
LVCRINENSIS e. Idem. Res Lucrinenses Cic. Att. 4, 10.
LVCRVM i. n. [ ke/rdos2 ] Quaestus. [...]
LVCRÔSVS a, um. Adi. [ kerdale/os2 ] Plenum lucro. [...]
LVCRÔSE Adu. Idem. Hieron. de Custod. Virg. Epist. 22 c. 5 Sub virginali nomine lucrosius pereant. Sed M. Victorius ibi Tutius mauult.
LVCELLVM [2] i. n. Dimin. [ kerdu/fion ] Cic. Verr. 3, 72 c. 30 [...]
LVCRATÎVVS a, um. Adi. Iulianus in l. Omnes. D. de action. et oblig. [...]
LVCRIFICO âre. Tertull. de Praescript. c. 24 Paullus factus omnibus omnia, vt omnes lucrificaret.
LVCRIFICABILIS e. [ kerdale/os2 ] Plaut. Pers. 4, 3, 46 Nae hic tibi dies illuxit lucrificabilis, i. Lucrum afferens. Antiquum.
LVCRIFICVS a, um. Idem. Facula lucrifica Plaut. Pers. 4, 3, 46.
LVCRIFVGA ae. m. [ fugo/kerdos2 ] Qui lucrum fugit. Plaut. Pseud. 4, 7, 33 Venus mihi haec bona dat, quum hos huc adiicit lucrifugas, damni sui cupidos.
LVCRIPETA ae. m. Foenerator lucripeta Plaut. Most. argument. v. 6.
LVCRO Act. legitur a quibusdam ap. Tertull. ad Mart. c. 2. sed emendati libri habent Lucreris.
LVCROR âri. Depon. [ kerdai/nw, xrhmati/zomai ] Lucrum facere. [...]
LVCRANS antis. Suet. Neron. c. 45 Ex annonae caritate lucrantium accreuit inuidia. al. luctantium.
LVCRÂTVS a, um. [ xrhmatisa/menos2 ] Lucratus nomen ab Africa domita Hor. Carm. 4, 8, 19. de Scipione. qui Africanus dictus fuit. Pythias emuncto lucrata Simone talontum Hor. de Arte Poet. 238.
page 131, image: s0131LVCRATORES aulici leg. a quibusdam ap. Suet. Ner. c. 45. sed legendum Luctatores.
LVCRATIO ônis. f. Tertull. adu. Gnost. c. 4. et ad Vxor. 2, 7.
LVCRICVPIDO inis. f. Apul. de Philos. p. 78. sed praestat diuisim legere.
LVCRIDVCO ere. Tertull. adu. Marc. 5, 20. melius in duas voces diuiditur.
LVCRIFACIO eci, actum, ere. [ kerdai/nw ] Idem quod lucrari. [...]
LVCRIFACTVS a, um. Partic. [ kerdanqei\s2 ] Cic. Verr. 3, 174 c. 75 Iam vero ab isto omnem illam ex aerario pecuniam, quam his oportuit ciuitatibus pro frumento dari, lucrifactam videtis.
LVCRIFÎO eri. Passiu. [ kerdai/nomai ] Cic. Verr. 3, 111 c. 46 Quid si ostendo in hac vna emtione lucrifieri tritici modios centum? Conf. Tertull. ad Vxor. 2, 7. et adu. Gnost. c. 6.
LVCRIHABITA anima Tertull. de Corona mil. c. 11. rectius diuiditur.
LVCRIVS i. m. Qui lucro praeest: Mercurius. [...]
LVCRIO Ant. Inscript. f. 189 n. 4. et f. 601 n. 2. vel LVCRO, ônis. m. Lucrari vndique cupiens. Sic Lucro, Seruile nomen apud Petron. c. 60. Conf. l. 37. §. 3. ff. de Legat. 3. Conf. Fest. in Cerropa.
LVCTATIVS [ *loukta/tios2 ] Gentis Romanae nomen. [...]
LVCTOR âri. [ palai/w, diapalai/w ] Proprie Luctari dicuntur, qui se inuicem complectentes, alter alterum in terram deiicere nituntur: deinde ad aliam quamcunque concertationem vehementemque conatum refertur.
LVCTANS antis. Partic. [ palai/wn ] Iuuenci luctantes Virg. Georg. 2, 357. [...]
LVCTITO âre, et LVCTITOR âri. Frequent. Priscianus p. 797 ait apud vetustissimos, Luctito pro Luctitor inueniri.
LVCTÂTOR, ôris. m. [ palaisth\s2 ] Plaut. Pseud. 5, 1, 6 [...]
LVCTATIO ônis. f. [ pa/laisma ] Cic. de Fato 12 c. 6 [...]
LVCTÂTVS [1] a, um. Metaph. Vellei. 2, 63, 3 Dubia fide diu, quarum esset partium, secum luctatus.
LVCTÂTVS [2] ûs. m. [ diapa/laisma ] Idem ac Luctatio. [...]
LVCTÂMEN inis. n. [ diapa/lh ] Idem. Virg. Aen. 8, 89 [...]
LVCTA ae. f. siue LVCTATIO pa/lh Onomast. Vet.] Vnus ex quinque ludis antiquorum, quo alius alium prosternere in terram nititur. [...]
LVCTVS, LVCTVOSVS vid. LVGEO.
LVCVBRO âre. [ nuktografe/w, lhkuqi/zw ] Aliquid nocte ad lucernam componere. [...]
page 132, image: s0132LVCVBRATVS a, um. Cic. in Parad. 1 pr. Accipies hoc parvum opusculum, lucubratum his iam contractioribus noctibus. Nox lucubrata Martial. 4, 90.
LVCVBRATIO ônis. f. [ nuktografi/a ] Columel. 11, 2 [...]
LVCVBRATIVNCVLA ae. f. Dimin. [...]
LVCVBRATORIVS a, um. [ nuktografiko\n forei/dion ] Lucubratoriam lecticulam Tranquillus appellat in Augusto c. 78. in qua lucubrare solebat Augustus. vid. h. l. Casaub. it. Buchner. ad Plin. Ep. n. 127 p. 44.
LVCVBRVM i. n. Materia, quae facile ignem concipit. Vid. Plin. 16, 40. Scalig. in Moret. Salmas. Proleg. Exerc. Plin. p. 17. Dalechamp. ad Plin. l. c.
LVCVLENTVS [1] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=CVLENTVS [LÛCULENTUS]] vid. LVX.
LVCVLLVS i. m. [ *lou/koullos2 ] Cognomen fuit Liciniorum, in quibus diuitiis et magnificentia nobilitatus ille Ciceronis aequalis, cuius elogium est prooemium libri quarti Academicarum quaestionum, qui et Lucullus inde vocatur a Grammaticis.
LVCVLLÊVS a, um. Adi. [ *loukou/lleios2 ] Plin. 36, 6 [...]
LVCVLLÂNVS a, um. Idem. Sidon. Paneg. Antem. v. 511 Lucullanis freta cincta carinis.
LVCVMO ônis. m. [ *loukoumw\n ] Tuscorum lingua veteri regem significabat aut principem. [...]
LVCVNS untis. n. Edulii genus veteribus vsitatum. [...]
LVCVNCVLVS i. m. Dimin. [...]
LVCVNTER eris. m. Genus operis pistorii ap. Festum. Vid. ibi Ios. Scalig. et Salmas. ad Aelium Lamprid.
LVCVS i. m. [ a)/lsos2, te/menos2 ] Nemus arboribus densum et consecratum. [...]
page 133, image: s0133LVCVLVS i. m. Dimin. Suet. in vita Horatii Domusque eius ostenditur circa Tiburtini luculum.
LVD
LVDIA, LVDIBRIVM, LVDIBVNDVS, LVDICRVS, LVDIFIGO, LVDIVS, LVDO statim dabimus.
LVDVS i. m. [ paidia\, pai=gma ] Factum dictumue oblectandi animi aut nostri aut aliorum causa susceptum prolatumque: opponiturque Serio. [...]
page 134, image: s0134LVSVS [1] ûs. m. [ pai=gma ] Ludendi actus, et puerorum proprie dicitur. [...]
LVSIO [1] ônis. f. [ pai=cis2 ] Idem. Cic. de Fin. 5, 55 [...]
LVDIVS i. m. [ u(pokrith\s2 ] Histrio. Cic. de Arusp. Resp. 22 [...]
LVDIO ônis. m. [ u(pokrith\s2 ] Idem. Liu. 7, 2 Ludiones ex Hetruria acciti ad tibicinis modos saltantes. Idem 39, 6 extr. Et conviualia ludionum oblectamenta addita epulis.
LVDIA ae. f. [ u(pokriti\s2 ] Mulier, artes ludicras exercens, aut vxor vel amica ludii. [...]
LVDIMAGISTER [ grammatisth\s2 ] Qui praeest ludo literario. [...]
LVDIBVNDVS a, um. Adi. [ pai/zwn ] Dicitur Ludens. [...]
LVDO si, sum, ere. [ pai/zw ] Ludum vel lusum agere. [...]
page 135, image: s0135LVDENS entis. Partic. [ pai/zwn ] Pueri ludentes Hor. Epist. 1, 1, 59. [...]
LVSVS [2] a, um. Partic. [ paixqei\s2 ] Deceptus. [...]
LVSITO âre. Frequent. [ pai/zw ] Plaut. Capt. 5, 4, 6 [...]
LVSOR, ôris. m. [ pai/kths2 ] Qui ludit, aut decipit. [...]
LVSORIVS a, um. Adi. [ paiktiko\s2 ] Quod ad ludum spectat: Plin. 7, 56 [...]
LVSORIVM i. n. Amphitheatrum, aut locus, in quo ludi edebantur. Lamprid. de Heliogab. c. 25 Strauit sibi triclinium in summo Iusorio. Conf. Ammian. 17, 3. et 18, 2.
LVSORIE Adu. l. 50 §. 1. Dig. de Legat. et fideicommiss. Si hereditatis iudex contra heredem pronuntiauerit non agentem causam, vel lusorie agentem.
LVDIFACIO ere. Deludere. Plaut. Epid. 5, 2, 41 Quomodo me ludifecisti de illa conductitia.
page 136, image: s0136LVDIFICO âre. Actiuum: [ katapai/zw ] et LVDIFICOR, Depon. [...]
LVDIFÎCANS antis. Partic. [ katapai/zwn ] Sil. 7, 214 Sicci stimulabant sanguinis enses Ludificante ducem Fabio.
LVDIFICÂTVS [1] a, um. Partic. [ katapai/cas2 ] Te ludificatus et Me hodie in perpetuum modum Plaut. Most. 4, 3, 41. [...]
LVDIFICÂTVS [2] ûs. m. Plaut. Poen. 5, 2, 2 Aliquem sibi habere ludificatui, i. ludificari. vid. Taubm. ad h. l.
LVDIFICATIO ônis. f. [ kata/paicis2 ] Cic. pro Sext. 75 c. 35 [...]
LVDIFICÂTOR, ôris. m. Plaut. Most. 5, 1, 18 Ludificator meus, etc.
LVDIFICATORIVS a, um. Imaginatio ludificatoria August. de Ciu. Dei 11, 46.
LVDIFICABILIS e. Adi. [ katapaikto\s2 ] Plaut. Casin. 4, 1, 3 [...]
LVDIFICVS a, um. Idem. Laudatur Ludificis caueis habere Plaut. Poen. 5, 5, 2. Sed Gron. Tum profecto me sibi habento scurrae ludificatui. Nondum ergo auctorem habet Ludificus.
LVDIBRIVM i. n. [ xleu/h ] Res vana et deridenda, certe talis, qua alius ludit. [...]
LVDIBRIÔSVS a, um. Adi. Firmic. 1, 3 [...]
LVDIBRIÔSE Adu. Ammian. 26, 6 Ad hoc dehonestamentum honorum omnium ludibrioso sublatus. Add. Ambros. Epist. 36 ad Sabin.
LVDICRVM i. n. qeatriko\n, skhniko\n Gloss. Lat. Gr. [ pai/gnion ] Non modo Ludos histrionicos et scenicos significat, sed quodcunque Opus lusorium et ioculare. [...]
LVDICRVS, vel LVDICER cra, crum. [ paigniw/dhs2 ] Iocularius, lusorius, leuis. [...]
LVDICRE Adu. Pars ludicre iactant Ennius apud Non. 2, 505. vid. Apul. Met. 9 p. 220.
LVE
LVES is. f. [ loimo\s2 ] Morbus, praesertim contagione nocens, et inficiens: ab ea vi verbi Luo, quam auget Polluo. [...]
page 137, image: s0137LVGDVNVM [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LVGDV=NVM [LUGDÛNUM]] i. n. [ *lou/gdounon ] Ciuitas Galliae: quasi Lucii (Munatii Planci ) dunum, i. collem dictum volunt. Sidon. 5, v. 576 Lugdunumque tuum dum praeteris adspice victor.
LVGDVNENSIS e. Adi. Iuuen. Sat. 1, 44 [...]
LVGEO xi, ctum, êre. [ penqe/w, kwku/w, o)du/romai, o)lofu/romai ] Tristitiae signa voce, vestibus, aliisque rebus edere: in primis super mortuo. [...]
LVGENS entis. Partic. [ kwku/wn ] Solator lugentium Stat. Silu. 5, 5, 40. [...]
LVGESCO ere. Acuto sono clamare. Ammian. 31, 3. sed Vales. restituit vigescunt.
LVCTVS ûs. m. [ kwkuto\s2, go/os2, pe/nqos2, o)durmo\s2, o)lofurmo\s2 ] Est dolor, qui exterius proditur vultu ipso, atque habitu. [...]
LVCTIFICVS a, um. Adi. [ penqiko\s2, goero\s2 ] Quod luctum efficit, aut demonstrat. [...]
LVCTIFICABILIS e. Adi. Tristis, in luctu versans. Pers. 1, 78 Antiope aerumnis cor luctificabile fulta.
LVCTIFER era, erum. Adi. [ penqofo/ros2 ] Qui luctum fert vel nuntiat. [...]
page 138, image: s0138LVCTISONVS a, um. Adi. [ gohxh\s2 ] Ouid. Met. 1, 733
LVCTVÔSVS a, um. Adi. [ gow/dhs2, qrhnw/dhs2 ] Luctu plenum. [...]
LVCTVÔSE Adu. Compar. Liu. 28, 39 [...]
LVGIVM i. Luctus. Commodian. Instruct. 29.
LVGVBRIS e. Adi. [ goero\s2, penqh/rios2, penqiko\s2 ] Quod ad luctum pertinet. [...]
LVGVBRE Adu. [ penqikw=s2 ] quod et Lugubriter dicitur. Plaut. Cist. 1, 1, 47 Nam si haec non nubat, lugubre fame familia pereat.
LVGVBRITER Adu. Idem. Apul. Miles. 3 p. 132 Lugubriter eiulantes.
LVM
LVMA ae. f. bota/nh, o(moi/a u(due/smw|, h(/n tines2 potamogei/tona kalou=sin, a)/lloi kalami/nqhn Gloss. Lat. Gr. [...]
LVMETA, vel LVMECTA orum. n. Loca lumis plena. vid. Varr. de L. L. 4, 31 p. 33, 34.
LVMARIVS a, um. Varr. de L. Lat. 4, 31 p. 33, 35 Lumariae falces sunt, quibus secant lumecta, cum in agris serpunt spinae, quas, quod a terra agricolae soluunt, id est, luunt, Lumecta.
LVMBRÎCVS i. m. [ a)skari\s2 ] Vermis e terra nascens: a lubricitate, vt opinor, dictus. [...]
LVMBRICOSVS a, um. Plenus lumbricorum. Cael. Aurelian.
LVMBVS i. m. [ yoi=a, o)sfu\s2 ] Pars corporis quinque inferiores spinae vertebras complectens, et renes continens. [...]
page 139, image: s0139LVMBVLVS i. m. Dimin. [ yoia/dion ] Plin. 28, 11 Sicca lippitudo, lumbulis suum tostis, atque contritis, et impositis, tollitur. Conf. Apic. 7, 8.
LVMBELLVS i. m. aliud Dimin. apud Apic. 7, 1.
LVMBIFRAGIVM i. n. [ yoia/gion ] Plaut. Amph. 1, 1, 298 Nam si me irritassis, hodie lumbifragium hinc auferes. h. e. Frangam tibi lumbos.
LVMBÂGO inis. f. [ yoiw=n a)sqe/nhma ] Vitium et debilitas lumborum, Festus.
LVMBÂRE is. n. Quod lumbis religetur, vel quod lumbis haereat, vestimenti genus Isidor. 19, 22. et Hieron. Epist. 1, 37.
LVMEN inis. n. [ fa/os2, fw=s2, fe/ggos2, da/os2 ] Corpus lucens, dictum quasi Lucimen, a Luce Seruius distinguit Aen. 2, 683. [...]
page 141, image: s0141LVMINO âre. [ fwti/zw ] Idem quod illuminare. [...]
LVMINÂTVS a, um. Apul. Met. 9 p. 280 Male luminati, i. Male videntes. Locus fenestris altioribus luminatus Cael. Aurel. Acut. 1, 9, 58. Add. Id. Tard. 1, 5, 155.
LVMINÔSVS a, um. Adi. [ feggw/dhs2 ] Significat Clarum, inquit Nonius 2, 489. [...]
LVMINARE is. n. [ fwsth\r ] Lumen. Metaphor. [...]
LVN
LVNA [1] ae. f. [ selh/nh, mh/nh ] Dicta a Lucendo, quod noctu luceat. [...]
page 143, image: s0143LVNVLA ae. f. [ selh/nion ] Res parua, in lunae modum incuruata, in mundo muliebri. [...]
LVNÂRIS e. Adi. [ selhnai=os2 ] Quod ad lunam pertinet. [...]
LVNATICVS a, um. Adi. Lunatici dicuntur, In quos luna agit, et, vt Apuleius ait, Qui cursum lunae patiuntur: quales sunt potissimum qui comitiali morbo laborant, aut insania, alioue morbi genere quopiam certis lunae temporibus grauantur et agitantur. [...]
LVNO âre. [ kampulia/zw ] In modum lunae, quando in cornua curuatur, flectere. Ouid. Amor. 1, 1, 23 Lunauitque genu sinuosum fortiter arcum, i. Intendit.
LVNÂTVS a, um. Partic. Curuatus. [ kamyo\s2 ] Ferramentum lunatum Columel. 12, 54. [...]
LVNA [2] ae. f. [ *lou=na ] Ligurum in solo Etruriae oppidum, portu nobile. Ennius ap. Pers. 6, 9 Lunai portum est operae cognoscere cives. Lunae Portus Scribon. 163.
LVNENSIS e. [ lounh/sios2 ] Caseus sic dictus ab oppido Luna. Plin. 11, 42 [...]
LVNCHVS i. m. lo/gxos2 a lo/gxh lancea. Tertull. de Coron. Mil. c. 11 Super luncho, quo perfossum est latus Christi.
LVNVS i. m. Deus Carenorum. [...]
LVO
LVO lui, ere. [ lu/w, ti/nw, a)poti/w ] Persoluere, vid. Varr. locum supra in LVMECTA. [...]
page 144, image: s0144LVTO [1] âre. Idem quod Luere. Varro [ e(katombh=|, Habes quî, et cuius rei causa fecerim hecatombem, in quo ego (vt puto) quoniam est luere soluere, lutaui. ap. Non. 2, 482. Antiquum. pro litaui.
LVITIO ônis. f. [ lu/sis2 ] Vlpian. de Captiuis et postliminio reversis. [...]
LVELA ae. f. Idem. Lucret. 3, 1028 Sed metus in vita poenarum pro malefactis Est insignibus insignis, scelerisque luela Carcer, etc. i. Carcer sceleris expiatio et poena. Lambinus.
LVITVRVS [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LVITV=RVS [LUITÛRUS]] a, um. Partic. [ ti/swn ] Luitura poenas puppis Claud. Cons. Hon. 6, 140.
LVENDVS a, um. Partic. [ lute/os2 ] Ouid. Trist. 2, 101 Scilicet in superis etiam fortuna luenda est. Innocentium sanguis istius supplicio luendus est Cic. Verr. 1 c. 3. i. expiandus, ne reip. grauis sit.
LVP
LVPA, LVPANAR, LVPATVM vid. LVPVS.
LVPERCAL âlis. n. [ *louperka/lion lu/kaion ] Quid fuerit, doceat Seruius, Sub monte Palatino est quaedam spelunca, in qua de capro luebatur, id est sacrificabatur: unde et Lupercal dictum nonnulli putant. [...]
LVPERCÂLIS e. Adi. Sacrum lupercale Suet. August. c. 31.
LVPERCÂLIA ôrum. n. [ *louperka/lia ] Celebritas erat Romae in honorem Panos; et Luperci dicebantur, qui haec sacra faciebant. [...]
LVPERCI ôrum. m. Dicti sunt iuuenes illi seminudi, qui, vt Varro ait de L. L. 4, 13 et 5, 3 [...]
LVPERCA ae. f. Dea, quae lupis praeest, ne noceant Arnob. 4 p. 128.
LVPIA, siue LVPPIA ae. f. *louppi/a ] Germaniae fluuius in Rhenum illabens, Pomponio 3, 3. Coniectura est eum esse, quem hodie vulgo die Lippe vocant. Nominat Tacit. Ann. 1, 60. et 2, 7. et Hist. 5, 22.
LVPÎNVM i. n. [ qe/rmos2 ] et frequentius LVPÎNVS, i. m. Genus leguminis, amarum. [...]
LVPILLVS i. m. Dimin. Plaut. Stich. 5, 4, 9 Lupilli comminuto crustulo, inter cibos cum nucibus, fabulis, ficulis, olea.
LVPINARIVS a, um. Adi. Labrum lupinarium Cato de R. R. c. 10 et 11. in quo maceretur lupinum.
LVPINARII ôrum. m. Pl. Negotiatores lupinorum. Lamprid. Alex. Seuer. c. 33.
LVPINACEVS a, um. Adi. Lomentum lupinaceum Apul. de Herb c. 21. n. 2.
LVPINVS Adi. a Lupus, vid. infra.
LVPVS i. m. Notum animal rapacitatis et famis causa. [...]
page 145, image: s0145LVPA ae. f. [ lu/kaina ] Femina lupi. [...]
LVPVLA ae. f. Dimin. Apul. Met. 5 p. 164, 3 Perfidae lupulae insidias tibi comparant. It. 3 p. 139, 6 Siccine me vix a lupulis conseruo Thessalis.
LVPÂNAR âris. n. [ porneîon, xamaitupei=on ] Locus in quo diversantur meretrices. [...]
page 146, image: s0146LVPANARIVM i. n. Idem. [ kaswrei=on ] Vlpian. De petitione hereditatis, Licet a lupanario praeceptae sint. [...]
LVPANARIS e. Adi. Apul. Met. 9 p. 229 Elm. Larem mariti lupanari maculare infamia. Conf. Voss. ad Catull. c. l.
LVPOR âri. [ porneu/w ] Scortari, meretricari. Accius apud Non. 2, 497 Qui cum meretrice per vias habitu nostro lupantur. Antiquum.
LVPÂTVS [1] a, um. Adi. Hor. Carm. 1, 8, 6 [...]
LVPÂTVM i. n. [ xalino\s2 ] Idem, quod Lupus, pro Freno asperrimo. [...]
LVPÂTVS [2] i. m. Dixit Solinus c. 57 (45) Equum ouaturus insiluit: isque adeo spreuit lupatos, vt de industria cernuatus ruina et se et equitem pariter affligeret.
LVPÎNVS a, um. Adi. [ lu/kinos2 ] Quod pertinet ad lupum. [...]
LVR
LVRA ae. f. Os culei, vel etiam vtris, vnde Lurcones capacis gulae homines, et bonorum suorum consumtores. Festus. Conf. LORA.
LVRCO [1] ônis. m. [ gastri/margos2 ] Gulosus, de quo locum Festi modo dedimus in LVRA. [...]
LVRCONIÂNVS a, um. Adi. Tertull. de Anima c. 33 Condimenta Apiciana et lurconiana.
LVRCO [2], âre; et LVRCOR âri. Dep. [ labrofage/w ] Cum auiditate cibum consumere, vt interpretatur Non. 1, 34, [...]
LVRCABVNDVS a, um. Lurcans. Quinctil. 1, 6, 44 [...]
LVRIA ae. f. Oxymelum appellatum, quod ex aceto et melle componitur Isidor. 20, 3.
LVRIDVS a, um. Adi. [ pelidno\s2 ] Quod est supra modum pallidum, et cadauerosi coloris. [...]
LVROR, ôris. m. [ peli/dnwma ] Pallor. Lucret. 4, 333 [...]
LVRIDÂTVS a, um. Adi. Tertull. aduers. Marc. 4, 8 Qui retro luridati delinquentiae maculis, et nigrati ignorantiae tenebris.
LVRVLENTVS a, um. Laudatur ex Apul. Met. 7 p. 100 Conceptaculum aquae lurulentae. Verum in Elmenhorstiana et Stewechiana, emendato mendo typographico, extat lutulentae.
LVS
LVSCÎNIA ae. f. a)hdw\n Gloss. Lat. Gr.] Auis, dicta quod lugens canat. [...]
page 147, image: s0147LVSCINIVS i. m. Idem. Phaedr. Fab. 3, 18, 2. Sen. Ep. 76 in MSS. ap. Daum. de causs. amiss. R. L. L. p. 126.
LVSCINVS [1] a)hdw\n Gloss. Lat. Gr.
LVSCINIOLA ae. f. Dimin. [ a)hdo/nion ] Plaut. Bacch. 1, 1, 4 Pol ego quoque metuo, lusciniolae ne defuat cantio. Prouerb. de iis, quae miraculo affinia sunt. Conf. LVSCIOLA.
LVSCIOLA ae. f. Lusciola, quod luctuose canere existimatur Varro L. L. 4, 11. [...]
LVSCIÔSVS qui et LVSCITIÔSVS, a, um. Adi. [ mu/wy, nukta/lwy ] Lusciosi sunt, vt quidam existimant, quos Graeci Nyctilopas appellant, qui et mane et vesperi exiliter admodum vident, nec fere nisi interdiu. [...]
LVSCITIO ônis. f. Vitium visus, quod Graeci nuktalwpi/an dicunt. Festus, Luscitio vitium oculorum, quod clarius vesperi quam meridie cernit. [...]
LVSCVS i. m. [ e(tero/fqalmos2 ] Qui altero captus est ocule. [...]
LVSCA ae. f. [ e(tero/fqalmos2 ] Martial. 1, 171 Oculo Philaenis semper altero plorat: Quo fiat istud quaeris modo? lusca est.
LVSCINVS [2] a, um. Plin. 8, 37 Qui altero lumine orbi nascerentur, Coclites vocabantur: qui paruis vtrisque, Ocellae; Luscini iniuriae cognomina habuerunt. Cognomen fuit Fabriciorum Romae.
LVSIO [2] vid. LVDO.
LVSÎTANIA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=SI=TANIA [LÛSÎTANIA]] ae. f. [ *lousitani/a ] Pars vlterioris Hispaniae, quam nunc Portugalliam appellant. [...]
LVSITANVS a, um. Adi. Tela Lusitana Valer. Max. 9, 1, 5. Sil. 5, 335 Namque per aduersos, qua Lusitana ciebat Pugnas dira manus.
LVSITO, LVSOR vid. LVDO.
LVSTRÂGO inis. f. herba Verbenaca, in lustrando olim adhibita Apul. de Herb. c. 3.
LVSTRVM i. n. [ fw/leos2, kata/dusis2 ] Ferarum habitacula. Festus, Lustra significant lacunas (editt. vett. Lamas) lutosas, quae sunt in siluis aprorum cubilia. [...]
page 149, image: s0149LVSTRO [1] âre. [ a(gneu/w, a)pokaqai/rw ] Expiare significat, adspersione et circuitu praesertim. [...]
LVSTRÂTVS a, um. Partic. pass. [ a(gneuqei\s2 ] Expiatus. Capitolium lustratum atque purgatum Liu. 3, 19. [...]
LVSTRABILIS e. [ peri/bleptos2, spectabilis, lustrabilis Gloss. Gr. Lat.
LVSTRÂLIS e. Adi. [ kaqa/rsios2 ] Quod ad lustrum, hoc est sacrificium pertinet. [...]
LVSTRIFICVS a, um. Adi. [ kaqarth/rios2 ] Idem. Cantus lustrificus Valer. Argon. 3, 448.
LVSTRICVS a, um. Adi. [ a(gneutiko\s2 ] Lustrici dies infantium appellantur, puellarum octauus, puerorum nonus: quia iis infantes lustrantur, et nomina eis imponuntur Fest. Macrob. Saturn. 1, 16 [...]
LVSTRATIO ônis. f. [ periporei/a ] Circuitio, peragratio. [...]
LVSTRÂTOR, ôris. m. Apul. Apol. p. 288 Hercules lustrator orbis. i. Peragrator.
LVSTRÂMEN inis. n. [ periodei/a ] Lustratio. Valer. Argon. 6, 509 [...]
page 150, image: s0150LVSTRAMENTVM i. n. Pargatio facta per sacrificium, aut incantationem, quae tamen interdum veneficii instar habetur, vt Martian. in l. Eiusdem. [...]
LVSTRO [2] ônis, qui in lustris versatur, vt Gulo, Heluo, et similia. [...]
LVSVS [3] vid. LVDO.
LVT
LVTAMENTVM, LVTARIVS vid. LVTVM.
LVTATIVS vid. LVCTATIVS.
LVTER eris. m. [ o( louth\er ] labrum, in quo lauatur Hieron. in Iouian. 1. Vtuntur eo septuaginta Interpr. Exodi 38.
LVTESCO [1] vid. LVTVM.
LVTETIA ae. f. [ *leukoteki/a ] Galliae vrbs maxima et nobilissima. Caes. Bell. Gall. 6, 3 Vt omnia postponere videretur, concilium in Lutetiam Parisiorum transfert. Add. Ammian. 15, 27.
LVTEVM [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=TEVM [LÛTEUM]], siue LVTVM i. n. Herba est, qua caeruleum inficiunt auctore Vitruu. 7, 14. [...]
LVTEVS [1] a, um. Adi. [ krokw/dhs2 ] Luteus color, qui est dilutior rutilus, qualis est color auri. [...]
LVTEA ae. f. Chrysocollae genus a colore dictum. [...]
LVTEVS, a LVTO vid. LVTVM.
LVTEOLVS a, um. Adi. dimin. Columel. 9, 4, 4 [...]
LVTO [2] âre. vid. LVTVM.
LVTRA ae. f. [ e)nudri\s2 ] Animal amphibium, hoc est, tum in aqua, tum etiam in terra degens, castori simile, nisi cauda differret: Plin. 8, 30 [...]
LVTRVM i. n. Lauatio frigida. Vitr. 5, 11 Frigida lauatio, quam Graeci loutro\n vocant.
LVTVM [1] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=TVM [LÛTUM]] i. n. [ phlo\s2 ] Terra humore soluta, inquit Festus, a [ lu/ein. Iuuen. Sat. 6, 13 [...]
LVTEVS [2] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=TEVS [LÛTEUS]] a, um. Adi. [ ph/linos2 ] Ex luto factus. Luteus paries, Vasa lutea. [...]
page 151, image: s0151LVTÔSVS a, um. Adi. [ phlw/dhs2 ] Luto plenus. Plin. 18, 19 [...]
LVTENSIS e. Adi. Luto nutritum. Plin. 9, 37 Purpurae, nomine alio pelagiae vocantur. Earum genera plura, pabulo vt solo discreta. Lutense putri limo, et algense enutritum alga vilissimum.
LVTO [3] âre. [ phlo/w ] Luto inficere, siue oblinere. [...]
LVTÂTVS a, um. Partic. Pers. 3, 104 Crassoque lutatus amomo, vid. etiam Lamprid. Heliogab. 14.
LVTESCO [2] ere. [ phloou=mai ] Lutum fieri, et in lutum verti. Furius Antias apud Gell. 18, 11 [...]
LVTAMENTVM i. n. [ ph/lwma ] Opus luto oblitum, vt ait Budaeus. Cato de R. R. 128 Ita neque aspergo nocebit, neque mures caua facient, neque herba nascetur, neque lutamenta scindent se.
LVTVLO âre. Conspurcare, luto inquinare. Plaut. Trin. 2, 2, 15 Eosdem lutulant, quos collaudant.
LVTVLENTVS a, um. Adi. [ phlw/dhs2 ] Plenum luto. [...]
LVTVLENTE Adu. Non. 2, 485.
LVTARIVS a, um. Adi. [ phlai=os2 ] Quod in luto degit. Plin. 32, 4 Sunt ergo testudinum genera terrestres, marinae, lutariae, et quae in dulci aqua viuunt. Mullus lutarius, Piscis Plin. 9, 17.
LVTVM [2] [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=TVM [LÛTUM]] vid. LVTEVM [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LV=TEVM [LÛTEUM]].
LVX
LVX lûcis. f. [ fw=s2, fa/os2 ] proprie significat Claritatem siue splendorem, abstractum a corpore, i. consideratum per se sine corpore, vt contra ea Lumen est corpus lucidum. [...]
page 152, image: s0152LVCI Adu. [ meq' h(me/ran ] i. Die, siue Mane. Plaut. Casin. 4, 2, 7 [...]
LVCVLENTVS [2] a, um. Adi. Plenum luce, splendens, perspicuum, ornatum, elegans, pulchrum, magnum. [...]
page 153, image: s0153LVCVLENTE Adu. [ diafanw=s2 ] Clare, splendide. [...]
LVCVLENTER Adu. Idem. Cic. Off. 3, 60 [...]
LVCVLENTIAE arum. f. Splendores nitores. Arnob. 3 p. 103 Verborum luculentias sumere a Cicerone.
LVCVLENTITAS âtis. f. [ to\ diafane\s2 ] Antique dictum. Caecilius Hymnide, Vide luculentitatem eius et magnificentiam. Laberius Tucca, Dominus noster tua luculentitate captus. Nonius 2, 510.
LVCEO [2] luxi, êre. [ la/mpw, selage/w, a)maru/ssw ] et saepius Lucet. impersonaliter, Splendere, lucem emittere. [...]
LVCENS [2] entis. Partic. [ la/mpwn ] Splendens, conspicuus. [...]
LVCESCO vel secundum alios LVCISCO, ere. Virg. Ecl. 6, 37 [...]
LVCVLENTO âre. Luce perfundere. Vitr....
LVCIBILIS e. Seru. ad Aen. 6...
LVCIDVS a, um. Adi. [ fwteino\s2 ] Clarum, perspicuum. [...]
LVCIDE Adu. Idem. Cic. de Orat. 2, 108 c. 25 [...]
LVCIDO âre. Chrysol. Serm. 112 Obscura lucidare.
LVCIFER [1] eri, m. [ *fwsfo/ros2 ] Stella Veneris, quum antegraditur Solem: quum vero subsequitur, appellatur Hesperus, teste Cic. de Nat. Deor. 2, 54. [...]
LVCIFER [2] era, erum. Adi. [ fwtagwgo\s2 ] Diana lucifera Valer. Argon. 7, 179. [...]
LVCIFICARE Laber. apud Gell. 10, 17. sec. lectionem Gron. sed alii aliter.
LVCIFICVS a, um. Adi. Solis Lucifici vapor Cael. Aurel. Acut. 2, 9. Vid. August. contra Manich. 1, 9.
LVCIFLVVS a, um. Luce fluens. Prudent. Psych. v. 625
page 154, image: s0154Quaerite Lucifluum caelesti dogmate pastum. Add. Iuuenc. in Matth. c. 24.
LVCIFVGVS a, um. Adi. Qui fugit lucem. [...]
LVCIFVGA ae. c. Senec. Epist. 122 sub fin. Lucifugarum turba. Et Apul. Apol. p. 430 Cum ipse humilitate abditus et lucifuga, non sis mihi mutuo conspicuus. [...]
LVCIFVGAX âcis. Adi. Idem ac Lucifugus, vid. supra in LVCIFVGVS.
LVCINIVM i. n. Cicindela in Glossar. Vet. Conf. Isidor. 19, 19. et 20, 10. it. Gloss. Isidori voc. Licini. 2 Id quod emungitur a lucerna s. candela.
LVCIPARENS entis. Idem quod Lucifer. Luciparens nox Auienus in Phaenom. Arat. v. 854.
LVCIPOR [2] vid. LVCIVS.
LVCISATOR, ôris. m. Auctor lucis. Prudent. Cathem. 3, 1 Crucifer bone, lucisator.
LVCERNA ae. f. lu/xnos2 ] Instrumentum nocturni luminis, sec. Seru. ad Aen. 1, 730 a [ lu/xnos2 dicta, vnde prima corripitur, vid. LYCHNVS. [...]
LVCERNVLA ae. f. Dimin. Hieron. Epist. 47 Extemporalis est dictatio, et tanta ad lumen lucernulae facilitate profusa, vt notariorum manus lingua praecurreret.
LVCERNATVS a, um. Lucernis illustrata. Tertull. ad Vxor. 2, 6 Ianua laureata et lucernata.
LVCERNARIA ae. Verbascum, herba. Marc. Empir. c. 20.
LVCERNARIVM i. Vespertinum tempus, quo lucernae accendi solent. Augustin. in Reg. Cleric.
LVXO âre. [ e)carqro/w ] A Luo, luis: significat Soluere, suo loco movere. Plin. 17, 24 Aut circumfossor iniurioso ictu verberauit. Vel etiam subarator imprudens luxauit radices.
LVXANS antis. Passiuo significatu. Luxante claudus poplite Prudent. Cath. 2, 78. de Iacobo ab angelo percusso. al. lapsante.
LVXÂTVS a, um. Luxata [ e)carqrh/mata, stre/mmata ] dicuntur, inquit Festus, Locis suis mota et soluta. [...]
LVXATIO ônis. f. Vet. Gloss. Luxatio, [ stre/mma.
LVXATVRA ae. f. Idem Marcell. Empir. c. 36.
LVXVS [1] a, um. Idem quod Luxatus apud Non. 1, 272. [...]
LVXVS [2] ûs. m. Idem quod Luxatio. Apul. Florid. 3 p. 27. Cruris articulus loco concessit, atque eo luxu adhuc fluxus est. Vid. et Apul. de Herb. c. 31, 4. et Plin. Valer. 2, 49. 2 De altero Luxu mox.
LVXOR âri. Luxantur a luxu dictum, id est luxuriantur Fest. Conf. Non. 4, 277. [...]
LVXVS [3] ûs. m. [ a)swti/a ] Superfluitas, et nimia profusio: Sumtuosior cibi, vestitus, et aliarum rerum cura. [...]
page 155, image: s0155LVXVRIA ae. f. [ a)swti/a ] Idem. Nonius 1, 272 Luxum, i. Vulsum et loco motum, quod nunc Luxari ignari Latine dicimus: inde Luxuria: quia a recta viuendi via sit exclusa et eiecta. [...]
LVXVRIES êi. f. [ a)kolasi/a ] Idem. Cic. Diuin. Verr. 1, 3 [...]
LVXVRIÔSVS a, um. Adi. [ a)/swtos2 ] In re familiari solutus, inquit Festus. [...]
LVXVRIÔSE Adu. [ a)sw/tws2 ] Cic. pro Cael. 13 Cum facinorosis audacter, cum libidinosis luxuriose viuere. [...]
LVXVRIO, âre, vel LVXVRIOR âri. [ a)swteu/w ] Luxu peccare, Modum et velut articulos excedere rerum alias bonarum et laetarum. Liu. 1, 19 [...]
LVXVRIANS antis. Partic. [ a)swteu/wn [ Compescere luxuriantia Hor. Epist. 2, 2, 122. Emicat, arrectisque fremit ceruicibus alte Luxurians Virg. Aen. 11, 496.
LVXVRIÂTVS a, um. Aliud Partic. Ouid. Trist. 5, 1, 44 [...]
LYAE
LYAEVS [1] i. m. *luai=os2 ] Dicitur Bacchus, vt Grammaticis placet [ para\ to\ lu/ein id est soluere, quod curas soluat, atque discutiat. [...]
page 156, image: s0156LYAEVS [2] a, um. Adi. [ *luh/i+os2 ] Pro Lyeius, figurate: Latex Lyaeus, i. Vinum Virg. Aen. 1, 690.
LYC
LYCAEVS vid. LYCEVS.
LYCAMBES is. m. [ *luka/mbhs2 ] Vir Thebanus, quem Archilochus Poëta iambis ad suspendium adegit: de quo vide in dictione ARCHILOCHVS. [...]
LYCAMBÊVS a, um. Adi. [ *luka/mbeios2 ] Ouid. in Ibin v. 51 In te mihi liber iambus Tincta Lycambeo sanguine tela dabit. Et Martial. 7, 11 Si qua Lycambeo sanguine tela madent.
LYCÂON onis. m. [ *luka/wn ] Titani ac Terrae filius, Arcadiae rex, qui (vt in fabulis fertur) a Ioue in lupum conuersus fuit, quod Iouem hospitem necare moliretur. [...]
LYCAONIVS a, um. Adi. [ *lukao/nios2 ] Quo designatur in primis Callisto Lycaonis silia, et Arcas, quem illa e Ioue concepit, mutata in vrsam, et in caelum cum filio translata. [...]
LYCAONIS idis. f. Ouid. Fast. 2, 173 Periura Lycaoni, i. Callisto, Lycaonis filia, vocandi casu.
LYCAONES um. m. [ *luka/ones2 ] Populi sunt Asiae, Phrygibus et Gallograecis, quos Galatas nominari ante scripsimus, vicini. [...]
LYCES i. m. Fluuius, idem qui et Lycus. Valer. Argon. 4, 719 Quas Tanais, flauusque Lyces, Hypanisque, Nomasque Addat opes vid. LYCVS.
LYCÊVM, vel LYCÎVM i. n. Nam *lu/keion per ei scribitur: fuit Athenis Schola Aristotelis. [...]
LYCÊVS [1] i. m. [ *lu/keios2 ] Mons Arcadiae, qui Pani deo sacer est, et vbi templum bicornis Fauni. [...]
LYCÊVS [2] a, um. Adi. [ lu/keios2 ] Collis Lyceus Ouid. Met. 1, 698. Nemus Lyceum Idem ibid. 8, 317.
LYCHAS ae. m. [ *lu/xas2 ] Nomen famuli Herculis, cui Deianira vestem imbutam cruore Nessi, ad maritum perferendam dedit. [...]
LYCHNIS idis. f. [ luxni\s2 ] Herbae genus. [...]
LYCHNÎTES is. m. [ *luxni/ths2 ] Lapidis genus, de quo Plin. 36, 5 [...]
LYCHNÎTIS idis. f. [ luxni/tis2 ] Herbae species: de qua Plin. 25, 10 s. 74 [...]
LYCHNICVS a, um. Adi. Lapides lychnici Hygin. Fab. 223 sunt Marmor candidum e Paro insula, quod et Lychniten appellauere. Conf. Plin. 36, 5.
LYCHNVS i. m. [ lu/xnos2 ] Latine Lucerna dicitur. Varro de L. L. 4, 25 [...]
LYCHNVCHVS [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LYCHNV=CHVS [LYCHNÛCHUS]] i. m. [ luxnou=xos2 ] Dicitur Quidquid lucernam sustinet. [...]
LYCHNOBII orum. m. pl. luxno/bioi Qui ad Lucernam vitam degunt Senec. Epist. 122 extr. Dictum in eum, qui peruerse Diei munera in noctem conferret.
page 157, image: s0157LYCIA ae. f. [ *luki/a ] Minoris Asiae regio inter Pamphyliam et Cariam sita, cognominata est a Lyco rege Pandionis filio, atque, vt ferunt, intestata olim Chimaerae ignibus. [...]
LYCII orum. n. pl. Incolae Lyciae regionis. Virg. Aen. 1, 117.
LYCIVS a, um. Adi. [ *lu/kios2 ] Cateruae Lyciae Hor. Carm. 1, 8, 16. [...]
LYCIDAS ae. m. Centauri nomen ap. Ouid. Met. 12, 310. [...]
LYCISCA ae. f. Nomen canis, diminutiuum a [ lu/kos2, quod lupum significat, appellata sic, quod vel ex lupo nata sit, vel similis sit lupo. [...]
LYCISCVS i. m. Pueri nomen apud Hor. Epod. 11, 36 (Bentl. 24) Nunc gloriantis quamlibet mulierculam Vincere mollitia, amor Lycisci me tenet.
LYCIVM i. n. [ lu/kion ] Medicamentum ex radice rhamni syluestris factum. [...]
LYCOPHOS otis. n. Festus: Lycophos Graeci dicunt, quod nos Primum tempus lucis. dictum autem Lycophos, quasi [ leuko\n fw=s2, i. lumen candidum. [...]
LYCOPHRON onis. m. [ *luko/frwn ] Chalcidensis ex Euboea, Stat. Silu. 5, 3, 157 [...]
LYCOPHTHALMOS i. m. Gemma quatuor est colorum, ex rutilo et sanguineo: in medio nigrum candido cingitur, vt luporum oculi, illi per omnia similis Plin. 37, 11.
LYCOPHON i. n. Herba, Latine Scelerata dicta Apul. de Herba c. 8.
LYCOPSIS idis. f. [ lukw=yis2 ] Herba. Vid. Plin. 27, 11.
LYCORIS idis. Mulieris nomen, quod posuisse putatur Virg. Ecl. 10, 2 pro Cytheride, s. Volumnia mima, quam Antonius Triumuir amarunt, et Poëta Gallus.
LYCORMAS [ *luko/rmas2 ] Fluuius est Aetoliae, vocatus postea Euenus, ab Eueno, qui se in eum praecipitauit, de quo Strabo 7. Ouid. Met. 2, 245 Arsurusque iterum Xanthus, flauusque Lycormas.
LYCOS i. Genus aranei Plin. 30, 6 s. 17. quasi Lupus sui generis. Add. 30, 11 s. 30. vbi illius tela etiam laudatur. Lupos voeat 11, 24 s. 28.
LYCTVS i. Vrbs Cretae, a Lycto filio Lycaonis appellata. Hinc
LYCTIVS a, um. Adi. [ *lu/ktios2 ] Lyctius Idomeneus, i. Cretensis Virg. Aen. 3, 401. Vid. Ecl. 5, 72.
LYCVRGVS i. m. [ *lukou=rgos2, *luko/ergos2 ] Lacedaemonum rex, qui cum esset philosophus, Lacedaemoniis leges sanctissimas condidit: adstrictis ciuibus iuramento, se tam diu eas intemerate obseruaturos, donec ipse rediret; e patria nunquam rediturus emigrauit. [...]
LYCVRGEVS a, um. Adi. [ *lukou/rgeios2 ] Cic. Att. 1, 13 [...]
LYCVS i. m. Nomen proprium viri, quo nomine multi vocati sunt, v. g. Troianus de quo Virg. Aen. 1, 226 Fata Lyci, fortemque, Gyan, fortomque Cloanthum. [...]
LYD
LYDA ae. f. [ *lu/dh ] Antimachi Poêtae vxor fuit, quam egregie animo caram habuit, quae quum mortua esset, elegiam qua moerorem solaretur sibi fecit nomine Lyden, vbi enumeratis heroicis calamitatibus et infortuniis, malis alienis aegritudinem sibi minuit. [...]
LYDIA [note of the transcriber: in the print: prosodic annotation of long vowel(s): LY=DIA [LÛDIA]] ae. f. [ *ludi/a ] Asiae regio Aeolis et Ioniis, vicina, nota est Croesi fortuna et rebus gestis, tum etiam Pactoli fluuii fama aurum
page 158, image: s0158trabentis. [...]
LYDVS [1] i. m. [ *ludo\s2 ] Qui est ex Lydia. Lydorumque manum, collectos armat agrestes Virg. Aen. 9, 11. De Tyrrhenis s. Tuscis Lydorum colonis.
LYDVS [2] a, um. Adi. [ *ludo\s2 ] Ouid. Fast. 2, 356 Ridet amatorem Lyda puella suum. Intelligit Iolen.
LYDIVS a, um. aliud Adi. [ *lu/dios2 ] Aurifer amnis Lydius Tibul. 3, 3, 29. [...]
LYDVS [3] i. m. Herculis filius ex Iole. [...]
LYG
LYGDINVS i. m. Lapis in Tauro (Paro Harduin. ) repertus candoris eximii Plin. 36, 8.
LYGDON i. n. Ipsum lapidem ita appellat Martial. 6, 42.
LYGOS i. m. [ lu/gos2 ] Frutex, idem qui Vitex. Plin. 24, 9.
LYM
LYMIRA ae. f. Lyciae flumen est, et eodem nomine ciuitas, inquit Mela 1, 15. vid. Ouid. Met. 9, 646.
LYMPHA ae. f. na=ma ] Aqua dicitur Latinis, Graecis vero [ nu/mfh: mutauerunt autem Latini [ n in [ l. Columel. 10, 135 [...]
LYMPHACEVS a, um. Crystallinus. Mart. Capell. 6 p. 188. vid. ibi Not. Grotii.
LYMPHOR [1], ôris. m. Antiquum, Idem quod Lympha. Lucilius, Impermistum lymphorem Non. 3, 129.
LYMPHATICVS a, um. Adi. [ numfo/lhptos2 ] Furiosus, insaniens, qui vitium ex aquae conspectu contraxit, vel ex imagine visa in aqua. [...]
LYMPHO âre. Perturbare, et in furorem impellere. [...]
LYMPHANS antis. Partic. Stat. Theb. 10, 154. (al. 160) Ecce recens, superis animum lymphantibus, horror Thiodamanta subit. Id. Theb. 7, 662 It lymphante deo.
LYMPHOR [2] âri. Dep. [ mai/nomai ] Insanire, desipere. Plin. 34, 17 [...]
LYMPHÂTVS [1] a, um. [ numfo/lhptos2 ] Idem quod Lymphaticus, Insanus, quasi Nympharum spiritu correptus: vel si audimus Cerdam ad Virg. Aen. 7, 377. [...]
page 159, image: s0159LYMPHATIO ônis. f. [ numfoleyi/a ] Morbus eius, qui Lymphatus dicitur. Plin. 34, 15 [...]
LYMPHÂTVS [2] ûs. m. Plin. 37, 10 Aliam eodem nomine argentei coloris, contra lymphatum habendam.
LYMPIDVS vid. LIMPIDVS.
LYN
LYNCESTVS i. m. Fons et LYNCESTIS, aqua. [ *lu/gkestos2 ] Fons est circa Lyncum oppidum Macedoniae, cuius ciues Plin. 4, 10 [...]
LYNCESTIVS a, um. Adi. [ *lugke/stios2 ] Ouid. Met. 15, 329 [...]
LYNCEVS Vnus de quinquaginta filiis Aegypti, cui soli fratrum Sponsa sua Hypermnestra pepercit. [...]
LYNCÊVS a, um. Adi. [ lu/gkeios2 ] Ouid. Fast. 5, 709 Pectora traiectus Lynceo Castor ab ense. Conf. Boëth. de Consol. Philos. l. 3 pros. 8.
LYNCÎDES ae. m. Patronym. Ouid. Met. 4, 767.
LYNCVRIVM i. n. [ lugkou/rion ] Gemma, quae e lyncis vrina coacta putabatur. [...]
LYNCVS i. m. [ *lu/gkos2 ] Inquit Seruius ad Aen. 1, 327 [...]
LYNSA ae. f. Dea, apud Martian. Cap. 1 p. 16. Grot. ad l. c. Lymfam s. Lympham suspicatnr.
LYNX lyncis. m. vel f. [ lu\gc ] Animal est ex ceruariorum genere, vario colore, et maculoso tergore, et acutissimo visu praeditum. [...]
page 160, image: s0160LYO
LYO âre. A Graeco [ lu)ein, significat liquare, in humorem soluere, vt, Alicam, Ptisanam lyare Apic. 5, 1 et 44. Add. Id. 5, 3 et 5. Lyata pulpa Id. 5, 1. i. minutatim concisa.
LYR
LYRA ae. f. [ lu/ra ] Instrumentum musicum, [ a)po\ tou= lu/rein, oanere sec. Etymol. vel [ oi(onei\ lu/tra le/getai, sec. Eustath. Plin. 7, 56 [...]
LYRICVS a, um. Adi. [ luriko\s2 ] Quod ad lyram pertinet: hinc Poëtae lyrici dicti, qui ad lyram sua carmina cantabant. [...]
LYRICEN inis. m. [ lurwdo\s2 ] Qui lyra canit Onomast. Vet.
LYRISTES ae. m. [ luristh\s2 ] Sidon. Ep. 8, 11 Alceo potior lyristes ipso. Plin. Epist. 9, 17 Quam multi, quum lector aut lyristes aut comoedus indoctus est, calceos poscunt?
LYRCAEVS [1] siue rectius LYRCEVS, vel LYRCIVS, i. m. [ *lu/rkeios2 ] Fons est, ex quo Inachus fluuius oritur ad Cynuriam montem Arcadiae. Auctor Strabo l. 8. [...]
LYRCAEVS [2] a, um. Adi. [ *lu/rkeios2 ] Ouid. Met. 1, 598 Iam pascua Lernae, Consitaque arboribus Lyrcaea reliquerat arua.
LYRCEIVS a, um. Aliud Adi. [ *lurkh/i+os2 ] Valer. Flacc. Argon. 4, 355 -- Lyrceia tellus.
LYRIS vid. LIRIS.
LYRNESSVS [ *lurnhsso\s2 ] Ciuitas est Phrygiae, vnde fuit Briseis. Hinc
LYRNESSIVS a, um. Patron. Seruius in illud Virg. Aen. 10, 128 Fert ingens toto connixus corpore saxum, Haud partem exiguam montis, Lyrnessius Acmon. Ouid. Met. 12, 108 Lyrnessia moenia.
LYRNESSIS idis. f. Patronym. [ *lurnhssi\s2 ] Ouidius pro gentili posuit Trist. 4, 1, 15 Fertur et abducta Lyrnesside tristis Achilles. i. Briseide.
LYRON i. n. Herba. Plin. 25, 10 s. 77 Item Alisma, quam alii Damasonion, alii Lyron appellant. Folia erant plantaginis, nisi angustiora essent etc.
LYS
LYSANDER dri. [ *lu/sandros2 ] Dux Lacedaemoniorum, de quo Nepetem legunt omnes.
LYSAS antis. m. Herba, alias Artemisia, ap. Apul. de Herbis c. 10.
LYSIAS ae. m. [ *lusi/as2 ] Oratorum Atheniensium qui sub exitum belli Peloponnesiaci floruere, vt aetate, ita quoque laude fere primus. [...]
LYSIDICVS i. m. [ *lusidiko\s2 ] Nomen proprium, quod ludens interpretatur Cic. in Philipp. 11, 14 c. 6 Qui iura omnia dissoluit. Reddi etiam potest Diremtor controuersiarum.
LYSIMACHIA ae. f. Vrbs Aetoliae: et alia Hellesponti ap. Iustin. 17 pr. Conf. Liu. 34, 58. 2 Herba, de qua Plin. 25, 7 et 8.
page 161/162, image: s0161LYSIMACHIENSIS e. Adi. Gentile nomen ab vrbe ductum. Liu. 33, 38. Nimirum
LYSIMACHVS i. m. [ *lusi/maxos2 ] Agathoclis filius, e successoribus Alexandri magni. Vid. Iustin. 17, 2. 2 Gemma ap. Plin. 37, 10 s. 62 Lysimachus Rhodio marmori similis est aureis venis.
LYSIPPVS i. m. [ *lu/sippos2 ] Sicyonius nobilis sculptor. [...]
LYSIS [1] is et ios. f. [ *lu/sis2 ] i. Solutio. [...]
LYSIS [2] is. m. Philosophus Pythagoreus, de quo Nep. 15, 2.
LYSISTRATVS i. m. Sicyonius, Lysippi statuarii frater,
LYT
LYTAE [ *lu/tai ] De quibus mentio fit in Edicto Iustiniani ad Antecessores §. 5 quo iuris auctoritas confirmatur, Solutores interpretandi sunt, videlicet qui iam tantos progressus habent in iure, vt de eo respondere prope possint, et quaestiones solaere. [...]
LYTRA vid. LVTRA.
LYTRON i. n. Pretium, quod pro redemtione liberatoribus datur. vid. Rhodigin. 13, 30 et 20, 29 [...]
LYTTA [ *lu/ssa ] Vermiculus est in lingua canum, quo exemto infantibus catulis, nec rabidi fiunt, nec fastidium sentiunt Plin. 29, 5 s. 32.