CHRISTOPHORI BESOLDI, IC. DE AERARIO PUBLICO DISCURSUS: Nunc iterato editus, varieque auctus. Subnexus eidem est, IULII CAESARIS BULENgeri, Iuliodunensis; DE TRIBUTIS AC VECTIgalibus populi Romani, Liber.
[Gap desc: illustration]
Prostat Francofurti, In Bibliopolio Heredum LAZARI ZETZNERI. ANNO M. DC. XXVI.

Vere Nobili et Amplissimo Viro; DN. MARTINO CHEMNITIO, IC. EMINENTISSIMO, SERENISSIMORUM Pomeraniae Principum Consiliario Primario, Fautori, et amico suo magno: EXILIA HAECCE MEDITAMENTA, POLITICO-PHILOLOGICA;

OBSERVANTIAE SUMMAE, IUGISQUE memoriae caussâ, merito inscribit, censuraeque eiusdem limatissimae lubens submittit. C. B.

Ad Lectorem. IOHANNES MARTINUS RAUSCHER, ACAD. TUBING. PROFESSOR.

TU, cui Regales Caeli Clementia fasces,
aut aliâ Populos sub statione dedit;
Quaeris, quo solide incedat Res publica talo,
Et serves Civem, quâ ratione tuum.
Cum pariter Mavors, pariterque in stabit Egestas;
Nec fugiet partes ille vel illa suas?
Num Clarios ibis scit at um Oracula Delphos,
Frivola qua fervent Augure verba Deo?
An Dodonaei sonitus quaeretur aheni,
Queque alias voces Pythica laurus habet?
Nil opus: Ecce tibi medio responsa Lyceo:
PUBLICA RES FISCO SOSPITE, SOSPES ERIT.
Sospite sospes erit Fisco Res publica. Ut ille
Floreat, ô vires subdite subde tuas!
Sed faciles vires modicasque, et mole carentes,
Ne subeas onericivica turbatuo.
Ne vires Fisco et nervos dum forte ministras,
Viribus omnino destit uâre tuis.
Namiuga detrectat nimium cogentia Tuurus,
Et gravis exilem deprimit auraratem.
Scilicet hîc prudens finemque modumque potestas
Noverit, aequali debita lege iubens.

Unde etiam facilem iactans Res publica nummum,
Non tristi rigidum voce queretur onus.
Ambigis? Auctorum consensu teste probabit
Hic liber, et dictis arguet hisce fidem.
Inde modum certum, et iustimodor amina Recti,
BESOLDI chartis discere, lector, habes.
Quas non famosis gypsata calumnia verbis
Atteret, atque strabi lima supercilii.
Ipse Auctor libri, verae praeconia laudis
Possidet, et Caelit angit utrumque latus.
Quin vectigalem pridem sibi vendicat Orbem,
Et vinctum aeternis detinet officiis.
Palladis hoc scutumest! nigrum suspende lapillum,
A Eole: Stat flabris haut Liber iste tuis.

II. CHRISTOPHORUS BESOLDUS, IURECONSULTUS, TUBINGAE IN ACADEMIA PATRIA ANTECESSOR.

*a)nagrammatistmo\s2, per transmutationem Literae R in U.

NIL CURO SORTES, BONA CAUSA HAEC SOLA TRIUMPHAT:
INNOCUUM A RABIDIS, TU DEUS IPSE TEGES.

Iohannes Iavornicius, Straconicensis Bohemus.

RERUM PRAECIPUARUM INDEX.

A.

ABzug. cap. 4. num. 14. vers. 3.

Advenae in Civitatem recipiendi num sint. cap. 4. n. 8. v. 1.

Advenarum admissio, commoditatem Fisco adferre potest. cap. 3. n. 6. vers. 3.

A Edificia, quae et quo modo exstruere debeat Princeps. cap. 2. n. 1. v. 5.

A Erarii augendiratio, quâ semper uti potest Princeps. cap. 3. per tot.

A Erarii conservandi praecipuus modus, in parce collocandi ratione consistit. cap. 2. n. 1. et v. 1. ac seqq.

A Erarii in locupletatione, adquia respicere debeat Politicus prudens. cap. 3. num. 14. et cap. 4. n. 1.

A Erarii optime constituti descriptio. cap. 7. n. 1. v. 5.

A Erarii puritas, omnia compendia respuit. cap. 3. num. 2.

A Erarium, ambitione et largitionibus exhausium, per scelerae plerumque suppletur. cap. 2. n. 2. et v. 1.

A Erarium antiquitus, ex quibus reditibus colligebatur. cap. 1. n. 5. et v. 1. ac 2.

A Erarium Civile. cap. 1. num. 4.

A Erarium et Fiscus, quomodo differant. cap. 1. n. 3. et etiam n. 1. ac 2.

A Erarium publicum atque perpetuum, num sit instituendum? in utramque Partem disput atur. c. 1. n. 1. v. 1. et 2. caque quaestio deciditur. v. 3.

A Erarium, quomodo a dilapidatione sartum tectumconservandum. c. 1. n. 1. v. 3. fol. 8. et seq.

A Erarium quotuplex sit. c. 1. n. 4.

A Erarium Romanum, ex quo constiterit olim. cap. 1. n. 7. v. 2.

A Erarium sacrum. c. 1. n. 4.

A Erarium sanctius. c. 1. n. 4.

A Erarium Turcorum, ex quo constet. cap. 1. n. 7. v. 1.

A Es alienum domini, an et quando subditi ex solvere teneantur. c. 4. n. 2. v. 2. fol. 72.

Alchymia, an et quatenus excolenda. cap. 3. n. 11. et v. 1.

Alienare aliquid de Domanio, lex prohibet fundamentalis. cap. 2. n. 4. et vers. 4.

Alienare Territorii partem, an et quando Princeps possit? cap. 6. n. 3. et v. 1. ac. seq.

Alienata praeter ratione, a Successore repocari queunt. c. 2. n. 4. v. 4.

Annona, an et quomodo custodienda. cap. 1. n. 2. et v. 1.

Avaritia, vitium in Principe maxime detestandum. c. 2. n. 3. v. 1.

B.

Begnadigung spectat ad Impetium merum. fol. 145. n. 43.

Belli ius sequitur Superioritatem. fol. 140. n. 26.

Bethe. fol. 177. n. 125.

Bona morient ium sine herede, cedunt Imperio mero. fol. 146. n. 45.

Bona publica, quomodo distinguantur. c. 1. n. 3. v. 2.

Breviarium Imperii, eiusque utilitas; et quomodo item debeat confici. cap. 8. n. 2. et v. 1. ac seq.

C.

Cammer: und gemeiner Landschaff. Güter / quomodo differant. cap. 1. n. 3.

Capitatio. cap. 4. n. 18. et v. 1. ac 3.

Captivium Dominum redimere, num Subdititen eantur. cap. 4. n. 2. v. 2. fol. 73.

Carcer, an et quatenus sit Imperii meri. fol. 144. n. 39.

Carcer quatenus ad iuris dictionem bassam pertineat. f. 180. n. 132.

Censum, sive descriptionem civium, eorumque honorum facere, ad quid conducat. c. 8. n. 1. v. 1.

Census formae. cap. 8. n. 1. v. 2.

Census quid sit, et quo modo constituendus. cap. 8. num. 1.

Clausula generalis, aliquibus specieb. apposita, porrigitur etiam ad eas, quae specific atis similes exsistunt. fol. 132. num. 5.

Clausula generalis praecedens, restringitur ad specificata. f. 130. n. 2.

Clerici, an debeant a Collectis esse immunes. cap. 4. n. 20. v. 2. fol. 123.

Coemptio, an et quatenus Principi permissa. cap. 3. n. 6. v. 1.

Collatio levis censetur, quae non certum numi genus praescribit, ut et quae exigitur per partes. cap. 4. n. 20.

Collatio levis reputatur, quae a btnignu et humanis exactoribus colligitur. cap. 4. n. 20. et v. 1.

Collectae a tenuior ibus non exigendae. cap. 4. n. 19. et v. 1.

Collect is diu non solutis, ob praetensam immunitatem, postea si detrectans, malam causam fovere comperiatur, an tunc is restantes solvere collectas debeat. f. 173. n. 119. et seqq.

Collectae etiam graves, necessit atis ratione excusantur. cap. 4. n. 1. v. 2.

Collectae Imperii, an forensibus imponi possint. cap. 5. n. 4.

Collectae Imperii, munera extraordinaria sunt. fol. 164. n. 94.

Collectaemo dus, ex Ragionis naturâ eiusque proventibus aestimari debet. cap. 4. n. 12. v. 2.

Collectae non sunt violenter imponendae, sed potius subditis persuadendae. cap. 4. n. 5. v. 1. et 3.

Collectae ob quas imponuntur causae, haud simulatae vel falsae esse debent. cap. 4. n. 4. v. 1.

Collectae Provinciales, mixta onera sunt. fol. 168. n. 103.

Collectaeprovinciales, quid sint. fol. 156. n. 73. et seqq.

Collectaerurales, quae ab.

universitatibus imponuntur. fol. 177. n. 127. et fol. seq. num. 129.

Collectae. vide etiam Tributum.

Collecta extraordinaria lubenter a Subditis praestatur, si non culpâ Principis, AErarium ante fuit exhaustum. cap. 4. n. 3. ac si statu praesenti subditi sint contenti. ibidem.

Collecta extraordinaria, tum demum est imponenda; si nulla ratio aelia pecuniae conficiendae, haberi potest. cap. 4. n. 2. v. 4.

Collecta facilius fertur, a quâ nemo est immunis. cap. 4. n. 20. et v. 2.

Collecta Imperialis, ordinarium munus est, ex sententiaquorundam. fol. 165. num. 97.

Collecta Imperialis quid sit. fol. 147. num. 49.

Collecta imponitur tant um subditis ratione bonorum, quae in Territorio possident. fol. 167. n. 102.

Collecta magis probatur illa, ubi non capita seu personae, sed bona subditorum aestimantur. cap. 4. n. 18.

Collectam deneg are ordines possunt, si Princeps bellum non necessarium moveat. cap. 4. n. 5. v. 3. fol. 88.

Collectam extraordinartam, ut subditi solvere possint, quibus rationibus efficere queamus. cap. 4. num. 8. et seqq.

Collectam immodicam, quae subsequuntur populi murmurationes, non compescendae, sed magis dissimulandae. cap. 4. num. 12. v. 4.

Collectam Imperialem exigit, qui habet Superioritatem. fol. 151. numer. 60.

Collectam non solvens, tum demum punitur, si id fecerit dolose. fol. 189. num. 16.

Collectam non solvunt forenses. fol. 164. num. 93. et seqq.

Collectandiius. Regalibus accensetur. fol. 158. n. 97. et seqq.

Collectandi tantum sunt subditi, domicilii ratione. f. 165 n. 95. et seq.

Collecta non solvitur de suppellectile pretiosâ, pecuniâ otiosâ. etc. fol. 190. num. 17.

Collecta, num immobilibus imponi queat, mercibus puta, suppellectlique pretiosae. cap. 4. num. 18. v. 2.

Collecta ob necessitatem imposita, eâ cessante, remitti debet. cap. 4. n. 4.

Collecta pro facultate subditorum. exigi debet. cap. 4. n. 12. et v. 1.

Collectare an Dominus subditos possit, pro filiâ maritandâ, velob novum castrum emendum. cap. 4. n. 2. v. 2. fol. 73.

Collectarum in materiâ, consuetudo maxumiest momenti. fol. 149. num. 52.

Collectarum occasione subortâ controversiâ, omnium maxime consuetudo loci est attendenda. fol. 169. n. 106.

Collecta semel tantum exigi potest. fol. 150. n. 55.

Collect as Imperiales, status non exsuis Cameris solvunt. fol. 166 n. 98.

Collecta si sit immodica, rebellionem parit. cap. 4. num. 12. v. 1.

Collectas novas, iusta tamen ex causâ impositas, si subditi solvere nolint, quo iuris remedio Dominus uti possit. cap. 4. n. 5. v. 1. fol. 86.

Collect as provinciales, an solvere cogatur forensis. cap. 5. n. 3. et v. 1.

Collectas solv ere detrectantes, exsecutive ad id cogi possunt. f. 155. n. 67.

Collectas Turcicas non solventes, quâ poenâ affic antur. fol. 188. nu. 11. et 12.

Commercia libera esse, nec ad Principis emolumentum impediri debent. cap. 3. num. 6. v. 2.

Consiscationes, pertinent adImperium merum. fol. 145. num. 44.

Confiscationis poenae locus non est, nisi statuto aut consuetudine suffragante. fol. 187. num. 9. et 10.

Consiliarius, quam exactam Rei publicae suae cognitionem debeat habere. cap. 8. n. 2. v. 2.

Culturaterrae, nullibi negligenda. cap. 3. n. 5. v. 1. et 2.

D.

Delatoribus improbis, locus apud Principem patere non debet. c. 3. n. 4.

Digni, ut ad officia promoveantur, quâ ratione effici possit. cap. 8. n. 2. v. 4. fol. 231.

Divitiae Principum verae, consistunt in divitiis subditorum. cap. 1. n. 1. v. 1.

Domanium Regum Gallicanorum. cap. 1. n. 5. v. 1. et n. 7. v. 3.

Dominus Feudi, av bona Vasallorum collectare queat. fol. 162. n. 87. ac seqq. multis.

Dominus Feudi, an hominibus Vasallorum suorum, imponere possit collectam. fol. 161. n. 85.

Dominus Feudi, a Vasallo suo exigit Imperialem Collectam. fol. 163. num. 89.

Donationes immensae, a Successore revocari queunt. cap. 2. n. 4. v. 4.

Dotare, an subditi teneantur filiam Domini sui. cap. 4. n. 2. v. 2. fol. 73.

Dux belli, nomina, et conditionem singulorum suorum militum scire debet. cap. 8. num. 2. v. 4.

E.

Ecclesiastica iurisdictio, sequit ur Superioritatem. fol. 139. n. 24.

Eleemosyna, neminem pauperiorem reddit. c. 2. n. 3. v. 2.

Episcopalia iura, penes Imperii sunt status. fol. 39. num. 24.

Exactiones nimiae, ipsi Deo sunt exosae. cap. 4. n. 2. v. 3 fol. 77. et seq.

Exactiones nimiae, seditiones frequentissime concitare solent. c. 4. n. 2. v. 3. fol. 75. et seq.

Exactiones nimias, quae incommoda subsequantur. c. 4. n. 2. v. 3.

Exactiones novas suaders, quam magnum sit peccatum. cap. 7. nu. 1. vers. 3.

Exactiones Officialium, inhiberi dibent. cap. 4. num. 9.

Exactiones violentae, pernit io sae plerumque sunt. cap. 4. n. 2. v. 1.

Exactionum Architectones, praecipuam in Aulis obtinent plerumque auctoritatem. cap. 3. n. 2. v. 1.

Exactionum illegitimarum architecti culpantur. cap. 7. n. 1. v. 2.

Exactionum novaerum consultores, Principi persvadent, Tributum novum Populo grave non esse. cap. 7. n. 1. v. 2. fol. 220.

Exactionum illegitimarum consultores, suam magis, quam Principis utilitatem spectant. cap. 7. n. 1. v. 2. fol. 219.

Exactor saepe magis odiosus est, quam exactio ipsa. c. 4. n. 20. et v. 1. et idem habetur, cap. 7. num. 1. v. 2. fol. 219.

Extensio in poenalibus locum non habet. fol. 191. num. 20.

Extraordinariam imponere collationem, ad iura Maiestatis spectat. cap. 4. num. 1. v. 1.

F.

Feuda cur olim in Germaniâ, tam multa. cap. 1. n. 1. v. 3.

Fisci Privilegium ex l. bene a Zenone, etc. an et quando habeat locum. fol. 195. n. 33. et seqq.

Fisco in dubio non est favendum. fol. 187. num. 8.

Fisco num cedant bona incenfita. fol. 184. n. 1. et mult. seqq.

Fiscum quis habere putetur. cap. 1. num. 3. v. 1.

Fiscus et Aerarium, quomodo differant. cap. 1. nu. 3. et etiam, n. 1. ac 2.

Fiscus in corpere Politico, lienem refert. c. 1. n. 1. v. 1.

Foenoratores non tolerandi. c. 3. n. 4.

Forenses quatenus collectari possint. fol. 165. num. 96. et fol. 168. num. 103. et seqq.

Forstliche Obrigkeit. fol. 142. n. 32. et 33.

Frondienste. fol. 181. n. 138.

G.

Gemeiner Wechsel. cap. 3. n. 9.

Generalitas verborum, quid importet. fol. 131. num. 4.

Gerichte. fol. 179. num. 130. et seq.

Germanorum Principum potentia, olim in Vasallorum multitudine consistebat. cap. 1. num. 1. v. 3.

Gluckhafen. cap. 3. num. 10.

H.

Hauptfall. cap. 4. num. 14. v. 2.

Helvetiorum, cur quisque suu stipendius militet. cap. 1. num. 1. v. 3.

Hohe Gericht / et quid ea sequatur. fol. 143. n. 35. et seqq.

Homagium. fol. 136. n. 12.

Homicidia, mulctâ pecuniariâ non sunt punienda. cap. 3. n. 4. v. 2.

I.

Immunia sunt a Collectis Principum bona. fol. 166. num. 99.

Immunis a Collectis, si semel se inscribi patiatur in librum aestimi, Privilegio suo renuntiare censetur. f. 155. num. 68.

Immunis nemo est ab Imperiali collecta. fol. 151. num. 59.

Immunis nemo est, a Turcicis collectis. fol. 163. num. 88.

Immunitas a Collectis, an et quatenus praescribatur. fol. 169. num 196. et seqq.

Immunitas, an et quando a Principe debeat concedi. cap. 4. num. 20. vers. 2.

Immunitas omnis cessat, in casu necessitatis. cap. 4. num. 20. v. 3.

Immunitas quorundam, non debet tendere in praeiudicium tenuiorum. cap. 4. num. 20. v. 2. fol. 121.

Immunitatis concessio, haut extenditur ad casus non praecogitatos. fol. 164. num. 91.

Immunitatis ratio, in totum sita est in prudentiâ, et potestate Principis. cap. 4. num. 20. v. 2.

Imperii Romani reditus, qui olim; et quâ occafione fuerint diminuti. cap. 2. num. 4.

Imperium merum, quid hodie contineat. fol. 144. n. 42.

Inclufio unius, quando alterius exclusionem importet. fol. 135. n. 9.

Itali plerumque exactionum illegitimarum architectones. cap. 7. nu. 1. v. 2. fol. 218.

Iugatio. cap. 4. n. 18. v. 3.

Iurisdictio alta. fol. 142. num. 34.

Iurisdictio bassa. fol. 142. num. 34.

Iurisdictionis fructus, qui fint. cap. 1. num. 7.

Iurisdictionis usus varius hodie, et iuri scripto non conformis est. fol. 181. num. 137.

Iurisdictio Bassa, quid sub se comineat. fol. 179. num. 130. et seq.

L.

Landsäß / quid fit. fol. 136 n. 15.

Landsässerey / in Sueviiont frequentatur. fol. 137. num. 17.

Largiri nihil debet Princeps, nisi suâmanu. cap. 2. num. 1. v. 2.

Leute / sive Leodes. fol. 176. n. 124.

Liberalitas, maxime Principemdecet. cap. 2. n. 3. et v. 1.

Liberalitas vicinarum Rerum publicarum, Aerarium quandoque auget. cap. 6. num. 5.

Liberalitatem, in quos, et quomodo Princeps debeat exercere. cap. 2. n. 3. et v. 1.

Lignorum desectui, quomodo succurrendum? cap. 3. num. 5. v. 2.

Litium multitudo, quantum Rei publicae noceat. cap. 4. num. 9. v. 1.

Litium vectigal. cap. 3. num. 4.

Litterati, num sint a Collectis immunes. cap. 4. num. 20. vers. 2. fol. 122.

Litterati, ut plurimum pauperes. cap. 4. num. 20. v. 2 fol. 122.

Luxus Principis, odiosas reddit collectas. cap. 4. num. 3. v. 1.

Luxus Principi vitandus, cap. 2. n. 1. vers. 4.

Luxus, quibus remediis coerceri debeat. cap. 4. num. 10. v. 2.

M.

Magistratus, et officia vendere. cap. 6. num. 4. et vers. 1.

Magnificentia Principis, non est per luxuriam definienda. cap. 2. num. 1. vers. 4.

Mercaturam, an et quando Princeps debeat exercere. cap. 3. num. 6. et v. 1. ac 2.

Metalli fodinae inveftigandae, et excolendae. cap. 3. num. 8.

Monetae cudendae ius, non est privatis concedendum. cap. 6 nu. 1. v. 2.

Monetae mutatio et depravatio, quam sit Rei publicae pernitiosa. c. 6. n. 1. et v. 1.

Monetae valor, cur crescat. cap. 6. num. 1. v. 2.

Moneta, quando et quatenus a Principe mutari possit. cap. 6. num. 1. v. 1. fol. 201. ac seq.

Monopolia, an Princeps instituere debeat. cap. 3. num. o. et v. 1. ac 2.

Mons pietatis quid sit. cap. 3. n. 9. et v. 1.

Montes pietatis. cap. 6. n. 2. v. 1.

Mulctae iuste impositae, Fiscum augere queunt. cap. 3. num. 4. et v. 1.

Multarum exigendarum cupiditas, quandoque degenerat in rapacitatem. cap. 3. num. 4. v. 1.

Mutuo pecuniam dare, an Subditi a Principe cogi possint. cap. 6. n. 2. vers. 2.

Mutuo pecuniam sumere, an et quando Princeps debeat. c. 6. num. 2. et vers. 1.

N.

Nachsteur. cap. 4. num. 14. v. 3.

Necessitas sacit iustum, quicquid ad bonum publicum vergit. cap. 4. num. 1. v. 2.

Necessitas ob quam collecta imponitur, ab ordinibus Regni est adprobanda. cap. 4. num. 5. et v. 1.

Necessitas publica fi adsit, impossibilia plerumque persvadet. cap. 4. num. 2.

Necessitas summa nisi adsit, ad extraordinariam exactionem, minime est perveniendum. cap. 4. num. 2. vers. 2.

Nemora publica. cap. 1. n. 2.

Nobiles, an fint a Collectu immunes. cap. 4. num. 20. vers. 2.

Nobiles rusticorum bona ementes, non sunt immunes. fol. 162. num. 86.

Nobilitatem, pecunia interveniente concedere, quando possit Prinseps. cap. 6. v. 3. num. 2. fol. 212.

Nobilitatis Suevicae Privilegia queusque, et ad quae bona sese extendant. fol. 152. num. 61. et seq.

Numerum inire Populi sui, an prehibitum sit a Deo? cap. 8. nu. 2. v. 5.

Numorum mutatio et depravatio, quam sit Rei publica pernitiosa. cap. 6. num. 1. et v. 1.

O.

Oblatio spontanea. cap. 4. n. 2. v. 1.

Oeffnung. fol. 141. num. 27.

Officialis, an furtum committat: sires suae administrationi concreditas, in proprios usus convertat. cap. 7. n. 1. vers. 4.

Officialium multitudo praecidenda. cap. 2. num. 1. v. 3.

Olla Fortunae. cap. 3. num. 10.

Opisicia in Republ. fovenda. cap. 4. num. 14. vers. 4.

Ordinum consensus in novi Tributi impositione, quodammodo neressaerius est. cap. 4. num. 5. v. 5.

Otium a Civitate exulare debet. cap. 4. num. 8.

P.

Parcorum aliquot Principum exempla. cap. 2. num. 1. v. 6. fol. 33.

Parcum, quam nimis liberalem Principem esse, praestat. cap. 2. num. 1. v. 4. fol. 28. et seq.

Parsimoniae cumprimis Princeps studere debet, si dives fierivelit. c. 2. num. 1. et v. 1. et seqq.

Parsimonia in fundo sera. cap. 2. num. 1. v. 2. in fine.

Parsimonia Principis, sordibus carere debet. cap. 2. num. 1. v. 3.

Patrimonium Rei publicae. cap. 1. num. 5. v. 1. et 2.

Pauperes maxime Princeps curare, in eosque liberalitatem suam exerceredebet. cap. 2. num. 3. v. 2.

Paupertas Subditorum, num securitatem praestet imperanti. cap. 4. num. 2. v. 3. fol. 76. et seq.

Pecuniae adpellatione, quid comprehendatur. cap. 1. num. 2.

Pecunia ne extra Regionem exportetur, praecavendum. cap. 4. n. 10. v. 1. n. 14. v. 4.

Pecunia rerum agendarum est nervae. cap. 1. num. 1.

Peraequatio, quando habeat locum. cap. 4. num. 20. v. 2. ad sin.

Pfrundkauff. c. 3. num. 9. v. 1.

Panaeius, qui bona in censu agendo, non recte profitetur. cap. 8. nu. 1. vers. 2.

Poenales actiones, non transeunt ad heredes. fol. 194. num. 28. et seqq.

Pontifices Romani, Ecclesiasticas vendunt dignitates. cap. 6. num. 4. vers. 1. fol. 214.

Principem cum tripudio et pompa perire, maxime est funestum. c. 2. num. 1. v. 6. fol. 34.

Principes quales olim reditus habebant, et ex quibus bonis ea percipiebant. cap. 1. num. 5. et v. 1. et 2.

Principis generalis intentio, ratione Territorii et Superioritatis, quomode enervetur. fol. 134. num. 8.

Principum et Magnatum vitam vivere, quid sit. cap. 2. num. 1. v. 6. fol. 34.

Procuratorum Fisci Peculatus, Repetundarumque crimina, severe sunt coercenda. cap. 2. num. 4. v. 3.

Prodigus Princeps, exactor vel est, velerit. cap. 2. num. 2. et v. 1.

Publicanorum origo, et odium. cap. 4. num. 16. v. 1. fol. 108. et seq.

Publicatio bonorum eorum, qui extremo supplicio afficiuntur, num debeat in usum revocari. c. 3. n. 4. v. 1.

Q.

Quaestores et Quaestura. c. 7. n. 1.

Quaestores male inofficio suo versantes, quomodo puniedi. c. 7. n. 1. v. 4.

Quaestoru boni munus, quod sit. cap. 7. num. 1. v. 1.

Quaestorum bonorum exempla. cap. 7. num. 1. v. 1.

Quaestorum Fiscique Procuratorum peculatus, Repetundarumque scelera severe sunt coercenda. c. 2. n. 4. v. 3.

R.

Rationarium Imperii eiusque utilitas, et quomodo item debeat confici. c. 8. num. 2. et v. 1. ac seq.

Reditus ordinarii, studiosâ curâ sunt conservandi. cap. 2. num. 4. v. 1.

Regalia nova instituere, maxume est odiosum. cap. 1. n. 7. v. 1.

Regionis nulla pars deserta, vel non rebus utilibus destinata elle debet. cap. 3. num. 5. et vers. 1. ac 2.

Relativa, Redditiva, referenda sunt ad omnia superiora. fol. 133. n. 6.

Religionis Reformatio, sequela est Superioritatis. fol. 138. num. 22.

Remissio debitorum Tributorum, non facile concedenda. cap. 2. nu. 4. v. 1. quando vero, quasque ob causas ea rite fiat. vid. dict. n. v. 2.

Reputatio Rem public. destruens, vitanda. cap. 2. num. 1. v. 3.

Reservationis vis. fol. 134. num. 7.

Res publica, similitudinem habet corporis humani. cap. 1. num. 1.

Res publica, sine Tributis et Vectigalibus consistere nequit. cap. 2. n. 4. vers. 1.

S.

Salaria inutilibus hominibus adimenda. cap. 2. num. 1. v. 3.

Salvi conductus praestatio, ad Principem pertinet. fol. 141. n. 28.

Servituti operibusque publicis, mancipandi delinquentes. cap. 3. n. 13.

Simonia committitur, per nundinationem Ecclesiasticarum dignitatum. cap. 6. num. 4. v. 1. fol. 214.

Statuta seu Leges condendi potestas, ius est Supetioritatis. fol. 141. num. 30.

Steur. fol. 177. num. 126.

Subditus quis dicitur, non bonorum, sed domicilii magis ratione. fol. 137. num. 16.

Subditus, toto genere differt a Vasallo. fel. 138. num. 18.

Subiectus quatenus aliquis sit, ratione bonorum alibi sitorum. sol. 138. num. 20.

Sumptuariae Leges. cap. 4. nu. 10. et vers. 1.

Sumptus Aulae praecidendi. cap. 2. num. 1. v. 3.

Sumptus facultatibus sunt metiendi. cap. 2. num. 1. v. 1.

Sumptus supervacanei, a Principe sunt maxime vitandi. cap. 2. n. 1. v. 1.

Sumptuum et redituum non inire rationem, familias illustres perdit. c. 2. num. 1. v. 2.

Superiorit as intentionem fundat, quoad omnes species iurisdictionis. fol. 146. num. 48.

Superioritas, nuliâ concessione transtata censetun fol. 153. num. 63.

Superioritatis iura, tam Ecclesiasticarum, quam Politicarum rerum intuitu, suse explicantur. fol. 136. num. 12. et mult. seqq.

Superioritatis ius, quid proprie sit? fol. 135. num. 11.

T.

Territorii probatio, absorbet actus iurisdictionales adductos, titulo non edocto. fol. 154. num. 65. et seq.

Territorio adprobato, Superioritas etiam edocta censetur. fol. 133. n. 7.

Testamentis privatorum, Fiscus interdum locupletatur. cap. 3. nu. 12.

Timariae Turcarum. cap. 1. nu. 1. vers. 3.

Torturae applicatio, est Imperii meri. fol. 144. num. 40.

Tributa, cur indies augeantur. cap. 4. num. 2. v. 3. fol. 74.

Tributa et Vectigalia, fere cum Regibus sunt nata. c. 1. n. 6. v. 1.

Tributa imponenda sunt Regnis bello partis. cap. 4. num 12. v. 3.

Tributa indies augentur, variisque nominibus infigniuntur. cap. 4. n. 1. vers. 2.

Tributa nova, ut iuste imponantur, qualesnam adesse debeant causae. cap. 4. num 2. v. 2. fol. 72.

Tributa sunt remittenda, necessitate cessante. cap. 4. numer. 7. et vers. 1.

Tributi etymon. cap. 1. num. 6. vers. 1.

Tributi ordinaria collatio, quo veniat iure. cap. 1. numer. 6. et vers. 1.

Tributorum augendorum, vel novorum imponendorum potestas, ad iura Maiestatis refertur. cap. 4. num. 1. vers. 1.

Tributorum, in Galliis, Hispaniâ et Germaniâ, varia nomina. cap. 4. num. 1. vers. 2.

Tributorum novoru exactio, quid Principi nocere soleat. cap. 4. numer. 2. v. 2.

Tributum non necessarium, sacit ut necessarium praestari non possit. cap. 4. num. 11.

Tributum non solvens, nec in conscientiâ est tutus, ac etiam quandoque committit crimen Maiestaetis. cap. 1. num. 6.

Tributum novum, seu extraordinarium cum imponitur, ad quae sit respiciendum. cap. 4. num. 2. et seqq.

Tributum novum Subditis impositum, non alio, quam quo destinatum, converti debet. cap. 4. num. 6. et v. 1.

Tributum ob non solutum, an bona applicentur Fisco? cap. 5. n. 5.

Tributum, quomodo differat a Vectigali. cap. 4. num. 13. vers. 1.

Tributum. Vide etiam, Collectae.

U.

Vasalli non simul Subditi, Collectis haud sunt onerandi. fol. 172. numer. 116.

Vasalli, quando collectare possint subditos suos. fol. 160. num. 82.

Vasallis, an imponi possint Imperiales vel Provinciales collectae. cap. 5. num. 2.

Vasalli subditi, an a Principe

Collectis Provincialibus onerari possint. cap. 5. num. 1.

Vassalli subditi, quatenus adhûc Domino Feudi subiecti esse dici possint. fol. 160. num. 84.

Vasalli subditus, quo respectu seudalu Domini subiectus dici mereatur. fol. 161. num. 85.

Vasalli, ut Vasalli, non sunt collectandi. fol. 167. num. 100.

Vasallorum subditi, an Collectis a Domino Feudi onerari possint. fol. 157. num. 76. et mult. seqq.

Vasallus a Domino collectari potest, ex sententiâ quorundam. fol. 163. n. 90.

Vectigal heredit atum. cap. 4. n. 14. vers. 2.

Vectigal honestissimum est, quod iis imponitur rebus, quae adluxum et delitias spectant, moresque corrumpunt. cap. 4. num. 15. et v. 1.

Vectigalia, cur Imperii status instituere nequeant;cum tamen exigere possint collectam provincialem. c. 4. num. 16. v. 2. ad finem.

Vectigalia indicere consultius est, quam procedere ad Tributa. cap. 4. num. 14.

Vectigalia instituere non possunt, Imperii Romano Germanici status. cap. 4. n. 16. vers. 2. fol. 110. est seq.

Vectigalia nova reputantur etiam tum, cum vetera fuerint aucta. c. 4. num. 16. vers. 2. fol. 111.

Vectigalia num sint locanda. c. 4. num. 16. v. 1. fol. 108. ac seq.

Vectigalia turpia quae sint, exemplis aliquot declaratur. cap. 4. n. 17. et vers. 10

Vectigalis exactio, usitatissimum, et simul antiquissimum Aerarii augendi genus. cap. 4. num. 13.

Vectigalium novorum concessio, ad solum spectat Imperatorem, eumpe, qui iura Maiestatis habet. cap. 4. numer. 16. vers. 2.

Vectigal num exigendum iis ex rebus, quae non negotiationis causâ, importantur velevehuntur. cap 4. n. 15. vers. 1. fol. 105. et cap. eod. n. 16. ac v. 1.

Vectigal peregrinos magis, quam civei, onerare debet. cap. 4. num. 1 4. vers. 1.

Vectigal, quibus rebus imponi debeat. cap. 4. n. 14. et v. 1. ac seqq.

Vectigal, quid significet propriatim, et quomodo differat a Tributo. cap. 4. num. 13. v. 1.

Vectigal quod imponitur rebus pertinentibus ad quottidianum victum, dicitur grave. c. 4. n. 15. v. 1.

Vectigal, quod solvitur ob merces distractas. cap. 4. n. 16. et v. 1.

Vectigal, Salariis impositum quandoque. cap. 4. num. 17.

Vectigal Salinarium. cap. 4. n. 14. v. 1. et nu. 15. v. 1. fol. 105.

Venationes, quomodo Fiscum locupletare queant. cap. 3. num. 7.

Vendere Privilegia, quande Principes possint. cap. 6. num. 3. vers. 2. fol. 211.

Vestitut Principem, qualis deceat. cap. 2. n. 1. v. 4. fol. 27. et seq.

Vota maiora, an in comitiis Imperii Rom-Germanici habeant lecum. cap. 4. num. 5. v. 2.

Vhrphädts-verschreibungem erfordern/ert Imperii meri. fol. 144. num. 41.

Usura magnum Regnis incommedum adfert. cap. 6. numer. 2. et vers. 1.

W.

Wildbann quid contineat. f. 142. num. 32. et 33.

Z.

Zuchthauß. cap. 3. num. 13.

AD LECTOREM.

Sunt bona; sunt quoedam mediocria, sunt mala multa.
Qui legis haec, aliter non fit, amice, Liber.