Ammirato - Überblick


25.03.2007 Reinhard Gruhl
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - spell check performed - no orthographical standardization

image: as001

ELENCHVS DISSERTATIONVM POLITICARVM SIVE DISCVRSVVM IN CORN. TACIT. SCIPIONIS AMIRATI:

image: as002

INDEX LOCORVM CORN. TACITI,
VNDE SCIPIO AMIRATVS DISCVRSVVM SVORVM OCCASIONEM DESVMPSIT.

 

LIB. I.

1 PRincipem nouissime principatum adeptum, non debere exterioribus quibusdam maxime vero titulis, populos, quibus [(transcriber); sic: quibu] imperat, irritare. 3

2 Principi quanta sit diligentia adhibenda, vt certum sibi successorem designet. 5

3 Reipublica bonum simultatibus commodisque priuatis anteferendum esse. 7

4 Artes alienas, perinde ac si non intelligantur, eludere, egregiam esse artem. 19

5 Liber arcanus vniuscuiusque principis qualis esse debeat. 12

6 Principi etiam atque etiam cogitandum esse, num expediat Imperii fines propagare. 17

7 Antiquorum militiam seueram fuisse. 19

8 Principem nullum, si modo sapit, debere, post alterius mansuetum regimen, extemplo inclementem se ac seuerum ostendere. 20

9 Consilium tempestiue susceptum salutem exercituum, et sexcenta alia bona efficere posse. 23

10 Romani, in extrema licet necessitate constituti, quam modeste oblatis auxiliis vsi fuerint. 24

11 AErarium militare quale esse debeat. 26

12 Tiberius cur magistratus prorogaret deque incommodis, qua ex eorum prorogatione nascuntur. 28

LIB. I.

1 QVi cuncta discordiis ciuilibus fessa, nomine principis sub imperium accepit. 3

2 Quo pluribus munimentis insisteret. 5

3 Quamquam fas sit priuata odia publicis vtilitatibus remittere. 7

4 At patres, quibus vnus metus si intelligere viderentur etc. 10

5 Proferri libellum, recitarique iussit, in quo opes publicae continebantur, etc. 12

6 Addideratque consilium coercendi intra terminos imperii. 17

7 Quod trigena, aut quadragena stipendia senes, et plerique truncato ex vulneribus corpore tolerarent. 19

8 Sed populum per tot annos molliter habitum, nondum audebat ad duriora vertere. 20

9 Proiectus in limine portae, miseratione demum, quia per corpus legati eundum erat, clausit viam. 23

10 Quorum laudato studio Germanicus, armis modo et equis ad bellum sumptis, propria pecunia bellum iuuit. 24

11 Edixit Tiberius militare aerarium eo subsidio niti. 26

12 Id quoque morum Tiberii fuit continuare imperia. 28

 

LIB. II.

1 VEnandi studium an virum principem deceat. 31 [(transcriber); sic: 13]

2 Principes quam facili minimoque dispendio, subditorum virtutem remunerari queant. 36

3 Romanos in interpretandis auspiciis, ritus moresque suae religionis accurate obseruasse. 39


image: as003

4 Plurimum interesse quo armorum genere in bello vtamur. 41

5 Pugnae praelia quo genere expediantur, multum referre. 45

6 Consilium quoddam ad Turcas in officio continendos. 48

7 Ius gratiae non dandum, neque cuiusquam noxas meritis compensandas esse. 49

8 Principi nihil esse gloriosius, quam illustres habere subditos quamplurimos. 52

9 Multitudo vbi deliquit, in singulos non esse inquirendum. 54

10 Gymnasium qualenam principibus frequentandum. 56

11 Aemulationem inter duces exitialem esse. 60

12 Romani quantum matrimoniis ante omnia fauerint. 61

13 Principem quantum dedeseat alterius principis mortem aliis quam bellicis artibus quaerere. 64

LIB. II.

1 RAro venatu. 31

2 Irridente Arminio vilia seruitii pretia. 36

3 Sequerentur Romanas aues propria legionum numina. 39


image: as004

4 Sed genere pugnae, et ARMORVM supetabantur. 41

5 Sed genere PVGNAE, et armorum superabantur. 45

6 Plus consilio, quam vi perfecisse. 48

7 Vrgulaniae potentia adeo nimia in ciuitate erat, vt testis in causa quadam, q [Abbr.: quae] apud senatum tractabatur, venire dedignaretur. 49

8 Ne clarissima familia extingueretur. 52

9 Quamquam multi e domo principis equitesque ac senatores sustentasse opib. [Abbr.: opibus] iuuisse consiliis dicerentur, haud quaesitum. 54

10 Nec multo post Drusus in Illyricum missius est, vt suesceret militiae, studia que exercitus pararet: simulque iuuenem vrbano luxu lasciuientem, etc. 56

11 Ne consulari obtinente Asiam, aemulatio inter pares, et ex eo impedimentum oriretur. 60

12 Numerare sex liberos, misericordia cum accusantibus erit. 61

13 Non fraude, neque occultis, sed palam et armatum pop. Romanum hostes suos vlcisci. 64

 

LIB. III.

1 DIscursus omnes de summi Pontificis electione, esse inanes. 66

2 Remedia morbis siue delictis publicis grauiora esse non debere. 67

3 Ministros per gradus promoueri debere, non per saltum. 70

4 Potentiorum voluntates vnde tam mobiles sint, vt perraro aulicae vitae periodus, eodem fauore ad finem vsque ducatur. 72

5 Principibus molestiam facessere non decere propter quasuis [(transcriber); sic: quauis] res minutas. 72

6 Virtute potius ab humili loco ad clarissimam fortunam, quam fraude, perueniri. 77

7 Principibus et magnatibus vulgi obtrectationes negligendas esse. 80

8 De nummaria re augenda. 82

9 Principem exemplo magis quam poena proficere. 86

10 Fraudes nomine religionis inuoluere nihil scelestius esse. 88

11 Expectationem in dignitatibus, quae vulgo habebatur, vnde alii superent, alii vero frustrentur. 89

12 Vetera vrbis aedificia vnde potissimum collapsa fuerint. 90

13 Magnates humilime reuerentes minime falli. 93

LIB. III.

1 FAma, spe, veneratione potius omnes destinabantur imperio, q [Abbr.: quam] quem futurum principem fortuna in occulto tenebat. 66

2 Grauior remediis, quam delicta erant. 67

3 Ac tamen initia fastigii Caesaribus erant. 70

4 Fato potentiae raro sempiternae. 72

5 Tiberius per literas castigatis oblique patribus, quod cuncta ad principem reiicerent. 75

6 Eoque Romana ciuitas olim data, cum id rarum, nec nisi virtuti precium esset. 77

7 Tanto impensius in securitatem compositus neque loco neque vulru mutato, sed vt solitum perillos dies egit. 80

8 Lapidum causa pecuniae nostrae ad externas, aut hostiles terras transferuntur. 82

9 AEmulandi amor validior, quam poena ex legibus et metus. 86

10 Ne specie religionis in ambitionem delaberentur. 88

11 Excitati quosdam ad meliora magnitudine rerum, hebescere alios. 89

12 Lepidus a senatu petiuit, vt Basilicam Pauli AEmilia monumenta propria pecunia firmaret, ornaretque. 90

13 Non alia magis populique contumelia Roma indoluisse Caesarem ferrunt. 93

 

LIB. IV.

1 PRincipibus aeque curanda esse ea quae per se ipsos, ac ea quae per famulos, per amicos, per consanguineos, et per ministros expediunt. 96


image: as005

2 In aulis maxime cauendum ne prae ipso principe quenquam colere videamur. 98

2 Obsequiae principi quisquis deuouit, is cuncta feliciter ac prudenter a se gesta eius virtuti atque fortunae acceptum ferat. 99

4 Virtute insignes viri, etiam sub malo principe prouehere se atque illustrare possunt. 100

5 De bannitis et facinorosis hominibus. 101

6 Magnis viris cur negati honores gloriam adaugere soleant. 107

7 Principum, ac populorum naturam diligenter esse inuestigandam. 108

8 Veraces historiarum scriptores punire, impudentiam imo etiam scelus esse. 112

9 Morem laudabilem esse, vt principes per supplices libellos omnia peragant. 114

10 Praelia nocturna esse vitanda. 115

11 De delatoribus et accusatoribus. 117

LIB. IV.

1 Modesta seruitia. 94


image: as006

2 AEquari adolescentes senectae suae impatienter indoluit. 98

3 Destrui fortunam suam Caesar, imparemque tanto merito rebatur. 99

4 Liceatque inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter ambitione, ac periculis vacuum. 100

5 Non graui nec vno incursu consectandum hostem vagum. 101

6 Et huic negatus honor gloriam intendit. 107

7 Haec conquiri, tradique in rem fuerit. 108

8 Namque spreta exolescunt, si irascare agnita videntur. 112

9 Moris quippe tum erat, quamquam praesentem, scripto adire. 114

10 Dum populatio lucem intra sisteretur. 115

11 Igitur Latiaris iacere fortuitos primum sermones, mox laudare constantiam. 117

 

LIB. V.

1 MOnita quaedam adeos, qui principum comitatus frequentant. 112

2 Consilia saepe etiam bona prodiisse ex hominibus minimae famae ac probitatis. 124

3 Nihil esse leuius quam aurae populari fidere. 125

4 Principes malos conscientiae flagello satis puniri. 127

5 De Antiquorum religione ad vulgi captum. 129

6 Subditi quantum tristentur ob indigna matrimonia suorum principum. 132

7 Principes sapientes an debeant extrema et summa rerum exigere, neque mediocribus acquiescere. 134

8 Principis existimatio quantum momenti ferat in reipublicae negotiis. 136

9 Barbaros impetu, sed Romanos cunctatione agere sua consuetos fuisse. 138

10 Omnibus non eadem esse decora. 140

LIB. V.

1 DIcax idem, et Tiberium acerbis facetiis irridere solitus. 122

2 Neque enim ante speciem constantiae dederat. 124

3 Simul populus effigies Agrippinae et Neronis gerens, circumsistit curiam. 125

4 Si reludantur tyrannorum mentes, posse aspici laniatus. 127

5 Neque mala vel bona, quae vulgus putet. 129

6 Tot luctibus funesta ciuitate, pars moeroris fuit, etc. 131

7 Princeps caeterarum rerum potiretur, ipse prouinciam retineret. 134

8 Nomine tantum, et auctore opus 136

9 Barbaris cunctatio seruilis, statim exequi regium videtur. 138

10 Non eadem omnibus decora. 140

 

image: as007

LIB. XI.

1 PRincipem cautum esse debere aduersus eos, qui specie laudandi sibi inuisos opprimunt. 142

2 De censorum officio. 143

3 Nouas religiones cunctis principibus e suis ditionibus exterminandas esse. 145

4 An sit nostris temporibus sperandum vt exercitum bene institutum videamus. 147

5 Romae in magistratibus deferendis praesertim aetatis rationem habitam fuisse. 150

6 Ad ciuitatem ampliandam pertinere vt peregrini alliciantur et admittantur. 152

7 Suum vnicuique animum praeparandum esse ad omnes fortunae aduersitates, non minus quam prosperitates egregie tolerandas. 155

image: as008

LIB. XI.

1 SEd consultandi super absolutione Asiatici....... flens Vitellius....... liberum ei mortis arbitrium permisit. 142

2 At Claudius matrimonii sui ignarus, et munia censoria vsurpans. 143

3 Et quia externae superstitionis inualescant..... factum ex eo S. C. viderent pontifices quae retinenda firmataque aruspicum. 145

4 Legiones operum et laboris ignaras populationibus laetantes, veterem ad morem reduxit. 147

5 Ac ne aetas quidem distinguebatur. 150

6 Quid aliud exitio Lacedaemoniis, et Atheniensibus fuit, quamquam armis pellerent, nisi quod victos pro alienigenis arcebant. 152

7 Tunc primum fortunam suam introspexit. 155

 

LIB. XII.

1 DE Prudentia regnatiua. 157

2 Principibus in omni fortuna regalem dignitatem esse seruandam. 167

3 Annonae caritatis discursus, eiusque remedia. 169

4 Ducem exercitus eloquentem esse debere. 176

5 Ciuitas aedificanda vbi sit, in continenti, an ad mare, in regione sterili an in fertili. 179

LIB. XII.

1 NE faemina experta fecunditatis, integra iuuenta, claritudinem Caesarum aliam in domum ferret. 157

2 At Eunones claritudine viri, mutatione rerum, et prece haud degenere permotus 167

3 Quindecim dierum alimenta vrbi non amplius superfuisse constitit. 169

4 Vtque studiis honestis, et eloquentiae gloria nitesceret. 176

5 Redditum oraculum est: quaererent sedem caecorum terris aduersam. 179

 

LIB. XIII.

1 EXistimatio quantum prosit praesertim in rerum agendarum principiis. 182

2 Adolescentes principes quibus in rebus adulari liceat. 184

3 De poenis militaribus, et antiquorum ad hanc rem institutis. 186

4 Hostes non esse multiplicandos. 188

5 Commeatus quomodo comparetur. 191

6 De castris mouendis, et exercitui quale quantumque iter conficiendum sit. 194

7 De castris mouendis praesertim qua pertinet ad impedimenta sarcinasque. 198


image: as009

8 Principi quid potissimum agendum sit in ciuitate, aut prouincia quam nuperrime occupauerit, vt ab iis se tutiorem reddat. 201

9 Principum veram artem esse, vt hominum mores cognoscant. 205

10 De fluminibus per fossas corriuandis deque eorum diuersione pluribus de causis. 208

11 Principi illi agendum quid sit, qui potentiorem hostem regnum eius propediem inuasurum expectat. 211

LIB. XIII.

1 VT famae inseruiret, quae in nouis coeptis validissima est. 182

2 Vt iuuenilis animus leuium quoque gloria sublatus maiores continuaret. 184

3 Milites tendere omnes extra vallum iussit. 186

4 Satis comperto Vologesem defectione Hyrcaniae attineri. 188

5 Sed neque commeatibus vim facere potuir. 191

6 Nec tamen proximo itinere ductae legiones. 194

7 Recepta inter ordines impedimenta. 198


image: as010

8 Artaxatis ignis immissus, deletaque et solo aequata sunt, quia nec teneri sine valido praesidio ob magnitudinem moenium, nec etc. in fine. 201

9 Socors animum eius in contrarium trahens. 205

10 Vetus Mosellam atque Ararim facta inter vtrumque fossa connectere parabat, vt copiae per mare, dein Rhodano, etc. 208

11 Et commotus his Auitus patienda meliorum imperia. 211

 

LIB. XIV.

1 PRincipis eius conditionem esse deterrimam, qui neminem habet quem vereatur. 215

2 De militaribus meditationibus. 216

3 De ostracismo; genus poenae apud Graecos honestum, cuius vsum principes aduersus eos, quos habent suspectos, renouare possunt. 219

4 Alteri polliceri, quae minimis rerum momentis secus euenire possunt, insanum esse. 222

5 Clamor, quem Romani in pugnis extollebant, qualis. 223

6 Experientia artis militaris quae. 225

7 Quisquis commune ciuitatis bonum respicit singulorum incommoda valde curare non debet. 229

LIB. XIV.

1 SEque in omnes libidines effudit, quas male coercitas qualiscunque matris reuerentia tardauerat. 215

2 Quid superesse, nisi vt corpora quoque nudent, easque pugnas pro militia et armis meditentur. 216

3 Nero componit ad Plautum literas, consuleret sibi et vrbi, seque praue diffamantibus subtraheret. 219

4 Quippe multa in Neronem adulatione addidit, subiecturum ei prouinciam fuisse, si biennio proximo vixisset. 222

5 Ne strepitum quidem, et clamorem tot militum, ne dum impetum, et manus perlaturos. 223

6 Ita se ad torquenda pila expedierat vetus miles, et multa praeliorum experientia, vt certus euentus Sueton. daret pugnae signum. 225

7 Habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum, quod contra singulos vtilitate publica rependitur. 229

 

LIB. XV.

1 VNi cuncta regenda committi non debere. 231

2 De fraudibus quae contra leges committuntur. 235

3 De necessitate ac difficultate consilii. 236

4 De nonnullis ad legatorum munus pertinentibus. 240

5 Ecclesiasticam supellectilem vel bona, belli aliove praetextu dilapidare quam dedeceat. 245

6 In rebus magni momenti libera ministris mandata danda esse. 247

7 Imperia probitate atque clementia, non crudelitate melius retineri, 248

LIB. XV.

1 SCripseratque Caesari, proprio duce opus esse, qui Armeniam defenderet. 231

2 Factum ex eo Senatus consultum, ne simulata adoptio in vlla parte muneris publici iuuaret. 235

3 Consuluit inter primores ciuitatis Nero, bellum anceps, an pax in hoste placeret. 236

4 Igitur irriti remittuntur, cum donis tamen, vt de spes fieret, non frustra eadem oraturum Tyridatem si preces ipse attulisset. 240

5 Inque eam praedam etiam Dii cessere, spoliatis in vrbe templis, etc. 245

6 Certum ad diem in Campaniam redire classem Nero iusserat, non exceptis maris casibus. 247

7 Oderam te inquit, nec quisquam tibi fidelior militum fuit, dum amari meruisti. 248

 

image: as011

LIB. XVI.

1 PRinceps quantum cauere debeat in rebus quae sibi proponuntur diiudicandis. 253

2 In omni re non modo quid agendum, sed quod agitur, an praesentibus congruat temporibus, respiciendum esse. 255

image: as012

LIB. XVI.

1 IGitur Nero non auctoris, non ipsius negotii fide satis sepctata, nec missis visoribus, per quos nosceret, an vera assererentur, auget vltro rumorem. 253

2 Cohibuit spiritus eius Thrasea, ne vana et reo non profutura, intercessori exitiosa incideret. 255

 

LIB. XVII.

1 QVisquis aduersa pleraque effugere, et inter egregis principes censeri cupit, is sibi constare, et in omnibus actionibus aequalis esse debet. 257

2 Imperio non esse vtendum vbi iure agi potest 259

3 Errorem maximum committi dum in militaribus muneribus deferendis sola nobilitas respicitur. 261

4 Principibus curandum esse ne subditos suos laedant. 264

5 Populos non esse in continuo metu detinendos. 266

6 Viris magnis diuitias nimias [(transcriber); sic: numias] et inopiam nimiam aeque periculosas esse. 268

7 Principibus summo in honore esse debere quicunque ante illos dominatum exercuerunt. 271

8 Noxiis spacium esse relinquendum quo suas culpas emendent. 272

9 Praeda eiusque vtilitas et damnum quod inde proficiscitur. 272

LIB. XVII.

1 ACcessit Galbae vox pro Rep. honesta, ipsi anceps, legi a se militem non emi. Nec enim ad hanc formam caetera erant. 257

2 Inauditi atque indefensi tamquam innocentes perierant. 259

3 Id satis videbatur. 261

4 Vtilissimus quidem, ac breuissimus bonarum malarumque rerum delectus, cogitare quid aut nolueris sub alio principe, aut volueris. 264

5 Nec remedium in caeteros fuit, sed metus initium tanquam per artem, et formidinem singuli pellerentur, omnib. [Abbr.: omnibus] suspectis. 266

6 Inopia vix priuato toleranda. 268

7 Non honore Galbae, sed tradito principibus more, munimentum ad praesens, in posterum vltionem. 271

8 Caecinna belli auidus proximam quamque culpam, ante quam poeniteret, vltum ibat. 272

9 Sarmatae dispersi, aut cupidine poenae graues onere sarcinarum, et lubrico itinerum adempta equorum pernicitate, velut vincti caedebantur. 272

 

LIB. XVIII.

1 COnsilium stultum videri, si hostis in angustiis locorum vexari possit, [(transcriber); sic: ] illum in aperto expectare 276

2 Quid magis expediat, hostemne bellum inferentem expectare an eidem occurrere. 279

3 Quantum noceat dispertire exercitum, neque integrum hosti obiicere. 283

4 Multitudini erranti ipsos errores, eorumque causas ob oculos ponendos esse. 284

5 Ducis optimi partes esse deliberare bellum ne festinandum an differendum sit. 287

6 Hostem nullum, hostilemque arcem a tergo relinquendam esse 291

7 Milites in praelum pransos et vegetos non ieiunos et defatigatosducendos esse. 292


image: as013

8 Consilia media in arduis inutilia esse, ideoque duobus princibus dissidentibus neutram partem fauere principi, pernitiosum est. 294

9 Pecuniam neruos esse belli. 297

10 Hostem quemcunque inutiliter contemni. 301

LIB. XVIII.

1 HIs copiis rector additus Annius Gallus cum Vestricio ad occupandas Padi ripas praemissus. 276

2 Quoniam prima consiliorum frustra ciderant, transgresso iam Alpes Caecinna. 279

3 Nam Caecinna non simul cohortes, sed singulas acciuerat, quae res in praelio trepidationem auxit, cum dispersos, nec vnquam validos pauor fugientium abriperet. 283

4 Addidit consilium, vetitis obire vigilias centurionibus. 284

5 Festinationem hostibus, moram ipsis vtilem disseruit. 287

6 Nec multumvirium a tergo. 291

7 Celso et Paulino abnuentibus, militem itinere fessum, sarcinis grauem obiicere hosti. 292


image: as014

8 Imperium cupientib. [Abbr.: cupientibus] nihil medium inter summa aut pcipitia. [Abbr.: praecipitia] 294

9 Sed nihilaeque fatigabat, quam pecuniarum conquisitio, eos esse belli ciuilis neruos dictitans. 297

10 Non tulit ludibrium insolens contumeliae animus. 301

 

LIB. XIX.

1 PRaelium antequam ineatur, hostis vires velitationibus, leuibusque praeliis tentandas esse. p. 304

2 Peditatus vtrum equitatui sit praeferendus. 306

3 Tormenta bellica antiquorum etsi nostris dissimilia consimilem fere stragem edidisse; deque eorundem vtilitate. 311

4 De munitionibus et munitas arces vtiles esse, nunquam vero exitiosas. 316

5 Rempublicam Romanam quid potissimum amplificauerit, virtus ne an fortuna. 325

6 Mendacia cur frequentius ad principes deferantur. 327

7 Hostes ad desperationem in praelio redigendos non esse. 328

8 Principem promissorum memorem ac repraesentatorem esse debere. 329

9 De castris muniendis. 333

10 Coniurantes contra principem raro aut nunquam esse excusandos. 343

LIB. XIX.

1 TEntatisque leui praelio animis, ex aequo discessum. p. 304

2 Sarmatae ... ... vim equitum, qua sola valent, offerebant. 306

3 Gladiis ne inquit, et pilis perfringere ac subruere muros vllae manus possunt? 311

4 Cremona ... ... propugnaculum aduersus Gallos trans Padum agentes. 316

5 Affuit vt saepe alias fortuna Pop. Romani. 325

6 Atque ita digressus, voluntaria morte dicta firmauit. 327

7 Vocatos ad concionem Antonius docuit, esse adhuc Vitellio vires, ambiguas si deliberarent, acres si desperassent. 328

8 Sabinus ... ... ad Vitellium misit cum mandatis et questu, quod pacta turbarentur. 329

9 Proprium esse militis decus in castris, illam patriam, illos penates. 333

10 Haud dubie intererat, et Vitellium vinci, sed imputare perfidiam non possunt, qui Vitellium Vespasiano prodidere, cum a Galba desciuissent. 343

 

LIB. XX.

1 MAgistratus vtrum nominatim an sorte eligendi sint. p. 345

2 De delectu militum. 347

3 Turbam imbellem in arces non esse recipiendam, et nonnulla ad ipsarum custodiam pertinentia monita. 351

4 De moribus et natura vulgi. 353

5 De nonnullis grauissimis decretis populi Romani. 354

6 Discordias domesticas principibus valde pericolosas esse. 356

7 Clementia famam nouum condentibus imperium imprimis necessariam esse. 358

8 De pulcherrimo temperamento, quo Graeci ad iniurias ciuium obliuione delendas vtebantur. 360


image: as015

9 Artes verae quae sint imperio populos regendi. 361

10 Summa cura prospiciendum esse, ne cuiusquam principis potentia eo perueniat magnitudinis, vt caeteros possit opprimere

11 Qui colliditur cum potentiore, ruinam sibi accelerare. 366

12 Interesse plurimum, scire ordines laxare, cum acies premitur. 368

LIB. XX.

1 PRiscus eligi nominatim a magistratibus iuratis. Marcellus vrnas postulabat. p. 345

2 Nomen magus exercitus quam robur. 347

3 Donec desperata vi verterent consilium ad moras; haud ignari paucorum dierum inesse alimenta, et multum imbellis turbae. 351

4 Vt est vulgus sine rectore praeceps, pauidum, socors. 353

5 Reconciliauit paulisper studia patrum habita in senatu cognitio secundum veterem morem. 354

6 Non legiones, non classes perinde firma imperii munimenta, quam numerum liberorum. 356

7 Obstabat ratio belli, et nouum imperium inchoantibus vtilis clementiae fama. 358

8 Ne quis in certamine, iurgiove seditionem aut cladem commilitoni obiectaret. 360


image: as016

9 Ipsi plerunque legionibus nostris praesidetis. Ipsi has, aliasque prouincias regitis. 361

10 Octingentorum annorum fortuna disciplinaque compages haec coaluit. 364

11 Quae conuelli sine exitio conuellentium non potest. 366

12 Donex legio vicesima prima patentiore, quam caeterae spacio conglobata, sustinuit ruentes, mox impulit. 368

 

LIB. XXI.

1 Vnde rerum oriatur obliuio. 370

2 De via, ac ratione bene instruendae aciei. 374

3 De militari fastu antiquorum. 381

4 De commento, quo duces consueuerunt hostem ducem in suspicionem adducere. 383

LIB. XXI.

1 IVdaeos Creta insula profugos, nouissima Libyae insedisse memorant. 370

2 Postera luce Cerialis equite et auxiliariis cohortibus, frontem explet, in secunda acie legiones locatae, etc. 374

3 Gnarus deesse naues efficiendo ponti neque exercitum Rom. aliter transmissurum. 381

4 Cerialis ... ... agros villasque Ciuilis intactos nota arte Ducum sinebat. 383

Omnes loci sunt 142.

Ammirato - Überblick