|
image: as001 ELENCHVS DISSERTATIONVM POLITICARVM SIVE DISCVRSVVM IN CORN. TACIT. SCIPIONIS AMIRATI: |
image: as002 INDEX LOCORVM CORN. TACITI,
|
LIB. I.
1 PRincipem nouissime principatum
adeptum, non debere exterioribus quibusdam maxime vero titulis, populos,
quibus [(transcriber); sic: quibu] imperat, irritare. 3 2 Principi quanta sit diligentia adhibenda, vt certum sibi successorem designet. 5 3 Reipublica bonum simultatibus commodisque priuatis anteferendum esse. 7 4 Artes alienas, perinde ac si non intelligantur, eludere, egregiam esse artem. 19 5 Liber arcanus vniuscuiusque principis qualis esse debeat. 12 6 Principi etiam atque etiam cogitandum esse, num expediat Imperii fines propagare. 17 7 Antiquorum militiam seueram fuisse. 19 8 Principem nullum, si modo sapit, debere, post alterius
mansuetum regimen, extemplo inclementem se ac seuerum ostendere. 20 9 Consilium tempestiue susceptum salutem
exercituum, et sexcenta alia bona efficere posse. 23 10 Romani, in extrema licet
necessitate constituti, quam modeste oblatis auxiliis vsi fuerint. 24 11 AErarium militare quale esse
debeat. 26 12 Tiberius cur magistratus prorogaret deque incommodis, qua ex eorum prorogatione nascuntur. 28 |
LIB. I.
1 QVi cuncta discordiis ciuilibus
fessa, nomine principis sub imperium accepit. 3 2 Quo pluribus munimentis
insisteret. 5 3 Quamquam fas sit priuata odia
publicis vtilitatibus remittere. 7 4 At patres, quibus vnus metus si
intelligere viderentur etc. 10 5 Proferri libellum, recitarique
iussit, in quo opes publicae continebantur, etc. 12 6 Addideratque consilium coercendi
intra terminos imperii. 17 7 Quod trigena, aut quadragena
stipendia senes, et plerique truncato ex vulneribus corpore tolerarent. 19 8 Sed populum per tot annos
molliter habitum, nondum audebat ad duriora vertere. 20 9 Proiectus in limine portae,
miseratione demum, quia per corpus legati eundum erat, clausit viam. 23 10 Quorum laudato studio Germanicus,
armis modo et equis ad bellum sumptis, propria pecunia bellum iuuit. 24 11 Edixit Tiberius militare aerarium
eo subsidio niti. 26 12 Id quoque morum Tiberii fuit continuare imperia. 28 |
LIB. II.
1 VEnandi studium an virum
principem deceat. 31 [(transcriber); sic: 13] 2 Principes quam facili minimoque
dispendio, subditorum virtutem remunerari queant. 36 3 Romanos in interpretandis auspiciis, ritus moresque suae religionis accurate obseruasse. 39 image: as003 4 Plurimum interesse quo armorum
genere in bello vtamur. 41 5 Pugnae praelia quo genere
expediantur, multum referre. 45 6 Consilium quoddam ad Turcas in
officio continendos. 48 7 Ius gratiae non dandum, neque
cuiusquam noxas meritis compensandas esse. 49 8 Principi nihil esse gloriosius,
quam illustres habere subditos quamplurimos. 52 9 Multitudo vbi deliquit, in
singulos non esse inquirendum. 54 10 Gymnasium qualenam principibus
frequentandum. 56 11 Aemulationem inter duces
exitialem esse. 60 12 Romani quantum matrimoniis ante
omnia fauerint. 61 13 Principem quantum dedeseat alterius principis mortem aliis quam bellicis artibus quaerere. 64 |
LIB. II.1 RAro venatu. 31 2 Irridente Arminio vilia seruitii pretia. 36 3 Sequerentur Romanas aues propria legionum numina. 39 image: as004 4 Sed genere pugnae, et ARMORVM
supetabantur. 41 5 Sed genere PVGNAE, et armorum
superabantur. 45 6 Plus consilio, quam vi
perfecisse. 48 7 Vrgulaniae potentia adeo nimia in
ciuitate erat, vt testis in causa quadam, q [Abbr.: quae] apud senatum tractabatur, venire
dedignaretur. 49 8 Ne clarissima familia
extingueretur. 52 9 Quamquam multi e domo principis
equitesque ac senatores sustentasse opib. [Abbr.: opibus] iuuisse consiliis dicerentur, haud
quaesitum. 54 10 Nec multo post Drusus in
Illyricum missius est, vt suesceret militiae, studia que exercitus pararet:
simulque iuuenem vrbano luxu lasciuientem, etc. 56 11 Ne consulari obtinente Asiam,
aemulatio inter pares, et ex eo impedimentum oriretur. 60 12 Numerare sex liberos,
misericordia cum accusantibus erit. 61 13 Non fraude, neque occultis, sed palam et armatum pop. Romanum hostes suos vlcisci. 64 |
LIB. III.
1 DIscursus omnes de summi
Pontificis electione, esse inanes. 66 2 Remedia morbis siue delictis
publicis grauiora esse non debere. 67 3 Ministros per gradus promoueri
debere, non per saltum. 70 4 Potentiorum voluntates vnde tam
mobiles sint, vt perraro aulicae vitae periodus, eodem fauore ad finem vsque
ducatur. 72 5 Principibus molestiam facessere
non decere propter quasuis [(transcriber); sic: quauis] res minutas. 72 6 Virtute potius ab humili loco ad
clarissimam fortunam, quam fraude, perueniri. 77 7 Principibus et magnatibus vulgi
obtrectationes negligendas esse. 80 8 De nummaria re augenda. 82 9 Principem exemplo magis quam poena proficere. 86 10 Fraudes nomine religionis inuoluere nihil scelestius esse. 88 11 Expectationem in dignitatibus, quae vulgo habebatur, vnde alii superent, alii vero frustrentur. 89 12 Vetera vrbis aedificia vnde potissimum collapsa fuerint. 90 13 Magnates humilime reuerentes minime falli. 93 |
LIB. III.
1 FAma, spe, veneratione potius
omnes destinabantur imperio, q [Abbr.: quam] quem futurum principem fortuna in occulto
tenebat. 66 2 Grauior remediis, quam delicta
erant. 67 3 Ac tamen initia fastigii
Caesaribus erant. 70 4 Fato potentiae raro sempiternae. 72 5 Tiberius per literas castigatis
oblique patribus, quod cuncta ad principem reiicerent. 75 6 Eoque Romana ciuitas olim data,
cum id rarum, nec nisi virtuti precium esset. 77 7 Tanto impensius in securitatem
compositus neque loco neque vulru mutato, sed vt solitum perillos dies egit. 80 8 Lapidum causa pecuniae nostrae ad
externas, aut hostiles terras transferuntur. 82 9 AEmulandi amor validior, quam
poena ex legibus et metus. 86 10 Ne specie religionis in
ambitionem delaberentur. 88 11 Excitati quosdam ad meliora magnitudine
rerum, hebescere alios. 89 12 Lepidus a senatu petiuit, vt Basilicam Pauli AEmilia monumenta propria pecunia firmaret, ornaretque. 90 13 Non alia magis populique contumelia Roma indoluisse Caesarem ferrunt. 93 |
LIB. IV.
1 PRincipibus aeque curanda esse ea quae per se ipsos, ac ea quae per famulos, per amicos, per consanguineos, et per ministros expediunt. 96 image: as005 2 In aulis maxime cauendum ne prae
ipso principe quenquam colere videamur. 98 2 Obsequiae principi quisquis
deuouit, is cuncta feliciter ac prudenter a se gesta eius virtuti atque
fortunae acceptum ferat. 99 4 Virtute insignes viri, etiam sub
malo principe prouehere se atque illustrare possunt. 100 5 De bannitis et facinorosis
hominibus. 101 6 Magnis viris cur negati honores gloriam adaugere soleant. 107 7 Principum, ac populorum naturam diligenter esse inuestigandam. 108 8 Veraces historiarum scriptores punire, impudentiam imo etiam scelus esse. 112 9 Morem laudabilem esse, vt principes per supplices libellos omnia peragant. 114 10 Praelia nocturna esse vitanda. 115 11 De delatoribus et accusatoribus. 117 |
LIB. IV.1 Modesta seruitia. 94 image: as006 2 AEquari adolescentes senectae
suae impatienter indoluit. 98 3 Destrui fortunam suam Caesar,
imparemque tanto merito rebatur. 99 4 Liceatque inter abruptam
contumaciam et deforme obsequium pergere iter ambitione, ac periculis vacuum.
100 5 Non graui nec vno incursu
consectandum hostem vagum. 101 6 Et huic negatus honor gloriam
intendit. 107 7 Haec conquiri, tradique in rem
fuerit. 108 8 Namque spreta exolescunt, si
irascare agnita videntur. 112 9 Moris quippe tum erat, quamquam
praesentem, scripto adire. 114 10 Dum populatio lucem intra
sisteretur. 115 11 Igitur Latiaris iacere fortuitos primum sermones, mox laudare constantiam. 117 |
LIB. V.
1 MOnita quaedam adeos, qui
principum comitatus frequentant. 112 2 Consilia saepe etiam bona
prodiisse ex hominibus minimae famae ac probitatis. 124 3 Nihil esse leuius quam aurae
populari fidere. 125 4 Principes malos conscientiae flagello satis puniri. 127 5 De Antiquorum religione ad vulgi captum. 129 6 Subditi quantum tristentur ob indigna matrimonia suorum principum. 132 7 Principes sapientes an debeant extrema et summa rerum
exigere, neque mediocribus acquiescere. 134 8 Principis existimatio quantum
momenti ferat in reipublicae negotiis. 136 9 Barbaros impetu, sed Romanos cunctatione agere sua consuetos fuisse. 138 10 Omnibus non eadem esse decora. 140 |
LIB. V.
1 DIcax idem, et Tiberium acerbis
facetiis irridere solitus. 122 2 Neque enim ante speciem
constantiae dederat. 124 3 Simul populus effigies Agrippinae
et Neronis gerens, circumsistit curiam. 125 4 Si reludantur tyrannorum mentes,
posse aspici laniatus. 127 5 Neque mala vel bona, quae vulgus
putet. 129 6 Tot luctibus funesta ciuitate,
pars moeroris fuit, etc. 131 7 Princeps caeterarum rerum
potiretur, ipse prouinciam retineret. 134 8 Nomine tantum, et auctore opus 136 9 Barbaris cunctatio seruilis, statim exequi regium videtur. 138 10 Non eadem omnibus decora. 140 |
|
image: as007 LIB. XI.
1 PRincipem cautum esse debere
aduersus eos, qui specie laudandi sibi inuisos opprimunt. 142 2 De censorum officio. 143 3 Nouas religiones cunctis principibus e suis ditionibus exterminandas esse. 145 4 An sit nostris temporibus sperandum vt exercitum bene institutum videamus. 147 5 Romae in magistratibus deferendis praesertim aetatis rationem habitam fuisse. 150 6 Ad ciuitatem ampliandam pertinere vt peregrini
alliciantur et admittantur. 152 7 Suum vnicuique animum praeparandum esse ad omnes fortunae aduersitates, non minus quam prosperitates egregie tolerandas. 155 |
image: as008 LIB. XI.
1 SEd consultandi super absolutione
Asiatici....... flens Vitellius....... liberum ei mortis arbitrium permisit. 142 2 At Claudius matrimonii sui
ignarus, et munia censoria vsurpans. 143 3 Et quia externae superstitionis inualescant..... factum ex eo S. C. viderent pontifices quae retinenda firmataque aruspicum. 145 4 Legiones operum et laboris ignaras populationibus laetantes, veterem ad morem reduxit. 147 5 Ac ne aetas quidem distinguebatur. 150 6 Quid aliud exitio Lacedaemoniis, et Atheniensibus fuit, quamquam armis pellerent, nisi quod victos pro alienigenis arcebant. 152 7 Tunc primum fortunam suam introspexit. 155 |
LIB. XII.
1 DE Prudentia regnatiua. 157 2 Principibus in omni fortuna
regalem dignitatem esse seruandam. 167 3 Annonae caritatis discursus,
eiusque remedia. 169 4 Ducem exercitus eloquentem esse
debere. 176 5 Ciuitas aedificanda vbi sit, in continenti, an ad mare, in regione sterili an in fertili. 179 |
LIB. XII.
1 NE faemina experta fecunditatis,
integra iuuenta, claritudinem Caesarum aliam in domum ferret. 157 2 At Eunones claritudine viri,
mutatione rerum, et prece haud degenere permotus 167 3 Quindecim dierum alimenta vrbi
non amplius superfuisse constitit. 169 4 Vtque studiis honestis, et
eloquentiae gloria nitesceret. 176 5 Redditum oraculum est: quaererent sedem caecorum terris aduersam. 179 |
LIB. XIII.1 EXistimatio quantum prosit praesertim in rerum
agendarum principiis. 182 2 Adolescentes principes quibus in
rebus adulari liceat. 184 3 De poenis militaribus, et
antiquorum ad hanc rem institutis. 186 4 Hostes non esse multiplicandos. 188 5 Commeatus quomodo comparetur. 191 6 De castris mouendis, et exercitui quale quantumque iter conficiendum sit. 194 7 De castris mouendis praesertim qua pertinet ad impedimenta sarcinasque. 198 image: as009 8 Principi quid potissimum agendum
sit in ciuitate, aut prouincia quam nuperrime occupauerit, vt ab iis se
tutiorem reddat. 201 9 Principum veram artem esse, vt
hominum mores cognoscant. 205 10 De fluminibus per fossas corriuandis deque eorum diuersione pluribus de causis. 208 11 Principi illi agendum quid sit, qui potentiorem hostem regnum eius propediem inuasurum expectat. 211 |
LIB. XIII.
1 VT famae inseruiret, quae in
nouis coeptis validissima est. 182 2 Vt iuuenilis animus leuium quoque
gloria sublatus maiores continuaret. 184 3 Milites tendere omnes extra
vallum iussit. 186 4 Satis comperto Vologesem
defectione Hyrcaniae attineri. 188 5 Sed neque commeatibus vim facere
potuir. 191 6 Nec tamen proximo itinere ductae
legiones. 194 7 Recepta inter ordines impedimenta. 198 image: as010 8 Artaxatis ignis immissus,
deletaque et solo aequata sunt, quia nec teneri sine valido praesidio ob
magnitudinem moenium, nec etc. in fine. 201 9 Socors animum eius in contrarium
trahens. 205 10 Vetus Mosellam atque Ararim facta inter vtrumque fossa connectere parabat, vt copiae per mare, dein Rhodano, etc. 208 11 Et commotus his Auitus patienda meliorum imperia. 211 |
LIB. XIV.1 PRincipis eius conditionem esse deterrimam, qui neminem habet quem vereatur. 215 2 De militaribus meditationibus. 216 3 De ostracismo; genus poenae apud Graecos honestum, cuius vsum principes aduersus eos, quos habent suspectos, renouare possunt. 219 4 Alteri polliceri, quae minimis rerum momentis secus
euenire possunt, insanum esse. 222 5 Clamor, quem Romani in pugnis
extollebant, qualis. 223 6 Experientia artis militaris quae.
225 7 Quisquis commune ciuitatis bonum respicit singulorum incommoda valde curare non debet. 229 |
LIB. XIV.
1 SEque in omnes libidines effudit,
quas male coercitas qualiscunque matris reuerentia tardauerat. 215 2 Quid superesse, nisi vt corpora
quoque nudent, easque pugnas pro militia et armis meditentur. 216 3 Nero componit ad Plautum literas,
consuleret sibi et vrbi, seque praue diffamantibus subtraheret. 219 4 Quippe multa in Neronem adulatione addidit, subiecturum ei prouinciam fuisse, si biennio proximo vixisset. 222 5 Ne strepitum quidem, et clamorem tot militum, ne dum impetum, et manus perlaturos. 223 6 Ita se ad torquenda pila expedierat vetus miles, et multa
praeliorum experientia, vt certus euentus Sueton. daret pugnae signum. 225 7 Habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum, quod contra singulos vtilitate publica rependitur. 229 |
LIB. XV.
1 VNi cuncta regenda committi non
debere. 231 2 De fraudibus quae contra leges
committuntur. 235 3 De necessitate ac difficultate
consilii. 236 4 De nonnullis ad legatorum munus
pertinentibus. 240 5 Ecclesiasticam supellectilem vel
bona, belli aliove praetextu dilapidare quam dedeceat. 245 6 In rebus magni momenti libera
ministris mandata danda esse. 247 7 Imperia probitate atque
clementia, non crudelitate melius retineri, 248 |
LIB. XV.
1 SCripseratque Caesari, proprio
duce opus esse, qui Armeniam defenderet. 231 2 Factum ex eo Senatus consultum,
ne simulata adoptio in vlla parte muneris publici iuuaret. 235 3 Consuluit inter primores ciuitatis Nero, bellum anceps, an pax in hoste placeret. 236 4 Igitur irriti remittuntur, cum donis tamen, vt de spes fieret, non frustra eadem oraturum Tyridatem si preces ipse attulisset. 240 5 Inque eam praedam etiam Dii cessere, spoliatis in vrbe templis,
etc. 245 6 Certum ad diem in Campaniam
redire classem Nero iusserat, non exceptis maris casibus. 247 7 Oderam te inquit, nec quisquam tibi fidelior militum fuit, dum amari meruisti. 248 |
|
image: as011 LIB. XVI.
1 PRinceps quantum cauere debeat in
rebus quae sibi proponuntur diiudicandis. 253 2 In omni re non modo quid agendum, sed quod agitur, an praesentibus congruat temporibus, respiciendum esse. 255 |
image: as012 LIB. XVI.
1 IGitur Nero non auctoris, non
ipsius negotii fide satis sepctata, nec missis visoribus, per quos nosceret,
an vera assererentur, auget vltro rumorem. 253 2 Cohibuit spiritus eius Thrasea, ne vana et reo non profutura, intercessori exitiosa incideret. 255 |
LIB. XVII.
1 QVisquis aduersa pleraque effugere, et inter egregis principes censeri cupit, is sibi constare, et in omnibus actionibus aequalis esse debet. 257 2 Imperio non esse vtendum vbi iure agi potest 259 3 Errorem maximum committi dum in militaribus muneribus deferendis sola nobilitas respicitur. 261 4 Principibus curandum esse ne subditos suos laedant. 264 5 Populos non esse in continuo metu
detinendos. 266 6 Viris magnis diuitias nimias [(transcriber); sic:
numias] et
inopiam nimiam aeque periculosas esse. 268 7 Principibus summo in honore esse
debere quicunque ante illos dominatum exercuerunt. 271 8 Noxiis spacium esse relinquendum
quo suas culpas emendent. 272 9 Praeda eiusque vtilitas et damnum quod inde proficiscitur. 272 |
LIB. XVII.
1 ACcessit Galbae vox pro Rep.
honesta, ipsi anceps, legi a se militem non emi. Nec enim ad hanc formam
caetera erant. 257 2 Inauditi atque indefensi tamquam
innocentes perierant. 259 3 Id satis videbatur. 261 4 Vtilissimus quidem, ac
breuissimus bonarum malarumque rerum delectus, cogitare quid aut nolueris sub
alio principe, aut volueris. 264 5 Nec remedium in caeteros fuit,
sed metus initium tanquam per artem, et formidinem singuli pellerentur,
omnib.
[Abbr.: omnibus] suspectis.
266 6 Inopia vix priuato toleranda. 268 7 Non honore Galbae, sed tradito
principibus more, munimentum ad praesens, in posterum vltionem. 271 8 Caecinna belli auidus proximam quamque culpam, ante quam poeniteret, vltum ibat. 272 9 Sarmatae dispersi, aut cupidine poenae graues onere sarcinarum, et lubrico itinerum adempta equorum pernicitate, velut vincti caedebantur. 272 |
LIB. XVIII.1 COnsilium stultum videri, si hostis in angustiis locorum vexari possit, [(transcriber); sic: ] illum in aperto expectare 276 2 Quid magis expediat, hostemne bellum inferentem expectare an eidem occurrere. 279 3 Quantum noceat dispertire exercitum, neque integrum hosti obiicere. 283 4 Multitudini erranti ipsos errores, eorumque causas ob oculos ponendos esse. 284 5 Ducis optimi partes esse deliberare bellum ne festinandum an differendum sit. 287 6 Hostem nullum, hostilemque arcem a tergo relinquendam esse 291 7 Milites in praelum pransos et vegetos non ieiunos et defatigatosducendos esse. 292 image: as013 8 Consilia media in arduis inutilia esse, ideoque duobus princibus dissidentibus neutram partem fauere principi, pernitiosum est. 294 9 Pecuniam neruos esse belli. 297 10 Hostem quemcunque inutiliter contemni. 301 |
LIB. XVIII.
1 HIs copiis rector additus Annius Gallus cum Vestricio ad occupandas Padi ripas praemissus. 276 2 Quoniam prima consiliorum frustra ciderant, transgresso iam Alpes Caecinna. 279 3 Nam Caecinna non simul cohortes, sed singulas acciuerat, quae res
in praelio trepidationem auxit, cum dispersos, nec vnquam validos pauor
fugientium abriperet. 283 4 Addidit consilium, vetitis obire
vigilias centurionibus. 284 5 Festinationem hostibus, moram
ipsis vtilem disseruit. 287 6 Nec multumvirium a tergo. 291 7 Celso et Paulino abnuentibus, militem itinere fessum, sarcinis grauem obiicere hosti. 292 image: as014 8 Imperium cupientib. [Abbr.: cupientibus] nihil medium inter summa aut
pcipitia.
[Abbr.: praecipitia] 294 9 Sed nihilaeque fatigabat, quam pecuniarum conquisitio, eos esse belli ciuilis neruos dictitans. 297 10 Non tulit ludibrium insolens contumeliae animus. 301 |
LIB. XIX.1 PRaelium antequam ineatur, hostis vires velitationibus, leuibusque praeliis tentandas esse. p. 304 2 Peditatus vtrum equitatui sit praeferendus. 306 3 Tormenta bellica antiquorum etsi nostris dissimilia
consimilem fere stragem edidisse; deque eorundem vtilitate. 311 4 De munitionibus et munitas arces
vtiles esse, nunquam vero exitiosas. 316 5 Rempublicam Romanam quid
potissimum amplificauerit, virtus ne an fortuna. 325 6 Mendacia cur frequentius ad
principes deferantur. 327 7 Hostes ad desperationem in praelio redigendos non esse. 328 8 Principem promissorum memorem ac repraesentatorem esse debere. 329 9 De castris muniendis. 333 10 Coniurantes contra principem raro aut nunquam esse excusandos. 343 |
LIB. XIX.
1 TEntatisque leui praelio animis,
ex aequo discessum. p. 304 2 Sarmatae ... ... vim equitum, qua
sola valent, offerebant. 306 3 Gladiis ne inquit, et pilis
perfringere ac subruere muros vllae manus possunt? 311 4 Cremona ... ... propugnaculum
aduersus Gallos trans Padum agentes. 316 5 Affuit vt saepe alias fortuna
Pop. Romani. 325 6 Atque ita digressus, voluntaria
morte dicta firmauit. 327 7 Vocatos ad concionem Antonius
docuit, esse adhuc Vitellio vires, ambiguas si deliberarent, acres si
desperassent. 328 8 Sabinus ... ... ad Vitellium
misit cum mandatis et questu, quod pacta turbarentur. 329 9 Proprium esse militis decus in castris, illam patriam, illos penates. 333 10 Haud dubie intererat, et Vitellium vinci, sed imputare perfidiam non possunt, qui Vitellium Vespasiano prodidere, cum a Galba desciuissent. 343 |
LIB. XX.1 MAgistratus vtrum nominatim an sorte eligendi sint. p. 345 2 De delectu militum. 347 3 Turbam imbellem in arces non esse
recipiendam, et nonnulla ad ipsarum custodiam pertinentia monita. 351 4 De moribus et natura vulgi. 353 5 De nonnullis grauissimis decretis
populi Romani. 354 6 Discordias domesticas principibus
valde pericolosas esse. 356 7 Clementia famam nouum condentibus
imperium imprimis necessariam esse. 358 8 De pulcherrimo temperamento, quo Graeci ad iniurias ciuium obliuione delendas vtebantur. 360 image: as015 9 Artes verae quae sint imperio
populos regendi. 361 10 Summa cura prospiciendum esse, ne
cuiusquam principis potentia eo perueniat magnitudinis, vt caeteros possit
opprimere 11 Qui colliditur cum potentiore, ruinam sibi accelerare. 366 12 Interesse plurimum, scire ordines laxare, cum acies premitur. 368 |
LIB. XX.
1 PRiscus eligi nominatim a
magistratibus iuratis. Marcellus vrnas postulabat. p. 345 2 Nomen magus exercitus quam robur. 347 3 Donec desperata vi verterent consilium ad moras; haud ignari paucorum dierum inesse alimenta, et multum imbellis turbae. 351 4 Vt est vulgus sine rectore praeceps, pauidum, socors. 353 5 Reconciliauit paulisper studia patrum habita in senatu cognitio secundum veterem morem. 354 6 Non legiones, non classes perinde firma imperii munimenta, quam
numerum liberorum. 356 7 Obstabat ratio belli, et nouum
imperium inchoantibus vtilis clementiae fama. 358 8 Ne quis in certamine, iurgiove seditionem aut cladem commilitoni obiectaret. 360 image: as016 9 Ipsi plerunque legionibus nostris
praesidetis. Ipsi has, aliasque prouincias regitis. 361 10 Octingentorum annorum fortuna
disciplinaque compages haec coaluit. 364 11 Quae conuelli sine exitio
conuellentium non potest. 366 12 Donex legio vicesima prima patentiore, quam caeterae spacio conglobata, sustinuit ruentes, mox impulit. 368 |
LIB. XXI.
1 Vnde rerum oriatur obliuio. 370 2 De via, ac ratione bene
instruendae aciei. 374 3 De militari fastu antiquorum. 381 4 De commento, quo duces consueuerunt hostem ducem in suspicionem adducere. 383 |
LIB. XXI.
1 IVdaeos Creta insula profugos,
nouissima Libyae insedisse memorant. 370 2 Postera luce Cerialis equite et
auxiliariis cohortibus, frontem explet, in secunda acie legiones locatae,
etc. 374 3 Gnarus deesse naues efficiendo
ponti neque exercitum Rom. aliter transmissurum. 381 4 Cerialis ... ... agros villasque
Ciuilis intactos nota arte Ducum sinebat. 383 Omnes loci sunt 142. |