ERGO huc nos egit secreta potentia Fati,
Tam subito in lacrimas iretur, et omnis ubique
Funestata novo squaleret Misnia luctu?
O Cathedra, ut te nunc alio mihi prodis amictu,
Quam cum Prima sui celebraret Iubila Saecli [Reg: Saeculi]
Rex Academiae, me Vate! tapetibus aureis
Me componebam, et recta cervice sacerdos
Musarum in grandeis [Reg: grandes] animabam carmina fastus.
Nunc capite in pectus fluido, pullaeque adopertus
Sindonis induvio, vix hoc miserabile carmen
Strido levi stipula, siticenque in murmur hiasco.
Nec tu te facie ostentas vultuque priori,
Ordo Professorum, Musaei lumina caeli;
Nec tu flos Urbis, venerandaque Cura-senatus.
Et tu spes patriae, et Clarii nova germania campi,
Ore veternoso laetam maculare iuventam
Visa mihi, et solito demissior ire per urbem,
Omnes mutati, pullis in vestibus omnes.
Unde haec tam subito rerum feralis imago?
Unde? rogas. Dresda. fluit ex hoc fonte, quod omnes
Flemus: et inde dolor lacrimis alimenta ministrat.
Causam etiam vultis? heu, nunc ego sacra litassem
Et Tacitae et Mutae! tamen est dicenda: Sibylla.
Elisabeta Fuit. fuit Elisabeta-Sibylla:
Principis illa boni coniux atque optima Princeps.
Hanc miserari adeo, et lacrimis decorare clienteis [Reg: clientes]
Non lex sed pietas iussit. iusso omnia parent,
Magna minorque tribus, quas Leucoris impete valli
Claudit, et ambitas in civica foedera [Reg: foedera] cogit.
At tu quis oculis haec spectes, Iane-Georgi,
Spectaclum ipse? tuum namque hoc in funere funus
Crederis efferre, et tumulo te condere vivum
Ipse tui vespillo. tuum est hoc corpus. in uno
Corde cor amborum: tuque illa; illa ipse fuistis.
Primus ab hoc igni flammas amor igneus hausit:
Huc vigor aetatis iuvenileque robur adactum est.
Debuit haec nostro Rutae generamen in horto
Vivificis stabilire iugis: haec Saxonis altam
Aedificare domum. Nunc, ecce, sine igne Cupido
Inversas gerit ille faces: nunc alma iuventae
Roborea flaccescunt: alimentaque vivida suctus
Destituunt Rutam: iuga rupta repente ruinam,
Et domus ingenti latam dedit ore fenestram.
Ecqua tamen medicina malo est in tempore quaeri?
State viri: state ocius omnes, sponda pheretri [Reg: feretri]
Quos humeris subeunda manet Sed enim ite Fribergam
Pullati proceres. voti sunt omnia cassi.
Quod rapuit semel atra dies, adamantinus obex
Distinet, et nullis haeret revocabile saeclis.
Ito metalliferam pietas atrata Fribergam,
Depositumque sacrum tumulo succedere terrae
Iam sinito. Cineres, de fletaque germina Rutae
Quotquot ibi, praebete locum. concedite magni
Corporis exsuviae [Reg: exuviae] . vobis comes additur umbris
Non ulli indecoris, nec avorum indigna sepulchro.
Si genus et veterum palmaris adorea Patrum,
Aut si purpurea lactens [(reading uncertain: page faded)] aetate venustas,
Si morum probitas, castaeque modestia vitae,
In miseras si res placida Cor mollius unda,
Coniugis illibatus amor; quodque omnia praestat,
Si pietas sincera necem protollere possent;
Nondum fleta tui sub terras iret imago,
Nec se tam propero turbaret Misnia luctu.
Ecquid nunc etiam per laudes ibo Sibyllae?
Irem equidem propriae cumulum nisi laudis in istos
Egissem numeros; et me simulare cupressum
Angusta in tabula locus et ratio ipsa vetarent.
Saxoniam laudabo domum? laudabo Dynastas
Wirtemberga tuos? certe latissima campi
Aequora; profusis ubi luxuriarer habenis.
Sed nunc non erat his locus. Elisabeta-Sibyllam,
Non genus et proavos alieno in funere laudat,
Perspecte quicumque sapit pro tempore Vates.
Luget nunc Princeps. affectum ostendere nostrum
Lugenti par est. numquam membra adsita gaudent,
Si dolet arx capitis. Posses, o Iane-Georgi,
Exsinuare oculos lugubri e sindonis umbra,
Et nostros spectare choros, atque agmina vultus
Plena tui! dicas, Pietas spectata meorum est:
Leucoris et gaudet et nostro maeret honori.
Ab nollem hoc etiam tibi nunc licuisset, ut ista
Parte probaremur! Sed habent mortalia casum
Alternasque vices. sors est sua cuique ferenda.
Tu quoque ferre tuam, Mater generosa Sibyllae,
Discito, qua streperi sinuosa volumina Nicri
Nectareas lambunt pretiosi palmitis uvas;
Et qua magnificam Studgardia dives in artem
Turget, et effusa recubat convallis in umbra.
Fer, quod ferre deus te iussit: et indole matrem
Vince pia: quamvis sit durum, hic vincere matrem.
Vicit quippe alias exemplo haec filia magno;
Magno nupta Duci; magna quoque prole Parentem
Hunc factura ducem; magnos quae temperet olim
Saxonas imperio. Nunc spes occisa repente
Omnia funesto consumpsit gaudia casu.
Vos quoque Tecciadum mollissima corda Sororum,
Et Fratrum generosus amor, Patrisque verendus
Heroae gravitatis honor; moderatius aestu
Pectoris uriminor. nostra est iactura: dolorum
Maior nostra seges. vobis quod debuit, olim
Virgo domi solvit: nobis non-virgo sub ipsa
Debitione perit. sperabat misnia priscos
Saxonas. in cineres (heu!) spes haec fluxit et undas.
Nec tu Saxo mihi nimiusve avidusque doloris
Diceris, aut lacrimis iustum excessisse puderem.
Causa subest: prudens agnoscit, et aestimat illam.
Esto modus tamen, esto. viri sapientis et hoc est.
Gaudere et maerere, vices habet. instat utrumque
Caelitus: et sese Pius huic afformat et illi.
Abrepta est, fateor Princeps augusta. sed a quo?
Nempe Deo. si rapta Deo; quid frena [Reg: frena] dolori
Laxet homo, calcesque ferox ad sidera iactet?
Affectasse ferunt regnum caeleste gigantes,
Et ter conatos imponere Pelio Ossam,
Exstructaeque Ossae frondosum involvere Olympum.
Tolle Poetarum nebulas. hi nempe gigantes
Sunt queruli. queruli tentant [Reg: temptant] rescindere caelum,
Et, quod habent in se, sceptrumque et libera regni
Iura Deo rapiunt. Atqui si vela dedisses
Impellenda Notis; non te sequerere, sed illos:
Rectoremque sequi terrae caelique recusas?
Nequiquam [Reg: Nequiquam] tamen et vanis obnitimur ausis.
Nolentem tractant, sed ducunt fata volentem.
Rideres, cimbae [Reg: cumbae] si quis retinacula rupi
Adstrinxisset, et audaci trahat impete funem,
Rupemque ad sese vulsa radice moveri
Credat iners; quando ipse sequax moveatur ad istam.
Deliramus idem. nos lex aeterna ligavit
Ad rupem fati, (Fatum est divina voluntas)
Luctandoque reluctandoque obnitimur illi.
Quin nostri simus. nec iniquum hoc esto, quod aequum
Teste Deo visum est. Bene sit tibi, dia Sibyllae
Mens - animi! Bene sit Viduo tibi, Iane-Georgi!
Quos iunxit Deus ante, modo seiunxit: et idem
Seiunctos patrio rursum coniunget olympo.
Nos et eo meditamur iter, cum principe vilis
Turba clientelae. Qui tui scis, Optime nostri
Rector Ephebei; qui tu, sanctissime Consul,
Quos video sertam lacrimosae ducere pompae;
Virum hos, si redeat circumfluus annus in horae
Haec momenta suae, possis mihi sistere cunctos?
Ibimus: et felix, nostrae cui more Sibyllae
Per Christum datur ire viam: cui laeta sub aethram
Vita fugit, mortisque ferae lucrata dolores.
Tempus erat, Princeps quando hic quoque robur in hostem (Respiciunt haec statuam Iohannis El. Sax. quae Cathedrae dicentis imminebat.)
Missile vibrabat: quando hic quoque verba sonori
Funderet eloquii; vel tunc, hoc quando magistro
Augustae exhibita est Fidei Confessio nostrae;
Qui nunc cum Geniis agit immortalibus aevum;
Postgenitisque sui simulatam in marmore bruto
Corporis effigiem, monumentum exile, reliquit.
Tempus et illud erat, (quod fors meministis et ipsi)
Quando Lutheriades, cui fulmen lingua, cor Aetna,
Vox tonitru, calamus grando; sublimis in isto
Stabat suggestu, nunc lignum pensile factus,
Umbraque picturae. sed in hoc regalior omni
Rege, quod hinc capitis membrum quoque pensile Christi est.
Omne immutatur mortali lege, quod in se
Publica [(printer); sic: Publicae] Naturae domus haec tenet undique clausum.
At tu salve, etiam salve; decus addita magnis
Dia Sibylla animis, quos caeli in parte locavit
Casta Fides nulloque Operum maculata veneno.
Invenies illic aviamque et avita GeorgI [Reg: Georgii]
Nomina: quique tibi patrito sanguine iuncti,
Christophorumque Ludovicumque; acerrima quondam
Fulmina militiae, quam militat auspice Christo
Coniurata manus sanae Pietatis alumna.
Saxonas et nostros illic no va diva videbis
Permistos Geniis; atque ipsa videberis illis.
Heic [Reg: Hic] et Fridericum patrem, matremque Sibyllam.
Nuper desertos; heic [Reg: hic] et nova nupta Maritum,
Ast omneis [Reg: omnes] sero (pietas iubet) exspectabis.
Una omnes salvete omneis [Reg: omnes] tamen ante Sibylla:
Ante Sibylla omneis [Reg: omnes] Iani Elisabeta GeorgI [Reg: Georgii] :
Cui soli maestam pietas hodierna lacernam
Induit, et pompam funesto examine ducit.
Tuque etiam salve; sed non quo nomine manes,
Iane Georgi, animis et corpore mascule Saxo.
Salve iterum, Rutaeque adeo sacra Nomina Fratrum
Saxonicae nam nostra salus tibicine fulta est
Saxone. Relligio, quae depurata Luthero est,
Inveniat nostros heic [Reg: hic] sana et salva nepotes.
Frondibus Augustis comptos redimita capillos
Pax alitam cole semper humum, pax nescia fuci.
Quorsum furta paras, et pacis habentia vultum
Non animum? Pax sit: votorum hoc nobile [(reading uncertain: print faded)] votum est.
Misnia tolle oculos. flammis crepitantibus ardet
Proximus Ucalegon iamque ad tabulata voluti
Heic quoque cernuntur spatiosa [Reg: spatiosa] volumina fumi.
Una salus paci. bellum te spernimus Omnes.
SPECTAMEN Formae: Specimen Pietatis: Honesti
Exemplum: Suevi Nobile Germen Agri:
Saxoni Nupta Duci: Patriae Spes altera Matris:
Delitium [Reg: Delicium] Mysiae Gentis Amorque Fui.
Omnia cum Fuerim; Nihil Omnibus esse Videbor,
Quod, Me Matre, Super Non Sit Imago Patris.
HACTENUS hoc aliis dictum sit ab omine quovis
Glucksburgum. mihi tale fuit, mihi tale futurum est;
Quod, toties quem mente animi, quemque auribus hausi,
Quemque domi tacitus venerabar ab indole Famae,
His vidi praesentem oculis, dextraque prehendi
Henric-Iuliaden: in cuius imagine vere
Palladis Armatae spirat caelestis imago;
Inque animo triplex humani Gratia nodi.
Nempe salutari et trepido pallore timeri
Eminus affectant alii. tu cominus ultro
Quos aut Doctrinae aut Virtutis honestat imago
Affatu dignaris: et haec tibi propria.
DEFICIUNT me verba, quibus tibi pendere grateis [Reg: grates] ,
Ob tantos impensae operae sumptusque labores,
Fis erat: o heros, et Franci gloria caeli,
Et Schaumburgiadum princeps decus! inter Equestres
Fortis Eques, Francique tui Dux militis; illo
Scilicet exemplo, quo Rem vetus Optio Romae,
Moribus his nimium diverso, gesserat olim.
Disciplina anima est victuri militis. una
Disciplina Orbem sibi totum Urs [(perhaps: Urbs)] una subegit.
En Batavos! audent Regem illum affligere regum.
Qui? disciplina. quin huius imagine tantum.
Heu! quantum lucri fecisse cruoris et Auri
Crediderim, pleno quae nunc torrente profundunt [(reading uncertain: print faded)] !
Haec corresta velis, Ian-Otho: et condere leges
Militiae, quis se tenuit vafer Hannibal, et vis
Caesaris, imposuit nostros qui Caesaras Orbi.
Haec soli poterunt muti memorare magistri;
Quos audis: linguaque sua (mirabar in isto
Ordine) Romanos a prisco intelligis aevo.
Sed quorsum excurro? vis Veri abstraxit euntem
Ad Charitum nemus, et grates tibi ferre parantem.
Quando Papaebergae-me Caupo tri-Maurus habebat,
Iamque minabatur stricto deglubere ferro;
Tu praeceps, inter caesa et porrecta, salutem
Adseris exanimi corio loculoque Poetae.
Non Maenus [Reg: Moenus] , non Rhenus aquis, non omnibus undis
Oceanus, Venetae non omnia smegmata cretae
Aethiopas tres hosce lavent. tamen iste Tri-Maurus-
Caupo hominum loculos lavat omnes solus: et aere
Elauto, Hospes, ait, Prosit tibi lotio, prosit!
Quod mihi, quodque meis licuit discedere salvis:
Quod vidi non pauca sacri mysteria cleri;
Quodque Urbis monumenta tuae: quod et hospite Mensa
Curio Missificae Princeps et Episcopus aulae
Convivam accepit: quod sumptu et principe curru
Montib. [Abbr.: Montibus] impositam Domini suo schemate. Pantzam,
Coburgumque profectus eo, tibi debeo. Rarum est
Forte peregrinos et vix quoque nomine notos
Ultro accire domum: curare, ut sanguine iunctos,
Utque suos, ut sese adeo. Schaumburgius heros;
Ob tantos impensae operae sumptusque labores
Deficiunt me verba, quibus tibi solvero Grateis [Reg: Grates] .
STRUBIADUN [(perhaps: STRUBIADUM)] suboles, cui sacri in sonte lavacri
Indulsit nomen Brunsvigae Curio terrae
Maximus; Illustres-Meditatus edis ad arteis [Reg: artes]
Philosophis doctas. Cerebri laudavit acumen
Leucoris, et Lites Rationis ab indole ductas.
Laudarit quoque Livor eas; et uterque Sophorum
Invidia maior, Martinae gentis alumni,
Iulia quorum illum, quorum hunc mea Leucoris effert.
Contentus poterat his esse Catonibus Hermes:
At non tu. Capis et censorem Principis aurem,
Principis Henrici, quo Iulias augure Phoebi
Provocat Oraclum. Tantum non Pallas in hastam
Nunc nimis insurgat! Pacem, mea numina, pacem
Reddite Brunsuigis, Helmaeque Sacraria Musis.
Vendito me nulli: nec adulor Principis aures:
Hoc tamen his oculis vidi, his auribus hausi:
Nomen ad auditum mihi dextram ubi tenderet ultro.
At nihil hoc, praequam quod dicam. ibi cuncta Latine,
Argute et nitide, quamvis ex tempore: et horas
Paene duas (tuque hoc de caelo, Phoebe, videbas
Musagetam mirate tuum) docet ordine Litem,
Qua sua Collegaeque (sic censeo) Phoebi
Iulias incaluit. Sed nunc calor iste Lycei
Detumuit. Sophus est Henricus-Iulius. hoc si
Iudice Naturae caecas [Reg: caecas] scrutatus abyssos (Hermes.
Vera vides, Strubi; strabus esto Lynceus
QUA se Leucoridum solidi compagine muri
Vallat ad egelidos Urbs late nobilis Austros,
Protenus ambitas paeninsula currit in undas
Planicie [Reg: Planitie] porrecta soli; quam Chloris amoeno
Gramine convestit; Pomona sub ordine longo
Implicat ingenuae foliis et fetibus umbrae.
Istic praeceptor rectique bonique Senatus,
Cui magnus Saxo plebis moderamen, et Urbem
Credidit, Electurae apicem; Musaea vocavit
Corcula, et ex omni Patrum decus omne Lyceo.
Ibat et Augustus, regum de sanguine Princeps,
Ante annos animumque gerens curamque virilem,
Rex Academiae. Musae comitantur euntem;
Gratanturque initum Charites; ninguntque rosarum
Floribus et Venus. et Zephyrus Florae ille maritus:
Placatumque nitet diffuso lumine caelum.
Mox adventores celeri certare sagitta,
Aut iacere ignitum tormenta per aerea plumbum,
Aut alio, quo quemque iuvet, se solvere ludo
Invitant qui forte velint: et praemia ponunt.
Emicat Augustus, stloppumque et sulpuris igni
Flumine aque pila oppilat iuvenilibus ausis,
Deposcit Fortuna manus: rapit obvia Virtus:
Spesque audaxque Metus stant uno margine clausi:
Spe propiore tamen calidus iacit aera. iacenti
Missile direxit dextramque propinquus Apollo.
Qui deus Augustique manus deliret? in ipsam
Figitur elisi metam violentia plumbi.
Fortunam excipiunt plausu et rumore secundo:
Et primum ante omnes victorem voce salutat
Ian-Loeseriades, quem Praetzius Albis adorat:
Quem Virtus animosa meris heroibus aequat,
Dein pretium statuunt Virtuti, et praemina portant
Victori, signis atque auro nobile Poclum;
Quale vel Augusto Charitum manus ipsa propinet.
Postquam exercitiis ludoque impleta lubido est,
Splendida magnifico per humum tentoria luxu
Concelebrant, longisque parant Convivia mensis.
Instaurant epulas certatim, atque indole fratrum
Crateras laeti statuunt et vina coronant.
Martia Trinacriis certamina dixit in oris
Qui Phrygium. Aeneam Laurentibus intulit arvis:
Alcinoi dapibus sublimi carmine plausit
Aequore qui multo reducem consumpsit Ulyssem:
Quae durant hodieque hominum meminisse recenti.
O haec Leucorei nostras quoque pompa Senatus
Postgenitos inter simili rumore perennet!
QUIS, Marschalle, deus; quis me tibi Casus ademit,
In Francis quum nuper eram prope menstruus hospes?
An Princeps? certe Princeps, qui Marchida nympham
Wirtenbergiaco sponsam ducebat is arcto
Limite deprensum [Reg: deprehensum] , qua declinare negatum.
Me tenet: et vario perimit sermone diei
Atque viae reliquum, quod me vel vespere sero
Bambergam raperet: vel, qua propriore recessu
Arx tua FronsdorfI [Reg: Fronsdorfii] caelos aequabat, et alti
Mentem animi quam spirat Herus heroibus aequam.
Sed tamen ecce alias non laevo a numine turbas.
Dum meus Automedon media luctatur arena,
Nescius utrum aut quo per iniqua crepuscula serum
Pergat iter: Stibarus-Eques ruit obvius: et nos
Sollicitos haerere luto misere scit: et, Ecqui
Estis? et, Unde domo? vel quo contenditis? inquit.
Wirtzburgo reduces Witebergam quaerimus. inquam:
Ipse vocor Taubmanus. An hic Taubmanus? hic, inquam:
Quem vobis Saxo Princeps Augustus, in Arce
Leucorea, socium caenantibus [Reg: cenantibus] addidit olim.
Atque haec Taubmana est: haec est Taubmania proles:
Haec Ancilla mea est: meus iste Fidelis: et illum
Adde Canem, sumus octo. Vel octoginta! profectus
Nemo hodie, Stibarus ait, mihi perget. et, ohe
Verte rotas, auriga; tibi Papeberga sit Aischum.
Aischum omnes imus. caenamus [Reg: cenamus] . ut alter it Aethon,
Mox Ducis-Auracum porro imus. ibi omnia laute,
Omnia festive. Sol, mundi lumen, an usquam
Lautius aut quicquam festivius ante videbas?
Iam, qualis Stibara domi est Uxorcula! quam se
Omnibus illa modis in nos operosa profudit!
Omnibus exemplis castigatissima coniux,
Huic Natura nihil, nihil huic Fortuna negavit:
Quam quod adhuc nulla facta infantaria prole est,
In qua tanta Patris Matrisque superstet imago.
Maceror hoc unum tam raris deesse Maritis.
Tertia lux oritur. Bambergam urgemus: et imus,
Sed pransi, me diaque die. Fronsdorfia tempe
Vix obiter lustrata oculis: ita turbida raptat
Esseda festinos. stat Bambergam ire, datasque
Emendare moras. tamen hic tres ordine luces
Haereo. Quam me tunc piguit properasse nec Arcem
Spectatum venisse tuam: teque Hospite fructum,
Hospite tam docto, tam comi, et ad omnia facto,
Et quae spectaclis potior fuat unica cunctis,
Bibliotheca etiam! spectatam Carmine tali
Signassem Vates: Pronepotes credite famae:
Res mera, quam loquitur: Nulli Fronsdorfia Cedit
Bibliotheca Bono. Franci gaudete Poetae.
Nil opus Aonia procul hinc arcessere Musas.
In media regnant nunc Francide. Nomina mutent.
Quaeque Heliconiades, quaeque Aones ante fuistis,
Nunc Marschalliades, nunc et Fronsdorfides este.
SACRA parant Veneri Themidos fortissimus heros
Heldius, et patriae Venus Herdesiana Themistos.
Hospes et ipse fui, cum Pacta iugalia primi
Foederis [Reg: Foederis] et Sponsi peritura vocabula paucis
Solibus induerent: et quae sollemniter [Reg: sollemniter] istum
Adsolem, an Lunam, Venus exsuet accuba Nuptis.
Macta vigore tuo Venus esto: iubeque Maritos
Esse tuo mactos: ut sit genitalis ab anno,
Qui dextro genialis abit nunc omine vesper.
Aemula progenies nascatur Avoque Patrique,
Qui patriam, patriaeque oculum qui Norides Urbem
Consiliis animent, atque ipsam Caesaris aulam.
Hoc ego nunc voveo, pietas quod publica pridem.
O me Mercurius (vel qui deus ille Vialis
Qui per iniqua, per aequa; per ima per alta [(printer); sic: alia] viarum
Praecipitat (sineret! nupto me carmine nemo
Vinceret [(reading uncertain: print faded)] e vestris: non Musae Altorfides ipsae? (In curu inter Pantziam et Coburgum abortiebam.)
IT pulchrae matris pulcherrima filia nuptum:
Denuptamque boni ducis patris optime fili.
Dignus uterque, sui qui flagret in igne mariti.
Summa teri est, aequo si mutuus ignis in igne est.
Forma viros acuit? nusquam se largius ulli,
Qua formae decus, indulsit Natura puellae.
Fama, tace Venerem: consumpta est fabula Graium,
Et narrata diu iam Dresdae visa Dione est.
Laus tamen haec formae poterat deformis haberi,
Ni pietas tacitum formaret idonea pectus.
Scilicet hoc tu Patris habes, castissima virgo,
Qui pietate sui Consultos ordinis omneis [Reg: omnes]
(Scripta exstant [Reg: exstant] ) vicit. socerum gener aemulus aequat,
Et quisquam dubitet, Pietas si praemia vita
Huic etiam meruit, quin felicissima vestro.
Eveniant thalamo. Votum, Deus optime, praesta.
Osi Iuridici quondam spectamen asyli
Viveret Heigiades, et gnatam [Reg: natam] sisteret arae
Tali iungendam genero; quem candida morum
Gratia, quem sollers doctrinae gloria carum
Et summis imisque facit: quem Iuris alumnum
Ingenuum (ad corvos legum contortor, adignem,
Ad styga!) vexati res est experta clientis:
Cui sua Germani Saxo ter-maximus Orbis
Consilio tractanda dedit; secretaque rerum
Credidit, et fidam posuit securus in aurem.
Accipe fortunam, geniumque verere mariti,
Heigia virginitas. patrium Richterus honorem
Instat, in hoc uno tu filia, mater, et uxor.
Exerce formam, et fugientibus utere donis.
Labra ligent animos: livescant brachia nexu:
Et vobis subolem, socero properate nepotes,
Qui Sacra, qui leges, qui Civica munia curent.
O nonum acceleres partu, bona Cynthia, mensem!
Anno cIc. Icc. V.
I BONE, quo Virtus et te Deus evocat, ito.
Libertas germana, Deo parere vocanti.
Difficile est (fateor) divelli, ubi Copia rerum;
Suave Sodalitium [Reg: Sodalicium] ; varium et grave munus Honorum;
Et Patria; et Cognatus amor; et quicquid amari
Quicquid et optari votis a Numine quibat.
Excelso tamen haec animo simul omnia linquis,
Quum Princeps iubeat. Scis, iustum a Principe iussum
Esse Dei vocem. Tua te maioribus aptat
Muneribus Virtus, neque iam mediocribus uti
Sustinet ulterius: licet haec tibi saepius optes.
Mirum est, sese alii satagunt omni arte Potentum [Reg: Potentium]
Ingerere officiis: tu tractus ad ardua rerum es.
Cede Deo. Persona tibi data caelitus ista est.
Hanc age quo solitus studioque fideque. profecto
In caelis Deus est, statuit qui praemia iusto,
Quae gnatos quoque laetificent. Venale togati
Vulturis officium, qui Ius rus censet et aurum;
Verbaque dat caute, frontemque serenat; et astu
Insidias tamen occulto coquit intus; ut anguem
Semper es exosus, Macte hac virtute! beati.
Haec via Consulti est. Hic quaerant Iuris asylum
Pupilli viduaeque, genus plorabile saecli.
Hactenus Heliadum rami flevere per omneis [Reg: omnes]
Paene dies, maestusque atris stetit imbribus aer:
Ast ubi pergis iter, subito vaene scit in aura
Humor, et ima petit quicquid pendebat aquarum.
Nempe suum e caelis Astraea ut spectat alumnum.
Sed tamen ut superos imber defecit, obortis
Largiter hinc lacrimis homines flevere profectum.
Vera loquor: multis hic fletus causa fuisti,
Quum sanctam Uxorem, quum dulcia Pignora tecum
Abstraheres; unquam [Reg: umquam] rediturus? o! Audiat aequus
Vota Deus: pietate meres. Seu fata (quod unum
Multorum est votum) reditum dent; sive negatum
Magnus eat Saxo; Rex hic Bene Vertat et Illic!
Discamus sua quisque pati, casusque per omneis [Reg: omnes]
Hanc mentem ad magnam Mundi illam flectere mentem.
Anno cIc. Icc. VI.
ERGO meis etiam lituis accendero pugnam,
Quae pugnata quidem est: nisi Mars-Hoenloicus hastam,
Ni Solmea-Venus sua perdidit arma? sed illi
Res sua, Res isti, salva est: captique maricis
Marsque Venusque dolis patria memorantur in Aula.
Et credo: et res digna fide est: licet, indice Phoebo,
Retiaque et laqueos gracilesque ex aere catenas
Non elimarit Vulcania protinus incus,
Quis irretiret mediis amplexibus Ambos;
Aut pugnam pugnaeque locum monstraret Apollo.
St, quoties iuvenes Hymeneia proelia [Reg: proelia] miscent,
Retia sint facienda; novi quis robora ferri
Materiamque dabit, fabricasque, operasque fabriles?
Et tamen invitor, qui classica serius inflem,
Inque mares animos data tympana tundere tentem,
Iam debellato post tot certamina bello.
Non facio. novi mordax Sonewaldis acetum:
Heic [Reg: Hic] quoque Rhinocerotis habet gens mascula nasum.
Mirificae mihi mira tamen molimina pompae
Fama renarravit, qui sum semotus ad Albim
Saxo, domo - Francus; Culicisque Professor, alumni
Augusto sacri; quamvis humoris [Reg: umoris] alumnus.
Curio Fastorum, reducisque pater culus anni,
Ianus, utrinque pari librabat pondere mensem,
Quando Hoenlohicus Nympham Solmeida duxit;
Mavors Nerienem. Sic saecla novitia [Reg: novicia] nasci;
Sic annos intrare decet. Circumfluus aevi
Sit sine nube tenor. Decimum bona Cynthia mensem
Acceleret, matremque levet, partumque secundet.
Grandaevo iam tempus Avo properare nepotes.
In quibus et Sese videat Patremque renasci.
Atque haec mensura est Hymenei Carminis: hic se
Voti plena sitis poterit sedare, Quid istas
Fortunae phaleras Musaeo intexere peplo
Profuerit? quanto procerum Sponsa auspice nuptum
Iverit! ut vestem picto discreverit auro,
Suggestumque comae, et celsae frontis honorem
Ostentarit ovans! ut magni prodiga census
Luxuria, et modico numquam contenta Potentum [Reg: Potentium]
Ambitiosa fames, ludibria ventris, Onustam
Reddiderint Sonewaldin! ut aerea fulmina, iactu
Et flammae et tonitrus fuerint armata tuborum!
Utque hilare, Oculorum epulas, Spectacula iniri
Nominis et numeri, dederit Geranus Ulysses,
Henricidum Rutenus Eques, gente inclitus Heros.
Et quidni, facilis cui se Venus aptat in omnem
Ingenii formam et pulchri spectacula monstri,
Altae etiam Flammae festivum Hymeneon [Reg: Hymenaeon] ; et Altae (Comites de Alta-Flamma priscis dicti, qui nobis Von Hohenlohe.)
Flammae animam, Venerem Solmeida daedaelus ornet?
Henricides-Rutenus ubi est, ibi Pallas, et Hermet [(perhaps: Hermes)] ,
Et Mirabilium fabricarum Inventor Epeus.
QUID me spectatis constricta fronte Catones,
Ad Sacra nostrum etiam Torgea quod affero carmen?
Novi hominum mores. Si carmen mitto; Poetas
Esse crepant muscas, quae naso insidere cuivis
Praecipitent. Si musso domi, securus in aula
Quid fiat; fastum obiciunt. pars cetera temni
Se clamat. quin hoc etiam: censere Poetam
Par pretium impensis Aulam dependere curis
Aut nolle, aut non posse. Meos haec fabula certe
Continuit versus intra penetralia Vestae
Hactenus. At cum se festis incenderet armis
Flos populi, atque inter mentita tonitrua nitri
pb id='taub331' n='311'/>
Tympana tenta tonare ad tympana tenta viderem?
Excito Calliopen, famae securus et aulae:
Quippe ubi pars melior tamen haec bibit auribus aequis
Mulsa Poetarum novitque quid Ansere distet
Maecenatis Olor. Saxo meus ille secunda
Incendit Iunone faces, et Marchida flammam
Versat in igne novo. Ian-Saxo Georgius ille,
Quem sacra maiestas Romani Caesaris Ipsa
Nuper ad Augustum Pragae comitatus asylum est.
Magnus honos, et non nisi magnis natus haberi:
Nempe tibi, o Princeps; et quo Moderatior alter
Non visus Solie est Enses praeferre magistros
Iustitiae Imperio, Fratri, cui Nominis usum
Ipse sui Christus Christiano tradidit. Orem
Alite Maeonii dicendam carminis! o te
Dulce caput, quod sic Caput Orbis Caesar honorat!
Verum haec Phoebeae dicenda sub arbore Lauri.
Nec tali auspicio. Venus hanc sibi Prussica lucem,
Et lucem et noctem Paphiae sub tegmine Myrti,
Et Myrti et Rutae, quam densaest utraque, poscit.
Iam Canis aestivo rapidi sub limine Cancri
Saevit, et Icariis caelum latratibus urit.
Urit et illa tuum, sed et uritur igne Sibylla
Magdalis usque tuo; tua Cura potissima; Princeps.
Decipite hunc aestum sub opaca frigoris umbra,
Suavius ut tecum Misnis aestivet in oris
Prussias; hanc gremio foveas: huic sanguine tote
Deditus; illa tibi quoque sanguine dedita toto
Spes nostras animate nova spe gentis. In hoc se
Summa omnis voti consumit, idonea Proli
In Patrem crescenti olim: sub cuius asylo
Et Ius et Pietas et Honestum et Carmina vivant.
Appetat ille dies Parcarum conditus albo
Vellere, quo tali mihi nuntius impleat aures
Carmine: Laetemur: Ian-Georgio Masculus haeres
Natus; et infanti iam spirat imagine Patrem.
Tunc vero satagam; tunc totum Helicona movebo:
Tunc, quiqui et quot nunc, Hymenaee Hymenaee, frequentant;
Carmine me dicant omnes superasse Poetas.
Festa dies oritor: quid gaudia nostra moraris?
PAR Tschernembliadum, generosior Austridos orae
Gratia, qui pulchrae, nondum patientibus annis,
Festini laudis doctis Heliconis alumnis
Ambiguam facitis Clario in certamine palman:
Fratris ab auspiciis, ductu doctoris, amico
Numine, vere novo (bene quod sit!) abite profecti.
Ter sua se mundi tenor in vestigia volvit
Vernantes emensa dies, quando hostita primum
Leucoris accepit venienteis [Reg: venientes] . Ite. sat uni
Hospicio [Reg: Hospitio] Musisque datum. Se pluribus ardet
Informare locis varia Experientia rerum.
Gloria Doctrinae, et Virtus heroica genti
Tschernemblae propria est. hoc se tibicine fulcit
Austria, vae nimium Turco vicina tyranno!
Nunc olim saevo mactavit acinace Fratrem
Turcica Tisiphone, dum se pro Caesare magno
Proque bono Patriae furioso credidit hosti.
Consilio sapiente domi rerum alter habenas
Tractat; et oracli-patrii meret instar haberi.
Dum licet, hac fruitor laude unus [(printer); sic: unius] , Erasme-Georgi.
Tempus erit, Fratres quum tecum oracula reddent,
Regnaque Zernemblas triplicabunt Austria sorteis [Reg: sortes] .
O me Pindaricis an maret in ardua ventis
Calliope! tali qui possim carmine Fratres
Tollere, divini quali vos cura Melissi,
Cum te, cum fratrem ad Gallos Beglasque moveret,
Et iam non toto semotos orbe Britannos.
Quicquid id est, tamen ite bono cum Numine, Fratres,
Quo Fratris tutela iubet, quo provida ducit
Cura magisterii, patrumque anteambulo Virtus.
Hoc urge Virtutis iter, Richarde; Iohannes
Insequere urgentem. Vestrum est certare, magistra
Pallade; certanteis [Reg: certantes] votis attollere nostrum est.
Anno M. DC. V.
PATREM amisistis, Fratres. Crude is, et expers
Ingenii, Natura, tui est, qui crimine vestros
Incessit luctus. potius fugientia ripas
Flumina contineas, rapidis aut ignibus obstes,
Quam Natos lugere vetes sua viscera Patrem.
Sed lugere licet, non affligi. Optima Fratrum
Corda, quis hunc vestris inflixit cordibus ictum?
Nonne Deus? Nonne ergo bonum, vel iudice vestro?
Fatum cuique suum moderatur et ordinat illud
Aeterni fatum. Datus hic mortalibus ordo,
Nasci-denasci. sit Curio mirus oportet,
Hunc qui miretur. Sol iste reciprocat anni
Ortum obitumque sui. nemo miratur. Et illa
Aequoris unda vagi lunaribus aestuat horis,
Hamburgumque (sinum patriae, patrisque sepulchrum
Vendicat alternis vicibus, quum littus inundat
Oceano, vel quum refugis se fluctibus aufert.
Nec stupet hoc Civis: quia sic adsuevit: et ordo
Naturae censetur agi. Plane impete tali
Vitaque Morsque ruunt. Et fac, ter Nestoris aevum,
Ter famosa dari cornicis saecula: quid sit,
Cur homo longinquae cupiat stipendia vitae?
Supplicium vita est nostro quae degitur aevo:
Et merito in terris aeternam ducere vitam
Debuit, e terris grave cui discedere visum est.
At non sic Patri: neque debuit. Ivit in annos
Vitai saturos; et sese exhausit agendo.
Vidisti, irrigui quem nubila blanda soporis
Lassum invaserunt? vidisti solibus ictae
Vere tepente nivis spumantia vellera solvi?
Sic Pater e vita se lassum solvit. At idem
Vidit in hoc senio, quae vix mille simus ausit
De gnatis sperare parens. Vos Prole potentes
Vidit avus patres, Opibusque et Honoribus auctos
Primitiis agitare locis: et ad ardua rerum
Spe iuvenes propiore trahi. Quae gratia vitae
Laetificare senes poterat iam sertor annos?
O Beckmaniadum felicia germina Fratrum,
si vos in parilem vivacia fata senectam
Induerint, talique suos a prole nepotes
Monstrarit Fortuna paren: audacter amatae
Sistere vos etiam iubeo ad vadimonia Mortis.
Non moritur, tali qui prole reseminat aevum,
Obiit Hamburgi XX. Martii, Anno Christiano M. DC. VIII. aetatis LXXIII.
ALTERA iam Comiti se Distelmaria nubit,
Nataleisque [Reg: Natalesque] evecta suos maioribus intrat
Auspiciis thalamum, et comiti Comes inclita facta est
Et thalami et tituli; Comitesque datura Nepotes.
Macte tuo splendore, decus nunc Virginis; olim
Et Matris Comitisque. Et tu Pater ille Socerque
Macte tua fortuna etiam: si celsius aurae
Ire potest fortuna tuae, splendorve Tuarum.
Principibus nupsisse viris, primaria sors est.
Linaridum suboles et postuma fana Quiritum
Per fines Italos: nunc nostrae gentis amica
Insitione Comes: tu Distelmarida primam
In titulos stirpemque tuam patriosque Quirites
Re transcripsisti. Tunc me vellem esse vocatum
Carminis in partem! tunc me mea numina, Musae,
Illa Togatorum doctissima numina, Civem
Iuvissent celebrare suum de gente Togata.
Nunc serum nimis est, et desaltata choreae
Linea virgineae. Nunc me Theodora Poetam
Distelmaris habet, spes altera et ultima Patri.
Sed quid, Habet? sat mecum habito vix ipse: tot aestus
Me transversum agitant, rapiuntque e pectore Vatem
Nunc quum Vatis opus: quum nubit Neria Marti:
Quum fit Eberstenio coniunx Theodora, Canendi
Quanta seges! caelestem etiam mihi visa Maronem
Delassare satis. Gens Eberstenia quantis
Maiorum descendat Avis: quot Proelia [Reg: Proelia] forti
Depugnata manu quoties Res patria salve
Cive Triumpharit tantis victoribus hostem.
Nec si summa velim fastigia tangere, nec si
Proxima quaeque petam; fuerim sat idoneus auctor.
Nec Ludovicum equidem Pomerano ex Orbe Parentem;
Nec, quae Mansfelda praelustris origine, Matrem;
Nec Patruum, quo Spira potens Oracula quondam
Caesaris effata est sub Praeside, lassus inerti
Carmine sollicito. Neque Te, cui militat uni
Ista dies quanta est; nox quanta est ista, vel illae
Quae sequitur, porroque sequi meditata sequentem,
Sponse voco, titulos ve tuos aut gesta retexo.
Olim Te Geticae viderunt cornua Lunae
Ad campos Istri volucres agitare caballos:
Olim miles eras cataphractus in agmine Gallo:
Sed tunc Martis eras. Veneris nunc Trossulus audis.
Nunc alia tibi Luna opus est, alioque caballo:
Amentanda alio nunc est tibi lancea loro.
Quid Tibi cum Gallis? Mulier Germania Gallos
Non amat. At tua Te fac amet Theodora. Propina
Nepenthes philtrumque tui. bibet illa: bibenti
Respondeto. quid hoc? Fac Ames; et Amaberis illo.
Omnis in hoc ars est, et vis, et fomes Amoris.
Sic facite, Sponsi. cudat Gener ille Togatos,
Spem generis, generisque sui Gener iste Sagatos:
Ut fiant Comites et Distelmaria Pallas.
Ipse, quod heic [Reg: hic] soliti, Feliciter, acclamabo.
XIII. Calend, Iun. cIc. Icc. X. Nuptiae celebratae Berolini.
[Gap desc: Greek section]
ANDREAS hodie festos instaurat honores,
Ille Petri germanus amor: Betsaide nati:
christi ambo comites, ambo crucis arbore fixi
Hic petram, ille virum virtute et robore praestat.
Andream Equites-aurato in vellere Numen.
Tutelare sui legerunt Ordinis olim,
Hunc variis sacrare diem sollemnibus ausi.
Hoc faciant Equites aurati velleris, esto:
Quippe Equites; Equitesque (quod addo) Velleris aurei.
Vos o Tergeminus- Iudex, cognominis Ordo,
Forte sine exemplo tota Germanide talis,
Magnanimi
[Gap desc: Greek word]
meliorum invicta virum vis;
Andrea Blumi, qui nunc moderaris habenas,
Andrea Ruheli, mox qui moderaberis; et tu
Andrea Gerau, nuper moderate: treunos
Quos commune pares Ius fecit, et arctius uno
Nomine et Officio fraterna in vincla coegit:
Hunc hilares agitote diem: semel este soluti
Laetitia, toties qui laetificastis alumnos
Leucoridum, meritis dum Ius pensatis et Aequum.
Tu Blumi, ante alios operum vadimonia differ;
Disiunctasque animi turbato foedere parteis [Reg: partes]
Atque incompositam rixatum in proelia [Reg: proelia] turbam
Reice. Iudicio qui cras adipiscitur Aequum,
Sat maturus habet. Vidi, qui debita Causae
Iura suae seris triconi extorserit annis.
Vidi etiam, qui rem, qui spem, qui denique vitam
Sarcophago prius et tristi sepeliverit urnae,
Solverit ambiguo quam Iudicis urna reatu.
At non hoc vestrum est, Andreium triga, probatum
Iudicis exemplar; quis ausit dicere Censor;
Hi sunt, qui ad puteal Iurisque sacraria sistunt
Compositum ius, fasque animo, sanctosque recessus
Mentis, et incoctum generoso pectus honesto.
Este hilares. quandoque etiam Floralia tristis
Sustinuit spectare Cato. Lubet esse quaternos?
Qui decus Uswaldis, Andrean addite: magnus
Quaesturam cui Saxo dedit; Venus aurea mores,
Iudicum Phoebus, Themis Aequi et Iuris amorem.
Vultis et Andreae Generum Schatonis: Athenae
Cui modo nostrates Recturae sceptra dederunt?
Nempe Magistratus sic ut cognominis omnis
Uno eodemque die Natalia vivat; et (Aeli,
Da veniam verbo) simul Andreialia condat.
Vivite. post annum qui scimus vivere cunctos?
Ei tamen; id lucro est. praesens ego laudo: futuri
Caeca fides, hodie, si vis tibi vivere, vivas.
NONDUM ergo cunctos Fidei Melioris alumnos
Sustulit Austriaco Romana ferocia caelo:
In cineres flamma illa Dei nondum omnis abivit.
Vivit adhuc animatque suum calor aureus ignem,
Quem flatu fovet aura Dei, quem pinguis olivae [(reading uncertain: page folded)]
Nutrimenta cibant calida sub pectoris ara.
Ecce iterum Illustres Animae velut agmine facto
Ad pharon hanc tendunt, ubi Leucoris aemulae Soli
Lumina praetendit, quae vividus ille Lutheri
Spiritus arcano caeli inflammavit abigni.
Una omnes Salvete, boni Generosa Propago
Germinis, Albiacum non dedignata Lyceum.
Hic nempe invenies tibi qui Virtutis Honesto
Exercere animum possint, et Moribus annos:
Quique decus linguae faciant, ac pura loquendi
Flumina sufficiant: et, quod decus omne decorat,
Heic [Reg: Hic] sunt, qui teneris verae-Pietatis alumnam
Instillent doctrinam animis; quae sola beatos,
Sola Deo dignos, et cives praestat Olympi.
Vos modo praeceptis adhibete salubribus aures.
Nec votum damnare meum spes audet; ut istam
Intueor frontem, tacitae quae mentis imago est.
Sic Patriae nutantis opes, animosque vietos
Recto stare gradu facietis: ut Austrias olim
Leucorisin meritas referat hoc nomine grateis [Reg: grates] .
LEGIS Laetitia est hodie. Qui Legis? ut ipsi
Nescitis, Rabbi! dictis tamen exsuo velum,
Et mihi, quique mei similes e simplice turba,
Legis in aprico laetum hoc ostendo. Quid ergo est?
Prisca superstitio, genus Israelis, avita
Traditione hodie, Thisri cum mense quotannis
Quinque librum Mosis, qua publica turba coibat,
Finiit; ac sini recidiva exordia primis
Addidit auspiciis: et quum nox humida [Reg: umida] fessum
Coeperat abscura Phoebum subrexere palla,
Cereolo sibi quisque suo vigilique lucerna
Produxit noctem plentis pietatis. Et hoc se
Laetitiam Legis iactabant vivere ritu.
Ludicra mittamus Thalmudica pubis Apellae,
Qui, qua parte virum inspicat res mascula, Apellae
Esse omnes satagunt: qua cordis et auris acumen,
Vix Indo corium est elephanto crassius ulli.
Haec tua lux, Schmucki. Tuus esto: tuamque celebra
Laetitiam Legis. Hodie consueta Magistro
Lectio finitur: hodieque exordia sumit
Doctori decreta novo nova lectio Libri;
Libri, cui Moses, et maior Mose Iehova
Inscripsere hominum mysteria nata saluti.
En tibi Laetitiae vexillum et cereus ardor
Lampadis, oblongi praefertur imagine thyrsi.
Quin, quod et ipse Librum Rabbi tibi Lipsicus offert:
Ipse aperit: habitum ipse tibi faciemque Legentis
Componit: Rabbi te Curio-maximus [(reading uncertain: print faded)] ipsum.
Augustis creat auspiciis. Schmucki optime, salve
Optime Doctorum. Gravis est persona gravis sit:
Personae tamen ut posses huic esse ferendae,
Lipsia te multos robur solidasse per annos
Vidit in hos usus. Pretum Doctoris habebas,
Non titulum. Post et titulum Doctoris habeto
Et pretium. O esto pretiosa Modestia cordi
Affectata aliis, tibi Schmucki, innata Columbae
Sit tua simplicitas; astus, serpentis imago.
Vivifico de fonte tuis inverge liquorem
Israelis aquae, meritorum plenus, alumnis:
Temetum, e stygio resinae gurgite, largis
Ingrati hominis propinent usque cuculi.
Tu Rabbies: rabies alios vesana molossos
Asperet, allatrentque bonos, morsumque venenent.
Tu vocem extollens, et ut arida buccina clangens,
Tristius ingenuo populi scelus argue zelo:
Gansae alii tendant serratis stridere rostris,
Seseque infesto per mutua carpere morsu.
O hanc canities. Patris duraret in horam!
Sed taceo. maculare nefas sollemnia [Reg: sollemnia] tristi.
Una tibi pater et mater, fratresque sororesque
Urbs hodie Philyrae est, hac teste licentia pompae
Sit spectata tuae. Cordata superbia, Smucki, est
Quae meritis quaesita venit. Virtutis obisti;
Nunc etiam audacter templum pete flamen Honoris,
Quamque hodie nactus, Spartam feliciter orna.
Schmuckius est, quicumque animum Virtutibus Ornat.
Anno cIc. Icc. VI.
ATQUE utinam, atque utinam possem simul ire profectus
Hamburgum cum Fratre tuo! scit Frater; ut omneis [Reg: omnes] ,
Qua terra est caelumque vias molitus, id unum
Tantum emolitus fuerim: Taubmane maneto,
Et personam agito Rectoris ad usque supremum
Plaudite: quod Lucas iam proximus urget, Honori
Meta tuo atque Oneri. Sed onus mihi grandius Aetna est
Mansio Quin sine me Lucas eat hospes, adulti
Fratris amor, columemque domus et gloria vestrae;
Vestratisque domus, et nostri gloria regni,
Beckmannus: quem Saxo sui Putealis asylum,
Qua Sacra exercet; qua Civica iura, probavit:
Et qua Lusatiae Maiestas-Regia terrae
Sulpiciis stipata sedet Consoque magistro:
Quemque Professorem primae Schola nostra Cathedrae
Agnoscit: qui saepe mei laeve inter et asprum [Reg: asperum]
Director Rectoris erat. Hoc auspice pactos
Exercete dies, et sacra iugalia nuptae
Plena Venustatis, Par nobile nubilis aevi.
Cernitis? Ipsa Venus, tenerorum mater amorum,
Interiore cycni pluma pulvinar adornat
Castraque metatur nocturna ad proelia [Reg: proelia] , quis se
Victam etiam meminit victorem vincere Martem.
Ite per exemplum, Sponsi, iuvenilibus ausis:
Vincite vinciminorque nove sub gymnados aestu;
Alternique tropaea satus (insigne triumphi)
Erigitote, Patris Matrisque gerentia vultus;
Sed Patris inprimis: nempe his Becmanna. columnis
Aedificanda domus. Numeroso germine Fratres
Exemplum secere. sequi, Bertholde, parentum
Ilselbe et ipsa volet tali pro munere leges.
Et sequitor, mea tu, ut, quum sese Veris honestas
Induet in zephyros, tumefactaque semine tellus:
Parturiet; Te lege pari penitricis in arteis [Reg: artes]
Aemula componas: ut ego novus advena dicam;
Salve Becmanis: salve, infantaria nutrix.
Si merui Vates, haec diique deaeque Viales
Vota repraesentent, Hamburgi-mira videbo,
Ni Deus aut miri teneat me factio monstri.
VI. eid. Octobris Anno cIc. Icc. VIII.
SOL Mundi regimen tria lustra volucribus alis
Per lapsus momenta sui metitus [Reg: mensus] olympo est,
Leucoris Aoniae quum [Reg: cum] me nutricula pubis
Hic primum acciperet. Tunc tu mihi primus in alta
Conspectus cathedra Doctor novus admirando
Eunomies habitu. Simul isto a tempore caepi
Nomen amare tuum; meque insinuare favori,
Qua datur, usque tuo: nec me mea cura fefellit.
In Requaesita vulgus sibi quaerit amicos:
Me Virtus tibi devinxit. frustra Ocnus in auro
Quaerit amicitiam. perit aurum? perdit amicum.
Nec quia nunc subito me, Steinackere, relictum
Corpore destituis, longo cor macero questu.
Quo Deus et Princeps et honos Virtutis amicum
Ire iubent, ite. Quin te Francum ire Coburgum
Gratulor: huncque meis affectum debeo Francis.
Invenies illic de prisco-Simplice gentem,
Et dignam candore tuo, meritamque iuvari
Consiliante fide, quali tibi pectus abundat.
Scilicet hoc notae pretium Pietatis habeto.
Contentus modico, vitae votique tenorem
Intra fortunam contraxti: altoque putasti
Pectore felicem, non qui, quod vellet, haberet;
Sed qui non cuperet fatali sorte negatum.
Haec tua laus propria est: Causas orare, suumque
Pupillo viduaeque, et qui de paupere turba,
Ius ire adsertum: nimio neque vendere cuiquam
Patroni officium: neque lentas nectere tricas.
Caussidicum venale genus, vafrique bonarum
Tortores Legum, qui litem ex lite reorum
Consuere, et lucro potius quam Iuris honori
Consulere edocti; vitate sacraria divae;
Divae, quae Rectum suadet praeponere lucro.
Nil Steinackero vobiscum est. omnibus ille
Integer officiis, diversae debita Causae
Personis Meritisque, et Tempori adaptat et AEquo.
Tali Iustitiae patrono, Francia, gaude:
Quique foves Francos Rutae sub germine Saxo,
Ian-Casimire, tuo venientem suscipe vultu;
Nempe tuo, Patriae quo Rem moderaris, et Arces
Montibus impositas, et amicas legibus Urbes:
Vultu, quo Musas penito ex Helicone Coburgum:
Allicere, et cupidis potuisti imponere mores,
Ut cuivis ausint hodie certare Lyceo.
Vaticinor: dum Franca suos vineta racemos,
Dum genitiva tuum servabit Ruta virorem,
Semper honos meritique decus laudesque duorum
Ian-Casimire tuae, tuae Ian-Erneste manebunt.
Macti ista virtute, Duces! Nutrire magistros
Iustitiae, et tenerae dare Formatoria pubi,
Maius opus, quam pyramidum (miracula Memphis
Desita) substructas moliri ad sidera turres.
Steinackere, Deum atque Duces sectare vocantes.
It tecum Pietas, non illa Aeneia, quamvis
Illa quoque: it Pietas tecum Christiana Coburgum.
Cui Pietas comes it, tellus famulatur et aether.
Anno cIc. Icc. VII.
DICITUR in solo secum Sapientia lecto
Nolle cubare. Quid hoc? Hilvico ducitur uxor
Iuno, Minerva, Venus; ternae tribus artibus uni.
Quaeque sua, Sponso date vos. Phoebo auspice nuptum
Virgo datur Phoebi puero. Fit ab auspice tali
Omnibus affinis; Musisque idem omnibus; immo
Affinis fraterque. Meis frustra ergo vocata
Versiculis, omnes Gisum simul ore fremebant.
Gisam omnes imus: et eunt Gisam ilicet omnes.
Sic me destituit noster chorus omnis ad Albim
Et tu me versus et Hymen Hymenaee Poetam
Hymen o Hymenaee, rogas? ego larva Poetae,
Me nisi Pierio stimulet calor entheus oestro.
Quicquid eram, praesente fui sub numine Phoebi,
Si quid eram. Postquam Cleio Mülsingis honestum
Extulit os Bachmanus ibi, tunc Gisa profudit
Vatibus Aoniam plenis siphonibus undam.
Nec nova me rerum facies excurrere Gisam
Sustinet. Et satis est semel insanisse viarum
Ludibrium, patriae dum Francidos ubera nuper
Suctum imus pater et mater, cum triplice prole.
Cum famulo et famula, et cum praegnante [(reading uncertain: print faded)] Lycisca,
Et cum marsupio, quae nunc anima una profectis
Quam tamen ire velim, Gisamque videre, novique
Lumina Palladii! quid tu, suavissima rerum
Naturae volucris. Fincki, rerum egeris: et tu
Hippocratis geniale decus, flos Torgidis, Horsti.
Et tu, tuque ille alter item. sed nomine Ladas
Quemque ciere tuus me non sinit. Ito profectus
Ito. nefas fuerit me gaudia vestra morari,
Dum vestras moratur homo festinus eundi.
Quod nequeo, sis tu, Bachmane, vicarius auctor
Carminis Hilvico. clama; Feliciter: et quae
Nupta, innupta solent dici sollemnibus istis,
Quae Phoebi Hilvicus, Veneris quaeque ursula patrant.
STEINACKERE, genus Saxo, divaeque Sacerdos
Quae tribui Ius cuique suum: praenuntia veri
Fama palam loquitur, Monachi te posthuma Iuris
Ire propagatum: et Themidos de parte mereri,
Qua se Processus, et Iurisdictio forment.
Non ego me vestris imbutum praedico sacris,
Nec penetro secreta fori Civilis et urnae:
Qui tamen haec callent, et puncta in Iure merentur
Plurima, cum primis vidi laudare laborem
Steinackere tuum, et grandes spondere legenti
Utilitatis opes. Cineres gaudere sub urna
Hoc iubeo Monachi vitae famaeque magistro.
Nunc vatem invenias, pleno qui folle caminos
Inspiret Monacho, vastoque exclamet hiatu:
Dic mihi Musa virum, fama qui Iuris utraque
Complet utramque domum, qua se lux publica Mundi
Cynthius Eois accendit gentibus, et qua
Hesperiis exstinguit aquis. Ego carceris oram
Excursu breviore peto, vitaeque minutis
Curriculum praelibo notis, quod honesta Virili
Orbita signavit stadio. Cum publica Ienae
Pulpita Doctorem celebrarent pube frequenti,
Lausque viri plus plusque aliis adolesceret oris;
Francoi regina soli, et nutricula Iusti
Nuremberga vocat pulchra inter praemia ductum.
Saepe hunc consiliis experta fidelibus, aures
Suadenti applicuit. Saepe is prudentibus ausis
Triconum explicuit morosas strennuus [Reg: strenuus] artes.
Cumque fidem Iurisque viam studiumque probasset
Noridi, Pegnessum Baccheaque littora Moeni;
Et Francis affine solum rumore secundo
Implet, et Augusto fieri admirabilis illi
Incipit, Augustos Rutae qui copulat Enses.
Nec mora, sollicitat speratum: speque potitur:
Excitumque suae commendat Lipsidi, porro
Iura professurum. dein Consiliantis honores
Saxonici meruit: dein sedit in Ordine summi
Iudicii: dein et fasces et Consulis arma
Civica tractavit matura aetate fideque.
Interea, dum tanta gerit, dum talia Iudex
Publicus, hoc serum privati ad lumen olivi
Postgenitis extundit opus, saeclisque futuris
Utile deponit. quod tu nunc vindice dextra,
Steinackere, trahis claram sub luminis auram,
Eunomiaeque probas et Iuris in arte magistris
Pulchre res gesta est! sic se per mutua dignas
Et Monachus laudes et Steinackerus habebunt.
NIL est, quod malim, quam Patrem vivere. Patrem,
Quo melius nemo mutas Hyppocratis [Reg: Hippocratis] arteis [Reg: artes]
Calluit, aut iustum formavit ab indole Civem.
Pasceret hac animum spectacli luce: videret
Christiani iuvenile sui caput inde tiara
Docturae, hinc Paphiae splendere volumine myrti;
Uno utrumque die patriae virtutis honorem.
Fortunae potior fuit hac in parte venustas
Forsteridae affinis, quem Patris cana senectus
Consultum Sponsumque Tiarae adduxit et Arae:
Qui nunc insciti Scitum illud nobile vulgi,
Filius herois noxae. confundere tota
Mente calet, nostri magna cum fruge Lycei.
Quam vellem (deberem etiam promissor) honores
Maturo, Christiane, tuos includere versu!
Ni peregre reducem varii seges ista negotI [Reg: negotii]
Otta desperare omnemque helicona iuberet.
Virtutum quoque summa tuae nunc-Virginis essent
Et mores dicenda tori: si ruga Catonum
Personata loqui nos ulla in parte Latine
Siverit. ista mei (doleo) sunt propria fati;
Quod fartor sartorque crepant impune per urbem,
Id mihi grande nefas tacitam Stiliconis in aurem
Ponere. quin etiam, quod nostra fidelia succo
Pingit olorino, corvi memoratur imago.
Mensem absum quinosque dies ad Misnidos alpes,
Atque in me caeco livore Calumnia finxit,
Quae sani esse hominis neget ipse insanus Orestes:
Unum prandiolum, Princeps doctissime, tecum
(Quod nosti) sumo; neque totum unosque trientes
Epoto; et Lethes feror heic [Reg: hic] potasse liquores,
Ac vino atque simo dudum putrere sepultum.
Crediderim, muscae caput essem, aut helluo Bacchi;
Vivo equi dem; meliusque bono cum Numine vivam.
Vitae-auctor vitam, non mendax blattero [Reg: blatero] , format.
Id tamen hinc disci potuit, quam libera Bucco
Fingat ab affectu post mortem scilicet Hermae.
Nimirum hoc os est Famae; quemque Invidus odit,
Hunc perimit voto, et sepelit rumore quotannis.
At tu vive meo, Christiane, in saecula voto,
Teque tuamque vide generosa prole renasci.
Anno cIc. Icc. V.
CANITIES veneranda Patrum, Sanctique Senatus
Curio Lipsiadum: patriaeque et gentis avitae
Lux, Peilickiade: viduas modo frigidus umbras
Exigis; et frustra, pars corporis altera, Coniunx
Cum desiderio tibi quaeritur. Altius actam
Quis neget hanc plagam, et magis hinc albescere lassi
Canitiem capitis? Numquam fuit ille maritus
Tam rarae uxoris, qui te sinat auctor in illam
Exsuere affectum. Magni patris audiit haeres
Filia: multiiugae virtutis alumna: molestum
Paupertatis onus miserari docta tot aeris
Milia legavit miserae nutricia turbae.
Moribus hisce merent longas ea singula laudes:
Fors tamen invenias, quae palmam laudibus istis
Ambiguam faciant. Sed in hoc mihi femina [Reg: femina] punctum.
Primitiae meruisse notae tua visa mereri:
Quod data sub primo tibi flore iuvencula nuptum
Quadraginta hiemes tecum sine lite querela,
Atque adeo improles (in prole coagula flammae
Prima maritalis) transegit. O aurea virtus!
Summarum summa est socii Concordia lecti:
Hinc, si quid suave est; hinc, si quid et utile vitae;
Hinc, si quid pulchrum est; hinc omnis et una beati
Gratia Coniugii pleno fluit agmine Nuptis.
Vos sine prole tamen, quid tum? sic conditor Evae,
Sic pater Adami vos noluit esse parentes
Patris ad exemplum matrisque. sed ipse fuisti
Filius uxori; fuit et tibi filia Coniunx:
Sic pater affectu materque fuistis et illi,
Quos meritis animoque etiam fecistis amicos,
Sunt habiti vobis et mascula et altera proles.
At te nunc vitae concors erepta columnam
Destituit solum, cui declinata recumbat
Tota domus. tibi nempe domus tibi Curta, quondam
Divisae in geminos curae, nunc tradita soli.
Quid tamen est? potes ipse aegro solatia [Reg: solacia] cordi,
Quae Pietas, quae parta tuis Prudentia canis,
Dicere. Nec fas est alibi fomenta dolori
Quaerere: quando domi nascantur idonea morbo.
Nempe animam posuit thalami sua vissima compar:
Et durum est (quis nescit amans?) duo [(reading uncertain: print faded)] corpora, nodo
Unica divelli. Sed quo tamen omnia? secit
Quod facturus ego, quod Tu, quod et Urbis et
Indigenae facient. Haec est adamantina Fati Orbis
Sanctio, nulla hominum quam frangere saecula tentent.
Quis Mariam sponsu princeps tibi tradidit auctor?
Nonne Deus? Deus ergo suam si quando reposcit,
Quam non mancupio [Reg: mancipio] , sed ad usum credidit; ecqua
Fronte potes maerere, Deove impingere culpam?
Cum nec in auspiciis crudaeque cupidinis igne
Bapta sit. En octo consuevit lustra. Quid ausis
De brevitate queri? vix Par millesimus octo
Cum pare lustra suos ita continuavit amores.
Da, Peilickiade, date tibi rursus, et Urbi
Quam regis ante-senex. et pro sapiente memento
Temporibus servire, nec Austris obluctari [(printer); sic: obluctar] .
Sponte sequi sua fata, viri prudentia prima est.
PALLAS ades: doctae pono Certamina pubi.
Quique potest Recto, qui Vero, quique Diserto
Ore loqui; quique Aetherei [Reg: Aetherii] sacraria mundi
Naturaeque sinus penetrat: quique aurea Vitae
Munimenta parat Civili examine Morum:
Cuncti adsint, meritaeque exspectent praemia palmae.
Scilicet hoc Sophus est. hac fiunt lege Magistri;
Christo etiam devoti illi. Male sanus Orestes
Dixerit, aut dictum plano de simplice credat;
Haereseos patriacha Sophus: popularis et aurae
Mancipium: sartorque doli subtilis: et horum
De genere in vulgum quas spargit asellio voces,
Et Rudis et Vanus, quisque ista probaverit. Omneis [Reg: Omnes]
Nempe sui vellet similes, ut in agmine denso
Falleret, atque asini doctis non proderet aures.
Philosophum nemo nisi musca planasophos odit.
In Mosis quoties dialectica turba cathedra
Dogmaticas agitat sacro certamine lites;
Adsit Aristoteles, sed praesit Christus. Et audi
Per Mosem mihi verba Dei: Si femina bello
Capta sit, impexos captivae abscinde capillos:
Rade supercilium: praecidito corporis ungueis [Reg: ungues] :
Et tua sit coniux. Exemplum imitemur: et illam
A Graiis Sophiam, Musarum indagine captam,
Et Pulchram et Ditem, nobis sociemus: et usu
Israelitis erit. Si quam de semine labem
Traxit, et obsceno se deformavit abusu;
Adsacras purgemus aquas, quas murice Christo
Elicuit Moses Sedin ipso limine semper
Scribatur thalami longis hoc lemma figuris:
Vade foras Sophie, vel moribus utere nostris.
Et certe utetur, si mens non laeva magistro
Cui datur haec nuptum. Tales o este Magistri!
Ac tales fieri mea Leucoris optat: et hinc est,
Musica quod iussit vobis Certamina poni.
En pono, et nostri celso de pariete Templi
Praetor ego mitto cretatae carbasa [(reading uncertain: print unclear)] mappae:
Censores etiam mox in suffragia mittam.
Vos modo vestra brevi (sic res monet) ite professum
Nomina Taubmanno Suacuique exorsa laborem
Fortunamque ferent. Testor sacra nomina Musas;
Qui mihi Doctrinam probat et Virtutis Honestum,
Huic Ius et Titulos et Rem praestabo Magistri.
Nec cuiquam discrimen erit, Francusve sit aut Sax.
QUA Schavenstenium (nostris hoc nemine notum est:
Roma vocet Speculam, Romano Graeculus Idam)
Variscos [(reading uncertain: print faded)] prospectat agros; meus, auspice Christo
Gompelius sua regna colit; mutanda nec illis
Elysii regnis, siquis bene noverit uti.
Hic sese alterno Montes umbone salutant,
Arguti zephyrorum anima, pinuque loquaci.
Hos inter sua prociduo strepit unda cachinno,
Insultatque vado, vexatque proterva lapillos.
Hic vaga squamigerum colludere saecla Natantum [Reg: Natantium] ;
Vocales illic vernare Volucribus auras.
Non tamen hic Oculis tantum, non Auribus illic
Pabula suppeditat solidorum-cassa voluptas.
Montes et Valles impendunt viscera et Usum
Gompelidae. Labor immensus, sed fertilis idem est,
Dignaque respondent vigilatis praemia curis.
Scilicet occultis illic humus horrida venis
Depositas innutrit opes et semina Ferri.
Prodiga gens animae parvoque coemptae quadrante
Viseribus lacerae telluris mergitur imis.
Et ferrum extundit, ferro non discolor ipsa.
Ne iactes, Hispana, tuum mihi, Bilbili, ferrum;
Nec vestrum, nudi Chalybes; nec Seres. in isto
Pura acies nucleusque cavo est et gloria Ferri.
Ingeniosa etiam magni compendia sumptus
Gompeli felix dedit huic sollertia fundo.
Arte laboratas tollit siphonibus undas.
Anthlia [Reg: Antlia] . quodque diu multis exercita servis
Brachia lassavit, nunc ambitione rotarum
Perversae regnator aquae tolleno procurat,
Moliturque vagos latices subducere venis.
Vallis in opposito, Mola se Ferraria torquet.
Accipit hic Ferrum leges ac iussa magistri,
Et tonat adflictis semper domus ignea massis.
Mirificas arteis [Reg: artes] ! et vix sua nomina cunctis
Varro sufficiat. Ferri sit vena perennis!
Sitque Molae versura perennis! et auspice Christo,
Hic Famam et Vitam Possessor Remque perennet!
VIRTUS Nobilitat. quidvis tibi, Caupo metalli
Scoria Nobilitet, hominis quam saepe pudendi
Possidet illuvies? Virtus est unica, quamvis
Paupera, Nobilitas. Lis haec decisa Ruperto
Caesare bis centum numerantur et amplius anni.
Maximus Aemilianus idem (qui nomine tali
Primus in Orbe Aquilam Romani iuris alebat)
Sanxit: ubi Halbmarios et Marte atque Arte potentes
Nobilium adscribunt Tabulis; et Equestribus Armis,
Atque nimis pulchris et magno Principe dignis,
Natosque et natos natorum Insignibus ornant.
Quamvis ante diu, et quinti prope flumina saecli,
Wormatiae Halbmarii generis quidam urbis alumni,
Inter et hos etiam primi pars Consulis, essent.
Scilicet Halbmariae fuit haec laus propria genti:
Prima Ducum magmenta sequi, vel proxima primis.
Semper in hac aliquis (mira iudulgentia fati!)
Ordine perpetuo vixit vel Scaevola, vel dux
Militis: immo et quos Torques et Calcar ab auro
Nobilitant Equites: simili vel munere Magnus.
Salve animi nutrix ac caelis aemula Virtus,
Et sua qui meritae fers praemia, Maxime Caesar.
VERANE te facies, verus mihi nuntius adfers,
Hildebrande? Valesne? aut, si lux alma recessit,
Arbor ubi est, e qua BrunswigI [Reg: Brunswigii] miles Ulyssei
Te laqueo dictus suspendere prandia corvis?
Credita res: ut sunt nunc iura iniuria belli.
Saepe boni vexilla ducis mala turba secuta est.
Sed tamen, ut video, superas, et vesceris aura
Aetherea [Reg: Aetheria] , nec adhuc elisus ab arbore pendes,
Anne etiam pendes? sed ubi pendere Cupido
Mavelit Ausonius, quam matris ab arbore myrto;
Arbore Christina, Quis te suspendit ab ista?
Lingua sacerdotis, lorumque patrantis Adami.
Felix supplicium felix haec arbor1 ab una
Et folia, et flores, fructumque capessis et umbram
Dote quater gemina: paenamque [Reg: poenamque] ligatus amabis
Ipse tuam, nolesque iugo nisi morte resolvi,
Sanctio divina est: Et patre et matre relictis
Haereat uxori, cui se dedit uxor habendam.
Te tua se, Conrade, dedit suspensus adhaere;
Donec aratra iugo referant suspensa iuvenci.
Si turbat Fortuna, tua virtute minorem
Haud magni pendens suspendes omnia naso.
DICAMUS bona verba, Mihi NATALIS 1. haberi
Iste dies meruit; si non-Natalis. in alto
Usque adeo latet istafides. Sat mater habebat
Me natum: memori Natalem condere puncto
Susque ea deque habuit Wonsesia 2. Baucis. Habetor
Ista dies 3. Nymphae Czederitzides; unde peremni
Convallis gremio pratorum viva voluptas
Flexipedem serpentis aquae derivat amorem:
4. Pletzia qua vertigo Molae, qua Schlotzia turbat
Cis Patriam atque ultra, cuius de vimine murum
Gansarum statio stringit leni agmine rivus.
Vos ergo Nymphae Czederitzides. ergo propinquae
Beltzerii 6. Dryades, quae me mea regna frutetum
Et colere, et volucres laqueo captare; saginam
Caedere iunici 7. id istis, et arbuta caprae:
Pan-que Hundschissiades, 8. et Krogelstenis 9. Oreas;
Vestri etiam absentis festum celebrate Poetae.
An Kleinhuliadum 10. Grosenhulia dumque petrones
Arcessam Faunos, puerilis conscia vitae
Numina? vix ausim. Grosenhulia lama 11. profanis [Reg: profanis]
Inquinet illimes sacrae 12. Purckbrunidos undas:
Undas, 13. Schnabelius quis se sacer hospes inundat.
Rana coaxatrix, et Sus lutulentus, et Heerman
Uno eodemque bibunt Grosenhulius orbe lacunae.
Zwernizides 14. tamen ite: meae-Zwernitzides, olim
Huic quoque participes limo. sed ut aura Dynasta
Aurea Mulichiden Quaesturae admovit et Arci,
Purior electri speculo, radicibus imis
Vis ebullit aquae. credas Heliconis aquae vim.
Usque adeo Galloque suos Italoque lepores
Advena libavit; Musaeaque mella Latinae
Et Graiae Cleius, et Iura severa Themistos,
Et Charitum flores felici miscuit astu;
Seque illum fecit, quo Sol Zwernitzius (audi
Franca fides) similem Castris non vidit in illis.
Salve Mulchides. Et tu, dulcissime rerum,
Qui vini siceraeque clues abstemius olim;
Nunc quoque potor aquae; atque aquilex Sionius, urgens
Israelis aquas potandis Civibus, et quos
Sacra sitis torret WonsesI [Reg: Wonsesii] : lactea Peitho,
Salve, Schnabeli. Tuque o, 15. non sanguine frater
Sed pietate mihi; ieiunia matris alumno
Farre cibans mecum voti reus, Optime Lutzi;
Clara salutiferi tuba Numinis. Omnia mecum,
Mecum omnes salvete, procul quem terra creatrix
Distulit, et doctas submovit ad Albis Athenas,
Forte suum numquam reducem visura Poetam.
Spes tamen est, aliturque novo praesentia voto.
Nec male nunc animatus eram (meque ista miniari
Scitis abhinc anno) nisi me sacra 16 Purpura Ludi
Magnificae indutum Recturae sceptra, teneret.
Spes tamen est: tacitis aliturque profectio curis.
Interea sic sit. Christiane, tropaea parentis
Prima tuae multamque gerens morum indole matrem,
Tuque Caput. Varius, Iohan-Friderice; patritae
Summa domus, ades huc: et cui pietate litandum est,
Numen amicato solita prece. Viximus annos
Victuri plures; si nos Deus adserat aevo:
Quassa valetudo quam vis hiet ariete crebro.
I, dromo, nectaream vini properare salivam.
Hunc certum est iugulare diem. Tibi-nata Voluptas
Partem aliquam Rectoris habe. Cras Palladi reddar.
Scit genius, natale comes qui temperat astrum,
Naturae deus humanae, me solvere luxu
Raro diem. meus iste dies: solvatur. Adesto
Qui meus es, Francique simul flos ille Lyaei.
Hunc florem, flores inter, fac amicule ducas:
Et, 17 Bene me: Bene te: Bene Plautum Virgiliumque
Quos Criticae nunc lima notae censoria mordet:
Et, Bene Mulichiden, tua quisque ad pocula dicas:
Schnabelium bene; Lutziaden bene: quisquis et illic
Me tata 18 Wonsesius equitare in arundine longa,
Et Caligas sarcire, et Capras pascere vidit.
1. DIES XVI. Maii lustricus mihi fuit: quod docent Annales Ecclesiae patriae. Utrum vero idem et Natalis fuerit, nemo mortalis novit.
2. Wonsesium, quod nec Pagum, nec dixeris Urbem.
3. Czederitz/ pagus Wonsesiis ad Aquilonem; si recte situm memini. Nam per aetatem talium securus patria abii.
4. Platz et Schlotz duae Moletrinae; illa eis Wonsesium, haec ultra.
6. Der Beltzer/frutecum, an nemus? Infra pagum Czederitz/clementer crescente iugo: delitium [Reg: delicium] pueritiae meae; et hereditas [Reg: hereditas] etiam. Sed cuius nunc es, Taubmanni quando fuisti?
7. Iunix, bos femina; soror iuvenci. Persius Satira 3.
8. Hundschitz/ Wonsesio proximus. Etymon alius odoretur, cui sagax nasus est. Hundsruck quidem scio vocari, quicquid inter Navam, Rhenum et Mosellam interiacet:
propter ingenium loci tum montosum, tum asperum. Sed unde nostrum Hundschitz? Odorare Lector, et venare etymon: mihi naris obesa est.
9. Krogelstain/ vere-aspera rupes: pagus ad Boream.
10. Klainhuel/Grousenhuel / duo pagi: quorum iste ad Ortum; hic Austrum spectat. Quos Nymphe salientis aquae nulla adspicit unquam [Reg: umquam] .
11. Lamae,
[Gap desc: Greek word]
: vel etiam collectiones aquarum et lacunae.
12. Burckbrun/Fons ad Eurum: quis uberrimus, limpidissimus, dulcissimus.
13. M. Zach. Schnabel / Ecclesiastes Wonses. vir doctiss. et probiss
[Gap desc: Greek word]
et invinius olim.
14. Zwernitz/Pagus ad Ortum in editiori iugo; saxorum aspreto et Arcis dirutae ruderibus formidabilis. Ibi Praefectus toti Dioecesi ius dicit: qui me puero erat Valent. Hebeisen/vir doctus, comis, et in omni officii genere diligendus. Ei successor datus Michael Mulich/gener: homo non Ius modo Civile, sed et Humanitatis litteras apprime doctus.
15. Paulus lutz, Pastor in Krogelstain / Poeta Laureat.
16. Quippe Calend. Maii nuperis RECTOR Academiae electus.
17. Ita concise loquebantur: pro eo, quod esset, Bene vos vivere precor: Bene valere. Nostris moribus, Uff eines Gesundheit trincken:
18. Ita iunior senem appellabat olim.
[Gap desc: Greek words]
Homero.
Nomina sunt ipso paene timendo sono.Nascenti cunas quae posuere mihi.Finis [(transcriber); sic: Fivis] Libri II. EPICORUM.