Frid. Taubmani EPIGRAMMATUM LIBER III.

Tumulus SALOMONIS ALBERTI, Archiatri Elect. Sax.

HEIC [Reg: HIC] SALOMONIS inest ALBERTI corpus: olympo
Mens-animi: patriae sedis utrumque [Reg: utrumque] capax.
Si linguae cultum, medicamque expenderis artem
Par Celso fuit hic, aemulus Hippacrati.

IN TOBIAM ALEUTNERUM, Silesium Poet. Laur.

CARMEN Aleutneri lectum est mihi saepius olim,
Nunc Mores etiam, mentis imago, patent.

Quid dicam? molli decurrit tramite Carmen,
Qualis inoffenso labitur unda pede:
Unda vel Aonio Permessidos aemula fonti:
Abluat unde suas Pieris ipsa manus.
Quid mores? dignes hac Carminis indole mores,
Qualeis [Reg: Quales] vel Charitum fingere cura solet.
ET non id Carmen laurus Phoebea Melissi
Ambiat? hos Mores omnis amandus amet?

AD M. ADAMUM SCHRAM, Ecclesiasten Wonses.

MORDERE sese litteratos acrius,
Miraris? Atqui e dentibus serpentium
Natae fuerunt, o ADAME, litterae.

AD G. MARTINUM Baldhov.

VITIS novella copiosius merum,
Melius vetusta gignit: ita communiter
Iuvenes loquuntur plusculum; utilius senes.
Num testis huius ipse sum sententiae?
Anne et alius? Et ipse, et alius mehercule.
Dum sanguis intus aestuat, dum spiritum
Iuvenlis ardor efferat; dum maximum

Pretium est sui, dum nostra nosque tenerrimo
Affectu amamus, dum parum nobis, liquet
Ultra fluentum Rheni etiam homines caput
Habere; nobis Lalara dea Lalara domi est:
Garrimus hos et hos libellos, Moriae
Elementa nostrae: quae velimus postmodum
Indicta magno praestinare: sed volant,
Nullo die, nullis tenenda machinis.
At, o GEORGI; qui gerunt prudentiae
Pectus virile, liberale, candidum,
Numquam flagellant acrius temerariae
Noxas iuventae. Ceteros [Reg: Ceteros] cur aestimes?

AD IOH. BOCATIUM, Lusat. P. C. et Reip. Cassov. Hung. Iudicem.

AEGrotat Bitias. Magnos age funde culullos,
Nempe valetudo sana bibenda viro est.
Potasti? viden extremo iam sanus ab ungue est,
Pota iterum, digitus iam valet ipse, viden'?
Nunc restat potanda manus, dein brachia: deinde
Sinciput et venter, quaeque sub hocce latent:
Rides? BOCATI. duce [(printer); sic: iure] hercule. Crassus et ipse,
Qui numquam [Reg: numquam] risit, rideat hosce logos.

ET res absurda est, et talis forma loquendi,
Quicquam pro alterius posse salute bibi.

NUNQUID [Reg: NUMQUID] SERIUM?

SAXONIAE mos est Potoribus inter amicos
Haurire ex imo pocula nulla cavo.
Certe mos nequam! Cur, quod de mystace lapsum est
Alterius, tepida colluvione bibam?
LAUDO meos Francos, qui se cervice supinant,
Et fundo ex imo praebita pocla bibunt.

AD CHRISTOPH. BUTELIUM, Gymnasii Stetin. Rect.

QUI Bonus et Doctus perhiberis, simplice Vero,
BUTELI, et similes effigiare tui;
Qua Stetina novae stant FORMATORIA pubi,
Qua lustrat radiis stella CRAMERA suis.
Quidni stricturam cari tibi largiar ignis,
In te qui tanti nomen amoris habes?
Cumque recente tuum iecur igne Cupido perurat,
Cur non hoc etiam laeter amore tuo?

Hunc ignem Gertrudis alat sub fomite vivo,
Quaerat et alternos ignis in igne cibos.
Illa tui simileis [Reg: similes] edat Doctosque Bonosque:
Ipse etiam simileis [Reg: similes] semper amabo tui.

AD FRID. BEURHUSIUM, Philosophum.

VIVIDE BEURHUSI, vernantis surcule Rami,
Quem cata vis animi non sinit esse senem.
SCHAFMANUM tibi nostra domum Witeberga remittit
Eximiae mactum laudis honore foris.
Audiat hoc Nemesis et non dubitabile Verum,
Et tu iudicio, Leucori, clara tuo:
Siqui Theologo Schafmanum vicerit astu,
Qui tamen in sacro rarus, opinor, agro est:
Schafmanus candore animi pulchroque modesto,
Quae laus Theologo propria victor erit.
FELIX Beurhusi, cui tanti contigit aeque
Discipuli doctor et generi esse socer.

AD GEORG. BOLTZENIUM, Lunaeburg.

TU nunc Gesneri victumque domumque relictum
Ibis, et Albicolas: Anne etiam Aonidas?
Dii melius! neque enim tam sacrum prodet amo
Qui semel ex animo caepit [Reg: coepit] amare deas, (rem,
I tamen, atque redux trepidantem pectoris aestum
Siste patri, quite nunc cupit esse domi.
Nec rogita causam. Satis est, ita velle parentem,
Velle patris gnato sontica causa bono est.
Quicquid ages ubicumque [Reg: ubicumque] , tui memor esto, GEORGI,
Ille sui memor est, qui memor officii est.

IN ALBUM IUSTI BLOCHI, BIRUTHIni, ad illud vernaculum. Einer hats Geld: Der ander hats gehabt: Der dritte hets gern.

HIC habet, ille hahuit, rem tertius ardet habere
In tribus his curis excruciatur homo.

TUMULUS REGULI BREITSPRACHI.

REGULUS hic situs est functo BREITSPRACHIUS aevo,
Cum traheret vitae lustra quaterna suae.
Dum pro patre suo, dum pro se certat in armis
Strenuus, atroci vulnere laesus obit.
Factio Nobilium Barneki vulnera; mortem
Patria dat. forti pectore utrumque tulit.
Vindictamque animamque DEO, corpusque sepulchre
Credidit: auctori singula nempe suo.

AD IUSTUM BUCHALT. Hildesh. Sax.

IUSTE, Magisterii iustissima pompa, quod offert
Quinis-tricenis Leucoris alma viris.
Nam sive ingenuae, quo praestas, frontis honorem,
Seu filum reliqui corporis intuear:
Sive, quod heic [Reg: hic] primas et laudem possidet omnem,
Doctrinae eximias et Pietatis opes:
Os ipsi poteras Livori obtundere, ne te
Hoc crepet indigne laudis honore frui.

Teque, urbs HILDESII, pulchre [Reg: pulchre] sapuisse putato,
Pubis ubi huic data sunt sceptra magistra tuae.
Nunc quoque, quum vestras ecclesia numine dextro
Traditur huic, sapidum te cor habere puta.
Nam Schola vult taleis; taleis Ecclesiae. Taleis
Utrique o plureis [Reg: plures] suppedita, HILDESIUM.

AD ANTONIUM BURCHARDUM, Lubecens.

TURGET adhuc Corpus tibi sanguine puberis aevi;
Atque Animi pleno spirat in igne calor,
Mundicie [Reg: Munditie] plena est Facies pulchroque decoro:
Plenum est et doctis artibus Ingenium.
Haec alios inflent aliquo cum singula fastu;
Omnia te nequeunt. Macte age, macte tuo,
ANTONI BURCHARDE, bono. nec defice, quamvis
Nunc decus accedat grande Magisterii.
Quod tibi, quod patriae grator: propriumque sit opto:
Teque adeo similem porro manere tui:

Nempe tui similem, ANTONI, cum moribus istis,
Qua res doctrinae est; cetera dissimilem.

AD HULDERICUM CHYTRAEUM, DAVIDIS F.

UDALRICAE, boni Patris non-degener haeres:
Nostrae adolescentis germen amicitiae:
Aurea purpureis quem pridem fama quadrigis
Vexit ad astriferi lucida textae pepli,
Ille CHYTRAEIADES, prae me qui Pegasus astrum est,
Qui sum de minimo sidere parvus apex:
Testamento aurum moriens mihi legat, et esse
Mnemosynon veteris mandat amicitiae.
Ecquid amicitias splendens rota fusilis auri
Perpetuare sua floriditate potest?
Possit, non possit: legato pensior auro
In me tam proni pectoris ardor erit.
Nec pretiosum auri pretium mihi duco: CHYTRAEUM
Hoc dare, plus auro res pretiosa mihi est

In Album IOH. COGELERI, Wurcens. Med.

INGENIOSA catis sunt heic [Reg: hic] EMBLEMATA formis,
Atque eaedem melicis vivida facta modis:
Illa oculis, sunt haec animis data pabula. quae vis,
Cui oculi atque animus, te recreare potes.
Ne tamen hoc impune legas: quasi foenus et arrham,
Sive Emblema addas sive Problema tuum.
Qui sis cumque, potest locus heic [Reg: hic] te dignus haberi.
Dignus et est, versu qui rogat ista meo;
Nempe COGELERUS; qui rem VIRTUTIS et et Artem
Exercet MEDICAM. Quae duo nonne probes?

AD CHRISTOPH. CAESAREM, Christoph. F. Halens. Sax.

TU disciplinas, tibi festinavit honores,
Lipsia. se dignus CAESAR uterque fuit.

Iamque unum emeritum est, aliud post deinde merendum
Restat inabrupta sedulitate decus.
Cernis ut ostentet super alta sacraria mitram
Impete prensandam nobiliore Themis?
Iustitiae sectare iugum. cito veneris illuc,
Si, quo nunc, perges ire calore viam:
Et te praeversos poteris praevertere multos,
Cui sit Aristocles dux et Aristoteles.

AD BRICTIUM CRESSIUM Culmbacens. Poetam L.

IAM sertum e Lauru fronti praeponere avebam,
Quam mihi communem frons Rhodomanna gerit,
Aeterna cum laude mei; quod dignus habebar,
Quem sociaret idem iure diploma pari.
En! mihi pro Lauru metas imitatae cupressus
Traditur, heu, vitae quam prope meta meae!
Sic externavit [Reg: esxternavit] vox nuntia, Rungius (eheu!)
Rungius est. Quid is est? Mortuus ille quidem est,

Mortuus? atque hodie tumulandus. O appage [Reg: perhaps apage] Laurum,
Inquio tu capiti, nigra Cupresse, veni.
Hinc, BRICTI, factum est: ut qui Natalis avebam
Laeta tui, querulis differar exsequiis.
Tu tamen interea Genio fac, et indue Laurum.
MUSARUM E MANIBUS LAUREA SERTA MERES.

AD PHILIPPUM EYSELIUM Francum.

LEGUMLATRICIS suboles Astraea Themistos
Templum in sublimi vertice montis habet.
Videris haud unos hoc affectare cacumen:
Sed saepe Affectu, non Ratione duce.
Festinant, melius quos maturare fuisset:
Spesque suas nimium votaque praecipitant.
Hinc se corrumpunt, et res et iura clientum,
Et pro Consulti nomine, Chrysophagi
Cerbereique canis, Themidos cum labe, mereri,
Censent Iuridici pulchra [Reg: pulchra] tropaea fori.

Tu melius sapis, EYSELI: teque ordine iusto
Ducis ad Eunomiae per iuga celsae, domum.
Hactenus et linguas et prisca reperta Sophorum,
Quisque suum Corpus ius animare solet,
Mente-animi tota curisque sagacibus ursti:
Ursurus simili post quoque Iura fide.
Inducisque fidem: dum nunc ad Iuris amussim,
Quo sua POSSIDEAT quis BONA iure, doces.
Perge ita. Sic poteris Themidos possessor haberi:
Aut vin possestrix sit Themis ipsa tui?

AD TOB, FISCHERUM, Med, Doctorem, Schwidnicens. Sil.

QUi mutam exerces, at non inglorius, artem:
Qua se Swidnicio Slesia tollit agro:
Dicta olim Herophilo manus est medicina deorum.
Quam multis hodie tu manus illa deumes!
Scilicet hoc rumore tui calet Albis, et Albi.
Montis Athenaeum nobile, Saxo, tuum.

Sed medicae laus ista rei, medicisque probanda est.
Ergo probanda? catis immo probata viris.
Quod si ista te parte velim traducere vulgo,
Fingere Leucoreos qua mihi parte datum est:
Ut nostri suspecta fides solet ordinis esse,
Vix sit, qui credat dicta merere fidem.
Dico tamen, Musisque probo: Tali indole paucos
In Medicis hodie sermo Latinus alit.

AD VAL. GULIELMUM FORSTERUM, VAL. F.

QUI novit Themin, et Forsterum ignorat ob istam:
Huic se non notam vel Themis ipsa velit.
Hoc Patre tu genitus: primaque aetate patrissas:
Nec minus atque Patrem te dea nosse cupit.
Credo, nec invidia tantos Pater uretin ausus,
Quamvis se noto notior esse velis.
Id modo rite velis. At te sic velle, probatum.
Das hodie: et pro te dat Witeberga fidem:
Quando tibi mitram saturo splendore rubentem
Iureque DOCTORUM ius in utroque dedit.

SE demum Phoenix a morte reseminat ales.
Vivus adhuc similem te serit (ecce!) Parens.
Gratuler hoc utri spectaclum dulce? Satori
Anne Sato? An potius grater utrique? reor.
Immo dum conor, video hoc fecisse potenter
Bina Poetarum lumina Iuliados.
Quos praeter si quis quidquam temere ausit; id esset
Clarori tenebras insinuare meras.

In eiusdem Tract. DE PACTIS.

ATQUE huic atque illi, quo te calor indolis urget,
Alluces aliquam Iuris ab igne facem.
Nunc et legitimi conventa recipocra PACTI
Illustrare nova luce Themistos amas.
Atque foris tamen atque domi fieri ista videre est,
Quae Genero queritur Comicus iste Socer:
Pactum non-pactum est; non pactum denique pactum est,
Quando lubet, quibus est factio magnae comes.
Qui pote plus, urget: pisceis [Reg: pisces] ut saepe minutos
Salmo comest: et aves enecat accipiter,

Hos mihi si, FORSTERE, potes requiescere fluctus:
Quidni sit capiti pacta corona tuo?

AD EUNDEM.

EXIMIUS meruit Genitor Consultus haberi,
Ac famam doctis sparsit ubique libris.
Et tu, FORSTERE, spiras magis ardua famae,
Teque in Iure paras adsimilare [Reg: assimilare] Patri.
Dumque paras animo similem te reddere Patris,
Discipulos similes tu facis esse tui.
Laus magna est, artem te velle referre parentis:
Magna est, discipulos velle referre tuam.

In Manipulum Epigrammat. PHILIP. FRENCKINGI, Dantisc.

FRENCKINGI, solidae plus frugis in hocce Maniplo est,
Quam saepe in grandi mergite Versificum.

AD ANDREAM FISCHERUM, Pegaviens.

CORPORIS effigiem tibi format avunculus omnem,
Qualis lac ferme lactis imago sui est.
Utque animi quoque dote pares essetis, ad instar
Illius efformat docta Minerva tuum,
Tuque tuusque suas certe est mihi doctior artes,
Quam velit ambobus credere vulgus iners.
Ille caret titulo, quo te mea Leucoris ornat.
Contentum merito sed iuvat esse suo.
Quam sortem, FISCHERE, tamen tibi grator: et opto
Par in utroque etiam spiret imago DEI.

AD ERICUM FRESE, Hamburg.

DEBUIT ergo tuae Virtuti accedere praeco
LEUCORIS, et tituli ferre brabeia [Reg: brabea] novi?
Macte tuae sortis, mea Leucori, digna profecto es,
Quae nunc prae multis ipsa brabeia [Reg: brabea] seras.
Te, FRESE, Lugduni schola vidit in orbe Batavo,
Qua praeest Phoebi Scaliger ille vicem.

Et te Belgarum tenuit vetus ista LovanI [Reg: Lovanii] ,
Qua quatit Historicam Lipsia Suada Facem.
Te quoque Rostochium, te Iulias illa polivit,
Qua scatet Aoniis Varnus et Haelmus aquis.
Te docuere omnes pulchrum sophos. Inter at omneis [Reg: omnes]
Praemia doctrinae Leucoris una dedit.
Vive MAGISTERIO contentus, ERICE, Sophorum:
Implerit [Reg: Impleverit] Medicas donec apollo minas.

AD SALOMONEM FRENCELIUM, P. L.

ERGONE post quinas repetitio sidere messes
Destituit linguam Iulias alma tuum?
Haud fore credideram, cum nos pater Albis amico
Iungeret amplexu divideretque locis.
At series sua quemque sacris inscripta tabellis
Pergere fatales cogit in Orbe vias.
Nolentemque trahunt, sed ducunt fata volentem.
Nimirum duci, non cupis ipse trahi.
Quem FRENCELI, animum ex animo tibi grator, et ote
Hoc et amata Rigae moenia ducat iter!

Nulla crepido iugi, nullum maris aequor amicos
Dividit: absenteis [Reg: absentes] pectoris unit amor.

In Album CASPAR. FINCKI, Creilshemio-Franci: sub carmen C. Leii.

IDEA si pingi potis est, hoc Leius in Albo
Idean ingenuae pinxit AMICITIAE.
Crede mihi, FINCKI; si Leium inveneris usquam,
Ingenuum VIVI Pectus AMORIS habes.

AD ANDREAM GEISLERUM, IC. Siles.

ERGON adhuc, GEISLERE, vales: et honoribus auctum
Gloria magnificis aurea portat equis?
Ergo placens uxor tibi contigit/ unde voluptas,
Unde fluunt patriae mascula fulcra domus.
Ergo et divitias, nec iniquo numine partas,
Et quibus haec alias vita fruatur, habes?
Sic fecit mihi Fama fidem; sic Frater, ab uno
Intuitu fratrem quem liquet esse tuum:

Usque adeo gerit ille tuos in imagine vultus:
FRATER ab Hungarico miles agone redux.
Ecquid adhuc memoras veteris ioca-seria vitae,
Una fames cum nos iungeret; una domus?
IAN-BAPTISTA ubi nunc REIMANUS? ubi alter ab illo
IAN-HERMANUS? ubi cetera [Reg: cetera] , noster amor?
O tecum vivant ubi sint in Sleside terra!
Si sua Virtuti dantur, utrisque bene est.
Vive, vale, GEISLERE, unquamne [Reg: umquamne] vidende videndos
Heic [Reg: Hic] certe affectus dat tibi Musa meos.

In primitias Poet. MATTHAEI GOTHI, Cherusci.

HAEC adolescentis sunt prima PERICULA Musae.
Notitiam auctoris tolle, putabo senem.
LAURUM, qua multos ornasti hucusque Poetas,
Hic GOTHUS ornabit, dive RUDOLPHE, tuam.

AD HENR. GODEKENIUM, Hildesian. Sax.

CUM caneres, nobis et pube sedente Lycei,
E cathedra Sacrum publicus auctor opus:
Qui, duce Cornigero, Pharii iuga serva tyranni
Exierint Abrahae posteritate sati:
Transierintque rubri strictum maris aequor: et unum
Non periisse, uni non maduisse solum.
Ut cuique est animus, sic iudicet, ipse profecto
Rebar id egregii Vatis habere typum.

In Album IOHANNIS GOLD.

SUFFICIT argenti praestare vel aeris honorem.
Aureus hoc aevo rarus habetur homo.

AD CONRADUM GERHARDI, Biruthinum.

ILLUD BOIORUM, Conrade, NOVALE, benignum
Usibus humanis sufficit uber agri.
At non uber agri tantum, sed et aeris illic
Ingenium caelo vividiore patet.
Quin et ibi priscae cordata Modestia vitae
Et Ius et Pietas Sedulitasque colunt.

Istic cum primum genitaleis [Reg: genitales] hauseris auras:
Mirer, si possis indolis esse malae.
Nunc, postquam studio tendis vigilace tot annos
In nutricatu vivere Palladio:
Nescio quid de te promittat Patria magni:
Tanta est doctrinae copia facta tuae.
Iure igitur meritoque novum tibi tradit honorem
Albias, et titulum donat et arma Sophi.
Quae si non grater, si non maiora praeoptem,
Offendam genium, Patria terra, tuum.

DE CHRISTOPH. GLASERO, Theolog.

QUEM vitro pellucidius sacra dogmata Christi
Scimus ad aethereas [Reg: aetherias] expoliisse faces.
Quis neget, in caelo quin mentem animumque vel ipsa
Chrystalli [Reg: Crystalli] glacie splendidiora gerat!

TUMULUS ELISABETHAE ET ANNAE GORSIAE.

UNA quidem hic facies tumuli est, sed et una sit; unum
Non tamen in tumuli fornice Corpus habet,
Progenies gemina est, sed nata parentibus unis;
Unica virginei gratia delitii [Reg: delicii] .
Annos HELISABE ternos, sed nubilis aevi
Condidit ANNA soror tertia lustra sui.
Extulit una dies ambas: una obruit ambas.
Iussus uterque parens funus utrumque sequi,
Sed vacui lacrimis. Nec tu mirere, Viator.
Una ciet lacrimas in geminis stupor est.
Hosce teris quaecumque torose cespite, Virgo,
Dic; Bene sit vobis, GROSIA VIRGINITAS.

AD PETRUM GRABOVIUM, Pom. Sponsum.

TU quod saepe novitiis [Reg: noviciis] maritis
Dixisti, PETRE, nuptiale votum,
Cur non et tibi dicerem tusque
Aequa lege novitiis [Reg: noviciis] maritis?
FELICES in amore sitis et tu
Et quam fata iugant tubi puellam.

PETRE, Num tibi plus vovebit ille,
Qui versus modulabitur trecentos?

Ad Effigiem BALTHASARI GOMBOS. Hung.

BALTHASARI Gombos expressa hic oris imago est,
Hungarica spirans serietate virum.
debuit effigies Animi quoque congrua pingi:
Sed vis peniculo non erat illa rudi.

AD ABRAH. GENSREFF, Radeburg. Misinicum.

TERTIA Philosophi data sunt tibi puncta Magistri:
Quum poteras primi puncta merere Sophi.
Miretur, nostri qui nescit vota Senatus;
Non ego, quem similis format imago rei.
Notane Romanae vis illa triaria turmae est,
Tertia dispositu, robore prima cohors?
Talis in hac acie, GENSREFFE, triarius adstas
Subsidium nostro strenuus ire gregi.
Ito in subsidium Musis, animose triari.
Tali expugnanda est milite Barbaries.

AD SAMUELEM HENRICI, Domitsch. Sponsum.

QUANTA tuae Pietas teretumque Modestia morum;
Quamque ministrandae cura perita domus:
Auribus hisce bibi: laudatque per oppida PraetschI [Reg: Praetschii]
Casta Gynaecei pompa LOSERIACI.
Sed nitor et facies et castigata venustas
Corporis, et medio stricta figura modo,
Visa mihi his oculis: nec sat potuere videri:
Visa sed haec sana cum ratione putes.
FINGE mihi sponsam gemini cum dote talenti,
Cui non sit formae gratia tanta comes:
Nolo istam. potius, vel te quoque iudice, tali
Cum forma placeant una talenta mihi.
Nec me, sed veteri scitum hoc se Vate tuetur;
Dimidium dotis pendere FORMA solet.
AMBO felices samuel et Barbara nupti,
Perpetuat vobis si data dona Deus.
Divitias Quaestura tibi cumulabit abunde.
Quaestorem a quaestu nomen habere liquet.

AD BERNHARDUM HELFRICH, Nob. in Bernau, Livon.

FORTUNAE tenues virtute extendere pennas,
Et patrum nebulis exsinuare caput:
Et decus egregium est et habet spectamen honestae
Indolis. ac iuvenum par imitamen alit.
Hoc genitor, BERNHARDE, tuus feliciter ausus
Postgenitos potuit Nobilitare suos.
Tu, tibi qua praeitum est, (quod iam facis) ire memento:
Plusque tuum propera tollere plusque genus.
Et spes est: et signa probant. Quid frontis amoenae
Candida laetities [Reg: laetities] , ille quid oris honos;
Quid cor doctrinis et tot virtutibus auctum;
Quid peregrinandi spondeat iste calor?
Quan patris exemplo, quem Mars claravit, ob Artes
Te claraturum teque tuumque genus.

AD ALBERTUM HACMANUM.

NON tibi mentitae praeconia vendito linguae,
Pendula ventosae plebis ab auriculis.
Res, ALBERTE, mera est et in hanc feliciter ivit
Versibus UlbeccI [Reg: Ulbeccii] Musa diserta suis.
Inter honoratos quinquaginta octo Magistros ivit
Ars tua vel primum digna tenere locum.

AD MARTIN. HILWIGIUM, Ethicorum Profess.

VERBORUM numeris linguam vibrare rotundam,
Sive tuis, Cicero; sive, Poeta, tuis:
Scire novum priscumque Sophos, cunctasque sagaci
Argumentorum solvere mente plicas:
Magni ausi res est, artisque. Sed ETHICA deme;
Cui res illa animi est, artis et illa bono?
Argutus rhetor, MARTINE, sophusque quid hi sunt?
Praefica, cui virtus officiumque perit.
Tu nunc e celsa profiteris atrumque [Reg: atrumque] cathedra.
Idque diu ut facias, et bene; quaeso Deum.

AD MART. HEINISIUM, Scholae Witteberg. Magistr. Sponsum,

QUA mola frendentis sicca vertigine saxi
Girata [Reg: Gyrata] humano robore farra terit;
Immanis labor est. Vis huic componere quicquam!
Pistrinum in scolico pulvere prorsus idem est.
Idque tuum est, MARTINE: id te nunc volvere saxum
Vult Deus. Ut tamen huic sufficias operae
Sufficit et vireis [Reg: vires] , atque arma vicaria lectae
Coniugis, officio quae gerat aequa tuo.

Nullius virtutis egens THEODORA, propago
SCHRAMMIA, Wonsesiis gens bene nota meis.
Forma Dei donum est, hac formosissima virgo.
At lis cum forma est magna Pudicitiae!
Non fuit heic [Reg: hic] . litem Pietas animosa diremit.
O Pietas dubiae certa magistra rei!
Dimidium dotis si forma est Corporis: an non
Pulchra Anima, alterius sit quota dimidii?
Est certe. dotatam igitur, MARTINE, puellam
Ducis. Opes verae, sunt Pietatis opes.
ESTO domi Pietas; tunc, quae petit usus et esus,
Adiciet vobis dextra benigna Dei.
Prolem etiam monumenta domus, qui mystica possunt
Temet doctorem iura docere Patris.
Non facile alterius subolem tractaverit apte
Praeceptor, subolis ni sit et ipse Pater.

AD IOACH. HESSUM. Borussum.

MAGNUM iter ad patrios proficisci cogitat agros
HESSUS, in arctoo lux oritura polo.
Spiret odorato florum nova gratia Maio,
Temperet et vernos mitior aura dies,

Ipsa etiam tellus Caeli bona mater an uxor,
Dona viatori commodet aequa suo.
Prussiacos pete sospes agros, animamque parenti
Filius, et Civis civibus exhilara.
Nec te sic rediisse domum, reducisve parentem
Civesque alterutra parte pigere potest.
Qui commiles eras sub papilione SIBERI,
In te sit virtus nulla Siberiadae?

AD DAV. HOESCHELIUM, Augustanum: Sapientiam Iesu filii Sirachi,sive Librum de universa Virtute edentem

DE VIRTUTE librum pietas Sapientis Iesu
Edidit, hebraeis auctor honorus avis,
Hunc olim docuit CAMERARIUS, unica Francae
Gloria Bambergae, verba latina loqui:
Lustra illustravit: luxata reduxit in artus:
Emendata etiam plurima menda dedit;
Omnia non potuit, quod tu, velut optio, praestas,
HOESCHELIDE, Graii nominis acer Atlas.
Nec modo Siraciden Augusto e Codice purgas,
Instruis et doctis abdita sena NOTIS:

Sed tot Graiugenum vulgas longo ordine libros,
Librorum ut faciant Nomina paene librum.

Tumulus MICHAEL. HELMBRECHTI SECUNDI, Theologi Curiae Varisc. F.

HEIC [Reg: HIC] MICHAEL Puer, HELMBRECHTI vis prima, sepulta est:
Haeres [Reg: Heres] qui patrii Nominis unus erat;
Sed nec Opum. Et quis opes HOMINIS magni aestimet haeres,
Heredem [Reg: Heredem] Christus quem iubet esse SUI?

Tumulus PAULI HORN I. Freiburg.

PAULUS in hoc tumulo iacet HORNIUS: immo relictae
Corporis exsuviae [Reg: exuviae] vermibus esca iacent.
Pars terrae sua nempe data est: pars altera caelo
Reddita; quaeque suis, unde profe cta [(perhaps: profecta)] , locis.
Occidit aetatis mediae sub flore virili,
Quum sibi, quum patriae vivere debuerat:

Sed qui floreret, quem deflorabat in annos
Quattuor ignota pestis anhela cruce:
Mens tamen hoc invicta malo patienter ovabat.
Nempe id Doctrinae est et Pietatis opus.
Qui transis, oculisque vides haec busta, Viator.
Te scito egregii busta videre viri.

AD SIGISMUNDUM IOACHIMI, Bohemum.

VIDI Bohemo genitum de sanguine [(transcriber); sic: sauguine] Vatem,
Qui sic vinetum caederet ipse suum:
Promptius [Reg: Promptius] inventum niveo cum vellere corvum
Posse dari patriae per iuga vasta suae,
Atque virum penitus Musaeo melle madentem,
Et cui se Charitum donet amoena Venus.
Mentitur nebulo: vel caecum in voce cavillum:
Cassa fit exemplo vox, IOACHIME, tuo.
Insuper et sacri calles mysteria Verbi,
Si proba iudicii, LEVORI, norma tui est,
Te sacer hinc titulo Praeconis in augurat ordo:
Hincque ego sum tituli carmine praeco tui.

AD INSIGNIA GENTIS IESsensky de Naghiessen, Eq. Hung.

FRAXINUS ad caelos e monte trivertice surgit,
E quibus hastatis figitur Ursa volis.
Ursa refert hostem. Serpentem fraxinus odit.
Candida sit Virtus, si velin hoste furat.
Caelitus illa tamen vires arcessit: et hoc est,
Quod cita per nubes desuper hast arvat.
PRISCA haec Iessensky sunt arma amissa retraxit
Postmodo FERDNANDI Caesaris autographum.

Tumulus ANNAE ROSARIAE.

ANNA Cosareis iacet hoc tumulata sepulchro
Sat scire hoc, neque enim sola iacere potest
Ni, quem viva CHORUM Virtutum saemper [Reg: semper] alebat
In morte et tumulo deseruisse putes.

Tumulus GEORGII LOYSII, Curia-Varisci,

QUI transis, haec pauca legas, sed debita multis.
Heic [Reg: HIC] quod gaudebis, quodque dolebis, habes.
Qui desiderium patriaeque patrique reliquit
Grande sui, hac situs est aede LOYSIADES.

Spargere multa solet Naturae gratia multis.
Ast hic, quae multi singula, solus habet.
Forma bonum est? os huic et lac et purpura tinxit.
Cui par egregii corporis augmen erat:
Parque venustati gravitas certabat: in omneis [Reg: omnes]
Comis: et urbano candidus ingenio.
Orandum? eloquii series animosa fluebat:
Aptaque res verbis, verbaque rebus erant.
Multorum mores hominum et cum moribus urbeis [Reg: urbes]
Vidit, et in Claris vixit amicitiis.
Musas et charitas Themidosque severa iugabat.
Nec poter at triga splendidiore vehi.
Vector erat Pietas. hac et super aethera vectus,
Spernit in humano cortice quicquid erat.
LECTOR abi, cineresque iube Salvere LOYSI [Reg: LOYSII] ,
Scilicet heic [Reg: hic] patriae nobile depositum est.

AD FABIANUM MICHAELIS, Chemnatens. Palatin.

DE Liberalitate velitantium
Ritu Sophorum, FABIANE, disputas.
Laudo, quod audes: laudo. verum impensius
Laudabo tunc, quum parcipromis patribus,
Quis una numen unicum est Pecunia;

Vim Liberalitatis aeque suaseris:
Ut luculentum id esse lucrum deputent,
In liberales quicquid arteis [Reg: artes] imputent.
Sed illud impensissime laudavero,
Feroculos si poteris adolescentulos
Reapse non verbis eo per ducere:
Ne prodigalitatis impotentia
Seseque, remque spemque perdant, et pereat
In liber alitate Liberalitas.

In Obitum IOH. MONCHMAIERI, Sax.

QUIN iterum mecum in lacrimas nunc itis, ephebi,
Saxonis Aonia quos alit humor aqua.
MONCHMAIERIADES docto patre natus; et idem
Patris ad exemplum doctus; amorque Patris:
Patris amor patriaeque, sed (heu!) dolor acris utrique
Factus; ut humanum vivere deseruit.
Qui Scuti-gerulam scripsisti Palla da versu,
Quali ipsam sese scribere Pallas amet,

Cercovi, maestos elegiae solve capillos:
Raptaque discipuli funere plange tui:
Quem sic ad speculum patrisque tuique polisti,
Unus ut amborum fingeret effigiem.
Adde luas etiam, pubes Musaea, querelas.
Invenit hic meriti longa querela fidem.
Pro me flete meum, pro Patre: sat unus utrique
Fletus inexhaustas flagitat umbra genas.

AD EUNDEM.

MONCHMEIERE, boni doctique Parentis alumne.
Gaudeo te multum patris habere tui.
Te quoque Cercovii formatum pollicis ungue
Formati ipsamet Pallade Cercovii;
Tuque tibi, Genitorque sibi gaudere potissunt [Reg: possunt] :
Gaudium et ipse lubens grator utrique suum;
Immo meum, cui vestra datum est ornare brabeo
Gaudia, nempe tui, IANE, Magisterii.

Ad effigiem DETHMARI MEHLMANNI, Pastoris Tremon.

EFFIGIES externa, mei pars altera, pictae est.
Pinge Animi internam, CHRISTE: ita totus ero.

AD IOACH. MESSOVIUM, Marchicum.

NIL nisi pistrinum servique incommoda vulgi,
Atque Umbri atque Afri scena Latina crepat.
Nugae! corda rudis cicurare ferocia turbae,
Hoc est pistrina saxa rotare molae.
Idque molae versans, IOACHIME, volumen in annos
Furfuris haud unos pulverulenta voras.
Et quamvis labor hic multis sordescat. ab ista
Sorde tamen certum est aurea grana legi:
Unde olim Domini sacrosancta renideat aedis,
Unde Senatorum cella, tholusque Tori.
Et te non ornet titulo Witeberga MAGISTRI?
Non ornet titulum carmine Musa brevi?

Ad effigiem HENRICI MARTINI, Sag. Sil.

MARTINI heic [Reg: hic] facies HENRICI e corpore picta est.
Ingenii faciem pinxerat ipse sui.
Doctior, an fuerit probior, non dicere promptum est,
Pars bona Philosophi pars bona Theologi.

TUMULUS EIUSDEM.

MARTINI iacet heic [Reg: hic] HENRICI corpus; Olympo
Vivida vis animae; sedibus ambo suis.
Edidit hunc Sagae fausto Silesia partu,
Nutriit et primis ex Helicone favis.
Leucoris in solidum produxit robur et augmen;
Ac decus in claris iussit babere viris.
Quippe Sophos castosque inter pars sedula Mystas
Luade [(perhaps: Laude)] Professorum duplice mactus erat.
Cetera [Reg: Cetera] simplicior: nulli gravis: utilis omni:
Carus amore domi, clarus honore foris.
Iste fuit. quovis iam perge viaton: et opta
Ut ferat huic simileis [Reg: similes] et tua terra viros.

In Album IOH. NIENBURGII, P. L.

QUIDLIBET audendo Pictoribus atque Poetis
Aequa potestatis iura fuisse liquet.
Vendere mentitos didicerunt ambo colores.
Ingenium saecli scilicet ambo gerunt,
Nemo color ari non vult, et maior haberi,
Fortunae ratio quam moderata iubet.

Hinc maior Vates, hinc maior Pictor habetur,
Qui sita maiori lumine sensae polit:
Hoc est, (sed tacitam tibi quod depono sub aurem)
Qui plus mentitur, plus quoque laudis habet.
IANE, Poetarum mens docta et candida, quam te
Hicce tui simileis [Reg: similes] semper habere velim!

AD IOACHIMUM NISAEUM, Spondoa-Marchicum.

NON qualis mihi qualis eruditi
Spectamen, IOACHIMUS, es Magistri
Sed tanti mihi, talis et Magistri,
Quantum Phoebus amet vel ipse: qualem
Ab se vel Charites velint creatum.
Haec tu vera negas. Sed haec eo ipso,
Quod negas, mihi veriora fiunt.
Quo quis doctior, hoc magis modestus,

AD MICHAELEM S. OVARINUM, Ungarum.

HORRESCO, in mentem quoties venit Hungara tellus:
Nam, praeter nomen quid super Hungariae est?

Omnia fatali populatur acinace Turcus.
Atque ibi nunc hominum carnificina mera est.
Tu nostris, OVARINE, tamen secedis ab agris,
Quos modo tranquillat Pacis amoena quies.
Scilicet alliciente sui dulce dine cunctos,
Quamvis horrescant, rura paterna vocant.

In Effigiem BASILII PLINII, RIGALIVOni, Med. et P. ipsius manupictam.

PLINIADE, ipse tuam, pinxisti CORPORIS umbram,
Iudicio speculi fretus et arte manus.
Pinge mihi melici et medici sub imagine Phoebum:
Effigies ANIMI sic quoque picta tui est.

PROBLEMA NUPTIALE.

FIGE age, fige, neca; vox omnis et unica silvae est
Si qua Borussiacas incidit ursa plagas.
Ursellam IEGERUS habet, quam figere gestit:
Figere, sed nulla laedere parte sui.
Dic hospes, similem si qui venatus es ursam,
Quo velit hanc celo figere, quove loco!

AD IOACHIMUM PRAETORIUM, Neorupin. Rect.

ERGO et tu, IOACHIME, Leucoreum
Pertendis celebrare Iubilaeum?
Nec te milia [Reg: milia] multa separatum
Hoc sensit Pietatis exsuerunt?
O factum bene dii tibi vicissim
Pares dent meritis tuis alumnos,
Qui te nunc et in altero Lycei
Pertendant celebrare IUBILAEO.

AD IOH. POLMANNUM, Rei pub. Plaven. Virum primarium.

NATALEM pietas germani Fratris ad Albim
Leucoridos celebrat, candide IANE, tuum.
Ut vidi, tango quoque consceraneus [(perhaps: consecraneus)] aram:
Nam precibus maior vis solet esse duum [Reg: duorum]
Frater ait: Vive o frater mihi sospes in annos:
Addo ego: Nestoreos. Sit tibi, frater ait,
Sit bene: Sitque tuis, ipse addo. Quid amplias optes
Vel Tu? vel quid Ego, vel dare Frater habet?

AD MART. POLYCARPUM, Boh.

NOS viles animas, qui per sola subdita terra
Repimus, augustae vascula nata rei?

Tu [(printer); sic: Te] nubes tranas animi pernicibus alis,
Discis et astriferi conscia fata poli.
Quis caelum scandat? caeli quis munera norit,
Ni sit caelestis pars aliquanta satus?
Tantum igitur praestas Sophiae, POLYCARPE, Magistris;
Quantum sublustri spicula Solis humo.

AD IOH. PFREUNDIUM, Wittebergens.

ET sunt, qui cupiant te nondum hinc ire profectum?
PFREUNDIADE. Si sic: causa profecto tua est
Qui sic vixisti, satagant ut vivere tecum
Longinquos ista conditione dies.
SED quamvis una vos inter vivere digni:
Tu tamen et patrio dignus abire solo es.
Qui latet usque domi, matrem sapit ille focumque:
Et Zohnam Romae iudicat esse parem.
Tolle animum ex humili, PFREUNDI doctissime, cura:
Quo rapit ingenii te calor, ire velim?
Ito foras, sequitorque operae potioris alumnos.
Si me penna levet, cur pedes ire velim?

Te levat, o PEREUNDI: celsasque levabit in auras:
Tu modo ne Sortis desere vela tue.
Nescio quid melior de te mens auguret alti.
Successum melior det DEUS augurio.

AD INSIGNIA PUCHLERORUM, Bohemorum.

QUADRIFIDO prostant clypei regione LEONES,
Atque coronati; Lacteoloque ROSAE.
Nempe repraesentat Virtus generosa leones:
Floret oletque bonae ceu rosa, Laudis honos.
HAEC sunt PUCHLERIAE laudata INSIGNIA gentis.
NOBILITAT Virtus et bona Fama virum.

TUMULUS ANDREAE RAUCHBARI, IC.

HEIC [Reg: HIC] iacet ANDREAS Rauchbarae splendida gentis
Gloria, Nestoreos vivere dignus avos,
Ambrosiasque adhibere dapes et Nectaris haustus.
O patriae quondam nobile depositum;

Heic [Reg: Hic] modo depositum! Qui fama nominis Orbem
Hunc replet, angusti clauditur orbe soli.
Ingenium Pallas, Suada os, Themis utraque pectus,
Mores et faciem finxit honesta Venus.
Consiliis felix et bonorum luce, sed et re
Coniugii, et deno pignore: dives agri.
Quae dixi, fuit hic, et quae non dicere possum.
Cura sed huic Pietas et Deus una fuit.

AD NICOL, REUSNERUM, IC. Com. Palatinum Caes.

TUNE etiam GRIPHOS et caeca AENIGMATA vulgas?
At quotus haec quisque est qui legat aut capiat?
Namque opus bis non lector homo sed Apollo tenebris;
Aut quibus ABSTRUSAS prodit Apollo NOTAS.
Quoi lubeat, vel Sphinx, vel Apollo, vel Oedipus esto:
In me Tanbmanna est et Dava simplicitas.
Sed quasi Taubmanno scripta ista Davoque nec ipsi
REUSNERO potius Oedipodaeque velis.!

AD FRID. REICHENBERGERUM, Stirum.

SI frons est, FRIDERICE, mentis index,
Et sermo quasi testis aestimatur,
Nae [Reg: Ne] tu, si minus e satu parentum
Famam Nobilitatis institisses,
Vel abs te gravis auctor ipse posses
Famam Nobilitatis auspicari.
Nunc et talis es ante, et erudita
Cultura ingenii simulque morum
Famam congeminas tibi antepartam.
Quam tu, Stiria, gaudeas: alumni
Ad te si redeant subinde tales!
Quam Res publica Caesaris, sed et quam
Res Christi bene constet bis COLUMNIS!

AD AND. REUBOLDUM,

MORTE cita praerepta tibi, REUBOLDE, marita est,
Illa procurandae fida ministra domus.
Hanc tu nunc luges, et carmine funus adornas,
Dilectaeque pari debita iusta facis.
Coniugis haec, REUBOLDE, tuae cui naenia [Reg: nenia] ludo est.
Crede mihi, huic coniux tam bona nulla FUIT.

AD ANDREAM RICCIUM, Hilperhusanum.

RECTE instas, RICCI. sacri mysteria verbi
Expliciturus, eam debet inire viam.
VERBUM rite seces: contradicentia VINCAS.
Qui potes hoc? Sophies arte. Magisterii
Haec tibi laurum hodie laudemque paravit. utraque
Spondet et in Sacris postuma quaeque dies.

AD D. RIVULINUM, Hungarum.

IURE Poetarum meret alpha MELISSUS haberi:
Sed numerus plane nullus ad hunc ego sum.
Tu tamen haud Musis (ita credo) volentibus ambos
Ceu bene compositum par, RIVULINE, iugas,
Dousiaden aliquem gnatumve [Reg: natumve] patremve Melisso
Iungito, Phoebea iunxeris arte pares.

AD IOH. BAPT. ROHRBACHIUM, Fr.

RORBACHI, nihil attinet vetustas
Pulchri corporis explicare dotes,
Natur a quibus emines ab ipsa:
Nil has attinet, inquio: sed istud,
Istud Aitinet [(perhaps: attinet)] explicare Francis:
Quamvis id quoque non sit usque tutum.
Laudes Caecilii frequento? quam mox,

Ritu militis in frequentis, a me
Sperni se putat Olfius. quid ergo?
In aurem tibi fundo; Tu trecentis
PALMAM PRAERIPIS ARTIUM MAGISTRIS.
Non credis mihi? IANE. crede Phoebo,
Qui VERUM tibi nuntiare [Reg: nuntiare] iussit.

Tumulus IOH. RUHELII, Bibliop. Witteb.

HEIC [Reg: HIC] mea de functi lapis obtegit osse REVHELI:
Nec piget ad templi posse iacere fores.
Multimode Fortuna meos exercuit annos,
In media qui me destituere via.
Sed felix ea vita, sat et diuturna putanda est,
Quae vera in Christum clauditur acta fide.
Suppetit hic putribus foedam [Reg: foedam] caro vermibus escam:
Pascitur adspectu mens et amore Dei.
Tempus erit, quum rursus utrumque [Reg: utrumque] coibit. Et umbram
Qui legis hanc, paribus umbra legere modis.

Tumulus MARGARITAE RUHELIAE.

HEIC [Reg: HIC] fatis defuncta meis cum pace quiesco
MARGARIS, ad tumulum, care Marite, tuum.

Scilicet ut thalamo tibi proxima semper adhaesi,
Sic etiam tumulo proximiore cubo.
Lipsia me cunis donat, Witeberga sepulchro:
Donum Fortunae grator utrumque meae.
Quartum facta parens sexus utriusque. Sed unus,
Qui Matri solvat iusta, superstes agit.
Disce mori, summa est vivendi. Vivere discant,
Quos haec vita iuvat: tu mihi disce MORI.

AD LEONHARD. FRISIUM, Wassertrud. Francum.

EXEMPLUM specimenque PAEDAGOGI,
FRISO: Sacra, Profana testor; his te
Invitissimus e scholis omitto,
In quis Sacra, Profana nos docebas.
Tua est fabrica Christianus: est et
Ian-Fridericus; et iste Laver una
Ex Sorore nepos. Tibi profecto
Se debere fatentur universi.
PRAECEPTOR honus aestimetur auro.
Nunc i Principis excitate iussu.
Iussum Principis ipsa vox Iebovae est.

Interim tibi dico, te fuisse
Spectamen specimenque Paedagogi:
Spectamen specimenque Paedagogi:
Te, vel teste Deo, fuisse dico.

AD ZACHARIAM SCHERFERUM, Siles.

FRANCIDOS Heilsbrunnae, qua sub Parnaside vena
Ille Poetificis FONS scatet uber aquis,
Ingenii cum laude tui fructuque benigno
Plus quam tres hiemes pulcher alumnus eras.
Postquam Leucorisin visus sat idoneus hospes,
Doctrinae affectas uberioris opes.
Quodque inhias, et Suada Sophi, Themidisque Sacerdos
Instillant animis utile dogma tuis.
Ut te Leucorea studii quinquennis in umbra,
Nec patriam ex ulla parte pigere queat.
Ne vati Laurum SCHERFERE, Sophoque Magistrum,
Mitram aut Consulto lividus invideas
Consultus, Vates, Sophus absque insignibus esto.
Sint aliis tituli- RES tibi pro titulis.

AD NICOL. SCHNEITLERUM, In Comitatu Barbyens. Ecclesiasten.

QUAM tu tamquam oculos animamque perire solebas
Cuique anima atque oculi tu quoque semper eras
Huic animam atque oculos cruciatu elisit acerbo
Calculus: et socii rupit amoris opus.
Hinc oculos effles, animamque dolore fatigas,
Iactans in solo frigida membra toro:
Meque tuam maerere vicem per carmen, anhelas
Carmine. Quid faciam? vincor amore tui,
Ut parere velim. sed enim sic differor aestu
Cur arum, ut voto non satis esse queam.
Tu Cercoviade, tu Monchmeiere, politi
Carminis artifices ambo, subite vices.
Ac pro me, raptam Scbneitleri flete Susannam,
Nimirum vestris digna Susanna modis.
Sic ego tamquam oculos animamque utrumque peribo:
Sic nos Schneitlerus tamquam animam atque oculos.

AD MAGNUM SCHUWARTUM, Sadelan. Misn.

NON Hantschmana Charis; sed dixit ab arbore Phoebus,
Unde solent Phoebi dicta merere fidem:

Diis et Caesaribus quondam, sacrisque Poetis
Debita, qui scribunt Caesaras atque Deos;
Fabula nunc pueris et vulgi naenia [Reg: nenia] facta est,
Et praetio [Reg: pretio] quovis LAUREA vilis emi.
Quaeque ipsos Phoebi Daphne fugiebat amores,
Nunc passim in questu pro meretrice sedet.
Hoc doleo, SCHUWARTE, probrum Phoeboque Daphnaeque,
Vatibus et Divis Caesaribusque dari.
Phoebe, Daphne, Vates, Civi, Caesarque, pudendum
(Vester id urget bonos) eluitote probrum.

AD IOH. SCHURERUM, Moravum.

LIBERTAS haec nempe meraest, SCHURERE, vocanti
Auscultare patri. Vox patris, ipsa DEI est.
Ergo profectus abi, pareque vocantibus ultro:
Neu [Reg: Neve] tibi concinnet Leucoris ulla moram.
At causam nescis. quid tum? nescirene censes,
Hinc ad se Gnatum qui iubet ire, Patrem?
Satque datum, prout ista fluunt tibi tempora, Musis:
Nec poterit doctum quemque pigere tui.

Iamque minabatur certum tibi Pallas honorem,
Hunc nisi tam praeceps anticipasset iter.
At tandem exhilares reditu cor amabile Patris,
Istud inexhausta cor Pietate calens:
Quique tuum speculum est, nobis Fratrem inde remittas,
Ut desiderum [(perhaps: desiderium)] leniat ille tui.

TUMULUS IOH. SCHUTZII, Witeberg.

HEIC [Reg: HIC] ego, cui Pietas, Doctrina, Modestia laudem
Ex vero tribuunt, SCHUTZIADES tumulor.
Cuncta venenabat contage suburbia pestis:
Tuta sed in muris cuncta fuere diu.
Ipse sub occursum rhedae feralis inhorrens
Suspectam feci primus in urbe fidem.
Quo leti moriare modo, nihil o homo refert:
Hoc demum refert, qua moriare fide.

In Centurias Epistolarum I. LIPSI [Reg: LIPSII] . AD VITUM SEBALDI. Heilesbrun. Francum.

EPISTOLAS legis, SEBALDE, Lipsii:
Laudo. Vituperent Orbilii. laudo tamen.
Nec invidente Tullio laudaverim.
Scio esse, qui ceu liberos LipsI [Reg: Lipsii] libros
Domi osculentur, quum foris sunt, mordeant.
Sit Lipsius causa mea quod esse vult:
Nec laudo, nec vitupero mores Lipsii:
Scientiam, Sapientiam, Prudentiam
Laudo palam. Cur invidendo mussitem,
Quod Orbis universus alte praedicat?
Amare certe Lipsium nemo potest,
Nisi quem melior amare Phoebus incipit.

AD ADAMUM TH. SIBERUM, Eloquentiae Professorem.

SCHELLENBERGIADES, cui sanguine iunctus et usu es,
Eximii patris filius eximius:
Ausus et is facinus. dixit, Sermone Latino
Plautum uti, dignum, quem Schola Priva legat.
Dixit idem Menerus, epos qui nobile condit:
Et iussit Plautum cum Cicerone legi.

Haec si rescierint scholici divortia reges,
Clamabunt pleno gutture, Barbariem.
SIBERE, Interpres sollers Ciceronis: An errant,
Qui tali affectant regna Latina via?

AD MART. SEBERUM, Siles. Sponsum.

ECQUID habes, toties avidae quod menta petebas?
Et cubat in gremio nympha, SEBERE, tuo?
Spes haec multorum est: sed spes. Non implicat omnis
Cypria Lemniacis delitiosa [Reg: deliciosa] plagis.
Tam pulchre tu nunc voti quod compos abisti,
Grator: et ex voto sint tua vota meo.
Sique viri quid habes (ut habebis, opinor) in aestu [(reading uncertain: print faded)]
Gymnados heroum fac tueare virum.
Sic implere tuae poteris quoque vota Marillae,
Teque Seberillis aedificare novis.

AD IOHANNEM SEMELIUM, Moravum.

SPE tibi quod pleno fecisti pectore Votum,
Progenies Moravum, IANE, Semeliadum:

Ecquis in ambiguo dubitandi fluctuet aestu,
Quin Deus admota cominus aure bibat?
Non tamen abstinui socium tibi iungere votum.
Vox Christi est, iunctas fortius ire preces.
Pinse tuis, SEMELI, purae similaginis usum,
Grataque liba homini confice, grata Deo.

AD BALTHASARUM SOMMERUM, Med. Torgens. Super obitum Filii.

VIVE diu, seniumque tuum, SOMMERE, paterna
Profer ad immensum Nestoris augmen humo.
Et Torgae id pubes votis avet omnibus, et cui
Indulget famulas sospes Hygeia manus.
Quando tamen cumque hoc mortale reliqueris aevum,
Non aliud scalptum marmor habebit epos.
Quam quod tu RE iam, SPE filius, ambo meretis:
HEIC [Reg: HIC] RECUBAT MEDICI GLORIA MAGNA CHORI.

TUMULUS STEPH. SIXOV. Hung.

HAC Stephanus post fata cubo Sixovius urna:
Quin levis hic tantum corporis umbra cubat.
Pars divina mei patrium remeavit olympum:
Occlusum Christus morte reclusit iter.
Praeda fui Turco, factus praeda altera Morti,
Id coram vidit, hoc bibit aure parens:
Eretpus Turco, patri reddebar. et olim,
Ereptus Morti reddar, ut ante, patri.
Dum vixi Christo vitam Musisque probavi.
Hisque probe probus est, qui sua seque probat.
Nec refert, quo quisque loco moriatur. olympo
Aequa via est: aequa tu modo disce mori.

AD BRUNONEM SPANMANNUM, Mindanum Westphal.

AD solidam Eunomiae IURIS tibi DICTIO normam
Expensa est modulis a Ratione datis.
Laudari, SPANMANNE, tui prima ausa pericli
Audio:forte abiis, qui sine laude iacent?
Immo a laudatis, Iurisque in Lege peritis
Quique domi norunt indolis arma tuae.

Ingenii contende aciem, caeptique [Reg: coeptique] laborem
(Namque haec coniurant utraque) perge tui [(transcriber); sic: perg etui] .
Sic et cottidie fies te maior: et Orbem
Laude tui implebis, Publica fruge BONI.

AD ZACHARIAM SOMMERUM, Sil. Scholae Cassoviens. in Hungar. Rect.

QUOD nec opinari poteram, SOMMERE, futurum.
Migras desertam rursus in Hungariam.
Quis neget occulti quin haec sint nomina fati,
Cui pietas contra tendere nulla queat?
Nec tua vult, credo. Sapor est dulcedinis altae
(Quis nescit) patrio regna tenere foco:
Sed maior, parere Deo. vel ad extima terrae,
Qua Garamantes habent, iusserit ire, decet
I, Sophiae Suadela, novum decus addere Musis;
Et quae Castalides, reddere CASSOVIDES.

AD MATTH. STEPHANI, Past. in Lieberosa Schulenburg.

QUUM celebrat primi sollemnia Iubila Saecli
Leucoridum claro docta palaestra choro:

Quattuor et decies senos creat illa Magistros.
Et, Stephane, hos inter palma secunda tua est
Hic Schuleburgiaco, IOACHIME, smaragdus in auro,
Discere non dubia mente fideque potes:
Te nutrire tui dilecta in valle Roseti
Non modo Theologum, sed quoque Philosophum.
Et merito. talis Schuleburgum mysta decebat
Qui tractet Mystes sacra, profana Sophus.
Tu Schuleburgiaden, Rosa te Schuleburga coronat;
In caelo victrix Laurus utrumque Dei.

AD STEPHANUM N. Hungarum.

AUREA quae priscis dicta est, sed ferrea nobis
Rectius, optatam rursus adibis humum.
Hoc iter insistas fausto pede; sospes et oram
Hungarin ac patrios intueare Lares.
Dispereat Turcus nostri crudele flagellum
Nominis, et sancti carnificina gregis.
Tu contra vivas, STEPHANE, atque ut palma virescas,
Et sis Hungariae viva corona tuae.

IN AMORES MUSICOS HENRICI STEUCCI [Reg: STEUCCII] , Misn.

SAEPIUS ambiguam mihi traxit opinio mentem
Cur magus antiquis creditus esset AMOR.
Nunc scio. Nam postquam STEUCCI [Reg: STEUCCII] modulabar AMORES,
Quos Erato melicis induit ipsa modis:
Sic ego praestrictum cor amore ligabar; Amanteis [Reg: Amantes]
Artibus ut magicis carmen et herba ligat.

SABINORUM SOMNIA sive Doctorum phantasmata: vulgo ANAGRAMMATA;

Exempli causa:

Friedericus Taubmanus, Poeta Laureatus:
Tu revera fato Plauti Umbri decus es: sana.

VEL.

Friedericus Taubmanus:
Minervae fructus dabis.

VEL.

Fridericus Taubmanus:

Subre tu Carmina fundis.
Subfundis Carmina ture.
UMBRI facundia tersus.

NON sic non Samii Lucumonis acumen acutum est,
Fecit ut heic [Reg: hic] Vates ingeniosus AMOR.
Nec satis est, ipsos in me nimis esse Poetas:
Et rea Fortunae cogitur esse fides.
Sed tamen affectum qui non agnoscere possim,
Et mendacioli schema probare cati?
Si, quaecumque volunt, ius est NARRARE Poetis:
Nobis, quae volumus, CREDERE iuris idem est.
Quis hominem laudant elementis, carpere possunt.
Et culpae et laudis Nomina semen habent.
Aemula Calcographis opera est ea prorsus: eodem
Dedecus atque decus qui struere aere solent.
Nec culpo, nec laudo quidem: sed MIROR. Et hoc est,
Quod duo Gothani Corcula gymnasii,
Wilckiades faciunt longis et Weitzius orsis:
Quamvis ambiguas nectat uterque plicas.
Callidus et suspensa loqui suspectaque nobis
Composito studeat. Mens utriusque tamen,

Sat-scio quae Batavis, eadem est omnino, Poetis:
REDDATUR Lycophron; et METAGRAMMA placet.

HAEC somniabam: DEINDE EXPERGISCEBAR et apparebant, qui pro lusu ingenii placere poterant,

IOHANNES STURMIUS,
Nestorius Animus:

ET

CONRADUS LEIUS,
Cornelius Dusa:
In Corde salvus.

AD ZACHAR. SCHURERUM, Biliopol. Wit. Sponsum.

ERGO, BARBARA, tuque ZACHARIA,
Nupto foedere convenitis ambo?
Sit conventio nuptialis aeque
Facta numine: vos ametis aeque:
Ex voto date liberos adaeque
Liberotque [(perhaps: Liberoque)] videte liberorum:

Sano corpore, mente saniori
Bonas inter opes decusque famae
Vitam degite, terminate vitam
Hoc vobis precor: hoc ratum sit, opto.
IAM dic tu mihi, nuptialis hospes:
Utrum plus ego plusculis, an uno
Taubmanni brevitas precata versu est;
Prosit coniugium, SCHURERE: prosit.

Tumulus FRID. TILEMANI, Witteb. IC. et Historiarum Profess. Collegae.

HAEC Tilemanus habet vacui cava panda sepulchri:
Sed cava non unus haec Tilemanus habet.
omnis et humani simul huic miracula sensus
At latus exsuvias [Reg: exuvias] deposuere suas:
Naturae Sophos, et variae pollentia linguae,
Et non exhausta gurges in historia:
Et legum ac iurum vigor aureus: osque venustum
Quod Charites digitis expoliere suis.
Et pietas, et prisca fides, et quicquid honestum.
Hei quam non-magno funere quanta iacent!

Hic lapis est durus: mors dura est: durus et ipse es,
Qui potes hinc siccis Lector abire genis.

In Cantiones IV. Vocum BENEDICTI THYSELII, Varisci.

MAGNUS Aristoteles quaesitus forte, quid ipsi
Musica Philosopho res videatur; ait:
Nec Citharam pulsare Iovem, nec psallere suetum.
Ecquid Aristoteles heic [Reg: hic] sit Aristoteles?
Grunniat aut rudat mentitus Iuppiter. heic [Reg: hic] te
Praestet o Isaide, Cycne canore, sequi:
Et digitis animare lyras, et gutturis assa
Voce figuratum quadruplicare melos:
Quod laudi queat esse Deo, mortalibus usui.
Vin specimen? dedit heic [Reg: hic] THYSELIANA Charis.

In Album nescio Cuius.

DAEDALA mirificis heic [Reg: hic] sunt Emblemata formis,
SYMBOLAQUE argutis evigilata NOTIS.

Haud ea plebeiae sunt indolis ausa, nec omnes
Inveniunt, aliquis quae Camerariades.
At tibi nunc ALBI liber hic et nomen et usum
Induit, atque novae Symbola quaerit opis.
O pulchram illicii speciem captantis AMICOS!
Quem non alliciant talia, truncus erit.

TUMULUS ANNAE CONRADI TRAUTNERI, Past. in Vuternsteinig Franc. C.

HEIC [Reg: HIC] ego Trautneris mortalem exsuta senectam
ANNA (vocanda dehinc Anna Peranna) cubo.
Me genuit Witeberga: iugosi Francia Maeni
Funerat: ad mores eius et huius eram.
Mascula progenies quater, et non mascula bis me
Egit in aerumnas, Ilithyia tuas.
Et parere et partis didici quoque provida rebus
Parcere; conda suo tempore, proma suo.
Nulla maritaleis [Reg: maritales] lis fermentavit amores:
Coniugio vixi commoda, grata Deo.
AT tu, qui transis, olim transiberis: et qui
Iam teris hos cineres, ipse terere cinis.

AD GEORGIUM THURIUM Hungarum.

SI quid habet certi, visa est censoribus olim
Barbara prae nostris Hungaris ora locis.
Et quid sit mirum, labem si tractet ab isto,
Prae quo Barbaries nullibi barbaries,
Nonne vel ob Turci lanienas Hungara tellus
Europae atque Asiae carnificina hodie est?
Et tamen ingenii quid habemus ab indole, cui non
AEqua sit, aut aliquo proximet ista modo?
Unus in exemplo es, TURI: (ne cetera laudem.)
Cui sacra, cui linguam Musa profana polit.
Est et in exemplo Liber hic, quem divite cultu
Ars tua pro Latiis iussit Hebraea loqui
Macte animo et raris conatibus hisce GEORGI.
Sic in te patriae gloria maior erit.

AD IOACH. WINTERLE, Styrum. Sponsum

ILLE Professorum sacra gloria CRELLIUS olim
Si redivivus humo, Virbius alter, eat:
Miretur viduae ternas uxoris alumnas
Nubere tam varia conditione viris.
Una datur Stiro, Franco altera, Saxon, et una,
Tres tribus, una suo debita cuique viro.
Quarta suum spe plena domi cum matre procantem
Imbibit. et qui scis, quem Deus unde ferat?
Idque ut maturet, nos hac quoque luce vovemus,
Qua Stiro nuptas ventilat ANNA faces.
Quas merito gratamur: et uno dicimus ore:
In Winterlinis ANNA perannet Agris.

AD IACOBUM WERNBERGIUM Hamburg. cum MARIA GESNERIA Sponsum.

NON castigo bonos mihi quos impingis elenchos,
WERNBERGI, arte Sophis Theologisque Solon.
GESNERI pietas et amor sincerus amici
Pectoris officii rem meruere mei. immo
Promeruit Gesneris idem VENERILLA; quid?
Mox Wernbergiacae propria Iuno domus.

Quaeque tibi sponsa est me interprete nuper. Et haec me
Causa quoque Hamburgum iusserit ire tuum.
Quin ipsum Hamburgum. nam me pridem impetus egit
Non-visa Hansatici MIRA videre Sacri.
Tuque omneis [Reg: omnes] inter, praeque omnibus, unus haberes,
Quae iubeant SPONSAM me comitare tuam.
Sed (testor te, sancta Fides!) uni unica fratri
Si soror illa mihi; non comes ire queam.
En tibi calceolum. Scin qua me parte molestet?
Nescis. cur maneam, quomodo scire potes?
ITO comes Sponsae pro me DEUS. ipse manebo.
Ito, et cum NUPTIS usque mane, usque MANE.

AD SAM. STANGIUM, Oldenburgens.

CUI litterarum HUMANITAS politior
Neglecta publi est, negligentiae [Reg: neglegentiae] dedit
Poenas senectae. Sed sapit Phryx serius.
Tu, SAMUEL, pubes sapisti cautius:
Tecumque sic nunc iudicare LINGIUM,
HUMANITATIS helluonem Lingium;

Illum et DETHARDUM Tilemanni sanguinis,
Utrumque fabricam tuam, congaudeo:
Et si quid ipse iudico, tam serii
Nec me nec ipsos paenitebit gaudii.

AD MICHAELEM ULE, Misnicum.

ULE, Magistralis subitaneus advena pompae,
Quam modo per nostras duxit Apollo vias:
De virtute tua doctisque tot artibus, ecquid
Prodam aliud, quod non ante Sibera fides?
OPTIO cui Phoebi decrevit in agmine tanto
Iura secunda loci, Num rudis esse potest?

AD MATTHAEUM ZIMMERMANNUM, Arnstad. Poetam L.

BENE est profecto; et vel trecentos et supra
Potest iambos promereri: quod recens
Adscriptus audis ordini Poetico.
Bonum hercle factum! Phoebus ipse vivida,
MATTHAEE, taleis laurea vult indui.
Iam, quod legenda multiformis ingenI

Artisque tersae mi dedisti carmina;
Grateis [Reg: Grates] ago: quamvis sit hoc Poeticum.
Sed me quod idem nominas in litteris
PHOEBUM POETARUM, id nimis Poeticum est.

FINIS.

WITTEBERGAE, Apud Zachariam Schurerum Bibliop.