Frid. Taubmani EPIGRAMMATUM LIBER I.

AD HENRICUM-IULIUM DUCEM Brunsw. Magnum Germaniae Principem.

ANTE vias, interque vias, me saepe rogavi,
Ad TE cur iterum, MAGNE dynasta vocer.
Caepi anceps pendere diu, qua spesque Metusque est:
Et nunc penderem; proximiorque Metu:
Ni mihi sub porta Phoebus dixisset in aurem:
Cum FORTI et DOCTO Principe causa tibi est.
Liebewerdae Sax. facieb.

Mareschallus et Elect. Sax. Intimus. CHRISTOPHORUS Von-Loss: MARIA Von-Schleinitz Acrostichis. C. V. L. M. V. S.

PRIMUM utriusque legas elementum quodque Mariti
Nominis: et pulchro lemmate CuLMuS erit.
CULMUS hic in spicas, se spicae in grana propagent:
Ingenium Matris grana Patrisque gerant.
PARTIS et ut pietas Matrisque est mutua, fiet.
FRUCTU nemo caret, qui PIETATE calet.

AD CHRISTOPH. GIRSNERUM, Rei pub. Noriberg. Primicerium: Qui Mich. Virdungi Profess. Altorf. Poemata ipsi transcripserat.

ME-ne Poetarum-Regem praescribere libro
Quem tibi Virdungi regia Musa dicat?
Erubuit charta ipsa notam cognominis, et se
Traduci in nostro crimine questa fuit.
Qua mihi fronte REMUM Poteris spectare? vel idem
Qua te fronte potest noster Apollo REMUS:
Romani Remus ille fori Suadela Dicesque:
NOBILIS Augusto stemmate PATRITIUS?

Qua te fronte meus PRAETORIUR [(perhaps: PRAETORIUS)] , ille Poetis
Unio: Cur a tua Noridos; Orbis amor?
LAC candent, candetque nives, candentque ligustra [(reading uncertain: print faded)] ;
Candet ebur, candent lilia, candet olor;
Sol candet, Non sunt tamen omnia, candida quamvis,
Pectore GIRSNERI candidiora mei:
Candor ab hoc uno livorem hic stigmate duxit.
Corrige peccatum: sic potes esse TVUS.

AD IACOBUM MARTINI, HALBERstadiensem: Philosopham, Institutiones Logicas edentem.

AB Iove quod caelo nostros descendit in usus,
Vulgo tergemina scinditur arte SOPHOS.
Et Logica, et Physica est, et tertius Ethica termes:
Inque suo quaevis germine fructificat.
Hoc Sophos esto Hortus. Logice tibi texile [(perhaps: textile)] septum est:
Terra, arbor, Physica est: Ethica fructus erit.
Esto Animal. Logica ossa dabit: dabit Ethica carnem:
Vivificans animam flamen, erit Physica.

Urbs esto, murus Logica est; dabit Echica [(perhaps: Ethica)] leges
Ac mores: Physices-corpora, civis erit
QUAE facies Horto, quem saepes nulla coronat?
Quid Corpus, quod non nervus et ossa gerant?
Quid sine muro Urbs est: Ego ne sim civis in ista,
Qua, MARTINIADE, res mea praeda patet.
QUUM talem et tantum LOGICE det in Artibus usum;
Tuque USUM Logices arte probet Logica;
Arte NOVI EXEMPLI: quis te non dixerit omni
Artificum Logices ellogio [Reg: elogio] ARTIFICEM.

AD AMBROSIUM RHODIUM Sax. Elementa Euclidea illustrantem.

DOCTI-pulveris Hercules an Hermes
EUCLIDES, per et has Scholas et istas
Illota teritur manuque lota.
Atque haec sacra Matheseos peraeque [(reading uncertain: print faded)]
Omnes scire putant. RHODI, siuntne?
Tuscis, optime mystagoge, tu scis,
Paucos scire quod ut sciant necesse est.
QUI tendit moderamen arvipendI [Reg: arvipendii] ,
Non statim bonus agrimensor idem est.

Plus est esse Geometren: et hoc plus
Euclidem similare. Nunc ut omnem
Euclidis Genium adsequantur omnes,
DEMONSTRATIO LINEALIS exstat:
Auctor est Rhodius. Catum hoc alumni
Acumen tibi gratulare, Saxo.
EUCLIDES tenebris opertus, ecquid
Euclides mihi sit? profecto non sit.
Quem nunc ultima incubravit [(transcriber); sic: lucubavit] aetas,
EUCLIDES tibi luculentus esto,

AD IOHAN. NEUDORFERUM, Rei pub. Noriberg. Medicum.

NEUDORFERE, aliquam-multis mihi cognite lustris,
Et prope germani fratris amate vicem:
Tu quoque fecisti, cum me tua Noris haberet,
(Ecce agnosco lubens) HOSPITIS officium.
Repperi ubique homines in tota Francide: sed non
Altorfi. CHARITAS Urbs habet illa MERAS,
Urbs Academiae. Quid nomine quemque ciebo?
SCIPIO Romanae scipio Iustitiae: (Themistos
Omnia RITTERSHUSIUS omnia: palma
Tertia, MAGNIFICO prima MAGISTERIO

DINNERIDES: Paeonque suis SOHNERUS alumnis:
Et qui cana Sophum gloria QUECCIADES:
Suadaque PICCARTI: VIRDUNGI argutia docti
Carminis. Et quorsum singula commemorem?
Desperare homines cepi in certamine tanto
Officii. Charitas Urbs habet illa meras.
Numquam (te testor, sacra qui dare iura solebas
Iuppiter hospitibus) officiperdus ero.

AD OPT. PRINCIP. WILHELMUM, in Livonia, Curlandia ac Semigallia DUCEM.

MUSARUM et Charitum spirans, GULIELME, venustas,
Inter et heroos, Dux Generose, Duces:
Ergo redux nostras iterum provisis Athenas,
Meque ad Colloquii Musica mulsa vocas?
Fecit idem nuper BRUNSUIGAE Curio terrae [(reading uncertain: print faded)]
MAXIMUS. incassum me tamen ille vocat.
Namque ad Misneas me febris abegerat alpes,
Vividius captans aeris ingenium.
Dumque ibi deliteo; mentitur fama sepultum;
Et vitam in pleno delicuisse [Reg: perhaps delituisse] mero.

(OPTO, siti peream; si, quam sitis urgeat, aut res,
Plus ULTRO cupiam membra gravare mero.)
Vivo tamen. reliquumque dati mihi dulcius aevi est,
Quod licuit vultus schema videre tui:
Vultus? immo ANIMI: quem si mihi pingat Apelles,
Nulla sit in terris pulchrior effigies.
VIVE diu, PRINCEPS, exemplum Principis unum,
Fortunaeque supra fulmina tolle caput.
Fregit OPES patriae duro vis hostica bello:
Vis ANIMUM poterit frangere nulla tuum.

AD CHRISTOPH. - FRIDERICUM, et OTTHON.-GULIELMUM, Barones Von Schoenburg etc.

TERTIUS aethereis [Reg: aetheriis] inclusum piscibus annum,
Terminat aequatis Sol Phaetontis equis,
Albias ambrosiis quum vos amplectitur ulnis,
Schonburgae, FRATRES, stirps generosa domus.

Nunc reduces optat fieri Pater ambo. redite.
Nec vos hac pigeat laude redire domum.
Mentem-animi Pallas, corpus Venus ornat utrique,
Artibus illa suis, Moribus ista suis.
AEtati Gravitas iuvenili raro secunda est.
In vestro Gravitas ore senilis habet.
Nec vos USWALDI pigeat mensa hospite fructos.
Exemplar vitae sufficit ista domus.
Nec CAELESTINO Doctore. Quis ambigat, in vos
Quin sata doctrinae panxerit ille suae?
At nunc ite domum, tali comitemur eunteis [Reg: euntes]
Carmine Leucoridum magna minorque cohors:
QUOS DEUS, et Musae, Princepsque AUGUSTUS amarunt,
Schonburgo- FRATRUM binio noster ABIT.
Anno cIc. Icc. V.

AD INCLITUM [Reg: INCLUTUM] ALDENBURGUM.

SALVE ALDENBuRGuM, Salve: multumque diuque
Exspectate oculis Urbis ocelle meis:
Quique urbis Genii, quique alto a Saxone gentem
Ducitis, heroum dia QUADRIGA Ducum:

Quique cor Heroum, GERSTENBERGERE; sed et qui
Iecisti famae semina prima meae:
Quique potes, FABER, arte homini procudere vitam,
Ipse triseclisenes [Reg: trisaeclisenes] vivere dignus avos:
Quique istis GENERI Fabro, quique estis AMICI:
Quotque DEO et Musis Gratiolisque sacri:
Una OMNES salvete: OMNES simulante videndi
TAUBMANNO, quam nos viderit atra dies.

AD FRANCISCUM Von-Stubenberg/LIB. BAR.

QUANDO ita vult, patriis alius torpescatin arvis,
Una domus puerum noverit, una senem.
Tu tamen et caelos, FRANCISCE, imitaris et auras,
Quae gaudent MOTU vividiore loci.
Nam primo calor ille animi generosus in aevo
Matris ab amplexu te iubet ire foras.
I, FRANCISCE, bonae quo te rapit indolis ardor.
Non decet hoc calidum velle tepere situ.

Cernis, ut e specula Virtutis, GLORIA currum
Ostentet, quo te celsa sub astra vehat?
Cernis, ut auratam texat tibi FAMA coronam,
Quam templi in medio fornice figat HONOS?
LAUS magna est, patriae decorari a sanguine gentis;
Sed maior, gentis condecorare genus.
Anno cIc. Icc. VII.

AD HENRIC.-IULIUM STRUBIUM, SAX.

ET QUAMVIS investis adhuc freta prima iuventae
Expedias, STRUBIAE Gentis herile decus:
In LAURUM tamen et laudem maturus abisti.
Quis MENTEM e mento barbitioque probet?
Qui Capitolino princeps in agone POETAM
Fronde CORONAVIT Caesar Apollinea,
Nec Puero invidit quandoque hoc germen. Et istam
In forte aetatem spiritus armat epos.
Tu Genio studioque modum transcendis et annos:
Fitque Adolescentis debita palma Seni.
Scit Phoebus; CAESARque sui scit et Optio Phoebi,
Te meritum Capiti LAUREA SERTA tuo.

GODELMANNA fides domum hoc a Caesare misit
Missum lemniscis Uranie implicuit;
URANIE meliorum animae nutricula VATUM:
Et dixit: STRUBIO DETUR. et (ecce!) dedi.
Adsere quaesitum tanto tibi iudice fastum.
QUAE datur OB MERITUM palma, gerenda datur.

Anno M. DC. VIII. Cal. Sept.

AD CHRISTOPH. LAPPIUM, IC. et Sundersh. Consiliarium.

LAPPAEQUE tribulique atque aspera silva Themistin
Occupat; et latrant barbara Caussidici:
Seque MEROS ista iactant ratione REALES.
Nempe bonis REBUS se bona VERBA negant!
Q Iuris stultos! ipsi vestri ergo magistri
VERBALES tantum, Scaevola, Sulpitius [Reg: Sulpicius] ,
Atque alii, quos Pandectae Codexque probarunt
Res magnas ipso cum Cicerone loqui.
Tuque novo docuisti homines spectamine, LAPPI.
Lappis et tribulis posse carere Themin

Tumulus IOHANNIS von-WALWITZ, EQ. Nob. Misn.

CVIUS in hac requiescit humi- testudine Corpus,
(Namque Anima in caelo est, unde profecta prius)
WALWIZIA de gente, domo Dobrizius, altae
Indolis, et patriae lumen Equestre fuit.
Omnia magna. tamen parva huic visa omnia:
Atque suos in se nobilitaret Avos.
Hinc puer et puber laudum festinus anhelat, ni se
Atque Togae atque Sagi discere militiam.
Hinc passim Germana sequens, atque Extera regna
Militiae solidum robur utrique petit.
Sed, nova dum Martis tentatur adorea, cunctas
Reinsbergae evertunt regia castra minas.
Ignis in igne furit. heroica flamma febrili
Stinguitur: et Mortem Martis alumnus obit.
Nunc fovet exsuvias [Reg: exuvias] Ubium - Agrippina. Viator
Perge viam. tamen et hoc breve carmen habe:

Frustra alacres in pube animos miramur et annos:
Spes saepe innumeras perdidit una febris.

AD IOHAN. WILKHOVERUM RAtisponens. Phil. Magistrum.

WILKHOVERE, tibi quid carmine vanus aduler?
Non decet ingenuos luridus iste color.
Hoc Donaverus plena tamen hauriat aure,
Cui laudata tui vis fuit ingenii:
Te nostros laudasse Sophos; apicemque Magistri,
Me Praetore, tuis imposuisse comis.
Gratulor hanc laudem. Sed enim quoque Delphica Vatum
LAURUS ob argutum debuit ire caput:
Scilicet haud-recto tibi Mens rectissima talo
Constat, et in nullo claudicat ingenium.

AD CHRISTOPH. RICHTERUM IC. Elect. Sax. Dresdae Consiliarium, Virum Opt.

ACCIPE tramissum veteris tibi carmen Amici,
Quod mihi de Franco misit amicus agro.

Svada Palaecomes auctor: quo DOCTIOR unus
Et MELIOR nemo est inter utrumque polum.
Et cuius, RICHTERE, domos artesque colebas,
Cum imbiberes simileis [Reg: similes] fortis ephebe minas.
Ut legi, ut dixi; Propera chalcographe chartam,
Hocque per Aonios sparge Poema viros.
Nec metuo invidiam, quod et hinc mihi vendico partem,
Dum famae stimulat ambitiosa fames.
Optimus omnimodas scit RITTERSHUSIUS arteis [Reg: artes] ,
Unam omni in vita nesciit Invidiam.

ADBALTHASARUM et ERASMUM HIRSCHBERGIOS in Konigssheim et Wartenburg/EQQ. Bohem. Fr. Witteberga discedentes.

HIRSCHBERGAE duo fulcra domus, quam patria Virtus
Institit ad celsos aedificare polos:
Tertius annus abit, quum vos nutricula Phoebi
Leucoris ambrosio coepit habere sinu:

Successisque bonis eduxit ad indolis astum,
Schoffani privis usa magisteriis.
Schoffani, cui se Virtus et honora Themistos
Filia et Aonidum flos Charitumque dicant.
Nunc Ratio veteres suadet provisere montes,
Et coram patriae spes animare datas.
ITE, boni Fratres. sic heic [Reg: hic] vixistis, ut uno
DOCTRINA et VIRTUS vixerit hospitio.
Anno cIc. Icc. V.

AD ISAACUM Von Burckstorff/EQ. March.

ISTA dies clara semper mihi purpuret aura,
Semper et a pulchra clareat historia.
Qua Rittershusio visum mihi pectus amicum est,
Cui BURCKSTORFA domus lumen Equestre dedit.
Ne sim, BURCKSTORFI; si sit mihi carior [Reg: carior] illo.
O praesentem oculis una det hora meis!
Tu prae me felix, cui cominus ille Sacerdos
Musarum et Themidos visus in urbe sua est.
Visus, et auditus; sed et interiore receptus
Pectore: quemque Viri mutuus arsit amor.

SOLIS in aerio qui creber obambulat aestu,
Ignorans aquilo membra colore linit:
Et tibi non pariter, BURCKSTORFI, fiat? et in te
Nulla Ritershusii spiret imago mei?
Spirat. Et ad vestrum spirabo ego semper amorem,
Dum vitae auriga spiritus hoc Cor aget.

AD FELICEM STARZER, NOB. Austrium, Witteberga discendentem.

ILLE ego, qui decimo vix unum indulgeo versum,
Qui me etiam precibus urget et officiis:
(Non quod ego tantus: sed quod non aestimo tanti
Quae meus in strepera radit Apollo lyra)
En ultro tibi me, STARZERI, largior: ultro.
O Virtus, animi quanta tyranna boni es!
Non potui memori non hoc in scribere versu
Tam rarum in vestra nobilitate decus.
Vivat in exemplum Virtus tua; vivat, et aequum
Virtuti pretium fata secunda ferant!
Annos nempe novem te Leucoris una, noveni
Numinis ambrosio pavit alumna thymo.

Nec te paeniteat tam longi temporis. aequum
Scito morae pretium te quoque ferre domum.
Pullo illi Themidos Forstero doctus et altus:
Forsteri multum te quis habere neget?
ITO domum noscende tuis: et NOBILIS esto
Et FELIX patriae Nomine Reque tuae.

AD IOHANNEM Pfannestiel/Francum: Med.

NON satis ergo fuit Belgus semel atque Britannos
Mundi Europaei visere delitias [Reg: delicias] ?
Ire paras iterum; sed, ut auguror, Itala tempe,
Qua Medicis Hortos educat alma Venus;
An Gallos potius, nostrumque anigmata [Reg: aenigmata] patrum?
Si genus a Francis Galla Francis agit.
Seu Gallos, Italos, Belgas sequerisve Britannos,
Scilicet invenies qui tua Sacra colant;
Sacra senis Coi, qui saepe salubribus herbis
Creditur humanos amplificasse dies.
CUIATES estis, quiqui estis, Apolline docti,
SALVETE; atque animi PIGNUS habete mei,
ET patriae quoque DEPOSITUM communis Amate,
Quem vestri a patria tam procul egit amor.

Priscum illud Simplex Germana gentis, in
Francidos effigiem fertur habere sui.
Huius ad effigiem meus hic est factus, at idem, agro
Ac si de vobis unus, acumen habet.
Doctis atque Bonis DOCTUMQUE probabo BONUMQUE.
Laus haec Francoi sit mihi summa viri.
ITO foras, patriaeque bono gravis arte redito.
Nos adventitium [Reg: adventicium] , IANE, paramus epos.
Anno cIc. Icc. VII.

AD IANUM MERCURIUM P.

BAPTISTAE vacat ista dies: quam condere musto
Aut iugulare mero patria Francis amat:
Credo, etiam propiore tuos Aquilone Polonos
Scilicet, Albiaci non-Vetus Hospes agri.
Non culpo. fors nec rigidi censura Catonis,
Cui Virtus dictae est incaluisse mero;
Sed modice sumpto. Quorsum ebria fervidus
Potor inundanti proluere ora cado?
Mos vetus, at nequam mos est. hoc scilicet uno instat
Teutonas antiquos Marte probamus avos.

Nos pietas Musaeque alias duxere per arteis [Reg: artes] .
Hinc natalis eant gaudia festa tui.
Cum Doctis interque Bonos mediocre bibatur,
Quod curas studii temperet assidui.
Crastinus ad Musas et Scita revertere legum,
Ruptura exigua est, quam suit una dies.
Sic et IOHANNEM, sic et Natalia vives:
Vivere sic tecum vel pater ipse velit.

AD DANIEL. LYSTHENIUM, Transsilvan.

AFFECTUS multorum animas in carmina Patri
Debita. nam qua non patrius urget amor?
Tu patrem luges; nos munera patris et artes
Quis Transilvanos Sacra docebat agros.
Atque hi iure tuum non-aequo tempore Patrem,
Doctoremque suae gentis obire dolent.
Est tamen, o DANIEL, doleant cur mollius: in te
Cum virtus patris sit rediviva tui.
Mitior agricola est, si quercum everterit Eurus,
Quam fruticans iuxta germen habere videt.

AD ANDREAM MEIERUM, Elect. Sax. a Secretis, Sponsum.

ET cuperem, possemque etiam, vel carmine longo
Ad sua tam pulchrum ducere sacra iugum:
Deque meis etiam Virtus MOSERA Camenis [Reg: Camenis] ,
Cui Sponsae soror est nupta, merebat idem.
Sed dum me vestrae regalis adorea Dresdae
Hospitii socium caepit [Reg: coepit] habere novi;
Hoc in Taubmanno Taubmannum quaerere caepi;
Nec potui similem me reperire mei.
Cum caelo quoque mens animi mutata recessit:
Nec Venus in numeros heic [Reg: hic] venit ulla meos.
Aut Venus in Vestros totam se indulsit amores,
URSULA? O propriam cum PARE semper habe,
Scilicet ANDREA: socios quem misit in ingneis [(perhaps: ignes)]
Par amor eximio numinis auspicio.
Cumque aliud nequeam; saltim id sine, Dresda, profari,
Quod quisque e Vatum furfure bucco potest:
NOBILE PAR, TALI VIVATIS AMORE IUGATI,
QUALI QUISQUE BONOS OPTAT AMORE FRUI.

AD VALENT. WUDRIANUM, Pom. Phil. Magistrum.

QUOD Gundermanni de me tibi Suada canebat,
Fluxit ab Affectu, non Ratione melos.
Audimus vulgo, sed vix sumus umbra Poetae:
Esse Poetam, hominem supra homine rapuit.
AT cum te Sophiae laudo, Wudriane, Magistrum;
Non meret Affectu, sed Ratione fidem.
I patriam senio lassum relevare Parentem;
Nam potes: et Pietas te iubet esse tuum.

AD SIGISMUND. STEPHANI, Dresdens. Phil. Magistrum.

VICISTI, Sigmunde, catae Virtutis agonem:
Victorique hodie palma CORONA datur.
Sic tua rite facis: Sic crederis ESSE quod audis,
SIGMUNDUS factis, elogio STEPHANUS.

AD SIMONEM MASSA, Corona-Transilvanum.

NUNC patrios repetis post una triennia montes
Qua Transilvanos Teuto polivit agros.

Cuius eris tandem SIMON; ubi veneris illo?
Patris, ais. sed quis Patris ibi pater est?
Terrae eius dominus. quisnam hic? ignosce roganti:
Exsuitur dominis patria crebro suit.
Ludibrium Martis tua transilvania plane est:
Alternatque suos speque metuque duces.
Fluctuet hic Regio, (quamquam o consistere posset!)
Dum stet inexcusso limite Relligio.
Et stabit; tali quum se tibicine fultam
Sentiet: et plures si dabit illa tuis
MASSA pares ausis. namque hac virtute, Corone
Transilvanae audis una corona tuae.

AD IOHANN. FORSTERUM Averb. Theologiae Profess. et. P. L, Collegam.

HUMANITATIS litteras qui negligit,
Se negligit: fraudemque litteris facit,
Quascumque tractat, TRIPLICIS Scientiae,
Quarum Galenus, Bartolusque et Paulus est
Notus magister, in Sophi choragio.

Scito haec et haec, quam quisque vis, Scientiae
Secreta. Quomodo sciam ipse, scire te:
Ni RITE, quae scis, explices? quid, explices?
Immo, quid unquam [Reg: umquam] RITE dicere poteris
HUMANITATIS imperitus? Hoc idem,
FORSTERE, iudicare te, congaudeo.
Et res profecto iudicata sic probe est,
Ut quisque contra sentiat, nil sentiat.

AD IANUM VECKENSTEDIUM, Sax.

IANE, genus Saxo; Iurum doctissime Leges,
Ut de te pullus iudicat Eunomies.
Tune etiam Logicen? Atqui pro Iuris alumno
Chrysophagus fatuos hanc crepat esse logos.
DEque OMNI, et PERSE, quodque nunc versum impedit UNI.
VERSALI PRIMO, Philosopha arma moves.
IANE, move audacter. Logicos ubi ciceris hostes,
Fortior Harminio Saxone victor eris:
Quodque ter occlusit Iani Roma aurea templum,
Iam claudent quartum te duce PHILOSOPHI.

AD IOH. LEPORINUM. Thuring. Philosophiae Mag.

NOLI tu tibi, IANE, gratulari,
Quod, me Vate, recens MAGISTER audis,
CAPUT tam lepidum, et quod ipsa fecit
Venustum Venus; et quod ipsa Pallas
Tot bonis dedit Artibus politum:
Quod Virtus amat, et virile saeclum
Cui virtutis honos amatus unquam [Reg: umquam] est:
Hoc inquam, caput hicce me ministro
MAGISTRUM fieri; mehercle tantum est,
Ut pleno mihi gratuler Phaleuco [Reg: Phalaeco] .

In Phoenicem WENGERORUM.

QUALITER aeternos renovant incendia [(transcriber); sic: incendiae] pullos,
Saecla decem quoties UNICA vixit AVIS:
Sic patrum VIRTUS se in prole reseminat: et sic
Vivida Wengiadae flamma perennat AVI.

AD CLAUDIUM BLUMIUM, Haff. EQ. Danum. de fide iussoribus disputantem:

NEMPE aliquis lucus Codex mihi Iuris habetur,
In quo iustificae lucet imago deae.
Multi multa movent celebres in Iure magistri,
Lucus ut iste sui luceat igne foci.
Multi etiam eluci dum lucem accendere tentant,
Eluscant fatui fomitis igne deam.
Tu quoque; BLUMIADE Danorum germen, in illis
Qui lucum hunc lustrant, tendis habere locum:
Iamque, Fideiussor credendique auctor ut aequa
Lege tenere suum ius queat, enucleas.
Laudo fidem lustrique facem, quam tiro minaris:
Laudabit mecum Dania quanta tua est.
Tuque Fideiussor credendique auctor amicis
Factus es ipse domi, te fore Iustificum.

AD SALOMONEM IENISCHIUM [(transcriber); sic: IENISCHIUN] .

IENISCHI, erecto surgunt tibi Corpora filo:
Mens et in erecto corpore recta tua est.
Vaticinor. Rectis stabit Res publica talis,
Cui tu maturo tempore rector eris.

IN IOH. SCHEMELIUM. Roteburg, Iuventutis Institutorum.

AERIPEDEM cervum, Cacum, Stymphalidas, Hydram
Alcides domuit, tergeminumque Canem.
Hisque ferunt meritis caelum adscendisse [Reg: ascendisse] Poetae.
Scilicet ut Caelum est, sic Merita esse solent.
Nisibus Herculeis maior SCHEMELIUS, unam
Qui valuit puerum vincere Barbariem.
Hoc uno et caelum Merito (si munere tali
Tantus vaenit honos) promeruisse reor.
Immo nunc habitat caelum; non Herculis istud,
Sed Pueris CHRISTO iudice pollicitum.

AD HENR. GODEKENIUM, P. L. Hildesian. Sax.

HENRICE GODEKENI,
Vates Rudinus, ille
Tam carus Africano;
Quod Graece et Osce, et idem
Sciret loqui Latine,
Tria corda se Poetae
Habere praedicavit.

VATES O Hildesine,
Qui faris examussim
Latina, Graeca, Hebraea;
Qui praeter haec, tot Arteis,
Tot Sacra, tot Profana
Sapientiae imbibisti;
Quem te vocabo? Nonne
Tripectorum et Trilinguem?

AD NICOLAUM HERMANNI, Franc. Mathem. Profess. Giesae.

VATEM non fieri, sed amico sidere nasci,
Maximus e nostra gente Melissus ait.
Qui caeli mores et fati nomina pensas,
HERMANNE Uranies Franca propago doce:
AN Natura parens, an Cura noverca Poetam
Me faciat: si quo iure Poeta vocor.

In Album. BURCK. STEINBERGII, Brun.

SI quis Amicus homo est, ut nominis arguit omen,
Huic praestare nihil, quam Deus ipse, potest.

AD IOH. STARCKIUM, Francum.

PAUPERTAS plerumque Bonae soror additae MENTI.
Id questa est hodie-natio; questa Patrum.
Nec tamen hoc animum fas despondere sub aestu.
Quin tu, mi STARCKI, disce docente Bono:
PLUS semper placuisse Deo et Sapientibus inre
Pauperiore BONUM, quam locuplete MALUM.

AD HENR. HOLSCHRUM, Scholae Witteb, Praeceptorem.

COMMENDO tibi filium sororis.
Germanum Corydona: copioso
E fratrum grege septimum. rigescens
Lignum est. Mentoris et Myronis illud,
HOLSCHERE, ingenium manumque vinces,
Hinc si Mercurium polire nosti.

AD PETRUM VEHRE, Brand. Philosophiae Magistrum.

PROMISI tibi (quid negem?) Phaleucos [Reg: Phalaecos] ,
Cum ius et Cathedrae darem Anulique,

Et pro Lege licentiam legendi,
Et te nomine publico Magistrum,
Magistrum-Sapientiae citarem.
En tandem tibi debitos Phaleucos [Reg: Phalaecos] .
Paucos, inquis. An ergo multa paucis
Dici non poterunt? Sit hoc periclum:
VERE VEHRE BONUS MAGISTER. Odis
Nemo plus tibi dixerit trecentis.

In Coronam. IACOBI ZADERI, Theologi.

SUBTILE ingenium mei ZADERI
Atque ipsa Venere Expolitus unguis,
Olim nupturientibus PVELLIS
Sertam texuit e rosis CORONAM.
Quid dicam? ista Viris quibusdam acutas
Visa est sub foliis habere spinas,
Quae caeco meritoque vellicatu
Intra atque incute lancinent Puellas.
Nunc SERTUM quoque saeculo virili
Auctor texuit. Excitate vestri
Arteis [Reg: Artes] ingenii, Puellae; et astu
Explorate pari: utrum et hac in ipsa,
Quae fit pro grege masculo, Corona
SPINAE deliteant acuminatae.

In Nuptias GREGORI [Reg: GREGORII] MUHESBACH, et ANNAE MONACHAE: (Nominibus sero compertis.)

OMNIA dememini, quae tu mihi dicere Dresdae:
Quaeque palimpsesti scripta fuere libro.
Cum libro omne meum periit meminisse. velut cui
Pelliceo inscriptus tergore sermo fuit.
Nec mihi dicta dies Hymenaeo certa, locusve
Gymnados; aut sponsi nomina nota PARIS.
Hoc unum videor meminisse fideliter: una
Nos bibere Austrini nectar agreste meri:
Teque cis-albinae boreali in littore Dresdae
Tractare scholici sceptra magisterii.
Dein memini crebro monachum sermone citari.
Ast uter in vobis nescio sit monachus.
SED quiqui, aut quicquid sitis; Dresda omnis ab anno
Resciscet, nuter quod fuerit monachus.

In Nob. Adolescentem, CASP. BARTHIUM, Cl. Claudianum commentantem

QUI videt undantis decumana volumina Cristae
Fluxaque purpurei carbasa Pallioli:
Illi aut patricius e luco crederis esse,
Aut stratiota feri trossulus ingenii.
Error in utroque est; sed felicissimus; et qui
Sub monstro induvii MONSTRUM alit INGENII:
Nullius at vitii monstrum: sed qualia DOCTI
Belgae hodie et Galli monstra parire [Reg: parere] solent.
Nil tibi, nil mediocre, trecentos saepe Latinos
Vertere de Graecis te videt una dies:
Et dare quingentos nondum horis quinque Latinos:
Quosque suos versus Scaliger esse velit:
Scaliger ille aevi miraclum Caesar, et unus
Vatisque et Medici et Militis elogium.
In Criticis mire-felix audacia vitam
Legitimae voci reddere, theta nothae.
CLAUDIUS est specimen. sed enim speciosius intra
Vestae adyta specimen BARTHIA Musa premit.
IGNIS in ingenio est; ipsum ignis; et obvia raptat
Nutrimenta suae maxima quaeque fami.

AD CASP. BERTRAMUM, Sax.

QUAM cerebrum Iovis esse putat gula Saxonis esu,
Pernam Barbyaco, CASPARE, mittis agro.
Laudo. Sed ad Francos una collum atque calorum
Debueras stomachi mittere Saxonici.

AD TOBIAM HEROLDUM, Halberstad. Sax.

SI plausoris eges aut si praeconis, HEROLDE;
Dico palam, linguam non tibi vendo meam.
Iam dedit et plausum, dedit et praeconia pubes
Quum tibi decreta est laurus Honora Sophi.
Sed tamen bi vocem teneant, teneamus et ipsi:
Mens tua secreta voce loquetur idem.
Vatibus hic mos est laudum spirare caminos:
Sed solet haec sanam res onerare fidem.
Sana fides haec est, samique modestia vatis,
Qui te laudandum dixit; HEROLDE, Sophum.

AD Insignia. BINCKENIORUM.

PETRA sustinet ANCHORAM trivertex
Victrix insidet Anchorae CORONA:
Binas spina ROSAS utrinque prodit.
HAEC Insignia sunt BINECKENORUM.
CHRISTUS PETRA salutis in triuno est
Unus Numine. Spes Fidesque sacram
Bicornis gerit Anchorae, figuram.
Dulcis spirat odos utrinque vitae,
Vitae caelituum [Reg: caelitum] : sed inter hirtas
Dumeti salebras crucesque Mundi.
SPES tandem tamen et Fides triumphant.
Hinc victrix datur Anchorae CORONA.
MALUM qui patitur, bono potitur.

INSIGNIA KOZARORUM.

CERVUS hians, surgensque vagis in cornua ramis
Pube tenus gemmis distincta auroque Coronae
Emicat, et medius stellatas occupat alas,
Quas torque insignis et clathro pervia cassis
Sustinet. In clypeo bipatenti Cervus eadem

Cernitur effigie. Dextrae Iovis armiger adstat
Expassis alis, rostroque minatur aperto.
Haec sunt antiquae KOSARORUM Insignia gentis.
CERVUS agit vitae longissima saecula: VIRTUS
Vivit et extensum durat victura per aevum.
ALA regit volucres, altumque sub aera librat:
Ad nubes hominem Virtus et sidera tollit.
Aes clypei et galeae sunt Martia signa; merentque
Et torquem et gemmas atque auram nobilis auri.
Tandem Aquila et Iovis est et magni Caesaris ales:
Et Deus et Caesar virtutis honestat alumnos,

AD CHRISTOPH. SCHLEUPNERUM, Theol. Doct. Popularem suum.

SIC est profecto res. In ara Volupiae
Stat Angeronae statua. nec tam splendide
Detersus aer uspiam est, ut nuspiam
Adspersa [Reg: Aspersa] sit nubeculae de formitas:
Nec gaudium tam liquidum, tam pertinax,

Quod nuspiam turbet, remittat nuspiam.
Sententiarum tu mearum testis es,
SCHLEUPNERE: ab ipsis cui leporum fontibus
Scaturit angor, cordis exedens fibras.
Aut gaudium non est, HONORES consequi?
Nec angor est, UXORE privari bona?

IN SARAM SURIAM.

SIC vita est hominum. Medio de fonte leporum
Tristior ingratae surgit amaror aquae.
Te quoties hausisse rear mordacis aceti
Pocula, SURIACI proxima cura tori?
Nunc dubias exsuta vices et amara saporum,
Dulcia nectareo proluis ora mero.
Scilicet in caeli requit Iehova diurnam
Dulcore aeterno pensat amaritiem.

In Carmen de Spiritu S. DANIELIS MONCHMEYERI, Sax.

HAEC Monchmeieriae sunt illa pericula Musae;
Atque adolescenti deproperata manu;
Atque obiter: calido namque hunc rapit impetus ausu
Mystica salvifici discere iura sacri.
Quaere viri vires, et adultae praemia Musae,
Et longae vatum propria tela morae:
Heic [Reg: Hic] reperis, LECTOR. Qui RES animavit et ARTEM
Carminis, omnino Spiritus ille Dei est.
AD WOLFG. SCHALLERUM, Freiberg. Sax.
DUM Persas, SCHALLERE, Magos, tria nominareum
Ducis ab Eo is ad nova sacra plagis:
Ingenium, Pietas, Industria, lude triformi,
Dant documenta tui viva magisterii.

AD ANDR. RICHTERUM Beltizens. Sax. Philos Magistrum.

SPARGIT adulator plenis encomia buccis,
Si qua videt modicae laudis habere typum.

Non sic, ingenuo cui frons imbuta pudore est.
Parca verecundae laudis amare decet.
Sie et Heri Doctura tui mihi dicta modesto
Carmine: sed iustae pondera laudis habet.
Nec te aliter laudem, ANDREA, dum serta Magistri
Induis, et tanto si genitore fores;
Quam spectatorem poscendo ad talia patrem;
Nam quis honor gnatum cernere degenerem?

AD CASP. HORN Freiberg. Med.

QUI tantum argenti Mysiae Friburgida terrae
Censet inexhaustas suppeditare fibras;
Errat, et ingenium caeli, quod floret in illa,
Aestimat haud dignis aratione modis.
Non solum argenti nutricula feta Friberga est:
Ingeniorum etiam fertile semen alit.
Ire recensit a serie per nomina possem,
Si vellem medio quaerere Sole diem.
Sufficis, HORNIADES; hodie cui pompa medentum [Reg: medentium]
Figit in Ascelpio DOCTA tropaea iugo.

O bona sit felixque tuis Hygiea paratis!
Sic tu, sic melius Patria nomen erit.

AD LAUR. RHODOMANUM, Ios. Scalig. Natalitia [Reg: Natalicia] celebrantem.

ARAS Virgilio ponebat Iulius olim
SCALIGER. At pro tam generoso Carminis oestro
IULIADAE dicti, quo se Cor iactet Homeri;
Ponerem ego hic Aras RHODOMANO, Scaliger essem.

AD GEORGIUM COLERUM Creilsheim. Philos. Magistrum.

CREILSHEMIDES Nymphae, Sueve qua proxima caelo
Iugera Francois Iaxtus oberrat aquis;
Nascenti nomen nigro carbone notarunt,
Nec, nisi COLERI nomine, notus eras.
Nostrae ut candidulum viderunt pectus, et omni
Arte catum, qua sunt numina Leucorides;
Visae indignari, sacrae per spectacula Famae
Nomine traduci candida dona nigro.

Corripit e vectore Cycno Venus ob via pennam;
Et tua proscribit nomina lacte suo.
Plaudunt Leucorides. mox tertia palma MAGISTRI
Cedit, honore suo prima, COLERIADAE.

AD LAUR. MARQUARDUM, Philosoph. Magistrum.

TU quoque es inter eos e FONTE-SALUTIS alumnos,
Cui dictum est nostra voce; MAGISTER AVE;
Cuique Magisterii meritis Insignia iustis
Pacta meo vidit Leucoris officio:
Quae tibi nunc tenui gratatum eo carminis orsu;
Sed non et tenui Nominis elogio.
SIC Heilsbruna olim, sic me nunc Leucoris ornet,
Ornat ut hoc MERITO te, MAROQUARDE, decus!

AD GEORGIUM GELDNERUM, Franc. Phil. Magistr.

QUEM commendavi praesentem voce Lyceo,
Commendo absentem carmine Francigenis.

Credite Francigenae, quae credita iure Lyceo:
GELDNERO tribui IURE Magisterium.

AD SIMONEM SALICHIUM Magd. Phil. Magist.

SALICHI, malas cui pingit amoenior Hebe,
Cui Venus in mores ingeniosa venit:
Dignus, Parthenope fudit quem mater in auras,
Parthenope splendens unio Saxoniae.
SALICHI, quem Pallas amat, patriasque per artes
Duxit, et in iuvenem dogma senile tulit.
Laus mea sit, titulum quod me Praetore MAGISTRI
Transcripsit MERITIS haec Witeberga tuis.
ESTO tuus, coeptumque minis audacibus urge:
Sic patriae fies unio PARTHENOPES.

AD CHRISTIAN. DISTELLMARIUM, V. N. March.

CUm mihi Quartanae fax querquera febris in annum
Ureret alterno sanguen [Reg: sanguis] et ossa rogo:

Ad me visebas: a me Rhodomanida Musam,
Quam tunc ipsa sinu visa fovere Salus.
Ut cito res vertit! vidi pro funere duci,
Cui dixi, Cantor funeris esto mei;
Nempe mei; quibus una dies, quibus unus Apolle
Serta Poetifici germinis imposuit:
O uno ambobus merito quoque! nempe sed ille
Alter Maeonides, Maevius alter Ego.
Nec functum potui laudare. infantia linguam
Praepediit: lacrimis cor mihi delicuit.
Sed qua defeci, pietas successit Amicum.
Quod quisque alterius vi facit, ipse facit,
Idque tibi, utcumque est, et cuiuscumque, dicatur,
Qui DISTELMARII flos generosus agri es.
Hic RHODOMANUS, et alter-Ego, tuque unice, vitam
Mortuus et moriens et moriturus, habent.

Super obitum sanctiss. Senis, NICOLAI STATMANNI IC. Cancellarii quondam Brandenb. Onoldi.

STATMANO lacrimas indulge, si quis in istos
Mollis es affectus, Ergone durus ego?

Non, non. ut cera est, ita cor mihi liquitur, et vox;
Si, bene qui de me promeritus, moritur.
SED tot inoffensos illum superasse decembres,
Inter et Offi cii decrepuisse decus:
Sed Meritis omnem Francorum implesse coronam:
Sed patriae-Patri iure fuisse patrem:
Sed vita fessum sic vitae exisse tumultus:
Qui deplorandae sint alimenta rei?
Iamque adeo, cum se TALEM ipse reliquerit Orbi?
NON moritur, sibi qui scit genuisse parem.
Tu, BURCKARDE, parem Patri praestabis: et inte
Respiciens planget mitius ille PATREM.

AD ANDR. WILCKIUM, Scholae Gothanae Rectorem.

SUNT quos Ingenium, sunt quos et Spiritus, et sunt
Quos Doctrina decus Vatis habere probat,
Gloria cuique sua est, sive id sollertia, sive
Ingenium, sive spiritus ornet epos,

Omne tulit punctum, cui sors dedit omnia: quamquam
Tanti et tergemini gloria rara boni est.
Tu nunc expendis, quid et artis et indolis, et quid.
Ignis ab igne Dei quisque Poeta trahat.
Si quid habet (sed habet) Critici sententia veri;
Ni vates, vatem ne mo docere potest:
Qui te non Vatum Vatem, doctissime Wilcki,
Dixero? Multorum gloria sola tua est.

IN GEORG. ROLLENHAGIUM. Defunctum.

ROLLENHAGIUS, omnia qui fuit omnibus olim,
Nunc suus est, postquam desiit esse tuus:
Nempe tuus, vitam qui versicoloribus ornas
Moribus, humani quod solet aura fori.
Ille Thalete mihi sapientior esse videtur,
Prore qui poterit desipere et sapere.
Hic poterat. Phoebi doctissimus insuper artes:
Ipse quod et Livor velle negare negat.
Parthenope, tibi quaere parem pro pube magistrum.
Si reperis, Sophoclem te reperiisse [Reg: repperisse] puta.

AD ANDR. WEITZIUM.

TERENTIUM Pueri, Viri, Senes legunt.
Legunt: sed utrum quod legunt, intellegant
Pueri, Viri, Senes, sat haud intelligo.
Dubitare mecum visus est et Weitzius,
Alumnus ille Gratiarum Weitzius.
Et ne deinceps ulla sit suspicio,
Legi Terentiana, non intellegi;
Catus Magister cavit; et Terentii
Removit omne nubilum postsceniis.
Ut ergo Sol, quum sudus est meridies,
Patescit omni: ita omnibus patent
Lectoribus Terentii: nec dicet hic
Mediocriter Latina doctus: NON LIQUET.

AD IOH. SCHNEIDERUM Peterfeld. Phil. Mag.

TE quia commendas, ego te commendo Decano,
Ut capias, Virtus quod meret illa, decus.
Feci hoc et fratri, quod idem quoque fecerat ante.
Mutua sic virtus floret in officio.

Schmidius eadem illum, qua te Wanckelius ornat,
Utrumque eximia laude Magisterii.
Grator utrique suam. cum Fratribus atque Decanis
Talibus ipse Sophi schema merere velim.

Imagini CONRADI RITTERSHUSI [Reg: RITTERSHUSII] IC. PApebergae ad parietem adfixae subscriptum, cum forte hospes ibi divertissem.

PHOEBE pater, qui mundi oculus perhiberis; an usquam
Vidisti, qui sit DOCTIOR et PROBIOR?
Reddita vox; Nusquam. Doctosque Probosque videre est:
Nullum, qui SIMUL et Doctior et Probior.

In Nuptias IOH. GEBAWERI Siles.

DURO animum; atque etiam obduro: me nolle gravari
Sceptra Magistratus carmine Magnifici:

Sceptra, Poetanteis [Reg: Poetantes] non admittentia curas,
Quas Venus in
[Gap desc: Greek word]
ambitiosa movet.
Tu tamen hoc urges; etiam, Tzeuschnere, perurges:
Vi moveam invitis nunc meae Sacra diis.
ERGO Gebawero nuptum Susanna locari,
Non poterit; nisi me Vate canatur HYMEN?
O Hymen, o hymen, o hymen Hymenaee! Quid ergo est?
Num Venus officio sic magis apta venit?
Cum mea post-mater nuptum iret deinde-parenti
Quoi caneretur HYMEN Carmine, nullus
Se tamen arserunt; tamen his ego natur: ego, inquam, vos;
Quem tu, quemque alii carmina saepe rogant:
Saepe etiam frustra. Sed vos (ita supplico) numquam
Frustrentur pulchri gaudia CONIUGII.

AD THEOD. RHODIUM, P.L.De ipsius Hagne Tragoedia.

QUAE legi, placuere: credo, et illa
Quae nondum potui, placere posse.

Cothurnique minas ab Euripide
Formidat mea Musa. Sarsinatem
Et quae Sosia Parmenoque saltant
Como iudice iudicare malo.
Quin tu, care RHODI Deo atque Musis,
Qui te proximus, omnia, omnibusque est,
Ad illum mihi provoca, Gruterum.
Gruterum tibi nemo iudicabit
Meo iudicio. meo? immo Phoebi.

AD NICOL. ANTHERUM, Silesium.

INGENIO Natura bono te armavit in artes,
Quas colit Aonio daedala Pallas agro.
Indiciumque, animam Sapientis, ad omnia rectum
Addidit, et Vires in tua vota dedit,
Vota Voluptatem doctis animantia curis,
Quaeque levat, quicquid curae molesta gravat.
Iamque tui specimen dedit, ANTHERE, pompa Lycei
Publica: doctrinae symbola certa tuae.
Sint Mecaenates [Reg: Maecenates] , atque haec tibi cetera [Reg: cetera] durent;
Spondebo patriae te decus eximium.

AD EUNDEM, PHILOS. Magistrum.

HEIC [Reg: HIC] artes studuere liberales
Multo tempore, NICOLAE, multi:
Sed artes didicere septiformes
Multi vix tamen arte septuenni.
Unius rota Solis evoluta est,
Postquam noster eras: et ausus artem es,
Et feliciter ausus, experiri?
Felix ingenio, labore felix.
Hinc te auro, cathedra, libro, et tiara
Regni insignibus ornat eruditi,
Magistrumque creat fides Licei [Reg: Lycei] .
Macte hac indole, NICOLAE, macte!
Non annos Themis aestimat, sed arteis [Reg: artes] .

AD THEOD. BERGEMANUM. Hildesia Sax.

SEPTEM impendisti septenis artibus annos.
Iamque novem Musae Philosophique decem
Iura Magisterii tibi transcripsere. Tot unum
Testibus ornari, laus, THEODORE, mera est.

Super Nuptias GEORGII BUTNERI. IC. Et MARGARITAE ROMANAE.

CVI Deus et Natura parens nihil ausa negare est,
Huic ego pauxillos audeo versiculos,
ROMANO! Hanc maculam Taubmanni e nomine numquam [Reg: numquam]
Omnis ab Aonia diluet humor aqua.
Et tamen est, culpam mihi quod defendere possit,
St vel Romani me citet urna fori.
Nam dum BUTNERO Gnatam [Reg: natam] iugat ille; Magistros
Paene quater denos Palladis ipse creo;
Uno eodemque die. Qui Curas aestimat illic;
Ex illis nostras aestimet iste licet.
Ito, ito in laudes SOCERI, quicumque Poeta es,
Cui Suada es, Phoebi [Reg: Phoebi] spiritus armat epos.
Hic nullam cupressum opus est simulare. Meretur
Cunctum ROMANA SIMPLICITATE decus.
At vobis bene sit, PAR NUPTUM, et sanguine Misno
ROM ANUM nobis amplificate genus.

In Lusum IOH. GORII. de farcimine M V. ulnas longo, Calend. Ian. M. DC. I. Principi Regiomont. Burussorum ostentato.

QUARTANAM celebrare Phavorinus,
Hermes Stultitiam Roderordamus;
Rapam, prandia Romuli, Diocles;
Cleio Caelia Pulicem; Poeta
Augusti Culicem, lubente Phoebo
Et Fama, potuere nunc et olim.
Quis strictus Cato GORIUM cavillet,
Quod Farciminis illud immodestum
Mostellum celebret? Tamen domi ipse
Privatim sibi lusit. Ipse lusum
Ignaro quoque Vate publicavi.
Si factum minus est decenter, in me
Cudatur faba: GORIUS facessat:
IOHANNES mihi GORIUS facessat.

AD IOH. WILCOVERUM Ratisponensem, Poetam L.

ADESTO, quamvis claudicans pede, SCAZON:
Et WILCOVERUM convenito, Phoebeas

Inter sedentem Virgines: et hoc ipsi
Denuntiato. VIDIT indolem RECTAE
Industriamque mentis, omne qui vidit:
Miratus artes insolentis exempli,
Et septiformis Scita acuta doctrinae;
ARTIUM MAGISTER, dixit, esto, Taubmani
Praeconio creatus. Olim at hoc factum est.
POSTQUAM Poetas et sacros Poetarum
Ambire fontes; hos sittre [(perhaps: sitire)] ; et his mergi,
Et provocare principes Poetarum;
Sectari et elegantiam, et probos mores
Et laeta condimenta sobriae vitae
Visus fuisti: Apollo CAESARI mandat,
CAESAR Godelmano, sed iste Taubmano
Ut fronte Lauri vinetaris, et versu
Sollemne VATES audias CORONATUS.
Hoc ergo memet Optione nunc factum est.
Hoc WILCOVERO claudicans pede Scazon
Scazonti nuntiato mentis erectae
Scazonti talis, indole ingenI Aglaiae.
Et dic: POETA LAUREATE, Salveto:
SALVETO, dic, corona LAUREATORUM:
Et CAESARIS Phoebique munus hoc gesta.
VI. Calend. Iunii, cIc, cIc. IX.

Super Nuptiis secundi SIXTI BRUNONIS Consulis Naumburg. et Marthae-Mariae Wacke.

MARTHA-MARIA datur SIXTO, Walckelidi Bruno;
Illa suo, iste suae conditione pari.
Conditione pari: sed sic, ut pareat uxor
Et pariat: domini cetera sunto viri.
Cetera: quae cupiam nostris intexere chartis,
Temporis ingenium me sinat esse meum;
Aut melius doctum non sit mihi turpe docere.
Quid pote BRUNONEM BIS latitare VIRUM?
Iamque senem? sed qui tamen expugnare valenti
Et Glyceres arcem speret et ausa manu.
Hoc faciat: tantamque sua cum Compare pubem,
Quantam e Troiano fudit Epeus equo.
Quos Genius Virtutis alat: quo Lipsia FRATREM,
Quote Naumburgi Curiae, SIXTE, colit.
O essem Praesens! meliores nemo lepores,
Sit vel Mercurius, sit Venus ipsa, serat.

Tumulus ANNAE IOSEPHI GOETZII.

CORPORIS exsuvias [(printer); sic: exsuias] heic [Reg: hic] condidit ANNA; Marito
GOEZIA; Barlebio nobilitate sata.
Ter patrii semel atque sui propagine sexus,
Octo per aestatum flumina, Mater erat.
Omnibus exemplis laudetur femina Coniux:
Omnigenae specimen GOEZIA laudis habet.

AD BALTHASARUM et ERASMUM HIRSCHBERGEROS a Konigshain: in Wartemberg/Eqq. Bohemos, Frr. Lipsiae.

QUUM iuga Leucoridos desertum iretis et undas;
Quae iuga, quas undas doctus Apollo sacrat:
Vos recta patriae ratus ire Bohemidos alpes,
Versibus indueram schema VIALE meis.
Erravi. patrias sprevistis Oreadas alto
Pectore. tantus amor suadet abesse domo,
Corque peregrinos ad mores ire politum,
Omnimodamque foris colligere historiam.

Mens animosa rotis caelique fit aemula flammis:
Sed blebeia [(perhaps: plebeia)] situ torpet inerte domi.
Nec peregrinari tantum imbibit, Orbis et urbeis [Reg: urbes]
Atque hominum Mores noscere vester anor:
Sed quoque Pierias animum exercere per artes,
Seu venit ore suo Suada rotunda loqui,
Sive suo patrii Iuris Themis aurea costos,
Seu Morum plenas ire per historias.
Felices AMBO studiorum! et Patria felix,
Quae tantas vestro robore firmat Opes!
Nec tua laus nulla est, Urbs Lipsias; inter Alumnos
Tam rarum HIRSCHBERGAE PAR habuisse domus.

AD CASP. CONRADI. MEdicum: Sponsum.

SCILICET hoc fatum aio meum re doctus: ut omni
Cui plus, meque ipsum, et omnia debueram;
Aut minus, aut paulo plus quam minus, aut adeo nil
(Si dare Nil quisquam cui pote) praestiterim.

Vel tibi quae, CASPARE, mele non debeo, qui me
Fecisti melica re medicaque TUUM!
Vel nunc, quum tua fit Tilesia Slesis; ut omne
Otium et officium carminis eripitur!
Quod festinanti licuit tamen, accipe Votum,
Votum unum innumeris quod tibi pro numeris
TALE sit hoc vestrum; quale esse Vir optimus optet,
Optima quale suum Femina CONIUGIUM.

AD LUD. HORNIUM, Freiberg. Sponsum.

IMBIBERAM numeris taedas animare venustis,
HORNIADE: ecce, omnes praeripuit Veneres
HILLIGER Affinis, cui se Themis aurea, cui se
Lactea Calliope Gratiolaeque vovent.
Exemplum, LUDOVICE, cave: dum Cypria pactae
Bella moves SPONSAE, ne tibi fiat idem.
Quod si praeripuit violentior illa venustas
Aut Veneres, aut quod dulce tibi esse potest;

TEN DE REI NERVOS: praedam eripe rursus ovanti
Et Veneres, et quod dulce Tua esse potest.
Sin sua defendet, telum tu pressius urge
Per mediam. Vim vi pellere iura sinunt.
Si magis instabit: tu, sed ---

AD DANIELEM, ET CHRISTIANUM Halbachios Boruss.

NUNC quarti (an quinti?) versura revolvitur anni,
Quum vos Leucorei vidit Apollo chori:
Vidit, et amplexu Fratres excepit; Et, Ambo,
Dixit, Ephebei nomina site mei.
Vestri etiam Artomedes mihi commendabat amorem:
Artomedes, caeli qui modo regna colit:
Artomedes caelo mature dignus; et unum
Qui cunctam in Leium transtulit effigiem.
Interea Belgas votivi Martis alumnos
Visere vos animi vividus ardor agit.
Dein reduces telam studiorum attexitis; usi
Filo quisque suo, stamine quisque suo.

Spirat in ambobus vis indolis alta, iubetque
Alta sequi. Nec vos deseret altus honos,
Si caeptum [Reg: coeptum] pergetis iter, quo Patria Virtus
Doctaque praelucet Pallas utrique facem.
Idque PROFECTURIS voveo. Sic nempe Borussum
Fas erit HALBACHIS amplificare decus.

GERMANOR. DICTERIUM:

Kuh Fleisch in gelber bruh/
Ein Ritter ohne Muh:
An diesen beiden ist verlohrn
Der Saffran und die Guldensporn.

Latine factum.

VEL ITA:

Fraudique sunt probroque
Calcaribus Crocoque.

AD ABRAH. CAULIUM, ICti. titulo auctum Ienae.

HORRIDA tempestas nubes contraxit in umbram,
Et putris hiberni squalet imago poli:
Aeolidae turbant: pluviarum insanus aquarum
Pincerna informeis [Reg: informes] Auster inundat agros.
Vota modum quaerunt. O tandem numine puro
Iuppiter auricomos mitte serenus equos!
Si suboles Astraea tuae est, meruitque deorum
Munere Caelesteis [Reg: Caelestes] ultima virgo choros.
Sed tamen in caelos sic illa recessit, ut aequo
Despectare oculo nostra subinde velit.
O hodie facias! hodie novus (ecce!) SACERDOS
Mystica sollemni fert tibi sacra manu
CAULIUS: Ortranti genitrix quem Misnica fudit,
Primique Eunomiae Ius docuere Patres;
Quantos IENA colit. DOCTOREM ire creari
A tantis, CAULI, dic mihi quantus honos?

AD IACOBUM SCHICKEFUSIUM IC. Siles.

VICIT amor Virtutis, ut hoc te carmine mactem,
Sed, quo se tenuit noster Apollo, brevi.
Scilicet exiguo contenta est maxima Virtus
Lemmate: sat scriptum censet, HICILLE CATO.
Frustra operam sumit, proles Schickfusia, quisquis
Imbibit in laudes Musam animare tuas.
AEternis famae monumentis insita floret
Laus tua, quam Virtus Ingeniumque animant,
Et super astra levant: quo se neque penna Poetae,
Nec leve Phoebei carmen oloris agat.
Sat mihi, VIRTUTIS si detur Imago, sub oram
Scribere: SCHICKFUSI nobilis effigies.

AD CONRAD. GEHE ANNAEBERgens. Consilii Elect. Dresdae familiarem.

CUI digitos calamumque Venus indulsit, et artem,
Queis [Reg: Quibus] mira formas indole litterulas:

Quod mihi donavit vox decretoria magni
Saxonis, et Scripto iussit IN ACTA dari:
Exemplum, CONRADE, mihi transcribe. magistrum
Sic te Scribarum natio tota colat.

RICHARDO EISENIO, SIMONIS ICti. F. et Annae-Mariae Leisneriae; Sponsis.

NUPTURIUNT, nubentque brevi duo supparis aevi
Corcula; delitium [Reg: delicium] , Iuno Venusque, tuum.
Unicus ille Patris, haec unica Matris alumna est:
Spirat in amborum cordibus unus amor.
O longum spiret, calidoque reciprocet aestu,
Aurea quem proles ventilet inter Avos;
Inter Avos, EISENE, tuos; interque nepotum.
Germina, quotquot Avis ANNA-MARILLA dabit.
Quam vellem (scis, Franca FIDES) Hymenaeon ad aram
Ducere, magnifici pars quotacumque chori!
Sed me Saxo pater, Sed me mea Leucoris urget;
Urget hiems [Reg: hiems] , suboles urget et Uxor iter.

Urgentes et fata sequar. Vos vestra secuti,
Efficite EISENIDEN post tria lustra sequi.
Venturo metator ero: cerebroque Minervae,
Et Charitum vesci lacte iubebo domi.
PATRIS ut in mores, et Avi rerum ardua migret,
Et parili EISENIAM claret honore domum.
Nunc Veneris quassate faces, et vivite vitam
Quam Genialis amos [Reg: amor] , et genitalis amat.
Vos quoque, Convivae, vestros nunc vivite mores,
Et bibite, et lepidis quemque fricate iocis.
ISTE Thalete mihi sapientior esse videtur,
Qui suus, et pro re non suus esse potest.
OnoldsbachI [Reg: Onoldsbachii] facieb. XVII. octob. cIc. Icc. IX.

AD GEORGIUM CONRADI. Sax. in Curlandiam iturum.

NONNE hoc perversum est? Musas Charitasque reliquis,
Per mare quas alius saxaque quaerit amor:
Affectasque novis Curlandia regna tropaei
Inclita, Bellonae qua gravis ira furit.
SED non perversum est. ubi Dux GILIELMUS, in illis
Et Musae et Charites classibus esse silent.

AD MICH. SCHERTZERUM, Philosophiae Magistrum.

SCHERTZERE, factus es MAGISTER Artium,
Quarum magistra septiformis Pallas est,
Et quas docentur his in Albimontio
Quis pectoris mamilla rite subsilit;
Quorumque tu, SCHERTZERE, nunc palmarium es.
Iam gratulari vis; sed utri, die, utrum?
Aut quid tibi me gratulari censeas?
Titulum MAGISTRI? Vulgus hoc faciat sibi,
Quis schema tale Nominis mirabile est.
Rem miror ipse, teque, cui multo prius
Doctrina, Virtus rem magistri struxerant,
Quam te Magistrum vox Decani dixerat.
DOCTRINA, VIRTUS anima sunt MagisterI [Reg: Magisterii]
Et illud est, UTRIQUE nunc quod gratulor.

Ad ERNESTUM, CAROLUM, HENRICUM, Von der Linden/ Frr. Germanos Nobil. Boruss.

PRUSSIACI triplex TILIETI germen; amoenae
Indolis; antiqui NOBILE semen agri:
Quod Berlina Charis, Clarii decor aureus hortus [(reading uncertain: page folded)]
CRUGERIUS, nostris fovit alumnus aquis:
Et vos ergo solum culti migrabitis agri,
Saxo Medusaea quem rigat Albis aqua;
Pars patriae fines; Giesam pars maior ituri,
Qua NOVA Musaeo numine REGNA calent?
ITE, suo quo quemque DEO trahit ardor HONESTI.
Quid, nisi magna, velit mens generosa sequi?

AD NORIBERGAM. Propemptici loco GEORGIO KOLBIO Commissum.

URBS urbium Germaniae, NORIMBERGA,
Francorum iaspis, margarita Pegnessi,
Meta omnis elegantiae suprema, una:
Ut multa cogam laxitate non - multa;
Tuum remitto KOLBIUM; putum - purum
VIRTUTIS ac DOCTRINAE alumnum et auctorem.

GAUDE hoc alumno, hoc cive tam BONO et DOCTO;
Meta omnis elegantiae suprema, una;
Francorum iaspis, margarita Pegnessi,
Urbs urbium Germaniae NORIMBERGA.
Anno cIc. Icc. VII.

AD VITUM SEBALDI, Heilsbrun. Francum.

VITUS Sebaldi Heilsbrunnae alumnus non modo
Humanitatis disciplina, sed etiam
Satu parentum: Wittebergae te domo
Mensaque, reque speque litteraria
Librariaque, meque, quasi triennium
Communicavi. dem Magistrum te creo:
Dein Caesaris vicario vicarius
Impono Laurum vertici Poeticam.
QUID ipse contra? scilicet meum imbuis
Humanitatis CHRISTIANUM litteris.
Hoc unicum. IAM conferamus mutuo
Accepti et Expensi tabellas debito.
Plus ilico liquet dedisse te domo,
Mensaque, reque speque litteraria

Librarique; meque, qua tuus fui;
Et plus Magistro, et plus Poeta denique.
BONO magistro nullus unquam [Reg: umquam] rettulit
Neque referet laboris aequipondium.
TUUM ergo debitorem filii vicem
Me publice profiteor hoc cheirographo.

AD FRANCISCUM Gschwind/Eq. Carinth.

TAM celer in patriam, Gschwindi, Carinthia proles?
O utinam ingenium Patria patris alat!
Sed licet hinc calido celeres iter impete, Gschwindi,
Non quit consilii summa latere tui.
Rescio. Et ut noris haec me rescire, sit istud
Mnemosynon nostrae semper. amicitiae.
Cura Dei fortunet iter. Vox publica voti
Ista mei est. reliquum me pudor ille tuus
Evulgare vetat. Tamen hoc tibi certus in aurem
Auctor germana pono, Carinthi, fide:
Cognomen dederit CELERIS sua Roma Metello:
Hoc meruit nomen Gschwindius INGENIO.
Anno cIc. Icc. VI.

AD IACOBUM FVHRMANUM, Philosoph. Magistrum.

SECRETARIUS astrici palatI [Reg: palatii] ,
Naturaeque Poeticae mystes
Ille HERLICIUS, e pharo Lubecae
Me modis iit omnibus rogatum,
Ut per me titulo MAGISTER esses.
En factus titulo Magister, et re.
Quod et gratulor heic [Reg: hic] ad Albimontem;
Et opto tibi gratuletur illic
Secretarius astrici palatI [Reg: palatii] ,
Naturaeque Poeticesque mysta,
Ille HERLICIUS, ille amor Columbi:
Sed maiore modo suaeque Cleius
Gratetur tibi, nec brevi Phaleuco [Reg: Phalaeco] ,
Hoc palmare choragium MAGISTRI.

Super Nuptiis TOBIAE TITZMANNI, Et EUPHROSYNAE HORSTIAE. Lips.

TITZMANNO Euphrosyne nuptum datur Horstia. Nuptis
Auspex Leicherus, pronubus Horstiades.

Titzmannum Themis; Euphrosynem Venus aurea clarat,
Leicherum Eunomie, Phoebigena Horstiaden.
Quattuor hi poterant totidem lassare Poetas.
Tanta suo Virtus pondere quemque gravat.
Inprimis Hodie Titzmannus et Horstia virgo
Cras mulier nostrum iure procantur epos.
Iure suo, pactoque meo. Sed desero pactum:
Quem purgare doli publica causa potest.
Communis-famuli Rectoris-imagine partes
Molior, et dominis servio magnifice.
Anno cIc. Icc. VIII.

AD IAN. GEORGIUM Straas/Francum.

STRASIADEN oculis hodierno sidere vidi,
Quem de fama absens auribus ante bibi,
FAMA tace. vicit Iuvenis praesentia famam:
Plusque tacens loquitur, quam mihi Fama loquens.
Iamque SALUTARES repetit novus advena FONTES,
Qua vetus absentem Patris anhelat amor.
O liceat simul ire! sedi nunc solus, et orna
Venturo hospitium. Quando erit illud? ais.

Quando iterum cernes Octobreis [Reg: Octobres] ire Calendas,
(Ni divina meas deserat aura minas.)
Heilsbrunnae spectator ero, spectandus amicis.
O desiderii sint rata vota mei!
Meque ibi rellinquam [Reg: relinquam] , sed nempe in imagine filI [Reg: filii] :
Quaque Ego sum doctus, discat et Alter-ego.
A matre et caelo Sax est: sunt cetera Franci.
Francum igitur Franco formet in Orbe patrem.
SED dabit ista dies. Nunc tu mihi, STRASIA pubes,
Communem altricem Francida sospes adi:
Audacesque minas et pulchra prooemia famae
Invidiae telis altius aedifica.

AD MICH. LEDERERUM IC. Sponsum.

IPSE Professores, pars scilicet una, vocavi
(Ruhelides alter pes erat officii)
Aucturos, LEDERERE, tuam pro tempore pompam,
Instaurat votis quam Iuga-Iuno tuis.
Nescio venturi qui sint; et an unus, in isto
Frigore: suspectis sic data verba logis.

Ipse Professores inter profitebor aperte:
NON VENIO, Qui sic? Uxor abesse vetat:
Uxor Elisa. Tuam si causas quaeris ELISAM,
Haec quoque causari [Reg: causari] cum SAPIENTE volet;
Si duo concumbunt, anima fotrice calescunt.
Difficile in Viduo posse calere toro,
SED quamvis nunc stricta gelu prope cuncta pigrescant,
Haec tamen e calido pectore VOTA lito:
SIC tibi Coniugium Deus hoc fortunet: ut omnes
Optent Leucoreis nubere LIPSIADES.

AD HENRIC. IULIUM STRUBIUM, Philosoph M.

PERPETUAS tibi me grates debere fatebor,
Quas debere aliquis te mihi forte putet.
Ferre MAGISTERII quod me Praetore brabeon
Optasti, et pompam magnificare meam
Ingenii splendore tui. Praesagio, STRUBI:
(Mens praesaga quidem Vatibus esse solet)
TU MAGNO PATRE MAIOR ERIS. Nec is invidet auso.
Tu modo, qua Genii vis trahit, ito viam.

AD NICOL. ZEIDLERUM, Breg. Sil. Phil. Mag.

POETA sum, quales Poetae nunc sumus:
Sapientiae tamen MAGISTRUM [(transcriber); sic: MAGITRSUM] te creo,
ZEIDLERE, non cuius modi vulgus solet,
Quos Ars magistrat nulla, nulla laus Boni:
Doctum sed Artes optimas, Vita optimum.
Testor Poeta non Poetica fide.

AD HENR. HOLSCHERUM, Scholae Hannoveranae Rectorem.

HANOVERANA tui visa est mihi Forma Lycei.
Et color et graphici schematis ordo placet.
Prima tenet PIETAS, morum civilis HONESTAS
Altera; DOCTRINAE tertia palma datur.
Nempe anima est Pietas studiorum: et publica vox est:
Dimidium facti RITE - Precatus habet.
Grande decus, morum est disciplinata venustas.
Nil sapit incultus, sit licet arte Thales.
Quem Pietas, Morumque lepos, Artesque decorant,
Implet honorandi remque decusque viri.

Tuque viam munis, HOLSCHERE, et lampadae praefers
Ad sacra ter-gemini tanta magisterii.
Perge opus affectum. melius sic Orbe sub isto
De re communi nemo merere potest.
CUI privata suas Schola non bene tradidit artes,
Numquam Academiae moribus aptus erit.

AD FRIDERICUM SEVERINI, Danum.

SIC adolescenteis [Reg: adolescentes] ito, FRIDERICE, per annos.
Hoc ire ingenuus debet ephebus iter,
Quis satagit bifidos Parnasi scandere montes,
Et PULCHRI et FAMAE velificare sacris.
Dux PATER hoc signavit iter tibi praevius olim,
Qui Melici titulo nobilis et Medici.
Ito per exemplum patriae virtutis. Et ibis.
Nec puto tam pulchras fallere posse minas.
Nempe minabaris nostro praeclara Lyceo,
PUBLICUS ut sacri Carminis ACTOR eras.
Hoc age nunc: mutas age deinde Machaonis artes:
Sic melici et medici dramatis ACTOR eris.

AD MATTHAEUM REIMERUM, Regiomontanum Borussum.

NON, quia te Reinmanus amat, quem semper amavit
Musarum et Charitum nomina quisquis amat;
Nec quia te Franco Vatum nutricula caelo
Heilsbrunna Aoniae nectare pavit aquae;
Tu mihi sic carus. Virtus tua fecit, ut esses
Carior. ingenii laus ea tota tui est.
Inde mihi, inde Sophis pretiosior esse Lycei
Caepisti [Reg: Coepisti] : inde tui palma MAGISTERII,
Qua duce me, nostras hodie te Leucoris ornat,
Atque in primitii ponit honore loci.
O AEQUI tibi sint aeque omnes ARTE Magistri!
Ipse Decanatu surgat Apollo meo.

AD IACOBUM MARTINI, Philosophum, Collegam.

QUAE Sophiae penita TRANSNATURALIS abysso
Eruis, et certa lege, IACOBE, doces:
Non laudo, qui sic? quod me laudaris. Ineptum est
Mutua pro mulis Philosophos scabere.

Hoc tamen ORACLUM tibi vaticinator in aurem
Desero, Cortinae certius ante-fide:
ILLAUDATUS et hoc laudabit Livor ACUMEN,
Et dicet: PRIMI sit tua palma SOPHI.

AD IOH. PAUL. CRUSIUM.

LIPSIADAE sacros violarat carmine MANES
Impia sacrilegi turba sodalitii [Reg: sodalicii] .
Dum, CRUSI, iustum sumpsisti [Reg: sumpsisti] VINDICIS iram
In sic immanis barbara saecla manus;
Musarum Charitumque merum mihi visus amorem
MANIBUS et solidum ver meruisse tuis.

AD IOSEPHUM GOETZIUM. Iegerndorff. Siles. Scholae Magdeb. RECTOREM.

SEMPER Ephebeium Pietati et Palladi sacrum
Parthenopes, clarum nomen in Orbe fuit:
Seminium Luthere tuum; tua culte Melanchthon
Fabrica: RECTORUM constabilita manu.

Primus in bis Cruciger: Maior fuit alter ab illo.
Ambo Professores, Leucori, deinde tui.
Ille Luthere tuus; Compar tuus iste, Melanchthon
Cuius utrumque polum laus utriusque replet,
Hinc WolterstorffI [Reg: Wolterstorffii] data tertia palma, Riveni
Quarta, Godescalci quinta magisterio.
Sexta datur Sacco, cui post data prima Sacrorum
Teutona qua Primas-Curio pompa Pediest.
Hinc Dragedorfiades: hinc Friso gentis Edonae
Hinc Rollenhagii nona palaestra tui:
Nempe tui, GOETZI, cui tu successor et haeres [Reg: heres]
Parthenopae decimus dictus in Officio:
Officio, quo nusquam unquam Res publica maius
Civibus officium debuit ulla suis.
FAC, Goetzi, (potis illa tuae vis indolis.) ut sis
Ultimus accessu, PRIMUS in officio.

AD CHRISTIAN. DISTELMARIUM, IC. March. et Elect. Intimum.

QUARTUS abit mensis, quum me Quartana fatigat,
Et duo carnifices Ardor et Algor agunt.

Multa voluptatum febrienti erepta medulla est,
Atque voluptatum Corporis atque Animi.
Cunctarum tamen addidici tolerare rapinam:
Sola rapina tui non-toleranda venit.
Maereat [Reg: Maereat] ista dies laetis expuncta tabellis,
Qua DISTELMARII me vetat esse mei.

In Libros Ablegminum CASPARI BARTH, Marchici, Adolescentis XVIII. annorum.

GULIELMIUM Lubecae ocellum, et Marchiae
Suae Acidalium hodieque doctos audio,
Queri fuisse: et ipse non-doctus queri
Hucusque visus. post deinde desii
Omnis querelae, cum Libros Ablegminum
In conditoriis viderem BARTHII.
Testor novem Musas, in una pagina est
Acidalius Gulielmiusque et Barthius.

AD MARTIN. AICHMANUM, IC. et Sax. Elect. Consiliar.

VIVERE si bibere est, et in otia solvere mentem;
Quarta mihi Dresdae vivitur ipsa dies.
Invitae sed enim subeat cum nausea vitae,
Ambrosia cupiam me recreare tua:
Dic mihi, quando domi es? satis id me scire: nec addo,
Quando vacas: cum te posse vacare negem.
Nec tibi dulce foris illud, Martine, rogandum est:
Musarum et Charitum totus in ambrosia es.
Tumulus MAGDALENAE, IOH. GEORGII MAGNI, Elect. Brand. Medici UXORIS: Salom. Alberti, Elect. Sax. Med. F.
MAGNI uxor Medici, Medici quoque filia magni,
Ipso in flore, parens bis mare facta, perit.
Corporis atque Animi et fortunae concipe dona.
Magdalis haec habuit. nunc ea pulvis habet.

AD IOH. POLMANNUM. Plawens. Virum primarium.

QUAM veluti matrem pietas tua, IANE, colebat;
Affectu matrem, conditione socrum:
Illa FUIT, seniique nives et taedia vitae
Exsuit, aeternas post habitura domos.
Nunc luges functam: neque tantum syndone [Reg: sindone] luctum
Prodis, et atrati syrmate pallioli:
Sollicitas Helicona etiam, Phoebique sorores
Allectas lacrimis illacrimare tuis:
Meque adeo, quem Pieridum secreta Poetam
Vota salutarunt, ipse Poeta vocas.
Sed quid opus Musas, te, meque citare querelis,
Laudibus aut manes sollicitare socrus?
TAM bene quae vixit, quae tam bene morte potitae est,
Collaudare satis carmine nemo potest.

AD AUGUST. PREILIUM. Torg. Sponsum.

QUEM Musae Charitesque tantum amarunt
A primo pueri vigore, quantum
Non multos hodie; tuo mehercles

Insigni merito, Venus benigne
Tecum in puberis experitur aevo.
Tam doctum caput esset invenustum?
Non sivit Deus hoc. Deus benignus
Hanc, PREILI, tibi dedicat BENIGNAM.
Iam vestris ego nuptiis quid optem?
Nempe quod meriti. TIBI sit ergo
BENIGNAEQUE tuae bene et benigne.

AD MICH. CLENOVIUM Gambrivio-Saxonem.

QUO tibi, CLENOVI, peragatur publica mundi
Fabula personae schemate CORPOREO,
His oculis spectare vetant tot milia, quae nos
Divisere avidis disque tulere locis.
Sed tamen illum ANIMUM, divini aenigmata vultus,
Vidimus in speculo carminis hicce tui.
Carminis, igne Dei Musisque et Apolline pleni:
Quale meae ingenium Pallados esse velim.
Alpha Poetarum fuit hac aetate MELISSUS,
Proximus est priscis, quisque secundus erit.

NOBIS si licitum est mediocribus esse Poetis,
Taubmanni reges CLENOVIIque sumus.

AD NIC. HARTKOPF Sax. De Virtute disputantem.

SUNT, qui Virtutem censent verba esse diserta;
Ut lucus lignum est; noster ut Albis aqua est.
Sunt et, quos Famae sitis importuna lacessit.
Atque hoc Virtutem scilicet esse putant.
Rem neutri sapiunt. Argutus civis habetur
Praefica, cui Virtus non venit aequa comes.
Suntque merae pelves et tintinnabula Mundi
Traduce quos Famae famine vulgus alit.
PRUDENTEM et IUSTUM praesta, FORTEM atque MODESTUM:
Virtutis cultor sic genuinus eris.
VIS et ductorem tibi doctoremque? Quod optas
Ecce tenes. hic dux: hic tibi doctor adest
Saxo Hartkopfiades duri-Capitonis alumnus:
Sed cui cor Virtus durat amore sui.

AD GEORG, LEUSCHNERUM, Elect. Sax. Medicum.

OCTO sunt menses, totidem prope saecula visi,
Quum mihi Saturni filia nupta venit.
Sacrorum mystas quaero divortia; quaero
Consultos. vox est omnibus illa vetus;
SICUTI NACTUS, habe. Naturae consulo mystas.
Hi mihi de medico iure minantur opem.
Ius omne exhausi. nec habet nisi iuris inanes
Pyxidas in toto pharmacopola foro.
Nunc caelum mutare iubent. en pareo. Numquid [Reg: Numquid]
Se quoque mutabit meque febrilis anus?
Dic, LEUSCHNERE sagax; mutati quomodo mutet
Ingenium febris aeris ingenium?

AD BERTHOLD. CRAKOWIZIUM, Nob. Pomer. Theologum.

HACTENUS obscuri tantum illud vile popelli
Visum est historiam condere Theologam:
Exemplo illorum, series quibus omnis avorum
Aut Salome genitrix, aut Zebedaeus erat.
Nunc atavis opibusque potens Cracowitzius instat
Exemplo, Esse etiam Theologos EQUITES.

In dissertationem. De Nobilitate Togata et Sagata WOLF. SEIDELII, C.V.
NEMPE duas AQUILAS habet haec domus inclita; laudis
Hanc LITTERARIAE, sed illam BELLICAE.
Utque rei mentem penitis interpreter orsis;
Illam, inqui, SAPIENTIAE, hanc POTENTIAE.
Vin'scire, Utra Aquila generosior utra; quid? aeque
Generosa quam sit huic et alteri indoles?
Pinxit in hac charta SEIDELIUS. inspice Lector;
Sed erudite Lector: et videbis hunc
Pervidisse oculis aquilinis omnia; et omni
Pinxisse ad artem purpura Parnasia.

AD PETRUM KLEICKIUM, Borussum: Philosophiae Magistrum.

QUID me, PETRE, rogas epigramma, quod ipsemet ultro
De Virtute tua praeco daturus eram?

MUNDITIES, vis Ingenii, Facunda venustas,
Spiritus alta minans; propria Prussiacis.
Et tun sunt KLEICKI. Nunc et DOCTRINA Magistrum
Te facit, insigni nominis elogio.
Hae sunt, quas parvo tibi carmine gratulor, ARTES:
Quisquilias tituli vulgus habere potest.

In Effigiem IACOBI COLERI, Philosophi et Theologi.

SPECTA habitum faciemque viri: faciesque habitusque
Theologi est: famam dispice, Philosophi est.
SALVE Oculis, COLERE, diu, Famaeque superstes,
Maxime Naturae, maxime Mysta Dei.

IN FRIDERICUM Brand / BEN. Friderici F. Hodie natum.

EXSPECTATE diu, BENNO FRIDERICE, propago
Mascula, patriti germen Equestre soli;
Nate hodie, salveto. Diem sine nube quotannis
Hunc tibi purpureis Phoebus honestet equis.

Heu, quot votorum summas consumpsit [Reg: consumpsit] in uno
Et Patris et charae [Reg: carae] Matris anhelus amor!
Nunc voti fetura [Reg: fetura] oculis gestatur et ulnis,
Incipit et domui fingere blanditias.
Arridetque Patrem, blandaeque dat oscula Matri,
Grandesque in cunis pusio spirat avas.
Cresce puer, titulosque Patris gentemque propaga,
Qua Decus et Pietas praevia monstrat iter.

AD IOH. CONRAD, RHUMELIUM, Med. patris octuagenarii obitum lugentem.

RITE suos deflere SITOS, lex publica Mundi est.
Et quae lex Mundi est, vox sacrosancta Dei est.
At modice flens, RITE sitos scit flere. RHUMELI,
Tu quoque RITE situm flere memento Patrem.
Esto: Patri Medicus poteras procudere vitam,
Decrepitumque senem fingere sesquisenem:
Hercle in se nollet Pater hoc licuisse medenti:
Tanta huius vitas caeperat [Reg: coeperat] hunc saties,
Alteriusque fames: quam nunc novus hospes Olympi
Ambrosiis satagit pascere delitiis [Reg: deliciis] .

Vivere sat potuit, cui triplex AREA vitae
Transita laudati tramite curriculi.
Transiit, et lustrum Genitor superaddidit. O quam
Longa haec est vita summa putanda brevis!
Quod votis optavit, habet caeleste brabeon.
Huc ad decursum quur [Reg: cur] revocetur iter?
Si Medico tamen et Melico revocabilis ulli est,
Unus tu potes huc adre vocare patrem.

In Natalem ANDREARUM USWALDORUM, Patris et Filii.

SALVETE Andreae; Pater, et Patris optime Fili,
Natalemque hodie vivite uterque suum;
Atque iterum, et toties recidivo tempore: donec
Sit Pater hic proavus; Filius hic sit avus.

In Albo IOH. HOFMANNI Siles. IC.
[Gap desc: Greek word]
Is. Casauboni, abitum festinantis subscriptum.

FAS mihi sit, cuius fastigia pronus adoro,
MORTALEMQUE pia voce saluto deum,
Subsignare manu vestigia. Pecco? reatum,
HOFFMANNI pietas impetuosa luat.

In Onomasteria ANDREARUM USWALDORUM, Patris et Filii, Optimorum.

ULTIMA decrepitum senio trahit hora Novembrem
Inter hyperborei sideris acre gelu.
QUOD BENE SIT! (Genio, pater optime, Patris imago
Optima, Natali Sacra parate deo.)
Lux hodie in fastis ANDREAE nomine festa est,
Qui Duodenorum pars erat una Virum.
O Pater, o Fili, tituli cognominis ambo,
Iste sit et vestro laetus honore dies.
NOMINIS iste quidem; tamen et Natalis imago est:
Et pro natali vulgus amare solet.
VOS etiam sociae Pubertas hospita mensae,
Gaudia communi participetis Hero.

Este volentes: este lubentes. nempe volentem,
Nempe lubentem hodie vivere quemque decet.
At tu NATALIS, multos celebrande per annos,
Et Patri et Gnato laetior usque redi:
Usque redi stricto quamvis algore rigescas:
Inter Amicitiae-Vina calere potes.

AD IACOB. COLERUM, IAC. Theol. F. March. Med.

SCIRE potestates herbae huius et huius; et usu
Aut etiam e LIBRO mitificare febrim,
(Atque utinam febrim, quae me nunc pessima torquet!)
Non faciunt Medici rem Titulumve boni.
Naturae occultas, COLERE, inquirere vires,
Et morbis usu-docta probare suis;
Haec Medicum faciunt. Et in haec secreta calenti
Hactenus ingenii raptus es igne tui.
Nunc his et solidum prudenti robur ab usu
Quaeris, in arcanam quae tibi lecta penum.
VIS MIRA INGENII facies te formatin omneis [Reg: omnes] .
Mirabor, MEDICUS tu nisi mirus eris.

AD PHILIP. STEINNACKERUM. IC.

MERCI invendibili advocandus ultro
Mercatoribus emptor est, proba est merx?
Emptorem facile invenit, vel imis
Abstrusa in tenebris. profecto merx haec
TEUBERI genuina QUAESTIONES,
RAUCHBARI genuina QUAESTIONES:
Nimirum proba merx. opus quid ergo
Suspensa huic hedera? quid ad taberna
Frontes ocliferum [(perhaps: ocliferiam or ocliferam)] locare, chartam?
Sat prima vice notuisse vulgo,
STEINACKERE, tuo labore et aestu
Tam doctas utriusque Quaestiones:
Post has e penitis ruent tenebris
Quotquot se Themidi probant alumnos.

AD SIMONEM HUBERUM.

HACTENUS a-pedibus RECTORI. Hubere, fuisti:
Nunc data Theologi cura Magistra PEDI.
Scilicet in minimo qui se probat aere fidelem,
Creditur huic merito maxima summa viro.

Istud in exemplum fidei-spectamen abibit,
Seque tui similem quisque probare volet.
IOV A det, o SIMON: ut qui bonus ante fuisti
Praeco vigore pedum, sis et honore PEDI.

AD MART. Von-Wallenroth/EQ. Nob.

QUAMVIS Parrhasiam degas submotus ad arcton,
WALLENRODEAE Nobilitatis apex:
Te tamen Heroum genitrix certissima, Virtus
Prodit, et in nostro vivida clarat agro.
Nec proavorum atavos, quos tu centesime ducis,
Miror; in his quamquam laus quoque mirifica est.
Quod proprie, MARTINE, tuum, miramur; acumen
Ingenii, et factum a Pallade Iudicium.
Hoc nisi sic esset, per tot tibi milia [Reg: milia] quis quam
Censendum critica mitteret aure librum?
En nostri faciunt, STUMERUS, et Hunniae proles
Qui patrias sacro spirat agone minas.

Accipe devotum, lux Wallenrodia, munus.
Hoc pretium doctae Nobilitatis habes.

In Quaestiones Iuris IOH. HOFFMANNI Turnaviens. FR. nunc Theologi.

HOFFMANNUS de Iure bonis respondit elenchis,
Quum schola Legitime stringeret arma foro.
Sic mihi Consulti dixere. et credere fas est
Artifices artem posse probare suam.
Si Latiam Venerem, si Graecam audire lubido est,
Hunc audi. specimen hic utriusque dabit.
NUNC iubet ire foras iuvenile in Iure PERICLUM.
Tu lege. forsan opus non-iuvenile leges.

In Natalem GEORGII KOLBII Noriberg.

TRISTIS erat mundi facies et nubilus horror,
Quam longo hesternus se tulit orbe dies,

Nunc subito apricum se purgat in aera mundus,
Spargit et aureolas sudus Apollo comas.
Quid causae rear esse? Sui modo Phoebus alumni
Natalem voluit cernere KOLBIADAE.
Nunc tu Phoebe places: nunc pectus amabile, KOLBI, es:
Quem Deus e caelo cernere Phoebus amat.

AD FRID. STIMMERUM, BOR. Philosophiae Magistrum.

SAEPE dicis causa quem nomine laudo Magistri.
Tu quo laudaris nomine, momen habet.
Subtile ingenium, morumque exacta venustas,
Et castigati formula iudicii:
Haec tua sunt, STIMMERE; triplex a Numine donum:
Et quae plena trium laus erat, unus habes.
Hinc se tergemina laude effert Leucoris, una
Dum te commendat laude Magisterii.

AD CONRADUM GRYPHUM, Turnaviensem.

NAIADES in nostrum Turnaides ite favorem,
Alsa susurranti qua strepit unda vado:
Quaeque per herbosas saltatis oreades umbras,
Qua iuga subductis montibus alta patent:
Tuque pales, quae lata colis viridaria campi;
Quis ibi Turnavius Nobilitatur Eques:
Natalem celebrate domi Popularis, avitum
Cui decus et Nomen GRYPHUS habere dabat.
Qui modo Saxonicum Musis operatur ad Albim,
Et Themidi intentas devovet auriculas.
Cernetis reducem Musarum a nectare Gryphum
Vos et Turnavium nobilitare suum.

AD IOH. CELLARIUM, Noriberg. IC.

CELLARI, tuus huc ladas simul intrat et exit,
Vis ut abortiri tam breve sufficiam.
Ius tibi Iure paras PRIVI doctoris ad Elmum,
Cui famam incendunt hinc Socer, inde Gener:

Nempe Caselius hinc; Adamius inde: Themistos
Et Suadae insignes ambo magisteriis.
Felix iudicii! Tantis, o IANE, magistris
E Privo Doctor - Publicus esse potes.

AD IOH. GEBAWERUM, Silesium.

QUAE Distelmarium te cogit omittere, causam
Iudico praecipuae pondus habere notae.
Scilicet hoc Musis, hoc est valedicere Phoebo,
Hoc est Elysium posse migrare nemus.
Tu votum tamen offirmas; et amaricat omnes
Divum hominumque domus patria delitias [Reg: delicias] .
An te formosae Venus urit in igne puellae?
An Themis alta novum spondet ab arte deaus?
Ista vel illa vocet, vel te simul utraque: fas sit
Aut utramque simul alterutramve sequi.
Certe ubi vel Themis est, vel ubi Venus obvia pubi,
Phoebus ibi et Musae est Elysiumque nemus.
I ergo: in mediis, IAN-GEBAWERE, Silesis
Tecum una DISTELMARIUS esse potest.

AD HENRIC. KRAUTHOFIUM, Icti. titulo auctum.

NON ego nescio: saepe fides suspecta Poetae est:
Sunt tamen ista Boni seria dicta Viri:
Cum tua, KRAUTHOFI, legeretur epistola, qua me
Ad spectacla tui Nominis ire iubes:
Non eo, confestim dixi: nec amica luto sus:
Audeat, ut facies haec lutulenta soliest.
Nec carmen mitto, Carmen quis miserit illi,
Quem cibat Aonii pura medulla favi?
DOCTURAE tamen ista recens tibi purpura versu:
Salveat, et voto sit diuturna meo:
Quae docuit nostros, Consultum posse Latine
Respondere suo Civica iura foro.

AD GEORGIUM TAUTH, Plavens. Phil. Magistr.

NASCENTI Varisca dedit tibi Plavia cunas,
Plavia doctorum dives alumna virum:

Leucoris ingenium Virtute atque Arte polivit,
Leucoris Aonii pulchra magistra chori:
Post te doctorem sibi Wolframsdorfius heros.
Addidit, ille suae gentis Equestre decus.
Ergo Magisterio dum te, TAUTHI, ordo Sophorum
Inter honoratos, nomen habere iubet;
De te sunt meriti. Sed dum rem carmine signo,
Et tua victurae sculpo brabea cedro;
Plavia, Leucorides, frons Wolframsdorfia, tuque
Debetis mihi vos. Rumpere Livor iners.

AD MATTHAEUM MATHESII, Philosophiae Magistrum.

SVADA Mathesiadae, Ioachimi Vallis - alumnus,
Cuius adhuc echus dulcis imago sonat;
Seminium, MATTHAEE, tui quod sanguinis audit;
Hinc cordi poteras cariore esse meo.
Sed quia te Virtute probas genus esse Mathesi,
Iudicat et de te nostra mathesis idem;
Bis mihi iam carus. neque te, me Vate, MAGISTRum
Ignorare olim Pausa-Varisca potest.

AD BONAVENTURAM Gawer / Reinhartzbrun. Thuring. IC.

AUSPICE Iustitia, Suadela praeside, Phoebo
Iudice, Ius Latium dis, BENEVENTE, putas.
Omnia magna tibi. Vocisque Orisque figurae
Et maiestati Corporis horror inest.
Sed quamvis haec magna; tamen Minima omnia dicam,
Ni vis ingenii sit quoque magna tui.
O pulchre sociata, boni bonus hospitis hospes!
HERCULIS hoc MAGNI schema fuisse rear.

AD IOH. HUSANUM, Thurin. Med. tunc Helmstadii.

HUSANE, artifici MEMORABILIS auctor et Hermes
Notitiae [Reg: Notitiae] , qua rem Musica turba gerit:
Ergo etiam MUTAS animare Machaonis arteis [Reg: artes]
VOCE, et dogmaticae litis agone paras?
Si bene te novi, tua Iulia sentiet, inte
Os Oratoris vivere, COR Medici.

AD BENEDICT. AGRICOLAM, Noriberg.

DIVUM- hominem celebras, hominisque Deique SEQUESTRUM,
Et natum e semper - Virgine semper - Herum.
Nunc, BENEDICTE, places. Hos natur est Carmen in usus,
Res hominum gestas et celebrare DEI.

In Cirin Virgilianam CASPAR. BARTHII.

CIRIS in egrettam mutate est; Nisus in hostem,
Divino Latii carmine Virgilii.
Dumque minas Nisi declinat Ciris, in ulva
Barbariae visa est paene perire situ.
Visa oculis BARTHI, cui sex trieterides actae
Expediunt primi ver iuvenile freti.
Ut vidit, miseratus avem producit, et unda
Pieria, et Veneris cetera lacte lavat.
Dumque manus inter Ciris tractatur, in usu
LUSCINIA est: et se voce habituque probat.

IAMQUE etiam Nisus, iam se quoque Barbarus odit,
Atque amat in Ciri carmina LUSCINIAE.

AD IOH. ZINDLERUM, Leobschutz. Siles. Poetam.

ITALO-GALLUS erat sub avorum tempora Caesar:
DOCTI idem Caesar, Censor et ORBIS erat.
Ore Poetarum - potius sacra corda Prophetas
Quam sermone suo noluit ille loqui.
Si te legisset, ZINDLERE, tuumque MICHEAM,
Iudicii poterat mitior esse calor.

AD GEORG. WOLFIUM, Guntzenhus. Franc.

VIDI, quis locuples Doctrinae copia, vidi
Quis Probitas nomen Simplicitasque dedit:
Diversis diversa. Sed, ut sunt tempora, nondum
Vidi uni ex aequo nomen utrumque dari;
Site dimitto, WOLFI [Reg: WOLFII] . tu exemplar: in uno
Simplicitas docta est, doctaque Simplicitas.

Tu tamen id nescis: et vel te iudice, WOLFI,
Inter abundanteis [Reg: abundantes] pauper haberis opes:
Non mihi; qui novi sub pyxide simplicis orni
Saepe aurum et gemmas occulere artificem.

AD SIMONEM MENCELIUM, Theolog. Curiens. Var.

QUI tibi Taubmanni dono Schediasmata mittit,
MENCELI, nugas ecquid Erbardus agit?
IN silvam ne ligna fera sin sane, Quirinus
Flacco olim; Franco dicam ego Francus idem?

AD ALEXANDRUM ARNOLDI, Sax. Sponsum.

TU tantum tibi quinque sex Phaleucos [Reg: Phalaecos] ,
ALEXANDRE, rogas ab occupato.
Cur non tam brevibus coacta gyris,
Aut cogenda, rogas ab otioso?
An multi brevitas rotunda seusus
Res curae levioris aestimanda est,
Quam torrente natantium metrorum
Centum luxuriare per Phaleucos [Reg: Phalaecos] ?

Multos noster amor meretur; ille
A Musis amor excitatus olim:
Multos ingenii tui venustas:
Multos rectio Guelfici Lycei,
Quam pulchre tibi grator evenire:
Multos denique coniugis probatae
Exemplar Theodora, quam secundo
Hannovera Venus iago iugavit,
Aut iunctura tibi est. vel haec trecentos
Potest causa Phalaecios mereri.
Nunc ito, atque videto, quam modesto
Voti schemate. QUINQUE-sex Phaleucos [Reg: Phalaecos] ,
ALEXANDRE, roges ab occupato.

AD PAULUM POLMANUM Plavens. Urisc. Philos. Mag.

ADHUC utor, adhuc rigesco febri,
Illa circuitus febri quadrimi,
Vere querquera et horrida: perito
Credas quaeso; nec experitor unquam [Reg: umquam] .
Me versus tamen imbibis rogare,
Quis novum tibi gratuler Magistrum.
Si possum tibi tanta gratulari
Istis versiculis febriculosis,
Grator, PAULE, novum tibi MAGISTRUM.

AD MELCH. RINDERUM, Noribergens.

NON unum est, RINDERE, tuis quod debeo votis:
Quodque meus tibi me solvere cogit amor.
Pompam hodie Natalis agis cras ire minaris
Francoum patriae Noridos emporium.
Nuper et emeritus doctrinae Insignia dextro
Numine, Musaeo victor agone cales.
Nescio quam verus Latii sit sermo cavilli;
Nurmbergae in digitis ingenium esse situm.
Hercle tuum celsa vegeti stat in arce cerebri:
Visus et heic [Reg: hic] nostris nuper habere Sophis,
Cum te sollemni clararent voce Magistrum;
Non qualem ista sapit turba Magisterii;
Sed quales pauci, quos iusta professio tanti
Nominis in solida ponere laude solet.
ITO domum. Quite quaesiverit intius et arteis,
In cerebro ingenium sentiet esse tuum:
Nec censebit opus docili pro Pallade plureis [Reg: plures]
NATALES numeret haec Witeberga TIBI.

Tumulus CHRISTOPH. KNOFII, Dani.

SI quid te refert haec non nescire, Viator.
KNOFIUS huc posuit corporis exsuvias [Reg: exuvias] .
Matri nempe suum terrae sic rite solutum est:
Vis-animae, unde fuit, cessit ad astra patri.
Vivendi exemplum vivis dedit omnibus; idem
Et moriens docuit cum ratione mori.
Patre satus docto: doctorum e germine fratrum
Quincuplici [Reg: Quinquiplici] mire doctus et ipse fuit.
Dania nascentem, denatum Academia IulI [Reg: Iulii]
Excipit, et Templi fornice corpus humat.

AD DANIEL. MONCHMAIERUM, Saltzens. Sax. Sponsum.

SPONSA tibi tua pacta mea est interprete lingua:
Sed quae facta tuis moribus ante tua est.
Ante quidem SPERATA tibi: dein PACTA: Maritae
Nunc tibi tota viri - CONDITIONE datur.
Sistere quam te etiam cuperem [(reading uncertain: print faded)] sollemnibus Arae,
Atque hymenem ad thalami sacra vocare tui;

Quae sacra Mercurius, Suadela, et Gratia triplex,
Et Venus in Nuptos OFFICIOSA patrat.
Sed meus his non sum. tuque id te scire fateris.
Qua RECTOREM igitur carmina fronte rogas;
Aut me praesentem vestras portare Salinas?
QUI suus esse nequit, non tuus esse petest.

SEPULCHRO INFANTULI incisum.

VIX natus morior. sed CHRISTI morte renatus
Vix ausim Vitae de brevitate queri.

Tumulus MELCH, WEININGII, Halberstad.

QUAE legis, ista loqui tecum em crede Viator,
Qui premor hoc lapidis, quod premis ipse, solo.
Saxo mihi pater est, Weiningae stirpis, honesti
Nominis, et casta relligione bonus.

In spem longinqui sibi me produxerat aevi:
Sed spes in medio cassa vigore perit.
Nam morior, vix dum duo lustro professus et annum.
Sic in lacte tuo flos hyacinthe peris.
Sed tamen hac placeo mihi laude, quod inter alumnos
Leucoris hic potuit me sepelire suos.
In caelis anima est. Sic meta impuberis aevi
Sat vixi, et dixi. Perge, Viator, iter.

Amphis Comicus:

[Gap desc: Greek section]

I. Neubaveri Rector. Culmb. Viri doctiss. et Opt. foribus, cum ceteros convivas antevertisset forte, sic Latine inscripti:

Ad gratuitam sero qui Caenam [(transcriber); sic: Caevam] venit,
Belli suum vel deseruerit ordinem.
Wer sich zum Essen spat einstelt/
Der darff wol lauffen aus dem Felt.

Euphron Comicus:

[Gap desc: Greek section]

In Album Balth. Gualtheri Thur.

NIL Coctor et Poeta-doctor differunt.
Ars-utriusque mentis est sollertia.

In Album ZACHARIAE HAUCKII.

QUEM Saxo, quem mulsa charis, quem musica fovit
Melpomene, Hauckiaden nonne Poeta colam?

AD MICHAELEM HENE.

HENE, Poetarum me Patrem in Carmine laudas.
Tali ecquid patri filius esse velis?
Esto. Patrem unius tune me liquet esse Poetae.
Da fratres: Vatum sic. Pater esse prober.

AD SAMUELEM DRESEMIUM, Knesebekiorum in familia Pelargi doctorem.

QUOD tanto elogio, cui me non aequo, salutem
Nuntiat Aoniae lurco PELARGUS aquae;
Agnosco. Pretium voto ille Salutifer addat.
SALVUS et a votis esto, Pelarge, meis.
DRESEMI, en oculos tango! mihi saepe supremis
Hoc fuit in votis cernere posse virum:
Bibliothecam etiam. sed enim qua fine? PELARGUS
Bibliothecae ipse est bibliotheca suae.
Tu quoque, DRESEMI; et tecum KNESEBECIA proles
Salveat, ingenii fabrica terna tui.
Surgat in exemplum Doctoris, et Hospitis, immo
PATRIS: et in summo stabit honora loco.

AD IOH. BURMEISTRUM, Lunaeburg. Sax.

BURMEISTERE, tuis si carmine vanus adulor
Auribus; in nulla sit mihi lingua fide,
Vel quum vera loquor, Tua sic oratio tersa est,
Ad speculum ut Musas hanc poliisse putem.

AD PETRUM AILBERUM, Olsnitio-Variscum.

DE nostris Metagrammatum logistis
Iam non iudico: quippe iudicatum.
Et sententia nostra publicata est.
ALIBERE, Ingenium est, et expeditum
Quae vis Inveniendi acumen illud,
Et Doctrina bonis polita verbis,
Et sanae Probitas, modesta vitae;
Haec sunt, quae probo: quae seio probabit
Quisquis non caput improbum est: et haec sunt
Quae Laurum quoque Caesaris merebunt.

Super Nuptiis MICHAEL. FORSTERI, Et Anna-Mariae Myliae.

PAR forma specieque adeo coiisse venustum,
Quis Venus ipsa magis esse venusta nequit;
Nostri miratur laudatque iuventa Lycei:
Et sic quisque suam vult sibi, quaeque Suum.
Contra ego nec miror speciem, nec laudo venustam.
Res alia est, mirae quae bona laudis habet.

Tam Speciosam anima specioso Corpore claudi,
Hoc admirandi, Leucori, laude vehas.
Scilicet obrizo [Reg: obryzo] sic gemma renidet in auro:
Sic mera nocturnis Luna renidet aquis.
Quisquis ephebus aves vitae iuga sacra maritae;
Hinc specimen curae nupturientis habe.
Et, qui prima toro pUlcherrima Corpora iunxti,
Qua Paradisiaci floruit hortus agri:
FORSTERO MYLIAE bene dic: et, ut illa venustas
Corporis, illa Animi sit diuturna, face.
Anno cIc. Icc. VI.

AD CHRISTIAN. IULIUM Von-Hoym/ EQ. Saxonem.

IGNEUS in nobis vigor et caelestis origo est:
Et sequitur caeli mens generosa rotam.
Pulveris illuvies animati et frigidus humor
Sanguinis, ad terram sessile torpet onus.
Non sic Hoymides: quem caelos aemula Virtus
Incitat, et motu nobiliore rapit,

Perque suos orbeis [Reg: orbes] , Ratio quos format et usus.
Quod sine lege ruit, error et impetus est.
Nec peregrinari est, alias in visere terras.
Is peregrinatur, qui peregrina refert,
Non faciem aut vestem, crispaeque volumina cristae:
Quae poterat mimo docta referre canis:
Sed BrissonI [Reg: Brissonii] aliquid de Gallis atque Thuani [Reg: perhaps Tyani] ,
Scaligeri e Belgis, Menochii ex Italis.
Sic peregrinandum est. oculis sic maxima parvo
Mercari pretio [Reg: pretio] pabula Saxo potes.
Nec te paeniteat [Reg: paeniteat] vel opimum impendere censum.
Haec impensa merum est pro Sapiente lucrum:
Quem referes, Hoymi. Sic te Fortuna benigno
Inter itum et reditum lumine respiciat.
Anno cIc. Icc. VI.

AD SAMUEL GRAMMANUM, Sponsum.

NUNC ergo, SAMUEL, formas te in seria morum:
Aspirat et vultum schema virile tuum?

Gratulor hunc animum pulchraeque prooemia vitae.
Sic Grammaneum te genus esse probas.
Ducatur Francum primaria summa virorum:
Certum est inter eos eminuisse Patrem.
Patris in exemplum Fratres ivere calenti
Tramite. tu spiras quartus agona parem.
Iamque paras calidae nova munimenta iuventae,
Uxoremque bono ducis in igne domum.
Gratulor hoc ausum: et numeris locupletibus irem
Laudatum vestri munera Coniugii:
Ni me carnifici febris acrior ureret igne,
Ac cerebro excoqueret omnem Heliconis aquam.
Et prae me vestros, rear, attrepidare Borussos
Tardigradae valeat mancipium podagrae.
Est ibi BONFACIUS TAUBMANA propago. vocetur.
Ille menam potis est hospes adesse vicem.
Interea, quod quisque potest vel in igne febrili,
Apprecor heic [Reg: hic] primo quaeque secunda toro.

AD DAVID. ERHARDI, Cur. V. Sponsum.

NI me febris, et ista febris urat,
Quae se circuitu premit quadrino,
Saturni male nominata proles:
Ad festas ego Nuptias [(transcriber); sic: Nnptias] adessem,
Laetus laetitia [Reg: laetitia] lubensque vestra.
Nunc claudus quasi sutor (ecce!) totos
Domi sido dios cuboque nocteis [Reg: noctes] ,
Nec ulli utilis, immo nec mihi ipsi.
Quid dicam tamen, o DAVIDE, vobis?
Dicam hoc scilicet: INTER hos Amores,
Quos nunc auspicio coitis aequo,
Nulla intemperies febrilis unquam [Reg: umquam]
Aut algu furat aut caloris aestum.

AD URBANUM HOPPIUM, in Razersdorf Hung. Past.

TEUTONIAE vallum, modo cuius es, Hungara tellus?
Caesaris, an Turcae es, an QUASI - Caesareum?
Ut facies rerum est, dubio pars maxima sudat:
Non ego. Pro nostro Caesare causa Dei est.
Causa Dei vincet, qua fas sub Caesaris umbra
CHRISTUM illibata relligione coli.

Sperat idem, votique fidem me a Leucoris urget,
Leucoris ingenio clara, Luthere, tuo:
Teque suis, URBANE, Sacris et nomine Mystae
Imbuit, et Domini praebet in Aede locum.
Insta operi, quod PASTOR habes: sponsuque dicatum
Exemplo et Verbo ducque doceque Gregem:
Quaque dolis Sinon, et qua ferus Hannibal armis
Ingruit, hac adhibe fortius arma PRECUM.
Concutit alliditque Deus, non conterit ullum,
Qui Verbo et Facto se probat esse Dei.

AD GEROGIUM FLEISNERUM, Schlaccowerd.

RES bene sic geritur. te votis redde Parentum:
Quemque videre volunt, ito vidende domum.
Nam neque pestilitas, aliis quae saevit in oris,
Nec te Bellionae fulmen et ira fugant.
Sponte Patrem sequeris: et, ut auguror, omine dextro.
Quis dubitet gnati rem sapere usque patrem?

Patrem, cordatis quem Fama parentibus infert,
Et cui tractetur publica summa rei.
Tu, fili, succresce patri; vel celsius exsta:
Laudatum laus est antevenire patrem.
Id sperare iubet de te praestantia cultae
Indolis, et Morum candor, amorque Boni.
Feta racemiferis quem Iena educit in umbris,
Urbs Philyra comit Leucoridumque docet;
I, FLEISNERE, domum, montesque inside Bohemos:
Atque ibi Parnassos ac Heliconas habe.

In Onomasteria IOHANNIS GRABO. Elect. Brand, a Secretis.

DUM tu, IANE, tuum Natalem vivis in Aula,
Immemor esse tui nec Witeberga potest.
Dumque ibi vitigena te nectare Nestora potas,
Heic [Reg: Hic] ego Pierios libo Poeta favos.
Vivas, mi GRABO, dum vivis: et omine nostro
Marchia Natalem sentiat ire tuum.
Dic bene me, bene te, bene et illum vivere tecum
Qui Secreta tui Principis acta fovet.

Salveto, Reicharte meis Beyere Camenis [Reg: Camenis] ,
Nunc etiam Francum quas iuvat illud iter.
Tu tamen hac mihi GRABO, die primo omine salve,
Qua bona se Genio comit Hygeia tuo.
O Venus ausit idem, teque in sua vincla petitum
Formosae praedam virginis esse sinat!
Tunc, Hymen-Hymenaee, canam primumque sub annum
(Spondeo) Natalem cum patre Gnatus aget.

AD IOH. GEBLERUM, Wasing. Henneberg, Francum.

ACADEMIAE cum RECTOR essem; tu mihi
THEATRUM-HONORIS excitas, in quo novem
Plausere Musae. Plausi et ipse (quid negem?)
Bene ominatis voculis. Sed callidus,
IANE, architecton ille sit, qui proxime
Theatrum. Honoris addat ONERIS PERGULAM,
Adeo omnis Onere nunc Honos onustus est!

AD IOH. HENRICUM WALTERUM, Magdeb. I. Cand. et Philos. Magistrum.

PROTINUS ad fastum, tumuit quem Bartolus, itur.
Quaestio de scholicis ultima Philosophis.
Ultimas nulla quidem. quid enim famaeve vel auri
Parturiant Logici Grammaticique logi?
Te meliori oculo Pallas respexit ephebum,
Legitimaque Dicen iussit adire via.
Auscultas, WALTERE, deam: Sophiesque mereri
Incipis insigni laude MAGISTERIUM.

AD SIGISM. HESSUM IC. Sponsum.

PROMISI tibi carmen? HESSE. Quando?
Quo praesente? Ubi gentium? rogandus
Consultum mihi more, qui triformi
Hac Verum sibi quaestione condunt.
Fac me pollicitum tramen: tot annis
Inter causa potest venire, qua spes
Promissique fides adulteretur,

Ista praecipue fides Poetae.
Forsterus catus artifex Themistos,
Nunc hospes tuus, arbitretur, Utrum
Hoc me tempore iure postularis.
Sed paucos tamen interim Phaleucos [Reg: Phalaecos] ,
Seu pactos tibi sive gratuitos,
A me SPONSUS habe salute plenos
Quam sponsor Deus imputet MARITIS;
Tibi inquam, HESSE, tuaeque MARGARITAE.
Et hoc denique disce, me magistro:
Promittit tibi si Poeta carmen;
Poscas, dum caletos. refrixit? actum est,

AD GREGORIUM MATTHAEI, Affinem: Hainae Senatorem: Sponsum.

TU quoque MATTHAEI germen, VIGILANTIUS, Horti,
Propagare tui semina floris aves?
Laudo. propagari tam felix Arbor in agro
Misnidos, et pleno debet amore coli.
Illa trecentenos, et plureis [Reg: plures] , creditur annos
Germina perpetuo continuare satu.

Annales et longa fides a traduce fama
Leucoridum, Vero cogit habere fidem.
Sancta Magistratus multi spectacla fuerunt;
Multus et in doctis pars quoque prima viris.
ANTIQUAE VIRTUTIS erant FIDEIQUE coloni:
Leucoris et Torge testis, et Haina tua est.
Gratulor, hoc mea se quod ELISA e semine ducit;
Exemplar vivum CONIUGIS illa BONAE.
O tua, quam CHRISTO nunc auspice ducis ad aram,
BARBARA Matthaeas praestet amore Nutus!
Omnia habes, una potes hac si laude potiri:
Et potiere; preces si modo Numen habent:
Et qui non? DEUS est, qui vos in vincla coegit,
Corporibusque duum [Reg: duorum] condidit unam animam.
SIT male, qui fieri Matthaeis optima nolit.
FEMINA Matthaeos Optima quaeque decet.

AD TOBIAM MARTINI, Grimmitzschaviae Theologum.

MARTINE, quid te maceras? felicitas
Est invideri, Comicus scivit meus,
Scitumque publicavit hoc scitissimum.
Malo ego inimicos invidere mihi meos,
Quam memet ipsis. quisquis invidet, caret:
Cui invidetur, res parata sat domi est.
AT obloquuntur, teque dictis vellicant!
Contemne. contemptu malignitas potest
Silentioque vindicari maxime.
Patientia toleratur Invidentia:
Calumniamque tollit Innocentia.
RECTE fac, attestante Conscientia:
Hac vi necantur unica tot viperae.

AD MICH. SENENSEM, Cremnicensem Pannonium,

QUI, Schemniceae quos Hungarus urbis honorat,
Primus AMICORUM conciliator eras;
Schemnitium repetis, SENENSIS amicule, dextro
Omine, quod sternunt numina nostra tibi:
Numina, quae pubi linguas et pectora formant,
Quaeque caput primi nominis Eusebie est:

Quaeque tibi nomen, qua regna binominis Istri,
Perpetua famae transitione dabunt.
Sic iuvet Aonias invisere Teutonis undas!
Hungara si patriae tecta redire iuvet!

AD DAV. ERHARDI, iterum Sponsum.

SAEPE fuit dubiis exercita quaestio causis:
Nec satis alterutri conciliata fides:
Praestet utrum; uxorem FACIENDAM an ducere FACTAM.
Hoc est; an Viduam, an Virginem habere domi
Sistere tu dubium poteris, ERHARDE, cavillum,
Qui vixti [Reg: vixisti] et vives pars utriusque tori.
Officium vidua ante suum, quia mortua, fecit;
Officium faciat haec quoque virgo suum:
Tecum amet, et prolem generis decus educet uxor,
Et caelum senior cum seniore petat.

AD HENR. HOFERUM, Neustadii ad Orilam Sponsum.

VELLEM equidem; deberem etiam, contendere plenis
Viribus, et vestras versu animare FACES:
Nempe novas ab AMORE faces, quibus ureris, et quis
IUSTINAE penitas uris, HOFERE, fibras.
Sed mentem omnem animi et cerebrum saxa aspra [Reg: aspera] viai
Con [Reg: Cum] mihi cusserunt [(perhaps: cesserunt)] , disque mihi tulerunt.
Quaeque domi eduxi, curru mecum omnia tracto.
Dumque Oneri timeo, me timor exanimat.
Non sum Taubmannus. Qui me putat esse Poetam
Neustadii et SchlaitzI [Reg: Schlaitzii] , non sapit ille virum.
Quin tu Taubmanno, Kiltmanne, vicarius esto:
Nam te Phoebus amat, et Themis et Charites,
Et Venus. Et quae multa Deus dedit optima multis,
Delitium [Reg: Delicium] patriae nobile solus habes.
Dic Nuptis: SALVETE: meos et vivite mores,
Quae Venus AFFINES Hoferiana iugat.
Nil Erato melius voveat Taubmanna. nec ipsi [(reading uncertain: page folded)]
SPONSI adeo melius forte vovere volent.
Inter vias difficiles et scruposas faciebat M. Octobr. Anno cIc. Icc. IX.

AD IOH. OBERLENDERUM, SchalaitzI [Reg: Schalaitzii] Sponsum.

ME peregrinantem quoque posci carmina, mirum est:
Immo poscenti me dare posse, magis.
Credo via tali, rapidique volumine currus,
Non ipse exactum scribat Apollo melos.
Sic tamen excepit me Schlaitzius hospes, ut ipsi
Me gracum quavis arte probare velim.
Quomodo? victurae nova pacta inscribere chartae,
Nupta maritali quae parat igne Venus.
CONNUBII sacra, IANE, tui nihil ASPERET unquam.
Aequa foris tibi sint OMNIA, plana domi.
Inter Wirsbergae et Bergae asperrima viarum, eodem itinere Francico.

In toro stramentitio [Reg: stramenticio] Zum Reichenbrand e Francia redux,

EXORERE, exorere species gratissima mundi
Lucifer, et Solem fac tua signa sequi.

Audin' ut ipse novas gallus quoque plaudat ad auras:
Et quam sollicito provocet ore diem?
Straminei pecuina toti fastidio Vates,
Dignior in pluma, Cycne, cubare tua.
Pulicis et Culicis, Gryllique et Cimicis agmen
Morsibus infestent rustica terga suis,
Non mea, Vector ubi es? celeres age iunge quadrigas:
CHEMNITIUM media stat mihi nocte sequi.
XVII. Novemb. Anno M. DC. IX.

EPIGRAMMATUM LIBER I. [(transcriber); sic: II.] FINIS.