Melodaesia sive Epulum Musaeum. [...] Ludi Iuveniles Martinalia et Bacchanalia: Cum productione Gynaecei.Machine-readable textTaubmann, FriedrichTaubmann, FriedrichXML version, markup prototype, December 1999Ruediger NiehlmarkupCamenahttp://mateo.uni-mannheim.de/camena/taub1taubmannmelodaesia.htmls001.htmltaubmannmelodaesia.xmltaub1/jpghtmlLeipzig: Schurerius, 1597.
Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
March 2004Ho Wai-Mingmarkup
Morpheus spell-check performed; typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - Morpheus spell check; Note: the form "Omneis" has been replaced with "omnes" without indication throughout.
Friderici Taubmani LYRICORVM LIBER UNVS.
AD HENRICUM IULLUM, Brunsuigae et Lunaeburgi Principem.
HENRICE IULI, quem genus ItalisDebere Guelfis historiae fidesPersuasit, insertumque magnisPostmodo Saxoniae dynastis:Sacram Poesin condere saeculoUnius aevi, claudere terminoUnius orae, nemo quisquam,Cui cerebrum valet, ausus unquam est.Quondam Poetis Graecia fertileisHabebat urbeis: temporis exituRomana virtus aemulariCarminis ingenio rotundosCepit Pelasgos. denique barbaraeGentes sequutae, qui quoque RomuliDocto nepoti, quique palmamAmbiguam facerent Pelasgis.CELTES, et alter qui calami stiloPeiloque turmas ibat in hosticasHUTTENVS e Francis propagesCalliopae numeros LatinaeFeliciori numinis impetuPrimi docebant Teutonas. hinc suosGermana tellus educauitPerpetua serie Poetas.Natum esse Romae, non satis est; nequeSuccum Latini lactis ab ItalaSuxisse mamma. quodque caeliIngenium, sola quaeque terraeFerunt Poetas: alter ab alteroQuamuis apertis indolis insitaeVestigiis sint disparati.Nec tua Roma, nec illa puri,Auguste, saecli floriditas merosVidit Marones: vidit et Anseres.Sic moribus fortuna nunquamOmnibus omnia commodauit.AT saepe nostrum rectius arduaeDivina possent templa PoeticaeLustrare quidam: ni maligneAd iuga tanta viaticatiIrent profecti. Propria laus tua est,HENRICE LULI, carmina regiisOrnare donis. hoc in ipsoFrencelio licet experiri.
AD IOHANNEM ZANGERUM I.C.
ZAHGERE, custos Iuris inter nobiles,Qua limites Germaniae se porrigunt:Meas ad aureis fama tradux accidit,EX CEPTIONES te REORUM publicoRursum putandas exhibere iudici.Acclamo iure, quod solebat prisca gens,FACTUM BONUM! nae res beata Publica est,Cui subinde Iuris architectonesHuiusmodi tibicines praefulciunt!Quis ferre possit Scaevolarum simiosCordatus autor; hos forenseis Cerberos,Locutuleios furfures; pecuniamTantum peritos simplici plebeculaeCrumenimulgis eliquare fabricis:Qui litium strophas inextricabileisFingunt, refingunt: et reis clientulisSemper CAVILLANT, dum CAVERE nesciunt.At tu secundis excitate calculis,ZANGERE, Iuris ampliare terminosSic allabores: vt sciant exotici,Suos habere Scaevolas et Saxones.
PAULO MELISSO, Poetarum Principi.
FAVETE LINGUIS! semper erunt meoSeptembris horae carmine nobiles.Pactam MELISSUS singulariNuminis obsequio ROSINAM.Tandem maritis iungere nuptiisAd Myrtileti culmina debuit?O nubili decreta fati!Haud ita credideram futurum!Divum propago SCALIGER; aureaeMedulla Suadae LIPSIUS; optimaePullus Camenae DOUZA; DOUZAEAemula progenies; LatinoArmare plectro pergite dexteras.Vestrae meretur Pallados indolemTorus MELISSI; non minutosFrancigenae gemitus Columbi.Vos digna tantis pangere NuptiisSoli potestis, quos vigor ingenIInsertat herois vetustaeDoridos et Latii magistris.Se spernit a me Phoebus, et adseclaePhoebi sorores: nil mihi MusicaePeithus salivae; nil venustiPieris insinuat leporis.ROSINA, seu vis AEMILIA aemulaDici Rosinae faemina; ne putes,Vulgaris adscitam maritiTe sociam thalamo. Poeta est,Praebente laurum Caesare maximo.Adscriptus est idem quoque municepsDe more prisco CivitatisRomuleae et veterum Quiritum.Idem Palatinus Comes: idem EquesAuratus. hinc Gestaminis inclutiCygnusque Torquesque; hinc gemellaeSunt Galeae: hinc tria GallicanumInsigne regum Lilia: et hinc fluensVexillum in auras cum Diademate:Hinc quadrifariam rigentemAreolam Clypeus decussat.ROSINA, tales sunt quoque postumiVestro creati sanguine Liberi.Hoc iura privilegiorumPostgenitis decus irrogarunt.Phoebea Laurus serta poeticaeIpsi merebunt postmodo propriaVirtute freti. Num qua vivitNobilior genitrix, ROSINA?LEI, Phaleuci carminis artifex,Cordate praeco dogmatis enthei,Denuncia votum MELISSO:AEMILIAM bene-dic Rosinam.Dic, serviant ex lege Talassio,Prolemque vitae gnaviter inserant.ME digna Cypris mollicellosLudere cogit ANACREONTES.
AD EUNDEM.
CIVIS Quiritum, Te quoque devocoAd luctuosae munera naeniae,Quîs Leiam mactes puellamCote mala male funeratam.Descende paullum sede Palatii,Consulte iuris. nec sine CodicisRubrica quidquam luculentiDeroget obsequiis amici.Igneis beati pectoris excita:Ac feriatis emmetra barbitisImpone rursum, quae genitrixFrancia nostra, vadumque NicriAd Myrtileti culmina pristinoMirentur usu. dic, Age desinasLEI, querellarum: haec statutae estOmnipotentis Heri voluntas.Sic flos Rosinae perpetuet tuaeVernum nitorem! sic tibi, quicquid estDetractum ab annis huius ANNAE,Iuppiter adiiciat, MELISSE.
AD NIC. REUSNERUM, IC. Com. Palat. Caesar.
REUSNERE summi Principis ultimiRerum monarchae scripte manu sacriCOMES PALATI; luculentisSponte sua adstipulante punctisSuffragiorum totius inclitoAulae Senatu: quaeso negotiiQuid esse dicam; quod RudolphiCaesaris auspicio secundumHaud cogitanti talia LaureamUltro Coronam mittis, et alteroHonoris auctu me salutas.Caesarei titulo Poetae?Quamvis Melissus ille PoeticiPrinceps senatus hoc caput antea(Ratum quod aeque est) gloriosaeNobilitavit honore Laurus:Novas mereri tu tamen occupasREUSNERE grates: quum mihi pristinam,Et forte primo, dignitatemLaurigeri geminas Poetae.O rara quarti numina Caroli,Et o Rodulphi! vestro ego calculoBis nunc honestor laureatoCesarea titulo Poetae.
AD TYCHONEM de-BRAHE, DANUM, Astronomum Nobilem. Per G. FRIDERICUM CAESIUM.
TYCHO BRAHE'E, sanguinis inclutiHeroa proles, ecquid ab arduisOmissiorem cogitatisUranie mihi te datura est:Ut expeditis auribus Imbibas,Quae vocis assae carmina temperoNervis Latinis, heic ad AlbimFrancus homo? tua singulariArmata thyrso numinis indolesConcinnat omnes divite gaudioMonstrisque miris delibutos,Queis melior deus inquietiCallere caeli iura sagaciusPrae faece vulgi donat, et intimisIuxta medullis succulentiNectaris Uraniae fruisci.Dotes honoras pangere non potest,Queis millemunis mirifico beatPandora te cultu; nisi quiMagnificum quoque dicat illud:ODI PROPHANUM VULGUS, et ARCEO.FAVETE LINGUIS: CARMINA NON PRIUSAUDITA MUSARUM SACERDOSPOSTGENITIS GENITISQUE CANTO.Confundit infans purpura rusticoHumore malas ocius, et mihiHanc nescio quo tinnientemOmine verberat oricillam:Quod tanta Vatum pondera simpliciCannae minutae tradere sibiloTantillus ausim: quae MELISSIOs poterant sibi demereri.Qualis triumphat caetera per diemSol purpuratis astra palatiis:Sic caeteros TYCHO BRAHE'EAstronomo radio magistros.Eos France, Leucori SaxonumDilectae adaeque plus oculis: tamenIllamque vellem atque hanc relictam;Me sinerent modo destinataeFati tabellae caelitus: et novamQuam Pontus Helles ad boreae domosMiris HUENNAM machinarumNominibus celebrat, viderem.Verum beatis amplior a diisFortuna, Caesi, commodat in tuasHoroscopi sese tabellas:Qui sine me socio, profectusIntendis illuc, visere tot noviMiracla mundi: Sol ubi crastiniLuxit diei. LuculentoHoc iter augurio parari,Quis diffitetur? surripe te morae,Caesi: quod audes, gnaviter urgeas.Culpam meretur, velle telamQuae radio patris inchoata est,Ungui supino texere. Te vocatEffeta mundi canities; vocatFrancoa tellus; et paternumTot nivibus caput inquinatum.I, dic TYCHONI voce vicaria;Tandem morarum desinat; et forasTot saeculis desideratumEdat opus Brabeae monetae.Tunc saepe quis de sanguine postumoSpectans triones, inquiet; Ecquis huncIam fulcit axem? cui reponetMaenalis Ursa; TYCHO BRAHE'E.
AD IANUM GRUTERUM.
SIC Est Profecto: Eventa rerum CaelitesCaliginosae noctis umbra subruunt.Decreveram, posthac amoenis litteris,Queis se Poetae destinant in otio,Annos abesse plusculos: ac daedaliSecreta mundi pensitare, pro modoQuem di dedere paullulo. sed pessimoDeliberata dissipantur exitu.In lacrimas, in praecoces me naeniasHortatur ire litteris vicariisPoeta LEIUS: ille LEIUS, principesQui paene nunc triumphat architectonesVersus Phaleuci: Quaeso te, flos Belgii,Fragmen Colossi Lipsii purissimum,Idemque censor et Poeta nobilisGRVTERE, callens flexilinguis altiliPeithus medulla multiformeis lacrimasPotenter electare pubi masculaeAc faemininae: perge pubi masculaeAc faemininae naeniarum flebiliPotenter electare versu lacrimas.Iuro patrimam virginem: non digniorVates PUELLAE manibus dari potestInventus usquam; LEIO nec gratior.Ut ipse vellem! mi GRUTERE. sed vides,Vix verba mecum tertiata murmuro.
AD FRANCISCUM MODIUM.
ET tu participa lacrimas et fata Poetae,MODI Poeta nobilis,Quem vatum genitrix prope solum Francis adorasHodie, invidente Belgio.In querulos insiste modos, doctore Catullo:Qualis solebas inclutoQuondam Posthiolo. Ne sit grave, suspiratuMaesto Poetae debitumProdere cordolium. LEIUM intus et in cute nosti:Candore quanto amiculisOfferat inspicienda animi praecordia. quam sitImmunis aestu subdolo,Et qui nunc regnant, fucatis moribus. audiCuniculosa natio,Quin etiam plores, et torva Calumnia tecum:Nec addam ad haec, praefiscine.Tu modo concinnes elegos, lectissime Vates,LEIAM querenteis ANNULAM:Inque vicem Patri maculas absterge dolorum.Haec nostra postulatio est.
AD HENRICUM. MEIBOMIUM, P. L.
HORATIANAS te PARODIAS feruntLima secunda perpolitas musicoCommunicare publice consortio.Quid sit futurum, nescio! sed rumor heicCertis susurrat voculis; HoratiiAmbire palmam te palam: nec deseriHanc calculorum plurium suffragiis.HENRICE, quin haec vera sint, non ambigo,Qui mentis indolem tuae non nesciam:Tamen interim, dum certiori se fideDiffundat ad nos aura famae pertinax,Huius per omnes ipse pilas oppidi,Per et cathedras, per Scholaeque porticusSIGNABO LONGIS usquequaque LITTERIS,Ut possit e PLANO LEGI: MEIBOMIuSHORATIANAE ROSCIUS PRINCEPS LYRAE.
AD IOHANNEM NESERUM Musicum.
CHromaticum, NESERE, melos dum cogis in artem,Assaque voce crispulos Scite modulare sonoresAEmulus Orlando: ac vivum modulamen adaptasFictis hydraulae canticis: Et plectra fidesque figuransPollice luxuriante retroque citroque Vibrissas:Haec, inquio, dum factitas, IANI venere Calendae.Quid, mea Calliope, melicus cantabo melodaeInelegans suavissimo? Qui laetificare solebasHactenus externos, hodie tuus esto: tuumqueFac hospitem domesticum Vocisque fidisque leporeExhilares: Geniumque voca, Bacchique liquoremFideliis duc musice. Sic vive valeque Calendas.
AD ANDREAM GEISLERUM, Silesium.
GEISLERE, quid miraris insolentius,Quod allatravit improbis gannitibusOs invidentis inquinatum MarculiIn IURE nuper quod dabas PERICULUM?Nescis quid Umber ille dicat Sarsinas?Isthic est thesaurus stultis in lingua situs,Vt quaestui habeant, male loqui melioribus.Momus redarguebat olim calceos,Cum fronte nulla posset ipsam Cypriam.An credis, hos habere Cor in pectore?Ne crede, mi Geistere: do fidem tibi,Ne cordis hilum possident hi Marculi:Pro corde cum datus sit his tantum pepo.Quod ergo in istos invehamur durius,Quorum dolere verius praestat vicem?Et quando tu, Geislere, PUPILLIS suosDe Iure TUTORES dedisti: quaeso te,Adiudicato Marculis suos quoqueEx lege TUTORES: quia tuitione suntIpsis profecto digniores ORPHANIS.
AD SAOMONEM THUMSERUM Sponsum.
ET squamivesteis Oceani reges,Sudique caeli filiolas aveis,Et vallis amfractus: et altiTerga superciliosa clivi,Mactare lauta laude facit DeumSollers Davidis barbitos incluti,Quae mulsit olim sacrosanctisTurilegam numeris Idumen.Quis infitetur? mane sub aureo,Sub luce sera, ipsoque meridieNoctis, vides in senticetisLuxuriare pias volucreis.Ut gutturillis aera corneisVexent! ut aures sollicitent Dei!Dum flexilingueis obstinatoIngeminant studio canores.Quid nos minuti gurguliunculi,Imbellis, inquam, massa carunculae,Qui portiunculam beataeCum Iove participamus aurae?Nimirum inerti frangimus otio,Quicquid dierum est: et dociles maliSectamur anormi caducumImpete ludibrium cerebri:Mutoque Mutam vincimus osculo.Ni CRUX, monitrix illa feroculaeAetatis, adflatu beatoExcitet igniculos tepenteis:Consertus ictus ceu silici silexElectat ignem spiritum: Ut igneosExsuscitat venae recessus,Quando chalybs chalybem fatigat.Vox trita vulgi est; Te maris efferiImpone tergo: Consere nuptiasNexu iugali, qui precariNon potes. o tripode atque lauruVox nata! miris alea vertebrisLuscae Tyrannae, qua potis est, novosGirat maritos. insolentiCerberus hos petit adlatratu.Tantum adlatratu. pluria nam vetantDicata castis Agmina nuptiisAudere. at haec sola a Iehova,Non alio, licet impetrari.Atque impetrabis, si PARE cum TUA,Devota MENTI quae penitus BONAE.Caelos vocabis pertinaci,Qua potes, in tua fata voto.Rem factam habetis. ecce vicarioChristus precatu vota iuvat: iuvatHaec turba gentis Christianae:Ipse iuvo quoque vota voto!Pulchre ac beate sit Salomon tibiCum Barbara: vos urite mutuisIntus medullis. sic NovembriMense litabitis annuatimDIs Nixiis: sic semine postumoObliviosi tempora saeculiVincetis: et gens THUMSERORUMStemmate multifido vigebit.Sparten honestet rite Vir heic suam;Suam Uxor illic: Vir calamo; coluUxor: vir unus regnet; UxorPareat et pariat regenti.
AD VALENTINUM SCHERPINGUM, Pomeranum.
SCHERPINGE, cura Phoebi,Flos et delicium scholae eruditae:Horas it hora comprehensumNumero sequaciAetatulaeque vernaeSuccus defluit in dies. nec est fasOccasionem serius prociduam indipisci:Iovis licet quadrigisPersequi citius citis laboresFrustra es. neque inventum datur verTenerum Iuventae.Hoc est, VALENS; quod usuOccupas animum expeditioriNegotiorum: ac te penitrasCalido apparatuAd Pegaso excitatiFontis Sacra NOVENSILUM DEARUM:Plenaque potas HippocrenesAnima liquores.Hoc est, quod huc profectusCertandi studio venis ad ipsosHeroas Artium et PalaestramWitebergicorum.Certas: et insolentiVincis Agmina ConsecraneorumVirtute. ob id renuntiarisSophiae Magister.Quisquam omen auspicatumObsceno ore coinquinet, cavete.Avi bona exivit pol ab seLiquidoque fatoScherpingus. o supersitOtii mihi laxitas, ut ausimTe ad Caelites emunctioriVocitare versu;Quo Francus ille Cycnus,Quinquilustris Amator ille lentasVocat rosinae spes, ad udiVada torta Nicri!Ast interim minoriHac pro tempore mactus esto Musa,Sanum impetrante corpus a disAnimique mentemSartam atque tectam, amicumCor caelo et Charisin. Logos scholarumSerram trahentium cavetoMaleferiatos.ConclusiuncularumTortili laqueo minutularumDuctare labris involutos:Superare simplum,SEPTEM esse PAR et IMPAR:MU REM HAUD RODERE CASEUM, sed ipsumDISSYLLABON; (vah muricidos!)Penitissimam artemRami invidendi, et ipsosEst Aristotelis bibisse fonteis.Scherpinge, Sarsinatis UmbriNebulas et umbrasLegistin' in LatinoPictas pariete, quas suo tyrannoNarrabat olim Penicillus;Cui more moroDIES AD UMBILICUMErat DIMIDIATUS INTEREMPTUS,FUNUS priusquam PRANDIO FECERAT augurato?Legisti, opinor. haec suntSpinae et litigium et merae cavillae,Nugae quae fructu cassae. in istisTamen universamAetatis atterunt vim.O simplex pecus! aestimatis almaeMiraculum id Naturae, Aristotelem in his minutisCoercitum cavillis?Ne pellacia te (quod oro) vulgiDe circulo, trans versum agat. neuLucumonum acumenIstud novitiorumGerris inquinet inficetiarum.Quin GENTIUM MAiORUM alumnosSequere; eruditaQui CEREUM sequutoPRAELUCENT anima: gravissimo quosSuffragio ornat calculorum,Quod ubique doctum est;Et arbitros DEOSQUEHUMANAE vocat ERUDITIONIS.Plorare vulgus obstinatumIubeas; ocellosQueis nomen insolentiPraestinguit face talium virorumMaiore sic te frunde laurusDecorabit olimRegilla Cleio. sic teSubscribet titulis celebriorumVictrice penna promerentemGenuina VIRTUS.
AD IOHANNEM SPECNERUM.
NON, qui torosi roboris impetuNervosiori pollet, et arduosScit spiritus proflare; rectePyxagathi titulum meretur.Nec qui caballi sub Iove Martios,Spirantis igneis aestimat uniceFlexus vibratos ungularum;Hippodami titulum meretur.Neuter profecto: vel labor IsthmioHos arbitretur iudice. qui potestUTI caballo, UTI lacerto,Sit mihi Castor hic atque Pollux.In eruditis hic fuerit viris,Felicioris quem calor ingenIAd liberales armat arteis?Haud reor. is potius; beatisQui dona curis indolis exserensSese Minervae mancipat usui:Nec ferians ullo dierumNec metuens vigil immoririNocturno olivo, gnaviter haurietToto perenneis pectore litteras:In erudito iure censisPonitur, adstipulante Phoebo.Sed sicut istic non temere omnibusVictoriosae munus adoreaeConfestim ab aequo, disparataeDifferitatis in universumSententia, quamuis sibi viribusDistare paullum, aut paene etiam nihilVidentur omnes) arrogaturElogii locuplete puncto:Verum hi merebunt laudis adoream;Praedestinabunt hi sibi plectileisDe vivida lauru corollas,(Nempe ita FINIS opus CORONAT)Qui mascula virtute creant decusPalmare; plus quam de grege caeteri,Laboris exantlando in istaInsidiantis Herae palaestra.Sic, qui laborant viribus ingenIIn Litterarum dogmate Gymnico;Languore nullo praepeditiSint licet, aut remora fathiscant:Non demerentur nox parili modoHarum MAGISTRI dicier ArtiumOmnes ad unum: sed cerebriQuos rapit exstimulatus ardorPrae caeteris, intra penitissimasSedes Minervae. Qui solide sciuntChrysippi ACERVUM, ac multinodosStoicidae laqueos peritoUngue expeditos solvere. qui sciuntAbstrusa Rerum semina, et abditosCaeli meatus; CivicosqueAdmonitus simul Ethicorum.SPECNERE, de te consciit hoc ScholaeNostrae Senatus: Hinc tibi calculoSuffragiorum luculentoDigna tuis animis et ausisBrabea confert: et titulos novosPraeconis addit voce vicaria:Ut audias, deliberatoIudicio, Sophiae Magister.Quid? fors et isto laudis aculeoIndustriores reddere caeterosNostri adlaborant. namque non estDicere, ut extimulet sequentemVirtus prioris! quamque animos maresTitillet oestro laus nova, et urgeatCor vellicatum lancinando,Plenius os populi mereri!DULCE et decorum est, Artibus imbui:Ars et latenteis clarat homunculos:Nec spernit abiectam gregalisAgricolae subolem vocata.Ars et susurro impervia lividoIntaminatis fulget honoribus:Nec fervet aut languet subindeAd genium popularis aurae.Ars et recludens immeritis moriCaelum, negata tentat iter via:Brutumque vulgum, ac impotentemTransit humum potiore nisu.
AD IOHANNEM HOFMAnum Neomarch. Sponsum.
NAE te beatum, SPONSE. vocavero!Nam quis suos conferret amantiumAmoribus vestris amores:Quisve sacris sua sacra vestris?Congratulatur Vere novo novisNatura rerum prodiga gaudiis:Tibi ipsa passim milleformeisFLORA sinus venit explicatum.Nec delicatis aurula ventulisAbest favonI primula: GratiaePellucidis propter tepenteisDelitiantur aquas reductaSub valle membris: adsociat suosLusus eisdem paeta Venus: suasLasciviusculae choreasOrbe rotant glomerante Nimphae.Odora sertis tempora laureisIt impeditus carmina dividensApollo plectro tinnienti.Hos Pudor et Iocus insequuntur.Quin immo tecum gaudia partiuntArmata pinnis saecula, praepetesInquam volucres; dum trementeisVoce sonos liquida figurantPer verna tempe, per nemorum comas,Per obstrepenteis murmure rivulos:Totisque pruriunt medullisAd modulamina, mane primoNoctisque sero: heic Daulias; heic modosCassita presso gutture crispulosVibrissat; illic aemulantiCarmine mulcet acanthis auras.Occasionem, qui sapis, opprimas:Neglecta primo quum fuit impetu;Nunquam profecto, Argis quadrigisSi properaveris, indipisces:Tu pensitabas ista severius,HOFMANE: ut es multum catus et sagaxOccasionum auceps; Et e reQuod liquet esse tua, haud omittisCunctanter elabi. hinc tibi floridam,Florentis anni vere novitio,Selectiori NoricorumDe grege concilias puellam.O aucupem! Nonne heic capere, est capi?Sed quam decorum est, retibus his capi,Sagenulisque castitatisIllice legitimo implicari!HOFMANE, segni subtrahe te morae;Et succulentae gnaviter excoleHortum maritae luculentiAugminis ingenio feracem.Longe Asmodaei schema sophisticumFacessat hinc; vanis quod adulteratInaniis opinionumCODICIS arbitrium beati.Tu doctus his diuersa; TalassiusQuod suaserit praesentior, expedi:Proserpe in amplexus maritaeVite vel ambitiosioreis;Dum lenta prono complicat adsitaeUlmi racemum vimine pendulum.Cave antevortat basiandoTe prior ipsa. ColumbarumLudatis in morem. ut libet, ut licet.Hoc insitorum prolecebrae iubentAdfectuum: suadet Citheris,Et genialis amos amantum:Vernans priusquam defluat integraeSuccus iuventae, praeda decentior;Caputque canis, ora rugisInficiantur et occupentur.Nam nec dies in prociduum diemRevertet unquam, quem semel invidisFastis nepotum clausit aetasTemporis: ut neque, qui sativoFlos amputatus germine marcuit,Sortitur unquam purpureum suaeDecus iuventae, pristinaveSpirat odoris amoenitate.Haec castitas est maxima: maximumHoc castitatis postmodo praemium;Satu videre copiosoEx socia subolem marita.Hoc ergo ritu vivite coniuges:Brevique fructus edite, liberos;Et filios et filias, utMatris in his, patris os in illisFacillime noscatur ab insciis:Interque vos ardore reciprocoAmate: consenete grandiEt pietate pares et aevo.
AD HENR. CHRISTELIUM, Vratislav.
AUREA tempestas aestum mutavit et imbres,Phoebusque compescit Iovem: Nec freta nec silüaeTurbine vexantur ventorum. HENRICE, benignamOccasionem negliges? Dumque virent genua,Et decet accingi; patrias non ibis ad oras?Ibis profecto. sat datum est, Albi, tuis Charisin.Forsan et huic reducem poteris te sistere caelo.Caliginosa saepius Nocte futura deusInvolvit. praescire nefas, quid crastina de teLux cogitet: voto suo Res gerit illa tuas.Nec minus hinc vrgebis iter, et Slesia BreslaeRevisitabis patriae Moenia: quae geniiNobilitate virum flos ille MONAVIUS ornat,Nae tu invidenda plurimum Sorte beatus homo es,Sanguinis huic nexu quod proximiore cohaeres,HENRICE, tanti sanguine Gloria digna viri!Hanc animam pro me complectere, veneris illuc.O ipse mandati queam Portitor esse mei!
Friderici Taubmani PHALEUCORUM LIBER I.
NUPTIIS ILLUSTRISS. Principum IOHANNIS-SIGISMUNDI, et ANNAE: Marchionum Brand. Ducumque Borussorum.
HEROOS animare MartialiDebebas lituos fragore; qualeisVatum maximus imperator olimIuxta Tybrin in urbe septicolliAugusto Patriae-patri canebat;Non molleis stipula fritinnientiHis disperdere Nuptiis Phaleucos.Sic quidam mihi nuper heic ad AlbimCoram Saxone verberabat aureis.Hoc idem quasi nesciam. Sed est, cumHeroo quoque Principi PhaleucusPossit non sine laude dedicari.Cum mollissima sit Venus deorumNon versus amet illa mollicellos?Cum blandissima diva sit deorum,Non versus amet illa blandicellos?Aut his est reperire molliores?Aut his est reperire blandiores?Aut pro conditione belliores?Aut ad Cypridis orsa lectiores?Hoc (pol!) hendecasyllabo PhaleucoNullus mollior esse blandiorveNullus bellior esse lectiorveDocti iudicio potest Catulli.Nec hircum mihi curo iam cothurnisVel Graece meruisse vel Latine:Nec Romae cano civicos tumultus,Nec Mavortia bella Marchionum:Me cycni Veneris remissioriAd declivia deferunt volatu,Qua per Phocidos arva destinatamMonstrant purpureae viam Columbae.O cultor Heliconei vireti,Proles Uraniae, saluber Hymen,Qui viro dare virginem, virumqueLaboras dare virgini; maritoUt vivant in amore coniugati;Cinge tempora sutili coronaSuaveolentis amaraci: manuqueLuteum cape flammeum: sinistraTedam concute pineam, venique:Sed veni propere, pedesque soccisExorna croceis, et auspicatisForas excite voculis decorasArgutis pedibus vibra choreas:Tum Sponsis modulare nuptialeisToto gutturis organo Phaleucos.Et tu mustea turba masculorum,Innupti iuvenes, novis MaritisPraelucete faces. sed heic notate,Tantum Quinque faces decere Nuptos:Nec maior numerus minorve QuintoTam felix habet omen in maritis.Et tu diva triformis, alma coniux,Seu Iuno Domiduca, seu Iugalis,Seu dici dea Virginensis optas,Ad pactas age Nuptias venito.IAN-SIGMUNDUS honora MarchionumSpes et tuta columna Brandeburgum,Maiorum Hectorea propage natus,Novos Hectoras editurus, immoGERMANOS, genus unde fert, ACHILLES;Suada Mercurioque proxeneta.Illustrem sibi Virginem BorussoNatam Principe coniugabit Annam.O heroa Virago faeminarum,Quei possim breviuscula papyraAut languore minusculi Phaleuc:Sat digne memorare singulareisIn te corporis indolisque dotes,Queis heroidas antecedis, immoQueis sortem quoque masculam virorumAudaci nimis aemularis, immoFelici nimis antevertis ausu?Myrtus Asia, quam vegente succoPulchris nutrit Hamadryas frutetis,Non certare tibi vigore possit.Nunc aetas tua rore succulentoConstat puberis ambitu iuventae:Nunc flos corporis ipse florulentoVernat germine purpurantis aevi.Venusta est Hyale, venusta Glauce,Est venusta Dryas, venusta Nais:His venusta magis Diana: quinisUna Iuno venustior: sed has sexVenustate Venus venustat: At tuVenustate tua facis vel ipsamVenustam Venerem venustiorem.Concinno calami polire flexuDoctarum simulacra litterarum,Sexus gloria sola masculini est:Sic et scribere sic loqui LatineNunc tantum didicit virile saeclum,Quos non Italis aura lacque priscumRomanae genitricis educarunt:At tu sorte tua, Virago, sortemTransis faemineam, virosque pennaEt sermone paras adaemulari,Nostri viuida saeculi Theano.Iam qui te pietatis urit ardos,Quae Mosis titulos, librosque VatumEt Christi placita; statuta pactiEt Novi et Veteris tenes ad unguem:Vivendoque refers et hoc et illud!O par nobile Principum! quis unquamPar aequalius ante copulatumFando comperit? aut in annotatisLegit historiis venustioresConnubI Venerisque CANDIDATOS?Hinc Mons-regius ille, qui BorussoGuttae glutine succinae atque odoroGlesso nobilis: hinc Eoa France,Quam iucunda beat saliva Bacchi;Immo et Saxonis ora MarchiaequeMagno gaudia conferunt paratu:Certat quilibet ampliore cultu,Et pro re quoque pleniore votoDe tanto Pare coniugum mereri.O vobis bene sit, boni Mariti,Bonis auspiciis, bonis et annis,Et bona quoque sospitate iuncti;Posthac vivite coniuges, ut aequum estNo vos vivere coniuges. ParentumVobis nomina porro mutuariSatelles Veneris iubet Cupido:Vestrorumque vocabulum parentumImmutare novae propagis ortu:Vt, qui nunc pater est, avus voceturSuccedente no vo nepote: quiqueNunc avus, proavus: suosque nasciHaec Germania cernat et renasciLonga posteritate MARCHIONES.Tunc, si fatiferae supina ClothusTarditas numerum mihi dierumVita liberiore prorogabit:Nec me candida patrii dynastaePorro destituet favoris aura:Non certe stipula fritinnientiHiscam molliculos domi Phaleucos:Incedam altius, et potentioresInflabo lituos: ut enitescat,Me versu quoque posse fortioriNOSTROS magnificare MARCHIONES.
AD NICOLAUM STATMANUM, IC. Cancel. Onolzb.
STATMANE, unica cura; vir virorumOmnium optimus unus optimorum:Quas strennas tibi dedico Calendis;Iani, dico, novitiis Calendis?Quando munera publice plateasPrivatimque domos frequente pompaTam solemniter occupare cerno,Fausta non sine comprecatione.Fortunas valide meas ad unguemIam pridem postes aestimare: quam sintConcisa modo tenuitate. Verum,Quam late mihi claudicat facultas,Tam laute mihi suppetit voluntas.Pro strennis igitur preces habeto,Quae cuncto prius aestimentur auro,Et tuis, Erythraee, margaritis,Et quocunque superbit Inda tellus.Deus temporis autor, annuatimTe Iani sinat has novas CalendasFlorenti celebrare sospitate.Haec est summa mei caputque voti.
AD CONRADUM LEIUM.
LEI mirificam dabis profectoCunctis undique verberationem,Quotquot ingenii vigore praestant,Vel fando Charites inaudierunt,Hac cunctante tui mora Phaleuci.Vide, ut quilibet ungue concitatoMANES STURMIADAE revolvat! ut teStrictim lumine transeunte rursumProrsum quaeritet! utque pertinaciOmnes increpet usque flagitatuChartas ordine; da videre LEIUM,STURMI discipulum illum, et eruditosNatum in Hendecasyllabos poetam.Sicne STURMIUS, inquiunt, refrixit?Sicne oblivio deses implicavitSTURMI discipulos inerte sensu?LEI, tun' potes haec pati? nec omnes,Quantum est, ilicet invocas Phaleucos?Phaleucos age convocato, quantum est:Et STURMI cineres vocato Manes.Ne quis LEGE CICONIARIA tePost reum peragat: velitque LEIUMVatem dicere POMERIDIANUM,COR DI carminis, inquio, architectumEt segnem in LACRIMAS SIMONIDEAS.
AD AEGIDIUM HUNIUM, Theologum.
Florentissime mystagoge Christi;Christi, dico, gregisque ChristianiDevotissime rector atque custos,AEGIDI: Quid inaudio? CalendaeNatalesne tuae reversionemFecerunt here? Gratias perenneisEt laudes tibi dico luculentasSacerdos homodive, Christe Iesu:Et vero precor, Hunc ut annuatimNatalem referas beatioriSemper nomine calculoque dignum.
AD GERHARTUM PAULLI, Saxonem.
NON potest fieri, nec esse factumUllis, auguror, antea diebus:Ut vel unus amiculus meorumEmigrauerit hinc; nec aut Phaleuco,Aut lyra, aut elego, vel ille quidquidPhoebus insinuauerit cerebro,Sit donatus. An o GERHARTE PAULLI,Saxo nobilis, inter eruditosEruditus; et inter expeditosExpeditus; ab hoste sive res estArmis expedienda, sive fictoIn certamine velitationumIntentanda vel exeunda plaga est.An, inquam, solitos negare versusUni velle tibi potestne credi?Nec me Iuppiter Hospitalis unquam,(Si vel ipse velim) nec ille nostriSanctus Sancus amoris inchoator,Immo perpes amoris aestimator,Hoc audere sinit; nec ulla lingua est,Qua consortibus id tuis negarem.FELIX progenies Ridigerorum,Et qui de caligis viroque nomenInvenit sibi VITUS, ambo pro teQuosdam versiculos merentur. ErgoDividemus eos; et HospitaliIOVI QUINQUE dicabo, QUINQUE Sanco:FELICI quoque QUINQUE, QUINQUE Vito;Tandem QUINQUE mihi, tibique QUINQUE;Immo non modo QUINQUE, sed tibi uniSexies dabo quinque et unum et omnes.
AD SALOMONEM ALBERTI, Medicum: iterum sponsum.
ANNus Labitur, immo sesquiannus,Cum pro congrege segregem parastiVitam vivere. frontis obsoletasAbsterge maculas. sat expedisti,ALBERTI SALOMON, quod expediriFas a coniuge coniugi sepultae.Sic fortuna solet reciprocantesAlternare viceis ubique. tristeisFlebam tunc elegos et heu et eheu:Nunc hymen hymenaee et ev et evaxPhaleucis tibi canto delicatis,Sed parce nimium parumque terse.Hei, quae me tibi quae patrona linguaPurgabit, SALOMON? Quot elegantesEt quot de melioribus PhaleucisTuae conditionis amplitudo,Tuae mentis acumen in videndum,Tui nominis vndiquaque clariFelix nobilitas potest mereri?Iam quot me tibi saepe polliceri,Si vel integra virgo, vel viragoCasto Marte deintegrata, cassoNupsisset thalamo? Quid? immo quot meIpsum velle putas? sed hercle votiNon sunt ista rati: nec ipse possumIuris esse mei; nisi ipsa seseSponte suscitet indoles cerebri.Versus pangere liberum putastiQuovis sidere, singulis dierum?Non est. non quoties mihi lubido est,Libertas quoque mentis expedita est.Hymen ob hymenaee, hymen ob hymen,O hymen hymenaee, hymen ob hymen,Possem dicere millies. Quid ad rem?Sed ad rem lepidos parare versus,Qualeis te memini parare, qualeisPEIFERI quoque nobilem Camenam;Vix e millibus audet unus. at quidAudet, dico? Potest, volebam! in hoc suntAudaces nimium nimis-Poetae.Quin tu res age pristinas mariti,Et tu, MAGDALI, debitas maritae,Quae vitam medicis opesque debesEt quid non? Medico parente nata es:Nupsisti medico puella; nubis,Hoc die medico marita: (IunoEt Nocturne fave) Quid est futurum,Quin no vos medicos, no vos Galenos,No vos Hippocrates novosque Celsos,Germanae videant scholae renasci?Tunc si me mea vita non relinquet,Haud leveis elegos, breveis Phaleucos,Verum carminis insolente pompaHeroam Similabo granditatem.Vos felicitet interim SECUNDIAutor CONNUBII Iehova. tantum est.
AD IOH. GEORG. VOLCKMARUM, sponsum.
FAc me coniugis optimae maritum,Et quam Iuno suis Venus que donisFecit magnificam; satuque nostriGnatam seminio fuisse natam,Quae sit purpureis honesta malis,Et probae pietatis aestimatrix,Et piae probitatis aemulatrix,Atque edocta domesticos ad usus,Quae tractare virum suosque noritUt tractare bonae solent maritaeQuos nactae fuerint bonos maritos;Qualem Sleuuicii ferunt puellam,Plane consimilem meae puellam,Quae sit Barbara nominata, sed quaeIn examine quaesta virginali,Nusquam barbara debeat putari.Et dicat mihi mater; Ecce, mi vir,Maturos adolevit haec ad annos,Ut sufferre iugum virile possit,Et navim moderare faemininam:Quaeso dispice de pari maritoQui cum ver iuvenile succulentisTramittat studiis amationum,Excludatque tibi mihique pullosNupta lege nepotulos: sed idemPubentis viridissimis iuventaeVernet delitiis; stata sit orisForma conspicuus, sit elegantiFilo corporis et modo staturae,Sit plenos etiam torosus armos,Sit laeta gravitate; sit iocoso(Pro re proque loco) facetus astu;Et quod praecipui decoris heic est,Doctas calleat eleganter arteis:Quem mirentur amentque praeter omnesNostri lumina saeculi. ProfectoIn nostris, puto, difficulter orisMe talem reperire posse; ni te,VOLCKMARI, generum socer vocarem.
AD CHRISTOPHORUM HOMAGIUM, Delicianum. P. L.
NVNQUID aemulus audio MELISSI?Magni scilicet illius Melissi?Di boni, mihi quid boni repenteObiectum rear esse! si (pol!) in meScirem commode id accidisse verbi,Aut a limite veritatis aequoAberrasse minus minusque; quammoxElevarem oculos manusque, et omnemGaudere illico Franciam putarem.Sic certe est (nec enim negabo verum)Exemplis amo plurimis melissum:Et non secius hunc honore honesto;Atque numina luliana vatum.Et si lautius eruditiusqueLoqui aut scribere conor, ac ineptiCrasso e furfure factitant poetae,Nostri incommoda saeculi: profectoDuctu et auspicio unius MelissiConor. Unius, inquio, MelissiScriptis fortior, audeo LatinosTot vatum numeros adaemulari.
AD THOMAM FRANZIUM, IC.
QUID verbi, quid originis, quid aeviSit Feudum; sine more disputatum est.Nodus Gordius ecquid ista res est.Quem nemo queat expedire? Iurisconsulti, reor, expedire possent,Uti si rationis ense vellent.Utantur rationis ense, possuntHunc mehercule dissecare nodum.Francoi tibi filius Pipini,Pipini nimis et nimis pusilli,Feudorum perhibetur autor: at proCONSUETVDINE caeteri laborant.FRANZI, fac modo publice leganturQuae pro nomine Caroli citabasMesse praeterita: et videto, num proConsuetudine possit inveniri,Quod litem faciat tuis citatis.Ferri robora pertinacioriAttritu stimulata suscitaruntIgnis semina: Nunquid hinc et illincAlternae rationis arbitratuFeudi nomina pensitata, nusquamRem veram elicient, ut explicatisTantarum latebris opinionum,Sciant Iuris in arte candidatiSitne CAROLUS ille magnus, anneCONSUETUDO dati magistra FEUDI?
AD IAN-CHRISTOPHORUM VON-EBELEBEN. EQ. Sax.
QUID multis opus est monere verbis?Nescis? immemorem facit monendo,Qui memor memorem monet, licebitCum Pistore meo parum iocari,Pistorum simul omnium, quot aut sunt,Aut olim fuerunt eruntve, longeNobilissimo et optimo poeta.Nam quid, quaeso, negotii sit; ut teQui flos nobilitatis in videndae es,Atque insigne decus iuvenculorum:Qui Musas colis omnibus dearumModis omnibus elegantiores,Immo quidquid et elegantiorumElegantius elegantiarum est:Qui LEGES sequeris Themistos: et quiUIR TUTI facis insolente voto:Non ut Marculus iste, ventriosoQui se destinat otio gulonum,Natus dolia ponderosa zythiTantum educere ventre ructuoso.Qui mensaeque domusque pertinaciAd me proximitate pertinebas.Dicam hoc clarius explicatiusque?At quid clarius explicatiusveRefert dicere? quando nemo quisquamSit, qui nesciat; hac in urbe quantoMecum Iuppiter Hospitalis usuTe coniunxerit: immo quanta mecumTibi interueniat necessitudo:Hinc nostra licet emigraris urbe.Quid, quaeso, ergo negotii sit, inquam,Ut te versiculis meis inanemHinc abire sinam: nec apprecatuInceptae faveam profectioni?IANO CHRISTOPHOR O favere, certum est.Idque nunc, ut opinor, erogatisCuratum graphice dedi Phaleucis.Nil ergo memorem (quod ante dixi)Tam multis opus est monere verbis.
AD IOHANNEM SVENZELIUM, Med. Moravum.
SVENZELI, decus unicum iuventae,Idem grandis honos future Phoebi;Si vitae stadium, quod institistiPerges currere pertinace passu:Ecquid te Witeberga, cui tot annosDocta strennuitate militastiDiscendo graphiceque disserendoImmunem sinat hinc abire voti?Ut mussent reliqui quot heic Poetae,Non certe mihi convenire credo,Lyrae nunc inhibere verticillos,Quum versus tibi maxime parandi.Sed quod hi minus arte sunt politi,Quod parum quoque sobrii, vel ipsaQuod spe pollicitoque pauciores,Ne mirum tibi sit. Memento nostrasInvitasse licentius celocesMe, te, Franciadenque caeterosque,Una quotquot heri fuisse constat,Qua post dulce suburbii frutetumIsto cum molitore candidato,(Aut huic convenientius quid addam?)Ter-crasso totiesque ter-quadrato,WinshemI mola pinsitat farinam.Si poto bene, pessime poetor.In aurem tamen hoc susurro vobis,Natales moravi: notate dictum:Et spem re quoque promovete nostram:Si MUTAS medicae salutis ARTEISTractabit solito laboris aestuVestras Suenzelius: potest profectoIllustrem sibi patriaeque terraeClaro nomine foenerare Lucem.
AD GREGORIUM STUTIum, IC. Brunsuicensem.
PROMISI (inficias quid ibo?) versuTuas dicere nuptias: sed olimPromisi, quod opus periculosum est.Quando saepe dies vel una multasEt certas prope res reformat usu.Tunc et liber eram, novemque MusisCurae nullius impeditus aestuNocturnas operas dabam et diurnas.Nunc res alterius loci est: et omnisLibertas mihi denegatur otI:UXOREM quia duxi. Et haec profectoExcusatio luculenta diciOmni iure meretur. atque nostroExemplo satis id docere Possum.Aptus nuper eram NOVEM puellisImmortalibus. ut puella nupsitMortalis mihi, plus negotiorumHaec mortalis habet, sit una quamvis,Quam consortio ter trium dearum.Non credis, scio: nam nec ipse primumCredebam fieri quod esse factumConsul sentio pomeridianus.At quando lubet experire paullumCum tua quoque Magdalena et idemExpertus mihi nuntia, quod actum.Si mendax fuero, STURI, trecentisHaec mendacia diluam Phaleucis.
ANDREAE SCHAFMANO, Tremon. e Saxonibus Westphalo.
CIVES municipI Tremoniani,Proles Martia, sive WestphalorumSive a sanguine Saxonum lubido estCenseri: Laribus remitto vestrisSCHAFMANI subolem: Sat expolitamHanc Musae Witebergicae dederunt.Plaebes et proceres Tremoniani,Maior ordo minorque civitatis,Vos hoc admonitos volo Phaleuco,Prolixe admonitos brevi Phaleuco:Hunc vestrae deamate luculentumThesaurum patriae, scholaeque pulchrumCustodite decus Tremonianae.Non e pluribus vnus est; sed ex his,Quorum maxima raritas; sed ex his,Quorum maxima caritas vbique est.
AD IOHAN. LOEFFELSBERGERUM.
SI desueta suis erit frutetis,Atque adsueta domos herique moresVulpes: ingenium exsuit ferinum,Induitque cicur: manusque notaePoppysmum patitur per os per armos:Et dat blanditias modo has modo illas,Ad voces domini usque ganniendo.Nos, qui nobiliore mentis usuPollemus, feritate simus istaNos ut non bene noscitemus? ut nonMutuis animis amemur? ut nonMutuis animis amemus? immoAdfectu deamemus excitato,Quantum qui penitis suum medullisAut fratrem aut patrem amavit unquam amatque?Quando vna fuimus, domosque easdemIANE, participavimus cibosqueSermonesque iocosque amiculosqueAnnos paene decem, decem, inquio, annos.Ah, quam nomina non inepta, si nosTROIANI quoque MILITES vocemur!
AD ANDREAM SCHILLINGUM, Kemb. Sponsum.
QUID uxoris habes; habebis? inquam:Nam nondum tibi coniugata plane est,Neque uxoris opus adhuc patravit.Ut narrant mihi litterae; MARIA est.At scin' quale genus Maria? dicam:Amarum genus est: amaritudo est:Amarum mare nuncupant Ebraei.Iam scis, me monitore, quid puellaeSis uxorem habiturus. An secundaVin' dicam repetitione? dicam:Amarum genus est: amaritudo est:Amarum mare nuncupant Ebraei.ANDREA, tibi rem fatebor ipsam:Me certe miseret tuae puellae;Immo non miseret tuae puellae,Sed tui miseret, viri puellae.Hei quantis tibi salsilago grumisTota saepius exedenda nocte est!Te certe miseror tuamque sortem:Et magis miserarer; expeditumNi morbo medicamen invenirem.Spem ergo abiicias, caveto. sunt, quiHanc possunt medicare pravitatem.Quin idem quoque me docebat olimE Cypro veterator: at vetabatHoc mysterion explicare vulgo.Tu si clam poteris habere solusCum Sola, brevibus notabo verbis.At circumspice, ne qua corycaeiFurentur tibi verba: deferantqueNomen ad veneris tribunal, et meArcessant levitatis, ac trecentisConvictum sibi vindicent Columbis.Aureis arrige: iam profabor. audis?PRIMA nocte vel altera sub unumTori quando venitis involucrum;Tunc. sed st! nimis et nimis timesco,Ne quis insidiosus adsit auceps.Non ausim dare litteris profectoHaec mysteria. seminabo coramIn aureis tibi cuncta singilatim.Tu pro tempore cogitabis ipseQuid secum fieri velit puella:Et forsan medicamen ipsa novit,Quo dulcor queat intus excitari.Sit ter aut quater experiris, et nonEdulcatur amaritudo; fac meQua potes brevitate certiorem:Tale pharmacon hercle temperabo,Quo funestus amaror eliquetur,Qui tibi penitas tuae medullasTam potenter amaricat Mariae:Ut dulcedine possit insitivaVel mellis superare dulcitatem,Immo saccharis: immo quidquid usquam estMelle et sacchare dulcius; vel ipsaSi quid ambrosia: vel illa quidquidCaeli regia faustitasque terraeHac dulcedine dulcius recondunt:
AD PETRUM FABRUM Noriberg. Sponsum.
QUI se moestitiae vovet perenni,Ceu Timon, doleat male, immo peius,Quam quisquam pote maxime dolere.Qui vadit per iter tenebricosumQuo poeta negat redire quemquam,Sic vadat. cinefactus in sepulcroQui iacet, iaceat cinis sepulcro.Mortuos sine mortui querantur:Tristes tristibus aggemant, ut aequum est.Nos qui vivimus et valemus aevum,Vt vivi ut validi teremus aevum.Laeti laetitiam fovere magnoSustinebimus usque et usque vultu.Nimirum, PETRE, Noricum sacerdos,Nobiscum facis: et facis benigne!Dum captum prius egeris dolorem,Quem parit tibi funerata coniux,Annis obsita, et usu inepta coniux:Et caves viduas iacere nocteis,Et ioco vacuos habere soles,Ioco Cypridis, inquio, solutaeTot caves vacuos habere soles,Dum iungis tibi floridam puellam,Forma scitula et integra puellam,Vernanti facie atque purpurata;Qualis vel Glycerae nitor, vel Idae.Quae saepe una coegit universasErubescere Noridum puellas.Ecquid credere, PETRE, nos iubebis,Istud corpus habere quid petrosi,Quod parvus Veneris puer CupidoTraiecit penitus levi sagitta?Ecquid credere, PETRE, nos iubebis,Istud corpus habere quid petrosi,Cui simplex veneris puer CupidoInspirare suos probe caloresPer venas potuit per et medullam,Per, inquam, penitissimam medullam?Credat, qui volet: id meae Columbae,Simplices licet, infitentur omnes.Sed quid pluribus immoramur? intretIam Venus calidos tori recessusURSULA comitante, quae mederiAdfecto potis vna; ne fatiscatIctu vulneris impotente Petrus,Igni Cypridis aestuante Petrus.
AD HENRICVM am-WALD, GeorgI ex F. N.
FLOS HENRICULE, purpurantis aevi,Quem vis indolis armat invidendae,Mortaleisque supra supraque caelosOlim te vehet insolente nisu:Si pronum genii sequere ductum,AC MENTI facies BONAE bonisqueMusis iugiter ocupabis annos.Illustri stadio tibi praeivitSignavitque viam FACEMque clivoPRAELUXIT patruus laborioso:Atque olim emeritus tibi insecutoGrandi LAMPADA TRADET apparatu.Sed cur talia, quaeritas, ad ipsasNataleis mihi suggerunter eidus?En dicam: Quoties revorsionemNatales acient (ut annuatim,Quae spes est, facient lubenter) eidus;Exortus toties tui memento,Qui te Nobilitate singulariPrisci sanguinis indolisque celsaeMagnis inseruit viris et ausis.Exin, qua potes, usque praecaveto,Ne quid turpiter audeas, patritaeQuod famam inquinet aestimationis,Aut nubem ingenitae vel insitivaeObducat sine laude claritati.Fac o temporis auctor atque rector,Lux haec semper ut auspicatioriSuccessu faciat revorsionem.
AD ADAMUM HENTSCHElium, Silesium.
HENTSCHELI, fieri nequit profecto,Quin hos adnumerem tibi Phaleucos,UIGINTI meritissimo PHALEUCOS.Nam quem Phoebus honore nunc honestatUno tempore duplici: MagistrumQuem creat sapientiae: magistrumQuem facit pueritiae: QuaternisQuinis non ego munerem Phaleucis?Quem Phoebus decorat, Fides honorat,Virtus aestimat; illum inaestimatumIllum nos inhonestum et indecorumOmisso reputabimus Phaleuco?Quem Musae Witebergicae magistrumPunctorum locupletiore votoDeclarant hodie; quid evidentemNon gratemur honoris auctionem?Quem scholae Trocedorpiae magistrumAdscivit patriae senatus, hunc nonVotis omnibus insequemur? hunc nonVICENIS ego numerem PHALEUCIS?
AD PAULLUM PURGOLDUM, Munchbergium, Variscum.
SCITAM, PAULLE, facis profectionem,Et quam quisque viator examussimNatam diceret ambulationi.Namque Auctumnus opum ferax, adauctuHospites beat usque luculento.Tunc caenare licet meas columbas,Et pingueis simul anserum salivas:Tunc examina foeta pippionum,Turturumque nates et attagenum,Tunc turdos quoque principes volucrumClunatosque lepusculos. neque exestNeptuni suboles salita, salsiInquam pisciculi: nec humor exestViteus sapidi saporis, almiAuctumni suboles. ibi esitare estPorcelli petasunculos, et horumSi qua sunt potiora delicatisScitamenta beatulae salivae.Tunc aer quoque temperatus, et necIusto caldior alsior ve: quorumHoc frigere nimis solemus, illoAestive nimium viaticari.O iter sapienter auspicatum,Auctumno quod initur auctitanti!
AD IACOBUM LEICHTFUSIUM, Chattum.
MAGISTRUM fieri, IACOBE, qualemTanti nominis amplitudo poscit,Res est eximii laboris, immoRes est ingenui vigoris ad remIn certamine Musico patrandam.Non, qui Palladi mancipatus uni,Multorum velut heluo librorumNocturna solet immori lucerna:Sed quisquis cerebri labore partasVulgo prodit opes, dat oque signoMartem provocat aemulum, bonoqueCertat auspicio deae Minervae;Illustrem sibi vendicat coronam.Nec Suadae Theopompus ille pullusAd certamina regis ArchelaiTriumphum potuisset emereri,Quamvis Isocratis boni magistriBonus discipulus: nisi aemulanteisProvocasset in arte candidatos.Nec tu victor et artium magisterSolemni augurio creatus esses:Weberus licet ille luculentamEx Aristotelis schola lucernamAd arcana sacrarii MineruaePraeluxisset: in arte ni periclumFecisses hodie, tuasque viresEuentu potiore prodidisses.Non, qui belligerant, Iacobe; sed quiVincunt belligeros, merent coronam.
Friderici Taubmani PHALEUCORVM LIBER II.
AD DAVID. PEIFERUM, IC. Cancellar. Elect. Sax.
CRAECARUM pater elegantiarum,Et censor catus Atticae Minervae,Et vita bonus, ac fide atque famaLaudatus Rhodomanus ille, multisLaudabat mihi nuper Oppianum;Non istum e regione palliata,Sed, PEIFERE, tuum: tibi, inquam, amictuExsutum patrii coloris, atqueIndutum Latii toga Quirini,Cum maturus ab igne quinquilustriVigeret calor, indolesque linguaeSermones animosius vibraret.Ignoscas, Rhodomane: si taceresEx scriptis genii senilis ac totCuras inter et aulicos tumultusFilo Palladis utriusque textis,Consectare domi vel ipse possem;Olim quam bene Graecus ille GraecePer hunc tam bene nunc loqui Latine.Fac, PEIFERE, periculum: et pericloUnius Rhodomani eat per orbem.Ne Graecis cerebrum sit ac Latinis,De tuo nisi Graecus et LatinusIdem iudicet orbis OPPIANO.
AD FELICEM RIDIGERUM, Boruss. sponsum.
FELIX, Ridigerae medulla gentis,Promissum tibi nuper, expeditumCuratumque dabo lubenter: et res(Res pro tempore dico nuptialeis)Phaleucis memorabo luculentis:Tantum materiem velim ministres.Me rides, ut opinor, et facetoHaec praeludia verberas cavillo:Ac si materia nimis scateremEx hac nobilitate nuptiarum:An vis me soceri vocare laudes?Vellem, nilque lubentius. Sed hic nonDici molliculis potest Phaleucis.Splendens PEIFERIAE corona SuadaeDigna est magnifico labore dici.An sponsae memorabo singulareis,Quas et intus habet forisque, dotes?Vellem, nilque lubentius: sed has iamDixerunt alii. quod ergo dictum est,Quis me dicere postulet secundum?An Pompam memorabo nuptialem?Vellem, nilque lubentius: sed istamNon vidi. et nimium periculosum est,Ex auditu aliquid referre, vatiPraesertim, cui veritas amica est.An scenam reserabo nuptialem,Et sales dabo gymnicosque lusus?An spargam nuculas; vocemque malumQuod non ulla malum vocavit unquamDeflorata viro puella? vellem,Et nil hercle lubentius; sed ostatHuic austera severitas, An addam,Cuius tanta severitas? in auremInfundam tibi: publicare nolo.Quare, materiam nisi ministres,Et stilum et vacuam repono chartam.Ast amica Venus, potensque IunoVellunt auriculam, iubentque menseisExspectare novem: no vamque certoSpondent materiam meo Phaleuco.Sed quae materies sit illa, noloPalam dicere. Tu vir esto, FELIX,Et virgo tua nolit esse virgo.Huic si parueris vocationi,Certe materiem parabis, immoCertam materiem, favente caelo,ANNA tunc pariet meis Phaleucis:Quam possem tibi nominare; sed meCompesco, et taceo.
AD IACOBUM I.N. SCHEGKIUM, IC. et Philolog.
SCHEGKI, iam mora quadriennis acta est,Cum miscella, nouitios (abortumPrimae Palladis) ederem libellos;Quae tunc allibuit vocare, nostraQuadam lege, POETICAS COLUMBAS.Multa Chrysophus iste, multa Burrus,Et compar Fabricarmus iste Burro,Multo pluria Varo, (quem suorumVarronem Matius vocat librorum)Sed et Marculus omnium notauitLonge plurima: quin mihi ipse vibexVinetum grauiter meum cecidi:Et quae Chrysophus atque Burrus, et quaeHuic compar Fabricarmus, atque Varo,Et quae Marculus ipse non notarat,Severos ego compuli sub ungues:Ut me iam pudeat mei, velimqueAut nullo aut alio fuisse doctisNotum versiculo per Orbis urbeis.Quam vis legerit hos Melissus, et quosVirtus aemula proximat Melisso;Ac lectos, nisi verba dant, probarunt.QUICQUID meque prius meisque factum est;CURAS, quam potero, dabo SECUNDAS.Curarum malus arbiter mearum est,Qui me, tersius editis Secundis,E primis volet aestimare Curis.SCHEGKI, qui catus est, leget secundas,Primas negleget: et legens secundasMe forsan dare TERTIAS rogabit.
AD IOH. VESALIUM, ET M. PETREIAM, Breslae sponsos.
VESALI, lubet hoc mihi PhaleucoTecum cras abeunte fabulari.Non possum tibi non id exprobrare,Quod fortasse meretur improbari:Quin quod saepe meretur opprobrari,Non possum tibi non id exprobrare.Vin' ut fabuler? offer oricillam,Ne quis haec malus arbitretur auceps:Vix credenda tuum cor occupavitConfidentia: (sic vocabo certe:Nam confisio quei potest vocari?)Caussam me rogitas? habeto caussam:Quando te modo dixeras ad HORTUMAdiecisse animum: statim rogabamQuendam e Sleside gente congeronem,Cuius ingenii sit HORTUS ille.Is septem mihi literis; Petrosi.Petrosi? inquio. sic, ait, petrosi est.An non indolis aptioris hortosIn his Elysiis habent viretis?Habent, inquit: at is sibi patratisConfidit nimis insolenter armis:Iurat, hunc adeo labore nulloHortum reddere velle fructuosum,Immo reddere fructuosioremSolius bonitate penicilli;Quam vel Scholtzius ille, (tot PoetaeQuem dixere) suum repastinando,Occando noviesque sarriendo.VESALI, merito pavesco, quonamTot promissa cadant! Nisi cis anniDodrantem dabis expedita; dicent,Te non ut Medicum, sed ut PoetamNostro more Poetice locutum
AD IUSTUM ZIMMERMANUM, Biruth. Sponsum.
SPEM praeter subito meas ad aureisTradux fama dicavit id, quod audis:Quem nec auribus antea, nec unquamUsurpasti oculis, nec allocutus;ZIMMERMANUS amat: brevique castoSacrabit hymeneios in igni.Nam quo temporis inchoavit illumInsuetis prius ustulare flammisDesponsae nitor, ex eo miselloSanguinem ebibit ardor impotent:Aestu: dum deamare destinatamExemplis avet omnibus SABINAM,Quantum qui pote plurimum: Hancque porroAmare omnibus est paratus annis.Quin et hoc superaddidit, PuellamQuam de tot sibi segregavit unam,Quam de tot sibi copulavit unam,Clarat gratia luculenta formae,Tum dotes animique corporisque:Nam frons marmore purius renidet,Fulgentes geminae faces ocelliSic stant composito decore, ut hos tuPosses nominitare nec protervos,Nec possis etiam nimis severos:Vincunt ora rosas: rosisque vernisGenae lilia mixta: eburna cervix,Eburnaeque manus, pedes eburni:Cutis mollior anseris medulla,Delicatior imula oricilla,Nervorum tamen artuumque nexusVires dant solidas et expeditas,Ut quodvis opus ire faemininumCuratum queat haec et edolatum.Aevo florida paene quadrilustri,Procera caput eminet statura,Qualis aut Atalanta Nonacrina,Aut Dido Phrygis exsulis virago.Haec et pluria Rumor edidit; quaeLuci credo vicissim et ipse, et ipsiIndice autographo tibi renarro,ZIMMERMANE, lubens: Pudica porroEt casta est, ait, usque: qualis olimHelchis fertur et Icaris fuisse.Tum verae pietatis aemulatrixAnhelat sacra pertinace cultu:Ac fructus Pietatis eleganteisForas eggerit vndiquaque; seu sitDomi priva suae, forisve degatDifferto grege publicae plateae:Suadae gratia mellilinguis oreQuum sidat, poterat loqui decoreMulto plurima: verum ut universusSit sermo teres et rotundus in se,Conatu pudor elaborat omni.His quum nuntia uerberabat aureisFama, IUSTE, meas; Amor sinistraFaustam sternuit approbationem:Quin et dextra subinde tintinabatAuris ante mihi, sono suoptePromittens bona quaeque. mox amicoDuctus augurio ipse, clamitabam;O gratam ominis auspicationem!O factam bene copulationem!Iccirco auspicio bono maritiMutuis animis amate: amorisProventus date liberos; maritosUti convenit esse coniugatos,Nimirum subolis bonae feraceis,Ritu palmitis uberis, benignaQui fructus vice prodit annuatim,Ille maximus Imperator aevi,Radix rerum, herus omnium, quot aut nuncNaturae sinus exhibet creatrix,Aut nascentibus exhibebit annis;Successu beet usque luculentoVos vestramque domum: ratosque semper,Si quam forsan habetis optionem,Fato ducat ad exitus secundo.Tantum est. Caetera ave: ac meos Phaleucos,Et Sanco et Veneri sacros Phaleucos,Boni consule, IUSTE; qui nec ungueisDemorsos sapiunt: nec eruditumAntiquae genium sciunt Camenae;Nec (qui iudice Phoebo et vniversisPhoebi vatibus in proba poesiUnus omnibus omnia est) Melissi.Sed causam subiti laboris huius,Phaleucique mora minus recocti,Cum contra fieri usus esset, audi:Horae post obitum meridianae,Huius (ecce!) petoriti volatuAd doctam ferar alipes TUBINGAM.
In Matthaeum Euangelistam AEGIDIHUNI THEOLOGI.
QUAMVIS invideat, strabique limaHos supercilii notet LABORES,Vel lingua quoque verberet procaciVel puncto calami: vele cathedraGrandi fulminet ore, vel minutisTexat retia caeca syllogismis,Retexatque eadem, sagenulisqueArguta RATIONE convolutisMOdis omnibus impedire tentet,Quas heic HUNIUS EXPLICATIONESSincera, enucleata et expeditaConcinnat METHODO: tamen nec hilumLivor proficiet: sed invidentiInvitoque vel ore confiteriCogetur, satis heic fuisse factumMATTHAEI genio: voletque MARCUMEt LUCAM quoque, caeterosque LibrosNovi FOEDERIS Hunium dedisse.
Diphthera IOVIS AD VITUM WOLFRUMIUM, Fr. Theologum Doctorem.
WOLFRUMI; quid enim meos PhaleucosNon feliciter auspicarer istoAnnati augurii favore; qui sisPROBUS nomine reque? sed nec unaContentus probitate, duplicastiHanc cognominis indicationem,Ut VALDE PROBUS aestimeris, immoVALDE sis PROBUS: aestimere, seu nonAestimeris b insciente vulgo:Abs re si quid habes vacare, paullumQuaeso mirificam sacerrimamqueModisque omnibus obsoletioremIn his, quos tibi dedico, PhaleucisDIPHTHERAM Iovis intuere mecum.Aut nihil mihi de sacris DeorumPer vos Theologos loqui licebit?Quid si iure Poetico? licetne?Sic fortasse licebit! At quid addo,Fortassis? Licet, et licebit hercle,Quod semper licuit. licentioresSaepe Iuppiter ipse sentiebatIn se ridiculum genus Poetas:Nec unquam tamen insolentioriOb hoc incaluit furoris aestu;(Quam longe meminisse fas) ut istos,Armatum quibus arguit vetustas,E DEXTRa iaculaverit CyclopumPresteras trifidos; vel e SINISTRAExsutam Aegidi DIPHTHERAE tabellam.Atque haec ipsa ea Diphtherae tabella est,Quam mecum vocitaris intueri.Hanc quondam veteres senes putabantCircumferre Iovem manu SINISTRA,(Quippe Dextera fulmini dicata est)Et huc omnibus annotare saeclisHumani generis patrationes.Credebant etenim, Iovis cerebrumTam fluxae retinentiae esse, ut actiNon probe meminisse posset aevi,Ni praestent operas vicarias huicAduersaria Diphtherae. Quid, O quid?Ridebo prius, an prius dolebo?Hei simplex pecus! O quod unquam et usquamPotest vivere simplicissimorumGenus simplicius! Bene hercle tecumActum est, Iuppiter; inter inquilinosQuod nondum hae fuerint tribus PhaleucisAuditae querimoniae Catulli,MARRUCINE Asini, mann sinistraNon belle uteris in ioco atque vinoTollis lintea negligentiorum:Si non lintea repperisset illicProfecto tibi Diphtheram abstulisset!WOLFRUMI bone, nonne perbeatosModis omnibus aestimemus omnes,Quotquot nunc super orbe Christiano,Non deliria Diphtherae, nec istas,De ficto Iove naenias anileisVeri Numinis instar expavemus:Sed Deum omnipotentem et architectumHuius nobilis Universitatis.Trinum nomine, Numine unum; et unoRursum in Numine trinum, et absolutiIn se nominis unitate trinum;Qui patrem vocat ipse se Iehovam,Qui nos sanguine Filii redemit,Qui nos vivifici Caloris auraAd mores animat beatiores:Quotquot, inquio, nin Iovem, nec huiusNugatoria Diphterae, sed ipsamVeri Numinis indolem tenemus:WOLFRUMI bone, nonne perbeatiModis omnibus aestimemur omnes?Iam scis, credo, quid innuam. paternoTalis quisque satu est: Iovisque caelumEt mendacia Diphtherae, per ipsumSese promptius aestimare novit,Quam quod salvifici beata ChristiMonstrant dogmata. Te decebit ergoQuem iussit Deus esse mystagogum,DOCTOREMque hodie novum creavit,Conatu vigilare pertinaci,Ut caelum Iovis eximas, quod in seExsensae rationis involucroFabricantur homunculi: viamqueAd caeli genuina templa, nobisChristi sanguine praestinata, monstres.Sic cognominis omen obtinebis,Sic WOLFRUMIUS audies, erisque:Sic Christi potes esse Mystagogus,Sic DOCTOR genuinus aestimari,Immo DOCTOR et esse, et aestimari.
AD IOHANNEM HOHENSTENIUM, Francum.
IANE, delicium iuventae, et idemIngens cura mei deique Phoebi:Ne mirum tibi sit; meos Phaleucos,Nec multos adeo, nec expolitoArcti pollicis ungue laevigatos,Ad te longius ire nunc profectos.Convasare meas prope undecennesTandem tandem ubi resculas statutum est:Reginamque adeo scholam scholarumIllustrem genio Luteri, et illoNon lippo in critica fide Philippo,Intervisere: ibique singulariUsurpare oculo meos amores,Germanam subolem deae Minervae,GRUTERUM puto. derepente FrancasRumor proditor heic calente pinnaAureis verberat, addicatque nobisArgumenta parabilis Phaleuci:HOHENSTENIUS; inquit, ille, qui deComplexu atque sinu tuo est, et aeviPaene comparis, indolisque tecumConsortis prope, vincit invidendoTubingae Clarias agone luctas,Et sese prior insolente nisuMusarum ad penitas penitratarteis.Haec rumor. Mihi credis adserenti;Iniurato etiam: tamen sororesTestes laudo meas tuasque, Musas;Et nostri solitos amoris igneis:Si vel Perficae et Adiuvae laboresIssent suppetias meo labori,Non plane potuisset expediri:Tantum differor inquiete cura.Tamen quidquid erat negotiorum,Istis tantula surpui morarum,Ut saltem gemino tibi Phaleuco(Quando pluribus haud vacaro) plaudamQUOD FELIX FUAT, audit optimarumHohenstenius artium MAGISTER.
AD MARTINUM BRASCHIUM, P. L. et Profess. Rostoch. Sponsum.
BRASCHI, flos hominum, corona vatum,Idem Philosophae medulla Suadae:Nunc vellem mihi, si liceret, unumUnum ex omnibus impetrare votum.Scin tu, quale? Frederus esse vellem,Vellem Braschius esse, sed PoetaeNon sponsi officio: deinde vellemEt Simonius esse; tres Poetae,Tres docti, ac hilari ac pii Poetae.Tres in una Academia Poetae.BRASCHI, haec optio nonne luculenta est?Forte et ambitiosa? sed profectoIsthac ambitione dignus et tuEt quae dimidium tui Puella est:Immo dignus ego atque tu seorsim,Qui nos inter amamus, atque ChristiAc Phoebi socio calemus igni.Quam multis elegis et expolitis,Quam multis simul, et bonis Phaleucis,Et quam magnificis item hexametrisOrnarem teneros amoris igneis,Queis vos uritis intus: intus uriQueis vobis volupe est, et ustulariVitae continuos avetis annos!Nemo viveret inscius vel AnnaeVel BRASCHI, socerive sacrosanctaeDoctrinae SCHACHII, per universas,Qua Musae memorantur, Orbis urbeis.Nunc tantum (quod et absque singulariVatum subsidio expedire possum)Vos et vivere, vosque copiosoFetu crescere: vosque luculentisAbundare bonis: Deique ChristiEt votis hominum placere; votisSancte posco meis. fac o gemellis,Quae vovi, rata sint, Iehova, Nuptis.
AD HIER. NYMMANUM. BARTH HIEROVIUM. CASP. KELHEYMERUM. GEORG. HERBERTUM. Medicinae DOCTORES Witebergae hodie-creatos.
DOCTORES Medicos renuntiariUno tempore quatuor! profectoRes est carmine digna, non Phaleuco:Heroi pedis insolente pompaTam rarum decus, inquio, canendum est,Non bis versiculis Catullianis,O SALUTIS amabiles MAGISTRI,Et VITAE DOMINI NECIS QUE NOSTRAE,Quid vobis ego commodabo rerum?Rerum nil ego commodare possum.Si qua vultis habere, vota nunquamArgentaria denegabo vobis.Quae sestertia singulis MedentumQuinquaginta ducenta, saeculorumTempestate priore, liberaliPro mercede dabantur annuatim:Haec vobis eadem dari peropto,Quas hoc lucis honore luculento,Insertat titulis novaeque famaeVestrae praeses Apollo disciplinae.Nec vobis adeo; sed universisQuotquot Hippocratis docentur artem.Tot sestertia namque promereriArs haec iure potest: ab ore divumQuae primordia vendicare dicta est.Sed cum quaeque suos habere moresTempestas soleat: paratiusqueSit vovere priora, quam potiri;Tot sestertia moris obsoletiNec optare nec impetrare pergam:Sed ad commodiora vota nostriSevocabo negotium Phaleuci.Vestri nempe decenter AESCVLAPISunt GESTAMINA Partienda vobis.Quae sint illa, rogatis? explicabo.Acutum modo sustinet draconem:Nodosum modo sustinet bacillum:Vernantem modo sustinet chelydrum:Gallinae modo sustinet maritum.Acutum cui destino DRACONEM?An, Nymmane, tibi? tibi profecto:Namque tu medicus draco solebasMentis lumine perspicacioriPraesens ingenium videre morbi:Nec praesens adeo videre tantum:Sed et praeteritum, sed et futurum.Hinc recte tibi dedico DRACONEM.NODOSUM cui dedico BACILLUM?Ecquid hoc Hierovio dicandum est?Dicandum est Hierovio profecto.Namque hic difficileis et impeditasNon uno rationis involucroGermani medicaminis salebrasVicit sedulitate pertinaci.SERPENS bestia cuius illa quaeso est?Kelheymere, tua est? tua est profecto.Nam sicut spolium cutisque vestemSerpens exsuit; ac recente cultuVernans luxuriat per hos per illosHerbescentis amoenitatis agros:Sic tu noxia corporum medelaExpugnare soles, malasque vireisAd bonam revocare firmitatem.CRISTATUS superest maritus; illeMaritus satis unus universisGallinis in amore faeminino;Lucis nuntius; et strepente cantuNoctis inducias obire natus;GALLUM dico. Quis hunc, quis hunc habebit?Sit, Herberte, tuus. nec imperiteA me Galius, amicus AesculapI,Solenni tibi dedicatur actu.Nam quis, quaeso, negare possit, hunc teSollerti vigilantia mereri?Sed et Filia restat AesculapI:Donum nobile, nominant HYGEIAM.Haec formosior omnibus puellis:Prae qua casia Pallas atque IunoEt Venus Cytherea, tres dearum,Possunt (hercule) simiae vocari.Cuius haec erit, obsecro? dicariVix uni poterit puella. noviRivaleis socios. repente rixasVecordes sibi conciunt: et unusPro se quisque cupit frui puella.Quis ergo, quis habebit hanc Puellam?An NYMMANUS habebit? at vetabitHoc virtus HIEROVII. Quis ergo?KELHEYMERUS habebit? ast eandemHERBERTI calor aemulus negabit.Quis ergo, quis habebit hanc Puellam?Tantam non licet expedire luemPrivatae rationis arbitratuExspectabitur amplior senatus.
AD GEORG. CIGLERUM Livonum.
HILCHEN aureus ille flos Liuonum,Phoebi delitium, medulla SuadaeBinarum mihi martium comatasMisit exsuviasamaeniorumLaeto vellere nobiles pilorum.Has denupta recens Elisa (nostriVel pars cordis Elisa, vel cor ipsum,Vel quae vivifica caloris auraIntus cor animat, reciprocandoPer cor atque suum per atque nostrumHinc amoris et hinc amoris aestum)Ut martes videt O sit inquit harumSit semper bene martium datori!Et quei te, Friedrice, demerebo,Has ut eliciam meos in usus?Orandone potest an osculandoHoc abs te mihi munus impetrari?Si potest, quod opinor, osculando;En dextramque fidemque; tot pacisciNon mehercle verebor osculorum,Quot pilos numerant utraeque martes.Paciscor. quis enim tot osculorumNon pilis totidem velit redemtum?Si martes tibi mitterem (quod a meExspectare tamen caveto) et ex hisTalis conditio daretur: an nonTot, CIEGLERE: velis amationesBinis martibus ipse depecisci?
AD ANDREAM AMBERGIUM, Witeberg. sponsum.
NUPER, nescio quo die locove,Dixisti; Lepidum esse me Poetam.Hoc cum nuntia fama rettulisset,Credebam tibi. nam quis omen in seTanti nominis aestimare nollet?An certum tamen esset hoc, probandumPericlo ratus evidentioriTergum scando Poetici caballi.(Scis tu, credo, quis iste sit caballus:Vinum dicitur, immo vero vinum est)Vix armos satis attigi sedendo,Quum sessoris abhorret imperitiSuccussus solito insotentiores:Hinnit, calcitrat, ac humi labantemAdfligit vehementiore pulsu.Hinc nostri prior indoles cerebriContraxit vitium, negantque iustasDati muneris expedire parteis.Quod si non ita contigisset, a meCentum versiculos habere posses,Queis novos hymeneios ad aramPulchra conditione ductitassem.Dixissem, Catharina vive: at annosSi vis vivere, vive nuptialeis:Atque ut vivere te sciamus istos,Fac numismata NUPTIALIS AERAEExstent publica, cusa seu maritiSint imagine seu tua maritae.Dixissem quoque, sitis inchoatoFelices in amoris igne: nil sitVel compactius arctiusve vestrisUsquam cordibus: Optimasque vobisDeus perpetuet beatitates.Dixissem quoque plura plurimorum,AMBERGI, serie Phalaeciorum:Ni me casus hic obruisset: et niTu pridem (minus hercle cogitate!)Dixisses Lepidum esse me Poetam.Pro centum ergo Phalaeciis, amice,Quadraginta habeas duosque. summaTe mulcto reliqua. Proin cavetoMe posthac Lepidum voces POETAM.
AD CONRADUM LEIUM, Poetam et Theologum.
PRo deum atque hominum fidem! quid hoc estQuod dictant mihi litterae secundae,Te mentem dare luctui perenni?Quis te pellicula exsuit vetusta?Quem Leium rear abstulisse LEIUM?Non tu fortis es ille praeco, solusQui pro-tempore caeteros solebasAdfatu recreare luculento?Cur hanc destruis aestimationemMorum intemperie domesticorum?At perit mihi filia; et quod urit,Crudeli necis exitu. Quid ergo?Immo, quod magis urit, addo; paucisPost annis generum tibi dedisset,Musteumque gregem nepotulorum.Quin tu, quod periit, perisse ducis:Si, quod sic periit, potest perire.Noli te male macerare: noliTe luctu cruciare pertinaci:Leius, LEIUS es, ille ChristianiHeros nominis, ille candidatusA Christo meritae beatitatis.Qui templum monitis scholamque complesheic vates bonus, heic bonus sacerdosTandem a discipulis voles moneri?
AD MATTHAEUM CHYTRAEUM, Biruthum.
QUI per Saxonici vireta campiMagno it nomine flumen Albis; et quiIuxta Piniferi scaturit aurumMaenus vester, honore singulariConcinnant tibi duplices AMORES.Nec longum rogita, CHYTRAEE, qui sint:Nosti, me tacito. tamen PhaleucoAmbos hoc tibi nominabo; nec clam,Sed in propatulo loco; nec umbraCoeci aenigmatis obsita; sed usuVerborum satis obvio: citariGaudent quippe suas amationesQui sub corde reciprocant amorum,Ceu ventos mare, fluctuationes.heic tibi Sophiam spopondit Albis,Et Maenus Mariam spopondit illic.Satin' dicta videntur ista clare?Aut vin' clarius? haud, reor, necessum est:Sat novit Witeberga, sat Biruthum.At o quanta, CHYTRAEE, difficultas,Uni si sat amasiae vacandum est!Et tu vis geminis vacare? certeVir es, si satis unus esse possisBinis indole dispari puellis.Verum hanc, ante tuas profectiones,Occento tibi iure cantilenam:Quam cura memor: notabis, et quamA me grande viaticum esse credes:CAVE, inquam, cave bis, cave ter: ut neQui factus Sophiae MAGISTER heic es,Biruthi Mariae MAGISTRA fias.
AD IOHANNEM URSINUM, Chattum.
NUnquam vise mihi, vidende nunquamFortassis, prout heic fluunt et illicRes, URSINE, meae tuaeque: quandoNon visum quoque, forte nec videndum,Per et millia multa separatumMissae participas salutis; et meQuosdam versiculos rogas, ad aramQui sponsam tibi ductitent puellam,Puellam prius iniugem, nec usquamFamae iudicio suae citatam.Vel oris vel amoris inquinati,Nedum virginitatis interemtaePlane ad nominis indolem puellam,Plane, inquam, Catharin putamque puram.Cur, quaeso, hoc tibi militare bellum,Paucis hisce Phalaeciis recusem?Nec me virgo sinat patrima, cui tuNocteis atque dies labore multoMulta non sine laude militasti.QUOS sincerus amor fidesque felixPari lege iugoque copulavit,Pari lege iugoque copulatiVitae perpetuos manete menseis.
AD MART. ROSENBERGIUM, Dantiscanum.
ROSENBERGIUS ad suos Borussos,Multo nomine nobileis Borussos,Versuram meditatur: immo iamnuncViam pransus et ocreatus instat.Musae noster honos, et eruditaeProles Mnemosynae, ducisque PhoebiDevotae comites; an otioseVos spectabitis hanc profectionem?Os nullum mihi, nulla frons profecto est,Qua paucos homini negare possimIsti versiculos, amore qui meQui me semper honore; quemque contraProsecutus utroque sum per annosQueis una fuimus, bonasque pactaQuisque conditione disciplinasNostris insinuavimus medullis.Hunc frustra coluisse vos, putandum est?Haud frustra, reor. expedivit olimLentis vester honos: honore cur non,Cur non hunc et amore, praeter istos,Velletis magis heic honestiorem;Qui vos assiduus colebat, immoQui vos accubuus sinu fovebat:Quique strennuus heluo magistras,Quantum praebibitum est ab ore vestro,Epotavit aquas ad Hippocrenen,Quae iuxta fluvium scaturit Albim?Paullisper dominum rogate Phoebum,Hanc nubem radiis penitret, et seContracti exsinuet polit tenebris:Ne quid hunc pluvius molestet imber,Ne quid asperitas geli; vel istaeMundi intemperies agant, vel istae.Si quis officium hoc potest mereri,Rosenbergius unus emeretur.Et tu, iusta Themis, venusta CaeliAc Terrae suboles, fave faventi;Amantem redama. vel alter est, quiPlus tibi faveat: vel alter est, quiTe plus hoc redamet? tuos honesteQui mystas amat aestimatque tanti,Quanti conventi aestimare. quiqueTotos Luciferos laborat, immoTotas saepe Proserpinas ad ipsamPhoebi pervigilat reversionem;Nonne ametur et aestimetur abs te,Quanti debet amari et aestimari,Qui te quique tuos amare mystasAc magni solet aestimare; quiqueNocteis quique dies inevolutosLegum nititur expedire griphos?I Martine, tuos revise civeis:Sat heic Musa tibi viaticata est.O omnes simili modo redirentAd cives patriae viaticati!
AD ANDREAM HOFMANUM, Bibliopolam Witteberg. Sponsum.
NAE virgo tua delicata virgo est;Lana mollior, hinnuloque cervaeLactenteis generosior medullas;Vultum purior hespero; venustaMorum temperie: modo staturaeQuin et pondere commodo: neque exstatTerra longior haec, neque imminutoSese verticis artuum ve nexuIn se contrahit: aut obesioriMole crassior aut malignioriSucco strictior, apta tota plane est,Quam devirginet erudita pubes.Sed non invideo: neque invidenda haec,ANDREA, tibi luculenta praeda est:Quando tu quoque postulante Phaebo,In nostrum merito referris Album.At quidquam studio cave remittas.Hoc labor tibi duplicatur anno:Et si strennua te iuvabit uxor,Uxoremque tuis iuvabis armis,Vos anno triplicabitis secundo.In hunc usque diem satis habebasSeminare libris agrum Minervae:Ex hoc tempore liberis aratumSeminabis agrum tuae Mariae.
DE GEORGIO REIMANO Sil. Schola Fontana.
NIMPHAE Slesiades, remitto vestrum,Quarta messe, GEORGIUM. profectoIngenteis mihi gratias ob hanc remDebetis. Fuit inquilinus ac nonSuae spontis homo: sed in videndamPraeluxit quoque civibus lucernamQua virtus fuit insequenda, quaqueSudandum nimis-editos in ocreisInque templa No vensilum dearum.Illi crux mera prorsus otiosaeParcenteis dare dexteras Vacunae.Nec molli articulo tenere, nec perTransennas oculo ve lippientiDelibare solebat eruditosPriscorumque recentiumque libros:Sed hos assiduo terebat usu,Et pernox critica probabat aure:Doctrinamque reconditam sub illisTanquam ungueis digitosque noscitabat.Hinc Graece simul et simul LatineDoctus pro vocat aemulante linguaCiveis, Roma, tuos, tuosque, Athenae;Sed illos veteres. facitque versus,Non quales ego saepe Marculusque,Phoebi incommoda furfuresque Vatum:Sed quos scribere vellet aut Tibullus,Aut Propertius, aut solutiorisDoctor nequitiae, suoque saecloLatinissimus omnium Catullus.Tantum est. Slesiades, habete vobisheic vestrum decus. at cavete, quaeso;Cura quaeso cavete curiosa,Ne tersum nimis hunc et expolitumCultum mentis adulterent vicissimTrita sorde gregarii magistri.
AD IOHANNEM NEOCORUM.
SEXCENTOS, Neocore, dedicassemPhaleucos tibi nupero MAGISTRO:Ni me serius isset in vocatumProcerissimus ille Franconum; illeCuius verticis extimi crepidoNubeis stringere creditur deumqueDelimare pedes inambulando.Et nisi insuper addidisset, illumDOHNAEUM quoque liberum BARONEM,Et DANUM quoque CORCULUM beataePullum Calliopes, et aestimandaeFlorem nobilitatis (indicariNomen vix poterit meo Phaleuco:OLIVAM gerit et ROSAE CORONAM)Facturos similem meo laborem.Maccus sim, nisi me tenere vellemIntra pelliculam decenter! ErgoSexcentis, NEOCORE, pro PhaleucisOppono tibi pauculos PHALEUCOS.
AD IOHAN. BAPT. REIMANUM, Silesium.
QUANDO prorsus abire constitutum est,I Sane; neque te moramur. i, quoTe sententia praepotente votoIllectat: Patriam Patrisque dulceisComplexus, animasque destinatasIisdem studiis amiculorumInter vise nova reversione.Ibis: non tamen ibis absque nostroQuem pro re tibi fecimus Phaleuco.Quae sit aeris indoles, ab altaPotes, Phoebe, domo videre, si vis.Canis hirta comis hiems inhorret:Deformi facie solum atque caelum est:Acuto latices gelu stupescunt:Iniectu nivis arbores laborant:Fratres Aeolidae sat impotentiIn se tur bine praeliantur, et nosEt lanam nivis inquiete flictuTurbant undique, ventilant per aethram,Per vias, per et avios recessus.REIMANUS tamen audet expeditaeNunc accingere se profectioni.Ecquid, Phoebe, paras? an eruditoConsorti potes erogare paullumDe splendore tui caloris? ecquidBrumae saevitiam domabis? illiQuando prorsus abire constitutum est.
IOH. SPECNERO: Sponso.
PASSER blandule, blandicelle passer,Festivissime ludio Catulli,Indulge mihi plusculos Phaleucos,Quot decere putas meas Columbas,Et hunc; cui faciemus, Hymenillum.Sic circumsiliens modo huc, modo illucAd solam dominam usque et usque pippes.Dictum, actum. Ite novitii mariti,Verticordia qua Venus praeibit.Curari quod amat, quod expediriPraeses incluta procreationisCuratum date nunc et expeditum.In ner vum ruitote brachialem:In luctam properate nuptialem.Haec, SPECNERE, tua est arena. certes.Stultum est et sine laude, quando signumPugnae acceperis, ire ventilatum.Quin si pancratiasta vis haberi,Decretoria ad arma prosilito.Quum silex calibem fatigat, ignisStricturae exsiliunt. et aestimemus,Commissos in agone vos pusillasNon procudere posse Barbarillas?Vide, ut te tua Barbarilla limisStrictim verberet hirquulis! ut arteisHas desideret aestuante voto!Vide, ut verbula mansa murmurilletAdfectu tacito! Velit prosari,Ni linguam (ecce!) rubore purpurantiSupplantet pudor, enicetque vocem.Sed seis, (scire potes). vel hac tacente,Siqua guttula, siqua gutticellaDe melle illius illici, quod unquamDestillavit ab ore succulento,Tuis insinuaverit medullis.Ite, quo vigiles Amoris ignesVi pellace vocant: et invidendaeLucro apponite flosculos iuventae:Quae si vos semel acta praeterivit,Nunquam in prociduos redibit annos.Crepent oscula. sed quid osculorumInculco toties refectiones?Ipsum me moror; immo vos: inepteQuando praelia basiationumEt certamina suaviationumAtque illas quoque morsiuncularumAtque illas quoque pressiuncularum,Quas Amor parat expeditiones,Edocere laboro, sus Minervam.Haec praeludia sunt mera, et cavilli:Quae sunt primo aditu gerenda vobis:Immo gesta sat antea feraciPro ventu reor. Illud, illud, inquam,Patrandum est facinus virile vobis:Quod summis adytis iubet patrariNuptorum Venus alma copulatrix.Prodam vultis? et hercle prodidissem,Si possem numeris mei Phaleuci,Aut saltim numeros TalassionisVerbis dicere non-Talassionis.At tu sospita Iuno dic, paratosMaturent thalamos: dies abivit.Tu virgo exsue virginale sertum;Consortique no vo resolve Zonam:Sic matri dare pupulos novellos,Sic avo dare musteos nepotes,Sic vobis subolem potestis. Et sicExplicatum etiam est, quod explicariIndultis mihi debuit PHALEUCIS.
AD IOHAN. STEINIGERUM, Variscum: sponsum.
STEINIGERE, quid audio? PuellamVarisco genitore procreatamAbstulisse tibi cor et SEQUESTROPer has deposuisse septimanasIn sinum Veneris: CupidinemqueCustodem statuisse. si (quod e reNarrat ipsa Fides, fidemque certisFecit indiciis sat usque) verum est:Et velo properabis atque remo:Vere namque Tuum est IN IGNE FERRUM.Hoc dum IUDICIUM CALET, TUAM FACHANC LITEM ocius: AMPLIARE noli,NEC DIFFUNDE DIEM. hocce faemininumSaepe a IUDICIO FORUM REFRIXIT,Si Venus rea COMPERENDINATA est.Aut cor restituat puella raptum,Aut cordis dominum protervitateFuretur simili, parique secumIn sinum Veneris modo reponat:Si coget dare tertium; peristi.
AD CONRADUM HEIDERUM: Sponsum.
BELLE convenit inter eruditasMusarum dominas, et elegantemDiones Venerem. Labore multoIllae primitus expolire nostrosIntendunt animos: ut exseramurE terrae tenebris, supraque MaccosPulcre praemineamus imperitos.Quin immo quoque corpus expolitumImmo dant quoque corpus expeditum:Ut, quam caetera turba comtiores,Et, quam caetera turba promtioresMo dis omnibus aestimemur, immoVere simus ut aestimamur, ipsaRe, quam caetera turba promtiores,Et, quam caetera turba comtiores.Licet Maccus amariore vultuMeas verberet aestimationes.Et hac quum ratione praeparatiAd unguem sumus, et virilis aetasStatutis bene roboratur annis:Accedit VENUS, omnium dearumFlorentissima diva faeminarum.Et vitae socias torique nobisMagna seligit educatque cura,Non turpeis Spatalas, et invenustoMopso Bryllidas in venustiores;Sed, qualeis sibi deligunt Poetae,Florem virginitatis, Hypsithillas,Et factas ad amare Barbarillas,Et natas in amore Süsemundas;Rosae floribus aemulas Rosillas,Ac mundas Rosemundulas: et harumSi quas insuper elegantiarumGens amasia praedicant Poetae:Vel qualis tibi destinata pridemHac, CONRADE, die MARILLA cessit.Quae porro bene prospereque vobisDestinatio pactioque cedat,Auctorem precor his Deum PHALEUCIS.