FLecte Iucundas ERATO quadrigas,
Quas trahat casta genitrix corolla:
Flecte, quis nolit genitrici amoris.
Carmina ferre?
Aureos orna pia Diva cirros,
Tortulos myrto redimita fasces,
Gratias inter comites renidens,
Barbiton effer.
Qualis exortu serieque prisca
Diceris rerum Cypriae parentis
Munera, et largas cecinisse pulchro
Pectine laudes.
ASCANIS aether Zephyris benignus
Spirat, et felix thalamo Cythere
Copulat summas minime pigendo
Foedere stirpes.
Magna IOANNIS soboles olivam
Dextera versat, radiatque vultu,
Qua iugat regina Cnidi sacratis
Corda Napaeis.
Dulcium Nymphae faciles aquarum
Murmurant laetum referuntque verbum,
Naiades cunctae Dryadesque cantant
Nomen amoenum.
Quando ab extremo peragrans Eoo
Cynthius flammas reparat salubres,
Devocat Coelo sociatque RVTAE
Laetior ARCTION.
Splendidum Sidus geminaeque duplex
Gloria ingentis columenque sedis,
Quod polo missam supero sagittam
Lampade stringit.
Gaudium tangit veteres beatae
GENTIS HEROAS, positos Olympo,
Additos Phoebo socios DYNASTAS
Numine complet.
Crescit extentis BEREVALDVS annis,
Et vocat priscos bene tinniente
Principes Musa, meritosque cedrum
Vultur adorat.
ET BERINGERI sine fine sangvis,
Saxonum palmas tenet atque plausus,
Vitekindaeo recreatus ostro,
Maximus exit.
Virgo, quae Coeli modo blandientis
Portio, gazas aperit benignas,
Et fugat noctes velut irremisso
Lucifer ortu.
Aereum ponit CAROLVS GVILELMVS
Cyprides pignus, tripodasque farcit
Orpheo pingues, et opima sacrat
Dona, columbas.
Ergo ades Regina, Iovis propago,
Aureae muni gremium parentis:
Daulias ramo viridi triumphos
Accinet ales.
Et fave taedis Hymenaee festis,
Parque SPONSORVM rutilante sceptro
Principum firma DEVS, et profanis
Exime curis.
Suffice immensum bene posterorum
Ordinem Iuno, mediasque caelo
Inserens stirpes, procul omne scaevum
Aufer et arce.
UT PARES CRESCANT OLEAE FERACI LIBERI, MENSAEQUE LATUS CORONENT ENTHEAE MENTES, GENERISQUE FULCRA PLURIMA SURGANT.
VIRGINEM, SPARSIS HUMERO CAPILLIS BLANDUS ET PLENA IACULIS PHARETRA FIGAT IN PALLA CROCEA ANNUATIM CONCITOR ARCUS.
SIT PATRI AUGUSTO TOTAMOENITATUM FAUSTUS ASPECTUS, DIUTURNIORque GAUDII SENSUS, NUMERET NEPOTES STIRPE PERENNES. MATRIS AUGUSTAE NIVEUMPARENTIS VERTICEM TOLLANT CELERES OLORES, ET MORI PENNA METUENTE LAUDES ORBE PROPAGENT.
FEbrua si quondam reddebat Cynthia terris,
Laetitiae memores errabant Urbe Luperci.
Attonitus stabat populus, rutilabat in ostro
Ordo Patrum, croceis rorabant ignibus horti.
Dumque ita maiestas crescebat plena Quirino,
Cunctos ardor agit, redolere arasque, decorum
Romulidum genti, completur vocibus aether.
Crines vitta ligat, resplendet gloria thyrso.
Saepe etiam sacrum Cythereia pascere crinem
Sveta, animos implet, nec faustis dissona rebus
Omina promulgat; mox moenia, tecta, curules
Expiat, et votis thalami defendit honorem.
Thensa tholusque patent, caniturque thalassio, fertur
Pinea fax. Sie thure torus, sic taeda piatur.
En Hymenaeus adest, urget praesentia Divae
Cypridos, assiduo combinans gaudia nexu.
Scilicet antiquo redeunt ex cardine terris
Februa. Persolvunt suprema piacula Patres.
Lesbia fama volat, nova templis nomina surgunt.
Pars epulisque chorisque vacat, pars gaudia poscit,
Gaudia, summa Cnidi pleno dans Diva favore.
Ordine vota meant, conduntur carmine taedae,
Successusque novos urget successibus almis
Idalius Praeses. Surgit sopitus ab imo
Orpheus, atque ursae frigus testudine mulcet.
Stat favor, et crescunt repetito limina plausu.
Mox sua disponunt mensis libamina Sponsi.
Adspirant superi, invergit sua vina Sacerdos.
Inde dapes veniunt, et thurea dona ministrat
Iuno, et crateras grato perfundit olivo.
Haec redeunt nostris carissima Februa Sponsis.
GREENIUS insignis Sponsae succensus amore
Ingreditur Sponsus, Sponsa dignissimus ipse,
Qualis ut aurato procedens limite Titan,
Splendet, et innumeris radiis a mente coruscans,
Circumfusa toro, flammas amplexibus indit.
TUNZELIS hunc ignem sufflat, lucemque serenat,
atque pio limbo frontem velata pudicam,
Pacem ausis memorat, pacem sucessibus optat.
Ipsa palam fatur, greeni placuisse penates.
Huc dum magna sibi spes inchoata recumbit,
Nulla mora. Eligitur Sponsus, sociatur amore
Magnus amor, thalami sua quaerunt foedera uterque.
Scilicet hunc, Neonymphe, locum sedemque dederunt
Fata Tibi. Moliris iter? Nil tendere contra.
Fata negant abitum, et peregrina sede morari
Hortantur. Lux ipsa praeit tibi TUNZELIS una.
Illa movet pietas animum. Vestigia retro
Colligis, et meritis sic praemia digna reportas.
Est satis indultum studiis: Te redde quieti:
Mitte Thetyn. Tandem satis es luctatus arena.
Telluris iam certus eris: certa ancora puppim
Fundabit. Iam summa capis, decus addite Musis
Leucoreis. Te Virgo beat. Nec cura fefellit.
Aurum ostrumque tenes, pateras, comptosque tapetas,
Et geniale decus, spondas, quas Sponsa coronat.
Macte animo, GREENI, praesignis gloria vatum,
Plausus ede tuos. Non lux infausta propinquat,
Quae lucem thalamo, Sponsis suspirat amorem.
Illa dies reddet gnatos, serosque nepotes.
Curarum exhaustum satis est. Haec gaudia durant.
PRomisi versum, sed inanis vena negavit:
Pro versu votum praebeo mente pium.
QVisquis maritam nactus erit piam,
Castaeque dotis munere divitem,
Non Lydas poscet Midaeve
Ambitiosus opes maritus.
Ergo beatum ter, quater, amplius,
Cytheris auras quando flat entheas,
Et STRAUSSIO donat susurros,
Nomina vera perennitatis.
DIc mihi Terpsiehore, numeros genialibus aptos
Festis, et laetos suffice Musa choros.
Sponsus voat noster LEISERUS, et altior exit:
Haec mihi gaudendi praebita causa fuit.
Ite procul curae, procul ite ferentia luctus
Omina: sic auges, sospite Patre, decus.
NOmen, quod gelidus Boreas designat, et alget,
Fervida in amplexus gaudia mille feret.
Et tepido autumno Vinterus solvet honorem,
Ver ut in optatam praemia fundat humum.
INcubuit graviter nigrantibus horrida nimbis
Orbi Bruma ferox, et spicea regna fatigans,
Eripuit fruges nobis et syrmata campis.
Arboreos nudata gemunt virgulta labores,
Et longis tristem solantur noctibus umbram.
Sed Libani frondosus apex, quem DRESDA tuetur,
Brachia victuris sinuosa viroribus implet.
Vincit Achaemenios pulcherrima CEDRVS odores,
GEIERIAE CEDRVS nitidissima Gentis imago.
Ut surgit, superasque domos, et Numina pulsat,
Vertice sublimi, et spatioso ducit arenas
Margine, florescens dum caudex altior exit.
Ut rami nova fila trahunt, et vimina laeta
CARPZOVIAE vasto distingUunt cortice dextrae;
Ut densis foliis fibrae dant oscula fibris,
VIRGINEIAQUE suis vernantia ligna procantur
Nexibus; vt virtus fragrantia sudat electra,
SAXONICAEQUE madent redolenti gramine terrae,
Punica ceu patulis funduntur mala canistris;
Ut faciles umbrae radiantem frigore solem
Castigant, pansisque alis lautissima donant
Munera nascentis somni. Miratur honores
Ab CEDRO BOERNERUS ovans, atque ilicet ignis
Gliscit, serpentes veniunt in viscera flammae,
Ceu scintilla volans rami fulgentis adurit
Pectus, ceu mites comitantur mille columbas
Gaudia, cum placidis irae placantur habenis.
Sic meat, et CEDRI prima lanugine frondem
Flectit in obsequium, Casiamque et Cinnama versat:
Imminet extremis animosa audacia labris,
Moxque verecundo complexu nectitur ulnis
Arcte coniunctis, sentitque ex arbore labi
Vim, qua divinis radix generatur amorum
Imbribus, et tellus ventura dote fatiscit;
Iamque vaporiferis Thaumantia nubibus instans
Cernua flexibili gratatur frondibus ore,
Frondibus, unde gregi stillant opobalsama docto.
Concute Thymbraeum nemus hinc Vitemberga sonoris
Plausibus: hinc Arethusa favos de fonte salubres
Fundo tuos, laxis tingens arbusta scatebris.
Crescite GEIERIAE IACOBAEO stemmate CEDRI,
Et super Hyrcanos comptis ditescite fines
Crinibus, ut vireant rorantia culmina famae
Perpetis, et seri veniant ab stirpe nepotes.
DVm regina Paphi sociales pectore flammas
Excitat, occulto virtus sese occulit antro,
Munus et astrifero deducit ab aethere purum,
Et Sondershusio genialia festa reponit:
MEINARDO nova nupta datur, ventura propago
Reddet ab hoc thalamo charos sine fine nepotes.
OPtatam iungis sociam dum sidere fausto,
Sors bona te iungat, MYSTA VERENDE, pari.
Haec bene fida Comes sit laeta penatibus uxor,
Crescat inexhausto prospera Iuno toro.
IAm praeferocem machina barbarum
Stravit: globo disiecit aheneo
Turmas frementes, et fugavit
Romulei moderator orbis.
Oppressit hostes, vulnere saucios,
Viresque magnas contudit impiger,
Ut victor Alcides superbum
Impavidus domuit Leonem.
Non Martis audax orbe licentia
Grassatur ultra, finibus imminens,
Nec tela Bellonae minacis,
Gaesaque Gallica nos lacessunt.
Astraea nullo pulvere sordida,
Terras revisit numine prospero,
Et fata vincit luctuosa
Diva potens, patriam tuendo.
Sic pacis aras victima dedicat,
Iunoque solvit munera nobilis,
Et thure complet consecrato
Templa, pios reparans honores.
Demissus alto castus amor polo,
Tendit sagittas, flectere pertinax,
Tangit caput Phoebo dicatum,
Cecropiaeque ducem Minervae .
Certant voventes carmina Gratiae,
Fausto repostum nuper in Ordine
VATEM, cothurno prosequuntur
Maeonio, geminantque plausus.
FRangitur caestibus mens pertinax,
Et faces copulat Iuno suas.
Abnuisti diu: sed vinceris.
An piget? Pone curas: nae subest
Gaudium: Iungitur foedus pium,
Foedere amplexus: Utroque alligas
TE, fidem, spemque, res certe optimas.
QVam merito veterum commendant ampla parentum
Nomina, et ipsa suo pulchra decore placet.
Consortem thalami sibi MEELFVHRERIA sumit,
Cuius consilio Dux sua quaeque gerit.
Dumque novas celebrat taedas, applaudit Olympus,
Optat et, ut caleant semper ab igne novo.
CAstam militiae sedem TIBI pace parasti,
Reginamque tori victor adeptus habes.
Ergo prome thymos, plenisque reconde canistris;
Mox laetas messes prospera Iuno dabit.
VEr erat, et molles minuebant frigora venti,
Flosque novus tepidos iam decorabat agros.
Atque iterum blandis concentibus aera mulcens.
Mitis in in arboribus tecta parabat avis.
Omnia florebant, et erat nova temporis aetas,
Graminaeque pecus luxuriabat humo.
Hic ego dum picti lustro miracula campi
Ecce suo gaudens Numine Phoebus adest.
Cum quis sit, video, propius mea lumina flectens,
Exit ab aurato nae Venus alma toro.
Nympha Comes sequitur, vultu composta pudico,
Quae blando tales reddidit ore sonos.
Non mihi conveniunt arcus, celeresque sagittae,
Quas puer armatus tendit, et ipse ferit.
Forte per herbosum modulans descenderat agrum,
Quum vulnus sentit laesa per insidias.
Ergo, ait, auxilium quaerens, et dulce levamen,
Non deerit tanto nunc medicina malo.
Iuno salutiferos succos, et pocula praebet,
Idalio numquam laeditur igne caput.
Sic laeto secura gradu spatiabar in arvis.
Sauciat incautas saepe sagitta DEAS.