Ad pag. 187
CVm quondam Alcides rutilis se condidit astris,
Virtus Graia ciet lessus, et Numina poscit:
Theseus, ante alios socius domunisse ferarum
Monstra, movens lacrimas simul Amphitruonis honorem
Quaerit, et informes voces ad sidera mittit.
Flecte igitur, ingeminat, nostris elapse ruinis,
Et repete amissos fasces, pulchrasque secures,
atque redux iterum nostras assumito formas,
Annorumque doma vires, et sceptra teneto.
Percipit illa animo priscus prudensque Lycurgus,
Miraturque Iovis non exorabile fatum.
Rexque Themisque suis intingunt fletibus urnam,
Effatique dolent lacrimabile vulnus uterque.
Alternant studiis Theseus laudare triumphos,
Alter at ingenio tribuit venerabile Nomen,
Et qua Astraea nitet, pulchras decoratque curules.
Talia cum dubitant decidere, segnius amnis
Increpitat lites, qua Boica perluit arva,
Danubiusque toae sanctum defendit honorem.
Monte Palatino Saxo, descendit, et Albis.
Et Moenus, Rhenusque celer praebere Themisti
Fasces sponte volunt, et magnum tollere nomen.
Ipse Tagus spumat, Rhodanusque Padusque fatentur
Sublimem StrauchI, famam, Patriaeque Solonis.
StrauchI, cuius honos per magnas Teutopis oras
Diditur, et Mysas implet terrasque Variscas,
Eoosque petit Populos, Austrumque pererrat,
Et Boream transit rigidum, pervadit Iberos,
Ac Ligerim et Sequanam contingit gloria StrauchI
Tecta Ratisbonae, Cattus Boiusque stupebant,
Saxonis hic Nestor, sanctus patriaeque Lycurgus
Quum gravis augusto voces atque ora Senatu
Volvit, et Imperii firmato cardine, molem
Explicuit rerum, causas multumque retrusas.
Iuvavae Praesul quondam, ac Aichstettius almi
Induperatoris Curator maximus, uno
Ore sonant laudes StrauchI, dotesque celbrant:
Et quod posteritas miretur, Teutonis Atlas,
Ipse Leopoldus, Rutae obtestatur honorem,
Servet ut imperio non indignatus ocellum,
Et properet reducem regno cunctisque petitum,
Quippe Ratisbonae quod poscat Curia frontem,
Ac audire sophos cupiat pulcherrimus Ordo,
Qui cum Romuleo divisit nomine fasces,
Et patrias dudum fundavit legibus urbes.
Mox VVitkindiades aequabat consona vota
Ensifer, ac Aquilas, et sancta exempla secutus.
Legatis dubio titubantibus omine, mittit
Consilii rectique ducem, sociumque fidelem,
Mente animoque virum, sustentantemque labores,
Et vigiles vultus retinentem rebus in arctis,
Cum sceptra Austriadum duratus Cantaber orat,
Ac Thetys Battava rogat, dum maximus exit
Fluctus ab occiduo Celtarum limite, Nereus
Dumque Caledonius classem implacabilis urget,
Caesar, Saxo pater, fons et Regennidos undae
Hoc mirantur opus, posuit quod Strauchia virtus,
Ambrosiam spirans, tantae vim mentis, ut ora
Celtica succensos StrauchI sentiret odores,
Lilique adversos oculos lumenque timerent.
Ergo Musa mihi lacrumas multasque querelas
Aspira, et madidas guttatim deplue lymphas,
Fratresque Aeolii distendite in aera nubes,
Materiam ut possint iusto praebere dolori,
Leucoridesque diem Conso signare nefastum,
Quo virtus StrauchI terras avecta reliquit,
Vosque adamata Viro LEISERAE foedera gentis,
Marmore defuncti monumentum ponite terris.
LVx, eia, rursus fulget amabilis,
Aetherque plaudit, terra parens sinum
Recludit, et nectunt Napaeae
Serta comae, capiti corollas.
Exultat altis culminibus nemus,
Aurisque spirat lenibus, et novis
Coeli serenum, quod calorem
Laetitiamque ciet perinde.
Albis secundo dat Zephyro sonos,
Tritonque cum concha mediis aquis
Laetatur, et Mymphae decoras
Nereidesque agitant choreas.
Colles amoeni ducere gaudia
Praegestiunt, valles Daleminciae,
Montesque Sudetum nivosi
Festa sonant hymenaea cantu.
Stant signa rubris postibus ardua,
Deducta caelo munera Dresenam,
Rerum potentem, Regiamque,
Saxoniae caput atque lumen.
Mox Iuno prodit, torquibus aureis,
Gemmisque lucens, sospita pronuba,
CARPZOVIVM poscit sodalem,
Purpureo ut revirescat aevo.
Surgas, ait, tu Concio Virginum,
Quos servat Urbs invicta frequentium
Fiat iugalis Virgo casta,
Exeat una, vicemque mutet.
REINHARDIANI progenies Patris,
CARPZOVIO nubat, fruticis modo
Flores, rosas complurimasque
Proferat, et cumulata fundat,
Utrosque semper blanda benignitas,
Multis opimis fructibus expleat,
Ut gaudiorum dona laeti
In reliquum capiatis aevum.
Tu, Sponse, docti delicium chori,
Sauctae Themistos gloria, nunc tuum
Omnem per orbem fama nomen
Praepetibus feret acta pennis.
Quum fixa redes iura clientibus,
Et liberabis fraudibus obrutos,
Constante Iudex aequitate,
Perpetuas habiture laudes.
Antiqua sedes Principis inclyti,
Coerusque Patrum recta iubentium,
Urbs alma, et aulae favet Consus,
Consilii ingeniique gnarus.
DUlcis amor sponsos caelesti nectare pascit,
Castus inextinctis ignibus ardet amor.
Vivacis flammae calor in complexibus haeret,
Aethereasque faces tollere lympha nequit.
Felices ambo per mutua foedera iuncti,
Qui largo laeti pocula fonte bibent.
Coelestes animae referunt in imagine gemmas,
Et semper durat posteritatis honos.
Afflabunt Zephyri, nox intempecta facesset,
Tristia dispellet nubila castus amor.
Ros pluat ab caelo, plenis et balsama guttis
Destillent, pingvi cuncta liquore fluant.
Virginei coetus Nimphae, et longo ordine Nuptae,
Et Proceres gaudent, nostraque Musa canit.
Idalio condigna loco, caput altius effert,
Luceque gemmarum candida sponsa nitet.
Stant circum laetae forma praestante sorores,
IOANNAE Comites, deliciaeque Patris.
Eurynome nemorum custos acclamat, et potat
Odrysium Vatem, qui canat ipse chely.
Tu carpes fructus, CARPZOVI, gloria Gentis,
Et numquam auxilii spes obitura mei.
Ambo felici deducite secula cursu,
Dilectum Patriae Par, Cypriaeque decus.
Dona ferant alii, Panchaeaque cinnama mittant,
Pauper Apollinea carmen ab arte venit.
Sunt tamen Aoniis invicta silentia linguis,
Et nolunt Vates irrita vota legi.
Foederis est sancti Deus auctor et arbiter idem,
Aeqvus Coniugibus propitiusque novis.
Illa perindulgens, et rerum summa potestas,
Constituat thalamo pignora pulchra pio.
Olim, crede, dabit plures IOANNA Nepotes,
Augebitque tuam pole marita domum.
Plaude pater vatum, riguis pater Albis in undis,
Te comes insequitur Mulda et Elvster ovans.
Nec deerit Viadrus, creberque palustribus ulvis
Amnis, Marchiaco notus Havelus agro.
Insita vis generi non ab radice recedit,
Laudatae stirpis semina quisque refert.
Magnorum Patrum virtus, et fama perennis,
Natorum in Natis continuata manet.
SPlendore perlucet Themis aureo,
Ignara labis, pectora sordida
Odit, memor divinitatis,
Sede sua solioque fulget.
Haec diva sanctis legibus imperat:
Stant pura caris scita fidelibus,
Mansura semper, nec fugacis
Canitiem patiuntur aevi.
Dudum patentes aetheris ignei
Es mensus arces, et spacium poli,
Terraeque molem et quae refusi
Oceani cohibentur unda.
Haec mentis est permagna capacitas,
Nec poenitet discrimina, lineis
Signasse ductis, siderumque
Tam varios docuisse cursus.
Doctrina limati senis ab Samo
Ornat sagaces, nec Themidem fugit
Mensura recti, circinusque,
Cura Syracusii Magistri.
Sed quid capessat vita negotii,
Intelliges, quando radium sines,
Et pristinos linques magistros,
Sicanium, Megaraeque alumnum.
ALbiades vestrum violis praetexite littus,
Atque sacrae Themidi manibus date lilia plenis,
Naiades irriguis inducite fontibus umbram,
Clymodoce, Drymo, Clymene, gens cetera, Divae
HAINMANNIQUE decus gratis celebrate susurris,
Albis amat Plissam nexu sociatus amico;
Ille quidem flavas ducit telluris arenas:
Iste nitet semper mediis argenteus undis
atque rigat Philyren fortunatis simus amnis,
Spemque anni Cererem longis componit acervis,
Et Tartessiaci nunc fluminis aemulus idem,
Fulvas addit opes, sanctam Themidemque coronat.
Talia dum cantant Charites, mox pronuba Iuno
Divarnm permixta choro, nova muner aspondet,
Optatam et requiem, finemque laboribus affert.
Plissiades referunt nomen, vallesque resultant,
Ingeminant laudes, et plausibus aera complent.
SI Themidem tollas, magno Titania mundo
Fax deerit: videas omnia morte premi.
Leges si demas, rerum vix umbra manebit,
Et totus tenebris orbis opertus erit.
Ergo tibi merito Phoebeos ordine patres
Concilias, et nos in tua vota vocas.
Dat Themis intextas hyacintho diva corollas,
Et dotes ornant Iuno Themisque tuas.
Ad Pag. 337
EVgenii reputans virtutem, sponte fatebor
Invicta in pugnis Martia tela Ducis.
Orbis miratur, Germanus, Britto, Batavus,
Eugenio spondent prospera fata simul.
Ollius est pugnae testis, notissimus amnis,
Adversae partis triste sat auspicium.
Sed nisi Carpiacis quaedam prolusio campis,
Omen in Augusti sit capienda prius.
Parte alia urgebit Siculis Neptunus in undis,
Et circum victrix aera findet avis.
"Fatales Latii quicunque invaserit agros,
"In sua se posthac ire sepulchra sciat.
Tu iustae vindex causae, tu summa potestas
Praesidium fessis fer, rogo, rebus opem.
REgina Moeni, divitiis potens
Magnisque florens ingeniis, toga
Belloque, victoris Quirini
Perpetuis decorata sceptris.
Ab Ludevicis condit a Regibus,
Quum magnus alto Iuppiter e polo,
Descendit, et fatum serenans,
Auspiciis posuit sceundis.
Haec eligendis Caesaribus sacra,
Regumque constans haec decus Ausonum,
Ut sol in astris, sic refulget,
Concilioque viget Deorum.
Cortina Mantus explicat Imper I
Arcana, quae servat iovis armiger,
Rostroque pugnans vincit ales,
Lurida monstra fugans Averni.
Sanctae secures Vrbis Olympicae
Augent honores Patribus Inclytis,
Terrentque pravos, et Senatus
Caesaris in gremio quiescit.
Cives fideles, filii amabiles
Odere pestes, orbis Erinnyas,
Exempla sectantes parentum,
Obsequiove suo probantes.
Arcus, triumphi, pyramides cadunt,
Structaeque moles, scalptaque marmora:
Aeterna virtus laude cives
Ornat, et arcet inane vulgus.
AVdi Phoebe, chelyn pono, chordasque remitto,
Ad curas alias me mea prosa vocat.
Quos Vates vena meliori finxit Apollo,
Pangare carmen ament, me vetat Ordo gravis.
Condere res gestas, Pacis bellive labores,
Tradere cura subit sedulitate pari.
Quod fieri par est, quod praecipit Historis ipsa,
Victurum quod sit posteritatis opus.