2003-12-12 Peter Ströbel
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - MORPHEUS spell-check complete

page 262a, image: s592

NICOLAI REUSNERI LEORINI SILESII Philotesiorum LIBER I.

AD HEINRICUM RANZOVIUM EQU. DOMINUM Bredebergae, Regium Holsatiae Vicarium.

PATRONOS super orbe ubique magno,

Ac bonos mihi quaeritans amicos;
En Musae Philotesios amicae

Praesentes mihi dictitant libellos:
Patronis simul, et bonis amicis

A me pectore candido sicratos.
Patronum pariter, bonumque amicum

Quaerunt nunc Philotesii libelli;
Quamvis nec lepidi, nec elegantes:

Cuius credere se audeant favori,
Tutelareque numen hic requirant.

page 263a, image: s593

Sis amicus, et o bonus patronus
Sis quaeso Philotesiis tenellis,
HEINRICE, inclyte Palladis minister,
Seu pacis sit opus toga, sagove;
O et Holsatiae supreme Prorex;
Gentis Ranzoviae decus patritum
Augens, et decus aemulans avitum.
Te poscunt sibi, speonte te requirunt
Patronum pariter, bonumque amicum:
Ac patrocinio hoc amico ovantes,
Credunt se pariter tuo favori:
Tutelaris ut his deus dicatus,
Famam nominis inclytam reportes:
Quo quid pulcrius est, decentiusve?

AD RUDOLPHUM II. CAESAREM.

ILlustres proceres, sacrosque reges,

Terrarum dominis, Deosque rerum:
In vitam cupidos redire rursus,

Et Solis nitidam videre lucem,
Cui mittam potius? cui patrono

Commendem? Tibi quam, Rudolphe Caesar,
Orbis maxime rector, et Quiritum

Augustissime Rex, et Imperator.
Cur istud faciam, rogare noli.

Caesar Caesaris esto, Rexque Regum
Hospes maximus, optimus patronus,

Aequi perpetuus, bonique cultor:

page 264a, image: s594

Laudis aemulus elegantioris
Sic tu, Dive RUDOLPHE, Christiant
Quum sis unicus orbis imperator:
Hospes maximus, optimus patronus,
Reges excipe laetus advolantes,
Persis, Argolicos, Syros, Latinos,
Germanosque tuos, tuos parentes,
Romani dominos, deosque regni.
Quorum, Caesarea potitus arce,
Iamdudum decora aemularis alta,
Armis parta, togaque sanctiore
Armis fortibus, et potente dextra.
Sic regni solium tibi paterni
Magnus perpetuet, beetque Iova:
Ut vivas bene: nec male imperando
Annos Nestoris exigas trecentos:
Palmis victor honorus, et triumphis.
Aevi dum satur, et satur dierum,
Cum diis aetheria beatus aula
Regnes perpetuas perennitates.

AD MATTHIAM ET MAXIMILIA. num, Archiduces Austriae.

PHoebi deliciae, Minervae alumni,

Fratrum nobile par celebriorum,
Tot virtutibus inclytis, tot aequum

Claris laudibus: o amica mundi,
O concordia sidera, o venusta:

MATTHIA optime, tuque lux paternae

page 265a, image: s595

Laudis inclyta, MAXILMILIANE
Quande vos animum tot expolire
Certaetim studiis bonis avetis,
Concordes pietate, amore firmi,
Casti moribus, integri pudore:
Quis vos non amet? aurcosque mores
Quis non terque quaterque suavietur?
Quos Phoebus, Charites, novemque Musae
Amant non minus ac suos ocellos,
Mores ob lepidos, et elegantes;
Aeternoque colunt honore famae.
Salvete o decus, o sacri perennis
Regni gloria, Principes beati:
Iamdudum Latiae domus, et arve
Admirantur utrumque Gallicana:
Vos Germania docta, vos et omnis
Totum natio suspicit per orbem:
Laudis aemula, gloriaeque vestrae:
Fratrum nobile par celebriorum,
Phoebi delitiae, Minervae alumni.

AD CHRISTIANUM IV. Frid. F. Regem Daniae.

AURO ceu nitido peritus artis

Gemmas inserit artifex decoras:
Laudum sic titulos bonus Poeta

Intexit lepidis suis libellis,
Ac post fata superstitat suprema,

Per fastos memores, in omne semper
Aevum. Sic utinam meo superstes

page 266a, image: s596

Sit versu tua cantitata virtus,
Semper clarior a rogo supremo,
Flos o inclyte CHRISTIANE Regum.
Fallor? an radiis velut renidet
Solis gemmula: sic avita virtus
Illustrata meis nitet libellis?
Et quum perpetua sepulta nocte
Tollet catera mors rapax; futura est
Invita tuae morte laus superstes.

AD LUDOVICUM IV. Principem Palatinum Electorem.

FLos o imperii decusque sacri

LUDOVICE, palatiique Praeses
Rhenani inclyte, Curiate Princeps:

Maiorum decora alta si turoum,
Illustres titulos, sacros triumphos,

Vivas denique imagines parentum,
Si vis intuitu videre primo,

Magno propositas velut theatro:
Quem mitto, lepidissimum libellum,

Pignus obsequii mei pusillum,
Annuentibus intuens ocellis,

Laetus excipe dextera benigna:
Ac totum tibi deditum clientem

Clemens numine me tuo tuere:
Qui te carmine, ceu mereris, apto,

Et laudes celebrat tuas per orbem:

page 267a, image: s597

Maioresque tuos, Duces beatos,
Armorum studiis togaque claros,
Umbrarum tenebris diu sepultos
Inlucem revocat sereniorem.
Sic te numine sospitet benigno
Divum maxima coelitum potestas:
Sic et filiolum diu tenellum,
Spem regni columenque nunc paterni;
Sic astam tibi coniugem, domumque
Totam numine sospitet benigno:
Sceptrum Boiarici tuae PalatI
Aevum perpetuans in omne genti.

AD PHILIPPUM LUDOvicum Comitem Palatinum Rheni, Ducem Bavariae.

QUanquam te tua concitare virtus

Ad laudis decus omne sempiternae
Sat possit, LUDOVICE DUX PHILIPPE:

Haud parvum tamen iste calcar addet,
Quamvis sit brevis admodum, libellus:

Qui primordia sanguinis paterni
Maiorumque canit decus tucrum,

In lucem studio meo reductum.
Hunc si fronte capis lubens serena,

Nec vatis timidi improbas laborem,
Laetus iam mihi gratulor beato.

page 268a, image: s598

AD CHRISTOPHORUM DUcem VVirtebergicum.

DUm vulgus tibi supplices libellos,

Princeps maxime, porrigit legendos:
Libros nos quoque quod damus tenellos.

Plenos officiis, amore plenos;
Rebus te simul arduis vacare

Scimus, Castaliisque posse Musis,
Nec vatum tibi displicere donae.

Fer doctos, generose Dux, poetas.
Afftictisque tuere quaeso rebus:

Qui te voce ferant per astra magna:
Virtutesque tuas sonantiore

Seris carmine posteris relinquant.
Aevo depereunt opes, et aurum:

Virtus carmine nota vincit annos.

AD CAROLUM PRINCIPEM Monsterbergium.

NOsti si bene CAROLUM, Thaleia,

Magnum Silesiae ducem potentis
Castris Pieridum sacris amicum:

Illi tu dabis hunc, sed ocioso,
Ornatu licet addito carentem,

Nec eultum bene, nec satis libellum:
Orabisque sereniore vultu

Admittat tenuem legatque chisrtam.
O quantum feret inde laudis heros,

page 269a, image: s599

O quantum decus ac perenne nomen:
Si dignabitur expetita tandem
Sacris otia commodare Musis

AD LUDOVICUM DUCEM VVIRTEBERGICUM Christoph. F.

QUamvis sit male comptus hic libellus,

Laevi pumice nec satis politus,
Ostro nec nitidus, gravis nec auro,

Magn spes LUDOVICE magna Patris:
Tu vultu tamen hunc velis benigno

Laetus sumere: ne calumnietur
Te sic vindice Zoilus malignus.

Catat progeniem Ducum potentum,
Quorum stirpe Patris creata mater,

Mater CHRISTOPHORI cluet SABINA:
Nato digna, nepotibusque mater.

Illic geniis originem vetustae,
Virtutesque decusque rite disces;

Partum Marte fero, togaque sancta
Seclis mox imitere quod futuris.

AD IOANNEM ADOLPHUM PRINCIPEM NORVEgiae, Ducem Holsatiae.

COelum quando levi petit rolatu

Ales reg, lucidas per auras:

page 270a, image: s600

Fixos lumine Solis haud ocellos
Flectit: sed radiis suis penetrat
Phoebum cominus intuens serenum;
Et sic visum acuit suum, iuvatque:
Cum visum volucrum fatiget idem
Sol splendens, hebetetque caeterarum.
Sic in te generosa mens refulget,
Claro stemmate nate IANADOLPHE,
Princeps Teutonicae atque flos iuventae.
Quando semine languet haud paterno
Virtus insita; sed magis magisque
In te vivida et efficax virescit:
Dum non a nitidis hebes reclinas
Maiorum radiis tuos oclllos:
Mentis altius explicans sed alas,
Pulcro vertice tangis astra celsa.
Macte o, inclyte macte laude Princeps:
Felix es ter et amplius: beati
Quem Dii tot cumulant bonis: perennis
Laus nullo tua conticescet aevo.

AD IULIUM COMITEM Salmae et Neoburgi ad Oenum.

QUirecte cupit imperare IULI,

Sit clemens simul, atque liberalis.
Nam clemkentia liberalitasque

Aequales homines facit Deo: qui
Clemens omnibus atque liberalis,

page 261b, image: s601

Indulget veniam reis, nocetque
Nulli, sed facit omnibus benigne.
Quid? quod mancipat ipse sic amicos
Ac hostes pariter sibi malignos:
Fidos quos sibi reddit, ac benignos,
Si clemens sit hic atque liberalis.
Sic nulla melior paratur arte
IULI cuiquam hominum favor: nec ulla est
Cuiquam convenientior voluptas,
Quam servare homines, et adiuvare.
Haec est summa, Comes benigne, virtus?
Hac coelum Petitur via deorum.

AD LEONHAR DUM HARRACHIUMK LIB. BARONEM Roraviae, Aulae Imp. Praefectum.

NEc doctum satis, aut satis disertum,

Nec cultum satis, et parum politum,
Sed non rusticulum nimis libellum,

Illustri, mea MUSA, fer Baroni,
Summi consiliario Monarchae:

Quo nemo valet elegante lingua
AUGUSTUM melius movere magnum:

Quo nec diligit alter eruditos,
Aut doctas magis asserit Camoenas.

I, fer: proque benignitate summa,
Quam novi, pete, fronte quo serend

Sumat pertenuem legatque librum,

page 262b, image: s602

Defensumque suo iuvet favore.
Verum tempore commodo disertam
Pulses sedula ianuam videto:
Fulget quum placidus, nec occupatus:
Et quum deposita severitate
Musis, ac querulis vacat libellis.
Si novi Domini benignitatem,
Ultro suppetias feret; tuamque
Caussam suscipiet bonus patronus:
Virtus quod fore pollicetur ingens.

AD RICHARDUM STREINIUM BARONEM SCHVARTZEnavium, S. Caes. Maiest. Consil.

SI me summa benignitas lateret,

Sacras qua tibi demeres Camoenas:
Nec perspecta foret mihi voluntas

In doctos bona, maximeque prona,
STREINI, Caesareae Senator auae,

O et Pieridum decus sororum:
Haud obtundere nunc tot occupato

Rerum turbinibus gravissimarum
Auderem tibi versibus minutis.

Sed sic est, favor ut magis benigntu
Perspectus mihi sit, magisque notus,

Longa quam sit opus probatione.
Quae res nunc facit, ut libenter esse

Caussae te cupiam meae patronum:

page 263b, image: s603

Per te cum mea Caesari Thaleia
Possit gratior esse iam RODOLPHO,
Fortunaque frui bemgniore.
Quod nunc ut facias minus gravate,
Submissa volo mente te rogatum.

AD IOAN. HULDRICHUM ZASIUM PROCANCELKL. Imperatorium.

ZASI summe celebrium virorum,

Non horum modo, sed quot ante vidit,
Aut posthac veniens videbit aetas:

Commendo tibi me meosque libros:
Non dico lepidos, nec elegantes,

Sed castos tamen, et laboriosos:
Quos ut fronte legas bonus remissa,

AUGUSTU Mque mihi pares faventem,
Submissa volo mente te rogatum.

Quod si me studio tuo iuvabis,
Musarumque sacros mihi recessus

Per te visere longius licebit:
Blanda (si Deus annuet) sub umbra,

Aptis et melioribus libellis,
Quos nec sera redarguat vetustas,

Laeudes omen tuas feram per aevum,
ZASI summe celebrium virorum.

page 264b, image: s604

AD IOANNEM CRATONEMA CRAFTHEIM, CAES. Archiatrum et Consil.

MIssus huc venio, tener libellus

Proles candida candidi Poetae:
Non auro, neque purpura decorus:

Felix iactitet hisce se libellus.
Moestum moesta decent: comis sed adsum

Passis, humidulis genis, togaque
Apta luctibus. hei dolore fractus,

Fatum lugeo Caesaris supremum,
Summi Principis, optimi Monarchae:

In quo cum Sophia eloquentiaque
Certat relligio, fidesque sancta,

Et mentis bonitas, et ars togata.
Nil germania maius hoc habebat

Vivo: nil habitura deinde maius.
At tu, Caesareae Senator aulae

CRATO, Phoebicolis amice Musis:
Tu quaeso placidus manum benignam

Fesso tende, nec exulem repelle.
Si dignaberis aequus hospitari

Luctu tabidulum, viaque lassum:
Aevo te veniente, ceu mereris,

Grata mente colam: tuasque laudes
Aeternante superstitabo cantu.

page 265b, image: s605

AD DIVI MAXIMILIANI II. ROM IMP. CAES. semper augusti tumulum Dialogus.

QUis planctus novus, et quis ille fletus

Musarum? Clariae Patrone gentis
Quid fles, Phoebe? quid eiulas ad urnam?

Dic sodes. Fleo moestus, eiuloque:
Mecum flet sacer, eiulatque coetus

Musarum: cineres pios adempti
Patroni, Patriae Patris togatae.

Quisnam est ille Pius Patronus? et quis
Ademptus Patriae Pater togatae?

Flos MAXAEMYLIANUS ille regum:
Romani Dominus, Deusque regni:

Et ter maximus, optimusque Princeps.
Quo non sanctior alter: et Deorum,

Aut aequi studiosior bonique
Caesar vixit in orbe Christiaenus.

Ah quae tristia nuncias, Apollo?
Herosne ille sacer, piasque Caesar:

Aequus omnibus, omnibus benignus:
Prudens, iustus, amabilis, disertus:

Clarus relligione, et arte Caesar:
Ille (inquam) rapido, maloque fato

Raptus heu, superas reliquit auras:
Dignus vivere Nestoris senectam?

Sic est: nuper in urbe dum TiberI

page 266b, image: s606

(Istrum qua Regus influit) Quiritum
Magnum consilio regens Senatum:
Pacis maximus arbitor togatae:
Fulcit rem prope publicam cadentem:
Sancto Immortuus (o dolor) labori,
Ad manes abit indidem sepultos.
O factum male! nempe turbo caecus,
Et coeli furor impotens, et undae,
Fatalisque malum Cometa triste
Portendit, memini. o diem nefastum!
O crudele deum, potensque fatum!
Sed quae'nam Dea quaeso servat urnam?
Virtus. Quae sociae? Fides, et alma
Pax. At quae comites Deae ministrant?
Ascraea, et Pietas, Modestiaque
Sancto foedere nexa Fortitudo.
Vivum quem coluere, luce cassum
Moestis hunc querimoniis requirunt:
Et bustum lacrymis piis honorant:
Quin, si fata velint, tegantur una.
Quid circa tumulum frequens oberrat
Musarum chorus, atque Gratiarum?
Sanctis manibus anxiae parentant:
Aspirantque novum Deae leporem
Clarorum numeris, decusque vatum:
Addunt lacrymulis rosas: sacrantque
Quovis aere perennius sepulcrum.
Salve o terque quaterque Dive salve:
Flos MAXAEMYLIANE summe regum:
Quem tam magnifico locat sepulcro

page 267b, image: s607

Magnus, auspicibus deis RODOLPHUS,
Imperi columen, decusque sacri.
Gaude munere coelitum beato.
Te rector superum domo receptum
Gaudet aetherea, sacraque mensa:
Cum Diis, ambrosiaeque, nectarisque
Aeternum dapibus frui beatis:
Salve Dive ter et quater, valeque.
Tuque o Phoebe, novem Pater sororum:
Custos maxime cum deis sepulcri:
Sancta molliter umbra fac quiescat.

AD FRIDERICUM IV. COM. PALAT. RHENI, DUcem Bavariae. DE MORTE LUDOVICI ELECT PALAT. PATRIS.

VOs o Alsatica sub urbe Musae,

Pro sacris heliconis hic fluentis
Rheni turbiduli amne commorantes:

Pullam sumite tunicam: cupresso
Funesta caput impedite: ferte

Squallorem facie, genis dolorem,
Lacymas oculis, et ore questus.

Iam sit urbs propere petenda vobis,
Luctu squallida, sordidata luctu:

Quae Nicri iacet ad feracis undas:
Nicris, valle reconditus sub ima,

page 268b, image: s608

Moesto qui fluit alveo: suumque
Ducem soepe reflagitat misellus.
Is nuper, superum vocante rege,
Terras mortuus (ah dolor) reliquit.
Fessae quum veneritis huc Camoenae:
Arcem Principis inclyti subite,
Augustam, aureolam, elegantulamque.
Illic aut querimoniis acerbis,
Luctu praeditus ob patrem, vacabit:
Vultum lacrymulis rigans honestis:
Aut cum nobilibus, libris inhaerens
Pectus excloet arte liberali:
Aut quo regna modo tenere fas sit,
Exemplo patris elegante, discet.
At palatia vos in alta missae,
Graves esse cuipiam cavete.
Aptum vos iubeo videre tempus:
Quo clementer in atrium receptae,
Pauca supplice nuncietis ore.
Quantum, dicite, fecerit dolorem:
Quam desiderium sui molestum
Parens ille tuus, parens colendus:
Qui vitae moriens reliquit auras:
Princeps sanctus, et unicus patronus:
Nemo dicere sat potest disertus.
Illum numinis instar, et parentis,
Germanus coluit decenter orbis:
Quem nunc flent populi, ducesque cuncti.
Quotquot imperio fidem dedere.
Moerent patria regna: civitates

page 269b, image: s609

Afflictantur: agri dolore squallent:
Et frustra gemitu anxio requirunt.
Omnes moeror hic occupavit oras:
Quae veri studio Dei tenentur.
Testis esse potest libellus iste:
Quem nos offermus tibi pudenter,
Princeps inclyte. nam tui parentis
Laudes continet: ac ducem verendum
Fato tristifico gemit peremptum:
Tecum pectore condolens fideli.
Maiorum simul hic tibi videre
Fas est nomina, imaginesque sanctas:
Sanctas mentis imagines decorae.
Quae nunc iudicio tuo probari,
Qua par est, prece te pie rogamus.
Sic non dissimilis tuo parenti,
Doctrina, bonitate, sanctitate:
Bonis omnibus affluas beatus:
Felicique diu fruaris aevo.
Haec quum dixeritis, redite Musae:
Mando caetera numinis favori.

DE MORTE FRIDERICI IV REGIS DANIAE LAMENTATIO.

ADeste, et mihi lacrymate Musae:

Coelum luctifico replete lesso:
Vester (proh dolor) occidit Patronus:

Ille fidus et optimus Patronus.

page 270b, image: s610

Qui vos pectore tam pio colebat:
Qui vos subsidio suo levabat.
Qui tam munera bella largiendo,
Vobis otia grata factitabat.
Princeps optimus, et parens fidelis:
Germani decus, atque lumen orbis:
Ducum cura, salusque subdit orum.
Secum delitias, et omne dulce,
Risus, gaudia, spes, iocos, lepores,
Secum hic abstulit. At dolore magno
Cimbrorum ora iacet sepulta tota,
Regem cum lacrymis suum requirens.
Lugent hunc populi, et vocant dolentes:
Lugent et proceres, Ducesque magni:
Matresque et pueri, viri, senesque
Nullum secla tulere doctiorem,
Aut sanctae dare iura pacis: urbes
Ac firmare repagulis piarum
Legum, regnaque moribus: vel artes
Propagare bonas, Deique cultum:
Musarumve choros sacros fovere.
Ille nunc alio beatus orbe
Vitam degit amabilem deorum.
Aura vescitur et sereniore.
Ille, si velit, amplius redire
Non huc possit et emplius redire
Si possit, minus huc velit beatus.
At vos, quae Patre iam bono caretis:
Aegrae, languidulae, vagae, misellae,
Adeste, et mihi lacrymate Musae.

page 271, image: s611

AD HULDRICHUM FRID. REG. DAN. F. PRINCIPEM Norvegiae, Ducem Slesvigi et Holsatiae.

MAgnum forma bonum, genusque magnum,

Et vires, et opes, pecuniaeque:
Sed non fama paratur his, decusque

Immortale. Genus magis paternae
Commendatio laudis, aut avitae est:

Anceps forma bonum, fugaxque: vires
Morbus aut populatur, aut vetustas:

Sic fortuna pecunias opesque
Huc fert arbitriis suis et illuc.

At qui iustitiam pius, simulque,
HULDRICHE inclyte, liberalitatem

Sancta mente colit; via beatus
Immortalis honoris it perenni.

Quam te sponte viam tenere dudum
Magnum fama loquax canit per orbem.

Quamvis nec tibi flos abest decoris,
Nec splendor generis, bonaeque vires,

Nec regum vel opes pecuniaeve.
O par compositum optime sororum!

Nimirum haec homines, deos at illa
Virtus conciliat: volare docta

In coelum utraque Gloriae perennis
Curru: quam favor atque vox potentum

page 272, image: s612

Vatum consecrat insulis beatis,
Aevo donat et inde sempiterno.

AD ADAMUM A DIETRICHSTEIN BARONEM, PALATII Caesarei Praaefectum supremum.

SCeptrum principis, et columna regni

Consultor bonus est, et integellus,
Et prudens animo, et peritus arte:

Qualem te merito tuo vocamus
O cor Caesaris, o et os ADAME.

Nimirum omnia cernit haeud vir unus:
Multis multa oculis videre regem,

Multis multa loqui subinde linguis,
Multis auribus utier necesse est

Cordatorum hominum atque candidorum.
Sic princeps Agamemnon ille Graium

Aiaces sibi non decem, sed unum
Optat Nestora: tunc brevi potiri

Troia posse suos putat Pelasgos.
Sic rex Persidis inclytus Darius

Tot optat sibi Zopyros, quot essent
Mali granula Punici: nec illo

Contentus, sibi Zopyrum fatetur
Millies Babylone cariorem,

Ac suis sibi cariorem ocellis.
O vocem lepidam, aureisque regune

Ad palatia litteris notandam!

page 273, image: s613

AD SIGISMUNDUM VIEHEUSERUM, SACRI ROM. Imperii Procancellarium.

CONsultissime Iuris utriusque,

O cor Caesaris, o et os RODOLPHI,
SIGISMUNDE, Patrone summe vatum,

O et unica lux meae salutis.
Hoc te por solito favore quaeso:

Parvos accipe laetus hos libellos,
Quamvis nec lepidos, nec eruditos,

Nec cultos satis, dut satis disertos.
Mansuetudo tui serena vultus,

Et mentis bonitas, benignitasque
Immensum celebrata iam per orbem,

Me patrocinium tuum modeste
Implorare iubet, sidemque notam.

Sis o sis facilis tuo clienti,
Et fallar cave spe tui favoris.

Sic Dii sponte tibi tuisque semper
Vertant omnia prospere beati.

AD PHILIPPUM ZOTHUM BERNECCAH DOMI num, Caes. Consil.

PRudentissime Caesaris Senator,

Praeses Iustitiae, PHILIPPE, sanctae
Musarum decus o, paterque vatum.

Sit gratus tibi quaeso sit libellus,

page 274, image: s614

Quem spe plenus amoris et favoris.
Summo mitto tibi meo Patrono.
Tu qua mente, soles favere Musis,
Et vates alios iuvare prompte,
Fave nunc mihi, me iuva benignus.
Qualis favit Eques suis Hetruscus
Olim vatibus, hosque iuvit ultro.
REUSNERUS tibi gratias habebit
Summas: infimus omnium Poeta:
Tantoque infimus omnium Poeta;
Quanto summus es omnium patronus.

AD IOANNEM SEPTIMIUMA LICHTENSTEIN BAronem.

QUo quis vult generosior videri;

Plus hoc is bene de bonis mereri
Gaudet, magne BARO: preces nec unquam

Exspectat, bene de bonis merendo
Gratis sponteque. Sol viden' ut auctor

Lucis, mundi oculus, propago vitae,
Salutare inbar suum minestrat

Gratis, nec precio aut prece impetrando.
Sic tu, qui generosus es, vel alter

Aulae Sol, patriaeque sidus, orbem
Illustrans radiis suis coruscis,

Illustris BARO, de bonis mereri
Haud cessas bene, liberaliterque

Exercere tuam benignitatem.

page 275, image: s615

Et recte: perit haud, bonis quod unquam
A quoquam bene sit: grave atque gratum
Idem hoc, et gravidum bonis habetur.
Quid? quod Rex nihil evenire dixit
Magnis principibus, virisque magnus
Fortunatius hic Anaxilaus:
Quam quod sic bene de bonis merendo
Mortales reliquos sibi obligarent,
Et certamine vmcerent beato.

AD ERASMUMA STARHENBERG LIB. AUSTRIAE Baronem.

CUi dono lepidum novum libellum,

Augustum, aureolum, sacrum libellum?
Flos o nobilis optimatum ERASME

En dono tibi. namque litterarum
Prae multis studiosior bonarum

Primo tempore floridae iuventae,
Sacros diligis et legis libellos:

Manus in quibus abluere castae
Musae lacteolas, manus decentes.

Sit tetrum procul, impiumque carmen.
Quod laedit iuvenum tenella corda.

Adsis o, et amica vultu amico
Sumas munera, digna te tuaeque

Gentis nomine splendido vetustae;
Et me, quod facis, hinc amare perge.

page 276, image: s616

AD ERNESTUM COMITEM MANSFELDIUM.

QUanti te faciam, Comes benigne

ERNESTE, Aonidum comes sororum:
Sat ex hoc potes aestimare selo

Quod te somnio dormiens, tuosque
Pervigil videor videre vultus:

Sermonesque recordor eruditos.
Insignis pietas, et alta virtus,

Coelestisque animi vigor sagacis,
Doctrinaeque facit decus stupendae;

Laudes ut cupiam tuas ad astra
Coeli ferre sonantiore versu.

Quod si te mihi sensero favere.
Heros inclyte: meque Phoebus olim

Magnus conferet inclytis Poetis:
Vives omne meis libris per aevum.

Dignum Musa virum vetat moriri.

AD GEORGIUM ETERASMUMA LANDAUU, SIGISM. FF. Lib. Austriae Barones.

QUID sit vivere, quid mori beate,

Certant Theologi, Sophique certant.
Uno nempe fatentur ore cuncti:

Sic vive, ut moriaris: utque vivas
Rursus, sic morere. Ipsa namque mors est

Finis exiguae beata vitae:
Mortis finis ut est beata vita.

page 277, image: s617

Aevo non moritura sempiterno.
Sie est regula mortis atque vitae
Una haec: Disce mori, piusque vive,
Pius sic moriere: sic beatus
Longo cum superis frueris aevo.
At si scire velis, beatioris
Praecepta optima mortu atque vitae:
Quem dono, lege saepius libellum,
ERASME optime, tuque mi GEORGI:
Concordes animis et arte fratres:
LANDAUAE duo fulcra gentis, atque
Matris deliciae, patris voluptas.
Sic mors vitaque vos suo beata
Tandem tempore consequatur ambos:
Quum visum fuerit Deo supremo:
Cui fas vivere nos, Morique sanctum est.

AD IACOBUM CURTIUM A SENFTNAUU, ROM. IMPErii Procancellarium.

CUr donem tibi iam meos libellos,

Nec doctos satis, aut satis politos,
CURTI, Caesaris o cor, osque magni,

Forsan me rogitas? honesta causa est.
Magnum te mihi deligo Patronum:

Cultorem Themidis sacrae disertum,
Musarum Charitumque candidatum,

Sidus Caesarei fori coruscum.
Nam sis quamlibet occupatus ante;

Tantum vix tamen es negociosus,

page 278, image: s618

Ut non ocia des secreta Musis,
Musarumque fidelibus ministris.
Si me vera loqui facis, beasti.

AD RUPERTUM A STOZINGEN CAES. CONSIliarium.

MAgnas gebeo grat as RUPERTE

Musarum inclyte dux, paterque vatum:
Quod me tam lepidis tuis tabellis

Dignaris toties. et eruditis.
Maiores tibi debeo: quod esse

Caussae pe gis adhuc meae patronus:
Quam si fine bono brevi licebit

Tandem claudere: maximas fatebor
Pro tanto merito tuo libenter

Me debere tibi referre graies:
Quas musas, Charitesque pro virili

Censes posse referre coniugatas.
Per quas nommis haud futura muta est

Ingens fama tui, tuaeque laudis
Vivax gloria; parta singulari,

Qua polles equidem, eruditione,
Et virtute, fideque comprobata.

Qui dat maxima, quam potest, abunde est
Gratus. nam pietas, suo poiita

Fene, baud amplius inde concupiscit.

page 279, image: s619

AD ERASMUM NEUSTETERUM, COGNOM. STURmerum, Eq. Francum.

PRaeclare facis atque perbenigne:

Fidus hospes, ERASME, Gratiarum,
Musarumque quod esse gloriaris:

Quas spretas sine honore cerno passim
Tritis sub pedibus iacere vulgi:

Aut cum difficili exulare sorte.
Laus haec ampla quidem, tuoque digna

Magno nomine: quod tibi dederunt,
Pro virtute tua, dei benigni:

Artes nempe bonas suo tueri
Ultro praesidio: sacrisque Musis,

Musarumque favere sic ministris.
Verum, ne dubites, tibi vicissim

Musae pramia, Gratiaeque digna,
Pro patrocinio tuo, rependent:

Musarumque simul tuas ministri
Laudes perpetuum canent per aevum.

AD ANDREAM DUDITIUM, SBARDELATI DOMInum, Caes. Consil.

FAcundissime, DUDITHI leporum

Te compello pater tot Atticorum:
Quos dat Suada tibi daserta, mater

Tot felix salium disertiorum:

page 280, image: s620

Quae nunc sessitat in tuis llabellis:
Illis mellifluis tuis labellis:
Quae vel Castalio madent liquore;
Unda vel Iovis, aetheris medulla,
Spirant suaviter usque delibuta:
Quid vis? inquis. amicus esse vobis
Tantus postulo: quantus esse dudum
Coepit iam meus ille CYPRIANUS:
Quo divina sub orbe nunc Mathesis
Immenso videt haud peritiorem:
Quod convicero testete vel uno.
Sis ergo facilis mihi, bonusque
ANDREA, pater elegantiarum:
Me cultoribus haud tuis gravate
Accensens: quibus est cor integellum,
Et mens candida, candidumque pectus,
Et concors pietas, fides et una.
Aurum non, adamasve sic coruscat
Phoebeis radiis: velut bonorum
Concors mens, pietasque virorum.
O spectaculum amabile, ac decorum.

AD NICOLAUMA CAAS, TORUPI DOMINUMMAGNUM Regni Daniae Cancellarium.

DUm spretae sine honore ubique Musae,

Contemptaeque iacent, male audientes,
Praeter sed meritum, sub orbe passim:

Magne o vir, clarii Patrone coetus;
Me vivo, sibi iam meae Camoenae

page 281, image: s621

Festinant sibi vindicem parare:
Te poscunt, et opem tuam requirunt
Musae molliculae atque mollicellae:
Cedro quamlibet ora non perunctae;
Nec fuco magis, atque purpurisso,
Quantum purpureo pudore pictae;
Simplex gratior ut sit haec venustas.
Sic commendo meas tibi Camoenas
Vivus; quae fugiunt suopte Marte
Iamdudum in gremium tuum pudentes:
Quo tutae lare sub tuo quiescant
Idem Phoebus Apollo, tuque Musis:
Idem lar tuus, atque mons bivertex:
Idem fons tuus est, et Hippocrenes:
Te sic vindice neminem pavebunt.

AD SERENISSIMOS AUSTRIAE ARCHIDUCES, Ernestum, Matthiam et Maximilianum Fr. Germanos.

P. MELISSUS DE SYMBOLORUM LIBRIS. N. REUSNERI IC.

ABstrusae Sapientiae reperta,

Minervaeque reconditae latebras
Indagare meo perinde curae est

REUSNERO, quasi qui metalla ab imis
Terris effodiunt, opumque venas

page 282, image: s622

Rimadri tacitas amant in umbra.
Hi noctesque diesque eo laborant,
Diam Plutus ut crutus sub auram
Vitae praesidio sit instruendae.
Ille est totus in hocce, ne (quod usu
Evenit) Sophiaeque Palladisque
Divinae iaceat sepulta gaza,
Praestantumque celebritas virorum;
Sed luci data et haec, et illa, docta:
Usque informet alatque docta mentes.
Credite o mihi, credite hoc Dynastae:
Quanto mens potior cuique habenda est
Ipso corpore, corporisque vita:
Tanto isthaec LEORINA Symbolorum
Gaza est clarior omnibus metallis,
Aut si quid melius venit metallis.