NICOLAI REUSNERI ODARUM LIBER SECUNDUS.

MELOS DEFELICI ADVENTU INURBEM ARGENTORAtensium, Friderici Com. Palatini Rheni, lo. Sigismundi, et lo. Georgii Marchionum Brandeburg. Ernesti et Augusti Ducum Brunsvig. et Lunaeburg.

Pridie Idus Octobris, Anno CIO IO XIIC.

Urbis propages appropinquat
Moenibus Argyropes veiustis.
Quae digna vatum quae lyra concinet
Stirpis tot altae regia sidera?
Tot Principies claros iuventae
Quae celebret chelys Allemannae?
Te IANGEORGI Marchto te loquor
Heros aviti nominis inclyte:
Te IANSIGISMUNDE o paterna
Maxime laudis et aemulator:
De gente eadem quos CATHARE sata
Lucis sub auras protulit, inclyto
Cum IO ACHIMO FREDERICO
Principe dia parens parente.
Primas potentis Teutoniae Pater:
Septemvir haeres imperii Sacri
BRENNI sub alia clarus urbe
Magnus Avus cluet Atthesini.
Fortes creari fortibus, ac bonis
Bonos, sequaci nominis inclyti
Docetis exemplo parentum
Floridulo ambo duces sub avo.
Par pone fratrum nobile conspicor
BRUNONIS alto sanguine prosatos:
Quos prisca LUNAEBURGA, fidos
Ceu dominos patria, veretur.
ERNESTUS hic est, frater et inclytus
AUGUSTUS alter: DOROTHEE patri
Quos GUILIELMO procreavit,
Cymbriaco sata CHRISTIANO.

Sanctae repertis hic Sophiae bonis,
Doctisque doctae Palladis artibus,
Primo sub aevo mentem uterque
Sedulus excoluit decoram.
Prudentis hinc est ingenii indoles,
Ac vis sagacis pectoris enthea:
Hinc dia virtus, atque vera
Relligio pietasque cordi est.
O Principem laus quam decet haec bonum,
Spondens perennis praemia glortae!
Aeterna dignis ac paciscens
Nomina laudibus hoc sub orbe;
Favor bonorum fit comes, et bona
Multis abundans Gratia commodis:
Et Caritas secura, nutrix
Pacis Amicitiaeque fida.
En ut cupitis flagret amoribus
Tantorum amicorum, optimus optimi
Natus parentis LUDOVICI,
Lux patriae FRIEDEICUS orae:
Magnus Patronus Pierii chori,
Totus Camoenas et Charites flagrans:
Stirpis Palatinae unus haeres,
Imperiique sacri columna.
Certum favoris sit specimen boni
Liquisse Nicri magna Palatia:
Tatisque fidum perstitisse
Sponte ducem comitemque amicis.
Sit caritatis testis amabilis
Fratrum duorum gratia Principum

Concors, in occursum propinquum
Quos iuvat ire Ducum beatum.
ERNESTE IULI te voco, te simul
FRANCISCE Princeps optime maxime:
LUNAE vetusto nempe BURGI
Semine Saxonici creatos
Quos clara Rheni nunc Academia,
Musis vacantes, ac studiis bonis,
Praeclara maiorum tueri
Facta, animosque mares virili
Aequare naturae indole, et aemula
Virtute cernit: laudis adoream
Sperare fas est unde dignam,
Sorte bona comitante Divum.
Quid splendidorum tot Comitum loquar
Coetus faventes? en ruit obviam
HERMANNUS ultro nunc ADOLPHUS
SOLMIUS: alter et ille IANUS
ALBERTUS, ingens gloria patriae
Ambo domus, et Pieridum decus:
Fidusque tot magnatum Achates,
Ante alios memorandus omnes
ERNESTUS, aevi lux et honor sui:
MANSFELDA prisca quem genuit domo
Musarum et Antistes, et alter
Phoebus Apollineae coronae.
Quem pone IANGUNTHERUS it inclytus,
MANSFELDIAE flos stirpis amabilis:
Tot civium, tot splendidorum
Nobilium comitante turba.

Sublimis inter quos supereminet
IANUS PHILIPPUS KETTHEMIUS, scholae
Praestes, et urbis Praetor idem,
Perpetuo memorandus aevo:
Alterque Praetor STURMIUS it comes
HUGO, supremi CONSULIS ad latus:
Queis ZINZEDORFUS iunctus haeret
In medio Baro IO ACHIMUS.
En festus urbi gratior it dies:
Gaudet Senatus cum populo sacer:
Gratatur adventum novenis
Docta Academia cum Camoenis.
Gaudent et ipsae ruricolae Deae:
Et quotquot undis sub fluvialibus
Rhenusve Nymphas hic, et Ellus
Cum socio amne habet, atque Bruscae.
Omnes in omen gaudia congerunt
Conferta felix: numine coelitum,
Sortem bonam, et longam salutem
Principibus pariter precatae.
Salvete, magni ter quater Hospites
Salvete, gentis lumina Teutonae:
Felicis adventus precamur
Gaudia, perpetuamque sortem.
Praesens benigni cura Dei diu
Tutos periclis praestet ab omnibus:
Custosque vitae vos quietae
Diva Salus beet omne in aevum.

MELOS AD URANIAM. DE ADVENTU CHRISTIANI, GUIL. F. DUCIS BRUNsvig. et Lunaeburg. et CHRISTIANI IOAN. F. Ducis Holsatiae et C.

Ceu signifer Dux Christicolum gregis,
Cuttorque Christi perpetuo pius:
Magni nepos Dux CHRISTIANI
Magnus uterque; potente quondam
Quo Rege felix DANIA floruit
Sub pace longa, sub requie bona:
Idem nepos Rex CHRISTIANI
Magnanimus cluet ante PRIMI.
Regum minuta non mihi fas lyra
Tentare palmas. namque cani tuba
Regum merentur tot trophaea,
Aut lituo potius trabali.
Lydis remisto carmine tibiis
Si, Diva, cantes, sat fuerit, Duces;
Tem praepotentum stirpe Regum
Progenitos, meliore fato.
Attende, fatum mensis et aspice
Praesens Novembris. nam geminos Duces
Lucina quos ortu beato
Mense prius tulerat Novembre:
Mensis November, numine coelitum,
Sub urbe eadem consociat Duces:
Quos una virtus ante, et una
Relligio sociat, fidesque.
AUGUSTUS Omen Dux probat inclytus
Praesens, eodem mense satus: simul
Fratre approbante ERNESTO hoc ipsum
Mense prius genito Decembre.
Festum Novembris concelebrat simul
Natale mensis Marchio conscius

IANUS SIGISMUNDUS, paterm
Aemulus ingenii; GEORGO
Cum fratre IANO: quos stimulat patrum
Praeclara virtus, famaque, et imperi
Porrecta maiestas ab Ortu
Solis ad Hesperium cubile.
Applaudit una IULIUS, et favet
FRANCISCUS, ingens Castalidum decus:
Prosapiae GUELFAE propago
Inclyta, Saxonicis iuoris.
O laeta fausti mensis amoenitas!
Festiva magno tot genio Ducum
Concorde iunctorum favore:
Perpete nobilitanda fama!
Quid o quid optem, vel precer amplius?
Quam prospera sic cum valetudine
Laetus recurr at mensis idem
Per seriem Ducibus perennem.
Tuque o profestis lucibus, et sacris
Virtute functos URANIE Duces,
Cum Gratiis Musisque longum
More patrum celebra per aevum
Natorum ab astris nomina Principum
Inscribe coelo. Sic decet, et pium est,
Claros Olympo heroas alto
Inseri Apollineos alumnos.

AD IULIUM COMITEM SALMAE ET NEOBURGI ad Oenum DE OBITU ANNAE MARIAE DIETRICHSTENIAE Coniugis incomparabilis in puerperio mortuae.

Una vitae spes, lux, requies tuae
Dulcis et occidit (heu) voluptas.
Tu pius frustra (heu) irrevocabilem
Poscis filiolam deos
Matre cum sancta. desine, desine
Sollicitae nimis ah querelae:
Sat piis tandem sat lacrymis datum:
Quicquid corrigere est nefas,
Sit licet durum, fit patientia
Lenius ac levius subinde.
Aequa sic tellus pauperibus simul,
Et regum pueris patet:
Mortis haec calcanda omnibus est via,
Semine terrigenum creatis.
Nec mali quicquam his accidit, at boni
Multum: conspicuae polo
Stellulae, CHRISTUM cum superum choris
Concelebrant hilares beatis.
Parce iam tandem lacrymulis, Comes
IULI, luctibus et piis
Parce. Post nubes clarior aethere
Sol redit auricomus repulsas.

AD CONRADUM ET ALBICUM COMITES TUbingenses.

Teutonis o et honos, decusque?
Quos in Minervae sic, et Apollinis
Castris, sorores inter Hyantidas,
Ac Gratias cerno venustas,
Floridulam terere hic iuventam.
Antiquiorum non sat imaginum
Laus recreat vos, ac decus inclitum:
Partum toga, duroque Marte
Magnanimis proavis avisque.
Laudes avitas laus cumulat nova
(Monilis auget ceu decus aurei
Gemmae decus praelustre) vestro
Ingenio genioque parta.
Non aleonum sors mala vos iuvat,
Aut helluonum vita nefaria:
Luxus voluptatisque alumnis,
Perdere quis libet avum opesque
Frugalitas vos, atque Modestia,
Unaque prudens tot Sophia artium
Sanctis honestat disciplinis,
Praedita relligione vera.
En indoles virtutis ut ardua
(Messis beatae spes bona) divitis
Exertat ant annos stupendas
Ingenii geniique dotes!
Rhenus, Nicer vos hactenus, et Padus,
Albisque Musis sic operarier
Conspexit, et Phoebo sacrata
Mente sequi cupida Lycea.
Testes navati sint studii scholae

ARGENTORATI: patria sit schola,
Testis TUBINGAE: unaque testis
LEUCORIS, artium alumna docta.
Idem rogetur si PATAVI schola,
Collaudet ultro: sed minus (heu) bona
Ob fratris HERMANNI evocati
Triste dolorificumque fatum.
Contenta virtus vestra tot haud scholis
Iam conquiescit: vos quoque Galliae
Lustrare fert ingens cupido,
Forsan et Angliae, amoena regnae.
Sic ambo culti moribus, ac simul
Tot tamque pulcris artibus, et bonis:
Studetis illustres mereri
Laudum nobiliorum honores.
Magnum Patris vos exstimulat decus:
(Salvete Manes o precor inclyte)
Subditque calcar frater, huius
Flos et honos EBERHARDUS aevi.
Laudo institutae propositum viae:
Fortunet hoc o magnus iter DEUS
Opto: comes sit, dux reduxque
Ipse viae pariter cupitae.
Quocunque fert vos navis et orbita,
Felice semper sospes eat pede:
Omnisque securos pericli,
Pax beet, et requies, salusque.
Optata vobis comprecor omnia,
Quae mens fruisci cunque cupit pia:
Phoebi o gemelli, sidera et inclyta

Aonidum, Charitumque ocelli.
O pulcra quam vos spectat adorea
Aevo perennans perpete Gloria:
Virtutis assecla illa vestrae
Perpetuae, Comites, futura!

AD IOANNEM POSTHIUM, ET IANUM DUSAM Musarum et Gratiarum alumnos, ocellos Germaniae.

Amore et ipse vestro:
Eros et Anterota sentiat suum:
Amica nec Dyas sic
Probetur, ut Trias deinde non magis
Amica comprobetur.
Favete quaeso: funis haud potis triplex
Manu potente rumpi;
Triplex et ipse nexus est amabilis
Sacerque Gratiarum.
Amica numini Trias. quod optimum est,
Id integrum omne trinum est.

NUPTIIS VVOLFGANGI RECHLINGERI, ET EUPHROSYNAE Hainzeliae, Patric. Augustanis.

Manus proterva tactus.
Cuique sponso sponsa sic placet sua:
Suum cuique pulcrum.
At tu modis multis es fortunatior
VVOLFGANGE: qui maritam
Nec auribus, nec oculis, nec digitis procax
Solum tuis cupitam:
Sed auribus, sed oculis, sed digitis simul
Pulcram invenis puellam:
Cui nomen una Gratiarum dat soror
Suum, vocata Graiis
EUPHROSYNA, dux voluptatum illa amabilis,
Regina gandiorum.
Probata nam fama, formaque est elegans,
Ac dote luculenta.
Magna haec quidem sunt coniugis probae bona:
Maiora sunt at illa:
Quod virginalibus est virtutibus,
Ac laudibus decora.
Nam mente prudens est, et casta moribus,
Suavique comis ore,
Pia in Deum, ac parentes, et recte sciens
Servare rem domumque:
Magni illius Septemviri slarissima
HAINZELII propago:
Quem Musa terris, quem Fides coelo beat
In omise semper aevum:
Te digna coniux nympha tali coniuge
VVOLFGANGE nunc futura:
Par gente cui, tua ac parentum gloria

Illustris esse gaudes:
Patriae domus lumen, Reique publicae
Quondam decus futurus.
O vos beatos ter quaterque coniuges,
Quos copula beata
Sic copulator ipse copulat DEUS!
Salvete, ter quaterque
Salvete vos amabo, ac sospites diu
Sic vivite et valete:
Ambo pares amoribus, ceu moribus;
Iugique coniugati
Iugo, sic este cordibus concordibus:
Ne taeda post iugalis
Utrisque vitae taediosum sit iugum:
Nec amaror ex amore
Negociosus vobis sic amantibus
Generetur ocioso.
Quin lacte semper, ac mero felix torus
Sic diffluat: nec unquam
Plus triste fel, quam dulce mel exuberet:
Sed litis omnis expers
Feraxque prole floreat semper nova,
Et Copia beata:
Praesentis aevi saturos donec vos, Deus
Aevo beet futuro.

AD LUDOVICUM A SAENA, COMITEM VVITgenstenium, DE MORTE GEORGII a Saena Comitis VVitgenstenii Fratr. Germ.

ARGENTINA dolet: funere flebili
Turbatae graviter quem patriae gemunt
Cum Nymphis Charites, novemque Musae.
Casum tam subitum docta Academia
Luget: fata dolet Praesulis inclyti
Cumprimis Comitum Curia nobilis
Fratrum (eheu) patre iam suo orba magno.
Praestantes animis et meritis duo
Solmeae Comites clara prosapiae
Lugent sidera: te nomino scilicet
IANALBERTE, HEROMANNE teque ADOLPHE,
Magno hunc aere luat, si queat, inclytus
ERNESTUS, patriae splendor amabilis,
Musarum, Themidis, Palladis et decus,
MANSFELDA nova lux honosque gentis.
Rhenus deinde pater, monsque Feretrius,
Agrippina dolens ipsa COLONIA,
Et concors TREVERIS moesta frequentibus
Cultorem querimoniis requiret,
Functum morte, suum. Sors hominum licet
Virtutem incolumem saepius oderit:
Sublatam ex manibus post magis invida
Cum desiderio repos: et acri,
Sic visum est superis. Restat ut ultima
Tam caro capiti munera cum piis
Praestemus lacrymis, cum gemitu, pie
Aeternum cineri vale precantes.
Salve magne Comes, magne Comes vale:
Salve sancte cinis, sancte cinis vale:

Aeternum mihi salve Comes inelyte:
Aeternumque Comes vale GEORGI.

AD FRIDERICUM HOLSATIAE ET SLESVIGI Ducem, Norvegiaehaeredem. VOTUM PATRIAE TO AR|WDIK\ON.

Et carus Themidi sacr ae.
Tecum sancta Fides, Iustitiae soror,
Tecum Relligo, nudaque Veritas,
Et Virtus redu huc, et Sapientiae
Et Pax, almaque Faustitas.
Quis Moscum pavedt? quis gelidum Scythen,
Quis Oenotria quos factio parturit
Foetus, incolumi hoc Principe? quis ferae
Bellum curet Iberiae?
Condit quisque diem moenibus in suis:
Et securus agros quisque colit suos:
Hinc ad templa redit laetus, et alterae
Pro te vota facit Duce.
Te multa prece, te prosequitur frequens
Iam votis populus: quin laribus tuum
Miscet numen, uti Grae cia Castoris,
Et magm memor Herculis.
Longas o utinam, Dux bone, serias
Praestes Holsatiae: clamitat integro
Coetus mane die: clamitat et magis,
Cum Sol Oceano subest.

DIALOGUS D. PHILIPPI HOLSATIAE DUCIS, ET ARGENTInae urbis Imperialis.

Multi tunc Schola nominis,
Et Stoa vigui clarior Attica.
Phil: Donec te licuit frui,
Musarumque choros visere candidos:
Phoebo gratus Apollini,
Versarum vigur rege beatior.
Arge: O si multa tibi Schola, et
Fratri prae stiterit, ceu decet, inclyto:
Pro facto fuerit tibi
Mens, et prompta fides, firmaque gratia.
Phil: Sat comperta mihi fides,
Sat mens prompta, sat est cognita gratiae
Totum pene biennium:
Pro quo semper erit gratia mutuae.
Arge: Nunc quando reduces Duces
Cum votis patria bic excipit inclyta:
Qui dux, ille redux viae
Sit IEHOVA Deus Maximus Optimus.
Phil: Tuque onobilis urbs precor
ARGENTINA vale. te Deus, inclytam et
Pro iure bospitii Scholam
Longaperpetuo sospitet hic ope.

AD IOANNEMA MINGERRHODA EQU. AULAE Holsatiae Praefectum.

Ut te diligo, te IANE lubens colo,
Ac dotes veneror tuas:
Musaei decus o, et columen chori.
Magnum te mcrito facit
Virtus, et pietas, ars simul et fides
Passim cognita: et hinc feris
Sublimi celebris siderae vertice.
Nunc quando hinc abitum paras;
Tecum vivere amem, tecum obeam lubens
Quamvis: ut tibi creditos
Illustres geminos diis patriis Duces,
Et coelo simul Holsato,
Et patri, et patriae, et fratribus inclytis
Reddas incolumes precor:
Ac serves animae dimidium meae.
Sic vos Diua Trias regat,
Fortunetque vias agmine caelico.

AD ANTONIUM CAUCIUM.

CAUCI, sodalis optime.
In patriam redire stat sententia:
Et patrio rursus Lari,
Patrique Patriae suos iam principes,
Matri et redonare inclytae:
Tot artibus doctis, tot et virtutibus,
Linguis tot instructos bonis:
Magnae futuros magna columina patriae:
Gentis decus magnum suae.
O quanta patriae suspiria! o piis
Quae vota cerno lacrymis
Permixta, per vicos passim, per oppida
Cunctas per urbes civium,
Equitumque passim, et optimatium omnium.
At vos DEUS, viae comes,
Et dux, amico sistat in portu precor
Saluos: simulque sospitet
Longos in annos. Caeterum fidem tibi
Commendo CAUCI iam meam:
Tu redde votivam fidem: ac semper mei
Sis quaeso, quoad sumus, memor.

NUPTIIS MICHAELIS VVIRTH, luriscons. et Cancellarii Coburgii, Secundum Sponsi, et CHARITATIS LOVVASserae Pauli I. C. Lipsiensis F. Sponsae.

Sat est dolort, sat lacrymis datum:
Sperare tandem sors melius iubet:
Almae redintegrare fas est
Gaudia laetitiae sepulta.
Fatis secundis coelttus en tori
Oblata consors altera CHARITAS,
Compensat aegros mentis aestus,
Luctificosque levat dolores.
O te beatum ter MICHAEL quater!
Coniux amoris quem pia mutuo
Sic igne flagrans aestuantem
Faustiter exhilar at maritum.
Plando viden' ut lumine CHARITAS
Artidet, aevi dulce decus sui:
Flos ipse, flos aetatis hercle
Atque pudicitiae verendus:
Cui LOVVASSERO sanguine prosatae
Praedulce formae Cypria dat decus:
Artemque Pallas, uno donat
Mentem animumque, et opes beatas.
PAULUS parens huic, PAULUS et est Avus.
Uterque Mystes Iustitiae sacer:
Ceu Cetsus olim,a ut Nerva doctus
Filius et Pater, aut Sabinus.
Leges professum, vel Canones sacros,
Mirata quondam LIPSIS Avum inclyta:
Ac Praesidem magnum regentem
Consilii patrii tribunal.
Cuifrarer, oris cognuus exteris,
Iuris sacerdos AMBROSIUS sacri:

Aulae Senatorem Borussi
Quem coluere Duces fidelem.
En, socrus ut te cara RUDENIA,
Ceu filium mater, MARIE colit:
Cognata plaudit turba, teque
Sponte suum vocitat propinquum,
Annosa votis ANNA nec abnuit
Prosocrus: haec te progenerum lubens
Compellat, HENRICO parente
STROMERIO Medico creata.
Clara AUERBACHI patria cui suum
Largita nomen, clarior it pole,
Magni celebrem ob famam alumni,
Maenigenis memoranda Francis.
Affine gaudet STROMERIUS senex
Musis fidelis te, favet ac lubens,
Quem IENA nunc, VINARIA ante,
Magnum ut amat Themidis Monarcham.
Laetare Sponsa, SPONSE, diu precor
Laetare: prolis concipe spem novae:
Quae facta repraesentet olim
Aemula nobilium parentum.
TE, CARITAS, sic iure vocavero
Multum beatam. cernis, ut ardeat
Felice iamdudum Maritus
Clarus amore tuo potitus:
Quem LIPSIS olim, tot decus urbium,
Leges docentem, iuraque civica,
Complexa constanti favore,
Tot decorat titulis honorum.

COBURGA, magni Curia Saxonis,
Secretiorum iam penetralium
Fidum Magistrum: vindicemque
Aequi amat Aula, bonique magnum.
Silesis huic est patria, nobIlis
Urbs eruditis tot LEORIS viris:
Quos VVIRTHIORUM floret inter
Clara propago celebriorum.
Omitto priscos. Sanctus adhuc labor
PETRI, navatus Psalmographis libris,
Famae perennis laude dignus,
Cum Genio viget, ac vigebit.
Artis magistrum Poeoniae bonum
Vivax celebrat fama GEORGIUM:
Quo Patruo iam gloriatur
Sponsus utroque tuus celebri.
Quid Patruelis clara GEORGII
Facta inseram? nam laudis adeream
Vivus sibi iam comparavit
Maximam ubique sub orbe magno.
Artem medendi sospes in hoc probat
Augustus olim CAROLUS: hanc probat
Octo per annos Rex PHILIPPUS
Iberiae dominator orae.
Par filium laus Fratris et hinc manet,
Functum cita sed morte, GEORGIUM:
Ister VIENNA qua potentis
Moenia creber adit procellis.
Cognata quaeris, SPONSA, prosapiae
Forsan celebris nomina? LANGIUS

Machaonis praestans in arte
Pro reliquis vocitetur unus.
Hoc quinque Rhem Curia Principum
Illustris usa est Archtatro diu:
Fido docendi notus idem,
LIPSIS amoena, tibi labore.
Cognata gens REUSNERA silebitur:
Iuris peritos, et Sophiae catos
Tot quae magistros, atque mystas
Protulit, ac Medicos disertos.
Contenta virtus, famaque publica,
Recto bonorum iudicio virum
Sponte acquiescit, nec requirit
Amplius hoc super orbe quicquam.
Laetare Sponso, SPONSA, diu precor
Laetare: prolis spes bona iam bonae:
Festeva festivus Cupido
Pectora iungat amans amantum.
Quales in auras progeneras solum.
Plenos racemis fertile palmites:
Aut termites quales olivae
Hortulus irriguus novellos:
Sic aucta puloris foetibus, ac bonis.
Ornes domum iam mater amabilis:
Mensam coronent p9raecupiti
Pignora pulcra tori beatam.
Quod dico, faxit mox DEUS hoc ratum:
Sic opto, vobis en Amor, et Iocus
Arridet, amborumque Mater,
Aut Charis, aut Venus, aut Voluptas.

AD N. REUSNERUM IURECOS. MELOS PAULI MELISSI FRANCI COM. PALAT. ET EQU.

Quam belluarum saevientes
Saecula! qua regione pacem
Coli putandum est? quae fora litibus
Vacant remordentum? in quibus oppidis
Fraterna fixam corda sedem
Unanimi posuere mente?
Bellorum abunde est: exsulat heu quies:
Quis castum olivae pangere termitem
Ausit? quis hostiles tumultus
Frangere, et horribilem furorem
Sedare Martis? Ceu subitis vorax
Impune flammis, quarapitur Noto,
Ignis per incensas aristas
Obvia depopulatus arva;
Messem favillis mutaet inanibus,
Et spem colonis praeripit: haud secus
Discordiarum fax nocentum,
Fomite perpetuante gliscens;
Civesque et urbes innumeris solet
Mactare damnis. Cedite, cedite
Incendia augentes manipli,
Nec nisi funereos struendi
Rogos procaces. Tque adeo furens
Manus latronum in Teutona viscera
Modum exacerbandae Megaerae
Pone, tribunitiisque linguis,
Fas tandem iniquae mittere iurgia
Contentionis: fas, studium boni
Aequique propagare, et almae
Iustitiae stabilire regnum.

Tu restitutor prisce reciprocae
REUSNERE sortis, qua pote, devocae
Astraedn in terras relictas
Aetherio fugitivam Olympo.
Atqui futurum est, auguror, ut mali
Malos avaro gutture devorent:
Bonisque respirare detur:
Caussaque pressa diu triumphet.

AD N. REUSNERUM IURECOS. IOANNIS DINCKELIIF. ODA.

Antistes Themidis nobilis, et Dices
Praeses maxime et optime:
Ut quondam Aeolio carmine nobilie
Te cantem, genus ac tuum;
Et celso feriam sidera vertice:
Ut reddam sacra virgini
Astraeae, celebret quam mea gloria.

AD N. REUSNERUM IURISCOS. CHRISTOPH. VVINNERUS.

Vatem Caesareumque:
Et Diuae Themidis Ducem.
COTTHA hunc hospitio suscipito tuo:
Et Muas facili colloquio tene:
COMMISSARIUS ille
Caussis additus est tuis.
Ut tristes strepitus, ut miserum malum,
Cum pagis simul hic finitimis tuis:
Plebem hic atque Senatum
Vestra motus agat prece.
CANCELLARIUS huic principis inclytus
Ceu iunctis aderit viribus arbiter:
Tota ut caussa stet isthaec
Legum iudicio gravi.
CHRISTE O nostra salus, arbiter optime:
Affictam ac miseram hanc respice curiam:
Cives ruricolasque
Nostra motus age et prece.

AD N. REUSNERUM IURISCONS.

P. MELISSUS.

Fecisse. Iam nec nomen iisdem
Piniferi e regione montis
Salae fluenti maius et altius
Datare nescis. Edidicit tuas
Lavinga et Argentina Musas:
Discit uuem modo Iena felix,
Colles beatos inter et uberes
Bachi raecemos quae caput exserit
Sublime, clarorumque luce
Splendidius rutilat virorum:
Ac proinde se non inferius, duae
Doctoe sorores quam veteres habent,
Exculta Lipsis Leucorisque
Nomen habere decusque gaudet.
Humaniori sed studio dehine
Vafre relicto, rebus in arduis
Versabere, et magnorum honoras
Principum amicitias, gravesque
Sectabere aulas; quaudoquidem clues
Iuris peritus. Vilia pulpita
Fortasse sordescant, locumque
Mox aliis, quibus omne fando
Et disputando tempus abit, duint.
Evectus alte sie memor, ut dari
Incautus ad casum queatur,
Praecipites alios fragosa
Secum ruind involvere lubricum.
Ego arctus arctarum incola sentium,
Contemptor excelsi favoris,
Pauperiem patiens amice,

Nec magna quenquam posco, nec editis
Pedem sinistre figo palatiis,
Ditescere oblitus, nec amplas
Quaerere divitias avarus.
Tranquilla nobis mane oritur dies.
Tranquilla sero nox oculos tegit.
Post prima somni dona; lectus
In tenebris videt allinentem
Chartis par atis plumbeolo stilo
Versus canoros. his quianam modus
Pudorve sit fastidiumve?
Nae citius valedicet arbos
Atthaea olivo, ficus edulium
Ramo referto frundia etuum,
Palmes racemis; quamde tritos
Linquere sim potis ipse rbamnos.

AD N. REUSNERUM IURISCOS. HIERON. TREUTLERISILESII. MELOS De Opere Iconum.

Tentanda nostrum, forsitan haud cui
Perfecta nulli vel priorum,
Sollicita tibi mente pendet?
Nec nomen aevo perpetuantibus
Pulcre laborum spem cumulis suam.
Ut subsequis cedunt priores,
Sufficit ante superstitasse:
Ni mira virtus, dignam aliis quoque
Edicta laudem cedere, laudibus
Intenta doctis, haud minores
Accumulet sibi laude laudes.
Sic sospitator nomina tot virum
Et sospitas, et laude vehis sua:
Doctrina quos multum celebres
Redd dit, ambrosiaeque mortem
Non sentientis pavit adorea.
Quid nunc morare? o pergito perseque.
Et sospitatricis dearum
Munere nobiliore fungi.
Sic sera condent secula sospitens
Cuiusque, vita perpete, gloriam:
Et tu simul REUSNERE verus
Indigitabere Sospitator.
Mordacium sed vim metuis canum?
Hoc crescit ipso gloria fomite.
Aut Zoilorum pertimescio
Iudicio variante dentes?
Latratus ipsos prodet, et intimi
Persona vultus pectoris eruet
Detecta: nec quisquam bonorum

Huic poterit male velle coepto.
Quin et futurum est, ut potius iuven:
Finem labori propositum sacro,
Desiderata impertientes,
Ut merito sua cuique pars stet.
Ergo sub auras i, Liber, ut boni
Primo rubentem si videant viri
Partu, fideles obstetricum
Non pigeat tibi ferre dextras.
Tu Sospitator IOVA, operas pii
Auctoris omni tempore sospita.
REUSNERE quid me Sospitator
Ulterius cupias precari?

AD N. REUSNERUM IURISCONS. DE NUPTIIS IEREMIAE REUSNERI FR. CUM NOBILI, virgine Elisabetha VVielandina.

ABRAHAMI SCHVARTZII IC et P.L. Oda.

Dum fratri ad Istri flumina virginem,
Forma venustam, stemmate nobilem,
Suo ex Gyneceo, perennes
Delicias, sociamque vitae
Iungunt fidelem: Qua cupida procul
Illas secutus mente, pius colit:
Et saepe demulcet suavi
Carmine: quod proprius modo illi
Apollo dictat sponte favens: modo
Tuus per illum gentibus omnibus
Mittit legendum: seu qua Clio,
Aut Themis hic monumenta profert.
Iuris Medullam legimus auream,
Et disputatum partem in utranque opus,
Librosque Consultationum,
Iustitiae ac Methodum utriusque.
Horti iuvamur flore Poetici,
Picta Poesi, et carminibus sacris;
Vitam Imperatorum, Ducumque
Symbola cum Galeis probamus:
Emblemata, Urbes, Eloquii modum,
Et disserendi suspicimus viam:
Germaniae descriptionem,
Et Latii celebramus agri.
Recusat omnes fessa tuos lyra, et
Fratris labores dicere, Gratiis
Quos sedulo impendistis. En quae
Nobilis ac bene digna merces
ELISA fratri IEREMIAE datur,
Tantisque vere digna laboribus:

Quam gratiae exornando gratae
Omnem operam undique contulere:
Testatur ipsum nomen, et auream
Refert ELISAM, quod patrium genus
Confirmat, et natalis ora
Pannoniis propior benignis.
Felix ter et plus, cui pie amabilis
Arridet uxor, quae vigili domum
Cura gubernat, atque amatum
Voce colit facili maritum.
Vivat beatus IEREMIAS precor
Foeundae ELISAE: posteritas domum
Circundet et Pax, ut nepotes
RESNERIDAS referant priores.

AD N. REUSNERUM IURISCOS.

Procul sonantis vel prope fluminis
Rhem atque Nicri: qua mihi thyrsiger
De colle transverso Lyaeus,
Vitigenis redimitus uvis,
Arridet; ac de valle Ceres, comam
Revincta culmis spiciferis, opes
Ostentat exsultans, Palesque
Luxurlante superbit herba:
Armenta et imos alliciens greges
In pabulorum pinguia. Tibiis
Divaricatis ipse pastor
Corticis adrigidae renitens
Truncum, cicuta personat; et meros
Cantans amores, nunc Amaryllida,
Nunc Phylitda, et nunc Thestylin sub
Attegias vocat hospitales.
Concentus illectum excitat oscinem
Fritimenti gutture. Constrepit
Vocalis Echo, sibilisque
Ad modulos nemus mone circuns
Immugit auris. Linquere patrium
Apollo caelum gaudet, et in solum
Descendere, Admeti torosum
Pascere avens pecus in frutetis:
Venusque pro me sollicita aureo
Vultu ROSINAM, sicubi inbaereat
Duri in rubeti vepre, non tam
Quaerere quam reperire gestit;
Unaque matri pusio flammifer;
Telis et arcu strenuus, it comes,

Venantis indagans puellam
More, ferire iecur paratus
Sese ocoislentis nesiio quo specu,
Lentumque amantem proh diuturnius
Iusto retardantis, moramque
Perpetuam thalamo adferentis.
Hanc ferre nun quam perdolttum est mihi,
REUSNERE quin me coniugii rudem, et
Vinch insolentem laetor esse.
Libera mens, animusque curis
Plane solutus, non nisi cogitat
Quod ad Camenas et studium facit
Tritum Camenis. Hac beatum
Deputo nil magis esse vita.

Myrtilleti F. Paulus Melissus, Comes sacri Pal. et Eques, civis Romanus.

LITERATAE NOBILITATI, ANTIQUAE ET OMNI ERUDITIONIS LAUDE AFFATIM FLORENTIS Reusnerorum familiae: ex Leoberga, Silesiae oppido vetusto nec incelebri, oriundae: IN NUPTIIS CL. V. D. IEREMIAE REUSneri, inclyto Salmensi Comiti IULIO a Consiliis secretis: cum Nobilissima pudicissimaque virgine ELISABETHA VVILANDINA: hanc *WDHN GAMIK\HN )EGKWMIASIK\HN LVB. MERITISS. consecrab. Hieronymus Treutlerus Suidn. Silesius.

Desiderantem coniugalis
Aurea templa videre Divae:
Elogiis studeo nuptialibus.
Sat, SPONSE, virtus id tua promerel
Innata longum poscit id indoles:
Taedaeque sponsalis decorum
Eximios memorare fastos
Innuit: exigua barbyto licet.
URBS, stemmati quae, nobilioribus
Virtute et arte ac ingenio viris
Foeto, penates das, LEONUM:
MONS per agros celebris Silesos
Laus tua laeta viget perpetim tibi.
Credere quondam nescio qua boni
Lustrata felix lampade sideris:
Quae tot per orbem clariores
Sparseris arte viros: ut ulla
Vix Genium ferat urbs Teutonis parem.
Hoc, SPONSE, vestrum vel genus approbat,
(Nec gratulatum dicere caeteros
Scribentis esset:) quod remotis
Tot tulit Indigetes ab annis
Duplice stemmatis in se reflexili
Nexu: sed almae laudis ita aemulo
Utroque, ut utrum vicerit hactenus
Vix ipse dignoscens Apollo
Haereat. An velut implicatam
Vite racemifera dixerim probe
Ulmum? Paterni lumina nominis
Adgnata SPONSO nunc fero: sed brevem
In confluentis copiae vi,

Subsequa me series requirit.
Huc mea barbytos: orsum exequar gravem.
Quis te MICHAEL sat celebraverit?
Laudes aviti qui generis tuo
Auges decore, augusta seris
Das monumenta nepotibusque,
Dum reditus cupis extare posteris?
Huic ut MATHIAS proximior comes
Aetate, virtus sic quoque se bonum
Hunc in virum transfudit: ergo
Quem genio superesse eodem
Vult Deus, hunc parili ponimus gradu.
FRANCISCUS est hoc proximus in grege
REUSNERUS amplis laudibus eminens:
CHRISTI sacris cui mancipato
Laureolae Pietas honorem,
Et pia metropolis Regulam suam
Donavit. Alter proximus huic comes
FRANCISCUS: illi (nam studio pares)
Et tertius iungetur apte
BARTHOLOMAEUS: uterque prisci
Arte Machaonis aequans vel optimum:
Docturae uterque insignis honoribus:
Hic et feracis foetibus ingenii
Post feta in aeternum superstes,
ZITTAUIAE pia civitatis
Cura et amor meritis factus. At quibus
Te docte verbis, CHRISTOPHORE, eveham?
Te laeta laetas Patria Syndico
Expandit alas: atque prudens

Consiliumque animumque promptum
Devenerans merito suspicit diu.
Adverlit, aegrum qui regit Hesperum,
Scutumque tantis nobile honoribus
Dat FERDINANDUS: suseitata
In socios propere Nepotes
Commeat, et stabiles firmat, impigra
Virtus: Idipsum nunc HIERONYMUS
Testatur: Illum vel Podalyrio
Urbs Curiensis cariorem
Detinet, aegra bene adiuvantem
Co pora Poeoniae viribus penus.
Non PETRE Iuris te pariter sacri
Arte expolitum carmine concinam:
Nec militem te mili umque
BARTHOLOMAEE ducem Livonum,
Arte simul celebrem utraque Palladis.
Quid iam beatum num dubitavtris
Dixisse SPONSUM? non dubitaveris.
Fraterna vero quae sit audi
Persimilis Genii propago:
Nec reprobante Patrum gloria minor.
Ut Frater hic sit NICOLEOS mihi
Scribendus, amplum, et vix Heliconio
Aequum gregi mandes laborem:
Fama virt viget, et vigebit,
Ex Themide, et Clarium parta per chorum.
Quem MAXIMUS Rex AEMILIUS, simul
Caesar RUDOLPHUS silius optimus,
Tot praemiis, tot sponte donis

Tot decorum titulis honorans
Splendidius genus hoc extulit magis.
Miraris? Ecquem perpetuas mage,
Propter labores perpetuos, putes
Laudes merentem? nec quiescit
Perpetuare operas futuris
Temporibus, meritas omnibus vehi.
Antiqua RHENO lis erat: an prior
Credendus ipse, an DANUBIUS foret:
Illam diremit, quum relicto
DANUBIO Argyropen subivit
RHenicolam: potior RHENUS hinc ovat,
Dilecta Fraturem Patria praeficit
Rebus gerendis CHRISTOPHORUM domi:
Nesola fructus omnis expers
Indigenas aliis ministret,
Fertilitate sibi haud commodans sua.
Artis magistrum Poeoniae studet
Hinc ELIAS ser rite vocarier
Frater: fovet quem nunc alumnum
Alma Academia, candidatum
Et Basilea salutat libens suum.
FRANCISCUS illas progenuit Parens
Proles: sua vir charus in Ithaca,
Dignus Senator nuncupari:
Nec male coniugio beatus:
Ex Patre Consule cui nata BARBARA
FRITSCHNERO amati pars thalami fuit.
Hunc sanctus ille tot TROCEDORFIUS
(Goldbergicum qui Rector omni

Excoluit studio Lyceum:)
Laudibus extulit, acris virum ingenii:
Et tota dignum SLESIA pluries
Delegit illum, CAESARIS optimi
Duris adire in rebus Aulam,
Consiliumque referre certum.
O patriae decus: o et decus poli.
Illi ANJNA coniux VVIRTHIA, comparem
REUSNERIAE porro associat virum
Stirpi catervam doctiorum:
Fama quibus nequit emoriri,
Dum vehet orbe diem Phoebus aureo.
Quis te IOANNES nesciat, aut tuos
LANGI labores? quem medicas probe
Artes Palatini scientem
Percoluere Duces: et aevo
Quas poliit bene, donant Epistolae.
Te matre creto strips ea VVIRTHIA,
Cum VVIRTHIORUM non numero brevi,
Digne superbit: dum parentum
Non recidiva cupit suis cum
Nomina nominibus conglobarier.
Non iam quis olim PETRUS, in ardua
IOVAE eruditus quamque scientia,
Gnaris loquar. Nam nec notarum
Laus patitur, quibus haud patentem
Omnibus explicuit Regium DEI
Vatem: labore et propterea magis
Mire, Papatus tempore nubili:
Quo ROMA Doctorem sepulcro

Condidit, haec pietas quod omni
In grege visa fuit rarior sacro.
Huic in medendi doctus ita artibus
Frater, nec impar laude GEORGIUS:
LUDVICUS Illi Pannonum Rex
Corporis ut proprii salutem,
Ceu Pyladi, sibi commiserit viro.
Quid iam duos, quid rite GEORGIOS
Dtcam sequentes? nonne mihi Ilias
Nascetur? ILLUM quem VIENNA
Poeoniis vigilare succis
Vidie, et ordine fati recondidit
Busto: Supremis HUNC Ducibus suam
Charum per artem: CAROLUS hunc potens
Aetatis extremae Monarcha,
Filius et pariter PHILIPPUS
Iberiae domitor sustulit suae.
Te nunc MICHAEL, te Themis inclyta
Antistitem, te delicias suas
Te Saxo CANCELLARIUM, te
Indigetatque Patrem COBURGA.
Plura vetat calamum fama proloqui.
Laetare, SPONS A, et nobilioribus
Compone fastis nomina, quae plagam
Orbis feruntur circa utramque:
Quaeque parum patietur unquam
Gloria amabilis obliterarier.
Et te VVILANDUM sic celebrat genus:
Nec non Parentis CONSILIARII
SALMENSIS, illustrat probatae

Indole conciliante virtus.
Sic Genitricis et antiqua nomina
Florent: NARISCOS haec Equites docent,
Virtute notos belligera diu:
Quae stemma PELCKHOFERIORUM
Elogio vehit aeviterno.
O bene coniugio nata copula
Quae bina vinclo pectore colligas,
Concorde: cestus Cypridos haud Deae,
Sed praepotentu dextra IOVAE
Id facit: huic honor is ferendus.
Ergo Cupido procul spurce dtffuge:
Adsis CUPIDO caelice: cordibus
Bints amantum te insinuet PATER.
Et certe adest. Vos vota cuncti
Iungite: coniugibus precemur
Omnia fausta novis, Numen et bonum.
Cervina vobis vita: torus ferax
Instar columbae: sedulitas apum,
Et turtures ardore amoris
Exuperans animus sit. Audi
Vota DEUS, facilisque omen adiice.

ARGENTINAE Prid. Eid. IIXBR. Anno CIC, IC. XIVC.