2003-12-12 Peter Ströbel
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - MORPHEUS spell-check complete

page 125, image: s453

NICOLAI REUSNERILEORINI SILESII ODARUM LIBER PRIMUS.

AD IESUM CHRISTUM.

LAudabunt alii nymphas: et cultibus aras

Divorum falsis onerabunt:
In flammam porcas avidas, lectosque iuvencos,

Aut vitulos, tenerasve bidentes
Mactabunt: et multa cadet Diis hostia fictis.

Me nec thus adolere Sabaeum,
Nec falsas cumulare tuvabit lancibus aras:

Te castis precibus venerabor:
Te te, CHRISTE, canam: tibi sacra novabo quotannis,

Sincero sacra corde profecta,
Salvificaque fide. tibi vota, perennia vota,

Sacrabo: tibi carmine nostro,
Semper honos, nomenque tuum, laudesque manebunt.

Nimirum nihil attinet aras
Multa caede sacras tentare, Deumque putare

Placari libamine vano;
Aut explere famem generosae carne bidentis.

Non bene sic tibi, CHRISTE, litatur.
Incorruptaj des, constans amor, integra vita,

page 126, image: s454

Sancta spes pietate recocta;
Immunis sceleris manus, et mens conscia recti,
Sunt tibi grata: nec hostia ives
Aversum mihi te mollibit blandior: ultro
Sancta patent his atria sacris.

AD CHRISTIANUM FRIDERICI REG. DAN. F. Principem Norvegiae.

VItam quae faciunt beatiorem,

Serenissime CHRISTIANE, sunt haec,
Cultur numinis unici Iehouae:

Iuris cautio magna peierati:
Sacrorum pia sanctitas dierum:

Sancto debita caritas parenti:
Pura mens odii, manusque caedis:

Lecti sobria castitas iugalis:
Iuris sanctus honos, et aequitatis:

Fides integra, veritasque nuda.
Abstinentia proximi bonorum,

Servi, coniugis, aedium, boumque.
Summa haec est: homines ama, Deumque:

Toto corde, animoque, mente tota:
Vitam vivere si beatiorem,

Per Christi meritum cupis beatus.

page 127, image: s455

AD PHILIPPUM, ADOLPHI F. PRINCIPEM NORvegiae, Ducem Holsatiae.

FElicem minus, et minus beatam

Vitam quae faciunt, PHILIPPE, sunt haec.
Cultus semihominum impius deorum:

Iuris caurio nulla peierati:
Profanatio Sabbathi nefanda.

Sanctorum violaio parentum:
Caedes, atque manus nefas cruentae:

Stupri, adulteriique foeda labes:
Prompta fallere mens, manusque furax:

Et mendacia, vanitasque linguae:
Cupido mala proximi bonorum,

Servi, coniugis, aedium, boumque.
Si quis haec habet, haud eris beatus.

AD IOAN. ADOLPHUM, ADOLF. PRINCIPEM Norvegiae, Ducem Holsatiae.

MOrtem quae faciunt beatiorem,

Princeps inclyte IANADOLPHE sunt haec:
Trinum certa Deum fides in unum;

Patrem Divum hominumque praepotentem,
Terrarum dominum, deumque coeli:

page 128, image: s456

CHRISTUM, matre Deoque natum, IESUM:
Qui sub prae side Pontio Pilato
Passus in cruce, mortuus, sepultus;
Fregit Tartara nigra: morte victa,
Coelos vivus in arduos levatus;
Ad dextram Patris assidet potentis:
Paulo post rediturus inde rursum
Vivorum arbiter, atque mortuorum.
Fides denique flamen in sacratum,
Et fiducia certa, spesque certa.
Sanctae Ecclesiae et una Christianae
Sit confessio; congregatioque
Sanctorum parilis, fideltumque:
Adsit spes bona noxiae remissae:
Adsit carnts humo resuscitandae,
Et spes perpetuae beata vitae:
Quisquis haec bene credit, est beatus.

AD PHILIPPUM LUDOVICUM COMITEM Hanovium.

FElicem minus, et minus beatam

Mortem quae faciunt, PHILIPPE, sunt haec.
Trinum credere nolle numen unum:

Patrem, regem hominum deumque summum:
Terrarum artificem, polique magnum.

CHRISTUM, verum hominem Deumque, IESUM:
Satum patre Deo, atque matre nympha:

Passum Praeside Pontio Pilato:

page 129, image: s457

Mortuum in cruce, et indidem sepultum:
Et qui victor ab inferis reversus,
Coelum vivus adit: Dei residens
Ad dextram patris: unde mox redibit,
Vivis iura daturus, et sepultis.
Quin nec credere Flamen in sacratum:
Idem cum Patre, Filioque numen:
Una Ecclesia sancta Christiana,
Et communio coetuum piorum
Quod credit sacra, nolle confiteri:
Culpae nec veniam, atque mortuorum
In vitam reditum novam, nec aevi
Vitam credere velle sempiterni.
Qui sic sentit, is haud erit beatus.

AD CHRISTUM OPT. MAXIMUM.

ODi profanum carmen, et improbo:

Fauete linguis: carmina libero
Nunc ore me cantare sancta

Fas pietasque iubet, favete.
Nomen beatum, CHRISTE, ferdm tuum

Coeli per orbes laudibus arduis:
Te mente grata praedicabo;

Dum regit hoc mihi vita corpus.
Tu patris alti filius unicus;

Aeterna mens, vox immemorabilis;
Fons lucis, et fons ipse vitae;

Verus homo, Deus atque verus,

page 130, image: s458

Utrunque terrae nasceris incolis;
Nostris in oris hospes, et advena;
Adis labores sponte duros
Pauper, inops, humilis, misellus.
Cunis tenellis vix stabulum patet:
Vix ulva vilem dat enuis torum:
Quis credat, infantem puellum
Esse Deum, dominumque coeli?
Tu sancte IESU, tu puer inclyte,
Imago servi fis Deus, et rei:
Opponis irae te parentis
Innocuus, seelerisque purus.
In te furorem, supplicium, mala,
Quae ferre sontes par fuerat malos,
Vertis: salutem morte reddis:
Sanguine triste nefas repurgans.
Tu nos iacentes in tenebris Stygis
Splendore lucis irradias tuae:
Lux haec opaca nocte fulget;
Et radiis loca cuncta r e plet
A morte servas tu miseros reos:
Tuique regni deligis incolas:
Priscae solutis labe noxae;
Gaudia, iustitiamque donas.
Te mente casta, te prece supplice
Regum rogamus maxime, et optime:
Mortalium spectes ab alto
Continuos miserans labores.
Sat est malorum, tristitiae sat est:
Offensus ausis tu, Deus, improbis,

page 131, image: s459

Diu merentes dissipasti
Cladibus innumeris, malisque.
Placatus adsis: et bonus arbiter.
Non imputaris lubrica deviae
Errata vitae: sis benignus;
Lethiferasque remitte noxas.
Tui furoris verteris impetum
In impiorum regna tot hostium
Semen piorum qui laborant
Perdere vique, doloque totum.
Sint bella longe tristia, sit lues:
Pax sancta terris, et pietas vetus
Resurgat: et vallata muris
Imperet omne suis per aevum.

AD IESUM CHRISTUM EMANUELEM, SECULARE CARMEN.

IESU nos sumus in fide

Puellae, et pueri integri,
Iesu nunc, pueri integri,

Puellaeque, canamus.
IESU CHSISTE, ter optimi

Magna progenies patris:
Quem maeter sine semine

Parit virgo virili:
Gentis sis ut humillimae

Spes, lux, vita, salus, decus:

page 132, image: s460

Vindicesque tua nece
Humanum genus Orco.
Tu rerum dominus potens,
Mundi rector, et artifex:
Tu vox omnipotens patris,
Expers finis, et ortus.
Tu vices hominum subis:
Infans nasceris: in sinu
Vagis virginis innubae:
Sponte tot mala passus.
Sis quocunque tibi placet
Sanctus munere, sis bonus:
Afflictamque bona tuam
Sospites ope gentem.

AD CAROLUM IULII F. COMITEM SALMAEUM.

FEsto quid potius Dei

Natali faciam? quis putet? innuba,
Virili sine semine,

Praegnans aetberei numine flamin is,
Terris virgo parit Deum.

Patris sume tui CAROLE barbiton,
Sacris rebus idoneam:

Et Iesu puero dignd refer puer.
Flos ortus tener est, cane.

Divinus puer, et blandulus hoc die
Nobis nascitur omnibus:

page 133, image: s461

Solamen pueris dulce tenellulis.
Qui si non foret editus:
Iam succumbere nos fas Erebo foret.
Exempti nece iam sumus:
Per te sarta piis gratia nunc Patris,
O dulcissime IESULE:
Ne quaeso sine nos mergier inferis.
Sic mecum cane CAROLE:
Fidentique preces concipe pectore:
Parvus parva capit puer:
Simplex simplicibus porrigit oscula.
Haec aetatula filio
Est accepta Det: qui pueros vocat
Ad se sponte loquaculos:
Paratos precibus, cantibus et piis:
Quos et diligit, et facit
Regni non minimam particulam sui.

AD PASTORES BETHLEHEMITAS.

CONCIO ANGELI.

DElabor astris, imperio Dei,

Ortus beati nuncius angelus:
Quae laeta pando, vera pando:

Vos memores adhibete mentes.
En luce vobis hac puer ortus est,

E'ventre matris, virginis innubae:
Puer tenellus, atque pulcer;

page 134, image: s462

Deliciumque, decusque vestrum.
IESUS salutis fons Deus, et dator:
Summique virtus, et soboles patris:
Redemptor, et servator, omne
Qui soelus expiat, atque noxam.
Vitam, salutem, iustitiam puer
Confert hic unus: vos sociat sibi;
Aevo perenni vos ut aulae
Participes habeat superna
Notate facti signa: videbitis
Praesepe cunas, serica fascias:
Chordumque lectum non abhorret
Totius auctor, et altor orbis.
Gaudete laeti, menteque simplice
Intrate postes: cernite, quid Deus
Donarit. o dulces amores!
Unigenam dedit ecce natum.
Attende amabo mens mea: cerne quis
Quis in clitellis quis iacet? hem iacet
Pulcellus infans, et decorus
IESULUS aureolus tenellus.
Felix es hospes nobilis, et pius:
Nostri misertus nos recipis reos:
Mortale sumens sponte corpus:
Qua tibi agam modo voce grates?
Rerum parens, et conditor omnium;
Quam pauper, et quam factus es indigus:
Cubas in herba quod rigenti:
Quae torus est pecori, cibusque?
Immensus ut sit mundus, et elegans:

page 135, image: s463

Gemmisque, et auro splendeat inclytus:
Cunctas tamen defit per oras
Exiguus locus hisce cunis.
Uncus palustris, fasciolae breves,
Sunt molle tegmen, sunt holoserica:
Quis tu potens rex, atque diues,
Aethere pro nitido, superbis.
Sic nempe visum, sic placitum tibi.
Sic me doces, quam nulla sit, et brevis
Mundi potestas, atque virtus:
Te stat nempe, caditque velnuente.
Ab sancte IESU, dulcis amor. meo
Fac integellum, fac tibi lectulum
In corde: quo tu conquiescas:
Ne mihi cura tui recedat.
Gestire sancto sic mihi gaudio,
Sic mente fas est plaudere libera:
Modisque laetis apprecari
Sacra tuis, et amica cunis.
Sit laus in altis, gloria sit Deo,
Pro tam benigno munere filii:
Coeleste totum gaudet agmen:
Iamque novos modulatur hymnos.

AD HENRICUM RUTHENUM POSTHUMUM, DOminum in Plauen.

QUid praeter solitum vidimus aetherae

Resplendere novo lumine candidum?

page 136, image: s464

Sane gloria coeli
Non apparuit irrita.
Coelestis liquido cantus in aere
Pendet: dulcisonis arva sonant modis:
En fit mitior aura
Brumae: ver redit aureum.
Lux lucis, patrii splendor honoris, et
Verus iustiriae Sol micat. hic Deus
Patris filius alti
E coelo venit: et tegi
Humanis placidus sustinet artubus.
Fit virgo genitrix, et fit homo Deus:
Nato diva potestas,
Foetae virginitas manet.
Mirum foedus, et o mirus amor! Deus
Natus ius homini dat tibi coelicum:
Membris induit hic te,
Ut sit perpetuo tuus.
Infans ille tuo nomine parvulus
Vagit: nec veritus pauperiem pati,
Ad praesepe bovile,
Obscura recubat casa.
Lectus non ebur est, culcitra non tapes:
Foenum lectulus est, culcitra cannabis:
Sunt praesepia cunae:
Nudum fasciolae tegunt.
O ingens bonitas! o miseratio!
Quid tantum miseri, quid sumus improbi,
Quorum tot mala causa,
Tot casus miseros feras?

page 137, image: s465

Fas HENRICE, Deo reddere gratias:
Festis hoc meritum pangere laudibus:
Adis, carmine laeto
Nos cantabimus invicem.
In cantu celebri laus sonet illius:
Immortalis honos, gloria, laus, decus
Trino numini, et uni
Seclis personet omnibus.

AD PHILIPPUM GEORGIUM ET FRIDERICUM Comites Solmios.

ET thure, et auro nos iuvet, et novae

Placare myrrhae munere debito
Coelestium regem potentem,

Christum hominemque deumque verum.
Quae fulsit olim stella Magis, novi

Sacros ad ortus regis euntibus:
Terris recenter fulget orta

Lumine nunc eadem sereno.
Adeste, regiliba date aurea:

Rex ille regum maximus optimus:
Reges in omnes cui potestas,

Imperiumque manet perenne.
Adeste, castae thura precis date:

Servire pura mente decet Deo:
Benignitatem liberalem

Carmme pangite sempiterno.
Stactae liquorem iungite mysticae:

page 138, image: s466

Sortisque, mortisque horrificas minas
Ridete securi: sub umbra
Tuti erimus domini potentis.
Adite, Salve, dicite, IESULE:
Regum, et deorum maxime, et eptime:
Sis o bonus, sis o benignus
Rex, et homo, Deus; et redemptor.

AD FRIDERICUM MAGNUM ET LUDOVICUM, Georg.F. Comites Erbacchios.

NAtalem, COMITES, dicite numinis:

Partum Diviparae dicite virginis:
Festa tollite laude

Natum virginis, et Dei.
Qui rex aetheris, et bisgenitus Deus;

Lux de luce micans, deque Deo Deus:
Spes certissima mundo,

Et sperata venit salus.
Praesens emanuel, dux hominum inclytus;

Mens, et sermo Dei cunctipotens patris.
Coelo lapsus ab alto,

E patris gremio sui:
In terras modo se deiicit infimas:

Coeli frigora nec respuit horridi:
Iuxta bruta sigilli

Vili delitet angulo.
Semen virginis hoc, colla trucis fera

page 139, image: s467

Aeternis colubri proteret ictibus:
Prisca labe piata,
Pacatoque deo patre.
Quo nascente Salus ipsa rensascitur:
Priscae iustitiae gloria redditur:
Pax, et sancta voluptas
In terras iterum redit.
Testes aligeri conveniunt chori:
Qui pastoribus haec gaudia dum ferunt:
Sacris cantibus auras
Complent undique lucidas.
Sacram vos pueri dicite naeniam:
Infantisque Dei plaudite cunulis:
Christo hominique, Deoque.
Laudum solvite munera.
Hic bellum lacrymosum, hic miseram famem,
Pestemque a patriae finibus, in feros
Moscos, et Saracenos
Sancta motus aget prece.

AD CAROLUM GUNTHERUM, ALB. F. COMITEM Schuarzeburgicum.

COElitus missus chorus angelorum

Nunciat fidis pecorum magistris:
Editum casta puerum tenellum

Virginis alvo.
Qui salus mundo datus, atque vita,

Fascia vili cubet involutus:

page 140, image: s468

Stramen haud horrens rigidum, casamque
Vimine textam.
IESUS hic Iesus Deus est homoque:
Vi Deus, forma puer: is caducos
Carne mortali, sine labe, natus
Induit artus.
Fas io laetos resondre cantus:
Fas Deum festa celebrare laude:
Da mihi plectrum, sociaque plectro,
CAROLE, carmen.
Qui prior mundo, prior est et aevo;
Rex potens coeli, maris, atque terrae;
Fit tui frater generis, tuaeque
Portio carnis.
Quid Sathan, quid mors mihi trux nocebit?
TUDeUs LUX es Mea; tu potestas;
Tu salus, et spes mea certa: nilte
Triste recepto.
Nec potes, nec vis mihi opem negare:
Eminus quam fers miseris benignus:
Aspicis iustos, et in omne tutos
Protegis aevum.
Eia laetantes animis feramus
Osculum cunis lepidum tenellis:
Eia nunc grates humiles agamus
Supplice voce.

page 141, image: s469

CALENDIS IANUARIIS MD LXII.

In Deo VIta et SaLUs Mea.

LAus, honor, decusque regi

Sit benigno coelitum:
Gaudiis gestire laetos

Fas novis, anno novo:
Gentibus nomen beatum

Praedicare caeteris.
Ille rerum rector unus,

Orbis unus arbiter:
Mitis indulget, bonusque

Se pie colentibus:
Saeuaque inter tot pericla,

Gentis electae suae
Dextera coetum fideli

Servat, atque protegit:
Foederis sancti memor: nec

Pacta reddere immemor.
Fas io gaudere: certa

In Deo SaLUs Mea, et
VIta. per te, Christe, saeva

Mors nocere non poetest:
Styxve nigra, sorsve tristis:

Hostiumve fraus mala.
Fac tuae me, CHRISTE, mentis

Splendor illustret sacer:

page 142, image: s470

Prosperet meos labores
Gratiae fauor tuae.
Tu novo tu nunc in anno
Tu refinge coelitus,
Spiritus aura sacrati,
Cor novum, sensus novos:
Omne quo tibi per oevum
Grata dicam, grata agam.

AD IOACHIMUM ANDREAM SCHLICK COMITEM Passauni, et Vveissenkirchae.

VIdes, ut alto sidus in aethere

Novum, venustum, pulcrius Hespero,
Illustrius Lund serena,

Auricomis radiis nitescat?
Depone curas, atqu benignius

Templis amicae fila move lyrae:
Sit festa lux haec, IOACHIME,

Gnara puerperii beati.
O qui tueri pura sacraria

Mentis fidelis quaeritat anxius:
CHRISTIque nati vult videre

Flammeolos oculos, genasque:
Sit praesto. dux est stella: nec est huic

Par stella, vel iucundior: haec viae
Index, tenebras mentis aufert:

Nec radios procul hinc reflectit

page 143, image: s471

A gressibus fax numinis aurea.
Per mortis atrae mille pericula,
Utcunque praecedet, sequendum:
Ire animis decet huc paratos.
Amor, Fides, Spes nos comitabitur:
Spes mentis est lux, grataque numini:
Fides Dei nato perennis
Gloria: dulcis Amor pusillis.
Portemus illuc munera supplices;
Castas preces, et vota fidelia:
Genuque flexo dulce sacrum
Mentis alacriter offeramus.
Omnis sonet vox: Gloria sit Deo;
Terrasque firmet pax venerabilis:
Pacata sit mens, et voluntas
Prompta videre Dei favorem.

AD DEUM TRINUNUM DE SUO NATALI die.

NAtalis mihi lux redit serena:

Lux contermina Februis Calendis:
Felix, et veneranda lux, diesque

Signandus melioribus lapillis.
Quo tu, CHRISTE, die puer tenellus

Sacris exhibitus, Deoque patri,
Legis vincula dura mitigasti:

Hac sacro puer amne lotus infans
Sumpsi nomen: et halitu receptae

page 144, image: s472

Primo, deposui venena labis.
Sit o gratia sit tibi Creator:
Terrarum DEUS artifex, polique:
Qui me de tenui luto creatum
Donasti ratione: vimque mentis
Afflasti sapientis integellam:
Et me nunc patria benignitate
Seruas, ducis, alis, regis, tueris.
Fac te pectore diligam fideli:
Te noscam, te et amem, tibi perennes
Laudes carminibus meis frequentem.
Sit et gratia sit tibi Redemptor:
Humanos miserate CHRISTE casus:
Qui verus deus, arbiterque mundi
Fis mortalis homo: meaque causa
Natus, tot mala, tot subis labores:
Patronusque tui benignus ultro
Causam suscipis haud bonam clientis:
Commenda prece me tua parenti:
Pacem posco tuam, meam salutem:
Quam spondes mihi, quam dabis libenter.
Sit et gratia sit tibi Sacrator;
Alme SPIRITUS, advocate mitis:
Qui me lute tua beas; et ignes
Coelesti face suscitas beatos:
Affulgesque piis; tuoque mentes
Firmas numine blandulo labantes.
Da te quaeso mihi: meosque primo
Sensus languidulos ab ungue forma:
Cordis nubila submove, metusque:

page 145, image: s473

Et cor imbue gaudio superno.
Quanta o quanta, DEUS, tua est benigna
Indulgentia: casibus lot haustus,
Fortunaeque tot asperae procellis;
Tuo numine vivo: iam ter actus
Octonus mihi computatur annus.
Vitae summa brevis, fugax, caduca,
Menti spem vetat inchoare longam:
Sat vixi mihi, si tibi putabor
Sat vixisse DEUS. sequar libenter,
Quo me cunque vocas: nec obtinebit
Mund: blandus amor: beata vita
Isthaec mors erit: aetherisque foenus,
Fraus terrae: moriar, libique vivam.
Quod si me superesse vis, tuumque
Cantu nomen ad astra ferre sancto:
Hic tu (si tamen expedit roganti)
Quicquid triste, malumque sors minatur:
Sors semper cupidis iniqua votis:
Divina prohibe manu: quietem,
Pacem, laetitiam, piamque mentem,
Recti da, DEUS, et bom tenacem:
Ut laudum tibi thura, victimasque
Libem perpetuo sacras ad aras.
Tunc nondum nimia piger senecta;
Aevi curriculo mei peracto,
Coeli sidereos petam recessus:
Post haec tempora, nec diem precabor.

IIII. NON. FEBR. MDLXIX.

page 146, image: s474

AD DIVAM SALUTEM PARODIA HORATIANA. PRO SOSTRIS ET VELUTI HOSTIMENTIS RESTITUTAE SANITATIS.

QUem tu, Diva SALUS, semel

Languentem placido lumine videris:
Non hunc mors quatiet fera,

Aut morbus pavidum: non dolor improb.
Percellet rigido metu

Afflictum: neque sors hunc variabilis
Mentis robore praeditum,

Quamvis innocuum perpetuo premat,
Statu deiiciet suo.

Sed Pax incolumem, laetaque Sanitas,
Et praesens animi quies

Fingent diis subito coelitibus parem.
Aegro corpore languidum

Aspexit placido me Dea lumine:
Membrorumque redit vigor:

Et iam cura minus me premit anxia.
O quae numine blandulo

Corpus languidulum, Diva SALUS, beas:
O morti quoque frigidae

Discussura graves, si libeat, metus;
Totum muneris hoc tui est,

Quod coeli intueor vivificum iubar.
Fungens munere pristino:

Quod vivo et valeo, (sic valeam) tuum est.

page 147, image: s475

AD DEUM OPT. MAX.

QUi solus mea FORTITUDO, quique

SALUS, et mea LAUS DEUS fuisti:
O voti quid agam reus? quid o quid

Pro vita mihi reddita rependam?
Quo te demerear mihi vicissim

Gratus munere? Non honore thuris
Te, succove colam ipse nunc amomi,

Aut costo: tibi mens placere grata,
Et constans pietas, fidesque semper

Inculpata solet. Sit ergo sit laus,
Sit et gloria nunc tibi perennis,

Mundi maxime rector, arbiterque:
Solus quod MEA FORTITUDO, quodque

SALUS, et med LAUS es omne in aevum:
Totum me tibi dedico vicissim

Voti nempe reus, sacroque totum:
Dum vivo hic, animus meus, simulque

Mens mea atque anima, o DEUS, meumque
Cor et pectus et os et ipsa lingua

Et quidquid mihi sensuum dedisti,
Uni serviat optimo parenti:

Cui me vivere, vel mori necesse est.

page 148, image: s476

HYMNUS IN SANITATEM TANQUAM EX HYMNO ARIPHRONIS SCYONII APUD ATHENAEUM.

OSANITAS, deorum

Dea maxima, ac dearum
Vitae una, et una mentis

Ac corporis voluptas:
O DIVA, si quid aeui

Superest, mihi deinceps
Sis fida quaeso consors.

Lucrum mihi sit unum,
Placida quiete tecum

Si commorer beatus,
Ac sic tibi insenescam:

Ne moriar ante mortem
Cui vivere ante vitam

Fas haud fuit caducam.
Age DIVA, Gratiarum

Nutrix, Cupidinisque,
Voluptatisque blandae,

Et Faustitatis almae:
Ades o benigna, meque

Sinu fove beato.
Nam gratiae quod usquam

Inest, vel almo Amori,
Venerive, Liberove,

page 149, image: s477

Cererive: sive tandem
Regnis, honoribusve,
Opibusve, liberisve:
Quae vulgus imperitum
Solet aestimare magna:
Aut si qua maior ulla
Homini data est voluptas:
Coelestis illa donum
Patris, quies laborum,
Alumna gaudiorum:
Tecum omne floret inquam
O SANITAS beata.
Tecum DEA alma, fulget
Ver dulce Gratiarum:
Mortaliumque nemo
Sine te fuit beatus,

IN EANDEM.

IAM primo quid Camoena

Tibi, chelysve nostra
Cantillet, audi amabo,

O SANITAS beata.
Sin te, DEA o venusta,

Venus fit invenusta:
Nec est magis cupitus

Cupido: Gratiae sunt
Ingratae: et ipse Liber

Illiberalis. Immo

page 150, image: s478

Sine te DEA, insalubris
Salus: et inquieta
Quies: et impacata
Pax: faustitasque vitae
Infausta: amoenitasque
Inamoena; suavitasque
Insuavis: et voluptas
Haud est magis voluptas.
Sine te, DEA o serena,
Serenus inserenus,
Impurus ipse purus,
Intemperatus atque
Fit temperatus aer:
Iocus iniocundus: omnis
Insulsa salsitudo,
Incerta certitudo,
Ineptaque aptitudo.
Valentia invalens, et
Potentia impotens fit:
Audacia est inaudax.
Sine te, DEA o benigna,
Benignus est malignus
Pudicus impudicus:
Facetus infacetus:
Disertus indisertus:
Facundus infacundus:
Foecundus infoecundus:
Rudis eruditus, atque
Cordatus ipse vaecors,
Armatus est inermis.

page 151, image: s479

Sine te, DEA o perita
Ars est iners, nefas fas;
Par impar: indecorum
Decorum: et aequum iniquum:
Imbelle bellum: iusque
Iniurium fit omne:
Infanda fanda: festa
Infesta, velprofana.
Sine te, DEA o decora,
Decor indecor: leporque
Illepidus omnis: atque
Deformis ipsa forma:
Et decolor color fit,
Vires et eviratae:
Inopes opes, et omnis
Fit impotens potestas.
Sine te, DEA o colenda,
Incultus ipse cultus:
Immundus ipse mundus:
Honor inhonorus: atque
Laus illaudata: fama
Infamis: incelebris
Celebritas: gloria ipsa
Ingloria: dignitasque
Indigna; nobilitasque
Ignobilis. quid aio?
Sine te, DEA o beata
(Quis credat istud?) amens
Mens hominis est: cor excors:
Sensusque sensus expers:

page 152, image: s480

Inanima anima: atque pectus
Expectoratum: et ipsum
Caput incapax: simulque
Insipida vis saporis
Inodora vis odoris:
Gustusque gustus expers:
Et auris est inauris:
Invisus ipse visus:
Immotus ipse motus:
Insomnis ipse somnus:
Concordia ipsa discors.
Quid multa? vita mors est:
Laetitia ipsa lethum:
Vivumque sic cadaver
Fit homo: vel insepultum
Sine te sibi sepulcrum,
O SANITAS beata.

AD N. REUSNERUM IURISC. P. MELISSUS.

Aeger iacebas lectulo

NICOLAE fixus: aegrum
Corpus salutem protinus

Atque robur atque laudem
Quaerebat a Machaone.

Mens malis adflicta; Frustra
Mortalem opem (inquit) postulas,

Defatigarisque frustra;
Ni FORTITUDO ET LAUS tuae

page 153, image: s481

ET SALUS est IEHOVA.
Remedia tum primum obvia
Dextrae coepit iuvantis
Sentire corpus, pristinae
Restitutum sanitati.
Io triumpha. Coelitum
Gratiae, quis impedibit,
Accepta ne feratur et
FORTITUDO, et LAUS, SLAUSque?

DF SYMBOLO EIUSDEM SACRO. NICOD. FRISCHLINI ODA SAPPHICA,

FORTITUDO ET LAUS MEA IOVA magnus,

IOVA coelorumque opifex, et orbis
Rector, humanae pater ille gentis, Arbiter aevi:

Fortius IOVA nihil est in orbe:
Hunc timent omnes superi inferique:

Et levem ad nutum Domini volentis Terra tremiscit:
Pulcrius IOVA nihil est in orbe:

Huius enarrant decus omne coeli,
Gloriam tellus, pecudes simul praeconia laudum.

IOVA sit solus MEA FORTITUDO:
Nil minas mundi metuam frementis:

page 154, image: s482

Nil manus Regum validas, nec iram Tristis Averni.
IOVA sit solus MEA LAUS, decusque:
Ipse nil sannas hominum malorum,
Probra nec Ditis metuam, nec hostis Verba protervi.
O beatum NICOLEON meum! o bis
Terque felicem! cui FORTITUDO
IOVA supremus, cui LAUS supremus Ille Iehova.
Robur o mundi DEUS, o turoum
Una laus, quando premimur potentum
Virubus regum, fer opem, tuumque Exsere robur.