J. PHILIPPI PAREI CARMINUM ADOPTIVORUM Liber Secundus. IN QUO Viri doctissimi GEORGII THURII Pannonii, Poetae Laureati MUSA POSTHUMA.

SIMONIS STENII EPIGRAMMA Ad doctissimum Virum et Poetam Coronatum GEORGIUM THURIUM Hungarum.

THURIS odor gratus, gratissima carmina Thuri
Sunt tua: sed dispar est in utrisque modus.
Thus ignis violens absumit: nulla sed umquam
Carminibus poterit flamma nocere tuis.
Thus legit ater Arabs. tua carmina Pannonis ora
Est mirata, simul Teutonis ora legit.
Thus Idololatris positis adoletur in aris,
At tua Calliope docta Lycea replet.
Ergo iure bono tibi laurea serta Melissus
Imposuit. quanti est huic placuisse Viro?
Qui Vates inter sic eminet unus, ut inter
Sidera Luna suo plenior orbe micat.
Huius si paribus vestigia passibus aeques,
Non thus, sed fundet balsama Musa tibi.

BARTHOLOMAEUS KECKERMANNUS Ad GEORGIUM THURIUM Ungarum, Virum trium Cardinalium linguarum peritiâ cultissimum, nuper Laureâ coronatum.

QUAE Laurum meruit divina Meliza Melisso
Illa eadem laurum dedit imponente Melisso
Pannonios inter primo tibi; gloria Thuris
Prima inter lacrimas, quondam de Thure Sabaeo
Suffimenta Deo gratissima, thure iuvatur
Mnemosynae sedes, ea pars quâ condimus omne
Quod scimus; reor applaudens plena ominis esse
Cuncta boni, cum Thus stillantia mella coronent,
Mella inter omnes succos queîs gloria summa,
Gloria caelestis conceditur aemula roris;
Quale sapor mellis, qualis fragrantia thuris
Talis eris tristi Patriae Doctissime Thuri,
Tale tuum carmen celebrabitur optime vates.

JOH. ULRICUS CONSILIARIUS ARCHI-PALATINUS In Lauream Poeticam GEORGII THURII Pannonii.

QUIS autumaret ut Lycaea Martius
Amet subire sanguis? Ungaros vide
Ut inter arma Martis editos, tamen
Putabis esse filios Apollinis.
Portabit unus ista Thurius meus,
Poeta cultus, eruditus omnia
Profana sacra; totus attamen sacer.
Scio sciuntque quotquot hoc agunt loce
Opinionis integerrimae viri;
Scies et ipse qui videbis indolem.

Melissus hoc virente laurea caput
Revinxit; unus instar omnium tibi
Satis superque testis, auctor integer.

MELCHIORIS ADAMI SILESII PHILOS. M. ac P. C. MELOS In Lauream Poeticam GEORGII THURII PANNONII, Viri doctissimi.

FRONTE quem quondam placidâ renidens
Viderit Cleio semel eruditum;
Non aget caecis tenebris sepultum in-
glorius aevum.
Vivit extentis Maro noster annis;
Dumque recrescet face Noctiluca:
Crescet et Vatis socienna perpes
Gloria Flacci.
Et quid hoc canto? tua laus decusque
Inclutum, THURI bene facte ad unguem,
Nuspiam et nusquam redeunte saeclo
Emorientur.
Qui Palatinas veniens Athenas,
Qua pater leni fluitat susurro
Neccharis, mox finitimo additurus
Flumina Rheno;
Protinam te (sic genio beato es)

In MELISSAEOS penitras amores:
Anteponendos tibi saltem amores
Ditibus Indi
Laminis. Atque heic numerosa motans
Plectra complesti nemus omne, et omnem
Ad tuos fudit Elegeia nervos
Blanda decorem.
Audiit Francus chelyn hancce Flaccus,
Invidus tantam latuisse Suadam; et
Te pium iussit sapidumque Vatem
Indigetari.
Ergo jam metum tetigit caballus,
Phoebico nulli in stadio secundus?
Iamque lemniscata caput politum
Laurus inumbrat.
Laurus haec longo vigeat virore,
Nec Iovis diri metuens nec Euri;
Tuta Neptuni fremitus, et ignis
Tuta rogalis!
Hinc te Heri summi recinente laudes
Pannonis crescat pietate tellus:
Et tuo Virtus celebretur ore
RAKOCIDARUM:
Quos SIGISMUNDUS micat inter Heros,
Reliquos Phoebe velut inter ignes;
Notus in vexata animi fidelis
Agmina CHRISTI.
Ipse deîn vitae sed enim peractis
Areis, terrae triplices in oras

Arduis Famae niveae quadrigis
Usque vehéris.

AD EUNDEM.

CUr te BEZA suum, cur te vocat ipse MELISSUS?
Id numeri faciles, osque trilingue facit.
Cuncta istaec tibi sunt; decorant quae singula multos:
Pannonius non sis Ennius ergo mihi?