PRAETERMISSA.

IN CERVAM CORNUTAM, IN AGRO HUSUMENSI ANN. cIc Ic XCVII. D. XVIII. AUG. CAPTAM AD NOBILISSIMVM AMPLISSIMVMQVE VIRUM JOELEM LANGELOTTTVM, Sereniss. Cimbrorum Principis Archiatrum Celeberrimum, qui ejus effigiem transmiserat.

CERVA fui: spectate Viri: ne credite Cervum:
Femina namque Viris cornua danda tuli.
Mascula femineo juncta est cum corpore cervix.
En ut adoptivis frondibus illa tumet!
Ecce novis sexus miscetur uterque figuris,
Androgynumque novum nunc nova forma facit.
Turpior his; aliis cornu formosa videbar:
Et Venus e nostro mascula nata grege.
Spectabar trepidas inter metuenda sorores:
Et jocus in sexu nobiliore fui.
Saepe mares potui simulata fallere Cervos
Fronte, catos potui fallere saepe viros.
Sed fraudi dolus ille fuit. Me teste patescet:
Quam fronti prope sit nulla, suaeque fides.

Cornua cum tegerent, sed laedere nescia, frontem:
Frons male fide caput prodidit ipsa suum.
Nam qui forte videns me per nemus alta ferentem
Cornua Venator credidit esse marem:
Laedere cum sexum non sustinuisset inermem,
Nunc dubiam incusso vulnere sternit humi.
Inunc, o mea turba, inunc, et cornua quaere,
Grande decus capiti praesidiumque tuo.
Quid juvat armatum simulare in praelia Cervum,
Si capiti sunt haec arma timenda suo?
Cornua me perdunt: Naturae scilicet illa,
Ni fuit errantis, culpa jocantis erat.
Sed fuerit jocus ille, vel error: uterque saluti
(Hactenus illa rea est) insidiosus erat.
Cornua me perdunt. Querula non voce lacessam
Fatales miserae quae nocuere, manus.
Nam pius in postro Venator funere flexit
Consilium sceleri fassus abesse suo.
Mille caput nostrum leporum de gente triumphis
Ille redemturus, si licuisset, erat.
Ille daret septem, praestantia corpora, cervos,
Si redeat fugiens his mihi vita datis.
Sed quid ego mortem, quam sum perpessus acerbam,
Si mea sunt lucro damna minora, queror?
Ut mihi vivaces cedant sua secla sodales:
Plenior ex ipso funere vita venit.
Qua nocuit Natura, illa me parte beabit.
Cornua nam vitam quae rapuere, dabunt.
Non cornuta mei sub terras ibit imago:
Hostia non orco sullicitata cadet.
Sed toto populis stabit spectabilis aevo,
Magnorum digitis saepe notanda Ducum.

Fors et ero magni pars non spernenda theatri,
Quo pecudum in tabulis sistitur omne genus.
Tunc ego nobilium volitabo per ora Virorum
Gentiles cursu vincere docta meos.
Tunc ego materies pulchri ingeniosa laboris,
Sollicitisque ferar fabula longa Scholis.
Fors et victuro vitam mihi carmine donet,
Qui grege de Vatum cornua nostra canet.
Interea dulces habeat sibi corporis hujus
Reliquias heres qui velit esse meus.
Prima mihi pellis curtur, fartaque plumis
Non nisi virgineas fulciat hirta nates.
Tum nudata caro, ventres pastura beatos,
Victima patriciae sit pretiosa gulae.
Non alio cuperent mergi mea membra sepulchro;
Non tumulo possent nobiliore tegi.
Infames lacerent ingloria corpora corvi:
Me praedam humanis dentibus esse juvat.
Coetera quae restant, hornimum sint sacra saluti
Omnia, Paeoniae nomina magna scholae:
Viscera, pinguis adeps, et pars qua femina dicor,
Fecundum ad steriles munus itura nurus,
Ossa, medulla, cruor, cum sordibus ungula: Honoris
Cornua sed maneant sola trophaea mei.
Haec qui Tartareis exusserit ignibus, ipse
Dignus erit flammis; cornibus ipse peti.
Illa pharetratae veniant spolia ampla Dianae,
Gaudeat ut nostris, gaudet ut illa suis.
Et faciles Nymphae (sunt his quoque cornua curae_
Cornibus intexent annua serta meis,
Fors Actaeonios non dedignatus honores,
Vir capiti imponet non malus illa suo.

In Apiani Praesegmina Amorum.

QUae Praesegmina publicas Amorum?
Non Phoebum sapiunt, olent Priapum,
Non laurum redolent tuam, sed hircum,
Haec praeputia sunt mera, Apiane,
Plena ruris et inficetiarum,
Plena criminis, et proterviarum.
Quae si digna manere poena debaet,
Exemplo tibi Marsyae irroganda est:
Ut vel pelle luas, profane, tota,
Vel pellis sceleratioris parte,
Ac tu tantus Apollinis sacerdos,
Nunc fias Cybeles novus sacerdos.
Haec Phoebo Tuo judice, haec tuorum
Sint praesegmina vera, viva Amorum,
Suspendenda tuo sigilla libro,
Haec donaria sacra sint Priapo!

IN ERICI MAURITII, JCti, Fasces Academ. al. nom. scr. 1666.

PAnde triumphales festiva KILONIA portas
Gambrivii laus summa soli, cui regia Nerei
Oceani hinc famulatur aquis, hinc Balthica Thetys
Se terrae infundens resonantibus alluit undis.
Pandite vos Helicona Deae, pateantque recessus
Pegasei, cunctas effundat Castalis undas.
Templa iterum Virtus reserat, vicina recludit
Limina junctus Honos, arisque indicit honorem.

Si sinis ingredimur, VIR SUMME; etiam illa patescunt
Carminibus votisque. At vos exeste profani,
Este procul stygis atra cohors; hastata Minerva
His sacris prohibet, prohibet pharetratus Apollo.
Tuque o, quem supplex Dominum doctrina salutat,
Dum fasces Pindique capis moderamina Rector,
Orsa juves, facilisque meis adlabere coeptis.
Non tam fatidicas indulgent lasse Pelasgis
Nomina nunc flammas, nec amicam Pegasus undam,
Quam Tua quae lucet famulanti gratia Pindo.
Euganeos spectasse patres et sceptra Gabini
Cum trabeis, qualemve ineat Germanicus annum
Vel quantis spoliis splendescat Honorius Istri,
Si jactasse juvat? festo si carmine quondam
Scipiadas Latium strepuit, trabeasque Probini;
Pagina si Stilicone tumet, Mallique triumphis:
Nec te degeneri fas sit torpere veterno
Cimbria, dum proprio crescit reverentia Pindo.
Si palmae fuit amplus honos; si dura securis,
Et fasces, oleaeque, et quercina serta fuere
Laudis materies; si stat quoque gloria ramis
In Levibus; vili si gramine Rom a triumphat:
Quae tandem laudes Phoebeia sceptra manebunt,
Cum nova Apollinei sumunt exordia fasces;
Quale melos, quali sistro KILONIA cantet
RECTOREM facunda suum, cui sceptra Camenae
Decernunt, fascesque suos, venerandaque regni
Symbola, purpurea cingentes undique palla.
Ofortunatum nato te PRAESIDE Pindum!
Jam genium spectare tuum nova sacra jubeto,

Quae facimus, sanctisque adstet laus plenior aris,
Et se miretur, proprior et tangat honores,
Rire ministrantes dum tardant sceptra Camenas.
Jamque sedes sollers puppi Palinurus in alta,
Res agis excelas, clavoque intentus adhaeres,
Exsequeris dum jussa Ducis, quo judice regnas.
Scilicet hic profugas Cimbrum suscepit in oris
Musas, cum solito dudum privatet honore
Chaldaeus Memphisque sui secreta Canopi
Nesciret, tegeret Nilus foedo omnia limo;
Barbarie cum pulsa suis migraret Athenis
Pallas, nec Latiis penitus hereret in oris,
Transvolat illa Alpes alio sub cardine Mundi
Aeternam fixura domum, certosque recessus.
Ergo decrepiti reparans dispendia Phoebi
CIMBER APOLLO, novas Musis reseravit Athenas:
Quamque Eos laribus turbarat, spreverat Auster
Pallada, nunc Boreae sirmo super axe locavit.
Inunc, in Baravis magni compendia Pindi
Visurus, Phoebum et profugum! sunt hic quoque Musis
Templa, patet locus hic ad pulvinaria Divum,
Et doctis fecunda Domus; quae laeta secures
Commendat VIR SUMME, Tibi, quem fama per orbem
Jactat, et agnatos Astraea extollit ad axes.
Quas Phoebus sparsim Musas divisit in omnes
Uno in Te miratur opes, miratur honores,
Orari natura Viri! Parnassus et omnis
Hac Helicon se fronte movet. veneramur obortum
Palladium, et cunctas hoc uno in pectore Musas.

Magnificis Pindi sceptris ostroque superbus
Incedis, clavesque Tibi devincta marito
Dat Pallas, reliquae pandunt Helicona sorores
A puero Tibi nota cohors, laticesque propinant
Castalios, plenisque parant adsurgere turmis;
Dum superum Tibi fulget amor, dum gaudia sceptris
Adgeminant convexa Tuis; magis aureus orbi
Sol splendet, ridetque Tuo Natura sereno.
Silva Tibi Cyrrhaea patet; famulantia Pindi
Culmina se prono submittere vertice gaudent.
Ecce tibi Laurus declinat ad oscula ramos;
Prudentem morus cingit; Te civis amantem
Quercus; palma Tuae Virtuti juncta cohaeret;
Pacificum lambunt oleae; Tibi populus alba
Se jungit; superisque parem Te cedrus obumbrat.
At Tu, qui socium Phoebo confundis honorem,
Quadrifidos Pindi facilis moderare labores,
Parnassi erige signa Tui, surgentia fove
Germina sat spretae laurus; neu foeda triumphet
Barbaries, sed sarta sacris stet gloria Musis,
Sit felix mons iste novo Te PRAESIDE! Atlante
Non minor, excelsum caput inter sidera condat!
Tolle solo sublime caput, Pimplaea fluenta
Funde; Tuis laetus quoque pilea divide Cimbris,
Et quibus est pretium Virtus, sapientia Pindo
Quos sacrat, et Genius cognata ad sidera tollit.
Materies haec laudis erit! sic nobile ad astra
Nomen eat, spatiosa Tuae Germania famae
Annuat, et geminum ferias Virtutibus axem.

Poculum boni Daemonis. id est: Eucharistico-Valedictorium, Quod VIRO CLARISSIMO, EXCELLENTISSIMO ET EXPERIENTISSIMO DEMINO HENRICO SCHAEVIO, Phil. et Med. D. Poet. Caesar. et Graec. L. ac Poes. Professori Regio, Praeceptori hactenus fidelissimo, Fautori aeviternum devener ando, Ad suum de florentissima Sedino abitum, tanquam mentis manusque suae pignus, [Gap desc: Grek word] et statuam quasi Mercurialem propensi atque grati animi, inter ipsa convasandi negotia ferme [Gap desc: Greek words] posuit atque obtulit D. G. M. Vismariensis. cIc Icc LVII.

RUmpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Qualis ubi quondam cum pascua culta Galesus
In sua ducit oves, simis stant pressa capellis

Ubera et indomitis resonat casa patria vaccis.
Olli multa sonat septena ab arundine Phyllis,
Vocalesve premit ventres, queis dulcis ovile
Mulceat. Haud alius tam mitia pabula miscet
Pastor; at o miseram! si qua grege deerrat ab illo
Tarda bidens et fors peregrino cedit Amyntae;
Tunc ea tunc surdum ciet ingeminatque Galesum:
Non alius, Vir magne, tua de fronte recedo.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Nam velut Actaei dives sulcator Hymetti
Cui multum esa domus, nec ab ilice pauca redundant
Mella; huic mille suis glomerant examina campis
Perque thymos nova dona legunt et cerea dio
Nectare castra premunt et parca in tempora ponunt;
Sed sp olianda brevi; veniat gravis aere colono
Dextera, tunc tenues turbabit roris alumnos
Rimosa e patria: volitat vah nobile vulgus,
Fraudatique fremit crudelia sacta peculi.
Sic quis mella mihi, quis dulcia pabula raptat?
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc siet altus Apollo,
Nec Nec responsuras canis implorasque querelas!
Bis laxata seges Sedini ut rura petebam
Sedini sedis divum; si Thessala Tempe
Dixeris, haud erras, Viadri patris optima regna:
Hic Helicon melior, quam quem lavat Aone flumen
Fonsque magis purus, quam qui fuit ille caballi
Cornu de proprio satus aut Libethridos unda,
Aut quae Cenchraeis Pirenae est nata favillis.

Arbiter ipsus eras SCHAEVI; Tua, Pomera Siren,
Sideraque et rupes mirantur carmina; sive
Statiaden juvat aut mutilatam tundere chor dam.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Protinus accessi: ceu Saturnalia quando
Vulgus agit, rapitur largis diffusa rapinis
Pontica Nux et Cajoli mollesque laguncli.
Cottidieque ea cura fuit: dein priva retexti
Munera: Tunc primum sermones pingere multa
Murice jusisti: vel qua modo parte superbum
Extollat caput, aut heroos provocet ausus:
Vel qua repat humi seque in suavissima fundat
Colloquia, atu multo fale mordiat ulcera secli.
Quaque lepos condit, vel qui sine lege seratur.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Nunc alius succede labor dum condita rerum
Demonstras adyta, et Naturae aenigmata vulgas;
Quae sit Materiae semper fluitantis origo
Quae Formae ratio; te vindice qui cadat ignis
Ambitiosus honos; ne jam ultra perfidus illam
Illudat seriem; an nox auferat atra colorem;
Quae Soem foedent nubes; quique omnibus insit
Unda parens rerum genitisque in semina cedat,
Unde sonent Venti; quae Diti proxima servent.
Lustra metalla et quo surgant animalia motu.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!

Tertia cura simul turbatam linquitarenam
Et cyclos, Vit docte, tuos, queis scita Mathesis
Indiget omnigenumque indagat schemata rerum.
Seu Numerum spectes, quo non solertia majus
Extudit; aeternum qui inspirat sensibus aevum;
Per tria puncta uno sibi respondentia nexu
Seu quartum duci: mondacia dicere verum
Seu Jubeas, Sphingemque arcano solvere Gebro
Seu sextas decadas parvasque evolvere tricas,
Quas tenus astra meant et per contraria flectunt.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Lineam at inde secas, vel qua se porrigit et qua
Deprimit et latis qua terminat aequora campis:
Hinc juvat infestis defendere pulsibus urbem
Maeniaque aggesto glebis per mutua nexis
Monte agere; aut Quincunx Sextansve; aut devia claudit
Forma situm; aut agris statuis munimen apertis.
Dein Lucem radiare doces, quique illa resistat
Qui cadat in speculum vultus, quis adulteret error,
Ut Midam referas cum naso sesquipedali,
Obstipo capite; aut visa ut depingere posis.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Jamque Syracosium satagis pervolvere gibbum,
Sidera qui migrent et qui temone reverso
Postico fallant: lacrimonsa sive sorores,
Sive Medusaeum pecus, aut nimbosi Orionis
Dextram, seu multae pietatis Caphea monstras.
Seu Leges queis secla fluunt et commoda Fastis

Festa locant: pictosve jubes ediscere mundos.
Sed quam divitiis sensuque exutus opimo,
Extremum mitto illud opus; ceu provida pullo
Mater abit, qui non suggesta vescitur esca.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
Nam silet ille tibi, cui nuper plena sonabat
Testudo; aut monstras qui Pastoralis arundo
Labra terat, vel qui digitus numerosior alta
Fila premat; vel quo ritu lugubria praestes
Officia, aut quo agites peregrino sole reversis
Plectra sono; cur non qui discedentia plangam
Carmina? Cur proprios non par est tradere pulsus?
Tunc foret ut Cygnus nec vincat Belgicus altusque
Heinsius, aut lepidi Baudi moderator Jambi:
Tunc nomen super astra tuum super aethera ferrem.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!
At Tu si tibi non haec festinata gapyrus
Digna litat, meritumque expungit nomina, quaeso
Fer bonus haec: Fluvios gustat Pater ipse minores,
Nec Cererem spicae pudet: Osalvete lepores
Et Charites, queis scripta nitent: Tua munera servo,
Dum me spiritus hic atque hic calor ossa gubernat.
Quam mihi quam multum rodent tua nomina linum
Si vivos datur haud vultus atque ora tueri:
SCHAEVI noster amor: Tua me memor umbra sequetur,
Vive, vale, nostri pignus memoriabile voti.
Rumpe chelyn pollex; tibi nunc silet altus Apollo,
Nec responsuras canis implorasque querelas!

COROLLA ANAGRAMMATICA SERENISSIMO AC POTENTISSIMO DOMINO, DN. CAROLO GVSTAVO, SVECORVM, GOTHORVM, ET VANDALORVM REGI etc. etc. etc. Submisse oblata, M. DC. LIIX.

CAROLVS GVSTAVUS, SVECORVM GOTHORVM ET VANDALORVM REX, MAGNVS DVX FINLANDORVM, DVX ESTHIORVM, CARELIORVM, BREMENSIVM, VERDENSIVM, STEINI, POMERANORVM, CASSVBIORVM ET VANDALORVM, PRINCEPS RVGIANORVM, DOMINIVS INGRIAE ET VISMARIAE, COMES PALATINVSRHENI, DVX BAVARIAE, JVLIAE, CLIVIAE ET MONTIVM CLEMENTISSIMVS. Per Anagramma metricum purisismum.

NOn cures vulgus, vel maxuma murmura Momi,
Caelica Progenies, virture et fortibus armis
Excutiens mundum. Tremit ad tua castra Polonus;
Hinc Mouschi; hinc Dani generosum Numen adorant.
Sidera rumor agit. Nos vivis plaudimus ausis:
En Lux magna Virum, vix o delebilis aevo,
RERVM I VERA SALVS, MERITVM DOMINARE PER ORBEM.

Triumphus Varniacus, Quem M. JACOBO HELWIG, S. S. Theol. Cand. Cum ille ad capessendam Rectoratus Gymnasii Berlinensis provinciam Rostcchio abiret, Gratulatur extemporaneo Carmine MECKLENBVRGENSIVM NATIO 1658.

ERgone jam pleno Victor, Vir magne, Roseto
Inconcussus abis, nec quae te vota retardent
Aspicis et nostrum defraudas sidere montem
Et patriae tua dona locas praedamque recentem
Quam de Varniacis retulit tua gloria castris?
Non secus aequoreas, ruitans Jovis arbor in iras,
Quam fluctus Siculi, quam detestata Malaeae
Saxa petunt, grandes dis cit ridere procellas
Confutatque Notos, pennisque rigentibus Euros
Et noctes hyemesque et frigida sibila Cori:
Illa per Et Meroen volat et transcendit Orontem,
Scandica qua ignavos Callisto involvitur axes,
Qua radios diffundit Eos, qua decolor Indus
Ultima decrepiti vestigia solis adorat:
Jamque domum bene pasta redit, saturataque Terrae
Dotibus aut omnem viduat lanugine Seram,
Aut portat ramenta Tagi pinguesque Moluccas,
Ut quamvis avidum locupletet foenore Nautam.
Sic exantlatos sepelis HELWIGE labores
Ingeniisque et ab arte satur, spoliisque triumphans
Periis patrio vis desudare labori.
Ibis in amplexus faciles centum que tuorum
Colla premes, centum miscentur vorta, nec unquam

Una locum cervix dabit omnibus: Ipsaque Mater
Depositum tam grande et tam venerabile pignus
Mille per oscla petet lacrimisque immixta serenis
Tecum verba seret: Novus est qui fulciat Atlas
BERLINVM et toti notissima limina mundo.
Scilicet haec nostris si desit adorea Musis
Quis caput afflixisse velit? quis vel nuce cassa
Doctrinam cambire petet? quis concoquat illa
Ingenii tormenta, cruces et mille pericla
Quae penetrat non segnis amor, cognataque caelo
Pectora et ad summos Laudum nitentia plausus?
Mansurus nam semper honos et grandia restant
Praemia, quae quidvis durum quaeque horrida jussa
Alcidae superare queant malaque omnia dulci
Dissimulent fructu: Pone hunc ubi torpidus axis
Taenaria sub nocte jacet, vel qua rota candens
Directum sua rura ferit domibusque putatur
Invida, qua Ganges et qua Nysaeus Hydaspes
Arva lavat; demum tantum superadde laborem;
Qualem nec Glauco satus Hippodamesque perempti
Sustinuere proci: tamen altis robrat ausis
Consilia ingentemque amimo sibi proposuit spem,
Quam sequitur constante gradu; nec decoquit illa
Desertatque suos: namque omnia semper ad illam
Vota et fata ruunt; seu quem jubet ardua Virtus
Claudere Principibus latus aut subsellia cautis
Pandee consiliis, sive id quod tetrica pyxis
Evomit e medio tollendum est: sive mederi
Quem jubet ulceribus secli vel jussa Tonantis
Et justi praecepta rudi monstrare popello.
Talis noster erat: namque ille per ardua Pindi
Culmina perque omnes Montis volitans anfractus
Menter Deo satur et suffertus pectora Phoebo

Multumque Aoniis in vota petitus Alumnis,
Irruit Ardaliis stipatus utrinque catervis:
Nempe Rosam haud spinas nostro tulit ille Roseto.
Discite nunc aevi mostra atque opprobria secli
Discite quae melior formet sententia mentes:
Nulla etenim nobis sunt otia, neve Vacunae
A nobis debetur honos, quanquam otia semper
Sint agitanda: labor tamen intus et in cute mordet.
Hic videas madidum Bromii pecus: hic juvat usque
Ingentes deplere cados Patremque bibendo
Vincere et in numerum grandes urgere calullos.
It labor orbe tenus semperque accrescit eundo
Poclum horrendum informe ingens, duploque notatur
Qui non a fundo carchesia subruit imo.
Jamque ubi post medias nox humida carpitur horas
Urbsque toris composta jacet, densatur utrinque
Stentoreumque melos longumque crepans ululatus;
Qualem haud Bassarides, stygiae neque janitor aulae
Cerberus aut proprii reboaverit incola Tauri:
Pulsantur miseri lapides et cuspide cuspis
Stringitur; at si fors antiqua ad praelia ventum est
Nocturnosque cient Ephoros velut esset ad urbem
Hannibal: heu quantis pugnatur viribus! et mox
Semiputata dolent nasi vestigia cruraque
Insigni contusa pedo scapulasque tumentes.
Pars Veneri formaeque litant, aveis maxima laus est
Femineo placuisse gregi gentique togatae:
Nulla mora est, subito nosmet dediscimus atque
Germanos habitus; longe peregrina subintrant
Gallica, quae ex alio mendicat sole nefasta
Luxuries, populi et vitiis immergimur iisdem
Mancupia externae gentis mentisque profanae;
Quique alii sunt mille doli: citius Jovis imbres

Quis vocet in numerum silvaeque cadentis honores,
Quam tantas fraudum species et nomina tanta:
Non ergo hic vilis labor est, sed maxima cura
Prospexisse dolos tantos, praescribere leges
Juraque difficili partiri invisa Juventae,
Emendare animos, quos jam Circaea Voluptas
(Ceu Ithaci quondam socios) in tetrica traxit
Nomina: parti animo residet sus horridus: illi
Vipera, non paucis ignavae mentis asellus.
Tu tamen aggrederis, patriaque Deoque monente
Tam magnum tibi credis onus securus ubique
Auspiciis HELWIGE tuis, quo praeside in uno
Aonidum stat tuta salus; procul ecce canoro
Descendunt Helicone Deae tuaque ausa secundant:
Sis felix, multumque cave ne foeda triumphet
Barbaries turpemve admittant saecula labem,
Et Musas sors coeca premat: Cape laetus honores
Et fasces quos ipsa tibi Sapientia signat.
At tamen heu jactura dolet semperque dolebit
Tam cari capitis. Doluit ne erepta marito
Tyndaris Iliacosque eadem movisse tumultus
Dicitur? an Cereri laeto Proserpina vultu
Rapta fuit? quis Agenoreos de pignore luctus
Improbet? Immensum est quod perdimus.
Ergo vale et quoniam solum meminisse relictum est
Et nostri memisisse velis; trepidantia sume
Carmina et extremum tibi quem properamus honorem:
Interea rigidans sua flamina differat Arctos
Nec Jupiter male gratus erit, nec frigora cudet
Sithoniasque nives. Facilis tibi clamitat Aether:
SIC O SIC POSITIS MITESCENT SECVLA BELLIS,
SI TALES CLARIA TRAHIMVS DE SEDE TRIVMPHOS.

LANX SATVRA Sive RHAPSODIA IN [Gap desc: Greek word] , ex optima Nobilissimorum Epicorum Triga, MARONE STATIO CLAV DIANO, Corrasa.

VIRO EXCELLENTISSIMO. SAECVLI ORNAMENTO. MVSARVM DELECTAMENTO. LITERARVM COLVMINI. ARTIVM LVMINI. POETAE INCOMPARABILI. APOLLINI TEVTONICO. CALLIOPES GERMANO. GRATIARVM FILIO. IMMORTALITATIS ALVMNO. M. ANDREAE TSCHERNINGIO.

NOn fero splendentem limum, non quicquid Iberut
Jactat et auriferis proluit Indus aquis;
Non quod Gargarea lucrum a tellure rep stum est,
Aut quae de foliis fila retondet Arabs.
Est levis et nunquam tam grandi digna cerebrer
Chartula, quae tibi nunc conspicienda venit.
Materies excuset eam: tamen ardua conor,
Sique animi spectas omina, magna paro:
Nam magnis quandoque Diis et farre litatum est,
Et placet Ennaeae spica dicata Deae;
Carpitur Idaliae Rosa munus grande Dionae,
Sumit et Odrysius telaque et arma Deus.
Cogo quidem lacerasire in sua compita voces,
Mentirique sonos verba profana sacros
Sint laniata licet verba; at mens integra restat,
Integra nempe Diis, integra nempe Tibi. d. d.d.
D. G. M. 1658.

(In Virgilii citatione E. Eclogas, G.Georgica, AE. Aeneida; In Statio numerus Romanus librum Silvarum: barbarus carmen T. Thebaida. A. Achilleida notat. In Claudiano ob prolixas operum in scr iptiones paginas cit avimus Editionis amstelodamensis Anno 1650. editae. Binis tantum in locis Nomina sacrainseruimus: Coetera pura sunt.)

AE. 1. MUsa mihi causas memoria, * dona caelestia
G 4. Exequar * et totum spirant praecordia Phoebum. p.1.
E. 6. Non injussa cano;* jam prosivat ebrius Amnis, p. 169.
Er fontes da Phoebe novos ac fronde secunda
A. 1. Necte comas: Neque enim Aonium* mihi panditur aequor, p.170.
Nec nos obniti contra nec tendere tantum
AE. 5. Sufficimus. * Non haec precibus tentanda fuissent p. 167.
p. 209. Ille refert: * novus hospes erit, * juvat ipsa labores III, 2.
I, 1. Forma Dei praesens, * Dominum submissus adores: p.180.
AE. 4. Nam quid dissimulo; * procul importuna fugantur
p. 181. Numina *, progenies caelo demittitur alto. E. 4.
Ergoagite et cuncti laetum celebremus honorem, AE. 5.
Ore favete omnes et cingite tempora ramis. AE. 7.
Nec tu carminibus nostris indictis abibis, AE. 7.
p. 192. O mundi communis amor*, o sidere dextro
III, 1. Edite* et in melius gaudens convertere fata, p. 124.
p. 116. Spes votumque poli, * divumque aeterna potestas: AE.10.
Cuncta quidem centum nequeam perstringere linguis

p. 148. Quae pro me mundoque geris: sed* vota precesque AE. 6.
His saltem accumulem doinis et fungar inani
AE. 6. Munere*, Nate Deo *Te Phoebo absente vocabo AE.5.T.8.
IV, 1. Progeniem caeli* superis quae reddita Divis, AE.12.
Ad te confugio et supplex tua numina posco: AE.1.
Vos mihi sacrarum penetralia pandite terum
p.10. Et vestri secreta poli. Data copia tantae
I, 2. Noctis. * Io superi! nec inexorabile Clotho
I, 4. Volvit opus: * Tempus Socii nunc larga parare
p. 53. Munera*; Te longo nec dum fidente paratu
A. 1. Molimur,* felix quoscumque vocaris in usus T.1.
Ipse veni viresque novas animumque ministra
I, 4. Qui caneris, * caeptumque una decurre laborem; G. 2.
Expediam prima repetens ab origine famam. G.4.
p.15. Merserat unda diem,* montes umbrantur opaci, AE.3.
Nox et caeruleam terris infuderat umbram, T.2.
T.1. Jam per cudes volucresque tacent,* Nereia glauco
Neptunum gremio complectitur Amphitrite, p. 11.
Et simulant fessos curvata cacumina somnos. V. 4.
Ibant obscuri sola sub nocte per umbras AE. 6.
E. 7. Compulerantque greges Corydon, et quis fuit alter? E. 3.
T. 3. Tunc ferro retegunt silvas* et fissile robur
Scinditur, advolvunt ingentes montibus ornos, AE. 6.
AE.11. Conjiciunt igni: *tacitis huc gressibus acti
T. 2. Deveniunt * densaque nemus statione coronant T. 2.
Ante rogos, dum quisque suo nequit igne revelli. T. 3.
AE. 3. Interea* varias miscent sermone querelas, T. 8.
T. 10. Nosse futura rogant* veterisque exordia fati, T.8.
Ipse ager ipsi amnes et muta armenta queruntur, T.5.

E. 10. Stant et oves * svadetque leves cava fistula sonos. T. 1.
AE.2. Primus ibi ante omnes* consederat ilice Daphnis E. 7.
Multa querens atque hac affatus voce parentem: G.4.
Tantane te nostri caeperunt taedia mundi? p.85.
Nec duras tantis precibus permovimus autes? p.164.
AE.6. Tempus, ait, Deus ecce Deus, quonam usque feremus
p.48. Exitiale jugum* torvi praedonis habenas? p.23.
Usque adeone tuae producitur impetus irae? p.227.
Nullane te flectit Pietas nihilumne paternae
p. 23. Mentis inest? * quae te Genitor sententia vertit? AE. 1.
Quid mentem traxisse polo, quid profuit altum
p.27. Erexissc caput? magnum et memorabile nomen? AE. 4.
II, 2. Spargimur in casus, * nunquam sincera bonorum
p. 171. Sors utili concessa viro,* curaeque metusque I, 8.
T.11. Instaurant crudele nefas,* spes nulla salutis p.79.
p. 24. Ingreditur:* saevo tanta inclementa caelo est! T.1.
AE. 2. Adspice nos;* duro nec enim ex adamante cresti
I, 2. Sed tua turba sumus, * manet alta mente repostum
AE. 1. Judicium* tantaene animis caelestibus irae? AE.1.
p.207. Optatusne dies aderit?* dum talia fatur, T.7.
Detergit lacrimas atque inter singula dicta
p.65. Flebile suspirat* vacuosque interrogat agros T.6.
AE. 2. Nequicuam ingeminans*: quas incesta vimus aras? U.5.
AE. 2. Intemerata fides; oro* misere tuorum, p. 228.
p.230. Excidimus ne tibi,* nunquam tetigere querelae? p.227.
G. 2. Agricolas* impar naturae cura remorder, p.107.
(Partem aliquam venti Divum referatis ad aures!) E.3.
G.1. Et studio incassum videas* quorum indiget usus E.2.
p.74. Indulgere dies*, spumantia cogere pressis

G. 4. Mella favis*: subeunt morbi tristisque senectus G.3.
AE. 4. Cum gemitu, atque* alia ex aliis in fata vocamur. AE.3.
T. 5. Pauper honos* male svada fames, et * nulla colono AE.6.
p.59. Responsura seges, *steriles dominantur avenae, E.5.
Rara profanatas inspectant numina terras. III,3.
T. 3. Criminis haec merces*: patriae mandata vocantis
p.148. Sprevimus, * annales veterum delicta loquuntur, p.129.
p.14. Praemia digna manent* et inexorabile pactum, T.1.
T.10. Invida fata piis et fors,* scit cetera Mater. A.2.
AE.6. Hinc exaudiri gemitus,* crudelis ubique
Luctus ubique pavor et plurima mortis imago: AE.2.
Ferre jugum et longos jussi sperare per annos I, 2.
Porrexere manus inventaque tristia laudant p.40.
U.2. Vota piosque metus inter;* brevis inde reluxit
p.85. Falsaque Libertas?* proh sors durissima nostri p.60.
E.1. Et genus invisum* Sed enim producere questus
Non licet et causas caelo deferre latentes! T. 3.
Talia dum longo secum sermone volutant, p.95.
T.6. Solis opaca soror* medium pulsabat Olympum; AE.10.
Blandius elato surgunt temone jugales. p.163.
Sidereique orbes radiataque lumina caelo: II,1.
Tunc et Solis equos, tunc exultasse choreis
p.172. Astra ferunt:* Votis solitoque decentior aer. p.160.
Ipsae puniceis virides Nereides antris
III,1. Exiliunt ultro, quanti per inane volatus! p.125.
p.232. Stat gelidis Auriga plagis,* incanduit Aether,
p. 15. Egit flamma polum * et multa cum luce cucurrit: AE. 2.
Stellifer Eridanus sinuatis stuctibus errans
p.112. Clara Noti convexa rigat;* mucrone minatur
Noctibus hibernis et fidera terret Orion: I,2.
II,5. Non formidato,* sed vultu mitior adstat T. 64
IV,4. Torva Cleonaei juba sideris*: Ore corusco p.185.

AE.1. Intonuere poli,* vario strepit icta tumultu
T.1. Regia* prodigiale rubens:* sub nocte silenti p.14.
I,1. (Cum superis terrena placent),* concentus in agris G.1.
Vox quoque per lucos longe exaudita silentes
G.1. Ingens* et fugit horrendo per inania saltu T. 6.
p.232. Par volucer superis* magna comitante caterva AE.2.
T.9. Limitenon uno:* Credas examina fundi
p.20. Hyblaeum raptura thymum: * stupet omine tanto
T.1. Defixus senior,* spaciis stupet inscia turba
AE. 7. Impubesque manus, * gelidusque per ima cucurrit
AE 6. Ossa tremor,* lucisque novae formidine cunctis T. 50
T. 1. Horror sit.* - - - - - - - -
I, 2. Hic puer e turba volucrum, * cui tempora circum. AE. 12.
I, 1. Immortale jubar * Phaebaeae lampadis instar AE.3.
III, 5. Circuit amplectens, * dicto prius adstitit atvis. T.4.
T. 10. Jamque premit terras* dumisque silentibus errat: AE 9.
Vix auditus erat, venti frenantur et undae. p.16.
T.2. Incipit: o servate animos venit ultor in hostes
T.10. Ecce Dies * terrisque procul ven erandis eois p.126.
Dum paci medium se offert justissimus unus AE.7.
Progeniem claram terris partitus et astris. III,3.
Ne fletu violate sacrum, ne plangite Divos T.5.
T.12. Praecipites: * Cuncta haec superum demissa suprema
T.5. Mente fluunt. differte animos, *quem voce petebas
p.191. Adspice,* non dubiis ultra torquebere votis;
Totus adest oculis aderat qui mentibus olim. p.191
Hic neque concepto saetu nec semine surgit p.232.
p.200. Femineae Virtutis opus* (res mira relatu.) p.178.
AE. 2. Jamque adeo* thalamum Virgo stat pro nuba juxta. p. 26.
Jam matura Viro jam plenis nubilis annis: AE 7.

T. 12. Haec illa est* toties jam dedignata matitos; AE.4.
Illa autem secura tori taedasque parari
p.212. nescia divinae* dedit haec exordia lucis. p.195.
p.167. Laetatur veneranda parens,* tellure cadentem I,2.
II,1. Sustulit exultans* praesagaque nomina formae
Protinus e nostro posuit cognomina caelo. I,2.
Mirari sine sine nurus ignaraque Virgo
p.151. Cui simplex calet ore pudor,* cui gloria patrum, I,2.
III,3, Nec vulgare genus:* divini signa decoris
AE. 5. Ardentesque notate oculos, *Virtutis honorem. T.11.
AE.5. Sed misera* haudquaquam* digna statione locavit, III,3. p.127.
Pauperibus tectis inducit et admovet antris. A.1.
T.6. Hic jacet, extremum* jacet en qui possidet orbem
p.57. Exiguae telluris inops*: stat cardine aperto
II,5. Infelix Cavea et* penetrabile frigus adurit: G.1.
G.1. Nam neque tum* pandit nitidos domus alta penates, I,2.
II,2. Dat Natura locum: *Queritur * desertus ab omni I,2.
p.102. Gente sua; * comites nec jam * caetusque ministrum A. 2.
III, 1. Stipantur,* oculis sordet vicina voluptas. I, 3.
E.1. Fronde super* toties inter praesepia somnus p.60.
AE. 11. Ducitur infelix*: hic reptat flebilis infans, T.6.
Cara Deum soboles magnum Jovis incrementum. E. 4.
p.132. Accipit ille preces varias:* Conferte triumphos p.212.
p.213. Nomen adorabunt populi * procumbit humi bos AE. 5.
T.6. Poplite nunc flexo* vacuae ceu proximus aulae, T.11.
Exeat in populos cunctis illustrior annus
p.153. Natus fonte suo* fecundaque floreat aetas, p.160.
Festaque pallentes hilarent altaria lucos. III,3.
I,21. Ambissent laudare diem* (nec contigit ulli
p.240. Hoc vidisse caput,* cecinerunt omina) Vates AE 5.

T.3. Primaevique senes, * Rogat hoc tellusque polusque
Et Pietas et laesa fides, naturaque et ipsi. T.7.
AE.2. Festinate Viri, nam quae tam sera moratur
III,1. Segnities,* tenuis casa habet* fastigia desunt, T.12.
p.113. Huc iter usque datur*. - - - - -
Dixerat et tenues fugit ceu fumus in auras, AE.9.
Mitis iter longae claravit limite flammae. T. 5.
p.167. Ex templo strepuere chori,* mistaeque choreis
p.119. Auditae per rura lyrae* cantusque dedere: AE.1.
Ceu quondam nivei liquida inter nubila cygni
AE.7. Cum sese a pastu referunt* aurasque tulerunt. G.2.
Omnis io Paean regio sonat, omnia JESUM
p.37. Rura canunt; * suspensa cohors exercitus ingens p.233.
T.121. Tunc hilzri clangore sonant:*Tibi Gloria soli p.169.
AE. 4. Regnator*: Positis mitescent saecula bellis: AE.1.
IV,8. Nunc demum* humano cedit caeleste fabori
p.184. Judicium.* Gelat ossa pavor,* expavit obortae T.4.
T. 8. Sidera* et ingentes habitus lucemque coruscam I,1.
II,1. Turba, et ab excelso* vox reddita fertur ad aures. AE.3.
T.3. Quid faciat contra premit hinc* prior occupat ore: T.12.
Quis novus hic torpor socii, quonam usque sedemus? p.82.
T.7. Ite alacres; 8venit alma salus, non somnia nobis T.10.
Nec volucres, sed clara palam vox edita luco est. p.112.
T. 10. Quaeamus superos,* quis jam post talia segnis
Ambigat et caelo dubitet parere vocanti? p.113.
p. 29. Heu longae nocuere morae! procul *ibimus omnes
II,1. Ibimus* o redimita coliors, ut pollet ovanti
I,2. Quisque lyra, sed praecipue venit ecce Palaemon E. 3.
Talibus incensus dictis senioris amici, AE.5.

E. 10. Venit et Upilio*, redimitus tempora quercu G.1.
Olli per dumos, qua proxima meta viarum AE. 8.
T.12. Promovere gradum *funalibus ordine ductis: p.211.
Addunt se comites, divino semita gressu
p.14. Claruit* optati referens exordia secli: p. 19.
Temnunt prisca senes et in hunc sibi prospera fata
p.160. Gratantur venisse diem*, nec certius unquam
p. 125. Horatati superi*, salierunt pectora voto. I,2.
T.8. Haud procul a stabulis* festa frondentia myrto
p.242. Limina cinguntur* pueri in nuptaeque patresque
Funduntur mixti, summisque a postibus adstant. T.4.
I, 2. Tunc charas iniere fores*, penetrale profundum
p.189. Panditur et* mox vera fides numenque refulsit, p.212.
Non cepere fores angustaque deficit aedes: III,1.
T.7. Nunc festina cohors* vocemque animumque tenebant: T.3.
T.5. Hic impressa toris ora* et nodosa ligantem
Brachia et abducto vitantem cornua vultu T. 12.
Clamore excipiunt socii fremituque sequuntur. AE.9.
Illis sub nivibus somni curaeque laborque; p.109.
Virgo autem impositae sustentat pondera laevae, T.11.
T.1. Intemerata toris* magnique puerpera caeli; A.2.
p.220. Dulce micant oculi*, pariter pallorque ruborque T.1.
II,1. Atque genis optatus honos*, quis purpura saepe
Oebalis et Tyrii moderator livet aheni, I.2.
p.28. Flammeus oris honos:* credas ex aethere lapsam
p.167. Stare pudicitiam,* levibus projecerat auris
p. 18. Indociles errare comas,* nec corda decorem
p. 194. Nec laudem vox ulla capit,* potuitque videri p. 18.
II, 6. Pulchrior et tantum Domino minor,* aureus ille
T. 3. Sangvis avum:* tegitur neglectae gratia formae. p.205.
Ast illi duplices in nodum colligit ulnas,
Tollit humo, magnaque ligat cervice diuque
II,1. Ipsa manu gaudens vehit:* undique saeva premebant T.5.
G.2. Frigora *et adversi contra stetit ora juvenci. AE.5.
Saepe sinu teneroque per ardua colla volutus
p. 39. Ubera quaesivit fletu* dextramque tetendit; AE 10.

AE.4. Ipsa tenens dextra* pueri partitur' amorem. II,1.
p.209. Dat varios nexus:* Vitulam non blandius ambit p.12
(Et modo si fas est aequare jacentia summis) III,3
Torva parens, pedibus quae non dum proterit arva p.11
p.151. Hic est ille puer* qui saecula dividit astris, p.239
Hic Vir hic est tibi quem promitti saepius audis, AE. 6
Donec longa dies perfeccto temporis orbe
AE.6. Concretam exemit labem,* veftigia fraudis, E.4
Gramineos dedit herba toros et vimine querno
T.1. Texta domus:* regno et solio considere Patris T.5.
G.2. Qui potuit*, caelum et terras qui numine torquet. AE.4
G.2. Cui nun quam exhausti satis est.* hos inter honores I,4
p. 90. Nunc inhonorus, egens: Petfert: *stat quicquid acerbi est AE. 10
E.10. Malle pati* obscaenamque famem* (mirabile dictu) AE 3.G.3
AE.1. Unius obnoxam, *letho pars ne qua vacaret: p. 84
Pallida laetatur regio gentesque sepultae, p.25
p.26. Exultant cum voce vii:* Jacet ille nefandus
T. 12. Praedator, * coeco foveae deceptus hiatu, II,5
III,1. Tempus erat,* subiit leges et frena momordit, I,2
p.53. Nullus ab hoste timor: * En aurea nascitur aetas
En proles antiqua redit, concordia, Virtus, p. 38
Rorabunt quercata favis, stagnantia passim
p.46. Vina fluent,* florebit ager cessante juvenco, p.14
Concordes varia ludunt cum Tigride damae. p.17
Pax secura locis et desidis otia vitae: III.5
Sic rerum series mundique revertitur aetas, I,2
Nec fuga jam misero nec magnae copia mortis. T.9
AE.5. Unum pro multis dabitur caput,* occupat Heros A.1.
T.3. Unius acta Viri:* Orbis apex aequatus Olympo. p.137
T.9. Qualis et ecce jaces? * et cruda exordia magnae
A.1. Indolis, * o magni decus ingeniumque Parentis T.2
T.1. Et pecori commune solum* excepere cadentem. T 9
Ancipites rerum ruituro culmine lapsus
p.173. Aequali cervice subis* o Numen amicum: p.166
Ne timeare times et quem vindicta manebat
p.178. Desperare vetas * acuens mortalia corda. G.1
T.7. Gens sacrata sumus, * cunctis inopina reluxit
p.192. Te Victore salus:* Procul o procul esse profani. AE.6

II,7. Cedat luctus atrox* revocasti gaudia genti; p.155
Quippe maner longumque aevo redeunte manebit I,4
III,2. Illa dies:* ite optati mortalibus anni. p. 189
p. 225. Ecce autem* illa cohors* delibat dulcia nati T.7
p.130. Oscula*, venturi gaudebat praescia fati; p.195
Nec vaga dilecto satiantur lumina vultu, p. 195
p.222. Oscula mille sonant,* biforem dat tibia cantum, AE.9.
p.132. Procubuere solo, *magnis data victima Divis; AE.12.
AE. 9. Succedunt servantque vices,* my rrhata relucent.
Limina, divino spirant altaria fumo; p. 244.
p.232. Tunc blandus dextra* quid non faciebat Amyntas? E. 2
p.222. Detraxit matris gremio; * mox in choat ore: p. 168
Salve sidereae proles augusta MARIAE, p. 212
p.251. Vox summit sensusque Dei,* dignissima caelo
A.2. Progenies,* cujus libratur sensibus orbis; p. 191
Haec aevi mihi prima dies, haec limina Vicae. II, 2.
AE. 8. Dum te chare puer, *populis promissa voluptas. T. 7
AE. 8. Complexu teneo;* penitus latet exitus ingens. T. 6
Quo satis ore tuis famam Virtutibus addam? T.3
E.8. Sis bonus o felixque tuis,* sitanta cupido est, T.11
T.2. Persuperos noctemque tuam!* tibi mollia gesto
A.1. Tympana,* Carminibus vincet nec Thracius Orpheus: E.4.
Nunc vivo neque adhuc homines lucemque relinquo. AE 10
Reddita Libertas Orbi, Vindicta Parenti: p.140
T.3. Unde ea Libertas? * magno quid ab aethere portas? T.7
II,5. A media jam morte redit* miserata dolores.
p.138. Restituit terras, *geminae confmia Vita, p.233
p.12. Aethera deseruit* cupiens exire sub orbem, p.21
p.27. Humanum relevare genus, * proeurrit in orbem
p.240. Secreto de fonte cadeus.* Tu Gratia flores
Elige tu geminas concordia necte coronas, p.211
Thuris adoratae cumulis et messe Sabaea
p.171. Pacem conciliant arae,* gavita coronat
p.165. Terra suum, *procumbit ager: *sed pendere grates T.11
T.11. Haud mertale opus est,* satis est potuisse videri. E. 6

Conticuit tand em factoque hic fine quievit, AE. 3.
T.4. Haeret amica manus,* pariter suspiria firmant, T.8.
Invitat tenues ad dura cubilia somnos. T.1.
p. 12. Jam vicina toro caelique abrupta tenebat T.3.
p.26. Stellantes Nox picta sinus, *jam roscida Luna G.3.
T.7. Poscentes irrupit aquas, *Pariter igneus orbem. T.2.
T.6. Extulerat, *summo spargebat lumine montes AE.2.
IV,1. Clarius ipse nitens, *vultus vomit aureus ignes: AE.10.
II,1. Tunc omnes patuere fores,* caput omne coronant
T.10. Murorum nigrasque sudes, *nunc pectora mulcens.
A.1. Nunc fortes humeros* divino carmine Pastor E.5.
Saltantes Satyros imitabitur Alphesibaeus. E.5.
E. 5. Spargite humum foliis, *errant in montibus agnae. E. 1.
IV,4. Et pacem piger annus habet,* superaddite carmen E.5.
E.1. Pastores,* haec lux toto jam longior anno est.
Ite domum pasti, si quis pudor, ite juvenci. E 7.
Exiit ad caelum ramis felicibus arbos G.2.
Humanumque genus communi nomine fovit; p.194.
Haec fovet absentes, haec longe sola remotis
p.180. Consulit, *una gravi penitus latet obruta. caelo: T.5.
Hic aeterna quies, nullis hic jura procellis,
I. 3. Nunquam fervor aquis, *hic inter flumina nota
Et fontes sacros capitibus frigus opacum. E. 1.
p.185. Talibus alternant studiis* plausuque secundo
A. 1. Circumeunt hilares*. Jam desine tibia versus, E.8.
E.1. Pascite ut ante boves pueri, sat prata biberunt. E. 3.