12 September 2003 Ruediger Niehl
Fragments joined; TEI header and structural markup added; Page 001-085 intensively tagged, 086-end only structural tagging. typed text - structural tagging complete, partial semantic tagging - no spell check
July 2004 Ho Wai-Ming
Morpheus spell check performed


page *A1a, image: meli001

MELISSI MELETEMATUM PIORUM LIBRI VIII. PARAENETICORUM II. PARODIARUM II. PSALMI ALIQUOT. ANNO CHRISTI M D UC. RECENS EDITI. PRIVILEGIIS ROMANI CAESARIS AD VII. ET FRANCOR. REGIS AD IX. ANNOS. VENEUNT FRANCOFORTI AD MAENUM, IN HIERONYMI COMMELINI BIBLIOPOLIO.


page *A1b, image: meli002

SERENISSIMO ET FLORENTISSIMO PRINCIPI FRIDERICO IV. COMITI PALATINO ad RHENUM, DUCI BOIORUM; S. [Abbr.: Sancti] ROMANI IMPERII ARCHIDAPIFERO ET ELECTORI, DOMINO S. CLEMENTISS. [Abbr.: Suo] MELISSUS S.P.D. [Abbr.: salutem plurimam dicit]

ETSI, FRIDERICEPalatine, PRINCEPS serenissime, tam familiares mei atque amici intimi, quam ceteri tum per Germaniam passim, tum per exteras nationes viri eruditi atque docti, partim mihi noti, partim incogniti, SCHEDIASMATA mea Poetica, LutetiaeParisiorum superioribus annis secundo excusa, vel illas saltem Partes residuas, quarum initio operis illius mentio facta, fore nimirum, ut propediem et ipsae ederentur in Gallia hactenus maximopere a me tum litteris tum internuntiis flagitaverunt dicam an postulaverunt? tamen, quoniam ea hucusque fuerunt (ut nemini non cognitissimum est) et tempora et bella, eaeque rerum vicissitudines atque


page *A2a, image: meli003

perturbationes; ut mihi cottidianis [Reg: quotidianis] alioquin adsiduisque functiunculae meae occupationibus impedito, non admodum magnae aut curae aut sollicitudini fuerit de recente Poematum omissorum editione vel cogitare impensius, vel laborare vehementius; res in huncusque annum, qui mihi climactericus, dilata fuit: tametsi HIERONYMUS COMMELINUS, vir ornatissimus, iampridem hac ipsa in re operam mihi suam (quod sane beneficii haud vulgaris loco ducam oportet) sponte obtulerit. donec tandem aetate iam mea ad senium vergente, et in dies magis ac magis debilitatem virium sentiente, conditionis ego humanae, quam ea lubrica sit fragilisque, si unquam [Reg: umquam] alias, certe hac ipsa quidem potissimum tempestate, quae me tam diu ob valetudinem adversam lecto penitus adfixum tenuit, multo creberrime recordatus; initiumque demum operis aliquando faciundum [Reg: faciendum] esse ab amicis et admonitus et persuasus; atque adeo ipse quoque ita consultum omnino fore ratus: a MELETEMATIS PIIS potius, (ea CARMINA SACRA in recensione Parisiensi nominata sunt) quam ab aliis quibuscumque, quorum medius fidius haud mediocrem sane apud me copiam esse reliquam profiteor, exordiri malui; tum quod materia utique ipsa morbi diuturnitati haud paulo [Reg: paullo] convenientior videbatur, tum quia piis hominum bonorum mentibus, tibique praecipue, ut Principi eximia pietate, virtute, fide praestantissimo, rem me non ingratam facturum existimabam: siquidem


page *A2b, image: meli004

MEDITATIUNCULAS hasce, quibus in fine PSALMI aliquot annexi sunt, iam antea collectas recensitasque in libellos ira distribueram, ut ipsi nihil amplius fere, nisi ultimam tantummodo manum, prelumque typographicum, desiderare viderentur. PARAENETICA, quorum gustum aliquem, PRINCEPS illustrissime, et antehac tibi impuberi, cum adhuc sub tutela esses, dedi; et postea nova subinde accessione adauxi, quod Meletematis adiuncta vides: eo factum est, ut, praeterquam quod (iudicio quidem meo) nulla alia cum materia nec aptius nec concinnius cohaerere aut posse aut debere viderentur; etiam tutemet non modo ea ipsa tibi, quantum per negotia innumerabilia conceditur, rursus in memoriam revocares; verum etiam alios, qui frugi sint, eorum lectione et fructu inde percipiendo, commodum uti sineres. PARODIARUM libellos, quamquam argumento ipso prioribus et plane dissimiles, et exercitia tantum ingenii stilique Latini esse videntur; tamen, quia SACRA sive PIA nonnulla in se (sparsim licet) continent, haud difficulter sum passus ad calcem subiungi; hac nihilominus fini et conditione, ne auctori sint fraudi. Potuissent sane quidem illa SACRA exempta inter Meletemata referri: verum id a me ipso impetrare haudquaquam potui, ne non Parodiarum libellis eam facerem iniuriam, quae aut illos Gemmulis suis (ira enim eas mihi indigitare [Reg: indigetare] liceat) defraudaret, aut ipsorum ordinem distur-


page *B1a, image: meli005

baret, vel numerum seriemve mutilaret. Ad reliqua mea quod attinet OPUSCULA, quibus tua ipsius domusque PALATINAE, ut antiquissimae ita laudatissimae, continentur praeconia; ea ipsa quoque posthac, si mihi vita valetudoque suppetit, suo quaeque tempore in lucem prodibunt. Ceterum quod ad harum dedicationem lucubrationum attinet, in mentem mihi venit de quopiam maxime insigni et celebri, pio et benefico, adeoque adfabili, et optime de bonis litteris disciplinisque merito, cogitare Heroe; qui non solum earum non fastidiret, sed amore studioque ita teneretur, ut et patrocinio et fide sua concomitatas liberrime in publicum exire tum annueret tum iuberet. Heroa illum et Patronum exoptatissimum si me iam invenisse credis, DOMINE clementissime; haud temere certe credis. AVUM is habuit clarissimum animosissimumque Germaniae Principem, imperiique septem virum, senem maxime venerandum; cui PII cognomentum historiae iampridem merito tribuere. Ut taceam innumera illius ornamenta, ac laudes virtutesque tanto vertice dignissimas; scias velim hunc eundem illum fuisse, qui mihi ex Gallia primum in Germaniam ad comitia Spirensia reverso (erat id anno CHRISTI M D LXX) et auctor et suasor exstitit PSALMORUM libros non solum in Teutonicos versus traducendi, et ad melodiam Gallicam accommodandi; sed vero et commatum et incisorum,


page B1b, image: meli006

quae vocant, certam necessariamque rationem, quam ut plerique omnes fere ex nostratibus ignorare videntur, ita quidam, quod eam, perinde ut pedum dimensionem, non satis bene intellegerent, omnino neglexerunt, stricte observandi. Quibus equidem Psalmis, avo tuo vivente, et te primum nascente, finem DEI opt. max. [Abbr.: ?] beneficio feliciter imposui. Deinde Patronus, quem elegi, habuit PATRUUM, fortissimum constantissimumque Principem, ac quidem maximi celeberrimique per totam Europam, ob res tam pace quam bello praeclarissime gestas, et nominis et praeconii: qui me postremo, quum [Reg: cum] secunda, immo vero tertia vice, postquam ex Anglia in Celtas renavigatum esset, in tumultus Gallicos, a nefaria illa factiosorum hominum conspiratione excitatos, incidissem; mediis ex aestibus ereptum in Germaniam litteris suis evocavit. Audin', ELECTOR serenissime, quos innuam? Viden', quemnam oculis designem? Te, te nimirum. Confidentiae meae ignoscas oro, qui tantum mihi sumpserim; maioremque in modum rogo, PRINCEPS humanissime, uti hasce PRIMITIAS meas, in quibus et tui et tuorum crebra fit mentio, eaque per honorifica; fronte (quod dicitur) serena, hilarique vultu accipias, singulare in me cum avi tum patrui tui gratiam benevolentiamque sponte tua continuaturus. Bene vale, PRINCEPS optime, et Melissum paullatim revalescentem, ut antehac consuevisti, benigniter fove. Dat. [Abbr.: ?] Myrtilleti in suburbanis, mense Augusto, anno CHRISTI M D UC.


page *B2a, image: meli007

P. [Abbr.: PAULUS] MELISSUS FR. [Abbr.: ?] LECTORI CANDIDO.

Enimvero, Lector benevole, quisquis es, indigena sive externe, ita mihi faciundum [Reg: faciendum] esse video, uti partim favo rem tuum in censendo promerear, partim gratiam tuam in iudicando praeaucuper. Sane prensatio istac neutris, ut confido, nec ullum damnum inferet, nec fraudis vel hilum suspectos reddet. Aperte ago et libere. Cum [Reg: Quum] enim non ignorem, POEMATIA hac nostra cum in oculos complurium incursura, tum ad manus criticorum non paucas vel equis celeribus perventura; adeoque eorum, qui nimium quantum in rebus alienis curiosi, non VERITATI modo, sed etiam LIBERTATI Poetarum repagula obdere sinistre moliuntur: visum est mihi te admonere amice, ut vicissim et me tu quoque amice admoneas; si quid forte in his aut menda, aut vitii, aut erroris, qua corrigenda sint, inesse vel animadvertes, vel saltem suspicaberis. Per mihi sane gratum feceris, si censura iudicioque tuo non fueris me dedignatus, ita enim lima, dum vivo, accuratius isti mederi malo potuerit. Haud profecto omnia videmus omnes praesertim agri. Irrepit nonnumquam in libellos, nobis omnino insciis, macula quapiam, seu labecula, qua versum nonnihil contaminare solet. Etiam amanuenses interdum et typotheta, similitudine quapiam decepti, temere dictionum alias aliis permutare consueverunt. Ceterum in labore corrigendi ordinario et FRID. [Abbr.: FRIDERICUS] SYLBURGIUS, vir ut assiduus ita perspicax, et egomet ipse, eam diligentiam, ne quid tale fortasse nobis accideret, adhibuimus; de qua neminem omnino, uti arbitror, unquam [Reg: umquam] conquesturum speramus. Quod si porro HIERON. [Abbr.: HIERONYMI] COMMELINI, hominis doctissimi, prela non erant Graecis excudendis plus nimio (ut adsolet) occupata; quotannis mehercule tibi quidpiam meorum, qua residua sunt plurima, suppeditare poterunt. Id ut maturius fiat; eum ipsum tu, si nobis faves, amice Lector, una mecum sollicitando etiam atque etiam rogabis. Vale.