Reddite germanae mi decus harmoniae.
TERPSICHORE fatuas aversor amoena choreas:
Reddite germanae mi decus harmoniae.
NON mihi sunt arces, non pagi, praedia, silvae;
Nec mihi centeno iugere sudat equus:
Commoda Semideum sunt haec possessa virorum,
Francia queis partas utraque servat opes.
Parnassi mihi templa sacer patefecit Apollo,
Perfruor et Charitum Pieridumque choris.
Dant latices Nymphae, Dryas Hyblam, serta Napaeae:
Quae licet heic apibus pervolitare meis;
Unde mel Ausoniis libant, mel amabile Gallis:
Alveolis tegimen tu modo lene dato.
Gratia si tua se praebebit ELISA Patronam,
En tibi gratus apum rex erit usque Cliens.
CORDIS amor, mentisque lepos, animique voluptas
Versibus, o virgo, dum vocitare meis:
Cor, mens, atque animus consensu triplice iuncta
Discordant unis, sint licet aequa, modis.
Offerat auditus mihi te, seu visus ocellis;
Sive ego te dicam, sive ROSINA canam:
Unumquodque horum reliquis concedere primas
Prae desiderio denegat ecce tui.
Verba animus fundit, mens audit, cor videt intus:
Lingua, aures, oculi, vix sua munia agunt.
Omnia te exspectant, cuncta urgent, singula quaerunt:
Usque adeo caram te meus ardor habet!
Mirumne est, si te audita vel praestite visa
Cor micat, exsultat mens, animusque salit?
DESINITE in terris alibi disquirere, vates,
Palladaque et Charitas Pieriumque chorum.
Unius en regnat REGINAE in corde Britannae
Pallas, item Charites Pieriusque chorus.
NOMINOR ignotus tibi, lux mea. Te bene novi,
Teque probe; nosti me bene, meque probe.
Quam vere dicis! Quam vere scribis! Et ipse
Propterea ignotam te mihi saepe voco.
Quam vere dico! Quam vere scribo, ROSINA!
Omnibus ignota es, sed tibi nota satis.
Omnibus ignotus sum, sat mihi notus, et illi,
De me notitiae est cui manifesta fides.
Ignotorum ignota parens regumque ducumque
Si qua feretur, erit notior ipsa Deo.
Notior ignotis, hoc orbe, et me simul et te
Nemo est, nemo fuit, nemoque forsan erit.
Cetera sunt mundo huic incognita, cognita nescit.
O scitum ignarae notitiae arbitrium!
RHETORA me vocitas; sed ubi facundia nostra est?
Legatum; sed (dic) aurea torquis ubi est?
Vatem nominitas; sed ubi prognostica nostra,
Quae tibi LOBBETI facta futura canant?
Hinc Regem; sed ubi regina, aut nobile regnum?
Inde Deum in terris; ast ubi nostra Dea est?
Rhetor, legatus, vates, rex, et Deus esse
Quei poterit, quem res deficit arcta domi;
Cuique foris nihil est? O si mage divite censu
Vinitor, o mage si nuncuper agricola!
Sorte mea bene contentum me dicere possis.
Nil facit ad vacuos nomen inane Lares.
CARMINA quod raro pangis MAILLARDE, Minervae
Torpor iners odio segnitiesque tua est.
Si tibi Castaliae fodiendae longius undae,
Aut huc ducendae longa per antra forent;
Haud lueres culpam. Verum Libethrius humor
Nobis ante fores nocte dieque fluit.
Adspice tot pulchras et mane et vespere Nymphas,
Quaerentes nitidam fontis euntis aquam.
Has ubi vel tantum spectes, nec pocula gustes;
Nonne vel invito carmina proliciant?
Aut bibe virgineas limphas, aut dilige Nymphas.
Virgineos dictat potus amorque modos.
TERRA mihi est genitrix, pater ignis, patruus aer,
Fons avus. Hinc et aquas gestito, gestor aquis.
Non mihi terra nocet, non unda, nec ignis et aer:
Vim facias; atomis par ero Democriti.
DUM glacie creber ruit exundantibus undis
Rhenus in expertes ignis aquaeque casas;
Incendit gelido Spirana suburbia fluctu,
Horreaque ardescens unda vapora cremat.
Quum flammae nihil insit aquis, succendere flamma
(Profer) aquae Rheni quei potuere domum?
IUSTI nomen habes, teneris edoctus ab annis
Ius, aequique fidem, iustitiamque sacram.
Nomine cur igitur spolias REUBERE sodalem,
Ausus pro Paulo substituisse Petrum?
Tune quoque incipies pervertere fasque piumque,
Ut confundentes plurima iura coqui?
Nomina si mutare nefas, iniurius hercle
Et merito iniustus, IUSTE, vocandus eris.
SEU stylo vel acu decente pingat
Vividas animantium figuras;
Sive carmina doctiora fingat
BOISSARDUS cedrinis inuncta succis;
Seu quaecumque sagace mente gignat
Priscis lemmata comparanda saeclis:
Pictores simul et simul poetas
In sui rapit incitos amorem.
Sic magnes trahit obvium metallum;
Sic fax Palladios bibit liquores.
Naturam intuitus, putabis artem
Non artem: sed ubi intueris artem,
Naturam superarier putabis.
PASCHARI, mihi tolle in universum
Phoebum Pieridesve Gratiasve:
BOISSARDUS subito novos regignet
Phoebum Pieridesque Gratiasque.
QUA simul aestati, simul et praepostera brumae
Frigus et aestus euns quit, neget esse loca?
Testes hi loculi, bene queis instructus, utroque
Aurivorum feci tempore dives iter.
Frigore prae nimio, potuerunt nulla reclusi
Aestibus in mediis aera tenere sinus:
At media in bruma, fervente calore moneta est
Omnis ut ardenti collique facta foco.
Sic mihi cuncta viae luxata pecunia nervus,
Ceu vigor exsucca febre virilis abit.
Flaccida nunc tantum, Princeps, marsupia restant:
O gelidos aestus! O calidas hiemes!
AUDIRE sistra tinnientis Isidis
Per somnium repulsa visus es prius
Aurora noctem quam fugarat humidam;
Ratus futurum masculis et feminis
Sacrum, Fefellit, Nicolae, te sonus
Clangentis aeris: balneum Cutiscabus
Calfecit, aptans aeneas cucurbitas.
Non sacrificabis, sed scarificabis cutem.
SEMPER es impatiens, animos compesce feroces:
Emigret e cerebro Cerberus ille tuo,
Qui fremit ingratis muscarum more susurris,
Quaeve ciet fucus vespaque murmuribus.
Irreduces volitant voces et inania saepe
Verba, quibus minimum prodes, obesque nimis.
Doctus apum monitis ira moderatius uti
Disce, nec expromptam despice temperiem.
Illas saeva quidem rapit indignatio; verum
Plus, quam thymon, amat mellea turba thymon.
Non aliter suavi dulcedine mellis, acerba
Suadeo tinguatur fellis amarities.
Epigramma cupisti
Albine videre saltem
A vate Melisso
Unicum:
En habes
A vate Melisso
Quod ipse videre saltem
Epigramma cupisti,
Sed non unicum.
IN Musico me dixerat convivio
Philonius koinwniko\n.
Auceps acutus ille verborum venit
Postridie ad me Cotilus,
Interrogando saepe me exsurdans fere,
GERARTE, me fere enecans;
An sim kanoniko\s. Mussitabam primitus;
At deinde, Rem quid hanc tibi
Curatio est? Inquam. Locutus est heri
(Ait ille) de te quispiam;
Hoc scire cupio, mi Melisse; amabo, dic.
Etiam, inquio: sum Canonicus.
Sub qua dioecesi? Ille contra. Romula,
Inquam. Bene est: quanam rogo
In urbe? Roma. In aede quanam? Apollinis.
In monte fortassis aliquo?
Ita; in Palatino. Minervaene est ibi
Templum quoque? Est sane. Ast in hoc
Quid? Num Canonici? Non quidem, sed Canonicae.
Quales? Latinae. Ludis. Haud
Ludo. Poetas invenis illic meros,
At heic poetrias meras.
Inter acoluthos diaconosque presbyter
Haud sum, sacerdos attamen.
His me relinquit: pax! Vale poetice.
Et tu (inquio) Boeotice.
ANNUA quum vati numerat stippendia quaestor,
Multa levi turget charta referta cupro.
Aurea si nostrae perhibentur carmina Musae,
Cur minus ex auro fulva moneta datur;
Aut gravis aequivalens argenti portio saltem,
Quae referat vultus candida signa tui?
Crede mihi Princeps, ni post mutatio fiet,
Pro cupreis numis cuprea metra canam.
PROMPTIUS e silicis venis expressero lymphas,
Aut liquidum e dura mulsero lacte petra;
Debita quam molli prece discutiantur ab aula
Aera, catenatis PETRE ligata seris.
Vulneribus iacco confossus mille. Tot ictus
Axenus heu monitor, quot mihi dicta dedit.
Vix ubi iam primum concreverit una cicatrix,
Refricat ecce recens ulcera prisca dolor.
Quod nisi mature mihi pacta pecunia cedet
(Nam sumptum proprii fecimus aeris ope)
Mutua Judaeos adeam sumpturus oportet,
Axenus aut dictis me dabit iste neci.
SPLENDIDA magnificis paupertas regnat in aulis.
Ista domi nostrae subditur; aula vale.
RES ubi defuerit, nil splendida nomina prosunt:
Res ampla est? Quodvis tum bene nomen habet.
Rex aliquando fui, sed mensas inter opimas;
Stipabat laevum Regia virgo latus.
Deinde poetarum regem me PORTE vocasti,
Nescio quo Musae ductus amore meae.
Tertia cantorum tu regna iocose propinas,
Pars SCHEFFERE novi prima satellitii.
Non mea maiestas et munificentia sese
Largam divitiis praebeat usa suis?
Pauperie eximia quivis donatus abibit,
Fortunae socius si volet esse meae.
Confluat huc ieiuna cohors: satur exiet aula
Quilibet, esurie nempe sitique satur.
Cetera quae deerunt locuples penuria rerum
Nec prius auditas suppeditabit opes.
Ditior hinc aliquis factus Croesoque Midaque,
Ne spernas Iri regna minora, cave.
NEMO potest alicui multum donare parumve,
Quae vel non sua sunt, vel quibus ipse caret.
At quo te dono GLAUBURGI muneror, hoc tam
Ipse equidem careo, quam nequit esse meum.
Publica praetulimus privatis. Iam quod amico
Dem, licet exiguum, munus oportet emam.
Haud Mida sum. Sed tot gaza quum paupere ditem,
Paupere de gaza tu quoque dives eris.
REGNA petiturus cum Gallica tempore veris
Uxorem gravidam linqueret Hirso domi;
Oscula et amplexus inter lacrumasque cadentes
Pressando dextram coniugis usque manum,
O mihi iam linquenda vale vale optima, dixit;
Votaque in absentem concipe iusta virum.
Dii faciant, iterum possim te cernere sospes,
Qualem sub patrio te Lare linquo domi.
Voti compos abit. Rediens post tempora brumae
Uxorem gravidam repperit Hirso domi.
OB perpetratum nescio
Quod scelus aut facinus,
Excuriatum dixeram senatorem.
Mataeus ille Tonsor (ut
Rebus ubique novi
Studet) renarrans dicta non probe excepta
Lippo Philippo cuipiam;
Excoriatus, ait,
Senator est in oppido Paludensi,
Atrox ob admissum nefas.
SCALIGER, hoccine erit
Latina glubere, an Latina tondere?
SI QUA mihi, a caro quae littera fertur amico,
Grata venit, certe nunc tua grata venit:
Ipsaque quam longa est, tam multi plena leporis,
Candore et niveo tota refercta nites.
Dulce favus labris: tua suavis epistola melle est
Dulcior, aut si quid dulcius esse potest.
Nectar et ambrosiam praebe vescenda Melisso,
Respuerim, VOLFI, nectar et ambrosiam;
Quamvis hic potus, quamvis cibus ille Deorum est:
Usque meros adeo fundis ab ore sales.
Es reor ipse lepos, aut filius ipse leporum,
Aut fons, qui saliens usque lepore fluit.
EUPHROSYNE Charitum soror, Aonidumque sodalis;
EUPHROSYNE multis una petenda procis;
Ecquid in annales teneri perscripta Melissi
Corda tuos memori cognita mente tenes?
Parvula vix oram poteras contingere mensae,
Docta citis versus mille referre sonis;
Instar fonticuli iam tum mellita fluebat
E scatebris linguae pura loquella tuae.
Qualia nunc fuerint, tibi quum sit adultior aetas,
Quantave sermonis flumina nectarei?
Qui bibet haec, dicet libator: Certe ego nectar
Non mortale bibo, sed mera mulsa Deae.
SATURNALITIO festo Ianive Calendis
Missa putes, Februa quae tibi luce damus.
Huc tua si citius venisset epistola tarda,
Tardius haud Lycios nostra petisset agros.
Fenore sed multo mora compensatur; et aucta
Temporis usura est ubere sera lucro.
Rem facis HAENZELI. Vafer ulcisceris amicum?
Lucri iacturam fenore redde parem.
ECQUID te precor o Lucerna factum,
Tam diu quod abesse permoraris,
MAILLARDO comes addita ad Penatum
Nocturnas latebras? Placet, Lucerna,
Te, tardissima, Poenicam vocari
Aut claudam? Nisi forte distineris
Duro carcere clausa Claudiano
Hoc verum est? Sed in Atticam profectam
Esse te potius, novas Brodaei
Allatum puto lucubrationes,
Graecorumque Epigrammatum libellos.
O Laterna redi, redi precamur
Tandem ex Hellade. Quin mihi videris
Venisse in Latium: diu proinde
Laterna in Latio latere noli.
NON nisi divitibus nunc munera dantur; et auri
Flos aurum, gemmam quaerere gemma solet.
Aureus HAENZELIUS meus est, et gemmeus. Ast huic
Aerea cur tantum, vitrea curve dedi?
Illius ut tactis gemmisque pudenter et auro
Splendidius referant aesque vitrumque decus.
SCILICET in tota sunt nulli Francide montes;
Nulla RUDINGERI culmina trita pede:
Huc venit, ut frundes inter iuga celsa pererret,
Radices vitrei queis lavit unda Nicri.
Idque facit podager. Medico debetur ERASTO
Gratia, cui podagrae cura benigna malae est.
Confirma poplites robustius; atque dolores
Turgentis chiragrae, vistor aprice, doma:
Callet enim sollers, Epidaurius alter, ERASTUS
Arte polire manus, arte polire pedes.
EDITA Pieridum sacris ex carmina fanis
Tune profana vocas?
Ne vanus dicare cave, tua quando profanas
Teque sacrasque Deas.
Patrasti laesae pol crimina maiestatis,
Terque quaterque reus.
Damnas proinde esto Chytraee aut pendere mulctam,
Aut revocare nefas:
Nam capitis vatem parcunt anquirere et ipse
Phoebus, et ipse chorus.
Unius ob vocis, crudele, piacula totum
Plectere velle caput.
NUBERE nolle mihi, nisi saltem, Pamphila iuras:
Pamphila quod saltas, ducere nolo ego te.
NON nisi saltanti si nubere Pamphila iuras;
Pamphila iura etiam nubere nolle mihi.
SI, nisi quam choreis lucrabor Pamphila ductis,
Nulla puella mea est; nulla puella mea est; nulla puella mea est.
SI multum potasse merum, facit esse poetam,
Milleque in una hora fundere versiculos;
Potor aquae nec idem potis est praestare, sed alget
Totus, et algentes incinit ore modos:
Sobria Pieridum cur numina saepe vocantur,
Quae de Castalio non nisi fonte bibunt?
Dux et earundem cur sobrius audit Apollo,
Poplite qui nullos fert titubante pedes?
VOLFI quid censes? Humentes siccus Iaccho
Grex odit, siccos ut nihil udus amat.
Quei mihi concilias contraria? Sic nec Apollo
Vates, nec vates ulla Camena foret.
PHOEBUS ut absque novem numero comitante sororum
Tendere me calidam vidit in Ausoniam;
Aerius exseruit radios ardore coruscos,
Instinctos rabidi saeviter igne Canis.
Quin Notus ignitas succendit alacrius auras,
Terraque fervores halat in ora mea.
In Niobes saxum nisi versus in Alpibus essem,
Tota mihi exsangui membra cremata forent.
Diffluxisse tamen videor mihi corpore toto,
Ut solet admoto cera soluta foco.
ANCANTHERE, boni quid fructus quaeris in illo
Qui modo diriguit, qui modo delicuit?
SUNT duo, quae propter cedentem Alemannide terra
Me vatum sociae deseruere Deae:
Nam teneris iusto fuit, ANCANTHERE, pavori
Saevior Alpis hiems Euganeus calor.
Illa gelu nimio venam rigefecit inertem;
Post mihi siccatam torruit iste nimis.
Quos igitur versus me poscere velle videris?
An prorsus gelidos, an penitus calidos?
Haud medium est. Immo omnino nihil. Ecquis in usum
A glacie ambrosiam, nectar ab igne petat?
QUID tibi vis cantem? Gravis algor in Alpe Tyrolla
Me duriorem reddidit
Crystallo: calor Hadriacus carbone perusto
Arentiorem. Proin (vides)
Frigidior glacie sum, caldior igne. Sed illam
Neque hic, neque illa hunc temperat.
Extorquere mihi quae mellea carmina, CLAUDI,
Quos lacteos versus pares?
An fieri possit, crystallus ut humida mella
Sudet, nigerve carbo lac?
SIC mihi membra gelu strinxit, sic ussit ab aestu
Iuppiter Alpinas, Erigonesque canis;
Ut plus quam glacies, ut plus quam flamma videri
Possim; queis Balthis congelat, Aetna flagrat.
Praeter naturam si non hoc esse negabis,
ANCANTHERE mei cognitor ingenii;
Praeter naturae seriem esse fatetor, ut aurum
Balthis, gemmatos eggerat Aetna globos.
UT semel videas meam ROSINAM,
Tot delubra recentium Deorum
Dearumque petis; tot angiportus,
Et tot quadrivii teris recessus,
Et tot compita curva pervagaris.
Frustra quaerere, nuspiam quod exstat,
Hem cuiae est operae? Sed inveniri
Posse si tamen ullibi ROSINAM
Autumnas; age quaere, quaere quantum
Potes ZOPYRE. Nae (Iovis cerebrum
Testem laudo) reperta si sit usquam
Illa nostra ROSINA, fax amoris;
Illam non alibi, nisi in sacello
Depictam invenies meae Minervae.
VENERAT Hadriacam Cypro Venus exsul in urbem,
Aurea frenato murice vecta Venus.
Illic tot Divas inter Nymphasque marinas,
Queis aeque pulchras nulla habet unda Deas,
Ut frustra reperire aliquam pertenderat, in quam
Sic transformaret se speciemque suam;
Euganeos petiit colles; seque in tua miris,
LAELIA, transmutans induit ora modis.
Ante ferebaris Venus ob praeconia formae;
Duplice nunc gemina es munere facta Venus.
O fortunatis Patavina palatia tectis,
Quae gravis incessus caelitis ornat haerae!
DEBUERAS hesterna libens invisere noctu
Festa, Palatino concelebrata Lari.
Plus aderant centum praestanti corpore Nymphae:
Texerat his castos instita longa pedes;
LAELIA quas inter procero vertice supra
Vestibus in Tyriis bella videnda fuit:
Lumina cui roseis dubitasses plusne micarent
Vultibus, an rutilo mille colore faces.
Illius adspectu laesos hebetabar ocellos,
Tanquam acies radiis Solis ibi icta foret.
Tolle mihi e mundo cum Luna ZOPYRE Solem;
Luna erit haec noctu Laelia, Solque diu.
MANE ego te vidi, te vidi egoo vespere; vidi
Noctibus, et medio LAELIA bella die.
Nativus color est tibi; qualis ab aethere puro
In matutinam purpura lucet aquam.
Non alia atque alia es. Fucum pigmentaque nescis;
Et Porphyriacis oesypa mista lutis:
Et tamen Hesperiis, uncto quae polline tinguunt
Labra genasque, tui stat prior oris honos.
Sic ipsa tu re, quod saepe ego dicere suevi,
Natura est potior qualibet arte, probas.
NOBILIS Hadriaci prope litora LAELIA roris
Edita, formosis omnibus una decus;
Quum mihi cantaris rara bellissima forma
Euganeas inter Nympha videnda nurus:
Numne ego laudatos mores excludo pudici
Pectoris, aut dotes ingeniosa tuas?
DI prohibete nefas. Ipsis formosior Horis
LAELIA es, et casta castior Andromache.
Qui pulchram dicit, bellissima dicit inesse
Quaeque. Nihil pulchrum est absque pudicitia.
DUM properamus iter, serimurque per aera cursu
Praepete, Picenis Aemiliisque viis;
Fundere tam celeres numeros iubet ipse RHEDINGER,
Quam rapida antecapit calce veredus humum.
Interclusa fere est animae via. Nec meus est pes
Nec manus; alterius qui modo gestor ope.
Carmina proveniunt tranquillo nostra tenore
Ducta, nec adsultu praecipitantis eunt.
Vos facitote (potestis enim) pro tempore raptos.
O alacri iuvenis praedite corde, modos.
Alipedes ut me fugiuntque fugantque vicissim,
Sic numeris fugior, sic numerisque fugor.
VIDENDAS heri, perparce, dedisti
Nasonis imagines
Tantum; mihi nam dare habendam
Saltem unam, novitas scilicet impediit.
Legendas tibi solas hodie si
Nostrorum ego carminum
(Nam sunt nova) praestem ideas, nec
Utendas; avido nonne satisfaciam:
Ut olim satur nidore culinae
Persolverat hospiti
Clangore nomismatis? I nunc,
Et me par dubita reddere posse pari.
DEBITOR tuus Angelius est:
Una ait novem sororum.
Creditor tuus Angelius est:
Inquit una Gratiarum.
Neutra verum ais, inquio ego. Nam
Creditorve debitorve
Si foret mihi, tum facere sa-
tis deceret alterutrum
Sive utrumque. Sat accipio, tu
Dicis ANGELI: satisdo;
Aio contra ego. Creditor ita es,
Ipse debitor. Satisdas
Hinc vicissim, ego sat capio. Sic
Mutuas vices uterque
Praestat. Utra Dearum igitur absurda protulit? Petendum
Sane erit veniam. Euge precor ig-
noscitote, tu Camena,
Tuque Gratia. Verum utraque ait.
Quid rei est? Nihilne credis
PETRE? Credita eo tibi minus
Debet abnegata Paulus.
Si meaque tuaque ibi parum
Interest; nihilne debes
PETRE? Debita eo facilius
Persoluta crede Paulo.
QUI meus est chresei kai ktesei, Ianua, nobis
Attulit et nummos, attulit et numeros.
Certior ipsa prius facta es de munere tanto,
Quo sine in Italia vivere nemo potest.
Quam fuerat bene charta loquax! A nomoios hetairo
Grammata, kai pisais chremata chersi ferei.
Ianua dic grates Anomoeo. Dehinc quoque dic ut
Adferat et numos, adferat et numeros.
Audis o Anomoee? Tibi persolvere grates
Ianua ait, querulis non sine cardinibus.
Ecce susurrat adhuc. Meriti huius quam bene mansit
Charta memor, maneat tam bene cardo memor.
NEC viliores nec potentiores sunt
Ullo lacessendi modo.
Monere toties audiisti id ipsum me,
Arbitrioque libero
Sententiae recens, amice, subscripsti.
Fefellit incautum avius
Excessus. Inritare velle crabrones,
Aut excitare scorpium, aut
Somno leonem vellicare sopitum,
Impune nemo umquam tulit.
MUSARUM pater atque Gratiarum,
Mi dulcissime Iane DOUSA; si me
Musas visere Gratiasque vestras
Lugdunum lacis advenam Batavum,
Et mi prandia lautiora ponis,
Et Rhenana salubriora fundis,
Ut mos est tuus iste Lipsiique:
Unum abs te peto Lipsioque; Iusto
Lipsio, nitidissimo virorum
Atticos adamantium lepores.
Unum inquam peto, ne foci magistra
Aut magister Apiciae culinae
Sardoum ARTOCREAS gulae ministret:
Sardoum male risero cachinnum.
Immo DOUSA, minister aut ministra
Sardoum ARTOCREAS mihi propinet;
Sardoum bene risero cachinnum.
LUDICRA quae scripsi Schediasmata Apolline nullo,
Sic in deliciis Delicianus habet;
Delicias ut eos versus floremque leporemque
Et Phoebi et Charitum Pieridumque vocet.
Seria cum graviter, GISELINE, Melismata pangam;
O quanti haec faciet Deliciana chelys!
SEXTILES redeunt mihi calendae,
Augusti sibi nomen adrogantes,
Augustissima lux tibi tuisque
HENZELI, o mihi fratre plus amate,
Et dehinc quoque fratre plus amande.
Cur non vel semel hae prius calendae
Augusta rediere in urbe nobis,
Augustissime dignitatum haruspex?
Quid augustius esset his calendis?
Eheu, quod toties reapse nullae
Augustae veniunt mihi calendae!
Nam quastumque ego nescius futuri
Praestolor Latii fori calendas;
Graecas esse mihi reor calendas.
Quid invisius his putes calendis?
SOSPES reversus Italis ab oris,
Pallantiam Othoniamque doctam
Saluto amanter. Ni illa et haec recepsit
Missam salutem (quidni eae recepsint?)
Tibi salutem CAROLE hanc habeto
Tantisper, alium dum migrem salutem.
Sed ante quam rursum tibi salutem
Pallantiaeve mittam Othoniaeve;
Tua et tuorum et utriusque Nymphae
Impertiaris me velim salute.
Nam mutuam ni missites salutem,
Reciprocare quei sinam salutem?
TAM lautis epulis bonisque libis,
Tam bolis sapidis gulaeque gratis,
Ut his cedat Apiciae culinae
Nidor, cedat opima cena regum,
Crebrum non sine triplici Falerno
Convivam excipis: et tamen modeste haec
Dapes fercula rusticas vocare
Audes. Qualia erunt, amabo te, mi
POEMERI, urbica cum dabis Melisso?
PAULE, dies genialis adest, tibi nominis auctor;
Debita fac redimas nominis orsa tui.
Sic ego Nyzeliae gentis IOACHIME propago,
Dicebam nato verba iocosa tuo.
Ille manu prensante genu complexus utrumque:
Tu quoque te redimes; lux tibi fulget; ait.
Carmine me exsolvens, illi sua vincla remitto;
Ad Musas illi dum celeretur iter.
Carmine tunc sese redimet, promissaque solvet
Praeditus ingenua dexteritate puer.
Hactenus obstricti, reor, aere manebimus ambo;
Creditor ipse illi, debitor ille mihi.
DOROTHEAM lux ista tuam monet esse ligandam:
Teutonico ritu capta marita tua est.
Quo pretio solves MOLITOR socialia vincla?
Pignore quo redimes teque tuamque domum?
Ni rerum sat ages, vah, quanta pericula restant!
Amittes, cari quidquid in aede tibi est:
Et merito, nam iamdudum, prout invidus audis,
Et Philomela mihi Dorcadiumque placet.
Dorcadium et Philomela decens, nisi solveris aere,
Cedent promeritis debita digna meis.
O quae laetitia adficiet mihi vere ROSINAM,
Si Philomela canit, Dorcadiumque salit!
QUOSCUMQUE legit classicos
Rufinus auctores, in his
Inesse tot commentus est
Tropos, figuras, schemata;
Quot astra fulgent aethere, et
Aves volant in aere,
Piscesque nant in fluminum
Fundis, marisve gurgite.
Ne DOUSA mirum hoc aestima;
Constabat ille totus ex
Tropis, figuris, schematis.
Mox coepit ut gravissimis
Tumoribus distendior;
Ignarus aegritudinis
Novae Machaon unus et
Alter, simulque tertius
Nihil remediorum invenit.
Quid fit? Miser leto perit.
Exenteratur. Causa tum
Mortis patescit. Cernier
In ventre toto nil nisi
Tropi, figurae, schemata;
Quae ruperant vivo ilia.
FAUTORUM Coryphaee candidorum
PALMA, et suavidici pater leporis;
Hesternum leporem comesse mecum
Si voles hodiernus, euge cenae
Adesto. Tamen hac adesto lege,
Ut si vis leporem comesse mecum,
Tot tecum mihi deferas lepores,
Saltus quot lepores alit propinquus.
Nam pol absque tuo lepore multo,
Sustinet lepore hocce nemo vesci.
SI quaeris quibus oblecter salibusve iocisve
CAROLE, cui nomen Curia fecit; habe.
Illis praecipue capior, quos mente serena
Suavidicae Charites Pieridesque serunt.
Stultitias alii tricasque, et inania nugas
Verba, quibus rerum pondera nulla, vocant.
Lusibus his crines tamen incanescere nostros
Cernis, et adsuetis fallere lustra modis.
Saepius et blando miscentur seria lusu,
Materia numeris conveniente suis.
Quorsus utrumque? Operas ut in aevum proroget auctor,
Inque operas aevum conserat omne decus.
O LEPIDINA, tuae quanta est praestantia formae!
O LEPIDINA, tui quantus hic oris honos!
Nae, tua qui propius pulcherrima viderit ora,
Vertitur in lapidem, ni siet ante lapis.
VITE apprima vide, ne vite aut reste ligeris,
Dum Viti inviti lux male fida venit.
Elige, utrum malis. Testem pro reste requires,
Aut pro vite fidem, nec sine lite, petes?
Victima pro vita nihil est, vitulam nisi vites,
Qua longos Soles nudus arare soles.
Luce igitur Viti vitulum dato VITE, vel heic te
Destituet testis, destituetque fides.
DESPONDESNE animum LISTRI, dubiusque vereris
Longinqua ignoti tecta subire Laris?
Quo Deus atque oscen monitor vocat, i pede fausto:
I, pete praeclari limina Dudithii.
Dudithio fueris certe gratissimus hospes,
Teque colet nitidus tradita cura puer.
Utibiles studiis dabit instructissima, rebus
De variis scriptos, Bibliotheca libros.
Adde, quod ornatam venies regionibus urbem,
Ante alias Viadrus quam lavere amnis amat.
Suppeditet Viadrus pulchro tibi lumine Nympham;
Quam socors es, eo ni cito tendis iter!
REUSNERE, quid manum meam,
Quid poscis unum atque alterum
A me exaratum verbulum,
Tua in papyro candida?
Papyrus ista candida?
Peribit, et manus haec mea, et
Istaec peribunt ludicra.
Fidem colamus integram,
Et mutua illa foedera,
Quae vinclum amicitiae ligat.
Haec ipsa, germanum tuum
Si Nicolaum consules
REUSNERE, praestat maxime
Infixa habere in pectore,
Inscripta ferre in dextera.
QUAM praedicare suestis adeo Naida,
Vere puellam CANDIDAM;
Quam Potamus ille, quamque Fortis deperit,
Spectare avebam, mi TITE,
Nocturnus ad parata cenae fercula,
Ad quae vocaras nos heri.
Sed imber, a tonante demissus Iove,
Haerere me iussit domi.
Nam pol verebar, ne puella CANDIDA
Nais, metu vepallida
Sese abdidisset forsan in specu, ut solent
Nymphae fragore territae;
Suosque vultus mi negaret, aut eos
Si non negaret, tristior
Tamen videretur. Sed accipe haec ioco.
Siccum mane, cum sudum erit.
Madidus venire nolui istuc: sed domum
Madidus redire malui.
PARS hodie, STROMERE, tui praenominis offert
Sese; pars dudum pone relicta fuit.
Tu prius Augustae celebraveris ultima iura:
Nunc patrio cupiunt in Lare prima coli.
Vindicat Auctumno primas, aestate secundus
Lux sibi, diversis utraque nota notis.
Hanc tu sive aliam vis exspectare sodales,
Significa. Manibus lora parata tuis.
Fallimur, an dices? Quisquis cito debita solvit,
Obstrictus fidei desinit esse cito.
PER litteras iocare, qua lubitum tibi est;
Iocare quantum amabis, et ride tuum
Palam sodalem clamve. Quod si illum dehinc,
Quem nostra mens, quem vestra mens intelligit,
Redeunte in aurum priscum anili saeculo,
Fortuna Regem, aut ipsamet virtus creet,
Numenve potius, omne cui Fatum subest;
Foretne mirum? Mira plurima accidunt
Subinde. Rex hodie novus Polonia,
Novusque dux potitus est Brabantia:
Idem esset, ubi quis occuparet Persiam
Novus tetrarcha. Fiat hoc, et iustior
Darius aliquis hocce regnet tempore,
Habeatque fidos usque consiliarios:
Constantem an illi te invidebis Zopyrum?
:
CUM vacuus fueris, te dimittente senatu,
Quem tibi cumque diem, mi IOACHIME, leges;
Et tua se tulerint vestigia proxima nostris
Aedibus: introitum ne mihi quaeso nega.
Est, tibi quod monstrem: non germina fertilis horti,
Non fruticum positos in statione situs:
Sed loca iucundis peramanter habenda Camenis,
Utrinque adspectu non inamoena suo.
Sol oriens cameram ferit, occiduus hypocaustum:
Roscida per medios traviat aura Lares.
Quid dixi imprudens? Nequeo monstrare, quod aio.
Nondum in constructo est. Ergo maneto domi.
Si tamen in vanum vis pascere lumina, adesto:
Saepe etiam inculto est gratia rara loco.
HELICONII quis audit,
Legit aut videt poema
Nitidum, elegans, venustum:
Neque ad eius incitatur
Vel fronte prima amandum
Geniale nomen, aptum
Heliconidum catervae,
Heliconidumque alumnis?
Nisi te novena turba
Proprio in sinu educasset,
Facilesque Gratiae plus
Oculis suis amassent;
Nisi Phoebus Hippocrenes
Liquidissimo liquore
Tua proluisset ora:
Tibi cur perenne nomen
Heliconio dedissent?
ME salvere iubent, auspicio secundo
Anni huiusce novi, vota, HOMAGI, duarum
Nympharum. Una colit pulchra fluenta Maeni,
Ripas subriguas altera Nympha Rhesi:
Nuptae legitimo iure meis amicis,
Dinnero niveo candiduloque Leio.
Tam mi grata salus haec inopina venit,
Quam transmissa mihi si foret a duabus
Reginis. Ita me Iuno amet atque Cypris,
Regnorum illa potens, haec tenerorum amorum;
Ut nil hercle salute hac pretiosiusque
Duco et carius! Ast utraque Nympha quamquam
Haud regina cluet; tu tamen hanc et illam
Festivis, HOMAGI, versibus ipse mecum
Reginam esse putes, o, faciasque magni
Dinnerique Helenen, Esterienque Leii.
QUEM tibi felici partu gravis edidit uxor,
Sit felix dextro numine filiolus:
Nec patris ingenio crescat nec moribus impar,
Scheureliae durans spesque decusque domus.
Machte novo GABRIEL herede! Quod abstulit annis
Praeteritis, iterum iam memor hora dedit.
PROMISSUM tibi carmen ante sesquiannum
Aut duos (nisi fallor) annos
Nunc exsolvere tempus est. Habe ergo nostras
Nugas carmine triplicato.
Partim seria, DUDITHI, iocosa partim
Et ludicra vides. Sed haec tu
Loco fenoris aestima, nucis putamen
Nucleumve oleae licebit
Vix aequent. Tamen ut fidem meam penes te
Captam hoc nomine liberarem,
Hoc satisfieri tibi haud nequire pacto
Meum induxi animum solutus.
Nae praestat dare verba, quam manere chartas
Aetatem tibi debitrices.
INCURVICERVICUM genus
Varicarum ancillularum
Tanquam rhedas trahentium,
Vultibusque fixa pronis
Torve intuentium sola,
Quomodo erigi queantur,
Ne prava sic protuberent
Dorsa, ceu gibbi camelum:
PRAETORIANE astutia
Curiosiore quaeris.
Huc adferendos censeo
Milleformes cesticillos,
Rheni usitatos litore:
Queis superpostis, ut est mos
Capiti, grave adsuescant onus
Ferre non tergo, sed ipso
Iam baiulatum vertice.
Ceteroquin hac in urbe
Incurvicervicum genus
Durat usque Varicarum.
NON esse mulam in urbe grandiorem,
Qua Lyppo inequitet, fama publica heic est.
Hoc GULIELMI credo; credo et istud;
Lyppone sessore hoc deambulante
Non esse mulum in urbe grandiorem,
Neque esse asellum in urbe grandiorem.
MAGNUM aliquid, supraque, Deum mihi numina dixti,
Inter Apollinei ludicra colloquii.
Illane me regem faceret, cui mancipor uni,
Uni cui totum meque meosque dico?
Posset, si vellet: nollet, si posset, opinor.
Verum, si nescis, rex clueo ante domi.
Nemo mihi Caesar, nemo rex, nemo dynastes:
Ipse unus mihi rex impero, regno, rego;
Non aliis itidem. Si et me regem illa creabit;
An non, ANTONI, iure cluebo Birex?
QUEM toties huc usque onero, iucunde SUBURBI,
Ultro mittendis et citro Epistoliis;
Ne fuge, quidquid id est, mihi quantum impendis, opellae.
SCALIGERO dederis, quod mihi cumque dabis.
Noster amor vivit conclusus in hisce papyris:
Spirat in alterno carmine noster amor.
Has si rettuleris vel ad illum, IANE, vel ad me;
Ut reor, ista tibi parva molestiola est.
At grave si partim fuerit, partimque molestum;
Tam tibi cedit honos, quam tibi cedit onus.