Exsulet a laetis turba severa iocis.
EUTERPE delecto animum, mentemque sereno:
Exsulet a laetis turba severa iocis.
NEMO meum fontem (moneo) Regina, nec Istro
Aequet, nec vasto comparet Oceano.
Ister turbidior; nimio plus Doris amara est.
Sit mihi pura volo, sit volo dulcis aqua:
Neve cataractas Nili, fluctusve Sicanos
Plangor inundantis grandior amnis agat.
Flumina vix umquam sitiuntur magna; nec ingens
Profuit arenti nimbus aquosus agro.
Rivulus emanat placidis hoc fonte susurris,
Proritans alacrem liquiditate sitim.
Hoc iuvat, hoc melli est. Tu puram, tu bibe dulcem:
Communi vulgo publica vena placet.
EXULIBUS Musis, Phoebo, doctaeque Minervae
Vestra domus gratum praebuit hospitium.
His postliminio redeuntibus ad sua demum
Tecta, tibi est obses blanda relicta Charis:
At ne sola foret, sociam Venus addidit ultro
Se Chariti. Castae est iuncta pudica Venus.
Mireturne aliquis, sapiat si lingua ROSINAE
Dulciloquam Venerem, suavidicamque charin?
QUIDQUID habent Charites festivi, quidquid amoeni
Nymphae, et doctrinae Palladi quidquid inest:
Casti quidquid adest Veneri, Musisque decori;
Quidquid honestatis candida Vesta gerit:
Denique laudatur quidquid, seu quidquid amatur;
Non nisi in Euphrosyna quaere Melisse tua.
Haec habet atque gerit sola omne, quod inclita Virtus:
Huic et adest et inest, quidquid ubique boni est.
Omnis in hac gaza est sita. Dixeris omnia, si vel
Nomine tu solum dixeris Euphrosynen.
RINGERIS, et palma ruspante poemata versas
Lector: an hinc magnae prodeat artis opus?
Nil tibi polliceor, praeter Schediasmata. Nonne
Promissis steterim, si Schediasma legis?
RELIQUIAS Schediae disquiris amice Minervae,
Restare grande quid ratus?
Mirum, si invenias aliquid. Nempe ipsemet auctor
Pro derelictis has habet.
MECUM saepe manere noluisti,
Seu cenam volui, seu dare prandium:
Ast ultro ipse velim manere tecum,
Si nec prandiculum des, neque cenulam.
Quid causae est? Tua delicata numquid
Blandinella meam forte ROSUNCULAM
Fastidit, roseis genis nitentem
Aeque, purpureis atque labellulis?
Vivamus precor atque amemus una,
POSTHI care, animi dimidium mei:
Una simus, edamus et bibamus
Una. Scisne dehinc alter an alterum
Porro conspiciat? Vicissitudo
Immutat varia res vice lubricas.
CONGERRO SALICETE raucitatum,
Assa voce canore tibiaque,
Pulsator crotalique cymbalique:
Hae quorsum tibi nundinationes,
Aut istae mihi fabulationes
Prosunt; quum nihil hinc spei refulget,
Illinc nulla venit petenda merces?
Quare si sapis, o in universum
Tolle istas mihi fabulationes,
Has tollam tibi nundinationes.
Cur? Neutri quod obest, utrumque perdit.
NON amo, qui rixas blatit et lacrimabile bellum,
Plena sedens inter pocula vinibibax:
Sed qui MusarumVenerisque nitentia miscens
Dona, merae memorat gaudia laetitiae.
PAMPINEAS numquam Saxo qui viderat uvas,
Traiciens amnem BacchiceRhene tuum;
Haeccine, quaerit, aqua est, e qua Rhenana coquuntur
Vina? Genus Zythi par ratus esse merum.
Annuit, et monstrans remex vineta, Videsne
Heic, ait, et lupulum qui simul incoquitur?
TE poterant oris promosse petorrita Francis,
Vel sonipes, patriae vel celer amnis aquae:
Cur pedes adventas? Vegetum Thrasybule poetam
Numquam destituunt per iuga sacra pedes.
FUMUM alii vendunt, tu gratis das mihi fumum:
Thurini an fumum? Non; sed aromaticum.
Venditor in fumos quondam tuus: ille GEMELLE
In ventos abiit fumus, odorque manet.
Gratius hoc nares nullum suffimen ad imas
Venit. Dic, quanti veneat. Ipsus emam;
Sed gratis. Gratis propola ubi vendere nolit,
Fumum pro fumo reddere nonne licet?
EDENDUM solet inter et bibendum,
Quem nosti bene GREGORINE, Phlasco
Non linguae modo saepe, sed suimet
Obliviscier ipsius loquendo:
Velut mentio forte disputando
Heri vespere facta quum fuisset
Apum; casus apes apisne rectus
Esset. ille negans utrumque, cunctis
Reclamavit, apesque singulari
(Quem vocant) numero carere dixit.
Si vel tunc apis una singulari
Tantum cuspidis impetisset ictu
Labra Phlasconis, admonens ut oris
Memor dehinc foret; ille opinionem
Hesternam reor, haud coactus, ultro
Retractasset, apemque credo sane
Plurali numero carere dixet.
AMPLA tua est navis; spatiosa per aequora tendit,
Quum validi perstent carbasa tenta Noti.
Uterer haud alia, mare transcursurus in altum:
Principe namque Dea, principe digna Deo est.
Sed quia vicini parvam lego litoris oram,
Non adeo magnum carpere promptus iter;
Cymba sat est, lembusve brevis, vel curta faselus.
Contrahe vela tuae, mi PHILIBERTE, ratis.
Qui volet, Oceani plena ampulletur in unda:
Nauta colam modicis regna minora vadis.
AUREOLUM dominae tuae libellum,
Lacteolae dominae sacrum libellum,
Candidulae tunica nitente chartae
Ecce remitto decenter involutum;
Borboniae tot agens tibique grates,
Carmina grata sacris quot ipse, Phoebo
Non renuente, canis modis, AUERLI,
Quotque loquens hera Gratiis abundat;
Denique quot domino Deo Jehovae
Corde pias agit apprecante grates
Ipsamet, aureolum legens libellum.
DONAVI tibi sedecim poetas
Nec integros nec absolutos:
Redonas mihi simplicem poetam,
Sed integrum, sed absolutum.
Altero minus, alterove maius
Utrum sit, ede quaeso, donum.
Quid mussas, age? Sedecimne pluris
An unicum facis? Melissus
Aestimat numerum quater quaternum
Minoris unitate simpla;
Tanto Iane minoris hercle, quanto
Bis octo plura sunt eo uno.
At versa vice mutuo rependit
Valore commodata: namque
Condonans tibi simplicem poetam
Nec integrum, nec absolutum,
Plus donat tibi sedecim poetis
Et integris et absolutis.
HOC vere tibi confirmo, vexillifer HAGI
Inter amicorum classica LOTICHII,
De grege Teutoniae vatum mihi nullius umquam
Impariter iunctos tam placuisse modos,
Quamquos nec Musis lusit nec Apolline laevo
Lotichius Clariae flumine lotus aquae.
Dousa mihi testis, Dousa inclitus arte canendi,
Quo nemo Batavum clarior ingenio.
At cur non placeant dulcissima carmina nobis,
Cur non sit melli Lotichiana chelys:
Quando Lotichius dulcedo est ipsa, novoque
Musae ardent dici nomine Lotichides?
NON externa sed interiora quaerit
BOISSARDUS meus ille, suos libellos
Eunuchos faciens, faciens spadones.
Cultellos amat immodice secantes;
Castrat Pontifices male Caesaresque.
CLEMENS, dic age dic nimium severo,
Ut clementius immeritos libellos
Tractet. Quam metuo (metuisne et ipse?)
Si perrexerit, ut libet, expatrando,
Ne PhoebumCharitesque sacrasque Musas,
Ne cunctas VeneresqueCupidinesque,
Ne castret quoque virgineam Minervam.
PARTEM dimidiam tibi diei
Nuper surripui deambulando
Hac illac, pariterque colloquendo:
Id BOISSARDE doles adhuc, opinor.
Cur et ipse dieculam Melisso
Non furare, vicesque reddis aequas?
Damni quidquid erit resarcietur.
Si nolis; age, quantulum priore,
Tantumdem tibi clepsero futura
Cras ex luce: quibus duabus una
Iunctis partibus, integer redibit
Ad te nempe dies et absolutus,
Ut de dimidio nihil queraris.
Par BOISSARDE pari referre fas est.
QUID est Melisse, quod minus iam nunc velis
Magisve nolis, quam vel iri perditum
Plenos favore et Gratiarum numine
Versus, ligato quos facit PORTUS pede,
Musis DeoquePORTUS acceptissimus,
Vel quae soluto puriter filo senex
Epistolarum texit idem stamina?
Seu more Graio, seu Latinis ritibus,
Utraque doctus personare barbito,
Vel has vel illos exaret: ne quid queat
Horum perire, numquid est Melisse, quod
Minusve nolis iam, magisve quod velis?
SI me flere voles una ridereve tecum,
Seria fac norim sintne iocosa, PETRE.
Seria plorabo; ridebo iocosa. Poetis
Excutiam risus, excutiam lacrimas.
Si potius cupies rideri seria, fleri
Ludicra; et his morem moribus ipse geram.
Me ridente Oetus ridebit, flente Gelous
Flebit; ad utrumvis promptus uterque modum,
Dulce vel immiscens inulis aconiton amaris,
Tristia vel laeta gaudia maestitia.
Sic quocumque oculos, quocumque os mobile vertes;
Mistio ridentis, mistio flentis erit.
QUADRIIUGES rexit temere Clymeneia proles;
Tu tribus auriga es praeficiendus equis.
Alter eris Phaethon, recte nisi lora capessas,
Et quo dextra iubet, quoque sinistra manus.
Non equidem timeo vectoribus aetheris ignes,
In Rheni sed ne praecipitentur aquas.
SOLE satus Phaethon incendia miscuit orbi,
Orbita quum rapidis excuteretur equis.
Tu cave diluvium, Terra sate, cardine verso
Inducas mersis flumine verticibus.
BARBA nigella tibi est maxillae parte sinistra;
At mento dextro candida barba tibi est.
Unde bipertiti species externa coloris?
Fare age; nunc albus, nunc niger esse soles?
Ah minime. Tactura tuum face Cypria pectus,
Mutua quo vati cura Creusa foret;
Ex improviso tetigit male sedula barbam.
Tam cito non potuit flamma cremare pilos,
Quin Venus ipsa manu laevos absterserit ignes,
Sparserit et dextram lacte Creusa genam.
Nupta obiit; sed durat amor. duo signa supersunt
Uviduli lactis torridulaeque facis.
QUID tibi de varo vis scribi metra caballo,
Excipiens ipsum me sale teque simul?
Cruribus intortis velut ille est claudus, EHEMI;
Sic versus mutilis duriter it pedibus.
ME convivator lentisci cuspide donas:
Arguor hac lentae ceu Dromo pigritiae.
Sum piger et lentus conviva vocantis, AUERLI:
Mandere lentiscum nec scio, nec didici.
Qui satur est cursu, nil dentiscalpia curat:
Displicet Appietas, Lentulitasque placet.
SERICA tergimini filis cirrata coloris,
Queis [Reg: Quis] teres anelli bractea vincta fuit;
Anelli, mihi quem dono memorande dedisti:
Mire in se quiddam convenientes habent.
Gratia per violam, per amor rubra, candor in albis
Sese aperit; morum, pectoris, atque animi.
Gratia, candor, amor tibi propria, care CIROPACI:
Propria mi quoque sint gratia, candor, amor.
Fallor, an exclamat tua Pelsina, carmine lecto?
O teres indicium! O nobile iudicium!
NULLIUS et pretii qui sum, nullius et artis;
Uncia cui fructus nulla merentis inest;
Expetar HENZELI tibi? Fallit opinio multos.
Ars, pretium, fructus, commoditate carent.
Pondera si qua tamen subsint laudabilis artis;
Vix oboli fiunt unius, atque pili.
Pectore me gestes? Levior tibi fio ferendo.
Sic quae sperabas emolumenta capis.
Es catus, et molis fugitans. Nec fallor. Amicum
HAENZELIUS nec vult nec scit amare gravem.
IN pretio est apud HAENZELIUM, quod nec facit assis
Vulgus, nec nauci, quam pretiosus homo est!
CUR adeo faveam, quaeris Charilae, tibique tuisque:
Ut mihi tu faveas itidem, confaveantque tui.
REGIA praelibas mihi pocula, sobrie VOLFI,
Hinc ut Caesarei vena soporis eat.
Usque adeone tibi reputer vigil, ut mea nullos
Somniet urbanos cornea fibra cados?
Quin et eburna merum, quin cymbia dapsilis uvae
Obicit, agresti rite litanda Pali.
Rusticus est, tecum qui garrit. Id autumno sentis,
Si quoque per somnum regia vina bibo.
Inde per et cerebrum per et artus diditur humor,
Caesare proliciens regeque digna mele.
Sic ego cantillans vigiloque et dormio. Sed nec
Has Caesar, nec rex audit ineptiolas.
Quid mirum? Nec habere potest, nec sumit in aulis
Grandibus argutum parva cicada locum.
ZOPYRE, formarum non sum mirator inanis,
Nec sine iudicio mens inopina ruit,
Inter mille fere quod formosissima Nymphas
Sola meis placuit LAELIA luminibus.
Os roseum, nisusque decens, malaeque rubentes,
Flava coma, et lato timpore frontis honos;
Candidior cervix niveo devincta monili,
Pectoraque ingenua non nisi tacta manu,
Quique oculi invidiam possint movisse vel astris,
Ceteraque appositis membra decora locis:
Non faciant, ut opum naturae mirer, et illam
Versibus ad caelos ellogioque feram?
Cedite Franciades matronae, cedite Suevae.
Nescio quid Nympha pulchrius Euganea est.
VIDI ego nec perii. nec me malus ardor adussit,
Ut visa est oculis LAELIA bella meis.
Pulchrior in terris facies possit ne morari,
Laelia constanti quam Patavina fide?
Vertice procera est, et succi corpore pleno;
Spartanas gressu scita referre Deas.
Quid loquar, ut NymphenAmethystina vestis adornet?
Qui color ante alios lumina nostra capit.
Cetera praetereo decora alta. Quis illius omnes
Exigat ornatus unius ungue pedes?
Summa vel huic insunt cuncta. Ah! odiumne meretur
Si quis eam summe non inhonestus amet?
NEC scio, nec possum prudensque volensque sodali
Mentiri, o veri ZOPYRE semper amans.
Formosas inter si mille et mille Dianas
Conspecta est oculis ulla puella meis,
Quae mage mi potuit placuisse, virentibus annis
Integra, quam bella haec LAELIA; dispeream.
Laelia formosis induxerit omnibus umbram:
Vicerit EoasLaeliaVergilias.
Non ea mortalis, sed plusquam ZOPYRE Diva,
Nec nisi de caelo Laelia dia sata est.
Mirane res, haec si spectantum incensa flagranter
Extra se penitus corda animosque rapit?
SI bene te novi, non falso ZOPYRE velles
Laelia quam lepida est, tam mea tota foret.
Si bene me nosti, non falso ego pectore vellem
Laelia quam lepida est, tam tua tota foret.
Sed nec iam tua, sed nec iam mea Laelia possit
Esse, per alternas mutua cura vices:
Quin nec dividuam possimus scindere, partim
Ut mea sit, partim scilicet ut tua sit.
Ut neutri nostrum sperandum est tangere Solem;
Sic neuter tanto speret honore frui.
Figat in alterutrum (ut radios Sol) Laelia vultus;
Pars quotacumque mea est, pars quotacumque; tua est.
BRACHIOLO tetigit me Laelia, Laelia bella:
Praestiterat tangi ZOPYRE basiolo.
BLANDA Camilla, chelyn docto quae pollice pulsat,
Mille canit fraudes, mille Camilla dolos.
Pamphile si nescis, haec ex Sirenibus una est.
HadriaSirenas, non Achelous habet.
Ni caveas (nam te parat inretire canendo)
Mille dehinc fraudes, mille querere dolos.
USQUE adeo pulchra est quod Laelia, pulchrior ut non
Esse queat; non, si se superare velit:
Desine mirari mi ZOPYRE.Laelia non est,
Sed Venus e capta Marte fugata Cypro.
Induit humanam faciem Dea: dumque latere
Vult, oculo et vultu proditur ipsa suo.
QUAM bene laudisti VOLFI celeberrime fontem,
Multifidas caelo qui iaculatur aquas;
Heic ubi vicino se Landespergia colli
Applicat, et planus subsecat arva Lechis:
Tam male mi cessit potus. Nam Iuppiter aio,
Vix tales scatebras ora novena bibunt.
Vix Hippocrene tanti est, vix pulcher Ilissus.
Ex hoc me Clariae destituere Deae;
Nullus et Alpini salebrosa per avia tractus,
Dictavit solitis carmen Apollo modis.
Discite, qui sapitis,Musarum pace profari.
Nullus fons similis fontibus Aonidum.
TAM mihi difficiles iuga trans Alpina Camenas
Paullum irritato numine reddideram;
Quamvis Pegasei veherer gestamine dorsi,
Verterunt nullos in mea vota pedes.
Pace, Deae, vestra posthac loquar, ilicet inquam:
Fontem quem celebro carmine, vester erit.
Nonnihil iratas etiamnum sentio, VOLFI.
Intercede precor, si quota culpa tua est:
Namque tuo ductu fontem laudantis amoenum
Derivatus in hoc est caput iste furor.
A teneris faciles Musas expertus es annis,
Quei possent aliquid iure negare seni?
SI mihi te propter merita, Fons, laude superbum
Succenset Clarii turba novena chori;
Are, nec posthac salientibus aera limsis
Allice, neu siccis guttur inane riga.
Immo arere nega. Divas licet usque severas
Experiar, scatebris tu flue perpetuis.
Nec meus in partem culpae (crudele) trahatur
VOLFIUS, Aonia praeses in arce vetus.
Nam scio, nec nescis, Alpina sub antra profectas
Et Musas latices saepe bibisse tuos.
Laudarunt etiam. Demens heu, quisquis inepte
Improbat, Aonidum quod chorus ipse probat.
DIVA tibi scripta est, formosior omnibus una
LAELIA. Sed furti cur facis ipse ream?
Restituat Veneri veneres, duplumque rependat
ZOPYRE pro spolio Laelia nuda tua est.
SI fuit in fatis, ut sic formosa virago
Debuerit nasci roribus Hadriacis;
Arguitur falso pulcherrima Laelia furti,
Ut Veneri cunctas abstulerit veneres.
Exoritura Venus potius (nam credere dignum est)
Sumpsit ab hac pulchri corporis effigiem.
Quam praestant igitur nativa corallia fictis,
Tam Venere est bella Laelia bella magis.
LAELIA succenset tibi, succensetque Diones
Filia. Inussisti saevus utrique notam.
LAELIA nec spolii nec furti conscia clamat,
Imploratque hominum laesa Deumque fidem.
Cypria nec formam nec dona fatetur adempta:
Id testes homines convocat, idque Deos.
Intentata tibi Phrygio lis iudice magna est,
ZOPYRE vel nullo iure peracte reus.
Quo pretio culpam exsolves, quo munere poenam
Lenibis? Facilis sunt puto turba Deae.
Exores veniam; placabitur unica solo
Cypria complexu, Laelia sua violo.
VERSIBUS Alcides scribendis ante videbar,
Quum caderent clava monstra tot icta mea.
Nunc mecum certant Vaccherus et ipse Rhedinger.
Unus Achillis opes, Hectoris alter habet.
Quin et me superant defectum robore. Palma
Nil facit ad palmas Herculis una duas.
CORASI; meus et tuus Redinger
Me verbo tenus efficit Monarcham:
Praestas re fieri integra Nomarcham.
MEAM vocasti ZOPYRE
Iam ter quaterque Laeliam,
Meamque Laeliam vocans
Subinde laudas Zopyre,
Mei coloris vestibus
(Ut cernis) indutam. Mea
Quei [Reg: Qui] possit esse Laelia,
Quam sponsus evicit suam?
BELLIS strata viis pulchra est Oenotria; sed non
Pulchra eadem bellis cernitur hospitiis.
Pone toro lassos artus, defessaque membra;
Lassos nempe artus membraque fessa levas.
Caucaseas silices tomenta rigentia vincunt.
Leuconium capiti non mage molle datur.
Plumam experturum vel Roma rebar in ipsa;
Evigilo, fractum visus habere caput.
Si Venus et Veneris puer hac regnatis in urbe,
Nec nisi uterque tori mollia amare potest:
Dicite, quo dormituri sub nocte grabato
Consuestis tenerum composuisse latus?
ECQUID agis? Vin' me parvis includere septis,
Magne Rhedingerio sanguine centurio?
Magnus et ipse ego sum, si nescis. Sed tamen ipsum
Nec locus angustus nec bene vastus habet.
Quippe loco qui non ullo est, quei possit in arcto
Ille vel augusto, vel sub utroque capi?
SICNE sine hospitio versaris, et exsul et errans
ZOPYRE, Neptuni tot cumulate bonis?
Si verum est, quod ais; doleo tua damna. Sed ecce
Non dolet ex animo, qui sine teste dolet.
Quem miser adsciscam, mecum tua fata querentem?
At falsum est, quod ais. non tua damna fleo.
Navigat Hadriacum spatiando ZOPYRUS aequor,
Ludit et aequoreas remige tutus aquas.
Sic nimirum errans, sic exsul inhospita vexas
Dorsa maris, velis fretus equisque Dei.
Felix, qui nulla cum tempestate vagando
Riserit exsul humum, spreverit erro salum!
PLUSIUS ille petax et avarus munera poscit
Quemque: Midam magnas namque agit inter opes.
SCALIGER hunc culpabis? Inops et pauper et exspes
Aetolus quum sit, Dorica verba facit.
DOCTUM Scaligerum, meumque Dousam
Lipsiumque triumviros vocabam
Bonarum GULIELME litterarum;
Cum mi Phoebus ait: Bene eruditos
Cunctis artibus omnibusque linguis,
DousamScaligerumqueLipsiumque,
Ut recte indigites; Deos memento
Bonarum vocitare litterarum.
Cretica donarem: sed tu me, PALMA, putares
Haeresin in venis velle movere tuis.
Raetica convenient mage. Vinum tale bibendo
Tu tamen esse puta, quod damus, haereticum.
DUM meus incidit venam sub sidere Tauri
PALMA, Lares visum me vocat ille suos.
Titthia vesca cibos ponit suavissima coniux:
Pars elixa fuit; pars fuit assa foco.
Virgineas inter ridendum forte mamillas
An calidas malim, quaeris, an algidulas.
Elegi calidas. Praesensit Palma, meosque
Festivo nutu comprobat ipse iocos.
Risit casta sales Helene; Susannaque risit
Virgo, meo propior virgo sedens lateri.
STOEBERLINE rogas iterum? Mihi calda reservo.
Frigidus est, cui non titthia calda placent.
NORICA quod degit in urbe, oportet
Ferreum genus sit aheneumque:
Vilis heic [Reg: hic] aurum pretii est. Popellus
Nil amat aurum.
Nullus heic avaritiae locus, nec
Euclio magnas ad opes anhelat.
Auream o urbem! Redeunt tibi Saturnia
regna.
LAUTITIEM tractas, pulmentaque grata culinae:
Quid prohibet Patinam dicere, non Platinam?
QUI BIBIT HINC, MUSAS AMET, ET REDAMETUR AB ILLIS:
SI MUSIS CAREANT POCULA, NULLUS AMOR.
IUNGE MERO CHARITESMUSASQUE, FIDESQUE CANORAS.
IUNXERIS IN TERRIS QUIDQUID HONESTAT AMOR.
GUSTA. DULCE MERUM EST. SIMUL ATQUE EXHAUSERIS; OMNES
IMBIBERIS MUSAS, IMBIBERIS CHARITES.
POEMERIDAE fieri Ioachimo haec iussimus arma;
Curia queis [Reg: quis] scripti credidit omne genus.
Utimur ecce manu, sed dextra. Pes quia defit
Huic vitro; dextram, qui bibis, adde manum.
VIDI ego per nares qui cerneret obvia rerum:
Vidit Erastus idem, atque alii, rem mehercule miram.
Non mage mirandum est, hodie quod vidimus ambo,
Ambo quod, HAENZELIDE, ceu sacra, audivimus ipsi
Nasum nasutis naso nasuta loquentem?
VULCANO capitalis hostis atro,
Scis, ut non hypocausta ferre possim,
Caput quae vapido calore turbent.
Persuasus tamen ipse, te vocante,
Haud fore intolerabilem calorem,
Accessi lepidissimos sodales.
Quid factum est? Penitus fere perustus
Sum (quis credat?) ab ignibus protervis.
At tu nos hypocausta ad ista vestra
Non times iterum vocare, vafro
Nempe consilio, vafrisque technis.
Me elixum, MOLITOR, heri dedisti:
Frixum aut tostum hodie dare institisti.
HYLSIUS est lepidus mihi, captatorque leporum,
Qui peregrinanti dat patrium leporem:
Scilicet ut vescens pulpa, mollique medulla,
Septenos videar pulchrior esse dies;
Atque ita perlepido lepidissima munera versu
Non vacuus, pleno sed satur ore, canam.
Cuncta precor Diana tibi leporaria pandat,
HYLSI, proque uno mille ferat lepores.
At cave vulpina credar tibi verrere cauda
Pectus, et admissos velle inhibere canes.
Quae ioca, quosve sales alioqui, quosve cachinnos
Det lepus Acacii, detque lepos Schedii?
FRANCO poetae laureatis crinibus
Nunc commoranti in urbis antro Noricae
Lentumque hianti carmen ad Laurentii,
Studione misistis decem Laurentios,
An forte fortuna? Quid obsecro ferar
Meruisse, quod mihi cremando innoxio
Tot apparastis invicem craticulas?
Sim dignus, HAENZELI, tot ignibus coqui?
Amore compensari amorem fas erat,
Bonique consulere igneos Cupidines,
Flagrantia ad fratrum ire iussos limina.
Nunc reddar huic oportet auro obnoxius,
Magisque vobis, qui coruscanti Indico
Praestatis auro, et si quid auro est carius.
Sed iuro, vos iurare posse liquido,
Mi lauream voluisse reddere auream.
TOTAM istanc hiemem (quis autumasset?)
Ceu latens cochlea in trahace testa,
Domi delitui; nihil studendo
Praeter egregios catosque libros,
Diae queis sapientiam Minervae
Arbitrantur inesse doctiores.
Priscos his vigil addidi poetas,
Quos pridem institui mihi aemulandos,
Simul reliquiis fori vetusti,
Linguae deliciis meris Latinae.
Et tu FRAXINEE unus insciorum es,
Qui mirantur in ore lucubrantum
Pallorem tetricum helvolae lucernae?
QUAS mihi perdices mittis, cur perdere, quamde
Servare mavis, POEMERI?
Quid meruit vates? Aut quid meruere misellae?
Illumpse ut hisce mactites?
Non tamen hae pereunt. Misisti nempe necatas:
Vivas remitto carmine.
NICOLEAM pulchram cum Loide, teque Marilla
Stirpe Viennaea, numina trina, satas
Ecquis conspiciet velatas tempora myrto,
Nec dicet? Ternas en video Charitas!
QUAERAM, quale poema PETRE texas,
Aut quales modulere cantiones?
Auditu caream pol atque visu,
Aut sim mentis inops, egensque sensus.
Te certe lepidissimum poetam
Iucundissima metra cantitantem
Vel pater Lepor ipse procreavit,
Vel quae tot genuit parens Lepores,
Illa te genuit patrem Leporum.
EXOSCULATUS sum, Viennides Deae,
Vestra illa candidissima
Ad immerentem missitata munera.
Toties ea ipsa scilicet
Exosculatus sum, quot Aonidum chorus
Habet papillas candidas;
Quot Gratiis sunt labra candidissimis,
Rubro corallio aemula.
Vestram papyrum non minus quam munera
Sum suaviatus saepius.
Absentibus quin basio vobis manus,
Quae tam beata munera
Pretiosa fecerunt, et immortalibus
Causam dederunt versibus.
Ut hice vivent, sic et illa dona, sic
Et vos in ipsis versibus
Donisque. Quin ut ipse, sic et vos duae
Vivetis hisce in osculis.
Quid hisce donis, his metris, his osculis,
Vobisque meque beatius?
DUAE puellae candidae,
Domo Vienniaea satae,
Misere muneri mihi
Strophiola bina candida.
Strophium sed unum una strophe,
Antistrophe strophium alterum
Compenso: pulvillum sequens
Sub finem Epodos vindicat.
Quid fecero, BOISSARDE, si
Non a)nti/dwron mutuum
Respondet operae mutuae?
PRISCI CARRIO restitutor aevi,
Ni te GelliusAtticisLatinus
Prorsum noctibus obrutum tenebit
Domi, Macrobiusve somniantem
Tibi Scipiaden ob ora vertet
Dormitantia: fac vigil Penates
Nostros cras adeas, dapes merique
Celticum laticem esuritor acer
Sititorque avidissimo palato
Sumpturus. Tibi prandium paratum est.
Quod gustaris ubi, et gulae lacunas
Saburraveris: Heus Melisse, dices;
Ecce qui fueram vetustioris
Franco interprete restitutor aevi,
Novo sum modo restitutus aevo.
EX Gellio dum factus est Agellius,
Qui luce noctes candefecit Atticas,
Capitique prisco dum novum adfixum est caput:
A' kephalos auctor ipse nunc obambulat.
O Aule Gelli, si Latini vindicis
Merere nomen, vindica nomen tuum.
QUOD hilariores Liber ipse pampinos,
Ceresque aristas pleniores exserit;
Hortos Napaea quod venustat, prataque
Florum corollis ornat arridentia;
Et quod comantum stipat arborum Dryas
Crescente fetu bracchia, atque collium
Oreas altiora fert cacumina:
Quod Pan, supremus ille rex agrestium
FaunumqueSatyrorumque, vastioribus
Late superbit cornibus: quod vallium
Declive radit puriore Sequana
Iter fluento: quodque Sol radiosius
Diem serenat, Luna noctem, et ceterae
Faces Olympi liquidioribus micant
Per sudum ocellis: quam putas, o BUSBEQUI,
Causam esse vultus laetioris? Dii Deaeque
Omnes, amoeni CLODOALDI numina,
Ex PHAEDROCRENES lucidissimis aquis,
Tuae sub antro vineae manantibus,
Bibere. Laetos inde non oculos ferant?
LIBAVI novies novem Camenis,
Libavi ter aquam tribus Deabus,
Quas Graii Charitas vocant, Latini
Gratias. Ab avunculi tui, inquam,
Scatebris IAQUELYNNA rorulentis
Libavi ter aquam tribus Deabus,
Libavi novies novem Camenis.
Miranti mihi laeta Phaedrocrenes
Manantis liquidissimis fluenta
Lymphis, Pallas ait, modesta Pallas.
Nae flos virginei decens pudoris
Ocellos IAQUELYNNA in huncce fontem
Immisit, nitidissimos ocellos;
Vultuque intuita hunc sereniore est:
Non hinc laetius hae fluant scatebrae?
Non nitentius hi fluant liquores?
ESSE duos fontes Phrygias prope dico Celaenas;
Huic Claeon, illi nomen herile Gelon.
Risum hinc Democritus, fletum hinc bibit Heraclitus;
Scilicet excessu largus uterque suo.
GISLENI Phaedrocrenen bibat unus et alter,
Temperies animi vim moderata reget.
Tristior haec aliquis Gislenia flumina gustet,
Inde noves hilari concipit ore sales.
CARRIO naturam (quid enim tentare nocebit?)
Muta, personaeque indue vulta nothae:
Hinc biberis, Phaedrocrenen te posse negabis
Ex Heraclito reddere Democritum?
BASIOLUM Francina mihi suavissima fixit,
Suavius ambrosio nectare basiolum;
Hac lege, ut facerem mellitum Epigramma BAIFI,
Dulcius Hyblaeo dulce Epigramma favo.
Quam cuperem! Verum illa meam dulcedine Musam
Privavit, suaves surripuitque favos.
Mentior. Illa meam suavi promulside linguam
Imbuit, hisque labris mellea verba dedit.
Ast ubi sunt ea? Quod dixi, revocare necesse est.
Omne adeo suave et dulce apud illam habitat.
Quod si pars aliqua est vel in hoc Epigrammate, ab ipse
Dulcorem adscivit nectare basioli.
CUR tantum AVERLI procreares filias,
Saepe mecum cogitavi.
Sed te (subest nam ratio magna) postmodum
Haud quieturum arbitrabar,
Quin iam Camenis, quin et ipso Apolline
Ad senectutem reductis,
Iuvenes Camenas gigneres, novas sacris
Vatibus Deas futuras.
Iamque medium ultra pervenis numerum, pater
O beate. Sed sororum
Ne frater absit a novem choro, novum
Aureo ore gigne Phoebum.
INTER trecentorum querebar auream
Epigrammatum farraginem,
BOISSARDE, abesse nominis mei notam:
Cum bina, gremio serici
Inscripta sacculi, relata sunt mihi
Abs te recens Epigrammata,
Quae Martialis multa vincunt millia.
O te datorem callidum!
Ut redeat ad te strena conversa vice,
Donas Melisso xenium.
VOCE salutasti resupina Petre Melissum:
Nolo sed a tergo; quin volo fronte tenus.
Paulo Petre, VALE, pagano carmine dixti:
Rettulit urbano carmine Paulis, HAVE.