Laurea militiae, pacis oliva comes.
CLEIO virtutem laudo, praeclaraque gesta:
Laurea militiae, pacis oliva comes.
ARMA per Eoas sub Thrace frementia terras,
Caesare pro patriis belligerante focis,
Melituos strepitusque interfecere Poetam
(Si quis adhuc prisci nominis exstat honos)
Qualemcumque quidem releges imbelle canentem
Imparibus carmen, dia VIRAGO, modis.
Ut paces rediere bonae, furor ille recurrit;
Ille furor, clariis largiter haustus aquis:
Osque glycyrrhizae succo mihi Francita tinxit
Nympha, remollitos eliciente sonos.
Sic pare temperie, Musis et Apolline dextro,
Mars canit apta sago, Pax canit apta togae.
PROXIMA Reginae sequeris quod syrma Britannae,
Gnaviter ad niveas officiosa manus;
Id monitis clius facis, imperioque sororum,
Progenies clarii pulchra ROSINA chori.
Num tua detrecter famulantia iura Virago,
Dispernat-ve procul dulce ministerium?
Absit ab ingenua proficiscitur omnis honestas
Virgine, et eximius cum probitate pudor.
Stemma tuum taceo. Scit Apollo,Diana, Iovisque;
Scis quoque tu, doctae Palladis esse soror.
Nomina discutias, o formosissima rerum,
Nomine quid reperis pulchrius esse tuo?
Principibus mos est infantis ab unius ortu
Treis susceptorum conciliasse manus.
At pia susceptrix (fortuna obstante noverca)
Hisce novem natis nulla reperta meis.
Sunt inopes. Regina tamen Britanna puellas
Has aliquo poterat dives habere loco.
Si moriar, tutoris egent patre maestiter orbae:
Quis curatoris possit obire vices?
Vivus eas vobis pariter commendo. Noveni
Dux ROBERTE chori, sisque PHILIPPE comes.
Mite gynaeceum non ingrediantur, adeptae
Munificum comitem, munificumque ducem?
INCLITA quae fama clares ambagine mundi,
Quam longe celeres Solis aguntur equi;
Et laudem, Regina, tuam et praeconia honoris
Infantem potius me reticere decet,
Dicere quam paucis. Si fluminis instar, inundans
Pluribus ellogiis, ille vel illa foret;
Copia materiae linguam superare nequiret,
Nec calamum rapidae frangeret uber aquae.
Sed quia virtutum (Dea, non homo) grandis abyssus
Flucti vago similes efficit Oceano;
Mergerer immenso pelago. Nam litoris expers
Est tua laus, expers marginis altus honor.
Sic gerat aeternum tua gens Mavortia nomen;
Sic tibi de Franco vate triumphus eat:
Huc ades aegisonae forma clipeata Minervae;
Cassida sumpta comas armet, et hasta manum.
Nunc certamen eris Diva atque ego grande. Lacessam
Te nudus? Vinces, sat scio. Victus ero.
Non tamen hic animus pugnae succumbet. Honesto
Praelier et licito veles amore tui.
Anne dolis ut te capiam? Capiarve ego? Neutrum.
Non amat ingenuus vincula serva pudor.
Cur igitur tecum certo? Genialis ut ambos
Libera Mars norit nos fore mancupia.
CAESARIBUS magnis quondam clarisque dynastis
Tantus legitimo est iure tributus honos,
Ut PATRIAE PATRES audirent; idque togati
Ob merita in populi sacra piosque focos.
HEROINA, tuae quis laudis facta recensens
Adiciet meritis nomina digna tuis?
Tu patriam, quae te talem tantamque creavit,
Nunc recreas, gentis cura salusque tuae.
Nonne decente magis melioreque iure Britannum
Te PATRIAE MATREM dicere quisque potest?
AFRICA te metuit, metuitque Europa. timendus
Asidi eras armis CAROLE Quincte tuis.
Multa salo praeclara, solo praeclaraque multa
Gesta parem faciunt te similemque Deis:
Sed duce Mauricio, noctu metus et fuga, quod non
Exueris hominem, testis uterque probat.
Lubrica Fortuna est, quam non Deus ipse gubernet.
Saepius excelsos deicit illa viros.
PACATISSIME FERDINANDE Caesar:
Vides, oppida quanta, quotque pagos,
Villas, praedia, et insulas et arces
Intestina tumultuum simultas
Dissentanea per rebellionis
Facta abstraxerit Hungarum coronae;
Illaque omnia Thracio tyranno
Praedam adiecerit? Heu pudor nefasque!
Idem dissidium manet Polonos,
Acri postmodo vulturi vorandos.
Res concordia parvulas adauget;
Sed discordia maximas profundit.
QUID tot in orbe Deae numerantur, quum tamen ullam
Nemo umquam in toto viderit orbe Deam?
Aut nulla est, aut vix una est Dea. Si tamen una est,
Nulla pol illa, nisi sola BRITANNA Dea est.
SI quantum gravitate valent, Fortuna iuvaret
Consortes belli, militiaeque duces;
Rebus et hoc ipsum praestaret et acribus ausis
Quisque, quod ingenti praedicat ore ferox:
Iam pridem nostro spumesceret Hellespontus
Remige, et Euxini poneret ira maris;
Cornua quique diu gemuit sibi fracta, vicissim
Laetior elatis curreret Ister aquis.
Grande decus meruit laudemque SERINIUS heros,
Sospite quo sospes vestra Sigethus erat:
Fortiter ob patriam pugnans quia vulnere diro
Maluit, adverso caesus ab hoste, mori;
Quam (licet hoc poterat) captus servire tyranno.
O simul et bello forte togaque caput!
Mars faciat, tales tantosque, ter optime Caesar,
Complures habeas ad fera bella duces.
QUID Musis rigido cum Marte vel acribus armis?
Scilicet aiebas nuper, amice CRATO.
Dic age, cur pharetra telisque decorus et arcus
Pieriae fidicen fulget Apollo lyrae?
Cur iaculum vibrat, cur concutit aegida Pallas,
Quae Dea nobilibus praesidet ingeniis?
Ennius aut quare, doctique Camena Maronis,
Horrida terribili classica voce canit?
Non opus est referam Flaccum, memoremve Tibullum,
Quique Macer thyrso laudis in arma ruit.
Si priscis cordi fuit illa aetate poetis
Arduus et belli militiae.que labor;
Quis vetet, illorum lego qui vestigia vates,
Quo minus invicti Caesaris arma sequar?
DANUVIUS fertur tumidarum rector aquarum
Questus ad aequoreos multa fuisse Deos;
Praeponi Rhenum sibi, fluviorumque vocari
Regem. Cui Nereus; desine plura queri.
Si fluvii captive tui reparaveris Ister
Cornua, Threicia cornua fracta manu;
Nympharumque simul rigida sub lege tyranni
Solveris implexo colla revincta iugo:
Sponte sua Rhenus cupiet tibi cedere palmam;
Sceptrifer interea rex mihi Rhenus erit.
Annuit Oceanus; movit pater ipse tridentem:
Danuvius maestis turbidus ibat aquis.
DUM tuus exsultim sonipes ferit aetheris auras
Arduus, et celeri calce fatigat humum;
Cernere tum videor, gestarit Persea quondam
Pegasus Aurorae qualiter ales equus.
Pegason at quantum sonipes, scis vincere tantum
Ulteriusve aliquo Persea, CHRISTOPHORE.
Dicere sane alias auderem; Tu mihi Perseus,
Ille tuus quadrupes Pegasus alter erit.
MILES uterque sumus, domino servimus et uni,
Mentibus unanimes consilioque pares;
Sed tamen abiunctos acie locus ipse diremit:
Alter ab alterius didimur intuitu.
Quam cuperem, simul essemus THRASYBULE! Ferirent
Laeta meas aures classica, laeta tuas.
Nodus hic in scirpi discrimine separat ambos:
Tu pedes es Suevus, verum ego Francus eques.
IMMORTALE sua tibi nomen ab aegide Pallas
Armipotens belli praeses habere dedit.
Sis animo forti, mediosque ruamus in hostes:
Praesentem posito sperne timore necem.
Confisos bonitate Dei Fors ipsa iuvabit,
Mars etiam a nostra parte secundus erit.
Si cadimus, cecidisse iuvat. Sed stragis acervos
Haec manus innumeros, quam cadat, ante dabit.
Sic non indecores animam fudisse feremur:
Pro patria laus est et pietate mori.
ACER ut adversus fera bruta animosior ire,
Nec solet ullius vim metuisse leo:
Sic contra, LEONARTE, feros audentior hostes
Vade age, et illorum cornua fracta doma.
Ipsa tibi pulchram pariet victoria laudem:
Vincitur haud ullis mens generosa malis.
CAROLE forte rogas, bello quid agatur in isto,
Dum contra Turcas Teutones arma gerunt?
Pugna cadis tanta est, tanta est certatio poclis,
Quis sit, ut ignores, inferiore loco;
Cominus inter se tam fervida proelia miscent.
Quisque nisi laesum non caput inde refert.
Maxima pars Bacchi letalibus occidit armis
Saucia: pars aegri morbida membra trahunt.
Desidia reliqui torpent segnique veterno.
Castra tamen Thracum tam metus acer habet,
Eminus ut cyathis saltem si iretur in hostes,
Illico terga fugae Thracia turba daret.
QUID sumus, o socii? Qua spe consistere firmum
Rebus in humanis posse putamus opus?
Nil stabile est, nil perpetuum; celerique rotatas
Turbine sors hominum versat acerba vices.
Quam cito IAURINUM rapidos consedit in ignes,
Pannoniasque furens Mulciber hausit opes!
Ah miseri, miseri, quibus uno temporis ictu
(Qualiscumque fuit) resque domusque perit.
Sensimus hoc ipsi, patriam cum flamma cremaret
Alphipolim, nostris saeva nocere libris.
Quid querar heu libros? Aedes (hoc ploro) paternae
In cineres horis tunc abiere tribus.
Sola tamen tantos Patientia totque dolores;
Quae prior hos didicit ferre, tulisse docet.
Haec certe, spe nixa bona, mala plurima lenit.
Damna quoque et passos haec graviora levat.
HECTORA me noster, te Aiacem LAZARE dixit
Tulechovus, iuncta proximiore manu:
Scilicet intuitus procera tuique meique
Corporis aequali stantia membra pede.
At mage felices sumus ambo faventibus astris,
Quam vel Priamides vel Telamoniades.
Do tibi nullum ensem, mihi baltea nulla redonas:
Sunt neutra alterutri munera causa necis.
OTIA Pieridum CORMAEE forinsecus optas,
Et gaudes requie, pace, salute frui.
Non sinet hoc Daemon, non arma duellica Martis,
Pannonas aut terrens Thrace sub hoste metus;
Nec saevi deerunt alibi insanire tyranni,
Tinguereque effuso triste cruore solum.
Quaerendum est aliud, dum lubricus incola mundi
Conspicis instabiles turbinis ire vices;
Scilicet interior mentis pax. Haec ubi defit,
Nulla foris requies est tibi, nulla salus.
PACE quid utilius, quid Marte nocentius orbi?
Hic perdit reges, illa perire vetat.
Stultitia exoptat bellum, sapientia pacem:
Imperium nutu statque caditque Dei.
Marte suas gentes et vertere regna laborant
Sanguinea queis faux ardet anhela siti.
Pace tuos stabili populos FRIDERICE gubernas:
Inde beata suo DANIA flore viget.
Quam te regnantur sapienter principe terrae,
Cui sofia in corde est, cui sophia ad latus est!
FORTIS erat bello vir et acribus inclitus armis,
Cui volucris nomen monsque perenne dabat.
Iusserat huic Quinctus caput a cervice recidi,
Caede fora Augustae nunc quoque tincta rubent.
Ille sibi cernens ensemque necemque paratam,
Carnifici intrepida talia voce refert:
En morior; moriarque, iubet quia Caesaris ira:
Quod precor, hoc votis parce negare meis.
Truncus ubi gelida fuero tellure sepultus,
In tumulo ferum consere rite nucis.
Nux ea, si merui poenas, arescet: at insons
Si plector, crescet; grandis et arbor erit.
Vota valent. Arbos succrevit, et alta sub auras
Explicuit patulis bracchia densa comis.
ARTE sagittandi si quis vocitare magistrum
Te velit, haud dubie nomina vera dabit:
Nec decet, o Princeps, aliorum is pace loquatur,
Quos colit artifices Teutonis ora suos.
Quam pater et fratres illis excellere norunt,
Tam tu praecellis fratribus atque patri.
Indicio est tactus certis scopus ipse sagittis:
Iustus ut est oculus, sic quoque iusta manus,
Usque adeo, iussos ut non nisi tangere clavi
Ipsa volans apices recta sagitta velit.
Quid credam? Vel te Chiron hac imbuit arte,
Usurpanda tibi vel sua tela dedit.
SI licet inter se iusta componere lance
Nostra per antiquis saecula temporibus;
In pretio nunc est maioreque flore Latinus
Sermo, tuo quam sub patre, gemelle Remi:
Plus nisi quod sapiant Martem, sitiantque cruorem
Quos tulit haec reges, quos genitura duces.
Attigit en summum Romae decor, altaque Cleio
Tam recinit Francum quam Latiale melos.
Alter Virgilius MASURI sis, alter Homerus,
Ardua docte gravi bella sonare tuba.
Nec quisquam invideat famae. Borbonias exstet
Par opus Aeneidi, par opus Iliadi.
CAROLE, tune etiam Phoebo studiisque Dearum
Posthabitis, animi caecus in arma rues?
Dulce rudi Mars est, expertus abhorret ab illo:
Ah nescis, quantum bella laboris habent.
Me quoque nescio qua nuper dulcedine ductum
Ad fera vesanus traxerat arma furor.
Tutius est mansisse domi, coluisse Minervam:
Bella foris alii, tu gere bella domi.
Quanta manus Fabii memoratur sanguinis, olim
Romulidum celebri nobilis historia:
Tot pluresve queunt hac tempestate referri
SEITLICIAE gentis nobilitate sati.
Magnus honos sane, virtutis et augmen avitae,
Multorum superat stemmata magna ducum.
Maius at hoc longe est, CASPAR, quod divite possis
Doctrina cunctos vincere Seitlicidas.
Primitus acer eras, indicebasque duellum:
Bellica mox humeros cingor in arma meos.
Cumque diu tacitus me spe lactaris inani,
Segnior et pigrior factus inerte mora es.
Symbolon ast hodie tandem non pisa, nec ervum,
Nec cicer aut lentem das, sed ENOCE fabas.
Tene rear Fabium praestes ut lente, vel unum
Panthoidae muto de grege forte senis?
Hoc tibi concedam (quamvis faba protinus istaec
In cute cudetur Pythagoraee tua)
Sed non illud item. Cunctator quilibet esse,
Verum non Fabius quilibet esse potest.
EFFIGIEM mortis quare mihi mittis ACHILLE?
Scilicet ad mortem fortis ut Hector eam?
SI quis apud Graios olim veteresque Latinos
Sive foris bello, seu quoque pace domi,
Aut patriam servarat, item superaverat hostem,
Strenuus aut dignum laude patrarat opus;
Ille suae pretium virtutis ab urbe coronam,
Vel celebri meruit signa locanda foro.
Nunc quia Barbariae tot plurave tempore nostro
Monstra subegistis tu genitorque tuus,
Quam vel magnanimus victrice cohercita quondam
Scribitur Alcides per domuisse manu:
Quae tibi, quaeve tuo debentur praemia patri?
Quae statui vobis marmora digna queunt?
Sint data, quae Latii, quaecumque dedistis Achivi,
Digna tamen STEPHANIS haud potuere dari.
HUNC TIBI MARS GLADIUM PRO MUNERE CONSECRO VITAE,
SI GLADIUS VITAE MUNUS HABERE POTEST.
FLUCTIVAGI Turcas Veneti stravere duello:
Nonis Octobris lux quia dextra favet.
VICTOR aquis Henetus perstat, ferus occubuit Thrax:
Ut lux Octobris septima laeta venit!
DUM Capitolina MURETUS in arce columnam
Laudibus eximiis tollit ad astra ducem,
Ambiguum fecit Victoria, docte MANUTI,
Aonia lauro dignior esset uter:
Illene res gestas memorare disertus, an istic
Quem tam facunde res memorata decet.
Ut bene rem dirimit Latia cum plebe senatus,
Muretum civem qui iubet esse suum!
Nam sua Mureto cessit, sua palma columnae:
Vincit hic invictos Rhetoras, ille Getas.
SCILICET obsequium (ceu comicus inquit) amicos,
Sed veritas odium parit.
Circumstent te mille odia et te mille pericla,
Non diffitenda est veritas.
Discipulum tali praeceptor voce monebas:
Reapse nunc probas idem.
Ne treme, ne tituba RUDIGER; sed cuncta fer istaec
Adversa Franco pectore.
Pectore dum Franco momenta brevissima perfers,
Fortissimum praestas virum.
Forte merum, fortis mulier, rex fortis; at ipsa
His veritas est fortior.
FONTEM, perpetuis quem duxit ad aethera lymphis
Plurimus ingenii, Rex FRIDERICE, labos,
Nymphae cumMusis, Dryades facilesqueNapaeae
Unanimi celebrem voce meloque canunt.
Aspice Neptunum; capita aspice laetus equina:
Aspice, Delphines quanta fluenta vomant!
Sirenum fundunt liquidissima mulctra mamillae:
Hic Venus, hic Pallas, Iunoque regna gerit.
Eiaculatur aquas populorum Martia turba;
Teuto, Thrax; Gallus, Sarmata; Moscus, Iber.
Omnia discutias; omnis simul undique et usque
Constrepit in laudes unda susurra tuas.
QUI tuus est hostis, fuit hostis avoque patrique.
Fortior o utinam sis patre, sis et avo.
Reliquias patriae noris ut ab hoste tueri,
Utile cum Iova caelite foedus ini.
Non aliter poteris capitales vincere Thracas,
Non aliter regni ius stabilire tui.
Est opus auxilio tibi consilioque, RUDOLPHE.
Consilium hic solus, solus hic auxilium est.
PRISCA sacros Musis quaerat Boeotia fontes,
Et matutinas Pegasus acer aquas.
Nos laticesque novos sancti gustabimus antri,
Ortaque sub mundi vespere sera bona:
Sera bona; at nullis non aequiparanda vetustis,
Immo etiam cunctis anteferenda bonis.
Nam venas FRIDERICE aperis diffusius; unde
Lympha SALUTARI FONTE perennis eat.
Ungula fodit equi PallantidosHippocrenen:
Has scatebras magni principis alta manus.
Tanto igitur pluris fiant hae principis undae,
Quanto est inferior pes potiore manu.
NATALES tibi FRIDERICE Nonae
Apriles; eadem scholae recenti
Lux natalis, ad aureum SALUTIS
FONTEM quam generosus inchoasti,
Firmum praesidium artium bonarum,
FRANCO aeque decus perenne gentis.
Nimirum ecce videbimus quotannis
In te flore novo scholam hanc oriri,
Teque semper in hac schola renasci.
O dextram ominis auspicationem!
QUOD manet aeternus Musas honor, altaque Phoebu
Gloria; nec Pallas nescia laudis agit:
Laudibus egregiis en hoc DONEIUS heros
Inclitus, eximia dexteritate facit.
Quod scatet Aonius fons, quod scatet Hippocrene
Jugiter; assiduas ille ministrat aquas.
Quod Pindi vertex, Helicon, Parnassia rupes
Stant fundamentis non ruitura suis;
His idem fulcrum est immobile. sustinet idem
Principe pro nostro grande laboris onus.
Denique quod salva est res publica; efficit unus
Ille Palatini firmus AtlantisAtlas.
SENSEMIUM, o Musae, similem cui dixero, nomen
Qui celebre a Latia rettulit historia?
Cosso mente alacri, Marcello fortibus ausis,
Scipiadae pugnis, ictibus Attilio.
O parcam laudem! Nam pluris hic inclitus heros
Cosso, Marcello, Scipiade, Attilio.
CERNIMUS ut plures labyrintho immerserit error;
Altior his oculos CYSSA veternus habet.
Caecultant aliqui: deperdita regna ruinis,
Frustra aliis residem mentem animumque movent.
Sunt et, cum possint antas fulcire labantes,
Unguem qui digiti vix adhibere velint.
Tu facis obnixe manibus pedibusque viriles
Pro lege effectus regeque, proque grege:
Nec dormire quidem poscente sopore, licebit
Nox media adnictet, seu iubeare, queas.
Usque adeo pax atque salus tibi patria curae.
O vigilem athletam par tibi, CYSSA, quis est?
En tua dexteritas acieque laboreque vicit
Argum centoculum, centimanumque Gygen.
BOISSARDE quereris, nemini quod amplius
Exulcerato hoc saeculo fides siet
Adhibenda, deque raritate plurima
Virum bonorum multa verba funditas.
Nescin' quid aetas ista monstri nutriat?
Aut quomodo discrimen internoscier
Queat? Caballine emptor introspexerit
Frustra ora, linguamque integram cum dentibus?
Faciundum idem esse suaserim mortalibus:
Bonis viris nascuntur in lingua pili.
FLAMMAS cum valido, regionum incommoda, ferro
Istius ex regni limite sustuleris:
Exseret in cives animus se regius ille;
Regius ille animus, foedera pacis amans.
Sic ego nequicquam sperare. Videlicet hanc spem,
Tempora uti nunc sunt, ventus et unda rapit.
Crudeles armat furor; ac quo saevius ardet,
Hoc citius demens in sua fata ruit.
BelgisCeltarum communia damna luuntur,
Et tamen, o MOLITOR, tot mala fine carent.
Sarcta et tecta sibi quis habet bona, ut omnia passim
Obvia sunt Marti, pervia Mulciberi?
TANTUM de sese felix Aeneidos auctor
Famam excitarat, ANGELI,
Caesar ut Augustus saltem vel hypographa prima,
Vel quodlibet colon sibi
Posceret inspiciendum oculis. Fors carmen Homeri
Et Smyrna tanti fecerit.
Non tua tam finem Syrias, quam exordia tanti
Operis videre ego gestio.
Tu si Maeonidae nil quidquam, nilque Maronis
Concedis ingenti tubae,
Et Bolio tuus Aenea Graecisque volabit
Virum per ora clarior:
Caesaris quantum et Smyrnae vehementior ardor
Ardore superatur meo!
LECTA Palatini cultis ex principis hortis
Mitto Palatinus haec tibi serta comes;
Laurea serta, tuos IANE evinctura capillos,
Musae et virtutis praemia certa tuae.
Haec tibi enim duplici debentur nomine DOUSA,
Cum sis bellator, sisque poeta bonus.
Fallor, an excipiens hilari te LIPSIUS ore;
Machte tui, dicet, Martis et artis here!
Post doctum Huttenum cuiusquam si coma lauru
Digna fuit, DOUSAE pol coma digna fuit.
Et merito. Quis enim invideat tibi, si cluet acer
Mars armis, alacrisque ars cluet ingenio?
CLARUS avis opibusque potens virtuteque praestans
Est tuus, et celeber Martis honore, pater.
Praenitet insigni stirps inclita quattuor inter
Stemmata Burgundae nobilitate domus.
AonidumFRANCISCE novum decus adde vetustis;
Haec erit antiqua gloria laude prior.
FRANCORUM reges, veterisque exordia gentis
Usque per innumeros ducta potenter avos
Dehinc LEORINE canes. Non haec tibi Musa pudori,
Non erit haec numeris res aliena tuis.
Spreveris ah Manes pronas tibi tendere palmas,
Suppliciterque Elegos saepe vocare tuos?
O te durum et inhumanum, si corda refutas
Tot regum precibus mollia, totque ducum!
FRANCIA te duplex simul obtestatur, ut illis
Ne desis. Duplex fama parata tibi est.
Gratia promeritis et siqua fruenda refertur;
Bis felix, gemina cui datur inde frui.
EST aliquid, claris debere parentibus ortum,
Priscorumque recens reddere nomen avum:
Nec minimum est, cultas animum formasse per artes;
Et Ciceronaeo purius ore loqui.
Tu decus exornas HUTTENAE gentis, et amplis
Doctrinae cumulas munera divitiis:
Nam tuus agnatus per te LUDOVICE revixit,
Doctaque tam celebris tot monumenta viri.
Quo non it virtus, quae non nisi cogitat usque
Optima, promittit maxima, summa facit?
QUALIS erat XenophonCyro cum principe quondam,
Qualis Alexandro fidus Onesicritus;
Talis tu Uranio cum principe. Namque PHILIPPE
Ut bonus es miles, sic bonus historicus.
Felices Belgas! MARNIXIUS iste Philippus
Alter adest Xenophon, alter Onesicritus.
TERRIBILEM vicit, monstrum furiale, Chimaeram
Pegaseo insidens alite Bellerophon.
POSTHIUS invectus Galiardi tergore fortis,
Contudit informi gutture Barbariem.
Durus uterque labos, utriusque ut durior HAGI
Portenti rabies exitiosa fuit.
Sed quo deterior Lycia peiorque Chimaera
Barbaries Musis plurima damna dedit;
Posthius hoc noster melior (nam commoda Phoebus
Sentit) et integrior Bellerophonte venit.
Glaucia si proles aeternum hinc cepit honorem;
Posthius aeterni plus quid honoris habet.
SI labor et virtus trutina pensentur eadem,
Pondus utrique decet par ratione dari.
Virtuti comes invidia est, fortuna labori:
Quam labor et virtus impare lance iacent!
CUR longum dormire iubes me strata petentem,
Nocte brevis somni quem iuvat arcta quies?
Num prosit, torpere gravi mea membra veterno?
Num piger exitio deside mente vacem?
Me longum vigilare iube, gnavissime POSTHI;
Sitque meis oculis fac procul usque sopor.
Te sequar in celsos Haemi contendere clivos,
Quo tibi praemonstrat molle veredus iter.
Si puer Aonidum peragravi castra pedester,
Lumina nec gessi vincta papaveribus;
Vir modo somniferis ausim indulgere tenebris,
Pegaseo velox alite vectus eques?
CERNERE discupio, FUCHSI, clarissime Fuchsi,
Ora tua, et tecum mutua verba loqui.
Fallor, an exoptabis idem, quo cernere possis
Ora mea, et propior vocibus esse meis?
Ipse equidem tanti non sum. Tu pluris habendus,
Quam quod divini numinis instar erit.
Idcirco tacita colui quem mente fideque
Hactenus, Ausoniis advena limitibus;
Nunc animo et vultu praesens venerabor aperto,
Fluminis ad Franci litora nota redux.
Ac merito. Quia enim xenius mihi Iuppiter es tu,
Cur veter hei xenio posse litare Iovi?
O VARIAS emense plagas remeabilis orbis
CHRISTOPHORE, et vasti bracchia longa maris;
Quid iuvenem tantos iuvat exhausisse labores?
Quid iuvat externos tot peragrasse sinus?
Sederat hoc animo rerum cognoscere causas,
Otia nec frustra deside mente sequi:
Pigritiae siquidem gnava experientia probro est,
Et pudor ignaros arguit ipse senes.
Multa reportasti, quibus erudiisse nepotes
Scibis; FYRERIAE non inhonora domo.
Ecquid enim sumptus facimus, nisi fenora censum
Auctent? Usuram hanc qui capit, ille sapit.
SPES modo se laetis ostendit ab aethere pennis:
Sors modo; Despera, nil tibi restat: ait.
Utri plus tribuam? Spes vana est saepe; fugaxque
Instabiles variat sors IOACHIME vices.
Nimirum spem spe superavero, sorteque sortem.
Victor nemo exstat, cor nisi forte gerat.
EXSUL ab ArgolicisLatias cum viseret oras,
Et locum non inveniret
Diu morandi commodum;
Trans Alpes rigidas sese Dea contulit Atthis,
Eruditione clara
Petens Lycea Almanidos.
Pro Telamone aderat par Diis Camerarius olli;
Wolfiusque cum Xylandro,
Linguae Pelasgae vindices.
O quem te referam CRUSI memorabilem Atlantem,
Unus omnem qui intulisti
Nunc Graeciam in Germaniam!
QUI canis heroas, LEORINE, heroicus ore;
Carmine et heroo munere dignus eris.
IN duo dividitur vitae discordia,POSTHI:
Aut pax aut Mavors subdita quaeque domat.
Si velit hic, fiam miles: velit illa, colonus.
Aptus utrique, geram gesa, novale seram.
Ast ubi praedominans populus sine vertice magnum
Eliget ad belli munia clara ducem,
Et medio mugire foro Nereidos urbis
Ad mulctram iunix coeperit Helvetica;
Qui valesve erimus? Statuum mutatio grandis
Imminet. In tuto degere suave loco.
Principis ignoti Rhenus venerabitur ora,
Seu placidam pacem, seu fera bella gerat.
O miraclum ingens! Nisi enim redit aurea virtus
Illo aevo, virtus aurea nulla redit.
NOMINIS haec elementa tui, CISNERE, disertim
Transposuit Natura sagax. Studione vel arte
Fecerit occultans, artem studiumque Minervae
Expertura meae? Sincerus es atque fidelis,
Theseaque fide non te sincerior alter;
Theseas immo inter tu sincerissimus omnes:
An non te Musae inscribant Amarantide cera?
CLEIO, prima soror meae cohortiS,
In I mane locare calce lIbrI
SustineS mihi tam fidele NomeN?
Nix quo caNdida, Candidumque quo laC
Esse vix potE luce puriorE.
Re veRbisque apeRitur ipse candoR.
VirtUs pectore nata, aperta VultV,
Summis hunc similem facit MetelliS.