De generibus Ebriosorum. et Ebrietate Vitanda

 

[Erfurt: Mathes Maler, 1515]

4o: 20 leaves

 

 

Text submitted by Harry Vredeveld. The orthography and punctuation of the original have been retained. I have silently corrected obvious printing errors, expanded the abbreviations, normalized the use of i/j, u/v as well as of final e/ae. Paragraphing has been added, where appropriate.

      Published anonymously in the early autumn of 1515 and variously attributed to Eobanus Hessus, Petrejus Eberbach, and others, this mock oration betrays Eobanus’s authorship throughout. For a critical edition, with translation and commentary, see: The Poetic Works of Helius Eobanus Hessus, vol. 3, King of Poets, 1514-1517 = The Renaissance Society of America Texts and Studies Series 1, ed. Harry Vredeveld (Leiden, Boston: Brill, 2012), pp. 171-321, 561-610.

 

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

 

 

De generibus Ebriosorum. et Ebrietate Vitanda.

Quaestio facetiarum et Urbanitatis plena non minus quam

pulcherrimis optimorum Scriptorum flosculis referta.

In Conclusione Quodlibeti Erphurdiensis Anno Christi. M.D.xv.

Circa Autumnale Equinoctium Scholastico more explicata.

 

[Woodcut: A sheep, calf, sow, and ass carouse behind a rectangular table while a monkey, crouching on top of the table, knocks over a small keg. The calf has a scarf around his neck and hay between his horns [cf. Erasmus, Adagia 1, 1, 81]. The sow wears a gown with cape collar, the ass an academic softcap and gown. At the left end of the table is a dog holding a small keg. A bear with glasses on his nose and a book in his paws sits on a bench in front of the table. A goose to his right holds up a torch for him. At the far right, next to a large keg with a spigot, stands a wolf with a satchel. Banners next to the animals are left empty.]

 


 

[A1v]

 

In facetosam de ebrietate Questionem

Litterariae sodalitatis Erphurdianae Testimonia

 

 

Eobani Hessi

 

Semina mandragorae nascenti consita Baccho

      Decoctum faciunt lenius esse merum

Sic nisi rugosam genialis gratia frontem

      Temperet. est odium qua ratione trahat

Sic iucunda gravi Sophiae coniuncta Poesis

      Sic acidis gustum dulcia mista iuvant

Hic igitur salibus gravitas variata modestis

      Fulget. ut Idaliis compta minerva rosis

Quem non ista movet comitante libentia risu

      Hunc nihil humani cordis habere puto

 

 

Eiusdem

 

Risus: scommata: fabulas: iocosque

Vafre dicta: sales: facetiasque

Cum Musis Veneresque gratiasque

Uno si placet aspicis libello

Humanissime et erudite Lector

Nasum nil moror improbissimorum

Qui nullum salibus locum relinquunt

Illos vita decet Timoniana

Nos caelo propiore foederati

Caelo teste iocamur innocenter

 

 

Ioannis Foemilii

 

Noscere de Baccho si vis Loedoria mille

      Ridiculo breviter connumerata ioco

Hic lege quae pascunt curis suppressa malignis

 


 

[A2r]

 

      Pectora comperies scommata plena iocis

Quod facias. quoniam non semper fronte severa

      Crassum tam tetricum ferre decere puto

 

 

Bartholomei Gotii Threisensis

 

Quam noceat tenerae Ebrietas viciosa iuventae

      Hic agitur vivis Lector imaginibus

Hanc simul ut pestem declinet cum rude doctus

      Hereat hic scriptis: ille parerga notet

 

 

Euricii Cordi

 

Convivas vitulos: hircos: asinosque: suesque

      Prensa vides bruto stringere vina pede

Quid mirare? tuos hic aspicis Heluo fratres

      Qui quoties potas talis es ipse pecus

Quandoquidem pressis rationem sensibus aufert

      Aemula Circaeis artibus Ebrietas

Quam si bellipotens Germania tolleret hostem

      Clarior hac nusquam natio gente foret

 

 

Christophori Mancini

 

Candide pace tua si verum Corde fatendum est

      Dispare cum brutis Helluo fauce bibit

Talia dicentem prompta accipit Ebrius aure

      Forte putans partes velle iuvare suas

Fallitur est bruto foedus magis. hoc sibi quantum

      Sufficit. ille dato gurgitat absque modo

 

 

Berteri Dami

 

Quanta sit Ebrietas et quam foedissima pestis

      Una potest vero causa probare modo

Nam cum multa fluunt titubantes vina per artus

      Omnia scire putans nescius ipse sui est

 


 

[A2v]

 

Pro Conclusione Disputationis de Quolibet Erphurdiae. Anno Christianae computationis. M.D xv. celebratae In frequentissimo patrum. et ordinum consessu querebatur.

      AN Ebrietas viciorum fomes[:] Virtutum enervatrix: Ingeniorum pestis: Vitae teredo[:] Omnium denique aetatum clades et excidium

      Quae Germanis fere omnibus non minus vere quam contumeliose ab Italis exprobratur

      Sit Avaricia peius vicium: et in puero bene instituendo quam res Venerea detestabilior: Magistratus et res gerentibus pernitiosa[:] In sacerdotibus turpis: litterarum vero studiosis omnibus tanquam memoriae mors fugienda censeatur.

 

VEllem profecto humanissime domine Quodlibetarie ad huiusce tam grandis tamque diffusae Quaestionis sententiam explicandam alium vestra prestabilis humanitas ad id operae subeundum magis idoneum delegisset. Quantum enim mei Iuvenilis ingenii capacitate possum consequi tantae difficultatis et copiae est iamdudum ad me data Quaestio. ut non solum meae si quid est eruditionis (quod tamen sentio quam sit exiguum) tenuitate non possit explicari sed docti cuiusdam et multarum lectionum expertissimi ingenium et eloquentiam requirere videatur. Est enim nisi fallar. summa tituli Quaestionis de Ebrietate vitanda. de qua re quam multa passim apud omnes ferme tam sacros quam prophanos tam Aethnicos quam christianos scripta et adnotata sint quis nescit: cum huiusmodi vicium sit Ebrietas quod non solum Christiani [1516; Christiane 1515] sed et gentiles omnes philosophi uno eodemque consensu detestentur [et] abhorreant[?] Librum integrum et iustum volumen non unius aut duarum horarum Questionem efficerem si omnia quae de Ebrietate scribuntur et adduci possunt in huius materiae vellem cogere angustiam[.] Sed non est animus ita hanc rem exequi ut maxime omnium philosophari videar qui nunc maxime ineptire debeo cum peregregie quidem et perquambelle omnes vos philosophati iamdudum velut istius molestae severitatis exhilarationem et iocos post seria

 


 

[A3r]

 

expectetis[.] Consuevit enim huiusmodi ludus philosophicus cum quibusdam iucundissimarum rerum amoenitatibus et dulcibus fabulis interspergi. tum in quandam festivam et ioci plenam facetiam desinere. quo animi dies iam aliquot severioribus philosophiae studiis occupati et quasi defessi reficiantur et in semetipsis revirescant[.] Cui tam laudatae et bonae consuetudini ne solus contraire novumque et inamabilem morem superinducere videar Agite humanissimi Viri equis animis: piisque et ociosis auribus quae in hanc rem hodierna die dicturus sum accipite. Audietis enim et seria mixta iocis et veritatem cum mendaciis: hystoriam cum fabulis aequis (ut opinor) passibus incedentem

      Est igitur (ut ad rem veniamus) primo loco animadvertendum hanc esse Ebrietatis velut descriptionem Quam Eobanus Hessus noster nuper rogatu quorundam amicorum ex famae Virgilianae descriptione immutatis nonnihil verbis sic expressit.

 

Ebrietas commune malum crimenque iuventae

Ebrietas vicium: cladesque aeterna senectae

Ebrietas Vitaeque ferox: Animique tirannus

Turpe malum quo non aliud damnosius ullum

Debilitate manet: viresque extirpat eundo

Parva metu primo: mox sese attollit in artus

Ingrediturque caput sensusque obnubilat omnes

Hanc peperit mater: Luxu patre: blanda Voluptas

Extremam (ut perhibent) Veneri: Morphique sororem

Infirmam pedibus: plumbumque imitantibus alis

Monstrum horrendum ingens: cui quot sunt corpore [corpora 1515] plumae

Tot putres papulae subter mirabile dictu

Tot somni species: tot sunt sine nomine mendae

Nocte furit: siccoque diem nunquam ore salutat

Luce serit rixas: et magnas commovet urbes

Tam iuris rectique tenax quam nescia veri

Ebrietas commune malum crimenque iuventae

 

      Sed ne prius ineptire incipiam quam bonam huius questionis partem absolvero hanc primam pono Conclusionem

 


 

[A3v]

 

Bestialem esse voluptatem Ebrietatis. Conclusio i.

      VIcium Ebrietatis et Asotiae quod multos homines peius etiam quam Circes incantamina in Bestias vertere consuevit.

      Multorum viciorum fomes et incitamentum cum sit omnem veteris disciplinae sanctimoniam pervertit sicubi supra modum continentiae inolevit

 

Ad huius conclusionis probationem tanta est utriusque generis scriptorum copia ut a quo primum ordiendum esset pene dubius substitissem nisi reliquis constantius acclamasset Macrobius li. Saturnaliorum ii. sic inquiens Voluptates duas gustus et tactus solas videmus hominibus communes esse cum beluis et iccirco in pecudum ferorumque animalium numero habetur quisquis est his ferarum voluptatibus occupatus. An non satis clarum hoc est quod dicit eos qui voluptate gustus hoc est Ebrietate et crapula non abstinuerint in bestiarum et belluarum numero contineri[?] Nam ut Aristotiles quoque noster docet cum quinque sint sensus hominis quibus voluptas vel animo vel corpori queritur[:] tactus scilicet[:] gustus[:] odoratus: visus: auditus. Ex illis omnibus voluptas quae immodice capitur ea turpis atque improba est[.] Sed enim quae nimia ex gustu atque tactu est ea gemina voluptas sicut sapientes viri censuerunt omnium rerum foedissima est Ceterae vero ex tribus aliis sensibus proficiscentes hominum tantum propriae sunt. Post Aristotilis verba explicata statim postea subdit Macrobius. Quis igitur habens aliquid humani pudoris voluptatibus istis duabus comedendi atque coeundi quae homini cum sue et asino communes sunt gratuletur. Mavult enim Sapiens quisque Socratem illum omnis continenciae exemplum imitari dicentem Multos quidem propterea velle vivere ut ederent et biberent[:] se vero edere et bibere ut viveret quam Sardanapalum [1516; Sardanapulum 1515] voluptariorum omnium antesignanum et ducem qui dixit Ede bibe lude et

 

Cum te mortalem noris presentibus exple.

deliciis animum[:] post mortem nulla voluptas

 

Eya sane pulcherrima clarissimi Helluonis sententia Eya wie ein gute meynung ist es wo man stetes guter ding ist[.] secundum Senecam vivite laeti dum fata sinunt. lat uns schlemmen die weil wirs mogen und haben[:] Cras forte non licebit[.] Et ut horatius inquit

 

Dona presentis cape laetus horae.

Linque severa

 

Et alio

 


 

[A4r]

 

loco

 

Quid sit futurum cras fuge quaerere

 

Et item

 

nunc est bibendum nunc pede libero

pulsanda tellus etc.

 

Szo gehen myr secundum psalmographum de virtute in virtutem Von eyner zech in die andern. ut scribitur in Taberna culis rusticorum. Im land zu Sachßen. ca. ubique In antiquo pariete cum albis carbonibus

 

Sauff dich vol und leg dich nyeder.

Stehe fru auff und vol dich wieder.

Szo vertreybt eyn füld die ander [1516; andern 1515].

das schreybt der güte frumme priester Allexander

 

Ecce quam bonum et quam iocundum habitare fratres in unum. Wan die bruder zu sammen thun und werffen den abt zum fenster auß Quia tunc repletum est gaudio os nostrum. Szo wollen mir unßern schnabel in weyn waschenn. Et lingua nostra in exultatione Unnd wollen mit freuden syngen.

 

Keyn besser freud auff erden ist

dan gutes leben han.

Mir wirt nit mehr zu dyßer frist

dan schlemmen umb und an.

dar zu ein guter mut

Ich reyß nit ser noch guth

als mancher reicher burger

noch grossem wucher thut.

 

Hec enim socii hec inquam est illa magna navis das große schyff der breyten gselschafft die do schyffen und sigeln mit halben wind versus Narrogoniam in Schluraffen land do die heußer mit wursten gezeunet: und mit honig bekleybt. und mit fladen gedeckt seyn. De qua foelici patria dictum est. Dabo vobis terram fluentem lac et mel. Da uns die gebraten tauben in die meuler flyegenn. In hac navi nostro quidem tempore multi sunt principes et antesignani qui in vexillo quidem pro signo habent Imaginem Sardanapali in puppi vero Philoxeni effigiem cum gruis collo depictam[:] Illius scilicet qui ut Aristoteles scribit collum gruis dari sibi optabat quo diutius edendi bibendique voluptate frueretur. Quantum deus bone monstrum: quam [Zarncke; qua 1515] risu dignum spectaculum si homo quispiam gruis collo conspiceretur. Et tamen hoc istud terriculamentum a natura abhorrens optabat tantus voluptatis belluinae adsertor. Gruem igitur eum non philosophum fuisse quis sapiens non diiudicet qui propter pauxillam voluptatem et rem adeo momentaneam homini gruem pretulit. Sardanapalus vero inter voluptates muliebres ipse mulier non rex turpiter consenescens opulentissimum Assiriorum regnum perdidit seque ipsum ignominiosa morte confecit

 


 

[A4v]

 

qui erat eius vitae condignus sane exitus. Erat enim et ipse unus Epicuri de grege porcus. De quibus antequam latius quicquam dicam prius istiusmodi subinfero Corollarium primum.

 

 

Variis bestiis assimulari Ebrios. corollarium i.

      IN pecudum igitur et bestiarum numero habendus censetur

      Quisquis huiusmodi Ebriosae crapulationis vicio detinetur

An et vos non vidistis aliquando in hac Urbe nostra (ne muros civitatis transiliam) multas huiusmodi pecudes? multas bestias: multos asinos: multos sues: dum sese homines esse obliti quadrupedes reptant in scaeno lutoque volutantes [1516; voluntantes 1515] sese. Quod ut magis credatis et velut ex re praesenti cognoscere possitis videte precor et cognoscite mores singulorum qui se vino quottidie Zithoque quod nos Cerevisiam vocamus habunde proluunt atque adeo ingurgitant ut consistere nisi iacentes vel incedere nisi quadrupedes nullo modo possint quorum meminit Iureconsultus C de bestiis c. Asini ¶ Ipsi sunt Et. ff. de potatoribus. L. nulla c. Sauffs gar auß: et ¶ Bos et Iumentum. Ubi dicit glosa et notat Bald auß: et Barth hol crauß. in Decretis Colonicis distinctione aequali: et sunt verba Domini Halt lex ander. In capitulo Plenus Inops. Ubi dicitur quod aliqui fiunt Ebrii ut Asini.

 

 

De his qui dicuntur habere asininam Ebrietatem

 

ET illi dicuntur habere Ebrietatem asininam vulgo. Esell voll ader truncken. quoniam non secus ac asini se gerunt erga suos Sympotes[:] tunc enim vera est illa propositio homo est Asinus. Szo seyn sie recht esel scilicet rudes: ignari[:] infaceti: incompositi: Impudici: immorati quales aliquando videmus nonnullos qui etiam mediocriter poti neque preceptores suos neque natu maiorem quempiam. imo ne matronarum quidem aut virginum pudiciciam verentur quo minus turpia dictu proferant sese malorum facinorum perpetratione iactant: Et iuxta Ovidianum illud

 

Corpore cum nequeant quod possunt nomine tangunt

      Et nulli non se concubuisse ferunt.

 


 

[A5r]

 

De his qui dicuntur habere Ebrietatem caninam

 

Item aliqui assimulant Caninam Ebrietatem vulgariter Ettlich werden hunds voll. hoc est Wen sie gezecht sein ßo stecken sie voll hunds flygen und morren und beyssen umb sich[.] Cave ab illis Hüt dich vor den selbigen beyssenden hunden quoniam cor eorum vanum est et iniquitate plenum est guttur eorum. Egregie tamen in sobrietate vicia sua isti canes dissimulant. sie bytenn dir guten morgen ore scilicet sed corde wunschen sie dir all ungluck. Cave ab illis hüt dich vor den Qui veniunt ad te in vestimentis ovium intrinsecus autem sunt lupi rapaces. Cave ab illis hüt dich vor den Katzen die vorn lecken unnd hynden kratzen. Hii sunt qui ob nativam et genuinam maliciam. invidiam quam vel erga bonarum litterarum amatores: vel quoscunque virtute praestare cognoverint [1516b; cognoverit 1515] gerunt nullo nisi Ebrietatis tempore non dissimulant[:] Tunc enim ex abundantia cordis os loquitur. Szo gehet des hertzen boßheytt zum maull auß Quia verum est illud quod vulgari adagio dicitur Affen frawen kynder und truncken man / keyn ding lang heymlich halten kan. Hii canes non solum in aedibus sed et in publico aliquando latrant: et quoscunque mordicus arripiunt Und mengen stetes hundes hor eyn. De quibus dictum est illud psalmographi Sepulchrum patens est guttur eorum. Venenum aspidum sub labiis eorum. Sed de illis nihil ad propositum cum nobis dumtaxat de Ebriis bestiis sermo sit institutus.

 

 

Aliqui fiunt Ebrii ut Oves

 

Sunt deinde alii qui fiunt vulgo Schaffstruncken quales sunt simplices quidam Idiotae muliebria corda habentes qui de superis et inferis nullo unquam tempore religiosius cogitant quam cum sunt Ebrii Ita ut nonnunquam flere etiam superstitiosa quadam pietate videantur. Et tum maxime larvas lemuresque inferorum expavescere cum omnium minime est opus. Neque illud animadvertunt

 

O genus attonitum gelidae [falsae 1515] formidine mortis

Quid Styga: quid tenebras: et nomina vana timetis

Materiam Vatum falsique pericula mundi

 


 

[A5v]

 

Quoniam hii in simplicitate cordis sui ambulant neque cuiquam nisi sibi ipsis nocent. Want warumb[?] Ipsi sunt de via Albertistarum et subtilitates Scotizantium non intelligunt. das sein die Albern schoff weych hertzige: weibliche: müterliche: kyndische: forchtsame lappen[:] leffelmeuler: sewleffel: genßleffel: leffelganß[:] Leußmichel: Heyntz lungen esser: mutehu. schudip.

 

 

Quidam inebriati fiunt vituli et simiae

 

Multi quoque fiunt Ebrii alß die kelber unnd affen. qui paulo largius poti stare loco nesciunt. sed saltant: saliunt: surgunt: gestiunt: rident[:] cantant: ineptiunt: garriunt: Denique merae simiae sunt et Vituli[:] De quibus est illud psalmographi Circumderunt me vituli multi et Thauri pingues obsederunt me Et illud multitudine pedum memorabile

 

Mille boves pascunt[:] vitulorum milia centum

      Musca super vitulum quemlibet una sedet.

 

Et iterum ubi scriptura dicit. Bock: Zege: lam: ferckeln: kü: kalb: lauß: eylff tausent affen. Et paulopost nit weyt von der hynder thör. kust ku kelbertate leckt schmanth [Zarncke; schmauth 1515] ym huner hauß. super quo verbo dicit halt lex ander hoc epulum comede.

 

 

De quibusdam qui sues fiunt ex hominibus per ebrietatem

 

Sed omnium maxime ridendi sunt illi qui sues fiunt ex hominibus quotiescunque largius quodam modo vino aut Cerevisiae vel potius Cerberivisiae indulserunt[.] Videre enim est quosdam adeo huic bestiali voluptati deditos et misere occupatos ut non solum dies sed et noctes continuas insomnes ducant. dum quasi in acie congressi mutuis sese compotationibus conficiunt: perdunt: et exhauriunt und werden alßo Schweynß vol. sew vol. ut seipsos nonnunquam sues appellitent. Sew clauß: Schwein kuntz: varghans: peter ferckel veyst wie ein saw. Gaudent enim huiusmodi probrosis cognomentis sues isti Epicurei: porci voluptarii: scrophae scothophagae: Cohortantes interim mutuo sese incitamenta quasi cessantibus et deficientibus addunt donec adhuc lingua suum officium potest peragere[.] Multa enim huiusmodi audiuntur Sauff auß: mir zu alß eyner kw. Ich warth seyn als eyn Schweyn

 


 

[A6r]

 

halb als ein kalb: Ist gut byr Es gylt dir. liebes thyr: ein Stubgen ader vier[.] Ridentur haec a Sapientibus ut certe sunt plus etiam quam ridicula. foelicitatis tamen partem non modicam istiusmodi ineptiis accedere sibi putant[.] Quoque magis excidunt eo sibi magis blandiuntur cantilantes interim vel potius suo more grunientes Myr wollen schlemmen unnd demmen (habent enim et ipsi fratres sua vocabula.) Byss an den morgen frw. Et multa huiusmodi tam contemnenda quam omnibus nota[.] Sed ridiculum non minus et hoc est quod postquam bene inebriati: poti dicere volebam Ibi tum operaeprecium est videre quantum sues sint[.] Dicere pudet sed verum tamen est: et ego me videre aliquando memini plerumque ipsa pocula ori admota suborta inter bibendum eructatione et vomitu rursus adimpleta: tum eodem ore iterum exhausta. quod ne sues quidem faciunt quamvis immundi. sua tamen excrementa non perinde devorantes ac aliena quod foedissimi isti lurcones plerumque factitant. Tum quidam in faciem mensae et apposita nonnunquam edulia magnas portiones et fumantes furfures evomunt Iuxta legem. Haec de compositis ¶ Eructavit Et in psalmo Cantate canticum novum Syngt uns das new liedt das die noten auff die erden fallen. Respondet aliquis in eodem choro Sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis. Quod spectaculi reliquis interim sociis den andern guten Sewklaußen summae voluptati est et tantam affert laeticiam ut quasi gloriose mortuo inferias celebraturi unus et alter imo quotquot sunt canere statim incipiant.

 

Venite Lieben gesellen mit sorgen.

der kerll wiel uns erworgen

und lebt noch heute morgen

In convivio nostro

 

Darumb gesellen helfft mir yn klagen:

und zu dem kirchoff tragen:

auff das myr nicht verzagen

In potatione

 

Wyl uns der pferrer nit bey bestan

Szo wollen myrn alßo liegen lan.

Illudemus ei

 

Post quam mussationem chorus reliquorum mirabilium fratrum concorditer respondet

 

glam glam gloriam

die saw die hat eyn pantzer an.

 

Postea vero ipsi ne scilicet cum larvis luctantes suum morem interim negligant ad pocula redeunt: cum interim sus aut Canis aliquis quasi ad culinam suorum affinium accedens Ut habetur in Arbore consanguinitatis pecudum et ebriorum rusticorum Linea equi-

 


 

[A6v]

 

noctiali: In ultimo gradu Zodiaci: non procul a centro terrae. iii. meyl hynder dem pfingst montag. do die nacktenn frawen lauffen. Und haben new peltz an und seyn mit schweynß spissen gegorth yn der mit bey dem fawl loch. l. Narraverunt ¶ Maximas portiones. Do brant die bach[:] do buln die bawern. do lieffen die hund mit spyssen zu: do rafften die nackten die büßem voll steyne / do lachten die toden / do sahen die blynden zu: do schrigen die stummen mit lauter stim / wer elß wer. huge ursel huge. Authores sunt Ulenspigel: Klyngßoer: Pfarrer vom Kalenberg. etc.

       Sed hinc a proposito digredior: cum interim (ut dixi) Sus aut canis aliquis accedens dulcissimum scilicet odorem sequens os ori iacentis Ebrii applicans und fryß die schweynß federn wan der sewclauß gespeygt hat Atque ita in suo se sterquilinio involvit[:] Das eytel dreck yß ut scribit volhardus byrschlauch de vinaria libro toto: folio uno: ca: Mihi non placet Ich yß nit heüte Et in libro de monasillabis. hans speck beck: geck: leck: dreck: et sic de aliis[.] Video enim iamdudum illud vobiscum vos mussitantes Quorsum haec tam putida tendunt: eo profecto ut iamdudum severitatis istius philosophicae pertesos vos iocis quibusdam reficiam[.] Solent enim et sapientes principesque libenter huiusmodi non acria scommata et minime mordacem facetiam sermonis cum in conviviis tum in ludis publicis admittere. a qua iocosa urbanitate qui abhorrent hii Timones amusi. hoc est inhumani et ab omni gratia alieni vocantur nec immerito Quandoquidem adeo severum esse ut nunquam ne rideas quidem id denique est bestiam agere non minus quam hominem exuere. sed ita faciendum censent sapientes et eruditi ut cum Heraclito Democritum misceamus iocisque et seriis sua tempora accomodemus

      Sed iamdudum tempus et ratio instituti admonent ut relictis istis pecoribus et bestiis de quibus dicebam. ad reliqua sermonem convertamus[.] Satis enim vos ex hucusque dictis perspicere opinor bestias esse et belluas quicunque bestiali consuetudine inebriandi usque adeo sunt occupati ut reliqua omnia facilius negligant[.] Bibere vero et exhilarari in amicorum symposiis nemo sanae mentis culpaverit[.] De quo in sequentibus dicere pauca quaedam constituo[.] Hiis igitur omissis Corollarium secundum Conclusionis primae pono

 


 

[B1r]

 

Vinum moderate sumptum prodest. corollarium ii

      Quemadmodum Ebrietas multorum viciorum fomes et causa esse recte asseritur.

      Ita vinum modice et continenter potum ingenia et virtutes excitare dinoscitur.

 

Primam huius Corrollarii partem confirmat Divus Hieronimus ad Eustochium de virginitate servanda sic scribens Sponsa christi vinum fugiat pro veneno: haec adversus adolescentiam prima arma sunt Demonum: Non sic Avaricia quatit: inflat superbia: delectat ambitio[.] facile aliis caremus viciis sed [Hieronymus; si 1515] hic hostis nobis inclusus est[.] Hactenus ille[.] Quod apud veteres illos Rhomanos meliori tum saeculo adeo sancte observatum testatur Valerius Maximus ut vini potione matronis prorsus non liceret uti essetque capitali sententia interdictum Quoniam proximus a Libero patre incontinentiae gradus ad inconcessam Venerem esse consuevit[.] Vinum enim (ut idem Hieronimus testatur) voluptatis Incendium est. Et venter mero aestuans (ut est in Decretis Canonicis) cito despumat in libidinem[.] Ubi Ebrietas ibi libido dominatur et furor.   Et ibidem Dist. 35. statim postea Ex concilio Agathensi Ante omnia clericis vetetur Ebrietas quae omnium viciorum fomes est ac nutrix. Omnium dicit non multorum viciorum fomitem esse ebrietatem[.] Multa vero huiusmodi testimonia scriptorum hoc in loco citare possem nisi satis esse ducerem summatim ostendisse fomitem et causam esse multorum viciorum ebrietatem Non enim luxuria solum et libidinatio sed mille alia vicia Ebrietatem tanquam Ducem consequuntur. Quis enim nescit? quis non videat tot passim inter ebriosos emergentia homicidia: parricidia: sacrilegia: furta: stupra: adulteria: incestus: raptus: iurgia: fraudes: periuria[:] Denique in deum et reliquos celites blasphemias: superstitiones: Hereses: contemptus superiorum: rebelliones[:] Iniurias: et contumacias. Animi preterea desperationem: pusillanimitatem: ignaviam: desidiam: ignorantiam: stuporem: expavescentiam et id genus non parum multa. Quis enim omnia enarraverit? Videte precor Boni viri et cognoscite filium illum perditionis [1516; per dictionis 1515] Das verlorne schoff dz mit den sewen die treber fraß

 


 

[B1v]

 

qui absumpto et dilapidato patrimonio quod ex relicta hereditate satis amplum possidebat: fide preterea omni decocta cum non haberet amplius unde viveret: fodere non valeret. et mendicare erubesceret in desperationem versus latrocinia cum reliquis eiusdem farinae cepit exercere[:] In quo vitae genere cum multa mala perpetrasset captus a quodam prefecto cum ad supplicium duceretur magna se iniuria affici clamabat quod nemo eorum quibuscum olim familiariter vixisset: multasque pecunias pro ipsis expendisset tot iucundis symposiis. praesto sibi nunc ultima [ultimo 1515] passuro adesset unicoque aquae haustu solaretur Cum unus e multitudine Atqui (inquit) Nescis miser fortunae flatum amicos istos sequi consuevisse Et plures esse foelicium amicos: miserorum prorsus nullos[?] Ipsi vero pecuniam non te tantopere venerabantur quod ea te uti non posse animadverterant[.] Valebis igitur ut meritus. Quam vocem quorundam excepit risus: quorundam vero sequebatur commiseratio[:] Digna tamen quae daretur prodigo Nebuloni responsio Quoniam homo cum esset in honore non intellexisset comparatus est Iumentis et similis factus est eis. Qualis servitus tale praemium: Qualis vita talis mors. Iuxta proverbium Sicut vixit ita morixit: post sussum surum: köppern gelt köppern selmeß[.] Wan myr das gelt verprassen so zyhen wyr auff den bettlerß hagen und lauffen cum sacco per civitatem Ut habetur in speculo peregrinorum titulo [1516; ticulo 1515] de mendicantibus ca. Ego pauper ludo: ¶ panem propter deum Et in sacris litteris Sicientes venite ad aquam. der weynn ist hewer nit wol geraten. Cum vero esset mortuus ille bonus tanti patrimonii absumptor tale eius tumulo fuit inscriptum Epithaphium Quod dicitur composuisse quidam occultus poeta De Elferßkehofe pago non procul ab Erphurdia. Erat autem scriptum in muro luteo cum carbonibus desolatoriis. In hunc modum.

 

Hic iacet ille qui fuit unus inter mille

Semper mane et sero cum sua plenissima pera

In pynterßleben natus Hans raumtasche fuit vocatus

Omnibus fuit gratis quia bipsit in charitatis

Postea pauper factus est ad patibulum tractus

 


 

[B2r]

 

Hoc facit michi valde ve quia nullum dedit michi vale

Nec michi hoc dixit sua mater quando ipse morixit

Qui transis apud memento flectere caput

Dicentes humiliter tria lingnea pater noster

 

      Plura dicerem: fieremque magis etiam ineptus nisi planum iam esse putarem Ebrietatem omnium viciorum esse fomitem. Igitur Secundam Corollarii partem aggredior[.] Dum Ebrietatis vituperationem recenseo vini usum non abiicio[.] fatendum namque et verum est Vinum bibere adeo non obesse si esset (ut par est) modus in rebus et temperantiam pulcherrimam virtutem in re valde periculosa adhiberemus[.] Etenim vinum malorum quae ex Ebrietate consequuntur causa non est. sed excessus hominum. Cum enim (ut est apud Lucianum in Dialogis Deorum) Iuno Iovi exprobrasset quod filium haberet effoeminatum et mollem Bacchum scilicet significans qui tamen suo invento multorum malorum esset author Respondit Iuppiter in hunc modum Nihil hoc est quod ais. Non enim vinum haec neque Dyonisius facit sed excessus mensurae potationis citra decorum se habentis satiando se puro vino[.] Qui vero modice biberit hylarior quidem et iucundior fit. hactenus ille[.] Pulchrum sane testimonium et sufficiens nisi plura passim occurrerent ad eandem rem non modice facientia apud Macrobium li. Saturnaliorum 2. Euangelus Agite (inquit) antequam surgendum nobis sit vino indulgeamus quod Decreti Platonici authoritate faciemus qui existimavit fomitem [esse] quendam et incitabulum Ingenii virtutisque si mens et corpus hominis vino flagret[.] Quod et sensisse videtur quisquis ille fuit Qui dixit vinum modice sumptum intellectui videtur afferre acumen[.] Verum est et illud Ovidii nostri

 

Vina parant animos: faciuntque coloribus aptos

      Cura fugit multo diluiturque mero

Tunc veniunt risus: tunc pauper cornua sumit

      Tunc dolor et curae rugaque frontis abit

Tunc aperit mentes aevo rarissima nostro

      Simplicitas artes excutiente Deo

Illic sepe animos Iuvenum rapuere puellae

      Et venus in vinis[:] ignis in igne fuit

 


 

[B2v]

 

      Qua enim re maxime quis afficitur eam leniter et temperate potus continuo obvolvit animo: consideratque multo tum diligentius quomodo vel rem cupitam possit consequi Vel in sua professione excellere[.] Id animadvertere licet in puellarum amatoribus vulgariter An den Metzen knechten / nacht raben / plaster tretern / krantz narren / tantz kompen / winckel tauben / gruntzern Quales sunt plerique nostrorum studentum qui semper vadunt in plateis spatiatum de mane et de sero super montem et super longum pontem: in foro raparum et in foro piscium Et etiam aliquando cum sunt Ebrii ad octo lapides bey den zuryssen frawen do die eer auff gleßern steltzen gehet[.] Ibi enim sunt valde pulchrum socius et secant se cum stadtknechtibus quod diabolus extra saltat[.] De quibus scriptum est per prophetam dicentem Reges eos in virga ferrea. Man wirt sie mit eyßern fleyschgabeln heym iagen Et tanquam vas figuli confringes eos und mit alten kraut topffen noch yn werfen[.] Sed iam michi tempero ne dum sacram scripturam nimis diligenter expono malum Theologum me esse ostendam[.] Eundem tamen animi impetum in poetis et versificatoribus quibusdam malis quibus non est aliud inter bibendum loquacius aut ex philosophis molestius hominum genus Maxime cum aliqualiter potis de vocabulo aliquo exoleto aut mensura unius syllabae contentio suborta fuerit[.] Ibi tum protinus declamant medio sermone diserti Et sua vesanus scripta poeta legit[.] Quod et Martialis exprimit dicens.

 

Possum nil ego sobrius. bibenti

Succurrunt mihi quindecim poetae

 

Et Horatius noster

 

Foecundi calices quem non fecere disertum

 

Etenim ut Senarius proverbialis testatur. Non est Dythirambus aquam si potitet[.] haud adest hilaritas cum deest vinum: languet poetarum ingenium ni [Erasmus; in 1515] vino concalescat[.] Quod et horatius li. i. epistolarum fusius quidem expressit. hiis verbis.

 

Nulla placere diu nec vivere Carmina possunt

Quae scribuntur aquae potoribus. ut male sanos

Adscripsit Liber Satyris faunisque Poetas

Vina fere dulces oluerunt mane Camenae

Laudibus arguitur vini vinosus Homerus

Ennius ipse pater nunquam nisi potus ad arma

 


 

[B3r]

 

Prosiluit dicenda. forum putealque Libonis

Mandabo siccis: adimam cantare severis

Hoc simul edixit: nec cessavere poetae

Nocturno certare mero: putere diurno

 

      Denique (ut arctius vela contraham) Non solum poetarum sed omnium denique hominum quicunque ratione intellectuque vigent Ingenia vinum moderate bibitum erigit: attollit: exacuit. Quamobrem etiam Persae (ut testatur Strabo. li. Geographiae xv.) De rebus maximis inter vinum consultare olim consueverunt quas ipsi firmiores putabant quam quae in sobrietate fuerint deliberatae[.] Et hoc est (ut scribit Macrobius) quod in primo et secundo de legibus Plato non inutile viris esse decernit Nam et modicis honestisque inter bibendum remissionibus refici integrarique animos ad instauranda Sobrietatis Officia extimavit[.] Atque haec quidem ad explanationem secundi Corrollarii sufficere puto. Reliquum est ut tertium hic subiungam.

 

 

Quomodo et quatenus cum Amicis bibendum sit Corrollarium tertium.

      Symposia igitur et Iucundas Amicorum compotationes stultum est criminari.

      Cum id etiam vetustissimis ac Sapientissimis viris factitatum pulchrum sit imitari.

 

Quae Graeci Symposia nos compotationes vocamus[.] quarum originem adeo vetustam esse constat ut quasi cum nascentis origine mundi emersisse videri possit[.]  Quis enim nescit Loth istius vetustissimi cum filiabus (ut habetur Gene. xix.) incestum concubitum non alia ex causa quam vini compotatione commissum? Noa pater. quem Lactantius li. ii. divinarum Institutionum vini usum invenisse dicit. inebriatus est iacuitque nudus Gen: vi. Verum magis introductam combibendi consuetudinem sunt qui ab Indis ad Graecos commigrasse et defluxisse tradant[.] Quinetiam apud alias quoque nationes viguisse legitur Nam et ait Ply. li. 14. Gloriam hac virtute Parthi quaerunt: famam apud Graecos Alcibiades meruit. Lege autem apud Lacedemonios et Athe-

 


 

[B3v]

 

nienses cautum erat ne invicem ad Ebrietatem usque compotarent Qua lege non interdicebatur vini usus aut simplex et sobria compotatio sed tantum viciorum mater ebrietas[.] Verum ne ego in praesentia in his elaborare maxime videar quae maxime nostro disconveniunt proposito Quippe nihil ad nos in praesenti tractatu [1516; tractu 1515] quis primus vel potandi vel compotandi usum introduxerit quandoquidem nos non in rei Inventione sed in re ipsa per quemcunque inventa laboramus Itaque symposia celebrare: cum Amicis convenire et [conveniet 1515] compotare interdum et iucundis quibusdam fabulis oblectare convivium id non est contra sapientis viri professionem: Cum et animum reficiat: Corpus excitet: Ingenium acuat: amicicias contrahat: favores conciliet: gratiam et benivolentiam sepe multorum nobis comparet[.] Nam et Plato loco prealligato scriptum reliquit Non diffugiendas esse huiusmodi exercitationes adversus propulsandam vini violentiam: neque illum unquam continentem prorsus aut temperantem satis fideliter visum esse cui vita non inter ipsa errorum [1516; errorem 1515] pericula in mediis voluptatum illecebris explorata sit. Nam cui Libentiae gratiaeque omnes conviviorum incognitae sint quique illorum omnino expers sit si eum fortasse ad participiandum huiusmodi voluptates aut voluntas tulerit: aut casus induxerit: aut necessitas impulerit mox deliniri et capi: neque mentem eius atque animum consistere[.] Congrediendum igitur et tanquam in acie quadam cum voluptariis rebus: cumque ista vini licentia cominus decernendum ut adversus eas non solum fuga et absentia simus tuti. sed a vigore et constanti praesentia: moderatoque usu temperantiam continentiamque tueamur: et calefacto simulque refoto animo si quid in eo vel frigidae tristiciae: vel torpentis verecundiae fuerit deluamus[.] hactenus Plato[.] videtis autem boni viri quam sit amica tanti philosophi persuasio: quamque veritati consona sententia. Ad quam ferme alludit Plutarchus In libello de tuenda bona valetudine dicens Maxime cavendam ingurgitationem[:] Ebrietatem: immodicumque deliciarum usum hiis qui solenne epulum sint celebraturi aut qui amicos apparant convivio accipere: aut futurum est ut a divite quopiam aut principe convivio splendido adhibeantur: expectentque commune bibendi certamen quod recusare non liceat: quo nimirum iam tum in tranquillitate corpus expeditum ac leve reddant velut adversus imminentem vento-

 


 

[B4r]

 

rum ac undarum tempestatem. Siquidem perdifficile fuerit in cetu hominum et inter invitatiunculas illorum teipsum intra mediocritatem solitamque temperantiam continere ut non omnibus vehementer gravis ac molestus et onerosus esse videaris[.] Suadet igitur idem Plutarchus ut exemplo [exempli 1515] Phillippi regis macedonum semper quasi futurae Ebrietati locum relinquamus[.] Et profecto vino eadem a nobis dicenda sunt quae Veneri dixit Euripides. contingat michi copia tui sed contingat moderata nec unquam michi desis Siquidem vinum et potus est utilissimus: et pharmacum suavissimum: et opsonium quamminime noxium[.] Et vinum ut Plato scribit a natura quasi remedium adversus senectutis incommoda datum est ut et reviviscere videantur et tristiciae eos capiat oblivio. Quid autem hoc in loco attinet dicere omnia quae ad iucundam istam temperanter combibendi consuetudinem pertinent: Et quiescam sane si hoc unum addidero

 

 

Veteres non solum ad mensuram sed etiam ad numerum bibere consueverunt

 

Veteres non solum ad mensuram sed etiam ad numerum litterarum nominum eorum quos amabant bibere consuevisse accepimus[.] Tot enim exhauriebant pocula quot cuiusque amatae nomen litterarum elementa continebat. Quod testatur Martialis festivo [1516; festino 1515] Epigrammate

 

Naevia sex Ciathis: Septem Iustina bibatur

      Quinque Lydas: Lyde quattuor: Ida tribus.

Omnis ab infuso numeretur amica phalerno

      Et quia nulla venit tu mihi somne veni

 

Preterea ad numerum musarum novem Scyphos propinare solebant vel gratiarum amore tres dumtaxat. Unde in proverbium consuetudo abiit aut ter bibendum aut nonies. Quod Ausonius sic expressit

 

Ter bibe vel tocies ternos sic mystica lex est

Vel tria potanti: vel ter tria multiplicanti

 

Atque ut maior esset compotandi licentia deorum etiam indignationem sobrie viventibus minitabantur[.] Nam Tibullus de libero patre ait.

 

Iam venit iratus nimium: nimiumque severus

      Qui timet irati numina magna. bibat

Quales hiis paenas deus hic quantasque minetur

      Cadmeae matris preda cruenta docet

 


 

[B4v]

 

Igitur (ut ex Neothericis quidam non indoctus scribit.) hec propinandi vetus consuetudo qua tam absentes quam praesentes ex mera amicicia et benivolentia ad bibendum quantum sapiat et voluntarium sit subinvitamus non solum non abolenda: Verum etiam tanquam humanitatis et officii plena a quibuscunque etiam colenda et imitanda: et pro hoste inimicoque censendus qui sic bibere inter amicos contempserit. Neque damnandus et ille fuerit qui modum aliquando sed raro in bibendo excesserit quandoquidem et Medicorum consilium est quemque bis in mense debere inebriari[.] Itaque quantum ad presens sufficit clarum est et hoc Corollarium[.] Nunc ad Secundam conclusionem transio Quae talis est.

 

 

Germanis Ebrietas ab italis obiicitur Conclusio secunda.

      Ebrietas quae effusis continentiae habenis modum omnem et regulam temperantiae egreditur.

      Germanis fere omnibus non minus vere quam contumeliose ab Italis obiicitur.

 

Huius Conclusionis prima pars nihil habet quo ulteriori elucidatione egeat cum omnia quae circa eam considerari possint in superioribus satis superque sint explicata[.] Quocirca ad Quaesiti (ut vocant) partem convertendum sermonem censui. Ioannes Antonius Campanus Italorum omnium ex recentioribus facile disertissimus libro Epistolarum. 6. ad Gentilem suum scribens Germanorum luxum et gulam inter alia sic increpat.

 

Nos miseri extremos pipere incroceavimus ungues

      Iam me si videas Psitacon esse putes

 

Et subdit Est quoque illud grave uno prandio per fercula in caenam decurrere

 

Et solem Lunae longa coniungere mensa

      Et nocti ad caenam continuare diem.

 

Et iterum

 

Quid de patricio sentis[?] qua nare madentes

      Inter Germanos vivere posse putas[?]

 

Sed ut tandem veniam quo volebam[:] paulopost ubi ad cardinalem Papiensem de moribus Germanorum scribit sic inter alia

 

Tu sortem miserere meam[:] fugere repulsae

 


 

[C1r]

 

      Pierides. Istrum flora venusque bibunt

Arce sedet Bacchus[:] cessit neglectus Apollo

      Nil est hic aliud vivere quam bibere

 

Et gravissimus Author Cornelius tacitus libro undecimo Hystoriae Augustae de Italo Rege Cheruscorum scribens sic loquitur Erat primo letus Germanis adventus atque eo magis quod nullis discordiis imbutus pari in omnes studio ageret celebrari coli: modo comitatem et temperantiam nulli invisam. sepius vinolentiam ac libidinem grata barbaris usurpans. hec ille[.] Ex quo cognoscere licet bibendi vini aviditatem non noviter neque nuper Germanis nostris influxisse. sed fuisse etiam pervetustis temporibus[.] Quippe cum adhuc Idola colerent Bacchum quoque inter reliqua gentilitatis Numina venerati [1516; venerari 1515] sunt. Cuius rei aliquot adderem testimonia nisi aliud meum esset propositum quam Germanicas antiquitates recensere. Conradus Celtis poeta licet Germanus graviter tamen ubique [Zarncke; ubi 1515] in vicia invehens sic Barbaram suam Alloquitur

 

Ebria Germano vicio suffusa laboras

      Nam titubant gressu lingua pedesque suo

Quid Iuvat insano pectus limphare veneno

      Et male composito gutture verba loqui[?]

 

      Quoniam in Septentrionalibus partibus mulieres non minus quam viri inebriantur [1516; inebrietatur 1515] nec admodum vicio ipsis vertitur ad mensuram plerumque cum viris perpotare Retulit mihi nuper Hessus noster qui aliquamdiu vixit in ista Septentrionali Barbaria vidisse se non semel adeo potas et temulentas foeminas ut nihil turpitudinis non admitterent. Iacuisseque sepe numero turpiter et ignominiose diobolares bestias. plerumque etiam primarias mulierculas: De quibus Ovidium scripsisse puto

 

Turpe iacens mulier multo madefacta Lyaeo

      Digna est concubitus quoslibet illa pati

 

Quod ut magis credatis narrabo vobis veram hystoriam

 

 

De adulterio duorum Ebriorum vera hystoria

 

Contigit semel ut ex Nocturno symposio domum abeuntes. Uxor cuiusdam fabri ferrarii ebria valde cum quodam ex ordine litteratorum

 


 

[C1v]

 

ex pacto congressa cum maritus perseveraret interim in compotationibus in eo lecto quo ad perpetrandum adulterium convenerant re turpi et multa crapula deliniti ambo iacentes inopinato edormiscerent Iuxta sermones dormi secure. Schweyg styll unnd leg dich / erwegk das kynd nicht Erat enim iuxta lectum puer natus in bettelßheym[.] Cum interim maritus et ipse Ebrius accensa candela ad lectum accedens ambos dormientes conspicatus adulterum scilicet cum uxore pudica. Den guten gesellen mit der boßen huren / magna voce exclamavit. Welcher teufel hat dir das bevolhen was hastu hie zu schaffen Cui [Zarncke; Cum 1515] ille hei (inquit) per deum vivum [vinum 1515] bey dem flygen gott wie ist mir gescheen / Lieber meyster affen schwantz (id enim erat huic fatuo cognomentum) Ich hab warlich nit anders gewust dan ich wer do heym bey meynen gesellen gelegen sed ecce quid video? welcher teuffel hat sich nw zu mir gelegt[?] pfuh der schande das sich eyner also foll seufft / wolauff zum teufel was ist das. Ad quae verba bonus ille Affenschwantz effusissime ridens et verbis adulteri fidem habens Ja sagt er ich meyn ich kan euch zu bett iagen. Nihil damni est eß schadt nicht Sed nemini dixeritis visionem hanc / sagt nit dz ir seyt hie gewesen[.] Hiis ille laetus et securus abiit. Uxor vero postera die rem egregie dissimulabat. virum ultro etiam obiurgans qui se de crimine nunquam ne cogitato quidem auderet insimulare[.] Egressa etiam foras flevit amare / sie weynet heyße zehern sicut glacies: nix[:] grando et spiritus procellarum volens eo velut peculiari mulieribus armario innocentiam suam confirmare[.] Meyster affenschwantz vero non didicit illud.

 

Neve puellarum lachrimis moveare caveto

      Ut flerent oculos erudiere suos.

 

Concordat vulgare nostrum

 

Hund hincken: frawen weynen: kremer schweren

do sal sich keyn klug man an keren.

 

 

Alia hystoria de duobus Studentibus qui hospitem cum uxore et filia inebriarunt.

 

Non multum dissimile huic hystoriae est illud. fuerunt erphordiae duo studentes qui cum in oppido quodam quod erat in partibus franconiae ad hospitem non publicum sed privatum eis notum noctu divertissent

 


 

[C2r]

 

haberetque idem hospes uxorem et filiam formosas. Alter ad alterum conversus utinam inquit tibi uxorem michi vero filiam istius hac nocte contrectare liceret[.] cui callidus sodalis respondens inebriemus inquit eas vino. Quis scit si convertantur et admittant. quod cum hactenus pro voluntate eis cessisset. Iamque hospes cum uxore et filia et ipsi duo studentes madidi in eodem cubiculo in quo tres dumtaxat erant lecti reciperentur[:] apparebant enim ingenui et morati iuvenes[:] compleverunt namque undecim libros Aethicorum Erphurdiae apud sanctum Gothardum auff dem Schiltgen: et posteriorum apud Scotos. phisicorum auff dem sperlingß berge. Noctu igitur surgens alter qui iuvenculam amabat leniter eius lectulum (sola namque iacebat) accedens eamque consolari volens nullo discrimine facile est admissus. Interim nescio quid strepitus in domo audiens uxor ebria ab ebrio marito consurgens cupiebat videre quid esset. cum interim ille alter qui adhuc solus dormiebat invento dolo cunas in quibus infans apud maritalem thalamum erat repositus ad suum lectum trahens ipsa redeunte cepit movere cunas infantis quod ipsa audiens strepitum cunarum secuta lectum adulteri sponte conscendit putans illic suum esse maritum ubi cunas invenisset. Ille vero dissimulans dedolavit uxorem alienam egregie et multis vicibus. illa insolitam viri potentiam admirata inquit Eya mein lieber man wie seyt ir heynt so geyl wurden. ille nihil praeter tace respondens ne vocis indicio proderetur sepius a principio rem repetiit. luce vero appropinquante surgens ille qui filiam stupraverat ad lectum mariti pervenit quoniam socius [Zarncke; sonus 1515] eius cunas quarum indicio ipse maritalem lectum cognoverat ad sese traxerat. cum vero hospitem suum socium esse credens gloriatur cum hospitis filia se concubuisse. hospes iam sobrius factus dolum sentiens. Uxorem vocat quae itidem se apud adulterum esse cognoscens errorem confessa filiam de stupro non increpavit. maritoque persuasit ne domesticam maculam propalaret. Eius enim id omne culpa accidisse clamitabat. Ita fit nonnunquam ut quod sobrii ne cogitamus quidem Ebrii facile admittamus

      multa sunt alia multorum authorum huius rei testimonia Sed paucis recensitis contentos vos esse credo quod non solum ineptias audire sed modum rebus addere didiceritis[.] iccirco pono primum corollarium.

 


 

[C2v]

 

Germani rebus bellicis et omni virtutum genere Italis sunt nobiliores. corollarium i.

      Licet Itali singulari quodam Continentiae titulo sese iactitent

      Germanis tamen nullius virtutis gloria praefulgent.

 

Deridentur ab Italis Germani (ut audio) si quando apud eos existentes paulo intemperantius poti fuerint tanquam monstrum sit videre hominem vini potentia vel deceptum vel abusum Cum ipsi pro monstris non habeant gravissima quaeque et enormia vicia quorum ne nomina quidem ad nos vel certe ad maiores nostros pervenerunt teste Quintiliano qui in Declamationibus Nihil inquit tale novere Germani. et sanctius vivitur ad Oceanum. De quibus autem viciis loquatur omitto dicere. Natura comparatum esse testatur Herodotus libro nono ut e mollibus regionibus molles viri existant Neve ex eadem terra admirandae fruges et egregii bello viri gignantur[.] Strabo li. 3. Geographiae sic ait Id quod est in foelici regione pacificum omne est. et quod in tristi pugnax ac virile. Caesar in Commentariis Suevorum inquit est gens longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium[.] constat vero Suevos et Hessos et Suiceros steriles habitare terras et ob id bellatores esse acerrimos[.] Cornelius tacitus de situ moribusque Germanorum scribit litterarum secreta viri pariter et foeminae ignorant[.] Atqui nostra aetate vel pueri ac simplices puellae doctius legunt et canunt tum sacra tum prophana quam prima aetas Italorum[.] Adeo commutati sunt mores antiqui[.] Atque utinam cum litteratura ab Italis non acceperint nostrates populi Luxum Saxonicum. Bavaricam intemperantiam: francorum insolentiam: Hessorum ferocitatem: Thuringorum ignaviam et inhospitalitatem: Mysnensium superbiam: Pomeranorum et Silesitarum inurbanitatem. Boemorum[:] Vestphalorum: Phrysonum et Pruthenorum mobilitatem et perfidiam. Rheni et Danubii quaestuarias artes et vafricias. atque id genus praestigiarum offuciarumque tedia. Sed alia consulto pretereo de quorum aliquo exclamat Celtis poeta natus in media Germania

 


 

[C3r]

 

Quam vereor serpat nostras hic morbus in oras

      Quandoquidem luxus nos tenet Italicus

 

Et in alio Carmine sic idem Poeta

 

Non solum nostros Germanos Bacche fatigas

      Hyspanos: Gallos Italicosque tenes

Utque stetit quondam Latia ille Triconchius aula

      Sic hodie Italicis Ebria turba plagis

Quamvis nos turpi Germanos scommate laedant

      Ebria Teutonico pectora habere solo.

 

Taceo mille fraudum inposturarumque genera: mille nocendi artes[:] mille libidinum plus quam bestialium artificia. Atque hiis sese nobis preferunt: et digniores putant ipsi qui etiam sobrii non verentur facere quae Germani ne Ebrii quidem ulla necessitate admittimus[.] Rebus vero bellicis quanto clarior sit nostra Germania id multis eorum cladibus probatum est. et argumento esse potest quod nos Imperium quod ipsi molliter defluentes retinere non poterant abstulimus. Iamque ad Septingentos annos potenter et gloriose retinemus. De fide et integritate quid precor attinet dicere? cum probatum etiam Romanorum scriptorum testimoniis. nullam gentem fide Germanis antecellere. Et tamen ipsi nobis Ebrietatem obiiciunt merito quidem si non et ipsi maioribus implicarentur viciorum sentinis. Sed iam ista negligo. Secundum scilicet Corollarium deducturus Quod est huiusmodi.

 

 

De Septentrionalibus Germanis qui Cerevisia maxime utuntur Corollarium ii.

      MAgis tamen detestanda est eorum consuetudo qui versus Septentrionalem plagam Germaniae fines inhabitant

      Non vino (quo nisi importato carent) sed pernicioso potu quem Cerevisiam vocant absque ullo temperamento sese ingurgitant

 

Germaniam olim fuisse tam agris quam urbibus incultam et desertam Cornelius Tacitus est author[.] Quod si idem scriptor ab Elisio parumper revocatus Alpes transgressus ab Athesi fluvio

 


 

[C3v]

 

per Oenum[:] Danubium et utramque Rheni ripam usque ad Albim progrederetur diceret profecto longe esse aliam quam ipse olim descripserit. Non enim modo urbibus: arcibus: villis et pagis ornatissimam: sed etiam frugum omnis generis tum metallorum et optimi vini feracissimam offenderet in eo: quem dixi: progressu[.] Quod si Albim quoque superans ad Istulam usque (cuius utramque ripam Germani quoque longe lateque possidemus) ad Rigam usque potentissimam opulentissimamque Livoniae urbem (quae et tota nostrae est ditionis) procederet fateretur eam quidem littoralem Germaniae oram clarissimarum urbium aspectu longe magis illustrem et admirandam licet vini non adeo propter celi inclementiam feracem[.] igitur tota ista maritima Germaniae pars longe lateque oceani Germanici littoribus et immensis in sinum flexibus [1516; sinum inflexibus 1515] excurrens vino prorsus caret. nisi a negociatoribus importetur[.] Id autem dumtaxat in civitatibus maritimis magnoque constat precio. Mos est igitur earum regionum cerevisiam (quod genus potionis Diodorus Zithum appellat) coquere qua passim multo etiam peius quam superiores Germani vino inebriantur[.] Quam (ut omnibus vobis notum est) ex hordeo[:] tritico aut etiam siligine adiuncto semper lupulo et aqua concoquunt[.] Portentosum sane potionis genus tanquam non ad alium usum natura parens humano generi fruges dedisse videatur[.] Exclamat Plynius. li. decimoquarto. ca. ultimo Heu mira viciorum solertia[.] inventum est quemadmodum aqua quoque inebriaret. Fit autem hic potus modis pluribus: nominibusque item et item aliis[:] ratione tamen eadem ubique[.] Retulit michi nuper amicus quidam mihi valde familiaris quique et bonam istius maritimae Germaniae partem perlustraverit morem esse in Livonia ut quoties preter quottidianum conviviorum usum curiales isti aulici leves et perversi homines (quorum ibi propter teutonicam militiam magna copia) cum aliis quoque et quocunque loco conveniant ibi tum considere longo ordine per sedilia quasi in Hemiciclo. afferrique mox poculum unum ingentis magnitudinis idque cerevisia plenum in manu tenens qui in consessu primus est ad sequentem conversus inquit. Et gylt myn leve stalbroer[.] Respondet ille. Sup myn leve stalbroer ick wylt gerne hefen.

      Quod si ita re-

 


 

[C4r]

 

spondens postea tergiversari voluerit ab illo eodem mox stricto pugione (quos in eum usum gerunt) plerumque etiam impune confoditur[.] tanta est viciorum apud eos homines reverentia ut fidem in re turpi violatam morte puniant[.] Itaque (ut ad propositum redeam) eum ordinem usque ad ultimum continuantes a primo iterum atque iterum tum sepe repetito ordine incipiunt. fierique eo modo aiunt ut plerique fidem fallere non volentes plus etiam quam eorum natura sufferre queat haurientes animam inter pocula evomant efferrique sepe mortuos. Reliquos vero non minus suum ordinem usque ad unum continuare gloriarique super mortui cadavere. non secus ac si egregium aliquod facinus [1516; facimus 1515] peregerint

      Ex Livonia digressis in Prussiam [1516; Prussia 1515] occurrit mitior quidem et multo humanior populus[:] ad conviviorum tamen luxum et poculorum vicissitudinem multo quam decere possit propensior[.] Apud eum populum Dantiscum civitas maritima[:] dives Emporium: populorum multitudine: externarum rerum importatione: negociatorum frequentia: Urbis et loci amoenitate: situque et civium mira humanitate preter alias eius regionis civitates maxime commendatur[.] Sed unum oblitus sum. Neque enim ego urbem commendare volui sed Cerevisiam quae ibi coquitur optima totius (ut aiunt) Germaniae. Mos est non solum eius civitatis sed totius istius maritimi tractus ad Lubecum usque et Hamburgum (ubi non minus optima fit Cerevisia sed ex tritico non ut apud Dantiscum ex hordeo) convivia subterraneis criptis celebrare ac diu noctuque poculis sese invicem urgere Non solum viris sed et foeminis etiam. Sed quid hec referam[?] dolor est meminisse bonorum[.] Sed pro me melius vobis Celtis noster satisfaciet Qui interfuit tantis deliciis[.] Sic enim inquit:

 

Est mos Arctoo quo se Germania claudit

      Aequore. Quo rigidum temperat aura gelu

Sub terra effossis facimus convivia cellis

      Quis laridum crudum: farsaque cruda damus

 


 

[C4v]

 

Cum strumulo ceso: butyroque in pixide salso

      Et Bacchum: et Cereris pocula aquosa damus

Phoebaeus rigidas globus ut se condit in undas

      Noxque suos oculos protulit ignivomos

Cumque processerunt stellati sydera mundi

      Effulsitque suo iam Cynosura polo

Mox noctem ludis Baccho: Cererisque liquore

      Ducimus: aequali et pocula lance volant.

 

Et paulo post

 

Iamque fuit ventum sub subterranea castra

      Quae Ceres et Bacchus: Cypris et alma tenent

Elysiis positum campis me forte putabam

      Atque locis quibus in turba sepulta sedet

Tam varios video lusus: et ludicra verba

      Oscula et amplexus: Quicquid et audet amans

Iamque ego non noctes tenebrosas ire putabam

      Sed qui vernali ridet in axe Dies

Gaudet amor tenebris volat et sub nocte cupido

      Noxque placet Veneri Baccheque blande tibi

 

 

Super hoc quaedam facetiae

 

Moris autem est ut Cucullati in istas cavernas tam foeminae quam viri ingrediantur ne passim et a plebaea multitudine agnoscantur[.] Ingressi vero omne velamentum abiiciunt Ibi tum in mediis voluptatibus nepotantes iure scilicet naturali Nach der alten weyße Secundum legem Tu quoque fac simile. Et secundum Medicos ut dicit Harpocrates de commixione complexionum Re[cipe]: piperis longi manipulum unum uncias duas pillularum cochiarum ungekocht fleddermeuß ripß rapß stobenrauch hymmelblo ii donner x [ex 1515] grillorum[:] adde huc [adhuc 1515] semel senff merretich guty ex eodem schornsteyn fegen diagridion diatesseron ein hinder viertel von der viemeydt ym grossen spytal. misce simul et contere in mortario[:] repetatur mane et sero: media nocte et in omni tempore Et in sacris litteris Osculetur me osculo oris sui: canticorum i laeva eius sub capite meo et dextera eius amplexabitur me. Textus intelligendus est ut verba sonant secundum Lolhardum Rubschnytzel de fyltzenhaußen

 


 

[D1r]

 

In sua Authentica. ca. Non sic formantur. ¶ grossitudo ubi fyltzitasti Et secundum Logicos plura praedicata predicantur de eodem subiecto alternatim et subalternatim secundum sub et supra in recta linea praedicamentali. In suppositione personali Et in materia mixta[.] Alexander vero dei patientia Rex provinciae Barbarorum sic dicit in suis constitutionibus Est communis homo pariter cum virgine latro. ubi dicit glosa notabilis Sciendum quod hic author ponit unum pulchrum notabile de communitate personarum Et haec est sententia recte Teutonizata Latro der pfaffen knecht cum virgine mit der köchyn est communis homo ist eyn recht par zusammen. pariter an allen orten Et supple [ i.] intellige implicite in stabulo: in cellario: in coquina: in camera quando scilicet lectum faciunt

      Sed iam tempus est Tertium huic Conclusioni addere [1550; adde 1515] Corollarium.

 

 

De diversis Cerevisiae nominibus corollarium 3.

      Cum igitur versus septentrionem maior sit Cerevisiae quam vini affluentia.

      Diversa eadem res sortitur nomina secundum diversitatem qualitatum sibi congruentia

 

Probatum est superiori Corollario maiorem esse Cerevisiae quam vini copiam apud Septentrionales populos hoc est partim in Sarmatia cuius partes sunt Polonia: Russia: Lituania: Livonia: Mazovia: Prussia partim in ulteriori citeriorique Saxonia: cuius partes sunt Pomerania[:] Rugia: Ducatus Stetinensis: Marchia superior et inferior: Et vera illa nobilissimorum [nobilissimorumque 1515] ducum et imperatorum parens antiqua Saxonia quae longe lateque patens maximam orae maritimae partem occupat. In quibus regionibus (ut dixi) vinum non nascitur[:] bibitur autem nihilominus importatum optimum. sed predominatur Cerevisia crassus ille et humano corpori noxius humor. quem (ut credere par est) Daemon aliquis malus excogitavit in hominum perniciem ut eo non secus ac veneno quodam pestifero pleraque clarissima Ingenia extinguerentur. Non tamen perinde atque omnino improbanda res si modus (quod et de vino dixi) adhiberetur Sed optima illa virtus Temperantia: quam et in brutis plerumque agnoscimus. ad nos non venit[.] Etenim ut recte dixit Celtis noster. quem hiisce de rebus libenter sepe Allego

 

Taurus habet certas potandi tempore leges

      Sic equus. et liquidus quem vehit aer avis

 


 

[D1v]

 

Sed nos divina qui cum ratione vigemus

      Cur venus et Bacchus nocte dieque tenent[?]

 

Nos vero non contenti rebus ipsis turpiter abuti nominibus quoque luxuriamus tanquam parum sit rem turpem agere nisi nomen quoque turpitudinis adiiciatur[.] Quamvis (fortasse) turpe non sit rem suo vocabulo exprimere. alienas tamen ab re ipsa voces fingimus ut scilicet semper quidem Cerevisiam bibentes videamur tamen diversa velut genera diversis nominibus explicare[.] Quamvis ridicula potius illa quam censoria nota digna Quod Erphurdienses (ut a nobis incipiam) suam illam pinguem et crassam Cerevisiam peculiari vocabulo Schluntz appellitant nomine scilicet plane barbaro et horrido. quod ne barbari quidem intelligunt puto eo mysterio quod eandem avidius potantes fiunt omnino non intelligibiles: insensati ne dicam irrationales. atque indeclinabiles in quamcunque partem moveas. Qua in re quid opus est testimonio: Res notior est quam ut oporteat testes producere[.] De Cerevisia Erphurdiensi tale extat Epigramma

 

Ah pereat crassam praestat quicunque sodali

      Schluntz Kydegern. nunquam vina meraca bibat

 

Lypsensium vero Cerevisiam. Studentes vocant rastrum. metaphora puto sumpta ab agricolis quod quemadmodum hii rastris et sarculis et ligonibus omnem agri duriciam vertunt [1516; verrunt 1515] et emolliunt ita Lypsensis Cerevisia velut rastrum intestina omnia sua acetositate ledit: movet: et corrumpit[.] Est autem triplex de quo talis est versus

 

Eyn topff scherpentum zwen rastrum: spanque caventum

 

Nihilominus tamen in tam nobili oppido externae quoque habentur cerevisiae ut sunt Eynbeccensis quae apud nos est optima: Numbergensis quae oculos laedit: Turgaviensis[:] Belgeranensis De qua proverbium est Belgerana est omnibus sana: Vorcellensis: Friburgensis. et reliquae id genus. Preterea quis non novit Saxonicas quoque cerevisias diversis appellari nominibus fyltz scilicet Madeburgensem: Mommom sive momum Brunswigensem[:] Gauße Goslariensem[.] Sed prestat alia preterire silentio. ne de re nihili aliquid facere velle videar cum sint tot pene Cerevisiarum quot civitatum et oppidorum nomina in quibus et talia quandoque audivi ridicula Quytscharth: küschwantz: kelberzagel: buffel[:] apud Francophurdianos ad ripam oderae stafeling: Beyderwan: schlipschlap: fytscherling: stampff yn die aschen. Stortz den kerl: batzman: hotenbach: gulckelßhan[:] Sperpype: horlemotsche: stroheyntzgen: bastart: Rupetop: hel-

 


 

[D2r]

 

schepoff: lorch: itax: salat: streckepertzel: fertzer: Rolings byer: Raßeman: alde klauß: koervinck: kreßem: mortbotner: Reyßekopff: fidelia: loetenaße: hartenacke: breypott: Muckensenff Et multa talia quae quis enumerabit? Nomina per deum Muscarum quamvis plane ridicula tamen bibonibus: imo bironibus et birolatronibus istis adeo amabilia: adeo auditu iucunda ut quoties talium quidpiam nominetur meras Syrenas sese audire putent: et iam tum ad ipsas voces sitiant

      Verum ut aliquando finem ineptiendi faciam Conclusionem tertiam et ultimam huius Quaestionis responsivam sic pono.

 

 

Ebrietatem omnibus statibus esse fugiendam. conclusio 3.

      Ebrietas Avaricia peius vicium: Iuventuti perniciosa: senectuti exicialis: Sacerdotibus turpissima censenda

      Ut Rempublicam gubernantibus prorsus evitanda. Ita litterarum studiosis tanquam ingenii pestis: et memoriae mors est fugienda

 

Non putabam necessarium ut omnia quae in capite Quaestionis posita sunt in hac ultima conclusione repeterem Quandoquidem de hiis in superioribus conclusionibus et corollariis satis dictum est Et hic velut Epilogo quodam dicetur quod in praecedentibus non ubique ad verbum est expressum[.] Itaque ad probandam primam huius Conclusionis partem resumo verba divi Hieronimi superius etiam Corollario 2. primae conclusionis a me posita. Illa scilicet sponsa cristi vinum fugiat pro veneno[.] haec adversus adolescentiam prima arma sunt Daemonum[.] Non sic Avaricia quatit: inflat superbia et quae sequuntur[.] Non sic inflat superbia dicit Quemadmodum scilicet vinum immodice sumptum pervertit omnem vitae ordinem et instruit ad alia vicia: viamque turpidini aperit. In quam sententiam multa quidem loco praememorato decreta hic repetantur[.] nos ad alia festinamus.

 

 

Iuventuti perniciosam et magis quam rem Veneream obesse Ebrietatem

 

Iuventuti nihil est Ebrietate perniciosius quandoquidem ipsa se sola non contenta semper ad peiora declinat et trahit occupatum vino et illecebris captum animum[.] Videmus multos aetate florentes: formosos et amabilissimi coloris existentes[:] mox ubi continentiae fines egressi viciisque parumper assuefacti Ebrietatis consuetudinem [1550: consuetudine 1515] induunt defluere[:] emarcessere: elanguere florem illum aetatis: et animi virorem amittere.

 


 

[D2v]

 

Quid adhuc egemus [1516; egenus 1515] testibus? Considerate si vultis quosdam in hoc Auditorio non annis graves: non temporum serie rugosos: non inedia pallidos: non febre macilentos Sed vino: sed Cerevisia supra modum pota senes languidos: tremulos. Nulla maior pestis erepsit unquam in nostram Germaniam: facile erat tolerare Tyrannos. cedes: latrocinia: istis occurrere: et remedia cum tempore invenire potuimus [1516; potumus 1515] Hanc curare luem nulla medela potest.   Hunc hostem in nostris finibus adeo superbe grassantem vincere aut prohibere nullo modo possumus[.] Quomodo elanguit robur et virtus omnis miliciae? Quomodo conversa est in luxum frugalitas nostra? Quomodo degeneramus a patribus nostris? Maiores nostri sanguine et sudore suo pepererunt nobis princeps terrarum imperium. quomodo nos laborem patrum nostrorum non defendimus? quomodo diripi permittimus: Aquilae ad Gruem redierunt dixit Campanus cum vidisset magis in compotationibus et ebrietatibus quam consilio et sapientia versari Dietas Germanorum quarum ipse maximae Ratisponnensi scilicet interfuit[.] Hannibal apud Capuam cum vincere rhomanos: et imperium Europae in Aphricam transferre potuisset luxuria et deliciis defluens victus et fugatus est[.] Alexander magnus non solum nobilissimam persarum Regiam in Ebrietate [1550; Ebrietatem 1515] incendit: sed et Clitum et multos alios amicorum interfecit omnemque partarum victoriarum gloriam ebrietatis vicio velut nebula quadam Solem clarissimum obfuscavit. Tiberius Nero: Heliogabalus: Commodus[:] Domicianus et plerique alii Rhomanorum Imperatores perditissimis vitae exemplis Rempublicam sepe afflixerunt[:] Nos quod ex tanto imperio relictum et maiorum nostrorum virtute ad nos delatum est etiam egre non retinemus ad vicia magis quam ad virtutes ingeniosi: Quid enim isto novitio nostro Invento tormenti scilicet illius (quod Bombardam vocamus) excogitari potuit vel ingeniosius vel perniciosius. quo velut viciorum propugnaculo utimur [1516; vitimur 1515] dum in urbibus muro et aggeribus cinctis eo hostem arcemus ne voluptariam et quietam vitam impediat Ad hostes vero egressi eo viam per agmina et muros facimus ut liceat sine conflictu quam maxima nonnunquam bella conficere. ne scilicet corpora ad voluptatem et delicias nata temere periculis obiiciamus[.] At non sic maiores nostri qui etiam (ut est apud tacitum) civitates munitas aliquando dicuntur aperuisse murosque deiecisse ne essent sine metu hostium

 


 

[D3r]

 

Et murorum potius quam suae fortitudini confidentes bellicam virtutem amitterent.

      Sed ne declamare videar hinc ex transcursu revertor ad propositum. rem veneream tametsi omni aetati turpis est et perniciosissima: non tamen perinde ac ebrietatem in adulescente damnaverim. Ea enim plerumque se sola contenta reliqua excludit vicia. Adeoque secum occupata semper suis ludibriis ita est intenta ut de reliquis nihil cogitet[:] amor enim ille qui nonnunquam iuveniles animos invadere etiam incautos solet non adeo precipitat aetatem. et vitae regulam. sed potius instruit: informat: mores docet: componit sese ad benivolentiam qui amat ut fiat amabilis. Videte Cimonem Boccacii qui ex fatuo sapiens: ex rudi doctus[:] ex rustico urbanus: ex agresti civilis solo amoris beneficio factus est[.] Non placet autem circa hanc rem laudandam consistere quod suapte natura iuvenum ingenia: ad eam ferantur

 

 

Turpissimam esse in sacerdote ebrietatem

 

Quam turpis sacerdotibus sit Ebrietas divus Hieronimus aperte docet ut habetur in Decretis Canonicis distin. xxxv. hiis verbis Ecclesiae principes qui deliciis affluunt et inter epulas atque lascivias pudiciciam servare se credunt propheticus sermo describit quod eiiciendi sunt de spatiosis domibus lautisque conviviis et multo labore epulis conquisitis[.] Et si vis scire quo eiiciendi sint propter malas cogitationes et opera sua Evangelium lege. in tenebras scilicet exteriores ubi erit fletus et stridor dentium[.] An non confusio et ignominia est iesum crucifixum[:] pauperem et esurientem falsis praedicare corporibus: et ieiuniorum doctrinam rubentes buccas tumentiaque ora proferre. Vinolentiam sacerdotum Apostolus ad Corinthios scribens damnat. ca. 5. hiis verbis Nolite (inquit) inebriari vino in quo est luxuria sed implemini spiritu sancto loquentes vobismetipsis in psalmis. Hinc dominus in veteri instrumento ut habetur Levitici. x. ad Aaron loquutus in hunc modum Vinum et omne quod inebriare potest non bibetis tu et filii tui quando intrabitis in tabernaculum testimonii ne moriamini Et numeri. 6. ca. habetur eadem sententia. Multis aliis in locis sacrarum litterarum tum etiam multo plura in sacris canonibus dist. xliiii per totum.

      Quae ne cuncta diligentius quam meam professionem decet rimari videar audite quaeso Tibullum poetam dicentem.

 


 

[D3v]

 

      Et manibus puris sumite fontis aquam

Vos quoque abesse procul iubeo et discedere ab aris

      Quis tulit hesterna gaudia nocte Venus

 

Communicavit mihi nuper quoque Eobanus hessus noster versus quos in eandem sententiam lusisse se aiebat hiis verbis

 

Ah scelus est satianda cibo potuque Deorum

      Immodice poto polluere ora mero

Ebria Christophagi vitent convivia mystae

      Sancta prophanatas non amat ara manus

Sit procul omne nefas venerandi a limine templi

      Pollutum sacras lex iacit ante fores

Pura deo castus persolvat liba Sacerdos

      Cui neque sit Bacchus nec mala nota Venus

 

De huiusmodi quoque ebriosis Sacerdotibus non ineleganter scripsisse mihi videtur Euricius Cordus in Bucolico ludicro sic

 

Non ego qui sancta se relligione gubernant

Denigro. Sed pravam quorundam mordeo vitam

Qui veteris potius famuli esse videntur Iacchi

Qui tanquam sicca fuerint a Dypsade morsi

Omnigena in vastam demergunt vina Charibdim

Continuaque iacent madidi Ebrietate sileni.

 

Huc etiam pertinet illud quod Esaiae. v. ca. scribitur Ve qui consurgitis mane ad Ebrietatem sectandam et potandum usque ad vesperam ut vino aestuetis[.] Cythara: et lyra: et tympanum: et tybia: et vinum in conviviis vestris et opus domini non respicitis nec opera manuum eius consideratis[.] Et statim subdit: Ve qui potentes estis ad bibendum vinum et viri fortes ad miscendam Ebrietatem. Sed nescio an et illud nostri Celtis in hanc rem conveniat. Sed convenit[.] Addam igitur

 

Nulla sacerdotum luxu nunc casta puella est

      Causaque criminibus sunt sacra templa malis

Nam plures totum non congrederentur in annum

      Illis colloquium dat modo sacra domus

Hac tractant foedas turpi cum murmure merces

      Ceu solet in medio turba prophana foro.

 

Et quae sequuntur

 


 

[D4r]

 

Sed quod nunc instat agamus Ne veritatis patrocinio invidiam mihi comparem eorum quibus est veritate nihil magis invisum[.] Hinc igitur ex templis ad forum venio

 

 

Cavendam Ebrietatem gerentibus rempublicam

 

Rempublicam administrantibus Ebrietas praecipue fugienda est Non secus ac rerum gerendarum impedimentum presentissimum[.] Non enim admittendi sunt iuxta Platonis edictum in reipublicae administrationem quicunque eluvioni et voluptatibus deditam vitam agunt Quod hii tum ad consulendum tum ad res gerendas sunt maxime inepti Vinum enim immodice sumptum gravat et obruit omnes vires ingenii Et ut Campanus inquit in libro de regendo magistratu corpus enervat: fluctuat animus voluptatum cupiditatibus incensus explendarumque libidinum quarum origo est omnis a ventre: et est pestifera civitati: Dignitate enim abiecta et contempta respublica [Campanus; republica 1515] unius principis intemperantia tota in licentiam luxumque dissolvitur[.] preclare igitur et Solon Atheniensis Legem tulit quae iubebat temulentum principem morte esse multandum cum satius sit unum hominem in Republica perire quam in uno viro foedari rempublicam[.] Et ne dicere nimis multa in eam sententiam videar vela contraham Atque de hiis dicam quae magis ad nostrum institutum pertinent

 

 

Litterarum studiosis Ebrietatem tanquam hostem precipuum esse fugiendam.

 

Litterarum studiosi passim hoc tempore communi Ebrietatis vicio laborant quo malo equidem non video quid bonis ingeniis sit periculosius cum eo non solum corporis vires. sed et ingenii vivacitas animique vigor omnis extinguatur. et non secus ac cicuta contactus animus infrigescat: fiatque multo quam natura fuerat remissior. Marsilius Ficinus inter quinque studiosorum hostes secundo loco non solum vini sed et cibi satietatem enumerat hiis quidem usus verbis Quippe si vinum vel nimium vel nimis calidum vehemensque fuerit caput ipsum humoribus pessimisque fumis implebit[.] Mitto quod insanos facit Ebrietas[.] Cibus vero nimius primo quidem ad Stomachum in ipso coquendo omnem naturae vim revocat[.] Quo fit ut capiti simul speculationique intendere nequeat[.] Deinde inepte co-

 


 

[D4v]

 

ctus multis et crassis vaporibus humoribusque mentis aciem obtundit[.] Quinetiam si satis coquatur tamen [Ficinus; tum 1515] (ut Galenus ait) animus adipe et sanguine suffocatus celeste aliquid pervidere non potest. Quae cum ita sint ut certe sunt fugiendam [1550; fugienda 1515] cuilibet studioso non solum vini sed et cibi intemperantiam quis non videt? Probandaque est laudabilis illa maiorum nostrorum institutio quae iuxta rectam continentiae regulam sanxisse videtur ut simplici potu et cibo viverent quicunque in hac Erphurdiensi Academia litterarum agere militiam constituissent[.] De qua re cum sint pene infinita quae dici possent. sponte mihi tempero. ad finemque descendo. Si prius hoc velut Corollarium adiecero

 

 

Peiorem esse in sacerdote ebrietate avaritiam corollarium i.

      In sacerdote vero tametsi frequens Ebrietas res est turpissima

      Avaritia tamen quo ad aeternam beatitudinem consequendam: est longe pessima

 

Dixi Ebrietatem cum omni statui tum maxime in sacris ordinibus constitutis fugiendam[.] Restant dicenda pauca quaedam de insaciabili quorundam Avaricia Quo vicio passim hoc tempore multos in omni vitae genere admodum infoeliciter videmus occupari. Maxime tamen in illis qui sacris altaribus ministrant id vicii detestandum videtur cum eo magis a peccatis ipsi abesse debeant quo sunt virtutibus et religioni per sacerdotalis vitae professionem proximiores. Quod cum a non parum multis negligi videamus atque adeo paucis observari id quod in sacris Canonibus scribitur. 1. q. i. Cito (inquit divus Ambrosius) turpem sequitur lepra mercedem et pecunia male quaesita corpus animamque commaculat. non placet mihi circa hunc locum consistere ne solus mederi velle videar huic morbo qui tot saeculis etiam contra sanctorum patrum constitutiones et edicta invaluit Etenim cavendum nobis est ne dum veritatem nimis simpliciter et absque fuco profitemur ab hiis quibus contradicere nefas est mendacii arguamur. Dicerent enim statim poetam me esse (a quo tamen semper longissime abfui) atque ideo mentiri. quoniam persuasum habent ad mendacia dumtaxat natos poetas frequenterque illud obiiciunt Multa mentiuntur poetae Et praeterea malos cristianos vocant. sed non solos poetas[.] habent enim hoc Germanicum semper in promptu quod obiiciant.

 

Roller Zoller fergen schergen

Ertzt Poeten und Juristen

Das seyn syben bößer christen

 


 

[D5r]

 

Egregium sane dicterium quod non solum poetas: sed et Medicos et iureconsultos in rationario prophanorum adscribit[.] Sed et non minus illud verum Egregium sane dictum Keyserßbergii nobilissimi istius Argentinensis Concionatoris Vor zeyten waren guldenn priester und holtzen kelch Nw seyn die priester holtzen und die kelch gulden[.] Bonos tamen hic et ubique semper excipio. Illis siquidem debetur honor et reverentia[.] De malis loquor qui suae dignitatis obliti recte vivendi regulam negligunt. Et nullo non sunt helluone ignaviores[.] De quibus hoc praeclare dictum puto quod scriptum inveni in Institutionibus pravis De Abusione clericorum. ca. secreto ¶ post parietem do der sew zynße fallen. Sed tamen extra iocum doctissimus vir Bebelius adnotavit hanc faceciam in hunc modum

 

Audi quid spectat ad hos qui bonum vult esse sacerdos

Alta prece lege cum vadis per civitate

Curre per ecclesie: lachrymare: percute pecte

Et genua flecte: longissima missa lege

Habe pelle trite si vis implere burse

Esto pontifices papa sacerdos et omnes

Expede mille statim. fac cito redire

Murmure non cure: mitto vade quomodo vade

Fer manice burse pome coclear quoque pire

Da puere parve[:] tunc mater dat tibi magne

 

Et reliqua

      Omelia Beani Ioannis Monasterii de eadem lectione[:] fratres Avarissimi[:] Deus ebriorum[:] malorum rusticorum: Avarorum presbiterorum: monachorum: Abbatorum: priorum: fratrorum et aliorum quorumcunque statorum: seculariorum: spiritualiorum: regorum: ducorum: principorum: civiorum: civitatorum: villorum[:] castrorum[:] provinciorum: dominorum[:] Amicorum nostrorum dilectissimissimorum: et ceterorum Solutam in domum sempiternum: fratres leccatissimi. Scriptum est quod hodiernum dierum leximus in prohemio templi ad matutinas quae leguntur in secundis nuptiis. Viri galilei Ir ungetrewen frantzosen. quid admiramini was lat ir euch beduncken. aspicientes in caelum meint ir das ir uns teutsche verjagen wöllet Alleluia got geb euch sanct Urbans plag. ut ambuletis per vias rectas das ir all myt der naßen yn dreck must vallen Tu autem schossel korb[:] leffelbreth[:] lieber here.

 


 

[D5v]

 

Magistratibus fugiendam Avariciam

 

Quid vero de magistratuum Avaritia attinet dicere cum ea plerumque clarissimas res affligat et pessumdet[?] Rerum autem omnium (inquit Campanus) nescio an turpissima sit Avaricia in Magistratu quae et odium parit et maximas solet importare calamitates et detrimenta gignit et perversam opinionem integritatis[.] Cicero officiorum 2. sic dicit Caput est in omni procuratione negocii et muneris publici ut Avaritiae pellatur etiam minima suspicio[.] Et post pauca Nullum inquit vicium tetrius quam Avaricia presertim in principibus et Rempublicam gubernantibus[.] Habere enim quaestui Rempublicam non modo turpe est sed sceleratum etiam et nefarium[.] Itaque quod Apollo pythius Oraculo edidit Spartam nulla re alia nisi Avaricia esse perituram Id videtur non solum Lacedaemoniis sed et omnibus opulentis populis predixisse[.] Verum enimvero iamdudum instituti ratio postulare videtur ut Coronidem velut navi ex longa navigatione defessae imponamus[.] Quod profecto faciemus postquam unum id postremo loco adiecerimus.

 

 

Predictorum parenesis Corollarium ii. et ultimum

      Discant igitur boni et ingenui iuvenes qui ex litterarum scientia querunt gloriam.

      Vitare Ebrietatem quae ingenium: corpus: et fortunas male solet afficere. nedum memoriam

 

Addam hoc postremo loco Verba Plynii ex naturali hyst. li. 14 ca. ult. Ita (inquit) vina ex libidine hauriuntur. atque etiam praemio invitatur Ebrietas Atque si Diis placet emitur[.] alius ut vel quantum biberit tantum edat et precium vinolentiae [1550; violentiae 1515] lege accipit[:] alius quantum alea quesierit tantum bibit. Tunc Avidi matronam oculi licentur: tunc gravi produntur marito: tunc animi secreta proferuntur. Alii testamenta sua nuncupant. Alii mortifera loquuntur rediturasque per iugulum voces non continent[.] quam multis ita interemptis[.] Vulgo veritas iam attributa vino est[.] Interea ut optime cadat solem orientem non vident: ac minus diu vivunt[.] Hinc pallor et genae pendulae: oculorum ulcera: tremulae manus. effundentes plena vasa Et quae sit paena presens furiales somni et inquies nocturna: praemiumque summum ebrietatis libido portentosa: ac iucundum nefas. postera

 


 

[D6r]

 

die ex ore halitus fetidi: ac fere rerum omnium oblivio. Morsque memoriae[.] Hec Plynius. Sed et illud considerandum non minus est Quod virgilio quidam attribuunt. Sapienter autem dictum cuiuscunque illud sit

 

Nec veneris nec tu vini capiaris Amore

      Uno namque modo vina venusque nocent

Perdidit horrendo Troiam Venus improba bello

      Et Lapithas bello perdis Iacche gravi.

 

      Agite igitur Optimi litterarum candidati hec et talia multa considerantes renunciate illorum sodalitati qui per tabernas circumquaque pervagantes Iuventutis suae florem adeo venalem [1550; venenalem 1515] habent ut nulli non pessimis crapulationibus absumendum prostituant[.] Capiat vos bonorum familiaritas quae cum utilitati tum etiam honori vobis esse possit[.] Cum illis conversamini quorum consuetudine doctiores melioresque fieri poteritis. Illud Psalmographi semper in ore habentes Cum sancto sanctus eris et cum perverso [1516; perverse 1515] perverteris. Et illud poeticum Quod citat divus Paulus Corrumpunt [1550; Corrumpant 1515] mores bonos colloquia prava[.] Seductores Iuventutis vestrae non secus ac pestem quandam mortiferam fugite Bonos duces amplectimini Quod profecto facietis si praeceptoribus vestris obedientes bonis litteris bonam dabitis operam Et ebrietatem omnemque nimium luxum et Asociam vitae aversabimini Ut vita innocentes per virtutum operationem finem illum bonorum omnium perfectissimum quem in hoc sollicito labilis vitae cursu querimus foeliciter tandem attingatis. Cui est honor et gloria

      Dixi.

 

 

Conclusio

 

Haec sunt humanissime Domine Quodlibetarie quae ex vestrae excellentiae mandato ad quaestionis mihi assignatae enodationem afferre potui In quibus si quaedam minus ornata minusque ad omnium aures facientia a me prolata sunt Velim vobiscum consideretis et breve fuisse tempus quo ad id muneris subeundum profectus [1550; perfectus 1515] sum. Et voluisse imo oportuisse me huius actus consuetudini inservire. Ut scilicet apud maxime sapientes maxime delyrarem Et quasi temporaneum fatuum agerem[.] Quem si non egregie representavi In causa fuisse putabitis vestram negligentiam et inhumanitatem qui tam multa dicenti de vino vinum bibere non dedistis.

 

 

 


Last modified: April 14, 2013