Inde pruinosis caelo fugientibus umbris,
					Exspectata dies, tollebat lumina, quintus:
[Note: Dies quintus Nuptiarum.]
					
					Cum pede collato vocat ad nova proelia Mavors.
					Hoc venti spirare timent: hoc Limpidus aer
					Et veneri, ludisque vacat: pars acrior anni
					Exulat, et vernae patet indulgentia lucis.
					Ergo ubi finierant genialis prandia mensae:
					Omnes armati, ferro, galeisque corusci
					Adsunt: et cristis redimiti tempora, sumunt
					Arma manu: duroque obducunt pectora ferro.
					Princeps ingreditur Ludovicus, et agmina iungit
					Armatus galea, clipeoque et cuspide aena.
[Note: Ducis Ludovici ingressus ad certamen pedestre.]
					
					Cui Comes hortatrix animosi gloria belli,
					Et labor, et vegeto regnans in corpore virtus.
					
					Quaeque, indefessos penitus subrepsit in artus,
					Sedulitas operum, pigraeque oblivio vitae.
[Note: Comites secuti Principem, 24. cataphracti.]
					
					Hesterni accedunt socii pugnamque pedestrem
					Armati subeunt, excepto corpore clari
					
						
Alberti roseo qui se ostentarat ab Indo,
					Vulnere nunc tardus, recidivi et semine morbi,
					Nec non et seni, celer Halvillusque et Ehingus,
					
						
Gölnitiusque
						Lamersheimiusque, alterque Veningus,
					Et Laubenburgus pugna abstinuere pedestri:
					In quorum, subiere locum, Burckhardus, ab alta
					Editus Anvilla, Weisbachaeusque, sacerque
					
						
Lanschadius, cum Schillingo, Spaetoque
						Vilelmo:
					Omnes accincti gladiis, pugnaeque parati:
					Omnes lorica armati, galeisque comantes
					Induti cristas: triplici discrimine sectas:
					Quod croceus color, et niveus, faciebat, et ater.
					Femina quin etiam simili variata colore,
					Distinctas triplici ostendunt discrimine braccas:
					Signaque consimili crastensia tincta nitore,
					Loricas inducta super, flaventia mixtis
					Albenti, et nigrae iungunt velamina telae.
					Idem habitus celeres ornat, comitesque patronos:
					Et qui cum Phrygio tractabant tympana buxo.
					At Mombelgardae princeps clarissimus orae,
					
						
Fridricus, cristas flavoque, rubroque micantes
					Lumine: Venatum pene exaequaverat omnes
					Cornibus: et gemina variaverat, omnia tela,
					Tegmina. Nam dextram nigro subtegmine braccam
					Fecerat albentem: niveo subtegmine laevam
					Nigrantem: niveo velarat crura iuvenco.
					Signa rubent crocei succo distincta coloris.
[Note: Ingressus 
								Georgii, Landgravii Hassiae
							.]
					
					Tertius hanc aciem Catta virtute Georgus
					
					Landgravius venit: et secum prima agmina ducit:
					Hortaturque viros. hilaris, festivaque mentis
					Vis illi: curaeque vigent, animique viriles,
					
					Et labor, et telis non inconsueta rotandis
					Dextera: nec patrio defit a semine vitus.
					Omnis quem Cattaea phalanx comitatur euntem:
[Note: Comites secuti Landgravium.
						]
					
					
						
Waldecius Comes, et Rheni moderator Adolphus,
					
						
							Lippaeusque
							Simon
						, 
							Falcostheniusque
							Sebastus
						:
					Magnanimi heroes, Comitumque ab origine clari.
					
						
Holzusus medium se infert, et Westphala proles,
					Quos Holzendorfus, Schirschlossiadesque sequuntur,
					
						
Teutonico ritu soliti gestare sarissas.
[Note: 
							Anhaltinorum nobilium ingressus.]
					
					Ducit Anhaltinos proles generosa maniplos
					
						
Miltitius: quem Binavius comitantur, et Heysus,
					
						
Belcitiusque iterum, nec non famaque Riderus
					
					Praestans, et qui se Burstallum nomine dicit.
					Albicomae flavent sublimi in vertice cristae:
					Et ruber ac croceus femora interstinguit amictus:
					Signaque sunt niveo flaventia iuncta colori.
					Forte equus erumpens campo defertur aperto
					Circumagitque rotam: iunctis cui bina lacertis
					Desuper instituunt simulacra virique, nurusque:
					Inque vicem nunc virgo supra, vir vertitur infra:
					Nunc iuvenis sursum fertur, viroque deorsum.
					Attoniti risere omnes spectacula fictae
					Mira rei: et multi passim temeraria damnant
					Ausa hominum: tamquam duo corpora viva ferantur.
					Postquam omnes caveam longa cinxere corona,
					Et campo adversi apparent: hastasque lacertis
					Protendunt longe: mediis in millibus ambo
					Ductores ibant primi, pugnaeque laborem
					Partibus aequabant iustis, et sorte trahebant.
[Note: Sortitio peditum qui numero utrimque exaequantur.]
					
					Quinque ibi Landgravio casu cessere Georgo
					
					
						
Teccigenae, Schillingus ovans, animoque potenti
					
						
Urbacchus, validaque manu Waldnerus, et ingens
					Pectore Venningus, Spaetaeque fama Vilelmus.
					Carcer erat medius, nigra fuligine tinctus:
					Sulfureaque intus face, et acri pulvere fetus,
					
					Flammarumque ferax, et tectis ignibus ater.
					Hunc ultra, citraque viri coiere pedestres:
					Et loca sorte tenent. tum postquam in proelia totas
					Implicuere inter se acies: legitque virum vir:
					Defigunt tellure hastas: laterique sinistro
					Inclinant laevas, pedibusque audacibus adstant,
					Intenti pugnae. late circum aeneus hastis
					Horret ager: campique armis sublimibus ardent.
					Ut cum quis segetem culmis per florea rura
					Densam, et maturis horrentem cernit aristis.
					Ulterius medio spatium sol altus habebat,
					
						
Landgravii adversus turmae: sed condere vultus
					Apparat, et tectis umbram conspergit ab altis.
					Classica iamque sonant: percussaque tympana dextrae
					Ictibus alternis: et laeto tibia cantu
					Accendit Martem, vires animosque ministrans.
					Aspectant circum matres, et vulgus inermum,
					Invalidique senes, et celsis arcibus adstant.
					Nec non Dorothee
						Nympharum cincta corona,
					Desuper aspiciens, campum spectabat, et ambas
					
						
Teccigenum
						Cattumque acies, certare paratas.
[Note: Dux Ludovicus adversus 
								Franciscum Comitem in Waldeck
							.]
					
					Cum subito in medium ferventi promicat hasta
					Dux Ludovicus, ovans animis: telumque coruscat
					Sortitus fortunam oculis. venator ut olim
					Suspenso cupiens cervum transfigere passu.
					Incedit, pariterque oculos et spicula tendit.
					Huic parte adversa, sumptis animosus in armis
					
						
Waldecius, bello proles animosa Georgi,
					Nomine avum referens, animo factisque parentem,
					Occurrit: telumque aurata ad tempora torquet:
					Atque inter galeam, summi thoracis et oras,
					Diffringit mediam ingenti conamine pinum.
					Dux autem adversa ferit illius ora sarissa
					Comminus: et toto perrumpit corpore lignum.
					Non secus hoc resilit: quam tecti a culmine grando:
					
					Aut si quis parvo feriat cava tempora saxo.
					Tunc iterum certo contorquens dirigit ictu
					Hastam Waldecius, magnis cui viribus obstat,
					Ductor: et adversi frontem ferit. icta sarissa
					Dissilit: et rupti sparguntur fragmina ligni.
					Sed neque Valdecia fuit irritae lancea dextrae
					Principis, hostili gemuitque in pectora rupta.
					Tertia congeminant inter se spicula: numquam
					Cassa manus: numquam intenti vis irrita teli.
					It clamor caelo, stridentque hastilibus aurae.
					Ceu quondam rupto configunt turbine venti,
					Hinc Notus, hinc gelida Boreas insurgit ab arcto.
					Emotae strident silvae: tremefactaque nutant
					Robora: praecipitemque trahunt evulsa ruinam.
					Tum gladios stringunt: et quinos ensibus ictus
					Congeminant: nudoque prior supereminet aere
					
						
Ludvicus Princeps, et tempora fortis oberrat.
					Excipit ille ictus galea: reddiditque vicissim,
					Oppugnatque caput: praetenta sustinet arma.
					Terga Idaea crepant alterno verbere tacta,
					Eliditque sonos vario spiramine buxus.
[Note: Comes Fridericus adversus 
								Adolphum Comitem Rheni
							.]
					
						Tunc duo prosiliunt ad ludicra proelia Martis:
					
						
Mompleigardaeae
						Fridericus plurima terrae
					Gloria: nec tales Comes aspernandus in actus,
					Et Rheni sapiens moderator Adolphus, aena
					Veste ferox. solido stabant cui robore vires.
					Bis telum valido vis Mompeligarda lacerto
					Fraxineum torsit: telum bis fregit utrumque.
					Nec violenta manum pinus frustrata fuisset
					Tertia, ni tenebris fuscasset lumina Mavors.
					Ille instat, nudoque hosti supereminet ense,
					Adversumque ferit: gemitum facit aerea plaga.
					Bis tamen eventu caruit tum fortius icta est:
					Fractaque dissiluit percusso lamina cono,
					Macte animi princeps: olim sic ibis in hostes,
					
					Nudaque pro patriis oppones pectora muris,
					Nam geris ante annos animum, curamque virilem.
[Note: 
							Comes Leostainius
							, adversus 
								Heinricum Schilling, a Canstatt
							.]
					
						Interea pugnam invadit Leustheiniu heros.
					Annosam quassans valido molimine pinum,
					Fulmineumque ensem. mens altum spirat honorem
					Conscia virtutis: ceu nota in pascua taurus
					Bellator tendens: qui adversa fronte iuvencum
					Impetit, et flavam pedibus respergit arenam.
					Obvius huic, qui se Schillingum nomine iactat:
					Sanguinis antiqui iuvenis: nec moribus impar
					Maiorum, et veterum fama haud indignus avorum.
					Congressus pedes hunc venientem cuspide longa,
					Dein mucrone ferit: robustaque cuspis et ensis
					Dissiluere manu. sed vis Schillingia ternas,
					
						
Leustoenio potior, rupit cum laude sarissas.
[Note: 
							Dapifer a Walpurg
							, adversus Milticium.]
					
						Post hos armati festiva in proelia tendunt,
					
						
							Waldpurgus Dapifer, praeclaraque fama suorum
					
						
Milticius. iaculo prior imminet ille trabali,
					Inque virum torquet: proceraque cassida in ipsa
					Fraxinus, ut metae steterat vicinus, adacta est:
					Non diffracta tamen: donec vis tertia telum
					Impulit, et duro discussit fortior ictu.
					At non Milticiae deest virtus pristina dextrae.
					Hac orni periere duae: pariterque secundo
					In galea mucro, glacies ceu futilis, ictu
					Dissiluit: fulva resplendent fragmina arena.
[Note: 
							
								Burckhardus ab Anweil
							, adversus 
								Conradum ab Urbach
							.]
					
					Hinc duo Tecciaci, Burckhardus, et acer in armis
					
						
Conradus, longis dant obvia pectora telis:
					
						
Urbacchi hic generis, Anvili sanguinis ille.
					Concurrunt per inane sudes. tamen altera frangit
					
						
Urbacchus tela: infestis bene pugnat uterque
					Ensibus: armorum sed abest fortuna tumultu.
[Note: 
							
								Simon Comes a Lippen
							, adversus 
								Ioan. Wolff. ab Anweil
							.]
					
						Patre alia Lupianus init certamine miles,
					Heroa virtute Simon: cui sanguinis alter
					Haeres Anvilli, Wolffgangus, it obvius armis
					
					Aerisonis: notique terit vestigia campi:
					Fraxineam vibrans, Macedum de more, sarissam.
					It tremibunda abies Lupiano torta lacerto.
					Sed frustrata manus ter comminus intulit hastam:
					Ter retulit, virtusque coacta est cedere forti.
					Ense tamen quasso melior fortuna secuta est:
					Et medium rupit sublimi in casside ferrum.
					At non Anvillae similis fuit exitus hastae.
					Nam quamquam primo fuit irritus impete iactus:
					Non tamen optato caruerunt cetera fine
					Spicula: quae vacuas diffracta iere [Orig: ivere]  per auras.
[Note: 
							
								Georgius a Caltenthal
							, adversus 
								Heinric. a Binau
							.]
					
						Insequitur Caltenthalius, vibratque sarissam:
					
						
Binavius cui contra instat: iaculumque coruscat
					Ingens, arboreum: et magna vi tendit in hostem.
					Sed sine profectu certarunt pinibus ambo:
					Ambo errore pares. tum Calthalius ornum
					Abicit, et rutilo ferratum protinus hostem
					Ense petit, galeamque ferit, gladiumque suprema
					Casside perfringit: totam fragor impulit auram.
[Note: 
							Conradus Thum, adversus Ioan. Iacobum Waldnerum.]
					
						Conspicitur longe gradientis dextera Thummi,
					Bellatrix. tenet in capulis hastisque paratas
					Mens generosa manus: animus thoracas anhelus
					Irrumpit: galeaeque tremunt horrore comarum,
					It contra, telumque vibrat Waldnerus. at illi
					
						
Thummiades toto connixus corpore pinum
					Intorquet: subit illa caput Waldneris: ibique
					Frangitur, et vacuas dispergit frusta per auras.
					Obvius huic binas Waldneres intulit hastas,
					Atque ambas valido dextrae molimine fregit.
					Tertia frustrata est, cum protinus ense recluso,
					Aggreditur Thummum, et ferro cava tempora pulsat:
					Pulsat et ille huius, gladiumque in casside rumpit.
					Ut duo cum certant immanes unguibus ursi,
					Atque aures circum variis assultibus errant,
					Alternantque vices: et mutua proelia miscent.
					
					
						[Note: 
							
								Sebastianus Comes a Falckenstein
							 adversus 
								Herma. a Ianviz
							.]
					
						Nec Falcosthenius patria virtute Sebastus
					
					Defuit. hic magno librabat robore taedam:
					Inque altum Ianvisiaden prono ore ruebat.
					Non desunt animi ambobus, non vivida virtus:
					Confliguntque: acresque manus in verbera tendunt.
					Nunc hasta adversi, nunc strictis ensibus instant.
					Sed neutri tamen inflictum diffindere telum
					Est licitu: ceduntque manus, successibus orbae.
[Note: 
							
								Ioan. a Burstall
							 adversus 
								Fridericum a Braitenbach
							.]
					
						His super ingreditur campo Burstallus aperto,
					Libratumque alto contorquet in aere robur.
					Qualis Olympiaco quondam certamine Tydeus,
					Aut apud Eurotae tendebant flumina Castor:
					Hic patris Aegaei, Iovis ille secutus honorem.
					Fert procul oppositum calcem: dextraque trabalem
					Hastam intorquet agens: cui latus nomina rivus
					Indidit: at Braitum dicit vox patria bachum.
					Illi ergo Burstallus ovans, conamine forti
					Intorquet iaculum: duro quod in aere moratum
					Restitit: inque icto dissultat lancea cono.
					Mox eadem recipit vestigia: et altera rursum
					Spicula contorquet. it stridula pinus in hostem:
					Et sonitum facit, in partes disiecta quaternas.
					Inde virum nudo perstringit comminus ense:
					Et medium rumpit, plaga veniente secunda.
					At Braitenbachus telo violentius uno
					Confracto cessit, fortem conquestus iniquam.
[Note: 
							
								Bernhard. a Sternenfels
							, adversus 
								Ulricum a Venningen
							.]
					
						Prosilit hinc alacri Martis percussus honore,
					Sidera, cui nomen, rupesque, dedere superbum:
					Quem contra aggreditur non aequa sorte Veningus.
					Nam cassa hasta redit, damnataque verbere ferri,
					Destituere sua pugnacem laude Veningum,
					Sors hostis melior, nam binis dextera plagis
					
						
Sternofelsa ferit adversa in casside taedam:
					Fragminaque aerias alte sparguntur in auras.
[Note: 
							
								Ioannes a Weisbach
							, adversus 
								Rodolphum Rau a Holzendorff
							.]
					
						Tum reliqui subeunt: geminas Weisbachius hastas,
					
					Cum gladio rumpit. fato huic obversus iniquo,
					Ter sine profectu Ravius nitentia movit
					Bracchia: sed gladium tamen uno perdidit ictu.
[Note: 
							Io. Ulricus Landschad adversus Iustum Heyß.]
					
					
						
Landschadium firmo gradientem poplite iustus
					
					Aggreditur: durasque tenet, Mavortius
						Heyses,
					In statione manus: et pugnae praeparat artus.
					Huic habilis lateri clipeus, loricaque tergo
					Auro picta nitet, fulgenti et murice vestis.
					Fulmineumque aptus circumdat baltheus ensem,
					Ergo ambo miscent plano certamina campo:
					Ille prior ligno: prior hic mucrone corusco.
					Unam Landschadius totis cum viribus hastam:
					Unum ensem adversa galea dirumpit Iustus.
[Note: 
							
								Wernherus a Neuhausen
							 adversus Guilelmum Theodoricum Spät.]
					
						At non difficili sortiti proelia Marte,
					
						
Spaetaeae virtutis honos Theodorus agebat,
					Et Neohusae
						Wernherus origine clarus.
					Intermixta sonant Idaeo classica tergo:
					Cum Neohusaeus magna vi missile telum
					Ingerit: inque alacrem contorquet fortiter hostem.
					
						
Spaetiades instat non segnius, ac rotat hastam
					Arboream: virtus utriusque apparuit aequa
					Binaque dissiluit galeis crepitantibus hasta.
[Note: 
							Ioan. Heinricus a Dann adversus Heinricum a Westphaln.]
					
						It fremitu gaudens festa ad certamina Dannus:
					
						
Westphala cui pinus duro venit obvia ligno.
					
						
Westphaliae vis cassa manus: tela integra semper
					Aere remissa cadunt: telis nihil omnibus actum.
					At Dannus torsit totas, in proelia, vires:
					Verberaque insonuit: geminas et contudit hastas.
					Acrior hinc iuvenem stricto mucrone petivit.
					Nec frustrata manus. plaga nam forte secunda,
					Fractus in adversa consedit casside mucro.
[Note: 
							
								Io. Gualtherus a Freyberg
							 adversus 
								Ioachimum a Belzick
							.]
					
						Tunc contra insistunt certamine Martis anheli,
					
						
Fribergusque acer, nec non Belziccia virtus:
					Hic gladio fidens, ille acer, et arduus hasta.
					Viribus armorum, magnaque cupidine laudis
					
					Accensi incurrunt. sed prima deviat hasta
					
						
Fribergus: reliquos valido diverberat ictu.
					Tum crebros ictus ora, et cava tempora circum
					Ensibus ingeminant. tres hic Belsiccia virtus
					Enses perrupit: minor hoc Fribergius unum.
[Note: 
							Wolff. Heinricus Lemblin adversus Balthasarem ab Holtzendorff.
Fridericus a Berlips adversus Ioan. a Scheurschloß.]
					
						Vidi etiam, adverso telum vibrare lacerto,
					
						
Holtzendorffaeum: quem contra fortior ibat
					
						
Lemblinus gladio, atque hasta violentius acta.
					Nil bene vibrata iuvenis Berlipsius hasta
					Evaluit gladio melior: Scheurschlossius unum
					Ensemque et pinum, geminos Berlipsius enses
					Pertudit: et paribus decedunt carcere fatis.
[Note: 
							
								Ludovicus Dux Wirtembergicus
							 adversus Philippum Rider.]
					
						Ecce autem Princeps iterum Ludovicus aperto
					Procedit campo: telumque coruscat acutum
					Eminus: oppositum tentans superare Riderum.
					Nunc, ait, o nostros numquam frustrata vocatus
					Hasta ades: hic iterum nostrae te subice dextrae:
					Et rumpare libens. haec dicens ingerit hastam.
					Nec DEUS incepto, nec dextera defuit aequa.
					Nam binas validis rupit conatibus ornos
					Ingentes, duras: quales Tirynthius heros,
					Pastoris, fertur, rupisse in vertice Iberi:
					Cui triplex facies, tria corpora lumina terna.
[Note: Universale certamen peditum.]
					
						Nec dum finis erat pugnae: densatur in unum
					Omnis pugnantum manus: atque ad limina metae
					Collatis pedibus, glomerati hinc comminus aetque hinc
					Dant cuneum: strictis seges hic mucronibus horret
					Ferrea: sanguineaeque rubent in vertice cristae.
					Iam pede pes iunctus, umboneque nectitur umbo,
					Ense ensis, clipeus clipeo, densusque viro vir.
					Insignis belli vultus, minitantia armis
					Arma haerent: manibusque manus, et verbera miscent,
					Pro se quisque viri ac summa nituntur opum vi.
					Nec mora, nec requies. sonitum dant scuta, cavaeque
					Conflictu galeae: quam multa cadentibus Haedis,
					
					Aut Athon, aut Rhodopen solida nive verberat Arctos:
					Aut quantus fragor Hercyniae, cum Iupiter Austris
					Horridus aereas perturbat fulmine sedes.
					Aut quanto tellus quatitur Riphaeia nimbo
					Cum Boreas fuit, et caeli cava nubila pellit.
[Note: Virtus Comitis Friderici Mompeligardici.
Virtus Ludovici Ducis Wirtembergici.]
					
					Quattuor hic duris perfregit frontibus enses
					
						
Mompelgardia manus: totidem Ianvisius acer.
					Ipse acies impellit ovans, dextrasque suorum
					
						
Ludvicus: duroque iubet confundere ferro,
					Iam non plebeia contectos casside, vultus.
					Arma sonant iterum, confractique ensibus enses:
					Strataque per campum resplendent fragmina trunca.
					Hic capuli, hic mucro, difflati hic lamina ferri.
					Nec pugnae datur ulla quies, immiteque Martis
					
					Continuatur opus: donec cum sole labores
					Exhausti, et seris adreperet Hesperus horis.
[Note: Incendium carceris inflammati.]
					
					Ecce autem flammis inter nigra tigna volutus
					Carceris exundat vortex, iunctasque phalanges
					Dissipat: occulto sub pulvere flammea vivit
					Stuppa, vomens tardum fumum, piceasque favillas.
					Illicet ignis edax summa ad fastigia vento
					Volvitur: exuperant flammae: furit aestus ad auras.
					Ut quando atra vadis Phlegeton incendia miscet:
					Flammivomasque ardens Acheron eiectat arenas.
					Inde faces stuppaeque volant, caelique sub auras
					It vapor: obsignatque viam: ruptusque fragore
					Intonat horrisono celsis in montibus aer.
					Tunc modus armorum, pariterque incensa quierunt
					Semina flammarum: circo deceditur omni:
					Et positis armis, Tyrio discumbitur ostro.
					Hic epulas tangunt, et munera grata Lyaei:
					Instaurantque animos dapibus, reparantque labori.
					Postquam expleta fames, et tempus parta ferendi
					Praemia victori: iuvat exercere choraeas.
					Ergo Hennaebergus, coetu comitante suorum,
					
					Concilio accitos iterum ad sua limina cogit:
					Aeraque tympanaque, et biforem resonare tumultum
					Imperat. hic primi Iusto redduntur honores
					
						
Heyso: qui reliquis armis fulgentibus omnes
					Vicerat. illi auro crines evincit Ibero,
					Casta nurus, primis et pubescentibus annis
					Integra: Sueva genus: operum haud ignara Minervae.
					Altera victori Ludovico laurea cessit
					
						
Wirtembergiaco: viridis cui praemia serti
					Dat soror Aemiliae: qua nulla venustior inter
					
						
Saxonicas virgo, tectis habitavit Anhalti.
					Tertia dona facit iudex tibi, candide Thummi.
					Quae capiti imponit virgo Badovillica. quartam
					
						
Waldecius meruit praestanti laude coronam:
					Ultima Fridricus
						Peligardo a sanguine clarus
					Abstulit auricomis rutilantia serta capillis.
					Iamque adeo donati omnes, honore superbi
					Puniceis ibant evincti tempora ramis:
					Tum Dux venatum Ludovicus, et inclita pubes,
					
						
Tecciaci quotquot complerant hospitis aulam,
					In nemus ire parant: ubi primos crastinus ortus
					Extulerit Titan radiisque retexerit orbem.
					Conticuere chori, et dapibus, ludoque decenti
					Fit modus. humenti nox praecipitatur Olympo
					
					Lunaque noctivagos circumfert aurea vultus:
					Et gelidam rutilans arcton prospectat Orion.
					Ante domos, intraque, et ad urbis moenia festae,
					Excubiae vigilant, et regia tecta tuentur.
					Vix mediam caeli transiverat humida metam
					Nox, tenebris adoperta caput: cum stridula passim
					Per vicos rauco conspirant cornua cantu.
[Note: Apparatus ad futuram venationem.]
					
					Nec mora: pastores silvisque assueta iuventus,
					Mollibus e stratis opera ad venatica surgunt:
					Retiaque agglomerant demptis rarissima pilis.
					Expediuntque plagas, lato et venabula ferro:
					
					Pars infrenat equos, pulchrisque tapetibus armos
					Insternit: comitque iubas: manibusque lacessit
					Pectora plausa cavis, verbisque hortatur amicis.
					Est nemus arboreum corylis, atque ilice densum,
					Virgultisque frequens, lustrisque insigne ferarum:
					
						
Dictynnae domus, ad Boream ubi vallis amoeno
					Incipit a plano: devexaque prospicit arva,
					Cassibus hoc rigidis, lataque indagine cingunt
					Agricolae: celeresque tenent ad vincla Molossos:
					Quisque sua statione vigil. deducitur una
					Inclusus caveae, vel tigride saevior, ursus:
					Et campi media vinctus tellure locatur.
					Orta dies fuerat, dux Wirtembergicus unum
					Convocat in coetum proceres: ac talibus infit:
[Note: Proclamatio de cursuum ad suspensum orbiculum.]
					
					Magnanimi heroes, quos rebus dextra gerendis,
					Et belli commendat honos, ac plurima virtus:
					Hac luce umbrosis meditamur saltibus arma.
					At cum sol medium caeli transcenderit axem
					Crastinus, et claro radios demittet Olympo:
					Aere pendentem sudibus curremus ad orbem,
					Pro pretio argenti, quinis, centumve Daleris,
					Aut intermedio: summum hoc minimum illud in aere,
					Iamque adeo ex equitum numero duo tresve celetes
					Delecti reliquis opponent omnibus arma:
					Et posito longis certabunt pignore contis.
					Qui melior telo pendentem involverit orbem:
					Aut rite attigerit, tortamque venustius hastam
					Rexerit: hic pretium pro cursu victor habeto.
[Note: Leges et condiciones postremi hastiludii.]
					
					Aut cui vel calcar pedibus defluxerit imis:
					Aut hasta exciderit: sonipesve in praepete cursu
					Tardior exierit: sine dono immunis abito.
					Nulli fas fuerit sollemnem insistere circum.
					Ni larva obnubat vultum: nec sumere telum:
					Aut orbem: iudex quem non signaverit ante:
					Nec fas cornipedem, nisi cursus egerit omnes,
					
					Permutare alio: dolus et fraus omnis abesto.
					Dixerat haec princeps praeconis voce locutus.
[Note: Discessus, 
								Georgii Friderici, Marchionis Brandemburgici, etc.
						]
					
					Tunc Brandemburgum coniunx aegrota Georgum
					
					A thalamo revocat. Volat ille citatior Euro,
					Coniugis optatae cupiens praevertere morbum.
					Iamque valedicto ruris petit arva paterni:
					Venatum reliqui lustra in nemoralia tendunt.
					Primus equo celeri insedit, stimulisque fatigat
					
						
Ludwicus: facilique in gyrum versat habena.
					Tortile per seriem nodis fulgentibus aurum,
					Et gemmis radians it summo Pectore: et apte
					Innisum dextro, laevum procumbit in armum.
					Hinc Comes Ascanius laevae succedit: at illinc
					
						
Landgravius dextrae: sequitur quem frater, et aevo
					Grandis Hennaebergus, Lupiae comitante Simone
					
					Atque alii innumeri. nec non et Teccia coniunx
					Matrum cincta choro, rubrisque invecta quadrigis,
					It portis: nuruumque cohors, equitumque caterva,
					Missilibusque armata phalanx socia agmina iungit.
[Note: Ursus ad venationem emissus.]
					
						Ut ventum in silvas, atque invia lustra ferarum:
					Protinus e cavea proturbant vocibus ursum
					Immanem agricolae: tergoque bipennibus instant.
					Ille domo egressus, visuque iubaque cruentus
					Excussis movet arma toris, dubiumque residens
					Infremit: ac trifidis vibrantia corpora villis
					Surrigit: ignescunt canibus latrantibus irae.
					Copula detrahitur: solitisque hortatibus agmen
					Instigant rapidum. volucri ruit ocior Euro
					Levantes, Leppas, Leopardus, et ore sagaci
					Luderius praestans, tum cetera turba latrantum,
					Nebrophronusque Hyleus, et cursu praepes Aello,
					Ocypeteque et nare sagax humente Melampus,
					Et Lenche, et Porpax, Spudeque, Lichasque Phylaxque
					Emicuere simul, latratu et signa dederunt.
[Note: Ursi venatio.]
					
					Ille sedet, spargitque canes: nunc fronte minaci,
					
					Fulmineo nunc dente ferox, nunc ore frementi
					Horridus, incusso latrantes dissipat ungue:
					Et palmis aures circum alternantibus errat.
					Non tulit hanc speciem furiato dente Lepardus.
					Impatiensque animi iamdudum vincula pugnat
					Exuere ipse sibi, colloque morantia tendit.
					Ut primum vacuo concessum est currere campo,
					Ocior et ventis, et fulminis ocior alis
					Irruit: inque feram morsus infigit atroces.
[Note: Canum Anglicorum immissio.]
					
					Tum sese obvertens, ruit arma hastilia contra
					Ursus: et in se omnem pugnando colligit iram:
					Proturbatque hostem: morsusque eludit inanes.
					Advolat auxilio fratri, iam liber habenis
					Demptis, Levantes: nec segnius instat utrisque
					Luderius, gemino quos omnes Anglica partu
					Ediderat Laelaps et eodem patre creatos.
					Prima Leopardus signavit vulnera tergo:
					Proxima Luderius, Levantes haesit in armo.
					Tum vero exoritur clamor, silvaeque, lacusque,
					Responsant contra, et latratibus intonat aer.
[Note: Ursi confossio.]
					
					Sed Dux Ludvicus procedere longius iras
					Haud voluit: canibus timens, configere servo
					Imperat immanem telis fulgentibus ursum.
					Dicto paret ovans iuvenis, ferrumque coruscans,
					In nova sanguineos armantem vulnera rictus
					Irruit aere feram: missoque in pectora telo
					Lucida sublato venabula condit in armo.
					Volvitur ille fremens: cumque omni sanguine vita
					Effluit: ac multo tellus tepefacta cruore est.
[Note: Cervorum venatio.]
					
					Inde Duces medium in campum, sedesque paratas
					Quisque subit: praedae intenti iaculisque, plagisque.
					Circumstant equites: quorum pars vallis apertae
					Armati servant fauces: pars aequora campi
					Prospectant in equis: resonant longe a via circum
					Latratuque canum, et magno clamore virorum.
					
					Tum capreae e latebris actae, timidique patentes
					Transmittunt cursu campos, atque agmina cervi
					Pulverulenta fuga glomerant, silvasque relinqunt.
					Primus ibi emisso tormenta per aenea plubmo
					Transadigit cervum, fulvaque exsendit [(transcriber); sic: exendit]  arena,
					
						
Landgravius ductor: Teccaei principis alter
					Traiectus ferro cadit: et vacua arva cruentat.
					Unus Hennaebergo rapidis elabitur armis:
					Nec quisquam tota sese tulit obvius hora.
[Note: Discessus a venatu.]
					
						Interea spissus nebulis obducitur aer,
					Obscurantque diem nubes, densique vapores.
					Signa canunt litui: famulisque refigere lina
					Cornua praecipiunt. iamque exsatiata ferinae
					Dextera caedis erat: princepsque et principis ingens.
					Vespere procedente, redit comitatus ad urbem.
					Hic iterum positis celebrant convivia mensis:
					Exercentque iocos: et fuso nectare curas,
					Laetitiam faciente mero, de pectore pellunt:
					Assuetaque animos vocum dulcedine mulcet,
					
						
Musarum chorus, et citharae pulsator Iopas:
					Fertque gravem mensas circum cratera minister.
						Ecce autem geminam interea construxerat aedem
					
						
Mulciber: et tacito compleverat igne quaternum
					Iuncturas laterum, ad portam resonabilis horti,
					Hinc atque hinc taeda textas, atque abiete secta.
					Quales oppositis fertur statuisse columnas
					Litoribus, sacer Alcides: hanc vertice Calpes,
					Illam Abylae adversam praecelso culmine montis.
					Et iam roriferis volitabat lutea bigis
					Luna, facesque ibant, et claro sidera caelo:
[Note: Incendium duarum aedificularum: unde tonitrua et faces ardentes exierunt.]
					
					
						
Mulciber aediculas flammis ardentibus opplet:
					Incenditque foros, fundoque exaestuat imo.
					Non secus erumpunt, superasque feruntur in auras
					Ignivomaeque faces stuppaeque: et in aethere flagrant:
					Designantque viam flammis: tenuesque recedunt
					
					Consumptae in ventos: ac, caelo saepe refixa,
					Transcurrunt, crinemque volantia sidera ducunt:
					Aut Lybici quondam pennis flammantibus angues
					Cum sudum per inane volant. Extenditur alte
					Horrida per latos acies Vulcania campos.
					Insonuere poli: sonitumque dedere cavernae,
					Et gemitum ingentem flammarum, emissaque longe
					Tormenta, et fractae reboant ad moenia voces.
					Ceu quando horrificis iuxta tonat Aetna ruinis:
					Interdumque atram prorumpit ad aethera nubem.
					Turbine fumantem piceo, et candente favilla.
					Interdum tormenta rotat: imisque cavernis
					Sulphurei eructat scopulos et viscera montis:
					Attollitque globos flammarum et sidera lambit.
					Nec minus opposito vicinus colle Vesevus
					
					Spirat inexhaustum ferventi vertice sulphur,
					Et cinerem attollit, liquidique aspergine fontis
					Intonat: atque Aetnae sonitu responsat acuto.
					Mille decem exierant rapidis e faucibus atro
					Igne faces: nec dum aequa solo fumantia fiunt
					Culmina: congeminant tot mille tonitrua rauco
					Acta fragore iterum, et caeli sublata per auras.
					Tunc tectum nutat sublime, et pinguibus ignis
					Affixus taedis, et mixto sulphure vivax
					Spargitur, ac faciles praebent alimenta favillae:
[Note: Ruina aedicularum incensarum.]
					
					Donec in horrendum turris consideret ignem,
					Culmine praecipitato suo. tum denique furva
					Stagna videbantur flammato Acheronte refusa:
					Ferrataeque Erebi mundo se pandere portae.
					Volvitur ater odor tectis: caeloque superne
					Fit fragor: aetherias ut cum DEUS impulit arces:
					Involvuntque diem nimbi, et nox humida caelum
					Abstulit: ingeminant abruptis nubibus ignes.
						Noctis erat medium ferme, bobusque subactis,
					Sera Lycaonius versabat plaustra Bootes,
					
					Surgitur in somnos: seque ad sua limina flectunt,
					
						
Tecciacae implerant quotquot convivia mensae.
					At vigil obsessos servat custodia vicos.
						SEPTIMA lux gelidam caelo dimoverat umbram,
					Oceanique iterum Titan emergit ab undis
					Clarior, et trepidas consumit in aere nubes.
					Hunc neque candentes violarunt mane pruinae:
					Nec venti laesere truces, nec flabra Aquilonum:
					Sed ludis vacua aura patet: brumaque sub ipsa
					Laetior hiberni tepet indulgentia veris.
					O nimium dilecte DEO Ludovice, tibi aether
					Militat, et claro toties exortus Olympo,
					Ceu coniuratus venit ad tua ludicra Titan.
					Eia age sis vati felix, vultuque sereno
					Respice, quae extremo meditamur carmina ludo.
					Nam mihi tam variae numquam occurrere figurae:
					Numquam tot vultus, tot rerum signa novarum.
					Et quis tot larvas hominum, quis singula fando
					Explicet: aut posset verbis aequare figuras?
					
						
CHRISTE tuas iterum cantanti suffice vires:
					Insinuaque animo te Spiritus alme poetae:
					Et si digna meos circumdat laurea crines
					Caesarea donata manu: si conscia Phoebi
					
					Mens mihi: tu nostris tu rursum allabere coeptis:
					Ut mea tranquillo decurrant Carbasa vento:
					Et ratis optatae tandem advertatur arenae.
						Postquam luce sacra, verbum caeleste salutis
					Auditum templo, perfectis ordine votis:
					Et regale epulum per limina deinde peractum:
					Iamque dies rerum medias contraxerat umbras:
					Tunc omnem caveae complent magno agmine circum
					Matronae, puerique, senesque, et Sueva iuventus,
					Intenti ludo simul, et campestribus armis.
					Protinus irrumpunt larvati obscura noveni
					Ora viri: teretesque tubas mugitibus implent:
					
					
						[Note: Primi contubernii ingressus in circum, ad decursum versus orbiculum: durum nempe Mantenedorum
							
								Ludovici Ducis Wirtembergici, equitis de albo lilio: et 
								Ioach. Ernesti, Principis Anhaltini: Equitis de rubra Rosa.]
					
					Quos inter medius ferit aenea cymbala Cyrbas:
					Omnes ornati viridanti corpora bysso.
					Idem habitus clangentum, eadem vexilla tubarum
					Idemque ornatus volucrum, qui nuper equorum:
					Cum sacro passim exirent de carcere missi.
					Patroni, hos equites a tergo pone sequuntur:
					Ipsi etiam larvis tecti, cultuque virenti:
					Gramineasque gerunt manibus sublimibus hastas.
					Idem habitus celerum, patronorumque virentum:
					Qui nuper, posito fieret cum carcere ludus.
					Ecce autem viridi navis variata colore,
					Lilia quam decorant depicta, rosaeque rubentes:
					Per campi spatium infertur, cuneosque theatri:
					Et puppi, et rostro Graios imitata phaselos.
					Pro malo salit in mediae fons sede carinae:
					Eiectantque cavis liquidas siphonibus undas.
					Armatus pharetra, teloque ardente cupido
					Stat picta in prora, et magna vi proicit ignes:
					Sublataque procul dextra, facibusque coruscat.
					At puppim fortuna tenet, super orbe resistens
					Passibus ambiguis, et clauso lumine caeca.
					In prora obloquitur, centum discrimina vocum,
					
						
Musarum chorus: et citharam pertentat Apollo:
					
						
Calliopaea lyram, Clio chelyn, enthea buxum
					
						
Melpomene perflat: Erato testudine ludit:
					Omnes lunatis redimitae tempora mitris,
					Et cirro insignes, cincinnatisque capillis.
					Ipse tenet medium Princeps Ludovicus, et illum
					
						
Ascanius iuxta, faciem larvatus, et ora,
					Atque ambo viridi velati corpus amictu.
					Non secus ac quondam, peteret cum Phasidos oram
					
						
Aesonides, prima tentans freta naufraga puppe:
					Taedia longinqui blanda testudine Ponti
					
					
						
Orpheus, et sacro mollivit carmine Mopsus.
					Acta ratis sensim scruposam sulcat arenam:
					
					Non ullo clavo, non ullis concita remis:
					Nec zephyro quisquam antemnas [Orig: attennas]  obvertit olentes:
					Nec summo latas praetentat in aequore tonsas,
					Aeripedes terni vectant, fundoque rotarum.
					Subiectos lapsus, et stupea vincula prorae
					Intenta impellunt. suus unicuique caballo
					Hinc atque hinc comes incedit, gressusque gubernat,
					Virgineo vultu: phaleraque, et lora, lupique
					Herbarum speciem referunt, viridesque smaragdos.
					Talis ubi pelagi motas compescuit undas
					Produxitque diem: trifida Neptunus in hasta,
					Per mare veliferum, caelo subvectus aperto
					Flectit equos, curruque volans dat lora secundo:
					Atque rotis summum levibus perlabitur aequor.
					Tum variae Comitum facies Panopeque, Thetisque,
					
						
Cymothoeque, et Nereidum pulcherrima Doto,
					
						
Tritonumque chorus, Glaucique exercitus omnis.
					Ecce autem ante ratem, volucremque ante ora caballum,
					Incedit lyricen: senique cybisteteres,
					Miranda specie, viridique in veste sequuntur:
					Ludentes varios sinuoso corpore gestus.
					Nam tribus insistunt bini: binisque superne
					Insistens unus, prono patit aequora lapsu.
					Dumque cadit, terno convertit corpora gyro:
					Et pedibus semper rectus consistit in ipsis.
					Perque omnem caveam miro dein impete fertur:
					Ceu volitans per plana citus sola verbere turbo:
					Quem pueri gyro circum vacua atria versant,
					Intenti ludo: plagisque volubile buxum
					Curvato exercent spatio. stupet inscia turba,
					Miraturque suam, studiis puerilibus, artem,
					Tunc omnes reliqui pare dexteritate sequuntur
					Atque agili mittunt ad terram corpora saltu.
					At medius, seu vir, seu femina corpore toto
					Se pandit: tergoque iacet per rura supino.
					
					Dena velut Tityus porrectus iugera, duram
					Visceribus dum pascit avem. mox cetera pubes
					Insistunt cordi, seseque in bracchia tollunt
					Mutua, et in scapulas mirando robore ponunt.
					Credibile est olim, caelestia regna petentes,
					Sic montem monti super imposuisse Gigantes:
					Et Phlegram
						Cyrrha cumulasse et Pelion
						Ossa.
[Note: Secundi contubernii ingressus in circum.]
					
						Hic postquam circo Ludovici navis aperto
					Constitit: inque sua placide tellure resedit:
					Exspectans socium festi certaminis agmen.
					Protinus irrumpunt candenti corpus amictu
					Velati, flavisque ornati tempora vittis,
					Sex equites, pugnas aeris stridore cientes.
					Quos totidem a tergo larvati pone sequuntur
					Magnanimi heroes, simulati nomine falso,
					
						
Balthasarus, Melior, Caspar: tres qualiter olim
					Extrema Reges Arabum dicione profecti,
					Creduntur, nato Bethlae inter moenia CHRISTO,
					Myrrham, tus, aurum, numero pare dona tulisse.
					Addunt se comites, ludo Pilatus, et aequo
					Qui sese Caipham, cognomine in ora ferebat:
					Armiger et iuvenis, nullo celebratus honore.
					Omnibus Arabiae pendent a vertice mitrae,
					Et sua flavicomis velantur tempora vittis.
					Omnes puniceis candentia corpora limbis
					Succincti: lato quos circumplectitur auro
					Baltheus: et tereti substringit fibula morsu,
					In manibus praefixa gerunt hastilia ferro,
					Cornea, longa rubro minii fulgentia succo.
[Note: Tertii contubernii ingressus Turcarum.]
					
						Hos superadveniunt, Geticis capita alta tiaris,
					Velati, et saevo simulati nomine Turci
					
					Sultanus Selymus, Mahometes atque Amurathes,
					Terrifici ingentes animos. chlamys horrida tergo
					Pendet, et aurato fulgent circumlita luto
					Vellera: puniceusque ornat color ora virorum,
					
					Cornipedumque lupi, phaleraeque et ephippia candent,
					Et nivei circum pendent latera alta tapetis.
					Ipsi ferratos et acuta cuspide contos
					Protendunt longe: sonitum dant bucinae eburnum,
					Bis geminae, et pulchros modulantur ad aethera cantus.
[Note: Quarti contubernii ingressus, Hungarorum.]
					
						Insequitur nova forma gregis, Gersonque, Bisonque,
					
						
Vigeriusque Comes: ostro quos sublita comunt
					Vellera quadrifido contextaque caerula flavis,
					Albaque puniceis fulgent: petasusque capillos
					Discolor obnubit: pendent redimicula tergo.
					At nudus apici capitum superimminet infans,
					Spicula contorquens manibus, cornuque reflectens:
					Praesentemque viris stragemque, necemque, minatur.
					Tum chlamys it, demissa pedes talaris ad imos:
					Puniceaeque rubent ocreae: calcaria candent.
					Dextro humero in laevum suspensus circuit armum
					Ensis falcatus. qualem fert aliger Hermes:
					Aut qualem Inachides secta cervice Medusae.
					Concolor exaequat variantia vestis equorum
					Terga: nec erecto similes in vertice cristae
					Deficiuint: pictosque armi velantur amictu.
					Tres itidem paribus fulgentes cinctibus ante
					Cantores, lituisque sonant, atque utre canoro:
					Utre, Polonorum qualis gens flatibus implet:
					Agresti, quoties carmen modulatur, avena.
[Note: Quinti contubernii ingressus Aethiopum et Calecuthi Regum.]
					
					Addit se socium, faciemque et membra perustus
					
						
Aethiopum ductor, cum terrifico Calecutho:
					
						
Hungaricis tecti petasis. fluit instita tergo
					Ad talos demissa imos, quam concolor herbis
					Imbuerat liquor, et flavens variaverat aurum.
					Harpa haeret lateri: tereti iuvat aurea morsu
					Fibula nec pedibus calcarque, et vincula, desunt.
					Nec minus aeripedem terga ornat amictus equorum,
					Auratisque virens foliis adverberat armos
					Ante autem tubicen: cribri impulsor eburni,
					
					Inductam alterno membranam percutit ungue:
					Atque alius digitis retinens coclearia laevis,
					Nunc eadem fronti, mento nunc admovet imo,
					Nunc dextris ferit unguiculis, mirabile carmen.
[Note: Sextum Commilitium Amazonum.]
					
						Hos ingressa super truce Pentesilaea caballo,
					Ducit Amazonidum lunatis agmina peltis,
					Quam Tomyris sequitur, nudoque Semiramis armo:
					Omnes armatae iaculis: et terga sagittis,
					Inque manu gestant praefixa cuspide pinus:
					Dependent umeris corythi, et letifer [Orig: laethifer]  arcus,
					Aureaque in collo flavet coma: et aurea turbae
					Cassida: et argento ductus tegit ora galerus,
					Cui manus admixtum cono crispaverat aurum,
					Carbaseosque sinus, et barbara tegmina crurum,
					Nectit Amazonio caelatus baltheus auro,
					
						
Martigenae credas prope flumina Thermodreontis
					
					Lunatum volitare agmen, turmisque vagari,
					Innumeris, Tanim postquam ferventi securi,
					Femineoque, omnem Schytiam fregere, tumultu.
					Praevolat Hippolyte, nervos impellere docta
					Et blandam tentare chelyn: fidibusque canoris
					Incinit: et numeros inferit utre Camilla.
[Note: Septimum Consortium Maurorum.]
					
					His propere longo subeuntes agmine Mauri,
					Sublimes in equis, protendunt arma lacertis:
					
						
Balthasarus, Melior, Caspar, diversa priorum
					Pectora, nominibus sed condita forte sub isdem,
					Nec par ornatus, nec concolor ambit amictus.
					Nam niveus totos habitus circumtegit artus:
					Lineaque albenti subnectitur infula filo,
					Et tegit alta comas, limbo densata rotundo.
					At laterum tractus spatiosaque pectora late
					Velat honos niveus: gemma quem fibula mordet
					Rasilis: undantesque sinus irrigat Iberus
					
					Baltheus, unde anceps dependet ad ilia mucro.
					Insequitur Pharao, Sicula tellure profectus,
					
					Et quondam Assyriis rex Sardanapalus in oris,
					
						
Teutoniaeque heros sacer Hiltebrandus, et illi
					Cum Valertino comes aliger it Michaelus:
					Qui mores hominum trutina praeponderat aequa,
					Ut fama, et iuxta dispensat praemia lance:
					Concolor est facies cunctis, et pectora circum
					Carbasus albenti, Mavors, substringit amictu,
					Octo praecinuere tubae, paribusque nitebant
					Vestibus induti: color omnibus unus, et idem:
					Idem habitus cunctis: eadem ornamenta caballis.
[Note: Octavum commilitium tres peregrinatores ad D. Iacobum.]
					
					Parte alia tres incedunt per scrupea circi
					Aequora: quorum umeros obvelat ianthina laena
					Ad summos demissa pedes: capita alta marinis
					Ornatus conchis petasus, pupisque decorus
					Obnubit: manibusque gerunt ex more dolones:
					Et laetum Paeana canunt, divumque Iacobum
					
					Carminibus celebrant, numero tres impare: terna
					Voce pares: Abrahamus pater, Isacus illo
					Patre satus: divoque nepos a patre Iacobus.
					Non secus, incedunt noti per iugera campi,
					Quam qui Gallaecus venerantur litore templum
					Manibus exstructum divi, ceu fama, Iacobi:
					Glauca coronati festivis tempora conchis.
					Praecinit utriculus silvestri carmina canna,
					Et chelys icta sonos saeta modulatur equina.
					His medium se infert, qui corpora tecta gerebat
					Pelle ursi, saevique caput (sic vidimus) apri:
					Indutus villis onerosum et dentibus aureis
					
						Wisthansus: qui se porcorum a monte ferebat.
[Note: Nonum contubernium quattuor Tartari.]
					
						Ultima subsequitur Scythico velata colore [(transcriber); sic: colere] 
					
					Turma: rubras alto gestantes vertice mitras,
					Caeruleo induti saturatas murice pallas:
					Accinctique harpis: quali gens Tartara amictu
					In pugnam venit: immani Vaydeccus, et acri
					Nomine Rasacius, Sabiasque et Thurius asper,
					
					Cymbala aena quatit, tergo bipatente Cameli,
					Larvatus Corybas residens, alternaque iactat
					Bracchia: in numerum ferit aeribus aera canoris:
					
						
Maenaliusque utris, cornuque intersonat uncum
					Bis circum larvati omnes cinxere patentem:
					Et tandem spatiis se composuere propinquis.
					Limes erat medius: quo currere, et unde reverti,
					Fas erat: a validis pendebat funibus orbis:
					Quem dextra laevaque altis imposta columnis,
					Bina tenent manibus simulacra: hoc Roboris, illud
					Iustitiae. nam fortis opus memorabile dextrae
					Intrepido certare animi, pro laudibus, ausu:
					Iustitiae est meritam virtuti reddere palmam.