PoemataMachine-readable textFleming, PaulLappenberg, J. M.XML version, markup prototype, Dec. 1999Niehl, Eisha und RĂ¼digermarkupCamenahttp://mateo.uni-mannheim.de/camena/fleming1flemingpoemata.htmlflemx001.jpgflemingpoemata.xmlfleming1/jpghtmlStuttgart 1863
Regeln f_ Texterfassung 04'/2000
not necessary
4/2002RĂ¼diger NiehlmarkupTEI header, markup, lines added
SYLVARUM LIBER VII,
IN QUO GYMNASIUM REVALIENSE.
GYMNASIUM REVALIENSE.
1. Ad Gymnasii Revaliensis Professores Dedicatorium.
1635. April 5.
Hactenus obticui, nunc pigra silentia rumpoet vos Ausonii scribere more paro.Ille professores patriae celebraverit urbis,urbs me vestra, licet sim peregrinus, amat.Ac licet ad tantum nequeamus surgere culmen,in magnis quaedam est laus voluisse tamen.Quod pietas illum functis praestare iubebat,hoc meus in vivos vos mihi suasit amor.Scribb. Non. Aprilib.
Anni XXXV. supra M. et DC. Revelae.
2. Ad Calliopam.
1635.
Tandem molesti sit modus otii.Vacuna cessit, Murcia transiit.Creber vocate, iam benignusin mea vota venis, Agoni.Nunc rumpe plausae per sonitum manussomnos inertes, pollice nunc levisopore pressis terge turpem,mens vigil, ex oculis veternum.Cedo Latinam conscia barbitum,regina Thressae, Calliope, lyrae,diu sat aegre feriatumsollicitis ebur haesit uncis.Quiritet aer mollia sauciuspulsante clari verbere pectinis;ictuque vocum vulnerataedulce quid illacrimentur aurae.
3. M. Henrico Vulpio, Gymnasiarchae, Theologo et
Philosopho.
Ille labor tuus est, schola quod Revalensis in istoflore nitet celsisque altum caput inserit astris.Rostochium tria lustra tibi, tres Revelis annosfavit, utraeque tui dominae candoris amanteset studii, quod abunde probas. Huc quando venires,barbaries tuus hostis erat, fera bestia Musiset gravius nocitura suis Livonibus olim.Illa Mycenaea pestis truculentior HydraEsthoniam late pavidumque ferissima Nereumterruerat refugasque metu tremefecerat auras.Tu novus Alcides, Aretes septemplici scutotectus et Aonidum radians face, flebile monstrumaggrederis pugnasque diu. Cruor inficit artus.Nunc caput hoc, nunc illud hiat de vulnere ferri.Quotque cadunt capitum, generata tot ora videresocius et duplices sumpsisse a sanguine vires.Nil trepidas; quod ab ense feris, picis oblinit ardenshumor et obductis coeunt vibicibus ictus,donec ovans doctae prosternis robore dextraefortiter et stygio pestem submergis Averno.Sic olim innumeris tumidum Pythona sagittisThymbraeus sanctis legitur necuisse poetis.Fac, quod agis, crescensque tua pietate Lyceumtemperie moderare bona. Tibi praescius aetherofficii dedit hoc animoque et corpore vires,volvere Sisyphium scholico sub pulvere saxum.Cernis, ut invidia rumpens ringatur Aelloatque colubrini distentus faece venenilivor ab impuro foeda evomat ilia ventre.Dulcia laurigerae post niceteria famaehoc quoque carmen habe, certi grave pignus honoris,quod, maiora licet, possum donare, merenti.Non moriere omnis, nec te Cocytia mergentflumina, sed serus gratis eris incola terris.
4. Timotheo Polo Poetae.
Tu linis aeternas vivaci carmine chartasiugeque mortali pollice scribis opus.Ingenium natura dabat, labor impiger artem,pallidus et madido sudor ab ore pluens.Cum comes insomnis nox pervigilata dieimutatis toties iret et iret equis,Bilblici redoles genium facilesque salinas,Oxonii lepidum vatis acumen habes.Hunc gravitate studes, illum superare nitore;vincit utrumque tuus sub brevitate labor;quodsi grande magis mentem tibi perculit oestrum,ingentes simili res animare tuba,et vel in heroo numero vel in impare sudas,Pieriumve feris musicus autor ebur,Mantua te stupeat, miretur Sulmo canentem,abiiciat Flaccus, te modulante, lyram.Adde, quod ingenuos dilectae matris honoresnobiscum studio scis reparare pari,Germanum modularis epos, quod Opitius ipseapprobet et similem me cecinisse velim.Singula si referam, referam tam omnia numquam.Est rudis ad Phoebum noster Apollo tuum.
5. Henrico Arningo Rhetori.
Diserte Rhetor, eloquentiae latex,Pithus cor et Suadae iecur,quid ausus ? Ipsos inter haereo, tuasdum tento laudes, limiteset mentis anceps, qua viarum prodeam,tot inter ambages tremo.Confundor omnis. Hinc tuarum me vocatcallis serenus dotium,hinc doctus ardor, quo iuventuti faves,me semita acclamat sua,amoenus illinc trames, ut sequar, volens,amoris invitat tui.Et hinc, et captus illinc ambigo,qua primus inflectam gradum.Densi tot elegantiarum te chori,scientiarum tot gregesvivunt in uno. Cuncta te virtus amatet hospitem vocat suum.Hinc ignis ille, totus in te quo flagro,virtutis accensus face.Nil addo laudis, huius impar et minor,ne te levans premam magis.
6. Reinero Brocmano, Historico, et Linguar. Prof.
Te mihi cum primus hac in urbe iunctus est amor,ille doctus, ille pulcer, ille virtutis puer,hic adultas inter alte corda radices agit,indicens magis magisque pullulans robustior,vitis instar, quem sepulcro vernus evocat tepor.Ille blanda laetus aura molle prominet caputatque solis ad salubre cor apricatur iubar,pingue donec huc et illuc pandet usque brachium,et pusillos osculetur uvida botros gena.Tunc quod assoleut amantes, serio volens dediomne mentis, omne cordis, omne pignus dexterae,scilicet virtus amicum te mihi fecit tua.Mel sub actu, mel sub ore, mel subest scriptis tuis;mel, quod exsudant Athenae, mel, quod a Roma pluit,quale noster, noster ille largus hausit Maxius.Melleus die iuventae, sis mihi dulcis diu.Sic tibi diu suavis, sic diu sit mellea,illa suavis, illa dulcis, illa tota mellea,cui Venus, Iuno, Cupido floreum struunt torum,candidatus nuptiales praeparat faces hymenet Meduseum canorus inchoat Phoebus melos.Scriptum tum temporis sponso.
7. Alhardo Boendelio, Grammatico.
Te versu memoramus inficeto,candidissime candidissimorum,quem Phoebus colit et colunt Novenaeet mater Venus et puer Cupido,Ac quamvis memoremus inficeto,cum nobis sit iners Minerva, versu,non tamen memoramus inficetum,sed doctum, sed Apollinis ministrum,sed curam CharitumNovensilumqueet decus VenerumCupidinumquecunctarumque cor elegantiarum.Quam dispar ratio mei tuique est,qui te scribere non verebar ante,tanto pessimus omnium poeta,quanto tu optimus omnium docentum.
8. Davidi Gallo, Musico.
Ter docte Galle, pulmo Musici coetuset suave guttur, infimo tibi scribo,qui primus inter principes scholae patresponi merebas. Ordini locum debes,ambo tibi se, quos serenus illustras.Amamus illud diligentiae culmen,quod eruditus inscii gregis doctorimpendis omne, quicquid est opus factu,Doces, refutas, sublinis, redintegrasfidique praeceptoris omne fers punctum.Agnosce mentem te colentis a dextra,quod illa sentit, haec fidelis obsignat.
9. Ad Studiosos Iuvenes, ibidem.
Nec vestrum reticens decussuspendet vetito muta silentioClio, laudis apex meae,quae pridem per epos me vetuit moriVestras audierat minasnuper sollicitis fervere iurgiis,Dat quivis specimen sui,quantus barbariei prodeat in necem,Tunc nec cedere cereum,nec vinci facilem, quod decuit viros,e vobis videt unicum.Est cunctis similis par animi vigor,Haec affert comitum choroet pulcro iuvenis de studio gregis,testis non simulans rei,toto facta redux praedicat in iugo.Ergo dissiliunt citaedirectore novem cum patre virgineset lauri rapiunt comamet victura pari serta plicant manu.Ne parvae pigeat morae,si tam certa manent pignora gloriae.Quod vobis Hodie negat,pendet cum duplici fenore Cras decus.
10. Ad Aeternam Sapientiam, Votum pro Gymnasio
Revaliensi.
Hic equinarum memor ungularummolle ludentis fugit agmen undae,doctus hic Aon salit eruditassubter arenas.Frater agnati procul OthrysAemiinde Parnasso socius Cithaeronannuunt pinis et hiulcus altoPindusOlympo.Diva, stellato residens inani,innubo patris generata partu,caelibi patris generanda semperfilia partu,da perennanti, dea, da favore,currat aeternis ea lympha rivis,frondeant illi vireantque doctiiugia saltus.