4/2002 Rüdiger Niehl
TEI header, markup, lines added


page 95, image: s095

SYLVARUM LIBER VII, IN QUO GYMNASIUM REVALIENSE.


page 96, image: s096

GYMNASIUM REVALIENSE.

1. Ad Gymnasii Revaliensis Professores Dedicatorium. 1635. April 5.

Hactenus obticui, nunc pigra silentia rumpo
et vos Ausonii scribere more paro.
Ille professores patriae celebraverit urbis,
urbs me vestra, licet sim peregrinus, amat.
Ac licet ad tantum nequeamus surgere culmen,
in magnis quaedam est laus voluisse tamen.
Quod pietas illum functis praestare iubebat,
hoc meus in vivos vos mihi suasit amor.

Scribb. Non. Aprilib. Anni XXXV. supra M. et DC. [(reading uncertain: ?)] Revelae.

2. Ad Calliopam. 1635.

Tandem molesti sit modus otii.
Vacuna cessit, Murcia transiit.
Creber vocate, iam benignus
in mea vota venis, Agoni.

Nunc rumpe plausae per sonitum manus
somnos inertes, pollice nunc levi
sopore pressis terge turpem,
mens vigil, ex oculis veternum.

Cedo Latinam conscia barbitum,
regina Thressae, Calliope, lyrae,
diu sat aegre feriatum
sollicitis ebur haesit uncis.

Quiritet aer mollia saucius
pulsante clari verbere pectinis;


page 97, image: s097

ictuque vocum vulneratae
dulce quid illacrimentur aurae.

3. M. Henrico Vulpio, Gymnasiarchae, Theologo et Philosopho.

Ille labor tuus est, schola quod Revalensis in isto
flore nitet celsisque altum caput inserit astris.
Rostochium tria lustra tibi, tres Revelis annos
favit, utraeque tui dominae candoris amantes
et studii, quod abunde probas. Huc quando venires,
barbaries tuus hostis erat, fera bestia Musis
et gravius nocitura suis Livonibus olim.
Illa Mycenaea pestis truculentior Hydra
Esthoniam late pavidumque ferissima Nereum
terruerat refugasque metu tremefecerat auras.
Tu novus Alcides, Aretes septemplici scuto
tectus et Aonidum radians face, flebile monstrum
aggrederis pugnasque diu. Cruor inficit artus.
Nunc caput hoc, nunc illud hiat de vulnere ferri.
Quotque cadunt capitum, generata tot ora videres
ocius et duplices sumpsisse a sanguine vires.
Nil trepidas; quod ab ense feris, picis oblinit ardens
humor et obductis coeunt vibicibus ictus,
donec ovans doctae prosternis robore dextrae
fortiter et stygio pestem submergis Averno.
Sic olim innumeris tumidum Pythona sagittis
Thymbraeus sanctis legitur necuisse poetis.
Fac, quod agis, crescensque tua pietate Lyceum
temperie moderare bona. Tibi praescius aether
officii dedit hoc animoque et corpore vires,
volvere Sisyphium scholico sub pulvere saxum.
Cernis, ut invidia rumpens ringatur Aello
atque colubrini distentus faece veneni
livor ab impuro foeda evomat ilia ventre.
Dulcia laurigerae post niceteria famae


page 98, image: s098

hoc quoque carmen habe, certi grave pignus honoris,
quod, maiora licet, possum donare, merenti.
Non moriere omnis, nec te Cocytia mergent
flumina, sed serus gratis eris incola terris.

4. Timotheo Polo Poetae.

Tu linis aeternas vivaci carmine chartas
iugeque mortali pollice scribis opus.
Ingenium natura dabat, labor impiger artem,
pallidus et madido sudor ab ore pluens.
Cum comes insomnis nox pervigilata diei
mutatis toties iret et iret equis,
Bilblici redoles genium facilesque salinas,
Oxonii lepidum vatis acumen habes.
Hunc gravitate studes, illum superare nitore;
vincit utrumque tuus sub brevitate labor;
quodsi grande magis mentem tibi perculit oestrum,
ingentes simili res animare tuba,
et vel in heroo numero vel in impare sudas,
Pieriumve feris musicus autor ebur,
Mantua te stupeat, miretur Sulmo canentem,
abiiciat Flaccus, te modulante, lyram.
Adde, quod ingenuos dilectae matris honores
nobiscum studio scis reparare pari,
Germanum modularis epos, quod Opitius ipse
approbet et similem me cecinisse velim.
Singula si referam, referam tam omnia numquam.
Est rudis ad Phoebum noster Apollo tuum.

5. Henrico Arningo Rhetori.

Diserte Rhetor, eloquentiae latex,
Pithus cor et Suadae iecur,
quid ausus ? Ipsos inter haereo, tuas
dum tento laudes, limites


page 99, image: s099

et mentis anceps, qua viarum prodeam,
tot inter ambages tremo.
Confundor omnis. Hinc tuarum me vocat
callis serenus dotium,
hinc doctus ardor, quo iuventuti faves,
me semita acclamat sua,
amoenus illinc trames, ut sequar, volens,
amoris invitat tui.
Et hinc, et captus illinc ambigo,
qua primus inflectam gradum.
Densi tot elegantiarum te chori,
scientiarum tot greges
vivunt in uno. Cuncta te virtus amat
et hospitem vocat suum.
Hinc ignis ille, totus in te quo flagro,
virtutis accensus face.
Nil addo laudis, huius impar et minor,
ne te levans premam magis.

6. Reinero Brocmano, Historico, et Linguar. Prof. [Abbr.: Linguarum Professori]

Te mihi cum primus hac in urbe iunctus est amor,
ille doctus, ille pulcer, ille virtutis puer,
hic adultas inter alte corda radices agit,
indicens magis magisque pullulans robustior,
vitis instar, quem sepulcro vernus evocat tepor.
Ille blanda laetus aura molle prominet caput
atque solis ad salubre cor apricatur iubar,
pingue donec huc et illuc pandet usque brachium,
et pusillos osculetur uvida botros gena.
Tunc quod assoleut amantes, serio volens dedi
omne mentis, omne cordis, omne pignus dexterae,
scilicet virtus amicum te mihi fecit tua.
Mel sub actu, mel sub ore, mel subest scriptis tuis;
mel, quod exsudant Athenae, mel, quod a Roma pluit,
quale noster, noster ille largus hausit Maxius.
Melleus die iuventae, sis mihi dulcis diu.
Sic tibi diu suavis, sic diu sit mellea,


page 100, image: s100

illa suavis, illa dulcis, illa tota mellea,
cui Venus, Iuno, Cupido floreum struunt torum,
candidatus nuptiales praeparat faces hymen
et Meduseum canorus inchoat Phoebus melos.

Scriptum tum temporis sponso.

7. Alhardo Boendelio, Grammatico.

Te versu memoramus inficeto,
candidissime candidissimorum,
quem Phoebus colit et colunt Novenae
et mater Venus et puer Cupido,
Ac quamvis memoremus inficeto,
cum nobis sit iners Minerva, versu,
non tamen memoramus inficetum,
sed doctum, sed Apollinis ministrum,
sed curam Charitum Novensilumque
et decus Venerum Cupidinumque
cunctarumque cor elegantiarum.
Quam dispar ratio mei tuique est,
qui te scribere non verebar ante,
tanto pessimus omnium poeta,
quanto tu optimus omnium docentum.

8. Davidi Gallo, Musico.

Ter docte Galle, pulmo Musici coetus
et suave guttur, infimo tibi scribo,
qui primus inter principes scholae patres
poni merebas. Ordini locum debes,
ambo tibi se, quos serenus illustras.
Amamus illud diligentiae culmen,
quod eruditus inscii gregis doctor
impendis omne, quicquid est opus factu,
Doces, refutas, sublinis, redintegras
fidique praeceptoris omne fers punctum.
Agnosce mentem te colentis a dextra,
quod illa sentit, haec fidelis obsignat.


page 101, image: s101

9. Ad Studiosos Iuvenes, ibidem.

Nec vestrum reticens decus
suspendet vetito muta silentio
Clio, laudis apex meae,
quae pridem per epos me vetuit mori
Vestras audierat minas
nuper sollicitis fervere iurgiis,
Dat quivis specimen sui,
quantus barbariei prodeat in necem,
Tunc nec cedere cereum,
nec vinci facilem, quod decuit viros,
e vobis videt unicum.
Est cunctis similis par animi vigor,
Haec affert comitum choro
et pulcro iuvenis de studio gregis,
testis non simulans rei,
toto facta redux praedicat in iugo.
Ergo dissiliunt citae
directore novem cum patre virgines
et lauri rapiunt comam
et victura pari serta plicant manu.
Ne parvae pigeat morae,
si tam certa manent pignora gloriae.
Quod vobis Hodie negat,
pendet cum duplici fenore Cras decus.

10. Ad Aeternam Sapientiam, Votum pro Gymnasio Revaliensi.

Hic equinarum memor ungularum
molle ludentis fugit agmen undae,
doctus hic Aon salit eruditas
subter arenas.

Frater agnati procul Othrys Aemi [Reg: Haemi]
inde Parnasso socius Cithaeron
annuunt pinis et hiulcus alto
Pindus Olympo.


page 102, image: s102

Diva, stellato residens inani,
innubo patris generata partu,
caelibi patris generanda semper
filia partu,

da perennanti, dea, da favore,
currat aeternis ea lympha rivis,
frondeant illi vireantque docti
iugia saltus.