SYLVARUM LIBER VI, IN QUO IAMBI.

Praecellentissimo Viro Dn. [(reading uncertain: ?)] Joanni Origano Medico Mathematicoque Absolutiss. Patrono Nuper Meo Domestico Gratitudini Testandae Dico Paulus Flemingus.

IAMBI.

1. Francisco Murrero Suo. 1634. März 31.

Francisce dulcis, une pectoris calor
et cordis intimum mei,
quid esse dicam, quid vel ominer ratum
primo futurum tempore
ex hac, subinde quam doles mecum, mora,
abominabili mora.
Frustra solutos increpat senex Notos,
cum spumeum turbant mare.
Sinamus horae, differamus in dies,
quod mille parturit neces.
Et omne, quicquid est ubique, lacrimae,
et fletuum quicquid cadit,
misertor annus plumea tegens manu
ab humida tergit gena.
Annosus evaporat ad nullum dolor
et cum senecta deficit.
Utamur aevo, cura pluribus levis,
sed invidendi plurimis.
Dum multus otiatur ad latus comes,
vino rubet, somno perit,
studet fritillis, acer aleam iacit,
par simus hinc prudentius;
vel aureorum segreges voluminum
meridiemur incubi,
vel eruditis, docta quod solet cohors,
sermocinationibus
fallamus omne, quod dierum praeterit,
fallamus omne noctium;

papyrina vel omne terrarum via
lento pererremus pede,
vel exteris nos applicemus oribus,
Gallo iungentes Italum.
Et si venustatum quid esse non negas,
ambobus addo tertium.
Quid illud ? illud nosse quod iuvat, pigri
hic dum moramur hospites,
quod si fatiscat aegra spebus mens suis,
quid restat aegrimoniae,
relecta denso discutit palam pede
Novae platea-Gardiae.
Quid dum velimus evenire faustius,
quid accidisse laetius?
Contentus aufer, fata quem miscent statum.
Opinione perdimur.

Neogard. [Abbr.: Neogardiae] Ruthen. [(reading uncertain: ?)] prid. Kal. Apr.

2. Philippo Crusio Legato. 1634. April 13.

Facunde Crusi, quo disertius nihil
quicquam vel eruditius
sol ipse, si mittatur, auditum refert,
visum vel affirmat redux,
Arpiniano mel potentius favo,
quod rostra perpluit sua,
fabrique nato nectar oris dulcius,
quod Atticum bibit solum,
ignosce fassis, si quid impares tuae
audemus ore gloriae
carmenque molle, dissonum, claudum, leve,
non rore potum musico,
conamur illis applicare, illis tuis
o delicatis auribus.
Non siderales tuta tentabit vias,

quas armiger Iovis secat,
columba mergens, patrii tenax soli,
et hospes aeris sui.
Sic parva magnum cumba pervicax fretum
cum non veretur, interit.
O dulce, forte, robur o vocis grave,
valore masculo potens,
haeremus ore, mente labimur, manu
regi vetante perdimur.
Sis blanda nobis, sis diserta vox diu:
sic laude non eges mea.

d. XIII. Apr. XXXIV Novogorodia.

3. Jan. [(reading uncertain: ?)] Adolpho Raschio, super nominali eiusdem. 1634. Juni 24.

Si largientis omne munerum manus
totumque quod damus tibi,
avarus aestimator et durus nimis
rigente mensu supputas
et hinc vel affectum tuorum, qui sumus,
stricto libras examine,
vel curiosi siccus helluo lucri
metiris ad virgam trahens,
fatemur: Erras, consul improbus tibi
nobisque censor non favens.
Non aere fulvo ponderanda merx anior
nec mentium venit favor,
Quodsi subiret causa ditandi tui,
possisque semper, quod velis,
daremus illa, plebium quae faex amat
et quod rogatur Dispiter.
Non hanc faventi Nisaeus pressit pede,
dulci saliva roridus,
infusa largus sumeres, si sint, mera,
reposta clavibus decem.
Nos Pan agrestis, Pan ovilium vigil,

Pan Russiae praeses suae,
beavit agno barbaroque, sed bono
ex osse Chesinus pater.
Hae pauperis Septentrionis sunt opes
Novaeque gazae-Gardiae.
Sic vile danti, si locum, tempus, tuos
agnoscis, ignosces, reor.

Novogorod. [Abbr.: Novogorodia] MDCXXXIV.

4. Sub adventum Legatorum Novogorodiam. 1634. Juli 28.

Laetamur ore, mente plaudimus mera,
nec pes, nec absistit manus,
quotquot fatigata dehiscimus mora
Novae sub orbe Gardiae,
desueta cunctis hactenus gens risibus
speique non capax suae.
Valete curae, mentium tortor genus,
et omne, quicquid est crucis,
et quicquid aegrimoniae subtus gemit
et ossa perfurit pigra.
Illuxit ortus. Umbra dissili nigra,
imbres latete! Sol adest.
Abite luctus, interite naeniae,
ut pristini vivant sales.
Plorate planctus, eiulate lacrimae,
Cachinnus in risu natat.

MDCXXXIV. M. Jul.

5. Dedicatorium carminis propemptici Georgio Guilielmo Pöhmero, Patritio Norico, scripti Moscuae. 1634. Sept.

Excelse sanguis, germen heroum patrum,
quos stemma clarat, sed magis virtus levat,
debemus omne, quicquid est nostrum, tibi,

si quid tenellum praeter est nostrum melos,
quod serus aestimas amator et probas;
favoris omne fructus illud est tui.
Hoc namque toto iure fecisti tuum.
Abibis ergo, patriae novum iubar
mox additurus, quod negatores polos
desidcrante poscit hactenus prece,
hucusque frustra. Facta respondent suis
iam vota spebus. Pronus immines viae
iterque totum, versus in tergus, paras.
Dolemus aegri. Dulcis abscedis comes,
vocate saepe, post vocande saepius.
I sospes inter mille caelitum choros,
illuc reductus, quo tuorum te vocat
devotus ardor. Nos, quod in nobis ames,
pro te viales thure placamus Lareis,
papaverinas atque Termino dapes
cum lacte mistas, lance libamus cava.
I noster et vatis tui semper memor
felicis aevi candidos vide dies!

MDCXXXIV.

6. Alterius cuiusdam nomine in Nobilis et Magnifici Viri Philippi Crusii nominalem. 1635. Mai 1.

Diserte Crusi, principis manus tui
et cor meum pii ducis,
si dona spectas, Irus est cliens tuus,
si vota, Croesus est potens.
Nam mentis omne, quicquid est, debet tibi
et omne, quicquid est manus,
quae tota sumptus solveretur in tuos,
solvendo si par iam foret.
Sed scimus, istis ipse dives non eges,

sic accipis, quod possumus.
Patrone, sospes caelites inter greges
absolve, quam tractas, viam
redique faustus. Interim, dum sic abes,
pro te deorum quicquid est,
numen precamur, semper ut felix eat
et nox et integer dies,
ut hoc amoenum, quod tibi grator, iubar,
vel centies cernas idem
meisque rebus, hactenus quod est ratum,
benignus acclines opem.

7. Super nomothesia Gymnasii Revaliensis Henrici Vulpii Gymnasiarchae, ad eundem Catalectici. 1635/6.

Dum libero vinctum iugo lyceum
septemplici Novensilum catena
per publicos videmus ire vicos,
praecedit Ordo; Rectitudo dextram
laevamque Norma Lexque Fasque Iusto
iuncti tuentur. Hinc pedissequarum
centum sequuntur artium catervae
et tota magni plebs diserta Pindi.
Sed pone retro iugis inter altas
noctis tenebras aeremque crassum
confusa plorat et rudit supinum
inerudita turba, Prisciani
et mista densis menda barbarismis
et error exlex et licentiosae
condormientis Maenades Vacunae.
De Vulpio surgunt utrisque voces:
Debetur omne, quod valemus, uni!
Debetur omne, quod dolemus, uni!

8. Christiano Cassio Politico V. CL. [Abbr.: Viro Clarissimo] et Magno. 1639. Juli.

Facunde Cassi, principis tui decus
et universae dulcis ardor Cimbriae,
miramur illud eloquentiae iubar,
per quod coruscus emicas terris apex,
ceu plena toto noctiluca sidere,
cum sudus aethram mulcet aer et soli
sursum videntis purus admittit globum.
Admitte votum, vir quod externus facit
novusque forsan omne per Pindi nemus;
et dum merentis indies crepant fores
tot Grotiis, tot Heinsiis, tot Barthiis,
pulsantis ad mei manum flecti rudem
non obde pessum; comminus stabo tibi,
hoc corpus absens, mente nec quicquam procul,
huiusque nectar entheum linguae bibam
avarus oris, quod Diespiter probat,
Minerva laudat, praedicat plaudens Venus
et omne caeli ebrium canit.

Eytinum [(reading uncertain: ?)] M. Quintil. MDCXXXIX.