HActenus aegro mersa dolore
(Et vix tempora nostra sinant
Animo gaudere sereno,
Nubila, dira, sera, horrifica)
Hebet, et pigro oppressa veterno
Negligit doctas animare chordas,
Musamque, laetitiae sodalem,
Flexa excitare voce,
Daedalum sonans melos,
(Qualis recepto numine inclitus vates
Jordanis ad sonori
Lapsus fugaces temperat
Aeterno carmine nervos)
Ut se remittat. eia
Excute tristem, mens mea, somnum,
Turpes linque situs, vigila:
Viden` ut resplendeat aether
Floribus, atque novi iubaris
Coma Phoebeo clarior orbe
Noctis obscuras vetet ire bigas?
Audi, apta remigio, ut, sonantis
Alae caterva, caeli
Perpatentis aequora, im-
mortale carmen mille vocibus pangat,
Et virginis-parentis
Partus stupendos buccinet,
Amissaeque otia pacis
Mortalibus reducta?
Iunge tuos Superum choreis,
Iunge, Camena, tuos numeros,
Longe licet sequaris
Imparem cantum movens:
Et pusionem maximum
Festo carmine adora.
Mortale nomen nil magis addecet,
Quam laudium iuges coronas
Rerum potenti plectere,
Qui mare, qui terras, et caelum numine complet.
Ut casa fortuita brevis ulva,
Inter turpe pecus, positum,
Asini, roburque iuvenci,
Occulat, Assyriique procul
Radiis ostri, et divite gemma,
Vagiat pannis, puer, involutus;
Tamen ante quam astrigerum volucres
Caelum rotaret orbes;
Ante quam iacens humus
Stellante florum picta vere rideret,
Sacro abditus recessu
Lucis verendae floruit
Vis patris consiliumque,
In numine, ipse numen.
Aurea cuius sidera lege
Saeclorum moderata vices
Peragunt stata tempora cursus:
Quo duce caerula vasta fremunt,
Rapidis per quem fluctibus amnes
Vincla [Reg: Vincula] riparum patiuntur. Hic est,
Qui culta pinguia desidere,
Frugesque ferre gratas
Iussit, alta collium et
Dulci Lyaeo surgereebriis succis:
Quodcumque stat vigetque
Orasque inivit luminis,
Natalem hoc principe sensit,
Ortumque originalem.
Eloquii cui tanta strepunt
Flumina in ore levesque rotae,
Quis explicare fas im-
mensum amorem Numinis,
Cuius potenti percitum
Dilectam face mentem,
Artus caduci corporis induit,
Primaevi Adami ne periret
Penitus propago, propriae
Illud opus dextrae, stygiis damnata tenebris?
Claudite duri carceris antrum:
Frustra sulphure feta palus,
Acheronque ardente camino:
Frustra Poena immane ruens,
Gelidis frontem cincta chelydris
Terret, et tristem meditatur ictum
Armata sanguineo flagello:
Iterum patescit aula,
Aula flammei aetheris,
Qua nos peremptos vita perpes exspectat.
Nescis, tyranne, nescis?
Hic Tartarum exscindet puer,
Hic Lethi iura refiget
Almae salutis auctor.
Maxime celsi Rector olympi,
Iam quoque dissimulate Deum:
Tibi sacro concita thyrso,
Enthea vatum turba furit:
Tibi praecinctae tempora lauru
Martyrum plaudunt choreae fideles,
Et spiritum tibi debitum uni
Laeti imputare psallunt,
Carnifex sicam ut rotet.
O quando charae, quando patriae charae
Optata pax redibit,
Et desinet belli furor,
Nigri qui turbinis instar,
Sternit vehitque cuncta?
Hunc celeri Matuta rota
Candida portet, adoro, diem!
At vos piis Camenis,
Quae sordidis vulgi suos
Turbis clientes eximunt
Addicti, florida pubes,
Vitae probatae accingire candidos
Ritus, manu et muni ite ad aram
Offerre munus: quae mora est?
Egregium, Christo totos impendere census.
Ne mendosa officiat facies, rogatur ad extremum CANDIDUS LECTOR, ut comiter ea aequitate utatur, et errata emendet. Nos potiora collatis utplurimum ita restituenda censemus, ut legatur [Gap desc: errata]