Nobile virginitas donum est: foetura sed orbe
Ni supplet, vita celibe vita perit.
Ergo nequitiam fugiens, tibi delige nuptam,
Ut mundo possis reddere prole vicem.
Insignes hedera cui fers Ericyna corollas?
Mentior, an sponsis munera grata paras?
Sic est: Andreae Gertrudis ducitur uxor,
Docto digna viro, digna puella pio.
Macte tuis esto taedis Hymenaee bonoque
Amborum faveas pronuba Iuno toro.
Ut stricto iungunt hederae sua bracchia nexu,
Sic ambos arcto foedere nectat amor.
Votis omnibusque prosequamur
Abrahamum, studiosa turba amici,
Doctrina celebrem, fide probatum:
Votis omnibusque prosequamur
Kunegundem, comitum chorus puellae,
Forma conspicuam, pudore gratam.
Lingua virque fave nupta,
Dum sacras iuvenis fatigat aras:
Lingua virque fave, faveque nupta,
Dum connubia faciunt uterque.
At tu summe parens, iugalis auctor
Firmatorque tori, perenne serva
Quod nunc te coit approbante foedus:
Et tu Christe preces, imago patris,
Nostras esse iube ratas, amatum
Quas una thalamis damus duorum.
Nec tu filii abes, patrisque compar
Ardor, Spiritus alme, mutuosque
Amborum affla animis amoris ignes.
Eventura precamur, O beatos
Quos iungit simul unitas perennis,
Trini numinis unitas perennis
Quos unum facit esse de duobus,
O mirabile de duobus unum.
Abramus thalamos ineunt Angnesque iugales,
Christe fave taedis et Deus alme piis.
Tuque pares animis sacer affla Spiritus ignes,
Nil ut in hos Boreas, nil fera possit hiems.
Sit pater et magni mensuram nominis implens,
Augeat Abramus prole subinde domum.
Aequet et ipsa suum nomen virtutibus Agnes ,
Casta domum servet, casta cubile viri.
Adeste o Charites, Cupidinesque,
Et quantum est Veneris pedissequarum:
Anna deliciae mei Abrahami,
Imis quam miser ardet in medullis,
Tantum quam miser ardet in medullis,
Quantum virgo viro potest amari:
Nunc illi auspicio bono, revulsa
Complexu genetricis arctiori,
In manus datur, ipsa qualis olim
Abrahamum Sara venit ad maritum.
O factum bene, o torum auspicatum,
Sic nardo quoque cinnamum fragranti,
Et vites sociae implicantur ulmo.
Huc huc, o Heliconii relinquens
Collis grata sororibus vireta,
Amoris bone coniugator Hymen
Fer molles aditus, subique casti
Candido pede lectulum cubilis.
Amborum domus ut queat, nepotum
Tot parens quoque stirpe nuncupari,
Nuncupatus avus quot Abrahamus
Olim prole fuit bona nepotum.
Nec decet sine liberis deinceps,
Inclitum genus esse Fusiorum,
Hausmanumque magis magisque nomen.
Par est crescere honoribus nepotum.
Exoritur lux festa, cui concordia nomen
Fecit, nunc thalamis omen inesse iubet.
Qua novus ingreditur cum virgine templa maritus,
Seidlerus vita, moribus, arte gravis.
Sit lux fausta precor, cui dat concordia nomen:
Omine quem signat sit sine lite torus.
Cur iuncto Charites choro, novemque
Cur Phoebo duce prodeunt Camenae,
Hymen o Hymenaee ter canentes?
Agnosco citharam sacris amicam,
Et solemnia verba nuptiarum.
Sic sic scilicet est, ut ipse rebar,
Ducebamque animo meo futurum:
Simoni lepido meo sodali,
Simoni comiti novem sororum,
Culto moribus, eruditione
Et Graii eloquii sale, et Latini,
Virgo lacteolo decora vultu
Uxor ducitur, ac nitore virgo
Mentis lacteolo decora purae.
Eia macte tuis age esto taedis
Hymen, o Hymenaee, tuque cestum,
Prome o Dyrrhachii Paphique custos
Ancosisque, Gnidique arundinosae,
Propagans hominum genus Dione:
Huc fer candidulum pedem, inque sponsi
Amplexum cupidam implica puellam,
Sic utroque revinciens amore,
Seu serpens hedera hac et hac retortas
Frondes, aut socias oberrat ulmos
Nexu vitis amica flexuoso.
Sint ignes animi pares utrique,
Sint lusus pariles, facetiaeque,
Et blanda oscula, morsiunculaeque,
Et suspira mutua, et susurri:
Unum praeferat omnibus lapillis,
Amplexu Sthenium fovens Elisa:
Uno Simo calens Elisa, in una
Noctes deliciis diesque fallat.
Nec fructu careat torus cupito,
Sed fit grata suo marita sponso,
Cum rusum area frugibus teretur,
Autumnusque madens redibit uvis.
Tunc Simoniculus sinu parentis
Mittens bracchiolum teres, micante
Dulce rideat ad patrem labello,
Qui non degeneri indolis vigore
Per laudes eat huius illiusque.
Eventura precor, preces Dionae
Motu verticis aurei secundat,
O factum bene, o torum auspicatum.
Sit felix Ingburga tibi, bene vortat Erasme v,
Quod coit ambobus ius sociale tori.
Non sana in sano mens vobis corpore desit,
Non sit egens prolis copula, mensa meri.
Non lis ula domum, non intrent iurgia lectum:
Pace domus constat, gaudia lectus amat.
Cui lauri fero floridam corollam
Hortis Aonidum modo educatae?
Sigismundi tibi, mereris illis
Nam tu muneribus remunerari,
Iam tum cum viridi colens in aevo
Meas obsequio ac fide sorores,
Sacris fontibus ora protulisti:
Dein nostri magis aestuans amore,
Artis et cupidus scientiaeque
Quam Cous profitentur et Galenus,
Intrasti comes Ausonum penates.
Seu nobis per amiculam vagari
Felsinam , Aemyliae liberet urbem,
Ocellum Aemyliae venustiorem:
Seu Pisas, Venerique Gratiisque
Senas, Perusiumque dedicatas,
Atque orbis dominam caputque Romam.
In casus simul ire promptus omnes,
Quos ferret modo caelitum voluntas.
Quare habe hanc tibi floridam corollam
Lauri, delicias Apollinares .
Non haec frigore ramulos comantes,
Non aestu variat siticuloso:
Non caeli sonitus pavet tonantis,
Nec saevi fremitus Apeliotae.
Huius auspicio, tuus pudicam
Ardor in Catharinulam perennet,
Seu fumans pluvias minetur Auster,
Soles seu redeant sereniores.
Non vestrae domui ulla liberisque
Clades immineat, sit auspicatus
Laureae ominibus torus, sociusque.
Hac a fratre sibi sororibusque,
Votis ipsa vicariis peropto:
Votis pondus inest, vide ut secunda
Laurus sternuit approbatione.
O faustam Venerem, o torum auspicatum.
Haud es Petre lapis, cum sis expertus amorem,
Quem nescit, nomen quae tibi petra dedit.
Cum tamen in silicum venis sint abdita flammae
Semina, amore ecquis saxa calere neget?
Igneus est amor, et penitus succenditur imis
Ossibus, haud ficto quisquis amore flagrat.
Quo nunc Petre ardes: hoc est, quod non ego factis
Te reor adversum nomen habere tuis.
Sit Deus ipse, tuo quem suscitat, aequus amori:
Non illum Boreae flamina dura necent.
Votis pondus inest piis, rogatum
Votis pronus adest Deus: quid ergo
Vota differimus precesque amici,
Iudithae thalamis, toroque Lucae?
Lucae, qui nitet inter eruditos,
Qualis Luciferi inter astra fulgor:
Nuptae, quae pariles it ante tantum,
Quantum noctis it ante vesper ignes.
O par compositum bene, intellega
Docto nupta viro iugata, alumno
Musarum comes una Gratiarum,
Ketwigum incluta stirpe Consulari.
Vobis eveniat tot auspicata,
Conferente Deo, quot unda pisces,
Aves silva gerit, ferasque tellus.
Mens sit sana, valens utrique corpus:
Sit concors torus, exuletque vestra
Lis et rixa domo, genusque durum
Luctus, cura, labor, fames, egestas,
Atque Orco genitus parente languor:
Vobis innumeram cubile prolem
Praestet, cella merum, culina victum,
Fruges gratus ager, gregemque saltus.
Haec uno simul ore comprecamur,
Et Iuditha tibi, tibique Luca:
His sed plura Deus ferat petitis,
Quo dante omnia suppetunt benigne.
Nomina si quod habent omen, te docte Georgi,
Conveniens rebus nomen habere puto,
Arvorum referens cultorem voce Pelasga:
Quod subigas, arvum contigit ecce tibi.
Quale nec ostentat foecundis Moesia campis,
Nec Pelusiaci fertilis ora soli.
Quod dicem quaeris? Consors Catherina cubilis,
Quae tibi nupta, Deo conciliante, datur.
Sit precor illa ferax, sed tu quoque nominis imple
Mensuram, officii munere rite tui,
Seu mavis cognomen: eris sic prole beatus,
Qua non uberius Gargara semen habent.
Non semper gelida riget pruina
Tellus, aut pluvio madescit imbre:
Nec vexant mare perpetim procellae,
Et promunt Boreae minas et almum
Pulsa nube diem iubar serenat.
Non arcum Lycius perenne tendit,
Non armis furit usque et usque Mavors
Sed quondam, cithara tacentis ille
Musae sollicitat fides: et hasta
Hic quondam posita, subit Diones
Furtim limina, dans manus Amori.
Ergo cur galea caput revinctum
Nuper, nectere defugis corona,
Et mutare toga rigentis aere
Loricaeque onus atque pectoralis,
Samson militiae decus probatae?
Est pacis Deus aliger Cupido,
Pacis foedus amat iugalis Hymen,
Pax connubia sancit atque firmat,
Gaudet pace simul torus focusque.
Verbis pondus inest, nihil moratus,
Ponit tristia eques severus arma,
Exutoque sago togam capessit,
Atque affabilis expetit videri:
Eia quisquis ades, faveto linguis.
Age cuncta gratulantum
Nunc civitas inundans
Plausu, volet per urbem
Vicisque, compitisque.
Tiliisque flexuosus
Admurmuret canoris
Elister et susurro
Plissinna lene plaudens,
Loquensque Parda lymphis.
Vicina florum amictu
Roseta vestiantur,
Novis inumbret arbor
Comis: ad astra clangor
Tubaeque tympanique
Fundatur, obstrepatque
Clamoribus sonoris
Io sponse ovantium io.
Vos templa cantilenis
Vocalibus favete,
Cantuque tibiarum:
At sacra dum sacerdos
Facit, omnis ore sacris
Operatus, atque corde,
Iungat preces mariti
Votis, preces puellae.
O felicem terque beatam,
quae primos tibi iungit amores,
Scio Samson nupta cubili:
O felicem terque beatum,
Sociare cui se prima viro,
Non detractat pulchra Sibylla:
Magnorum edita stirpe parentum
Virgo, satu non humili iuveni:
Iuveni, Grosio patre, creato,
Iuveni, Hausmana matre, celebri.
O compositum bene par, tali
Quam coniugio surgere prolem
Mox aspiciam, numine dextro,
Similem patri, similem matri?
Quia natales sequitur virtus:
Comes illa, patrum promovet in equis
Vim, robustis inque iuvencis.
Non pavidum leo leporem gignit
Animosus, nec cervam tigris.
O quot veniunt omnia vestro,
Omnia amica prece facta toro:
O quot veniunt gaudia vobis,
Gaudia noctu, medioque die.
Sed vesper adest: Hymen io Hymen,
Hymen o Hymenaee, o Hymenaee Hymen.
Quid gemina vis Petre tibi doctissime flamma?
Haud contra Alcides moverit arma duos.
Si nescis, amor est ignis quo saucius ardes,
Est ignis, quae te febris anhela coquit.
Sed bene habet: nam luce velut maiore retusa,
Quae minor est aciem perdere flamma solet:
Sic morbi ardorem potior vis fregit amoris,
O vis arguto carmine digna cani.
Ardeat ille tuis amor, ardeat usque medullis,
Mutuus et nuptam torreat igne calor.
Hoc te Petre iuvet: nec lex est iustior ulla,
Quam flammae artificem, participare parem.
Et Langum faciles amant Camenae ,
Et Lango faciles ovent Camenae ,
Hymen o Hymenaee ter canentes.
Tu quae molliculo Thalia versu
Ludis delicias iocosque amantum,
Et suspira blandulasque voces,
Alternantibus et duella rixis,
Et nunc oscula rapta, nunc relata,
Nunc rursusque petita, nunc negata:
Omen coniugii precare faustum,
Et viroque bono, et bonae puellae.
Sit felix simul et vir et puella,
Praestans arte vir, et puella forma:
Sint fausti simul ambo, sint beati,
Astraeae decus inclitum, sacrarum
Et legum proba Melchior amussis,
Incorruptus et aequitatis auctor:
Agnes virginei nitor pudoris,
Annis integra, moribus venusta,
Et claro generis satu decora.
Nascatur referens puer parentem,
Nascatur puer impiger sacerdos.
Cultrix Cecropiae puella Divae.
Haec et plura tuo ominare alumno,
Quem Phoebi chorus osculatur omnis:
Haec Thalia tuae ominare alumnae,
Quam praefert Venus omnibus puellis.
Votis pondus inest, vide ut secunda
Lucina annuit approbatione,
Gaudete o bene copulati amantes.
Mauricios thalamos init et Catherina iugales,
Christe fave taedis, et pater alme, piis.
Tuque faces affla, spirabile numen, amoris,
In quas nil Boreas, nil fera possit hiems.
Quod fuit in genitum Isaco utraque nata Labanis,
Hoc in Mauricium sit Catherina suum.
Cui myrti florem, cui fers Venus aurea ceston?
Munera cui Charitum turba beata paras?
Haec Griphii thalamis, haec sponsae dona feremus,
Quos sacer irrupto foedere iungit Hymen.
Annue nunc placido Saturnia pronuba vultu:
Annuit et vultu prospera signa dedit.
Cum Stephano thalamum sociat Christina iugalem,
Docto digna viro, digna parente pio.
Christe fave taedis, nec respue vota Petraei,
Quae nunc pro genro filiolaque facit.
Da suboles lectum fecundet, gratia mensam,
Oscula da fidei mutua iungat amor.