1 March 2006 Reinhard Gruhl
text typed - structural tagging completed - no semantic tagging - no spell check except the preface and the dedication


page 78, image: s078


page 79, image: s079

TARRAEI HEBI EPIGRAMMATUM LIBER V.

Epigr. I. Ad Lectoem.

LONGIS carminibus reus libellus
Ter denae, bone amice, lectionis.
Te pro limine tetricum salutat.
Heroas mediteris arroganteis.
Heic sunt plurima, sed legenda saepe,
Quae non carmine prdidit petulco,
Inter Bilbilicos levis susurros,
Sed magna gravitatis obsequela,
Diis magnatibus additus Poeta.

II. Anagrammatista.

LIttera vertibili dum quaelibet apta patrono est,
Est Anagrammaticus nil nisi Grammaticus.

III. In Criticos.

OMnia qui scribit, nil discit, discere eorum est
Scribere qui nequeunt, est hodie Criticus.

IV. Poeta.

INgenium pretio venale habet: Impium adulat,
Caudam habet in lingua, vulpem habet in cerebro.

V. Doctrina.

DIs mihi tu esse senex sine prole videris: abunde
Captantum est, nemo sic amat ut loquitur.

VI. Puella docta.

DOcta puella chalybs candens: doctissima dictu est
Quam nemo instruxit ni sua Simplicitas.

VII. De Epigrammatis.

NAsus in his nullus, non est bilisve, Leporve,
Et tamen in vulgus didere dicta placet.
Talia sunt hominum referentia carmina vultus,
Quorum aliquos naso Fama carere canit.


page 80, image: s080

Bilis in Italia non est rubicunda columba,
Illa tamen currum Cypridos alba trabit.
Gratia ab Aetnea nigr antem incude maritum
Terna, licet nullus sit Lepor huic, sequitur.

VIII. De versibus Hillonis.

HIllonis dare turis involucra
Indignum, aedepol, est cacationes.
Sed turis vice, non mali Poetae.

IX. In adulteri tumulum
[Gap desc: greek words]
occisi.

MEntis ut obstructae sibi redderet, Eudopelita,
Corporis exstinxit lumina Democritus.
Ne qua incesta rapi pateretur viscera flammis,
Naturam ferro messuit Origenes.
Quantum actum utrique est, unus complevit adulter,
Qui cauda arque oculis plexus, in hoc tumulo est.

X. In Polygitona.

VIcinos quondam vexavit, nunc, Polygiton,
Vicinis ipsus ludibrium, at quibus est?
Inter haras medius quadrupes, grunnire labora:
Doctius; haec non est poena Neoptolemi?

XI. Invidia.

OMne animi vitium mutato illo cui adhaeret,
Mutat, et adfectuis commoritur proprio.
Sola una Invidia ex alieno pendet honore,
Nec proprium qua vult, Imperium sequitur.

XII. Ad Iarbum.

IArbe senex viridis, cessisti quod tua nato,
Heredem sequeris, vive vidensque, tuum.

XIII. In Mathonem.

CRassum divitiis modo atque Croesum
Qui pro ridiculis, Matho, putabat,
Prodit desubito macer tremensque
Et se vivere nolle consitetur,
Qui sit iam umbra Mathonis et sepulcrum,
Causam quaeritis impotentiae huius?


page 81, image: s081

Insomnis socium videt Scieppum.

XIV. In Stoicum.

Qui per Stoica nunc olenticeta,
Sangaepeniculum, Sabine, quaris
Istic invenies mala ad sinistram
Portenta, Oceano integro eluenda,
BonarscI caput et caput ScioppI.

XV. In Sangam.

Plautipeniculus, ioco Poetae,
Tergendis quasi baxeis relictus,
Verum peniculum, Ferinae, vostrum
Istum terribilem extudit libellum
Terguntur foriae cui Batavae.
Nam te Carbatinas tuo Bonarsco
Concessisse canit secunda Eama
Lingendas bene: cum sient Scioppo
Clunes Cercopithecii relicti.
Namque istac ratione vos paterna
Crevistis bona, cum deinde fratres
In Scalae voluistis esse mortem.

XVI. De Aenea.

CUm patrem et patrios ferret cervice penateis
Atque adeo ingentis faia noverca Asia.
Romanosque Deos, Europaeosque triumfos
Totius et mundi cum exsuviis spolia,
Tros Anchisiades: poterat periisse per ignes,
AEmoniaut, Virtus, tracta erat ante rota.
At cum flamma furens tetigit senis ora Parentir
Dissiliit nullis noxia turbinibus.
Fata operi restent pietas si sola favebit,
Invictum in mediis ignibus obsequium est.

XVII. De Poetis.

QUalis ab ore hominum rapiens, Gangeticus ales,
Reddit honoratis consona dicta viris.


page 82, image: s082

Illa sed, a sonitu voces mercata supine,
Non habet in sensus, amula lingua, viaem.
Sic miseri pates, pullae decermina sortis,
Magnatum in caveis, stridula turba, iacent.
Et iacuere olim, vetus est ea cautio, quam iam
Maeonidae e Megaris succinit ortus olor.
Quique Syracosia celebrat Ptolemaeon avena,
Non potuit molli sorte, Poeta, frui.
Verum olim extremis saltim datus ales ab Indis
Mira, peregrino carmine, dicta dedit.
Indigenae volucres, corvorum exercitus omnis,
Picaque nunc toto gutture cantat Epos.
Cumque animum soleant divinipascere vateis,
Auribus incumbit versificina virum.
Quod superest, caveam suspendat ab aedibus altis
Qui potis baeredi linquere mille suo.
Includatque suum, non abneget ille, Poetam,
Cetera surrectis totus in auriculis.

XVIII. In Opuntium.

DElicias nuper facturus Opuntius; illam,
Illam animae plus quam dimidium, Glyceren
Amplexus: veteris memor, inter busta, furoris,
Et sancto extremum spiritum Amoriadolens.
Suave meis, dixit, nomen, mea vita, medullis,
O ego nunc tecum si puer esse queam.
Et veterem in cariem, semesaque viscera blattis,
Illa, serox olim, vita redire queat!
At, quoniam hocfati negat immutabilis orde,
Parcaque crudelis trina coli domina.
Saltim isthuc, divi, votum mihi, rite precato,
Efficiant, tecum posse moripariter.
Arboris aut gemina carum par stare figura,
Bancide cum cara, ceu stetit antesenex.
Audierunt superi; atque aliquis clementior borum
Vota senis, dixit, sint tibi, sint Glycerae.


page 83, image: s083

Hinc modo corticea vinctus cute Opuntius horret,
Horret et, in libro vincta pari, Glyzera.

XIX. In Orbilium.

ORbilio prius ac me dem doctore docendum,
Fulmine me a superis exigat ira Iovis.
Neptunus glauca nantem obruat Amphitrite,
Sissphio nectat pondere Tisiphona.
Obscenas volucreis, inhumato corpore, pascam,
Et videam matris funerafacta, puer.
Ante Libis sola Leo me deprendat arena,
Aut Labyrinthaeo Taurivir in thalamo.
Ante Sinis medium flexa super arbore rumpat,
Et Sciron gemeinaper freta mole trahat.
Ante Cyrenaei geminem maledicta Poetae,
Peligni peream ad carmina Callimachi.
Utrota suspensos per flumen agens Parasitos,
Principe sub Syrio, me quoqueturborotes.
Nec levius peream; quam si Pompeia iuberes
Insutum lenta Lex periisse nece.
Ante hoc quam faciam, muter vulpique lupoque,
Et Pana in facie sibilem arundinea.
Imo, Pithagorae verum si dogmata narrent,
Post obitum vivam in corpore Grammatici.

XX. In Glyceram.

IN tabulis Glycere dotalibus ista, Charontis
In thalamum veniens, scripta notavit anus.
Treis denteis, unumque oculum, linguam unicam; at illam
Praetribus, insana garrulitate, bonam.
Treis curvos digitos, qualeis Aquilisque, Lupisque,
Qualibus in tumulos nidificatur avis.
Dum sanefateantur, ii minus esse rapaces,
Haec autem infami scaevior ore minus.
Praeterea ventrem, propendenteisque mamillas,
Arboris ut, rugis obsita mille, cutis.
Brachia cum pedibus scabie atque teredine adesa,


page 84, image: s084

Qualia habent veteres ossa relicta cruces.
Hinc baculus, scissa dein calceus unus aluta,
Quaeparaphernalinomine iura notant.
Adde decus capitis treis, ingeniique, capillos,
Quos totidem Empusis ebria pollicitaa est.
Cui spes illa suas, cui vitam credidit omnem,
Fornacinuptum doliolum indigeti.
Dein mitra biulca, pedum tunica grege consita dense,
Rufa, nec exstanteis protegere apta nateis.
Furca dein triplex, hir cusque ad mulctra paratus,
Destillansque alio nectare, nasum opicum.
Ceter a quid memorem? Si illi altera tanta Charon dat,
Lex uti Saxo iubet, Craesa erit e Glyzere.

XXI. ad Fabullum.

PLacere glorier bonis quod omnibus
Fabulle, notus esse qui paucis volo,
Noli esse mirum disputare: enim niscis
An displicere pessimis queam cunctis.

XXII. AD Papianum Sponsum.

URitur in rosearoseus Papianus Hyella,
Hyella Papiana in iuvene iuvencula.
Alma Venus iuvenem et roseam iunxisse puellam
Numquid vides tui venire muneris?
Stella tibiest alter Papius, Violantia Hyella,
Cantabit alter nuptias Papinius.

XXIII. In Iberum.

HOra milia versuum quod una
Possit plurima, Iberus, excacare,
Se primoribus inserit Poetis.
Torrentum quadrupes bibat ruinas,
Nos fonteis capiunt, brevesquerivi.

XXIV. In Orbilium.

ONasum horribilem, et nimis profundum!
Appendix cui eum siti magister
Tota est Orbilius, Modimperator


page 85, image: s085

Pergraeconum avidum, Alpha combibonum!

XXV. In $$$ eundem [(transcriber); sic: eumdem] .

POst obitum Orbilius nasotumulabitur unco,
Hic capit ipsum, ipso cum genitore, atavum.

XXVI. Euryali tumulus.

TErcentum scutatiequites sine nomine putrent,
Euryalum Nisirestituit Pietas.

XXVII. Agricola et Astrologus.

VEnatum exibat princeps, caelum ecqua minetur
Nubila, consultus reddidit Astrologus
Nulla: Comes toto ruitur am vim aethere dixit
Quantumvis sudi iam Iovis, Agricola.
Cura Ducispacta est, eventu iudice niti
Et mutatum ex hoc ire virum studia.
Exitus Agricolaepro rastris astra dedisse
Rastra, vice astrorum, dicitur Astrologo.

XXVIII. De Porphyrio: eius tumulus.

POrphyrius moriens annorum quinque novemque
Nato expatrato, statuit hoc marmor sibi:
Si nilante diem puer bic patrasse putatur,
Testatum obire se tamen scivit puer.

XXIV. Denaso Orbilii.

ORbiliinasus specula est: hinc cernere possis
Usque in Hyperboreas, Antipodumque nateis.

XXX. De eodem.

CUm Canis Erigonae coquit arva, in fornice nasi
Frigidus Orbilius rite sedere potest.

XXXI. De Sophistis.

CUm se scaligeris Deis Sophiste
Opponunt asini; invident asello
Quem Bacchus dedit astricaechoreae.

XXXII. In Antiochum.

QUali temporaveste conspicatur
Tali se antiochus facit nitere;
Hinc totum Antiochus furit per annum.


page 86, image: s086

XXXIII. De Orbilio.

UXorem Orbilius duxit, cui flamea privo
Dat natura croco consita; Nasus ea est.

XXXIV. De eodem.

ORbilius proprio quod nupsit, Pontice, naso
Dic mihi, coniugium salsius esse potest?

XXXV. De eodem.

HEredem excludit, capturum cetera, naso;
Marmore pro rufo hoc conditur Orbilius.

XXXVI. Ad Beronillum.

PLacere cunctis qui cupis, Beronille,
Nulliplacebis; comparatum id hocpacto est:
Placeto paucis neminive: nilultra est.

XXXVII. In Hillonem.

LAudandos onerat maledictis, Hillo, Poetas,
Pronus at in simileis laudibus ille sibi est.
Quid censes? iusca est Hilloni lingua Poetae,
Blaesi oculi, his laudes, illa oriundum odium est.

XXXVIII. De Zoilo.

ZOilus ut solio parcat lavat inguina in illo,
Spurcius ut fiat, Zoile, merge caput.

XXXIX. In Magonem.

IN nonum premere audiit Poetas
Annum Carmina, non nimis procaces:
Ergo ipsus totidem, Mago, per annos
Carmen conficit unicum atque curtum.
Plus hic, aedepol, est gravi Poeta.

XL. In Prodigum.

NUnc, male cum vivis, bene vivere quid sit habenduae,
Discis, habet pretium forsrevoluta sui.
At bene dum vixti, male vivere non didicisti,
Ergo nec bene nunc vivere, nec male quis.

XLI. De Mario.

AD Marii nomen Cimbri terroreresultant,
Et qui Patricio pro grogrege, Sulla, furit.


page 87, image: s087

Verum isti poerant ambo bene parcerefacto,
Pro mulis Marius mulus hic est mariis.

XLII. De Nigro.

SEmper risibus ambulat labellae
Diductus super aurium recessus.
Tamquam credere nil macella possint,
Tonstrinaeque Nigro et Patrocliani,
Ni toto simul ore concachinnet.
Hoc nescire Niger fatetur exre,
Morbum esse illepidum; placiturire.

XLIII. Ad Lectorem.

BArbara tanta aliqua divendere carmina pompâ
Si cupiam, numquid, barbara, Lector, emes?
Verum ego candidulo Lectori imponere nolim,
Non operaepretium est comere barbariem.
Est aliquid de quo deceat secordia vateis,
Somnia qui nescit, nec vigilare potest.
Ceterasi, nobis cantata, iniuria lectu,
Censebis, poteris stertere in hoc Opere.

XLIV. De Lalage.

QUi Lalagen frustra garrireputatis, abite
Non frustra haec garrit: quei? capit ut tacet.
Sed tamen hoc frustra captum quia perdere tendit
Dum loquitur, frustra est frustra adeo Lalage.

XLV. De Mathone.

NIpraesents oleo et gravi Lucerna
Non quit quid Matho versuum edolare.
Sed praesentibus his ducenta saepe
Scribit carmina in unico triente
Vates pinguior est Mathone nemo.

XLVI. In Arinum.

QUam leve Visiolum credit mendacium Arinus
Vilius; hoc numquam, semper eo erubuit.

XLVII. De Opico.

LAudaturum Opicus subinde dic.,


page 88, image: s088

Versu nescio iugerum quot: ipsi
Si quis quid dederit: satis iocosum est.
Verum nos Opico sumus daturi
Semper, quid lepidum, nimisque gratum,
Laudaturus utim anere malit
Quam laudare semel, per omne tempus.

XLVIII. De Ollo.

SCribere me non vult, ne sint sibi, multa, legenda,
Scoppus: ego hac multum scribere lege volo.

XLIX. De Olla.

OMnia per barathrum infundat licet, Olla, cloacae
Nil perdit; nasi reddit ea eluvies.

L. De Orbilio.

ORbiliuspluteos cathedrasque Cici aestimatomneis,
Hoc nisi quod cathedra est nasus ei et pluteus.

LI. Ad Lectorem.

LEctoris fraus est non nostra, Epigramma supinum,
Ut conditurae fraus Coci ab ingenio est.
Quod natura negat vati, dabis ipse legendo,
Feluti sir mellis saepe placenta Coco.

LII. In Rasorem.

OBsceniora Martialis omenta
Manu tagace tangere haud potest Seiren
Theologa: Castus iste Rasor impure est.
Petronianasaepe sed citat scripta,
Eoque mittit arroganter auditum:
Prostituit ille conscientiam infamem
Qui scire dicit esse quodfacit, crimen.

LIII. In eundem.

LUdentis ioca salsa Martialis
Tollit Rabula, perperam pudicus.
Idem e carmine perperam pudico
Non tollit Dominos Deosque Romae.
Nempe hos quod colat atque aperte adoret,
Illos non nisi clanculum cinoedos.


page 89, image: s089

LIV. De Posca.

SUmmoenianis Posca farcta boletis,
Nihil videre nocte ni meras larvas
Queritur medenti: mollis Eunomus ridet:
Urbana cenet imperat, facetarum
Sisomniare more mulierum poscat.

LV. De Germanis.

INnocuo in vino patrat Germania, gentes
Sanguinis Hesperias quod iubet ingluvies.

LVI. In Stoicos.

PErfacile in lapidem est ossum durescerepurum;
Hic sapit in media cui rosa nata hieme est.
Ite parentatum vostris, gens Stoica, bustis;
Vivere nos vesirum Mors iubet ante rogum.

LVII. De Orgya.

REapse, quo superbit, est minorennis,
Si Pyrrha nempe comparetur, Orgya.

LVIII. Orbilii Epitaphium.

HOc de discipulis tuis minutus
Quidam pusio condidit sepulcrum,
Orbilli, tibi: mox fruaris, optat.
Marcent nunc ferulae, flagella torpent,
Hoc saxum Orbilii tegit cadaver:
Qui flagris scuticisque in universum,
Dignus prostitit omnibus Magister.

LIX. In Platonicum.

NIl quit Simia maximi Platonis
Extra umbram, putat omnia hac agenda:
Sic qui se esse Platonicum laborat
Re vera Platonicus Sophista est.

LX. De Sollo, in Orbilium.

Non tanti esse putat Sollus mea carmina, eorum
Nomine pro functo ut lugeat Orbilium.
Solle sapis; nam quei septem mihi carmina praestent
Quod sua clava neget monstridomo Herculeo?


page 90, image: s090

LXI. In [(transcriber); sic: Io] Mathonem Stoicum,

LUrcatus Matho quindecim relicta
Lurconum patrimonia inclutorum,
Effudit nihil, est lucreatus isthinc.
Postquam nil habet, omnia obtinere
Persuasit sibi, porticum terendo;
Macte Stoice, perticam tenebis.

LXII. In Poetam.

TAm belle scribis; quid sirecitare luberet?
Quae nunc est simplex bellua dupla fores.

LXIII. In Paullam.

ORnaris quoties squalenti, Paulla, metallo,
Sceptrum esse mortis te putamus auratum.

LXIV. In Poetam Grammaticum.

NIl nisi Grammaticus, cur non est doctior illo
Brito? bonae fidei laudo ego Grammaticum.

LXV. De Oloro.

MUlta dat ut capiat quamplurima; foenus Oloro est
Perdere divitias hac ratione suas.

LXVI. Ad Rasorem.

SToica si taxus vestro sedet optima crine
Quid cum Biblbilico frons tibi maesta ioce est?
Exige per cultros, Phrygia Musam exige testa,
Illa nocens minus est, sed mage facta alax.

LXVII. De Criticis.

CUm dura vafer orbita Poeta
Haeret, digna sacro furore, Lactor,
Tu persona venis. Cui imputabis
Ni vestro omnia proprio furori?
Turecta indole deicis Poetam,
Cumi quivis Criticus cupis videri
Conturbator Aper boni legentis.

LXVIII. In Caecilianum.

OMnia promittis, nil donas, Caeciliane,
Credere mi non vis, sed neque verbadare.


page 91, image: s091

Falle aliquando virum; nam cum te multa rogamus
Semper speramus, quodnimis horribile est.

LXIX. De Scorpisco.

NIl praestat nisi se solum Scorpiscus amicis,
Hic scit cum paucis quare homines iam adament.

LXX. De Corinno, ad Marcum.

OMnia pulchra putat, nil turpe, Corinnus, amanti,
Secum habet hic semper, Marce, sui speculum.

LXXI. Ad Arithmeticum.

PAr pare si comples, non mirum moeche quod uxor,
Rectum da varo, mollis Arithmetice.

LXXII. In Scioppum.

NIl mediocre, Scioppe, aiunt, audire lubenter,
Esse ego te, Scoppi, dico trabalem hominem.

LXXIII. De Scioppo.

ALea damnosae non iam convitia servet,
Tessera nec scelerum mobile ducat opus,
Fecit uti noster, sit Gymnosophista, Scioppus
Stoicidum columen qui fuit ante, Cato.

LXXIV. De Corano.

MUltas Coranus amphoras merae fecit,
Aquarie dominante condidit mustum.

LXXV. De Pompo Medico.

DOctius in vita nil fecit Pompus: obire
Iussus, Pergameos constitit ante libros.
Consciaque evolvens capitalis scrinia morbi,
Tu mihi tu mortis causa, liber, fueris:
Dixit, et insanos sine sano interprete versus
Libamenta suum detulit ante rogum.
Mira fides facti, libros comburere nisus
Parcarum invito stamine convaluit.

LXXVI. De Orbilio.

QUod tribus haud quicquam nasis sapere impetret ase
Non est res nimium ridicula, Orbilius.
Quis binis umquam parmam tetigisse sagittis


page 92, image: s092

Auditus? damniest copia saepeparens.

LXXVII. De Versibus.

MUlta dare in vulgus damnum, at reparabile, vati est,
Nempe satisfaciunt quod sibi Grammatici.

LXXVIII. In Stoicos.

STare dies totos mala porticus imperat: hui quam
Sit bellum penis quod pedis officium est!

LXXIX. De vino ad Lupum.

PRopina luscis luscum, Lupe lusce, falernum.
Nam caeco aut nullis illi opus est oculis.

LXXX. In Oranum.

COnviva quisquis es vocatus Orano
Opus est, petitis mutuo, auribus centum,
Uti toediorum totiugem evores messem.
Non ille prisca Zoili struit serca,
Summoenianas lautus inter uxores,
Sed tusse, bile, stribbiligine, psora,
Nitidos paratus, helluo ater, incestat.
Quidenovata Phasidos potest ales?
Aperque victus impotente Lucano?
Concbylii quid copia alta Lucrini?
Picensque, olivafarctus aurea, Turtur?
Quid Scarus Eoolittus Italum mutans?
Suis venire si auribus potest nemo?

LXXXII. Ad Lectorem.

NIl heic iocosum est, attamen placent versus:
Nisi enim placerent quis legendo damnaret?
Legi enim iocorum summa vota concinnat,
Sanctisque risum commovere, divinum est.
Proinde, Lector, quid sequare, concludas.

LXXXIII. De Ovveno.

FAfricies mira est Ovveni, quis credere nolit?
Lectori libros dedicat, Ollae olera.

LXXXIV. De Scioppo.

DOmini, Deique, mentulaeque, moechique,


page 93, image: s093

Furesque, Lusci, Zoilique pendentes,
Domicoeniique triste nomen horrendi,
Et monstra reliqua Bilbilis mala, heic non sunt,
Quibus esse nil mage aestimatur argutum,
Inter Poetas invicem popinanteis.
Quid mirum habere si iocosius quicquam
Malunt Scioppus Sangulusque, Lurcones?
Dignum patella operculum sua non est.

LXXXV. Eloquentia.

PAcificas TullI [Reg: Tullii] tremuit Catilina secureis:
Eloquii ferro fortior est acies.

LXXXVI. De Se.

NIl me inconstantis terrent ingloria vulgi
Proelia, caprino scilicet orta pilo.
Pluria quo voluit vitiis fortuna licere,
Hoc mage nunc recte vivere magnanimum est.

LXXXVII. Ad Tongillum.

SIquid molliculum, satisque comtum est,
Damnat Centurio Geta in pruina;
Siquid tristificum, satisque durum est
Damnat Malchio, mittitur Patroclo.
Quod si utrique velis probare carmen,
O Tongille, caces necesse purum.

LXXXVIII. De Orbilio.

ORbilius quod me Foricoenia fingere novit,
Horribili tria iam fecit Domicoenia larva.

LXXXIX. Ad eundem [(transcriber); sic: eumdem] .

QUid faciam me saepe rogas, putidissime pallor?
Quid, rogo, tu iam non, quaeris ubi ista, facis?

XC. Ad Lectorem.

TU centum tibi carminum cohortem
Exspectas, scio, Lector: at decem si
Istic possidet aridus libellus,
Quae possint tibi iudici probari,
Dena haec tu lege bis; videbis esse


page 94, image: s094

Quot poscis modo. Sed decem si in istis
Quod, perpol, timeo, probare nolis.
Unum istinc lege centies, habebis:
Si vero neque repperis quidem unum
Carmen, quod bene centies legatur,
Totam Mulcibero struem sacrato.
Non possunt sine crimine exstitisse
In tanto quibus ordine est nec unum
Carmen, quod bene centies legatur.

XCI. In Ovinum.

INgenuum sese natum quei iurat Ovinus
Cui sunt Andrapodes in capite, Aule, pedes?

XCII. Ad Pimpum.

AD Satiras facient quid molles, Pimpe, lacerti?
Barbata nil est virgine putidius.

XCIII. In Pulibianum.

QUod nitida in tunica cultum me incedere cornit,
Nobilibus plenum pectora tota atavis.
Rumpitur invidia fetens, Lupe, Pulibianus:
Quid faciam nisi ut hoc ille magis faciat?

XCIV. Ad Virginem.

QUas tibi, Virgo, rosas, lemniscis illigo lentis,
Hi sunt pubertas, atque pudicitia.

XCV. In Sabelum.

DIcis respice finem in omnibus: Te
Quando hic respiciet, Sabelle, finis?

XCVI. Ad Lectorem.

MAgnidicum in titulo praefixi Epigramma supino,
Deceptus fini dic; ubi principium est?

XCVII. Adeumdem.

CLaude librum, Lector: non estres illa Poetae:
Si sit, tu fieri saepe Poeta voles.

XCVIII. Eidem.

LEctor, omisisti, dum cetera pellegis; unum,
Ne quaeras quod sit, heic tibi seposui.