DISTICH A praecedens habet hunc liber: iste quid? In te
Quid legere accedas, est tibi, quidque neges.
Disticha tu facis e longis curtissima, curta
Praelongis mutas, cum lubitum est, tabulis.
Nasus ut ista tulit, sic sunt descripta, legentis
Carmina, ab ingenio nulla futura suo.
TAm do cte laudas defunctum, Bluffice, amicum,
Ut credant omnes iam inter iisse hominem.
ET genus et nomen sibi inutilia esse fatetur,
Qui utilis est nullo nomine, nec geners.
UT ne nil faciam, volo iocari,
Ut nil non faciam volo iocari.
Vobis ergo cavete factiosi,
Et si qui estis, ut estis, otiosi.
DIvinos iuxta Canonas censere professo,
Stuprum pubertas caeligenae est animae.
NOn volo te Lupicera, mihi sit ea unde requiris
Nolunt as? prorsus est tua, non queo te.
OMnia qui Bonsi pote didere crimina Clari,
Quod nemo potuit, solus is expotuit.
VIs sine mente sonum, turpem sine sanguine massam,
Queis nec cauda sua est, nec caput, auriculas.
Quae bene nil facere ipsae aliis incessere facta,
Exsangui possint protentus invidia,
Sangisci librum Verini, Lector, adito,
Sed cave, brutescit, cui perit hora in eo.
PEniculum foriis Batavorum stellio fecit,
Ut Congiarium det omnibus sociis.
A Fra vorant socii propastu quottidiano,
Cum laute vivunt stercora tum Batavum.
DIvinus vates divino more Poetas
Instituit, quibus est ipse Dei effigies.
At quod liberius nihil esse Epigrammate, sancit,
Quod potuit nullis claudere limitibus.
Artificis methodi nec stringere margine docta,
Nec norma invisa frangere iudicium.
Hoc ego dignum adeo puto quoi liber integer, euge!
Occinat, a dio carmine numen habens.
VEctigal quia publicum ScioppI
Avertit pater, ille nescit haeres
Praefecti fieri sui noverci;
Quam caute pater ultus est suismet
Natum moribus: o facete calo!
FUr haeres mihisit? Lictorum Maximus infit;
Furando, ne sit sur locuples, cavet hic.
SUbducta ratione cum ScioppI
Sentiret Pater esse ditiorem
Uno sune: peculium involavit,
Praefectum cui publicum ferebat.
Exhaeres ita funis est Scioppus.
Illum iure alio sibi paravit,
Materno bona vindicans periclo.
EXheredavit furem fur iure clependo,
Fur ari iustum sic semel exstiterit.
A Lto adeo titulo maiourum iure superbis,
Excelsis omnes quos repetis crucibus.
COiere quondam cum Societ atem impii
Caelo minarimilites,
Unum ossa quorum, Olympus alterum manu
Armavit, ut telum volans.
Sensit rebelles Iuppiter statim viros,
Et fulmine obruit sacro.
Nex cautiores fecit horum posteros,
Dolis modo impetunt Deum.
Nam ne trinode fulm en extemplo Iovis
Finem duello det sacrum.
Manum illi adire moliuntur subdoli,
IESU latentes nomine.
Conivet alma Vindicis clementia,
Iustitia mox acuet malum.
PEndentem seta gladium in cervice Tyranni
Qui videt, hic caecus mavolet esse hodie.
SPe pendere boni dulcissimum habet tormentum.
Semper cum datur id, credis habere minus.
QUam censes acidissimam? Voluptas
Amarissma, liberi, putentur.
PErmisti impuris casti sub utraque vecillant
Fortuna, huc illuc talipedante gradu.
Verum fine boni, non am bitione putentur
Felices, si vis cernere dissidium.
Rident impuri flere ut mereantur acerbum,
Flent casti ut risu perpetuo exsiliant.
TErga Voluptatis non frontem respice, Pubes,
Terga rigent lacrimis, gaudia fronte calent.
CUm tactu gressuve opus est, nec dexter a nec pes
Est tibi, qui officio, quaeve, suo evigilet.
Sed dolor infelix subito facit impete mancus,
Quadrim anum ut praestet quadrupedemque hominem.
STertentem necat impotens Voluptas,
Qui gaudet, sine morte sic peribit.
DE nimio reliquis oriuna a labore querela est,
Incusatur ab hoc feta dolore quies.
SI gravis est, vobis, sine fine quiescere morbus,
Cur, podager, non quis surgere? surgo iacens.
FAcit ore mella, aculeum in cauda gerit,
Apis Voluptati sacra est.
DImidium mentis nostrae, suavissime, tecum
In tumulo functi pectora destistuit.
Immorerer tibi, dimindia post fata superstes
In me anima, mecum ne moriare, nego.
AMantis anima non ibi reperiunda est,
Ubi anim at hominem sed ubi am at. Fides dicto est.
CUr caecas Belisarium, Tyranne?
Primum inceperat optime mereri.
QUi bene meretur de Tyranno et Hebraeo,
Male se mereri de sua domo cogit.
CUm magnum est mare, navigent Hebraei,
Illis est opus omnium ruina.
DUcis, trahisque, speque nos vaga pascis:
Praevaricaris, Auriglute, si solvis?
QUicquid concipiove, factitove,
Quicquid persiciove, desinove,
Aut odi, aut amo, negligo, probove.
Istud, Candide, praedicas placere;
Semper, Candide, cui placent amici,
Raro, Candide, praestat hic amicum.
SEmper, Candide, me placere, dicis:
Istuc ingenui nega nt amici,
Servus ni velit ambiat Catomos.
HOc ego perficiam quod cum mea signa videbis.
Optabis primum, casta puella, tibi.
SAcri te nemoris vocant Colonum,
Tenta cuspide mobilem Triphallum,
Si quae sunt lepidae satis puellae:
Sacrum sed nemus afferunt puellae.
RIdere tento nobilem virum ligno
Hostile, virgo, est, senties nisi credes.
LIvia si nudis nihil est offensa Lupercis,
Sed statuarum instar dixit habere viros.
Quid statuam vivi spectatis more Luperci,
Otia nec casto iam datis apta sinu?
Nimirum vobis mutata est littera, vivum
Iulia quaeque cupit, Livia quaeque negat.
SI vis hunc capere et tenere barrum,
Immensa est opus, o puella, fossa.
ULtro mendicant Poenam, Mutine, puellae,
Divitias harum concipilare cave.
QUaeris, ludere cur velim Priapo,
Quaedam carmina, ritibus vetustis?
Opto te Criticum Scioppiano.
SPectabat populus, Priape, vestras
Quondam divitias inerudite,
Unus de populo docet popellum.
Nunc comprendere coleos patenteis;
Istunc caedere tu deinde nolis:
Poenarum haec Critico futura summa est.
OCcidit fidum Rex cum periurus Achaten,
Dextra iubet laevam desicet ipse manum.
[Gap desc: greek words]
lascivum congeris usque,
Nec vitam, nec te credo ego habere animam.
CUncta probas et vis habeam te, Candide, amicum,
Improbat hunc Probit as qui sua cuncta probat.
SI vis, Candide, iuciare pro me,
In me, Candide, saepe iudicato.
OMnis vivitur ut putatur, ergo
De vita bene sentiam caduca.
Laetam sors facit esse vel sinistra,
Laevam non nisi opinio sinistra:
Quicquid fingitur, interit putando.
Si vivis, tibi nemo vi nocebit.
Intra te est homo: nemo eum coegit
Numquam quem potuit videre. Prorsus
Ut vis viere, vita se ministrat.
Istuc scire sat est: agenda restat
Ut condant superi; ipse mente eadem
Ducenteis sequere, aut sequere porro,
Quamvis sis querulus, Deos trahenteis.
NOn doctrina tua est quam rumpimus, optime, sedque
Qui tantum sapias tam illepide lapias.
DEscribant sua Bluffus et Binarsus;
Nos conscribimus ista muginando.
IOcose Lector, patere me loqui tecum
Aliquando inepte: scisne cras tibi mortem,
Ut et Poetae se minarier vestro?
Si scire debes, cotigasse te credo.
Manus illa calamum quae modo inscium torquet,
Ignara cras iacebit, atque putrebit
Squalore foedo. quid, superstes auctori,
Iocum caterva sortiatur, aut optet,
Curabit illa nulla; tu tamen solus
Tibi superstes pelleges Iocos, Lector.
Tua fata nostris iudicas magis longa?
Persona curta es, nomen, o bone, aeternum.
DItes divitias, Apollo, vatum
Largitur generi nimis frequenti;
Paupertate sed has emunt perenni.
MUttos amicos rebus integris vides,
Accidit illas cum Deus, nullum vides.
Cognoscere illos tum tibi primum datur,
Referre cum iam gratiam Deus negat.
OB vitra et mensam est si quis tibi sactus amicus,
Effectam cense vitream amicitiam.
IN tota nullum cornis, Vigil, esse iuventa,
Virtutem tecum qui colat, ut veterem.
Scelicet in cuius nec spectent praemia cultu,
Et cupiant sera a posteritate legi.
Quid tamen in latus hinc percellere? Turba cavenda est,
Quam probat haec, caret hic posteritate sua.
GErmani flos ingenii, Gulielmia pubes,
Multorum obfudit canitiem ingeniis.
TEmerate nulli floscule, omnibus chare,
Petite mille virginum choro, Iane,
In Elysi viretate datum pridem
Tuae quieti, Victor innocens vitae
Malum salutat pestis et dolor morum.
Salvete Manes innocentis, integri,
Pictique mille Gratiis, novi semper,
Semper nitentis, atque am abilis floris.
Odore per vireta Caelitum fragrans
Ambrosio, amice Apollinis Puer. Vobis
Iungi innocentis umbra pura Victoris
Post Fata poscit; pene ei mori tanti est.
PEtite mille pirginum choro, puer,
Amate Gratiis tribus.
Apollinis, Minervae, Amoribus simul
Potite, dum tibi vacas.
Vigil Poeta te salute plurima
Poeta mactat innubus.
Sacrum corona Laureata verticem,
Cui imbuit Leporibus.
Corona non plicata dextera BlovI,
Apollinis sed ipsius.
Parare regna in Elys I iubet sibi
Vigil Beata margine.
Uti perenne floreat, Gulelmio
Ibi sodale lucidus.
Ibi vetusta multa de libris tuis
Loquetur ille disputans.
Ut osculis soluta disputatio
Amicioribus crepet.
O umbra candida, innocens, nitens, pia,
Soluta mente frivola,
Cape innocentis, et nitentis, et pii,
Beata carmen in loca.
Et inde porro syllabis trementibus,
Remitte carmen integrum.
ORbilius pueros non vult, Crispine, Comatos,
Hirtis qui naso sit Caper atque gula.
ORbilii in naso Lemures, Bithynice, discunt,
Cum ronchos facit, hi Gram maticam recitant.
CUm naso tibi quid meo negoti est?
Pallens, Orbile, dicis, atque candens.
Despumansque, tonansque, fulminansque.
Iram, Orbile, fac premas habenas.
Cum naso mihi nil tuo negoti est,
Cum culo, nisi quod Bonar scii olli est.
NEmo adeo horrendum scelus, infandum, exque piandum,
Tetrum, funestumque, audiit atque sacrum,
Quam tua quottidie Schola quod facit, Orbiliane,
Dum emendat naso stercorea orsa tuo.
PEniculum dicis; penem culumque decebat:
Mundior est libris hic sed uterque tuis.
NModo si titulo medium inseris octopedali,
Scribis, quottidie quod facis, o Liberi.
LXV. De eodem.
NOli inquirere, Sanga quis sit iste;
Nil est Sanga nisi nihil Ferinus.
LUscus fur tibi, Sanga, sic minatur:
Personam foriis tuam dedisti
Purgandis, ego detraham Bonarsco
Istam terribilem tuam figuram,
Ut frater meus esse sentiaris.
DUxit anus iuvenem, miraclo parcite divi,
Ostenti satis est, vir Senicam: nimium est.
IN foriis si quid latuit tetrum atque pudendum,
Ebibit hoc hic cum pulvere peniculus.
VIr iuvenem sponsam plenam spado ducere succi
Incipit, hic ducit femina, nubit anus.
LAEsae, Pontia, per iocum, esse famae,
Qui tedicimus, improbe fatemur, iocamur,
Non laesa est tibi Fama, verum obesa:
In cuius, puto, ventre tum latebas,
Cum laesam tibi dicerem iocatus.
Sed tu laedere perditam caveto,
Laedendo nisi vis bonam fateri.
PEr ludum esse malum autumat Scioppus,
Scimus quam soleat Lapis iocari.
SCorpisco bene nuper effututus,
Quod factum sibi, Phallus hoc minatur.
CUm stetit investis coram pastore Diona,
Incestus Paris est castus abire potens.
Non sic iudicio diribenda est fabula divum,
In gremio iuveni est una movenda reae.
LIs malum in medium iacit improvisa, Dearum,
In medio velit haec quaeque tenere Dea.
Lis ideo exorta est; tres malo quaelibet apta,
Ad Paridem mali causa abiere Deae.
Vidit is in sola mali usum exstare Diona,
Unum non potuit, sed tulit illa tria.
VIvis, prodige, ceu tibi superstes,
Vitam tu incipiens perire debes.
INvidiam sane Cato belle est Caesaris ultus,
Nese servaret nobilior, periit:
QUid nisi nomen habes virtus mea? dixit, et ensem
Virtutis per se traicit interitu.
PAlluit in Bruti Fortuna mascula virtus,
Ex illo Virtus femina facta rogo est.
ROmanorum adeo, Cassi, qui te ultimum habebat,
Iam sibi erat, BRUTUS, mortuus et Patriae.
Tutamen ante iaces; timet hunc Antonius ensem,
Cassiade pectus rumpere qui potuit.
IN me odia exoner ate, satis posse illa videri
Pro patria acta, in me quae furor exonerat.
Brute, tamen cessa. Scis Caesaris esse triumfum,
Patria quod Bruti crimine non egeat.
MOllitie atque animis nulli, pro Rege, secundus,
Pro secum fecit fortiter, occubuit.
Sangu ne perfusam patriam quia pace videbat
Crescere, pro scelere est victima facta suo.
AD Bacchum Venus est epulas, si quando profecta,
Vulcani secum retia vasr a tulit.
His tenuit Magnatem Asiae Cleopatra Tyrannum,
Fraternos ultust donec Apollo toros.
MEcum ludere, Lucia, et iocari
Res est perfacilis; quia in iocaute
Si quisquam, bene ego scio iocari.
VAti nubere quae, Puella, quaeris,
Quod quaeris face ut afferas: futurum est.
OCtogesimus atque quintus iste est,
Non fessus tot ego iocis Poeta.
Tu, Lector, potis esse: sis Poeta.
BAlnea quae vitas, rimoso pariete visa,
Visa tibi soli forsan hiare, Lypa.
Dic mihi rimosam quae non dent balnea vocem?
In fossa poteris ipsa lavare tua.
LAscivos Pater eicit theatro,
Natus Scaliger ingerit Priapos.
Sed priscos, quibus omne quod venustum est,
Obsceni vice proruunt Bonarsci.
Salsum est aedepol exsulare Phallos,
Multo salsius est tamen Bonarscos.
QUod vos decipiam, nego, Puellae,
Vos nie decipitis, scio, Puellae.
Cuius tot legitis nuces ab horto,
Istis cum nucibus perit colonus,
Connivens licet, imo iam sopore
Usque ad dimidias nuces sepultus.
DIcant diserti docta dicta; ego vobis
Tum videor eruditus esse cum impingo.
IN te ludere Victor impetraut,
A Phoeboque sororibusque Phoebi.
Si salso sale, Ovvene, maceratum
Est corclum tibi, iam me amas, quod, in te
Ut possim sale salsiori abuti
A Phoeboque sororibusque Phoebi,
Dicam me, licet improbe, impetrasse.
QUottidie libraum totum extundo, optime Lector,
Sed tu Metonis me puta habere dies.
OVVene noster, ut vocare glorior
Amica vestra pectora.
Rotundioris arbiter potens ioci,
Quadrata nostra carmina
Favente nare pellege, atque iudicae,
Quod actitasse protinus
Putabo, cum lepore quopiam meos
Fricare veneris sales.
BLovisce noster, ista Iambica optimo
Sacramus ore Praesidi deum tibi.
Poeta namque mille factus est modis
Adhuc tibi, nec unus omnium tamen,
Deo favente condidit iocum aut salem.
Proinde te putamus esse praesidem,
Deique diligenter oppido bonis
Cavere, ne Poeta quispiam tuus
Eos trucidet impudente carmine.
DIcere si quidvis carmen facit; Omnia dicam:
Omnia sunt nibil, et Nil facit Omne mihi.
QUid nihil est? quodcumque vides, quod mente sequere,
Ut video nihil est Omnia, cuncta Nihil.
PAllenteis Medicos vidi; iam credere demum
Affirmo, lassae est caedere pestilitas.
Laetanteis, medici, (letanteis dicere quibam,)
Infesti morbi sunt gravia indicia.
DExtrum equitem sane te dicere cogimur, ex quo
In laevum num quam scisti equitare latus.
POstremum libri semper te, Lector, adulat,
Huic scio me titulum posse lucrifacere.