UNDECIES geminum venio sacrare libellum,
Vota sacra, aut, Lector, mox eris ipse Sacer.
Iure suo dios bis volt undenus honoreis,
Expertus mecum. Nemo negare potest.
Quid caecum Thamyrin? ridebunt aera Lysippi,
Praxiteli omni opus est Iudice Praxitele.
MIsisti mihi Bluffii et Viesti
Fetenteis, Friderice, visioneis.
Cur non ipse venis? cavere dona
Credo te tua. Simplicemnereris
Victorem usque adeo? veni, aut remittam.
SCriptor et aequarum custos sanctissime legum,
Vah quantum inde hornis moribus absimilas?
Vis hodie ius est: vertenda est littera matris,
Vis peperit ius, Vim iura hodie pariunt.
SEmper cum mihi credereris esse
Secreto, Baviane, cum Poeta.
Irrupi, Bave, non erat Poeta.
SEcreta captat Aufidiscus, ingenti
Quoties repletus spirat ore Musarum
Fluenta magna, Apollinisque torrenteis.
Nemo est Poeta cum pudore qui insanit.
CUnctis Scepticus immines. Sed omneis
Vobis, Sceptice, destinam resignant.
PEne velim Stoum, Cynicum pede, voce Hecademum,
Ventre Epicuraeum. Cetera Aristotelem.
VEra Dionaeis si crimina condita libris
In Senecam, obscure quae renuit Tacitus.
Ure hominis libros. Tantum sapuisse cinaedum,
Caelanda est omnis postera Posteritas.
VErsilegem salvere volo. Sub nomine, Lector,
Ingenii nostri magnifico ossa legis.
SCribendo pueros io deterrete parenteis,
Non annos numerant sed, fera fata, libros.
Dusa puer periit vivendo, Parca recidit
Scribendo libros dum videt esse senem.
FLos Animi, flos Ingenii, Rosa Caelitis Aurae,
Virtutum in Maria, concidit Harmonia.
Flos Charitum, Flos formarum, Rosa viva Leporum,
Lux Venerum exstimcta est morte Helenae. Heic recubant.
STat Ruffus, bone, quem requiris, hospes,
Verum Rhetoris ambulat imago.
CRabroneis Criticos timet Hebius: hei mihi; longum
Quam procul a Critica, stulte, timebis ope.
Longa fames opus est ad te ut descendere possint,
Oppugnant gremio qui in Iovis ova Aquilae.
GOldaste, Victor iste nisi devincitur
Versu, suum nomen silet.
Sed tanti habere tu cave Victoriam
Victoris ut nomen scias.
Siletur istud melius omnino: tamen
Pugnare si nevis, veni.
Ultro tibi donabit hic Victoriam,
Ut nosse se velis modo.
FOrstere, longa quid iuvat vocabula
Amplexa ius, evolvere?
Involvet illa Temporis tamenrota
Peius; furensque Chrysalus
Crumenimulga Iuris. Illa qui explicat
Solum istud efficit, Sophus,
Ut plebe quivis nuda possit e mala
Libidinando rumpere.
Sat explicatum est, non docenda sunt dehinc
Facienda, ut orbis vertitur,
Facienda sed sunt docta. Sic ius usui est,
Alias cicum haud interduim.
DUm Criticos timuisse dies, Pallune, laboras,
Iudicem atri Soleis iudicio exsuerunt.
MAgnanimum foderet cum casta Lucretia pectus,
Confodit ferro Tarquinii imperium.
Sic temerasse iuvet, dixit, mea Roma, cubile;
Vester honos nostrum factus adulterium est.
VIrginia Virgo ne, pudore corrupto,
Virginia non-Virgo forem, pater caedit,
Sic macte genitor, nunc pater mihi demum es.
PAter Cato, maritus occidit Brutus,
Exstincta bis iam, Portia, es. Times Prunas?
His de coquendus genitor, et viri virtus.
CLaelia cum rapidum lymfata irrumperet amnem,
Naufragium pontis credidit esse loco.
Patria trans ripam stans evocat. Omnia nil sunt,
Orari nolunt numina, vinci adamant.
CUm patulo in cribro fiuvium virguncula ferret,
Si casta es, dixit, parce foraminibus
Vesta, meo exemplo, transmittere flum inis undam;
Rimosum os Famae claudere cribra iube.
Erubuit Rumor, miraclo Tuccia casta est,
Naturam vicit candida Virginitas.
INsubide ista cano longe pinguissima: Lector,
Lingentioppono carmina Grammatico.
Si Senecae patri nulla heic sententia ridet,
Rhetora me dico spernere Grammaticum.
INteream: sed quei? non est hoc scire meum: quae
Inteream iussit, viderit hoc patria.
DUm properat vincit, dum vincit Claudius Heros
Festinat, tali est hoste opus Asdrubali.
Cunctando Fabius, Nero praecipit ando triumfat,
Diversis opus est hostibus Annibali.
TU cunctare, fabi; dixit Nero: praecipitando
Romano populo res ego restituam.
Igne opus est ferroque; cate medicare secando,
Momento urenda est vulneris eluvies.
SCintilla est Magni, Victoria Persica, Magno
Iulio, Alexandri, immensos quam spirat in igneis.
DIcere de Scala nil possum Caesare dignum,
Hoc nisi: sunt scriptis verba minora tuis.
EUropae Lumen, Gallorum Gloria; cuius
Ingenio vetereis despicimus Criticos.
Sol antiquorum Scriptorum, Luna recentum;
Namque unum tibi, te praeferimus reliquis.
Innumeras animas in te migrasse Priorum
Omnia concedent saecula Pythagorae.
DIe Senex, Larvarum odium, tua Gloria tanta est
Quantam ipsa haud umquam contuita invidia est.
Invidiam supra quamvis exscenderis, isto
Descendis, rumpas ut miseram invidiam.
Par superis vivus, post Fata in Fata recesti,
In te iam saeclis tempora restituis.
IUridicos docui non ius modo dicere recte,
Omnino docui dicere Iuridicos.
Hactenus elinguis Iurisprudentia, per me
Amissum sibimet reddidit Eloquium.
Barbaries excisa perit me vindics, sed mi
Multa etiam inflixit volnera Barbaries.
LEgibus Expositor, si quisquam est, est Duarenus
Legit imus; nam nil hinc rapit Ambitio.
Transversos alios alio rapit arduus error,
Contemnit multos una Ariadna duces.
LEx legum, Iuris ius, Iustitiae acer ocellus,
Exstitit uno ingens numine Cuiacius.
Sed tamen innumeros solvendo nectere nodos
Iustitiae in libros Oedipus iste venit.
Illius ingenium ingenia omnia vicit, at in se
Adversum seseplurima constituit.
GErmanus veteri Iurisconsultus Honori,
Omnia sunt meritis dicta minora tuis.
Mirari superest, nemo laudare potest te:
Sit Laudatorum ni prope praecipuum.
ERuere alta situ longaevo, ab acumine princeps,
AEqualem optarim me tibi, non similem.
DUcere te in Latium cumprimis rite Pelasga.
Nifatear, Latium, Romule, difsitear.
ERexti princeps vexillum Antiqua novandi
Scripta, nova inde tibi Gloria semper erit.
REvera antistes, dignus cognomine dio,
Iurisconsulterum, alter ut ille Dei est,
Pisanos per te discunt attendere libros,
Istius ut sacros nomine, Iuridici.
QUod potui feci. Te, quod decet, adde volenti,
Sic possim semper vivere; Posteritas.
POntificem dixere Pium. Tu nomine tanto
Maior eo es quo te Silvius exseruit.
SCaeligerum iuris site Prudentia dicat,
An possis aliquid maius avere, suum?
REcti adeo ingenii non vari arridet acumen,
Regnum huius teneat Simeo Bosiades.
SUrgens Romanum Imperium crescensque, PatavI,
Phoenice attollit lacteolum Eloquium.
Decerescens obiensque in Blondi crura residit,
Firma satis sunt haec, his nisi compositis.
MUlta tibi debent veteres, Beroalde, libelli.
Pluria deberent cuncta nisi cuperes.
QUerquera in ingenio febris dominatur aperto,
Transverso rapitur flumine iudicium.
Lectio vestra satis varia est. Sed deicit illa
Iudicii si, si quid super ingenii est.
LAudari si sit Famamque tenere, mereri,
Ignotus nulli, docte Brodaee, fores.
Sed quia Fortuna est etiam levis arbitra famae
Paucis, sed doctis, vestra placent decora.
BOdini vetereis sorpsit Res publica cunctas,
Umbra Plato prae isto est, nomen Aristoteles.
CArmen amo Bembi, poterant quoque cetera amari,
Sed redolent vomitum Tulliadae, ille necat.
INgenii Phoenix, si quis te dicere tentet,
Hoc tentet, numquam quod pote perficere.
Credo equidem nec te sat te laudare valere,
Usqueadeo exemplis omnibus exsuperas,
Omnia qui in libris nota et praecognita servas,
Omnes te pleni sunt, Isaace, libir.
OMnia sunt veterum tibi docta, Casaubone; nunc te
Incipias nobis cuncta docere nova.
Unius ingenii viginti Saecula capsa
Concludis, quae te laus reserare queat?
IMmensemundi Spiritus, Poli Vector,
Caeli Rotator, Siderum atque Saeclorum
Anima aeviterna, cum Casaubono certa
Quis plura norit. Hominis hunc citra votum est.
QUid erubescis o Casaubone, in tuum
Ciere nos decus lyram?
Satis Deorum in unico tibi Favor
Potest sonare corculo
Tuoque, Lipsiique. Nunc iupet quoque
Placere vos Hemonibus.
Inusitatus iste quos premit nitor
Velint tibi apta, non queunt.
Facis quod ipse, tu tibi ipsus imputes,
Pios putate nos, dii.
GAllia quem stupuit, nacta est Germania, solum
Opponat cunctis quem simul Italiae.
Gallia et Italia in tua nomina carmina pangant,
Germani non est haec opis ingenii.
QUinquaginta hodie conscripsi Epigrammata, Lector,
Tot si quottidie tu legis, Hector eris.
Hectora de Lectore levis patrare Poetae est
Gloria, quingenti sunt mihi Priamiae.
POssis tangere Nasulo umbilicum
Sisit dimidio minor, Satune;
Hunc reris tremere omniuni umbilicos
Quotquot milia sunt, Satune, vatum?
CUm Spectacula Praetor edidisset
Nuper Septimius; tu eifuisti
Sexti, proximus. hoc putas sileri?
NOn mirum est calido siructant carmine UrintI,
AEtnaeum tegit hic faucibus Enceladum.
NEmo stultior est Sophisprofessis,
Inviti siquidem, quod est necesse
Factu, isti faciunt, furore duplo;
Errent ut homineis, quibus necesse est.
Divos vivere vivere est Deorum.
Mortaleis decet interim moneri
Nec se dissimulare; cum sinistri
Quiddam contigerit, medela prompta est,
Exemplis homines suis volenteis
Ignoscent, nisi sint mali et Sophistae.
QUid longa Ratione te fatigas,
Pendent omnia finibus sub unis,
Omneis sub Ratione censet una
Unius Libitina nos feretri.
Huc discrimina corruunt Potentum
Et quos Aspera sors diu fatigat,
Heic discrimina consonant Sophorum
Stultorumque, uti nos vocant, caterva
Longe stultior omnibus, Sophorum.
Finem expendite finium, o diserti,
Perdetis minus, arbitror, loquelae,
Plus mentis retinebitis tacendo.
EDictum domini deique vestri
Audite o tremicluniae puellae,
Hortisrugibus abstinete nostri,
Aut vestros ego prolibus replebo.
RIdens terribilem meam bipennem,
Supernabitur ilico, puella.
QUam sisridiculus, Priape, quaero?
Ridentem modo Porciam cecidi.
DUm me ponere, villica, adlaborat,
Illam deposui, cavebis hospes.
UNa scribere luce mille versus
Lector, continuos, nihil laboro.
Hosque et vertere, vatibus Pelasgis
Ereptos, minus arduum videtur.
Incisos Epigrammatum Lepores
Viginti, queror abstulisse Solem.
RIdes nescio quid salax, Pipinna,
Cum versus Satira ingerit petulcos.
LucilI, puto, vim sitis, Pipinna.
CUm Saturi turgent solet arridere Pipinna.
Ore opus his patulos sentit, ut insiliant.
SErrane optime, nomine hoc placere
Quibas omnibus. At quod optimo ipso
Dici vis melior, malum atque triste est.
Quod nemo probet, improbus nisi ipsus.
REgem hominum Cynicus se somniat: Istued amarum est,
Quod cunctos homines prae se agit ut lepores.
INgenuo Genio libris opus esseputamus
Ut Genio placeant, Anna Peranna, tuo.
Nil adscita iuvant, Furor est nativus in oestre
Ultra homineis vatem quod levat adsuperes.
Sed tamen et Genius Sorte indiget acer amica,
Saepe etiam indignos admovet illa Deis.
Quis Curam ingenio SilI exaequare Severi
Ausit? habent illum Numina, at iste per It.
Omnia cum facias habeasque, hac verteris una,
Sifavet, invito in saecla legere Deo.
RUpta anus, (O miris res mirior!) uno oculo se
Collapsis geminis, credit habere minus.
MUltum fissiculas, et exta discis,
Plenis, Pontia, desines profecto.
QUiddam non placet in tuis libellis,
Cum toti placeant tui libelli,
Heinsi, maxime saeculi Poeta,
Ducenti viduam occinis: secundum
Qui primus nequeat, sua in puella
Multo tutius esse. Si puella
Non-virgo fuit antea, (ut canebas
Certum virgine nil minus futurum,)
An reris viduae virum secundum,
Illam, virgine, qui eligat, repula,
Rem factam ut faciat viropriori?
QUa desinunt viri, incipis puer, Groti,
Qua desinunt pueri, vir incipies, Groti,
Utrumque magnum est; semper exsistes quod es.
Grotium ruina nulla vincet Temporis,
In Flore pueri vir perennis digeret
AEtat is orbem, par Apollini Puer
Grotius, Batavi maxim us Soli decor.
ULtimus Ausoniae sed Maximus iste Poeta est,
Tres solum Augusti principis excipias.
Liliadae sed cum spernunt hunc orsa Gyraldi,
Tres primis unum demo, duo ut maneant.
LUcani num eros et plena tonitrua divis,
Impius est qui volt spernere, non stolidus.
REs nostris numeris deesse dicis?
Non res, Zoile, sed tibi deesse
Restim suspicor, hoc mage indecorum est.
OS cippi, pater esuritionum,
Istic fercula nulla cum videbis,
An porro venies et has in or as?
Quod te per superos, tuosque manes
Quos tu perpeteris, sed usque ad ipsum
Magnaerelligionis umbilicum,
Oramus, vice Patriae, venito;
Dudum Francia nil dedit Barathro.
SI pueri lusus Vigilisque ferocia parvi
Carmina, iudicio sunt generosa tuo.
Nil dubito quin ipse virum lecturus Apollo
In vatum raros Indigetum numeros.
Si non ingenii Vigilis ea Gratia dand est,
Danda tamen vestro est, Taubmane, iudicio.
CUm nostros praesens libares forte penateis,
Ab nimium celeris transitione pedis,
Vulneris inflictu cessabam scribere, Adami,
Quod gladio latro fecerat horribili.
Nunc valeo, sed tu procul es: quam vulnere vere
Hoc mihi sit vulnus tetrius et gravius!
Sed tamen et praestat: sanguis manabat ab illo,
Hoc stillant numeri carminis innumeri.
DUm PutschI mecum lugeres fata sepulti,
Concrevit tecum par mihi Amicitia.
Principium lacrimae; Sint cetera gaudia pura,
Sed mihi defuncto tu facias lacrimas.
Non ego, Adame, tibi. Vel ego, si secero, eam unam
Fecero qua, post te vivere posco diem.
RHetor verbipotens, Sibere culte,
Rhetor mentipotens, Sibere docte,
Laudeis ire per arduas tuorum
Imbelli pede carminum volebam.
Moles mollem operis quatit Poetam,
Tu succurre tibi, Pater, canendo.
QUidam dicere, U Veinrichi, professus
De te frivola, dictitat Magistrum
Solam Grammaticen, cluere, doctum.
Hinc possis hominis notare captum,
Praeter Grammaticam potesse quemquam,
Qui quid scire putat, nec omnia illa.
VIdesne magna, plena mentis hirsutae,
Magnifica dicta, carminum graves bombos?
Cum seriamur feriamur, o Lector.
SEnem Appianus Crispe captat Erucum,
Sesamoque mittit et papa vere sparsas
Homini placentas, inde nobileis turdos
Et quod macella charius ferunt cuncta,
Erucus ista glutit; humida gemma
Semper tabellis imminere confessus.
O Appiane scripturit tibi heredem.
ESt vulpinari Germanis ferre dolandos,
Ad medicum hortenses, Castrica, vermiculos.
Est vulpinari si ludere, Castrica, belle,
AEtatis florem nolle negare sibi,
Quae comedis pullos revera, o saeva, Luparis;
Rumpit, in hac fossa qui iacet, hosce, Lupus.
SI quid perdideris, Sabella, gaude,
Reddent carminibus duplum Poetae.
NOstrum evolvere si negas libellum,
Evolvet cito te libellus ex se.
Passim irrepers plurimi queant, sed
Horrent decidere; hoc cavebis, hospes.
LUdit in argenti dives Roceanus acervo,
Argutos vatum nec timet ille saleis.
Recte equidem; non volt rideri bellua talis,
Plor ari multuin est cui mage conveniens.
MEndicant vateis chartam, atramenta; salesque
Esse suos iactant, natio falsidica est.
QUae fugit hora modo, si quid sapis; illa tacendo
Occinit, in longam, Praeterii, auriculam.
Quae soror huic instat vel nata, parente loquente
Unum istuc verbum succinit, interii.
Tertia nil dicit, mort alem amplexa tacendo
Abripit, in vita quarta fuisse negat.
Vive, vides harum postremam, cum tibi non vis
Indulgere tui Laetitiam Genii.
AUrea sunt Scoppo data iam calcaria Equestri,
Ante aurum manibus, nunc rapit et pedibus.
FAeces Stoicidae bibunt dierum,
Imo ipsas faciunt putere faeceis,
Nardus nautea, Bilis hisce mel est,
Sic semper sapiant, et hacce Poena
Vivant saecula Nestoris ter, opto.
ANacreonta cantu Lubentiam atque Amerem,
Qui provocabat, isto Et Gratias, Cachinnos,
Tumulo iacet, Rosillus; Ludum que cum Chorea,
O Delicate Lector. Dicteria, atque Comum,
Venerem et Iocum, et Leporeis, Cum n='io memento
Placentiam et Decorem, Vidisse te sepultos.
ORbilius solo scribens Epigrammata naso,
Mucosos nescit condere versiculos.
Et mirum hoc non est: praenasi mole venire
Ad labrum insipidum lumine non potuit.
NUlla alia e nostris si laudas carmina libris,
Haec nolis velis est esse necesse Bona,
Quaede Scaligero Lector bona carmina canto,
Illius horum umbras irradiat Genius.
AGnato in tumulo potest iacere
Post mortem, Orbilius, quottidianam;
Nasus cui camurum valet sepulcrum
Rufis marmoris arcubus cavatus.
Atque istoc puto iam sepulta dudum
Stirpis nomina plurima impudicae,
Illic clunituus iacet, parentis
Praelonga serie parens Magistri.
Illuc et Quaticulius recessit,
Et trux Flagrio, cum Natusciano.
Et Loraria Pleias horridorum,
Usque istum nat ipurgium ad Nepotem.
ORat, maxima diva, quidam amicus
Commendem sua nomina ut tibi. Tu
Forsan, Posteritas, favebis illi.
Totus candidus est homo, atque munis,
Expers litterularum, Amare purus,
Germanaefidei, Bonus, Bene ortus.
Dicam nomina, barbarae sed illa
Sunt vocis nimium, sed inde possis
Exsecrari bominem: Si ita illum amabis,
Ut dixi, officium meum peregi.
MEnte Stoice, mentula, Scioppe,
Es passerculus, ad vicem usque, quam nec
Nasonis dedit indoles Corinnae.
Inte, quod minus est, Scioppe, maius
Ista sub ratione, maximo ipso est.
IT liber ad populum, nil de te, Sangula, narrans;
Ignoscis? tam en hoc tangere fine semel.
Auspicium nullum, est Colofoni faustius ipso,
Quam quo, cum pereat, vivere, Sanga, putat.
PAgina nulla super; tamen est Epigramma necesse
Scribere: ni vates, hoc locus ipse facit.
Octavus perit hoc et nonagesimus ordo,
Tot tu servabis, Candide, quisquilias.