SEu mavis nova delicate Lector,
En de matre rubet iocosus ordo
Formosorum Epigrammatum, Scioppis
Et Sangis uti cor dolere possit.
Sive antiqua placent, placebit istic
Si bis quindecies legetur abs te:
Nam si quod vetus et bene est vetustum
Nec tam saepe legis, recente mutas.
SI quid non satis approbatur istinc,
Bonarsco face, Delrio, aut Scioppo,
Sangaeve, Orbiliove, Cratserove,
Raderove, vele cohorte magna
Adscribas Loiolitico cuivis:
Et ducta ratione sic putato:
Tam crebros ubi cantites Scioppos,
Qui sunt Improbitas, furensque Livor,
Et pestis mala candidis libellis,
Quei possit iocus omnis approbari?
Conclusa Ratione dein fatere
Si qua carmina duriora peccant
Culpa est Orbiliive, Cratserive,
Sangaeve, Oscipiive, Delriive,
Si qua carmina lautius iocantur
Laus est nobilis et pii Poetae.
CRassus et elumbis nec puri, Cratserus, oris,
Dicturit in sacros pus scabiemque libros,
Ignoscas, Asini, medicos de Vatibus esse
Si cupis auctoreis, magno opus ingenio est.
QUod nequeam quoivis quovis, Sirmonde, paratus
Intempestivos dicere versiculos.
Iam, scio, cum sociis, nomen te carpere nostrum.
Queis facili Phoebus, scilicet, ore favet.
Nil reddam, nisi quod norim tibi grandius esse
Lorum in aqua Scaphio stringere Petronii,
Scribere putidulis quam fracta Emblemata rhythmis,
Unde cupit vatum nomina vestr a cohors.
PAter supinus Impotentiae obscenae,
Aquatili patrare cum nihil loro
Potesse se putaret atque sentiret.
Logôla, nudus omnibus bonis rebus,
Profudit ore Pestilentiae sacram
Cohortem, in orbe quae modo alta magnatum
Feroce sceptra cum libidine adfectat.
O inquinata falsimoniis plebes,
Originis memento deinde tam sanctae.
Tuique patris in luto obsitas fauces
Inania illa dicta congere et facta
Quibus valere fascinare te mundum
Rata hactenus. Modo in specus Avernaleis
Ruina te reposcit oris Orcini.
Viden' suprema dextera ut Dei fulmen
Vibret coruscum, et ingerat tibi auctorem?
PUro adeo ex auro Ramum Iovis esse fatetur
Cum Stygio, Melior, te Ferus ore petit.
Cratserus audendi sociis torpentibus auctor.
Hunc contemne: sua se interimet scabie.
CRatserus e morbis scabiem popularibus omnem
In sua mendico scripta labore rapit.
Unguibus armatus quia qui melioribus exster
Omnividus nullum se didicisse putat.
IN Magicis quaerit sapiendi Delrius ansam,
Hoc vere est facere e Pallade Persephonem.
NObilitas Scoppi magna est balatronis in illo
Quod nescire suum se videt ipse genus.
Qui satus in castris, conceptus ubique, per ipsa
Milia, in exilio matre vagante, decem.
Excidit e genetrice alieno, paupere, tecto
Dein numquam certo nomine Patrem habuit.
Quemque habuisse olim visus, per depsuit ipse,
Confessus titulis matris adulterium.
Aedepol [Reg: Edepol] argute, Stooque ab acumine, tendit
Antiquum sibi de se fabricare genus.
SUccuba quem Mauro concepit sanguine mater
Prodigium est vultu, Scoppe, referre Arabem.
LUridus e patriis exscendens sordibus Ocnus,
Ut sese scripto carmine nobilitet.
Scaligerum Heroem titulis molitur avitis
Excutere, et Veteres contemerare Deos.
Proh scelus! at causam tanti si quaeritis ausus
Omnem una exsorbet protenus Invidiam.
Solus edendi avidam dolus hic ad fercula sistit
Exciderat queis iam bellua, Madrucii.
SImplicitas quanta est, Scoppi, latrare Catellune
Scaligeros divos? tu tamen inde peris.
MAgnanimorum atavum soboles Mavortia, per quam
Relligio et Pietas, et Libri et Arma, vigent.
Hassiadae columen gentis: Si fortia tantum
Lumina de magna flectere stirpepotes;
Atque oculis, queis nilillustrius adspicit orbis,
Sacrilegos Scoppi vis legere, alme, logos.
Te quoque te diris adspersum vocibus illic,
O scelus, o facinus, perfidiamque! leges.
Et quamquam titulis maior sit Gloria Vestris
Quam queat e trivio contemerare canis.
Attamen indignum est, nec in una morte luendum,
Audacis furiae prodigiale nefas.
Surge, age, in ultriceis, Princeps sanctissime, Poenas,
Hoc Patria, hoc Pietas te tua, Magne, iubent.
Quidquid in humanis peccavit bellua libris,
Vindicibus libris tollere cura potest.
At genus egregium et sublimia nomina Regum,
Scindere latratu turpia monstra fero,
Vindicibus gladiis et ferro ultore luendum est,
Hos decet in taleis ducta litura libros.
CHristicolae Vindex Sophiae, doctissime Regum,
Quos vidit primo Phoebus ab intuitu.
Quoi nec nostra decus par saecula conspexerunt,
Nec poterunt ullis cernere Temporibus.
Sacrilegas chartas et Christo adversa furentis
Scoppiadae contra fasque pium que mele.
Regali dignare oculo? nec pallidus anguis
Iam dudum viro tabuit in proprio?
Te, quem vindiciis secura Ecclesia vestris,
Astrorum patriis inserit Ordinibus.
E trivio foex foeda hominum, patre, Scorpio, lixa
Apetat, et diro carmine devoveat?
Scilicet his manibus, queis tanti sceptra gubernas
Imperii, lixae scripta maligna, ter as?
Quique rudi cena in scelus omne redemptus abivit,
Rege decus libris nobile ab hoste fer at?
Utere sorte tua, linguamque e fauce revulsam
Sacrilegas voces conticuisse iube.
Scilicet haec tantis sunt praemia digna lituris,
In Sanctos Domini queis Patricida furit.
CLaude oculos, lector, teque auribus exsere tantis
Quot populo, Claro dicturiente, dolent.
Heic pereunt curtae, vatum Ludibria, larvae,
Ut Iocus in cladem vel gravia armapremat.
Scilicet his numeris et simplicis Ore Camenae,
In Satiros vecors fallitur Invidia.
INaniserve desidis Calumniae,
Bonis perosus omnibus.
Quid inquiete flagitaris otie
Libros par are pallidos?
Uti tuae paretur hinc egentiae
Ineptiisque pallium?
Videsne cuncta fata tepalam procul
Honore pellere absonum?
Et in tuis modo esse neminem super
Cohortibus, cui queas
Probare dicta foeda, factaturpiae
Quibus scatere te vident?
Genus parente testimoniis tuis
Adulter a trahis, canis.
Pater fuisse lixa gloriae vicem
Tibi imputare dictus est.
Cohortis inde ductor in gregario
Fuisse notus agmine.
Tui laboris una summa maxima est
Fuisse nullius precI.
Clependo nomen assecutus in libris
Minutiis lates meris.
Duella quando litterarum inertiae
Menippus asseris novus.
Deum nec esse credis, omnibus modis
Abominabilis fer a.
Iriparricida, sacra cum Deinegas,
Salutis in vicem data.
Et ore quicquid allubet dat ariis
Sonare promptus egeris.
Ubi obvium videre quempiam bonune
Datur, repente Cerberi
Sodalis, ora solvis absonis sonis,
Inanimente carmine.
Deinde magna construis voluminae
Genusque iactitas tuum.
Et omne nomen impiae superbiae
Tibipte vindicas domum.
Redemptus in scelus nefasque, qua lubet
Iubere, qui cibum dabit.
Male ominate bubo, qui rogos supra
Volas, tibique prandium
Ab igne quaeris: ossa qui cremat virum
Tibi ille praestruit dapem.
Et haec fuere. Namque te domesticis
Nitere sub coloribus
Id invidere nemo qui sapit, velit,
Iis latere si queas.
At in Beata te volare Nomina
Deumque, principes, genus.
Ferenda non mehercle, contumelia est,
Cruore quam lues tuo.
Viden'? parata iam tibi imminent Crueis
Canis proterve, praemia!
Sepulcra nam Parenspoliver at tuus.
Cadaverosus ut latro
In alta mentis evolans acumine
Tibiipse fabrices Crucem.
Quid inquiete muginaris otio,
Librisque pabulum paras?
Futura summa cum tuae scientiae
Sit una sola: PENDEAS.
CUi color AEthiopis, hirsuti pelle Bisaltae
Horridus in tota Scoppius est facie.
Tartareae gentis simulamen corpore monstrat
Criminibus mens cui ebria Tartareis.
QUod tener incessus matris, quod pallidus ore
De patre furtifero Scoppius ater habet.
Quod lasciva sonat mastupr atore libello,
Virtutis propriae Scoppius ater habet.
Quod medio in populo iactat sua Gesta, sororis
Vulgivagae Veneris Scoppius ater habet.
Si proavos dicas, plus centum patribus ortus
Innumerae Scoppus Nobilitatis homo est.
Numina nulla put at, tonitru Lucretius olim
Fortuita suasit forte venire pole.
Ipse odium commune hominum est. Qui Numina quondam
Patria proiecit, nunc peregrina fugit.
Exsul ab humanis rebus, dum Stoica fingit
Dogmata pro larvis proelia caeca movet.
Hae tamen auctorem nec collaudasse feruntur,
Doctrinae numquam credita turba suae.
Sic quoque terricis ululatibus omnia perdit
Pauperie, quorum est mater, amara fames.
Nunc sedet in spebus, titulos quoque vendidit, et se
Eripuit veteri, non sine laude, Equiti.
It pedes in scelera, et furtiv a aenigmata iactat,
Proh superi, e Davo quam facile Oedipodes.
Nec Romana manus nec iam Germania, utrimque
Expulsum gemino crimine, ferre potest.
Omnia nugarum decollavere sedenti
Subsidia; In chartis spes quoque lenta manet.
Scilicet extremis Furiarum hinc inde fugatus
Verberibus; fati sentit adesse minas.
Ite procul quicumque homini socii ante fuistis
Non cadet in parvum tant a ruina locum.
Qui superos tempsit, propriae qui bella saluti
Indixit, contra seque Deosque ferox.
Qui Stygiae Veneri corpusque animamque dicavit,
Qui sexus fregit mascula iura sui.
Alterius molles faculis corrupit Amores,
Venditus atque emptus per scelera, inque scelus.
Lingua cui, caeli contemptrix garrula, sola est
Quae paret obscenae fercula lenta fami.
Qua modo terr arum Dominos incessere Reges
Incipit, ob scure Seditionis amans.
Quo super exscendat iam non habet: Ite sodales
Ipse sibi Scoppus iam facit interitum.
DIis orta magnis anima; Terrarum decus,
Te Scoppianae saeva tela bestiae
Gestis vigentem rebus atavorum, procul
Incessere audent. Ipse frendenti fame
Busto superstes, scelus, inambulat Tuo.
Ut captet auram Nominis memorem tui
Sibi unde dulce ferculum paret domi.
Sunt tua Perenni scripta cara tempori,
Quorum vigorem Fama trans saecli fugas
Trans spatia, celeris aevitatis ardua
Caelo reportat. Ipse divorum comes
Moritura numquam Gloriae tenes tuae
Te sceptra Rege. Pallidus Livor procul
Nocere nescit. Tabidos volvens logos
Logola vecors pascit imbelleis vago
Furore denteis, seque devovet tibi.
Viden' Scioppus ille, cuinullum scelus
Negavit um quam lingua venalis cibo,
Eiectus illinc, hinc repellitur, fugit
Reditque, dubitat: nullibi tutum locum
Per fas nefasque turpis invenit latro.
Nec secta quaequam, nulla fugitivum domus
Recipere possit. Hocne Poenarum putes
Magnam esse summam? Quid quod infesto ferox
Se dente comedit ipse, dum Sacrum fami
Amara versat hinc et inde Egentia.
Nunc magna Regum nomina extremis sonis
Moribundus adflat; Spiritum lente trahens,
Sic maceratus serpit ingrato gradu
Ut mox futurus esca vulturi nigro.
Cognata volucrismembra iam exspectat sibi,
Superque patria regna desidens crucis
Procul minatur. Hanc cohorruit videns
Librosque iactat Pestilentiae Sophus,
Et fata Poenis imminere ultricibus
Timore monstrat. Ipsa iam nidum facit
In capite diro volucris; exosum Deo
Iam lumen uncis exterebr at ungubus
Haec Poena Scelerum semper auctoreis manet.
ANtiquitatis Litterariae Vindex,
Scriptoris anima, quisquis e situ migrat
In ora lucis; et Scientiam priscis
Libris fatetur: An Scioppii bilem
Tantiaestimabis, ut stilum inprimas chartae,
Ut scelus inane, verbicymbalum obscurum,
Mereatur a te litteris refutari?
Comtemne turpeis impotentis insultus,
His ille technis proelium fami indicit.
An tuba futurus huic, Casauboni, bello?
TU quoque Lipsiadum columen, Puteane, virorum,
Candidus, et pur a de Pietate nitens,
Ultor in obscuri venies balatronis acumen,
Et dices divum non bona verba gregi?
Parce tibi, divine, nihil te tale magister
Eloquii Seiren, Lipsius, edocuit.
Quem cum adversa Deo iussissent tendere tela,
Ridicula illusit, fulmina, materie.
Scilicet antiquis scribens Miracula nugis
Qualia in ambusto Codice narr at anus.
Siste pedem exemplo. Pereant, Puteane, magistri,
Indignus tanto est crimine vester honos.
QUi te tres docuit Sophus Capellas,
Hispano puto pene dedolavit.
ILlum dicere te Pulicianum
Tastum Grammaticum, Nazariane?
Qui peccare ubi syllabis duabus
Uno nomine te videbit isto,
Sincerum tibi detrahet Poetae.
CRatseridem modo conspiciens, Poscippe, canentem,
Cernere te corvum iurabis parturientem.
SInumer as surdis Epigrammata dulcia, Lector.
Auriculis: Perge, hoc est aliis legere.
QUei te possit amare Delrius; vis
Uno versiculo, canis, doceri?
Audi: cui Petosiris et Necepso
Sunt patres, crocodilon hic adorat.
NIgro qui corio Aethiops, Scioppe, es
Memphis patria, suspicor, tibi atra est:
Et quemvis pote nominare patrem.
IN populum Scoppus lapidem sine crimine nescit
Mittere: Pompeiae legis, Amille, metu.
QUalem istum in tabula Grotium depinxit aena
Pictor, in investi corpore talis homo est.
Ingenium atque animum, cultos sophiae omnibus armis,
Pingere si lubitum est. DIC. Deus hic habitat.
FRonte placet prima cui sera Coronis hianti
Theta iubet doctum figere carnificem.
Credere carm inibus semel albis gloria nulla est,
Hic sapit huc facileis qui vetat ire notas.
Futile iudicium praeiudicium aestimo veri,
Qui legit et laudat cum Ratione notas.
TRes furias uno confundas, AEace, cinno,
Non facient unum tres Furiae Orbilium.
SCaligeri vindex, saecli divine Poeta,
Cui fivit in versus nectaris Ambrosia.
Ut facileis Elegos, cultique emblemata iambi,
Quique pede Heroo fortis in arma venit,
Invideant nostrae Romana Palatia Luci,
Antiquos quae in te provocat Indigetes.
Melle mero Eloquii stillantia siste fluenta,
Et diis accepti carminis orsa preme.
Pallidus e nebulis ad tantae pocula Famae
Serpit, et in Solis Scoppius exit opes.
Cui ius in tenebris inhonoram absolvere vitam.
Ni trahat in lucem crux, patrium hospitium.
A Ltera Scaligerae nec Gloria vilior illa
Quam modo non aequo diximus ore, domus.
Ius in amicitiae Vigilis te Gratia poscit,
Gratia non uno carmine nota tibi.
Ut Scoppi indocileis, et foedi Cratserus oris
Cumque suo iaceant monstra Caneba choro.
Attyos in morem prisci quae corpora iactant
Mollia desectis scilicet Inguinibus.
Ut pro fornicibus patriis, stabulisque, lupisque,
In Regum possit sceptra, Libido, loqui.
Exsangueis umbrae, motis gens pallida flagris,
Communes mundi Christiadum Furiae.
Queis etiam vestro slorens Academia cultu
Tentata est Stygiae per scelus Invidiae.
Nos facileis ver sus diris opponimus ausis,
Ut pereant ludunt dum ioca, Ludicolae.
OBtinuit iustam causam Veiento patronus:
Nil Veiento umquam nequius obtinuit.
NEmo turpior it Canebiano,
Cornu frons cui trux notatur uno;
Pro foeno laqueum gerit Sophista.
DIram oculorum aciem quoties Caniebus amicat,
Colchum draconem cerne victum pharmaco.
INgenue natum Sangam, Iosephe, fateris
Marrano quoties patre satum esse canis.
Femina si plorat, si mollis cantat Amator,
Discipulus diri vapulat Orbilii.
Occidit Medicus, venundat verba patronus,
Theiologus rixas pro pietate serit,
Cum Lectore suo vates si litigat haerens,
Sanga cacat, frendet Delria, Deina vomit.
Ebrius est Bavius, stertit Veiento, laborat
Stoicus, expediunt quisque suum offieium.
Adde unum de quo Saturi lolligine turgent.
Scoppius et Canipus si valide esuriunt.
QUod Veritatis somniet sibi soli
Tutelam inanis inde Sanga, deberi.
Eam ipse contra frivolos libros pedit.
Proteion per hysteron solens agis, Sanga.
SI ut libros scribis, sic dormis, Cantaber Ocne,
Mirum adeo genitor quei tibi Loiola est.
REgula cui certa designat singulas
[Gap desc: print faded]
Verba, quibus regnum mobil
[Gap desc: print faded]
habet.
Nil facis heic aliud, quam qui praesepibus unis
Pascere sese omnes Scoppiadas cupiat.
NEscire quaedam si eruditio quaedam est,
Antiquiorum ut exputat Sophus quidam.
Aliquando quidam Varro, Scoppus, evadet.
Nam quanta quaeso didicit ille nescire?
CAto impudice, quid tibirei mecum est.
Putabam habere te integros dies tecum.
At iste te invenire non potest illic
Profectus unde, (nempe de bona mente)
Mihi enotata das acuta praecepta.
Prius tibi ergo sis, inepte, corrector,
Dein venito in omnium unus examen:
Tibi videris omnibus notis liber?
O inficete, noli hiare tam latum.
Sibi videtur esse nam Cato qui sque
Cui Catonis illius nihil praesto est,
Nisi unicum illud, hercle, Porcium agnomen.
MItto tibi carmen, tu mittis, Tendo, papyrum,
Non sinis ut cupiam parcere, Tendo, tibi.
UNo deductum dicunt te, Delrio. filo.
Nescio: ducendum duplo ego fune puto.
QUi perspicare nare cuncta nec facta
Olfacere quondam poterat, Eunus infelix,
Torum calere adultero maritalem
Olfacere non quit. o supine, de naso
Acumen istud in tuum latus verte.
INsese atroci concu
[Gap desc: page crumpled]
pete larvae
Grammaticae, G
[Gap desc: page crumpled]
, et Caper Orbilius.
Hoc faciunt, navim, qua nec tuto ambo vehuntur
Alter in alterius perfor at invidiam.
STercoree Sanga, qui libro modo insano
Aliena crimina facta ceu tua, excusas.
Quid es lucratus mente parricidali,
Quam Christianus adspuisse debebas
Alibi repertam, tute nunc moves princeps.
Nisi, licebat esse cui suum in tuto,
Quod nunc latrinas ambulas per obscenas
Natitergiumque poedagogulos nostros
Rude obtinere non sinis, tuo libro.
In quem cacatum est quo inquinare se nolint
Sellae Patrocli, poedagoguli quod cum
Praefatione Clunae despuant salso.
PEniculum dicit penem cum dicere vellet
Sanga, solens Taurum dicere puliculum.
Hoc Sanga e Foriis spurios effodit Elenchos,
Scaligerum queis non vult sinere esse probum.
Ure Priapismum, Themison. Sed eum omnibus ure:
Pro Socio patrat Loiolita nefas.
SCribanum dicunt Carolum, qui nomine nuper
Horribilis factus Lotolita notho est.
Bestia proserpens, caper horride Clare Bonarsci
Nominibus porro notus utroque sies.
Sed maneas Carolus qui Clarus non queat esse,
Scribanus qui Stridasinus Bonasus.
SCelerate Sanga, pectus oppletum probris,
Tibi ista lingua bestiae queat semel
Verum profari? Parce te ordini Deum
Inserere, mule; nemo non videt nefas
Asinina quando aurita tetra bestia
Inter sacros oncare olores occipit.
Tibilibellus, ater, obscurus, pigens,
Trahit nefanda multa dicta, quaenequis
Capere ipse latrans: Cauda cui eminet labris.
Struem aggerare Pestilentiae libris,
Prodigerefrontem; nil haberepro sacro
Nisi ventre si quid hira hacchante imperat,
Vestrarum eauna summa virtutum venit.
UNo nomine proditum Pudorem,
Amissum cupis eloqui Decorem,
Humani nihil ut soni supersit.
Sed sint omnia plena vi Furoris.
Unum dic Socium, aut parem sodalem
Sangae, Stridasinive Cannibive.
NEmo Rhetora iam neget Canebum
Huic est
[Gap desc: greek words]
sinistra.
QUae patria et quis avus Scoppo sit, quaerere noli,
Qui natus numquam est Scoppus utroque caret.
QUid turpem in Sanga miraris, Scaliger, Ocnum,
Cui primor uditas significata libro est?
Quippe ferox Iesu sociam mentita cohortem,
In prima praestat pagina fronte lupam.
Imbutus, Socios inter, Pietate nefanda,
Insanas inibi litterulas didicit.
Discipulus fraterque, latus quoque, Maldonati
Culcita saepe fuit, Delrio sancte, tibi.
Quid speres aliud de Sanga, Scaliger, in quo
Doctor, Secta, Latus, Loiolam sapiunt?
SAngulus ut teneros trahat ad spectacula pullos
Peniculum penem nominat Herculeum.
Scilicet hoc seripsit tam parvos fine libellos,
Nulla cuis est alias maxima charta satis.
Sed vafer e media sese strue saepe Priapus
Exserit. hoc Schoppinempe docent Scholia.
PRaefatione, Sanga, tam fatua spais,
Monstrosa res est, digna sed tamen fide,
Ubi Iesuitas dictitas convitia
Doctos, probosque pagina unica viros.
Manu altera das altera quod eripis.
Verum ista secta de sua nulli satis
Professione vel suum est sodalium.
Clepere, harpagare, Gloriam, Ambitum, Opes,
Et involare pessimis dictis bonos.
Nil pensi habere, nulla numina credere,
Nisi ventris arma quae docent, Luxus probat.
Consilia dira parricidalimanu
In capita Regum sacra moliri Deo.
Evertere omnia quae libet, quovis modo,
Horum est quottidiana Doctrina, in levem
Sequi iuventam quam serunt sancti Patres.
O magne Cancebe, Sanga, Clare, noctium
Secreta non haec quisque vestrarum videt.
Qui litterato cum vacatis otio
Librisque vos adesse scribendis domi
Praefertis, et curare uti vigeant Scholae.
Furtim paratis noxium virus viris
Ad alta quosguberna sustulit Deus
Oleoque sancta capita quorum consecrat.
Quid impudici, Sanguinis sitiebrii,
Foedi, dolosi, fraudibusque perfidis
In fas nefas que venditi Romae Deo
In litteratorum insilitis nomina?
Non iste campus Gloriae vestraepatet.
Abite larvae, cumque periuris modis
Nil pensi et aequi, nil putetis impii,
Nil aestimetis praeter infandos vagae
Thaidos amores, et iuventutis malum.
Iactate technis regna magnatum vafris.
Ingenia clara, nata meliori Deo
Iam scelera vestra conspic antur, et retro
Alitterarum vos Monarchia gravi
Quatiunt flagello. Proximi ut malae cruci
Inter Latebras tabeatis horridas
Batavum cloacis quas in altis quaeritis.
QUei sit dictio aperta, com minisci
Nos non possumus; o aperte Sanga,
Dic quei dictio aperta sit libelli,
Quo nil horridaius, magisque caecum
Ad sellas venit uspiam Patrocli?
Sic sis omnibus his apertus unus
Queis cum clauderis arrogante voto
Nil tectum tamen impetras habere.
Sed scis cetera, nec pudet fateri
Cum sis discipulus furoris eius.
Quo nen ille furentior Scioppos
Qui primos facit esse Romulorum.
EXiguum fidei monumentum exstare libellum
Praecipitis mandat Cantaber Invidiae.
Quod nihil est aliis minimum tibi, Sanga, videtur;
Iure adeo: Nam ius quisque uti secum habitet.
Sed tamen indulges aliquid tibi: nam monumentum
Nulla fides parvum quomodo habere potest?
SChoppius ante fuit qui deinde Scioppius audit;
Vae tibi si audierit hoc pater opprobrium.
Nam vespillo solens truncare cadavera longa,
Semipedem nati demetet a capite.
CLausula divini quaeris quam lauta libelli
Sangam unam Orbiliis exserat ordinibus.
Minus ibi in promptu est, est scena, hinc histrio saltat
Samnite in tunica scamma frequens colitur.
Fuscina retigero est, piscem Mirmillo fatigat,
Amphitheatrali pompa parata Ioviest.
Verba bonae menti superesse sonantia cerno,
Esurit haec quoties somnia lixa videt.
DIs esse nolo Marce: non Ero pauper;
Mirum est pacere si meae queam sorti.
Proinde meoum persto, me premo mecum.
At tibi cavendum est cui placere Fortunae
Spes una rerum est hinc et inde nutanti.
Spes imbecille est, trupius timor monstrum;
Sed tu exputato regulam que servato:
Noli esse dives, Marce: numquam eris pauper.
QUod magno tibi, Lector, aere constent
Isti de Balathronibus libelli
Miraris bene: carius libellos
Et Sangis emis et decem Bonarscis.
Qui denos facient quater Scioppos
Octo si addideris Cabenianos.
Atque unum modo Apostatam Stopirum.
Et tres pro tribus Arcadas Capellis.
Personam quater aridi Doliri.
Binosque insuper in struem Bloviscos.
Sic ne deficiant duo Catones,
Et sit prolocus Orbilis quaternis,
Bis, denis quoque Cratseris Sophistis
Queis nemo leviorve turpiorve
Omneis si redigas in unum acervum
Et treis adicias tribus Veterris.
PLura tenet nemo, vel Loiola, quam vagus Ufens,
Et tamen est nemo hoc pauperior senica.
Scilicet idcirco quia cuncta tenet, nihil Ufens
Possidet, haec pereunt dum cupit, illa manent.
CUm mendacia corrogat Scioppus
Quae nusquam antidea fuere, condit.
Sic magnus liber ambit umbilicos.
Sed cur tam fatuam et malam cloacam
Confutatio sancta, veritate
Everrat duce? perperam laboras
O Leydae decus, o Batava palma;
Quae tractat semel iste falsitriba
Sint verissima, veriora veris,
Iure haec nihil minus optimo Scioppus
Proclamat malum olere Vanitatis.
UXorem damno locupletem duxit Ofellus
In loculos oculos vendidit, uxor habet.
QUod nulla puer eruditione
Magnos versiculos patrem; rogatum
Te, Lector bone, ventitant Camenae.
Qui molli stom acho es, reversionem
Ad turpes facias Bonarscianos.
Nil aetas brevis, indoles virilis,
Spebus credita Martiis avorum
Audit nobilitas, nisi quod altum est.
Multum pumicerasus exsoleto
Heic Sangesperit et tremens Scioppus
Ceventis duo Cannebi sodales,
Qui nunc oum cibo eodem ubique pascant
Priscam Salmacin haud sinunt negari.
Sed foedo sibi complicati Amore
Libros terribileis parire tendunt.
MUlta sibi Scoppus de se se credere iussit,
Quantum hoc, o Heinsi, est debitum! at exseluit.
AFfectare magistratum te, Scorpio, dicunt.
Optime: eris verus nempe $$$ Medixtutichus.
DUm Syllogismos, Scoppe, nectis argutos,
Sillos mereris ob cruceis logismurum.
UTrum aliquid, Friderice, potentius exstet Amore
Nescio: novi isthuc: nemo potenter amat.
INgenium in verbis Criticus qui iactat habere
Res fugiens: habet hic ingenium in gemibus.
SIste aciem contra atque hastatas aggere turmas:
Omnia quae vincit sors tamen est mulier.
SCribere si quidaves, scriptum lege: Namque hodie nil
Qui scribas, legere: est Omnia negligere.
CUm titulum nostri vidisset forte libelli
Orbilius, naso despuit horribile.
Euge caper cordate. te enim decet ire repulsum
A frontispicio Librihominem hisapiunt.
QUodcumque loquitur stercus et Cloacaleis
In ore gestat Liberina thesauros.
Mirari inanest; quei loqui queat purum
Qui vivit ideo Sangus, ut cacet, solum?
PUs quia te dixi dicunt fremere, Orbiliane;
Plus est quam pus quipus negat, Orbilius.
DUrum bercle est Cephalum Capitonem dicere nemo
In duro prorsus cui capite Encephalus.
SIcum Certanteis cernis, Patiane, sagittis
Orbilios, tutum vis, te agito ante scopum.
SAepius ingenuos mutare et vellere crines
Maturum praefert, Pontice, calvitium.
Haec ratio lento quod vermicularis ab oestro
Carminis. In forteis Impetus est numeros.
COnductus vates, turbavit ubi omnia, Scoppus,
Vapulat ut taceat: Ingeniosa lyra est!
NAta quid arboreo dat anas miracula Partu?
Patre luto natos Roma alit alma Equites.
LUna tua regnum Lunae submitteret, Heinsi,
Qua putat exstinctos vivere Varro sales.
Ni Lunae Imperium detrectes, Solis amator,
Sic quoque quae fratris cogit amantem oculum.
Tu Lunae in regno reperisti regia Solis
Sceptra: dehinc doctis Luna et Apollo libris.
FOedo favorem qui ambit in libro Famae,
Hic posteris ostendit, o nefas;cluneis.
NAsci et denasci sirerum est ordo, Sophistae,
Cur non denasci natus is ordo potest?
NE cogeretur esse generis incerti,
Sibi Scioppus in patrem quem adoptavit.
CRebro cimicis usque ad umbilicum
Arrosu male Poscius comesus:
Cui pro corde pepo est, cerebro, inanis
Succo spongia pro manu uncus, et pro
Hirsuto pede pluminuda cornix.
Hellespontiaci anseris Priapus
Sed quem una vice pulicum duorum
Non est sufficere helluationi.
Ultro omneis; Lupe, provocat Poetas:
Pro tam corpore bello et expedito
Multum dicere Poscius videtur.
CUm defit versui levis ungula; cum, Lupe, supples,
Tibicen queinon sis, Lupe, versificum?
QUod convitia provocationis
Ut fama est, mediteris, o Scioppa,
Fama est perlepida et satis faceta,
Nobis excipienda Crassianis
Ultro risibus, et Catone poto.
Quamquam carmine te iocante laesum
Necquidquam bene suspiceris, o Rex
Aeternus parasiticae cohortis;
Nam qui pro merito suo et suorum
Quae dixit prior, audiit, nec ille
Laesum se poterit probare primum,
Nec laesum quoque, cum dupla mereri
Notus sit vice, quod prior patravit.
Quod si cetera cuncta diffiterer
Quae nunc Iure mihi patrocinantur,
Peccatum tamen esse nil faterer
Contra te, Impia Cerberipropago,
Quo nemo est magis impius malusque
Ipso te tibi teste qui inveniri
A Roma queat usque Cantabros; Sed
Illic bestia nidulatur horrens:
Verinam puto dicier figura
Nota Loiolis, ubi, quod haud est,
Verum dicitur aestimando falsum.
Illa est turpior omnibus Chimaeris
Nullo Bellerophonte dedomanda.
Quae tecum tenet impii furoris
Horrenda face crimiunum, lupanar.
Ut quicquid facere est malum et cavere
Vos dudum duo, maximi Catones,
Expatraritis, unde regna vestros
Agnoscant Stygio furore fasces.
Quos sic, aedepol, optime tenetis
Ut secludere tertium libido
Nolit vestra nefas, cui Bonarsci
Nomen terribile indidere larvae,
Sic sitis bene tresviri, o Scioppe
Sanga oputide, putide o Bonarsci.
Ut nemo queat invidere vobis
Ornatos ubi cernet ambulare
Pro factis sibiquemque, ternionem.
QUadrifida trabe suspendit Serranus Amillune
Quattuor informes cui dat habere libros.
PErsonam quoties non invenere Poetae
In parteis toties, Lector amice, venis.
Seu facileis igitur fervent in carmina Musae,
Seu suspensa gravi verba labore cadunt.
In mundo tibi Poena tua est. Placuisse necesse est,
Seu facileis versus seu veniant streperi.
Blandidico et lento, tu, si sapis, utere iuxta.
Et persona tuis lusibus apta veni.
CLaudiani puero facileis qui interprete chartas
Adspicis exigui dona laboris ama.
Lusit in his olim n='I iuvenantis acumen,
Dum puer auctorum disserit omne genus.
Si qua igitur varo dubia stat lestio talo
Fida vel est pueri laesa labore pedem.
Parcite, Censoreis, et vos ignoscite vobis,
Hoc magni vivunt ordine Troiugenae.
STultivide Olle, quid egregios cupis esse Poetas
Inter? oborino de grege, corve, fuge.
Si medius raucis sedeas Scoppoque Biloque
Deterior qui sit forsitan invenies.
Nam mihi quo tu sis non est reputabile censu,
Sed num te esse queat pessimus inferior.
PRimatum tibi dum convellere Cannibus audet,
Anglia, regalis proditor Officii.
Immiscet caelo terras, terrisque Profunda
Aequoris; et nullo larva quieta loco est.
Quaeris hic unde furor? quia non potis ignibus omnem
Nititur infestis fluctibus obruere.
At tu intestinae cave dira incendia flammae,
Quae tibi non semel est ante minata malum.
In facili fluctus, et venti fulmen inanis,
Contemptuque ipso, Rex pie, reicies.
QBscoene Canebi, non satis tibi magnum
Facinus videtur, ante quod dolo vestrae
Cohortis igni Regna Magna Iacobi
Tentata Sexti, decoris incliti Regum?
Tu quoque calentis post periculum flammae
Haec frigore urere et merentibus slammas
Libris laboras? Stupide, non cadit verbis
Quam ferro et armis impetiveris frustra.
Stat Anglia Dei Principisque Divini
Sapientia munita, qui Deum sedem
Concutere veniet; ipse se obruet Ventus.
Barthius hac iuvenis tibi, Lector, im agine vivit
Totus dimidio qui minor esse nequit.
Tu nitidam effigiem ceu formae, ita moribus eius
Adsimila, si quae grata videre voles.
Spe sequitur proavos: Ei adhuc sua messis in herba est,
Iudicium ingenii dat tibi, Posteritas.
SOla pro specie expedit Scioppus
Quicquid suscipit. Est homo supinus
Pro prima cor habens, Scioppe, fronte.
BLando carmine te dolere fingis:
Quam belle perit ille qui Lepore
Matris carmina Funerae celebrat.
HAec tibi quam digito monstrat longaeva Vetustas
Picta super primo limine, rufa cinis.
Est iuvenis n='I, Critico spectabilis oestro,
Ast oculis vulgi, Bibliotheca, rudis.
Singula in arguto descripta Emblemate librum
Nomina de Domini carmine nosse potes.
Nil latet heic quod non prompte queat ille tenere
Cum venit in mendas luxnova depositas.
ORiginum Poeta docte, Becmane,
Originator esseni Cato possis,
Tibi imminebit Porcium agmen immensum.
Proinde caute, quicquid heic agis, patra.
Originis supremus est parens finis.
LOnga etiam facio, qui quondam curta solebam,
Causam buius facti, tu, bone Lector, habes.
Dete desperat qui curta Epigrammata fingit.
Hinc quanti mihi sis, o bone; nosse potes.
CUm se excusaret non quoivis tempore quovis
Gratificari aliquod posse Epigramma, Vola.
Apposite in simili rem totam edixit ad unguem,
Non Canis ad quemvis mingere volt lapidem.
QUod melaudaris tibi plurima debeo, Amanti,
Imo ut solvendo protenus esse negem.
DEformis me, Scoppe, rogas te ut amare velim: sed
Scoppe, te amat quisquis, se male is odit homo.
POtes, Scorpio, cum duos Neronas,
Tres totas Ciceronas, et ViteilI
Concedat decies tuae gula, ut quam
Dicat prodigam Apicii culina.
Cum sis Patricius pater Merenum
Nec pausam facias sacro palato
Regaleis BiberI aemulatus haustus,
Es pauper tamen, et rei pusillae:
O saeclum insipidum et nimis Scioppum!
VIta cui in solo sua vivitur atramento
Post mortem carbo non erit ille cinis.
SAlve invicte liber quem non Byzantis ab urbe
Usque ad Germanos incolumem indigetes.
AEquorave AEoliaeve in aquis domuere procellae,
Nec mora tam longae fregit acerba viae.
Quin VigilI manibus tamdem terereris amicis,
Huic iuvet exhaustas dicere saepe vias.
Te manus Arsenii scripsit, te masculus auctor
Victorem Pelagi Victor amat Bavii.
DItem esse nemo Scoppiumputet sane
Vigilans vidensque: somniando quae parta est,
Nisi somniando non videbitur Gaza.
IOcosa quoties, o Cato, vides dicta
Nocturna quid sit alea, exputa tecum,
Cui vacabat ille avos vetus vester
Zenona toto cum die trium fasset.
CRatserus in libro scabiem quod quaeritat omni,
Parce malis dictis, pastus is isti homini est.
Cetera si placuere, hoc factum est, Lector, haberi
Pronullo: Claudens librum Epigramma luat.
UNum extra numerum addere impetrabo?
Non vis? At voluisti, amice Lector.
QUi sequitur paucis vos urit, et ille sequentem
Qui sequitur raris, o scelera, Opprobriis.
Non quod parcendo libri peccare nitenteis
Vos iubeant, quorum sunt scelera officium.
Sed quia tam longa laudem interiungere meta
Quae vobis sola est scilicet apta, iuvat.
Sed tamen in raris etiam bona Copia dictis
Quae numerum redimunt simplicitate, latee.
Urite vos flammae quae seditione rebelli
Vertatis mundi in viscera vestra luem.