14 October 2002 Susanne Mussmann
typed-structural tagging complete-no semantic tagging-spell-check complete

TARRAEI HEBI AMPHITHEATRI GRATIARUM LIB. XII.

I.

Cur Spina te coronat
Rosa, dic mihi, iocosa?
Spina aspera atque saeva
Mollem atque delicatam?
Ne tu mihi iocosae
Ioco, iocose, tollas
Quod serio labore
Reparare nemo possit.
Si serio sere nos
Cupis meos odoreis
Liba mihi cruoris
Pauxillulum et doloris,
Hoc spina poscit omnis
Custos Rosae severa.

II.

In silvula virenti
Nuper mihi Cupido
Tener imperat, sileto:
Dicebat et silebat.
Volo cuncta quae, Deorum
Vis, maximus, Cupido:
Silere nolo solum.
Vel tu mihi ore linguam
Ex intimo secato.
Fiam cicada, lingua
Ne captus obticescam.

III.

Flavas amoris alas
Hac plumula Poeta
Spoliavi, avi volente;
Plagio tenebam Amorem,
Hoc ille munus, ut se
Dimitterem, vovebat.
Quam plumulam canamus
Qui scire nescit, ille
Anacreontis almi
Legit Poema num quam.

IV.

Quid nuptiale vellem
Ad nuptias amici.
Quo nemo amiciore
Mihi iunctus obsequela,
Etiam arcta quos ligavit
Natura, sanguinisve
Non hac remissior, Lex.
Sed quei? Venusta Cypris
Quantum libet severa est,


page 127, image: s127

Quantum libet iocosa est,
Nihil mihi iocosum,
Nihil mihi severum
Lepidum ve, candidumve
Dictare concupiscit.
Sive omne quod severum,
Et omne quod iocosum
Pictum ve, Gratiis ve
Faventibus politum,
Amoenitate mira
Et risibus pudicis,
Reliquis dedit Poetis
Faventiore dignos
Quos osculo beavit.
Seu nuptiale festum
Sponsae profecta cultum
Domi vocata non est,
Vel, si domi vocata est,
Mihi domi esse non vult,
Ut aurem utramque nobis
Indormiat profunde.
Quid quod nec his minutis
Pote versibus rogari
Venus venusta digne,
Nisi vatibus disertis?
Una harum amara causa
Terrere me tenellum
Poter at perinde vatem,
Ut iactitare plectra
Malim, tumore viso
Olim ut Minerva, longe
Ab oculo indecoram
Reiecit, atque rupit
Male fistulam iocantem.
Iunctim quid hae putandae?
Amore sed calenti
Ad nuptias amici
Vel rustica est canendum.
Politiae putabis
Si esse orba nostra dicta,
Amore fors, placebunt
Ita candido, ut polita
Solus det ille dicta.
Quid ergo? quid relatu
Et candidum et venustum
Amor pudice cantem?
Vin nuptiale par hoc
Amantium novorum
Quid rite nunc agendum
Doceam, rotante versu?
Ah nuptias misellas
Doctore ni sine isto
Sperata, iamque pacta,
Sponsusque, mox - maritus,
Memores sciant quid ista es
Nox ex utroque poscat!
Quid impedit tamen, me
Clamore roboranti
Inflare pectus altum?
Generosus, alta palmae
Quem Gloria excitavit.
Licet, Caballus, acri
Per se Cupidine instet
Calcem tenere princeps,
Gaudet tamen favore
Spectantium allevari,
Laudumque iam potiri
Videtur, alta Famae
Quos credidit Cupide.
Ergo, novelle miles,


page 128, image: s128

Nova pugna iam parata est
Tibi, tuaeque pupae,
Animique corporisque
Opus hic tibi putato
Contentione summa.
Assueta gens, Amoreis,
Imbellium triumfis
Iam myrteas catenas
Parant, cave feroceis,
Nisi vinciere, vinces.
Sed tu, superbe, contra
Caput oggeras procellas,
In ipsa saeva belli
Certamina est ruendum.
Galea caput comanti
Incingere, osculorum
Quae fortiter protervo
Queat obstitisse iactu,
Fac, quantacunque summa
CirCum undique insonabit
Agas remissius nil,
Procinctu at endo eodem
Sta fortiter, maNeque
Atque ubere e faretra
Prome aliteis sagittas,
Queis [Reg: Quibus] illicet duabus
Unam, ut venit refutes.
Ah quis tot, impari ictu,
Proiecta citra et ultra
Numero Poeta possit
Includere, alba tela?
Ah tela non ferenda
In Aurium malarum
Profana templa! Vultus
Quot vulnerum piorum
Notae notare possint
Si singulis cicatrix
Ab ictibus sequatur
Fragrantium osculorum!
Haec velitis novelli
Exercitatio, nil
Periculosa visa est.
Palo velut, Capella
Sub instruente, tiro
Discit ferire; parma
Ictus cavere, saltu
Vitare se petentem,
Instare contra, obire
Quod militare cunque est.
Nec sic tamen, periclo
Carere visa, in alto
Nil obtinet timendum
Pugna osculationum.
Videbis, hinc repulsus
Qua commodum arte gressus
Erratileis tenere
Ne prorsus in ruinam
Gravidum sequare pondus.
Ut prima sentieris
Velle arctius minari,
Opposta dextra mento
Iubebit abstinere
Male tonsi aCumen oris
Quid heic opus? videbis
Ne primulis negatis.
Instare dum vacillas
Postrema iure perdas.
Tu fortiter fer are
Contra repulsionis
Simulantioris ictus,


page 129, image: s129

Care nimis luenda
Neglecta prima noris
Ab exsul, ultimorum
Cupientiore voto.
Quare, institisse contra
Doctrina principalis,
Hanc semper obtineto.
Quid? hincne missionem
Sperare te? Hercules, seu
Noles volesve, castris
Quaerendus in profundis
Postquam semel fugasti,
Tibi hostis, et necandus.
Vallo quid hunc latentem
Scalis super docebo
Veniendum, et occupandum?
Quid abditum in latebras
Tibi occinam eruendum?
Hasta potenter acta
In intimos recessus?
Ah quam altus est hemonum
Vitae insitus, cui amori
Postponere omne promti
Ius, fas, nefasque, vitam
Mercantur ipsius, si
Fieri pote, haud verenteis,
Amissione vitae!
Clamore, ad ultima, alto,
Miserabili eiulatu,
Laesam fidem, Deosque
Necandus invocabit.
Noli, beate, noli
Clamore ab hoc moveri.
Mortis ferunt in uno
Initu latere, quicquid
Amaram eam figurat.
In caetero necem esse
Vita suaviorem,
Et luce dulciorem,
Canunt pii Poetae:
Nos credimus Poetis.
In hocce constitutus
Victoriae favore,
Cave manum remittas,
Sed vulnere huc et illuc
Agilem potenter hastam
In altiore versa.
Non est ut uno ab ictu
Miserandus occidat, qui
Tantae labore luctae
Superandus, hostis, ante est,
Quam mente concupiscat
Herbam dare impotente.
Heic nobilis duelli
Pugnator, ecce, finis.
Tu vero ab hoc negato
Quem in gratiam reduxti
Tuam, hosti, (ut optet ille
Vel horulis minutis
In omnibus moriri)
Dulcem, superbe, mortem.
Ne, dum frequenter isti
Placitum interire praestas,
Obitu impotente tute
Habeas necesse fungi.
Haec pauca si, favore
Ut sunt notata nostro
Servare rite, numquam
Sperner, fidem do; numquam
Te paenitebit huius


page 130, image: s130

Pugnae, novelle miles.
Quid vero, inepte mome,
Supercili rigentis
Me verberas flagello,
Cato, severe Censor,
Quod pauca nuptiali
Notaverim lepore?
Nescisne tu, o Magister,
Aliter coli ista sacra
Genialia haud valere?
O simplicem inscium te!
O duplicem simulantem!

V.

Munusculum hoc Cythere
Mihi ipsa praestinavit
Salax, superbum, amoenum,
A Gratiis petitum,
Quid est, Poeta noster?
Tenerae rogant puellae.
Sunt mala, sunt duo, uno
Deducta caule rami.
Lanugine eleganti
Nuper superne picta,
Cydonia arbitramur.
Sed illa nolo vobis
Ostendere, o Puellae,
Timor est semel petulco
Ne lumine illa visa
Vobis, deinde porro
Nequeam tenere salva.
Ego illa nolo vobis
Ostendere, o puellae.

VI.

Neaerilla nostra, vestras
Papillulas rotundas,
Sororiantioreis
Lascivi ocello Amoris
Lubet osculari: o illas
Mihi sine, ne recondas!
Ah me, recondit illa
Neaerilla nostra mala.
Sororiantioreis
Lascivi ocello Amoris,
Papillulas rotundas,
Ah me, Neaera, redde.
Haec corculum est meum, illa
Oculus meus, Neaera est.
Luscus perire et excors
Merui piaculo quo?
Papillulas rotundas,
Lactentia illa mala,
Fragrantia illa poma,
Eburnea ova fragis
Geminis decenter apta.
Ad osculum suave,
Oppressiunculamque
Tenerrimam, Neaera,
Ne clude, sed reclude.
Geminos meos ocellos
Et corculum unicum atrae
Obambulat papillis
Nox abditis Neaerae.
Neaerilla nostra, vestras
Papillulas rotundas
Centum osculationum
Et mille basiorum,
Centumque suaviorum
Et mille pressionum
Lubet alloqui salute,
Pande, o Neaera, pande.


page 131, image: s131

VII.

Expostulare tecum
Venus venusta, veni.
Quid est, acerba, tandem
Post tot tibi caloreis
Refrigeri ? superbum
Venus venusta vatem
Sic rursus allocuta est
Trementibus labellis,
Fulgentibusque ocellis,
Simul est Venus locuta.
Frigere vis? Calemus.
Calere vis? Rigemus.
Sic fata nostra currunt.

VIII.

Cum cantitas, Neaera,
Volo tunc ego esse quidda [Reg: quiddam]
Stultissimum, ut recedam
Sapientior Thalete,
Scin' istud, o Neaera?
Volo Midae auris esse
Longissima, ut canore
Fruar diu suavi.
Seirena qualis olim
Concordia explicavit,
Vocis lepore doctam
Rateis ligare Ponto,
Et enecare cantu.

IX.

Lege, o puella, carmen,
Roseumque limpidumque,
Nitidumque, liquidumque,
Hoc nobilis Poeta
Tibi, Tarrius, propinat,
Si quem hactenus peristi
Da vivere, ipsa vives.
Rosa, dum vides, reflexa est
Undamque trusit unda,
Oriens dies nitentem,
Videt occidens cadentem,
Rediens rosam iacentem
Dies videre nescit,
Una hora floris illi est.
Tibi quattuor per annos
Floret venusta forma.
Si quintus additur, iam
Canescis ad Dionam.
Brevis est, puella, vestras
Brevissima imo, vita est,
Inclusa quinque in annos.
Lude, o puella, lude.
Brevis est tibi voluptas,
Si tota vita vestra
Nil sit nisi voluptas,
Tamen est brevis voluptas
Amabilis puellae.
Generosus atque mollis
Te carpere unguis ardet,
Arde, o puella, carpi.
Mox, ipsa Cum vocabis
Praeterbitentem, et ultro
Rosam ingeres hiantem,
Abibit unguis, ipsa
Marcebis, ante pulcra [Reg: pulchra] ,
Nullo lepore digna.
Quo pulcrior [Reg: pulchrior] puella
Florescit, hoc minore
Defloruit labore.
Sentis tuos leporeis?
Subrepit hisce Pallor,


page 132, image: s132

Puella, sentiendo.
Lude, o puella, lude,
Ludum dum amabit aetas.
Aetatem amare Ludus
Nequit nisi Iuventam.

X.

Puella delicata,
Anserculi medulla
Atque imula oricilla,
Cuniculi capillo,
Lepusculi capillo,
Cupidinis capillo
Papillula suapte,
Leviorque, laeviorque,
Puella, me rogavit
Sibi illud, illud, illud,
Nequam illud illud, ah me,
Nequam sibi patrarem.
Venus venusta risit,
Sensi dolum esse divae,
Cupidus Cupido risit,
Sensi dolum esse divi.
Ah nolo, nolo, nolo
Puella delicata,
Nolo istud, istud, istud
Nequam tibi patrare.
Nos ludimus Poetae,
Non ista nos patramus.
Vos luditis Poetae,
Nos ludimus puellae,
Ioca convenit iocorum
Coniungier choreis.
Tamen mihi istud, istud
Nequam mihi patrabis,
Nolens volens patrabis
Coactilis puellis
Gens est, pii Poetae.
Dixit; coactus ipse:
Sed quid iocabor ultra?
Me somnium reliquit.

XI.

Sum nobilis Poeta,
Non ergo gloriabor?
Sum nubilis, puellae
Me quindecim fatigant.
Cupit esse nostra quaeque,
Non ergo gloriabor?
Lusci perite vates,
Genus latens sub umbra,
Solem impotens tueri,
Ego solus ille felix
Oculorum utroque cerno,
Quia amor, diemque ocelle
Aquila ut Iovis, refuto.
Non ergo gloriabor?
Honoris ergo nilum
Faciove desinove;
Non ergo gloriabor?
Bibosus esse nolo,
Gulosus esse nolo,
Volo temperans manere,
Non ergo gloriabor?
Risit Cupido; quid, nos
Oblitus es? profecto
Oblitus, o Cupido.
Nisi enim canam ipse, quis te
Domuisse me sciet? non,
Non ergo gloriabor?
Servis mihi Cupido
Quoties volo ipse: non, non,


page 133, image: s133

Non ergo gloriabor?
Plaudam atque gloriabor.

XII.

Nuper viam vianti
Datus obvia est Cupido,
Puellus, atque pusus,
Non pro Deo aestimandus.
Venustus atque mollis,
Sed eiulans, gemensque,
Suspiriisque plenus,
Quia sarcinas gerebat
Gravissimas; humique
Saepe ingeniculabat.
Misertus ergo; dixi:
Puer o venuste, quis te
Tam saevus atque vecors
Puerum, atque tam facetum,
His sarcinis subegit,
Hoc fasce subligavit?
Nihil ille; sed quiritans
Usque eiulari, et usque
Ob pondus ire sessum,
Humi ingeniculare,
Morique se putare.
Fateor, putare coepi
Humanitatis istud
Me regulam iubere.
Coepi allevare pondus,
Humero meo subire,
Gravissimum profecto.
Ast ille nil moratus
Pedibus humum repellit,
Ut fulgur alta tranat
Spatia aetheris, mihique
Ridens iocansque dicit:
Cape sarcinas amoris,
Affixus esto amoi,
Ita nos Sophos severos
Ulciscimur, deinde
Pro Tarrio severo
Eris tener Rosillus.
Adhuc ego stupebam,
Adhuc avem sequebar
Celerem per astra visu.
Per sarcinas arundo
Mihi cor gravis penetrat,
Ut ipse fixus, illae
Inhaereantque fixae.
Inde ergo ego eiulari
Didici; ingeniculare,
Et semper ire flexa
Cervice, sarcinasque
Ferre graves amoris.
Nec sarcinas reclusi
Nisi Cum gravis puella est.
Tunc inde promo multae
Et delicata verba.
Quae ponderis Cupido
Dat esse cuncta tanti,
Flectant uti puellas
Saevasque candidasque.

XIII.

Vulcanus et Pyracmon
Incudibus laborant,
Mavorte cum Gradivo
Mavolt Venus iocari.
Lepidi volant amores
Et litteras minutas
In Traciam usque portant:
Venus suo Gradivo


page 134, image: s134

Salutem eam propinat,
Quam odit suo in Marito,
Scias valere Cyprin
Si tu vales, Gradive.
A fortibus profectus
Avis Poeta quidam
Facetus, in tuo illic
Stipendio esse fertur.
Mitti hunc iubemus ad nos.
Visura quantum amemur,
Venus suum Gradivum
Ut se valere mandat:
Et litteras suavi
Signavit osculo istas.
Epistolam ex Amorum
Exercitu pusillus
Hanc signifer Gradivo
In Thraciam usque portat.
Quaerebar ipse castra
Per tota, nec videbar,
Rescripsit ergo Mavors,
Se neminem Poetam
Totis habere castris.
Amoris hac recepta
Epistola puellus
Redire signifer, qua
Ventum, volebat: ergo
Tu discidi ferere
Tam grandis auctor? Ergo
Adii ipse, me Grandivo
Eum esse dico vatem,
Quem posceret Dionae.
Et es reapse, dixit,
Secreta nostra nullo
Cui interprete esse notae
Amor canit futura.
Epistolam mihi ergo
Dat alteram Gradivus,
Paphumque ferre mandat.
Veneri suae Gradivus
Salutis hoc propinat,
Quod ipse sentit in se
Cum diva ei benigna est.
Erravimus; Poeta
Sese ipsus indicavit,
Mitto hunc tibi volenti
Lubenter, atque tecum
Esse ipsus opte Salve.
Tantum fuit Gradivi
Epistolae ferocis,
A militante factae,
Blandam esse quam putabat.
Paphum tuli usque ego illam.
Illic reperta Cypris
Me iussit in cohorte
Praetoria excubare:
Sed frontem in ipsam acuta
Mihi littera haec notavit.
VENERIS PUELLIS ISTE,
AMABILIS POETA EST,
DONUM GRADIVI AMANTIS.

XIV.

Sine missione lucta
Amoris est sequenda?
Nolo me amare semper,
Nolo me amare num quam.
Nisi pausa danda amori est,
Volo me amare numquam.
Quid amor, superbus ales,


page 135, image: s135

Ad haec? amare mando:
Amare te, resuto.
Ah me, puelle saeve,
Non sic ego loquebar,
Volo missione nulla
Semper meam me amare.
Amabis ergo semper
Dixit mihi Cupido.
Amamus ergo semper,
Ut semper ipsi amemur.

XV.

Venus est amica Marti
Ut forte Cum Venuste
Perinde copuletur.
Mysterium hoc, Poetae
Vobis sacrum propine.

XVI.

Amare non amarum est,
Crudae perite Larvae,
Sapientiam professo
Humanitatis ardor
Apex supremus iste est.
Amare non amarum est.

XVII.

Non gema [Reg: gemma] fulgur ipsu [Reg: ipsum] est,
Sed aemulatur istud
Splendore, non calore.
Non ipse flamma, non est,
Sed eam, Cupido, fingit.
Splendore non calore.

XVII.

Amplexibus Cytherae
Indormiisse iacto;
Quod pignus est, Poeta?
Zonam, Neaera, solvit.

XIX.

In lusibus protervis,
In dulcibus susurris,
In osculis superbis,
In risibus petulcis,
In lacrymis [Reg: lacrimis] iocosis,
In litteris severis,
In visibus serenis,
In nictibus dolosis,
Suspiriisque fictis,
In ore fulminanti,
Oculoque fulguranti,
Labioque consonanti,
Pedibusque saltui aptis,
Manibusque vocem adeptis,
In saltu et in chorea,
Amplexibusque iuxtae
Verniliter iocosis,
In morsicatione,
Papilli pressione
Corcli - revulsione,
Animique - mistione,
Mentam bulatione,
Labelli tritione,
Anhelitatione,
Pars maxima est Ameris:
Reliquum rude esse disce
A maximis Poetis.

XX.

Meamne tu puellam
Es, Victor, osculatus?
Meamne tu? meamne?
Non credo Victor: at si
Verum est, tamen nega tu,
Tu strenue usque, et usque


page 136, image: s136

Ad ravim id eierato.
Ita me Venus venusta,
Ita me lubens Lubido,
Ita me placens Placedo,
Ita me Iocus iocosus,
Ita me Charis, Cupido,
Leporque Cum Susurro,
Pomona, Lusus, Aura,
Florentia, et Iuventas,
Saltusque, Basiumque,
Salisubsulae Choreae,
Amplexus, Osculumque
Suavium suave,
Lubentia et Voluptas,
Petulantia, et Simultas,
Volentia et Sales, et
Dulcedo, Candor, Ardor,
Mulcedo, Musa, Seiren,
Nitor, Decor, Venustas,
Formositas, honosque,
Ament, superbe Tarri,
Ut ego tuam puellam
Nusquam scio osculatam.
Satis est, Vigil, Deorum
Satis et, Vigil, Dearum,
Sed adde plura. Sic me
Sic ipsa amet Neaera
Ut ego sum eam osculatus.
Hei me iocose Victor,
Non addi ego hoc avebam.
Tu despue, atque ab imo
Mihi despue ista fundo
Animique corporisque,
Animaeque corculique
Iam plura: sic puellam
Ut tu meam osculatus,
Tarri iocose, num quam es,
Sic osculatus ipse
Non sum tuam umquam amicam.
Ah ista cuncta, Victor,
Revoca intimum usque corclum.
Iam plane ego perivi,
Iam funditus sepultus
Conclamor atque ducor.
Sed te, iocose Victor,
Quis tam bene et perite
Docuit negare, tam apte
Hoc eierare factum?
Ab osculo Nearae
Hoc eruditus es, non
Non hanc ego remitto
Tibi noxiam; puellam,
Vigili, es meam osculatus!

XXI.

Silentio stupebam
Quid istud esset atri
Mihi ominis futurum,
Neaera quod sinistro
Nictante nos ocello
Heri esset allocuta,
Heri esse osculata,
Venit ecce nunciatum [Reg: nuntiatum]
Mihi Vigil, meorum
Supremus ille amorum
Modimperator; et, te
Mea, nunciante [Reg: nuntiante] memet,
Salvere mandat, inquit,
Venusta Pasicompsa.
Amore de vetusto est


page 137, image: s137

Nova sacta [Reg: sancta] mi cicatrix.

XXII.

Me Victor osculari
Voluit suos Amoreis,
Lepidissimus prosecto
Hominum omnium piorum.
Dolet sed in medullas
Penitissimas mihi istuc,
Bona quod mihi maligna
Haec gratia est amanti
Redhostienda amico.
Nam bella Pasicompsa
Semel med osculata
Sequetur inde, victo
Victore: namque nostris
Hoc osculis venenum
Insevit ipsa Cypris;
Quamcunque ego osculabor
Haec me sequetur unum,
Amantibus relictis.
Sint i vel ad Phaonem
Pulcri [Reg: Pulchri] , Midamque dites,
Achilleumque fortes,
Ulysseum sagaces,
Et Nestorem diserti,
Et Theseum fideles.

XXIII.

Nero sororicida
Amet duas puellas.
Ego unam, ego unam, ego unam,
Lepidusque Candidusque,
Purusque, Nobilisque
Amator Elegansque.
Venusta Pasicompsa,
Tibi nuntium [Orig: nuncium] remittit
Amator heic vetustus,
Neaera sola, sola,
Neaera sola nostra est.
Venusta Pasicompsa,
Sic ergo te relinquam?
Sic ergo tot, tot illae
Tenerrimae peribunt
Mihi osculationes,
Tibi osculationes?
O bella Pasicompsa,
O Pasicompsa bella,
Amare te volo, at te
Nolo potiri amata.
Venusta, si me amare
Sic impetrabis a te,
Vetustus ille vester
Amator esse iactat
Ut ante, ita et deinceps.
Sin, Pasicompsa bella,
Hoc impetrare non est,
Quaeras novos amoreis,
Heic nuntium [Orig: nuncium] remittit
Amator ante-vester,
Tibi, tusique flammis.
O bella Pasicompsa,
Tibi res tuas habeto.

XXIV.

Ergo nisi Catullus
Scivisset osculari,
Nescirem ego osculari?
Pereat Poeta qui volt
Sua furta se doceri.
Nil debeo Catulle,
Nil debeo Tibullo,
Nil debeo Secundo,


page 138, image: s138

Nil debeo Dousae,
Nil debeo Melisso,
Lepidissimis Poetis,
Quot sunt fuere, eruntque,
Genialis osculari
Nisi se docet Poeta,
Et actitando discit
Specularier leporeis,
Angerianus exit
Fuerit licet Secundus.
Licet Catullus, atque
Tibullus, et Secundus,
Natus paterque, Dousae,
Secundus, et Melissus;
Nescisset osculari
Imo vel ipse si nec
Anacreon Batyllam,
Ego tamen Neaeram
Scirem, ut modo, osculari:
Pereat Poeta qui volt
Sua furta se doceri.
Nos erudimus ipsos.

XXV.

Amphrysio in roseto
Cum pasceret olores
Apollo amore victus,
Ibi Iuppiter rogabat.
Quis, o Cupido, Solem
Fungetur, atque munde
Dabit suos caloreis,
Dum pascit hic olores?
Respondit ille; qui tum
Fulmen gerebat acre
Cum tu bovem natares.

XXVI.

Seca, o seca Lycurge,
None est merum iste, non est
Latex merum iste, ni fors
Tu sanguinem putabis.
Seca, o seca, Lycurge,
Hic sanguis est Cytherae,
Seca, o seca, Lycurge,
Hic succus est amoris,
Seca, os seca, Lycurge,
Semen furoris hoc est,
Erroris hoc cerebrum est,
Seca, o seca, Lycurge,
Stuporis haec medulla est.

XXVII.

Coagulum leporum,
Retinaculum iocorum,
Servaculum nitorum,
Repagulum dolorum,
Obstaculum furorum,
Tinnabulum canorum,
Ientaculum decorum,
Felix Lyaee, salve.
Amiculum dionae.
Verriculum timoris,
Felix Lyaee, salve.
Mortalitatis exlex,
Aeternitatis auctor,
Cum tu subis, dolose,
Fit artifex iocandi
Sine te Lapis Poeta,
Veni, io Lyaee, mollis,
Nostramque duc carinam
Per aequor altum amoris,


page 139, image: s139

Sine te Cythera friget,
Sine te Cupido languet,
Sine te stupet Voluptas,
Ipsa oscula, ipsa labra,
Tibi purpuram, tibique
Debent suavitateis,
Veni, io, Lyaee, mollis,
Cum tu subis paventeis,
Cura omnis exsulexit.
Tu pauperum triumfus,
Miserorum ovatio alta es,
Tu divitum potestas,
Te fessa mens diurno
Ad Hesperum labore
Ardet, levamen aegri
Sudoris, atque pugnae
Cum Morte pervicaci
Hominum quotidianae.
Medicus doloris, atque
Morborum amica pausa,
Veni, io Lyaee, mollis,
Subeunte te medullas
Empusa, Thessalique
Dedormiuntur ausus,
Tu Deliae vagantis
Pastore Latmio axem
Sistis, Lyaee, fixum.
Tibi Noctiluca saeva
Hecateque Cum Megaera
Sistit gravem furorem.
Panacaea tu Deorum es
Data munere, ut laborum
Oblita saepe, dia
Quiete mens recedat.
Animi o Apollo dii
Veni, io Lyaee, mollis,
Tibi cornua in Poetam
Hinc inde commoventi
Furit Aeschili cothurnus.
Sol vitae, io Lyaee,
Illum ina volenti
Radio meos leporeis.

XXVIII.

Hoc marmor in politum
Me mortuo, suapte
Manu Cupido carmen
Scribet, notate vateis,
Epithaphium hoc Rosilli est.
Heic Tarrii sepulcrum est
Teneri osculationes
Bis quindecim, Poetae
Mihi consecrate functo,
Amabili Poetae,
Amabili in puella.
Heic basium Cytherae,
Heic vellicatio, atque
Tractati uncula, atque
Compressi uncula, atque
Vexati uncula errant.
Quod si meo Poetae
Vatum quis immolabit
(Amor loquetur ista)
Bis quindecim osculorum
Sine livido veneno,
Cum candido lepore,
Gratissimos honoreis.
Vexati uncularum,
Compressiuncularum,
Tractatiuncularum,
Patientiuncularum,


page 140, image: s140

Poscentiuncularum,
Contentiuncularum, Im -
Petratiuncularum,
Patratiuncularum,
Et suaviationum,
Et osculationum,
Et basiationum,
Ridentiuncularum,
Placentiuncularum,
Potientiuncularum,
Retinentiuncularum,
Ocelliverberorum,
Labellitorquiorum,
Commorsicationum,
Pedpressiuncularum,
Amplexiuncularum,
Religatiuncularum,
Recubatiuncularum,
Requietiuncularum,
Repetentiuncularum,
Haerentiuncularum,
Animambulationum,
Et cordimistionum
Bis quindecim, volente
Cupidine, obtinebit
Gratissimos honoreis.
Quos ipse promet olli
Penue sua Cupide.

XXIX.

Volo volo moriri
Saltim ut meo sepulcro
Suum Cupide carmen
Meo innotet sepulero.
Venerilla, Cum Iocillis,
Charitilla, Cum Poeta
Neaerillae, in hoc sepulcro
Habitare confitentur.
Venerillulae aurearum
Iocilluli piarum,
Charitillula enthearum
Suaviationum,
Et osculationum,
Et basiationum,
Suavissimae Camoenae.

XXX.

DAnae, imber hic ab auro est,
Danae, sinum reclude,
Hic imber auro ab illo est,
Quod in hortulis Cytherae
Duo poma semper auget.
Atalanta Cum nitere
Duo poma conspicata est
Neptunii proci, cum
Semel illa conspicata est,
Sinum illico reclusit,
Danae, sinum reclude,
Liquidum sacramus aurum;
Quod, ubi igne colliquescet
Ramusculus Cytherae,
Purissimum, perenni
Vena eliquabit aurum,
Unde illa vostra longum
Scaptensula intumebit.
Sic Iuppiter locutust.
Sinum reclusit illa,
At ille se in reclusum
Eousque se illi quavit,
Donec repleret auro.


page 141, image: s141

XXXI.

Nicaea cum videret
Somnum abstulisse, nullu [Reg: nullum]
Vigilare quod referret,
Arcum manu et sagittam
In alta sublevatos
Monstrans fero Lyaeo,
Praedoni Amoris illi
Furibunda sic locuta est
Ignem vomente ocello.
Rapuisti, iners, iacenti
Doloque, Bacche, victae
Fontis mero ebriati.
Quod nemo vel Deorum
Mortalitimve possit
Rapere, aut dolo involare
Vigilanti et arcum habenti.
Sed viscera ipsa vestro
Temerata fonte pridem.
Revomere cum nequibunt
Male quod bibere, poclum,
Rumpent tamen quod intro
Sine se, male imbiberunt.
Dixit: sagittam ab arcu
In viscera ipsa perse,
Cupida expulisse nervo.
Restat Lyaeus: at me,
Quae, Zona sic soluta est,
Ligabit, Hercle, dixit,
Nunc castiore nexu;
Dicto simul pependit,
Casta et pudore rapto.