14 October 2002 Susanne Mussmann
typed-structural tagging complete-no semantic tagging-spell-check complete

TARRAEI HEBI AMPHITHEATRI GRATIARUM LIB. X.

I.

Quod fata mi dederunt
Ditem esse et eruditum,
Et candidum et venustum,
Omni procul querella,
pulcram [Reg: pulchram] puellam amantem,
Paucis dedere fata.
Hic inter inficetos
Nummorum obit maniplos,
Vitaeque dulcis orbene
In luctibus supinis
Comburit, atque curis,


page 107, image: s107

Queis [Reg: Quibus] servit absque fructu.
Sapientiae alter auctor
Inter libros senescit,
Rigidoque Cum Catone
Austeritate vitam
Fugat, tamen ruentem
Sine lege, ad atra busta.
Si caeteros sequenteis
Curas graveis per orbem,
Qui sponte Cum sequantur
Rident suos magistros,
Vel eloqui audeam, me
Dies relinquet ipsa.
Pietate Cum pudica
Cum lusibus serenis,
Victuque non inepto,
Non ebrio, aut superbo,
Dulcique cantilena,
Dives mihi recedo.
Conviva quis quis inter
Inepta mille vota
Sic transiit paratus
Vitae fugacis huius,
Satur ut recedat in se
Sapiens mihi videtur.
Studere mille technis
Oblivionis aurae
Epulum par are lautum est.
Ubique quae vagantur
Scientiae, docentur
In umbra, at usus exest.
Sic litteras sequamur,
Sapiamus ut sine illis:
Sunt pabulum profecto
Furoris et doloris,
Ratione ni magistra
Sophos sequare cultor.
Quid inter olim adesa
Blattis mor are dicta
Sapientiae vetustae,
Nisi usui probandos
Monitus locas magistro
Cui vita servit omnis?
Ne quid laboris exsors
Sol uspiam videret,
In nobilissimam istam
Superi dedere partem
Sapientiae potentis,
Erroris hanc latebram.
Venena sunt dierum
Nisi litteras sequaris
Rationis ad magistrae
Moderantis alta nutum.
Debetur omnium omnis
Cui servitus laborum.
Hoc ipse, crebro ab usu
Cum sentiam probari,
Ita sector eruditi
Generis polita dicta,
Ne quid laboris in me
Vacui traham impotenter.
Si quid Leporis huius
Ad posteros abibit,
Quo salsum Anacreonta
Latium videre mando,
Lusisse nos putabit
Regina dulcis aevi.
Nam quid labore lusus
Gravi premam facetos?
Genuina cuncta cernis


page 108, image: s108

O Diva quam videre
Nec spero, nec volo, nec
Omni labore possim.
Pietate sub magistra
Iocamur elegan ter,
Et hoc, et hoc, et illud
Uti quodque se probavit
Lusus genus pudici
Sociamus ad Choream.
Platonis a Cathedra
Senecaeque Cum redibunt
Hic considere Musae,
In hoc Leporis horto
Suave cantitare
Mihi saepe sunt repertae.
Dives satis Poeta
Amabilis Choreae,
Quia nil cupit, quod illi
Bona fata denegarunt
Inter suos Leporeis
Suave consenescit.
Speculatur ille, vota
Mortalitatis omnis
Quam sint rei caducae,
Quam cuncta sint labori
Subiecta mille curis
Vaserrimo Tyranno.
Ad finem eunt eundem
Quaecunque cernit isthic,
Sint celsa, sint superba,
Sint saeva, sint cruenta,
Sint docta, sint diserta,
Sint gloriosa quamvis.
Partem sibi ille, censet
Quam maxime esse pulchram [Orig: pulcram]
Elegit, hanc sequetur,
Dulci Lepore, Risu
Breves dies sereno
Transibit, absque curis.

II.

Chaos ferunt fuisse
Rude omnium, ante mundum,
Silvam sacri Poetae.
Cum silva consideret
In partium illa parteis,
Traheretque mille formas.
Oculus, Diona, rerum
Stetit arcis in supremo
Olympiae Nitore.
Haec mille per figuras
Docuit recedere in se
Chaos venustiforme.
Pupilla tum Dionae
Nata est Amor; per illum
Dea iussit in figuras
Abire silvam, et inde
Tot procreare formas
Modo quot creata servant.
Per suavem Amoris ignem
Quod conditum, omne vivit,
Amore Cum relicto
Sequitur duella mundus
Vita omnium liquescit,
Dominatur atra Morta.
Pupillae Cum Dionae
Foret altera, alteram ex se
Genuit amor, Leporem
Pupillam eam vocavit.
Pupillulas Dionae
Vibrare Cum micanteis


page 109, image: s109

Et hanc et hanc, et unam
In altera, alteramque
In una, et hinc et inde
Utramque coepit in se.
Sacri illico Poetae
Per orbis universi
Spacium [Reg: Spatium] Leporis alis
Et amoris, et Dionae
Volitant, canuntque clare
Anacreontis odas.
Senex beate divum,
Pater elegantiarum,
Pupillulis Diona
Cum te, ut solet, serenis
Respexerit deinde,
Tu dulcis auctor Odae
De suavitate blanda
Latios quid in Leporeis
Tui refunde vatis.

III.

Apollo Cum Draconem
Per tela mille tandem
Morti dedisset atrum,
Io io Poetae
Cecinere mille, Paean.
Venus venusta risit,
Risit Deae puellus,
Cum fortis ille telis
Caneret sibi triumphum
Superbus et severus.
Dracunculus pusillus
Magnum ultus est repente.
Nam spiculum acre amoris
Per flammeos ocellos
Daphnes Deum petivit.
Dracunculum pusillum
Apollo Cum videret
Per flammeos ocellos
Surrepere in suorum
Penetralium medullas.
Omneis suas sagittas
Procul removit a se,
Unam tamen sagittam
Numquam removit a se
Quam tinxerat Cupido.
Cupido dulcis illam
Sic tinxerat sagittam,
Uti nisi puellae
Reconderet faretra,
Per eam Deus periret.
Fugiebat illa longum,
Iuvenis procul secutus
Suavitate mira
Fugiebat in sequenum
In orbem, amoris astu.
At o potens Apollo
Io io Apollo
Io superbe Paean,
Hic est Draconis ille
Draco superbus ultor.
Resiste si potes, iam
Cum restitit, repente
Evanuit puella,
Arborque sub amata
Stetit virens figura.
Laurum cavete vateis.
Amoris illa frons est,
Haec orta Phoebi ab igne est,
Furoris illa vestri
Sine fine longa causa est.


page 110, image: s110

IV.

Ovidi et Maronis esto
Niti gravi Cothurno,
Crepidas Amoris aptas
Salisubsulis Choreis
Anacreon probavit.
Anacreonta Graium
Latia sequor Chorea,
Docili sequor Chorea
Anacreonta doctum.

V.

Peram tuam, Cynisce,
In Porticum amove istuc,
Ubi torva gens sophorum
Lacrymis [Reg: Lacrimis] recocta multis
Cepe alliumque ructat.
Vis esse Rex sophorum,
Anacreonta nescis?
O stulte, qui sophorum
Regem Deumque nescis,
Dum Anacreonta nescis.
Anacreonta nosse
Dulcissimosque lusus
Facilis sequi Poetae,
Regem esse, somniando
Quem tu sapis, Cynisce, est.

VI.

In hortulo Neaerae
Quid, amor, tibi negoci [Reg: negoti] est?
In hortulo Neaerae
Fontisculo lavabo.
In hortulo Neaerae
Arbusculae accubabo.
In hortulo Neaerae
Ramusculo insidebo.
In hortulo Neaerae
Avicipulis vacabo.
In hortulo Neaerae
Cum flore lusitabo.
In hortulo Neaerae
Cum vate saltitabo.
In hortulo Neaerae
Ioca mille cantitabo.
In hortulo Neaerae
Nova vota nuncupabo.
In hortulo Neaerae
Suave somniabo.
In hortulo Neaerae
Spaciabor [Reg: Spatiabor] , aucupabor,
Amabor et iocabor.
Haec cuncta muginabor
In hortulo Neaerae.

VII.

Apis Matina, quis te
Suavissimi liquoris
Docuit parare Nectar?
Nectar meum e labellis
Ros est tuae Neaerae,
Amoris ille Ros est.
O Nectaris beati,
Cella aureum labellum
Mel mi tuum propina.
Hoc nectar illud halat
In Cypriis rosetis
Venus quod ipsa condit.
Fons nectaris beati
Lepidissimum labellum
Mihi mel tuum propina.
Iuventa quo nitescit


page 111, image: s111

Quo floriformis Hebe;
Mihi mel tuum propina.
Iuvent a mortis exlex,
Hebe inscia interire,
Mihi mel tuum propina.
Labellulis Neaerae
Mens insepulta nostra est,
His illa vivit ex se.
Apis Matina qualis
Vario e colore florum
Stipat sacrum liquorem:
Talem e tuis labellis
Mea vita mi liquorem
Anacreon paravit.
Fugit hunc tremens senectus,
Liquore potus illo
Cum Diis perenne vivit.

VIII.

Quae tempus et senectus
Aevi ruentis in se
Struxere, destruant haec.
Rotunditatis auctrix
Sibimet suae Camoena
In se ruentis aevi
Nihil moratur alas.
Haec ara dedicata est
Aeternitatis orbi,
Anacreon Sacerdos
Arae perennis isti est.
Nisi interibit aevum
Et temporis senectus
In nil suum redibit,
Anacreon haud peribit.
Sacra quamdiu Venustas,
Et orbis imperatrix
Vivet nitens Voluptas,
Haec ara permanebit
Immota tempori ipsi.
Non ergo gaudeamus
Vulgum supra Poetae,
Iocunditate sacra
Qui cuncta subiugamus,
Aeternitate nostra.

IX.

Labellula illa vostra
Ocellulos minutos
Sed fulgurantioreis
Radiis Apollinis, nec
Minus igneae sororis.
Quam diu suaviabor
O pusa delicata,
Tamdiu nihil mor abor
Caduca tela lethi,
Et forfices sororum.
Si mille momine uno
Queam interire mortes,
Bis mille nomine uno
Reparem mihi inde vitas,
Unde ista lux oriunda est.
Flagrans amoris aula
Ocelle delicate,
Veneris Chorea pollens
Labellulum Lepore,
Mea vita vestra flamma est
Labellulum in loquelas
Dubium venire visas,
Ocellule ictu inermi
Acuens amoris ignem,
Fax vitae, imago amica im-
Mortalitatis almae.


page 112, image: s112

Adoro vos Rosillus
Non ut Deos solemus
Sed ut Deas solemus,
Adoro vos Rosillus,
Nec ut Deas Volenteis
Sibi quemque supplicare
Sed ut Deas Volenteis
Me se obsecrare solum,
Solumque me precari
Aliis procul remotis.

X.

Amoris Imperatrix
Ades favens Diona.
Pede candido Imperatrix
Adesto amoris alma.
Natalis istae nostrae
Nomen gerit Neaerae,
Sit faustus, et facetus
Hilarisque, Candidusque,
Uni mihi colendus.
Nec ipse vota posco
Violare sancta cultu
Cuiuspiam sodalis.
Nec quispiam sodalis
Temerare nostra vota
Velit et queat vicissim.
Mea vita candidam se
Mihi largiatur uni,
Uni mihi piam se
Mea vita largiatur,
Ad vota largiatur
Mea vita se faventem.
Ut lux notata nobis
Purissimo lapillo,
Et saepius recurrat,
Et visa semper ex se
Nova gaudia ista portet,
Geminetque triplicetque
Ad millia usque mille
Quo vox venire nescit.

XI.

Si millia ipsa centum
Vivenda mi imminerent,
Deinde saeculorum [Orig: seculorum]
Et millia ipsa centum
Mea vita, saeculorum [Orig: seculorum] ,
Tecum manere vellem.
Et millia ipsa cenCum
Vivenda saeculorum [Orig: seculorum]
Tecum mihi diei
Tenor unius futura
Triplicare mille vellem
Aliis deinde seclis [Reg: saeculis] .
O suavitas amoris
Nec efferenda cantu,
Nec enotanda mentis
Acie, licet volucri,
Saties habere quicquid
Sol adspicit, potissit,
Saties habere solum
Nescit Leporem amoris.
Sed ipse sinis olli
Novum ordium facessit,
Nec ordium omne finem
Nec finis ordium omnis
Sentitve, sustinetve
Suspicionis umbra in
Tenuissima notare.
Haec illa funis auro est
Faberrime expolita,


page 113, image: s113

Cuius catena nexu
Animam atque corpus in se
Iugat invicem perenneis
Amoris igne vivo.

XII.

De flore vitae, inepte,
Tecum mihi duellum est.
Quid, Stoice, hos et illos
Mortis mihi cruentae
Gannire vos laboreis?
Sapientiam professos
Stultissimum est inani
Furore mentis atros
Senescere inter hircos.
Quin re, supine, monstras
Didicisse si quid audes
Iactare Cum tumultu
Tanto, inquinate Pallor!
Secedere a Foro, esse
De curia remotum,
Nec militis sub armis
Nec civis in quiete
Obire munus, immo
Et hoc et hoc et illud
Conviciis secantem,
Habitare nullibi, atque
Ubique adesse velle.
Hoc ergo reris illud
Hoc illud esse censes,
Cur te loco Tyranni
Veneremur, atque dio
Honore mactitemus?
O inquinate Pallor,
Odisse si professus
Homines abominaris,
Quis ferre te queat, quis
Ut ferre possit olim,
Animi potens, adoret?

XIII.

Papillulas Neaerae
Vidi sororianteis.
Haec mala sunt profecto
Ob quae superba Troia
Mutata solum in arvum est.
Paris, licet bubulcus,
Ob mala gaudet illa
Patriam obtulisse Marti.
Et nos duella propter
Haec mala non veremur,
Veneris venusta mala.
Et ecce, iam faretra
Ultro duella poscit,
Et ecce, iam sagitta
Nervo exsilire certat.

XIV.

Puer me amoris olim
Puerum docebat arteis.
Et hoc et hoc et illud
Simulare, non amare.
Simulare non amare
Summa artium est amoris.
Hac mente constat alta
Medio in furore vates.

XV.

Medio in furore vatem
Sapientiam iocosum
Servare summa laus est.
In laude sed reperta est
Insania ista summa.
Sapientiam professi


page 114, image: s114

Putant eam Furorem,
Sapientia est Furor si
Amare vult Poeta.
Insania est Poetae
Sapientiam professo
Cati Furoris aestus.
Haec inter ille nescit
Discrimen, in Dionae
Qui militare discis
Stipendiis perite.