BEne ipse facta, dum facis, puta oblita,
Bene at recepta mente condito aeterna.
DIe exeunte, Luna luce mendica
Nitet: cadente sic Sopho, voluptates.
MEtalla malo destinatus e terra
Revellere ungue, quam cuiquam adulari.
POeta delicatus, absque concentu
Sophi, cinaedus est volatilis Famae.
PUella docta litteras, chalybs candens;
Ea erudita rite, rite quae inscita est.
SOphus reapse, qui Poeta cantando est,
Imaginem aptus impotis gerit muli.
MAlum omen esse mula fertur enixa,
Sed altero est mage horridum absonus.
QUid eruditio? orbus est senex: rari
Favent perinde, mille ut impii captant.
QUid horna crisis? ingenI uberis febris:
Mage impudica, quo calentior flagrat.
PUdica raro, si qua virgo formosa est,
Bonus Poeta Suaviludium est morum.
SOphista tintinabulum sui busti est.
Eo refertur unde prodiit larva.
INesse libido verba rebus obtrudit,
Timenda maxime illa, quae nocet furtim.
SEcunda Fama desidis viri Siren.
Citra acta velle gloriarier stultum est.
QUid, aestimator optime, est magistratus?
Gradu superba Pyramis, carens umbra.
LIbri Culina Gloriae, piper vitae.
Gradivus est meridiantium somnus.
AMor pudicus est serenitas vitae,
Ei ara labra, thuris osculum mica est.
IUventus absque Daedalo involans Famam
Acernus est cati columbus Archytae.
APellis uva nomen est meretricis,
Iuventus, ut volucris, hic perit rostro.
GNatho supinus, acta carmine illustrans,
Adulterum renuntiat Fabro Martem.
PHilautus atque facta priva decantans
Labris loquenda pedit impio clune.
MInae impotentis unda frigida affusa,
Cito perire quod cito exstitit, debet.
DIsertus absque consonante doctrina
Nitet cadendo, mox resolvitur. Nix est.
LApis Deusve Porticu exit auditor,
Bene eruditus est mihi lapis dius.
LUcretius politus histrio pollet,
Potest docere quae ipse credidit numquam.
OCellus est Apollinis Maro, nulli
Videtur ipse cominus; videt cunctos.
EQuus superbus, et ferox iuventute
Apollini sororibusque Lucanus.
VEnus Iove orta Plautus esto Tarpeio,
Licentiosus atque verna Musarum.
MInerva vel Diana censibus diis,
Terentius, movere si latus possit.
MAnilii astra nocte comparo hiberna
Nitent quidem illa, nictitant tamen saepe.
CAtullus esto pusio tuus, Phoebe,
Ei negare nil queas, velis multa.
UT ebria absque veste Cypris incedit,
Eum locutus est Tibullus in morem.
PRopertiana Gratia est ferox saltus,
Eo Diona tibiam exprimit gressu.
MAnus sinistra Gratius tua est, Phoebe,
In usu operta, non suapte natura.
OLor subactus in tuum, Cypris, currum,
Vel exsolutus iste te comes stipat.
POetica inter astra Pegasus velox
Papinius, volare doctus et stare.
VAlerius Poetico hortulo Aurora est,
Madore roris, at brevi, rigat culta.
UT a liquore potus Hippocrenaeo
Dat erudita Persius, sed obscura.
IOve ut nitente saepe fulmina caelum,
Ita eloquente Iunius fremit Sillo.
LAtro iocosus, omnia audet auditus,
Timore ludet, et iuvabit horrentem.
ROsa alba Musici vocabitur serti,
Ruboris orba, Phaedrus, ante aprum [transcriber: deest verbum]
AMabilis Poeta, fortior miles,
Mihi videris esse lilium candens.
PErisse me iuvare Critici dicunt,
Ego superstes omnibus tamen vivam.
NIhil pudore Martialis abiecto
Nequit, Pudore nil potest remansuro.
TIbi Euripidis Aeschylique confusu
Dabo tenere, quamlibet gravi, cinnum.
NIhil Maronis ore Silius possum,
Sed ore multa Silii Maro possum.
SEverus iste, si mihi fides, quidam
Maro est pusillus aut is in iuventute.
SAlax capella Iunius, levi versu
Quod hortulo addit, ipse pascitur rursum.
CAdente Sole Vesperugo Claudianus,
Ab occidente gratior venit mundo.
UT unda quos necabit, ultimum apparent
Supra undam, ita iste saeculo ultimo magnus.
NImis mehercle, siquidem hoc nocet, simplex
Tibi videre rusticando, CalpurnI.
NIhil licere qui sibi volet, numquam
Afrum putato: Pauca tu: Maro Afrorum es.
SAbinus umbra rite dicta Nasonis,
Sed umbra saepe reddit ista Nasonem.
PHaennis ista, Sappho pura, Romana,
Timet, proinde pauca magna, Leucaten.
FAvere nulla Musa dicta Clementi est,
LV. Poetae Christiani.
IBi unda turbida at bene est salutaris,
Ubi Alcimus, Iuvencus atque Aratores.
PUra est nitela Christiana Sermonis,
Gotho invidente Avitus hancce defendit.
ACumine iste et eruditione stat,
Suumque saeculum ingerit tuo, Roma.
LUcretius docendo Prosper, instructos
Monendo proximus tibi, alme Prudenti.
TEnere aratra dignior viro Taurus,
Iugo Iuvencus obdit hic Aratorem.
SEdulio canente mira miracla
Apollo quantus est super Gotho, arridet.
DUplex Cupido sed potentia hic simplex,
Ubi insciente se canit, placet vates.
Ionicantis artifex, facit vatem
Docendo: lectitando perficit factum.
VAdum iste limpidum haud profundum habet: verum
Iubet Medela clare Apollinem fari.
CAto ille dixit, iste dicta conscripsit.
Pari est uterque dignus ambitu Censor.
ITa omnibus Boethus iste fulgebat,
Uti Poeta dignus esset Augusto.
FErox, petulca, quae dat, ipsa corrodit
O esset ex Afra ista si mihi Galla.
VOlat per alta remige ista sublustri
Avis, Suprema pompa Apollinis Romae.
SEmel refulsit in Rutilio Phoebus,
Dein volebat optima, impetrat pauca.
IMago Claudiana, saepe Claudiano
Imago certat: arctior, semel lusca.
REgente festa frigore ima Saturni
Semel revixit, haud diu Iocus vixit.
EQui volantis est tamen decus, cauda.
Ita iste, Apolline insidente, Gunterus.
ADoptat huncce Phoebus, ultimum natum,
Sed ingenI vigore nobilem inprimis.
ITa intueris omnia, o videns Caecus,
Ut ipse plura saepe quaerat interpres.
TRipos dicatus ille Musico Coetui,
In hocce vate tertium pedem servat.
INexplicatum acumen in rudi canna,
Abhorret urbe, rure doctius cuncto.
DEo venire proximus mage, haudquaquam
Potes, perire, dum mihi esse vis, debes.
GRavis Poeta, doctus, impiger, velox,
Rudem arcet ora, Apollinis meri vates.
AB aureo relicta saeculo Musa,
Ibi ut canebat, hic Poeta succentat.
VEl iste Christianus audiat, vates
Potest vel esse in Ethnico Deo dignus.
FEmur bis ortus ei aureum fuit prisco,
Sed iste linguam auream aptus Euphorbus.
EO placebat ire praemio in praeceps
Puella Sesta, quod resuscitat Musa.
SMaragdus Africae atque Iaspis Europae,
Papyro in unica integrum polit Mundum.
ARatus orbis inscius, canit Mundum,
Mera hic faventia est reperta Naturae.
VEnus duobus hisce saepe conspecta est,
Poetae amabili, atque adultero Ledae.
NUcis putamen abdidit sacrum vatem,
Puto fuisse parvulum hunc Homerillum.
IUvat modo hocce multa te reliquisse
Homere, Homerus omnia alter explevit.
MInervae ocellus Oppianus et crista est,
Suavitate singularis et comtu.
APollinis propheta duplicis victor,
Medens, Poeta, cautus, acer, utrinque.
HOmerus est Iambicus Sophoclaeae
Nitor Tragoediae, et lacertus, et nervus.
PArum aequus iste feminis erat: causa
Habet domi in Tragoedia deas omnes.
SUperbus, altilinguis, efferus, fortis,
Tragoediae iste Nonnus, ebrius Baccho.
POeta solus instar omnium posset
Habere, fata ni superbiae restent.
LOcutus iste mulsa, quod modo Moschum
Ferunt, odore vincit incluto longe.
PRioris est Bion pari modo Altellus,
Ut implicata Gratiae Charis saltat.
BOna et mala hicce saecla florum abundanti
Manu obseruntur, aut leguntur inmistim.
MIhi meisque versibus nocet saeclum,
Placet venusta Barbaro Charis saltu.
PIe eruditus, eruditule castus,
Georgius superbit efferens fastum.
DIespiter cui ante fulmen addebat,
Ea est olore avis canente mutata.
VOlans minuta Pindari insidet caudam,
Ubi ille lassus, ista celsius tendit.
STylum improbato, Apollinarium lauda
Coronidivitem secutus Henricum.
NIhil pudebit Histrioniam puram,
Iocis fruetur hisce Musa, cum pota est.
ITa occinente motus Orpheo quondam
Lapis, reapse nil fuit nisi saxum.
AMabilem huncce traducem Lapillorum,
Manu, Smaragdinum ut solet, gerit Clcio.
UT orba mente fata virgo Cassandra
Eo poeta more cantat obscurus.
IMago casta virginum Sibyllarum,
Videtur ista saepius catullire.
TIbi ipse dixit orsa tam pia Christus,
Vel inter angelos canenda tu scribis.
POeta, si quis alter, iste dicatur,
Modo augeatur ut liber, nihil vanum est.
MEum Architectus iste carminis claudi
Recepit aure nomen, haud librum vidit.
HOmerus iste Christianus invite est,
Scias hiante saepe prodigum versu.
AB aureo ore praefero omnibus dictum,
Referre metra saeva ceteros nolunt.
NOthum putare qui librum hunc voles, Lector,
Prius videre te EusebI libros mando.
APostolis ut aevitate cognati
Ita ore, Epistolas colo Enthei IgnatI.
UT eruditionis Arbiter sacrae
Profana sic recludit abdita, et damnat.
OLens aromate insito sacris libris
Vocatur hortus aureus, Damascenus.
TRyphon beate, tale qui tuo scriptum
Mihi parare Martyris pote errore es.
HYperbatis Superbus, omnibus dictis
Deo fatetur esse se virum dignum.
HAbe ista dicta nugivenda vis Graecum,
Rapit male apta rite sacra Chaldaeus.
THeophylactus unde dicitur scriptor
Aperta qui sacra omnia extulit vulgo?
CYrillus, Isidorus, EusebI scripta,
Origenesque, Celsus, atque Nyssenus.
ET ore regio et vocabulo dignus,
Negant subire carminis modum nostri.
QUid actitare ceteros putas, quorum
Nec ipsa nomina integer capit versus?
PRofunda iuris aequora unico ex haustu
Tibi propinat iste Graeciae Caius.
AB his profecta saepe rite Pandectis
Medela constet: hi nisi parum constent.
ITa, o, supina regna iure consultûm,
Ut iste, prodie intimam vetustatem.
PArum fuisse Caesarem putas cultum?
At ille rusticatur optime in leges.
MEdentium iste Criticotatos Princeps
Iatricotatosque Criticûm est Princeps.
IMago viva, viva norma Naturae,
Medens adoptat illam, ei ipse adoptatus.
QUid Actuarium, Aetium, Aphrodisaeum,
Nemesiumque, Trallianum Alexandrum,
DIoscorinque, Herophilumque commenter,
Myrepsum, Oribasique fertilem thecam,
PHilotheum, Theophilum, Damascenum,
Aretaeumque ceterosque curanteis?
UT ipse nomina impio in metro frango,
Ita hi queunt vicissitudinem implere.
MEa salute nempe pessime accepta,
Ut ipse deinde finibus meis mantem.
SUbire quivit, haud redire de excelsa
Homo arce quibit. Est Plato polus mundi.
SEcundus a Platone. Quid canam plura?
Duos habere Mundus haud potest Soles.
ARena parva cui figurat inmensum,
Quid ingenI putabis? est Deus parvus.
DEi sinistra, dextra dum facit caelos,
Fuisset iste, si fuisset in Mundo.
DEum tuendo perdit omnia humana,
Cui ille tam prope usitatur advecto.
APis loquendo, Rem gerendo Alexander,
Bis est beatus et facit legenteis se.
EO ambigendo certitudinis ventum est,
Ut iste nil sciendo doctus exsistat.
SImul tenere cuncta quae Sophi sciscunt,
Sophus pote unus, ille, cum docet, duplex.
CItra hunc stetisse dicitur, sapit quicquid,
Abivit ipse trans Deos, Deum ad verum.
QUid, o Beate, te canam ni Epictetum
Bene imperantis additum in manum sceptrum?
QUid inde restat ad Sophum merum Como?
Sapit proinde, quisquis apta ridebit.
SEcute te, malisque Stoicos dictis,
Satis superque docta res Sopho est mastix.
INaurea Themistius sedens sella
Nihil nisi aurea orsa dictat infecta.
MAnu tenere si voles Epictetum
Habebit iste pollicis vicem scriptor.
SAcer sacri iste Carminis sacro vates
Colatur ore, dia cuncta, nil terrenum.
PLatonis uxor esto Maximus, cultu
Superbit elegante, mobili mente.
SUpercilI rigore cum Plato nutat,
Suum iste dogma carpsit atque coniecit.
PLotiniana sorbet Enneas, quicquid
Platonianus ante ternio ructat.
PEtulcilinguis, auricornis est taurus,
Arenam ut ille; ita iste dogmata inspergit.
QUid abstinere conditis iuvat rebus,
Cui creator ore manditur crudo?
UT Archimedis in vitro stetit caelum;
Ita huic papyro in unica Plato totus.
OCellus invidendo rebus occasum
Sibi minatur, et suo cadit ferro.
CEbetis orbis, est imago vivendi,
Speclumque quo polire nos decet vitam.
COlore vulta pictor omnia effingit,
Imago morum in hisce pingitur chartis.
REversum ab inferis virum iste conspexit
Suapte nempe lectione, sic scribit.
NEmesius parens vocandus humanus,
Eo notante quisque quid siet, discit.
CAret Platone parte maxima, Procli
Cui abnegata lectio, vel illecta est.
SCholasticos referre dispudet porcos,
Procos volebam, at istud obgerit lingua.
OLympidorus, et Philopponus docti
Et Ammoni orsa, ceteros negat metrum.
DAmascium, Themistiumque pugnaces,
Scholasticaeque ceteros notae Patres.
POetapulihistorem huncce dictabis,
Serenus ora, mellilinguis est Scriptor.
LOqui Latina non potest Orollides,
Nisi Diona calceo minus grata est.
LOqui minuta Xeinophonte de Magno,
Nimis mehercle mi silentium enorme est.
PArum est, iuvare ni queas, cate scribi.
In hocce regnat usus historis docti.
UT aestimas ted, aestimaris a vulgo,
Ita Arrianus Historûm est Alexander.
BOna orbis est sepulta pars suo auctore,
Revixit inde cum hoc caput rogo exivit.
QUid, Appion proterve, Origines nostrae
Tibi videntur, an deinde mussabis?
FIde huius esse nil potest magis certum,
Ut eloquentiaque et Arte dicendi.
LEgas, monebo, cautior vagum auctorem,
Clepit subinde multa dicta Plutarchi.
SIne interire ceteros, tene hunc solum,
In uno habebis ipse plurimos libros.
DIonis ore prodidit sua arcana,
Sed illa mox resorpsit impotens Roma.
DIonis umbra, corpori nocens toti,
Perire fas te erat vetusta truncantem.
ES ambidexter ore Romulo et Graio,
Utrinque pullus Eloquentiae carus.
QUid invides tibi ipse nomen augustum
Pius, politus esse qui simul quibas?
VOcabulis referre vos nimis sanctis,
CLXXIX. Zonaras.
DIo iste Christianus esse dictetur,
Nihil relinquit, ipse saepe rellictus.
ALexias canenda Zonaram supplet,
Cave aestimare Zonara suo indignam.
AGathiam vocare iure postremum
bonûm Historûm putato: migrat ad primes.
QUid, impudice, nolle dictitas dura?
Scientem abire semita, duplex error.
SAt es probatus, unicus tui census,
Deest legenti habere quod cupit supra.
PIas fovere fabulas, pie scaevum,
Docere pauca digna tu potes de te.
QUid est polire multa me logis paucis,
Ubi inficetus iste dicta dilaxat?
FIdes perinde Graia sancta ceu Romae est,
Sophronius sed hocce credere haud malit.
SAtis superque, Lector, hicce digestum est,
Dein sequuntur ordine Ordines rupto.
MErae heic habere Gratiae volunt sedem,
Nec audeat severa nil catum Norma.
STobaeus, atque Maximus, Melissaeque,
Pudicus auctor instar omnium tres sunt.
CAve senex supine, nate Chagetto,
Crocota te decet, poli Cleomedem.
QUid Archimedis est labor? prior Procli.
Tribus subacta paginis rota est Mundi.
VEtustioris iste Musicae mens est
Sed impedita pluribus viam clivis.
TRium videre Tarrio libros non est,
In his Apollo Nilicus tenet primas.
VOcare disce nobilem hunc virum, Scalam,
Cui probatus ante non satis pollet.
UT unda dena ceterum mare exsorbet:
Ita ille Belga, ceteros sui census.
PErisse nota dicta sint Aristotlis,
Uti placere vestra possient dupla.
CUi iste laesus est liber, male incestus,
In orbis ambitum coactor exsistit.
STrabo videre cuncta ni potest magnus,
Ubi invenire par acumen in mundo est?
SAlax, severus, arrogans fuit vita,
Ita in stilo iste Iulius modo vivit.
REi eligendo rusticae ratos versus,
Fere ipse Cassianus esset exstinctus.
APollodorus est Deum sator, quippe
Ibi invenire perditas queunt stirpes.
PAlaephato exserente vana verescunt,
Novo Pelasgo Veritas venit verbo.
VIdet perinde sancta multa Phurnutus,
Ut inde nosse sit rudem vetustatem.
LEo imperator auget Imperaturum
Scientia imperantis, ipse rex Regum.
GRuyteri Rigaltiique de scriptis
Caput retollit aureum, utilis scriptor.
CAnum medela Phoemonis liber parvus,
Brevem vocare claudicans iubet versus.
PEde ambulare cui libido bis bino est,
Cave austinere te legendo ab Absyrto.
SOphum et Poetam amabiles recensendo
Sophus, Poeta saepe, semper Hesycchus.
EPistolas Synesii mei laudo,
In omnibus, relicta quae, virum admiror.
ES imperator, o bone, Atticistarum,
Vocare te Atticum erubesco, sic Regna.
PHilostratum ioco putabis Actaeum,
Is Atticista quisquiam, pudens tortu.
PEri libido cum vocabulis tortis,
Placet tegente Libano Poetari.
LEgo Arrianus extimum libro littus,
Profunda pellit ire Stukius visum.
PHlegonte rapta, momen unum Apollonii,
Huic superstes auget a logis scriptum.
MErissimus Poeta carminis prorsi,
In Itala urbepossidet Athenaeum.
EPistolaris Alciphron Venus dictus
Mare esse nata fertur, hocce piscante.
VEnus vel ipsa, vel Cupidinis pluma est
Subactus iste Gratiis meris cantor.
PLato est Hebraeus, ore quamlibet Graeco,
Philo, Pelasgus aut Philo Plato nobis.
NImis mehercle pauca iudicas, lectu
Tot aptus atque tanta dicta maiorum.
PErIt situs quidem Hellados vetustate,
Sed eius hic imago vivida aeterna est.
CUi omnis est Poeta ut unicus, notus,
Casaubono docente disce Athenaeum.
PLacet notare somnia, ut tuos ritus
Vetusta Natio? indipiscar hoc libro.
REcenset iste saecla versa formarum,
Velis potesse plura, lectio est manca.
EResii tenere si cupis scripta,
Dabunt Fulanus atque Turnebus versa.
CAte exigendo multa sunt inexacta,
Docet docendus ipse de novo interpres.
NOcet premente cuncta mole conari,
Iuvat subinde laetus ingenI mucro.
NIhil negare quit Dio legenti se,
Ita ipse cuncta subpari refert iure.
QUid immorabor endo Rhetorum turma,
Putato habere in unico decem totos.
NItor venustus, et venusta Maiestas
Isocratem dedere, natus hac stirpe est.
HOmerico alteroque te sub exemplo,
Docebit iste, Rhetorum artifex, fari.
QUid alta comat ora, disce Longino
Docente, florem habebis ardui dicti.
PHaleraeum vocare qui vales istum,
Tyrannus eloquentiae atque Demetri es.
THeo Sophista et Aphthoni liber, scopae
Quibus nitela verritur cati dicti.
NItore cuncta sunt tuo, tuo ardore
Minora cuncta: nil negatur oranti.
LIbra subacta cuncta verba: Sic malim
Habere ruri, inesse quam Atticis Consul.
VEnus faveto, vester hic satus Peleo.
Tua ista Troia vincitur manu suavi.
ES ante dictus, es deinde dicendus,
Stili nitela semper est inexhausta.
REmota plebe ParthenI docet charta,
In hacce lecta nuspiam leges multa.
LOquacitatis arguor, Dei interpres:
Sed hocce more dia dicta panduntur.
POtesse plura dic suo Poeta istum.
Mihi minutus audit hic Athenaeus.
CUpit docere saepe Tzetza quae nescit,
Loquax sine ore, saepe frontis exhaeres.
CAte eruditus; hoc docente quae disces,
Sapis mehercle si inseris bono censui.
ARatus ipse nesciit, quod hi extundunt,
Duplex sibi ipsus eruditior sese.
POeta si quis est eritve vertendus,
Magister iste primus omnium accedat.
IN hoc sepulta lingua Graecia est libro.
Proin teneto ad unguem, inante corrosum.
EQuus Poeticus fereris Hephaeste,
Tuis enim Poeta gressibus saltat.
MAla hicce multa, verba, facta, confusa,
Bona invenire mallem in altero auctore.
OPimiana cella vina custodit,
Sigilla quisquis auferet, catum dicam.
ERotianus, Harpocration, Thomas,
Vocare non sinunt ubi otium est pingue.
CAmers recente nomine atque Varinus,
Vetustioris autumor tamen census.
VAgi laboris autumare, collector,
Pudebat esse quando eras, modo es magnus.
CAve absque teste vel fide mera credas,
Mapalia esse ni voles tuum Regnum.
STilus facessat a bilinguibus verbis,
Ut acta sic locutio caret fuco.
SCientiae omnis auctor, atque Naturae
Magister almus, occidit tuam mortem.
CAlor Suadae et eloquentiae vita;
Quid aemularis? interit semel mecum.
BRevis, Poeta prorsus, elegans, denu s,
Cato loquendo, Apiciusque vivendo.
FAbI libellus Annium auget auctorem,
Milo scelestus hocce plurimos fallit.
LAtro Latrone Sergius sub ultore
Cadit, sub eloquente Parricidalis.
LAtebam in ore filii, exeo, LipsI
Favore: Rhetor, atque acuminis Princeps.
AVum Nepotis inscium, voces cultum,
Eo loquente mutus est avi cultus.
MErum reliquit aevitas tibi nomen,
Tamen vocaris esque Rhetor argutus.
DUrantius sonare Posthumum suadet,
Manu exarata lectio vocat Florum.
LAboris orba, consecuta Naturae
Favore dicta Caesaris purum fontem.
REferre lacte vina rite condita
Mihi videris, Eloquentiae pompa.
VOcare rite Plinium potes mundi,
Sed absque lite perduelle, consultum.
SEnatui quid ordini, quid urbano
Relinqui, o nitore Rusticus dio?
STilus loquentiam, Auctor eluit naevos,
Et hinc et inde purius nihil natum est.
BRevis, subactus, entheum, aureum pectus,
Arena calcis orba, sed fluens auro.
IN elegante singularis effatu,
Pater mihi ipse. Sic Paterculus dicor.
SUavitatis Imperator argutae,
Nihil relinquit auctor atque Alexander.
NEgas opus peritiam artium omnino
Ut Architectus adsequatur, et restas.
PElasgus esse disputare, sed nobis
Et illatinus et male audies Graecus.
HErenniana Rhetorum mea est norma,
Ita autumare Turnebo placet Patre.
COloris esse cuius asseram ignoro,
Apicii sed esto, dum amplio, sculna.
MEla eruditus eloquensque, rorando
Superba flumina, ipse rivus, exaequat.
POeta quisquis es futurus, edisce
Hygeniana dicta, condient Scripta.
DUo hic loquuntur, auctor unus obscurus,
Tamen putare nil politius possis.
PEtronii facetiae, alba melligo est.
Luunt sed hancce sanitate potantes.
IN urbe primus iste militem cantat,
Tubaque tibiam insolente commutat.
PRobum vocare qui purissimum hunc tendit,
Quod aptus ille, iudici eripit, nomen.
MErum mehercle lacteae sonum vocis
Stupesco, lingua laudibusque subsidit.
STylo solute Martialis in prorso
Acumen omne, Acuminis parens, vincis.
RElicte Sole Criticûm e sinu prisco,
Facis dolere, saepe, saepe ridere.
TAbella picta, dedicata Saturno,
Colore facta punicante denarrat.
TRogi supine lictor, occidis pro una
Cottidianus ipse caede Pompeius.
SEvera, sed nec orba suavibus pompa
Locutionis, orba bracteis vocum.
QUis audeat tibi imminere peccanti?
Sophus loquendo saepe iudicI talpa est.
QUid utilis loquaculum virum praestet,
In hoc videto: verba ceu libra appendit.
PRofana turba non capit sacrum auctorem,
Gravis, subactus, ore, mente constanti.
NEc iste Graius est, nec iste Romanus,
Pelasgico-Latinus horret interpres.
AFro in lepore, doctior vetustatis,
Quit imperare tortili sono Florens.
POlitus asper impari venis cinno,
Sed ista lima comit, horreat quamvis.
AFro esse si quis ore Tullius Marcus,
Is esse Cyprianus unus impetrat.
SIne interire Romuli soni pompam,
Ab his nova ortum habebit altera maior.
POeta necne dicar, aestumo nauci,
Licentiosus aestimabor orator.
LOqui potesse pulchra, nolle, culpandumst,
Poeta doctus, at Locutor hircosus.
PIe eruditus, absque flatili fuco,
Id opto solum habere quod fero prae me.
NImis Cupido magna vostra fulgendi est,
Iuvat latere, quod diem nequit ferre.
QUid ipse sim locutus, exsulat de me,
Meus mihi imperare tendit interpres.
PArum esse lucis arbitror, nisi primo
Tibi ipse lux, deinde ceteris fias.
PHilastrio loquente, saxa collidunt,
Ita ipse durus, ore durior quovis.
MIhi anteferre sanctulos queas paucos,
Ab aureo ore doctus effluit sermo.
CAsaubono putante doctus est Zeno,
Ita esse debet ut Casaubonus censet.
FEbri incitatus et Gothunnica fractus
Lue, eloquenter EnnodI furit sermo.
TUmere doctus, impotenter argutus,
Refutat ipse nomen, ore formicae.
BRevi ambitu docere te potest charta
Docenda multa, Pancirola si accedat.
ACutioris indiget soni morbus
Acutus ipse: Caelio tamen crede.
EQuum bovemque charta militis curat,
In his vetusta copia ut fuit vitae.
POtitus ipse multiforme doctrina es.
Quid attinet referre ab altero exscripta?
ACutus et Poeticus tuus sermo.
Epistolare monstrat haud docet scriptum.
FIdem requiro saepe, Rufe, dum vertis
Pelasga dicta: cetera aestimo magni.
QUid ominose muginaris interpres?
Sat est notasse ubi omen exprimunt facta.
LIbello in unico, unicum tenes nomen,
Nihil putando consequi potes maius.
AB ingenI nitore maximus scriptor,
Velim esse tempora hoc faventius digna.
PIus, pudicus, arrogantiae hostilis,
Placere Salvianus omnibus debet.
DIsertius locutus omnibus, solum
Repone Tullium, iste Delmata est nobis.
MInora cuncta viribus tuis dicam,
Stylum ipse noluisti habere maiorem.
AD omnia aptus omnibus superstabat,
Abinde nomen obtinet vir immensus.
QUid inde restat? omnia imperI arcana
Notante nota sunt Casaubono vobis.
PRobatus iste veritate constanti,
Nihil remittit, et stylum viri culpas?
BRevis tabella dedicata Saturno,
Docebit omne quod gerit vigil Roma.
REquire qualis iste proditur Schotto,
Habere ni atque egere discupis iunctim.
DOce, experire, disce, si Medens dici
Velis: tria ista promovebit iste auctor.
STewechio notante plura condiscit,
Habere quam docenda credidit miles.
UT ambidexter aevo in infimo scribis,
Puto tibi esse multa quae tegis de te.
TRia ista verba quot sinu gerunt annos?
Tace imperite, parvitas mea est magna.
SAlustiana Gallia hic fovet scripta:
Pius fuisset ille, sic reliquisset.
SIbi esse Dictyn exputato subpostum,
Tamen Latinus audit auctor interpres.
DAreta quisquis absonum exterebravit,
Nepos Nepotis helluatus est famam.
HAbere si lubido coepit hunc, quaere
Mihi editoris arma comta VulcanI.
PYthoeus hosce dat tibi, ast inemendes,
Videre quantum ego queo, queo haud multum.
HYgenus esse fabulator haud dicar,
Fuisse dicar: astra sed cluunt viva.
QUis Albericus iste, totus ignoro:
Nec, hercle, sit niger vel albus, exquiro.
QUis iste pistor, hic cui globus factust?
Bene eruditus; interim hoc siet nomen.
POetica ista: sed dat omnium Interpres
Catam esse rerum; id hicce mi recensita est.
SAt eloquens piusque, Veritas culta est,
Et eius iste saepe peccat ad nutum.
CAve, o future Principi ad latus quondam,
Manus relinquat hosce punctulo in parvo.
THomasium require si putum lacte
In hoc cupiscis, est Secundus Arpinas.
BRevis libellus at refertus est fruge
Bona, Monentis arbiter Lirinensis.
ITa hunc vocare nunc lubet, nec auctorem
Quod hunc putem, sed esse quod decet certum.
SEnator almus, usibus meris servit,
Cave stylum aestimare, servit hic rebus.
MEl uniforme de tuo ore promanat,
Apis necesse dictitere Christiana.
BRevis, sonorus, elegans, pharetrata
Rotante dicta vincit arrogans gyro.
VEtustioris hic scientiae mysta est,
Eum explicare non potes, capis quamvis.
SIt undecumque ducta, tracta, vel sorpta,
Sitim levabit unda, pura sit saltim.
SIt, Ulpianus, ipse vel fuit quantus,
Docet minuta Regula atque diffracta.
HOmo Deusque dissonant cui, debet
Librum hunc videre, consonare iurabit.
ITa o docete litteras, Scholae nostrae,
Ut hic praeivit, Alpha litteratorum.
AB eruditione talis et tantus
Ut auctor esse, Litterator haud possis.
REapse Priscianus est Amalthaea,
Abinde promit omnia insciens doctor.
FINIS.