AD THOMAM BARNAZOLIUM Occasio, et Argumentum huius susceptae Scriptionis.

AUDIO, mirari te audaciam meam, sustinentem Podagricis solacia [Orig: solatia] impertiri. An nesciam, Podagram ab ipsismet Medicis vocari morbum odiosum, tetrum, desperatum, insanabilem? Respondere possem, et me mirari admirationem tuam. Quos enim rectius solabimur, quam egentes, tristes, derelictos? Non aggredior humani generis pestem scripto expugnare; sed homines affectos ea [Orig: eâ] demulcere, quoquo modo Heliconides possunt. Deinde, nosti Fortunae meae rotam. Ab aliis movetur. Saepe impellor ad ea, quae animus aversatur, tandem incitatus, semel incepta, si cum Auctoris voto et praesagitionibus non pugnant, omni studio perurget. Accipe mixtae scriptionis occasionem, causam, Argumentum. Miserere, et absolve Auctorem. Iter per autumnales ferias confectum strictim

exponam. Invitatus, Augustam Vindelicorum Neoburgo concesseram: ut proximus illi, propior fierem; situm loci ceteraque artis ornamenta lustraturus. Perveni illuc hora tertia pomeridiana: omni benevolentia excultus; et hospitali tessera etiam contra foetorem quatriduani [Reg: quadriduani] Lazari munitus. Altero statim die, augustalis curia usque ad oculorum hebetudinem, pervisa est. Sequenti luce Dilingam, quo in primis vota direxeram, delatus sum cum Ludovico Berghemio, radiantis ingenii masculo. homo eutrapelicus, in rhaeda UNIVERSI huius, etiam rerum anima carentium morbos argutissime percensere noverat; quippe Medicae artis callens, febribus pellendis clarus, et aestivis caloribus temperandis. Ad eum usque diem, urbem hanc celeberrimam, et populo Academico, admodum referto, frequentari solitam, invisere sors numquam dederat. Memorare longum esset, de humanitate nobis exhibita, rebusque monstratis. Quod alia epistola conficiam. Triduum impensum est familiaribus alloquiis. Redii Augustam, valde sero; et pluvio caelo tenebras augente. Portae iam clausae erant. ergo, ut mos est, ad destinatum subsidium convertimur: arcanum illud, et famosum multis nominibus adytum: quod Viatores temporis angustia exclusi, vel a quocumque casu intercepti usurpare solent.[Note: Vulgo, der Einlass zu Augsburg.] Ne nescias, inter praecipua

Urbis Augustanae monumenta, velut octavum miraculum, habetur, celebre oppido, ac sumptuosum. Quid narrem? necessitate coacti vix ad excubias secesseramus: cum scintillavit pervium lumen. Iamque et alii aderant, eandem [(transcriber); sic: eandam] nobiscum veniam praestolantes. Demittitur [(transcriber); sic: Demititur] primo machina super sublicium pontem: quem occupare iubemur bini et bini, stridente cardine, post cataractam, admissi ad primum limen. Quod simul eramus ingressi: ecce, aliud ostium aperitur; unaque aversum, quasi urgente fulminis cuneo verberatum, contremuit; in sua claustra, artificis ingeniosa molitione, resiliens. Fragore homines et iumenta percellebantur. Secundum hoc, alii aditus reserati nos acceperunt, eodem modo ac sonitu spatio [Orig: spacio] que intromissos coercentes. Nullus insidiis parandis locus; nulli strategemati collocando. Nam semel intromissi tantisper captivi sunt, donec noscantur, et aere luant moram, aliorumque vigilias. Ego me cum Aenea et Sibylla, in antro Taenari, stare putabam. Berghemius aliquantulum palpitabat. Anguli in anfractus porriguntur, et obliqui situs horror, sibi respondentibus angulis occurrit. Alter Daedalus hunc Labyrinthum videri possit excogitasse. Qualem tamen perhibent fuisse tantummodo Algovium colonum, utique nihilominus exerti [Reg: exserti] iudicii virum; ab aratro ad naturalem architectonicem suopte ingenio traductum.

Nisi Ariadna Pecunia argenteo filo te rexerit, quantumvis Theseo fortior, inextricabiles cavernas, et ferratos postes, nequidquam evaseris. Quippe in meditullio, Minotaurus exactor victimam petit; ex superiore pergula demittens funem, cum candela et corbe. Postquam sonantem bratteam [Orig: bracteam] , in facies minutas concisam, immolavimus: hiscente ultima porta, evadere licuit ex Averno emissis, in plateam liberae urbis. Quomodo lib. VI. Aeneid.

----- Gnatum Anchises unaque Sibyllam
Prosequitur dictis, portaque emisit eburna.
Ille viam secat ad naves, sociosque revisit.

Ego et Ludovicus, via secta, longa et lata ad nostros quoque revisimus. Vix intrato Collegio, offendi inexspectatum, gratissimum tamen hospitem, R. P. [Abbr.: Reverendum Patrem] Godefridum Foyensem, Romam versus tendentem. Praeterea multos florentissimos iuvenes advenas. Pars Collegia remotiora, pars Athenaeum Ingolstadiense petebant. Omnes Germani, et huius Provinciae, sed ex diversis regionibus, in Matris sinum reduces. Liberali salutatione perfunctus, facile poteram deprehendere; qui semper Histrum [Orig: Istrum] , qui aliquando Rhenum, vel qui Mincium, aut ipsum Thybrim [Orig: Tybrim] bibissent. Nam Mantua, vel Roma ad nos reversi, patentiorem paginam faciebant ceteris. Scires lustrasse Italiam: ut lingua et altiore voce, sic peregrinis moribus, suavissime

conditis dignoscendi: quomodo poma Cydonia suco non patrio tincta. Sed tu iam dudum stupes; quod haec, ad te vel propositum meum nihil pertinentia, commemorem. Permitte modo cetera narrare; mox ad exspectatum Thema convertar: et intelliges, quam apto filo nexa cohaereant. Petebas, ut tibi perscriberem, quid Augustae Vindelicorum vidissem. Urbem hanc, de die magnifice ostentare se posse, vel ex nocturno adyto conicias. Iacet pulcherrimo situ: magna, et commerciis gravis, praesertim opificum parantium telam, et artificum crateres aureos figurantium. prostant passim toreumata, illecebrae oculorum, inventa omnis generis, auro facta, auro emenda. Ceterum fossae [(printer); sic: fossa] , moenia, propugnacula, Civitatem egregie munitam, aedificia, etiam splendidam faciunt. Domus praecelsae, atque emblematum formis et statuarum umbonibus insignes. plerasque in palatiis Principum numeres. Fama accepi, munificentiam Fuggerianam, opibus in eiusmodi monumenta profusis, Patriam suam sic decorare voluisse. vix plateam, aut templum intrabis, e quo non luceat Familiae gentilicius splendor. Iam vero multiplex ac latum Forum porrecta compitorum spatia [Orig: spacia] . Aedilium et quotidianis operis praefectorum curam, mundicies [Reg: mundities] ubique demonstrat. sunt et opaca viridaria: hortis, verna amoenitate,

pomoeria [Reg: pomeria] intus et extra cingentibus. quo divertere solent Patricii, proceres, mercatores negotiis fessi: dum curas alio, quam Lyci praeterfluentis, liquore diluunt. praetereo numerum et fastigia Templorum: opes item sacrasque Reliquias, lipsana et venerabiles Tumbas: ad haec ambitus, xystos, porticus, vestibula. quale magnificentius ex aurichalco, Martis et Bellonae Armamentarium coronat. De Curiae maiestate liber scribi possit uti et scriptus a Matthaeo Sendelio, editusque in lucem, Anno saeculi [Orig: seculi] huius 57. circumfertur. adeoque supervacaneum fuerit, novum opus admoliri. quod tu et Christoph. Clavius flagitabatis. Fontes praecipue notabiles, et in primis Mercurii, Herculis, Caes. Augusti: ex quo ultimus nomen derivat. Hic ante conspectum curiae positus, celebrior manat. Cum et ceteri sectis per aera viis, et emicantibus lymphis spectabiles, in marmoreum alveum recidant; siphonibus deinde et nympharum conchis, in publicos usus dispensandi: hic frequentioribus fistulis auras perpluit; immissumque agmen aquarum, multiformi voluptate arcuatim erigit: ut tanto gratiore spectaculo, saepe coloribus madidae iridis simillimo, labentes, quasi per distinctos radios, recipiat. Chalcographi iam olim his fontibus laverunt manus suas; invisis imaginibus simulacra repraesentantes [(transcriber); sic: repraesentates] venalia.

ita enim ex communi aqua, quam caelandi artificio quodammodo privatam fecerant, Tagi, et Pactoli divitias hausere. En et alterum de tuis petitis. Ut tamen cupiditatem propensius satiem; praedictis unum adhuc adiiciam: quod literis, nisi nostris, mandatum non est. Horologia mirabar, omniumque, ad unius tenorem, consensum quod et Carolum V. ibidem comitia celebrantem, Caesarea commendatione adprobasse, intelligo. neque tantum in turribus Urbis, sed et privatis recessibus habentur Audi: quod nisi auribus, et non tantum uno sensu usurpassem, vix crederem narranti. Ad Gasparem Melyzum, virum humanissimum, et prisci candoris Suevum invisere cum imperio, voluptas fuit; Comite Spinello Ginnebusio, oratore clarissimo: qui lingua promptior quam pedibus, eo me duxerat, gratiosus ac paene domesticus eius. Vix assederamus: quum Horologia ex Crystallo composita, (novum inventum!) excitant canorem dulcissimum. et respondebant ad numerum. rapuerat me concentus liquidissimi soni, nam Symphonia erat quasi Melica. videbar mihi, una audire modulantes alaudas: ut solent autumnali tempore gyrari. nimirum Wolfgango ministro (qui nuptias suas non poterat satis commendare, intercalaribus encomiis) identidem pondera scitissime ad temperamentum revocante. Contemplanti

diutius inventum hoc, et vero ex merito admiranti, inciderant versus Claudiani Poetae, de vitrea Sphaera Archimedis compositi: et, nescio sane, an non dignius ad hoc miraculum adhibendi. Recitabam.

Iuppiter in parvo cum cerneret aethera vitro:
Risit, et ad Superos talia dicta dedit.
Hucine mortalis progressa potentia curae?
Iam meus in fragili luditur orbe labor! etc.

Poterat hoc quivis Deorum; poterat et Iovis filius bimater dicere. Spectavimus olim, atque etiam audivimus, simile opus elaboratissimae artis, Argentorati, in Alsatia; sed, ut verum fatear, non ad eundem gustum. Appetebat vespera: et ecce repetentibus domum, adhuc in gradib' [Abbr.: gradibus] , Horologia laudata procul insonare credidimus. tanta suavitate, et quasi stupore mentis, permulserant. Venio nunc tandem ad te mi Thoma: immo verius ad me et scopum meum. ignosce exerranti in tui gratiam. Quodam die Augustae cum colloquia familiariter misceremus; interrogatus, quae ex omnibus visis mihi praecipue placuissent; hospitali sermone lautissime responderam addidi quoque: odorari potuisse me nidorem Paritatis, quocumque ambularem (quando etiam numero DEUS impare gaudet, vel Poetae ex Virgilio sciant, divinius esse) praeterea et hoc: nescio an uspiam in plures Podagricos impegerim. deinde,

loci hic morbus est, an hominum? scitabar. Equidem in Tyroli parcius mirarer. nam ibi bibuntur vina cum faecibus; quae absorpta, ubi se cumulaverint, tandem exaestuant. At vos Neccarico latice, ut plurimum, utimini. et tamen enervatis pedes, pretioso hoc malo oneratos. Hic unus ex accumbentibus: sive is loci morbus sit, sive hominum; age, quia calamo tuo vena et acumen nondum deest: quid miseris insultare pergis? solare potius. Non loci, non vini, non hominum sed aetatis quoque hoc stipendium esse scias. etiam quercus senio labitur, et carina fatiscit. si potes, iuva. scribe, quod affectos oblectet. quippe ni facias? non rogamus indebita: aut intempestivis precibus urgemus. quanta solacia [Orig: solatia] impendisti minus dignis? Alius quidem hortator libellos etiam meos afferre, et quodammodo invidiose exprobrare sustinuit. en, tu ille, inquiens: in Lyricis solatus es imberbem lib. 1 Ode 20. tantum malum tibi videbatur, ad hirci formam propius non accessisse! lib. 2, Od. 23. Aegrum, bene. laudamus misericordem venam. lib. 4. Od. 20. Caecum. nitide, clare. lib. 1 Od, 35. lib. 30 Od. 41. lib. 4. Od. 21. Orbum. optime, in tempore. lib. 2. Od. 25. exsulem. Nil melius. lib. 3. Od. 37. lib. 4. Od. 8. spoliatum. ac si Samaritanus fuisses: vinum et oleum infudisti. In Silvis vero (folia Silvarum ostenderat)

solatus es deformem. lib 5. Od. 8. pulchre. lib. 8. Od. 18 Hominem obscuri ingenii. clarissime. Sed cui bono? Od. 19. Calumniis [(printer); sic: Calumiis] afflictum. iustissime. lib. 5. Od 15. ibidem caecutientem conatus es illuminare. laudamus conatum. Iam vero masculos ad humilioris [(printer); sic: humiliaris] staturae globum abiectos, ut altius erigeres, pedibus illorum cothurnatis, integrum Librum sextum subiecisti, velut scabellum. Per te pygmaei gigantibus passim insultant. Cyclopis prostrati membra et articulos, pro lubidine et ludibrio metiuntur; quamvis a nullo pictore constituti. Taceo, quod umbras (Macilentos inquam) immanibus encomiis obumbraveris. ossa triumphant adeps diffluit, graciles, Agathyrso suo tuti gloriantur. Quid? insuper et Pinguibus, (nova insania!) ne desperarent, defensuris se adversus spectra, Clipeum Aiacis in manum dedisti, Antagathyrsum, quo facto ambidexter inventus es. Ultra est aliquid, quo tendas? ausus es super haec omnia, deforme, per Iovem, bellum, invenustum profecto, per Venerem, et tres Gratias, bellum ausus es formosulis indicere: omnesque Chrysogonos et Narcissos Torvis tuis et tauriformibus larvis posthabere. Qua fronte? torva, dices, sed et contumaci adversus omnium saeculorum [Orig: seculorum] iudicia. egisti autem causam abdominum, non perfunctorie, modica carminis stilla: sed pleno torrente perbacchatus.

Quid autem horum, quos recensere fastidium est, umbratilis calamitas ad Podagricorum solitarios, et, heu, nimis veros dolores? non indigebant ceteri solacio [Orig: solatio] . Istos si tota Castalide perfuderis; prae copia malorum, a mitissima quoque humanitate, allevari se vix senserint. Quare si quid facundiae tibi superat; hic, sodes, hic ingenium exerce tuum. Nisi ad inopiam et fundum venisti; debes adhuc Orbi istum laborem, debes Musis tuis, spondeo non inglorium. Habebis summos et imos, Consules et cives, Reges et Principes exquisitae novitatis beneficio obnoxios. Ita quidem iste, et alii adfrementes. Ego, quia in aliena domo immodicis exhortationibus obruebar, sic me comiter gessi, ut nec omnino abnuerem; nec tamen certa pollicitatione constringi vellem. Nam longe diversis scriptionibus absolvendis intentus eram. ita expediveram me, blanda dissimulatione usus, inter spem et consilium media. non multo post Neoburgum redii, pro Lyco Danubium revisens. Ubi statueram famosam illam Argolicam Eclipsin anni quinquagesimi quarti, tubo Satyrico, (quando quivis opticus ineptior erat) etiam in praeterita temporum ostenta valituro, perlustrare. Dum in hoc sum, magnam Mundi caliginem evolvens: dum stellarum vim humana cerebella vulnerantium, et siderata Astrologorum capita observo; venit

Augusta Neoburgum Guilielmus Petmessius, inter Marianophilos non postremus institor. Continuo ad me: qui valent nostri Podagrici? reposui: si valent, bene est. Non egebunt medico vate. Sed ille aliud sciscitabatur. nimirum, quam strenuam manum desiderato opusculo admovissem. At ego subridens, professus eram me astris operari: quibus defixus in caelo, nescirem, quid Podagrici in terris agitarent. Quo audito exhorruit. vehementius deinde hortari, leniter obiurgare, suppliciter orare: demum obtestari per curva et recta: per omnes Podagricorum nodos et cuneos, perque dolentium articulorum tophos: ut ne tot mortalium, in sontico humore luctantium, Rem publicam et depositam causam negligerem. duraturum ad posteros illum librum, cuius iucunda lectio, vel acquiescentem in sella vel lecto defixum, unica dumtaxat solacii gutta asperserit. Quid facerem? contraxi humeros; articulisque manuum inter se pectinatim nexis, et ad pectus comice ductis, gemebundus concrepui. Tum, occiditis me, dixi, Paradoxis vestris. Non satis est, ut vel propriis inventis conficiar. Vide, quaeso, praeter Uraniam nostram, portum quidem iam spectantem: attamen (quomodo Regiae sponsae, lenta pompa in Germaniam, per mare traduci amant) qualicumque apparatu instructam; sed exspectatione sui, se aliosque macerantem; et per te iam maiores

trahere cogendam moras. Vide inquam catalogum argumentorum, quaestionum, lemmatum; quae scribenda restant: ostendique rerum farraginem: et, quia avidum videbam, deduxi in fecunda Satyrarum pascua, quibus saginatae, et iam aliquae in procinctu stantes emitterentur in nitidam lucem. Si animum habes, lege sis Titulos, licet temere congestos: lege, obsecro: ut cognoscas, quantis molitionibus importunus intercedas. In luxum et crudeles nugas huius saeculi [Orig: seculi] . Satyra in folio regali. De duplici Philautiae speculo, convexo et concavo: quam lepidas facies reddat. Lucri, an famae odor, potentius nasum feriat. Quare Aulica vita, dicatur splendidum sophisma. An hoc saeculo [Orig: seculo] Vitia magis honorentur, quam Virtutes. Adversus eos, Qui se nequiter humiliant. Satyra. An quaedam simplicitas detur, radix duplicis superbiae et Vanitatis.

Philosophi, an Poetae, sapientius delirent. An Vulgi proverbiis semper fides habenda sit. Adversus molesta litigia Grammaticorum, saepe de Unica syllaba, immo et apice, superbe et putide rixantium. Quomodo saeculi [Orig: seculi] Homines honorifice se ludificent. Panegyricus. Senum Virtutes ac Vitia, Iuvenum Virtutibus ac Vitiis comparata. Optimorum domesticae rei procuratorum, diu desideratum Encomium. Adversus insanabile [(transcriber); sic: insanibile] cacoethes et pruritum scribendi libros. De Variis modis mendicandi contra profanum hoc: Nihil gratis. Suspicandi facultatem esse Utilem, et saepe Valde necessariam. Demonstratio. Quomodo intelligendum illud Oraculum Virgilii lib 6. Aeneidos.

Quisque suos patimur Manes [Orig: Maneis]

Criminor te, criminor abs te, Grammaticum esse, non Christianum. De lacrimis [Orig: lacrymis] Crocodili. lib. unus. Utri stultiores, qui Physiognomiae nimis multa, an qui nihil tribuunt. Hysteron proteron huius saeculi [Orig: seculi] . Quomodo se ludibrio prostituant, qui Vanitate immodica inflati, dona Gratiae, Naturae, Fortunae confundunt. Adversus Pseudopoliticos. Satyra. Quid intelligatur per illud. Mundum opinionibus Regi. Metus amittendi honoris, an cupiditas adipiscendi, homines ad peccandum fortius impellat. An illud Poetae Verum:

Invidia Siculi non invenere tyranni
tormentum maius.

Quibus atrocius dominetur Fastus, Ingeniosis, an stupidis. Leonis et Vulpis Anatomia Politica. Instructio ad delicate timidos, Ut Vexati, innocentem iocum ioco transmittant.

Cur mollibus Vestiti, plerumque sint durae cervicis. An Poetarum somnia, sint quorundam Philosophorum Vigiliis anteponenda. An Stoici neoterici habeant genium peculiarem et Uniformem. An etiam dedecus sit in dedecorante; sicut Honor est in honorante. Quem locum in Senatu obtinere debeant, qui barbaro vocabulo volunt dici et haberi; Satisfactores. An demonstrari possit, AUTONOMIAM nostro saeculo [Orig: seculo] nocentiorem esse, quam ATHEISMUM. An detur Talentum regendi ad pondo; sicut datur Talentum argenti Atticum. Turpe esse, Christianis Synagogas aedificari. Demonstratio. Cum Veteris Coenobiarchae oraculum sit: Ille parum orat, qui tantum orat, quando flectit genua: An pariter censendus sit parum studere, qui tantum studet, quando sedet. Ambitionis indoles, genius, mores, natalis

stella, curae, labores, sopor, Vigiliae, tormenta. Genethliacum et Epicedium. Innatae, acquisitae, an infusae simplicitatis sit, persuadere sibi, omnia, quae cogitat et agit, intra animum reducta, hominibus celari arcano impenetrabili. Veritatis extorris supplex Libellus. item alter: Astraeae. Herculis Christiani Labor XIII. sive Repurgatio Parnassi, in stabulum Augiae conversi. Satyra in obscenos Poetas nostri temporis. De Variarum Gentium diversis moribus, affectibus, Vitiis et Virtutibus. Dominari, an servire, sit ingeniosius. Larva Politici Vultus dignoscenda, saltem ex defectu narium et oculorum. An ambire favores, et captare Favonios, sit idem. De calamitate naufragantium in sicco. An et quomodo, etiam stante Vultu ascetico, nihilominus deprehendi possint dediti magis respectibus humanis, quam divinis.

Cur, qui sibi divina Videntur pati, plerumque contumaces sint. Illustrium Titulorum ingruentium nova inventio, et pompa defensa, et explosa. Prudentia Carnis et Spiritus, lineis parallelis distincta, et demonstrata, etc. De Variis modis excusandi se, Vel alios. adversus culpas palliatas, et Adamidarum innatam superbiam. Obstupuit Petmessius ad haec meditamenta. et speras, inquit, haec omnia ante mortem ad exitum perducere? sepia te prius et calami cum vita deficient. deinde inter legendum annotavi aliqua, quae te saltem suspicionibus, si non invidia, vel odio onerabunt. Iam vel bonae mentis scripta facile in maledicentiam patent. in Momi cerebro etiam candor nigrescit. Vitia perstringere, intutum: in ambiguis ludere, periculosum; [(transcriber); sic: ] denique censuras aversamur omnes. Apud sinistrum interpretem excitabis crabrones et fucos, qui alioqui in factiosorum capitum nidis otiosi sedissent. Hic interfatus monui: poneret curas. non esse, quod imaginariae sollicitudini suae subiiceret ullam calumniandi libidinem. procul hi stimuli. Sed iusta confutatione respondeo.

aiebas, Fata, successus et molitiones praevorsura. Rogo te: futura contingentia ad DEUM referamus. Illi vivimus, qui primum diem infudit. spiritum ab ipso datum alius non adimet. recipiet, qui dedit, quando placebit. hominum opinionibus, aut praesagiis, venalis non est. Iam ante viginti et amplius annos, non semel tumulo destinabar. quot interea extuli? quot vidi compositos? subsidentibus crassis, enatavit Macies, et apprehensa tabula per mare mortuum evasit in litus. Nihil igitur moveri debet animus vanis mortalium commentis. fingant Chaldaei, quod lubet. augurentur Etrusci, quantum volent. Quisque ineundis superstitionibus suis suavissime indulgeat: parum interest. At nec praesumas, ex lectis sententiis immensum volumen conficiendum: non occupabunt Poemata ista spatium, quale Satyra contra abusum Tabaci sibi vindicavit. quaedam cursim, una alterave pagella absolventur. quomodo Gloriam Medicinae asserui, etiam apud aliquos, qui encomia sua invenire non possunt, Ne hallucineris: audi porro consilii mei rationes. Saeculum nostrum seria, seriis modis proposita, fastidit , [(transcriber); sic: ] Verrinas, Catilinarias, Philippicas non fert. furit, ardet, odit. Decipi amat facilibus dicendi et agendi modis. Exploseram Vanitatem Mundi: an nescis, quantis hiatibus hausta fuerit etiam vanissimos oblectavit, in

illa hodieque, tamquam in speculo, effigiem suam vituperant et iactant. Ita est, dicunt. vera cecinit. quis neget? sed nostris utimur annis. Recole alias lucubrationes meas. Macri ignoscunt Pinguibus: hi Macilentis. utrique sub scuto suo tuti, se invicem animosissime derident. Putas me inflammatiora scripturum? Putas, si comptulos, calamistratos, formosos pavoninis alis eventilem, atque laudibus in caelum tollam, Torvos aegre laturos praeconia? ausim spondere: non succensebunt, neque indignabuntur, immo laudabunt: sed torquatis columbulis Catullianis nihilomnius praeferent formam torvi bovis: certe pulpam. e pugna victores ambo discedent. Ea quoque, quae legisti, non asperis cruciabo verbis. Heliconii mellis cados aperiam: et vel invitos et aspernantes, et nocentes circuitu delectabo. pascam sui spectaculo ipsosmet spectatores, placiturus; quamvis manticam a tergo in oculos reiciam. nemo offendetur. innoxii ictus erunt, quasi aliud agentis. parcente manu feriam umbras. non enim est animus tonitrua ciere, aut fulmina iaculari ex Iuvenalis armamentario. Scintillabunt versus negligente iactu: quasi festivi ignes in Parnasso excitati, ad laetitiam [Orig: laeticiam] evolent. Ut scias: humanae res sic se habent, etiam perversae, minis et fulgetris emendari respuunt. Illecebrosis fabulae ambagibus sponte succumbent. Dixeram.

Petmessius denuo in complexus ruere: plenoque ore; iam denique, inquit, non avertam animum a proposito, in hilaritatem et amoena quaeque porrecto. nihil hic, ut video, turbidum. probo impetum, et me hercule, si quis furor sub illo lateret. Divi secundent coepta, iuvenesces ipso conatu superandi aetatis declivia. quo tempore alii iam marcere solent, tu in laboribus Palladiis instar olivae flores, et optimo suco spumas. Macte animi, et te virum in promissis exhibendis praesta. feret aetatem, quod tuleris. Unum quaeso; sed hoc iam submissius oro: ne tamen et nostram Podagricorum spartam desere, imple desideria et exspectationem flagitantium. Misce hoc opiparum genus hominum Paradoxis tuis. Carmina multis pedibus ambulant (Scazontibus exceptis) recto talo. si pede laborantibus aliquos suffeceris; nullo tui dispendio facies. Persuasit. annui tandem votis, venerans abeuntem Ingolstadium ad Mariam de Victoria. Secundum haec, remota Eclipsi et Urania, imperatum fatalem laborem aggressus sum, Fatis debitus, Fatis immolandus. Iam Poema confectum erat: uti eius fragmenta in plano iacent. Rhodii Colossi putes fuisse, saltem quoad pedes: cum subiit mentem profundior cogitatio. Quid si aliqui ex Podagricis Pegasum tuum recusent conscendere.

Non omnes Poetae sunt; ergo non omnibus proderis. Equo Poetarum multi vehi nec possunt, nec volunt gnari quidem Latini sermonis, sed cetera rudes, indocti, ad fabulas surdi: Asini ad Lyram. alipedem caballum frenare nescient, succussionibus inassueti. nullum proinde ex quantavis cura salutarium inventionum, aut varietate glomerati carminis, sensuri solacium [Orig: solatium] . Expendi rem, atque ad consilium retuli. Deliberatione habita, respondi mihi: omnino utilem et his materiam, ad votum, soluta oratione deducendam esse. Atque ut ego nec Medicus sim, nec Medicinam profitear: quia tamen et olim Gloria Medicinae per meas Satyras non levi bracchio asserta est: et saepe tristis necessitas, comite experientia, sollertes [Orig: solertes] facit; non verebor dare de hoc argumento, quid sentiam. hausi ex ipsis Medicorum fontibus, aut verius cisternis. Nam plerique, quia pro desperato morbo habent, pauca scribunt, aut Metaphysica. Post grandes hiatus et magna promissa, decerpta tradunt ex arboribus Galenicis et Chymicis folia autumnalia, rapidis ludibria ventis. Ego excepi, et refero. Omnibus consideratis digessi scitu digna in Quaestiones, et Problemata: quibus intellectis, et aegros mulceo, et Poema illustro.